query
string | std-topk-negs
list | pos
list | neg
list | idx
int64 |
|---|---|---|---|---|
De Fujitsu iPAD is een draagbare laptop.
|
[
"LG_G_Pad_10.1",
"ICade",
"WeTab",
"Fujitsu_Lifebook",
"ThinkPad_Tablet_2",
"Lenovo_IdeaPad_Flex_14",
"Lenovo_IdeaPad_U310"
] |
[
"Mobiel apparaat\nEen mobiel apparaat (of handheld computer) is een computerapparaat dat klein genoeg is om in de hand te houden en te bedienen. Het apparaat heeft doorgaans een plat beeldscherm met een klein numeriek toetsenbord of alfanumeriek toetsenbord, of een touchscreen met een virtueel toetsenbord en knoppen (pictogrammen) op het scherm. Veel van dergelijke apparaten kunnen verbinding maken met internet en met andere apparaten zoals auto-entertainmentsystemen of headsets via wifi, Bluetooth of near field communication (NFC). Geïntegreerde camera's, digitale mediaplayers, mobiele telefoon- en Global Positioning System (GPS)-functionaliteit zijn gebruikelijk. De voeding wordt meestal geleverd door een lithium batterij. Mobiele apparaten kunnen mobiele besturingssystemen gebruiken die het mogelijk maken om apps van derden die gespecialiseerd zijn in genoemde mogelijkheden te installeren en te gebruiken. Aanvankelijk kleine apparaten werden eind jaren 2000 vergezeld door grotere, maar verder vergelijkbare tabletcomputers. Invoer en uitvoer geschiedt nu meestal via een touchscreen-interface. Smartphones en Personal Digital Assistants (PDA's) kunnen veel van de functionaliteit van een laptop of desktopcomputer bieden, maar wel op een handiger manier. Enterprise Digital Assistants kunnen extra zakelijke functionaliteit bieden, zoals geïntegreerde gegevensverzameling via barcode-, RFID- en smartcardlezers. Tegen 2010 bevatten mobiele apparaten vaak sensoren zoals versnellingsmeters, kompassen, magnetometers en gyroscopen, waardoor de oriëntatie en beweging kunnen worden gedetecteerd. Mobiele apparaten kunnen biometrische gebruikersverificatie bieden, zoals gezichtsherkenning of vingerafdrukherstel. Fabrikanten zijn onder andere Apple, Samsung, Sony, HTC, LG en Motorola Mobility."
] |
[
"LG G Pad 10.1\nDe LG G Pad 10.1 (ook bekend als LG G Tab 10.1) is een 10,1-inch Android-tabletcomputer geproduceerd en op de markt gebracht door LG Electronics. Hij behoort tot de LG G-serie en werd op 13 mei 2014 aangekondigd, samen met de G Pad 8.0 en G Pad 7.0. Het is een van LG's nieuwe tablets, bedoeld om direct te concurreren met de Samsung Galaxy Tab 4-serie.",
"ICade\nDe iCade is een accessoire voor de Apple iPad-lijn die functioneert als een geminiaturiseerde, draagbare arcadekast, inclusief een fysieke joystick en knoppen. De iPad wordt in de iCade geplaatst en maakt via Bluetooth verbinding met het apparaat, waardoor deze kan worden gebruikt als een arcade-achtige controller voor compatibele games.",
"WeTab\nWeTab (aanvankelijk aangekondigd als WePad) is een op MeeGo gebaseerde tabletcomputer die in april 2010 werd aangekondigd door de Duitse producent Neofonie. De specificaties omvatten een 11,6'' TN-paneel touchscreen (1366 × 768 resolutie), een 1,66 GHz Intel Atom N450 processor met ventilator, 16 GB NAND-geheugen en een aangekondigd gewicht van 800 g, maar in werkelijkheid 1,002 kg. De meeste media-aandacht rond de WeTab vond plaats in Duitsland. WeTab GmbH begon met massamarketing in september 2010. Retailers van het apparaat zijn Amazon.de en de Duitse elektronicagigant Media Markt. De WeTab draait op het op Linux gebaseerde MeeGo besturingssysteem en kan daardoor native Linux-programma's uitvoeren; daarnaast werken Adobe AIR-applicaties. Android-apps worden ondersteund via een virtuele machine.",
"Fujitsu Lifebook\nLifebook is een serie laptops van Fujitsu, die ook een reeks notebooks en tablet-pc's aanbiedt binnen dezelfde Lifebook-familie.",
"ThinkPad Tablet 2\nDe ThinkPad Tablet 2 is een tabletcomputer die in 2012 werd aangekondigd en in 2013 door Lenovo werd uitgebracht. De Tablet 2 is de opvolger van de originele, op Android gebaseerde ThinkPad Tablet, en was een van de eerste tablets voor het aanraakgevoelige Microsoft Windows 8 besturingssysteem. Het succes van het apparaat heeft geleid tot opvolgers, de ThinkPad 8 (2013) en beide generaties van de ThinkPad 10 (2014), die ook Windows in plaats van Android gebruiken.",
"Lenovo IdeaPad Flex 14\nDe Lenovo IdeaPad Flex 14 is een laptop met een draaibaar toetsenbord.",
"Lenovo IdeaPad U310\nDe Lenovo IdeaPad U310 is een Ultrabook-klasse notebook computer die in 2012 werd uitgebracht. Het is de opvolger van de Lenovo U300s. De U310 heeft een ontwerp van een aluminium plaat met een eilandtoetsenbord en een groot touchpad."
] | 1,785 |
De Bravo Award is een jaarlijkse prijs.
|
[
"Star_Awards_for_Best_Variety_Producer",
"Robert_Award_for_Best_Song",
"Grammy_Award_for_Song_of_the_Year",
"British_Academy_Children's_Awards",
"TCA_Award_for_Program_of_the_Year",
"Star_Awards_for_Best_Variety_Special",
"Star_Awards_for_Best_Variety_Programme"
] |
[
"Bravo Award\nDe Bravo Award is een jaarlijkse prijs die wordt uitgereikt door het Italiaanse tijdschrift Guerin Sportivo aan de meest opvallende jonge Europese voetballer. De eerste winnaar van de prijs was de Engelsman Jimmy Case. Tot 1992 waren alleen spelers onder de 23 jaar die deelnamen aan een van de drie Europese clubcompetities (UEFA Champions League, UEFA Cup, UEFA Cup Winners' Cup) in aanmerking. Sinds 1992 is elke speler onder de 21 jaar uit een Europese competitie in aanmerking. De winnaars worden gekozen voor het najaars-voorjaar seizoen, niet voor het kalenderjaar."
] |
[
"Star Awards voor Beste Variété Producer\nDe prijs voor Beste Variété Producer wordt jaarlijks uitgereikt tijdens de Star Awards, een ceremonie die in 2001 werd opgericht. De prijs werd niet uitgereikt sinds 2002 en werd in 2013 weer uitgereikt.",
"Robert Award voor Beste Song\nDe Robert Award voor Beste Song (Robert Prisen for årets sang) is een van de prijzen die door de Deense Filmacademie worden uitgereikt tijdens de jaarlijkse Robert Awards ceremonie. De prijs wordt sinds 2002 uitgereikt, met uitzondering van 2014 en 2015.",
"Grammy Award voor Song of the Year\nDe Grammy Award voor Song of the Year is een eer die wordt uitgereikt tijdens de Grammy Awards, een ceremonie die in 1958 werd opgericht en oorspronkelijk de Gramophone Awards heette. Awards in verschillende categorieën worden jaarlijks uitgereikt door de National Academy of Recording Arts and Sciences van de Verenigde Staten om \"artistieke prestaties, technische bekwaamheid en algehele uitmuntendheid in de muziekindustrie te eren, ongeacht albumverkoop of chartpositie\".",
"British Academy Kinderprijzen\nDe British Academy Kinderprijzen worden uitgereikt tijdens een jaarlijkse awardshow georganiseerd door de British Academy of Film and Television Arts (BAFTA). Ze worden jaarlijks uitgereikt sinds 1996. Daarvoor maakten de kinderprijzen deel uit van de belangrijkste British Academy Television Awards.",
"TCA Award voor Programma van het Jaar\nDe TCA Award voor Programma van het Jaar is een prijs die wordt uitgereikt door de Television Critics Association.",
"Star Awards voor Beste Variété Special\nDe Star Awards voor Beste Variété Special is een prijs die jaarlijks wordt uitgereikt tijdens de Star Awards, een ceremonie die in 1994 werd opgericht. De categorie werd in 1998 geïntroduceerd, tijdens de 5e Star Awards ceremonie; NKF 5th Anniversary Charity Show ontving de prijs en deze wordt uitgereikt ter ere van een Mediacorp variété special die een uitmuntende algehele prestatie heeft geleverd. De genomineerden worden bepaald door een team van juryleden in dienst van Mediacorp; winnaars worden geselecteerd door een meerderheid van stemmen van de gehele jury. Sinds de oprichting is de prijs aan 18 variété specials toegekend. Star Awards 2016 - Part 2 is de meest recente winnaar in deze categorie. Sinds de ceremonie in 2015 zijn NKF Charity Show en Star Awards de enige twee variété specials die zes keer in deze categorie hebben gewonnen, waarmee ze Ren Ci Charity Show overtreffen, dat twee overwinningen heeft. Daarnaast is Star Awards 18 keer genomineerd, meer dan welke andere variété special dan ook. Lunar New Year's Eve Special heeft het record voor de meeste nominaties zonder winst, met 11. De prijs werd niet uitgereikt in 2000.",
"Star Awards voor Beste Variétéprogramma\nDe Star Awards voor Beste Variétéprogramma is een prijs die jaarlijks wordt uitgereikt tijdens de Star Awards, een ceremonie die in 1994 werd opgericht. De categorie werd in 1998 geïntroduceerd, tijdens de 5e Star Awards ceremonie; Comedy Night ontving de prijs en deze wordt uitgereikt ter ere van een Mediacorp variétéprogramma dat een uitstekende algehele prestatie heeft geleverd. De genomineerden worden bepaald door een team van juryleden in dienst van Mediacorp; winnaars worden geselecteerd door een meerderheid van stemmen van de gehele jury. Sinds de oprichting is de prijs aan 19 variétéprogramma's toegekend. Hearts & Hugs is de meest recente winnaar in deze categorie. Sinds de ceremonie in 2015 zijn City Beat, The Joy Truck en Say It If You Dare de enige drie variétéprogramma's die tweemaal in deze categorie hebben gewonnen. Daarnaast is City Beat vijf keer genomineerd, meer dan enig ander variétéprogramma. Food Source heeft het record voor de meeste nominaties zonder winst, met drie."
] | 1,786 |
Melissa McCarthy is een actrice.
|
[
"List_of_awards_and_nominations_received_by_Melissa_McCarthy",
"Can_You_Ever_Forgive_Me?_(film)",
"Tom_McCarthy_(director)",
"Melissa_George",
"Andrew_McCarthy",
"Melissa_McBride",
"Melissa_Greenspan"
] |
[
"Melissa McCarthy\nMelissa Ann McCarthy (geboren 26 augustus 1970) is een Amerikaanse actrice, komiek, schrijfster, modeontwerpster en producent. Ze begon in de late jaren 90 te verschijnen op televisie en in films, en kreeg voor het eerst landelijke bekendheid voor haar rol als Sookie St. James in de televisieserie Gilmore Girls (2000-2007). Van 2007 tot 2009 speelde ze Dena in de ABC-sitcom Samantha Who?. McCarthy werd vervolgens gecast als Molly Flynn in de CBS-sitcom Mike & Molly (2010-2016), waarmee ze een Primetime Emmy Award won voor Outstanding Lead Actress in a Comedy Series, evenals twee andere nominaties tijdens volgende seizoenen. Ze is ook vier keer (in 2012, 2013, 2014 en 2016) genomineerd voor de Primetime Emmy Award voor Outstanding Guest Actress in a Comedy Series voor haar vijf optredens als gastheer op Saturday Night Live. McCarthy verwierf erkenning als Megan Price in de komediefilm Bridesmaids (2011), die haar nominaties opleverde, waaronder een Oscarnominatie voor Beste Actrice in een Bijrol, een BAFTA-nominatie en een Screen Actors Guild Award-nominatie voor Beste Actrice in een Bijrol. In 2013 speelde ze samen in de komediefilms Identity Thief en The Heat. Ze speelde bijrollen in The Nines (2007), The Back-up Plan (2010), Life as We Know It (2010), This Is 40 (2012) en The Hangover Part III (2013). In 2014 speelde McCarthy de hoofdrol in de komedie Tammy en de komedie-dramafilm St. Vincent. In 2015 speelde ze de hoofdrol in de actiefilm Spy, waarvoor ze een Golden Globe Award-nominatie ontving voor Beste Actrice - Komedie of Musical. In 2016 speelde ze de hoofdrol in de komediefilms The Boss en Ghostbusters. In 2017 speelde ze Witte Huis-perssecretaresse Sean Spicer in verschillende afleveringen van Saturday Night Live. McCarthy en haar man Ben Falcone richtten het productiebedrijf On the Day Productions op. In 2015 ontving ze een ster op de Hollywood Walk of Fame en bracht ze een kledingcollectie voor vrouwen in plus sizes uit. Ook in 2015 noemde Forbes McCarthy de op twee na best betaalde actrice ter wereld dat jaar. In 2016 noemde Forbes haar de op een na best betaalde actrice ter wereld, met een inkomen van $33 miljoen."
] |
[
"Lijst van prijzen en nominaties ontvangen door Melissa McCarthy\nHet volgende is een lijst van prijzen en nominaties ontvangen door de Amerikaanse actrice Melissa McCarthy. Gedurende haar carrière heeft McCarthy 74 nominaties ontvangen, waarvan ze er 20 heeft gewonnen. Voor haar rol in Bridesmaids werd McCarthy genomineerd voor een Academy Award voor Beste Actrice in een Bijrol, een BAFTA Award voor Beste Actrice in een Bijrol, een Broadcast Film Critics Association Award voor Beste Actrice in een Bijrol en een Outstanding Supporting Actress. Samen met de cast van Bridesmaids ontving ze een Screen Actors Guild Award nominatie, een Critics' Choice Award nominatie en vele andere nominaties van critici groepen voor Beste Ensemble. Tot haar prijzen behoren een MTV Movie Award voor Beste Comedische Prestaties, de Comedy Award voor Beste Comedische Actrice, en de Santa Barbara International Film Festival-Virtuoso Award voor Bridesmaids. Ze ontving ook een Primetime Emmy Award voor Uitstekende Hoofdrolspeelster in een Comedyserie in 2011 voor haar rol in de televisieserie Mike & Molly. In 2016 werd McCarthy de eerste vrouw die ooit de Comedic Genius Award won bij de MTV Movie Awards.",
"Kun Je Me ooit Vergeven? (film)\nKun Je Me ooit Vergeven? is een aankomende biografische komedie-dramafilm geregisseerd door Marielle Heller, geschreven door Nicole Holofcener en Jeff Whitty, gebaseerd op de gelijknamige memoires van Lee Israel en met Melissa McCarthy in de hoofdrol.",
"Tom McCarthy (regisseur)\nThomas Joseph \"Tom\" McCarthy (geboren 7 juni 1966) is een Amerikaanse filmregisseur, scenarioschrijver en acteur die in verschillende films heeft gespeeld, waaronder Meet the Parents en Good Night, and Good Luck, en televisieseries zoals The Wire, Boston Public, Law & Order, en de Hallmark Hall of Fame-presentatie van Saint Maybe. McCarthy heeft veel lof ontvangen voor zijn werk als schrijver/regisseur voor de onafhankelijke films The Station Agent (2003), The Visitor (2007), Win Win (2011) en Spotlight (2015). De laatste film won de Academy Award voor Beste Film, leverde McCarthy de Academy Award voor Beste Originele Scenario op en werd genomineerd voor de Academy Award voor Beste Regisseur. Daarnaast schreef McCarthy samen met Bob Peterson en Pete Docter de film Up (2009), waarvoor ze een Academy Award-nominatie voor Beste Originele Scenario ontvingen. McCarthy schreef ook de film Million Dollar Arm (2014) en was regisseur en uitvoerend producent van de Netflix-televisieserie 13 Reasons Why (2017).",
"Melissa George\nMelissa Suzanne George (geboren 6 augustus 1976) is een Australisch-Amerikaanse actrice. Een voormalig nationaal kampioene rolschaatsen en model in Australië, begon George haar acteercarrière met het spelen van Angel Parrish in de Australische soap Home and Away van 1993 tot 1996. Na haar verhuizing naar de Verenigde Staten maakte George haar filmdebuut in de neo-noir sciencefictionfilm Dark City (1998) en verscheen later in bijrollen in Steven Soderberghs misdaadfilm The Limey (1999) en David Lynchs Mulholland Drive (2001). Ze verscheen ook op televisie, in series zoals Friends (2003), Alias (2003-2004), In Treatment (2008), Grey's Anatomy (2008-2009) en Lie to Me (2010), en ontving een nominatie voor een Golden Globe Award voor Beste Actrice in een Bijrol – Serie, Miniserie of Televisiefilm voor In Treatment. In 2005 maakte George de overstap naar hoofdrollen in films, met de rol van Kathy Lutz in de remake van The Amityville Horror (2005), gevolgd door de thriller Turistas (2006) en de vampierhorrorfilm 30 Days of Night (2007). Ze oogstte veel lof voor haar hoofdrol in Triangle (2009). George's latere werk omvat de thriller A Lonely Place to Die (2011), de Australische dramaserie The Slap (2011), waarvoor ze een Logie Award won voor Uitstekende Actrice, de Brits-Amerikaanse spionage-dramaserie Hunted (2012) en de dramaserie The Good Wife (2013-2014). In 2015 speelde ze in de Amerikaanse adaptatie van The Slap, waarin ze dezelfde rol, Rosie, speelde als in de Australische versie. Ze speelde ook de hoofdrol in de Amerikaanse medische dramaserie Heartbeat (2016).",
"Andrew McCarthy\nAndrew Thomas McCarthy (geboren 29 november 1962) is een Amerikaanse acteur, reisjournalist en televisieregisseur. Hij is bekend om zijn rollen in de films uit de jaren 80, St. Elmo's Fire, Mannequin, Weekend at Bernie's, Pretty in Pink en Less Than Zero, en meer recent om zijn rollen in de televisieseries Lipstick Jungle, White Collar, Royal Pains en The Family.",
"Melissa McBride\nMelissa Suzanne McBride (geboren 23 mei 1965) is een Amerikaanse actrice en voormalig casting director, het best bekend voor haar rol als Carol Peletier in de AMC-serie The Walking Dead. McBride heeft veel lof van critici ontvangen en meerdere prijzen en nominaties voor haar rol in de serie gekregen.",
"Melissa Greenspan\nMelissa Greenspan is een Amerikaanse film-, toneel-, stem- en televisieactrice, bekend van haar terugkerende rollen als Kim in Providence en als Cindy in Desperate Housewives. Ze speelde ook in Party of Five, Saved by the Bell: The New Class, Beverly Hills 90210, Charmed, Parenthood en vele anderen."
] | 1,787 |
Bal Gangadhar Tilak werkte in de rechten.
|
[
"Bal_Dattatreya_Tilak",
"T._R._Desai",
"Tilak_Raj_Behar",
"B._R._Ambedkar",
"Taraknath_Palit",
"T._Rangachari",
"Tilak_Maharashtra_University"
] |
[
"Bal Gangadhar Tilak\nBal Gangadhar Tilak (of Lokmanya Tilak, 23 juli 1856 – 1 augustus 1920), geboren als Keshav Gangadhar Tilak, was een Indiase nationalist, leraar, sociaal hervormer, advocaat en onafhankelijkheidsactivist. Hij was de eerste leider van de Indiase onafhankelijkheidsbeweging. De Britse koloniale autoriteiten noemden hem \"de vader van de Indiase onrust\". Hij kreeg ook de titel \"Lokmanya\" toegekend, wat \"door het volk aanvaard (als hun leider)\" betekent. Tilak was een van de eerste en sterkste voorstanders van Swaraj (\"zelfbestuur\") en een sterke radicale in het Indiase bewustzijn. Hij staat bekend om zijn citaat in Marathi, ''स्वराज्य हा माझा जन्मसिद्ध हक्क आहे आणि तो मी मिळवणारच'' (\"Swarajya is mijn geboorterecht en ik zal het hebben!\"). Hij vormde een nauwe alliantie met vele leiders van het Indiase Nationale Congres, waaronder Bipin Chandra Pal, Lala Lajpat Rai, Aurobindo Ghose, V. O. Chidambaram Pillai en Muhammad Ali Jinnah."
] |
[
"Bal Dattatreya Tilak\nBal Dattatreya Tilak (26 september 1918 – 25 mei 1999) was een Indiaas scheikundig ingenieur en directeur van het National Chemical Laboratory. Hij ontving in 1972 de Padma Bhushan, de derde hoogste civiele onderscheiding van India, uit handen van de president van India.",
"T. R. Desai\nT. R. Desai (1876-1914) was een Indiase jurist en auteur, het best bekend om zijn boeken over Trust, Equity, Verjaring, Erfdienstbaarheid, Overheidsaanbestedingen, Contractenrecht en de Wet op Koop en Verkoop. Hij was de vader van rechter S. T. Desai, opperrechter van Gujarat en senior advocaat bij het Hooggerechtshof van India.",
"Tilak Raj Behar\nTilak Raj Behar (Hindi: तिलक राज बेहड़, geboren 1 februari 1957) is een Indiase politicus. Hij is minister van Volksgezondheid geweest in de regering van Uttarakhand en plaatsvervangend leider van de oppositie in de Wetgevende Vergadering van Uttarakhand. Hij is vier keer achtereen gekozen in de Wetgevende Vergadering van Uttar Pradesh/Uttarakhand - winnend van het kiesdistrict Haldwani-Nainital in Uttar Pradesh in 1993 en 1996 en van het kiesdistrict Rudrapur-Kichha in Uttarakhand in 2002. Behar is lid van de Indiase Nationale Congrespartij (INC). Hij is het gezicht van de Congrespartij in de Terai-regio van Uttarakhand. Hij heeft de bevolking van Uttarakhand en Uttar Pradesh gediend in verschillende functies - waaronder (maar niet beperkt tot) minister van Volksgezondheid en Familie Welzijn, minister van Verkeer, Voedsel en Burgerlijke Voorzieningen, regering van Uttarakhand, plaatsvervangend leider van de oppositie in de deelstaatsvergadering, voorzitter van de Mandi Parishad van Uttarakhand en voorzitter van het Uttarakhand State Seed and Organic Production Certification Agency. Behar schoot naar bekendheid door zijn effectieve aanpak van het ministerie van Volksgezondheid in de staat Uttarakhand van 2002 tot 2007 in het kabinet van Narayan Dutt Tiwari. Het was tijdens deze periode dat het eerste gezondheidsbeleid van de nieuw gevormde staat werd geformuleerd, de Nationale Landelijke Gezondheidsmissie werd gelanceerd in de staat, nieuwe medische hogescholen werden opgericht en een aantal banen werden gecreëerd in het ministerie van Volksgezondheid van de staat. In deze periode was hij instrumenteel bij de oprichting van het SIIDCUL industrieterrein in Rudrapur, waardoor het gezicht van de stad veranderde door enorme werkgelegenheidskansen en welvaart in de regio te brengen. Hij is ook instrumenteel geweest bij de oprichting van een groot aantal overheidsscholen in de regio, waardoor veel kinderen naar school konden gaan.",
"B. R. Ambedkar\nBhimrao Ramji Ambedkar (14 april 1891 – 6 december 1956), beter bekend als Baba Saheb, was een Indiase jurist, econoom, politicus en sociale hervormer die de Dalit-boeddhistische beweging inspireerde en campagne voerde tegen sociale discriminatie van onaanraakbaren (Dalits), terwijl hij tegelijkertijd de rechten van vrouwen en arbeiders steunde. Hij was de eerste minister van Justitie van onafhankelijk India en de belangrijkste architect van de Indiase grondwet. Ambedkar was een productieve student, behaalde doctoraten in de economie aan zowel Columbia University als de London School of Economics, en verwierf een reputatie als geleerde voor zijn onderzoek naar recht, economie en politieke wetenschappen. In zijn vroege carrière was hij econoom, professor en advocaat. Zijn latere leven werd gekenmerkt door zijn politieke activiteiten; hij raakte betrokken bij campagnes en onderhandelingen voor de onafhankelijkheid van India, publiceerde tijdschriften, pleitte voor politieke rechten en sociale vrijheid voor Dalits, en droeg aanzienlijk bij aan de oprichting van de staat India. In 1956 bekeerde hij zich tot het boeddhisme en initieerde massale bekering van Dalits. In 1990 werd Ambedkar postuum onderscheiden met de Bharat Ratna, de hoogste civiele onderscheiding van India. Ambedkars nalatenschap omvat talloze monumenten en afbeeldingen in de populaire cultuur.",
"Taraknath Palit\nSir Taraknath Palit (1831 – 1914) was een Indiase advocaat en filantroop. Hij was betrokken bij de Swadeshi-beweging tijdens de deling van Bengalen en was een van de sleutelfiguren achter de oprichting van de Universiteit van Calcutta en de Jadavpur Universiteit.",
"T. Rangachari\nDiwan Bahadur T. Rangachari CIE (1865 – 1945) was een Indiase advocaat, politicus, journalist, wetgever en activist voor de Indiase onafhankelijkheid.",
"Tilak Maharashtra Universiteit\nDe Tilak Maharashtra Universiteit is een geaccrediteerde universiteit in Pune, Maharashtra, India. Op suggestie van Mahatma Gandhi werd ze opgericht in 1921 en vernoemd naar de onafhankelijkheidsactivist Lokmanya Tilak."
] | 1,788 |
De voorganger van de Directors Guild of America fuseerde met een pizzeria.
|
[
"Directors_Guild_of_America_Award",
"The_Directors_Company",
"Film_Guild_Cinema",
"John's_Incredible_Pizza_Company",
"Ed_LaDou",
"D.P._Dough",
"Producers_Guild_of_America"
] |
[
"Directors Guild of America\nDe Directors Guild of America (DGA) is een vakbond voor entertainment die de belangen behartigt van film- en televisieregisseurs in de Amerikaanse filmindustrie en in het buitenland. Opgericht in 1936 als de Screen Directors Guild, fuseerde de groep in 1960 met de Radio and Television Directors Guild om de huidige Directors Guild of America te worden."
] |
[
"Directors Guild of America Award\nDe Directors Guild of America Awards worden jaarlijks uitgereikt door de Directors Guild of America. De eerste DGA Award was een \"Erelid\"-award die in 1938 werd uitgereikt aan D. W. Griffith. De beeldjes worden gemaakt door het New Yorkse bedrijf Society Awards.",
"The Directors Company\nThe Directors Company was een kortstondig filmproductiebedrijf opgericht door Francis Ford Coppola, Peter Bogdanovich en William Friedkin in het begin van de jaren 70, in samenwerking met Paramount Pictures. De regisseurs mochten elke film maken die ze wilden, op voorwaarde dat ze binnen een bepaald budget bleven.",
"Film Guild Cinema\nDe Film Guild Cinema was een bioscoop ontworpen door de bekende architectuurtheoreticus en De Stijl-lid Frederick Kiesler. Het was gevestigd op 52 W. 8th St. in Greenwich Village, New York City. Het werd gebouwd in 1929. Kiesler omschreef het nieuwe ontwerp in zijn geschriften als \"De eerste 100% cinema\". De bioscoop werd vervangen door de 8th St. Playhouse die, na het overlijden van eigenaar Steve Hirsch in 1986, werd overgenomen door BS Moss, vervolgens United Artists, en uiteindelijk door City Cinemas, totdat de bioscoop begin jaren 90 sloot. De bioscoop stond bekend om zijn eigenzinnige filmfestivals en om zijn nachtelijke middernachtfilms, het meest beroemd The Rocky Horror Picture Show met de wereldberoemde 8th Street Playhouse Floorshow. Het gebouw werd tot 2004 gebruikt als New Yorkse vestiging van de Philadelphia TLA Video-keten, een videoverhuurbedrijf gespecialiseerd in niet-mainstream films. Het gebouw staat sinds (april 2011) leeg.",
"John's Incredible Pizza Company\nJohn's Incredible Pizza Company is een Amerikaans all-you-can-eat buffetrestaurant en entertainmentbedrijf, opgericht door John Parlet in 1997. Het bedrijf heeft 11 vestigingen aan de westkust van de Verenigde Staten. Het hoofdkantoor is gevestigd in Rancho Santa Margarita, Californië.",
"Ed LaDou\nEd LaDou (9 oktober 1955 – 27 december 2007) was een Amerikaanse pizzachef, die wordt gecrediteerd met het populair maken van gourmet pizza's in California-stijl. Ed LaDou was de eerste pizzachef bij Wolfgang Puck's Spago restaurant in L.A. Hij ontwikkelde ook het eerste menu voor de California Pizza Kitchen. De uitvinding van de California-stijl pizza begint bij een pizzeria in Berkeley, Californië, Chez Panisse, en de eigenaar, Alice Waters. Waters was de eerste die pizza's creëerde met exotische en ongewone toppings die werden gebakken in een houtoven. LaDou was echter een belangrijke figuur in de ontwikkeling en populariteit van dit soort pizza's. LaDou stond bekend om het introduceren van zeer ongewone ingrediënten in zijn pizzarecepten in een tijd waarin dergelijke toppings zeer onorthodox waren. Voorbeelden zijn eendborst en hoisinsaus pizza en barbecue kip pizza.",
"D.P. Dough\nD.P. Dough is een Amerikaanse keten van calzone-restaurants, gestart in Amherst, Massachusetts en nu gevestigd in Columbus, Ohio. D.P. Dough-restaurants bevinden zich in vijfentwintig universiteitssteden in de Verenigde Staten en bieden late-night eten bezorging, voornamelijk gericht op de lokale studentenpopulatie.",
"Producers Guild of America\nDe Producers Guild of America (PGA) is een brancheorganisatie die televisieproducenten, filmproducenten en New Media-producenten in de Verenigde Staten vertegenwoordigt. De PGA telt meer dan 7000 leden van de producentenwereld wereldwijd. De co-voorzitters zijn Gary Lucchesi en Lori McCreary. De PGA wordt geleid door een nationale raad van bestuur. Vance Van Petten is sinds 2000 de nationale directeur van de organisatie. De Producers Guild of America biedt verschillende voordelen aan haar leden, waaronder ziektekostenverzekering en pensioenvoorzieningen; seminars en mentorprogramma's; toegang tot speciale vertoningen van films tijdens het Oscar-seizoen; en assistentie bij arbeidsomstandigheden en aftiteling. In 2015 bedroeg de geslachtsverhouding van de leden van de PGA 57% mannen en 43% vrouwen."
] | 1,789 |
De Xbox One ondersteunt geen 4K-videoweergave en -upscaling.
|
[
"Xbox_One_system_software",
"Xbox_Live",
"Xbox_(console)",
"Xbox_360_HD_DVD_Player",
"DirectX_Video_Acceleration",
"Uno_(video_game)",
"Xbox_360"
] |
[
"Xbox One\nDe Xbox One is een serie thuis-videogameconsoles ontwikkeld door Microsoft. Aangekondigd in mei 2013, is het de opvolger van de Xbox 360 en de derde console in de Xbox-familie. De release vond eerst plaats in Noord-Amerika, delen van Europa, Australië en Brazilië in november 2013, en in Japan, China en andere Europese landen in september 2014. Het is de eerste Xbox-gameconsole die in China wordt uitgebracht, specifiek in de Shanghai Free-Trade Zone. Microsoft bracht het apparaat op de markt als een \"all-in-one entertainmentsysteem\". De Xbox One-lijn concurreert voornamelijk met consoles zoals Sony's PlayStation 4 en Nintendo's Wii U als onderdeel van de achtste generatie videogamesconsoles.\n\nAfwijkend van de PowerPC-gebaseerde architectuur van zijn voorganger, markeert de Xbox One een terugkeer naar de x86-architectuur die werd gebruikt in de originele Xbox; hij beschikt over een AMD Accelerated Processing Unit (APU) gebouwd rond de x86-64 instructieset. De controller van de Xbox One is opnieuw ontworpen ten opzichte van die van de Xbox 360, met een herontworpen behuizing, D-pad en triggers die directionele haptische feedback kunnen leveren. De console legt een grotere nadruk op cloud computing, evenals op functies voor sociale netwerken, en de mogelijkheid om videoclips of screenshots van gameplay op te nemen en te delen, of live te streamen naar streamingdiensten zoals Mixer en Twitch. Games kunnen ook buiten de console worden gespeeld via een lokaal netwerk op ondersteunde Windows 10-apparaten. De console kan Blu-ray Disc afspelen en live televisieprogrammering overlappen van een bestaande set-top box of een digitale tuner voor digitale terrestrische televisie met een verbeterde programmagids. De console bevatte optioneel een opnieuw ontworpen Kinect-sensor, op de markt gebracht als de \"Kinect 2.0\", die een verbeterde bewegingsregistratie en spraakherkenning biedt voor gebruik in de grafische gebruikersinterface (GUI) en games.\n\nDe Xbox One ontving overwegend positieve reacties op het verfijnde controllerontwerp, de multimediafuncties en de spraaknavigatie. Het stillere en koelere ontwerp werd geprezen omdat het de console betrouwbaarder maakte dan zijn voorganger bij de lancering, maar de console werd over het algemeen bekritiseerd omdat games op een technisch lager grafisch niveau draaiden dan de PlayStation 4. De originele gebruikersinterface werd bekritiseerd omdat deze niet intuïtief was, hoewel de wijzigingen die eraan en aan andere aspecten van de consolesoftware na de lancering werden aangebracht, positieve reacties ontvingen. De Kinect kreeg lof voor de verbeterde nauwkeurigheid van de bewegingsregistratie, de gezichtsherkenningsaanmeldingen en de spraakopdrachten.\n\nIn augustus 2016 bracht Microsoft een vernieuwde Xbox One-model uit, bekend als de Xbox One S; deze heeft een gestroomlijnd ontwerp, native ondersteuning voor 4K-videoweergave en -upscaling, en HDR10 high-dynamic-range kleur. Het werd geprezen om zijn kleinere formaat, de visuele verbeteringen op het scherm en het ontbreken van een externe voeding, maar er werd ook gewezen op regressies zoals het ontbreken van een native Kinect-poort. Een toekomstige hardware revisie met de codenaam \"Project Scorpio\" staat gepland voor eind 2017; deze zal belangrijke hardware-upgrades bevatten die gericht zijn op het mogelijk maken van 4K-gameplay en ondersteuning voor virtual reality-hardware, en zal achterwaarts compatibel zijn met alle bestaande Xbox One-software en -hardware."
] |
[
"Xbox One-systeemsoftware\nDe Xbox One-systeemsoftware, soms de Xbox OS genoemd, is het besturingssysteem voor de achtste generatie home video game console, de Xbox One. Het is een op Windows gebaseerd besturingssysteem dat gebruikmaakt van de Hyper-V virtuele machine monitor en bevat aparte besturingssystemen voor games en applicaties die op de console kunnen draaien. Het bevindt zich op de interne HDD voor dagelijks gebruik, terwijl het ook gedupliceerd wordt op de interne NAND-opslag van de console voor herstel doeleinden en fabrieksinstellingen functionaliteit. De Xbox One staat gebruikers toe applicaties te downloaden die de functionaliteit van het dashboard uitbreiden. Vanaf juni 2014 vereisten entertainment apps niet langer dat de gebruiker aangemeld was bij een geldig Xbox Live Gold account om de geadverteerde functies van de betreffende app te gebruiken. Sinds de lancering heeft Microsoft het besturingssysteem maandelijks bijgewerkt, met updates die rechtstreeks van de Xbox Live service naar de Xbox One worden gedownload en vervolgens geïnstalleerd, of door gebruik te maken van offline herstel images die via een pc worden gedownload. In november 2015 werd een grote systeemupdate uitgebracht, bekend als de Nieuwe Xbox One Ervaring, die zeer significante veranderingen aanbracht in het ontwerp en de functionaliteit van het systeem. Met name de op Windows 10 gebaseerde Core verving de op Windows 8 gebaseerde Core in deze update, en het nieuwe systeem wordt soms aangeduid als \"Windows 10 op Xbox One\".",
"Xbox Live\nXbox Live is een online multiplayer gaming- en digitale mediadistributiedienst die is gemaakt en wordt beheerd door Microsoft. Deze werd voor het eerst beschikbaar gesteld voor het Xbox-systeem in november 2002. Een bijgewerkte versie van de dienst werd beschikbaar voor de Xbox 360-console bij de lancering van het systeem in november 2005, en een verder verbeterde versie werd uitgebracht in 2013 met de Xbox One. De dienst werd in 2007 uitgebreid naar het Windows-platform, genaamd Games for Windows – Live, waardoor de meeste aspecten van het systeem beschikbaar kwamen op Windows-computers. Microsoft heeft plannen aangekondigd om Live uit te breiden naar andere platforms zoals handhelds en mobiele telefoons als onderdeel van het Live Anywhere-initiatief. Met het mobiele besturingssysteem van Microsoft, Windows Phone, is de volledige Xbox Live-functionaliteit geïntegreerd in nieuwe Windows Phones die sinds eind 2010 zijn gelanceerd. De dienst werd stopgezet voor de originele Xbox op 15 april 2010, en originele Xbox-games zijn nu alleen online speelbaar via lokale netwerk (LAN)-tunnelingapplicaties zoals XLink Kai. De Xbox Live-dienst is beschikbaar als zowel een gratis als een abonnementsservice, bekend als Xbox Live Free en Xbox Live Gold, respectievelijk, waarbij de meeste functies zoals online gaming beperkt zijn tot de Gold-service.",
"Xbox (spelconsole)\nDe Xbox is een thuisspelconsole en het eerste deel in de Xbox-serie consoles gefabriceerd door Microsoft. Hij werd op 15 november 2001 uitgebracht in Noord-Amerika, gevolgd door Australië, Europa en Japan in 2002. Het was Microsoft's eerste uitstap in de markt voor spelconsoles. De console van de zesde generatie concurreerde met Sony's PlayStation 2 en de Nintendo GameCube. Het was ook de eerste console die werd geproduceerd door een Amerikaans bedrijf sinds de Atari Jaguar de productie stopzette in 1996. Aangekondigd in 2000, beschikte de Xbox, grafisch krachtig in vergelijking met zijn rivalen, over een 733 MHz Intel Pentium III-processor, standaard in een pc. Hij stond ook bekend om zijn pc-achtige formaat en gewicht, en was de eerste console met een ingebouwde harde schijf. In november 2002 lanceerde Microsoft Xbox Live, een betaalde online game service waarmee abonnees nieuwe content konden downloaden en contact konden leggen met andere spelers via een breedbandverbinding. In tegenstelling tot andere online services van Sega en Sony, had Xbox Live ondersteuning in het originele console-ontwerp via een geïntegreerde Ethernet-poort. De service gaf Microsoft een vroege voorsprong in online gaming en zou de Xbox helpen een relevante concurrent te worden voor andere consoles van de zesde generatie. De populariteit van blockbuster-titels zoals Halo 2 droeg bij aan de populariteit van online console gaming, en in het bijzonder first-person shooters. Ondanks dit en de tweede positie, voor de Nintendo GameCube en Sega's Dreamcast, bleven de verkopen van de Xbox ver achter bij die van Sony's PlayStation 2.\n\nDe opvolger van de Xbox, de Xbox 360, werd in november 2005 gelanceerd. De Xbox werd al snel stopgezet, te beginnen met Microsoft's slechtst presterende markt, Japan, in 2005. Andere landen volgden in 2006. De laatste Xbox-game in Europa was Xiaolin Showdown, uitgebracht in juni 2007, en de laatste game in Noord-Amerika was Madden NFL 09, uitgebracht in augustus 2008. De ondersteuning voor Xbox-consoles buiten de garantie werd stopgezet op 2 maart 2009. De ondersteuning voor Xbox Live op de console eindigde op 15 april 2010.",
"Xbox 360 HD DVD-speler\nDe Xbox 360 HD DVD-speler was een accessoire voor de Xbox 360-console waarmee het afspelen van films op HD DVD-schijven mogelijk was. Microsoft bood het station te koop aan tussen november 2006 en februari 2008. Aanvankelijk werd het verkocht voor $ 199. Bill Gates kondigde tijdens zijn keynote speech op CES 2006 aan dat er in 2006 een externe HD DVD-drive voor de Xbox 360 zou worden uitgebracht. Op E3 2006 presenteerde Microsoft officieel de externe HD DVD-drive. Volgens de Japanse hoofd van de Xbox-operaties, Yoshihiro Maruyama, zal Microsoft geen Xbox 360-games uitbrengen in de nieuwe schijfformaten. Op 23 februari 2008 werd de Xbox 360 HD DVD-speler door Microsoft stopgezet. Deze beslissing kwam slechts enkele dagen na de aankondiging van Toshiba om alle HD DVD-spelers stop te zetten en de format war tussen Blu-ray en HD DVD effectief te beëindigen. Twee dagen later werd de prijs van de HD DVD-speler verlaagd tot een opruimingsprijs van $ 49,99. Peter Moore had verklaard dat als HD DVD de format war zou verliezen, Microsoft mogelijk ook een externe Blu-ray-drive zou uitbrengen. Dit werd later door Microsoft ontkend. Speciale zwarte versies van de drive, samen met zwarte mediabedieningen, werden gegeven aan leden van het Xbox 360 HD DVD-ontwikkelteam. In tegenstelling tot andere zwarte accessoires die werden gemaakt naast de zwarte Elite-console, werd de zwarte HD DVD-drive nooit beschikbaar gesteld aan het grote publiek.",
"DirectX Videoversnelling\nDirectX Videoversnelling (DXVA) is een Microsoft API-specificatie voor de Microsoft Windows en Xbox 360 platforms die hardwareversnelde video-decodering mogelijk maakt. De pipeline maakt het mogelijk bepaalde CPU-intensieve bewerkingen, zoals iDCT, bewegingscompensatie en de-interlacing, uit te besteden aan de GPU. DXVA 2.0 maakt het mogelijk meer bewerkingen, waaronder video-opname en -verwerkingsbewerkingen, ook hardwarematig te versnellen. DXVA werkt samen met het videoweergavemodel dat door de videokaart wordt gebruikt. DXVA 1.0, dat werd geïntroduceerd als een gestandaardiseerde API met Windows 2000 en momenteel beschikbaar is op Windows 98 of later, kan zowel de overlay-weergavemodus als VMR 7/9 gebruiken. DXVA 2.0, alleen beschikbaar op Windows Vista, Windows 7, Windows 8 en latere besturingssystemen, integreert met Media Foundation (MF) en gebruikt de Enhanced Video Renderer (EVR) aanwezig in MF.",
"Uno (videospel)\nUno is de videogame-adaptatie van het kaartspel met dezelfde naam. Het is uitgebracht voor een aantal platforms. De Xbox 360-versie van Carbonated Games en Microsoft Game Studios werd op 9 mei 2006 uitgebracht als digitale download via Xbox Live Arcade. Een versie voor iOS-apparaten werd in 2008 uitgebracht door Gameloft. Gameloft bracht de PlayStation 3-versie uit op 1 oktober 2009 en bracht het spel ook uit op WiiWare, DSiWare en PlayStation Portable. Een bijgewerkte versie, ontwikkeld en uitgegeven door Ubisoft, werd in augustus 2016 uitgebracht voor Xbox One en PlayStation 4, met een Microsoft Windows-versie die later dat jaar zou volgen. De Xbox 360-versie was ook inbegrepen als downloadcode in de Xbox Live Vision-bundel. Een vervolg op deze versie, Uno Rush, werd aangekondigd op E3 2008.",
"Xbox 360\nDe Xbox 360 is een thuis-videogameconsole ontwikkeld door Microsoft. Als opvolger van de originele Xbox, is het de tweede console in de Xbox-serie. De Xbox 360 concurreerde met Sony's PlayStation 3 en Nintendo's Wii als onderdeel van de zevende generatie videogamesconsoles. De Xbox 360 werd officieel onthuld op MTV op 12 mei 2005, met gedetailleerde lancerings- en game-informatie die later die maand werd aangekondigd op de Electronic Entertainment Expo (E3).\n\nDe Xbox 360 beschikt over een online service, Xbox Live, die werd uitgebreid ten opzichte van de vorige iteratie op de originele Xbox en regelmatig updates ontving tijdens de levensduur van de console. Beschikbaar in gratis en op abonnementen gebaseerde varianten, laat Xbox Live gebruikers toe om: online games te spelen; games (via Xbox Live Arcade) en gamedemo's te downloaden; muziek, televisieprogramma's en films te kopen en te streamen via de Xbox Music en Xbox Video portals; en toegang te krijgen tot services van derden via mediastreaming-applicaties. Naast online multimediafuncties, laat de Xbox 360 gebruikers media streamen van lokale pc's. Verschillende randapparatuur is uitgebracht, waaronder draadloze controllers, uitgebreide harde schijfopslag en de Kinect bewegingsdetectiecamera. De release van deze extra services en randapparatuur hielp het Xbox-merk groeien van alleen gaming naar allesomvattend multimedia, waardoor het een hub werd voor entertainment in de huiskamer.\n\nGelanceerd wereldwijd in 2005-2006, was de Xbox 360 aanvankelijk schaars in veel regio's, waaronder Noord-Amerika en Europa. De vroegste versies van de console leden aan een hoog defectpercentage, aangegeven door de zogenaamde \"Red Ring of Death\", wat een verlenging van de garantieperiode noodzakelijk maakte. Microsoft bracht twee herontworpen modellen van de console uit: de Xbox 360 S in 2010 en de Xbox 360 E in 2013. In juni 2014 zijn er wereldwijd 84 miljoen Xbox 360-consoles verkocht, waarmee het de zesde best verkochte videogameconsole in de geschiedenis is en de best verkochte console die door een Amerikaans bedrijf is gemaakt. Hoewel het niet de best verkochte console van zijn generatie was, werd de Xbox 360 door TechRadar beschouwd als de meest invloedrijke door de nadruk op digitale mediadistributie en multiplayer gaming op Xbox Live.\n\nDe opvolger van de Xbox 360, de Xbox One, werd uitgebracht op 22 november 2013. Op 20 april 2016 kondigde Microsoft aan dat het de productie van nieuwe Xbox 360-hardware zou beëindigen, hoewel het bedrijf het platform wel zal blijven ondersteunen."
] | 1,790 |
Noam Chomsky schreef mee aan het propaganda model.
|
[
"Necessary_Illusions",
"Propaganda_(book)",
"Manufacturing_Consent:_Noam_Chomsky_and_the_Media",
"Edward_S._Herman",
"Manufacturing_Consent",
"Chomsky_(disambiguation)",
"Noam_Chomsky_bibliography_and_filmography"
] |
[
"Propaganda model\nHet propaganda model is een conceptueel model in de politieke economie, ontwikkeld door Edward S. Herman en Noam Chomsky, om uit te leggen hoe propaganda en systematische vertekeningen functioneren in de massamedia. Het model probeert uit te leggen hoe populaties worden gemanipuleerd en hoe instemming met economische, sociale en politieke beleidslijnen in het publieke bewustzijn wordt 'gefabriceerd' door deze propaganda. De theorie stelt dat de manier waarop nieuws wordt gestructureerd (bijv. via reclame, concentratie van mediabezit, overheidsbronnen) een inherent belangenconflict creëert dat fungeert als propaganda voor ondemocratische krachten. Voor het eerst gepresenteerd in hun boek uit 1988, *Manufacturing Consent: The Political Economy of the Mass Media*, beschouwt het propaganda model particuliere media als bedrijven die geïnteresseerd zijn in de verkoop van een product – lezers en kijkers – aan andere bedrijven (adverteerders), in plaats van kwaliteitsnieuws aan het publiek. Chomsky schrijft over het \"sociale doel\" van de media: \"...de studie van instellingen en hoe ze functioneren moet scrupuleus worden genegeerd, afgezien van marginale elementen of een relatief obscure academische literatuur\". De theorie postuleert vijf algemene klassen van \"filters\" die bepalen welk type nieuws in nieuwsmedia wordt gepresenteerd. Deze vijf klassen zijn: Eigendom van het medium, financieringsbronnen van het medium, bronnen, flak, anti-communisme en angst-ideologie.\n\nDe eerste drie worden door de auteurs over het algemeen beschouwd als de belangrijkste. In versies die na de aanslagen van 9/11 op de Verenigde Staten in 2001 werden gepubliceerd, hebben Chomsky en Herman de vijfde punt bijgewerkt om te verwijzen naar de \"oorlog tegen terrorisme\" en \"tegenterrorisme\", hoewel ze stellen dat het op vrijwel dezelfde manier werkt.\n\nHoewel het model voornamelijk gebaseerd was op de karakterisering van de Amerikaanse media, geloven Chomsky en Herman dat de theorie evengoed van toepassing is op elk land dat de basisstructuur en organiserende principes deelt die het model postuleert als de oorzaak van mediavertekeningen."
] |
[
"Noodzakelijke Illusies\nNoodzakelijke Illusies: Gedachtencontrole in democratische samenlevingen is een boek uit 1989 van de Amerikaanse academicus Noam Chomsky over politieke macht die propaganda gebruikt om belangrijke kwesties te verdraaien en af te leiden om verwarring en medeplichtigheid in stand te houden, waardoor een echte democratie niet effectief kan worden. De titel van dit boek ontleent een uitdrukking aan de geschriften van Reinhold Niebuhr. Bijna de hele eerste helft van het boek is gebaseerd op Chomsky's vijf Massey Lectures uit 1988 op de radio van de Canadian Broadcasting Corporation van november 1988 en breidt zijn en Edward S. Herman's propagandamodel uit naar een verscheidenheid aan nieuwe situaties. De resterende appendices behandelen kritieken op het werk en geven aanvullende details. Als genre van politiek denken bestaan er parallellen tussen Niebuhrs \"noodzakelijke illusies\" en de \"edele leugens\" van Leo Strauss, \"public relations\" van Edward Bernays en \"mythevorming\" van Niccolò Machiavelli. Evenzo vertegenwoordigen Chomsky's analyses in Noodzakelijke Illusies een hernieuwde focus op het gebruik van deze machtspatronen, die hij impliceert om de mislukking van bevolkingsgroepen - met name in een representatieve democratie - te onderstrepen om in dit opzicht van de geschiedenis te leren.",
"Propaganda (boek)\nPropaganda, een invloedrijk boek geschreven door Edward L. Bernays in 1928, integreerde literatuur uit de sociale wetenschappen en psychologische manipulatie in een onderzoek naar de technieken van publieke communicatie. Bernays schreef het boek als reactie op het succes van enkele van zijn eerdere werken zoals Crystallizing Public Opinion (1923) en A Public Relations Counsel (1927). Propaganda onderzocht de psychologie achter het manipuleren van massa's en het vermogen om symbolische actie en propaganda te gebruiken om politiek te beïnvloeden, sociale verandering te bewerkstelligen en te lobbyen voor gender- en raciale gelijkheid. Walter Lippman was Bernays' niet-erkende Amerikaanse mentor en zijn werk The Phantom Public beïnvloedde sterk de ideeën die een jaar later in Propaganda werden geuit. Het werk katapulteerde Bernays in het beeld van mediahistorici als de \"vader van de public relations\".",
"Manufacturing Consent: Noam Chomsky en de Media\nManufacturing Consent: Noam Chomsky en de Media is een documentaire uit 1992 die het politieke leven en de ideeën van taalkundige, intellectueel en politiek activist Noam Chomsky verkent. De Canadese filmmakers Mark Achbar en Peter Wintonick breiden de analyse van politieke economie en massamedia uit die wordt gepresenteerd in Manufacturing Consent, een boek uit 1988 dat Chomsky samen met Edward S. Herman schreef. De film presenteert en illustreert de stelling van Chomsky en Herman dat corporate media, als winstgedreven instellingen, de neiging hebben om de agenda's van de belangen van dominante, elitegroepen in de samenleving te dienen en te bevorderen. Een centraal onderdeel van de film is een lange analyse van de geschiedenis van de berichtgeving van The New York Times over de Indonesische bezetting van Oost-Timor, die volgens Chomsky de onwil van de media om een bondgenoot van de elite te bekritiseren illustreert. Tot de release van The Corporation (2003), gemaakt door Mark Achbar, Jennifer Abbott en Joel Bakan, was het de meest succesvolle speelfilmdocumentaire in de Canadese geschiedenis, die in meer dan 300 steden over de hele wereld in de bioscoop werd vertoond; 22 prijzen won; op meer dan 50 internationale filmfestivals verscheen; en in meer dan 30 markten werd uitgezonden. Het is ook in een dozijn talen vertaald. Chomskys reactie op de film was gemengd; in een gepubliceerd gesprek met Achbar en verschillende activisten verklaarde hij dat \"de positieve impact ervan verbazingwekkend voor me is geweest\", maar dat mensen ten onrechte de indruk krijgen dat hij de leider is van een beweging waar ze zich bij zouden moeten aansluiten. In hetzelfde gesprek bekritiseert hij de recensie van The New York Times over de film, die zijn boodschap verwart met een oproep tot kiezersorganisatie in plaats van mediacritiek.",
"Edward S. Herman\nEdward S. Herman (geboren 7 april 1925) is emeritus hoogleraar financiën aan de Wharton School of Business van de University of Pennsylvania en media-analist gespecialiseerd in corporate en regelgevende kwesties, evenals politieke economie. Hij doceert ook aan de Annenberg School for Communication aan de University of Pennsylvania. Hij is waarschijnlijk het best bekend voor het ontwikkelen van het propaganda model van mediacritiek met Noam Chomsky. In 1967 behoorde Herman tot de meer dan 500 schrijvers en redacteuren die de \"Writers and Editors War Tax Protest\"-belofte ondertekenden, waarin ze beloofden te weigeren de 10% Vietnam-oorlogbelastingsurcharge te betalen die door president Johnson werd voorgesteld. Herman ontving zijn Bachelor of Arts aan de University of Pennsylvania in 1945 en zijn PhD in 1953 aan de University of California, Berkeley.",
"Manufacturing Consent\nManufacturing Consent: The Political Economy of the Mass Media (1988), van Edward S. Herman en Noam Chomsky, stelt dat de massamedia in de VS \"effectieve en krachtige ideologische instellingen zijn die een systeemondersteunende propagandafunctie vervullen, door te vertrouwen op marktkrachten, geïnternaliseerde aannames en zelfcensuur, en zonder openlijke dwang\", middels het propaganda model van communicatie. De titel is afgeleid van de zin \"the manufacture of consent\", gebruikt in het boek Public Opinion (1922), van Walter Lippmann (1889--1974). Chomsky schrijft de oorsprong van het boek toe aan de impuls van Alex Carey, de Australische sociaal psycholoog, aan wie hij en medeauteur E.S. Herman het boek opdroegen. Vier jaar na publicatie werd Manufacturing Consent: The Political Economy of the Mass Media verfilmd als Manufacturing Consent: Noam Chomsky and the Media (1992), een documentaire presentatie van het propaganda-model van communicatie, de politiek van de massamedia-industrie, en een biografie van Chomsky.",
"Chomsky (doorverwijspagina)\nNoam Chomsky (geboren 1928), Amerikaanse taalkundige, filosoof, cognitief wetenschapper, politiek activist, emeritus hoogleraar aan het MIT. Chomsky kan ook verwijzen naar: Chomsky (achternaam), een achternaam (inclusief een lijst van mensen met die naam): Marvin J. Chomsky (geboren 1929), Amerikaanse televisie- en filmregisseur Aviva Chomsky (geboren 1957), Amerikaanse historica, auteur en activiste Chomsky (band), een Amerikaanse band",
"Noam Chomsky bibliografie en filmografie\nDit is een lijst van publicaties van de Amerikaanse auteur Noam Chomsky."
] | 1,791 |
Noam Chomsky schreef mee aan het propaganda model.
|
[
"Manufacturing_Consent:_Noam_Chomsky_and_the_Media",
"The_Political_Economy_of_Human_Rights",
"Edward_S._Herman",
"World_Orders_Old_and_New",
"Propaganda_(book)",
"Letters_from_Lexington",
"Deterring_Democracy"
] |
[
"Noam Chomsky\nAvram Noam Chomsky ( -LSB- æ ` vrɑːm _ ` noʊm_ˈtʃɒmski -RSB- ; geboren 7 december 1928) is een Amerikaanse taalkundige, filosoof, cognitief wetenschapper, historicus, sociaal criticus en politiek activist. Soms beschreven als \"de vader van de moderne taalkunde\", is Chomsky ook een belangrijke figuur in de analytische filosofie en een van de grondleggers van het vakgebied cognitieve wetenschap. Hij is Institute Professor Emeritus aan het Massachusetts Institute of Technology (MIT), waar hij sinds 1955 werkzaam is, en is de auteur van meer dan 100 boeken over onderwerpen als taalkunde, oorlog, politiek en massamedia. Ideologisch gezien is hij verbonden met anarcho-syndicalisme en libertarisch socialisme. Geboren in een middenklasse Ashkenazische Joodse immigrantengezin in Philadelphia, ontwikkelde Chomsky al vroeg een interesse in anarchisme via alternatieve boekhandels in New York City. Op zestienjarige leeftijd begon hij aan de Universiteit van Pennsylvania met studies in taalkunde, wiskunde en filosofie. Van 1951 tot 1955 was hij aangesteld bij de Society of Fellows van Harvard University, waar hij de theorie van de transformationele grammatica ontwikkelde, waarvoor hij in 1955 zijn doctoraat ontving. Dat jaar begon hij met lesgeven aan het MIT, en in 1957 werd hij een belangrijke figuur in het veld van de taalkunde met zijn baanbrekende werk Syntactic Structures, dat de wetenschappelijke studie van taal hermodelleerde, terwijl hij van 1958 tot 1959 een National Science Foundation fellow was aan het Institute for Advanced Study. Hij wordt gecrediteerd als de schepper of mede-schepper van de universele grammatica-theorie, de generatieve grammatica-theorie, de Chomsky-hiërarchie en het minimalistische programma. Chomsky speelde ook een cruciale rol in het verval van het behaviorisme, waarbij hij vooral kritisch stond tegenover het werk van B.F. Skinner. Een uitgesproken tegenstander van de Amerikaanse betrokkenheid bij de Vietnamoorlog, die hij zag als een daad van Amerikaans imperialisme, trok Chomsky in 1967 brede publieke aandacht met zijn anti-oorlog essay \"The Responsibility of Intellectuals\". Verbonden met de Nieuwe Linkerzijde, werd hij meerdere keren gearresteerd voor zijn activisme en geplaatst op de Enemies List van president Richard Nixon. Terwijl hij zijn werk in de taalkunde in de daaropvolgende decennia uitbreidde, raakte hij ook betrokken bij de Taalkundige Oorlogen. In samenwerking met Edward S. Herman schreef Chomsky later een analyse die het propaganda model van mediakritiek uiteenzette, en werkte hij aan het blootleggen van de Indonesische bezetting van Oost-Timor. Zijn verdediging van onvoorwaardelijke vrijheid van meningsuiting – ook voor Holocaustontkenners – leidde echter tot aanzienlijke controverse in de Faurisson-affaire van het begin van de jaren 1980. Na zijn pensionering van het actieve onderwijs heeft hij zijn vocale politieke activisme voortgezet, waaronder het verzet tegen de War on Terror en de steun voor de Occupy-beweging. Een van de meest geciteerde geleerden in de geschiedenis, Chomsky heeft een breed scala aan academische velden beïnvloed. Hij wordt algemeen erkend als een paradigmaverschuiver die een belangrijke revolutie in de humane wetenschappen hielp ontketenen, en bijdroeg aan de ontwikkeling van een nieuw cognitivistisch kader voor de studie van taal en geest. Naast zijn voortdurende wetenschappelijke onderzoek blijft hij een leidende criticus van het Amerikaanse buitenlandse beleid, neoliberalisme en hedendaags staatskapitalisme, het Israëlisch-Palestijnse conflict en de mainstream nieuwsmedia. Zijn ideeën zijn zeer significant gebleken binnen de antikapitalistische en anti-imperialistische bewegingen, maar hebben ook kritiek getrokken, waarbij sommigen Chomsky beschuldigen van anti-amerikanisme."
