context
stringlengths 217
1.95k
| question
stringlengths 12
148
| answer
stringlengths 3
799
| wiki_id
int64 200
4.45M
|
|---|---|---|---|
Treći put je izraz koji se koristi za opisivanje jednog dela političkih učenja, koja uključuju mešavine levice i desnice. Često se poistovećuje sa tzv. centrizmom. Treći put zastupnici najčešće opisuju kao nadmoćan spoj levice i desnice, a ne kao mešavinu. Treći put odbacuje i lese fer i socijalizam. Uglavnom se usredsređuje na tehnološki razvoj, obrazovanje i upotrebu naprednih sredstava za rešavanje teškoća sa kojima se država suočava. Ovo učenje ima najveći uticaj u nordijskim zemljama. Treći put, za razliku od prethodna dva, koje karakteriše snažan pojedinac i prosečan kolektiv, odnosno snažan kolektiv i prosečan pojedinac, objedinjuje ova dva puta u karakteristici snažan kolektiv i snažan pojedinac. Prosečnost se, u ovom kontekstu, uzima kao nešto nedovoljno za generisanje zdravih vrednosti. Treći put je, što se održanja tiče, nestabilno političko uređenje, jer zahteva stalni tehnološki, obrazovni i duhovni razvoj. | Kako se karakteriše Treći put u odnosu na prethodna dva puta? | Treći put karakteriše spoj snažnog kolektiva i snažnog pojedinca, za razliku od prethodna dva puta koji karakterišu snažan pojedinac i prosečan kolektiv, odnosno snažan kolektiv i prosečan pojedinac. | 293,627 |
Aterbergove granice konzistencije (, , , ) predstavljaju prelaze iz jednog u drugo stanje konzistencije. Svakoj granici konzistencije odgovara određen sadržaj vode izražen u procentima težine odgovarajuće mase tla u suvom stanju. Ove granice odvajaju pojedina karakteristična stanja konzistencije tla a određuju se laboratorijskim putem. Aterbergove granice mogu poslužiti za razlikovanje prašine i gline, i mogu poslužiti za razlikovanje vrsta prašina i vrsta glina. Ove granice predložio je Albert Aterberg, švedski hemičar. Kasnije je ove granice doradio Artur Kazagrande. | Kako se izražava sadržaj vode u Aterbergovim granicama? | Sadržaj vode u Aterbergovim granicama se izražava u procentima težine odgovarajuće mase tla u suvom stanju. | 326,746 |
Džonatan Milan (; 1. oktobar 2000) italijanski je profesionalni biciklista koji se takmiči i u drumskom i u biciklizmu na pisti, a trenutno vozi za -{UCI}- vorld tur tim — Bahrein viktorijus. Vozio je u disciplini dohvatna vožnja ekipno na Svjetskom prvenstvu na pisti u Berlinu 2020. gdje je osvojio bronzanu medalju. U disciplii dohvatna vožnja ekipno osvojio je medalju na Olimpijskim igrama 2020. gdje je tim Italije dva puta postavio novi svjetski rekord. Godine 2023. debitovao je na grand tur trkama vozeći Điro d’Italiju, gdje je ostvario jednu etapnu pobjedu i osvojio je klasifikaciju po poenima. | Kada je Džonatan Milan debitovao na grand tur trkama? | Džonatan Milan je debitovao na grand tur trkama 2023. godine. | 4,380,409 |
Spartansko-halkidički rat vođen je u periodu od 382. do 379. godine p. n. e. između Peloponeskog saveza sa jedne i Halkidičkog saveza sa druge strane. Završen je porazom Halkidikija. Na severu Grčke se, nakon Korintskog rata, pojavio moćni neprijatelj. Bio je to Halkidički savez na čelu sa Olintom. U njegov sastav ulazili su skoro svi gradovi Halkidikija i mnogi makedonski gradovi. Ubrzo je Halkidički savez postao mnogo moćniji od Beotijskog. Raspolagao je mnogobrojnim lukama, rudnicima zlata, velikim novčanim sredstvima i bogatim šumama. Savez je otpočeo sa pregovorima sa Atinom i Tebom protiv Peloponeskog saveza. Spartanci objaviše rat Halkidikiju. Za borbu su formirali armiju od 10.000 ljudi. U to vreme pada i početak reorganizacije čitave spartanske države prelaskom sa naturalne na elastičniju novčano-privrednu bazu. Savezničke države svoje obaveze mogle su zameniti plaćanjem danka. Na putu za Halkidiki, spartanski vojskovođa Febid upao je sa vojskom u Tebu i zauzeo Kadmeju (tebanski akropolj). Potom je pohapsio sve predstavnike demokratije i pobio ih. Stradao je i Ismenija, a Androkle i Pelopida pobegli su u Atinu. Na pritužbe Tebe, Spartanci su formalno osudili Febidu i odredili mu ogromnu novčanu kaznu koja verovatno nije isplaćena. Pohod na Olint pokazao se teškim. U proleće 381. p. n. e. vojske su se sukobile pred samim zidinama grada. Spartanska vojska je potpuno poražena, a poginuo je Teleutije, brat kralja Agesilaja. Novu vojsku predvodio je sam kralj Agesipolid, ali ni ona nije imala većih uspeha. Olint je osvojen tek na leto 379. godine p. n. e. nakon što je potrošio sve rezerve hrane. Halkidički savez je raspušten, a njegovi članovi prisiljeni su da uđu u savez sa Peloponezom. Spartanska moć bila je na vrhuncu. | Ko je bio spartanski vojskovođa koji je upao u Tebu? | Spartanski vojskovođa koji je upao u Tebu bio je Febid. | 1,270,258 |
Svetsko finansijsko tržište je skup svih manjih ili većih međunarodnih tržišta novca i novčanog kapitala, pri čemu se pod međunarodnim tržištem smatra samo ono finansijsko tržište, koje je dostupno svakom učesniku, nezavisno sa kog prostora potiče i vrste finansijskih potreba koje ima. To je zbir ukupune ponude i potražnje novčanog kapitala, uključujući i raznovrsne segmente koji nastaju između pojedinih nacionalih finansijskih tržišta i koji interaktivno utiču na funkcionisanje domicilnih finansijskih tržišta. Svetsko finansijsko tržište je najlikvidnije i najveće tržište, sa dnevnim prometom od oko 5 triliona dolara. Na njemu, u svakom trenutku, milioni ljudi, širom sveta trguju stotinama različitih finansijskih instrumenata, kao što su: Zapravo, na svetskom finansijskom tržištu se ne trguje fizičkim proizvodima, već njihovim cenama, a dobit se može ostvariti, kako prilikom njihovog rasta, tako i prilikom opadanja cena, u zavisnosti od toga da li se određeni instrument kupuje ili prodaje. S obzirom se pruža mogućnost ostvarivanja velike dobiti (15-25%), ovaj oblik poslovanja je postao veoma popularan za ulagače. | Koji su faktori koji utiču na funkcionisanje domicilnih finansijskih tržišta? | Raznovrsni segmenti koji nastaju između pojedinih nacionalnih finansijskih tržišta i interaktivno utiču na funkcionisanje domicilnih finansijskih tržišta. | 1,608,076 |
U želji da napravi što bolji film, a u nedostatku novca, Tanja okuplja filmsku ekipu sačinjenu od najvećih zvezda do potpunih amatera... Nevolja nastaje u trenutku, kad je Tanja postala svesna činjenice, da cela filmska ekipa nije ništa više do skup ekscentričnih likova, najrazličitijih karaktera, koji umesto da se bavi filmom, svu svoju pažnju i energiju rasipaju u rešavanju privatnih problema i opsesija, koji su u većini slučajeva bizarni. Tanja se do krajnjih granica bori sa problemima, pokušavajući da motiviše ekipu da se konačno fokusiraju na snimanje filma, ali svaki njen pokušaj biva osujećen novim problemom, mnogo bizarnijim od prethodnog... | Kako se Tanja oseća zbog situacije sa ekipom? | Tanja se oseća frustrirano zbog situacije sa ekipom. | 4,378,296 |
Slomljeni trup (na španskom La Columna Rota) je slika meksičke umetnice Fride Kalo, naslikana 1944. godine, ubrzo nakon što je imala operaciju kičme. Operacijom je želela da reši problem koji je nastao kao posledica teške saobraćajne nesreće koju je imala sa osamnaest godina. Originalna slika se nalazi u Muzeju Dolores Olmedo u Sočimilku, u Meksiku. Kao i kod mnogih njenih autoportreta, bol i patnja su fokus rada iako za razliku od mnogih drugih njenih dela, koja uključuju papagaje, pse, majmune i druge ljude, na ovoj slici je Frida sama. Njeno samo prisustvo na neplodnom pejzažu simbolizuje izolovanost kao i spoljne sile koje su uticale na njen život. Na slici je Fridin goli torzo razdvojen, u čijoj sredini se vidi deo jonskog stuba umesto kičme. Uprkos slomljenosti njenog unutrašnjeg tela, njena spoljašnja senzualnost nije mučna. Tkanina koja obmotava donji deo njenog tela je znak hrišćanske ikonografije (zbog platna kojim je Hrist bio obmotan). Metalni steznik može se odnositi na njenu istoriju bolesti poliomijelitisa ili simbolizovati fizička i društvena ograničenja njenog života. Do 1944. godine, Fridini lekari su joj preporučili da nosi čelični korset umesto gipsanih koje je ranije nosila. Prikazan steznik je jedan je od mnogih koje je Frida zapravo koristila tokom svog života i koji se sada nalazi u njenoj kući i muzeju, Kasa Azul. | Koje su teme često prisutne u Fridinim autoportretima? | Bol, patnja, spoljašnje sile, izolovanost. | 4,152,129 |
Antemije je bio vizantijski državnik i pretorijanski prefekt Istoka (405—415), u doba careva Arkadija (395—408) i Teodosija II (408—450). Tokom vladavine mladog Teodosija II, bio je praktični vladar carstva, a u tom periodu je reorganizovao snabdevanje hranom Carigrada i značajno ga proširio podizanjem velikih kopnenih bedema Dvostrukih bedema Teodosija II. Antemije je, najverovatnije, egipatskog porekla, a pripadao je jednoj od najuglednijih plemićkih porodica tog doba. On je 404. godine bio -{magister officiorum}- i verovatno je učestvovao u svrgavanju Jovana Hrizostoma (Zlatoustog), iste godine. Naredne godine je postao pretorijanski perfekt Istoka, da bi 406. godine rukovodio prenosom moštiju proroka Samuila u vizantijsku prestonicu. Prema ocenama njegovih savremenika, on je bio stvarni gospodar Vizantijskog carstva tokom maloletstva Teodosija II. Uspeo je da za vreme svoje vladavine, reši nagomilane probleme vizantijske prestonice, koja se značajno proširila i povećala broj stanovnika, tokom jednog veka postojanja. U celosti je reorganizovao snabdevanje hranom glavnog grada i njegove ogromne potrebe za namirnicama. Na udaljenosti od oko 2.5km od Konstantinovog bedema koji je predstavljao kraj grada, Antemije je izgradio nov sistem bedema, koji su danas poznati kao Dvostruki bedemi Teodosija II. Pored značajnog uvećanja korisne površine grada koji je rastao, bedemi su predstavljali savršen sistem u odbrani grada i do kraja njegovog postojanja su bili gotovo nesavladiva prepreka za njegove osvajače. Ne zna se kako je okončana njegova vladavine i kada je umro, ali je izvesno da je 414. godine Teodosijeva sestra Elija Pulherija preuzela vlast i postavila novog prefekta. | Kako je Antemije reorganizovao snabdevanje hranom Carigrada? | Antemije je reorganizovao snabdevanje hranom Carigrada tokom vladavine mladog Teodosija II tako što je proširio grad podizanjem velikih kopnenih bedema Dvostrukih bedema Teodosija II i reorganizovao snabdevanje hranom glavnog grada i njegove ogromne potrebe za namirnicama. | 341,053 |
Momčilo Zečević (Bileća, 21. januar 1935 – Beograd, 22. jul 2017) je bio srpski istoričar i član Crnogorske akademije nauka i umetnosti. Školovao se u Kragujevcu, Bileći i Beranama, gde je maturirao 1953. godine. Na Filozofskom fakultetu u Beogradu dimplomirao je 1959, a magistrirao 1962. godine. Doktorsku disertaciju Slovenska ljudska stranka i jugoslovensko ujedinjenje 1917–1921 odbranio je 1972. godine na Filozofskom fakultetu u Ljubljani. Od 1959. radio je u Institutu za izučavanje radničkog pokreta, zatim od 1964. u Odeljenju za istorijske nauke Instituta društvenih nauka u Beogradu. U Institutu za savremenu istoriju u Beogradu radio je od 1969. Za naučnog savetnika u Institutu za savremenu istoriju izabran je 1985. godine, a 1989. za redovnog profesora Filozofskog fakulteta u Novom Sadu. U nekoliko navrata kao istraživač i predavač boravio je u više stranih zemalja (SAD, Kanada, Francuska, Engleska, Austrija, Češka, Slovačka, Rusija i dr.). Bio je dugogodišnji urednik-sekretar Redakcije drugog izdanja Enciklopedije Jugoslavije za Srbiju. Bio je urednik obnovljenog Jugoslovenskog istorijskog časopisa od 1996. godine. Za vanrednog člana CANU izabran je 6. decembra 1996, a za redovnog 12. decembra 2003. godine. Preminuo je 22. jula 2017. godine u Beogradu. Zečević se pretežno bavio političkom istorijom Jugoslavije, i to sa težištem u istoriji Kraljevine Jugoslavije i Slovenske ljudske stranke. Objavio je oko 200 članaka, studija i priloga. Njegovi značajniji radovi su: Na istorijskoj prekretnici: Slovenci u politici jugoslovenske države 1918–1929 (1985, izdanje na slovenačkom 1987); | Kada je odbranio doktorsku disertaciju na Filozofskom fakultetu u Ljubljani? | Momčilo Zečević je odbranio doktorsku disertaciju na Filozofskom fakultetu u Ljubljani 1972. godine. | 4,362,067 |
Rođen je 22. septembra 1960. godine u Konjicu. Fudbalsku karijeru je počeo u rodnom Konjicu, a punu afirmaciju stekao u dresu Sarajeva. Igrao je na mestu odbrambenog igrača, a dres tima sa Koševa je nosio od 1979. do 1987. godine. Osvojio je sa klubom Prvenstvo Jugoslavije u sezoni 1984/85. Ukupno je nastupio na 169 prvoligaških mečeva za Sarajevo i postigao 15 golova. Kao internacionalac u Italiji, nastupao je za Čezenu (1987/93) odigravši 170 prvenstvenih mečeva u Kalču. Jednu sezonu (1993/94) igrao i za meksičku ekipu Klub Amerika. Igračku karijeru je završio u sezoni 1995/96. u italijanskoj ekipi Specija. U Italiji je stekao trenersku diplomu i radio je sa mlađim kategorijama Čezene. Bio je jedno vreme pomoćnik Fabriciju Kastoriju u prvom timu Čezene. Za mladu i olimpijsku reprezentaciju odigrao je 24 meča. Bio je učesnik na Olimpijskim igrama 1988. u Seulu. U dresu A reprezentacije Jugoslavije odigrao je 27 mečeva i postigao dva gola (oba na Svetskom prvenstvu 1990. u Italiji). Debitovao je 12. septembra 1984. protiv Škotske (1:6) u Glazgovu. Poslednji meč za nacionalni tim je odigrao 1. maja 1991. protiv Danske (1:2) u Beogradu, u kvalifikacijama za Evropsko prvenstvo 1992. u Švedskoj. | Koliko je mečeva odigrao za A reprezentaciju Jugoslavije? | Za A reprezentaciju Jugoslavije odigrao je 27 mečeva. | 4,057,235 |
