text
stringlengths
0
136
‏ً غه ے شک دوب عکړم چه ورسرۍ و أ غَ
001963 ۲ 9٧ ‏ے‎ :
)۵۲( ۰
سرد( ورن ے عون لوست له بلېل
ساکٌنه یه ژرارکبشتلم خَپُل
- - ّ‫ -
رت 2 لالذات دخُماس ډس داے
ناته د زما ےد دنا رست وی
په حخلی ع نتا نه باس مسندزانسیۍ
۹ پ پا - - سی -
ساق هه" خه راکوع په فهمهه ځاننۍ
سا دسترګو مسکی بهم ده رسل
به ګوڅه کے څ يل مه کي د» به کولً
خی دژيۍ هومره جُخلی کو غد
ژدکړۍ داد صراې له قَّلعَلُ
اوکه نک وی ز حد( نه دے له کَُ
جعیت موی خاش له تو کل
چه اغا دته حاطروی ګل به ګوری د هغه سترګ د خُدله ثط کا کل
د لس روشضاف تت ته ناستا نت کوملفغان دک ياگره ډوه کل
هاّيْا په ال پٌل داښتثت ودنه
دلید ولنی په نل که نفاوئ وی
په پر ليگا ناش ښنوخاطرریشان شی
‎٠ ۸‏ - ھم و
سه ژر عبدادقادس» له دبے بل
‎. ‫ُ : --
‏له سكاحند| ےد ړوی بثاسته یل ‎١‏
‏۶ خ
‏له اوه نه وی حد اله دے خز له کل 1
د۸
00193 ۲ 9
(مې
هْض نه دے له حاله له ‎١‏ حوالّه
دنت په تصلیس ملال غژن شی
پنديوان په شدیندئ په خو به ونی
رم کوم په باغ اه يه موستان کے
مشاه پا پدتقت وه ونی په خبکنه
ده تب نانم پھ ,نن رتچ يم
هغه موش په هغه خوب کت دا دنگس وی
داغافل عالم هبه په ډب وزو دع
اكا په معلئ شه آخرت ورن دے
دلب ديل رسشۍ په ته وی
چه عل ے دنک وی خیش په سی
عارفانوځله ے وره شاکره
. - ه
له هخ بنادی حه زس لر دس و نی
د يايیته په زي کے دوے جښال د ن۲ د
غم ښادی موی سزے له له خال
د راخت په زاس تګرځی خوشعال
چه پادغاء رولدیت يم به ژوال
هم پالیث ھ دلس بپری مال
چه بند يم په زندان کے په غو کال
کم
ددیټوال حالے صر ه کیل وقَالُ
په ثامت په شی واهف له خله حال؛
شک اویه په جُلهبيل شیبه شا
ته ه مته ۰ به مال
ص سرے يه مونشدۍ شی له ال
د بد یار خلاصی په نه وی له نځال
: گه
حه هوس ددنا نۀ.دے ه ژوال
په سل زي شه غم شه دے زما لال
7