text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอเช้าตรู่สุริยาภาณุมาศ <bot>:ขุนอำมาตย์สั่งบ่าวเหล่าพหล ไปร้องท้าหน้านิเวศน์เขตมณฑล เตรียมพหลออกรบอย่าหลบตัว
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จงปล่อยทูตผู้ถือหนังสือสาร <bot>:ไปแจ้งการบอกกับแม่ทัพใหญ่ ซึ่งให้คิดผิดชอบเราขอบใจ ขอตรึกไตรตรองความสักสามวัน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ประเดี๋ยวนี้มีผู้นำไปทำศึก <bot>:เห็นยังลึกวุ่นวายร้ายนักหนา พิเคราะห์ดูฤกษ์ยามตามตำรา ก็เห็นว่าต้นร้ายแต่ปลายดี ฯ
|
พระอภัยมณี
| 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายเสนามานิมนต์ผู้วิเศษ <bot>:ไปรอบเขตขอบบุรินทร์สิ้นทั้งหลาย ประน้ำมนต์คนทั่วทั้งหญิงชาย เข้าทางท้ายวังวางมากลางวัง
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เป็นไรมีที่ตรงนั้นอย่ามั่นหมาย <bot>:ชะเจ้านายมึงเป็นปราชญ์ฉลาดแหลม มาหลอกกูผู้อาจารย์เอาหวานแกม อ้ายแกะแนมไม่รู้สึกสำนึกตัว
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวถึงเงือกน้อยกลอยสวาท <bot>:ซึ่งรองบาทพระอภัยเมื่อไกลสถาน อยู่วนวังหลังเกาะแก้วพิสดาร ประมาณกาลสิบเดือนไม่เคลื่อนคลา
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มันสับปลับกลับเอาเขาเป็นผัว <bot>:ช่างชาติชั่วผิดคนแต่หนหลัง ถึงฆ่าฟันฉันใดกูไม่ฟัง จะไปวังด่าว่าให้สาใจ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บิดาเจ้าเล่าก็รู้อยู่เต็มจิต <bot>:มิใช่คิดโหยกเหยกมาเสกสรร ได้ขอสู่ผู้ใหญ่ท่านให้ปัน นางสุวรรณมาลีนี้ของเรา
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไม่จำคำร่ำสอนให้อ่อนหวาน <bot>:พาวงศ์วานว่านเครือเสียเชื้อแถว พระเคืองขัดตัดขาดจะคลาดแคล้ว งามอยู่แล้วแก้วแม่เอาแต่ใจ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เอาแจกจ่ายให้ปันทุกวันหวัง <bot>:ให้พร้อมพรั่งถ้วนทั่วตัวพหล แต่อย่าให้สงสัยทั้งไพร่พล คิดเป็นกลอุบายให้ตายใจ
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกนายกองร้องว่าเหวยมนุษย์ <bot>:ลักพระบุตรีไว้ในไพรสณฑ์ ไม่เกรงศักดิ์ยักษ์ร้ายจะวายชนม์ พลางขับพลแทรกซ้อนเข้ารอนราญ
|
สิงหไกรภพ
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะไปไหนไม่ห้ามจะตามส่ง <bot>:ไหนทรงฤทธิ์บิตุรงค์เล่าลูกเอ๋ย แม่ขอพบพูดจาประสาเคย แล้วทรามเชยจึงค่อยพาบิดาไป ฯ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วจึงเรียกอาชามาให้ใกล้ <bot>:เสกหญ้าให้กินพลางต่างอาหาร ม้ามังกรกินหญ้าพระอาจารย์ ให้เสียวซ่านหนังพองร้องคำรน
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งสองฝั่งแฝกแขมแอร่มรก <bot>:ชะตาตกสูญสิ้นพระชัณษา แต่ปู่ย่ายายเราท่านเล่ามา เมื่อแรกศรีอยุธยายังเจริญ
|
นิราศพระบาท
