query
string | std-topk-negs
list | pos
list | neg
list | idx
int64 |
|---|---|---|---|---|
Ierland heeft geen relatief laaggelegen bergen.
|
[
"Republic_of_Ireland",
"List_of_Hewitts_in_Ireland",
"Iveragh_Peninsula",
"Castleconor",
"Comeragh_Mountains",
"Scottish_Highlands",
"Macgillycuddy's_Reeks"
] |
[
"Ierland\nIerland ( -LSB- ˈaɪərlənd -RSB- Éire -LSB- ˈeːɾʲə -RSB- ; Ulster-Schots: Airlann -LSB- - scoˈɑːrlən -RSB- ) is een eiland in de Noord-Atlantische Oceaan. Het wordt van Groot-Brittannië in het oosten gescheiden door het Noordkanaal, de Ierse Zee en het St. George's Kanaal. Ierland is het op één na grootste eiland van de Britse Eilanden, het op twee na grootste van Europa en het twintigste grootste ter wereld. Politiek gezien is Ierland verdeeld tussen de Republiek Ierland (officieel Ierland genoemd), die vijf zesde van het eiland beslaat, en Noord-Ierland, dat deel uitmaakt van het Verenigd Koninkrijk, in het noordoosten van het eiland. In 2011 bedroeg de bevolking van Ierland ongeveer 6,4 miljoen, waarmee het het op één na dichtstbevolkte eiland van Europa is na Groot-Brittannië. Net geen 4,6 miljoen mensen wonen in de Republiek Ierland en iets meer dan 1,8 miljoen in Noord-Ierland.\n\nDe geografie van het eiland bestaat uit relatief laaggelegen bergen rond een centrale vlakte, met verschillende bevaarbare rivieren die landinwaarts lopen. Het eiland heeft een weelderige vegetatie, een product van zijn milde maar wisselvallige klimaat dat extreme temperaturen vermijdt. Dichte wouden bedekten het eiland tot de middeleeuwen. Vanaf 2013 bedroeg het percentage bebost land in Ierland ongeveer 11%, vergeleken met een Europees gemiddelde van 35%. Er zijn zesentwintig bestaande zoogdiersoorten die inheems zijn in Ierland. Het Ierse klimaat is zeer gematigd en wordt geclassificeerd als oceaanachtig. Daardoor zijn de winters milder dan verwacht voor een dergelijk noordelijk gebied. De zomers zijn echter koeler dan die in Continentaal Europa. Neerslag en bewolking zijn overvloedig.\n\nHet vroegste bewijs van menselijke aanwezigheid in Ierland dateert van 10.500 v.Chr. Het Gaelische Ierland was tegen de 1e eeuw na Chr. ontstaan. Het eiland werd vanaf de 5e eeuw gekerstend. Na de Normandische invasie in de 12e eeuw claimde Engeland de soevereiniteit over Ierland. De Engelse heerschappij breidde zich echter pas in de 16e-17e eeuw uit over het hele eiland tijdens de Tudorkoninklijke verovering, wat leidde tot kolonisatie door kolonisten uit Groot-Brittannië. In de jaren 1690 werd een systeem van protestants-Engelse heerschappij ontworpen om de katholieke meerderheid en protestantse andersdenkenden materieel te benadelen, en werd dit in de 18e eeuw uitgebreid. Met de Acts of Union in 1801 werd Ierland onderdeel van het Verenigd Koninkrijk. Een onafhankelijkheidsoorlog in het begin van de 20e eeuw werd gevolgd door de verdeling van het eiland, waardoor de Ierse Vrijstaat ontstond, die in de volgende decennia steeds meer soeverein werd, en Noord-Ierland, dat deel van het Verenigd Koninkrijk bleef. Noord-Ierland kende veel burgerlijke onrust van de late jaren 1960 tot de jaren 1990. Dit nam af na een politiek akkoord in 1998. In 1973 trad de Republiek Ierland toe tot de Europese Economische Gemeenschap, terwijl het Verenigd Koninkrijk, en Noord-Ierland als onderdeel daarvan, hetzelfde deden.\n\nDe Ierse cultuur heeft een aanzienlijke invloed gehad op andere culturen, vooral op het gebied van literatuur. Naast de mainstream westerse cultuur bestaat er een sterke inheemse cultuur, zoals tot uiting komt in Gaelische spelen, Ierse muziek en de Ierse taal. De cultuur van het eiland deelt ook veel kenmerken met die van Groot-Brittannië, waaronder de Engelse taal en sporten zoals voetbal, rugby, paardenraces en golf."
] |
[
"Republiek Ierland\nIerland ( -LSB- ˈaɪərlənd -RSB- Éire -LSB- ˈeːɾʲə -RSB- ), ook wel aangeduid als de Republiek Ierland (Poblacht na hÉireann), is een soevereine staat in Noordwest-Europa die 26 van de 32 county's van het eiland Ierland beslaat. De hoofdstad en grootste stad is Dublin, gelegen in het oosten van het eiland, waarvan het grootstedelijk gebied ongeveer een derde van de 4,75 miljoen inwoners van het land herbergt. De staat deelt zijn enige landgrens met Noord-Ierland, een deel van het Verenigd Koninkrijk. Andersom wordt het omringd door de Atlantische Oceaan, met de Keltische Zee in het zuiden, het Saint George's Kanaal in het zuidoosten en de Ierse Zee in het oosten. Het is een unitaire, parlementaire republiek. De wetgevende macht, de Oireachtas, bestaat uit een lagerhuis, Dáil Éireann, een hogerhuis, Seanad Éireann, en een gekozen president (Uachtarán) die fungeert als het grotendeels ceremoniële staatshoofd, maar met enkele belangrijke bevoegdheden en plichten. Het regeringshoofd is de Taoiseach (premier, letterlijk 'opperhoofd', een titel die niet in het Engels wordt gebruikt), die wordt gekozen door de Dáil en benoemd door de president; de Taoiseach benoemt op zijn beurt andere regeringsministers. De staat werd in 1922 gecreëerd als de Ierse Vrijstaat als gevolg van het Anglo-Ierse Verdrag. Het had de status van dominion tot 1937, toen een nieuwe grondwet werd aangenomen, waarin de staat \"Ierland\" werd genoemd en feitelijk een republiek werd, met een gekozen niet-uitvoerende president als staatshoofd. Het werd officieel uitgeroepen tot republiek in 1949, na de Republic of Ireland Act 1948. Ierland werd lid van de Verenigde Naties in december 1955. Het trad in 1973 toe tot de Europese Economische Gemeenschap (EEG), de voorloper van de Europese Unie. De staat had gedurende het grootste deel van de twintigste eeuw geen formele betrekkingen met Noord-Ierland, maar in de jaren tachtig en negentig werkten de Britse en Ierse regeringen samen met de Noord-Ierse partijen aan een oplossing voor \"The Troubles\". Sinds de ondertekening van het Goede Vrijdagakkoord in 1998 werken de Ierse regering en de Noord-Ierse Executive samen op een aantal beleidsgebieden onder de Noord-Zuid Ministeriële Raad die door het Akkoord is opgericht.\n\nIerland behoort tot de 25 rijkste landen ter wereld in termen van BNP per hoofd van de bevolking, en is het tiende meest welvarende land ter wereld volgens de Legatum Prosperity Index 2015. Na de toetreding tot de EEG voerde Ierland een reeks liberale economische beleidsmaatregelen door die resulteerden in een snelle economische groei. Het land bereikte aanzienlijke welvaart tussen 1995 en 2007, wat bekend werd als de periode van de Keltische Tijger. Dit werd stopgezet door een ongekende financiële crisis die in 2008 begon, in combinatie met de gelijktijdige wereldwijde economische crash. Echter, aangezien de Ierse economie in 2015 de snelst groeiende in de EU was, stijgt Ierland opnieuw snel in de ranglijsten die internationale rijkdom en welvaart vergelijken. In 2015 werd Ierland bijvoorbeeld door de VN-index voor menselijke ontwikkeling als het gezamenlijk zesde (met Duitsland) meest ontwikkelde land ter wereld gerangschikt. Het presteert ook goed op verschillende nationale prestatie-indicatoren, waaronder persvrijheid, economische vrijheid en burgerrechten. Ierland is lid van de Europese Unie en is een oprichtend lid van de Raad van Europa en de OESO. De Ierse regering volgt sinds kort voor de Tweede Wereldoorlog een beleid van militaire neutraliteit door middel van niet-gebondenheid en het land is derhalve geen lid van de NAVO, hoewel het wel lid is van de Partnership for Peace.",
"Lijst van Hewitts in Ierland\nHewitts zijn heuvels in Engeland, Wales en Ierland die minstens 2000 voet hoog zijn met een relatieve hoogte van minstens 30 meter. De oorspronkelijke lijst, die alleen Engeland en Wales omvatte, werd samengesteld door Alan Dawson en oorspronkelijk gepubliceerd in The Relative Hills of Britain onder de naam Sweats. De lijst werd later hernoemd tot Hewitts om Ierland te omvatten, bijgewerkt en gepubliceerd in een serie van drie boekjes, bewerkt door Dave Hewitt: The Hewitts and Marilyns of Wales, The Hewitts and Marilyns of England en The Hewitts and Marilyns of Ireland. Deze lijst betreft de Hewitts in de Republiek Ierland. Carrauntoohil -- 1.038 m Cnoc na Péiste -- 988 m Brandon Mountain -- 951 m Lugnaquilla -- 924 m Galtymore -- 917 m Baurtregaum -- 851 m Mullaghcleevaun -- 849 m Mangerton Mountain -- 843 m Brandon Peak -- 840 m Purple Mountain -- 832 m Beenoskee -- 826 m Tonelagee -- 817 m Mweelrea -- 814 m Nephin -- 806 m Ben Lugmore -- 803 m Greenane -- 802 m Knockmealdown -- 794 m Mount Leinster -- 793 m Over Fauscoum -- 792 m Temple Hill -- 785 m Stumpa Duloigh -- 784 m Mullaghanattin -- 773 m Barrclashcame -- 772 m Coomacarrea -- 772 m Croagh Patrick -- 764 m Kippure -- 757 m Knockanaffrin -- 755 m Beann -- 752 m Errigal Mountain -- 749 m Broaghnabinnia -- 745 m Blackstairs Mountain -- 732 m Benbaun -- 729 m Djouce -- 725 m Slieve Cor -- 721 m Slievenamon -- 721 m Corranabinnia -- 716 m Bencorr -- 711 m Knockboy -- 706 m Barrslievenaroy -- 702 m Ben Gorm -- 700 m Birreencorragh -- 698 m Camaderry -- 698 m Bencollaghduff -- 696 m Slievekimalta -- 694 m The Paps (Oost) -- 694 m Benbreen -- 691 m Knocknadobar -- 690 m Croaghaun -- 688 m War Hill -- 686 m Hungry Hill -- 685 m Knockmoyle -- 684 m Maumtrasna -- 682 m Caherbarnagh -- 681 m Slieve Snaght -- 678 m Coomcallee -- 675 m Croaghgorm -- 674 m Lavagh More -- 671 m Slievemore -- 671 m Slievanea -- 670 m Knocknafallia -- 668 m Letterbreckaun -- 667 m Muckish Mountain -- 666 m Cuilcagh -- 665 m Bengower -- 664 m Croaghanmoira Mountain -- 664 m Sugarloaf Hill -- 663 m Binn Mhor -- 661 m Knockowen -- 658 m Mullacor -- 657 m Crohane -- 656 m Muckanaght -- 654 m Keadeen Mountain -- 653 m Dooish -- 652 m Knockshanahullion -- 652 m Mullaghanish -- 649 m Truskmore -- 647 m Devilsmother -- 645 m Coomnadiha -- 644 m Musheramore -- 644 m Banoge North -- 641 m Knocklomena -- 641 m Scarr -- 641 m Cnoc na gCapall -- 639 m Cush -- 639 m Knocknamanagh -- 637 m Bencullagh -- 632 m White Hill -- 630 m Nephin Beg -- 627 m Ballysitteragh -- 623 m Maulin -- 621 m Leenaun Hill -- 618 m Slieve Snaght -- 615 m",
"Iveraghschiereiland\nHet Iveraghschiereiland ligt in County Kerry in Ierland. Het is het grootste schiereiland in Zuidwest-Ierland. Een gebergte, de Macgillycuddy's Reeks, ligt in het centrum van het schiereiland. Carrauntoohil, de hoogste berg, is ook de hoogste piek van Ierland. Steden op het schiereiland zijn onder andere Killorglin, Cahersiveen, Ballinskelligs, Portmagee, Waterville, Caherdaniel, Sneem en Kenmare. De Ring of Kerry, een populaire toeristische route, omcirkelt de kustlijnen, evenals de Skellig Ring, beginnend en eindigend in Killarney, net ten oosten van het schiereiland. Valentia Island ligt voor de noordwestelijke punt van het schiereiland. Het is verbonden met het schiereiland door een brug bij het dorp Portmagee, maar het is ook bereikbaar per veerboot tussen Renard Point op het vasteland en Knightstown op het eiland. De Skellig Islands liggen ongeveer 12 kilometer (7,5 statute miles of 6,4 zeemijl) voor de westkust en staan bekend om hun kloostergebouwen en vogelpopulatie. Kerry Geopark is een gemeenschapsinitiatief op het Iveraghschiereiland dat tot doel heeft geotourisme te promoten in dit gebied van groot geologische betekenis. Enkele van de interessante kenmerken zijn Kenmare Bay (een verzonken rivierdal of ria), tekenen van vroegere ijstijden en vulkanische activiteit en 400 miljoen jaar oude gefossiliseerde tetrapoden sporen.",
"Castleconor\nCastleconor is een berg in Laois, Ierland. De top van Castleconor ligt op een hoogte van 407 m, waardoor het het vierde hoogste punt in Laois is, het negende hoogste punt in de Slieve Bloom Mountains en de 907e hoogste top in Ierland.",
"Comeragh Mountains\nDe Comeragh Mountains (Iers: Na Comaraigh) zijn een door gletsjers gevormd gebergte in het zuidoosten van Ierland, in County Waterford. Ze liggen tussen de plaatsen Carrick-on-Suir en Clonmel aan de grens met County Tipperary en de dorpen Kilrossanty en Kilmacthomas in County Waterford. De twaalf bergen die de Comeragh Mountains vormen, zijn zeer populair bij bergbeklimmers en wandelaars. Het hoogste punt ligt op 792 m.",
"Schotse Hooglanden\nDe Hooglanden (de Hielands, A' Ghàidhealtachd, \"het gebied van de Gaels\") zijn een historische regio van Schotland. Cultureel gezien liepen de Hooglanden en de Laaglanden uiteen vanaf de late middeleeuwen tot in de moderne tijd, toen Schots-Laaglands het Schots-Gaelisch in het grootste deel van de Laaglanden verving. De term wordt ook gebruikt voor het gebied ten noorden en westen van de Highland Boundary Fault, hoewel de exacte grenzen niet duidelijk zijn gedefinieerd, vooral in het oosten. De Great Glen scheidt de Grampian Mountains in het zuidoosten van de Northwest Highlands. De Schots-Gaelische naam A' Ghàidhealtachd betekent letterlijk \"het gebied van de Gaels\" en omvatte traditioneel, vanuit een Gaelisch-sprekend perspectief, zowel de Western Isles als de Hooglanden. Het gebied is zeer dunbevolkt, met veel bergketens die de regio domineren, en omvat de hoogste berg van de Britse eilanden, Ben Nevis. Vóór de 19e eeuw huisvestten de Hooglanden een veel grotere bevolking, maar door een combinatie van factoren, waaronder de buitenwettiging van de traditionele Hooglandse levenswijze na de Jacobitische Opstand van 1745, de beruchte Highland Clearances en massale migratie naar stedelijke gebieden tijdens de Industriële Revolutie, is het gebied nu een van de dunstbevolkte van Europa. Met 9,1 per km² in 2012 is de bevolkingsdichtheid in de Hooglanden en eilanden minder dan een zevende van die van Schotland als geheel, vergelijkbaar met die van Bolivia, Tsjaad en Rusland. De Highland Council is het bestuursorgaan voor een groot deel van de Hooglanden, met zijn administratieve centrum in Inverness. De Hooglanden omvatten echter ook delen van de council areas van Aberdeenshire, Angus, Argyll and Bute, Moray, North Ayrshire, Perth and Kinross, Stirling en West Dunbartonshire. De Schotse Hooglanden zijn het enige gebied op de Britse eilanden met de Taiga-bioom, omdat het geconcentreerde populaties van dennenbossen heeft.",
"MacGillycuddy's Reeks\nMacGillycuddy's Reeks is een gebergte in County Kerry, Ierland. Het strekt zich iets meer dan 19 km uit en omvat de hoogste toppen van Ierland en de enige toppen op het eiland die hoger zijn dan 1000 m. De hoogste hiervan is Carrauntoohil (1038 m), gevolgd door Beenkeragh (1010 m) en Caher (1001 m). Het gebergte omvat ook vele andere Hewitts (toppen van meer dan 2000 ft). De bergen, onderdeel van de Armoricaanse Hooglanden, bestaan uit door gletsjers gemodelleerd Devoons zandsteen en liggen op het schiereiland Iveragh, nabij de Killarney-meren. De naam van het gebergte dateert uit de 18e eeuw. Het is afgeleid van de familienaam of clannaam Mac Giolla Mochuda (verengelsd MacGillycuddy), een tak van de O'Sullivans. De clanhoofd, McGillycuddy of the Reeks, bezat lange tijd eerder land in dit deel van Munster en bleef dit doen tot het einde van de 20e eeuw. Het woord reek is een Hiberno-Engelse versie van het Engelse woord rick, wat een stapel betekent. \"MacGillycuddy's Reeks\" is ook de naam van een lied op Warren Zevon's album My Ride's Here. Het lied speelt zich af op het schiereiland Iveragh en vermeldt ook de \"Killarney-kust\" en Innisfallen. Het werd mede geschreven door de Ulsterse dichter Paul Muldoon."
] | 0 |
Het drama Dark Matter heeft Taylor Schilling in de hoofdrol.
|
[
"Dark_Matter_(TV_series)",
"Dark_Matter_(Zeh_novel)",
"Jodelle_Ferland",
"The_Darkest_Minds_(film)",
"List_of_Dark_Matter_episodes",
"Alex_Mallari_Jr.",
"Dark_Matter_(video_game)"
] |
[
"Taylor Schilling\nTaylor Schilling (geboren 27 juli 1984) is een Amerikaanse actrice. Ze is bekend van haar rol als Piper Chapman in de Netflix originele comedy-drama serie Orange Is the New Black (2013 – heden), waarvoor ze een nominatie ontving voor de Primetime Emmy Award voor Uitstekende Hoofdrolspeelster in een Comedyserie en twee Golden Globe Award nominaties voor Beste Actrice – Televisieserie Muziek of Komedie en Beste Actrice – Televisieserie Drama. Haar filmdebuut maakte ze in het drama Dark Matter uit 2007. Schilling speelde ook de hoofdrol in het kortlopende NBC medische drama Mercy (2009-2010). Haar andere films zijn onder andere Atlas Shrugged: Part I (2011), het romantische drama The Lucky One (2012) en de komedie The Overnight (2015)."
] |
[
"Dark Matter (televisieserie)\nDark Matter is een Canadese sciencefictionserie gecreëerd door Joseph Mallozzi en Paul Mullie, gebaseerd op hun gelijknamige stripboek en ontwikkeld door Prodigy Pictures in samenwerking met Space channel. Er werd een order geplaatst voor 13 afleveringen voor het eerste seizoen van de serie, dat in première ging op 12 juni 2015 op zowel Space als Syfy. De serie werd in september 2015 verlengd voor een tweede seizoen van 13 afleveringen, dat in première ging op 1 juli 2016. Dark Matter werd in september 2016 verlengd voor een derde seizoen van 13 afleveringen, dat op 9 juni 2017 in première zal gaan.",
"Donkere Materie (Zeh roman)\nDonkere Materie (Schilf) is een roman uit 2007 van de Duitse schrijfster Juli Zeh. In de Verenigde Staten werd het uitgegeven als In Free Fall. Het vertelt het verhaal van een natuurkundeprofessor die te horen krijgt dat hij een man moet vermoorden om zijn ontvoerde zoon terug te krijgen, en een detective, Schilf, die ingrijpt om de zaak op te lossen. Met ingang van december 2011 bevond een Duitse filmadaptatie onder regie van Claudia Lehmann zich in de postproductie.",
"Jodelle Ferland\nJodelle Micah Ferland (geboren 9 oktober 1994) is een Canadese actrice. Ze is bekend van haar rollen als Mary Jensen in de ABC-televisieserie Kingdom Hospital (2004), Bree Tanner in de film The Twilight Saga: Eclipse (2010), en Five in de Syfy-televisieserie Dark Matter (2015). Ze is ook bekend van haar rollen in meerdere horrorfilms of horrorgerelateerde films, zoals Sharon/Alessa in de horrorfilm Silent Hill (2006), Lillith Sullivan in Case 39, Jenny in The Tall Man, Patience Buckner in The Cabin in the Woods, en Agatha Prenderghast in ParaNorman.",
"The Darkest Minds (film)\nThe Darkest Minds is een aankomende Amerikaanse sciencefiction-thriller, geregisseerd door Jennifer Yuh Nelson en geschreven door Chad Hodge. De film is gebaseerd op de young adult roman met dezelfde naam van Alexandra Bracken. De film sterren Amandla Stenberg, Harris Dickinson, Mandy Moore, Patrick Gibson, Skylan Brooks, Miya Cech, Gwendoline Christie en Golden Brooks.",
"Lijst van Dark Matter afleveringen\nDark Matter is een Canadese sciencefictionserie gecreëerd door Joseph Mallozzi en Paul Mullie, gebaseerd op hun gelijknamige stripboek en ontwikkeld door Prodigy Pictures in samenwerking met Space channel. Er werd een order geplaatst voor 13 afleveringen voor het eerste seizoen van de serie, dat in première ging op 12 juni 2015. De serie werd in september 2015 verlengd met een tweede seizoen van 13 afleveringen, dat in première ging op 1 juli 2016. Dark Matter werd in september 2016 verlengd met een derde seizoen van 13 afleveringen, dat op 9 juni 2017 in première zal gaan.",
"Alex Mallari Jr.\nAlex Mallari Jr. (geboren 19 februari 1988) is een in de Filipijnen geboren Canadese acteur, het best bekend voor zijn vertolking van Four/Ryo Tetsuda in de Syfy televisieserie Dark Matter uit 2015.",
"Dark Matter (computerspel)\nDark Matter is een indie Metroidvania/survival horror computerspel ontwikkeld door Interwave Studios en uitgegeven door Iceberg Interactive voor Windows, Linux en macOS in 2013."
] | 1 |
In 1932 werd Pruisen overgenomen.
|
[
"Royal_Prussia",
"Prussian_Navy",
"Prussian_nationalism",
"Province_of_Posen",
"Prussia_(region)",
"Abolition_of_Prussia",
"Kingdom_of_Prussia"
] |
[
"Pruisen\nPruisen was een historische staat die voortkwam uit het Hertogdom Pruisen en het Markgraafschap Brandenburg, en gecentreerd was rond de regio Pruisen. Eeuwenlang regeerde het Huis Hohenzollern over Pruisen, en breidde het succesvol zijn omvang uit door middel van een ongewoon goed georganiseerd en effectief leger. Pruisen, met zijn hoofdstad in Königsberg en vanaf 1701 in Berlijn, heeft de geschiedenis van Duitsland gevormd. In 1871 verenigden Duitse staten zich om onder Pruisische leiding het Duitse Keizerrijk te creëren. In november 1918 werden de monarchieën afgeschaft en verloor de adel zijn politieke macht tijdens de Duitse Revolutie van 1918-19. Het Koninkrijk Pruisen werd afgeschaft ten gunste van een republiek – de Vrijstaat Pruisen, een deelstaat van Duitsland van 1918 tot 1933. Vanaf 1933 verloor Pruisen zijn onafhankelijkheid als gevolg van de Pruisische coup, toen het nazi-regime met succes zijn Gleichschaltung-wetten invoerde in het streven naar een eenheidsstaat. Met het einde van het nazi-regime, de verdeling van Duitsland in geallieerde bezettingszones en de afscheiding van zijn gebieden ten oosten van de Oder-Neisse-lijn, die werden opgenomen in Polen en de Sovjet-Unie, hield de staat Pruisen de facto op te bestaan in 1945. Pruisen bestond de jure tot de formele liquidatie ervan door de Allied Control Council Enactment No. 46 van 25 februari 1947. De naam Pruisen is afgeleid van de Oude Pruisen. In de 13e eeuw veroverden de Duitse Orde – een georganiseerde katholieke middeleeuwse militaire orde van Duitse kruisridders – de door hen bewoonde landen. In 1308 veroverde de Duitse Orde de regio Pomerelia met Gdańsk (Danzig). Hun monastieke staat werd grotendeels gegermaniseerd door immigratie vanuit centraal en west-Duitsland en in het zuiden werd het gepoloniseerd door kolonisten uit Mazovië. De Tweede Vrede van Thorn (1466) splitste Pruisen in het westelijke Koninklijk Pruisen, een provincie van Polen, en het oostelijke deel, vanaf 1525 het Hertogdom Pruisen genoemd, een leen van de Poolse Kroon tot 1657. De unie van Brandenburg en het Hertogdom Pruisen in 1618 leidde tot de proclamatie van het Koninkrijk Pruisen in 1701. Pruisen trad kort na het ontstaan als koninkrijk toe tot de grote mogendheden en oefende de meeste invloed uit in de 18e en 19e eeuw. Tijdens de 18e eeuw had het een belangrijke stem in veel internationale aangelegenheden onder het bewind van Frederik de Grote. Tijdens de 19e eeuw verenigde kanselier Otto von Bismarck de Duitse vorstendommen tot een \"Kleindeutschland\" dat het Oostenrijkse Rijk uitsloot. Op het Congres van Wenen (1814-15), dat de kaart van Europa hertekende na Napoleons nederlaag, verwierf Pruisen een groot deel van Noordwest-Duitsland, inclusief het kolenrijke Ruhrgebied. Het land groeide vervolgens snel in economisch en politiek opzicht en werd de kern van de Noord-Duitse Bond in 1867 en vervolgens van het Duitse Keizerrijk in 1871. Het Koninkrijk Pruisen was nu zo groot en zo dominant in het nieuwe Duitsland dat Junkers en andere Pruisische elites zich steeds meer als Duitsers en minder als Pruisen identificeerden. Het Koninkrijk eindigde in 1918. In de Weimarrepubliek verloor de staat Pruisen bijna al zijn juridische en politieke belang na de coup van 1932 onder leiding van Franz von Papen. Oost-Pruisen verloor na 1945 al zijn Duitse bevolking, aangezien Polen en de Sovjet-Unie het grondgebied inlijfden en de meeste inwoners verdreven. De term Pruisisch is vaak gebruikt, vooral buiten Duitsland, om de professionaliteit, agressiviteit, militarisme en conservatisme te benadrukken van de Junkerklasse van landelijke aristocraten in het oosten die eerst Pruisen en vervolgens het Duitse Keizerrijk domineerden."
] |
[
"Koninklijk Pruisen\nKoninklijk Pruisen (Pruisy Królewskie, Königlich-Preußen of Preußen Königlichen Anteils) of Pools Pruisen (Pools: Prusy Polskie; Duits: Polnisch-Preußen) was een regio van het Pools-Litouwse Gemenebest die voorheen deel uitmaakte van de Staat van de Duitse Orde.",
"Pruisische Marine\nDe Pruisische Marine (Duits: Preußische Marine) was de zeemacht van het Koninkrijk Pruisen. Ze werd opgericht uit de voormalige Brandenburgse marine, na de verheffing van de Hertog van Pruisen tot Koning in Pruisen in 1701. Op dat moment vormden Brandenburg en Pruisen een dubbele staat, geregeerd in personele unie door het Huis Hohenzollern. De Pruisische Marine bestond, zonder enige lange onderbreking, tot de oprichting van de Noord-Duitse Bond in 1867, waarna de Pruisische Marine werd opgenomen in de Noord-Duitse Federale Marine. Door de eeuwen heen concentreerde het Pruisische leger zich consequent op zijn landmacht en streefde het nooit naar een vergelijkbare macht ter zee. Toch waren er historisch gezien altijd Pruisische zeemacht, beginnend in de dagen dat \"Pruisen\" alleen het Markgraafschap Brandenburg betekende.",
"Pruisisch nationalisme\nPruisisch nationalisme was het nationalisme dat beweerde dat Pruisen een natie was en de culturele eenheid van Pruisen bevorderde. Pruisisch nationalisme ontstond als gevolg van de staatsvorming door de Hohenzollern-dynastie, die begon met de fusie van Brandenburg met Oost-Pruisen in de 16e eeuw, gevolgd door de incorporatie van West-Pruisen, Pommeren, Silezië en grote delen van de Rijnland en Westfalen in de 19e eeuw. Pruisisch nationalisme is opgehouden te bestaan nadat Pruisen na de Tweede Wereldoorlog niet meer bestond. Pruisisch nationalisme was van invloed op verschillende militaire conflicten: de Tweede Schleswigse Oorlog in 1864, de Oostenrijks-Pruisische Oorlog in 1866 en de Frans-Pruisische Oorlog in 1870; waarbij Pruisisch nationalistisch sentiment de nadruk legde op protestants triomfalisme. In 1871 leidde Pruisen de eenwording van Duitsland tot het Duitse Keizerrijk, waarin de Duitse Keizer ook de Koning van Pruisen was. De Duitse staat zoals gemanifesteerd in het Duitse Keizerrijk, gecreëerd door de Pruisische regering van Otto von Bismarck, kreeg kritiek van Duitse nationalisten zoals Konstantin Franz, die Bismarck ervan beschuldigde een federale staat te hebben gecreëerd gebaseerd op Pruisische nationalistische doelen en een afwijking van het Duitse nationalisme.",
"Provincie Posen\nDe Provincie Posen (Provinz Posen, Prowincja Poznańska) was een provincie van Pruisen vanaf 1848 en als zodanig onderdeel van het Duitse Keizerrijk van 1871 tot 1918. Het gebied, ruwweg overeenkomend met de historische regio Groot-Polen, geannexeerd tijdens de Poolse delingen van de 18e eeuw, was ongeveer 29.000 km². Meer dan een eeuw lang maakte het deel uit van de Pruisische Partitie, met een korte uitzondering tijdens de Napoleontische oorlogen. Na het Congres van Wenen in 1815 werd het gebied opgenomen in het Groothertogdom Posen en na de Grote Poolse Opstand van 1848 als Pruisische provincie bestuurd. In 1919, volgens het Verdrag van Versailles, moest Duitsland het grootste deel van de provincie teruggeven aan de nieuw opgerichte Tweede Poolse Republiek.",
"Pruisen (regio)\nPruisen (Oud-Pruisisch: Prūsa, Preußen, Prūsija, Prusy) is een historische regio die zich uitstrekt van de Golf van Gdańsk tot het einde van de Koerse Spit aan de zuidoostelijke kust van de Oostzee, en landinwaarts reikt tot Masurië. Het gebied en de inwoners werden beschreven door Tacitus in Germania in 98 na Chr., waar Sueben, Goten en andere Germaanse volkeren aan beide zijden van de Wisła woonden, grenzend aan de Aesti (verder naar het oosten). Ongeveer 800-900 jaar later werden de Aesti Oude Pruisen genoemd, die sinds 997 na Chr. herhaaldelijk met succes verzet boden tegen overnamepogingen door het nieuw opgerichte hertogdom Polen. Het gebied van de Pruisen en de naburige Koeren en Letten werd in de jaren 1230 onder pauselijk bevel gevestigd als de Staat van de Duitse Orde. Pruisen was in de periode 1466-1772 politiek verdeeld, met West-Pruisen onder bescherming van de kroon van Polen-Litouwen en Oost-Pruisen een Pools leen tot 1660. De eenheid van beide delen van Pruisen bleef behouden door het behoud van zijn grenzen, burgerschap en autonomie totdat West- en Oost-Pruisen ook politiek herenigd werden onder het Koninkrijk Pruisen. Het staat bekend om zijn vele meren, evenals bossen en heuvels. Sinds de militaire verovering door het Sovjetleger in 1945 en de verdrijving van de inwoners is het verdeeld tussen Noord-Polen (het grootste deel van het woiwodschap Ermland-Mazurië), de Russische enclave Kaliningrad en Zuidwest-Litouwen (regio Klaipėda). De voormalige Duitse staat Pruisen (1701-1947) ontleende zijn naam aan de regio.",
"Opheffing van Pruisen\nDe formele opheffing van Pruisen (Abschaffung von Preußen) vond plaats op 25 februari 1947, door de Geallieerde Controle Raad. Controle Raad Wet No. 46: De Pruisische staat, die van oudsher een drager van militarisme en reactionarisme in Duitsland is geweest, is de facto opgehouden te bestaan. Geleid door de belangen van het behoud van vrede en veiligheid van de volkeren en met het verlangen om de verdere wederopbouw van het politieke leven van Duitsland op een democratische basis te verzekeren, besluit de Controle Raad als volgt:",
"Koninkrijk Pruisen\nHet Koninkrijk Pruisen (Königreich Preußen) was een Duits koninkrijk dat de staat Pruisen vormde tussen 1701 en 1918 en delen omvatte van het huidige Duitsland, Polen, Rusland, Litouwen, Denemarken, België en Tsjechië. Het was de drijvende kracht achter de eenwording van Duitsland in 1871 en was de leidende staat van het Duitse Keizerrijk tot aan zijn ontbinding in 1918. Hoewel het zijn naam ontleende aan de regio Pruisen, was het gevestigd in het markgraafschap Brandenburg, waar Berlijn de hoofdstad was. De koningen van Pruisen stamden uit het Huis Hohenzollern. Pruisen was een grootmacht vanaf het moment dat het een koninkrijk werd, via zijn voorganger Brandenburg-Pruisen, dat onder Frederik Willem, bekend als \"De Grote Keurvorst\", een militaire macht werd. Pruisen zette zijn opkomst naar de macht voort onder leiding van Frederik II, beter bekend als Frederik de Grote, de derde zoon van Frederik Willem I. Frederik de Grote speelde een belangrijke rol bij het starten van de Zevenjarige Oorlog, hield stand tegen Oostenrijk, Rusland, Frankrijk en Zweden en vestigde de rol van Pruisen in de Duitse staten, evenals het vestigen van het land als een Europese grootmacht. Nadat de macht van Pruisen werd geopenbaard, werd het beschouwd als een belangrijke macht onder de Duitse staten. Gedurende de volgende honderd jaar won Pruisen vele veldslagen. Het was vanwege zijn macht dat Pruisen voortdurend probeerde alle Duitse staten onder zijn heerschappij te verenigen. Na de Napoleontische oorlogen die leidden tot de oprichting van de Duitse Bond, veroorzaakte de kwestie van een nauwere eenwording van de vele Duitse staten revoluties in de Duitse staten, waarbij elk zijn eigen grondwet wilde. Pogingen tot het creëren van een federatie bleven zonder succes en de Duitse Bond stortte in 1866 in toen oorlog uitbrak tussen de twee machtigste lidstaten, Pruisen en Oostenrijk. De Noord-Duitse Bond, die duurde van 1867 tot 1871, creëerde een nauwere unie tussen de met Pruisen verbonden staten, terwijl Oostenrijk en het grootste deel van Zuid-Duitsland onafhankelijk bleven. De Noord-Duitse Bond werd na de Oostenrijks-Pruisische Oorlog meer gezien als een bondgenootschap van militaire kracht, maar veel van zijn wetten werden later gebruikt in het Duitse Keizerrijk. Het Duitse Keizerrijk duurde van 1871 tot 1918 met de succesvolle eenwording van alle Duitse staten onder Pruisische hegemonie. Dit was te danken aan de nederlaag van Napoleon III in de Frans-Pruisische Oorlog van 1870-71. De oorlog verenigde alle Duitse staten tegen een gemeenschappelijke vijand, en met de overwinning kwam een overweldigende golf van nationalisme die de meningen veranderde van sommigen die tegen de eenwording waren geweest. In 1871 werd Duitsland verenigd tot één land, minus Oostenrijk en Zwitserland, met Pruisen als de dominante macht. Pruisen wordt beschouwd als de rechtsvoorganger van het verenigde Duitse Rijk (1871-1945) en als zodanig een directe voorouder van de huidige Bondsrepubliek Duitsland. De formele afschaffing van Pruisen, uitgevoerd op 25 februari 1947 door het besluit van de Allied Control Council, verwees naar een vermeende traditie van het koninkrijk als drager van militarisme en reactie, en maakte plaats voor de huidige opzet van de Duitse staten. De Vrijstaat Pruisen (Freistaat Preußen), die volgde op de afschaffing van het Koninkrijk Pruisen in de nasleep van de Eerste Wereldoorlog, was echter een belangrijke democratische kracht in het Weimar Duitsland tot de nationalistische coup van 1932, bekend als de Preußenschlag. Het koninkrijk liet een belangrijke culturele erfenis na, die vandaag de dag met name wordt gepromoot door de Stiftung Preußischer Kulturbesitz (SPK), die uitgegroeid is tot een van de grootste culturele organisaties ter wereld."
] | 2 |
In 1932 werd Pruisen overgenomen.
|
[
"Kingdom_of_Prussia",
"Prussian_Concordat",
"Province_of_Kurhessen",
"Flag_of_Prussia",
"Landtag_of_Prussia",
"Province_of_Posen",
"Prussian_Settlement_Commission"
] |
[
"Preußenschlag\nDe Preußenschlag ( -LSB- ˈpʁɔʏsənˌʃlaːk -RSB- , Pruisische staatsgreep) van 1932 was de machtsovername van de Vrijstaat Pruisen, de grootste Duitse staat, door kanselier Franz von Papen, met behulp van een noodverordening uitgevaardigd door president Paul von Hindenburg op grond van artikel 48 van de Weimar-grondwet, op 20 juli 1932. Het was een belangrijke stap naar het einde van de Weimarrepubliek, aangezien het later de nazificatie (Gleichschaltung) van Duitsland na de machtsovername van Adolf Hitler vergemakkelijkte. Het voorwendsel voor deze maatregel was gewelddadige onrust in sommige delen van Pruisen en het vermeende onvermogen van de Pruisische regering om de zaak aan te pakken. De belangrijkste aanleiding was de \"Altonaer Blutsonntag\" (\"Bloedige Zondag van Altona\"), een schietpartij tussen de SA en communisten in Altona op 17 juli 1932, die 18 levens eiste. Het is echter waarschijnlijker dat de Pruisische regering onder leiding van minister-president Otto Braun, met gezag over de machtige Pruisische politiemacht, gewoon een van de laatste grote krachten was die de plannen van Papen voor een nationalistische regering in de weg stonden.\n\nDe zet werd vergemakkelijkt door de instabiele situatie van de Pruisische regering. De centrum-linkse coalitie van de sociaaldemocraten, de Centrumpartij en de liberale Duitse Democratische Partij had Pruisen onafgebroken geregeerd sinds 1918, maar had haar meerderheid in de Landdag (staats parlement) verloren bij de verkiezingen van 1932. Volgens de Pruisische grondwet kon een regering echter alleen uit haar ambt worden verwijderd door een meerderheidsstemming voor een opvolgende regering. De communisten en nationaalsocialisten bezaten meer dan de helft van de zetels en zouden niet met elkaar of met andere partijen samenwerken. Er was dus geen alternatieve regering mogelijk, en de door Braun geleide coalitie bleef aan de macht.\n\nPapen had echter ook geen meerderheidssteun in de Rijksdag. Zijn enige manier om te regeren was via presidentiële noodbevoegdheden en de decreten die werden uitgevaardigd door de seniele Hindenburg, over wie Papen grote invloed had. Het nooddecreet van 20 juli ontsloeg de Braun-regering en verklaarde Papen tot Rijkscommissaris (Reichskommissar) voor Pruisen, bekleedde hem met alle bevoegdheden van de Pruisische ministeries en gaf hem de directe controle over de Pruisische regering.\n\nHet decreet werd op 25 oktober 1932 gedeeltelijk ongrondwettig verklaard door het Duitse, maar slechts voor zover het het formele bestaan van het Pruisische kabinet betrof. De machtsoverdracht aan Papen werd gehandhaafd, terwijl het Braun-kabinet het recht behield om Pruisen te vertegenwoordigen in de Reichsrat.\n\nPruisen bleef onder directe administratie van de federale regering tot april 1933. De Ermächtigungsgesetz van 1933 gaf Hitler de effectieve macht om wetgeving (inclusief extraconstitutionele wetten) uit te vaardigen zonder de instemming van de Rijksdag. Een van Hitlers eerste wetgevende handelingen was het ontbinden van alle deelstaatparlementen (behalve die van Pruisen) en het vervangen ervan door wetgevende organen die waren samengesteld op basis van de resultaten van de gedeeltelijk vrije federale verkiezingen die in maart werden gehouden. Pruisen werd uitgesloten van deze maatregel omdat het tegelijkertijd deelstaatverkiezingen had gehouden, met een vergelijkbaar resultaat (een nazi-meerderheid). Met het verbod op de communistische en sociaaldemocratische partijen hadden de nazi's nu een meerderheid in het Pruisische parlement, dat Hermann Göring tot minister-president verkoos. Onder Hitlers bewind werden de Duitse staten echter snel van alle echte bevoegdheden ontdaan en tot louter provincies gereduceerd, zodat Göring's functie grotendeels ceremoniële was.\n\nDe staat Pruisen werd uiteindelijk ontbonden door de geallieerden na het einde van de Tweede Wereldoorlog."
] |
[
"Koninkrijk Pruisen\nHet Koninkrijk Pruisen (Königreich Preußen) was een Duits koninkrijk dat de staat Pruisen vormde tussen 1701 en 1918 en delen omvatte van het huidige Duitsland, Polen, Rusland, Litouwen, Denemarken, België en Tsjechië. Het was de drijvende kracht achter de eenwording van Duitsland in 1871 en was de leidende staat van het Duitse Keizerrijk tot aan zijn ontbinding in 1918. Hoewel het zijn naam ontleende aan de regio Pruisen, was het gevestigd in het markgraafschap Brandenburg, waar Berlijn de hoofdstad was. De koningen van Pruisen stamden uit het Huis Hohenzollern. Pruisen was een grootmacht vanaf het moment dat het een koninkrijk werd, via zijn voorganger Brandenburg-Pruisen, dat onder Frederik Willem, bekend als \"De Grote Keurvorst\", een militaire macht werd. Pruisen zette zijn opkomst naar de macht voort onder leiding van Frederik II, beter bekend als Frederik de Grote, de derde zoon van Frederik Willem I. Frederik de Grote speelde een belangrijke rol bij het starten van de Zevenjarige Oorlog, hield stand tegen Oostenrijk, Rusland, Frankrijk en Zweden en vestigde de rol van Pruisen in de Duitse staten, evenals het vestigen van het land als een Europese grootmacht. Nadat de macht van Pruisen werd geopenbaard, werd het beschouwd als een belangrijke macht onder de Duitse staten. Gedurende de volgende honderd jaar won Pruisen vele veldslagen. Het was vanwege zijn macht dat Pruisen voortdurend probeerde alle Duitse staten onder zijn heerschappij te verenigen. Na de Napoleontische oorlogen die leidden tot de oprichting van de Duitse Bond, veroorzaakte de kwestie van een nauwere eenwording van de vele Duitse staten revoluties in de Duitse staten, waarbij elk zijn eigen grondwet wilde. Pogingen tot het creëren van een federatie bleven zonder succes en de Duitse Bond stortte in 1866 in toen oorlog uitbrak tussen de twee machtigste lidstaten, Pruisen en Oostenrijk. De Noord-Duitse Bond, die duurde van 1867 tot 1871, creëerde een nauwere unie tussen de met Pruisen verbonden staten, terwijl Oostenrijk en het grootste deel van Zuid-Duitsland onafhankelijk bleven. De Noord-Duitse Bond werd na de Oostenrijks-Pruisische Oorlog meer gezien als een bondgenootschap van militaire kracht, maar veel van zijn wetten werden later gebruikt in het Duitse Keizerrijk. Het Duitse Keizerrijk duurde van 1871 tot 1918 met de succesvolle eenwording van alle Duitse staten onder Pruisische hegemonie. Dit was te danken aan de nederlaag van Napoleon III in de Frans-Pruisische Oorlog van 1870-71. De oorlog verenigde alle Duitse staten tegen een gemeenschappelijke vijand, en met de overwinning kwam een overweldigende golf van nationalisme die de meningen veranderde van sommigen die tegen de eenwording waren geweest. In 1871 werd Duitsland verenigd tot één land, minus Oostenrijk en Zwitserland, met Pruisen als de dominante macht. Pruisen wordt beschouwd als de rechtsvoorganger van het verenigde Duitse Rijk (1871-1945) en als zodanig een directe voorouder van de huidige Bondsrepubliek Duitsland. De formele afschaffing van Pruisen, uitgevoerd op 25 februari 1947 door het besluit van de Allied Control Council, verwees naar een vermeende traditie van het koninkrijk als drager van militarisme en reactie, en maakte plaats voor de huidige opzet van de Duitse staten. De Vrijstaat Pruisen (Freistaat Preußen), die volgde op de afschaffing van het Koninkrijk Pruisen in de nasleep van de Eerste Wereldoorlog, was echter een belangrijke democratische kracht in het Weimar Duitsland tot de nationalistische coup van 1932, bekend als de Preußenschlag. Het koninkrijk liet een belangrijke culturele erfenis na, die vandaag de dag met name wordt gepromoot door de Stiftung Preußischer Kulturbesitz (SPK), die uitgegroeid is tot een van de grootste culturele organisaties ter wereld.",
"Pruisisch Concordaat\nHet Pruisisch Concordaat was een concordaat dat op 14 juli 1929 werd getekend tussen de Vrijstaat Pruisen en de Heilige Stoel om de betrekkingen tussen Pruisen en de Rooms-Katholieke Kerk te normaliseren na de val van de Pruisische monarchie in 1918.",
"Provincie Kurhessen\nDe Provincie Kurhessen was een provincie van Pruisen binnen nazi-Duitsland tussen 1944 en 1945. Hoewel alle Duitse staten, inclusief Pruisen, de facto al sinds 1933 waren ontbonden, loste de nazi-regering de Pruisische Provincie Hessen-Nassau op 1 april 1944 formeel op in twee provincies: Kurhessen en de Provincie Nassau. De naam Kurhessen komt van het voormalige Keurvorstendom Hessen-Kassel (of Hessen-Cassel; 1803 – 1866) dat, na de Oostenrijks-Pruisische Oorlog, door Pruisen werd geannexeerd en deel ging uitmaken van de Provincie Hessen-Nassau. Na het einde van de Tweede Wereldoorlog viel Kurhessen onder Amerikaans bestuur. De provincie werd op 19 september 1945 ontbonden door de bezettende Amerikaanse troepen en vormde onderdeel van de administratieve zone Groot-Hessen. Ruim een jaar later werd Groot-Hessen de moderne Duitse deelstaat Hessen. Categorie:20e eeuw in Hessen Categorie:Voormalige staten en gebieden van Hessen Categorie:Opgericht in 1944 in Duitsland Categorie:Opgeheven in 1945 in Duitsland",
"Vlag van Pruisen\nDe staat Pruisen vond zijn oorsprong in de afzonderlijke landen van het markgraafschap Brandenburg en het hertogdom Pruisen. Het markgraafschap Brandenburg ontwikkelde zich uit de middeleeuwse Noordmark van het Heilige Roomse Rijk, en kwam in 1415 in handen van het Huis Hohenzollern. Het hertogdom Pruisen ontstond in 1525 toen Albrecht van Brandenburg-Ansbach, een lid van een zijtak van de Hohenzollern, de oostelijke gebieden van de Duitse Orde als een Pools leen seculariseerde. Keurvorst Johan Sigismund, keurvorst van Brandenburg, erfde in 1618 het hertogdom Pruisen, waardoor Brandenburg en Pruisen onder één heerser werden verenigd in een personele unie; de staat van de keurvorst werd bekend als Brandenburg-Pruisen. Het koninkrijk Pruisen werd gevormd toen keurvorst Frederik III de titel Frederik I, koning in Pruisen, aannam op 18 januari 1701. De Hohenzollern monarchale heerschappij over Pruisen eindigde in 1918 na de val van het Duitse Keizerrijk in de nasleep van de Eerste Wereldoorlog; het koninkrijk werd in plaats daarvan de Vrijstaat Pruisen. De Geallieerde Controle Raad decreteerde de formele afschaffing van de staat Pruisen in 1947 na de Tweede Wereldoorlog.",
"Landdag van Pruisen\nDe Landdag van Pruisen (Duits: Preußischer Landtag) was de vertegenwoordigende vergadering van het Koninkrijk Pruisen, ingesteld in 1849, een tweekamerparlement bestaande uit de bovenkamer Herenhuis (Herrenhaus) en de onderkamer Afgevaardigdenhuis (Abgeordnetenhaus). Na de Eerste Wereldoorlog en de Duitse Revolutie van 1918-19 zette de Landdag zich voort als het parlement van de Vrijstaat Pruisen tussen 1921 en 1933.",
"Provincie Posen\nDe Provincie Posen (Provinz Posen, Prowincja Poznańska) was een provincie van Pruisen vanaf 1848 en als zodanig onderdeel van het Duitse Keizerrijk van 1871 tot 1918. Het gebied, ruwweg overeenkomend met de historische regio Groot-Polen, geannexeerd tijdens de Poolse delingen van de 18e eeuw, was ongeveer 29.000 km². Meer dan een eeuw lang maakte het deel uit van de Pruisische Partitie, met een korte uitzondering tijdens de Napoleontische oorlogen. Na het Congres van Wenen in 1815 werd het gebied opgenomen in het Groothertogdom Posen en na de Grote Poolse Opstand van 1848 als Pruisische provincie bestuurd. In 1919, volgens het Verdrag van Versailles, moest Duitsland het grootste deel van de provincie teruggeven aan de nieuw opgerichte Tweede Poolse Republiek.",
"Pruisische vestigingscommissie\nDe Pruisische vestigingscommissie (Königlich Preußische Ansiedlungskommission in den Provinzen Westpreußen und Posen, Królewska Komisja Osadnicza dla Prus Zachodnich i Poznańskiego) was een Pruisische regeringscommissie die actief was tussen 1886 en 1924, maar alleen tot 1918 actief was. Ze werd opgericht door Otto von Bismarck om het landbezit van Duitsers ten koste van Polen te vergroten, door economische en politieke middelen, in de oostelijke provincies West-Pruisen en Posen van het Duitse Keizerrijk, als onderdeel van zijn grotere inspanningen gericht op de uitroeiing van de Poolse natie. De commissie werd gemotiveerd door anti-Poolse sentimenten en racisme. De commissie was een van de belangrijkste instrumenten van Pruisen in het officiële beleid van germanisering van de historisch Poolse gebieden van West-Pruisen (het voormalige Koninklijk Pruisen) en het opgeheven Groothertogdom Posen. De commissie kocht uiteindelijk 613 landgoederen van Duitse eigenaren en 214 van Polen, en functioneerde vaak eerder als reddingsboei voor Duitse schuldenaren dan als vervulling van haar verklaarde nationale missie. Aan het einde van haar bestaan waren in totaal 21.886 Duitse families (154.704 personen) van een gepland aantal van 40.000 gevestigd. De activiteiten van de commissie hadden een tegenreactie tot gevolg bij Polen die gebruik maakten van wat \"defensief nationalisme\" wordt genoemd, het verenigen van \"Pools nationalisme, katholicisme en culturele weerstand\" en Poolse tegenmaatregelen uitlokte, die culmineerden na de Eerste Wereldoorlog, toen de Tweede Poolse Republiek werd opgericht, in de onteigening van door de commissie eigendom zijnde gronden en het terugdraaien van de germanisering. Sommige van de Duitse kolonisten die in 1939 nog in Polen bleven, waren actief in een nazi-campagne van genocide tegen Polen tijdens de Tweede Wereldoorlog."
] | 2 |
iZombie ging in 2015 in première.
|
[
"List_of_iZombie_episodes",
"Rise_of_the_Zombies",
"Zombibi",
"Zombeavers",
"Zombie_Night_(2013_film)",
"The_Zombie_Horror_Picture_Show",
"Zombiez"
] |
[
"iZombie (televisieserie)\niZombie (gestileerd als iZOMBiE) is een Amerikaanse televisieserie ontwikkeld door Rob Thomas en Diane Ruggiero-Wright voor The CW. Het is een losse adaptatie van de gelijknamige stripboekenreeks, gecreëerd door Chris Roberson en Michael Allred en uitgegeven door DC Comics onder hun Vertigo-afdruk. De serie ging in première op 17 maart 2015. De serie werd verlengd voor een tweede seizoen, dat in première ging op 6 oktober 2015 en 19 afleveringen duurde. Op 11 maart 2016 verlengde The CW de serie voor een derde seizoen van 13 afleveringen, dat in première ging op 4 april 2017. Op 10 mei 2017 verlengde The CW de serie voor een vierde seizoen."
] |
[
"Lijst van iZombie afleveringen\niZombie (gestileerd als iZOMBiE) is een Amerikaanse televisieserie ontwikkeld door Rob Thomas en Diane Ruggiero-Wright voor The CW, en is een losse adaptatie van de gelijknamige stripboekenreeks gecreëerd door Chris Roberson en Michael Allred, en uitgegeven door DC Comics onder hun Vertigo-afdruk. De serie werd officieel opgepikt op 8 mei 2014, voor het seizoen 2014-15 en ging in première op 17 maart 2015. Op 11 maart 2016 vernieuwde The CW de serie voor een derde seizoen van 13 afleveringen, dat in première ging op 4 april 2017.",
"De Opkomst van de Zombies\nDe Opkomst van de Zombies, ook bekend als Dead Walking, is een Amerikaanse zombiehorrorfilm uit 2012 van The Asylum en geregisseerd door Nick Lyon. Geschreven door Keith Allan en Delondra Williams, droeg de film aanvankelijk de titel Dead Walking, maar werd uiteindelijk veranderd in De Opkomst van de Zombies. De film speelt Mariel Hemingway, Chad Lindberg, LeVar Burton en Heather Hemmens, en werd voor het eerst uitgezonden op Syfy op 27 oktober 2012.",
"Zombibi\nZombibi (ook uitgebracht als Zombie Kill!) is een Nederlandse splatterkomedie uit 2012, geregisseerd door Martijn Smits en Erwin van den Eshof, geschreven door Tijs van Marle en met Yahya Gaier, Gigi Ravelli, Mimoun Ouled Radi, Sergio Hasselbaink, Uriah Arnhem en Noel Deelen als overlevenden van een zombie-aanval in Amsterdam-West.",
"Zombeavers\nZombeavers is een Amerikaanse horror-komedie uit 2014, geregisseerd door Jordan Rubin, gebaseerd op een script van Al Kaplan, Jordan Rubin en Jon Kaplan. De film volgt een groep studenten die in een huisje aan de rivier verblijven en worden aangevallen door een zwerm zombiebevers. Een trailer voor de film werd begin februari 2014 uitgebracht en ging viraal. De film beleefde zijn wereldpremière op 19 april 2014 op het Tribeca Film Festival. De film werd in de VS uitgebracht op 20 maart 2015. In december 2014 werd Zombeavers op DVD uitgebracht.",
"Zombie Night (film uit 2013)\nZombie Night is een Amerikaanse zombiehorrorfilm uit 2013, geregisseerd door John Gulager, geschreven door Keith Allan en Delondra Williams naar een verhaal van Richard Schenkman, en met in de hoofdrollen Anthony Michael Hall, Daryl Hannah, Jennifer Taylor, Alan Ruck en Shirley Jones.",
"The Zombie Horror Picture Show\nThe Zombie Horror Picture Show is de eerste concertfilm van Rob Zombie, uitgebracht op 19 mei 2014 op DVD en Blu-ray.",
"Zombiez\nZombiez is een Amerikaanse horrorfilm uit 2005, geschreven en geregisseerd door John Bacchus (als ZWS). De hoofdrollen worden vertolkt door Jenicia Garcia, Jackeem Sellers en Randy Clarke. Garcia speelt een vrouw die vecht om haar man te bevrijden van een gekke wetenschapper, gespeeld door Sellers."
] | 3 |
Ronald Reagan had een nationaliteit.
|
[
"John_Henninger_Reagan",
"Ronald_Reagan_Presidential_Library",
"Timeline_of_the_presidency_of_Ronald_Reagan",
"Ron_Reagan",
"Reagan_(surname)",
"Ronald_Reagan_Park,_Gdańsk",
"Ronald_Reagan_presidential_campaign,_1980"
] |
[
"Ronald Reagan\nRonald Wilson Reagan ( -LSB- ˈrɒnəld_ˈwɪlsən_ˈreɪɡən -RSB- ) (6 februari 1911 – 5 juni 2004) was een Amerikaanse politicus en acteur die van 1981 tot 1989 de 40e president van de Verenigde Staten was. Voor zijn presidentschap was hij van 1967 tot 1975 de 33e gouverneur van Californië, na een carrière als Hollywood-acteur en vakbondsleider. Opgegroeid in een arm gezin in kleine stadjes in Noord-Illinois, studeerde Reagan in 1932 af aan Eureka College en werkte hij als sportverslaggever bij verschillende regionale radiostations. Na zijn verhuizing naar Hollywood in 1937 werd hij acteur en speelde hij in enkele grote producties. Reagan werd tweemaal gekozen tot president van de Screen Actors Guild, de vakbond voor acteurs, waar hij werkte aan het uitroeien van communistische invloeden. In de jaren 1950 stapte hij over naar de televisie en was hij een motiverende spreker in fabrieken van General Electric. Zijn hele leven lang democraat zijnde, veranderden zijn opvattingen. Hij werd conservatief en stapte in 1962 over naar de Republikeinse Partij. In 1964 verwierf Reagans toespraak, \"A Time for Choosing\", ter ondersteuning van Barry Goldwaters falende presidentscampagne, hem nationale aandacht als nieuwe conservatieve woordvoerder. Door een netwerk van aanhangers op te bouwen, werd hij in 1966 gekozen tot gouverneur van Californië. Als gouverneur verhoogde Reagan de belastingen, veranderde een staatsschulden in een overschot, daagde de demonstranten aan de Universiteit van Californië uit, zette in 1969 National Guard-troepen in tijdens een periode van protestbewegingen en werd in 1970 herkozen. Hij deed tweemaal zonder succes mee aan de Republikeinse nominatie voor het Amerikaanse presidentschap in 1968 en 1976; vier jaar later won hij de nominatie gemakkelijk, werd de oudste verkozen Amerikaanse president tot dan toe en versloeg de zittende president Jimmy Carter in 1980. Bij zijn aantreden in 1981 implementeerde Reagan ingrijpende nieuwe politieke en economische initiatieven. Zijn aanbodzijde-economisch beleid, \"Reaganomics\" genoemd, pleitte voor verlaging van de belastingtarieven om de economische groei te stimuleren, controle over de geldhoeveelheid om de inflatie te beteugelen, economische deregulering en vermindering van de overheidsuitgaven. In zijn eerste termijn overleefde hij een aanslag, stimuleerde hij de War on Drugs en vocht hij tegen de overheidssector. Gedurende zijn twee termijnen zag de economie een verlaging van de inflatie van 12,5% naar 4,4% en een gemiddelde jaarlijkse groei van het reële BBP van 3,4%; hoewel Reagan wel bezuinigingen doorvoerde op binnenlandse discretionaire uitgaven, leidden belastingverlagingen en verhoogde militaire uitgaven tot een algemene toename van de federale uitgaven, zelfs na correctie voor inflatie. Tijdens zijn herverkiezingscampagne campagneerde Reagan met het idee dat het \"Morning in America\" was, en won in 1984 met een overweldigende meerderheid de grootste verkiezingsoverwinning in de Amerikaanse geschiedenis. Buitenlandse zaken domineerden zijn tweede termijn, waaronder het einde van de Koude Oorlog, het bombardement op Libië en de Iran-Contra-affaire. Door de Sovjet-Unie publiekelijk te beschrijven als een \"evil empire\" en tijdens zijn beroemde toespraak bij de Brandenburger Tor daagde president Reagan Sovjet-generaal-secretaris Michail Gorbatsjov uit om \"deze muur af te breken!\". Hij veranderde het Koude Oorlogbeleid van détente naar rollback door een wapenwedloop met de USSR op te voeren terwijl hij gesprekken voerde met Gorbatsjov, wat culmineerde in het INF-verdrag, waardoor de nucleaire arsenalen van beide landen werden verkleind. Reagans presidentschap vond plaats tijdens de neergang van de Sovjet-Unie en slechts tien maanden na het einde van zijn termijn viel de Berlijnse Muur, en op 26 december 1991, bijna drie jaar nadat hij zijn ambt had verlaten, stortte de Sovjet-Unie in. Bij zijn vertrek uit functie in 1989 had Reagan een goedkeuringspercentage van achtenzestig procent, gelijk aan die van Franklin D. Roosevelt en later Bill Clinton, als de hoogste beoordelingen voor vertrekkende presidenten in het moderne tijdperk. Hij was de eerste president sinds Dwight D. Eisenhower die twee volledige termijnen diende, nadat vijf eerdere presidenten dat niet waren gelukt. Hoewel hij een actief leven na zijn presidentschap had gepland, maakte Reagan in 1994 bekend dat hij eerder dat jaar de diagnose van de ziekte van Alzheimer had gekregen, en verscheen hij voor het laatst in het openbaar op de begrafenis van Richard Nixon; hij stierf tien jaar later in 2004 op 93-jarige leeftijd; Reagan had de op een na langste levensduur van alle presidenten; de huidige langste levensduur van een president wordt gehouden door Gerald Ford, die twee jaar na Reagan stierf. Een icoon onder Republikeinen, hij wordt gunstig beoordeeld in historische ranglijsten van Amerikaanse presidenten, en zijn ambtsperiode betekende een heroriëntatie op conservatief beleid in de VS."
] |
[
"John Henninger Reagan\nJohn Henninger Reagan (8 oktober 1818 – 6 maart 1905) was een Amerikaanse politicus uit de Amerikaanse staat Texas. Als Democraat trad Reagan af als lid van het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden toen Texas zich afscheidde van de Unie en zich bij de Geconfedereerde Staten van Amerika aansloot. Hij diende in het kabinet van Jefferson Davis als Postmaster General. Na de nederlaag van de Confederatie pleitte hij voor samenwerking met de federale overheid en werd daardoor impopulair, maar keerde terug naar een openbaar ambt toen zijn voorspellingen over een harde behandeling van het verzet zich waar bleken.",
"Ronald Reagan Presidentiële Bibliotheek\nDe Ronald Reagan Presidentiële Bibliotheek en Centrum voor Publieke Zaken is de presidentiële bibliotheek en laatste rustplaats van Ronald Wilson Reagan, de 40e president van de Verenigde Staten (1981--1989), en zijn vrouw Nancy Reagan. Ontworpen door Hugh Stubbins and Associates, bevindt de bibliotheek zich in Simi Valley, Californië, ongeveer 64 km ten noordwesten van Downtown Los Angeles en 24 km ten westen van Chatsworth. De Reagan Bibliotheek is de grootste van de 13 door de federale overheid beheerde presidentiële bibliotheken. Het straatadres, 40 Presidential Drive, is genummerd ter ere van Reagans positie als 40e president.",
"Tijdlijn van het presidentschap van Ronald Reagan\nHet presidentschap van Ronald Reagan begon op 20 januari 1981 toen Ronald Reagan werd geïnaugureerd als president van de Verenigde Staten, en eindigde op 20 januari 1989.",
"Ron Reagan\nRonald Prescott ``Ron'' Reagan Jr. (geboren 20 mei 1958) is een voormalig Amerikaans radiopresentator en politiek analist voor KIRO radio en later Air America Radio, waar hij zijn eigen dagelijkse drieuurs show presenteerde. Hij is commentator en medewerker aan programma's op het kabelnieuws- en commentaarnetwerk MSNBC. Hij staat bekend om zijn liberale opvattingen, in tegenstelling tot zijn vader, de voormalige Republikeinse president Ronald Reagan.",
"Reagan (achternaam)\nDe familienaam Reagan, en zijn verwante vormen Regan, O'Regan, O Regan, O'Reagan, is een verengelste vorm van de Ierse achternaam Ó Riagáin of Ó Ríogáin, afkomstig van Ua Riagáin. De betekenis is waarschijnlijk afkomstig uit het Oud-Iers van ri \"soeverein, koning\" en het diminutief -ín, \"het kind van de koning\", wat zich vertaalt als \"kleine koning\". De vrouwelijke unisex voornaam Regan is waarschijnlijk later afgeleid van de Engelse koninklijke naam Regina. Bekende mensen met deze achternaam zijn onder andere: Ronald Reagan (1911–2004), 40e president van de Verenigde Staten Nancy Reagan (1921–2016), echtgenote van Ronald Reagan en First Lady van 1981 tot 1989 Maureen Reagan (1941–2001), dochter van president Reagan uit zijn eerste huwelijk met Jane Wyman Michael Reagan (geboren 1945), geadopteerde zoon van president Reagan en radiopresentator Patricia Ann Reagan (geboren 1952), beter bekend als Patti Davis, dochter van Ronald en Nancy Reagan Ron Reagan (geboren 1958), zoon van president Reagan en journalist Frank Reagan (1919–1972), Amerikaans American footballspeler John Henninger Reagan (1818–1905), Amerikaans politicus Johnny Reagan (geboren 1926), Amerikaans college baseballcoach Lisa Reagan, Amerikaanse zangeres Marc Reagan, NASA Station Training Lead en NEEMO onderwaterprogramma Missieleider Michael Joseph Reagan (geboren 1954), Amerikaanse rechter Ron Reagan (vertegenwoordiger Florida) (geboren 1954), Amerikaans politicus",
"Ronald Reaganpark, Gdansk\nHet Ronald Reaganpark (Park imienia Ronalda Reagana) ligt in de wijk Przymorze Wielkie, Gdansk, Polen. Aangelegd tussen 2003 en 2006 op voormalig braakliggend terrein, beslaat het een oppervlakte van 40 hectare. Het is een eerbetoon aan president Ronald Reagan, die, samen met paus Johannes Paulus II, als zeer belangrijk werd beschouwd voor de val van het communisme in Polen.",
"Ronald Reagan presidentschapscampagne, 1980\nRonald Reagan, de 33e gouverneur van Californië (1967–1975), kondigde zijn kandidatuur voor president van de Verenigde Staten aan in New York City op 13 november 1979. Op 17 juli 1980 werd hij de kandidaat van de Republikeinse Partij voor de presidentsverkiezingen van 1980. Na het ontvangen van de Republikeinse nominatie, selecteerde hij een van zijn tegenstanders in de voorverkiezingen, George H.W. Bush, als zijn running mate. Op 4 november 1980 won Reagan 44 staten en ontving 489 kiesmannen om de verkiezingen te winnen. Jimmy Carter, de zittende president, won zes staten, evenals Washington D.C., en ontving 49 kiesmannen. Reagan won 50,7 procent van de stemmen, Carter kreeg 41 procent en de onafhankelijke John B. Anderson (een liberale Republikein) ontving 6,7 procent. Reagans verkiezing tot president werd voltooid met de bijeenkomst van het Kiescollege op 15 december 1980 en met de daaropvolgende certificering van de stemming van het college door de gezamenlijke zitting van het Congres op 6 januari 1981."
] | 4 |
Samoa Joe worstelt professioneel.
|
[
"Samoan_Joe",
"Joe_Acton",
"Shawn_Michaels",
"Joe_Bravo_(wrestler)",
"Joe_Rau",
"Piledriver_(professional_wrestling)",
"Joe_Coleman_(wrestler)"
] |
[
"Samoa Joe\nNuufolau Joel ``Joe'' Seanoa (geboren 17 maart 1979), beter bekend onder zijn ringnaam Samoa Joe, is een Amerikaanse professionele worstelaar die momenteel een contract heeft met WWE en optreedt op het Raw-merk. Hij stond voorheen vooral bekend om zijn tijd bij Total Nonstop Action Wrestling (TNA) en Ring of Honor (ROH). Joe vestigde zich in ROH vanaf het begin van de promotie in 2002 en hield het ROH World Championship gedurende een record van 21 maanden, van mei 2003 tot december 2004. Na zijn overstap naar TNA in juni 2005 begon hij aan een ongeslagen reeks van 19 maanden en won hij vervolgens eenmaal het TNA World Heavyweight Championship, vijfmaal het TNA X Division Championship, tweemaal het TNA World Tag Team Championship en eenmaal het TNA Television Championship; waarmee hij de TNA Triple Crown en de TNA Grand Slam voltooide. Hij worstelde ook internationaal en op het onafhankelijke circuit voor verschillende promoties, waarbij hij verschillende titels won, waaronder het GHC Tag Team Championship met Magnus in Pro Wrestling Noah, en hij was een inaugurele NWA Intercontinental Tag Team Champion met Keiji Sakoda in Pro Wrestling Zero1. Hij verliet TNA in februari 2015 en kwam kort daarna weer uit in ROH en op het onafhankelijke circuit. Joe debuteerde officieel in WWE's ontwikkelingsgebied NXT in mei 2015 en tekende in juni een fulltime contract met het bedrijf; hij werd vervolgens de eerste ooit tweemaal NXT Champion."
] |
[
"Samoa Joe\nJoseph ``Joe'' Afamasaga is een gepensioneerde Nieuw-Zeelandse professionele worstelaar, het best bekend onder zijn ringnaam Samoa Joe, die actief was in de Australaziatische en Zuid-Pacifische regio tijdens de jaren 70 en begin jaren 80. Hij was een populaire \"fan favourite\" tijdens zijn optredens voor Steve Rickard's All Star-Pro Wrestling en verscheen regelmatig in het langlopende worsteltelevisieprogramma On the Mat. Later reisde hij naar de Verenigde Staten waar hij een korte periode actief was in de American Wrestling Association voordat hij in 1989 met pensioen ging. In 2009 werd Afamasaga door Chris Rattue, sportcolumnist van de New Zealand Herald, op nummer 10 gerangschikt in zijn \"Top 10\" favoriete worstelaars aller tijden.",
"Joe Acton\nJoseph Acton (8 maart 1852 – 26 juni 1917), bekend onder zijn ringnaam \"Little Joe\" of \"Limey Joe\", was een Britse professionele worstelaar en wereldkampioen die in Engeland en Amerika actief was tijdens de late 19e eeuw. Acton is een van de weinigen die worden gecrediteerd met het introduceren van \"catch-as-catch-can\" worstelen (ook wel bekend als freestyle), met zijn wortels in het oude Lancashire worstelen, in de Verenigde Staten. Worstelend onder de naam Joe Acton, en bijgenaamd \"The Little Demon\", werd Acton beschouwd als een van de beste worstelaars van zijn tijd.",
"Shawn Michaels\nMichael Shawn Hickenbottom (geboren 22 juli 1965), beter bekend onder zijn ringnaam Shawn Michaels, is een Amerikaanse acteur, professioneel worstelpersoonlijkheid, televisiepresentator en gepensioneerd professioneel worstelaar. Hij staat momenteel onder contract bij WWE, als ambassadeur en trainer, sinds december 2010. Michaels worstelde consistent voor WWE, voorheen de World Wrestling Federation (WWF), van 1988 tot zijn eerste pensioen in 1998. Hij bekleedde niet-worstelende rollen van 1998 tot 2000 en hervatte het worstelen in 2002 tot zijn ceremoniële pensionering in 2010. In de WWF/E, stond Michaels in de hoofdrol op belangrijke pay-per-view evenementen tussen 1989 en 2010, en sloot vijf keer het vlaggenschip jaarlijkse evenement van het bedrijf, WrestleMania, af. Hij was de medeoprichter en oorspronkelijke leider van de succesvolle stable, D-Generation X. Hij worstelde ook in de American Wrestling Association (AWA), waar hij in 1985 The Midnight Rockers oprichtte met Marty Jannetty. Na twee keer het AWA Tag Team Championship te hebben gewonnen, ging het team verder naar de WWF als The Rockers, en had een hoogprofiel breuk in januari 1992. Binnen het jaar zou Michaels twee keer uitdagen voor het WWF Championship en zijn eerste WWF Intercontinental Championship winnen, wat zijn aankomst aankondigde als een van de belangrijkste singles sterren van de industrie. Hij zou later algemeen worden beschouwd als de beste performer in de jaren 90 en 2000, en won de Pro Wrestling Illustrated \"Match of the Year\" lezers stemming een record van elf keer. Michaels werd verkozen tot de grootste professionele worstelaar aller tijden in een peiling van 2011 van de WWE-selectie. Michaels is een viermaal wereldkampioen, nadat hij drie keer het WWF Championship en eenmaal het WWE's World Heavyweight Championship heeft gehouden. Hij is ook een tweemaal Royal Rumble winnaar, de eerste WWF Grand Slam Champion en de vierde WWF Triple Crown Champion, evenals een WWE Hall of Fame inductee van 2011.",
"Joe Bravo (worstelaar)\nWilkyns Nuñez, beter bekend onder zijn ringnaam Joe Bravo, is een Puerto Ricaanse professionele worstelaar die vooral bekend is van zijn optredens bij de International Wrestling Association en World Wrestling Council.",
"Joe Rau\nJoe Rau is een Amerikaanse worstelaar die gespecialiseerd is in Grieks-Romeins worstelen.",
"Piledriver (professioneel worstelen)\nEen piledriver is een professionele worstelmove waarbij de worstelaar zijn tegenstander pakt, hem ondersteboven draait en in een zittende of knielende positie valt, waardoor de tegenstander met zijn hoofd eerst op de mat terechtkomt. De techniek wordt toegeschreven aan Wild Bill Longson. De naam is ontleend aan een stuk constructie-apparatuur, ook wel een pile driver genoemd, dat talloze enorme klappen op de bovenkant van een grote funderingspijler geeft en deze langzaam met elke klap in de grond begraaft. De handeling van het uitvoeren van een piledriver wordt \"piledriven\" genoemd. Iemand die onlangs het slachtoffer is geweest van een piledriver wordt gezegd \"piledriven\" te zijn (bijv. \"De worstelaar werd piledriven op het canvas\"). Bekende worstelaars die regelmatig een piledriver hebben gebruikt tijdens hun carrière zijn onder andere Eric Young, Jerry Lawler, Bret Hart, Harley Race, Paul Orndorff, The Undertaker, Kane, The Brain Busters, Buddy Rogers en Karl Gotch. De piledriver wordt vaak gezien als een van de gevaarlijkste moves in het worstelen. De reverse piledriver is rechtstreeks verantwoordelijk voor het verkorten van de carrière van Stone Cold Steve Austin toen zijn tegenstander, Owen Hart, de move onbedoeld verknalde, waardoor Austin's nek gebroken werd. Hierdoor is de move verboden in de WWE, met uitzondering van Kane en The Undertaker vanwege hun ervaring en formaat.",
"Joe Coleman (worstelaar)\nJoe Coleman is een Amerikaanse bodybuilder en professioneel worstelaar."
] | 5 |
De Universiteit van Oxford bevindt zich in het universum.
|
[
"Oxford",
"Golden_triangle_(universities)",
"Department_of_Computer_Science,_University_of_Oxford",
"Oxford_University_Student_Union",
"Oxford_University_A.F.C.",
"Oxford_(disambiguation)",
"Oxford_University_Medical_School"
] |
[
"Universiteit van Oxford\nDe Universiteit van Oxford (informeel Oxford University of simpelweg Oxford) is een collegiale onderzoeksuniversiteit in Oxford, Engeland. De stichtingsdatum is onbekend, maar er zijn aanwijzingen voor onderwijs vanaf 1096, waardoor het de oudste universiteit in de Engelstalige wereld en de op één na oudste universiteit ter wereld in continue werking is. Het is een van de meest prestigieuze universiteiten ter wereld. Het groeide snel vanaf 1167, toen Hendrik II Engelse studenten verbood de Universiteit van Parijs te bezoeken. Na geschillen tussen studenten en inwoners van Oxford in 1209 vluchtten sommige academici naar het noordoosten naar Cambridge, waar ze wat de Universiteit van Cambridge werd oprichtten. De twee \"oude universiteiten\" worden vaak gezamenlijk \"Oxbridge\" genoemd.\n\nDe universiteit bestaat uit een verscheidenheid aan instellingen, waaronder 38 zelfstandige colleges en een volledig scala aan academische afdelingen die zijn georganiseerd in vier divisies. Alle colleges zijn zelfbesturende instellingen binnen de universiteit, elk met controle over zijn eigen lidmaatschap en met een eigen interne structuur en activiteiten. Omdat het een stadsuniversiteit is, heeft het geen hoofdcampus; in plaats daarvan zijn de gebouwen en faciliteiten verspreid over het stadscentrum. Het grootste deel van het undergraduate onderwijs in Oxford is georganiseerd rond wekelijkse tutorials op de colleges en halls, ondersteund door colleges, lezingen en laboratoriumwerkzaamheden die worden aangeboden door universiteitsfaculteiten en afdelingen.\n\nOxford is de thuisbasis van het Rhodes Scholarship, een van 's werelds oudste en meest prestigieuze beurzen, die al meer dan een eeuw afgestudeerde studenten naar de universiteit heeft gebracht. De universiteit beheert 's werelds oudste universiteitsmuseum, evenals de grootste universitaire pers ter wereld en het grootste academische bibliotheeksysteem in Groot-Brittannië. Oxford heeft veel bekende alumni opgeleid, waaronder 28 Nobelprijswinnaars, 27 premiers van het Verenigd Koninkrijk en vele staatshoofden en regeringsleiders over de hele wereld."
] |
[
"Oxford\nOxford ( -LSB- ˈɒksfərd -RSB- ) is een stad in het Zuidoosten van Engeland en de hoofdstad van Oxfordshire. Met een geschatte bevolking van 168.270 in 2015, is het de 52e grootste stad in het Verenigd Koninkrijk, en een van de snelst groeiende en meest etnisch diverse steden. De stad ligt op 92 km van Londen, 111 km van Bristol, 105 km van zowel Southampton als Birmingham en 40 km van Reading. De stad is wereldwijd bekend als de thuisbasis van de Universiteit van Oxford, de oudste universiteit in de Engelstalige wereld. Gebouwen in Oxford tonen opmerkelijke voorbeelden van elke Engelse architectonische periode sinds de late Saksische periode. Oxford staat bekend als de \"stad van dromerige torenspitsen\", een term bedacht door dichter Matthew Arnold. Oxford heeft een brede economische basis. De industrieën omvatten autoproductie, onderwijs, uitgeverij en een groot aantal informatietechnologie- en wetenschapsgebaseerde bedrijven, waarvan sommige academische afsplitsingen zijn.",
"Gouden driehoek (universiteiten)\nDe \"gouden driehoek\" is een onofficiële groep elite-universiteiten in de Engelse steden Cambridge, Londen en Oxford, zoals hieronder vermeld: Universiteit van Cambridge, Imperial College London, King's College London, London School of Economics, Universiteit van Oxford, University College London. De hoeken van de driehoek worden gevormd door de Universiteit van Cambridge, de Universiteit van Oxford en, in het zuidoosten, Imperial College London, University College London en meestal King's College London en de London School of Economics and Political Science. De leden van de driehoek behoren tot de Britse universiteiten met de hoogste onderzoeksinkomsten en werken nauw samen via initiatieven zoals de G5, Global Medical Cluster (GMEC), MedCity en SES.",
"Afdeling Informatica, Universiteit van Oxford\nDe Afdeling Informatica is de informatica-afdeling van de Universiteit van Oxford, Engeland. Ze werd in 1957 opgericht als het Computing Laboratory. In 2014 telde het personeel 52 leden van het academisch personeel en meer dan 80 onderzoekers. De QS World University Subject Rankings 2015 plaatste Oxford op de 3e plaats ter wereld voor Informatica (na MIT & Stanford) en 1e in Europa, met Cambridge op de 7e plaats. Oxford is volgens Business Insider ook de beste universiteit voor informatica in het VK en Europa en stond op de 2e plaats voor Informatica en Informatiesystemen (na Cambridge) in de Guardian University league tables van 2016.",
"Oxford University Student Union\nDe Oxford University Student Union is de officiële studentenunie van de Universiteit van Oxford. In Oxford is het beter bekend onder zijn acroniem, OUSU ( -LSB- ˈaʊzuː -RSB- ). Het bestaat om de studenten van de Universiteit van Oxford te vertegenwoordigen in het besluitvormingsproces van de universiteit, om op te treden als de stem van de studenten in het nationale debat over hoger onderwijsbeleid en om directe diensten te verlenen aan de studentenpopulatie. Het mag niet verward worden met de Oxford Union debatvereniging, die, hoewel gelijknamig, een aparte particuliere club is zonder vertegenwoordigende functies.",
"Oxford University A.F.C.\nOxford University Association Football Club is een Engelse voetbalclub die de Universiteit van Oxford vertegenwoordigt.",
"Oxford (doorverwijspagina)\nOxford is een stad in Oxfordshire, Engeland, beroemd om de Universiteit van Oxford. Oxford kan ook verwijzen naar:",
"Medische faculteit van de Universiteit van Oxford\nDe Medische faculteit van de Universiteit van Oxford is de medische faculteit van de Universiteit van Oxford. Het is een onderdeel van de afdeling Medische Wetenschappen, en het onderwijs wordt gegeven in de verschillende afdelingen waaruit het bestaat. De medische faculteit van Oxford is traditioneel in haar onderwijs en is daarom opgedeeld in een preklinische en een klinische fase van de opleiding, waarbij preklinische studenten (jaar 1-3) gevestigd zijn in het University Science Area in het centrum van Oxford, en klinische studenten (jaar 4-6) gevestigd zijn in het John Radcliffe Hospital in Headington, Oxford. De medische faculteit stond in 2016 op de eerste plaats in de wereld volgens de Times Higher Education ranglijsten van universiteiten voor preklinische, klinische en gezondheidsstudies."
] | 6 |
Portia de Rossi speelde in Scandal.
|
[
"Secret_Scandal",
"List_of_Scandal_characters",
"Scandal_(season_2)",
"Scandale_(disambiguation)",
"Scandalo_in_famiglia",
"Notes_on_a_Scandal_(film)",
"Scandal_(2012_film)"
] |
[
"Portia de Rossi\nPortia Lee James DeGeneres (geboren als Amanda Lee Rogers; 31 januari 1973), ook professioneel bekend als Portia de Rossi ( /ˈpɔərʃə də ˈrɒsi/), is een Australisch-Amerikaanse actrice, model en filantroop. Van 2014 tot 2017 speelde ze een vaste rol als Elizabeth North in de Amerikaanse politieke thriller-televisieserie Scandal. Ze is ook bekend van haar rollen als advocaat Nelle Porter in de Amerikaanse televisieserie Ally McBeal – waarvoor ze in 1999 een Screen Actors Guild Award won – en als Lindsay Fünke in de Amerikaanse sitcom Arrested Development. Verder vertolkte ze Veronica Palmer in de ABC-sitcom Better Off Ted en Olivia Lord in het televisiedrama Nip/Tuck. De Rossi is getrouwd met de comedienne en televisiepresentatrice Ellen DeGeneres."
] |
[
"Secret Scandal\nSecret Scandal (Scandalo segreto) is een Italiaanse film uit 1989, geschreven en geregisseerd door Monica Vitti. De hoofdrollen werden vertolkt door Monica Vitti zelf, Elliott Gould, Gino Pernice en Catherine Spaak. De film werd vertoond in de sectie Un Certain Regard op het Filmfestival van Cannes in 1990. Met deze film debuteerde Monica Vitti als regisseur. Het zou echter ook haar laatste optreden op het grote scherm zijn.",
"Lijst van Scandal personages\nScandal is een Amerikaanse televisieserie over politieke drama, gecreëerd door Shonda Rhimes en uitgezonden door ABC. De serie heeft een ensemble cast van vaste personages, met acht hoofdpersonages in het eerste seizoen. Sinds het eerste seizoen zijn twee personages vertrokken uit de serie of zijn ze uitgeschreven, en verschillende nieuwe hoofdpersonages zijn toegevoegd of opgewaardeerd in de serie. Hieronder volgt een lijst van personages die in de verschillende seizoenen sinds de première van het drama zijn verschenen.",
"Scandal (seizoen 2)\nHet tweede seizoen van de Amerikaanse televisiedramaserie Scandal, gecreëerd door Shonda Rhimes, begon op 27 september 2012 in de Verenigde Staten op ABC en bestond uit 22 afleveringen. Het seizoen werd geproduceerd door ABC Studios, in samenwerking met ShondaLand Production Company; de showrunner was Shonda Rhimes. Het programma wordt op hetzelfde tijdstip in Canada uitgezonden via het City-televisiesysteem met simsubbing van de ABC-feed. Het seizoen gaat verder met het verhaal van Olivia Pope's crisismanagementbureau, Olivia Pope & Associates, en haar personeel, evenals het personeel van het Witte Huis in Washington D.C. Seizoen twee had negen vaste acteurs, die allemaal terugkeerden van het vorige seizoen, waarvan zeven deel uitmaken van de originele cast van negen vaste acteurs uit het eerste seizoen. Het seizoen werd uitgezonden in het tijdslot van donderdag 22:00 uur, hetzelfde als het vorige seizoen.",
"Scandale (doorverwijspagina)\nScandale is een stad en gemeente in Calabrië, Zuid-Italië, voorheen zetel van het bisdom San Leone. Scandale kan ook verwijzen naar: Scandale Beck heuvel in het Lake District National Park in Groot-Brittannië Kunst en muziek Scandale (film), een Canadese komedie uit 1982 Scandale, klassiek album van Alice Sara Ott en Francesco Tristano (2014) Scandale Records, label van Sexy Sushi en andere bands",
"Scandalo in famiglia\nScandalo in famiglia (Schandaal in de familie) is een Italiaanse commedia sexy all'italiana uit 1976, geregisseerd door Marcello Andrei.",
"Notes on a Scandal (film)\nNotes on a Scandal is een Britse psychologische thriller-dramafilm uit 2006, gebaseerd op de gelijknamige roman uit 2003 van Zoë Heller. Het scenario werd geschreven door Patrick Marber en de film werd geregisseerd door Richard Eyre en speelde Judi Dench en Cate Blanchett. De soundtrack werd gecomponeerd door Philip Glass. De film werd genomineerd voor vier Academy Awards: Beste Actrice, Beste Actrice in een Bijrol, Beste Bewerkte Scenario en Beste Originele Muziek.",
"Scandal (film uit 2012)\nScandal, ook bekend als Bí Mật Thảm Đỏ, is een Vietnamese horror-thriller uit 2012, geregisseerd door Victor Vu, geproduceerd door Galaxy Studio en Saiga Films, in samenwerking met PS Vietnam, Kantana Post en Vietcom. Scandal werd op 12 oktober 2012 in Vietnam uitgebracht en werd onmiddellijk een kritiek en kassucces."
] | 7 |
De Berlijnse Muur stond slechts 10 jaar.
|
[
"Inner_German_border",
"Berlin_border_crossings",
"Berlin_Fortress",
"Brandenburg_Gate",
"Potsdam_Gate",
"Berlin_Customs_Wall",
"History_of_Berlin"
] |
[
"Berlijnse Muur\nDe Berlijnse Muur (Berliner Mauer) was een bewaakte betonnen barrière die Berlijn van 1961 tot 1989 fysiek en ideologisch verdeelde. Gebouwd door de Duitse Democratische Republiek (DDR, Oost-Duitsland), vanaf 13 augustus 1961, sneed de Muur West-Berlijn volledig af (over land) van het omringende Oost-Duitsland en van Oost-Berlijn totdat regeringsfunctionarissen hem in november 1989 openden. De sloop begon officieel op 13 juni 1990 en werd voltooid in 1992. De barrière omvatte wachttorens langs grote betonnen muren, die een breed gebied omsloten (later bekend als de \"dodenstrook\") dat anti-voertuiggrachten, \"fakirbedden\" en andere verdedigingswerken bevatte. Het Oostblok beweerde dat de Muur was opgericht om zijn bevolking te beschermen tegen fascistische elementen die samenzwoeren om de \"wil van het volk\" te verhinderen bij de bouw van een socialistische staat in Oost-Duitsland. In de praktijk diende de Muur om de massale emigratie en overlopen te voorkomen die Oost-Duitsland en het communistische Oostblok in de periode na de Tweede Wereldoorlog hadden gekenmerkt.\n\nDe Berlijnse Muur werd door de DDR-autoriteiten officieel aangeduid als de Antifascistische Schutzwall (Antifaschistischer Schutzwall), wat impliceert dat de NAVO-landen en West-Duitsland in het bijzonder werden beschouwd als gelijk aan fascisten. De West-Berlijnse stadsregering noemde het soms de \"Muur van Schaamte\", een term bedacht door burgemeester Willy Brandt in verwijzing naar de beperking van de Muur op de bewegingsvrijheid. Samen met de aparte en veel langere inner-Duitse grens (IGB), die de grens tussen Oost- en West-Duitsland afbakende, werd het een fysieke marker van het \"IJzeren Gordijn\" dat West-Europa en het Oostblok tijdens de Koude Oorlog scheidde.\n\nVoordat de Muur werd opgericht, omzeilden 3,5 miljoen Oost-Duitsers de emigratierestricties van het Oostblok en vluchtten ze uit de DDR, velen door de grens van Oost-Berlijn naar West-Berlijn over te steken; vanwaar ze vervolgens naar West-Duitsland en andere West-Europese landen konden reizen. Tussen 1961 en 1989 voorkwam de Muur bijna alle dergelijke emigratie. Gedurende deze periode probeerden ongeveer 5.000 mensen over de Muur te ontsnappen, met een geschat dodental variërend van 136 tot meer dan 200 in en rond Berlijn.\n\nIn 1989 veroorzaakte een reeks revoluties in nabijgelegen Oostbloklanden - Polen en Hongarije in het bijzonder - een kettingreactie in Oost-Duitsland die uiteindelijk leidde tot het einde van de Muur. Na enkele weken van burgerlijke onrust kondigde de Oost-Duitse regering op 9 november 1989 aan dat alle DDR-burgers West-Duitsland en West-Berlijn konden bezoeken. Menigten Oost-Duitsers staken de Muur over en klommen erop, vergezeld door West-Duitsers aan de andere kant in een feestelijke sfeer. In de volgende weken hakten euforische mensen en souvenirjagers delen van de Muur weg; de regeringen gebruikten later industriële apparatuur om het grootste deel van wat overbleef te verwijderen. In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, begon de daadwerkelijke sloop van de Muur pas in de zomer van 1990 en werd deze pas in 1992 voltooid. De val van de Berlijnse Muur maakte de weg vrij voor de Duitse hereniging, die formeel werd afgesloten op 3 oktober 1990."
] |
[
"Binnen-Duitse grens\nDe binnen-Duitse grens (innerdeutsche Grenze of deutsch-deutsche Grenze; aanvankelijk ook Zonengrenze) was de grens tussen de Duitse Democratische Republiek (DDR, Oost-Duitsland) en de Bondsrepubliek Duitsland (BRD, West-Duitsland) van 1949 tot 1990. Exclusief de vergelijkbare en fysiek gescheiden Berlijnse Muur, was de grens 1393 km lang en liep van de Oostzee tot Tsjecho-Slowakije. Hij werd officieel op 1 juli 1945 ingesteld als de grens tussen de westerse en de Sovjet-bezettingszones van het voormalige nazi-Duitsland. Aan de oostkant werd hij een van 's werelds zwaarst versterkte grenzen, gedefinieerd door een aaneengesloten lijn van hoge metalen hekken en muren, prikkeldraad, alarmen, anti-voertuiggrachten, wachttorens, automatische valstrikken en mijnenvelden. Hij werd bewaakt door 50.000 bewapende Oost-Duitse grenswachten die werden geconfronteerd met tienduizenden West-Duitse, Britse en Amerikaanse bewakers en soldaten. In het achterland achter de grens bevonden zich meer dan een miljoen troepen van de NAVO en het Warschaupact.\n\nDe grens was een fysieke manifestatie van Winston Churchills metaforische IJzeren Gordijn die de Sovjet- en westerse blokken scheidde tijdens de Koude Oorlog. Hij markeerde de grens tussen twee ideologische systemen – kapitalisme en communisme. Gebouwd door Oost-Duitsland in fasen van 1952 tot de late jaren 1980, werden de versterkingen aangelegd om de grootschalige emigratie van Oost-Duitse burgers naar het Westen te stoppen; naar schatting stierven ongeveer 1000 mensen tijdens de 45 jaar van het bestaan ervan terwijl ze probeerden de grens over te steken. Het veroorzaakte wijdverspreide economische en sociale ontwrichting aan beide zijden; Oost-Duitsers die in de regio woonden, leden onder bijzonder draconische beperkingen.\n\nDe beter bekende Berlijnse Muur was een fysiek gescheiden, minder uitgebreide en veel kortere grensbarrière rond West-Berlijn, meer dan 155 km ten oosten van de binnen-Duitse grens (Berlijn was na de Tweede Wereldoorlog op dezelfde manier verdeeld door de vier mogendheden, ondanks dat de hele stad in de Sovjetzone lag, waardoor een enclave van West-Duitsland ontstond die omringd werd door Oost-Duitsland). Op 9 november 1989 kondigde de Oost-Duitse regering de opening van de Berlijnse Muur en de binnen-Duitse grens aan. In de dagen die volgden, stroomden miljoenen Oost-Duitsers het Westen binnen om op bezoek te gaan. Honderdduizenden verhuisden in de volgende maanden permanent naar het Westen toen meer overgangen werden geopend, en banden tussen lang verdeelde gemeenschappen werden hersteld toen grenscontroles nauwelijks meer dan een vluchtige formaliteit werden. De binnen-Duitse grens werd pas volledig opgegeven op 1 juli 1990, precies 45 jaar na de oprichting, en slechts drie maanden voordat de Duitse hereniging de Duitse deling formeel beëindigde.\n\nEr blijft weinig over van de versterkingen van de binnen-Duitse grens. De route ervan is uitgeroepen tot onderdeel van een \"Europese Groene Gordel\" die nationale parken en natuurreservaten verbindt langs de route van het oude IJzeren Gordijn van de poolcirkel tot de Zwarte Zee. Musea en monumenten langs de oude grens herdenken de deling en hereniging van Duitsland en bewaren op sommige plaatsen elementen van de versterkingen.",
"Berlijnse grensovergangen\nDe Berlijnse grensovergangen ontstonden als gevolg van de naoorlogse deling van Duitsland. Voordat de Berlijnse Muur in 1961 werd gebouwd, was het reizen tussen de oostelijke en westelijke sectoren van Berlijn volledig ongecontroleerd, hoewel de Sovjet- en Oost-Duitse autoriteiten bij belangrijke overgangen tussen de sectoren steeds meer beperkingen invoerden. Deze vrije toegang, vooral na de sluiting van de innerduitse grens, maakte Oostblok-emigratie en overlopen mogelijk, wat resulteerde in de bouw van de Berlijnse Muur. Na de bouw van de Berlijnse Muur in 1961 werden grensposten gecreëerd tussen Oost-Berlijn, beschouwd als de hoofdstad door de Duitse Democratische Republiek maar niet erkend door de Westerse geallieerden, en de sectoren die door die drie Westerse geallieerden werden gecontroleerd. Hoewel er in eerste instantie weinig overgangen waren, werden er in toenemende mate meer plaatsen gebouwd over de levensduur van de muur. Velen staken de muur illegaal over, klommen eroverheen, voeren eromheen of groeven eronderdoor, terwijl velen anderen stierven tijdens een poging om over te steken.",
"Berlijnse vesting\nDe Berlijnse vesting (Duits: ``Festung Berlin``) was de vesting van de historische stad Berlijn. De bouw begon in 1650. De sloop van de wallen begon in 1740.",
"Brandenburger Tor\nDe Brandenburger Tor is een neoklassiek monument uit de 18e eeuw in Berlijn, gebouwd in opdracht van de Pruisische koning Frederik Willem II na de (tijdelijk) succesvolle herstelling van de orde tijdens de vroege Bataafse Revolutie. Een van de bekendste bezienswaardigheden van Duitsland, het werd gebouwd op de plaats van een voormalige stadspoort die het begin markeerde van de weg van Berlijn naar de stad Brandenburg aan de Havel. Het bevindt zich in het westelijke deel van het stadscentrum van Berlijn, binnen Mitte, op de kruising van Unter den Linden en Ebertstraße, direct ten westen van de Pariser Platz. Een blok naar het noorden staat het Rijksdaggebouw, dat het Duitse parlement (Bundestag) huisvest. De poort is de monumentale toegang tot Unter den Linden, de beroemde laan met lindebomen, die direct leidde naar het koninklijke Stadtslot van de Pruisische monarchen. Gedurende zijn bestaan was de Brandenburger Tor vaak een locatie voor belangrijke historische gebeurtenissen en wordt vandaag de dag beschouwd als niet alleen een symbool van de tumultueuze geschiedenis van Europa en Duitsland, maar ook van Europese eenheid en vrede.",
"Potsdamer Tor\nDe Potsdamer Tor was een van de westelijke poorten van de Berlijnse Akcijnsemuur, ten zuiden van de nog bestaande Brandenburger Tor. Het werd oorspronkelijk gebouwd in 1734 en vervolgens in 1824 herbouwd als een imposante neoclassicistische poort. Het was een van de weinige poorten die overbleven toen de Akcijnsemuur werd geslecht (1867-1870), maar het liep ernstige schade op tijdens het bombardement op Berlijn in de Tweede Wereldoorlog (1943-1945). De restanten werden in 1961 gesloopt, toen de Berlijnse Muur werd gebouwd.",
"Berlijnse Accijnsemuur\nDe Berlijnse Accijnsemuur (Duits: <i>Berliner Zoll- und Akzisemauer</i>, letterlijk Berlijnse douane- en accijnsemuur) was een ringmuur rond de historische stad Berlijn, tussen 1737 en 1860; de muur zelf had geen defensieve functie, maar werd gebruikt om de heffing van belastingen op de import en export van goederen (tarieven) te vergemakkelijken, wat destijds de belangrijkste inkomstenbron van veel steden was.",
"Geschiedenis van Berlijn\nDe geschiedenis van Berlijn begint met de stichting in de 13e eeuw en werd later de hoofdstad van het kleine land Pruisen. Pruisen groeide snel in de 18e en 19e eeuw en vormde de basis van het Duitse Keizerrijk in 1871. Na 1900 werd Berlijn een belangrijke wereldstad, bekend om zijn leidende rollen in wetenschap, geesteswetenschappen, muziek, musea, hoger onderwijs, overheid, diplomatie en militaire zaken. Het speelde ook een rol in de industrie en financiën. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het vrijwel volledig verwoest door bombardementen, artillerievuur en hevige straatgevechten. Het werd verdeeld onder de overwinnaars en verloor zijn leidende positie in de wereld. Met de hereniging van Duitsland in 1990 werd Berlijn hersteld als hoofdstad en als belangrijke wereldstad."
] | 8 |
Laurie Hernandez doet mee.
|
[
"Larry_Hernandez",
"Callie_Hernandez",
"Laurie_Fernandez",
"Lauriana_Mae",
"Laurie_Anderson",
"Valerie_Hernandez",
"Laurieann_Gibson"
] |
[
"Laurie Hernandez\nLauren Zoe ``Laurie'' Hernandez (geboren 9 juni 2000) is een Amerikaanse artistiek turnster. Zij deed mee als lid van het Amerikaanse dames turnteam op de Olympische Zomerspelen van 2016, waarbij ze goud won in de teamwedstrijd en zilver op de evenwichtsbalk. In 2016 won Hernandez seizoen 23 van Dancing with the Stars met partner Val Chmerkovskiy."
] |
[
"Larry Hernandez\nLarry Hernandez (geboren 10 maart 1977) is een Amerikaanse zanger, songwriter en televisiepersoonlijkheid, bekend om zijn werk in het regionale Mexicaanse muziekgenre. Hernandez' grootste invloed en idool is de overleden Chalino Sanchez, maar hij voelt ook bewondering voor vele artiesten en zijn muzikale invloeden hebben een groot bereik. Hij woonde in Los Angeles tot zijn vierde, toen zijn familie verhuisde naar Culiacán, Sinaloa, Mexico. Hij bracht het grootste deel van zijn adolescentie door in Culiacán voordat hij zijn muzikale carrière begon.",
"Callie Hernandez\nCallie Hernandez is een Amerikaanse actrice bekend van haar rollen in Blair Witch en La La Land.",
"Laurie Fernandez\nLaurie Fernandez is een Amerikaanse televisienieuws cameravrouw en editor, woonachtig in Los Angeles, Californië. Ze werkt als nieuwscameravrouw, editor en live-truck engineer voor de televisiezenders KCBS 2 en KCAL 9 in Los Angeles.",
"Lauriana Mae\nLauriana Mae (geboren 18 januari 1983) is een Amerikaanse pop-, R&B- en soulzangeres-songwriter. Ze heeft samengewerkt met muzikanten als CeeLo Green, Kwamé en B.o.B. In 2013 zong ze gastvocalen op \"Only You\" met Green. Haar debuut-EP, Love Mae, zal in november 2016 uitkomen.",
"Laurie Anderson\nLaura Phillips ``Laurie'' Anderson (geboren 5 juni 1947) is een Amerikaanse avant-garde kunstenares, componiste, musicus en filmregisseur wiens werk performance art, popmuziek en multimediaprojecten omvat. Aanvankelijk opgeleid in viool en beeldhouwkunst, zette Anderson diverse performance art projecten in New York voort tijdens de jaren 70, waarbij ze met name gebruik maakte van taal, technologie en visuele beelden. Ze werd in 1981 buiten de kunstwereld veel bekender toen haar single \"O Superman\" nummer twee bereikte in de Britse poplijsten. Ze speelde ook de hoofdrol in en regisseerde de concertfilm Home of the Brave uit 1986. Anderson is een pionier in elektronische muziek en heeft verschillende apparaten uitgevonden die ze in haar opnames en performance art shows heeft gebruikt. In 1977 creëerde ze een tape-bow viool die in plaats van paardenhaar opgenomen magneetband op de strijkstok gebruikt en een magneetbandkop in de brug. Eind jaren 90 ontwikkelde ze een \"talking stick\", een 1,8 meter lange baton-achtige MIDI-controller die geluiden kan benaderen en repliceren. Anderson begon in 1992 met Lou Reed te daten en was van 2008 tot aan zijn dood in 2013 met hem getrouwd.",
"Valerie Hernandez\nValerie Hernández Matías (geboren 19 juli 1993 in San Juan) is een Puerto Ricaans model en schoonheidsqueen die in Tokio, Japan tot Miss International 2014 werd gekroond. Ze is de tweede winnares uit Puerto Rico na Laurie Simpson in 1987.",
"Laurieann Gibson\nLaurieann Gibson (geboren 14 juli 1969) is een Canadese choreografe, regisseur, televisiepersoonlijkheid, zangeres, actrice en danseres. Ze heeft dansnummers gechoreografeerd voor muzikale artiesten zoals Michael Jackson, Alicia Keys, Lady Gaga en Beyoncé. Haar credits als regisseur van muziekvideo's omvatten \"Judas\", \"You and I\" en \"Love to My Cobain\". In 2005 steeg Gibson naar bekendheid met de MTV realityserie Making the Band, en werkte later als jurylid bij Little Talent Show en Skating with the Stars. Gibson had ook een korte muzikale carrière, waarin ze twee albums uitbracht."
] | 9 |
Er zijn nul steden in de megalopolis van het noordoosten.
|
[
"Megalopolis",
"Great_Lakes_Megalopolis",
"Metropolis",
"Megalopolis,_Greece",
"Primate_city",
"Northeastern_United_States",
"California_megapolitan_areas"
] |
[
"Noordoost-megalopolis\nDe Noordoost-megalopolis (ook wel Boston–Washington Corridor of Bos-Wash Corridor) is het meest verstedelijkte gebied van de Verenigde Staten, en loopt hoofdzakelijk van noordoost naar zuidwest, van de noordelijke buitenwijken van Boston, Massachusetts, tot de zuidelijke buitenwijken van Washington D.C., in Noord-Virginia. Het omvat de grote steden Boston, Providence, Hartford, New York City, Philadelphia, Baltimore en Washington D.C., samen met hun grootstedelijke gebieden en buitenwijken, evenals vele kleinere stedelijke centra. Op een kaart lijkt de Noordoost-megalopolis bijna een rechte lijn. In het jaar 2000 telde de regio 49,6 miljoen inwoners, ongeveer 17% van de Amerikaanse bevolking op minder dan 2% van het landoppervlak van het land, met een bevolkingsdichtheid van 931,3 inwoners per vierkante mijl (359,6 inwoners/km²), vergeleken met het Amerikaanse gemiddelde van 80,5 per vierkante mijl (31 inwoners/km²). Projecties van America 2050 verwachten dat het gebied tegen 2025 zal groeien tot 58,1 miljoen inwoners. De Franse geograaf Jean Gottmann populariseerde de term in zijn baanbrekende studie uit 1961 over de regio, Megalopolis: The Urbanized Northeastern Seaboard of the United States. Gottmann concludeerde dat de steden in de regio, hoewel discreet en onafhankelijk, uniek met elkaar verbonden zijn door de verweving van hun buitenwijken, en enkele kenmerken van één enorme stad vertonen: een megalopolis."
] |
[
"Megalopolis\nEen megalopolis (soms megapolis genoemd; ook wel megaregio of superstad) wordt doorgaans gedefinieerd als een keten van min of meer aaneengesloten grootstedelijke gebieden. De term werd gebruikt door Patrick Geddes in zijn boek uit 1915, *Cities in Evolution*, door Oswald Spengler in zijn boek uit 1918, *The Decline of the West*, en door Lewis Mumford in zijn boek uit 1938, *The Culture of Cities*, waarin het werd beschreven als het eerste stadium van stedelijke overontwikkeling en sociale achteruitgang. Later werd het gebruikt door Jean Gottmann in zijn baanbrekende studie uit 1961, *Megalopolis: The Urbanized Northeastern Seaboard of the United States*, om de keten van grootstedelijke gebieden langs de noordoostelijke kust van de VS te beschrijven, die zich uitstrekt van Boston, Massachusetts, via New York City, Philadelphia, Baltimore en eindigt in Washington D.C. en Noord-Virginia. Deze laatste wordt soms de \"BosWash megalopolis\" genoemd.",
"Grootmerenmegalopolis\nDe Grootmerenmegalopolis bestaat uit een groep van grootstedelijke gebieden in Noord-Amerika, grotendeels in de regio van de Grote Meren en langs de Saint Lawrence Seaway. Het ligt voornamelijk in het Midwesten van de Verenigde Staten, maar strekt zich uit tot in West-Pennsylvania en Upstate New York, evenals Zuid-Ontario en het zuidelijke deel van Quebec in Canada. Het is de grootste en dichtstbevolkte megalopolis van Noord-Amerika. In zijn meest inclusieve vorm strekt de regio zich uit van de Twin Cities in Minnesota tot Pittsburgh en Rochester, New York. Aan de Canadese kant strekt het zich uit tot Quebec City. Verder naar het zuiden wordt de regio gewoonlijk beschouwd als inclusief Kansas City, Cincinnati, Indianapolis, Louisville, Kentucky en Columbus, Ohio. Binnen deze brede regio is er een kleiner kerngebied dat Chicago, Milwaukee, Detroit, Cleveland en Pittsburgh omvat, dat soms Chipitts wordt genoemd. De grotere regio, inclusief randgebieden, had naar schatting 59.144.461 inwoners in 2011. Er wordt verwacht dat de bevolking tegen 2025 ongeveer 65 miljoen zal bedragen. Er is een aanzienlijke overlap tussen de bredere megalopolis en de ooit zwaar geïndustrialiseerde regio die bekend staat als de Roestgordel; de megalopolis en de Roestgordel zijn echter niet volledig gelijk, en sommige grootstedelijke gebieden kunnen tot de ene regio worden gerekend, maar niet tot de andere, afhankelijk van hoe ze geografisch worden gedefinieerd.",
"Metropool\nEen metropool ( -LSB- mɛtrɔˈpolɪs , - plɪs -RSB- ) is een grote stad of conurbatie die een belangrijk economisch, politiek en cultureel centrum is voor een land of regio, en een belangrijke hub voor regionale of internationale verbindingen, handel en communicatie. De term is Grieks en betekent de \"moederstad\" van een kolonie (in de oude betekenis), dat wil zeggen, de stad die kolonisten uitzond. Dit werd later gegeneraliseerd tot een stad die wordt beschouwd als een centrum van een specifieke activiteit, of elke grote, belangrijke stad in een natie. Een grote stad die behoort tot een grotere stedelijke agglomeratie, maar die niet de kern van die agglomeratie is, wordt over het algemeen niet als een metropool beschouwd, maar als een onderdeel ervan. Het meervoud van het woord is het meest gebruikelijk metropolen, hoewel het correcte meervoud \"metropolen\" is, Latijn afkomstig van het Griekse \"Metropoleis\" (Μητρoπόλεις). Voor stedelijke centra buiten grootstedelijke gebieden die een vergelijkbare aantrekkingskracht op kleinere schaal voor hun regio genereren, werd in 2006 door Duitse professoren het concept van de regiopool, kort regio, geïntroduceerd.",
"Megalopoli, Griekenland\nMegalopoli is een stad in het zuidwesten van de regionale eenheid Arcadia, in Zuid-Griekenland. Het ligt op dezelfde locatie als het oude Megalopolis. Bij de stichting in 371 v.Chr. was het de eerste grote verstedelijking in het landelijke Arcadia. Het theater had een capaciteit van 20.000 bezoekers, waardoor het een van de grootste antieke Griekse theaters was. Megalopoli heeft verschillende scholen, winkels, kerken, hotels en andere voorzieningen. De bevolking van Megalopoli bedroeg in 2011 5779 inwoners voor de stad zelf.",
"Primaire stad\nEen primaire stad (Latijn: ``prime'', eerste rang) is de grootste stad in haar land of regio, onevenredig groter dan alle andere steden in de stedelijke hiërarchie. Een 'primaire stadsverdeling' is een rang-grootteverdeling met één zeer grote stad en vele veel kleinere steden en dorpen, en geen middelgrote stedelijke centra: een King-effect, zichtbaar als een outlier op een anders lineaire grafiek, wanneer de rest van de data een machtwet of gestrekte exponentiële functie volgt. De 'wet van de primaire stad' werd voor het eerst voorgesteld door de geograaf Mark Jefferson in 1939. Hij definieert een primaire stad als zijnde \"minstens twee keer zo groot als de op één na grootste stad en meer dan twee keer zo significant\". Een primaire stad is nummer één in haar land in de meeste aspecten, zoals politiek, economie, media, cultuur en universiteiten.",
"Noordoosten van de Verenigde Staten\nHet Noordoosten van de Verenigde Staten, ook wel het Amerikaanse Noordoosten of simpelweg het Noordoosten genoemd, is een geografische regio van de Verenigde Staten die in het noorden grenst aan Canada, in het oosten aan de Atlantische Oceaan, in het zuiden aan de Zuidelijke Verenigde Staten en in het westen aan het Midwesten van de Verenigde Staten. Het Noordoosten is een van de vier regio's die door het Census Bureau zijn gedefinieerd voor het verzamelen en analyseren van statistieken. De door het Census Bureau gedefinieerde regio heeft een totale oppervlakte van 181.324 vierkante mijl, waarvan 162.257 vierkante mijl landmassa is. Hoewel het geen uniforme culturele identiteit heeft, is de regio Noordoosten de meest economisch ontwikkelde, dichtbevolkte en cultureel diverse regio van het land. Van de vier censusregio's van het land is het Noordoosten de op een na meest verstedelijkte, met 85 procent van de bevolking die in stedelijke gebieden woont, geleid door het Westen met 90 procent.",
"Californische megalopoli's\nDe belangrijkste stedelijke gebieden van Californië worden gewoonlijk beschouwd als twee grote megalopoli's: één in Noord-Californië en één in Zuid-Californië, gescheiden door ongeveer 615 kilometer (de afstand van Los Angeles naar San Francisco), met daartussen een (relatief) dunbevolkte Centrale Kust, Centrale Vallei en Transverse Ranges. Andere ideeën beschouwen een enkele megalopool die zowel Noord als Zuid omvat, of een verdeling van Kust-Californië versus Binnenland-Californië. Deze regionale concepten zijn meestal gebaseerd op geografische, culturele, politieke en milieuverschillen, in plaats van op connectiviteit en grenzen van transport en infrastructuur."
] | 10 |
Er is een film die Zootopia heet.
|
[
"List_of_accolades_received_by_Zootopia",
"Zoo_(2017_film)",
"Zoophilia",
"Zookeeper_(film)",
"Zoetrope_(disambiguation)",
"The_Zoo_Gang_(film)",
"Zoo"
] |
[
"Zootopia\nZootopia (in sommige landen bekend als Zootropolis) is een Amerikaanse 3D computergeanimeerde buddy comedy-avonturenfilm uit 2016, geproduceerd door Walt Disney Animation Studios en uitgebracht door Walt Disney Pictures. Het is de 55e Disney-animatiefilm. De film werd geregisseerd door Byron Howard en Rich Moore, co-geregisseerd door Jared Bush, en heeft de stemmen van Ginnifer Goodwin, Jason Bateman, Idris Elba, Jenny Slate, Nate Torrence, Bonnie Hunt, Don Lake, Tommy Chong, J. K. Simmons, Octavia Spencer, Alan Tudyk en Shakira. De film beschrijft het onwaarschijnlijke partnerschap tussen een konijnenpolitieagent en een rode vos-oplichter terwijl ze een samenzwering ontrafelen rond het verdwijnen van wilde roofdierbewoners van een zoogdierenmetropool. Zootopia ging in première op het Brussels Animation Film Festival in België op 13 februari 2016 en kreeg een algemene bioscooprelease in conventionele 2D, Disney Digital 3-D, RealD 3D en IMAX 3D formaten in de Verenigde Staten op 4 maart. De film kreeg brede bijval van critici. Het opende met een recordbrekend kassucces in verschillende landen en verdiende wereldwijd meer dan $ 1 miljard, waarmee het de vierde meest succesvolle film van 2016 en de 28e meest succesvolle film aller tijden werd. De film werd door het American Film Institute gekozen als een van de tien beste films van 2016 en won de Academy Award, Golden Globe, Critics' Choice Movie Award en Annie Award voor Beste Animatiefilm, en ontving ook een nominatie voor de BAFTA Award voor Beste Animatiefilm."