Koledž košarku igrao je na Nju Meksiko Stejt Univerzitetu u periodu od 2007. do 2010. godine. Nakon što na NBA draftu 2010. nije izabran, odlučio je da počev od sezone 2010/11. karijeru nastavi u Evropi. Njegov prvi evropski tim bila je Crvena zvezda i u njoj se zadržao do marta 2011, kada je prešao u belgijski Spirou Šarlroa za koji je odigrao samo tri utakmice. Sezonu 2011/12. proveo je u letonskom Ventspilsu, a od avgusta 2012. bio je igrač francuskog Orleana. U septembru 2013. potpisao je za Nižnji Novgorod za koji je odigrao samo jedan meč i bio otpušten već u oktobru. Decembra 2013. pridružio se ekipi Širokog i tamo se zadržao do aprila 2014. Krajem januara 2015. potpisao je za libanski Al Rijadi, a krajem novembra 2015. prelazi u Pariz Levaloa gde se zadržava do februara 2016. godine. Tokom 2016. godine igrao je ponovo za Al Rijadi. U martu 2017. godine priključio se izraelskom drugoligašu Hapoel Haifi. Tokom leta 2017. igrao je u Dominikanskoj Republici za Hurakanes del Atlantiko. U oktobru 2017. Jang je potpisao za Cibonu. U zagrebačkom klubu se zadržao tek mesec dana. U dresu Cibone je odigrao pet utakmica, u kojima je njegov tim pobedio samo jednom (protiv MZT-a), a potom je gubio u duelima sa Partizanom, FMP-om, Zadrom i Igokeom. Jang je prosečno postizao 9,6 poena za 19,4 minuta na terenu. | Koji je bio prvi evropski tim u kojem je Džamar Jang igrao? | Crvena zvezda. | 906,539 |
Bitka kod Montebela vođena je 20. oktobra 1859. godine između francusko-italijanske vojske sa jedne i austrijske vojske sa druge strane. Deo je Drugog rata za ujedinjenje Italije, a završena je savezničkom pobedom. Francuzi uspevaju da pre Austrijanaca uđu u Pijemont. Franc Đulaj, komandant austrijskih trupa, naredio je 20. maja generalu Francu Štadionu da sa 6 brigada 4. kombinovanog korpusa (oko 20.500 ljudi) pređe Po i preduzme nasilno izviđanje. U napadu na 13 bataljona, 1 eskadron i 12 topova francuske 1. divizije i pijemontsku laku konjičku brigadu, čiji se jedan puk nalazio kod Kasteđa, austrijska leva kolona odbacila je pijemontsku konjicu i zauzela Kasteđo. Kada su saznale da je zauzet Kasteđo, ostale dve kolone nastavile su pokret, ali je od austrijskih snaga na bojištu u široj okolini Montebela stiglo samo 14 bataljona, 7 eskadrona i 36 topova. Francuzi u takvoj situaciji uvode u borbu jednu brigadu sa 7 bataljona prema Đenestrelu i 4 bataljona druge brigade duž železničke pruge. Te snage uspele su da potisnu Austrijance sa visova kod Đenestrela, ali su kod Montebela naišle na jači otpor austrijskih rezervi. Montebelo je pao posle jednočasovne borbe. Austrijanci su izgubili oko 1300, a Francuzi oko 600 ljudi. | Koliki je bio gubitak ljudstva za Austrijance i Francuze u bitci kod Montebela? | Austrijanci su izgubili oko 1300 ljudi, a Francuzi oko 600 ljudi. | 1,296,672 |
Kosmos-586 je jedan od preko 2400 sovjetskih vještačkih satelita lansiranih u okviru programa Kosmos. Kosmos-586 je lansiran sa kosmodroma Pleseck, SSSR, 14. septembra 1973. Raketa-nosač R-14 Čusovaja () (8K65, NATO oznaka -{SS-5 Skean}-) sa dodatim stepenom je postavila satelit u orbitu oko planete Zemlje. Masa satelita pri lansiranju je iznosila 550 kilograma. Kosmos-586 je bio vojni navigacioni satelit. | Koja je bila namena satelita Kosmos-586? | Namena satelita Kosmos-586 je bila vojna navigacija. | 321,653 |
Godine 2004. Matuidi je potpisao za fudbalski klub Troa, a debitovao je iste sezone. Nakon tri sezone sa Troom, Matuidi se pridružio Sent Etjenu, koji je igrao u evropskom takmičenju Kup UEFA. U sezoni 2009/2010 postao je kapiten tima. U julu 2011, nakon četiri sezone sa Sent Etjenom, Matuidi se preselio u Pariz Sen Žermen potpisavši trogodišnji ugovor. Od 2017. nastupa za „staru damu”, torinski Juventus. Matuidi je igrao za mladu reprezentaciju Francuske do 19 i 21 godine. Debitovao je za seniorsku reprezentaciju u kvalifikacionom meču protiv Bosne i Hercegovine u septembru 2010. i od tada je igrao na nekoliko evropskih i svetskih prvenstava. Osvojio je drugo mesto na Evropskom prvenstvu u Francuskoj 2016. godine. Bio je u sastavu Francuske za Svetsko prvenstvo 2018. godine u Rusiji. | Kada se Matuidi preselio u Pariz Sen Žermen? | Matuidi se preselio u Pariz Sen Žermen u julu 2011. godine. | 3,890,120 |
Sa sestrama se 1941. godine priključila Valjevskom partizanskom odredu. Sestra Olivera Vera Jocić poginula je 1944. Proglašena je za Narodnog heroja, a spomenik je uradila Vida Jocić koji je podignut u Skoplju. Vida Jocić je zarobljena 1942. i odvedena u logor Banjica, zatim u Aušvic gde je dobila broj 49865 i u Ravensbrik u kome je dočekala oslobođenje. Završila je Visoku filmsku školu u Beogradu 1949. Diplomirala na vajarskom odseku Akademije likovnih umetnosti u Beogradu koju studirala od 1950. do 1955. kod prof. Jovana Kratohvila, Stevana Bodnarova, Sretena Stojanovića, Lojza Dolinara. Načinila je spomenike u Valjevu, Skoplju, Čačku i Novom Sadu, a skulpture u javnom prostoru u Ostrošcu i Aranđelovcu. Izradila je nekoliko bista narodnih heroja. Grupu od 40 skulptura 'Apel za mir' poklonila je gradu Beogradu. | Ko su neki od profesora koje je Vida Jocić studirala kod na Akademiji likovnih umetnosti u Beogradu? | Profesori koje je Vida Jocić studirala kod na Akademiji likovnih umetnosti u Beogradu su Jovan Kratohvil, Stevan Bodnarov, Sreten Stojanović i Lojze Dolinar. | 521,811 |
Oligosintetički jezici (grčki ὀλίγος, „malo“, „nekoliko") su jezici koji koriste mali broj morfema (možda nekoliko stotina) koji se spajaju da bi se formirala reč ili rečenica. To ih stavlja nasuprot polisintetičkim jezicima. Nijedan poznat prirodni jezik nije oligosintetički. Nekada se smatralo da su jezici navatl i blekfut oligosintetički, ali ta tvrdnja je kasnije odbačena. Imajući ovo u vidu, mnogi lingvisti smatraju da je oligosintetičnost nepraktična za stvarnu upotrebu, ako ne i nemoguća. Neki veštački jezici se mogu smatrati oligosintetičkim: arahau, sona, puna... Pored toga, u delu Džordža Orvela 1984. tzv. novi govor teži oligosintetičkoj strukturi; ti malobrojni morfemi se sintetički spajaju (doubleplusungood, „krajnje nezadovoljavajuće"). Postoji i termin oligoanalitički jezici, koji označava jezike koji takođe imaju mali broj pojedinačnih morfema, ali im struktura teži analitičkoj (izolativnoj). Primer je veštački jezik tokipona. | Koji je poznati prirodni jezik ne oligosintetički? | Nijedan poznat prirodni jezik nije oligosintetički. | 488,987 |
Papa Pije XII (; Rim, 2. mart 1876 — Kastel Gandolfo, 9. oktobar 1958), pravo ime: Euđenio Pačeli, rođen je u Rimu, u aristokratskoj porodici. Bio je papa od 1939. do svoje smrti 1958. godine. U rimokatoličkoj crkvi pokrenut je proces njegove beatifikacije. Papa Pije XII – svetovnim imenom Euđenio Pačeli (Eugenio Pacelli) je rođen u Rimu 1876; majka mu je bila plemkinja Virđinia Graciozi (Virginia Graziosi), a otac advokat Filipo Pačeli (Filippo Pacelli), rimski patricij. Mladi Euđenio, odlučan, asketski, čvrst, je brzo napredovao u studijama na papinskoj univerzi Gregoriana. Sa 23 godine je bio zaređen za sveštenika i brzo je počeo diplomatsku i kurijsku karijeru zahvaljujući kardinalu Gaspariju, koji ga je uključio u reformu kodeksa Kanonskog prava. U Vatikanu se čuva njegova arhiva koja je postala dostupna istoričarima 2. marta 2020. godine. Prvim istraživanjima otkriveno je da je bio upoznat sa ubistvima koja su se odvijala u Drugom svetskom ratu. | Kako se zvao otac pape Pija XII? | Filipo Pačeli. | 534,892 |
Gurine (Kamenjar) su arheološko nalazište koje se nalazi u mestu Gornji Obilić, opština Srbica, gde su otkriveni ostaci nekropole iz atničkog perioda. Otkriveni su ostaci rimske nadgrobne stele od belog sitnozrnog mermera, sa ornamentom u obliku kantarosa sa vinovom lozom. Polje sa natpisom je oštećeno. Uočeni su i ostaci zidova za koje se pretpostavlja da su pripadali grobnici, kao i ostaci rimske opeke. | Šta se pretpostavlja da su ostaci zidova na ovom nalazištu? | Pretpostavlja se da su ostaci zidova na ovom nalazištu pripadali grobnici. | 461,681 |
Albert Nobs () je irska filmska drama iz 2011. godine, reditelja Rodriga Garsije. Nominovan je za tri Oskara, u kategorijama najbolja glavna glumica, najbolja sporedna glumica i najbolja šminka. Često je navođen kao kruna u plodnoj glumačkoj karijeri Glen Klous. Albert Nobs je starija žena koja radi prerušena u batlera, u uglednom, otmenom dablinskom hotelu. Zbog brojnih životnih nedaća, bolnih sećanja na muški svet i teškog socijalnog položaja u kom su se nalazile žene devetnaestog veka, odlučna je da po svaku cenu sakrije svoj identitet i prikupi novac za ostvarenje svog životnog sna – otvaranje male trgovačke radnje. Glen Klous je prvi put igrala Alberta Nobsa davne 1982. i od tada je punih petnaest godina radila na adaptiranju predstave u film, koji je trebalo da bude snimljen krajem devedesetih, u režiji Ištvana Saba. Napisala je scenario, finansirala snimanje i po mišljenju kritičara, maestralno, tiho i emotivno odigrala naslovnu ulogu. | Kako je Albert Nobs prikazan u filmu? | Albert Nobs je prikazan kao starija žena koja radi prerušena u batlera u uglednom dablinskom hotelu, pokušavajući da sakrije svoj identitet i prikupi novac za otvaranje male trgovačke radnje. | 582,698 |
Triša Dženin Helfer (; rođena 11. aprila 1974) je kanadska glumica i bivši supermodel. Poznata je po ulozi sajlonskog modela Broj Šest u TV seriji Svemirska krstarica Galaktika. Helfer je nemačkog, švedskog, francuskog i norveškog porekla. Triša je rođena i odrasla u ruralnom delu Donalde, u Okrugu Stelter, kanadska država Alberta, na farmi svojih roditelja. Keli Streit, skaut modne agencije, otkrio je Trišu dok je stajala u redu lokalnog bioskopa. Tada je imala 17 godina. Triša Helfer je u svojoj karijeri bila model raznih renomiranih modnih kreatora kao što su Ralf Loren, Versaće, Šanel, Dolče i Gabana, Kristijan Dior, Živanši i Đorđo Armani. Bila je lice sa naslovnih strana Kosmopolitana, Vouga, Ela, a u nekoliko navrata slikala se i za Maksim. Godine 2007. proglašena je za 57. na Maksimovoj listi 100 najseksipilnijih žena. Iste godine Helfer se slikala naga za februarsko izdanje Plejboja. Triša je 2002. godine odlučila da okonča karijeru supermodela kako bi se bavila glumom. | Koji su neki od modnih kreatora za koje je Triša bila model? | Triša Helfer je bila model za Ralfa Lorena, Versaće, Šanel, Dolče i Gabana, Kristijan Dior, Živanši i Đorđa Armanija. | 396,115 |
Slezina (lat. Lien, grč. Splen) je žlezda bez kanala, prisutna kod kičmenjaka, i blisko povezana sa cirkulatornim sistemom. Njena funkcija je odstranjivanje starih crvenih krvnih zrnaca. Slezina je takođe rezervoar krvi. Danas se zna da njeno odstranjivanje čini osobu više podložnom infekcijama. Kod ljudi, slezina je organ veličine pesnice (tipično 12-{cm}- x 8-{cm}- x 4-{cm}-), težak oko 150–200 grama, na levoj gornjoj strani abdomena, iza želuca i ispod dijafragme. Kod konja, slezina je dugačka 50 centimetara. Kod ptica je okruglasta. Slezina nadzire, uništava i skladišti crvena krvna zrnca. Uz to, slezina je sastavljena iz dve vrste tkiva, crvene i bele mase. Bela masa služi za borbu protiv infekcija, a crvena uklanja nepoželjne materije. Bela masa je najveći organ limfoidnog sistema. Uvećana slezina je stanje poznato kao splenomegalija. To može biti posledica malarije, endokarditisa, leukemije, Hodžkinove bolesti, mononukleoze, tumora itd. Slezina može da se napipa u oko 30% novorođenčadi, ali, osim u slučajevima uvećane slezine, ona više ne može da se napipa kod deteta od 3-4 godine. Najčešći razlog za uvećanu slezinu kod dece je virusna, obično prolazna, infekcija. Srpasta anemija može da izazove funkcionalnu aspleniju. Slezina se često hirurški uklanja (splenektomija) u slučaju povreda abdomena gde slezina krvari, u slučaju tumora, cista i drugih oboljenja. | Kako se naziva stanje uvećane slezine? | Stanje uvećane slezine se naziva splenomegalija. | 97,313 |
Bitka za Korehidor (), vođena u aprilu i maju 1942, bila je deo japanske ofanzive na Pacifiku tokom Drugog svetskog rata. Borbe na Batanu i Korehidoru vođene su u vreme kad su Japanci munjevito osvajali ogromna prostranstva Dalekog istoka, ne nailazeći nigde na ozbiljniji otpor. Gledane u tom svetlu, četvoromesečne borbe američke i filipinske vojske protiv Japanaca, na prostoru od nekoliko stotina kvadratnih kilometara, delovale su, uprkos teškom porazu, kao nada i ohrabrenje za SAD i njihove saveznike. Posle kapitulacije američko-filipinskih snaga na poluostrvu Batan, 9. aprila 1942, utvrđeno ostrvo Korehidor na ulazu u Manilski zaliv ostalo je jedino američko uporište na Filipinima. Japanci su imali u to vreme potpunu prevlast na moru i u vazduhu, ali uporni branioci, oko 11.000, pod komandom američkog generala Džonatana Vejnrajta (), iako iznureni glađu i bolestima, punih 27 dana izdržali su japansku opsadu. U noći 5. maja 1942, Japanci su čamcima prikupljenim na južnoj obali Batana izvršili pomorski desant na Korehidor i do podne sledećeg dana zauzeli najveći deo ostrva. Otpor branilaca prestao je 6. maja u 18 časova, kad su se ostaci filipinsko-američkih snaga predali japanskom generalu Masaharu Homi (). | Kada je vođena Bitka za Korehidor? | Bitka za Korehidor vođena je u aprilu i maju 1942. | 4,198,760 |
Američka pevačica i tekstopisac Meri Džej Blajdž započela je muzičku karijeru kao vokalista za MC Fathera početkom devedesetih godina. Blajdžova je prodala više od 50 miliona albuma i preko 25 miliona singlova širom sveta. Izdala je trinaest studijskih albuma, a osam ima multi platinumske sertifikate širom sveta. Objavila je i 2 albuma uživo, pet kompilacijkih albuma i osamdeset i tri singla. Magazin Bilbord proglasio je pesmu Blajdžove pod nazivom Be Without You za najbolju R&B/Hip-hop pesmu svih vremena. Američki kablovski kanal VH1 proglasio je Blajdžovu 80. najboljom umetnicom svih vremena. Pevačica se našla i na 100. mestu pevača svih vremena časopisa Roling stoun. Blajdžova je muzičku karijeru započela objavljivanjem albuma What's the 411 28. jula 1992. godine za Uptown i MCA Records. Album se našao na 10. poziciji američke liste Bilbord 200, a naredni njeni albumi takoe su uvršćeni među deset najboljih albuma na ovom grafikonu. Među najpopularnijim pesamam pevačice nalaze se Family Affair, Real Love, Not Gon' Cry i Be Without You. Trideset i tri singla pevačice našli su se na vrhu liste Bilbord hot 100, što je čini jednom od najuspešnijih R&B muzičarki u Sjedinjenim Državama i svetu. Za svoje albume dobila je priznanja na velikom broju muzičkih lista širom sveta. Albumi su nagrađeni od Američkog udruženja diskografskih kuća. | Koja pesma Meri Džej Blajdž je proglašena za najbolju R&B/Hip-hop pesmu svih vremena? | Pesma "Be Without You" je proglašena za najbolju R&B/Hip-hop pesmu svih vremena. | 3,928,777 |
