id
stringlengths 2
7
| url
stringlengths 32
150
| title
stringlengths 1
90
| text
stringlengths 21
104k
|
|---|---|---|---|
2672997
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Amphicteis%20philippinarum
|
Amphicteis philippinarum
|
Amphicteis philippinarum is een borstelworm uit de familie Ampharetidae. Het lichaam van de worm bestaat uit een kop, een cilindrisch, gesegmenteerd lichaam en een staartstukje. De kop bestaat uit een prostomium (gedeelte voor de mondopening) en een peristomium (gedeelte rond de mond) en draagt gepaarde aanhangsels (palpen, antennen en cirri).
Amphicteis philippinarum werd in 1878 voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Grube.
Ampharetidae
|
4911026
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Hendrik%20Gerhard%20Niezink
|
Hendrik Gerhard Niezink
|
Hendrik Gerhard Niezink (Wierden, 4 september 1914 – Groningen, 5 januari 2009) was een Nederlands politicus van de CHU.
Hij was volontair bij de gemeente Almelo voor hij begin 1935 benoemd werd tot 2e ambtenaar bij de gemeentesecretarie van Oldehove. Later werd hij gemeentesecretaris van Genemuiden en in februari 1947 keerde hij terug naar Oldehove in verband met zijn benoeming tot burgemeester van die gemeente. Na ruim 32 jaar die functie te hebben vervuld ging hij in oktober 1979 met pensioen. Niezink overleed begin 2009 op 94-jarige leeftijd.
Burgemeester van Oldehove
CHU-politicus
|
1973780
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Kirkby%20Malzeard
|
Kirkby Malzeard
|
Kirkby Malzeard is een civil parish in het bestuurlijke gebied Harrogate, in het Engelse graafschap North Yorkshire.
Civil parish in North Yorkshire
|
466077
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Rezj%20%28rivier%29
|
Rezj (rivier)
|
De Rezj (Russisch: Реж) is een van de 18.404 rivieren binnen de Russische oblast Sverdlovsk. De Rezj stroomt vanuit de Centrale Oeral in noordoostelijke richting naar de Nitsa, die weer in de Toera stroomt en uiteindelijk via de Tobol, Irtysj en Ob uitmondt in de Karazee. De oevers van de rivier worden net als de Tsjoesovaja gekenmerkt door hoge rotswanden. Langs de rivier bevinden zich 8 groepen van rotsen waarop zogenaamde pisanitsy; Oeraalse rotstekeningen te vinden zijn uit het 6e tot 5e millennium v.Chr. Ook bevindt zich in de bovenloop veel naaldwoud.
De belangrijkste zijrivier is de Bobrovka. De belangrijkste plaats aan de rivier is de gelijknamige stad Rezj.
Rivier in oblast Sverdlovsk
Stroomgebied van de Ob
|
2673620
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Cirratulus%20cirratus
|
Cirratulus cirratus
|
Cirratulus cirratus is een borstelworm uit de familie Cirratulidae. Het lichaam van de worm bestaat uit een kop, een cilindrisch, gesegmenteerd lichaam en een staartstukje. De kop bestaat uit een prostomium (gedeelte voor de mondopening) en een peristomium (gedeelte rond de mond) en draagt gepaarde aanhangsels (palpen, antennen en cirri).
Cirratulus cirratus werd in 1776 voor het eerst wetenschappelijk beschreven door O. F. Müller.
Cirratulidae
|
3512716
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Formica%20perpilosa
|
Formica perpilosa
|
Formica perpilosa is een mierensoort uit de onderfamilie van de schubmieren (Formicinae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1913 door Wheeler, W.M..
Formica
|
3321146
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Morion%20olympicus
|
Morion olympicus
|
Morion olympicus is een keversoort uit de familie van de loopkevers (Carabidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1843 door L.Redtenbacher.
olympicus
|
944105
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Valle%20Viejo
|
Valle Viejo
|
Valle Viejo is een departement in de Argentijnse provincie Catamarca. Het departement (Spaans: departamento) heeft een oppervlakte van 540 km² en telt 23.707 inwoners.
Plaatsen in departement Valle Viejo
Antapoca
Campo Garriga
Colonia Jojoba
El Bañado
El Lindero
El Portezuelo
Huaycama
La Sala
Las Esquinas
Las Tejas
Polcos
Pozo del Mistol
Puesto Los Molinos
Ruta 13
San Isidro
Santa Cruz
Santa Rosa
Sumalao
Villa Dolores
Departement van Argentinië
|
1808743
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Schependom%20%28Berkelland%29
|
Schependom (Berkelland)
|
Schependom is een buurtschap in de Nederlandse gemeente Berkelland in de provincie Gelderland. Tot 1 januari 2005 behoorde het tot de gemeente Borculo. Het ligt ten zuiden van Borculo.
Geografie van Berkelland
Buurtschap in Gelderland
|
253900
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Bouff%C3%A9r%C3%A9
|
Boufféré
|
Boufféré is een plaats en voormalige gemeente in Frankrijk in het departement Vendée in de regio Pays de la Loire.
Geschiedenis
Boufféré fuseerde op 1 januari 2019 met La Guyonnière, Montaigu, Saint-Georges-de-Montaigu en Saint-Hilaire-de-Loulay tot de commune nouvelle Montaigu-Vendée.
Demografie
Onderstaande figuur toont het verloop van het inwonertal (bron: INSEE-tellingen).
Montaigu-Vendée
Plaats in Vendée
Voormalige gemeente in Vendée
|
316854
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/CSR
|
CSR
|
Civitas Studiosorum Reformatorum, een studentenvereniging in Delft
Corporate Social Responsibility, de Engelstalige afkorting voor Maatschappelijk verantwoord ondernemen
Tsjecho-Slowakije, tot 1961 afgekort tot ČSR
Centrale Studentenraad van de Universiteit van Amsterdam
Collectieve Schuldenregeling (België)
|
2210419
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Goera%20prapatana
|
Goera prapatana
|
Goera prapatana is een schietmot uit de familie Goeridae. De soort komt voor in het Oriëntaals gebied.
Schietmot uit het Oriëntaals gebied
Goeridae
|
2477508
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Melanotus%20chiricahuae
|
Melanotus chiricahuae
|
Melanotus chiricahuae is een keversoort uit de familie kniptorren (Elateridae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1962 door Knull.
chiricahuae
|
1984418
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Serro
|
Serro
|
Serro is een gemeente in de Braziliaanse deelstaat Minas Gerais. De gemeente telt 21.525 inwoners (schatting 2009).
Aangrenzende gemeenten
De gemeente grenst aan Alvorada de Minas, Conceição do Mato Dentro, Couto de Magalhães de Minas, Datas, Diamantina, Presidente Kubitschek, Rio Vermelho, Sabinópolis, Santo Antônio do Itambé en Serra Azul de Minas.
Geboren
Belmiro de Almeida (1858-1935), kunstschilder, graficus en karikaturist
Gemeente in Minas Gerais
|
3546695
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Xya%20muta
|
Xya muta
|
Xya muta is een rechtvleugelig insect uit de familie Tridactylidae. De wetenschappelijke naam van deze soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1928 door Tindale.
Tridactylidae
|
3417853
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Capua%20euryochra
|
Capua euryochra
|
Capua euryochra is een vlinder uit de familie van de bladrollers (Tortricidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1914 door Turner.
euryochra
|
2186946
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Potluck
|
Potluck
|
Een potluck is een gezamenlijke maaltijd waarbij elke deelnemer of groep deelnemers eten meebrengt (vaak zelf bereid) en dat deelt met alle andere aanwezige gasten. Het idee is dat men met minimale kosten toch een zeer gevarieerde maaltijd heeft, waarbij het "luck"-element speelt. De bedoeling is dat men net iets meer meebrengt dan voor het aantal deelnemers waarmee men zelf komt. Potlucks zijn vooral in de Verenigde Staten populair geworden via bijeenkomsten van kerkgroepen en andere verenigingen, maar zijn intussen een wijdverspreid fenomeen.
Etymologie
Het woord 'pot-luck' duikt op in Engeland in de 16e eeuw, in het werk van Thomas Nashe. Het had toen de letterlijke betekenis "geluk van de pot" omdat het stond voor "eten voor een onverwachte of onuitgenodigde gast". De huidige betekenis lijkt te zijn ontstaan in de late 19e eeuw of begin 20e eeuw.
Een andere theorie is dat potluck een verhaspeling is van het woord "potlatch": een gezamenlijke maaltijd van de Noord-Amerikaanse indianen. Dit was een algemene traditie bij de Tlingit en andere inheemse volken uit het noordwesten van de Verenigde Staten en Canada.
Maaltijd
Amerikaanse keuken
|
910476
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Micha%C5%82owice
|
Michałowice
|
Michałowice (gemeente in powiat Krakowski), in het Poolse woiwodschap Klein-Polen
Michałowice (gemeente in powiat Pruszkowski), in het Poolse woiwodschap Mazovië
|
5765670
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst%20van%20voetbalinterlands%20Kazachstan%20-%20Noord-Ierland
|
Lijst van voetbalinterlands Kazachstan - Noord-Ierland
|
Deze lijst van voetbalinterlands is een overzicht van alle officiële voetbalwedstrijden tussen de nationale teams van Kazachstan en Noord-Ierland. De landen speelden tot op heden twee keer tegen elkaar. De eerste ontmoeting, een kwalificatiewedstrijd voor het Europees kampioenschap voetbal 2024, werd gespeeld in Belfast op 19 juni 2023. Het laatste duel, de returnwedstrijd in dezelfde kwalificatiereeks, vond plaats op 10 september 2023 in Astana.
Wedstrijden
Samenvatting
Noord-Ierland
Kazachstan
|
2471510
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Umma%20longistigma
|
Umma longistigma
|
Umma longistigma is een libellensoort uit de familie van de beekjuffers (Calopterygidae), onderorde juffers (Zygoptera).
De soort staat op de Rode Lijst van de IUCN als niet bedreigd, beoordelingsjaar 2009.
De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1869 door Selys.
Beekjuffer
IUCN-status niet bedreigd
|
4820902
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/J%C3%B6rg%20Draeger
|
Jörg Draeger
|
Jörg Draeger (Berlijn, 28 september 1945) is een Duitse tv-presentator, die bekend werd door het spelprogramma Geh aufs Ganze!, dat hij in totaal bijna tien jaar presenteerde voor de omroepen Sat.1 en Kabel eins. Sinds december 2021 is het programma na 20 jaar weer terug op de buis bij Sat.1
Jeugd en opleiding
Draeger groeide vanaf 4-jarige leeftijd op in Spanje en studeerde in 1964 af aan de middelbare school in Bilbao. Daarna studeerde hij germanistiek, politicologie en theaterwetenschap aan de Vrije Universiteit Berlijn. Hij nam dienst als reservist bij de Bundeswehr van 1969 tot 1981 en bekleedde ten laatste de dienstgraad van kapitein. Voorafgaand was hij majoor bij de reservisten. Hij stichtte onder andere Radio Andernach. Draeger was van 1982 tot 1985 nieuwslezer bij de NDR, van 1985 tot 1987 presenteerde hij bij Radio Hamburg. Vanaf 1987 was hij werkzaam bij de particuliere zender Sat.1, waar hij van 1987 tot 1989 hoofdredacteur was van Wir im Norden (later Wir in Hamburg). Van 1989 tot 1990 werkte hij in de hoofdredactie van Sat-1. Eerste ervaringen met amusementsshows verzamelde hij met de presentaties van de IQ-show Krypton Faktor (1991) en de partnershow Glücklich geschieden (1992).
Carrière
Zijn grootste succes was de spelshow Geh aufs Ganze!, die hij vanaf begin 1992 tot 1996 bijna vijf jaar lang presenteerde. Na de overstap naar RTL, waar hij in 1997 het magazine Mysteries presenteerde, aanvaardde hij van 1999 tot 2003 opnieuw de presentatie van de nieuwe editie van Geh aufs Ganze! bij Kabel eins, zodat hij met een onderbreking het programma tussen 1992 en 2003 in totaal bijna 10 jaar lang presenteerde. Draeger had zijn carrière als entertainer eigenlijk afgerond, maar begon weer bij 9Live, waar hij onder andere de shows Die 100.000-Euro-Frage en Alle gegen Draeger presenteerde, die een aanpassing was van Geh aufs Ganze!. Bovendien was hij in 2003 aanwezig bij de 9Live verjaardags-marathon. Toentertijd werd ter gelegenheid van de tweede verjaardag van de Call-in-zender twee dagen live zonder pauze uitgezonden, waardoor de zender een vermelding kreeg in het Guinness Book of Records als langste tv-quiz. Het record staat nog steeds. In 2007 presenteerde hij van 16 tot 20 april de show Geld oder Draeger.
Met een nieuwe editie van Alle gegen Draeger ging hij in januari 2014 op de digitale tv-zender Family TV op uitzending. Daarvan werden 10 afleveringen geproduceerd, welke tot juni 2014 tweewekelijks werden getoond. In september 2016 zond de zender Tele 5 de 12 afleveringen tellende docusoap Old Guys on Tour uit. Draeger, Frederic Meisner, Björn-Hergen Schimpf en Harry Wijnvoord liepen samen meerdere weken over de Jacobsweg. Entertainer Karl Dall ging mee als begeleider en commentator. Samen met Alexander Wipprecht presenteerde hij in december 2016 de herstart en de pilotaflevering van de tv-uitzending Tutti Frutti bij RTL Nitro. Hij speelde in 2017 mee bij het Duitse tv-programma Let’s Dance en belandde op de laatste plaats. In augustus 2021 nam hij deel aan het negende seizoen van Promi Big Brother op Sat.1 en eindigde hij op de 10e plaats.
Privéleven
Draeger is voor de vierde maal getrouwd en heeft twee kinderen.
Duits televisiepresentator
|
3237778
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Ameira%20tenuiremis
|
Ameira tenuiremis
|
Ameira tenuiremis is een eenoogkreeftjessoort uit de familie van de Ameiridae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1902 door Scott T..
Ameiridae
|
468675
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Branne
|
Branne
|
Branne (Doubs)
Branne (Gironde)
|
276041
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Alphen%20en%20Riel
|
Alphen en Riel
|
Alphen en Riel is een voormalige gemeente in de provincie Noord-Brabant. De gemeente is bij keizerlijk decreet van Napoleon van 8 november 1810 ontstaan door samenvoeging van de dorpen Alphen en Riel. Tot die tijd had Alphen een eigen schepenbank waartoe ook Chaam behoorde. Bij de oprichting van Alphen en Riel werd Chaam losgemaakt van Alphen. Riel behoorde tot de samenvoeging bij de schepenbank Hilvarenbeek.
De gemeente is in 1997 opgeheven. Het grootste deel, met het dorp Alphen, maakt sindsdien deel uit van de gemeente Alphen-Chaam. Het overige deel, met het dorp Riel, is bij de gemeente Goirle gevoegd.
Zie ook
Lijst van burgemeesters van Alphen en Riel
Wapen van Alphen en Riel
Externe links
Regionaal Archief Tilburg - beheert de archieven van de voormalige gemeente Alphen en Riel
Voormalige gemeente in Noord-Brabant
Goirle
Alphen-Chaam
|
1384423
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Tsozong%20Gongba
|
Tsozong Gongba
|
Tsozong Gongba, ook wel Tsodzong of Tsomum (vertaald kasteel in een meer), is een Tibetaans boeddhistisch klooster uit de nyingmatraditie.
Tsozong Gongba is naar Tibetaanse maatstaven een klein klooster en heeft vier gebouwen. Het klooster bevindt zich op 3540 meter hoogte en staat op het eiland Tashi (Chinees Zha-Xi) in het grootste zoetwatermeer van Oost-Tibet, Pagsum Co, in de Tibetaanse Autonome Regio. Vanwege het vele jade in de Pagsum Co, kleurt het meer groen. Tsozong Gongba is toegankelijk via de Mila-pas.
Symbolen
De bouw van Tsozong Gongba werd ingezet door de nyingmamonnik Sungye Lingpa en is anno jaren '00 het thuis voor enkele nonnen.
De drie originele beelden van Avalokitesvara, Padmasambhava en Gautama Boeddha zijn tijdens de Culturele Revolutie (1966-76) beschoten en verbrand door het Chinees Volksleger. Ze werden later gerestaureerd door de lokale lama Dudjom Rimpoche en zijn zoon Chuni Rimpoche.
Er is een klein kora-pad rond het klooster met enkele moeilijk herkenbare heilige plaatsen, waaronder een luchtbegrafenisplaats.
Een van de bijgebouwen heeft symbolen met drie eindeloze knopen boven de deur. Zoals op veel plekken in Tibet worden stenen versierd met inscripties van de mantra Om mani padme hum en als offer langs paden gelegd.
Beelden in het klooster
Zie ook
Lijst van Tibetaanse kloosters
Boeddhistische tempel in Tibet
Nyingtri
|
3357068
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Semiothisa%20ocellinata
|
Semiothisa ocellinata
|
Semiothisa ocellinata is een vlinder uit de familie van de spanners (Geometridae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1858 door Guenée.
ocellinata
|
3932603
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Ulogastra%20colffsi
|
Ulogastra colffsi
|
Ulogastra colffsi is een keversoort uit de familie van de boktorren (Cerambycidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1884 door Lansberge.
Boktorren
|
1810633
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Tensou%20Sentai%20Goseiger
|
Tensou Sentai Goseiger
|
is de 34e Super Sentai-serie, geproduceerd door Toei Company. De serie liep van 14 februari 2010 tot 6 februari 2011, met een totaal van 50 afleveringen.
De naam van de serie is een porte-manteau van de Japanse woorden voor , en . De serie heeft nauwe banden met het arcadespel Super Sentai Battle: Dice-O, dat eveneens in februari 2010 wordt uitgebracht. De personages in de serie maken namelijk gebruik van kaarten genaamd om toegang te krijgen tot verschillende wapens en technieken, gelijk aan in het spel. Dit concept is ook al gebruikt in de serie Kamen Rider Decade.