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สามขุนนางต่างรับบังคับสั่ง <bot>:ยกไปตั้งตามตำแหน่งล้วนแข็งขัน กองละหมื่นปืนผาสารพัน แล้วเกณฑ์กันเตรียมนั่งระวังคอย
|
พระอภัยมณี
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะอาสาพากันพูดกั้นกาง <bot>:ทำให้ค้างแล้วข้าจะลาไป พวกเสนาว่าหยอกเล่นดอกเจ้า จะพาเฝ้าเดี๋ยวนี้หนีไปไหน
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่โหราการะเวกเขาเอกเหลือ <bot>:ทั้งเป็นเชื้อโลกเชษฐ์วิเศษสอน รู้ตำรับตำราพยากรณ์ ดูแน่นอนคราวครั้งแต่หลังมา
|
พระอภัยมณี
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:เสด็จไปเยี่ยมประชวรนวลหง เห็นลูกรักพักตร์สลดกำสรดทรง ให้แสนสงสารเสียดายสายสุดใจ
|
สิงหไกรภพ
| 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จนเงียบเสียงเที่ยงคืนชื่นนํ้าค้าง <bot>:ปักษากางปีกปิดขนิษฐา ครั้งรุ่งแจ้งแสงสว่างกระจ่างตา หมายทิศาทักษิณรีบบินไป
|
สิงหไกรภพ
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นสรรพเสร็จเสด็จเดินนางเชิญเครื่อง <bot>:ผิวเนื้อเหลืองเหมือนหุ่นพึ่งรุ่นสาว เชิญพระแสงแต่งเล็บไว้ยาวยาว ต่างตามท้าวออกที่นั่งบัลลังก์ทอง
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วสั่งให้ไขหีบหยิบสมุด <bot>:นางทรงอ่านอุณรุทเมื่ออุ้มสม สี่พี่เลี้ยงเคียงข้างแท่นบรรทม ชวนกันชมสุรเสียงสำเนียงนาง ฯ
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้พวกเราตีประดาล้อมหน้าหลัง <bot>:อย่าให้ตั้งติดแยกแตกตลบ พรุ่งนี้เช้าเราจะยกทัพสมทบ ออกประจบจับไว้ทั้งไพร่พล ฯ
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จงหยุดทัพยับยั้งบอกหนังสือ <bot>:ให้ทูตถือมาแจ้งแถลงไข ไว้ธุระบิดรไม่นอนใจ จะยกไปไล่ล้างให้วางวาย
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ด้วยระดูรู้ในน้ำใจหญิง <bot>:จะบอกจริงกริ่งกลัวผัวจะหมอง อยากเปรี้ยวเปรี้ยวให้เที่ยวหาผักมาดอง ให้ท้อแท้แพ้ท้องอยู่ห้องใน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พร้อมพระวงศ์พงศาคณาญาติ <bot>:สถิตอาสน์รจนามุกดาหาร พระมังคลากราบประณตบทมาลย์ เชิญพระผ่านรมจักรนครินทร์
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเคียงเข้าเล้าโลมนางโฉมฉาย <bot>:พระกรกรายกอดเสาเข้าถนัด เห็นผิดนางหมางฤทัยให้ฮึดฮัด จะใคร่ตัดเสาสับให้ยับเยิน
|
พระอภัยมณี
| 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขุนด่านแจ้งแต่งบอกให้มาใช้ <bot>:รีบเข้าไปนิเวศน์วังดั่งประสงค์ พวกถือบอกรีบไปดั่งใจจง ควบม้าตรงวิ่งเหย่าเข้านคร
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มีเครื่องสูงชุมสายรายสองแถว <bot>:ทั้งฉัตรแก้วเกศแกมแจ่มจรัส ทานตะวันกรรภิรุมราชวัติ เครื่องกระษัตริย์สู่สวรรคครรไล
|
สิงหไกรภพ
