id
stringlengths 2
7
| url
stringlengths 32
150
| title
stringlengths 1
90
| text
stringlengths 21
104k
|
|---|---|---|---|
3894832
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Tsihombe%20%28district%29
|
Tsihombe (district)
|
Tsihombe is een district van Madagaskar in de regio Androy. Het district telt 104.367 inwoners (2011) en heeft een oppervlakte van 2.223 km², verdeeld over 5 gemeentes. De hoofdplaats is Tsihombe.
District van Madagaskar
Androy
|
5444675
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Tambana%20ronnyi
|
Tambana ronnyi
|
Tambana ronnyi is een vlinder uit de familie van de uilen (Noctuidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1996 door Thöny als Panthea ronnyi.
Tambana
|
663370
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Fusuisaurus
|
Fusuisaurus
|
Fusuisaurus is een geslacht van plantenetende dinosauriërs behorend tot de groep van de Sauropoda dat tijdens het Vroege Krijt leefde in het huidige China.
Vondst en naamgeving
In de zomer van 2001 werd in de Liubangvindplaats in de provincie Guangxi een skelet van een sauropode opgegraven. Het werd geprepareerd door Xie Shaowen.
De typesoort Fusuisaurus zhaoi is in 2006 benoemd en beschreven door Mo Jinyou, Wang Wei, Huang Zhitao, Huang Xin en Xu Xing. De geslachtsnaam verwijst naar het district Fusui, de soortaanduiding eert de paleontoloog professor Zhao Xijin die in Guangxi veel opgravingen heeft verricht.
Het holotype, NHMG6729, is gevonden in de Napaiformatie, waarvan de precieze datering in het Onder-Krijt onzeker is. Het bestaat uit een gedeeltelijk skelet zonder schedel. Alleen een stuk rond de heupstreek is bewaard gebleven: van het bekken het linkerdarmbeen en linkerschaambeen, bijna alle ribben, een reeks van drie voorste staartwervels en de onderkant van het linkerdijbeen.
In 2020 werd een dijbeen vanFusuisaurus gemeld.
Beschrijving
Fusuisaurus is een grote soort waarvan de lichaamslengte op minstens twintig meter werd geschat. De langste rib heeft een lengte van 230 centimeter. De afstanden tussen de ribkoppen wijzen op een wervellengte van zestig centimeter. Een van de staartwervels heeft een diameter van het achterfacet van veertig centimeter. Het darmbeen is 145 centimeter lang. Het schaambeen is 110 centimeter lang. De onderkant van het dijbeen heeft een breedte overdwars van zestig centimeter.
In 2016 schatte Gregory S. Paul de lengte op tweeëntwintig meter, het gewicht op vijfendertig ton. Dat werd min of meer bevestigd door het opperarmbeen uit 2020, dat een lengte heeft van 183,5 centimeter.
Er werd een onderscheidende combinatie van kenmerken gegeven. De voorste ribben zijn niet gepneumatiseerd. Het voorblad van het darmbeen heeft een opvallend afhangende punt. Het voorblad van het darmbeen heeft een grote verticale hoogte. De achterrand van het darmbeen is ingekeept. Bij de voorste staartwervels is het zijuitsteeksel verticaal afgeplat.
Fylogenie
Fusuisaurus bevond zich zeer basaal in de groep van de Titanosauriformes — volgens de beschrijvers was het zelfs de meest basale bekende titanosauriform — en werd gezien als een aanwijzing dat die klade in Azië haar oorsprong vindt. Dit werd overigens niet ondersteund door een exacte kladistische analyse.
Sauropoda
|
3952970
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Eremophanoides
|
Eremophanoides
|
Eremophanoides is een kevergeslacht uit de familie van de boktorren (Cerambycidae). De wetenschappelijke naam van het geslacht werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1978 door Breuning.
Soorten
Eremophanoides is monotypisch en omvat slechts de volgende soort:
Eremophanoides tanganjicae Breuning, 1978
Boktorren
|
3417641
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Epiphractis%20thysanarcha
|
Epiphractis thysanarcha
|
Epiphractis thysanarcha is een vlinder uit de familie sikkelmotten (Oecophoridae). De wetenschappelijke naam van deze soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1918 door Meyrick.
De soort komt voor in tropisch Afrika.
Sikkelmotten
Dier uit het Afrotropisch gebied
|
1570248
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Koninklijke%20Sporting%20Club%20Wiekevorst
|
Koninklijke Sporting Club Wiekevorst
|
Koninklijke Sporting Club Wiekevorst is een Belgische voetbalclub uit Wiekevorst. De club is aangesloten bij de KBVB met stamnummer 7034 en heeft geel en zwart als kleuren. De club sloot in 1967 aan bij de Voetbalbond, maar speelt al heel zijn bestaan in de provinciale reeksen.
Externe links
https://web.archive.org/web/20170626125337/http://sc-wiekevorst.be/
Sport in Heist-op-den-Berg
Wiekevorst
Sportvereniging in Antwerpen (provincie)
|
1353799
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Cederberg
|
Cederberg
|
Cederberg (officieel Cederberg Plaaslike Munisipaliteit) is een gemeente in het Zuid-Afrikaanse district Weskus.
Cederberg ligt in de provincie West-Kaap en telt 49.768 inwoners. De gemeente heeft een Nederlandse naam, in het Afrikaans zou de naam Sederberg zijn, in het Engels Cedarberg.
Hoofdplaatsen
Cederberg is op zijn beurt nog eens verdeeld in zes hoofdplaatsen (Afrikaans: nedersettings) en de hoofdstad van de gemeente is de hoofdplaats Clanwilliam.
Clanwilliam
Citrusdal
Lambert's Bay
Graafwater
Leipoldtville
Elands Bay
Externe link
Yes Media, The Local Government Handbook – South Africa, Cederberg
Gemeente in West-Kaap
|
3080305
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Astyanax%20tumbayaensis
|
Astyanax tumbayaensis
|
Astyanax tumbayaensis is een straalvinnige vissensoort uit de familie van de karperzalmen (Characidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 2005 door Miquelarena & Menni.
Characidae
|
3051257
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Bittacus%20elisabethae
|
Bittacus elisabethae
|
Bittacus elisabethae is een schorpioenvlieg uit de familie van de hangvliegen (Bittacidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd door Navás in 1930.
De soort komt voor in Congo-Kinshasa.
Hangvliegen
Endemisch dier uit Congo-Kinshasa
|
5612187
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/VC%20Leefdaal%20Vooruit
|
VC Leefdaal Vooruit
|
VC Leefdaal Vooruit was een Belgische voetbalclub uit Leefdaal. De club was bij de KBVB aangesloten met stamnummer 7598 en had rood-blauw-geel als clubkleuren. De club speelde zijn hele geschiedenis in de lagere provinciale reeksen. In 2006 ging de club op in een fusie met FC Rapid Bertem.
Geschiedenis
Op 19 juli 1971 sloot VC Leefdaal Vooruit zich aan bij de KBVB. Hier kreeg het stamnummer 7598 toegewezen. De club speelde grotendeels in Vierde provinciale, maar kwam ook enkele seizoenen uit in Derde provinciale en zelfs Tweede provinciale.
In 2006 ging de club een fusie aan met FC Rapid Bertem. De nieuwe club kreeg als naam VC Bertem-Leefdaal. Deze club ging verder met het stamnummer van FC Rapid Bertem (5660). Het stamnummer van VC Leefdaal Vooruit werd geschrapt.
Resultaten
Sportvereniging in Vlaams-Brabant
|
243677
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/East%20of%20the%20Sun%2C%20West%20of%20the%20Moon
|
East of the Sun, West of the Moon
|
East of the Sun, West of the Moon is het vierde studioalbum van a-ha uit 1990.
Nummers
Singles van dit album
Crying in the Rain - NL #11
I Call Your Name - NL #tip
Early Morning
Muziekalbum van a-ha
Muziekalbum uit 1990
|
5375710
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Narosodes
|
Narosodes
|
Narosodes is een geslacht van vlinders van de familie spinneruilen (Erebidae), uit de onderfamilie Arctiinae.
Soorten
N. fasciata Rothschild, 1913
N. hampsoni Draudt, 1914
N. metatroga Hampson, 1918
N. punctana Walker, 1863
N. rufocostalis Rothschild, 1912
|
675842
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Gravettien
|
Gravettien
|
Het Gravettien, ook Gravettecultuur of Gravettiaan geheten, was een archeologische cultuur van het laatpaleolithicum in Europa. Het is genoemd naar de typevindplaats La Gravette bij Bayac in de Franse Dordogne en dateert van tussen 28.000 en 22.000 jaar geleden. Het Gravettien is de opvolger van het Aurignacien.
De belangrijkste vindplaatsen zijn in Centraal-Europa, onder meer te Dolní Věstonice en Willendorf. Door sommige archeologen wordt de term Pavlovien gebruikt voor de vindplaatsen in Moravië, Neder-Oostenrijk en Slowakije, andere auteurs gebruiken ook daar de naam Gravettien, om de in wezen grote eenheid van deze archeologische cultuur aan te geven.
Het kenmerkende stenen werktuig van de industrie is een kleine puntige kling met een stompe maar rechte achterkant, die bekendstaat als de Gravettespits.
Tot de artistieke uitingen behoren de zgen. "Venusbeeldjes" van steen, been of klei. De vindplaatsen zijn verspreid over Spanje, Frankrijk, Duitsland, Oostenrijk, Tsjechië en Slowakije. Bij Dolní Věstonice werden de Venusbeeldjes niet alleen geboetseerd maar ook in een vuur gehard. Daar is een zorgvuldig ingericht graf gevonden, waarin een vrouw van rond de veertig jaar lag opgebaard, versierd met rode oker. Haar schouderbladen waren overdekt met schouderbladbeenderen van een mammoet en er lag gereedschap bij haar. Mogelijk was het een sjamaan.
Onder de organische werktuigen zijn vooral de "bâtons de commandement" (bâtons perçés) opmerkelijk; dit zijn benen of geweien die aan één of beide uiteinden doorboord zijn, en vaak intens versierd.
In West- en Midden-Europa werd het Gravettien opgevolgd door het Solutréen en het Magdalénien. In Italië en Oost-Europa zette de traditie zich voort in het Epigravettien.
|
630455
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Moosalp
|
Moosalp
|
De Moosalp is een 2042 meter hoge bergpas in het Zwitserse Wallis. De pasweg vormt de verbinding tussen Bürchen boven het Rhônedal en Stalden in het Mattertal. De top ligt te midden van almen, ten noorden van de 2979 meter hoge uitzichtsberg Augstbordhorn.
Vanaf de Moosalp heeft men een mooi uitzicht op de Berner Alpen, de Dom in het Mischabelmassief en de Monte Leone.
De pasweg is in de zomer voor verkeer opengesteld. Vanaf begin juni tot begin september zorgt een Alp met circa 120 koeien voor traditionele taferelen. Gedurende de winter wordt op de hellingen van de Törbeltälli boven de Moosalp geskied. De pas is dan alleen vanuit Stalden over de weg te bereiken. Vanuit Bürchen voeren skiliften naar de Moosalp.
Geografie van Wallis
Bergpas in Zwitserland
|
123873
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Nana-Buluku
|
Nana-Buluku
|
Nana-Buluku is een goddelijk wezen uit West-Afrika, dat noch mannelijk noch vrouwelijk is. Voor de schepping trok deze godheid rond in de bek van de reusachtige regenboogslang Aido-Hwedo om de wereld te vormen. Toen de wereld af was, vreesde Nana-Buluku dat de aarde onder het gewicht van de schepping zou kantelen. Daarom vroeg de god aan de slang om zich op te rollen en als een band onder de wereld te gaan liggen. De regenboogslang kon echter niet goed tegen de warmte; daarom schiep Nana-Buluku een oceaan bij hem in de buurt, zodat de regenboogslang het niet al te heet zou krijgen. Om af te koelen ging zij dan even verliggen. Door die beweging ontstond er een aardbeving. Aangezien de regenboogslang ook moest eten, beval Nana-Buluku rode apen ijzeren staven uit de aarde te halen, die kon de regenboogslang dan eten. Vroeg of laat zal het ijzer op zijn. Dan begint de regenboogslang met het opeten van zijn eigen staart. Omdat hij zo’n honger heeft eet hij met schokkerige snelle bewegingen. Dan raakt de aarde uit evenwicht en zal de aarde door het grote gewicht omvallen en in de oceaan glijden.
In West-Afrika komen vaak aardbevingen en vulkanen voor, vandaar dat dit een rol speelt in vele West-Afrikaanse mythen.
Na de schepping baarde Nana-Buluku een tweeling; Mawu, de maan die 's nachts leeft, en Lisa, de zon die over de dag regeert. Deze tweeling schiep de mens en kreeg samen 14 kinderen; de Vodu, de mindere goden.
West-Afrikaanse mythologie
|
3432654
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Chionaema%20pteroleuca
|
Chionaema pteroleuca
|
Chionaema pteroleuca is een beervlinder uit de familie van de spinneruilen (Erebidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1976 door Roesler & Kuppers.
Chionaema
|
4729472
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Tasmeuthria
|
Tasmeuthria
|
Tasmeuthria is een geslacht van weekdieren uit de klasse van de Gastropoda (slakken).
Soorten
Tasmeuthria clarkei (Tenison-Woods, 1876)
Tasmeuthria kingicola (Tate & May, 1900)
Buccinidae
|
3806051
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Damir%20Kahriman
|
Damir Kahriman
|
Damir Kahriman (Belgrado, 19 november 1984) is een Servisch voormalig voetballer die speelde als doelman. Tussen 2001 en 2022 was hij actief voor Sloboda Sevojno, Javor Ivanjica, FK Zemun, FK Vojvodina, Konyaspor, FK Rad, opnieuw Javor Ivanjica, Tavrija Simferopol, Rode Ster Belgrado, Iraklis Saloniki, PAS Lamia, opnieuw FK Rad, Radnički Niš en opnieuw Javor Ivanjica. Kahriman debuteerde in 2008 in het Servisch voetbalelftal en kwam uiteindelijk tot acht interlandoptredens.