De serie werd tevens bewerkt tot de Amerikaanse productie Power Rangers Megaforce
Plot
De serie draait om een team van speciale mensen genaamd ; mensen die 10.000 jaar geleden speciale krachten kregen en zich toen afsplitsten van de rest van de mensheid. Ze wonen in een speciale wereld die parallel bestaat aan de menselijke wereld, van waaruit ze de aarde beschermen.
Wanneer de aarde wordt aangevallen door de Warstar, een ras dat leeft van de energie van planeten, wordt de toren waarmee de Gosei Angels contact houden met de menselijke wereld vernietigd. Hierdoor wordt reizen tussen de Goseiwereld en aarde onmogelijk. Slechts vijf Gosei Angels die ten tijde van de aanval op aarde waren zijn nog over om de Warstar te stoppen. Ze worden samen de Goseiger.
Na 15 afleveringen slagen de Goseiger erin om de Warstar te verslaan, maar hun gevecht is daarmee nog niet ten einde omdat een nieuwe groep tegenstanders zich aandient: de demonische Yūmajū. De Goseiger krijgen in hun gevecht met deze nieuwe tegenstander echter hulp in de gedaante van de mysterieuze Gosei Knight. In aflevering 33 worden de Yuumajuu ook verslagen, maar dient opnieuw een nieuwe tegenstander zich aan: de Matrintis.
Uiteindelijk blijkt een gevallen Gosei Angel, Brajira of the Messiah, het meesterbrein te zijn achter de aanvallen van al deze groepen tegenstanders. Hij wil de aarde "beschermen" door deze geheel te vernietigen en naar zijn inzicht te herscheppen.
Personages
Goseiger
De Goseigers zijn de protagonisten van de serie. Ze zijn leden van de . De Gosei Angels zijn zelf onderverdeeld in drie stammen; de optimistische met de macht over lucht, de harde met de macht over aarde en vuur, en de kalme met macht over water. De Goseigers gebruiken speciale kaarten genaamd om te transformeren en hun wapens op te roepen.
: een lid van de Skick Tribe en leider van het team. Hij kan de ware aard van dingen doorzien. Tevens kan hij middels de wind achterhalen waar er gevaar is. Hij doet vaak dingen zonder er eerst over na te denken.
: een lid van de Skick Tribe en het meest volwassen lid van de groep. Ze is erg optimistisch over het leven. Wel ligt ze vaak overhoop met Moune. Ze eet geregeld zoetigheden.
: een Landick krijger en oudere broer van Moune. Hij is de sterkste vechter van het team. Samen met zijn zus kan hij een reeks combinatie-aanvallen uitvoeren.
: Agri's jongere zus, en tevens het jongste lid van de groep. Ze is recht voor haar raap.
: Het oudste lid van de groep, en het enige lid van de Seaick Tribe. Hij houdt het team grotendeels bij elkaar.
: een mysterieuze krijger die 10.000 jaar geleden tegen de Yuumajuu vocht. Hij duikt onverwacht op na de terugkeer van de Yuumajuu. Hij draagt een meer gepantserd kostuum en maakt gebruik van de . Zijn ware identiteit is niet die van een Gosei Angel, maar de Groundion Headder. Hij kan de vaardigheden van alle drie de stammen gebruiken. Vroeger was hij een van de Headers van Brajira. Nadat Brajira onthuld wie hij is, dwingt hij GoseiKnight om weer voor hem te gaan werken als Dark Gosei Knight
Bondgenoten
: de leider van de Goseiwereld. Via hem onderhouden de Goseigers contact met hun thuiswereld en krijgen ze informatie over de Warstar.
: een robot die naar de aarde gestuurd is door Master Head vlak voordat de Heaven's Tower vernietigd werd. Hij wordt een bondgenoot van de Goseiger. Hij lijkt qua vorm sterk op een arcademachine.
: een lid van de Seaick Tribe. Hij wordt enkel gezien in een flashback, waaruit blijkt dat hij oorspronkelijk Gosei Green was. Hij kwam om het leven in een gevecht met Kurasunīgo of 5000 °C.
: een amateurastronoom, die het Amachi Institute runt. Hij neemt de Goseigers in dienst als parttime werkkrachten, zonder te weten wie ze werkelijk zijn.
: de jonge zoon van professor Amachi. Hij kent wel het geheim van de Goseigers.
Warstar
De zijn de antagonisten van de serie. Dit leger van insectachtige monsters reist door het universum om planeten te ontdoen van hun energie. Hun hoofdkwartier is het . De namen van de Warstar-leden zijn allemaal gebaseerd op de Japanse namen van Amerikaanse sciencefictionfilms en -series. Warstar zelf is afgeleid van Star Wars (スターウォーズ, Sutā Wōzu)
:de leider van de Warstar. Hij is gebaseerd op een mot. Zijn naam is afgeleid van . Nadat al zijn handlangers falen, bevecht hij zelf de Goseiger. Hij wordt door hen verslagen met behulp van Hyper Gosei Great.
: een bidsprinkhaanachtig monster. Hij is een van Mons Drake’s belangrijkste commandanten. Hij was verantwoordelijk voor de vernietiging van de Goseiger's toren en is tevens de persoonlijke tegenstander van Gosei Red. Zijn naam is gebaseerd op . Hij wordt na de dood van Mons Drake vernietigd door GoseiRed.
: de soldaten van de Warstar, en later ook de Yuumajuu en Matrintis.
: de monsters van de Warstar.
: een van de weinige Warstar-leden die de vernietiging van het moederschip door de Goseiger overleeft. Hij duikt op in de film Tensou Sentai Goseiger: Epic on the Movie. Gyōten'ō is vernoemd naar de uit .
Yuumajuu
De zijn een ras van demonische wezens. Ze komen van de aarde zelf, en willen deze veranderen naar een leefomgeving die hen meer aanstaat. De leden van de Yūmajū zijn gebaseerd op mythologische wezens. Ze werden 10.000 jaar geleden verslagen door GoseiKnight en opgesloten in de . De WarStar laten hen echter onbewust weer vrij. Net als bij de Warstar zijn de namen van de leden vernoemingen naar Amerikaanse filmtitels.
: de leider van de Yuumajuu. Hij is een magiër. Hij kan zijn lichaam onder andere transformeren tot een wapen genaamd de Yuuma Buster. Hij wordt klaarblijkelijk verslagen door Ground Gosei Great, maar zijn geest overleefd en keert terug met het plan de hele aarde te absorberen in de Erurei Box. De Goseigers confronteren hem in de Erurei Box, en verslaan hem hier voorgoed. Zijn naam is een vernoeming naar .
: de militaire leider van de Yuumajuu, en een van hun sterkste krijgers. Hij wordt na de dood van Makuin verslagen door Gosei Ultimate. Hij is vernoemd naar .
Matrintis
De zijn de derde groep van antagonisten uit de serie. Ze maken hun opwachting in aflevering 33. De Matrintis zijn een oude ras van machines, wiens rijk 4500 jaar geleden in zee verdween. In 2010 keren ze terug met het plan de mens tot slaaf te maken. Hun hoofdkwartier is de . Hun namen zijn gebaseerd op films over robots.
: de leider van de Matrintis. Hij ziet organische levensvormen als nutteloos. Zijn naam is afgeleid van zijn 10 vaardigheden. Hij wordt verslagen door Ultimate Gosei Great. Hij is vernoemd naar and modeled after a clione.
: Robogogu's rechterhand en generaal van de Matrintis. Ze vecht met een speerachtig wapen waarmee ze onder andere de Bibi Bugs kan beheersen. Zij wordt gedood door Brajira in zijn gedaante van Buredo-RUN. Ze is vernoemd naar .
: de monsters van de Matrintis.
Brajira
is de grootste tegenstander van de Goseigers. Hij is een corrupte Gosei Angel die alle drie de elementen kan gebruiken omdat hij zijn voormalige teamgenoten gedood heeft. Hij was 10.000 jaar geleden een van de sterkste Goseigers van zijn tijd, maar is naar het heden gereisd via een tijdreistechniek om zo zijn meesterplan te kunnen voltooien. Als Gosei Angel beschikt Brajira tevens over zijn eigen headers, genaamd. Hij gebruikt ze om monsters te maken die bestaan uit combinaties van mythologische dieren en machines.
Hij maakt in de serie gebruik van meerdere gedaantes en identiteiten om zo de verschillende groepen antagonisten aan te sturen. Hij is onder andere te zien als:
: een lid van de Warstar. Hij is in deze gedaante gemodelleerd naar een neushoornkever en dient als strateeg van de groep.
: een lid van de Yuumajuu. Hij probeert tevens tevergeefs de macht over deze groep te grijpen. Hij wordt in deze vorm verslagen door Ground GoseiGreat.
: Nadat Brajira’s levenloze lichaam wordt gevonden door de Matrintis, veranderen ze hem in een cyborg. Hij vergeet in de ze vorm wie hij werkelijk is. Nadat hij zijn geheugen terugkrijgt, zorgt hij ervoor dat de Goseigers de Mantrintis kunnen verslaan.
: een gedaante die hij tijdelijk aanneemt in de cross-over special Tensou Sentai Goseiger vs. Shinkenger: Epic on Ginmaku.
Nadat de Mantrintis ook verslagen zijn, onthuld Brajira zijn ware gedaante en plan. Hij wil met de oorlogskennis van de Warstar, de magie van de Yuumajuu en de technologie van de Mantrintis de wereld vernietigen en deze naar zijn eigen inzicht herscheppen, met zichzelf als de Messias. Dat is zijn idee van "de wereld redden". De Goseigers kunnen dit uiteindelijk verhinderen.
Brajiar's naam is gebaseerd op de titel van de film Brazil.
Mecha
Machines
De mecha van de Goseigers zijn de . Deze worden opgeroepen met zogenaamde ; voorwerpen in de vorm van het hoofd van een dier.
: een Draak/vliegtuig hybride.
: een feniks/straaljager voertuig.
: Een slang/hogesnelheidstrein voertuig
: een smilodon/bulldozer voertuig.
: een haai/duikboot voertuig
: drie waterheaders gemodelleerd naar een rog, hamerhaai en zaaghaai.
: drie grondheaders die met Gosei Great kunnen combineren tot Landick Gosei Great. Ze zijn gemodelleerd naar een vliegend hert, neushoorn en Tyrannosaurus.
: vier headers die vier verschillende draken uitbeelden.
: drie luchtheaders gemodelleerd naar een havik, kraai en Pteranodon.
: een header die Datas kan helpen veranderen naar Datas Hyper.
: drie struisvogel-achtige headers.
: De ware gedaante van Gosei Knight.
: een vuurwapen-header.
: twee op leeuwen gebaseerde Gosei Machines.
: goudkleurige Headers waarmee de Goseigers zich kunnen veranderen in Super Goseigers. Ze zijn sterkere versies van de Goseigers’s primaire machines.
: een blauwe Gosei Machine die voorkomt in de film Tensou Sentai Goseiger: Epic on the Movie. De machine heeft vijf Headers gebaseerd op een adelaar, neushoornkever, krokodil, olifant en dolfijn.
Combinaties
: de primaire robot van het team, opgebouwd uit de vijf originele Gosei Machines. Gosei Great is gewapend met het .
: de combinatie van Gosei Great met de Seaick brothers. Deze versie van Gosei Great kan de zwakke plekken van zijn vijanden opsporen door middel van sonar.
: de combinatie van Gosei Great met de Landick Brothers. Zijn aanvallen zijn de en .
: de combinatie van Gosei Great met de Exotic Brothers.
: de combinatie van Gosei Great met de Skick Brothers.
: de combinatie van Gosei Great met zowel de Skick Borthers, Landick Brothers, Seaick Brothers en Datas Hyper. Zijn aanval is de , waarbij hij alle headers afvuurt op zijn tegenstander.
: de combinative van Gosei Great met Gosei Ground.
: een combinatie die enkel wordt gezien in Tensou Sentai Goseiger vs. Shinkenger: Epic on Ginmaku. Hierin combinert Gosei Great met de Skick Brothers, Seaick Brothers, Landick Brothers, Knight Brothers, de Groundion Headder en Datas Hyper.
: Datas kan combineren met de Hyper Change Headder om zelf uit te groeien tot een enorme vechtrobot. Zijn aanvallen zijn onder andere de , de , en .
: de combinatie van Groundlion en de Knight Brothers. De persoonlijke mecha van GoseiKnight. Zijn aanvallen zijn onder andere en de .
: de combinatie van vier Gosei Machines en Gosei Wonder. Deze mecha komt alleen voor in de film. Zijn wapen is de .
: een mecha die ontstaat als de vijf Miracle Gosei Headers combineren. Hij is gewapend met twee zwaarden.
Afleveringen
Cross-overs
De Goseigers hebben een korte gastrol in de cross-over special Samurai Sentai Shinkenger vs. Go-onger Ginmaku Bang!! (een cross-over tussen Engine Sentai Go-onger en Samurai Sentai Shinkenger)
Films
: de jaarlijkse Super Sentai-film. De film ging op 7 augustus 2010 in première, samen met de Kamen Rider Double-film. In de film wordt de aarde bedreigt door een groot aantal natuurrampen en twee meteorieten. De film draait om de terugkeer van de Warstar.
: een cross-over special tussen Goseiger en Samurai Sentai Shinkenger.
Rolverdeling
:
:
:
:
:
Stuntmannen/kostuumacteurs
Gosei Red, Gosei Green:
Gosei Red (sub):
Gosei Pink:
Gosei Black:
Gosei Black (sub):
Gosei Yellow:
Gosei Blue, Gosei Ultimate:
Gosei Blue (sub):
Gosei Knight, Dereputa, Gosei Ground:
Month Doreiku, Kinggon, Robogōgu, Gosei Great, Wonder Gosei Great:
Brajira/Buredoran/Buredo-RUN:
Makuin:
Metal-Alice:
Datas:
Datas Hyper:
Externe link
Tensou Sentai Goseiger op TV Asahi
Super Sentai
|
469377
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Vougy
|
Vougy
|
Vougy (Loire)
Vougy (Haute-Savoie)
|
2548592
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Station%20Wiesbaden%20Schierstein
|
Station Wiesbaden Schierstein
|
Station Wiesbaden Schierstein is een spoorwegstation in de Duitse plaats Schierstein, Wiesbaden. Het station werd in 1856 geopend aan de Spoorlijn Wiesbaden Ost - Niederlahnstein.
Treinverbindingen
De volgende treinseries stoppen momenteel (2011) in Wiesbaden Ost:
Wiesbaden Schierstein
Verkeer en vervoer in Wiesbaden
|
2912689
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Agathis%20semiaciculata
|
Agathis semiaciculata
|
Agathis semiaciculata is een insect dat behoort tot de orde vliesvleugeligen (Hymenoptera) en de familie van de schildwespen (Braconidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Ivanov in 1899.
semiaciculata
|
3165943
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Monstrotyphis%20teramachii
|
Monstrotyphis teramachii
|
Monstrotyphis teramachii is een slakkensoort uit de familie van de Muricidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1964 door Keen & Campbell.
Muricidae
|
91566
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Arianisme
|
Arianisme
|
Het arianisme is een stroming binnen het christendom, ontstaan in het begin van de vierde eeuw, die werd genoemd naar haar stichter Arius (256-336), presbyter van Alexandrië. Het tegenwoordige unitarisme, ontstaan onder invloed van de Verlichting in de zeventiende en achttiende eeuw, is een moderne variant van het oude arianisme.
Definitie
In het arianisme wordt het dogma van de drie-eenheid niet geaccepteerd. Zowel Jezus als de Heilige Geest worden gezien als scheppingen van God, die ondergeschikt zijn. Jezus is hierbij alleen ondergeschikt aan God, terwijl de Heilige Geest ondergeschikt is aan zowel Jezus als God. In eenvoudige woorden kan het verschil tussen orthodoxie (de oosters-orthodoxe kerken, rooms-katholieke kerk en (de meeste) protestantse kerken) en arianisme als volgt worden samengevat: de orthodoxie stelt dat Jezus God en mens is, het arianisme spreekt over godgelijkend.
Het Romeinse Rijk
In de vierde eeuw was het conflict tussen arianen en gelovigen in de drie-eenheid (ook wel trinitariërs genoemd, afgeleid van het Latijnse tri- = drie en unitas = eenheid) het grootste strijdpunt in de Kerk. Om dit conflict op te lossen werd het Concilie van Nicea (325) bijeen geroepen. De opgestelde geloofsbelijdenis van Nicea, hoewel geaccepteerd door zowel arianen als anti-arianen, hield een veroordeling van het arianisme in, door de zinsnede dat de Vader en de Zoon "van dezelfde substantie" zijn.
Ondanks de verwerping op concilies bleef het arianisme nog gedurende de hele vierde eeuw invloedrijk. Tijdens bepaalde periodes was het zelfs de overheersende theologie in het Romeinse Rijk. Door ariaanse zendelingen werd het arianisme ook verspreid onder de 'barbaren' die buiten het rijk woonden. Sommige keizers zoals Constantius II en Valens waren openlijk ariaans gezind en werkten soms zelfs actief het trinitarische christendom tegen door trinitarisch gezinde bisschoppen te vervangen door ariaanse bisschoppen. Vooral in het oostelijke Romeinse rijk was er veel aanhang voor het arianisme. Gedurende deze tijd werden ook meerdere ariaanse kerken gebouwd die nog steeds bestaan. Een nieuwe verwerping van de ariaanse leer volgde echter tijdens het Concilie van Constantinopel I (381). Door vervolgens een streng optreden tegen 'ketterse christenen' van de trinitarisch gezinde keizer Theodosius I was het arianisme onder de Romeinen rond 400 vrijwel geheel uitgeroeid.