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายเรือนำกำปั่นลั่นปืนรับ <bot>:เปิดทางทัพแยกย้ายทั้งซ้ายขวา ฝ่ายเรือใช้ได้หนังสือรับถือมา ทูลสุดสาครอ่านสารสุนทร ฯ
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วโอภาปราศรัยอภัยโทษ <bot>:เหมือนได้โปรดทั้งสองเมื่อหมองหมาง แล้วท้าวลาตาพราหมณ์อวยพรพลาง พาสองนางกลับหลังเข้าวังใน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายเวียงวังคลังนาพวกข้าเฝ้า <bot>:เตรียมสำเภาตรวจตราโยธาหาญ เลือกล้าต้าต้นหนพวกคนงาน เปลี่ยนรอกกว้านเสาใบใหม่ทั้งนั้น
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายละเวงวัณฬาสุดาสดับ <bot>:มิใคร่รับคำลาอัชฌาสัย แสร้งทำทีกิริยาเหมือนอาลัย ถอนฤทัยทำสะอื้นกลืนน้ำตา
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระเอมอิ่มกริ่มใจจะได้เขย <bot>:แสนเสบยสุขสบายเป็นใหญ่หลวง แล้วตำริตริงานการทั้งปวง จนเลยล่วงหลับไปในไสยา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่ตึกที่ศรีสุวรรณนั้นยังตื่น <bot>:คิดจะคืนกองทัพกลับไม่หลับใหล แว่วยามสองฆ้องเร้าเข้าห้องใน พระปราศรัยอัคเรศเกษรา
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เออเมื่อแม่เดินมาอากับพ่อ <bot>:พูดหัวร่อว่ากระไรที่ไหนนั่น จงแจ้งความตามจริงทุกสิ่งอัน เธอกล่าวขวัญว่ากระไรจะใคร่ฟัง ฯ
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอทัพท้าวเจ้าวลำถลำไล่ <bot>:เข้ามาใกล้รถท้าตรงหน้าฉาน นางโฉมยงก่งศรเข้ารอนราญ แล้วน้าวผลาญแผลงหมายนายโยธี
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วยกทัพนับแสนจากแดนด่าน <bot>:เดินทหารแห่แหนดูแน่นหนา ครั้นเย็นร้อนผ่อนประทับที่พลับพลา ตลอดมาเมืองใหม่พร้อมไพร่นาย ฯ
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ศศิธรจรดับลาลับเมฆ <bot>:อดิเรกสุริยงส่งแสงฉาย ดารากรอ่อนอับระยับพราย สกุณร่ายร้องก้องซ้องสำเนียง
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มเหสีตีทรวงเสียงฮักฮัก <bot>:โอ้ปิ่นปักปัถพินมาสิ้นสูญ จะเสียวงศ์พงศ์ยักษ์ศักดิ์ตระกูล จะตามทูลกระหม่อมม้วยเสียด้วยกัน
|
สิงหไกรภพ
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระฟังคำรำพึงหรือหนึ่งฝัน <bot>:มายืนยันหยาบคายนึกอายหญิง แล้วแสแสร้งแกล้งว่านางช่างอ้างอิง ใครจะวิ่งเข้าไปเห็นเป็นพยาน
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงร้องบอกหลอกเหล่าชาวผลึก <bot>:วันนี้ศึกจะสำเร็จเป็นเสร็จสรรพ นางทรามวัยใช้ธิดามาคำนับ จงเปิดรับเร็วเราจะเข้าไป ฯ
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงมิชั่วก็เหมือนชั่วเพราะผัวจาก <bot>:เป็นหญิงยากจะไว้ตัวกลัวหนักหนา แม้นศึกเสือเหนือใต้สิ่งใดมา จะผินหน้าหาใครก็ไม่มี
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นดึงดั้อถือดีมิมาง้อ <bot>:จะยกข้อขึ้นแถลงแจ้งนุสนธิ์ ให้ท้าวกุลามาลียกรี้พล ตามไปปล้นจับตัวทั้งผัวเมีย