] |
[
"Manufacturing Consent: Noam Chomsky en de Media\nManufacturing Consent: Noam Chomsky en de Media is een documentaire uit 1992 die het politieke leven en de ideeën van taalkundige, intellectueel en politiek activist Noam Chomsky verkent. De Canadese filmmakers Mark Achbar en Peter Wintonick breiden de analyse van politieke economie en massamedia uit die wordt gepresenteerd in Manufacturing Consent, een boek uit 1988 dat Chomsky samen met Edward S. Herman schreef. De film presenteert en illustreert de stelling van Chomsky en Herman dat corporate media, als winstgedreven instellingen, de neiging hebben om de agenda's van de belangen van dominante, elitegroepen in de samenleving te dienen en te bevorderen. Een centraal onderdeel van de film is een lange analyse van de geschiedenis van de berichtgeving van The New York Times over de Indonesische bezetting van Oost-Timor, die volgens Chomsky de onwil van de media om een bondgenoot van de elite te bekritiseren illustreert. Tot de release van The Corporation (2003), gemaakt door Mark Achbar, Jennifer Abbott en Joel Bakan, was het de meest succesvolle speelfilmdocumentaire in de Canadese geschiedenis, die in meer dan 300 steden over de hele wereld in de bioscoop werd vertoond; 22 prijzen won; op meer dan 50 internationale filmfestivals verscheen; en in meer dan 30 markten werd uitgezonden. Het is ook in een dozijn talen vertaald. Chomskys reactie op de film was gemengd; in een gepubliceerd gesprek met Achbar en verschillende activisten verklaarde hij dat \"de positieve impact ervan verbazingwekkend voor me is geweest\", maar dat mensen ten onrechte de indruk krijgen dat hij de leider is van een beweging waar ze zich bij zouden moeten aansluiten. In hetzelfde gesprek bekritiseert hij de recensie van The New York Times over de film, die zijn boodschap verwart met een oproep tot kiezersorganisatie in plaats van mediacritiek.",
"De Politieke Economie van de Mensenrechten\nDe Politieke Economie van de Mensenrechten is een tweedelig werk geschreven door Noam Chomsky en Edward S. Herman, uitgegeven in 1979. De auteurs leveren een kritiek op het buitenlandse beleid van de Verenigde Staten in Indochina.",
"Edward S. Herman\nEdward S. Herman (geboren 7 april 1925) is emeritus hoogleraar financiën aan de Wharton School of Business van de University of Pennsylvania en media-analist gespecialiseerd in corporate en regelgevende kwesties, evenals politieke economie. Hij doceert ook aan de Annenberg School for Communication aan de University of Pennsylvania. Hij is waarschijnlijk het best bekend voor het ontwikkelen van het propaganda model van mediacritiek met Noam Chomsky. In 1967 behoorde Herman tot de meer dan 500 schrijvers en redacteuren die de \"Writers and Editors War Tax Protest\"-belofte ondertekenden, waarin ze beloofden te weigeren de 10% Vietnam-oorlogbelastingsurcharge te betalen die door president Johnson werd voorgesteld. Herman ontving zijn Bachelor of Arts aan de University of Pennsylvania in 1945 en zijn PhD in 1953 aan de University of California, Berkeley.",
"Oude en Nieuwe Wereldordes\nOude en Nieuwe Wereldordes is een boek van Noam Chomsky, voor het eerst uitgegeven in 1994 en in 1996 bijgewerkt door Columbia University Press. In dit boek schrijft Chomsky over het internationale toneel sinds 1945, met bijzondere aandacht voor gebeurtenissen na de ineenstorting van de Sovjet-Unie. Hij bekritiseert westerse regeringen, van imperialistische buitenlandse beleidslijnen tot de beloften van de Clinton-administratie aan de armen. Zijn oordeel over de \"nieuwe wereldorde\" voorziet een groeiende kloof tussen arm en rijk, in de Verenigde Staten en internationaal.",
"Propaganda (boek)\nPropaganda, een invloedrijk boek geschreven door Edward L. Bernays in 1928, integreerde literatuur uit de sociale wetenschappen en psychologische manipulatie in een onderzoek naar de technieken van publieke communicatie. Bernays schreef het boek als reactie op het succes van enkele van zijn eerdere werken zoals Crystallizing Public Opinion (1923) en A Public Relations Counsel (1927). Propaganda onderzocht de psychologie achter het manipuleren van massa's en het vermogen om symbolische actie en propaganda te gebruiken om politiek te beïnvloeden, sociale verandering te bewerkstelligen en te lobbyen voor gender- en raciale gelijkheid. Walter Lippman was Bernays' niet-erkende Amerikaanse mentor en zijn werk The Phantom Public beïnvloedde sterk de ideeën die een jaar later in Propaganda werden geuit. Het werk katapulteerde Bernays in het beeld van mediahistorici als de \"vader van de public relations\".",
"Brieven uit Lexington\nBrieven uit Lexington: Reflecties op Propaganda, voor het eerst gepubliceerd in 1993, bevat Noam Chomsky's kritiek op de Amerikaanse media. De artikelen zijn gedeeltelijk beschikbaar op het Noam Chomsky Archief.",
"Democratie Afschrikken\nDemocratie Afschrikken is een boek uit 1991 van Noam Chomsky, dat de verschillen onderzoekt tussen de humanitaire retoriek en de imperialistische realiteit van het buitenlandse beleid van de Verenigde Staten en hoe dit verschillende landen over de hele wereld beïnvloedt. In het boek onderzoekt Chomsky het idee dat de VS de enige overgebleven wereldmacht is die werkt aan het behoud van zijn dominantie, zelfs meedogenloos geweld gebruikt zoals openlijke invasies en het omverwerpen van regeringen die een onafhankelijk economisch beleid voeren. Hij bespreekt ook het grote verschil tussen de publieke opinie over de Koude Oorlog, de gevestigde Amerikaanse opinies van de geëduceerde elite en de realiteit. Het boek bevat ook kritiek op de Sovjet-Unie en andere communistische staten, maar het belangrijkste punt is dat de Verenigde Staten, hoewel ze beweerden de vrijheid tijdens de Koude Oorlog te steunen, toch autoritaire regimes steunden. De conclusie waar Chomsky toe komt is dat, ondanks de beweringen van de VS om vrijheid te steunen, hun werkelijke doel het behoud van dominantie over hulpbronnen en geopolitieke macht was."
] | 1,791 |
Christoph Waltz werd in oktober 1956 geboren.
|
[
"Waltz_(surname)",
"Christian_Tramitz",
"Wolfgang_Wahl",
"Wolfgang_Völz",
"Christoph_Bach_(actor)",
"Christoph_Koncz",
"Christian_Wolff_(actor)"
] |
[
"Christoph Waltz\nChristoph Waltz ( -LSB- ˈkrɪstɔf ˈvalts -RSB- ; geboren 4 oktober 1956) is een Oostenrijks-Duitse acteur. Breed bekend om zijn werk met de Amerikaanse filmmaker Quentin Tarantino, kreeg hij veel lof voor zijn vertolking van SS-Standartenführer Hans Landa in Inglourious Basterds (2009) en premiejager Dr. King Schultz in Django Unchained (2012). Voor beide rollen won hij een Academy Award, een BAFTA Award en een Golden Globe Award voor Beste Mannelijke Bijrol. Hij ontving ook de prijs voor Beste Acteur op het Filmfestival van Cannes en een Screen Actors Guild Award voor zijn vertolking van Landa. Waltz vertolkte de computergenie Qohen Leth in de sciencefictionfilm The Zero Theorem (2013), de Amerikaanse plagiaat Walter Keane in de biografische film Big Eyes (2014), en 007's aartsvijand en hoofd van SPECTRE Ernst Stavro Blofeld in Spectre (2015), de vierentwintigste James Bond-film."
] |
[
"Waltz (achternaam)\nWaltz, als achternaam, kan verwijzen naar: Personen: Christoph Waltz (geboren 1956), Oostenrijkse acteur, winnaar van een Academy Award David Waltz (1943–2012), Amerikaanse informaticus en hoogleraar Gustavus Waltz (ca. 1732-1759), Engelse operazanger Ian Waltz (geboren 1977), Amerikaanse discuswerper Jacob Waltz, de \"Duitsman\" (eigenlijk een Duitse immigrant) uit de legende van de Lost Dutchman's Gold Mine Kenneth Waltz (1924-2013), Amerikaanse hoogleraar en geleerde van internationale betrekkingen John Waltz (honkbal) (1860-1931), Amerikaanse honkbalmanager (voor acht wedstrijden) en bestuurder Marilyn Waltz (1931-2006), Playboy Playmate of the Month voor februari (als Margaret Scott) en april 1954 en april 1955 Sasha Waltz (geboren 1963), Duitse choreografe, danseres en leider van het dansgezelschap Sasha Waltz and Guests Susan Waltz, Amerikaanse politicologe Fictieve personages: Graaf Waltz, de belangrijkste antagonist in het videospel Eternal Sonata",
"Christian Tramitz\nChristian Tramitz (geboren 29 juli 1955 in München) is een Duits-Oostenrijkse acteur, komiek, stemacteur en auteur.",
"Wolfgang Wahl\nWolfgang Wahl (3 december 1925 – 15 september 2006) was een Duitse acteur. Hij speelde in meer dan honderd films van 1953 tot 1996.",
"Wolfgang Völz\nWolfgang Otto Völz (geboren 16 augustus 1930 in Danzig, nu Gdańsk, Polen) is een Duitse acteur. Hij is bekend om zijn rollen in toneelstukken, televisieseries, speelfilms (vooral Duitse films gebaseerd op werken van Edgar Wallace) en opgenomen radioprogramma's. Hij is ook een zeer productieve stemacteur. Völz studeerde acteren en werkte vervolgens als toneelacteur. Na meer dan tien jaar acteren, waaronder veel bijrollen in speelfilms en televisieseries, werd hij een populair castlid (\"Lt. Mario de Monti\") van Space Patrol -- De Fantastische Avonturen van het Ruimteschip Orion. Hij bleef succesvol op het televisiescherm door Ioan (Duits: Johann) te spelen, de chauffeur en bodyguard van Graf Yoster (en later vele andere personages). Als stemacteur heeft hij Amerikaanse sterren zoals Walter Matthau, Peter Falk en Mel Brooks nagesynchroniseerd, evenals mensen of dieren in animatiefilms zoals Impy's Island.",
"Christoph Bach (acteur)\nChristoph Bach (geboren 1975) is een Duitse acteur, wonend in Berlijn. Hij werd geboren in Reutlingen en kreeg zijn opleiding aan de Universität der Künste in Berlijn. Bach had opmerkelijke rollen in de tv-miniserie Carlos en in de Duitse film 15 Minuten Wahrheit. Hij portretteerde Werner Heisenberg in de tv-serie De Zwarewateroorlog uit 2015.",
"Christoph Koncz\nChristoph Koncz (geboren op 3 september 1987 in Konstanz) is een Oostenrijks-Hongaarse klassieke musicus. Hij treedt internationaal op als vioolsolist, dirigent, kamermusicus en concertmeester van het Weense Filharmonisch Orkest. Op slechts negenjarige leeftijd verwierf hij wereldwijde bekendheid door zijn rol als wonderkind Kaspar Weiss in de Canadese speelfilm The Red Violin, die in 1999 de Academy Award voor Beste Originele Muziek won.",
"Christian Wolff (acteur)\nChristian Wolff (geboren 11 maart 1938) is een Duitse filmacteur. Hij heeft sinds 1957 in 70 films gespeeld."
] | 1,792 |
O.J. Simpson werd berecht in een proces dat internationaal veel publiciteit kreeg.
|
[
"Show_trial",
"Nicole_Brown_Simpson",
"Oswald_v._New_York",
"Jackson_v._Indiana",
"American_Tragedy_(film)",
"International_reaction_to_the_arrest_of_Radovan_Karadžić",
"Johnnie_Cochran"
] |
[
"O. J. Simpson\nOrenthal James ``O. J.'' Simpson (geboren 9 juli 1947), bijgenaamd The Juice, is een voormalige Amerikaanse American football running back, omroeper, acteur en veroordeelde gewapende rover en ontvoerder. Simpson bezocht de University of Southern California (USC), waar hij college football speelde voor de USC Trojans en de Heisman Trophy won in 1968. Hij speelde professioneel in de National Football League (NFL) als running back gedurende 11 seizoenen, bij de Buffalo Bills van 1969 tot 1977 en bij de San Francisco 49ers van 1978 tot 1979. In 1973 werd hij de eerste NFL-speler die meer dan 2000 yards in een seizoen rende; het record voor het gemiddelde aantal yards per wedstrijd in een enkel seizoen, dat op 143,1 staat, is nog steeds van hem. Hij is de enige speler die ooit meer dan 2000 yards rende in het 14-wedstrijden tellende reguliere seizoen van de NFL. Simpson werd in 1983 opgenomen in de College Football Hall of Fame en in 1985 in de Pro Football Hall of Fame. Na zijn pensionering uit de football begon hij aan nieuwe carrières in het acteren en het uitzenden van football. In 1995 werd Simpson vrijgesproken van de moorden in 1994 op zijn ex-vrouw Nicole Brown Simpson en haar vriend Ronald Goldman na een langdurig en internationaal belicht proces. De families van de slachtoffers spanden een civiele procedure tegen hem aan, en in 1997 kende een civiele rechtbank een vonnis van $ 33,5 miljoen toe tegen Simpson voor de onrechtmatige dood van de slachtoffers. In 2007 werd Simpson gearresteerd in Las Vegas, Nevada, en aangeklaagd voor misdrijven, waaronder gewapende roofoverval en ontvoering. In 2008 werd hij veroordeeld en tot 33 jaar gevangenisstraf veroordeeld, met een minimum van negen jaar zonder voorwaardelijke invrijheidstelling. Hij zit zijn straf uit in het Lovelock Correctional Center in Lovelock, Nevada."
] |
[
"Schijnproces\nEen schijnproces is een openbaar proces waarin de rechterlijke instanties de schuld van de verdachte reeds hebben vastgesteld. Het eigenlijke proces heeft als enige doel de aanklacht en het vonnis aan het publiek te presenteren als een indrukwekkend voorbeeld en als waarschuwing voor andere potentiële dissidenten of overtreders. Schijnprocessen zijn eerder gericht op vergelding dan op correctieve rechtvaardigheid en worden ook voor propagandistische doeleinden gevoerd. De term werd voor het eerst in de jaren dertig geregistreerd.",
"Nicole Brown Simpson\nNicole Brown Simpson ( ; 19 mei 1959 – 12 juni 1994) was de ex-vrouw van de professionele footballspeler O.J. Simpson en de moeder van hun twee kinderen, Sydney en Justin. Ze werd vermoord in haar huis in Brentwood, samen met haar vriend, een restaurantkelner genaamd Ron Goldman. O.J. Simpson werd vrijgesproken van de moorden, maar werd later aansprakelijk bevonden voor de sterfgevallen in een civiele rechtszaak.",
"Oswald tegen New York\nOswald tegen New York, , was een zaak bij het Hooggerechtshof van de Verenigde Staten waarin een individu een staat aanklaagde. Er werd geen verschijning aangetekend voor de aangeklaagde staat en er werd een verstekvonnis tegen de staat gewezen. Dit blijft de enige zaak die door het Amerikaanse Hooggerechtshof is beslist waarin een burger van een andere staat een staat aanklaagde, waarbij de staat schadevergoeding en proceskosten betaalde na een juryrechtspraak.",
"Jackson v. Indiana\nJackson v. Indiana, , was een baanbrekende uitspraak van het Hooggerechtshof van de Verenigde Staten die bepaalde dat een staat in de VS het recht op een eerlijke behandeling schond door een strafrechtelijke verdachte voor onbepaalde tijd gedwongen op te nemen, uitsluitend op basis van zijn permanente onvermogen om terecht te staan voor de tegen hem ingediende aanklachten.",
"Amerikaanse Tragedie (film)\nAmerikaanse Tragedie is een miniserie uit 2000, uitgezonden op het CBS Television Network van 12 november 2000 tot en met 15 november 2000, die gebaseerd was op het proces tegen O.J. Simpson voor de moord in 1994 op zijn ex-vrouw, Nicole Brown Simpson, en haar vriend, Ronald Goldman. Ving Rhames speelde de rol van advocaat Johnnie Cochran. De film werd geregisseerd door Lawrence Schiller, en het scenario was gebaseerd op het bestverkochte boek, Amerikaanse Tragedie: Het ongecensureerde verhaal van de Simpson-verdediging, van de bekende romanschrijver Norman Mailer, die eerder met Schiller samenwerkte aan The Executioner's Song. Mailer bekritiseerde CBS publiekelijk voor de promotie van de miniserie, die reclames gebruikte die zich richtten op het feit dat Simpson tevergeefs probeerde de rechtbank de uitzending van de film te laten blokkeren. De film won een Satellite Award en werd genomineerd voor een Golden Globe Award.",
"Internationale reacties op de arrestatie van Radovan Karadžić\nHet Openbaar Ministerie tegen Radovan Karadžić was een zaak voor het Internationaal Strafhof voor het voormalige Joegoslavië in Den Haag, Nederland, betreffende misdaden die Radovan Karadžić naar verluidt tijdens de Bosnische Oorlog heeft gepleegd. Deze zaak kreeg brede internationale erkenning en reacties van vele landen en supranationale organisaties.",
"Johnnie Cochran\nJohnnie L. Cochran Jr. (2 oktober 1937 – 29 maart 2005) was een Amerikaanse advocaat, vooral bekend om zijn leidende rol in de verdediging en de vrijspraak van O.J. Simpson voor de moord op zijn ex-vrouw, Nicole Brown Simpson, en haar vriend, Ron Goldman. Cochran vertegenwoordigde ook Sean Combs tijdens zijn proces wegens wapen- en omkopingsdelicten, Michael Jackson, Tupac Shakur, Todd Bridges, voetbalspeler Jim Brown, Snoop Dogg, voormalig zwaargewichtkampioen Riddick Bowe, Reginald Oliver Denny, het slachtoffer van een mishandeling tijdens de rellen in Los Angeles in 1992, en de gevangene en activist Geronimo Pratt. Hij vertegenwoordigde atlete Marion Jones toen zij werd beschuldigd van doping tijdens haar middelbareschoolcarrière. Cochran stond bekend om zijn vaardigheden in de rechtszaal en zijn prominente rol als een vroege voorvechter voor slachtoffers van politiegeweld."
] | 1,793 |
Paradijs is een belangrijke release van Lana Del Rey.
|
[
"Dark_Paradise",
"Paradise_(Coldplay_song)",
"A_Town_Called_Paradise",
"Paradise_(Big_Sean_song)",
"Below_Paradise",
"Love_(Lana_Del_Rey_song)",
"Born_to_Die:_The_Paradise_Edition"
] |
[
"Paradise (Lana Del Rey EP)\nParadise is de derde extended play (EP) en de tweede grote release van de Amerikaanse zangeres en songwriter Lana Del Rey; het werd op 9 november 2012 uitgebracht door Universal Music. Het wordt bovendien verpakt met de heruitgave van haar tweede studioalbum Born to Die (2012), getiteld Born to Die: The Paradise Edition. Del Rey werkte samen met verschillende medewerkers, waaronder producers Rick Nowels, Justin Parker en Rick Rubin. Na de release ontving Paradise over het algemeen gunstige recensies van muziekcritici. De extended play debuteerde op nummer 10 in de US Billboard 200 met een verkoop van 67.000 exemplaren in de eerste week. Het debuteerde ook op nummer 10 in de Canadian Albums Chart en bereikte de top vijf van verschillende andere Billboard-lijsten. In Europa werd de extended play een top-tienhit in Vlaanderen en Polen, en bereikte de top twintig in Wallonië en Nederland. De lead single van de EP was de ballad \"Ride\", die een bescheiden hit werd in de Verenigde Staten, Zwitserland, Ierland en Frankrijk en de top tien bereikte in Rusland. \"Blue Velvet\", een cover van het populaire nummer uit de jaren 50, en \"Burning Desire\" werden uitgebracht als promotionele singles. Muziekvideo's voor \"Ride\", \"Blue Velvet\", \"Bel Air\" en \"Burning Desire\" werden op Vevo en YouTube geplaatst ter promotie van de EP. In december 2013 bracht Del Rey de door Anthony Mandler geregisseerde Tropico uit, een korte film die de nummers \"Body Electric\", \"Gods & Monsters\" en \"Bel Air\" bevat. Diezelfde maand werd een EP met dezelfde naam beschikbaar gesteld voor aankoop op iTunes, met de film en de drie bovengenoemde nummers. In 2014 werd de EP genomineerd voor Best Pop Vocal Album tijdens de 56e jaarlijkse Grammy Awards."
] |
[
"Dark Paradise\n``Dark Paradise'' is een lied opgenomen door de Amerikaanse zangeres en songwriter Lana Del Rey voor haar tweede studioalbum, *Born to Die* (2012). Het werd geschreven door Lana Del Rey en Rick Nowels, terwijl de productie werd verzorgd door Emile Haynie. Nowels en Devrim Karaoglu produceerden de radiomix van het lied. Het lied werd op 1 maart 2013 uitgebracht door Universal en Vertigo Records, als de zesde en laatste single van *Born to Die*. Het lied ontving voornamelijk gemengde recensies van critici, velen bekritiseerden haar melodramatische performance, evenals de repetitieve productie en lyrische inhoud. Echter, velen geloofden dat de aantrekkingskracht van de kritiek het als een hoogtepunt bewees. Merkbaar minder succesvol dan andere singles van het album, wist ``Dark Paradise'' toch enig commercieel succes te behalen in Oost-Europa, en werd een top vijf hit in de Poolse airplay charts. Het werd ook getoond in een aflevering van *The Originals*, een spin-off van *The Vampire Diaries*.",
"Paradise (Coldplay nummer)\n``Paradise'' is een nummer van de Britse alternatieve rockband Coldplay. Het nummer werd op 12 september 2011 uitgebracht als de tweede single van hun vijfde album, *Mylo Xyloto*. Het nummer kreeg zijn radiodebuut om 7:50 uur in de ochtend op The Chris Moyles Show (BBC Radio 1) op 12 september 2011. Volgens de officiële website van Coldplay was de single aanvankelijk niet in aanmerking komend voor de hitlijsten in het Verenigd Koninkrijk, omdat het op iTunes beschikbaar was als een \"instant grat\" (onmiddellijke download) bij het pre-orderen van het album. Na de release van het album op 30 oktober 2011, kwam het nummer wel in aanmerking voor de UK Singles Chart en debuteerde het op nummer 14, voordat het in de tiende week de nummer 1 positie bereikte. Dit werd de tweede nummer 1 hit van de band na \"Viva la Vida\" in 2008. Het nummer werd met positieve recensies ontvangen en was het best verkochte rocksong van 2011 in het Verenigd Koninkrijk, met 410.000 verkochte exemplaren. Op 30 november werd het nummer genomineerd voor een Grammy Award in de categorie Best Pop Duo/Group Performance. Op 12 februari 2012 voerde Coldplay \"Paradise\" live uit op de RE, samen met \"Princess of China\". Op de MTV Video Music Awards 2012 op 6 september won het nummer de prijs voor Best Rock Video. Na de Stanley Cup Playoffs 2012 op CBC, werd het nummer getoond in een jaarlijkse finale montage op CBC die de Stanley Cup Playoffs samenvatte, evenals in Britse en Amerikaanse televisiereclames en trailers voor de met een Academy Award bekroonde film *Life of Pi*, die genomineerd was voor 11 Academy Awards.",
"Een Stad Genoemd Paradijs\nEen Stad Genoemd Paradijs is het vijfde studioalbum van de Nederlandse DJ en platenproducent Tiësto. Het werd uitgebracht op 13 juni 2014 door Musical Freedom, PM:AM Recordings en Universal Music. Het werd voorafgegaan door drie singles, \"Red Lights\", \"Wasted\" en \"Light Years Away\".",
"Paradise (Big Sean nummer)\n``Paradise'' is een nummer van de Amerikaanse hiphop-artiest Big Sean, uitgebracht op 19 september 2014 als de tweede single van zijn derde studioalbum *Dark Sky Paradise* (2015). Oorspronkelijk werd het nummer in oktober 2014 als single uitgebracht, maar werd later op het album geplaatst als een uitgebreide versie met een extra couplet.",
"Onder de Paradijs\nOnder de Paradijs is het vierde studioalbum van de christelijke hiphop artiest Tedashii, uitgebracht op 27 mei 2014 door Reach Records. Gebaseerd op zijn worsteling met de dood van zijn zoon, behandelt het album thema's als pijn, lijden en Gods liefde te midden van moeilijkheden. Het werd positief ontvangen door muziekcritici. Het album verkocht 13.800 exemplaren in de eerste week, waardoor het op nummer 17 terechtkwam in de Billboard 200.",
"Love (Lana Del Rey-nummer)\n``Love'' is een nummer van de Amerikaanse zangeres Lana Del Rey. Het werd op 18 februari 2017 uitgebracht via Polydor Records en Interscope Records als de eerste single van haar aankomende vijfde studioalbum, *Lust for Life* (2017). Het nummer werd geschreven en geproduceerd door Del Rey, Benny Blanco, Emile Haynie en Rick Nowels, met extra productie van Kieron Menzies. De release werd eerst geplaagd met promotionele posters die op 17 februari in Los Angeles werden opgehangen, waarna de releasedatum werd vervroegd vanwege gelekte versies van het nummer die dezelfde dag online opdoken.",
"Born to Die: The Paradise Edition\nBorn to Die: The Paradise Edition is de heruitgave van het tweede studioalbum van de Amerikaanse zangeres en songwriter Lana Del Rey, Born to Die (2012). Het werd op 9 november 2012 uitgebracht door Interscope Records en Polydor Records. Tien maanden na het origineel uitgebracht, bevat The Paradise Edition acht nieuw opgenomen tracks, die tegelijkertijd beschikbaar werden gesteld op de los verkrijgbare extended play Paradise (2012). Hoewel ze met verschillende producers voor elke plaat heeft gewerkt, zijn Emile Haynie en Rick Nowels de enige producers wiens bijdragen op beide schijven te horen zijn. The Paradise Edition presteerde matig op internationale hitlijsten in Europa, waar het afzonderlijk van Born to Die en Paradise in de hitlijsten stond. Hoewel het project niet direct werd ondersteund door eigen singles, werden de tracks \"Ride\" en \"Burning Desire\" uitgebracht van Paradise op 25 september 2012 en 13 maart 2013, terwijl \"Dark Paradise\" werd uitgebracht van Born to Die op 1 maart 2013. Een remix van het nummer \"Summertime Sadness\" van Born to Die, geproduceerd door Cedric Gervais, werd onafhankelijk van beide projecten uitgebracht op 11 juli 2013; het werd later toegevoegd aan geselecteerde heruitgaven van The Paradise Edition na succes op wereldwijde hitlijsten."
] | 1,794 |
Doornroosje is slechts een roman.
|
[
"The_Dragon_Queen",
"Peony_in_Love",
"Dragon_Rider_(novel)",
"S._(Dorst_novel)",
"Ape_House",
"Alphabet_of_Thorn",
"The_Cave_Girl"
] |
[
"Sleeping Beauty (film uit 2011)\nSleeping Beauty is een Australische erotische dramafilm uit 2011, geschreven en geregisseerd door Julia Leigh. Het is haar debuut als regisseur. De film sterren Emily Browning als een jonge universiteitsstudente die erotisch freelance werk begint te doen waarbij ze in bed moet liggen naast betalende klanten. De film is gebaseerd op invloeden, waaronder haar eigen droomexperiences, en de romans Het Huis van de Slapende Schoonheden en Herinneringen aan mijn melancholieke hoeren van Nobelprijswinnaars Yasunari Kawabata en Gabriel Garcia Marquez, respectievelijk. De film ging in mei in première op het Filmfestival van Cannes 2011 als eerste film in competitie die werd vertoond. Het was de eerste Australische film in competitie in Cannes sinds Moulin Rouge! (2001). Sleeping Beauty werd op 23 juni 2011 in Australië uitgebracht. De première in de Amerikaanse bioscopen vond plaats op 2 december 2011 in een beperkte release. De algemene kritische ontvangst van de film is gemengd geweest, stijgend naar enige goedkeuring in juni 2016, na circulatie van de film op het festivalcircuit; de ontvangst door het publiek is daarentegen zwak geweest (minder dan een derde van een steekproef van tienduizenden keurde de film goed)."
] |
[
"De Drakenkoningin\nDe Drakenkoningin (ISBN 0-553-81512-1) is een fantasyroman uit 2001 van Alice Borchardt, gebaseerd op de legende van Koning Arthur. Het verhaal speelt zich af in de donkere middeleeuwen en volgt een jong meisje genaamd Guinevere die magische krachten heeft geërfd.",
"Pioenroos in de liefde\nPioenroos in de liefde is de vijfde roman van Lisa See. Haar vorige roman, Sneeuwblossom en de geheime waaier, en Pioenroos in de liefde benadrukken de moeilijkheden die Chinese vrouwen in de 19e en 17e eeuw ondervonden bij het verwerven van vrijheid en identiteit in een maatschappij die zowel mannelijk gedomineerd als rigide was in haar genderverwachtingen.",
"Drakenrijder (roman)\nDrakenrijder (oorspronkelijke titel: Drachenreiter) is een Duitse kinderroman uit 1997 van Cornelia Funke. Oorspronkelijk vertaald door Oliver Latsch, werd Drakenrijder in 2004 uitgegeven door The Chicken House in het VK en Scholastic Inc. in de VS, met een vertaling van Anthea Bell. Drakenrijder volgt de avonturen van een zilveren draak genaamd Firedrake, de kabouter Sorrel, en Ben, een menselijke jongen, in hun zoektocht naar het mythische deel van het Himalayagebergte, de Hemelrand genaamd, om een veilige plek te vinden voor Firedrakes soortgenoten om te leven, nadat de draak ontdekt dat mensen van plan zijn de vallei te overstromen waar hij en zijn mede-draken leven.",
"S. (Dorst-roman)\nS. is een roman uit 2013, geschreven door Doug Dorst en bedacht door J.J. Abrams. De roman is ongebruikelijk in zijn opmaak, gepresenteerd als een verhaal binnen een verhaal. Het bestaat uit de roman Schip van Theseus van een fictieve auteur, en handgeschreven aantekeningen in de marges van het boek als een dialoog tussen twee studenten die hopen de mysterieuze identiteit van de auteur en het geheim van de roman te ontrafelen, plus losse aanvullende materialen die tussen de pagina's zijn gestopt. S. is beschreven als \"een deel kunstwerk, literair experiment en liefdesbrief aan de fysieke expressie van boeken.\"",
"Apenhuis\nApenhuis is een roman uit 2010 van Sara Gruen. Het kreeg over het algemeen lauwe recensies.",
"Het Alfabet van Doorn\nHet Alfabet van Doorn is een fantasyroman uit 2004, geschreven door de Amerikaanse auteur Patricia A. McKillip. Het werd genomineerd voor de Mythopoeic Fantasy Award voor volwassen literatuur in 2005.",
"Het Grotmeisje\nHet Grotmeisje is een verloren-wereldroman van Edgar Rice Burroughs. Oorspronkelijk bestond het uit twee verhalen: Het Grotmeisje, begonnen in februari 1913 en gepubliceerd door \"All-Story\" in juli, augustus en september 1913; en De Grotman, begonnen in 1914 en gepubliceerd door \"All-Story Weekly\" gedurende maart en april 1917. De boekversie werd voor het eerst uitgegeven door A. C. McClurg op 21 maart 1925. In augustus 1949 publiceerde Dell Paperback een versie met een kaart met de onderschrift \"Wild Island, thuis van Nadara het Grotmeisje, waar geweld en bloedvergieten regeren.\""
] | 1,795 |
De Olympische Spelen zien meer dan 13.000 atleten uit de hele wereld strijden.
|
[
"World_Games",
"2020_Summer_Olympics",
"List_of_Olympic_venues",
"Asian_Games",
"Athletics_(physical_culture)",
"Sport_of_athletics",
"1996_Summer_Olympics"
] |
[
"Olympische Spelen\nDe moderne Olympische Spelen of Olympische Zomerspelen (Jeux olympiques) zijn toonaangevende internationale sportevenementen met zomer- en wintersportolympiades waaraan duizenden atleten van over de hele wereld deelnemen aan een verscheidenheid aan wedstrijden. De Olympische Spelen worden beschouwd als 's werelds belangrijkste sportcompetitie, met meer dan 200 deelnemende landen. De Olympische Spelen worden elke vier jaar gehouden, waarbij de Zomer- en Winterspelen elkaar afwisselen, elke vier jaar, maar met een tussenpoos van twee jaar. Hun ontstaan werd geïnspireerd door de antieke Olympische Spelen, die in Olympia, Griekenland, werden gehouden van de 8e eeuw voor Christus tot de 4e eeuw na Christus. Baron Pierre de Coubertin richtte in 1894 het Internationaal Olympisch Comité (IOC) op, wat leidde tot de eerste moderne Spelen in Athene in 1896. Het IOC is het bestuursorgaan van de Olympische beweging, waarbij het Olympisch Handvest de structuur en het gezag ervan definieert.\n\nDe evolutie van de Olympische beweging in de 20e en 21e eeuw heeft geleid tot verschillende veranderingen in de Olympische Spelen. Sommige van deze aanpassingen omvatten de oprichting van de Olympische Winterspelen voor ijs- en wintersporters, de Paralympische Spelen voor atleten met een handicap en de Olympische Jeugdspelen voor tieneratleten. Het IOC heeft zich moeten aanpassen aan een verscheidenheid aan economische, politieke en technologische ontwikkelingen. Dientengevolge zijn de Olympische Spelen verschoven van puur amateurisme, zoals Coubertin voor ogen had, naar het toelaten van deelname van professionele atleten. Het groeiende belang van massamedia creëerde het probleem van sponsoring door bedrijven en de commercialisering van de Spelen. Wereldoorlogen leidden tot de annulering van de Spelen van 1916, 1940 en 1944. Grote boycotts tijdens de Koude Oorlog beperkten de deelname aan de Spelen van 1980 en 1984.\n\nDe Olympische beweging bestaat uit internationale sportfederaties (IF's), Nationale Olympische Comités (NOC's) en organiserende comités voor elke specifieke Olympische Spelen. Als besluitvormende instantie is het IOC verantwoordelijk voor het kiezen van de gaststad voor elke Spelen en organiseert en financiert het de Spelen volgens het Olympisch Handvest. Het IOC bepaalt ook het Olympisch programma, bestaande uit de sporten die tijdens de Spelen worden betwist. Er zijn verschillende Olympische rituelen en symbolen, zoals de Olympische vlag en fakkel, evenals de openings- en sluitingsceremonies. Meer dan 13.000 atleten nemen deel aan de Zomer- en Winterspelen in 33 verschillende sporten en bijna 400 evenementen. De eerste, tweede en derde plaats in elk evenement ontvangen Olympische medailles: goud, zilver en brons, respectievelijk.\n\nDe Spelen zijn zo gegroeid dat bijna elk land nu vertegenwoordigd is. Deze groei heeft talloze uitdagingen en controverses gecreëerd, waaronder boycotts, doping, omkoping en een terroristische aanslag in 1972. Om de twee jaar bieden de Olympische Spelen en de media-aandacht onbekende atleten de kans om nationale en soms internationale bekendheid te verwerven. De Spelen vormen ook een gelegenheid voor de gaststad en het gastland om zichzelf aan de wereld te presenteren."
] |
[
"Wereldspelen\nDe Wereldspelen, voor het eerst gehouden in 1981, zijn een internationaal multi-sportevenement, bedoeld voor sporten, of disciplines of onderdelen binnen een sport, die niet worden betwist op de Olympische Spelen. De Wereldspelen worden georganiseerd en bestuurd door de International World Games Association (IWGA), erkend door het Internationaal Olympisch Comité (IOC). De Wereldspelen worden elke vier jaar gehouden, een jaar na de Zomerspelen. De volgende Wereldspelen zullen plaatsvinden in Wrocław, Polen, in juli 2017. Een aantal van de sporten die op het programma van de Wereldspelen stonden, zijn stopgezet omdat ze nu zijn opgenomen in het programma van de Olympische Spelen, bijvoorbeeld badminton, beachvolleybal, trampolinespringen, rugby sevens, taekwondo, triathlon en vrouwen gewichtheffen. Andere sporten waren in het verleden Olympische sporten (zoals touwtrekken).\n\nSommige van de sporten die op de Wereldspelen worden gehouden zijn acrogym, ultimate, oriëntatieloop, bodybuilding, powerliften, finswimming, squash, korfbal, biljart, waterskiën en danssport. De sporten die zijn opgenomen in de Wereldspelen worden beperkt door de faciliteiten die beschikbaar zijn in de gaststad; er mogen geen nieuwe faciliteiten voor de spelen worden gebouwd. Tussen de 25 en 30 sporten zijn opgenomen in het officiële programma van de Wereldspelen. Daarnaast kan de IWGA, in overleg met de gaststad, enkele sporten uitnodigen om deel te nemen aan het \"invitatie\"-programma. Er worden geen Wereldspelen medailles uitgereikt aan invitatiesporten.\n\nOm deel uit te maken van het programma van de Wereldspelen, moet de sport wijdverbreid zijn in de wereld en moet de specifieke internationale sportfederatie lid zijn van de IWGA. In elke sport mogen alleen de beste atleten of teams deelnemen, zoals bepaald door de internationale sportfederaties. In de meeste klassen is het noodzakelijk om zich te kwalificeren via een topklassering op de wereldkampioenschappen of een kwalificatietoernooi om te kunnen deelnemen.",
"Zomerspelen 2020\nDe Zomerspelen 2020, officieel bekend als de Spelen van de XXXIIe Olympiade (Jeux de la XXXIIe Olympiade 第三十二回オリンピック競技大会 Hepburn: Dai Sanjūni-kai Orinpikku Kyōgi Taikai) en algemeen bekend als Tokyo 2020, is een groot internationaal multi-sportevenement dat in de traditie van de Olympische Spelen zoals beheerd door het Internationaal Olympisch Comité (IOC) zal worden gevierd. De spelen zullen plaatsvinden van 24 juli tot en met 9 augustus 2020 in Tokio. De stad werd aangewezen als gaststad tijdens de 125e IOC-sessie in Buenos Aires op 7 september 2013.",
"Lijst van Olympische locaties\nHieronder volgen lijsten van alle Olympische locaties, beginnend met de eerste moderne Olympische Spelen in 1896, alfabetisch, per sport en per jaar geordend. Als een multi-sport evenement vinden de wedstrijden tijdens een bepaalde Olympische Spelen meestal plaats op verschillende locaties in de gaststad en haar grootstedelijk gebied. Sommige Olympische wedstrijden kunnen echter buiten het grootstedelijk gebied van de gaststad worden gehouden, en in plaats daarvan in andere regio's van het gastland (zoals meestal het geval is met voetbal op de Olympische Zomerspelen en de eisen voor grote stadions). Één locatie wordt aangewezen als het \"Olympisch Stadion\", het grote middelpunt van de spelen. Traditioneel worden bij de Olympische Zomerspelen de openings- en sluitingsceremonies en de atletiekwedstrijden in het Olympisch Stadion gehouden. De Olympische Winterspelen hebben meestal geen centraal Olympisch Stadion, maar hebben wel gebouwen die worden aangewezen als Olympisch Stadion om de openings- en sluitingsceremonies te houden.",
"Aziatische Spelen\nDe Aziatische Spelen, ook wel Asiad genoemd, zijn een pancontinentale multi-sportevenement dat om de vier jaar wordt gehouden onder atleten uit heel Azië. De Spelen werden gereguleerd door de Aziatische Spelen Federatie (AGF) van de eerste Spelen in New Delhi, India, tot de Spelen van 1978. Sinds de Spelen van 1982 worden ze georganiseerd door de Olympische Raad van Azië (OCA), na het uiteenvallen van de Aziatische Spelen Federatie. De Spelen worden erkend door het Internationaal Olympisch Comité (IOC) en worden beschreven als het op één na grootste multi-sportevenement na de Olympische Spelen. In de geschiedenis hebben negen landen de Aziatische Spelen georganiseerd. Zesendertig landen hebben deelgenomen aan de Spelen, inclusief Israël, dat na hun laatste deelname in 1974 werd uitgesloten van de Spelen. De meest recente spelen werden gehouden in Incheon, Zuid-Korea van 19 september tot 4 oktober 2014, terwijl de volgende spelen zullen worden gehouden in Jakarta en Palembang, Indonesië van 18 augustus tot 2 september 2018.",
"Atletiek (lichamelijke cultuur)\nAtletiek is een term die de menselijke competitieve sporten en spelen die fysieke vaardigheid vereisen, en de trainingssystemen die atleten voorbereiden op competitieprestaties omvat. Atletische sporten of wedstrijden zijn competities die voornamelijk gebaseerd zijn op menselijke, fysieke competitie, waarbij de kwaliteiten uithoudingsvermogen, conditie en vaardigheid vereist zijn. Atletische sporten vormen het grootste deel van populaire sportactiviteiten, met andere belangrijke vormen waaronder motorsport, precisiesporten, extreme sporten en dieren sporten. Atletische wedstrijden, als een van de vroegste soorten sport, zijn prehistorisch en vormden een belangrijk onderdeel van de Oude Olympische Spelen, samen met paardensport evenementen. Het woord \"atleet\" is afgeleid van het Oudgriekse woord άθλος (athlos) wat \"wedstrijd\" betekent. Atletische sporten werden georganiseerd in de late 19e eeuw met de oprichting van organisaties zoals de Amateur Athletic Union in de Verenigde Staten en de Union des Sociétés Françaises de Sports Athlétiques in Frankrijk. De Intercollegiate Athletic Association of the United States (later de NCAA) werd in 1906 opgericht om toezicht te houden op atletiek op college-niveau in de Verenigde Staten, bekend als college atletiek. Atletiek heeft een aanzienlijk belang gekregen op onderwijsinstellingen: getalenteerde atleten kunnen via atletische beurzen toegang krijgen tot hoger onderwijs en hun instelling vertegenwoordigen in een atletiekconferentie. Sinds de Industriële Revolutie hebben mensen in de ontwikkelde wereld een steeds meer sedentaire levensstijl aangenomen en als gevolg daarvan speelt atletiek nu een belangrijke rol bij het bieden van regelmatige lichaamsbeweging. Atletiekclubs wereldwijd bieden atletiektrainingsfaciliteiten voor een veelheid aan sporten en spelletjes.",
"Atletiek\nAtletiek is een verzameling sportevenementen die competitief lopen, springen, werpen en wandelen omvatten. De meest voorkomende soorten atletiekwedstrijden zijn baan- en veldlopen, wegwedstrijden, crosscountrylopen en racewalking. De resultaten van loopevenementen worden bepaald door de eindpositie (of tijd, waar gemeten), terwijl de sprongen en worpen worden gewonnen door de atleet die de hoogste of verste meting uit een reeks pogingen behaalt. De eenvoud van de wedstrijden en het ontbreken van dure apparatuur maken atletiek tot een van de meest beoefende sporten ter wereld. Atletiek is meestal een individuele sport, met uitzondering van estafettelopen en wedstrijden die de prestaties van atleten combineren voor een teamscore, zoals crosscountry.\n\nGeorganiseerde atletiek wordt teruggevoerd naar de Oude Olympische Spelen vanaf 776 v.Chr. De regels en het format van de moderne evenementen in de atletiek werden in de 19e en vroege 20e eeuw in West-Europa en Noord-Amerika gedefinieerd en vervolgens verspreid naar andere delen van de wereld. De meeste moderne topwedstrijden worden georganiseerd door de Internationale Atletiekfederatie (IAAF) en haar lid-federaties.\n\nDe atletiekwedstrijd vormt de ruggengraat van de Olympische Zomerspelen. De belangrijkste internationale atletiekwedstrijd is het IAAF Wereldkampioenschap Atletiek, dat baan- en veldlopen, marathonlopen en racewalking omvat. Andere topcompetities in de atletiek zijn het IAAF Wereldkampioenschap Crosscountry en het IAAF Wereldkampioenschap Halve Marathon. Atleten met een lichamelijke beperking doen mee aan de Paralympische Zomerspelen en de IPC Atletiek Wereldkampioenschappen.\n\nHet woord atletiek is afgeleid van het Oudgrieks ἀθλητής (athlētēs, \"krijger in openbare spelen\") van ἆθλον (athlon, \"prijs\") of ἆθλος (athlos, \"competitie\"). Aanvankelijk werd de term gebruikt om atletische wedstrijden in het algemeen te beschrijven - d.w.z. sportcompetitie gebaseerd op voornamelijk menselijke fysieke prestaties. In de 19e eeuw kreeg de term atletiek een nauwere definitie in Europa en kwam het te beschrijven sporten met competitief lopen, wandelen, springen en werpen. Deze definitie blijft de meest prominente in het Verenigd Koninkrijk en de meeste gebieden van het voormalige Britse Rijk. Bovendien hebben buitenlandse woorden in veel Germaanse en Romaanse talen die verwant zijn aan de term atletiek ook een vergelijkbare betekenis.\n\nIn een groot deel van Noord-Amerika is atletiek synoniem met sport in het algemeen, waarbij een historischer gebruik van de term wordt gehandhaafd. Het woord \"atletiek\" wordt in deze regio zelden gebruikt om te verwijzen naar de sport atletiek. Baan- en veldlopen wordt de voorkeur gegeven en wordt in de Verenigde Staten en Canada gebruikt om te verwijzen naar de meeste atletiek evenementen, inclusief racewalking en marathonlopen (hoewel crosscountrylopen meestal als een aparte sport wordt beschouwd).",
"Zomerspelen 1996\nDe Zomerspelen van 1996, officieel bekend als de Spelen van de XXVI Olympiade en onofficieel als de Centennial Olympic Games, waren een groot internationaal multi-sportevenement dat plaatsvond in Atlanta, Georgia, Verenigde Staten, van 19 juli tot en met 4 augustus 1996. Een recordaantal van 197 landen, alle huidige IOC-lidstaten, namen deel aan de Spelen, bestaande uit 10.318 atleten. Het Internationaal Olympisch Comité stemde in 1986 om de Zomer- en Winterspelen, die sinds 1924 in hetzelfde jaar werden gehouden, te scheiden en ze in afwisselende even jaren te plaatsen, te beginnen in 1994. De Zomerspelen van 1996 waren de eerste die in een ander jaar werden gehouden dan de Winterspelen. Atlanta werd de vijfde Amerikaanse stad die de Olympische Spelen organiseerde en de derde die de Zomerspelen organiseerde."
] | 1,796 |
Noam Chomsky schreef samen het propaganda model dat modellen van mediacritiek beschreef.
|
[
"Edward_S._Herman",
"Critical_theory",
"Bought_priesthood",
"Alex_Carey",
"Failed_States:_The_Abuse_of_Power_and_the_Assault_on_Democracy",
"The_Political_Economy_of_Human_Rights",
"Deterring_Democracy"
] |
[
"Noam Chomsky\nAvram Noam Chomsky ( -LSB- æ ` vrɑːm _ ` noʊm_ˈtʃɒmski -RSB- ; geboren 7 december 1928) is een Amerikaanse taalkundige, filosoof, cognitief wetenschapper, historicus, sociaal criticus en politiek activist. Soms beschreven als \"de vader van de moderne taalkunde\", is Chomsky ook een belangrijke figuur in de analytische filosofie en een van de grondleggers van het vakgebied cognitieve wetenschap. Hij is Institute Professor Emeritus aan het Massachusetts Institute of Technology (MIT), waar hij sinds 1955 werkzaam is, en is de auteur van meer dan 100 boeken over onderwerpen als taalkunde, oorlog, politiek en massamedia. Ideologisch gezien is hij verbonden met anarcho-syndicalisme en libertarisch socialisme. Geboren in een middenklasse Ashkenazische Joodse immigrantengezin in Philadelphia, ontwikkelde Chomsky al vroeg een interesse in anarchisme via alternatieve boekhandels in New York City. Op zestienjarige leeftijd begon hij aan de Universiteit van Pennsylvania met studies in taalkunde, wiskunde en filosofie. Van 1951 tot 1955 was hij aangesteld bij de Society of Fellows van Harvard University, waar hij de theorie van de transformationele grammatica ontwikkelde, waarvoor hij in 1955 zijn doctoraat ontving. Dat jaar begon hij met lesgeven aan het MIT, en in 1957 werd hij een belangrijke figuur in het veld van de taalkunde met zijn baanbrekende werk Syntactic Structures, dat de wetenschappelijke studie van taal hermodelleerde, terwijl hij van 1958 tot 1959 een National Science Foundation fellow was aan het Institute for Advanced Study. Hij wordt gecrediteerd als de schepper of mede-schepper van de universele grammatica-theorie, de generatieve grammatica-theorie, de Chomsky-hiërarchie en het minimalistische programma. Chomsky speelde ook een cruciale rol in het verval van het behaviorisme, waarbij hij vooral kritisch stond tegenover het werk van B.F. Skinner. Een uitgesproken tegenstander van de Amerikaanse betrokkenheid bij de Vietnamoorlog, die hij zag als een daad van Amerikaans imperialisme, trok Chomsky in 1967 brede publieke aandacht met zijn anti-oorlog essay \"The Responsibility of Intellectuals\". Verbonden met de Nieuwe Linkerzijde, werd hij meerdere keren gearresteerd voor zijn activisme en geplaatst op de Enemies List van president Richard Nixon. Terwijl hij zijn werk in de taalkunde in de daaropvolgende decennia uitbreidde, raakte hij ook betrokken bij de Taalkundige Oorlogen. In samenwerking met Edward S. Herman schreef Chomsky later een analyse die het propaganda model van mediakritiek uiteenzette, en werkte hij aan het blootleggen van de Indonesische bezetting van Oost-Timor. Zijn verdediging van onvoorwaardelijke vrijheid van meningsuiting – ook voor Holocaustontkenners – leidde echter tot aanzienlijke controverse in de Faurisson-affaire van het begin van de jaren 1980. Na zijn pensionering van het actieve onderwijs heeft hij zijn vocale politieke activisme voortgezet, waaronder het verzet tegen de War on Terror en de steun voor de Occupy-beweging. Een van de meest geciteerde geleerden in de geschiedenis, Chomsky heeft een breed scala aan academische velden beïnvloed. Hij wordt algemeen erkend als een paradigmaverschuiver die een belangrijke revolutie in de humane wetenschappen hielp ontketenen, en bijdroeg aan de ontwikkeling van een nieuw cognitivistisch kader voor de studie van taal en geest. Naast zijn voortdurende wetenschappelijke onderzoek blijft hij een leidende criticus van het Amerikaanse buitenlandse beleid, neoliberalisme en hedendaags staatskapitalisme, het Israëlisch-Palestijnse conflict en de mainstream nieuwsmedia. Zijn ideeën zijn zeer significant gebleken binnen de antikapitalistische en anti-imperialistische bewegingen, maar hebben ook kritiek getrokken, waarbij sommigen Chomsky beschuldigen van anti-amerikanisme."
] |
[
"Edward S. Herman\nEdward S. Herman (geboren 7 april 1925) is emeritus hoogleraar financiën aan de Wharton School of Business van de University of Pennsylvania en media-analist gespecialiseerd in corporate en regelgevende kwesties, evenals politieke economie. Hij doceert ook aan de Annenberg School for Communication aan de University of Pennsylvania. Hij is waarschijnlijk het best bekend voor het ontwikkelen van het propaganda model van mediacritiek met Noam Chomsky. In 1967 behoorde Herman tot de meer dan 500 schrijvers en redacteuren die de \"Writers and Editors War Tax Protest\"-belofte ondertekenden, waarin ze beloofden te weigeren de 10% Vietnam-oorlogbelastingsurcharge te betalen die door president Johnson werd voorgesteld. Herman ontving zijn Bachelor of Arts aan de University of Pennsylvania in 1945 en zijn PhD in 1953 aan de University of California, Berkeley.",
"Kritische theorie\nKritische theorie (ofwel 'sociale kritische theorie') beschrijft de neomarxistische filosofie van de Frankfurter Schule, die in de jaren dertig in Duitsland werd ontwikkeld. Kritische theorie stelt dat ideologie het belangrijkste obstakel voor menselijke bevrijding is. Martin Jay heeft verklaard dat de eerste generatie van de kritische theorie het best begrepen kan worden niet als het promoten van een specifieke filosofische agenda of een specifieke ideologie, maar als \"een steekvlieg van andere systemen\". Kritische theorie werd als denkschool voornamelijk gevestigd door vijf theoretici van de Frankfurter Schule: Herbert Marcuse, Theodor Adorno, Max Horkheimer, Walter Benjamin en Erich Fromm, die zich baseerden op de kritische methoden van Karl Marx en Sigmund Freud. De moderne kritische theorie is bovendien beïnvloed door György Lukács en Antonio Gramsci, evenals door de tweede generatie geleerden van de Frankfurter Schule, zoals Jürgen Habermas. Bezorgdheid over de sociale \"basis en bovenbouw\" is een van de overgebleven marxistische filosofische concepten in veel van de hedendaagse kritische theorie. Hoewel kritische theoretici vaak zijn gedefinieerd als marxistische intellectuelen, heeft hun neiging om sommige marxistische concepten te veroordelen en marxistische analyse te combineren met andere sociologische en filosofische tradities geleid tot beschuldigingen van revisionisme door klassieke, orthodoxe en analytische marxisten, en door marxistisch-leninistische filosofen.",
"Gekochte priesterschap\nGekochte priesterschap is een term die is ontstaan in de Amerikaanse arbeiderspers in de eerste helft van de 20e eeuw en recent weer populair is geworden door intellectuelen als Noam Chomsky. Het verwijst naar het geheel van technocraten, columnisten, experts, universiteitsprofessoren, publieke intellectuelen, lobbyisten van het bedrijfsleven, enzovoort, die profiteren van de politieke status quo en hun positie gebruiken om deze te verdedigen en te ondersteunen. Het gekochte priesterschap vertegenwoordigt de keerzijde van het McCarthyisme en de Hollywood blacklist, die probeerden publieke figuren te marginaliseren wier overtuigingen en voorspraak werden beschouwd als een bedreiging of ondermijning van de politieke status quo. In een essay uit 1994 definieerde Chomsky de term als volgt: De arbeiderspers veroordeelde ook wat zij het \"gekochte priesterschap\" noemden, verwijzend naar de media, de universiteiten en de intellectuele klasse, dat wil zeggen, de apologisten die probeerden het absolute despotisme dat de nieuwe geest van de tijd was te rechtvaardigen en zijn smerige en vernederende waarden te instilleren.",
"Alex Carey\nAlexander Edward Carey (1 december 1922 – 30 november 1987) was een Australische schrijver en sociaal psycholoog. Voordat hij zich inschreef aan de Universiteit van Londen, was Carey tien jaar schapenboer geweest op het landgoed van zijn familie nabij Geraldton in West-Australië. Van 1958 tot aan zijn dood was hij lector psychologie aan de Universiteit van New South Wales. De belangrijkste onderwerpen van zijn colleges en onderzoek waren industriële psychologie, arbeidsverhoudingen en de psychologie van nationalisme en propaganda. Hij was een van de oprichtende leden van de Australian Humanist Society in 1960. In de jaren 70 was Carey prominent aanwezig in de protestbeweging tegen de Australische deelname aan de Vietnamoorlog. Hij was de vader van de bekende Australische schrijfster Gabrielle Carey.\n\nIn 1988 publiceerden Noam Chomsky en Edward Herman hun *Manufacturing Consent: The Political Economy of the Mass Media* opgedragen aan het geheugen van Carey. Chomsky beweert dat Carey hun werk had geïnspireerd en zegt: \"Het echte belang van Careys werk is dat het de eerste, en tot nu toe belangrijkste, poging is om een deel van de geschiedenis van corporate propaganda onder de publieke aandacht te brengen. Het heeft een enorme invloed gehad op het werk dat ik heb gedaan.\" Journalist John Pilger noemde Carey \"een tweede Orwell in zijn voorspellingen\".\n\nVolgens Noam Chomsky was Carey een pionier in de studie van corporate propaganda. Veel van Careys werk op dit gebied bleef onuitgegeven en werd afgebroken door zijn dood. In 1995 werd een verzameling van zijn essays (waarvan verschillende eerder onuitgegeven waren) gepubliceerd onder de titel *Taking the Risk Out of Democracy: Propaganda in the U.S. and Australia* (University of New South Wales Press; heruitgegeven in 1997 door University of Illinois Press onder de titel *Taking the Risk Out of Democracy: Corporate Propaganda versus Freedom and Liberty*).\n\nCarey werkte samen met Noam Chomsky, studeerde twaalf maanden met hem aan het Massachusetts Institute of Technology in 1978 en ontmoette hem opnieuw tijdens een sabbatical in de Verenigde Staten in het laatste jaar van zijn leven.\n\nCarey pleegde in 1987 zelfmoord. Leden van zijn familie speculeerden dat zijn redenen onder meer aanzienlijke financiële verliezen waren tijdens de beurscrash van dat jaar en een strijd met depressie in zijn laatste jaren.",
"Mislukte Staten: Het Misbruik van Macht en de Aantasting van de Democratie\nMislukte Staten: Het Misbruik van Macht en de Aantasting van de Democratie is een boek van Noam Chomsky, voor het eerst gepubliceerd in 2006, waarin Chomsky betoogt dat de Verenigde Staten een \"mislukte staat\" aan het worden is, en daardoor een gevaar vormt voor haar eigen bevolking en de wereld.",
"De Politieke Economie van de Mensenrechten\nDe Politieke Economie van de Mensenrechten is een tweedelig werk geschreven door Noam Chomsky en Edward S. Herman, uitgegeven in 1979. De auteurs leveren een kritiek op het buitenlandse beleid van de Verenigde Staten in Indochina.",
"Democratie Afschrikken\nDemocratie Afschrikken is een boek uit 1991 van Noam Chomsky, dat de verschillen onderzoekt tussen de humanitaire retoriek en de imperialistische realiteit van het buitenlandse beleid van de Verenigde Staten en hoe dit verschillende landen over de hele wereld beïnvloedt. In het boek onderzoekt Chomsky het idee dat de VS de enige overgebleven wereldmacht is die werkt aan het behoud van zijn dominantie, zelfs meedogenloos geweld gebruikt zoals openlijke invasies en het omverwerpen van regeringen die een onafhankelijk economisch beleid voeren. Hij bespreekt ook het grote verschil tussen de publieke opinie over de Koude Oorlog, de gevestigde Amerikaanse opinies van de geëduceerde elite en de realiteit. Het boek bevat ook kritiek op de Sovjet-Unie en andere communistische staten, maar het belangrijkste punt is dat de Verenigde Staten, hoewel ze beweerden de vrijheid tijdens de Koude Oorlog te steunen, toch autoritaire regimes steunden. De conclusie waar Chomsky toe komt is dat, ondanks de beweringen van de VS om vrijheid te steunen, hun werkelijke doel het behoud van dominantie over hulpbronnen en geopolitieke macht was."
] | 1,797 |
Een Mooie Roman is een filmserie.
|
[
"Fine_Things_(film)",
"Beau_Geste_(1926_film)",
"Such_A_Pretty_Girl",
"Concrete_Romance",
"A_Good_Year",
"Cruel_Romance",
"Romance_of_the_Western_Chamber_(film)"
] |
[
"Een Prachtige Romantische Komedie (TV-serie 1981)\nEen Prachtige Romantische Komedie is een Britse sitcom met in de hoofdrollen het echtpaar Judi Dench en Michael Williams. De zus en zwager van Dench werden gespeeld door Susan Penhaligon en Richard Warwick. De serie werd geproduceerd door London Weekend Television en geschreven door Bob Larbey. De eerste uitzending was op 8 november 1981. De serie duurde 26 afleveringen over vier seizoenen; de laatste aflevering werd uitgezonden op 17 februari 1984. De serie ontleent zijn naam aan een lied uit de film Swing Time uit 1936, met Fred Astaire en Ginger Rogers in de hoofdrollen, dat Dench opnam als themalied. De serie werd genomineerd voor negen BAFTA British Academy Television Awards en won er twee, beide voor Denchs prestaties in 1982 en 1985."
] |
[
"Fijne Dingen (film)\nFijne Dingen, ook bekend als Danielle Steel's Fijne Dingen, is een romantische drama televisiefilm uit 1990 geregisseerd door Tom Moore. De film is gebaseerd op de gelijknamige roman uit 1987 geschreven door Danielle Steel.",
"Beau Geste (film uit 1926)\nBeau Geste (1926) is een stomme film, gebaseerd op de roman Beau Geste van P. C. Wren. Deze versie had Ronald Colman als hoofdrolspeler.",
"Zo'n Mooi Meisje\nZo'n Mooi Meisje is een young adult roman uit 2007 van de Amerikaanse auteur Laura Wiess. Het boek werd voor het eerst uitgegeven op 2 januari 2007 via MTV Books en behandelt het thema van een tienermeisje dat moet omgaan met de realiteit dat de vader die haar en verschillende anderen heeft misbruikt en seksueel heeft uitgebuit, vervroegd vrijkomt uit de gevangenis. Na de release van Zo'n Mooi Meisje in 2007 heeft Weiss verschillende brieven ontvangen van mensen van verschillende leeftijden die hun ervaringen met seksueel misbruik beschrijven. Weiss verklaarde dat ze geïnspireerd werd om de roman te schrijven na het bekijken van een nieuwsprogramma over seksueel misbruik dat de term \"daders\" gebruikte, wat ze vond dat \"het gepleegde misbruik minimaliseerde\".",
"Betonnen Roman\nBetonnen Roman (Cemento armato, letterlijk \"Gewapend Cement\") is een Italiaanse neo-noir film uit 2007, geregisseerd door Marco Martani.",
"Een Goed Jaar\nEen Goed Jaar is een Brits-Amerikaanse dramatische komedie uit 2006, geregisseerd en geproduceerd door Ridley Scott. De film sterren Russell Crowe, Marion Cotillard, Didier Bourdon, Abbie Cornish, Tom Hollander, Freddie Highmore en Albert Finney. De film is losjes gebaseerd op de gelijknamige roman uit 2004 van de Britse auteur Peter Mayle. De film kreeg een bioscooprelease in het Verenigd Koninkrijk op 27 oktober 2006 en in de Verenigde Staten op 10 november 2006 door 20th Century Fox. De film bracht meer dan $ 42,1 miljoen op tegen een budget van $ 35 miljoen. De film ontving nominaties voor de Critics Choice Award voor Beste Jonge Acteur en de Satellite Award voor Beste Cinematografie. Een Goed Jaar werd op 27 februari 2007 op DVD uitgebracht door 20th Century Fox Home Entertainment.",
"Wrede Romantische Liefde\nWrede Romantische Liefde (Chinees: 锦绣缘华丽冒险) is een Chinese televisieserie uit 2015 met Huang Xiaoming, Joe Chen en Kimi Qiao in de hoofdrollen. Het is gebaseerd op de roman uit de Republiektijd, Het Lot van Jinxiu, van Yu Yi. Het werd uitgezonden op Hunan TV van 3 maart 2015 tot en met 26 maart 2015. De televisieserie was een enorm commercieel succes en behaalde hoge kijkcijfers gedurende de hele uitzending. Het is de op één na hoogst gewaardeerde televisiedrama voor de eerste helft van 2015 en overtrof ook de 5 miljard online weergaven. De uitzendrechten van het drama werden ook verkocht aan Amerika, Maleisië, Thailand en Hongkong.",
"De Roman van de Westerse Kamer (film)\nDe Roman van de Westerse Kamer is een stomme Chinese dramafilm uit 1927, geregisseerd door Hou Yao. De film is een bewerking van het klassieke Chinese toneelwerk De Roman van de Westerse Kamer van Wang Shifu. Oorspronkelijk bestaande uit tien filmrollen, zijn er slechts vijf rollen bewaard gebleven. De Amerikaanse DVD-uitgave van Cinema Epoch uit 2007 bevat een extra originele filmmuziek gecomponeerd door Toshiyuki Hiraoka."
] | 1,798 |
Een Mooie Roman is een filmserie.
|
[
"Romantic_Comedy_(2010_film)",
"One_Fine_Day_(film)",
"4_Romance",
"Pretty_Li_Hui_Zhen",
"Noble_House",
"That_Splendid_November",
"Roman_Holiday"
] |
[
"London Weekend Television\nLondon Weekend Television (LWT) was de ITV-netwerk franchisehouder voor Groot-Londen en de Home Counties in het weekend, uitzendend van vrijdag 17:15 uur (tot 1982 19:00 uur) tot maandagochtend 6:00 uur. Van 1968 tot 1992, toen de doordeweekse tegenhanger van LWT Thames Television was, was er een on-screen overdracht naar en van LWT aan elk uiteinde van het weekend; van 1993 tot 2002, toen de doordeweekse tegenhanger van LWT Carlton Television was, vond de overdracht onzichtbaar plaats tijdens een reclameblok, aangezien Carlton en LWT gezamenlijke studio- en transmissiefaciliteiten deelden. Net als de meeste ITV-franchises, waaronder die van Carlton, wordt de London weekend franchise momenteel beheerd door ITV plc. De franchise is nog steeds afzonderlijk gelicenseerd, maar in tegenstelling tot veel andere franchises wordt deze niet langer op enigerlei wijze op de antenne onderscheiden. LWT wordt nu samen met Carlton Television beheerd als één entiteit (ITV London), en de wettelijke naam voor LWT is nu ITV London (Weekends). London Weekend Television Ltd staat, samen met de meeste andere regionale bedrijven die eigendom zijn van ITV plc, bij Companies House geregistreerd als een \"slapende onderneming\"."