Clubcarrière
Kahriman stond onder contract bij Tavrija Simferopol, maar op 12 mei 2014 liet hij die club achter zich toen hij vertrok vanwege de politieke onrust op de Krim. Hierop ging Kahriman naar Rode Ster Belgrado. Vier seizoenen na zijn komst liet de doelman de club achter zich. In januari 2019 vond Kahriman een nieuwe club in het Griekse Iraklis Saloniki. Na een halfjaar nam PAS Lamia Kahriman transfervrij over. Hierna speelde hij kort bij FK Rad, Radnički Niš en Javor Ivanjica. Medio 2022 besloot Kahriman op zevendertigjarige leeftijd een punt te zetten achter zijn actieve loopbaan.
Interlandcarrière
Kahriman was lid van de selectie van Servië –21, toen dat team zich op ging maken voor het EK in 2007. In Nederland schopten de Serviërs het tot de finale, waarin de ploeg met 4-1 verloor van het gastland. Kahriman was gedurende het gehele toernooi de eerste doelman in de selectie die onder leiding stond van bondscoach Miroslav Đukić.
Zijn debuut in het Servisch voetbalelftal maakte Kahriman op 6 februari 2008, toen er met 1-1 gelijkgespeeld werd tegen Macedonië. Hij viel in dat duel op last van bondscoach Miroslav Đukić na de eerste helft in voor collega-debutant Radiša Ilić. Andere debutanten in die wedstrijden namens Servië waren Miralem Sulejmani en Pavle Ninkov. Na dit duel speelde hij nog een aantal vriendschappelijke wedstrijden voor zijn vaderland.
Referenties
Servisch voetballer
|
792852
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Virgosupercluster
|
Virgosupercluster
|
De Virgosupercluster of Lokale Supercluster is de supercluster waar de Lokale Groep – met daarin de Melkweg – deel van uitmaakt. De Virgocluster is de zwaarste cluster in deze supercluster en bevindt zich in het zwaartepunt. De Lokale Groep bevindt zich aan de rand van de supercluster en beweegt zich op dit moment van het centrum af met een snelheid van 1000 km/s. Deze buitenwaartse beweging wordt echter afgeremd door de zwaartekracht van met name de Virgocluster en zal uiteindelijk omkeren. De Virgosupercluster is zelf weer een klein onderdeel van Laniakea, een nog veel grotere supercluster ontdekt in 2014.
De Virgosupercluster bevat in totaal ongeveer 100 tot 200 clusters en groepen van sterrenstelsels en heeft een diameter van 110 miljoen lichtjaar. De totale massa van de supercluster is ongeveer 1015 zonnemassa's. De Virgosupercluster beweegt zich met een snelheid van 600 km/s in de richting van de Hydra-Centaurus Supercluster en samen met andere superclusters met dezelfde snelheid in de richting van de Grote Aantrekker op 200 miljoen lichtjaar afstand.
Enkele leden van de Virgosupercluster zijn:
Lokale Groep
Maffei Groep (afstand 6-12 miljoen lichtjaar)
Sculptor Groep (afstand 10 miljoen lichtjaar)
M81 Groep (afstand 10-11 miljoen lichtjaar)
M83 Groep (afstand 12-17 miljoen lichtjaar)
Canes Venatici I Groep (afstand 12-17 miljoen lichtjaar)
NGC 4631 Groep (afstand 25 miljoen lichtjaar)
Leo I Groep (afstand 35 miljoen lichtjaar)
Dorado Groep (afstand 48-60 miljoen lichtjaar)
Fornaxcluster (afstand 60 miljoen lichtjaar)
Virgocluster (afstand 65 miljoen lichtjaar)
Leo II Groep (afstand 70 miljoen lichtjaar)
Ursa Major Groep (afstand 75 miljoen lichtjaar)
Virgo III Groep (afstand 65-82 miljoen lichtjaar)
Eridanuscluster (afstand 69-100 miljoen lichtjaar)
Supercluster
|
1368926
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Hr.Ms.%20Haarlem%20%281984%29
|
Hr.Ms. Haarlem (1984)
|
De Hr.Ms. Haarlem (M 853) is een Nederlandse mijnenjager van de Alkmaarklasse en het elfde schip vernoemd naar de Noord-Hollandse stad Haarlem. Het schip is gebouwd door de scheepswerf van der Giessen de Noord in Alblasserdam.
In 1991 nam de Haarlem samen met de Zierikzee en de Harlingen deel aan operatie Phalanx Mike tijdens de Tweede Golfoorlog. Tijdens operatie Phalanx Mike stonden deze schepen onder commando van de West-Europese Unie en in totaal werden er door schepen 35 mijnen geruimd.
Het schip is in 2008 gemoderniserd (PAM) en heeft van april 2011 tot oktober 2011 deelgenomen aan de missie unified protector nabij de kust van Libië. Het schip is na thuiskomst in oktober 2011 vanwege bezuinigingen bij defensie buiten dienst gesteld.
Mijnenjager van de Alkmaarklasse
Nederlandse mijnenjager
Schip op naam
|
4457913
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Big%20Kap
|
Big Kap
|
Big Kap, artiestennaam van Keith Carter (New York, 26 februari 1970 – 3 februari 2016) was een Amerikaans hiphopartiest.
Biografie
Big Kap maakte vanaf 1995 deel uit van de groep The Flip Squad, waar ook onder meer Biz Markie en Mark Ronson deel van uitmaakten. Na de split van de groep eind jaren 90 werkte Big Kap als deejay in verschillende clubs in New York.
Hij overleed in 2016 aan een hartaanval op 45-jarige leeftijd.
Amerikaans rapper
Pseudoniem
|
4742431
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst%20van%20compilatiealbums%20van%20Fat%20Wreck%20Chords
|
Lijst van compilatiealbums van Fat Wreck Chords
|
Dit artikel behandelt de compilatiealbums van Fat Wreck Chords.
Achtergrond
Fat Wreck Chords is een Amerikaans punklabel uit Californië, opgericht in 1990 door NOFX-frontman Fat Mike en zijn vrouw, Erin Burkett. In 1994 was Fat Wreck Chords een van de eerste punklabels dat een goedkoop compilatiealbum met nummers van de bands op het label uitbracht. Het label startte een project getiteld Fat Music, een serie compilatiealbums dat nummers van (opkomende) bands en artiesten die bij het label spelen bevat. Dit idee kreeg snel navolging van andere labels, onder wie Epitaph.
In 1999, vlak nadat het vierde deel van de Fat Music-serie was uitgegeven, kwam hetzelfde jaar nog een compilatiealbum uit met 101 liedjes van ongeveer dertig seconden getiteld Short Music for Short People. Hierna, sinds 2003, werden de compilatiealbums van Fat Wreck gebruikt voor liefdadigheid en politiek. Liberation: Songs to Benefit PETA was een benefietalbum voor dierenrechtenorganisatie PETA, terwijl PROTECT: A Benefit for the National Association to Protect Children een benefietalbum was voor kinderrechtenorganisatie PROTECT. In 2004 werden twee albums uitgebracht onder de titel Rock Against Bush, een muzikaal protest van verschillende punkbands tegen de presidentiële herverkiezing van George W. Bush. Verder heeft het label in 2013 ook een tributealbum ter nagedachtenis van de overleden artiest Tony Sly uitgegeven, getiteld The Songs of Tony Sly: A Tribute.
In 1998 werd door Fat Wreck Chords de eerste promo uitgegeven. Deze promo's, die samen de Floyd-reeks vormen, zijn cd's die werden weggeven bij optredens met daarop nummers van verschillende bands die op dat moment bij het label muziek uitbrachten. Ook werden drie promo's enkel als muziekdownloads uitgegeven. Deze promo's hebben geen catalogusnummers en worden ook niet in de officiële discografie van het label zelf vermeld. Enkele jaren later, met de komst van Fat Music for Fest People (2011), werden de promo's binnen de discografie geformaliseerd en kregen ze ook eigen catalogusnummers. Sindsdien worden ze enkel bij bepaalde festivals en evenementen als vinylplaten uitgegeven.
Reguliere compilatiealbums
Promo's
Evenementenpromo's
Zie ook
Discografie van Fat Wreck Chords
Rock Against Bush
Fat Wreck Chords
compilatiealbums van Fat Wreck Chords
|
2237721
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Dicranomyia%20%28Dicranomyia%29%20ochripes
|
Dicranomyia (Dicranomyia) ochripes
|
Dicranomyia (Dicranomyia) ochripes is een tweevleugelige uit de familie steltmuggen (Limoniidae). De soort komt voor in het Palearctisch gebied.
Dicranomyia
Steltmug uit het Palearctisch gebied
|
5436091
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Wimbledon%201961
|
Wimbledon 1961
|
De 75e editie van het Britse grandslamtoernooi, Wimbledon 1961, werd gehouden van maandag 26 juni tot en met zaterdag 8 juli 1961. Voor de vrouwen was het de 68e editie van het graskampioenschap. Het toernooi werd gespeeld bij de All England Lawn Tennis and Croquet Club in de wijk Wimbledon van de Britse hoofdstad Londen. De titels in het enkelspel werden gewonnen door Rod Laver en Angela Mortimer.
Op de enige zondag tijdens het toernooi (Middle Sunday) werd traditioneel niet gespeeld.
Het toernooi van 1961 trok 282.537 toeschouwers.
Belangrijkste uitslagen
Mannenenkelspel
Finale: Rod Laver (Australië) won van Chuck McKinley (VS) met 6-3, 6-1, 6-4
Vrouwenenkelspel
Finale: Angela Mortimer (VK) won van Christine Truman (VK) met 4-6, 6-4, 7-5
Mannendubbelspel
Finale: Roy Emerson (Australië) en Neale Fraser (Australië) wonnen van Bob Hewitt (Australië) en Fred Stolle (Australië) met 6-4, 6-8, 6-4, 6-8, 8-6
Vrouwendubbelspel
Finale: Karen Hantze (VS) en Billie Jean Moffitt (VS) wonnen van Jan Lehane (Australië) en Margaret Smith (Australië) met 6-3, 6-4
Gemengd dubbelspel
Finale: Lesley Turner (Australië) en Fred Stolle (Australië) wonnen van Edda Buding (West-Duitsland) en Robert Howe (Australië) met 11-9, 6-2
Meisjesenkelspel
Finale: Galina Baksheeva (Sovjet-Unie) won van Katherine Chabot (VS) met 6-4, 8-6
Jongensenkelspel
Finale: Clark Graebner (VS) won van Ernst Blanke (Oostenrijk) met 6-3, 9-7
Dubbelspel bij de junioren werd voor het eerst in 1982 gespeeld.
Toeschouwersaantallen
Wimbledon
Tennis in 1961
|
1680889
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Dianne%20Wiest
|
Dianne Wiest
|
Dianne Wiest (Kansas City, 28 maart 1948) is een Amerikaans actrice. Ze won de Academy Award voor beste vrouwelijke bijrol zowel in 1987 voor Hannah and Her Sisters als in 1995 voor Bullets Over Broadway, in beide gevallen onder regie van Woody Allen. Daarnaast werden haar meer dan dertig andere acteerprijzen toegekend, waaronder een Golden Globe (voor Bullets Over Broadway), Emmy Awards voor de televisieseries Road to Avonlea en In Treatment, American Comedy Awards voor Bullets Over Broadway en The Birdcage en een Golden Satellite Award voor de televisiefilm The Blackwater Lightship.
Woody Allen
Wiest maakte haar debuut op het witte doek in 1980 in It's My Turn, nadat ze eerder al in de televisiefilm Zalmen: or, The Madness of God (1975) speelde. In 1985 kwam ze voor het eerst in aanraking met Woody Allen, toen die haar regisseerde in The Purple Rose of Cairo. De samenwerking beviel dusdanig goed, dat Allen meermaals met Wiest samenwerkte. Zo werkte Wiest weer met hem in Hannah and Her Sisters, Radio Days, September en Bullets Over Broadway. Dit leverde haar onder meer twee Oscars op. Intussen werd ze in 1990 nog genomineerd voor haar bijrol in Parenthood, van Ron Howard.
Filmografie
*Exclusief 5+ televisiefilms
Televisieseries
*Exclusief eenmalige gastrollen
Life in Pieces - Dr. Joan Pirkle Short (2015-2019, 79 afleveringen)
In Treatment - Gina Toll (2008-2009, zeventien afleveringen)
The Return of Jezebel James - Talia Tompkins (2008, twee afleveringen)
Law & Order: Special Victims Unit - D.A. Nora Lewin (2001-2002. twee afleveringen)
Law & Order - D.A. Nora Lewin (2000-2002, 48 afleveringen)
The 10th Kingdom - Evil Queen (2000, negen afleveringen - miniserie)
Externe links
Amerikaans filmacteur
Amerikaans televisieacteur
|
727846
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Mammelzen
|
Mammelzen
|
Mammelzen is een plaats in de Duitse deelstaat Rijnland-Palts, en maakt deel uit van de Landkreis Altenkirchen.
Mammelzen telt inwoners.
Bestuur
De plaats is een Ortsgemeinde en maakt deel uit van de Verbandsgemeinde Altenkirchen.
Gemeente in Rijnland-Palts
|
3418357
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Arcoptilia%20pongola
|
Arcoptilia pongola
|
Arcoptilia pongola is een vlinder uit de familie vedermotten (Pterophoridae). De wetenschappelijke naam van deze soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 2010 door Ustjuzhanin & Kovtunovich.
De soort komt voor in tropisch Afrika.
Vedermotten
Dier uit het Afrotropisch gebied
|
2547321
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Sauvillers-Mongival%20Communal%20Cemetery
|
Sauvillers-Mongival Communal Cemetery
|
Sauvillers-Mongival Communal Cemetery is een begraafplaats gelegen in de Franse plaats Sauvillers-Mongival (Somme). De militaire graven worden onderhouden door de Commonwealth War Graves Commission.
De begraafplaats telt 5 geïdentificeerde Gemenebest graven uit de Tweede Wereldoorlog.
Begraafplaats van de CWGC in Frankrijk
|
3458531
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Peroara%20caterina
|
Peroara caterina
|
Peroara caterina is een vlinder uit de familie van de tandvlinders (Notodontidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1928 door Schaus.