De Germaanse koninkrijken
Tijdens de bloei van het arianisme in het Romeinse Rijk in de vierde eeuw was de ariaanse Visigotische Wulfila zijn zendingswerk onder de Goten begonnen. Hij zorgde voor een Bijbelvertaling in het Gotisch. De Gotische leider Fritigern werd bekeerd gedurende de regering van de ariaanse keizer Valens. Gevolg hiervan was dat de meeste Germaanse stammen, die tijdens de grote volksverhuizingen het Romeinse Rijk binnenvielen, ariaans waren.
Dit gold voor de Visigoten, de Ostrogoten, de Vandalen, de Bourgondiërs en de Lombarden.
Alleen de Franken bleven foederati en heidens totdat het westelijke Romeinse Rijk verdwenen was.
Daarna bracht Clovis, koning der Franken, zijn volk tot het katholieke geloof, waardoor hij beter aansluiting kreeg bij zijn onderdanen van Romeinse afkomst. Clovis was waarschijnlijk in zijn kindertijd een ariaan en dus niet rechtstreeks vanuit het heidendom tot het katholicisme overgegaan, zoals Gregorius dat graag voorstelde. Ook Clovis’ omgeving, en dus alle Frankische notabelen waren rond 500 zo goed als zeker oorspronkelijk arianen. Argumenten hiervoor zijn te vinden bij Edward James en Marinus Wes.
In ariaanse koninkrijken bleef de kloof tussen de Germaanse adel en de grote meerderheid van Romaanse en katholieke bevolking groot. Er werd bijvoorbeeld in het Germaans gepreekt in de ariaanse kerk. Voor de Germaanse heersers was het arianisme ook een middel om als kleine minderheid niet opgeslorpt te worden door de autochtone meerderheid.
In het Vandalenrijk in Noord-Afrika leidde de tegenstelling tot geweld en vervolging van de katholieken (althans volgens Gregorius van Tours, een katholieke bron).
De ariaanse rijken gingen een voor een teloor.
De Vandalen en Ostrogoten werden door Justinianus vernietigd en de Bourgondiërs door de Franken. De Sueven gingen uit eigen beweging over tot het katholicisme, om meer steun tegen hun machtige ariaanse Visigotische buren te verwerven. Dat verhinderde niet dat ze door hen vernietigd werden.
De Visigoten in Spanje bleven vasthouden aan het arianisme totdat koning Reccared I zich in 589 bekeerde tot het katholicisme. Hij wilde daarmee vooral zijn koninkrijk beter aansluiting bij de buurlanden geven en de binnenlandse tegenstellingen uit de weg ruimen. Nog langer ariaans bleven de Longobarden in Italië, hun laatste ariaanse koning overleed in 671. Toen met deze koningen de laatste machtige beschermers van het arianisme waren weggevallen en de overgebleven arianen werden vervolgd, verviel deze variatie binnen het christendom binnen korte tijd. Ook de Gotische taal, die in de ariaanse eredienst werd gebruikt, verdween toen snel.
Christendom in de Romeinse oudheid
Niet-trinitarische stroming
|
2785370
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Gijsbert%20Reinders
|
Gijsbert Reinders
|
Gijsbert Reinders (Eelde, 4 april 1824 - Hoogezand, 29 september 1852) was een Nederlandse burgemeester.
Leven en werk
Reinders werd in 1824 in Eelde geboren als zoon van de landeigenaars Herman Christiaan Reinders en van Antje van Bergen. Zijn ouders hadden rond 1815 in Eelde Huis Vosbergen gebouwd. Reinders studeerde rechten. Na het behalen van zijn meesterstitel werd hij in september 1848 op 24-jarige leeftijd benoemd tot burgemeester en secretaris van de gemeente Noordbroek als opvolger van de 71-jarige Wicher Pieters Middel. Aan zijn burgemeestersloopbaan kwam abrupt een einde. Op 27 september 1852 werd gemeld dat hij sinds woensdag 22 september werd vermist; een ongeluk werd gevreesd. Op 29 september werd zijn stoffelijk overschot gevonden in het diep tussen Hoogezand en Zuidbroek. Hij was op het moment van zijn verdrinking 28 jaar oud.
Burgemeester van Noordbroek
|
4759550
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Jean-Luc%20Bennahmias
|
Jean-Luc Bennahmias
|
Jean-Luc Bennahmias (Parijs, 2 december 1954) is een Frans politicus.
Biografie
Hij volgde een opleiding tot technicus en werkte tussen 1974 en 1994 als journalist, het laatste voor het blad Verts Europe. Hij was in zijn jonge jaren lid van communistische splintergroepen, maar sloot zich in 1985 bij Les Verts aan, die kort daarvoor was opgericht. Hij was van 1997 tot 2001 nationaal secretaris van Les Verts en van 2004 tot 2010 voorzitter van de groene fractie in de Conseil Régional van Provence-Alpes-Côte d'Azur. Hij was van 2004 tot 2014 lid van het Europees Parlement.
Bennahmias sloot zich in 2007 bij de Mouvement démocrate MoDem van François Bayrou aan, maar verliet de partij in 2014 uit onvrede over de partijkoers. Hij richtte op 16 juni van dat jaar de Front démocrate op.
Hij stelde zich kandidaat voor de voorverkiezingen in januari 2017 van de Parti socialiste, waar de linkse partijen een gezamenlijke presidentskandidaat voor de presidentsverkiezingen van 2017 aan zouden wijzen. Hij werd daarin de laatste van de zeven.
Mandaten
Lid van de Franse Sociaal-Economische Raad 1999 - 2004
Lid van de Conseil Régional van Provence-Alpes-Côte d'Azur 2004 - 2010
Lid van het Europees Parlement 2004 - 2014
Politieke partijen
Lidmaatschappen
Parti socialiste unifié in de jaren '70
Ligue communiste in de jaren '70
Les Verts 1985 - 2007
Mouvement démocrate 2007 - 2014
Front démocrate 2014 - 2017
Union des démocrates et des écologistes 2017 - heden
Partijpolitieke functies
Nationaal secretaris Les Verts 1997-2001
Uitvoerend bureau Mouvement démocrate 2007
Voorzitter Front démocrate 2014 -
Frans politicus
|
3277840
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Mysidopsis%20angusta
|
Mysidopsis angusta
|
Mysidopsis angusta is een aasgarnalensoort uit de familie van de Mysidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1864 door G.O. Sars.
Aasgarnalen
|
5377734
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Dryptinae
|
Dryptinae
|
Dryptinae is een onderfamilie van kevers in de familie van de loopkevers (Carabidae). De wetenschappelijke naam was voor het eerst gepubliceerd in 1810 door Franco Andrea Bonelli. De onderfamilie bevat de volgende geslachten:
Acrogenys Macleay, 1864
Agastus Schmidt-Goebel, 1846
Ancystroglossus Chaudoir, 1862
Chaudoirella Mateu, 1982
Coarazuphium Gnaspini et al., 1998
Colasidia Basilewsky, 1954
Desera Dejean, 1825
Dicrodontus Chaudoir, 1872
Drypta Latreille, 1796
Eunostus Castelnau, 1835
Galerita Fabricius, 1801
Gunvorita Landin, 1955
Ildobates Espanol, 1966
Leleupidia Basilewsky, 1951
Metaxidius Chaudoir, 1852
Metazuphium Mateu, 1992
Mischocephalus Chaudoir, 1862
Neodrypta Basilewsky, 1960
Neoleleupidia Basilewsky, 1953
Paraleleupidia Basilewsky, 1951
Parazuphium Jeannel 1942
Planetes WS MacLeay, 1825
Polistichus Bonelli, 1810
Pseudaptinus Castelnau de Laporte, 1834
Speothalpius Moore, 1995
Speozuphium Moore, 1995
Trichognathus Latreille, 1825
Zuphium Latreille, 1806
Loopkevers
|
2755374
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Cerodirphia%20peigleri
|
Cerodirphia peigleri
|
Cerodirphia peigleri is een vlinder uit de familie nachtpauwogen (Saturniidae), onderfamilie Hemileucinae.
De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd door Naumann, Brosch & Wenczel in 2005.
Nachtpauwogen
|
2985018
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Intadjedite
|
Intadjedite
|
Intadjedite is een gemeente (commune) in de regio Kidal in Mali. De gemeente telt 5400 inwoners (2009).
De gemeente werd gelijk met Alata in 2005 opgericht en bestaat uit de volgende plaatsen:
Achakatlam
Chibil
Ibatantane I
Ibayambarane
Ibilbitiyane
Ifougoumissene I
Ifirgoumissene II
Ifoulanane
Iwinchidjane
Kel Essouk
Kel Ouzeiyane I
Kel Ouzeiyane II
Keltahakayte
Tidjer Saloum
Gemeente in Mali
|
1401685
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Mallos
|
Mallos
|
Mallos is een geslacht van spinnen uit de familie kaardertjes (Dictynidae). Er zijn ongeveer 16 soorten, die voorkomen in Noord-, Midden- en Zuid-Amerika; van de Verenigde Staten en Mexico via Costa Rica en Panama tot Venezuela en Peru.
Van de soort Mallos gregalis is bekend dat de spinnen sociaal zijn en in groepen leven, dit in tegenstelling tot vrijwel alle andere spinnen die juist zeer kannibalistisch zijn en een soortgenoot direct aanvallen.
Soorten
Mallos blandus Chamberlin & Gertsch, 1958
Mallos bryantae Gertsch, 1946
Mallos chamberlini Bond & Opell, 1997
Mallos dugesi (Becker, 1886)
Mallos flavovittatus (Keyserling, 1881)
Mallos gertschi Bond & Opell, 1997
Mallos gregalis (Simon, 1909)
Mallos hesperius (Chamberlin, 1916)
Mallos kraussi Gertsch, 1946
Mallos macrolirus Bond & Opell, 1997
Mallos margaretae Gertsch, 1946
Mallos mians (Chamberlin, 1919)
Mallos nigrescens (Caporiacco, 1955)
Mallos niveus O. P.-Cambridge, 1902
Mallos pallidus (Banks, 1904)
Mallos pearcei Chamberlin & Gertsch, 1958
Kaardertjes
|
5553465
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Bisdom%20Mansa
|
Bisdom Mansa
|
Het bisdom Mansa (Latijn: Dioecesis Mansaensis) is een rooms-katholiek bisdom met als zetel Mansa in Zambia. Het is een suffragaan bisdom van het aartsbisdom Kasama.
Het bisdom is ontstaan uit de apostolische prefectuur Fort Rosebery, opgericht in 1952. Dit werd in 1961 het bisdom Fort Rosebery en in 1967 kreeg het zijn huidige naam. De Franse witte pater René-Georges Pailloux, sinds 1952 bisschop van de apostolische prefectuur, werd de eerste bisschop.
In 2019 telde het bisdom 27 parochies. Het bisdom heeft een oppervlakte van 44.000 km² en telde in 2019 1.064.000 inwoners waarvan 31,1% rooms-katholiek was.
Bisschoppen
René-Georges Pailloux, M. Afr. (1967-1971)
Elias White Mutale (1971-1973)
James Mwewa Spaita (1974-1990)
Andrew Aaron Chisha (1993-2009)
Patrick Chilekwa Chisanga, O.F.M. Conv. (2013-)
Mansa
|
1921879
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Interisland%20Airlines-vlucht%20UP-AN216
|
Interisland Airlines-vlucht UP-AN216
|
Interisland Airlines UP-AN216 was een vlucht in de Filipijnen die op 21 april 2010 om 20:50 uur neerstortte in de Filipijnse provincie Pampanga. De vrachtvlucht werd uitgevoerd door Interisland Airlines in opdracht van UPS. Het vliegtuig was afkomstig van Mactan-Cebu International Airport bij Cebu City en was met zes buitenlandse bemanningsleden aan boord onderweg naar Diosdado Macapagal International Airport bij Angeles. Brand in de elektronica dwong de piloot tot een noodlanding in een rijstveld in barangay Laput in Mexico (Pampanga). Hierbij kwamen drie bemanningsleden om het leven. De andere drie wisten zich met een parachute te redden.
Vliegtuig
Het vliegtuig was een Antonov An-12 met registratienummer UP-AN216. Het toestel was geleaset van ATMA en maakte de eerste vlucht in 1963.
Externe links en bronnen
PlaneCrashInfo
Tonette Orejas, 3 foreigners presumed dead, 3 hurt in plane crash, Philippine Daily Inquirer (21 april 2010)
Luchtvaartincident of vliegramp in 2010
Luchtvaartincident of vliegramp in de Filipijnen
|
116225
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/KBC%20Groep
|
KBC Groep
|
KBC Groep NV is een bank met hoofdzetel in België, opgericht in 1998 door de fusie van drie Belgische financiële instellingen: Kredietbank, ABB Verzekeringen en CERA Bank. KBC is een acroniem van Kredietbank ABB Verzekeringen CERA Bank. Ze is ook actief in Oost-Europa, onder andere Tsjechië, Slowakije, Hongarije en Bulgarije. KBC haalt spaargeld op, geeft leningen uit en is actief als verzekeraar. In Wallonië is de bank bekend onder de merknaam CBC.
Geschiedenis
1998: Fusie van twee Belgische banken (Kredietbank en CERA Bank) en één Belgische verzekeringsmaatschappij (ABB) leidt tot de creatie van KBC Bankverzekeringsholding. Ook de Bank van Roeselare ging in deze fusie op.
1999: Start van de Centraal- en Oost-Europese expansiepolitiek van de groep, met de overname van ČSOB (in Tsjechië en Slowakije).
2000-2005: Verdere uitbouw van de bankverzekeringsposities van de groep in Centraal- en Oost-Europa, via overnames van banken en verzekeraars in Polen, Hongarije, Tsjechië en Slowakije. De groep verwerft hierdoor een zeer belangrijke positie in de Centraal- en Oost-Europese financiële sector. Geleidelijke invoering van het bankverzekeringsmodel op de thuismarkten in Centraal- en Oost-Europa.
2005: Fusie van KBC Bankverzekeringsholding en haar moedermaatschappij, Almanij, tot KBC Groep NV. Hierdoor wordt de groep uitgebreid met onder meer een netwerk van Europese vermogensbanken.
2007: Uitbreiding van de Centraal- en Oost-Europese aanwezigheid via overnames in Bulgarije, Roemenië en Servië. Verwerving van een aanwezigheid op de Russische bankenmarkt.
2008: Add-on acquisitie in Slowakije
2008-2011: de federale overheid en de Vlaamse overheid moeten KBC vanwege de gevolgen van de kredietcrisis, de financiële onzekerheid en de gevolgen van de uitgebreide beleggingsportefeuille van CDO's steun geven voor een bedrag van 7 miljard euro. KBC betaalt 1 Mia euro voor garantie op CDO's aan de federale overheid. Met akkoord van de EU wordt een streng eisenpakket afgesproken met KBC rond aflossingen, aanpassingen van haar organisatie en verkoop van bepaalde bedrijfsonderdelen.
2011: KBC komt verkoop Centea overeen met het toenmalige Landbouwkrediet, nu Crelan. Later in het jaar wordt KBL EPB verkocht aan Precision Capital nadat een jaar eerder de deal met Hinduja Groep werd afgekeurd door de CSSF. Beide transacties kaderen in de uitvoering van het strategisch plan dat met de Europese Commissie afgesproken is.
2012: Fidea verkocht aan J.C.Flowers & Co. Verkoop van KBL (privatebankingdochter) aan Precision Capital afgerond. Verkoop poolse dochter Zagiel aan Santander. Managementbuy-out van KBC Lease Duitsland. Poolse dochters: Warta verkocht aan Talanx en Kredyt Bank gaat een fusie aan met Bank Zachodni WBK (Santander) KBC houdt 15% aan van de fusiegroep. Verkoop Russische Absolut Bank aangekondigd 24/12/2012.
2013: Verkoop Duitse branch KBC Deutschland AG aan een groep investeerders, die bestaat uit Teacher Retirement System of Texas, Apollo Global Management, Apollo Commercial Real Estate Finance en Grovepoint Capital.
2015: Om merkbekendheid te verhogen worden alle Brusselse KBC en CBC kantoren in één aparte entiteit gebracht: KBC Brussels.
2017: KBC neemt de Bulgaarse bank UBB over.
2019: KBC neemt resterend deel in CMSS in Tsjechië over
2020: KBC is een van de vier medeoprichters van Batopin (Belgian ATM Optimisation Initiative) een Belgische NV die voor de vier deelnemende banken het park van geldautomaten zal uitbaten en beheren onder de naam Bancontact.
2021: KBC neemt voor een miljard euro de Bulgaarse activiteiten over van Raiffeisenbank. Met deze overname komen er 122 bankkantoren, 2500 werknemers en 635.000 klanten bij.
Investeringen in steenkool
KBC krijgt kritiek vanwege zijn investeringsbeleid in fossiele brandstoffen. Volgens een rapport uit 2015 van de Belgische ngo FairFin investeerde KBC tussen 2004 en 2014 US$ 2,4 miljard via leningen en het uitbrengen van aandelen en obligaties. Het geld dat aan hernieuwbare energie werd toegewezen was slechts US$ 929 miljoen.
Toen KBC in 2016 zijn duurzaamheidsbeleid herzag, publiceerde het Globale Netwerk van Non-gouvernementele organisaties dat samenwerkt op het gebied van private banken en duurzaamheid, Banktrack een analyse waarin de geboekte vooruitgang op het gebied van fossiele brandstoffen werd erkend, terwijl ze kritiek uitte op de uitzondering voor Tsjechië waar de bank blijft steenkool financieren. Dit rapport concludeert: "de nieuwe algemene beperking op steenkool is welkom en positief, maar de uitzondering die op Tsjechische kolenbedrijven wordt toegepast, is zorgwekkend."
In 2017 publiceerde de Belgische Klimaatcoalitie een rapport waarin de investeringen in fossiele brandstoffen van de vier grote banken in België (KBC, ING, BNP Paribas en Belfius) in kaart worden gebracht. Dit rapport bekritiseerde ook de uitzondering voor Tsjechië door te zeggen dat "de uitzonderingen voor steenkoolactiviteiten in Tsjechië niet voldoen aan de strikte deadlines opgelegd door de klimaatwetenschap."