] |
[
"Romantische Komedie (film uit 2010)\nRomantische Komedie (Romantik Komedi) is een Turkse romantische komedie uit 2010, geregisseerd door Ketche, over drie goede vrienden die zeer verschillende levens leiden. De film, die in heel Turkije in de bioscoop draaide, was een van de meest succesvolle Turkse films van 2010.",
"Een Prachtige Dag (film)\nEen Prachtige Dag is een Amerikaanse romantische komedie uit 1996, geregisseerd door Michael Hoffman, met Michelle Pfeiffer en George Clooney in de hoofdrollen als twee alleenstaande werkende ouders, met Alex D. Linz en Mae Whitman als hun kinderen. De titel is afkomstig van het lied \"One Fine Day\" uit 1963 van The Chiffons. Michelle Pfeiffer was uitvoerend producent van deze film, die werd gemaakt in samenwerking met haar bedrijf Via Rosa Productions. De film werd genomineerd voor een Academy Award voor Beste Originele Lied (\"For the First Time\").",
"4 Romance\n4 Romance ( ฝัน - หวาน-อาย-จูบ ofwel Fan Waan Aai Joop) is een Thaise romantische komedie uit 2008, die op 25 december 2008 in de Thaise bioscopen werd uitgebracht. Deze film werd geregisseerd door vier regisseurs: Chukiat Sakveerakul, Prachya Pinkaew, Bandit Thongdee en Rachain Limtrakul.",
"Mooie Li Hui Zhen\nMooie Li Hui Zhen (Chinees: ) is een Chinese romantische komedieserie uit 2017 met Dilraba Dilmurat in de hoofdrol, samen met Peter Sheng, Vin Zhang en Li Xirui. De serie is een remake van de Zuid-Koreaanse dramareeks She Was Pretty. Het werd voor het eerst uitgezonden op Hunan TV van 2 januari tot en met 2 februari 2017. De serie was een commercieel succes in China, stond op de eerste plaats in haar uitzendslot en brak de grens van 7 miljard online views.",
"De Edele Familie\nDe Edele Familie is een roman van James Clavell, uitgegeven in 1981 en gesitueerd in Hongkong in 1963. Het is een omvangrijk boek, ruim 1000 pagina's, met tientallen personages en talloze verweven verhaallijnen. In 1988 werd het verfilmd als een televisieserie voor NBC, met Pierce Brosnan in de hoofdrol. De miniserie verplaatst de verhaallijn van de roman naar de jaren 80. De Edele Familie is ook een bijnaam van Struan's, het handelshuis dat prominent voorkomt in de meeste romans van Clavell.",
"Die Prachtige November\nDie Prachtige November (Italiaans: Un bellissimo novembre) is een Italiaanse film uit 1969. De film heeft Gabriele Ferzetti en Gina Lollobrigida als hoofdrolspelers. Hij is gebaseerd op een gelijknamige roman van Ercole Patti.",
"Roman Holiday\nRoman Holiday is een Amerikaanse romantische komedie uit 1953, geregisseerd en geproduceerd door William Wyler. De hoofdrollen worden vertolkt door Gregory Peck als een verslaggever en Audrey Hepburn als een koninklijke prinses die Rome op eigen houtje wil verkennen. Hepburn won een Academy Award voor Beste Actrice voor haar vertolking; het scenario en het kostuumontwerp wonnen eveneens een Oscar. Het scenario werd geschreven door John Dighton en Dalton Trumbo, hoewel Trumbo op de Hollywood blacklist stond en daarom niet werd genoemd; in plaats daarvan stond Ian McLellan Hunter als schrijver vermeld. Trumbo's naam werd hersteld toen de film in 2003 op DVD werd uitgebracht. Op 19 december 2011 werd de volledige erkenning voor Trumbo's werk hersteld. De op de blacklist geplaatste regisseur Bernard Vorhaus werkte aan de film als assistent-regisseur onder een pseudoniem. De film werd opgenomen in de Cinecittà-studio's en op locatie in Rome tijdens het \"Hollywood aan de Tiber\"-tijdperk. De film werd vertoond op het 14e filmfestival van Venetië binnen het officiële programma. In 1999 werd Roman Holiday geselecteerd voor bewaring in het United States National Film Registry door de Library of Congress als zijnde \"cultureel, historisch of esthetisch significant\"."
] | 1,798 |
George A. Romero regisseerde een film.
|
[
"The_Screening",
"The_Godfather",
"Kill_Bill",
"The_Walking_Dead_(1995_film)",
"Two_Evil_Eyes",
"Bram_Stoker's_Dracula",
"Crazy_in_Alabama"
] |
[
"Dawn of the Dead (film uit 1978)\nDawn of the Dead (ook internationaal bekend als Zombi) is een Amerikaanse onafhankelijke zombiehorrorfilm uit 1978, geregisseerd door George A. Romero. Hij werd geschreven door Romero in samenwerking met de Italiaanse filmmaker Dario Argento, en geproduceerd door Claudio Argento, Richard P. Rubinstein en Alfredo Cuomo. Het was de tweede film in Romero's Living Dead-serie, maar bevat geen personages of locaties uit Night of the Living Dead, en toont op grotere schaal de apocalyptische effecten op de samenleving. In de film veroorzaakt een fenomeen van onbekende oorsprong de reanimatie van de doden, die zich voeden met menselijk vlees, wat vervolgens massahysterie veroorzaakt. De cast bestaat uit David Emge, Ken Foree, Scott Reiniger en Gaylen Ross als overlevenden van de uitbraak die zichzelf barricaderen in een buitenwijk winkelcentrum. Dawn of the Dead werd gefilmd gedurende ongeveer vier maanden, van eind 1977 tot begin 1978, in de Pennsylvaniaanse steden Pittsburgh en Monroeville. De belangrijkste filmlocatie was het Monroeville Mall. De film werd gemaakt met een budget van naar schatting $ 1,5 miljoen en was een aanzienlijk kassucces voor die tijd, met een brutowinst van ongeveer $ 55 miljoen wereldwijd. Sinds de première in de bioscopen in 1978, en ondanks de zware gore-inhoud, zijn de recensies voor de film positief geweest. Naast vier officiële sequels heeft de film talloze parodieën en popcultuurreferenties voortgebracht. Een remake van de film ging op 19 maart 2004 in première in de Verenigde Staten. Deze werd bestempeld als een \"herinterpretatie\" van het concept van de originele film. In 2008 werd Dawn of the Dead door Empire magazine gekozen als een van de 500 Greatest Movies of All Time, samen met Night of the Living Dead."
] |
[
"The Screening\nThe Screening is een film uit 2007, geregisseerd door G. Cameron Romero. In de film zorgt een bepaalde film ervoor dat mensen moorddadig krankzinnig worden.",
"The Godfather\nThe Godfather is een Amerikaanse misdaadfilm uit 1972, geregisseerd door Francis Ford Coppola en geproduceerd door Albert S. Ruddy, gebaseerd op de bestverkochte roman van Mario Puzo met dezelfde naam. De hoofdrollen worden vertolkt door Marlon Brando en Al Pacino als de leiders van een fictieve New Yorkse criminele familie. Het verhaal, dat zich afspeelt van 1945 tot 1955, volgt de familie onder patriarch Vito Corleone en concentreert zich op de transformatie van Michael Corleone (Pacino) van terughoudende buitenstaander tot meedogenloze maffiabaas. Paramount Pictures verwierf de rechten op de roman voor $80.000, voordat deze populair werd. Studiobazen hadden moeite om een regisseur te vinden; hun eerste paar kandidaten wezen de positie af. Zij en Coppola waren het oneens over wie verschillende personages zouden spelen, in het bijzonder Vito en Michael. De opnames vonden op locatie plaats en werden eerder dan gepland voltooid. De filmmuziek werd voornamelijk gecomponeerd door Nino Rota, met aanvullende stukken van Carmine Coppola. De film was de meest succesvolle film van 1972 en was een tijdlang de meest succesvolle film ooit gemaakt. Hij won Oscars voor Beste Film, Beste Acteur (Brando) en Beste Bewerkte Scenario (voor Puzo en Coppola). Zijn zeven andere Oscarnominaties omvatten Pacino, James Caan en Robert Duvall voor Beste Mannelijke Bijrol en Coppola voor Beste Regisseur. Hij werd gevolgd door de sequels The Godfather Part II (1974) en The Godfather Part III (1990). The Godfather wordt algemeen beschouwd als een van de grootste films in de wereldcinema en een van de meest invloedrijke, vooral in het gangstergenre. Hij werd in 1990 geselecteerd voor bewaring in het U.S. National Film Registry van de Library of Congress, omdat hij \"cultureel, historisch of esthetisch significant\" werd geacht en staat op de tweede plaats van de grootste Amerikaanse film (na Citizen Kane) volgens het American Film Institute.",
"Kill Bill\nKill Bill is een Amerikaanse tweeluik martial arts-filmserie, en de vierde film in totaal die geschreven en geregisseerd werd door Quentin Tarantino. Oorspronkelijk was het de bedoeling om het als één film uit te brengen, maar met een speelduur van meer dan vier uur werd het gesplitst in twee films: Kill Bill: Volume 1, uitgebracht eind 2003, en Kill Bill: Volume 2, uitgebracht begin 2004. De originele vier uur durende versie, hertiteld Kill Bill: The Whole Bloody Affair, werd in 2011 in geselecteerde bioscopen vertoond. Tarantino heeft de mogelijkheid van een derde Kill Bill-film besproken.",
"The Walking Dead (film uit 1995)\nThe Walking Dead is een oorlogsfilm uit 1995, geschreven en geregisseerd door Preston A. Whitmore II, met Allen Payne, Joe Morton en Eddie Griffin in de hoofdrollen. De film toont het leven van vijf mariniers die in 1972 tijdens de Vietnamoorlog zijn toegewezen aan het redden van een groep krijgsgevangenen. De film kreeg slechte recensies en lage kassa-opbrengsten. In de voorpremières werd hij aangeprezen als 'de zwarte ervaring in Vietnam'. De bruto kassa-opbrengst bedroeg meer dan $6.000.000,00.",
"Twee Boze Ogen\nTwee Boze Ogen (Italiaans: Due occhi diabolici) is een horrorfilm uit 1990, geschreven en geregisseerd door Dario Argento en George A. Romero. De twee hadden eerder samengewerkt aan de immens populaire Dawn of the Dead in 1978. De film is verdeeld in twee afzonderlijke verhalen, beide grotendeels gebaseerd op het werk van Edgar Allan Poe: \"The Facts in the Case of M. Valdemar\", geregisseerd door Romero en met Adrienne Barbeau in de hoofdrol, toont zijn traditionele mix van horror met maatschappelijke commentaar, met name op het kapitalisme; en \"The Black Cat\", geregisseerd door Argento en met Harvey Keitel in de hoofdrol, die een aantal verwijzingen naar Poe verweeft in een nieuw verhaal. Beide verhalen werden gefilmd in en spelen zich af in het hedendaagse Pittsburgh.",
"Bram Stoker's Dracula\nBram Stoker's Dracula (of simpelweg Dracula) is een Amerikaanse romantische horrorfilm uit 1992, geregisseerd en geproduceerd door Francis Ford Coppola, gebaseerd op de roman Dracula van Bram Stoker. De hoofdrollen worden vertolkt door Gary Oldman als Graaf Dracula, Winona Ryder als Mina Harker, Anthony Hopkins als Professor Abraham Van Helsing en Keanu Reeves als Jonathan Harker. Dracula bracht $215 miljoen op met een budget van $40 miljoen. De consensus van Rotten Tomatoes noemde \"enkele fantastische prestaties\", maar Reeves' vertolking is breed bekritiseerd. De muziek werd gecomponeerd door Wojciech Kilar en bevatte \"Love Song for a Vampire\" van Annie Lennox, dat een internationale hit werd, als aftitelingsthema.",
"Gek in Alabama\nGek in Alabama is een komedie-dramafilm uit 1999, geregisseerd door Antonio Banderas, geschreven door Mark Childress (gebaseerd op zijn eigen roman uit 1993 met dezelfde naam), en met Melanie Griffith als een mishandeld vrouw die naar Californië gaat om filmster te worden, terwijl haar neef in Alabama te maken krijgt met een racistisch gemotiveerde moord waarbij een corrupte sheriff betrokken is. De film werd voornamelijk gefilmd in en rond Houma, Louisiana, met locaties in Schriever, Chackbay en New Orleans, Louisiana, evenals Las Vegas, San Francisco en Los Angeles."
] | 1,799 |
George A. Romero regisseerde een film.
|
[
"The_Walking_Dead_(1995_film)",
"George_Miller_(director)",
"The_Plague_of_the_Zombies",
"Bram_Stoker's_Dracula",
"Kill_Bill",
"John_Harrison_(director)",
"Palermo_Shooting"
] |
[
"Apenstreken\nApenstreken (ook bekend als Monkey Shines: An Experiment in Fear) is een Amerikaanse horrorfilm uit 1988, geschreven en geregisseerd door George A. Romero, gebaseerd op een gelijknamige roman van Michael Stewart. De film speelt Jason Beghe als Allan Mann, een atleet die een quadriplegie krijgt en een band ontwikkelt met een intelligente service-aap genaamd \"Ella\". De film, die werd geproduceerd door Peter Grunwald en Charles Evans, was Romero's eerste studiofilm en werd gedistribueerd door Orion Pictures."
] |
[
"The Walking Dead (film uit 1995)\nThe Walking Dead is een oorlogsfilm uit 1995, geschreven en geregisseerd door Preston A. Whitmore II, met Allen Payne, Joe Morton en Eddie Griffin in de hoofdrollen. De film toont het leven van vijf mariniers die in 1972 tijdens de Vietnamoorlog zijn toegewezen aan het redden van een groep krijgsgevangenen. De film kreeg slechte recensies en lage kassa-opbrengsten. In de voorpremières werd hij aangeprezen als 'de zwarte ervaring in Vietnam'. De bruto kassa-opbrengst bedroeg meer dan $6.000.000,00.",
"George Miller (regisseur)\nGeorge Miller AO (geboren op 3 maart 1945) is een Australische filmregisseur, scenarioschrijver, producent en voormalig arts. Hij is het meest bekend om zijn Mad Max-franchise, waarbij The Road Warrior en Fury Road worden geprezen als enkele van de grootste actiefilms aller tijden. Naast de Mad Max-films is Miller betrokken geweest bij een breed scala aan projecten. Deze omvatten de met een Academy Award bekroonde films Babe en Happy Feet. Miller is medeoprichter van de productiehuizen Kennedy Miller Mitchell, voorheen bekend als Kennedy Miller, en Dr. D Studios. Zijn jongere broer Bill Miller en Doug Mitchell zijn producenten van bijna alle films in Millers latere carrière, sinds de dood van zijn oorspronkelijke producerpartner Byron Kennedy. In 2006 won Miller de Academy Award voor Beste Geanimeerde Kenmerk voor Happy Feet (2006). Hij is genomineerd voor vijf andere Academy Awards: Beste Originele Scenario in 1992 voor Lorenzo's Oil, Beste Film en Beste Aangepaste Scenario in 1995 voor Babe, en Beste Film en Beste Regisseur voor Fury Road in 2015.",
"De Plaag der Zombies\nDe Plaag der Zombies is een Hammer-film uit 1966, geregisseerd door John Gilling. De film heeft André Morell, John Carson, Jacqueline Pearce, Brook Williams en Michael Ripper in de hoofdrollen. De beeldtaal van de film beïnvloedde vele latere films in het zombiegenre.",
"Bram Stoker's Dracula\nBram Stoker's Dracula (of simpelweg Dracula) is een Amerikaanse romantische horrorfilm uit 1992, geregisseerd en geproduceerd door Francis Ford Coppola, gebaseerd op de roman Dracula van Bram Stoker. De hoofdrollen worden vertolkt door Gary Oldman als Graaf Dracula, Winona Ryder als Mina Harker, Anthony Hopkins als Professor Abraham Van Helsing en Keanu Reeves als Jonathan Harker. Dracula bracht $215 miljoen op met een budget van $40 miljoen. De consensus van Rotten Tomatoes noemde \"enkele fantastische prestaties\", maar Reeves' vertolking is breed bekritiseerd. De muziek werd gecomponeerd door Wojciech Kilar en bevatte \"Love Song for a Vampire\" van Annie Lennox, dat een internationale hit werd, als aftitelingsthema.",
"Kill Bill\nKill Bill is een Amerikaanse tweeluik martial arts-filmserie, en de vierde film in totaal die geschreven en geregisseerd werd door Quentin Tarantino. Oorspronkelijk was het de bedoeling om het als één film uit te brengen, maar met een speelduur van meer dan vier uur werd het gesplitst in twee films: Kill Bill: Volume 1, uitgebracht eind 2003, en Kill Bill: Volume 2, uitgebracht begin 2004. De originele vier uur durende versie, hertiteld Kill Bill: The Whole Bloody Affair, werd in 2011 in geselecteerde bioscopen vertoond. Tarantino heeft de mogelijkheid van een derde Kill Bill-film besproken.",
"John Harrison (regisseur)\nJohn Harrison is een Amerikaanse filmmaker, muzikant en componist, het best bekend voor zijn samenwerkingen met regisseur George A. Romero en voor het schrijven en regisseren van de miniserie-adaptatie van Dune.",
"Palermo Shooting\nPalermo Shooting is een film uit 2008, geschreven en geregisseerd door de Duitse regisseur Wim Wenders, met Campino, Dennis Hopper, Giovanna Mezzogiorno, Lou Reed als zichzelf, en een niet-genoemde Milla Jovovich, die ook zichzelf speelt."
] | 1,799 |
George A. Romero regisseerde een film.
|
[
"Night_of_the_Bloody_Apes_(film)",
"George:_A_Zombie_Intervention",
"Season_of_the_Witch_(1973_film)",
"Rosemary's_Baby_(film)",
"The_Ring_(2002_film)",
"San_Andreas_(film)",
"Gotham_(film)"
] |
[
"Creepshow\nCreepshow is een Amerikaanse horror-komedie-anthologiefilm uit 1982, geregisseerd door George A. Romero en geschreven door Stephen King, waarmee deze film zijn debuut als scenarioschrijver markeerde. De ensemblecast van de film omvatte Hal Holbrook, Adrienne Barbeau, Fritz Weaver, Leslie Nielsen, Ted Danson en E. G. Marshall, evenals King zelf in zijn debuut als filmacteur. De film werd opgenomen op locatie in Pittsburgh en de buitenwijken, waaronder Monroeville, waar Romero een oude jongensacademie (Penn Hall) huurde om uitgebreide sets voor de film te bouwen. De film bestaat uit vijf korte verhalen. Twee van deze verhalen waren bewerkingen van korte verhalen van King, waarbij de film wordt omlijst door proloog- en epiloogscènes met een jonge jongen genaamd Billy (gespeeld door Kings zoon, Joe), die door zijn vader wordt gestraft voor het lezen van horrorcomics. De film is een eerbetoon aan de EC en DC horrorcomics uit de jaren 50, zoals House of Mystery, House of Secrets, Tales from the Crypt, The Vault of Horror en The Haunt of Fear. Om de kijkers een comic-gevoel te geven, huurde Romero de ervaren effectenspecialist Tom Savini in om comic-achtige effecten te maken. De film bracht $ 21.028.755 op in de VS."
] |
[
"De Nacht van de Bloedige Apen (film)\nDe Nacht van de Bloedige Apen is de titel van de Engelstalige versie uit 1972 van de Mexicaanse horrorfilm La Horripilante bestia humana (``Het Verschrikkelijke Mens-Beest'') uit 1969, ook bekend als Horror y sexo (``Horror en Seks'') en als Gomar -- De Mensaap. De film werd geregisseerd door René Cardona en is een remake van zijn film Las Luchadoras contra el medico asesino (``De Vrouwelijke Wrestlers tegen de Moordenaar-Dokter''; Amerikaanse titel Doctor of Doom) uit 1962, de eerste in een reeks films die elementen van lucha libre en horrorgenres vermengen. Het verhaal gaat over een gekke wetenschapper die het hart van een gorilla in zijn stervende zoon transplanteert, zijn leven redt maar hem transformeert in een monsterlijk, aapachtig wezen dat aan een reeks verkrachtingen en moorden begint voordat hij door een luchadora (vrouwelijke worstelaar) voor het gerecht wordt gebracht. Het verhaal van De Nacht van de Bloedige Apen heeft het niet over de luchadora die de mensaap voor het gerecht brengt -- ze speelt veeleer een veel minder uitgesproken rol in het verhaal.",
"George: Een Zombie-Interventie\nGeorge: Een Zombie-Interventie (ook George's Interventie) is een Amerikaanse zombiekomedie uit 2009, geregisseerd door J. T. Seaton, geschreven door Seaton en Brad Hodson, en met Carlos Larkin als een zombie die een interventie ondergaat van zijn vrienden, die zich zorgen maken dat hij mensen eet.",
"Seizoen van de Heks (film uit 1973)\nSeizoen van de Heks is een Amerikaanse film uit 1973, geregisseerd door George A. Romero. De film gaat over een huisvrouw (Jan White) die samen met haar vriendinnen ontdekt dat een lokale vrouw, Marion (Virginia Greenwald), hekserij beoefent. De vriendinnen bezoeken Marion en White raakt zelf geïnteresseerd genoeg in hekserij om ermee te experimenteren. De film werd oorspronkelijk gemaakt onder de titel Jack's Wife, met een klein team, waardoor regisseur George A. Romero ook de taken van editor, cameraman en scenarioschrijver op zich nam. De distributeur van de film knipte grote delen uit de film en veranderde de titel in Hungry Wives, en bracht hem op de markt als een softcore pornofilm. De film vond geen publiek bij de eerste release en werd jaren later opnieuw uitgebracht onder de titel Seizoen van de Heks.",
"Rosemary's Baby (film)\nRosemary's Baby is een Amerikaanse psychologische horrorfilm uit 1968, geschreven en geregisseerd door Roman Polanski, gebaseerd op de bestverkochte roman uit 1967 met dezelfde naam van Ira Levin. De cast bestaat uit Mia Farrow, John Cassavetes, Ruth Gordon, Ralph Bellamy, Maurice Evans, Sidney Blackmer en Charles Grodin. De film volgt het verhaal van een zwangere vrouw die vermoedt dat ze wordt gebruikt door een kwaadaardige sekte om het nageslacht van de duivel te baren in een poging om Satans heerschappij op aarde te bewerkstelligen. Rosemary's Baby oogstte bijna universele bijval van filmcritici en won talloze nominaties en prijzen. In 2014 werd de film geselecteerd voor bewaring in het National Film Registry door de Library of Congress, omdat deze werd beschouwd als \"cultureel, historisch of esthetisch significant\".",
"The Ring (film, 2002)\nThe Ring is een Amerikaanse bovennatuurlijke psychologische horrorfilm uit 2002, geregisseerd door Gore Verbinski en met Naomi Watts, Martin Henderson en Daveigh Chase in de hoofdrollen. Het is een remake van de Japanse horrorfilm Ringu uit 1998, die gebaseerd was op de gelijknamige roman van Koji Suzuki. De film werd op 18 oktober 2002 in de bioscoop uitgebracht en kreeg overwegend positieve recensies. Veel critici prezen het gebruik van angst en beelden boven gore en de regie en het scenario, maar bekritiseerden vooral het gebrek aan karakterontwikkeling. De film bracht wereldwijd meer dan $249 miljoen op met een productiebudget van $48 miljoen, waardoor het een van de meest succesvolle horrorremakes aller tijden is. De film werd gevolgd door twee sequels, The Ring Two (2005) en Rings (2017). The Ring is opmerkelijk omdat het de eerste Amerikaanse remake is van een Japanse horror klassieker en de weg heeft gebaand voor een aantal daaropvolgende \"J-horror\" remakes, zoals The Grudge, Dark Water en Pulse.",
"San Andreas (film)\nSan Andreas is een Amerikaanse rampenfilm uit 2015, geregisseerd door Brad Peyton en geschreven door Carlton Cuse, met verhaalcredit voor Andre Fabrizio en Jeremy Passmore. De film sterren Dwayne Johnson, Carla Gugino, Alexandra Daddario, Ioan Gruffudd, Archie Panjabi en Paul Giamatti. Het verhaal draait om een aardbeving veroorzaakt door de San Andreasbreuk die Los Angeles en de San Francisco Bay Area verwoest. De hoofdfotografie van de film begon op 22 april 2014 in Queensland, Australië en werd afgerond op 27 juli in San Francisco. De film werd wereldwijd uitgebracht in 2D en 3D op 29 mei 2015, kreeg gemengde kritieken van critici en bracht wereldwijd $ 473 miljoen op.",
"Gotham (film)\nGotham, ook bekend als The Dead Can't Lie, is een Amerikaanse thriller uit 1988, geschreven en geregisseerd door Lloyd Fonvielle en met Tommy Lee Jones en Virginia Madsen in de hoofdrollen. De film werd oorspronkelijk gemaakt voor Showtime."
] | 1,799 |
George A. Romero regisseerde een film.
|
[
"Diary_of_the_Dead",
"Dawn_of_the_Dead_(2004_film)",
"Day_of_the_Dead_(2008_film)",
"Bringing_Out_the_Dead",
"Living_Dead",
"Bruiser_(film)",
"Survival_of_the_Dead"
] |
[
"Martin (film uit 1978)\nMartin is een Amerikaanse horrorfilm uit 1978, geschreven en geregisseerd door George A. Romero. Romero beweert dat Martin zijn favoriete film van allemaal is. De film is ook opmerkelijk als de eerste samenwerking tussen George Romero en special effects artist Tom Savini. Hoewel hij niet werd vervolgd wegens obsceniteit, werd de film in het VK in beslag genomen en geconfisqueerd onder Sectie 3 van de Obscene Publications Act 1959 tijdens de video nasty-paniek."
] |
[
"Dagboek van de Doden\nDagboek van de Doden is een horrorfilm uit 2007 van George A. Romero. Hoewel onafhankelijk geproduceerd, werd hij in de bioscoop uitgebracht door Dimension Films op 15 februari 2008 en op DVD door The Weinstein Company en Genius Entertainment op 20 mei 2008. Dagboek van de Doden is de vijfde film in Romero's Dead-serie van zombiefilms. Het is geen direct vervolg op eerdere films in de serie, maar speelt zich af in hetzelfde universum als de originele trilogie, volgens Romero.",
"Dawn of the Dead (film uit 2004)\nDawn of the Dead is een Amerikaanse horrorfilm uit 2004, geregisseerd door Zack Snyder in zijn debuut als regisseur van een speelfilm. Het is een remake van George A. Romero's film uit 1978 met dezelfde naam en werd geschreven door James Gunn. De hoofdrollen worden vertolkt door Sarah Polley, Ving Rhames, Jake Weber en Mekhi Phifer. De special effects werden verzorgd door Heather Langenkamp en David LeRoy Anderson, die samen AFX Studio bezitten. De film toont een handvol overlevenden die in een winkelcentrum in het fictieve stadje Everett, Wisconsin wonen, omringd door zwermen zombies. De film werd geproduceerd door Strike Entertainment in samenwerking met New Amsterdam Entertainment, uitgebracht door Universal Pictures en bevat cameos van originele castleden Ken Foree, Scott Reiniger en Tom Savini.",
"Day of the Dead (film uit 2008)\nDay of the Dead is een Amerikaanse horrorfilm uit 2008 over een virusuitbraak die mensen verandert in gewelddadige, zombie-achtige wezens. Het is een losse remake van George A. Romero's gelijknamige zombiefilm, de derde in Romero's Dead-serie. De film is geregisseerd door Steve Miner en geschreven door Jeffrey Reddick. De film is hoofdzakelijk opgenomen in Bulgarije, met beperkte opnames in Los Angeles, Californië. Tyler Bates verzorgde de soundtrack, en scenarioschrijver Jeffrey Reddick heeft een cameo als een noodlottige politieagent.",
"Bringing Out the Dead\nBringing Out the Dead is een Amerikaanse dramafilm uit 1999, geregisseerd door Martin Scorsese, geschreven door Paul Schrader, gebaseerd op de roman van Joe Connelly en met in de hoofdrollen Nicolas Cage, Patricia Arquette, John Goodman, Ving Rhames en Tom Sizemore. Hoewel de film flopte aan de box office, ontving hij zeer positieve recensies van critici en was het tevens de laatste Noord-Amerikaanse titel die op LaserDisc werd uitgebracht.",
"Levende Doden\nLevende Doden is een verzamelterm voor diverse films, series en andere vormen van media die allemaal voortkomen uit, en inclusief zijn, de horrorfilm uit 1968, Night of the Living Dead, bedacht door George A. Romero en John A. Russo. De losjes verbonden franchise concentreert zich voornamelijk op verschillende groepen mensen die proberen te overleven tijdens de uitbraak en evolutie van een zombie-apocalyps. Na het initiële succes van de film gingen de twee makers uit elkaar vanwege onenigheid over de richting van de serie. Romero regisseerde vervolgens vijf extra Dead-films, terwijl Russo zich richtte op literair werk en Return of the Living Dead schreef, dat later losjes werd verfilmd onder dezelfde naam en zijn eigen franchise kreeg, en Escape of the Living Dead. De term kan ook verwijzen naar de gereanimeerde menselijke lijken die zich voeden met het vlees en/of de hersenen van de levenden, zoals te zien in de films.",
"Bruiser (film)\nBruiser is een Franse horror-thriller uit 2000, geschreven en geregisseerd door George A. Romero en met in de hoofdrollen Jason Flemyng, Peter Stormare en Leslie Hope. Bruiser was de eerste film die Romero regisseerde sinds de film The Dark Half uit 1993. In tegenstelling tot zijn eerdere films, die in en rond Pittsburgh werden opgenomen, werd Bruiser gefilmd in Toronto.",
"Survival of the Dead\nSurvival of the Dead (ook bekend als George A. Romero's Survival of the Dead) is een Amerikaanse horrorfilm uit 2009, geschreven en geregisseerd door George A. Romero en met Alan van Sprang, Kenneth Welsh en Kathleen Munroe in de hoofdrollen. Het is de zesde film in Romero's Night of the Living Dead-serie. Het verhaal volgt een groep AWOL-National Guardsmen die kort verschenen in Diary of the Dead."
] | 1,799 |
George A. Romero regisseerde een film.
|
[
"The_Screening",
"Bringing_Out_the_Dead",
"L.A._Zombie",
"The_Walking_Dead_(1995_film)",
"Day_of_the_Dead_(2008_film)",
"Kill_Bill",
"Apocalypse_Now"
] |
[
"Day of the Dead (film uit 1985)\nDay of the Dead is een Amerikaanse horrorfilm uit 1985, geschreven en geregisseerd door George A. Romero en de derde film in Romero's Dead-serie, voorafgegaan door Night of the Living Dead (1968) en Dawn of the Dead (1978). Romero beschrijft de film als een \"tragedie over hoe een gebrek aan menselijke communicatie chaos en ineenstorting veroorzaakt, zelfs in dit kleine stukje van de samenleving\". Deze film bevat een vroege verschijning van Sherman Howard als Bub, en make-up artist Gregory Nicotero speelt soldaat Johnson en assisteert Tom Savini met de make-up effecten."
] |
[
"The Screening\nThe Screening is een film uit 2007, geregisseerd door G. Cameron Romero. In de film zorgt een bepaalde film ervoor dat mensen moorddadig krankzinnig worden.",
"Bringing Out the Dead\nBringing Out the Dead is een Amerikaanse dramafilm uit 1999, geregisseerd door Martin Scorsese, geschreven door Paul Schrader, gebaseerd op de roman van Joe Connelly en met in de hoofdrollen Nicolas Cage, Patricia Arquette, John Goodman, Ving Rhames en Tom Sizemore. Hoewel de film flopte aan de box office, ontving hij zeer positieve recensies van critici en was het tevens de laatste Noord-Amerikaanse titel die op LaserDisc werd uitgebracht.",
"L.A. Zombie\nL.A. Zombie is een zombiehorrorfilm uit 2010, geschreven en geregisseerd door Bruce LaBruce. Hij ging in 2010 in première tijdens de competitie van het Locarno International Film Festival in Zwitserland. De film bestaat in twee versies: een 63-minuten durende versie die op verschillende festivals en in theaters werd vertoond, en een 103-minuten durende director's cut DVD-release met hardcore homopornografie die niet in de kortere versie te zien is.",
"The Walking Dead (film uit 1995)\nThe Walking Dead is een oorlogsfilm uit 1995, geschreven en geregisseerd door Preston A. Whitmore II, met Allen Payne, Joe Morton en Eddie Griffin in de hoofdrollen. De film toont het leven van vijf mariniers die in 1972 tijdens de Vietnamoorlog zijn toegewezen aan het redden van een groep krijgsgevangenen. De film kreeg slechte recensies en lage kassa-opbrengsten. In de voorpremières werd hij aangeprezen als 'de zwarte ervaring in Vietnam'. De bruto kassa-opbrengst bedroeg meer dan $6.000.000,00.",
"Day of the Dead (film uit 2008)\nDay of the Dead is een Amerikaanse horrorfilm uit 2008 over een virusuitbraak die mensen verandert in gewelddadige, zombie-achtige wezens. Het is een losse remake van George A. Romero's gelijknamige zombiefilm, de derde in Romero's Dead-serie. De film is geregisseerd door Steve Miner en geschreven door Jeffrey Reddick. De film is hoofdzakelijk opgenomen in Bulgarije, met beperkte opnames in Los Angeles, Californië. Tyler Bates verzorgde de soundtrack, en scenarioschrijver Jeffrey Reddick heeft een cameo als een noodlottige politieagent.",
"Kill Bill\nKill Bill is een Amerikaanse tweeluik martial arts-filmserie, en de vierde film in totaal die geschreven en geregisseerd werd door Quentin Tarantino. Oorspronkelijk was het de bedoeling om het als één film uit te brengen, maar met een speelduur van meer dan vier uur werd het gesplitst in twee films: Kill Bill: Volume 1, uitgebracht eind 2003, en Kill Bill: Volume 2, uitgebracht begin 2004. De originele vier uur durende versie, hertiteld Kill Bill: The Whole Bloody Affair, werd in 2011 in geselecteerde bioscopen vertoond. Tarantino heeft de mogelijkheid van een derde Kill Bill-film besproken.",
"Apocalypse Now\nApocalypse Now is een Amerikaanse epische oorlogsfilm uit 1979, geregisseerd, geproduceerd en mede geschreven door Francis Ford Coppola. Het scenario werd mede geschreven door John Milius, met de vertelling geschreven door Michael Herr. De film heeft Marlon Brando, Robert Duvall, Martin Sheen, Frederic Forrest, Albert Hall, Sam Bottoms, Larry Fishburne en Dennis Hopper in de hoofdrollen. Het scenario, geschreven door Milius, is een bewerking van het verhaal van Joseph Conrads novelle Heart of Darkness, waarbij de setting van het late 19e-eeuwse Congo is veranderd naar de Vietnamoorlog. Het is gebaseerd op Herrs Dispatches en Werner Herzogs Aguirre, der Zorn Gottes (1972). De film draait om Captain Benjamin L. Willard (Sheen) op een geheime missie om kolonel Kurtz te vermoorden, een afvallige die voor krankzinnig wordt gehouden. De film staat bekend om de problemen die zich tijdens de productie voordeden, zoals beschreven in de documentaire Hearts of Darkness: A Filmmaker's Apocalypse (1991). Deze problemen omvatten het feit dat Brando te zwaar en volledig onvoorbereid op de set arriveerde, dure sets die door hevig weer werden verwoest, en dat de hoofdrolspeler (Sheen) een inzinking kreeg en een bijna fatale hartaanval had tijdens de opnames. De problemen gingen door na de productie, aangezien de release meerdere keren werd uitgesteld terwijl Coppola duizenden meters film monteerde. Apocalypse Now werd met algemene instemming ontvangen. Het werd bekroond met de Gouden Palm in Cannes, genomineerd voor de Academy Award voor Beste Film en de Golden Globe Award voor Beste Film – Drama. Het wordt beschouwd als een van de grootste films ooit gemaakt. De film stond op nummer 14 in de Sight and Sound greatest films poll van het British Film Institute in 2012. In 2000 werd de film geselecteerd voor bewaring in het National Film Registry door de Library of Congress als zijnde \"cultureel, historisch of esthetisch significant\"."
] | 1,799 |
George A. Romero regisseerde een film.
|
[
"Romero_(film)",
"Knightriders",
"Two_Evil_Eyes",
"Dawn_of_the_Dead_(2004_film)",
"Night_of_the_Living_Dead_(film_series)",
"Bruiser_(film)",
"Night_of_the_Living_Dead"
] |
[
"George A. Romero\nGeorge Andrew Romero ( -LSB- rə 'm ɛroʊ -RSB- geboren 4 februari 1940) is een Amerikaans-Canadese filmmaker en editor, het best bekend om zijn reeks gruwelijke en satirische horrorfilms over een denkbeeldige zombie-apocalyps, beginnend met Night of the Living Dead en met name voortgezet met Dawn of the Dead en Day of the Dead. Tot zijn andere werken behoren The Crazies, Creepshow, Martin, Monkey Shines en The Dark Half."
] |
[
"Romero (film)\nRomero is een Amerikaanse biopic uit 1989 die het verhaal vertelt van de Salvadoraanse aartsbisschop Óscar Romero, die vreedzame protesten organiseerde tegen het gewelddadige militaire regime, uiteindelijk ten koste van zijn eigen leven. De film sterren Raúl Juliá als Oscar Romero, Richard Jordan als Romero's goede vriend en mede-gemartelde priester Rutilio Grande, evenals acteurs Ana Alicia en Harold Gould. Hoewel de film ware gebeurtenissen weergeeft, zijn er enkele fictieve personages.",
"Knightriders\nKnightriders, ook bekend als George A. Romero's Knightriders, is een Amerikaanse dramafilm uit 1981, geschreven en geregisseerd door George A. Romero en met Ed Harris, Gary Lahti, Tom Savini, Amy Ingersoll, Patricia Tallman en Ken Foree in de hoofdrollen. De film werd volledig op locatie opgenomen in het grootstedelijk gebied van Pittsburgh, met belangrijke scènes in de buitenwijken Fawn Township en Natrona. De film vertegenwoordigt een verandering van tempo voor Romero, die vooral bekend staat om zijn horrorfilms; het is een persoonlijk drama over een rondreizende middeleeuwse marktgroep.",
"Twee Boze Ogen\nTwee Boze Ogen (Italiaans: Due occhi diabolici) is een horrorfilm uit 1990, geschreven en geregisseerd door Dario Argento en George A. Romero. De twee hadden eerder samengewerkt aan de immens populaire Dawn of the Dead in 1978. De film is verdeeld in twee afzonderlijke verhalen, beide grotendeels gebaseerd op het werk van Edgar Allan Poe: \"The Facts in the Case of M. Valdemar\", geregisseerd door Romero en met Adrienne Barbeau in de hoofdrol, toont zijn traditionele mix van horror met maatschappelijke commentaar, met name op het kapitalisme; en \"The Black Cat\", geregisseerd door Argento en met Harvey Keitel in de hoofdrol, die een aantal verwijzingen naar Poe verweeft in een nieuw verhaal. Beide verhalen werden gefilmd in en spelen zich af in het hedendaagse Pittsburgh.",
"Dawn of the Dead (film uit 2004)\nDawn of the Dead is een Amerikaanse horrorfilm uit 2004, geregisseerd door Zack Snyder in zijn debuut als regisseur van een speelfilm. Het is een remake van George A. Romero's film uit 1978 met dezelfde naam en werd geschreven door James Gunn. De hoofdrollen worden vertolkt door Sarah Polley, Ving Rhames, Jake Weber en Mekhi Phifer. De special effects werden verzorgd door Heather Langenkamp en David LeRoy Anderson, die samen AFX Studio bezitten. De film toont een handvol overlevenden die in een winkelcentrum in het fictieve stadje Everett, Wisconsin wonen, omringd door zwermen zombies. De film werd geproduceerd door Strike Entertainment in samenwerking met New Amsterdam Entertainment, uitgebracht door Universal Pictures en bevat cameos van originele castleden Ken Foree, Scott Reiniger en Tom Savini.",
"Night of the Living Dead (filmserie)\nNight of the Living Dead is een serie van zeven zombiehorrorfilms geschreven en geregisseerd door George A. Romero en Cameron Romero, beginnend met de film Night of the Living Dead uit 1968, geschreven door Romero en John A. Russo. De losjes verbonden franchise concentreert zich voornamelijk op verschillende groepen mensen die proberen te overleven tijdens de uitbraak en evolutie van een zombie-apocalyps. Het laatste deel van de serie, Survival of the Dead, werd uitgebracht in 2009, met Origins, een prequel-film geschreven en geregisseerd door Cameron Romero, in de maak.",
"Bruiser (film)\nBruiser is een Franse horror-thriller uit 2000, geschreven en geregisseerd door George A. Romero en met in de hoofdrollen Jason Flemyng, Peter Stormare en Leslie Hope. Bruiser was de eerste film die Romero regisseerde sinds de film The Dark Half uit 1993. In tegenstelling tot zijn eerdere films, die in en rond Pittsburgh werden opgenomen, werd Bruiser gefilmd in Toronto.",
"Night of the Living Dead\nNight of the Living Dead is een Amerikaanse independent horrorfilm uit 1968, geregisseerd door George A. Romero, met Duane Jones en Judith O'Dea in de hoofdrollen. De film werd gemaakt met een budget van $ 114.000 en ging op 1 oktober 1968 in première. De film werd een financieel succes, met een opbrengst van $ 12 miljoen in de Verenigde Staten en $ 18 miljoen internationaal. Sindsdien is het een cultklassieker geworden. Night of the Living Dead werd bij de release zwaar bekritiseerd vanwege het expliciete geweld. Uiteindelijk kreeg het veel lof van critici en is het geselecteerd door de Library of Congress voor bewaring in het National Film Registry, als een film die \"cultureel, historisch of esthetisch significant\" wordt beschouwd. Het verhaal volgt de personages Ben (Jones), Barbra (O'Dea) en vijf anderen die opgesloten zitten in een boerderij in het landelijke westen van Pennsylvania, die wordt aangevallen door een grote en groeiende groep naamloze \"levende doden\"-monsters, gebaseerd op eerdere afbeeldingen in de populaire cultuur van de ghoul, wat heeft geleid tot de meest populaire benaming van dit type wezen als zombie. Dit is de meest herkenbare versie van de levende doden, tot het punt dat mensen zich in grote aantallen verzamelen voor conventies verkleed als zombies, compleet met make-up en protheses. Night of the Living Dead leidde tot vijf vervolgfilms tussen 1978 en 2010, ook geregisseerd door Romero, en inspireerde twee remakes; de bekendste remake werd uitgebracht in 1990 en geregisseerd door Tom Savini."
] | 1,799 |
George A. Romero regisseerde een film.
|
[
"Red_Eye_(2005_American_film)",
"Mortal_Kombat_(film)",
"Sergio_Leone",
"The_Slayer_(film)",
"Mad_Max",
"Kill_the_Poor_(film)",
"There's_Always_Vanilla"
] |
[
"The Dark Half (film)\nThe Dark Half is een Amerikaanse horrorfilm uit 1993, gebaseerd op de gelijknamige roman van Stephen King. De film werd geregisseerd door George A. Romero en speelt Timothy Hutton als Thad Beaumont en George Stark, Amy Madigan als Liz Beaumont, Michael Rooker als Sheriff Alan Pangborn en Royal Dano in zijn laatste film."
] |
[
"Red Eye (Amerikaanse film uit 2005)\nRed Eye is een Amerikaanse thriller uit 2005, geregisseerd door Wes Craven en geschreven door Carl Ellsworth, gebaseerd op een verhaal van Ellsworth en Dan Foos. De film volgt een hotelmanager die verwikkeld raakt in een moordaanslag door een terrorist tijdens een nachtvlucht naar Miami. De filmmuziek werd gecomponeerd en gedirigeerd door Marco Beltrami, een veelvuldige medewerker van Craven, die eerder de muziek voor de Scream-filmserie componeerde. De film werd gedistribueerd door DreamWorks Pictures en uitgebracht op 19 augustus 2005. De film ontving positieve recensies van critici en fans van Cravens werk en was een kassucces.",
"Mortal Kombat (film)\nMortal Kombat is een Amerikaanse fantasy martial arts-film uit 1995, geschreven door Kevin Droney, geregisseerd door Paul W.S. Anderson, geproduceerd door Lawrence Kasanoff en met in de hoofdrollen Robin Shou, Linden Ashby, Bridgette Wilson en Christopher Lambert. Het is een losse adaptatie van de vroege delen in de vechtgame-serie Mortal Kombat. Het verhaal van de film volgt de krijger Liu Kang, de acteur Johnny Cage en de soldaat Sonya Blade, allen geleid door de god Raiden, op hun reis om de kwaadaardige tovenaar Shang Tsung en zijn legers te bestrijden in een toernooi om de Aarde te redden. De belangrijkste bron van de film was het originele spel uit 1992 met dezelfde titel, maar het werd ook geïnspireerd door en incorporeert elementen van het vervolgspel uit 1993, Mortal Kombat II. Mortal Kombat, een Lawrence Kasanoff/Threshold Entertainment productie in samenwerking met Midway Games, werd voornamelijk gefilmd in Los Angeles, evenals op locatie in Thailand, en ging op 18 augustus 1995 in première in de Verenigde Staten. Het ontving gemengde recensies van de critici, met lof voor de martial arts-sequenties, de sfeer, de exotische locaties en de productiewaarden, terwijl de acteerprestaties werden bekritiseerd, samen met het eenvoudige script. De bijbehorende media omvatten de succesvolle soundtracks Mortal Kombat: Motion Picture Score en Mortal Kombat: Original Motion Picture Soundtrack, en een prequel animatiefilm, The Journey Begins. Mortal Kombat stond drie weken lang op nummer één in de Amerikaanse box office en verdiende wereldwijd meer dan $122 miljoen. Threshold Entertainment volgde met een vervolgfilm uit 1997, Mortal Kombat: Annihilation, en creëerde twee spin-off televisieseries, Mortal Kombat: Defenders of the Realm en Mortal Kombat: Conquest. Een Mortal Kombat filmreboot werd in 2011 aangekondigd door New Line Cinema.",
"Sergio Leone\nSergio Leone ( -LSB- ˈsɛrdʒo leˈoːne -RSB- ; 3 januari 1929 – 30 april 1989) was een Italiaanse filmregisseur, producent en scenarioschrijver, die wordt beschouwd als de uitvinder van het genre 'Spaghettiwestern'. Leones filmstijl omvat het naast elkaar plaatsen van extreme close-ups met lange totale shots. Zijn films omvatten de peplumfilms *De Laatste Dagen van Pompeï* (1959) en *De Kolos van Rhodos* (1961), de Dollars-trilogie westerns met Clint Eastwood: *Een Handvol Dollars* (1964), *Voor een Paar Dollars Meer* (1965) en de epische western *De Goede, de Kwade en de Lelijke* (1966); *Once Upon a Time in the West* (1968); *Duck, You Sucker!* (1971) en het misdaaddrama *Once Upon a Time in America* (1984).",
"The Slayer (film)\nThe Slayer (ook bekend als Nightmare Island) is een horrorfilm uit 1982, geregisseerd door J. S. Cardone. Het verhaal speelt zich af op een klein eiland vlakbij de Atlantische kust en gaat over twee stellen die tijdens een bezoek aan het eiland vast komen te zitten door een naderende orkaan. Omdat een van de vrouwen het eiland gevaarlijk vindt vanwege haar kwellende nachtmerries, beginnen ze de volgende drie dagen omgebracht te worden door iets onziens. De film is opmerkelijk omdat hij bekendheid verwierf en in het Verenigd Koninkrijk in de jaren 80 werd geclassificeerd als een \"video nasty\". De film is uniek onder slashers vanwege zijn arthouse-achtige ambiguïteit; een deel van de film wordt niet-chronologisch verteld, waardoor het onduidelijk is welke scène het eigenlijke hoogtepunt is, en er worden drie wederzijds exclusieve interpretaties van de gebeurtenissen in de film aangeboden, waarbij het verhaal bewijs levert ten gunste van elk van deze interpretaties.",
"Mad Max\nMad Max is een Australische dystopische actiefilm uit 1979, geregisseerd door George Miller, geproduceerd door Byron Kennedy en met Mel Gibson als \"Mad\" Max Rockatansky, Joanne Samuel, Hugh Keays-Byrne, Steve Bisley, Tim Burns en Roger Ward in de hoofdrollen. James McCausland en Miller schreven het scenario, gebaseerd op een verhaal van Miller en Kennedy. De film presenteert een verhaal over maatschappelijke ineenstorting, moord en wraak, gesitueerd in een toekomstig Australië, waarin een wraakzuchtige politieagent verwikkeld raakt in een vete met een gewelddadige motorbende. De belangrijkste opnames vonden plaats in en rond Melbourne, Australië, en duurden zes weken. De film kreeg bij zijn release in april 1979 aanvankelijk een gepolariseerde ontvangst, hoewel hij drie AACTA Awards won en een cultstatus verwierf, terwijl zijn kritische reputatie sindsdien is gegroeid. De film verdiende wereldwijd meer dan US$ 100 miljoen aan bruto-inkomsten. Hij had het Guinness-record voor de meest winstgevende film en wordt gecrediteerd voor het verder openen van de wereldmarkt voor Australische New Wave-films. De film werd de eerste in een serie, wat aanleiding gaf tot de sequels Mad Max 2: The Road Warrior (1981), Beyond Thunderdome (1985) en Fury Road (2015).",
"Kill the Poor (film)\nKill the Poor is een verfilming van een roman van Joel Rose door regisseur Alan Taylor. De film speelt zich af in Alphabet City in Manhattan in het begin van de jaren 80, toen de buurt een centrum van illegale drugsactiviteiten was. De titel van de film is afkomstig van het Dead Kennedys-nummer \"Kill the Poor\".",
"Er is Altijd Vanille\nEr is Altijd Vanille is een film uit 1971 en was de tweede film van regisseur George A. Romero en, zijn enige romantische komedie. Het is een van de weinige Romero-films die geen zombie-apocalyps of andere bovennatuurlijke horror-thema's behandelt. Hij werd uitgebracht op DVD door Something Weird Video en in de Anchor Bay Entertainment DVD-uitgave van Season of the Witch. De film is ook onder een alternatieve titel gecirculeerd, The Affair. Romero zelf heeft verklaard dat hij deze film als zijn slechtste beschouwt en heeft deze film aangeduid als \"een totale puinhoop\". Net als bij veel van Romero's eerdere films, wijt hij de reden aan onderkapitalisatie."
] | 1,799 |
George A. Romero regisseerde een film.
|
[
"The_Walking_Dead_(1936_film)",
"Inferno_(1999_film)",
"I,_Zombie",
"The_Slayer_(film)",
"Tombs_of_the_Blind_Dead",
"The_Marsh_(film)",
"There's_Always_Vanilla"
] |
[
"The Crazies (film uit 1973)\nThe Crazies (ook bekend als Code Name: Trixie) is een Amerikaanse sciencefiction-horror-actiefilm uit 1973 over de effecten van de accidentele vrijlating van een militair biologisch wapen op de inwoners van een klein Amerikaans stadje. De film werd geschreven en geregisseerd door George A. Romero en speelde Lane Carroll, Will MacMillan en Harold Wayne Jones. Hoewel hij bij de oorspronkelijke release flopte aan de box office, is hij sindsdien een cultklassieker geworden. Een remake van de film werd uitgebracht in 2010."
] |
[
"The Walking Dead (film uit 1936)\nThe Walking Dead is een Amerikaanse horrorfilm uit 1936, gedistribueerd door Warner Bros., geregisseerd door Michael Curtiz en met Boris Karloff in de hoofdrol. Hij speelt een ten onrechte geëxecuteerde man die door een wetenschapper (Edmund Gwenn) weer tot leven wordt gebracht. De bijrollen worden vertolkt door Ricardo Cortez, Marguerite Churchill en Barton MacLane.",
"Inferno (film uit 1999)\nInferno (in het Verenigd Koninkrijk uitgebracht als Desert Heat) is een Amerikaanse actiefilm uit 1999, geregisseerd door John G. Avildsen en met Jean-Claude Van Damme, Danny Trejo en Pat Morita in de hoofdrollen. Eddie Lomax (Van Damme) is een oorlogsveteraan die de zin in het leven kwijt is en door de woestijn zwerft op zoek naar een reden om te sterven. Een incident met een paar criminelen uit het nabijgelegen stadje, die Eddie's motorfiets stelen en hem bijna doodslaan, ontsteekt in Eddie een vlam van wraak. Geholpen door Mr. Early en enkele andere goede mannen, gaat Eddie op wraak uit. Deze film is een remake van en een bewuste eerbetoon aan Yojimbo (1961) van Akira Kurosawa.",
"I, Zombie\nI, Zombie: The Chronicles of Pain is een film die in 1998 werd uitgebracht door Fangoria Films; hij werd geschreven, geregisseerd, geproduceerd en van muziek voorzien door Andrew Parkinson. Het vertelt het verhaal van een jongeman die besmet raakt door een zombiebeet en geleidelijk aan zelf in een zombie verandert.",
"The Slayer (film)\nThe Slayer (ook bekend als Nightmare Island) is een horrorfilm uit 1982, geregisseerd door J. S. Cardone. Het verhaal speelt zich af op een klein eiland vlakbij de Atlantische kust en gaat over twee stellen die tijdens een bezoek aan het eiland vast komen te zitten door een naderende orkaan. Omdat een van de vrouwen het eiland gevaarlijk vindt vanwege haar kwellende nachtmerries, beginnen ze de volgende drie dagen omgebracht te worden door iets onziens. De film is opmerkelijk omdat hij bekendheid verwierf en in het Verenigd Koninkrijk in de jaren 80 werd geclassificeerd als een \"video nasty\". De film is uniek onder slashers vanwege zijn arthouse-achtige ambiguïteit; een deel van de film wordt niet-chronologisch verteld, waardoor het onduidelijk is welke scène het eigenlijke hoogtepunt is, en er worden drie wederzijds exclusieve interpretaties van de gebeurtenissen in de film aangeboden, waarbij het verhaal bewijs levert ten gunste van elk van deze interpretaties.",
"De Graven van de Blinde Doden\nDe Graven van de Blinde Doden is een Spaans-Portugese horrorfilm uit 1972, geschreven en geregisseerd door Amando de Ossorio. De originele Spaanse titel is La noche del terror ciego, wat \"De Nacht van de Blinde Terreur\" betekent. De film is de eerste in Ossorio's Blind Dead-serie, en het succes ervan hielp de Spaanse horrorfilm-boom van het begin van de jaren 70 te lanceren. Ossorio heeft verklaard dat zowel Gustavo Adolfo Bécquer's gotische horrorlegende El monte de las ánimas (1862) als George Romero's Night of the Living Dead (1968) de creatie van deze film hebben beïnvloed.",
"De Moeras (film)\nDe Moeras is een horrorfilm uit 2006, geregisseerd door Jordan Barker en geschreven door Michael Stokes. Gabrielle Anwar speelt de hoofdrol als een kinderboekenschrijfster die wordt achtervolgd door een terugkerende nachtmerrie, en Forest Whitaker speelt een paranormaal onderzoeker die ze inschakelt om haar te helpen.",
"Er is Altijd Vanille\nEr is Altijd Vanille is een film uit 1971 en was de tweede film van regisseur George A. Romero en, zijn enige romantische komedie. Het is een van de weinige Romero-films die geen zombie-apocalyps of andere bovennatuurlijke horror-thema's behandelt. Hij werd uitgebracht op DVD door Something Weird Video en in de Anchor Bay Entertainment DVD-uitgave van Season of the Witch. De film is ook onder een alternatieve titel gecirculeerd, The Affair. Romero zelf heeft verklaard dat hij deze film als zijn slechtste beschouwt en heeft deze film aangeduid als \"een totale puinhoop\". Net als bij veel van Romero's eerdere films, wijt hij de reden aan onderkapitalisatie."
] | 1,799 |
De film Dunkirk heeft Harry Styles in de hoofdrol.
|
[
"Dunkirk_(2017_film)",
"Harry_Styles_(album)",
"U-571_(film)",
"The_Thin_Red_Line_(1998_film)",
"Dunkirk_(1958_film)",
"Harry_Brown_(film)",
"HMS_Dunkirk_(D09)"
] |
[
"Harry Styles\nHarry Edward Styles (geboren 1 februari 1994) is een Engelse zanger en songwriter. Hij is bekend als lid van de popboyband One Direction. Hij debuteerde als zanger met zijn band White Eskimo, die lokaal optrad in Holmes Chapel, Cheshire. In 2010 deed Styles auditie als soloartiest voor de Britse televisieserie The X Factor. Nadat hij als soloartiest was geëlimineerd, werd Styles teruggebracht in de competitie, samen met vier andere kandidaten, Niall Horan, Zayn Malik, Liam Payne en Louis Tomlinson, om One Direction te vormen. Styles en zijn bandleden hebben de albums Up All Night (2011), Take Me Home (2012), Midnight Memories (2013), Four (2014) en Made in the A.M. (2015) uitgebracht. Ze hebben ook op twee wereldwijde tournees opgetreden, waarvan één is gepresenteerd in de concertfilm One Direction: This Is Us, en verschillende prijzen gewonnen, waaronder vijf Brit Awards en vier MTV Video Music Awards. Op 23 juni 2016 meldde Billboard dat Styles een solo-opnamecontract voor drie albums had getekend bij Columbia Records, hetzelfde label als One Direction. Styles zal zijn acteerdebuut maken in de oorlogsfilm Dunkirk in juli 2017. Zijn zelfgetitelde debuutalbum, voorafgegaan door zijn eerste solosingle \"Sign of the Times\", werd op 12 mei 2017 uitgebracht."
] |
[
"Dunkirk (film, 2017)\nDunkirk is een aankomende Engelstalige oorlogsfilm geschreven, medegeproduceerd en geregisseerd door Christopher Nolan. De film speelt zich af tijdens de Tweede Wereldoorlog en gaat over de evacuatie van Duinkerken. Het is een coproductie tussen Nederland, het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk en de Verenigde Staten. Nolan schreef het verhaal met de bedoeling het vanuit drie perspectieven te vertellen – de lucht, het land en de zee. Er is gestreefd naar spanning die puur door details wordt gecreëerd, aangezien het script weinig dialoog bevat. De opnames begonnen op 23 mei 2016 in Duinkerken, Frankrijk, en werden geschoten op IMAX 65 mm en 65 mm grootbeeldfilm door cameraman Hoyte van Hoytema. Dunkirk staat gepland voor release op 21 juli 2017 in IMAX.",
"Harry Styles (album)\nHarry Styles is het debuutstudioalbum van de Engelse zanger en songwriter Harry Styles. Het album werd uitgebracht op 12 mei 2017, via Columbia Records en Styles' eigen label, Erskine Records.",
"U-571 (film)\nU-571 is een Frans-Amerikaanse oorlogsfilm uit 2000, geregisseerd door Jonathan Mostow en met in de hoofdrollen Matthew McConaughey, Bill Paxton, Harvey Keitel, Thomas Kretschmann, Jon Bon Jovi, Jack Noseworthy, Will Estes en Tom Guiry. In de film wordt in 1942 een Duitse onderzeeboot uit de Tweede Wereldoorlog gekaapt door vermomde Amerikaanse onderzeebootiers die haar Enigma-codeermachine willen bemachtigen. De film was financieel succesvol en werd over het algemeen goed ontvangen door critici, en won een Academy Award voor beste geluidsmontage. Het fictieve plot leidde tot aanzienlijke kritiek; in werkelijkheid waren het Britse militairen die als eerste een Enigma-machine van een Duitse marine-onderzeeboot buitmaakten (in de Noord-Atlantische Oceaan in mei 1941), maanden voordat de Verenigde Staten zelfs maar de oorlog waren ingegaan. De woede over de onnauwkeurigheden reikte zelfs tot het Britse parlement, waar premier Tony Blair verklaarde dat de film een \"belediging\" was voor Britse zeelui. De film werd ook bekritiseerd voor het negatief afschilderen van Duitse U-boot bemanningen. De echte U-571 was nooit betrokken bij dergelijke gebeurtenissen, werd niet gevangengenomen en werd in januari 1944 voor de kust van Ierland tot zinken gebracht door een Short Sunderland watervliegtuig van No. 461 Squadron, Royal Australian Air Force. U-571 werd gefilmd in de Middellandse Zee, nabij Rome en Malta. Opnamen, sets en modellen van de film zijn hergebruikt voor andere producties, waaronder 'Submerged', die het verlies van U-571 en de fictieve Ghostboat beschrijft. Een niet-duikende replica van de Amerikaanse onderzeeboot S-33 bevindt zich in de Grand Harbour, Valletta.",
"De Dunne Rode Lijn (film uit 1998)\nDe Dunne Rode Lijn is een Amerikaanse epische oorlogsfilm uit 1998, geschreven en geregisseerd door Terrence Malick. Gebaseerd op de roman van James Jones, vertelt het een semi-fictieve versie van de Slag om Mount Austen, onderdeel van de Guadalcanalcampagne in het Pacifische theater van de Tweede Wereldoorlog. Het portretteert soldaten van C Company, 1st Battalion, 27th Infantry Regiment, 25th Infantry Division, gespeeld door Sean Penn, Jim Caviezel, Nick Nolte, Elias Koteas en Ben Chaplin. Hoewel de titel lijkt te verwijzen naar een regel uit het gedicht \"Tommy\" van Rudyard Kipling, uit Barrack-Room Ballads, waarin hij voetvolk \"de dunne rode lijn van helden\" noemt, verwijzend naar de stand van het 93e Regiment in de Slag bij Balaclava van de Krimoorlog, is het in werkelijkheid een citaat uit Jones' boek dat luidt: \"ze ontdekken de dunne rode lijn die de geestelijk gezonden scheidt van de gekken... en de levenden van de doden...\". De film markeerde Malicks terugkeer naar het filmmaken na een afwezigheid van 20 jaar. De film heeft verder Nick Nolte, Adrien Brody, George Clooney, John Cusack, Woody Harrelson, Elias Koteas, Jared Leto, John C. Reilly en John Travolta in de hoofdrollen. Naar verluidt duurde het zeven maanden om de eerste gemonteerde versie te editen, en duurde deze vijf uur. In de uiteindelijke versie was het beeldmateriaal van optredens van Bill Pullman, Lukas Haas en Mickey Rourke verwijderd (hoewel een van Rourkes scènes werd opgenomen in de outtakes van de special features van de Criterion Blu-ray en DVD release). De film is gescoord door Hans Zimmer en gefilmd door John Toll. De belangrijkste opnames vonden plaats in Nieuw-Zeeland en Australië, in de staat Queensland. De film bracht $98 miljoen op tegen een budget van $52 miljoen. De kritieken waren over het algemeen positief en de film werd genomineerd voor zeven Academy Awards: Beste Film, Beste Regisseur, Beste Bewerkte Scenario, Beste Cinematografie, Beste Filmmontage, Beste Originele Muziek en Beste Geluidsmix. Het won de Gouden Beer op het Internationaal Filmfestival van Berlijn in 1999. Martin Scorsese noemde het zijn op één na favoriete film uit de jaren 90 op At the Movies. Gene Siskel noemde het \"de grootste hedendaagse oorlogsfilm die ik ooit heb gezien\". Een eerdere filmadaptatie van de roman werd uitgebracht in 1964.",
"Dunkirk (film, 1958)\nDunkirk is een Britse oorlogsfilm uit 1958, geregisseerd door Leslie Norman en met in de hoofdrollen John Mills, Richard Attenborough en Bernard Lee. De film is gebaseerd op twee romans: <i>The Big Pick-Up</i> van Elleston Trevor en <i>Dunkirk</i> van Lt. Col. Ewan Hunter en Maj. J. S. Bradford.",
"Harry Brown (film)\nHarry Brown is een Britse vigilante actie-thriller uit 2009, geregisseerd door Daniel Barber en met Michael Caine, Emily Mortimer, Jack O'Connell en Liam Cunningham in de hoofdrollen. Het verhaal volgt Harry Brown, een weduwnaar en veteraan van de Royal Marines die in Noord-Ierland diende tijdens The Troubles, wonend op een Londense woonwijk die snel in jeugdcriminaliteit verzandt. Nadat een gewelddadige bende zijn vriend vermoordt, besluit Harry het recht in eigen hand te nemen. De film bevat ook acteur en rapper Plan B die, samen met Chase & Status, ook verantwoordelijk is voor het themalied van de film, \"End Credits\". Harry Brown had zijn wereldpremière als \"Special Presentation\" op het Toronto International Film Festival 2009 en werd in het Verenigd Koninkrijk uitgebracht door Lionsgate UK op 11 november 2009; de film werd in de Verenigde Staten uitgebracht door Samuel Goldwyn Films en Destination Films op 30 april 2010. De film werd voornamelijk opgenomen op en rond het grotendeels verlaten Heygate Estate in Walworth, Londen, dat ten tijde van de opnames, eind 2010 gesloopt zou worden (de sloop werd uiteindelijk uitgesteld en vond pas begin 2014 plaats). De metro scènes werden opgenomen in Marks Gate, Londen.",
"HMS Dunkirk (D09)\nHMS Dunkirk (D09) was een latere, in 1943 gebouwde, destroyer van de Battle-klasse van de Britse Royal Navy (RN). Hoewel er andere schepen in de marine waren die Dunkirk heetten, al sinds de jaren 1650, kreeg de naam extra betekenis na de dramatische, en soms tragische en heroïsche evacuatie van Duinkerken tussen eind mei en begin juni 1940, waarbij meer dan 300.000 Britse en Franse troepen werden gered door een bonte vloot van schepen. De Dunkirk werd gebouwd door Alexander Stephen and Sons van Govan. Ze werd te water gelaten op 27 augustus 1945 en in dienst gesteld op 27 november 1946."
