text
stringlengths
0
136
زک وتل ديم دخون غا طر مرحم
هے تامو زمان خلاص نه یم له الم
بهراتله د که کل شُفته کیر م‌
دعدلی په د م به مړ سه ژونهع شو
دمهچور تر ژنننگه مرګ بهشش دسته
لکه واس د بیثا دی خی دظْم هم دس وی
د یارغم په معن غم له ده پثادۍ ده
دگٌسْا دولت په ځل له باد دبےه
نه خونی کړم د اح سری له مدح
ددلشتو س حلمو دعد‌اد و - يم
بس رائٌشه آشنا سپا قدم
مو لډوا موی ژوندون لاله دم
له ستی ے ستیکیڼی نۀ د ګرم
په شنتکبے ذ يه رګ مدغه رهم
ماد نه عا دی خد اےّغلاص ريارله عم
کله خ ځاځلهټ باښدی له هم
نه ه بر موق (اوئ دچ له دم
که نسړين د دے په زنو کےصنم
1 وس .
خه 2 عد انعادس څه ته معو په
دنس نه عا له له ياره نم
له د نلفتو قحلقق د غا شارسښۍ رق
-
00193 ۲ 9
۳
تیه :۸ تالان
په تیه دحذ په ن بم
ځکه رنګ مهس تر ررست جهان يم
عاقت به دیوست غوغے عزيزشم
د ځل ياس سروسامان واه لمادی
څه رک 2 ته مخ راپانسه وشي
دجرو په اعد دسُرق ممړ دنه
ستاله لاه کل داغونه زابته مو دا
دا اے ځل ال ټ د دو سترکونت زک
که د مک غوندے کول په تواضج يم
دعوامو نز فظر لکهگدا ے شي م
نا اشنا نالتا په کان څه زدۍ
نادان تر ناوميے راته نۀ شوه
يم وثل په طريقت که مشرګی ده
خهندی دیا ب‌حائ رد ان يم
لش وم دے که به مس وبه ساىان يم
که عل قصمتی دبدحثانها پيم
که ے خله ده ‎٢‏ دش ته ےُ حران يم
متخ له شاک ,رهلتان يم
که تا دیل و غا ته ىنګران يم
په عمت تد واړه پاس که اسان يم
وخاصانی وته شاه دی فکان يم
که ونیس خلقۍته سک ويار تدګران يم
نه پوِ م چه مِنياريم کۀ ثاهان يم
ديم يم په قاغه د اکړل يمان يم
دسطان رق همه لرم موحود د
لځ عبدالکادس شّاح دسعندان يم
۱
په دا څه شو که په سو به سامان يم
5 .
ت که به تابه ول مي ته ننګران يم
ا رف
00193 ۲ 9
۹۸
)٠٣۳(
داگمان له دله وناسه همهم
چه ه تايه مش وج کړم له نم
1 ۹ ند ۰ ِ َ‫
په ژاړا رړا ه لومند دمس بالیت شی مه ے وشل موح وصی دذدي له يم
: مه د
په داحال ه که گاس په حمن وسی مځ ب هکرم کیلونه له شبم
که به ورخ ژلت رو اس کوم له غلقه درسشه شه ے سر ر6اس وی سا له هم