Tandvlinders
|
2532568
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Psalydolytta%20villipes
|
Psalydolytta villipes
|
Psalydolytta villipes is een keversoort uit de familie van oliekevers (Meloidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1880 door Haag-Rutenberg.
Oliekevers
|
1394947
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Scottish%20Trader%20%28schip%2C%201938%29
|
Scottish Trader (schip, 1938)
|
De Scottish Trader was een Brits stoomschip/koopvaardijschip van 4.016 ton. Ze was 118,90 m lang, 16 m breed en 7 m diepgang. Het schip liep van de scheepswerf van stapel in 1938 en werd aldaar gebouwd door J. L. Thomson & Sons Ltd, North Sands, Sunderland. De scheepseigenaar was Trader Navigation Co. Ltd, Londen, Groot-Brittannië, waar ze haar thuishaven had.
Geschiedenis
Het konvooi SC-56 vertrok vanuit Philadelphia, Verenigde Staten, op 15 november 1941, met een tussenstop in Sydney, Nova Scotia, Canada, op 22 november en daarna onderweg naar Liverpool, Engeland. Haar vracht bestond onder meer uit staal en voedingsmiddelen.
Op 6 december 1941 werd de Scottish Trader (met kapitein George-Ralph-Joseph Harkness als gezagvoerder), een achterblijvend vrachtschip van het konvooi SC-56, getorpedeerd en tot zinken gebracht door de U-131, onder bevel van Arend Baumann, ten zuiden van Ierland, in positie 57°17' N en 20°11' W. De U-boot had zes torpedo’s nodig om het schip tot zinken te brengen. Kapitein G. R. J. Harkness, 36 bemanningsleden en 6 kanonniers van de Scottish Trader kwamen allen hierbij om.
Externe links
U-Boot.Net: Scottish Trader
Wraksite: SS Scottish Trader
Schip gebouwd in het Verenigd Koninkrijk
Schip op naam
Scheepsramp
Vrachtschip op naam
Stoomschip
|
50231
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Junkers%20%28vliegtuigfabrikant%29
|
Junkers (vliegtuigfabrikant)
|
Junkers (voluit: Junkers Flugzeug- und Motorenwerke AG) is een Duitse vliegtuigfabrikant die vooral bekend is van de Ju-87, de beruchte Stuka duikbommenwerper uit de Tweede Wereldoorlog.
Geschiedenis
Het bedrijf werd door Hugo Junkers (1859-1935) in 1895 in Dessau gesticht als fabriek voor verwarmingsketels. Tijdens de Eerste Wereldoorlog ging de fabriek ook vliegtuigen produceren.
Junkers maakte in 1915 het eerste vliegtuig dat geheel van aluminium was gemaakt, de J1. Het was een licht jachtvliegtuig en met een 120 pk Mercedesmotor bereikte het een topsnelheid van 105 mph. De Duitse autoriteiten waren sceptisch over het vooruitstrevend concept en gaven geen ondersteuning. In oktober 1917 ging het bedrijf, onder druk van de Duitse regering, samenwerken met het bedrijf van Anthony Fokker om de productiedoelen te behalen. Junkers-Fokkerwerke AG produceerde 227 vliegtuigen van het type J4. Deze tweedekker was bestemd voor aanvallen op landdoelen en kreeg een pantser mee ter bescherming van de twee koppige bemanning. Het was uitgerust met een 200 pk Benzmotor en de topsnelheid was 95 mph. In 1919 werd de samenwerking weer ongedaan gemaakt. Hermann Göring had na de Eerste Wereldoorlog als testpiloot gesolliciteerd bij Junkers, maar was afgewezen. Na de Eerste Wereldoorlog bouwde Junkers de F13, het eerste speciaal voor passagiersvervoer ontwikkelde vliegtuig dat in productie ging.
Junkers produceerde naast vliegtuigen ook vliegtuigmotoren. In 1923 werd deze laatste activiteit afgesplitst en ging verder onder de naam Junkers Motorenwerke, of kortweg Jumo. In de twintiger en dertiger jaren was het bedrijf heel succesvol en de activiteiten werden over heel Duitsland uitgebreid. Jumo was een van de eerste die op grote schaal dieselmotoren maakte voor vliegtuigen.
In de twintiger jaren kwam de Junkers G 38 op de markt. Er zijn slechts twee exemplaren van gemaakt voor de Lufthansa. De bemanning bestond uit zeven personen, er waren 34 zitplaatsen en er was bordservice, een nieuwigheid voor die tijd. Ze hadden een startgewicht van 24 ton en de vleugels waren zo dik dat er passagiers in konden zitten. Ze werden ingezet op de dienst tussen Berlijn en Londen. In 1936 stortte er een neer tijdens een testvlucht na onderhoud en het tweede exemplaar vloog tot 1941.
De eerste Trans-Atlantische vlucht van Europa naar Noord-Amerika vond pas plaats op 12 en 13 april 1928. Voor deze vlucht werd een Junkers W33 eendekker met de naam Bremen gebruikt. De vlucht werd uitgevoerd door piloot Köhl en mecanicien Spindler. Deze vlucht was een particulier initiatief van baron Von Hünefeld.
In 1933 werd Hugo Junkers door de nazi's gedwongen afstand te doen van zijn bedrijf. Op 17 oktober 1933 werd hij gearresteerd en beschuldigd van landverraad. Zijn bedrijf was nog van bescheiden omvang, maar wel de grootste vliegtuigfabrikant in Duitsland. Na een dag stemde Junkers in met de verkoop van 51% van zijn bedrijf en in zijn aftreden. De macht kwam in handen van het Duitse Rijksluchtvaartministerie (RLM) en de bedrijfsleiding kwam in handen van Heinrich Koppenberg. In 1935 overleed Hugo Junkers en een jaar later verkocht zijn vrouw Therese Junkers de resterende aandelen aan het RLM. Nazi-Duitsland wilde een moderne en grote luchtvloot en vanaf 1936 nam de groei van het bedrijf belangrijk toe en ging tot de grootste industriële ondernemingen van het land behoren. Junkers' bedrijf werd nu een van de belangrijkste producenten voor de nieuwe Luftwaffe. Voor de productie van civiele toestellen was geen plaats meer.
In 1938 gaf Göring opdracht tot de bouw van 7000 tweemotorige bommenwerpers van het type Ju-88. Om deze ambitieuze doelstelling te bereiken zorgde Koppenberg ervoor dat alle fabrieken die bij de productie betrokken waren, zich vestigden rond het hoofdkantoor van Junker in Dessau. Elke fabriek zou zich concentreren op een hoofdonderdeel: motor, romp, vleugel of assemblage. Dit zou schaalvoordelen opleveren en de kosten verlagen. Koppenberg beloofde binnen twee jaar 250 moderne vliegtuigen per maand te leveren.
Om aan voldoende motoren te komen liet Koppenberg een ontwerp maken voor een grote motorenfabriek. Voor de Flugmotorenwerke Ostmark (FMO) in Wiener Neudorf in Oostenrijk, buiten het bereik van vijandelijke luchtaanvallen, kreeg hij 685 miljoen Reichsmark. De fabriek had een theoretische capaciteit van 1000 motoren per maand, maar in 1944 bereikte de fabriek het beste resultaat met een productie van 198 motoren per maand. De fabriek werd later in de oorlog een doelwit voor bombardementsvluchten en raakte zwaar beschadigd. Na de ondergang van Nazi-Duitsland brachten de Russen de bruikbare machines over naar de Sovjet-Unie en vernietigden de rest.
Bekend werden onder meer het Ju-52/3m transport- en passagierstoestel, de Ju 88 bommenwerper en de Ju 87 Stuka duikbommenwerper. De driemotorige Ju-52 speelde in 1935 al een belangrijke rol bij het transport van de troepen van generaal Franco van Marokko naar Spanje aan het begin van de Spaanse Burgeroorlog. De Ju 88 was de meest gebouwde bommenwerper van de Luftwaffe, er zijn zo'n 15.000 exemplaren van gemaakt in diverse varianten. De Stuka werd gebruikt voor nauwkeurige tactische bombardementen en voor het beschieten van vijandelijke posities en fungeerde als een soort luchtartillerie. De Stuka was in staat de snel bewegende tanks bij te houden en dit paste goed in het Blitzkriegconcept.
Op 14 april 1945 werd de fabriek in Dessau door het Amerikaanse leger ingenomen. Op 5 juli 1945 namen de Russen de bezetting van de fabriek over. Het bedrijf werd feitelijk gesplitst in een Oost- en Westduits deel. Op 5 juli 1954 kwamen de laatste medewerkers van Junkers terug uit de Sovjet-Unie. Na een aantal fusies maakt Junkers nu deel uit van de Airbus Group.
Vliegtuigen van Junkers
Projecten tot 1945
Junkers (Jumo) Vliegtuigmotoren
Externe links
The Hugo Junkers Homepage
Flugzeug Lorenz Die Geschichte der Junkers-Flugzeugwerke
Digitalisierung der Pressearchive von HWWA und IfW Junkers Flugzeug- und Motorenwerke AG (1919-) met jaarverslagen en nieuwsberichten
Junkers
|
2329349
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Frandeux
|
Frandeux
|
Frandeux is een dorp in de Belgische provincie Namen. Het ligt Mont-Gauthier, een deelgemeente van de stad Rochefort. Frandeux ligt vier kilometer ten zuidoosten van het dorpscentrum van Mont-Gauthier, langs het riviertje de Vachaux. Anderhalve kilometer naar het noordoosten ligt Navaugle, anderhalve kilometer naar het zuidwesten Laloux.
Geschiedenis
Op het eind van het ancien régime werd Frandeux een gemeente, maar in 1811 werd deze al opgeheven en Frandeux werd bij Mont-Gauthier gevoegd.
Bezienswaardigheden
de Ferme de Frandeux
Château Frandeux (privé-domein)
Plaats in Namen (provincie)
Rochefort (België)
Voormalige gemeente in Namen
|
1448381
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Lemberg%20pri%20Novi%20Cerkvi
|
Lemberg pri Novi Cerkvi
|
Lemberg pri Novi Cerkvi is een plaats in Slovenië en maakt deel uit van de gemeente Vojnik in de NUTS-3-regio Savinjska.
Plaats in Vojnik
|
5613088
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Sanne%20Ledermann
|
Sanne Ledermann
|
Susanne (Sanne) Ledermann (Berlijn, 7 oktober 1928 - Auschwitz-Birkenau, 19 november 1943) was een Duits-joods meisje dat door de nazi's werd vermoord in het concentratiekamp Auschwitz. Susanne is vooral bekend om haar vriendschap met dagboekschrijver Anne Frank en haar zus Margot Frank.
Leven en familie
Sanne werd geboren in Berlijn, de jongste van twee dochters van Franz Ledermann, advocaat en muzikant, en Ilse Citroën-Ledermann, een pianiste. In 1933, toen de NSDAP aan de macht kwam, emigreerden de Ledermanns, die met de dood bedreigd werden omdat ze joods waren, naar Amsterdam.
Sanne werd toegelaten tot de Jekerschool, waar ook haar zus Barbara en Margot Frank werden toegelaten. Later in 1940 zat ook Eva Schloss, de uiteindelijke stiefzus van Anne Frank, in de klas bij Sanne. In 1940 vielen de Duitsers Nederland binnen en moest Sanne verhuizen naar een joodse school. Hanneli Goslar en Anne verhuisden naar een andere joodse school. Sanne had echter nog steeds goede contacten met zowel Anne als Hanneli en was lid van de pingpongclub Kleine Beer Minus Twee, genoemd naar het sterrenbeeld Kleine Beer, gevormd door haar vrienden. In juli 1942 dook Anne onder, zonder dat Sanne dit wist.
Op 20 juni 1943 werden de Ledermanns gearresteerd door de nazi's. Ze werden op transport gesteld naar het doorgangskamp Westerbork en op 16 november naar het vernietigingskamp Auschwitz gedeporteerd.
De zus van Sanne, Barbara, wist te ontsnappen aan de vervolging dankzij haar contacten met de Nederlandse ondergrondse. Barbara emigreerde naar de Verenigde Staten en trouwde later met de Nobelprijswinnende biochemicus Martin Rodbell.
Anne Frank
Duits Holocaustslachtoffer
Kampgevangene in Auschwitz
Kampgevangene in Westerbork
Nederlands Holocaustslachtoffer
|
1700728
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Provinciale%20weg%20987
|
Provinciale weg 987
|
|}
|}
De provinciale weg 987 (N987) is een provinciale weg in de provincie Groningen. De weg verloopt in het verlengde van de N387 van Siddeburen naar Wagenborgen.
De weg is uitgevoerd als tweestrooks-erftoegangsweg met een maximumsnelheid van 60 km/h. In de gemeente Midden-Groningen heet de weg Provincialeweg en Oudeweg. In de gemeente Eemsdelta heet de weg Stolderijweg.
987
987
|
626500
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/UEFA%20Intertoto%20Cup%201995
|
UEFA Intertoto Cup 1995
|
De UEFA Intertoto Cup wordt vaak afgekort tot Intertoto Cup of Intertoto, IC, UIC of UI. Het is sinds 1995 een kans voor clubs die zich via hun nationale competitie niet hebben geplaatst voor de UEFA Cup of Champions League om zich alsnog te plaatsen voor de UEFA Cup.
De Intertoto Cup van 1995 werd door de twee Franse clubs RC Strasbourg en Girondins de Bordeaux gewonnen en daardoor alsnog aan de UEFA Cup konden deelnemen.
Groepsfase
De groepswedstrijden werden tussen 24 juni en 23 juli gespeeld.
Groep 1
Groep 2
Groep 3
Groep 4
Groep 5
Groep 6
Groep 7
Groep 8
Groep 9
Groep 10
Groep 11
Groep 12
1/8 Finales
De wedstrijden in de achtste finales werden op 29 en 30 juli gespeeld.
Kwartfinales
De wedstrijden in de kwartfinale werden op 2 augustus gespeeld.
Bij de kwartfinales is er sprake van maar één wedstrijd.
