Datasets:

text
stringlengths
0
191k
Ne kadar var ise gâyet de dilîr
Bile yoldaş idünür şâh-ı serîr
Kodı her birini bir hidmete bes
Ki görüp itmeye vehm anları kes
Her biri kendüyi pinhân kılur
Kimi sâyis kimi har-bende olur
Bir kılâvuz oluben şâh-ı cihân
Hinde bu hayl-i-y-ile oldı revân
Hinde yakın varicek şâh-ı cihân
Gönderür şeng- ile bir peyk-i revân
Geldigin işidicek Hind şehi
Gönderür karşulamaga sipehi
Aldılar gitdiler ikrâmlar idüp
Vardılar Dehliye müddetle gidüp
Şöhret ile gelicek şehrine şâh
Kondurur ‘izzet ile anı sipâh
Pür olur et’amadan kondugı çây
Matbaha döndi hemîn sahn-ı sarây
Eyledi yeyüp içüp çünki huzûr
Gidüben vehmi tolar kalb-i sürûr
Şâh-ı şengül geyüben başa külâh
İtdi dîvân kıluban cem’-i sipâh
Encümen oldı gelüp çünki sipâh
İlçiyi da’vet ider yanına Şâh
Geldi çün şâh sarâyına karîb
Pîş-keşlerle virüp kendüye zîb
Çeküben pîş-keşin öpdi zemîn
Çıkarup nâmesini sundı hemîn
Başına kodı öpüp nâmei şâh
Okudur işüdüp incindi sipâh
Didiler kim kim ola şâh-ı ‘Acem
Ki bu vehm ile idüp nâme-rakam
b İ’tibâr itmeye göndere size
Bu berâberdür ölüm ile bize
Şeh dönüp ilçiye pes kıldı hiâb
Eyledi hüsrev-i İrâna ‘itâb
Didi dîvâne midür şâh-ı ‘Acem
Diline geleni diye çü kalem
Şol sühan kim ider ruhsârı midâd
Diye mi anı olan ‘âlî -nijâd
Ululuk olsa nijâdında eger
Bize göndermez idi böylehaber
Bir kişi kim giye başına külâh
Her şehün kadrini bilmese günâh
Hind ne mülk idügün bilmedi şâh
Yokdurur sandı ola bunda sipâh
Gelür ise göre hâlini n'ola
Çînde bulmadıgını bunda bula
Bilmemiş neydügini pîl meger
Fark kılmaz ola ya nef’ ile zar
Sanur ola bizi ol hayl-i Tatar
Yok sanur bizde dahı tîg u teber
Sanmasun bir ok atup bizi döner
Cenkde biz iderüz sîne siper
Toludur Hindüñ içi pîl-i demân
Her biri leşkerimüñ şîr-i jiyân
Bunlaruñ san’atıdır ceng ü cidâl
Biri dönmez olur olursa kıtâl
Ne söz idi bu söz anuñ ki dir ol
Bize korkutmak ile mi bula yol
Raylar başlarına giyeli tâc
Virmediler daâı bir şâhaharâc
Öldürürdüm ya iderdüm seni lâl
Resmdür ilçiye yok lîk zevâl
Didi Behrâm ki ey şâh-ı cihân
Nakldür vâcib olan baña hemân
Her ne kim didiyise Hazret-i şâh
Dimesem olur idi baña günâh
İder idi varicek baña ‘itâb
Ne ‘itâb eyler idi belki ‘azâb
Şâh-ı Hind itdi çü Behrâma nazar
Gördi kim lâyık u dîhîm ü kemer
Cüssede pîl ü şeca’atde çü şîr
‘Akıl ü hoş-sühan ü merd-i dilîr
Begenür gâyet anı şâh-ı cihân
Kasd ider alı koya anda hemân
b Virdi dîbâlar şemşîr ü kemer
Cevherî tâc u zer ü sîm u güher
Gönderür yine mekânına şehi
İledür menzile seyyâre mehi
Derc iden derc-i ma’âniye dürer
Şöyle nazm eyledi bu silke güher
Ki seherden turuban Hind şehi
Lâleveş başına geydi külehi
Bâgda serv gibi kıldı karâr
Çetr-i şâhı dutar üstinde çenâr
Bezm-i saz aldı gülistânda çü gül
Zeyn ider meclisini nukl ile mül
Virdi fer meclise gılmân ile hûr
Saçdılar şem’gibi her biri nûr
Yer yer oturdı gelüp çeng-nevâz
Her biri aldı ele nâz ile sâz
Toldı sâkiler ile bezm-i şerîf
Her biri sâde rutu şûh u zarîf
a Geldi memzûc u sürâhî vü kadeh
Kalb ola tâ zer u sîm ile ferah
Meclis esbâbı kamu sîm ile zer
Tâs-ı sakâ gibi pür câmı güher
Geydi her sîm-beden gevherî tâc
Hûbluk memleketinden k'ala bâc