In 2020 liet KBC weten dat tegen 2030 zo'n 65% van zijn kredietverstrekking aan de energiesector betrekking moet hebben op hernieuwbare energie. KBC liet ook weten dat de financiering van steenkoolgerelateerde energiecentrales versneld wordt afgebouwd. Tegen eind 2021 stapt KBC naar eigen zeggen volledig uit steenkoolcentrales.
Belgische bank
Belgische verzekeringsmaatschappij
Bedrijf genoteerd aan Euronext Brussels
Bedrijf met zetel in Vlaanderen
Economie in Antwerpen (stad)
|
69119
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Kool%20%28geslacht%29
|
Kool (geslacht)
|
Kool (Brassica) is een geslacht uit de kruisbloemenfamilie (Cruciferae of Brassicaceae). Het geslacht bevat een aantal landbouw- en tuingewassen.
De bloemen bestaan uit vier kelkbladen, vier kroonbladen, zes meeldraden en twee vruchtbladen.
Afstamming cultuursoorten
Volgens een bekende theorie zijn veel koolsoorten ontstaan uit drie verschillende voorouders, waarbij de verschillende genomen worden aangeduid met de hoofdletters AA, BB, en CC. Een genoom bestaat uit een aantal chromosomen, aangeduid met de letter n. Zo heeft Brassica rapa het genoom A met n = 10 chromosomen. De diploïde plant heeft in elke cel 2n dus 20 chromosomen.
Deze voorouders zijn:
AA - 2n = 20 - Brassica rapa (Raapzaad)
BB - 2n = 16 - Brassica nigra (Zwarte mosterd)
CC - 2n = 18 - Brassica oleracea (Kool)
Door natuurlijke soortskruisingen zijn de volgende drie allotetraploïde koolsoorten ontstaan.
AABB - 2n = 36 -Brassica juncea (Sarepta mosterd) uit Brassica nigra met 16 chromosomen en Brassica rapa met 20 chromosomen.
AACC - 2n = 38 -Brassica napus (Koolzaad) uit Brassica rapa met 20 chromosomen en Brassica oleracea met 18 chromosomen
BBCC - 2n = 34 -Brassica carinata (Abessijnse mosterd) uit Brassica nigra met 16 chromosomen en Brassica oleracea met 18 chromosomen.
Vele rassen zijn door kwekers en veredelaars ontwikkeld door kruising van soorten uit verwante geslachten (genera) en door kruising van verschillende soorten (species), ondersoorten (subspecies) of variëteiten (varietas) onderling.
Soorten en variëteiten
Er bestaan talloze variaties, we noemen hier enkele soorten en variëteiten met Nederlandse en botanische naam:
Ethiopische mosterd, Abessijnse kool of Abessijnse mosterd (Brassica carinata)
Wilde kool Brassica oleracea var. oleracea
Bloemkool (Brassica oleracea var. botrytis)
Boerenkool (Brassica oleracea convar. acephala var. laciniata)
Broccoli (Brassica oleracea convar. botrytis var. cymosa)
Koolrabi (Brassica oleracea var. caulorapa, synoniem: Brassica oleracea var. gongylodes)
Rodekool (Brassica oleracea var. rubra)
Romanesco of groene torentjesbloemkool (Brassica oleracea var. botrytis)
Savooiekool (Brassica oleracea var. sabauda)
Sierkool (Brassica oleracea convar. acephala)
Sluitkool (Brassica oleracea var. capitata)
Spruitkool (Brassica oleracea var. gemmifera)
Wittekool (Brassica oleracea var. alba)
Chinese broccoli (Brassica alboglabra), ook bekend als Kailan
Broccolini (Brassica oleracea var.) is een hybride van Broccoli en Kailan; met diverse merknamen, bijvoorbeeld Bimi
Chinese kool (Brassica rapa var. pekinensis, synoniem: Brassica campestris)
Brassica rapa
Raapzaad (Brassica rapa, synoniem: Brassica rapa subsp. oleifera)
Knolraap (Brassica rapa, synoniem: Brassica rapa var. rapa)
Stoppelknol (Brassica rapa var. rapa)
Raapstelen (Brassica rapa, synoniem: Brassica rapa subsp. oleifera (ras: Gewone groene), Brassica campestris (ras: Namenia) en Brassica sinensis (ras: Gele Malse))
Paksoi (Brassica rapa var. chinensis, synoniem: Brassica campestris var. chinensis)
Koolraap (Brassica napobrassica, synoniem: Brassica napus var. napobrassica)
Koolzaad (Brassica napus)
Zwarte mosterd (Brassica nigra)
Sareptamosterd (Brassica juncea)
Soms wordt ook de witte mosterd (Sinapis alba of Sinapis hirta) tot dit geslacht gerekend onder de naam Brassica alba of Brassica hirta.
Zie ook: Kool (plant), Wilde kool, Mosterd.
Toepassingen
Vrijwel alle delen van de plant, afhankelijk van de soort, ondersoort of variëteit, worden als voedsel gebruikt:
wortels (koolraap, knolraap, stoppelknol)
stengels (koolrabi)
bladeren (boerenkool, Chinese kool, duizendkoppige kool, paksoi, raapstelen, sluitkool (waaronder rodekool, savooiekool, wittekool)
savooiekool en wittekool komen ook voor in de variëteit spitskool
savooiekool komt ook voor in de variëteiten groene savooiekool en gele savooiekool
okselknoppen (spruitkool (spruitjes))
bloemen (bloemkool, broccoli, romanesco (torentjesbloemkool))
zaden (koolzaad, raapzaad, zwarte mosterd)
Sommige vormen met bonte bladeren, witte of paarse bloemen worden ook voor de sier geteeld.
sierplant sierkool, duizendkoppige kool
Ecologische aspecten
De diverse koolsoorten kennen veel belagers, vooral rupsen, en zijn waardplant voor onder meer de volgende organismen: Ascia monuste, Botryotinia fuckeliana, Canarctia rufescens, Chrysodeixis includens, Eurema hecabe, Evergestis extimalis, Groente-uil, Groot koolwitje,
Hippotion velox , Klein koolwitje, Koolbladroller (Clepis spectrana), Koolmot (Plutella xylostella), Kooluil, Late koolmot, Lacanobia contigua, Lacanobia suasa, Lacanobia thalassina (synoniem Lacanobia oleracea), Nyctemera baulus, Phyllotreta div. species en Rhigognostis senilella.
Externe links
Brassica op www.plantennamen.nl
Brassica in het plantennamenregister van de universiteit van Melbourne
Kruisbloemenfamilie
Hybride plant
|
973524
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Nationaal%20Kiezersonderzoek
|
Nationaal Kiezersonderzoek
|
Het Nationaal Kiezersonderzoek (NKO) wordt sinds 1971 gehouden rond de Nederlandse Tweede Kamerverkiezingen. In dat jaar besloten alle leerstoelhouders politicologie in Nederland samen te werken bij het verzamelen van relevante gegevens over kiesgedrag van Nederlanders.
De kern van een NKO bestaat uit een onderzoek rond de verkiezingen voor de Tweede Kamer onder een representatieve steekproef uit de kiesgerechtigde bevolking van Nederland. In (meestal twee) vraaggesprekken wordt een groot aantal politieke opvattingen en prioriteiten, percepties van politieke verschijnselen, politieke gedragingen (waaronder uiteraard stemgedrag) en andere kenmerken van de respondenten vastgesteld. Elk NKO resulteert in een databestand met betrekking tot het Nederlandse electoraat dat beschikbaar wordt gesteld aan iedereen die kiesgedrag wil bestuderen. De verschillende NKO’s tezamen bieden een reeks van samenhangende gegevens over het Nederlandse electoraat sinds 1971. Deze reeks maakt het mogelijk de ontwikkelingen in opvattingen, prioriteiten, percepties en gedragingen nauwgezet te bestuderen.
Het Nationaal Kiezersonderzoek wordt georganiseerd door de Stichting Kiezersonderzoek Nederland (SKON). Bij iedere Tweede Kamerverkiezing wijst SKON een directie aan die het NKO vorm moet geven.
Externe link
Website van het NKO
Opinieonderzoek
Verkiezingen in Nederland
Politicologie
|
1693802
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Jean-Paul%20de%20Lascaris%20de%20Castellar
|
Jean-Paul de Lascaris de Castellar
|
Jean-Paul de Lascaris de Castellar, ook wel Juan de Lascaris de Castellar genoemd, (1560-1657) was grootmeester van de Orde van Malta van 1636 tot aan zijn dood in 1657. Hij volgde in 1636 Antoine de Paule op als grootmeester.
Biografie
Onder zijn leiding verkreeg de Orde ook enkele eilanden in de Antillen, hiervoor betaalde hij via zijn gouverneur Phillipe de Longvilliers 120.000 Livre. Tot die eilanden behoorde ook Sint-Maarten. De macht van de orde in de Nieuwe Wereld, was niet groot. Gouverneur de Longvilliers trok totaal zijn eigen plannen. Daarnaast liet De Lascaris verschillende wachttorens op Malta bouwen, waaronder Saint Agatha's Tower. Het geld van de bouw van deze torens was door middel van belasting afkomstig van de Maltese bevolking. Het maakte hem impopulair als leider en de Maltese uitdrukking "wicc laskri" wordt gebruikt om iemand mee aan te duiden die een somber en smerig uiterlijk heeft. In 1657 stierf De Lascaris en werd opgevolgd door Martín de Redín.
Grootmeester van de Orde van Malta
Persoon in de 16e eeuw
Persoon in de 17e eeuw
|
560311
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Wiesmoor
|
Wiesmoor
|
Wiesmoor is een stad en gemeente in de Duitse deelstaat Nedersaksen. De gemeente ligt in de regio Oost-Friesland en in het uiterste zuidoosten van de Landkreis Aurich, waar het bestuurlijk toe behoort.
Wiesmoor telt inwoners. .
Geschiedenis
Wiesmoor ligt, zoals de naam ook aangeeft, in het voormalige hoogveengebied in het midden van Oost-Friesland. Tot aan de negentiende eeuw was het gebied vrijwel onbewoond. Het hoogveengebied werd vanaf het westen ontgonnen. In de loop van de zeventiende eeuw werd het gebied van de huidige gemeente bereikt. Vanaf 1780 ontstonden de eerste nederzettingen aan de rand van de huidige gemeente. De eerste stichting was Voßbarg. Ontginning vond in de eerste fase op kleine schaal plaats, er was sprake van afbranden en boekweitcultuur.
Pas tegen het einde van de negentiende eeuw is er sprake van een meer planmatige aanpak waarbij het ontginnen geschiedt vanuit aan te leggen kanalen. Wiesmoor als nederzetting ontstond in 1906 rondom een nieuwe, met turf gestookte elektriciteitscentrale. De eerste gemeente Wiesmoor ontstond in 1923 als gevolg van een gemeentelijke herindeling in het gebied. In 1929 werd begonnen met de bouw van een eigen evangelisch-lutherse kerk voor de nederzetting. Kerkelijk hoorde het gebied tot dan tot de parochie in Marcardsmoor.
Reeds voor de Tweede Wereldoorlog kwam men op het idee, de restwarmte van de elektrische centrale te gebruiken voor de verwarming van broeikassen. Ook de grond bleek geschikt voor met name de teelt van sierbloemen. Vanaf 1952 kwam in verband hiermede ook het toerisme op. Er werden fraaie openbare parken, vijvers enz. aangelegd. Mede daardoor verwierf de plaats in 1977 de titel Staatlich anerkannter Luftkurort. Van 1964-1993 was er in Wiesmoor een belangrijke luchtmachtkazerne van de Bundeswehr. In 1995 verdween de elektrische centrale uit Wiesmoor, maar de gemeente was inmiddels, en is nog steeds, in staat, economisch overeind te blijven door de tuinbouw en het toerisme. Op de plaats van de centrale staat een kantoorgebouw, dat als gemeentehuis dient.
In 1972 werden de gemeenten Marcardsmoor, Voßbarg, Wiesederfehn en Zwischenbergen toegevoegd aan Wiesmoor. Op 16 maart 2006 werd de gemeente het stadsrecht verleend.
Bestuurlijke indeling
De gemeente bestaat naast de stadskern Wiesmoor uit 9 stadsdelen:
Rammsfehn en Hinrichsfehn, samen het vroegere Auricher Wiesmoor II
Marcardsmoor
Mullberg
Voßbarg
Wiesederfehn
Wilhelmsfehn I
Wilhelmsfehn II
Zwischenbergen
Ligging, infrastructuur
De gemeente ligt in het door hoogveen gekenmerkte binnenland van Oost-Friesland. Buurgemeentes zijn o.a.:
In het oosten: Friedeburg (Landkreis Wittmund)
in het zuiden: Uplengen (Landkreis Leer).
in het westen: Großefehn
in het noorden: Aurich (Stadtteil Brockzetel).
De hoofdverkeersader is de Bundesstraße 436, die door Wiesmoor zelf heen loopt, van Leer in het zuidwesten naar Sande (Friesland) bij Wilhelmshaven in het noordoosten. Een belangrijke dwarsweg loopt noord-zuid van Marcardsmoor 5½ km naar Wiesmoor-stad en dan 13 km zuidwaarts naar Remels, gemeente Uplengen.
Openbaar vervoer in de gemeente is nagenoeg beperkt tot streekbussen van en naar Aurich en Leer. Vanaf station Leer kan men dan per trein snel andere grote steden bereiken.
De talrijke brede sloten, weteringen en kanalen in de gemeente, waaronder het Nordgeorgsfehnkanal, worden alleen gebruikt voor de waterhuishouding en de pleziervaart.
Politiek
Gemeenteraad
De gemeenteraad van Wiesmoor bestaat uit 30 zetels, plus één welke ambtshalve is gereserveerd voor de gekozen burgemeester. Sinds de verkiezingen in 2021 kent de gemeenteraad de volgende samenstelling:
Burgemeester
Sven Lübbers (partijloze, onafhankelijke kandidaat) is sedert september 2021 als opvolger van Friedrich Völler (SPD) de burgemeester van Wiesmoor.
Economie
Belangrijke bedrijfstakken in de gemeente zijn de tuinbouw (met name teelt van sierbloemen, waarvan meer dan 8 ha onder glas) en het toerisme (zie hieronder). De verreweg belangrijkste onderneming van de gemeente, met 500 werknemers, is de in 1950 als transportbedrijf opgerichte firma Bohlen & Doyen GmbH, die zich bezig houdt met de bouw/aanleg van benzinestations, grootschalige bekabelings- en leidingwerken, windturbines en de aansluiting daarvan op het elektriciteitsnet, enz. De onderneming maakte in 2007 na een faillissement een succesvolle doorstart en is enige tijd in handen geweest van Tsjechische en Nederlandse institutionele beleggers.
Bezienswaardigheden, toerisme
Blumenreich, bestaande uit de tentoonstellingshal Blumenhalle ( met waterorgel) en diverse, enkele tientallen hectare grote, jaarlijks van allerlei bloeiende planten voorziene, parken en tuinen.
Torf- und Siedlungsmuseum, een in de lente en zomer geopend openluchtmuseum, gewijd aan het leven tussen 1750-1930 in de veenkoloniën. Met een historisch stoomtreintje kan men ritjes maken tussen dit museum en het Blumenreich en terug.
Hier dichtbij ligt een 104 ha groot natuurgebied, waar de recreatieplas Ottermeer deel van uitmaakt.
Enige km ten noordwesten van Wiesmoor ligt het desolaat ogende natuurreservaat Wiesmoor-Klinge met een oppervlakte van 351 hectare.
Tot en met 2019 vond jaarlijks begin september het groots opgezette Blütenfest (Bloesemfeest) plaats met een duur van 5 dagen, met o.a. een spectaculair bloemencorso.
Door de gemeente lopen enige toeristische langeafstands-fietsroutes, o.a. de Tour de Fries.
Afbeeldingen
Partnergemeentes
Er bestaat een jumelage met Turek in Polen.
Externe links
Gemeentelijke website
Wiesmoor-info pagina's in Duits en Engels
www.torf-und-siedlungsmuseum.de Website Torf- und Siedlungsmuseum
Gemeente in Nedersaksen
|
3265973
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Neoxanthias%20impressus
|
Neoxanthias impressus
|
Neoxanthias impressus is een krabbensoort uit de familie van de Xanthidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1812 door Latreille, in Milbert.
Xanthidae
|
4407926
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Long%20Long%20While
|
Long Long While
|
Long Long While is een nummer van The Rolling Stones. Het was te beluisteren als B-kant van de single Paint It Black. Volgens Allmusic komt het nummer niet voor op een regulier studioalbum van de band. Het bluesy nummer zou daarvoor qua aard en toonvoering te afwijkend zijn van hun “normale” repertoire. Gastmuzikant op het lied is Ian Stewart op piano en hammondorgel. Het lied komt wel voor op een aantal verzamelalbums van de band. Jagger en Richard geven toe dat ze ongelijk hadden in een liefdesconflict.
Radio 2 Top 2000
Nummer van The Rolling Stones
Compositie van Jagger-Richards
|
3422337
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Lepidomys%20proclea
|
Lepidomys proclea
|
Lepidomys proclea is een vlinder uit de familie van de snuitmotten (Pyralidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1895 door Druce.
Snuitmotten
|
3415526
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Spilonota%20eurytycha
|
Spilonota eurytycha
|
Spilonota eurytycha is een vlinder uit de familie van de bladrollers (Tortricidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1946 door Turner.
eurytycha
|
2490377
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Alurnus%20lansbergei
|
Alurnus lansbergei
|
Alurnus lansbergei is een keversoort uit de familie bladkevers (Chrysomelidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1849 gepubliceerd door Sallé.
lansbergei
|
1200576
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Nizjnekamtsjatsk
|
Nizjnekamtsjatsk
|
Nizjnekamtsjatsk (Russisch: Нижнекамчатск; "Beneden de Kamtsjatka(rivier)") was een plaats en voormalig Kozakken-fort in het huidige gemeentelijke district Oest-Kamtsjatski van de Russische oblast Kamtsjatka.