] |
[
"Lijst van prijzen en nominaties ontvangen door Zootopia\nZootopia is een Amerikaanse 3D computergeanimeerde komedie-avonturenfilm uit 2016, geproduceerd door Walt Disney Animation Studios en uitgebracht door Walt Disney Pictures. De film is geregisseerd door Byron Howard en Rich Moore, met Jared Bush als co-regisseur. Met de stemmen van Ginnifer Goodwin en Jason Bateman, focust de film op het onwaarschijnlijke partnerschap tussen een konijnenpolitieagent en een rode vos-oplichter terwijl ze een samenzwering ontrafelen die de verdwijning van roofdierbewoners van een zoogdierenmetropool betreft. De film ging in première op het Brussels Animation Film Festival in België op 13 februari 2016 en kreeg een algemene bioscooprelease in conventionele 2D, Disney Digital 3-D, RealD 3D en IMAX 3D formaten in de Verenigde Staten op 4 maart. De film ontving brede bijval van critici; het heeft een Rotten Tomatoes goedkeuringsrating van 98%, gebaseerd op 241 recensies, met een gemiddelde rating van 8.1/10 en een Metacritic score van 78 van de 100, gebaseerd op 43 recensies. Het American Film Institute selecteerde het als een van zijn tien Films van het Jaar.",
"Zoo (film, 2017)\nZoo is een aankomende Britse historische oorlogsdramafilm geregisseerd en geschreven door Colin McIvor. De film speelt Art Parkinson, Penelope Wilton, Toby Jones, Ian O'Reilly, Ian McElhinney, Amy Huberman en Damian O'Hare.",
"Zoofilie\nZoofilie is een parafilie waarbij sprake is van een seksuele fixatie op niet-menselijke dieren. Bestialiteit is seksuele activiteit tussen mens en dier. De termen worden vaak door elkaar gebruikt, maar sommige onderzoekers maken een onderscheid tussen de aantrekkingskracht (zoofilie) en de daad (bestialiteit). Hoewel seks met dieren in sommige landen niet verboden is, is bestialiteit in de meeste landen illegaal onder dierenmishandelingswetten of wetten die gaan over misdrijven tegen de natuur.",
"Zookeeper (film)\nZookeeper is een Amerikaanse komische film uit 2011, geregisseerd door Frank Coraci, met in de hoofdrollen Kevin James, Rosario Dawson en Leslie Bibb, en met de stemmen van Nick Nolte, Sylvester Stallone, Adam Sandler, Don Rickles, Judd Apatow, Cher, Jon Favreau en Faizon Love. Het verhaal draait om een ongelukkige dierenverzorger die de dieren in zijn dierentuin om hulp vraagt om de liefde te vinden. Het was de eerste MGM-film die werd gecoproduceerd met Happy Madison, maar werd gedistribueerd door Columbia Pictures. De film werd uitgebracht op 8 juli 2011. Dit was de laatste film waarin Don Rickles speelde voor zijn dood in 2017. De opnames begonnen op 17 augustus 2009 in Boston. De film kreeg negatieve recensies van critici en bracht $ 169,8 miljoen op met een budget van $ 80 miljoen. Zookeeper werd op 11 oktober 2011 uitgebracht op DVD en Blu-ray. Hij is beschikbaar op Netflix in Canada en het Verenigd Koninkrijk.",
"Zoetroop (doorverwijspagina)\nEen zoetroop is een apparaat dat gebruikt wordt voor animatie. Het maakt bewegende beelden door middel van roterende afbeeldingen die bekeken worden door openingen, waardoor het een bewegende indruk geeft. Zoetroop kan ook verwijzen naar: Zoetroop: All-Story, een driemaandelijks fictietijdschrift opgericht door Francis Ford Coppola; American Zoetrope, een studio opgericht door filmmakers Francis Ford Coppola en George Lucas en Coppola's filmproductiebedrijf; Zoetrope Interactive, een Turkse ontwikkelaar van videogames; Zoetrope (film), een Ierse film; In de muziek: Zoetrope (band), een Amerikaanse thrash metalband; Zoetrope (album), een album van Lustmord; de soundtrack van een korte psychologische horrorfilm met dezelfde naam; \"Zoetrope\", een nummer van Boards of Canada van In a Beautiful Place Out in the Country",
"De Zoobende (film)\nDe Zoobende is een Amerikaanse tienerfilm uit 1985.",
"Zoo\nEen dierentuin (afkorting van zoologische tuin of zoologisch park en ook wel dierenpark of menagerie genoemd) is een faciliteit waarin dieren in verblijven worden gehouden, aan het publiek worden getoond en waar ze zich ook kunnen voortplanten. De term \"zoologische tuin\" verwijst naar zoölogie, de studie van dieren, een term afgeleid van het Griekse zōon (ζῷον, 'dier') en lógos (λόγος, 'studie'). De afkorting 'zoo' werd voor het eerst gebruikt voor de London Zoological Gardens, die in 1828 werd geopend voor wetenschappelijke studie en in 1857 voor het publiek. Het aantal grote dierentuinen die wereldwijd voor het publiek openstaan, bedraagt nu meer dan 1000, waarvan ongeveer 80 procent in steden is gevestigd. Alleen al in de Verenigde Staten worden dierentuinen jaarlijks door meer dan 180 miljoen mensen bezocht."
] | 11 |
Sean Connery werd gecast in The Rock.
|
[
"O.K._Connery",
"The_Successor_(film)",
"Macbeth_(1961_film)",
"No_Road_Back",
"The_Next_Man",
"Never_Say_Never_Again",
"Jason_Connery"
] |
[
"Sean Connery\nSir Thomas Sean Connery KB ( -LSB- ˈʃɔːn_ˈkɒnəri -RSB- geboren 25 augustus 1930) is een gepensioneerde Schotse acteur en producent die een Academy Award, twee BAFTA Awards (waarvan één een BAFTA Academy Fellowship Award) en drie Golden Globes (inclusief de Cecil B. DeMille Award en een Henrietta Award) heeft gewonnen. Hij werd in juli 2000 geridderd door Koningin Elizabeth II, nadat hij in 1999 in de VS de Kennedy Center Honors had ontvangen. Connery was de eerste acteur die het personage James Bond op film vertolkte, met hoofdrollen in zeven Bondfilms tussen 1962 en 1983. In 1988 won Connery de Academy Award voor Beste Mannelijke Bijrol voor zijn rol in The Untouchables. Zijn filmcarrière omvat ook films als Marnie, De Naam van de Roos, The League of Extraordinary Gentlemen, Indiana Jones and the Last Crusade, De Jacht op de Rode Oktober, Finding Forrester, Highlander, Moord in de Orient Express, Dragonheart en The Rock. Connery is verkozen tot \"De Grootste Levende Schot\" en \"Schotlands Grootste Levende Nationale Schat\". In 1989 werd hij door het tijdschrift People uitgeroepen tot \"Sexiest Man Alive\", en in 1999, op 69-jarige leeftijd, werd hij verkozen tot \"Sexiest Man of the Century\"."
] |
[
"O.K. Connery\nO.K. Connery (ook bekend als Operation Kid Brother en Operation Double 007) is een Italiaanse spionagefilm uit 1967, geregisseerd door Alberto De Martino. Het verhaal draait om de broer van de Britse spion James Bond, gespeeld door Neil Connery (de echte broer van de ster van de officiële franchise, Sean), die gedwongen wordt het voortouw te nemen bij het dwarsbomen van een plan voor wereldheerschappij. De cast van de film omvatte verschillende acteurs uit de officiële James Bond-filmserie: Adolfo Celi (Thunderball), Daniela Bianchi (From Russia with Love), Anthony Dawson (Dr. No), en Bernard Lee (M) en Lois Maxwell (Moneypenny). De film kreeg over het algemeen negatieve recensies van de New York Times, Variety en het Monthly Film Bulletin, waarbij de laatste twee opmerkten dat de film het publiek onbedoeld aan het lachen kon maken door zijn onhandigheid. De film werd in 1993 getoond in de film-parodie televisieserie Mystery Science Theater 3000.",
"De Opvolger (film)\nDe Opvolger is een film uit 1996, geregisseerd door Rodoh Seji. Jason Connery speelde Peter Reardon en Laura Girling speelde Anna.",
"Macbeth (film uit 1961)\nMacbeth is een Canadese televisiefilm uit 1961, een bewerking van William Shakespeares Macbeth met Sean Connery in de hoofdrol.",
"Geen Weg Terug\nGeen Weg Terug is een Britse misdaadfilm uit 1957, geregisseerd door Montgomery Tully. De film is opmerkelijk omdat het de eerste grote filmrol was voor de toekomstige filmster Sean Connery. Connery's rol is die van een kleine gangster met een spraakgebrek.",
"De Volgende Man\nDe Volgende Man (ook bekend als The Arab Conspiracy of Double Hit) is een Amerikaanse politieke actiefilm uit 1976 met Sean Connery, Adolfo Celi, Cornelia Sharpe en Charles Cioffi in de hoofdrollen. De kritieken bij de première waren niet positief. De muziek voor de film is van de New Yorkse gitarist Frederic Hand.",
"Nooit Zeg Nooit Meer\nNooit Zeg Nooit Meer is een James Bond-spionagefilm uit 1983 met Sean Connery in de hoofdrol, geregisseerd door Irvin Kershner, geproduceerd door Jack Schwartzman en geschreven door Lorenzo Semple Jr. met niet-vermelde mede-scenaristen Dick Clement en Ian La Frenais, naar een verhaal van Kevin McClory, Jack Whittingham en Ian Fleming. Het is de tweede verfilming van Fleming's Thunderball, die eerder in 1965 werd verfilmd onder dezelfde naam. In tegenstelling tot de meeste James Bond-films werd Nooit Zeg Nooit Meer niet geproduceerd door Eon Productions, maar door een onafhankelijk productiebedrijf, waarvan Kevin McClory een van de leden was. McClory, een van de oorspronkelijke schrijvers van het Thunderball-verhaal, behield de filmrechten van de roman na een geschil over de rechten. Connery speelde de rol van James Bond voor de zevende en laatste keer, waarmee hij 12 jaar na Diamonds Are Forever terugkeerde naar het personage. De titel van de film verwijst naar Connery's vermeende verklaring in 1971 dat hij die rol \"nooit meer\" zou spelen. Omdat Connery 52 jaar oud was ten tijde van de opnames, toont het verhaal een verouderende Bond, die weer in actie wordt gebracht om de diefstal van twee kernwapens door SPECTRE te onderzoeken. De filmlocaties omvatten Frankrijk, Spanje, de Bahama's en Elstree Studios in Engeland. Nooit Zeg Nooit Meer werd in de herfst van 1983 uitgebracht door Warner Bros., kreeg positieve recensies en was een commercieel succes, met een brutowinst van $ 160 miljoen aan de kassa, hoewel minder dan de door Eon geproduceerde Octopussy die in hetzelfde jaar werd uitgebracht. Metro-Goldwyn-Mayer bezit tot op heden de distributierechten en distribueert ook de Bond-films van Eon, en het bedrijf heeft de daaropvolgende home video-releases van de film verzorgd.",
"Jason Connery\nJason Joseph Connery (geboren 11 januari 1963) is een Britse acteur en regisseur. Hij is de zoon van Sean Connery. Op het scherm is hij bekend van zijn rol in de derde serie van het ITV-drama Robin of Sherwood in 1986, waar hij de hoofdrol overnam nadat Michael Praed vertrok."
] | 12 |
Dennis Quaid besloot om in elke film te spelen behalve een musical met dans.
|
[
"In_Good_Company_(2004_film)",
"Striptease_(film)",
"Dance_of_the_Dwarfs",
"Taxi_Driver",
"Mother_Wore_Tights",
"Flashdance",
"Dance_film"
] |
[
"Footloose (film, 2011)\nFootloose is een Amerikaanse musical-dansfilm uit 2011, geregisseerd door Craig Brewer. Het is een remake van de gelijknamige film uit 1984 en heeft Kenny Wormald, Julianne Hough, Andie MacDowell en Dennis Quaid in de hoofdrollen. De film volgt een jongeman die van Boston naar een klein zuidelijk stadje verhuist en protesteert tegen het dansverbod in het stadje. De opnames vonden plaats van september tot november 2010 in Georgia. De film werd op 6 oktober 2011 uitgebracht in Australië en Nieuw-Zeeland en op 14 oktober 2011 in Noord-Amerika. Hij bracht in het openingsweekend $ 15,5 miljoen op en wereldwijd $ 63 miljoen met een budget van $ 24 miljoen. De film werd over het algemeen positief ontvangen door critici."
] |
[
"In Good Company (film, 2004)\nIn Good Company is een Amerikaanse komische film uit 2004, geschreven en geregisseerd door Paul Weitz, met Dennis Quaid, Topher Grace en Scarlett Johansson in de hoofdrollen. De film gaat over een reclame-executive van middelbare leeftijd wiens bedrijf wordt overgenomen door een groot internationaal concern, waardoor hij een nieuwe baas krijgt die bijna de helft van zijn leeftijd is. Zijn leven wordt verder gecompliceerd wanneer zijn baas romantische interesse krijgt in zijn dochter.",
"Striptease (film)\nStriptease is een Amerikaanse erotische komedie uit 1996, geregisseerd, geproduceerd en geschreven door Andrew Bergman, met Demi Moore, Burt Reynolds en Ving Rhames in de hoofdrollen. De film is gebaseerd op de gelijknamige roman van Carl Hiaasen en gaat over een stripper die betrokken raakt bij een voogdijconflict en corrupte politici. Striptease werd over het algemeen slecht ontvangen door critici. De film won verschillende Golden Raspberry Awards, die worden uitgereikt aan de slechtste films. Onder deze prijzen die aan Striptease werden toegekend, was de prijs voor Slechtste Film van 1996.",
"Dans der Dwergen\nDans der Dwergen (ook bekend als Jungle Heat) is een avonturenfilm uit 1983, geregisseerd door Gus Trikonis, en losjes gebaseerd op het gelijknamige boek van Geoffrey Household. De film heeft Peter Fonda, Deborah Raffin en John Amos in de hoofdrollen. Ondanks een relatief bekende cast is de film in de vergetelheid geraakt, heeft hij nauwelijks een cultstatus en is hij nog steeds niet op DVD uitgebracht. De film bevat muziek van een band genaamd Snuff, die dezelfde naam deelt als een populaire Engelse band, ondanks dat ze geen verband houden. De Engelse band werd pas 3 jaar na de release van Dans der Dwergen opgericht.",
"Taxi Driver\nTaxi Driver is een Amerikaanse vigilantefilm uit 1976 met neo-noir en psychologische thriller elementen, geregisseerd door Martin Scorsese en geschreven door Paul Schrader. De film, die zich afspeelt in New York City na de Vietnamoorlog, heeft Robert De Niro in de hoofdrol en verder Jodie Foster, Harvey Keitel, Cybill Shepherd, Peter Boyle en Albert Brooks. Genomineerd voor vier Academy Awards, waaronder Beste Film, won Taxi Driver de Gouden Palm op het Filmfestival van Cannes in 1976. Hij wordt regelmatig door critici, filmregisseurs en publiek genoemd als een van de grootste films aller tijden. In 2012 noemde Sight & Sound hem de 31e beste film ooit in zijn decennialijke critici-enquête, gerangschikt met The Godfather Part II, en de vijfde beste film aller tijden in hun regisseurs-enquête. De film werd door de US Library of Congress beschouwd als \"cultureel, historisch of esthetisch\" significant en werd in 1994 geselecteerd voor bewaring in het National Film Registry.",
"Moeder Droeg Kousen\nMoeder Droeg Kousen is een Technicolor musical uit 1947 met Betty Grable en Dan Dailey in de hoofdrollen als getrouwde vaudeville-artiesten, geregisseerd door Walter Lang. Dit was de eerste film van Grable en Dailey samen, gebaseerd op een gelijknamig boek van Miriam Young. Het was de meest succesvolle film van Grable tot dan toe, met een opbrengst van meer dan $5 miljoen aan de kassa. Het was ook de meest succesvolle film van 20th Century Fox in 1947. Alfred Newman won de Academy Award voor Beste Muziek, Muziekbewerking van een Musical. Josef Myrow (muziek) en Mack Gordon (teksten) werden genomineerd voor Origineel Lied (\"You Do\"), terwijl Harry Jackson werd genomineerd voor Kleurencinematografie.",
"Flashdance\nFlashdance is een Amerikaanse romantische dramafilm uit 1983, geregisseerd door Adrian Lyne. Het was de eerste samenwerking van producenten Don Simpson en Jerry Bruckheimer, en de presentatie van sommige sequenties in de stijl van muziekvideo's was van invloed op andere films uit de jaren 80, waaronder Top Gun (1986), de meest bekende productie van Simpson en Bruckheimer. Flashdance kreeg negatieve recensies van professionele critici, maar was een verrassend succes aan de box office en werd de op twee na meest succesvolle film van 1983 in de Verenigde Staten. Wereldwijd bracht de film meer dan $100 miljoen op. De soundtrack leverde verschillende hitsingles op, waaronder \"Maniac\" (uitgevoerd door Michael Sembello), en de Academy Award-winnende \"Flashdance... What a Feeling\" (uitgevoerd door Irene Cara), die speciaal voor de film werd geschreven.",
"Dansfilm\nEen dansfilm is een film waarin dans wordt gebruikt om de centrale thema's van de film te onthullen, of deze thema's nu verband houden met narratief of verhaal, gemoedstoestanden, of meer experimentele en formele aspecten. In dergelijke films bestaat de choreografie doorgaans alleen in film of video. Op zijn best gebruiken dansfilms film- en montagetechnieken om wendingen in de plot, meerdere lagen van de realiteit en emotionele of psychologische diepgang te creëren. Dansfilm staat ook bekend als de cinematografische interpretatie van bestaande danswerken, oorspronkelijk gecreëerd voor live-optredens. Wanneer bestaande danswerken worden aangepast voor filmdoeleinden, kan dit een breed scala aan filmtechnieken omvatten. Afhankelijk van de mate van choreografische en/of presentatiematige aanpassing waaraan een origineel werk wordt onderworpen, kan de gefilmde versie worden beschouwd als dans voor de camera. Deze definities worden niet door iedereen die met dans en film of video werkt onderschreven."
] | 13 |
Dennis Quaid besloot om in elke film te spelen behalve een musical met dans.
|
[
"Gorp_(film)",
"Invitation_to_the_Dance_(film)",
"Come_See_the_Paradise",
"Everybody's_All-American_(film)",
"Last_Dance_(1996_film)",
"The_Seniors",
"Musical_film"
] |
[
"Dennis Quaid\nDennis William Quaid (geboren 9 april 1954) is een Amerikaanse acteur bekend om zijn brede scala aan dramatische en komische rollen. Hij kreeg voor het eerst brede bekendheid in de jaren 80, en zijn carrière maakte een comeback in de jaren 90 nadat hij een drugsverslaving en een eetstoornis had overwonnen. Enkele van zijn opmerkelijke credits zijn onder andere Breaking Away, The Right Stuff, Wyatt Earp, The Rookie, The Day After Tomorrow, Traffic, Vantage Point, Footloose, Frequency, The Parent Trap, Yours, Mine & Ours en Soul Surfer. Voor zijn rol in Far from Heaven (2002) won hij de New York Film Critics Circle Award voor Beste Mannelijke Bijrol en verschillende andere onderscheidingen."
] |
[
"Gorp (film)\nGorp is een Amerikaanse komedie uit 1980 met Michael Lembeck en Dennis Quaid in de hoofdrollen, en met vroege acteerwerk van Rosanna Arquette en Fran Drescher in bijrollen. Geregisseerd door Joseph Ruben, met zowel verhaal als scenario van Jeffrey Konvitz en A. Martin Zweiback, volgt de film de traditie van de studentenbroederschap-komedie uit 1978, National Lampoon's Animal House, en de zomerkampkomedie uit 1979, Meatballs. Gorp was de laatste film die werd uitgebracht door American International Pictures. Gesitueerd in een Joods zomerkamp, bevat Gorp het soort fysieke, seksuele en scatologische komedie dat voorkomt in films van dit genre, terwijl het voor komisch effect speelt op de klassenverschillen tussen het management van het kamp, de kampbegeleiders, de obers en het keukenteam.",
"Een Uitnodiging tot de Dans (film)\nEen Uitnodiging tot de Dans is een anthologiefilm uit 1956, bestaande uit drie afzonderlijke verhalen, alle met Gene Kelly in de hoofdrol en geregisseerd door hem. De film is ongebruikelijk omdat hij geen gesproken dialoog heeft; de personages spelen hun rollen volledig door middel van dans en mimiek. Kelly verschijnt in alle drie de verhalen, waarin vooraanstaande dansers uit die tijd te zien zijn, waaronder Tommy Rall, Igor Youskevitch, Tamara Toumanova en Carol Haney. De film werd in 1952 opgenomen, maar de release werd uitgesteld tot 1956 vanwege twijfels bij Metro-Goldwyn-Mayer over de commerciële haalbaarheid. De film flopte aan de kassa, maar wordt tegenwoordig beschouwd als een baanbrekende volledig dansfilm.",
"Kom de Paradijs Zien\nKom de Paradijs Zien is een dramafilm uit 1990, geschreven en geregisseerd door Alan Parker, en met Dennis Quaid en Tamlyn Tomita in de hoofdrollen. De film speelt zich af voor en tijdens de Tweede Wereldoorlog en beschrijft de behandeling van Japans-Amerikanen in de Verenigde Staten na de aanval op Pearl Harbor, en het daaropvolgende verlies van burgerrechten binnen het kader van een liefdesverhaal.",
"Everybody's All-American (film)\nEverybody's All-American is een Amerikaanse sportdramafilm uit 1988, internationaal uitgebracht als When I Fall In Love, geregisseerd door Taylor Hackford en gebaseerd op de roman Everybody's All-American van de langjarige medewerker van Sports Illustrated, Frank Deford. De film beslaat 25 jaar in het leven van een college footballheld. De hoofdrollen worden vertolkt door Dennis Quaid, Jessica Lange, Timothy Hutton en John Goodman.",
"Laatste Dans (film uit 1996)\nLaatste Dans is een film uit 1996 met in de hoofdrollen Sharon Stone, Rob Morrow, Randy Quaid en Peter Gallagher.",
"The Seniors\nThe Seniors (soms The Senior of simpelweg Seniors) is een Amerikaanse komedie uit 1978 over vier studenten die een nep-sekskliniek openen, die onverwachts uitgroeit tot een miljoenenbedrijf. Geregisseerd door Rod Amateau, de film bevat Dennis Quaid in een van zijn vroegste rollen en Alan Reed (de originele stem van Fred Flintstone) in zijn laatste filmoptreden.",
"Muzikale film\nDe muzikale film is een filmgenre waarin liedjes gezongen door de personages verweven zijn in het verhaal, soms vergezeld van dans. De liedjes bevorderen meestal de plot of ontwikkelen de personages van de film, hoewel ze in sommige gevallen slechts dienen als pauzes in het verhaal, vaak als uitgebreide \"productienummers\". De muzikale film was een natuurlijke ontwikkeling van de musical na de opkomst van de geluidsfilmtechnologie. Typisch is het grootste verschil tussen film- en theatermusicals het gebruik van weelderige achtergrondscènes en locaties die in een theater onpraktisch zouden zijn. Muzikale films bevatten kenmerkend elementen die doen denken aan het theater; artiesten behandelen hun zang- en dansnummers vaak alsof er een live publiek kijkt. In zekere zin wordt de kijker het diegetische publiek, aangezien de artiest rechtstreeks in de camera kijkt en ernaar optreedt."
] | 13 |
Onverontschuldigend is van Rihanna.
|
[
"Unfaithful_(song)",
"No_Love_Allowed",
"Sorry_(Beyoncé_song)",
"Disrespectful",
"Nobody's_Business_(song)",
"Sorry_(Madonna_song)",
"Pour_It_Up"
] |
[
"Unapologetic\nUnapologetic is het zevende studioalbum van de Barbadiaanse zangeres Rihanna. Het werd uitgebracht op 19 november 2012 door Def Jam Recordings en SRP Records. Het werd opgenomen tussen juni en november 2012, tijdens de promotie van haar zesde album, Talk That Talk (2011). Als uitvoerend producent vroeg Rihanna eerdere medewerkers The-Dream, David Guetta, Chase & Status en StarGate om samen te werken met nieuwe medewerkers zoals Parker Ighile, Mike Will Made-It en Labrinth. Unapologetic is voornamelijk een pop-, dubstep- en R&B-album dat elementen van hiphop, EDM en reggae in de productie bevat, vergelijkbaar met het geluid van haar vorige albums Talk That Talk en Rated R (2009). Unapologetic kreeg over het algemeen gemengde recensies van critici, waarbij sommige recensenten de muziek interessant noemden, terwijl anderen de lyrische inhoud en gehaaste aard ervan bekritiseerden. Het album won een Grammy Award voor Best Urban Contemporary Album tijdens de ceremonie van 2014. Het debuteerde op nummer één in de US Billboard 200 met eerste-weekverkopen van 238.000 exemplaren, waarmee het Rihanna's eerste nummer één album in de hitlijst en best verkopende debuutweek van haar carrière werd. Het album werd ook het derde, vierde en vijfde opeenvolgende nummer één album van de zangeres in respectievelijk het Verenigd Koninkrijk, Noorwegen en Zwitserland. Met ingang van december 2014 heeft Unapologetic wereldwijd meer dan vier miljoen exemplaren verkocht. Het album bracht zeven singles voort, waaronder de internationale hits \"Diamonds\" en \"Stay\". De eerste bereikte de nummer één positie in de UK Singles Chart en de US Billboard Hot 100, waar het Rihanna's twaalfde nummer één song werd, waarmee ze gelijk kwam met Madonna en The Supremes voor de vierde meeste nummer één songs in de geschiedenis van de hitlijst. Voorafgaand aan de release promootte Rihanna het album met de 777 Tour, die bestond uit een promotionele tour van zeven dagen waarin ze zeven concerten gaf in verschillende steden in Noord-Amerika en Europa in zeven dagen. Om Unapologetic verder te promoten, begon Rihanna aan haar vierde wereldtournee, getiteld de Diamonds World Tour."
] |
[
"Unfaithful (lied)\n``Unfaithful'' is een lied van de Barbadiaanse zangeres Rihanna van haar tweede studioalbum *A Girl like Me* (2006). Het werd geschreven door Shaffer \"Ne-Yo\" Smith met de producers StarGate. Het lied werd op 2 mei 2006 uitgebracht door Def Jam Recordings als de tweede single van het album. ``Unfaithful'' is een pop- en R&B-ballad en werd geïnspireerd door het werk van de Amerikaanse rockband Evanescence. Oorspronkelijk getiteld ``Murderer'', gaat de single over een vrouw die spijt heeft van het bedriegen van haar partner.\n\n``Unfaithful'' kreeg gemengde tot positieve recensies van critici; velen prezen de krachtige ballad, maar sommigen bekritiseerden de teksten. Het lied bereikte de top tien in de hitlijsten van 19 landen, waaronder de UK Singles Chart, waarop het Rihanna's derde top-tien-single werd. ``Unfaithful'' piekte op nummer zes in de Amerikaanse Billboard Hot 100. Het werd platina gecertificeerd door de Recording Industry Association of America (RIAA), wat staat voor verzendingen van meer dan een miljoen exemplaren.\n\nDe bijbehorende videoclip werd geregisseerd door Anthony Mandler en ging in mei 2006 in première. Het toont Rihanna in een liefdesdriehoek waarin ze worstelt om te kiezen tussen haar romantische interesse en haar geliefde, en spijt heeft van het bedriegen van de eerste. Sinds de release is ``Unfaithful'' een vast onderdeel geworden van Rihanna's live-optredens. In 2006 voerde ze het uit op prijsuitreikingen zoals de MOBO Awards en de World Music Awards. Het lied stond op de setlist van drie van haar grote tours: Good Girl Gone Bad (2007-2009), de Last Girl on Earth Tour (2010-2011) en de Loud Tour (2011).",
"Geen Liefde Toegestaan\n``Geen Liefde Toegestaan'' is een lied opgenomen door de Barbadiaanse zangeres Rihanna voor haar zevende studioalbum, Unapologetic (2012). De zangeres schreef het nummer samen met Sean ``Elijah Blake'' Fenton, Alexander Izquierdo, Steve Wyreman en Ernest Wilson, die het produceerde onder zijn productienaam No I.D. Kuk Harrell en Marcos Tovar namen het nummer op in Record One Studios en Westlake Recording Studios in Los Angeles en Metropolis Studios in Londen; Harrell deed ook de zangproductie. ``Geen Liefde Toegestaan'' is een electro-ragga en reggae nummer met een instrumentatie bestaande uit een bubbelende, gedubde groove, Caribische en dubstep beat en lome drumloze ritmes. ``Geen Liefde Toegestaan'' kreeg bijval van hedendaagse muziekcritici; velen van hen bestempelden het als een opvallend nummer op het album en vergeleken het met het werk van de Jamaicaanse muzikant Bob Marley en Rihanna's single uit 2011, ``Man Down''. Na de release van Unapologetic debuteerde ``Geen Liefde Toegestaan'' in de hitlijsten in Frankrijk, het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten. Het piekte op nummer 101 in Frankrijk, nummer 24 in de UK R&B Singles Chart, nummer 131 in de UK Singles Chart en nummer drie in de US Bubbling Under R&B/Hip-Hop Singles. Het nummer werd opgenomen in de setlist van Rihanna's concert tournee uit 2013, de Diamonds World Tour.",
"Sorry (Beyoncé-nummer)\n``Sorry'' is een nummer opgenomen door de Amerikaanse zangeres Beyoncé voor haar zesde studioalbum *Lemonade* (2016). Het werd geschreven en geproduceerd door Wynter Gordon, Sean \"Melo-X\" Rhoden en Beyoncé, met Hit-Boy als co-producer en Stuart White als extra producer. Columbia Records bracht het uit naar radiostations als de tweede single van het album op 3 mei 2016. ``Sorry'' is een electro-R&B nummer met een stampend ritme gecreëerd door drumbeats, synthesizers en bellen. De tekst van het nummer draait om de protagonist die omgaat met het verraad van een partner met een vrouw. Vanwege de vele beschuldigingen in het nummer, koppelde de media het onderwerp aan de zangeres en haar echtgenoot, Jay-Z. Het debuteerde en piekte op nummer elf in de US Billboard Hot 100. De videoclip van het nummer maakt deel uit van een uur durende film met dezelfde titel als het moederalbum, *Lemonade*, die oorspronkelijk op 23 april 2016 op HBO werd uitgezonden. Het werd later op 22 juni 2016 op Vevo uitgebracht als de eerste standalone clip van het album. Het bevat spoken word poëzie van de Somalisch-Engelse dichter Warsan Shire, Beyoncé die danst met een groep vrouwelijke dansers met beschilderde lichamen en een cameo-optreden van tennisster Serena Williams. Beyoncé voerde ``Sorry'' live uit tijdens The Formation World Tour (2016).",
"Disrespectvol\n``Disrespectvol'' is een lied van de Amerikaanse zangeres Chaka Khan met zang van zangeres Mary J. Blige. Het werd geschreven door Blige samen met Jimmy Jam en Terry Lewis, Bobby Ross Avila, Dave Young en Issiah J. Avila, en geproduceerd voor Khans elfde studioalbum Funk This (2007). ``Disrespectvol'' bereikte de nummer één positie in de Amerikaanse dance charts.",
"Nobody's Business (lied)\n``Nobody's Business'' is een lied opgenomen door de Barbadiaanse zangeres Rihanna voor haar zevende studioalbum *Unapologetic* (2012). Medegeschreven door Rihanna samen met de producers Terius \"The-Dream\" Nash en Carlos \"Los\" McKinney, bevat het gastvocalen van de Amerikaanse zanger Chris Brown. Het is hun derde samenwerking na het geval van huiselijk geweld tussen hen in 2009. ``Nobody's Business'' is een disco-pop en R&B-funk nummer dat Chicago stepping en house stijlen mixt en strijkers, piano en een four-on-the-floor kickdrum bevat. Het bevat een interpolatie van de single \"The Way You Make Me Feel\" uit 1987 van Michael Jackson. ``Nobody's Business'' ontving over het algemeen positieve recensies van hedendaagse muziekcritici, waarbij velen het nummer als een hoogtepunt op het album bestempelden. Desondanks bekritiseerden sommige journalisten Rihanna's beslissing om opnieuw met Brown samen te werken vanwege hun vroegere relatie en het geval van huiselijk geweld. Na de release van *Unapologetic*, als gevolg van de sterke digitale downloads, bereikte het nummer de hitlijsten wereldwijd; het piekte op nummer 36 in de Franse Single Chart, nummer 7 in de UK Singles R&B Chart, nummer 63 in de UK Singles Chart en nummer 39 in de US Hot R&B/Hip-Hop Songs.",
"Sorry (Madonna-nummer)\n``Sorry'' is een nummer van de Amerikaanse zangeres Madonna van haar tiende studioalbum *Confessions on a Dance Floor* (2005). Het werd geschreven en geproduceerd door Madonna en Stuart Price, en uitgebracht als de tweede single van het album op 7 februari 2006. Het verscheen later op *Celebration*, haar greatest hits-album uit 2009. Een uptempo dancesong, ``Sorry'' was een van de eerste nummers die voor het album werden ontwikkeld en kreeg talloze remix-bewerkingen voordat de uiteindelijke versie van het nummer werd afgerond. Een van de remixes werd gedaan door de Pet Shop Boys, met toegevoegde teksten van de band. Het eigenlijke nummer heeft een dance groove tempo. Het gaat over persoonlijke empowerment en zelfredzaamheid.\n\n``Sorry'' kreeg positieve recensies van hedendaagse critici, die het nummer het sterkste nummer op *Confessions on a Dance Floor* verklaarden. Sommige critici besteedden ook aandacht aan de disco-geïnspireerde beats van het nummer, terwijl ze het vergeleken met oudere dancesongs van Madonna. Het behaalde commercieel succes en stond bovenaan de singlelijsten in Italië, Spanje, Roemenië en het Verenigd Koninkrijk, waar het Madonna's twaalfde nummer 1-single werd. Elders was het nummer een top 10-hit. In de Verenigde Staten presteerde het nummer echter niet goed vanwege te weinig airplay op de radio, maar wist het wel de top van de Billboard dance charts te bereiken en werd het een van de meest succesvolle dancehits van het decennium.\n\nDe bijbehorende videoclip, geregisseerd door Madonna's choreografe Jamie King, was een vervolg op de videoclip van ``Hung Up''. Het toonde Madonna en haar dansers die in een busje door een stad rijden, op rolschaatsen dansen en Madonna die vecht met een groep mannen in een kooi. Ze voerde het nummer uit tijdens haar Confessions Tour in 2006 in een soortgelijke vechtscène als die in de video te zien is. Een extra video werd gemaakt als achtergrond voor een remix van het nummer, die politieke leiders en scènes van oorlog en verwoesting toonde.",
"Pour It Up\n``Pour It Up'' is een nummer van de Barbadiaanse zangeres Rihanna van haar zevende studioalbum, *Unapologetic* (2012). Het werd op 8 januari 2013 als tweede single in de Verenigde Staten uitgebracht voor urban radiostations, en als derde single in het algemeen. Later werd het ook naar de contemporary hit radiostations in het land gestuurd. ``Pour It Up'' werd mede geschreven door Rock City en mede geschreven en geproduceerd door Michael Williams en mede geproduceerd door J-Bo. Het is een club- en traplong met een minimale hiphopbeat. Rihanna schept op over haar rijkdom, wat dient als zowel een stripclubhymne als een verklaring van onafhankelijkheid.\n\n``Pour It Up'' kreeg gemengde reacties van critici; sommigen noemden het een hoogtepunt op *Unapologetic*, terwijl anderen vonden dat het misplaatst was. Na de release als single in de VS debuteerde ``Pour It Up'' op nummer 90 in de Billboard Hot 100, waar het uiteindelijk piekte op nummer 19. Het werd ook Rihanna's tweede nummer 1-single in de Hot R&B/Hip-Hop Airplay-hitlijst en bereikte nummer zes in de Hot R&B/Hip-Hop Songs-hitlijst.\n\nRihanna voerde het nummer uit tijdens haar vijfde en zesde headliningtour, de Diamonds World Tour en de Anti World Tour. De officiële remix van het nummer werd op 20 maart 2013 uitgebracht en bevat extra rapverses van Young Jeezy, T.I., Rick Ross en Juicy J. Rihanna nam pole-dance lessen van Nicole Williams voordat de opnames van de videoclip begonnen."
] | 14 |
Chris Froome is geen wielrenner.
|
[
"Barloworld_(cycling_team)",
"Tony_Rominger",
"Claude_Criquielion",
"Óscar_Freire",
"2001_Tour_de_France",
"Brian_Robinson_(cyclist)",
"Chris_Opie"
] |
[
"Tour de France 2014\nDe Tour de France 2014 was de 101e editie van de race, een van de Grote Rondes van het wielrennen. De 3.660,5 km lange race omvatte 21 etappes, te beginnen in Leeds, Verenigd Koninkrijk, op 5 juli en eindigend op de Champs-Élysées in Parijs op 27 juli. De race bezocht ook België voor een deel van een etappe. Vincenzo Nibali van het team won de race met meer dan zeven minuten verschil, de grootste winstmarge sinds 1997. Jean-Christophe Péraud eindigde als tweede, met Thibaut Pinot als derde. Marcel Kittel van was de eerste renner die het geel droeg na het winnen van de eerste etappe. Hij verloor het na de volgende etappe aan Vincenzo Nibali, die de etappe won. Nibali hield de leiding tot het einde van de negende etappe, toen deze werd overgenomen door Tony Gallopin van. Het gele trui keerde de volgende etappe terug naar Nibali, en hij hield het tot het einde van de race. De puntenklassement werd vroeg in de race beslist en werd gewonnen door Peter Sagan van. Rafał Majka van, winnaar van twee bergeetappes, won het bergklassement. Pinot eindigde als beste jonge renner. Het ploegenklassement werd gewonnen door en Alessandro De Marchi kreeg de prijs voor de meest strijdlustige renner. Kittel won de meeste etappes, met vier."
] |
[
"Barloworld (wielerploeg)\nBarloworld was een UCI Professioneel Continentale wielerploeg die actief was tussen 2003 en 2009. De sponsor was een Zuid-Afrikaans bedrijf en het team behield een Zuid-Afrikaanse identiteit, maar het was eerst geregistreerd in Italië en vervolgens, vanaf 2007, in Groot-Brittannië. Barloworld reed UCI Continental Circuits-wedstrijden en, wanneer geselecteerd, UCI ProTour-evenementen. Ze werden geleid door Claudio Corti, met Valerio Tebaldi, Christian Andersen en Alberto Volpi als directeurs sportifs. Bekende renners waren de Zuid-Afrikaan Robert Hunter en de Colombiaan Mauricio Soler. Chris Froome reed voor Barloworld in 2008 en 2009. De sponsor was Barloworld, een industrieel merkmanagementbedrijf. Het team reed op Bianchi-frames met Shimano-onderdelen.",
"Tony Rominger\nTony Rominger (geboren 27 maart 1961 in Vejle, Denemarken) is een Zwitserse voormalige professionele wielrenner die de Vuelta a España won in 1992, 1993 en 1994 en de Giro d'Italia in 1995. Hij begon laat met wielrennen, naar verluidt aangemoedigd door rivaliteit met zijn broer. Romingers sterke punten waren tijdrijden, klimmen en herstel. Hij was een uitdager van Miguel Indurain in de Tour de France, eindigde als tweede in 1993 en won het bolletjestrui. Zijn drie overwinningen in de Vuelta waren op dat moment een record. In 2005 verbrak Roberto Heras dat record, maar twee maanden later testte hij positief op het bloedversterkende middel EPO en werd hij gediskwalificeerd. Heras' overwinning is sindsdien hersteld. In 1994 verbrak Rominger tweemaal binnen een paar dagen het wereld uurrecord. Hij gebruikte het Bordeaux-velodroom om 53,832 km en vervolgens 55,291 km te rijden, hoewel hij een beginner op de baan was. Hij stopte in 1997 nadat hij zijn sleutelbeen had gebroken tijdens de Tour de France van dat jaar. Hij is de agent van de Oostenrijkse wielrenner Matthias Brändle.",
"Claude Criquielion\nClaude Criquielion (11 januari 1957 – 18 februari 2015) was een Belgische professionele wielrenner die reed tussen 1979 en 1990. In 1984 werd Criquielion wereldkampioen op de weg in Barcelona, Spanje, op een zware route. Hij behaalde vijf top-tien klasseringen in de Tour de France. Criquielion was goed gepositioneerd om een medaille te winnen in het wereldkampioenschap op de weg van 1988 in België. Echter, hij crashte vlak voor de finish toen een andere renner, Steve Bauer uit Canada, met hem in botsing kwam. De derde renner, Maurizio Fondriest, won de wedstrijd. Bauer werd gediskwalificeerd en Criquielion klaagde Bauer aan wegens mishandeling, en vroeg $ 1,5 miljoen aan schadevergoeding in een zaak die meer dan drie jaar duurde voordat de rechter in het voordeel van Bauer besliste. Criquielion was directeur sportif van het team van 2000 tot 2004. Zijn zoon, Mathieu Criquielion, werd in 2005 prof bij het team Landbouwkrediet-Colnago; Claude Criquielion werd manager van het team. Van 2006 tot aan zijn dood was Criquielion schepen voor de liberale MR in Lessines. In de nacht van 15 op 16 februari 2015 kreeg Criquielion een cerebrovasculair accident en werd hij in kritieke toestand opgenomen in het ziekenhuis. Criquielion overleed om 9:00 uur op 18 februari 2015 in een ziekenhuis in Aalst.",
"Óscar Freire\nÓscar Freire Gómez (geboren 15 februari 1976) is een voormalig Spaans professioneel wielrenner. Hij was een van de beste sprinters in de wegwielrennen, en won drie keer het wereldkampioenschap, waarmee hij Alfredo Binda, Rik Van Steenbergen en Eddy Merckx evenaarde. In de latere jaren van zijn carrière was hij meer een klassiekerrenner. Hij won de wielermonument Milan-San Remo drie keer, vier etappes in de Tour de France en zeven etappes in de Vuelta a España, gedurende een succesvolle carrière. Ondanks zijn geringe gestalte was Freire een goede sprinter. Hij had een trainingfilosofie waarbij hij kortere afstanden reed dan de meeste profwielrenners, soms slechts ongeveer de helft van de afstand die zijn collega's aflegden.",
"Tour de France 2001\nDe Tour de France 2001 was een meerdaagse wielerronde die plaatsvond van 7 tot en met 29 juli, en de 88ste editie van de Tour de France was. Er is geen algemene winnaar – hoewel de Amerikaanse wielrenner Lance Armstrong oorspronkelijk de wedstrijd won, maakte het Amerikaanse antidopingagentschap (USADA) in augustus 2012 bekend dat ze Armstrong hadden gediskwalificeerd voor al zijn resultaten sinds 1998, inclusief zijn zeven Tour de France-overwinningen van 1999 tot 2005. Het vonnis werd vervolgens bevestigd door de Union Cycliste Internationale. De race omvatte een 67 km lange ploegentijdrit, twee individuele tijdritten en vijf opeenvolgende bergritten met aankomst bovenop een berg, waarvan de tweede een tijdrit was op de buitencategorie klim Chamrousse. Alle hoogbergritten werden dus achter elkaar gegroepeerd, na de klimtijdrit, met één rustdag ertussen. Frankrijk werd 'met de wijzers van de klok mee' bereden, dus de Alpen werden bezocht voordat de Pyreneeën aan bod kwamen. De Tour begon in Frankrijk, maar bezocht in de eerste week ook België. De ceremoniële slotetappe eindigde traditioneel op de Champs-Élysées in Parijs. Erik Zabel won zijn recordzesde opeenvolgende puntenklassement.",
"Brian Robinson (wielrenner)\nBrian Robinson BEM (geboren 3 november 1930) is een voormalige Engelse wegwielrenner uit de jaren 1950 en het begin van de jaren 1960. Hij was de eerste Brit die de Tour de France uitreed en de eerste die een Touretappe won. Zijn succes als professionele wielrenner in continentaal Europa effende het pad voor andere Britten zoals Tom Simpson en Barry Hoban.",
"Chris Opie\nChristopher \"Chris\" Opie (geboren 22 juli 1987) is een Britse professionele wielrenner uit Cornwall. Hij rijdt voor een Brits continentale team."
] | 15 |
Chris Froome is geen wielrenner.
|
[
"Thierry_Gouvenou",
"Tony_Rominger",
"Tony_Rominger",
"Tony_Rominger",
"Tony_Rominger",
"Tony_Rominger",
"Tony_Rominger"
] |
[
"Grand Tour (wielrennen)\nIn het wegwielrennen verwijst een Grand Tour naar een van de drie belangrijkste Europese professionele wieler etapperaces: de Tour de France, de Giro d'Italia en de Vuelta a España. Gezamenlijk worden ze de Grand Tours genoemd, en alle drie de races zijn vergelijkbaar van opzet, zijnde meerdaagse races met dagelijkse etappes. Ze hebben een speciale status in het UCI-reglement: er worden meer punten voor de UCI World Tour verdeeld in Grand Tours dan in andere races, en het zijn de enige etapperaces die langer dan 14 dagen mogen duren. De Tour de France is de oudste en meest prestigieuze van alle drie, en ook 's werelds beroemdste wielerwedstrijd. De Giro d'Italia is de op één na belangrijkste en is af en toe even populair geweest als de Tour (eind jaren 40, jaren 50 en begin jaren 70)."
] |
[
"Thierry Gouvenou\nThierry Gouvenou (geboren 14 mei 1969) is een voormalig Frans professioneel wielrenner. Hij reed in zeven edities van de Tour de France en één editie van zowel de Vuelta a España als de Giro d'Italia.",
"Tony Rominger\nTony Rominger (geboren 27 maart 1961 in Vejle, Denemarken) is een Zwitserse voormalige professionele wielrenner die de Vuelta a España won in 1992, 1993 en 1994 en de Giro d'Italia in 1995. Hij begon laat met wielrennen, naar verluidt aangemoedigd door rivaliteit met zijn broer. Romingers sterke punten waren tijdrijden, klimmen en herstel. Hij was een uitdager van Miguel Indurain in de Tour de France, eindigde als tweede in 1993 en won het bolletjestrui. Zijn drie overwinningen in de Vuelta waren op dat moment een record. In 2005 verbrak Roberto Heras dat record, maar twee maanden later testte hij positief op het bloedversterkende middel EPO en werd hij gediskwalificeerd. Heras' overwinning is sindsdien hersteld. In 1994 verbrak Rominger tweemaal binnen een paar dagen het wereld uurrecord. Hij gebruikte het Bordeaux-velodroom om 53,832 km en vervolgens 55,291 km te rijden, hoewel hij een beginner op de baan was. Hij stopte in 1997 nadat hij zijn sleutelbeen had gebroken tijdens de Tour de France van dat jaar. Hij is de agent van de Oostenrijkse wielrenner Matthias Brändle.",
"Tony Rominger\nTony Rominger (geboren 27 maart 1961 in Vejle, Denemarken) is een Zwitserse voormalige professionele wielrenner die de Vuelta a España won in 1992, 1993 en 1994 en de Giro d'Italia in 1995. Hij begon laat met wielrennen, naar verluidt aangemoedigd door rivaliteit met zijn broer. Romingers sterke punten waren tijdrijden, klimmen en herstel. Hij was een uitdager van Miguel Indurain in de Tour de France, eindigde als tweede in 1993 en won het bolletjestrui. Zijn drie overwinningen in de Vuelta waren op dat moment een record. In 2005 verbrak Roberto Heras dat record, maar twee maanden later testte hij positief op het bloedversterkende middel EPO en werd hij gediskwalificeerd. Heras' overwinning is sindsdien hersteld. In 1994 verbrak Rominger tweemaal binnen een paar dagen het wereld uurrecord. Hij gebruikte het Bordeaux-velodroom om 53,832 km en vervolgens 55,291 km te rijden, hoewel hij een beginner op de baan was. Hij stopte in 1997 nadat hij zijn sleutelbeen had gebroken tijdens de Tour de France van dat jaar. Hij is de agent van de Oostenrijkse wielrenner Matthias Brändle.",
"Tony Rominger\nTony Rominger (geboren 27 maart 1961 in Vejle, Denemarken) is een Zwitserse voormalige professionele wielrenner die de Vuelta a España won in 1992, 1993 en 1994 en de Giro d'Italia in 1995. Hij begon laat met wielrennen, naar verluidt aangemoedigd door rivaliteit met zijn broer. Romingers sterke punten waren tijdrijden, klimmen en herstel. Hij was een uitdager van Miguel Indurain in de Tour de France, eindigde als tweede in 1993 en won het bolletjestrui. Zijn drie overwinningen in de Vuelta waren op dat moment een record. In 2005 verbrak Roberto Heras dat record, maar twee maanden later testte hij positief op het bloedversterkende middel EPO en werd hij gediskwalificeerd. Heras' overwinning is sindsdien hersteld. In 1994 verbrak Rominger tweemaal binnen een paar dagen het wereld uurrecord. Hij gebruikte het Bordeaux-velodroom om 53,832 km en vervolgens 55,291 km te rijden, hoewel hij een beginner op de baan was. Hij stopte in 1997 nadat hij zijn sleutelbeen had gebroken tijdens de Tour de France van dat jaar. Hij is de agent van de Oostenrijkse wielrenner Matthias Brändle.",
"Tony Rominger\nTony Rominger (geboren 27 maart 1961 in Vejle, Denemarken) is een Zwitserse voormalige professionele wielrenner die de Vuelta a España won in 1992, 1993 en 1994 en de Giro d'Italia in 1995. Hij begon laat met wielrennen, naar verluidt aangemoedigd door rivaliteit met zijn broer. Romingers sterke punten waren tijdrijden, klimmen en herstel. Hij was een uitdager van Miguel Indurain in de Tour de France, eindigde als tweede in 1993 en won het bolletjestrui. Zijn drie overwinningen in de Vuelta waren op dat moment een record. In 2005 verbrak Roberto Heras dat record, maar twee maanden later testte hij positief op het bloedversterkende middel EPO en werd hij gediskwalificeerd. Heras' overwinning is sindsdien hersteld. In 1994 verbrak Rominger tweemaal binnen een paar dagen het wereld uurrecord. Hij gebruikte het Bordeaux-velodroom om 53,832 km en vervolgens 55,291 km te rijden, hoewel hij een beginner op de baan was. Hij stopte in 1997 nadat hij zijn sleutelbeen had gebroken tijdens de Tour de France van dat jaar. Hij is de agent van de Oostenrijkse wielrenner Matthias Brändle.",
"Tony Rominger\nTony Rominger (geboren 27 maart 1961 in Vejle, Denemarken) is een Zwitserse voormalige professionele wielrenner die de Vuelta a España won in 1992, 1993 en 1994 en de Giro d'Italia in 1995. Hij begon laat met wielrennen, naar verluidt aangemoedigd door rivaliteit met zijn broer. Romingers sterke punten waren tijdrijden, klimmen en herstel. Hij was een uitdager van Miguel Indurain in de Tour de France, eindigde als tweede in 1993 en won het bolletjestrui. Zijn drie overwinningen in de Vuelta waren op dat moment een record. In 2005 verbrak Roberto Heras dat record, maar twee maanden later testte hij positief op het bloedversterkende middel EPO en werd hij gediskwalificeerd. Heras' overwinning is sindsdien hersteld. In 1994 verbrak Rominger tweemaal binnen een paar dagen het wereld uurrecord. Hij gebruikte het Bordeaux-velodroom om 53,832 km en vervolgens 55,291 km te rijden, hoewel hij een beginner op de baan was. Hij stopte in 1997 nadat hij zijn sleutelbeen had gebroken tijdens de Tour de France van dat jaar. Hij is de agent van de Oostenrijkse wielrenner Matthias Brändle.",
"Tony Rominger\nTony Rominger (geboren 27 maart 1961 in Vejle, Denemarken) is een Zwitserse voormalige professionele wielrenner die de Vuelta a España won in 1992, 1993 en 1994 en de Giro d'Italia in 1995. Hij begon laat met wielrennen, naar verluidt aangemoedigd door rivaliteit met zijn broer. Romingers sterke punten waren tijdrijden, klimmen en herstel. Hij was een uitdager van Miguel Indurain in de Tour de France, eindigde als tweede in 1993 en won het bolletjestrui. Zijn drie overwinningen in de Vuelta waren op dat moment een record. In 2005 verbrak Roberto Heras dat record, maar twee maanden later testte hij positief op het bloedversterkende middel EPO en werd hij gediskwalificeerd. Heras' overwinning is sindsdien hersteld. In 1994 verbrak Rominger tweemaal binnen een paar dagen het wereld uurrecord. Hij gebruikte het Bordeaux-velodroom om 53,832 km en vervolgens 55,291 km te rijden, hoewel hij een beginner op de baan was. Hij stopte in 1997 nadat hij zijn sleutelbeen had gebroken tijdens de Tour de France van dat jaar. Hij is de agent van de Oostenrijkse wielrenner Matthias Brändle."
] | 15 |
Chris Froome is geen wielrenner.
|
[
"Jesús_Hernández_(cyclist)",
"Kris_Bosmans",
"Brian_Cookson",
"Cycle_racing_in_Belgium",
"Thierry_Gouvenou",
"Claude_Criquielion",
"Rik_Verbrugghe"
] |
[
"Tour of Oman 2014\nDe Tour of Oman 2014 was de vijfde editie van de wielerwedstrijd Tour of Oman. Hij werd geklasseerd als een 2.HC-evenement op de UCI Asia Tour en werd gehouden van 18 tot en met 23 februari 2014 in Oman. Voor het tweede jaar op rij werd de race gewonnen door Chris Froome – waarmee hij de eerste renner werd die de race twee keer won – nadat hij de koninginnenrit naar Jabal al Akhdar op de voorlaatste dag won en de rode leiderstrui tot de finish, de volgende dag aan de Matrah Corniche, behield. Froome's winstmarge op de nummer twee, Tejay van Garderen, bedroeg 26 seconden, en Rigoberto Urán maakte het podium compleet, 5 seconden achter Van Garderen en 31 seconden achter Froome. In de andere klassementen van de race won André Greipel het puntenklassement, nadat hij drie etappes won, terwijl het jongerenklassement werd gewonnen door Romain Bardet, aangezien hij de best geklasseerde renner onder de 25 jaar was, op de dertiende plaats in het algemeen klassement. Het bergklassement – waar punten voor bergen en sprints aan werden toegekend – werd gewonnen door Preben Van Hecke, terwijl het ploegenklassement won, nadat ook Sergio Henao binnen de top tien eindigde, evenals Froome."
] |
[
"Jesús Hernández (wielrenner)\nJesús Hernández Blázquez (geboren 28 september 1981) is een Spaanse wegwielrenner voor een UCI World Tour-team. Geboren in Ávila, werd Hernández in 2004 prof en nam hij drie keer deel aan de Vuelta a España, maar trok zich bij de eerste twee gelegenheden tijdens de derde week terug. In 2009 eindigde hij als 19e. Hij staat bekend als een langdurige vriend en knecht van Alberto Contador – hij vergezelde Contador van Liberty Seguros naar Astana naar Saxobank/Tinkoff. Tijdens de Astana-jaren gaf Lance Armstrong hem de bijnaam \"Sweet baby Jesus\". Hij reed zijn eerste Tour de France in 2010 en zijn tweede in 2011.",
"Kris Bosmans\nKris Bosmans (geboren 15 april 1980 in Elsene) is een Belgische wielrenner die zowel op de baan als op de weg actief is. Hij is actief in de paracyclingklasse C3.",
"Brian Cookson\nMichael Brian Cookson OBE (geboren 22 juni 1951) is de president van de Union Cycliste Internationale (UCI), nadat hij in september 2013 op de UCI Wegwereldkampioenschappen 2013 tot deze functie werd gekozen. Cookson was eerder president van British Cycling van 1997 tot 2013, nadat hij in 1996 lid was geworden van een noodcomité om de organisatie te redden van insolventie. Hij wordt gecrediteerd voor het ommekeren van de sport sinds hij zijn onbetaalde functie als president op zich nam en onder zijn presidentschap hebben Britse wielrenners 19 Olympische gouden medailles, 28 Paralympische gouden medailles, vier keer de Tour de France en meerdere wereldtitels gewonnen in de disciplines wegwielrennen, baanwielrennen en BMX.",
"Wielersport in België\nWielersport is een populaire sport in België. Sinds 1882 wordt het geregeerd door de Koninklijke Belgische Wielrijdersbond, die in 1892 een stichtend lid werd van de Internationale Wielrijdersassociatie en later, in 1900, van de Union Cycliste Internationale. Sinds 2002 bestaat de Koninklijke Belgische Wielrijdersbond uit de Wielerbond Vlaanderen (WBV), die de wielersport in Vlaanderen beheert, en de Fédération Cycliste Wallonie-Bruxelles (FCWB), die de wielersport in Wallonië en Brussel beheert. België is door de jaren heen een van de belangrijkste landen geweest in verschillende categorieën van wielersport, waaronder wegwielrennen en veldrijden. De beste Belgische wielrenner aller tijden, Eddy Merckx, bijgenaamd de Kannibaal, heeft alle drie grote rondes gewonnen (5 Tour de France en Giro d'Italia overwinningen, evenals 1 Vuelta a España overwinning) en alle vijf monumenten van het wielrennen. Hij won ook 3 keer het WK op de weg en vestigde het uurrecord, naast vele andere prestaties.",
"Thierry Gouvenou\nThierry Gouvenou (geboren 14 mei 1969) is een voormalig Frans professioneel wielrenner. Hij reed in zeven edities van de Tour de France en één editie van zowel de Vuelta a España als de Giro d'Italia.",
"Claude Criquielion\nClaude Criquielion (11 januari 1957 – 18 februari 2015) was een Belgische professionele wielrenner die reed tussen 1979 en 1990. In 1984 werd Criquielion wereldkampioen op de weg in Barcelona, Spanje, op een zware route. Hij behaalde vijf top-tien klasseringen in de Tour de France. Criquielion was goed gepositioneerd om een medaille te winnen in het wereldkampioenschap op de weg van 1988 in België. Echter, hij crashte vlak voor de finish toen een andere renner, Steve Bauer uit Canada, met hem in botsing kwam. De derde renner, Maurizio Fondriest, won de wedstrijd. Bauer werd gediskwalificeerd en Criquielion klaagde Bauer aan wegens mishandeling, en vroeg $ 1,5 miljoen aan schadevergoeding in een zaak die meer dan drie jaar duurde voordat de rechter in het voordeel van Bauer besliste. Criquielion was directeur sportif van het team van 2000 tot 2004. Zijn zoon, Mathieu Criquielion, werd in 2005 prof bij het team Landbouwkrediet-Colnago; Claude Criquielion werd manager van het team. Van 2006 tot aan zijn dood was Criquielion schepen voor de liberale MR in Lessines. In de nacht van 15 op 16 februari 2015 kreeg Criquielion een cerebrovasculair accident en werd hij in kritieke toestand opgenomen in het ziekenhuis. Criquielion overleed om 9:00 uur op 18 februari 2015 in een ziekenhuis in Aalst.",
"Rik Verbrugghe\nRik Verbrugghe (geboren 23 juli 1974 in Tienen, Vlaams-Brabant) is een Belgische voormalige professionele wielrenner. In 1996 werd Verbrugghe prof en is sindsdien Belgisch kampioen tijdrijden geworden, heeft hij deelgenomen aan de Olympische Zomerspelen van 2000, een etappe in de Tour de France gewonnen, drie etappes in de Giro d'Italia, en de eendaagse Ardennenklassiekers – La Flèche Wallonne, en het algemeen klassement en twee etappes van het Critérium International. In 2008 kondigde hij zijn afscheid aan, en vervulde vervolgens de rol van ploegleider bij Quick Step tijdens de seizoenen 2009 en 2010. In 2011 werd hij ploegleider bij BMC Racing Team."
] | 15 |
Chris Froome is geen wielrenner.
|
[
"Froome",
"Chris_Newton",
"2013_Critérium_International",
"2015_Tour_de_Romandie",
"Thomas_Voeckler",
"2013_Tour_of_Oman",
"Frederik_Frison"
] |
[
"Chris Froome\nChristopher Clive Froome (geboren 20 mei 1985) is een Britse professionele wielrenner voor een UCI ProTeam, die tot 2008 voor Kenia uitkwam. Als drievoudig winnaar van de Tour de France en drievoudig tweede in de Vuelta a España, wordt hij beschouwd als een van de meest succesvolle wielrenners in etappewedstrijden van de recente tijd. Froome, die opgroeide in Kenia en Zuid-Afrika, rijdt sinds 2008 onder Britse licentie omdat beide ouders Brits zijn. In 2007, op 22-jarige leeftijd, werd Froome prof bij Team Konica Minolta. Hij verhuisde naar Europa om zijn carrière voort te zetten, bij het team [naam ontbreekt]. In 2010 stapte hij over naar [naam ontbreekt] en werd een van de belangrijkste renners van het team. Froome brak door als een kandidaat voor een Grote Ronde tijdens de Vuelta a España 2011, waar hij tweede overall eindigde. Tijdens de Tour de France 2012, rijdend als super-domestique voor Bradley Wiggins, won Froome de zevende etappe en eindigde hij als tweede overall, achter alleen Wiggins, in dezelfde race als de beste Britse prestatie in de geschiedenis van de race. In hetzelfde jaar won hij ook de bronzen medaille in de tijdrit op de Olympische Spelen en eindigde hij als vierde in de Vuelta a España. Zijn eerste overwinning in een meerdaagse wedstrijd behaalde hij in 2013, in de Tour of Oman, gevolgd door overwinningen in het Critérium International, de Tour de Romandie, het Critérium du Dauphiné en de Tour de France. Als titelverdediger begon hij 2014 met opnieuw het winnen van de Tour of Oman, gevolgd door een herhaalde overwinning in de Tour de Romandie. Na zich terug te hebben getrokken uit de Tour de France 2014, kwam hij terug om tweede te worden in de Vuelta a España. In 2015 won hij zijn tweede Critérium du Dauphiné en zijn tweede Tour de France. In 2016 won hij een derde Tour-titel en werd de eerste man sinds Miguel Indurain in 1995 die zijn titel verdedigde."
] |
[
"Froome\nFroome kan verwijzen naar: Chris Froome (geboren 1985), Britse wielrenner Keith Froome (1920–1978), Australische rugbyspeler",
"Chris Newton\nChristopher Malcolm (Chris) Newton (geboren 29 september 1973, Middlesbrough, Engeland) is een weg- en baanwielrenner. Newton is een meervoudig wereldkampioen en drievoudig olympisch medaillewinnaar.",
"Critérium International 2013\nHet Critérium International 2013 was de 82e editie van de wielerwedstrijd Critérium International. Het vond plaats op het eiland Corsica en werd gewonnen door Chris Froome van .",
"Tour de Romandie 2015\nDe Tour de Romandie 2015 was de 69e editie van de meerdaagse wielerwedstrijd Tour de Romandie. Deze vond plaats van 28 april tot en met 3 mei en was de veertiende wedstrijd van de UCI World Tour 2015. De wedstrijd vond plaats in de Romandië regio van Zwitserland, startend in Lac de Joux en eindigend in Lausanne. De wedstrijd omvatte zes etappes, met een ploegentijdrit aan het begin en een individuele tijdrit aan het einde, en vier heuvelachtige of bergachtige etappes daartussen. De koninginneetappe is de vijfde etappe, die eindigt op de klim boven Champex-Lac. De titelverdediger was Chris Froome, die zowel de edities van 2014 als 2013 won. De wedstrijd werd gewonnen door Ilnur Zakarin van.",
"Thomas Voeckler\nThomas Voeckler ( -LSB- tɔ.mɑ / tɔ.ma vœ.klɛʁ -RSB- ; geboren 22 juni 1979) is een Franse professionele wielrenner die rijdt voor het wielerteam . Een van de meest prominente Franse renners van zijn generatie, Voeckler is beschreven als een \"nationale held\", vanwege sterke prestaties in verschillende edities van de Tour de France.",
"Tour of Oman 2013\nDe Tour of Oman 2013 was de vierde editie van de wielerwedstrijd Tour of Oman. Het werd geklasseerd als een 2.HC-evenement op de UCI Asia Tour en werd gehouden van 11 tot en met 16 februari 2013 in Oman. De race werd gewonnen door de Brit Chris Froome. Froome's voorsprong op de nummer twee, Alberto Contador, bedroeg 27 seconden, en de Australiër Cadel Evans maakte het podium compleet, twaalf seconden achter Contador en 39 seconden achter Froome. In de andere klassementen van de race won Froome ook het puntenklassement, de Fransman Kenny Elissonde won de witte trui voor het jongerenklassement door als achtste te eindigen in het algemeen klassement, en Team Sky eindigde bovenaan het ploegenklassement.",
"Frederik Frison\nFrederik Esteban Frison (geboren 28 juli 1992) is een Belgische professionele wielrenner. Hij reed eerst voor het Lotto-Soudal beloftenteam, waar hij in het eerste deel van het seizoen 2015 enkele successen boekte. Daarna tekende hij als stagiair bij het eerste team; hij reed wedstrijden waaronder de Ronde van Groot-Brittannië 2015 en Parijs-Tours 2015. In december 2015 tekende hij een professioneel contract om vanaf het seizoen 2016 voor Lotto-Soudal te rijden."
] | 15 |
Een van de vier aardse planeten is Venus.
|
[
"List_of_geological_features_on_Venus",
"Third_planet",
"Benefic_planet",
"First_planet",
"List_of_terrae_on_Venus",
"Classical_planet",
"Planetary_system"
] |
[
"Venus\nVenus is de tweede planeet vanaf de Zon, en draait eromheen in 224,7 aardse dagen. Het heeft de langste rotatieperiode (243 dagen) van alle planeten in het zonnestelsel en roteert in de tegenovergestelde richting van de meeste andere planeten. Het heeft geen natuurlijke satellieten. Het is vernoemd naar de Romeinse godin van de liefde en schoonheid. Het is het op één na helderste natuurlijke object aan de nachthemel na de Maan, met een schijnbare magnitude van −4,6, helder genoeg om 's nachts schaduwen te werpen en, hoewel zeldzaam, af en toe zichtbaar te zijn bij daglicht. Omdat Venus binnen de baan van de Aarde draait, is het een inferieure planeet en lijkt het nooit ver van de Zon af te dwalen; zijn maximale hoekafstand van de Zon (elongatie) is 47,8°.\n\nVenus is een terrestrische planeet en wordt wel eens de \"zusplaneet\" van de Aarde genoemd vanwege hun gelijke grootte, massa, nabijheid tot de Zon en bulk samenstelling. Het verschilt radicaal van de Aarde in andere opzichten. Het heeft de dichtstbevolkte atmosfeer van de vier terrestrische planeten, bestaande uit meer dan 96% koolstofdioxide. De atmosferische druk op het oppervlak van de planeet is 92 keer zo hoog als die van de Aarde, of ongeveer de druk die op 900 m diepte onder water op Aarde wordt aangetroffen. Venus is verreweg de heetste planeet in het zonnestelsel, met een gemiddelde oppervlaktetemperatuur van 735 K, hoewel Mercurius dichter bij de Zon staat. Venus is gehuld in een ondoorzichtige laag van sterk reflecterende wolken van zwavelzuur, waardoor het oppervlak niet vanuit de ruimte in zichtbaar licht te zien is. Het heeft mogelijk in het verleden wateroceanen gehad, maar deze zouden zijn verdampt toen de temperatuur steeg als gevolg van een runaway broeikaseffect. Het water is waarschijnlijk fotogedissocieerd, en de vrije waterstof is door de zonnewind de interplanetaire ruimte in geveegd vanwege het ontbreken van een planetair magnetisch veld. Het oppervlak van Venus is een droog woestijnlandschap doorspekt met plaatvormige rotsen en wordt periodiek opnieuw gevormd door vulkanisme.\n\nAls een van de helderste objecten aan de hemel, is Venus al zo lang als er records bestaan een belangrijke factor in de menselijke cultuur geweest. Het is geheiligd aan goden van vele culturen en is een belangrijke inspiratiebron geweest voor schrijvers en dichters als de \"morgenster\" en \"avondster\". Venus was de eerste planeet waarvan de bewegingen aan de hemel werden uitgezet, al in het tweede millennium voor Christus.\n\nAls de dichtstbijzijnde planeet bij de Aarde, is Venus een belangrijk doelwit geweest voor vroege interplanetaire exploratie. Het was de eerste planeet buiten de Aarde die door een ruimteschip werd bezocht (Mariner 2 in 1962), en de eerste waarop met succes werd geland (door Venera 7 in 1970). De dikke wolken van Venus maken observatie van het oppervlak onmogelijk in zichtbaar licht, en de eerste gedetailleerde kaarten verschenen pas met de komst van de Magellan orbiter in 1991. Er zijn plannen voorgesteld voor rovers of complexere missies, maar deze worden gehinderd door de vijandige oppervlaktecondities van Venus."
] |
[
"Lijst van geologische kenmerken op Venus\nDit is een lijst van geologische kenmerken op Venus. Venus is de tweede planeet vanaf de Zon. Venus wordt geclassificeerd als een terrestrische planeet en wordt soms de \"zusplaneet\" van de Aarde genoemd vanwege hun gelijke grootte, zwaartekracht en bulk samenstelling (Venus is zowel de dichtstbijzijnde planeet bij de Aarde als de planeet die het meest in grootte op de Aarde lijkt). Het oppervlak van Venus wordt bedekt door een dichte atmosfeer en vertoont duidelijke tekenen van vroegere heftige vulkanische activiteit. Het heeft schild- en composietvulkanen vergelijkbaar met die op Aarde.",
"Derde planeet\nDerde Planeet kan verwijzen naar: Aarde, de derde planeet vanaf de Zon; 3rd Planet, een online interactieve 3D reisportal; Venus (planeet), de derde planeet vanaf de Aarde in het Ptolemaeïsche geocentrische model; \"3rd Planet\", een lied van Modest Mouse van hun album uit 2000, *The Moon & Antarctica*.",
"Goede planeet\nIn de astrologie is een goede planeet, of simpelweg benefiek, een planeet waarvan wordt aangenomen dat deze een positieve invloed heeft op degenen die het beheerst. Traditioneel wordt Jupiter beschouwd als de grotere benefiek, terwijl Venus de positie van de kleinere benefiek heeft gekregen. De Zon, Maan en Neptunus worden beschouwd als matig gunstig in hun invloeden.",
"Eerste planeet\nEerste planeet kan verwijzen naar: Mercurius (planeet), de eerste planeet vanaf de Zon; de Maan, de eerste planeet vanaf de Aarde in het Ptolemaeïsche geocentrische model; Vulcanus (hypothetische planeet), een hypothetische planeet waarvan men vroeger dacht dat die binnen de baan van Mercurius bestond.",
"Lijst van terrae op Venus\nDit is een lijst van terrae, of grote landmassa's, op Venus. In overeenstemming met de regels van planetaire nomenclatuur van de Internationale Astronomische Unie zijn ze vernoemd naar godinnen van de liefde. Er zijn slechts drie vernoemde terrae op Venus: Aphrodite Terra is vernoemd naar de Griekse godin van de liefde, de tegenhanger van Venus in de Romeinse mythologie. Het bevindt zich op het zuidelijk halfrond, net onder de evenaar. Ishtar Terra is vernoemd naar een Babylonische godin van de liefde. Het bevindt zich op het noordelijk halfrond. Tot de opvallende kenmerken behoort het hoogste punt op Venus, Maxwell Montes. Lada Terra is vernoemd naar de Slavische godin van de liefde. Het bevindt zich in het grotendeels onbekende zuidelijke poolgebied.",
"Klassieke planeet\nIn de klassieke oudheid waren de heilige Zeven Lichtpunten, of wat wij nu de Zeven Klassieke Planeten noemen, de zeven niet-vaste objecten die aan de hemel zichtbaar zijn: de Maan, Mercurius, Venus, de Zon, Mars, Jupiter en Saturnus. Het woord planeet komt van het Griekse woord πλανήτης, planētēs, \"zwerver\" (een verkorte vorm van asteres planetai, \"zwervende sterren\"), wat het feit uitdrukt dat deze objecten zich over de hemelbol bewegen ten opzichte van de vaste sterren. De term planeet in de moderne terminologie wordt alleen toegepast op satellieten die om de Zon draaien, zodat van de klassieke zeven planeten er vijf planeten zijn in de moderne zin, de vijf planeten die gemakkelijk met het blote oog zichtbaar zijn.",
"Planetenstelsel\nEen planetenstelsel is een verzameling gravitationeel gebonden niet-stellaire objecten die in een baan om een ster of sterrenstelsel draaien. Over het algemeen vormen systemen met één of meer planeten een planetenstelsel, hoewel dergelijke systemen ook kunnen bestaan uit objecten zoals dwergplaneten, asteroïden, natuurlijke satellieten, meteoroïden, kometen, planetesimalen en circumstellaire schijven. De Zon samen met zijn planetenstelsel, waaronder de Aarde, staat bekend als het Zonnestelsel. De term exoplanetair systeem wordt soms gebruikt in verwijzing naar andere planetenstelsels. Er zijn op zijn minst bekende planetenstelsels, inclusief systemen die bestaan uit meerdere planeten vanaf [Datum ontbreekt]. Deze systemen bevatten meer dan bekende exoplaneten. Stofschijven zijn ook bekend als zijnde algemeen, hoewel andere objecten moeilijker te observeren zijn. Van bijzonder belang voor astrobiologie is de leefbare zone van planetenstelsels, waar planeten vloeibaar water op het oppervlak zouden kunnen hebben, en dus het vermogen om leven zoals op Aarde te herbergen."
] | 16 |
De Komiek vertoonde een Amerikaanse acteur.
|
[
"Jim_Turner_(comedian)",
"Tom_Kennedy_(actor)",
"Frank_Alexander_(actor)",
"Joe_Bartnick",
"Jimmie_Adams",
"Jackie_Coogan",
"George_Wallace_(comedian)"
] |
[
"The Comedian (film, 2016)\nThe Comedian is een Amerikaanse komische dramafilm uit 2016, geregisseerd door Taylor Hackford en geschreven door Lewis Friedman, Richard LaGravenese, Art Linson en Jeff Ross. De film sterren Robert De Niro, Leslie Mann, Danny DeVito, Edie Falco, Veronica Ferres, Charles Grodin, Cloris Leachman, Patti LuPone en Harvey Keitel. De film beleefde zijn wereldpremière op het AFI Fest op 11 november 2016 en werd op 9 december 2016 uitgebracht door Sony Pictures Classics. De film kreeg negatieve recensies van critici."
] |
[
"Jim Turner (komiek)\nJim Turner (geboren 1952) is een Amerikaanse acteur en komiek.",
"Tom Kennedy (acteur)\nTom Kennedy (15 juli 1885 – 6 oktober 1965) was een Amerikaanse acteur bekend om zijn rollen in Hollywood-komedies uit de stomme filmtijd, met producenten als Mack Sennett en Hal Roach, voornamelijk als bijrol bij hoofdkomieken zoals de vier Marx Brothers, W. C. Fields, Mabel Normand, Shemp Howard, Laurel en Hardy, en de Three Stooges. Kennedy speelde ook dramatische rollen als bijrol.",
"Frank Alexander (acteur)\nFrank Alexander (25 mei 1879 – 8 september 1937) was een Amerikaanse komiek en acteur in de stomme film.",
"Joe Bartnick\nJoe Bartnick is een Amerikaanse komiek, acteur en schrijver.",
"Jimmie Adams\nJames B. ``Jimmie'' Adams (4 oktober 1888 – 19 december 1933) was een Amerikaanse komiek en acteur uit de tijd van de stomme film.",
"Jackie Coogan\nJohn Leslie ``Jackie'' Coogan (26 oktober 1914 – 1 maart 1984) was een Amerikaanse acteur en komiek die zijn filmcarrière begon als kindacteur in stomme films. Charlie Chaplins filmklassieker The Kid (1921) maakte hem tot een van de eerste kindsterren in de filmgeschiedenis. Hij klaagde later zijn moeder en stiefvader aan wegens zijn verkwiste filminkomsten en bracht Californië ertoe de eerste bekende wettelijke bescherming voor de inkomsten van kinderartiesten in te stellen, algemeen bekend als de Coogan Act. Coogan zou zijn hele leven blijven acteren en later op middelbare leeftijd opnieuw bekendheid verwerven door oom Fester te spelen in de tv-serie The Addams Family uit de jaren 60.",
"George Wallace (komiek)\nGeorge Wallace (geboren 21 juli 1952) is een Amerikaanse komiek en acteur."
] | 17 |
De Komiek vertoonde een Amerikaanse acteur.
|
[
"George_Kapiniaris",
"Ben_Turpin",
"Bill_Zucker",
"John_Belushi",
"Phil_Baker_(comedian)",
"Raymond_Knight_(radio)",
"Leonard_Robinson"
] |
[
"Robert De Niro\nRobert Anthony De Niro ( -LSB- dəˈnɪroʊ -RSB- , geboren 17 augustus 1943) is een Amerikaans acteur, producent en regisseur. Hij heeft zowel de Italiaanse als de Amerikaanse nationaliteit. Hij speelde de jonge Vito Corleone in de film *The Godfather Part II* uit 1974, waarvoor hij een Academy Award won voor Beste Mannelijke Bijrol. Zijn langdurige samenwerking met regisseur Martin Scorsese leverde hem een Academy Award voor Beste Mannelijke Hoofdrol op voor zijn vertolking van Jake La Motta in de film *Raging Bull* uit 1980. Hij ontving de AFI Life Achievement Award in 2003, de Golden Globe Cecil B. DeMille Award in 2010 en de Presidential Medal of Freedom van president Barack Obama in 2016.\n\nDe Niros eerste belangrijke filmrollen waren in het sportdrama *Bang the Drum Slowly* (1973) en Scorseses misdaadfilm *Mean Streets* (1973). Hij kreeg Academy Award-nominaties voor de psychologische thrillers *Taxi Driver* (1976) en *Cape Fear* (1991), beide geregisseerd door Scorsese. De Niro ontving extra nominaties voor Michael Ciminos Vietnam-oorlogsdrama *The Deer Hunter* (1978), Penny Marshalls drama *Awakenings* (1990) en David O. Russells romantische komedie-drama *Silver Linings Playbook* (2012).\n\nZijn vertolking van gangster Jimmy Conway in Scorseses misdaadfilm *Goodfellas* (1990) en zijn rol als Rupert Pupkin in de zwarte komedie *The King of Comedy* (1983) leverden hem BAFTA Award-nominaties op.\n\nDe Niro heeft vier nominaties ontvangen voor de Golden Globe Award voor Beste Acteur – Musical of Komedie, voor zijn werk in het muziekdrama *New York, New York* (1977), de actiefilm-komedie *Midnight Run* (1988), de gangsterkomedie *Analyze This* (1999) en de komedie *Meet the Parents* (2000). Andere opmerkelijke rollen zijn onder andere rollen in *Once Upon a Time in America* (1984), *Brazil* (1985), *The Mission* (1986), *The Untouchables* (1987), *Heat* (1995) en *Casino* (1995). Hij regisseerde en speelde in films als het misdaaddrama *A Bronx Tale* (1993) en de spionagefilm *The Good Shepherd* (2006)."
] |
[
"George Kapiniaris\nGeorge Kapiniaris is een Grieks-Australische film-, televisie- en toneelacteur en komiek.",
"Ben Turpin\nBernard \"Ben\" Turpin (19 september 1869 – 1 juli 1940) was een Amerikaanse komiek en acteur, het best herinnerd voor zijn werk in stomme films.",
"Bill Zucker\nWilliam Cary ``Bill'' Zucker (7 oktober 1955 – 19 september 2016) was een Amerikaanse acteur, komiek, schrijver, performer en muzikant. Hij was een klassiek geschoolde muzikant en kon gitaar (akoestisch en elektrisch), piano's, synthesizers en strijkinstrumenten, drums en percussie, viool, mondharmonica, basgitaar en andere diverse snaarinstrumenten bespelen.",
"John Belushi\nJohn Adam Belushi (24 januari 1949 – 5 maart 1982) was een Amerikaanse komiek, acteur en muzikant. Belushi staat vooral bekend om zijn \"intense energie en rauwe houding\", die hij vertoonde als een van de zeven oorspronkelijke castleden van de NBC-sketchcomedyshow Saturday Night Live (SNL). Gedurende zijn carrière had Belushi een nauwe persoonlijke en artistieke samenwerking met zijn SNL-collega Dan Aykroyd, die hij ontmoette toen ze beiden werkten bij de comedyclub The Second City in Chicago. Op 5 maart 1982 overleed Belushi aan een gecombineerde drugsintoxicatie na een injectie met een mengsel van cocaïne en heroïne, bekend als een speedball. Hij werd postuum geëerd met een ster op de Hollywood Walk of Fame in 2004.",
"Phil Baker (komiek)\nPhil Baker (26 augustus 1896 – 30 november 1963) was een populaire Amerikaanse komiek en presentator op de radio. Baker was ook een vaudeville-acteur, componist, songwriter, accordeonist en auteur.",
"Raymond Knight (radio)\nRaymond Knight (12 februari 1899 – 12 februari 1953) was een Amerikaanse acteur, komiek en comedy-schrijver, het best bekend als pionier in satirische humor voor netwerkradio.",
"Leonard Robinson\nLeonard Robinson is een Amerikaanse komiek, acteur, schrijver en performer."
] | 17 |
De Olympische Spelen zijn geen internationale sportevenementen.
|
[
"International_Children's_Games",
"National_Games_of_Nepal",
"Senior_Olympics",
"Netball_and_the_Olympic_Movement",
"Panamerican_championships",
"IAAF_World_Championships_in_Athletics",
"Spartakiad"
] |
[
"Olympische Spelen\nDe moderne Olympische Spelen of Olympische Zomerspelen (Jeux olympiques) zijn toonaangevende internationale sportevenementen met zomer- en wintersportolympiades waaraan duizenden atleten van over de hele wereld deelnemen aan een verscheidenheid aan wedstrijden. De Olympische Spelen worden beschouwd als 's werelds belangrijkste sportcompetitie, met meer dan 200 deelnemende landen. De Olympische Spelen worden elke vier jaar gehouden, waarbij de Zomer- en Winterspelen elkaar afwisselen, elke vier jaar, maar met een tussenpoos van twee jaar. Hun ontstaan werd geïnspireerd door de antieke Olympische Spelen, die in Olympia, Griekenland, werden gehouden van de 8e eeuw voor Christus tot de 4e eeuw na Christus. Baron Pierre de Coubertin richtte in 1894 het Internationaal Olympisch Comité (IOC) op, wat leidde tot de eerste moderne Spelen in Athene in 1896. Het IOC is het bestuursorgaan van de Olympische beweging, waarbij het Olympisch Handvest de structuur en het gezag ervan definieert.\n\nDe evolutie van de Olympische beweging in de 20e en 21e eeuw heeft geleid tot verschillende veranderingen in de Olympische Spelen. Sommige van deze aanpassingen omvatten de oprichting van de Olympische Winterspelen voor ijs- en wintersporters, de Paralympische Spelen voor atleten met een handicap en de Olympische Jeugdspelen voor tieneratleten. Het IOC heeft zich moeten aanpassen aan een verscheidenheid aan economische, politieke en technologische ontwikkelingen. Dientengevolge zijn de Olympische Spelen verschoven van puur amateurisme, zoals Coubertin voor ogen had, naar het toelaten van deelname van professionele atleten. Het groeiende belang van massamedia creëerde het probleem van sponsoring door bedrijven en de commercialisering van de Spelen. Wereldoorlogen leidden tot de annulering van de Spelen van 1916, 1940 en 1944. Grote boycotts tijdens de Koude Oorlog beperkten de deelname aan de Spelen van 1980 en 1984.\n\nDe Olympische beweging bestaat uit internationale sportfederaties (IF's), Nationale Olympische Comités (NOC's) en organiserende comités voor elke specifieke Olympische Spelen. Als besluitvormende instantie is het IOC verantwoordelijk voor het kiezen van de gaststad voor elke Spelen en organiseert en financiert het de Spelen volgens het Olympisch Handvest. Het IOC bepaalt ook het Olympisch programma, bestaande uit de sporten die tijdens de Spelen worden betwist. Er zijn verschillende Olympische rituelen en symbolen, zoals de Olympische vlag en fakkel, evenals de openings- en sluitingsceremonies. Meer dan 13.000 atleten nemen deel aan de Zomer- en Winterspelen in 33 verschillende sporten en bijna 400 evenementen. De eerste, tweede en derde plaats in elk evenement ontvangen Olympische medailles: goud, zilver en brons, respectievelijk.\n\nDe Spelen zijn zo gegroeid dat bijna elk land nu vertegenwoordigd is. Deze groei heeft talloze uitdagingen en controverses gecreëerd, waaronder boycotts, doping, omkoping en een terroristische aanslag in 1972. Om de twee jaar bieden de Olympische Spelen en de media-aandacht onbekende atleten de kans om nationale en soms internationale bekendheid te verwerven. De Spelen vormen ook een gelegenheid voor de gaststad en het gastland om zichzelf aan de wereld te presenteren."
] |
[
"Internationale Kinderspelen\nDe Internationale Kinderspelen (IKS) zijn een door het Internationaal Olympisch Comité goedgekeurd evenement dat elk jaar wordt gehouden, waar kinderen uit steden over de hele wereld in de leeftijd van 12 tot 15 jaar deelnemen aan diverse sport- en cultuuractiviteiten.",
"Nationale Spelen van Nepal\nDe Nationale Spelen van Nepal is een sportevenement dat in Nepal wordt gehouden.",
"Senioren Olympische Spelen\nDe Nationale Senioren Spelen of \"Senioren Olympische Spelen\" is een sportcompetitie voor senioren uit de Verenigde Staten. Het is een multi-sport evenement speciaal gewijd aan volwassenen van 50+ (evenementen zijn verdeeld in leeftijdsgroepen met een interval van vijf jaar). Het bestaat uit regionale competities die jaarlijks in alle Amerikaanse staten worden gehouden. Om de twee jaar wordt er een landelijk evenement gehouden in één staat (de Nationale Senioren Olympische Spelen). De eerste Senioren Olympische Spelen vonden plaats in 1987 en trokken 2.500 mensen. De recente opkomst (Louisville, 2007) telde meer dan 10.000 deelnemers en 20.000 toeschouwers, waarbij de oudste deelnemers ouder dan 100 jaar waren. Dit nationale evenement wordt ondersteund door de National Senior Games Association. De Wereld Senioren Spelen is een internationale seniorensportcompetitie die in 1987 begon. De 27 atletiekonderdelen werden gehouden in Zuid-Utah, beginnend met het ontsteken van de fakkel op traditionele Olympische wijze tijdens de openingsceremonie. De \"Huntsman World Senior World Games\" is nu een evenement voor serieuze atleten uit verschillende landen.",
"Netbal en de Olympische beweging\nNetbal is een door de Olympische Spelen erkende sport, een status die in 1995 werd bereikt na een periode van twintig jaar lobbyen. Het is nooit gespeeld op de Zomerspelen, maar met de erkenning is aan een formele eis voor opname voldaan. De afwezigheid op de Olympische Spelen werd door de netbalgemeenschap gezien als een belemmering voor de wereldwijde groei van de sport, waardoor het media-aandacht en financiering miste. Opname wordt belemmerd, omdat het voornamelijk door vrouwen wordt gespeeld, en meestal in landen van het Gemenebest. Toen de sport erkenning kreeg, werden bronnen van fondsen ontsloten die de wereldwijde netbalgemeenschap voorheen niet had kunnen benaderen, waaronder het Internationaal Olympisch Comité (IOC), nationale olympische comités en sportorganisaties, en staats- en federale overheden.",
"Pan-Amerikaanse kampioenschappen\nPan-Amerikaanse kampioenschappen zijn internationale competities tussen nationale teams van Amerika. Deze kampioenschappen vinden doorgaans periodiek plaats, waarbij jaarlijkse, tweejaarlijkse en vierjaarlijkse formats het meest voorkomen. De Pan-Amerikaanse Spelen vormen de belangrijkste sportcompetitie voor de regio. Het is gebruikelijk dat sport-specifieke bestuursorganen deze regionale competities organiseren, zoals de Pan-Amerikaanse Judo Confederatie.",
"IAAF Wereldkampioenschappen Atletiek\nDe IAAF Wereldkampioenschappen Atletiek, gewoonlijk de Wereldkampioenschappen Atletiek genoemd, is een tweejaarlijks atletiek evenement georganiseerd door de Internationale Atletiekfederatie (IAAF). Oorspronkelijk gehouden om de vier jaar, voor het eerst in 1983, begon de huidige tweejaarlijkse cyclus in 1991.",
"Spartakiade\nDe Spartakiade was een internationale sportevenement dat werd gesponsord door de Sovjet-Unie. Vijf internationale Spartakiades werden gehouden van 1928 tot 1937. Latere Spartakiades werden georganiseerd als nationale sportevenementen van de landen van het Oostblok. De spelen werden georganiseerd door de Rode Sport Internationale."
] | 18 |
Koolstof heeft het atoomnummer 6.
|
[
"Atomic_carbon",
"Carbon_pentoxide",
"Carbon_dust",
"Carbon-13",
"Carbon-14",
"Carbon_group",
"Carbon-12"
] |
[
"Koolstof\nKoolstof (van carbo, \"kool\") is een scheikundig element met symbool C en atoomnummer 6. Het is niet-metalliek en tetravalent – het stelt vier elektronen beschikbaar om covalente chemische bindingen te vormen. Drie isotopen komen van nature voor, C en C zijn stabiel, terwijl C een radioactieve isotoop is die vervalt met een halveringstijd van ongeveer 5730 jaar. Koolstof is een van de weinige elementen die al sinds de oudheid bekend zijn. Koolstof is het 15e meest voorkomende element in de aardkorst en het vierde meest voorkomende element in het universum naar massa na waterstof, helium en zuurstof. De abundantie van koolstof, de unieke diversiteit aan organische verbindingen en het ongebruikelijke vermogen om polymeren te vormen bij de temperaturen die gewoonlijk op aarde worden aangetroffen, maakt dit element tot een veelvoorkomend element van al het bekende leven. Het is het op één na meest voorkomende element in het menselijk lichaam naar massa (ongeveer 18,5%) na zuurstof. De atomen van koolstof kunnen op verschillende manieren aan elkaar binden, zogenaamde allotropen van koolstof. De bekendste zijn grafiet, diamant en amorfe koolstof. De fysische eigenschappen van koolstof variëren sterk met de allotrope vorm. Grafiet is bijvoorbeeld ondoorzichtig en zwart, terwijl diamant zeer transparant is. Grafiet is zacht genoeg om een streep op papier te vormen (vandaar de naam, afkomstig van het Griekse werkwoord γράφειν, dat \"schrijven\" betekent), terwijl diamant het hardste natuurlijk voorkomende materiaal is dat bekend is. Grafiet is een goede elektrische geleider, terwijl diamant een lage elektrische geleidbaarheid heeft. Onder normale omstandigheden hebben diamant, koolstofnanobuisjes en grafeen de hoogste thermische geleidbaarheid van alle bekende materialen. Alle koolstofallotropen zijn onder normale omstandigheden vast, waarbij grafiet de meest thermodynamisch stabiele vorm is. Ze zijn chemisch resistent en vereisen een hoge temperatuur om te reageren, zelfs met zuurstof. De meest voorkomende oxidatietoestand van koolstof in anorganische verbindingen is +4, terwijl +2 wordt aangetroffen in koolmonoxide en overgangsmetaalcarbonylcomplexen. De grootste bronnen van anorganische koolstof zijn kalksteen, dolomiet en koolstofdioxide, maar aanzienlijke hoeveelheden komen voor in organische afzettingen van steenkool, veen, olie en methaanclathraten. Koolstof vormt een enorm aantal verbindingen, meer dan enig ander element, met bijna tien miljoen verbindingen die tot op heden zijn beschreven, en toch is dat aantal slechts een fractie van het aantal theoretisch mogelijke verbindingen onder standaardomstandigheden. Om deze reden wordt koolstof vaak het \"koning der elementen\" genoemd."
] |
[
"Atomaire koolstof\nAtomaire koolstof (systematisch genoemd methaandiylideen en koolstof), ook wel monokoolstof genoemd, is een anorganische chemische stof met de chemische formule C (ook geschreven als -LSB- C -RSB-). Het is een gas dat alleen boven 3642 °C bestaat, daaronder aggregeert het tot grafiet of andere fullerenen.",
"Koolstofpentaoxide\nKoolstofpentaoxide is een instabiel moleculair oxide van koolstof. Het molecuul is geproduceerd en bestudeerd bij cryogene temperaturen. Het molecuul is belangrijk in de atmosferische chemie en in de studie van koude ijskappen in het buitenste zonnestelsel en de interstellaire ruimte. De stof zou zich kunnen vormen en aanwezig kunnen zijn op Ganymedes of Triton, manen in het buitenste zonnestelsel. Het molecuul heeft een C2-symmetrie. Het bestaat uit een vijfring met één koolstofatoom en vier zuurstofatomen. Een vijfde zuurstofatoom heeft een dubbele binding met het koolstofatoom. Berekeningen hebben geleid tot een theoretische structuur. De vijfhoek is niet regelmatig, maar varieert in de lengte van zijn zijden en hoeken. De afstand tussen de zuurstofatomen die niet aan koolstof zijn gebonden is 1,406 Å, terwijl de afstand tussen een van deze atomen en een aan koolstof gebonden zuurstofatoom 1,457 Å is. De koolstof-zuurstofbindingslengte is 1,376 Å. De dubbele koolstof-zuurstofbinding is het kortst met 1,180 Å. Er is geen koolstof-koolstofbinding, aangezien er slechts één koolstofatoom is. De OOO-bindingshoek is 100,2° en de OOC-hoek is 109,1°. De OCO-bindingshoek is 125,4°.",
"Koolstofstof\nKoolstofstof is een artistieke techniek waarbij koolstofstof met droge kwasten op een voorbereid oppervlak wordt aangebracht. Hoogtepunten kunnen later in het proces worden geschilderd of uitgekrast. Stof wordt bereid door grafietpotloden tegen een schurend oppervlak te wrijven, zoals een vijl. De techniek werd gepopulariseerd door Max Brödel (1870-1941) en werd in de twintigste eeuw veel gebruikt onder medische en wetenschappelijke illustratoren.",
"Koolstof-13\nKoolstof-13 (<sup>13</sup>C) is een natuurlijke, stabiele isotoop van koolstof met een kern die zes protonen en zeven neutronen bevat. Het is een van de milieu-isotopen en maakt ongeveer 1,1% uit van alle natuurlijke koolstof op Aarde.",
"Koolstof-14\nKoolstof-14, <sup>14</sup>C, of radiokoolstof, is een radioactieve isotoop van koolstof met een atoomkern bestaande uit 6 protonen en 8 neutronen. De aanwezigheid ervan in organisch materiaal is de basis van de radiokoolstofdateringsmethode, ontwikkeld door Willard Libby en collega's (1949) om archeologische, geologische en hydrogeologische monsters te dateren. Koolstof-14 werd op 27 februari 1940 ontdekt door Martin Kamen en Sam Ruben in het University of California Radiation Laboratory in Berkeley, Californië. Het bestaan ervan was al in 1934 gesuggereerd door Franz Kurie. Er zijn drie natuurlijk voorkomende isotopen van koolstof op Aarde: 99% van de koolstof is koolstof-12, 1% is koolstof-13, en koolstof-14 komt in sporenhoeveelheden voor, d.w.z. ongeveer 1 of 1,5 atomen per 10<sup>12</sup> atomen koolstof in de atmosfeer. Koolstof-12 en koolstof-13 zijn beide stabiel, terwijl de halveringstijd van koolstof-14 5730 ± 40 jaar is. Koolstof-14 vervalt tot stikstof-14 via bètaverval. Een gram koolstof met 1 atoom koolstof-14 per 10<sup>12</sup> atomen zendt 0,40 bètadeeltjes per seconde uit. De belangrijkste natuurlijke bron van koolstof-14 op Aarde is de werking van kosmische straling op stikstof in de atmosfeer, en het is daarom een cosmogene nuclide. Echter, openluchtkernproeven tussen 1955 en 1980 droegen bij aan deze pool. De verschillende isotopen van koolstof verschillen niet merkbaar in hun chemische eigenschappen. Deze gelijkenis wordt gebruikt in chemisch en biologisch onderzoek, in een techniek die koolstoflabeling wordt genoemd: koolstof-14 atomen kunnen worden gebruikt om niet-radioactieve koolstof te vervangen, om chemische en biochemische reacties met koolstofatomen uit een willekeurige organische verbinding te traceren.",
"Koolstofgroep\nDe koolstofgroep is een groep in het periodiek systeem bestaande uit koolstof (C), silicium (Si), germanium (Ge), tin (Sn), lood (Pb) en flerovium (Fl). In de moderne IUPAC-notatie wordt deze groep 14 genoemd. In de halfgeleiderfysica wordt het nog steeds universeel groep IV genoemd. De groep stond vroeger ook bekend als de tetrelen (van het Griekse woord tetra, wat vier betekent), afkomstig van het Romeinse cijfer IV in de groepsnamen, of (niet toevallig) van het feit dat deze elementen vier valentie-elektronen hebben (zie hieronder). De groep wordt soms ook tetragens genoemd omdat het vier elektronen in de buitenste schil of valentieschil heeft. Deze groep wordt ook wel de kristallogenen genoemd.",
"Koolstof-12\nKoolstof-12 is de meest voorkomende van de twee stabiele isotopen van koolstof, goed voor 98,93% van het element koolstof; de abundantie is te danken aan het triple-alfaproces waarmee het in sterren wordt gecreëerd. Koolstof-12 is van bijzonder belang in zijn gebruik als standaard waaraan de atoommassa's van alle nucliden worden gemeten: zijn massagetal is per definitie 12 en bevat 6 protonen, 6 neutronen en 6 elektronen."
] | 19 |
Julianne Hough danst.
|
[
"Juliette_Verne",
"Last_Dance_(1996_film)",
"Judith_Dornys",
"Julie_Delpy_(album)",
"Step_Up_(film)",
"Alyson_Reed",
"Save_the_Last_Dance"
] |
[
"Footloose (film, 2011)\nFootloose is een Amerikaanse musical-dansfilm uit 2011, geregisseerd door Craig Brewer. Het is een remake van de gelijknamige film uit 1984 en heeft Kenny Wormald, Julianne Hough, Andie MacDowell en Dennis Quaid in de hoofdrollen. De film volgt een jongeman die van Boston naar een klein zuidelijk stadje verhuist en protesteert tegen het dansverbod in het stadje. De opnames vonden plaats van september tot november 2010 in Georgia. De film werd op 6 oktober 2011 uitgebracht in Australië en Nieuw-Zeeland en op 14 oktober 2011 in Noord-Amerika. Hij bracht in het openingsweekend $ 15,5 miljoen op en wereldwijd $ 63 miljoen met een budget van $ 24 miljoen. De film werd over het algemeen positief ontvangen door critici."
] |
[
"Juliette Verne\nJuliette Verne (ook bekend als ``JET'' / Juliette ``JET'' Verne / Juliette Verne Blaikie) is de oprichter en directeur van Urban Dance Centre, samen met haar partner Douglas Blaikie. Ze studeerde aan het Broadway Dance Center in New York, Steps en de beroemde Alvin Ailey School of Dance. Juliette en haar man Douglas Blaikie openden de deuren van Urban Dance Centre in januari 2006.",
"Laatste Dans (film uit 1996)\nLaatste Dans is een film uit 1996 met in de hoofdrollen Sharon Stone, Rob Morrow, Randy Quaid en Peter Gallagher.",
"Judith Dornys\nJudith Dornys is een gepensioneerde Hongaarse danseres en filmactrice.",
"Julie Delpy (album)\nJulie Delpy is het debuutalbum van actrice/muzikant Julie Delpy. Delpy schreef en produceerde alle 12 nummers op het album. \"A Waltz for a Night\", \"An Ocean Apart\" en \"Je t'aime tant\" werden gebruikt in de film Before Sunset, waarin Delpy en Ethan Hawke speelden.",
"Step Up (film)\nStep Up is een Amerikaanse romantische dansfilm uit 2006, geregisseerd door Anne Fletcher en met Channing Tatum en Jenna Dewan in de hoofdrollen. De film speelt zich af in Baltimore, Maryland, en volgt het verhaal van de kansarme Tyler Gage (Channing Tatum) en de bevoorrechte moderne danseres Nora Clark (Jenna Dewan), die samen een showcase moeten doen die hun toekomst bepaalt. Realiserend dat ze slechts één kans hebben, werken ze uiteindelijk samen. De film is het eerste deel in de Step Up-serie en werd gevolgd door vier sequels: Step Up 2: The Streets (2008), Step Up 3D (2010), Step Up Revolution (2012) en Step Up: All In (2014).",
"Alyson Reed\nAlyson Reed (geboren 11 januari 1958) is een Amerikaanse danseres en actrice.",
"Save the Last Dance\nSave the Last Dance is een Amerikaanse dansfilm uit 2001, geproduceerd door MTV Films, geregisseerd door Thomas Carter en uitgebracht door Paramount Pictures op 12 januari 2001. De film speelt Julia Stiles en Sean Patrick Thomas als een tienerkoppel van verschillende rassen in Chicago die samenwerken om het hoofdpersonage, gespeeld door Stiles, te helpen trainen voor een dansauditie. Een direct-to-video vervolg, Save the Last Dance 2, werd uitgebracht in 2006."
] | 20 |
Julianne Hough danst.
|
[
"Julianne_Hough_(album)",
"Suzanne_Charny",
"Julianna_Raye",
"Lizzie_Gough",
"Julianna_Rose",
"Juliana_Baroni",
"Ballas_Hough_Band"
] |
[
"Julianne Hough\nJulianne Alexandra Hough ( -LSB- hʌf -RSB- , geboren 20 juli 1988) is een Amerikaanse danseres, zangeres en actrice. Ze is tweemaal professioneel kampioen geworden van ABC's Dancing with the Stars. In 2007 werd ze genomineerd voor een Creative Arts Primetime Emmy voor Uitstekende Choreografie in seizoen vijf van de show. Haar eerste hoofdrol was in de filmremake van Footloose uit 2011. In september 2014 werd Hough een vaste vierde jurylid van Dancing with the Stars. Samen met haar broer Derek Hough (een zesvoudig winnaar van de dansshow) en Tessandra Chavez won ze in 2015 de Primetime Emmy Award voor Uitstekende Choreografie. In 2016 speelde ze Sandy in de live Fox televisieproductie van Grease."
] |
[
"Julianne Hough (album)\nJulianne Hough is het gelijknamige debuutalbum van de Amerikaanse countryzangeres en professionele danseres Julianne Hough. Het album werd op 20 mei 2008 uitgebracht door Mercury Nashville Records. Na de release debuteerde het album op #3 in de Billboard 200, met ongeveer 67.000 verkochte exemplaren in de eerste week. Het album werd geproduceerd door David Malloy. Hough's debuutalbum debuteerde ook op #1 in de Billboard Top Country Albums chart op 28 mei 2008. Het album heeft 490.000 exemplaren verkocht in de Verenigde Staten. De eerste single van het album, \"That Song in My Head\", werd uitgebracht in de week van 3 maart 2008 en piekte op nummer 18 in die hitlijst. \"My Hallelujah Song\" werd op 22 september uitgebracht als tweede single, piekte op nummer 44 en de videoclip stond op nummer 48 in de GAC's Top 50 Videos of the Year lijst. \"Hide Your Matches\" zou in februari 2009 als derde single worden uitgebracht, maar dit werd geannuleerd.",
"Suzanne Charny\nSuzanne Charny (geboren 1944) is een Amerikaanse actrice en danseres. Haar grote doorbraak kwam begin 1965, toen ze gecast werd als een van de hoofddanseressen in de wekelijkse NBC musical variety serie Hullabaloo, die tot de lente van 1966 werd uitgezonden. Ze was de leidende frug-danseres in de originele Broadway productie van Sweet Charity en hernam de rol in de filmversie (1969). Van 1970 tot 1986 verscheen ze regelmatig in televisieseries zoals The Night Stalker, Kojak, The Rockford Files, Starsky & Hutch, The Incredible Hulk en andere. Ze is lid van de Professional Dancers Society. In 2004 ontving ze de Gypsy Robe van de Professional Dancers Society ter ere van haar bijdragen aan het gebied van de dans.",
"Julianna Raye\nJulianna Raye is een Amerikaanse songwriter, zangeres en incidenteel actrice. Ze werd kort bekend in 1993 toen haar werk als achtergrondzangeres en songwriter producer Jeff Lynne en Warner Bros. Records Lenny Waronker overhaalden om haar een debuutalbum uit te brengen bij een groot label, Reprise Records, voor het album Something Peculiar. Ondanks de steun van Warner en Jeff Lynne als producer, wist het album uit 1993 geen commercieel succes te behalen. Pas in 2002 probeerde Raye een comeback met een rock-poplbum, Restless Night, geproduceerd door Ethan Johns, bekend van zijn werk met Ryan Adams, Whiskeytown en Linda Ronstadt, op Johns' onafhankelijke label 3 Crows Music.",
"Lizzie Gough\nElizabeth Anne Gough (geboren 30 september 1984) is een Britse danseres, televisiejurylid en presentatrice van dansshows die derde werd tijdens het eerste seizoen van So You Think You Can Dance. In 2010 maakte ze haar debuut als jurylid voor de BBC/CBBC televisieserie Alesha's Street Dance Stars. Gough volgde een dansopleiding aan de Fitzell Roberts School of Dance in Southampton, en zowel dans als musicaltheater aan Laine Theatre Arts, een kunstacademie voor podiumkunsten in Epsom, Surrey.",
"Julianna Rose\nJulianna Rose (geboren 4 juli 1994 in La Jolla, Californië) is een Amerikaanse actrice.",
"Juliana Baroni\nJuliana Riva Baroni (geboren 18 april 1978) is een Braziliaanse actrice, danseres en zangeres. Ze is vooral bekend als paquita (Xuxa's assistent op het podium) gedurende vijf jaar en voor haar hoofdrol in de telenovela Dance, Dance, Dance van Rede Bandeirantes.",
"Ballas Hough Band\nDe Ballas Hough Band was een Amerikaanse poprockband met Mark Ballas en Derek Hough als frontmannen, die beiden leadgitaar spelen en leadzang verzorgen. De andere bandleden zijn Sam Marder (basgitaar), Harry Sullivan (drums) en Emily Grace (toetsen, achtergrondzang). Zowel Ballas als Hough zijn winnaars van Dancing with the Stars. Ze brachten hun debuutalbum, BHB, uit op 10 maart 2009 via Hollywood Records. Het album debuteerde en piekte op nummer 98 in de U.S. Billboard 200. Op 3 november 2009 trad de groep voor het eerst op in Dancing with the Stars. Ze brachten hun single \"Move\" ten gehore, de eerste single van hun aankomende, nog titelloze tweede studioalbum."
] | 20 |
Gilmore Girls werd geproduceerd door Daniel Palladino.
|
[
"Daniel_Palladino",
"Rory_Gilmore",
"List_of_awards_and_nominations_received_by_Gilmore_Girls",
"Helen_Pai",
"List_of_Gilmore_Girls_episodes",
"Amy_Sherman-Palladino",
"Gilmore_Girls_(season_6)"
] |
[
"Gilmore Girls\nGilmore Girls is een Amerikaanse komedie-dramaserie gecreëerd door Amy Sherman-Palladino met Lauren Graham en Alexis Bledel in de hoofdrollen. Sherman-Palladino, haar man Daniel Palladino, David S. Rosenthal en Gavin Polone waren de uitvoerende producenten. De serie debuteerde op 5 oktober 2000 op The WB en bleef een belangrijk onderdeel van het netwerk tot de overstap naar The CW op 26 september 2006. De serie liep oorspronkelijk zeven seizoenen en eindigde op 15 mei 2007. De show volgt de alleenstaande moeder Lorelai Gilmore (Graham) en haar dochter Rory (Bledel), die wonen in het fictieve stadje Stars Hollow, Connecticut. Het stadje zit vol kleurrijke personages en ligt ongeveer 30 minuten van Hartford, Connecticut. De serie verkent thema's als familie, vriendschap en romantiek, evenals generatieverschillen en sociale klasse. Ambitie, opleiding, werk, liefde, familie en vragen over klasse vormen enkele van de centrale thema's van de serie. Het sociale commentaar van de show manifesteert zich het duidelijkst in Lorelai's moeilijke relatie met haar rijke, uiterlijk-geobsedeerde ouders, Emily en Richard Gilmore, en in Rory's interacties met de studenten van de Chilton Academy en later Yale University. Gilmore Girls werd met veel lof ontvangen. Het bevatte snel tempo dialogen vol popcultuurreferenties. Het won in 2004 een Emmy Award voor make-up. De show stond op nummer 32 in de lijst \"New TV Classics\" van Entertainment Weekly en werd in 2007 opgenomen in de lijst \"All-TIME 100 TV Shows\" van Time magazine. In 2016 keerden de hoofdcast en Sherman-Palladino terug voor een vierdelige miniserie-revival getiteld Gilmore Girls: A Year in the Life, die op Netflix werd gestreamd."
] |
[
"Daniel Palladino\nDaniel Palladino is een van de producenten van de Amerikaanse animatiesitcom Family Guy. Palladino is ook een voormalig producent, schrijver en regisseur van de Amerikaanse dramedy Gilmore Girls, hij was uitvoerend producent van The Return of Jezebel James, en was een consultant producent, schrijver en regisseur voor de sitcom Bunheads. Hij is getrouwd met televisieschrijfster en -producente Amy Sherman-Palladino, de bedenker van Gilmore Girls, The Return of Jezebel James en Bunheads.",
"Rory Gilmore\nLorelai Leigh ``Rory'' Gilmore is een fictief personage uit de WB/CW televisieserie Gilmore Girls, gespeeld door Alexis Bledel. Ze verscheen voor het eerst in de pilot-aflevering van de serie op 5 oktober 2000 en was te zien in elke aflevering tot de seriefinale op 15 mei 2007. Bledels vertolking gedurende de serie leverde haar een Young Artist Award, een Family Television Award en twee Teen Choice Awards op. Ze ontving ook nominaties voor een ALMA Award, een Satellite Award en een Saturn Award.",
"Lijst van prijzen en nominaties ontvangen door Gilmore Girls\nDit is de lijst van prijzen en nominaties ontvangen door de televisieserie Gilmore Girls (2000 – 2007).",
"Helen Pai\nHelen Pai is een Amerikaanse televisieschrijfster, -regisseuse en -producente. Als lid van Dorothy Parker Drank Here Productions, is Pai bekend als een goede vriendin van Amy Sherman-Palladino en coproducente van de televisieseries Gilmore Girls en Bunheads. Het Gilmore Girls-personage Lane Kim is door Amy Sherman-Palladino losjes gebaseerd op Helen Pai.",
"Lijst van Gilmore Girls-afleveringen\nGilmore Girls is een Amerikaanse komedie-dramaserie gecreëerd door Amy Sherman-Palladino. Sherman-Palladino deelt de taken van uitvoerend producent met David S. Rosenthal, Gavin Polone en Daniel Palladino. Het wordt geproduceerd door Dorothy Parker Drank Here Productions, Hofflund/Polone en Warner Bros. Television. De serie volgt de alleenstaande moeder Lorelai Victoria Gilmore (Lauren Graham) en haar dochter Lorelai \"Rory\" Leigh Gilmore (Alexis Bledel) in het fictieve stadje Stars Hollow, Connecticut, een hecht klein stadje met veel excentrieke personages, gelegen ongeveer dertig minuten ten zuiden van Hartford. Tussen 2000 en 2006 werden de eerste zes seizoenen van Gilmore Girls oorspronkelijk uitgezonden op The WB, voordat het later fuseerde met UPN om in 2006 The CW te vormen. Alle zeven seizoenen zijn momenteel verkrijgbaar op DVD in regio 1, 2 en 4. Sinds de première van de serie heeft het gemiddeld 5 miljoen kijkers per aflevering over de zeven seizoenen gehaald. De serie werd oorspronkelijk op woensdagavond om 8/7c uitgezonden tijdens de eerste helft van het eerste seizoen, voordat het op 21 december 2000 naar donderdagavond werd verplaatst. Het werd echter verplaatst naar dinsdagavond voor het tweede seizoen en behield dat tijdslot voor de rest van de serie. De show stond op nummer 32 in de lijst \"New TV Classics\" van Entertainment Weekly, en in 2007 werd het opgenomen in de \"All-TIME 100 TV Shows\" van Time magazine. De show staat bekend om zijn snelle dialogen met eindeloze lange zinnen. In de loop van zeven seizoenen zond Gilmore Girls in totaal 153 afleveringen uit. In oktober 2015 werd op TVLine gemeld dat Netflix een deal sloot met Warner Bros. om de serie nieuw leven in te blazen in een beperkte reeks van vier afleveringen van 90 minuten.",
"Amy Sherman-Palladino\nAmy Sherman-Palladino (geboren als Amy Sherman) is een Amerikaanse televisieschrijfster, -regisseuse en -producente. De oprichter van Dorothy Parker Drank Here Productions, is ze het best bekend als de bedenker van de televisieseries Gilmore Girls, Bunheads en The Marvelous Mrs. Maisel. Ze staat ook bekend om haar kenmerkende snelle dialogen, die vaak vol zitten met obscure popcultuurreferenties; en om haar voorkeur voor de filmstijl van de master shot.",
"Gilmore Girls (seizoen 6)\nHet zesde seizoen van Gilmore Girls, een Amerikaanse dramedy televisieserie, ging in première op 13 september 2005 op het televisienetwerk The WB. Het seizoen eindigde op 9 mei 2006, na 22 afleveringen. Het seizoen werd uitgezonden op dinsdagavond om 8/7c. Dit was het laatste seizoen dat werd uitgezonden op The WB, voordat het netwerk en de concurrent UPN fuseerden tot The CW in het najaar van 2006."