Halve finales
De "halve finales" waren twee wedstrijden in de voorronde van de UEFA Cup 1995/96 en de winnaars hiervan plaatsten zich voor de eerste ronde. De wedstrijden werden op 8 en 22 augustus gespeeld.
Externe links
Official site
Results at RSSSF
Intertoto Cup
Europacupvoetbal 1995/96
|
2591325
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Omolabus%20rugicollis
|
Omolabus rugicollis
|
Omolabus rugicollis is een keversoort uit de familie bladrolkevers (Attelabidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1860 gepubliceerd door Henri Jekel.
Bladrolkevers
|
3441747
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Machimia%20crossota
|
Machimia crossota
|
Machimia crossota is een vlinder uit de familie van de sikkelmotten (Oecophoridae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1912 door Walsingham.
crossota
|
1361619
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Gola
|
Gola
|
Gola (powiat Gostyński), een dorp in de Poolse woiwodschap Groot-Polen, in powiat Gostyński
Gola (powiat Grodziski), een dorp in de Poolse woiwodschap Groot-Polen, in powiat Grodziski
Gola (powiat Jarociński), een dorp in de Poolse woiwodschap Groot-Polen, in powiat Jarociński
Gola (powiat Kępiński), een dorp in de Poolse woiwodschap Groot-Polen, in powiat Kępiński
Gola (Łódź), een dorp in de Poolse woiwodschap Łódź, in powiat Wieruszowski
Gola (powiat Krośnieński), een dorp in de Poolse woiwodschap Lubusz, in powiat Krośnieński
Gola (gemeente Sława), een dorp in de Poolse woiwodschap Lubusz, in powiat Wschowski, in de gemeente Sława
Gola (gemeente Szlichtyngowa), een dorp in de Poolse woiwodschap Lubusz, in powiat Wschowski, in de gemeente Szlichtyngowa
Gola Dzierżoniowska, een dorp in de Poolse woiwodschap Neder-Silezië, in powiat Dzierżoniowski
Gola Wąsoska, een dorp in de Poolse woiwodschap Neder-Silezië, in powiat Górowski
Gola (powiat Lubiński), een dorp in de Poolse woiwodschap Neder-Silezië, in powiat Lubiński
Gola (gemeente Prusice), een dorp in de Poolse woiwodschap Neder-Silezië, in powiat Trzebnicki, in de gemeente Prusice
Gola (gemeente Żmigród), een dorp in de Poolse woiwodschap Neder-Silezië, in powiat Trzebnicki, in de gemeente Żmigród
Gola (powiat Namysłowski), een dorp in de Poolse woiwodschap Opole, in powiat Namysłowski
Gola (powiat Oleski), een dorp in de Poolse woiwodschap Opole, in powiat Oleski
Gola (Kroatië), een gemeente in Kroatië
Gola (Liberia), een etnische groep in Liberia
Gola (Nepal), een stad in Nepal
Gola (Pakistan), een etnische groep in Pakistan
|
2569235
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Polynemicola%20bulbovaginata
|
Polynemicola bulbovaginata
|
Polynemicola bulbovaginata is een soort in de taxonomische indeling van de platwormen (Platyhelminthes). De worm is tweeslachtig en kan zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtscellen produceren. De soort leeft in zeer vochtige omstandigheden.
De platworm behoort tot het geslacht Polynemicola en behoort tot de familie Microcotylidae. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1971 door Unnithan.
Monogenea
|
1925518
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Sa%C3%AFd%20Ramadan
|
Saïd Ramadan
|
Saïd Ramadan (Arabisch: ) (Shibin el-Kom in de Nijldelta, 12 april 1926 – Genève, 4 augustus 1995) was een Egyptisch leidend activist van de Moslimbroederschap.
Levensloop
Studie en gezin
In 1946 rondde Ramadan een studie islamitische rechtswetenschap af aan de Universiteit van Cairo. Hij sloot zich aan bij Hassan al-Banna, van wie hij een hartstochtelijk aanhanger werd, en de Moslimbroederschap waarvan Hassan al-Banna de "Gids" was. Door hem werd Ramadan aangesteld als zijn persoonlijk secretaris en als redacteur/uitgever van het islamitische weektijdschrift Al-Shihab. Ramadan werd de favoriete discipel van Al-Banna (de bijnaam van Saïd bij de Broederschap werd “Hassan al-Banna junior”), die hem zijn geliefdste dochter Wafa al-Banna ten huwelijk schonk.
Hij kreeg vijf zoons waaronder Hani Ramadan en Tariq Ramadan (de jongste) en een dochter.
Broederschap
In 1945 werd Ramadan belast met het oprichten van de Palestijnse tak van de Moslimbroederschap en raakte als speciaal gezant van de broederschap bevriend met koning Abdoellah van Jordanië die hij vroeg om speciaal Jeruzalem te verdedigen tegen de zionisten, hetgeen de koning beloofde en nakwam.
In 1948 ging hij als vrijwillig strijder naar Palestina om onder grootmoefti Haj Amin al-Husseini te vechten tegen de zionisten. Hij gaf daar leiding aan de door de Moslimbroederschap uitgezonden hulptroepen uit Egypte. Hij reisde vanaf 1948 een reeks van moslimlanden af (waaronder Pakistan, waar hij Maulana Maududi ontmoette en bijdroeg aan het World Islamic Congress in Karachi) als reizend gezant van de Moslimbroederschap.
Egypte en Saoedi-Arabië
Hij keerde in 1950 terug naar Egypte na de moord op Hassan al-Banna in 1949. Vanaf dat moment zette hij diens werk met kracht voort. Hij werd redacteur-uitgever van het maandblad Al-Muslimoon, gepubliceerd in Arabisch en Engels, dat de ideologie en de boodschap van de Broederschap zowel in Egypte als ook internationaal uitdroeg in de hele islamitische wereld. In 1950-1952 werd de Moslimbroederschap steeds fanatieker en nam haar aanhang enorm toe. De Broederschap vormde een toenemende bedreiging voor de generaals en Saïd Ramadan werd (samen met het hele kader van de Moslimbroeders waaronder ook Sayid Qutb) door Nasser gevangen gezet. Na zijn vrijlating in 1954 vluchtte Ramadan samen met Sayid Qutb uit Egypte. Hij zwierf door een aantal Arabische landen en belandde aanvankelijk in Saoedi-Arabië, waar hij als intellectuele reformistisch salafist zeer welkom was. Hij werd (als kenner van de werken van Ibn Taymiyya en Ibn Abdul Wahhab) de vraagbaak op het gebied van wahabisme voor de koninklijke familie en werd aangesteld als adviseur. Hij begeleidde later voor de Saoedi’s, in 1962, de oprichting van de Moslim Wereld Liga (Al Rabita al Islamiya al Alamiya verkorte naam: Rabita), een liefdadigheids- en zendingsorganisatie ter financiering van en de verspreiding van het islamitische geloof (de wahabitische/salafistische versie ervan) en "daarmee samenhangende activiteiten".
Europa
Ramadan en zijn gezin zwierven door een aantal Europese landen waaronder Frankrijk en Duitsland en vestigden zich in 1958 definitief in Genève. In 1961 richtte Ramadan het Islamitisch Centrum Genève (Centre islamique de Genève) op, waar later zijn zoon Hani Ramadan de leiding over nam. Daarna werden door Ramadan soortgelijke initiatieven genomen in Europa. Hani en Tariq Ramadan zetten gemeenschappelijk, maar op onderscheiden wijze, het werk van hun vader voort. Op 9 augustus 1995 werd Ramadan aan de zijde van zijn grote voorbeeld, zijn schoonvader Hassan al-Banna, begraven.
Verwarring met islamgeleerde
Ramadan dient niet met de islamgeleerde Mohammed Saïd Ramadan al-Buti verward te worden.
Zie ook
Islamisme
Werken
Mensuel Al Muslimun
Islamic Law, Its Scope and Equity, Uitg. Macmillan, Londen (1961).
Egyptisch politicus
Islamisme
|
3943140
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Nyssodrysternum%20lepidum
|
Nyssodrysternum lepidum
|
Nyssodrysternum lepidum is een keversoort uit de familie van de boktorren (Cerambycidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1992 door Monné.
lepidum
|
222785
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/FC%20Nantes
|
FC Nantes
|
FC Nantes is een Franse voetbalclub, opgericht in 1943 en uitkomend in de Ligue 1. De club speelt zijn thuiswedstrijden in La Beaujoire-Louis Fonteneau. De club promoveerde in 1963 naar de hoogste klasse en speelde daar tot 2007. Van deze 44 seizoenen op rij eindigde de club slechts zeven keer niet in de top 10. Na mindere seizoenen met onder andere twee degradaties is Nantes vanaf het seizoen 2013/14 weer actief in de Ligue 1.
Geschiedenis
In 1943 waren er vijf voetbalclubs in Nantes: Saint-Pierre, Stade Nantais U.C., A.C. Batignolles, A.S.O. Nantaise en Mellinet. Marcel Saupin, de voorzitter van Mellinet, dacht dat Nantes er sportief beter van zou worden als deze clubs fusioneerden. De club promoveerde in 1945 naar de Division 2 en nam het profstatuut aan. De eerste wedstrijd als profclub won de club in Parijs tegen CA Paris met 0-2. De eerste thuiswedstrijd voor 2600 toeschouwers werd met dezelfde cijfers verloren van AS Troyes. Aan het einde van het seizoen werd de club vijfde. De club bleef tot 1963 in de Division 2 en werd dan vicekampioen achter AS Saint-Étienne. De stad besloot om te investeren in de club nu ze promoveerden naar de elite. Marcel Saupin overleed op 10 juni 1963 en zou het team dat hij creëerde dus nooit op het hoogste niveau zien spelen. Beide promovendi deden het goed, terwijl Saint-Étienne de landstitel binnen rijfde, eindigde Nantes op een respectabele achtste plaats. De volgende twee seizoenen verbaasde de nieuwe club door kampioen te worden. De club bleef het goed doen en haalde in de jaren zeventig zes keer het podium, waarvan twee landstitels. In 1979 won de club voor het eerst de beker, na drie verloren finales. Europees kon de club tot dusver nog niet overtuigen maar daar kwam verandering in. Nantes stootte door tot de halve finale van de Europacup II en verloor daar uiteindelijk van Valencia CF. Ook in de jaren tachtig bleef de club het uitstekend doen met twee titels. In 1986/87 eindigde de club voor de eerste keer sinds de promotie in 1963 buiten de top tien. De seizoenen daarna slaagde de club erin weer in de top 10 te eindigen, maar een nieuwe top 5 notering volgde pas in 1992/93. Een jaar eerder had de club de naam veranderd in FC Nantes Atlantique. In 1995 werd de zevende landstitel behaald en datzelfde seizoen bereikte Nantes de kwartfinale van de UEFA Cup. Het volgende seizoen stootte de club zelfs door naar de halve finale van de Champions League en verloor daar van Juventus. De volgende jaren waren wisselvallig en in 2001 won de club voor de achtste keer de titel. Hierna ging het langzaam bergaf met de club en in 2003/04 eindigde de club voor het laatst in de top tien. Drie jaar later werd de club laatste en degradeerde na 44 jaar uit de hoogste klasse. In 2007 werd de naam opnieuw veranderd in FC Nantes. De afwezigheid werd tot één jaar beperkt. De terugkeer verliep niet zoals verhoopt en de club stond het hele seizoen net boven de degradatiezone, op het einde belandde Nantes zelfs in die zone en degradeert dus opnieuw uit de Ligue 1.
Erelijst
Eindklasseringen
FC Nantes in Europa
FC Nantes speelt sinds 1965 in diverse Europese competities. Hieronder staan de competities en in welke seizoenen de club deelnam:
Champions League (2x)
1995/96, 2001/02
Europa League (1x)
2022/23
Europacup I (6x)
1965/66, 1966/67, 1973/74, 1977/78, 1980/81, 1983/84
Europacup II (2x)
1970/71, 1979/80
UEFA Cup (11x)
1971/72, 1974/75, 1978/79, 1981/82, 1985/86, 1986/87, 1993/94, 1994/95, 1997/98, 1999/00, 2000/01
Intertoto Cup (3x)
1996, 2003, 2004
Bekende (oud-)spelers
Externe links
Officiële website
Nantes bij footballenfrance
|
483863
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Gourdan-Polignan
|
Gourdan-Polignan
|
Gourdan-Polignan is een gemeente in het Franse departement Haute-Garonne (regio Occitanie). De plaats maakt deel uit van het arrondissement Saint-Gaudens. Gourdan-Polignan telde op inwoners.
Geografie
De oppervlakte van Gourdan-Polignan bedroeg op ; de bevolkingsdichtheid was toen inwoners per km².
Verkeer en vervoer
In de gemeente ligt spoorwegstation Montréjeau - Gourdan-Polignan.
Demografie
Onderstaande figuur toont het verloop van het inwonertal (bron: INSEE-tellingen).
Afbeelding
Externe links
Informatie over Gourdan-Polignan
|
3712806
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Padangsambian%20Klod
|
Padangsambian Klod
|
Padangsambian Klod is een bestuurslaag in het regentschap Denpasar van de provincie Bali, Indonesië. Padangsambian Klod telt 23.871 inwoners (volkstelling 2010).
Plaats in Bali
|
3320089
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Apristus%20aimaki
|
Apristus aimaki
|
Apristus aimaki is een keversoort uit de familie van de loopkevers (Carabidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1964 door Jedlicka.
aimaki
|
5096887
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Wim%20Cohen
|
Wim Cohen
|
Jacob Willem (Wim) Cohen (Leeuwarden, 27 augustus 1923 – Den Haag, 12 november 2000) was een Nederlandse wiskundige op het gebied van de wachtrijtheorie.
Biografie
Cohen werd geboren in een joods gezin als zoon van Benjamin Cohen en Aaltje Klein. Na de middelbare school moest hij een groot deel van de Tweede Wereldoorlog ondergedoken verblijven bij familie en kennissen. In deze periode verdiepte hij zich door zelfstudie in de wis- en natuurkunde. Na de oorlog studeerde hij werktuigbouwkunde aan de Technische Universiteit Delft, waar hij in 1955 bij Warner T. Koiter promoveerde op het proefschrift: "Stress Calculations in Helicoidal Shells and Propeller Blades".