„Daj što daš“ je jugoslovenski film iz 1979. godine. Režirao ga je Bogdan Žižić, a scenario su pisali Krunoslav Kvin i Bogdan Žižić Zoran je apsolvent psihologije i za nagradu dobija od oca motor. Kao još nevešt vozač naleti na djevojku Bibu i ona tom prilikom slomi nogu. Kako bi sprečio eventualnu tužbu, on je posećuje u bolnici. Nastavljaju se viđati, a ubrzo i zavole. Biba je dete sa periferije, a Zoran pripada tzv. boljem društvu, pa njegovi roditelji ne prihvataju devojku. Mladi par se venča i privremeno živi u Bibinoj kući, odakle ih otrra Bibin brat, sitni kriminalac. Dok traže novi stan, brak se raspada. Uskoro Zoran briljira s diplomskim radom u kome je pisao o 'osobama iz socijalno razorenih obitelji', a Biba u bolnici rađa njihovo dete. | Ko je režirao film "Daj što daš"? | Film "Daj što daš" je režirao Bogdan Žižić. | 275,618 |
Kosmos-755 je jedan od preko 2400 sovjetskih vještačkih satelita lansiranih u okviru programa Kosmos. Kosmos-755 je lansiran sa kosmodroma Pleseck, SSSR, 14. avgusta 1975. Raketa-nosač R-14 Čusovaja () (8K65, NATO oznaka -{SS-5 Skean}-) sa dodatim stepenom je postavila satelit u orbitu oko planete Zemlje. Masa satelita pri lansiranju je iznosila 810 kilograma. Kosmos-755 je bio vojni navigacioni satelit. | Kako se zvao nosač raketa koji je postavio satelit Kosmos-755 u orbitu? | Raketa-nosač R-14 Čusovaja. | 321,821 |
Kup pet nacija 1988. (službeni naziv: 1988 Five Nations Championship) je bilo 94. izdanje ovog najelitnijeg reprezentativnog ragbi takmičenja Starog kontinenta. a 59. izdanje Kupa pet nacija. Ovo je bio poslednji turnir gde su reprezentacije mogle da dele prvo mesto, od sledeće godine pa ubuduće o šampionu je odlučivala bolja poen razlika. Francuska i Vels su delili prvo mesto sa 3 pobede u 4 utakmice. | Kako se zvao 1988. reprezentativni ragbi turnir? | Kup pet nacija 1988. | 1,423,869 |
Anđeo nezavisnosti (), najčešće poznat pod skraćenim imenom Anđeo () i zvanično poznat kao Spomenik nezavisnosti () spomenik je smešten na kružnom toku na glavnoj saobraćajnici Paseo de la Reforma u centru Meksiko Sitija. Spomenik je sagrađen 1910. godine za vreme predsedništva Porfirija Dijaza, a projektovao ga je arhitekta Antonio Rivas Merkado, u znak obeležavanja stogodišnjice početka Meksičkog rata za nezavisnost. U kasnijim godinama od njega je napravljen mauzolej za najvažnije junake tog rata. To je jedno od najprepoznatljivijih obeležja u Meksiko Sitiju i postalo je žarište proslava i protesta. | Šta je postalo žarište proslava i protesta u Meksiko Sitiju? | Anđeo nezavisnosti. | 4,241,731 |
Taumatrop (potiče od grčke reči Θαυμα -. čudo i τροπη - rotacija) je optička igračka koja je značajna po tome što je preteča prvih formi animiranog filma. Ova jednostavna igračka je postavila temelje prvih trikova animacije. Početkom tridesetih godina devetnaestog veka, naročito u viktorijanskoj Engleskoj i Francuskoj u modu su ušle optičke igračke namenjene, kako deci, tako i odraslima. Iako su se razlikovale po izgledu, zajednički su im bili crteži faza pokreta ili akcija čoveka, životinje ili nekog drugog objekta. Taumatrop je stvarao iluziju pokreta. Vrlo rano se pojavilo i objašnjenje te iluzije. Krivac za to je nesposobnost naše očne mrežnice, tkzv. tromost ili perzistencija vida. Naime kad se sličica skloni iz našeg vidnog polja, ona još vrlo kratko vreme posle svog nestanka ostavlja na mrežnici svoj trag - tkzv. pasliku (pozitivnu pasliku). Ako sledeća sličica usledi dovoljno brzo da uhvati još vladajuću pasliku (koja ubrzo nestaje), onda će se njih dve stopiti u jednu sliku. To stapanje, tumačilo se, proizvodi percepciju pokreta iako ga u samim sličicama nema. Reč je o okruglum kartonu razapetom između dve uzice. Najčešće je na jednoj strani bila nacrtana ptica, a na poleđini kartona kavez. Kada bi se karton zavrteo dovoljno brzo posmatrač bi stekao utisak da se ptica nalazi u kavezu. Zahvaljujući nemogućnosti ljudskog oka da registruje smenjivanje dve zasebne slike pri velikim brzinama, stvara se utisak sjedinjavanja, odnosno preklapanja motiva sa jedne i druge strane kartona. Ko bi rekao da su filmovi i video klipovi nastali otkrićem kartona sa obe strane nacrtanim motivima koji se okreću i zahvaljujući tromosti našeg oka stvaraju iluziju pokreta? | Kako je izgledao taumatrop? | Taumatrop je bio okrugli karton razapet između dve uzice, sa nacrtanom pticom na jednoj strani i kavezom na poleđini. | 1,264,705 |
Eva Rivas (rođena 13. jula 1987. godine), čije je pravo ime Valerija Aleksandrovna Rešetnikova-Catorijan, je rusko-jermenska pevačica. Predstavljala je Jermeniju na Evrovizijskom takmičenju 2010. godine s pesmom „Apricot Stone”. Eva je rođena u Rostovu na Donu u porodici majke jermenskog, a oca ruskog i grčkog porekla. Umetničko ime pozajmila je od prabake grčkog porekla. Tokom odrastanja bila je član ansambla „Arevik”. Eva Rivas je 14. februara 2010. godine pobedila na finalnoj večeri izbora za predstavnika na Evroviziji i time je odlučeno da će ona i njena pesma „Apricot Stone” predstavljati te godine Jermeniju na Evrovizijskom takmičenju. U polufinalu je bila šesta i prošla je dalje, dok je na finalnoj večeri izvodila pesmu dvadeset i prva i na kraju osvojila 141 poen čime je osvojila sedmo mesto. Da bi promovisala svoju pesmu, Eva je te godine nastupala u nekoliko evropskih država. Ona dalje namerava da se bavi muzikom i da nastavi da putuje. Izrazila je želju da 2012. godine opet predstavlja Jermeniju na Evroviziji, ali Jermenija te godine nije učestvovala u ovom takmičenju. | Kako se zove ansambl čiji je Eva Rivas bila član tokom odrastanja? | Ansambl "Arevik". | 3,931,147 |
Otlja je smeštena u severnom delu Severne Makedonije. Od najbližeg većeg grada, Kumanova, naselje je udaljeno 15 km zapadno. Naselje Otlja je u zapadnom delu istorijske oblasti Žegligovo. Naselje je položeno u istočnom podnožju Skopske Crne Gore, dok se ka istoku pruža polje. Nadmorska visina naselja je približno 480 metara. Radila je tu između dva svetska rata osnovna škola, sa po jednim učiteljem, u kojoj su predavali učitelji: Ljubica Kimić (1932), Josip Jurdan (1928-1934), Krsta Dimović (1940), Nadežda Mihajlović (1940), Radovan Pejin (1940) i drugi. Godine 1938. seoska škola je izgubila jedno odeljenje, otvoreno 1932. godine, pa je opet spala na samo jedno, sa jednim učiteljem. | Koliko je udaljeno naselje Otlja od grada Kumanova? | Naselje Otlja je udaljeno 15 km zapadno od grada Kumanova. | 717,275 |
Ignjat Jung (1860 — 1915) bio je prvi sremski arheolog. Kao amater, prikupljao je podatke i, zajedno sa detaljnim crtežima, slao ih časopisu Vjesnik hrvatskog arheološkog društva. Nakon rušenja antičkog, sirmijumskog akvadukta, iz protesta je napustio posao učitelja, porodicu i Mitrovicu i otišao u nepoznatom pravcu. Jung je najzaslužniji što postoje podaci o (sada uništenim) antičkim lokalitetima u okolini Sremske Mitrovice. | Ko je bio Ignjat Jung? | Ignjat Jung bio je prvi sremski arheolog. | 279,957 |
Živorad Žika Popović (1895–1941), profesor Šabačke gimnazije, obnovitelj knjižnice i čitaonice šabačke i osnivač Muzeja i inicijator mnogih drugih kulturnih manifestacija u Šapcu, revolucionar. Žika Popović (Šabac), mesna zajednica u Šapcu. Ime je dobila po profesoru Šabačke gimnazije i kulturnom radniku Živoradu Žiki Popović. | Šta je osnovao Žika Popović u Šapcu? | Žika Popović je osnovao Muzej u Šapcu. | 515,967 |
Titus Bubernik (Pustje Uljani, 12. oktobar 1933 — 27. mart 2022) bio je slovački fudbaler. Za reprezentaciju Čehoslovačke igrao je na 23 utakmice i postigao 5 golova. Bio je učesnik Svetskog prvenstva 1958. godine. Igrao je protiv Severne Irske na svom debiju u reprezentaciji. Na Svetskom prvenstvu 1962. njegov tim je osvojio srebrnu medalju. Bubernik je igrao za juniorski tim Slovana Bratislave, a kasnije je igrao za Košice i Inter iz Bratislave. | Na koliko utakmica je igrao za reprezentaciju? | Titus Bubernik je igrao na 23 utakmice za reprezentaciju Čehoslovačke. | 4,247,943 |
Epiblem (rizodermis) je tkivo koje predstavlja epidermis korena većine biljaka, kao i stabla submerznih akvatičnih biljaka. S obzirom da je uloga ovog tkiva da apsorbuje vodu i druge supstance, ono se razlikuje od epidermisa nadzemnih organa biljke, ali nastaje na isti način, diferenciranjem površinskog primarnog meristema protoderma. Formira se na površini bočnih korenova, blizu vrha vegetacione kupe i sačinjeno je iz jednog sloja ćelija. One su žive, tankozidne, bez kutikule i izdužene u pravcu rasta korena i mogu formirati korenove dlake. | Kako su ćelije epiblema? | Ćelije epiblema su žive, tankozidne, bez kutikule i izdužene u pravcu rasta korena. | 455,783 |
Blagosloveni Žerar (; oko 1040, Amalfi — 3. septembar 1120) bio je osnivač viteškog reda Hospitalaca (Jovanovaca), kao i prvi Veliki majstor tog viteškog reda i viteškog reda Svetog Lazara Jerusalimskog (1099-1120). Žerar je oko 1180. godine osnovao bolnicu u Jerusalimu, gde je primao ranjene hodočasnike. Njemu su se pridružili brojni monasi, ali su ga ubrzo proterali Arapi. Pridružio se Krstašima i aktivno lečio ranjenike tokom Opsade Jerusalima. Sklonište je uskoro došlo pod zaštitu jerusalimskog kralja, a posle toga i samog pape. Tada su monasi prerasli u formalni, vojni, verski i madicinski, a ime Jovanovci su dobili po crkvi Svetog Jovana Krstitelja u kojoj su podigli bolnicu. Žerar je 1099. godine postao Veliki majstor vitezova Hospitalaca (Jovanovaca). Papinom bulom 15. februara 1113. godine red je zvanično priznat. Umro je 3. septembra 1120. godine. Žerar je kasnije proglašen za katoličkog sveca. | Kada je Žerar osnovao bolnicu u Jerusalimu? | Žerar je osnovao bolnicu u Jerusalimu oko 1180. godine. | 753,299 |
Detektor magnetskih anomalija (magnetodetektor) je uređaj za traženje i određivanje položaja zaronjenih podmornica. Ugrađuje se na patrolne vazduhoplove. Pojavio se u Drugom svjetskom ratu. Magnetodetektor se sastoji od magnetometra, filtra, pojačavača, rekordera (uređaja za snimanje) i stabilizatora. Slabe signale iz magnetometra, filtrirane, pojačavač podiže na viši nivo a rekorder ih bilježi. Stabilizator održava magnetometar u horizontalnom položaju i orijentiše ga uzduž i poprijeko. Radi izbjegavanja magnetizma aviona magnetodetektor je isturen pozadi ili naprijed od aviona na motki i okružen nemagnetskim (plastičnim) materijalom. Magnetodetektor mjeri anomalije Zemljinog magnetskog polja nastale dejstvom velikih metalnih objakata kao što su podmornice. Normalno je zavojnica magnetometra pobuđena izmjeničnom strujom i nalazi se u efektivnom nultom magnetskom polju. Na izlazu se pojavljuju sam neparni harmonici pobudnog signala. Pri nailasku na metalni objekt, poluperiode pobudnog signala nisu više jednake pa se javljaju i parni harmonici. Signal se dalje filtrira i obrađuje. Domet m. iznosi oko 215 metara. Primjenjuje se obično u kombinaciji s hidroakustičnom plutačom i podvodnim električnim lokatorom. | Koje komponente čine magnetodetektor? | Magnetodetektor se sastoji od magnetometra, filtra, pojačavača, rekordera i stabilizatora. | 304,694 |
Nagrada „Duga” predstavlja nagradu koja se dodeljuje za doprinos borbi protiv homofobije i transfobije i zaštiti i unapređenju ljudskih prava LGBT+ osoba u Srbiji. Ustanovila ju je Gej strejt alijansa 2013. godine i dodeljuje se 17. maja povodom Međunarodnog dana borbe protiv homofobije i transfobije. Nagrada nosi ovaj naziv jer je duga, kao i zastava duginih boja, simbol LGBT+ pokreta i borbe za ravnopravnost LGBT+ osoba širom sveta. Duga, takođe, simbolizuje nadu i jedinstvo različitosti. Nominacija za nagradu se vrši putem javno objavljenog konkursa, a nagrada se dodeljuje na osnovu pristiglih nominacija. O nagradi odlučuje poseban žiri čiji se sastav delimično ili u potpunosti menja svake godine i koga čine uspešni pojedinci/ke iz raznih oblasti, dobitnik/ca prethodne nagrade „Duga”, aktivisti i aktivistkinje Gej strejt alijanse, ali i aktivisti i aktivistkinje drugih organizacija koje se bave pravima LGBT+ osoba. | Ko čini žiri koji odlučuje o nagradi? | Žiri koji odlučuje o nagradi čine uspešni pojedinci/ke iz raznih oblasti, dobitnik/ca prethodne nagrade „Duga”, aktivisti i aktivistkinje Gej strejt alijanse, ali i aktivisti i aktivistkinje drugih organizacija koje se bave pravima LGBT+ osoba. | 4,261,754 |
Trojka mačeva je treća karta boje mačeva. Odelo je prisutno u italijanskim, španskim i tarot špilovama. Ova karta prikazuje suštinski tužno iskustvo — čitaoci tarota sugerišu da to može biti u obliku izgubljene veze, slučajne smrti ili nekog drugog oblika ne samo depresije ili malaksalosti, već i duboke tuge. Kada se karta izvuče „naopačke” u deljenju, to se obično ne čita kao „suprotno” od tuge, već pre kao tuga koja je ublažena okolnostima ili koja nije tako loša koliko je mogla biti. To je jedna od najnegativnijih karata u tarot špilu. | Kako tarot čitaoci opisuju iskustvo koje ova karta prikazuje? | Tarot čitaoci opisuju iskustvo koje ova karta prikazuje kao suštinski tužno iskustvo, koje može biti u obliku izgubljene veze, slučajne smrti ili nekog drugog oblika duboke tuge. | 4,388,619 |