] | 21 |
In 2001 bracht Alkaline Trio een album uit.
|
[
"Good_Mourning",
"This_Addiction",
"311_(album)",
"Crimson_(Alkaline_Trio_album)",
"Love_Love,_Kiss_Kiss",
"Remains_(Alkaline_Trio_album)",
"For_Your_Lungs_Only"
] |
[
"Alkaline Trio\nAlkaline Trio is een Amerikaanse punkrockband uit McHenry, Illinois. De band bestaat uit gitarist en zanger Matt Skiba, bassist en zanger Dan Andriano, en drummer Derek Grant. Opgericht eind 1996 door Skiba, bassist Rob Doran en drummer Glenn Porter, bracht Alkaline Trio in 1997 hun debuutsingle \"Sundials\" uit. Na de release verliet Doran de band en werd vervangen door Andriano. De band nam vervolgens een EP op, *For Your Lungs Only* (1998), en hun debuutstudioalbum, *Goddamnit* (1998). Na de release van het tweede album van de band, *Maybe I'll Catch Fire* (2000), verliet Porter de band en werd vervangen door Mike Felumlee voor hun volgende album, *From Here to Infirmary* (2001). Ondersteund door de singles \"Stupid Kid\" en \"Private Eye\", vergrootte *From Here to Infirmary* de bekendheid van de band aanzienlijk, en hun opvolger, *Good Mourning* (2003), stond hoog genoteerd in de Billboard 200. *Good Mourning* markeerde het opnamedebuut van de huidige drummer Derek Grant. In 2005 bracht de band *Crimson* uit, dat de punkrockinvloeden van de band uitbreidde, met prominente overdubs en extra instrumentatie, en zette deze richting voort op *Agony & Irony* (2008), dat werd uitgebracht op V2 Records. In 2010 bracht de band *This Addiction* uit op hun eigen label Heart & Skull en Epitaph. Opgenomen in de thuisstad van de band, Chicago, met vroege producer Matt Allison, was het album een bewuste poging van de band om terug te keren naar hun punkrockroots; het werd het hoogst genoteerde album van hun carrière, debuteerde op nummer 11 in de Billboard 200. In 2011 vierde de band hun 15-jarig jubileum met de release van *Damnesia*, met nieuwe, akoestische opnames van nummers uit de hele carrière van de band. Het achtste studioalbum van de band, *My Shame Is True*, werd uitgebracht op 2 april 2013."
] |
[
"Goedemorgen\nGoedemorgen is het vierde studioalbum van Alkaline Trio, uitgebracht op 13 mei 2003 bij Vagrant Records.",
"Deze Verslaving\nDeze Verslaving is het zevende studioalbum van de punkrockband Alkaline Trio, uitgebracht op 23 februari 2010 als de eerste release van hun nieuw opgerichte platenlabel Heart & Skull, een joint venture met Epitaph Records. Beschreven als een terugkeer naar de punkrockroots van de band, werd het opgenomen in Atlas Studios in hun thuisstad Chicago met Matt Allison, dezelfde locatie en producer die gebruikt werden voor veel van hun eerdere materiaal. Het album put lyrische inspiratie uit het persoonlijke leven van de bandleden en behandelt thema's als liefde, verslaving, dood, scheiding, verdriet, zelfmoord, politiek en oorlog. Het werd het hoogst genoteerde album in de carrière van de band, debuteerde op de Billboard 200 op #11 en bereikte ook #1 in de Rock, Independent en Alternative Albums charts.",
"311 (album)\n311 is het derde studioalbum van de Amerikaanse rockband 311. Het album, vaak aangeduid als \"The Blue Album\", werd uitgebracht op 11 juli 1995. Het album bevatte drie succesvolle singles, \"Don't Stay Home\", \"All Mixed Up\" en \"Down\", wat resulteerde in de doorbraak van de band in de mainstream. Het is drievoudig platina gecertificeerd met meer dan drie miljoen verkochte albums. In tegenstelling tot de eerste twee albums, werd dit album live opgenomen.",
"Crimson (Alkaline Trio album)\nCrimson is het vijfde studioalbum van de Amerikaanse rockband Alkaline Trio, uitgebracht op 24 mei 2005.",
"Love Love, Kiss Kiss\n``Love Love, Kiss Kiss'' is een nummer van de in Chicago gevestigde punkrockband Alkaline Trio, uitgebracht als tweede single van hun album uit 2008, *Agony & Irony*. De single werd exclusief als digitale download uitgebracht via online retailers, met een akoestische versie van het nummer in plaats van de elektrische versie die op het album werd gebruikt. Het was de eerste albumsingle van de band sinds 2001 die geen notering haalde in de Verenigde Staten of het Verenigd Koninkrijk.",
"Remains (Alkaline Trio-album)\nRemains is een verzamelalbum van Alkaline Trio.",
"Alleen voor je Longen\nAlleen voor je Longen is de debuut-EP van de in Chicago gevestigde punkrockband Alkaline Trio, uitgebracht op 26 mei 1998 via Asian Man Records. Het nummer \"Southern Rock\" werd later dat jaar opnieuw opgenomen voor hun debuutalbum Goddamnit. Alle vier nummers van de EP werden in 2000 opnieuw uitgebracht op het verzamelalbum Alkaline Trio."
] | 22 |
Big Bang won 7 prijzen op de 9e MTV Video Music Awards Japan.
|
[
"MTV_Video_Music_Award",
"MTV_Video_Music_Award_for_Best_Group_Video",
"Bad_Boy_(Big_Bang_song)",
"2007_Mnet_Km_Music_Festival",
"2016_Mnet_Asian_Music_Awards",
"Mnet_Asian_Music_Award_for_Best_Male_Group",
"2012_Mnet_Asian_Music_Awards"
] |
[
"Big Bang (Zuid-Koreaanse band)\nBig Bang (Koreaans: 빅뱅) is een Zuid-Koreaanse boyband, gevormd door YG Entertainment. De groep, bestaande uit de leden G-Dragon, T.O.P, Taeyang, Daesung en Seungri, debuteerde officieel op 19 augustus 2006. Ondanks een initieel lauwe ontvangst, brak de groep door met de extended play *Always* (2007), die de nummer 1 hit \"Lies\" (Koreaans: 거짓말, herziene romanisering: Geojitmal) opleverde. Het nummer stond een recordbrekende zeven weken bovenaan de belangrijkste Koreaanse hitlijsten en won de Song of the Year op het 9e Mnet Korean Music Festival. De volgende releases van Big Bang versterkten hun succes en populariteit: *Hot Issue* (2007) bracht de nummer 1 hit \"Last Farewell\" (Koreaans: 마지막 인사, herziene romanisering: Majimak Insa) voort, terwijl *Stand Up* (2008) \"Day by Day\" (Koreaans: 하루하루, herziene romanisering: Haru Haru) opleverde. Na het ontvangen van de Artist of the Year award van het 2008 Mnet Korean Music Festival, breidde de groep haar activiteiten uit naar Japan, waar ze zowel hun tweede Koreaanse studioalbum, *Remember*, als hun eerste Japanse album, *Number 1*, in hetzelfde jaar uitbrachten en vervolgens drie awards wonnen op de 9e MTV Video Music Awards Japan. Ze zouden nog vier Japanse studioalbums uitbrengen: *Big Bang* (2009), *Big Bang 2* (2011), en de Japanstalige editie van *Alive* (2012) en *Made Series* (2016). Temidden van hun Japanse promoties begonnen de leden aan solo-activiteiten: Taeyang en G-Dragon brachten soloalbums uit, G-Dragon en T.O.P vormden een sub-unit, Seungri en Daesung speelden in musicals en presenteerden variétéprogramma's, en T.O.P speelde in verschillende films en televisieseries.\n\nNa een onderbreking van twee jaar in Zuid-Korea, herenigde Big Bang zich in 2011 met hun EP *Tonight* (2011). De promoties werden afgebroken toen meerdere leden met juridische problemen te maken kregen. Aan het einde van het jaar kwam Big Bang naar voren als de inaugurele winnaar van de Best Worldwide Act op de 2011 MTV Europe Music Awards. Drie maanden na hun overwinning in Europa bracht Big Bang hun meest succesvolle fysieke album uit, de Koreaanse EP *Alive* (2012), waarmee ze hun tweede Artist of the Year Award wonnen op de 14e Mnet Asian Music Awards. *Alive* werd het eerste Koreaanse album dat in de Billboard 200 terechtkwam, en de groep begon aan hun allereerste wereldtournee die begin 2013 eindigde. Het door critici geprezen *Made* (2016) werd voorafgegaan door verschillende nummer 1 hits, waarmee de groep hun derde Artist of the Year award won op de 17e Mnet Asian Music Awards. Hun tweede wereldtournee ter ondersteuning van het album trok 1,5 miljoen bezoekers, waarmee het de grootste tournee van een Koreaanse act werd.\n\nBekend als de \"Koningen van K-pop\" en de \"Nation's Boy Band\", heeft de betrokkenheid van de leden bij het componeren en produceren van hun eigen muziek, met name G-Dragon, de groep respect en lof van de muziekindustrie opgeleverd. Het kwintet wordt geprezen als K-pop iconen voor hun rol in het verspreiden van de Hallyu Wave over de hele wereld en hun invloed op het genre. Big Bang heeft meer dan 140 miljoen platen verkocht, waarmee ze de best verkopende digitale groep aller tijden in Azië en een van de best verkopende boybands ter wereld zijn. Ze hebben talloze prijzen gewonnen en verschillende records gevestigd, waaronder de act die de meeste maanden op nummer één stond in de Gaon Chart en de meeste weken op nummer één in Melon, naast de best verkopende artiest aller tijden in Cyworld. Big Bang was de eerste Koreaanse artiest die de lijsten van Forbes Magazine's Celebrity 100 en de 30 under 30 meest invloedrijke muzikanten ter wereld haalde. Gezien hun wereldwijde populariteit en bijdrage aan K-pop, hebben The Washington Post hen beschreven als \"de grootste band van Azië\" en The Hollywood Reporter als \"de grootste boyband ter wereld\"."
] |
[
"MTV Video Music Award\nEen MTV Video Music Award (vaak afgekort als VMA) is een prijs die wordt uitgereikt door het kabelkanaal MTV ter ere van het beste in het medium muziekvideo. Oorspronkelijk bedacht als alternatief voor de Grammy Awards (in de videocategorie), wordt de jaarlijkse MTV Video Music Awards-ceremonie vaak de \"Super Bowl voor jongeren\" genoemd, een erkenning van het vermogen van de VMA-ceremonie om elk jaar miljoenen jongeren, van tieners tot twintigers, te trekken. Tegen 2001 was de VMA een felbegeerde prijs geworden. Het beeldje dat aan de winnaars wordt gegeven is een astronaut op de maan, een van de vroegste representaties van MTV, en in de volksmond een \"moonman\" genoemd. Het beeldje werd bedacht door Manhattan Design - ook ontwerpers van het originele MTV-logo - gebaseerd op de animatie \"Top of the Hour\" uit 1981, gecreëerd door Fred Seibert, geproduceerd door Alan Goodman en geproduceerd door Buzz Potamkin bij Buzzco Associates. Het beeldje wordt nu gemaakt door het New Yorkse bedrijf Society Awards. Sinds de ceremonie van 2006 kunnen kijkers stemmen op hun favoriete video's in alle algemene categorieën door de website van MTV te bezoeken. De jaarlijkse VMA-ceremonie vindt plaats voor het einde van de zomer en wordt gehouden in de late augustus of midden september, en live uitgezonden op MTV, samen met simulcasts op de zusternetwerken van MTV om interne concurrentie te voorkomen. De eerste VMA-ceremonie werd in 1984 gehouden in de Radio City Music Hall in New York City. De ceremonies worden normaal gesproken gehouden in New York City of Los Angeles. De ceremonies zijn echter ook georganiseerd in Miami en Las Vegas.",
"MTV Video Music Award voor Beste Groepsvideo\nDe MTV Video Music Award voor Beste Groepsvideo werd voor het eerst uitgereikt tijdens de MTV Video Music Awards van 1984; en in 2007, in lijn met de vernieuwing van de VMAs dat jaar, werd de prijs hernoemd tot Beste Groep, omdat deze de gehele oeuvre van de artiest voor het hele jaar beloonde in plaats van een specifieke video. In 2008, toen de VMAs echter terugkeerden naar hun oorspronkelijke formaat, werd deze prijs niet teruggebracht, ondanks dat hij als een van de belangrijkere prijzen werd beschouwd. No Doubt is de grootste winnaar in deze categorie, met drie gewonnen prijzen; terwijl U2 de grootste genomineerde is, met zeven nominaties voor hun video's in zes verschillende jaren van 1985 tot 2005. De laatste prijs werd in 2007 uitgereikt aan Fall Out Boy. TLC was de eerste en enige meidengroep die twee keer won in deze categorie met hun video's \"Waterfalls\" (1995) en \"No Scrubs\" (1999).",
"Bad Boy (Big Bang-nummer)\n``Bad Boy'' is een single van de Zuid-Koreaanse groep Big Bang. Het werd op 29 februari 2012 uitgebracht door YG Entertainment, als tweede single van hun EP *Alive*. Het R&B en hiphop geluid van het nummer werd geprezen door muziekcritici, die het beschouwen als een van de beste nummers van Big Bang. ``Bad Boy'' haalde de tweede plaats in de Zuid-Koreaanse Gaon Digital Chart.",
"2007 Mnet KM Music Festival\nHet 2007 Mnet KM Music Festival (MKMF) was de negende editie van de jaarlijkse muziekprijzen in Seoul, Zuid-Korea, die plaatsvond op 17 november 2007 in het Seoul Olympic Stadium. De boyband Big Bang, het trio SG Wannabe en soloartiest Yangpa voerden de nominaties aan met elk vijf nominaties. Aan het einde van de ceremonie ontving Big Bang twee prijzen, waaronder de Song of the Year daesang-prijs. Daarnaast ontvingen Epik High en Clazziquai allebei 2 prijzen, waarbij Epik High de Album of the Year daesang-prijs ontving en Clazziquai beide nominaties won.",
"2016 Mnet Asian Music Awards\nDe 2016 Mnet Asian Music Awards-ceremonie, georganiseerd door CJ E&M via hun muziek kanaal Mnet, vond plaats in de AsiaWorld-Expo in Hongkong. De ceremonie was de zevende opeenvolgende Mnet Asian Music Awards die buiten Zuid-Korea werd gehouden, en de 18e ceremonie in de geschiedenis van de show. De genomineerden werden aangekondigd op 28 oktober 2016 via de 2016 MAMA Nomination Special Live Broadcast, uitgezonden op Mnet en zowel nationaal als internationaal gestreamd. BTS leidde de nominaties en awards met zes nominaties. Aan het einde van de ceremonie ontving de groep twee prijzen, samen met EXO en TWICE, de meeste ontvangen awards van de avond.",
"Mnet Asian Music Award voor Beste Mannelijke Groep\nDe Mnet Asian Music Award voor Beste Mannelijke Groep is een prijs die jaarlijks wordt uitgereikt door CJ E&M Pictures (Mnet). De prijs werd voor het eerst uitgereikt tijdens de 1e Mnet Asian Music Awards ceremonie in 1999; de band H.O.T. won de prijs voor hun nummer \"I Yah!\", en de prijs wordt toegekend aan de mannelijke groep met de meest artistieke prestaties in de muziekindustrie.",
"2012 Mnet Asian Music Awards\nDe 2012 Mnet Asian Music Awards vonden plaats op 30 november 2012 in het Hong Kong Convention and Exhibition Centre in Hongkong. De ceremonie was de derde Mnet Asian Music Awards op rij die buiten Zuid-Korea plaatsvond. Het werd gemeld door internationale nieuwsagentschappen zoals Agence France-Presse en ITN, en werd ook uitgezonden in 85 landen over de hele wereld. Psy leidde de nominaties met 6 nominaties. Aan het einde van de ceremonie won Psy het meeste met 4 prijzen, gevolgd door de boybands Big Bang en Busker Busker met elk 2 prijzen, exclusief de speciale prijzen."
] | 23 |
Koolstof heeft 6 als atoomnummer.
|
[
"Carbon-12",
"Carbon_pentoxide",
"Carbon_suboxide",
"Element_6",
"Octet_rule",
"Atomic_number",
"Compounds_of_carbon"
] |
[
"Koolstof\nKoolstof (van carbo, \"kool\") is een scheikundig element met symbool C en atoomnummer 6. Het is niet-metalliek en tetravalent – het stelt vier elektronen beschikbaar om covalente chemische bindingen te vormen. Drie isotopen komen van nature voor, C en C zijn stabiel, terwijl C een radioactieve isotoop is die vervalt met een halveringstijd van ongeveer 5730 jaar. Koolstof is een van de weinige elementen die al sinds de oudheid bekend zijn. Koolstof is het 15e meest voorkomende element in de aardkorst en het vierde meest voorkomende element in het universum naar massa na waterstof, helium en zuurstof. De abundantie van koolstof, de unieke diversiteit aan organische verbindingen en het ongebruikelijke vermogen om polymeren te vormen bij de temperaturen die gewoonlijk op aarde worden aangetroffen, maakt dit element tot een veelvoorkomend element van al het bekende leven. Het is het op één na meest voorkomende element in het menselijk lichaam naar massa (ongeveer 18,5%) na zuurstof. De atomen van koolstof kunnen op verschillende manieren aan elkaar binden, zogenaamde allotropen van koolstof. De bekendste zijn grafiet, diamant en amorfe koolstof. De fysische eigenschappen van koolstof variëren sterk met de allotrope vorm. Grafiet is bijvoorbeeld ondoorzichtig en zwart, terwijl diamant zeer transparant is. Grafiet is zacht genoeg om een streep op papier te vormen (vandaar de naam, afkomstig van het Griekse werkwoord γράφειν, dat \"schrijven\" betekent), terwijl diamant het hardste natuurlijk voorkomende materiaal is dat bekend is. Grafiet is een goede elektrische geleider, terwijl diamant een lage elektrische geleidbaarheid heeft. Onder normale omstandigheden hebben diamant, koolstofnanobuisjes en grafeen de hoogste thermische geleidbaarheid van alle bekende materialen. Alle koolstofallotropen zijn onder normale omstandigheden vast, waarbij grafiet de meest thermodynamisch stabiele vorm is. Ze zijn chemisch resistent en vereisen een hoge temperatuur om te reageren, zelfs met zuurstof. De meest voorkomende oxidatietoestand van koolstof in anorganische verbindingen is +4, terwijl +2 wordt aangetroffen in koolmonoxide en overgangsmetaalcarbonylcomplexen. De grootste bronnen van anorganische koolstof zijn kalksteen, dolomiet en koolstofdioxide, maar aanzienlijke hoeveelheden komen voor in organische afzettingen van steenkool, veen, olie en methaanclathraten. Koolstof vormt een enorm aantal verbindingen, meer dan enig ander element, met bijna tien miljoen verbindingen die tot op heden zijn beschreven, en toch is dat aantal slechts een fractie van het aantal theoretisch mogelijke verbindingen onder standaardomstandigheden. Om deze reden wordt koolstof vaak het \"koning der elementen\" genoemd."
] |
[
"Koolstof-12\nKoolstof-12 is de meest voorkomende van de twee stabiele isotopen van koolstof, goed voor 98,93% van het element koolstof; de abundantie is te danken aan het triple-alfaproces waarmee het in sterren wordt gecreëerd. Koolstof-12 is van bijzonder belang in zijn gebruik als standaard waaraan de atoommassa's van alle nucliden worden gemeten: zijn massagetal is per definitie 12 en bevat 6 protonen, 6 neutronen en 6 elektronen.",
"Koolstofpentaoxide\nKoolstofpentaoxide is een instabiel moleculair oxide van koolstof. Het molecuul is geproduceerd en bestudeerd bij cryogene temperaturen. Het molecuul is belangrijk in de atmosferische chemie en in de studie van koude ijskappen in het buitenste zonnestelsel en de interstellaire ruimte. De stof zou zich kunnen vormen en aanwezig kunnen zijn op Ganymedes of Triton, manen in het buitenste zonnestelsel. Het molecuul heeft een C2-symmetrie. Het bestaat uit een vijfring met één koolstofatoom en vier zuurstofatomen. Een vijfde zuurstofatoom heeft een dubbele binding met het koolstofatoom. Berekeningen hebben geleid tot een theoretische structuur. De vijfhoek is niet regelmatig, maar varieert in de lengte van zijn zijden en hoeken. De afstand tussen de zuurstofatomen die niet aan koolstof zijn gebonden is 1,406 Å, terwijl de afstand tussen een van deze atomen en een aan koolstof gebonden zuurstofatoom 1,457 Å is. De koolstof-zuurstofbindingslengte is 1,376 Å. De dubbele koolstof-zuurstofbinding is het kortst met 1,180 Å. Er is geen koolstof-koolstofbinding, aangezien er slechts één koolstofatoom is. De OOO-bindingshoek is 100,2° en de OOC-hoek is 109,1°. De OCO-bindingshoek is 125,4°.",
"Koolstofsuboxide\nKoolstofsuboxide, of tricarbon dioxide, is een oxide van koolstof met de chemische formule C₃O₂ of O=C=C=C=O. Zijn vier cumulatieve dubbele bindingen maken het tot een cumulene. Het is een van de stabiele leden van de reeks lineaire oxocarbonen O=Cₙ=O, waaronder ook koolstofdioxide (CO₂) en pentakoolstofdioxide (C₅O₂) vallen. Hoewel het, indien zorgvuldig gezuiverd, bij kamertemperatuur in het donker kan bestaan zonder te ontleden, zal het onder bepaalde omstandigheden polymeriseren. De stof werd in 1873 ontdekt door Benjamin Brodie door koolmonoxide bloot te stellen aan een elektrische stroom. Hij beweerde dat het product deel uitmaakte van een reeks \"oxycarbonen\" met formules Cₓ₊₁Oₓ, namelijk C, C₂O, C₃O₂, C₄O₃, C₅O₄, ..., en de laatste twee te hebben geïdentificeerd; echter alleen C₃O₂ is bekend. In 1891 observeerde Marcellin Berthelot dat verhitting van zuiver koolmonoxide bij ongeveer 550 °C kleine hoeveelheden koolstofdioxide creëerde, maar geen spoor van koolstof, en nam aan dat in plaats daarvan een koolstofrijk oxide werd gecreëerd, dat hij \"suboxide\" noemde. Hij nam aan dat het hetzelfde product was dat werd verkregen door elektrische ontlading en stelde de formule C₂O voor. Otto Diels verklaarde later dat de meer organische namen dicarbonylmethaan en dioxalleen ook correct waren. Het wordt gewoonlijk beschreven als een olieachtige vloeistof of gas bij kamertemperatuur met een extreem onaangename geur.",
"Element 6\nElement 6 kan verwijzen naar: Koolstof - element met atoomnummer 6 Element Six (voorheen De Beers Industrial Diamond) - een bedrijf gespecialiseerd in het leveren van superharde materiaaloplossingen zoals synthetische diamant en kubisch boornitride voor industriële toepassingen",
"Octetregel\nDe octetregel is een chemische vuistregel die de observatie weerspiegelt dat atomen van hoofdgroupelementen de neiging hebben zich zo te combineren dat elk atoom acht elektronen in zijn valentieschil heeft, waardoor het dezelfde elektronenconfiguratie krijgt als een edelgas. De regel is vooral van toepassing op koolstof, stikstof, zuurstof en de halogenen, maar ook op metalen zoals natrium of magnesium. De valentie-elektronen kunnen worden geteld met behulp van een Lewis-elektronpuntdiagram zoals rechts getoond voor koolstofdioxide. De elektronen die door de twee atomen in een covalente binding worden gedeeld, worden tweemaal geteld, eenmaal voor elk atoom. In koolstofdioxide deelt elke zuurstof vier elektronen met de centrale koolstof, twee (rood weergegeven) van de zuurstof zelf en twee (zwart weergegeven) van de koolstof. Al deze vier elektronen worden zowel in het koolstof-octet als in het zuurstof-octet geteld.",
"Atoomnummer\nHet atoomnummer of protonnummer (symbool Z) van een scheikundig element is het aantal protonen in de kern van een atoom. Het is identiek aan het ladingsgetal van de kern. Het atoomnummer identificeert een scheikundig element uniek. In een ongeladen atoom is het atoomnummer ook gelijk aan het aantal elektronen. Het atoomnummer Z moet niet verward worden met het massagetal A, dat het totale aantal protonen en neutronen in een atoom is. Dit aantal neutronen, N, maakt het gewicht compleet: A = Z + N (alle zijn gehele getallen). Aangezien protonen en neutronen ongeveer dezelfde massa hebben (en de massa van de elektronen voor veel doeleinden verwaarloosbaar is) en de massadeffect van nucleonenbinding altijd klein is in vergelijking met de nucleonenmassa, is de atoommassa van elk atoom, uitgedrukt in atomaire massa-eenheden (wat een hoeveelheid oplevert die de \"relatieve isotoopmassa\" wordt genoemd), ruwweg (binnen 1%) gelijk aan het gehele getal A. Atomen met hetzelfde atoomnummer Z maar verschillende neutronengetallen N, en dus verschillende atoommassa's, staan bekend als isotopen. Iets meer dan driekwart van de natuurlijk voorkomende elementen bestaat als een mengsel van isotopen (zie mono-isotopische elementen), en de gemiddelde isotoopmassa van een isotoopmengsel voor een element (de relatieve atoommassa genoemd) in een gedefinieerde omgeving op aarde bepaalt het standaard atoomgewicht van het element. Historisch gezien waren het deze atoomgewichten van elementen (in vergelijking met waterstof) die in de 19e eeuw meetbaar waren voor chemici. Het conventionele symbool Z komt van het Duitse woord Zahl, wat getal/cijfer betekent, dat, vóór de moderne synthese van ideeën uit de scheikunde en de natuurkunde, slechts de numerieke plaats van een element in het periodiek systeem aangaf, waarvan de volgorde ongeveer, maar niet volledig, consistent is met de volgorde van de elementen naar atoomgewicht. Pas na 1915, met de suggestie en het bewijs dat dit Z-getal ook de kernlading en een fysieke eigenschap van atomen was, kwam de term Atomzahl (en het Engelse equivalent atomic number) in deze context in algemeen gebruik.",
"Koolstofverbindingen\nKoolstofverbindingen worden gedefinieerd als chemische stoffen die koolstof bevatten. Er bestaan meer koolstofverbindingen dan van enig ander scheikundig element, op waterstof na. Organische koolstofverbindingen zijn veel talrijker dan anorganische koolstofverbindingen. Over het algemeen zijn bindingen van koolstof met andere elementen covalente bindingen. Koolstof is vierwaardig, maar koolstofradicalen en carbenen komen voor als kortlevende intermediairen. Ionische vormen van koolstof, carbocationen en carbanionen, zijn ook kortlevend. Een belangrijke eigenschap van koolstof is concatenatie, het vermogen om lange koolstofketens en -ringen te vormen."
] | 24 |
Tanzania is een Afrikaans land.
|
[
"List_of_companies_of_Tanzania",
"People's_Republic_of_Zanzibar",
"List_of_Prime_Ministers_of_Tanzania",
"Economy_of_Tanzania",
"Tanzania_national_football_team",
"Tanzanians_in_the_United_Kingdom",
"Dar_es_Salaam"
] |
[
"Tanzania\nTanzania – officieel de Verenigde Republiek Tanzania (Jamhuri ya Muungano wa Tanzania) – is een land in Oost-Afrika, gelegen in de regio van de Grote Afrikaanse Meren. Gedeelten van het land liggen in Zuidelijk Afrika. Het wordt begrensd door Kenia en Oeganda in het noorden; Rwanda, Burundi en de Democratische Republiek Congo in het westen; Zambia, Malawi en Mozambique in het zuiden; en de Indische Oceaan in het oosten. De Kilimanjaro, de hoogste berg van Afrika, bevindt zich in het noordoosten van Tanzania.\n\nDe bevolking van Tanzania bedroeg in 2014 51,82 miljoen en is divers, samengesteld uit verschillende etnische, linguïstische en religieuze groepen. Tanzania is een presidentiële constitutionele republiek, en sinds 1996 is Dodoma de officiële hoofdstad, waar het presidentieel bureau, de Nationale Assemblee en enkele ministeries zijn gevestigd. Dar es Salaam, de voormalige hoofdstad, herbergt de meeste overheidskantoren en is de grootste stad, belangrijkste haven en toonaangevend commercieel centrum van het land. Tanzania is een staat met een dominante partij, de socialistisch-progressieve Chama Cha Mapinduzi (CCM)-partij aan de macht. Van de oprichting tot 1992 was het de enige legaal toegestane partij in het land. Dit veranderde op 1 juli 1992, toen de Nationale Assemblee amendementen op de grondwet en een aantal wetten goedkeurde die de vorming en werking van meer dan één politieke partij toestonden en regelden. De laatste verkiezingen voor president en alle zetels in de Nationale Assemblee vonden plaats in oktober 2015. De CCM heeft ongeveer 75% van de zetels in de assemblee.\n\nPrehistorische bevolkingsmigraties omvatten zuidelijke Cushitische sprekers, die de voorouders zijn van de Iraqw, Gorowa en Burunge en die vanuit Ethiopië naar Tanzania trokken. Op basis van taalkundig bewijs waren er mogelijk ook twee migraties van Oost-Cushitische volkeren naar Tanzania, ongeveer 4000 en 2000 jaar geleden, afkomstig uit het noorden van het Turkanameer. Archeologisch bewijs ondersteunt de conclusie dat zuidelijke Niloten, waaronder de Datoog, tussen 2900 en 2400 jaar geleden vanuit het huidige grensgebied Zuid-Soedan-Ethiopië naar centraal Noord-Tanzania trokken. Deze migraties vonden ongeveer tegelijkertijd plaats als de vestiging van de ijzer-producerende Mashariki Bantu uit West-Afrika in de gebieden rond het Victoriameer en het Tanganyikameer. Zij brachten de West-Afrikaanse plantentraditie en het belangrijkste basisvoedsel, de yam, met zich mee. Vervolgens migreerden ze tussen 2300 en 1700 jaar geleden vanuit deze regio's naar de rest van Tanzania.\n\nHet Europese kolonialisme begon in het vasteland van Tanzania aan het einde van de 19e eeuw, toen Duitsland Duits Oost-Afrika vormde, dat na de Eerste Wereldoorlog plaatsmaakte voor Britse heerschappij. Het vasteland werd bestuurd als Tanganyika, terwijl de Zanzibar-archipel een aparte koloniale jurisdictie bleef. Na hun respectievelijke onafhankelijkheid in 1961 en 1963 fuseerden de twee entiteiten in april 1964 tot de Verenigde Republiek Tanzania.\n\nTanzania is bergachtig en dicht bebost in het noordoosten, waar de Kilimanjaro zich bevindt. Drie van de Grote Afrikaanse Meren liggen gedeeltelijk binnen Tanzania. In het noorden en westen liggen het Victoriameer, het grootste meer van Afrika, en het Tanganyikameer, het diepste meer van het continent, bekend om zijn unieke vissoorten. De oostkust is heet en vochtig, met de Zanzibar-archipel vlak voor de kust. De Kalambo-watervallen in de zuidwestelijke regio Rukwa zijn de op één na hoogste ononderbroken waterval van Afrika en liggen in de buurt van de zuidoostelijke oever van het Tanganyikameer aan de grens met Zambia. Het Menai Bay Conservation Area is het grootste beschermde mariene gebied van Zanzibar.\n\nMeer dan 100 verschillende talen worden in Tanzania gesproken, waardoor het het meest taalkundig diverse land in Oost-Afrika is. Onder de talen die in Tanzania worden gesproken, bevinden zich alle vier de Afrikaanse taalfamilies: Bantu, Cushitisch, Nilotisch en Khoisan. Swahili en Engels zijn de officiële talen van Tanzania. Als een zeer meertalig land wordt Swahili gebruikt in parlementaire debatten, in lagere rechtbanken en als onderwijstaal op de basisschool; en Engels wordt gebruikt in de buitenlandse handel, in de diplomatie, in hogere rechtbanken en als onderwijstaal in het voortgezet en hoger onderwijs, hoewel de Tanzaniaanse regering van plan is om Engels volledig af te schaffen als onderwijstaal. In verband met zijn Ujamaa-sociale beleid moedigde president Nyerere het gebruik van Swahili aan als middel om de vele etnische groepen van het land te verenigen. Ongeveer 10% van de Tanzanianen spreekt Swahili als moedertaal, en tot 90% spreekt het als tweede taal. De meeste Tanzanianen spreken dus zowel Swahili als een lokale taal; veel geschoolde Tanzanianen zijn drietalig; ze spreken ook Engels. Het wijdverbreide gebruik en de promotie van Swahili dragen bij aan de achteruitgang van kleinere talen in het land. Jonge kinderen spreken steeds vaker Swahili als moedertaal, vooral in stedelijke gebieden.\n\nDe betrekkingen tussen Tanzania en Malawi zijn gespannen geweest vanwege een geschil over de grens tussen de landen aan het Nyasameer (Malawimeer). Een mislukte bemiddeling over deze kwestie vond plaats in maart 2014. De twee landen kwamen in 2013 overeen om het Internationaal Gerechtshof (IGH) te verzoeken het geschil op te lossen als bemiddeling zou mislukken. Malawi, maar niet Tanzania, heeft de verplichte jurisdictie van het IGH aanvaard."
] |
[
"Lijst van bedrijven in Tanzania\nTanzania is een groot land in Oost-Afrika, gelegen in de regio van de Grote Afrikaanse Meren. Gedeelten van het land liggen in Zuidelijk Afrika. Het wordt begrensd door Kenia en Oeganda in het noorden; Rwanda, Burundi en de Democratische Republiek Congo in het westen; Zambia, Malawi en Mozambique in het zuiden; en door de Indische Oceaan in het oosten. De Kilimanjaro, de hoogste berg van Afrika, ligt in Noordoost-Tanzania. Het land heeft de op een na grootste economie van de Oost-Afrikaanse Gemeenschap en de twaalfde grootste van Afrika. Het is grotendeels afhankelijk van de landbouw voor werkgelegenheid, goed voor ongeveer de helft van de werkzame beroepsbevolking. Geschat wordt dat 34 procent van de Tanzanianen momenteel in armoede leeft. De economie is sinds 1985 in transitie van een centraal geleide economie naar een markteconomie. Hoewel het totale BBP sinds het begin van deze hervormingen is gestegen, daalde het BBP per hoofd van de bevolking aanvankelijk sterk, en overtrof het pas rond 2007 het cijfer van vóór de transitie.",
"Volksrepubliek Zanzibar\nDe Volksrepubliek Zanzibar was een Afrikaanse staat die in 1964 werd gesticht en bestond uit de eilanden van de Zanzibararchipel. Deze bestond minder dan een jaar voordat het fuseerde met Tanganyika om de Verenigde Republiek Tanzania te vormen.",
"Lijst van premiers van Tanzania\nDit is een lijst van premiers van Tanzania vanaf de oprichting van het ambt van minister-president van Tanganyika in 1960 tot op de dag van vandaag. Tanzania werd gevormd na de Zanzibarrevolutie in 1964, toen de Volksrepubliek Zanzibar en Pemba zich verenigden met het vasteland Tanganyika om de Verenigde Republiek Tanganyika en Zanzibar te vormen, die later werd hernoemd tot de Verenigde Republiek Tanzania.",
"Economie van Tanzania\nDe Verenigde Republiek Tanzania heeft de op een na grootste economie van de Oost-Afrikaanse Gemeenschap en de twaalfde grootste van Afrika. Het land is grotendeels afhankelijk van de landbouw voor werkgelegenheid, goed voor ongeveer de helft van de beroepsbevolking. Geschat wordt dat 34 procent van de Tanzanianen momenteel in armoede leeft. De economie is sinds 1985 overgegaan van een centraal geleide economie naar een markteconomie. Hoewel het totale BBP sinds het begin van deze hervormingen is gestegen, daalde het BBP per hoofd van de bevolking aanvankelijk sterk, en overtrof het pas rond 2007 het cijfer van vóór de transitie. Na de herbasisering van de economie in 2014 steeg het BBP met een derde tot $ 41,33 miljard.",
"Tanzanisch voetbalelftal\nHet Tanzanisch voetbalelftal (Timu ya Taifa ya Mpira wa Miguu ya Tanzania) vertegenwoordigt Tanzania in het voetbal en staat onder controle van de Tanzania Football Federation, de voetbalbond van Tanzania. De thuisbasis van Tanzania is het Benjamin Mkapa National Stadium in Dar-es-Salaam en hun bondscoach is Mart Nooij uit Nederland. Tanzania heeft zich nooit gekwalificeerd voor het WK-eindtoernooi. Voordat het land verenigd werd met Zanzibar, speelde het team als het Tanganyikaans voetbalelftal. Het eiland Zanzibar, onderdeel van Tanzania (en ooit een onafhankelijke natie), is ook een geassocieerd lid van de CAF en heeft wedstrijden gespeeld met andere landen, maar mag niet deelnemen aan het WK of de Afrika Cup of Nations. Zie Zanzibar voetbalelftal.",
"Tanzanianen in het Verenigd Koninkrijk\nTanzanianen in het Verenigd Koninkrijk zijn burgers of inwoners van het Verenigd Koninkrijk wier etnische of nationale afkomst geheel of gedeeltelijk in Tanzania ligt. De Tanzaniaanse gemeenschap in het VK is de grootste van alle OESO-landen en is etnisch divers, bestaande uit inheemse zwarte Afrikanen naast duizenden Oost-Afrikaanse Aziaten die tijdens de Zanzibarrevolutie voor geweld vluchtten.",
"Dar es Salaam\nDar es Salaam (van دار السلام, letterlijk \"de verblijfplaats van vrede\"; of simpelweg Dar, voorheen Mzizima) is de grootste stad van Tanzania en een van de grootste steden in Oost-Afrika qua bevolking, evenals een regionaal belangrijk economisch centrum. Gelegen aan de Indische Oceaan, is de stad een van de snelstgroeiende ter wereld. Tot 1974 diende Dar es Salaam als hoofdstad van Tanzania, waarna de verhuizing naar Dodoma in 1996 voltooid werd. Niettemin blijft het het middelpunt van de permanente centrale overheidsbureaucratie en is het Tanzania's meest prominente stad op het gebied van kunst, mode, media, muziek, film en televisie. Het is Tanzania's belangrijkste financiële centrum, met de Dar es Salaam Stock Exchange (DSE) als de eerste en belangrijkste effectenbeurs van het land. De stad is het belangrijkste aankomst- en vertrekpunt voor de meeste toeristen die toeristische gebieden in Tanzania bezoeken, zoals de nationale parken voor safari's en de eilanden van Zanzibar. Dar es Salaam is ook de grootste en meest bevolkte Swahili-sprekende stad ter wereld. Het is de hoofdstad van de gelijknamige administratieve provincie Dar es Salaam Regio en bestaat uit vijf districten: het noordelijke Kinondoni, het centrale Ilala, Ubungo, het zuidelijke Temeke en Kigamboni. De regio telde in 2012, volgens de officiële volkstelling, 4.364.541 inwoners."
] | 25 |
De Republiek Ierland heeft een grondwet.
|
[
"Enactment_of_the_Constitution_of_Ireland",
"Government_of_Ireland_Bill",
"Irish_Free_State_Constitution_Act_1922",
"Politics_of_Ireland",
"First_Amendment_of_the_Constitution_of_Ireland",
"Twentieth_Amendment_of_the_Constitution_of_Ireland",
"Amendments_to_the_Constitution_of_Ireland"
] |
[
"Republiek Ierland\nIerland ( -LSB- ˈaɪərlənd -RSB- Éire -LSB- ˈeːɾʲə -RSB- ), ook wel aangeduid als de Republiek Ierland (Poblacht na hÉireann), is een soevereine staat in Noordwest-Europa die 26 van de 32 county's van het eiland Ierland beslaat. De hoofdstad en grootste stad is Dublin, gelegen in het oosten van het eiland, waarvan het grootstedelijk gebied ongeveer een derde van de 4,75 miljoen inwoners van het land herbergt. De staat deelt zijn enige landgrens met Noord-Ierland, een deel van het Verenigd Koninkrijk. Andersom wordt het omringd door de Atlantische Oceaan, met de Keltische Zee in het zuiden, het Saint George's Kanaal in het zuidoosten en de Ierse Zee in het oosten. Het is een unitaire, parlementaire republiek. De wetgevende macht, de Oireachtas, bestaat uit een lagerhuis, Dáil Éireann, een hogerhuis, Seanad Éireann, en een gekozen president (Uachtarán) die fungeert als het grotendeels ceremoniële staatshoofd, maar met enkele belangrijke bevoegdheden en plichten. Het regeringshoofd is de Taoiseach (premier, letterlijk 'opperhoofd', een titel die niet in het Engels wordt gebruikt), die wordt gekozen door de Dáil en benoemd door de president; de Taoiseach benoemt op zijn beurt andere regeringsministers. De staat werd in 1922 gecreëerd als de Ierse Vrijstaat als gevolg van het Anglo-Ierse Verdrag. Het had de status van dominion tot 1937, toen een nieuwe grondwet werd aangenomen, waarin de staat \"Ierland\" werd genoemd en feitelijk een republiek werd, met een gekozen niet-uitvoerende president als staatshoofd. Het werd officieel uitgeroepen tot republiek in 1949, na de Republic of Ireland Act 1948. Ierland werd lid van de Verenigde Naties in december 1955. Het trad in 1973 toe tot de Europese Economische Gemeenschap (EEG), de voorloper van de Europese Unie. De staat had gedurende het grootste deel van de twintigste eeuw geen formele betrekkingen met Noord-Ierland, maar in de jaren tachtig en negentig werkten de Britse en Ierse regeringen samen met de Noord-Ierse partijen aan een oplossing voor \"The Troubles\". Sinds de ondertekening van het Goede Vrijdagakkoord in 1998 werken de Ierse regering en de Noord-Ierse Executive samen op een aantal beleidsgebieden onder de Noord-Zuid Ministeriële Raad die door het Akkoord is opgericht.\n\nIerland behoort tot de 25 rijkste landen ter wereld in termen van BNP per hoofd van de bevolking, en is het tiende meest welvarende land ter wereld volgens de Legatum Prosperity Index 2015. Na de toetreding tot de EEG voerde Ierland een reeks liberale economische beleidsmaatregelen door die resulteerden in een snelle economische groei. Het land bereikte aanzienlijke welvaart tussen 1995 en 2007, wat bekend werd als de periode van de Keltische Tijger. Dit werd stopgezet door een ongekende financiële crisis die in 2008 begon, in combinatie met de gelijktijdige wereldwijde economische crash. Echter, aangezien de Ierse economie in 2015 de snelst groeiende in de EU was, stijgt Ierland opnieuw snel in de ranglijsten die internationale rijkdom en welvaart vergelijken. In 2015 werd Ierland bijvoorbeeld door de VN-index voor menselijke ontwikkeling als het gezamenlijk zesde (met Duitsland) meest ontwikkelde land ter wereld gerangschikt. Het presteert ook goed op verschillende nationale prestatie-indicatoren, waaronder persvrijheid, economische vrijheid en burgerrechten. Ierland is lid van de Europese Unie en is een oprichtend lid van de Raad van Europa en de OESO. De Ierse regering volgt sinds kort voor de Tweede Wereldoorlog een beleid van militaire neutraliteit door middel van niet-gebondenheid en het land is derhalve geen lid van de NAVO, hoewel het wel lid is van de Partnership for Peace."
] |
[
"Bekrachtiging van de Grondwet van Ierland\nDe huidige Grondwet van Ierland trad op 29 december 1937 in werking, nadat deze op 1 juli 1937 door middel van een nationaal referendum was aangenomen door de kiezers in wat toen de Ierse Vrijstaat was. De Grondwet was nauw verbonden met Éamon de Valera, de toenmalige president van de Uitvoerende Raad van de Ierse Vrijstaat, die er persoonlijk naar streefde de Grondwet van de Ierse Vrijstaat te vervangen.",
"Regeringswet voor Ierland\nDe Regeringswet voor Ierland kan verwijzen naar de Regeringswet voor Ierland 1886, de Regeringswet voor Ierland 1893, de Regeringswet voor Ierland 1914 en de Regeringswet voor Ierland 1920.",
"Grondwet van de Ierse Vrijstaatwet 1922\nDe Grondwet van de Ierse Vrijstaatwet 1922 (Zitting 2) was een wet van het Parlement van het Verenigd Koninkrijk, aangenomen in 1922 om de Grondwet van de Ierse Vrijstaat in het VK-recht vast te leggen en om het Anglo-Ierse Verdrag van 6 december 1921 formeel te ratificeren.",
"Politiek van Ierland\nHet eiland Ierland omvat twee politieke jurisdicties: de soevereine staat Ierland, ook bekend als de Republiek Ierland, die ongeveer vijf zesde van het eiland beslaat. De hoofdstad is Dublin. Noord-Ierland, een deel van het Verenigd Koninkrijk, gelegen in het noordoosten van het eiland. De hoofdstad is Belfast. Sinds de inwerkingtreding van het Anglo-Ierse Verdrag in 1922 worden deze twee jurisdicties afzonderlijk bestuurd. Het Goede Vrijdagakkoord van 1998 schiep een kader van gedeelde politieke instellingen tussen de twee delen van Ierland en vergemakkelijkte ook de herstel van zelfbestuur in Noord-Ierland, met uitzondering van een aantal gereserveerde en uitgesloten aangelegenheden. Er zijn dus drie administraties die Ierland besturen: Noord-Ierland: Regering van het Verenigd Koninkrijk (gereserveerde en uitgesloten aangelegenheden) Noord-Ierse Executive (alle andere aangelegenheden) Republiek Ierland: Ierse regering (alle aangelegenheden) Daarnaast zijn zowel de Republiek Ierland als het Verenigd Koninkrijk lidstaten van de Europese Unie.",
"Eerste Amendement van de Grondwet van Ierland\nHet Eerste Amendement van de Grondwet van Ierland werd bewerkstelligd door de Eerste Amendement van de Grondwet Act, 1939, en ondertekend op 2 september 1939. Het doel ervan was om de grondwettelijke definitie van \"oorlogstijd\" uit te breiden tot een periode waarin een oorlog plaatsvindt waaraan de staat niet direct deelneemt. Het werd aangenomen de dag nadat Duitsland Polen binnenviel, en het stelde de regering in staat om noodbevoegdheden uit te oefenen tijdens de Tweede Wereldoorlog (in Ierland bekend als The Emergency), ondanks het feit dat de staat neutraal was. Het amendement betekent dat de staat deze bevoegdheden onder dergelijke omstandigheden mag uitoefenen, op voorwaarde dat de Oireachtas (parlement) een \"nationale noodsituatie\" uitroept.",
"Twintigste Amendement van de Grondwet van Ierland\nHet Twintigste Amendement van de Grondwet van Ierland voorzag in constitutionele erkenning van lokaal bestuur en vereiste dat er minstens om de vijf jaar lokale verkiezingen plaatsvinden. Het werd ingevoerd door de Wet betreffende het Twintigste Amendement van de Grondwet, 2001, die op 11 juni 1999 via referendum werd goedgekeurd en op 23 juni van hetzelfde jaar werd ondertekend.",
"Wijzigingen van de Grondwet van Ierland\nEen wijziging kan worden aangebracht in elk onderdeel van de Grondwet van Ierland, maar alleen via een referendum. Een wijziging moet eerst worden goedgekeurd door beide Kamers van de Oireachtas (parlement), vervolgens worden voorgelegd aan een referendum en ten slotte door de President worden ondertekend. Naast constitutionele referenda, voorziet de grondwet ook in een referendum over een gewone wet, bekend als het gewone referendum, maar zo'n referendum heeft tot nu toe nog niet plaatsgevonden."
] | 26 |
Eminem was geen origineel lid van Soul Intent.
|
[
"Soul_Intent",
"Legacy_(Eminem_song)",
"Just_Lose_It",
"Infinite_(Eminem_album)",
"Recovery_(Eminem_album)",
"Encore_(Eminem_album)",
"Encore_(Eminem_song)"
] |
[
"Eminem\nMarshall Bruce Mathers III (geboren 17 oktober 1972), professioneel bekend als Eminem (vaak gestyled als EMINƎM), is een Amerikaanse rapper, platenproducent en acteur. Eminem is de best verkopende artiest van de jaren 2000 in de Verenigde Staten. Gedurende zijn carrière heeft hij 10 nummer-een albums op de Billboard 200 en vijf nummer-een singles op de Billboard Hot 100 gehad. Met Amerikaanse verkoopcijfers van 45,1 miljoen albums en 42 miljoen tracks (stand juni 2014) is Eminem de op een na best verkopende mannelijke artiest uit het Nielsen SoundScan-tijdperk, de zesde best verkopende artiest in de Verenigde Staten en de best verkopende hiphop-artiest. Wereldwijd heeft hij meer dan 172 miljoen albums verkocht, waardoor hij een van 's werelds best verkopende artiesten is. Rolling Stone plaatste hem op de 83e plaats op hun lijst van 100 Grootste Artiesten Aller Tijden en noemde hem de Koning van Hip Hop. Na zijn debuutalbum Infinite (1996) en de Slim Shady EP (1997) tekende Eminem bij Aftermath Entertainment van Dr. Dre en bereikte vervolgens in 1999 mainstream populariteit met The Slim Shady LP, waarmee hij zijn eerste Grammy Award voor Beste Rap Album won. Zijn volgende twee releases, The Marshall Mathers LP uit 2000 en The Eminem Show uit 2002, waren wereldwijde successen, elk gecertificeerd als diamant in de VS, en beide wonnen ze de Grammy Award voor Beste Rap Album - waardoor Eminem de eerste artiest werd die de prijs won voor drie opeenvolgende lp's. Deze werden gevolgd door Encore in 2004, wederom een kritiek en commercieel succes. Eminem nam een pauze na een tournee in 2005 en bracht Relapse uit in 2009 en Recovery in 2010. Beide wonnen Grammy Awards en Recovery was het best verkochte album van 2010 wereldwijd, de tweede keer dat hij het internationaal best verkochte album van het jaar had (na The Eminem Show). Eminem's achtste album, The Marshall Mathers LP 2 uit 2013, won twee Grammy Awards, waaronder Beste Rap Album; het breidde zijn record uit voor de meeste overwinningen in die categorie en zijn Grammy-totaal tot 15. Naast zijn solocarrière is Eminem een origineel lid van de Midwest hiphop-groepen Soul Intent en D12. Hij staat ook bekend om zijn samenwerkingen met de eveneens in Detroit gevestigde rapper Royce da 5'9''; de twee staan gezamenlijk bekend als Bad Meets Evil. Eminem heeft andere ondernemingen ontwikkeld, waaronder Shady Records, met manager Paul Rosenberg, die de carrières van artiesten als 50 Cent lanceerde. Eminem heeft ook zijn eigen kanaal, Shade 45, op Sirius XM Radio opgericht. In november 2002 speelde hij de hoofdrol in de hiphopfilm 8 Mile, die de Academy Award voor Beste Originele Song won voor \"Lose Yourself\", waarmee hij de eerste rapper werd die de prijs won. Eminem heeft cameo-optredens gemaakt in de films The Wash (2001), Funny People (2009), The Interview (2014) en de televisieserie Entourage (2010)."
] |
[
"Soul Intent\nSoul Intent kan verwijzen naar: Soul Intent (groep), een Amerikaanse hiphop groep; Soul Intent (EP), hun gelijknamige derde EP; Soul Intent (Pieces of a Dream album), 2009",
"Legacy (Eminem-nummer)\n`` Legacy '' is een nummer van de Amerikaanse hiphop-artiest Eminem, afkomstig van zijn achtste studioalbum The Marshall Mathers LP 2 (2013). Het nummer behandelt Eminem's disfunctionele jeugd. Het nummer werd geproduceerd door de Amerikaanse platenproducent Emile Haynie en geschreven door Eminem, Polina Goudieva, David Brook en Emile Haynie. Het nummer bevat extra zang van de Russische zangeres-songwriter Polina. `` Legacy '' werd bij de release van het album over het algemeen positief ontvangen door muziekcritici. Het nummer bereikte later de 44e plaats in de US Billboard Hot R&B/Hip-Hop Songs. `` Legacy '' werd een van de officiële themaliedjes van WrestleMania XXX.",
"Just Lose It\n``Just Lose It'' is een nummer van de Amerikaanse rapper Eminem van zijn vijfde studioalbum *Encore* (2004). Het werd uitgebracht als de eerste single van *Encore* en werd later opgenomen op zijn greatest hits-compilatiealbum *Curtain Call: The Hits* (2005). Het nummer veroorzaakte controverse omdat de tekst en de videoclip Michael Jackson parodieerden, die op dat moment werd beschuldigd van kindermisbruik. Het nummer maakt ook grappen over Beavis/Cornholio, MC Hammer, Madonna en anderen. Het parodieert ook sterk Pee-wee Herman, tot en met het imiteren van zijn kenmerkende kreet in het refrein en Eminem die zich als hem kleedt in de video. Het nummer bereikte nummer één in het Verenigd Koninkrijk, Australië en Nieuw-Zeeland, en nummer zes in de Amerikaanse Billboard Hot 100. Ondanks de hoge notering presteerde het nummer niet zo goed als zijn twee voorgaande eerste singles, ``The Real Slim Shady'' (2000) en ``Without Me'' (2002).",
"Infinite (Eminem album)\nInfinite is het debuutstudioalbum van de Amerikaanse rapper Eminem. Het werd uitgebracht op 12 november 1996 door Web Entertainment. De opnamesessies vonden plaats in de studio van de Bass Brothers, bekend als Bassmint Productions, met productie van Mr. Porter en Proof. Het album bevat gastvocalen van deze collega-rappers Proof, Mr. Porter, Eye-Kyu, Three en Thyme, evenals zangeres Angela Workman op één track, \"Searchin'\". Het album haalde de hitlijsten niet. Infinite werd officieel alleen op cassette en vinyl uitgebracht (500 cassette, 500 vinyl). Eminem verkocht deze tapes vanuit de kofferbak van zijn auto in Detroit. Het is niet officieel verkrijgbaar in online muziekwinkels (de single is wel beschikbaar op Apple Music en Spotify). Infinite kreeg aanvankelijk gemengde recensies van critici die de lyrische inhoud prezen, maar de productie van het album bekritiseerden. Het debuutalbum van de rapper heeft toch enige erkenning en retrospectieve bijval gekregen, terwijl Eminem's toekomstige albums veel succesvoller zouden blijken. Op 17 november 2016, vijf dagen na het 20-jarig jubileum van het album, plaatste Eminem een officiële remaster van het eerste nummer \"Infinite\" op zijn Vevo-kanaal, dat werd geremasterd door de Bass Brothers. Dit werd voor het eerst digitaal beschikbaar gemaakt.",
"Recovery (Eminem album)\nRecovery is het zevende studioalbum van de Amerikaanse rapper Eminem. Het werd uitgebracht op 18 juni 2010 door Aftermath Entertainment, Shady Records en Interscope Records als opvolger van Eminem's Relapse (2009). Oorspronkelijk gepland als Relapse 2, werd het album hernoemd naar Recovery toen Eminem vond dat de muziek van het nieuwe album verschilde van zijn voorganger. De productie van het album vond plaats in 2009 tot 2010 in verschillende opnamestudios en werd verzorgd door diverse platenproducenten, waaronder Alex da Kid, Just Blaze, Boi-1da, Jim Jonsin, DJ Khalil, Mr. Porter en Dr. Dre. Eminem werkte ook samen met artiesten als Pink, Lil Wayne, Slaughterhouse en Rihanna voor het album. Recovery bevatte meer introspectieve en emotionele content dan zijn voorganger en het thema van het album draaide om zijn positieve veranderingen, angst en emotionele drijfveren. Om het album te promoten, voerde hij de nummers van het album live uit op televisieprogramma's, tijdens prijsuitreikingen, muzikale evenementen en leidde hij ook The Recovery Tour. Het bracht vier singles voort; \"Not Afraid\", \"Love the Way You Lie\", \"No Love\" en \"Space Bound\", waarbij de eerste twee beide nummer één bereikten in de Billboard Hot 100. Het album heeft meer dan 4 miljoen exemplaren verkocht in de Verenigde Staten en bijna 10 miljoen exemplaren wereldwijd. Recovery heeft Eminem American Music Awards, Billboard Music Awards, Detroit Music Awards en Grammy Awards opgeleverd. Het werd ook genomineerd voor Brit Awards, Juno Awards en MTV Video Music Awards Japan. Recovery werd het best verkochte album van 2010 in de VS en wereldwijd. Bij de Grammy's van 2011 werd het genomineerd voor Album of the Year, Song of the Year en Record of the Year voor het album en de internationaal succesvolle single \"Love the Way You Lie\".",
"Encore (Eminem album)\nEncore (gestileerd als ƎNCORE) is het vijfde studioalbum van de Amerikaanse rapper Eminem. Het werd uitgebracht door Aftermath Entertainment, Shady Records en Interscope Records. De releasedatum stond gepland op 16 november 2004, maar werd vervroegd naar 12 november (toevallig precies acht jaar na de release van zijn debuutalbum, Infinite), nadat het album op internet was gelekt. Encore verkocht 710.000 exemplaren in de eerste drie dagen en verkocht meer dan 1,5 miljoen exemplaren in de eerste twee weken na de release in de Verenigde Staten, en werd medio december vier keer platina gecertificeerd. Negen maanden na de release stonden de wereldwijde verkopen van het album op 11 miljoen exemplaren. In december 2016 had het album meer dan 5 miljoen exemplaren in de Verenigde Staten en meer dan 23 miljoen exemplaren wereldwijd verkocht.",
"Encore (Eminem-nummer)\n`` Encore '' (gestileerd als '' ƎNCORE '' en soms bekend als `` Curtains Down '' ) is een nummer van rappers Eminem, 50 Cent en Dr. Dre, uitgebracht in 2004 als een vinylsingle in de VS. Het was het titelnummer van het Eminem-album, Encore, dat datzelfde jaar ook werd uitgebracht. Het is de derde single en het laatste nummer van het album. Het nummer werd genomineerd voor Beste Rap Performance door een Duo of Groep bij de Grammy Awards van 2006, maar verloor van het nummer `` Don't Phunk with My Heart '' van The Black Eyed Peas. Er is geen videoclip voor dit nummer gemaakt. Eminem, Dre en 50 Cent zouden later weer samenwerken aan het nummer `` Crack a Bottle '' van Relapse. Op Encore gaat `` One Shot 2 Shot '' over in de skit `` Final Thought '', die vervolgens overgaat in Encore, dat ook weer overgaat in de skit `` Curtains Down ''."
] | 27 |
Anoniem heeft de Scientology Kerk nooit geprotesteerd.
|
[
"Fair_Game_(Scientology)",
"Anderson_Report",
"Safe_Environment_Fund",
"Scientology_and_psychiatry",
"Church_of_Scientology_Moscow_v._Russia",
"The_Church_of_Scientology_(Melton)",
"Scientology:_The_Now_Religion"
] |
[
"Anonymous (groep)\nAnonymous is een losjes geassocieerd internationaal netwerk van activistische en hacktivistische entiteiten. Een website die nominaal met de groep is verbonden, beschrijft het als \"een internetbijeenkomst\" met \"een zeer losse en gedecentraliseerde commandostructuur die opereert op ideeën in plaats van op richtlijnen\". De groep werd bekend door een reeks veelbesproken publiciteitsstunts en distributed denial-of-service (DDoS)-aanvallen op overheids-, religieuze en bedrijfswebsites. Anonymous ontstond in 2003 op het imageboard 4chan, en vertegenwoordigde het concept van vele online en offline communitygebruikers die tegelijkertijd bestaan als een anarchistisch, gedigitaliseerd globaal brein. Anonymous-leden (bekend als \"Anons\") zijn in het openbaar te onderscheiden door het dragen van Guy Fawkes-maskers in de stijl zoals afgebeeld in de graphic novel en film V for Vendetta. In zijn vroege vorm werd het concept overgenomen door een gedecentraliseerde online community die anoniem op een gecoördineerde manier handelde, meestal naar een losjes zelfbedacht doel, en zich voornamelijk richtte op entertainment, of \"lulz\". Beginnend met Project Chanology in 2008 – een reeks protesten, grappen en hacks gericht op de Scientology Kerk – raakte het Anonymous-collectief steeds meer geassocieerd met collaboratief hacktivisme over een aantal internationale kwesties. Individuen die beweerden zich te identificeren met Anonymous ondernamen protesten en andere acties (inclusief directe actie) als vergelding voor op auteursrechten gerichte campagnes van brancheverenigingen van de film- en muziekindustrie. Latere doelwitten van Anonymous-hacktivisme waren onder andere overheidsinstanties van de VS, Israël, Tunesië, Oeganda en anderen; de Islamitische Staat van Irak en de Levant; kinderpornosites; auteursrechtagencies; de Westboro Baptist Church; en bedrijven zoals PayPal, MasterCard, Visa en Sony. Anons hebben publiekelijk steun betuigd aan WikiLeaks en de Occupy-beweging. Gerelateerde groepen LulzSec en Operation AntiSec voerden cyberaanvallen uit op Amerikaanse overheidsinstanties, media, videogamebedrijven, militaire aannemers, militair personeel en politieagenten, wat leidde tot de aandacht van de wetshandhaving voor de activiteiten van de groepen. Sommige acties van leden van de groep zijn beschreven als anti-zionistisch. Het heeft gedreigd Israël te cyberaan te vallen en heeft deelgenomen aan de \"#OpIsrael\"-cyberaanvallen op Israëlische websites op Yom HaShoah (Holocaust Remembrance Day) in 2013. Tientallen mensen zijn gearresteerd voor betrokkenheid bij Anonymous-cyberaanvallen, in landen waaronder de VS, het VK, Australië, Nederland, Spanje, India en Turkije. Evaluaties van de acties en effectiviteit van de groep lopen sterk uiteen. Aanhangers hebben de groep \"vrijheidsstrijders\" en digitale Robin Hoods genoemd, terwijl critici ze hebben omschreven als \"een cyber-lynchmob\" of \"cyberterroristen\". In 2012 noemde Time Anonymous een van de \"100 meest invloedrijke mensen\" ter wereld."
] |
[
"Fair Game (Scientology)\nDe term Fair Game wordt gebruikt om de beleidslijnen en praktijken te beschrijven die door de Scientology Kerk worden uitgevoerd tegen mensen en groepen die zij als vijanden beschouwt. Oprichter L. Ron Hubbard stelde dit beleid in de jaren 50 vast, als reactie op kritiek van binnen en buiten zijn organisatie. Individuen of groepen die als \"Fair Game\" worden beschouwd, worden gezien als een bedreiging voor de Kerk en kunnen, volgens het beleid, met alle mogelijke middelen worden gestraft en lastiggevallen. In 1968 schafte Hubbard het gebruik van de term \"Fair Game\" officieel af vanwege de negatieve publiciteit die het veroorzaakte, hoewel de agressieve reactie van de Kerk op kritiek voortduurde. Door de principes van Fair Game toe te passen, richtten Hubbard en zijn volgelingen zich op veel individuen, evenals op overheidsfunctionarissen en -instanties, waaronder een programma van geheime en illegale infiltratie van de IRS en andere Amerikaanse overheidsinstanties in de jaren 70. Ze voerden ook privé-onderzoeken uit, pleegden karaktermoord en namen juridische stappen tegen critici van de Kerk in de media. Het beleid blijft van kracht en is door de Scientology Kerk verdedigd als een kerkelijke kernpraktijk.",
"Anderson Report\nHet Anderson Report is de gangbare naam van het rapport van de Board of Inquiry into Scientology, een officieel onderzoek naar de Church of Scientology uitgevoerd voor de staat Victoria, Australië. Het werd geschreven door Kevin Victor Anderson QC en gepubliceerd in 1965. Het rapport leidde tot wetgeving die probeerde Scientology in Victoria te verbieden en soortgelijke wetgeving in verschillende andere staten van Australië. Er werden geen veroordelingen uitgesproken onder de wetgeving en scientologen bleven hun geloof belijden, hoewel het hoofdkwartier werd verplaatst naar Zuid-Australië. De wetgeving is in alle staten ingetrokken en later werd Scientology door het High Court of Australia als een religie erkend.",
"Veilig Omgevingsfonds\nHet Veilig Omgevingsfonds was een organisatie van de Scientology Kerk die geld inzamelde voor de verdediging van de Scientology-bestuurders die werden aangeklaagd (en uiteindelijk veroordeeld) voor hun rol in een criminele samenzwering tegen de Amerikaanse overheid en talloze andere publieke en private organisaties en individuen. De term \"veilige omgeving\" werd gebruikt door Scientology-oprichter L. Ron Hubbard om te verwijzen naar zijn opvatting van Scientology's organisaties als een bolwerk tegen wat hij beschreef als \"de gevaarlijke omgeving van de wog – niet-Scientology – wereld, van onrechtvaardigheid, plotselinge ontslagen, oorlog, atoombommen\", die \"alleen zouden aanhouden en ons zouden lastigvallen als we er niet in slagen onze veilige omgeving over de hele wereld te verspreiden\".",
"Scientologie en psychiatrie\nDe Scientology-beweging werd opgericht door L. Ron Hubbard. Hubbard zocht aanvankelijk zelf psychiatrische hulp. Later identificeerde hij zich als een – niet-geaccrediteerde – psycholoog. Zijn werk werd afgewezen door de reguliere psychiatrie en Hubbard werd publiekelijk voor gek verklaard door psychiaters die door zijn tweede vrouw Sara werden geraadpleegd. Daarna was Hubbard steeds kritischer over psychiatrie, psychologie en psychoanalyse. Uiteindelijk leerde Hubbard dat psychiaters achter een wereldwijde samenzwering zaten en Hubbard had de term \"psychiater\" hergedefinieerd tot \"een antisociale vijand van het volk\". Sinds de oprichting van de Scientology Kerk in 1954 heeft de organisatie zich sterk verzet tegen de medische specialismen psychiatrie en psychologie. Scientologen beschouwen psychiatrie als een barbaars en corrupt beroep en moedigen alternatieve zorg aan, gebaseerd op spirituele genezing. Volgens de Scientology Kerk heeft de psychiatrie een lange geschiedenis van onjuiste en misbruikmakend zorg. De standpunten van de groep zijn betwist, bekritiseerd en veroordeeld door experts in de medische en wetenschappelijke gemeenschap en zijn een bron van publieke controverse. De bezwaren van de Scientology Kerk tegen seculiere ideeën over geestelijke gezondheid zijn religieus van aard, gebaseerd op de overtuiging dat mensen in wezen goddelijke wezens zijn die zijn getekend door negatieve ervaringen die in verschillende levens zijn opgedaan. Scientology beweert ook dat de seculiere perceptie van wat geestelijk normaal is niet op wetenschap is gebaseerd, een tegenspraak met de beweringen van psychiatrie en psychologie.",
"Kerk van Scientology Moskou tegen Rusland\nKerk van Scientology Moskou tegen Rusland – [2007] – EHRM 258 is een zaak van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens, betreffende Artikel 11 van het Verdrag. In deze zaak veroordeelde het Europees Hof voor de Rechten van de Mens in Straatsburg de weigering van de Moskouse stadsregering om de Kerk van Scientology van Moskou te registreren als een religieuze organisatie, en oordeelde dat Rusland daarmee de rechten van de Kerk van Scientology had geschonden onder Artikel 11 (het recht op vrijheid van vereniging), “gelezen in het licht van Artikel 9” (het recht op vrijheid van godsdienst). Specifiek bepaalde het Hof dat de Moskouse autoriteiten, door de registratie van de Kerk van Scientology van Moskou niet in overweging te nemen, “niet te goeder trouw handelden en hun plicht tot neutraliteit en onpartijdigheid jegens de religieuze gemeenschap van de verzoeker verwaarloosden”. Het Hof kende de Kerk ook € 10.000 toe voor immateriële schade en € 15.000 voor kosten en uitgaven.",
"De Scientologykerk (Melton)\nDe Scientologykerk is een boek uit 2000 over de Scientologykerk van religiewetenschapper J. Gordon Melton. Het is het eerste deel van een serie boeken over nieuwe religieuze bewegingen uitgegeven door het Center for Studies on New Religions.",
"Scientology: De Hedendaagse Religie\nScientology: De Hedendaagse Religie is een non-fictieboek over Scientology, geschreven door George Malko. Het boek was de eerste volledige analyse van de geschiedenis rond de oprichting van de Scientology Kerk en L. Ron Hubbard. De auteur voerde interviews met leden en geeft analyses van bepaalde praktijken. Het boek werd in 1970 in hardcover uitgegeven door Delacorte Press en in 1971 in paperback door Dell Publishing."
] | 28 |
Tiger Woods won de Arnold Palmer Invitational niet.
|
[
"1999_PGA_Championship",
"1997_Masters_Tournament",
"2005_Masters_Tournament",
"2006_PGA_Championship",
"2005_WGC-American_Express_Championship",
"2006_WGC-Bridgestone_Invitational",
"2006_Open_Championship"
] |
[
"Tiger Woods\nEldrick Tont \"Tiger\" Woods (geboren 30 december 1975) is een Amerikaanse professionele golfer die behoort tot de meest succesvolle golfers aller tijden. Hij is jarenlang een van de best betaalde atleten ter wereld geweest. Na een uitmuntende junior-, college- en amateurcarrière werd Woods op 20-jarige leeftijd, aan het einde van de zomer van 1996, professional. In april 1997 had hij al zijn eerste major gewonnen, de Masters van 1997. Woods won dit toernooi met een recordbrekende prestatie, met 12 slagen voorsprong en een winst van $ 486.000. Hij bereikte voor het eerst de nummer één positie op de wereldranglijst in juni 1997, na minder dan een jaar als professional. Gedurende de jaren 2000 was Woods de dominante kracht in de golf; van augustus 1999 tot september 2004 (264 weken) en van juni 2005 tot oktober 2010 (281 weken) was Woods de hoogst geklasseerde mannelijke golfer ter wereld. Van december 2009 tot begin april 2010 nam Woods verlof van professionele golf om zich te concentreren op zijn privéleven nadat hij ontrouw had toegegeven. Ondanks pogingen tot verzoening, scheidden hij en zijn vrouw Elin Nordegren uiteindelijk. Zijn vele vermeende buitenechtelijke affaires werden door verschillende vrouwen onthuld via vele wereldwijde mediabronnen. Dit werd gevolgd door een verlies van golfvorm, en zijn ranking daalde geleidelijk tot een dieptepunt van nummer 58 in november 2011. Hij beëindigde een reeks van 107 weken zonder overwinning toen hij in december 2011 triomfeerde in de Chevron World Challenge. Na het winnen van de Arnold Palmer Invitational op 25 maart 2013 steeg hij opnieuw naar de nummer 1 positie, waarbij hij de toppositie behield tot mei 2014. Woods onderging een rugoperatie in april 2014 en september 2015 en heeft sindsdien moeite om zijn dominante vorm terug te winnen. Op 29 maart 2015 was Woods gezakt naar # 104, voor het eerst sinds 1996 buiten de top 100. In mei 2016 viel Woods voor het eerst in zijn professionele carrière uit de wereldtop 500. Woods heeft talloze golfrecords gebroken. Hij is het langst en het vaakst nummer één ter wereld geweest van alle golfers. Hij heeft elf keer de PGA Player of the Year Award gewonnen, acht keer de Byron Nelson Award voor de laagste gecorrigeerde gemiddelde score, en heeft het record van het leiden van de geldranglijst in tien verschillende seizoenen. Hij heeft 14 professionele major golfkampioenschappen gewonnen, de op een na hoogste van alle spelers (Jack Nicklaus leidt met 18), en 79 PGA Tour-evenementen, de op een na hoogste aller tijden na Sam Snead, die 82 overwinningen had. Hij heeft meer carrière major overwinningen en carrière PGA Tour overwinningen dan enige andere actieve golfer. Hij is de jongste speler die de carrière Grand Slam heeft behaald, en de jongste en snelste om 50 toernooien op de tour te winnen. Daarnaast is Woods pas de tweede golfer (na Nicklaus) die drie keer een carrière Grand Slam heeft behaald. Woods heeft 18 World Golf Championships gewonnen en won minstens één van die evenementen in elk van de eerste 11 jaar nadat ze in 1999 begonnen. Woods en Rory McIlroy zijn de enige golfers die zowel de Zilveren Medaille als de Gouden Medaille hebben gewonnen op het Open Kampioenschap."
] |
[
"PGA Kampioenschap 1999\nHet PGA Kampioenschap van 1999 was het 81e PGA Kampioenschap, gehouden van 12 tot en met 15 augustus in de Medinah Country Club in Medinah, Illinois, een buitenwijk ten noordwesten van Chicago. Tiger Woods, 23 jaar oud, won zijn eerste PGA Kampioenschap en zijn tweede major, één slag voorsprong op de nummer twee Sergio García, 19 jaar oud. Destijds voorspelden velen (inclusief de bekende commentator Gary McCord) dat dit het begin zou markeren van een lange rivaliteit tussen Woods en García. García's extraverte gedrag tijdens het toernooi had de aandacht getrokken van veel golf fans. García zou pas een major winnen tijdens het Masters Tournament van 2017. Hoewel dit het eerste PGA Kampioenschap was dat in Medinah werd gehouden, was het de vierde major; het US Open werd gehouden op Baan nummer 3 in 1949, 1975 en 1990. Het PGA Kampioenschap keerde zeven jaar later terug in 2006, ook gewonnen door Woods, en Medinah was gastheer van de Ryder Cup in 2012.",
"Masters Tournament 1997\nHet Masters Tournament van 1997 was het 61e Masters Tournament, gehouden van 10 tot en met 13 april in de Augusta National Golf Club in Augusta, Georgia. Tiger Woods won zijn eerste major kampioenschap, twaalf slagen voorsprong op de nummer twee Tom Kite. Tot en met 2017 zijn de overwinningsmarge en de vierdaagse score van 270 (-18) toernooirecords. Woods werd ook zowel de jongste (21) als de eerste niet-blanke speler die won. Woods worstelde op zijn eerste negen holes van de eerste ronde, eindigend op 4-over-par 40. Vier birdies en een eagle leverden hem een 6-under-par 30 op de achternegen op, voor een 70, drie slagen achter de eerste ronde leider John Huston. In de tweede en derde ronde scoorde Woods de beste rondes van elke dag (65-66) om een commanderende voorsprong van negen slagen te openen. Een laatste ronde van 69 gaf Woods een toernooirecord van 270 (-18), waarmee hij het vorige record van 271 uit 1965 van Jack Nicklaus verbeterde en dat van Raymond Floyd in 1976 evenaarde. Woods' overwinning zette kijkcijferrecords voor golf; de uitzending van de laatste ronde op zondag werd door naar schatting 44 miljoen kijkers in de Verenigde Staten bekeken.",
"Masters Tournament 2005\nHet Masters Tournament 2005 was het 69e Masters Tournament, gespeeld van 7 tot en met 10 april in de Augusta National Golf Club in Augusta, Georgia. Tiger Woods, 29, won zijn vierde groene jas op de eerste hole van een play-off met Chris DiMarco. Regen was de hele week een factor en vertraagde een groot deel van het spel. De prijzenpot bedroeg $ 7,0 miljoen met een winnaarsdeel van $ 1,26 miljoen. Het was de negende van Woods' veertien major kampioenschappen. Dit Masters was de laatste deelname voor drie voormalige kampioenen: Tommy Aaron (1973), Billy Casper (1970), en zesvoudig winnaar Jack Nicklaus. Ryan Moore was beste amateur met 287 (-1), de beste score door een amateur sinds 1978, en verdiende een vrijstelling voor het toernooi van 2006. Jerry Pate, een niet-spelende genodigde, won de 46e Par-3 wedstrijd op woensdag met een vijf-onder-par 22.",
"PGA Kampioenschap 2006\nHet PGA Kampioenschap 2006 was het 88ste PGA Kampioenschap, gespeeld van 17 tot en met 20 augustus in de Medinah Country Club in Medinah, Illinois, een buitenwijk ten noordwesten van Chicago. Tiger Woods won zijn derde PGA Kampioenschap, vijf slagen voorsprong op de nummer twee Shaun Micheel, de kampioen van 2003. Woods' overwinning was zijn 12e major kampioenschap. De No. 3 baan was de langste tot dan toe in de geschiedenis van de major kampioenschappen. Medinah was eerder gastheer van het toernooi in 1999, toen Woods zijn eerste PGA Kampioenschap won. De totale prijzenpot bedroeg $ 6,8 miljoen met een winnaarsdeel van $ 1,224 miljoen.",
"2005 WGC-American Express Championship\nHet 2005 WGC-American Express Championship was een professioneel golftornooi dat van 6 tot en met 9 oktober werd gehouden op de Harding Park Golf Course in San Francisco, Californië. Het was het zesde WGC-American Express Championship-toernooi en het derde van de drie World Golf Championships-evenementen die in 2005 werden gehouden. Wereldnummer 1 Tiger Woods won het toernooi en pakte daarmee zijn vierde WGC-American Express Championship en zijn tiende World Golf Championships-titel. Woods versloeg John Daly op de tweede hole van een play-off toen Daly een putt van twee voet (0,6 m) voor par miste.",
"WGC-Bridgestone Invitational 2006\nDe WGC-Bridgestone Invitational 2006 was een golftoernooi dat werd gehouden van 24 tot en met 27 augustus 2006 op de South Course van de Firestone Country Club in Akron, Ohio. Het was het achtste WGC-Bridgestone Invitational toernooi en het tweede van vier World Golf Championships evenementen die in 2006 werden gehouden. Wereldnummer 1 Tiger Woods won het toernooi om de WGC-Bridgestone Invitational te behouden en zijn elfde World Golf Championships titel te claimen, zijn vijfde Invitational titel. Hij won in een play-off van Stewart Cink, die ook een 10-under par 270 scoorde.",
"Open Kampioenschap 2006\nHet Open Kampioenschap 2006 was het 135e Open Kampioenschap, gespeeld van 20 tot en met 23 juli in Royal Liverpool Golf Club. Tiger Woods hield Chris DiMarco, Ernie Els, Jim Furyk en Sergio García af voor een overwinning met twee slagen. De overwinning was zijn tweede opeenvolgende Open Kampioenschap titel en zijn derde in totaal. Het was ook Woods' eerste grote toernooiwinst sinds de dood van zijn vader, Earl Woods, in mei. De prijzenpot bedroeg £ 4.000.000, en de winnaar ontving £ 720.000. Met behulp van de wisselkoersen ten tijde van het toernooi bedroeg de prijzenpot $ 5.797.724 voor de Order of Merit ranglijsten van de European Tour en $ 7.300.000 voor de geldranglijst van de PGA Tour."
] | 29 |
Selena was een zangeres.
|
[
"Selena_Lee",
"Dreaming_of_You_(Selena_album)",
"Sonia_&_Selena",
"Graciela_Beltrán",
"Selena_albums_discography",
"Entre_a_Mi_Mundo",
"Dame_Tu_Amor_(song)"
] |
[
"Selena\nSelena Quintanilla-Pérez ( -LSB- seˈlena kintaˈniʝa ˈpeɾes -RSB- of -LSB- seˈlena kintaˈniʎa ˈpeɾeθ -RSB- 16 april 1971 – 31 maart 1995) was een Amerikaanse zangeres, songwriter, woordvoerster, model, actrice en modeontwerpster. Ze werd de 'Koningin van de Tejano-muziek' genoemd en haar bijdragen aan muziek en mode maakten haar een van de meest gevierde Mexicaans-Amerikaanse artiesten van de late 20e eeuw. Het tijdschrift Billboard noemde haar de \"beste Latijns-Amerikaanse artiest van de jaren '90\" en de \"best verkopende Latijns-Amerikaanse artiest van het decennium\". Media noemden haar de \"Tejano Madonna\" vanwege haar kledingkeuzes. Ze behoort ook tot de meest invloedrijke Latijns-Amerikaanse artiesten aller tijden en wordt gecrediteerd voor het lanceren van een muziekgenre in de mainstream markt.\n\nHet jongste kind van de familie Quintanilla, debuteerde ze in 1980 op de muziekscene als lid van de band Selena y Los Dinos, die ook haar oudere broers en zussen A.B. Quintanilla en Suzette Quintanilla omvatte. Selena begon professioneel op te nemen in 1982. In de jaren 80 werd ze vaak bekritiseerd en kreeg ze geen boekingen in locaties in Texas voor het uitvoeren van Tejano-muziek - een door mannen gedomineerd muziekgenre. Haar populariteit groeide echter nadat ze in 1987 de Tejano Music Award voor Female Vocalist of the Year won, een prijs die ze negen opeenvolgende keren won. Selena tekende in 1989 bij EMI Latin en bracht datzelfde jaar haar gelijknamige debuutalbum uit, terwijl haar broer haar belangrijkste muziekproducent en songwriter werd.\n\nSelena bracht Entre a Mi Mundo (1992) uit, dat 19 niet-opeenvolgende weken op nummer één stond in de U.S. Billboard Regional Mexican Albums chart. Het commerciële succes van het album leidde ertoe dat muziekcritici het album de \"doorbraak\"-opname van haar muzikale carrière noemden. Een van de singles, \"Como La Flor\", werd een van haar meest populaire kenmerkende nummers. Live! (1993) won de Best Mexican/American Album bij de Grammy Awards van 1994, en werd de eerste opname van een Tejano-artiest die dat deed. In 1994 bracht Selena Amor Prohibido uit, dat een van de best verkochte Latijns-Amerikaanse albums in de Verenigde Staten werd. Het werd door critici geprezen als verantwoordelijk voor het eerste verkoopbare tijdperk van de Tejano-muziek, omdat het een van de populairste Latijns-muziek subgenres van die tijd werd. Selena begon met het opnemen van Engelstalige nummers voor haar crossover-album.\n\nNaast muziek was Selena actief in haar gemeenschap en schonk ze haar tijd aan maatschappelijke doelen. Coca-Cola benoemde haar tot woordvoerster in Texas. Selena werd een sekssymbool; ze werd vaak bekritiseerd voor het dragen van suggestieve outfits in het licht van haar opmerkingen over het zijn van een rolmodel voor jonge vrouwen. Selena en haar gitarist, Chris Pérez, trouwden in april 1992 in het geheim nadat haar vader bezorgdheid had geuit over hun relatie. Op 31 maart 1995 werd Selena doodgeschoten door Yolanda Saldívar, haar vriendin en voormalige medewerkster van haar Selena Etc. boutiques. Saldívar werd door de politie in het nauw gedreven toen ze probeerde te vluchten en dreigde zichzelf te doden, maar werd overgehaald om zich over te geven en werd veroordeeld tot levenslange gevangenisstraf met een mogelijke voorwaardelijke vrijlating na 30 jaar. Saldívar zit momenteel gevang in de Mountain View Unit in Gatesville, Texas. Twee weken later verklaarde George W. Bush - toenmalig gouverneur van Texas - Selena's verjaardag tot Selena Day in Texas. Haar postume crossover-album, Dreaming of You (1995), debuteerde bovenaan de Billboard 200, waardoor Selena de eerste Latijns-Amerikaanse artiest was die dit voor elkaar kreeg. In 1997 bracht Warner Bros. Selena uit, een film over haar leven en carrière, met Jennifer Lopez als Selena en Lupe Ontiveros als Saldívar. Selena heeft wereldwijd meer dan 60 miljoen albums verkocht."
] |
[
"Selena Lee\nSelena Lee Canales (geboren 19 september 1995) is een Amerikaanse zangeres/songwriter. Ze is door de minister van Buitenlandse Zaken van Rhode Island erkend als iemand die een uitzonderlijke bijdrage heeft geleverd aan de Hondurese gemeenschap. Selena Lee begon haar muzikale carrière op 11-jarige leeftijd. Lee lanceerde haar solocarrière met haar eerste single \"I Remember\" in 2013. Haar nummer werd positief ontvangen in de VS en werd populair in Centraal-Amerika, met radio-uitzendingen in Honduras. Haar populariteit in Latijns-Amerika nam toe toen ze werd uitgenodigd om het Amerikaanse volkslied te zingen in Fenway Park in Boston. Selena Lee stond in verschillende tijdschriften in de Verenigde Staten, waaronder de Spaanse online nieuwssite El Planeta uit Boston. In Honduras stond Lee in El Heraldo, Diez, La Tribuna en de nationale krant La Prensa.",
"Dreaming of You (Selena album)\nDreaming of You is het vijfde en laatste studioalbum van de Amerikaanse zangeres Selena. Postuum uitgebracht op 18 juli 1995 door EMI Latin en EMI Records, was het een onmiddellijk commercieel en kritisch succes, debuteerde het bovenaan de Amerikaanse Billboard 200 - het eerste overwegend Spaanstalige album dat dit deed. Het verkocht 175.000 exemplaren op de eerste dag van uitgave in de VS - een toenmalig record voor een vrouwelijke zangeres. Met een verkoop van 331.000 exemplaren in de eerste week, werd het de op een na hoogste eerste-weekverkoop voor een vrouwelijke muzikant sinds Nielsen Soundscan in 1991 begon met het bijhouden van albumverkopen. Billboard magazine verklaarde het een \"historische\" gebeurtenis, terwijl Time zei dat de opname Selena's muziek naar een breder publiek bracht. Het won Album of the Year bij de Tejano Music Awards van 1996 en Female Pop Album of the Year bij de 2e jaarlijkse Billboard Latin Music Awards.\n\nNa het tekenen van een platencontract met EMI Latin in 1989, weigerde het label Selena een gevraagde crossover nadat ze drie demo-opnames had gemaakt. Nadat haar Grammy Award-nominatie voor Live (1993) werd aangekondigd, tekende Selena bij SBK Records om te beginnen met het opnemen van haar crossover-album, wat voorpaginanieuws was in Billboard magazine. In maart 1994 bracht ze Amor Prohibido uit; in interviews zei ze dat haar Engelstalige album nog steeds in ontwikkeling was. Opnamesessies voor Dreaming of You begonnen in december 1994; Selena nam vier nummers op die voor het album waren bedoeld. Op 31 maart 1995 werd ze doodgeschoten door Yolanda Saldívar, de voormalige manager van haar Selena Etc. boetieks, over een geschil over claims van verduistering.\n\nHet album bevat enkele eerder uitgebrachte nummers, evenals enkele niet-uitgebrachte Engelstalige en Spaanstalige nummers die tussen 1992 en 1995 zijn opgenomen. De nummers zijn een mix van Amerikaanse pop en Latijns-Amerikaanse muziek, waarbij de eerste helft van Dreaming of You R&B en popballads bevat, terwijl de tweede helft Selena's Latijns-getinte repertoire laat zien. Zes nummers van het album werden als singles uitgebracht. De eerste vier singles, \"I Could Fall in Love\", \"Tú Sólo Tú\", \"Techno Cumbia\" en \"Dreaming of You\", haalden de top tien in de Amerikaanse hitlijsten. Het titelnummer werd Selena's hoogst genoteerde Billboard Hot 100 single van haar carrière, piekte op nummer tweeëntwintig en werd de achtentachtigste Hot 100 single aller tijden genoemd.\n\nDreaming of You behoorde tot de tien best verkopende debuuts van een muzikant, best verkopende debuut van een vrouwelijke artiest en het snelst verkopende Amerikaanse album van 1995. Het is sindsdien gerangschikt onder de beste en belangrijkste opnames die tijdens het rock-and-roll-tijdperk zijn geproduceerd. Media hebben de opname sindsdien gerangschikt onder de beste postume releases. Toen Dreaming of You op nummer één piekte, kwam Tejano-muziek op de mainstream markt. Muziekcritici zeiden dat de algemene bevolking van de VS Tejano of Latijns-Amerikaanse muziek niet had gekend als het niet voor Dreaming of You was geweest. De Recording Industry Association of America (RIAA) certificeerde het album 35 × platina (Latijns veld), voor de verzending van 3,5 miljoen exemplaren in de VS. Het album werd uiteindelijk goud gecertificeerd door Music Canada en door Asociación Mexicana de Productores de Fonogramas y Videogramas (AMPROFON). Vanaf januari 2015 heeft het album wereldwijd vijf miljoen exemplaren verkocht en blijft het best verkopende Latijns-Amerikaanse album aller tijden in de VS.",
"Sonia & Selena\nSonia & Selena, ook bekend als Sonia y Selena, was een Spaans-Latijns popduo gevormd door Sonia Madoc en Selena Leo in 2000. Ze werden succesvol met hun eerste album Yo quiero bailar (Ik wil dansen). De groep ging in 2002 uit elkaar.",
"Graciela Beltrán\nGraciela Beltrán (geboren 29 december 1974) is een Mexicaanse zangeres en actrice. Ze begon op zesjarige leeftijd te zingen in restaurants en op feestjes in de omgeving van Los Angeles. Ze wordt beschouwd als een van de meest emblematische zangeressen van de regionale Mexicaanse muziek. Volgens MTV is ze \"wijd bekend als een van de meest invloedrijke vrouwelijke stemmen van de regionale Mexicaanse muziek. Beltrán wordt gecrediteerd met het helpen vormen van het genre, evenals het versterken van de positie van vrouwen daarin.\" Beltrán was te horen op het album Las Reinas Del Pueblo, met de beroemde Mexicaans-Amerikaanse zangeres Selena, dat wereldwijd meer dan 5 miljoen exemplaren heeft verkocht.",
"Discografie van Selena's albums\nDe Amerikaanse zangeres Selena heeft vijf studioalbums, drie live-albums, drie boxsets, twee remixalbums, één soundtrackalbum en twintig compilatiealbums uitgebracht. Selena wordt gecrediteerd voor het verheffen van een muziekgenre naar de mainstream markt en blijft de best verkopende Tejano-artiest, wiens postume releases blijven overtreffen die van levende muzikanten. Vanaf 2015 heeft de zangeres wereldwijd 60 miljoen exemplaren verkocht en werd ze door Billboard magazine uitgeroepen tot \"Top Latin Artist of the '90s\" en \"Best-selling Latin Artist of the Decade\". Selena's carrière begon in 1980 als leadzangeres van Los Dinos. Haar albums met Los Dinos op onafhankelijke labels wisten geen chartsucces te behalen. Negen jaar later tekende ze bij EMI Latin als soloartiest, hoewel haar band bleef touren met haar. Ze bracht datzelfde jaar haar gelijknamige debuutalbum uit, dat piekte op nummer zeven in de Amerikaanse Billboard Regional Mexican Albums-hitlijst. Met Selena overtrof de zangeres andere concurrerende vrouwelijke Tejano-artiesten. Haar tweede album, Ven Conmigo, werd een jaar later uitgebracht en werd aangeprezen als de eerste Tejano-opname van een vrouwelijke muzikant die de gouden status in de Verenigde Staten bereikte. In 1992 bracht Selena haar \"doorbraakalbum\" Entre a Mi Mundo uit, dat de carrière van de zangeres in Mexico lanceerde samen met de single \"Como la Flor\". Entre a Mi Mundo werd de eerste Tejano-opname van een vrouwelijke artiest die meer dan 300.000 exemplaren verkocht en was het best verkochte Regional Mexican Album van 1993; het staat ook op de tweede plaats in de Regional Mexican Albums All-time chart. In 1993 bracht Selena Live uit, dat drie studiotracks bevatte. Live piekte op nummer twee in de nieuw gevormde Amerikaanse Billboard Top Latin Albums-hitlijst en werd gecertificeerd goud door de Recording Industry Association of America (RIAA) voor verzendingen van 500.000 exemplaren. Selena bracht in maart 1994 Amor Prohibido uit; het werd dubbel Diamant gecertificeerd door de RIAA, wat duidt op verzendingen van twee miljoen exemplaren in de Verenigde Staten. Bovendien bracht het album vier opeenvolgende Amerikaanse nummer 1-singles voort. Tegen december 1994 werd Amor Prohibido de tweede Tejano-opname die een jaaromzet van 500.000 exemplaren behaalde. Het werd beschouwd als haar \"grootste album\" en kreeg de eer Tejano-muziek te populariseren onder een jonger en breder publiek dan ooit tevoren in de geschiedenis van het genre. Met Amor Prohibido werd Selena beschouwd als \"groter dan Tejano zelf\" en brak ze barrières in de Latijns-Amerikaanse muziekwereld. Dit bracht EMI ertoe om Selena te gaan promoten als een Amerikaanse popartiest, in de overtuiging dat ze haar hoogtepunt in de Latijns-Amerikaanse muziekmarkt had bereikt. De zangeres nam vier tracks op die bedoeld waren voor wat haar Engelstalige crossover-album zou zijn geweest tegen maart 1995. Op 31 maart 1995 werd Selena doodgeschoten door Yolanda Saldívar, haar vriendin en een voormalige medewerkster van haar Selena Etc. boetieks, vanwege betwiste verduisteringsclaims. EMI Records en EMI Latin brachten gezamenlijk Dreaming of You uit in juli 1995. Het verkocht 175.000 exemplaren op de eerste dag van uitgave, een toenmalig record voor een vrouwelijke zangeres. Dreaming of You debuteerde bovenaan de Billboard 200-hitlijst met 331.000 verkochte exemplaren in de eerste week, de op een na grootste eerste-weekverkoop voor een vrouwelijke muzikant. Dreaming of You werd het eerste en tot op heden het enige overwegend Spaanstalige album dat debuteerde en piekte op nummer één in de Billboard 200-hitlijst. Dreaming of You behoorde tot de tien best verkopende debuuts van een muzikant, het best verkopende debuut van een vrouwelijke artiest en was het snelst verkopende Amerikaanse album in 1995. Dreaming of You werd vervolgens het best verkopende Latijns-Amerikaanse en Latijns-Amerikaanse popalbum gedurende twee opeenvolgende jaren. Op dat moment hielp Dreaming of You Selena om de snelst verkopende vrouwelijke artiest in de geschiedenis van de opgenomen muziek te worden, en is sindsdien gerangschikt onder de beste en belangrijkste opnames die zijn geproduceerd tijdens het rock-and-roll-tijdperk. Met Dreaming of You op nummer één, betrad Tejano-muziek de mainstream markt. Muziekcritici geloofden dat de algemene bevolking van de Verenigde Staten Tejano of Latijns-Amerikaanse muziek niet had gekend als het niet voor Dreaming of You was geweest. Vanaf januari 2015 heeft Dreaming of You wereldwijd vijf miljoen exemplaren verkocht en blijft het best verkopende Latijns-Amerikaanse album aller tijden in de Verenigde Staten. Sinds Selena's dood zijn er drieëntwintig postume releases geweest, met de meest recente, Lo Mejor de ... Selena, uitgebracht op de twintigste verjaardag van haar dood.",
"Entre a Mi Mundo\nEntre a Mi Mundo (Betreed Mijn Wereld) is het derde studioalbum van de Amerikaanse zangeres Selena, uitgebracht op 6 mei 1992 door EMI Latin. Tijdens zijn opnamedebuut met Selena y Los Dinos was gitarist Chris Pérez verliefd geworden op Selena – wat werd afgekeurd door de vader en manager van de zangeres, Abraham Quintanilla Jr. – en ze trouwden in het geheim op 2 april 1992 nadat Abraham Pérez uit de band had ontslagen. Abraham bood later zijn excuses aan, accepteerde hun relatie en nam Pérez weer terug in de band. Selena's broer en muziekproducent A.B. Quintanilla, was verantwoordelijk voor de productie van Entre a Mi Mundo en componeerde de meeste nummers op het album samen met bandleden Ricky Vela en Pete Astudillo, het laatste songwriting debuut. De diverse achtergronden van de groep droegen bij aan de diversiteit van de genres die op Entre a Mi Mundo werden verkend, wat resulteerde in de meest innovatieve opname van de band. Het bevatte muziekgenres variërend van gesynthetiseerde Tejano cumbia tot R&B en rockmuziek. De teksten van het album benadrukken vrouwelijke empowerment en zelfbevestiging, terwijl het thema's verkent zoals onbereikbare liefde, vreemdgaande partners en tienerromance. Entre a Mi Mundo werd gepromoot via live optredens in de Verenigde Staten en een spraakmakende persreis langs de grens in Mexico. Selena's optreden in Mexico leverde de zangeres lovende kritieken op van de Mexicaanse media, die de zangeres prezen als \"een artiest van het volk\". Ze werd de grootste Tejano-artiest van het land genoemd nadat haar optreden in Nuevo León 70.000 bezoekers trok. Entre a Mi Mundo kreeg over het algemeen positieve recensies van muziekcritici die het haar \"doorbraakalbum\" noemden. Het bereikte de top van de US Billboard Regional Mexican Albums-hitlijst gedurende acht opeenvolgende maanden. Het werd door Billboard magazine uitgeroepen tot het op één na best verkochte regionale Mexicaanse album aller tijden en werd het eerste album van een vrouwelijke Tejano-zangeres dat 300.000 exemplaren verkocht, waarmee het het best verkochte vrouwelijke Tejano-album aller tijden werd; haar album Amor Prohibido uit 1994 verbrak dit record. Entre a Mi Mundo is zes keer platina gecertificeerd door de Recording Industry Association of America (RIAA) en drie keer goud door de Asociación Mexicana de Productores de Fonogramas y Videogramas (AMPROFON). Drie singles werden uitgebracht van Entre a Mi Mundo; de carrière-lancerende single \"Como la Flor\", \"¿Qué Creías?\" en \"Ámame\". De eerste bereikte nummer zes in de US Billboard Hot Latin Songs-hitlijst; haar toen hoogste piekende single van haar carrière. \"Como la Flor\" wordt door muziekcritici beschouwd als de carrière van Selena in Mexico hebben gelanceerd, en wordt ook haar kenmerkende nummer en haar meest populaire opname genoemd. De tweede single \"¿Qué Creías?\" bereikte de top 15 van de Hot Latin Songs-hitlijst en de laatste single \"Ámame\" bereikte de top 30 van de hitlijst. Het album won de Tejano Music Award voor Album of the Year – Orchestra tijdens de Tejano Music Awards van 1993 en deelde de prijs voor Best Regional Mexican Album met La Mafia tijdens de Lo Nuestro Awards van 1993.",
"Dame Tu Amor (lied)\n``Dame Tu Amor'' (``Geef Me Je Liefde'') is een lied opgenomen door de Amerikaanse zangeres Selena voor haar tweede LP-plaat, *Alpha* (1986). Lyrisch gezien spreekt de verteller haar verliefdheid aan en vraagt ze hem zijn liefde te geven, omdat ze verlangt dat hij dat doet met een kus die haar bewondering verzekert. De thema's die in het lied worden verkend suggereren het vragen om liefde. ``Dame Tu Amor'' is een ranchera-ballade met cumbia-invloeden. Het werd gecomponeerd door Richard Brooks, Ricky Vela en Selena's vader en manager, Abraham Quintanilla Jr. Critici prezen het lied om zijn instrumentatie en lyrische inhoud en het is sinds Selena's dood in 1995 op verschillende verzamelalbums verschenen. ``Dame Tu Amor'' bereikte in 2006 de 31e plaats in de US Billboard Hot Ringtones chart."
] | 30 |
Keeping Up with the Joneses' had Jon Hamm als hoofdrolspeler.
|
[
"Jon_Hamm",
"Hank_(2009_TV_series)",
"Keeping_Up_with_the_Steins",
"Jonathan_Joss",
"Grown_Ups_(film)",
"Jon_Gries",
"Keeping_Up_with_the_Kardashians"
] |
[
"Keeping Up with the Joneses (film)\nKeeping Up with the Joneses is een Amerikaanse actiefilm-komedie uit 2016, geregisseerd door Greg Mottola en geschreven door Michael LeSieur. Met Zach Galifianakis, Jon Hamm, Isla Fisher en Gal Gadot in de hoofdrollen, volgt de film een buitenwijkkoppel (Galifianakis en Fisher) dat begint te vermoeden dat hun nieuwe buren (Hamm en Gadot) geheime agenten zijn. De film werd op 21 oktober 2016 uitgebracht door 20th Century Fox, kreeg overwegend negatieve recensies en was een box office-flop, met een brutowinst van $29 miljoen tegen een budget van $40 miljoen."
] |
[
"Jon Hamm\nJonathan Daniel Hamm (geboren 10 maart 1971) is een Amerikaanse acteur, regisseur en televisieproducent, het best bekend voor zijn rol als reclame-executive Don Draper in de AMC televisiedramaserie Mad Men (2007-2015). Een groot deel van de mid-jaren '90 woonde hij in Los Angeles, met optredens in televisieseries als Providence, The Division, What About Brian en Related. In 2000 maakte hij zijn debuut in een speelfilm, de ruimte-avonturenfilm Space Cowboys. Het volgende jaar had hij een kleine rol in de onafhankelijke komedie Kissing Jessica Stein (2001). Hij verwierf brede bekendheid toen Mad Men in juli 2007 in première ging. Zijn prestaties leverden hem de Golden Globe Award voor Beste Acteur in een Televisieserie – Drama op in 2008 en 2016 en de Primetime Emmy Award voor Uitstekende Hoofdrolspeler in een Dramaserie in 2015 op. Hij regisseerde twee afleveringen van de serie. In 2008 verscheen Hamm in een remake van de sciencefictionfilm The Day the Earth Stood Still. Zijn eerste hoofdrol in een film was in de onafhankelijke thriller Stolen uit 2010. Hij had ook bijrollen in de films The Town (2010), Sucker Punch (2011) en Bridesmaids (2011). Hamm heeft 16 Primetime Emmy Award-nominaties ontvangen voor zijn prestaties in Mad Men, 30 Rock (2006-2013) en Unbreakable Kimmy Schmidt (2015-heden). Zijn andere televisiecredits omvatten een rol in de Sky Arts-serie A Young Doctor's Notebook en gastrollen in Parks and Recreation en Wet Hot American Summer: First Day of Camp. Hij vertolkte een stemrol in de animatiefilm Shrek Forever After in 2010, en in 2015 speelde hij in de animatiefilm Minions.",
"Hank (televisieserie, 2009)\nHank (oorspronkelijk getiteld Awesome Hank en PRYORS) is een Amerikaanse sitcom die op ABC liep van 30 september 2009 tot 4 november 2009. De serie werd gecreëerd door Tucker Cawley en gaat over een Wall Street-executive die zijn baan verliest en weer contact maakt met zijn familie in een klein stadje. Hank werd oorspronkelijk uitgezonden op woensdagavonden in het najaar en speelde Kelsey Grammer. De serie werd geproduceerd door Good Humor Television en Warner Bros. Television.",
"Keeping Up with the Steins\nKeeping Up with the Steins is een komische film uit 2006, geregisseerd door Scott Marshall en met Garry Marshall, Jeremy Piven, Jami Gertz en Daryl Hannah in de hoofdrollen. De film is tevens een commentaar op hoe veel Joodse families een bar mitswa of bat mitswa niet zien als een volwassenwording van hun zoon of dochter, maar veeleer als een excuus om buitensporig extravagante feesten te geven.",
"Jonathan Joss\nJonathan Joss (geboren 24 november 1965) is een Amerikaanse acteur. Hij is vooral bekend van het inspreken van de stem van John Redcorn van seizoen 2 tot en met 13 van de animatieserie King of the Hill, en van zijn terugkerende rol als Chief Ken Hotate in Parks and Recreation. Geboren in San Antonio, Texas, is Joss van Spaanse, Comanche en White Mountain Apache afkomst. Hij bezocht McCollum High School en schreef zich later in aan de Texas State University – San Marcos (toen Southwest Texas State University), maar verliet de universiteit voordat hij afstudeerde. Joss bezocht later San Antonio College, voordat hij afstudeerde aan Our Lady of the Lake University met een diploma in theater en spraak. Joss is ook muzikant en treedt op als onderdeel van de Red Corn Band, een alternatieve bluesgroep die een Grammy Award won voor Beste Native American Muziekalbum.",
"Grown Ups (film)\nGrown Ups is een Amerikaanse komische film uit 2010, geregisseerd door Dennis Dugan en geschreven door Adam Sandler, die ook in de film speelt. Naast Sandler spelen Kevin James, Chris Rock, David Spade en Rob Schneider de hoofdrollen. Nadat hun middelbare school basketbalcoach overlijdt, komen vijf goede vrienden en voormalige teamgenoten samen voor een lang weekend met de vierde juli. Grown Ups werd geproduceerd door Sandler's productiebedrijf Happy Madison Productions en gedistribueerd door Columbia Pictures. Sandler, Rock, Schneider en Spade waren allemaal castleden van Saturday Night Live in het seizoen 1990-1991; bijrollen werden gespeeld door onder andere Colin Quinn, Maya Rudolph, Tim Meadows en Norm Macdonald, die ook allemaal castleden van SNL zijn geweest. Hoewel de film negatieve recensies kreeg van critici vanwege de grove humor, acteerprestaties en het gebrek aan een substantieel plot, was het een groot kassucces - wat leidde tot de creatie van een vervolg, Grown Ups 2 (2013).",
"Jon Gries\nJonathan Francis \"Jon\" Gries (geboren 17 juni 1957) is een Amerikaanse acteur, schrijver en regisseur. Hij wordt ook genoemd onder de namen Jon Francis en Jonathan Gries. Hij is vooral bekend om zijn rol als Uncle Rico in Napoleon Dynamite, en meer recent als terugkerend personage Roger Linus in Lost. Hij is ook bekend om zijn rollen in Martin, The Pretender, en Running Scared.",
"Keeping Up with the Kardashians\nKeeping Up with the Kardashians (vaak afgekort tot KUWTK) is een Amerikaanse realitytelevisieserie die wordt uitgezonden op het kabelnetwerk E!. De show focust op het persoonlijke en professionele leven van de samengestelde Kardashian-Jenner familie. Het idee kwam van Ryan Seacrest, die ook als uitvoerend producent fungeert. De serie debuteerde op 14 oktober 2007 en is sindsdien uitgegroeid tot een van de langstlopende realitytelevisieseries in het land; het dertiende seizoen ging in première op 12 maart 2017. De serie concentreert zich voornamelijk op de zussen Kim, Kourtney, Khloé Kardashian en hun halfzussen Kendall en Kylie Jenner. Ook hun ouders Kris en Caitlyn Jenner (voorheen bekend als Bruce Jenner), en broer Rob Kardashian komen erin voor. De partners van de Kardashian-zussen zijn ook in de show verschenen, waaronder Kourtney's vriend Scott Disick en Khloé's ex-man Lamar Odom. Caitlyn's zoon Brody had cameo-optredens in de eerste seizoenen voordat hij regelmatig in de show ging verschijnen, samen met zijn broer Brandon en Brandons vrouw Leah. Kim's vriend Jonathan Cheban en Khloé's vriendin Malika Haqq hebben ook deel uitgemaakt van de show.\n\nKeeping Up with the Kardashians heeft sinds de première zeer slechte kritieken ontvangen. Het wordt vaak bekritiseerd vanwege de sterke nadruk op het concept \"beroemd zijn om beroemd te zijn\" en omdat het lijkt alsof sommige aspecten van de verhaallijnen verzonnen zijn. Verschillende critici wezen ook op het gebrek aan intelligentie van de show en beschreven de familie als \"zelfingenomen\" en \"wanhopig\" naar roem. Sommige critici erkenden de realityserie echter als een \"guilty pleasure\" en prezen het succes van de familie. Ondanks de negatieve recensies heeft Keeping Up with the Kardashians hoge kijkcijfers getrokken, waardoor het een van de meest succesvolle shows van het netwerk is geworden en verschillende publieksprijzen heeft gewonnen.\n\nHet succes van de serie heeft bovendien geleid tot de creatie van talloze spin-off series, waaronder: Kourtney and Kim Take Miami, Kourtney and Kim Take New York, Khloé & Lamar, Kourtney and Khloé Take The Hamptons, Dash Dolls, Rob & Chyna en binnenkort Life of Kylie. Het netwerk heeft ook verschillende televisiespecials uitgezonden met speciale evenementen met leden van de familie."
] | 31 |
Andrew Jackson ging terug naar Tennessee.
|
[
"Andrew_Johnson",
"Presidency_of_Andrew_Jackson",
"Andrew_Jackson_(disambiguation)",
"United_States_presidential_election_in_Tennessee,_1832",
"Jackson's_Military_Road",
"Andrew_Jackson_Hamilton",
"Andrew_Jackson_State_Park"
] |
[
"Andrew Jackson\nAndrew Jackson (15 maart 1767 – 8 juni 1845) was een Amerikaanse militair en staatsman die van 1829 tot 1837 de zevende president van de Verenigde Staten was en de oprichter van de Democratische Partij. Voordat hij tot president werd gekozen, diende Jackson in het Congres en verwierf hij faam als generaal in het Amerikaanse leger. Als president streefde Jackson ernaar de rechten van de 'gewone man' te bevorderen tegen een 'corrupte aristocratie' en de Unie te behouden. Hij werd advocaat in Tennessee en trouwde in 1791 met Rachel Donelson Robards. Jackson diende kort in het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden en de Amerikaanse Senaat. Na zijn terugkeer naar Tennessee werd hij benoemd tot rechter aan het Hooggerechtshof van Tennessee, waar hij van 1798 tot 1804 diende. In 1801 werd Jackson benoemd tot kolonel in de Tennessee-militie en werd het volgende jaar tot commandant gekozen. Hij leidde de Tennessee-militie en reguliere eenheden van het Amerikaanse leger tijdens de Creek-oorlog van 1813-1814 en behaalde een grote overwinning in de Slag bij Horseshoe Bend. Het daaropvolgende Verdrag van Fort Jackson vereiste de overgave door de Creek van uitgestrekte gebieden in het huidige Alabama en Georgia. Jackson won een beslissende overwinning in de oorlog van 1812 over het Britse leger in de Slag bij New Orleans, waardoor hij een nationale held werd. Na afloop van de oorlog van 1812 leidde Jackson Amerikaanse troepen in de Eerste Seminole-oorlog, wat bijdroeg aan het Verdrag van Adams-Onís van 1819 en de overdracht van Florida van Spanje aan de Verenigde Staten. Na de ratificatie van het verdrag diende Jackson kort als eerste territoriale gouverneur van Florida voordat hij werd gekozen tot senator van de Verenigde Staten voor Tennessee.\n\nJackson was kandidaat voor het presidentschap in 1824, maar verloor de verkiezing in het Huis van Afgevaardigden van John Quincy Adams, omdat hij geen meerderheid van de kiesmannen had. Als reactie op een 'corrupt compromis' tussen zijn tegenstanders Adams en Henry Clay, richtten Jackson's aanhangers de Democratische Partij op. Hij kandideren opnieuw voor het presidentschap in 1828 tegen Adams en won met een overweldigende meerderheid. Als president kreeg Jackson te maken met een dreigende afscheiding van South Carolina vanwege het 'Tariff of Abominations' dat onder Adams was aangenomen. De Nullification Crisis werd afgewend toen het tarief werd gewijzigd en Jackson dreigde met het gebruik van militaire macht als South Carolina zou proberen af te scheiden. Het Congres, onder leiding van Clay, probeerde de Second Bank of the United States opnieuw te autoriseren; Jackson beschouwde de bank als een corrupte instelling en legde zijn veto uit op de verlenging van het charter. Na een lange strijd demonteerden Jackson en de Democraten in het Congres de bank volledig. In 1835 betaalde Jackson als enige president de nationale schuld volledig af, waarmee hij een lang gekoesterde doelstelling realiseerde.\n\nIn buitenlandse zaken sloot de regering-Jackson een 'meestbegunstigde-natie'-verdrag met Groot-Brittannië, regelde Amerikaanse schadeclaims van Frankrijk uit de Napoleontische oorlogen en erkende de Republiek Texas. Zijn presidentschap markeerde het begin van de opkomst van het 'spoils system' in de Amerikaanse politiek. In 1830 ondertekende Jackson de Indian Removal Act, die de meeste leden van de inheemse Amerikaanse stammen in het Zuiden verplaatste naar Indian Territory (nu Oklahoma). Het verplaatsingsproces beroofde de Indianen van hun bezittingen en leidde tot wijdverspreide dood en ziekte. In zijn pensioen bleef Jackson actief in de politiek van de Democratische Partij en steunde hij de presidentschappen van Martin Van Buren en James K. Polk.\n\nJackson werd in de Verenigde Staten breed geëerd, maar zijn reputatie is sinds het midden van de 20e eeuw achteruitgegaan, grotendeels vanwege zijn rol in de verwijdering van Indianen en zijn steun voor de slavernij. Onderzoeken onder historici en geleerden hebben Jackson gerangschikt tussen de 6e en 18e meest succesvolle president van de Verenigde Staten."