In de periode 1950 tot 1957 was Cohen werkzaam als telegrafie-technicus bij de Philips Communicatiegroep waar hij zich vooral bezig hield met telefoniesystemen. Van 1957 tot 1973 was hij hoogleraar Toegepaste Wiskunde aan de universiteit van Delft. In 1973 verkreeg hij de leerstoel "De operationele wiskunde" bij het Mathematisch Instituut van de Universiteit Utrecht, waar hij aanbleef tot aan zijn emeritaat in 1988. Maar ook na zijn pensionering bleef Cohen actief in de wetenschap, met name in de rol van adviseur voor het Centrum Wiskunde & Informatica (CWI) in Amsterdam.
Nederlands wiskundige
Hoogleraar aan de Technische Universiteit Delft
|
3406408
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Orthomecyna%20phaeophanes
|
Orthomecyna phaeophanes
|
Orthomecyna phaeophanes is een vlinder uit de familie van de grasmotten (Crambidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1899 door Meyrick.
Grasmotten
|
3312431
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Selenotichnus%20olegi
|
Selenotichnus olegi
|
Selenotichnus olegi is een keversoort uit de familie van de loopkevers (Carabidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1999 door Kataev.
Loopkevers
|
152822
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Herbstein
|
Herbstein
|
Herbstein is een plaats in de Duitse deelstaat Hessen, gelegen in de Vogelsbergkreis. De stad telt inwoners.
Geografie
Herbstein heeft een oppervlakte van 79,98 km² en ligt in het centrum van Duitsland, iets ten westen van het geografisch middelpunt.
Plaatsen in de gemeente Herbstein
Altenschlirf
Herbstein
Lanzenhain
Rixfeld
Schadges
Schlechtenwegen
Steinfurt
Stockhausen
Partnersteden
Oelegem, nu deelgemeente van Ranst (België), sinds 1968
Hévíz (Hongarije), sinds 1995
|
5567562
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Lieven%20Huys
|
Lieven Huys
|
Lieven Huys (Wingene, 20 oktober 1972) is een Belgisch politicus voor CD&V. Hij is sinds 2021 burgemeester van Wingene.
Huys werd een eerste maal verkozen als gemeenteraadslid van Wingene in 1994, op eenentwintigjarige leeftijd. Sinds 1994 werd hij onafgebroken herkozen als gemeenteraadslid. Sinds januari 2010 is hij ook lid van het college van burgemeester en schepenen, sinds 2018 was hij eerste schepen met de bevoegdheden cultuur (inclusief de bibliotheek), sport en jeugd en voorzitter van de raad voor maatschappelijk welzijn.
In maart 2018 kondigde de burgemeester van Wingene, Hendrik Verkest, na drie decennia in het ambt zijn laatste legislatuur aan: "Als we weer de gemeente mogen besturen, geef ik de sjerp halverwege door. Het bestuur mag niet ophouden bij mij." Tijdens de gemeenteraadsverkiezingen van 14 oktober 2018 behaalde Lieven Huys op de CD&V-kandidatenlijst de meeste voorkeurstemmen en nam dus op 8 januari 2021 de sjerp over. Als burgemeester nam hij ook de bevoegdheden van Algemeen Beleid, Externe Relaties en Protocol, Integrale Veiligheid, Vergunningenbeleid en Ruimtelijke Planning, Financiën, Mobiliteit, Personeelsbeleid en Erediensten op. Huys werd zo ook de eerste Zwevezeelse burgemeester sinds de fusie van 1977. Zijn voorganger Verkest bleef echter wel voorzitter van de gemeenteraad en gemeenteraadslid tot het einde van de legislatuur.
Burgemeester van Wingene
Schepen van Wingene
CD&V-politicus
|
1377123
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Julian%20Beever
|
Julian Beever
|
Julian Beever (geboren ca. 1959) is een Brits kunstenaar, vooral bekend om zijn anamorfe stoeptekeningen met gebruik van trompe-l'oeil en humor.
Vanaf een voorbedachte plek wekken zijn tekeningen de illusie van 3D. Sommige van zijn werken zijn gesponsord, zoals de Mountain Dew (frisdrank) in een tekening op Union Square in New York.
Hij maakt ook muurtekeningen en replica's van 'oude meesters'. Julian Beever heeft internationaal gewerkt: in augustus 2008 tekende hij in de Koopgoot in Rotterdam.
Externe links
Website van Julian Beever
Brits tekenaar
Visuele illusie
|
3434085
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Palaeotype%20submarginata
|
Palaeotype submarginata
|
Palaeotype submarginata is een beervlinder uit de familie van de spinneruilen (Erebidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1916 door Rothschild.
Palaeotype
|
5713947
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Eldert%20Willems
|
Eldert Willems
|
Eldert Johannes Willems (Schaerbeek, 16 mei 1923 - De Koog, 30 augustus 2012) was een Nederlands beeldend kunstenaar, filosoof en dichter. Hij schilderde ook onder het pseudoniem Saeftinge.
Willems bezocht het Vossius Gymnasium in Amsterdam, waar hij een klasgenoot was van de dichteres Hanny Michaelis. Zij schrijft uitvoerig over hem in haar postuum gepubliceerde dagboeken.
Eldert Willems was 60 jaar getrouwd met de operazangeres en kunstenares Iny Nahuys. Sinds 1963 woonden Willems en zijn echtgenote op landgoed Groot Hoenlo in Olst. Na een korte periode op Het Onstein in Vorden verhuisden ze in 1986 naar Texel, waar ze tot hun dood bleven wonen.
In 1978 promoveerde Willems cum laude op het proefschrift ARPH. Kunstfilosofische onderzoekingen. Hierin bepleitte Willems, uitgaande van zijn eigen poëzie, een samengaan van de begrippen ars (kunst) en philosophia (wijsbegeerte). De promotie leidde tot een academische rel. Toen Willems enkele jaren solliciteerde op het hoogleraarschap Esthetica werd hij door Boudewijn Büch uitgemaakt voor "charlatan" en "fascisme-vergoeilijker", dit laatste naar aanleiding van zijn grote belangstelling voor het werk van Martin Heidegger. Een klacht tegen Büch bij de Raad voor Journalistiek werd gegrond verklaard.
Na zijn pensionering exposeerde Eldert Willems zijn werk o.a. in 1992 in Amsterdam en in 2010 in een duotentoonstelling met zijn echtgenote in Almelo.
Bibliografie (selectie)
1955 Boekje van weer en wind (poëzie)
1959 Het sneeuwwonder (poëzie)
1960 In 26 letters. Het boek in uw leven, uw leven in het boek
1963 Nederland wordt groter
1965 In middeleeuws gevecht (poëzie)
1967 Antibarbaar en de walvis (poëzie)
1975 Niet-ik de wind (poëzie)
1977 Luchtkasteel (poëzie)
1978 ARPH. Kunstfilosofische onderzoekingen (proefschrift)
1981 Elysisch (poëzie)
1981 Koningen en ontologisch links
1982 Heidegger, Mulisch en de winterslaap. Tegengids
Bronnen
Nederlands dichter
Nederlands tekenaar
|
3565369
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst%20van%20Myobatrachidae
|
Lijst van Myobatrachidae
|
Onderstaand een lijst van alle soorten kikkers uit de familie Australische fluitkikkers (Myobatrachidae). De lijst is gebaseerd op Amphibian Species of the World.
Arenophryne rotunda
Arenophryne xiphorhyncha
Assa darlingtoni
Crinia bilingua
Crinia deserticola
Crinia fimbriata
Crinia flindersensis
Crinia georgiana
Crinia glauerti
Crinia insignifera
Crinia nimbus
Crinia parinsignifera
Crinia pseudinsignifera
Crinia remota
Crinia riparia
Crinia signifera
Crinia sloanei
Crinia subinsignifera
Crinia tasmaniensis
Crinia tinnula
Geocrinia alba
Geocrinia laevis
Geocrinia leai
Geocrinia lutea
Geocrinia rosea
Geocrinia victoriana
Geocrinia vitellina
Metacrinia nichollsi
Mixophyes balbus
Mixophyes carbinensis
Mixophyes coggeri
Mixophyes fasciolatus
Mixophyes fleayi
Mixophyes hihihorlo
Mixophyes iteratus
Mixophyes schevilli
Myobatrachus gouldii
Paracrinia haswelli
Pseudophryne australis
Pseudophryne bibronii
Pseudophryne coriacea
Pseudophryne corroboree
Pseudophryne covacevichae
Pseudophryne dendyi
Pseudophryne douglasi
Pseudophryne guentheri
Pseudophryne major
Pseudophryne occidentalis
Pseudophryne pengilleyi
Pseudophryne raveni
Pseudophryne robinsoni
Pseudophryne semimarmorata
Rheobatrachus silus
Rheobatrachus vitellinus
Spicospina flammocaerulea
Taudactylus acutirostris
Taudactylus diurnus
Taudactylus eungellensis
Taudactylus liemi
Taudactylus pleione
Taudactylus rheophilus
Uperoleia altissima
Uperoleia arenicola
Uperoleia aspera
Uperoleia borealis
Uperoleia capitulata
Uperoleia crassa
Uperoleia daviesae
Uperoleia fusca
Uperoleia glandulosa
Uperoleia inundata
Uperoleia laevigata
Uperoleia lithomoda
Uperoleia littlejohni
Uperoleia marmorata
Uperoleia martini
Uperoleia micra
Uperoleia micromeles
Uperoleia mimula
Uperoleia minima
Uperoleia mjobergii
Uperoleia orientalis
Uperoleia rugosa
Uperoleia russelli
Uperoleia saxatilis
Uperoleia talpa
Uperoleia trachyderma
Uperoleia tyleri
Bronvermelding
Darell Frost et al. - Amphibian Species of the World – Ceratobatrachidae - Website Geconsulteerd 12 mei 2013
Myobatrachidae
|
3640307
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Sukaramai%20%28Pekanbaru%20Kota%29
|
Sukaramai (Pekanbaru Kota)
|
Sukaramai is een bestuurslaag in het regentschap Pekanbaru van de provincie Riau, Indonesië. Sukaramai telt 4700 inwoners (volkstelling 2010).
Plaats in Riau
|
3514775
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Leptogenys%20reggae
|
Leptogenys reggae
|
Leptogenys reggae is een mierensoort uit de onderfamilie van de Ponerinae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 2011 door Lattke.
Leptogenys
|
2586928
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Protomacratria%20appendiculata
|
Protomacratria appendiculata
|
Protomacratria appendiculata is een keversoort uit de familie snoerhalskevers (Anthicidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1964 door Abdullah.
Snoerhalskevers
|
2656300
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Aphiloscia%20fusca
|
Aphiloscia fusca
|
Aphiloscia fusca is een pissebed uit de familie Philosciidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1994 door Ferrara, Paoli & Taiti.
Philosciidae
|
306329
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Ionisch
|
Ionisch
|
Ionisch (dialect), een groep Oud-Griekse dialecten.
Ionisch (toonladder), de "gewone" majeurtoonladder.
Ionische orde, een soort zuil in de Oud-Griekse bouwkunst.
ionaire binding of ionische binding, een scheikundige binding gevormd door ionen.
ion (deeltje).
Ionië, een landstreek in Klein-Azië.
Ioniërs, het volk dat in Ionië woonde.
bij uitbreiding werden alle Grieken door volken in de buurt wel Ioniërs genoemd.
Zie ook
Ionisch alfabet
Ionische Bond
Ionische Opstand (499–495 v.Chr.)
Ionische Zee, tussen Italië en Griekenland
Ionische Eilanden, gelegen in de Ionische Zee (dus niet in de buurt van Ionië)
|
3597837
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Brachymeria%20fuscipennis
|
Brachymeria fuscipennis
|
Brachymeria fuscipennis is een vliesvleugelig insect uit de familie bronswespen (Chalcididae). De wetenschappelijke naam is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1911 door Girault.
Bronswespen
|
4612314
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Wilhelm%20Spiegel
|
Wilhelm Spiegel
|
Wilhelm Spiegel (Gelsenkirchen, 22 juni 1876 – Kiel, 12 maart 1933) was een Duitse politicus. Hij was een van de eerste slachtoffers van het nazisme.
Levensloop
Spiegel was van Joodse afkomst. Na het gymnasium afgerond te hebben in 1895 studeerde hij rechten in München, Berlijn, Bonn en Kiel. In 1905 promoveerde hij. Een half jaar later leerde hij in Den Haag Emma Loeb kennen, met wie hij in het huwelijk trad. Haar zus Theodora was getrouwd met de Nederlandse schrijver Abel Herzberg.
De Duitser was lid van de socialistische SPD. Van 1911 tot 1933 was hij lid van de Kieler gemeenteraad, van 1919 tot 1924 was hij zelfs voorzitter. Daarnaast was hij voorzitter van de Israëlitische kerkelijke gemeente in Kiel en bestuurslid van de lokale Volkshogeschool. Tijdens de Kapp-putsch, een staatsgreep met als doel de Weimarrepubliek om ver te werpen stond Spiegel aan het hoofd van een groep arbeiders die de staatsgreep zonder bloedvergieten wilde neerslaan. Hij onderhandelde daarover met het lokale Freikorps die de coup steunde. Uiteindelijk mislukte de staatsgreep.
Spiegel verkreeg landelijke bekendheid toen hij in 1932 Kurt Wurbs, de hoofdredacteur van de sociaaldemocratische krant Schleswig-Holsteinischen Zeitung verdedigde in een zaak die door Adolf Hitler tegen hem was aangespannen. Wurbs had namelijk geschreven dat Hitler een burgeroorlog voorbereidde, iets dat de nazi-leider nadrukkelijk ontkende. In zijn verdediging verwees Spiegel naar de toenemende straatterreur van de SA. De SA-leider Ernst Röhm getuigde persoonlijk voor de rechtbank dat er geen sprake was van voorbereidingen tot een staatsgreep. Hitler won de zaak en Spiegel verscheen nu in het vizier van de nazi's.