Evropsko juniorsko prvenstvo 2015. je sedmo izdanje kontinentalnog šampionata za juniore u američkom fudbalu. Domaćin turnira je Nemačka, a titulu osvojenu 2011. brani repreznetacija Austrije. Na prvenstvu će učestvovati četiri ekipe, a utakmice se igraju u Drezdenu u junu 2015. Na šampionat su se direktno kvalifikovale Austrija kao branical titule i Nemačka kao domaćin turnira. Ostala dva učesnika biće poznata nakon kvalifikacionih turnira na kojima učestvuje ukupno deset ekipa (Francuska, Danska, Švedska, Finska, Holandija, Srbija, Velika Britanija, Italija, Španija i Rusija). Kvalifikanti su podeljeni prema regionalnoj pripadnosti u dve grupe od po četiri tima, a domaćini turnira biće najbolje rangirane ekipe iz grupe. Pobednici obe grupe idu na šampionat u Nemačkoj. Reprezentacije su podeljene u dve grupe, a domaćini su Danska i Francuska. Četvrti učesnici obe grupe postali su Italija i Velika Britanija nakon pretkvalifikacionog nadmetanja protiv Rusije, odnosno Španije. | Ko su četvrti učesnici obe grupe? | Italija i Velika Britanija. | 1,276,791 |
Asteriks i Obeliks u Britaniji () francuska je filmska komedija iz 2012. godine. Režiju potpisuje Loran Tirar, po franšizi Asteriks Renea Gosinija i Albera Iderzoa. Nastavak je filma Asteriks na Olimpijadi (2008) i četvrti deo filmskog serijala Asteriks. Premijerno je prikazan u septembru 2012. godine u -{3D}- formatu. Dobio je uglavnom negativne kritike i ostvario komercijalni neuspeh. Nakon više od 10 godina pauze, nastavak Asteriks i Obeliks: Srednje kraljevstvo biće prikazan 2023. godine. Godina je 50. p. n. e. a Cezar je gladan novih osvajanja. Kao vođa slavnih legija, odlučiće da napadne ostrvo koje se nalazi na samom kraju poznatog sveta, misterioznu zemlju pod imenom Britanija. Pobeda je brza i zagarantovana. Međutim, jedno maleno selo uspeva da se odbrani, ali snaga meštana polako jenjava, pa će Kordelija, kraljica Britanaca, odlučiti da pošalje vernog oficira Odmereniksa da potraži pomoć od Gala, u još jednom malenom selu koje je poznato po svom otporu prema najezdi Rimljana. U tom selu, Asteriks i Obeliks već imaju pune ruke posla. Njihov starešina im je poverio zadatak da od Plašiviksa, njegovog dosadnog nećaka koji je nedavno došao iz Lutecije, naprave pravog muškarca. A njihov zadatak nije ni približno završen. Kad Odmereniks dođe po pomoć, Gali odlučuju da mu daju bure s njihovim čuvenim magičnim napitkom. Asteriks i Obeliks moraju da ga isprate do Britanije, zajedno sa Plašiviksom. | Ko je režirao film Asteriks i Obeliks u Britaniji? | Loran Tirar. | 4,357,473 |
Crna Indija () avanturistički je roman Žila Verna, izdavan tokom marta i aprila 1877. u nastavcima u pariskom dnevnom listu Le Temps, i objavljen odmah nakon toga. Roman opisuje razdoblje od deset godina tokom koji prati život rudara u Aberfojlu blizu Sterlinga u Škotskoj. Dobivši pismo od starog kolege, rudarski inženjer, Džejms Star odlazi u stari aberfojlski rudnik, za koji je mislio da je iscrpljen pre deset godina. Tamo pronalazi rudara Sajmona Forda i njegovu porodicu, koji žive duboko u unutrašnjosti rudnika. Oduševljava ga to što je Ford pronašao veliku žilu uglja. Sa Sajmonom Fordom žive njegova žena, Medž, i njihov odrasli sin Hari. Ubrzo nakon otkrića nove žile uglja obnovljena je zajednica i izgrađen je ceo jedan podzemni grad, oko jezera Loh Malkom. Istražujući podzemnu pećinu Hari otkriva mladu devojku po imenu Nel. Tokom narednih nekoliko godina Sajmon i Medž su prihvatili Nel kao svoje dete, ali im ona nije ništa otkrila o tome odakle je, jedino im je rekla da nikada nije bila van rudnika. Najzad, kada Hari i Nel objave da će se venčati, odvijaju se neobični događaji. Oni uviđaju da je razlog tome Silfaks, još jedan bivši rudar, koji zajedno sa svojom obučenom sovom živi u rudniku od njegovog zatvaranja. | Kako se zove rudar koji je pronašao veliku žilu uglja? | Rudar koji je pronašao veliku žilu uglja zove se Sajmon Ford. | 839,396 |
Andreas Štadler (; 31. jul 1896 — 14. februar 1941) je bio austrijski dizač tegova u perolakoj kategoriji, petostruki svetski rekorder u periodu od 1922. do 1926. godine. Svoj prvi veliki uspeh postigao je na Svetskom prvenstvu u dizanju tegova 1923. održanom u Beču, gde je u perolakoj kategoriji postao svetski prvak podigavši 330 kg. Na Olimpijakim igrama je učestvovao dva puta. Uspešniji je bio 1924. u Parizu, kada je rezultatom od 385 kg osvojio drugo mesto. | Koliko puta je Andreas Štadler učestvovao na Olimpijskim igrama? | Andreas Štadler je učestvovao dva puta na Olimpijskim igrama. | 644,992 |
Bitka za Saragari se vodila pre Tirahovog pohoda 12. septembra 1897. između Britanskog indijskog carstva i avganistanskih plemena. Dogodila se u provinciji Severozapadna granica (danas Hajber-Pahtunva, Pakistan). 21 sikska vojnika borila se u ime britanske indijske vojske protiv 10.000 pripadnika Paštun Orakzai plemena. Britanski indijski kontingent sastojao se od 21 vojnika, koji su bili stacionirani na vojnom mestu i napalo ih je 1.000 do 1.500 avganistanskih pobunjenika. Siki su odlučili da se bore do smrti, u onome što neki vojni istoričari smatraju jednim od najvećih istorijskih poslednjih odbrana. Dva dana kasnije Saragari je ponovo zauzeo drugi britanski indijski kontingent. Četvrti bataljon Sikskog puka indijske vojske obeležava bitku svake godine 12. septembra, kao Dan Saragarija. Dan Saragarija je dan sikskih vojnih komemoracija koji se svake godine obeležava 12. septembra u znak sećanja na Saragarijsku bitku. Siksko vojno osoblje i civili svake godine se sećaju bitke širom sveta. Sve jedinice Sikskog puka svake godine slave Dan Saragarija kao Dan puka. Bitka se često upoređivala sa bitkom kod Termopila, gde se mala grčka sila suočila sa velikom persijskom vojskom pod Kserksom I 480. godine pre nove ere. U oba slučaja, mala odbrambena sila suočila se sa ogromnom silom, borila se za poslednjeg čoveka i nanela izuzetno nesrazmeran broj smrtnih slučajeva napadačkoj snazi. | Kako se obeležava Dan Saragarija? | Dan Saragarija se obeležava svake godine 12. septembra kao dan sikskih vojnih komemoracija, gde se svi pripadnici Sikskog puka i civili širom sveta sećaju bitke. | 4,063,448 |
Konzulati sa počasnim konzularnim službenicima u Beogradu osnovani su na zahtev 19 zemalja širom sveta. Bez obzira na naziv koji nose, međunarodno pravo je počasne konzule i karijerne konzule po statusu izjednačilo, dok sama praksa, privilegije, imuniteti i funkcije nepobitno ukazuju da počasni konzuli nemaju ista prava kao karijerni. U tom smislu u praksi funkcije koje obavljaju počasni konzuli u Srbiji su manje kako po broju tako i po obimu. Najznačajnija uloga počasnih konzula u Srbiji vezana je za poslove privredne i ekonomske saradnje, a u poslednje vreme uticaj ove ustanove veoma je jak u oblasti turizma, kulture, prosvete i sporta. Kako počasni konzula u obavljanju funkcija ne obavljaju poslove javnopravnog karaktera njihova uloga potpuno je isključena iz svih funkcija koje zahtevaju poznavanje unutrašnjeg prava države Srbije s obzirom da su oni za ove poslove nestručni, i pre svega birani iz redova slobodnih profesija. | Koje su najznačajnije uloge počasnih konzula u Srbiji? | Najznačajnije uloge počasnih konzula u Srbiji vezane su za poslove privredne i ekonomske saradnje, kao i za oblasti turizma, kulture, prosvete i sporta. | 4,023,308 |
Novak se prvobitno spominje bez ikakve titule. U izvorima ga srećemo januara 1366. godine u povelji kralja Vukašina kojom je potvrdio Novakov dar svetogorskom manastiru Svetog Pantelejmona. Novak je darovao selo Koprivljane. U povelji je naglašeno da je selo naselio sam Novak pre nego što ga je darovao. Verovatno je u pitanju selište (napušteno selo) koga je Novak obnovio. Tri godine kasnije spominje se izvesni kesar Novak u ktitorskoj kompoziciji Bogorodične crkve na ostrvu Malom gradu na Prespi u današnjoj Albaniji. Miljukov je u liku ovog kesara prepoznao Mrasorovića. Nosio je veoma visoku titulu kesara, rezervisanu za članove vladareve porodice. Uz kesara Novaka javljaju se i njegova žena, kesarisa Kale i sin Amiral. Činjenica da se sa kesarskom titulom javlja 1369. godine, ne ostavlja sumnje da mu je titulu podario car Uroš (1355-1371). U natpisu iz 1368/9. godine je, međutim, jasno naglašeno da je Novak vazal kralja Vukašina (1365-1371). U ispravi kneza Lazara iz 1380. godine nalazimo podatak o mogućem srodniku Novaka. Tom poveljom je Lazar svome "bratu", Crepu Vukoslaviću, potvrdio vlasništvo nad selom Lešjem. U izaslanstvu Hilandara koji je bio jedna od strana u sporu nalazili su se "starac" Atanasije Visimač čiji nadimak može svedočiti o viteškom tj. vlasteoskom poreklu i Atanasije Mrasor, koji bi mogao biti srodnik Novaka Mrasorovića. | Kada se Novak prvi put spominje u izvorima? | Novak se prvi put spominje u izvorima januara 1366. godine. | 1,430,168 |
Randal Kit Orton (; 1. april 1980) američki je rvač i glumac. Radi za -{World Wrestling Entertainment}-, gdje je trenutno po osmi put -{WWE World Heavyweight}- šampion. Takođe je četiri puta bio -{World Heavyweight}- šampion. Ta titula se kasnije spojila sa -{WWE}- titulom i sada se računaju kao jedna. Njegov najpoznatiji potez je RKO, nakon kojeg obično završava meč. Orton je rođen 1. aprila 1980. godine u Noksvilu, američkoj saveznoj državi Tenesi. Sin je Boba mlađeg i Elejn Orton. Njegov otac, kao i njegov deda Bob, stariji su takođe rvači. Ortonov otac je bio protiv toga da Rendi postane profesionalni rvač, i iz iskustva ga je upozoravao da život u ringu znači život na ulici. Rendi je pohađao srednju školu Hejzelvud, gdje je bio amaterski rvač. Nakon diplomiranja na Hejzelvudu 1998. godine, Orton je na kratko vrijeme bio u vojnoj službi SAD marinaca. Bio je osuđen na trideset osam dana zatvora zbog lošeg ponašanja. Orton je ostvario svoj prvi rvački nastup 2000. godine u lokalnoj rvačkoj kompaniji u Sent Luisu. Trenirao ga je njegov otac „Kauboj“ Bob Orton, koji je takođe započeo rvačku karijeru u toj kompaniji. Orton je potpisao ugovor sa svojom sadašnjom kompanijom (WWE) 2001. godine.WWE ga je prvobitno poslao u svoju pod-kompaniju za početnike - -{Ohio Valley Wrestling (OVW)}-, gdje je Orton nastavio sa treningom. U OVW-u Orton se borio u teg timu sa Bobijem Itonom, i osvojio je -{OVW Hardcore}- titulu dva puta. | Kako se zove najpoznatiji potez Rendija Ortona? | Najpoznatiji potez Rendija Ortona je RKO. | 912,130 |
Dragiša Pešić (Danilovgrad, 8. avgust 1954 — Podgorica, 8. septembar 2016) bio je crnogorski političar. Bio je poslednji premijer Savezne Republike Jugoslavije pre nego što je zvanično transformisana u Državnu Zajednicu Srbija i Crna Gora u februaru 2003. Bio je član od osnivanja i vršio je funkciju potpredsednika Socijalističke narodne partije Crne Gore. Završio je ekonomiju na Ekonomskom fakultetu Univerziteta u Sarajevu (1978). Radio je na rukovodećim mestima u privredi. Od 1990. do 1998. bio je predsednik Izvršnog odbora Skupštine opštine Podgorice. Bio je savezni poslanik četiri godine, od 1996. godine, a dve godine proveo je na funkciji predsednika skupštinskog Odbora za budžet. Bio je član Glavnog odbora Demokratske partije socijalista i direktor te stranke, do njenog cepanja 1997. godine. Postao je savezni ministar finansija 1998. godine, kada je Slobodan Milošević poverio bliskom saradniku i lideru SNP-a u to vreme Momiru Bulatoviću, Đukanovićevom rivalu, da postane predsednik Savezne vlade. Posle pada Miloševića, DOS-u je za formiranje većine na saveznom nivou bila potrebna podrška SNP-a za formiranje većine, jer je Đukanovićeva Demokratska partija socijalista bojkotovala poslednje savezne izbore i otvoreno se zalagala za nezavisnost Crne Gore. Pešić je na mesto predsednika vlade (premijera) došao posle ostavke Zorana Žižića 24. jula 2001, zbog izručenja Slobodana Miloševića Haškom tribunalu. | Kada je Dragiša Pešić postao premijer Savezne Republike Jugoslavije? | Dragiša Pešić postao je premijer Savezne Republike Jugoslavije 24. jula 2001. godine. | 572,042 |
Kesma () reka je koja protiče preko teritorije Vesjegonskog rejona na severoistoku Tverske oblasti, odnosno na severozapadu evropskog dela Ruske Federacije. Uliva se u severozapadni zaliv veštačkog Ribinskog jezera, akumulacije nastale pregrađivanjem korita reke Volge tokom 1940-ih godina. Pripada basenu reke Volge i Kaspijskog jezera. Pre ispunjavanja Ribinske akumulacije vodom ulivala se u reku Mologu. Izvire na jugozapadu Vesjegonskog rejona, u oblasti sela Kuliberovo, teče u smeru severoistoka preko mestimično zamočvarenog područja, i nakon 83 km toka uliva se u severozapadni zaliv Ribinskog jezera formiran potapanjem donjeg dela toka reke Mologe. Površina basena je 618 km², a prosečan protok oko 4,4 m³/s. Celom dužinom vodotoka karakteriše je izrazito slab protok i intenzvno meandriranje. Širina korita se kreće od 5–10 metara u gornjem, preko oko 30 metara u srednjem, pa sve do preko 1 km u zoni ušća. | Kroz koje teritorije protiče reka Kesma? | Reka Kesma protiče preko teritorije Vesjegonskog rejona na severoistoku Tverske oblasti. | 939,990 |
Zvezdara je srpska televizijska serija, snimana tokom 2012. godine a prva epizoda je premijerno emitovana 1. januara 2013. godine. Scenario je pisao Dragoslav Lazić koji je i režirao. Vera, Nada i Dana su sestre po izgledu su slične ali po karakteru su veoma različite. Nada je pragmatična i životno mudra, udata je za Bogdana, političara, nema školu ali zna kako sebi da omogući lep i lagodan život. Vera živi u oblacima, nemirnog je duha i zaljubljive prirode a najmlađa Dana, je tinejdžerka preokupirana sobom i sopstvenom slikom u ogledalu. Uz njih tri brat Gagi živi kao miljenik svih. Zbog smrti glumca Janoša Tota lik Žileta se ne prikazuje u seriji. Zbog velikog značaja, njegov lik je i dalje uz velika ograničenja prisutan u seriji, ali bez dijaloga i prikazivanja lica. Sa obrazloženjem da je opterećen ličnim problemima i teškom situacijom u zemlji, otišao u Ameriku kod ćerke iz prvog braka. | Ko je brat koji živi kao miljenik svih? | Gagi | 668,982 |