] |
[
"Andrew Johnson\nAndrew Johnson (29 december 1808 – 31 juli 1875) was de 17e president van de Verenigde Staten, van 1865 tot 1869. Johnson werd president omdat hij vicepresident was ten tijde van de moord op Abraham Lincoln. Een Democraat die met Lincoln op het National Union-ticket meeliep, kwam Johnson in functie toen de Burgeroorlog eindigde. De nieuwe president was voorstander van een snelle terugkeer van de afgezonderde staten tot de Unie. Zijn plannen boden geen bescherming aan de voormalige slaven, en hij kwam in conflict met het door Republikeinen gedomineerde Congres, wat culmineerde in zijn afzetting door het Huis van Afgevaardigden. De eerste Amerikaanse president die werd afgezet, werd hij in de Senaat met één stem vrijgesproken.\n\nJohnson werd geboren in armoede in Raleigh, North Carolina. Als leerling-kleermaker werkte hij in verschillende grensstadjes voordat hij zich vestigde in Greeneville, Tennessee. Hij diende daar als raadslid en burgemeester voordat hij in 1835 werd gekozen in het Huis van Afgevaardigden van Tennessee. Na een korte diensttijd in de Senaat van Tennessee werd Johnson in 1843 gekozen in het federale Huis van Afgevaardigden, waar hij vijf termijnen van twee jaar diende. Hij werd vier jaar gouverneur van Tennessee en werd in 1857 door de wetgevende macht gekozen voor de Amerikaanse Senaat. Tijdens zijn congresdienst streefde hij naar de goedkeuring van de Homestead Act, die kort na zijn vertrek uit zijn Senaatszetel in 1862 werd aangenomen.\n\nTerwijl zuidelijke slavenstaten, waaronder Tennessee, zich afscheidden om de Geconfedereerde Staten van Amerika te vormen, bleef Johnson stevig bij de Unie. Hij was de enige zittende senator uit een Geconfedereerde staat die zijn zetel niet opgaf toen hij hoorde van de afscheiding van zijn staat. In 1862 benoemde Lincoln hem tot militair gouverneur van Tennessee nadat het grootste deel ervan heroverd was. In 1864 was Johnson, als War Democrat en Southern Unionist, een logische keuze als running mate voor Lincoln, die een boodschap van nationale eenheid wilde sturen in zijn herverkiezingscampagne; hun ticket won gemakkelijk. Toen Johnson in maart 1865 werd beëdigd als vicepresident, hield hij een warrige toespraak, waarna hij zich terugtrok om openbare spot te vermijden. Zes weken later maakte de moord op Lincoln hem tot president.\n\nJohnson implementeerde zijn eigen vorm van Presidentiële Reconstructie - een reeks proclamatie die de afgezonderde staten aanwijzingen gaf om conventies en verkiezingen te houden om hun burgerlijke regeringen te hervormen. Toen zuidelijke staten veel van hun oude leiders terugbrachten en Black Codes invoerden om de vrijgelatenen van veel burgerrechten te beroven, weigerden Congres-Republikeinen afgevaardigden uit die staten te plaatsen en brachten wetgeving in om de zuidelijke acties te overrulen. Johnson legde zijn veto uit op hun wetsvoorstellen, en Congres-Republikeinen overrulden hem, wat een patroon zette voor de rest van zijn presidentschap. Johnson verzette zich tegen het Veertiende Amendement, dat burgerschap verleende aan voormalige slaven.\n\nIn 1866 ging Johnson op een ongekende nationale tournee om zijn uitvoerende beleid te promoten en zijn Republikeinse tegenstanders te vernietigen. Naarmate het conflict tussen de takken van de regering toenam, nam het Congres de Tenure of Office Act aan, waardoor Johnson's vermogen om kabinetsfunctionarissen te ontslaan werd beperkt. Toen hij aanhield in zijn poging om minister van Oorlog Edwin Stanton te ontslaan, werd hij door het Huis van Afgevaardigden afgezet en ontsnapte hij ternauwernood aan veroordeling in de Senaat en verwijdering uit zijn ambt.\n\nNa zijn presidentschap keerde Johnson terug naar Tennessee, zocht politieke rechtvaardiging en verkreeg die in zijn ogen toen hij in 1875 opnieuw tot senator werd gekozen (de enige voormalige president die daar diende), slechts enkele maanden voor zijn dood. Johnson wordt door veel historici beschouwd als een van de slechtste presidenten in de Amerikaanse geschiedenis. Hoewel sommigen zijn strikte constitutionalisme bewonderen, wordt zijn sterke verzet tegen federaal gegarandeerde rechten voor Afro-Amerikanen breed bekritiseerd.",
"Presidentschap van Andrew Jackson\nHet presidentschap van Andrew Jackson begon op 4 maart 1829, toen Andrew Jackson werd geïnaugureerd als president van de Verenigde Staten, en eindigde op 4 maart 1837. Jackson, de zevende president van de Verenigde Staten, trad zijn ambt aan na het verslaan van de zittende president John Quincy Adams in de presidentsverkiezingen van 1828 met een overweldigende meerderheid, na een bittere campagne. In coalitie met politici uit New York en Virginia mobiliseerde hij zijn steun in het Westen en stichtte een politieke kracht die de Democratische Partij werd, die hij naar de overwinning leidde. Jackson won de herverkiezingen in 1832, en versloeg Henry Clay gemakkelijk. Hij werd opgevolgd door vicepresident Martin Van Buren.\n\nJackson werd de meest invloedrijke en controversiële politieke figuur van de jaren 1830. Historicus James Sellers heeft verklaard: \"Andrew Jacksons meesterlijke persoonlijkheid was op zichzelf al genoeg om hem tot een van de meest controversiële figuren te maken die ooit over het Amerikaanse toneel zijn gewandeld.\" Zijn twee termijnen als president zetten de toon voor het kwart-eeuwse tijdperk van het Amerikaanse publieke discours, bekend als het Jacksoniaanse tijdperk (of het Tweede Partijsysteem door politieke historici), waarin de principes van de Jacksoniaanse democratie werden bevorderd. Deze decennia omvatten ook de opkomst van het \"spoils system\" in de Amerikaanse politiek.\n\nBijgenaamd \"Old Hickory\", stond hij bekend om zijn gewelddadige temperament en talloze pistoolduels. Hij vocht tegen de nieuw gevormde Whig Party, die probeerde federale macht te gebruiken om de economie te moderniseren door middel van steun voor banken, tarieven op geïmporteerde goederen en interne verbeteringen zoals kanalen en havens. Jacksons strijd met het Congres werd gepersonifieerd in zijn bittere rivaliteit met Henry Clay, die de oppositie-Whigs in het Congres leidde. Zijn meest controversiële presidentiële acties omvatten: een reeks gedwongen verwijderingen van Native American naties van hun voorouderlijke thuislanden in het zuidoosten van de Verenigde Staten; de vernietiging van de Second Bank of the United States; zijn gebruik van patronage om zijn Democratische Partij op te bouwen; zijn hard-money beleid, dat bijdroeg aan de paniek van 1837; en zijn dreigement om militair geweld te gebruiken tegen de staat South Carolina tijdens de nullificatiecrisis van 1832-1833. Hij was bang voor het voortbestaan van republikeinse waarden in Amerika en zocht voortdurend naar politieke vijanden waarvan hij beweerde dat ze die waarden ondermijnden.\n\nVan alle presidentiële reputaties is die van Jackson misschien wel de moeilijkste om samen te vatten of uit te leggen. Een generatie na zijn presidentschap vond biograaf James Parton zijn reputatie een massa van tegenstrijdigheden: \"hij was dictator of democraat, onbenul of genie, satan of heilige.\" Dertien peilingen van historici en politicologen tussen 1948 en 2009 hebben Jackson altijd in of nabij de top tien van presidenten gerangschikt.",
"Andrew Jackson (doorverwijspagina)\nAndrew Jackson (1767 – 1845) was de 7e president van de Verenigde Staten. Andrew Jackson kan ook verwijzen naar:\n\nAndrew Jackson sr., vader van president Andrew Jackson\nAndrew Jackson (acteur) (geboren 1963), Canadees acteur\nAndrew Jackson (honkballer) (1865 – 1900), Afro-Amerikaanse honkballer\nAndrew Jackson (klipper), klipper\nAndy Jackson (geluidstechnicus), geluidstechnicus\nAndrew B. Jackson (1814 – 1878), Amerikaans pionier en territoriaal wetgever\nAndrew Jackson (linebacker) (geboren 1992), Amerikaans American football linebacker\nAndrew Jackson (running back) (geboren 1964), Amerikaans American football running back voor de Houston Oilers\nAndrew Jackson (Mills), een ruiterstandbeeld uit 1852 door Clark Mills op Lafayette Square, Washington D.C.\nUSS Andrew Jackson, schip\nUSS Andrew Jackson (SSBN-619), onderzeeër\nAndrew Jackson, Alabama\nAndy Jackson (voetballer, geboren 1891), Schots voetballer (Middlesbrough FC)\nAndy Jackson (voetballer, geboren 1988), Schots-Iers voetballer (Brechin City FC, voorheen St Johnstone FC en Greenock Morton FC)\nAndrew Jackson (voetballer), Schots international voetballer\nAndy Jackson (tennis) (geboren 1961), hoofdcoach van het herentennis team van de Florida Gators (Division I)\nAndrew Jackson (pastor) (1828 – 1901), Zweeds-Amerikaanse predikant\nAndrew Jackson, personage in An Almost Perfect Affair\nAndrew Jackson (visuele effecten), Australisch specialist visuele effecten\nAndrew, Amerikaans personage in het videogame Samurai Shodown VI, gebaseerd op president Jackson",
"Verkiezing van de president van de Verenigde Staten in Tennessee, 1832\nDe presidentsverkiezingen van de Verenigde Staten in Tennessee in 1832 vonden plaats tussen 2 november en 5 december 1832, als onderdeel van de presidentsverkiezingen van de Verenigde Staten in 1832. Kiezers kozen 15 vertegenwoordigers, of kiezers voor het kiescollege, die stemden voor president en vicepresident. Tennessee stemde voor de kandidaat van de Democratische Partij, de in de staat geboren Andrew Jackson, boven de kandidaat van de Nationale Republikeinse Partij, Henry Clay. Jackson won Tennessee met een grote marge van 90,84%.",
"De Militaire Weg van Jackson\nDe Militaire Weg van Jackson was een 19e-eeuwse route die Nashville, Tennessee, verbond met New Orleans, Louisiana. Na de oorlog van 1812 werd deze verbeterd met federale fondsen. De weg werd vernoemd naar Andrew Jackson, de held van de Slag om New Orleans tijdens die oorlog.",
"Andrew Jackson Hamilton\nDeze pagina gaat over een voormalig politicus; voor andere personen met de naam Andrew Hamilton, zie Andrew Hamilton (doorverwijspagina). Andrew Jackson Hamilton (28 januari 1815 – 11 april 1875) was een Amerikaans politicus tijdens het derde kwart van de 19e eeuw. Hij was advocaat, vertegenwoordiger in de staat Texas, militair gouverneur van Texas, en tevens de 11e gouverneur van Texas tijdens de Reconstructie.",
"Andrew Jackson State Park\nAndrew Jackson State Park is een 146 hectare groot South Carolina state park, opgericht in 1952 ter ere van de enige in South Carolina geboren president, Andrew Jackson, die in de buurt werd geboren in 1767. Het park ligt aan U.S. Highway 521, ongeveer veertien kilometer ten noorden van Lancaster, South Carolina. Het park biedt mogelijkheden voor wandelen, kanoën, kamperen, vissen en picknicken. Er zijn 25 kampeerplaatsen met toegang via een geasfalteerde weg. Elke plaats heeft een wateraansluiting en elektriciteit. Ze zijn vaak vol in het weekend, maar niet doordeweeks. In de buurt ligt een vijver van 8 hectare met een eiland in het midden en wandelpaden eromheen. Er is veel wild. Het museum van het park toont tentoonstellingen over het leven van president Andrew Jackson als jongen, die in deze regio opgroeide. Kamers beelden het leven uit de koloniale periode uit, waaronder een eetkamer, slaapkamer, textielkamer en vroege gereedschappen en landbouwwerktuigen. Een opmerkelijk kenmerk van het park is een groot bronzen standbeeld genaamd Andrew Jackson, A Boy of The Waxhaws, gebeeldhouwd door Anna Hyatt Huntington, dat een jonge Jackson op een boerenpaard afbeeldt. Er is een markering die de geboorteplaats van Jackson herkent, die werd geschonken door de Daughters of the American Revolution. Het park omvat ook een replica van een eenkamer schooltje uit het einde van de 18e eeuw en een amfitheater."
] | 32 |
Selena was geen zangeres.
|
[
"Selena_singles_discography",
"Selena_Gomez",
"Dreaming_of_You_(Selena_album)",
"List_of_people_influenced_by_Selena",
"Siempre_Selena",
"Captive_Heart_(song)",
"Dame_Un_Beso"
] |
[
"Selena\nSelena Quintanilla-Pérez ( -LSB- seˈlena kintaˈniʝa ˈpeɾes -RSB- of -LSB- seˈlena kintaˈniʎa ˈpeɾeθ -RSB- 16 april 1971 – 31 maart 1995) was een Amerikaanse zangeres, songwriter, woordvoerster, model, actrice en modeontwerpster. Ze werd de 'Koningin van de Tejano-muziek' genoemd en haar bijdragen aan muziek en mode maakten haar een van de meest gevierde Mexicaans-Amerikaanse artiesten van de late 20e eeuw. Het tijdschrift Billboard noemde haar de \"beste Latijns-Amerikaanse artiest van de jaren '90\" en de \"best verkopende Latijns-Amerikaanse artiest van het decennium\". Media noemden haar de \"Tejano Madonna\" vanwege haar kledingkeuzes. Ze behoort ook tot de meest invloedrijke Latijns-Amerikaanse artiesten aller tijden en wordt gecrediteerd voor het lanceren van een muziekgenre in de mainstream markt.\n\nHet jongste kind van de familie Quintanilla, debuteerde ze in 1980 op de muziekscene als lid van de band Selena y Los Dinos, die ook haar oudere broers en zussen A.B. Quintanilla en Suzette Quintanilla omvatte. Selena begon professioneel op te nemen in 1982. In de jaren 80 werd ze vaak bekritiseerd en kreeg ze geen boekingen in locaties in Texas voor het uitvoeren van Tejano-muziek - een door mannen gedomineerd muziekgenre. Haar populariteit groeide echter nadat ze in 1987 de Tejano Music Award voor Female Vocalist of the Year won, een prijs die ze negen opeenvolgende keren won. Selena tekende in 1989 bij EMI Latin en bracht datzelfde jaar haar gelijknamige debuutalbum uit, terwijl haar broer haar belangrijkste muziekproducent en songwriter werd.\n\nSelena bracht Entre a Mi Mundo (1992) uit, dat 19 niet-opeenvolgende weken op nummer één stond in de U.S. Billboard Regional Mexican Albums chart. Het commerciële succes van het album leidde ertoe dat muziekcritici het album de \"doorbraak\"-opname van haar muzikale carrière noemden. Een van de singles, \"Como La Flor\", werd een van haar meest populaire kenmerkende nummers. Live! (1993) won de Best Mexican/American Album bij de Grammy Awards van 1994, en werd de eerste opname van een Tejano-artiest die dat deed. In 1994 bracht Selena Amor Prohibido uit, dat een van de best verkochte Latijns-Amerikaanse albums in de Verenigde Staten werd. Het werd door critici geprezen als verantwoordelijk voor het eerste verkoopbare tijdperk van de Tejano-muziek, omdat het een van de populairste Latijns-muziek subgenres van die tijd werd. Selena begon met het opnemen van Engelstalige nummers voor haar crossover-album.\n\nNaast muziek was Selena actief in haar gemeenschap en schonk ze haar tijd aan maatschappelijke doelen. Coca-Cola benoemde haar tot woordvoerster in Texas. Selena werd een sekssymbool; ze werd vaak bekritiseerd voor het dragen van suggestieve outfits in het licht van haar opmerkingen over het zijn van een rolmodel voor jonge vrouwen. Selena en haar gitarist, Chris Pérez, trouwden in april 1992 in het geheim nadat haar vader bezorgdheid had geuit over hun relatie. Op 31 maart 1995 werd Selena doodgeschoten door Yolanda Saldívar, haar vriendin en voormalige medewerkster van haar Selena Etc. boutiques. Saldívar werd door de politie in het nauw gedreven toen ze probeerde te vluchten en dreigde zichzelf te doden, maar werd overgehaald om zich over te geven en werd veroordeeld tot levenslange gevangenisstraf met een mogelijke voorwaardelijke vrijlating na 30 jaar. Saldívar zit momenteel gevang in de Mountain View Unit in Gatesville, Texas. Twee weken later verklaarde George W. Bush - toenmalig gouverneur van Texas - Selena's verjaardag tot Selena Day in Texas. Haar postume crossover-album, Dreaming of You (1995), debuteerde bovenaan de Billboard 200, waardoor Selena de eerste Latijns-Amerikaanse artiest was die dit voor elkaar kreeg. In 1997 bracht Warner Bros. Selena uit, een film over haar leven en carrière, met Jennifer Lopez als Selena en Lupe Ontiveros als Saldívar. Selena heeft wereldwijd meer dan 60 miljoen albums verkocht."
] |
[
"Discografie van Selena's singles\nDe Amerikaanse zangeres Selena bracht zevenentwintig officiële singles uit, zeven promotionele singles en had vijf gastoptredens als zangeres. Haar carrière begon in 1980 als leadzangeres van Los Dinos. Haar albums met Los Dinos op onafhankelijke labels behaalden geen chartsucces. In 1987 bereikte haar cover van Ritchie Valens' \"La Bamba\" nummer 19 in de Amerikaanse Billboard Hot Latin Songs-hitlijst, haar eerste notering. Negen jaar later tekende ze bij EMI Latin als soloartiest, hoewel haar band bleef touren met haar. Selena verscheen op \"Buenos Amigos\" met de Salvadoraanse zanger Álvaro Torres. Het nummer bereikte in 1991 nummer één in de Amerikaanse Hot Latin Songs-hitlijst, de eerste nummer één hit van de zangeres. Vervolgende singles, \"Baila Esta Cumbia\" en \"Como la Flor\", werden populaire nummers op de Mexicaanse radio, waarbij \"Como la Flor\" de carrière van de zangeres in dat land lanceerde. \"Como la Flor\" bereikte nummer zes in de Hot Latin Songs-hitlijst, ondanks beweringen in de populaire cultuur dat het de eerste nummer één single van de zangeres was. Het nummer staat sinds de start in 2010 genoteerd in de Amerikaanse Regional Mexican Digital Songs-lijst en blijft het kenmerkende nummer en de meest populaire opname van de zangeres.\n\nSelena's live-opname getiteld *Live* (1993) bevatte drie studiotracks en produceerde twee top vijf Amerikaanse singles, \"No Debes Jugar\" en \"La Llamada\". Nadat haar samenwerking met de Barrio Boyzz op de single \"Donde Quiera Que Estés\" nummer één bereikte in de Hot Latin Songs-hitlijst, bracht Selena haar vierde studioalbum *Amor Prohibido* (1994) uit. Het album zette de reeks Amerikaanse nummer één singles van de zangeres voort met \"Amor Prohibido\", \"Bidi Bidi Bom Bom\", \"No Me Queda Más\" en de cover van The Pretenders \"Fotos y Recuerdos\". Laatstgenoemde bereikte postuum nummer één na de dood van Selena door schietpartij op 31 maart 1995. \"Amor Prohibido\" en \"No Me Queda Más\" werden respectievelijk de meest succesvolle Amerikaanse Latijns-Amerikaanse singles van 1994 en 1995. Ten tijde van haar dood was Selena bezig met een doorbraak naar de Amerikaanse popmarkt. Platenlabels EMI Latin en EMI Records brachten enkele maanden na haar dood gezamenlijk *Dreaming of You* uit. Uit angst dat het nummer de verkoop van het album in de VS zou kannibaliseren, bracht EMI Records \"I Could Fall in Love\" uit als promotionele single. Het werd gedurende twee jaar het hoogst genoteerde Engelstalige nummer in de Hot Latin Songs-hitlijst en werd haar eerste nummer één single in Canada. Het titelnummer, \"Dreaming of You\", werd het hoogst genoteerde Billboard Hot 100-nummer in de carrière van de zangeres en bereikte nummer 22. Haar cover van Pedro Infante's \"Tú Sólo Tú\" bereikte tien weken lang nummer één in de Hot Latin Songs; de langstlopende nummer één single van haar carrière. \"I'm Getting Used to You\" bereikte nummer één in de Amerikaanse Dance/Electronic Singles Sales; haar eerste nummer één in die hitlijst.\n\nSelena's laatste opgenomen nummer, \"A Boy Like That\" (een cover van de musical *West Side Story* uit 1967) maakte deel uit van de eerbetoon van de National Academy of Recording Arts and Sciences aan de musical. Het nummer was ook een benefiet opname voor AIDS Project Los Angeles. Het bereikte nummer vier in de Amerikaanse Dance Club Songs-hitlijst na de release in 1996. In 2002 maakte Selena's broer en muziekproducent A.B. Quintanilla een mashup van \"Como la Flor\", \"Amor Prohibido\" en \"Si Una Vez\" in een medley getiteld \"Con Tanto Amor Medley\" om het album *Ones* te promoten. Sinds Billboard magazine in 2010 begon met het monitoren van muziekdownloads, zijn Selena's nummers opnieuw de Amerikaanse hitlijsten binnengekomen, waaronder voor het eerst \"La Carcacha\" (1990), \"Ya Ves\" (1990), \"Enamorada de Ti\" (1990), \"Baila Esta Cumbia\" (1992) en \"El Chico del Apartamento 512\" (1994).",
"Selena Gomez\nSelena Marie Gomez ( -LSB- səˈliːnə_məˈɹiː_ˈɡoʊmɛz -RSB- ; -LSB- seˈlena ˈɣomes -RSB- ; geboren 22 juli 1992) is een Amerikaanse actrice en zangeres. Nadat ze in haar jeugd in de kinderserie Barney & Friends verscheen, werd ze beroemd door haar rol als Alex Russo in de Disney Channel-serie Wizards of Waverly Place (2007-2012). In 2008 tekende ze een platencontract bij Hollywood Records en vormde ze haar band Selena Gomez & the Scene. De band bracht drie studioalbums uit en produceerde tegen 2011 vier top 30 singles. Gomez richtte in 2008 ook haar eigen productiemaatschappij op, July Moon Productions; ze is uitvoerend producent van de Netflix-originele serie 13 Reasons Why, die in maart 2017 werd uitgebracht. Tussen 2009 en 2011 speelde Gomez in films als Princess Protection Program, Ramona and Beezus en Monte Carlo, en nam ze een volwassener rol op zich in Spring Breakers (2013). Gomez zette haar zangcarrière ook in een andere richting, met de release van haar eerste soloalbum Stars Dance (2013); het album debuteerde bovenaan de Billboard 200 in de Verenigde Staten en bevatte de top tien single \"Come & Get It\". Gomez bracht in 2014 een verzamelalbum uit als haar vijfde en laatste release via Hollywood Records, voorafgegaan door haar tweede top tien single \"The Heart Wants What It Wants\", en tekende een nieuw platencontract bij Interscope Records. In 2015 bracht ze haar tweede soloalbum uit, Revival, dat debuteerde op nummer één in de Billboard 200, terwijl de eerste drie singles, \"Good for You\", \"Same Old Love\" en \"Hands to Myself\", allemaal de Mainstream Top 40-hitlijst in de Verenigde Staten aanvoerden. Gomez speelde ook in de films The Fundamentals of Caring (2016), In Dubious Battle (2016) en in de Hotel Transylvania-films. Sinds het begin van haar zangcarrière heeft ze volgens Billboard wereldwijd meer dan 7 miljoen albums en 22 miljoen singles verkocht. Gomez heeft een aantal prijzen en nominaties ontvangen voor haar werk als actrice en zangeres, en heeft een Billboard Women in Music Award, een MTV Video Music Award, een American Music Award en vijftien Teen Choice Awards gewonnen. Vanaf november 2016 is Gomez de meest gevolgde Instagram-gebruiker ter wereld.",
"Dreaming of You (Selena album)\nDreaming of You is het vijfde en laatste studioalbum van de Amerikaanse zangeres Selena. Postuum uitgebracht op 18 juli 1995 door EMI Latin en EMI Records, was het een onmiddellijk commercieel en kritisch succes, debuteerde het bovenaan de Amerikaanse Billboard 200 - het eerste overwegend Spaanstalige album dat dit deed. Het verkocht 175.000 exemplaren op de eerste dag van uitgave in de VS - een toenmalig record voor een vrouwelijke zangeres. Met een verkoop van 331.000 exemplaren in de eerste week, werd het de op een na hoogste eerste-weekverkoop voor een vrouwelijke muzikant sinds Nielsen Soundscan in 1991 begon met het bijhouden van albumverkopen. Billboard magazine verklaarde het een \"historische\" gebeurtenis, terwijl Time zei dat de opname Selena's muziek naar een breder publiek bracht. Het won Album of the Year bij de Tejano Music Awards van 1996 en Female Pop Album of the Year bij de 2e jaarlijkse Billboard Latin Music Awards.\n\nNa het tekenen van een platencontract met EMI Latin in 1989, weigerde het label Selena een gevraagde crossover nadat ze drie demo-opnames had gemaakt. Nadat haar Grammy Award-nominatie voor Live (1993) werd aangekondigd, tekende Selena bij SBK Records om te beginnen met het opnemen van haar crossover-album, wat voorpaginanieuws was in Billboard magazine. In maart 1994 bracht ze Amor Prohibido uit; in interviews zei ze dat haar Engelstalige album nog steeds in ontwikkeling was. Opnamesessies voor Dreaming of You begonnen in december 1994; Selena nam vier nummers op die voor het album waren bedoeld. Op 31 maart 1995 werd ze doodgeschoten door Yolanda Saldívar, de voormalige manager van haar Selena Etc. boetieks, over een geschil over claims van verduistering.\n\nHet album bevat enkele eerder uitgebrachte nummers, evenals enkele niet-uitgebrachte Engelstalige en Spaanstalige nummers die tussen 1992 en 1995 zijn opgenomen. De nummers zijn een mix van Amerikaanse pop en Latijns-Amerikaanse muziek, waarbij de eerste helft van Dreaming of You R&B en popballads bevat, terwijl de tweede helft Selena's Latijns-getinte repertoire laat zien. Zes nummers van het album werden als singles uitgebracht. De eerste vier singles, \"I Could Fall in Love\", \"Tú Sólo Tú\", \"Techno Cumbia\" en \"Dreaming of You\", haalden de top tien in de Amerikaanse hitlijsten. Het titelnummer werd Selena's hoogst genoteerde Billboard Hot 100 single van haar carrière, piekte op nummer tweeëntwintig en werd de achtentachtigste Hot 100 single aller tijden genoemd.\n\nDreaming of You behoorde tot de tien best verkopende debuuts van een muzikant, best verkopende debuut van een vrouwelijke artiest en het snelst verkopende Amerikaanse album van 1995. Het is sindsdien gerangschikt onder de beste en belangrijkste opnames die tijdens het rock-and-roll-tijdperk zijn geproduceerd. Media hebben de opname sindsdien gerangschikt onder de beste postume releases. Toen Dreaming of You op nummer één piekte, kwam Tejano-muziek op de mainstream markt. Muziekcritici zeiden dat de algemene bevolking van de VS Tejano of Latijns-Amerikaanse muziek niet had gekend als het niet voor Dreaming of You was geweest. De Recording Industry Association of America (RIAA) certificeerde het album 35 × platina (Latijns veld), voor de verzending van 3,5 miljoen exemplaren in de VS. Het album werd uiteindelijk goud gecertificeerd door Music Canada en door Asociación Mexicana de Productores de Fonogramas y Videogramas (AMPROFON). Vanaf januari 2015 heeft het album wereldwijd vijf miljoen exemplaren verkocht en blijft het best verkopende Latijns-Amerikaanse album aller tijden in de VS.",
"Lijst van mensen beïnvloed door Selena\nSelena Quintanilla-Pérez (16 april 1971 – 31 maart 1995) was een Amerikaanse Tejano-zangeres, songwriter, woordvoerster, actrice en modeontwerpster. Ze werd geboren in Lake Jackson, Texas, 87 kilometer ten zuiden van Houston, en haar familie verhuisde naar Corpus Christi na faillissement. Haar vader, voor haar geboorte muzikant, vormde zijn kinderen tot Selena y Los Dinos (met A.B. Quintanilla op bas, Suzette Quintanilla op drums en Selena als zangeres) toen hij haar muzikale talent ontdekte. Selena ontving negen jaar achtereen, beginnend in 1987, de Tejano Music Award voor Female Vocalist of the Year. Ze tekende in 1989 haar eerste grote contract met EMI Latin en bracht vier Spaanstalige albums uit die mijlpalen waren in de Latijns-Amerikaanse muziekindustrie. EMI Latin wilde vervolgens dat ze een crossover-album zou uitbrengen, een overgang van Spaanse naar Engelstalige popsongs. Op 31 maart 1995 werd Selena doodgeschoten door Yolanda Saldivar, haar vriendin en voormalig manager van haar boetieks. De reactie op haar dood werd vergeleken met het verdriet na de dood van muzikanten John Lennon en Elvis Presley en de Amerikaanse president John F. Kennedy. Selena's grootste invloeden waren Donna Summer, Madonna, Gloria Estefan, Paula Abdul en Michael en Janet Jackson. Volgens muziekcritici incorporeerde haar Tejano-sound hedendaagse R&B, disco en funk, en haar wortels in de Amerikaanse popmuziek werden door Ed Morales toegeschreven aan inspiratie door Summer en Diana Ross. Selena gaf Michael Jackson de eer haar te inspireren om in zijn voetsporen te treden nadat ze hem in 1984 tijdens een concert in het Astrodome had gezien. Op het podium droeg ze mode geïnspireerd door Abdul, Madonna en Janet Jackson. Selena's echtgenoot, Chris Pérez, zei dat ze \"openminded\" stond tegenover alle muziekstijlen, met name rock. Sinds haar dood in 1995 hebben artiesten in interviews, toespraken, boeken en muziek de invloed van de zangeres op hun carrière aangehaald.",
"Siempre Selena\nSiempre Selena is het eerste remixalbum van de Amerikaanse zangeres Selena. Net als Dreaming of You, het album uit 1995 dat haar laatste Engelstalige opnamesessies documenteerde en enkele gelijktijdige Latijns-Amerikaanse hits toevoegde, combineert Siempre Selena remixes van opnames die Selena als tiener maakte met een paar latere, eerder onveröffentlichte nummers. Het bevat het romantische mariachi-nummer \"Siempre Hace Frío\", dat nummer twee bereikte in de Billboard Hot Latin Tracks. Het bevat ook een remix van \"No Quiero Saber\", dat te horen was op het officiële Latijns-Amerikaanse album voor de Olympische Zomerspelen van 1996 in Atlanta, Georgia. Ook op het album staat een nieuwe versie van het nummer \"Tú Robaste Mi Corazón\", waarbij de mannelijke zang nu wordt gezongen door Pete Astudillo in plaats van Emilio Navaira.",
"Captive Heart (lied)\n``Captive Heart'' is een lied van de Amerikaanse Tejano popzangeres Selena. Het was de tweede promotionele single die werd uitgebracht van *Dreaming of You* (1995), na ``God's Child (Baila Conmigo)''. Het werd geschreven door Mark Goldenberg en Kit Hain, en geproduceerd door Guy Roche. De opnamesessies vonden plaats in de opnamestudio van Selena's vader, Abraham Quintanilla Jr., Q-Productions, en op verschillende andere locaties. Het lied kreeg gemengde kritieken van muziekcritici. ``Captive Heart'' is een electropopsong uitgevoerd in een ritmische popgroove.",
"Dame Un Beso\n``Dame un beso'' (Engelse vertaling: Geef me een kus) is een lied geschreven door A.B. Quintanilla en Ricky Vela, die beiden destijds in de band zaten. Selena's broer, A.B. Quintanilla, was de oude liedjes die zijn vader uitkoos en schreef beu, en nam het over; hij schreef bijna al Selena's liedjes. ``Dame Un Beso'' werd uitgebracht op Selena's derde album Alpha in 1986 door Manny Labels. Kort na de release verscheen de toen 15-jarige Selena datzelfde jaar op de Tejano Music Awards en won ze prijzen voor zowel ``Zangeres van het jaar'' als ``Artiest van het jaar''. Vanwege dat succes werd ``Dame Un Beso'' in 1986 uitgebracht als vinyl, LP en EP. Selena's derde album Alpha leidde ertoe dat Selena in 1987 de prijs voor ``Zangeres van het jaar'' won bij de Hispanic Music Awards. ``Dame Un Beso'' is sinds Selena's dood in 1995 blijven verschijnen. Selena's vader bracht het liedje nog steeds uit op hedendaagse albums."
] | 33 |
Maggie Gyllenhaal studeerde af op 16 november 1977.
|
[
"Stephen_Gyllenhaal",
"Gyllenhaal_family",
"Maggie_McNamara",
"Meaghan_Oppenheimer",
"Maggie_Flecknoe",
"Laurie_Collyer",
"Maggie_Renzi"
] |
[
"Maggie Gyllenhaal\nMargalit Ruth `` Maggie '' Gyllenhaal ( -LSB- ˈdʒɪlənhɑːl -RSB- geboren 16 november 1977 in New York City) is een Amerikaanse actrice. Zij behoort tot de familie Gyllenhaal en is de dochter van filmmakers Stephen Gyllenhaal en Naomi Achs en de oudere zus van acteur Jake Gyllenhaal. Ze begon haar filmcarrière als tiener met rollen in films van haar vader en speelde samen met haar broer in de psychologische horrorfilm Donnie Darko (2001). Ze oogstte veel lof voor haar rol als Lee Holloway in Secretary (2002), waarvoor ze genomineerd werd voor een Golden Globe Award. Voor haar rol in Sherrybaby (2006) werd ze genomineerd voor de Golden Globe Award voor Beste Actrice in een Dramafilm. Ze kreeg ook erkenning voor haar rol als Rachel Dawes in The Dark Knight (2008). Voor haar rol in de muziekdrama Crazy Heart (2009) werd ze genomineerd voor de Academy Award voor Beste Actrice in een Bijrol. Vervolgens speelde ze in Nanny McPhee and the Big Bang (2010), Won't Back Down (2012) en Frank (2014), waarvoor ze genomineerd werd voor een BIFA Award. In 2014 maakte ze haar Broadway-debuut in een herneming van The Real Thing en speelde ze ook in de BBC-miniserie The Honourable Woman. Voor haar rol in de laatste won ze een Golden Globe Award en werd ze genomineerd voor een Emmy Award."
] |
[
"Stephen Gyllenhaal\nStephen Roark Gyllenhaal ( -LSB- ˈdʒɪlənhɑːl -RSB- geboren 4 oktober 1949) is een Amerikaanse filmregisseur en dichter. Hij is de vader van de bekende acteurs Jake Gyllenhaal en Maggie Gyllenhaal.",
"Familie Gyllenhaal\nGyllenhaal ( -LSB- ² jʏlɛnˌhɑːl -RSB- ) is de achternaam van een Zweeds adellijk geslacht, afstammend van cavalerieluitenant Nils Gunnarsson Haal (overleden 1680 of 1681), in 1652 geadeld met een naamsverandering naar \"Gyllenhaal\".",
"Maggie McNamara\nMarguerite \"Maggie\" McNamara (18 juni 1928 – 18 februari 1978) was een Amerikaanse actrice en model voor toneel, film en televisie. McNamara begon haar carrière als tienermodemodel. Ze werd bekend door de controversiële film The Moon Is Blue, geregisseerd door Otto Preminger, waarin ze de rol repriseerde die ze in de Chicago-productie van het toneelstuk speelde. Ze ontving een Oscarnominatie voor Beste Actrice voor haar rol in de film. Tegen het midden van de jaren 1950 begon McNamara's carrière te tanen. Ze speelde na The Moon Is Blue nog in twee films en maakte haar laatste film in 1963. Na vijf gastrollen in televisieseries in het begin van de jaren 1960, trok ze zich terug uit het acteren. Voor de rest van haar leven werkte ze als typiste in New York City. In februari 1978 overleed McNamara op 49-jarige leeftijd aan een overdosis barbituraten.",
"Meaghan Oppenheimer\nMeaghan Oppenheimer is een Amerikaanse televisie- en filmactrice, scenarioschrijfster en producent. Ze werd geboren in Tulsa, Oklahoma, waar ze in 2005 afstudeerde aan Holland Hall. Na optredens in lokale theaterproducties in Tulsa in 1999 verhuisde ze naar New York om een carrière in het theater na te streven, maar verhuisde al snel naar Los Angeles om in de filmindustrie te werken.",
"Maggie Flecknoe\nMarguerite Kathryn \"Maggie\" Flecknoe (geboren 17 april 1983) is een Amerikaanse televisie- en radiopersoonlijkheid en actrice. Ze produceert en presenteert een regelmatig online segment op KIAH-TV (CW-zender in Houston) genaamd \"The Online Dish\" en heeft ook geholpen bij hun ochtendnieuws. Flecknoe is ook bekend van het inspreken van verschillende personages voor ADV Films en Sentai Filmworks/Seraphim Digital. Ze heeft ook gewerkt als entertainment-, nieuws- en verkeersverslaggever voor Radio 740 KTRH en 790 The Sports Animal. Geboren in Aurora, Colorado, studeerde Flecknoe cum laude af met een Bachelor of Science in Journalistiek en Broadcast News, en een minor in Theater aan de Universiteit van Colorado in Boulder in mei 2005. Die zomer begon ze met haar graduate studies aan Harvard University en de Moscow Art Theatre School, waar ze een masterdiploma in theater behaalde. Flecknoe heeft diverse dingen gedaan, van het verschijnen in een reclame met Yao Ming tot het inspreken van Japanse anime. In 2009 speelde ze de rol van \"Mrs. Elizabeth Corban\" in de productie van \"Catch Me If You Can\" van UpStage Theatre in Lambert Hall in de Houston Heights.",
"Laurie Collyer\nLaurie Collyer (geboren 1967) is een Amerikaanse filmregisseur. Geboren in Summit, New Jersey, groeide ze op in Mountainside, New Jersey en bezocht Oberlin College. Na een reeks baantjes ging ze naar de filmschool aan de New York University. Ze is vooral bekend van het schrijven en regisseren van Sherrybaby, waarvoor actrice Maggie Gyllenhaal een Golden Globe-nominatie ontving. Ze regisseerde ook de film Nuyorican Dream in 1999. Ze is bezig met de ontwikkeling van een film gebaseerd op het verhaal van Julia Butterfly Hill en Luna, met Rachel Weisz in de hoofdrol. Ze heeft ook het scenario geschreven van een aanstaande verfilming van Sara Zarr's roman Story of a Girl. In 2013 regisseerde ze Sunlight Jr., met Naomi Watts en Matt Dillon in de hoofdrollen. Haar nieuwste film is The Secret Life of Marilyn Monroe met Kelli Garner, Susan Sarandon, Emily Watson, Jeffrey Dean Morgan en Eva Amurri Martino in de hoofdrollen.",
"Maggie Renzi\nMaggie Renzi (geboren 1951) is een Amerikaanse filmproducente en actrice. Renzi begon als kind met acteren in het Williamstown Theatre Festival in Williamstown, Massachusetts en zette dit voort tot in haar twintiger jaren, daar en in collegeproducties. Ze studeerde af aan Williams College in 1973, waar ze John Sayles ontmoette. Ze is de langdurige partner (en collaborateur) van John Sayles geweest, hoewel ze niet getrouwd zijn. Ze brachten hun eerste film, Return of the Secaucus 7, uit in 1979, met Renzi in de hoofdrol als Katie Sipriano en werkend als unit manager, assistent-editor en feitelijk functionerend als producent. De film won de prijs voor Beste Scenario van de Los Angeles Film Critics Association en werd een hit bij het college- en art-film publiek. Ze produceerde hun tweede film, Lianna, in 1983 en speelde ook een kleine rol als Sheila. Ze concentreerde zich meer op het produceren van hun volgende films, terwijl ze nog steeds in sommige films kleine rollen speelde. Ze coproduceerde de film Girlfight uit 2000 met Karyn Kusama, een veteraan van Sayles/Renzi producties, scenario schrijven en regisseren. Ze produceerde ook Bruce Springsteen's muziekvideo's \"Born in the U.S.A.\", \"I'm on Fire\" en \"Glory Days\", die John Sayles regisseerde."
] | 34 |
David Thewlis haatte schrijven te veel om ooit een auteur te zijn.
|
[
"David_Ellis_(writer)",
"David_Bowker_(writer)",
"David_Daniell_(author)",
"The_Late_Hector_Kipling",
"David_Gordon_(novelist)",
"David_Pirie",
"David_Seidler"
] |
[
"David Thewlis\nDavid Thewlis (geboren als David Wheeler; geboren 20 maart 1963) is een Engels acteur, regisseur, scenarioschrijver en auteur. Zijn meest commercieel succesvolle rol tot nu toe is die van Remus Lupin in de Harry Potter-filmserie. Andere opmerkelijke rollen zijn onder andere in de films *Naked* (waarvoor hij de prijs voor Beste Acteur won op het Filmfestival van Cannes), *Dragonheart*, *Kingdom of Heaven*, *The Boy in the Striped Pyjamas*, *The Theory of Everything*, *Black Beauty*, en *Macbeth* (waarin hij Koning Duncan speelde). Hij zal Ares spelen in *Wonder Woman*. Hij heeft ook stemacteurswerk gedaan in de films *James and the Giant Peach* (1996), *The Miracle Maker* (2000), en *Anomalisa* (2015), en is daarnaast bekend van de rol van Cyrus Crabb in de tv-miniserie *Dinotopia*."
] |
[
"David Ellis (schrijver)\nDavid Ellis (22 juni 1918 – 30 juni 1978) was samen met Malcolm Hulke de schrijver van de Doctor Who-aflevering *The Faceless Ones*, opgenomen met Patrick Troughton in 1967. Het verhaal werd door het duo geschreven na de afwijzing van eerdere scripts van beiden. Ellis zelf zag zijn scriptideeën voor \"The Clock\", \"The People Who Couldn't Remember\" en \"The Ocean Liner\" allemaal afgewezen worden. Hun script \"The Big Store\" werd uiteindelijk ook niet geproduceerd ondanks uitgebreid werk, hoewel enkele ideeën over de vervanging van mensen door replica's verder werden uitgewerkt in *The Faceless Ones*, waarbij het scenario veranderde van een warenhuis naar een luchthaven. Andere schrijfcredits van David Ellis omvatten *Dixon of Dock Green* en *Z-Cars* en verschillende toneelstukken waarvan \"Make Me A Widow\" het meest succesvol was, in de zomer van 1966 in Londen in première ging en daarna vele jaren in het repertoire door het hele land werd gespeeld. Hij was tweemaal getrouwd en zijn tweede vrouw, Dorothy, werd negentig jaar oud.",
"David Bowker (schrijver)\nDavid Bowker is een Britse auteur en scenarioschrijver. Geboren in Manchester, Engeland, heeft Bowker zeven romans geschreven. Hij heeft ook als journalist en columnist voor The Times gewerkt. Hij heeft diverse filmprojecten in ontwikkeling en zijn werk voor televisie omvat afleveringen van Casualty en Coronation Street. Momenteel werkt hij aan zijn achtste roman. Bowkers boek, How to Be Bad, werd door Esquire magazine aanbevolen als een van de boeken van 2005.",
"David Daniell (auteur)\nDavid John Daniell (geboren 17 februari 1929; overleden 1 juni 2016) was een Engels literatuurgeleerde en uitgever van gespecialiseerde boeken, voornamelijk over William Tyndale en zijn Bijbelvertalingen. Hij was voorheen hoogleraar Engels aan University College London en heeft een aantal studies over de toneelstukken van Shakespeare gepubliceerd. Hij richtte ook de Tyndale Society op. Hij bedacht de veelgeciteerde uitspraak die het belang van de zestiende-eeuwse Engelse Bijbelvertaler voor de grootste toneelschrijver in de Engelse taal verklaart: ``Geen Tyndale, geen Shakespeare.``",
"De overleden Hector Kipling\nDe overleden Hector Kipling is een roman geschreven door de Engelse acteur David Thewlis. Het boek werd in het VK in gebonden vorm uitgebracht op 7 september 2007 en in paperback op 4 juli 2008. In de VS werd het boek (gebonden versie) uitgebracht op 6 november 2007.",
"David Gordon (romanschrijver)\nDavid Gordon (geboren 1967) is een Amerikaanse romanschrijver. Aanvankelijk werkte hij in de jaren 90 als schrijver en redacteur voor de volwassenbladen Hustler, Chic en Barely Legal, voordat hij romans begon te schrijven. Zijn debuutroman, The Serialist, won de 2011 First Novelist Award en was finalist voor de Edgar Award voor Beste Eerste Roman van de Mystery Writers of America in 2011. De Japanse vertaling door Aoki Chizuru, letterlijk vertaald als \"Tweede-rangs romanschrijver\", werd een grote hit, won drie literatuurprijzen en werd verfilmd door Toei, geregisseerd door Izaki Nobuaki en met Kamikawa Takaya in de hoofdrol.",
"David Pirie\nDavid Pirie is een scenarioschrijver, filmproducent, filmcriticus en romanschrijver.",
"David Seidler\nDavid Seidler (geboren 1937) is een Brits-Amerikaans toneelschrijver en schrijver voor film en televisie. Hij is vooral bekend van het schrijven van de scripts voor de toneel- en filmversie van het verhaal The King's Speech. Voor de film won hij een Academy Award en een BAFTA voor Beste Originele Scenario."
] | 35 |
Luke Evans heeft een vampier gespeeld.
|
[
"Luke_Evans",
"Interview_with_the_Vampire_(film)",
"Luke_Skywalker",
"Luke_Youngblood",
"Mark_Evans_(actor)",
"Rupert_Evans",
"Luke_Goss"
] |
[
"Luke Evans (acteur)\nLuke Evans (geboren 15 april 1979) is een Welsh acteur. Evans begon zijn carrière op het toneel, met optredens in vele West End-producties in Londen, zoals Rent, Miss Saigon en Piaf, voordat hij zijn doorbraak in Hollywood beleefde met de hoofdrol in de remake van Clash of the Titans uit 2010. Na zijn debuut werd Evans gecast in actie- en thrillerfilms als Immortals (2011), The Raven (2012) en de herwerkte versie van The Three Musketeers (2011). In 2013 speelde Evans de belangrijkste antagonist Owen Shaw in de blockbuster Fast & Furious 6 en speelde hij ook Bard de Boogschutter in Peter Jackson's driedelige adaptatie van J.R.R. Tolkien's The Hobbit. Evans portretteerde ook de vampier Dracula in het filmverhaal over de oorsprong van het personage, Dracula Untold. In 2017 speelde Evans de rol van Gaston in Disney's live-action adaptatie van Beauty and the Beast."
] |
[
"Luke Evans\nLuke Evans kan verwijzen naar: Luke Evans (acteur) (geboren 1979), Welsh acteur; Luke Evans (cricketer) (geboren 1987), Engels cricketspeler; Luke Evans (rugby union) (geboren 1988), Australische rugby union-speler",
"Interview met een Vampier (film)\nInterview met een Vampier is een Amerikaanse drama-horrorfilm uit 1994, geregisseerd door Neil Jordan, gebaseerd op de roman Interview met een Vampier uit 1976 van Anne Rice, en met Tom Cruise en Brad Pitt in de hoofdrollen. De film focust op Lestat (Cruise) en Louis (Pitt), beginnend met Louis' transformatie in een vampier door Lestat in 1791. De film beschrijft hun tijd samen, en het veranderen van een tienjarig meisje, Claudia, in een vampier. Het verhaal wordt omlijst door een hedendaags interview, waarin Louis zijn verhaal vertelt aan een reporter in San Francisco. De bijrollen worden vertolkt door Christian Slater, Kirsten Dunst, Antonio Banderas en Stephen Rea. De film werd in november 1994 uitgebracht en kreeg over het algemeen positieve recensies, en ontving Oscarnominaties voor Beste Art Direction en Beste Originele Muziek. Kirsten Dunst werd ook genomineerd voor een Golden Globe voor Beste Actrice in een Bijrol voor haar rol in de film.",
"Luke Skywalker\nLuke Skywalker is een fictief personage en de hoofdprotagonist van de originele filmtrilogie van de Star Wars-franchise, gecreëerd door George Lucas. Het personage, vertolkt door Mark Hamill, is een belangrijke figuur in de strijd van de Rebellen Alliantie tegen het Galactische Rijk. Hij is de tweelingbroer van Rebellenleider Prinses Leia Organa van Alderaan, een vriend en zwager van smokkelaar Han Solo, een leerling van Jedi Meesters Obi-Wan \"Ben\" Kenobi en Yoda, de zoon van de gevallen Jedi Anakin Skywalker (Darth Vader) en Koningin van Naboo/Republiek Senator Padmé Amidala en de oom van Kylo Ren/Ben Solo. Het nu niet-canon Star Wars uitgebreide universum toont hem als een machtige Jedi Meester, echtgenoot van Mara Jade, de vader van Ben Skywalker en de oom van Jaina, Jacen en Anakin Solo. In 2015 werd het personage door Empire magazine gekozen als het 50e grootste filmkarakter aller tijden. Op hun lijst van de 100 Grootste Fictieve Personages rangschikte Fandomania.com het personage op nummer 14.",
"Luke Youngblood\nLuke Youngblood (geboren 12 juni 1986) is een Engelse acteur. Hij is bekend van zijn rol als Ben in *The Story of Tracy Beaker*, jonge Simba in *The Lion King* (musical) in verschillende Londense theaters, Lee Jordan in de Harry Potter-filmserie en Magnitude in de NBC-komedieserie *Community*. Van 2015 tot 2016 speelde hij Sid in de ABC-musicalkomedieserie *Galavant*.",
"Mark Evans (acteur)\nMark Henry Evans (geboren 2 januari 1985) is een in Wales geboren musicalacteur, zanger, danser en choreograaf, geboren in St. Asaph, Noord-Wales en opgegroeid op een boerderij in Llanrhaeadr in de county Denbighshire. Zijn diverse theatercredits omvatten Wicked en Ghost the Musical. Na een 18 maanden durende (dec 2012-juni 2014) betrokkenheid bij de Noord-Amerikaanse nationale tournee van The Book of Mormon, is hij momenteel gevestigd in New York City.",
"Rupert Evans\nRupert Evans (geboren 1977) is een Engelse acteur die heeft gespeeld in televisie, film en theater. Hij is lid van de Royal Shakespeare Company.",
"Luke Goss\nLuke Damon Goss (geboren 29 september 1968) is een Engelse acteur en voormalig drummer van de band Bros uit de late jaren 80. Hij heeft in talloze films gespeeld, waaronder Blade II (2002) als Jared Nomak, One Night with the King (2006) als Koning Xerxes, Hellboy II: The Golden Army (2008) als Prins Nuada, Tekken (2010) als Steve Fox en Interview with a Hitman (2012) als Viktor."
] | 36 |
Guyana werd bewoond door groepen mensen.
|
[
"Indo-Guyanese",
"Republic_of_Independent_Guyana",
"Brazilians_in_Guyana",
"Guyanese_Creole",
"Oyapoc",
"Kwebanna",
"Guyana_National_Service"
] |
[
"Guyana\nGuyana (uitgesproken als -LSB- ɡaɪˈɑːnə -RSB- of -LSB- ɡaɪˈænə -RSB-), officieel de Coöperatieve Republiek Guyana, is een soevereine staat op het noordelijke vasteland van Zuid-Amerika. Het wordt echter tot de Caribische regio gerekend vanwege de sterke culturele, historische en politieke banden met andere Engelstalige Caribische landen en de Caribische Gemeenschap (CARICOM). Guyana wordt begrensd door de Atlantische Oceaan in het noorden, Brazilië in het zuiden en zuidwesten, Suriname in het oosten en Venezuela in het westen. Met 215.000 vierkante kilometer is Guyana het vierde kleinste land op het vasteland van Zuid-Amerika na Uruguay, Suriname en Frans-Guyana (een overzees gebiedsdeel van Frankrijk). De regio die bekend staat als \"de Guiana's\" bestaat uit het grote schildvormige landmassa ten noorden van de Amazone rivier en ten oosten van de Orinoco rivier, bekend als het \"land van vele wateren\". Oorspronkelijk bewoond door verschillende inheemse groepen, werd Guyana gekoloniseerd door de Nederlanders voordat het eind 18e eeuw onder Brits bestuur kwam. Het werd bestuurd als Brits-Guyana, met voornamelijk een plantage-economie tot in de jaren 1950. Het verkreeg onafhankelijkheid in 1966 en werd officieel een republiek binnen het Gemenebest van Naties in 1970. De erfenis van de Britse overheersing weerspiegelt zich in de politieke administratie van het land en de diverse bevolking, die bestaat uit Indiase, Afrikaanse, inheemse en multiraciale groepen. Guyana is de enige Zuid-Amerikaanse natie waar Engels de officiële taal is. Het grootste deel van de bevolking spreekt echter Guyaans Creools, een op het Engels gebaseerde creoolse taal, als moedertaal. Naast het deel uitmaken van het Engelstalige Caribisch gebied, is Guyana een van de weinige Caribische landen die geen eiland in de West-Indië is. CARICOM, waarvan Guyana lid is, heeft zijn hoofdkantoor in de hoofdstad en grootste stad van Guyana, Georgetown. In 2008 trad het land toe tot de Unie van Zuid-Amerikaanse Naties als stichtend lid."
] |
[
"Indo-Guyanen\nIndo-Guyanen zijn Guyanese mensen met een Indiase afkomst. Taalkundig worden ze collectief bekend als de sprekers van de Indo-Arische Hindustani-talen zoals Hindi en Urdu. Etnisch, afkomstig uit verschillende delen van India, zijn ze bekend geweest als de Indiase of Hindi mensen. Indo-Guyanen zijn de grootste etnische groep in Guyana, geïdentificeerd door de officiële volkstelling, en maakten in 2012 39,8% van de bevolking uit.",
"Republiek van Onafhankelijk Guyana\nDe Republiek van Onafhankelijk Guyana (La République de la Guyane indépendante), gewoonlijk aangeduid met de naam van de hoofdstad Counani (door Brazilianen in het Portugees weergegeven als \"Cunani\"), was een kortstondige onafhankelijke staat in Zuid-Amerika.",
"Brazilianen in Guyana\nBrazilianen in Guyana bestaan uit Braziliaanse staatsburgers, meestal mijnwerkers, die in Guyana wonen, evenals Guyanese mensen van Braziliaanse afkomst. Er wonen momenteel ongeveer 10.000 Brazilianen in Guyana.",
"Guyaans Creools\nGuyaans Creools (door de sprekers Creolese genoemd: of simpelweg Guyaans) is een op het Engels gebaseerde creoolse taal die wordt gesproken door mensen in Guyana. Taalkundig gezien vertoont het overeenkomsten met andere Engelse dialecten uit het Caribische gebied, maar heeft het de meeste invloeden van het Afrikaans en enkele leenwoorden uit het Nederlands, Arawaktalen en Indiase (Oost-Indiase) talen.",
"Oyapoc\nOyapoc was een kortstondige Engelse nederzetting in Guyana, die in 1620 werd gesticht onder gouverneur Roger North en in hetzelfde jaar werd verlaten. Het grootste deel van het gebied werd gedomineerd door de Nederlanders met twee koloniën; ze voegden er halverwege de achttiende eeuw een derde aan toe. Groot-Brittannië nam het gebied in 1796 over, tijdens vijandelijkheden met Frankrijk, dat toen Nederland bezette. Nadat de heerschappij heen en weer was gegaan, nam Groot-Brittannië in 1814 de definitieve controle over.",
"Kwebanna\nKwebanna is een dorp in de Barima-Waini regio, in het noorden van Guyana. Het heeft een bevolking van ongeveer 500 inwoners, die voornamelijk bestaan uit inheemsen en een zeer klein aantal Oost-Indiërs en zwarten. Categorie: Bevolkte plaatsen in Guyana Categorie: Gemeenschappen in Barima-Waini",
"Guyana Nationale Dienst\nDe Guyana Nationale Dienst was een publieke dienstorganisatie, inclusief een paramilitair element, opgericht in Guyana in 1971 en ontbonden in 2000, te midden van enige controverse. De dienst werd opgericht naar aanleiding van aanbevelingen van de VN-consultant Robert F. Landor, om jeugdwerkloosheid aan te pakken. Premier Burnham autoriseerde de oprichting van de Guyana Nationale Dienst in 1974 als een paramilitaire eenheid van 1500 personen. Hij zag het als een manier om de jeugd van Guyana te mobiliseren. GNS-rekruten varieerden in leeftijd van acht tot vijfentwintig jaar. Guyanese jongeren die zich aansloten, meestal tussen de 15 en 20 jaar oud, werden gestuurd voor drie maanden militaire training, gevolgd door landbouwtraining. De organisatie verminderde het aantal leden van The Scout Association of Guyana, waarmee het concurreerde om de rekrutering van jongeren. Gedurende zijn bestaan maakten meer dan 20.000 mensen deel uit van de Guyana Nationale Dienst. Onder hen bevond zich de bekende Guyanese onderzoeker Karen de Souza, die in 1975 als vrijwilliger begon te werken bij de Guyana Nationale Dienst, waar ze elektrotechnische vaardigheden leerde en leescursussen gaf aan analfabeten."
] | 37 |
Audi had vroeger het motto "Truth in Engineering.
|
[
"Audi_Sport_GmbH",
"Audi_Sport_North_America",
"Audi_TT",
"Truth_in_24",
"Audi_R8",
"Audi_80",
"Audi_A4"
] |
[
"Audi\nAudi ( -LSB- ˈʔaʊ̯dɪ ʔaːˈgeː -RSB- ) is een Duitse autofabrikant die luxe voertuigen ontwerpt, ontwikkelt, produceert, op de markt brengt en distribueert. Audi is een onderdeel van de Volkswagen Groep en heeft zijn wortels in Ingolstadt, Beieren, Duitsland. Audi-voertuigen worden in negen productiefaciliteiten wereldwijd geproduceerd. De oorsprong van het bedrijf is complex en gaat terug naar het begin van de 20e eeuw en de eerste ondernemingen (Horch en de Audiwerke) die werden opgericht door ingenieur August Horch; en twee andere fabrikanten (DKW en Wanderer), leidend tot de oprichting van Auto Union in 1932. Het moderne tijdperk van Audi begon in wezen in de jaren 1960 toen Auto Union werd overgenomen door Volkswagen van Daimler-Benz. Na de herlancering van het merk Audi met de introductie van de Audi F103-serie in 1965, fuseerde Volkswagen Auto Union met NSU Motorenwerke in 1969, waardoor de huidige vorm van het bedrijf ontstond. De bedrijfsnaam is gebaseerd op de Latijnse vertaling van de achternaam van de oprichter, August Horch. \"Horch\", wat \"luister\" betekent in het Duits, wordt \"audi\" in het Latijn. De vier ringen van het Audi-logo vertegenwoordigen elk een van de vier autobedrijven die zich verenigden om het voorgangerbedrijf van Audi, Auto Union, te creëren. Audi's slogan is \"Vorsprung durch Technik\", wat \"Vooruitgang door techniek\" betekent. Audi USA gebruikte echter van 2007 tot 2016 de slogan \"Truth in Engineering\" en gebruikt deze slogan sinds 2016 niet meer. Audi behoort samen met BMW en Mercedes tot de best verkopende luxe automerken ter wereld."
] |
[
"Audi Sport GmbH\nAudi Sport GmbH (voorheen quattro GmbH) is een volledig in particuliere handen zijnde dochteronderneming van de Duitse autofabrikant AUDI AG, onderdeel van de Volkswagen Groep. Opgericht in oktober 1983 als quattro GmbH, is het bedrijf voornamelijk gespecialiseerd in de productie van hoogpresterende Audi-auto's en -componenten, evenals op verzoek van de koper uitgevoerde aanpassingen. De vroegere naam van het bedrijf was een eerbetoon aan Audi's originele vierwielaangedreven rally-geïnspireerde personenauto – de Audi Quattro. In 2016 werd het bedrijf hernoemd tot Audi Sport GmbH. Het is gevestigd op een terrein van 3500 m² in Neckarsulm, nabij Stuttgart, in de Duitse deelstaat Baden-Württemberg. Met meer dan twintig jaar ervaring zijn de eigen ontwikkelings- en productievestigingen gevestigd op het grotere terrein van 10700 m² van de inmiddels ter ziele gegane Duitse autofabrikant (en pionier van de wankelmotor zonder zuigers) NSU Motorenwerke AG (NSU), op wat nu bekend staat als Audi's \"aluminiumfabriek\" of aluminiumterrein. Hoewel \"quattro GmbH\" als bedrijf relatief onbekend kan zijn in vergelijking met zijn moederbedrijf Audi, omvatten de belangrijkste producten de Audi RS4, de Audi RS6 en de Audi R8. Verder is het een 'besloten vennootschap', in die zin dat het zijn auto's niet rechtstreeks aan het publiek verkoopt via franchisevestigingen onder zijn eigen merknaam; ze worden in plaats daarvan verkocht onder het merk Audi. Het verkoopt echter wel \"quattro GmbH\"-merk lifestyleproducten en accessoires via Audi-franchisevestigingen en Audi Forums, zoals die in de Allianz Arena aan de noordelijke rand van München, Duitsland.",
"Audi Sport Noord-Amerika\nAudi Sport Noord-Amerika is een titel die door autofabrikant Audi wordt gebruikt voor hun sportwagenrace-inspanningen in de American Le Mans Series en de 24 Uur van Le Mans. Twee teams hebben onder deze titel geracet: Joest Racing, een Duits team dat de Audi R8 van 2000 tot 2002 inzette, en later zowel de R8 als zijn opvolger, de Audi R10 TDI, onder eigen naam in het veld bracht. Later werd de titel opnieuw gebruikt met de Audi R15 TDI in 2009. Champion Racing, een Amerikaans team dat eerder de R8 en R10 onder eigen naam racete voordat het in 2006 de R10 TDI inzette onder Audi Sport Noord-Amerika.",
"Audi TT\nDe Audi TT is een kleine 2-deurs sportwagen die sinds 1998 op de markt wordt gebracht door de Volkswagen Groep-dochter Audi, en geassembleerd wordt door de Audi-dochter Audi Hungaria Motor Kft. in Győr, Hongarije, met behulp van carrosseries die in de fabriek van Audi in Ingolstadt worden geproduceerd en gelakt. Dit veranderde met het derde generatiemodel dat onderdelen gebruikt die volledig door de Hongaarse fabriek worden gemaakt. Voor elk van zijn drie generaties was de TT verkrijgbaar als een 2+2 Coupé en als een tweezitter roadster, waarbij opeenvolgende generaties van het Volkswagen Groep A-platform werden gebruikt, te beginnen met de A4 (PQ34). Als gevolg van deze platformdeling heeft de Audi TT identieke aandrijflijn- en ophangingssystemen als zijn verwante platformgenoten; inclusief een voorin gemonteerde, dwars geplaatste motor, voorwielaandrijving of quattro vierwielaandrijving, en een volledig onafhankelijke voorwielophanging met MacPherson-veerpoten.",
"Truth in 24\nTruth in 24 is een documentaire uit 2008, geregisseerd door Keith Cossrow en Bennett Visltear, die de voorbereidingen van Audi op de 24 Uur van Le Mans van 2008 in detail beschrijft. Het team wordt gevolgd tijdens verschillende races voorafgaand aan Le Mans, waaronder de 12 Uur van Sebring en de 1000 kilometer van Monza. Geen van beide races resulteert in een overwinning voor Audi (hoewel ze wel een klasse-overwinning behaalden in Sebring) voorafgaand aan Le Mans. De focus verschuift naar Le Mans zelf, waarbij de aanloop naar de race en het uiteindelijke resultaat worden gedocumenteerd. Talrijke Audi-functionarissen en coureurs worden in de film geïnterviewd, waaronder het uiteindelijk winnende team bestaande uit Allan McNish, Dindo Capello en Tom Kristensen.",
"Audi R8\nDe Audi R8 (Type 42) is een middenmotor-, tweezits sportwagen, die gebruikmaakt van Audi's kenmerkende quattro permanente vierwielaandrijving. Hij werd in 2006 geïntroduceerd door de Duitse autofabrikant Audi AG. De auto is exclusief ontworpen, ontwikkeld en geproduceerd door Audi AG's high-performance private dochteronderneming, Audi Sport GmbH (voorheen quattro GmbH), en is gebaseerd op het Lamborghini Gallardo platform. De fundamentele constructie van de R8 is gebaseerd op het Audi Space Frame en maakt gebruik van een aluminium monocoque die is gebouwd volgens spaceframe-principes. De auto wordt gebouwd door quattro GmbH in een recent gerenoveerde fabriek op Audi's 'aluminiumsite' in Neckarsulm, Duitsland. In 2005 kondigde Audi aan dat de naam van de succesvolle Audi R8 raceauto zou worden gebruikt voor een nieuwe wegauto in 2007, de Audi R8, gebaseerd op de Audi Le Mans quattro conceptcar (ontworpen door Frank Lamberty en Julian Hoenig), die te zien was op de Internationale Autosalon van Genève 2003 en de Internationale Automobilausstellung Frankfurt 2003. Het R8 ontwikkelingsprogramma begon in 2004, waarbij Lamberty's ontwerp werd goedgekeurd en vastgelegd voor productie. Productie carrosseriprototypes begonnen met veldtests in januari 2006. De R8 wegauto werd officieel gelanceerd op de Paris Auto Show op 30 september 2006. Er was enige verwarring met de naam, die de auto deelt met de 24 uur van Le Mans winnende R8 Le Mans Prototype (LMP). 6-voudig winnaar van de 24 uur van Le Mans Jacky Ickx beschreef de R8 als \"de best sturende wegauto van vandaag\". Het is ook de eerste productieauto met volledig LED-koplampen.",
"Audi 80\nDe Audi 80 is een compacte middenklasseauto die van 1966 tot 1996 werd geproduceerd door de Duitse fabrikant Audi (aanvankelijk bekend als Auto Union en Audi NSU Auto Union). Van 1973 tot 1986 deelde hij zijn platform met de Volkswagen Passat en was hij verkrijgbaar als sedan en als Avant (Audi's naam voor een stationwagen). De coupé- en cabrioletmodellen werden niet als leden van de serie gepresenteerd, maar deelden wel hetzelfde platform en veel onderdelen. In Noord-Amerika en Australië werd de 80 verkocht als de Audi Fox voor de modeljaren 1973-1979, en als de Audi 4000 voor de modeljaren 1980-1987 in de VS. De Audi 90 was een luxere versie van de Audi 80. De originele Audi Cabriolet werd zo gepresenteerd, zonder nummer, maar was nauw verwant aan de 80/90. Er waren verschillende typen verbrandingsmotoren, waaronder benzine motoren met brandstofinjectie \"E\" (Einspritzung), en carburateur \"S\", en dieselmotoren met \"D\" (Diesel), \"TD\" (TurboDiesel), of \"TDI\" (Turbocharged Direct Injection). __ TOC __",
"Audi A4\nDe Audi A4 is een lijn van compacte executive auto’s die sinds eind 1994 wordt geproduceerd door de Duitse autofabrikant Audi, een dochteronderneming van de Volkswagen Groep. De A4 is in vijf generaties gebouwd en is gebaseerd op het Volkswagen Groep B-platform. De eerste generatie A4 volgde de Audi 80 op. De interne nummering van de autofabrikant beschouwt de A4 als een voortzetting van de Audi 80-lijn, waarbij de eerste A4 is aangeduid als de B5-serie, gevolgd door de B6, B7, B8 en B9. De B8- en B9-versies van de A4 zijn gebouwd op het Volkswagen Groep MLB-platform, dat wordt gedeeld met veel andere Audi-modellen en mogelijk één Porsche-model binnen de Volkswagen Groep. De lay-out van de Audi A4 bestaat uit een longitudinale motor met een voorin geplaatste motor, met transaxle-type transmissies gemonteerd aan de achterkant van de motor. De auto’s zijn voorwielaangedreven, of bij sommige modellen, “quattro” vierwielaandrijving. De A4 is beschikbaar als sedan en stationwagen. De tweede (B6) en derde generaties (B7) van de A4 hadden ook een cabrioletversie, maar de B8-versie van de cabriolet werd in plaats daarvan een variant van de Audi A5, aangezien Audi weer de compacte executive coupé-segment betrad. __ TOC __"
] | 38 |
Ava DuVernay werd in 1975 geboren.
|
[
"Ava_Deluca-Verley",
"Ava_Gaudet",
"Zariah_Avana",
"Middle_of_Nowhere_(2012_film)",
"Rachel_Covey",
"Tuva_Novotny",
"Ava's_Possessions"
] |
[
"Ava DuVernay\nAva Marie DuVernay ( -LSB- ˈeɪvə_ˌdjuːvərˈneɪ -RSB- geboren 24 augustus 1972) is een Amerikaanse regisseur, scenarioschrijfster, filmmarketeer en filmdistributeur. Op het Sundance Film Festival van 2012 won DuVernay de prijs voor Beste Regisseur voor haar tweede speelfilm Middle of Nowhere, waarmee ze de eerste Afro-Amerikaanse vrouw werd die deze prijs won. Voor haar werk in Selma (2014) was DuVernay de eerste zwarte vrouwelijke regisseur die genomineerd werd voor een Golden Globe Award. Met Selma was ze ook de eerste zwarte vrouwelijke regisseur wiens film genomineerd werd voor de Academy Award voor Beste Film, hoewel ze zelf niet genomineerd werd voor Beste Regisseur. In 2017 werd ze genomineerd voor de Academy Award voor Beste Documentaire voor haar film 13th (2016). DuVernay's volgende film, A Wrinkle in Time, had naar verluidt een budget van meer dan $100 miljoen, waarmee DuVernay de eerste zwarte vrouw werd die een live-action film met een dergelijk budget regisseerde."
] |
[
"Ava Deluca-Verley\nAva Deluca-Verley (geboren 27 september 1989) is een Frans-Amerikaanse televisie- en filmactrice die het meest bekend is voor haar rol in NBC's nieuwe komedieserie, Growing Up Fisher, waarin ze de dochter speelt van Jenna Elfman en J. K. Simmons.",
"Ava Gaudet\nAva Gaudet is een Amerikaanse televisie-, film- en theatactrice/zangeres uit Providence, Rhode Island.",
"Zariah Avana\nZariah Gisela Avana (geboren 5 november 1989) is een Amerikaans fotomodel, zangeres, tekstschrijfster en actrice.",
"Middle of Nowhere (film uit 2012)\nMiddle of Nowhere is een onafhankelijke speelfilm uit 2012, geschreven en geregisseerd door Ava DuVernay en met in de hoofdrollen Emayatzy Corinealdi, David Oyelowo, Omari Hardwick en Lorraine Toussaint. De film won de Directing Award voor Amerikaanse dramafilm op het Sundance Film Festival van 2012.",
"Rachel Covey\nRachel Covey (geboren 15 juni 1998) is een Amerikaanse kinderactrice, bekend van haar rollen in de film Duane Hopwood uit 2005, naast David Schwimmer, en de Disney-film Enchanted uit 2007, naast Patrick Dempsey en Amy Adams. Voor haar rol in de laatste film ontving ze een nominatie voor \"Jonge Actrice van Tien Jaar of Jonger\" bij de 29e Young Artist Awards. De afgelopen jaren is ze begonnen met het schrijven en componeren van toneelstukken, en ze heeft zowel geregisseerd als gespeeld in haar eigen werk. Haar eenakter, een vrouwstuk \"Waiting Room\", werd opgevoerd in The Player's Theatre in New York City. \"Waiting Room\" werd ook getoond op toneelfestivals in het Manhattan Repertory Theatre en het Capital Repertory Theatre in Albany. Een volledige musical, geschreven en gecomponeerd door Covey, is ook in de maak.",
"Tuva Novotny\nTuva Moa Matilda Karolina Novotny Hedström (geboren 21 december 1979), beter bekend als Tuva Novotny, is een Zweedse actrice en zangeres. Ze werd geboren in Stockholm, maar groeide op in Åmot, Brunskog buiten Arvika. Ze is de dochter van de Tsjechische filmregisseur David Jan Novotný en kunstenares Barbro Hedström.",
"Ava's Bezittingen\nAva's Bezittingen is een Amerikaanse bovennatuurlijke horror-komedie uit 2015, geschreven en geregisseerd door Jordan Galland. De film beleefde zijn wereldpremière op 26 april 2015 op het Dead by Dawn Horror Film Festival en kreeg een DVD- en VOD-release op 4 maart 2016. Louisa Krause speelt de titelrol van Ava, een jonge vrouw die moet leren haar leven weer op te pakken nadat een demon uit haar lichaam is verdreven."
] | 39 |
Willie Nelson werd geboren tijdens orkaan Andrew.
|
[
"Willie_Nelson_(boxer)",
"Here's_Willie_Nelson",
"Typhoon_Nelson_(1985)",
"Shotgun_Willie",
"Willie_Nelson_Live",
"The_Storm_Has_Just_Begun",
"Willie_Neal_Johnson_&_The_Gospel_Keynotes"
] |
[
"Willie Nelson\nWillie Hugh Nelson (geboren 29 april 1933) is een Amerikaanse muzikant, zanger, songwriter, auteur, dichter, acteur en activist. Het kritische succes van het album Shotgun Willie (1973), gecombineerd met het kritische en commerciële succes van Red Headed Stranger (1975) en Stardust (1978), maakte Nelson tot een van de meest erkende artiesten in de countrymuziek. Hij was een van de belangrijkste figuren van outlaw country, een subgenre van countrymuziek dat zich eind jaren zestig ontwikkelde als reactie op de conservatieve beperkingen van de Nashville sound. Nelson heeft in meer dan 30 films gespeeld, aan verschillende boeken meegeschreven en was betrokken bij activisme voor het gebruik van biobrandstoffen en de legalisering van marihuana.\n\nGeboren tijdens de Grote Depressie en opgevoed door zijn grootouders, schreef Nelson zijn eerste lied op zevenjarige leeftijd en trad hij op tienjarige leeftijd toe tot zijn eerste band. Tijdens de middelbare school toerde hij lokaal met de Bohemian Polka als hun leadzanger en gitarist. Na zijn afstuderen aan de middelbare school in 1950 trad hij toe tot de luchtmacht, maar werd later ontslagen vanwege rugproblemen. Na zijn terugkeer volgde Nelson twee jaar lang de Baylor University, maar stopte omdat hij succesvol was in de muziek. Gedurende deze tijd werkte hij als discjockey bij radiostations in Texas en als zanger in honky-tonks. Nelson verhuisde naar Vancouver, Washington, waar hij \"Family Bible\" schreef en het nummer \"Lumberjack\" opnam in 1956. In 1958 verhuisde hij naar Houston, Texas, na het tekenen van een contract met D Records. Hij zong wekelijks in de Esquire Ballroom en werkte als diskjockey. Gedurende die tijd schreef hij nummers die countrystandards zouden worden, waaronder \"Funny How Time Slips Away\", \"Hello Walls\", \"Pretty Paper\" en \"Crazy\". In 1960 verhuisde hij naar Nashville, Tennessee, en tekende later een uitgeefcontract met Pamper Music, waardoor hij zich bij de band van Ray Price kon voegen als bassist. In 1962 nam hij zijn eerste album op, ... And Then I Wrote. Vanwege dit succes tekende Nelson in 1964 bij RCA Victor en trad het volgende jaar toe tot de Grand Ole Opry. Na middelmatige hits in de late jaren zestig en begin jaren zeventig, ging Nelson in 1972 met pensioen en verhuisde naar Austin, Texas. De bloeiende muziekscene van Austin motiveerde Nelson om uit zijn pensioen te komen en regelmatig op te treden in het Armadillo World Headquarters.\n\nIn 1973, na het tekenen bij Atlantic Records, wendde Nelson zich tot outlaw country, met albums als Shotgun Willie en Phases and Stages. In 1975 stapte hij over naar Columbia Records, waar hij het veelgeprezen album Red Headed Stranger opnam. Datzelfde jaar nam hij een ander outlaw country-album op, Wanted! The Outlaws, samen met Waylon Jennings, Jessi Colter en Tompall Glaser. Tijdens het midden van de jaren tachtig, terwijl hij hitsalbums als Honeysuckle Rose maakte en hitsongs als \"On the Road Again\", \"To All the Girls I've Loved Before\" en \"Pancho and Lefty\" opnam, trad hij toe tot de countrysupergroep The Highwaymen, samen met mede-zangers Johnny Cash, Waylon Jennings en Kris Kristofferson.\n\nIn 1990 werden Nelson's bezittingen in beslag genomen door de Internal Revenue Service, die beweerde dat hij schulden had. De moeilijkheid om zijn uitstaande schuld te betalen werd verergerd door zwakke investeringen die hij in de jaren tachtig had gedaan. In 1992 bracht Nelson The IRS Tapes: Who'll Buy My Memories? uit; de opbrengsten van het dubbelalbum - bestemd voor de IRS - en de veiling van Nelson's bezittingen ruimden zijn schuld op. Gedurende de jaren negentig en 2000 bleef Nelson uitgebreid toeren en bracht hij elk jaar albums uit. De recensies varieerden van positief tot gemengd. Hij verkenste genres als reggae, blues, jazz en folk. Nelson maakte zijn eerste filmoptreden in de film The Electric Horseman uit 1979, gevolgd door andere optredens in films en op televisie. Nelson is een belangrijke liberale activist en de co-voorzitter van de adviesraad van de National Organization for the Reform of Marijuana Laws (NORML), die voorstander is van de legalisering van marihuana. Op milieugebied bezit Nelson het biodiesellabel Willie Nelson Biodiesel, dat wordt gemaakt van plantaardige olie. Nelson is ook erevoorzitter van de adviesraad van het Texas Music Project, het officiële muziekweldadigheidsproject van de staat Texas."
] |
[
"Willie Nelson (bokser)\nWillie Nelson (geboren 20 april 1987 in Cleveland, Ohio) is een professionele bokser. Hij is houder van de NABF Intercontinentale Super Weltergewicht titel.",
"Hier is Willie Nelson\nHier is Willie Nelson is het tweede studioalbum van countryzanger Willie Nelson.",
"Tyfoon Nelson (1985)\nTyfoon Nelson, bekend als tyfoon Ibiang op de Filipijnen, was de ergste tropische cycloon die Zuid-China in 16 jaar had getroffen. Tyfoon Nelson, die zich op 16 augustus 1985 ontwikkelde, ontstond uit een gebied met onweersactiviteit ver ten oosten van de Filipijnen. De volgende dagen nam hij geleidelijk aan in kracht toe terwijl hij naar het noordwesten trok. Nelson bereikte begin 20 augustus tyfoonintensiteit en twee dagen later zijn maximale intensiteit voordat hij naar het westen draaide. De cycloon raakte begin 23 augustus het noorden van Taiwan na licht te zijn verzwakt. Nelson versterkte zich vervolgens kortstondig tot zijn maximale intensiteit. In de middag van 23 augustus maakte hij landfall in Oost-China voordat hij op 25 augustus verdween. Nelson bracht hevige regenval naar Taiwan. Ongeveer 900.000 gezinnen zaten zonder stroom en 100.000 telefoonlijnen vielen uit. Meer dan 20.000 bomen werden ontworteld. In het hele land vielen vijf doden. Tyfoon Nelson, die een land trof dat al overstroomd was door zomerse regenval, bracht extra overstromingen en aanzienlijke schade toe aan een groot deel van Zuid-China. Daar doodde de storm 48 mensen en raakten 329 anderen gewond. Meer dan 5000 huizen werden verwoest en nog eens 6000 beschadigd. Ongeveer 2000 reizigers raakten gestrand door overstromingen. In heel China bedroeg de schade door de storm in totaal $ 53 miljoen (1985 USD).",
"Shotgun Willie\nShotgun Willie is een album uit 1973 van Willie Nelson. De opname markeert een verandering van stijl voor Nelson, die later verklaarde dat het album \"zijn keel had schoongemaakt\". Toen Nelson in 1972 weigerde een vroegtijdige verlenging van zijn contract met RCA te tekenen, besloot het label geen verdere opnames uit te brengen. Nelson huurde Neil Reshen in als zijn manager, en terwijl Reshen onderhandelde met RCA, verhuisde Nelson naar Austin, Texas, waar de bloeiende hippiemusicscene in het Armadillo World Headquarters zijn muziekstijl nieuw leven inblies. In Nashville ontmoette Nelson producer Jerry Wexler, vice-president van Atlantic Records, die geïnteresseerd was in zijn muziek. Reshen loste de problemen met RCA op en tekende Nelson bij Atlantic Records als hun eerste countrymuzikant. Het album werd in februari 1973 opgenomen in de Atlantic Records studio in New York City. Nelson en zijn begeleidingsmuzikanten werden vergezeld door Doug Sahm en zijn band. Na het opnemen van verschillende tracks was Nelson nog steeds niet geïnspireerd. Na een opnamesessie schreef hij \"Shotgun Willie\" – het nummer dat het titelnummer van het album zou worden – op de lege verpakking van een maandverband terwijl hij op het toilet zat in zijn hotelkamer. Het album, voornamelijk geproduceerd door Arif Mardin, bevatte covers van twee Bob Wills-nummers – \"Stay All Night (Stay a Little Longer)\" en \"Bubbles in My Beer\" – die werden gecoproduceerd door Wexler. Waylon Jennings en Jessi Colter werkten mee aan het album, door zang en gitaar te leveren. Shotgun Willie werd in juni 1973 uitgebracht. Ondanks de slechte verkoop kreeg het album goede recensies en verwierf Nelson grote bekendheid bij een jonger publiek. De opname was een van de eerste albums van outlaw country – een nieuw subgenre van countrymuziek en een alternatief voor de conservatieve beperkingen van de Nashville sound, de dominante stijl in het genre in die tijd.",
"Willie Nelson Live\nWillie Nelson Live (1976) is een heruitgave van het countrymuziekconcert uit 1966 van countryzanger Willie Nelson.",
"De Storm Is Pas Begonnen\n``De Storm Is Pas Begonnen'' is een lied van de countryzanger-songwriter Willie Nelson. Nelson schreef het lied op twaalfjarige leeftijd. Tijdens zijn werk voor KBOP in Pleasanton, Texas, in 1955, was het lied een van de eerste twee die Nelson ooit opnam. Nadat twee van zijn demo's met het lied werden afgewezen, nam Nelson het lied op tijdens zijn eerste sessie als opnameartiest voor D Records in Fort Worth, Texas. Het lied werd uitgebracht als B-kant van ``Man With the Blues''. Het werd later datzelfde jaar gecoverd door Billy Walker.",
"Willie Neal Johnson & The Gospel Keynotes\nWillie Neal Johnson (1935 – 2001) was een gospelzanger die bekend werd als \"Country Boy\" vanwege zijn rootsy blues-geïnspireerde stijl en zijn nuchtere, vriendelijke persoonlijkheid. Willie werd geboren in Tyler, Texas op 25 augustus 1935; hij was de oudste van zes kinderen in een muzikale familie. Zijn moeder motiveerde haar kinderen om hun zangcarrière na te streven door hen mee te nemen naar de kerk en hen op zondag te laten zingen. In zijn tienerjaren werd hij gevraagd om zich aan te sluiten bij de groep van Rev. C.W. Jackson, de Five Ways of Joy Gospel Singers. Een paar jaar later vormde hij Willie Neal Johnson and the Gospel Keynotes met oude vrienden: Ralph McGee, Rev. J.D. Talley, Charles Bailey, John Jackson, Lonzo Jackson en Archie B. McGee. Na aan populariteit te hebben gewonnen in het zuidwesten van de VS, tekende de groep bij Nashboro Records, waar ze een grote hit scoorden met \"Show Me the Way\". Ze ontvingen een Grammy-nominatie in 1980 voor \"Ain't No Stoppin' Us Now\". The Gospel Keynotes gingen door met het opnemen van meer dan 20 lp's voor Nashboro. Wijzigingen in de bezetting waren gebruikelijk en onder de meer opmerkelijke talenten die in de volgende jaren door de groep gingen waren Paul Beasley, Larry McCowin, Donny Timmons, Alfred \"Gino\" Smith, Ermant Franklin Jr., Robert Williams, Jeffrey Newberry, Val Alexander, Rev. Charles McLean en Teddy Cross. Nadat Nashboro zijn deuren sloot, tekenden ze bij het label Malaco Music in Jackson, Mississippi. In 1985 veranderden ze hun naam in Willie Neal Johnson and the New Keynotes met Lamanuel Boykin (keyboard), Maurice Morgan (gitaar) en de Talley Brothers: Kenneth (KT) (gitaar), Sheldon (basgitaar) en David (drums). Bij Malaco namen ze zeven albums op. Ze werden opgenomen in de Gospel Music Hall of Fame in Detroit en de American Gospel Quartet Hall of Fame in Birmingham, Alabama in 1999. Zijn laatste opname was een optreden op Kirk Franklin's \"The Rebirth of Kirk Franklin\" in 2000 op het nummer \"Lookin' Out For Me\". Willie overleed aan een beroerte op 10 januari 2001 op 65-jarige leeftijd in Tyler, Texas. Hij liet zijn vrouw Captoria, drie zonen, vijf dochters en zijn moeder Luretia achter.\n\nCategorie:Geboren in 1935 Categorie:Overleden in 2001 Categorie:Mensen uit Tyler, Texas"
] | 40 |
Willie Nelson werd geboren tijdens orkaan Andrew.
|
[
"Al_Hurricane",
"Willie_James_(musician)",
"John_L._Nelson",
"Paula_Nelson",
"Willie_Nelson_&_Friends_–_Stars_&_Guitars",
"Bill_Nelson_(baseball)",
"The_Nelsonian"
] |
[
"Orkaan Andrew\nOrkaan Andrew was, ten tijde van zijn optreden in augustus 1992, de meest verwoestende orkaan in de geschiedenis van de Verenigde Staten. Hij veroorzaakte grote schade op de Bahama's en in Louisiana, maar de grootste impact was in Zuid-Florida, waar hij aan land kwam met de intensiteit van een orkaan van categorie 5 op de schaal van Saffir-Simpson, met windsnelheden tot 165 mph (270 km/u). Door rechtstreeks door de stad Homestead, Florida, een stad ten zuiden van Miami, te trekken, verwoestte Andrew hele blokken huizen, in veel gevallen bleven alleen de betonnen funderingen over. Meer dan 25.500 huizen werden alleen al in Miami-Dade County verwoest, en bijna 100.000 werden ernstig beschadigd. In totaal vielen 65 doden en de schade in de getroffen gebieden bedroeg meer dan $ 26,5 miljard (1992 USD).\n\nAndrew ontstond uit een tropische golf op 16 augustus boven de centrale Atlantische Oceaan en werd de vierde tropische cycloon en de eerste orkaan van het seizoen. Aanvankelijk voorkwam sterke windschering een sterke intensivering, maar na naar het westen te zijn gedraaid, ging Andrew een fase van snelle intensivering in, met een piek als een krachtige orkaan van categorie 5 in de buurt van de Bahama's op 23 augustus. Hoewel hij kortstondig verzwakte tot categorie 4 terwijl hij de eilandenstaat doorkruiste, herwon Andrew zijn categorie 5-status voordat hij twee afzonderlijke landaanvallen in Zuid-Florida maakte - de eerste op Elliott Key en de tweede in Homestead. Een luchtdruk van 922 mbar (27,23 inHg) bij de laatste maakte Andrew de vierde meest intense orkaan die de Verenigde Staten trof. Enkele uren later kwam de orkaan met categorie 4-sterkte boven de Golf van Mexico uit, met de Golfkust van de Verenigde Staten in zijn voorspelde pad. Na een lichte verzwakking bewoog Andrew aan land in de buurt van Morgan City, Louisiana, als een orkaan van lage categorie 3. De effecten van land veroorzaakten dat de kleine orkaan snel zijn intensiteit verloor, en hij verminderde tot een depressie tegen 27 augustus terwijl hij Mississippi doorkruiste. De volgende dag fuseerde Andrew met een frontaal systeem boven de zuidelijke Appalachen.\n\nOp de Bahama's bracht Andrew stormvloeden, orkaankrachtwinden en tornado's, waardoor wijdverspreide structurele schade ontstond, vooral op Cat Cays. Ongeveer 800 huizen werden verwoest in de archipel, en er was aanzienlijke schade aan de transport-, water-, sanitaire-, landbouw- en visserijsectoren. Over het geheel genomen liet Andrew vier doden en $ 250 miljoen aan schade achter op de Bahama's. In delen van Zuid-Florida produceerde Andrew zware wind; een windvlaag van 177 mph (282 km/u) werd waargenomen bij een huis in Perrine. Deze winden richtten catastrofale schade aan in Florida - de steden Florida City, Homestead en Cutler Ridge in Miami-Dade County kregen de volle laag van de storm. In totaal werden 63.000 huizen verwoest en meer dan 101.000 anderen werden beschadigd in heel Florida, waardoor ongeveer 175.000 mensen dakloos werden. Zoveel als 1,4 miljoen mensen verloren hun stroomvoorziening op het hoogtepunt van de storm. In de Everglades werden 70.000 acres (280 km2) aan bomen omgehaald. De regenval in Florida was aanzienlijk, met een piek van 13,98 inch (355 mm) in het westen van Miami-Dade County. Alles bij elkaar genomen doodde Andrew 44 mensen en liet een record van $ 25 miljard aan schade achter in de staat.\n\nVoordat Andrew aan land kwam, veroorzaakte hij uitgebreide schade aan olieplatforms in de Golf van Mexico, wat leidde tot $ 500 miljoen aan verliezen voor oliebedrijven. Hij produceerde orkaankrachtwinden langs zijn pad door Louisiana, waardoor ongeveer 152.000 mensen zonder elektriciteit kwamen te zitten. Meer dan 80% van de bomen in het Atchafalaya River Basin werden omgehaald, en de landbouw daar werd verwoest. In het hele bekken en Bayou Lafourche werden 187 miljoen zoetwatervissen gedood door de orkaan. Een F3-tornado in St. John the Baptist Parish verwoestte 163 structuren. Met 23.000 beschadigde huizen, 985 andere verwoeste huizen en 1.951 verwoeste mobiele huizen, overtroffen de materiële verliezen in Louisiana $ 1,5 miljard. De orkaan veroorzaakte de dood van 17 mensen in de staat, waarvan er zes verdronken voor de kust. Andrew veroorzaakte minstens 28 tornado's langs de Golfkust, vooral in Alabama, Georgia en Mississippi. Langs zijn hele pad liet Andrew 65 doden en $ 26,5 miljard aan schade achter; het is momenteel de vijfde duurste orkaan in de geschiedenis van de Atlantische orkanen, na alleen orkanen Katrina, Sandy, Ike en Wilma, en de vierde duurste orkaan in de Verenigde Staten, na Katrina, Sandy en Ike."
] |
[
"Al Hurricane\nAlberto Nelson ``Al Hurricane'' Sanchez (geboren 10 juli 1936) is een Amerikaanse zanger-songwriter, die de bijnaam \"De Peetvader\" van de muziek uit New Mexico draagt. Hij heeft meer dan dertig albums uitgebracht en staat vooral bekend om zijn bijdragen aan de unieke Spaanse muziekstijl van New Mexico. Hij kreeg zijn bijnaam, Hurricane, van zijn moeder. Als kind stootte hij per ongeluk dingen om; de bijnaam werd synoniem met zijn band, studio en een platenlabel. Zijn kenmerkende look, inclusief een ooglapje, is te danken aan een auto-ongeluk in de jaren zestig. Deze dingen, evenals zijn optredenstijl, hebben ertoe geleid dat Al Hurricane bekend staat om zijn improvisatievermogen en aanpassingsvermogen. Ze hebben er ook toe geleid dat zijn muziek en imago uiteindelijk verstrengeld zijn geraakt met de geschiedenis van de muziek uit New Mexico. Al Hurricane wordt vaak op het podium vergezeld door zijn kinderen, zoons Al Hurricane jr. en Jerry Dean, en dochter Erika. Hij heeft ook vaak opgetreden met zijn broers Baby Gaby en Tiny Morrie. Hij was het onderwerp van een eerbetoonconcert dat werd opgenomen als een set van twee tribute-albums, evenals een DVD. Hij heeft ook opgetreden naast Fats Domino, Marvin Gaye, Chuck Berry, Jimmy Clanton en Chubby Checker.",
"Willie James (muzikant)\nWillie James Rainwater Jr. (geboren 28 november 1986), beter bekend als Willie James, is een rapper, producer, geluidstechnicus en songwriter, geboren en getogen in Houston, Texas.",
"John L. Nelson\nJohn Lewis Nelson (29 juni 1916 – 25 augustus 2001), ook bekend onder zijn artiestennaam Prince Rogers, was een Amerikaanse jazzmuzikant en songwriter. Hij was de vader van de muzikanten Prince en Tyka Nelson en een gecrediteerde mede-schrijver van enkele nummers van zijn zoon.",
"Paula Nelson\nPaula Carlene Nelson (geboren 27 oktober 1969 in Houston, Texas) is een Amerikaanse countryzangeres en discjockey. Ze is de dochter van countryzanger en muzikant Willie Nelson.",
"Willie Nelson & Friends – Stars & Guitars\nWillie Nelson & Friends -- Stars & Guitars is een livealbum uit 2002 van countryzanger Willie Nelson.",
"Bill Nelson (honkbal)\nWilliam F. Nelson (28 september 1863 – 23 juni 1941) was een startende werper in de Major League Baseball die speelde voor de Pittsburgh Alleghenys van de American Association. Nelson gooide rechtshandig. De slagzijde is onbekend. Hij werd geboren in Terre Haute, Indiana. Er is weinig bekend over deze speler in een Alleghenys-uniform. Nelson was 20 jaar oud toen hij op 3 september 1884 zijn debuut maakte in de majors. Hij noteerde een ERA van 4.50 in drie complete wedstrijden en had geen beslissing, gaf 13 verdiende punten toe op 26 hits en acht walks terwijl hij zes strikeouts gooide in 26 innings. Als slagman sloeg hij 2-uit-12 (.167) met een gescoorde run. Hij speelde zijn laatste wedstrijd op 10 september en kwam nooit meer uit in een major league wedstrijd. Nelson overleed in zijn geboorteplaats Terre Haute op 77-jarige leeftijd.",
"De Nelsonian\nDe Nelsonian is een 32-delige eenmansband-constructie, ontworpen, gebouwd en bespeeld door Albert Nelson (1884-1964). Nelson begon met de bouw van het apparaat in 1915, omdat de cellist in zijn band vaak niet opdaagde. Dit leidde hem tot het uitvinden van een apparaat waarmee hij tegelijkertijd viool en cello kon spelen. Zijn werk aan de machine werd in 1957 voltooid, toen hij het 32e en laatste instrument toevoegde. De Nelsonian was een tentoongestelde attractie op Ripley's Believe it Or Not Odditorium tijdens de Wereldtentoonstelling van 1933 in Chicago, Illinois. Albert Nelson werd geboren op 14 november 1884. Hij groeide op in Sacred Heart, Minnesota. Albert was de jongste van de 14 kinderen. Als kind was Albert geïnteresseerd in muziek. Albert kon op 7-jarige leeftijd viool spelen. Hij kreeg tijdens zijn jeugd pianoles en vioollessen. Op veertienjarige leeftijd kon hij veertien verschillende instrumenten bespelen. Als volwassene leerde Albert fotografie van zijn broer en begon hij zijn eigen studio in Wheaton, Minnesota. Albert trouwde op 29 mei 1912 met Jennie Erickson uit Evansville, Minnesota, toen Albert 28 jaar oud was, en samen runden ze de fotostudio. Albert werkte steeds meer buitenshuis aan het toevoegen van meer instrumenten aan zijn band, waardoor Jennie en Albert uit elkaar gingen. Albert vertrok en verhuisde naar Buffalo, Minnesota en begon een andere fotostudio. Hij bleef experimenteren met zijn instrumenten en begon op te treden in lodges, resorts en op beurzen. Een paar jaar later trouwde hij met Ida Nelson. Op 27 oktober 1925 brandde het huis van Albert's ouders af, en op 3 december overleed zijn moeder. In februari 1962 overleed Ida. Albert was bijna 80 jaar oud; hij was vier maanden en tien dagen verwijderd van zijn dood toen hij stierf. Er werd een herdenkingsdienst gehouden voor Albert in Tampa, Florida op zondag 5 juli 1964, voorafgaand aan zijn begrafenis in Buffalo, Minnesota; een passende lofrede werd voor hem voorgelezen. De Nelsonian is permanent te zien in het Wright County Heritage Center, gelegen in Buffalo, Minnesota. De vrachtwagen waarmee Nelson het apparaat vervoerde, is onlangs gerestaureerd door het museumpersoneel. Gary Hukriede, achterneef van Albert Nelson, heeft een boek van 138 pagina's uitgegeven getiteld \"The Mighty Nelsonian: The story of Albert Nelson and his 32-piece One-Man-Band\". Hukriede heeft ook een 2-cd's tellende compilatie van originele Nelsonian-opnames samengesteld. De Nelsonian reisde naar de Wereldtentoonstelling van 1933 in Chicago. De tentoonstelling trok meer dan 27 miljoen mensen. Op de Wereldtentoonstelling was de Nelsonian een onderdeel van Ripley's Believe It or Not \"Odditorium\". Volgens zijn vijfmaandencontract speelde Albert elke uur dat de beurs open was voor het publiek op de Nelsonian en ontving hij $ 40 per week. In april 1936 ontving Albert Nelson een persoonlijke uitnodigingsbrief van Jay Gould om zich bij zijn Million Dollar Circus aan te sluiten. Hij noemde het het Million Dollar circus omdat hij zei dat zijn kinderen meer dan een miljoen dollar waard waren. Het circus reisde door het Midwesten en maakte stops in Minnesota, Iowa, North Dakota, South Dakota, Missouri, Illinois, Wisconsin en af en toe Nebraska en Indiana. Maynard Howe herinnerde zich dat de Nelsonian \"op een vrachtwagen was gemonteerd, die als een groot podium diende aan het ene uiteinde van de tent, die eroverheen en eromheen was opgezet. De wanden aan de zijkanten en achterkant van de vrachtwagen, die de instrumenten beschermden tegen het weer tijdens het verplaatsen, waren verwijderbaar, en wanneer ze werden neergehaald, toonden ze aan de toeschouwers de omvang van de Nelsonian. In de tent waren geen zitplaatsen. Iemand die een kaartje kocht, kon zo lang blijven als hij wilde en kon rondlopen en kijken... en de operator en de vele bewegende delen creëerden muziek.\" Nadat de Nelsons in 1949 naar Florida verhuisden, bleef de Nelsonian tijdens de zomermaanden toeren. Albert bracht de winter door met het schoonmaken van het instrument en het aanbrengen van verbeteringen. Albert bleef tot 1959 optreden met de Nelsonian. Ida overleed in februari 1962; Albert verloor zijn interesse in de Nelsonian. Albert overleed op 4 juli 1964."
] | 40 |
The Avengers (film uit 2012) bevat Mark Ruffalo.
|
[
"List_of_accolades_received_by_The_Avengers_(2012_film)",
"Avengers_Grimm",
"Avengers_Assemble_(TV_series)",
"List_of_Avengers_members",
"Avengers:_Age_of_Ultron",
"List_of_Avengers_titles",
"Production_of_Avengers:_Infinity_War_and_the_untitled_Avengers_sequel"
] |
[
"The Avengers (film uit 2012)\nMarvel's The Avengers (in het Verenigd Koninkrijk en Ierland bekend als Marvel Avengers Assemble), of simpelweg The Avengers, is een Amerikaanse superheldenfilm uit 2012, gebaseerd op het gelijknamige superheldenteam uit de Marvel Comics, geproduceerd door Marvel Studios en gedistribueerd door Walt Disney Studios Motion Pictures. Het is de zesde film in het Marvel Cinematic Universe. De film werd geschreven en geregisseerd door Joss Whedon en bevat een ensemble cast met onder andere Robert Downey Jr., Chris Evans, Mark Ruffalo, Chris Hemsworth, Scarlett Johansson, Jeremy Renner, Tom Hiddleston, Clark Gregg, Cobie Smulders, Stellan Skarsgård en Samuel L. Jackson. In de film rekruteert Nick Fury, directeur van de vredesorganisatie S.H.I.E.L.D., Iron Man, Captain America, de Hulk en Thor om een team te vormen dat Thors broer Loki moet stoppen met het onderwerpen van de aarde.\n\nDe ontwikkeling van de film begon toen Marvel Studios in april 2005 een lening ontving van Merrill Lynch. Na het succes van de film Iron Man in mei 2008, kondigde Marvel aan dat The Avengers in juli 2011 zou worden uitgebracht. Met de ondertekening van Johansson in maart 2009 werd de release van de film uitgesteld tot 2012. Whedon kwam in april 2010 aan boord en herschreef het oorspronkelijke scenario van Zak Penn. De productie begon in april 2011 in Albuquerque, New Mexico, voordat deze in augustus naar Cleveland, Ohio, en in september naar New York City verhuisde. De film werd in de postproductie geconverteerd naar 3D.\n\nThe Avengers ging in première op 11 april 2012 in het El Capitan Theatre in Hollywood en werd op 4 mei 2012 in de Verenigde Staten in de bioscoop uitgebracht. De film kreeg positieve recensies van critici, evenals talloze prijzen en nominaties, waaronder nominaties voor een Academy Award en een BAFTA voor prestaties op het gebied van visuele effecten. Hij heeft talloze kassarecords gevestigd of geëvenaard, waaronder het grootste openingsweekend in Noord-Amerika. The Avengers bracht wereldwijd meer dan $ 1,5 miljard op en werd de op twee na meest succesvolle film tijdens zijn bioscooprelease - evenals de eerste Marvel-productie die $ 1 miljard aan kaartverkoop genereerde. De film werd op 25 september 2012 op Blu-ray Disc en DVD uitgebracht. Een vervolg, getiteld Avengers: Age of Ultron, werd uitgebracht op 1 mei 2015, terwijl twee extra sequels, Avengers: Infinity War en een nog titelloze sequel, momenteel in ontwikkeling zijn, waarbij Infinity War gepland staat voor een releasedatum op 4 mei 2018, en het vervolg gepland staat voor release op 3 mei 2019."
] |
[
"Lijst van prijzen en nominaties ontvangen door The Avengers (film uit 2012)\nMarvel's The Avengers (Marvel Avengers Assemble in het Verenigd Koninkrijk en Ierland), beter bekend als The Avengers, is een Amerikaanse superheldenfilm uit 2012, geschreven en geregisseerd door Joss Whedon, gebaseerd op het gelijknamige superheldenteam van Marvel Comics. De film heeft een ensemble cast bestaande uit Robert Downey Jr., Chris Evans, Mark Ruffalo, Chris Hemsworth, Scarlett Johansson, Jeremy Renner, Tom Hiddleston, Clark Gregg, Cobie Smulders, Stellan Skarsgård en Samuel L. Jackson. In The Avengers werft Nick Fury (Jackson), directeur van de vredesorganisatie S.H.I.E.L.D., Iron Man (Downey), Captain America (Evans), de Hulk (Ruffalo) en Thor (Hemsworth) om een team te vormen dat Loki (Hiddleston), de adoptiebroer van Thor, moet stoppen met het onderwerpen van de aarde. The Avengers, geproduceerd met een budget van $220 miljoen, werd op 4 mei 2012 in de Verenigde Staten uitgebracht en bracht wereldwijd meer dan $1,5 miljard op. De film heeft talloze prijzen en nominaties ontvangen, waarbij de meeste nominaties de film zelf, de prestaties van de cast (met name die van Downey, Johansson en Hemsworth) en de visuele effecten van de film erkennen. The Avengers was genomineerd voor een Academy Award voor Beste Visuele Effecten en een BAFTA Award voor Beste Speciale Visuele Effecten. De film was ook genomineerd voor drie Critics' Choice Movie Awards, vijf Empire Awards, zes Kids' Choice Awards, zes MTV Movie Awards (waarvan er drie werden gewonnen), dertien People's Choice Awards (waarvan er drie werden gewonnen), zes Saturn Awards (waarvan er vier werden gewonnen), elf Teen Choice Awards (waarvan er twee werden gewonnen) en zes VES Awards (waarvan er twee werden gewonnen).",
"Avengers Grimm\nAvengers Grimm is een Amerikaanse sciencefiction-actie-avonturenfantasiefilm uit 2015, geschreven, mede-gemonteerd en geregisseerd door Jeremy M. Inman. De film, geproduceerd door het B-film bedrijf The Asylum, speelt Casper Van Dien, Lou Ferrigno, Kimo Leopoldo, Lauren Parkinson, Milynn Sarley, Marah Fairclough, Rileah Vanderbilt en Elizabeth Peterson. De film is een mockbuster van de Marvel Studios superheldenfilm Avengers: Age of Ultron en de ABC TV-serie Once Upon a Time.",
"Avengers Assemble (televisieserie)\nAvengers Assemble is een Amerikaanse animatieserie gebaseerd op het fictieve superheldenteam van Marvel Comics, bekend als de Avengers. Ontworpen om te profiteren van het succes van de film uit 2012, The Avengers, ging de serie op 26 mei 2013 in première op Disney XD als opvolger van The Avengers: Earth's Mightiest Heroes. Het werd eerder uitgezonden naast Ultimate Spider-Man en Guardians of the Galaxy als onderdeel van het Marvel Universe-blok. Joe Casey, Joe Kelly, Duncan Rouleau en Steven T. Seagle, collectief bekend als Man of Action, ontwikkelden de serie en waren uitvoerend producenten van seizoen 1 en 2.",
"Lijst van Avengers-leden\nDe Avengers zijn een reeks fictieve superheldenteams die hebben gespeeld in The Avengers en aanverwante stripboekenreeksen uitgegeven door Marvel Comics. Door de jaren heen hebben de teams een wisselende line-up gehad, bestaande uit een groot aantal personages. Personages die in vetgedrukte letters staan vermeld, zijn huidige leden van het team.",
"Avengers: Age of Ultron\nAvengers: Age of Ultron is een Amerikaanse superheldenfilm uit 2015, gebaseerd op het Marvel Comics superheldenteam de Avengers, geproduceerd door Marvel Studios en gedistribueerd door Walt Disney Studios Motion Pictures. Het is het vervolg op The Avengers uit 2012 en de elfde film in het Marvel Cinematic Universe (MCU). De film werd geschreven en geregisseerd door Joss Whedon en heeft een ensemble cast met Robert Downey Jr., Chris Hemsworth, Mark Ruffalo, Chris Evans, Scarlett Johansson, Jeremy Renner, Don Cheadle, Aaron Taylor-Johnson, Elizabeth Olsen, Paul Bettany, Cobie Smulders, Anthony Mackie, Hayley Atwell, Idris Elba, Stellan Skarsgård, James Spader en Samuel L. Jackson. In Avengers: Age of Ultron vechten de Avengers tegen Ultron, een kunstmatige intelligentie die geobsedeerd is door het veroorzaken van de uitroeiing van de mensheid. Het vervolg werd aangekondigd in mei 2012, na de succesvolle release van The Avengers. Whedon, de regisseur van de eerste film, werd in augustus weer aan boord gehaald en een releasedatum werd vastgesteld. Tegen april 2013 had Whedon een concept van het script voltooid, en de casting begon in juni met het opnieuw tekenen van Downey. Opnames van het tweede team begonnen in februari 2014 in Zuid-Afrika, met de hoofdfotografie die plaatsvond tussen maart en augustus 2014. De film werd voornamelijk opgenomen in Shepperton Studios in Surrey, Engeland, met extra beelden gefilmd in Italië, Zuid-Korea, Bangladesh, New York City en verschillende locaties in Engeland. Tijdens de postproductie werd de film geconverteerd naar 3D en werden meer dan 3000 visuele effecten toegevoegd. Avengers: Age of Ultron ging in première in Los Angeles op 13 april 2015 en werd op 1 mei 2015 uitgebracht in Noord-Amerika, in 3D en IMAX 3D. De film kreeg positieve recensies van critici en bracht wereldwijd meer dan $ 1,4 miljard op, waarmee het de zevende meest succesvolle film in de geschiedenis en de vierde meest succesvolle film van 2015 werd. Een vervolg, Avengers: Infinity War, staat gepland voor release op 4 mei 2018, en een ander vervolg zonder titel staat gepland voor 3 mei 2019.",
"Lijst van Avengers titels\nThe Avengers is een team van stripboek superhelden in het Marvel Comics universum. Sinds 1963 hebben ze gespeeld in verschillende lopende series, evenals een groot aantal beperkte series en specials. Alle verhalen worden exclusief uitgegeven door Marvel Comics onder hun standaard imprint, tenzij anders vermeld.",
"Productie van Avengers: Infinity War en de titelloze Avengers-sequel\nAvengers: Infinity War en het titelloze vervolg zijn aankomende Amerikaanse superheldenfilms gebaseerd op het Marvel Comics superheldenteam de Avengers, geproduceerd door Marvel Studios en gedistribueerd door Walt Disney Studios Motion Pictures. Ze zijn bedoeld als de sequels op Marvel's The Avengers (2012) en Avengers: Age of Ultron (2015), en dienen respectievelijk als de negentiende en tweeëntwintigste films van het Marvel Cinematic Universe (MCU). Beide films worden geregisseerd door Anthony en Joe Russo, op basis van scenario's van Christopher Markus & Stephen McFeely, en bevatten een ensemble cast bestaande uit vele eerdere MCU-acteurs. De ontwikkeling van de films begon in de vroege films van Marvel Studios door de introductie van de Infinity Stones en de Infinity Gauntlet. De casting begon medio 2013 met Robert Downey Jr. die tekende om zijn rol als Tony Stark/Iron Man te hernemen, waarbij de films een jaar later officieel werden aangekondigd als Avengers: Infinity War – Part 1 en Avengers: Infinity War – Part 2. De Russo broers en Markus en McFeely sloten zich begin 2015 bij het project aan. In juli 2016 onthulde Marvel dat de \"Part 1\" en \"Part 2\" van de titels zouden worden verwijderd, waarbij het voormalige eerste deel simpelweg bekend werd als Avengers: Infinity War en het voormalige tweede deel op een later tijdstip hernoemd zou worden. De productie van Infinity War begon op 23 januari 2017 in Pinewood Atlanta Studios in Fayette County, Georgia, met aanvullende opnames in Schotland en Engeland. Het titelloze vervolg zal back-to-back met Infinity War worden gefilmd, te beginnen in augustus 2017. Het zijn de eerste films die volledig in IMAX worden opgenomen, met behulp van een nieuwe 2D digitale camera die samen met Arri is ontwikkeld. De films hebben het grootste budget voor een back-to-back productie, met $1 miljard. De productie van de films zal naar verwachting voltooid zijn voor de geplande releasedata van 4 mei 2018 voor Avengers: Infinity War en 3 mei 2019 voor het vervolg."
] | 41 |
Bali is een landmassa die volledig door water is omringd.
|
[
"Bali_Package",
"Bali_Botanic_Garden",
"Ubud",
"Ujung_Water_Palace",
"Bangli_Regency",
"Singaraja",
"Kalimantan"
] |
[
"Eiland\nEen eiland is een stuk subcontinentaal land dat geheel door water is omgeven. Zeer kleine eilanden, zoals opduikende landformaties op atollen, kunnen eilandjes, skerries, cays of keys worden genoemd. Een eiland in een rivier of een meer kan een eyot of ait worden genoemd, en een klein eiland voor de kust kan een holm worden genoemd. Een groep geografisch of geologisch verwante eilanden wordt een archipel genoemd, bijv. de Filipijnen. Een stuk land kan als eiland worden beschouwd, ondanks de aanwezigheid van een kunstmatige landbrug; voorbeelden zijn Singapore en zijn landbrug, en de verschillende Nederlandse delta-eilanden, zoals IJsselmonde. Sommige plaatsen behouden zelfs de naam \"eiland\" om historische redenen nadat ze door een landbrug of storting verbonden zijn met een groter landmassa, zoals Coney Island en Coronado Island, hoewel dit strikt genomen verbonden eilanden zijn. Omgekeerd, wanneer een stuk land wordt gescheiden van het vasteland door een kunstmatig kanaal, bijvoorbeeld de Peloponnesos door het Korinthe-kanaal of Marble Hill in Noord-Manhattan in de periode tussen de aanleg van het United States Ship Canal en het opvullen van de Harlem River die het gebied omsloot, wordt het over het algemeen niet als een eiland beschouwd. Er zijn twee hoofdtypen eilanden in zee: continentale en oceanische. Er zijn ook kunstmatige eilanden."