Kort na de landelijke machtsovername van de NSDAP maakte de partij ook in Kiel schoon schip. Op 11 maart 1933 werd burgemeester Emil Lueken vervangen voor de NSDAP'er Walter Behrens. In de volgende nacht verschenen twee nationaalsocialisten bij het huis van Spiegel. Hij werd in zijn kantoor dodelijk in het achterhoofd geschoten.
De begrafenis van Spiegel, drie dagen later, werd door een groot aantal mensen bijgewoond en duizenden arbeiders legden, ondanks dreigementen van de nazi's, hun werk neer. Het was een van de laatste tekenen van massaal verzet van de zijde van de socialisten tegenover de nazi's. De nieuwe burgemeester Behrens gebruikte het moordonderzoek als excuus om verschillende prominente partijgenoten van Spiegel vast te zetten in het concentratiekamp Oranienburg. Serieus onderzoek naar de daders heeft onder de nazi's nooit plaatsgevonden. Na 1945 werd er een SS'er verdacht en vastgezet, maar hij pleegde zelfmoord in de onderzoeksfase.
Duits advocaat
Duits Holocaustslachtoffer
Kiel (Duitsland)
SPD-politicus
Vermoord politicus
|
2430204
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Brommella%20bishopi
|
Brommella bishopi
|
Brommella bishopi is een spinnensoort in de taxonomische indeling van de kaardertjes (Dictynidae).
Het dier behoort tot het geslacht Brommella. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1958 door Ralph Vary Chamberlin & Willis J. Gertsch.
Kaardertjes
|
3595139
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Ezgia
|
Ezgia
|
Ezgia is een geslacht van vliesvleugeligen uit de familie Pteromalidae. De wetenschappelijke naam van dit geslacht is voor het eerst geldig gepubliceerd in 2008 door Koçak & Kemal.
Soorten
Het geslacht Ezgia is monotypisch en omvat slechts de volgende soort:
Ezgia stylifera (Boucek, 1988)
Pteromalidae
|
476542
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Rieupeyroux
|
Rieupeyroux
|
Rieupeyroux is een gemeente in het Franse departement Aveyron (regio Occitanie). De plaats maakt deel uit van het arrondissement Villefranche-de-Rouergue. Rieupeyroux telde op inwoners.
Geografie
De oppervlakte van Rieupeyroux bedraagt 54,81 km², de bevolkingsdichtheid is 36 inwoners per km² (per 1 januari 2019).
De onderstaande kaart toont de ligging van Rieupeyroux met de belangrijkste infrastructuur en aangrenzende gemeenten.
Demografie
Onderstaande figuur toont het verloop van het inwonertal (bron: INSEE-tellingen).
Externe links
Gemeente in Aveyron
|
2487239
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Exosoma%20ghesquierei
|
Exosoma ghesquierei
|
Exosoma ghesquierei is een keversoort uit de familie bladkevers (Chrysomelidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1940 gepubliceerd door Laboissiere.
ghesquierei
|
3002488
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst%20van%20voetbalinterlands%20Swaziland%20-%20Zimbabwe
|
Lijst van voetbalinterlands Swaziland - Zimbabwe
|
Deze lijst van voetbalinterlands is een overzicht van alle officiële voetbalwedstrijden tussen de nationale teams van Swaziland en Zimbabwe. De landen hebben tot op heden zestien keer tegen elkaar gespeeld. De eerste ontmoeting, een vriendschappelijke wedstrijd, vond plaats op 5 september 1981 in Mbabane. Het laatste duel, een kwartfinale tijdens de COSAFA Cup 2017, werd gespeeld in Phokeng (Zuid-Afrika) op 2 juli 2017.
Wedstrijden
Samenvatting
Zimbabwe
Swaziland
|
1315591
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Paul%20Theroux
|
Paul Theroux
|
Paul Edward Theroux (Medford (Massachusetts), 10 april 1941) is een Amerikaans schrijver van reisverhalen en romans. Zijn bekendste werk is The Great Railway Bazaar (1975), een verhaal over een treinreis vanuit Groot-Brittannië door West- en Oost-Europa en Azië tot aan Japan en weer terug. Naast reisboeken schrijft hij fictie. Een bekende roman is The Mosquito Coast die werd verfilmd.
Levensloop
Theroux groeide op in zijn geboorteplaats in een katholiek gezin met zeven kinderen. Zijn vader was van Frans-Canadese en zijn moeder van Italiaanse afkomst.
In 1959 slaagde hij voor de middelbare school, waarop hij ging studeren aan de Universiteit van Maine. Daar was hij actief in de beweging tegen de Vietnamoorlog. Voor het beëindigen van de opleiding stapte hij over naar de Universiteit van Massachusetts, waar hij schrijflessen volgde. In 1963 studeerde Theroux af met een "Bachelor of Arts degree".
Aan de universiteit van Syracuse volgde hij een opleiding voor het Vredeskorps.
Hij gaf eerst een korte periode les aan een Italiaanse universiteit, waarna hij uitgezonden werd naar Malawi. In Malawi gaf hij van 1963 tot en met 1965 les aan de Soche Hill College. In die tijd schreef hij artikelen voor verschillende Amerikaanse tijdschriften, waaronder Playboy, Esquire en Atlantic Monthly.
In 1965 werd hij Malawi uitgegooid en ontslagen bij het Vredeskorps, omdat hij zijdelings betrokken was bij een mislukte staatsgreep: hij hielp namelijk een van de betrokkenen de grens over te vluchten. Hij vertrok naar Oeganda, waar hij les gaf aan de Makarere Universiteit in Kampala.
Daar ontmoette hij zijn eerste vrouw Anne Castle, die daar werkte als docent, en zijn vriend en literaire voorbeeld V.S. Naipaul die daar een tijdje als gastdocent verbleef. Theroux' eerste zoon Marcel is in 1968 in Oeganda geboren.
In 1969 verhuisde Theroux naar Singapore, waar hij twee jaar les gaf aan de universiteit. Zijn tweede zoon, de latere documentairemaker Louis Theroux is daar geboren in 1970.
Begin jaren 70 vertrok Theroux met zijn gezin naar Groot-Brittannië, waar het gezin zich vestigde, eerst in Dorset, en vanaf 1972 in Londen. Theroux is van 1967 tot 1993 getrouwd geweest met Anne Castle. Hij hertrouwde in november 1995 met Sheila Donnelly.
Hij zegt zich tegenwoordig ook bezig te houden met bijenhouden. Hij verkoopt zijn honing onder de naam Oceania Ranch Pure Hawaiian Honey. In februari 2020 werd de Edward Stanford Travel Writing Award aan hem toegekend voor al zijn reisboeken.
Literaire werk
Therouxs eerste boek Waldo is geschreven tijdens zijn verblijf in Oeganda. Gedurende zijn tijd in Afrika schreef hij nog meer romans en verhalen, waaronder Fong and the Indians. Rond 1972 begon hij de grote treinreis van Groot-Brittannië naar Japan en terug, dat beschreven is in The Great Railway Bazaar. Dit reisboek was zijn eerste grote succes, en schrijven over zijn treinreizen werd een favoriet thema. Sindsdien heeft hij nog verscheidene reisboeken geschreven, waaronder een boek over een treinreis van Boston naar Argentinië (The Old Patagonian Express), een wandeltocht door Groot-Brittannië (The Kingdom By The Sea), treinreizen door China (Riding the Iron Rooster) en een reis van Caïro naar Kaapstad (Dark Star Safari). In Dark Star Safari reist hij terug naar de plaatsen waar hij 40 jaar eerder werkte voor het Vredeskorps. Zijn reisboeken worden gekenmerkt door de gedetailleerde beschrijvingen van mensen en bezochte plaatsen en vooral door een flinke dosis ironie.
Sir Vidia's Shadow
Sir Vidia's Shadow is Therouxs verslag van de dertig jaar durende vriendschap met V.S. Naipaul. Het beschrijft het begin van de vriendschap in Afrika, waar de al beroemde Naipaul de beginnende auteur onder zijn hoede neemt; het beloop, waarin Theroux en Naipaul steeds meer elkaars gelijke worden; en het raadselachtige einde van de vriendschap, wanneer Naipaul van het ene op het andere moment alle contact met Theroux verbreekt.
Naipaul en Theroux ontmoeten elkaar op de Universiteit van Makerere in Oeganda, waar Theroux op dat moment werkt en Naipaul als gastdocent is uitgenodigd. Theroux is op dat moment een beginnende schrijver, bezig met z'n eerste roman, en Naipaul is al een gevestigde en beroemde auteur. Dit boek is bij tijd en wijle zeer kritisch over Naipaul en staat in schril contrast met het lyrische portret dat hij schreef in 1972, V.S. Naipaul, an Introduction to His Work. Sir Vidia's Shadow is dan ook geschreven na beëindiging van de lange vriendschap met Naipaul.
Verfilmingen
1979 Saint Jack. Verfilming van het gelijknamige boek door Peter Bogdanovich.
1986 Half Moon Street. Verfilming van Doctor Slaughter
1986 The Mosquito Coast. Verfilming van het gelijknamige boek
1997 Chinese Box. Gebaseerd op Kowloon Tong. Het gaat over de overdracht van Hong Kong van Groot-Brittannië aan de Volksrepubliek China.
Bibliografie
Fictie
Waldo (1967)
Fong And The Indians (1968)
Murder In Mount Holly (1969)
Girls At Play (1971)
Jungle Lovers
Sinning With Annie (1972)
The brick (1973)
The Black House (1974)
The Family Arsenal (1976)
The Consul's File
Picture Palace (1978)
A Christmas Card
London Snow
World's End and other stories (1980)
The Mosquito Coast (1981)
The London Embassy (short stories, 1982)
Half Moon Street (1984)
Doctor Slaughter (1984)
O-Zone (1986)
The White Man's Burden
My Secret History (1989)
Chicago Loop (1990)
Millroy The Magician (1993)
The Greenest Island (1995)
My Other Life (1996)
Kowloon Tong (1997)
The collected short novels (1998)
Nurse Wolf and dr Sacks (2001)
Hotel Honolulu (2002)
Stranger At The Palazzo D'Oro (short stories) (2004)
Blinding Light (2005)
The Elephanta Suite (2007)
A Dead Hand: A Crime in Calcutta (2009)
The lower river (2012)
Non-fictie
V.S. Naipaul, an Introduction to His Work (1972)
The Great Railway Bazaar (1975)
The Old Patagonian Express (1979)
The Kingdom By The Sea (1983)
Sailing Through China (1984)
Sunrise With Seamonsters (1985)
The Imperial Way (1985)
Riding The Iron Rooster By Train Through China (1988)
To The Ends Of The Earth (1990)
The Happy Isles Of Oceania (1992)
The Pillars Of Hercules (1995)
Sir Vidia's Shadow (1998)
Fresh Air Fiend (2000)
Dark Star Safari (2002)
Ghost train to the Eastern Star (2008)
The Tao of Travel (2010)
The Last Train to Zona Verde (2013)
Deep South (2016)
Mother Land (2017)
On The Plain Of Snakes (2019)
Amerikaans schrijver
Bijenhouder
|
3495114
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Norbanus%20longifasciatus
|
Norbanus longifasciatus
|
Norbanus longifasciatus is een vliesvleugelig insect uit de familie Pteromalidae. De wetenschappelijke naam is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1914 door Girault.
Pteromalidae
|
2314105
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Conus%20lindae
|
Conus lindae
|
Conus lindae is een in zee levende slakkensoort uit het geslacht Conus. De slak behoort tot de familie Conidae. Conus lindae werd in 1987 beschreven door Petuch. Net zoals alle soorten binnen het geslacht Conus zijn deze slakken roofzuchtig en giftig. Zij bezitten een harpoenachtige structuur waarmee ze hun prooi kunnen steken en verlammen.
Conus
|
3670284
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Limnophyes%20anderseni
|
Limnophyes anderseni
|
Limnophyes anderseni is een muggensoort uit de familie van de dansmuggen (Chironomidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1990 door Saether.
Dansmuggen
|
1569914
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Labiaal-velaire%20nasaal
|
Labiaal-velaire nasaal
|
De labiaal-velaire nasaal is een medeklinker die in het Internationaal Fonetisch Alfabet wordt aangeduid met .
De klank komt vooral voor in talen in West- en Centraal-Afrika, en het oosten van Nieuw-Guinea.
Kenmerken
De manier van articulatie is plosief, wat inhoudt dat de klank wordt geproduceerd door de luchtstroom in het spraakkanaal te belemmeren.
Het articulatiepunt is labiaal-velair, wat inhoudt dat de klank wordt gearticuleerd met zowel de lippen als de achterkant van de tong tegen het zachte verhemelte.
Het type articulatie is stemhebbend, wat betekent dat de stembanden meetrillen bij het vormen van de klank.
Het is een nasale medeklinker, wat betekent dat de lucht door de neus naar buiten stroomt.
Het is een centrale medeklinker, wat inhoudt dat de klank wordt geproduceerd door de luchtstroom over het midden van de tong te laten stromen in plaats van langs de zijkanten.
Het luchtstroommechanisme is pulmonisch-egressief, wat wil zeggen dat lucht uit de longen gestuwd wordt, in plaats van uit de glottis of de mond.
Medeklinker
|
3276937
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Austroleucon%20levis
|
Austroleucon levis
|
Austroleucon levis is een zeekommasoort uit de familie van de Leuconidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1945 door Hale.
Zeekomma's
|
3748412
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Hedychridium%20ardens
|
Hedychridium ardens
|
Hedychridium ardens is een vliesvleugelig insect uit de familie van de goudwespen (Chrysididae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1801 door Coquebert.
Goudwespen
|
3444820
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Chocophorus%20leptochorda
|
Chocophorus leptochorda
|
Chocophorus leptochorda is een vlinder uit de familie van de vedermotten (Pterophoridae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1913 door Meyrick.
Vedermotten
|
2233525
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Ormosia%20tennesseensis
|
Ormosia tennesseensis
|
Ormosia tennesseensis is een tweevleugelige uit de familie steltmuggen (Limoniidae). De soort komt voor in het Nearctisch gebied.
Ormosia (insect)
Steltmug uit het Nearctisch gebied
|
3658824
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Tamansari%20%28Cibugel%29
|
Tamansari (Cibugel)
|
Tamansari is een bestuurslaag in het regentschap Sumedang van de provincie West-Java, Indonesië. Tamansari telt 3001 inwoners (volkstelling 2010).