Veliki Budikovac (u nekim geografskim kartama kao Budihovac) je malo nenaseljeno ostrvo u hrvatskom delu Jadranskog mora, u akvatoriji grada Visa. Veliki Budikovac je najpristupačmiji i najrazuđeniji od svih nenaseljenih ostrvca u toj akvatoriji sa 3 uvale: jedna je oblikovana kao laguna a druga sa peskovito-šljunkovitom plažom. Ostrvce se nalazi severoistočno od ostrva Ravnik. Udaljeno je oko 3 km jugoistočno od naselja Rukavac na ostrvu Visu. Površina ostrva iznosi 0,317 km². Dužina obalske linije je 3,46 km.. Najviši vrh na ostrvu je visok 35 metara. | Kako se zove ostrvo koje je najpristupačnije i najrazuđenije od svih nenaseljenih ostrvaca u akvatoriji grada Visa? | Ostrvo se zove Veliki Budikovac. | 576,877 |
Boasven () je varošica na krajnjem jugozapadu kanadske provincije Manitoba i deo je geografsko-statističke regije Vestman. Varošica se nalazi na samoj granici sa američkom saveznom državom Severna Dakota i smeštena je između varošica Delorejn na zapadu i Kilarni na istoku, a najbliže gradsko naselje je grad Brandon na severu. Prvi evropski istraživači u ovo područje došli su 1738. godine, a naselje su 1881. osnovali doseljenici iz susednog Ontarija i nazvali su ga Čeri Krik (-{Cherry Creek}-). U naselje je 1885. stigla i železnica, a glavni finansijer njenog dolaska bio je holandski bankar Adolf Boasven u čiju čast je ime naselja promenjeno u Boasven 1889. godine. Naselje je 1906. dobilo službeni status varošice. Prema rezultatima popisa stanovništva iz 2011. u varošici su živela 1.572 stanovnika u 702 domaćinstva, što je za 5% više u odnosu na 1.497 žitelja koliko je registrovano Jedan od najupečatljivijih simbola varoši je velika skulptura kornjače koju meštani zovu Tomi (-{Tommy the Turtle}-), visoka 8,5 m i teška 4,5 t. U varošici su se od 1974. pa sve do nekoliko godina unazad svakog leta održavale trke kornjača koje su predstavljale turističku atrakciju varoši i okoline. Znamenitost grada su i brojni murali na zidovima građevina koji prikazuju razne detalje vezane za tradiciju i kulturu tog područja. Južno od varoši nalazi se pobrđe Tertl Mauntin koje se u odnosu na okolnu preriju izdiže do stotinjak metara (nadmorska visina 600 m). Pobrđe je deo istoimenog zaštićenog područja od provincijskog značaja. Lokalna škola uvrštena je na listu 30 najboljih obrazovnih ustanova tog tipa u celoj Kanadi (prema kanadskom nedeljniku Maklejns - -{Maclean's Magazine}-). | Kada su prvi evropski istraživači došli u ovo područje? | Prvi evropski istraživači došli su u ovo područje 1738. godine. | 652,933 |
4. Evropsko prvenstvo u rukometu 2000. održano je u Hrvatskoj od 21. januara do 30. januara 2000. Igralo se u dve dvorane u dva grada: Rijeci i Zagrebu. Na njemu je svoj treći trofej prvaka Evrope osvojila Švedska, koja je prvenstvo završila bez poraza, a u finalu je savladala Rusiju nakon dva produžetka. Treće mesto je zauzela Španije. Kvalifikacione utakmice su se igrale od 12. maja do 19. septembra 1999. Direktan plasman na prvenstvo je obezbedila Hrvatska kao domaćin i Švedska kao pobednik na prethodnom Evropskom prvenstvu. Kvalifikacije su održane u dve faze. Slabije rangirane reprezentacije su kretale od grupne faze, koja je bila podeljena u sedam grupa, a pobednici grupa i četiri najbolje drugoplasirane ekipe su prolazili u plej of. | Koje reprezentacije su direktno plasirane na prvenstvo? | Hrvatska i Švedska. | 560,928 |
Pakistan je učestvovao na 18. Svetskom prvenstvu u atletici u dvorani 2022. održanom u Beogradu od 18. do 20. marta dvanaesti put. Reprezentaciju Pakistana predstavljao je jedan atletičar, koji se takmičio u trci na 60 metara., Na ovom prvenstvu takmičar Pakistana nije osvojio nijednu medalju niti je ostvario neki rezultat jer je diskvalifikovan. | Zašto je takmičar iz Pakistana diskvalifikovan na Svetskom prvenstvu u atletici u dvorani 2022? | Takmičar iz Pakistana je diskvalifikovan zbog nepoštovanja pravila trke na 60 metara. | 4,324,284 |
Verner Kogler (rođen 20. novembra 1961) je austrijski političar koji trenutno obavlja dužnost vice-kancelara Austrije, kao i ministra za umetnost, kulturu, javnu upravu i sport od 7. januara 2020. godine. On je savezni portparol Zelene stranke od oktobra 2017. godine. Kogler je rođen u malom gradu na istoku Štajerske Hartbergu. Srednjoškolsku diplomu je stekao 1980. godine, a potom je studirao ekonomiju i pravo na Univerzitetu u Gracu. Ekonomiju je diplomirao 1994. godine. Početkom osamdesetih postao je jedan od osnivača pokrajinskog ogranka Zelene stranke u Štajerskoj. Njegova aktivna politička karijera počela je sa funkcijom člana gradskog veća u Gracu 1985. godine. U narednim decenijama bio je na različitim pozicijama u stranici Zelenih, uključujući člana Saveznog izvršnog odbora i predstavnika štajerskih Zelenih 2010. godine. Godine 2019. vodio je Zelene u austrijskom parlamentu kao savezni portparol i postigao je najveću izbornu pobedu u istoriji stranke, samo dve godine nakon poraza u 2017. godini, kada Zeleni nisu uspeli da uđu u parlament. Od 2019. do 2020. godine Kogler je vodio koalicione pregovore s Austrijskom narodnom partijom i bivšim kancelarom Sebastijanom Kurcom. Dana 7. januara 2020. Kogler je postao novi vicekancelar Austrije. | Kako se zove stranka koju je Kogler vodio u austrijskom parlamentu? | Zelena stranka. | 4,144,468 |
Simpo (BELEX: -{SMPO}-) je srpska kompanija za proizvodnju i maloprodaju nameštaja čije se sedište nalazi u Vranju. Simpo je osnovan 1963 pod imenom Sima Pogačarević po lokalnom partizanskom borcu i narodnom heroju iz II svetskog rata. U prve četiri godine je bila neuspešna firma sve do 1967, kada na čelo firme dolazi Dragan Tomić. Od tada počinje period rasta i razvoja kompanije. Dragan Tomić je transformisao malu kompaniju sa 370 zaposlenih u jednu od najuspešnijih srpskih kompanija. Kompanija je 2013. godine imala dug od oko 5 milijardi dinara. Dragan Tomić, tada generalni direktor kompanije, rekao je da će sav dug biti vraćen nakon privatizacije. | Gde se nalazi sedište kompanije Simpo? | Sedište kompanije Simpo nalazi se u Vranju. | 277,265 |
-{One Piece}- je fantastično-avanturistička televizijska serija koju su razvili Met Ovens i Stiven Maeda za -{Netflix}-. Igrana je adaptacija istoimene mange Eičira Ode. Proizvode je -{Kaji Productions}-, -{Tomorrow Studios}- i -{Shueisha}- (koja takođe proizvodi mangu). Ansamblsku podelu uloga predvode Injaki Godoj, Makenju, Emili Rad, Džejkob Romero i Taz Skajlar. Premijera je prikazana 31. avgusta 2023. Dobila je pozitivne recenzije kritičara i obožavalaca, koji su pohvalili glumačku postavu, radnju, vizuelne efekte i opštu vernost likovima i događajima prikazanim iz izvornog materijala. Serija prati pustolovine družine Stamenih pirata, koji istražuju opasne okeane, zemlje i šire kako bi pronašli „-{One Piece}-”, legendarno blago koje će njihovog kapetana, Mankija D. Lufija, učiniti „kraljem pirata”. Naoružani veštinama i neraskidivim prijateljstvom, Stameni pirati su spremni za putovanje i još spremniji da se zajedno bore zarad ostvarivanja svojih snova. | Ko su glavni glumci u seriji "One Piece"? | Glavni glumci u seriji "One Piece" su Injaki Godoj, Makenju, Emili Rad, Džejkob Romero i Taz Skajlar. | 4,395,113 |
Bitka za Margum se odigrala u julu 285. godine između vojski rimskih careva Dioklecijana i Karina u dolini reke Velike Morave, nedaleko od Marguma glavnog grada tadašnje rimske provincije Gornjoj Meziji (današnja Srbija). 284. godine se Dioklecijan proglasio carem Male Azije nakon tajanstvene smrti Karinovog brata i suvladara Numerijana. Karin nije mogao odmah intervenisati, jer je bio zauzet gušenjem pobune još jednog uzurpatora Sabina Julijana, što je Dioklecijanu omogućilo da sa vojskom prodre na Balkansko poluostrvo. Karin je predvodio brojniju vojsku, ali lojalnost njegove vojske bila je pod znakom pitanja. Do okršaja je došlo na reci Velikoj Moravi) nedaleko od grada Marguma. U bici je na Dioklecijanovu stranu prebegao Karinov pretorijanski prefekt po imenu Aristovul, a sam Karin je poginuo. Tačne okolnosti bitke su nepoznate, ali se pouzdano zna da je Karin ubijen u toku bitke, i to najverovatnije od strane jednog od njegovih oficira. Dioklecijan je nakon bitke i zauzimanja Marguma, preuzeo potpunu kontrolu čitavog Rimskog carstva. Sebe je potvrdio za cara i stekao preduslove za opsežne vojne i administrativne reforme kojim će se u Carstvu uvesti novo uređenje poznato kao dominat. | Gde se tačno odigrala bitka? | Bitka se odigrala u dolini reke Velike Morave, nedaleko od Marguma, glavnog grada tadašnje rimske provincije Gornje Mezije (današnja Srbija). | 597,433 |
8. avgust — Engleska flota pod komandom lorda Hauarda i ser Fransisa Drejka porazila špansku Nepobedivu armadu kod Gravelena. 23. decembar — Tokom zasedanja Skupštine staleža u dvorcu Bloa, po nalogu francuskog kralja Anrija III, ubijene su vođe Katoličke lige Anri od Giza i njegov brat Luj II, kardinal od Giza. | Kada je Engleska flota porazila špansku Nepobedivu armadu? | Engleska flota je porazila špansku Nepobedivu armadu 8. avgusta. | 3,457 |
Grb Žabljaka predstavlja kombinaciju starih komunističkih amblema i modernih evropskih grbova. Grb se sastoji od špicastog srednjovjekovnog štita, čija unutrašnjost podsjeća na stare ambleme. Na centralnom dijelu ovog štita nalazi se crtež planine Durmitor tirkizne boje na bijeloj pozadini u čijem je podnožju heraldiči predstavljena crnogorična jelova šuma i jedno gorsko jezero. Iza planine nalazi se manja silueta sunca. Grb je krunisan srebrenom bedemskom krunom bez vidljivih grudobrana. Štit drže dva srebrena propeta konja sa raširenim krilima. Grb ima nekoliko propostu, a jedan od njih je da nema postamenta. Umjesto toga, na dnu grba nalazi se srebrena lenta sa natpisom imena opštine „ŽABLJAK“ (jedina opština Crne Gore sa latiničnim natpisom imena). U Statutu opštine Žabljak u članu 8, navodi se da Opština ima svoj grb, ali se ne precizira njegov izgled, kao i značenja simbola na njemu. | Gde se nalazi natpis imena opštine na grbu Žabljaka? | Natpis imena opštine nalazi se na dnu grba Žabljaka, na srebrnoj lenti. | 1,251,050 |
Listopadna biljka je svaka vrsta biljke koja gubi svoje listove pred nastupajući nepovoljni period, bez obzira da li se radi o zimi ili sušnom periodu, što zavisi od podneblja koje ta vrsta nastanjuje. Listovi ovih biljaka menjaju boju iz zelene u najčešće žutu, crvenkastu ili mrku, što se dešava zbog povlačenja pigmenta hlorofila iz listova. U samoj lisnoj osnovi stvara se tkivo za odvajanje koje sprečava dalji dotok vode i korisnih supstanci u list, pa se on suši i otpada. Na tom mestu na stablu ostaje lisni ožiljak. Zbacivanje lišća je višestruko značajno za biljke, jer one tada ne vrše proces transpiracije i na taj način ne gube vodu koju bi inače teško usvajale zbog fizičke ili fiziološke suše. Takođe, tokom zime, lišće bi se smrzlo, a i grane sa lišćem bi trpele veći pritisak snega. Postoji i pretpostavka da se na taj način biljke oslobađaju i štetnih produkata metabolizma koji su se nakupili u listu. Listopadne biljke su na primer divlji kesten, breza, hrast, bukva, lipa, topola, platan i mnoge druge. | Kako se stvara tkivo za odvajanje u lisnoj osnovi listopadnih biljaka? | Tkivo za odvajanje u lisnoj osnovi listopadnih biljaka stvara se radi sprečavanja daljeg dotoka vode i korisnih supstanci u list, što uzrokuje sušenje i otpadanje lista. | 258,674 |
Simon Vasiljovič Petljura (; Simon Vasiljevič Petljura, ; Poltava, 10. maj 1879 — Pariz, 25. maj 1926) je bio ukrajinski publicista, pisac, novinar, političar i nacionalni vođa koji je predvodio ukrajinsku borbu za nezavisnost nakon Oktobarske revolucije. Od 1918. do 1920. Petljura se nalazio na čelu Ukrajinske Narodne Republike. Petljura je predmet oprečnih mišljenja: neki ga smatraju „borcem za slobodu koji je pokušavao da zaštiti Jevreje“, a drugi ga smatraju „krvavim antisovjetskim teroristom koji je pokušao da izazove mržnju između Ukrajinaca i Rusa“, a takođe ga smatraju da je odgovoran za pogrome Jevreja. | Ko je bio Simon Petljura? | Simon Petljura bio je ukrajinski publicista, pisac, novinar, političar i nacionalni vođa koji je predvodio ukrajinsku borbu za nezavisnost nakon Oktobarske revolucije. | 841,705 |
Maruan Felaini-Bakiui (; Eterbek, 22. novembar 1987) belgijski je fudbaler koji igra za Šandong Luneng i bivši je reprezentativac Belgije. Felaini je počeo da trenira fudbal sa osam godina u omladinskoj školi Anderlehta. U svojoj prvoj sezoni postigao je 26 golova, a u drugoj 37. Kada je napunio 10 godina napušta njihovu akademiju i odlazi u Mons. Sa sedamnaest godina potpisao je prvi profesionalni ugovor sa Standardom iz Liježa. Između 2006. i 2008. godine, zabeležio je ukupno 84 nastupa postigavši 11 pogodaka pritom osvojivši titulu prvaka Belgije 2008. godine. Nakon odbijanja ponude Mančester junajteda i interesovanja Aston Vile, Real Madrida, Totenhema i minhenskog Bajerna, potpisuje petogodišnji ugovor sa Evertonom u septembru 2008. godine uz obeštećenje od 15 miliona funti. Za Everton je debitovao 14. septembra 2008. godine u pobedi nad Stouk sitijem, a svoj prvi gol je postigao 5. oktobra 2008. protiv Njukastla. U toj prvoj sezoni postigao je 9 golova. Tokom pet sezona provedenih u Evertonu Felaini je računajući sva takmičenja odigrao ukupno 177 utakmica postigavši 33 gola. Na poziv svog bivšeg trenera iz Evertona Dejvida Mojza Felaini je 2. septembra 2013. godine potpisao četvorogodišnji ugovor sa Mančester junajtedom vredan 27, 5 miliona funti uz mogućnost produžetka saradnje za još jednu sezonu. U dresu "crvenih đavola" do sada je odigrao ukupno 141 utakmicu (od toga 95 premijerligaških) i postigao 19 golova (11 prvenstvenih). Zabeležio je i 25 nastupa u evropskim takmičenjima postigavši i 3 gola. Sa Mančester junajtedom je za četiri sezone osvojio po jedan trofej u FA kupu, komjuniti šildu, liga kupu i ligi Evrope. | Kada je debitovao za Everton i protiv kog tima je postigao prvi gol? | Felaini je debitovao za Everton 14. septembra 2008. godine i postigao je prvi gol protiv Njukastla 5. oktobra 2008. | 744,174 |