] |
[
"Bali-pakket\nHet Bali-pakket is een handelsakkoord dat voortkomt uit de Negende Ministeriële Conferentie van de Wereldhandelsorganisatie in Bali, Indonesië, van 3 tot en met 7 december 2013. Het is gericht op het verlagen van wereldwijde handelsbarrières en is het eerste akkoord dat via de WTO tot stand is gekomen en door al haar leden is goedgekeurd. Het pakket maakt deel uit van de Doha-ontwikkelingsronde, die in 2001 begon.",
"De Botanische Tuin van Bali\nDe Botanische Tuin van Bali (Kebun Raya Bali) is de grootste botanische tuin in Indonesië en ligt in de bergachtige regio Bedugul, centraal Bali, op ongeveer 90 minuten rijden ten noorden van Denpasar. De tuin werd opgericht op 15 juli 1959 en ligt ongeveer 1300 meter boven zeeniveau met uitzicht op het Bratanmeer en de Ulun Danu-tempel op de hellingen van de Tapakheuvel. De tuin is een centrum voor botanisch onderzoek, conservering, educatie en recreatie. Het wordt beheerd door het Indonesisch Instituut voor Wetenschappen (LIPI). De tuin heeft een oppervlakte van 157,5 hectare en de dagtemperaturen variëren van 17-25 °C en 's nachts van 10-15 °C. De luchtvochtigheid bedraagt gemiddeld ongeveer 70-90%. De tuin bevat meer dan 21.000 levende exemplaren van 2.400 soorten, die verschillende soorten uit bergachtige gebieden van Oost-Indonesië vertegenwoordigen: Bali, Nusa Tenggara, Sulawesi, Maluku en Papoea. Daarnaast bevat het herbarium 10.000 geconserveerde plantenexemplaren, variërend van algen tot bloeiende planten. Naast plantencollecties met onder andere orchideeën, varens, cactussen en vleesetende planten, is er ook een traditioneel Balinees gastenverblijf dat dienstdoet als logeeradres voor bezoekers. Een van 's werelds grootste collecties begonia's is ook te zien in het conservatoriumgebouw.",
"Ubud\nUbud is een stad op het Indonesische eiland Bali, in het district Ubud, gelegen te midden van rijstvelden en steile ravijnen in de centrale heuvelachtige omgeving van het regentschap Gianyar. Gepromoveerd als een centrum voor kunst en cultuur, heeft het een grote toeristische industrie ontwikkeld. Ubud heeft een bevolking van ongeveer 30.000 mensen. Het kan voor bezoekers moeilijk zijn om de stad zelf te onderscheiden van de 13 dorpen die eromheen liggen. Het gebied rond de stad bestaat uit kleine boerderijen, rijstvelden en dicht bos.",
"Waterpaleis Ujung\nWaterpaleis Ujung is een voormalig paleis in het regentschap Karangasem, Bali. Tegenwoordig staat dit paleis ook bekend als Ujung Park of Sukasada Park. Het ligt ongeveer 5 kilometer van Amlapura. In de tijd van Nederlands-Indië stond deze plek bekend onder de naam Waterpaleis. Het paleis heeft drie grote zwembaden. In het midden van de zwembaden bevindt zich het hoofdgebouw, genaamd Gili Bale, verbonden met de rand van het zwembad door een brug.",
"Bangli Regency\nBangli is een regentschap (kabupaten) van Bali, Indonesië. Het heeft een oppervlakte van 520,81 km² en een bevolking van 197.210 (2004). De hoofdplaats is Bangli. Tot 1907 was Bangli een van de negen koninkrijken van Bali. De hoofdstad heeft een beroemde hindoetempel, de Pura Kehen, die dateert uit de 11e eeuw. Bangli heeft ook een dorp, Demulih, dat rond een heuvel ligt. Het noordelijke deel van het district omvat de hoofdweg naar de noordkust, die door Kintamani loopt en rond de krater waarin de Gunung Batur ligt. Vanuit de heuvel van Demulih is het eiland Bali, met name het zuidelijke deel, te zien – Kuta, Nusa Dua, Gianyar en een deel van Klungkung.",
"Singaraja\nSingaraja is een havenstad in het noorden van Bali, Indonesië, die als zetel dient van het regentschap Buleleng. De naam is Indonesisch voor \"Leeuwenkoning\" (van het Sanskriet simha en raja). Het ligt ten oosten van Lovina, heeft een oppervlakte van 27,98 km² en een bevolking van 80.500, de op een na grootste van het eiland. Singaraja was de Nederlandse koloniale hoofdstad van Bali en de Kleine Sunda-eilanden van 1849 tot 1953, een administratief centrum en de aankomstplaats voor de meeste bezoekers tot de ontwikkeling van het Bukit-schiereiland in het zuiden. Singaraja was ook een administratief centrum voor de Japanners tijdens hun bezetting in de Tweede Wereldoorlog. Gedong Kirtya, net ten zuiden van het stadscentrum, is de enige bibliotheek ter wereld met lontar-manuscripten (oude en heilige teksten op bladeren van de rontalpalm).",
"Kalimantan\nKalimantan is het Indonesische deel van het eiland Borneo. Het omvat 73% van het oppervlak van het eiland. De niet-Indonesische delen van Borneo zijn Brunei en Oost-Maleisië. In het Indonesisch verwijst de term \"Kalimantan\" naar het hele eiland Borneo."
] | 42 |
Bali is een landmassa die volledig door water is omringd.
|
[
"Bali_Sea",
"West_Bali_National_Park",
"Bali_Strait",
"Bali_(disambiguation)",
"Uluwatu,_Bali",
"Bali_(name)",
"Bali_language"
] |
[
"Bali\nBali (Balinees: ) is een eiland en provincie van Indonesië. De provincie omvat het eiland Bali en een paar kleinere naburige eilanden, met name Nusa Penida, Nusa Lembongan en Nusa Ceningan. Het ligt aan het westelijkste uiteinde van de Kleine Soenda-eilanden, tussen Java in het westen en Lombok in het oosten. De hoofdstad, Denpasar, ligt in het zuidelijke deel van het eiland. Met een bevolking van 3.890.757 in de volkstelling van 2010, en 4.225.000 in januari 2014, herbergt het eiland het grootste deel van de hindoeïstische minderheid van Indonesië. Volgens de volkstelling van 2010 was 83,5% van de bevolking van Bali aanhanger van het Balinese hindoeïsme, gevolgd door 13,4% moslim, 2,5% christen en 0,5% boeddhist. Bali is een populaire toeristische bestemming, die sinds de jaren 80 een aanzienlijke toename van toeristen heeft gezien. Toerisme gerelateerde bedrijven maken 80% van de economie uit. Het staat bekend om zijn hoog ontwikkelde kunsten, waaronder traditionele en moderne dans, beeldhouwkunst, schilderkunst, leerbewerking, metaalbewerking en muziek. Het Indonesische Internationale Filmfestival wordt elk jaar op Bali gehouden. In maart 2017 noemde TripAdvisor het eiland de beste bestemming ter wereld in zijn Traveler's Choice Award. Bali maakt deel uit van de Koraaldriehoek, het gebied met de hoogste biodiversiteit aan zeespecies. Alleen al in dit gebied zijn meer dan 500 rifvormende koraalsoorten te vinden. Ter vergelijking: dit is ongeveer 7 keer zoveel als in het hele Caribisch gebied. Meest recent was Bali gastheer van de ASEAN-top van 2011, APEC 2013 en Miss World 2013. Bali is de thuisbasis van het Subak-irrigatiesysteem, een UNESCO Werelderfgoedlocatie."
] |
[
"Bali Zee\nDe Bali Zee (Laut Bali) is het waterlichaam ten noorden van het eiland Bali en ten zuiden van het eiland Kangean in Indonesië. De zee vormt het zuidwestelijke deel van de Floreszee, en de Straat Madura mondt vanuit het westen erin uit.",
"Nationaal Park West Bali\nNationaal Park West Bali ( Indonesisch : Taman Nasional Bali Barat ) is een nationaal park gelegen in het regentschap Buleleng, Bali, Indonesië. Het park beslaat ongeveer 190 km², waarvan 158 km² land en de rest zee. Dit is ongeveer 5% van de totale landoppervlakte van Bali. In het noorden omvat het een 1000 m lang strand, rif en eilandjes. Een zeehaven in Gilimanuk ligt ten westen van het park, en het dorp Goris ligt ten oosten ervan. Het Nationaal Park is bereikbaar via wegen vanuit Gilimanuk en Singaraja, of met veerboten vanuit Ketapang, Oost-Java. Er zijn verschillende habitats in het nationale park, een savanne, mangrovebossen, berg- en gemengde moessonbossen en koraaleilanden. Het centrum van het park wordt gedomineerd door overblijfselen van vier vulkanische bergen uit het Pleistoceen, met Gunung Patas op 1412 m als hoogste punt.",
"Straat van Bali\nDe Straat van Bali is een zeestraat die Java en Bali scheidt en de Indische Oceaan en de Bali Zee met elkaar verbindt. Op zijn smalst is hij 2,4 km breed. De Straat van Bali is een van de vijf waterlichamen rondom het eiland Bali: de Straat van Lombok in het oosten, de Straat van Badung in het zuidoosten, de Bali Zee in het noorden, de Indische Oceaan in het zuidwesten en de Straat van Bali in het westen. Geologisch gezien waren de twee eilanden Bali en Java tot het einde van de laatste ijstijd met elkaar verbonden, toen de zeespiegel steeg en de landbrug doorsneed. Beide delen maken deel uit van de tektonische plaat die het Sunda-shelf wordt genoemd. Op 28 januari 1797 werd tijdens het incident in de Straat van Bali een konvooi van Britse Oost-Indiëvaarders aangevallen door een eskader Franse fregatten in de Straat van Bali. Door zich te vermommen als oorlogsschepen wisten de Britse koopvaardijschepen de Fransen af te schrikken en zich terug te trekken.",
"Bali (doorverwijspagina)\nBali is een eilandprovincie van Indonesië. Bali kan ook verwijzen naar:",
"Uluwatu, Bali\nUluwatu is een plaats op het zuidwestelijke puntje van het Bukit-schiereiland van Bali, Indonesië. Het herbergt de Pura Luhur Uluwatu-tempel en is de nummer vier surfbestemming ter wereld voor surfers van alle niveaus. De naam Uluwatu komt van ulu, wat 'landpunt' betekent, en watu, wat 'rots' betekent.",
"Bali (naam)\nBali is een naam, die kan verwijzen naar:",
"Balinese taal\nBali kan verwijzen naar een van de volgende talen: het Balinees, gesproken in Indonesië, met name op het eiland Bali; de Bali-taal (Adamawa), gesproken in Demsa, Adamawa, Nigeria; de Baali-taal, een Bantutaal gesproken in de Democratische Republiek Congo; het Oost-Teke, een lid van het Teke-dialectcontinuüm van het Congolese plateau; het Bali (Li)-dialect van de Nga'ka taal (Kameroen); de Uneapa-taal (soms \"Bali\" genoemd), gesproken op het eiland Bali, Papoea-Nieuw-Guinea."
] | 42 |
Audi had vroeger niet de slogan "Truth in Engineering".
|
[
"Audi_Sport_GmbH",
"Audi_allroad_quattro",
"Veritas_(automobile)",
"Audi_alteram_partem",
"Audi_50",
"Audi_A8",
"Audi_R10_TDI"
] |
[
"Audi\nAudi ( -LSB- ˈʔaʊ̯dɪ ʔaːˈgeː -RSB- ) is een Duitse autofabrikant die luxe voertuigen ontwerpt, ontwikkelt, produceert, op de markt brengt en distribueert. Audi is een onderdeel van de Volkswagen Groep en heeft zijn wortels in Ingolstadt, Beieren, Duitsland. Audi-voertuigen worden in negen productiefaciliteiten wereldwijd geproduceerd. De oorsprong van het bedrijf is complex en gaat terug naar het begin van de 20e eeuw en de eerste ondernemingen (Horch en de Audiwerke) die werden opgericht door ingenieur August Horch; en twee andere fabrikanten (DKW en Wanderer), leidend tot de oprichting van Auto Union in 1932. Het moderne tijdperk van Audi begon in wezen in de jaren 1960 toen Auto Union werd overgenomen door Volkswagen van Daimler-Benz. Na de herlancering van het merk Audi met de introductie van de Audi F103-serie in 1965, fuseerde Volkswagen Auto Union met NSU Motorenwerke in 1969, waardoor de huidige vorm van het bedrijf ontstond. De bedrijfsnaam is gebaseerd op de Latijnse vertaling van de achternaam van de oprichter, August Horch. \"Horch\", wat \"luister\" betekent in het Duits, wordt \"audi\" in het Latijn. De vier ringen van het Audi-logo vertegenwoordigen elk een van de vier autobedrijven die zich verenigden om het voorgangerbedrijf van Audi, Auto Union, te creëren. Audi's slogan is \"Vorsprung durch Technik\", wat \"Vooruitgang door techniek\" betekent. Audi USA gebruikte echter van 2007 tot 2016 de slogan \"Truth in Engineering\" en gebruikt deze slogan sinds 2016 niet meer. Audi behoort samen met BMW en Mercedes tot de best verkopende luxe automerken ter wereld."
] |
[
"Audi Sport GmbH\nAudi Sport GmbH (voorheen quattro GmbH) is een volledig in particuliere handen zijnde dochteronderneming van de Duitse autofabrikant AUDI AG, onderdeel van de Volkswagen Groep. Opgericht in oktober 1983 als quattro GmbH, is het bedrijf voornamelijk gespecialiseerd in de productie van hoogpresterende Audi-auto's en -componenten, evenals op verzoek van de koper uitgevoerde aanpassingen. De vroegere naam van het bedrijf was een eerbetoon aan Audi's originele vierwielaangedreven rally-geïnspireerde personenauto – de Audi Quattro. In 2016 werd het bedrijf hernoemd tot Audi Sport GmbH. Het is gevestigd op een terrein van 3500 m² in Neckarsulm, nabij Stuttgart, in de Duitse deelstaat Baden-Württemberg. Met meer dan twintig jaar ervaring zijn de eigen ontwikkelings- en productievestigingen gevestigd op het grotere terrein van 10700 m² van de inmiddels ter ziele gegane Duitse autofabrikant (en pionier van de wankelmotor zonder zuigers) NSU Motorenwerke AG (NSU), op wat nu bekend staat als Audi's \"aluminiumfabriek\" of aluminiumterrein. Hoewel \"quattro GmbH\" als bedrijf relatief onbekend kan zijn in vergelijking met zijn moederbedrijf Audi, omvatten de belangrijkste producten de Audi RS4, de Audi RS6 en de Audi R8. Verder is het een 'besloten vennootschap', in die zin dat het zijn auto's niet rechtstreeks aan het publiek verkoopt via franchisevestigingen onder zijn eigen merknaam; ze worden in plaats daarvan verkocht onder het merk Audi. Het verkoopt echter wel \"quattro GmbH\"-merk lifestyleproducten en accessoires via Audi-franchisevestigingen en Audi Forums, zoals die in de Allianz Arena aan de noordelijke rand van München, Duitsland.",
"Audi allroad quattro\nDe Audi allroad quattro is een automodelnaam die sinds 1999 wordt gebruikt door de Duitse autofabrikant Audi. Audi heeft de naam \"allroad quattro\" gebruikt om semi-offroad capaciteiten aan te duiden bij twee van zijn reguliere modelseries. De belangrijkste verschillen tussen de allroad en het basismodel zijn een breder spoor (mogelijk gemaakt door kunststof wielkastverbreders), een hogere bodemvrijheid en een instelbare luchtvering. Oorspronkelijk, in 1999, verwees de naam \"Audi allroad quattro\" naar een semi-offroad versie van de Audi A6 Avant (stationwagen). Audi hernoemde latere generaties, zoals die uit 2006 en 2012, tot \"Audi A6 allroad quattro\". Sinds 2009 biedt Audi de \"Audi A4 allroad quattro\" aan, gebaseerd op de reguliere Audi A4 Avant (stationwagen).",
"Veritas (automobiel)\nVeritas was een West-Duitse sport- en racewagenfabrikant uit de naoorlogse periode, gevestigd in het dorp Hausen am Andelsbach, nabij Sigmaringen, Baden-Württemberg, later in Meßkirch en Muggensturm en uiteindelijk verhuisd naar de Nürburgring. Het bedrijf werd opgericht door Ernst Loof, Georg Meier en Lorenz Dietrich, die aanvankelijk voor-oorlogse BMW 328-auto's herbouwden en afstelden met onderdelen van een klant, waardoor ze BMW-Veritas-auto's werden. De eerste auto werd in 1947 door eigenaar Karl Kling gebruikt om in Hockenheim te winnen en vervolgens Duits kampioen in de 2-liter klasse van 1947 te worden. Nadat slechts een paar auto's waren gemaakt, werden de auto's, na een bezwaar van BMW, simpelweg Veritas genoemd.",
"Audi alteram partem\nAudi alteram partem (of audiatur et altera pars) is een Latijnse uitdrukking die \"luister naar de andere kant\" of \"laat de andere kant ook gehoord worden\" betekent. Het is het principe dat niemand veroordeeld mag worden zonder een eerlijk proces waarin elke partij de mogelijkheid krijgt om te reageren op het bewijs tegen hen. \"Audi alteram partem\" wordt beschouwd als een principe van fundamentele rechtvaardigheid of billijkheid, of het principe van natuurlijke rechtvaardigheid in de meeste rechtssystemen. Dit principe omvat het recht van een partij of diens advocaten om de getuigen tegen hem te confronteren, een eerlijke mogelijkheid te hebben om het door de andere partij gepresenteerde bewijsmateriaal aan te vechten, eigen getuigen op te roepen en bewijsmateriaal te presenteren, en om, indien nodig ten laste van de staat, een advocaat te hebben om zijn zaak naar behoren te kunnen voeren. De uitdrukking is het motto geworden van diverse politieke en juridische organisaties en is ook de oorsprong van de naam van de Duitse autofabrikant Audi.",
"Audi 50\nDe Audi 50 (intern bekend als de Typ 86) is een kleine stadsauto die van 1974 tot 1978 door de Duitse autofabrikant Audi werd geproduceerd en alleen in Europa werd verkocht. Twee of drie jaar na de Italiaanse Fiat 127 en de Franse Renault 5 geïntroduceerd, werd het model destijds gezien als de eerste in Duitsland ontwikkelde auto in de opkomende Europese \"supermini\"-klasse. De Audi 50 werd gebouwd door Audi NSU Auto Union AG in de voormalige NSU-fabriek in Neckarsulm, Duitsland, en in de grote Volkswagen-fabriek in Wolfsburg. Zes maanden later werd de auto door Volkswagen opnieuw gelanceerd als de Volkswagen Polo, met een breder scala aan motoren en andere opties. De Volkswagen Polo werd in september 1974 op de thuismarkt gelanceerd en verscheen een paar maanden later op exportmarkten, waaronder het Verenigd Koninkrijk. De auto werd aangeboden als een driedeurs hatchback met een 1093 cc benzinemotor, die 37 kW of 44 kW leverde voor respectievelijk de LS- en GL-modellen. Het model was populair in Europa, zowel vanwege de royale specificaties voor een auto uit die tijd als vanwege de relatief lage prijs. De modellen met Volkswagen- en Audi-logo werden 3 jaar lang, tot 1978, naast elkaar verkocht, maar de goedkopere Volkswagen Polo verkocht beter dan de Audi 50, en Audi stopte in 1978 met de productie van de Audi 50, na een totale productie van 180.812 eenheden. Een geplande facelift, die de Audi 50 een uiterlijk zou hebben gegeven dat meer leek op die van de Audi 100 en Audi 80, werd nooit uitgevoerd vanwege een besluit van de raad van bestuur van de holding dat het merk Audi zich moest concentreren op grotere, duurdere auto's. De Volkswagen Polo-serie bleef zich ontwikkelen, met de Volkswagen Derby notchback-versie, die ondanks de ontwikkeling door Audi in Ingolstadt als Volkswagen werd gebrandmerkt en in 1977 werd gelanceerd. Vervolgens is de Volkswagen Polo door vele generaties heen geëvolueerd tot op de dag van vandaag. De Audi 50 kreeg geen opvolger in de superminiklasse tot de lancering van de aanzienlijk grotere Audi A2 in 1999, die ook in 2005 werd stopgezet. In 2010 werd de Audi 50 in geestelijke zin opgevolgd door de Audi A1.",
"Audi A8\nDe Audi A8 is een vierdeurs, full-size, luxe sedan die sinds 1994 wordt geproduceerd en op de markt gebracht door de Duitse autofabrikant Audi. Als opvolger van de Audi V8, en nu in zijn derde generatie, is de A8 aangeboden met zowel voorwiel- als permanente vierwielaandrijving – en in korte en lange wielbasisvarianten. De eerste twee generaties gebruikten het Volkswagen Group D-platform, terwijl de huidige generatie is afgeleid van het MLB-platform. Na de release van het originele model in 1994 bracht Audi eind 2002 de tweede generatie uit en eind 2009 de derde en huidige iteratie. Opmerkelijk als de eerste massaproductieauto met een aluminium chassis, hebben alle A8-modellen deze constructiemethode gebruikt, mede ontwikkeld met Alcoa en op de markt gebracht als het Audi Space Frame. Een mechanisch verbeterde, high-performance versie van de A8 debuteerde in 1996 als de Audi S8. Exclusief geproduceerd in de Audi-fabriek in Neckarsulm, in tegenstelling tot het donormodel A8, is de S8 alleen verkrijgbaar in een korte wielbasis en is standaard uitgerust met Audi's quattro vierwielaandrijving.",
"Audi R10 TDI\nDe Audi R10 TDI, meestal afgekort tot R10, is een raceauto van de Duitse autofabrikant Audi. De auto is een klassieker in Le Mans, en won elk jaar sinds zijn introductie totdat hij werd vervangen door de R15. Hij is ontworpen en gebouwd voor sportwagenraces in de Le Mans Prototype LMP1-klasse van de 24 uur van Le Mans en andere vergelijkbare duurraces. De auto werd op 13 december 2005 om 12:00 uur CET onthuld en won zowel zijn eerste race bij de 12 uur van Sebring in maart 2006 als de 24 uur van Le Mans in juni 2006. Het was de eerste dieselauto die een van deze evenementen won. Dit is het meest ambitieuze en duurste project dat ooit door Audi Sport is ondernomen; het Audi R10 TDI-project kostte Audi $ 15 miljoen per jaar."
] | 43 |
Grey's Anatomy is een drama.
|
[
"Medical_drama",
"Grey's_Anatomy_(season_14)",
"Grey's_Anatomy_(season_9)",
"Grey's_Anatomy_(season_4)",
"Grey's_Anatomy_(season_1)",
"Grey's_Anatomy_(season_6)",
"Gray's_Anatomy_(film)"
] |
[
"Grey's Anatomy\nGrey's Anatomy is een Amerikaanse medische dramaserie die op 27 maart 2005 in première ging op American Broadcasting Company (ABC) als vervanging halverwege het seizoen. De serie focust op het fictieve leven van chirurgische assistenten, artsen in opleiding en behandelende artsen, terwijl ze uitgroeien tot ervaren doktoren en proberen hun privéleven en relaties te behouden. De titel is een woordspeling op Gray's Anatomy, een anatomiehandboek van Henry Gray. Het idee voor de show kwam van Shonda Rhimes, die als uitvoerend producent fungeert, samen met Betsy Beers, Mark Gordon, Krista Vernoff, Rob Corn, Mark Wilding en Allan Heinberg. Hoewel het zich afspeelt in Seattle in het fictieve Grey-Sloan Memorial Hospital (voorheen Seattle Grace), wordt het voornamelijk gefilmd in Los Angeles, Californië. De show heette oorspronkelijk Complications, een verwijzing naar de gecompliceerde medische procedures en privéleven van de personages. De serie is gemaakt om raciaal divers te zijn, met behulp van een kleurblinden castingtechniek. Het draait om het titelpersonage, Dr. Meredith Grey, gespeeld door Ellen Pompeo. De originele cast bestond uit negen hoofdrolspelers: Pompeo, Sandra Oh, Katherine Heigl, Justin Chambers, T.R. Knight, Chandra Wilson, James Pickens Jr., Isaiah Washington en Patrick Dempsey. De cast heeft gedurende de serie grote veranderingen ondergaan, waarbij veel leden vertrokken en werden vervangen door anderen. In het twaalfde seizoen had de show een grote ensemblecast van zestien acteurs, waaronder vier uit de originele cast. Op 10 februari 2017 verlengde ABC Grey's Anatomy voor een veertiende seizoen, dat in de herfst van 2017 in première ging.\n\nGrey's Anatomy is, zelfs in het dertiende seizoen, ABC's best beoordeelde drama; hoewel de kijkcijfers gedurende de serie zijn gedaald (het behoorde ooit tot de top 10 shows in de Verenigde Staten), is het nog steeds een van de best beoordeelde shows onder de 18-49 demografische groep, en het nummer 3 drama op alle commerciële televisie. Grey's Anatomy is gedurende een groot deel van zijn looptijd goed ontvangen door critici en is opgenomen in verschillende top tien lijsten van critici aan het einde van het jaar. Sinds de start is de show door media beschreven als een televisie \"fenomeen\" of een \"juggernaut\", vanwege de lange duur en de dominante kijkcijfers. Het wordt beschouwd als een significante impact te hebben gehad op de populaire cultuur en heeft talloze prijzen gewonnen, waaronder de Golden Globe Award voor Beste Televisieserie - Drama in 2007. Het heeft meerdere Emmy-nominaties ontvangen, waaronder twee voor Outstanding Drama Series. In 2012 werd Grey's Anatomy uitgeroepen tot de vijfde meest winstgevende show, in termen van reclame per half uur. Het is de langstlopende scripted primetime show die momenteel op ABC wordt uitgezonden, en de op één na langstlopende scripted primetime ABC show ooit."
] |
[
"Medisch drama\nEen medisch drama is een televisieprogramma of film waarin de gebeurtenissen zich afspelen in een ziekenhuis, bij een ambulancepersoneel, of in een andere medische omgeving. De meeste medische afleveringen duren een uur en spelen zich af in een ziekenhuis. De meeste huidige medische drama's gaan verder dan de gebeurtenissen die betrekking hebben op de banen van de personages en tonen ook aspecten van hun privéleven. Een typisch medisch drama kan een verhaallijn hebben waarin twee artsen verliefd worden. Communicatietheoreticus Marshall McLuhan voorspelde in zijn werk uit 1964 over de aard van media het succes van dit specifieke genre op tv, omdat het medium \"een obsessie met lichamelijk welzijn creëert\". Momenteel is het langstlopende medische drama ter wereld de Britse serie Casualty, die sinds 1986 wordt uitgezonden.",
"Grey's Anatomy (seizoen 14)\nHet veertiende seizoen van het Amerikaanse medische drama Grey's Anatomy werd op 10 februari 2017 besteld door American Broadcasting Company (ABC) en zal in september 2017 in première gaan. Het seizoen zal bestaan uit 24 afleveringen. Het veertiende seizoen zal de 300ste aflevering van de show bevatten, welke de zevende aflevering van het seizoen is. Het seizoen wordt geproduceerd door ABC Studios, in samenwerking met ShondaLand Production Company en The Mark Gordon Company; de showrunner is Shonda Rhimes. Dit seizoen is het eerste waarin Jerrika Hinton niet te zien is als Dr. Stephanie Edwards sinds haar introductie in het negende seizoen, naar aanleiding van haar vertrek aan het einde van het vorige seizoen.",
"Grey's Anatomy (seizoen 9)\nHet negende seizoen van het Amerikaanse medische drama Grey's Anatomy ging in première in de Verenigde Staten op de American Broadcasting Company (ABC) op 27 september 2012, met de seizoensopener \"Going, Going, Gone\" en bestaat uit 24 afleveringen, met de finale \"Perfect Storm\" die werd uitgezonden op 16 mei 2013. Het seizoen werd geproduceerd door ABC Studios, in samenwerking met ShondaLand Production Company en The Mark Gordon Company; de showrunner was Shonda Rhimes. Het seizoen werd officieel uitgebracht op DVD als een zes-disc boxset onder de titel Grey's Anatomy: The Complete Ninth Season - Everything Changes op 27 augustus 2013 door Buena Vista Home Entertainment.\n\nHet seizoen volgt de personages die worstelen met de nasleep van het vliegtuigongeluk van seizoen acht, dat het leven kostte aan Lexie Grey (Chyler Leigh) en na redding Mark Sloan (Eric Dane), die sterft aan de verwondingen opgelopen bij het ongeluk. Derek Shepherd (Patrick Dempsey) ziet zijn chirurgische carrière in gevaar komen na ernstige schade aan zijn hand, maar Callie Torres (Sara Ramirez) slaagt er uiteindelijk in om zijn hand te redden. De hoofdpersoon van de show, Meredith Grey (Ellen Pompeo), heeft te maken met het verlies van haar halfzus Lexie en ontdekt later dat ze zwanger is. Cristina Yang (Sandra Oh), die ernstig getraumatiseerd is na de redding, besluit later haar fellowship in Minnesota aan te nemen. Arizona Robbins (Jessica Capshaw), een andere overlevende van het vliegtuigongeluk, realiseert zich na terugkeer dat haar been geamputeerd moet worden om haar leven te redden, reageert hier slecht op, wordt bitter en geeft haar vrouw Callie en haar voormalige vriend Alex Karev (Justin Chambers) de schuld. Om te voorkomen dat de rechtszaak tegen de artsen wordt afgewezen, besluit Owen Hunt (Kevin McKidd) om van Yang te scheiden, maar de twee komen overeen om opnieuw te beginnen. Het ziekenhuis zelf wordt aansprakelijk gesteld voor het ongeluk, waardoor de toekomst ervan in extreme twijfel wordt getrokken, wat leidt tot de aankoop van het ziekenhuis door de vier overlevenden van het ongeluk en Torres. Miranda Bailey (Chandra Wilson) trouwt met haar partner Ben Warren (Jason George), April Kepner (Sarah Drew) keert terug naar Ohio, maar wordt door Hunt teruggebracht om zich weer bij het ziekenhuis aan te sluiten en ze hervat haar relatie met Jackson Avery (Jesse Williams).\n\nHet seizoen eindigde met een gemiddelde van 12,51 miljoen kijkers en stond op nummer 26, wat hoger was dan de twee voorgaande seizoenen, en in de 18-49 demografische doelgroep stond het op nummer 10. Ellen Pompeo won de Favorite TV Drama Actress bij de 39e People's Choice Awards en de show zelf won de Favorite Network TV Drama. Op 10 mei 2013 kondigde ABC aan dat het tiende seizoen van Grey's Anatomy in de herfst van 2013 zou beginnen.",
"Grey's Anatomy (seizoen 4)\nHet vierde seizoen van het Amerikaanse medische drama Grey's Anatomy, begon in de Verenigde Staten op 27 september 2007 en eindigde op 22 mei 2008. Het seizoen gaat verder met het verhaal van een groep chirurgen en hun mentoren in het fictieve Seattle Grace Hospital, en beschrijft hun professionele leven en de manier waarop dit van invloed is op de persoonlijke achtergrond van elk personage. Seizoen vier had twaalf vaste rollen, waarvan er tien terugkeerden uit het vorige seizoen, waarvan acht deel uitmaken van de originele cast uit het eerste seizoen. Het seizoen werd uitgezonden op donderdagavond om 21:00 uur EST. Naast de reguliere zeventien afleveringen, werd een compilatie-aflevering, verteld door de redacteuren van People, uitgezonden die eerdere gebeurtenissen van de show samenvatte en de overgang maakte van Grey's Anatomy naar Private Practice, een spin-off die zich richt op Dr. Addison Montgomery en werd uitgezonden op 19 september 2007, vóór de première van het seizoen. Het seizoen werd officieel uitgebracht op DVD als een vijf-disc boxset onder de titel Grey's Anatomy: Season Four -- Expanded op 9 september 2008 door Buena Vista Home Entertainment. Voor het eerst in de geschiedenis van de show vonden er veel castwisselingen plaats, met het eerste vertrek van twee hoofdcastleden. Ondanks het ontvangen van verschillende prijzen en nominaties voor de castleden en het productieteam, kreeg het seizoen gemengde reacties van critici en fans. Showmaker Shonda Rhimes droeg sterk bij aan de productie van het seizoen, en schreef vijf van de zeventien afleveringen. De best beoordeelde aflevering was de seizoensopener, die door 20,93 miljoen kijkers werd bekeken. Het seizoen werd onderbroken door de staking van de Writers Guild of America van 2007-2008, wat resulteerde in de productie van slechts zeventien afleveringen, in plaats van de oorspronkelijk geplande drieëntwintig.",
"Grey's Anatomy (seizoen 1)\nHet eerste seizoen van het Amerikaanse medische drama Grey's Anatomy, begon in de Verenigde Staten op de American Broadcasting Company (ABC) op 27 maart 2005 en eindigde op 22 mei 2005. Het eerste seizoen introduceert het hoofdpersonage, Meredith Grey, terwijl ze zich inschrijft voor het stageprogramma van het Seattle Grace Hospital en onverwachte uitdagingen en verrassingen tegenkomt. Seizoen één had negen vaste rollen, waarvan vier sindsdien deel uitmaken van de hoofdcast. Het seizoen diende aanvankelijk als vervanging halverwege het seizoen voor het juridische drama Boston Legal, uitgezonden in het zondagavond-slot om 22:00 uur, na Desperate Housewives. Hoewel er geen afleveringsoverzichten zijn gemaakt voor dit seizoen, worden de gebeurtenissen die plaatsvinden samengevat in \"Straight to Heart\", een afleveringsoverzicht dat een week voordat de winterstop van het tweede seizoen eindigde werd uitgezonden. Het seizoen werd officieel uitgebracht op DVD als een twee-disc Region 1 box set onder de titel Grey's Anatomy: Season One op 14 februari 2006 door Buena Vista Home Entertainment. De protagonist en titelpersonage van de serie is Dr. Meredith Grey (Ellen Pompeo), die wordt toegelaten tot het residency-programma in het fictieve Seattle Grace Hospital. Ze begint als stagiaire en wordt toegewezen aan Dr. Miranda Bailey (Chandra Wilson), samen met collega-stagiairs de extreem competitieve Dr. Cristina Yang (Sandra Oh), de onzeker Dr. George O'Malley (T.R. Knight), ex-model Dr. Izzie Stevens (Katherine Heigl), en de arrogante Dr. Alex Karev (Justin Chambers). De chirurgische afdeling wordt voornamelijk begeleid door de hoofdchirurg Dr. Richard Webber (James Pickens Jr.). Dr. Preston Burke (Isaiah Washington) is de hoofd cardiochirurg. Meredith heeft een romantische relatie met haar supervisor Derek Shepherd (Patrick Dempsey), een vreemde met wie ze een one-night stand had, en is de dochter van de gerenommeerde chirurg Ellis Grey (Kate Burton), die nu aan Alzheimer lijdt.\n\nDe recensies en kritieken van het seizoen waren enorm positief, en de serie ontving verschillende prijzen en nominaties voor de cast en crew, waaronder drie nominaties op de 57e Primetime Emmy Awards, waaronder Uitstekende Bijrolspeelster in een Dramaserie voor Oh. De serie ontving ook drie nominaties op de Golden Globe Award, waarbij de serie zelf werd genomineerd voor Beste Dramaserie, Dempsey voor Beste Acteur in een Dramaserie, Oh won de Beste Bijrolspeelster, terwijl de hele cast werd genomineerd in de categorie Uitstekende Cast - Dramaserie. Oh won ook de Uitstekende Actrice in een Dramaserie op de 12e Screen Actors Guild Awards. Chambers en Pompeo werden genomineerd voor Choice TV Breakout Performances op de Teen Choice Awards van 2005. Peter Horton en Jeffrey Melman werden ook genomineerd voor de Beste Regie - Dramaserie, voor respectievelijk \"A Hard Day's Night\" en \"Into You Like a Train\" op de 58e Directors Guild of America Awards.\n\nDe eerste vijf afleveringen van het tweede seizoen werden bedacht, geschreven en opgenomen om als de laatste vijf afleveringen van het eerste seizoen te worden uitgezonden, maar werden uitgezonden tijdens het seizoen 2005-2006 vanwege het hoge aantal kijkers dat \"Who's Zoomin' Who?\", de best beoordeelde aflevering van het seizoen, had gezien met 22,22 miljoen kijkers. De serie werd gekozen in de top tien voor verschillende \"beste televisie\" lijsten van 2005, waaronder USA Today, San Jose Mercury News, The New York Times, The Boston Globe en Chicago Tribune.",
"Grey's Anatomy (seizoen 6)\nHet zesde seizoen van het Amerikaanse medische drama Grey's Anatomy, begon op 24 september 2009 op American Broadcasting Company (ABC) in de Verenigde Staten en eindigde op 20 mei 2010. Het seizoen werd geproduceerd door ABC Studios, in samenwerking met ShondaLand Production Company en The Mark Gordon Company; de showrunner was Shonda Rhimes. Acteurs Ellen Pompeo, Sandra Oh, Katherine Heigl en Justin Chambers hernamen hun rollen als chirurgische assistenten Meredith Grey, Cristina Yang, Izzie Stevens en Alex Karev, respectievelijk. Heigl werd halverwege het seizoen ontslagen uit haar contract, terwijl T.R. Knight niet verscheen als George O'Malley, omdat Knight aan het einde van seizoen vijf uit zijn contract werd ontslagen. Hoofdrolspelers Patrick Dempsey, Chandra Wilson, James Pickens Jr., Sara Ramirez, Eric Dane, Chyler Leigh en Kevin McKidd keerden ook terug, terwijl de voormalige terugkerende ster Jessica Capshaw werd gepromoveerd tot vaste castlid, en Kim Raver kreeg na de start van het seizoen een hoofdrol. Het seizoen volgt het verhaal van chirurgische assistenten, artsen en hun competente mentoren, terwijl ze de moeilijkheden ervaren van de competitieve carrières die ze hebben gekozen. Het speelt zich af in de chirurgische vleugel van het fictieve Seattle Grace Hospital, gelegen in Seattle, Washington. Een belangrijke verhaallijn van het seizoen is de aanpassing van de personages aan verandering, aangezien hun geliefde collega Stevens vertrok na het uiteenvallen van haar huwelijk, O'Malley stierf in de première van het seizoen - nadat hij door een bus was aangereden - en de nieuwe cardiothoracale chirurg Teddy Altman in dienst wordt genomen bij het ziekenhuis. Verdere verhaallijnen omvatten de promotie van Shepherd tot hoofdchirurg, de fusie van Seattle Grace Hospital met het naburige Mercy West - waardoor verschillende nieuwe artsen worden geïntroduceerd - en het leven van verschillende artsen in gevaar wordt gebracht - wanneer de echtgenoot van een overleden patiënt die rouwt, een schietpartij begint in het ziekenhuis, op zoek naar wraak voor de dood van zijn vrouw. De serie eindigde zijn zesde seizoen met 13,26 miljoen kijkers, waarmee het op #17 stond qua kijkcijfers, de laagste positie die de serie tot dan toe ooit had bereikt. Het seizoen kreeg gemengde kritieken, waarbij de première en finale van het seizoen meer lof kregen dan het middengedeelte. Het seizoen was een van de minst geprezen in termen van prijzen en nominaties, en het was het enige seizoen van de show dat geen Primetime Emmy-nominatie kreeg. Ondanks de negatieve aspecten van kijkcijfers en prijzen, wist het seizoen een plek te bemachtigen op de top tien lijst van Movieline. Buena Vista bracht het seizoen uit op een DVD-boxset, die beschikbaar werd gesteld in regio 1 en 2.",
"Grey's Anatomy (film)\nGrey's Anatomy is een 80 minuten durende film uit 1996, geregisseerd door Steven Soderbergh, bestaande uit een gedramatiseerde monoloog van acteur/schrijver Spalding Gray. De titel is ontleend aan het klassieke anatomiehandboek Grey's Anatomy, oorspronkelijk geschreven door Henry Gray in 1858. De film werd in tien dagen opgenomen, eind januari 1996, tijdens een pauze die Soderbergh nam van de postproductie van zijn vorige film, Schizopolis. De monoloogfilm gaat over Spalding Gray, de hoofdpersoon, die gediagnosticeerd wordt met een zeldzame oogaandoening, Macula plooien. Na het horen van al zijn opties, zoals Christelijk wetenschap, inheemse Amerikaanse zweetlodges en de \"Elvis Presley van de psychische chirurgen\", en de gevaren van een operatie, besluit hij andere vormen van geneeskunde te proberen. Dit brengt hem op een reis over de wereld en leidt hem weg van een operatie, vooral om religieuze redenen, vaak op een dramatische en humoristische manier. Dit was de vierde en laatste theatraal uitgebrachte monoloogfilm van Gray, na Swimming to Cambodia, Monster in a Box en Terrors of Pleasure. De film is verkrijgbaar op DVD en MiniDisc. Een geremasterde versie werd in juni 2012 uitgebracht door The Criterion Collection op DVD en Blu-ray."
] | 44 |
FC Barcelona is gevestigd in Barcelona.
|
[
"List_of_FC_Barcelona_seasons",
"FC_Barcelona_Rugby_League",
"Barcelona",
"FC_Barcelona_C",
"Supporters_of_FC_Barcelona",
"History_of_FC_Barcelona",
"2016–17_FC_Barcelona_season"
] |
[
"FC Barcelona\nFutbol Club Barcelona ( -LSB- fubˈbɔɫ ˈkɫub bərsəˈɫonə -RSB- ), algemeen bekend als Barcelona en vertrouwelijk als Barça, is een professionele voetbalclub gevestigd in Barcelona, Catalonië, Spanje. Opgericht in 1899 door een groep Zwitserse, Engelse en Catalaanse voetballers onder leiding van Joan Gamper, is de club uitgegroeid tot een symbool van de Catalaanse cultuur en het Catalanisme, vandaar het motto \"Més que un club\" (\"Meer dan een club\"). In tegenstelling tot veel andere voetbalclubs, wordt Barcelona eigendom van en beheerd door de supporters. Het is het op één na meest waardevolle sportteam ter wereld, ter waarde van $ 3,56 miljard, en de op één na rijkste voetbalclub ter wereld qua omzet, met een jaaromzet van $ 560,8 miljoen. Het officiële Barcelona-anthem is het \"Cant del Barça\", geschreven door Jaume Picas en Josep Maria Espinàs.\n\nBinnenlands heeft Barcelona 24 La Liga-, 29 Copa del Rey-, 12 Supercopa de España-, 3 Copa Eva Duarte- en 2 Copa de la Liga-trofeeën gewonnen, en is het recordhouder voor de laatste vier competities. In het internationale clubvoetbal heeft Barcelona twintig Europese en wereldtitels gewonnen -- vier UEFA Champions League-titels en één Europacup, een record vier UEFA Cup Winners' Cup, een gedeeld record vijf UEFA Super Cup, een record drie Inter-Cities Fairs Cup en een record drie FIFA Club World Cup. Barcelona stond op de eerste plaats in de IFFHS Club World Ranking voor 1997, 2009, 2011, 2012 en 2015 en bekleedt momenteel de derde positie op de UEFA-clubranglijst. De club heeft een langdurige rivaliteit met Real Madrid; wedstrijden tussen de twee teams worden El Clásico genoemd.\n\nBarcelona is een van de meest breed gesteunde teams ter wereld, en de club heeft het grootste sociale media-volgersbestand ter wereld onder sportteams. Barcelona-spelers hebben een recordaantal Ballon d'Or-awards gewonnen (11), met ontvangers waaronder Johan Cruyff, evenals een recordaantal FIFA World Player of the Year-awards (7), met winnaars waaronder Ronaldo, Romário en Ronaldinho. In 2010 werden drie spelers die door de jeugdopleiding van de club kwamen (Lionel Messi, Andrés Iniesta en Xavi) gekozen als de drie beste spelers ter wereld in de FIFA Ballon d'Or-awards, een ongekende prestatie voor spelers van dezelfde voetbalschool.\n\nBarcelona is een van de drie oprichtende leden van de Primera División die nooit zijn gedegradeerd uit de hoogste divisie, samen met Athletic Bilbao en Real Madrid. In 2009 werd Barcelona de eerste Spaanse club die de continentale treble won bestaande uit La Liga, Copa del Rey en de UEFA Champions League, en werd ook de eerste voetbalclub die zes van de zes competities in één jaar won, het sextuple voltooide door ook de Spaanse Super Cup, UEFA Super Cup en FIFA Club World Cup te winnen. In 2011 werd de club opnieuw Europees kampioen en won vijf trofeeën. Dit Barcelona-team, dat in slechts 4 jaar onder Pep Guardiola 14 trofeeën won, wordt door sommigen in de sport beschouwd als het grootste team aller tijden. Door op 6 juni 2015 hun vijfde Champions League-trofee te winnen, werd Barcelona de eerste Europese club in de geschiedenis die twee keer de continentale treble behaalde."
] |
[
"Lijst van seizoenen van FC Barcelona\nFC Barcelona is een voetbalclub uit Barcelona die uitkomt in La Liga, de hoogste voetbalcompetitie in Spanje. De club werd in 1899 opgericht door een groep Zwitsers, Engelsen en Spanjaarden onder leiding van Joan Gamper, en speelde zijn eerste vriendschappelijke wedstrijd op 8 december 1899. Aanvankelijk speelde Barcelona tegen andere lokale clubs in verschillende Catalaanse toernooien, maar in 1929 werd de club een van de oprichtende leden van La Liga, de eerste echt nationale competitie van Spanje. Vanaf 2014 is Barcelona een van de slechts drie clubs die nooit zijn gedegradeerd uit het hoogste niveau van het Spaanse voetbal, de andere zijn Athletic Bilbao en Real Madrid.\n\nBarcelona beleefde een succesvolle start in La Liga, en won het kampioenschap in het eerste seizoen van de competitie. In de periode van 1919 tot 1929 won \"Barça\" de Copa del Rey vijf keer en het Campionat de Catalunya negen keer. De club won de competitie pas weer in 1945. Drie seizoenen eerder eindigde Barcelona als twaalfde, wat in 2013 nog steeds de laagste eindpositie van de club was. Barcelona won vijf trofeeën in het seizoen 1951-52, en werd bekend als \"Barça van de Vijf Beker\" (Catalaans: el Barça de les Cinc Copes), en won vervolgens drie keer La Liga, vijf keer de Copa del Rey en eenmaal de Jaarbeursstedenbeker in de jaren 1950. De club ging vervolgens een magere periode tegemoet, met slechts twee landstitels tussen 1960 en 1990. In 1988 werd Johan Cruijff aangesteld als manager en stelde hij wat later bekend zou worden als het \"Dream Team\" samen. In 1991 leidde hij de club naar zijn eerste landstitel in zes jaar en herhaalde hij de prestatie het volgende seizoen toen de club ook voor het eerst de Europacup won. In het seizoen 1993-94 won Barcelona een vierde opeenvolgende landstitel, door Deportivo de La Coruña op doelsaldo te verslaan nadat de twee clubs gelijk eindigden op punten.\n\nDe benoeming van Frank Rijkaard als coach door de nieuw verkozen president Joan Laporta en de komst van Ronaldinho in 2003 markeerden het begin van een nieuwe periode van aanhoudend succes. In 2005 won Barcelona opnieuw het La Liga-kampioenschap, en behield het de volgende seizoen. In mei 2006 versloeg Barcelona Arsenal in de finale van de Champions League, en kwam terug van 0-1 om met 2-1 te winnen in de laatste vijftien minuten. Drie jaar later versloeg de club Manchester United met 2-0 in de Champions League-finale van 2009, nadat het dat seizoen al La Liga en de Copa del Rey had gewonnen, om de eerste Spaanse ploeg te worden die de treble voltooide. In december 2009 won Barcelona het FIFA Club Wereldkampioenschap, nadat het ook de Spaanse en Europese Supercup had gewonnen, waarmee het een \"ongekende sextuple\" voltooide.\n\nDe club heeft vierentwintig keer het La Liga-kampioenschap gewonnen, negenentwintig keer de Copa del Rey, twee keer de Copa de la Liga, twaalf keer de Supercopa de España, drie keer de Copa Eva Duarte, vijf keer de Europacup, vier keer de Cup Winners' Cup, drie keer de Jaarbeursstedenbeker, vijf keer de Europese Supercup en drie keer het FIFA Club Wereldkampioenschap. De tabel geeft een overzicht van de prestaties van de club in de vroege regionale kampioenschappen en in alle nationale en internationale eerste-elftalcompetities voor elk voltooid seizoen sinds de oprichting van de club in 1899.",
"FC Barcelona Rugby League\nFutbol Club Barcelona Rugby Lliga is de rugby league-uitbreiding van de sportfamilie van de voetbalclub FC Barcelona, gevestigd in Barcelona, Catalonië. Ze wonnen de Catalaanse beker in 2008 en spelen nu in het Catalaans Rugby League Kampioenschap, het belangrijkste rugby league-toernooi in Catalonië, nadat ze in 2010 tot de competitie werden toegelaten. De voorzitter van de sportclub is Josep Maria Bartomeu.",
"Barcelona\nBarcelona ( -LSB- bɑrsəˈloʊnə -RSB- , -LSB- bəɾsəˈlonə -RSB- , -LSB- barθeˈlona -RSB- ) is de hoofdstad van de autonome regio Catalonië in het Koninkrijk Spanje, en tevens de op een na grootste gemeente van het land, met een bevolking van 1,6 miljoen binnen de stadsgrenzen. Het stedelijk gebied strekt zich uit buiten de administratieve stadsgrenzen met een bevolking van ongeveer 4,7 miljoen mensen, waarmee het het zesde grootste stedelijk gebied in de Europese Unie is na Parijs, Londen, Madrid, het Ruhrgebied en Milaan. Het is de grootste metropool aan de Middellandse Zee, gelegen aan de kust tussen de mondingen van de rivieren Llobregat en Besòs, en begrensd in het westen door het Serra de Collserola gebergte, waarvan de hoogste piek 512 m hoog is.\n\nOpgericht als Romeinse stad, werd Barcelona in de middeleeuwen de hoofdstad van het Graafschap Barcelona. Na de fusie met het Koninkrijk Aragón bleef Barcelona een belangrijke stad in de Kroon van Aragón als economisch en administratief centrum van deze Kroon en de hoofdstad van het Prinsdom Catalonië. Barcelona heeft een rijk cultureel erfgoed en is vandaag de dag een belangrijk cultureel centrum en een belangrijke toeristische bestemming. Bijzonder bekend zijn de architectonische werken van Antoni Gaudí en Lluís Domènech i Montaner, die zijn aangewezen als UNESCO Werelderfgoed. Het hoofdkwartier van de Unie voor de Middellandse Zee is gevestigd in Barcelona. De stad staat bekend om het organiseren van de Olympische Zomerspelen van 1992, evenals wereldklasse conferenties en tentoonstellingen en vele internationale sporttoernooien.\n\nBarcelona is een van 's werelds toonaangevende toeristische, economische, handelsbeurs- en culturele centra, en de invloed ervan op handel, onderwijs, entertainment, media, mode, wetenschap en kunst dragen allemaal bij aan haar status als een van 's werelds belangrijkste wereldsteden. Het is een belangrijk cultureel en economisch centrum in Zuidwest-Europa, 24e ter wereld (voor Zürich, na Frankfurt) en een financieel centrum. In 2008 was het de vierde economisch machtigste stad naar BBP in de Europese Unie en 35e ter wereld met een BBP van $ 177 miljard. In 2012 had Barcelona een BBP van $ 170 miljard; het leidt Spanje in zowel werkgelegenheidspercentage als BBP per hoofd van de bevolking. In 2009 werd de stad uitgeroepen tot de derde van Europa en een van 's werelds meest succesvolle als stadsmerk. In hetzelfde jaar werd de stad uitgeroepen tot de vierde beste stad van Europa voor bedrijven en de snelst verbeterende Europese stad, met een groei van 17% per jaar, en de stad heeft de afgelopen drie jaar een sterke en hernieuwde groei doorgemaakt. Sinds 2011 is Barcelona een toonaangevende slimme stad in Europa. Barcelona is een transportknooppunt, met de haven van Barcelona als een van Europa's belangrijkste zeehavens en drukste Europese passagiershaven, een internationale luchthaven, Barcelona-El Prat Airport, die meer dan 40 miljoen passagiers per jaar afhandelt, een uitgebreid snelwegennetwerk en een hogesnelheidslijn met een verbinding naar Frankrijk en de rest van Europa.",
"FC Barcelona C\nFutbol Club Barcelona C was een Spaans voetbalteam dat op 2 juli 2007 werd opgeheven. Het jeugdteam van FC Barcelona speelde zijn thuiswedstrijden in het Mini Estadi. Opgericht in 1967 als Barcelona Amateur, nam het in 1993 de naam FC Barcelona C aan. In tegenstelling tot de Engelse competitie spelen jeugdteams in Spanje in dezelfde voetbalpiramide als hun seniorenteam, in plaats van een aparte competitie. Jeugd- en reserveteams mogen echter niet in dezelfde divisie spelen als hun seniorenteams. FC Barcelona C speelde het laatst in de vierde divisie. Promotie naar het derde niveau was niet mogelijk, aangezien FC Barcelona B in die categorie speelde. Clubpresident Joan Laporta besloot het team niet in te schrijven voor de Primera Catalana voor 2007-08, nadat het B-team naar de vierde divisie was gedegradeerd.",
"Supporters van FC Barcelona\nFC Barcelona is een Catalaanse club gevestigd in Barcelona, opgericht in 1899 door een groep Zwitsers, Engelsen en lokale spelers onder leiding van Joan Gamper. De club maakt sinds de oprichting van de competitie in 1928 deel uit van de Spaanse topklasse, La Liga, en heeft La Liga 24 keer gewonnen, samen met 28 Copas del Rey en 5 overwinningen in de UEFA Champions League. De supporters van Barcelona hebben een belangrijke rol gespeeld in de vorming van de Catalaanse identiteit van de club gedurende het 116-jarige bestaan ervan. Vanaf het autoritaire bewind van Spanje onder Miguel Primo de Rivera in 1923, dat later eindigde met het autocratische bewind van Franco, werden verschillende vormen van culturele onderdrukking tegen Catalonië en in het bijzonder FC Barcelona ingevoerd, waardoor de club een symbool van rebellie werd, hoewel dit betwist is. Na de overgang van Spanje naar een democratie in 1978, ontstonden verschillende supportersgroepen van FC Barcelona, met name de Boixos Nois, die later hun steun voor de club vermengden met een eis voor afscheiding van Spanje. De komst van Ronaldinho in 2003 en het daaropvolgende succes van Barcelona in La Liga en de Champions League, wordt gezien als cruciaal voor een toename van het nationale en wereldwijde aantal fans van de club. Deze ontwikkeling van een groter nationaal aantal fans heeft wrijving veroorzaakt tussen de Catalaanse nationalistische supporters, die zich van Spanje willen afscheiden, en de andere Spaanse supporters van de club. Er bestaan vier verschillende soorten supporters van Barcelona; één is de soci of clublid, die stemrecht heeft bij de presidentsverkiezingen van de club en andere zaken. De penyes, die nauw verbonden zijn met de socis, zijn fanclubs, die in het verleden verantwoordelijk zijn geweest voor grote donaties aan de club. Ook zijn er Barça Fans en deze term verwijst naar de officiële online fancommunity van de club waar deze geregistreerde fans deelnemen aan wedstrijden en andere activiteiten. Ten slotte zijn er de gewone fans van de club, de culers, die geen formeel lidmaatschap bezitten.",
"Geschiedenis van FC Barcelona\nDe geschiedenis van Futbol Club Barcelona loopt van de oprichting van de voetbalclub in 1899 tot het heden. FC Barcelona, ook wel bekend als Barcelona en vertrouwelijk als Barça, is gevestigd in Barcelona, Catalonië, Spanje. Het team werd in 1899 opgericht door een groep Zwitserse, Engelse en Spaanse voetballers onder leiding van Joan Gamper. De club speelde tot 1910 amateurfvoetbal in verschillende regionale competities. In 1910 nam de club deel aan hun eerste van vele Europese competities en heeft sindsdien tien UEFA-trofeeën en een sextuple verzameld. In 1928 was Barcelona medeoprichter van La Liga, de hoogste divisie in het Spaanse voetbal, samen met een reeks andere clubs. Vanaf 2016 is Barcelona nooit uit La Liga gedegradeerd, een record dat ze delen met Athletic Bilbao en aartsrivaal Real Madrid. De geschiedenis van super Barcelona is vaak politiek geweest. Hoewel het een club is die door buitenlanders is opgericht en gerund wordt, werd Barcelona geleidelijk aan een club die geassocieerd werd met Catalaanse waarden. Tijdens de overgang van Spanje naar autocratie in 1925 werd Catalonië steeds vijandiger tegenover de centrale regering in Madrid. De vijandigheid versterkte het imago van Barcelona als een brandpunt voor het Catalanisme, en toen Francisco Franco het gebruik van de Catalaanse taal verbood, werd het stadion van Barcelona een van de weinige plaatsen waar de mensen hun onvrede konden uiten. De Spaanse overgang naar democratie in 1978 heeft het imago van Catalaanse trots van de club niet getemperd. In de jaren 2000 – een periode van sportief succes in de club en een toegenomen focus op Catalaanse spelers – hebben clubfunctionarissen openlijk opgeroepen tot een onafhankelijke Catalaanse staat.",
"Seizoen 2016–2017 van FC Barcelona\nHet seizoen 2016–2017 was het 117e seizoen in het bestaan van Football Club Barcelona en het 86e opeenvolgende seizoen van de club in de hoogste divisie van het Spaanse voetbal. Barcelona deed mee aan vier competities na het behalen van de dubbel (La Liga en Copa del Rey) in het voorgaande seizoen."
] | 45 |
Het Museum of Science and Industry had bezoekers in 2009.
|
[
"Museum_of_Innovation_and_Science",
"Museum",
"National_Museum_of_Natural_History",
"Museum_of_Science_(Boston)",
"Shanghai_Science_and_Technology_Museum",
"Museum_of_Science_and_Industry",
"Chongqing_Science_and_Technology_Museum"
] |
[
"Museum of Science and Industry (Chicago)\nHet Museum of Science and Industry (MSI) bevindt zich in Chicago, Illinois, in Jackson Park, in de Hyde Park-buurt tussen Lake Michigan en de Universiteit van Chicago. Het is gehuisvest in het voormalige Paleis voor Schone Kunsten van de Wereldtentoonstelling van 1893. Aanvankelijk gesticht door Julius Rosenwald, de president en filantroop van Sears, Roebuck and Company, werd het gesteund door de Commercial Club of Chicago en geopend in 1933 tijdens de Century of Progress Exposition. Tot de tentoonstellingen van het museum behoren een replica op ware grootte van een kolenmijn, gevangen genomen tijdens de Tweede Wereldoorlog, een modeltreinbaan van 325 m², de eerste diesel-aangedreven gestroomlijnde passagierstrein van roestvrij staal (Pioneer Zephyr), en het Apollo 8-ruimtevaartuig dat de eerste mensen in een baan om de maan bracht. Gebaseerd op de bezoekersaantallen van 2009 was het Museum of Science and Industry de op een na grootste culturele attractie van Chicago. David R. Mosena is sinds 1998 president en CEO van het museum."
] |
[
"Museum van Innovatie en Wetenschap\nHet Museum van Innovatie en Wetenschap (miSci, voorheen het Schenectady Museum & Suits-Bueche Planetarium) is een museum en planetarium in Schenectady, New York. Zijn missie is \"wetenschap en technologie te vieren, te verkennen en te inspireren, in het verleden, heden en de toekomst\". De directeur van het museum is William (Mac) Sudduth, Ph.D., de manager Educatie en Planetarium is Megan Norris, en de conservator van Collecties en Tentoonstellingen is Chris Hunter. De meeste tentoonstellingen richten zich op wetenschap en technologie.\n\nBinnen het museum bevindt zich het Suits-Bueche Planetarium. Het bevat een GOTO Chronos Sterrenmachine, een van de slechts 16 in de Verenigde Staten, die in staat is om 8.500 sterren en 24 sterrenbeelden te tonen. De projector kan de hemel van elke locatie op aarde laten zien, 100.000 jaar in het verleden of in de toekomst.\n\nOok gevestigd bij miSci is een Challenger Learning Center (CLC). Geopend in 2014, biedt het CLC bij miSci gesimuleerde ruimtemissies voor groepen en het publiek. Groepen kunnen missies boeken, waaronder Exploration Station, Rendezvous with a Comet, Earth Odyssey en Expedition Mars (vanaf 2017). Bezoekers kunnen tickets kopen voor publieke Challenger Adventures, die op zaterdagen en feestdagen om 14:00 uur en 15:30 uur plaatsvinden. Tickets voor een Challenge Adventure kosten Toegang + $10 voor volwassenen, $8 voor senioren en $5 voor kinderen. Challenger Adventures zijn voor bezoekers van minimaal 5 jaar oud. Alle kinderen jonger dan 7 jaar moeten elk vergezeld worden door een volwassene. Alle groepen kinderen moeten ten minste één volwassene aanwezig hebben.\n\nDe archieven bevatten meer dan 1,5 miljoen foto's, waarmee ze de zevende grootste collectie foto's in de VS zijn (exclusief de federale overheid). De archieven omvatten ook 110 radio's, 60 televisies, 15.000 patenten, 5000 boeken en 1000 films. Veel van de items betreffen de geschiedenis van Schenectady en General Electric. De archieven zijn open voor het publiek op afspraak van maandag tot vrijdag van 9:00 uur tot 17:00 uur.",
"Museum\nEen museum (/myuˈziːəm/; myoo-zee-um; meervoud musea of museums) is een instelling die zorgt voor (conserveert) een collectie artefacten en andere objecten van artistieke, culturele, historische of wetenschappelijke betekenis. Veel openbare musea stellen deze items beschikbaar voor het publiek via tentoonstellingen die permanent of tijdelijk kunnen zijn. De grootste musea bevinden zich in grote steden over de hele wereld, terwijl duizenden lokale musea bestaan in kleinere steden en landelijke gebieden. Musea hebben uiteenlopende doelen, variërend van het dienen van onderzoekers en specialisten tot het dienen van het grote publiek. Het doel om onderzoekers te dienen verschuift steeds meer naar het dienen van het grote publiek. Er zijn veel soorten musea, waaronder kunstmusea, natuurhistorische musea, wetenschapsmusea, oorlogsmusea en kindermusea. Tot de grootste en meest bezochte musea ter wereld behoren het Louvre in Parijs, het Nationale Museum van China in Peking, de Smithsonian Institution in Washington D.C., het British Museum in Londen, de National Gallery in Londen en het Metropolitan Museum of Art in New York City. Vanaf de jaren 2010 zorgt de voortdurende versnelling van de digitalisering van informatie, gecombineerd met de toenemende capaciteit van digitale informatieopslag, ervoor dat het traditionele model van musea (d.w.z. als statische stenen 'collecties van collecties' van driedimensionale specimens en artefacten) zich uitbreidt tot virtuele tentoonstellingen en hoge-resolutiebeelden van hun collecties die bezoekers van elke plek met internet kunnen bekijken, bestuderen en verkennen. Volgens The World Museum Community zijn er meer dan 55.000 musea in 202 landen.",
"Nationaal Museum van Natuurlijke Historie\nHet Nationaal Museum van Natuurlijke Historie is een natuurhistorisch museum beheerd door de Smithsonian Institution, gelegen aan de National Mall in Washington D.C., Verenigde Staten. Met gratis toegang en geopend 364 dagen per jaar, is het het op twee na meest bezochte museum ter wereld, het meest bezochte natuurhistorisch museum ter wereld en het meest bezochte museum (van welke aard dan ook) in Noord-Amerika. Geopend in 1910, was het museum op de National Mall een van de eerste Smithsonian-gebouwen die exclusief werden gebouwd om de nationale collecties en onderzoeksfaciliteiten te huisvesten. Het hoofdgebouw heeft een totale oppervlakte van 1.500.000 ft² met 325.000 ft² aan tentoonstellings- en publieke ruimte en herbergt meer dan 1.000 medewerkers. De collecties van het museum bevatten meer dan 126 miljoen specimens van planten, dieren, fossielen, mineralen, rotsen, meteorieten, menselijke resten en menselijke culturele artefacten. Met 8 miljoen bezoekers in 2013 is het het meest bezochte van alle Smithsonian-musea en herbergt het ook ongeveer 185 professionele natuurhistorici - de grootste groep wetenschappers die zich wijden aan de studie van de natuurlijke en culturele geschiedenis ter wereld.",
"Museum of Wetenschap (Boston)\nHet Museum of Science (MoS) is een wetenschapsmuseum en binnendierentuin in Boston, Massachusetts, gelegen in Science Park, een stuk land dat zich uitstrekt over de Charles River. Naast meer dan 700 interactieve tentoonstellingen biedt het museum dagelijks een aantal live presentaties door het hele gebouw, samen met shows in het Charles Hayden Planetarium en het Mugar Omni Theater, het enige koepelvormige IMAX-scherm in New England. Het museum is ook een geaccrediteerd lid van de Association of Zoos and Aquariums (AZA) en herbergt meer dan 100 dieren, waarvan vele zijn gered en gerehabiliteerd uit verschillende gevaarlijke situaties.",
"Shanghai Museum van Wetenschap en Technologie\nHet Shanghai Museum van Wetenschap en Technologie is een groot museum in Pudong, Shanghai, vlakbij het Century Park, het grootste park binnen de binnenste wijken van de stad. Het museum beslaat een oppervlakte van 68.000 vierkante meter, een vloeroppervlakte van 98.000 vierkante meter en een tentoonstellingsruimte van 65.500 vierkante meter, met een geplande bezoekersstroom van 2.000.000 tot 3.000.000 bezoekers per jaar en een investering van RMB 1,755 miljard Yuan. Met ingang van juli 2010 heeft het museum meer dan 23.000.000 bezoekers getrokken, waardoor het een van de meest bezochte moderne musea van China is. Het Shanghai Museum van Wetenschap & Technologie opende op 18 december 2001 voor het publiek. Het oorspronkelijke ontwerp van het museum en de kerncollecties werden beheerd door het in Shanghai gevestigde hightech en multimedia bedrijf Creative Star Digital. De bouw van het museum kostte 3,75 miljard RMB en beschikt nu over meer dan 14 interactieve multimediatentoonstellingen.",
"Museum van Wetenschap en Industrie\nMuseum van Wetenschap en Industrie kan verwijzen naar:",
"Chongqing Museum voor Wetenschap en Technologie\nHet Chongqing Museum voor Wetenschap en Technologie is een wetenschapsmuseum in het Yuzhong District van Chongqing, China. De eerste paalceremonie voor het museum vond plaats op 7 januari 2006 en de bouw begon in oktober 2006. Het museum werd op 9 september 2009 voor het publiek geopend. Guida Moseley Brown Architects waren betrokken bij het project. De bouw van het museum kostte 567 miljoen RMB. Het staat op een perceel van 37 mu en het gebouw heeft een vloeroppervlakte van 45.300 m². Het museum is centraal gelegen in het Jiangbeizui CBD, nabij de samenvloeiing van de Jialing-rivier en de Yangtze-rivier. Het heeft een IMAX-bioscoop. Het museum is gratis voor schoolkinderen."
] | 46 |
In 2009 had het Museum of Science and Industry bezoekers.
|
[
"Museum_of_Innovation_and_Science",
"Museum",
"Cité_des_Sciences_et_de_l'Industrie",
"German_Mining_Museum",
"Museum_of_Science_(Boston)",
"MIT_Museum",
"Museum_of_Science_and_Industry"
] |
[
"Museum of Science and Industry (Chicago)\nHet Museum of Science and Industry (MSI) bevindt zich in Chicago, Illinois, in Jackson Park, in de Hyde Park-buurt tussen Lake Michigan en de Universiteit van Chicago. Het is gehuisvest in het voormalige Paleis voor Schone Kunsten van de Wereldtentoonstelling van 1893. Aanvankelijk gesticht door Julius Rosenwald, de president en filantroop van Sears, Roebuck and Company, werd het gesteund door de Commercial Club of Chicago en geopend in 1933 tijdens de Century of Progress Exposition. Tot de tentoonstellingen van het museum behoren een replica op ware grootte van een kolenmijn, gevangen genomen tijdens de Tweede Wereldoorlog, een modeltreinbaan van 325 m², de eerste diesel-aangedreven gestroomlijnde passagierstrein van roestvrij staal (Pioneer Zephyr), en het Apollo 8-ruimtevaartuig dat de eerste mensen in een baan om de maan bracht. Gebaseerd op de bezoekersaantallen van 2009 was het Museum of Science and Industry de op een na grootste culturele attractie van Chicago. David R. Mosena is sinds 1998 president en CEO van het museum."
] |
[
"Museum van Innovatie en Wetenschap\nHet Museum van Innovatie en Wetenschap (miSci, voorheen het Schenectady Museum & Suits-Bueche Planetarium) is een museum en planetarium in Schenectady, New York. Zijn missie is \"wetenschap en technologie te vieren, te verkennen en te inspireren, in het verleden, heden en de toekomst\". De directeur van het museum is William (Mac) Sudduth, Ph.D., de manager Educatie en Planetarium is Megan Norris, en de conservator van Collecties en Tentoonstellingen is Chris Hunter. De meeste tentoonstellingen richten zich op wetenschap en technologie.\n\nBinnen het museum bevindt zich het Suits-Bueche Planetarium. Het bevat een GOTO Chronos Sterrenmachine, een van de slechts 16 in de Verenigde Staten, die in staat is om 8.500 sterren en 24 sterrenbeelden te tonen. De projector kan de hemel van elke locatie op aarde laten zien, 100.000 jaar in het verleden of in de toekomst.\n\nOok gevestigd bij miSci is een Challenger Learning Center (CLC). Geopend in 2014, biedt het CLC bij miSci gesimuleerde ruimtemissies voor groepen en het publiek. Groepen kunnen missies boeken, waaronder Exploration Station, Rendezvous with a Comet, Earth Odyssey en Expedition Mars (vanaf 2017). Bezoekers kunnen tickets kopen voor publieke Challenger Adventures, die op zaterdagen en feestdagen om 14:00 uur en 15:30 uur plaatsvinden. Tickets voor een Challenge Adventure kosten Toegang + $10 voor volwassenen, $8 voor senioren en $5 voor kinderen. Challenger Adventures zijn voor bezoekers van minimaal 5 jaar oud. Alle kinderen jonger dan 7 jaar moeten elk vergezeld worden door een volwassene. Alle groepen kinderen moeten ten minste één volwassene aanwezig hebben.\n\nDe archieven bevatten meer dan 1,5 miljoen foto's, waarmee ze de zevende grootste collectie foto's in de VS zijn (exclusief de federale overheid). De archieven omvatten ook 110 radio's, 60 televisies, 15.000 patenten, 5000 boeken en 1000 films. Veel van de items betreffen de geschiedenis van Schenectady en General Electric. De archieven zijn open voor het publiek op afspraak van maandag tot vrijdag van 9:00 uur tot 17:00 uur.",
"Museum\nEen museum (/myuˈziːəm/; myoo-zee-um; meervoud musea of museums) is een instelling die zorgt voor (conserveert) een collectie artefacten en andere objecten van artistieke, culturele, historische of wetenschappelijke betekenis. Veel openbare musea stellen deze items beschikbaar voor het publiek via tentoonstellingen die permanent of tijdelijk kunnen zijn. De grootste musea bevinden zich in grote steden over de hele wereld, terwijl duizenden lokale musea bestaan in kleinere steden en landelijke gebieden. Musea hebben uiteenlopende doelen, variërend van het dienen van onderzoekers en specialisten tot het dienen van het grote publiek. Het doel om onderzoekers te dienen verschuift steeds meer naar het dienen van het grote publiek. Er zijn veel soorten musea, waaronder kunstmusea, natuurhistorische musea, wetenschapsmusea, oorlogsmusea en kindermusea. Tot de grootste en meest bezochte musea ter wereld behoren het Louvre in Parijs, het Nationale Museum van China in Peking, de Smithsonian Institution in Washington D.C., het British Museum in Londen, de National Gallery in Londen en het Metropolitan Museum of Art in New York City. Vanaf de jaren 2010 zorgt de voortdurende versnelling van de digitalisering van informatie, gecombineerd met de toenemende capaciteit van digitale informatieopslag, ervoor dat het traditionele model van musea (d.w.z. als statische stenen 'collecties van collecties' van driedimensionale specimens en artefacten) zich uitbreidt tot virtuele tentoonstellingen en hoge-resolutiebeelden van hun collecties die bezoekers van elke plek met internet kunnen bekijken, bestuderen en verkennen. Volgens The World Museum Community zijn er meer dan 55.000 musea in 202 landen.",
"Cité des Sciences et de l'Industrie\nDe Cité des Sciences et de l'Industrie is het grootste wetenschapsmuseum van Europa. Het is gelegen in het Parc de la Villette in Parijs, Frankrijk, en is een van de ongeveer dertig Culturele Centra voor Wetenschap, Technologie en Industrie (CCSTI), die wetenschap en wetenschapscultuur promoten. Ongeveer vijf miljoen mensen bezoeken de Cité elk jaar. Attracties zijn onder andere een planetarium, een onderzeeër (de Argonaute), een IMAX-theater (La Géode) en speciale ruimtes voor kinderen en tieners. De Cité is geclassificeerd als een openbare instelling van industrieel en commercieel karakter, een instelling gespecialiseerd in het bevorderen van wetenschappelijke en technische cultuur. Gemaakt op initiatief van president Giscard d'Estaing, is het doel van de Cité om wetenschappelijke en technische kennis onder het publiek te verspreiden, met name voor jongeren, en om de publieke belangstelling voor wetenschap, onderzoek en industrie te bevorderen. De meest opvallende kenmerken van de \"bioklimatische gevel\" aan de parkzijde zijn Les Serres – drie kasruimtes van elk 32 meter hoog, 32 meter breed en 8 meter diep. De gevels van Les Serres waren de eerste structurele glazen wanden die zonder frame of draagvinnen werden gebouwd. Tussen 30 mei en 1 juni 2008 organiseerde het museum de 3e Internationale Salon voor Vredesinitiatieven.",
"Deutsches Bergbau-Museum\nHet Duitse Bergbau-Museum in Bochum (Deutsches Bergbau-Museum Bochum) of DBM is een van de meest bezochte musea in Duitsland, met ongeveer 365.700 bezoekers (2012) per jaar. Het is het grootste mijnbouwmuseum ter wereld en een gerenommeerd onderzoeksinstituut voor de geschiedenis van de mijnbouw. Bovengrondse tentoonstellingen en een getrouw gereconstrueerde schachtmijn onder het museumterrein geven bezoekers inzicht in de wereld van de mijnbouw. De belangrijkste onderzoeksgebieden van de wetenschappers zijn de Geschiedenis en Techniek van de Mijnbouw (Geschichte und Technik des Montanwesens) en de Documentatie en Conservering van Cultureel Erfgoed (Dokumentation und Schutz von Kulturgut). Als onderzoeksinstituut is het museum lid van de Gottfried Wilhelm Leibniz Scientific Community.",
"Museum of Wetenschap (Boston)\nHet Museum of Science (MoS) is een wetenschapsmuseum en binnendierentuin in Boston, Massachusetts, gelegen in Science Park, een stuk land dat zich uitstrekt over de Charles River. Naast meer dan 700 interactieve tentoonstellingen biedt het museum dagelijks een aantal live presentaties door het hele gebouw, samen met shows in het Charles Hayden Planetarium en het Mugar Omni Theater, het enige koepelvormige IMAX-scherm in New England. Het museum is ook een geaccrediteerd lid van de Association of Zoos and Aquariums (AZA) en herbergt meer dan 100 dieren, waarvan vele zijn gered en gerehabiliteerd uit verschillende gevaarlijke situaties.",
"MIT Museum\nHet MIT Museum, opgericht in 1971, is gevestigd op het Massachusetts Institute of Technology in Cambridge, Massachusetts. Het herbergt collecties van holografie, technologiegerelateerde kunstwerken, kunstmatige intelligentie, robotica, maritieme geschiedenis en de geschiedenis van MIT. De holografiecollectie van 1800 stukken is de grootste ter wereld, hoewel niet alles wordt tentoongesteld. Werken van de hogesnelheidsfotograaf Harold Edgerton en kinetische kunstenaar Arthur Ganson zijn de twee grootste langlopende tentoonstellingen. Er is een regelmatig programma van tijdelijke speciale tentoonstellingen, vaak over de kruispunten van kunst en technologie. Naast het bedienen van de MIT-gemeenschap, biedt het museum talloze outreachprogramma's aan schoolgaande kinderen en volwassenen in het grote publiek. Het drukbezochte jaarlijkse Cambridge Science Festival is ontstaan bij en wordt nog steeds gecoördineerd door het museum.",
"Museum van Wetenschap en Industrie\nMuseum van Wetenschap en Industrie kan verwijzen naar:"
] | 47 |
MIT heeft Noam Chomsky in dienst.
|
[
"Massachusetts_Institute_of_Technology_School_of_Engineering",
"William_Chomsky",
"Otto_Scharmer",
"Eli_Noam",
"Peter_Berkowitz",
"List_of_Massachusetts_Institute_of_Technology_alumni",
"MIT150"
] |
[
"Noam Chomsky\nAvram Noam Chomsky ( -LSB- æ ` vrɑːm _ ` noʊm_ˈtʃɒmski -RSB- ; geboren 7 december 1928) is een Amerikaanse taalkundige, filosoof, cognitief wetenschapper, historicus, sociaal criticus en politiek activist. Soms beschreven als \"de vader van de moderne taalkunde\", is Chomsky ook een belangrijke figuur in de analytische filosofie en een van de grondleggers van het vakgebied cognitieve wetenschap. Hij is Institute Professor Emeritus aan het Massachusetts Institute of Technology (MIT), waar hij sinds 1955 werkzaam is, en is de auteur van meer dan 100 boeken over onderwerpen als taalkunde, oorlog, politiek en massamedia. Ideologisch gezien is hij verbonden met anarcho-syndicalisme en libertarisch socialisme. Geboren in een middenklasse Ashkenazische Joodse immigrantengezin in Philadelphia, ontwikkelde Chomsky al vroeg een interesse in anarchisme via alternatieve boekhandels in New York City. Op zestienjarige leeftijd begon hij aan de Universiteit van Pennsylvania met studies in taalkunde, wiskunde en filosofie. Van 1951 tot 1955 was hij aangesteld bij de Society of Fellows van Harvard University, waar hij de theorie van de transformationele grammatica ontwikkelde, waarvoor hij in 1955 zijn doctoraat ontving. Dat jaar begon hij met lesgeven aan het MIT, en in 1957 werd hij een belangrijke figuur in het veld van de taalkunde met zijn baanbrekende werk Syntactic Structures, dat de wetenschappelijke studie van taal hermodelleerde, terwijl hij van 1958 tot 1959 een National Science Foundation fellow was aan het Institute for Advanced Study. Hij wordt gecrediteerd als de schepper of mede-schepper van de universele grammatica-theorie, de generatieve grammatica-theorie, de Chomsky-hiërarchie en het minimalistische programma. Chomsky speelde ook een cruciale rol in het verval van het behaviorisme, waarbij hij vooral kritisch stond tegenover het werk van B.F. Skinner. Een uitgesproken tegenstander van de Amerikaanse betrokkenheid bij de Vietnamoorlog, die hij zag als een daad van Amerikaans imperialisme, trok Chomsky in 1967 brede publieke aandacht met zijn anti-oorlog essay \"The Responsibility of Intellectuals\". Verbonden met de Nieuwe Linkerzijde, werd hij meerdere keren gearresteerd voor zijn activisme en geplaatst op de Enemies List van president Richard Nixon. Terwijl hij zijn werk in de taalkunde in de daaropvolgende decennia uitbreidde, raakte hij ook betrokken bij de Taalkundige Oorlogen. In samenwerking met Edward S. Herman schreef Chomsky later een analyse die het propaganda model van mediakritiek uiteenzette, en werkte hij aan het blootleggen van de Indonesische bezetting van Oost-Timor. Zijn verdediging van onvoorwaardelijke vrijheid van meningsuiting – ook voor Holocaustontkenners – leidde echter tot aanzienlijke controverse in de Faurisson-affaire van het begin van de jaren 1980. Na zijn pensionering van het actieve onderwijs heeft hij zijn vocale politieke activisme voortgezet, waaronder het verzet tegen de War on Terror en de steun voor de Occupy-beweging. Een van de meest geciteerde geleerden in de geschiedenis, Chomsky heeft een breed scala aan academische velden beïnvloed. Hij wordt algemeen erkend als een paradigmaverschuiver die een belangrijke revolutie in de humane wetenschappen hielp ontketenen, en bijdroeg aan de ontwikkeling van een nieuw cognitivistisch kader voor de studie van taal en geest. Naast zijn voortdurende wetenschappelijke onderzoek blijft hij een leidende criticus van het Amerikaanse buitenlandse beleid, neoliberalisme en hedendaags staatskapitalisme, het Israëlisch-Palestijnse conflict en de mainstream nieuwsmedia. Zijn ideeën zijn zeer significant gebleken binnen de antikapitalistische en anti-imperialistische bewegingen, maar hebben ook kritiek getrokken, waarbij sommigen Chomsky beschuldigen van anti-amerikanisme."
] |
[
"Massachusetts Institute of Technology Faculteit Ingenieurswetenschappen\nDe Faculteit Ingenieurswetenschappen (SoE) van het Massachusetts Institute of Technology (MIT) is een van de vijf faculteiten van het Massachusetts Institute of Technology, gelegen in Cambridge, Massachusetts, Verenigde Staten. De SoE heeft acht academische afdelingen en twee interdisciplinaire instituten. De faculteit verleent S.B., M.Eng, S.M., een ingenieursdiploma en Ph.D. of Sc.D. graden. De huidige decaan van de faculteit Ingenieurswetenschappen is professor Ian Waitz. De faculteit is de grootste van het MIT, gemeten naar het aantal studenten (bachelor en master) en faculteitsleden.",
"William Chomsky\nWilliam Chomsky (15 januari 1896 – 19 juli 1977) was een Amerikaanse Hebreeuws geleerde. Hij werd geboren in Oekraïne (toen onderdeel van het Russische Rijk) en vluchtte in 1913 naar de Verenigde Staten om te ontkomen aan dienstplicht. Hij werkte in zwetsshops in Baltimore voordat hij werk vond als leraar op de Hebreeuwse basisscholen van de stad, waarbij hij zijn geld gebruikte om zijn studie aan de Johns Hopkins University te financieren. Getrouwd met Elsie Simonofsky – een inwoner van het huidige Wit-Rusland die opgroeide in de Verenigde Staten – verhuisden ze naar Philadelphia, waar ze beiden les gingen geven op de religieuze school Mikveh Israel. William klom uiteindelijk op tot directeur van de school. In 1924 werd hij benoemd tot docent aan Gratz College, de oudste Joodse lerarenopleiding van het land, waar hij in 1932 president van de faculteit werd. In 1955 begon hij ook les te geven aan Dropsie College. Onafhankelijk hiervan was hij betrokken bij onderzoek naar middeleeuws Hebreeuws, en schreef uiteindelijk een reeks boeken over de taal: *How to Teach Hebrew in the Elementary Grades* (1946), *Hebrew, the Story of a Living Language* (1947), *Hebrew, the Eternal Language* (1957), *Teaching and Learning* (1959), en een bewerkte versie van David Kimhi's Hebreeuwse grammatica (1952). Beschreven als een \"zeer warm, vriendelijk en betrokken\" persoon, legde William Chomsky veel nadruk op het opleiden van mensen zodat ze \"goed geïntegreerd, vrij en onafhankelijk in hun denken zouden zijn, en gretig zouden deelnemen aan het maken van een zinvoller en waardevoller leven voor iedereen\", een visie die later door zijn zoon zou worden overgenomen.",
"Otto Scharmer\nClaus Otto Scharmer (geboren 1961) is senior docent aan het Massachusetts Institute of Technology (MIT), hoogleraar in het kader van het Thousand Talents Program aan de Tsinghua Universiteit in Peking, en medeoprichter van het Presencing Institute. Hij leidt het MIT IDEAS-programma voor cross-sectorale innovatie dat ten doel heeft stakeholders uit het bedrijfsleven, de overheid en het maatschappelijk middenveld te helpen \"innoveren op het niveau van het gehele systeem\". Scharmer is de auteur van de verandermanagementmethode en het boek Theory U, en hij is medeauteur van het boek Leading from the Emerging Future, dat \"acht acupunctuurpunten voor het transformeren van het kapitalisme\" beschrijft. In 2015 was hij medeoprichter van de MITx u.lab, een grootschalige open online cursus voor \"het leiden van diepgaande verandering\" waaraan meer dan 45.000 gebruikers uit 185 landen hebben deelgenomen. Met zijn collega's heeft hij leiderschapsprogramma's voor zakelijke klanten verzorgd en innovatie-labs medegeleid over het herontwerpen van onderwijs, gezondheidszorg, bedrijfsleven, overheid en welzijn. Scharmer ontving de Jamieson Prize for Excellence in Teaching aan het MIT (2015) en de EU Leonardo Corporate Learning Award voor de bijdragen van Theory U aan de toekomst van management (2016). In 2017 werd hij door globalgurus.org uitgeroepen tot nummer 1 van 's werelds top 30 onderwijs professionals.",
"Eli Noam\nEli M. Noam (geboren 22 augustus 1946 in Jeruzalem) is hoogleraar Financiën en Economie aan de Columbia Business School en bekleedt de Paul Garrett-leerstoel voor Public Policy en Maatschappelijke Verantwoordelijkheid. Hij is directeur van het Columbia Institute for Tele-Information (CITI). Hij werkt aan de economie, het management en het beleid van media en de digitale wereld, meest recent aan wereldwijd mediabezit en aan de volgende generatie \"Cloud-TV\". Hij heeft meer dan 400 artikelen geschreven en meer dan 30 boeken geschreven, bewerkt en medebewerkt.",
"Peter Berkowitz\nPeter Berkowitz (geboren 1959) is een Amerikaanse politicologe, voormalig hoogleraar rechten, en de Tad en Dianne Taube Senior Fellow aan de Hoover Institution van Stanford University. Hij heeft een J.D. en een Ph.D. in politicologie van Yale University; een M.A. in filosofie van de Hebreeuwse Universiteit van Jeruzalem; en een B.A. in Engelse literatuur van Swarthmore College (1981). Berkowitz doceerde constitutioneel recht en rechtsfilosofie aan de George Mason University School of Law van 1999 tot 2007, en politieke filosofie aan de afdeling Overheid van Harvard University van 1990 tot 1999. In 1997, nadat de president van Harvard University, Neil Rudenstine, de aanbeveling van de afdeling Overheid verwierp en zijn benoeming weigerde, betwistte Berkowitz het proces waarmee Rudenstine tot zijn besluit kwam via de interne klachtenprocedure van Harvard. Uiteindelijk, in 2000, spande hij een rechtszaak aan wegens contractbreuk tegen Harvard, waarbij hij gebreken aanvoerde in zowel het beoordelingsproces voor benoeming als de klachtenprocedure. In 2003 verwierp het Hooggerechtshof van Massachusetts zijn zaak. Hij is medeoprichter en directeur van het Israel Program on Constitutional Government en is lid van de Policy Advisory Board van het Ethics and Public Policy Center. Hij zit in de Raad van Bestuur van de National Association of Scholars. Hij heeft George W. Bush en neoconservatieve beleidslijnen verdedigd. Hij heeft ook artikelen geschreven over liberalisme en conservatisme in de Verenigde Staten en over atheïsme. In 2003 schreef hij een artikel in The Weekly Standard ter verdediging van filosoof Leo Strauss tegen critici die beweerden dat Strauss een elitegroep onderwees die hoge posities bekleedde in de Bush-administratie om in het geheim beleid te manipuleren voor een neoconservatieve agenda. Berkowitz maakte voorheen deel uit van het buitenlands-politiek adviesteam van Republikeinse presidentskandidaat Rudy Giuliani. Berkowitz staat bekend om zijn kritiek op het Amerikaanse hoger onderwijs, met name op de campusculturen en het universitaire bestuur. In 2015 vatte hij zijn kritiek samen als: \"... wat ik zie is een uitholling van het kerncurriculum, ik zie, ik moet zeggen, een uitholling van de kern, ik zie een politisering van het curriculum. Ik zie een beperking van de vrijheid van meningsuiting, de vrijheid van denken en discussie op de campus. En in toenemende mate, vooral de afgelopen jaren, een leegmaken van de eerlijke procesgang op de campus voor studenten die tegenwoordig worden beschuldigd, meestal in gevallen van seksuele intimidatie en seksueel misbruik. Dus ik zie een slechte situatie.\" Met betrekking tot de vrijheid van meningsuiting op Amerikaanse universiteitscampussen is Berkowitz voorstander van een robuust regime van vrije meningsuiting. Zoals hij conservatieve schrijver en commentator Bill Kristol vertelde als reactie op het controversiële ontslag van Larry Summers als president van Harvard: \"Ik wil een universiteitspresident die tegen de aankomende klas zal zeggen: 'Op deze universiteit heeft u het recht om beledigd te worden. Als er een week verstrijkt tijdens het semester en u geen mening hebt gehoord die u ongemakkelijk laat voelen, wil ik dat u naar me toekomt en ik zal meer vrijheid van meningsuiting moeten aanmoedigen... Ik zal een betere diversiteit van meningen moeten aanmoedigen.'\"",
"Lijst van alumni van het Massachusetts Institute of Technology\nDeze lijst van alumni van het Massachusetts Institute of Technology omvat studenten die als undergraduate of graduate student studeerden aan MIT's School of Engineering; School of Science; MIT Sloan School of Management; School of Humanities, Arts, and Social Sciences; School of Architecture and Planning; of Whitaker College of Health Sciences. Aangezien er meer dan 120.000 alumni zijn (levend en overleden), kan deze lijst niet volledig zijn. In plaats daarvan vat dit artikel enkele van de meer opmerkelijke MIT-alumni samen, met enige indicatie van de redenen waarom ze wereldwijd opmerkelijk zijn. Alle MIT-diploma's worden verdiend door middel van academische prestaties, aangezien MIT nooit eretitels in welke vorm dan ook heeft uitgereikt. De MIT Alumni Association definieert de geschiktheid voor lidmaatschap als volgt: De volgende personen zijn Alumni/ae-leden van de vereniging: Alle personen die een diploma van het instituut hebben ontvangen; en Alle personen die als student ingeschreven stonden in een diploma-opleiding aan het instituut voor (i) minstens één volledig semester in een undergraduate klas die al is afgestudeerd; of (ii) voor minstens twee volledige semesters als graduate student.",
"MIT150\nDe MIT150 is een lijst die door de Boston Globe is gepubliceerd ter ere van het 150-jarig jubileum van het Massachusetts Institute of Technology (MIT) in 2011. De lijst bevat 150 van de meest significante innovators, uitvindingen of ideeën van MIT, haar alumni, faculteit en gerelateerde personen en organisaties in de 150-jarige geschiedenis van het instituut. De top 30 innovators en uitvindingen op de lijst zijn: Tim Berners-Lee, uitvinder van het World Wide Web; Eric Lander, teamleider voor het sequencen van een derde van het menselijk genoom; William Shockley, uitvinder van de solid-state transistor; Ray Tomlinson, uitvinder van het gebruik van het \"@\" symbool in e-mailadressen; Phillip A. Sharp, oprichter van Biogen Idec; Ken Olsen en Harlan Anderson, oprichters van Digital Equipment Corp.; Helen Greiner en Colin Angle, oprichters van iRobot Corp.; Ellen Swallow Richards, voedingsdeskundige en de eerste vrouw die werd toegelaten tot MIT; Amar Bose, oprichter van Bose Corporation; Ivan Getting, oprichter van Aerospace Corp., uitvinder van GPS; Salvador Luria, vader van de moderne biologie; Joseph Jacobson, medeoprichter van E Ink; Dan Bricklin en Bob Frankston, uitvinders van VisiCalc; Brewster Kahle, oprichter van het Internet Archive; Daniel Lewin en F. Thomson Leighton, medeoprichters van Akamai; Vannevar Bush, wetenschappelijk adviseur van president Franklin D. Roosevelt, oprichter van Raytheon, vader van de National Science Foundation; Pietro Belluschi, decaan van de MIT School of Architecture and Planning; Ron Rivest, Adi Shamir en Leonard Adleman, uitvinders van RSA-cryptografie; Charles Draper, uitvinder van het eerste traagheidsnavigatiesysteem; Herbert Kalmus en Daniel Comstock, medeoprichters van Technicolor; John Dorrance, uitvinder van Campbell Soup; David Baltimore, Nobelprijswinnaar; Robert Weinberg, medeoprichter van het Whitehead Institute; William Thompson Sedgwick, oprichter van de Harvard School of Public Health; Alfred P. Sloan, CEO van General Motors; William Hewlett, medeoprichter van Hewlett Packard; Marc Raibert, uitvinder van BigDog; Hugh Herr, oprichter van iWalk; Hoyt C. Hottel, pionier in de olie-industrie; Robert Swanson, medeoprichter van Genentech."
] | 48 |
NASA heeft de meeste Amerikaanse ruimteverkenningsinspanningen geleid.
|
[
"Spatial_reconnaissance",
"Space_Task_Group",
"NASA_Art_Program",
"Creation_of_NASA",
"NASA_facilities",
"Explorers_program",
"NASA_Deep_Space_Network"
] |
[
"NASA\nDe National Aeronautics and Space Administration (NASA -LSB- ˈnæsə -RSB-) is een onafhankelijk agentschap van de uitvoerende macht van de federale overheid van de Verenigde Staten, verantwoordelijk voor het civiele ruimtevaartprogramma, evenals voor onderzoek op het gebied van luchtvaart en ruimtevaart. President Dwight D. Eisenhower richtte NASA in 1958 op met een uitgesproken civiele (in plaats van militaire) oriëntatie, die vreedzame toepassingen in de ruimtewetenschap stimuleerde. De National Aeronautics and Space Act werd op 29 juli 1958 aangenomen, waarmee de voorganger van NASA, het National Advisory Committee for Aeronautics (NACA), werd opgeheven. Het nieuwe agentschap werd operationeel op 1 oktober 1958. Sindsdien zijn de meeste Amerikaanse ruimteverkenningsinspanningen geleid door NASA, waaronder de Apollo maanlandingsmissies, het Skylab ruimtestation en later de Space Shuttle. Momenteel ondersteunt NASA het Internationaal Ruimtestation en superviseert het de ontwikkeling van het Orion Multi-Purpose Crew Vehicle, het Space Launch System en commerciële bemande ruimtevaartuigen. Het agentschap is ook verantwoordelijk voor het Launch Services Program (LSP), dat toezicht houdt op lanceerbewerkingen en het aftellen voor onbemande NASA-lanceringen. NASA-wetenschap is gericht op een beter begrip van de aarde via het Earth Observing System, het bevorderen van heliofysica door de inspanningen van het Heliophysics Research Program van het Science Mission Directorate, het verkennen van hemellichamen in het zonnestelsel met geavanceerde robotische ruimtevaartmissies zoals New Horizons, en het onderzoeken van astrofysica-onderwerpen, zoals de Big Bang, via de Great Observatories en bijbehorende programma's. NASA deelt gegevens met verschillende nationale en internationale organisaties, zoals van de Greenhouse Gases Observing Satellite. Sinds 2011 wordt NASA bekritiseerd voor een lage kostenefficiëntie, waarbij weinig resultaten worden bereikt in ruil voor hoge ontwikkelingskosten."
] |
[
"Ruimtelijke verkenning\nDit artikel bevat tekst van de website van de Amerikaanse overheid. Ruimtelijke verkenning, of \"ruimteverkenning\", is de verkenning van hemellichamen in de ruimte met behulp van ruimtevaartuigen en satellietfotografie. NASA-personeel gebruikt ruimteverkenning om andere planeten te verkennen, het leger gebruikt ruimteverkenning door spionage-satellieten te gebruiken op het aardoppervlak. Ruimteverkenningsmiddelen bieden toegang tot alle delen van de wereld en gebruiken een verscheidenheid aan sensoren om informatie te verzamelen die voldoet aan vrijwel elke inlichtingenbehoefte. Ze vormen ook een integraal onderdeel van de militaire structuur van de VS en leveren kritische informatie met voldoende nauwkeurigheid en tijdigheid om de manoeuvre van militaire troepen en het richten van hun wapens te ondersteunen. Ruimteverkenning is ook zeer duur. Hoewel ze in beperkte aantallen worden aangeschaft, vereisen de grote satellietsystemen die door de Verenigde Staten zijn ontwikkeld en de grondstations die nodig zijn om ze te bedienen, uitgaven in de orde van grootte van enkele miljarden dollars per jaar. Hun aanzienlijke kosten zetten de inlichtingengemeenschap onder grote druk om naar alternatieven te zoeken, efficiënties te vinden en de inlichtingenvereisten die deze systemen behandelen continu te onderzoeken.",
"Ruimtetaakgroep\nDe Ruimtetaakgroep was een werkgroep van NASA-ingenieurs, opgericht in 1958, belast met het beheer van de bemande ruimtevaartprogramma's van Amerika. Geleid door Robert Gilruth en gevestigd in het Langley Research Center in Hampton, Virginia, beheerde het Project Mercury en opvolgingsplannen. Nadat president John F. Kennedy in 1961 het doel stelde voor het Apollo-programma om mensen op de maan te laten landen, besloot NASA dat een veel grotere organisatie en een nieuwe faciliteit nodig waren om de functie van de Taakgroep uit te voeren, en het werd omgevormd tot het Manned Spacecraft Center (nu het Lyndon B. Johnson Space Center), gelegen in Houston, Texas. In latere jaren werd de term Ruimtetaakgroep dubbelzinnig hergebruikt om te verwijzen naar een ad hoc-comité dat door de president werd benoemd om bemande ruimtevaartprogramma's aan te bevelen, meestal voorgezeten door de vicepresident. Zo benoemde president Richard Nixon in februari 1969 een dergelijke groep om een ruimtevaartstrategie na Apollo te schetsen, voorgezeten door vicepresident Spiro T. Agnew.",
"NASA Kunstprogramma\nHet NASA Kunstprogramma werd in 1962 opgericht door de Verenigde Staten om kunstenaars, waaronder Norman Rockwell en Robert Rauschenberg, te opdracht te geven om de geschiedenis van ruimteverkenning vast te leggen door de ogen van kunstenaars. De eerste directeur van het Kunstprogramma was James Dean (NASA). Het gebruik van kunstenaars van verschillende media en genres dient het doel om verschillende doelgroepen voor te lichten over NASA en ruimteverkenning. Om de kunstenaars de best mogelijke ervaring te bieden, gaf NASA hen ongekende toegang tot locaties en materialen. Deelnemers waren aanwezig bij het aankleden van astronauten, lanceerplaatsen en persberichten. Alle werken, van schetsen tot afgewerkte producten, werden aan NASA geschonken voor gebruik in musea en tentoonstellingen. De collectie omvat nu 2500 werken van meer dan 350 kunstenaars.",
"Oprichting van NASA\nAls gevolg van de ruimtewedloop tussen de VS en de Sovjet-Unie in de jaren 50 werd NASA in 1958 opgericht vanuit NACA (National Advisory Committee for Aeronautics, opgericht in 1915) en andere gerelateerde organisaties.",
"NASA-faciliteiten\nNASA-faciliteiten bevinden zich in de Verenigde Staten, maar ook over de hele wereld. Het NASA-hoofdkwartier in Washington D.C. geeft algemene leiding en politiek leiderschap aan het agentschap. Er zijn 10 NASA-veldcentra die leiding geven aan en de uitvoering verzorgen van het werk van NASA. Deze veldcentra zijn: Ames (Research), Armstrong (Flight Research), Glenn (Research), Goddard (Space Flight), JPL (Space Flight), Johnson (Space), Kennedy (Space), Langley (Research), Marshall (Space Flight), Stennis (Space). Alle andere faciliteiten vallen onder het leiderschap van ten minste een van deze veldcentra. Sommige faciliteiten dienen meer dan één toepassing om historische of administratieve redenen. NASA heeft verschillende observatoria en telescopen gebruikt of ondersteund, en een voorbeeld hiervan is de NASA Infrared Telescope Facility. In 2013 adviseerde een rapport van het NASA Office of the Inspector General (OIG) een reorganisatie in de stijl van de Base Realignment and Closure Commission (BRAC) om de weinig gebruikte faciliteiten van NASA te consolideren. Het OIG bepaalde dat ten minste 33 van de 155 faciliteiten van NASA onderbenut waren.",
"Explorers-programma\nHet Explorers-programma is een Amerikaans ruimteverkenningsprogramma dat mogelijkheden biedt voor vluchten met natuurkunde-, geofysica-, heliofysica- en astrofysica-onderzoek vanuit de ruimte. Meer dan 90 ruimtemissies zijn sinds 1958 gelanceerd, en het programma is nog steeds actief. Vanaf Explorer 6 wordt het beheerd door NASA, met regelmatige samenwerking met diverse andere instellingen, waaronder veel internationale partners.",
"NASA Deep Space Network\nHet NASA Deep Space Network (DSN) is een wereldwijd netwerk van Amerikaanse communicatiefaciliteiten voor ruimtevaartuigen, gelegen in de Verenigde Staten (Californië), Spanje (Madrid) en Australië (Canberra), dat de interplanetaire ruimtemissies van NASA ondersteunt. Het voert ook radio- en radarastronomie-observaties uit voor de verkenning van het zonnestelsel en het universum, en ondersteunt geselecteerde missies in een baan om de aarde. DSN maakt deel uit van het NASA Jet Propulsion Laboratory (JPL). Vergelijkbare netwerken worden beheerd door Europa, Rusland, China, India en Japan."
] | 49 |
Djenghis Khan moedigde religieuze tolerantie aan.
|
[
"Genghis_Khan_(disambiguation)",
"Khan_Abdul_Ghaffar_Khan",
"Zhenjin",
"Eljigidei",
"Chagatai_Khanate",
"Chagatai_Khan",
"Ubashi_Khan"
] |
[
"Genghis Khan\nGenghis Khan ( -LSB- ˈdʒɛŋɡɪs_ˈkɑːn -RSB- , meestal uitgesproken als -LSB- ˈɡɛŋɡɪs_ˈkɑːn -RSB- Чингис хаан , Çingis hán -LSB- t͡ʃʰiŋɡɪs xaːŋ -RSB- , ca. 1162 – 18 augustus 1227), geboren als Temüjin, was de Grote Khan en stichter van het Mongoolse Rijk, dat na zijn dood het grootste aaneengesloten rijk in de geschiedenis werd. Hij kwam aan de macht door vele nomadische stammen in Noordoost-Azië te verenigen. Na de stichting van het rijk en de proclamatie tot \"Genghis Khan\" startte hij de Mongoolse invasies die het grootste deel van Eurazië veroverden. Campagnes die tijdens zijn leven werden gestart, omvatten die tegen de Kara-Khitai, de Kaukasus, de Khwarazmische, de Xi Xia en Jin-dynastieën. Deze campagnes gingen vaak gepaard met grootschalige slachtingen van de burgerbevolking – vooral in de gebieden onder controle van de Khwarazmiërs en Xi Xia. Tegen het einde van zijn leven bezette het Mongoolse Rijk een aanzienlijk deel van Centraal-Azië en China.\n\nVoordat Genghis Khan stierf, benoemde hij Ögedei Khan tot zijn opvolger. Later verdeelden zijn kleinzonen zijn rijk in khanaten. Hij stierf in 1227 na de overwinning op de Xi Xia. Hij werd begraven in een onbekend graf ergens in Mongolië. Zijn nakomelingen breidden het Mongoolse Rijk uit over het grootste deel van Eurazië door het veroveren of het creëren van vazalstaten in heel het huidige China, Korea, de Kaukasus, Centraal-Azië en aanzienlijke delen van Oost-Europa en Zuidwest-Azië. Veel van deze invasies herhaalden de eerdere grootschalige slachtingen van de lokale bevolking. Als gevolg daarvan hebben Genghis Khan en zijn rijk een angstaanjagende reputatie in lokale geschiedenissen.\n\nNaast zijn militaire prestaties bracht Genghis Khan het Mongoolse Rijk ook op andere manieren vooruit. Hij bepaalde de adoptie van het Oeigoers schrift als het schrift van het Mongoolse Rijk. Hij paste ook meritocratie toe en moedigde religieuze tolerantie in het Mongoolse Rijk aan, en verenigde de nomadische stammen van Noordoost-Azië. Hedendaagse Mongolen beschouwen hem als de grondlegger van Mongolië.\n\nHoewel bekend om de brutaliteit van zijn campagnes en door velen beschouwd als een genocidale heerser, wordt Genghis Khan ook gecrediteerd met het brengen van de Zijderoute onder één samenhangende politieke omgeving. Dit bracht communicatie en handel van Noordoost-Azië naar het moslim Zuidwest-Azië en het christelijke Europa, waardoor de horizon van alle drie de culturele gebieden werd uitgebreid."
] |
[
"Genghis Khan (doorverwijspagina)\nGenghis Khan (ca. 1162 – 1227) was de stichter en Grote Khan (keizer) van het Mongoolse Rijk. Genghis Khan of varianten kunnen ook verwijzen naar:",
"Khan Abdul Ghaffar Khan\nKhan Abdul Ghaffār Khān (6 februari 1890 – 20 januari 1988), bijgenaamd Bāchā Khān (Pashto: باچا خان, lett. \"koning der hoofden\") of Pāchā Khān, was een Pashtun onafhankelijkheidsactivist tegen de heerschappij van het Brits-Indisch gezag. Hij was een politiek en spiritueel leider, bekend om zijn geweldloze verzet, en een levenslange pacifist en vrome moslim. Een goede vriend van Mohandas Gandhi, Bacha Khan werd in Brits-Indië de \"Frontier Gandhi\" genoemd. Bacha Khan richtte in 1929 de Khudai Khidmatgar (\"Dienaren van God\")-beweging op, wiens succes een harde repressie door het Britse Rijk tegen hem en zijn aanhangers teweegbracht, en zij leden onder de zwaarste repressie van de Indiase onafhankelijkheidsbeweging. Khan verzette zich sterk tegen de eis van de All-India Muslim League voor de verdeling van India. Toen de Indiase Nationale Congres zijn acceptatie van het verdelingsplan verklaarde zonder de leiders van de Khudai Khidmatgar te raadplegen, was hij zeer bedroefd en zei tegen het Congres: \"Jullie hebben ons aan de wolven overgeleverd.\" Na de verdeling zwoer Khan trouw aan Pakistan en eiste een autonome \"Pashtunistan\"-bestuurlijke eenheid binnen het land, maar hij werd tussen 1948 en 1954 vaak gearresteerd door de Pakistaanse regering. In 1956 werd hij opnieuw gearresteerd vanwege zijn verzet tegen het One Unit-programma, waarbij de regering aankondigde de voormalige provincies West-Punjab, Sindh, Noordwestelijke Grensprovincie, de provincie van de hoofdbestuurder van Balochistan en de Balochistan States Union samen te voegen tot één enkele politieke entiteit van West-Pakistan. Khan bracht ook een groot deel van de jaren zestig en zeventig door in de gevangenis of in ballingschap. Na zijn dood in 1988 in Peshawar, waar hij onder huisarrest stond, werd hij, overeenkomstig zijn testament, begraven in zijn huis in Jalalabad, Afghanistan. Tienduizenden rouwenden woonden zijn begrafenis bij, marcherende door de Khyberpas van Peshawar naar Jalalabad, hoewel het werd geteisterd door twee bomaanslagen waarbij 15 mensen omkwamen. Ondanks de hevige gevechten tijdens de Sovjetoorlog in Afghanistan, verklaarden beide partijen, namelijk het communistische leger en de moedjahedien, een staakt-het-vuren om zijn begrafenis mogelijk te maken.",
"Zhenjin\nZhenjin (真金; 1243 – 5 januari 1286), ook wel Jingim, Chinkim of Chingkim (Чингим/Chingim) genoemd, was de tweede zoon van Kublai Khan, de stichter van de Yuan-dynastie. Hij werd in 1273 door Kublai Khan aangewezen als kroonprins en werd het hoofd van het Centrale Secretariaat (Zhongshu Sheng). De Noord-Chinese boeddhistische monnik Haiyun gaf hem de naam Zhenjin (Waar Goud) bij zijn geboorte in 1243. Hij stond ook bekend als een sterke aanhanger van het Confucianisme. Toen een in het Confucianisme geschoolde ambtenaar in het Zuiden in 1285 voorstelde dat Kublai zou aftreden ten gunste van Zhenjin, was Kublai woedend. Zhenjin overleed op 5 januari 1286, 8 jaar voor zijn vader Kublai Khan. Volgens de Geschiedenis van Yuan stierf hij aan alcoholisme. Het was echter mogelijk niet zo eenvoudig als alleen te veel drinken. Er staat ook dat kort voor zijn dood sommige ministers van het hof wilden voorstellen dat Kublai Khan zijn troon zou afstaan aan Zhenjin vanwege ouderdom en omdat prins Zhenjin zeer gerespecteerd werd in het hele rijk. Prins Zhenjin probeerde dit echter te voorkomen. Helaas kwam Kublai Khan er toch achter en was hij furieus, wat Zhenjin doodsbang maakte en mogelijk leidde tot overmatig alcoholgebruik. Verdrietig over zijn dood, maakte Kublai Khan de zoon van Zhenjin, Temür, tot de nieuwe kroonprins, die later Temür Khan of keizer Chengzong werd.",
"Eljigidei\nEljigidei was een Mongoolse commandant in Perzië, werkzaam (1206--1251/2). Hij zou een sterk contingent hebben aangevoerd toen Genghis Khan in 1219--1223 Khwarizm binnenviel. Ogedei stond Eljigidei nabij. Daarom kreeg Eljigidei in 1246 het bevel over de Mongoolse troepen in Perzië van de nieuwe khan Güjük, in plaats van Baiju. Eljigidei, die naar verluidt net als de khan christelijke sympathieën koesterde, kreeg opdracht op te rukken naar Syrië en plande een opmars naar Bagdad. Deze opmars moest idealiter in een alliantie met Lodewijk IX van Frankrijk plaatsvinden, in samenwerking met de Zevende Kruistocht. De plotselinge dood van Güjük deed Eljigidei de operaties echter uitstellen tot na het interregnum. Na de verkiezing van Möngke raakten Eljigidei's kinderen echter betrokken bij een mislukte samenzwering om de verkiezing ongeldig te verklaren. Hoewel naar verluidt onschuldig, werd Eljigidei gearresteerd en geëxecuteerd in 1251 of 1252. Baiju kreeg vervolgens het bevel over Perzië terug.",
"Kanaat van Djagatai\nHet Kanaat van Djagatai (Mongools: Tsagadaina Khaanat Ulus / Цагаадайн Хаант Улс) was een Mongools en later Turkstalig kanaat dat de gebieden omvatte die werden geregeerd door Djagatai Khan, de tweede zoon van Genghis Khan, en zijn nakomelingen en opvolgers. Aanvankelijk maakte het deel uit van het Mongoolse Rijk, maar het werd een functioneel apart kanaat na de fragmentatie van het Mongoolse Rijk na 1259. Het Kanaat van Djagatai erkende in 1304 de nominale suprematie van de Yuan-dynastie, maar werd in het midden van de 14e eeuw gesplitst in twee delen: het Westelijke Kanaat van Djagatai en het Kanaat Moghulistan. Op zijn hoogtepunt in de late 13e eeuw strekte het kanaat zich uit van de Amu Darja ten zuiden van de Aralzee tot het Altajgebergte aan de grens van het huidige Mongolië en China. Het kanaat bestond in de ene of andere vorm van de jaren 1220 tot de late 17e eeuw, hoewel de westelijke helft van het kanaat in 1370 verloren ging aan het rijk van Timur. De oostelijke helft bleef onder Djagatai khans, die soms bondgenoten of in oorlog waren met Timurs opvolgers, de Timuriden-dynastie. Uiteindelijk, in de 17e eeuw, vielen de resterende gebieden van Djagatai onder het theocratische regime van Afaq Khoja en zijn nakomelingen, de Khojas, die Xinjiang regeerden onder achtereenvolgens Dzungarische en Mantsjoe overheersing.",
"Chagatai Khan\nChagatai Khan (Цагадай, Tsagadai; 察合台, Chágětái; Çağatay Perzisch: , Joghatai, 22 december 1183 – 1 juli 1242) was de tweede zoon van Genghis Khan. Hij was Khan van het Chagatai-kanaat van 1226-1242 na Chr. De Chagataitaal en de Chagatai-Turken zijn naar hem vernoemd. Hij erfde na de dood van zijn vader het grootste deel van wat nu de vijf Centraal-Aziatische staten zijn. Hij werd ook door Genghis Khan aangesteld om toe te zien op de uitvoering van de Yassa, de geschreven wetboek van Genghis Khan, hoewel dat alleen duurde tot Genghis Khan tot Khan van het Mongoolse Rijk werd gekroond. Het rijk werd later bekend als het Chagatai-kanaat, een nakomelingenrijk van het Mongoolse Rijk. Chagatai Khan werd door zijn familieleden beschouwd als opvliegend en enigszins temperamentvol, vanwege zijn houding van niet-acceptatie van Jochi als Grote Khan. Hij was de meest uitgesproken over dit onderwerp onder zijn familieleden. Chagatai zelf schijnt een rechtvaardige en energieke gouverneur te zijn geweest, hoewel misschien ruw en onbeschaafd, en verslaafd aan sterke drank. In ieder geval werd hij bezield door de soldatenachtige geest van zijn vader, en slaagde erin de orde te handhaven onder een zo heterogeen volk als een koninkrijk ooit uit bestond.",
"Ubashi Khan\nUbashi Khan (Chinees: ; 1744 ~ 1774) was een Torghut-Kalmyk prins en de laatste Khan van het Kalmyk Kanaat. In januari 1771 leidde hij de terugkeermigratie van de meerderheid van het Kalmyk volk van de Kalmyk steppe naar Dzungarië, hun oorspronkelijke thuisland, toen onder controle van de Qing-dynastie. Ubashi Khan was de achterkleinzoon van Ayuka Khan. Toen hij besloot zijn volk terug te brengen naar Dzungarië, werd de Dalai Lama gecontacteerd om zijn zegen te vragen en de vertrekdatum vast te stellen. Na raadpleging van de astrologische kaart stelde de Dalai Lama de terugkeerdatum vast, maar op het moment van vertrek stond het verzwakte ijs op de Wolga-rivier alleen Kalmyks toe die aan de linker- of oostoever leefden om te vertrekken. Degenen aan de rechteroever werden gedwongen achter te blijven. Onder leiding van Ubashi Khan begonnen ongeveer 200.000 Kalmyks de reis van hun weidegronden aan de linkeroever van de Wolga naar Dzungarië. Ongeveer vijf zesde van de Torghut-stam volgde Ubashi Khan. De meeste Khoshuts, Choros en Khoits vergezelden de Torghuts ook op hun reis naar Dzungarië. De Dörbet-stam daarentegen koos ervoor om helemaal niet te gaan. De Kalmyks die zich in Qing-gebied vestigden, werden bekend als Torghuts. Terwijl de eerste fase van hun verhuizing de Oude Torghuts werd, noemden de Qing de latere Torghut-immigranten \"Nieuwe Torghut\". De omvang van de vertrekkende groep is verschillend geschat tussen 150.000 en 400.000 mensen, met misschien wel zes miljoen dieren (vee, schapen, paarden, kamelen en honden). Geteisterd door invallen, dorst en honger, bereikten ongeveer 85.000 overlevenden Dzungarië, waar ze zich met toestemming van de Qing Manchu-keizer vestigden nabij de Ejin-rivier. De Torghuts werden door de Qing gedwongen om hun nomadische levensstijl op te geven en in plaats daarvan sedentaire landbouw te bedrijven, als onderdeel van een doelbewust beleid van de Qing om hen te verzwakken. Ze bleken incompetente boeren te zijn en raakten in armoede, verkochten hun kinderen in slavernij, beoefenden prostitutie en stalen, volgens de Manchu Qi-yi-shi. Kinderslaven waren in trek op de Centraal-Aziatische slavenmarkt, en Torghut-kinderen werden in deze slavenhandel verkocht. Nadat ze de vlucht niet hadden kunnen stoppen, schafte Catharina de Grote het Kalmyk Kanaat en de titel van Khan af, waardoor Ubashi Khan de laatste was die deze titel droeg."