De plaats ontstond in de winter van 1701 op 1702 op de plek van de huidige plaats Kljoetsji, aan de instroom van de Kootsj (Jelovka) in de Oejkoal (Kamtsjatka) als een winternederzetting onder leiding van sotnik Timofej Kobelev, waar jasak werd ingezameld onder de lokale Itelmenen en verstuurd werd via Anadyrsk naar Jakoetsk. In 1704 liet Kobelevs opvolger Michail Zinovjev de nederzetting verplaatsen en er een houten palissadewand omheen bouwen als verdediging tegen de Itelmenen. Van 1705 tot 1706 werd het houten Kozakken-fort Nizjnekamtsjatski ostrog gebouwd in opdracht van koopman Kolesov. De nederzetting die erbij ontstond werd Nizjnekamtsjatskoje genoemd. Van 1728 tot 1729 verbleef Vitus Bering er meerdere malen tijdens de Eerste Kamtsjatka-expeditie. Hij liet de Itelmenen die voor hem wilden werken in die tijd vrijstellen van jasak. De Kozakken in de ostrog waren echter bang voor represailles vanuit Jakoetsk als ze de jasak niet zouden innen en, na Berings vertrek, eisten ze alsnog de jasak op van de Itelmenen die voor Bering hadden gewerkt. Dit vormde een van de oorzaken van de Kamtsjadalenopstand, waarbij de ostrog in 1731 door brand werd verwoest. Het fort werd daarop 90 kilometer zuidelijker weer opgebouwd aan het Sjantalmeer (nu Azjabatsjemeer genoemd) en om die reden omgedoopt tot Nizjnesjantalski ostrog. Een jaar later, in 1732, werd het fort echter weer omgedoopt tot Nizjni Kamtsjadalski ostrog en in 1742 tot Nizjni Kamtsjatski ostrog. De plaats vormde vanaf 1783 lange tijd het bestuurlijk centrum van het noordelijk deel van het koloniale Russische Kamtsjatka, eerst onder jurisdictie van de oblast Ochotsk en vanaf 1805 onder jurisdictie van het gouvernement Irkoetsk. Eind 19e eeuw verloor de plaats echter haar strategische waarde en stonden er nog slechts 20 huizen, waar ongeveer 120 mensen woonden. De inwoners hielden zich toen vooral bezig met de jacht en visserij en de handel met de lokale Itelmenen.
Na de Russische Revolutie waren de Kozakken uit de gratie en werd gekozen voor de kustplaats Oest-Kamtsjatsk als bestuurlijk centrum van het nieuwe district Oest-Kamtsjatski. In de jaren van het sovjetbeleid voor de concentratie van de bevolking in een klein aantal plaatsen in de jaren 60 werd Nizjnekamtsjatsk net als veel andere plaatsen gesloten. Op 29 maart 1968 werd de plaats formeel opgeheven.
Plaats in de kraj Kamtsjatka
Verlaten plaats in Azië
|
1329919
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Ba%C5%9Fyayla
|
Başyayla
|
Başyayla (district), een district van de Turkse provincie Karaman
Başyayla (stad), de hoofdplaats van het district
|
2424651
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Clubiona%20saurica
|
Clubiona saurica
|
Clubiona saurica is een spinnensoort in de taxonomische indeling van de struikzakspinnen (Clubionidae).
Het dier behoort tot het geslacht Clubiona. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1992 door Mikhailov.
Struikzakspinnen
|
450168
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/La%20Boissi%C3%A8re%20%28Mayenne%29
|
La Boissière (Mayenne)
|
La Boissière is een gemeente in het Franse departement Mayenne (regio Pays de la Loire) en telt 111 inwoners (1999). De plaats maakt deel uit van het arrondissement Château-Gontier.
Geografie
De oppervlakte van La Boissière bedraagt 6,3 km², de bevolkingsdichtheid is 17,6 inwoners per km².
Demografie
Onderstaande figuur toont het verloop van het inwonertal (bron: INSEE-tellingen).
Gemeente in Mayenne
|
3210844
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Umbellula%20pellucida
|
Umbellula pellucida
|
Umbellula pellucida is een Pennatulaceasoort uit de familie van de Umbellulidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1902 door Kükenthal.
Pennatulacea
|
5656743
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Zuid-Osseetse%20presidentsverkiezingen%202001
|
Zuid-Osseetse presidentsverkiezingen 2001
|
In de Georgische afscheidingsrepubliek Zuid-Ossetië vonden op 18 november en 9 december 2001 presidentsverkiezingen plaats. Regerend president Ljoedvig Tsjibirov stelde zich herkiesbaar, maar haalde de vereiste tweede ronde niet. De onafhankelijke kandidaat Edoeard Kokojti won deze tweede ronde van de communistische partijleider Stanislav Kotsjijev met 55% van de stemmen.
Vrijwel de gehele internationale gemeenschap, inclusief Georgië, beschouwde de verkiezing van Kokojti als illegaal en erkende deze niet.
Achtergrond
De betrekkelijk goede verstandhouding die Ljoedvig Tsjibirov had met de Georgische president Edoeard Sjevardnadze eind jaren 1990 leidde tot hoop op een begin van een conflictoplossing of in ieder geval een vreedzame cohabitatie, maar had nog geen concreet resultaat. Er werd gedurende Tsjibirov's termijn overlegd over de staatkundige verhoudingen tussen de centrale autoriteiten van Georgië en Zuid-Ossetië en de status van die laatste. Gedurende zijn gehele leiderschap neigde Tsjibirov naar een meer verzoenende houding en werd hij beschouwd als een stabiliserende invloed op de betrekkingen. Een overeenkomst over re-integratie van Zuid-Ossetië in Georgië leek nabij in 2000. Tsjibirov lag vooral vanwege de moeilijke sociaaleconomische omstandigheden in de regio uit de gratie, en niet zozeer vanwege zijn constructieve verstandhouding met de Georgiërs. Het Georgische bevolkingsdeel boycotte de verkiezing.
Kandidaten
Voor de verkiezingen van 2001 stelde president Ljoedvig Tsjibirov zich herkiesbaar als onafhankelijk kandidaat. Hij wilde graag zijn beleid om tot een vorm van normalisatie van betrekkingen met de centrale Georgische autoriteiten voort kunnen zetten in de constructieve verhouding die hij had met de Georgische president Edoeard Sjevardnadze. De sinds 1993 in Rusland gevestigde Edoeard Kokojti, voormalige kampioen Vrije Stijl worstelen van de Georgische SSR, verliet zijn Moskouse bestaan als ondernemer en meldde zich ook voor de verkiezing. Hij had een meer nationalistischer koers voor ogen, naar een verenigd Ossetië en aansluiting bij Rusland en wilde geen onderhandelingen met Georgië over een Zuid-Ossetische status binnen dat land. Politiek veteraan, parlementariër en leider van de Communistische Partij Stanislav Kotsjijev, Justitie minister Alan Parastajev en Georgi Gagijev maakten de kandidatenlijst compleet.
Resultaten
Op 18 november behaalde Kokojti 47% van de stemmen, gevolgd door Kotsjijev met 24%. President Tsjibirov werd derde met 21% van de stemmen. Dit betekende dat er een tweede ronde nodig was tussen Kokojti en Kotsjijev. Tsjibirov verklaarde na zijn verlies uit de politiek te vertrekken en terug te keren naar de academische wereld. Premier Dmitri Sanakojev verklaarde niet met Kokojti te willen samenwerken, vanwege zijn betrokkenheid in de escalatie van het geweld in de periode 1989-1992, en het feit dat hij een Russisch staatsburger was die gesteund werd door "zekere krachten" in Moskou. Sanakojev speelde tijdens presidentsverkiezingen in 2006 een hoofdrol in alternatieve verkiezingen die de oppositie organiseerde. Hij werd daarna door Georgië benoemd tot leider van de 'Provisionele Territoriale Eenheid Zuid-Ossetië'. Bij de tweede ronde op 6 december 2001 kreeg Kokojti 55% van de stemmen tegen 41% voor Stanislav Kotsjiev. Op 19 december trad Kokojti aan als president.
De overwinning van Kokojti was onverwacht en vooral te danken aan de steun van de Tedejev-clan, een van de machtigste families van Zuid-Ossetië, die de verkiezingscampagne van Kokojti had georganiseerd en gefinancierd. Leden van de Tedejev-clan kregen nadien de verantwoordelijkheid over de douanedienst van de republiek en over het vrachtvervoer langs de Trans-Kaukasische Autoweg, de belangrijkste handelsverbinding tussen de republiek en Rusland en een belangrijke smokkelroute voor drugs en wapens. De weg zorgde voor een groot deel van de (clandestiene) inkomsten voor de Zuid-Ossetische overheid, dat in 2004 tot een conflict leidde met de autoriteiten in Tbilisi door de misgelopen douane inkomsten.
Kokojti nam in tegenstelling tot Tsjibirov een krachtige positie in tegen hereniging met Georgië en wilde alleen over vrede onderhandelen als Zuid-Ossetië werd behandeld als een onafhankelijke staat (een preconditie die de Georgische overheid weigert). Ook stond hij een vereniging van Zuid-Ossetië met de Russische autonome republiek Noord-Ossetië voor en daarmee een aansluiting bij Rusland.
Waarnemers
Er werden geen verkiezingswaarnemers gestuurd door internationale organisaties in Europa, zoals het Bureau voor Democratische Instellingen en Mensenrechten (ODIHR) van de OVSE, de EU, de Parlementaire Vergadering van de Raad van Europa (PACE) en anderen, omdat zij de verkiezingen als illegaal beschouwen. Er waren alleen waarnemers uit de Russische deelrepubliek Noord-Ossetië.
Reacties
- Het Georgische parlement zei in een verklaring op 10 november 2001 dat "de verkiezingen worden beschouwd als een actie tegen de territoriale integriteit van Georgië, die de vredesbesprekingen tussen de twee partijen belemmert".
Zie ook
President van Zuid-Ossetië
Parlement van Zuid-Ossetië
Referenties
Politiek in Zuid-Ossetië
Verkiezingen in 2001
|
4064581
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Sirindhornia%20bifida
|
Sirindhornia bifida
|
Sirindhornia bifida is een vlinder uit de familie bladrollers (Tortricidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 2014 door Sopita Muadsub & Nantasak Pinkaew.
Type
holotype: "male. 21-23.IV.2013. genitalia slide NP 1786"
instituut: KKIC, Nakhon Pathom, Thailand
typelocatie: "Thailand, Trat Province, Trat Agroforestry R. St., 12°23'43"N 102°40'32"E, ca 30 m"
Bladrollers
|
3157480
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Siphonaria%20sipho
|
Siphonaria sipho
|
Siphonaria sipho is een slakkensoort uit de familie van de Siphonariidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1830 door Sowerby.
Siphonariidae
|
3480954
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Jiran
|
Jiran
|
Jiran is een nagar panchayat (plaats) in het district Neemuch van de Indiase staat Madhya Pradesh.
Demografie
Volgens de Indiase volkstelling van 2001 wonen er 10.519 mensen in Jiran, waarvan 50% mannelijk en 50% vrouwelijk is. De plaats heeft een alfabetiseringsgraad van 62%.
Plaats in Neemuch
|
535388
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Kees%20Boeke%20%28musicus%29
|
Kees Boeke (musicus)
|
Kees Boeke (Amsterdam, 1950) is een Nederlands componist, blokfluitist en gambaspeler.
Opleiding en werk
Kees Boeke is geboren in Amsterdam. Na zijn studie aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag (blokfluit met Frans Brüggen en cello bij Anner Bijlsma), waar hij cum laude afstudeerde, richtte hij het ensemble Quadro Hotteterre op. Hij was jarenlang lid van Syntagma Musicum, Ensemble voor Middeleeuwen en Renaissance (Kees Otten) en mede-oprichter van Sour Cream (1972), Little Consort Amsterdam (1978) en het Ensemble Mala Punica (1989). In 2001 richtte hij samen met Jill Feldman het middeleeuwse ensemble Tetraktys op.
In 1970 begon Kees Boeke zijn activiteit als docent aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag en in 1975 aan het Sweelinck Conservatorium in Amsterdam. Sinds 1990 doceert hij blokfluit en Oude Muziek aan de Universiteit van Muziek en Theater in Zürich. Van 2006-2014 leidde hij een masterstudie in muziek uit Middeleeuwen en Renaissance aan het Institut für Alte Musik, Trossingen (Duitsland).
Hij gaf ook wereldwijd seminars en masterclasses voor blokfluit en oude muziek - onder andere voor de Deller Academy (Lacoste, Frankrijk, 1972-1982), de International Early Music Courses (Urbino, Italië, 1975-1982) , en het Festival Oude Muziek Vancouver - en was verantwoordelijk als artistiek directeur voor de Settimana Musicale di Pitigliano (1982-1986), en de Internationale Cursussen Oude Muziek San Floriano (Polcenigo, Italië, 1983-1993). Sinds 1989 heeft hij samengewerkt met de Accademia Musicale Chigiana in Siena, waarvoor hij in 1994 de Vespers (Psalm 4 Cori / Psalmen voor vier koren, 1612) van Ludovico da Viadana produceerde. Recentelijk (2016) startte hij de Settimana Musicale del Trecento, een specialisatiecursus in de muziek van de veertiende eeuw, in de stad Arezzo in Toscane.
In 1996, begon Kees Boeke zijn werk als muzikaal leider van het ensemble Cantica Symphonia met wie hij opnames van motetten van Costanzo Festa en Missen van Guillaume Dufay heeft gerealiseerd. Hij werd uitgenodigd als gastdirigent door de vocale en instrumentale ensemble "L'Homme Arme" in Florence en het ensemble Ars Nova Kopenhagen voor concerten in Nederland, België en Denemarken. In de loop der jaren heeft hij samengewerkt met het Hilliard Ensemble in concerten en opnames met muziek van Heinrich Isaac, Orlando di Lasso, en Philippe de Monte, met het Ricercar Consort van Philippe Pierlot en het Concerto delle Viole van Roberto Gini.
Kees Boeke heeft meer dan 70 platen en CD's opgenomen voor Teldec, Das Alte Werk, EMI, RCA, New Age, Channel Classics, Arcana, Symphonia, Attack, Erato, Philips, Stradivarius, Glossa, Richten en zijn eigen label Olive Music. Op het gebied van de hedendaagse muziek, vormden hij en Antonio Politano Duix, een duo dat zich specialiseert in hedendaagse muziek voor (contra)basblokfluiten en live- elektronica. Bovendien is Kees Boeke actief als componist (Donemus, Amsterdam, Sheetmusicnow.com) en redacteur van de vroege en hedendaagse muziek (Zen-On, Tokyo, Schott, Londen)
Sinds 2001 heeft hij een nauwe samenwerking met professor Laurenz Lütteken (Universiteit van Zurich) in projecten en seminars op het gebied van middeleeuwse, Renaissance en Barok muziek. In 2003 startte hij zijn eigen cd-label Olive Music, samen met zijn vrouw, zangeres Jill Feldman. Daarnaast stichtten beiden een nieuwe ensemble, "Tetraktys" voor middeleeuwse muziek. Tetraktys’ programma's omvatten, onder andere, de Toscaanse veertiende eeuw, Chansons van Dufay en tijdgenoten, de Codex Squarcialupi, de volledige opname van de Chantilly Codex, werken van Ciconia, geestelijke en wereldlijke werken van Matteo da Perugia, het Liedboek van Johannes Heer etc.
Sinds 1980 woont hij in Toscane en is een producent van extra vergine olijfolie.
Composities (selectie)
1970 "4 in 3 in 2 in 1" (bewerkt in 1980)
1971 "Tombeau de Hotteterre "
1974 "The history dump 2351"
1979 "The Chain"
1985 "The Circle"
1992 "The Song"
1993 "'The unfolding"
1997 "VCS 7"
2003 "Susanna's Dream"
2003 "AHP (Aer)"
Nederlands blokfluitist
Nederlands componist
Gambist
|
3595327
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Mesopeltita
|
Mesopeltita
|
Mesopeltita is een geslacht van vliesvleugeligen uit de familie Pteromalidae. De wetenschappelijke naam van dit geslacht is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1946 door Ghesquière.
Soorten
Het geslacht Mesopeltita is monotypisch en omvat slechts de volgende soort:
Mesopeltita truncatipennis (Waterston, 1917)
Pteromalidae
|
3689596
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Tripteroides%20pallidus
|
Tripteroides pallidus
|
Tripteroides pallidus is een muggensoort uit de familie van de steekmuggen (Culicidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1946 door Lee.
pallidus
|
165924
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Purgstall%20an%20der%20Erlauf
|
Purgstall an der Erlauf
|
Purgstall an der Erlauf is een gemeente in de Oostenrijkse deelstaat Neder-Oostenrijk, gelegen in het district Scheibbs (SB). De gemeente heeft ongeveer 5200 inwoners.
Geografie
Purgstall an der Erlauf heeft een oppervlakte van 55,88 km². Het ligt in het centrum van het land, ten westen van de hoofdstad Wenen en ten zuidwesten van de deelstaathoofdstad Sankt Pölten.
Gemeente in Neder-Oostenrijk
|
3362278
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Cirsodes%20arceno
|
Cirsodes arceno
|
Cirsodes arceno is een vlinder uit de familie van de spanners (Geometridae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1891 door Druce.
arceno
|
3139344
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Station%20Miwa
|
Station Miwa
|
Station Miwa (三輪駅, Miwa-eki) is een spoorwegstation in de Japanse stad Sakurai. Het wordt aangedaan door de Sakurai-lijn (Manyō-Mahoroba-lijn). Het station heeft twee sporen, gelegen aan twee zijperrons.
Treindienst
JR West
Geschiedenis
Het station werd in 1898 geopend.