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทุกคืนวันสัญจรเที่ยวร่อนเร่ <bot>:มาอ้างว้างกลางทะเลระเหระหน ข้างเหนือใต้ไม่แจ้งแห่งตำบล แต่เหลือทนจนชีวันจะบรรลัย
|
สิงหไกรภพ
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายนงเยาว์เสาวคนธ์วิมลมิ่ง <bot>:ขึ้นทรงสิงห์ทหารรายทั้งซ้ายขวา ออกจากค่ายหมายตรงพระพี่ยา เห็นสุดสาครพี่เคียงลีวัน
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระรูปโฉมก็ประโลมลานสวาท <bot>:ดูผุดผาดพึ่งรุ่นเจริญศรี กรุงกษัตริย์ขัตติยาทุกธานี มาขอสู่ภูมีไม่ให้ใคร
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โอ้นึกนึกแล้วก็น่าน้ำตาตก <bot>:ด้วยแนบอกมิได้แนบแอบเขนย ได้หมอนข้างต่างน้องประคองเกย เมื่อไรเลยจะได้คืนมาชื่นใจ
|
นิราศเมืองแกลง
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายโฉมยงองค์มิ่งมเหสี <bot>:ชวนบุตรีหลานไปแล้วไต่ถาม นางสาวใช้กราบทูลในมูลความ กษัตริย์สามจะมาเฝ้าเยาวมาลย์
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นี่น้องหรือดื้อดึงมาหึงพี่ <bot>:หรือเดิมทีเป็นผัวของตัวไฉน ประเดี๋ยวนี้ชีวันจะบรรลัย พลางขับไพร่พลล้อมไว้พร้อมเพรียง
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท้าวกุลาว่าสุดแต่ใต้เท้า <bot>:ข้าพเจ้าขอบพระคุณการุญสนอง ขอแค่ให้ได้สมอารมณ์ปอง จะปรองดองสุดแท้แต่อาจารย์
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระอภัยมณีฤๅษีสิทธ์ <bot>:ประคองชิดโลมเล้าสาวสวรรค์ ดูร่างกายผ่ายผอมลงครันครัน อาหารนั้นน้อยนักมักเป็นลม
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พ่อจะไปให้พบพระบิตุเรศ <bot>:ของดวงเนตรพี่น้องทั้งสองศรี ได้สืบวงศ์ทรงจังหวัดปัถพี เป็นไมตรีกว่าชีวันจะบรรลัย
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:ดูพวกพ้องพลยักษ์ยังหนักหนา จะหํ้าหั่นบั่นรอนอ่อนระอา เจ้าพราหมณ์พาหน่อกระษัตริย์หลีกลัดไป
|
สิงหไกรภพ
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เมรุมาศหวาดไหวถึงไกรลาส <bot>:มังกรฟาดธาราฟ้าสลัว สุบรรณบินโถมถาถลาตัว เป็นหมอกมัวมืดคล้ำในอัมพร
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอจบสารฝ่ายพระผ่านกำพลเพชร <bot>:ครั้นทราบเสร็จมันมาตั้งสังรเสริญ พูดยกยอล่อให้น้ำใจเพลิน มันจะเชิญเอาไปทำให้หนำใจ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงดูรู้ว่าปัจจามิตร <bot>:ร้องให้ปิดประตูจับวิ่งสับสน สินสมุทรจุดไฟหลายตำบล ไล่ฆ่าคนผลักบานทวารพัง
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายหน่อไทไปทูลสองกระษัตริย์ <bot>:โสมนัสนับถือพระฤๅษี ราธนามาทั้งสิ้นด้วยยินดี ให้นั่งที่แท่นแก้วพรอยแพรวพราย
|
สิงหไกรภพ
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทัพราหูอยู่กลางข้างนายด่าน <bot>:ล้อมพระกาลไว้อีกไม่หลีกหลบ เป็นห้าทัพขับโยธีตีกระทบ ต่างรุกรบรับกันประจัญบาน