] | 50 |
The Shining werd geregisseerd door leraren.
|
[
"Wake_in_Fright",
"Production_designer",
"Nightmare_(1964_film)",
"The_Signal_(2007_film)",
"The_Marsh_(film)",
"Apt_Pupil_(film)",
"Beneath_the_Dark"
] |
[
"Stanley Kubrick\nStanley Kubrick ( -LSB- ˈkuːbrɪk -RSB- 26 juli 1928 – 7 maart 1999) was een Amerikaanse filmregisseur, scenarioschrijver, producent, cinematograaf, editor en fotograaf. Hij wordt vaak genoemd als een van de grootste en meest invloedrijke regisseurs in de filmgeschiedenis. Zijn films, die meestal bewerkingen zijn van romans of korte verhalen, bestrijken een breed scala aan genres en staan bekend om hun realisme, donkere humor, unieke cinematografie, uitgebreide decors en evocatief gebruik van muziek. Kubrick werd geboren en getogen in de Bronx, New York City, en bezocht de William Howard Taft High School van 1941 tot 1945. Hoewel hij slechts gemiddelde cijfers haalde, toonde Kubrick al op jonge leeftijd een grote interesse in literatuur, fotografie en film, en leerde hij zichzelf alle aspecten van filmproductie en regie na zijn afstuderen aan de middelbare school. Na als fotograaf te hebben gewerkt voor Look magazine in de late jaren 1940 en vroege jaren 1950, begon hij korte films te maken met een klein budget, en maakte hij zijn eerste grote Hollywood-film, The Killing, voor United Artists in 1956. Dit werd gevolgd door twee samenwerkingen met Kirk Douglas, de oorlogsfilm Paths of Glory (1957) en het historische epos Spartacus (1960). Zijn reputatie als filmmaker in Hollywood groeide, en hij werd benaderd door Marlon Brando om wat One-Eyed Jacks (1961) zou worden te filmen, hoewel Brando uiteindelijk besloot het zelf te regisseren. Creatieve meningsverschillen die voortkwamen uit zijn werk met Douglas en de filmstudio's, een afkeer van Hollywood, en een groeiende bezorgdheid over criminaliteit in Amerika brachten Kubrick ertoe om in 1961 naar het Verenigd Koninkrijk te verhuizen, waar hij het grootste deel van de rest van zijn leven en carrière doorbracht. Zijn huis op Childwickbury Manor in Hertfordshire, dat hij deelde met zijn vrouw Christiane, werd zijn werkplek, waar hij zijn schrijven, onderzoek, montage en het beheer van productiedetails deed. Dit stelde hem in staat om bijna volledige artistieke controle over zijn films te hebben, maar met het zeldzame voordeel van financiële steun van grote Hollywood-studio's. Zijn eerste Britse producties waren twee films met Peter Sellers, Lolita (1962) en Dr. Strangelove (1964). Een veeleisende perfectionist, Kubrick nam de controle over de meeste aspecten van het filmmaakproces over, van regie en schrijven tot montage, en nam nauwkeurig de tijd om zijn films te onderzoeken en scènes in scène te zetten, werkend in nauwe samenwerking met zijn acteurs en andere medewerkers. Hij vroeg vaak om tientallen herhalingen van dezelfde scène in een film, wat leidde tot vele conflicten met zijn cast. Ondanks de resulterende bekendheid onder acteurs, braken veel van Kubricks films nieuwe grond op cinematografisch gebied. Het wetenschappelijke realisme en de innovatieve special effects van 2001: A Space Odyssey (1968) waren zonder precedent in de geschiedenis van de cinema, en de film leverde hem zijn enige persoonlijke Oscar op, voor Beste Visuele Effecten. Steven Spielberg heeft de film beschreven als de \"big bang\" van zijn generatie, en het wordt beschouwd als een van de grootste films ooit gemaakt. Voor de 18e-eeuwse periode film Barry Lyndon (1975) verkreeg Kubrick lenzen ontwikkeld door Zeiss voor NASA, om scènes te filmen bij natuurlijk kaarslicht. Met The Shining (1980) werd hij een van de eerste regisseurs die gebruik maakte van een Steadicam voor gestabiliseerde en vloeiende tracking shots. Terwijl veel van Kubricks films controversieel waren en bij de release aanvankelijk gemengde recensies ontvingen - met name A Clockwork Orange (1971), die Kubrick uit de circulatie haalde in het VK na een massamedia-razernij - werden de meeste genomineerd voor Oscars, Golden Globes of BAFTA Awards, en ondergingen kritische herwaarderingen. Zijn laatste film, Eyes Wide Shut, werd kort voor zijn dood in 1999 op 70-jarige leeftijd voltooid."
] |
[
"Ontwaken in Schrik\nOntwaken in Schrik (ook bekend als Outback) is een Australische thriller uit 1971, geregisseerd door Ted Kotcheff en met Gary Bond, Donald Pleasence en Chips Rafferty in de hoofdrollen. Het scenario, geschreven door Evan Jones, is gebaseerd op de gelijknamige roman uit 1961 van Kenneth Cook. Ontwaken in Schrik, een Australisch-Amerikaanse productie van Group W en NLT Productions, vertelt het verhaal van een jonge schoolmeester uit Sydney die in een moreel verval raakt nadat hij gestrand is in een bruut en bedreigend stadje in het Australische binnenland. Jarenlang stond Ontwaken in Schrik bekend als Australiës grote \"verloren film\" vanwege de onbeschikbaarheid op VHS of DVD, en de afwezigheid op televisie. Midden 2009 werd echter een grondig gerestaureerde digitale heruitgave vertoond in Australische bioscopen, met aanzienlijk succes. Later dat jaar werd de film commercieel uitgebracht op DVD en Blu-ray Disc. Ontwaken in Schrik wordt nu beschouwd als een baanbrekende film van de Australische New Wave en is door critici gerangschikt als een van de grootste Australische films. Een televisieserie met dezelfde naam staat gepland voor release in 2017.",
"Production designer\nIn film en televisie is een production designer (of P.D.) de persoon die verantwoordelijk is voor de algehele visuele uitstraling van de productie. Production designers spelen een sleutelrol in het creatieve proces van het maken van films en televisie. Zij werken direct samen met de regisseur, cameraman en producent en moeten de locaties en stijl selecteren om het verhaal visueel te vertellen. De term \"production designer\" werd bedacht door William Cameron Menzies tijdens zijn werk aan de film Gone with the Wind. Voorheen (en vaak daarna) werden mensen met dezelfde verantwoordelijkheden \"art directors\" genoemd. Het wordt soms ook beschreven als \"scenografie\" of \"set design\".",
"Nightmare (film uit 1964)\nNightmare is een Britse horrorfilm uit 1964, geregisseerd door Freddie Francis en geschreven door Jimmy Sangster, die de film produceerde voor Hammer Films. De film concentreert zich op een jong meisje op een kostschool dat wordt geplaagd door nachtmerries over haar gehospitaliseerde moeder.",
"The Signal (film, 2007)\nThe Signal is een Amerikaanse horrorfilm geschreven en geregisseerd door de onafhankelijke filmmakers David Bruckner, Dan Bush en Jacob Gentry. Het verhaal is in drie delen verdeeld, waarin alle telecommunicatie- en audiovisuele apparaten alleen een mysterieus signaal uitzenden dat mensen gek maakt en bij velen van hen moorddadig gedrag activeert. De drie met elkaar verbonden hoofdstukken (``transmissies'') van de film worden in een niet-lineair verhaal gepresenteerd. Elk van hen vertoont elementen van (naast het algemene genre van psychologische horror) respectievelijk een splatterfilm, een zwarte komedie en een post-apocalyptisch liefdesverhaal. The Signal kreeg gemengde, maar grotendeels positieve kritieken.",
"De Moeras (film)\nDe Moeras is een horrorfilm uit 2006, geregisseerd door Jordan Barker en geschreven door Michael Stokes. Gabrielle Anwar speelt de hoofdrol als een kinderboekenschrijfster die wordt achtervolgd door een terugkerende nachtmerrie, en Forest Whitaker speelt een paranormaal onderzoeker die ze inschakelt om haar te helpen.",
"Apt Pupil (film)\nApt Pupil is een Amerikaanse thriller uit 1998, geregisseerd door Bryan Singer en met Ian McKellen en Brad Renfro in de hoofdrollen. De film is gebaseerd op de gelijknamige novelle uit 1982 van Stephen King. In de jaren 80 in Zuid-Californië ontdekt de middelbare scholier Todd Bowden (Renfro) de gevluchte nazi-oorlogsmisdadiger Kurt Dussander (McKellen) die onder de schuilnaam Arthur Denker in zijn buurt woont. Bowden, geobsedeerd door het nazisme en de daden van de Holocaust, overhaalt Dussander om zijn verhalen te delen, en hun relatie wekt kwaadwillendheid in beiden op. De novelle werd voor het eerst gepubliceerd in King's collectie Different Seasons uit 1982. Producer Richard Kobritz probeerde de novelle in de jaren 80 te verfilmen, maar twee acteurs die hij uitnodigde om Dussander te spelen, overleden. Toen de opnames in 1987 begonnen, leidde een gebrek aan financiering tot het stilleggen van de productie. Er bestond veertig minuten bruikbaar beeldmateriaal, maar de productie werd nooit nieuw leven ingeblazen. In 1995, toen de rechten op de novelle terugkeerden naar King, vroeg Bryan Singer de auteur om de kans om de novelle te verfilmen. Met King's steun filmde Singer Apt Pupil met McKellen en Renfro in Altadena, Californië, in 1997. De regisseur verkorte het verhaal van de novelle, verminderde het geweld en veranderde het einde. Singer noemde Apt Pupil \"een studie in wreedheid\", waarbij het nazisme slechts een middel was om de capaciteit van het kwaad te tonen. Tijdens de productie van $ 14 miljoen werd een rechtszaak aangespannen door verschillende figuranten die beweerden dat hen was gevraagd zich naakt uit te kleden tijdens een douchescène, maar de rechtszaak werd als ongegrond beschouwd. De film werd in oktober 1998 in de Verenigde Staten en Canada uitgebracht met gemengde recensies en bracht minder dan $ 9 miljoen op. De hoofdrolspelers wonnen verschillende kleine prijzen voor hun prestaties.",
"Onder de Duisternis\nOnder de Duisternis is een Amerikaanse mystery-thrillerfilm uit 2010, geregisseerd door Chad Feehan en met Josh Stewart, Jamie-Lynn Sigler en Chris Browning in de hoofdrollen. De oorspronkelijke titel was Wake en de film is geïnspireerd op de roman The Shining."
] | 51 |
The Shining werd geregisseerd door leraren.
|
[
"The_Shining_(miniseries)",
"Stanley_Film_Festival",
"Horror_film",
"The_Shining_(band)",
"Eraserhead",
"The_Shining_(novel)",
"Shivers_(film)"
] |
[
"The Shining (film)\nThe Shining is een Brits-Amerikaanse psychologische horrorfilm uit 1980, geproduceerd en geregisseerd door Stanley Kubrick, medegeschreven met romanschrijfster Diane Johnson, en met Jack Nicholson, Shelley Duvall, Danny Lloyd en Scatman Crothers in de hoofdrollen. De film is gebaseerd op Stephen King's roman The Shining uit 1977. In tegenstelling tot Kubricks eerdere werken, die geleidelijk aan een publiek opbouwden via mond-tot-mondreclame, werd The Shining uitgebracht als een massamarktfilm, die aanvankelijk op Memorial Day in twee Amerikaanse steden in première ging en binnen een maand landelijk werd uitgebracht. De Europese release van The Shining een paar maanden later was 25 minuten korter vanwege Kubricks verwijdering van de meeste scènes die zich buiten het hotel afspeelden. Hoewel de reacties van critici in die tijd gemengd waren, werd de beoordeling in de volgende decennia gunstiger, en het wordt nu algemeen beschouwd als een van de grootste horrorfilms ooit gemaakt. De Amerikaanse regisseur Martin Scorsese noemde het een van de 11 engste horrorfilms aller tijden. Critici, wetenschappers en crewleden (zoals Kubricks producent Jan Harlan) hebben de enorme invloed van de film op de populaire cultuur besproken."
] |
[
"The Shining (miniserie)\nThe Shining (gestileerd als Stephen King's The Shining) is een driedelige televisieminiserie gebaseerd op Stephen King's gelijknamige roman. Geregisseerd door Mick Garris naar een scenario van King, werd de serie voor het eerst uitgezonden in 1997.",
"Stanley Film Festival\nHet Stanley Film Festival is een horrorfilmfestival in Estes Park, Colorado. Het festival, opgericht in 2013, toont onafhankelijke horrorfilms, waaronder speelfilms, korte films en speciale evenementen met gast-filmmakers. Het festival is vernoemd naar het Stanley Hotel in Estes Park waar het wordt gehouden, een neo-Georgisch hotel dat de inspiratie en setting was voor Stephen King's horrorroman The Shining. Het festival organiseert ook een studentenfilmcompetitie met de naam The Stanley Dean's Cup.",
"Horrorfilm\nEen horrorfilm is een film die probeert een fysiologische reactie uit te lokken, zoals een verhoogde hartslag, door gebruik te maken van angst en het schokken van het publiek. Geïnspireerd door literatuur van auteurs als Edgar Allan Poe, Bram Stoker en Mary Shelley, bestaan horrorfilms al meer dan een eeuw. Het macabere en het bovennatuurlijke zijn frequente thema's. Horror kan ook overlappen met de fantasy, bovennatuurlijke fictie en thrillergenres. Horrorfilms gaan vaak over de nachtmerries, angsten, afschuw en terreur van het onbekende van de kijkers. Plots binnen het horrorgenre betreffen vaak de intrede van een kwaadaardige kracht, gebeurtenis of personage in de alledaagse wereld. Overheersende elementen zijn onder andere geesten, buitenaardse wezens, vampiers, weerwolven, demonen, satanisme, bloed, marteling, agressieve dieren, kwaadaardige heksen, monsters, zombies, kannibalen, psychopaten, natuurrampen of door de mens veroorzaakte rampen en seriemoordenaars. Enkele subgenres van horror zijn onder andere actiehorror, komediehorror, body horror, rampenhorror, vakantiehorror, horror drama, psychologische horror, sciencefictionhorror, slasherhorror, bovennatuurlijke horror, gothic horror, natural horror, zombiehorror, first-person horror en tienerhorror.",
"The Shining (band)\nThe Shining was een Engelse rock-supergroep, gevormd in 2000. De band bestond uit Duncan Baxter (zang), Dan MacBean (gitaar), Mark Heaney (drums), Simon Jones (bas) en Simon Tong (gitaar, keyboards); de laatsten twee waren beiden lid van The Verve. De band had oorspronkelijk John Squire, voormalig gitarist van The Stone Roses, als lid, maar hij besloot de groep vroegtijdig te verlaten. The Shining bracht in 2002 drie singles uit, die allemaal kleine successen waren. Hun enige lp, getiteld *True Skies* en geproduceerd door Youth, volgde in september van hetzelfde jaar, uitgegeven door Zuma Recordings. De band ging in 2003 uit elkaar.",
"Eraserhead\nEraserhead is een Amerikaanse surrealistische body horrorfilm uit 1977, geschreven, geproduceerd en geregisseerd door filmmaker David Lynch. Gemaakt in zwart-wit, is Eraserhead Lynch's eerste lange speelfilm, na verschillende korte werken. De film werd geproduceerd met de hulp van het American Film Institute (AFI) tijdens de tijd dat de regisseur daar studeerde. Met Jack Nance, Charlotte Stewart, Jeanne Bates, Judith Anna Roberts, Laurel Near en Jack Fisk in de hoofdrollen, vertelt het verhaal van Henry Spencer (Nance), die de zorg op zich moet nemen voor zijn grotesk misvormde kind in een desolaat industrieel landschap. Gedurende de film ervaart Spencer dromen of hallucinaties, met zijn kind en de Vrouw in de Radiator. Eraserhead duurde verschillende jaren in de hoofdfotografie vanwege de moeilijkheid om de film te financieren; donaties van Fisk en zijn vrouw Sissy Spacek hielden de productie draaiende. De film werd opgenomen op verschillende locaties in Californië die eigendom waren van het AFI, waaronder Greystone Mansion en een aantal buiten gebruik gestelde stallen waarin Lynch woonde. Lynch en geluidsontwerper Alan Splet besteedden een jaar aan het werk aan het geluid van de film nadat hun studio geluidsdicht was gemaakt. De soundtrack van de film bevat orgelmuziek van Fats Waller en bevat het nummer \"In Heaven\", geschreven voor de film door Peter Ivers. Aanvankelijk geopend voor kleine publiek en weinig belangstelling, won Eraserhead aan populariteit tijdens verschillende lange runs als midnight movie. Sinds de release heeft de film positieve recensies gekregen. De surrealistische beelden en seksuele onderstromingen zijn gezien als belangrijke thematische elementen, en het ingewikkelde geluidsontwerp als het technische hoogtepunt. Thematische analyse van de film heeft deze kwesties ook belicht en heeft Spencer's fatalisme en inactiviteit uitgewerkt. In 2004 werd de film bewaard in het National Film Registry door de United States Library of Congress als zijnde \"cultureel, historisch of esthetisch significant\".",
"The Shining (roman)\nThe Shining is een horrorroman van de Amerikaanse auteur Stephen King. Gepubliceerd in 1977, is het King's derde gepubliceerde roman en zijn eerste hardback bestseller: het succes van het boek vestigde King definitief als een vooraanstaande auteur in het horrorgenre. De setting en personages zijn beïnvloed door King's persoonlijke ervaringen, waaronder zowel zijn bezoek aan The Stanley Hotel in 1974 als zijn herstel van alcoholisme. Het boek werd gevolgd door een vervolg, Doctor Sleep, gepubliceerd in 2013. The Shining concentreert zich op het leven van Jack Torrance, een aspirant-schrijver en herstellende alcoholist die een baan accepteert als buiten-seizoens caretaker van het historische Overlook Hotel in de Colorado Rockies. Zijn gezin vergezelt hem bij deze baan, inclusief zijn jonge zoon Danny Torrance, die \"the shining\" bezit, een reeks psychische vermogens die Danny in staat stellen het gruwelijke verleden van het hotel te zien. Al snel, nadat een winterstorm hen sneeuwvast laat zitten, beïnvloeden de bovennatuurlijke krachten die het hotel bewonen Jack's geestelijke gezondheid, waardoor zijn vrouw en zoon in ongelooflijk gevaar verkeren. De roman werd verfilmd in 1980 in een gelijknamige speelfilm geregisseerd door Stanley Kubrick en mede geschreven met Diane Johnson. Hoewel King zelf teleurgesteld blijft over de verfilming, omdat hij kritiek heeft op de manier waarop de thema's van het boek en het personage Wendy zijn behandeld, wordt het beschouwd als een van de grootste horrorfilms ooit gemaakt. Een televisie miniserie ging later in première in 1997, waarbij de productie nauwlettend werd gevolgd door King om ervoor te zorgen dat het de vertelling van de roman volgde. King schreef de serie zelf en kon naar verluidt de Kubrick-versie niet bekritiseren vanwege zijn contract.",
"Shivers (film)\nShivers (ook bekend als The Parasite Murders, They Came from Within, en Frissons voor de Franstalige Canadese distributie) is een Canadese sciencefiction-body horrorfilm uit 1975, geschreven en geregisseerd door David Cronenberg. De oorspronkelijke werktitel was Orgy of the Blood Parasites."
] | 51 |
Er is een film die The Prestige heet.
|
[
"The_Prestige",
"The_Presidio_(film)",
"The_Predator_(film)",
"Prestige_(greyhounds)",
"Inception",
"Prestige_(film)",
"The_Bounty_Hunter_(2010_film)"
] |
[
"The Prestige (film)\nThe Prestige is een Brits-Amerikaanse mysterie-thriller uit 2006, geregisseerd door Christopher Nolan, naar een scenario van Nolan en zijn broer Jonathan, gebaseerd op de gelijknamige roman uit 1995 van Christopher Priest, die de World Fantasy Award won. Het verhaal volgt Robert Angier en Alfred Borden, rivaliserende goochelaars in Londen aan het einde van de 19e eeuw. Geobsedeerd door het creëren van de beste illusie op het podium, raken ze verwikkeld in een competitieve strijd met tragische gevolgen. De film sterren Hugh Jackman als Robert Angier, Christian Bale als Alfred Borden en David Bowie als Nikola Tesla. Verder spelen Michael Caine, Scarlett Johansson, Piper Perabo, Andy Serkis en Rebecca Hall mee. De film herenigde Nolan met acteurs Bale en Caine uit Batman Begins en met terugkerende cinematograaf Wally Pfister, production designer Nathan Crowley, componist David Julyan en editor Lee Smith. De film werd uitgebracht op 20 oktober 2006, ontving positieve recensies en sterke resultaten aan de box office, en ontving Academy Award-nominaties voor Beste Cinematografie en Beste Art Direction. Samen met The Illusionist en Scoop was The Prestige een van de drie films die in 2006 werden uitgebracht en de wereld van de goochelaars op het podium verkennen."
] |
[
"The Prestige\nThe Prestige is een roman uit 1995 van de Britse schrijver Christopher Priest. De roman vertelt het verhaal van een langdurige vete tussen twee goochelaars in het Engeland van de late 19e eeuw. Het heeft een epistolaire structuur; dat wil zeggen, het beweert een verzameling echte dagboeken te zijn die door de hoofdpersonen zijn bijgehouden en later gebundeld. De titel is afgeleid van de fictieve praktijk in de roman waarbij toneilillusie uit drie delen bestaat: de voorbereiding, de uitvoering en de prestige (het effect). De roman ontving de James Tait Black Memorial Prize voor beste fictie en de World Fantasy Award voor beste roman.",
"The Presidio (film)\nThe Presidio is een Amerikaanse misdaadfilm uit 1988, geregisseerd door Peter Hyams en met Sean Connery en Mark Harmon in de hoofdrollen. Hyams was ook verantwoordelijk voor de cinematografie en de muziek werd gecomponeerd door Bruce Broughton.",
"The Predator (film)\nThe Predator is een aankomende Amerikaanse sciencefiction-actiefilm met horror-elementen, geregisseerd door Shane Black en mede geschreven door Fred Dekker. Het is het vierde deel in de Predator-franchise, na Predator (1987), Predator 2 (1990) en Predators (2010), en speelt zich af tussen Predator 2 en Predators. De film sterren Boyd Holbrook, Olivia Munn, Trevante Rhodes, Keegan-Michael Key, Sterling K. Brown, Jacob Tremblay en Thomas Jane. De film zal op 3 augustus 2018 worden uitgebracht door 20th Century Fox in IMAX.",
"Prestige (windhonden)\nDe Prestige is een jaarlijkse windhondenracecompetitie die gehouden wordt in het Hall Green Stadium in Birmingham, Engeland. Deze werd in 2003 opgericht.",
"Inception\nInception is een sciencefictionfilm uit 2010, geschreven, medegeproduceerd en geregisseerd door Christopher Nolan, en medegeproduceerd door Emma Thomas. De film sterren Leonardo DiCaprio als een professionele dief die informatie steelt door het onderbewustzijn te infiltreren, en krijgt de kans zijn criminele verleden uitgewist te krijgen als betaling voor een schijnbaar onmogelijke taak: \"inception\", het implanteren van het idee van een ander persoon in het onderbewustzijn van een doelwit. De ensemble cast omvat verder Ken Watanabe, Joseph Gordon-Levitt, Marion Cotillard, Ellen Page, Tom Hardy, Dileep Rao, Cillian Murphy, Tom Berenger en Michael Caine. Na de voltooiing van Insomnia in 2002 presenteerde Nolan aan Warner Bros. een geschreven 80 pagina's tellende behandeling over een horrorfilm met \"dream stealers\" gebaseerd op helder dromen. Omdat hij vond dat hij meer ervaring nodig had voordat hij een productie van deze omvang en complexiteit aanpakte, legde Nolan het project opzij en werkte in plaats daarvan aan Batman Begins (2005), The Prestige (2006) en The Dark Knight (2008). De behandeling werd gedurende 6 maanden herzien en werd in februari 2009 door Warner gekocht. Inception werd in zes landen gefilmd, te beginnen in Tokio op 19 juni en eindigend in Canada op 22 november. Het officiële budget was US$ 160 miljoen, verdeeld tussen Warner Bros en Legendary. Nolans reputatie en succes met The Dark Knight hielpen bij het veiligstellen van de $ 100 miljoen aan reclame-uitgaven voor de film. De première van Inception vond plaats in Londen op 8 juli 2010; de brede release in zowel conventionele als IMAX-bioscopen begon op 16 juli 2010. Een kassucces, Inception bracht wereldwijd meer dan $ 800 miljoen op. De home video markt had ook sterke resultaten, met $ 68 miljoen aan DVD en Blu-ray verkopen. Inception werd geprezen door critici, die het verhaal, de score en de ensemble cast prezen. Het won vier Academy Awards voor Beste Cinematografie, Beste Geluidsmontage, Beste Geluidsmix en Beste Visuele Effecten, en werd genomineerd voor nog vier: Beste Film, Beste Originele Scenario, Beste Art Direction en Beste Originele Muziek.",
"Prestige (film)\nPrestige is een Amerikaanse pre-code dramafilm uit 1932, geregisseerd door Tay Garnett en geschreven door Tay Garnett, Rollo Lloyd en Francis Edward Faragoh. De film sterren Ann Harding, Adolphe Menjou, Melvyn Douglas en Guy Bates Post. De film werd op 22 januari 1932 uitgebracht door RKO Pictures.",
"De Premiejager (film uit 2010)\nDe Premiejager is een Brits-Amerikaanse romantische actiefilm-komedie uit 2010, geregisseerd door Andy Tennant en met Jennifer Aniston en Gerard Butler in de hoofdrollen. Het verhaal draait om een premiejager (Butler) die wordt ingehuurd om zijn ex-vrouw (Aniston) op te sporen, die onder borgtocht is uitgebroken. De film werd in het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten uitgebracht op 19 maart 2010."
] | 52 |
Julie Christie produceerde Weg van haar.
|
[
"Far_from_the_Madding_Crowd_(1967_film)",
"Julie_2",
"Anna_Christie_(1930_German-language_film)",
"Gone_with_the_Woman",
"Miss_Julie_(2014_film)",
"Anna_Christie_(1923_film)",
"Christie_in_Love"
] |
[
"Julie Christie\nJulie Frances Christie (geboren 14 april 1940) is een Engelse actrice. Een icoon van het \"swinging London\"-tijdperk van de jaren 60, heeft ze de Academy Award, Golden Globe Award, BAFTA Award en Screen Actors Guild Award gewonnen, en in 1997 ontving ze de BAFTA Fellowship. Christie's doorbraakrol was in Billy Liar (1963). Ze kreeg internationale bekendheid in 1965 voor haar rollen in Darling, waarvoor ze de Academy Award voor Beste Actrice won, en Doctor Zhivago, de achtste meest succesvolle film aller tijden na correctie voor inflatie. In de volgende jaren speelde ze in Fahrenheit 451 (1966), Far from the Madding Crowd (1967), Petulia (1968), The Go-Between (1971), McCabe & Mrs. Miller (1971), waarvoor ze haar tweede Oscarnominatie ontving, Don't Look Now (1973), Shampoo (1975) en Heaven Can Wait (1978). Vanaf het begin van de jaren 80 nam het aantal rollen in mainstream films af, hoewel ze rollen speelde als Thetis in Wolfgang Petersens historische epos Troy en in Harry Potter and the Prisoner of Azkaban (beide 2004). Ze heeft voortdurend aanzienlijke erkenning van critici ontvangen voor haar werk, waaronder Oscarnominaties voor de onafhankelijke films Afterglow (1997) en Away from Her (2007)."
] |
[
"Ver weg van de drukte (film uit 1967)\nVer weg van de drukte is een Britse epische dramafilm uit 1967, gebaseerd op het gelijknamige boek van Thomas Hardy. De film, met in de hoofdrollen Julie Christie, Alan Bates, Terence Stamp en Peter Finch, en geregisseerd door John Schlesinger, was Schlesingers vierde film (en zijn derde samenwerking met Christie). Het betekende een stilistische verschuiving ten opzichte van zijn eerdere werken die hedendaagse stedelijke zeden onderzochten. De cinematografie was van Nicolas Roeg en de soundtrack van Richard Rodney Bennett. Hij gebruikte ook traditionele volksliederen in verschillende scènes door de hele film heen. De film werd genomineerd voor één Oscar voor Beste Originele Muziek en twee BAFTAs: Beste Britse Cinematografie (Kleur) en Beste Britse Kostuums (Kleur) (Alan Barrett).",
"Julie 2\nJulie 2 is een aankomende Hindi thrillerfilm geschreven en geregisseerd door Deepak Shivdasani en geproduceerd door Vijay Nair. Raai Laxmi speelt de hoofdrol, waarmee ze haar debuut maakt in de Hindi cinema. Dit is het vervolg op Shivdasani's eerdere film Julie (2004). Viju Shah componeert de filmmuziek, terwijl Sameer Reddy de cinematografie verzorgt. De hoofdfotografie begon in september 2015. Filmlocaties omvatten Mumbai, Hyderabad en Dubai. De eerste poster van de film werd op 14 februari 2016 uitgebracht, gelijktijdig met Valentijnsdag. De film staat gepland voor wereldwijde release in 2017.",
"Anna Christie (Duitstalige film uit 1930)\nAnna Christie is een Duitstalige film uit 1930, gebaseerd op het gelijknamige toneelstuk van Eugene O'Neill en gefilmd na de release van de Engelstalige originele versie van dezelfde adaptatie eerder dat jaar. Beide versies hebben Greta Garbo als hoofdrolspeelster. In de beginjaren van de geluidsfilms produceerden Hollywood-studio's buitenlandse versies van sommige van hun films met dezelfde sets en soms dezelfde kostuums, waarbij moedertaalsprekers van de taal meestal een deel of alle oorspronkelijke cast vervingen. Hoewel veel van die versies niet meer bestaan, is de Duitstalige versie van Anna Christie bewaard gebleven. De film werd geproduceerd door Metro-Goldwyn-Mayer in hun Culver City, Californië studio in juli en augustus 1930 (het Engelstalige origineel was daar gefilmd in oktober en november 1929). De première vond plaats in Keulen, Duitsland op 2 december 1930. Garbo is het enige castlid in beide versies en verschilt merkbaar in haar verschijning in de twee. De Duitse dialogen werden geschreven door Walter Hasenclever en Frank Reicher, grotendeels zeer nauwkeurig volgend op Frances Marion's originele adaptatie. De film werd geregisseerd door Jacques Feyder met dezelfde cameraman, Garbo's favoriet William H. Daniels, maar een andere crew.",
"Weg met de Vrouw\nWeg met de Vrouw (Tatt av Kvinnen) is een Noorse film uit 2007, geregisseerd door Petter Naess, gebaseerd op de gelijknamige debuutroman van Erlend Loe. Het was de inzending van Noorwegen voor de 80ste Academy Awards voor de Academy Award voor Beste Buitenlandse Film, maar het werd niet genomineerd.",
"Meisje Julie (film uit 2014)\nMeisje Julie is een onafhankelijke historische dramafilm uit 2014, geschreven en geregisseerd door Liv Ullmann, gebaseerd op het gelijknamige toneelstuk van August Strindberg en met Jessica Chastain, Colin Farrell en Samantha Morton in de hoofdrollen. Deze adaptatie speelt zich af in Ierland en beleefde zijn wereldpremière in de sectie Special Presentations van het Toronto International Film Festival 2014. Het was een coproductie van Noorwegen, het Verenigd Koninkrijk, Ierland en Frankrijk.",
"Anna Christie (film uit 1923)\nAnna Christie is een stomme dramafilm uit 1923, gebaseerd op het toneelstuk uit 1921 van Eugene O'Neill (eerste filmversie), met Blanche Sweet en William Russell in de hoofdrollen. Geregisseerd door John Griffith Wray en geproduceerd door Thomas H. Ince voor First National Pictures. Het scenario werd door Bradley King bewerkt naar het gelijknamige toneelstuk van Eugene O'Neill. Thomas H. Ince Inc. betaalde destijds het astronomische bedrag van $35.000 voor de filmrechten van het toneelstuk. De enige overgebleven kopie werd in de jaren 70 in Europa ontdekt.",
"Christie in Love\nChristie in Love is een vroeg toneelstuk van Howard Brenton over het leven van seriemoordenaar John Christie, die tussen 1943 en 1953 minstens zes vrouwen vermoordde, waarna hij werd gepakt, berecht en opgehangen."
] | 53 |
Julie Christie produceerde Weg van haar.
|
[
"Far_from_the_Madding_Crowd_(1967_film)",
"Far_from_the_Madding_Crowd_(2015_film)",
"Anywhere_but_Here_(film)",
"Anna_Christie_(1930_German-language_film)",
"She's_Gone_(film)",
"Get_Christie_Love!",
"Christie_in_Love"
] |
[
"Weg van haar\nWeg van haar is een Canadese dramafilm uit 2006, geschreven en geregisseerd door Sarah Polley en met Gordon Pinsent, Julie Christie en Olympia Dukakis in de hoofdrollen. Het is Polleys speelfilmdebuut als regisseur en is gebaseerd op het korte verhaal \"The Bear Came Over the Mountain\" van Alice Munro, uit de collectie Hateship, Friendship, Courtship, Loveship, Marriage uit 2001. De film, met Atom Egoyan als uitvoerend producent en opgenomen in Ontario, debuteerde op het Toronto International Film Festival van 2006. Het verhaal draait om een echtpaar wiens huwelijk op de proef wordt gesteld wanneer Christie's personage begint te lijden aan Alzheimer en naar een verpleeghuis verhuist, waar ze vrijwel alle herinneringen aan haar man verliest en een hechte band ontwikkelt met een andere bewoner van het verpleeghuis. De cast omvat ook Michael Murphy, Wendy Crewson, Alberta Watson, Lili Francks en Kristen Thomson. De film werd genomineerd voor twee Academy Awards: Christie voor Beste Actrice en Polley voor Beste Bewerkte Scenario. Hij won ook zeven Genie Awards, waaronder Beste Film."
] |
[
"Ver weg van de drukte (film uit 1967)\nVer weg van de drukte is een Britse epische dramafilm uit 1967, gebaseerd op het gelijknamige boek van Thomas Hardy. De film, met in de hoofdrollen Julie Christie, Alan Bates, Terence Stamp en Peter Finch, en geregisseerd door John Schlesinger, was Schlesingers vierde film (en zijn derde samenwerking met Christie). Het betekende een stilistische verschuiving ten opzichte van zijn eerdere werken die hedendaagse stedelijke zeden onderzochten. De cinematografie was van Nicolas Roeg en de soundtrack van Richard Rodney Bennett. Hij gebruikte ook traditionele volksliederen in verschillende scènes door de hele film heen. De film werd genomineerd voor één Oscar voor Beste Originele Muziek en twee BAFTAs: Beste Britse Cinematografie (Kleur) en Beste Britse Kostuums (Kleur) (Alan Barrett).",
"Ver weg van de drukte (film uit 2015)\nVer weg van de drukte is een Brits-Amerikaanse romantische dramafilm uit 2015, geregisseerd door Thomas Vinterberg en met in de hoofdrollen Carey Mulligan, Matthias Schoenaerts, Michael Sheen, Tom Sturridge en Juno Temple. Het is een verfilming van de gelijknamige roman uit 1874 van Thomas Hardy, de vierde verfilming van deze roman.",
"Ver weg van hier (film)\nVer weg van hier is een Amerikaanse coming-of-age komedie-dramafilm uit 1999, gebaseerd op de gelijknamige roman van Mona Simpson. Het scenario werd geschreven door Alvin Sargent, en de film werd geregisseerd door Wayne Wang. De producenten waren Laurence Mark, Petra Alexandria en Ginny Nugent. De hoofdrollen werden vertolkt door Susan Sarandon, Natalie Portman en Shawn Hatosy. De opnames begonnen eind juni 1998. De film ging in première op het Toronto International Film Festival op 17 september 1999, voordat hij op 12 november in de Verenigde Staten werd uitgebracht.",
"Anna Christie (Duitstalige film uit 1930)\nAnna Christie is een Duitstalige film uit 1930, gebaseerd op het gelijknamige toneelstuk van Eugene O'Neill en gefilmd na de release van de Engelstalige originele versie van dezelfde adaptatie eerder dat jaar. Beide versies hebben Greta Garbo als hoofdrolspeelster. In de beginjaren van de geluidsfilms produceerden Hollywood-studio's buitenlandse versies van sommige van hun films met dezelfde sets en soms dezelfde kostuums, waarbij moedertaalsprekers van de taal meestal een deel of alle oorspronkelijke cast vervingen. Hoewel veel van die versies niet meer bestaan, is de Duitstalige versie van Anna Christie bewaard gebleven. De film werd geproduceerd door Metro-Goldwyn-Mayer in hun Culver City, Californië studio in juli en augustus 1930 (het Engelstalige origineel was daar gefilmd in oktober en november 1929). De première vond plaats in Keulen, Duitsland op 2 december 1930. Garbo is het enige castlid in beide versies en verschilt merkbaar in haar verschijning in de twee. De Duitse dialogen werden geschreven door Walter Hasenclever en Frank Reicher, grotendeels zeer nauwkeurig volgend op Frances Marion's originele adaptatie. De film werd geregisseerd door Jacques Feyder met dezelfde cameraman, Garbo's favoriet William H. Daniels, maar een andere crew.",
"Ze is Weg (film)\nZe is Weg was een eenmalige Britse misdaadfilm op ITV1 op 19 september 2004, met Ray Winstone als protagonist, Harry Sands, die naar Istanbul vliegt om naar zijn vermiste dochter te zoeken. Geschreven door Simon Tyrrell en geregisseerd door Adrian Shergold, trok de film 5,93 miljoen kijkers. De DVD van de film werd op 13 september 2004 uitgebracht, een week voor de uitzending. In de Verenigde Staten werd de film uitgezonden op PBS onder de titel Disappeared.",
"Get Christie Love!\nGet Christie Love! is een in 1974 gemaakte televisiefilm en daaropvolgende misdaaddramaserie met Teresa Graves als een undercover vrouwelijke rechercheur die vastbesloten is een drugsbende ten val te brengen. Deze film is gebaseerd op de misdaadthrillerroman The Ledger van Dorothy Uhnak. Het hoofdpersonage 'Christie Opara' – een blanke rechercheur van de New Yorkse politie – werd echter volledig geschrapt en 'Christie Love' verscheen. Rechercheur Olga Ford van de NYPD diende als technisch adviseur voor de serie.",
"Christie in Love\nChristie in Love is een vroeg toneelstuk van Howard Brenton over het leven van seriemoordenaar John Christie, die tussen 1943 en 1953 minstens zes vrouwen vermoordde, waarna hij werd gepakt, berecht en opgehangen."
] | 53 |
Rhona Mitra is geen model.
|
[
"Koena_Mitra",
"Rhona_(TV_series)",
"Rhona",
"Model_(person)",
"Rhona_Cameron",
"Thekla_Roth",
"Rupanjana_Mitra"
] |
[
"Rhona Mitra\nRhona Natasha Mitra (geboren 9 augustus 1976) is een Engelse actrice, model, zangeres en songwriter. Mitra begon haar carrière als model. Ze werd bekend als het model voor Lara Croft tussen 1997 en 1998. Na haar periode als Lara Croft concentreerde ze zich op acteren en is bekend van haar rollen als Holly Marie Begins in het zesde seizoen van Party of Five (1999-2000); als Tara Wilson in het laatste seizoen van The Practice (2003-2004) en het eerste en tweede seizoen van Boston Legal (2004-2005); als Detective Kit McGraw in het derde seizoen van Nip/Tuck (2005); in de hoofdrol van de sciencefiction/actiefilm Doomsday als Major Eden Sinclair (2008); als Sonja in Underworld: Rise of the Lycans (2009); en als Major Rachel Dalton in het derde en vierde seizoen van Strike Back (2012-2013); en als Dr. Rachel Scott in de eerste twee seizoenen van The Last Ship (2014-2015)."
] |
[
"Koena Mitra\nKoena Mitra (geboren 7 januari 1980) is een Indiase actrice en model die in Bollywoodfilms verschijnt.",
"Rhona (televisieserie)\nRhona is een Schotse televisiesitcom met Rhona Cameron in de hoofdrol. Het was de eerste Britse LGBT-sitcom. De show werd door critici afgekraakt.",
"Rhona\nRhona is de naam van: Rhona Adair (1878 – 1961), Brits golfkampioene; Rhona Bennett (geboren 1976), Amerikaanse zangeres, actrice en model; Rhona Brankin (geboren 1950), Labour Co-operative politica en lid van het Schots Parlement; Rhona Brown (1922 – 2014), Zuid-Afrikaans botanisch kunstenares en huisvrouw; Rhona Cameron (geboren 1965), Schotse komiek; Rhona (tv-serie), kortlopende Schotse sitcom met Cameron in de hoofdrol; Rhona Goskirk, fictief personage in Emmerdale van ITV; Rhona Haszard (1901 – 1931), Nieuw-Zeelandse kunstenares; Rhona Martin (geboren 1966), Schotse curler en skip van het team Groot-Brittannië; Rhona McLeod, Schotse omroepster; Rhona Mitra (geboren 1975), Britse actrice, model en zangeres; Rhona Robertson (geboren 1970), Nieuw-Zeelandse voormalige badminton speelster; Rhona Simpson (geboren 1972), Schotse veldhockey speelster; Categorie: Schotse vrouwelijke voornamen",
"Model (persoon)\nEen model (van Middelnederlands modelle) is een persoon met de rol om commerciële producten (vooral modekleding) te promoten, te presenteren of te adverteren, of om te dienen als visuele hulp voor mensen die kunstwerken creëren of om te poseren voor fotografie. Modelleren (in Amerikaans Engels: \"modeling\") wordt beschouwd als verschillend van andere soorten publieke optredens, zoals acteren of dansen. Hoewel het verschil tussen modelleren en optreden niet altijd duidelijk is, wordt het verschijnen in een film of toneelstuk over het algemeen niet als \"modelleren\" beschouwd. Typen modellen zijn onder andere: mode, glamour, fitness, bikini, beeldende kunst, lichaamsdeel, promotionele en commerciële printmodellen. Modellen worden gepresenteerd in een verscheidenheid aan mediaformaten, waaronder: boeken, tijdschriften, films, kranten, internet en tv. Modellen worden soms gepresenteerd in films (Looker), reality-tv-shows (America's Next Top Model en The Janice Dickinson Modeling Agency) en muziekvideo's (\"Freedom! '90\", \"Wicked Game\", \"Daughters\" en \"Blurred Lines\"). Bekende personen, waaronder acteurs, zangers, sportpersoonlijkheden en reality-tv-sterren, nemen vaak modelcontracten aan naast hun reguliere werk.",
"Rhona Cameron\nRhona Cameron (geboren 27 september 1965) is een Schotse komiek. Ze werd bekend via het stand-up comedy circuit en was een vaste waarde op de Britse televisie in de jaren 90.",
"Thekla Roth\nThekla Roth is een Brits model, televisiepersoonlijkheid en actrice, geboren in Lancaster, Engeland. Haar vroege werk bestond voornamelijk uit modellenwerk; dit omvatte magazines zoals FHM, Maxim, Ice, People en recenter werk omvat TV en film zoals Brit Hits - Celebrity Stars at Work, Clubbing to Death, Clever V Stupid.",
"Rupanjana Mitra\nEchtgenoot = Rezaul Hauqe Rupanjana Mitra is een Bengaalse film- en televisieactrice."
] | 54 |
Schoonheidssalon bevat een persoon die liedjes schrijft.
|
[
"Trust_Me_–_I'm_a_Beauty_Therapist",
"Cosmetology",
"Beauty_School_(band)",
"Beauty_from_Pain",
"Soap&Skin",
"Beauty_beggar",
"Sanja_Bogosavljević"
] |
[
"Beauty Shop\nBeauty Shop is een Amerikaanse komische film uit 2005, geregisseerd door Bille Woodruff. De film is een spin-off van de Barbershop-filmfranchise en heeft Queen Latifah als Gina, een personage dat voor het eerst werd geïntroduceerd in de film Barbershop 2: Back in Business uit 2004. De film heeft verder Alicia Silverstone, Andie MacDowell, Mena Suvari, Kevin Bacon en Djimon Hounsou in de hoofdrollen."
] |
[
"Vertrouw Me – Ik Ben een Schoonheidsspecialiste\nVertrouw Me – Ik Ben een Schoonheidsspecialiste was een reality-tv-programma dat werd uitgezonden op Five, waarin acht Britse beroemdheden werden opgeleid tot schoonheidsspecialisten in een beautysalon in Zuid-Wales. Ze moesten taken uitvoeren zoals haren knippen, massages geven, nepbruin aanbrengen, manicures en pedicures geven en waxen. De serie werd uitgezonden in oktober 2006. De deelnemende beroemdheden waren: John Alford (voormalig acteur), Stan Boardman (comedian), Danny Foster (ex-lid van Hear'Say), Lauren Harries (voormalig antiekexpert), Oscar Humphries (societyfiguur en zoon van Barry Humphries), Michelle Marsh (model), Sharon Marshall (soap-operaexpert), Suzi Quatro (entertainer – de eerste vrouwelijke bassist die een grote rockster werd). Quatro zegt dat dit het enige programma van haar was dat ze niet had moeten doen. De show werd haar verkocht als een documentaire. Toen ze ontdekte dat het een realityshow was, \"schreeuwde en tierde\" ze en beschuldigde ze de producent van \"liegen\" tegen haar. Ze concludeerde: \"Ik ga geen andere realityshow meer doen. Ik heb er eigenlijk niets van geleerd. Ik kan nu een simpele coupe knippen en dat is ongeveer alles.\"",
"Cosmetologie\nCosmetologie (van het Griekse κοσμητικός, kosmētikos, \"verfraaiend\"; en -λογία, -logia) is de studie en toepassing van schoonheidsbehandelingen. Specialisaties omvatten haarstijling, huidverzorging, cosmetica, manicures/pedicures, niet-permanente ontharing zoals waxen en sugaring en permanente ontharingsmethoden zoals elektrolyse en Intense Pulsed Light (IPL).",
"Beauty School (band)\nBeauty School is de naam van een band bestaande uit ex-EMF frontman James Atkin, ex-Fluke zangeres Rachel Stewart en Elastica drummer Justin Welch.",
"Schoonheid uit Pijn\nSchoonheid uit Pijn is het vierde album van de band Superchick. Dit is de eerste cd die de band heeft uitgebracht met een officiële drummer, Brandon Estelle. Christelijke rapper en hiphopzanger tobyMac is te horen op het nummer ``Stories (Down to the Bottom)'', dat ook op zijn cd Welcome to Diverse City staat.",
"Soap&Skin\nSoap & Skin is het experimentele muziekproject van de Oostenrijkse kunstenares Anja Plaschg (geboren 5 april 1990).",
"Schoonheidsbedelaar\nSchoonheidsbedelaar (Chinees: 美容丐幫, mei5 jung4 koi3 bong1) is een denigrerende term voor beautybloggers of beauty-YouTubers die hun bekendheid gebruiken om cosmetica te promoten om sponsoring, in de vorm van testers of geld, van cosmeticabedrijven te verkrijgen. Het is een Hong Kongse internetterm die is ontstaan uit discussies op Instagram en het Gouden Forum (Chinees: 香港高登討論區).",
"Sanja Bogosavljević\nSanja Bogosavljević (Cyrillisch: Сања Богосављевић, geboren 28 juni 1979 in Belgrado, Servië, voormalig SFR Joegoslavië) is een Servische zangeres, lid van de girlband Beauty Queens."
] | 55 |
Schoonheidssalon bevat een persoon die liedjes schrijft.
|
[
"Everyone_Is_Beautiful",
"Jimmy_Dunne_(songwriter)",
"Soap_(Melanie_Martinez_song)",
"Beauty_in_the_World",
"You're_Beautiful_(Nathaniel_Willemse_song)",
"The_Three_Belles",
"Shine_On_(Mike_Peters_song)"
] |
[
"Queen Latifah\nDana Elaine Owens (geboren 18 maart 1970), professioneel bekend onder haar artiestennaam Queen Latifah, is een Amerikaanse rapper, songwriter, zangeres, actrice, model, televisieproducent, platenproducent en talkshowhost. Geboren in Newark, New Jersey, tekende ze in 1989 bij Tommy Boy Records en bracht datzelfde jaar haar debuutalbum *All Hail the Queen* uit, met de hitsingle \"Ladies First\". Haar tweede album, *Nature of a Sista* (1991), was haar laatste album bij Tommy Boy Records. Latifah speelde de rol van Khadijah James in de FOX-sitcom *Living Single*, van 1993 tot 1998. Haar derde album *Black Reign* (1993) bracht de single \"U.N.I.T.Y.\" voort, die een Grammy Award won en succesvol was in de Billboard Hot 100. Vervolgens speelde ze de hoofdrol in *Set It Off* (1996) en bracht ze in 1998 haar vierde album *Order in the Court* uit, bij Motown Records. Latifah verwierf mainstream succes en bijval met haar optreden in de film *Chicago* (2002), en ontving een Academy Award-nominatie voor Beste Actrice in een Bijrol. Latifah bracht in 2004 haar vijfde album *The Dana Owens Album* uit en is sindsdien in een aantal films verschenen, zoals *Bringing Down the House* (2003), *Taxi* (2004), *Barbershop 2: Back in Business* (2005), *Beauty Shop* (2005), *Last Holiday* (2006), *Hairspray* (2007) en *Joyful Noise* (2012). In 2007 en 2009 bracht ze twee verdere studioalbums uit - *Trav'lin' Light* en *Persona*. Ze creëerde de dagelijkse talkshow *The Queen Latifah Show*, die van eind 2013 tot begin 2015 op CBS liep. Latifah ontving lovende kritieken voor haar vertolking van blueszangeres Bessie Smith in de HBO-film *Bessie* (2015), die ze mede produceerde, en won hiervoor de Primetime Emmy Award voor Outstanding Television Movie. Ze wordt al lang beschouwd als een van de pioniersfeministen van hiphop. Queen Latifah ontving een ster op de Hollywood Walk of Fame in 2006. Latifah's werk in muziek, film en televisie heeft haar een Grammy Award, een Emmy Award, een Golden Globe Award, drie Screen Actors Guild Awards, twee NAACP Image Awards, een Academy Award-nominatie en de verkoop van meer dan twee miljoen platen opgeleverd."
] |
[
"Iedereen Is Mooi\nIedereen Is Mooi is het tweede studioalbum van zangeres/songwriter Ainjel Emme; het album werd uitgebracht in 2011 (zie 2011 in de muziek).",
"Jimmy Dunne (liedjesschrijver)\nVoor andere personen met dezelfde naam, zie Jimmy Dunne (doorverwijzing). James Patrick Dunne is een Amerikaanse liedjesschrijver, artiest, componist, film- en televisieproducent en ondernemer. Zijn liedjes zijn wereldwijd op 27.000.000 platen opgenomen en in meer dan 1400 televisie-afleveringen en filmscores gebruikt. Hij staat vooral bekend om het schrijven van de \"Best Record of the Year\" van de National Association of Recording Merchandisers, \"Nobody Loves Me Like You Do\", dat werd opgenomen door artiesten als Whitney Houston, Jermaine Jackson, Anne Murray en Dave Loggins.",
"Soap (Melanie Martinez-lied)\n``Soap'' is een lied van Melanie Martinez, te vinden op haar debuutstudioalbum, Cry Baby. Het lied werd uitgebracht op 10 juli 2015, samen met een videoclip op dezelfde dag. Het werd uitgebracht als de eerste radiosingle van haar album Cry Baby, en stond volgens Warner Music gepland om de alternatieve radiostations te bereiken.",
"Schoonheid in de Wereld\n``Schoonheid in de Wereld'' is een lied van de Amerikaanse soulzangeres Macy Gray. Het is de eerste single van haar vijfde album, *The Sellout*. Het lied werd digitaal uitgebracht op 30 maart 2010 in de Verenigde Staten, evenals de videoclip. Het werd met name gebruikt in de seriefinale van de ABC comedy-dramedy serie *Ugly Betty*, aflevering ``Hello Goodbye'', in de films *Killers* en *A Little Bit of Heaven*, en in Microsoft video's voor Internet Explorer 9.",
"You're Beautiful (Nathaniel Willemse nummer)\n``You're Beautiful'' is een lied opgenomen door de Australische zanger-songwriter Nathaniel Willemse. Het werd op 28 februari 2014 uitgebracht als de tweede single van zijn aankomende debuutstudioalbum Yours. Twee remixes van het lied werden op 13 juni 2014 uitgebracht.",
"De Drie Schoonheden\nDe Drie Schoonheden zijn Anneka Wass, Sally Anne en Isabelle Moore, een Brits vintage acteer- en zangtrio gespecialiseerd in optredens in de stijl van The Andrews Sisters en avonden met een 1940s-beleving. Ze staan bekend om het consequent handhaven van drie verschillende 1940s-persona's tijdens hun live optredens: `Betty' (Wass), `Gail' (Anne) en `Dorothy' (Moore). De Drie Schoonheden worden ook prominent gepresenteerd in Richard Grudens boek over vintage zanggroepen, ``Perfect Harmony'', met een voorwoord van Patty Andrews van The Andrews Sisters, en werden gepresenteerd als een 'opkomende band' in `Nyne Magazine'. Ze zijn nauw verbonden met de stad Portsmouth, waar de band werd gevormd aan de Universiteit van Portsmouth en waar ze optredens hebben gegeven van hun eigen 1940s-belevingsshow `In The Mood' in de grote locatie aan de zuidkust, de Portsmouth Guildhall. Hun debuutalbum, In Full Swing, werd begin 2013 gelanceerd. In december 2013 traden ze op op een kerst-EP, waarbij ze achtergrondzang verzorgden voor de Jive Aces, getiteld `Christmas Is Where You Are'.",
"Shine On (Mike Peters nummer)\n``Shine On'' is een lied geschreven door Mike Peters."
] | 55 |
NASA heeft de Amerikaanse ruimteverkenning geleid.
|
[
"Space_exploration",
"NASA_Art_Program",
"NASA_research",
"Deep_space_exploration",
"NASA_Deep_Space_Network",
"Spatial_reconnaissance",
"National_Aeronautics_and_Space_Act"
] |
[
"NASA\nDe National Aeronautics and Space Administration (NASA -LSB- ˈnæsə -RSB-) is een onafhankelijk agentschap van de uitvoerende macht van de federale overheid van de Verenigde Staten, verantwoordelijk voor het civiele ruimtevaartprogramma, evenals voor onderzoek op het gebied van luchtvaart en ruimtevaart. President Dwight D. Eisenhower richtte NASA in 1958 op met een uitgesproken civiele (in plaats van militaire) oriëntatie, die vreedzame toepassingen in de ruimtewetenschap stimuleerde. De National Aeronautics and Space Act werd op 29 juli 1958 aangenomen, waarmee de voorganger van NASA, het National Advisory Committee for Aeronautics (NACA), werd opgeheven. Het nieuwe agentschap werd operationeel op 1 oktober 1958. Sindsdien zijn de meeste Amerikaanse ruimteverkenningsinspanningen geleid door NASA, waaronder de Apollo maanlandingsmissies, het Skylab ruimtestation en later de Space Shuttle. Momenteel ondersteunt NASA het Internationaal Ruimtestation en superviseert het de ontwikkeling van het Orion Multi-Purpose Crew Vehicle, het Space Launch System en commerciële bemande ruimtevaartuigen. Het agentschap is ook verantwoordelijk voor het Launch Services Program (LSP), dat toezicht houdt op lanceerbewerkingen en het aftellen voor onbemande NASA-lanceringen. NASA-wetenschap is gericht op een beter begrip van de aarde via het Earth Observing System, het bevorderen van heliofysica door de inspanningen van het Heliophysics Research Program van het Science Mission Directorate, het verkennen van hemellichamen in het zonnestelsel met geavanceerde robotische ruimtevaartmissies zoals New Horizons, en het onderzoeken van astrofysica-onderwerpen, zoals de Big Bang, via de Great Observatories en bijbehorende programma's. NASA deelt gegevens met verschillende nationale en internationale organisaties, zoals van de Greenhouse Gases Observing Satellite. Sinds 2011 wordt NASA bekritiseerd voor een lage kostenefficiëntie, waarbij weinig resultaten worden bereikt in ruil voor hoge ontwikkelingskosten."
] |
[
"Ruimteverkenning\nRuimteverkenning is de voortdurende ontdekking en exploratie van hemellichamen in de ruimte door middel van continu evoluerende en groeiende ruimtetechnologie. Terwijl de studie van de ruimte voornamelijk wordt uitgevoerd door astronomen met telescopen, wordt de fysieke exploratie van de ruimte uitgevoerd door zowel onbemande robotische ruimtesondes als bemande ruimtevaart. Hoewel de observatie van objecten in de ruimte, bekend als astronomie, betrouwbare geschreven geschiedenis voorafgaat, was het de ontwikkeling van grote en relatief efficiënte raketten in het midden van de twintigste eeuw die fysieke ruimteverkenning tot een realiteit maakte. Gemeenschappelijke redenen voor het verkennen van de ruimte zijn het bevorderen van wetenschappelijk onderzoek, nationaal prestige, het verenigen van verschillende naties, het verzekeren van de toekomstige overleving van de mensheid en het ontwikkelen van militaire en strategische voordelen ten opzichte van andere landen.\n\nRuimteverkenning is vaak gebruikt als een proxy-competitie voor geopolitieke rivaliteiten zoals de Koude Oorlog. Het vroege tijdperk van ruimteverkenning werd gedreven door een \"Space Race\" tussen de Sovjet-Unie en de Verenigde Staten. De lancering van het eerste door de mens gemaakte object dat de aarde in een baan om de aarde bracht, de Sputnik 1 van de Sovjet-Unie, op 4 oktober 1957, en de eerste maanlanding door de Amerikaanse Apollo 11-missie op 20 juli 1969 worden vaak gezien als mijlpalen voor deze beginperiode. Het Sovjet-ruimteprogramma bereikte veel van de eerste mijlpalen, waaronder het eerste levende wezen in een baan om de aarde in 1957, de eerste menselijke ruimtevlucht (Joeri Gagarin aan boord van Vostok 1) in 1961, de eerste ruimtewandeling (door Aleksej Leonov) op 18 maart 1965, de eerste automatische landing op een ander hemellichaam in 1966 en de lancering van het eerste ruimtestation (Saljoet 1) in 1971.\n\nNa de eerste 20 jaar van exploratie verschoof de focus van eenmalige vluchten naar herbruikbare hardware, zoals het Space Shuttle-programma, en van competitie naar samenwerking zoals bij het International Space Station (ISS). Met de substantiële voltooiing van het ISS na STS-133 in maart 2011, blijven de plannen voor ruimteverkenning door de VS in beweging. Constellation, een programma van de Bush-administratie voor een terugkeer naar de maan tegen 2020, werd door een expertpanel dat in 2009 rapporteerde, beoordeeld als ontoereikend gefinancierd en onrealistisch. De Obama-administratie stelde in 2010 een revisie van Constellation voor om zich te concentreren op de ontwikkeling van het vermogen voor bemande missies buiten een lage aardbaan (LEO), met het vooruitzicht om de werking van het ISS uit te breiden tot na 2020, de ontwikkeling van lanceervoertuigen voor menselijke bemanningen over te dragen van NASA aan de particuliere sector en technologie te ontwikkelen om missies mogelijk te maken buiten LEO, zoals Earth-Moon L1, de maan, Earth-Sun L2, nabije aardasteroïden en Phobos of Mars-baan.\n\nIn de jaren 2000 startte de Volksrepubliek China een succesvol bemand ruimtevaartprogramma, terwijl de Europese Unie, Japan en India ook toekomstige bemande ruimtemissies hebben gepland. China, Rusland, Japan en India hebben gepleit voor bemande missies naar de maan tijdens de 21e eeuw, terwijl de Europese Unie heeft gepleit voor bemande missies naar zowel de maan als Mars tijdens de 20e/21e eeuw.\n\nVanaf de jaren 1990 begonnen particuliere belangen ruimtetoerisme en vervolgens publieke ruimteverkenning van de maan te promoten (zie Google Lunar X Prize).",
"NASA Kunstprogramma\nHet NASA Kunstprogramma werd in 1962 opgericht door de Verenigde Staten om kunstenaars, waaronder Norman Rockwell en Robert Rauschenberg, te opdracht te geven om de geschiedenis van ruimteverkenning vast te leggen door de ogen van kunstenaars. De eerste directeur van het Kunstprogramma was James Dean (NASA). Het gebruik van kunstenaars van verschillende media en genres dient het doel om verschillende doelgroepen voor te lichten over NASA en ruimteverkenning. Om de kunstenaars de best mogelijke ervaring te bieden, gaf NASA hen ongekende toegang tot locaties en materialen. Deelnemers waren aanwezig bij het aankleden van astronauten, lanceerplaatsen en persberichten. Alle werken, van schetsen tot afgewerkte producten, werden aan NASA geschonken voor gebruik in musea en tentoonstellingen. De collectie omvat nu 2500 werken van meer dan 350 kunstenaars.",
"NASA-onderzoek\nHet Amerikaanse ruimtevaartagentschap NASA voert onderzoek uit op verschillende vakgebieden.",
"Diepe ruimteverkenning\nDiepe ruimteverkenning is de tak van astronomie, astronautiek en ruimtetechnologie die zich bezighoudt met het verkennen van de verre regionen van de ruimte. Fysieke ruimteverkenning wordt uitgevoerd zowel door bemande ruimtevluchten (diepe-ruimte astronautiek) als door robotische ruimtevaartuigen. Op dit moment is de verste ruimtesonde die de mensheid heeft gebouwd en vanaf de Aarde heeft gelanceerd Voyager 1, die op 5 december 2011 werd aangekondigd de buitenste rand van het zonnestelsel te hebben bereikt en op 25 augustus 2012 de interstellaire ruimte betrad. Diepe ruimteverkenning verder dan het vermogen van dit vaartuig is nog niet mogelijk vanwege beperkingen in de momenteel beschikbare ruimtevaarttechnologie. Enkele van de beste kandidaten voor toekomstige diepe-ruimte-motortechnologieën zijn antimaterie, kernenergie en beam propulsion. Laatstgenoemde, beam propulsion, lijkt momenteel de beste kandidaat te zijn voor diepe ruimteverkenning, omdat het gebruik maakt van bekende natuurkunde en bekende technologie die voor andere doeleinden wordt ontwikkeld.",
"NASA Deep Space Network\nHet NASA Deep Space Network (DSN) is een wereldwijd netwerk van Amerikaanse communicatiefaciliteiten voor ruimtevaartuigen, gelegen in de Verenigde Staten (Californië), Spanje (Madrid) en Australië (Canberra), dat de interplanetaire ruimtemissies van NASA ondersteunt. Het voert ook radio- en radarastronomie-observaties uit voor de verkenning van het zonnestelsel en het universum, en ondersteunt geselecteerde missies in een baan om de aarde. DSN maakt deel uit van het NASA Jet Propulsion Laboratory (JPL). Vergelijkbare netwerken worden beheerd door Europa, Rusland, China, India en Japan.",
"Ruimtelijke verkenning\nDit artikel bevat tekst van de website van de Amerikaanse overheid. Ruimtelijke verkenning, of \"ruimteverkenning\", is de verkenning van hemellichamen in de ruimte met behulp van ruimtevaartuigen en satellietfotografie. NASA-personeel gebruikt ruimteverkenning om andere planeten te verkennen, het leger gebruikt ruimteverkenning door spionage-satellieten te gebruiken op het aardoppervlak. Ruimteverkenningsmiddelen bieden toegang tot alle delen van de wereld en gebruiken een verscheidenheid aan sensoren om informatie te verzamelen die voldoet aan vrijwel elke inlichtingenbehoefte. Ze vormen ook een integraal onderdeel van de militaire structuur van de VS en leveren kritische informatie met voldoende nauwkeurigheid en tijdigheid om de manoeuvre van militaire troepen en het richten van hun wapens te ondersteunen. Ruimteverkenning is ook zeer duur. Hoewel ze in beperkte aantallen worden aangeschaft, vereisen de grote satellietsystemen die door de Verenigde Staten zijn ontwikkeld en de grondstations die nodig zijn om ze te bedienen, uitgaven in de orde van grootte van enkele miljarden dollars per jaar. Hun aanzienlijke kosten zetten de inlichtingengemeenschap onder grote druk om naar alternatieven te zoeken, efficiënties te vinden en de inlichtingenvereisten die deze systemen behandelen continu te onderzoeken.",
"Wet Nationale Lucht- en Ruimtevaart\nDe Wet Nationale Lucht- en Ruimtevaart van 1958 is de federale wet van de Verenigde Staten die de National Aeronautics and Space Administration (NASA) oprichtte. De wet, die kort na de lancering van Spoetnik door de Sovjet-Unie volgde, werd opgesteld door het United States House Select Committee on Astronautics and Space Exploration en werd op 29 juli 1958 ondertekend door president Eisenhower. Voorafgaand aan de invoering werd de verantwoordelijkheid voor ruimteverkenning voornamelijk gezien als een militaire onderneming, in lijn met het Sovjetmodel dat de eerste orbitale satelliet had gelanceerd. De wet werd grotendeels ingegeven door het gebrek aan reactie van een Amerikaanse militaire infrastructuur die de ruimtewedloop blijkbaar niet bij kon benen.\n\nDe oorspronkelijke wet uit 1958 gaf het nieuwe agentschap de opdracht om de luchtvaart- en ruimteactiviteiten van de Verenigde Staten uit te voeren \"opdat zij materieel bijdragen aan een of meer van de volgende doelstellingen:\"\n\nIn 2012 werd een negende doelstelling toegevoegd: \"Het behoud van de toonaangevende positie van de Verenigde Staten in de luchtvaart en de ruimte door middel van onderzoek en technologische ontwikkeling met betrekking tot bijbehorende fabricageprocessen.\"\n\nDe wet schafte het National Advisory Committee for Aeronautics (NACA) af en droeg diens activiteiten en middelen over aan NASA, met ingang van 1 oktober 1958. De wet creëerde ook een Civilian-Military Liaison Committee, met als doel de civiele en militaire ruimtetoepassingen te coördineren en NASA en het Department of Defense \"volledig en actueel op de hoogte te houden\" van elkaars ruimteactiviteiten. Tot op de dag van vandaag heeft de Verenigde Staten gecoördineerde, maar aparte militaire en civiele ruimteprogramma's, waarbij een groot deel van het eerstgenoemde betrokken is bij het lanceren van militaire en surveillancevaartuigen en, vóór het Verdrag inzake het gedeeltelijke verbod van kernproeven, het plannen van tegenmaatregelen tegen de verwachte lancering van kernkoppen in de ruimte door de Sovjet-Unie.\n\nBovendien bracht de nieuwe wet uitgebreide wijzigingen aan in de octrooiwet en bepaalde dat zowel uitvindingen van werknemers als innovaties van particuliere aannemers die tot stand kwamen door ruimtevaart, onderworpen zouden zijn aan overheidseigendom. Door de overheid de exclusieve aanbieder van ruimtetransport te maken, ontmoedigde de wet effectief de particuliere ontwikkeling van ruimtevaart. Deze situatie duurde voort totdat de wet werd gewijzigd door de Commercial Space Launch Act van 1984, die werd aangenomen om civiel gebruik van NASA-systemen bij het lanceren van ruimtevaartuigen toe te staan.\n\nDe zin \"Wij kwamen in vrede voor de hele mensheid\", die is gegraveerd op een plaquette die door de bemanning van Apollo 11 op de maan is achtergelaten, is afgeleid van de verklaring van het beleid en het doel van NASA in de wet: De Congres verklaart hierbij dat het het beleid van de Verenigde Staten is dat activiteiten in de ruimte gewijd moeten zijn aan vreedzame doeleinden ten bate van de hele mensheid.\n\nDe wet is later gewijzigd om genderbias te verwijderen, zodat deze beleidsverklaring nu luidt: Wijding van ruimteactiviteiten aan vreedzame doeleinden ten bate van de hele mensheid. -- Het Congres verklaart dat het het beleid van de Verenigde Staten is dat activiteiten in de ruimte gewijd moeten zijn aan vreedzame doeleinden ten bate van de hele mensheid."
] | 56 |
Dunkirk (film uit 2017) is niet opgenomen op IMAX 65 mm of 65 mm grootbeeldfilmmateriaal.
|
[
"IMAX",
"16_mm_film",
"Imperial_Theater,_Copenhagen",
"70_mm_Grandeur_film",
"Dunkirk_(1958_film)",
"List_of_IMAX_venues",
"Widescreen"
] |
[
"Dunkirk (film, 2017)\nDunkirk is een aankomende Engelstalige oorlogsfilm geschreven, medegeproduceerd en geregisseerd door Christopher Nolan. De film speelt zich af tijdens de Tweede Wereldoorlog en gaat over de evacuatie van Duinkerken. Het is een coproductie tussen Nederland, het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk en de Verenigde Staten. Nolan schreef het verhaal met de bedoeling het vanuit drie perspectieven te vertellen – de lucht, het land en de zee. Er is gestreefd naar spanning die puur door details wordt gecreëerd, aangezien het script weinig dialoog bevat. De opnames begonnen op 23 mei 2016 in Duinkerken, Frankrijk, en werden geschoten op IMAX 65 mm en 65 mm grootbeeldfilm door cameraman Hoyte van Hoytema. Dunkirk staat gepland voor release op 21 juli 2017 in IMAX."
] |
[
"IMAX\nIMAX is een 70 mm filmformaat en een reeks bioscoopprojectiestandaarden die eind jaren 60 en begin jaren 70 in Canada werden ontwikkeld door Graeme Ferguson, Roman Kroitor, Robert Kerr en William C. Shaw. IMAX heeft de capaciteit om beelden op te nemen en weer te geven die veel groter en scherper (gedetailleerder) zijn dan conventionele filmsystemen. Sinds 2002 zijn sommige speelfilms geconverteerd (of opgewaardeerd) naar IMAX-formaat voor vertoning in IMAX-bioscopen, en sommige zijn ook gedeeltelijk in IMAX opgenomen. IMAX is het meest gebruikte systeem voor filmvertoningen in speciale locaties. In juni 2016 waren er 1102 IMAX-bioscopen in 69 landen.",
"16 mm film\n16 mm film is een historisch populaire en economische filmmaat. 16 mm verwijst naar de breedte van de film, met andere gangbare filmmaten waaronder 8 en 35 mm. Het wordt over het algemeen gebruikt voor niet-theatrale (bijv. industriële, educatieve) filmmaken of voor lowbudget films. Het bestond ook enkele decennia lang als een populair amateur- of thuisfilmformaat, naast 8 mm film en later Super 8 film. In 1923 bracht Eastman Kodak de eerste 16 mm \"outfit\" uit, bestaande uit een camera, projector, statief, scherm en splicer voor $ 335. RCA-Victor introduceerde in 1932 een 16 mm geluidsfilm projector en ontwikkelde een optische geluidsfilm 16 mm camera, uitgebracht in 1935.",
"Imperial Theater, Kopenhagen\nImperial heeft het grootste enkele scherm in Noord-Europa met 1002 zitplaatsen, wat tevens het grootste scherm ter wereld is met Dolby Atmos. Het behoort tot de beste bioscopen in Kopenhagen en is meestal de aangewezen plek voor filmliefhebbers in de Deense hoofdstad. Imperial is eigendom van Nordisk Film en is gelegen nabij station Vesterport. Het heeft verschillende renovaties ondergaan, waarvan de laatste in september 2013 werden voltooid toen Dolby Atmos werd geïnstalleerd. Het is een van de weinige grote bioscopen in Kopenhagen die nog steeds 70 mm film kan projecteren, en tevens de enige die 4K in 3D kan projecteren.",
"70 mm Grandeur-film\n70 mm Grandeur-film, ook wel Fox Grandeur of Grandeur 70 genoemd, is een 70mm breedbeeldfilmformaat ontwikkeld door de Fox Film Corporation en op kleine schaal commercieel gebruikt in 1929-1931. Het was een voorloper van het Todd-AO 70mm-systeem dat in 1955 werd geïntroduceerd en vandaag de dag nog steeds beperkt in gebruik is ( zij het met aanzienlijke aanpassingen).",
"Dunkirk (film, 1958)\nDunkirk is een Britse oorlogsfilm uit 1958, geregisseerd door Leslie Norman en met in de hoofdrollen John Mills, Richard Attenborough en Bernard Lee. De film is gebaseerd op twee romans: <i>The Big Pick-Up</i> van Elleston Trevor en <i>Dunkirk</i> van Lt. Col. Ewan Hunter en Maj. J. S. Bradford.",
"Lijst van IMAX-locaties\nDit is een lijst van wereldwijde IMAX-locaties. De IMAX-bioscopen die op deze pagina worden vermeld zijn Digital 3D, behalve die welke worden aangemerkt als 15/70 mm, Laser, of Dual Projection (die zowel 15/70 mm als digitale mogelijkheden hebben). Digital 3D IMAX-bioscopen gebruiken twee 2K-resolutie projectoren met xenon lichtbronnen, gebruiken lineair gepolariseerde 3D-brillen en kunnen beeldverhoudingen tot 1.89:1 weergeven. 15/70 mm locaties gebruiken 70 mm film projectoren, waarbij de film horizontaal door de projector(en) loopt, waarbij elk frame 15 perforaties breed is. 3D-presentaties worden getoond met behulp van twee projectoren en ofwel lineair gepolariseerde of LCD-sluiterbrillen. Deze locaties kunnen beeldverhoudingen tot 1.43:1 weergeven. IMAX met Laser locaties gebruiken twee 4K-resolutie digitale projectoren met laser lichtbronnen, waarbij 3D-content gebruik maakt van Dolby 3D golflengte multiplexing visualisatie. Ze kunnen beeldverhoudingen tot 1.43:1 weergeven.",
"Breedbeeld\nBreedbeelde beelden zijn diverse beeldverhoudingen die worden gebruikt in film, televisie en computerschermen. In film is een breedbeeldfilm elke filmopname met een breedte-hoogteverhouding groter dan de standaard Academy-beeldverhouding van 1.37:1 die door 35mm-film wordt geboden. Voor televisie was de oorspronkelijke beeldverhouding voor uitzendingen 4:3 (1.33:1). Tussen de jaren 90 en het begin van de jaren 2000 (in een verschillend tempo in westerse landen) kwamen 16:9 (1.78:1) tv-schermen in brede toepassing. Ze worden meestal gebruikt in combinatie met high-definition televisie (HDTV)-ontvangers, of Standard-Definition (SD) dvd-spelers en andere digitale televisiebronnen. Bij computerschermen worden beeldverhoudingen breder dan 4:3 ook breedbeeld genoemd. Breedbeeldcomputerschermen hadden voorheen een beeldverhouding van 16:10, maar hebben nu meestal een beeldverhouding van 16:9."
] | 57 |
Wasberen kunnen oplossingen voor taken onthouden.
|
[
"Raccoon_(disambiguation)",
"Tardigrade",
"Time-Place_learning",
"Dog_intelligence",
"Fish_intelligence",
"Short-term_memory",
"Animal_cognition"
] |
[
"Wasbeer\nDe wasbeer ( -LSB- rəˈkuːn -RSB- of -LSB- USræˈkuːn -RSB- , *Procyon lotor*), soms gespeld als racoon, ook bekend als de gewone wasbeer, Noord-Amerikaanse wasbeer, noordelijke wasbeer en in de omgangstaal als coon, is een middelgroot zoogdier dat van nature voorkomt in Noord-Amerika. De wasbeer is de grootste van de procyonidenfamilie, met een lichaamslengte van 40 tot en een lichaamsgewicht van 3,5 tot. Zijn grijsachtige vacht bestaat voornamelijk uit dichte ondervacht die hem isoleert tegen koud weer. Twee van de meest kenmerkende kenmerken van de wasbeer zijn zijn extreem behendige voorpoten en zijn gezichtsmasker, die thema's zijn in de mythologie van verschillende inheemse Amerikaanse etnische groepen. Wasberen staan bekend om hun intelligentie, met studies die aantonen dat ze de oplossing voor taken tot wel drie jaar kunnen onthouden. Het dieet van de omnivore wasbeer, die meestal nachtactief is, bestaat uit ongeveer 40% ongewervelden, 33% plantaardig voedsel en 27% gewervelden. De oorspronkelijke habitats van de wasbeer zijn loof- en gemengde bossen, maar door hun aanpassingsvermogen hebben ze hun verspreidingsgebied uitgebreid naar bergachtige gebieden, kustmoerassen en stedelijke gebieden, waar sommige huiseigenaren ze als ongedierte beschouwen. Als gevolg van ontsnappingen en opzettelijke introducties in het midden van de 20e eeuw, zijn wasberen nu ook verspreid over het vasteland van Europa, de Kaukasus en Japan. Hoewel eerder werd gedacht dat ze solitair waren, is er nu bewijs dat wasberen betrokken zijn bij geslachtspecifieke sociale gedragingen. Verwante vrouwtjes delen vaak een gemeenschappelijk gebied, terwijl niet-verwante mannetjes samenleven in groepen van maximaal vier dieren om hun posities te behouden tegen vreemde mannetjes tijdens het paarseizoen en andere potentiële indringers. De grootte van het leefgebied varieert van 3 ha voor vrouwtjes in steden tot 5000 ha voor mannetjes in prairies. Na een draagtijd van ongeveer 65 dagen worden in het voorjaar twee tot vijf jongen, bekend als \"kits\", geboren. De kits worden vervolgens door hun moeder grootgebracht tot de verspreiding in de late herfst. Hoewel bekend is dat wasberen in gevangenschap ouder dan 20 jaar worden, is hun levensverwachting in het wild slechts 1,8 tot 3,1 jaar. In veel gebieden zijn jacht en aanrijding de twee meest voorkomende doodsoorzaken."
] |
[
"Wasbeer (doorverwijspagina)\nEen wasbeer is een middelgroot zoogdier dat van nature voorkomt in Noord-Amerika, Europa en Azië. De term kan ook breder worden toegepast op elk lid van het geslacht *Procyon* of de familie Procyonidae. Wasbeer of racoon kan ook verwijzen naar:\n\nRacoon (band), een Nederlandse rockband\nWasbeer, Indiana\nWasbeer, Kentucky\neen van verschillende schepen van de Britse Royal Navy\neen van verschillende schepen van de Amerikaanse marine\nRacoon (KAME), een key-exchange management daemon voor internetbeveiliging\nRenault Racoon, een 4x4 voertuig\nRaccoon River, een zijrivier van de Des Moines River in Iowa in de Verenigde Staten\neen andere algemene naam voor de maanvlinder ( *Chaetodon lunula*)",
"Waterbeer\nWaterberen (ook bekend als tardigraden, ruimteberen of mosdiertjes) zijn in water levende, achtpotige, gesegmenteerde micro-dieren. Ze werden voor het eerst ontdekt door de Duitse zoöloog Johann August Ephraim Goeze in 1773. De naam Tardigrada (wat \"langzame stapper\" betekent) werd drie jaar later gegeven door de Italiaanse bioloog Lazzaro Spallanzani. Ze zijn overal gevonden, van bergtoppen tot de diepzee, moddervulkanen en van tropische regenwouden tot Antarctica.\n\nWaterberen behoren tot de meest veerkrachtige dieren die bekend zijn: ze kunnen extreme omstandigheden overleven die voor bijna alle andere bekende levensvormen snel dodelijk zouden zijn. Ze kunnen temperatuurbereiken van 1 K (dichtbij het absolute nulpunt) tot ongeveer 420 K gedurende enkele minuten weerstaan, drukken ongeveer zes keer groter dan die in de diepste oceanische troggen, ioniserende straling met doses honderden keren hoger dan de dodelijke dosis voor een mens, en het vacuüm van de ruimte. Ze kunnen meer dan 30 jaar zonder voedsel of water, uitdrogen tot het punt dat ze 3% of minder water bevatten, om vervolgens te rehydrateren, te foerageren en zich voort te planten. Waterberen die in barre omstandigheden leven, ondergaan een jaarlijks proces van cyclomorfose.\n\nZe worden niet beschouwd als extremofiel omdat ze niet aangepast zijn om deze omstandigheden te exploiteren. Dit betekent dat hun kans op sterfte toeneemt naarmate ze langer worden blootgesteld aan de extreme omgevingen, terwijl echte extremofielen gedijen in een fysiek of geochemisch extreme omgeving die de meeste andere organismen zou schaden.\n\nGewoonlijk zijn waterberen ongeveer 0,5 mm lang als ze volgroeid zijn. Ze zijn kort en plomp met vier paar poten, elk met vier tot acht klauwen, ook wel \"schijven\" genoemd. De eerste drie paar poten zijn ventrolateraal gericht en zijn het belangrijkste middel van voortbeweging, terwijl het vierde paar posterieur is gericht op het terminale segment van de romp en voornamelijk wordt gebruikt om het substraat vast te grijpen. Waterberen komen veel voor in mossen en korstmossen en voeden zich met plantencellen, algen en kleine ongewervelden. Bij het verzamelen kunnen ze onder een zeer zwakke microscoop worden bekeken, waardoor ze toegankelijk zijn voor studenten en amateurwetenschappers.\n\nWaterberen vormen het phylum Tardigrada, onderdeel van het superphylum Ecdysozoa. Het is een oude groep, met fossielen die dateren uit 530 miljoen jaar geleden, in het Cambrium. Ongeveer 1150 soorten waterberen zijn beschreven. Waterberen zijn over de hele wereld te vinden, van de Himalaya (boven 6000 m), tot de diepzee (onder 4000 m) en van de poolgebieden tot de evenaar.",
"Tijd-plaats leren\nTijd-plaats leren (TPL) is het proces waarbij dieren gebeurtenissen (bijv. het vinden van voedsel, het tegenkomen van een predator) koppelen aan zowel de locatie als het tijdstip van voorkomen. Het stelt hen in staat te beslissen welke locaties te bezoeken of te vermijden op basis van eerdere ervaringen en kennis van het huidige tijdstip van de dag. TPL laat dieren vermoedelijk toe hun kansen te maximaliseren om middelen (voedsel, partners) te vinden en roofdieren te vermijden, waardoor de overlevingskansen toenemen. TPL vereist ruimtelijk geheugen en een tijdsbesef. Dit laatste kan gebaseerd zijn op externe tijdsignalen (Zeitgebers), of intern gegenereerde circadiane ritmes (\"biologische klok\"). TPL kan episodisch geheugen fundamenteel ten grondslag liggen. Het eerste bewijs voor tijd-plaats leren bij dieren kwam van studies in de jaren 1930 bij honingbijen, die getraind konden worden om twee verschillende voederplaatsen te bezoeken, één 's morgens en de andere 's middags. Vervolgwerk in de jaren 1980 toonde aan dat slechts enkele individuen in de kolonie die taak konden leren, en dat deden ze met meer precisie voor de ochtend dan voor de middagvoeding. Honingbijen kunnen ook worden getraind om één visueel patroon te herkennen om 's morgens voedsel te verkrijgen, en een ander patroon om 's middags voedsel te krijgen; wanneer ze tegelijkertijd met beide patronen worden gepresenteerd, kiezen dezelfde bijen het \"ochtend\"-patroon in de ochtend en het \"middag\"-patroon in de middag.\n\nDe neotropische mier Ectatomma ruidum is ook in staat tot tijd-plaats leren. Ze kunnen leren om 's morgens een voederplaats te bezoeken, een andere rond de middag en een derde 's middags. Ze volgen dit spatio-temporele patroon zelfs wanneer voedsel op testdagen wordt achtergehouden. Ze blijven dan gedurende de benaderde duur dat voedsel normaal beschikbaar was op de voederplaats voordat ze op het juiste moment naar de volgende voederplaats gaan. Dit toont aan dat de mieren niet afhankelijk zijn van directe signalen van het voedsel zelf, maar in plaats daarvan een aangeleerde associatie gebruiken tussen dagelijkse tijd en plaats.\n\nBij vissen is tijd-plaats leren aangetoond bij de goudgoudwinde en de inanga. Goudgoudwinden konden worden geleerd om 's morgens in de ene helft van hun aquarium naar voedsel te zoeken, in de andere helft rond de middag en terug naar de eerste helft 's middags. Ze handhaafden dit spatio-temporele patroon zelfs wanneer voedsel op testdagen werd achtergehouden. Het spatio-temporele patroon verschoof ook geleidelijk over meerdere dagen wanneer de dag-nachtcyclus plotseling 6 uur eerder werd verschoven, zoals typerend is voor circadiane ritmes. Inangas konden worden geleerd om 's morgens in de ene helft van hun aquarium naar voedsel te zoeken en in de andere helft 's middags, zelfs op testdagen wanneer voedsel werd achtergehouden; ze konden echter niet worden geleerd om de ene helft 's morgens en de andere helft 's middags te vermijden als reactie op gesimuleerde aanvallen door een reiger.\n\nBij vogels is tijd-plaats leren bevestigd bij tuinfluiters, spreeuwen, wevers en duiven. Tuinfluiters konden leren vier kamers binnen een grote volière te bezoeken, één tijdens elk kwart van een dag. Het kostte hen slechts 11 dagen om met 70% nauwkeurigheid te leren de juiste kamer op het juiste tijdstip van de dag te bezoeken om voedsel te krijgen. Het spatio-temporele patroon van bezoeken werd vervolgens gehandhaafd, zelfs wanneer voedsel op alle tijden in alle kamers beschikbaar werd gesteld. Net als bij circadiane ritmes van activiteit, verschoof het spatio-temporele patroon van kamerbezoeken geleidelijk over meerdere dagen na een 6-uurs vooruitgang van de dag-nachtcyclus, en het liep vrij met een niet-24-uurs periodiciteit gedurende maximaal 6 dagen wanneer de vogels werden geplaatst onder constant 24-uurs zwak licht en constante voedselbeschikbaarheid. Spreeuwen kunnen soortgelijke patronen vertonen, met vrije runs tot 11 dagen in constant zwak licht. De insectenetende wevervogel Ploceus bicolor kan ook leren vier voederkamers te associëren met vier voedertijden, en hij handhaaft het juiste spatio-temporele patroon, zelfs wanneer een van de kamers op testdagen wordt geblokkeerd (de vogel wacht dan op de volgende voedertijd en bezoekt de daarvoor geschikte kamer); het blokkeren van kamers verstoort echter het spatio-temporele patroon bij de granivore wevervogel Euplectes hordaceus, wat suggereert dat tijd-plaats leren sterker kan zijn bij soorten waarbij voedsel in de natuur waarschijnlijker spatio-temporeel varieert (zoals het geval is voor insecten, in tegenstelling tot graan). Ten slotte kunnen duiven leren op de ene toets te pikken om 's morgens voedsel te krijgen en op een andere toets 's middags, en ze handhaven dit patroon gedurende vier dagen in constant licht.\n\nLaboratoriumratten zijn geleerd om 's morgens de ene arm van een doolhof te betreden en de andere 's middags, hoewel slechts 63% van de dieren het criterium van negen juiste keuzes over tien opeenvolgende proeven kon bereiken. In een protocol dat niet gebaseerd is op voedselverwerving, konden ratten die in een tank zwommen, de locatie van een rustplatform 's morgens leren en een ander 's middags. Andere studies hebben echter geen bewijs gevonden voor tijd-plaats leren bij ratten. De resultaten van tijd-plaats testen met ratten lijken af te hangen van welke gedragingen worden gemeten om het leren te beoordelen, en van de (soms te lage) kosten van het niet goed presteren.\n\nGeconfronteerd met de keuze om op drie verschillende tijdstippen van de dag een van de drie armen te betreden, kunnen laboratoriummuizen leren welke arm ze op het juiste moment moeten betreden, hetzij om voedsel te verkrijgen (een positieve versterking) of om een milde elektrische schok te vermijden (een negatieve versterking).",
"Hondenintelligentie\nHondenintelligentie of hondencognitie is het proces bij honden van het verwerven, opslaan in het geheugen, ophalen, combineren, vergelijken en gebruiken van informatie en conceptuele vaardigheden in nieuwe situaties. Studies hebben aangetoond dat honden veel gedragingen vertonen die geassocieerd worden met intelligentie. Ze hebben geavanceerde geheugenvaardigheden. Een bordercollie, \"Chaser\", leerde bijvoorbeeld de namen van meer dan 1000 objecten en haalde deze op via verbale commando's. Honden kunnen dergelijke geheugenvaardigheden gebruiken om gevolgtrekkingen te maken, en een bordercollie genaamd Rico leerde de namen van meer dan 200 voorwerpen en leidde vervolgens de namen van nieuwe voorwerpen af door uitsluiting. Dat wil zeggen, hij identificeerde en haalde die nieuwe voorwerpen onmiddellijk op en ook 4 weken na de eerste blootstelling. Honden zijn in staat om menselijke lichaamstaal zoals gebaren en wijzen te lezen en er op gepaste wijze op te reageren, en om menselijke spraakcommando's te begrijpen. Honden demonstreren een theory of mind door zich te bezighouden met misleiding.",
"Visintelligentie\nVisintelligentie is \"...het resultaat van het proces van het verwerven, opslaan in het geheugen, ophalen, combineren, vergelijken en gebruiken in nieuwe contexten van informatie en conceptuele vaardigheden\", zoals dat van toepassing is op vissen. Volgens Culum Brown van de Macquarie Universiteit: \"Vissen zijn intelligenter dan ze lijken. Op veel gebieden, zoals geheugen, evenaren of overtreffen hun cognitieve vermogens die van 'hogere' gewervelden, inclusief niet-menselijke primaten.\" Vissen houden records voor de relatieve hersengewichten van gewervelden. De meeste gewervelde soorten hebben vergelijkbare hersenen-lichaamsmassa ratio's. De diepzeebathypelagische beenvis, *Psychrolutes microporos*, heeft de kleinste ratio van alle bekende gewervelden. Aan de andere kant heeft de elektrogene olifantsneusvis, een Afrikaanse zoetwatervis, een van de grootste hersenen-lichaamsgewicht ratio's van alle bekende gewervelden (iets hoger dan bij mensen) en de hoogste hersenen-lichaamszuurstofverbruiksratio van alle bekende gewervelden (drie keer zo hoog als bij mensen).",
"Kortetermijngeheugen\nKortetermijngeheugen (ook wel 'primair' of 'actief geheugen' genoemd) is het vermogen om een kleine hoeveelheid informatie gedurende een korte periode in gedachten te houden, maar niet te manipuleren, in een actieve, gemakkelijk toegankelijke staat. De duur van het kortetermijngeheugen (wanneer repetitie of actief onderhoud wordt voorkomen) wordt geschat op enkele seconden. De meest geciteerde capaciteit is Het Magische Getal Zeven, Plus of Min Twee (wat vaak wordt aangeduid als de Wet van Miller), ondanks het feit dat Miller zelf verklaarde dat het cijfer bedoeld was als \"weinig meer dan een grap\" (Miller, 1989, pagina 401) en dat Cowan (2001) aantoonde dat een realistischer cijfer 4 ± 1 eenheden is. Daarentegen kan het langetermijngeheugen een onbeperkte hoeveelheid informatie opslaan. Kortetermijngeheugen moet worden onderscheiden van werkgeheugen, dat verwijst naar structuren en processen die worden gebruikt voor het tijdelijk opslaan en manipuleren van informatie (zie details hieronder).",
"Dierlijke cognitie\nDierlijke cognitie beschrijft de mentale capaciteiten van niet-menselijke dieren en de studie van die capaciteiten. Het vakgebied ontwikkelde zich vanuit de vergelijkende psychologie, inclusief de studie van dierlijke conditionering en leren. Het is ook sterk beïnvloed door onderzoek in de ethologie, gedrags-ecologie en evolutionaire psychologie, en daarom wordt de alternatieve naam cognitieve ethologie soms gebruikt. Veel gedragingen die geassocieerd worden met de term dierlijke intelligentie vallen ook onder dierlijke cognitie. Onderzoekers hebben dierlijke cognitie onderzocht bij zoogdieren (met name primaten, walvisachtigen, olifanten, honden, katten, paarden, vee, wasberen en knaagdieren), vogels (inclusief papegaaien, kraaiachtigen en duiven), reptielen (hagedissen en slangen), vissen en ongewervelden (inclusief koppotigen, spinnen en insecten)."
] | 58 |
Sophie Turner is een Amerikaanse actrice.
|
[
"Sophie_Turner_(disambiguation)",
"Sophie_Rundle",
"Sophie_Alexander",
"Debbie_Turner",
"Sophie_Turner_Laing",
"Lacey_Turner",
"Stephen_Barker_Turner"
] |
[
"Sophie Turner\nSophie Turner (geboren 21 februari 1996) is een Engelse actrice. Turner maakte haar professionele acteerdebuut als Sansa Stark in de HBO fantasy televisieserie Game of Thrones (2011 – heden), waarmee ze internationale bekendheid en lovende kritieken kreeg. Voor haar vertolking ontving ze vier nominaties voor de Screen Actors Guild Award voor Uitstekende Prestaties door een Ensemble in een Dramaserie, evenals een Young Artist Award nominatie voor Beste Jonge Bijrolspeelster in een TV-serie. Turner speelde ook in de televisiefilm The Thirteenth Tale (2013) en maakte haar speelfilmdebuut in Another Me (2013). Ze speelde ook in de actiefilm-komedie Barely Lethal (2015) en vertolkte Jean Grey/Phoenix in de X-Men filmserie."
] |
[
"Sophie Turner (doorverwijspagina)\nSophie Turner is een Engelse actrice. Sophie Turner kan ook verwijzen naar: Sophie Turner (model) (geboren 1984), Australisch model en reality-tv-persoonlijkheid Sophie Turner Laing (geboren 1960), Britse zakenvrouw",
"Sophie Rundle\nSophie Rundle (geboren 21 april 1988) is een Engelse actrice, het best bekend voor haar rol als Ada Shelby in de historische misdaaddramaserie Peaky Blinders van BBC One, als codebreker Lucy in de ITV-dramaserie The Bletchley Circle, en als Labia in de Brits/Amerikaanse televisiesitcom Episodes. Ze speelt ook Alice in de Sky 1 dramaserie Jamestown uit 2017.",
"Sophie Alexander\nSophie Alexander (geboren als Sophie Alexander Katz op 20 mei 1978 in Mexico-Stad, Mexico) is een Mexicaanse actrice.",
"Debbie Turner\nDebbie Turner (geboren 5 september 1956) is een Amerikaanse actrice en voormalig kindster die de rol van Marta von Trapp speelde in de film The Sound of Music.",
"Sophie Turner Laing\nSophie Turner Laing (geboren 7 september 1960) is een Britse zakenvrouw en mediabedrijfsleider. Sinds december 2014 is zij Chief Executive Officer van Endemol Shine Group, een wereldwijde producent en distributeur van content. Voordat zij haar huidige functie bekleedde, bekleedde zij een aantal senior posities bij Sky in het Verenigd Koninkrijk, waaronder Directeur Films en Managing Director Content. Eerder werkte zij voor de BBC als waarnemend Directeur Televisie en was zij, samen met Peter Orton, medeoprichter van HiT Entertainment.",
"Lacey Turner\nLacey Amelia Turner (geboren 28 maart 1988) is een Britse actrice. Ze is vooral bekend van haar werk in *Bedlam*, *Switch*, en haar vertolking van de rol van Stacey Slater in de BBC soap opera *EastEnders*, een rol waarvoor ze 34 prijzen heeft gewonnen. Ze heeft meer British Soap Awards gewonnen dan welke andere acteur in welke soap dan ook, en op 17-jarige leeftijd was ze de jongste persoon ooit die de prijs 'Beste Actrice' won, een prijs die ze vervolgens nog vier keer won. In 2013 speelde ze ook in de televisiefilm *Our Girl*, die in 2014 een volledige serie werd.",
"Stephen Barker Turner\nStephen Barker Turner (geboren 27 juni 1968) is een Amerikaanse acteur voor het toneel, de televisie en film."
] | 59 |
Babe Ruth was een speler van de New York Yankees.
|
[
"Babe_Ruth_League",
"1932_World_Series",
"The_Babe",
"Yankees–Red_Sox_rivalry",
"1936_World_Series",
"List_of_New_York_Yankees_in_the_Baseball_Hall_of_Fame",
"1925_New_York_Yankees_season"
] |
[
"Babe Ruth\nGeorge Herman ``Babe'' Ruth Jr. (6 februari 1895 – 16 augustus 1948) was een Amerikaanse professionele honkbalspeler wiens carrière in de Major League Baseball (MLB) zich uitstrekte over 22 seizoenen, van 1914 tot en met 1935. Bijgenaamd ``The Bambino'' en ``The Sultan of Swat'', begon hij zijn MLB-carrière als een ster linkshandige werper voor de Boston Red Sox, maar bereikte zijn grootste roem als een slagvaardige outfielder voor de New York Yankees. Ruth vestigde vele MLB slaggemiddelde (en enkele werp) records, waaronder carrière homeruns (714), runs batted in (RBIs) (2.213), bases on balls (2.062), slugging percentage (.6897), en on-base plus slugging (OPS) (1.164); de laatste twee staan nog steeds. Ruth wordt beschouwd als een van de grootste sporthelden in de Amerikaanse cultuur en wordt door velen beschouwd als de grootste honkbalspeler aller tijden. In 1936 werd Ruth gekozen in de Baseball Hall of Fame als een van de ``eerste vijf'' inaugurele leden.\n\nOp zevenjarige leeftijd werd Ruth naar St. Mary's Industrial School for Boys gestuurd, een verbeteringschool waar hij levenslessen en honkbalvaardigheden leerde van Brother Matthias Boutlier van de Christian Brothers, de disciplinarius van de school en een bekwame honkbalspeler. In 1914 tekende Ruth om minor league honkbal te spelen voor de Baltimore Orioles, maar werd al snel verkocht aan de Red Sox. Tegen 1916 had hij een reputatie opgebouwd als een uitstekende werper die soms lange homeruns sloeg, een prestatie die ongebruikelijk was voor elke speler in het dead-ball tijdperk voor 1920. Hoewel Ruth tweemaal 23 wedstrijden in een seizoen won als werper en lid was van drie World Series kampioensteams met Boston, wilde hij elke dag spelen en kreeg toestemming om over te stappen naar outfielder. Met regelmatige speeltijd verbrak hij het MLB single-season homerun record in 1919.\n\nNa dat seizoen verkocht Red Sox eigenaar Harry Frazee Ruth aan de Yankees te midden van controverse. De ruil voedde Boston's daaropvolgende 86-jarige kampioenschapsdroogte en populariseerde het bijgeloof van de ``Curse of the Bambino''. In zijn 15 jaar bij New York hielp Ruth de Yankees zeven American League (AL) kampioenschappen en vier World Series kampioenschappen te winnen. Zijn grote swing leidde tot escalerende homerun totalen die niet alleen fans naar het honkbalveld trokken en de populariteit van de sport verhoogden, maar ook hielpen het live-ball tijdperk van honkbal in te luiden, waarin het evolueerde van een low-scoring spel van strategie naar een sport waar de homerun een belangrijke factor was. Als onderdeel van de geprezen ``Murderer's Row'' opstelling van 1927 sloeg Ruth 60 homeruns, waarmee hij zijn MLB single-season record verlengde. Hij ging in 1935 met pensioen na een korte periode bij de Boston Braves. Tijdens zijn carrière leidde Ruth de AL in homeruns tijdens een seizoen twaalf keer.\n\nRuth's legendarische kracht en charismatische persoonlijkheid maakten hem tot een grotere-dan-het-leven figuur in de Roaring Twenties. Tijdens zijn carrière was hij het doelwit van intense pers- en publieke aandacht voor zijn honkbalexploits en zijn buitenveld neigingen tot drinken en vrouwenversiering. Zijn vaak roekeloze levensstijl werd getemperd door zijn bereidheid om goed te doen door kinderen in ziekenhuizen en weeshuizen te bezoeken. Na zijn pensionering als speler werd hem een baan als manager in het honkbal geweigerd, hoogstwaarschijnlijk vanwege slecht gedrag tijdens delen van zijn spelerscarrière. In zijn laatste jaren maakte Ruth veel publieke optredens, vooral ter ondersteuning van de Amerikaanse inspanningen in de Tweede Wereldoorlog. In 1946 werd hij ziek met kanker en stierf twee jaar later."
] |
[
"Babe Ruth League\nDe Babe Ruth League is een internationale jeugdhonkbal- en softbalcompetitie gevestigd in Hamilton, New Jersey, vernoemd naar George Herman ``Babe'' Ruth. Het moederprogramma, Babe Ruth League, Incorporated, is een non-profit, belastingvrije organisatie. De Babe Ruth League is gestaag gegroeid van zijn eerste competitie met 10 teams in Hamilton Township, New Jersey, tot zijn huidige gecombineerde omvang van ruim een miljoen spelers in meer dan 60.000 teams in meer dan 11.000 competities en meer dan 1,9 miljoen vrijwilligers. De Babe Ruth League bestaat uit vijf divisies: Cal Ripken Baseball (leeftijden 4 – 12), Babe Ruth Baseball (leeftijden 13 – 18), Babe Ruth Softball (leeftijden 4 – 18), Bambino Buddy Ball (leeftijden 5 – 20), en Xtreme Fastpitch (leeftijden 6 – 18). Honkbal Hall of Fame-leden die in de Babe Ruth League speelden zijn onder andere Carl Yastrzemski, Joe Morgan, Jim Palmer, Rod Carew, George Brett, Nolan Ryan, Cal Ripken Jr., Frank Thomas, Randy Johnson, John Smoltz en Mike Piazza.",
"Wereldserie 1932\nDe Wereldserie van 1932 werd in vier wedstrijden gewonnen door de New York Yankees, kampioen van de American League, tegen de Chicago Cubs, kampioen van de National League. Het meest opmerkelijke moment was verreweg Babe Ruths vermeende 'aangekondigde' homerun, in zijn tiende en laatste Wereldserie. De serie werd gekenmerkt door heftige discussies tussen beide teams, waardoor de sfeer al voor de Wereldserie op scherp stond. Een recordaantal van 13 toekomstige Hall of Famers speelden in deze Serie, die ook de eerste was waarin beide teams uniformen droegen met nummers op de rug van de shirts.",
"The Babe\nThe Babe is een Amerikaanse biografische dramafilm uit 1992 over het leven van de beroemde honkbalspeler Babe Ruth, die wordt gespeeld door John Goodman. De film werd geregisseerd door Arthur Hiller, geschreven door John Fusco en uitgebracht in de Verenigde Staten op 17 april 1992.",
"Yankees-Red Sox rivaliteit\nDe Yankees-Red Sox rivaliteit is een rivaliteit in de Major League Baseball (MLB) tussen de New York Yankees en de Boston Red Sox. De twee teams hebben meer dan 100 seizoenen in de American League (AL) van de MLB gespeeld en hebben sindsdien een van de meest felle rivaliteiten in de sport ontwikkeld. In 1919 verkocht Red Sox-eigenaar Harry Frazee sterspeler Babe Ruth aan de Yankees, wat gevolgd werd door een periode van 86 jaar waarin de Red Sox geen World Series wonnen. Dit leidde tot de popularisering van een bijgeloof bekend als de \"Vloek van de Bambino\", wat een van de meest bekende aspecten van de rivaliteit was. De rivaliteit is vaak een heet hangijzer, vooral in de thuisregio van beide teams, het noordoosten van de Verenigde Staten. Tot het seizoen 2014 was elk seizoen in de postseason een van beide AL East-rivalen te zien sinds de invoering van het wild-card-formaat en de resulterende extra Division Series; ze hebben elkaar drie keer in de AL Championship Series ontmoet. De Yankees wonnen twee keer, in 1999 en 2003; terwijl de Red Sox wonnen in 2004. Daarnaast hebben de teams twee keer de laatste reguliere seizoenserie van een seizoen gespeeld om de league-titel te beslissen, in (toen de Red Sox wonnen) en (toen de Yankees wonnen). De Yankees en de Red Sox eindigden gelijk in ; vervolgens wonnen de Yankees een spraakmakende tie-breaker wedstrijd voor de divisietitel. De gelijkstand op de eerste plaats kwam nadat de Red Sox meer dan halverwege het seizoen een voorsprong van 14 wedstrijden op de Yankees hadden gehad. Evenzo verloren de Yankees in de AL Championship Series van 2004 uiteindelijk een best-of-7 serie nadat ze met 3-0 voorstonden. De comeback van de Red Sox was de enige keer in de geschiedenis van het honkbal dat een team terugkwam van een 0-3 achterstand om een serie te winnen. De Red Sox wonnen vervolgens de World Series, waarmee de 86 jaar oude vloek effectief werd beëindigd. De Yankees-Red Sox wedstrijd wordt door sommige sportjournalisten beschouwd als de grootste rivaliteit in de sport. Wedstrijden tussen de twee teams genereren vaak aanzienlijke belangstelling en krijgen uitgebreide media-aandacht, waaronder uitzendingen op nationale televisie. Veel nationale netwerken, waaronder ESPN en Fox Sports, zenden de wedstrijden in het weekend uit. Yankees-Red Sox wedstrijden zijn enkele van de meest bekeken MLB-wedstrijden elk seizoen. Buiten het honkbal heeft de rivaliteit tussen de twee teams geleid tot geweld tussen fans, samen met aandacht van politici en andere atleten.",
"Wereldserie 1936\nDe Wereldserie van 1936 was een wedstrijd tussen de New York Yankees en de New York Giants, waarbij de Yankees in zes wedstrijden wonnen en hun vijfde kampioenschap behaalden. De Yankees speelden hun eerste Wereldserie zonder Babe Ruth en hun eerste met Joe DiMaggio. Ruth was na het seizoen van 1934 door de Yankees ontslagen. Hij ging in 1935 met pensioen als lid van de Boston Braves.",
"Lijst van New York Yankees in de Baseball Hall of Fame\nDe New York Yankees zijn een Major League Baseball team gevestigd in The Bronx, New York. Het team speelt in de East Division van de American League. Opgericht in 1901 als de Baltimore Orioles, verhuisde het team in 1903 naar New York. In totaal hebben 56 spelers, managers en executives (waarvan 22 zijn opgenomen als Yankees) in de National Baseball Hall of Fame and Museum, plus zes omroepen die de Ford C. Frick Award van de Hall hebben ontvangen, een deel of hun hele professionele carrière bij de Yankees doorgebracht.",
"Seizoen 1925 van de New York Yankees\nHet seizoen 1925 van de New York Yankees was het 23e seizoen van het team in New York en het 25e in totaal. Het team eindigde met een record van 69-85, op de 7e plaats, 30 wedstrijden achter de Washington Senators. New York werd geleid door Miller Huggins. De Yankees speelden in Yankee Stadium. Alle leden van dit team zijn inmiddels overleden. Dit seizoen werd gekenmerkt door Babe Ruths \"buikpijn\" die hem een groot deel van het seizoen aan de kant hield. Het was de laagste finish van de club, zowel qua percentage als qua plaats in de rangschikking, sinds hun 7e plaats in 1913. Het was ook de eerste keer dat ze onder de .500 eindigden sinds 1918. De Yankees zouden zich herpakken en het zou 40 jaar duren voordat ze weer onder de .500 zouden eindigen."
] | 60 |
In 2014 kwam Holiday: A Soldier Is Never Off Duty uit.
|
[
"The_Best_Man_Holiday",
"Holidays_(2016_film)",
"The_November_Man",
"One_Soldier",
"No_Tears_for_the_Dead",
"A_Holiday_to_Remember",
"An_Act_of_War"
] |
[
"Holiday: Een Soldaat Is Nooit Buiten Dienst\nHoliday: Een Soldaat Is Nooit Buiten Dienst is een Indiase actiefilm uit 2014, geschreven en geregisseerd door A. R. Murugadoss en geproduceerd door Vipul Shah. Akshay Kumar en Sonakshi Sinha spelen de hoofdrollen, samen met Farhad als antagonist in zijn Bollywooddebuut en Govinda in een speciale bijrol. Het is een remake van Murugadoss' eigen succesvolle Tamilfilm Thuppakki (2012). De film werd uitgebracht op 6 juni 2014 en werd de grootste netto-opbrenger van de eerste helft van 2014. Akshay Kumar werd genomineerd voor een Filmfare Award voor Beste Acteur op de 60e Filmfare Awards."
] |
[
"The Best Man Holiday\nThe Best Man Holiday is een Amerikaanse komische dramafilm uit 2013, geschreven en geregisseerd door Malcolm D. Lee. Het is het vervolg op de film uit 1999, The Best Man. De film werd op 15 november 2013 uitgebracht door Universal Pictures. De hoofdrollen worden vertolkt door Morris Chestnut, Taye Diggs, Regina Hall, Terrence Howard, Sanaa Lathan, Nia Long, Harold Perrineau, Monica Calhoun en Melissa De Sousa, die hun rollen uit de film van 1999 hernemen, samen met de bijrollen.",
"Holidays (film uit 2016)\nHolidays is een Amerikaanse horroranthologiefilm uit 2016 over een verzameling subversieve korte horrorfilms, elk geïnspireerd op een ander feest. De regisseurs zijn onder andere Kevin Smith, Gary Shore, Adam Egypt Mortimer, Scott Stewart, Nicholas McCarthy, Dennis Widmyer en Kevin Kolsch, Sarah Adina Smith en Anthony Scott Burns. De film beleefde zijn wereldpremière op het Tribeca Film Festival op 14 april 2016. Vervolgens werd hij op 15 april 2016 uitgebracht via video on demand, voorafgaand aan een beperkte bioscooprelease op 22 april 2016 door Vertical Entertainment.",
"The November Man\nThe November Man is een Brits-Amerikaanse actiefilm uit 2014, een spionagethriller gebaseerd op de roman There Are No Spies van Bill Granger, canoniek het zevende deel in de The November Man-romanserie, gepubliceerd in 1987. De film heeft Pierce Brosnan, Luke Bracey en Olga Kurylenko in de hoofdrollen, met een scenario geschreven door Michael Finch en Karl Gajdusek. De film is geregisseerd door Roger Donaldson, die eerder met Brosnan samenwerkte aan Dante's Peak. De film werd op 27 augustus 2014 in de Verenigde Staten uitgebracht.",
"One Soldier\nOne Soldier is een zwart-wit korte film (30 min) uit 1999, met Steven Wright in de hoofdrol en regie. Sandi Carroll speelt ook mee. De film vertelt het verhaal van een verwarde soldaat (gespeeld door Wright) die gedurende de hele film zijn bizarre gedachten over het leger en oorlog in het algemeen verhaalt, gebruikmakend van Wrights kenmerkende droge humor. Een deel van One Soldier werd gefilmd op Block Island, een eiland voor de kust van Rhode Island. Paarden van een plaatselijke stal op het eiland, Rustic Rides Farm, werden gebruikt voor de scène van Wright met paarden op het strand.",
"Geen Tranen voor de Doden\nGeen Tranen voor de Doden (; letterlijk Huilende Man) is een Zuid-Koreaanse actiefilm uit 2014, geschreven en geregisseerd door Lee Jeong-beom, over een professionele huurmoordenaar (Jang Dong-gun) die worstelt met het doden van zijn laatste doelwit (Kim Min-hee).",
"Een Vakantie om Nooit te Vergeten\nEen Vakantie om Nooit te Vergeten is een tv-film met Connie Sellecca en Randy Travis in de hoofdrollen. Hij ging in première op CBS in 1995. Vanaf 2009 werd hij vertoond in het 25 Days of Christmas-programmeringblok op ABC Family, maar hij maakte in 2010 geen deel meer uit van dit blok. De filmmuziek werd gecomponeerd door Eric Robertson.",
"Een Oorlogsdaad\nEen Oorlogsdaad (oorspronkelijke titel: The Projectionist) is een Amerikaanse thriller uit 2015, geschreven en geregisseerd door Ryan M. Kennedy en geproduceerd door Atit Shah. De film speelt Russ Russo, Natasha Alam, Doug E. Doug, Joseph R. Gannascoli, Robert Miano en Kiowa Gordon. Het verhaal volgt een recent teruggekeerde veteraan die probeert zijn leven weer op te pakken, maar betrokken raakt bij daden die gevaarlijker kunnen zijn dan zijn diensttijd. In februari 2014 meldden Indiewire en Collider.com dat het project de eerste film was die ooit op Kickstarter werd uitgebracht vóór een bioscoop- en Video on Demand-release. De film werd in Noord-Amerikaanse markten uitgebracht op VOD op 31 maart 2015 en op Netflix in juli 2015."