Ferbocna, naperak ili aglet (), naziv je za mali omotač, često izrađen od plastike ili metala, koji se nalazi na svakom kraju pertle. Ferbocna sprečava da se vlakna pertle odmotaju; njena čvrstoća olakšava držanje i omogućava lakše provlačenje pertle kroz rupice na obući. Reč aglet () potiče od starofrancuske reči aiguillette, deminutiva reči aiguille koja u prevodu znači igla. Sama starofrancuska reč aiguille potiče od latinske reči za iglu — acus. Ferbocne su prvobitno bile izrađivane od metala, stakla ili kamena, a mnoge su bile veoma ukrašene. Bogati ljudi u rimsko doba imali su često svoje ferbocne napravljene od plemenitih metala poput mesinga ili srebra. Pre pronalaska dugmadi, ferbocne su korišćene na krajevima vrpci koje su se koristile za vezivanje odeće. Ponekad su se spajale u sitne figure. Šekspir ovu vrstu figure naziva „resastom bebom” u svom delu Ukroćena goropad. Prema uredniku Hafington posta Džejmsu Kejvu, „istorija evolucije ferbocni je pomalo zamršena — mnogi izvori smatraju da ih je popularizovao engleski izumitelj po imenu Harvi Kenedi, za kojeg se tvrdi da je zaradio 2,5 miliona dolara od modernih pertli tokom 1790-ih”. Danas se prozirne plastične ferbocne na krajeve pertli postavljaju posebnim mašinama. Mašine obmotaju plastičnu traku oko krajeva novih pertli i koriste toplotu ili hemikalije da bi rastopili plastiku i vezali je za pertlu. Kompanije koje proizvode obuću danas često proizvode vlastite pertle za koje same prave ferbocne. Mnoge kompanije preferiraju metalne ferbocne umesto plastičnih, uglavnom zbog bolje izdržljivosti. Neke kompanije dodaju i logotipe ili slike na ferbocne. | Kako su prvobitno izrađivane ferbocne? | Prvobitno su ferbocne bile izrađivane od metala, stakla ili kamena. | 4,120,466 |
Crkva svetih Petra i Pavla u Glogovcu, naseljenom mestu na teritoriji opštine Bogatić, sagrađena je 1927. godine i predstavlja nepokretno kulturno dobro kao spomenik kulture od velikog značaja. Crkva je sagrađena u duhu moravske arhitekture. Njena osnova je u obliku trikonhosa sa polukružnom oltarskom apsidom na istoku i pravougaonim plitkim konhama na bočnim zidovima. Glavni zalazni portal je uz zapadni traver. Na preseku podužnog broda i bočnih pravaca preko sistema lukova i pandatifa uzdiže se ortogonalna kupola. Crkva je zidana od tvrdog materijala opeke i kamena sa malterisanim i belo okrečenim fasadama. Ukrašena je nizom reljefnih elemenata građenih u duhu moravske srednjovekovne arhitekture. Ovaj ukras naročito je bogat na zapadnoj fasadi, ali i iznad ulaznog portala, dovratnici, arhitrov, lučna arhivolta, stilizovana rozeta i kordonski venac. Crkva je skladna građevina elegantnog oblika ukrašena nizom reljefnih elemenata izuzetnih umetničkih vrednosti. | Koji materijali su korišćeni za izgradnju crkve? | Crkva je zidana od tvrdog materijala opeke i kamena sa malterisanim i belo okrečenim fasadama. | 834,287 |
-{"Be Without You"}- (u prevodu Biti bez tebe) je prvi zvanični singl (drugi ukupno) sa sedmog studijskog albuma Meri Džej Blajdž, -{The Breakthrough}- (Prvi ukupno je -{"MJB Da MVP"}-). Producirao ga je Brajan Majkl Koks. Singl je debitovao na 93. poziciji na Billboard Hot 100 i u februaru 2006. godine doživeo je maksimum sa trećim mestom. Ovo je bio treći singl po uspehu u Merinoj karijeri, posle "-{Family Affair}-" iz 2001. i -{"Not Gon' Cry"}- iz 1996. godine. Štaviše, pesma je postala najuspešnije izdanje u istoriji -{Hot R&B/Hip-Hop Songs}- liste, gde je provela rekordnih 15 uzastopnih nedelja na prvom mestu. -{"Be Without You"}- je bio prvi na -{U.S. Billboard Airplay}- listi devet nedelja, a dens remiks za ovu pesmu je takođe bio na vrhu američke -{Hot Dance Club Play}- liste Muzički spot je režirao Metju Rolston, a dečka Blajdžove je igrao Terens Hauard, koji je nominovan za Oskara. Spot je prvi put pušten 28. novembra 2005. godine. Našao se na AOL-ovoj listi najboljih 11 spotova na desetom mestu 21. januara 2006. godine. Postoji takođe i video-zapis -{Live At Launch Exclusive Performance}- dostupan za preuzimanje od januara 2006. godine, kada je spot dostigao vrhunac od 70. mesta na istoj listi. On je dobio i nagradu "Spot godine" na dodeli "2006 -{BET}- nagrada" 27. juna 2006. | Kada je pesma "-{Be Without You}-" debitovala na Billboard Hot 100 listi? | Pesma "-{Be Without You}-" debitovala je na 93. poziciji na Billboard Hot 100 listi. | 94,018 |
Muzejsko ostrvo () u Berlinu, Nemačka, je severni deo ostrva na reci Špreja, u gradskom centru. Na njemu se nalaze neki od najznačajnijih svetskih muzeja. Muzeje su gradili pruski kraljevi, a njihove bogate kolekcije umetnina i arheologije postale su javno dobro 1918. Stari muzej () je najstariji muzej na ostrvu, izgrađen 1830. Arhitekta je bio Karl Fridrih Šinkel. Kralj Fridrih Vilhelm III je ovde osnovao prvu javno izloženu zbirku starina (). Novi muzej (), izgrađen 1859. godine, delo je Augusta Štilera, Šinkelovog učenika. Zgrada je skoro potpuno uništena u Drugom svetskom ratu, ali je danas obnavljena. Od 2009. godine ovde su ponovo izložene egipatske i praistorijske arheološke kolekcije. Stara Nacionalna galerija () izgrađena je 1876. godine, po projektima Augusta Štilera. U njoj je izložena verovatno najveća kolekcija nemačkog slikarstva 19. veka. Prvobitno jezgro kolekcije je bila donacija bankara Joahima Vagenera. Zgrada je teško oštećena u Drugom sv. ratu, a ponovo je otvorena posle rekonstrukcije 2001. Kolekcija skulptura, nekad čuvana u ovom muzeju, sada se nalazi u posebnom prostoru (bivšoj crkvi: ). Muzej Bode (), otvoren je 1904. kao Muzej cara Fridriha. Danas je zgrada muzeja u stanju rekonstrukcije. Planirano je da bude ponovo otvorena za javnost 2006. U njoj će biti izložene kolekcije skulptura, poznoantičke i vizantijske umetnosti. Poslednji od muzeja na ostrvu je Pergamski muzej () izgrađen 1930. godine u kome se nalaze originalne rekonstruisane građevine, kao što su Pergamski žrtvenik i Kapija pijace iz Mileta. Delovi ovih rekonstrukcija potiču sa originalnih arheoloških nalazišta. | Koje su kolekcije izložene u Muzeju Bode? | U Muzeju Bode će biti izložene kolekcije skulptura, poznoantičke i vizantijske umetnosti. | 73,162 |
Tako Cica Koza Sir Pica (Taco Cat Goat Cheese Pizza) je brzopotezna dečija društvena igra opažanja koju može igrati do 8 igrača. Svih osam karata se raspodele igračima tako da su okrenute licem na dole. Svaki igrač vuče kartu i stavlja na sredinu pritom izgovarajući jednu od reči iz naslova. Prvi igrač govori TAKO, drugi CICA i tim redosledom se igrači oslobađaju karata. Kada je uzviknuta reč ista kao i pojam koji je na kartici, tada svi igrači treba da stave ruke na sredinu. Igrač koji poslednji udari bačenu kartu uzima celu gomilu i stavlja sa svojim kartama. Igrač koji se prvi oslobodi svih kartica je pobednik. | Kako se raspodele sve karte igračima na početku igre? | Sve karte se raspodele igračima tako da su okrenute licem na dole. | 4,264,802 |
Pravoslavna kapela Preobraženja u Tomaševcu je kapela sagrađena na mestu gde se nalazi izvor lekovite vode i posvećena je prazniku Preobraženja Gospodnjeg. Kapela se nalazi u vlasništvu Eparhije banatske Srpske pravoslavne crkve. Po predanju u vremenu najezde Turaka na krajeve srednjeg Banata jedna grupa izbeglica bila je gonjena od strane osmanlijskih vojnika. U toj grupi nalazila se i jedna slepa devojčica koja je zbog svoje slabosti zaostala za grupom i pala u blatnjavu zemlju. Par metara dalje od mesta pada naišla je na izvor vode kojim je želela da umije blatnjavo lice. U tom trenutku lekovita voda kojom je umivala lice povratila joj je očni vid. Na mestu današnje kapele nalazila se stara crkvica sazidana par metara dalje ispod brega, međutim zbog čestog izlivanja Tamiša na inicijativu brižnih meštana crkvica je srušena i podignuta na samom bregu kako bi se sačuvala od nadolazeće vode. Trenutna kapela sazidana je 1966. godine zalaganjem člana Crkvenog Odbora Boška Živojnovog uz učestvovanje velikog broja meštana. Od davnina stanovnici okolnih mesta okupljali su se na ovom mestu kako bi uzimali i koristili lekovitu vodu. Godine 1988. kapelu Preobraženja obišao je tadašnji episkop banatski, kasniji mitropolit crnogorsko-primorski Amfilohije Radović sa grupom hilandarskih monaha na čelu sa njihovim duhovnikom arhimandritom Nikanorom Savićem. | Ko je bio zadužen za izgradnju kapele? | Član Crkvenog Odbora Boško Živojinov. | 4,257,202 |
Andrija Igić (1968) jeste srpski novinar. Najpoznatiji je po svom novinarskom radu sa prostora Kosova i Metohije. Tokom juna 2014. godine, koristeći trenutak istovaranja televizijske opreme, takozvana kosovska policija mu je pisala kaznu i potom pozvala interventne jedinice koje su ga privele, uz fizičke ozlede, i zadržala u stanici četiri časa. Igić je incident opisao kao još jedan slučaj bahatosti takozvanih kosovskih snaga. Dobitnik je nagrade „Milan Pantić” koja se dodeljuje za novinarsku hrabrost u znak sećanja na novinara ubijenog 11. juna 2001. godine. Prethodno mu je dodeljena nagrada „Milan Žegarac”. | Kada je Andrija Igić dobio nagradu "Milan Pantić"? | Andrija Igić je dobio nagradu "Milan Pantić" za novinarsku hrabrost u znak sećanja na novinara ubijenog 11. juna 2001. godine. | 4,384,557 |
Ružasta kija () je biljka koja pripada porodici Polygalaceae. Obično ima ružičastoljubičaste cvetove. Ime roda potiče od grčke reči polys, što znači mnogo, kao i reči gala, što znači mleko. Pridev comosa označava da je biljka veoma dlakava. Ružasta kija () je višegodišnja biljka sa tankim, vretenastim korenom i obilno razgranatim nadzemnim delom rizoma. Stabljika je uspravna i može narasti do 30 cm. Listovi su celih rubova. U donjem delu stabla su uskolopatičasti do lancetasti, obično opadaju pre cvetanja. U gornjem delu listovi su linearno-lancetasti. Cvetovi se nalaze skupljeni u grozdastim cvastima od po 15 do 20 cvetova. Dvopolni su i obično ružičastoljubičaste, ređe plave ili bele boje. Prašnici su pokriveni dlakama. Plod je kapsula sa semenima. Seme je oko 2-2,6 mm dugo, pokriveno beličastim dlakama. Ružasta kija se sreće, mada katkad retko, na suvim livadama i čistinama sunčanih padina i u svetlim šumama. Rasprostranjena je širom Evrope i u jugoistočnoj Aziji. | Koliko cvetova može biti u grozdastim cvastima ružaste kije? | U grozdastim cvastima ružaste kije može biti od 15 do 20 cvetova. | 4,067,691 |
Manastir Svetog Simona Kožara () manastir je Koptske orijentalno-pravoslavne crkve u Kairu. Nalazi se na teritoriji kairskog kvarta Manšijat Nasir, posvećen je Svetom Simonu Obućaru, koji je tu živjeo u 10. vijeka i poštuje se zbog spasenja hiljadu vjernika. Manastir je izgrađen u gornjem dijelu kvarta, sastoji se od nekoliko crkava i kapela, koje se nalazi u zgradama, pećinama i planinama. Na strnim zidovima pećina urezani su i naslikani razni prikazi jevanđelskih i biblijskih tema. Unutar pećine se nalazi svetilište sa moštima Svetog Simona, koje su otkrivene u jednoj od crkava u starom dijelu Kaira tokom arheoloških iskopava u avgustu 1991. godine. Na ovom prostoru se takođe nalaze vrtić za djecu, škola i veliki broj dobrotvornih hrišćanskih institucija. Saborni hram Svete Marije Djevice i Svetog Simona dio je kompleksa hramova manastira i najveća je hrišćanska vjerska struktura na Bliskom i Srednjem istoku i može da primi do 10.000 ljudi. | Kako su urezani prikazi jevanđelskih i biblijskih tema na zidovima pećina? | Prikazi jevanđelskih i biblijskih tema urezani su na strnim zidovima pećina. | 1,504,818 |
Narodno pozorište Sarajevo najstarija je i najveća pozorišna kuća u Bosni i Hercegovini i jedna od najznačajnijih u Jugoistočnoj Evropi. Pozorište je otvorio srpski dramski pisac, književnik, novinar i diplomata Branislav Nušić, tadašnji načelnik Umetničkog odseka Ministarstva prosvete. Nušić će u periodu od 1925-1928. biti i upravnik Narodnog pozorišta. Prva sezona Narodnog pozorišta Sarajevo svečano je otvorena 22. oktobra 1921. godine. Svečanosti otvaranja bile su u znaku pozdravnog govora Branislava Nušića, dok je u naredna dva dana uz Nušićevu „Protekciju“ izveden i Molijereov „Uobraženi bolesnik“. Tri večeri za redom izvođeni su muzičko-dramski programi i tako je ozvaničen početak rada kuće. Dana 9. novembra 1946. godine započela je svoju umetničku delatnost Sarajevska opera, svečanom premijerom opere „Prodana nevesta“ Bedžiha Smetane. Time je učinjen veliki napredak u razvijanju muzičke kulture u Bosni i Hercegovini. Sarajevski balet osnovan je iste, 1946. godine, ali je svoju prvu samostalnu predstavu „Žetva“ Borisa Papandopula izveo tek 25. maja 1950, što je ujedno bio i početak njegovog pravog profesionalnog postojanja na sceni Narodnog pozorišta. Sa više od 1600 dramskih, operskih i baletskih umetnika, kao i drugih profesionalaca vezanih za pozorišnu umetnost, do 1996. godine (kada je obeleženo 75 godina rada Narodnog pozorišta Sarajevo) izvedeno je 1040 dramskih premijera, a realizovana su 264 projekta sarajevske Opere i Baleta. Današnja zgrada Narodnog pozorišta prvobitno je bila „Društveni dom“ koji je 1897. godine sagradio češki arhitekta Karel Paržik, koji je dao veliki doprinos urbanizaciji i izgradnji Sarajeva za vreme austrougarske okupacije. | Ko je sagradio prvobitnu zgradu Narodnog pozorišta? | Prvobitnu zgradu Narodnog pozorišta sagradio je češki arhitekta Karel Paržik. | 589,828 |
Bacanje diska u ženskoj konkurenciji na 17. Svetskom prvenstvu u atletici 2019. u Dohi Katar održana je 2. i 4. oktobra na stadionu Khalifa International Stadium. Deset najboljih svetskih bacačica diska u 2019. godine pre početka svetskog prvenstva (27. septembra 2019) zauzimalo je sledeći plasman Takmičenje je održano 2. oktobra 2019. godine. Kvalifikaciona norma za finale iznosila je 63,00 metra (KV), koju su ispunile 7 takmičarki, a još 5 se plasirale prema postignutom rezultatu (kv''').,,. | Koliko takmičarki je ispunilo kvalifikacionu normu za finale? | Sedam takmičarki je ispunilo kvalifikacionu normu za finale. | 4,067,685 |