] | 1,800 |
Logan is gefilmd in de Verenigde Staten.
|
[
"Logan_(cyclecar)",
"Logan_Formation",
"Logan_Run",
"Mount_Logan_(Montana)",
"Logan,_Greene_County,_Missouri",
"Logan_High_School_(West_Virginia)",
"Logan_Field_(Airport)"
] |
[
"New Mexico\nNew Mexico (Nuevo México – [ˈnweβo ˈmexiko] – [ˈnwẽβo ˈmeχiko]; Yootó Hahoodzo – [jò : txó hàhò : tsò] ) is een staat in het zuidwesten van de Verenigde Staten. Het werd op 6 januari 1912 als 47e staat tot de Unie toegelaten. Het wordt meestal beschouwd als een van de Mountain States. New Mexico is de vijfde grootste staat naar oppervlakte, de 36e meest dichtbevolkte en de zesde minst dichtbevolkte van de 50 Verenigde Staten.\n\nDuizenden jaren voor de Europese exploratie werd New Mexico bewoond door inheemse Amerikanen. New Mexico werd in 1598 gekoloniseerd door de Spanjaarden in het Spaanse viceregentenschap Nieuw-Spanje. Later maakte het deel uit van onafhankelijk Mexico voordat het een Amerikaans territorium en uiteindelijk een Amerikaanse staat werd als gevolg van de Mexicaans-Amerikaanse Oorlog. Onder de Amerikaanse staten heeft New Mexico het hoogste percentage Hispanics, inclusief afstammelingen van de oorspronkelijke Spaanse kolonisten die al meer dan 400 jaar, beginnend in 1598, in het gebied wonen. Het heeft het op één na hoogste percentage inheemse Amerikanen als aandeel van de bevolking na Alaska, en het vierde hoogste totale aantal inheemse Amerikanen na Californië, Oklahoma en Arizona. De belangrijkste inheemse Amerikaanse volkeren in de staat zijn de Navajo, Pueblo en Apache. De demografie en cultuur van de staat worden gevormd door deze sterke Spaanse en inheemse Amerikaanse invloeden en tot uitdrukking gebracht in de vlag van de staat. De scharlakenrode en gouden kleuren zijn ontleend aan de koninklijke standaarden van Spanje, samen met het oude zonnesymbool van de Zia, een aan de Pueblo verwante stam.\n\nNew Mexico, of Nuevo México in het Spaans, wordt vaak ten onrechte verondersteld zijn naam te hebben ontleend aan de natie Mexico. Spaanse ontdekkingsreizigers registreerden dit gebied echter al in 1563 als New Mexico, en opnieuw in 1581, toen ze ten onrechte geloofden dat het rijke Mexica-Indiaanse culturen bevatte, vergelijkbaar met die van het Azteekse rijk. De naam bleef gewoon hangen, hoewel het gebied geen verband hield met Mexico of de Mexica-Indiaanse stammen. Mexico, voorheen een deel van Nieuw-Spanje, nam zijn naam eeuwen later in 1821 aan, na de onafhankelijkheid van de Spaanse overheersing. New Mexico maakte 27 jaar, van 1821 tot 1848, deel uit van het onafhankelijke Mexicaanse keizerrijk en de Federale Republiek Mexico. New Mexico en Mexico ontwikkelden zich als buurlanden met Spaanstalige gemeenschappen onder Spaanse heerschappij, met relatief onafhankelijke geschiedenis."
] |
[
"Logan (cyclecar)\nLogan is de naam van een kleine auto in de cyclecar-categorie die alleen in 1914 werd gebouwd door de Northwestern Cyclecar Works (of Northwestern Motorcycle Works) in Chicago, Illinois. Hij woog ongeveer 227 kg, had een wielbasis van 259 cm en gebruikte spaakwielen. De kracht kwam van een luchtgekoelde tweecilindermotor van Spacke, die 9 pk leverde, volgens de toen gebruikelijke vermogensformule. Hij had een frictieaandrijving en een riemaandrijving. Hij was verkrijgbaar met een metalen roadster carrosserie met plaats voor twee personen naast elkaar, hoewel hij slechts een spoorbreedte van 102 cm had. Met een prijs van US$ 375 was de Logan gericht op de Model T, die in 1914 US$ 500 kostte in de uitvoering als 2-persoons runabout. Ter vergelijking: de massaproductie Oldsmobile Runabout kostte US$ 650, de Black US$ 375, de Gale Model A van Western US$ 500, de Brush Runabout US$ 485 en de Success US$ 250.",
"Logan Formatie\nDe Logan Formatie is de naam die wordt gegeven aan een onderste Carboon (vroeg Osagean) siltsteen-, zandsteen- en conglomeraat-eenheid die blootligt in het oost-centrale Ohio en delen van westelijk West Virginia, VS.",
"Logan Run\nLogan Run (ook bekend als Logan's Run) is een zijrivier van de Susquehanna River in Northumberland County, Pennsylvania, in de Verenigde Staten. Hij is ongeveer 5,7 mijl lang en stroomt door Rush Township. Het stroomgebied van de beek heeft een oppervlakte van 8,70 vierkante mijl en bevindt zich in het stroomgebied van de Lower Susquehanna River. De beek wordt overgestoken door vijf bruggen en herbergde ooit een korenmolen en een zagerij. Hij wordt beschouwd als een koudwater visgebied en een trekvisgebied. Gesteente van de Catskill Formatie, de Pocono Formatie en de Hamilton Formatie zijn aanwezig in het stroomgebied.",
"Mount Logan (Montana)\nMount Logan (9239 ft) ligt in de Lewis Range, Glacier National Park in de Amerikaanse staat Montana. De Logan-gletsjer ligt direct ten noorden van Mount Logan en de Red Eagle-gletsjer ligt ten oosten ervan. Mount Logan ligt langs de Continental Divide.",
"Logan, Greene County, Missouri\nLogan is een kleine, niet-opgenomen gemeenschap in het zuidoosten van Greene County, Missouri, Verenigde Staten. Het ligt acht kilometer ten westen van Rogersville en ligt niet aan een snelweg. Het ligt anderhalve kilometer ten noorden van U.S. Route 60 en anderhalve kilometer ten westen van Route 125. Er zijn vele huizen en een school. Oorspronkelijk was het schooldistrict van Logan gescheiden van dat van het nabijgelegen Rogersville, en de twee fuseerden uiteindelijk, waardoor de naam werd gegeven aan zowel het schooldistrict als het brandweerdistrict dat het gebied bestrijkt. De post wordt bezorgd vanuit Rogersville. Logan maakt deel uit van het Springfield, Missouri Metropolitan Statistical Area. Categorie: Niet-opgenomen gemeenschappen in Greene County, Missouri Categorie: Springfield, Missouri grootstedelijk gebied Categorie: Niet-opgenomen gemeenschappen in Missouri",
"Logan High School (West Virginia)\nLogan High School is de middelbare school voor de stad Logan, West Virginia, onder de jurisdictie van Logan County Schools. Het huidige schoolgebouw werd gebouwd in 1957. De schoolcampus ligt op een eiland, dat het deelt met een basisschool, een middelbare school en de openbare bibliotheek van de stad.",
"Logan Field (Vliegveld)\nLogan Field, ook bekend als Dundalk Flying Field, is een voormalig vliegveld gelegen in de plaats Dundalk, Maryland, ten noordoosten van de Francis Scott Key Bridge, nabij Baltimore."
] | 1,801 |
Logan is gefilmd in de Verenigde Staten.
|
[
"Logan_Elm_Village,_Ohio",
"Logan,_Edgar_County,_Illinois",
"Logan_High_School_(La_Crosse,_Wisconsin)",
"North_Logan,_Utah",
"Chief_Logan_State_Park",
"Logan_station",
"Logan_State_Park"
] |
[
"Mississippi\nMississippi – [mɪsᵻˈsɪpi] – is een staat in het zuiden van de Verenigde Staten, met een deel van de zuidelijke grens gevormd door de Golf van Mexico. De westelijke grens wordt gevormd door de Mississippi-rivier. De staat heeft een bevolking van ongeveer 3 miljoen inwoners. Het is de 32e grootste en de 32e meest bevolkte van de 50 Verenigde Staten. Jackson, gelegen in het centrum van de staat, is de hoofdstad en grootste stad, met een bevolking van ongeveer 175.000 inwoners. De staat is grotendeels bebost buiten het gebied van de Mississippi Delta, tussen de Mississippi- en Yazoo-rivieren. Vóór de Amerikaanse Burgeroorlog vond de meeste ontwikkeling in de staat plaats langs de rivieroevers, waar slaven op katoenplantages werkten. Na de oorlog werden de laaglanden in het binnenland ontgonnen, voornamelijk door vrijgelaten slaven. Tegen het einde van de 19e eeuw vormden Afro-Amerikanen tweederde van de grondeigenaren in de Delta, maar hout- en spoorwegmaatschappijen verwierven een groot deel van het land na een financiële crisis. De ontginning veranderde de ecologie van de Delta, waardoor de ernst van overstromingen langs de Mississippi toenam. Veel land wordt nu beheerd door agrarische bedrijven. Mississippi is een grotendeels landelijke staat met landbouwgebieden die worden gedomineerd door industriële landbouwbedrijven, en staat laag of laatste geklasseerd onder de staten op gebieden als gezondheid, opleidingsniveau en mediaan huishoudensinkomen. De meerval-aquacultuurbedrijven van de staat produceren het grootste deel van de gekweekte meerval die in de Verenigde Staten wordt geconsumeerd. Sinds de jaren 1930 en de Grote Migratie is Mississippi meerderheidswit, zij het met het hoogste percentage zwarte inwoners van alle staten in de VS. Van het begin van de 19e eeuw tot de jaren 1930 bestond de bevolking voornamelijk uit zwarte mensen, een bevolking die vóór de Amerikaanse Burgeroorlog grotendeels bestond uit Afrikaanse slaven. Blanken behielden de politieke macht door middel van Jim Crow-wetten. In de eerste helft van de 20e eeuw verlieten bijna 400.000 zwarte mensen van het platteland de staat voor werk en kansen in steden in het noorden en middenwesten, met een nieuwe migratiegolf rond de Tweede Wereldoorlog naar steden aan de westkust. In 2010 was 37% van de Mississippianen Afro-Amerikaans, het hoogste percentage Afro-Amerikanen in een staat van de VS. Sinds ze in de late jaren 1960 hun stemrecht hebben afgedwongen, steunen de meeste Afro-Amerikanen Democratische kandidaten in lokale, staats- en nationale verkiezingen. Conservatieve blanken zijn overgestapt naar de Republikeinse Partij. Afro-Amerikanen vormen een meerderheid in veel county's van de Mississippi-Yazoo Delta, een gebied van historische vestiging tijdens het plantagetijdperk. Sinds 2011 staat Mississippi bekend als de meest religieuze staat van het land."
] |
[
"Logan Elm Village, Ohio\nLogan Elm Village is een census-aangewezen plaats (CDP) in Pickaway County, Ohio, Verenigde Staten, nabij de locatie van de Logan Elm. De bevolking bedroeg 1062 bij de volkstelling van 2000. \"Logan elm\" verwees oorspronkelijk naar een grote iepenboom waar Logan de redenaar een toespraak hield.",
"Logan, Edgar County, Illinois\nLogan is een niet-opgenomen gemeenschap in Brouilletts Creek Township, Edgar County, Illinois, Verenigde Staten. Logan ligt 6 mijl ten zuidoosten van Chrisman.",
"Logan High School (La Crosse, Wisconsin)\nLogan High School is een openbare middelbare school in La Crosse, Wisconsin, beheerd door het School District of La Crosse. De school, gelegen aan de noordkant van de stad, beslaat 22.297 vierkante meter en staat op een terrein van 13 hectare in de La Crosse River Valley.",
"North Logan, Utah\nNorth Logan is een stad in Cache County, Utah, Verenigde Staten. De bevolking bedroeg 8269 bij de volkstelling van 2010. Het is opgenomen in het grootstedelijk gebied Logan, Utah-Idaho (gedeeltelijk). De stad bestaat voornamelijk uit woonwijken en is een buitenwijk van de county seat, Logan. North Logan werd voor het eerst bewoond in 1890.",
"Staatspark Chief Logan\nStaatspark Chief Logan beslaat 1613 hectare, ongeveer 6,4 km ten noorden van Logan in Logan County, West Virginia, Verenigde Staten. Het park, de stad en de county zijn allemaal vernoemd naar Chief Logan, een leider van de Mingo (of Ohio Iroquois) indianen die in de regio leefde voor de Amerikaanse Revolutie. Elke zomer is het Liz Spurlock Amphitheater in Staatspark Chief Logan de locatie voor buitendrama's, waaronder het historische drama \"The Aracoma Story\" over Shawnee-stamleden die woonden op de huidige locatie van de stad Logan. Het openluchttheater brengt elk jaar \"The Aracoma Story\" en 2-3 andere toneelstukken of musicals. Het nieuwe Chief Logan Lodge and Conference Center opende in het park in de zomer van 2006.",
"Station Logan\nLogan is een SEPTA-metrostation aan de Broad Street Subway in de wijk Logan in Noord-Philadelphia, Pennsylvania. Het is gelegen aan 5100 North Broad Street ter hoogte van Lindley Avenue. Dit is een lokaal station en heeft daarom vier sporen, waarvan alleen de buitenste twee worden gebruikt. Er zijn aparte toegangspoorten voor de perrons in noordelijke en zuidelijke richting, en er is geen overstapmogelijkheid. Station Logan bevindt zich aan Broad Street onder een brug voor wat tegenwoordig de SEPTA Main Line is, die de Fox Chase, Lansdale/Doylestown, Warminster en West Trenton Line voert. Er is geen verbinding met een van deze spoorlijnen op dit station.",
"Staatspark Logan\nStaatspark Logan is een Montana staatspark vlakbij de gemeenschap Libby. Het ligt aan de noordkust van Middle Thompson Lake. Dit staatspark bevindt zich in het midden van het 1200 hectare grote Thompson Chain of Lakes State Park."
] | 1,801 |
Logan is gefilmd in de Verenigde Staten.
|
[
"Logan_High_School_(La_Crosse,_Wisconsin)",
"Logan's_Roadhouse",
"Logan_Lake",
"Logan_(Iroquois_leader)",
"Mount_Logan",
"Logan_Village,_Queensland",
"James_Logan_High_School"
] |
[
"Louisiana\nLouisiana ( -LSB- luːziˈænə -RSB- Louisiana-Frans: La Louisiane, -LSB- la lwizjɑ̃n -RSB- of -LSB- la luzjɑ̃n -RSB- Louisiana Creools: Léta de la Lwizyàn; Standaard Frans: État de Louisiane, -LSB- lwizjan -RSB- ) is een staat in het zuiden van de Verenigde Staten. Louisiana is de 31e grootste en de 25e meest bevolkte van de 50 Verenigde Staten. De hoofdstad is Baton Rouge en de grootste stad is New Orleans. Louisiana is de enige staat in de VS met politieke onderverdelingen die parishes worden genoemd, wat het equivalent is van county's in de lokale overheid. De parish met de grootste bevolking is East Baton Rouge Parish, en de grootste naar totale oppervlakte is Plaquemines. Louisiana grenst aan Arkansas in het noorden, Mississippi in het oosten, Texas in het westen en de Golf van Mexico in het zuiden. Een groot deel van het land van de staat is gevormd uit sediment dat door de Mississippi-rivier is aangevoerd, waardoor enorme delta's en uitgestrekte gebieden met kustmoerassen en moerassen zijn ontstaan. Deze bevatten een rijke zuidelijke biota; typische voorbeelden zijn vogels zoals ibis en reigers. Er zijn ook veel soorten boomkikkers en vissen zoals steur en paddlefish. In hoger gelegen gebieden is vuur een natuurlijk proces in het landschap en heeft het uitgestrekte gebieden met langbladige dennenbossen en natte savannes voortgebracht. Deze ondersteunen een uitzonderlijk groot aantal plantensoorten, waaronder vele soorten orchideeën en vleesetende planten. Louisiana heeft meer inheemse Amerikaanse stammen dan welke andere zuidelijke staat dan ook, waaronder vier die federaal erkend zijn, tien die door de staat erkend zijn en vier die nog geen erkenning hebben gekregen.\n\nSommige stedelijke omgevingen in Louisiana hebben een multicultureel, meertalig erfgoed, dat zo sterk is beïnvloed door een mengeling van 18e-eeuwse Franse, Spaanse, inheemse Amerikaanse, Aziatische en Afrikaanse culturen dat ze als uitzonderlijk worden beschouwd in de VS. Voordat het Amerikaanse grondgebied in 1803 werd gekocht, was de huidige staat Louisiana zowel een Franse kolonie als, voor een korte periode, een Spaanse kolonie. Daarnaast importeerden kolonisten in de 18e eeuw talloze Afrikanen als slaven. Velen kwamen van volkeren uit dezelfde regio in West-Afrika, waardoor hun cultuur werd geconcentreerd. In de periode na de Burgeroorlog namen de Anglo-Amerikanen de druk op voor Anglicisering toe, en in 1921 werd het Engels voor een tijd de enige onderwijstaal op Louisianaanse scholen, voordat in 1974 een beleid van meertaligheid werd heringevoerd. Er is nooit een officiële taal in Louisiana geweest, en de staatsgrondwet somt het \"recht van het volk op om hun respectievelijke historische, linguïstische en culturele oorsprong te behouden, te koesteren en te bevorderen\" op, of dat nu Engels, Frans, Spaans of anderszins is."
] |
[
"Logan High School (La Crosse, Wisconsin)\nLogan High School is een openbare middelbare school in La Crosse, Wisconsin, beheerd door het School District of La Crosse. De school, gelegen aan de noordkant van de stad, beslaat 22.297 vierkante meter en staat op een terrein van 13 hectare in de La Crosse River Valley.",
"Logan's Roadhouse\nLogan's Roadhouse is een restaurantketen die in 1991 werd opgericht in Lexington, Kentucky, Verenigde Staten en nu gevestigd is in Nashville, Tennessee. De keten gebruikt retro-stijldecoraties en biedt gratis emmers pinda's aan bij elke tafel. Sommige Logan's vestigingen hebben lokaal geïnspireerde decoratie en kunstwerken. Zo hebben Logan's in het Detroit-gebied muurschilderingen van mensen die shirts van de Detroit Pistons dragen. Er zijn 194 door het bedrijf beheerde en 25 in franchise gegeven Logan's Roadhouse locaties verspreid over 23 staten en het aantal groeit. In 1999 werd het een volledig dochteronderneming van de beursgenoteerde CBRL Group, Inc (die ook Cracker Barrel bezit). Op 6 december 2006 verkocht CBRL Group Logan's Roadhouse aan gelieerde ondernemingen van Bruckmann, Rosser, Sherrill & Co., Canyon Capital Advisors LLC en Black Canyon Capital LLC voor $ 486 miljoen. In 2010 nam private equity firm Kelso & Company het bedrijf over.\n\nOp 20 februari 2013 verving Mike Andres, een voormalig vice-president van McDonald's en voormalig CEO van Boston Market, Tom Vogel als CEO. Op 12 januari 2017 werd Hazem Ouf, voormalig CEO van American Blue Ribbon Holdings, benoemd tot President en CEO.\n\nOp 8 augustus 2016 vroeg Logan's Roadhouse het faillissement aan en kondigde plannen aan om 18 van zijn 256 slecht presterende locaties te sluiten, hoewel op dat moment niet werd aangekondigd welke locaties zouden sluiten. De keten kampte naar verluidt met een zware schuldenlast en dalende omzet. Locaties die eind september 2016 werden gesloten, zijn onder andere in Florida: twee in Kissimmee, twee in Orlando en één in Mary Esther, Tampa en Tallahassee; één in Macon, Georgia; één in Houston, Texas; één in Lafayette, Louisiana en één in Waynesboro, Virginia.\n\nOp 1 december 2016 kwam Logan's Roadhouse officieel uit het faillissement met een schuldenlast die was teruggebracht van ongeveer $ 400 miljoen naar $ 100 miljoen.",
"Logan Lake\nLogan Lake is een districtsgemeente in het zuidelijke binnenland van British Columbia, Canada.",
"Logan (Iroquois leider)\nLogan de Redenaar (ca. 1723 – 1780) was een Cayuga-oraator en oorlogsleider, geboren binnen een van de Zes Naties van de Iroquois-confederatie. Na zijn verhuizing naar het Ohio Country in de jaren 1760 raakte hij verbonden met de Mingo, een stam gevormd uit Seneca, Cayuga, Lenape en andere overgebleven volkeren. Hij nam wraak voor familieleden die in 1774 door Virginiaanse \"Long knives\" werden gedood, in wat bekend staat als het bloedbad van Yellow Creek. Zijn acties tegen kolonisten in de grensstreek droegen bij aan het uitbreken van Dunmore's War later dat jaar. Logan werd bekend om een toespraak, later bekend als Logan's Lament, die hij naar verluidt na de oorlog hield. Geleerden betwisten belangrijke details over Logan, waaronder zijn oorspronkelijke naam en of de woorden van Logan's Lament van hem afkomstig zijn.",
"Mount Logan\nMount Logan -LSB- ˈloʊgən -RSB- is de hoogste berg in Canada en de op een na hoogste bergtop van Noord-Amerika, na Denali. De berg is vernoemd naar Sir William Edmond Logan, een Canadese geoloog en oprichter van de Geological Survey of Canada (GSC). Mount Logan ligt in Kluane National Park Reserve in het zuidwesten van Yukon, minder dan 40 km ten noorden van de grens tussen Yukon en Alaska. Mount Logan is de bron van de Hubbard- en Logan-gletsjers. Men gelooft dat Logan de grootste basisomtrek heeft van alle niet-vulkanische bergen op aarde (een groot aantal schildvulkanen zijn veel groter in omvang en massa), inclusief een massief met elf toppen boven de 5000 m. Door actieve tektonische opheffing stijgt Mount Logan nog steeds in hoogte. Voor 1992 was de exacte hoogte van Mount Logan onbekend en varieerden de metingen van 5959 tot ... In mei 1992 beklom een GSC-expeditie Mount Logan en bepaalde de huidige hoogte van 5959 m met behulp van GPS. De temperaturen zijn extreem laag op en rond Mount Logan. Op het 5000 m hoge plateau schommelt de luchttemperatuur rond de -45 °C in de winter en bereikt bijna het vriespunt in de zomer, met een gemiddelde temperatuur voor het jaar rond de -27 °C. Minimale sneeuw smelt leidt tot een aanzienlijke ijskap, die op bepaalde plaatsen bijna 300 m bereikt.",
"Logan Village, Queensland\nLogan Village is een stad en plaats binnen Logan City, Queensland, Australië. Bij de volkstelling van 2011 had Logan Village een bevolking van 3.586 mensen.",
"James Logan High School\nJames Logan High School is een openbare middelbare school in het New Haven Unified School District in de San Francisco Bay Area van Californië, Verenigde Staten. Het is de enige openbare middelbare school in Union City. James Logan High School, meestal gewoon \"Logan\" genoemd door de inwoners, ligt in het centrum van Union City, aan de overkant van het stadhuis en het politiebureau."
] | 1,801 |
Logan is gefilmd in de Verenigde Staten.
|
[
"Logan_(2010_film)",
"Logan_Lucky",
"Logan,_Nebraska",
"Logan,_Kansas",
"Logan,_Utah",
"Logan,_Montana",
"Logan"
] |
[
"Logan (film)\nLogan is een Amerikaanse superheldenfilm uit 2017 met het Marvel Comics-personage Wolverine, geproduceerd door Marvel Entertainment, TSG Entertainment en The Donners' Company, en gedistribueerd door 20th Century Fox. Het is de tiende film in de X-Men-filmserie, evenals de derde en laatste Wolverine-solofilm na X-Men Origins: Wolverine (2009) en The Wolverine (2013), en tevens een reboot van de franchise die zich afspeelt in een eigen universum. De film is geïnspireerd op \"Old Man Logan\" van Mark Millar en Steve McNiven, die een bejaarde Wolverine volgt die een laatste avontuur onderneemt in een dystopische toekomst. De film is geregisseerd door James Mangold, die het scenario mede schreef met Scott Frank en Michael Green, naar een verhaal van Mangold. Hugh Jackman speelt Logan in zijn laatste vertolking van het personage na 17 jaar de rol te hebben gespeeld, met Patrick Stewart als Charles Xavier. Richard E. Grant, Boyd Holbrook, Stephen Merchant, Dafne Keen (in haar eerste filmrol), Eriq La Salle, Elise Neal en Elizabeth Rodriguez spelen allemaal bijrollen. De hoofdfotografie begon op 2 mei 2016 in Louisiana en eindigde op 19 augustus 2016 in New Mexico. De locaties die voor Logan werden gebruikt waren voornamelijk Louisiana, New Mexico en Mississippi. Logan ging in première op het 67e Internationale Filmfestival van Berlijn op 17 februari 2017 en werd op 3 maart 2017 in de Verenigde Staten uitgebracht in standaard en IMAX-formaten. De film kreeg lovende kritieken van critici en publiek, werd de best beoordeelde film in de X-Men-filmserie en wordt door velen beschouwd als een van de beste superheldenfilms aller tijden, en heeft wereldwijd $ 607 miljoen opgebracht tegen een budget van $ 97 miljoen, waarmee het de vierde meest succesvolle film van 2017 is geworden."
] |
[
"Logan (film, 2010)\nLogan is een film uit 2010, geregisseerd door Kyle Lawrence en geproduceerd door Real Bean Entertainment.",
"Logan Lucky\nLogan Lucky is een aankomende Amerikaanse komedie uit 2017, geregisseerd door Steven Soderbergh naar een scenario van Rebecca Blunt. De film heeft een ensemble cast bestaande uit Adam Driver, Channing Tatum, Riley Keough, Daniel Craig, Seth MacFarlane, Katie Holmes, Hilary Swank, Katherine Waterston, Sebastian Stan en Jesco White. De film zal op 18 augustus 2017 worden uitgebracht door Bleecker Street en Fingerprint Releasing.",
"Logan, Nebraska\nLogan is een niet-opgenomen gemeenschap in Logan County, Nebraska, in de Verenigde Staten.",
"Logan, Kansas\nLogan is een stad in Phillips County, Kansas, Verenigde Staten. Volgens de volkstelling van 2010 bedroeg de bevolking van de stad 589.",
"Logan, Utah\nLogan is een stad in Cache County, Utah, Verenigde Staten. Volgens de volkstelling van 2010 bedroeg de bevolking 48.174, met een geschatte bevolking van 48.997 in 2014. Logan is de county seat van Cache County en de belangrijkste stad van het Logan, UT-ID Metropolitan Statistical Area, dat Cache County en Franklin County, Idaho omvat. Het grootstedelijk gebied Logan telde 125.442 inwoners volgens de volkstelling van 2010. In 2005 en 2007 verklaarde Morgan Quitno het grootstedelijk gebied Logan tot de veiligste in de Verenigde Staten. Logan herbergt de hoofdcampus van de Utah State University.",
"Logan, Montana\nLogan is een niet-opgenomen gemeenschap in Gallatin County, Montana, Verenigde Staten.",
"Logan\nLogan kan verwijzen naar:"
] | 1,801 |
Lee Min-ho verwierf voor het eerst grote bekendheid in Korea en delen van Azië met zijn rol als Gu Jun-pyo in Boys Over Flowers.
|
[
"Lee_Min-ho",
"Lee_Min-woo_(actor)",
"Lee_Jong-hyuk",
"Lee_Da-hae",
"Lee_Min-woo",
"Lee_Min-hyuk",
"Flower_Boy_Ramen_Shop"
] |
[
"Lee Min-ho (acteur, geboren 1987)\nLee Min-ho (이민호, geboren 22 juni 1987) is een Zuid-Koreaanse acteur en zanger. Hij verwierf voor het eerst grote bekendheid in Korea en delen van Azië met zijn rol als Gu Jun-pyo in Boys Over Flowers in 2009. De rol leverde hem een Best New Actor award op bij de 45e Baeksang Arts Awards. Hij staat bekend om zijn hoofdrollen in City Hunter (2011), The Heirs (2013) en The Legend of the Blue Sea (2016). Het succes van Lee's televisiedrama's in heel Azië vestigde hem als een top Hallyu-ster. Lee speelde zijn eerste hoofdrol in een film met Gangnam Blues (2015), gevolgd door zijn eerste in China geproduceerde film Bounty Hunters (2016)."
] |
[
"Lee Min-ho\nLee Min-ho kan verwijzen naar: Boom (artiest), artiestennaam van Lee Min-ho (geboren 1982), Zuid-Koreaanse rapper Lee Min-ho (acteur, geboren 1987), Zuid-Koreaanse acteur & zanger, het best bekend voor zijn rol in Boys Over Flowers Lee Min-ho (acteur, geboren 1993), Zuid-Koreaanse acteur Lee Min-ho (honkbal), Zuid-Koreaanse honkbalwerper",
"Lee Min-woo (acteur)\nLee Min-woo (geboren als Lee Dong-min op 15 maart 1976) is een Zuid-Koreaanse acteur. Hij begon zijn carrière als kindacteur in 1981 en speelde vervolgens de hoofdrol in de tienerfilm PpilKu uit 1997. Lee is sindsdien in talloze televisieseries verschenen, met name in het historische drama De Prinses Man uit 2011.",
"Lee Jong-hyuk\nLee Jong-hyuk (geboren 31 juli 1974) is een Zuid-Koreaanse acteur. Na meer dan tien jaar hoofd- en bijrollen op het toneel, in films en op televisie, verwierf hij nieuwe mainstream populariteit door de romantische komedieserie A Gentleman's Dignity uit 2012.",
"Lee Da-hae\nLee Da-hae, of Lee Da-hey (geboren als Byun Da-hae op 19 april 1984) is een Zuid-Koreaanse actrice. Ze is vooral bekend om haar rollen in Koreaanse drama's zoals My Girl (2005), Green Rose (2005), The Slave Hunters (2010), Miss Ripley (2011) en Hotel King (2014), evenals de Chinese drama's Love Actually (2012) en Best Couple (2016). Lee Da-hae staat bekend om haar vloeiend Koreaans, Japans, Engels en Chinees, wat haar enorme populariteit in China opleverde. Ze is de eerste Koreaanse actrice die haar regels in het Mandarijn sprak, waarmee ze haar taalvaardigheid toonde in de Chinese versie van Dae Jang Geum (Jewel in the Palace). Ze sprak ook Chinees in het drama Love Actually, waarin ze samen speelde met de populaire Taiwanese acteur Joe Cheng.",
"Lee Min-woo\nLee Min-woo (hangul: 이민우; geboren 28 juli 1979), ook mononiem bekend als M als soloartiest, is een Zuid-Koreaanse entertainer, bekend als lid van de Zuid-Koreaanse boyband Shinhwa. Lee was het eerste Shinhwa-lid dat in 2003 debuteerde als soloartiest en heeft sindsdien drie studioalbums uitgebracht. In 2007 richtte Lee zijn eigen agentschap op, M Rising Entertainment, om zijn soloactiviteiten te beheren. Terwijl hij bleef optreden als onderdeel van Shinhwa onder Good Entertainment, werd hij in juli 2010 co-CEO met Eric Mun voor Shinhwa-activiteiten. Vanaf november 2012 heeft hij getekend bij Liveworks Company. Lee's agentschap bevestigde in 2015 dat hij een relatie had met model Go So Hyun, die 11 jaar jonger is dan hij. Het paar bleek al sinds juli van hetzelfde jaar samen te zijn, maar ging helaas uit elkaar vanwege drukke werkschema's waardoor het paar uit elkaar groeide.",
"Lee Min-hyuk\nLee Min-hyuk (이민혁; geboren 29 november 1990), beter bekend onder de mononiem Minhyuk, is een Zuid-Koreaanse zanger, rapper, songwriter en acteur. Hij is lid van de Zuid-Koreaanse boygroup BtoB. Hij kreeg meerdere bijrollen in televisieseries zoals A New Leaf en Sweet, Savage Family.",
"Flower Boy Ramen Shop\nFlower Boy Ramen Shop is een Zuid-Koreaanse romantische komedieserie uit 2011, met in de hoofdrollen Jung Il-woo, Lee Chung-ah, Lee Ki-woo, Park Min-woo en Cho Yoon-woo. De serie werd uitgezonden op de kabelzender tvN van 31 oktober tot 20 december 2011, op woensdag en donderdag om 23:00 uur, bestaande uit 16 afleveringen. Dit drama gaat over \" knappe jongens\" die, met hun goede uiterlijk en individualiteit, een ramenshop runnen met een levendige studente en de gebeurtenissen van het dagelijks leven meemaken. Het was het eerste deel van tvN's \"Oh! Boy\" serie van Flower Boy programma's gericht op de tienerdemografie, en werd gevolgd door Shut Up Flower Boy Band in 2012 en Flower Boys Next Door in 2013. De serie is ook bekend als Flower Boy Ramyun Shop (volgens de Koreaanse uitspraak van \"ramen\") en de internationale titel Cool Guys, Hot Ramen."
] | 1,802 |
Alan Ladd speelde.
|
[
"The_Ladd_Company",
"Alan_Scott",
"The_Adventures_of_Alan_Ladd",
"Ernie_Ladd",
"Allan_Lane",
"Fred_Ladd",
"Come_On,_Leathernecks!"
] |
[
"Alan Ladd\nAlan Walbridge Ladd (3 september 1913 – 29 januari 1964) was een Amerikaanse acteur en film- en televisieproducent. Ladd vond succes in de film in de jaren 1940 en begin jaren 1950, met name in westerns zoals Shane (1953) en film noirs waarin hij vaak werd gepaard met Veronica Lake, zoals This Gun for Hire (1942), The Glass Key (1942) en The Blue Dahlia (1946). Andere opmerkelijke credits zijn onder andere Two Years Before the Mast (1946), Whispering Smith (1949) en The Great Gatsby (1949). Zijn populariteit nam af in de late jaren 1950, hoewel hij tot aan zijn accidentele dood bleef verschijnen in populaire films, ten gevolge van een dodelijke combinatie van alcohol, een barbituraat en twee kalmeringsmiddelen."
] |
[
"The Ladd Company\nThe Ladd Company was een Amerikaanse filmproductiebedrijf opgericht door Alan Ladd jr., Jay Kanter en Gareth Wigan in 1979. Voordat het bedrijf werd opgericht, was Ladd president van 20th Century Fox, en Kanter & Wigan waren ook executives bij Fox. Als gevolg van vermeende ruzies tussen Ladd en het hogere management van de studio, kondigde het trio aan dat ze Fox zouden verlaten wanneer hun contracten in december 1980 afliepen en een productiebedrijf zouden oprichten dat gefinancierd zou worden door Warner Bros. Fox verbrak vervolgens hun contracten voortijdig, eindigend op 1 oktober 1979. De dag nadat de contracten waren afgelopen, plaatsten het trio advertenties voor het nieuw genaamde \"Ladd Company\" in The Hollywood Reporter en Variety. Onder Warner Bros. distribueerde het Chariots of Fire, dat de Academy Award voor Beste Film van 1981 won, en produceerde het ruimte-epos The Right Stuff, de space western Outland, Ridley Scott's sciencefictionfilm Blade Runner, de neo-noir film Body Heat en de eerste twee Police Academy films, onder andere. Zelfs met het fenomenale succes van Police Academy, kon het goede zaken niet opwegen tegen het slechte, aangezien de kassuccessen van The Right Stuff, de gemonteerde versie van Sergio Leone's Once Upon a Time in America en de animatiefilm Twice Upon a Time (co-geproduceerd met Lucasfilm) het bedrijf naar de ondergang stuurden. Op 18 april 1984 gingen Alan Ladd jr. en Warner Bros. uit elkaar, hoewel de eerste nog drie jaar op het contract van de studio had. Vanaf dat moment zou \"the Ladd Company\" een niet-exclusieve productiebedrijf worden. Tijdens een korte samenwerking met Paramount Pictures in het midden van de jaren 90 produceerde het de Best Picture Oscar-winnaar Braveheart en A Very Brady Sequel. Ladd's meest recente releases zijn de dramafilm uit 2005 van Lasse Hallström, An Unfinished Life en het drama uit 2007 van Ben Affleck, Gone Baby Gone, beide gedistribueerd door Miramax Films.",
"Alan Scott\nAlan Ladd Wellington Scott is een fictieve superheld die voorkomt in Amerikaanse stripboeken uitgegeven door DC Comics, en de eerste superheld die de naam Green Lantern droeg. Hij werd gecreëerd door Bill Finger en Martin Nodell en verscheen voor het eerst in het stripboek All-American Comics #16, uitgegeven in 1940. Alan Scott bestrijdt het kwaad met behulp van een magische ring die hem een verscheidenheid aan bovennatuurlijke krachten verleent.",
"De Avonturen van Alan Ladd\nDe Avonturen van Alan Ladd was een serie van negen comicboeken, uitgegeven door DC Comics van 1949 tot 1951. De verhalen toonden filmacteur Alan Ladd in diverse avontuurlijke situaties. De eerste zes nummers bevatten foto's van de acteur op de omslagen.",
"Ernie Ladd\nErnest Ladd (28 november 1938 – 10 maart 2007), bijgenaamd \"The Big Cat\", was een Amerikaanse collegiale en professionele American footballspeler en professioneel worstelaar. Een uitblinkende atleet op de middelbare school, Ladd bezocht Grambling State University met een basketbalscholarship voordat hij in 1961 werd gedraft door de San Diego Chargers van de American Football League. Ladd had succes in de AFL als een van de grootste spelers in de geschiedenis van het professionele American football, met een lengte van 2,06 meter en een gewicht van 143 kg. Hij hielp de Chargers aan vier AFL-kampioenschappen in vijf jaar, en won het kampioenschap met het team in 1963. Hij had ook periodes bij de Kansas City Chiefs en de Houston Oilers. Ladd begon ook met professioneel worstelen tijdens het AFL-buitenseizoen en nadat een knieblessure een einde maakte aan zijn voetbalcarrière, ging hij in 1969 fulltime worstelen. Als worstelaar werd Ladd een van de beste \"heels\" (schurken) in de branche. Gedurende een groot deel van zijn carrière speelde hij een schurkachtig personage dat zowel tegenstanders als publiek arrogant uitdaagde. Ladd vocht tegen vele populaire worstelaars van die tijd, waaronder Wahoo McDaniel, André the Giant en Mr. Wrestling. Hij ging in 1986 met pensioen als worstelaar. Ladd werd erkend voor zijn carrières in zowel American football als worstelen. Hij werd opgenomen in de San Diego Chargers Hall of Fame in 1981, de Grambling State University Hall of Fame in 1989 en de WWF Hall of Fame in 1995. Ladd kreeg in de winter van 2003-2004 de diagnose darmkanker. Hij overleed enkele jaren later, op 10 maart 2007, op 68-jarige leeftijd.",
"Allan Lane\nAllan ``Rocky'' Lane (22 september 1909 – 27 oktober 1973) was een Amerikaanse hoofdacteur en de ster van vele cowboy B-films in de jaren 40 en 50. Hij verscheen in meer dan 125 films en tv-shows in een carrière die duurde van 1929 tot 1966. Hij is het best bekend voor zijn vertolking van Red Ryder en voor het inspreken van het pratende paard in de televisieserie Mister Ed, vanaf 1961. Hij overleed in Californië aan kanker in 1973, op 64-jarige leeftijd.",
"Fred Ladd\nFred Ladd (geboren als Fred Laderman in 1927) is een Amerikaans televisie- en film schrijver en producent. Hij staat bekend als een van de eersten die Japanse animatiefilms introduceerde in Noord-Amerika. Ladd, een inwoner van Toledo, Ohio, studeerde in 1945 af aan Scott High School en in 1949 aan Ohio State University met diploma's in radio en spraak. Na zijn verhuizing naar de omgeving van New York City kreeg Ladd een jaar lang een baan bij een FM-radiostation en was hij vervolgens werkzaam bij Cayton, Inc., een reclamebureau dat zich bezighield met filmproductie. Het bureau verwierf verschillende natuurdocumentaires, en Ladd kreeg de taak om ze te herpakken tot een speelfilm. In plaats van een directe verkoop werd de film aangeboden in ruil aan Europese distributeurs (cash exporten waren beperkt in het naoorlogse Europa), in ruil voor verkoopbare lokale filmproducties. De deal resulteerde in de verwerving van animatiefilms, en Ladd kreeg de taak om de films te herpakken en te nasynchroniseren voor de Amerikaanse markt. Ladd werd de huisspecialist in het \"verwesteren\" van buitenlandse animatieprogramma's. Een Duitse korte film uit 1937 over de toekomst van ruimtevaart, Weltraumschiff 1 startet, werd verworven, en de special effects sequenties werden door Ladd verwijderd. Zijn opnieuw gemonteerde beelden werden aangevuld met nieuwe animatiesequenties en werden onderdeel van een serie getiteld The Space Explorers, die werd gesyndiceerd aan lokale tv-stations van de late jaren 1950 tot de vroege jaren 1960. Producent Norm Prescott zette Ladd in om een Belgische animatiefilm uit 1965, Pinocchio dans le space, te herformatteren, die eind 1965 door Universal in de bioscoop werd uitgebracht als Pinocchio in Outer Space. Prescott haalde Ladd later binnen als mede-schrijver en mede-producent voor zijn eigen Filmation-film uit 1972, Journey Back to Oz. Maar het was een eerdere betrokkenheid bij NBC-TV die een nieuwe en duurzame markt voor Noord-Amerika opende. In 1963 had de distributieafdeling van het netwerk, NBC Enterprises, de rechten verworven op een Japanse animatieserie getiteld Tetsuwan Atomu, en overlegde met Ladd over de marketing ervan. Ladd nam het beeldmateriaal en creëerde een piloot-aflevering, wat uiteindelijk leidde tot de langlopende serie Astro Boy - de eerste verschijning van anime op westerse oevers. Ladd zette zijn betrokkenheid bij vroege anime-importen voort met Gigantor voor Trans-Lux en Kimba the White Lion voor NBC Enterprises. Later was Ladd creatief consultant voor de Engelse nasynchronisatie uit de jaren 90 van Sailor Moon voor DiC Entertainment. Ladd was ook verantwoordelijk voor het laten overtrekken en inkleuren van diverse zwart-wit cartoons zoals Looney Tunes, Betty Boop en Popeye in Zuid-Korea tijdens de jaren 1960, 1970 en 1980. Ladd woont momenteel in Los Angeles.",
"Kom Op, Leathernecks!\nKom Op, Leathernecks! is een Amerikaanse actiefilm uit 1938 die voetbal mixt met het United States Marine Corps op de Filipijnen. Alan Ladd heeft een kleine rol."
] | 1,803 |
The Leftovers heeft een ensemble.
|
[
"List_of_The_Leftovers_episodes",
"The_Leftovers_(American_band)",
"Residue_(TV_series)",
"Remains_(song)",
"The_Leftovers_(Australian_band)",
"Left_Behind_(2014_film)",
"Margaret_Qualley"
] |
[
"The Leftovers (televisieserie)\nThe Leftovers is een Amerikaanse televisiedramaserie gecreëerd door Damon Lindelof en Tom Perrotta, uitgezonden op HBO. Het is gebaseerd op Perrotta's gelijknamige roman. De pilot werd geschreven door Lindelof en Perrotta en geregisseerd door Peter Berg. De serie heeft een ensemblecast met Justin Theroux, Amy Brenneman, Christopher Eccleston, Liv Tyler, Chris Zylka, Margaret Qualley, Carrie Coon, Ann Dowd en Regina King. De serie ging in première op HBO op 29 juni 2014 en werd verlengd voor een tweede seizoen, dat in première ging op 4 oktober 2015 en eindigde op 6 december 2015. Op 10 december 2015 verlengde HBO de serie voor een derde en laatste seizoen, dat in première ging op 16 april 2017."
] |
[
"Lijst van afleveringen van The Leftovers\nThe Leftovers is een Amerikaanse televisiedramaserie gecreëerd door Damon Lindelof en Tom Perrotta en uitgezonden op HBO. Het is gebaseerd op Perrotta's gelijknamige roman. De serie heeft een ensemblecast met onder andere Justin Theroux, Amy Brenneman, Christopher Eccleston, Liv Tyler, Chris Zylka, Margaret Qualley, Carrie Coon, Ann Dowd en Regina King. De première op HBO vond plaats op 29 juni 2014. De serie werd op 13 augustus 2014 verlengd voor een tweede seizoen, dat op 4 oktober 2015 in première ging en op 6 december 2015 eindigde. Op 10 december 2015 werd The Leftovers verlengd voor een derde en laatste seizoen, dat op 16 april 2017 in première ging en uit acht afleveringen zal bestaan.",
"The Leftovers (Amerikaanse band)\nThe Leftovers was een Amerikaanse pop punkband uit Portland, Maine, bestaande uit Kurt Baker (bas, zang), Andrew Rice (gitaar, zang), Matt Anderson (gitaar, zang) en Adam Woronoff (drums).",
"Residue (TV-serie)\nResidue is een Britse televisieserie die op 31 maart 2015 door Netflix werd uitgebracht. De driedelige serie is geregisseerd door Alex Garcia Lopez, bekend van series als Misfits en Utopia. Residue is een futuristische sciencefictionthriller, die zich concentreert op het leven van fotojournaliste Jennifer Preston na een mysterieuze explosie in het stadscentrum van een dystopische metropool. De serie is nagesynchroniseerd in het Spaans, Duits en Frans. De opnames vonden plaats in Hongkong, Londen en Yorkshire. Na een enorme explosie in een nachtclub op oudejaarsavond, plaatst de overheid een groot deel van de stad in quarantaine, onder vermelding van besmetting met een biologisch wapen. Fotojournaliste Jennifer Preston onderzoekt een reeks daaropvolgende mysterieuze gebeurtenissen in de omliggende gebieden van deze naamloze Engelse metropool. Ze stuit op een web van leugens over paranormale verschijnselen die uit de quarantainezone komen, die de overheid geheim probeert te houden. Aflevering 1 Nadat een explosie een Engelse stad in puin legt, merkt fotojournaliste Jennifer Preston dat mensen zich vreemd gedragen en ziet ze spookachtige beelden op haar foto's. Aflevering 2 Jennifer heeft moeite om haar vriend Jonas van de spookverschijnselen te overtuigen totdat hij ontdekt dat zijn collega's bij het Home Office tegen hem hebben gelogen. Aflevering 3 Wanneer Jonas verdwijnt en politieagent Levi Mathis de belangrijkste verdachte wordt in een moordzaak, ontdekt Jennifer dat de samenzwering groter is dan ze ooit had kunnen bedenken.",
"Remains (lied)\n``Remains'' is een single van Maurissa Tancharoen en Jed Whedon en werd uitgebracht op 9 juli 2009. Het nummer werd mede geschreven en geproduceerd door Maurissa en Jed speciaal voor opname in ``Epitaph One'', de niet-uitgezonden aflevering van Joss Whedon's sciencefictiontelevisieserie Dollhouse, die Maurissa en Jed ook samen schreven.",
"The Leftovers (Australische band)\nThe Leftovers is een punkrockgroep uit Brisbane die in 1976 in Queensland, Australië werd gevormd. De oorspronkelijke bandleden waren Warren Lamond op zang, Ed Wreckage op gitaar, Jim Shoebridge op gitaar, Glenn Smith op basgitaar en Graeme 'Hutch' Hutchinson op drums. Constante leden van de oorspronkelijke band (1976-1979) waren Lamond en Smith, terwijl andere leden op verschillende momenten werden vervangen door een groot aantal anderen, waaronder Michael Hiron, Johnny 'Burnaway' Gorman, Mal 'Malcontent' Skewis, David 'Dodo' Donald en Ed Wreckage's zoon, Ché Wreckage, die in 2012 bij de groep kwam, samen met Michael Gilmore. De groep bestond van 1976 tot 1979 met herformaties in 1983 en 2012. Volgens muziekhistoricus Ian McFarlane produceerde Brisbane \"enige van de meest anarchistische bands uit het Australische punkrocktijdperk\" en was het een stad die nationaal bekend stond om zijn ultraconservatisme. Ian McFarlane noemde ook de eerste en enige single van de groep, die in 1979 werd uitgebracht, en beschouwt deze als \"een van de klassiekers van het late jaren 70 Australische punkrocktijdperk\". The Leftovers verwierven door de jaren heen een lokale cult-punkheldenstatus in Australië vanwege hun erkende reputatie in het verleden voor excessieve antisociale praktijken, constante intimidatie door de Queensland Police Force en zelfdestructieve daden. Hun muziekstijl paste bij de generieke conventies van punk, maar ze brachten live ook eerbetoon aan eerdere proto-punk invloeden zoals Lou Reed en Patti Smith.",
"Left Behind (film, 2014)\nLeft Behind is een Amerikaanse christelijke apocalyptische thriller uit 2014, geregisseerd door Vic Armstrong en geschreven door Paul LaLonde en John Patus. Gebaseerd op de gelijknamige roman van Tim LaHaye en Jerry B. Jenkins, en met Nicolas Cage, Chad Michael Murray, Cassi Thomson, Nicky Whelan en Jordin Sparks in de hoofdrollen, werd de film op 3 oktober 2014 in de bioscopen uitgebracht en werd hij unaniem door critici afgekraakt. Het is een reboot van de Left Behind-filmserie.",
"Margaret Qualley\nSarah Margaret Qualley (geboren 23 oktober 1994) is een Amerikaanse actrice en model, het best bekend voor haar rol als Jill Garvey in de HBO televisieserie The Leftovers."
] | 1,804 |
Watchmen stond op nummer één in de lijst van The Comics Journal van de 100 beste strips van de 20e eeuw.
|
[
"Watchmensch",
"Wonder_Man",
"The_Walking_Dead_(comic_book)",
"Watchmen:_Motion_Comic",
"100_Greatest_Marvels_of_All_Time",
"List_of_Top_10_characters",
"The_Amazing_Spider-Man"
] |
[
"Watchmen\nWatchmen is een Amerikaanse comic-book miniserie, uitgegeven door DC Comics in 1986 en 1987, en gebundeld in 1987. De serie werd gecreëerd door een Britse samenwerking bestaande uit schrijver Alan Moore, tekenaar Dave Gibbons en colorist John Higgins. Watchmen ontstond uit een verhaalvoorstel dat Moore bij DC indiende, met superheldenpersonages die het bedrijf had verworven van Charlton Comics. Omdat Moore's voorgestelde verhaal veel van de personages onbruikbaar zou maken voor toekomstige verhalen, overtuigde hoofdredacteur Dick Giordano Moore om in plaats daarvan originele personages te creëren. Moore gebruikte het verhaal als een middel om hedendaagse angsten te reflecteren en het superheldenconcept te deconstrueren en te parodieren. Watchmen beschrijft een alternatieve geschiedenis waarin superhelden opkwamen in de jaren 40 en 60 en hun aanwezigheid de geschiedenis veranderde, zodat de Verenigde Staten de Vietnamoorlog wonnen en het Watergateschandaal nooit aan het licht kwam. In 1985 staat het land op de rand van de Derde Wereldoorlog met de Sovjet-Unie, zijn gekostumeerde vigilanten buiten de wet gesteld en zijn de meeste voormalige superhelden met pensioen of werken ze voor de overheid. Het verhaal focust op de persoonlijke ontwikkeling en morele worstelingen van de protagonisten, terwijl een onderzoek naar de moord op een door de overheid gesponsorde superheld hen uit hun pensioen haalt. Creatief gezien ligt de focus van Watchmen op de structuur. Gibbons gebruikte een rasterindeling van negen panelen door de hele serie en voegde terugkerende symbolen toe, zoals een bloedbesmeurd smiley-gezicht. Alle behalve het laatste nummer bevatten aanvullende fictieve documenten die bijdragen aan de achtergrond van de serie, en het verhaal is verweven met dat van een ander verhaal, een in-story piratencomic getiteld Tales of the Black Freighter, die een van de personages leest. Gestructureerd, soms als een niet-lineair verhaal, springt het verhaal door ruimte, tijd en plot. Op dezelfde manier hebben hele scènes en dialogen parallellen met andere door synchroniteit, toeval en herhaald beeldmateriaal. Een commercieel succes, Watchmen heeft zowel in de comics als in de mainstream pers veel lof ontvangen en wordt door verschillende critici en recensenten beschouwd als een van de belangrijkste werken uit de 20e-eeuwse literatuur. Watchmen werd erkend in de Times List of the 100 Best Novels als een van de beste Engelstalige romans die sinds 1923 zijn gepubliceerd, en stond op nummer 91 op de lijst van The Comics Journal van de top 100 comics van de 20e eeuw. De BBC beschreef het als \"Het moment dat comic books volwassen werden\". Na een aantal pogingen om de serie te verfilmen, werd in 2009 de Watchmen van regisseur Zack Snyder uitgebracht. Een videogame-serie, Watchmen: The End Is Nigh, werd in hetzelfde jaar uitgebracht om samen te vallen met de release van de film. In 2012 publiceerde DC Comics Before Watchmen, een comic-book serie die fungeert als een prequel op de originele Watchmen-serie, zonder de betrokkenheid van Moore en Gibbons."
] |
[
"Watchmensch\nWatchmensch is een one-shot comic van schrijver Rich Johnston en tekenaar Simon Rohrmüller, uitgegeven door Brain Scan Studios. Het is een parodie op de beperkte serie Watchmen, gecreëerd door schrijver Alan Moore, tekenaar Dave Gibbons en colorist John Higgins, en op de stripindustrie, de films die daaruit voortkomen en de makers die worden vertrapt. Johnston gebruikte de parodie als een middel om de stripindustrie te illustreren, en tevens als een allegorie van de verbitterde relatie tussen Watchmen-maker Moore en DC Comics. Het verhaal van Watchmensch spiegelt enkele aspecten van de serie die het parodieert, met name door de stijl van Dave Gibbons na te bootsen. Het imiteert ook verschillende verhaalpunten van de serie om zijn verhaal te vertellen.",
"Wonder Man\nWonder Man (Simon Williams) is een fictieve superheld die voorkomt in Amerikaanse stripboeken uitgegeven door Marvel Comics. Gemaakt door schrijver Stan Lee en tekenaars Don Heck en Jack Kirby, verscheen hij voor het eerst in The Avengers #9 (okt. 1964). In 2012 stond Wonder Man op de 38e plaats in IGN's lijst van \"The Top 50 Avengers\".",
"The Walking Dead (stripverhaal)\nThe Walking Dead is een lopende zwart-wit stripreeks, gecreëerd door schrijver Robert Kirkman en tekenaar Tony Moore. Het verhaal draait om Rick Grimes, een sheriff-adjunct die tijdens zijn dienst wordt neergeschoten en wakker wordt uit een coma in een zombie-apocalyps die Georgia onder quarantaine heeft geplaatst. Hij vindt zijn vrouw en zoon en ontmoet andere overlevenden, waarbij hij geleidelijk de rol van leider op zich neemt binnen een groep en later een gemeenschap, terwijl Rick en zijn groep proberen te overleven in de zombie-apocalyps. Voor het eerst uitgegeven in 2003 door uitgever Image Comics, is de strip geschreven door Kirkman met illustraties van Moore (afleveringen 1-6) en Charlie Adlard (aflevering 7 en verder). Moore bleef de omslagen maken tot en met aflevering 24. The Walking Dead ontving de Eisner Award voor Beste Doorlopende Serie in 2007 en 2010 op San Diego Comic-Con International. De serie werd verfilmd tot de AMC televisieserie The Walking Dead, die in première ging in 2010. Het televisieprogramma volgt losjes het verhaal van de strip. De franchise heeft ook meerdere extra media-eigenschappen voortgebracht, waaronder videogames (zoals de videogame The Walking Dead), een bijbehorende televisieserie (Fear the Walking Dead), webisode-series (The Walking Dead: Torn Apart, The Walking Dead: Cold Storage, en The Walking Dead: The Oath), en diverse extra publicaties, waaronder romans (The Walking Dead: Rise of the Governor).",
"Watchmen: Motion Comic\nWatchmen: Motion Comic is een Amerikaanse animatiefilm-serie uit 2008, bestaande uit korte motion comics voor internet en televisie, gebaseerd op de DC-stripreeks Watchmen, geschreven door Alan Moore en geïllustreerd door Dave Gibbons. De serie bestaat uit twaalf verkorte segmenten van 25-30 minuten, elk gebaseerd op en met dezelfde naam als een van de twaalf hoofdstukken van het boek. Zowel mannelijke als vrouwelijke personages worden ingesproken door acteur Tom Stechschulte. Deze werd in maart 2009 op DVD uitgebracht, gelijktijdig met de release van de Watchmen-film.",
"100 Grootste Marvels aller tijden\nDe 100 Grootste Marvels aller tijden was een serie trade paperbacks uitgegeven in 2001 door Marvel Comics. Eerder dat jaar had de uitgever een poll gehouden waarbij lezers konden stemmen op hun favoriete uitgaven van Marvel comic book series. De top 25 uitgaven werden vervolgens herdrukt in trade paperback formaat, met een lijst achterin elk deel waarin de resultaten van de poll werden vermeld, van de 100e uitgave tot de laatste uitgave die in dat specifieke deel was opgenomen. Nummers 25 tot 6 werden gepubliceerd in delen één tot en met vijf, elk met vier uitgaven. De top vijf uitgaven werden elk afzonderlijk herdrukt in hun eigen delen (delen zes tot en met tien).",
"Lijst van Top 10 personages\nDit is een lijst van Top 10 personages. Top 10 is een stripreeks uitgegeven door Wildstorm Comics onder hun America's Best Comics imprint. Alle personages werden gecreëerd door Alan Moore, tenzij anders vermeld. De volgende lijst bevat personages uit de originele twaalfdelige serie die liep van 2000 – 2001, de vijfdelige Smax miniserie (2003), en de vijfdelige miniserie Top 10: Beyond The Farthest Precinct (2005).",
"The Amazing Spider-Man\nThe Amazing Spider-Man is een Amerikaanse stripreeks uitgegeven door Marvel Comics, met de avonturen van de fictieve superheld Spider-Man. Als de belangrijkste continuïteit van de franchise, begon de publicatie in 1963 als een maandelijks tijdschrift en werd onafgebroken uitgegeven, met een korte onderbreking in 1995, tot de herlancering met een nieuwe nummering in 1999. In 2003 keerde de serie terug naar de nummering van het eerste volume. De titel is af en toe tweewekelijks uitgegeven en werd van 2008 tot 2010 drie keer per maand gepubliceerd. Een film met dezelfde naam als de strip werd uitgebracht op 3 juli 2012. Na de herlancering van Action Comics en Detective Comics door DC Comics met nieuwe #1-nummers in 2011, was het de Amerikaans strip met het hoogste nummer dat nog steeds in omloop was, totdat deze werd geannuleerd. De titel eindigde zijn 50-jarige run als continu uitgegeven strip met nummer #700 in december 2012. Het werd vervangen door The Superior Spider-Man als onderdeel van de Marvel NOW! herlancering van Marvel's striplijnen. De titel werd opnieuw gelanceerd in april 2014, beginnend opnieuw bij nummer #1, na de \"Goblin Nation\"- verhaallijn gepubliceerd in The Superior Spider-Man en Superior Spider-Man Team-Up. Eind 2015 werd The Amazing Spider-Man opnieuw gelanceerd met een nieuw volume met nummer #1, na het Secret Wars-event van 2015."
] | 1,805 |
Bangladesh veranderde in 1992 zijn nationale boom van mango naar eik.
|
[
"Bangladesh_Udichi_Shilpigoshthi",
"Burma_Economic_Development_Corporation",
"Fagus_engleriana",
"Burma_Economic_Development_Corporation",
"Pterocarpus_indicus",
"Fagus_engleriana",
"Burma_Economic_Development_Corporation"
] |
[
"Mango\nMango's zijn sappige steenvruchten (druiven) van verschillende soorten tropische bomen behorend tot het geslacht Mangifera, voornamelijk geteeld om hun eetbare vruchten. De meeste van deze soorten komen in de natuur voor als wilde mango's. Het geslacht behoort tot de cashewfamilie Anacardiaceae. Mango's zijn afkomstig uit Zuid-Azië, vanwaar de 'gewone mango' of 'Indiase mango', Mangifera indica, wereldwijd is verspreid en een van de meest geteelde vruchten in de tropen is geworden. Andere Mangifera-soorten (bijv. paardenmango, Mangifera foetida) worden ook op meer lokale schaal geteeld. Het is de nationale vrucht van India, Pakistan en de Filipijnen, en de nationale boom van Bangladesh."