Plaats in West-Java
|
1143318
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Centrale%20Commissie%20voor%20de%20Rijnvaart
|
Centrale Commissie voor de Rijnvaart
|
De Europese welvaart is mede gebaseerd op de vrije scheepvaart op de Rijn. Na de nederlaag van Napoleon is op het Congres van Wenen van 1815 het beginsel van de vrijheid van scheepvaart op de internationale vaarwateren vastgelegd. Daarbij werd ook de Centrale Commissie voor de Rijnvaart (CCR) ingesteld. De CCR telt vijf lidstaten: België, Duitsland, Frankrijk, Nederland en Zwitserland. In de nasleep van de Eerste Wereldoorlog werd in 1920 de zetel verplaatst van het Duitse Mannheim naar het Franse Straatsburg.
Taak en uitvoering
De Commissie kreeg opdracht een reglement op te stellen om die scheepvaart op de Rijn juridisch en praktisch in goede banen te leiden. In deze CCR kunnen vanaf die tijd de oeverstaten beraadslagen over alle vragen de scheepvaart betreffend (aldus aanhangsel 16B van de slotakte van het Congres van Wenen). De eerste vergadering vond plaats op 15 augustus 1816 te Mainz. Op 31 maart 1831 werd de Akte van Mainz, de eerste Rijnvaartakte, aangenomen, waarin uniforme juridische principes voor de Rijnvaart waren vastgelegd (met talrijke politievoorschriften). De CCR werd daarmee de eerste intergouvernementele organisatie.
Akte van Mannheim
Na de stormachtige industriële ontwikkelingen in de tweede helft van de 19e eeuw werd het noodzakelijk de ontwikkelingen van de Rijnvaart op technisch, economisch en politiek gebied vast te leggen in een nieuw verdrag. Op 17 oktober 1868 werd dat verdrag vastgesteld als Herziene Rijnvaartakte (Akte van Mannheim). Bijna 100 jaar later was dat nog een keer nodig en werd op 17 oktober 1963 te Straatsburg het verdrag opnieuw herzien.
In het belangrijke Aanvullend Protocol nr. 2 wordt een nieuwe definitie van het beginsel van de vrijheid van scheepvaart gegeven, waarbij bovendien de voorwaarden waaronder personen en goederen op de Rijn vervoerd mogen worden zijn vastgesteld en het criterium van het toebehoren tot de Rijnvaart is vastgelegd.
Enkele belangrijke reglementen
1850 Het eerste voorschrift met betrekking tot het vervoer van gevaarlijke stoffen.
1861 Het eerste Rijnvaartpolitiereglement.
1904 Bepalingen met betrekking tot het vervoer van bijtende en giftige stoffen.
1905 Het eerste Reglement Onderzoek Schepen op de Rijn (ROSR)
1919 Bepalingen voor het vervoer van aardolie en raffinageproducten
1945 Het eerste Reglement Rijnschipperspatenten.
1971 De eerste radarvoorschriften voor binnenschepen.
1979 De Verordening voor het vervoer van gevaarlijke stoffen op de Rijn (ADNR).
1989 Bepalingen met betrekking tot het toebehoren van schepen tot de Rijnvaart.
1996 Aangepast Rijnvaartpolitiereglement, het Reglement van Onderzoek en het ADNR.
1998 Verdrag met betrekking tot de verwijdering van afvalstoffen.
1999 Reglement Rijnpatenten aangepast aan de technische ontwikkeling
1999 Oud-voor-nieuw regel
2003 De CCR-1 emissienorm voor de uitstoot van nieuwe motoren
Externe links
De Centrale Commissie voor de Rijnvaart
De basisregels van de Herziene Akte van Mannheim
Rijnvaartpolitiereglement
Binnenvaart
Intergouvernementele organisatie
Scheepvaartregelgeving
|
1840948
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Gale%C5%A1njak
|
Galešnjak
|
Galešnjak is een eiland voor de kust van Kroatië.
Het ligt tussen het eiland Pašman en de stad Turanj op het vasteland. Galešnjak staat bekend om zijn hartvormige oppervlakte. Het heeft een oppervlakte van 132.000 m². De kustlijn heeft een lengte van 1,55 kilometer. Er zijn twee heuvels op het eiland, het hoogste punt ligt op 36 meter boven de zee.
Galešnjak is in privébezit. Het is een onbewoond eiland. Wel zijn er drie Illyrische graven uit de oudheid aangetroffen en de sporen van de fundering van een gebouw.
Het eiland werd bekend toen in 2004 Google Earth met zijn online kaartendienst startte en het door internetgebruikers werd opgemerkt. De bijzonder hartvorm zorgde ervoor dat het kleine eiland op televisie, magazines en op talloze websites werd vermeld.
Referenties
Kroatisch eiland
Zadar (provincie)
|
3670150
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Fittkauimyia%20serta
|
Fittkauimyia serta
|
Fittkauimyia serta is een muggensoort uit de familie van de dansmuggen (Chironomidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1971 door Roback.
Dansmuggen
|
1740126
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Messe
|
Messe
|
Het Duitse woord voor Handelsbeurs, onder andere de
Hannover Messe, geëxploiteerd door de Deutsche Messe AG
Neurenberg Messe
Köln Messe
Leipziger Messe
Messe Frankfurt
Het Franse en het Duitse woord voor mis
Messe solennelle en l'honneur de Sainte-Cécile, een werk van Charles Gounod
Hohe Messe, een werk van J.S. Bach
Giovanni Messe, Italiaans generaal en politicus
Messe (metro, Neurenberg), een station van de metro van Neurenberg
Zie ook
Messé, een plaats in Frankrijk
|
3669607
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Grogolpenatus
|
Grogolpenatus
|
Grogolpenatus is een bestuurslaag in het regentschap Kebumen van de provincie Midden-Java, Indonesië. Grogolpenatus telt 2492 inwoners (volkstelling 2010).
Plaats in Midden-Java
|
2635255
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Anemonia%20crystallina
|
Anemonia crystallina
|
Anemonia crystallina is een zeeanemonensoort uit de familie Actiniidae. De anemoon komt uit het geslacht Anemonia. Anemonia crystallina werd in 1834 voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Hemprich & Ehrenberg.
Zeeanemonen
|
4142099
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Lorenzo%20Natali
|
Lorenzo Natali
|
Lorenzo Natali Pierucci Bondicchi (Florence, 2 oktober 1922 – Rome, 19 augustus 1989) was een Italiaanse politicus. In de jaren vijftig en zestig van de twintigste eeuw was Natali staatssecretaris en minister van verschillende portefeuilles in Italië. Natali was tussen 1977 en 1989 Europees commissaris in drie achtereenvolgende commissies.
Biografie
Natali studeerde Rechten. Na zijn studie was hij werkzaam als advocaat. Natali vocht mee in het Italiaanse Bevrijdingsleger. Tussen juli 1948 en oktober 1976 was hij lid van de Kamer van Afgevaardigden van Italië.
Italiaanse ambtsfuncties
staatssecretaris voor Pers en Informatie (1955-57)
staatssecretaris voor Financiën (1957-59)
staatssecretaris voor Begroting (1960-64)
minister van Koopvaardij (1966-68)
minister van Openbare Werken (1968, 1969-70)
minister van Toerisme en Recreatie (1968-69)
minister van Land- en Bosbouw (1970-73)
Europese ambtsfuncties
Europees commissaris namens Italië (1977-89), met de volgende portefeuilles:
Uitbreiding (1977-89)
Milieu (1977-81)
Nucleaire Veiligheid (1977-81)
Mediterrane zaken (1981-85)
Voorlichting (1981-85)
Ontwikkelingssamenwerking (1985-89)
Italiaans Eurocommissaris
Europese Commissie-Delors I
Europese Commissie-Thorn
|
2539210
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Mordella%20hieroglyphica
|
Mordella hieroglyphica
|
Mordella hieroglyphica is een keversoort uit de familie spartelkevers (Mordellidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1863 door Fairmaire & Germain.
Spartelkevers
|
2588171
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Metallactulus%20dublonensis
|
Metallactulus dublonensis
|
Metallactulus dublonensis is een keversoort uit de familie vliegende herten (Lucanidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1939 door Arrow.
Vliegende herten
|
1821247
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Muhlenbergia
|
Muhlenbergia
|
Muhlenbergia (synoniemen: Bealia, Blepharoneuron, Pereilema, Redfieldia, Schaffnerella, Schedonnardus) is een geslacht uit de grassenfamilie (Poaceae). De soorten van dit geslacht komen voor in gematigd Azië, tropisch Azië, Oceanië, Noord-Amerika en Zuid-Amerika.
Soorten
Van het geslacht zijn de volgende soorten bekend:
Muhlenbergia acuminata
Muhlenbergia affinis
Muhlenbergia aguascalientensis
Muhlenbergia alamosae
Muhlenbergia alpestre
Muhlenbergia alta
Muhlenbergia ambigua
Muhlenbergia andina
Muhlenbergia angustata
Muhlenbergia angustifolia
Muhlenbergia annua
Muhlenbergia anomala
Muhlenbergia appressa
Muhlenbergia arenacea
Muhlenbergia arenicola
Muhlenbergia argentea
Muhlenbergia arisanensis
Muhlenbergia aristata
Muhlenbergia aristulata
Muhlenbergia arizonica
Muhlenbergia arsenei
Muhlenbergia articulata
Muhlenbergia aspera
Muhlenbergia asperifolia
Muhlenbergia atacamensis
Muhlenbergia attenuata
Muhlenbergia aurea
Muhlenbergia berlandieri
Muhlenbergia berteroniana
Muhlenbergia beyrichiana
Muhlenbergia biloba
Muhlenbergia bourgaei
Muhlenbergia bourgeaei
Muhlenbergia brachyelytrum
Muhlenbergia brachyphylla
Muhlenbergia brandegeei
Muhlenbergia brandegei
Muhlenbergia brasiliensis
Muhlenbergia breviaristata
Muhlenbergia breviculmis
Muhlenbergia brevifolia
Muhlenbergia breviligula
Muhlenbergia brevis
Muhlenbergia breviseta
Muhlenbergia brevivaginata
Muhlenbergia buckleyana
Muhlenbergia bushii
Muhlenbergia cajamarcensis
Muhlenbergia calcicola
Muhlenbergia californica
Muhlenbergia capillaris
Muhlenbergia capillipes
Muhlenbergia carinata
Muhlenbergia caxamarcensis
Muhlenbergia ciliata
Muhlenbergia circinata
Muhlenbergia cleefi
Muhlenbergia cleefii
Muhlenbergia clomena
Muhlenbergia coerulea
Muhlenbergia coloradensis
Muhlenbergia comata
Muhlenbergia commutata
Muhlenbergia confusa
Muhlenbergia crinita
Muhlenbergia crispiseta
Muhlenbergia cualensis
Muhlenbergia curtifolia
Muhlenbergia curtisetosa
Muhlenbergia curviaristata
Muhlenbergia curvula
Muhlenbergia cuspidata
Muhlenbergia debilis
Muhlenbergia decumbens
Muhlenbergia densiflora
Muhlenbergia depauperata
Muhlenbergia diehlii
Muhlenbergia diffusa
Muhlenbergia distans
Muhlenbergia distichophylla
Muhlenbergia divaricata
Muhlenbergia diversiglumis
Muhlenbergia dubia
Muhlenbergia dubioides
Muhlenbergia dumosa
Muhlenbergia durangensis
Muhlenbergia duthieana
Muhlenbergia elata
Muhlenbergia elegans
Muhlenbergia elongata
Muhlenbergia eludens
Muhlenbergia emersleyi
Muhlenbergia emersleyoides
Muhlenbergia enervis
Muhlenbergia erecta
Muhlenbergia erectifolia
Muhlenbergia eriophhylla
Muhlenbergia eriophylla
Muhlenbergia exilis
Muhlenbergia expansa
Muhlenbergia fastigiata
Muhlenbergia filiculmis
Muhlenbergia filiformis
Muhlenbergia filipes
Muhlenbergia firma
Muhlenbergia flabellata
Muhlenbergia flavida
Muhlenbergia flaviseta
Muhlenbergia flexuosa
Muhlenbergia foliosa
Muhlenbergia fournieriana
Muhlenbergia fragilis
Muhlenbergia frondosa
Muhlenbergia gigantea
Muhlenbergia glabra
Muhlenbergia glabrata
Muhlenbergia glabriflora
Muhlenbergia glabrifloris
Muhlenbergia glauca
Muhlenbergia glomerata
Muhlenbergia gracilis
Muhlenbergia gracillima
Muhlenbergia grandis
Muhlenbergia gypsophila
Muhlenbergia hakonensis
Muhlenbergia herzogiana
Muhlenbergia himalayensis
Muhlenbergia hintonii
Muhlenbergia holwayorum
Muhlenbergia huachucana
Muhlenbergia huegelii
Muhlenbergia idahoensis
Muhlenbergia implicata
Muhlenbergia inaequalis
Muhlenbergia involuta
Muhlenbergia iridifolia
Muhlenbergia jaime-hintonii
Muhlenbergia jaliscana
Muhlenbergia japonica
Muhlenbergia jonesii
Muhlenbergia kunthii
Muhlenbergia lanata
Muhlenbergia lateriflora
Muhlenbergia laxa
Muhlenbergia laxiflora
Muhlenbergia lehmanniana
Muhlenbergia lemmonii
Muhlenbergia leptoura
Muhlenbergia ligularis
Muhlenbergia ligulata
Muhlenbergia lindheimeri
Muhlenbergia littoralis
Muhlenbergia longiglumis
Muhlenbergia longiligula
Muhlenbergia longiseta
Muhlenbergia longistolon
Muhlenbergia lucida
Muhlenbergia lycuroides
Muhlenbergia macrotis
Muhlenbergia macroura
Muhlenbergia madrensis
Muhlenbergia magna
Muhlenbergia majalcensis
Muhlenbergia marshii
Muhlenbergia matudae
Muhlenbergia maxima
Muhlenbergia metcalfei
Muhlenbergia metcalfi
Muhlenbergia mexicana
Muhlenbergia meziana
Muhlenbergia michisensis
Muhlenbergia microsperma
Muhlenbergia minuscula
Muhlenbergia minutiflora
Muhlenbergia minutissima
Muhlenbergia mollicoma
Muhlenbergia monandra
Muhlenbergia montana
Muhlenbergia monticola
Muhlenbergia mucronata
Muhlenbergia multinodis
Muhlenbergia mundula
Muhlenbergia mutica
Muhlenbergia nana
Muhlenbergia nebulosa
Muhlenbergia nigra
Muhlenbergia orophila
Muhlenbergia palmeri
Muhlenbergia palmirensis
Muhlenbergia palustris
Muhlenbergia parishii
Muhlenbergia parryi
Muhlenbergia parviglumis
Muhlenbergia pauciflora
Muhlenbergia pectinata
Muhlenbergia pendula
Muhlenbergia peruviana
Muhlenbergia phleoides
Muhlenbergia pilosa
Muhlenbergia pittieri
Muhlenbergia plumbea
Muhlenbergia polycaulis
Muhlenbergia polypogonoides
Muhlenbergia polystachya
Muhlenbergia porteri
Muhlenbergia presliana
Muhlenbergia pringlei
Muhlenbergia pubescens
Muhlenbergia pubigluma
Muhlenbergia pulcherrima
Muhlenbergia pungens
Muhlenbergia purpurea
Muhlenbergia purpusii
Muhlenbergia pusilla
Muhlenbergia quadridentata
Muhlenbergia quitensis
Muhlenbergia racemosa
Muhlenbergia ramosa
Muhlenbergia ramosissima
Muhlenbergia ramulosa
Muhlenbergia rara
Muhlenbergia rariflora
Muhlenbergia reederorum
Muhlenbergia repens
Muhlenbergia reverchonii
Muhlenbergia richardsonis
Muhlenbergia rigens
Muhlenbergia rigida
Muhlenbergia robusta
Muhlenbergia scabra
Muhlenbergia schaffneri
Muhlenbergia schmitzii
Muhlenbergia schreberi
Muhlenbergia sciurea
Muhlenbergia scoparia
Muhlenbergia seatoni
Muhlenbergia sericea
Muhlenbergia setarioides
Muhlenbergia setifolia
Muhlenbergia setigera
Muhlenbergia setiglumis
Muhlenbergia setosa
Muhlenbergia shepherdi
Muhlenbergia simplex
Muhlenbergia sinuosa
Muhlenbergia sobolifera
Muhlenbergia speciosa
Muhlenbergia spiciformis
Muhlenbergia straminea
Muhlenbergia stricta
Muhlenbergia strictior
Muhlenbergia subalpina
Muhlenbergia subaristata
Muhlenbergia subbiflora
Muhlenbergia sylvatica
Muhlenbergia tenella
Muhlenbergia tenuiflora
Muhlenbergia tenuifolia
Muhlenbergia tenuissima
Muhlenbergia texana
Muhlenbergia thurberi
Muhlenbergia torreyana
Muhlenbergia torreyi
Muhlenbergia trichopodes
Muhlenbergia trifida
Muhlenbergia umbrosa
Muhlenbergia uniflora
Muhlenbergia utilis
Muhlenbergia vaginata
Muhlenbergia vaseyana
Muhlenbergia venezuelae
Muhlenbergia versicolor
Muhlenbergia vilfa
Muhlenbergia villiflora
Muhlenbergia villosa
Muhlenbergia virescens
Muhlenbergia virletii
Muhlenbergia watsoniana
Muhlenbergia wolfii
Muhlenbergia wrightii
Muhlenbergia xanthodas
Muhlenbergia xerophila
Eragrostideae
|
3956311
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Sint-Petruskerk%20%28Kopenhagen%29
|
Sint-Petruskerk (Kopenhagen)
|
De Sint-Petruskerk (Deens: Sankt Petri Kirke; Duits: Sankt Petri Kirche) in Kopenhagen is de lutherse kerk voor de Duitstalige gemeenschap van de stad. De Sint-Petruskerk ligt in het centrum van Kopenhagen scheef tegenover de Onze-Lieve-Vrouwekerk op de hoek Ecke Nørregade/Sankt-Pederstræd in het Latinerkvarteret.