U početku je bio upravno sedište ilirskog plemena Delmati, po kojima je kasnije dobila ime Dalmacija. Nalazio se u blizini potonjeg rimskog naselja, ili na Libu ili na Gradini kod Gaja. Godine 156. p. n. e. našao se pod opsadom Rimljana predvođenih Gajom Marcijem Figulom; godinu dana kasnije zauzeo ga Publije Kornelije Scipion Nazika, njegova utvrđenja su porušena, a okolna zemlja pretvorena je u pašnjak za ispašu ovaca. Kasnije rimsko naselje, kako je prestala potreba za utvrđenjima, premestilo se sa brežuljka u dolinu, pa je teritorijom Delmata administrirano iz Salone na obali. Rimski Delminij, koji je verovatno osnovan za vreme Avgusta, opstao je kroz 6. vek kada se pominje kao sedište episkopije za vreme pape Grgura. Za vreme Hadrijana domaće stanovništvo je prvi put dobilo rimsko građansko pravo. Mada nikada nije povratio značaj kakav je imao za vreme Ilira, rimski Delminij je verovatno postao centar zemljoradnje u dolini. | Kada se Delminij pominje kao sedište episkopije za vreme pape Grgura? | Delminij se pominje kao sedište episkopije za vreme pape Grgura u 6. veku. | 734,418 |
Džetro Tal () britanska je muzička grupa osnovana 1967. godine u Blekpulu. Grupa je u početku izvodila bluz rok i džez, a kasnije prešla na hard rok i folk rok. Jedini stalni član i frontmen grupe je Ijan Anderson dok su se ostali često menjali. Trenutni ostali članovi grupe su basista Dejvid Gudijer, klavijaturista Džon O’Hara, bubnjar Skot Hamond i gitarista Džo Pariš. Grupa se probila na svetsku scenu albumom Stand Up 1969. godine, a kasnije Aqualung, Thick as a Brick i A Passion Play koji su bili u stilu progresivnog roka. Od 2003. do 2011. godine grupa je išla po turnejama, a 2012. godine je zvanično raspuštena, da bi Anderson 2017. godine ponovo oživeo grupu. | Ko je ponovo oživeo grupu Jethro Tull 2017. godine? | Ijan Anderson | 4,117,822 |
Druga Srbija je izraz koji se koristi u srpskim intelektualnim krugovima. Nastao je na osnovu knjige „Druga Srbija” (Ivan Čolović, Aljoša Mimica, Beogradski Krug, Borba, 1992), a predstavlja zbirku od 80 govora sa 10 javnih tribina u Beogradu tokom proleća 1992. godine. Govori su predstavljali otvoreni protest protiv diktature, medijskog jednoumlja, rasta nacionalizma i rata. Međutim, izraz „Druga Srbija” ima i svoju predistoriju. Autor pojma „Druga Srbija” je ustaški pukovnik, ustaški predstavnik u Berlinu i ministar spoljnih poslova Nezavisne Države Hrvatske Mladen Lorković. Ovo je bilo poznato naučnoj javnosti još 1975. u Zagrebu, zahvaljujući objavljivanju zbornika R. V. Siton-Votson i Jugoslaveni, Korespondencija 1906—1941. „Druga Srbija” je zahvaljujući istoimenoj knjizi postala sinonim otpora svih koji su odbili da se pomire sa Miloševićevom vlašću i nacionalističkom ideologijom i podržavaju novu, različitu, paralelnu Srbiju. Izraz se često koristi i u cilju tačnog razdvajanja od nacionalista, populista i drugih militarističkih opcija kao i vladine opcije. U istom značenju se upotrebljava i izraz građanska Srbija. Kao reakcija na podelu „Prve Srbije” i „Druge Srbije”, često se u intelektualnim krugovima i među kritičarima pojavljuje termin „Treća Srbija”. | Kako je "Druga Srbija" postala sinonim otpora? | "Druga Srbija" je postala sinonim otpora zahvaljujući istoimenoj knjizi koja je okupila sve one koji su odbili da se pomire sa vlašću Miloševića i nacionalističkom ideologijom, podržavajući novu, različitu, paralelnu Srbiju. | 413,435 |
Sven Kramer (Herenven, 23. april 1986) je holandski brzi klizač i višestruki olimpijski pobednik i najuspešniji muški klizač na ZOI sa deset medalja. Kramer drži rekord u osvajanju devet svetski i devet evropskih šampionata u višeboju. On je olimpijski šampion na 5000 metara na Olimpijskim igrama u Vankuveru 2010, Sočiju 2014 i Pjongčangu 2018, a ima i zlato na 10000m iz Sočija. Osvajanjem zlatne medalje u Pjongčangu na 5000m postao je prvi klizač koji je osvojio tri olimpijske titule na istoj distanci. Takođe je postao prvi čovek koji je osvojio osam olimpijskih medalja u klizanju. Kramer ima i rekordnih 19 zlatnih medalja na Svetskom prvenstvu u pojedinačnom distancama; osam na 5000 metara, pet na 10.000 metara i šest u ekipnoj poteri. U ekipnoj poteri drži svetski rekord (zajedno sa Janom Blokhejsenom i Kunin Vervejem), a tri puta je oborao svetske rekorde na 5000 m i 10 000 m. Osvajanjem Svetskog šampionata u višeboju 2010, Kramer je postao prvi takmičar u istoriji koji je osvojio četiri uzastopna prvenstva u svetu i osam uzastopnih međunarodnih šampionata. Bio je neporažen na 18 međunarodnih prvenstava u kojima je učestvovao od sezone 2006/2007. | Koliko puta je Sven Kramer obarao svetske rekorde na 5000 m i 10 000 m? | Tri puta. | 3,335,498 |
Dr Milovan Kubat (Zadar, 14. februar 1957) je doktor sudske medicine, voditelj DNK laboratorija i najpoznatiji hrvatski forenzičar. Godine 2001. je doktorirao na Zagrebačkom univerzitetu, a od 2002. godine je docent. Usavršavao se na Institutu za sudsku medicinu u Minsteru 1993. godine, Gracu i Institutu za humanu genetiku u Getingenu. Delokrug njegovog rada obuhvata i identifikaciju ostataka žrtava rata, forenzički rad na terenu, utvrđivanje očinstva i ima bogato iskustvo vezano na sudske procese. Od 1984. godine zaposlen na Odeljenju za sudsku medicinu i kriminalistiku Medicinskog fakulteta u Zagrebu, gde je 1994. utemeljio DNK laboratorij. Član je mnogih stručnih udrženja kao što su Hrvatska lekarska komore, Nemačko društvo za sudsku medicinu (nem: -{Deutsche Gesellschaft für Rechtsmedizin}-) i Međunarodno društvo za forenzičku genetiku (eng: -{International Society for Forensic Genetics}-). Član je i Patronata Srpskog privrednog društva Privrednik. | Koji je delokrug rada Milovana Kubata? | Delokrug rada Milovana Kubata obuhvata identifikaciju ostataka žrtava rata, forenzički rad na terenu, utvrđivanje očinstva i sudske procese. | 528,032 |
Egzit 04 je trajao od 1. do 4. jula 2004. godine. Strani mediji su po prvi put iskazali veću pažnju za festival, pogotovo muzička televizija -{MTV}- koja je snimila dokumentarni film o Egzitu i gradu Novom Sadu. Takođe je bila prisutna britanska muzička štampa, što je rezultovalo veoma afirmativnim kritikama u časopisima NME i Modžo. Prosečan broj posetilaca je iznosio oko 40.000 ljudi svakog dana. Organizatori su 2004. po prvi put uveli Fjužen scenu, koja je rezervisana za nastupe domaćih grupa. Između ostalih pojavila se i grupa Luna, popularni novosadski bend specijalno okupljen samo za nastup na festivalu. | Šta su organizatori uveli po prvi put na festivalu 2004. godine? | Organizatori su po prvi put uveli Fjužen scenu na festivalu 2004. godine. | 190,439 |
Gradska biblioteka Lajkovac, baštini tradiciju kolubarskog bibliotekarstva koja se, uz razumljive padove i uspone, može pratiti od 1847. godine kada je biblioteka manastira Sv. Đorđa u Bogovađi, zaslugom nastojatelj Gregorija (Ilića), počela sa izdavanjem knjiga Mirskim licima. Posle Drugog svetskog rata, lajkovačka biblioteka je, kao biblioteka i čitaonica, delovala u okrilju drugih ustanova kulture (Narodni univerzitet, kulturni centar), da bi konačno 14. decembra 1995. godine postala nezavisna ustanova kulture u opštini Lajkovac i ustalila se u adaptiranom prostoru (Trg Vladike Nikolaja 6), razvijajući svoju kulturnu i prosvetni delatnost. Biblioteka raspolaže sa 186 metara kvadratnih prostora u kojem su smešteni dečje odeljenje sa čitaonicom, čitaonica-medijateka, dva depoa za knjige, kancelarijske i pomoćne prostorije. Književni fond biblioteke sadrži više od 53 000 knjiga. U biblioteci se nalazi Legat Emilije i Radovana Belog Markovića, koji se stalno dopunjuje novim knjigama, čiji broj prelazi više od 1500 naslova, od kojih je više od 800 sa potpisom autora. Odluka o Legatu potpisana je 05. marta 2011. godine. Gradska biblioteka Lajkovac je 2013. godine izdala iz štampe Sabrana dela Radovana Belog Markovića u 13 knjiga. Iste, 2013. godine, izdala je knjigu "Lajkovačka biblioteka" koju je priredio Zdravko Ranković. Bibioteka je organizovala dva naučna skupa o prozi Radovana Belog Markovića na osnovu kojih su objavljeni Zbornici Gospodar gištova, 2011. godine i Anatomija romana Putnikova ciglana Radovana Belog Markovića 2016. godine. Gradska biblioteka Lajkovac je nezavisna kulturna i naučna ustanova u bibliotečkom sistemu Narodne biblioteke Srbije. | Kada je Gradska biblioteka Lajkovac postala nezavisna ustanova kulture? | Gradska biblioteka Lajkovac postala je nezavisna ustanova kulture 14. decembra 1995. godine. | 452,842 |
Počeo je karijeru u Halmštadu, klubu koji je ispao iz lige 2011. godine, ali se vratio u Prvu diviziju Švedske sledeće godine. Sledećih par sezona je branio za holandski NEC Nejmegen i danski Randers. Godine 2015. proglašen je za najboljeg golmana danskog prvenstva. Debitovao je 2012. godine na golu švedske seniorske reprezentacije. U maju 2018. godine, bio je uvršten u sastav Švedske na Svetskom prvenstvu u Rusiji 2018. godine. | Koji je klub ispao iz lige 2011. godine? | Halmštad. | 3,889,121 |
Velo misto je jugoslovenska televizijska serija iz 1980. godine. Scenario je napisao Miljenko Smoje a režirao je Joakim Marušić. Serija prati život u Splitu od 1910. do 1947. godine, koji se smatra nezvaničnom istorijom grada, kao i prvih decenija gradskog fudbalskog kluba Hajduk. Nagradu za najbolji Glumački par godine po izboru čitalaca TV Novosti dobili su Zdravka Krstulović za ulogu Violete i Mladen Barbarić za ulogu Pegule na Filmskim susretima u Nišu 1981. godine. | Ko je režirao seriju Velo misto? | Seriju Velo misto režirao je Joakim Marušić. | 700,967 |
Profesionalnu karijeru je počeo u Slogi iz Požege, za koju je nastupao od 1999. do 2002. godine. Potom je prešao u kragujevački Radnički, da bi iste godine postao član OFK Beograda čiji je igrač bio do 2007. godine. U tom periodu je bio na pozajmicama u klubovima Big Bul, Mačva i Borac. Od 2007. do 2008. je bio član čačanskog Borca, čiji je trener bio Miodrag Božović. Posle Borca odlazi u Rusiju i potpisuje ugovor sa Sibirom iz Novosibirska čiji je član bio do 2009. godine. Za Sibir nije mnogo nastupao već je poslat na pozajmicu u Dinamo iz Barnaula. Iz Rusije odlazi u Kazahstan i 2010. godine prelazi u Kairat sa kojim potpisuje jednogodišnji ugovor, a potom 2011. postaje član Astane. U Astani je ostao do kraja karijere 2021. godine. Dobio je 13. juna 2014. godine državljanstvo Kazahstana. Za reprezentaciju Kazahstana je debitovao 18. februara 2015. u prijateljskoj utakmici protiv Moldavije, koja je završena rezultatom 1:1. Nenad Erić je rođen 26. maja 1982. godine u Požegi. Fudbal je počeo da igra sa devet godina. Potiče iz sportske porodice, njegov otac i brat su igrali rukomet. Omiljeni hobi mu je pecanje. Oženjen je Marijom, sa kojom ima ćerku Doroteju. | Kada je Nenad Erić dobio državljanstvo Kazahstana? | Nenad Erić je dobio državljanstvo Kazahstana 13. juna 2014. godine. | 1,400,536 |
Sin je Miloša i Stoje (rođ. Kolundžija) rođen u Glini odakle se doseljava u Vukovar. U Vukovaru završava gimnaziju 1971. godine. Pravni fakultet Univerziteta u Beogradu završava 1975. godine. Stručni ispit za radnike u organima uprave završava u Zagrebu 1976. godine, a pravosudni ispit 1981. godine. Od 1976. do 1979. godine zaposlen u organima opštinske uprave Vukovar. Posle toga tri godine radi u Drvnoj industriji „Stjepan Supanc“ Vukovar kao rukovodilac Službe za opšte, kadrovske i pravne poslove. Od 1981. do 1991. godine je bio sudija Opštinskog suda u Vukovaru, te Predsednik Građanskog odeljenja. Za vreme rata u Hrvatskoj obavljao je civilne funkcije u pravosuđu i upravi. Za predsednika Zajedničkog veća opština izabran je 1997. godine te je na toj funkciji ostao do 2001. godine i za to vreme aktivno je učestvovao u provođenju Erdutskog sporazuma i procesa reintegracije Istočne Slavonije, Baranja i Zapadnog Srema. Bio je među prvim osnivačima Samostalne demokratske srpske stranke i njen dugogodišnji potpredsednik. Umro je od posledica srčanog udara za vreme dok se na njega vršio pritisak zbog kandidature za sudiju Županijskog suda Vukovarsko-srijemske županije. Samostalna demokratska srpska stranka je 2003. godine ustanovila posebno priznanje radi odavanja počasti, priznanja i poštovanja prema imenu i delu Miloša Vojnovića. | Koju funkciju je obavljao od 1981. do 1991. godine? | Bio je sudija Opštinskog suda u Vukovaru, te Predsednik Građanskog odeljenja. | 529,706 |
Bista Patrijarha srpskog Pavla postavljena je 16. jula 2011. godine ispred crkve Uspenja presvete Bogorodice u Mladenovcu. Inicijativa da se ispred crkve postavi, na istoimenom trgu, bista potekla je od mladenovačke porodice Čokić, koju je podržala Skupština opštine Mladenovac. | Gde je postavljena bista Patrijarha srpskog Pavla? | Bista Patrijarha srpskog Pavla postavljena je ispred crkve Uspenja presvete Bogorodice u Mladenovcu. | 4,092,503 |
Radmilo Ivančević (Gornji Milanovac, 4. septembar 1950) bivši je jugoslovenski i srpski fudbaler, nakon završetka igračke karijere postao je trener. Na početku fudbalske karijere branio je za Takovo i Šumadiju iz Aranđelovca. Član beogradskog Partizana postao je 1975/76. U prvoj sezoni u Partizanu postao je prvi golman i došao je do šampionske titule, koja se pre toga čekala punih 11 sezona. Bio je standardni golman Partizana sve do odlaska u turski Fenerbahče 1977. godine. Posle dve godine provedene u ovom turskom klubu, vratio se u Partizan 1979. godine i branio sve do 1981. godine. Posle golmanske karijere, koja je završena u SAD, radio je kao trener, trener golmana i pomoćni trener u mnogim srpskim i evropskim klubovima. Neki od klubova gde je Ivančević radio su: Šumadija, Partizan (trener golmana 1990/91), Ovijedo, Atletiko Madrid, AEK Larnaka, OFK Beograd, Radnički Niš, Obilić, Smederevo i mnogi drugi. | Koji su neki od klubova u kojima je Ivančević radio kao trener? | Neki od klubova u kojima je Ivančević radio kao trener su Šumadija, Partizan, Ovijedo, Atletiko Madrid, AEK Larnaka, OFK Beograd, Radnički Niš, Obilić, Smederevo. | 4,061,271 |