] |
[
"Bangladesh Udichi Shilpigoshthi\nBangladesh Udichi Shilpigoshthi is de grootste culturele organisatie in Bangladesh. Het doel van de organisatie is de strijd voor het bouwen van wat zij beschouwt als een rechtvaardige, vrije en gelijke samenleving. Ze werd in 1968 in Oost-Pakistan opgericht door revolutionaire romanschrijvers Satyen Sen en Ranesh Das Gupta, samen met vele jongeren, en voerde tot 1971 een culturele campagne. Aan het begin van de bevrijdingsoorlog van Bangladesh vochten haar leden voor onafhankelijkheid. In 2013 ontving de organisatie de Ekushey Padak, de meest prestigieuze prijs van het land.",
"Burma Economische Ontwikkelingscorporatie\nDe Burma Economische Ontwikkelingscorporatie (BEDC), voorheen het Defence Services Institute (DSI), was in de late jaren 1950 het grootste economische bedrijf van Birma. Een staatsbedrijf, het werd in mei 1961 opgericht onder de Burma Economische Ontwikkelingscorporatie Wet van 1961 met de hervatting van de burgerlijke macht, hoewel het onder militair toezicht bleef. BEDC werd op 20 oktober 1963 genationaliseerd, als onderdeel van de implementatie van de Birmese Weg naar het Socialisme. Ten tijde van de nationalisering bestond BEDC uit 42 afzonderlijke bedrijven, waaronder Burma Beverage Co., Mandalay Brewery and Distillery, samen met diverse chemische en verf-, farmaceutische, polyproducten-, conserven-, schoen-, kledingfabrikanten, boekhandels, woningbouw- en bouwbedrijven, visserijen, hardhout handel, hotel exploitanten en kolenleveranciers.",
"Fagus engleriana\nFagus engleriana, ook bekend als Chinese beuk, is een beukensoort die van nature voorkomt in centraal en oost China (provincies Anhui, Guangxi, Guizhou, Henan, Hubei, Hunan, Shaanxi, Sichuan, Yunnan en Zhejiang), waar hij groeit in loof- en gemengde bossen. Hij kan een hoogte van 25 m bereiken. De scheuten zijn donkerbruin en kaal. Bladeren bevatten 10-14 paar nerven en de rand is kaal, gekarteld en nauwelijks getand.",
"Burma Economische Ontwikkelingscorporatie\nDe Burma Economische Ontwikkelingscorporatie (BEDC), voorheen het Defence Services Institute (DSI), was in de late jaren 1950 het grootste economische bedrijf van Birma. Een staatsbedrijf, het werd in mei 1961 opgericht onder de Burma Economische Ontwikkelingscorporatie Wet van 1961 met de hervatting van de burgerlijke macht, hoewel het onder militair toezicht bleef. BEDC werd op 20 oktober 1963 genationaliseerd, als onderdeel van de implementatie van de Birmese Weg naar het Socialisme. Ten tijde van de nationalisering bestond BEDC uit 42 afzonderlijke bedrijven, waaronder Burma Beverage Co., Mandalay Brewery and Distillery, samen met diverse chemische en verf-, farmaceutische, polyproducten-, conserven-, schoen-, kledingfabrikanten, boekhandels, woningbouw- en bouwbedrijven, visserijen, hardhout handel, hotel exploitanten en kolenleveranciers.",
"Pterocarpus indicus\nPterocarpus indicus (amboine, Pashu padauk, Maleise paduak, Nieuw-Guinea rozenhout, Filipijns mahonie of, dubbelzinnig, ''narra'', wat kan verwijzen naar verschillende Pterocarpus soorten) is een soort Pterocarpus die van nature voorkomt in Zuidoost-Azië, Noord-Australië en de westelijke Pacifische eilanden, in Cambodja, zuidelijk China, Oost-Timor, Indonesië, Maleisië, Papoea-Nieuw-Guinea, de Filipijnen, de Ryukyu-eilanden, de Salomonseilanden, Thailand en Vietnam. Andere namen zijn Narra (Filipijnen), Sonokembang (Indonesië), Angsana of Sena (Indonesië, Maleisië en Singapore), Tnug (Cambodja). Pterocarpus indicus was een van de twee soorten (de andere is Eysenhardtia polystacha) die werden gebruikt als bron voor het traditionele diureticum uit de 16e tot 18e eeuw, bekend als lignum nephriticum. Veel populaties van Pterocarpus indicus worden ernstig bedreigd. Het is uitgestorven in Vietnam en mogelijk in Sri Lanka en Peninsular Maleisië. Het is de nationale boom van de Filipijnen.",
"Fagus engleriana\nFagus engleriana, ook bekend als Chinese beuk, is een beukensoort die van nature voorkomt in centraal en oost China (provincies Anhui, Guangxi, Guizhou, Henan, Hubei, Hunan, Shaanxi, Sichuan, Yunnan en Zhejiang), waar hij groeit in loof- en gemengde bossen. Hij kan een hoogte van 25 m bereiken. De scheuten zijn donkerbruin en kaal. Bladeren bevatten 10-14 paar nerven en de rand is kaal, gekarteld en nauwelijks getand.",
"Burma Economische Ontwikkelingscorporatie\nDe Burma Economische Ontwikkelingscorporatie (BEDC), voorheen het Defence Services Institute (DSI), was in de late jaren 1950 het grootste economische bedrijf van Birma. Een staatsbedrijf, het werd in mei 1961 opgericht onder de Burma Economische Ontwikkelingscorporatie Wet van 1961 met de hervatting van de burgerlijke macht, hoewel het onder militair toezicht bleef. BEDC werd op 20 oktober 1963 genationaliseerd, als onderdeel van de implementatie van de Birmese Weg naar het Socialisme. Ten tijde van de nationalisering bestond BEDC uit 42 afzonderlijke bedrijven, waaronder Burma Beverage Co., Mandalay Brewery and Distillery, samen met diverse chemische en verf-, farmaceutische, polyproducten-, conserven-, schoen-, kledingfabrikanten, boekhandels, woningbouw- en bouwbedrijven, visserijen, hardhout handel, hotel exploitanten en kolenleveranciers."
] | 1,806 |
Gillian Anderson is een auteur.
|
[
"Gillian_Armstrong",
"Gillian_Freeman",
"Gillian_Cross",
"Gillian_Linscott",
"Gillian_Gill",
"Laurie_Halse_Anderson",
"The_Earthend_Saga"
] |
[
"Gillian Anderson\nGillian Leigh Anderson, OBE (geboren 9 augustus 1968) is een Amerikaans-Britse film-, televisie- en toneelactrice, activiste en schrijfster. Haar credits omvatten de rollen van FBI Special Agent Dana Scully in de langlopende en zeer populaire serie The X-Files, de noodlottige socialite Lily Bart in Terence Davies' film The House of Mirth (2000), en DSI Stella Gibson in de BBC misdaaddrama televisieserie The Fall. Anderson heeft onder andere een Primetime Emmy Award, een Golden Globe Award en twee Screen Actors Guild Awards gewonnen.\n\nNa haar carrière op het toneel te zijn begonnen, bereikte Anderson internationale erkenning voor haar rol als FBI Special Agent Dana Scully in de Amerikaanse sciencefiction-dramaserie The X-Files. Haar filmwerk omvat de drama's The Mighty Celt (2005), The Last King of Scotland (2006), Shadow Dancer (2012), Viceroy's House (2017) en twee X-Files films: The X-Files: Fight the Future (1998) en The X-Files: I Want to Believe (2008). Andere opmerkelijke televisiecredits zijn onder meer: het portretteren van Lady Dedlock in de succesvolle BBC-productie van Charles Dickens' Bleak House, Wallis Simpson in Any Human Heart, Miss Havisham in Great Expectations (2011), en Dr. Bedelia Du Maurier in Hannibal. Anderson is de co-auteur van de EarthEnd Saga-romantrilogie en het zelfhulpboek WE: A Manifesto for Women Everywhere.\n\nNaast film en televisie heeft Anderson het toneel betreden en zowel prijzen als lovende kritieken ontvangen. Haar toneelwerk omvat Absent Friends (1991) – waarvoor ze een Theatre World Award voor Beste Nieuwkomer won, A Doll's House (2009) – dat haar een Laurence Olivier Award nominatie opleverde, en een vertolking van Blanche DuBois in A Streetcar Named Desire (2014, 2016) – waarvoor ze de Evening Standard Theatre Award voor Beste Actrice won en haar tweede Laurence Olivier Award nominatie voor Beste Actrice ontving.\n\nAnderson is actief geweest in het steunen van talloze liefdadigheidsinstellingen en humanitaire organisaties. Ze is erewoordvoerder van het Neurofibromatosis (NF) Network en medeoprichter van South African Youth Education for Sustainability (SAYes). Anderson werd in 2016 benoemd tot ere-officier in de Orde van het Britse Rijk (OBE) voor haar diensten aan het drama."
] |
[
"Gillian Armstrong\nGillian May Armstrong (geboren 18 december 1950) is een bekroonde Australische regisseur van speelfilms en documentaires, die gespecialiseerd is in historische drama's. Haar films tonen vaak vrouwelijke perspectieven en hoofdpersonen.",
"Gillian Freeman\nGillian Freeman (geboren 5 december 1929) is een Britse schrijfster. Geboren in een niet-religieuze Joodse familie in Noord-Londen, dochter van Dr. Jack Freeman en zijn vrouw Freda (née Davids), studeerde ze in 1951 af in Engelse taal en letterkunde aan de Universiteit van Reading. Ze trouwde in 1955 met Edward Thorpe, romanschrijver en balletcriticus van de Evening Standard. Ze hebben twee dochters, de actrices Harriet Thorpe en Matilda Thorpe. Een van haar bekendste boeken was de roman *The Leather Boys* uit 1961 (uitgegeven onder het pseudoniem Eliot George, een verwijzing naar de schrijfster George Eliot), een verhaal over een homoseksuele relatie tussen twee jonge arbeiders, later verfilmd, waarvoor zij het scenario schreef, ditmaal onder haar eigen naam. De roman werd in opdracht van uitgever Anthony Blond geschreven, die een verhaal wilde over een \"Romeo en Romeo in de buitenwijken van Zuid-Londen\". Haar non-fictieboek *The Undergrowth of Literature* (1967) was een baanbrekende studie over pornografie. In 1979 schreef ze, opnieuw in opdracht van Blond, een fictief dagboek, *Nazi Lady: The Diaries of Elisabeth von Stahlenberg, 1938-1948*; Freemans auteurschap werd aanvankelijk niet onthuld en veel lezers hielden het voor echt. Haar meest recente boek is *But Nobody Lives in Bloomsbury* (2006), een fictieve studie over de Bloomsbury Group.",
"Gillian Cross\nGillian Cross (geboren 1945) is een Britse auteur van kinderboeken. Ze won de Carnegie Medal in 1990 voor *Wolf* en de Whitbread Children's Book Award in 1992 voor *The Great Elephant Chase*. Ze schreef ook de *Demon Headmaster*-boekenreeks, die later door de BBC werd verfilmd tot een televisieserie.",
"Gillian Linscott\nGillian Linscott (geboren 27 september 1944) is een Britse auteur. Ze werkte als journaliste voor de Liverpool Daily Post, Birmingham Post, The Guardian en de BBC, voordat ze romanschrijfster werd, gespecialiseerd in misdaadromans. Haar roman Absent Friends won in 2000 de British Crime Writers' Association prijs The Ellis Peters Historical Dagger. Ze is getrouwd met auteur Tony Geraghty en woont in Herefordshire.",
"Gillian Gill\nGillian Catherine Gill (geboren 12 juni 1942) is een Welsh-Amerikaanse schrijfster en academicus die gespecialiseerd is in biografie. Ze is de auteur van Agatha Christie (1990), Mary Baker Eddy (1998), Nightingales: The Extraordinary Upbringing and Curious Life of Miss Florence Nightingale (2004), en We Two: Victoria and Albert, Rulers, Partners, Rivals (2009). Gill (née Scobie) werd geboren in Cardiff, Wales. Ze bezocht de Cardiff High School for Girls en studeerde af aan de Universiteit van Cambridge met een first-class honours degree in Frans, Italiaans en Latijn. Ze behaalde haar Ph.D. in maart 1972, eveneens aan Cambridge, voor een proefschrift getiteld André Malraux: A Study of a Novelist. Ze emigreerde naar de Verenigde Staten na haar huwelijk en doceerde aan Northeastern University, Wellesley, Harvard en Yale, waar ze fellow was van Jonathan Edwards College en directrice van het Women's Studies Program.",
"Laurie Halse Anderson\nLaurie Halse Anderson (geboren 23 oktober 1961) is een Amerikaanse schrijfster, het best bekend om haar romans voor kinderen en jongvolwassenen. Ze ontving in 2010 de Margaret A. Edwards Award van de American Library Association voor haar bijdrage aan de literatuur voor jongvolwassenen. Ze werd voor het eerst erkend voor haar roman *Speak*, gepubliceerd in 1999.",
"De EarthEnd Saga\nDe EarthEnd Saga is een sciencefiction-romanserie, geschreven door actrice Gillian Anderson en schrijver Jeff Rovin. Het eerste boek, *Een Visioen van Vuur*, werd voor het eerst uitgebracht in oktober 2014. *Een Droom van IJs* werd iets meer dan een jaar later gepubliceerd, in december 2015. Het derde boek van de romanserie, getiteld *Het Geluid van Zeeën*, werd gepubliceerd in september 2016. De boeken zijn vertaald in het Frans en het Pools."
] | 1,807 |
Michael Jordan heeft bijgedragen aan de popularisering van Nike.
|
[
"Nike_Air_Max",
"Michael_Jackson_(basketball)",
"Just_Do_It",
"Air_Force_(shoe)",
"Sonny_Vaccaro",
"Michael_H._Jordan",
"Jumpman_(logo)"
] |
[
"Michael Jordan\nMichael Jeffrey Jordan (geboren 17 februari 1963), ook bekend onder zijn initialen MJ, is een Amerikaanse gepensioneerde professionele basketballer, zakenman en hoofdeigenaar en voorzitter van de Charlotte Hornets. Jordan speelde 15 seizoenen in de National Basketball Association (NBA) voor de Chicago Bulls en Washington Wizards. Zijn biografie op de NBA-website vermeldt: \"Michael Jordan is bij acclamatie de grootste basketballer aller tijden.\" Jordan was een van de meest effectief gemarketingsport atleten van zijn generatie en werd beschouwd als instrumenteel in het populariseren van de NBA over de hele wereld in de jaren 80 en 90. Jordan speelde drie seizoenen voor coach Dean Smith aan de University of North Carolina. Als freshman was hij lid van het nationale kampioensteam van de Tar Heels in 1982. Jordan trad in 1984 toe tot de Bulls als de derde overall draft pick. Hij ontwikkelde zich snel tot een ster in de competitie en vermaakte het publiek met zijn productieve scorevermogen. Zijn sprongvermogen, gedemonstreerd door het uitvoeren van slam dunks vanaf de vrije worplijn in slam dunk contests, leverde hem de bijnaam Air Jordan en His Airness op. Hij verwierf ook een reputatie als een van de beste verdedigende spelers in basketbal. In 1991 won hij zijn eerste NBA-kampioenschap met de Bulls, en volgde dat succes op met titels in 1992 en 1993, waarmee hij een \"three-peat\" veiligstelde. Hoewel Jordan abrupt met pensioen ging voor het begin van het NBA-seizoen 1993-94 om een nieuwe onderneming in de minor league baseball na te streven, keerde hij in maart 1995 terug naar de Bulls en leidde hen naar drie extra kampioenschappen in 1996, 1997 en 1998, evenals een toenmalig record van 72 reguliere seizoenswedstrijden in het NBA-seizoen 1995-96. Jordan ging voor een tweede keer met pensioen in januari 1999, maar keerde terug voor nog twee NBA-seizoenen van 2001 tot 2003 als lid van de Wizards.\n\nJordans individuele onderscheidingen en prestaties omvatten vijf Most Valuable Player (MVP) Awards, tien All-NBA First Team-aanwijzingen, negen All-Defensive First Team-eerbetuigingen, veertien NBA All-Star Game-optredens, drie All-Star Game MVP Awards, tien scoretitels, drie stealstitels, zes NBA Finals MVP Awards en de 1988 NBA Defensive Player of the Year Award. Onder zijn vele prestaties heeft Jordan de NBA-records voor het hoogste gemiddelde aantal punten in het reguliere seizoen (30,12 punten per wedstrijd) en het hoogste gemiddelde aantal punten in de play-offs (33,45 punten per wedstrijd). In 1999 werd hij door ESPN uitgeroepen tot de grootste Noord-Amerikaanse atleet van de 20e eeuw en stond hij op de tweede plaats na Babe Ruth op de lijst van atleten van de eeuw van de Associated Press. Jordan is tweemaal opgenomen in de Basketball Hall of Fame, in 2009 voor zijn individuele carrière en opnieuw in 2010 als onderdeel van de groepsinductie van het Amerikaanse olympische basketbalteam van 1992 (\"The Dream Team\"). Hij werd in 2015 lid van de FIBA Hall of Fame.\n\nJordan staat ook bekend om zijn productafficherings. Hij voedde het succes van Nike's Air Jordan sneakers, die in 1985 werden geïntroduceerd en tot op de dag van vandaag populair zijn. Jordan speelde ook de hoofdrol in de speelfilm Space Jam uit 1996 als zichzelf. In 2006 werd hij mede-eigenaar en hoofd van de basketbaloperaties voor de toenmalige Charlotte Bobcats, en kocht in 2010 een meerderheidsbelang. In 2015 werd Jordan de eerste miljardair NBA-speler in de geschiedenis als gevolg van de toename van de waarde van NBA-franchises. Hij is de op twee na rijkste Afro-Amerikaan, na Oprah Winfrey en Robert F. Smith."
] |
[
"Nike Air Max\nNike Air Max is een lijn schoenen die voor het eerst in 1987 door Nike, Inc. werd uitgebracht. De schoen werd oorspronkelijk ontworpen door Tinker Hatfield, die bij Nike begon als architect die winkels ontwierp; hij ontwierp ook vele Air Jordan modellen. De Nike Air technologie werd gecreëerd en gepatenteerd door medewerker M. Frank Rudy.",
"Michael Jackson (basketbal)\nMichael Derek Jackson (geboren 13 juli 1964) is een gepensioneerde Amerikaanse professionele basketballer die werd geselecteerd door de New York Knicks in de 2e ronde (47e overall) van de NBA Draft van 1986. Een 1,88 m lange guard van Georgetown University, Jackson speelde 3 NBA-seizoenen voor de Sacramento Kings van 1987 tot 1990. In zijn NBA-carrière speelde Jackson in 89 wedstrijden en scoorde hij in totaal 188 punten en 198 assists. Hij leidde de Kings in assists in een aantal wedstrijden die hij speelde in het seizoen '87/'88. Hij was lid van het nationale kampioensteam van Georgetown in 1984. Na zijn afstuderen met een diploma sociologie in 1986, werd hij toegelaten tot de Kennedy School of Government aan Harvard. Na zijn pensionering nam Jackson managementposities aan bij het United States Olympic Committee, Turner Sports en diende hij als president van Yankees-Nets ( momenteel bekend als YES Network). Hij is nu Vice President en General Manager Global Basketball bij Nike, Inc..",
"Just Do It\nJust Do It (gestileerd als JUST DO IT.) is een handelsmerk van schoenenbedrijf Nike, en een van de kerncomponenten van Nike's merk. De slogan werd bedacht in 1988 tijdens een vergadering bij een reclamebureau. De oprichter van reclamebureau Wieden + Kennedy, Dan Wieden, schrijft de inspiratie voor zijn Nike-slogan \"Just Do It\" toe aan Gary Gilmore's laatste woorden: \"Let's do it.\" De \"Just Do It\"-campagne stelde Nike in staat om zijn aandeel in de Noord-Amerikaanse binnenlandse sport-schoenenmarkt verder te vergroten van 18% naar 43%, (van $877 miljoen naar $9,2 miljard aan wereldwijde omzet) van 1988 tot 1998. In veel Nike-gerelateerde situaties verschijnt \"Just Do It\" naast het Nike-logo, bekend als de Swoosh.",
"Air Force (schoen)\nDe Air Force is een serie sportschoenen van Nike, Inc. die begon met de Air Force 1 en verder ging met de Air Force 2, Air Force 3, Air Force STS, Air Force 5, Air Force XXV en Air Force 09. De Air Force 1 werd ontworpen door Bruce Kilgore en was de eerste basketbalschoen die gebruik maakte van de Nike Air technologie. De schoen is verkrijgbaar in low, mid en high-top uitvoeringen.",
"Sonny Vaccaro\nJohn Paul Vincent Vaccaro (geboren 23 september 1939 in Trafford, Pennsylvania) is een voormalige Amerikaanse sportmarketingdirecteur. Vaccaro is waarschijnlijk het best bekend om zijn periode bij Nike, Inc., waar hij Michael Jordan contracteerde voor zijn eerste sneakerdeal. Vaccaro verliet Nike voor Adidas en vervolgens Reebok. Hij richtte het ABCD All America Camp op, een elite showcase van middelbare schoolbasketbaltalenten, dat van 1984 tot 2007 liep. Het bevatte toekomstige sterren als Kobe Bryant, Dwight Howard en LeBron James. Vaccaro was medeoprichter van het eerste nationale All-Star spel voor middelbare scholen, The Dapper Dan Roundball Classic, met concertpromotor en jeugdvriend Pat DiCesare in Pittsburgh in 1965. Het spel duurde 43 jaar en tot de alumni behoren grootheden als Calvin Murphy, Shaquille O'Neal, Kobe Bryant, Chris Webber, Alonzo Mourning, Kevin Garnett, Vince Carter, Tracy McGrady, Patrick Ewing, Rasheed Wallace en Stephon Marbury. Een ESPN 30 for 30 documentaire over Vaccaro getiteld \"Sole Man\" werd uitgezonden op 16 april 2015. Vaccaro had een rivaliteit met George Ravelling over zomerbasketbal op de middelbare school. Vaccaro was een sleutelfiguur in de rechtszaak O'Bannon v. NCAA, die spelers toestond om gecompenseerd te worden. Vaccaro hielp bij het werven van Ed O'Bannon voor de zaak.",
"Michael H. Jordan\nMichael H. Jordan (13 juni 1936 – 25 mei 2010) was een Amerikaanse zakenman. Hij was Chief Executive Officer van PepsiCo Worldwide Foods (1986–1990), Westinghouse Electric Corporation (1993–1998), CBS Corporation (1995–1998) en Electronic Data Systems (2003–2007). Jordan werd geboren in Kansas City, Missouri, als zoon van Mary Virginia Witt en Hugh Franklin Jordan. Hij groeide op in een arbeiderswijk in de nasleep van de Grote Depressie. Hij trouwde met Kathryn Hiett op 8 april 1961 in Toledo, Ohio. Getrouwd gedurende 38 jaar, kregen zij twee kinderen, Kathryn (Kate Donaldson) en Stephen. Het huwelijk eindigde in een scheiding. Op 4 maart 2000 trouwde hij in New York City met Hilary Cecil, een executive recruiter. Jordan was een trotse grootvader van zes kleinkinderen.",
"Jumpman (logo)\nHet ``Jumpman'' logo is eigendom van Nike om het Air Jordan merk basketbalschoenen te promoten. Het logo is een silhouet van Michael Jordan die een slam dunk uitvoert."
] | 1,808 |
Lee Min-ho verwierf voor het eerst grote bekendheid in Korea en delen van Azië met zijn rol als Gu Jun-pyo in Boys Over Flowers.
|
[
"Lee_Min-ho",
"Flower_Boy_Ramen_Shop",
"Boys_Over_Flowers_(TV_series)",
"Grandpas_Over_Flowers",
"Kim_Joon",
"Lee_Jong-hyuk",
"Lee_Min-woo"
] |
[
"Lee Min-ho (acteur, geboren 1987)\nLee Min-ho (이민호, geboren 22 juni 1987) is een Zuid-Koreaanse acteur en zanger. Hij verwierf voor het eerst grote bekendheid in Korea en delen van Azië met zijn rol als Gu Jun-pyo in Boys Over Flowers in 2009. De rol leverde hem een Best New Actor award op bij de 45e Baeksang Arts Awards. Hij staat bekend om zijn hoofdrollen in City Hunter (2011), The Heirs (2013) en The Legend of the Blue Sea (2016). Het succes van Lee's televisiedrama's in heel Azië vestigde hem als een top Hallyu-ster. Lee speelde zijn eerste hoofdrol in een film met Gangnam Blues (2015), gevolgd door zijn eerste in China geproduceerde film Bounty Hunters (2016)."
] |
[
"Lee Min-ho\nLee Min-ho kan verwijzen naar: Boom (artiest), artiestennaam van Lee Min-ho (geboren 1982), Zuid-Koreaanse rapper Lee Min-ho (acteur, geboren 1987), Zuid-Koreaanse acteur & zanger, het best bekend voor zijn rol in Boys Over Flowers Lee Min-ho (acteur, geboren 1993), Zuid-Koreaanse acteur Lee Min-ho (honkbal), Zuid-Koreaanse honkbalwerper",
"Flower Boy Ramen Shop\nFlower Boy Ramen Shop is een Zuid-Koreaanse romantische komedieserie uit 2011, met in de hoofdrollen Jung Il-woo, Lee Chung-ah, Lee Ki-woo, Park Min-woo en Cho Yoon-woo. De serie werd uitgezonden op de kabelzender tvN van 31 oktober tot 20 december 2011, op woensdag en donderdag om 23:00 uur, bestaande uit 16 afleveringen. Dit drama gaat over \" knappe jongens\" die, met hun goede uiterlijk en individualiteit, een ramenshop runnen met een levendige studente en de gebeurtenissen van het dagelijks leven meemaken. Het was het eerste deel van tvN's \"Oh! Boy\" serie van Flower Boy programma's gericht op de tienerdemografie, en werd gevolgd door Shut Up Flower Boy Band in 2012 en Flower Boys Next Door in 2013. De serie is ook bekend als Flower Boy Ramyun Shop (volgens de Koreaanse uitspraak van \"ramen\") en de internationale titel Cool Guys, Hot Ramen.",
"Boys Over Flowers (televisieserie)\nBoys Over Flowers is een Zuid-Koreaanse televisieserie uit 2009 met Lee Min-ho, Ku Hye-sun, Kim Hyun-joong (van SS501), Kim Bum, Kim Joon (van T-Max) en Kim So-eun in de hoofdrollen. De serie werd uitgezonden op KBS2 van 5 januari tot en met 31 maart 2009, op maandag en dinsdag om 22:00 uur, en bestond uit 25 afleveringen. Het is gebaseerd op de Japanse shōjo mangaserie geschreven door Yoko Kamio. De serie is de vijfde televisiebewerking van de manga, na de Taiwanese Meteor Garden en het vervolg Meteor Garden II, en de Japanse Hana Yori Dango en het vervolg Hana Yori Dango Returns. Het draait om het moderne sprookje van Assepoester over een arme, maar pittige scholiere op een exclusieve academie die de aandacht trekt van vier rijke en knappe jongens van de school, collectief bekend als F4.",
"Grandpa's Over Flowers\nGrandpa's Over Flowers is een Zuid-Koreaanse reis-realityshow die wordt uitgezonden op tvN. De hoofdrollen worden vertolkt door vier ervaren acteurs in de zeventig – Lee Soon-jae, Shin Goo, Park Geun-hyung en Baek Il-seob – die samen met Lee Seo-jin, een acteur in de veertig, op een rugzakreis gaan naar verschillende buitenlandse bestemmingen. Grandpa's Over Flowers werd een cultureel fenomeen, behaalde hoge kijkcijfers voor een Koreaans kabelprogramma en leidde tot verschillende spin-offs en remakes.",
"Kim Joon\nKim Joon (geboren als Kim Hyung-joon op 3 februari 1984 in Gwacheon, Gyeonggi-provincie, Zuid-Korea) is een Zuid-Koreaanse rapper en acteur die bekendheid verwierf met zijn vertolking van een van de beroemde F4-leden in het succesvolle drama uit 2009, Boys Over Flowers.",
"Lee Jong-hyuk\nLee Jong-hyuk (geboren 31 juli 1974) is een Zuid-Koreaanse acteur. Na meer dan tien jaar hoofd- en bijrollen op het toneel, in films en op televisie, verwierf hij nieuwe mainstream populariteit door de romantische komedieserie A Gentleman's Dignity uit 2012.",
"Lee Min-woo\nLee Min-woo (hangul: 이민우; geboren 28 juli 1979), ook mononiem bekend als M als soloartiest, is een Zuid-Koreaanse entertainer, bekend als lid van de Zuid-Koreaanse boyband Shinhwa. Lee was het eerste Shinhwa-lid dat in 2003 debuteerde als soloartiest en heeft sindsdien drie studioalbums uitgebracht. In 2007 richtte Lee zijn eigen agentschap op, M Rising Entertainment, om zijn soloactiviteiten te beheren. Terwijl hij bleef optreden als onderdeel van Shinhwa onder Good Entertainment, werd hij in juli 2010 co-CEO met Eric Mun voor Shinhwa-activiteiten. Vanaf november 2012 heeft hij getekend bij Liveworks Company. Lee's agentschap bevestigde in 2015 dat hij een relatie had met model Go So Hyun, die 11 jaar jonger is dan hij. Het paar bleek al sinds juli van hetzelfde jaar samen te zijn, maar ging helaas uit elkaar vanwege drukke werkschema's waardoor het paar uit elkaar groeide."
] | 1,809 |
Bill Cosby is door 0 vrouwen van verkrachting beschuldigd.
|
[
"False_accusation_of_rape",
"List_of_The_Cosby_Show_characters",
"Bill_Cosby_Talks_to_Kids_About_Drugs",
"Rape",
"Cosby",
"Cosby_(disambiguation)",
"The_Cosby_Show"
] |
[
"Bill Cosby\nWilliam Henry Cosby Jr. (geboren 12 juli 1937) is een Amerikaanse stand-upcomedian, acteur en auteur. Zijn carrière in stand-upcomedy begon bij The Hungry i in San Francisco, waarna hij een hoofdrol kreeg in de televisieserie I Spy uit de jaren 60. Hij was ook een vaste gast in de kinderserie The Electric Company tijdens de eerste twee seizoenen. Met behulp van het personage Fat Albert, dat hij ontwikkelde tijdens zijn stand-up routines, creëerde, produceerde en presenteerde Cosby de animatieserie Fat Albert and the Cosby Kids, een serie die van 1972 tot 1985 liep en draaide om een groep jonge vrienden die opgroeiden in een stedelijke omgeving. Gedurende de jaren 70 speelde Cosby in een aantal films, en hij keerde af en toe terug naar film later in zijn carrière. Na zijn studie aan de Temple University in de jaren 60, behaalde hij daar in 1971 zijn bachelordiploma. In 1973 behaalde hij een masterdiploma aan de University of Massachusetts Amherst, en in 1976 promoveerde hij, eveneens aan UMass. Zijn proefschrift behandelde het gebruik van Fat Albert and the Cosby Kids als lesmiddel op basisscholen.\n\nVanaf de jaren 80 produceerde en speelde Cosby in een televisiesitcom, The Cosby Show, die van 1984 tot 1992 werd uitgezonden en vijf jaar lang, van 1984 tot 1989, de nummer één show van Amerika was. De sitcom belichtte de ervaringen en groei van een welgestelde Afro-Amerikaanse familie. Cosby produceerde de spin-off sitcom A Different World van The Cosby Show, die van 1987 tot 1993 liep, speelde in The Cosby Mysteries van 1994 tot 1995, speelde in de sitcom Cosby van 1996 tot 2000; en presenteerde Kids Say the Darndest Things gedurende twee seizoenen, van 1998 tot 2000.\n\nCosby is het onderwerp geweest van beschuldigingen van seksueel misbruik, waarvan de eerste al tientallen jaren teruggaan, maar die sinds ongeveer 2014 zeer bekend zijn geworden. Hij is door 51 vrouwen beschuldigd van verkrachting, drugsgefaciliteerd seksueel misbruik, seksueel geweld, seksueel misbruik van kinderen en seksueel wangedrag, waarbij de vroegste vermeende incidenten plaatsvonden in het midden van de jaren 60 en de meest recente in 2008. Hij heeft de beschuldigingen ontkend. Talrijke gerelateerde rechtszaken tegen Cosby zijn aanhangig; en hoewel de meeste daden die door zijn aanklagers worden beweerd buiten de verjaringstermijnen voor strafrechtelijke procedures vallen, is één opmerkelijke zaak als actievol verklaard, en hij is aangeklaagd voor drie misdrijven van verzwarende ontucht in Montgomery County, Pennsylvania. Hij gaf zich op 30 december 2015 aan bij de autoriteiten en werd vrijgelaten op een borgtocht van $ 1 miljoen. Cosby staat gepland om voor 5 juni 2017 terecht te staan."
] |
[
"Vals beschuldiging van verkrachting\nEen valse beschuldiging van verkrachting is het opzettelijk melden van een verkrachting terwijl er geen verkrachting heeft plaatsgevonden. Het is moeilijk om de prevalentie van valse beschuldigingen in te schatten, omdat ze vaak worden verward met niet-vervolgde zaken onder de aanduiding \"ongegrond\". In de Verenigde Staten rapporteerden het FBI Uniform Crime Report in 1996 en het United States Department of Justice in 1997 echter dat 8% van de beschuldigingen van verkrachting na onderzoek vals bleken te zijn. Studies in andere landen hebben hun eigen percentages gerapporteerd, variërend van 1,5% (Denemarken) tot 10% (Canada). Vanwege de verschillende definities van een \"valse beschuldiging\" blijft het werkelijke percentage onbekend.",
"Lijst van personages uit The Cosby Show\nThe Cosby Show is een Amerikaanse televisiesitcom met Bill Cosby in de hoofdrol, die acht seizoenen lang op NBC werd uitgezonden, van 1984 tot 1992. De show concentreert zich op de familie Huxtable, een Afrikaans-Amerikaans gezin uit de boven-middenklasse dat in Brooklyn, New York woont.",
"Bill Cosby Praat met Kinderen over Drugs\nBill Cosby Praat met Kinderen over Drugs (1971) is een album van Bill Cosby. In tegenstelling tot de meeste van zijn opnames, is dit geen volwaardig comedyalbum, maar eerder een plaat bedoeld voor kinderen om hen via liedjes en dialogen voor te lichten over de gevaren van drugs. Het won in 1972 de Grammy Award voor Beste Kinderplaat. Het album was enige tijd gratis te downloaden op Waxy.org. Cosby's advocaten lieten de download uiteindelijk verwijderen via een sommatie.",
"Verkrachting\nVerkrachting is een vorm van seksueel geweld, meestal met seksuele gemeenschap of andere vormen van seksuele penetratie, die wordt gepleegd tegen een persoon zonder diens toestemming. De daad kan worden gepleegd met fysiek geweld, dwang, machtsmisbruik of tegen een persoon die niet in staat is om geldige toestemming te geven, zoals iemand die bewusteloos is, arbeidsongeschikt, een verstandelijke beperking heeft of jonger is dan de wettelijke leeftijd van toestemming. De term verkrachting wordt soms door elkaar gebruikt met de term seksueel geweld. Het percentage aangiften, vervolgingen en veroordelingen voor verkrachting varieert per rechtsgebied. Internationaal gezien lag het aantal verkrachtingen dat in 2008 door de politie werd geregistreerd, per 100.000 mensen, tussen 0,2 in Azerbeidzjan en 92,9 in Botswana, met 6,3 in Litouwen als mediaan. Verkrachting door vreemden komt meestal minder vaak voor dan verkrachting door personen die het slachtoffer kent, en verkrachtingen van mannen op mannen en vrouwen op vrouwen in gevangenissen komen vaak voor en zijn mogelijk de minst gemelde vormen van verkrachting. Wiidverspreide en systematische verkrachting en seksuele slavernij kunnen voorkomen tijdens internationale conflicten. Deze praktijken zijn misdaden tegen de menselijkheid en oorlogsmisdaden. Verkrachting wordt ook erkend als een element van de misdaad van genocide wanneer deze wordt gepleegd met de bedoeling om een bepaalde etnische groep geheel of gedeeltelijk te vernietigen. Mensen die verkracht zijn, kunnen getraumatiseerd raken en een posttraumatische stressstoornis ontwikkelen. Er kunnen ernstige verwondingen ontstaan, samen met het risico op zwangerschap en seksueel overdraagbare aandoeningen. Een persoon kan te maken krijgen met geweld of bedreigingen van de verkrachter en, in sommige culturen, van het gezin en de familieleden van het slachtoffer.",
"Cosby\nCosby is een Amerikaanse sitcom die op CBS werd uitgezonden van 16 september 1996 tot 28 april 2000. De serie speelde Bill Cosby en Phylicia Rashad, die eerder samenwerkten in de NBC-sitcom The Cosby Show (1984-1992). Madeline Kahn vertolkte hun buurvrouw Pauline, tot aan haar dood in 1999. De serie is losjes gebaseerd op de Britse sitcom One Foot in the Grave, die op de BBC werd uitgezonden van 1990 tot 2001.",
"Cosby (doorverwijspagina)\nCosby is een Amerikaanse sitcom met Bill Cosby in de hoofdrol. Cosby kan ook verwijzen naar: Cosby (achternaam) Kit Cosby, een Amerikaanse communist en politieke agitator. The Bill Cosby Show, een Amerikaanse sitcom die van 1969 tot 1971 op NBC liep, met Bill Cosby in de hoofdrol. The Cosby Show, een Amerikaanse sitcom die van 1984 tot 1992 liep, met Bill Cosby in de hoofdrol. The Cosby Mysteries, een televisiemysterieserie die van 1994 tot 1995 liep, met Bill Cosby in de hoofdrol. House of Cosbys, een parodie-tekenfilmserie.",
"The Cosby Show\nThe Cosby Show is een Amerikaanse televisiesitcom met Bill Cosby in de hoofdrol, die acht seizoenen lang op NBC werd uitgezonden, van 20 september 1984 tot 30 april 1992. De show focust op de familie Huxtable, een Afrikaans-Amerikaans gezin uit de boven-middenklasse dat in Brooklyn, New York woont. Volgens TV Guide was de show \"de grootste hit op tv in de jaren 80 en heeft het vrijwel in zijn eentje het sitcomgenre en de kijkcijfers van NBC nieuw leven ingeblazen\". TV Guide plaatste het ook op nummer 28 van hun lijst van 50 beste series. Daarnaast werd Cliff Huxtable uitgeroepen tot de \"grootste televisievader\". The Cosby Show stond vijf seizoenen achter elkaar op nummer één in de kijkcijfers. The Cosby Show en All in the Family zijn de enige sitcoms in de geschiedenis van de Nielsen-ratings die vijf seizoenen lang de nummer één show waren. Alle acht seizoenen stonden in de Top 20. In mei 1992 verklaarde Entertainment Weekly dat The Cosby Show heeft bijgedragen aan het mogelijk maken van een grotere verscheidenheid aan shows met een overwegend Afrikaans-Amerikaanse cast, van In Living Color tot The Fresh Prince of Bel-Air. The Cosby Show was gebaseerd op comedy-routines in Cosby's stand-up act, die op hun beurt gebaseerd waren op zijn gezinsleven. De show bracht de spin-off A Different World voort, die zes seizoenen liep van 1987 tot 1993."
] | 1,810 |
Alexander Loekasjenko is een staatshoofd.
|
[
"Alexander_Zakharchenko",
"Alexander_Areshchenko",
"Galina_Lukashenko",
"Aleksey_Karyakin",
"Anatoly_Lebedko",
"Kopys",
"Belarusian_Socialist_Sporting_Party"
] |
[
"Alexander Lukashenko\nAleksandr Grigoryevich Lukashenko (Алякса́ндр Рыго́равіч Лукашэ́нка, Aliaksandr Ryhoravič Lukašenka, Алекса́ндр Григо́рьевич Лукаше́нко, geboren 30 augustus 1954) is de president van Wit-Rusland, in functie sinds 20 juli 1994. Voor zijn politieke carrière werkte Lukashenko als directeur van een staatslandbouwbedrijf en diende hij bij de Sovjet-grenswachten en het Sovjetleger. Hij was de enige afgevaardigde die tegen de onafhankelijkheid van Wit-Rusland van de Sovjet-Unie stemde. Lukashenko verzette zich tegen de door het Westen gesteunde \"shocktherapie\" tijdens de post-Sovjet transitie. Hij heeft Sovjet-tijdperk beleid gehandhaafd, zoals voortgezet staatsbezit van belangrijke industrieën, ondanks bezwaren van westerse regeringen. Waarnemers beweren ook dat Lukashenko voorzit over een regime doordrenkt van Sovjet-nostalgie. Wit-Rusland is door sommige westerse journalisten bestempeld als \"Europa's laatste dictatuur\", vanwege Lukashenko's zelf omschreven autoritaire regeringsstijl. Lukashenko en andere Wit-Russische functionarissen zijn ook het onderwerp van sancties opgelegd door de Europese Unie en de Verenigde Staten voor mensenrechtenschendingen, af en toe sinds 2006."
] |
[
"Alexander Zakharchenko\nAlexander Vladimirovich Zakharchenko (Алекса́ндр Влади́мирович Заха́рченко, ɐlʲɪˈksandr vlɐˈdʲimʲɪrəvʲɪtɕ zɐˈxartɕɪnkə, Олександр Володимирович Захарченко, geboren 1976) is een separatistische leider en de huidige staatshoofd en premier van de zelfverklaarde staat en rebellen groep Donetsk Volksrepubliek, die op 11 mei 2014 de onafhankelijkheid van Oekraïne uitriep. Zakharchenko werd in augustus 2014 tot premier benoemd nadat zijn voorganger, Alexander Borodai, aftrad, en won vervolgens de verkiezingen voor deze positie in begin november 2014.",
"Alexander Areshchenko\nAlexander Areshchenko (geboren 15 juni 1986 in Loehansk, Sovjet-Unie) is een Oekraïense grootmeester schaak en voormalig Oekraïens kampioen, een titel die hij in 2005 won.",
"Galina Loekasjenko\nGalina Rodionovna Loekasjenko (Галіна Радзівонаўна Лукашэнка, Галина Родионовна Лукашенко, Halina Radyjonauna Łukaszenka), née Zjelnerovitsj (Жаўняровіч, Желнерович, Żolnierowicz), (geboren 1 januari 1955) is de first lady van de huidige president van Belarus, Alexander Loekasjenko. Loekasjenko trouwde in 1975 met Zjelnerovitsj, zijn jeugdliefde van de middelbare school. Later dat jaar werd hun oudste zoon, Viktor, geboren. Hun tweede zoon, Dmitri, werd geboren in 1980. Viktor is een 'nationale veiligheidsadviseur' voor zijn vader; maar Alexander heeft hem in het openbaar afgedaan als \"een nutteloze zwakkeling die binnenkort nog zwakker zal worden\". Galina woont apart in het huis van het gezin in het dorp bij Sjkov.",
"Aleksey Karyakin\nAleksey Vyacheslavovych Karyakin (Russisch: Алексе́й Вячесла́вович Каря́кин), geboren op 7 april 1980 in Stachanov, is een voormalig voorzitter van de Opperste Raad (parlement) van de niet-erkende Volksrepubliek Loegansk. Hij werd op 25 maart 2016 afgezet. Karyakin zit momenteel gevangengezet in de Volksrepubliek Loegansk. Hij wordt verdacht van poging tot moord op \"handhavingsambtenaren en militairen\", \"internationale schade aan andermans eigendom\" en \"illegale aankoop, opslag, transport of het dragen van vuurwapens en munitie\". Aleksey Vyacheslavovych Karyakin werd geboren in Stachanov in de oblast Loegansk van de Oekraïense SSR. Na zijn afstuderen aan een hogeschool met een diploma in onderhoud en reparatie van motorvoertuigen, had hij een klein bedrijf. Op 18 mei 2014 werd Karyakin gekozen tot parlementsvoorzitter van de niet-erkende Volksrepubliek Loegansk.",
"Anatoly Lebedko\nAnatoly Lebedko (Анато́ль Уладзі́міравіч Лябе́дзька, Łacinka: Anatol Labiedźka -LSB- anˈtolʲ lʲaˈbʲedzʲka -RSB- Анато́лий Влади́мирович Лебе́дько, geboren 27 juni 1961) is een Wit-Russische politicus en het hoofd van de Verenigde Burgerpartij van Wit-Rusland. Geboren in het dorp Triles, toen onderdeel van de Stowbtsy Rajon in de oblast Minsk van de USSR (en nu in Wit-Rusland), kwam Lebedko in de jaren 90 naar voren als een van de belangrijkste critici van de Wit-Russische president Alexander Loekasjenko, die Lebedko, samen met andere oppositieleiders en vele westerse regeringen, beschouwt als een dictator. Lebedko's felle verzet tegen Loekasjenko leidde tot steeds bittere confrontaties met de Wit-Russische autoriteiten in de late jaren 90 en in de jaren 2000. Hij werd verschillende keren gearresteerd voor deelname aan niet-geautoriseerde protesten en marsen; werd verschillende keren beschuldigd van smaad tegen Loekasjenko; en werd voor zijn huis geslagen door gemaskerde mannen die hij beweert verbonden te zijn met Loekasjenko. Lebedko lijkt bijzondere woede te hebben opgewekt door zijn relatief hoge zichtbaarheid en frequente contacten met groepen buiten Wit-Rusland, die Loekasjenko beschuldigt van bemoeienis met de interne aangelegenheden van Wit-Rusland. In het bijzonder vond een van Lebedko's arrestaties kort plaats nadat hij in oktober 1999 had gesproken in de Senaat van de Verenigde Staten en op een vergadering van de Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa (OVSE), wat protestbrieven van beide organen opriep. Na de verkiezingen van oktober 2004, die een referendum over het toestaan van een derde termijn voor Loekasjenko combineerden met parlementsverkiezingen, leidde Lebedko iets meer dan duizend oppositieprotestanten de straten van Minsk op 18 en 19 oktober. Lebedko en andere oppositieleiders beweerden dat de verkiezingen waren gemanipuleerd, een beschuldiging die werd herhaald door OVSE-verkiezingswaarnemers. Tijdens de tweede dag van protesten op 19 oktober werd Lebedko gearresteerd samen met twee andere oppositieleiders, Mikola Statkevitsj en Paval Sieviaryniets, evenals een fotograaf van Associated Press die het protest had gevolgd. Lebedko's aanhangers beweren dat hij na zijn arrestatie zwaar is mishandeld door oproerpolitie; hij belandde in het ziekenhuis, naar verluidt met een schedelbreuk, gebroken ribben en inwendige verwondingen. Op het Congres van Democratische Krachten in oktober 2005 verloor hij met slechts een paar stemmen van Alaksandar Milinkievič, die (met de daaropvolgende steun van Lebedko) de belangrijkste kandidaat van de oppositie werd voor de presidentsverkiezingen van 2006.",
"Kopys\nKopys (Копысь, -LSB- ˈkopɨsʲ -RSB- ) (Копысь, -LSB- ˈkopɨsʲ -RSB- , Kopyś, קאָפּוסט) is een stad in de Rajon Orsha, oblast Vitebsk, Wit-Rusland. De eerste vermeldingen dateren uit 1059. Het is de geboorteplaats van de huidige president van Wit-Rusland, Alexander Loekasjenko. De chassidische dynastie Kapust vindt haar oorsprong in Kopys. Aan het einde van de 18e eeuw was er een Joodse drukkerij in Kopys. Een kasteel stond in de stad Kopys.",
"Belarussische Socialistische Sportpartij\nDe Belarussische Socialistische Sportpartij is een politieke partij in Belarus die de regering van president Alexander Loekasjenko steunt. Ze werd opgericht in 1994. Leider van de partij is Vladimir Alexandrovich. Categorie: Socialistische partijen in Belarus"
] | 1,811 |
Alexander Loekasjenko is een staatshoofd.
|
[
"Luhansk",
"Head_of_the_Republic_of_Buryatia",
"Alexander_Ankvab",
"State_Security_Committee_of_the_Republic_of_Belarus",
"Luhansk_Oblast",
"Oleksandr_Lukyanchenko",
"Head_of_the_Chechen_Republic"
] |
[
"President van Belarus\nHet ambt van President van Belarus is het staatshoofd van Belarus. Het ambt werd in 1994 gecreëerd met de goedkeuring van de Grondwet van Belarus door de Opperste Sovjet. Dit verving het ambt van Voorzitter van de Opperste Sovjet als staatshoofd. De taken van de president omvatten het uitvoeren van het binnenlandse en buitenlandse beleid, het verdedigen van de rechten en het algemeen welzijn van burgers en inwoners en het handhaven van de Grondwet. De president is volgens de Grondwet belast met het leiderschap in de sociale aangelegenheden van het land en het optreden als belangrijkste vertegenwoordiger in het buitenland. De plichten, verantwoordelijkheden en andere overgangsbepalingen met betrekking tot het presidentschap staan vermeld in Hoofdstuk Drie, artikelen 79 tot en met 89, van de Grondwet. De termijn van de president is vijf jaar, maar vanwege een referendum in 1996 werd de verkiezing die in 1999 zou plaatsvinden uitgesteld tot 2001. Volgens de grondwet van 1994 kon de president slechts twee termijnen dienen als president, maar door een wijziging van de grondwet werden de termijngrenzen afgeschaft. Gedurende de looptijd van het ambt werden verkiezingen gehouden in 1994, 2001, 2006, 2010 en op 11 oktober 2015. Alexander Loekasjenko is de enige persoon die sinds de verkiezingen in 1994 als president heeft gediend. Het presidentiële bureau is gevestigd in het Republikeins Paleis in Minsk, terwijl de presidentiële residentie zich bevindt in Zaslauje, district Minsk."
] |
[
"Loehansk\nLoehansk (Луганськ, -LSB- luˈɦɑnʲsʲk -RSB- ) of Loegansk ( -LSB- Луганск, p = lʊˈgansk -RSB- ), voorheen bekend als Vorosjilovgrad (1935-1958 en 1970-1990), is een stad in het oostelijkste Oekraïne. Loehansk wordt sinds 2014 bezet door de rebellen van de Volksrepubliek Loehansk. Loehansk is het administratieve centrum van de oblast Loehansk. Nadat de rebellen Loehansk en de zuidelijke delen van de oblast veroverden, verhuisde de (pro-Kiev) administratie naar Sievierodonetsk.",
"Hoofd van de Republiek Boerjatië\nHet Hoofd van de Republiek Boerjatië, voorheen President van de Republiek Boerjatië, is het hoogste ambt binnen de regering van de Republiek Boerjatië, Rusland. Sinds de ontbinding van de Sovjet-Unie hebben twee personen deze functie bekleed.",
"Alexander Ankvab\nAleksandr Ankvab ( -LSB- `ahngkvahb-RSB- ; Алықьсандр Анқәаб, ალექსანდრე ანქვაბი, Алекса́ндр Анква́б; geboren 26 december 1952) is een Abchazische politicus en zakenman die president van Abchazië was van 29 mei 2011 tot zijn aftreden op 1 juni 2014. Onder president Sergej Bagapsh bekleedde hij eerder de functie van premier van 2005 tot 2010 en vicepresident van 2010 tot 2011. Tijdens de presidentsverkiezingen van 4 oktober 2004 steunde Ankvab de kandidatuur van Bagapsh na zijn eigen uitsluiting door de Centrale Kiescommissie; hij werd vervolgens in februari 2005 door Bagapsh benoemd tot premier. Ankvab werd waarnemend president van Abchazië nadat president Bagapsh op 21 mei 2011 een operatie onderging. Na de operatie overleed Bagapsh op 29 mei 2011 en Ankvab diende als waarnemend president tot hij later in 2011 zelf tot president werd gekozen. Ankvab overleefde zes aanslagen op zijn leven van 2005 tot 2012, de laatste keer als president op 22 februari 2012, toen zijn konvooi in Abchazië werd overvallen, waarbij twee van zijn bewakers omkwamen. Op 27 mei 2014 werden Ankvabs hoofdkwartier in Soechoemi bestormd door oppositiegroepen onder leiding van Raul Chadjimba, waardoor hij op de vlucht sloeg naar Goedaouta in wat Ankvab aan de kaak stelde als een \"gewapende staatsgreep\". Het Abchazische parlement verklaarde Ankvab op 31 mei 2014 \"onbekwaam\" om zijn presidentiële bevoegdheden uit te oefenen, en Ankvab trad op 1 juni 2014 af.",
"Staatsveiligheidscomité van de Republiek Belarus\nDe Staatsveiligheidsdienst van de Republiek Belarus ( -LSB- Камітэт дзяржаўнай бяспекі , КДБ ; Romanisatie van het Wit-Russisch , transl. Kamitet Dziaržaǔnaj Biaspieki , KDB -RSB- , -LSB- Комитет государственной безопасности , КГБ ; Romanisatie van het Russisch , transl. Komitet Gosudarstvennoy Bezopasnosti , KGB -RSB- ) is de nationale inlichtingendienst van Belarus. Samen met zijn tegenhangers in Transnistrië en Zuid-Ossetië is het een van de weinige inlichtingendiensten die de Russische naam \"KGB\" behielden na de ontbinding van de Sovjet-Unie, hoewel deze verloren gaat in de vertaling naar het Wit-Russisch (KDB in plaats van KGB). (De \"Speciale oproerpolitie\" wordt echter nog steeds OMON genoemd.) Het is de Wit-Russische opvolger van de KGB van de Sovjet-Unie. Felix Edmundovich Dzerzhinsky, die de Tsjeka – de oorspronkelijke bolsjewistische geheime politie – oprichtte, werd geboren in het huidige Belarus en blijft een nationale held. Het wordt beheerst door de wet betreffende de Staatsveiligheidsorganen van de Republiek Belarus. Generaal-majoor Vadim Zaitsev, die verantwoordelijk was voor de persoonlijke veiligheid van Loekasjenko, werd in juli 2008 tot leider benoemd. Zijn ambtstermijn duurde tot november 2012 en hij werd opgevolgd door Valery Vakulchik. De KGB staat formeel onder controle van de president van Belarus, Alexander Loekasjenko.",
"Loegansk Oblast\nLoegansk Oblast (Луганська область, transliteratie: Luhanśka oblastj, транслитерация: Luganskaja oblastj; ook wel Luhansjtsjina – Луганщина, Luhanščyna genoemd) is de meest oostelijke oblast (provincie) van Oekraïne. Het administratieve centrum is Loegansk. De oblast werd in 1938 opgericht en droeg de naam Vorosjilovgrad Oblast (tot 1958 en opnieuw van 1970 tot 1990) ter ere van Kliment Vorosjilov. Bevolking: . Belangrijke steden binnen de oblast zijn: Altsjevsk, Antratsyt, Brianka, Kirovsk, Krasnyi Loetsj, Krasnodon, Lysytsjansk, Loegansk, Pervomaisk, Rovenky, Roebizjne, Sverdlovsk, Severodonetsk, Stachanov. Vanwege de oorlog in Donbas werd het administratieve centrum van de oblast verplaatst naar Severodonetsk.",
"Oleksandr Lukyanchenko\nOleksandr Oleksiyovych Lukyanchenko (Олександр Олексійович Лук'янченко, Александр Алексеевич Лукьянченко, geboren 30 augustus 1947) is de burgemeester van Donetsk, Oekraïne.",
"Hoofd van de Tsjetsjeense Republiek\nHet Hoofd van de Tsjetsjeense Republiek (voorheen President van de Tsjetsjeense Republiek of President van Tsjetsjenië) is het hoogste ambt binnen het politieke systeem van de Tsjetsjeense Republiek. Het ambt werd in 2003 ingesteld tijdens de Tweede Tsjetsjeense Oorlog, toen de Russische federale regering de controle over de regio herwon en na een constitutioneel referendum de huidige Grondwet van de Tsjetsjeense Republiek goedkeurde."
] | 1,811 |
Frank werd verborgen gehouden via Island Records.
|
[
"Frank_Ifield_(album)",
"Illegal_Records",
"Secrets_Keep_You_Sick",
"Barry_Frank",
"...Allow_Us_to_Be_Frank",
"Island_Records_discography",
"Stealth_Records"
] |
[
"Frank (Amy Winehouse album)\nFrank is het debuutstudioalbum van de Engelse zangeres en songwriter Amy Winehouse, uitgebracht op 20 oktober 2003 door Island Records. De productie van het album vond plaats in 2002 en 2003 en werd verzorgd door Winehouse, Salaam Remi, Gordon \"Commissioner Gordon\" Williams, Jimmy Hogarth en Matt Rowe. De titel verwijst naar de aard en toon van Winehouses teksten op het album, evenals naar een van haar invloeden, Frank Sinatra. Na de release ontving Frank overwegend positieve recensies van de meeste muziekcritici en leverde het Winehouse verschillende onderscheidingen op, waaronder een Ivor Novello Award. Het album heeft meer dan een miljoen exemplaren verkocht in het Verenigd Koninkrijk en is drievoudig platina gecertificeerd door de British Phonographic Industry (BPI)."
] |
[
"Frank Ifield (album)\nFrank Ifield is een album van country- en popsinger Frank Ifield met Norrie Paramor en zijn orkest, uitgegeven door het World Record Club label. Dit label verkocht albums per postorder, waardoor dit album nogal obscuur en waarschijnlijk zeldzaam is, aangezien er zeer weinig referenties aan te vinden zijn op internet. Zijn album \"Blue Skies\" werd ook op dit label uitgegeven, evenals op het Columbia label in 1963. Het label werd in 1965 overgenomen door EMI, maar bleef als sublabel voor postorder worden gebruikt, met een breed scala aan muziekstijlen, en distributie in Zuid-Afrika, Australië en Nieuw-Zeeland. Er staat geen productiedatum op de hoes of het label, maar de albumgegevens vermelden dat het zijn tweede album was na zijn eerste Columbia album \"I'll Remember You\", begin 1963 uitgebracht.",
"Illegal Records\nIllegal Records was een onafhankelijk platenlabel, opgericht door Miles Copeland III met zijn jongere broer Stewart Copeland en de manager van The Police, Paul Mulligan in 1977. Het label bracht de debuutsingle van The Police uit, \"Fall Out\". Copeland ging verder met het contracteren van meer artiesten en het starten van verschillende andere indie-sublabels, waaronder Deptford Fun City Records, Step-Forward Records en Total Noise Records. Hij lanceerde ook buitenlandse divisies, Frankrijk & Nederland, die sommige van dezelfde titels uitbrachten met verschillende catalogusnummers, en ook enkele exclusieve titels. In 1979, nadat Copeland I.R.S. Records had opgericht, werd Illegal diens distributeur in het VK en Europa. Het zette zijn activiteiten voort tot 1988, toen het zijn activiteiten fuseerde met I.R.S.",
"Geheimen Houden Je Ziek\nGeheimen Houden Je Ziek is het tweede studioalbum van de in Chicago gevestigde rockband The Fold. Het werd uitgebracht op 22 mei 2007 door Tooth and Nail Records.",
"Barry Frank\nBarry Frank (geboren september 1930, New York City, New York, overleden 2 december 2016, New York City, New York) was een populaire zanger met een soepele stem uit de jaren 50 en begin jaren 60, die professioneel opnames maakte op 78-toeren, 45-toeren, 33-toeren en vele elpees voor Bell, Columbia, Jubilee, Seeco en andere platenmaatschappijen in de Verenigde Staten en Europa. In veel gevallen coverde Frank opnames die door andere artiesten waren uitgebracht, en Franks getalenteerde zang werd geprezen als veel beter dan die van de oorspronkelijke artiesten. Dit betrof nummers als 'Party Doll', 'Earth Angel' en 'The Great Pretender'. Frank werd beroemd als leadzanger van het Sammy Kaye Orchestra. Hoewel zijn succesvolle opnamecarrière niet leidde tot blijvende sterrendom, bleef Frank optreden. Gedurende vele decennia was hij ceremoniemeester van het Raleigh Hotel in South Fallsburg, New York, van de jaren 70 tot de jaren 2000 (toen het hotel sloot), en trad hij ook op als zanger in andere Catskills-resorts op vrije avonden. Hij ging met pensioen vanwege ziekte en keerde terug naar New York City, maar bleef zelfstandig wonen. Barry Frank overleed op 2 december 2016 aan natuurlijke oorzaken en liet zijn zoon Todd Frank, uit New York City, achter. De uitvaart werd verzorgd door Walter P. Cooke Funeral Home in New York City. Sommige opnames van Frank worden nu door verzamelaars uit die tijd beschouwd als collector's items.",
"...Allow Us to Be Frank\n...Allow Us to Be Frank, een Rat Pack-tribute, is het vijfde studioalbum en het eerste coveralbum van de Ierse boyband Westlife. Het is het eerste album sinds het vertrek van Bryan McFadden. Het werd uitgebracht op 8 november 2004 en bereikte de tweede plaats in Ierland en de derde plaats in het Verenigd Koninkrijk. ... Allow Us To Be Frank stond op nummer vierentwintig in de jaaroverzichten van 2004. Het album bevat nummers die populair werden gemaakt door Frank Sinatra, zoals \"The Way You Look Tonight\", \"Come Fly with Me\", \"Moon River\", \"Summer Wind\" en \"That's Life\". Het bevat ook het nummer \"When I Fall in Love\" van Nat \"King\" Cole. Het werd opgenomen met een 60-koppig orkest in Phoenix Studios in Wembley, in het Londense bestuurlijke gebied Brent.",
"Island Records discografie\nDe geschiedenis en discografie van het Island Records label kunnen handig worden verdeeld in drie fasen: De Jamaicaanse Jaren, van 1959 tot 1966. De Nieuwe Grond Jaren, van 1967 tot ongeveer 1980. De Consolidatie Jaren, vanaf 1980. In 1989 verkocht Chris Blackwell Island Records aan Polygram, wat resulteerde in een herlancering van de Island back catalogus op compact disc onder het Island Masters label.",
"Stealth Records\nStealth Records is een onafhankelijk platenlabel dat gespecialiseerd is in elektronische dancemuziek, specifiek house. Grammy Award winnende DJ/Producer Roger Sanchez richtte Stealth op in 2002. In 2005 breidde Stealth uit met het organiseren van eigen evenementen met een serie genaamd Stealth Live! De evenementen zijn uitgegroeid tot een terugkerende serie clubparty's in belangrijke elektronische muziekmarkten zoals: Nederland, Duitsland, Engeland, Spanje en de VS."
] | 1,812 |
Lynyrd Skynyrd herenigd in 1987.
|
[
"Lynyrd_Skynyrd_1991_Tour",
"Edge_of_Forever_Tour",
"Skynyrd's_Innyrds",
"Gimme_Back_My_Bullets_Tour",
"Street_Survivors",
"Lyve_from_Steel_Town",
"The_Essential_Lynyrd_Skynyrd"
] |
[
"Lynyrd Skynyrd\nLynyrd Skynyrd (uitgesproken als -LSB- ˌlɛnərd_ˈskɪnərd -RSB-) is een Amerikaanse rockband die vooral bekend staat om het populair maken van het Southern rockgenre in de jaren 70. Oorspronkelijk in 1964 gevormd als My Backyard in Jacksonville, Florida, stond de band ook bekend onder namen als The Noble Five en One Percent, voordat ze in 1969 uiteindelijk besloten op \"Lynyrd Skynyrd\". De band verwierf wereldwijde bekendheid door zijn liveoptredens en kenmerkende nummers \"Sweet Home Alabama\" en \"Free Bird\". Op het hoogtepunt van hun succes kwamen twee bandleden en een achtergrondzanger om bij een vliegtuigongeluk in 1977, wat een abrupt einde maakte aan de meest populaire incarnatie van de band. De band heeft 28 miljoen platen verkocht in de Verenigde Staten. De overgebleven bandleden hervormden zich in 1987 voor een reünietournee met zanger Johnny Van Zant, de jongere broer van zanger en oprichter Ronnie Van Zant. Lynyrd Skynyrd blijft toeren en opnemen met mede-oprichter Gary Rossington, Johnny Van Zant en gitarist Rickey Medlocke – die voor het eerst schreef en opnam met de band van 1971 tot 1972 (voordat hij in 1996 terugkeerde naar Lynyrd Skynyrd). Mede-oprichter Larry Junstrom, samen met de leden uit de jaren 70 Ed King en Artimus Pyle, blijven actief in de muziek, maar toeren en nemen niet langer op met de band. Langdurige drummer Michael Cartellone heeft sinds 1999 met de band opgenomen en getoerd. Lynyrd Skynyrd werd op 13 maart 2006 opgenomen in de Rock and Roll Hall of Fame."