Stationsomgeving
Ōmiwa-schrijn
Miwa
|
2985511
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Sido
|
Sido
|
Sido is een gemeente (commune) in de regio Sikasso in Mali. De gemeente telt 20.800 inwoners (2009).
Gemeente in Mali
|
2643598
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Amina%20bint%20Abdul%20Halim%20bin%20Salem%20Nasser
|
Amina bint Abdul Halim bin Salem Nasser
|
Amina bint Abdul Halim bin Salem Nasser (overleden 12 december 2011) was een Saoedische vrouw die in 2011 is onthoofd op beschuldiging van hekserij. De vrouw was gearresteerd in 2009.
De executie vond plaats in de noordelijke provincie Al Jawf. Op hekserij en tovenarij staat net als op het beledigen van de islam en homofilie de doodstraf. Waarschijnlijk heeft de vrouw zich voorgedaan als gebedsgenezeres. Ze was in het jaar 2011 reeds de tweede die om het leven is gebracht op beschuldiging van hekserij.
Zie ook
Doodstraf in Saoedi-Arabië
Heksenjacht
Saoedi-Arabisch persoon
Slachtoffer van heksenvervolging
Geëxecuteerd persoon
|
180999
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Kinneke%20Baba%20%28Geraardsbergen%29
|
Kinneke Baba (Geraardsbergen)
|
Kinneke Baba is het kindje van de Geraardsbergse folkloristische reuzen Goliath en Agnes. Het meisje (Kinneke Baba) is een symbool voor de "jeugdige onschuld".
Tot 2020 had het reuzenkind een polyester hoofd, maar sinds dat jaar heeft ze een houten hoofd gekregen. Het hoofd is, net als dat van Goliath en Agnes (ook Gerarda genoemd) gemaakt door Julien Barthélemy. De handen van het reuzenkind zijn gemaakt van leer, zodat zij haar rammelaar vast kan houden. De handen van de drie reuzen zijn gemaakt door leerlooier Myriam Vanden Daele.
Aan de Vrije Universiteit Brussel (VUB) bestaat er ook een gelijknamige studentenkring die de studenten van Geraardsbergen, en ter uitbreiding heel Oost-Vlaanderen, verenigt voor allerlei activiteiten op en rond de VUB-campussen. De studentenkring Kinneke Baba werd in maart/april 1971 opgericht.
Sage
Geraardsbergen
Belgische folklore
Personage uit folklore
|
105352
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Oblast%20Vologda
|
Oblast Vologda
|
De oblast Vologda (Russisch: Вологодская область, Vologodskaja oblast) is een oblast (bestuurlijke eenheid) van Rusland. De hoofdstad is de gelijknamige stad Vologda. Andere belangrijke steden zijn Tsjerepovets en Veliki Oestjoeg.
De oblast beslaat een groot, dunbevolkt gebied in het noorden van de Oost-Europese vlakte. In het westen ligt het Onegameer, en in het zuiden het Stuwmeer van Rybinsk. Centraal in de oblast ligt het Belojemeer. Grootste rivier is de Soetsjona, een zijtak van de Noordelijke Dvina.
Sommige steden in de oblast zijn meer dan duizend jaar oud, en behoren daarmee tot de oudste steden van Rusland. Onder tsaar Peter de Grote begon de industrialisatie van de regio, die nog verder toenam door de aanleg van een kanaal tussen de Wolga en de Oostzee
Belangrijke industrieën zijn de staal- en chemische industrie, en houtverwerking. Ook de landbouw draagt zijn steentje bij.
Geschiedenis
De geschiedenis van het gebied gaat ver terug. Volgens archeologische gegevens zouden er al 25.000 jaar geleden de eerste jagers naar het gebied zijn gekomen. Dit zou blijken uit resten die op 7 meter diepte zijn aangetroffen in 1983.
De eerste bewoning zou teruggaan tot het Laat-paleolithicum tijdens interglacialen. Uit het Mesolithicum (7000 tot 5000 v.Chr.) zijn resten gevonden bij het meer Latsje van vroeg-Europese bewoning. In die tijd werden de rivieren Mologa en Soechona voor het eerst bevaren. In de eerste eeuwen na Chr. trok hier de Ves (Весь) stam rond in de buurt van het Witte Meer (Beloozero; voorouders van de Wepsen) en de zogenoemde "Zavolotsjka Tsjoeden" die ten oosten van het Koebenameer woonden. Vanaf de 5e tot 7e eeuw trokken er Oost-Slavische volken naar het gebied en onderwierpen de Finoegrische stammen.
De Slavische kolonisatie begon van uit het westen door de Ilmenslovenen en vanuit het zuiden door de Krivitsjen. De afgevaardigden van de knjazen die in hun voetspoor volgden, legden de lokale bevolking belastingen op en stichtten de eerste plaatsen Belozersk (862), Veliki Oestjoeg en Vologda. In de Vroege Middeleeuwen werd de bevolking bekeerd tot het christendom, waarvan kruisen uit de 12e en 13e eeuw zijn teruggevonden door archeologen. Vanaf de 12e eeuw vindt een grote verspreiding plaats van de Oosters-orthodoxe geloof. Van de 12e tot de 15e eeuw ontstond een groot netwerk van orthodoxe kerken, kloosters en andere religieuze posten. In 1238 werd het gebied afgesplitst van het Vorstendom Rostov en werd het onderdeel van het onafhankelijke Vorstendom Belozersk.
In de 14e eeuw kwam het onder de heerschappij van Moskovië en werd het een oejezd hiervan. Midden 15e eeuw diende Vologda als het vluchtoord van de Moskovische knjaz Vasili II de Blinde. Hij wist met steun van verkopers van handwerk uit Vologda en van het grote noordelijke klooster dat er lag, de troon van Moskovië weer te heroveren. Tijdens de heerschappij van Ivan IV werd het gebied belangrijker. Een gedeelte van het noorden werd opgenomen binnen de Opritsjnina van Ivan IV. Vologda nam ene belangrijke plaats in binnen de plannen van Ivan IV en werd gezien als de "spil" van de Witte Zee naar de Trans-Oeral, West-Siberië en Europa. Door Ivan IV werd hier een "Stenen Stad" gesticht. Hij wilde zich terugtrekken uit Moskou, dat werd gedomineerd door de bojaren en zich terugtrekken in een nieuwe residentie in een stenen kremlin.
In de tijd dat Archangelsk een grote groei doormaakte, werd hierdoor ook het achterland rond Vologda gestimuleerd en groeiden de handelsrelaties met andere landen. Toen echter de hoofdstad van het Russische Rijk naar Sint-Petersburg werd verhuisd, zakte de ontwikkeling van de economie in, die pas weer op gang kwam bij de aanleg van spoorwegen naar Archangelsk, Perm, Kotlas en Sint-Petersburg.
Het gebied werd geformeerd in 1780 als de namestnitjestvo Vologda (Вологодское наместничество) uit een gedeelte van het gebied van het gouvernement Archangelsk (Архангелогородской губернии). Vanaf 1784 werd deze onderverdeeld in de oblasten Vologda (Вологодскую области) en Velikooestjoezjsk (Великоустюжскую области). In 1796 werd de namestnitjestvo hernoemd tot goebernija Vologda (gouvernement Vologda).
Het gebied omvatte toen naast oblast Vologda gedeelten van de huidige oblasten Jaroslavl, Moskou, Vladimir, Rjazan, Kaloega, Toela, Smolensk en Orjol. De districten Jarenski, Solvytsjegodski en Oest-Sysolski werden later bij oblast Archangelsk en Komi getrokken op hetzelfde moment dat vanuit gouvernement Novgorod de steden Kirillov, Belozersk en Tsjerepovets bij oblast Vologda werden gevoegd. Op 23 september 1937 werd oblast Vologda geformeerd.
Demografie
Grote plaatsen
|
2280146
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Frank%20Moser
|
Frank Moser
|
Frank Moser (Baden-Baden, 23 september 1976) is een Duits tennisspeler. Hij werd in 2001 prof. Sindsdien won hij dertien challengers en tien futurestoernooien, beide in het dubbelspel.
Palmares
Dubbelspel
Externe links
Officiële website van Frank Moser
Duits tennisser
|
2030888
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Moimenta
|
Moimenta
|
Moimenta (Cinfães), een plaats in de Portugese gemeente Cinfães
Moimenta (Terras de Bouro), een plaats in de Portugese gemeente Terras de Bouro
Moimenta (Vinhais), een plaats in de Portugese gemeente Vinhais
|
4011658
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Don%27t%20Come%20Knocking
|
Don't Come Knocking
|
Don't Come Knocking is een Frans-Duits-Amerikaanse dramafilm uit 2005 onder regie van Wim Wenders.
Verhaal
Een oudere filmster uit westerns krijgt tijdens de opnamen voor zijn laatste film een visionair moment. Dat ogenblik wordt het begin van een reis vol zelfreflectie.
Rolverdeling
Sam Shepard: Howard
Jessica Lange: Doreen
Tim Roth: Sutter
Gabriel Mann: Earl
Sarah Polley: Sky
Fairuza Balk: Amber
Eva Marie Saint: Moeder van Howard
George Kennedy: Regisseur
Externe link
Film uit 2005
Franse film
Duitse film
Amerikaanse film
Dramafilm
Film van Wim Wenders
|
3678570
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Ringinanom%20%28Parakan%29
|
Ringinanom (Parakan)
|
Ringinanom is een bestuurslaag in het regentschap Temanggung van de provincie Midden-Java, Indonesië. Ringinanom telt 1837 inwoners (volkstelling 2010).
Plaats in Midden-Java
|
3278559
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Parapseudomma%20calloplura
|
Parapseudomma calloplura
|
Parapseudomma calloplura is een aasgarnalensoort uit de familie van de Mysidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1905 door Holt & Tattersall.
Aasgarnalen
|
4356937
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Iedereen%20is%20van%20de%20wereld
|
Iedereen is van de wereld
|
Iedereen is van de wereld is een single van The Scene uit 1990, afkomstig van het album Blauw.
Hitpositie
De single werd destijds veel gedraaid op Radio 2 en Radio 3 en werd een radiohit. Vreemd genoeg bereikte de plaat de Nederlandse Top 40 niet, maar bleef steken in de Tipparade. Wél bereikte de plaat de 62e positie van de Nationale Top 100.
In augustus 1993, toen Iedereen is van de wereld opnieuw werd uitgebracht in een combiversie met Nieuwe laarzen (van een oude leest) van De Dijk, bereikte de plaat de 16e positie in de destijds nieuwe publieke hitlijst op Radio 3, de Mega Top 50. De plaat stond totaal 6 weken genoteerd.
In België werd de plaat wel regelmatig gedraaid op de radio, maar behaalde géén notering in zowel de Vlaamse Ultratop 50 als de Vlaamse Radio 2 Top 30.
NPO Radio 2 Top 2000
Andere versies
DI-RECT zong het samen met Thé Lau op De Vrienden van Amstel LIVE! in 2003.
Gerardo Rosales, een Venezolaans percussionist die Nederland woont en werkt, maakte in 2008 een salsabewerking met zang van zijn toenmalige echtgenote.
Ali B en Typhoon maakten in 2015 samen een nieuwe versie voor het tv-programma Ali B op volle toeren. Ook zongen ze het in de talkshow RTL Late Night.
BLØF speelt het als afsluiter bij concerten met Papa Was a Rollin' Stone als intermezzo.
In België werd het door 35 Vlaamse artiesten (inclusief Rick de Leeuw en Josje Huisman) opgenomen als campagnelied voor Kom op tegen Kanker.
Nummer van The Scene
Single uit 1990
|
5654627
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Etoile%20Dieleghem
|
Etoile Dieleghem
|
Etoile Dieleghem Jette was een Belgische voetbalclub uit Jette. De club sloot in juli 1979 aan bij de KBVB met stamnummer 8682.
In 2002 fuseerde de club met RSCUP Jette. De fusieclub ging verder onder het stamnummer van die club als Royal Scup Dieleghem Jette.
Geschiedenis
De club sloot in juli 1979 aan bij de KBVB als La Caravelle Bruxelles, de clubkleuren waren oranje en blauw.
Onder deze naam speelde men vier seizoenen in Vierde Provinciale.
In 1983 werd de naam AS Etoile Caravelle aangenomen, in 1986 veranderden de clubkleuren naar paars en wit.
De club speelde nog steeds in Vierde Provinciale toen men fuseerde met Sporting Dieleghem Jette en de naam Etoile Dieleghem Jette aannam, de fusieclub ging verder onder het stamnummer van AS Etoile, maar de geel-blauwe clubkleuren van Sporting Dieleghem werden overgenomen.
De club kwam sportief versterkt uit de fusie en na drie seizoenen Vierde Provinciale wist Etoile Dielghem zich in 1994 tot kampioen van zijn reeks te kronen en mocht naar Derde Provinciale.
Ook daar speelde men bovenin mee en in 1996 mocht Etoile Dieleghem naar Tweede Provinciale.
In Tweede Provinciale kon men ook bovenin meedraaien en in 2000 promoveerde de club naar Eerste Provinciale.
In het eerste seizoen daar werd een zevende plaats behaald, maar het laatste seizoen in de geschiedenis van de club was het mooiste, na kampioen KV Woluwe Wosjot bezette Etoile Dieleghem immers de tweede plaats.
Na het seizoen fuseerde de club met RSCUP Jette en samen gingen de clubs verder als Scup Dieleghem Jette onder het stamnummer van SCUP.
Jette
Sport in Jette
|
2587284
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Aegus%20acuminatus
|
Aegus acuminatus
|
Aegus acuminatus is een keversoort uit de familie vliegende herten (Lucanidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1801 door Johann Christian Fabricius.
Vliegende herten
|
1272192
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Dinotopia%20%28miniserie%29
|
Dinotopia (miniserie)
|
Dinotopia is een zes uur durende miniserie gebaseerd op het gelijknamige fictieve eiland bedacht door James Gurney. De serie is een coproductie van Disney Television en Hallmark Entertainment.
De miniserie ging in première als een aflevering van the Wonderful World of Disney op 12 mei 2002. Het succes van de serie leidde tot een televisieserie.
Verhaal
De halfbroers Karl en David Scott maken met hun vader een vluchtje in diens privévliegtuig. Ze komen echter in een storm terecht en storten neer voor de kust van een onbekend eiland. Hun vader verdwijnt na de crash spoorloos. Karl en David ontdekken al snel dat het eiland bewoond wordt door intelligente dinosauriërs, en andere mensen die hier ooit zijn aangespoeld.
De twee jongens worden opgenomen in de gemeenschap, maar hebben moeite zich aan te passen. Ze raken al snel bevriend met Zippo, een neurotische Stenonychosaurus die in staat is Engels te spreken. De regels van Dinotopia verbieden Karl en David om het eiland weer te verlaten.
Dan blijkt dat het eiland bedreigd wordt. De zonnestenen die door de eilandbewoners worden gebruikt als krachtbron en bescherming tegen de weinige roofdieren op het eiland verliezen langzaam hun energie, en niemand weet met zekerheid waar nieuwe te vinden zijn. De broers besluiten de bevolking een handje te helpen. Ze ontdekken dat er mogelijk nieuwe zonnestenen zijn in de onderwereld, een netwerk van ondergrondse grotten. De wetten van Dinotopia verbieden hen echter daarheen te gaan. Tevens worden ze van achter de schermen tegengewerkt door iemand die het minder goed voorheeft met het eiland.
Cast
Tyron Leitso - Karl Scott
Wentworth Miller - David Scott
David Thewlis - Cyrus Crabb
Katie Carr - Marion Waldo
Jim Carter - Mayor Waldo
Alice Krige - Rosemary Waldo
Colin Salmon - Oonu
Hannah Yelland - Romana Denison
Lee Evans - Zippo (stem)
Terry Jones - Messenger Bird (stem)
Stuart Wilson - Frank Scott
Anna Maguire - Samantha Waldo
Dinosauriërs
Ankylosaurus
Brachiosaurus ("Brach")
Chasmosaurus
Dimorphodon ("Messenger Bird")
Parasaurolophus ("Overlander"/Bewaker)
Mosasaurus
Pteranodon
Quetzalcoatlus skybax
Stegosaurus
Troodon
Tyrannosaurus Rex
Oorsprong
Plannen voor Dinotopiafilm bestonden al een tijdje, en zowel Columbia Pictures als Disney probeerden deze film te maken. De plannen werden echter verworpen daar het project te duur zou zijn.
Robert Halmi Sr., hoofd van Hallmark Entertainment, kocht de filmrechten na Gurneys boek te hebben gelezen. Hij besloot er een miniserie van te maken zodat het verhaal verder kon worden uitgebreid.
De serie gebruikt voor de plot details uit Gurneys eerste twee boeken: Dinotopia en Dinotopia: The World Beneath'', maar speelt zich in een later tijdperk af dan die boeken. In plaats van schipbreukelingen uit het victoriaanse tijdperk zijn de hoofdrolspelers in de serie twee Amerikaanse tieners die met hun vliegtuigje neerstorten op Dinotopia.
Productie
Halmi was bereid om $80 miljoen in de serie te steken, ondanks dat zijn vorige miniserie met een fantasythema, The Tenth Kingdom, niet goed werd ontvangen. Meer dan 75% van de scènes vereisten visuele effecten, vooral voor de interactie tussen mensen en dinosauriërs. De computergeanimeerde dinosauriërs werden gemaakt door Framestore CFC, die ook de computeranimatie verzorgde voor de Walking with Dinosaurs-serie.
Computeranimatie werd behalve voor de dinosauriërs ook gebruikt voor de landschappen. Veel van de sets werden maar gedeeltelijk gebouwd, en de rest werd er later digitaal bij getekend.
Jim Henson's Creature Shop leverde de animatrons die voor enkele dinosauriërs werden gebruikt.