Zrenjaninske vatre. Zrenjanin u ratu i revoluciji je knjiga Đorđa Momčilovića iz 1987. godine koja govori o događajima u Petrovgradu u vreme Drugog svetskog rata. Posvećena 50-godišnjici dolaska Josipa Broza Tita na čelo Saveza komunista Jugoslavije, ona je nastala kao rezultat višegodišnjeg istraživačkog rada nekolicine saradnika, na osnovu arhivske građe koju je prikupio odgovorni urednik monografije i bivši upravnik Istorijskog arhiva Zrenjanin Milan Đukanov. Osim u zrenjaninskom, građa je prikupljana i u Arhivu Vojvodine, Arhivu Jugoslavije, Arhivu Vojnoistorijskog instituta, kao i u Vojvođanskom muzeju. Izdavači su bili Opštinski odbor Saveza udruženja boraca narodnooslobodilačkog rata Zrenjanin, Opština Zrenjanin i Istorijski arhiv Zrenjanin. Knjigu je štampala GRO "Budućnost" iz Zrenjanina. Na samom početku knjige prikazan je razvoj grada sa najznačajnijim događajima od nastanka naselja do 1941. godine, gde je posebna pažnja posvećena razvitku revolucionarnog radničkog pokreta i Komunističke partije Jugoslavije između dva svetska rata. Glavni deo knjige bavi se periodom narodnooslobodilačkog rata i revolucije 1941-1945. godine. | Na šta se posebno fokusira prvi deo knjige? | Prvi deo knjige se posebno fokusira na razvoj grada Zrenjanina sa najznačajnijim događajima od nastanka naselja do 1941. godine, sa posebnom pažnjom na razvitak revolucionarnog radničkog pokreta i Komunističke partije Jugoslavije između dva svetska rata. | 4,355,272 |
Pavel Puškar (; Most, 19. april 1965) je vozač boba i reprezentativac Čehoslovačke, a potom i Češke, koji se takmiči od 1992. godine. Četiri puta je učestvovao na Zimskim olimpijskim igre, a najbolji reultat mu je osmo mesto u bobu dvosedu na Zimskim olimpijskim igrama 1998. u Naganu. Najbolji rezultat na Svetskim prvenstvima u bobu Puškar je postigao osvojivši 26. mesto u bobu dvosedu na Svetskom prvenstvu 2005. u Kalgariju. | Koliko puta je učestvovao na Zimskim olimpijskim igrama? | Pavel Puškar je četiri puta učestvovao na Zimskim olimpijskim igrama. | 591,872 |
Šalić je igrao u mlađim kategorijama Budućnosti iz Bijeljine da bi u januaru 2010. prešao u juniore OKK Spars iz Sarajeva. U julu 2013. je potpisao višegodišnji ugovor sa Partizanom. Sa crno–belima je postao prvak Srbije u sezoni 2013/14. U novembru 2014. raskinuo je ugovor sa Partizanom. Nakon odlaska iz Partizana, Šalić se vratio u matični Spars za koji je nastupao do kraja 2014/15. sezone. U septembru 2015. je potpisao za Sutjesku iz Nikšića. Nakon dve godine u Sutjesci, vratio se u Partizan za sezonu 2017/18. u kojoj je osvojen Kup Radivoja Koraća. Sezonu 2018/19. je većim delom proveo u Helios sansima da bi se u aprilu 2019. priključio beogradskom Dinamiku pred početak takmičenja u Superligi Srbije. U dresu Dinamika je tokom Superlige beležio prosečno 18,2 poena po utakmici, a najbolju partiju je pružio u poslednjem kolu kada je u pobedi nad Novim Pazarom zabeležio 47 poena. Tokom sezone 2020/21. je nastupao za Mladost iz Mrkonjić Grada u Prvoj ligi Bosne i Hercegovine. U julu 2021. je potpisao ugovor sa poljskom ekipom Vilki Morskije Ščećin. Igrač ovog kluba je bio do 1. januara 2022. kada je ugovor raskinut. Istog meseca je potpisao za ukrajinski Čerkaski mavpi. U ekipi iz Čerkasija je proveo tek mesec i po dana, nakon čega je napustio klub zbog Ruske invazije na Ukrajinu. Početkom marta 2022. je potpisao za Slobodu iz Tuzle. Sa reprezentacijom Srbije do 19 godina osvojio je 2013. srebrnu medalju na Svetskom prvenstvu u Češkoj. Bio je i deo tima koji je 2014. došao do bronzane medalje na Evropskom prvenstvu do 20 godina. | Za koji klub je Šalić igrao pre nego što je potpisao za ukrajinski Čerkaski mavpi? | Šalić je igrao za poljsku ekipu Vilki Morskije Ščećin pre nego što je potpisao za ukrajinski Čerkaski mavpi. | 830,015 |
Filis Makalpin Stjuart Šlafli (, ; Sent Luis, 15. avgust 1924 — 5. septembar 2016) bila je američki ustavni advokat, konzervativna aktivistkinja, pisac i osnivač foruma Orao. Poznata je po svom protivljenju modernom feminizmu i svojoj kampanji protiv predloženog Amandmana o jednakim pravima. Takođe je koautor knjiga o nacionalnoj odbrani SAD i bila je oštri kritičar sporazuma o kontroli naoružanja sa Sovjetskim Savezom. Tokom 1970-ih je osnovala Forum Orao. Do 2013. ona je još uvek predsednik ove organizacije i prisustvuje na predavanjima ove organizacije. | Šta je Filis Šlafli poznata? | Filis Šlafli je poznata po svom protivljenju modernom feminizmu i kampanji protiv predloženog Amandmana o jednakim pravima. | 752,341 |
Luis Garsija Postigo () (1. jun 1969) bivši je meksički fudbaler. koji je igrao prvenstveno na poziciji napadača, ali i kao krilo. Postigo je bio reprezentativac Meksika i igrao na poziciji napadača. Bio je važan igrač meksičke reprezentacije devedesetih. Luis Garsija je fudbalsko obrazovanje stekao na Omladinskoj akademiji Pumas. Za seniorski fudbalski tim debitovao je u sezoni 1986/87 sa 17 godina. Igrao je za UNAM i španski Atletiko Madrid i Real Sosijedad. Vrativši se iz Evrope, karijeru je nastavio u meksičkim fudbalskim klubovima Amerika, Atlanta, Guadalahara, Morelija i Puebla. Ukupno je postigao 158 golova u meksičkoj prvoj ligi. Profesionalnu fudbalsku karijeru završio je 2001. godine. Postao je najbolji strelac u sezonama 1990/91, 1991/92 i zimskom prvenstvu 1997. godine. Za reprezentaciju Meksika odigrao je 78 utakmica i postigao 29 golova. Učestvovao je na Svetskom prvenstvu 1994. postigavši dva gola u pobedi protiv Irske. | Kada je Luis Garsija Postigo završio profesionalnu fudbalsku karijeru? | Luis Garsija Postigo je završio profesionalnu fudbalsku karijeru 2001. godine. | 4,259,715 |
Rukometni klub Radnički Beograd je ženski rukometni klub iz Beograda, Srbija. Klub je osnovan 1949. i deo je Sportskog društva Radnički. Trenutno se takmiči u super B ligi Srbije. Radnički je najtrofejniji ženski rukometni klub u Srbiji sa 14 titula državnog prvaka i 13 pehara Kupa, 3 puta je osvajao Kup evropskih šampiona i 4 puta bio finalista, a 3 puta je osvajao i Kup pobednika kupova. | Koliko puta je RK Radnički bio finalista Kupa evropskih šampiona? | RK Radnički je 4 puta bio finalista Kupa evropskih šampiona. | 603,517 |
Metil oranž je indikator, koji se često upotrebljava kod titracija, jer menja boju kod srednje jake kiseline. Pogodan je za upotrebu zbog jasne promene boje. Za razliku od univerzalnog indikatora, metil oranž nema pun spektar promene boje, ali ima oštrije granice. Kako se kiselost rastvora smanjuje, promena boje ovog indikatora se menja od crvene preko narandžaste do žute. | Koje su granice promene boje metil oranža? | Granice promene boje metil oranža su od crvene preko narandžaste do žute. | 457,999 |
Danilo (svetovno Dragan Zdravković; Zemun, 27. jun 1905 — Manastir Velika Remeta, 8. januar 2000) bio je pravoslavni iguman Manastira Velike Remete. Iguman Danilo (Zdravković) je rođen je Zemunu 1905. godine. Kao mladić je došao u manastir i zamonašio se. Živeo je u manastiru Vujan kod Gornjeg Milanovaca i u drugim manastirima, a u manastiru Blagoveštenje u dva maha: kao sabrat i kao starešina. Imao je i starijeg brata Domentijana, koji se pre njega zamonašio i bio u svoje vreme starešina manastira Klisure i starešina manastira Studenice. Jeromonah Domentijan je, po pričanju oca Danila, povučen od svake politike, živeo u manastiru mirno, ali su ga neki potkazali nemačkim okupacionim snagama, koje su ga uhapsile, odvele na Banjicu u Čačku i tamo streljali. Arhimandrit Danilo je 1973. godine obnovio je srednjovekovni manastir Velika Remeta na Fruškoj gori, koji je bio u ruševinama nakon što je zapaljen od strane ustaša za vreme Drugog svetskog rata. Obnavljanje Velike Remete je stvorilo od nje veliki duhovni centar, koji je osamdesetih godina 20. vek okljupao omladinu na simpozijumima o veri, držanim od strane profesora veronauke. | Ko je bio stariji brat Arhimandrita Danila? | Stariji brat Arhimandrita Danila bio je jeromonah Domentijan. | 4,120,258 |
Vrsta je prisutna u Albaniji, Alžiru, Argentini, Arubi, Belizeu, Brazilu, Venecueli, Gabonu, Gvajani, Gvatemali, Gibraltaru, Grčkoj, Egiptu, Zelenortskim ostrvima, Izraelu, Italiji, Kipru, Kolumbiji, Kostarici, Libanu, Libiji, Malti, Maroku, Meksiku, Monaku, Nikaragvi, ostrvima Sao Tome i Principe, Panami, Portugalu, Senegalu, Siriji, Sjedinjenim Američkim Državama, Sloveniji, Surinamu, Trinidadu i Tobagu, Tunisu, Ujedinjenom Kraljevstvu, Urugvaju, Francuskoj, Francuskoj Gvajani, Holandskim Antilima, Hondurasu, Hrvatskoj, Crnoj Gori i Španiji. FAO ribarska područja () na kojima je ova vrsta prisutna su u severozapadnom Atlantiku, severoistočnom Atlantiku, zapadnom centralnom Atlantiku, istočnom centralnom Atlantiku, Mediteranu i Crnom moru, jugozapadnom Atlantiku i jugoistočnom Atlantiku. | Gde je prisutna vrsta Pagrus pagrus? | Vrsta Pagrus pagrus je prisutna u Albaniji, Alžiru, Argentini, Arubi, Belizeu, Brazilu, Venecueli, Gabonu, Gvajani, Gvatemali, Gibraltaru, Grčkoj, Egiptu, Zelenortskim ostrvima, Izraelu, Italiji, Kipru, Kolumbiji, Kostarici, Libanu, Libiji, Malti, Maroku, Meksiku, Monaku, Nikaragvi, ostrvima Sao Tome i Principe, Panami, Portugalu, Senegalu, Siriji, Sjedinjenim Američkim Državama, Sloveniji, Surinamu, Trinidadu i Tobagu, Tunisu, Ujedinjenom Kraljevstvu, Urugvaju, Francuskoj, Francuskoj Gvajani, Holandskim Antilima, Hondurasu, Hrvatskoj, Crnoj Gori i Španiji. Takođe je prisutna u FAO ribarskim područjima u severozapadnom Atlantiku, severoistočnom Atlantiku, zapadnom centralnom Atlantiku, istočnom centralnom Atlantiku, Mediteranu i Crnom moru, jugozapadnom Atlantiku i jugoistočnom Atlantiku. | 598,236 |
Godine 1367. Hanzeatska liga objavljuje rat Danskoj. Povod za rat bili su pokušaji Danske da potkopa trgovinski značaj Hanze. Kongres od 60 gradova sastao se u Kelnu gde je odlučeno da se objavi rat. Uz Hanzu su stale i Švedska , Holštajn i Meklenburg. Saveznička flota Hanzeatske lige blokirala je danske obale. Nakon zauzeća Kopenhagena, Danska je primorana na sraman mir. Štralzundskim mirom potvrđene su sve privilegije Hanze, dobila je nekoliko tvrđava na jugu Skandinavskog poluostrva. Za izbor danskog kralja bila je potrebna dozvola Hanze. Ovim mirom Hanza se pojavljuje, ne samo kao trgovačka, već i kao velika politička sila koja svoju volju nameće drugim državama. | Koje države su stale uz Hanzu u ratu protiv Danske? | Švedska, Holštajn i Meklenburg. | 956,192 |
Marko Klodije Pupijen Maksim i Decije Celije Kalvin Balbin (obojica poginuli 29. jula 238. godine) bili su izabrani za rimske careve 21. aprila 238. godine, posle propasti pokušaja Gordijana I i Gordijana II da zbace Maksimina Tračanina. Pupijen je rođen oko 178. godine i posle uspešne vojne karijere postao je vojni tribun, pretor i konzul, a zatim upravnik dveju rimskih provincija. 234. postao je prefekt Grada, i ostao zapamćen kao surov čovek. Balbin je takođe bio konzular kao i Pupijen. Kada se Maksimin Tračanin učvrstio na vlasti posle poraza Gordijana I i Gordijana II, senat je izabrao Pupijena i Balbina za careve, dok je Gordijan III, trinaestogodišnji unuk Gordijana I dobio titulu cezara. Došlo je do pobune u vojsci Maksimina Tračanina i on je bio ubijen. Maksiminova vojska se predala Balbinu, koga je senat poslao da mu se suprotstavi. Ipak, došlo je do nereda u Rimu. I Pupijen i Balbin su se plašili da onaj drugi smera ubistvo. Planirali su ogromnu dvostruku ratnu akciju, Pupijen protiv Parćana a Balbin protiv Karpijaca. Tokom jedne svađe između Pupijena i Balbina, intervenisala je pretorijanska garda. Ona je upala u carske odaje i ubila obojicu careva. Istog dana Gordijan III je bio proglašen za cara. Pupijen i Balbin su vladali manje nego tri meseca. Sačuvane su i neke emisije novca iz tog kratkog perioda. | Koliko su dugo vladali Pupijen i Balbin? | Pupijen i Balbin su vladali manje nego tri meseca. | 41,120 |
Takmičenja u streljaštvu na Olimpijskim igrama 2004. u Atini održana su od 14. do 22. avgusta na Olimpijskom sportskom strelištu Markopulo, koji se nalazi na Atici. Takmičilo se 390 strelaca iz 106. zemalja u 17 disciplina od toga 10 u muškoj i 7 u ženskoj konkurenciji. Ovo je spisak država koje su bile zastupljene u takmičenjima u streljaštvu. U zagradi je broj učesnika iz svake države. | Koliko je bilo učesnika iz Srbije na Olimpijskim igrama 2004. u streljaštvu? | Na Olimpijskim igrama 2004. u streljaštvu učestvovalo je 3 strelca iz Srbije. | 499,538 |
Izabela od Aragona i Kastilje () ili Izabela od Trastamare i Trastamare (; rođena je u Duenjasu 2. oktobra 1470. a umrla je u Saragosi 28. avgusta 1498) bila je princeza od Asturije, prestolonaslednica Kruna Aragona i Kastilje, kao i kraljica Portugalije. Bila je najstarija kćerka Katoličkih kraljeva. Iznenadna smrt njenog osam godina mlađeg brata Huana 1497. je pretvorila u princezu od Asturije i prestolonaslednicu Kastilje i Aragona. Bila je verena sa Alfonsom od Portugala (1475—1491), ali ovaj je umro odmah nakon venčanja te se Izabela onda venčala sa njegovim rođakom Mauelom, koji je nasledio portugalski presto. Sa njim je imala samo jednog sina, Migela koji je međutim, umro kad je imao samo godinu dana. Da je poživeo, pretvorio bi se prvo u princa od Asturije, i prestolonaslednika kruna Aragona i Kastilje kao i Portugala. Izabela je umrla na porođaju. | Kako se zvao sin Izabele koji je umro sa godinu dana? | Sin Izabele koji je umro sa godinu dana se zvao Miguel. | 147,196 |
Poluotvoren nelabijalizovan samoglasnik srednjeg reda je samoglasnik, koji se koristi u nekim govornim jezicima. Simbol u Međunarodnoj fonetskoj azbuci koji predstavlja ovaj zvuk je , i odgovarajući -{X-SAMPA}- simbol je -{3}-. Primetite da IPA simbol nije broj 3 niti ćiriličko slovo Z (koje je nastalo iz grčkog slova zeta, Ζ ζ), nego obrnut epsilon. Mesto izgovora je srednji, što znači da je vrh jezika postavljen između prednjeg samoglasnika i zadnjeg samoglasnika. | Gde je mesto izgovora poluotvorenog nelabijalizovanog samoglasnika srednjeg reda? | Mesto izgovora poluotvorenog nelabijalizovanog samoglasnika srednjeg reda je srednji deo jezika. | 341,674 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.