] |
[
"Lynyrd Skynyrd Tournee 1991\nLynyrd Skynyrd Tournee 1991 was een tournee ter ondersteuning van het eerste album van de band na het vliegtuigongeluk, Lynyrd Skynyrd 1991. De tournee vond plaats in de Verenigde Staten, Canada en Europa.",
"Edge of Forever Tour\nEdge of Forever Tour was een concert tournee van Lynyrd Skynyrd ter ondersteuning van hun album, Edge of Forever. De band trad op met een aantal andere artiesten, waaronder Ted Nugent en Deep Purple.",
"Skynyrd's Innyrds\nSkynyrd's Innyrds: Their Greatest Hits is de titel van het greatest hits-album uit 1989 van Lynyrd Skynyrd. Het werd in juli 2001 5x platina gecertificeerd door de RIAA.",
"Gimme Back My Bullets Tour\nGimme Back My Bullets Tour was de vierde grote concerttournee van de Amerikaanse Southern rockband Lynyrd Skynyrd. De tournee vond plaats in Noord-Amerika en Europa.",
"Street Survivors\nStreet Survivors is het vijfde studioalbum van de Southern rockband Lynyrd Skynyrd, uitgebracht op 17 oktober 1977. De LP is het laatste Skynyrd-album opgenomen door de originele leden Ronnie Van Zant en Allen Collins, en is de enige Skynyrd-studio-opname met gitarist Steve Gaines. Drie dagen na de release van het album stortte het gecharterde vliegtuig van de band neer onderweg naar Baton Rouge, Louisiana, waarbij de piloot, copiloot, de assistent-tourmanager van de groep en drie bandleden (Van Zant, Gaines en Gaines' oudere zus, achtergrondzangeres Cassie Gaines) omkwamen, en de meesten die de crash overleefden ernstig gewond raakten. Het album presteerde goed in de hitlijsten en bereikte de 5e plaats (hun eerste top 5 album), net als de singles \"What's Your Name\" en \"That Smell\", waarbij de eerste een top 20 hit was in de single hitlijsten. Het album was een instant succes en behaalde binnen tien dagen na de release een gouden certificering. Het zou later dubbel platina worden.",
"Lyve from Steel Town\nLyve from Steel Town was een livealbum van de \"post-crash\" bezetting van de Southern rockband Lynyrd Skynyrd. Dit livealbum heeft twee schijven; de laatste twee tracks op de tweede schijf zijn exclusieve interviews met Lynyrd Skynyrd. Het concert werd ook uitgebracht als een live VHS en DVD. De tracks werden opgenomen in Pittsburgh op 15 juli 1997. Het album werd op 26/06/2001 gecertificeerd als Goud door de RIAA.",
"The Essential Lynyrd Skynyrd\nThe Essential Lynyrd Skynyrd is een dubbel-cd compilatie van Lynyrd Skynyrd uit de hoogtijdagen van hun klassieke bezetting (1971--1977). Het dubbelalbum werd geremasterd en opnieuw uitgebracht in 2006 als onderdeel van Universal's Gold serie."
] | 1,813 |
Het Museum of Science and Industry was in Chicago.
|
[
"Chicago_History_Museum",
"Illinois_Holocaust_Museum_and_Education_Center",
"Museum_of_Broadcast_Communications",
"West_Chicago_City_Museum",
"Science_Museum_of_Minnesota",
"Illinois_State_Museum",
"The_Henry_Ford"
] |
[
"Museum of Science and Industry (Chicago)\nHet Museum of Science and Industry (MSI) bevindt zich in Chicago, Illinois, in Jackson Park, in de Hyde Park-buurt tussen Lake Michigan en de Universiteit van Chicago. Het is gehuisvest in het voormalige Paleis voor Schone Kunsten van de Wereldtentoonstelling van 1893. Aanvankelijk gesticht door Julius Rosenwald, de president en filantroop van Sears, Roebuck and Company, werd het gesteund door de Commercial Club of Chicago en geopend in 1933 tijdens de Century of Progress Exposition. Tot de tentoonstellingen van het museum behoren een replica op ware grootte van een kolenmijn, gevangen genomen tijdens de Tweede Wereldoorlog, een modeltreinbaan van 325 m², de eerste diesel-aangedreven gestroomlijnde passagierstrein van roestvrij staal (Pioneer Zephyr), en het Apollo 8-ruimtevaartuig dat de eerste mensen in een baan om de maan bracht. Gebaseerd op de bezoekersaantallen van 2009 was het Museum of Science and Industry de op een na grootste culturele attractie van Chicago. David R. Mosena is sinds 1998 president en CEO van het museum."
] |
[
"Chicago History Museum\nHet Chicago History Museum (voorheen bekend als de Chicago Historical Society) werd in 1856 opgericht om de geschiedenis van Chicago te bestuderen en te interpreteren. Het is gevestigd in Lincoln Park op 1601 North Clark Street, op de hoek van North Avenue in de wijk Old Town Triangle. Het werd in september 2006 hernoemd tot Chicago History Museum.",
"Illinois Holocaust Museum en Educatiecentrum\nHet Illinois Holocaust Museum en Educatiecentrum is een museum gevestigd in Skokie, Illinois, nabij Chicago. Zijn missie is om \"Het verleden te herinneren\" en \"De toekomst te transformeren\" en de erfenis van de Holocaust te bewaren door de herinnering aan de slachtoffers te eren en universele lessen te onderwijzen die haat, vooroordelen en onverschilligheid bestrijden. Het museum vervult zijn missie door middel van tentoonstellingen, het bewaren en interpreteren van zijn collecties en door middel van educatieve programma's en initiatieven die de bevordering van mensenrechten en de uitroeiing van genocide bevorderen.",
"Museum of Broadcast Communications\nHet Museum of Broadcast Communications (MBC) is een Amerikaans museum, met als verklaarde missie: \"historische en hedendaagse radio- en televisie-inhoud te verzamelen, te bewaren en te presenteren, en te onderwijzen, informeren en vermaken via onze archieven, publieke programma's, vertoningen, tentoonstellingen, publicaties en online toegang tot onze bronnen.\" Het is gevestigd in Chicago, Illinois.",
"Stadsmuseum West Chicago\nHet Stadsmuseum West Chicago, oorspronkelijk het Turner Town Hall, is een museum in West Chicago, Illinois.",
"Science Museum of Minnesota\nHet Science Museum of Minnesota is een Amerikaans museum gericht op technologie, natuurhistorie, natuurkunde en wiskundeonderwijs. Opgericht in 1907 en gevestigd in Saint Paul, Minnesota, telt deze non-profit instelling (501(c)(3)) meer dan 600 medewerkers en meer dan 1600 vrijwilligers. De missie van het museum is: \"Zet de wetenschap aan: Inspireer leren. Informeer beleid. Verbeter levens.\"",
"Illinois State Museum\nHet Illinois State Museum is het officiële museum voor de natuurhistorie van de Amerikaanse staat Illinois. Het hoofdgebouw bevindt zich op Spring en Edwards Streets, een blok ten zuidwesten van het Illinois State Capitol, in Springfield, de hoofdstad van de staat. Er zijn satellietmusea in Chicago, Dickson Mounds, Lockport en Rend Lake. Naast tentoonstellingen over de natuurhistorie, richt het hoofdgebouw in Springfield zich op het culturele en artistieke erfgoed van de staat. Tentoonstellingen omvatten lokale fossielen en mijnbouw, huishoudelijke displays uit verschillende historische periodes, diorama's van het leven van Native Americans, archeologische en etnografische artefacten, en een collectie glazen presse-papiers. Vanwege budgettaire problemen in Illinois was het Illinois State Museum tijdelijk gesloten van oktober 2015 tot juni 2016. Na invoering van een toegangsprijs heropende het belangrijkste museum op 2 juli 2016. De toegang is gratis voor kinderen en veteranen. Satellietmusea, met uitzondering van Dickson Mounds, zijn niet heropend.",
"The Henry Ford\nThe Henry Ford (ook bekend als het Henry Ford Museum of American Innovation and Greenfield Village, en formeler als het Edison Institute) is een groot binnen- en buitenmuseumcomplex en een National Historic Landmark in de buitenwijk Dearborn van Detroit, Michigan, VS. De museumcollectie bevat onder andere de presidentiële limousine van John F. Kennedy, de stoel van Abraham Lincoln uit Ford's Theatre, het laboratorium van Thomas Edison, de fietsenwinkel van de Wright Brothers, de bus van Rosa Parks en vele andere historische tentoonstellingen. Het Henry Ford Museum of American Innovation and Greenfield Village is het grootste binnen- en buitenmuseumcomplex in de Verenigde Staten en trekt jaarlijks 1,6 miljoen bezoekers."
] | 1,814 |
Het Museum of Science and Industry bevond zich in minstens één stad.
|
[
"New_Museums_Site",
"Houston_Museum_of_Natural_Science",
"Smithsonian_Institution",
"National_Museum_of_Industrial_History",
"Mary_Brogan_Museum_of_Art_and_Science",
"California_Science_Center",
"Museum_of_Industry,_Warsaw"
] |
[
"Chicago\nChicago ( -LSB- ʃᵻˈkɑːɡoʊ -RSB- of -LSB- ʃᵻˈkɔːɡoʊ -RSB- ), officieel de Stad Chicago, is de op twee na grootste stad van de Verenigde Staten. Met meer dan 2,7 miljoen inwoners is het ook de grootste stad in de staat Illinois en het Midwesten van de Verenigde Staten. Het is de county seat van Cook County. De grootstedelijke regio Chicago, vaak Chicagoland genoemd, telt bijna 10 miljoen mensen en is de op twee na grootste van de VS. Chicago wordt een wereldhoofdstad van de architectuur genoemd. Qua rijkdom en economie wordt Chicago beschouwd als een van de belangrijkste zakencentra ter wereld.\n\nChicago werd in 1837 gesticht, nabij een draagweg tussen de Grote Meren en het stroomgebied van de Mississippi, en groeide snel in het midden van de negentiende eeuw. Gelegen aan Lake Michigan, is de stad een internationale hub voor financiën, handel, industrie, technologie, telecommunicatie en transport: O'Hare International Airport is het op een na drukste vliegveld ter wereld gemeten naar vliegtuigverkeer; de regio heeft ook het grootste aantal Amerikaanse snelwegen en spoorwegvracht. In 2012 werd Chicago door het Globalization and World Cities Research Network vermeld als een alfa-wereldstad en stond het zevende ter wereld in de Global Cities Index van 2016. Chicago heeft het op twee na grootste bruto metropolitaan product van de Verenigde Staten - ongeveer $ 640 miljard volgens schattingen uit 2015. De stad heeft een van 's werelds grootste en meest gediversifieerde economieën, zonder dat één enkele industrie meer dan 14% van de beroepsbevolking in dienst heeft.\n\nIn 2016 ontving Chicago meer dan 54 miljoen binnenlandse en internationale bezoekers, een nieuw record waardoor het een van de meest bezochte steden van het land is. Bezienswaardigheden in de stad zijn Millennium Park, Navy Pier, de Magnificent Mile, Art Institute of Chicago, Museum Campus, de Willis (Sears) Tower, Museum of Science and Industry en Lincoln Park Zoo. De cultuur van Chicago omvat de beeldende kunsten, romans, film, theater, met name improvisatiekomedie, en muziek, met name jazz, blues, soul, hiphop, gospel en housemuziek. Er zijn veel hogescholen en universiteiten in de regio Chicago; hiertoe behoren Northwestern University, University of Chicago en de University of Illinois at Chicago, die worden geclassificeerd als \"hoogste onderzoeks\"-doctorale universiteiten. Daarnaast heeft Chicago professionele sportteams in elk van de belangrijkste professionele competities. De stad heeft veel bijnaam, waarvan de bekendste de Windy City is."
] |
[
"Nieuwe Musea Site\nDe Nieuwe Musea Site is een belangrijke locatie van de Universiteit van Cambridge, gelegen in het centrum van de stad, aan Pembroke Street en Free School Lane, ingeklemd tussen Corpus Christi College, Pembroke College en Lion Yard. De postcode is CB2 3QH. De kleinere en oudere van de twee wetenschapslocaties in het stadscentrum van de universiteit (de andere is de Downing Site), herbergt de Nieuwe Musea Site vele wetenschapsafdelingen, collegezalen en examenlokalen van de universiteit, evenals twee musea. Voorheen de locatie van de botanische tuin van de universiteit (die nu tussen Hills Road en Trumpington Road in het zuiden van de stad ligt), is de Nieuwe Musea Site een eclectische mix van grote Victoriaanse gebouwen gebouwd tussen 1870 en 1909, zoals het Oude Cavendish Laboratorium; gebouwen van gele baksteen uit de jaren 1930-40, grotendeels utilitair met uitzondering van het Mondgebouw; en modernistische gebouwen van glas en beton uit de jaren 1970, zoals de toren van Materiaalkunde en Metallurgie. Verschillende belangrijke wetenschappelijke ontwikkelingen van de 19e en 20e eeuw werden hier gedaan, voornamelijk in het Oude Cavendish Laboratorium, waaronder de ontdekking van het elektron door J.J. Thomson (1897) en het neutron door Chadwick (1932), de splitsing van het atoom door Cockcroft en Walton (1932), het mechanisme van zenuwgeleiding door Hodgkin en Huxley (jaren 1930-40), en de DNA-structuur door Watson en Crick (1953).",
"Houston Museum of Natural Science\nHet Houston Museum of Natural Science (afgekort als HMNS) is een wetenschapsmuseum gelegen aan de noordgrens van Hermann Park in Houston, Texas, Verenigde Staten. Het museum werd in 1909 opgericht door de Houston Museum and Scientific Society, een organisatie die zich ten doel stelde een gratis instelling voor de inwoners van Houston te bieden, gericht op onderwijs en wetenschap. Het museum telt jaarlijks meer dan twee miljoen bezoekers. Het museumcomplex bestaat uit een centrale faciliteit met vier verdiepingen vol natuurwetenschappelijke zalen en tentoonstellingen, het Burke Baker Planetarium, het Cockrell Butterfly Center en het Wortham Giant Screen Theatre (voorheen bekend als het Wortham IMAX Theatre). Het museum is een van de populairste in de Verenigde Staten en staat qua bezoekersaantallen, onder de niet-Smithsonian musea, net onder het American Museum of Natural History en het Metropolitan Museum of Art in New York City en het M. H. de Young Memorial Museum in San Francisco. Een groot deel van de populariteit van het museum is toe te schrijven aan het grote aantal speciale of gasttentoonstellingen.",
"Smithsonian Institution\nDe Smithsonian Institution ( -LSB- smɪθˈsoʊniən -RSB- ), opgericht in 1846 \"voor de vermeerdering en verspreiding van kennis\", is een groep musea en onderzoekscentra die worden beheerd door de regering van de Verenigde Staten. Oorspronkelijk georganiseerd als het \"United States National Museum\", hield die naam op te bestaan als administratieve entiteit in 1967. Aangemerkt als \"de zolder van de natie\" vanwege de eclectische collectie van 154 miljoen objecten, omvatten de negentien musea, negen onderzoekscentra en de dierentuin van de instelling historische en architectonische monumenten, die grotendeels in het District of Columbia zijn gevestigd. Aanvullende faciliteiten bevinden zich in Arizona, Maryland, Massachusetts, New York City, Pittsburgh, Texas, Virginia en Panama. Meer dan 200 instellingen en musea in 45 staten, Puerto Rico en Panama zijn Smithsonian Affiliates. De dertig miljoen jaarlijkse bezoekers van de instelling worden gratis toegelaten. Het jaarlijkse budget bedraagt ongeveer $ 1,2 miljard, waarvan 2/3 afkomstig is van jaarlijkse federale subsidies. Andere financiering komt van het vermogen van de instelling, particuliere en zakelijke bijdragen, lidmaatschapsgelden en inkomsten uit retail, concessies en licenties. Tot de publicaties van de instelling behoren de tijdschriften Smithsonian en Air & Space.",
"Nationaal Museum voor Industriële Geschiedenis\nHet Nationaal Museum voor Industriële Geschiedenis is een museum in Bethlehem, Pennsylvania. Gehuisvest in een voormalige fabriek van Bethlehem Steel, herbergt het een collectie artefacten uit de textiel-, staal- en ijzerindustrie en de propaangasindustrie. Het museum is een filiaal van de Smithsonian Institution en bezit een aanzienlijke collectie industriële machines in bruikleen van het Nationaal Museum van Amerikaanse Geschiedenis van het Instituut. Het museum heeft ook een grote collectie documenten, machines, foto's en ander archiefmateriaal van Bethlehem Steel.",
"Mary Brogan Museum voor Kunst en Wetenschap\nHet Mary Brogan Museum voor Kunst en Wetenschap, ook bekend als het Brogan Museum, was een museum voor kunst en wetenschap gevestigd op 350 South Duval Street, Tallahassee, Florida. Het museum sloot in 2013 vanwege onvoldoende financiën. Het museum was het resultaat van een fusie van twee worstelende musea in Tallahassee: The Museum of Art/Tallahassee en het Odyssey Science Center. De twee voormalige organisaties werden respectievelijk in 1990 en 1991 onafhankelijk opgericht. De organisaties kwamen overeen een gemeenschappelijk gebouw te delen, dat in 1998 voor het publiek werd geopend, en in 2000 te fuseren. Het gebouw werd gebouwd op grond die eigendom was van de stad Tallahassee en het museum droeg in 2003 zijn onderhuur over aan Tallahassee Community College van Leon County Schools. Momenteel staat het gebouw leeg, hoewel er een poging wordt gedaan om de begane grond te gebruiken voor een non-profit centrum, terwijl de bovenverdiepingen verwikkeld zijn in een juridisch geschil. Het Brogan Museum probeerde de interesse in en het begrip van de connectie tussen beeldende kunst, wetenschappen, wiskunde en technologie te stimuleren. Het museum had twee verdiepingen met interactieve wetenschapsexposities en een kunstgalerie met een scala aan werken. Het Brogan Museum probeerde de samenhang tussen kunst en wetenschap te benadrukken.",
"California Science Center\nHet California Science Center (soms gespeld als California ScienCenter) is een staatsagentschap en museum gevestigd in Exposition Park, Los Angeles, naast het Natural History Museum of Los Angeles County en de University of Southern California. Gefactureerd als het grootste hands-on wetenschapscentrum van de Westkust, is het California Science Center een publiek-private samenwerking tussen de staat Californië en de California Science Center Foundation. De California Natural Resources Agency houdt toezicht op het California Science Center en het California African American Museum. Opgericht in 1951 als het \"California Museum of Science and Industry\", werd het museum in 1998 gerenoveerd en hernoemd tot \"California Science Center\". Het California Science Center organiseert jaarlijks de California State Science Fair. Toegangsprijzen omvatten toegang tot de permanente tentoonstellingen, zoals de Space Shuttle Endeavour en andere prominente vliegtuigen en ruimtevaartuigen, en tot diverse demonstraties. Een apart kaartje is vereist voor de IMAX-films, de meeste speciale reizende tentoonstellingen en speciale activiteiten, waaronder een klimwand, een bewegingssimulator en een hoogtesporfiets.",
"Museum van Industrie, Warschau\nHet Museum van Industrie in Warschau was een museum in Warschau, Polen. Het werd opgericht in 1982 en gesloten in 2008. Categorie: Musea in Warschau Categorie: In 1982 opgerichte musea Categorie: Opgeheven musea in Polen Categorie: 1982 opgerichte instellingen in Polen"
] | 1,815 |
Het Museum of Science and Industry bevond zich in minstens één stad.
|
[
"Oregon_Museum_of_Science_and_Industry",
"Museum",
"City_Museum",
"MIT_Museum",
"Museum_of_Science_and_Industry",
"Museum_of_Arts_and_Sciences_(Daytona_Beach)",
"Science_Museum_of_Minnesota"
] |
[
"Museum of Science and Industry (Chicago)\nHet Museum of Science and Industry (MSI) bevindt zich in Chicago, Illinois, in Jackson Park, in de Hyde Park-buurt tussen Lake Michigan en de Universiteit van Chicago. Het is gehuisvest in het voormalige Paleis voor Schone Kunsten van de Wereldtentoonstelling van 1893. Aanvankelijk gesticht door Julius Rosenwald, de president en filantroop van Sears, Roebuck and Company, werd het gesteund door de Commercial Club of Chicago en geopend in 1933 tijdens de Century of Progress Exposition. Tot de tentoonstellingen van het museum behoren een replica op ware grootte van een kolenmijn, gevangen genomen tijdens de Tweede Wereldoorlog, een modeltreinbaan van 325 m², de eerste diesel-aangedreven gestroomlijnde passagierstrein van roestvrij staal (Pioneer Zephyr), en het Apollo 8-ruimtevaartuig dat de eerste mensen in een baan om de maan bracht. Gebaseerd op de bezoekersaantallen van 2009 was het Museum of Science and Industry de op een na grootste culturele attractie van Chicago. David R. Mosena is sinds 1998 president en CEO van het museum."
] |
[
"Oregon Museum of Science and Industry\nHet Oregon Museum of Science and Industry (OMSI, -LSB- ˈɒmziː -RSB- ) is een wetenschap en technologie museum in Portland, Oregon, Verenigde Staten. Het bevat drie auditoriums, waaronder een groot schermtheater, een planetarium en tentoonstellingshallen met diverse permanente, interactieve tentoonstellingen gericht op natuurwetenschappen, industrie en technologie. Tijdelijke tentoonstellingen beslaan een breder scala aan disciplines.",
"Museum\nEen museum (/myuˈziːəm/; myoo-zee-um; meervoud musea of museums) is een instelling die zorgt voor (conserveert) een collectie artefacten en andere objecten van artistieke, culturele, historische of wetenschappelijke betekenis. Veel openbare musea stellen deze items beschikbaar voor het publiek via tentoonstellingen die permanent of tijdelijk kunnen zijn. De grootste musea bevinden zich in grote steden over de hele wereld, terwijl duizenden lokale musea bestaan in kleinere steden en landelijke gebieden. Musea hebben uiteenlopende doelen, variërend van het dienen van onderzoekers en specialisten tot het dienen van het grote publiek. Het doel om onderzoekers te dienen verschuift steeds meer naar het dienen van het grote publiek. Er zijn veel soorten musea, waaronder kunstmusea, natuurhistorische musea, wetenschapsmusea, oorlogsmusea en kindermusea. Tot de grootste en meest bezochte musea ter wereld behoren het Louvre in Parijs, het Nationale Museum van China in Peking, de Smithsonian Institution in Washington D.C., het British Museum in Londen, de National Gallery in Londen en het Metropolitan Museum of Art in New York City. Vanaf de jaren 2010 zorgt de voortdurende versnelling van de digitalisering van informatie, gecombineerd met de toenemende capaciteit van digitale informatieopslag, ervoor dat het traditionele model van musea (d.w.z. als statische stenen 'collecties van collecties' van driedimensionale specimens en artefacten) zich uitbreidt tot virtuele tentoonstellingen en hoge-resolutiebeelden van hun collecties die bezoekers van elke plek met internet kunnen bekijken, bestuderen en verkennen. Volgens The World Museum Community zijn er meer dan 55.000 musea in 202 landen.",
"Stadsmuseum\nHet Stadsmuseum is een speelhuis-museum, grotendeels bestaande uit hergebruikte architectonische en industriële objecten, gehuisvest in het voormalige International Shoe-gebouw in de Washington Avenue Loft District van St. Louis, Missouri, Verenigde Staten. Populair bij zowel inwoners als toeristen, presenteert het museum zichzelf als een \"eclectisch mengsel van kinderspeelplaats, lunapark, surrealistisch paviljoen en architectonisch wonder\". Bezoekers worden aangemoedigd om de verschillende tentoonstellingen aan te raken, op te klimmen en in te spelen. \"Raak de kunst niet aan\" wordt nooit bevolen; hoewel er op elk van de 11 verdiepingen veiligheidsmedewerkers aanwezig zijn. Geopend in 1997, trok het museum in 2010 meer dan 700.000 bezoekers. Het Stadsmuseum is door het Project for Public Spaces uitgeroepen tot een van de \"grote openbare ruimtes\" en heeft andere lokale en internationale prijzen gewonnen als een must-see bestemming. Het is beschreven als \"een wilde, unieke visie van een excentrieke artistieke geest\" en vergeleken met het even individualistische Museum of Jurassic Technology in Los Angeles.",
"MIT Museum\nHet MIT Museum, opgericht in 1971, is gevestigd op het Massachusetts Institute of Technology in Cambridge, Massachusetts. Het herbergt collecties van holografie, technologiegerelateerde kunstwerken, kunstmatige intelligentie, robotica, maritieme geschiedenis en de geschiedenis van MIT. De holografiecollectie van 1800 stukken is de grootste ter wereld, hoewel niet alles wordt tentoongesteld. Werken van de hogesnelheidsfotograaf Harold Edgerton en kinetische kunstenaar Arthur Ganson zijn de twee grootste langlopende tentoonstellingen. Er is een regelmatig programma van tijdelijke speciale tentoonstellingen, vaak over de kruispunten van kunst en technologie. Naast het bedienen van de MIT-gemeenschap, biedt het museum talloze outreachprogramma's aan schoolgaande kinderen en volwassenen in het grote publiek. Het drukbezochte jaarlijkse Cambridge Science Festival is ontstaan bij en wordt nog steeds gecoördineerd door het museum.",
"Museum van Wetenschap en Industrie\nMuseum van Wetenschap en Industrie kan verwijzen naar:",
"Museum van Kunst en Wetenschappen (Daytona Beach)\nHet Museum van Kunst en Wetenschappen, vaak aangeduid als MOAS, is een museum in Daytona Beach, Florida, Verenigde Staten. Het museum is lid van de American Alliance of Museums en een filiaal van de Smithsonian Institution. Het herbergt meer dan 30.000 objecten, waardoor het een van de grootste musea in centraal Florida is.",
"Science Museum of Minnesota\nHet Science Museum of Minnesota is een Amerikaans museum gericht op technologie, natuurhistorie, natuurkunde en wiskundeonderwijs. Opgericht in 1907 en gevestigd in Saint Paul, Minnesota, telt deze non-profit instelling (501(c)(3)) meer dan 600 medewerkers en meer dan 1600 vrijwilligers. De missie van het museum is: \"Zet de wetenschap aan: Inspireer leren. Informeer beleid. Verbeter levens.\""
] | 1,815 |
Vluchtelingen uit nazi-Europa werden door Zweden geaccepteerd.
|
[
"Söderköping_Process",
"Arson_attacks_on_asylum_centres_in_Sweden",
"Attentatet_i_Pålsjö_skog",
"June_deportation",
"Elsinore_Sewing_Club",
"Sweden–Uruguay_relations",
"National_Socialist_Workers'_Party_(Sweden)"
] |
[
"Zweden\nZweden (Konungariket Sverige), is een Scandinavisch land in Noord-Europa. Het grenst in het westen aan Noorwegen en in het oosten aan Finland, en is in het zuidwesten via een brug-tunnel over de Öresund verbonden met Denemarken. Met 450.295 km² is Zweden het op twee na grootste land van de Europese Unie qua oppervlakte, met een totale bevolking van 10,0 miljoen. Zweden heeft derhalve een lage bevolkingsdichtheid van 22 inw./km², met de hoogste concentratie in de zuidelijke helft van het land. Ongeveer 85% van de bevolking woont in stedelijke gebieden. Germaanse volkeren bewonen Zweden al sinds de prehistorie en kwamen in de geschiedenis naar voren als de Geaten/Götar en Zweden/Svear en vormden de zeevarende volkeren die bekend staan als de Noormannen. Zuid-Zweden is overwegend agrarisch, terwijl het noorden sterk bebost is. Zweden maakt deel uit van het geografische gebied Fennoscandië. Het klimaat is over het algemeen zeer mild voor zijn noordelijke breedtegraad dankzij de aanzienlijke maritieme invloed, die ondanks dit nog steeds warme continentale zomers behoudt. Tegenwoordig is Zweden een constitutionele monarchie en parlementaire democratie, met een monarch als staatshoofd. De hoofdstad is Stockholm, tevens de grootste stad van het land. De wetgevende macht berust bij de 349-leden tellende eenkamerige Riksdag. De uitvoerende macht wordt uitgeoefend door de regering onder leiding van de premier. Zweden is een eenheidsstaat, momenteel verdeeld in 21 provincies en 290 gemeenten. Zweden ontstond als een onafhankelijk en verenigd land in de middeleeuwen. In de 17e eeuw breidde het zijn territoria uit om het Zweedse Rijk te vormen, dat tot het begin van de 18e eeuw een van de grote mogendheden van Europa was. Zweedse gebieden buiten het Scandinavische schiereiland gingen geleidelijk verloren in de 18e en 19e eeuw, eindigend met de annexatie van het huidige Finland door Rusland in 1809. De laatste oorlog waaraan Zweden direct betrokken was, was in 1814, toen Noorwegen militair tot een personele unie werd gedwongen. Sindsdien is Zweden in vrede, met een officieel beleid van neutraliteit in buitenlandse zaken. De unie met Noorwegen werd in 1905 vreedzaam ontbonden, wat leidde tot de huidige grenzen van Zweden. Hoewel Zweden formeel neutraal was tijdens beide wereldoorlogen, zette Zweden zich in voor humanitaire hulp, zoals het opnemen van vluchtelingen uit het door Duitsland bezette Europa. Na het einde van de Koude Oorlog trad Zweden op 1 januari 1995 toe tot de Europese Unie, maar wees het lidmaatschap van de NAVO af, evenals het lidmaatschap van de eurozone na een referendum. Het is ook lid van de Verenigde Naties, de Noordse Raad, de Raad van Europa, de Wereldhandelsorganisatie en de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO). Zweden heeft een Noordse sociale welzijnsstaat die universele gezondheidszorg en tertiair onderwijs voor zijn burgers biedt. Het heeft het achtste hoogste inkomen per hoofd van de bevolking ter wereld en scoort hoog op talloze indicatoren van nationale prestaties, waaronder kwaliteit van leven, gezondheid, onderwijs, bescherming van burgerrechten, economische concurrentievermogen, gelijkheid, welvaart en menselijke ontwikkeling."
] |
[
"Söderköping-proces\nHet Söderköping-proces / Grensoverschrijdend Samenwerkingsproces (GSCP) is een initiatief dat in 2001 werd gelanceerd om de grensoverschrijdende samenwerkingsproblemen op het gebied van asiel, migratie en grensbeheer te coördineren voor de landen aan de oostgrens van de Europese Unie (Söderköping-landen): Belarus (2001), Estland (waarnemer, vanaf 2007), Hongarije (2003), Letland (2002), Litouwen (2001), Moldavië (2002), Polen (2001), Roemenië (2003), Slowakije (2003) en Oekraïne (2001). Het is vernoemd naar Söderköping, Zweden, waar de eerste bijeenkomst plaatsvond op initiatief van de Hoge Commissaris van de Verenigde Naties voor de Vluchtelingen (UNHCR) en de Zweedse Migratiedienst. Het proces wordt gefinancierd door de EU en uitgevoerd door de UNHCR. De Internationale Organisatie voor Migratie en de Zweedse Migratiedienst zijn partners van het proces. De Söderköping-landen zijn verdeeld in twee werkgroepen: Noordelijke cluster: Belarus, Estland, Letland, Litouwen, Polen en Oekraïne; Centrale en zuidelijke cluster: Hongarije, Moldavië, Roemenië, Slowakije en Oekraïne. Vanaf 2007 is er geen centraal bestuursorgaan; alle zaken worden behandeld tijdens jaarlijkse vergaderingen op hoog niveau en tijdens werkgroepvergaderingen. De infrastructuurondersteuning (discussieforum, deskundig advies, informatiediensten, enz.) wordt verzorgd door het GSCP-secretariaat.",
"Brandstichtingen tegen asielzoekerscentra in Zweden\nTijdens de Europese migrantencrisis zijn vluchtelingenazielcentra in Zweden het doelwit geweest van een reeks brandstichtingen die naar men denkt zijn uitgevoerd door ideologisch gemotiveerde anti-immigratie terroristen. In september 2015 werden 4 vluchtelingencentra opzettelijk in brand gestoken. In september 2016 werd een vluchtelingencentrum in Stockholm verwoest bij een vermoedelijke brandstichting.",
"De aanslag in het Pålsjö-bos\nDe aanslag in het Pålsjö-bos is een alternatieve historische roman uit 1996 van Hans Alfredson. In het boek blaast een groep Zweedse antifascisten een Duitse trein op die door Zweden rijdt, waarbij enkele honderden Duitse soldaten en Eva Braun, die aan boord was, omkomen. Adolf Hitler is woedend en valt Zweden binnen, dat zich op 12 mei 1941 overgeeft. De roman maakt gebruik van veel personages uit het echte leven. Premier Per Albin Hansson wordt gevangengenomen door de Duitsers, maar anderen slagen erin te ontsnappen en vormen een regering in ballingschap in Londen. Koning Gustav V wordt ook gevangengenomen, maar doet afstand van de troon, waardoor prins Gustaf VI Adolf, die zich al veilig in Londen bevond, de nieuwe koning wordt. Raoul Wallenberg smokkelt Joden uit Zweden. Meer controversieel is dat het boek ook vermeldt wie collaboreert met de Duitsers. Auteur Per Olof Sundman en IKEA-oprichter Ingvar Kamprad leiden lokale SS-groepen. Fredrik Böök, Sven Hedin, Åke Ohlmarks en vele anderen steunen de nieuwe machthebbers. Sven Olov Lindholm wordt een Quisling-achtige leider van het bezette Zweden. Door de invasie van Zweden wordt Operatie Barbarossa met drie weken vertraagd, waardoor Stalin tijd krijgt om een betere verdediging te organiseren, wat leidt tot een snellere ondergang van Duitsland. De invasie in Normandië vindt plaats in het voorjaar van 1944 in plaats van in juni. Hitler pleegt zelfmoord in december 1944, en de Tweede Wereldoorlog eindigt in Europa op 28 december. Tegen die tijd is Zweden bevrijd van het noorden tot aan Östersund door de Britten, de Russen en een door de Britten georganiseerde troep in ballingschap, genaamd The Royal Swedish. In de epiloog staat dat \"meer dan vier miljoen Joden zijn vermoord\". Na de oorlog keert de geschiedenis grotendeels terug naar normaal.",
"Junideportatie\nDe junideportatie (Juuniküüditamine, Jūnija deportācijas, Birželio trėmimai) was een massale deportatie door de Sovjet-Unie van tienduizenden mensen uit de in 1940-1941 bezette gebieden: de Baltische staten, bezet Polen (voornamelijk het huidige West-Wit-Rusland en West-Oekraïne), en Moldavië.",
"Elsinore Naai-club\nDe Elsinore Naai-club (Helsingør Syklub), was een Deense organisatie opgericht in 1943 die tijdens de Duitse bezetting van Denemarken in het geheim Deense Joden in veiligheid bracht. De stad Helsingør (in het Engels bekend als Elsinore) lag op slechts twee mijl afstand van Zweden, aan de overkant van de Øresund, waardoor het transport van vluchtelingen per boot mogelijk was. De groep, onder een onschuldige codenaam, werd gevormd onder vrienden in Elsinore. De leden combineerden hun vaardigheden en middelen om lege woningen, vissersboten en gerantsoeneerde benzine te vinden om Joodse vluchtelingen uit heel Denemarken te helpen. Ze gebruikten voornamelijk kleine vissersboten, met incidenteel succes bij het gebruik van een mijnenveger, een gestolen grotere boot en een speedboot die de club met donaties kocht. Nadat de stroom Joodse vluchtelingen stopte, bleef de club actief met het overzetten van verzetsleden en neergeschoten geallieerde piloten naar Zweden. De club werd gedwongen zich op te lossen toen ze werd verraden door informanten, en leider Erling Kiær werd naar een concentratiekamp in Duitsland gestuurd. De leden van de club overleefden de oorlog allemaal, en er werd wraak genomen op de informanten. Een informant werd vervolgens gewurgd en overboord gegooid tijdens een boottocht naar Zweden, terwijl de ander werd neergeschoten met een machinegeweer tijdens het avondeten in zijn appartement.",
"Relaties tussen Zweden en Uruguay\nDe betrekkingen tussen Zweden en Uruguay zijn de buitenlandse betrekkingen tussen Zweden en Uruguay. Zweden heeft een consulaat in Montevideo; de Zweedse ambassadeur in Buenos Aires is tevens accrediteerd voor Uruguay. Uruguay heeft een ambassade in Stockholm, waarbij de ambassadeur tevens accrediteerd is voor Noorwegen, Denemarken, Finland, Letland en Estland. Zweden was een belangrijke toevluchtsoord voor Uruguayaanse ballingen tijdens de burgerlijk-militaire dictatuur (1973-1985); er wonen nog steeds verschillende Uruguayanen in Zweden.",
"Nationaal-Socialistische Arbeiderspartij (Zweden)\nDe Nationaal-Socialistische Arbeiderspartij (Nationaalsocialistiska Arbetarpartiet) was een Zweedse politieke partij die aanvankelijk het nazisme aanhing, voordat ze een meer inheemse vorm van fascisme aannam. De partij werd in 1933 opgericht door Sven Olof Lindholm na een breuk met de Zweedse Nationaal-Socialistische Partij, na een reeks conflicten over beleid en persoonlijkheden. De partij fungeerde aanvankelijk als een eenvoudige afspiegeling van de Nationaal-Socialistische Duitse Arbeiderspartij, waarbij de partij-krant Den Svenske Nationalsocialisten herhaalde wat in nazi-Duitsland werd gezegd en de groep Nordisk Ungdom (Noordse Jeugd) diende als een replica van de Hitlerjugend (zij het op kleinere schaal). Het hakenkruis werd aanvankelijk ook als partijembleem gebruikt. De NSAP verschilde echter vanaf het begin van het Duitse model, aangezien zij sterk de nadruk legden op het antikapitalistische karakter van hun retoriek. De nadruk van de partij op het socialisme van hun nazisme leidde ertoe dat velen hen Strasseristen noemden, hoewel zij de directe kritiek op Adolf Hitler, die het grootste deel van de geschriften van Otto Strasser vormde, vanaf het midden van de jaren 1930 vermeden. De partij bleef zich afzetten van het Hitler-model en gaf grotendeels haar banden met Duitsland op ten gunste van een meer Zweeds model. In 1938 stopten ze met het gebruik van het hakenkruis en vervingen het door Vasakärven (de Vasa-garf), een oud Zweeds embleem gebruikt door koning Gustaaf II Adolf. Aan het einde van het jaar had de partij haar naam veranderd in Svensk Socialistisk Samling (Zweedse Socialistische Eenheid) en had ze bijna alle verwijzingen naar de nazi's laten vallen, behalve incidentele vermeldingen. Niettemin nam de partij tijdens de Tweede Wereldoorlog dramatisch af en werd ze in 1950 formeel ontbonden. In 1943 veroorzaakte het nationale congres van de partij in Uppsala de Paasrellen. Tijdens de oorlog was de latere IKEA-oprichter Ingvar Kamprad haar meest opmerkelijke lid. De partij was een van de eersten die beweerde dat er geen Holocaust had plaatsgevonden, al in mei 1945 in Den Svenske Folksocialisten."
] | 1,816 |
Kobe Bryant won geen Finals MVP Award in 2010.
|
[
"Celtics–Lakers_rivalry",
"2010–11_Los_Angeles_Lakers_season",
"EuroLeague_Final_Four_MVP",
"DBL_Play-offs_MVP",
"WNBA_Finals_Most_Valuable_Player_Award",
"2007–08_Denver_Nuggets_season",
"NBL_Grand_Final_Most_Valuable_Player_Award"
] |
[
"Kobe Bryant\nKobe Bean Bryant (geboren 23 augustus 1978) is een Amerikaanse gepensioneerde professionele basketballer en zakenman. Hij speelde zijn hele 20-jarige carrière bij de Los Angeles Lakers van de National Basketball Association (NBA). Hij kwam rechtstreeks van de middelbare school in de NBA en won vijf NBA-kampioenschappen met de Lakers. Bryant is een 18-voudig All-Star, 15-voudig lid van het All-NBA Team en 12-voudig lid van het All-Defensive team. Hij leidde de NBA in scorende twee seizoenen en staat derde op de all-time reguliere seizoen scorelijst van de competitie en vierde op de all-time postseason scorelijst. Hij heeft het NBA-record voor de meeste seizoenen gespeeld met één franchise voor een hele carrière. De zoon van voormalig NBA-speler Joe Bryant, Kobe Bryant genoot een succesvolle middelbare school basketbalcarrière bij Lower Merion High School in Pennsylvania, waar hij werd erkend als de beste middelbare school basketballer in het land. Hij verklaarde zich beschikbaar voor de NBA-draft na zijn afstuderen en werd geselecteerd met de 13e algemene keuze in de NBA-draft van 1996 door de Charlotte Hornets, die hem ruilden naar de Lakers. Als rookie verwierf Bryant een reputatie als een high-flyer en een publiekslieveling door de Slam Dunk Contest van 1997 te winnen, en hij werd benoemd tot All-Star in zijn tweede seizoen. Ondanks een vete tussen hen, leidden Bryant en Shaquille O'Neal de Lakers naar drie opeenvolgende kampioenschappen van 2000 tot 2002. In 2003 werd Bryant beschuldigd van seksueel misbruik in Colorado, maar de aanklachten werden uiteindelijk ingetrokken en een civiele rechtszaak werd buiten de rechtbank geschikt. Nadat de Lakers de NBA Finals van 2004 verloren, werd O'Neal geruild naar de Miami Heat. Bryant werd de hoeksteen van de Lakers, en hij leidde de NBA in scorende tijdens de seizoenen 2005-06 en 2006-07. In 2006 scoorde hij een carrièrehoogte van 81 punten tegen de Toronto Raptors, de op een na meeste punten gescoord in één wedstrijd in de geschiedenis van de competitie na Wilt Chamberlains 100-punten wedstrijd in 1962. Bryant ontving de Most Valuable Player Award (MVP) van het reguliere seizoen in 2008. Na verlies in de NBA Finals van 2008 leidde hij de Lakers naar twee opeenvolgende kampioenschappen in 2009 en 2010, waarbij hij beide keren de Finals MVP Award won. Hij bleef tot 2013 tot de beste spelers van de competitie behoren, toen de 34-jarige Bryant een gescheurde achillespees opliep. Hoewel hij herstelde, werd zijn spel de volgende twee jaar beperkt door seizoenbeëindigende blessures aan respectievelijk zijn knie en schouder. Met verwijzing naar zijn fysieke achteruitgang kondigde hij aan dat hij met pensioen zou gaan na het seizoen 2015-16. Op 34-jarige en 104 dagen oud werd Bryant de jongste speler in de geschiedenis van de competitie die 30.000 carrièrepunten bereikte. Hij werd de all-time topscorer in de geschiedenis van de Lakers-franchise op 1 februari 2010, toen hij Jerry West passeerde. Na zijn tweede jaar in de competitie werd Bryant gekozen om elke All-Star Game te starten tot zijn pensionering voor een record van 18 opeenvolgende optredens, en zijn vier All-Star MVP Awards zijn gelijk aan het meeste in de NBA-geschiedenis. Op de Olympische Zomerspelen van 2008 en 2012 won hij gouden medailles als lid van het Amerikaanse nationale team. Sporting News en TNT noemden Bryant de beste NBA-speler van de jaren 2000."
] |
[
"Rivaliteit Celtics–Lakers\nDe rivaliteit Celtics–Lakers is een rivaliteit in de National Basketball Association (NBA) tussen de Boston Celtics en de Los Angeles Lakers. Zowel de Celtics als de Lakers zijn de twee meest legendarische franchises in de NBA, en de rivaliteit wordt de beste in de NBA genoemd. De Boston Celtics en de Los Angeles Lakers hebben elkaar een recordaantal van 12 keer in de NBA-finale ontmoet, te beginnen met hun eerste ontmoeting in de finale in [jaar ontbreekt in origineel]. Beide teams zouden de competitie gaan domineren in de jaren 60 en 80, waarbij ze elkaar zes keer in de jaren 60, drie keer in de jaren 80 en twee keer in de late jaren 2000 ontmoetten. De rivaliteit was minder intens geworden sinds het pensioen van Magic Johnson en Larry Bird in het begin van de jaren 90, maar in [jaar ontbreekt in origineel] werd deze hernieuwd toen de Celtics, geleid door het 'Big Three' van Paul Pierce, Kevin Garnett, Ray Allen, en de Lakers, geleid door NBA MVP Kobe Bryant, elkaar voor het eerst sinds [jaar ontbreekt in origineel] in de finale ontmoetten, waarbij de Celtics de serie met 4-2 wonnen. Ze ontmoetten elkaar opnieuw in de NBA-finale van 2010, die de Lakers in 7 wedstrijden wonnen. De twee teams hebben het hoogste aantal kampioenschappen gewonnen: de Celtics 17, de Lakers 16 (11 als de L.A. Lakers en 5 als de Minneapolis Lakers); samen zijn ze goed voor 33 van de 71 kampioenschappen in de geschiedenis van de NBA.",
"Seizoen 2010–2011 van de Los Angeles Lakers\nHet seizoen 2010–2011 van de Los Angeles Lakers was het 63e seizoen van de franchise, het 62e in de National Basketball Association (NBA) en het 51e in Los Angeles. Na twee opeenvolgende kampioenschappen probeerden de Lakers hun derde 'three-peat' in de franchisegeschiedenis (1952–1954) en (2000–2002), maar werden ze in de Western Conference Semifinals uitgeschakeld door de uiteindelijke kampioen Dallas Mavericks. De Lakers verkochten opnieuw alle 41 thuiswedstrijden in het Staples Center uit. De Lakers wonnen voor de 32e keer in de franchisegeschiedenis de Pacific Division. Ondanks het winnen van evenveel wedstrijden als het vorige seizoen, behaalden ze niet het eerste seed in de Western Conference playoffs en eindigden het reguliere seizoen vier wedstrijden achter de San Antonio Spurs. Lamar Odom werd de eerste speler in de geschiedenis van de Lakers die de NBA Sixth Man of the Year werd. Na het seizoen werd Odom verhandeld naar de Dallas Mavericks.",
"EuroLeague Final Four MVP\nDe EuroLeague Final Four Most Valuable Player Award wordt uitgereikt aan de basketballer die het meest uitzonderlijke spel heeft laten zien tijdens de EuroLeague Final Four. De prijs gaat vaak naar de beste speler van het beste team van de EuroLeague, het toonaangevende Europese basketbaltoernooi. Het wordt algemeen beschouwd als de meest prestigieuze individuele prijs in het Europese professionele clubbasketbal. De Final Four MVP-prijs werd voor het eerst uitgereikt aan het einde van het seizoen 1987-88, toen de competitie die later EuroLeague zou worden genoemd, nog bekend stond als de FIBA European Champions Cup. Voorafgaand aan het seizoen 1987-88 werd de topscorer van de EuroLeague-finale genoteerd. Een daadwerkelijke MVP werd echter pas benoemd toen de eerste EuroLeague Final Four van het moderne tijdperk werd gehouden.",
"DBL Play-offs MVP\nDe DBL Play-offs MVP is een jaarlijkse prijs van de Nederlandse Basketbal League die sinds toegekend wordt aan de meest waardevolle speler in de play-offs van een bepaald DBL-seizoen. De prijs werd voor het eerst uitgereikt in het seizoen 2004–2005, maar verdween daarna. In het seizoen 2013–2014 werd de prijs opnieuw uitgereikt.",
"WNBA Finals Most Valuable Player Award\nDe Most Valuable Player (MVP) van de WNBA Finals is een jaarlijkse prijs van de Women's National Basketball Association (WNBA) die sinds het eerste seizoen van de competitie wordt uitgereikt. Gedurende de eerste vier jaar van het bestaan van de competitie heersten de Houston Comets. Bij elk kampioenschap van de Comets werd Cynthia Cooper uitgeroepen tot Finals MVP. Als topscorer van het team leidde Cooper, samen met Tina Thompson en Sheryl Swoopes, Houston naar vier opeenvolgende WNBA-kampioenschappen. In 2001 kwam er een einde aan de dynastie van de Comets door toedoen van de Los Angeles Sparks. De Sparks wonnen tweemaal achter elkaar, en de dominante center Lisa Leslie werd beide jaren gekroond tot Finals MVP. Tot de finales van 2014 toe heeft slechts één niet-Amerikaanse speelster, Lauren Jackson uit Australië, een WNBA Finals MVP gewonnen. Van 2003 tot heden is er elk seizoen een andere winnaar geweest. Dit komt voornamelijk doordat geen enkel team tweemaal achter elkaar kampioen is geworden. Hoewel sommige teams meerdere kampioenschappen hebben gewonnen sinds de dynastiejaren van de Comets en de Sparks, resulteerde de wedstrijd meestal in verschillende MVP's. Een voorbeeld hiervan is de Detroit Shock. Ondanks het winnen van drie titels binnen een periode van zes jaar, wonnen drie verschillende speelsters -- Ruth Riley, Deanna Nolan en Katie Smith -- de Finals MVP-prijs.",
"Seizoen 2007–2008 van de Denver Nuggets\nHet seizoen 2007–2008 van de Denver Nuggets was het 41e seizoen van de franchise, het 32e in de National Basketball Association (NBA). Tijdens dit seizoen speelde Allen Iverson zijn enige volledige seizoen als Nugget, totdat hij halverwege het volgende seizoen werd geruild naar Detroit. Ondanks het winnen van 50 wedstrijden, begonnen de Nuggets de play-offs als het achtste zaad in de Western Conference. Ze slaagden er opnieuw niet in om de eerste ronde te overleven, aangezien ze werden weggevaagd door de uiteindelijke kampioen van de Western Conference, de Los Angeles Lakers, geleid door league MVP Kobe Bryant, in vier achtereenvolgende wedstrijden.",
"NBL Grand Final Most Valuable Player Award\nDe National Basketball League Grand Final Most Valuable Player is een jaarlijkse prijs van de National Basketball League (NBL) die sinds het eerste seizoen van de competitie wordt uitgereikt aan de best presterende speler van de Grand Final-serie. De winnaar ontvangt de Larry Sengstock Medal, vernoemd ter ere van Larry Sengstock, de winnaar van de eerste Grand Final MVP-award van de competitie."
] | 1,817 |
1984 was het jaar waarin Calvin Harris werd geboren.
|
[
"List_of_awards_and_nominations_received_by_Calvin_Harris",
"Sam_Harris_(singer)",
"Blame_(Calvin_Harris_song)",
"1984_(Van_Halen_album)",
"Under_Control_(Calvin_Harris_and_Alesso_song)",
"Flashback_(Calvin_Harris_song)",
"Summer_(Calvin_Harris_song)"
] |
[
"Calvin Harris\nAdam Richard Wiles (geboren 17 januari 1984), professioneel bekend als Calvin Harris, is een Schotse platenproducer, DJ, zanger en songwriter. Zijn debuutstudioalbum *I Created Disco* werd in juni 2007 uitgebracht en was de voorloper van zijn UK top 10 singles \"Acceptable in the 80s\" en \"The Girls\". In 2009 bracht Harris zijn tweede studioalbum *Ready for the Weekend* uit, dat debuteerde op nummer één in de UK Albums Chart en later binnen twee maanden na de release goud werd gecertificeerd door de British Phonographic Industry. De eerste single \"I'm Not Alone\" werd zijn eerste nummer één single in de UK Singles Chart.\n\nHarris steeg naar internationale bekendheid met de release van zijn derde studioalbum *18 Months* in oktober 2012. Het album stond bovenaan de UK-hitlijsten en was zijn eerste album dat in de US Billboard 200-hitlijst terechtkwam (waar het nummer 19 bereikte). Alle acht singles van het album, te weten \"Bounce\", \"Feel So Close\", \"Let's Go\", \"We'll Be Coming Back\", \"Sweet Nothing\", \"Drinking from the Bottle\", \"I Need Your Love\" en \"Thinking About You\", bereikten de top 10 in het Verenigd Koninkrijk. Harris bracht zijn vierde studioalbum *Motion* uit in november 2014. Het debuteerde op nummer twee in het Verenigd Koninkrijk en op nummer vijf in de VS, en werd Harris' tweede opeenvolgende nummer één album in de US Dance/Electronic Albums-hitlijst. De eerste drie singles van het album, \"Under Control\", \"Summer\" en \"Blame\", bereikten allemaal de top van de UK-hitlijst.\n\nHarris heeft samengewerkt met talloze andere artiesten. Zijn samenwerking met Rihanna, \"We Found Love\", werd een internationaal succes en bezorgde Harris zijn eerste Amerikaanse nummer één single in de US Billboard Hot 100-hitlijst. De twee werkten later samen aan de singles \"Where Have You Been\" (2012) en \"This Is What You Came For\" (2016). Harris heeft momenteel het record voor de meeste top 10-songs van één studioalbum in de UK Singles Chart met negen top 10-entries, waarmee hij Michael Jackson overtrof. In oktober 2014 werd hij de eerste artiest die tegelijkertijd drie nummers in de top 10 van Billboard's Dance/Electronic Songs-hitlijst plaatste. Hij werd ook de eerste Britse soloartiest die meer dan een miljard streams op Spotify bereikte. Harris heeft tien Brit Award-nominaties ontvangen - drie voor Beste Britse Mannelijke Artiest, en vier Grammy-nominaties, waarbij hij in 2013 een Grammy won voor Beste Muziekvideo. Hij ontving de Ivor Novello Award van de British Academy voor Songwriter van het Jaar in 2013 en werd tijdens de Billboard Music Awards van 2015 uitgeroepen tot Top Dance/Electronic Artist. Daarnaast stond Harris drie jaar achtereen, van 2013 tot 2015, bovenaan de Forbes-lijst van best betaalde dj's ter wereld. Als een van de meest succesvolle muzikanten in de hedendaagse Britse populaire cultuur, verscheen Harris in 2017 op de Debrett's lijst van de meest invloedrijke mensen in het Verenigd Koninkrijk. Harris runt zijn eigen platenlabel, Fly Eye Records."
] |
[
"Lijst van prijzen en nominaties ontvangen door Calvin Harris\nCalvin Harris is een Schotse platenproducer, DJ, zanger en songwriter.",
"Sam Harris (zanger)\nSamuel Kent ``Sam'' Harris (geboren 4 juni 1961) is een Amerikaanse pop- en theatermuzikant, evenals een televisie-, theater- en filmacteur.",
"Blame (Calvin Harris-nummer)\n``Blame'' is een nummer van de Schotse DJ en platenproducent Calvin Harris van zijn vierde studioalbum, *Motion* (2014). Het werd op 5 september 2014 uitgebracht als de derde single van het album. Het nummer bevat de zang van de Engelse zanger John Newman en is opgenomen op de deluxe editie van Newman's tweede studioalbum, *Revolve*. Newman's broer James Newman hielp de artiesten bij het schrijven van het nummer, met Harris als producer. Het nummer kreeg positieve recensies van muziekcritici, die de productie en Newman's zang prezen. Het nummer debuteerde op nummer één in de UK Singles Chart, waarmee Harris zijn zevende nummer 1-hit in het Verenigd Koninkrijk scoorde (en zijn derde op rij) en Newman zijn derde.",
"1984 (Van Halen album)\n1984 (op de hoes gestyled als MCMLXXXIV) is het zesde studioalbum van de Amerikaanse hardrockband Van Halen, uitgebracht op 9 januari 1984. Dit album en hun debuutalbum zijn Van Halens best verkopende albums, elk met meer dan 10 miljoen verkochte exemplaren. 1984 was het laatste Van Halen-album met zanger David Lee Roth tot A Different Kind of Truth uit 2012, en het laatste volledige album met alle vier de originele leden. Roth verliet de band in 1985 vanwege toenemende creatieve meningsverschillen. 1984 werd goed ontvangen door muziekcritici. Rolling Stone plaatste het album op nummer 81 in zijn lijst van de 100 beste albums van de jaren 80. Commercieel bereikte het album de tweede plaats in de Billboard 200 album chart en bleef daar vijf weken, achter Michael Jacksons Thriller (waar Eddie Van Halen een gastoptreden verzorgde). 1984 bracht vier singles voort, waaronder \"Jump\", Van Halens enige nummer 1-single in de Billboard Hot 100; de top 20-hits \"Panama\" en \"I'll Wait\"; en de MTV-favoriet \"Hot for Teacher\". Het album werd in 1999 gecertificeerd als Diamond door de Recording Industry Association of America.",
"Under Control (Calvin Harris en Alesso song)\n``Under Control'' is een nummer opgenomen door Calvin Harris en Alesso, met zang van het duo Hurts. Het nummer werd op 7 oktober 2013 uitgebracht als de eerste single van Harris' vierde studioalbum, Motion (2014), en Alesso's eerste studioalbum, Forever (2015). ``Under Control'' debuteerde op nummer één in de UK Singles Chart met een verkoop van 74.704 exemplaren in de eerste week, waarmee het Harris' vijfde nummer-één-single werd, en de eerste voor Alesso en Hurts.",
"Flashback (Calvin Harris nummer)\n``Flashback'' is een nummer van de Schotse muzikant Calvin Harris van zijn tweede studioalbum, *Ready for the Weekend* (2009). Het nummer werd in het Verenigd Koninkrijk uitgebracht op 2 november 2009 en bevat zang van de Jordaanse zangeres Ayah Marar. Harris en Marar zouden later opnieuw samenwerken aan Harris' single uit 2013, ``Thinking About You''.",
"Summer (Calvin Harris-nummer)\n``Summer'' is een nummer van de Schotse artiest Calvin Harris, uitgebracht op 14 maart 2014 als tweede single van zijn vierde studioalbum, *Motion* (2014). Net als op zijn vorige single, ``Feel So Close'', zingt Harris zelf op ``Summer''. De bijbehorende videoclip werd geregisseerd door Emil Nava en ging in première op 6 april 2014. Het nummer debuteerde op nummer één in de UK Singles Chart, waarmee het Harris' zesde nummer-één-hit in het Verenigd Koninkrijk werd. Het bereikte nummer zeven in de Billboard Hot 100, zijn tweede top 10-hit als leadartiest en derde in totaal, en had in juli 2014 meer dan een miljoen exemplaren verkocht in de Verenigde Staten. ``Summer'' is genomineerd voor British Single en British Artist Video of the Year bij de Brit Awards 2015."
] | 1,818 |
Michael Jackson overleed in juni 2009.
|
[
"Michael_Forever_–_The_Tribute_Concert",
"Thriller_(Michael_Jackson_album)",
"Trial_of_Michael_Jackson",
"Michael_Jackson's_This_Is_It",
"Jackson_family",
"Michael_Jackson_(English_singer)",
"Michael_Jackson:_Unseen_Archives"
] |
[
"Michael Jackson\nMichael Joseph Jackson (29 augustus 1958 – 25 juni 2009) was een Amerikaanse zanger, songwriter, platenproducent, danser, acteur en filantroop. Bekend als de \"King of Pop\", droegen zijn bijdragen aan muziek, dans en mode, samen met zijn gepubliceerde privéleven, bij aan zijn status als wereldwijde figuur in de populaire cultuur gedurende meer dan vier decennia. Het achtste kind van de Jackson-familie, maakte Michael zijn professionele debuut in 1964 met zijn oudere broers Jackie, Tito, Jermaine en Marlon als lid van de Jackson 5. Hij begon zijn solocarrière in 1971. In het begin van de jaren 1980 werd Jackson een dominante figuur in de populaire muziek. Zijn muziekvideo's, waaronder die van \"Beat It\", \"Billie Jean\" en \"Thriller\" van zijn album *Thriller* uit 1982, worden gecrediteerd voor het doorbreken van raciale barrières en het transformeren van het medium tot een kunstvorm en promotiemiddel. De populariteit van deze video's hielp het televisiekanaal MTV tot roem te brengen. Jackson's album *Bad* uit 1987 bracht de Amerikaanse Billboard Hot 100 nummer één singles \"I Just Can't Stop Loving You\", \"Bad\", \"The Way You Make Me Feel\", \"Man in the Mirror\" en \"Dirty Diana\" voort, en werd het eerste album met vijf nummer één singles op de Billboard Hot 100. Hij bleef innoveren met video's zoals \"Black or White\" en \"Scream\" gedurende de jaren 1990 en bouwde een reputatie op als rondreizende soloartiest. Door middel van podium- en videoprestaties populariseerde Jackson een aantal gecompliceerde danst echnieken, zoals de robot en de moonwalk, waaraan hij de naam gaf. Zijn onderscheidende geluid en stijl hebben talloze artiesten van verschillende muziekgenres beïnvloed.\n\n*Thriller* is het best verkochte album aller tijden, met naar schatting 65 miljoen verkochte exemplaren wereldwijd. Jackson's andere albums, waaronder *Off the Wall* (1979), *Bad* (1987), *Dangerous* (1991) en *HIStory* (1995), behoren ook tot de best verkochte albums ter wereld. Hij wordt erkend als de meest succesvolle entertainer aller tijden door Guinness World Records. Jackson is een van de weinige artiesten die tweemaal is opgenomen in de Rock and Roll Hall of Fame, en werd ook opgenomen in de Songwriters Hall of Fame en de Dance Hall of Fame als de enige danser uit de pop- en rockmuziek. Zijn andere prestaties omvatten meerdere Guinness World Records, 13 Grammy Awards, de Grammy Legend Award, de Grammy Lifetime Achievement Award, 26 American Music Awards – meer dan welke andere artiest dan ook – waaronder de \"Artist of the Century\" en \"Artist of the 1980s\", 13 nummer één singles in de Verenigde Staten tijdens zijn solocarrière – meer dan welke andere mannelijke artiest dan ook in het Hot 100-tijdperk – en naar schatting meer dan 350 miljoen verkochte platen wereldwijd. Jackson won honderden prijzen, waardoor hij de meest bekroonde artiest in de geschiedenis van de populaire muziek is. Hij werd de eerste artiest in de geschiedenis met een top tien single in de Billboard Hot 100 in vijf verschillende decennia toen \"Love Never Felt So Good\" op 21 mei 2014 nummer negen bereikte. Jackson reisde de wereld rond om evenementen bij te wonen ter ere van zijn humanitarisme, en in 2000 erkende Guinness World Records hem voor het steunen van 39 goede doelen, meer dan welke andere entertainer dan ook.\n\nAspecten van Jackson's privéleven, waaronder zijn veranderende uiterlijk, persoonlijke relaties en gedrag, leidden tot controverse. In 1993 werd hij beschuldigd van seksueel misbruik van kinderen, maar de civiele zaak werd buiten de rechtbank geschikt voor een onbekend bedrag en er werden geen formele aanklachten ingediend. In 2005 werd hij berecht en vrijgesproken van verdere beschuldigingen van seksueel misbruik van kinderen en verschillende andere aanklachten nadat de jury hem op alle punten niet schuldig had bevonden. Ter voorbereiding op zijn comeback-concert serie, *This Is It*, overleed Jackson op 25 juni 2009 aan een acute propofol- en benzodiazepine-intoxicatie na een hartstilstand. De lijkschouwer van Los Angeles County verklaarde zijn dood tot een moord, en zijn persoonlijke arts, Conrad Murray, werd veroordeeld voor onvrijwillige doodslag. Jackson's dood leidde tot een wereldwijde uitstorting van verdriet, en een live uitzending van zijn openbare herdenkingsdienst werd over de hele wereld bekeken. Forbes rangschikt Jackson als de best verdienende overleden beroemdheid, met een inkomsten van $ 825 miljoen in 2016, het hoogste jaarbedrag ooit door de publicatie geregistreerd."