] | 61 |
De best verkochte plug-in elektrische auto ter wereld in 2016 was de Tesla Model S.
|
[
"History_of_plug-in_hybrids",
"Tesla_Roadster",
"BYD_Tang",
"Electric_car",
"Tesla_station",
"List_of_best-selling_automobiles",
"Market_and_sales_of_the_Nissan_Leaf"
] |
[
"Tesla Model S\nDe Tesla Model S is een volledig elektrische vijfdeurs, luxe liftback van volledige afmeting, geproduceerd door Tesla Inc., en geïntroduceerd op 22 juni 2012. Hij behaalde een perfecte 5,0 NHTSA autoveiligheidsrating, en de P100D variant heeft het record voor de snelste acceleratie van elk productievoertuig met een NHRA rollende start naar 60 mph in Motor Trend tests met 2,28 seconden, hoewel andere onafhankelijke tests hem achter de Porsche 918 Spyder hebben geplaatst. Het officiële bereik van het Amerikaanse Environmental Protection Agency (EPA) voor de 2017 Model S 100D, die is uitgerust met een batterijpakket, is 335 mijl, hoger dan elke andere elektrische auto op dat moment. De EPA beoordeelde het energieverbruik van de 2017 90D Model S op 200,9 watt-uur per kilometer (32,33 kWh/100 mijl of 20,09 kWh/100 km) voor een gecombineerd brandstofverbruik van 104 mijl per gallon benzine-equivalent (of). In 2016 heeft Tesla het ontwerp van de Model S bijgewerkt om nauw overeen te komen met dat van de Model X. De volgende versies zijn beschikbaar: 75, 75D, 90D, 100D en P100D. Eigenaren van de eerdere 70 en 70D Model S hebben de mogelijkheid om de 75 kWh capaciteit te ontgrendelen via een software-update, waardoor tot 19 mijl per lading wordt toegevoegd. De 60 en 60D Model S, opnieuw geïntroduceerd in juni 2016, had een optie om de volledige 75 kWh capaciteit te ontgrendelen via een software-update op elk moment na aankoop. In augustus 2016 introduceerde Tesla de P100D als het nieuwe topmodel. Het P100D model heeft een 100 kWh batterij, een tijd van 2,28 seconden met roll out, 2,5 zonder en meer dan 300 mijl EPA-gewaardeerd bereik.\n\nDe Model S werd de eerste elektrische auto die de maandelijkse ranglijst van nieuwe autoverkopen in een land aanvoerde, tweemaal leidend in Noorwegen, in september en december 2013; en ook in Denemarken in december 2015. De wereldwijde Model S-verkoop passeerde de mijlpaal van 150.000 eenheden in november 2016, met de VS als belangrijkste markt met 57% van de wereldwijde verkoop. Andere belangrijke landenmarkten zijn Noorwegen, China, Hongkong, Nederland, Canada, Denemarken, Duitsland en Zwitserland.\n\nDe Tesla Model S is twee jaar achter elkaar, 2015 en 2016, uitgeroepen tot best verkochte elektrische auto ter wereld. De Model S stond ook twee jaar achter elkaar, 2015 en 2016, bovenaan de lijst van best verkochte elektrische auto's in de VS. De Model S is de op één na best verkochte elektrische auto ter wereld in de geschiedenis, na de Nissan Leaf.\n\nDe Tesla Model S won prijzen waaronder de 2013 World Green Car of the Year, 2013 Motor Trend Car of the Year, Automobile magazine's 2013 Car of the Year, Time Magazine Best 25 Inventions of the Year 2012 award en Consumer Reports top-scorende auto in zijn wegentests. In 2015 noemde Car and Driver de Model S de Auto van de Eeuw. Nadat Consumer Reports in 2015 had geweigerd de Model S aan te bevelen vanwege betrouwbaarheidsproblemen, voegde het tijdschrift de auto een jaar later toe aan de aanbevolen lijst."
] |
[
"Geschiedenis van plug-in hybrides\nDe geschiedenis van plug-in hybride elektrische voertuigen (PHEV's) beslaat iets meer dan een eeuw, maar de meeste belangrijke commerciële ontwikkelingen hebben zich na 2002 voltrokken. De hernieuwde interesse in deze autotechnologie, samen met volledig elektrische auto's, is te danken aan vooruitgang in batterij- en energiemanagementtechnologieën, en aan zorgen over steeds volatielere olieprijzen en leveringsonderbrekingen, en ook aan de noodzaak om de uitstoot van broeikasgassen te verminderen. Tussen 2003 en 2010 waren de meeste PHEV's op de weg conversies van productie hybride elektrische voertuigen, en de meest prominente PHEV's waren aftermarket-conversies van Toyota Prius uit 2004 of later, waaraan plug-in oplaadmogelijkheden en meer loodzuurbatterijen waren toegevoegd en waarvan het puur elektrische bereik was uitgebreid. Sinds december 2008 zijn er meer dan 25 modellen plug-in hybrides voor op de snelweg in verschillende markten gelanceerd, waaronder de BYD F3DM (niet meer in productie), de Chevrolet Volt en zijn zustermodellen Opel/Vauxhall Ampera en Holden Volt, Prius Plug-in Hybrid (niet meer in productie), Fisker Karma (niet meer in productie), Ford C-Max Energi, Volvo V60 Plug-in Hybrid, Honda Accord Plug-in Hybrid (niet meer in productie), Mitsubishi Outlander P-HEV, Ford Fusion Energi, McLaren P1 (beperkte productie), Porsche Panamera S E-Hybrid, Cadillac ELR, BYD Qin, Volkswagen XL1 (beperkte productie), BMW i8, Porsche Cayenne S E-Hybrid, Volkswagen Golf GTE, Audi A3 e-tron, Porsche 918 Spyder (limited edition), Mercedes-Benz S 500 Plug-in Hybrid, SAIC Roewe 550 PHEV, Mercedes-Benz C 350e Plug-in Hybrid, Volvo S60L PHEV, BYD Tang, Volkswagen Passat GTE, Volvo XC90 T8, BMW X5 xDrive40e en Hyundai Sonata PHEV. De wereldwijde verkoop van plug-in hybrides steeg van meer dan 300 eenheden in 2010 naar bijna 9.000 in 2011, sprong naar meer dan 60.000 in 2012 en bereikte bijna 222.000 in 2015. De Verenigde Staten zijn 's werelds grootste markt voor plug-in hybride auto's met een voorraad van 193.770 eenheden, gevolgd door China met 86.580 voertuigen, Nederland met 78.160, Japan met 55.470 eenheden en het Verenigd Koninkrijk met 28.250. Sinds december 2008 zijn er wereldwijd ongeveer 640.000 voor de snelweg toegestane plug-in hybride elektrische auto's verkocht, van een totale wereldwijde verkoop van meer dan 1,5 miljoen lichte plug-in elektrische auto's. De Volt/Ampera-familie is 's werelds best verkochte plug-in hybride auto aller tijden, met een wereldwijde verkoop van ongeveer 117.300 eenheden, gevolgd door de Mitsubishi Outlander P-HEV met een wereldwijde verkoop van ongeveer 107.400 eenheden, en de Toyota Prius PHEV met meer dan 75.400 wereldwijd geleverde eenheden.",
"Tesla Roadster\nDe Tesla Roadster is een batterij-elektrische sportwagen (BEV) die van 2008 tot 2012 door het elektrische autobedrijf Tesla Motors (nu Tesla Inc.) in Californië werd geproduceerd. De Roadster was de eerste voor de openbare weg toegestane serieproductie volledig elektrische auto die lithium-ion batterijcellen gebruikte, en de eerste productie volledig elektrische auto die meer dan 320 km per lading kon rijden. Een opvolger van de Roadster wordt verwacht voor 2019. Tesla verkocht ongeveer 2450 Roadsters in meer dan 30 landen, en de meeste van de laatste Roadsters werden in het vierde kwartaal van 2012 in Europa en Azië verkocht. Tesla produceerde rechtsgestuurde Roadsters vanaf begin 2010. De basisprijs van de Roadster in 2010 was in de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk, Australië en continentaal Europa. Als elektrisch voertuig kwam de Roadster in aanmerking voor verschillende overheidssubsidies in veel landen. Het wereldrecord afstand van 501 km voor een productie elektrische auto op één lading werd op 27 oktober 2009 gevestigd door een Roadster tijdens de Global Green Challenge in het Australische binnenland, waarbij een gemiddelde snelheid van 40 km/u werd gehaald. In maart 2010 werd een Tesla Roadster het eerste elektrische voertuig dat de Monte Carlo Alternative Energy Rally won en het eerste dat een door de Fédération Internationale de l'Automobile gesanctioneerd kampioenschap won, toen een Roadster bestuurd door voormalig Formule 1-coureur Érik Comas 96 concurrenten versloeg op het gebied van bereik, efficiëntie en prestaties in de driedaagse, bijna 1000 km lange uitdaging. Volgens de U.S. EPA kan de Roadster 393 km rijden op één lading van zijn lithium-ion batterijpakket en kan hij in 3,7 of 3,9 seconden van 0 naar 100 km/u accelereren, afhankelijk van het model. De efficiëntie van de Roadster, werd gemeld als 120 MPGe (2,0 L/100 km). Hij gebruikt 135 Wh/km (21,7 kW·h/100 mi, 13,5 kW·h/100 km of 490 kJ/km) batterij-tot-wiel en heeft een gemiddelde efficiëntie van 88%.",
"BYD Tang\nDe BYD Tang is een plug-in hybride sport utility vehicle (SUV) ontwikkeld door BYD Auto. Zijn 18,4 kWh lithiumijzerfosfaatbatterijpakket levert een volledig elektrisch bereik van 80 km. De plug-in SUV ontleent zijn naam aan de Tang-dynastie, bekend als de meest welvarende van alle grote Chinese dynastieën. De Tang werd geïntroduceerd op de Auto Show van Peking in 2014. De Tang stond in 2016 te boek als de best verkochte plug-in personenauto in China, en als 's werelds best verkochte plug-in hybride in 2016, en 's werelds op twee na best verkochte plug-in auto dat jaar. Sinds de introductie zijn tot februari 2017 meer dan 50.000 eenheden in China verkocht.",
"Elektrische auto\nEen elektrische auto is een auto die wordt aangedreven door een of meer elektromotoren, met behulp van elektrische energie die is opgeslagen in oplaadbare batterijen of een ander energieopslagapparaat. Elektromotoren geven elektrische auto's een direct koppel, wat zorgt voor een krachtige en soepele acceleratie. Ze zijn ook ongeveer drie keer zo efficiënt als auto's met een verbrandingsmotor. De eerste praktische elektrische auto's werden geproduceerd in de jaren 1880. Elektrische auto's waren populair in de late 19e en vroege 20e eeuw, totdat vooruitgang in verbrandingsmotoren, met name elektrische starters, en massaproductie van goedkopere benzinevoertuigen leidden tot een afname van het gebruik van elektrisch aangedreven voertuigen. Sinds 2008 heeft zich een renaissance in de productie van elektrische voertuigen voorgedaan dankzij vooruitgang in batterijen en energiemanagement, zorgen over stijgende olieprijzen en de noodzaak om de uitstoot van broeikasgassen te verminderen. Verschillende nationale en lokale overheden hebben belastingvoordelen, subsidies en andere stimuleringsmaatregelen ingesteld om de introductie en nu de adoptie in de massamarkt van nieuwe elektrische voertuigen te bevorderen, afhankelijk van de batterijgrootte en hun volledig elektrische bereik. Elektrische auto's zijn aanzienlijk stiller dan conventionele auto's met een verbrandingsmotor. Ze stoten geen uitlaatgassen uit, wat zorgt voor een grote vermindering van de lokale luchtvervuiling en kan leiden tot een aanzienlijke vermindering van de totale uitstoot van broeikasgassen en andere emissies (afhankelijk van de gebruikte methode voor elektriciteitsproductie). Ze zorgen ook voor onafhankelijkheid van buitenlandse olie, wat in verschillende landen reden tot bezorgdheid is over kwetsbaarheid voor olieprijsvolatiliteit en onderbrekingen van de levering. Opladen kan lang duren en op veel plaatsen is de oplaadinfrastructuur onvolledig. Voor lange afstanden ondersteunen veel auto's snelladen, waarmee ongeveer 80% lading in een half uur kan worden bereikt met behulp van openbare snelladers. Hoewel de batterijkosten vrij snel dalen, zijn ze nog steeds relatief hoog, en daarom hebben de meeste elektrische auto's een beperkter bereik en hogere aanschafprijs dan conventionele voertuigen. Bestuurders kunnen ook last hebben van range anxiety - de angst dat de batterijen leeg raken voordat ze hun bestemming bereiken. Er waren meer dan 30 modellen van voor de openbare weg toegestane volledig elektrische personenauto's en bestelwagens verkrijgbaar voor de detailhandel, voornamelijk in Noord-Amerika, China, Japan en West-Europese landen. De cumulatieve wereldwijde verkoop van voor de openbare weg geschikte lichte volledig elektrische voertuigen overschreed in september 2016 de mijlpaal van één miljoen eenheden. Ongeveer 61% van de wereldwijde voorraad van 2 miljoen lichte plug-in elektrische voertuigen eind 2016 bestond uit volledig elektrische auto's en bestelwagens. De best verkochte elektrische auto ter wereld is de Nissan Leaf, die in december 2010 werd uitgebracht, met meer dan 250.000 verkochte exemplaren wereldwijd tot december 2016. De Tesla Model S, uitgebracht in juni 2012, staat op de tweede plaats met een wereldwijde verkoop van meer dan 158.000 eenheden tot december 2016. De Model S is twee jaar achter elkaar, 2015 en 2016, de best verkochte plug-in auto ter wereld geweest.",
"Tesla-station\nEen Tesla-station of Tesla Supercharger-station is een netwerk van 480-volt snellaadstations gebouwd door Tesla Inc. om langere reizen mogelijk te maken voor hun volledig elektrische voertuigen (Model S en Model X), door middel van snelladen van de accu's van het voertuig. Tesla begon met de bouw van het netwerk in 2012. In dat jaar waren er wereldwijd 769 stations met 4876 laadpunten. De Supercharger is een gepatenteerde gelijkstroom (DC) technologie die tot 120 kW vermogen per auto levert (afhankelijk van de omstandigheden), waardoor de 90 kWh Model S een extra 270 km bereik krijgt in ongeveer 30 minuten laden en een volledige lading in ongeveer 75 minuten. Een software-update die in 2015 aan alle Tesla-auto's werd verstrekt, gebruikt vraaginformatie van elk Supercharger-station om de snelste route te plannen, indien laden nodig is om de bestemming te bereiken. Supercharging is gratis, zodra de optie is aangeschaft, voor alle Tesla-auto's die vóór 15 januari 2017 zijn besteld. Auto's die vanaf 2017 worden besteld, zijn beperkt tot gratis 400 kWh (ongeveer 1600 km) per jaar. Daarbovenop worden kosten in rekening gebracht voor supercharging, maar tegen een lagere prijs dan het tanken van een auto op benzine. Vanaf 16 december 2016 worden er kosten in rekening gebracht van $ 0,40 per minuut voor een auto die na volledige lading aan een Supercharger blijft verbonden. Deze kosten vervallen als de auto binnen vijf minuten wordt verwijderd. Eventuele gemaakte kosten worden bij het volgende servicebezoek betaald. Vanaf april 2017 is het plan van Tesla om uit te breiden van ongeveer 9000 laadstations naar 15000 in 2017, in afwachting van de lancering van de Model 3, waarvan zij verwachten dat deze een aanzienlijke extra vraag naar gebruik van de faciliteiten zal veroorzaken.",
"Lijst van best verkochte auto's\nBest verkochte auto's zijn personenauto's en lichte vrachtwagens die, sinds de introductie van de Benz Patent Motorwagen in 1886, aanspraak kunnen maken op de titel van best verkochte voertuigen in de markten waarin ze concurreren. Hoewel referenties om de beweringen van de fabrikanten te verifiëren zijn opgenomen, bestaat er altijd de mogelijkheid van onnauwkeurigheid of overdrijving. Merk ook op dat een enkel voertuig gelijktijdig onder verschillende merknamen in verschillende markten kan worden verkocht, zoals bijvoorbeeld de Nissan Sunny; in dergelijke omstandigheden verstrekken fabrikanten vaak alleen cumulatieve verkoopcijfers voor alle modellen. Als gevolg hiervan is er geen definitieve standaard voor het meten van verkochte eenheden; Volkswagen heeft beweerd dat hun Kever de best verkochte auto in de geschiedenis is, omdat deze gedurende zijn productieperiode niet wezenlijk veranderde. Daarentegen heeft Toyota de Corolla-merknaam toegepast op 11 generaties sinds 1966, die tot juli 2013 meer dan 40 miljoen keer zijn verkocht.",
"Markt en verkoop van de Nissan Leaf\nNissan introduceerde de Nissan Leaf officieel tijdens een ceremonie in zijn wereldwijde hoofdkantoor in Yokohama op 3 december 2010. De eerste levering aan een Amerikaanse klant vond plaats in Noord-Californië op 11 december 2010 en de eerste levering in Japan vond plaats in de prefectuur Kanagawa op 22 december. Leveringen aan particuliere klanten begonnen in Ierland in februari 2011, in het VK in maart 2011 en in Frankrijk in augustus 2011. Leveringen aan zakelijke klanten begonnen in Portugal in december 2010, in Nederland in maart 2011 en in Canada in juli 2011. Retailleveringen begonnen in Spanje en Noorwegen in september 2011, in Zwitserland in november 2011 en in Duitsland in januari 2012. De Leaf was verkrijgbaar in 48 landen op vier continenten. Sinds december 2010 verkocht Nissan in de eerste twee jaar op de markt wereldwijd 49.117 Leafs, waarmee de Leaf de best verkochte elektrische auto voor op de snelweg ooit werd. Met een wereldwijde verkoop van meer dan 22.000 eenheden in 2011, overtrof de Leaf de Mitsubishi i MiEV als best verkochte volledig elektrische auto in de geschiedenis. De wereldwijde verkoop in 2012 bedroeg 26.973 Leafs, een stijging van 22% ten opzichte van de verkoop in 2011, aangevoerd door Japan met 11.115 eenheden, een stijging van 8% ten opzichte van de verkoop in 2011; gevolgd door de Verenigde Staten met 9.819 eenheden, een stijging van 1,5% ten opzichte van de verkoop in 2011. Gedurende de eerste helft van 2012 had de Leaf een marktaandeel van 49% van de wereldwijde verkoop van volledig elektrische auto's. De verkoopmijlpaal van 50.000 geleverde eenheden wereldwijd werd bereikt tegen midden februari 2013. In totaal werden 47.716 Leafs verkocht in 2013, een stijging van 77% ten opzichte van 2012, en maakte de Leaf de best verkochte plug-in auto ter wereld in 2013. Met ingang van midden januari 2014, en vlak na drie jaar op de markt, bedroeg de wereldwijde verkoop in totaal 100.000 eenheden, waarmee een marktaandeel van 45% van de wereldwijd verkochte puur elektrische voertuigen sinds 2010 werd behaald. In 2014 werden wereldwijd in totaal 61.507 Leafs verkocht. In 2014 stond de Leaf voor het tweede jaar op rij op de eerste plaats als best verkochte plug-in auto ter wereld, en tot december 2016 bleef het verkoopvolume dat in 2014 werd behaald het grootste aantal plug-in auto's dat in één jaar door één plug-in automodel werd verkocht. De wereldwijde verkoop bedroeg eind 2014 meer dan 158.000 eenheden.\n\nDe wereldwijde Leaf-verkoop passeerde de mijlpaal van 200.000 eenheden in december 2015. De totale verkoop bedroeg in 2015 wereldwijd 43.651 eenheden, een daling van 29% ten opzichte van 2014, en maakte de Leaf de op één na best verkochte plug-in auto ter wereld in 2015 na de Tesla Model S. De belangrijkste markt in 2015 was de Verenigde Staten met 17.269 verkochte eenheden, een daling van 42,8% ten opzichte van 2014, gevolgd door de Europese markt met 15.630 eenheden.\n\nDe wereldwijde verkoop in 2016 steeg tot 49.245 eenheden, waarmee de Leaf voor het tweede jaar op rij de op één na best verkochte plug-in auto ter wereld was na de Tesla Model S. De verkoop in 2016 werd aangevoerd door Europa met 18.718 eenheden, gevolgd door Japan met 14.793, Noord-Amerika met 15.512. De rest van de wereld was goed voor 222 eenheden. De wereldwijde Leaf-verkoop passeerde de mijlpaal van 250.000 eenheden in december 2016, waarmee de Nissan Leaf de best verkochte elektrische auto voor op de snelweg in de geschiedenis werd. De Verenigde Staten staan op de eerste plaats als best verkopende markt met 103.597 geleverde eenheden, gevolgd door Japan met 72.494 en Europa met 67.829 eenheden. De Europese markt wordt aangevoerd door Noorwegen met 19.407 nieuwe geregistreerde eenheden tot december 2016. Vanwege het aanzienlijke aantal geregistreerde gebruikte importen in het land waren er ongeveer 27.500 Leafs op Noorse wegen. Het VK staat op de tweede plaats met 15.000 verkochte eenheden tot medio september 2016.\n\nOptie voor batterijlease Aanvankelijk werd de Leaf in alle markten verkocht inclusief de batterijpack en is niet compatibel met QuickDrop batterijwisseling ontwikkeld door zijn alliantiepartner Renault. In april 2013 kondigde Nissan aan dat de verkoop van de 2013 Leaf in juni 2013 in het VK van start zal gaan en dat er een optie voor batterijlease zal worden aangeboden voor de drie beschikbare uitvoeringen. De prijs voor de batterijlease in het VK begint bij [prijs ontbreekt] per maand voor een lease van 36 maanden, beperkt tot maximaal 7.500 mijl per jaar, met een maximum van [prijs ontbreekt] per maand voor een lease van 12 maanden met maximaal 15.000 mijl gereden. De optie voor batterijlease verlaagt de prijs van het instapmodel tot [prijs ontbreekt] voordat de Plug-in Car Grant wordt toegepast.\n\nIn verschillende Europese landen, behalve Noorwegen, Finland, IJsland, Ierland en de Baltische markten, wordt de leaseoptie ook aangeboden, wat resulteert in een prijsverlaging van [prijs ontbreekt] bij aanschaf. De maandelijkse batterijkosten beginnen bij [prijs ontbreekt] voor een lease van 36 maanden, beperkt tot maximaal 12.500 km per jaar, met een maximum van [prijs ontbreekt] per maand voor een lease van 12 maanden met maximaal 25.000 km gereden."
] | 62 |
Marcus Rashford is een professionele voetballer voor Manchester United.
|
[
"Manchester_United_F.C.",
"Manchester_United_F.C._in_European_football",
"List_of_Manchester_United_F.C._players_(25–99_appearances)",
"Phil_Jones_(footballer,_born_1992)",
"Manchester_United_(disambiguation)",
"List_of_Manchester_United_F.C._players_(1–24_appearances)",
"Paul_Scholes"
] |
[
"Marcus Rashford\nMarcus Rashford (geboren 31 oktober 1997) is een Engels professioneel voetballer die speelt als aanvaller voor Premier League-club Manchester United en het Engelse nationale team. Als Manchester United-speler vanaf zijn zevende scoorde hij twee keer in zijn debuut in het eerste elftal (Europa League) na een blessure aan aanvaller Anthony Martial tijdens de warming-up, en in zijn eerste Premier League-wedstrijd in februari 2016 (tegen Arsenal). Hij scoorde ook in zijn eerste Manchester derby en zijn eerste League Cup-wedstrijd. Rashford scoorde bij zijn debuut voor Engeland in mei 2016 en werd daarmee de jongste Engelse speler die scoorde in zijn eerste senioreninterland. Hij werd geselecteerd voor UEFA Euro 2016."
] |
[
"Manchester United F.C.\nManchester United Football Club is een professionele voetbalclub gevestigd in Old Trafford, Greater Manchester, Engeland, die uitkomt in de Premier League, de hoogste divisie van het Engelse voetbal. De club, bijgenaamd \"the Red Devils\", werd in 1878 opgericht als Newton Heath LYR Football Club, veranderde in 1902 zijn naam in Manchester United en verhuisde in 1910 naar zijn huidige stadion, Old Trafford. Manchester United is de meest succesvolle club in Engeland, met een recordaantal van 20 landstitels, 12 FA Cups, 5 League Cups en een recordaantal van 21 FA Community Shields. De club heeft ook drie UEFA Champions Leagues, één UEFA Europa League, één UEFA Cup Winners' Cup, één UEFA Super Cup, één Intercontinental Cup en één FIFA Club World Cup gewonnen. In 1998-99 werd de club de eerste in de geschiedenis van het Engelse voetbal die de treble won (Premier League, FA Cup en UEFA Champions League). In 2016-17 werd de club, door het winnen van de UEFA Europa League, een van de vijf clubs die alle drie de belangrijkste UEFA-clubcompetities hebben gewonnen. Door alle drie de belangrijkste binnenlandse trofeeën (evenals beide iteraties van het Engelse kampioenschap), alle drie de grote Europese trofeeën, zowel de binnenlandse als de Europese supercups, en beide internationale titels (de inmiddels ter ziele gegane Intercontinental Cup in 1999 en diens opvolger, de FIFA Club World Cup in 2008) te winnen, heeft de club een clean sweep van alle beschikbare topereus behaald; de eerste en tot nu toe enige Engelse club die dat heeft gedaan.\n\nDe luchtvaartramp van München in 1958 kostte het leven aan acht spelers. In 1968, onder leiding van manager Matt Busby, werd Manchester United de eerste Engelse voetbalclub die de European Cup won. Alex Ferguson won 38 trofeeën als manager, waaronder 13 Premier League-titels, 5 FA Cups en 2 UEFA Champions Leagues, tussen 1986 en 2013, toen hij zijn afscheid aankondigde. José Mourinho is de huidige manager van de club, sinds zijn aanstelling op 27 mei 2016.\n\nManchester United was de best verdienende voetbalclub ter wereld in 2015-16, met een jaaromzet van $689 miljoen, en de op twee na meest waardevolle voetbalclub ter wereld in 2015, met een waarde van £1,98 miljard. Vanaf juni 2015 is het het meest waardevolle voetbalmerk ter wereld, met een geschatte waarde van $1,2 miljard. Nadat de club in 1991 op de London Stock Exchange werd genoteerd, werd deze in mei 2005 gekocht door Malcolm Glazer in een deal die de club op bijna £800 miljoen waardeerde, waarna het bedrijf weer privé werd, voordat het in augustus 2012 opnieuw naar de beurs ging met een initial public offering op de New York Stock Exchange. Manchester United is een van de meest breed gesteunde voetbalclubs ter wereld en heeft verschillende rivaliteiten met andere clubs, met name met Liverpool, Manchester City en Leeds United, en meer recent met Arsenal.",
"Manchester United F.C. in het Europese voetbal\nManchester United Football Club is een Engelse voetbalclub gevestigd in Old Trafford, Greater Manchester. Ze waren de eerste Engelse club die deelnam aan een Europese competitie, namelijk de Europacup in 1956. Sindsdien heeft de club deelgenomen aan elke door de UEFA georganiseerde competitie, met uitzondering van de inmiddels ter ziele gegane Intertoto Cup. De competitie waarin de club het meest succesvol is geweest, is de Europacup (nu bekend als de UEFA Champions League); ze hebben drie Europacups gewonnen, waarvan de eerste in 1968; deze overwinning maakte hen de eerste Engelse club die de Europacup won. De andere twee overwinningen kwamen in 1999 en 2008. De club heeft ook de Cup Winners' Cup gewonnen, in 1991; de Super Cup, ook in 1991; de Intercontinental Cup, in 1999; en de Europa League, in 2017. Na hun Champions League-overwinningen in 1999 en 2008 nam Manchester United ook deel als vertegenwoordiger van de UEFA aan het FIFA Club Wereldkampioenschap 2000 en het FIFA Club Wereldkampioenschap 2008. Ze werden uitgeschakeld in de groepsfase van het toernooi van 2000, maar wonnen vervolgens de competitie van 2008, waarmee ze de eerste Engelse club werden die dit deed.",
"Lijst van Manchester United F.C. spelers (25–99 wedstrijden)\nManchester United Football Club is een Engelse voetbalclub gevestigd in Old Trafford, Greater Manchester. De club werd in 1878 opgericht in Newton Heath als Newton Heath LYR F.C. en speelde zijn eerste competitiewedstrijd in oktober 1886, toen ze de eerste ronde van de FA Cup van 1886-87 binnenkwamen. De club werd in 1902 hernoemd tot Manchester United F.C. en verhuisde in 1910 naar Old Trafford. De club won zijn eerste belangrijke trofee in 1908 - de First Division-titel. Sindsdien heeft de club nog 19 landstitels gewonnen, samen met 11 FA Cups en vier Football League Cups, naast vele andere eerbewijzen. Ze zijn ook drie keer Europees kampioen geworden door de Europacup te winnen. De club was een van de 22 teams in de Premier League toen deze in 1992 werd opgericht. Ze beleefden de meest succesvolle periode in hun geschiedenis onder leiding van Alex Ferguson, die het team in 21 jaar naar 13 landstitels leidde. Sinds hun eerste competitiewedstrijd hebben 900 spelers in competitiewedstrijden voor het eerste elftal van de club gespeeld, van wie velen tussen de 25 en 99 wedstrijden hebben gespeeld (inclusief invalbeurten). Carlos Tevez bleef één wedstrijd tekort voor 100 optredens voor Manchester United, scoorde 34 goals in die wedstrijden, sinds hij in de zomer van 2007 als vrije speler bij de club kwam. Billy Whelan, George Perrins, Arnold Mühren en Diego Forlán speelden allemaal 98 wedstrijden in alle competities voor Manchester United. Darren Ferguson, Jesper Blomqvist en Owen Hargreaves behoren tot de oud-spelers die een landstitelmedaille hebben ontvangen. Van de spelers die nog steeds bij de club zijn, is de Argentijnse middenvelder Marcos Rojo het dichtst bij 100 wedstrijden; hij heeft 93 wedstrijden voor Manchester United gespeeld. Per 30 januari 2017 hebben in totaal 232 spelers tussen de 25 en 99 competitiewedstrijden voor de club gespeeld. Van die spelers spelen er 12 nog steeds voor de club en kunnen hun totaal verhogen.",
"Phil Jones (voetballer, geboren 1992)\nPhilip Anthony Jones (geboren 21 februari 1992) is een Engels profvoetballer die speelt voor Premier League-club Manchester United en het Engels voetbalelftal. Voordat hij bij Manchester United kwam, speelde Jones voor Blackburn Rovers, zowel in de jeugd als in het eerste elftal. Hoewel hij voornamelijk een centrale verdediger is, is hij ook gebruikt als rechtsback of defensieve middenvelder. Jones heeft Engeland op verschillende niveaus vertegenwoordigd en is momenteel lid van het Engelse seniorenteam. Hij speelde voor het onder-19 team in 2009 voordat hij in 2010 zijn debuut maakte voor het onder-21 team. Hij maakte zijn debuut voor het Engelse seniorenteam op 7 oktober 2011.",
"Manchester United (doorverwijspagina)\nManchester United F.C. is een Engelse voetbalclub. Manchester United kan ook verwijzen naar: Sportteams Manchester 62 F.C. (voorheen Manchester United), een Gibraltarese voetbalclub. Manchester Eagles (voorheen Manchester United), een ter ziele gegane Engelse basketbalploeg die ooit eigendom was van de voetbalclub. Overige Manchester United (videogameserie)",
"Lijst van Manchester United F.C. spelers (1–24 wedstrijden)\nManchester United Football Club is een Engelse voetbalclub gevestigd in Old Trafford, Greater Manchester. De club werd in 1878 opgericht in Newton Heath als Newton Heath LYR F.C. en speelde zijn eerste competitiewedstrijd in oktober 1886, toen ze de eerste ronde van de FA Cup van 1886-87 binnenkwamen. De club werd in 1902 hernoemd tot Manchester United F.C. en verhuisde in 1910 naar Old Trafford. De club won zijn eerste belangrijke trofee in 1908 - de First Division-titel. Sindsdien heeft de club nog 18 landstitels gewonnen, samen met 11 FA Cups en vier Football League Cups. Ze zijn ook drie keer tot Europees kampioen gekroond door de Europacup te winnen. De club was een van de 22 teams in de Premier League toen deze in 1992 werd opgericht. Ze beleefden de meest succesvolle periode in hun geschiedenis onder leiding van Alex Ferguson, die het team in 21 jaar naar 13 landstitels leidde. Sinds de eerste competitiewedstrijd van Manchester United hebben 900 spelers een competitiewedstrijd in het eerste elftal gespeeld voor de club. Veel van deze spelers hebben slechts een korte periode van hun carrière bij Manchester United doorgebracht voordat ze kansen bij andere teams zochten; sommige spelers kregen hun carrière afgebroken door blessures, terwijl anderen om andere redenen vertrokken. Jimmy Davis werd in 2003 gedood bij een auto-ongeluk nadat hij één wedstrijd in het eerste elftal had gespeeld, de eerste Manchester United-speler die tijdens zijn carrière stierf sinds de luchtvaartramp van München, waarbij veel van de Busby Babes om het leven kwamen, waaronder Geoff Bent. De Eerste en Tweede Wereldoorlog verstoorden ook de carrières van voetballers in het Verenigd Koninkrijk. Peter Beardsley speelde slechts één wedstrijd voor Manchester United, maar had later een zeer succesvolle carrière bij Newcastle United, Liverpool en verschillende andere clubs; hij won ook 59 caps voor het Engelse nationale team. Met ingang van 7 mei 2017 hebben in totaal 461 spelers minder dan 25 competitiewedstrijden voor de club gespeeld. Vier voormalige spelers - John Scott, Ted Buckle, Eddie Lewis en Michael Clegg - speelden elk 24 wedstrijden tijdens hun periode bij Manchester United. De meest recente spelers die hun debuut voor de club maakten zijn de Engelse verdediger Demetri Mitchell, de Engelse middenvelder Josh Harrop en de Engelse middenvelder Angel Gomes op 21 mei 2017 in de Premier League 2016-17 tegen Crystal Palace FC.",
"Paul Scholes\nPaul Scholes ( -LSB- ˈpɔːl_ˈskoʊlz -RSB- geboren 16 november 1974) is een Engelse gepensioneerde voetballer die zijn hele professionele carrière voor Manchester United speelde. Hij is momenteel mede-eigenaar van Salford City en voetbalanalist voor BT Sport. Hij is de meest onderscheiden Engelse voetballer aller tijden en een van de meest succesvolle voetballers in de geschiedenis, met in totaal 25 trofeeën, waaronder 11 Premier League-titels en twee Champions League-titels. Geboren in Salford en opgegroeid in Langley vanaf zijn babytijd, blonk Scholes zowel in cricket als in voetbal uit op school. Hij trainde voor het eerst met Manchester United op 14-jarige leeftijd nadat hij werd gespot door een scout die zijn school bezocht, tekende bij hen als leerling na het verlaten van school in 1991 en werd professional in 1993. Hij maakte zijn volledige debuut voor United in het seizoen 1994-95. Scholes vertegenwoordigde het Engelse nationale team van 1997 tot 2004, behaalde 66 caps en nam deel aan de WK's van 1998 en 2002, evenals aan de UEFA Euro 2000 en Euro 2004-toernooien. Beschouwd als een van de beste middenvelders van zijn generatie, heeft hij gedurende zijn carrière lof ontvangen van andere managers en spelers, waaronder Xavi, die hem \"de beste centrale middenvelder die ik de afgelopen 15, 20 jaar heb gezien\" noemde. Thierry Henry heeft Scholes genoemd als de grootste speler in de Premier League-geschiedenis. Scholes is echter ook bekritiseerd voor zijn tuchtblad, met het op vier na hoogste aantal gele kaarten in de Premier League-geschiedenis met 97, en het hoogste aantal gele kaarten in de Champions League-geschiedenis met 32. Scholes speelde 718 wedstrijden voor United, het op twee na hoogste aantal optredens van een speler voor de club. Scholes kondigde zijn afscheid van het voetbal aan op 31 mei 2011, ontving een afscheidswedstrijd en begon zijn trainerscarrière bij de club vanaf het seizoen 2011-12. Hij herriep deze beslissing echter op 8 januari 2012 en speelde nog een seizoen voordat hij zich opnieuw terugtrok in mei 2013."
] | 63 |
Mike Portnoy werd vervangen door een kitten.
|
[
"Michael_Portnoy",
"David_Portnoy",
"Mike_Drucker",
"Katt_Williams",
"Kitty_(song)",
"Michael_Butler_(musician)",
"Grumpy_Cat"
] |
[
"Mike Portnoy\nMichael Stephen \"Mike\" Portnoy (geboren 20 april 1967) is een Amerikaanse drummer, voornamelijk bekend als de voormalige drummer, achtergrondzanger en medeoprichter van de progressieve metal/rockband Dream Theater. Bekend om zijn technische vaardigheden als drummer, heeft Portnoy 30 awards gewonnen van het Modern Drummer magazine. Hij coproduceerde zes Dream Theater albums met gitarist John Petrucci, te beginnen met *Metropolis Pt. 2: Scenes from a Memory* tot *Black Clouds and Silver Linings*. Vanaf *A Change of Seasons* schreef Portnoy een aanzienlijk deel van de teksten van Dream Theater. Hij is de op één na jongste persoon (na Neil Peart) die werd opgenomen in de Modern Drummer's Hall of Fame, op 37-jarige leeftijd.\n\nNaast zijn werk met Dream Theater staat Portnoy bekend om zijn vele nevenprojecten en tributebands. Hij is een oprichter van Liquid Tension Experiment, een instrumentale progressieve rockband met mede-Dream Theater leden John Petrucci en Jordan Rudess samen met bassist Tony Levin. Hij is ook een oprichter van Transatlantic, een progressieve rock \"supergroep\" met voormalig Spock's Beard toetsenist/zanger Neal Morse, Flower Kings gitarist Roine Stolt en Marillion bassist Pete Trewavas. Portnoy heeft ook opgenomen en/of live opgetreden met Neal Morse, OSI, Hail!, Stone Sour, Fates Warning, Overkill, G3 en speelde op Avenged Sevenfold's album *Nightmare* in plaats van hun overleden drummer, The Rev. Door de jaren heen heeft Portnoy ook tributebands opgericht voor The Beatles, Led Zeppelin, Rush en The Who, waarmee hij de muziek van zijn vier favoriete drummers kon uitvoeren.\n\nIn september 2010 kondigde Portnoy zijn vertrek aan bij Dream Theater na 25 jaar. Hij werd vervangen door Mike Mangini. Sinds zijn vertrek bij Dream Theater heeft Portnoy verschillende nieuwe bands gevormd. De eerste, Adrenaline Mob, een traditionele heavy metal/hardrockband met zanger Russell Allen (van Symphony X) en gitarist Mike Orlando. Op 4 juni 2013 kondigde Portnoy echter zijn vertrek aan bij Adrenaline Mob, met vermelding van planningsproblemen. Hij is ook een oprichter van Flying Colors, een progressieve popband met ook Steve Morse, Neal Morse, Dave LaRue en Casey McPherson; en The Winery Dogs, een power trio met ook bassist Billy Sheehan (Mr. Big) en gitarist Richie Kotzen (voorheen van Mr. Big en Poison)."
] |
[
"Michael Portnoy\nMichael Portnoy is een Amerikaanse multimedia-kunstenaar, choreograaf, muzikant, acteur en curator. Hij noemt zichzelf een \"Directeur van Gedrag\". Hij is in Art in America beschreven als \"een van de meest interessante performancekunstenaars overal\".",
"David Portnoy\nDavid Portnoy, bijgenaamd ``El Presidente'' en ``El Pres'', is een Amerikaanse zakenman, blogger, podcast-host en oprichter van de satirische online sport- en lifestyleblog voor mannen Barstool Sports.",
"Mike Drucker\nMike Drucker is een stand-upcomedian en schrijver voor The Tonight Show Starring Jimmy Fallon, wonend in New York City. In 2007 was hij een van de drie winnaars van Disney's \"So You Think You're Funny\" stand-up competitie, een joint venture van Disney en MySpace om de film Ratatouille te promoten. Hij was een medewerker van The Onion en Saturday Night Live. Hij is gepubliceerd in McSweeney's en Black20. Hij werkte ook aan de scriptaanpassing voor de Engelse release van Kid Icarus: Uprising. Tijdens zijn stage bij Saturday Night Live werden zijn nerdy maniertjes opgemerkt door schrijvers en hij werd vervolgens geparodieerd door Zach Braff in een Bronx Beat sketch.",
"Katt Williams\nMicah Sierra `` Katt '' Williams (geboren 2 september 1971) is een Amerikaanse stand-upcomedian, acteur, rapper, zanger en stemacteur. Hij had een rol als Money Mike in Friday After Next, deed een periode mee aan Wild 'n Out, portretteerde Bobby Shaw in My Wife and Kids, verzorgde de stem van A Pimp Named Slickback in The Boondocks, Seamus in Cats & Dogs: The Revenge of Kitty Galore, en portretteerde Lord Have Mercy in Norbit. In 2008 vertolkte hij zichzelf in het videogame Grand Theft Auto IV.",
"Kitty (liedje)\n``Kitty'' is de naam van de derde single van de post-grunge/alternatieve rockband The Presidents of the United States of America. Het liedje, samen met ``Lump'' en ``Peaches'', hielp Presidents of the United States of America naar een platina status. ``Kitty'' verscheen oorspronkelijk op de demotape Froggystyle. Deze versie heette ``Kitty at My Foot''. Volgens Dave Dederer was het liedje gebaseerd, ``voor zover ik weet'', op een waargebeurd verhaal over ``een ondeugende kat die in een appartement woonde dat Chris deelde met een paar mensen in Boston''.",
"Michael Butler (muzikant)\nMichael Butler (geboren 24 december 1961) is een muzikant en podcaster uit San Francisco, Californië, Verenigde Staten. Hij is vooral bekend van zijn populaire podcast, The Rock and Roll Geek Show, een van de eerste podcasts en een prominent programma op Mevio (voorheen 'Podshow'), een podcast-startup en Butler's werkgever van eind 2005 tot 2013 als Director of Programming. Hij verliet dat bedrijf om zijn eigen multimedia video productiebedrijf, \"MySourceTV\", te starten met zakenpartner Laura Rose. Butler speelt basgitaar en zingt bij zijn eigen band, American Heartbreak. Hij speelde eerder ook bas in de Florida hardcore band Stevie Stiletto en de thrash metal band Exodus. Sinds 2006 speelt hij ook bij de San Francisco band Jetboy, hoewel hij in november 2009 live tijdens zijn podcast uit de band werd gezet na het uiten van teleurstelling en frustratie over het vertrek van de drummer. In juli 2009 trad Michael Butler op met Ginger van de Britse band Wildhearts, en voormalig Cult bassist Billy Morrison tijdens shows in het Los Angeles El Ray Theater en The Viper Room. Momenteel speelt hij in een paar verschillende coverbands, waaronder \"The Butlers\" & \"FeatherWitch\". In zijn vrije tijd maakt hij \"fotokwaliteit inkjetpapier\" op maat gemaakte buttons met foto's van bands (zoals The Babys), en acteurs en actrices uit 80's volwassenfilms. Naast The Rock and Roll Geek Show, presenteert Butler ook verschillende spin-off podcasts zoals Cooking With Butler, Rock and Roll Geek Indie Cast, Bangin' With Butler en Hairbanger's Ball. In 2008 startte hij een andere podcast, The Good Clean Fun Show, waarin hij de details van zijn week bespreekt met zijn co-host Jasper Plan9. De show bevat terugkerende comedy segmenten zoals \"The Beer of the Week\" waar bieren slecht worden beoordeeld door een simpele ziel zonder smaak, en \"What Would You Do For Love?\" (waarin hypothetische vragen over liefde \\ seks \\ huwelijk \\ dood worden besproken). Deze show verdween ergens in 2013. In 2015 startte hij een andere podcast, Mad At Dad, met mede-podcaster Dave Slusher van The Evil Genius Chronicles.",
"Grumpy Cat\nTardar Sauce (geboren 4 april 2012), algemeen bekend als Grumpy Cat, is een kat, internet- en mediapersoonlijkheid en actrice. Ze staat bekend om haar permanent \"grijnzend\" gezichtsuitdrukking, die wordt veroorzaakt door een onderbeet en katten dwerggroei. Ze werd bekend toen een foto van haar in september 2012 op de sociale nieuwswebsite Reddit werd geplaatst door Bryan Bundesen, de broer van haar eigenaar Tabatha, en lolcats en parodieën die door Reddit-gebruikers van de foto werden gemaakt, viraal gingen. Ze is het onderwerp van een populaire internetmeme waarin negatieve lolcats (zoals \"Ik heb het één keer leuk gehad... Het was verschrikkelijk\") worden gemaakt van foto's van haar."
] | 64 |
Mike Portnoy werd vervangen door een kitten.
|
[
"Mike_Rosen",
"Mike_Church",
"Jimmy_Cournoyer",
"The_Winery_Dogs",
"Mike_Leonard_(journalist)",
"Tom_Keith",
"Colonel_Meow"
] |
[
"Mike Mangini\nMichael \"Mike\" Mangini (geboren 18 april 1963) is een Amerikaanse drummer. Sinds 2010 is hij lid van de progressieve metalband Dream Theater, na het vertrek van oprichtende drummer Mike Portnoy. Hij heeft ook gespeeld voor bands en artiesten zoals Annihilator, Extreme, James LaBrie en Steve Vai. Voordat hij bij Dream Theater kwam, was Mangini docent aan het Berklee College of Music. Tussen 2002 en 2005 vestigde hij vijf wereldrecords voor 's werelds snelste drummer. Mangini verscheen in de Discovery Channel-show Time Warp, waar hij zijn drumvaardigheden liet zien voor hogesnelheidscamera's."
] |
[
"Mike Rosen\nMichael \"Mike\" Rosen (geboren 5 december 1944) is een Amerikaanse radiopersoonlijkheid en politiek commentator. Hij was de presentator van The Mike Rosen Show op radiozender 850 KOA in Denver, Colorado, tot 4 januari 2016, evenals een wekelijkse opinierubriekschrijver voor The Denver Post en voorheen een wekelijkse opinierubriekschrijver voor de Rocky Mountain News. Rosen heeft zichzelf beschreven als een \"voorvechter van over het algemeen rechtse, mainstream conservatieve ideeën\".",
"Mike Church\nMike Church (geboren 1962) is een radiopresentator en zanger/songwriter. In 2006 werd Church genoemd in de lijst van Askmen.com's \"Top Tien Shock Jocks in Amerika\". Hij is \"De meest radicale man op de radio\" genoemd en wordt door luisteraars sinds 2001 \"The King Dude\" genoemd. De Mike Church Show was de allereerste talkshow die werd geproduceerd op Sirius Satellite Radio (nu Sirius XM Radio). Voordat deze in oktober 2015 werd gecanceld, was Church's show het langstlopende programma op satellietradio. Zijn laatste liveshow op Sirius XM werd uitgezonden op de ochtend van dinsdag 27 oktober 2015.\n\nChurch wordt ook gecrediteerd voor het creëren van een bibliotheek met originele, conservatief getinte parodieliedjes, waaronder \"Manuel Went Down To Georgia\", \"There's Democrats Somewhere\" en \"Obama\", een bewerking van de Toto-klassieker \"Rosanna\". Meest recent werd Church's \"Mr. Jefferson\" een hitnummer en -video. Een bewerking van de Simon & Garfunkel klassieker \"Mrs. Robinson\", haalde Church's \"Mr. Jefferson\" bijna 200.000 views op YouTube.com – alleen al in de eerste week van release. Het nummer werd ook gebruikt als themalied voor honderden \"Tax Day Tea Party\" bijeenkomsten door het hele land. Deze zijn online te vinden.\n\nZijn show werd uitgezonden op SIRIUS XM Patriot, SIRIUS en XM kanaal 125, van maandag tot en met vrijdag van 6:00 uur tot 9:00 uur Eastern Time. Shows werden over het algemeen live uitgezonden, met af en toe een heruitzending van een eerdere show. De show werd later ook heruitgezonden op SIRIUS XM Patriot Plus, SIRIUS 816 en XM 138 (alleen online) van 12 uur 's nachts tot 3 uur 's ochtends Eastern Time. Zijn show werd live uitgezonden vanuit zelfvoorzienende studio's in Mandeville, Louisiana, een buitenwijk van New Orleans.\n\nThe Mike Church Band was een integraal onderdeel van de show, die conservatief getinte parodieliedjes leverde als een ander komisch element aan de politieke/historische/actuele discussies, waarvan de meeste gericht waren op de politieke linkerzijde. Geleid door Mike Church, heeft de band een succesvolle reeks albums uitgebracht, waaronder UnAmerican Idiots (2005), Libs on the Run (2007) en The White Album (2008).\n\nChurch is ook de auteur, producent en stemacteur achter een trilogie van documentaires: \"Road to Independence\" (het verhaal van de Onafhankelijkheidsverklaring) en \"The Fame of Our Fathers: How Immortality Inspired Our Constitution\" en \"The Spirit of '76\" (het schrijven en ratificeren van de Amerikaanse Grondwet). Gebaseerd op bronmateriaal, inclusief persoonlijke brieven, aantekeningen en transcripties van debatten, zijn de drie documentaires trots op hun historische nauwkeurigheid bij het uitbeelden van de Founding Fathers in hun, letterlijk, eigen woorden. Terwijl de eerste twee projecten alleen audiodocumentaires zijn, is \"The Spirit of '76\" Mike's volledige animatiefilm. Mike is de eigenaar van zijn eigen productiebedrijf, Founding Father Films.\n\nDe heer Church heeft \"Road to Independence\" aangepast en uitgebracht als een animatiefilm.\n\nNa de annulering van zijn show op satellietradio, richtte de heer Church de nieuwe online streamingdienst Veritas Radio Network op, die een nieuwe versie van zijn programma aanbiedt, evenals content van andere presentatoren. Het nieuwe netwerk en de programmering werden gelanceerd op woensdag 11 november 2015.\n\nHuidige shows op Veritas Radio Network Crusade Channel:\n\nVERITAS RADIO NETWORK LINE-UP",
"Jimmy Cournoyer\nJimmy Cournoyer, soms de Pot Playboy of de Pottenkoning genoemd, is een veroordeelde Canadese drugshandelaar en was, voordat hij werd gearresteerd, de grootste leverancier van marihuana aan New York en de Amerikaanse Oostkust. Hij stond bekend om zijn weelderige levensstijl, waaronder het daten van lingeriemodellen en feesten met Leonardo DiCaprio. Oorspronkelijk afkomstig uit Laval, Quebec, werd Cournoyer voor het eerst gearresteerd in 1998 met een paar marihuanaplanten in zijn appartement in Laval. Gedurende verschillende gevangenisstraffen bouwde Cournoyer een crimineel netwerk op dat uitgroeide tot een miljardenimperium in internationale drugshandel, waarbij de Hell's Angels, het Sinaloa-kartel, Native American smokkelaars en de maffiafamilies Rizzuto en Bonanno betrokken waren. De DEA kreeg een tip over zijn organisatie nadat informatie van een ontstemde vriendin leidde tot de arrestatie van Cournoyer en Bonanno-associé John Venizelos in 2012. In 2012 werd Cournoyer gearresteerd toen hij Mexico probeerde binnen te komen. In mei 2013 bekende Cournoyer zich schuldig aan twee aanklachten: witwassen en samenzwering tot het produceren en distribueren van cocaïne en marihuana. Hij werd veroordeeld tot 27 jaar gevangenisstraf. Zijn vriend en UFC-kampioen Georges St-Pierre schreef een brief waarin hij de rechter smeekte om clementie. Aanklagers beweerden ook dat Cournoyer $2 miljoen opzij had gezet om potentiële getuigen te vermoorden.",
"The Winery Dogs\nThe Winery Dogs waren een Amerikaanse rocksupergroep, gevormd in New York City, New York, Verenigde Staten, in 2012 door Mike Portnoy, Billy Sheehan en Richie Kotzen.",
"Mike Leonard (journalist)\nMichael \"Mike\" Leonard (geboren 30 november 1947) is een gepensioneerde Amerikaanse televisiejournalist die voorheen werkte voor The Today Show op NBC. Leonard was 31 jaar lang feature correspondent voor The Today Show en staat bekend om zijn reportages over het dagelijks leven en de unieke, creatieve manier waarop hij zijn werk presenteert. Leonard maakt ook deel uit van een familiebedrijf voor videoproductie, Picture Show Films. Het bedrijf gebruikt uitsluitend digitale video en monteert zijn projecten op PowerBooks. Picture Show heeft veelgeprezen televisieprogramma's geproduceerd; features voor PBS, ESPN en andere nieuwszenders; en video's voor fondsenwerving, bedrijfstrainingen en andere projecten. Picture Show wordt ook gecrediteerd voor de productie van The Brendan Leonard Show, gepresenteerd door zijn zoon Brendan Leonard. In 1989 had Leonard de eer om door Hasbro een G.I. Joe-figuur naar zijn gelijkenis te laten maken. Ze noemden hun personage Scoop, wiens voornaam \"Leonard Michaels\" was, ter ere van de echte nieuwslezer. Scoop werkte ook in de communicatie, net als zijn inspiratiebron. (1) In 2006 publiceerde Leonard The Ride of Our Lives: Roadside Lessons of an American Family, over een maandlange roadtrip die hij met zijn ouders en volwassen kinderen in een camper maakte. Hij produceerde ook een televisieserie die dezelfde reis beschrijft. Leonard heeft vier volwassen kinderen, Matt, Megan, Kerry en Brendan, en acht kleinkinderen, en woont momenteel in Winnetka, Illinois, met zijn vrouw Cathy. Mike en zijn familie hebben een Wiffle Ball-stadion gebouwd in hun voortuin, Picture Show Park at the PineYards.",
"Tom Keith\nThomas Alan Keith (21 december 1946 – 30 oktober 2011) was een radiopersoonlijkheid die werkte voor Minnesota Public Radio in St. Paul, Minnesota. Hij was de technicus voor Garrison Keillor toen deze zijn ochtendradioprogramma begon vanuit de studio van de St. John's University in Collegeville, Minnesota. Keillor wilde dialogen tijdens het programma en Keith was ongeveer de enige andere persoon die op dat vroege uur aanwezig was. Keith was een van de belangrijkste geluids-effectartiesten voor de radio-show A Prairie Home Companion en was vaak een acteur in sketches geschreven door Keillor. Keillor creëerde het personage Jim Ed Poole voor Keith in de oude ochtendshow. Jim Ed zou zijn opgegroeid in West St. Paul, Minnesota en afgestudeerd zijn aan Henry Sibley High School. Na zijn diensttijd bij het Korps Mariniers behaalde Keith een diploma aan de Universiteit van Minnesota. Toen de productie van het radioprogramma naar St. Paul verhuisde, bleef Tom Keith Jim Ed spelen, die in het Hotel Transom woonde met zijn kippetje Curtis. Toen Keillor het ochtendprogramma verliet, werd Keith in The Morning Show vergezeld door Dale Connelly. Hij behield het personage Jim Ed Poole en ontwikkelde verschillende andere personages (zoals Dr. Larry Kyle van Genway Laboratories en B. Marty Barry, de zelfbenoemde \"bodemloze bron van welzijn\") in samenwerking met Connelly. Keith ontwikkelde zijn vocale en geluidseffectvaardigheden in het ochtendprogramma en later in A Prairie Home Companion. Op 15 oktober 2008 kondigde Keith zijn voornemen aan om met pensioen te gaan op 11 december. The Morning Show werd stopgezet na een laatste live optreden in het Fitzgerald Theater in St. Paul die ochtend.",
"Kolonel Meow\nKolonel Meow (2011, geadopteerd 11 oktober 2011. Volgens de eigenaren is 11 oktober 2011 niet de geboortedatum van de kat, maar de datum van zijn adoptie. Zijn exacte geboortedatum is onbekend. -- 29 januari 2014) was een mannelijke kruising tussen een Himalayakat en een Perzische kat, die in 2014 het Guinness wereldrecord voor de langste vacht van een kat (23 cm) op zijn naam zette. Hij werd een internetberoemdheid toen zijn eigenaren foto's van zijn fronsende gezicht op Facebook en Instagram plaatsten. Hij stond bij zijn honderdduizenden volgers liefdevol bekend als een \"adorable angstaanjagende dictator\", een \"prolifig whisky drinker\" en \"de boze kat ter wereld\"."
] | 64 |
David Tennant speelde de Tiende Doctor in Doctor Who.
|
[
"Twelfth_Doctor",
"Doctor_Who_(season_12)",
"Doctor_Who_(series_10)",
"Eighth_Doctor",
"Midnight_(Doctor_Who)",
"Peter_Capaldi",
"The_End_of_Time_(Doctor_Who)"
] |
[
"David Tennant\nDavid Tennant (geboren als David John McDonald; 18 april 1971) is een Schotse acteur en stemacteur. Hij is vooral bekend van zijn rollen als de Tiende Doctor in de Britse televisieserie Doctor Who, Alec Hardy in Broadchurch, Giacomo Casanova in de televisieserie Casanova, Kilgrave in Jessica Jones en Barty Crouch jr. in de film Harry Potter en de Vuurbeker. Naast zijn verschijningen op het scherm heeft hij gewerkt als stemacteur en in het theater, waaronder een door de critici geprezen theaterproductie van Hamlet. In januari 2015 ontving Tennant de National Television Award voor Speciale Erkenning."
] |
[
"Twaalfde Doctor\nDe Twaalfde Doctor is een incarnatie van de Doctor, de protagonist van het BBC sciencefictiontelevisieprogramma Doctor Who. Hij wordt gespeeld door de Schotse acteur Peter Capaldi. Binnen het verhaal van de serie is de Doctor een tijdreizende, humanoïde alien van een ras dat bekend staat als de Time Lords. Wanneer de Doctor ernstig gewond raakt, kan hij zijn lichaam regenereren, en daarbij een nieuw fysiek uiterlijk krijgen, en daarmee een duidelijk nieuwe persoonlijkheid; dit plotmechanisme heeft ervoor gezorgd dat de Doctor door een reeks acteurs is vertolkt in de decennia sinds het begin van het programma in 1963. Capaldi's vertolking van de Doctor is een prikkelbaar, bot, bedachtzaam en pragmatisch personage dat zijn emoties verbergt bij het nemen van moeilijke en soms meedogenloze beslissingen. Capaldi maakte zijn eerste, zeer korte verschijning als de Doctor in de vijftigste jubileumaflevering van de show \"The Day of the Doctor\" (2013), als een van de dertien incarnaties van de Doctor die worden opgeroepen om Gallifrey te redden van vernietiging. Capaldi's eerste volledige verschijning als de Doctor was aan het einde van de Kerstspecial van 2013 \"The Time of the Doctor\". Hij wordt in het achtste en negende seizoen vergezeld door metgezel Clara Oswald (Jenna Coleman). Hij verscheen ook in \"For Tonight We Might Die\", de eerste aflevering van de spin-off serie Class uit 2016. In het tiende seizoen van Doctor Who wordt hij vergezeld door twee nieuwe metgezellen: Nardole (Matt Lucas) en Bill Potts (Pearl Mackie). Op 30 januari 2017 kondigde Capaldi aan dat hij het programma zou verlaten, waarbij de Kerstaflevering van 2017 zijn laatste zou zijn.",
"Doctor Who (seizoen 12)\nHet twaalfde seizoen van de Britse sciencefictiontelevisieserie Doctor Who begon op 28 december 1974 met Tom Baker's eerste verhaal Robot, en eindigde met Revenge of the Cybermen op 10 mei 1975. Dit is het eerste seizoen met Tom Baker als de vierde incarnatie van de Doctor, een buitenaardse Time Lord die door tijd en ruimte reist in zijn TARDIS, die er van buitenaf uitziet als een Britse politiebak. Hij wordt vergezeld door Sarah Jane Smith (Elisabeth Sladen), die verdergaat van seizoen elf, en Harry Sullivan (Ian Marter), die in dit seizoen toetreedt.",
"Doctor Who (serie 10)\nHet tiende seizoen van het Britse sciencefictiontelevisieprogramma Doctor Who ging in première op 15 april 2017 en bestaat uit twaalf afleveringen, nadat in juli 2015 werd bekendgemaakt dat BBC Worldwide in zijn jaarlijkse review had geïnvesteerd in een tiende seizoen van het programma. De serie wordt geleid door hoofdauteur en uitvoerend producent Steven Moffat, samen met uitvoerend producent Brian Minchin. Het is de derde en laatste serie die door beiden als uitvoerend producenten wordt begeleid, evenals Moffats zesde en laatste serie als hoofdauteur. Deze serie is de tiende die wordt uitgezonden na de herlancering van het programma in 2005, en is het 36e seizoen in totaal. Voorafgegaan door een kerstvoorstelling in december 2016, \"The Return of Doctor Mysterio\", is de serie de derde en laatste serie met Peter Capaldi als de Twaalfde Doctor, een incarnatie van de Doctor, een buitenaardse Time Lord die door tijd en ruimte reist in zijn TARDIS, die er aan de buitenkant uitziet als een Britse politiebak; Capaldi kondigde in januari 2017 aan dat hij na het tiende seizoen zou stoppen met de rol. De serie introduceert Pearl Mackie als Bill Potts, de nieuwste reisgenoot van de Doctor, en bevat ook Matt Lucas als Nardole, die verscheen in de kerstvoorstellingen van 2015 en 2016. Steven Moffat schreef vier afleveringen voor de serie. Andere terugkerende schrijvers die aan deze en eerdere series hebben gewerkt zijn onder andere Frank Cottrell-Boyce, Sarah Dollard, Jamie Mathieson, Peter Harness, Toby Whithouse en Mark Gatiss, evenals twee nieuwe schrijvers voor het hernieuwde tijdperk van het programma, Mike Bartlett en Rona Munro, van wie de laatste Survival schreef, de laatste aflevering van het originele klassieke tijdperk. Regisseurs van de serie waren er drie die eerder aan de show hebben gewerkt, en drie gloednieuwe. De opnames begonnen op 20 juni 2016 en duurden iets meer dan negen maanden, eindigend op 7 april 2017.",
"Achtste Doctor\nDe Achtste Doctor is een incarnatie van de Doctor, de protagonist van de BBC sciencefictiontelevisieserie Doctor Who. Hij wordt gespeeld door Paul McGann. Het personage werd geïntroduceerd in de televisiefilm Doctor Who uit 1996, een back-door pilot geproduceerd in een mislukte poging om de serie opnieuw te lanceren na de annulering in 1989. Hoewel de Achtste Doctor aanvankelijk slechts één optreden op het scherm had, werden zijn avonturen uitgebreid geportretteerd in daaropvolgende spin-off media, waaronder meer dan 70 audiodrama's met McGann. In 2013 hernam de acteur de rol in de miniaflevering \"The Night of the Doctor\", die het laatste avontuur van de Achtste Doctor beschrijft. Binnen het verhaal van de serie is de Doctor een eeuwenoude alien (een Time Lord van de planeet Gallifrey) die reist door tijd en ruimte in zijn TARDIS, vaak met metgezellen. Wanneer de Doctor kritiek gewond raakt, kan hij zijn lichaam regenereren, maar daarbij krijgt hij een nieuw fysiek uiterlijk en daarmee een duidelijk nieuw persoonlijkheid. McGann portretteert de achtste incarnatie, een gepassioneerd, enthousiast en excentriek personage. Zijn enige metgezel in de televisiefilm is Grace Holloway (Daphne Ashbrook), een arts wiens operatie mede verantwoordelijk is voor het in gang zetten van zijn regeneratie. In de voortgezette avonturen van het personage, zoals afgebeeld in audiodrama's, romans en stripboeken, reist hij samen met vele andere metgezellen, waaronder de zelfbenoemde \"Edwardiaanse avonturierster\" Charley, de alien Destrii en hedendaagse mensen Lucie en Sam.",
"Middernacht (Doctor Who)\n``Middernacht'' is de tiende aflevering van het vierde seizoen van de Britse sciencefictiontelevisieserie Doctor Who. Het werd voor het eerst uitgezonden op BBC One op 14 juni 2008. De aflevering legde veel meer nadruk op de rol van David Tennant als de Tiende Doctor dan in de rest van het vierde seizoen, waarbij de metgezel van de Doctor, Donna Noble (gespeeld door Catherine Tate), slechts een minimale rol speelde. Om deze reden heeft Stephen James Walker deze aflevering in zijn boek Monsters Within beschreven als \"companion-lite\" (in zijn analyse van de opvolger van deze aflevering, de \"Doctor-lite\" aflevering \"Turn Left\").",
"Peter Capaldi\nPeter Dougan Capaldi (geboren 14 april 1958) is een Schotse acteur, schrijver en regisseur, het best bekend voor zijn rol als de twaalfde incarnatie van de Doctor in de televisieserie Doctor Who. Zijn volgende meest opvallende rol is spin doctor Malcolm Tucker in The Thick of It, waarvoor hij vier nominaties voor de British Academy Television Award ontving, en in 2010 de prijs voor Beste Mannelijke Comedie Prestatie won. Voor het opnieuw vertolken van de rol in de spin-off film In the Loop, werd Capaldi geëerd met verschillende nominaties van filmcritici voor Beste Mannelijke Bijrol. Verder nam hij de rol op zich van de buurman van Paddington Bear, Mr. Curry, in de familiekomedie Paddington; hij zal de rol opnieuw vertolken in Paddington 2. Als regisseur won Capaldi de Academy Award voor Beste Live Action Korte Film en de BAFTA Award voor Beste Korte Film voor zijn korte film Franz Kafka's It's a Wonderful Life. Hij ging verder met het schrijven en regisseren van de dramafilm Strictly Sinatra en regisseerde twee series van de sitcom Getting On.",
"Het Einde van de Tijd (Doctor Who)\nHet Einde van de Tijd is een tweeluik uit het Britse sciencefictiontelevisieprogramma Doctor Who. Het werd oorspronkelijk uitgezonden op BBC One in het Verenigd Koninkrijk op 25 december 2009 en 1 januari 2010, en is de vijfde Doctor Who Kerstspecial. Dit is het laatste verhaal voor hoofdrolspeler David Tennant, die de rol van de buitenaardse tijdreiziger de Doctor overdraagt aan Matt Smith. Het is ook het laatste Doctor Who-verhaal geschreven en geproduceerd door Russell T Davies, die de terugkeer van de serie naar de Britse televisie in 2005 leidde en diende als uitvoerend producent en hoofdschrijver. Davies werd opgevolgd als uitvoerend producent en showrunner door Steven Moffat. Bernard Cribbins, die verscheen in het verhaal \"Voyage of the Damned\" en gedurende Serie 4 als Wilfred Mott, de grootvader van Donna Noble, speelt de metgezel van de Doctor in dit tweeluik. De special bevat ook de terugkeer van vele andere acteurs naar de show, waaronder Catherine Tate, John Simm, Jacqueline King, Alexandra Moen, Billie Piper, Camille Coduri, Freema Agyeman, Noel Clarke, John Barrowman, Elisabeth Sladen, Tommy Knight, Jessica Hynes en Russell Tovey. Het verhaal toont de Tiende Doctor (Tennant), die op de vlucht is voor een profetie van zijn naderende dood, terwijl hij wordt betrokken bij een plan van zijn oude aartsvijand, de Meester (Simm). De Meester brengt de mensheid onder zijn controle als onderdeel van een uitgekiend plan om de wereld van zijn en het volk van de Doctor, de Tijdheren, te herstellen van hun ondergang in de Tijdsoorlog waarnaar in de serie wordt verwezen. De Doctor kan dit voorkomen, maar loopt fatale verwondingen op. In de conclusie van de aflevering regenereert de Doctor, zoals eerder gebeurd, en wordt een nieuwe man - met een nieuwe persoonlijkheid en fysieke kenmerken - waarmee de volgende serie van de show wordt ingeluid met Matt Smith als ster en Steven Moffat als uitvoerend producent."
] | 65 |
Mike Pence was van september 2009 tot december 2011 voorzitter van de Republikeinse Conferentie in het Huis van Afgevaardigden.
|
[
"Republican_Conference_of_the_United_States_House_of_Representatives",
"114th_United_States_Congress",
"Republican_Conference_Chairman_of_the_United_States_Senate",
"National_Republican_Congressional_Committee",
"Speaker_of_the_United_States_House_of_Representatives_election,_January_2015",
"Paul_Ryan",
"112th_United_States_Congress"
] |
[
"Mike Pence\nMichael Richard Pence (geboren 7 juni 1959) is een Amerikaanse politicus, jurist en de 48e en huidige vicepresident van de Verenigde Staten. Hiervoor was hij van 2013 tot 2017 de 50e gouverneur van Indiana. Geboren en getogen in Columbus, Indiana, studeerde Pence af aan Hanover College en behaalde een rechtendiploma aan de Indiana University Robert H. McKinney School of Law voordat hij in de particuliere praktijk ging werken. Na twee mislukte pogingen om een zetel in het Amerikaanse Congres te bemachtigen in 1988 en 1990, werd hij van 1994 tot 1999 een conservatieve radio- en televisiepresentator. Pence werd in 2000 gekozen in het Amerikaanse Congres en vertegenwoordigde Indiana in het Huis van Afgevaardigden van 2001 tot 2013. Van 2009 tot 2011 was hij voorzitter van de House Republican Conference. Pence positioneerde zichzelf als een principiële ideoloog en aanhanger van de Tea Party-beweging, daarbij opmerkend dat hij \"een christen, een conservatief en een Republikein was, in die volgorde\". Na zijn aantreden als gouverneur van Indiana in januari 2013, initieerde Pence de grootste belastingverlaging in de geschiedenis van Indiana, pleitte hij voor meer financiering van onderwijsinitiatieven en bleef hij het begrotingsoverschot van de staat vergroten. Pence ondertekende wetsvoorstellen die bedoeld waren om abortus te beperken, waaronder een die abortus verbood als de reden voor de ingreep het ras, geslacht of de handicap van de foetus was. Pence veroorzaakte verschillende spraakmakende controverses, waaronder met zijn ondertekening van de Religious Freedom Restoration Act, waarvoor hij hevige weerstand ondervond van gematigde leden van zijn partij, het bedrijfsleven en LGBT-voorstanders. Later ondertekende hij een aanvullende wet die bedoeld was om LGBT-personen te beschermen. Op 8 november 2016 werd Pence gekozen tot vicepresident, nadat hij in juli zijn campagne voor herverkiezing als gouverneur had gestaakt om de running mate te worden van de Republikeinse presidentskandidaat Donald Trump, die de presidentsverkiezingen won."
] |
[
"Congresfractie van de Republikeinen in het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden\nDe Congresfractie van de Republikeinen is de partijcaucus voor Republikeinen in het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden. Ze organiseert vergaderingen en is het belangrijkste forum voor het overbrengen van het partijstandpunt aan de leden. Naast het bevorderen van begrotingsverantwoordelijkheid en nationale veiligheid, produceert ze een dagelijkse publicatie van politieke analyses onder de titel Legislative Digest. De fractie heeft een voorzitter die de dagelijkse werkzaamheden leidt en die wordt bijgestaan door een gekozen vice-voorzitter en een secretaris. In het 112e Congres was de voorzitter Jeb Hensarling uit Texas, de vice-voorzitter was Cathy McMorris Rodgers uit Washington, en de secretaris was John Carter uit Texas. Voor het 113e Congres (2013-2015) koos de partij Cathy McMorris Rodgers tot voorzitter na een zware strijd met de conservatieve Tom Price uit Georgia. Ze kozen ook Lynn Jenkins uit Kansas tot vice-voorzitter en Virginia Foxx uit North Carolina tot secretaris. Eerdere voorzitters zijn onder andere John Boehner, Mike Pence, John B. Anderson, Dick Cheney, Jack Kemp, J. C. Watts Jr., Deborah D. Pryce en Adam Putnam.",
"114e Congres van de Verenigde Staten\nHet 114e Congres van de Verenigde Staten was een bijeenkomst van de wetgevende tak van de federale overheid van de Verenigde Staten, bestaande uit de Senaat van de Verenigde Staten en het Huis van Afgevaardigden van de Verenigde Staten. Het kwam bijeen in Washington D.C. van 3 januari 2015 tot en met 3 januari 2017, gedurende de laatste twee volledige jaren van het presidentschap van Barack Obama. De verkiezingen van 2014 gaven de Republikeinen de controle over de Senaat (en de controle over beide kamers van het Congres) voor het eerst sinds het 109e Congres. Met 247 zetels in het Huis van Afgevaardigden en 54 zetels in de Senaat, begon dit Congres met de grootste Republikeinse meerderheid sinds het 71e Congres van 1929-1931.",
"Voorzitter van de Republikeinse Conferentie van de Senaat van de Verenigde Staten\nDe Republikeinse conferentie van de Senaat van de Verenigde Staten kiest een conferentievoorzitter. Het ambt werd gecreëerd in het midden van de 19e eeuw met de oprichting van de Republikeinse partij. Het ambt van 'fractievoorzitter' werd pas in 1925 gecreëerd, en gedurende twintig jaar was de voorzitter van de Republikeinse conferentie van de Senaat tevens fractievoorzitter. In recente jaren is de conferentievoorzitter beschouwd als de nummer drie van de Republikeinen in de Senaat, na de fractievoorzitter en de fractiewhips. Volgens Congressional Quarterly: \"De conferentievoorzitter beheert de besloten vergaderingen om fractievoorzitters te kiezen, verzorgt de verdeling van commissieopdrachten en helpt bij het vaststellen van wetgevingsvoorrang. De moderne versie stuurt het bericht van de conferentie aan, met uitzendstudio's voor televisie en radio.\"",
"Nationaal Republikeins Congrescomité\nHet Nationaal Republikeins Congrescomité (NRCC) is het Republikeinse comité op Capitol Hill dat werkt aan de verkiezing van Republikeinen in het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden. Het NRCC werd opgericht in 1866, toen de Republikeinse fracties van het Huis en de Senaat een \"Congrescomité\" vormden. Het ondersteunt de verkiezing van Republikeinen in het Huis door middel van directe financiële bijdragen aan kandidaten en Republikeinse partijorganisaties; technische en onderzoekshulp aan Republikeinse kandidaten en partijorganisaties; kiezersregistratie, educatie en opkomstprogramma's; en andere partijopbouwende activiteiten. Het is een geregistreerde 527-groep. Het NRCC wordt altijd voorgezeten door een Republikeins lid van het Huis, die maximaal twee opeenvolgende termijnen kan dienen. De huidige voorzitter is afgevaardigde Steve Stivers uit Ohio. Voormalige voorzitters zijn onder andere afgevaardigde Guy Vander Jagt (1975--1992), afgevaardigde Bill Paxon (1993--1996), afgevaardigde John Linder (1997--1998), afgevaardigde Tom Davis (1999--2002), afgevaardigde Tom Reynolds (2003--2006), afgevaardigde Tom Cole (2007--2008), en afgevaardigde Pete Sessions (2009-2012). Het wordt bestuurd door een Uitvoerend Comité van 11 leden, waaronder de leider van de partij in het Huis ex officio, en andere leden die door de Republikeinse Conferentie worden gekozen na een verkiezing in het Huis.",
"Verkiezing van de Speaker van het Huis van Afgevaardigden van de Verenigde Staten, januari 2015\nOp 6 januari 2015 vond een verkiezing plaats voor de Speaker van het Huis van Afgevaardigden van de VS, tijdens het 114e Amerikaanse Congres. De zittende Speaker John Boehner werd herkozen. De verkiezing vond plaats na een Republikeinse overwinning bij de verkiezingen voor het Huis van Afgevaardigden van de Verenigde Staten in 2014. De Speaker van het Huis volgt de Vice-president in de lijn van successie naar het presidentschap van de Verenigde Staten, in overeenstemming met de Presidential Succession Act. Ondanks een gecoördineerde poging van sommige Republikeinen om Boehner af te zetten, met alternatieven zoals Louie Gohmert en Dan Webster, bleek de poging niet succesvol. Daarnaast waren er verschillende stemmen uitgebracht op personen die geen zittende leden van het Huis waren, waaronder senatoren Rand Paul en Jeff Sessions en voormalig minister van Buitenlandse Zaken Colin Powell.",
"Paul Ryan\nPaul Davis Ryan Jr. (geboren 29 januari 1970) is een Amerikaanse politicus die de 54e en huidige Speaker van het Huis van Afgevaardigden van de Verenigde Staten is. Ryan is lid van de Republikeinse Partij en is sinds 1999 lid van het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden. Ryan was eerder voorzitter van de House Ways and Means Committee, van 3 januari tot 29 oktober 2015, en daarvoor voorzitter van de House Budget Committee van 2011 tot 2015. Hij was de Republikeinse kandidaat voor vicepresident van de Verenigde Staten, samen met voormalig gouverneur Mitt Romney van Massachusetts, tijdens de verkiezingen van 2012. Ryan onderhandelde samen met de Democratische senator Patty Murray over de Bipartisan Budget Act van 2013. Op 29 oktober 2015 werd Ryan gekozen om John Boehner op te volgen als Speaker van het Huis van Afgevaardigden na Boehners pensionering, waarmee hij de eerste persoon uit Wisconsin werd die deze positie bekleedde. Hij benoemde lobbyist John David Hoppe tot zijn chef van staf.",
"112e Congres van de Verenigde Staten\nHet 112e Congres van de Verenigde Staten was een zitting van de wetgevende tak van de federale overheid van de Verenigde Staten, van 3 januari 2011 tot en met 3 januari 2013. Het kwam bijeen in Washington D.C. op 3 januari 2011 en eindigde op 3 januari 2013, 17 dagen voor het einde van de ambtstermijn van president Barack Obama, die in 2008 werd gekozen. Senaatsleden die in 2006 voor een reguliere termijn werden gekozen, voltooide hun termijn in dit Congres. Dit Congres omvatte het laatste Huis van Afgevaardigden dat werd gekozen uit kiesdistricten die waren toegewezen op basis van de volkstelling van 2000. Bij de tussentijdse verkiezingen van 2010 won de Republikeinse Partij de meerderheid in het Huis van Afgevaardigden. Hoewel de Democraten hun meerderheid in de Senaat behielden, werd deze kleiner dan in het vorige Congres. Dit was het eerste Congres waarin het Huis en de Senaat door verschillende partijen werden gecontroleerd sinds het 107e Congres (2001--2003), en het eerste Congres dat op die manier begon sinds het 99e Congres (1985--1987). In dit Congres had het Huis van Afgevaardigden met 242 het grootste aantal Republikeinse leden sinds het 80e Congres (1947--1949). Het was ook het eerste Congres sinds 1947 waarin geen lid van de familie Kennedy zat, en het werd beschouwd als een van de meest politiek gepolariseerde Congressen sinds de Reconstructie, en het minst productieve sinds de Tweede Wereldoorlog, met recordlage goedkeuringscijfers."
] | 66 |
De economie van Houston is niet in staat een industriële basis te hebben.
|
[
"Economy_of_Texas",
"Avenida_Houston",
"Cuisine_of_Houston",
"Port_Houston",
"Economy_of_Aberdeen",
"Economy_of_Utah",
"Industry,_Texas"
] |
[
"Houston\nHouston ( -LSB- ˈhjuːstən -RSB- ) is de grootste stad van de staat Texas en de vierde grootste stad van de Verenigde Staten. Met naar schatting 2,239 miljoen inwoners in 2014 binnen een oppervlakte van 667 vierkante mijl, is het ook de grootste stad in het zuiden van de Verenigde Staten en de hoofdstad van Harris County. Gelegen in Zuidoost-Texas, nabij de Golf van Mexico, is het de belangrijkste stad van het grootstedelijk gebied Greater Houston, het vijfde grootste MSA van de Verenigde Staten. Houston werd opgericht op 28 augustus 1836, aan de oevers van Buffalo Bayou (nu bekend als Allen's Landing) en opgenomen als stad op 5 juni 1837. De stad is vernoemd naar generaal Sam Houston, die president was van de Republiek Texas en de Slag bij San Jacinto, 25 mijl ten oosten van waar de stad werd gesticht, had aangevoerd en gewonnen. De bloeiende haven- en spoorwegindustrie, gecombineerd met de ontdekking van olie in 1901, heeft geleid tot voortdurende groei van de bevolking van de stad. In het midden van de 20e eeuw werd Houston de thuisbasis van het Texas Medical Center - 's werelds grootste concentratie van gezondheidszorg- en onderzoeksinstellingen - en het Johnson Space Center van NASA, waar het Mission Control Center is gevestigd. De economie van Houston heeft een brede industriële basis in energie, productie, luchtvaart en transport. Naast de gezondheidszorgsector en de bouw van olieveldapparatuur, heeft Houston, buiten New York City, meer Fortune 500-hoofdkwartieren binnen de stadsgrenzen dan welke andere Amerikaanse gemeente dan ook. De haven van Houston staat op de eerste plaats in de Verenigde Staten in de verwerking van internationaal watergebonden tonnage en op de tweede plaats in de verwerking van het totale vrachtvolume. Bijgenaamd de \"Space City\", is Houston een wereldstad, met sterke punten in zaken, internationale handel, entertainment, cultuur, media, mode, wetenschap, sport, technologie, onderwijs, geneeskunde en onderzoek. De stad heeft een bevolking met diverse etnische en religieuze achtergronden en een grote en groeiende internationale gemeenschap. Houston is de meest diverse stad in Texas en is beschreven als de meest raciaal en etnisch diverse grote metropool in de VS. Het herbergt vele culturele instellingen en tentoonstellingen, die jaarlijks meer dan 7 miljoen bezoekers trekken naar het Museum District. Houston heeft een actieve beeldende en podiumkunsten scene in het Theater District en biedt het hele jaar door resident companies in alle belangrijke podiumkunsten."
] |
[
"Economie van Texas\nDe economie van Texas is een van de grootste economieën in de Verenigde Staten. In 2015 telde Texas zes van de top 50 bedrijven op de Fortune 500-lijst en 51 in totaal (de derde meeste na New York en Californië). In 2012 genereerde Texas meer dan $ 264,7 miljard per jaar aan export – meer dan de export van Californië ($ 161,9 miljard) en New York ($ 81,4 miljard) samen. Als soeverein land (2014) zou Texas de 12e grootste economie ter wereld zijn op basis van het BBP (voor Zuid-Korea en Australië). Texas heeft een bruto staatsproduct van $ 1,648 biljoen (2014), het op een na hoogste in de VS. Het huishoudinkomen van Texas bedroeg $ 48.259 in 2010, waarmee het op de 25e plaats in het land stond. De staatsschuld in 2012 werd berekend op $ 121,7 miljard, of $ 7.400 per belastingbetaler. Texas heeft na Californië de op een na grootste bevolking van het land.",
"Avenida Houston\nAvenida Houston (ah-veh-NEE-duh) is de naam van de buurt die zich grotendeels bevindt rondom het George R. Brown Convention Center in Houston, Texas. Het is het eindproduct van de eerste fase van het 2025 GRB Masterplan van Houston First Corporation voor de herontwikkeling van de oostelijke rand van het centrum. Houston First is een lokale overheidsinstelling die de congres- en podiumkunstenfaciliteiten van Houston beheert. Een lokale overheidsinstelling, opgericht in 2011, beheert Houston First meer dan 10 gemeentelijke gebouwen en eigendommen, en ondergrondse en bovengrondse parkeergelegenheid voor bijna 7.000 voertuigen. Naast het George R. Brown Convention Center, omvatten andere prominente faciliteiten onder HFC-beheer het Hilton Americas-Houston hotel, Jones Hall for the Performing Arts, Wortham Theater Center en Miller Outdoor Theatre. Centraal op de Avenida Houston campus ligt het nieuw ontworpen Avenida Plaza voor het George R. Brown Convention Center, dat voetgangers boven autoverkeer prefereert en bezoekers gemakkelijke toegang biedt tot Discovery Green park en twee congreshotels van hoofdkantoorformaat, het Hilton Americas-Houston (1.200 kamers) en het nieuwe Marriott Marquis (1.000 kamers). Een golf van diverse restaurants wordt in het gebied ontwikkeld, waaronder Grotto Downtown, Bud's Pitmaster BBQ, McAlister's Deli, Pappadeaux Seafood Kitchen en Kulture. Daarnaast beschikt Avenida Houston over unieke kunstinstallaties en geprogrammeerde evenementen. De meest prominente werken zijn Ed Wilson's Soaring in the Clouds en Joe O'Connell en Creative Machine's Wings Over Water. Aan de noordkant van Avenida Houston staat Partnership Tower, een 10 verdiepingen tellend kantoorgebouw dat op 12 september 2016 werd geopend. HFC heeft zijn kantoren in Partnership Tower. Andere organisaties met werknemers in het gebouw zijn Greater Houston Partnership, Harris County-Houston Sports Authority en de Hotel Lodging Association of Greater Houston. In de buurt bevinden zich de sport- en concertlocaties Minute Maid Park, Toyota Center en BBVA Compass Stadium, extra attracties voor bezoekers van Avenida Houston.",
"Keuken van Houston\nIn 2005 noemde USA Today Houston, Texas, de \"uitgaanshoofdstad van de Verenigde Staten\". Bewoners van Houston aten vaker buiten de deur dan inwoners van andere Amerikaanse steden, en restaurants in Houston hebben de op één na laagste gemiddelde prijzen van restaurants in grote steden. Tory Gattis, die opiniestukken publiceerde in de Houston Chronicle, zei in 2005 dat Houston \"een geweldige restaurantscene\" heeft. Gattis zei dat één factor die hieraan bijdraagt de etnische diversiteit van Houston is, gerelateerd aan Houston's rol als een belangrijke stad in de energiesector, Houston's rol als havenstad en de nabijheid van Latijns-Amerika en de Cajun-gebieden van Louisiana. Gattis noemde het gebrek aan zoning in Houston, waardoor het voor een ondernemer gemakkelijk is om een restaurant te beginnen, omdat land goedkoper is en er minder regels en vergunningen zijn. Gattis noemde ook het snelwegennetwerk van Houston, dat volgens Gattis restaurants binnen een bereik van 15-20 minuten rijden van de woningen van de meeste inwoners van Houston plaatst tijdens niet-spitsuren. Gattis legde uit dat de omvang van de bevolking van Greater Houston de stad in staat stelt niche-etnische restaurants te ondersteunen en een grote klantenbasis voor restaurants in het gebied biedt. Hij verklaarde ook dat de concurrentie in de restaurantsector van Houston ervoor zorgt dat restaurants van lagere kwaliteit failliet gaan, waardoor hoogwaardige restaurants open blijven. De journalist legde uit dat de relatief lage kosten van levensonderhoud in Houston de arbeidskosten voor restaurants verlaagt en de inwoners meer overgebleven inkomen geeft dat aan restaurants kan worden uitgegeven. Banen in Houston hebben relatief hoge salarissen; Gattis legt uit dat de lonen de restaurantmarkt van Houston helpen ondersteunen. Vanaf 2010 worden veel foodtruckverkopers vaak gedwongen te sluiten door gemeentelijke regelgeving, en Katharine Shilcutt van de Houston Press verklaarde dat foodtruckverkopers moeilijkheden ondervinden bij het verkrijgen van vergunningen. Een non-profitorganisatie genaamd \"Save Our Food Trucks\" is gestart om foodtruckverkopers te helpen bij het navigeren door de gemeentelijke bureaucratie.",
"Port Houston\nDit artikel gaat over een buurt in Houston. Zie Haven van Houston voor de haven. Port Houston is een buurt gelegen aan de oostkant van Houston, Texas, Verenigde Staten. Port Houston is een industriële, voornamelijk Spaanstalige gemeenschap gelegen nabij het Houston Ship Channel en de haven van Houston. In een artikel uit 2007 beschreef John Nova Lomax van de Houston Press Port Houston als \"een arbeiderswijk met Mexicaanse bevolking, met smeedijzeren hekken en huizen met houten frames\". Port Houston heeft veel kleine huizen. Petrochemische bedrijven en transportbedrijven hebben activiteiten in de gemeenschap. Laura Isensee van KUHF schreef dat Port Houston \"geen typische buurt\" is.",
"Economie van Aberdeen\nDit artikel behandelt de niet-oligerelateerde economie; zie Olie-industrie in Aberdeen voor dat gebied. Aberdeen is een van de meest welvarende steden in Schotland, dankzij de verscheidenheid en het belang van haar belangrijkste industrieën. Traditioneel was Aberdeen de thuisbasis van de visserij, textielfabrieken, scheepsbouw en papierproductie. Deze industrieën zijn vrijwel verdwenen en zijn vervangen door hoogtechnologische ontwikkelingen in de elektronica ontwerp- en ontwikkelingsindustrie, onderzoek in de landbouw en visserij en natuurlijk de olie-industrie, die grotendeels verantwoordelijk is voor de economische bloei van Aberdeen in de afgelopen drie decennia.",
"Economie van Utah\nUtah heeft een grotendeels gemengde economie die industrieën omvat zoals toerisme, mijnbouw, landbouw, productie, informatietechnologie, financiën en oliewinning. Het grootste deel van het bruto staatsproduct van Utah wordt geproduceerd langs de Wasatch Front, waar de hoofdstad Salt Lake City ligt. Volgens het Bureau of Economic Analysis bedroeg het bruto staatsproduct van Utah in 2010 82 miljard dollar, of bijna 1% van het totale bruto binnenlands product van de Verenigde Staten van $ 14,55 biljoen voor hetzelfde jaar. Het per capita inkomen bedroeg $ 36.457 in 2005. Belangrijke industrieën in Utah zijn onder meer: kolenmijnbouw, veeteelt, zoutproductie en overheidsdiensten. Volgens de State New Economy Index van 2007 staat Utah op de eerste plaats in de natie voor economisch dynamisme, bepaald door: \"De mate waarin staatseconomieën op kennis gebaseerd, geglobaliseerd, ondernemend, op informatietechnologie gebaseerd en op innovatie gebaseerd zijn\". In Oost-Utah is oliewinning een belangrijke industrie. In de buurt van Salt Lake City wordt aardolie geraffineerd door een aantal oliebedrijven. In Centraal-Utah is kolenproductie goed voor een groot deel van de mijnbouwktiviteiten. Utah heft inkomstenbelasting tegen een enkel tarief van 5%, maar biedt belastingkredieten aan belastingbetalers met lage en middeninkomens om een progressief belastingsysteem te bieden. De omzetbelasting heeft een basistarief van 4,65 procent, waarbij steden en provincies extra lokale omzetbelastingen heffen die variëren tussen de gemeenten. Onroerendezaakbelastingen worden lokaal geheven en geïnd. Utah heft geen belasting op immateriële activa en heft geen successiebelasting. Per december 2015 bedroeg de werkloosheid in Utah 3,5% en stond het op de 7e plaats van de 50 staten en het District of Columbia.",
"Industry, Texas\nIndustry is een stad in Austin County, Texas, Verenigde Staten, op de kruising van State Highway 159 (SH 159) en Farm to Market Road 109 (FM 109). De bevolking bedroeg 304 bij de volkstelling van 2010. Industry was de eerste permanente Duitse nederzetting in Texas. Friedrich Ernst, de stichter van Industry, vestigde zich hier in 1831 en bezorgde Industry de titel \"Wieg van de Duitse nederzetting in Texas\" (zie Duitse Texaan)."
] | 67 |
Silicon Valley ligt in Noord-Californië.
|
[
"Silicon_Valley_(disambiguation)",
"Tech_Valley",
"Cwm_Silicon",
"Silicon_Valley_of_India",
"Morgan_Hill,_California",
"West_Valley_(California)",
"Silicon_Wadi"
] |
[
"Silicon Valley\nSilicon Valley is een bijnaam voor het zuidelijke deel van de San Francisco Bay Area, in het noordelijke deel van de Amerikaanse staat Californië. De 'valley' in de naam verwijst naar de Santa Clara Valley in Santa Clara County, inclusief de stad San Jose en omliggende steden en dorpen, waar de regio traditioneel gecentreerd was. De regio is uitgebreid tot de zuidelijke helft van het San Francisco schiereiland in San Mateo County en zuidelijke delen van de East Bay in Alameda County. Het woord 'silicon' verwees oorspronkelijk naar het grote aantal ontwikkelaars en fabrikanten van siliciumchips in de regio, maar het gebied herbergt nu veel van 's werelds grootste hightechbedrijven, waaronder het hoofdkantoor van 39 bedrijven in de Fortune 1000, en duizenden start-ups. Silicon Valley is ook goed voor een derde van alle durfkapitaalinvesteringen in de Verenigde Staten, wat heeft bijgedragen aan het worden van een toonaangevende hub en start-upecosysteem voor hightech-innovatie en wetenschappelijke ontwikkeling. In de Valley werden onder andere de op silicium gebaseerde geïntegreerde schakeling, de microprocessor en de microcomputer ontwikkeld. In 2013 telde de regio ongeveer een kwart miljoen werknemers in de informatietechnologie. Naarmate meer hightechbedrijven werden gevestigd in de Santa Clara Valley en vervolgens naar het noorden richting de twee andere grote steden van de Bay Area, San Francisco en Oakland, verwees de naam 'Silicon Valley' uiteindelijk naar alle hightechbedrijven in de regio. De term wordt nu over het algemeen gebruikt als een synecdoche voor de Amerikaanse hightech-economische sector. De naam werd ook een wereldwijd synoniem voor toonaangevend hightechonderzoek en -bedrijven en inspireerde zo soortgelijk genaamde locaties, evenals onderzoeksparken en technologiecentra met een vergelijkbare structuur over de hele wereld."
] |
[
"Silicon Valley (doorverwijspagina)\nSilicon Valley is een bijnaam voor het zuidelijke deel van de San Francisco Bay Area in de Verenigde Staten. Silicon Valley kan ook verwijzen naar: Silicon Valley (televisieserie), een Amerikaanse sitcom uit 2014 Silicon Valley van Europa, WISTA Science and Technology Park in Berlijn-Adlershof, Duitsland Silicon Valley van India, bijnaam van de Indiase stad Bangalore Silicon Valley van Turkije, een voorgesteld project voor de Turkse versie van Silicon Valley Silicon Valley Computer Group Philippines, een computerwinkel in de Filipijnen \"Silicone Valley\", een bijnaam voor de San Fernando Valley, het centrum van de Amerikaanse pornografische industrie",
"Tech Valley\nTech Valley begon als marketingnaam voor het oostelijke deel van de Amerikaanse staat New York, omvattend het Capital District en de Hudson Valley. Ontstaan in 1998 om het grotere Albany-gebied te promoten als een high-tech concurrent van regio's zoals Silicon Valley en Boston, groeide de bijnaam vervolgens uit tot de provincies in New York tussen de fabrieken van IBM in Westchester County in het zuiden en de Amerikaans-Canadese grens in het noorden, en heeft zich sindsdien ontwikkeld tot zowel de technologisch georiënteerde metoniem als het geografische gebied dat het grootste deel van de staat New York ten noorden van New York City omvat. Het high-tech ecosysteem van het gebied wordt ondersteund door technologisch gerichte academische instellingen, waaronder Rensselaer Polytechnic Institute en het State University of New York Polytechnic Institute. Tech Valley groeide van 19 provincies die beide zijden van de Adirondack Northway en de New York Thruway besloegen, en heeft, met aanzienlijke subsidies van de staat, een significante groei doorgemaakt in de computerhardwaretak van de high-tech industrie, met grote vooruitgang in de nanotechnologie sector, digitaal elektronicadesign en water- en elektriciteitsafhankelijke geïntegreerde microchip circuit productie, met bedrijven zoals IBM in Armonk en haar Thomas J. Watson Research Center in Yorktown Heights, GlobalFoundries in Malta, en anderen. Vanaf 2015 was de durfkapitaalinvestering in Tech Valley gegroeid tot US$ 163 miljoen. Westchester County heeft in de 21e eeuw een bloeiende biotechnologie sector ontwikkeld, met meer dan US$ 1 miljard aan geplande particuliere investeringen vanaf 2016, waardoor de provincie de bijnaam Biochester kreeg.",
"Silicon Cwm\nSilicon Cwm (letterlijk Silicon Valley) is een bijnaam die werd gegeven aan een gebied in Zuid-Wales, in het uiterste westen van Newport, dat in het begin van de jaren 2000 veel belangstelling en binnenlandse investeringen uit de technologische sector trok. De toekomst van het gebied als belangrijk technologisch centrum is nu onzeker na de sluiting van de belangrijke LG-fabriek in augustus 2003. Het gebied ligt naast de M4 en is, net als een groot deel van de M4-corridor, een centrum voor hightechbedrijven.",
"Silicon Valley van India\nSilicon Valley van India is een bijnaam van de Indiase stad Bangalore. Het werd zo genoemd omdat Bangalore op het Mysore-plateau ligt, het gebied wordt ook wel het \"Silicon Plateau\" genoemd. De naam geeft de status van Bangalore als een centrum voor informaticabedrijven in India aan en is een vergelijkende verwijzing naar de oorspronkelijke Silicon Valley (San Francisco Bay Area, Californië), het belangrijkste centrum voor informaticabedrijven in de Verenigde Staten en in de wereld. Een van de eerste vermeldingen van deze bijnaam dateert van eind 2012 door CNN. De meer algemene toepassing van de bijnaam Bangalore begon in de jaren 90, gebaseerd op een concentratie van bedrijven die gespecialiseerd zijn in onderzoek en ontwikkeling (R&D), elektronica en softwareproductie.",
"Morgan Hill, Californië\nMorgan Hill is een stad in Santa Clara County, Californië, aan de zuidpunt van Silicon Valley, in de San Francisco Bay Area. Morgan Hill is voornamelijk een welgestelde woongemeenschap voor Silicon Valley, en tevens de zetel van verschillende hightechbedrijven, waaronder Anritsu, Flextronics, Velodyne LiDAR en TenCate Advanced Composites. Morgan Hill is een belangrijke bestemming voor eten, entertainment en recreatie in Silicon Valley, dankzij zijn Michelin-sterrenchefs, luxe hotels, natuurparken en wijnhuizen. Morgan Hill behoort tot de duurste plaatsen om te wonen in de Verenigde Staten, vanwege de concentratie van rijkdom en zijn rol als prominente woonregio voor Silicon Valley.",
"West Valley (Californië)\nDe West Valley verwijst naar een deel van de Santa Clara Valley in Santa Clara County. Het kan nauwkeuriger worden omschreven als het zuidwestelijke deel van de vallei en omvat de steden Campbell, Cupertino, Los Gatos, Monte Sereno en Saratoga, evenals het zuidwestelijke deel van San Jose, inclusief de wijken/districten West San Jose, San Tomas en Cambrian Park. De West Valley komt ruwweg overeen met het gebied ten zuiden van Interstate 280 en ten westen van Meridian Avenue. De West Valley is voornamelijk suburban/residentieel van aard, hoewel Cupertino de thuisbasis is van verschillende hightechbedrijven, waaronder Apple Computer, en Campbell, Los Gatos en Saratoga aanzienlijke winkelcentra in het centrum hebben. Net als de rest van de Santa Clara Valley was het gebied tot in de jaren 50 voornamelijk agrarisch en kende het een explosieve groei en ontwikkeling in de jaren 60 en 70. Als onderdeel van Silicon Valley is het gebied behoorlijk welvarend, en Los Gatos, Monte Sereno en Saratoga in het bijzonder hebben talloze huizen en landgoederen van meer dan een miljoen dollar.",
"Silicon Wadi\nSilicon Wadi (סיליקון ואדי, letterlijk: \"Silicon Valley\") is een gebied met een hoge concentratie aan hightechindustrieën op de kustvlakte van Israël, vergelijkbaar met Silicon Valley in de Amerikaanse staat Californië. Het gebied beslaat een groot deel van het land, hoewel er vooral hoge concentraties aan hightechindustrie te vinden zijn in de omgeving van Tel Aviv, inclusief kleinere clusters rond de steden Ra'anana, Petah Tikva, Herzliya, Netanya, de academische stad Rehovot en haar buurstad Rishon Le Zion. Daarnaast zijn er hightechclusters te vinden in Haifa en Caesarea. Recenter zijn er hightechvestigingen opgezet in Jeruzalem en in steden als Yokneam Illit en Israël's eerste \"privéstad\", Airport City, vlakbij Tel Aviv."
] | 68 |
28 Days (film) heeft een actrice als medespeler.
|
[
"30_Days_(2006_film)",
"Brooke_Adams_(actress)",
"30_Days_(1999_film)",
"Naomie_Harris",
"Caroline_Barry",
"Two_Days",
"28_Days_Later"
] |
[
"28 Days (film)\n28 Days is een Amerikaanse komische dramafilm uit 2000, geregisseerd door Betty Thomas. Sandra Bullock speelt Gwen Cummings, een krantencolumniste die gedwongen wordt een afkickkliniek voor alcoholisme te volgen. De film heeft verder Viggo Mortensen, Dominic West, Elizabeth Perkins, Steve Buscemi en Diane Ladd in de hoofdrollen."
] |
[
"30 Days (film uit 2006)\n30 Days is een Nigeriaanse actiefilm uit 2006, geschreven en geregisseerd door Mildred Okwo. De film ontving 8 nominaties op de Africa Movie Academy Awards van 2008, waarbij Joke Silva de prijs voor Beste Bijrolspeelster won.",
"Brooke Adams (actrice)\nBrooke Adams (geboren 8 februari 1949) is een Amerikaanse actrice. Ze is vooral bekend om haar filmrollen als Abby in Days of Heaven (1978), Elizabeth Driscoll in Invasion of the Body Snatchers (1978) en Sarah Bracknell in The Dead Zone (1983).",
"30 Days (film, 1999)\n30 Days is een Amerikaanse onafhankelijke film uit 1999, geschreven en geregisseerd door Aaron Harnick. De hoofdrollen worden vertolkt door Ben Shenkman en Arija Bareikis. De première vond plaats op 11 september 1999 op het Toronto International Film Festival. De film werd vervolgens op 15 september 2000 in de Verenigde Staten uitgebracht.",
"Naomie Harris\nNaomie Melanie Harris, OBE (geboren 6 september 1976) is een Engelse actrice. Ze begon haar carrière als kindactrice, met een rol in de kindertelevisieserie Simon and the Witch in 1987. Ze speelde de voodoo-heks Tia Dalma in de tweede en derde Pirates of the Caribbean films, Selena in 28 Days Later, en Winnie Mandela in Mandela: Long Walk to Freedom. Ze speelde Eve Moneypenny in de James Bond films Skyfall en Spectre. In 2016 speelde ze in de door de critici geprezen film Moonlight; een rol die haar verschillende nominaties opleverde voor Beste Actrice in een Bijrol, waaronder de Golden Globe, BAFTA en de Academy Award.",
"Caroline Barry\nCaroline Barry is een actrice die in Los Angeles woont. Haar debuutfilm was 10 Days in a Madhouse. Ze speelde de hoofdrol.",
"Twee Dagen\nTwee Dagen is een dramafilm uit 2003, geschreven en geregisseerd door Sean McGinly, over een man (Paul Rudd) wiens laatste twee dagen voor zijn geplande zelfmoord worden vastgelegd door een filmcrew. Gedurende deze tijd proberen vrienden, ex-vriendinnen en zijn ouders hem ervan te overtuigen om te blijven leven; de meesten denken dat hij slechts grapt of aandacht vraagt. De film speelt verder Karl Wiedergott, Mackenzie Astin, Marguerite Moreau, Lourdes Benedicto en Donal Logue.",
"28 Days Later\n28 Days Later is een Britse post-apocalyptische horrorfilm uit 2002, geregisseerd door Danny Boyle, geschreven door Alex Garland en met Cillian Murphy, Naomie Harris, Brendan Gleeson, Megan Burns en Christopher Eccleston in de hoofdrollen. Het verhaal beschrijft het uiteenvallen van de maatschappij na de accidentele vrijlating van een zeer besmettelijk virus en concentreert zich op de strijd van vier overlevenden om te overleven na de vernietiging van het leven zoals ze het kenden. Zowel commercieel als kritisch succesvol, wordt de film gecrediteerd met het nieuw leven inblazen van het zombiegenre binnen de horrorfilms. De film kreeg in 2007 een vervolg, 28 Weeks Later, een graphic novel getiteld 28 Days Later: The Aftermath, die de tijdlijn van de uitbraak uitbreidt, en een comic book serie uit 2009 getiteld 28 Days Later."
] | 69 |
28 Days (film) heeft een actrice als medespeler.
|
[
"Alice_Day",
"Daisy_Betts",
"Chelsey_Reist",
"Nadia_Hilker",
"Six_Days,_Seven_Nights",
"Angela_Gregovic",
"Marielle_Heller"
] |
[
"Diane Ladd\nDiane Ladd (geboren 29 november 1935) is een Amerikaanse actrice, filmregisseur, producent en auteur. Ze heeft in meer dan 120 film- en televisierollen gespeeld. Voor de film *Alice Doesn't Live Here Anymore* (1974) won ze de BAFTA Award voor Beste Actrice in een Bijrol en werd ze genomineerd voor de Academy Award voor Beste Actrice in een Bijrol. Ze won vervolgens de Golden Globe Award voor Beste Actrice in een Bijrol op Televisie voor *Alice* (1980-81), en ontving Academy Award-nominaties voor *Wild at Heart* (1990) en *Rambling Rose* (1991). Tot haar andere filmrollen behoren *Chinatown* (1974), *Ghosts of Mississippi* (1996), *Primary Colors* (1998), *28 Days* (2000) en *American Cowslip* (2008). Ladd is de moeder van actrice Laura Dern, met haar ex-man, acteur Bruce Dern."
] |
[
"Alice Day\nJacquiline Alice Newlin (7 november 1905 – 25 mei 1995), beter bekend als Alice Day, was een filmactrice die haar carrière begon als een van de Sennett Bathing Beauties.",
"Daisy Betts\nDaisy Betts Miller (geboren 1 februari 1982) is een Australische actrice, die speelde in *Out of the Blue* en *Persons Unknown*. Betts speelde in de film uit 2010, *Caught Inside*, geregisseerd door Adam Blaiklock en met Ben Oxenbould, Sam Lyndon, Simon Lyndon, Leeanna Walsman, Harry Cook en Peter Phelps in de hoofdrollen. Betts speelde de rol van Luitenant Grace Shepard in de ABC TV-serie *Last Resort*.",
"Chelsey Reist\nChelsey Marie Reist (geboren 4 januari 1987) is een Canadese actrice, televisiepresentatrice en danseres. Sinds 2014 speelt ze Harper McIntyre in The CW's The 100. Ze speelde de hoofdrol als Rachel in de horrorfilm No Tell Motel uit 2012, die op het Filmfestival van Cannes werd vertoond, en ze speelde mee in 12 Rounds: Reloaded met WWE-worstelaar Randy Orton. In 2013 speelde ze in de remake van de horrorfilm Embrace of the Vampire uit 1995, met Sharon Hinnendael. Reist presenteerde ook de Canadese televisieserie Discovering Great Towns.",
"Nadia Hilker\nNadia Hilker is een Duitse film- en televisieactrice, bekend van haar rol in de speelfilm Spring en in The 100, waar ze Luna speelt.",
"Zes Dagen, Zeven Nachten\nZes Dagen, Zeven Nachten is een avonturenkomedie uit 1998, geregisseerd door Ivan Reitman en met Harrison Ford en Anne Heche in de hoofdrollen. Het scenario werd geschreven door Michael Browning. De film werd opgenomen op locatie op Kauai en uitgebracht op 12 juni 1998.",
"Angela Gregovic\nAngela Gregovic (geboren als Andjela Gregovic; 26 september 1978) is een actrice en performer.",
"Marielle Heller\nMarielle Heller (geboren 1 oktober 1979) is een Amerikaanse schrijfster, regisseuse en actrice. Ze kreeg aandacht als schrijfster en regisseuse van de speelfilm The Diary of a Teenage Girl met in de hoofdrollen Bel Powley, Alexander Skarsgård, Kristen Wiig en Christopher Meloni."
] | 69 |
28 Days (film) heeft een actrice als medespeler.
|
[
"49_Days",
"Rie_Rasmussen",
"Rosamund_Pike",
"Suzanne_Collins_(actress)",
"2589_Days_Apart",
"Nadia_Hilker",
"Renée_Zellweger"
] |
[
"Elizabeth Perkins\nElizabeth Ann Perkins (geboren 18 november 1960) is een Amerikaanse actrice. Tot haar filmrollen behoren Big, The Flintstones, Miracle on 34th Street, About Last Night... en Avalon. Ze is bekend van haar rol als Celia Hodes in de Showtime-televisieserie Weeds."
] |
[
"49 Days\n49 Days is een Zuid-Koreaanse televisieserie uit 2011 met in de hoofdrollen Lee Yo-won, Nam Gyu-ri, Jo Hyun-jae, Jung Il-woo, Bae Soo-bin en Seo Ji-hye. De serie werd uitgezonden op SBS van 16 maart tot en met 19 mei 2011, op woensdag en donderdag om 21:55 uur, en bestond uit 20 afleveringen.",
"Rie Rasmussen\nRie Rasmussen (geboren 14 februari 1976) is een Deense actrice, filmregisseur, schrijfster, model en fotografe. Ze werd ontdekt op vijftienjarige leeftijd tijdens een vakantie in New York.",
"Rosamund Pike\nRosamund Mary Ellen Pike (geboren 27 januari 1979) is een Engelse actrice die haar acteercarrière begon met optredens in toneelproducties zoals Romeo en Julia en Skylight. Na haar debuut op het scherm in de televisiefilm A Rather English Marriage (1998) en televisierollen in Wives and Daughters (1999) en Love in a Cold Climate (2001), kreeg ze internationale erkenning voor haar filmdebuut als Bondgirl Miranda Frost in Die Another Day (2002), waarvoor ze de Empire Award voor Beste Nieuwkomer ontving. Na haar doorbraak won ze de BIFA Award voor Beste Bijrol voor The Libertine (2004) en portretteerde ze Jane Bennet in Pride and Prejudice (2005). Pike had filmrollen in de sciencefictionfilm Doom (2005), de misdaad-mysterie thriller Fracture (2007), de dramafilm Fugitive Pieces (2007) en het coming-of-age drama An Education (2009), waarvoor ze werd genomineerd voor de London Film Critics Circle Award voor Britse Bijrol van het Jaar. Ze ontving ook Britse Independent Film Award-nominaties voor An Education, Made in Dagenham (2010), en werd genomineerd voor een Genie Award voor Barney's Version (2010). In 2014 werd haar optreden in de psychologische thriller Gone Girl met veel lof ontvangen en ontving ze de Saturn Award voor Beste Actrice en werd ze genomineerd voor de Academy Award voor Beste Actrice, de BAFTA Award voor Beste Actrice in een Hoofdrol en de Golden Globe Award voor Beste Actrice – Dramafilm.",
"Suzanne Collins (actrice)\nSuzanne Collins (geboren 25 mei 1978) is een Engelse actrice, het best bekend van haar werk op televisie.",
"2589 Dagen Uit Elkaar\n2589 Dagen Uit Elkaar is een Toggle-originele serie. Felicia Chin en NoonTalk Media-artiest Timothee Yap spelen de hoofdrollen in deze serie.",
"Nadia Hilker\nNadia Hilker is een Duitse film- en televisieactrice, bekend van haar rol in de speelfilm Spring en in The 100, waar ze Luna speelt.",
"Renée Zellweger\nRenée Kathleen Zellweger ( -LSB- rəˈneɪ_ˈzɛl . wɛ.ɡər -RSB- , geboren 25 april 1969) is een Amerikaanse actrice en producent. Ze heeft veel lof van critici ontvangen en vele onderscheidingen gewonnen, waaronder een Academy Award, een BAFTA Award, drie Golden Globe Awards en drie Screen Actors Guild Awards. In 2009 werd ze uitgeroepen tot Hasty Pudding Woman of the Year, en in 2007 vestigde ze zich als een van de best betaalde actrices in Hollywood. Zellwegers eerste grote filmrol was in het horrorsequel Texas Chainsaw Massacre: The Next Generation (1994), gevolgd door een door critici geprezen optreden in Empire Records (1995). Ze kreeg later veel aandacht voor haar rollen in de dramedy-sportfilm Jerry Maguire (1996) en de komedie Nurse Betty (2000), waarmee ze haar eerste Golden Globe Award won voor Beste Actrice in een Musical of Komedie. Vervolgens speelde ze de hoofdrol in de romantische komedie Bridget Jones's Diary (2001), waarmee ze nominaties ontving voor de Academy Award en de BAFTA Award voor Beste Actrice. Haar rol in de musical Chicago (2002) leverde haar een tweede Oscarnominatie op voor Beste Actrice, en haar tweede Golden Globe Award. Ze won de Academy Award, de BAFTA Award, de Golden Globe Award en de Screen Actors Guild Award voor Beste Actrice in een Bijrol voor het epische oorlogsdrama Cold Mountain (2003). Later hernam ze haar titelrol in Bridget Jones: The Edge of Reason (2004), speelde ze in Cinderella Man (2005) en vertolkte ze de schrijfster Beatrix Potter in de biopic Miss Potter (2006). Verschillende filmrollen in low-key en beperkt uitgebrachte films zoals Appaloosa (2008), My One and Only (2009), Case 39 (2009) en My Own Love Song (2010) werden gevolgd door een onderbreking van zes jaar in haar acteerwerk. Zellweger keerde terug op het scherm in de zeer succesvolle derde Bridget Jones-film, Bridget Jones's Baby (2016)."