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ราหูเกาะเคราะห์ร้ายเพราะชายหนุ่ม <bot>:อังคารกุมลัคนาถึงอาสัญ ไปทางทิศหรดีที่สำคัญ จะพบพันธุ์หน่อเนื้อในเชื้อนาง ฯ
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงด่าว่ามึงเหมือนอึ่งอ่าง <bot>:ยานแต่คางขึ้นเสียงเถียงกูหวา แม้นมึงพูดไม่เหมือนคำที่ร่ำมา จะให้ว่าโดยการสถานใด
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระอภัยได้สดับรับจะสอน <bot>:พลางอวยพรเทพพ่อของทั้งสาม เขาจะเพียรเรียนสิกขาพยายาม จงโปรดตามใจให้เหมือนใจจง
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แกล้งเป็นหมอคอเดียวกันเจียวเจ้า <bot>:ใครเชิญเล่าเข้ามารุมกันคุมเหง สารพัดขัดคำไม่ยำเกรง วาสนาของข้าเองมันอาภัพ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะเปล่าเปลี่ยวเดียวดิ้นกินน้ำตา <bot>:โอนึกน่าหนักทรวงเป็นห่วงใย หวังจะปลูกลูกรักทั้งชายหญิง ให้ยอดยิ่งญาติกาได้อาศัย
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอจบคำรำพันกลั้นพระสรวล <bot>:ทำประชวรเชือนแชพูดแก้ไข พอเห็นสินสมุทรมาพลับพลาชัย จึงสั่งให้อ่านความตามอาการ
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายวาโหมโสมนัสไม่ขัดขวาง <bot>:ทรงเครื่องอย่างยศศักดิ์เหมือนปักษี แล้วขึ้นนั่งหลังแรดเรียกมนตรี ตามแต่สี่คนมากับม้าใช้
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระตรัสพลางทางลุกขึ้นจากอาสน์ <bot>:ไปเฝ้าบาทบงกชบทศรี ทูลแถลงแจ้งความตามคดี ในสารศรีของฝรั่งมังคลา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ว่าบัดนี้แขกชวากับฝาหรั่ง <bot>:มายับยั้งอยู่นอกด่านชานกรุงศรี ว่ามาแต่สิงหลเป็นคนดี รู้แผนที่ต่างต่างทั้งวิชา
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เหมือนดนตรีปี่พาทย์ระนาดฆ้อง <bot>:ประสานซ้องซ้อนเสียงสำเนียงหวาน แว่วกระแสงแปลงสายหลายประการ เหมือนขับขานหวานแว่วแจ้วจำเรียง
|
สิงหไกรภพ
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระสุริยงลงลับพยับฟ้า <bot>:พระจันทราแจ่มกระจ่างทางสวรรค์ ตั้งแต่ใช้ใบมาสิบห้าวัน จากขอบคันนคเรศเขตลังกา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โหราจับกระดานคูณหารเลข <bot>:เสียโปกเปกคูณหารการเหตุผล อันสี่ค่ำฤกษ์เย็นเป็นมงคล ศุกร์จรดลมาอุตม์ถึงพุธา
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พ่อกลับไปให้โหรเขาหาฤกษ์ <bot>:จะได้เบิกบัดพลีพลีศาล ช่วยจัดแจงแต่งให้เสร็จสำเร็จการ อย่าให้นานเนิ่นช้ารีบคลาไคล
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ที่เพลิงไหม้ไพร่นายตายในน้ำ <bot>:ห้าสิบลำมิได้เห็นว่าเป็นไฉน พอเย็นรอนถอนสมอขึ้นช่อใบ รีบแล่นไปในทะเลทุกเวลา