] |
[
"Michael Forever – Het Tribute Concert\nMichael Forever – Het Tribute Concert was een benefietconcert voor muziek dat op 8 oktober 2011 werd gehouden in het Millennium Stadium in Cardiff, de hoofdstad van Wales, met een capaciteit van 74.500 plaatsen. Het concert was opgedragen aan de Amerikaanse entertainer Michael Jackson, die op 25 juni 2009 overleed na een hartstilstand, en vierde het 40-jarig jubileum van zijn solocarrière. Het concert hielp bij het verhogen van het bewustzijn en het werven van fondsen voor AIDS Project Los Angeles en The Prince's Trust.",
"Thriller (Michael Jackson album)\nThriller is het zesde studioalbum van de Amerikaanse zanger Michael Jackson, en het best verkochte album aller tijden. Thriller werd op 30 november 1982 in de Verenigde Staten uitgebracht door Epic Records en internationaal door CBS Records. Als opvolger van Jackson's succesvolle vorige studioalbum, Off the Wall (1979), verkent het genres die vergelijkbaar zijn met die van zijn voorganger, waaronder pop, post-disco, rock en funk. De opnamesessies voor het album vonden plaats van april tot november 1982 in Westlake Recording Studios in Los Angeles, met een productiebudget van $750.000 (in Amerikaanse dollars). Quincy Jones produceerde het album, terwijl Jackson vier van de negen nummers schreef.\n\nIn iets meer dan een jaar werd Thriller – en blijft het tot op heden – het best verkochte album ter wereld, met naar schatting 65 miljoen verkochte exemplaren. Het is het best verkochte album in de Verenigde Staten en het eerste album dat 33x multi-platinum werd gecertificeerd, met 33 miljoen verkochte albumequivalente units. Het album won een recordaantal van acht Grammy Awards in 1984, waaronder Album of the Year. Zeven singles werden van het album uitgebracht, die allemaal de top 10 haalden in de US Billboard Hot 100 chart. Thriller stelde Jackson ook in staat om raciale barrières in de popmuziek te doorbreken, via zijn optredens op MTV en een ontmoeting met de Amerikaanse president Ronald Reagan in het Witte Huis. Het album was een van de eerste die muziekvideo's gebruikte als succesvolle promotionele tools, en de video's voor de nummers \"Thriller\", \"Billie Jean\" en \"Beat It\" werden allemaal regelmatig gedraaid op MTV.\n\nIn 2001 werd een speciale heruitgave van het album uitgebracht, die extra audio-interviews, demo-opnames en het nummer \"Someone in the Dark\" bevat, een Grammy-winnende track van het E.T. the Extra-Terrestrial prentenboek. In 2008 werd het album opnieuw uitgebracht als Thriller 25, met remixes met hedendaagse artiesten, een eerder onveröffentlicht nummer en een DVD, met de korte films van het album en de Motown 25-uitvoering van \"Billie Jean\". Datzelfde jaar werd het album opgenomen in de Grammy Hall of Fame, samen met Jackson's Off the Wall album. In 2012 plaatste Slant Magazine Thriller op nummer één in zijn lijst van \"Best Albums of the 1980s\". In 2003 plaatste Rolling Stone het album op nummer 20 in hun lijst van \"The 500 Greatest Albums of All Time\". Het album stond op nummer drie in de lijst van de National Association of Recording Merchandisers van de \"Definitive 200 albums of all time\". Thriller werd ook opgenomen in het National Recording Registry van de Library of Congress van cultureel significante opnames, en de Thriller muziekvideo werd opgenomen in het National Film Registry van het National Film Preservation Board van \"cultureel, historisch of esthetisch significante films\".",
"Proces tegen Michael Jackson\nPeople v. Jackson (volledige zaaknaam: 1133603: The People of the State of California v. Michael Joseph Jackson) was een strafproces in 2005 voor de rechtbank van Santa Barbara County Superior Court, waarin de Amerikaanse artiest Michael Jackson terechtstond op beschuldigingen van Gavin Arvizo, een 13-jarige jongen met wie Jackson bevriend was geraakt. Jackson werd aangeklaagd voor vier aanklachten van het misbruiken van een minderjarige, vier aanklachten van het bedwelmen van een minderjarige om hem te misbruiken, één aanklacht van poging tot kindermisbruik, en één aanklacht van samenzwering om de jongen en zijn familie gevangen te houden op zijn 2700 acre Neverland Ranch, evenals samenzwering tot afpersing en ontvoering van een kind. Jackson ontkende alle aanklachten. Het proces duurde ongeveer zes maanden, van Jacksons dagvaarding op 16 januari 2004 tot 13 juni 2005, toen de jury een vrijsprekend vonnis uitsprak op veertien aanklachten, waaronder de bovengenoemde tien plus vier minder ernstige misdrijven.",
"Michael Jackson's This Is It\nMichael Jackson's This Is It is een Amerikaanse documentaire-concertfilm uit 2009, geregisseerd door Kenny Ortega. De film documenteert de repetities en voorbereidingen van Michael Jackson voor zijn gelijknamige concertreeks, die oorspronkelijk op 13 juli 2009 van start zou gaan, maar werd afgelast vanwege zijn overlijden achttien dagen eerder, op 25 juni. De film bestaat uit Jackson die muzikale nummers repeteert, zijn team aanstuurt en extra behind-the-scenes beelden, waaronder danseraudities en kostuumontwerp. Regisseur Kenny Ortega bevestigde dat geen enkel beeldmateriaal oorspronkelijk bedoeld was voor release, maar na Jacksons dood werd besloten om de film te maken. Het beeldmateriaal werd gefilmd in Los Angeles, in het Staples Center en The Forum, en bevat een fragment uit de Arena in East Rutherford, waar Jackson de concertreeks publiekelijk aankondigde.\n\nConcertpromotor AEG Live heeft sinds de bevestiging van de film kritiek gekregen, grotendeels in de vorm van beschuldigingen dat de film simpelweg voor winst werd gemaakt. Verschillende leden van Jacksons familie weigerden de film te steunen, en sommige familieleden probeerden de filmafspraak zelfs in augustus 2009 te stoppen. In dezelfde maand keurde een rechter echter een deal goed tussen Jacksons nalatenschap, AEG Live en Columbia Pictures. De overeenkomst stond Columbia toe om de honderden uren aan repetitiebeelden te bewerken die nodig waren om de film te maken. Columbia betaalde vervolgens $60 miljoen voor de filmrechten.\n\nOndanks dat de releasedatum oorspronkelijk op 30 oktober stond gepland, werd deze verplaatst naar 26 oktober 2009 vanwege een sterke vraag van Jacksons fans. De film kreeg een wereldwijde release en een beperkte tweewekelijkse bioscooprelease van 28 oktober tot 10 november 2009, maar de bioscooprelease werd later verlengd. Tickets gingen een maand eerder (op 27 september) in de verkoop om te voldoen aan een hoog verwachte vraag; de film verbrak talloze records via zowel pre-sales als wereldwijde verkopen.\n\nDe film kreeg overwegend positieve recensies van critici; de weergave van Jackson en zijn optredens werden over het algemeen geprezen, hoewel sommige critici en fans van Jackson vonden dat de film werd gemaakt om te profiteren van Jacksons dood en beweerden dat de muzikant de film niet had willen uitbrengen omdat hij een perfectionist was. Ondanks dat sommige fans de film boycotten en zijn familie hem niet steunde, braken de kaartverkoop voor This Is It een maand voor de release internationale records. Records werden ook gevestigd in Japan, waar meer dan $1 miljoen aan tickets werd verkocht op de eerste dag dat ze beschikbaar waren. In Londen kochten fans op de eerste dag meer dan 30.000 tickets. Recordverkopen werden ook gemeld in Nederland, Zweden, België, Brazilië en Nieuw-Zeeland. In het eerste openingsweekend bracht de film wereldwijd $101 miljoen op. De film verkocht $32,5 miljoen in de eerste vijf dagen in de Verenigde Staten en Canada, en $68,5 miljoen in 97 andere landen - waarmee het de nummer één film in de box office werd en het de vijfde meest succesvolle Halloween-debuut maakte. Tijdens zijn bioscooprelease bedroeg de wereldwijde opbrengst van de film in totaal $261 miljoen, waarmee het de meest succesvolle concertfilm aller tijden wereldwijd werd.",
"Jackson-familie\nDe Jackson-familie is een Amerikaanse familie van zangers, afkomstig uit Gary, Indiana. Als leden van The Jackson 5 en als soloartiesten boekten de kinderen van Joseph Walter en Katherine Esther Jackson vanaf het einde van de jaren zestig enorm veel succes in de populaire muziek. Als groep vestigden de oudste zoons Jackie, Tito, Jermaine, Marlon, Randy en Michael de reputatie van de familie, wat het latere succes van hun zussen Rebbie, La Toya en Janet vergemakkelijkte. The Jackson 5 werd bekend als de \"First Family of Soul\" (een titel die eerst door de Five Stairsteps werd gedragen). Het aanhoudende succes van de solocarrières van Michael en Janet leidde ertoe dat de Jacksons bekend werden als de \"Royal Family of Pop\". Alle negen Jackson-broers en -zussen hebben gouden platen op hun naam staan, waarbij La Toya de onderscheiding heeft de eerste Jackson-zus te zijn die er een behaalde (toegekend door de Franse SNEP voor \"Reggae Night\", een lied dat ze mede schreef voor Jimmy Cliff). In recente jaren zijn bepaalde familieleden geëerd voor hun werk; in 1997 werd The Jackson 5 opgenomen in de Rock and Roll Hall of Fame. Michael volgde de groep in 2001. The Jacksons, Michael en Janet ontvingen allemaal een ster op de Hollywood Walk of Fame in respectievelijk 1980, 1984 en 1990. In 2009 ging een nieuwe serie van A&E in première getiteld \"The Jacksons: A Family Dynasty\", die de Jackson-broers documenteert die omgaan met het plotselinge verlies van Michael en zich voorbereiden op een Jackson 5 reünietournee.",
"Michael Jackson (Engelse zanger)\nMichael Jackson is een Britse mannelijke zanger die de leadzanger was van de heavy metalband Satan/Pariah.",
"Michael Jackson: Onbekende Archieven\nMichael Jackson: Onbekende Archieven is een biografie van de muzikant Michael Jackson door Tim Hill. Het werd in oktober 2009 uitgegeven door Parragon."
] | 1,819 |
Nepal herbergt het permanente secretariaat van een organisatie.
|
[
"Nepal_Tarun_Dal",
"Ministry_of_Home_Affairs_(Nepal)",
"Nepalese_Children's_Education_Fund",
"International_Labour_Organization",
"Commonwealth_Secretariat",
"Department_of_Passport_(Nepal)",
"SOLID_Nepal"
] |
[
"Nepal\nNepal (Nepāl / neˈpal ), officieel de Federale Democratische Republiek Nepal, is een geheel door land omgeven land in Centraal-Himalaya, in Zuid-Azië. Nepal is verdeeld in 7 provincies en 75 districten en 744 lokale eenheden, waaronder 4 metropolen, 13 sub-metropolen, 246 gemeentelijke raden en 481 dorpen. Het heeft een bevolking van 26,4 miljoen en is het 93e grootste land naar oppervlakte. Aangrenzend aan China in het noorden en India in het zuiden, oosten en westen, is het de grootste soevereine Himalaya-staat. Nepal grenst niet aan Bangladesh, dat zich op slechts 27 km (17 mijl) van de zuidoostelijke punt bevindt. Het grenst ook niet aan Bhutan, vanwege de Indiase staat Sikkim die ertussen ligt. Nepal heeft een gevarieerde geografie, waaronder vruchtbare vlaktes, subalpiene beboste heuvels en acht van de tien hoogste bergen ter wereld, waaronder de Mount Everest, het hoogste punt op aarde. Kathmandu is de hoofdstad en grootste stad van het land. Het is een multi-etnische natie met Nepalees als officiële taal.\n\nHet grondgebied van Nepal heeft een gedocumenteerde geschiedenis sinds het Neolithicum. De naam \"Nepal\" wordt voor het eerst vermeld in teksten uit het Vedische tijdperk, het tijdperk dat het hindoeïsme stichtte, de overheersende religie van het land. In het midden van het eerste millennium v.Chr. werd Gautama Boeddha, de stichter van het boeddhisme, geboren in Zuid-Nepal. Delen van Noord-Nepal waren verweven met de cultuur van Tibet. De Kathmandu-vallei in Centraal-Nepal werd bekend als Nepal proper vanwege zijn complexe stedelijke beschaving. Het was de zetel van de welvarende Newar-confederatie bekend als Nepal Mandala. De Himalaya-tak van de oude Zijderoute werd gedomineerd door de handelaren van de vallei. De kosmopolitische regio ontwikkelde een aparte traditionele kunst en architectuur. Tegen de 18e eeuw bereikte het koninkrijk Gorkha de eenwording van Nepal. De Shah-dynastie stichtte het koninkrijk Nepal en sloot later een alliantie met het Britse Rijk, onder zijn Rana-dynastie van premiers. Het land werd nooit gekoloniseerd, maar diende als een bufferstaat tussen het keizerlijke China en Brits-Indië. In de 20e eeuw beëindigde Nepal zijn isolatie en smeedde het sterke banden met regionale mogendheden. De parlementaire democratie werd in 1951 ingevoerd, maar werd tweemaal opgeschort door Nepalese monarchen in 1960 en 2005. De Nepalese burgeroorlog resulteerde in de proclamatie van een republiek in 2008, waarmee een einde kwam aan het bewind van 's werelds laatste hindoe-monarchie.\n\nHet moderne Nepal is een federale seculiere parlementaire republiek. Het heeft zeven staten. Nepal is een ontwikkelingsland, gerangschikt op de 144e plaats op de Human Development Index (HDI) in 2016. Het land worstelt met de overgang van een monarchie naar een republiek. Het lijdt ook aan een hoog niveau van honger en armoede. Ondanks deze uitdagingen boekt Nepal gestaag vooruitgang, waarbij de regering haar toewijding verklaart om de natie tegen 2022 uit de status van minst ontwikkelde land te tillen. Nepal heeft ook een enorm potentieel om waterkracht te genereren voor export.\n\nDe buitenlandse betrekkingen van Nepal breidden zich uit na het Anglo-Nepalese Verdrag van 1923, dat werd erkend door de Volkenbond. Na een Sovjet-veto in 1949 werd Nepal in 1955 toegelaten tot de Verenigde Naties. Vriendschapsverdragen werden getekend met het Dominion van India in 1950 en de Volksrepubliek China in 1960. Nepal herbergt het permanente secretariaat van de South Asian Association for Regional Cooperation (SAARC), waarvan het een stichtend lid is. Nepal is ook lid van de Beweging van Niet-Gebonden Landen en het Bay of Bengal Initiative. Het leger van Nepal is het vijfde grootste in Zuid-Azië en is opmerkelijk vanwege zijn Gurkha-geschiedenis, met name tijdens de wereldoorlogen, en heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan vredesoperaties van de Verenigde Naties."
] |
[
"Nepal Tarun Dal\nNepal Tarun Dal is de jongerenafdeling van de Nepali Congrespartij. De organisatie is een van de meest invloedrijke jongerenorganisaties in Nepal, met werkende comités in alle districten. De organisatie heeft een publicatie met de naam Tarun. Op 14 april 2012 maakte de Nepali Congres het Centraal Comité van Tarun Dal bekend, met 45 leden, geleid door president Udaya Shumsher Rana. Nepal Tarun Dal is van plan om haar 4e Nationale Algemene Conventie te houden in de eerste week van februari 2013.",
"Ministerie van Binnenlandse Zaken (Nepal)\nHet Ministerie van Binnenlandse Zaken van Nepal is het overheidsorgaan van Nepal dat hoofdzakelijk verantwoordelijk is voor het leveren van essentiële diensten aan de burgers en het handhaven van de veiligheid in het land. De huidige minister van Binnenlandse Zaken is de Edelachtbare Bimalendra Nidhi.",
"Nepalees Kinderen Onderwijsfonds\nHet Nepalees Kinderen Onderwijsfonds (NKO) is een non-profitorganisatie die werkt aan de ontwikkeling van het potentieel van achtergestelde Nepalese kinderen door middel van onderwijs. Sinds de oprichting in 2002 richt NKO zich op studenten uit economisch achtergestelde gezinnen, die anders hun kinderen niet naar school zouden kunnen sturen. NKO breidt haar steun ook uit naar etnisch gemarginaliseerde groepen, wezen en meisjes, vanuit het geloof in de kracht van onderwijs. Met de hulp van vrijwilligers in zowel Nepal als over de hele wereld, heeft NKO haar werk in zowel rurale als stedelijke regio's van Nepal uitgebreid.",
"Internationale Arbeidsorganisatie\nDe Internationale Arbeidsorganisatie (IAO) is een agentschap van de Verenigde Naties dat zich bezighoudt met arbeidsproblemen, met name internationale arbeidsnormen, sociale bescherming en werkgelegenheid voor iedereen. De IAO telt 187 lidstaten: 186 van de 193 VN-lidstaten plus de Cook Eilanden zijn lid van de IAO. In 1969 ontving de organisatie de Nobelprijs voor de Vrede voor het verbeteren van de vrede tussen klassen, het nastreven van fatsoenlijk werk en rechtvaardigheid voor werknemers en het verlenen van technische bijstand aan andere ontwikkelingslanden. De IAO registreert klachten tegen entiteiten die internationale regels schenden; het legt echter geen sancties op aan regeringen.",
"Commonwealth Secretariaat\nHet Commonwealth Secretariaat is het belangrijkste intergouvernementele agentschap en centrale instituut van het Gemenebest van Naties. Het is verantwoordelijk voor het faciliteren van samenwerking tussen leden; het organiseren van vergaderingen, waaronder de Commonwealth Heads of Government Meetings (CHOGM); het assisteren en adviseren bij beleidsontwikkeling; en het verlenen van assistentie aan landen bij de implementatie van de besluiten en het beleid van het Gemenebest. Het Secretariaat heeft waarnemersstatus in de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties. Het is gevestigd in Marlborough House in Londen, Verenigd Koninkrijk, een voormalige koninklijke residentie die werd geschonken door Koningin Elizabeth II, Hoofd van het Gemenebest.",
"Afdeling Paspoorten (Nepal)\nDe Afdeling Paspoorten is een overheidsinstantie van Nepal die verantwoordelijk is voor het afgeven van paspoorten aan Nepalese burgers en reisdocumenten aan de wettelijk gerechtigde personen onder het Ministerie van Buitenlandse Zaken.",
"SOLID Nepal\nSociety for Local Integrated Development Nepal (SOLID Nepal), een niet-gouvernementele, apolitieke en non-profit organisatie, opgericht in 1997, werkt aan het bereiken van een optimale gezondheid van de bevolking van Nepal door verschillende kwesties aan te pakken zoals seksuele en reproductieve gezondheid, niet-overdraagbare ziekten, human resources for health (ofwel personeelsbeleid in de gezondheidszorg) en andere gezondheidsgerelateerde kwesties als doorsneden. SOLID Nepal werkt aan het genereren van bewijsmateriaal en promoot gezondheid en gezond gedrag van de bevolking door middel van onderzoek, media & publicaties, voorlichting, bewustwording & sensibilisering, trainingen en sociale mobilisatie op een holistische manier door en met betrokken stakeholders. SOLID Nepal is actief bezig met het empoweren van mensen om hun seksuele en reproductieve gezondheid te verbeteren en hen te beschermen tegen niet-overdraagbare ziekten door hun levensstijl en risicogedrag te veranderen. SOLID Nepal creëert een stimulerende omgeving voor ouderen voor hun volledige participatie in gezondheids- en ontwikkelingsinspanningen, samen met een geïntegreerde samenwerking van individuen uit alle sectoren voor de samenwerking van jongeren en de samenleving voor de duurzaamheid ervan. Het pleit bij stakeholders op lokaal en nationaal niveau voor de effectieve implementatie van beleidslijnen, plannen en programma's die bedoeld zijn voor de ontwikkeling van gezondheids- en educatiesystemen in het land om jongeren competent te maken in hun professionele loopbaan."
] | 1,820 |
Beijing is zelden het politieke centrum van het land.
|
[
"Politics_of_the_Republic_of_China",
"Tiananmen",
"Central_Beijing_Road",
"Names_of_Beijing",
"Beijing_dialect",
"Beijing_central_business_district",
"Jingjinji"
] |
[
"Beijing\nBeijing (voorheen geromaniseerd als Peking) is de hoofdstad van de Volksrepubliek China en de op twee na grootste stad ter wereld qua eigenlijke stadsbevolking. Het is ook een van de meest bevolkte hoofdsteden ter wereld. De stad, gelegen in Noord-China, wordt bestuurd als een direct beheerde gemeente onder de nationale regering met 16 stedelijke, voorstedelijke en landelijke districten. De gemeente Beijing wordt omringd door de provincie Hebei, met uitzondering van de aangrenzende gemeente Tianjin in het zuidoosten; samen vormen de drie divisies de grootstedelijke regio Jingjinji en de nationale hoofdstadregio van China. Als een stad die zowel moderne als traditionele architectuur combineert, is Beijing een steeds veranderende megastad, rijk aan geschiedenis maar ook echt modern, zoals blijkt uit zijn wereldwijde invloed op politiek, zaken & economie, onderwijs, geschiedenis, cultuur, taal, muziek, sport, architectuur, beschaving, mode, kunst, entertainment, innovatie en technologie. Beijing is de op een na grootste Chinese stad qua stedelijke bevolking na Shanghai en is het politieke, culturele en educatieve centrum van het land. Het herbergt het hoofdkantoor van de meeste grootste staatsbedrijven van China en is een belangrijke hub voor het nationale snelwegen-, snelweg-, spoorweg- en hogesnelheidsnetwerk. De internationale luchthaven Beijing Capital is sinds 2010 de op een na drukste ter wereld qua passagiersverkeer, en het metronetwerk van de stad is het drukste en op een na langste ter wereld, na het metrosysteem van Shanghai. De geschiedenis van de stad gaat drie millennia terug. Als de laatste van de Vier Grote Oude Hoofdsteden van China, is Beijing gedurende een groot deel van de afgelopen acht eeuwen het politieke centrum van het land geweest. Met bergen die de binnenstad aan drie zijden omringen, naast de oude binnen- en buitenmuren, was Beijing strategisch gepositioneerd en ontwikkeld om de residentie van de keizer te zijn en was het dus de perfecte locatie voor de keizerlijke hoofdstad. Beijing was gedurende een groot deel van het tweede millennium na Christus de grootste stad ter wereld qua bevolking. De stad staat bekend om zijn weelderige paleizen, tempels, parken, tuinen, graven, muren en poorten. Zijn kunstschatten en universiteiten hebben het tot centrum van cultuur en kunst in China gemaakt. Encyclopædia Britannica merkt op dat \"weinig steden ter wereld zo lang hebben gediend als het politieke hoofdkwartier en culturele centrum van een gebied zo immens als China\". Beijing heeft zeven UNESCO-werelderfgoedlocaties - het Verboden Stad, de Tempel van de Hemel, het Zomerpaleis, de Ming-graven, Zhoukoudian, evenals delen van de Grote Muur en het Grote Kanaal, allemaal populaire toeristische locaties. Siheyuan, de traditionele huisstijl van de stad, en hutongs, de smalle steegjes tussen siheyuan, zijn belangrijke toeristische attracties en komen veel voor in het stedelijke Beijing. De stad was gastheer van de Olympische Zomerspelen van 2008 en werd gekozen om de Olympische Winterspelen van 2022 te organiseren, waardoor het de eerste stad ooit is die zowel de Winter- als de Zomerspelen organiseert. Veel van de 91 universiteiten van Beijing behoren consequent tot de beste van China, waarvan Peking University en Tsinghua University tot de top 60 universiteiten ter wereld behoren. In 2015 waren 52 bedrijven van het Fortune Global 500-hoofdkantoor gevestigd in Beijing, meer dan welke andere stad dan ook ter wereld, waaronder staatsbedrijven State Grid, China National Petroleum en Sinopec Group, gerangschikt op respectievelijk de 2e, 3e en 4e plaats. Beijing CBD is snel aan het uitgroeien tot het centrum van de economische expansie van Beijing, de snelle modernisering en de radicaal veranderende skyline, met de lopende of recent voltooide bouw van meerdere wolkenkrabbers. Het gebied Zhongguancun in Beijing staat ook bekend als Silicon Valley van China en het centrum van innovatie en technologisch ondernemerschap van China. Volgens het InterNations Expat Insider Survey van 2016 stond Beijing op de eerste plaats in Azië in de subcategorie \"Personal Finance Index\", een maatstaf voor de salarissen van expats versus de kosten van levensonderhoud in de stad. Expats wonen voornamelijk in stedelijke districten zoals Dongcheng en Chaoyang in het oosten, of in voorstedelijke districten zoals Shunyi."
] |
[
"Politiek van de Republiek China\nDe politiek van de Republiek China, of Taiwan, vindt plaats binnen het kader van een representatieve democratische republiek, waarbij de president het staatshoofd is en de premier (voorzitter van de Uitvoerende Yuan) het regeringshoofd, en van een meerpartijensysteem. De uitvoerende macht wordt uitgeoefend door de regering. De wetgevende macht berust voornamelijk bij het parlement en wordt beperkt door de regering. De rechterlijke macht is onafhankelijk van de uitvoerende en de wetgevende macht. Het partijensysteem wordt gedomineerd door de Kuomintang (KMT, \"Chinese Nationalistische Partij\"), die voorstander is van nauwere banden met het vasteland van China, en de Democratische Progressieve Partij. De Republiek China heeft momenteel jurisdictie over Taiwan (Formosa), Penghu (de Pescadores), Kinmen (Quemoy), Matsu en verschillende kleinere eilanden. De zes grootste steden van Taiwan, Kaohsiung, New Taipei, Taichung, Tainan, Taipei en Taoyuan, zijn speciale gemeenten. De rest van de gebieden is verdeeld in 3 steden en 13 provincies.",
"Tiananmen\nDe Tiananmen (; -LSB- tʰjæn˥˥ an˥˥ mən˧˥ -RSB- , gangbare verbonden spraak: -LSB- - cmntʰjæ̃ː˥˥ ãː˥˥ mən˧˥ -RSB- ) is een beroemd monument in Peking, de hoofdstad van de Volksrepubliek China. Het wordt veel gebruikt als nationaal symbool. Voor het eerst gebouwd tijdens de Ming-dynastie in 1420, wordt Tiananmen vaak aangeduid als de vooringang van de Verboden Stad. De Meridionale Poort is echter de eerste toegangspoort tot de Verboden Stad zelf, terwijl Tiananmen de toegangspoort was tot de Keizerlijke Stad, waarbinnen de Verboden Stad zich bevond. Tiananmen ligt ten noorden van het Tiananmenplein, gescheiden van het plein door de Chang'an Avenue.",
"Centrale Beijingweg\nCentrale Beijingweg is een belangrijke verkeersader in de stad Lhasa, de hoofdstad van de Autonome Regio Tibet, die de stad verbindt met Noordoost-Tibet en China. Categorie: Wegen in Tibet Categorie: Lhasa",
"Namen van Beijing\n``Beijing'' is de atonale pinyin-romanisering van de Mandarin-uitspraak van de Chinese karakters 北京, de Chinese naam van de hoofdstad van de Volksrepubliek China. De spelling Beijing werd voor gebruik binnen China aangenomen na goedkeuring van Hanyu Pinyin op 11 februari 1958, tijdens de Vijfde Sessie van het 1e Nationale Volkscongres. Het werd verplicht voor alle buitenlandse publicaties uitgegeven door de Volksrepubliek op 1 januari 1979. Het werd geleidelijk aangenomen door verschillende nieuwsorganisaties, regeringen en internationale agentschappen in het volgende decennium.",
"Beijing-dialect\nHet Beijing-dialect, ook bekend als Pekingnees, is het dialect van het Mandarijn dat gesproken wordt in het stedelijk gebied van Beijing, China. Het vormt de fonologische basis van Standaardmandarijn, de officiële taal in de Volksrepubliek China en de Republiek China en een van de officiële talen in Singapore. Hoewel het Beijing-dialect en Standaardmandarijn op elkaar lijken, maken verschillende verschillen het voor Chinees sprekers over het algemeen duidelijk of iemand een inwoner van Beijing is die de lokale Beijing-variant spreekt of iemand die Standaardmandarijn spreekt.",
"Centraal zakendistrict Peking\nHet Centraal Zakendistrict Peking, of Peking CBD, is het belangrijkste gebied voor financiën, media en zakelijke dienstverlening in Peking, China. Het Peking CBD beslaat 3,99 km² van het Chaoyang District aan de oostkant van de stad. Geografisch gelegen ten oosten van het stadscentrum, ingeklemd tussen de 3e Ringweg en de 4e Ringweg, ondergaat het Peking CBD momenteel een grootschalige ontwikkeling.",
"Jingjinji\nJingjinji of Jing-Jin-Ji (JJJ), ook bekend als Beijing-Tianjin-Hebei, is het nationale hoofdstedelijke gebied van China. Het is het grootste verstedelijkte gebied in Noord-China, inclusief een economische regio rond Beijing, Tianjin en Hebei, langs de kust van de Bohaizee. Deze opkomende regio ontwikkelt zich tot een grootstedelijk gebied in het noorden dat de Parelrivierdelta in het zuiden en de Yangtze-rivierdelta in het oosten rivaliseert."
] | 1,821 |
Warren Casey is een Amerikaanse schrijver.
|
[
"Patrick_Casey_(writer)",
"Warren_Rovetch",
"Joe_Casey",
"Kenneth_Casey",
"Warren_Skaaren",
"T._Casey_Brennan",
"Maura_J._Casey"
] |
[
"Warren Casey\nWarren Casey (20 april 1935 – 8 november 1988) was een Amerikaanse theatercomponist, tekstschrijver, schrijver en acteur. Hij is vooral bekend als de schrijver en componist, samen met Jim Jacobs, van de theater- en filmmusical Grease."
] |
[
"Patrick Casey (schrijver)\nPatrick Casey (geboren 19 december 1978) is een Amerikaanse schrijver, acteur en auteur. Hij werkt vaak samen met schrijver/regisseur/acteur Worm Miller. Op 13 december 2011 werd zijn eerste boek, *The World Reduced to Infographics: From Hollywood's Life Lessons and Doomed Cities of the U.S. to Sociopathic Cats and What Your Drink Order Says About You*, uitgebracht. Het werd geschreven in samenwerking met Worm Miller.",
"Warren Rovetch\nWarren Rovetch (geboren 1926 in Detroit, Michigan) is een Amerikaanse auteur en reiziger. Hij is ook bekend om zijn boeken in de serie De Kreunende Reiziger.",
"Joe Casey\nJoe Casey is een Amerikaanse stripboekenschrijver. Hij heeft gewerkt aan titels zoals Wildcats 3.0, Uncanny X-Men, The Intimates, Adventures of Superman, en G.I. Joe: America's Elite, onder andere. Als onderdeel van de stripmakersgroep Man of Action Studios, is Casey een van de makers van de animatieserie Ben 10.",
"Kenneth Casey\nKenneth Casey (10 januari 1899 – 10 augustus 1965) was een Amerikaanse componist, uitgever, auteur en kinderfilmster in de vroege stomme filmtijd.",
"Warren Skaaren\nWarren Skaaren (9 maart 1946 in Rochester, Minnesota – 28 december 1990 in Austin, Texas aan kanker) was een Amerikaans scenarioschrijver en filmproducent.",
"T. Casey Brennan\nTerrance Casey Brennan (geboren 11 augustus 1948) is een Amerikaanse stripboekenschrijver. Gedurende de jaren 70 schreef hij voor Warren Publishing's zwart-wit horror-stripverhalenbundels Creepy en Eerie, en Vampirella. Hij schreef ook voor DC Comics' House of Mystery en Archie Comics' Red Circle Sorcery. In de jaren 80 voerde Brennan campagne om afbeeldingen van roken in strips te verbieden, wat ertoe leidde dat toenmalig gouverneur Bill Clinton van Arkansas een proclamatie uitvaardigde die januari 1990 tot \"T. Casey Brennan Maand\" verklaarde.",
"Maura J. Casey\nMaura J. Casey is een Amerikaanse journaliste. Zij is de oprichter en directeur van het communicatiebedrijf CaseyInk, LLC in Franklin, Connecticut. Zij maakte van 2006 tot 2009 deel uit van de redactieraad van The New York Times. Zij leverde bijdragen aan artikelen bij The Eagle-Tribune in Lawrence, Massachusetts, die werden erkend met de Pulitzerprijs voor Algemene Nieuwsverslaggeving in 1988, met de vermelding \"een onderzoek dat ernstige tekortkomingen in het Massachusettsse gevangenisverlof systeem aan het licht bracht en leidde tot aanzienlijke hervormingen in de hele staat\". Zij won ook de Horace Greeley Award, de Pulliam Editorial Fellowship, die eenmaal per jaar aan één redactioneel schrijver in het land wordt toegekend, en de Walker Stone Award van Scripps Howard."
] | 1,822 |
Rusland is een land.
|
[
"Outline_of_Russia",
"Russian_Republic",
"Russian_language",
"One_Rus",
"Great_Russia",
"Holy_Rus",
"Russia_national_football_team"
] |
[
"Rusland\nRusland ( -LSB- ˈrʌʃə -RSB- -LSB- Россия, Rossiya, rɐˈsʲijə -RSB- ), officieel ook de Russische Federatie ( -LSB- Российская Федерация, Rossiyskaya Federatsiya, rɐˈsʲijskəjə fʲɪdʲɪˈratsɨjə -RSB- ), is een land in Eurazië. Met 17.075.200 km² is Rusland het grootste land ter wereld naar oppervlakte, beslaat het meer dan een achtste van het bewoonde landoppervlak van de aarde, en is het het negende meest bevolkte land, met meer dan 144 miljoen inwoners eind maart 2016. Het Europese westelijke deel van het land is veel dichter bevolkt en verstedelijkt dan het oostelijke deel; ongeveer 77% van de bevolking woont in Europees Rusland. De Russische hoofdstad Moskou is een van de grootste steden ter wereld; andere grote stedelijke centra zijn Sint-Petersburg, Novosibirsk, Jekaterinenburg, Nizjni Novgorod en Kazan.\n\nZich uitstrekkend over geheel Noord-Azië en een groot deel van Oost-Europa, beslaat Rusland elf tijdzones en omvat een breed scala aan omgevingen en landschappen. Van noordwest naar zuidoost deelt Rusland landgrenzen met Noorwegen, Finland, Estland, Letland, Litouwen en Polen (beide met de oblast Kaliningrad), Wit-Rusland, Oekraïne, Georgië, Azerbeidzjan, Kazachstan, China, Mongolië en Noord-Korea. Het deelt maritieme grenzen met Japan via de Zee van Ochotsk en de Amerikaanse staat Alaska over de Beringstraat.\n\nDe Oost-Slaven ontstonden als een herkenbare groep in Europa tussen de 3e en 8e eeuw na Christus. Opgericht en geregeerd door een Varangiaanse krijgerselite en hun nakomelingen, ontstond de middeleeuwse staat Rus' in de 9e eeuw. In 988 nam het het orthodoxe christendom over van het Byzantijnse Rijk, waarmee de synthese van Byzantijnse en Slavische culturen begon die de Russische cultuur de volgende duizend jaar zou definiëren. Rus' viel uiteindelijk uiteen in een aantal kleinere staten; de meeste landen van Rus' werden overspoeld door de Mongoolse invasie en werden tributen van de nomadische Gouden Horde in de 13e eeuw. Het Groothertogdom Moskou herenigde geleidelijk de omliggende Russische vorstendommen, bereikte onafhankelijkheid van de Gouden Horde en kwam de culturele en politieke erfenis van Kievse Rus' te domineren. Tegen de 18e eeuw was de natie sterk gegroeid door verovering, annexatie en exploratie om het Russische Rijk te worden, het op twee na grootste rijk in de geschiedenis, dat zich uitstrekte van Polen in het westen tot Alaska in het oosten.\n\nNa de Russische Revolutie werd de Russische Socialistische Federatieve Sovjetrepubliek het grootste en leidende bestanddeel van de Unie van Socialistische Sovjetrepublieken, 's werelds eerste constitutioneel socialistische staat. De Sovjet-Unie speelde een beslissende rol in de geallieerde overwinning in de Tweede Wereldoorlog en ontwikkelde zich tot een erkende supermacht en rivaal van de Verenigde Staten tijdens de Koude Oorlog. Het Sovjettijdperk zag enkele van de meest significante technologische prestaties van de 20e eeuw, waaronder 's werelds eerste door de mens gemaakte satelliet en de lancering van de eerste mensen in de ruimte. Eind 1990 had de Sovjet-Unie 's werelds op een na grootste economie, het grootste staande leger ter wereld en de grootste voorraad massavernietigingswapens. Na de ontbinding van de Sovjet-Unie in 1991 ontstonden vijftien onafhankelijke republieken uit de USSR: Rusland, Oekraïne, Wit-Rusland, Kazachstan, Oezbekistan, Armenië, Azerbeidzjan, Estland, Georgië, Kirgizië, Letland, Litouwen, Moldavië, Tadzjikistan, Turkmenistan; de Russische SFSR reorganiseerde zichzelf als de Russische Federatie en wordt erkend als de voortdurende rechtspersoonlijkheid en enige opvolgerstaat van de Sovjet-Unie. Het wordt bestuurd als een federale semi-presidentiële republiek.\n\nDe Russische economie staat in 2015 op de twaalfde plaats naar nominaal BBP en op de zesde plaats naar koopkrachtpariteit. Ruslands uitgebreide minerale en energierijke hulpbronnen zijn de grootste ter wereld, waardoor het een van de belangrijkste producenten van olie en aardgas wereldwijd is. Het land is een van de vijf erkende nucleaire wapenstaten en bezit de grootste voorraad massavernietigingswapens. Rusland is een grootmacht en een regionale macht en is gekarakteriseerd als een potentiële supermacht. Het is een permanent lid van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties, evenals lid van de G20, de Raad van Europa, de Asia-Pacific Economic Cooperation (APEC), de Shanghai Cooperation Organisation (SCO), de Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa (OVSE) en de Wereldhandelsorganisatie (WTO), en tevens het leidende lid van het Gemenebest van Onafhankelijke Staten (GOS), de Collectieve Veiligheidsverdragsorganisatie (OVT) en een van de vijf leden van de Euraziatische Economische Unie (EAU), samen met Armenië, Wit-Rusland, Kazachstan en Kirgizië."
] |
[
"Overzicht van Rusland\nDe volgende outline dient als overzicht en thematisch overzicht van Rusland. De Russische Federatie, algemeen bekend als Rusland, is het meest uitgestrekte land ter wereld, met een oppervlakte van 17.075.400 km², meer dan een achtste van het landoppervlak van de aarde. Rusland is een transcontinentaal land dat zich uitstrekt over geheel Noord-Azië en 40% van Europa; het beslaat 11 tijdzones en omvat een grote verscheidenheid aan omgevingen en landschappen. Met 143 miljoen inwoners is Rusland het achtste meest bevolkte land. Rusland beschikt over 's werelds grootste minerale en energierijke hulpbronnen, heeft 's werelds grootste bosreserves, en zijn meren bevatten ongeveer een kwart van het zoete water op aarde.",
"Russische Republiek\nDe Russische Republiek (ook bekend als Rusland) (–LSB– Российская республика, r = Rossiyskaya respublika, p = rɐˈsʲijskəjə rʲɪsˈpublʲɪkə –RSB–) was een kortstondige staat die de jure het grondgebied van het voormalige Russische Keizerrijk beheerste na de abdicatie van tsaar Nicolaas II op 2 maart –LSB– 15 maart –RSB– 1917. Minder dan acht maanden later werd de Republiek ontbonden na de Oktoberrevolutie op 25 oktober –LSB– 7 november, N.S. –RSB– 1917 en de oprichting van de Russische Socialistische Federatieve Sovjetrepubliek (Russische SFSR). Officieel was de regering van de Republiek de Voorlopige Regering van Rusland, hoewel de feitelijke controle verdeeld was tussen de Voorlopige Regering en de Petrograd Sovjet.",
"Russische taal\nRussisch (ру́сский язы́к, russkiy yazik) is een Oost-Slavische taal en een officiële taal in Rusland, Wit-Rusland, Kazachstan, Kirgizië en vele kleinere of niet-erkende gebieden. Het is een onofficiële maar wijdverspreide taal in Oekraïne en Letland, en in mindere mate in de andere landen die ooit deel uitmaakten van de Sovjet-Unie en voormalige deelnemers aan het Oostblok. Het Russisch behoort tot de Indo-Europese taalfamilie en is een van de vier levende leden van de Oost-Slavische talen. Geschreven voorbeelden van Oudkerkslavisch zijn bekend vanaf de 10e eeuw en later. Het is de meest geografisch verspreide taal van Eurazië en de meest gesproken van de Slavische talen. Het is ook de grootste moedertaal in Europa, met 144 miljoen moedertaalsprekers in Rusland, Oekraïne en Wit-Rusland. Russisch is de achtste meest gesproken taal ter wereld naar aantal moedertaalsprekers en de zevende naar totaal aantal sprekers. De taal is een van de zes officiële talen van de Verenigde Naties. Russisch is ook de op een na meest verspreide taal op internet na het Engels. Het Russisch onderscheidt medeklinkerfonemen met een palatale secundaire articulatie en die zonder, de zogenaamde zachte en harde klanken. Dit onderscheid wordt gevonden tussen paren van bijna alle medeklinkers en is een van de meest onderscheidende kenmerken van de taal. Een ander belangrijk aspect is de reductie van onbeklemtoonde klinkers. De klemtoon, die onvoorspelbaar is, wordt normaal gesproken niet orthografisch aangegeven, hoewel een optioneel acuut accent (знак ударения, znak udareniya) kan worden gebruikt om de klemtoon aan te geven, bijvoorbeeld om onderscheid te maken tussen homografische woorden, bijvoorbeeld замо́к (zamok, wat een slot betekent) en за́мок (zamok, wat een kasteel betekent), of om de juiste uitspraak van ongewone woorden of namen aan te geven.",
"Een Rus\nEen Rus is een politieke partij in Oekraïne. Ze werd opgericht in juni 2003 als de Slavische Volkspatriottische Unie. Op 8 november 2005 veranderde de partij haar naam in Partij van het Poetinbeleid. Bij de Oekraïense parlementsverkiezingen van 2006 behaalde de partij 0,12% van de stemmen en geen zetels. In december 2008 veranderde ze haar naam in de huidige naam. (Na de niet-deelname aan de Oekraïense parlementsverkiezingen van 2007.) Bij de Oekraïense parlementsverkiezingen van 2012 won de partij geen (kieskring)zetels; ze had in 3 kieskringen deelgenomen. In kieskring 10, gelegen in Bakhchisaraj, had haar kandidaat 5,15% van de stemmen behaald, in kieskring 2, gelegen in Simferopol, 2,10% en in kieskring 4, gelegen in Jalta, 0,83%. De partij deed niet mee aan de Oekraïense parlementsverkiezingen van 2014.",
"Groot-Rusland\nGroot-Rusland (Великороссия, Velikorossiya) is een verouderde naam die vroeger werd toegepast op de gebieden van 'Rusland proper', het land dat de kern vormde van Moskovië en later Rusland. Dit was het land waar de etnische Russen van oorsprong waren en waar de etnogenese van (Groot-)Russen plaatsvond. De naam zou afkomstig zijn van het Griekse Μεγάλη Ῥωσσία, Megálē Rhōs(s)ía, gebruikt door Byzantijnen voor het noordelijke deel van de landen van Rus'. Tussen 1654 en 1721 namen Russische tsaren het woord over – hun officiële titel omvatte de formulering (letterlijke vertaling): \"De Soeverein van heel Rus': de Grote, de Kleine en de Witte\". Evenzo werden de termen Groot-Russische taal (Великорусский язык, Velikorusskiy yazyk) en Groot-Russen (Великороссы, Velikorossy) gebruikt door etnografen en taalkundigen in de 19e eeuw, maar zijn daarna in onbruik geraakt. Het gebied werd echter, samen met de Wolga-Oeral regio, Noord-Kaukasus en Siberië, de Russische SFSR, terwijl Klein-Rusland en Wit-Rusland respectievelijk de Oekraïense SSR en de Wit-Russische SSR werden.",
"Heilige Rusland\nHeilige Rusland of Heilige Rus - het Koninkrijk der Hemelen, het eeuwige tsardom van God in de Hemel en op Aarde, is een belangrijk religieus en filosofisch concept dat zich ontwikkelde van de 8e tot de 21e eeuw onder de bevolking van Oost-Europa en Centraal-Eurazië. De betekenis van het concept komt sterk overeen met of is nagenoeg gelijk aan de concepten Heilig Israël of Koninkrijk der Hemelen, bekend bij de bevolking van de West-Europese beschaving.",
"Russisch voetbalelftal\nHet Russisch voetbalelftal (национа́льная сбо́рная Росси́и по футбо́лу, natsionálnaya sbórnaya Rossii po futbólu) vertegenwoordigt Rusland in het voetbal en staat onder controle van de Russische voetbalbond (Российский Футбольный Союз, Rossiyskiy Futboľnyy Soyuz), de overkoepelende organisatie voor voetbal in Rusland. De thuisbasis van Rusland zijn het Otkrytie Arena, het Luzhniki Stadion en het Lokomotiv Stadion (alle in Moskou), en het Petrovsky Stadion in Sint-Petersburg. Rusland kwalificeerde zich voor drie WK's (1994, 2002, 2014), en kwalificeerde zich automatisch voor het WK van 2018 als gastland. Ze hebben zich ook gekwalificeerd voor vijf EK's (1996, 2004, 2008, 2012, 2016). Het bereiken van de halve finale van het EK 2008 is de enige keer dat ze de groepsfase van een groot toernooi hebben overleefd, exclusief de prestaties van het voetbalelftal van de Sovjet-Unie, waarvan Rusland de opvolger is."
] | 1,823 |
Michael Jordan staat twee keer in de Basketball Hall of Fame.
|
[
"IBM_Award",
"Scottie_Pippen",
"List_of_members_of_the_Naismith_Memorial_Basketball_Hall_of_Fame",
"Magic_Johnson",
"NBA_Most_Valuable_Player_Award",
"Crying_Jordan",
"Australian_Basketball_Hall_of_Fame"
] |
[
"Michael Jordan\nMichael Jeffrey Jordan (geboren 17 februari 1963), ook bekend onder zijn initialen MJ, is een Amerikaanse gepensioneerde professionele basketballer, zakenman en hoofdeigenaar en voorzitter van de Charlotte Hornets. Jordan speelde 15 seizoenen in de National Basketball Association (NBA) voor de Chicago Bulls en Washington Wizards. Zijn biografie op de NBA-website vermeldt: \"Michael Jordan is bij acclamatie de grootste basketballer aller tijden.\" Jordan was een van de meest effectief gemarketingsport atleten van zijn generatie en werd beschouwd als instrumenteel in het populariseren van de NBA over de hele wereld in de jaren 80 en 90. Jordan speelde drie seizoenen voor coach Dean Smith aan de University of North Carolina. Als freshman was hij lid van het nationale kampioensteam van de Tar Heels in 1982. Jordan trad in 1984 toe tot de Bulls als de derde overall draft pick. Hij ontwikkelde zich snel tot een ster in de competitie en vermaakte het publiek met zijn productieve scorevermogen. Zijn sprongvermogen, gedemonstreerd door het uitvoeren van slam dunks vanaf de vrije worplijn in slam dunk contests, leverde hem de bijnaam Air Jordan en His Airness op. Hij verwierf ook een reputatie als een van de beste verdedigende spelers in basketbal. In 1991 won hij zijn eerste NBA-kampioenschap met de Bulls, en volgde dat succes op met titels in 1992 en 1993, waarmee hij een \"three-peat\" veiligstelde. Hoewel Jordan abrupt met pensioen ging voor het begin van het NBA-seizoen 1993-94 om een nieuwe onderneming in de minor league baseball na te streven, keerde hij in maart 1995 terug naar de Bulls en leidde hen naar drie extra kampioenschappen in 1996, 1997 en 1998, evenals een toenmalig record van 72 reguliere seizoenswedstrijden in het NBA-seizoen 1995-96. Jordan ging voor een tweede keer met pensioen in januari 1999, maar keerde terug voor nog twee NBA-seizoenen van 2001 tot 2003 als lid van de Wizards.\n\nJordans individuele onderscheidingen en prestaties omvatten vijf Most Valuable Player (MVP) Awards, tien All-NBA First Team-aanwijzingen, negen All-Defensive First Team-eerbetuigingen, veertien NBA All-Star Game-optredens, drie All-Star Game MVP Awards, tien scoretitels, drie stealstitels, zes NBA Finals MVP Awards en de 1988 NBA Defensive Player of the Year Award. Onder zijn vele prestaties heeft Jordan de NBA-records voor het hoogste gemiddelde aantal punten in het reguliere seizoen (30,12 punten per wedstrijd) en het hoogste gemiddelde aantal punten in de play-offs (33,45 punten per wedstrijd). In 1999 werd hij door ESPN uitgeroepen tot de grootste Noord-Amerikaanse atleet van de 20e eeuw en stond hij op de tweede plaats na Babe Ruth op de lijst van atleten van de eeuw van de Associated Press. Jordan is tweemaal opgenomen in de Basketball Hall of Fame, in 2009 voor zijn individuele carrière en opnieuw in 2010 als onderdeel van de groepsinductie van het Amerikaanse olympische basketbalteam van 1992 (\"The Dream Team\"). Hij werd in 2015 lid van de FIBA Hall of Fame.\n\nJordan staat ook bekend om zijn productafficherings. Hij voedde het succes van Nike's Air Jordan sneakers, die in 1985 werden geïntroduceerd en tot op de dag van vandaag populair zijn. Jordan speelde ook de hoofdrol in de speelfilm Space Jam uit 1996 als zichzelf. In 2006 werd hij mede-eigenaar en hoofd van de basketbaloperaties voor de toenmalige Charlotte Bobcats, en kocht in 2010 een meerderheidsbelang. In 2015 werd Jordan de eerste miljardair NBA-speler in de geschiedenis als gevolg van de toename van de waarde van NBA-franchises. Hij is de op twee na rijkste Afro-Amerikaan, na Oprah Winfrey en Robert F. Smith."
] |
[
"IBM Award\nDe IBM Award was een prijs die werd uitgereikt aan spelers van de National Basketball Association van 1984 tot 2002. De prijs werd gesponsord en berekend door het technologiebedrijf IBM en werd bepaald door een computerformule, die de statistische bijdrage van een speler aan zijn team mat. De speler met de beste bijdrage aan zijn team in de competitie ontving de prijs. De eerste ontvanger was Magic Johnson van de Los Angeles Lakers, en de laatste ontvanger was Tim Duncan van de San Antonio Spurs.\n\nDe meeste spelers die de prijs wonnen waren forwards of centers; velen eindigden in het jaar dat ze wonnen hoog in de rebounding. De prijs werd negentien keer uitgereikt, zes keer aan spelers van de San Antonio Spurs, drie keer aan spelers van de Philadelphia 76ers en Los Angeles Lakers, en twee keer aan spelers van de Chicago Bulls en Detroit Pistons. David Robinson won vijf IBM Awards, Charles Barkley won er drie, en Michael Jordan en Shaquille O'Neal wonnen er elk twee.\n\nSinds de selectie van Dikembe Mutombo voor de Naismith Memorial Basketball Hall of Fame in 2015, zijn alle IBM Award-winnaars die daarvoor in aanmerking komen opgenomen. Jordan, O'Neal, Robinson, Barkley, Johnson, Duncan, Karl Malone en Hakeem Olajuwon wonnen ook NBA Most Valuable Player awards tijdens hun carrière; Robinson, O'Neal en Duncan wonnen beide prijzen in hetzelfde seizoen. Jordan, Robinson, Olajuwon, Dennis Rodman en Dikembe Mutombo hebben de NBA Defensive Player of the Year Award gewonnen; Olajuwon is de enige speler die beide in hetzelfde seizoen won. Grant Hill is de enige winnaar van de IBM Award die geen NBA MVP of Defensive Player of the Year Award won tijdens zijn carrière. O'Neal is de enige speler die een IBM Award en een NBA-titel in hetzelfde seizoen won; hij deed dit in zowel het NBA-seizoen 1999-2000 als 2000-2001. Jordan en Robinson zijn de enige spelers die de IBM Award wonnen tijdens hun respectievelijke rookie-seizoenen; beiden wonnen ook de NBA Rookie of the Year Award in die jaren. Twee van de prijswinnaars werden geboren buiten de Verenigde Staten: Olajuwon (Nigeria) en Mutombo (Zaire). Duncan werd geboren op de Amerikaanse Maagdeneilanden.\n\nDe prijs werd in 2002 stopgezet. Met het pensioen van Tim Duncan na het NBA-seizoen 2015-2016 spelen er momenteel geen IBM-winnaars meer in de NBA.\n\nDe IBM Award heette oorspronkelijk de Pivotal Player Award en werd gesponsord door het scheermesbedrijf Schick.",
"Scottie Pippen\nScottie Maurice Pippen (geboren 25 september 1965) is een voormalige Amerikaanse professionele basketballer die speelde in de National Basketball Association. Bijgenaamd \"Pip\", wordt hij het meest herinnerd voor zijn tijd bij de Chicago Bulls, het team waarmee hij zes NBA-titels won. Pippen speelde, samen met Michael Jordan, een belangrijke rol in het transformeren van het Bulls-team tot een kampioensteam en in het populariseren van de NBA over de hele wereld tijdens de jaren 90. Beschouwd als een van de beste small forwards aller tijden, werd Pippen acht opeenvolgende keren genoemd in het NBA All-Defensive First Team en drie keer in het All-NBA First Team. Hij was zeven keer een NBA All-Star en was de NBA All-Star Game MVP in 1994. Hij werd tijdens het seizoen genoemd als een van de 50 grootste spelers in de NBA-geschiedenis en is een van de vier spelers wiens jersey door de Chicago Bulls is teruggetrokken (de anderen zijn Jerry Sloan, Bob Love en Michael Jordan). Hij speelde een hoofdrol in zowel het Chicago Bulls kampioensteam van 1992 als het Chicago Bulls kampioensteam van 1996, die werden geselecteerd als twee van de Top 10 Teams in de NBA-geschiedenis. Zijn biografie op de website van de Naismith Basketball Hall of Fame vermeldt: \"De veelzijdige Pippen rende het veld over als een point guard, viel de boards aan als een power forward en zette de netten in beweging als een shooting guard.\" Tijdens zijn 17-jarige carrière speelde hij 12 seizoenen bij de Bulls, één bij de Houston Rockets en vier bij de Portland Trail Blazers, waarbij hij zestien keer achter elkaar de play-offs haalde. Pippen is de enige NBA-speler die twee keer in hetzelfde jaar een NBA-titel en een Olympische gouden medaille heeft gewonnen (1992, 1996). Hij maakte deel uit van het Amerikaanse Olympische \"Dream Team\" van 1992, dat zijn tegenstanders met gemiddeld 44 punten versloeg. Pippen was ook een sleutelfiguur in het Olympische team van 1996, naast voormalige Dream Team-leden Karl Malone, John Stockton en Charles Barkley, evenals nieuwere gezichten zoals Anfernee \"Penny\" Hardaway en Grant Hill. Hij droeg nummer 8 in beide jaren. Pippen is twee keer opgenomen in de Naismith Memorial Basketball Hall of Fame (voor zijn individuele carrière en als lid van het \"Dream Team\"), beide keren op 13 augustus 2010. Op 8 november 2005 trok de Chicago Bulls zijn nummer #33 terug, terwijl zijn universiteit, de University of Central Arkansas, zijn nummer #33 ook terugtrok op 21 januari 2010.",
"Lijst van leden van de Naismith Memorial Basketball Hall of Fame\nDe Naismith Memorial Basketball Hall of Fame, gelegen in Springfield, Massachusetts, eert spelers die uitzonderlijke vaardigheden in basketbal hebben getoond, all-time great coaches, scheidsrechters en andere belangrijke bijdragers aan de sport. Het is vernoemd naar Dr. James Naismith, die de sport in 1891 bedacht; hij werd in 1959 als bijdrager in de Hall opgenomen. Om in aanmerking te komen voor opname, moeten genomineerden aan bepaalde voorwaarden voldoen. Spelers moeten minimaal vijf jaar met pensioen zijn voordat ze in aanmerking komen. Scheidsrechters en coaches moeten ofwel minimaal vijf jaar met pensioen zijn, of, als ze nog actief zijn, minimaal 25 jaar hebben gecoacht of gefloten op programma's op middelbare schoolniveau of hoger. Degenen die in aanmerking komen voor opname als bijdragers kunnen op elk moment worden opgenomen; de Hall of Fame en haar commissies evalueren of de bijdragen significant genoeg zijn voor de genomineerde om als bijdrager te worden opgenomen. Teams worden ook naar goeddunken van de commissies opgenomen. Met ingang van de opname van de Class of 2016 op 9 september 2016 heeft de Hall formeel 354 individuen opgenomen (174 spelers, 95 coaches, 4 zowel als spelers als coaches, 66 als bijdragers, één zowel als coach als bijdrager, en 16 scheidsrechters) en 10 teams. De klasse van 2016 bestond uit zes spelers, twee coaches (van wie er één eerder als bijdrager was opgenomen), één bijdrager en één scheidsrechter. De finalisten voor de klasse van 2017 werden op 18 februari 2017 aangekondigd. De finalisten waren de spelers Tim Hardaway, Tracy McGrady, Sidney Moncrief en Chris Webber, de coaches Robert Hughes, Rollie Massmino, Bo Ryan, Bill Self, Rudy Tomjanovich, Muffett McGraw, Kim Mulkey, scheidsrechter Hugh Evans, bijdrager Rebecca Lobo en het team Wayland Baptist University.",
"Magic Johnson\nEarvin \"Magic\" Johnson Jr. (geboren 14 augustus 1959) is een Amerikaanse gepensioneerde professionele basketballer en huidige president van basketbaloperaties van de Los Angeles Lakers van de National Basketball Association (NBA). Hij speelde point guard voor de Lakers gedurende 13 seizoenen. Na het winnen van kampioenschappen op de middelbare school en universiteit, werd Johnson als eerste overall geselecteerd in de NBA-draft van 1979 door de Lakers. Hij won een kampioenschap en een NBA Finals Most Valuable Player Award in zijn rookie seizoen, en won vier extra kampioenschappen met de Lakers tijdens de jaren 80. Johnson nam abrupt afscheid in 1991 na te hebben aangekondigd dat hij HIV had opgelopen, maar keerde terug om te spelen in de All-Star Game van 1992, waarbij hij de All-Star MVP Award won. Na protesten van zijn medespelers nam hij opnieuw vier jaar afscheid, maar keerde terug in 1996, op 36-jarige leeftijd, om 32 wedstrijden voor de Lakers te spelen voordat hij voor de derde en laatste keer afscheid nam.\n\nJohnson's carrièreprestaties omvatten drie NBA MVP Awards, negen NBA Finals-optredens, twaalf All-Star Games en tien All-NBA First en Second Team nominaties. Hij leidde de competitie vier keer in assists in het reguliere seizoen en is de all-time leider in de NBA in gemiddelde assists per wedstrijd, met 11,2. Johnson was lid van het Amerikaanse olympische basketbalteam van 1992 (\"The Dream Team\"), dat in 1992 de gouden olympische medaille won. Na zijn vertrek uit de NBA in 1992, vormde Johnson de Magic Johnson All-Stars, een barnstorming team dat over de hele wereld reisde om demonstratiewedstrijden te spelen. Johnson werd in 1996 geëerd als een van de 50 grootste spelers in de NBA-geschiedenis.\n\nJohnson werd tweemaal opgenomen in de Basketball Hall of Fame - in 2002 voor zijn individuele carrière en opnieuw in 2010 als lid van het \"Dream Team\". Hij werd in 2007 door ESPN uitgeroepen tot de grootste NBA point guard aller tijden. Zijn vriendschap en rivaliteit met Boston Celtics-ster Larry Bird, tegen wie hij in de NCAA-finale van 1979 en drie NBA-kampioenschapsserien speelde, zijn goed gedocumenteerd.\n\nSinds zijn pensionering is Johnson een voorstander geweest van HIV/AIDS-preventie en veilige seks, evenals een ondernemer, filantroop, omroeper en motiverende spreker. Zijn openbare aankondiging van zijn HIV-positieve status in 1991 hielp het stereotype, dat toen nog wijdverbreid was, te ontzenuwen dat HIV een \"homoziekte\" was waar heteroseksuelen zich geen zorgen over hoefden te maken; zijn moed bij het doen van deze aankondiging werd breed geprezen. In 2009 door Ebony magazine genoemd als een van Amerika's meest invloedrijke zwarte zakenlieden, heeft Johnson talloze zakelijke belangen en was hij enkele jaren mede-eigenaar van de Lakers. Johnson maakt ook deel uit van een groep investeerders die in 2012 de Los Angeles Dodgers en in 2014 de Los Angeles Sparks kochten.",
"NBA Most Valuable Player Award\nDe National Basketball Association Most Valuable Player (MVP) is een jaarlijkse prijs van de National Basketball Association (NBA) die sinds het seizoen 1955-1956 wordt uitgereikt aan de best presterende speler van het reguliere seizoen. De winnaar ontvangt de Maurice Podoloff Trophy, vernoemd naar de eerste commissaris (toen president) van de NBA, die van 1946 tot 1963 in functie was. Tot [jaar ontbreekt], werd de MVP gekozen door een stemming onder NBA-spelers. Sinds [jaar ontbreekt], wordt de prijs bepaald door een panel van sportjournalisten en -omroepen uit de Verenigde Staten en Canada, die elk een stem uitbrengen voor hun eerste tot vijfde keus. Elke stem op de eerste plaats is 10 punten waard; elke stem op de tweede plaats is 7 punten waard; elke stem op de derde plaats is 5 punten waard, de vierde plaats is 3 punten waard en de vijfde plaats is 1 punt waard. Vanaf 2010 werd er ook één stem uitgebracht door fans via online stemming. De speler met de hoogste puntentotaal wint de prijs. [jaar ontbreekt], is de huidige houder van de prijs Stephen Curry, die zowel de MVP Awards van 2015 als 2016 won. Elke speler die deze prijs heeft gewonnen en in aanmerking kwam voor de Naismith Memorial Basketball Hall of Fame is opgenomen. Kareem Abdul-Jabbar won de prijs een recordaantal van zes keer. Zowel Bill Russell als Michael Jordan wonnen de prijs vijf keer, terwijl Wilt Chamberlain en LeBron James de prijs vier keer wonnen. Russell en James zijn de enige spelers die de prijs vier keer in vijf seizoenen hebben gewonnen. Moses Malone, Larry Bird en Magic Johnson wonnen de prijs elk drie keer, terwijl Bob Pettit, Karl Malone, Tim Duncan, Steve Nash en Stephen Curry hem elk twee keer wonnen. Slechts twee rookies hebben de prijs gewonnen: Wilt Chamberlain in [jaar ontbreekt] en Wes Unseld in het seizoen 1968-1969. Hakeem Olajuwon van Nigeria, Tim Duncan van de Amerikaanse Maagdeneilanden, Steve Nash van Canada en Dirk Nowitzki van Duitsland zijn de enige MVP-winnaars die door de NBA als \"internationale spelers\" worden beschouwd. Stephen Curry in 2015-2016 is de enige speler die de prijs unaniem heeft gewonnen. Shaquille O'Neal in 1999-2000 en LeBron James in 2012-2013 zijn de enige twee spelers die één stem tekort kwamen voor een unanieme selectie, beiden ontvingen 120 van de 121 stemmen. Sinds [jaar ontbreekt], kwam elke winnaar van een team dat dat jaar minstens 50 wedstrijden in het reguliere seizoen won. Uitzonderingen zijn seizoenen die werden beïnvloed door lockouts, toen het schema werd ingekort van de normale 82 wedstrijden. Karl Malone won in 1998-1999 toen Utah 37-13 stond in 50 wedstrijden, wat neerkomt op 60 overwinningen in 82 wedstrijden. James won in 2011-2012 toen de Miami Heat 46-20 stond in 66 wedstrijden, wat neerkomt op 57 overwinningen.",
"Huilende Jordan\nHuilende Jordan, Huilende MJ, of Huilende Michael Jordan is een internetmeme waarbij een afbeelding van een huilende NBA-speler Michael Jordan wordt overgelegd op afbeeldingen van atleten of anderen die tegenslag hebben ervaren. De bronfoto werd genomen door Associated Press fotograaf Stephan Savoia tijdens Jordans speech bij zijn Basketball Hall of Fame inductieceremonie op 11 september 2009.",
"Australian Basketball Hall of Fame\nDe Australian Basketball Hall of Fame werd in 1998 opgericht door de National Basketball League (NBL) als de NBL Hall of Fame, als onderdeel van de viering van hun 20-jarig jubileum. De NBL richtte de Hall of Fame op om de uitstekende spelers, coaches, scheidsrechters en bijdragers aan de competitie te eren. In 2010 werden de Basketball Australia Hall of Fame en de National Basketball League Hall of Fame verenigd onder de naam 'Australian Basketball Hall of Fame' ter erkenning van de herstructurering van de NBL en Basketball Australia tot één verenigd bestuursorgaan. Om in aanmerking te komen voor opname in de Hall of Fame, moeten NBL-kandidaten aan de volgende criteria voldoen: Spelers moeten een uitstekende bijdrage aan de NBL hebben geleverd, minimaal vier seizoenen met pensioen zijn en 100 of meer NBL-wedstrijden hebben gespeeld. Coaches moeten een uitstekende bijdrage aan de NBL hebben geleverd, minimaal vier seizoenen met pensioen zijn en minimaal 10 seizoenen hoofdcoach van de NBL zijn geweest. Scheidsrechters moeten een uitstekende bijdrage aan de competitie hebben geleverd en minimaal vier seizoenen met pensioen zijn. Bijdragers moeten een uitstekende bijdrage aan de NBL hebben geleverd en kunnen op elk moment worden gekozen. De opgenomen leden worden alfabetisch vermeld en zowel mannelijke als vrouwelijke opgenomen leden worden vermeld."