Externe links
Review at scifi.com
An article and review of the film at Moria.co.nz
Information of the miniseries at the official Dinotopia website
Miniserie
Dinotopia
|
3685669
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Culex%20neglectus
|
Culex neglectus
|
Culex neglectus is een muggensoort uit de familie van de steekmuggen (Culicidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1904 door Lutz.
neglectus
|
208670
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/TV10%20%281996-1998%29
|
TV10 (1996-1998)
|
TV10 was een Nederlandse televisiezender.
TV10 heeft van februari 1996 tot en met 18 december 1998 uitgezonden op het kanaal van het huidige Disney XD / Veronica, daarvoor heette het station TV10 Gold. Het kanaal heeft daarna verschillende namen gekend. Na respectievelijk Fox, Fox 8, Fox en V8 geheten te hebben, werd in 2003 gekozen voor de naam Veronica.
De zender TV10 zond programma’s uit die te vergelijken waren met het zenderaanbod van RTL 5 anno 2004 maar dan zonder de sport. Comedies als Married with Children, 'Allo 'Allo!, M*A*S*H en Hill Street Blues werden uitgezonden op prime time. TV10 profileerde zich als ‘herhaalzender’: er werden veelal oude, Engelstalige comedyseries op het kanaal vertoond. Ook werd de quiz ‘Vijf Op Een Rij’ dagelijks op TV10 uitgezonden. Een groot verschil met voorganger TV10 Gold was dat eigenaar Wegener Arcade meer zelfgemaakte programma's uitzond en minder vaker series herstartte nadat ze waren afgelopen.
Maar doordat de zender nauwelijks 2,0 procent kijkdichtheid behaalde, was men genoodzaakt tot een drastische herprofilering in 1997. Saban had zich ondertussen ingekocht bij de zender en niet veel later had men een totaal van 90% van de aandelen overgenomen van Wegener Arcade. In juni volgde samenwerking met HMG (het huidige RTL Nederland); HMG nam tevens de laatste 10% over van Wegener Arcade. De samenwerking zorgde ervoor dat TV10 ook programma's van RTL 4 en RTL 5 uit kon zenden. Zo werden Goede tijden, slechte tijden en Liefde Op Het Eerste Gezicht op het kanaal herhaald. De samenwerking leek ideaal voor beide partijen, omdat HMG geen ruimte had oude series en programma's te herhalen en TV10 een te kleine zender was om zelfstandig te blijven te bestaan. HMG had dan ook een optie om 50% van de aandelen over te nemen.
Echter met de start van Fox Kids in augustus 1997 kwam de samenwerking onder spanning te staan. De zender kreeg steeds betere kijkcijfers en Saban wilde ook de avondprogrammering beter laten aansluiten op Fox Kids en zo groei zien in het station. HMG wilde echter het liever als een klein herhaal station met af en toe wat eigen programma's behouden. In de loop van februari van 1998 werd de samenwerking beëindigd en vanaf maart verdwenen de HMG programma's van de zender. Met in wezen een gat in de programmering zocht Saban een nieuwe partner. Deze vond men na een lange zoektocht in medeoprichter van Fox Kids Europe, Fox. De nieuwe zendernaam die als gevolg er kwam werd pas op 19 december 1998 in gebruik genomen, zendernaam was Fox. Fox (en het later Fox 8) haalde echter nog lagere percentages dan de oorspronkelijk TV10 van Wegener Arcade: de kijkdichtheid van die televisiezenders schommelde rond de 0,8, alleen de vrijdag en zaterdag scoorde goed.
Andere stations met de naam 'TV10'
Het 'Sterrennet' van Joop van den Ende: TV10
Het digitale station van SBS Broadcasting: TV10
Geschiedenis van het voormalige kanaal TV10
Het kanaal waar TV10 vroeger op uitzond (op de meeste TV-toestellen te ontvangen tussen 700 en 720 MHz), is sinds 1 mei 1995 in gebruik voor televisie-uitzendingen. Hieronder volgt een chronologische lijst van televisiezenders die in de loop der jaren op dit kanaal hebben uitgezonden.
1 mei 1995 – januari 1996: TV10 Gold
februari 1996 – 18 december 1998: TV10
19 december 1998 – augustus 1999: Fox
september 1999 – augustus 2000: Fox 8
september 2000 – 30 april 2001: Fox
1 mei 2001 – 19 september 2003: V8
20 september 2003 - heden: Veronica
Voormalige Nederlandse televisiezender
|
79544
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Arc%20de%20Triomphe
|
Arc de Triomphe
|
Arc de Triomphe (Parijs)
Arc de Triomphe du Carrousel
Arc de Triomf (Barcelona)
Arc de Triomf (metrostation), metrostation in Barcelona
Arc de Triomphe (beeld), kunstwerp in Antwerpen
Zie ook
Triomfboog
Arch of Triumph (doorverwijspagina)
|
2201391
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Oisans
|
Oisans
|
L'Oisans is een streek in de Franse Alpen, gelegen in de departementen Isère en Hautes-Alpes en komt overeen met het stroomgebied van de rivier de Romanche en haar zijrivieren de Eau d'Olle, Lignarre, Sarenne, Vénéon en Ferrand. De zes valleien van deze rivieren komen tezamen in Le Bourg-d'Oisans, de belangrijkste stad in de streek.
De geografische afbakening komt bijna exact overeen met de administratieve grenzen van de kantons van Bourg-d'Oisans en La Grave. De Oisans omvat delen van de massieven van Belledonne, Taillefer, Grandes Rousses, Arves en Écrins en bergen als La Meije en Barre des Écrins in het Nationaal park Les Écrins.
De bergen trekken veel toeristen, zowel in de zomer als in de winter. Het gebied heeft een aantal bekende skioorden als Alpe d'Huez, Les Deux Alpes, Oz-en-Oisans en Vaujany. In de zomer trekt de streek veel wandelaars, bergbeklimmers en wielrenners aan. De Tour de France doet het gebied zeer frequent aan.
De departementale weg 1091, die Grenoble met Briançon verbindt, is de belangrijkste toegangsweg naar dit gebied.
Plaatsen in de Oisans
Le Bourg-d'Oisans
Livet-et-Gavet
Allemond
Le Freney-d'Oisans
Mizoën
Clavans-en-Haut-Oisans
Oulles
Ornon
Saint-Christophe-en-Oisans
Besse
Villard-Notre-Dame
Villard-Reymond
Villar-d'Arêne
Huez
Vénosc
La Grave
Vaujany
La Garde
Externe link
website van de streek
Natuurlijke regio in Frankrijk
Geografie van Hautes-Alpes
Geografie van Isère
|
28077
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Gerundivum
|
Gerundivum
|
Het gerundivum (meervoud 'gerundiva') is een grammaticale constructie die vooral in het Latijn gebruikt wordt. Het gerundivum is een verbaaladjectief. Dit wil zeggen dat het bijvoeglijk wordt verbogen (volgens 'bonus, -a, -um') en wordt vertaald met 'moeten/kunnen worden ...' of als het negatief is met 'niet mogen/kunnen worden ...'.
Een beroemd voorbeeld van het gerundivum is het woord delendam in de uitspraak van de Romeinse senator Cato: "Ceterum censeo Carthaginem esse delendam" ("Overigens ben ik van mening dat Carthago vernietigd moet worden"). Een ander bekend voorbeeld is een citaat van Horatius, vaak nog gebruikt als oproep tot het borreluur: "Nunc est bibendum" ("Nu moet er gedronken worden", "Nu is het tijd om te drinken").
Een aantal Nederlandse woorden zijn van oorsprong Latijnse gerundiva. Voorbeelden hiervan zijn agenda, promovendus, doctorandus, propaganda, legenda, legende, examinandus, addendum en corrigendum. Ook de eigennamen Amanda en Miranda zijn gerundiva.
Vorming
Het gerundivum wordt gevormd op basis van het participium praesentis activi. De laatste letter van de stam van het participium praesentis wordt vervangen door een d en daaraan worden de uitgangen van bonus, -a, -um toegevoegd.
Voorbeelden:
amare → amant-is → amand → amand-us, -a, -um
tegĕre → tegent-is → tegend → tegend-us, -a, -um
Opmerkingen
In het oude (en archaïserende) Latijn werd het gerundivum van de werkwoorden op -ĕre en -ire gevormd met -undus, -unda, -undum.
In ambtelijke en juridische taal, zoals in wetteksten en in de titulatuur van magistraten, bleef deze karakteristieke uitgang bewaard (bijv. repetundis, faciundis, dicundo, feriundo).
Het gerundivum van ire is, ook in het klassiek Latijn eundus, -a, -um.
Betekenis en gebruik
Het gerundivum heeft altijd passieve betekenis, en de meest letterlijke vertaling is "moetende (ge-)... worden" ["die moet (ge-)... worden"]. Voorbeelden:
amandus = "moetende bemind worden" en vandaar vrijer "te beminnen", "beminnelijk"
timendus = "moetende gevreesd worden" en vandaar vrijer "te vrezen", "geducht"
agendus = "moetende (uit)gevoerd worden" en vandaar vrijer "uit te voeren", "die moet uitgevoerd worden"
Het gerundivum kan op drie verschillende manieren gebruikt worden:
Zelfstandig
Het gerundivum staat op zichzelf en wordt vertaald met "(iemand / iets) die / dat (ge-)... moet worden". Voorbeelden:
corrigendum = "wat dient verbeterd te worden"
addendum = "wat dient toegevoegd te worden"
agenda = "dingen die uitgevoerd moeten worden"
Bijvoeglijk
Het gerundivum staat bijvoeglijk bij een zelfstandig naamwoord en we vertalen met "te <werkwoord> <substantief>". Voorbeelden:
timendus hostis = "een te vrezen vijand" → "een geduchte vijand"
laudanda virtus = "een te bewonderen dapperheid" → "een bewonderenswaardige dapperheid"
horrendum bellum = "een oorlog waarvoor gehuiverd moet worden" → "een huiveringwekkende oorlog"
Gerundivum necessitatis
Het gerundivum necessitatis staat als naamwoordelijk gezegde bij esse en we vertalen met "... moet(en) (ge-)... worden". De handelende persoon staat in de vorm van een dativus auctoris. Voorbeelden:
Nunc est bibendum (Horatius) = "Nu moet er gedronken worden"
Vobis abeundum non est! = = "Jullie mogen niet weggaan" (letterlijk: "Door jullie is niet weg te gaan")
Colenda iuveni est virtus (Cicero) = "Jonge mensen moeten de deugd in ere houden" (letterlijker: "Het is aan een jongeling de deugd in ere te houden")
Zie ook
Pseudo-gerundivum
Gerundium
Bijwoordelijke bijzin
Beknopte bijzin
Externe link
Gerundiv
Werkwoord in het Latijn
Werkwoordswijs
|
83679
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst%20van%20premiers%20van%20Itali%C3%AB
|
Lijst van premiers van Italië
|
Dit is een lijst van premiers van Italië.
Premiers van het Koninkrijk (1861–1946)
Premiers van Italië (1946–heden)
Afkortingen
AP: Italiaanse Actiepartij (centrum-links; voormalige partizanen).
CD: Centro Destra (Centrum-Rechts; gematigd conservatief-liberaal).
CS: Centro Sinistra (Centrum-Links; gematigd links-liberaal).
DC: Democrazia Cristiana (christendemocraten; centristisch, met een sterke linker- en rechtervleugel).
Destra: Destra (Rechts; conservatief-liberaal).
DS: Democratici di Sinistra (Democratisch Links, voormalige linkse-socialisten en reformistische communisten).
FdI: Broeders van Italië (rechts tot extreemrechts; nationaal-conservatief).
FI: Forza Italia (rechts, conservatief-liberaal, Berlusconi-personalistisch).
Mil.: militair.
n/p: partijloos.
PD: Democratische Partij.
PDS: Partij van Democratisch Links.
PL(I): Italiaanse Liberale Partij (liberaal).
PNF: Nationale Fascistische Partij van Italië (fascistisch, enige partij 1926-43).
PRI: Republikeinse Partij van Italië (liberaal, republikeins).
PSI: Socialistische Partij van Italië (links-socialistisch, de zogenaamde 'Nenni'-socialisten).
PSRI: Reformistische Socialistische Partij van Italië (reformistisch sociaaldemocratisch [d.i. niet-marxistisch]).
Radicaal: Radicale Partij van Italië (radicaal-liberaal).
Sinistra: Sinistra (Links; progressief-liberaal).
Zie ook
Lijst van presidenten van Italië
Italië
Premiers
|
3393339
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Stenolechia%20marginipunctella
|
Stenolechia marginipunctella
|
Stenolechia marginipunctella is een vlinder uit de familie van de tastermotten (Gelechiidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1859 door Stainton.
Tastermotten
|
2756160
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Maltagorea%20rostaingi
|
Maltagorea rostaingi
|
Maltagorea rostaingi is een vlinder uit de familie nachtpauwogen (Saturniidae), onderfamilie Saturniinae.
De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd door Griveaud in 1962.
Nachtpauwogen
|
3933680
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Iberodorcadion%20isernii
|
Iberodorcadion isernii
|
Iberodorcadion isernii is een keversoort uit de familie van de boktorren (Cerambycidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1868 door Pérez-Arcas.
isernii
|
418914
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Soucy%20%28Aisne%29
|
Soucy (Aisne)
|
Soucy is een gemeente in het Franse departement Aisne (regio Hauts-de-France) en telt 87 inwoners (2009). De plaats maakt deel uit van het arrondissement Soissons.
Geografie
De oppervlakte van Soucy bedraagt 5,2 km², de bevolkingsdichtheid is dus 16,7 inwoners per km².
Demografie
Onderstaande figuur toont het verloop van het inwonertal (bron: INSEE-tellingen).
Externe links
Gemeente in Aisne
|
2872124
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Amt%20Breitenburg
|
Amt Breitenburg
|
Het Amt Breitenburg is een Amt in de Duitse deelstaat Sleeswijk-Holstein. Het wordt gevormd door 11 gemeenten in de Kreis Steinburg. Het bestuur zetelt in Breitenburg.
Deelnemende gemeenten
Geschiedenis
Het Amt ontstond in 1948 door de samenwerking van 9 gemeenten: Breitenberg, Breitenburg, Kollmoor, Kronsmoor, Moordiek, Moordorf, Münsterdorf, Oelixdorf en Westermoor. In 2003 trad de tot dan Amtvrije gemeente Lägerdorf toe tot het Amt. In 2008 werden de gemeenten Auufer en Wittenbergen die tot dan deel uitmaakten van het Amt Kellinghusen-Land bij het Amt Breitenburg gevoegd. De gemeente Moordorf gaf in 2008 haar zelfstandigheid op en sloot zich aan bij de gemeente Westermoor.
Breitenburg
|
3358411
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Synaxis%20triangulata
|
Synaxis triangulata
|
Synaxis triangulata is een vlinder uit de familie van de spanners (Geometridae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1916 door Barnes & McDunnough.
triangulata
|
181761
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Baleinwalvissen
|
Baleinwalvissen
|
De baleinwalvissen (Mysticeti of Mystacoceti) of baardwalvissen vormen een onderorde van de orde van walvissen (Cetacea). De eigenschap die de exemplaren van deze onderorde onderscheidt van de tandwalvissen is dat ze, in plaats van tanden, over baleinplaten in de bovenkaak beschikken, waarmee ze voedseldeeltjes uit het water kunnen filteren. Ze hebben slechts tanden tijdens de embryonale fase. Fossiele baleinwalvissen hadden wel tanden in plaats van baleinplaten.
Baleinwalvissen zijn over het algemeen groter dan tandwalvissen en de wijfjes zijn groter dan de mannetjes. De baleinwalvissen behoren tot de grootste levende diersoorten op aarde.
De onderorde bestaat uit vier families en 16 soorten, alsmede meer dan 40 uitgestorven soorten. De wetenschappelijke naam is afgeleid van het Griekse woord mystax, wat "snor" betekent.
Voedsel
Baleinwalvissen hebben geen tanden, maar baleinen die zij gebruiken om het zeewater te filteren. Ondanks hun grootte bestaat hun voedsel uit kleine oceaandieren, vooral plankton en kleine schaaldieren. Alhoewel de schaaldieren afzonderlijk minuscuul zijn, filteren baleinwalvissen zo'n groot volume water dat ze dagelijks toch voldoende voedsel binnenkrijgen.
Een soortgelijke filtertechniek wordt ook door flamingo's gebruikt.
Gedrag
Beweging
Baleinwalvissen leven in alle oceanen. Ze brengen de zomer door in koude wateren, dicht bij de polen, waar zij zich voeden. In de herfst trekken ze naar warmere wateren om hun jong groot te brengen. Gedurende deze periode eten de dieren maar weinig. De grijze walvis heeft de langste migratieroute van alle zoogdieren.
Springen
Ondanks hun enorme massa, kunnen baleinwalvissen volledig boven het water uitkomen door te springen. Ze staan bekend om hun acrobatische sprongen. Sommige soorten slaan luid met hun vinnen op het wateroppervlak. Het doel van deze gewoonte is onder andere het verwijderen van ectoparasieten die op de huid van de baleinwalvissen leven en sommigen hun karakteristieke tekening geven.
Geluid
In tegenstelling tot tandwalvissen, kunnen baleinwalvissen waarschijnlijk niet door middel van echo's hun plaats bepalen. In plaats daarvan kunnen zij geluiden met een hoog volume in een infrasonische waaier uitzenden. De roep van de grootste walvissen kan over een afstand van honderden kilometers worden gehoord.
Bedreigingen
Walvissen steunen sterk op geluiden om te communiceren. Door de scheepvaart worden ze echter gestoord in hun communicatie. Baleinwalvissen passen zich hieraan aan door luidere geluiden te produceren (zoals roepen), wat de walvissen wel meer energie kost. De walvissen hebben vooral last van geluiden op frequenties die ze zelf ook gebruiken. Bepaalde geluiden, zoals de "upcall", die van hoog naar laag gaat, komen hierdoor nog meer in het gedrang.