] | 69 |
Morena Baccarin kon niet in de film Stargate: The Ark of Truth spelen.
|
[
"Stargate:_The_Ark_of_Truth",
"Cameron_Mitchell_(Stargate)",
"Sarah_Gadon",
"Shannyn_Sossamon",
"Tamara_Johansen",
"Stargate:_Continuum",
"Stargate_(film)"
] |
[
"Morena Baccarin\nMorena Silva de Vaz Setta Baccarin ( -LSB- moˈɾenɐ ˈbakaɾĩ -RSB- ; geboren 2 juni 1979) is een Braziliaans-Amerikaanse actrice. Ze is bekend van haar rollen als Inara Serra in de serie Firefly en de daaropvolgende film Serenity, Adria in de serie Stargate SG-1 en de daaropvolgende film Stargate: The Ark of Truth, Anna in de 2009 versie van de serie V, Vanessa in de superhelden-komedie Deadpool, en Jessica Brody in de Showtime serie Homeland (waarvoor ze in 2013 een Emmy-nominatie ontving voor Uitstekende Bijrolspeelster in een Dramaserie). Ze speelt de rol van Dr. Leslie Thompkins in de Fox televisieserie Gotham."
] |
[
"Stargate: De Ark van de Waarheid\nStargate: De Ark van de Waarheid is een Canadees-Amerikaanse militaire sciencefictionfilm uit 2008 in de Stargate-franchise, die dient als vervolg op de televisieserie Stargate SG-1. De film is geschreven en geregisseerd door Robert C. Cooper, geproduceerd door Cooper, John G. Lenic en de bedenker van de serie Brad Wright, en speelt de vaste cast van de serie. De film is de conclusie van de Ori-boog en speelt zich af na de finale van de SG-1-serie. Echter, het vindt plaats vóór de finale van het derde seizoen van Stargate Atlantis. De Ark van de Waarheid werd uitgebracht als Region 1 DVD op 11 maart 2008. Sky One zond de film uit op 24 maart 2008, gevolgd door de Region 2 DVD-release op 28 april 2008 en de Region 4 DVD-release op 9 april 2008. SPACE zond de film uit op 13 september 2008. SciFi Channel zond de film voor het eerst uit op 27 maart 2009. Het is de eerste van twee direct-to-DVD films van Stargate SG-1, de tweede is Stargate: Continuum.",
"Cameron Mitchell (Stargate)\nLuitenant-kolonel Cameron ``Cam'' Mitchell, USAF, is een fictief personage in de Canadees-Amerikaanse militaire sciencefictiontelevisieserie Stargate SG-1, een sciencefictionserie over een militair team dat de melkweg verkent via een netwerk van buitenaardse transportmiddelen. Gespeeld door Ben Browder, wordt Cameron Mitchell geïntroduceerd als hoofdpersonage in de première van seizoen 9, \"Avalon\", met de militaire rang van luitenant-kolonel in de United States Air Force. Na het vernemen van de off-screen scheiding van het SG-1 team na het vorige seizoen, wordt Mitchell toegewezen als nieuwe commandant van SG-1, een positie die hij behoudt gedurende seizoen 10 (2006-2007) en de direct-to-DVD films Stargate: The Ark of Truth en Stargate: Continuum (2008).\n\nDe eerste afleveringen van seizoen 9 tonen Mitchell's strijd om de voormalige SG-1 leden onder zijn commando te herenigen. Met de hulp van Lt. Col. Samantha Carter, Dr. Daniel Jackson, de Jaffa Teal'c, en de buitenaardse dievegge Vala Mal Doran, probeert Mitchell de Ori-dreiging voor het Melkwegstelsel te stoppen gedurende de serie. Mitchell is een ervaren gevechtspiloot en is vaak betrokken bij close combat.\n\nOndanks Browder's populariteit als voormalig hoofdrolspeler in de sci-fi televisieserie Farscape, trok Mitchell's rol als SG-1 leider de ergernis van sommige kijkers, omdat hij de voormalige positie van Carter overnam. Browder merkte op dat er een gebrek was aan Mitchell-centrische afleveringen en onvoldoende interactie tussen Mitchell en de andere hoofdpersonages. Voor zijn vertolking van Cameron Mitchell werd Ben Browder in 2006 genomineerd voor een Saturn Award in de categorie \"Beste mannelijke bijrol op televisie\".",
"Sarah Gadon\nSarah Gadon (geboren 4 april 1987) is een Canadese actrice. Ze verwierf bekendheid met rollen in David Cronenberg's *A Dangerous Method* en *Cosmopolis*. Ze heeft gastrollen gespeeld in een aantal bekende televisieseries, waaronder *Are You Afraid of the Dark?*, *Dark Oracle*, *Doc*, *In a Heartbeat*, *La Femme Nikita*, *Life with Derek* en *Mutant X*. Ze doet ook stemacteerwerk, waarbij ze haar stem leende aan *Mattimeo*, *My Dad the Rock Star*, *Ruby Gloom*, *Total Drama* en *Wayside*. In 2015 speelde ze een hoofdrol in Miramax' bovennatuurlijke thriller *The 9th Life of Louis Drax* en portretteerde ze een jonge Elizabeth II in de komedie *A Royal Night Out*. In 2016 speelde ze een hoofdrol in de Hulu-bewerking van Stephen King's miniserie *11.22.63*, waarin ze de geliefde van James Franco, Sadie, vertolkte.",
"Shannyn Sossamon\nShannon Marie Kahololani Sossamon (ˈsɒsəmən), algemeen bekend als Shannyn Sossamon (geboren 3 oktober 1978), is een Amerikaanse actrice en muzikante. Ze speelde in de films A Knight's Tale (2001), 40 Days and 40 Nights, The Rules of Attraction (beide 2002), The Order (2003), Kiss Kiss Bang Bang (2005) en The Holiday (2006). Ze speelde in Wristcutters: A Love Story (2006) en had een hoofdrol in het bovennatuurlijke drama Moonlight van CBS, dat één seizoen liep van 2007 tot 2008. Vervolgens speelde ze de hoofdrol in de horrorremake One Missed Call (2008), waarmee ze een nominatie voor een Teen Choice Award ontving. Ze speelde in een aantal onafhankelijke films, waaronder Life Is Hot in Cracktown (2009), Road to Nowhere (2010), The Day (2011) en The End of Love (2012). Ze maakte verschillende televisieoptredens, in het eerste seizoen van het ABC-drama Mistresses (2013) en in M. Night Shyamalan's Wayward Pines (2015-16). Ze speelde het personage Pandora in seizoen drie van FOX's Sleepy Hollow. Als muzikante verzorgde ze zang en drums voor Warpaint van 2004 tot 2008, toen ze de groep verliet om zich meer op acteren te concentreren. Sossamons enige opname met de band is de EP Exquisite Corpse uit 2009. Sossamon heeft korte en muzikale video's geregisseerd en geproduceerd, uitgebracht via Maudegone Theater, een online videoproject dat ze in 2010 oprichtte.",
"Tamara Johansen\nEerste luitenant Tamara Johansen, USAF (ook bekend als T.J.), is een fictief personage in de Canadees-Amerikaanse Metro-Goldwyn-Mayer-Syfy televisieserie Stargate Universe, een militair sciencefiction-serial drama over de avonturen van een hedendaags, multinationaal exploratieteam dat niet naar de Aarde kan terugkeren na een evacuatie naar het Oude ruimteschip Destiny, dat reist in een verafgelegen hoek van het universum. Ze wordt gespeeld door de Canadese actrice Alaina Huffman. Johansen is een medicus van de US Air Force die uit een arme achtergrond komt. Omdat ze zich geen medische opleiding kon veroorloven, beschouwde ze de US Air Force als haar beste optie. Johansen maakte haar eerste verschijning in de piloot aflevering, \"Air\", voor het eerst uitgezonden in de Verenigde Staten en Canada in 2009. Later werd onthuld dat Johansen zwanger is van het kind van Kolonel Young, nadat de twee een affaire hadden voordat ze op het schip gestrand raakten.",
"Stargate: Continuum\nStargate: Continuum is een Canadees-Amerikaanse militaire sciencefictionfilm uit 2008, direct-to-video uitgebracht binnen de Stargate-franchise. Het is het tweede vervolg op de televisieserie Stargate SG-1, na De Ark van de Waarheid. De film is geregisseerd door Martin Wood, regisseur en producent van vele afleveringen van Stargate SG-1 en Stargate Atlantis, geschreven door SG-1 en Atlantis-bedenker Brad Wright, en geproduceerd door Wright en De Ark van de Waarheid-regisseur Robert C. Cooper. De film is een tijdreisavontuur waarin Ba'al terugreist naar 1939 om een alternatieve tijdlijn te creëren waarin de Aarde nooit haar Stargate-programma opzet, en om de controle over het Goa'uld-imperium over te nemen. De enige mensen die de waarheid herinneren, het SG-1 team, proberen de oorspronkelijke tijdlijn te herstellen. De film speelt de hoofdcast van het laatste seizoen van de serie, met de terugkeer van Richard Dean Anderson als Jack O'Neill. Continuum heeft over het algemeen positieve recensies van critici gekregen, en verdiende zowel lof als kritiek voor zijn sfeer, verhaal, personages en grafische inhoud. Het productiebudget bedroeg $7 miljoen en de film bracht meer dan $8 miljoen USD op, minder dan de vorige film die meer dan $13 miljoen opbracht. De film werd uitgebracht op zowel DVD als Blu-ray Disc in de VS op 29 juli 2008 en elders in augustus 2008, gevolgd door een tv-première op Sci-Fi Channel op 3 april 2009.",
"Stargate (film)\nStargate is een Frans-Amerikaanse sciencefiction-avonturenfilm uit 1994, uitgebracht door Metro-Goldwyn-Mayer (MGM) en Carolco Pictures. Gemaakt door Dean Devlin en Roland Emmerich, is de film de eerste release in de Stargate-franchise. Geregisseerd door Roland Emmerich, speelt de film Kurt Russell, James Spader, Jaye Davidson, Alexis Cruz, Mili Avital en Viveca Lindfors. Het plot draait om het idee van een 'Stargate', een oud ringvormig apparaat dat een wormhole creëert waardoor reizen naar een vergelijkbaar apparaat elders in het universum mogelijk is. Het centrale plot van de film verkent de theorie dat buitenaardse wezens invloed hebben gehad op de menselijke beschaving. De film kreeg aanvankelijk gemengde kritieken, en kreeg zowel lof als kritiek op de sfeer, het verhaal, de personages en de grafische inhoud. Niettemin werd Stargate wereldwijd een commercieel succes. Devlin en Emmerich gaven de rechten op de franchise aan MGM toen ze werkten aan hun film Independence Day uit 1996, en MGM behoudt de binnenlandse televisierechten. De rechten op de Stargate-film zijn in handen van StudioCanal, met Lions Gate Entertainment dat het grootste deel van de distributie verzorgt voor internationale bioscoopreleases en wereldwijde home video-releases, hoewel Rialto Pictures de binnenlandse distributie verzorgt onder licentie van StudioCanal."
] | 70 |
David Tennant speelde de Tiende Doctor in Grey's Anatomy.
|
[
"Tenth_Doctor",
"Grey's_Anatomy_(season_10)",
"Seventh_Doctor",
"14th_National_Television_Awards",
"The_Doctor_(Doctor_Who)",
"Grey's_Anatomy",
"Second_Doctor"
] |
[
"David Tennant\nDavid Tennant (geboren als David John McDonald; 18 april 1971) is een Schotse acteur en stemacteur. Hij is vooral bekend van zijn rollen als de Tiende Doctor in de Britse televisieserie Doctor Who, Alec Hardy in Broadchurch, Giacomo Casanova in de televisieserie Casanova, Kilgrave in Jessica Jones en Barty Crouch jr. in de film Harry Potter en de Vuurbeker. Naast zijn verschijningen op het scherm heeft hij gewerkt als stemacteur en in het theater, waaronder een door de critici geprezen theaterproductie van Hamlet. In januari 2015 ontving Tennant de National Television Award voor Speciale Erkenning."
] |
[
"Tiende Doctor\nDe Tiende Doctor is een incarnatie van de Doctor, de protagonist van het BBC sciencefictiontelevisieprogramma Doctor Who, die door David Tennant wordt gespeeld in drie series en negen specials. Net als bij eerdere incarnaties van de Doctor, is het personage ook verschenen in andere Doctor Who spin-offs. In het verhaal van het programma is de Doctor een eeuwenoude Time Lord-buitenaardse van de planeet Gallifrey die in zijn TARDIS door de tijd reist, vaak met metgezellen. Wanneer de Doctor kritiek gewond raakt en niet meer medisch te herstellen is, kan hij zijn lichaam regenereren; daarbij veranderen zijn fysieke verschijning en persoonlijkheid, en neemt een nieuwe acteur de rol over. Tennants vertolking van de Doctor is die van een uiterlijk charmante en aantrekkelijke avonturier wiens sympathieke en ontspannen houding snel kan omslaan in rechtvaardige woede wanneer hij wordt geprovoceerd. De metgezellen van deze incarnatie zijn onder andere de winkelbediende uit de arbeidersklasse Rose Tyler (Billie Piper), de medische studente Martha Jones (Freema Agyeman) en de vurige uitzendkracht Donna Noble (Catherine Tate). Hij neemt uiteindelijk afscheid van hen allemaal aan het einde van de seriefinale van 2008, \"Journey's End\", waarna hij probeert alleen te reizen gedurende de specials van 2008-2010 voordat hij vergezeld wordt door Donna Noble's grootvader Wilfred Mott in zijn laatste avontuur in The End of Time. In november 2013 werd Tennants Doctor uitgeroepen tot \"De favoriete Doctor van het VK\" in een enquête van het tijdschrift Radio Times.",
"Grey's Anatomy (seizoen 10)\nHet tiende seizoen van het Amerikaanse medische drama Grey's Anatomy ging in première op 26 september 2013, met een speciale aflevering van twee uur in de Verenigde Staten op American Broadcasting Company (ABC), en het eindigde met een afscheidsaflevering voor Cristina, \"Fear (of the Unknown)\", op 15 mei 2014. Het seizoen werd geproduceerd door ABC Studios, in samenwerking met ShondaLand Production Company en The Mark Gordon Company; de showrunner was Shonda Rhimes. Het seizoen werd officieel uitgebracht op DVD als een boxset met zes schijven onder de titel Grey's Anatomy: The Complete Tenth Season -- Live For The Moments op 2 september 2014 door Buena Vista Home Entertainment.\n\nHet seizoen richt zich voornamelijk op de relatie tussen de hoofdpersoon van de show, Meredith Grey (Ellen Pompeo) en \"haar persoon\" Cristina Yang (Sandra Oh), terwijl beiden verschillende paden volgen met betrekking tot hun carrières, waardoor hun relatie onder druk komt te staan. Derek Shepherd (Patrick Dempsey) en Callie Torres (Sara Ramirez), die gescheiden is van haar vrouw Arizona Robbins (Jessica Capshaw), werkten samen met het Witte Huis aan een project voor hersenmapping. Miranda Bailey (Chandra Wilson) werkte aan een project voor het in kaart brengen van het menselijk genoom. Yang en Owen Hunt (Kevin McKidd) brengen hun relatie geleidelijk van gecompliceerd en pijnlijk naar een plek van echte vriendschap. April Kepner (Sarah Drew) en Jackson Avery (Jesse Williams) trouwen stiekem tijdens de bruiloft van Kepner en paramedicus Matthew (Justin Bruening). Yang vertrekt naar Zwitserland voor een baan om het ziekenhuis van Preston Burke (Isaiah Washington) over te nemen, omdat hij wil aftreden en met zijn gezin wil verhuizen. Ze neemt afscheid van haar collega's van de afgelopen zeven jaar, waaronder Hunt, en danst nog een laatste keer met Meredith op een oud favoriet nummer.\n\nHet seizoen trok gemiddeld 12,12 miljoen kijkers en stond op de 15e plaats in het totale aantal kijkers, elf plaatsen hoger dan het negende seizoen. In de belangrijkste demografische groep van 18-49 jaar stond het op de 5e plaats en voor het primetime tv-schema van 2013-2014 was Grey's het nummer 1 drama in de belangrijkste demografische groep van 18-49 jaar. James Pickens Jr. en Chandra Wilson werden genomineerd voor respectievelijk Beste Acteur en Beste Actrice bij de 45e NAACP Image Awards. De show kreeg ook vijf nominaties bij de 40e People's Choice Awards. Op 8 mei 2014 kondigde ABC aan dat Grey's Anatomy in de herfst van 2014 terug zou keren voor seizoen 11.",
"Zevende Doctor\nDe Zevende Doctor is een incarnatie van de Doctor, de protagonist van de BBC sciencefictiontelevisieserie Doctor Who. Hij wordt gespeeld door de Schotse acteur Sylvester McCoy. Binnen het verhaal van de serie is de Doctor een eeuwenoude Time Lord-buitenaardse van de planeet Gallifrey die reist door tijd en ruimte in zijn TARDIS, vaak met metgezellen. Wanneer de Doctor ernstig gewond raakt, kan hij zijn lichaam regenereren; daarbij veranderen zijn fysieke verschijning en persoonlijkheid. McCoy speelt de zevende incarnatie, een grillig, bedachtzaam personage dat al snel gelaagder, geheimzinniger en manipulatiever wordt. Zijn eerste metgezel was Melanie Bush (Bonnie Langford), een computerprogrammeur die reisde met zijn vorige incarnatie, en die al snel wordt opgevolgd door de getormenteerde tiener en explosievenexpert Ace (Sophie Aldred), die zijn protégée wordt. De Zevende Doctor verscheen voor het eerst op tv in 1987. Nadat het programma eind 1989 werd gecanceld, gingen de avonturen van de Zevende Doctor verder in romans tot in de late jaren 90. De Zevende Doctor maakte een verschijning aan het begin van de film uit 1996 voordat het personage werd vervangen door de Achtste Doctor.",
"14e Nationale Televisie Awards\nDe 14e Nationale Televisie Awards ceremonie werd gehouden in de Royal Albert Hall op 29 oktober 2008. Het was de laatste die werd gepresenteerd door Sir Trevor McDonald. David Tennant kondigde via een live videoverbinding vanuit Stratford-upon-Avon aan dat hij zou stoppen met Doctor Who na het spelen van de rol van The Doctor gedurende 3 series. Hij zei na het winnen van de Outstanding Drama Performance award:",
"De Doctor (Doctor Who)\nDe Doctor is het titelpersonage en de protagonist in het langlopende BBC sciencefictiontelevisieprogramma Doctor Who. Het personage is ook te zien geweest in één televisiefilm en een enorm scala aan spin-off romans, hoorspelen en strips. In het programma is 'de Doctor' het alias aangenomen door een eeuwenoude alien – een Time Lord van de planeet Gallifrey – die door ruimte en tijd reist in zijn TARDIS, vaak met metgezellen. Sinds het begin van de show in 1963 is het personage vertolkt door twaalf hoofdrolspelers. De overgang naar elke volgende acteur wordt binnen het verhaal van de show uitgelegd door het plotmiddel van 'regeneratie', een biologische functie van zijn ras die hun verandering van celstructuur en uiterlijk toelaat met herstel na een potentieel fataal letsel. De huidige Doctor is de Twaalfde Doctor, gespeeld door Peter Capaldi, die Matt Smith in 2013 opvolgde in de rol in de kerstspecial 'The Time of the Doctor' nadat hij een nieuwe 'cyclus' van regeneraties kreeg van de Time Lords. De Oorlog Doctor en een afgebroken regeneratie worden geteld in zijn vorige cyclus van twaalf regeneraties. Een aantal andere acteurs hebben het personage gespeeld in toneelstukken en hoorspelen, evenals in diverse film- en televisieproducties. Het personage is over het algemeen goed ontvangen door het publiek, met zijn blijvende populariteit die The Daily Telegraph ertoe bracht hem 'Brittannië's favoriete alien' te noemen. Op 30 januari 2017 bevestigde Capaldi dat het tiende seizoen zijn laatste zou zijn.",
"Grey's Anatomy\nGrey's Anatomy is een Amerikaanse medische dramaserie die op 27 maart 2005 in première ging op American Broadcasting Company (ABC) als vervanging halverwege het seizoen. De serie focust op het fictieve leven van chirurgische assistenten, artsen in opleiding en behandelende artsen, terwijl ze uitgroeien tot ervaren doktoren en proberen hun privéleven en relaties te behouden. De titel is een woordspeling op Gray's Anatomy, een anatomiehandboek van Henry Gray. Het idee voor de show kwam van Shonda Rhimes, die als uitvoerend producent fungeert, samen met Betsy Beers, Mark Gordon, Krista Vernoff, Rob Corn, Mark Wilding en Allan Heinberg. Hoewel het zich afspeelt in Seattle in het fictieve Grey-Sloan Memorial Hospital (voorheen Seattle Grace), wordt het voornamelijk gefilmd in Los Angeles, Californië. De show heette oorspronkelijk Complications, een verwijzing naar de gecompliceerde medische procedures en privéleven van de personages. De serie is gemaakt om raciaal divers te zijn, met behulp van een kleurblinden castingtechniek. Het draait om het titelpersonage, Dr. Meredith Grey, gespeeld door Ellen Pompeo. De originele cast bestond uit negen hoofdrolspelers: Pompeo, Sandra Oh, Katherine Heigl, Justin Chambers, T.R. Knight, Chandra Wilson, James Pickens Jr., Isaiah Washington en Patrick Dempsey. De cast heeft gedurende de serie grote veranderingen ondergaan, waarbij veel leden vertrokken en werden vervangen door anderen. In het twaalfde seizoen had de show een grote ensemblecast van zestien acteurs, waaronder vier uit de originele cast. Op 10 februari 2017 verlengde ABC Grey's Anatomy voor een veertiende seizoen, dat in de herfst van 2017 in première ging.\n\nGrey's Anatomy is, zelfs in het dertiende seizoen, ABC's best beoordeelde drama; hoewel de kijkcijfers gedurende de serie zijn gedaald (het behoorde ooit tot de top 10 shows in de Verenigde Staten), is het nog steeds een van de best beoordeelde shows onder de 18-49 demografische groep, en het nummer 3 drama op alle commerciële televisie. Grey's Anatomy is gedurende een groot deel van zijn looptijd goed ontvangen door critici en is opgenomen in verschillende top tien lijsten van critici aan het einde van het jaar. Sinds de start is de show door media beschreven als een televisie \"fenomeen\" of een \"juggernaut\", vanwege de lange duur en de dominante kijkcijfers. Het wordt beschouwd als een significante impact te hebben gehad op de populaire cultuur en heeft talloze prijzen gewonnen, waaronder de Golden Globe Award voor Beste Televisieserie - Drama in 2007. Het heeft meerdere Emmy-nominaties ontvangen, waaronder twee voor Outstanding Drama Series. In 2012 werd Grey's Anatomy uitgeroepen tot de vijfde meest winstgevende show, in termen van reclame per half uur. Het is de langstlopende scripted primetime show die momenteel op ABC wordt uitgezonden, en de op één na langstlopende scripted primetime ABC show ooit.",
"Tweede Doctor\nDe Tweede Doctor is een incarnatie van de Doctor, de protagonist van de BBC sciencefictiontelevisieserie Doctor Who. Hij werd gespeeld door karakteracteur Patrick Troughton. Binnen het verhaal van de serie is de Doctor een eeuwenoude Time Lord-buitenaardse van de planeet Gallifrey die reist door tijd en ruimte in zijn TARDIS, vaak met metgezellen. Wanneer de Doctor kritiek gewond raakt, kan hij zijn lichaam regenereren; daarbij veranderen zijn fysieke verschijning en persoonlijkheid. De transformatie in de Tweede Doctor (oorspronkelijk aangeduid als een \"vernieuwing\"), een figuur die hetzelfde 'essentiële' personage was als de eerste maar met een heel andere persoonlijkheid, was een keerpunt in de evolutie van de serie en werd uiteindelijk een cruciaal element van de lange levensduur van de serie."
] | 71 |
Jessica Chastain werkt niet in de filmindustrie.
|
[
"Jessica_Chastain_on_screen_and_stage",
"Jessica_Morris",
"Sarah_Jessica_Parker",
"Jessica_Friedman",
"Jessica_Alba",
"Jessica_Chaffin",
"Molly's_Game"
] |
[
"Jessica Chastain\nJessica Michelle Chastain (geboren 24 maart 1977) is een Amerikaanse actrice en filmproducente. Geboren in Carmichael, Californië, en opgegroeid in Sacramento, ontwikkelde Chastain al op jonge leeftijd interesse in acteren. In 1998 maakte ze haar professionele debuut op het toneel als Juliet van Shakespeare. Na haar acteerstudie aan de Juilliard School, tekende ze een contract bij televisieproducent John Wells. Ze was een terugkerende gastster in verschillende televisieseries, waaronder Law & Order: Trial by Jury. Ze nam ook rollen aan in toneelproducties van Anton Tsjechovs toneelstuk De kersengaard in 2004 en Oscar Wildes tragedie Salome in 2006. Chastain maakte haar filmdebuut in het drama Jolene (2008) en kreeg brede erkenning in 2011 voor hoofdrollen in een half dozijn films, waaronder de drama's Take Shelter en The Tree of Life. Haar vertolking van een ambitieuze socialite in The Help leverde haar een Oscarnominatie op. In 2012 won ze een Golden Globe Award en ontving ze een tweede Oscarnominatie voor haar rol als CIA-agent in de thriller Zero Dark Thirty. Chastain maakte datzelfde jaar haar Broadwaydebuut in een herneming van The Heiress. Haar meest succesvolle films waren de sciencefictionfilms Interstellar (2014) en The Martian (2015), terwijl ze bleef worden geprezen voor haar prestaties in de drama's The Disappearance of Eleanor Rigby (2013), A Most Violent Year (2014) en Miss Sloane (2016). Chastain's onderscheidingen omvatten twee Oscar- en British Academy Film Award-nominaties. Ze staat erom bekend zich uitgebreid voor te bereiden op haar rollen. Chastain is de oprichter van het productiebedrijf Freckle Films, dat is opgericht om diversiteit in de filmindustrie te bevorderen. Ze spreekt zich uit over sociale kwesties zoals gender- en raciale gelijkheid en geestelijke gezondheid. Het tijdschrift Time noemde haar in 2012 een van de 100 meest invloedrijke mensen ter wereld."
] |
[
"Jessica Chastain op het scherm en toneel\nJessica Chastain is een Amerikaanse actrice die heeft gespeeld in films, televisie en op het toneel. Als afstudeerstudent aan de Juilliard School tekende ze een contract bij televisieproducent John Wells. Van 2004 tot 2010 had ze gastrollen in verschillende televisieseries, waaronder ER, Veronica Mars en Law & Order: Trial by Jury. Ze speelde ook in toneelproducties met Michelle Williams voor The Cherry Orchard in 2004, en met Al Pacino voor Salome in 2006. In 2008 maakte Chastain haar filmdebuut als titelrol in Jolene, een bewerking van E.L. Doctorows korte verhaal Jolene: A Life. Ze had een kleine rol in Stolen (2009), een door critici afgekraakte mystery-thriller, waarna ze de jongere versie speelde van het personage van Helen Mirren in The Debt (2010).\n\nHet jaar 2011 bleek een doorbraak voor Chastain. Onder haar zes filmreleases dat jaar speelde ze samen met Brad Pitt in The Tree of Life, een experimenteel drama van regisseur Terrence Malick, en portretteerde ze een ambitieuze socialite in het Amerika van de jaren 60 in The Help, een bewerking van Kathryn Stocketts gelijknamige roman. Voor de laatste ontving Chastain haar eerste Academy Award-nominatie in de categorie beste vrouwelijke bijrol. In 2012 vertolkte ze de stem van Gia in de animatiefilm Madagascar 3: Europe's Most Wanted, die $747 miljoen opbracht. Ze speelde ook een CIA-analist in Kathryn Bigelows thriller Zero Dark Thirty, een gedeeltelijk gefictionaliseerd verslag van de jacht op Osama bin Laden, wat haar een Academy Award-nominatie voor beste actrice opleverde.\n\nOok in 2012 maakte Chastain haar Broadway-debuut met een herneming van The Heiress, waarin ze de rol speelde van een naïef jong meisje dat transformeert in een krachtige vrouw. In 2013 speelde ze in de horrorfilm Mama, en een ongelukkig getrouwd vrouw in Ned Bensons The Disappearance of Eleanor Rigby, een drama verteld in drie delen: Him, Her en Them. Chastains grootste live-action commerciële successen kwamen de volgende twee jaar met de sciencefictionfilms Interstellar (2014) en The Martian (2015), die beide wereldwijd meer dan $600 miljoen opbrachten. In de eerste, geregisseerd door Christopher Nolan, speelde ze een wetenschapper, en in de tweede, geregisseerd door Ridley Scott, speelde ze een astronaut naast Matt Damon.",
"Jessica Morris\nJessica Morris is een Amerikaanse actrice.",
"Sarah Jessica Parker\nSarah Jessica Parker (geboren 25 maart 1965) is een Amerikaanse actrice, producent en ontwerpster. Ze is bekend van haar hoofdrol als Carrie Bradshaw in de HBO-televisieserie Sex and the City (1998–2004). Ze won twee Emmy Awards voor de serie: één voor Outstanding Comedy Series (als producent) in 2001 en een andere voor Outstanding Lead Actress in a Comedy Series in 2004. Voor deze rol won ze ook vier Golden Globe Awards voor Beste Actrice in een Comedyserie en drie Screen Actors Guild Awards. Ze hernam de rol in de films Sex and the City (2008) en Sex and the City 2 (2010). Parker maakte haar Broadway-debuut op 11-jarige leeftijd in de heropleving van The Innocents uit 1976, voordat ze de hoofdrol ging spelen in de Broadway-musical Annie in 1979. Ze verscheen in de films Footloose en Firstborn uit 1984 en keerde terug naar Broadway in het toneelstuk The Heidi Chronicles uit 1989. Andere filmrollen zijn onder andere: L.A. Story (1991), Honeymoon in Vegas (1992), Hocus Pocus (1993), Ed Wood (1994), The First Wives Club (1996), The Family Stone (2005) en Failure to Launch (2006). In 2012 keerde Parker voor het eerst sinds Sex and the City terug naar de televisie, waar ze Isabelle Wright portretteerde in drie afleveringen van de FOX-serie Glee. Momenteel speelt ze de hoofdrol in de HBO-serie Divorce.",
"Jessica Friedman\nJessica Friedman (geboren 22 oktober 1977 in Studio City, Los Angeles, Californië) is een Amerikaanse actrice.",
"Jessica Alba\nJessica Marie Alba ( -LSB- ˈælbə -RSB- geboren 28 april 1981) is een Amerikaanse actrice en zakenvrouw. Ze heeft diverse prijzen gewonnen voor haar acteerwerk, waaronder de Teen Choice Award voor Beste Actrice en de Saturn Award voor Beste Actrice op Televisie, en een Golden Globe nominatie voor haar hoofdrol in de televisieserie Dark Angel. Alba begon haar televisie- en filmcarrière op 13-jarige leeftijd in Camp Nowhere en The Secret World of Alex Mack (1994). Ze werd bekend als de hoofdactrice in de televisieserie Dark Angel (2000-2002) van James Cameron, toen ze 19 jaar oud was. Alba speelde later in Honey (2003), Sin City (2005), Fantastic Four (2005), Into the Blue (2005), Fantastic Four: Rise of the Silver Surfer (2007) en Good Luck Chuck (2007). In januari 2012 richtte Alba mede The Honest Company op, een bedrijf voor consumentengoederen dat niet-toxische huishoudelijke producten verkoopt, en zij bezit 15 tot 20 procent van het bedrijf.",
"Jessica Chaffin\nJessica Chaffin is een Amerikaanse actrice, comedienne en schrijfster, het best bekend als onderdeel van het comedyduo Ronna en Beverly met Jamie Denbo. Ze is ook bekend van haar terugkerende rol als Coco Wexler in Zoey 101 en haar verschijningen in de films Spy en The Heat. Chaffin speelt momenteel de rol van Marie Faldonado in de CBS sitcom Man With A Plan, tegenover Matt LeBlanc.",
"Molly's Game\nMolly's Game is een aankomende Amerikaanse dramafilm geschreven en geregisseerd door Aaron Sorkin, zijn regiedebuut, gebaseerd op de memoires Molly's Game: From Hollywood's Elite to Wall Street's Billionaire Boys Club, My High-Stakes Adventure in the World of Underground Poker van Molly Bloom. De film sterren Jessica Chastain, Idris Elba, Kevin Costner, Michael Cera, Brian d'Arcy James, Chris O'Dowd, Bill Camp, Graham Greene en Jeremy Strong."
] | 72 |
Jessica Chastain werkt niet in de filmindustrie.
|
[
"Bachelorette_(film)",
"Jessie_Ward_(actress)",
"Prestige_picture",
"Jessica_Bowman",
"Cheshire_Kat_Productions",
"Smashed_(film)",
"Dualstar"
] |
[
"The Help (film)\nThe Help is een Amerikaanse period dramafilm uit 2011, geregisseerd en geschreven door Tate Taylor, en gebaseerd op de gelijknamige roman uit 2009 van Kathryn Stockett. De film heeft een ensemble cast met onder anderen Jessica Chastain, Viola Davis, Bryce Dallas Howard, Allison Janney, Octavia Spencer en Emma Stone. De film en de roman vertellen het verhaal van de jonge blanke vrouw en aspirant-journaliste Eugenia \"Skeeter\" Phelan. Het verhaal concentreert zich op haar relatie met twee zwarte huishoudsters, Aibileen Clark en Minny Jackson, tijdens de Civil Rights Movement in 1962 in Jackson, Mississippi. In een poging om een legitieme journaliste en schrijfster te worden, besluit Skeeter een boek te schrijven vanuit het perspectief van de huishoudsters – aangeduid als \"the help\" – waarin het racisme wordt blootgelegd waarmee ze te maken krijgen terwijl ze voor blanke families werken. DreamWorks Pictures verwierf in maart 2010 de filmrechten van Stocketts roman en gaf snel opdracht tot de productie van de film met Chris Columbus, Michael Barnathan en Brunson Green als producenten. De casting van de film begon later die maand, met de hoofdfotografie vier maanden later in Mississippi. Touchstone Pictures bracht The Help wereldwijd uit, met een algemene bioscooprelease in Noord-Amerika op 10 augustus 2011. De film was een kritiek en commercieel succes, ontving positieve recensies en bracht wereldwijd $216 miljoen op aan de box office. The Help ontving vier Academy Award-nominaties, waaronder Beste Film, Beste Actrice voor Davis, en Beste Bijrolspeelster voor zowel Chastain als Spencer, waarbij de laatste de prijs won. De film won ook de Screen Actors Guild Award voor Uitstekende Prestaties door een Cast in een Speelfilm."
] |
[
"Bachelorette (film)\nBachelorette is een Amerikaanse romantische komedie uit 2012, geschreven en geregisseerd door Leslye Headland, gebaseerd op haar gelijknamige toneelstuk. De hoofdrollen worden vertolkt door Kirsten Dunst, Lizzy Caplan en Isla Fisher als drie problematische vrouwen die herenigd worden voor de bruiloft van een vriendin (gespeeld door Rebel Wilson) die op de middelbare school werd gepest. Het toneelstuk waarop de film is gebaseerd, werd oorspronkelijk geschreven als onderdeel van Headlands cyclus van \"Zeven Doodzonden\"-toneelstukken. De film werd in New York afgerond en ging in première op het Sundance Film Festival op 23 januari 2012. De film werd in de Verenigde Staten uitgebracht op 7 september 2012.",
"Jessie Ward (actrice)\nJessie Ward, soms vermeld als Jessica Ward, is een klassiek geschoolde ballerina en een Amerikaanse film- en televisieactrice.",
"Prestigefilm\nEen prestigefilm is een film die wordt geproduceerd om de waargenomen artistieke integriteit van de filmstudio te versterken, in plaats van om grote winst te maken; de studio kan zelfs verwachten dat de film geld zal verliezen. Prestigefilms zijn grotendeels het domein van grote Hollywood-filmstudio's – zoals MGM en Warner Bros. – die elk jaar talloze films produceren. In de jaren dertig brachten dergelijke studio's mogelijk één prestigefilm per jaar uit. De scenarioschrijvers van de films putten materiaal uit historische gebeurtenissen, bekende literaire klassiekers of populaire romans of toneelstukken. In veel gevallen hebben Hollywood-filmstudio's Britse acteurs en regisseurs ingeschakeld voor de productie van prestigefilms. Een producent van prestigefilms binnen de Britse filmindustrie zelf was Alexander Korda (1893–1956).",
"Jessica Bowman\nJessica Robyn Bowman (geboren 26 november 1980) is een Amerikaanse actrice, bekend van haar rol als Colleen Cooper in Dr. Quinn, Medicine Woman.",
"Cheshire Kat Productions\nCheshire Kat Productions is een commercieel filmproductiebedrijf opgericht door actrice Michelle Rodriguez en haar goede vriend en zakenpartner Giancarlo Chersich.",
"Smashed (film)\nSmashed is een Amerikaanse dramafilm uit 2012, geregisseerd door James Ponsoldt, geschreven door Ponsoldt en Susan Burke, en met in de hoofdrollen Mary Elizabeth Winstead en Aaron Paul. Winstead en Paul spelen een getrouwd stel, Kate en Charlie Hannah, beiden alcoholisten. Na een reeks gênante incidenten veroorzaakt door haar drinkgewoonte, besluit Kate nuchter te worden met de hulp van een collega en een sponsor van Anonieme Alcoholisten. Het script was gedeeltelijk gebaseerd op Burke's eigen ervaring met het opgeven van alcohol op jonge leeftijd, aangezien zij vond dat haar verhaal nog niet op film was verteld. Zij en Ponsoldt schreven het script in zes maanden, en de hoofdrollen werden in september 2011 gecast. Het budget van de film van US$ 500.000 werd gefinancierd door onafhankelijke investeerders, waaronder Minnesota Vikings-eigenaar Zygi Wilf. De film werd in oktober 2011 in Los Angeles opgenomen. De première vond plaats op het Sundance Film Festival 2012 op 22 januari 2012 en werd op 12 oktober 2012 uitgebracht door Sony Pictures Classics. De film kreeg positieve recensies, waarbij Winsteads prestaties unanieme lof ontving, en werd voor haar acteerwerk voor verschillende prijzen genomineerd.",
"Dualstar\nDualstar Entertainment Group, LLC is een besloten Amerikaanse vennootschap met beperkte aansprakelijkheid, eigendom van Mary-Kate Olsen en Ashley Olsen, die films, tv-programma's, tijdschriften, videogames, etc. produceerde. Dualstar was gevestigd in Los Angeles, Californië. In 2004 bracht het bedrijf New York Minute uit, de eerste bioscoopfilm van de Olsen-tweeling sinds It Takes Two uit 1995. De film flopte aan de kassa en kreeg negatieve kritieken. Dit mislukken leidde ertoe dat het bedrijf moeite had om de activiteiten voort te zetten. In 2007 raakte het bedrijf inactief. Het bedrijf werd later in 2013 nieuw leven ingeblazen voor een serie parfums."
] | 72 |
Jessica Chastain werkt niet in de filmindustrie.
|
[
"Private_Valentine:_Blonde_&_Dangerous",
"Jessie_Collins",
"Wanderlust_(2012_film)",
"Jessie_Ward_(actress)",
"606_Films",
"Smashed_(film)",
"Jessica_Harmon"
] |
[
"Miss Sloane\nMiss Sloane is een politieke thriller uit 2016, geregisseerd door John Madden en geschreven door Jonathan Perera. De film sterren Jessica Chastain, Mark Strong, Gugu Mbatha-Raw, Michael Stuhlbarg, Alison Pill, Jake Lacy, John Lithgow en Sam Waterston. De film beleefde zijn wereldpremière op 11 november 2016 op het AFI Fest en werd in de Verenigde Staten uitgebracht op 25 november 2016 door EuropaCorp in een beperkte release, voordat deze op 9 december 2016 breed werd uitgebracht. In Frankrijk werd de film uitgebracht op 8 maart 2017. De film ontving over het algemeen positieve recensies en Chastain's vertolking werd door critici geprezen. Chastain ontving ook een nominatie voor de Golden Globe Award voor Beste Actrice – Dramafilm."
] |
[
"Private Valentine: Blonde & Dangerous\nPrivate Valentine: Blonde & Dangerous (ook bekend als Major Movie Star in het Verenigd Koninkrijk) is een komische film uit 2008 met Jessica Simpson in de hoofdrol. Simpson speelt de titelrol van Megan Valentine in deze komedie over een actrice zonder succes die zich bij het Amerikaanse leger aansluit.",
"Jessie Collins\nJessica ``Jessie'' Collins (geboren 8 maart 1983) is een Amerikaanse actrice.",
"Wanderlust (film, 2012)\nWanderlust is een Amerikaanse komische film uit 2012, geregisseerd door David Wain en met Jennifer Aniston en Paul Rudd in de hoofdrollen, als een getrouwd stel dat probeert te ontsnappen aan de moderne maatschappij door zich te vestigen op een commune in Georgia, nadat de economie hun dromen in New York City verwoest. Wanderlust ontving positieve recensies, maar was een box office-flop, met een opbrengst van slechts $24 miljoen tegen een productiebudget van $35 miljoen.",
"Jessie Ward (actrice)\nJessie Ward, soms vermeld als Jessica Ward, is een klassiek geschoolde ballerina en een Amerikaanse film- en televisieactrice.",
"606 Films\n606 Films is een filmproductiebedrijf opgericht door Oscarwinnares Halle Berry, en geïnspireerd door de California Senate Bill die grenzen stelt aan paparazzi en hun fotografie van kinderen van beroemdheden. De wet werd ondertekend door gouverneur Jerry Brown. Het productiebedrijf werd mede-opgericht door Elaine Goldsmith Thomas, die Julia Roberts vertegenwoordigde bij ICM Partners en later Revolution Studios, opgericht door Joe Roth, ging leiden. De oprichting van het bedrijf komt voort uit Halle Berry's rol in het CBS sciencefictiondrama Extant (tv-serie) en het bedrijf zal gevestigd zijn op de productielocatie van CBS.",
"Smashed (film)\nSmashed is een Amerikaanse dramafilm uit 2012, geregisseerd door James Ponsoldt, geschreven door Ponsoldt en Susan Burke, en met in de hoofdrollen Mary Elizabeth Winstead en Aaron Paul. Winstead en Paul spelen een getrouwd stel, Kate en Charlie Hannah, beiden alcoholisten. Na een reeks gênante incidenten veroorzaakt door haar drinkgewoonte, besluit Kate nuchter te worden met de hulp van een collega en een sponsor van Anonieme Alcoholisten. Het script was gedeeltelijk gebaseerd op Burke's eigen ervaring met het opgeven van alcohol op jonge leeftijd, aangezien zij vond dat haar verhaal nog niet op film was verteld. Zij en Ponsoldt schreven het script in zes maanden, en de hoofdrollen werden in september 2011 gecast. Het budget van de film van US$ 500.000 werd gefinancierd door onafhankelijke investeerders, waaronder Minnesota Vikings-eigenaar Zygi Wilf. De film werd in oktober 2011 in Los Angeles opgenomen. De première vond plaats op het Sundance Film Festival 2012 op 22 januari 2012 en werd op 12 oktober 2012 uitgebracht door Sony Pictures Classics. De film kreeg positieve recensies, waarbij Winsteads prestaties unanieme lof ontving, en werd voor haar acteerwerk voor verschillende prijzen genomineerd.",
"Jessica Harmon\nJessica Harmon (geboren 27 december 1985) is een Canadese actrice. Ze speelde een bijrol in de slasherfilm *Black Christmas* als Megan Helms. Ze is wellicht het best bekend om haar bijrollen in *iZombie* als FBI-agente Dale Bozzio en als Esrin in *Battlestar Galactica: The Face of the Enemy*. In 2010 won ze een Leo Award voor Beste Prestaties in een Muziek-, Komedie- of Variétéprogramma of -serie voor haar rol in de televisiepiloot *Wolf Canyon*. Geboren in Barrie, Ontario, Canada, zijn haar ouders regisseur Allan Harmon en producent Cynde Harmon; haar broer is acteur Richard Harmon."
] | 72 |
Jessica Chastain werkt niet in de filmindustrie.
|
[
"Stephanie_Austin",
"Jennifer_Betit_Yen",
"Dualstar",
"Jessica_McCabe",
"Jane_Chastain",
"XBIZ_Award_for_Best_Actress—Feature_Release",
"Misschief_Films"
] |
[
"Take Shelter\nTake Shelter is een Amerikaanse psychologische thriller uit 2011, geschreven en geregisseerd door Jeff Nichols en met Michael Shannon en Jessica Chastain in de hoofdrollen. Geplagt door een reeks apocalyptische visioenen, vraagt een jonge echtgenoot en vader (Shannon) zich af of hij zijn gezin moet beschermen tegen een naderende storm, of tegen zichzelf. De film werd genomineerd voor vier Saturn Awards, waaronder Beste Horror- of Thrillerfilm en Beste Actrice voor Chastain, en won Beste Scenario voor Nichols en Beste Acteur voor Shannon."
] |
[
"Stephanie Austin\nStephanie Austin is een Amerikaanse filmproducente.",
"Jennifer Betit Yen\nJennifer Betit Yen (geboren in New York City, New York en staatsburger van de VS en Ierland) is actrice, juriste, producent en schrijfster. Sinds 2012 is zij president van het Asian American Film Lab (``Film Lab''), een non-profit organisatie die zich inzet voor meer diversiteit in de media, en zij lanceerde de eerste productietak van het Film Lab, AAFL TV. Haar eerste filmscript, The Opposite of a Fairy Tale, over oudermishandeling, geschreven met hulp van Aaron Woolfolk, ontving subsidie van de Ms. Foundation for Women. Haar webserie, La La Land, won in 2009 een Accolade Award voor Beste TV Pilot. Als actrice heeft Betit Yen gespeeld voor East West Players, The Manhattan Theatre Source, wat haar een vermelding in The New York Times opleverde, en zij had rollen in Royal Pains (USA), de FX-serie Dirt en FOX's America's Most Wanted, onder andere. Ze heeft ook veel stemacteurswerk gedaan, waaronder voor Reading Rainbow met LeVar Burton en het inspreken van het ``sportieve, energieke en uitgesproken'' personage ``Avery'' in de serie The Beacon Street Girls. Betit Yen schrijft de blog ``Ethical is Beautiful. Be Beautiful'' en richtte MyJennyBook op, een bedrijf dat gepersonaliseerde multimediastories voor kinderen maakt.",
"Dualstar\nDualstar Entertainment Group, LLC is een besloten Amerikaanse vennootschap met beperkte aansprakelijkheid, eigendom van Mary-Kate Olsen en Ashley Olsen, die films, tv-programma's, tijdschriften, videogames, etc. produceerde. Dualstar was gevestigd in Los Angeles, Californië. In 2004 bracht het bedrijf New York Minute uit, de eerste bioscoopfilm van de Olsen-tweeling sinds It Takes Two uit 1995. De film flopte aan de kassa en kreeg negatieve kritieken. Dit mislukken leidde ertoe dat het bedrijf moeite had om de activiteiten voort te zetten. In 2007 raakte het bedrijf inactief. Het bedrijf werd later in 2013 nieuw leven ingeblazen voor een serie parfums.",
"Jessica McCabe\nJessica Lauren McCabe is een Amerikaanse actrice, schrijfster en YouTube-persoonlijkheid. Ze is het best bekend als de presentatrice van het YouTube-kanaal How To ADHD, evenals voor rollen in verschillende onafhankelijke films en televisieseries, waaronder de serie American Dreams en de korte film Lure.",
"Jane Chastain\nJane Chastain (geboren 1943) is een voormalig nationaal bekend sportverslaggever en huidige conservatieve politieke schrijfster en commentator. Chastain's vroege televisiewerk omvatte stations in Atlanta, Georgia en Raleigh, North Carolina. Ze verscheen op de aflevering van 25 oktober 1964 van What's My Line? als mevrouw Jane Thomas (aflevering beschikbaar op YouTube). In 1967 werd ze aangenomen door nieuwsanker Ralph Renick van het Miami TV-station WTVJ, in wat werd gemeld als de eerste vrouwelijke sportverslaggever in Amerika. CBS huurde haar in 1974 in om commentaar te leveren op verschillende televisie-sportevenementen. Tijdens de CBS National Football League-uitzending van een wedstrijd op 13 oktober 1974 werd ze de eerste vrouwelijke NFL-verslaggever, binnengehaald als commentator naast Don Criqui en Irv Cross. Ze werd gebruikt bij incidentele NFL-uitzendingen de rest van het seizoen 1974 en werkte dat seizoen ook de college Sun Bowl Game. Ze werkte ook enkele CBS National Basketball Association-uitzendingen. Tijdens de jaren 80 begon Chastain haar aandacht te richten op de politiek. Ze presenteerde een radioprogramma, What Washington Doesn't Want You to Know, en was lid van een aantal raden en commissies. Ze woont nu in Californië en schrijft voor conservatief georiënteerde online publicaties zoals WorldNetDaily, en heeft verschillende boeken over politiek geschreven. Ze is getrouwd met haar man John.",
"XBIZ Award voor Beste Actrice – Speelfilm\nDe XBIZ Award voor Beste Actrice – Speelfilm (tot 2016 bekend als Beste Actrice – Speelfilm) is een prijs die wordt uitgereikt door het bedrijf XBIZ uit de seksindustrie. De prijs (evenals de mannelijke tegenhanger) werd voor het eerst uitgereikt in 2013, samen met de toen eveneens nieuwe categorieën acteurs en actrices voor films met koppels en parodieën, om extra prestaties te benadrukken en de eerdere prijzen voor \"Acting Performance of the Year\" te vervangen. Per januari 2016 is de titelhouder India Summer.",
"Misschief Films\nMisschief Films is een snowboardfilm- en productiebedrijf opgericht in 2005 dat films maakt met alleen vrouwen."
] | 72 |
Jessica Chastain werkt niet in de filmindustrie.
|
[
"606_Films",
"Cheshire_Kat_Productions",
"Jennifer_Betit_Yen",
"Chef_(film)",
"Misschief_Films",
"Nicole_Hansen",
"Jessica_Bendinger"
] |
[
"A Most Violent Year\nA Most Violent Year is een Amerikaanse misdaadfilm uit 2014, geschreven en geregisseerd door J. C. Chandor. De film sterren Oscar Isaac en Jessica Chastain met Alessandro Nivola, David Oyelowo, Albert Brooks en Catalina Sandino Moreno. De protagonist is Abel Morales (Isaac), de eigenaar van een klein stookolie bedrijf dat onder druk staat door de concurrentie in de oliehandel en zijn noodzaak om dure leningen af te sluiten om zijn bedrijf uit te breiden. Wanneer zijn vrachtwagenchauffeurs beginnen te worden overvallen, neemt de druk toe op zijn chauffeurs om zichzelf te bewapenen. De film ging in première als openingsfilm van het AFI Fest op 6 november 2014 en werd op 31 december 2014 in de bioscoop uitgebracht. Hij kreeg positieve recensies en won de National Board of Review Award voor Beste Film."
] |
[
"606 Films\n606 Films is een filmproductiebedrijf opgericht door Oscarwinnares Halle Berry, en geïnspireerd door de California Senate Bill die grenzen stelt aan paparazzi en hun fotografie van kinderen van beroemdheden. De wet werd ondertekend door gouverneur Jerry Brown. Het productiebedrijf werd mede-opgericht door Elaine Goldsmith Thomas, die Julia Roberts vertegenwoordigde bij ICM Partners en later Revolution Studios, opgericht door Joe Roth, ging leiden. De oprichting van het bedrijf komt voort uit Halle Berry's rol in het CBS sciencefictiondrama Extant (tv-serie) en het bedrijf zal gevestigd zijn op de productielocatie van CBS.",
"Cheshire Kat Productions\nCheshire Kat Productions is een commercieel filmproductiebedrijf opgericht door actrice Michelle Rodriguez en haar goede vriend en zakenpartner Giancarlo Chersich.",
"Jennifer Betit Yen\nJennifer Betit Yen (geboren in New York City, New York en staatsburger van de VS en Ierland) is actrice, juriste, producent en schrijfster. Sinds 2012 is zij president van het Asian American Film Lab (``Film Lab''), een non-profit organisatie die zich inzet voor meer diversiteit in de media, en zij lanceerde de eerste productietak van het Film Lab, AAFL TV. Haar eerste filmscript, The Opposite of a Fairy Tale, over oudermishandeling, geschreven met hulp van Aaron Woolfolk, ontving subsidie van de Ms. Foundation for Women. Haar webserie, La La Land, won in 2009 een Accolade Award voor Beste TV Pilot. Als actrice heeft Betit Yen gespeeld voor East West Players, The Manhattan Theatre Source, wat haar een vermelding in The New York Times opleverde, en zij had rollen in Royal Pains (USA), de FX-serie Dirt en FOX's America's Most Wanted, onder andere. Ze heeft ook veel stemacteurswerk gedaan, waaronder voor Reading Rainbow met LeVar Burton en het inspreken van het ``sportieve, energieke en uitgesproken'' personage ``Avery'' in de serie The Beacon Street Girls. Betit Yen schrijft de blog ``Ethical is Beautiful. Be Beautiful'' en richtte MyJennyBook op, een bedrijf dat gepersonaliseerde multimediastories voor kinderen maakt.",
"Chef (film)\nChef is een Amerikaanse komische dramafilm uit 2014, geschreven, medegeproduceerd en geregisseerd door Jon Favreau, met Favreau, Sofía Vergara, John Leguizamo, Scarlett Johansson, Oliver Platt, Bobby Cannavale, Dustin Hoffman en Robert Downey Jr. in de hoofdrollen. Favreau speelt een professionele chef-kok die, na een publieke ruzie met een restaurantcriticus, zijn baan in een populair restaurant in Los Angeles opgeeft en terugkeert naar zijn geboorteplaats Miami om een foodtruck op te knappen. Hij herenigd zich met zijn ex-vrouw en nodigt hun jonge zoon uit om met hem mee te rijden in de truck terug naar Los Angeles, terwijl ze onderweg in verschillende steden Cubano's verkopen. Favreau schreef het script nadat hij verschillende grote films had geregisseerd, en wilde \"terug naar de basis\" gaan en een film maken over koken. Foodtruck eigenaar en chef-kok Roy Choi was medeproducent en was verantwoordelijk voor alle menu's en het eten dat voor de film werd bereid. De hoofdfotografie vond plaats in juli 2013 in Los Angeles, Miami, Austin en New Orleans. Chef ging in première op South by Southwest op 7 maart 2014 en werd op 9 mei 2014 uitgebracht in de bioscoop door Open Road Films. De film bracht meer dan $45 miljoen op aan de kassa en werd goed ontvangen door critici, die Favreau's regie en script prezen, evenals het verhaal van de film en de prestaties van de cast.",
"Misschief Films\nMisschief Films is een snowboardfilm- en productiebedrijf opgericht in 2005 dat films maakt met alleen vrouwen.",
"Nicole Hansen\nNicole Hansen is een Amerikaanse producent, actrice en liaison voor schone technologie in de entertainmentindustrie. Haar werk is geprofileerd in Ms. In the Biz. Ze heeft bijgedragen aan Indiewire's Box Office Insider en het magazine Produced by van de Producers Guild of America. Als actrice is ze het best bekend voor haar rol als Mary in American Cyborg: Steel Warrior. Ze speelde ook Marilyn Monroe in de Billy Idol videoclips \"L.A. Woman\" en \"Cradle of Love\", geregisseerd door David Fincher.",
"Jessica Bendinger\nJessica Bendinger (geboren 10 november 1966) is een Amerikaanse scenarioschrijfster en romanschrijfster. Ze heeft verschillende films geschreven, waaronder *Bring It On* uit 2000, *First Daughter* uit 2004 en *Aquamarine* uit 2006. Ze was ook schrijfster en creatief consultant voor *Sex and the City*, evenals producent van de film *The Wedding Date* uit 2005, met Debra Messing in de hoofdrol. Ze schreef en regisseerde ook *Stick It*, dat in april 2006 uitkwam als haar regiedebuut. Bendinger is een voormalig model dat werkte voor ontwerper Stephen Sprouse en op de catwalk verscheen in de film *Slaves of New York*. Ze werd in 2005 door Glamour Magazine genoemd als een van Hollywoods \"Meest invloedrijke vrouwen onder de 40\". Bendingers eerste roman, *The Seven Rays*, werd in 2009 uitgegeven door Simon & Schuster. Het verhaal volgt de 17-jarige Beth Michaels, die bovennatuurlijke elementen ontdekt op haar reis van zelfontdekking. In 2011 klaagde Bendinger de makers van *Bring It On The Musical* aan, met het argument dat zij rechten had op de licentieverlening van de theaterproductie. \"In een klacht ..., beschuldigde de Writers Guild of America de producenten van de film ervan de rechten van de scenarioschrijfster te schenden door een nieuwe musical te produceren gebaseerd op het verhaal.\" Ze zei dat ze de musical \"Bring It On\" zou toestaan voort te gaan als ze correct wordt genoemd en gecompenseerd. In 2011 schreef Bendinger mee aan het nummer \"Hurts To Think\" op Miranda Lambert's *Four the Record*, en \"Mostly Grey\", geschreven met Emerson Hart, dat voorkomt op zijn album \"Beauty in Disrepair\" uit 2014. Onderscheidingen en erkenningen: Bendinger werd in juli 2014 opgenomen in de Academy of Motion Pictures Arts and Sciences (AMPAS)."
] | 72 |
Jessica Chastain werkt niet in de filmindustrie.
|
[
"Cheshire_Kat_Productions",
"Krysten_Ritter",
"Jessica_Sonneborn",
"MTV_Movie_Award_for_Best_Scared-As-Shit_Performance",
"Jessica_McCabe",
"Jessica_Bowman",
"Stephanie_Austin"
] |
[
"De Boom des Levens (film)\nDe Boom des Levens is een Amerikaanse experimentele epische dramafilm uit 2011, geschreven en geregisseerd door Terrence Malick en met Brad Pitt, Sean Penn en Jessica Chastain in de hoofdrollen. De film beschrijft de oorsprong en betekenis van het leven aan de hand van de jeugdherinneringen van een man van middelbare leeftijd aan zijn gezin in Texas in de jaren 50, afgewisseld met beelden van de oorsprong van het bekende universum en het ontstaan van leven op aarde. Na enkele jaren in ontwikkeling en het missen van de verwachte releasedata in 2009 en 2010, ging De Boom des Levens in première in competitie op het Filmfestival van Cannes in 2011, waar het de Gouden Palm won. Het stond op nummer 1 op de \"Top Tien Lijst van 2011\" van de reviewaggregator Metacritic, en werd in januari 2012 genomineerd voor drie Academy Awards: Beste Film, Beste Regisseur en Beste Cinematografie. De Boom des Levens stond op meer critici' jaarlijsten voor 2011 dan welke andere film ook. Het verscheen in de 2012 Sight & Sound-criticipeiling van de 250 beste films ter wereld, evenals in de BBC-peiling van de grootste Amerikaanse films, een van de weinige 21e-eeuwse werken die in beide zijn opgenomen."
] |
[
"Cheshire Kat Productions\nCheshire Kat Productions is een commercieel filmproductiebedrijf opgericht door actrice Michelle Rodriguez en haar goede vriend en zakenpartner Giancarlo Chersich.",
"Krysten Ritter\nKrysten Alyce Ritter (geboren 16 december 1981) is een Amerikaanse actrice en voormalig model. Ritter is bekend van haar rollen als Jessica Jones in de gelijknamige Netflix-serie, Jane Margolis in de AMC-dramaserie Breaking Bad, en Chloe in de ABC-komedieserie Don't Trust the B---- in Apartment 23. Ze heeft gespeeld in films als What Happens in Vegas (2008), 27 Dresses (2008), Confessions of a Shopaholic (2009), She's Out of My League (2010), Veronica Mars (2014), en Big Eyes (2014). Ze heeft ook rollen gespeeld in de televisieseries Gilmore Girls, Gossip Girl, Gravity, 'Til Death, Veronica Mars, en The Blacklist.",
"Jessica Sonneborn\nJessica Sonneborn is een Amerikaanse actrice, schrijfster, regisseuse en stuntvrouw, bekend van haar hoofdrollen in Bloody Bloody Bible Camp en Dorothy and the Witches of Oz. Sonneborn werkte aan vele onafhankelijke films in New England voordat ze naar Los Angeles verhuisde en debuteerde in The Midnight Shorts Collection (2004). Sindsdien is ze regelmatig verschenen in speelfilms, direct-to-video producties, tv-series, tv-miniseries en korte films. Als gewilde horroractrice speelde ze in Detour into Madness Vol. 1, Camp Slaughter, School of Horror, A Lure: Teen Fight Club, Bloody Bloody Bible Camp en recent in House Across The Street (met Eric Roberts), Piranha Sharks (met Kevin Sorbo) en haar zelfgeschreven film Alice D (met Kane Hodder en Al Snow). Ze speelde ook in populaire tv-series zoals United States of Tara, Hello Ladies en Cuts. Ze studeerde af aan Wheaton College met een BA in Antropologie en aan Lesley University met een Master in Onderwijs.",
"MTV Movie Award voor Beste Bang-Als-Een-Haas-Prestatie\nDit is een lijst van de winnaars van de MTV Movie Award voor Beste Bang-Als-Een-Haas-Prestatie. De prijs werd voor het eerst uitgereikt in 2005 en vervolgens in 2006. In 2010 werd de prijs hernoemd van Beste Angstige Prestatie. De prijs werd niet uitgereikt in 2012. In 2013 kreeg hij zijn oorspronkelijke naam terug: Beste Bang-Als-Een-Haas-Prestatie. Tot 2016 zijn er zeven winnaars van de prijs geweest, met vijf vrouwen en twee mannen. Actrices Dakota Fanning en Jessica Chastain hebben de onderscheiding dat zij de enigen zijn met meer dan één nominatie in deze categorie, waarbij Fanning de inaugurele prijs won in 2005.",
"Jessica McCabe\nJessica Lauren McCabe is een Amerikaanse actrice, schrijfster en YouTube-persoonlijkheid. Ze is het best bekend als de presentatrice van het YouTube-kanaal How To ADHD, evenals voor rollen in verschillende onafhankelijke films en televisieseries, waaronder de serie American Dreams en de korte film Lure.",
"Jessica Bowman\nJessica Robyn Bowman (geboren 26 november 1980) is een Amerikaanse actrice, bekend van haar rol als Colleen Cooper in Dr. Quinn, Medicine Woman.",
"Stephanie Austin\nStephanie Austin is een Amerikaanse filmproducente."
] | 72 |
Jessica Chastain werkt niet in de filmindustrie.
|
[
"Jessica_O'Toole_and_Amy_Rardin",
"Jessica_Campbell",
"Desert_Blue",
"Jessica_Barth",
"Jessica_Biel",
"Jessica_Haines",
"Jessica_Williams"
] |
[
"Jolene (film)\nJolene is een Amerikaanse dramafilm uit 2008, geregisseerd door Dan Ireland. Jessica Chastain speelt de titelrol en de film is gebaseerd op het korte verhaal \"Jolene: A Life\" van E.L. Doctorow, dat op zijn beurt geïnspireerd is op het lied \"Jolene\" van Dolly Parton. De première vond plaats op 13 juni 2008 op het Seattle International Film Festival, waar Chastain de prijs voor Beste Actrice won. De film werd later, op 29 oktober 2010, in de Verenigde Staten uitgebracht."
] |
[
"Jessica O'Toole en Amy Rardin\nJessica O'Toole en Amy Rardin zijn een Amerikaans scenarioschrijversduo. Het duo heeft scripts geschreven voor de American Girl-serie, de Disney Channel Original Movie Invisible Sister, evenals voor de televisieseries Selfie, Greek, The Carrie Diaries en Jane the Virgin.",
"Jessica Campbell\nJessica Campbell (geboren 30 oktober 1982) is een film- en televisieactrice. Tot haar rollen behoren Tammy Metzler in de film *Election* uit 1999, waarvoor ze genomineerd werd voor een Independent Spirit Award voor Beste Debut Performance, Julie Gold in de film *The Safety of Objects* uit 2001 en de gastrol van Amy Andrews in twee afleveringen van de tv-serie *Freaks and Geeks*.",
"Woestijnblauw\nWoestijnblauw is een Amerikaanse komische dramafilm uit 1998, geschreven en geregisseerd door Morgan J. Freeman, met in de hoofdrollen Brendan Sexton III, Kate Hudson, Christina Ricci, Casey Affleck, Sara Gilbert en John Heard.",
"Jessica Barth\nJessica Barth is een Amerikaanse toneel- en filmactrice, bekend van haar rol als Tami-Lynn McCaferty in de Ted-filmfranchise.",
"Jessica Biel\nJessica Claire Timberlake (geboortenaam Biel; geboren 3 maart 1982) is een Amerikaanse actrice. Biel begon haar carrière als zangeres in muzikale producties totdat ze werd gecast als Mary Camden in de familiedramaserie 7th Heaven, waarmee ze bekendheid verwierf. De serie is de langstlopende serie die ooit op The WB-kanaal werd uitgezonden en is het langstlopende familiedrama in de televisiegeschiedenis. In 1997 won ze de Young Artist Award voor Beste Prestaties in een Speelfilm – Bijrol Jonge Actrice voor haar rol in Ulee's Gold. Ze is bekend van haar rol als Erin Hardesty in The Texas Chainsaw Massacre (2003). Biel heeft sindsdien in vele films gespeeld, waaronder The Rules of Attraction (2002), Blade: Trinity (2004), Stealth (2005), I Now Pronounce You Chuck & Larry (2007), The A-Team (2010) en Total Recall (2012).",
"Jessica Haines\nJessica Haines (geboren 1978) is een Zuid-Afrikaanse actrice. Ze is vooral bekend van de film Disgrace uit 2008, waarin ze samen met John Malkovich speelt. Ze werkt vaak in Johannesburg. Ze is getrouwd met Richard Ancrum Walker en ze hebben drie kinderen. Na twee jaar in Noord-Afrika, Tunesië, te hebben gewoond, wonen ze nu in Kenia, waar hun drie kinderen geboren zijn.",
"Jessica Williams\nJessica Williams kan verwijzen naar: Personen: Jessica Williams (actrice) (geboren 1989), Amerikaanse actrice, komiek en correspondente Jessica Williams (muzikante) (geboren 1948), Amerikaanse pianiste en componiste Jessica Williams (zangeres), leadzangeres van de discofunk groep Arpeggio uit de jaren 80, geproduceerd door Simon Soussan Personages: Jessica Williams, een fictief personage in de film Satan's School for Girls uit 1973 Jessica Williams, een fictief personage in Jericho, een televisieserie uit 2006"
] | 72 |
Jessica Chastain werkt niet in de filmindustrie.
|
[
"Jessica_Hecht",
"Jessica_Bendinger",
"Michelle_Williams_(actress)",
"Private_Valentine:_Blonde_&_Dangerous",
"Jessica_Yu",
"Jessica_Wesson",
"Smashed_(film)"
] |
[
"Interstellar (film)\nGebruik mdy-datums | datum = mei 2016 -RCB- Interstellar is een Brits-Amerikaanse sciencefiction-epos uit 2014, geregisseerd, mede geschreven en mede geproduceerd door Christopher Nolan. De film sterren Matthew McConaughey, Anne Hathaway, Jessica Chastain, Bill Irwin, Casey Affleck, Ellen Burstyn, John Lithgow en Michael Caine. Het verhaal speelt zich af in een dystopische toekomst waarin de mensheid worstelt om te overleven en volgt een groep astronauten die door een wormhole reizen op zoek naar een nieuw thuis voor de mensheid. Broers Christopher en Jonathan Nolan schreven het scenario, dat zijn oorsprong vindt in een script dat Jonathan in 2007 ontwikkelde. Nolan produceerde de film met zijn vrouw Emma Thomas via hun productiebedrijf Syncopy en met Lynda Obst via Lynda Obst Productions. Caltech theoretisch natuurkundige Kip Thorne, wiens werk de film inspireerde, was uitvoerend producent en fungeerde als wetenschappelijk adviseur. Later schreef hij ook een bijbehorend boek, The Science of Interstellar. Paramount Pictures, Warner Bros. en Legendary Pictures financierden de film gezamenlijk. Cameraman Hoyte van Hoytema schoot de film op 35 mm in anamorfisch formaat en IMAX 70 mm. De hoofdfotografie begon eind 2013 in Alberta, IJsland en Los Angeles. De film maakte uitgebreid gebruik van praktische en miniatureffecten, terwijl het bedrijf Double Negative extra digitale effecten creëerde. Interstellar ging op 26 oktober 2014 in première in Los Angeles. In de Verenigde Staten werd hij eerst uitgebracht op filmrol, later uitgebreid naar locaties met digitale projectoren. De film was succesvol aan de box office, met een wereldwijde brutowinst van meer dan $675 miljoen, en ontving positieve recensies, met name met betrekking tot de sciencefictionthema's, visuele effecten, filmmuziek en de prestaties van de cast. Hij ontving verschillende prijzen en nominaties; tijdens de 87e Academy Awards won de film de Academy Award voor Beste Visuele Effecten en werd genomineerd voor Beste Originele Muziek, Beste Geluidsmix, Beste Geluidsmontage en Beste Production Design."
] |
[
"Jessica Hecht\nJessica Hecht (geboren 28 juni 1965) is een Amerikaanse actrice en zangeres, bekend van vele Broadway-optredens en tv-rollen.",
"Jessica Bendinger\nJessica Bendinger (geboren 10 november 1966) is een Amerikaanse scenarioschrijfster en romanschrijfster. Ze heeft verschillende films geschreven, waaronder *Bring It On* uit 2000, *First Daughter* uit 2004 en *Aquamarine* uit 2006. Ze was ook schrijfster en creatief consultant voor *Sex and the City*, evenals producent van de film *The Wedding Date* uit 2005, met Debra Messing in de hoofdrol. Ze schreef en regisseerde ook *Stick It*, dat in april 2006 uitkwam als haar regiedebuut. Bendinger is een voormalig model dat werkte voor ontwerper Stephen Sprouse en op de catwalk verscheen in de film *Slaves of New York*. Ze werd in 2005 door Glamour Magazine genoemd als een van Hollywoods \"Meest invloedrijke vrouwen onder de 40\". Bendingers eerste roman, *The Seven Rays*, werd in 2009 uitgegeven door Simon & Schuster. Het verhaal volgt de 17-jarige Beth Michaels, die bovennatuurlijke elementen ontdekt op haar reis van zelfontdekking. In 2011 klaagde Bendinger de makers van *Bring It On The Musical* aan, met het argument dat zij rechten had op de licentieverlening van de theaterproductie. \"In een klacht ..., beschuldigde de Writers Guild of America de producenten van de film ervan de rechten van de scenarioschrijfster te schenden door een nieuwe musical te produceren gebaseerd op het verhaal.\" Ze zei dat ze de musical \"Bring It On\" zou toestaan voort te gaan als ze correct wordt genoemd en gecompenseerd. In 2011 schreef Bendinger mee aan het nummer \"Hurts To Think\" op Miranda Lambert's *Four the Record*, en \"Mostly Grey\", geschreven met Emerson Hart, dat voorkomt op zijn album \"Beauty in Disrepair\" uit 2014. Onderscheidingen en erkenningen: Bendinger werd in juli 2014 opgenomen in de Academy of Motion Pictures Arts and Sciences (AMPAS).",
"Michelle Williams (actrice)\nMichelle Ingrid Williams (geboren 9 september 1980) is een Amerikaanse actrice. Ze begon haar carrière met gastoptredens op televisie en maakte haar debuut in een speelfilm in Lassie (1994), waarmee ze een Youth in Film-nominatie verdiende. Ze kreeg bredere bekendheid voor haar rol als Jen Lindley in de The WB-serie Dawson's Creek van 1998 tot 2003. Williams ontving lovende kritieken voor haar rol als Alma, de vrouw van Ennis Del Mar, in Brokeback Mountain (2005), waarmee ze een Broadcast Film Critics Association Award won en genomineerd werd voor de SAG Award, BAFTA Award, Golden Globe en Academy Award voor Beste Actrice in een Bijrol. Hierop volgden films als Martin Scorsese's Shutter Island (2010). Haar werk in Blue Valentine (2010) leverde haar nominaties op voor de Golden Globe Award en de Academy Award voor Beste Actrice. Ze won een Golden Globe en een Independent Spirit Award voor haar vertolking van Marilyn Monroe in My Week with Marilyn (2011), waarmee ze ook BAFTA, SAG en Academy Award-nominaties ontving. In 2016 ontving ze brede bijval voor haar optreden in het drama Manchester by the Sea, waarmee ze nominaties verdiende van de BAFTA, SAG en Academy Award-ceremonies. Op Broadway speelde Williams in een herneming van de musical Cabaret in 2014 en een herneming van het toneelstuk Blackbird in 2016. Voor het laatste ontving ze een Tony Award-nominatie voor Beste Actrice in een Toneelstuk.",
"Private Valentine: Blonde & Dangerous\nPrivate Valentine: Blonde & Dangerous (ook bekend als Major Movie Star in het Verenigd Koninkrijk) is een komische film uit 2008 met Jessica Simpson in de hoofdrol. Simpson speelt de titelrol van Megan Valentine in deze komedie over een actrice zonder succes die zich bij het Amerikaanse leger aansluit.",
"Jessica Yu\nJessica Lingmin Yu (geboren 14 februari 1966) is een Amerikaanse filmregisseur, scenarioschrijfster, producent en editor. Ze heeft documentaire films, speelfilms en televisieprogramma's geregisseerd. Yu won een Academy Award voor Beste Documentaire Korte Film voor Breathing Lessons: The Life and Work of Mark O'Brien (1997). Yu's film Last Call at the Oasis (2012) is gebaseerd op Alex Prud'hommes Ripple Effect. Haar recentere films zijn: Misconception (2014) en ForEveryone.Net (2016), een documentaire over de uitvinder van het World Wide Web, Sir Tim Berners-Lee.",
"Jessica Wesson\nJessica Wesson (geboren 1 januari 1982) is een Amerikaanse actrice. Ze is vooral bekend van haar terugkerende rol als Jennifer Sudarsky, de eerste vriendin van Brad (Zachery Ty Bryan) in de sitcom Home Improvement, en haar bijrollen in de Universal films Casper en Flipper in de jaren 90. In 1993 en 1997 werd ze genomineerd voor een Young Artist Award voor Home Improvement en Flipper. Ze speelde ook een co-rol in de film Milk Money (1994). Wesson had ook gastrollen in de televisieseries Baywatch, Boy Meets World en Odd Man Out. In 2001 had ze een terugkerende rol als Katie Albright in Judging Amy. Haar laatste acteerrol was in de film Longshot uit 2001.",
"Smashed (film)\nSmashed is een Amerikaanse dramafilm uit 2012, geregisseerd door James Ponsoldt, geschreven door Ponsoldt en Susan Burke, en met in de hoofdrollen Mary Elizabeth Winstead en Aaron Paul. Winstead en Paul spelen een getrouwd stel, Kate en Charlie Hannah, beiden alcoholisten. Na een reeks gênante incidenten veroorzaakt door haar drinkgewoonte, besluit Kate nuchter te worden met de hulp van een collega en een sponsor van Anonieme Alcoholisten. Het script was gedeeltelijk gebaseerd op Burke's eigen ervaring met het opgeven van alcohol op jonge leeftijd, aangezien zij vond dat haar verhaal nog niet op film was verteld. Zij en Ponsoldt schreven het script in zes maanden, en de hoofdrollen werden in september 2011 gecast. Het budget van de film van US$ 500.000 werd gefinancierd door onafhankelijke investeerders, waaronder Minnesota Vikings-eigenaar Zygi Wilf. De film werd in oktober 2011 in Los Angeles opgenomen. De première vond plaats op het Sundance Film Festival 2012 op 22 januari 2012 en werd op 12 oktober 2012 uitgebracht door Sony Pictures Classics. De film kreeg positieve recensies, waarbij Winsteads prestaties unanieme lof ontving, en werd voor haar acteerwerk voor verschillende prijzen genomineerd."
] | 72 |
Jessica Chastain werkt niet in de filmindustrie.
|
[
"Jessica_Harmon",
"Lacey_Chabert",
"Prestige_picture",
"Cheshire_Kat_Productions",
"Jessica_Wesson",
"Michelle_Williams_(actress)",
"April_Webster"
] |
[
"De Verdwijning van Eleanor Rigby\nDe Verdwijning van Eleanor Rigby is de verzameltitel van drie films geschreven en geregisseerd door Ned Benson. De films spelen Jessica Chastain en James McAvoy, en zijn Bensons eerste speelfilm project. De Verdwijning van Eleanor Rigby is opgedeeld in drie films: Hem, Haar, en Hen. Hem en Haar werden vertoond op het Toronto International Film Festival 2013 als een \"work in progress\". Hen ging in première in de Un Certain Regard sectie van het Cannes Film Festival 2014. Hen ging in première in de Verenigde Staten op 12 september 2014, terwijl Hem en Haar samen als een dubbelprogramma werden uitgebracht op 10 oktober 2014 in geselecteerde art house bioscopen."
] |
[
"Jessica Harmon\nJessica Harmon (geboren 27 december 1985) is een Canadese actrice. Ze speelde een bijrol in de slasherfilm *Black Christmas* als Megan Helms. Ze is wellicht het best bekend om haar bijrollen in *iZombie* als FBI-agente Dale Bozzio en als Esrin in *Battlestar Galactica: The Face of the Enemy*. In 2010 won ze een Leo Award voor Beste Prestaties in een Muziek-, Komedie- of Variétéprogramma of -serie voor haar rol in de televisiepiloot *Wolf Canyon*. Geboren in Barrie, Ontario, Canada, zijn haar ouders regisseur Allan Harmon en producent Cynde Harmon; haar broer is acteur Richard Harmon.",
"Lacey Chabert\nLacey Nicole Chabert ( -LSB- ʃəˈbɛr -RSB- geboren 30 september 1982) is een Amerikaanse actrice, stemactrice en zangeres. Ze verwierf voor het eerst bekendheid als kindactrice op televisie voor haar rol als Claudia Salinger in het televisiedrama Party of Five (1994-2000). Ze heeft ook de stem ingesproken van Eliza Thornberry in de animatieserie The Wild Thornberrys (1998-2004) en twee speelfilms, Meg Griffin tijdens het eerste productieseizoen van de animatiesitcom Family Guy, en superheldin Zatanna Zatara in diverse werken van DC Comics-gerelateerde media. In films speelde ze in Lost in Space (1998), Not Another Teen Movie (2001), Daddy Day Care (2003) en had hoofdrollen als Gretchen Wieners in Mean Girls (2004), en als Dana Mathis in de horrorremake Black Christmas (2006). Chabert is ook verschenen in acht Hallmark Channel-films, ze zei: \"Ik vind het geweldig om voor Hallmark te werken, ze zijn zo goed voor me geweest. Ik heb er nu vrienden. Ik ben trots op hun films en de boodschap van hun films.\"",
"Prestigefilm\nEen prestigefilm is een film die wordt geproduceerd om de waargenomen artistieke integriteit van de filmstudio te versterken, in plaats van om grote winst te maken; de studio kan zelfs verwachten dat de film geld zal verliezen. Prestigefilms zijn grotendeels het domein van grote Hollywood-filmstudio's – zoals MGM en Warner Bros. – die elk jaar talloze films produceren. In de jaren dertig brachten dergelijke studio's mogelijk één prestigefilm per jaar uit. De scenarioschrijvers van de films putten materiaal uit historische gebeurtenissen, bekende literaire klassiekers of populaire romans of toneelstukken. In veel gevallen hebben Hollywood-filmstudio's Britse acteurs en regisseurs ingeschakeld voor de productie van prestigefilms. Een producent van prestigefilms binnen de Britse filmindustrie zelf was Alexander Korda (1893–1956).",
"Cheshire Kat Productions\nCheshire Kat Productions is een commercieel filmproductiebedrijf opgericht door actrice Michelle Rodriguez en haar goede vriend en zakenpartner Giancarlo Chersich.",
"Jessica Wesson\nJessica Wesson (geboren 1 januari 1982) is een Amerikaanse actrice. Ze is vooral bekend van haar terugkerende rol als Jennifer Sudarsky, de eerste vriendin van Brad (Zachery Ty Bryan) in de sitcom Home Improvement, en haar bijrollen in de Universal films Casper en Flipper in de jaren 90. In 1993 en 1997 werd ze genomineerd voor een Young Artist Award voor Home Improvement en Flipper. Ze speelde ook een co-rol in de film Milk Money (1994). Wesson had ook gastrollen in de televisieseries Baywatch, Boy Meets World en Odd Man Out. In 2001 had ze een terugkerende rol als Katie Albright in Judging Amy. Haar laatste acteerrol was in de film Longshot uit 2001.",
"Michelle Williams (actrice)\nMichelle Ingrid Williams (geboren 9 september 1980) is een Amerikaanse actrice. Ze begon haar carrière met gastoptredens op televisie en maakte haar debuut in een speelfilm in Lassie (1994), waarmee ze een Youth in Film-nominatie verdiende. Ze kreeg bredere bekendheid voor haar rol als Jen Lindley in de The WB-serie Dawson's Creek van 1998 tot 2003. Williams ontving lovende kritieken voor haar rol als Alma, de vrouw van Ennis Del Mar, in Brokeback Mountain (2005), waarmee ze een Broadcast Film Critics Association Award won en genomineerd werd voor de SAG Award, BAFTA Award, Golden Globe en Academy Award voor Beste Actrice in een Bijrol. Hierop volgden films als Martin Scorsese's Shutter Island (2010). Haar werk in Blue Valentine (2010) leverde haar nominaties op voor de Golden Globe Award en de Academy Award voor Beste Actrice. Ze won een Golden Globe en een Independent Spirit Award voor haar vertolking van Marilyn Monroe in My Week with Marilyn (2011), waarmee ze ook BAFTA, SAG en Academy Award-nominaties ontving. In 2016 ontving ze brede bijval voor haar optreden in het drama Manchester by the Sea, waarmee ze nominaties verdiende van de BAFTA, SAG en Academy Award-ceremonies. Op Broadway speelde Williams in een herneming van de musical Cabaret in 2014 en een herneming van het toneelstuk Blackbird in 2016. Voor het laatste ontving ze een Tony Award-nominatie voor Beste Actrice in een Toneelstuk.",
"April Webster\nApril Webster is een Emmy-winnende casting director, gevestigd in Los Angeles, Californië, bekend om haar werk in film en televisie. Webster heeft samengewerkt met enkele van de meest succesvolle regisseurs, waaronder verschillende projecten met J.J. Abrams. Ze is dertien keer genomineerd geweest voor een Artios Award en heeft er drie gewonnen, naast haar vier Emmy-nominaties. Haar casting credits omvatten Star Wars: The Force Awakens, Star Trek, Mission: Impossible III, Tomorrowland en Lost."
] | 72 |
Jessica Chastain werkt niet in de filmindustrie.
|
[
"Kirsten_Dunst",
"Cheshire_Kat_Productions",
"Jessica_Bowman",
"Jessica_Leccia",
"Jessica_Wesson",
"Misschief_Films",
"Jessica_Harmon"
] |
[
"The Martian (film)\nThe Martian is een Amerikaanse sciencefictionfilm uit 2015, geregisseerd door Ridley Scott, gebaseerd op Andy Weir's roman The Martian uit 2011. Matt Damon speelt de hoofdrol als een astronaut die ten onrechte voor dood wordt aangezien en achtergelaten wordt op Mars. De film toont zijn strijd om te overleven en de inspanningen van anderen om hem te redden. De ensemblecast bestaat verder uit Jessica Chastain, Kristen Wiig, Jeff Daniels, Michael Peña, Kate Mara, Sean Bean, Sebastian Stan, Donald Glover, Aksel Hennie en Chiwetel Ejiofor. Producer Simon Kinberg begon met de ontwikkeling van de film nadat 20th Century Fox de roman in maart 2013 optie had genomen. Drew Goddard paste het aan tot een scenario en was aanvankelijk verbonden als regisseur, maar de film kwam niet van de grond. Scott verving Goddard, en met Damon als hoofdrolspeler werd de productie goedgekeurd. De opnames begonnen in november 2014 en duurden ongeveer zeventig dagen. Twintig sets werden gebouwd op een filmset in Boedapest, Hongarije, een van de grootste ter wereld. Wadi Rum in Jordanië werd ook gebruikt als achtergrond voor de opnames. De film ging in première op het Toronto International Film Festival op 11 september 2015, gevolgd door de bioscooprelease in de Verenigde Staten op 2 oktober 2015 door 20th Century Fox. De film werd uitgebracht in 2D, 3D, IMAX 3D en 4DX. Hij kreeg lovende kritieken en bracht wereldwijd meer dan $630 miljoen op, waarmee het Scott's meest succesvolle film tot nu toe werd, en de tiende meest succesvolle film van 2015. Hij ontving verschillende onderscheidingen, waaronder de Golden Globe Award voor Beste Film - Musical of Komedie, zeven Academy Award-nominaties, waaronder Beste Film en Beste Bewerkte Scenario voor Goddard, en de 2016 long form Hugo Award voor Beste Dramatische Presentatie. Damon won de Golden Globe voor Beste Acteur in een Musical of Komedie en werd genomineerd voor verschillende prijzen, waaronder de Academy Award voor Beste Acteur, de BAFTA voor Beste Acteur en de Critic's Choice Award voor Beste Acteur."
] |
[
"Kirsten Dunst\nKirsten Caroline Dunst ( -LSB- ˈkɪərstən -RSB- geboren 30 april 1982) is een Amerikaanse actrice. Ze maakte haar filmdebuut in Woody Allen's korte film Oedipus Wrecks voor de anthologiereeks New York Stories (1989). Op twaalfjarige leeftijd verwierf Dunst brede bekendheid als Claudia in Interview with the Vampire (1994), een rol waarvoor ze werd genomineerd voor een Golden Globe Award voor Beste Actrice in een Bijrol. Datzelfde jaar speelde ze in Little Women en het jaar daarop in Jumanji. Na een terugkerende rol in het derde seizoen van het NBC medische drama ER (1996-97) als Charlie Chemingo en hoofdrollen in films als Wag the Dog (1997), Small Soldiers (1998), de Engelse nasynchronisatie van Kiki's Delivery Service (1989) uit 1998 en The Virgin Suicides (1999), begon Dunst met het maken van romantische komedies en komedie-drama's, met hoofdrollen in Drop Dead Gorgeous (1999), Bring It On (2000), Get Over It en Crazy/Beautiful (beide uitgebracht in 2001). Dunst verwierf faam voor haar vertolking van Mary Jane Watson in Sam Raimi's Spider-Man-trilogie (2002-07). Sindsdien speelde ze in films als de romantische komedie Wimbledon (2004), de sciencefiction romantische komedie-drama Eternal Sunshine of the Spotless Mind (2004) en Cameron Crowe's romantische tragikomedie Elizabethtown (2005). Ze speelde de titelrol in Sofia Coppola's biografische film Marie Antoinette (2006) en speelde de hoofdrol in de komedie How to Lose Friends & Alienate People (2008). Ze won de prijs voor Beste Actrice op het Filmfestival van Cannes en de Saturn Award voor Beste Actrice voor haar prestaties in Lars von Trier's Melancholia (2011). Ze speelde in het tweede seizoen van de televisieserie Fargo in 2015, waarin ze de rol speelde van Peggy Blumquist, een kapster die verwikkeld raakt in een oorlog tussen twee criminele families. Haar optreden oogstte brede bijval van de critici, wat leidde tot het winnen van de Critics' Choice Television Award voor Beste Actrice en een nominatie voor de Golden Globe Award voor Beste Actrice en de Primetime Emmy Award voor Uitstekende Hoofdrolspeelster in een Miniserie of Film. In 2001 maakte Dunst haar zangdebuut in de film Get Over It, waarin ze twee liedjes zong. Ze zong ook het jazznummer \"After You've Gone\" voor de aftiteling van de film The Cat's Meow (2001).",
"Cheshire Kat Productions\nCheshire Kat Productions is een commercieel filmproductiebedrijf opgericht door actrice Michelle Rodriguez en haar goede vriend en zakenpartner Giancarlo Chersich.",
"Jessica Bowman\nJessica Robyn Bowman (geboren 26 november 1980) is een Amerikaanse actrice, bekend van haar rol als Colleen Cooper in Dr. Quinn, Medicine Woman.",
"Jessica Leccia\nJessica Leccia -LSB- ləˈtʃiːə -RSB- , ; (geboren 8 januari 1976) is een Amerikaanse actrice. Ze is bekend van haar rollen als Natalia Rivera in Guiding Light van 2007 tot 2009 en als Inez Salinger in One Life to Live van 2010 tot 2011.",
"Jessica Wesson\nJessica Wesson (geboren 1 januari 1982) is een Amerikaanse actrice. Ze is vooral bekend van haar terugkerende rol als Jennifer Sudarsky, de eerste vriendin van Brad (Zachery Ty Bryan) in de sitcom Home Improvement, en haar bijrollen in de Universal films Casper en Flipper in de jaren 90. In 1993 en 1997 werd ze genomineerd voor een Young Artist Award voor Home Improvement en Flipper. Ze speelde ook een co-rol in de film Milk Money (1994). Wesson had ook gastrollen in de televisieseries Baywatch, Boy Meets World en Odd Man Out. In 2001 had ze een terugkerende rol als Katie Albright in Judging Amy. Haar laatste acteerrol was in de film Longshot uit 2001.",
"Misschief Films\nMisschief Films is een snowboardfilm- en productiebedrijf opgericht in 2005 dat films maakt met alleen vrouwen.",
"Jessica Harmon\nJessica Harmon (geboren 27 december 1985) is een Canadese actrice. Ze speelde een bijrol in de slasherfilm *Black Christmas* als Megan Helms. Ze is wellicht het best bekend om haar bijrollen in *iZombie* als FBI-agente Dale Bozzio en als Esrin in *Battlestar Galactica: The Face of the Enemy*. In 2010 won ze een Leo Award voor Beste Prestaties in een Muziek-, Komedie- of Variétéprogramma of -serie voor haar rol in de televisiepiloot *Wolf Canyon*. Geboren in Barrie, Ontario, Canada, zijn haar ouders regisseur Allan Harmon en producent Cynde Harmon; haar broer is acteur Richard Harmon."
] | 72 |
Jessica Chastain werkt niet in de filmindustrie.
|
[
"Ashley_Cheadle",
"Jessica_Harmon",
"Jessica_Garza",
"Jessica_McCabe",
"Michelle_Williams_(actress)",
"Jessica_Wesson",
"April_Webster"
] |
[
"Zero Dark Thirty\nZero Dark Thirty is een Amerikaanse politieke actiefilm uit 2012, geregisseerd door Kathryn Bigelow en geschreven door Mark Boal. Aangeprezen als \"de grootste klopjacht in de geschiedenis\", dramatiseert de film de bijna tien jaar durende internationale zoektocht naar Al-Qaeda leider Osama bin Laden na de aanslagen van 11 september in de Verenigde Staten. Deze zoektocht leidt uiteindelijk tot de ontdekking van zijn compound in Pakistan en de militaire inval die resulteerde in de dood van bin Laden op 2 mei 2011. De film sterren Jessica Chastain als Maya, een fictieve CIA-inlichtingenanalist, met Jason Clarke, Joel Edgerton, Jennifer Ehle, Mark Strong, Kyle Chandler, Édgar Ramírez en James Gandolfini in bijrollen. Hij werd geproduceerd door Boal, Bigelow en Megan Ellison, en werd onafhankelijk gefinancierd door Ellison's Annapurna Pictures. De film ging in première in Los Angeles op 19 december 2012 en beleefde zijn brede release op 11 januari 2013.\n\nZero Dark Thirty ontving brede bijval van critici en verscheen op 95 critici' top tien lijsten van 2012. Hij werd genomineerd in vijf categorieën tijdens de 85e Academy Awards, waaronder Beste Film, Beste Actrice voor Chastain, Beste Originele Scenario en Beste Filmmontage, en won de prijs voor Beste Geluidsmontage. De film verdiende ook Golden Globe Award nominaties voor Beste Film - Drama, Beste Regisseur en Beste Scenario, waarbij Chastain de prijs won voor Beste Actrice in een Film - Drama.\n\nDe weergave van zogenaamde \"verbeterde ondervragingsmethoden\" in de film leidde tot controverse, waarbij sommige critici het beschreven als pro-folterpropaganda, aangezien de ondervragingen betrouwbaar nuttige en accurate informatie opleveren. Michael Morell, waarnemend directeur van de CIA, verklaarde: \"De film wekt de sterke indruk dat de verbeterde ondervragingstechnieken... de sleutel waren tot het vinden van bin Laden. Die indruk is onjuist.\" Andere critici beschreven het als een anti-folter blootstelling van ondervragingsmethoden.\n\nRepublikeins Congreslid Peter T. King beschuldigde de filmmakers ervan dat ze onjuiste toegang tot geclassificeerde materialen hadden gekregen, wat zij ontkenden. Een niet-uitgebracht concept IG-rapport, gepubliceerd door het Project on Government Oversight in juni 2013, verklaarde dat voormalig CIA-directeur Leon Panetta geclassificeerde informatie besprak tijdens een prijsuitreiking voor het SEAL-team dat de inval in het bin Laden-complex uitvoerde. Onbekend bij Panetta was scenarioschrijver Mark Boal een van de 1300 aanwezigen tijdens de ceremonie."
] |
[
"Ashley Cheadle\nAshley Cheadle is een Australische actrice, surfer en zangeres, die nu in Frankrijk woont. Cheadle heeft in vele onafhankelijke films gespeeld, waarvan vele internationale aandacht hebben gekregen. Haar populariteit in de surfcultuur leidde haar ook naar de Australische televisie, met rollen in Home and Away, Rescue Special Ops, Rake, de Tropfest-winnaar voor beste film en beste camerawerk, No Dice Hollywood, op ABC Television's Blue Water High en in de film Fool's Gold uit 2008. De MTV-minifilm \"The Sellars\", de hoofdrol in Vogue-fotograaf Max Doyles \"Arc\", het spelen van diverse rollen in de komische onafhankelijke film Super Awesome. Ze speelde vier rollen in \"The Scenarist\". Cheadle schreef ook samen met haar goede vriend Bernard Worner in 2016 een korte film in één dag. Ze was coproducent van de film en speelde twee personages in de minifilm Façade, die zich richt op het gevaar van het internet en de façade die we proberen te creëren. Deze film werd vertoond op het International Film Festival in Santa Monica. Ashley is ook een stuntvrouw en verkiest haar eigen stunts te doen. Ze heeft samengewerkt met haar oude vriend Grant Page van Mad Max. Haar eerste liefde is theater; toen haar moeder haar als kind meenam naar \"Fame\" en diverse toneelstukken, wist ze dat ze haar liefde voor het podium wilde volgen. Ze speelde in de theatervoorstelling Cats, waar ze zong en danste. Ashley trad ook op in de Stella Adler Studio of Acting in New York en neemt deel aan live optredens voor het goede doel. Naast acteren werkt Ashley samen met organisaties die de mensheid helpen; ze heeft als vrijwilliger gewerkt voor de VN in Australië, en zet zich in voor milieuactiviteiten en vrouwenrechten.",
"Jessica Harmon\nJessica Harmon (geboren 27 december 1985) is een Canadese actrice. Ze speelde een bijrol in de slasherfilm *Black Christmas* als Megan Helms. Ze is wellicht het best bekend om haar bijrollen in *iZombie* als FBI-agente Dale Bozzio en als Esrin in *Battlestar Galactica: The Face of the Enemy*. In 2010 won ze een Leo Award voor Beste Prestaties in een Muziek-, Komedie- of Variétéprogramma of -serie voor haar rol in de televisiepiloot *Wolf Canyon*. Geboren in Barrie, Ontario, Canada, zijn haar ouders regisseur Allan Harmon en producent Cynde Harmon; haar broer is acteur Richard Harmon.",
"Jessica Garza\nJessica Garza Montes de Oca (geboren 22 september 1984) is een Mexicaanse actrice, zangeres-songwriter en schrijfster. Zij won de Afrikaanse Oscar 2013 voor het lied America op de soundtrack van de Afrikaanse film The Fetus.",
"Jessica McCabe\nJessica Lauren McCabe is een Amerikaanse actrice, schrijfster en YouTube-persoonlijkheid. Ze is het best bekend als de presentatrice van het YouTube-kanaal How To ADHD, evenals voor rollen in verschillende onafhankelijke films en televisieseries, waaronder de serie American Dreams en de korte film Lure.",
"Michelle Williams (actrice)\nMichelle Ingrid Williams (geboren 9 september 1980) is een Amerikaanse actrice. Ze begon haar carrière met gastoptredens op televisie en maakte haar debuut in een speelfilm in Lassie (1994), waarmee ze een Youth in Film-nominatie verdiende. Ze kreeg bredere bekendheid voor haar rol als Jen Lindley in de The WB-serie Dawson's Creek van 1998 tot 2003. Williams ontving lovende kritieken voor haar rol als Alma, de vrouw van Ennis Del Mar, in Brokeback Mountain (2005), waarmee ze een Broadcast Film Critics Association Award won en genomineerd werd voor de SAG Award, BAFTA Award, Golden Globe en Academy Award voor Beste Actrice in een Bijrol. Hierop volgden films als Martin Scorsese's Shutter Island (2010). Haar werk in Blue Valentine (2010) leverde haar nominaties op voor de Golden Globe Award en de Academy Award voor Beste Actrice. Ze won een Golden Globe en een Independent Spirit Award voor haar vertolking van Marilyn Monroe in My Week with Marilyn (2011), waarmee ze ook BAFTA, SAG en Academy Award-nominaties ontving. In 2016 ontving ze brede bijval voor haar optreden in het drama Manchester by the Sea, waarmee ze nominaties verdiende van de BAFTA, SAG en Academy Award-ceremonies. Op Broadway speelde Williams in een herneming van de musical Cabaret in 2014 en een herneming van het toneelstuk Blackbird in 2016. Voor het laatste ontving ze een Tony Award-nominatie voor Beste Actrice in een Toneelstuk.",
"Jessica Wesson\nJessica Wesson (geboren 1 januari 1982) is een Amerikaanse actrice. Ze is vooral bekend van haar terugkerende rol als Jennifer Sudarsky, de eerste vriendin van Brad (Zachery Ty Bryan) in de sitcom Home Improvement, en haar bijrollen in de Universal films Casper en Flipper in de jaren 90. In 1993 en 1997 werd ze genomineerd voor een Young Artist Award voor Home Improvement en Flipper. Ze speelde ook een co-rol in de film Milk Money (1994). Wesson had ook gastrollen in de televisieseries Baywatch, Boy Meets World en Odd Man Out. In 2001 had ze een terugkerende rol als Katie Albright in Judging Amy. Haar laatste acteerrol was in de film Longshot uit 2001.",
"April Webster\nApril Webster is een Emmy-winnende casting director, gevestigd in Los Angeles, Californië, bekend om haar werk in film en televisie. Webster heeft samengewerkt met enkele van de meest succesvolle regisseurs, waaronder verschillende projecten met J.J. Abrams. Ze is dertien keer genomineerd geweest voor een Artios Award en heeft er drie gewonnen, naast haar vier Emmy-nominaties. Haar casting credits omvatten Star Wars: The Force Awakens, Star Trek, Mission: Impossible III, Tomorrowland en Lost."
] | 72 |
Brazilië heeft een democratie.
|
[
"Labour_Party_of_Brazil",
"Brazil_and_the_United_Nations",
"Brazilian_legislative_election,_1986",
"Brazilian_Social_Democracy_Party",
"Politics_of_the_Empire_of_Brazil",
"History_of_Brazil",
"Censorship_in_Brazil"
] |
[
"Brazilië\nBrazilië ( luister ), is het grootste land in zowel Zuid-Amerika als Latijns-Amerika. Als het vijfde grootste land ter wereld qua oppervlakte en bevolking, is het het grootste land met Portugees als officiële taal en het enige in de Amerika's. Begrensd door de Atlantische Oceaan in het oosten, heeft Brazilië een kustlijn van 7491 km. Het grenst aan alle andere Zuid-Amerikaanse landen behalve Ecuador en Chili en beslaat 47,3% van het landoppervlak van het continent. Het Amazone-rivierbekken omvat een uitgestrekt tropisch woud, de thuishaven van diverse dieren in het wild, een verscheidenheid aan ecosystemen en uitgebreide natuurlijke hulpbronnen die zich uitstrekken over talloze beschermde habitats. Dit unieke ecologische erfgoed maakt Brazilië tot een van de 17 megadiverse landen en is het onderwerp van aanzienlijke wereldwijde belangstelling en debat over ontbossing en milieubescherming.\n\nBrazilië werd bewoond door talloze stammen vóór de landing in 1500 van ontdekkingsreiziger Pedro Álvares Cabral, die het gebied claimde voor het Portugese rijk. Brazilië bleef een Portugese kolonie tot 1808, toen de hoofdstad van het rijk werd verplaatst van Lissabon naar Rio de Janeiro. In 1815 werd de kolonie verheven tot het rang van koninkrijk bij de vorming van het Verenigd Koninkrijk van Portugal, Brazilië en de Algarve. De onafhankelijkheid werd bereikt in 1822 met de oprichting van het Keizerrijk Brazilië, een unitaire staat die werd bestuurd onder een constitutionele monarchie en een parlementair systeem. De ratificatie van de eerste grondwet in 1824 leidde tot de vorming van een tweekamerparlement, nu de Nationale Congres genoemd. Het land werd in 1889 een presidentiële republiek na een militaire staatsgreep. Een autoritaire militaire junta kwam in 1964 aan de macht en regeerde tot 1985, waarna de burgerlijke regering werd hervat. De huidige grondwet van Brazilië, opgesteld in 1988, definieert het als een democratische federale republiek. De federatie bestaat uit de unie van het Federaal District, de 26 staten en de 5.570 gemeenten.\n\nDe economie van Brazilië is de achtste grootste ter wereld, zowel naar nominaal BBP als naar BBP (koopkrachtpariteit). Als lid van de BRICS-groep had Brazilië tot 2010 een van de snelst groeiende grote economieën ter wereld, waarbij de economische hervormingen het land nieuwe internationale erkenning en invloed gaven. De nationale ontwikkelingsbank van Brazilië speelt een belangrijke rol in de economische groei van het land. Brazilië is een oprichter van de Verenigde Naties, de G20, BRICS, Unasul, Mercosul, de Organisatie van Amerikaanse Staten, de Organisatie van Ibero-Amerikaanse Staten en de CPLP. Brazilië is een regionale macht in Latijns-Amerika en een middenmacht in internationale aangelegenheden, waarbij sommige analisten het identificeren als een opkomende wereldmacht. Een van 's werelds belangrijkste graanschuren, Brazilië is de grootste producent van koffie geweest gedurende de afgelopen 150 jaar."
] |
[
"Partij van de Arbeid van Brazilië\nDe Partij van de Arbeid van Brazilië (Partido Trabalhista do Brasil, PTdoB) is een kleine, populistische, centristische Braziliaanse politieke partij. Ze werd in 1989 opgericht door dissidenten van de Braziliaanse Partij van de Arbeid en is een kleine factor in de Braziliaanse politiek. In 1998 koos de partij João de Deus Barbosa als presidentskandidaat; hij ontving 200.000 stemmen (0,2%). Bij de parlementsverkiezingen van 2006 verkreeg de partij één vertegenwoordiger in de Federale Kamer en had 0,3% van de nationale stemmen (311.000 stemmen) voor het parlement. Bij de parlementsverkiezingen van 2010 steeg dit naar drie vertegenwoordigers en 0,7% van de nationale stemmen (642.422 stemmen). Bij de verkiezingen van 2014 won de partij twee zetels en 0,85% van de stemmen in de Kamer van Afgevaardigden; ze won een zetel na de overstap van Silvio Costa van de Sociaal-Christelijke Partij. De partij heeft 534 lokale raadsleden en controleert 26 burgemeestersposten. De PTdoB stemde voor de afzetting van Dilma Rousseff.",
"Brazilië en de Verenigde Naties\nBrazilië is een van de oprichtende leden van de Verenigde Naties en neemt deel aan al haar gespecialiseerde agentschappen. Brazilië behoort tot de twintig grootste bijdragers aan vredesoperaties van de Verenigde Naties en heeft deelgenomen aan vredesinspanningen in het Midden-Oosten, het voormalige Belgisch Congo, Cyprus, Mozambique, Angola en meer recent Oost-Timor en Haïti. Brazilië is sinds de eerste zitting in 1946 regelmatig gekozen als niet-permanent lid van de Veiligheidsraad en behoort nu tot de meest gekozen VN-lidstaten voor de VNVR, met de meest recente succesvolle verkiezing in 2009, voor een termijn van twee jaar vanaf 2010.",
"Braziliaanse parlementsverkiezingen, 1986\nOp 15 november 1986 werden er parlementsverkiezingen gehouden in Brazilië. De Braziliaanse Democratische Bewegingspartij won 260 van de 487 zetels in de Kamer van Afgevaardigden en 38 van de 49 zetels in de Senaat. De leden van beide kamers die bij deze verkiezingen werden gekozen, kwamen samen met de in 1982 gekozen senatoren in 1987 en 1988 bijeen om een Constituerende Vergadering te vormen. De Vergadering produceerde een nieuwe grondwet, die op 5 oktober 1988 werd afgekondigd.",
"Partido da Social Democracia Brasileira\nDe Partido da Social Democracia Brasileira (Partido da Social Democracia Brasileira, PSDB, ook vertaald als \"Partij van Braziliaanse Sociale Democratie\" of \"Braziliaanse Sociaaldemocratische Partij\") is een centristische politieke partij in Brazilië. De op twee na grootste partij in het Nationaal Congres, de PSDB is de belangrijkste oppositiepartij geweest tegen de regeringen van Luiz Inácio Lula da Silva en Dilma Rousseff. Het mascotte is een blauw-gele toekan; partijleden worden om deze reden tucanos genoemd. Bekende tucanos zijn onder andere Mário Covas, Geraldo Alckmin, Tasso Jereissati, Aécio Neves, voormalig president Fernando Henrique Cardoso, Franco Montoro, Aloysio Nunes, Yeda Crusius en José Serra. Ontstaan als onderdeel van de sociaaldemocratische oppositie tegen de militaire dictatuur van de late jaren 1970 tot in de jaren 1980, zijn de PSDB en de Partij van de Arbeiders sinds midden jaren 1990 de bitterste rivalen in de Braziliaanse politiek – beide partijen verbieden feitelijk elke vorm van coalitie of officiële samenwerking met elkaar op alle overheidsniveaus.",
"Politiek van het Braziliaanse Keizerrijk\nDe politiek van het Braziliaanse Keizerrijk vond plaats binnen het kader van een quasi-federale parlementaire representatieve democratische monarchie, waarbij de Keizer van Brazilië het staatshoofd en nominaal regeringshoofd was, hoewel de President van de Ministerraad feitelijk het de facto regeringshoofd was, en van een meerpartijensysteem. De uitvoerende macht werd uitgeoefend door de regering. De wetgevende macht berustte zowel bij de regering als bij de twee kamers van de Algemene Vergadering (of Parlement). De rechterlijke macht was onafhankelijk van de uitvoerende en de wetgevende macht. Het Braziliaanse Keizerrijk was verdeeld in 20 provincies en de Neutrale Stad, de hoofdstad van het land.",
"Geschiedenis van Brazilië\nDe geschiedenis van Brazilië begint met de inheemse bevolking van Brazilië. Europeanen arriveerden in Brazilië aan het begin van de 16e eeuw. De eerste Europeaan die Brazilië koloniseerde was Pedro Álvares Cabral op 22 april 1500, onder de sponsoring van het Koninkrijk Portugal. Van de 16e tot het begin van de 19e eeuw was Brazilië een kolonie en onderdeel van het Portugese Rijk. Het land breidde zich uit langs de kust naar het zuiden en langs de Amazone en andere rivieren in het binnenland naar het westen, vanaf de oorspronkelijke 15 donatary captaincy kolonies die waren gevestigd aan de noordoostelijke Atlantische kust ten oosten van de Tordesillaslijn van 1494 (ongeveer de 46e meridiaan west), die het Portugese gebied in het oosten scheidde van het Spaanse gebied in het westen. De grenzen van het land werden pas aan het begin van de 20e eeuw definitief vastgesteld. Op 7 september 1822 verklaarde het land zijn onafhankelijkheid van Portugal en werd het Braziliaanse Keizerrijk. Een militaire coup in 1889 vestigde de Eerste Braziliaanse Republiek. Het land heeft een dictatuur gekend tijdens het Vargas-tijdperk (1930-1934 en 1937-1945) en een periode van militaire dictatuur (1964-1985) onder de Braziliaanse militaire regering.",
"Censuur in Brazilië\nCensuur in Brazilië, zowel cultureel als politiek, vond plaats gedurende de gehele periode na de kolonisatie van het land. Hoewel het meeste staatscensuur vlak voor de periode van redemocratisering die in 1974 begon eindigde, ervaart Brazilië vandaag de dag nog steeds een kleine hoeveelheid niet-officiële censuur. De huidige wetgeving beperkt de vrijheid van meningsuiting met betrekking tot racisme (Paim-wet) en de grondwet verbiedt de anonimiteit van journalisten, hoewel de vrijheid van meningsuiting wordt gehandhaafd."
] | 73 |
Hitman is een Frans-Amerikaans-Britse film.
|
[
"The_Hitman",
"Hitman's_Run",
"Hitman_(Marvel_Comics)",
"The_Hitman_(nickname)",
"Hitman_(DC_Comics)",
"Mission:_Impossible_(film_series)",
"Secret_Agents_(film)"
] |
[
"Hitman (film uit 2007)\nHitman is een Frans-Amerikaans-Britse actiefilm uit 2007, geregisseerd door Xavier Gens en gebaseerd op de gelijknamige videogame-serie. Het verhaal draait om Agent 47, een professionele huurmoordenaar, die door de groep bekend als \"The Organization\" is ontworpen als een huurmoordenaar. Hij raakt verwikkeld in een politieke samenzwering en wordt achtervolgd door zowel Interpol als de Russische inlichtingendienst. De film speelt Timothy Olyphant, Olga Kurylenko en Dougray Scott en werd uitgebracht op 21 november 2007 in de Verenigde Staten, 30 november 2007 in het Verenigd Koninkrijk en 26 december 2007 in Frankrijk. Hoewel de film kritisch niet goed werd ontvangen, was het een financieel succes met een brutowinst van $ 99 miljoen tegen een budget van $ 24 miljoen. Een vervolg werd tijdens de productie geannuleerd, maar het werd gevolgd door een reboot getiteld Hitman: Agent 47 met Rupert Friend als Agent 47, uitgebracht op 21 augustus 2015."
] |
[
"De Hitman\nDe Hitman is een actiefilm/misdaadfilm uit 1991 met Chuck Norris in de hoofdrol. De film werd geregisseerd door Aaron Norris en geschreven door Don Carmody, Robert Geoffrion en Galen Thompson.",
"Hitman's Run\nHitman's Run is een film uit 1999, geregisseerd door Mark L. Lester.",
"Hitman (Marvel Comics)\nHitman is de naam van drie fictieve personages die voorkomen in stripboeken uitgegeven door Marvel Comics.",
"De Hitman (bijnaam)\nDe Hitman, The Hit Man of Hitman is een bijnaam voor:",
"Hitman (DC Comics)\nHitman (Tommy Monaghan) is een fictief personage, een superkrachtige huurmoordenaar in het DC Comics Universum. Het personage werd gecreëerd door Garth Ennis en John McCrea en verscheen voor het eerst in The Demon Annual #2, waarna hij zijn eigen serie kreeg van Ennis en McCrea, die 61 nummers duurde.",
"Mission: Impossible (filmserie)\nMission: Impossible is een serie actiefilms in de spionageserie-thrillergenre, gebaseerd op de gelijknamige televisieserie, geproduceerd door en met Tom Cruise als Impossible Missions Force (IMF)-agent Ethan Hunt. Vanaf 1996 volgen de films de missies van het belangrijkste veldteam van de IMF onder leiding van Hunt, die het over moet nemen nadat het team in de eerste film van binnenuit wordt verraden. Als zodanig concentreert de serie zich op Hunt als hoofdpersonage in tegenstelling tot de ensemble cast-structuur van de televisieserie, hoewel sommige personages, zoals Luther Stickell (Ving Rhames) en Benji Dunn (Simon Pegg) terugkerende rollen in de films hebben. De serie is de 18e meest succesvolle filmserie aller tijden, met een wereldwijde brutowinst van meer dan $2 miljard tot op heden. Een zesde film is momenteel in productie, gepland voor release in 2018.",
"Secret Agents (film)\nSecret Agents is een Franse misdaadfilm uit 2004, geregisseerd door Frédéric Schoendoerffer."
] | 74 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.