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระทรงฟังนั่งเอกเขนกอิง <bot>:เห็นดียิ่งเจียวปัญญานางวาลี ทั้งโฉมยงนงลักษณ์อัคเรศ รู้ไตรเพทพอใจรบไม่หลบหนี
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระว่าพลางทางพยุงจูงฝรั่ง <bot>:มันถอยหลังคุกเข่าไม่เข้าใกล้ พอมือหลุดผลุดผลุนวิ่งหมุนไป พระหลงไล่เลี้ยวลัดสกัดสแกง
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระมังคลายกเรื่องแต่เบื้องหลัง <bot>:ให้ท้าวฟังสารพัดดั่งตรัสถาม เรื่องเหนื่อยยากลำบากใจในสงคราม ยกเอาความหลังนั้นมาพรรณนา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วตรัสสั่งอังกุหร่าอย่าช้าอยู่ <bot>:สังเกตดูแหลมคุ้งทุกกรุงศรี นครใดใหญ่กว้างยุ้งฉางมี เข้าทอดที่ปากน้ำเหมือนคำเรา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอลำพระอภัยเข้าไปเคียง <bot>:จำสำเนียงอุศเรนได้เจนใจ จึงให้คนบนเรือลงไปรับ อุ้มประคับประคองพาขึ้นมาได้
|
พระอภัยมณี
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันคนดีในชมพูมิรู้สิ้น <bot>:ประเทศถิ่นอยู่ที่ไหนอย่างไรหวา มันชักนำเอามาไว้ในลังกา แกคิดมาเสียใจกระไรเลย
|
พระอภัยมณี
| 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝูงขมิ้นบินมาจับกิ่งแมงเม่า <bot>:เรียกคู่เคล้าโหยเสียงสำเนียงหวน ต้นนมนางจับสล้างฝูงนางนวล กระทาชวนบินวนจับคนทา
|
พระอภัยมณี
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะไปเฝ้าเล่าก็เรือมาแน่นอ่าว <bot>:ให้สืบข่าวหวังจะไปไอศวรรย์ เห็นเรือแพแออัดเยียดยัดครัน จะผ่อนผันอย่างไรดีโปรดชี้แจง ฯ
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นอีสาวเข้าไม่ได้ใจริกริก <bot>:กระซ้อกระซิกเพราะตัณหาพาฉิบหาย นี่บ้านเมืองเคืองขุ่นเกิดวุ่นวาย จะยักย้ายตรองการสถานใด ฯ
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วขึ้นจากฟากฝั่งมหรณพ <bot>:ไปรุกรบกับพระเพลิงที่เชิงผา ต้องไฟกรดหมดไหม้ทั้งกายา ยังแต่ว่าอายุอสุรินทร์
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ศาลารีมีทั้งระฆังห้อย <bot>:เขาตีบ่อยไปยังค่ำไม่ขาดเสียง ดงลั่นทมร่มรอบคีรีเรียง มีกุฎิ์เคียงอยู่บนเขาเปนหลั่นกัน
|
นิราศพระบาท
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระทรงฟังนางทูลสนองอรรถ <bot>:จอมกษัตริย์ยินดีจะมีไหน ช่วยกันคิดแผ่เผื่อไว้เยื่อใย คงจะได้พึ่งเขาเบาในทรวง
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ต้นคัดค้าวสาวหยุดแลพุดจีบ <bot>:จำปาปีบนางแย้มแซมเกสร ประยงค์ดอกออกช่ออรชร กลิ่นขจรหอมฟุ้งจรุงใจ
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายผู้เฒ่าเฝ้าฟังรับสั่งถาม <bot>:จึงทูลตามความหลังที่กังขา ซึ่งขี่หลังมังกรตีต้อนมา คือสุดสาครรณรงค์คงกระพัน