Jacht
In de negentiende en het eerste deel van de twintigste eeuw werd grootschalig op baleinwalvissen gejaagd voor hun olie en balein. Hun olie werd gebruikt voor de bereiding van margarine en tafeloliën. Onder andere Japan voert de walvisjacht nog steeds uit.
Taxonomische classificatie
Onderorde: Mysticeti of Mysticoceti (Baleinwalvissen of grote walvissen) (15 soorten)
Familie: Aetiocetidae †
Geslacht: Aetiocetus †
Soort: Aetiocetus cotylalveus †
Soort: Aetiocetus polydentatus †
Soort: Aetiocetus tomitai †
Soort: Aetiocetus weltoni †
Geslacht: Ashorocetus †
Geslacht: Chonecetus †
Geslacht: Morawanocetus †
Geslacht: Willengacetus †
Familie: Balaenidae (Echte walvissen) (4 soorten)
Geslacht: Balaena (1 soort)
Soort: Balaena mysticetus (Groenlandse walvis)
Geslacht: Eubalaena (3 soorten)
Soort: Eubalaena australis (Zuidkaper)
Soort: Eubalaena glacialis (Noordkaper)
Soort: Eubalaena japonica (Grote oceaannoordkaper)
Familie: Balaenopteridae (vinvissen) (9 soorten)
Geslacht: Balaenoptera (8 soorten)
Soort: Balaenoptera acutorostrata (Dwergvinvis)
Soort: Balaenoptera bonaerensis (Antarctische dwergvinvis)
Soort: Balaenoptera borealis (Noordse vinvis)
Soort: Balaenoptera brydei (Brydevinvis)
Soort: Balaenoptera edeni (Edens vinvis)
Soort: Balaenoptera musculus (Blauwe vinvis)
Soort: Balaenoptera omurai (Omurawalvis)
Soort: Balaenoptera physalus (Gewone vinvis)
Geslacht: Megaptera (1 soort)
Soort: Megaptera novaeangliae (Bultrug)
Familie: Eschrichtiidae (Grijze walvissen) (1 soort)
Geslacht: Eschrichtius (1 soort)
Soort: Eschrichtius robustus (Grijze walvis)
Familie: Mammalodontidae †
Geslacht: Janjucetus †
Soort: Janjucetus hunderi †
Geslacht: Mammalodon †
Soort: Mammalodon colliveri †
Familie: Neobalaenidae (Dwergwalvis) (1 soort)
Geslacht: Caperea (1 soort)
Soort: Caperea marginata (Dwergwalvis)
|
2593904
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Antarctonemertes%20papilliformis
|
Antarctonemertes papilliformis
|
Antarctonemertes papilliformis is een soort in de taxonomische indeling van de snoerwormen (Nemertea). De huid van de worm is geheel met trilharen bedekt. De snoerworm jaagt op prooien van zijn eigen omvang en vangt deze met behulp van zijn slurf.
De worm behoort tot het geslacht Antarctonemertes en behoort tot de familie Tetrastemmatidae. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1977 door Korotkevich.
Snoerwormen
|
5518680
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Kwantumteleportatie
|
Kwantumteleportatie
|
Kwantumteleportatie is een methode van transmissie en reconstructie van informatie over de toestand van een kwantumsysteem. Hierbij wordt de informatie overgedragen in de vorm van waarschijnlijkheidsamplitudes en faseverschuivingen, gebruik makend van kwantumverstrengeling. In tegenstelling tot populaire sciencefiction is er bij teleportatie geen sprake van de verplaatsing van materie of energie van een object, maar slechts van de verplaatsing van kwantuminformatie tussen twee locaties, ongeacht de afstand tussen de twee. Kwantumteleportatie is relevant in studiegebieden als kwantuminformatiekunde en kwantumcomputatie.
Een van de eerste wetenschappelijke artikelen waarin kwantumteleportatie werd onderzocht is "Teleporting an Unknown Quantum State via Dual Classical and Einstein-Podolsky-Rosen Channels" gepubliceerd door C. H. Bennett et al. in 1993, waarin zij dubbele communicatiemethoden gebruikten om kwantuminformatie te verzenden/ontvangen. Het werd experimenteel gerealiseerd in 1997 door twee onderzoeksgroepen, geleid door respectievelijk Sandu Popescu en Anton Zeilinger.
Kwantumteleportatie kan niet gebruikt worden voor sneller-dan-licht communicatie, omdat de kwantuminformatie die geteleporteerd wordt niet direct toegankelijk is bij een meting, en als zodanig nog altijd een willekeurig resultaat levert bij een meting. Wel heeft het toepassingen binnen de kwantumcomputatie, zoals meetingsgebaseerde kwantumcomputatie en kwantumencryptografie.
Zie ook
Kwantummechanica
Kwantumverstrengeling
Kwantummechanica
|
3176193
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Charonia%20lampas
|
Charonia lampas
|
Charonia lampas is een slakkensoort uit de familie van de Charoniidae. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1758 door Linnaeus als Murex lampas.
De schelpen kunnen als muziekinstrument gebruikt worden, door de punt eraf te halen en te vervangen door een mondstuk. In 2021 werd aangetoond dat dit al in de prehistorie gebeurde bij een in 1934 opgegraven schelp in grot bij Marsoulas (Pyreneeën). Deze schelp was 31 cm groot en 18.000 jaar oud. Hoornist J.M. Court demonstreerde dat de schelp heldere tonen kon voortbrengen.
Charoniidae
|
5739674
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Poudreries%20r%C3%A9unies%20de%20Belgique
|
Poudreries réunies de Belgique
|
De Poudreries réunies de Belgique, afgekort PRB, (Verenigde Kruitfabrieken van België) was het op één na grootste bewapeningsbedrijf van België en produceerde munitie.
Voor de Eerste Wereldoorlog bestonden er verschillende kleinere explosievenfabrieken in België. Op initiatief van de Generale Maatschappij van België (GMB) fuseerden enkele van deze fabrieken in 1919 tot de nieuwe onderneming Poudreries réunies de Belgique.
Historiek
PRB werd gevormd door bedrijfsfusies in de loop van vele jaren. Onder de overgenomen bedrijven waren de poederfabriek in Casteau (bij Bergen), de poederfabriek in Herentals, de explosievenfabriek Muller et Cie. in Clermont-sous-Huy (Engis) (opgericht in 1850), de poederfabriek in Ben-Ahin (Huy), La Forcite in Balen (opgericht in 1881) en een dynamietfabriek in Matagne-la-Grande.
Tegen 1979 had PRB 73 fabrieken in vijf divisies:
Industrial Explosives,
Foams,
Chemicals,
Armour & Mechanics en
Miscellaneous.
De hoofdzetel van het bedrijf bevond zich in Brussel. De militaire productie was gevestigd in Matagne, Clermont-sous-Huy, Vivegnis, Mechelen, Kaulille en Balen. De productie van landmijnen was gevestigd in Matagne-la-Petite (plastic en metalen onderdelen), Kaulille (explosieven) en Balen (laboratorium). Er was ook een dochteronderneming, Forges de Zeebrugge.
Financiële problemen
De Generale Maatschappij verwaarloosde als grootste aandeelhouder de ontwikkeling van PRB. Nadat PRB in de jaren tachtig in financiële moeilijkheden kwam, groepeerde SGB het met andere chemische bedrijven als het nieuwe GECHEM. In 1988 pompte GMB nieuw kapitaal in GECHEM en verhoogde haar participatie van 80% tot 90%. De fusie van de verschillende ondernemingen bracht echter niet het verhoopte economische succes. GMB splitste PRB in 1989 weer af van GECHEM en verkocht het aan de Britse Astra Holding.
Gedurende deze periode daalde het aantal arbeidsplaatsen gestaag: in 1983 waren er 2.500 werknemers, in 1988 1.900 werknemers en in 1987 nog 1.570 werknemers. Onder Astra daalde het aantal werknemers tot 1.500 in 1989 en werd Forges de Zeebrugge verkocht aan Thomson Brandt Armament.
Na beschuldigingen van interne fraude, weigerde Astra verder te investeren in PRB, wat leidde tot het faillissement van PRB in 1990. Het bedrijf werd in delen verkocht. De fabriek in Matagne-la-Grande ging naar het defensiebedrijf Mecar en de fabriek in Clermont-sous-Huy naar de Société nationale des poudres et des explosifs. Ook de resterende onderdelen werden verkocht of ontmanteld. Met het faillissement van PRB eindigde de productie van antipersoneelsmijnen in België jaren voor het productieverbod als gevolg van het Verdrag van Ottawa.
Het sterk ingekrompen GECHEM richtte zich op de schuimproductie en werd in 1992 omgedoopt tot Recticel en in 1998 verkocht aan Compagnie du Bois Sauvage.
Voormalig Belgisch bedrijf
|
3179971
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Halonympha%20depressa
|
Halonympha depressa
|
Halonympha depressa is een tweekleppigensoort uit de familie van de Halonymphidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1882 door Jeffreys.
Halonymphidae
|
1138218
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Graafschap%20Leiningen-Heidesheim
|
Graafschap Leiningen-Heidesheim
|
Het graafschap Leiningen-Heidesheim was een tot de Boven-Rijnse Kreits behorend graafschap binnen het Heilige Roomse Rijk.
In Heidesheim (Colgenstein-Heidenheim in Rijnland-Palts) lieten de graven Johan Lodewijk en Philip Georg van Leiningen-Dagsburg-Falkenburg tussen 1608 en 1612 een slot bouwen, dat in de Dertigjarige Oorlog werd versterkt.
De residentie wordt dan van Falkenburg naar Heidesheim verlegd. Leiningen-Heidesheim is dus een andere naam voor Leiningen-Falkenburg.
Als in 1774 de in 1560 gestichte tak Leiningen-Dagsburg-Falkenburg is uitgestorven, wordt dat graafschap door de keizer op 19 augustus 1774 als rijksleen teruggenomen. Het grootste deel van het graafschap wordt verenigd met het graafschap Leiningen-Dagsburg-Hardenburg.
De onwettige tak Leiningen-Guntersblum
De broers Willem Karel en Wenzel Josef van Leiningen-Guntersblum waren nakomelingen van graaf Johan Lodewijk van Leiningen-Guntersblum uit een buitenechtelijke verbinding. Zij maakten aanspraak op de erfenis van hun voorvader en een proces bij de Rijkshofraad in Wenen leidde in 1782, 1783 en 1784 tot uitspraken die hun aanspraken erkenden. Dit leidde in 1787 tot een vergelijk met de vorst van Leiningen, waarbij ze in het bezit gesteld werden van 2 ambten van het voormalige graafschap Leiningen-Falkenburg, namelijk Guntersblum voor Willem Karel en Heidesheim voor Wenzel Josef. De rest van het voormalige graafschap bleef deel van het graafschap Leiningen-Dagsburg-Hardenburg.
In 1797 wordt het gebied deel van Frankrijk. In de Reichsdeputationshauptschluss van 25 februari 1803 wordt de graaf in artikel 20 schadeloos gesteld door de kellerij Neudenau van het voormalige keurvorstendom Mainz. Dit graafschap Leiningen-Neudenau is echter niet zelfstandig, want het valt onder de landshoogheid van het vorstdendom Leiningen.
In de Rijnbondakte van 12 juli 1806 wordt in artikel 24 het ambt Neidenau onder de soevereiniteit van het groothertogdom Baden gesteld: de mediatisering.
Regenten
Leiningen-Heidesheim
Leiningen-Heidesheim
Geschiedenis van Rijnland-Palts
|
5739875
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Katerina%20Joesjtsjenko
|
Katerina Joesjtsjenko
|
Kateryna Lohvynivna Joesjtsjenko (Oekraïens: Катерина Логвинівна Ющенко, Russisch: Екатерина Логвиновна Ющенко, Jekaterina Logvinovna Joesjtsjenko) (Tsjyhyryn (Oblast Tsjerkasy), 8 december 1919 - 15 augustus 2001) was een Sovjet-Oekraïense computer- en informatieonderzoeker, lid van de Russische Academie van Wetenschappen (1976) en lid van The International Academy of Computer Science.
Biografie
Kateryna Lohvynivna Joesjtsjenko (née Rvatsjova) werd in 1919 geboren in Tsjyhyryn in centraal Oekraïne. Ze begon haar bachelorstudie aan de Universiteit van Kiev in 1937 en tijdens de Tweede Wereldoorlog studeerde ze aan de Centraal-Aziatische Staatsuniversiteit in Tasjkent, waar ze afstudeerde in 1942. Na de oorlog keerde ze terug naar Oekraïne en in 1950, onder leiding van Borys Hnedenko, behaalde ze een PhD van het Instituut voor Wiskunde van de Oekraïense Academie van Wetenschappen. Gedurende een periode van zeven jaar bekleedde Joesjtsjenko de functie van senior onderzoeker van het Kiev Institute of Mathematics van de Academie van Wetenschappen van de Oekraïense SSR (1950-1957). In 1954 werd het Levedev-laboratorium (waar de MESM werd gemaakt, de eerste computer in continentaal Europa) overgebracht naar het Instituut voor Wiskunde. Joesjtsjenko was lid van de gezamenlijke groep geleerden die de MESM gebruikte. In 1957 werd ze directeur van het Institute of Computer Science van de Oekraïense SSR Academy of Sciences.
Wetenschappelijke bijdragen
Joesjtsjenko is vooral bekend vanwege haar creatie van de Address-programmeertaal, de eerste fundamentele vooruitgang in de wetenschappelijke school van theoretisch programmeren. Deze programmeertaal zorgde voor de vrije locatie van een programma in het computergeheugen.
Tijdens het werken met de MESM werd het duidelijk dat de meer complexe taken moeilijk op te lossen waren door eenvoudige machineprogramma's te schrijven. Er was behoefte aan het ontwikkelen van een programmeertaal op hoog niveau, maar er was een probleem: de afwezigheid van een geschikte vertaler voor een betere communicatie tussen mens en computer. L.I. Kaloezjnin, een professor aan de Universiteit van Kiev, die in de jaren 1950-1970 een cursus wiskundige logica gaf, boekte een aanzienlijke vooruitgang in het begrip van dit probleem en formaliseerde een schema voor de koppeling met het programma. Na deze ontwikkeling ontwikkelde Joesjtsjenko in 1955 een programmeertaal gebaseerd op twee algemene principes voor computerwerk: adressering en softwarebeheer. Door een handig systeem van concepten te creëren voor het beschrijven van de computerarchitectuur en de systeeminstructies, werd de taal dus het middel om de adressen van de tweede rang (zogenaamde pointers) en hogere rangen te manipuleren. De Address-programmeertaal werd de eerste fundamentele prestatie van de Sovjetschool voor theoretisch programmeren.
Joesjtsjenko was de grondlegger van de eerste Sovjetschool voor theoretisch programmeren. In de jaren 1970 en 1980 werd theoretisch programmeren een eigen onderzoeksonderwerp. Een van de belangrijkste verwezenlijkingen van de school in die tijd was het creëren van algebraïsche grammaticamethoden voor softwaresynthese.
In de jaren 1990 concentreerden de inspanningen van de School of Theoretical Programming zich op de studie van algebraïsche grammaticamethoden van kennisrepresentatiemodel van berekening en vriendelijke gebruikersinterface voor het ontwerpen en ontwikkelen van databases en kennisbanken voor beslissingsondersteunende systemen, expertsystemen en datamining.
Werken
Joesjtsjenko werkte aan waarschijnlijkheidstheorie, algoritmische talen en programmeertalen, en ontwikkelde methoden voor geautomatiseerde gegevensverwerkingssystemen.
Om programmeurs voor te bereiden, schreef Joesjtsjenko in de jaren 1970 een reeks educatieve leerboeken. Joesjtsjenko bezat vijf auteursrechtcertificaten, goed voor acht staatsnormen van Oekraïne. Ze is een auteur van meer dan 200 manuscripten, waaronder 23 monografieën en trainingshulpmiddelen. Een deel van deze werken heeft twee tot drie edities en is internationaal vertaald in meer dan vijf talen, waaronder Duits, Tsjechisch, Hongaars, Frans en Deens.
Boeken/publicaties (selectie)
Glushkov V.M., & Yushchenko E.L., D 1966, The Kiev Computer; a Mathematical Description, USA, Ohio, Translation Division, Foreign Technology Div., Wright-Pattenon AFB, 234 p.
Gnedenko B.V., Koroliouk V. S. & Iouchtchenko E.L., D 1969, Eléments de programmation sur ordinateurs, Paris, Dunod, 362 p.
Gnedenko B.V., Koroljuk V.S. & Justschenko E.L., D 1964, Elemente der Programmierung, DDR, Leipzig, Verlag: B. G. Teubner, 327 oldal.
Gnedenko B.V., Korolyuk V.S. & Juscsenko E.L. D 1964, Bevezetѐs a progamozásba, – I, II. – Magyarország, Budapest, Uj technica.
Вычислительная машина «Киев»: математическое описание / В. М. Глушков, Е. Л. Ющенко. — К. : Техн. лит., 1962. — 183 с.
Кулинкович А.Е., Ющенко Е.Л., О базовом алгоритмическом языке. / Кулинкович А.Е., Ющенко Е.Л., в журн.: «Кибернетика», К. : No. 2, 1965. C.3-9,
Ющенко Е. Л. Адресное программирование / Е. Л. Ющенко. — К. : Техн. лит., 1963. — 286 с.
Ющенко Е. Л. Программирующая программа с входным адресным языком для машины Урал −1 / Е. Л. Ющенко, Т. А. Гринченко. — К. : Наук. думка, 1964. — 107 с.
Ющенко Е.Л., Адресный язык (Тема 5) // Кибернетика на транспорте: Заочный семинар. / Киевский дом Научно-технической пропаганды / – К. : – 1962. – 32 с.
Управляющая машина широкого назначения «Дніпро» и программирующая программа в ней / Е. Л. Ющенко, Б. Н. Малиновский, Г. А. Полищук, Э. К. Ядренко, А. И. Никитин. — К. : Наук. думка, 1964. — 280 с.
Oekraïens wetenschapper
|
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.