Geschiedenis
Het kerkgebouw is de oudst bewaarde kerk van de binnenstad van Kopenhagen. De aan de apostel Petrus gewijde kerk was oorspronkelijk de dorpskerk van Serridslev, dat een deel van de huidige binnenstad besloeg, en werd voor het eerst in 1304 genoemd. Men gaat echter uit van het jaar 1200 als stichtingsdatum. De eerste kerk brandde af in 1380, maar de herbouw volgde snel. Toren, middenschip en koor van het huidige bouwwerk dateren uit het midden van de 15e eeuw.
Met de komst van de reformatie werd de kerk aan de eredienst onttrokken en kreeg het gebouw voor enige decennia de bestemming van klokken- en kanonnengieterij.
In 1585 droeg Frederik II de Petruskerk over aan zijn Duitstalige onderdanen. Het kerkgebouw werd genoveerd door de Vlaams-Deense bouwmeester Hans van Steenwinckel de Oude en al spoedig werd de kerk het centrum voor de politieke, economische en militaire elite die, net als het hof, voornamelijk duitstalig was.
De snel groeiende parochie maakte herhaaldelijke uitbreiding van de kerk noodzakelijk. Christiaan IV liet in de 17e eeuw het zuidelijke en noordelijke dwarsschip bouwen, waardoor de kerk een kruisvorm kreeg. Tussen 1648 en 1740 werden de grafkapellen toegevoegd en tegen het einde van de 17e eeuw liet Christiaan V nog een noordelijk schip bouwen, dat na de restauratie in de jaren 1990 van de kerk werd afgescheiden en sindsdien de Christiaan V-zaal wordt genoemd.
De kerk werd zwaar beschadigd tijdens de grote stadsbrand in 1728. Het interieur ging verloren maar de buitenmuren van het gebouw bleven intact, zodat onder leiding van Johan Cornelius Krieger een snelle herbouw kon worden gearaliseerd. Aanvankelijk kreeg de kerktoren een barokke afsluiting, die in de jaren 1756-1757 vervangen werd door de huidige met koper bedekte spits. Tijdens de Slag om Kopenhagen in 1807 ondergingen de kerk en de grafkapellen nieuwe beschadigingen, maar de spits werd gered.
Spanningen tussen Denemarken en Duitsland cumuleerden in de 19e eeuw en leidden in 1848-1851 ten slotte tot de Eerste Duits-Deense Oorlog. Als gevolg hiervan raakte de kerk haar bijzondere status, leden, prestige en inkomsten kwijt.
Voor de kwijnende gemeente werd het uiteindelijk onmogelijk om het grote gebouw te onderhouden en in 1994 nam de staat de kerk weer onder haar hoede. De laatste zeer grondige restauratie van zowel de kerk als de grafkapellen werd in de jaren 1995-1999 uitgevoerd. Tegenwoordig is de kerk zowel verbonden aan de Evangelische Kerk in Duitsland als de Deense Volkskerk.
Inrichting
In de kerk bevindt zich een schilderij van Hendrik Krock met een voorstelling van Christus op de Olijfberg. Een ander schilderij uit 1732 toont de verrijzenis van Christus. Ongedateerd is een schilderij van de hervormers. Het altaarschilderij werd door J.L. Lund (1819) gemaakt.
Het bronzen doopvont dateert uit 1830.
De kerk kreeg in 1938 een orgel van de orgelbouwer Sauer uit Frankfurt aan de Oder. Het orgel stond eerst op de westelijke galerij en werd tijdens de restauratie naar het noordelijk schip verplaatst. Het instrument heeft 42 registers verdeeld over drie manualen en vrij pedaal. De speel- en registertracturen zijn elektropneumatisch. Het pijpwerk is open, zonder orgelkas.
Grafkapellen
De grafkapellen van de kerk kwamen in twee verschillende bouwfasen tot stand. Het westelijke deel werd in 1681 opgericht, het oostelijke deel in 1739. Onder het oostelijke deel zijn nog oudere crypten van kapellen uit 1658 resp. 1648. Bekende beeldhouwers werkten aan de epitafen en de in nissen staan praalgraven.
Afbeeldingen
Externe link
Website van de Petruskerk
Petrus
Petrus
Indre By
|
2313504
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Conus%20bengalensis
|
Conus bengalensis
|
Conus bengalensis is een in zee levende slakkensoort uit het geslacht Conus. De slak behoort tot de familie Conidae. Conus bengalensis werd in 1968 beschreven door Okutan. Net zoals alle soorten binnen het geslacht Conus zijn deze slakken roofzuchtig en giftig. Zij bezitten een harpoenachtige structuur waarmee ze hun prooi kunnen steken en verlammen.
Conus
|
2071064
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Kamnje
|
Kamnje
|
Kamnje (Ajdovščina), een plaats in de Sloveense gemeente Ajdovščina
Kamnje (Bohinj), een plaats in de Sloveense gemeente Bohinj
Kamnje (Šentrupert), een plaats in de Sloveense gemeente Šentrupert
|
3166043
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Murex%20%28Murex%29%20falsitribulus
|
Murex (Murex) falsitribulus
|
Murex (Murex) falsitribulus is een slakkensoort uit de familie van de Muricidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1988 door Ponder & Vokes.
Muricidae
|
3896327
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/World%20Series%20Hockey
|
World Series Hockey
|
De World Series Hockey (WSH) was een professionele hockeycompetitie georganiseerd door Indian Hockey Federation (IHF) die in 2012 eenmalig werd georganiseerd. Omdat de Féderation Internationale de Hockey (FIH) niet de IHF, maar Hockey India als officiële Indiase hockeybond ziet, was het toernooi niet gesanctioneerd door de FIH. Vanwege het conflict tussen de twee Indiase hockeybonden werd de tweede editie van de World Series Hockey, die oorspronkelijk gepland was voor 2012–2013 voor onbepaalde tijd uitgesteld. Hockey India organiseerde vervolgens een toernooi met een vergelijkbare opzet, de Hockey India League die wel internationaal werd gesanctioneerd. De televisie-uitzendingen trokken in India miljoenen kijkers.
Opzet
Een achttal franchiseteams uit India koos in een draftsysteem een selectie van Indiase en buitenlandse hockeyers. Hierna speelden deze teams een competitie tegen elkaar gevolgd door play-offs. Tijdens het toernooi waren enkele alternatieve hockeyregels van kracht. De eerste, en tot nu toe enige, editie vond plaats van februari tot en met april 2012.
Verscheidene Nederlandse hockeyers, waaronder Andrew Eversden, Steven Faaij, Roderik Huber, Martijn de Jager, Melchior Looijen, Jesse Mahieu, wilden meedoen aan de World Series Hockey en waren bij een team ingedeeld. De Koninklijke Nederlandse Hockeybond wilde niet dat Nederlandse spelers, coaches en arbiters meededen en stond het niet toe. De WSH werd verplaatst waardoor het onmogelijk werd voor de Nederlandse spelers om alsnog mee te doen.
Geschiedenis
Teams
Zie ook
Premier Hockey League, voormalige Indiase hockeycompetitie.
Hockey India League, toernooi met vergelijkbare opzet.
Hockeycompetitie
Hockey in India
Hockey in 2012
|
3629747
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Cot%20Teuku%20Dek
|
Cot Teuku Dek
|
Cot Teuku Dek is een bestuurslaag in het regentschap Nagan Raya van de provincie Atjeh, Indonesië. Cot Teuku Dek telt 95 inwoners (volkstelling 2010).
Plaats in Atjeh
|
2680235
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Holothuria%20chilensis
|
Holothuria chilensis
|
Holothuria chilensis, nomen dubium, is een zeekomkommer uit de familie Holothuriidae.
De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1868 gepubliceerd door Karl Semper.
Zeekomkommers
|
2426365
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Uloborus%20viridimicans
|
Uloborus viridimicans
|
Uloborus viridimicans is een spinnensoort in de taxonomische indeling van de wielwebkaardespinnen (Uloboridae).
Het dier behoort tot het geslacht Uloborus. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1893 door Eugène Simon.
Wielwebkaardespinnen
|
1052734
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Chetek
|
Chetek
|
Chetek is een plaats (city) in de Amerikaanse staat Wisconsin, en valt bestuurlijk gezien onder Barron County.
Demografie
Bij de volkstelling in 2000 werd het aantal inwoners vastgesteld op 2180.
In 2006 is het aantal inwoners door het United States Census Bureau geschat op 2178, een daling van 2 (-0,1%).
Geografie
Volgens het United States Census Bureau beslaat de plaats een oppervlakte van
7,9 km², waarvan 6,1 km² land en 1,8 km² water. Chetek ligt op ongeveer 320 m boven zeeniveau.
Plaatsen in de nabije omgeving
De onderstaande figuur toont nabijgelegen plaatsen in een straal van 24 km rond Chetek.
Externe link
Plaats in Wisconsin
|
3285907
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Agaue%20arubaensis
|
Agaue arubaensis
|
Agaue arubaensis is een mijtensoort uit de familie van de Halacaridae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1994 door Bartsch.
Halacaridae
|
3160619
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Cerithiopsis%20cerea
|
Cerithiopsis cerea
|
Cerithiopsis cerea is een slakkensoort uit de familie van de Cerithiopsidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1857 door Carpenter.
Cerithiopsidae
|
5097424
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Roestmierklauwier
|
Roestmierklauwier
|
De roestmierklauwier (Thamnistes rufescens) is een zangvogel uit de familie Thamnophilidae. De soort is een afsplitsing van de rosse mierklauwier (T. anabatinus), die ook wel als ondersoort werd gezien. Er is geen consensus over de wijze waarop dit geslacht kan worden opgesplitst in aparte soorten.
Verspreiding en leefgebied
De soort komt voor van Oost-Peru tot West-Bolivia. Het leefgebied bestaat uit natuurlijk bos in heuvelland tussen de 400 en 1700 m boven zeeniveau.
Thamnophilidae
IUCN-status niet bedreigd
Dier uit het Neotropisch gebied
|
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.