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงชมปัญญาว่าเจ้าแขก <bot>:เองคิดแยกเหมือนอย่างจิตกูคิดถวิล ช่วยตรองการผลาญศัตรูกู้แผ่นดิน ประเทศถิ่นสิงหลไม่พ้นมือ
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันผู้คนพลไพร่จะให้ตื่น <bot>:ขอกลับคืนคงถวายสายสมร เป็นเสร็จศึกตรึกตรองครองนคร อย่าให้ร้อนไปถึงท้าวทุกด้าวแดน
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มารบรับจับได้ไว้ชีวิต <bot>:จะขอคิดนับถือพระฤๅษี อยู่เป็นข้ากว่าจะตายวายชีวี พระมุนีอย่าได้แหนงแคลงพระทัย
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไม่รู้คุณบุญบาปทำหยาบหยาม <bot>:เสียชื่อนามหน่อเนื้อเชื้อกษัตริย์ กลับหยิบผิดบิดาสารพัด จะต้องมัดตัดศีรษะเสียบประจาน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระองค์ทรงเดชเกศกษัตริย์ <bot>:ให้คิดขัดเคืองแค้นแสนสงสัย นางคนนี้ดีทายาดบังอาจใจ อยู่ที่ไหนหนอจึงแกล้งแปลงเป็นชาย
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ใครปลูกหอขอสู่แม่รู้มั่ง <bot>:จะให้ตั้งปึกแผ่นให้แน่นหนา ตามเยี่ยงอย่างจักรพรรดิกษัตรา แม้นมีมาจะได้ทำตามบุราณ
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กรุงกษัตริย์ตรัสถามด้วยความรัก <bot>:เป็นไรพักตร์เผือดรูปซูบหนักหนา โอรสรับอภิวันท์จำนรรจา ลูกตรึกตรากตรอมใจมิได้วาย
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อสุรินบินแห่เป่าแตรสังข์ <bot>:ทั้งหน้าหลังคั่งคับสลับสลอน ค่อยลอยเลื่อนเคลื่อนคลาพลากร อินทรีร่อนลอยคว้างไปกลางพล
|
สิงหไกรภพ
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระหน่อนฤเบศร์เกศกษัตริย์ <bot>:กอดกระหวัดพลางประโลมนางโฉมฉาย นางพลิกผลักยักเยื้องเคืองระคาย จึ่งภิปรายกล่าวคำพลางรำพัน
|
พระอภัยมณี
| 79 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะปลุกปล้ำทำดูดังชู้ผัว <bot>:หมายว่ากลัวเกรงฝีมือหรือไฉน อย่าปั้นเจ๋อเย่อหยิ่งมาชิงชัย จะฆ่าให้ตายสิ้นเหมือนริ้นยุง
|
พระอภัยมณี
| 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:๏ ฝ่ายท้าวไทอภัยนุสินปิ่นกษัตริย์ <bot>:ขึ้นปรางค์รัตน์ทุกข์ทอดฤทัยถอน ไปอยู่ที่นงคราญผู้มารดร ทั้งอัปสรสาวสุรางค์นางกำนัล
|
พระอภัยมณี
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกนักบวชสวดละม้ายคล้ายกับสงฆ์ <bot>:พอจบลงปิ่นกษัตริย์ทรงยถา พนักงานพวกจีนรินน้ำชา ถวายพระดาบสฉันมิทันนาน
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันทรงเดชเชษฐานราราช <bot>:ย่อมเชื้อชาติบุรุษสุจริต ถึงลูกหลานว่านเครือที่เชื้อชิด ใครทำผิดผู้นั้นคงบรรลัย
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่แก้วเก็จเพชรนี้เป็นที่ยิ่ง <bot>:จะหาสิ่งใดเทียบเปรียบไม่เหมือน พอเจาะเข้าเขาใหญ่ไหวสะเทือน แผ่นดินเลื่อนลั่นโห่เป็นโกลา
|
พระอภัยมณี
| 61 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.