] | 1,824 |
Anderson Cooper is een CNN-journalist.
|
[
"Anderson_Cooper_360°",
"Matthew_Cooper_(American_journalist)",
"Amara_Walker",
"Randi_Kaye",
"Chris_Cuomo",
"Jake_Tapper",
"Aaron_Brown_(journalist)"
] |
[
"Anderson Cooper\nAnderson Hays Cooper (geboren 3 juni 1967) is een Amerikaanse journalist, televisiepersoonlijkheid en auteur. Hij is de belangrijkste presentator van de CNN-nieuwsshow Anderson Cooper 360°. Het programma wordt normaal gesproken live uitgezonden vanuit een studio in New York City; Cooper zendt echter vaak live uit vanuit CNN's studio's in Washington D.C., of ter plaatse bij breaking news. Daarnaast is hij een belangrijke correspondent voor 60 Minutes. Van september 2011 tot mei 2013 presenteerde hij ook zijn eigen gelijknamige syndicated daytime talkshow, Anderson Live."
] |
[
"Anderson Cooper 360°\nAnderson Cooper 360° (vaak afgekort tot AC-360 of 360) is een Amerikaans televisienieuws programma gepresenteerd door de Amerikaanse journalist Anderson Cooper op CNN en wereldwijd uitgezonden door CNN International. 360° wordt voornamelijk live uitgezonden vanuit CNN's Time Warner Center studio's in New York City, maar wordt soms uitgezonden vanuit CNN's studio's in Washington D.C. of ter plaatse vanuit de locatie van een breaking news event. Het wordt uitgezonden van maandag tot en met vrijdag in de avond, en sommige avonden met een twee uur durende editie.",
"Matthew Cooper (Amerikaanse journalist)\nMatthew Cooper (geboren 1963) is de politieke redacteur bij Newsweek. Daarvoor was hij de hoofdredacteur voor de verslaggeving over het Witte Huis bij het tijdschrift National Journal. Cooper is een voormalig verslaggever voor Time die, samen met New York Times-verslaggever Judith Miller, werd beschuldigd van minachting van de rechtbank en bedreigd met gevangenschap wegens weigering om te getuigen voor de Grand Jury met betrekking tot het onderzoek naar het lek van Valerie Plame's CIA-identiteit. Hij was blogger voor Talking Points Memo begin 2009 en droeg bij aan het tijdschrift Condé Nast Portfolio totdat het in april 2009 werd gesloten, waarna hij correspondent werd voor The Atlantic magazine. Hij werkte in 2010 voor de Financial Crisis Inquiry Commission aan een boek over de bevindingen van de groep naar aanleiding van de economische ineenstorting.",
"Amara Walker\nAmara Sohn-Walker ( -LSB- pronˈæmərə -RSB- geboren Sohn) is een Amerikaanse journaliste en nieuwslezeres. Ze presenteert momenteel CNN Today op CNN International samen met haar collega Michael Holmes.",
"Randi Kaye\nRandi Kaye (geboren 19 november 1967) is een Amerikaanse televisienieuwsjournalist voor CNN. Ze is gevestigd in New York en werkt momenteel als onderzoeksjournalist voor Anderson Cooper 360°.",
"Chris Cuomo\nChristopher Charles Cuomo (geboren 9 augustus 1970) is een Amerikaanse televisiejournalist. Hij werkt momenteel bij CNN en was eerder de hoofdcorrespondent recht en justitie van ABC News en co-anker van ABC's 20/20.",
"Jake Tapper\nJacob Paul Tapper (geboren 12 maart 1969) is een Amerikaanse journalist, cartoonist en auteur. Tapper is de Hoofdcorrespondent Washington voor CNN, presentator van de dagelijkse CNN-televisienieuws show The Lead with Jake Tapper, en presentator van het CNN en CNN International zondagmorgen actualiteitenprogramma State of the Union. Voordat hij bij CNN kwam werken, was Tapper werkzaam voor ABC News. De White House Correspondents' Association bekroonde zijn werk als Senior White House Correspondent bij ABC News met drie Merriman Smith Memorial Awards voor broadcastjournalistiek, een ongekende drie keer achter elkaar. Tapper droeg bij aan de verslaggeving van de inauguratie van president Obama die een Emmy Award won voor Outstanding Live Coverage of a Current News Story. Tapper maakte deel uit van een team dat een Edward R. Murrow award ontving voor Video: Breaking News voor \"Target bin Laden: The Death of Public Enemy #1\". Zijn boek The Outpost: An Untold Story of American Valor debuteerde in november 2012 op nummer 10 in de New York Times Bestseller lijst voor hardcover non-fictie. Tapper's boek en zijn verslaggeving over veteranen en troepen werden aangehaald toen de Congressional Medal of Honor Society hem de \"Tex\" McCrary Award for Excellence in Journalism toekende. Het debat tijdens de Republikeinse voorverkiezingen dat Tapper in september 2015 leidde, trok meer dan 23 miljoen kijkers, waarmee het het meest bekeken programma in de geschiedenis van CNN en het op één na meest bekeken voorverkiezingsdebat ooit werd. Hij leidde ook het Republikeinse presidentsdebat op 10 maart 2016 in Miami, dat bijna 12 miljoen kijkers trok en, volgens Variety, \"bekroond werd om zijn inhoud\".",
"Aaron Brown (journalist)\nAaron Brown (geboren 10 november 1948) is een Amerikaanse broadcastjournalist die vooral bekend staat om zijn verslaggeving van de aanslagen van 11 september 2001, zijn eerste dag op CNN. Hij was lange tijd verslaggever voor ABC, de oprichtende presentator van ABC's World News Now, weekendanker van World News Tonight en de presentator van CNN's belangrijkste avondprogramma NewsNight with Aaron Brown. Van 2008 tot 2009 was hij de presentator van de PBS-documentaireserie Wide Angle. Van 2007 tot 2014 was hij hoogleraar aan de Walter Cronkite School of Journalism and Mass Communication aan de Arizona State University."
] | 1,825 |
Steven Price (componist) is Europees.
|
[
"James_Price_(composer)",
"Andy_Price",
"Jonathan_Price",
"Alan_Price",
"Steve_Race",
"John_Elwood_Price",
"David_Price_(musician)"
] |
[
"Steven Price (componist)\nSteven Price (geboren 22 april 1977) is een Britse filmcomponist, het best bekend voor het componeren van de muziek bij Gravity, waarmee hij een Academy Award won voor Beste Originele Muziek. Voordat hij zijn debuut maakte als componist met Attack the Block, werkte hij op de muziek afdeling voor verschillende bekende films, zoals The Lord of the Rings: The Two Towers, The Lord of the Rings: The Return of the King, Batman Begins, en Scott Pilgrim vs. the World."
] |
[
"James Price (componist)\nJames Price (geboren 20 november 1959 in Kopenhagen) is een Deense componist en dirigent, evenals een bekende chef-kok.",
"Andy Price\nAndy Price is een Britse componist voor televisie en film. Hij heeft de muziek gecomponeerd voor meer dan 50 televisiefilms en meer dan 25 producties voor theaters in het hele land, waaronder het Bristol Old Vic, het National Youth Theatre en de RSC. Price heeft de muziek gecomponeerd voor drie series van de BBC's Robin Hood en componeert momenteel de muziek voor Law & Order: UK samen met Adam Lewis. In 2002 ontving Price de Christopher Whelan Award als erkenning voor zijn recente werk op het gebied van filmmuziek. Hij is ook gastdocent aan het Royal College of Music.",
"Jonathan Price\nJonathan Price is een Amerikaanse componist die vooral bekend is om zijn filmmuziek voor Necrosis en Girl Meets Boy, en voor de opera ÆSOPERA.",
"Alan Price\nAlan Price (geboren 19 april 1942) is een Engelse muzikant, het best bekend als de oorspronkelijke toetsenist van de Britse band the Animals en voor zijn latere solowerk. Price werd geboren in Fatfield, Washington, County Durham, en kreeg zijn opleiding aan de Jarrow Grammar School, South Tyneside. Hij is een autodidactische muzikant en was een van de oprichters van de Tyneside-groep \"The Alan Price Rhythm and Blues Combo\", die later werd hernoemd tot the Animals. Zijn orgelspel op nummers van the Animals, zoals \"The House of the Rising Sun\", \"Don't Let Me Be Misunderstood\" en \"Bring It On Home to Me\", was een belangrijk element in het succes van de groep. Na het verlaten van the Animals, had Price succes met zijn eigen band the Alan Price Set en later met Georgie Fame. Hij introduceerde de nummers van Randy Newman bij een groter publiek. Later verscheen hij in zijn eigen televisieshow en behaalde hij succes met filmmuziek, waaronder lovende kritieken voor zijn muzikale bijdrage aan de film O Lucky Man! uit 1973, en het schrijven van de muziek voor de musical Andy Capp. Daarnaast heeft hij als acteur gespeeld in films en televisieproducties.",
"Steve Race\nStephen Russell Race OBE (1 april 1921 – 22 juni 2009) was een Britse componist, pianist en radio- en televisiepresentator.",
"John Elwood Price\nJohn Elwood Price (21 juni 1935 – 9 mei 1995) was een Afro-Amerikaanse componist, pianist, etnomusicoloog en muziekdocent. Hij componeerde ongeveer 600 muzikale werken in een breed scala aan genres. Zijn werken worden veel uitgevoerd in de Verenigde Staten door professionele groepen.",
"David Price (musicus)\nDavid John Chandler Price (geboren 1969) is een Britse koordirigent en organist."
] | 1,826 |
Steven Price (componist) is Europees.
|
[
"Saint-Preux",
"Stephen_Brown_(composer)",
"Steven_Heller_(composer-producer)",
"Kenneth_Price_(disambiguation)",
"Benjamin_Price",
"Ray_Price_(musician)",
"Edwin_Price"
] |
[
"Verenigd Koninkrijk\nHet Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland, algemeen bekend als het Verenigd Koninkrijk (VK) of Groot-Brittannië, is een soeverein land in West-Europa. Het ligt voor de noordwestelijke kust van het Europese vasteland en omvat het eiland Groot-Brittannië, het noordoostelijke deel van het eiland Ierland en vele kleinere eilanden. Noord-Ierland is het enige deel van het Verenigd Koninkrijk dat een landgrens deelt met een andere soevereine staat, de Republiek Ierland. Hoewel Noord-Ierland het enige deel van het VK is dat een landgrens deelt met een andere soevereine staat, delen twee van zijn overzeese gebieden ook landgrenzen met andere soevereine landen. Gibraltar deelt een grens met Spanje, terwijl de soevereine basisgebieden Akrotiri en Dhekelia grenzen delen met de Republiek Cyprus, de Turkse Republiek Noord-Cyprus en de VN-bufferzone die de twee Cypriotische politieke entiteiten scheidt. Afgezien van deze landgrens wordt het Verenigd Koninkrijk omringd door de Atlantische Oceaan, met de Noordzee in het oosten, het Kanaal in het zuiden en de Keltische Zee in het zuid-zuidwesten, waardoor het de 12e langste kustlijn ter wereld heeft. De Ierse Zee ligt tussen Groot-Brittannië en Ierland. Met een oppervlakte van 242.500 km² is het Verenigd Koninkrijk de 78e grootste soevereine staat ter wereld en de 11e grootste in Europa. Het is ook het 21e meest bevolkte land, met naar schatting 65,1 miljoen inwoners. Samen maakt dit het tot het vierde dichtstbevolkte land van de Europese Unie (EU).\n\nHet Verenigd Koninkrijk is een constitutionele monarchie met een parlementair systeem van bestuur. De monarch is koningin Elizabeth II, die sinds 6 februari 1952 regeert. De hoofdstad van het Verenigd Koninkrijk en de grootste stad is Londen, een wereldstad en financieel centrum met een stedelijke bevolking van 10,3 miljoen, de vierde grootste in Europa en de tweede grootste in de Europese Unie. Andere grote stedelijke gebieden in het Verenigd Koninkrijk zijn de conurbaties rond Birmingham, Leeds, Glasgow, Liverpool en Manchester. Het Verenigd Koninkrijk bestaat uit vier landen: Engeland, Schotland, Wales en Noord-Ierland. De laatste drie hebben gedevolveerde regeringen, elk met verschillende bevoegdheden, gevestigd in hun hoofdsteden Edinburgh, Cardiff en Belfast respectievelijk. Het nabijgelegen Isle of Man, het Bailiwick of Guernsey en het Bailiwick of Jersey maken geen deel uit van het Verenigd Koninkrijk, maar zijn kroonafhankelijkheden waarbij de Britse regering verantwoordelijk is voor defensie en internationale vertegenwoordiging.\n\nDe relaties tussen de landen van het VK zijn in de loop der tijd veranderd. Wales werd geannexeerd door het Koninkrijk Engeland onder de Laws in Wales Acts 1535 en 1542. Een verdrag tussen Engeland en Schotland resulteerde in 1707 in een verenigd Koninkrijk Groot-Brittannië, dat in 1801 fuseerde met het Koninkrijk Ierland om het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Ierland te vormen. Vijf zesde van Ierland scheidde zich in 1922 af van het VK, waardoor de huidige samenstelling van het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland ontstond. Het Anglo-Ierse Verdrag werd op 6 december 1921 ondertekend om de Ierse Onafhankelijkheidsoorlog op te lossen. Toen het een jaar later in werking trad, werd de Ierse Vrijstaat opgericht als een afzonderlijke dominion binnen het Gemenebest. De huidige naam van het VK werd aangenomen om de verandering te weerspiegelen. Er zijn veertien Britse overzeese gebieden. Dit zijn de overblijfselen van het Britse Rijk dat op zijn hoogtepunt in de jaren 1920 bijna een kwart van het landoppervlak van de wereld besloeg en het grootste rijk in de geschiedenis was. Britse invloed is te zien in de taal, cultuur en rechtssystemen van veel van zijn voormalige koloniën.\n\nHet Verenigd Koninkrijk is een ontwikkeld land en heeft 's werelds vijfde grootste economie naar nominaal BBP en de negende grootste economie naar koopkrachtpariteit. Het VK wordt beschouwd als een land met een hoog inkomen en wordt gecategoriseerd als zeer hoog in de Human Development Index, met een rangorde van 16e ter wereld. Het was het eerste geïndustrialiseerde land ter wereld en de belangrijkste mogendheid ter wereld tijdens de 19e en vroege 20e eeuw. Het VK blijft een grootmacht met aanzienlijke economische, culturele, militaire, wetenschappelijke en politieke invloed internationaal. Het is een erkende nucleaire wapenstaat en staat op de zevende plaats in militaire uitgaven ter wereld. Het VK is sinds de eerste zitting in 1946 een permanent lid van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties. Het is sinds 1973 een leidende lidstaat van de EU en zijn voorganger, de Europese Economische Gemeenschap (EEG). Op 23 juni 2016 resulteerde een nationaal referendum over het lidmaatschap van het VK van de EU echter in een besluit om te vertrekken, en zijn uittreding uit de EU wordt momenteel onderhandeld. Het VK is ook lid van het Gemenebest van Naties, de Raad van Europa, de G7-ministers van Financiën, het G7-forum, de G20, de NAVO, de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) en de Wereldhandelsorganisatie (WTO)."
] |
[
"Saint-Preux\nSaint-Preux (geboren 1950) is een Franse componist van hedendaagse klassieke muziek die ook elementen uit populaire muziek en elektronische muziek combineert. Zijn echte naam is Christian Saint-Preux Langlade.",
"Stephen Brown (componist)\nStephen John Brown (geboren 16 augustus 1948) is een Canadese componist. Hij heeft ARCT-diploma's in zowel theorie als compositie van het Royal Conservatory of Music en is geassocieerd met het Canadian Music Centre. Brown, componist-in-residence aan het Victoria Conservatory of Music, British Columbia, was hoofd van de afdeling Compositie en Theorie, en ontwerper van examens en syllabusontwerpadviseur voor het Royal Conservatory of Music of Toronto. Hij was jurylid voor de British Columbia Arts Council (uitvoering & compositie) en is clinicus en jurylid in West-Canada.",
"Steven Heller (componist-producer)\nSteven Heller (componist-producer) is een producer-componist, woonachtig in Asheville, North Carolina, die twee Grammy Awards heeft gewonnen, evenals een aantal nationale prijzen voor zijn muziek en opnames. Hij was muziekproductie-supervisor voor de Miramax-film uit 1995, ``The Journey of August King''. Hij schreef en produceerde de them muziek voor ``Conversations'' en ``Evening Rounds'', luisteraars-call-in programma's op het publieke radiostation WCQS, in Asheville, North Carolina. Steven Heller is de vader van gitarist Drew Heller van de band Toubab Krewe.",
"Kenneth Price (doorverwijspagina)\nKenneth Price (1935-2012), Amerikaans keramist en graficus. Kenneth, Ken of Kenny Price kan ook verwijzen naar: Ken Price (voetballer, geboren 1939), Engels voetballer Ken Price (voetballer, geboren 1954), Engels voetballer Kenny Price (1931–1987), zanger en acteur",
"Benjamin Price\nBenjamin Price kan verwijzen naar: Benjamin Price (cricketer), Benjamin D. Price, architect, Benjamin Price (bisschop) (1804–1896), eerste bisschop van de Free Church of England, Benjamin Price (handelaar) in de provincie Quebec, Ben Price (journalist) op de lijst van winnaars van de George Polk Award, Ben Price (geboren 1972), Britse acteur",
"Ray Price (muzikant)\nNoble Ray Price (12 januari 1926 – 16 december 2013) was een Amerikaanse countryzanger, songwriter en gitarist. Zijn breed geschakeerde bariton wordt beschouwd als een van de beste mannenstemmen in de countrymuziek, en zijn innovaties, zoals het veranderen van de countrybeat van 2/4 naar 4/4, bekend als de \"Ray Price beat\", hielpen de countrymuziek populairder te maken. Enkele van zijn bekende opnames zijn \"Release Me\", \"Crazy Arms\", \"Heartaches by the Number\", \"For the Good Times\", \"Night Life\", en \"You're the Best Thing That Ever Happened to Me\". Hij werd in 1996 gekozen in de Country Music Hall of Fame. Price bleef opnemen en toeren tot ver in zijn tachtiger jaren.",
"Edwin Price\nEdwin Price kan verwijzen naar: Ed Price (American football) (1909–1976), American football coach Edwin M. Price (1884–1957), architect uit Kansas City, Missouri"
] | 1,826 |
Steven Price (componist) is Europees.
|
[
"Steven_Heller_(composer-producer)",
"Christopher_Price_(politician)",
"Vincent_Price_(architect)",
"Steven_Mackey",
"John_Price_(diplomat)",
"Steven_Gerber",
"Philip_Price_(musician)"
] |
[
"Britten\nBritten, of Britse mensen, zijn de burgers van het Verenigd Koninkrijk, de Britse overzeese gebieden en kroonafhankelijke gebieden, en hun afstammelingen. De Britse nationaliteitswet regelt de moderne Britse nationaliteit, die bijvoorbeeld kan worden verkregen door afstamming van Britse onderdanen. In een historische context kunnen \"Brits\" of \"Britten\" verwijzen naar de Keltische Britten, de inheemse bewoners van Groot-Brittannië en Bretagne, wier overgebleven leden de moderne Welsh, Cornish en Bretons zijn. Hoewel vroege beweringen van Brits-zijn dateren uit de late middeleeuwen, leidde de oprichting van het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië in 1707 tot een gevoel van Britse nationale identiteit. Het begrip Britsheid werd gesmeed tijdens de Napoleontische oorlogen tussen Groot-Brittannië en het Eerste Franse Keizerrijk, en verder ontwikkeld tijdens het Victoriaanse tijdperk. De complexe geschiedenis van de vorming van het Verenigd Koninkrijk creëerde een \"bijzonder gevoel van nationaliteit en verbondenheid\" in Groot-Brittannië en Ierland; Britsheid werd \"gesuperponeerd op veel oudere identiteiten\" van Engelse, Schotse, Welsh en Ierse culturen, waarvan de eigenzinnigheid nog steeds weerstand biedt tegen ideeën van een gehomogeniseerde Britse identiteit. Vanwege langdurige etnisch-sektarische verdeeldheid is de Britse identiteit in Noord-Ierland controversieel, maar wordt ze met sterke overtuiging aangehangen door unionisten. Moderne Britten stammen voornamelijk af van de diverse etnische groepen die zich in en vóór de 11e eeuw in de Britse Eilanden vestigden: prehistorische, Brittonische, Romeinse, Angelsaksische, Noorse en Normandiërs. De progressieve politieke eenwording van de Britse Eilanden vergemakkelijkte migratie, culturele en linguïstische uitwisseling en intermarriages tussen de volkeren van Engeland, Schotland en Wales tijdens de late middeleeuwen, de vroegmoderne periode en daarna. Sinds 1922 en eerder is er immigratie naar het Verenigd Koninkrijk geweest van mensen uit wat nu de Republiek Ierland is, het Gemenebest, vasteland Europa en elders; zij en hun afstammelingen zijn meestal Britse burgers, waarbij sommigen een Britse, dubbele of samengestelde identiteit aannemen. De Britten zijn een diverse, multinationale en multiculturele samenleving, met \"sterke regionale accenten, uitdrukkingen en identiteiten\". De sociale structuur van het Verenigd Koninkrijk is sinds de 19e eeuw radicaal veranderd, met een afname van de religieuze naleving, een uitbreiding van de middenklasse en, met name sinds de jaren 1950, een toegenomen etnische diversiteit. De bevolking van het VK bedraagt ongeveer 62,5 miljoen, met een Britse diaspora van ongeveer 140 miljoen geconcentreerd in Australië, Canada, Zuid-Afrika, Hongkong, Nieuw-Zeeland, de Verenigde Staten, Ierland, Frankrijk en Spanje."
] |
[
"Steven Heller (componist-producer)\nSteven Heller (componist-producer) is een producer-componist, woonachtig in Asheville, North Carolina, die twee Grammy Awards heeft gewonnen, evenals een aantal nationale prijzen voor zijn muziek en opnames. Hij was muziekproductie-supervisor voor de Miramax-film uit 1995, ``The Journey of August King''. Hij schreef en produceerde de them muziek voor ``Conversations'' en ``Evening Rounds'', luisteraars-call-in programma's op het publieke radiostation WCQS, in Asheville, North Carolina. Steven Heller is de vader van gitarist Drew Heller van de band Toubab Krewe.",
"Christopher Price (politicus)\nChristopher Price (26 januari 1932 – 21 februari 2015) was een politicus van de Labour Party in het Verenigd Koninkrijk.",
"Vincent Price (architect)\nVincent Price was een spoorwegarc architect in Brisbane, Queensland, Australië.",
"Steven Mackey\nSteven (``Steve'') Mackey (geboren 14 februari 1956) is een Amerikaanse componist, gitarist en muziekpedagoog.",
"John Price (diplomaat)\nJohn Price (geboren 1934 in Berlijn, Duitsland) is een Amerikaanse diplomaat. Hij diende als ambassadeur van de Verenigde Staten in Mauritius en de Seychellen. Hij is lid van de Council of American Ambassadors en CEO van JP Realty.",
"Steven Gerber\nSteven Roy Gerber (28 september 1948 – 28 mei 2015) was een Amerikaanse componist van klassieke muziek.",
"Philip Price (muzikant)\nPhilip Price is de zanger en songwriter van de in Northampton, Massachusetts gevestigde band Winterpills, en neemt ook solo op en toert. Hij was ook betrokken bij de in New England gevestigde bands Gay potatoes, The Maggies, Memorial Garage en Feet Wet."
] | 1,826 |
Hawaii is een staat in de Verenigde Staten.
|
[
"Territory_of_Hawaii",
"Haiku,_Hawaii",
"Hawaii_State_Capitol",
"Honolulu",
"Republic_of_Hawaii",
"Hawai'i_State_Judiciary",
"Statehood_Day_(Hawaii)"
] |
[
"Hawaï\nHawaï ( -LSB- langpronaudio = en-us-Hawaii . ogghəˈwaɪ.i , _ - ji , _ - ʔi -RSB- ; Hawai -LSB- - hawhəˈvɐjʔi -RSB- ) is de 50e en meest recente staat die zich bij de Verenigde Staten van Amerika heeft gevoegd, en wel op 21 augustus 1959. Hawaï is de enige Amerikaanse staat die in Oceanië ligt en de enige die volledig uit eilanden bestaat. Het is de meest noordelijke eilandengroep in Polynesië, en beslaat het grootste deel van een archipel in de centrale Grote Oceaan. Hawaï is de enige Amerikaanse staat die niet in Amerika ligt.\n\nDe staat omvat bijna de gehele vulkanische Hawaiiaanse archipel, die honderden eilanden telt verspreid over 1500 mijl. Aan het zuidoostelijke uiteinde van de archipel liggen de acht belangrijkste eilanden – van noordwest naar zuidoost: Niihau, Kauai, Oahu, Molokai, Lānaʻi, Kahoolawe, Maui en het eiland Hawaï. Het laatste is het grootste eiland in de groep; het wordt vaak het \"Big Island\" of \"Hawaii Island\" genoemd om verwarring met de staat of archipel te voorkomen. De archipel maakt fysiografisch en etnologisch deel uit van de Polynesische subregio van Oceanië.\n\nHawaï's diverse natuurlijke landschappen, warme tropische klimaat, overvloed aan openbare stranden, oceanische omgeving en actieve vulkanen maken het tot een populaire bestemming voor toeristen, surfers, biologen en vulkanologen. Vanwege zijn centrale ligging in de Stille Oceaan en de arbeidsmigratie in de 19e eeuw wordt de cultuur van Hawaï sterk beïnvloed door Noord-Amerikaanse en Aziatische culturen, naast de inheemse Hawaiiaanse cultuur. Hawaï heeft meer dan een miljoen permanente inwoners, samen met vele bezoekers en Amerikaans militair personeel. De hoofdstad is Honolulu op het eiland Oahu.\n\nHawaï is de 8e kleinste en de 11e minst dichtbevolkte, maar de 13e dichtstbevolkte van de vijftig Amerikaanse staten. Het is de enige staat met een Aziatische meerderheid. De kustlijn van de staat is ongeveer 750 mijl lang, de vierde langste in de VS na de kustlijnen van Alaska, Florida en Californië."
] |
[
"Hawaïaans Territorium\nHet Hawaïaans Territorium was een georganiseerd, geïncorporeerd territorium van de Verenigde Staten dat bestond van 12 augustus 1898 tot 21 augustus 1959, toen het territorium tot de Unie werd toegelaten als de vijftigste Amerikaanse staat, de Staat Hawaï. De Hawaii Admission Act bepaalde dat de Staat Hawaï Palmyra-atol, de Midway-eilanden, Johnston-atol, Sand Island (voor de kust van Johnston Island) en Kingmanrif niet zou omvatten. Het Amerikaanse Congres nam de Newlands Resolution aan, waarmee de Republiek Hawaï werd geannexeerd door de Verenigde Staten. De territoriale geschiedenis van Hawaï omvat een periode van 1941 tot 1944 – tijdens de Tweede Wereldoorlog – waarin de eilanden onder militair bestuur werden geplaatst. De civiele overheid werd ontbonden en een militaire gouverneur werd aangesteld.",
"Haiku, Hawaï\nHaiku is een niet-opgenomen gemeenschap in Maui County op het eiland Maui in de staat Hawaï. Voor de doeleinden van de Amerikaanse volkstelling maakt het deel uit van de Haiku-Pauwela, Hawaï census-aangewezen plaats, die ook Pauwela omvat. Het is vernoemd naar het oude Hawaiiaanse landgedeelte Haikū, wat \"abrupt praten\" of \"scherpe breuk\" betekent in de Hawaiiaanse taal.",
"Hawaii State Capitol\nHet Hawaii State Capitol is het officiële staatsgebouw of capitool van de Amerikaanse staat Hawaii. Vanuit de vergaderzalen voeren de uitvoerende en wetgevende macht de taken uit die bij het besturen van de staat horen. De Hawaii State Legislature – bestaande uit de 25 leden tellende Hawaii State Senate, geleid door de President of the Senate, en het 51 leden tellende Hawaii State House of Representatives, geleid door de Speaker of the House – komt in het gebouw bijeen. De belangrijkste gebruikers zijn de Gouverneur van Hawaii en de Luitenant-gouverneur van Hawaii, evenals alle wetgevende bureaus en het Legislative Reference Bureau. Het Hawaii State Capitol, gelegen in het centrum van Honolulu, werd in gebruik genomen en ingewijd door John A. Burns, de tweede Gouverneur van Hawaii. Het werd geopend op 15 maart 1969 en verving het voormalige staatsgebouw, het Iolani Palace.",
"Honolulu\nHonolulu ( -LSB- ˌhɒnəˈluːluː -RSB- of -LSB- ˌhoʊnoʊˈluːluː -RSB- -LSB- honoˈlulu -RSB- ) is de hoofdstad en grootste stad van de Amerikaanse staat Hawaï. Het is een niet-opgenomen deel van en de county seat van de City and County of Honolulu op het eiland Oahu. De stad is de belangrijkste toegangspoort tot Hawaï en een belangrijke toegangspoort tot de Verenigde Staten. De stad is ook een belangrijk knooppunt voor internationale handel, militaire defensie, en staat erom bekend gastheer te zijn van een diverse verscheidenheid aan oost-west en Pacifische cultuur, keuken en tradities. Honolulu is de meest afgelegen stad van zijn omvang ter wereld en is zowel de meest westelijke als de meest zuidelijke grote Amerikaanse stad. Voor statistische doeleinden erkent het U.S. Census Bureau het gebied dat gewoonlijk wordt aangeduid als \"City of Honolulu\" (niet te verwarren met de \"City and County\") als een census county division (CCD). Honolulu is een belangrijk financieel centrum van de eilanden en van de Stille Oceaan. De bevolking van de stad Honolulu bedroeg 337.256 volgens de volkstelling van 2010, terwijl de Honolulu CCD 390.738 inwoners telde en de bevolking van de geconsolideerde stad en county 953.207 bedroeg. Honolulu betekent \"beschutte haven\" of \"rustige haven\". De oude naam wordt gezegd Kou te zijn, een district dat ruwweg het gebied omvat van Nuuanu Avenue tot Alakea Street en van Hotel Street tot Queen Street, het hart van het huidige centrum. De stad is sinds 1845 de hoofdstad van de Hawaiiaanse eilanden en kreeg historische erkenning na de aanval op Pearl Harbor door Japan in de buurt van de stad op 7 december 1941. Honolulu stond hoog geklasseerd in wereldwijde ranglijsten van leefbaarheid en werd ook gerangschikt als de 2e veiligste stad in de VS. Het is ook de meest bevolkte Oceanische stad buiten Australië en staat op de tweede plaats na Auckland als de meest bevolkte stad in Polynesië.",
"Republiek Hawaï\nDe Republiek Hawaï was de officiële naam van de natie Hawaï tussen 4 juli 1894, toen de Voorlopige Regering van Hawaï eindigde, en 12 augustus 1898, toen het werd geannexeerd door de Verenigde Staten als een territorium van de Verenigde Staten. Het Territorium Hawaï werd officieel opgericht als onderdeel van de VS op 14 juni 1900. Het Koninkrijk Hawaï werd in 1893 omvergeworpen in een grotendeels bloedloze opstand tegen een koningin die de toen geldende grondwet verwierp. Amerikaanse functionarissen erkenden onmiddellijk de nieuwe regering en Amerikaanse mariniers landden om Amerikaanse burgers te beschermen tijdens de onrust. De aanhangers van de koningin beweerden dat hun aanwezigheid de koningin bang maakte en zo de revolutie mogelijk maakte. De nieuwe Republiek Hawaï werd geleid door mannen van Europese afkomst, zoals Sanford B. Dole en Lorrin A. Thurston, die inheems geboren onderdanen van het Hawaïaanse koninkrijk en sprekers van de Hawaïaanse taal waren, maar sterke financiële, politieke en familiebanden met de Verenigde Staten hadden. Dole was een voormalig lid van de wetgevende macht van het Koninkrijk uit Koloa, Kauai, en rechter van het Hooggerechtshof van het Koninkrijk, en hij benoemde Thurston – die onder koning Kalākaua als minister van Binnenlandse Zaken had gediend – om een lobby-inspanning in Washington D.C. te leiden om de annexatie van Hawaï door de Verenigde Staten veilig te stellen.",
"Hawaïaans Staatsgerecht\nHet Hawaïaans Staatsgerecht is de officiële naam van het gerechtelijke systeem van Hawaï in de Verenigde Staten. Gebaseerd in Honolulu, is het Hawaïaans Staatsgerecht een verenigd staatsgerechtssysteem dat functioneert onder de Hoge Rechter van het Hawaïaans Hooggerechtshof, die tevens de hoofdadministrateur is.",
"Staatsdag (Hawaii)\nStaatsdag of Toetredingsdag is een officiële feestdag in de staat Hawaii in de Verenigde Staten. Deze wordt jaarlijks gevierd op de derde vrijdag van augustus ter herdenking van de toetreding van Hawaii tot de Unie in 1959. De eerste viering vond plaats in 1969. Wetsvoorstellen voor de staat Hawaii werden al in 1919 in het Amerikaanse Congres ingediend door Prins Jonah Kuhio Kalanianaole, de niet-stemgerechtigde afgevaardigde die door het Territorium Hawaii naar het Amerikaanse Congres werd gestuurd. Aanvullende wetsvoorstellen werden ingediend in 1935, 1947 en 1950. In 1959 keurde het Amerikaanse Congres het wetsvoorstel voor staatschap goed, de Hawaii Admission Act. Dit werd gevolgd door een referendum waarin de inwoners van Hawaii met 94% voor staatschap stemden (de vraag op het stembiljet luidde: \"Moet Hawaii onmiddellijk als staat tot de Unie worden toegelaten?\"), en op 21 augustus 1959 (de derde vrijdag van augustus) ondertekende president Dwight D. Eisenhower een proclamatie die Hawaii tot de 50e staat maakte."
] | 1,827 |
Het hoofdkantoor van YouTube staat in Californië.
|
[
"Googleplex",
"Susan_Wojcicki",
"History_of_YouTube",
"Viacom_International_Inc._v._YouTube,_Inc.",
"YuMe",
"TubeMogul",
"Machinima,_Inc."
] |
[
"YouTube\nYouTube is een Amerikaanse website voor het delen van video's met het hoofdkantoor in San Bruno, Californië. De service werd in februari 2005 opgericht door drie voormalige PayPal-medewerkers: Chad Hurley, Steve Chen en Jawed Karim. Google kocht de site in november 2006 voor US$ 1,65 miljard; YouTube opereert nu als een van de dochterondernemingen van Google. De site staat gebruikers toe om video's te uploaden, bekijken, beoordelen, delen, aan favorieten toe te voegen, te melden en te becommentariëren, zich te abonneren op andere gebruikers, en maakt gebruik van WebM, H.264/MPEG-4 AVC en Adobe Flash Video-technologie om een breed scala aan door gebruikers gegenereerde en zakelijke mediavideo's weer te geven. Beschikbare content omvat videoclips, tv-clips, muziekvideo's, korte en documentaire films, audio-opnames, filmtrailers en andere content zoals video-bloggen, korte originele video's en educatieve video's. Het grootste deel van de content op YouTube is geüpload door individuen, maar mediabedrijven, waaronder CBS, de BBC, Vevo en Hulu, bieden een deel van hun materiaal via YouTube aan als onderdeel van het YouTube-partnerschapsprogramma. Ongeregistreerde gebruikers kunnen alleen video's op de site bekijken, terwijl geregistreerde gebruikers onbeperkt video's kunnen uploaden en commentaar kunnen toevoegen aan video's. Video's die potentieel aanstootgevend worden geacht, zijn alleen beschikbaar voor geregistreerde gebruikers die bevestigen dat ze ten minste 18 jaar oud zijn. YouTube verdient advertentie-inkomsten via Google AdSense, een programma dat advertenties target op basis van site-inhoud en publiek. De overgrote meerderheid van de video's is gratis te bekijken, maar er zijn uitzonderingen, waaronder op abonnementen gebaseerde premiumkanalen, filmverhuur, evenals YouTube Red, een abonnementsservice die advertentievrije toegang tot de website en toegang tot exclusieve content biedt die in samenwerking met bestaande gebruikers is gemaakt. Er worden meer dan 400 uur aan content per minuut naar YouTube geüpload, en elke dag wordt er een miljard uur aan content bekeken op YouTube. De website staat gerangschikt als de op één na meest populaire site ter wereld door Alexa Internet, een bedrijf voor webverkeersanalyse."
] |
[
"Googleplex\nHet Googleplex is het hoofdkantoorcomplex van Google Inc. en zijn moederbedrijf Alphabet Inc., gelegen aan 1600 Amphitheatre Parkway in Mountain View, Santa Clara County, Californië, Verenigde Staten, nabij San Jose. Het oorspronkelijke complex, met 185.806 m² kantoorruimte, is het op een na grootste complex van Google-gebouwen qua oppervlakte. (Het grootste afzonderlijke Google-gebouw is het 269.355 m² grote gebouw aan 111 Eighth Avenue in New York City, dat Google in 2010 kocht.) Nadat de 102.194 m² grote Bay View-uitbreiding in 2015 in gebruik werd genomen, werd het Googleplex de grootste verzameling Google-gebouwen met 288.000 m² aan ruimte. \"Googleplex\" is een samensmelting van Google en complex (bedoeld als een complex van gebouwen) en een verwijzing naar googolplex, de naam die gegeven is aan het grote getal 10^(10^100), of 10googol.",
"Susan Wojcicki\nSusan Diane Wojcicki ( -LSB- woʊˈdʒɪtski -RSB- ; Wójcicka ( -LSB- vujˈt͡ʃit͡ska -RSB- ); geboren 5 juli 1968) is een Amerikaanse technologie-executive. Zij is de huidige CEO van YouTube.",
"Geschiedenis van YouTube\nDe geschiedenis van YouTube begon toen PayPal-medewerkers een video-sharingwebsite creëerden waar gebruikers content konden uploaden, delen en bekijken. De internetdomeinnaam ``www.youtube.com'' werd geactiveerd op maandag 14 februari 2005 om 21:13 uur.",
"Viacom International Inc. tegen YouTube, Inc.\nViacom International Inc. tegen YouTube Inc., nr. 07 Civ. 2103, is een zaak bij de Amerikaanse districtsrechtbank voor het zuidelijke district van New York waarin Viacom YouTube, een video-sharingsite in eigendom van Google, aanklaagde, stellende dat YouTube zich schuldig had gemaakt aan \"onverschrokken\" en \"massale\" inbreuk op het auteursrecht door gebruikers toe te staan honderdduizenden video's die eigendom zijn van Viacom zonder toestemming te uploaden en te bekijken. Google diende een verzoek tot verstekvonnis in, dat in 2010 werd toegewezen op grond dat de \"safe harbor\"-bepalingen van de Digital Millennium Copyright Act Google beschermden tegen de claims van Viacom betreffende inbreuk op het auteursrecht. In 2012 werd dit gedeeltelijk vernietigd in hoger beroep bij het United States Court of Appeals for the Second Circuit. Op 18 april 2013 wees districtsrechter Stanton opnieuw een verstekvonnis toe ten gunste van de verweerder YouTube. Er werd hoger beroep aangetekend, maar de partijen bereikten in maart 2014 een schikking.",
"YuMe\nYuMe is een aanbieder van digitale video merk-advertenties. De oplossingen van het bedrijf voor videoadvertentiecampagnes zijn gericht op zowel de aanbiederzijde (websites, apps) als de vraagzijde klanten (merken, bureaus). YuMe heeft zijn hoofdkantoor in Redwood City, Californië, met een Europees hoofdkantoor in Londen en negen extra kantoren wereldwijd.",
"TubeMogul\nTubeMogul is een softwarebedrijf voor merkadverteren voor grote ondernemingen. TubeMogul heeft zijn hoofdkantoor in Emeryville, Californië en heeft wereldwijde kantoren in Chengdu (China), Chicago, Detroit, Kiev, New York, Londen, Los Angeles, Minneapolis, Parijs, São Paulo, Singapore, Shanghai, Sydney, Toronto en Tokio. In november 2016 kondigde Adobe Systems Incorporated een overeenkomst aan om TubeMogul over te nemen.",
"Machinima, Inc.\nMachinima, Inc. ( /məˈʃiːnɪmə/ of /məˈʃɪnɪmə/ ) is een wereldwijd YouTube-netwerk dat zich voornamelijk richt op gaming. Machinima is breed beschikbaar op meerdere platforms zoals YouTube, Twitter en Facebook, en via Android en Apple's iOS. Het bedrijf werd in januari 2000 opgericht door Hugh Hancock en heeft zijn hoofdkantoor in Los Angeles, Californië. Het begon als een hub voor het gelijknamige machinima, video's die videogametechnologie gebruiken en manipuleren om animatie te creëren, en met artikelen over machinima en content over film en technologie. Gebruikers konden vroeger video's indienen om direct op hun website te worden geüpload, maar deze functie is al lang verlaten. De website hielp aanvankelijk om aandacht te vestigen op machinima als kunstvorm en om producties te stimuleren op basis van game-engines anders dan die van id Software's first-person shooter computerspelserie Quake. Op 12 oktober 2016 vertelden bronnen aan mediawijsites dat Warner Brothers op het punt stond een deal te sluiten om Machinima en zijn merkproducten over te nemen. Op 17 november 2016 bevestigde Warner Brothers het nieuws, waardoor Machinima een volledig dochteronderneming werd van Warner Bros. Digital Networks."
] | 1,828 |
James Marsden verloor aan bekendheid met zijn vertolking van Scott Summers.
|
[
"James_Marsters",
"Scott_Kolden",
"Marshall_R._Teague",
"Scott_James_Wells",
"Matthew_Booth_(actor)",
"Scott_Porter",
"Jason_Marsden"
] |
[
"James Marsden\nJames Paul Marsden (geboren 18 september 1973) is een Amerikaanse acteur, zanger en voormalig Versace-model. Marsden begon zijn acteercarrière met gastrollen in televisieseries als Saved by the Bell: The New Class, Touched by an Angel en Party of Five. Hij verwierf bekendheid met zijn vertolking van Scott Summers/Cyclops in de X-Men-filmserie en speelde in Superman Returns uit 2006. Sinds 2016 speelt Marsden de rol van de revolverheld Teddy Flood, een intelligente androïde, in de HBO sciencefiction-western thriller serie Westworld, als onderdeel van het hoofdensemble. Na zijn doorbraak in comic book films, speelde Marsden in diverse genre films, waaronder Hairspray uit 2007, wat een kritiek en commercieel succes was en vele prijzen won voor de ensemble cast. Als Corny Collins zong hij twee liedjes voor de soundtrack van de film, die platina is gecertificeerd door de RIAA. Hij had hoofdrollen in gezinsvriendelijke films zoals Enchanted en Hop en hoofdrollen in 27 Dresses en The Best of Me. Marsden speelde later in een reeks onafhankelijke films zoals Small Apartments, Bachelorette en Robot & Frank. Hij keerde ook terug naar de televisie met gastrollen in Modern Family en speelde de liefdesbelangstelling van Liz Lemon, Criss Chros in 30 Rock in een bijrol. Marsden portretteerde vervolgens president John F. Kennedy in Lee Daniels' The Butler en had een bijrol als antagonist in Anchorman 2: The Legend Continues."
] |
[
"James Marsters\nJames Wesley Marsters (geboren 20 augustus 1962) is een Amerikaanse acteur en muzikant. Marsters werd voor het eerst bekend bij het grote publiek door zijn populaire rol als Spike, een platinablonde Engelse vampier in de televisieserie Buffy the Vampire Slayer en de spin-off serie Angel, van 1997 tot 2004. Sindsdien heeft hij andere sciencefictionrollen gespeeld, zoals de buitenaardse superschurk Brainiac in de op Superman geïnspireerde serie Smallville, de omniseksuele tijdreiziger Captain John Hart in de Britse sciencefictionserie Torchwood, en terrorist Barnabas Greeley in Syfy's Caprica. Marsters had een bijrol in de film P.S. I Love You uit 2007. Hij verscheen als terugkerend personage in het eerste seizoen van de reboot van Hawaii Five-0.",
"Scott Kolden\nScott Cary Kolden (geboren 11 februari 1962) is een Amerikaans geluidstechnicus en voormalig kinderacteur. Kolden begon zijn professionele carrière in de showbusiness op achtjarige leeftijd en staat misschien wel het best bekend om zijn rollen in Disney-films; als Leonard in Het Mysterie in Dracula's Kasteel en als Rupert in Charley en de Engel, evenals voor zijn rol als Scotty in de NBC-kinderenserie op zaterdagochtend, Sigmund en de Zeemonsters.",
"Marshall R. Teague\nMarshall R. Teague (geboren april 1953) is een Amerikaanse film- en televisieacteur, bekend van zijn rol in de cultfilm Road House uit 1989 en zijn terugkerende rol in de sciencefictionserie Babylon 5 uit de jaren 90 als Ta'Lon, een Narn-soldaat. Teague speelde ook in The Rock (1996) en Armageddon (1998), beide geregisseerd door Michael Bay. Teague's andere tv-optredens omvatten Walker, Texas Ranger, waar hij enkele gastrollen vertolkte als verschillende personages. Hij (als een ander personage) was Walker's eerste en laatste aartsvijand in de finale. Hij maakte een gastoptreden in Babylon 5 als mens in de aflevering \"Infection\" van seizoen één en een gastoptreden in de Babylon 5 spin-off Crusade als Captain Daniels in de aflevering \"The Long Road\". Hij had enkele vaste rollen op televisie, waaronder in de soap Days of Our Lives als Leonard Stacy in 1984. Hij speelde in de HBO-serie 1st & Ten uit de jaren 80 als Mac Petty in 1984. Teague heeft gastrollen gespeeld in vele tv-series, waaronder Columbo: Uneasy Lies the Crown, Stargate SG-1, The Fall Guy, Automan, Knight Rider, She Spies, The A-Team, Sliders, Star Trek: Deep Space Nine in de aflevering \"Hippocratic Oath\" van seizoen 4 en in Star Trek: Voyager in de aflevering \"Distant Origin\" van seizoen 3. In de videogame-industrie is hij bekend als de stem van Krunk in de videogame Crash Nitro Kart en als het model voor Captain Elias Walker in Call of Duty: Ghosts.",
"Scott James Wells\nScott James Wells (4 juli 1961 – 28 oktober 2015) was een Amerikaanse acteur en model, vooral bekend van zijn rol als de schurk Lex Luthor in het eerste seizoen van de televisieserie Superboy. Na zijn vertrek uit de serie in 1989, verscheen Scott Wells in The Taking of Beverly Hills. Aansluitend aan deze film trok hij zich terug uit de showbusiness. Naast zijn acteerwerk op tv was hij te zien in printadvertenties voor Calvin Klein en billboards voor Coppertone. In 1988 verscheen hij in de videoclip \"Anything For You\" van Gloria Estefan.",
"Matthew Booth (acteur)\nMatthew James Booth is een Engelse acteur uit Normanton, West Yorkshire. Hij is vooral bekend van zijn rol als postbode Paul Marsden in Emmerdale van ITV, van 2003 tot aan de dood van het personage in 2004. Hij heeft ook gespeeld in Coronation Street, At Home with the Braithwaites, The Royal, The Ward en Hollyoaks. Hij is een levenslange fan van Manchester United F.C. en verscheen ooit in een reclame van Vodafone met David Beckham.",
"Scott Porter\nMatthew Scott Porter (geboren 14 juli 1979), beter bekend als Scott Porter, is een Amerikaanse acteur en incidentele zanger, bekend van zijn rol als Jason Street in het NBC-televisiedrama Friday Night Lights. Zijn personage raakte gewond tijdens een voetbalwedstrijd in de eerste aflevering en werd invalide. Het personage was geïnspireerd op David Edwards, een middelbare schoolvoetballer. Porter speelde samen met Alyson Michalka en Vanessa Hudgens in de film Bandslam uit 2009. Hij zong het nummer \"Pretend\", dat op de soundtrack van Bandslam staat. In 2010 speelde hij de rol van Blake, een onderzoeker bij een advocatenkantoor, in het juridische drama The Good Wife van CBS. Hij speelde de rol van George Tucker in de comedy-drama serie Hart of Dixie van The CW.",
"Jason Marsden\nJason Christopher Marsden (geboren 3 januari 1975) is een Amerikaanse acteur, stemacteur, regisseur en producent die in talloze stemrollen in animatiefilms, evenals diverse televisieseries en videogames, heeft gespeeld."
] | 1,829 |
Cyndi Lauper weigerde enige betrokkenheid bij het lied "Girls Just Want to Have Fun".
|
[
"Change_of_Heart_(Cyndi_Lauper_song)",
"All_Through_the_Night_(Cyndi_Lauper_song)",
"Artists_Against_Bullying",
"Merry_Christmas_..._Have_a_Nice_Life",
"Set_Your_Heart",
"Bring_Ya_to_the_Brink_Tour",
"Shine_(Cyndi_Lauper_album)"
] |
[
"Cyndi Lauper\nCynthia Ann Stephanie \"Cyndi\" Lauper (geboren 22 juni 1953) is een Amerikaanse zangeres, songwriter, actrice en LGBTQ-activist. Haar carrière omspant meer dan 30 jaar. Haar debuut soloalbum *She's So Unusual* (1983) was het eerste debuutalbum van een vrouw met vier top-5 hits in de Billboard Hot 100 – \"Girls Just Want to Have Fun\", \"Time After Time\", \"She Bop\" en \"All Through the Night\" – en leverde Lauper de Best New Artist award op bij de 27e Grammy Awards in 1985 op. Haar succes zette zich voort met de soundtrack voor de film *The Goonies* en haar tweede plaat *True Colors* (1986). Dit album bevatte de nummer 1 hit \"True Colors\" en \"Change of Heart\", dat piekte op nummer 3. Sinds 1989 heeft Lauper negen studioalbums uitgebracht en aan vele andere projecten meegewerkt. In 2010 werd *Memphis Blues* het meest succesvolle bluesalbum van het jaar volgens Billboard, en stond 13 weken achtereen op #1 in de Billboard Blues Albums chart. In 2013 won Lauper de Tony Award voor Beste Originele Muziek voor het componeren van de Broadway musical *Kinky Boots*, waarmee ze de eerste vrouw was die deze categorie solo won. De musical won nog vijf andere Tonys, waaronder de Tony Award voor Beste Nieuwe Musical. In 2014 won Lauper de Grammy Award voor Beste Musical Theater Album voor de cast recording. In 2016 won de West End productie Beste Nieuwe Musical bij de Olivier Awards. Lauper heeft zichzelf gevestigd als een popcultuuricoon met meer dan 50 miljoen verkochte albums en 20 miljoen singles. Ze heeft awards gewonnen bij de Grammys, Emmys, Tonys, de New York's Outer Critics Circle, MTV Video Music Awards (VMAs), Billboard Awards en American Music Awards (AMAs). Als lid van zowel de Songwriters Hall of Fame als de Hollywood Walk of Fame, is Lauper een van de weinige zangers die drie van de vier grote Amerikaanse entertainment awards heeft gewonnen (EGOT). Lauper won de inaugurele Best Female Video prijs bij de 1984 VMAs voor \"Girls Just Want To Have Fun\". Deze videoclip wordt door MTV, VH1 en Rolling Stone Magazine erkend als een van de grootste muziekvideo's ooit. Ze is te zien in de Rock and Roll Hall of Fame Museum's Women Who Rock exhibit. Haar debuutalbum staat in Rolling Stone's lijst van de 500 Grootste Albums aller tijden, terwijl \"Time After Time\" staat in VH1's lijst van de 100 Beste Liedjes van de afgelopen 25 jaar. VH1 heeft Lauper op nummer 58 gezet van de 100 Grootste Vrouwen van Rock & Roll. Lauper wordt gevierd om haar humanitaire werk, met name als voorvechter voor LGBT-rechten in de Verenigde Staten. Haar charitatieve inspanningen werden erkend in 2013 toen de zangeres werd uitgenodigd als speciale gast voor de inauguratie van de tweede termijn van president Barack Obama."
] |
[
"Change of Heart (Cyndi Lauper nummer)\n``Change of Heart'' is de tweede single die door de Amerikaanse zangeres Cyndi Lauper werd uitgebracht van haar tweede album, *True Colors*, in 1986. De single haalde goud in de VS en piekte op nummer 3 in de Billboard Hot 100. Het nummer is een favoriet onder fans geworden en Lauper voert het nog steeds vaak uit. Lauper nam het akoestisch opnieuw op, en haar officiële site maakte het later gratis beschikbaar als digitale download. Populaire remixes door Shep Pettibone werden ook uitgebracht. Er werd een videoclip gefilmd op Trafalgar Square in Londen. Deze toont Lauper en haar band het nummer uitvoeren voor een grote groep mensen. The Bangles zongen achtergrondzang op de originele opname. Een liveversie van het nummer werd uitgebracht op Laupers live album/DVD, *To Memphis, with Love*.",
"All Through the Night (Cyndi Lauper nummer)\n``All Through the Night'' is een nummer van de Amerikaanse zangeres-songwriter Cyndi Lauper, uitgebracht van haar debuutalbum *She's So Unusual*. Het werd geschreven door Jules Shear voor zijn album *Watch Dog*, als een mid-tempo folkrocksong. Nadat The Cars hun eigen versie opnamen, die ze niet op een van hun albums gebruikten, besloot Lauper het te coveren. Hoewel ze aanvankelijk van plan was een rechttoe rechtaan cover van Shears versie te maken, veranderde ze het in een popballad. Het nummer was de enige single die wereldwijd door Lauper werd uitgebracht zonder bijbehorende videoclip. Het bereikte nummer vijf in de Billboard Hot 100, waarmee het Laupers vierde top 5-single in de VS werd. Lauper werd de eerste vrouw in de 26-jarige geschiedenis van Billboard die vier singles van hetzelfde album in de Top 5 van de Hot 100 kreeg. Het nummer werd grotendeels positief ontvangen door critici. Een akoestische versie werd door Lauper gezongen op haar album uit 2005, *The Body Acoustic*. In deze versie verzorgde Shaggy achtergrondzang.",
"Artiesten Tegen Pesten\nArtiesten Tegen Pesten (vaak gestyled als ``Artiesten Tegen'') is een samenwerkingsverband van zeven Canadese muzikanten die zich in 2012 verenigden om het lied ``True Colors'' van Cyndi Lauper opnieuw op te nemen. Uitgebracht tijdens de Week van de Pestenbestrijding, werd het project geïnspireerd door de toename van pesten en cyberpesten onder tieners, met name de zaak-Amanda Todd, waarbij de opbrengsten werden gedoneerd aan Kids Help Phone - een Canadese hulpdienst voor kinderen en jongeren.",
"Merry Christmas ... Have a Nice Life\nMerry Christmas ... Have a Nice Life is het zesde studioalbum en eerste kerstalbum van Cyndi Lauper. Het combineert originele composities van Lauper en medewerker Jan Pulsford met traditionele kerstliederen. Een groot deel van de zang werd naar verluidt opgenomen in Laupers cederenkast, omdat deze een reverb had die ze mooi vond. \"Feels Like Christmas\" verscheen eerder op Laupers album uit 1993, Hat Full of Stars. Het album heeft 26.000 exemplaren verkocht in de Verenigde Staten, volgens Nielsen SoundScan.",
"Zet Je Hart\n``Zet Je Hart'' is een lied geschreven en geproduceerd door Cyndi Lauper en Richard Morel voor Laupers album uit 2008, *Bring Ya to the Brink*. Het lied werd begin 2008 uitgebracht als promo-single in Japan, waar het aanzienlijke airplay ontving. Het nummer bevat een interpolatie van ``Where Are All My Friends'', geschreven door Gene McFadden, John Whitehead en Victor Carstarphen. ``Where Are All My Friends'' was een hit single voor Harold Melvin & the Blue Notes en verscheen voor het eerst op hun album *To Be True* uit 1975. Cyndi Lauper voerde het lied vaak uit tijdens de True Colors Tour 2007 met live drums en blazers.",
"Bring Ya to the Brink Tour\nDe Bring Ya To The Brink Tour was een wereldwijde concerttournee van de Amerikaanse zangeres-songwriter en actrice Cyndi Lauper ter ondersteuning van haar album Bring Ya to the Brink. Het was de tiende officiële tournee van Cyndi Lauper zelf waarmee ze een album promootte. De shows vonden plaats in Australië, Japan, Europa en Zuid-Amerika, met meer dan 40 concerten in 22 landen. Lauper verdiende meer dan 30 miljoen dollar met deze tournee. In het VK was haar voorprogramma Jessie J, die later samen met Cyndi op het podium kwam om met haar Girls Just Want To Have Fun te zingen. Het Noord-Amerikaanse (Verenigde Staten en Canada) gedeelte van deze tournee werd in de zomer van 2008 gedekt door haar True Colors 2008 tour, waar ze een bijna identieke set speelde ter promotie van Bring Ya to the Brink.",
"Shine (Cyndi Lauper album)\nShine is het achtste studioalbum van de Amerikaanse zangeres Cyndi Lauper, exclusief uitgebracht in Japan in 2004. Het album was klaar voor release in 2001, maar Edel Records, het label waarmee het werd opgenomen, ging failliet. De uitgelekte tracks van een demo-cd circuleerden snel op internet en tegen 2002 realiseerde Lauper zich dat het geen zin had om het op grote schaal uit te brengen. In plaats daarvan werden twee EP's uitgebracht: één heette ook \"Shine\" en de ander \"Shine Remixes\". De \"Shine EP\" heeft volgens Nielsen SoundScan 41.000 exemplaren verkocht in de Verenigde Staten. Het album bouwt voort op het geluid dat Lauper ontwikkelde met haar album Sisters of Avalon uit 1997. Meestal popsongs, flirt het met electronica en new wave, terwijl het traditionele instrumenten zoals sitars en violen incorporeert. De nummers zijn niet lyrisch met elkaar verbonden en verkennen thema's variërend van het Madonna-Whore Complex tot het leven als beroemdheid. Het nummer \"It's Hard to be Me\" is geschreven over Anna Nicole Smith; Smith probeerde het te kopen als themalied voor haar realityshow, maar Lauper weigerde. In 2010 stond Lauper de onafhankelijk geproduceerde televisiepilot Hard to Be Me wel toe het nummer te gebruiken voor de themasong."
] | 1,830 |
Cyndi Lauper weigerde enige betrokkenheid bij het lied "Girls Just Want to Have Fun".
|
[
"Girls_Just_Wanna_Have_Fun_(Shaggy_song)",
"You_Make_Loving_Fun",
"The_Great_Cyndi_Lauper",
"The_Goonies_'R'_Good_Enough",
"Robert_Hazard",
"You_Don't_Know_(Cyndi_Lauper_song)",
"True_Colors_(Cyndi_Lauper_song)"
] |
[
"Girls Just Want to Have Fun\n``Girls Just Want to Have Fun'' is een lied geschreven door en in 1979 voor het eerst opgenomen door de Amerikaanse muzikant Robert Hazard. Het is echter beter bekend als een single van de Amerikaanse zangeres Cyndi Lauper, wiens versie in 1983 werd uitgebracht. Het was de eerste grote single die Lauper als soloartiest uitbracht en de eerste single van haar debuutstudioalbum *She's So Unusual* (1983). Laupers versie kreeg erkenning als een feministisch anthem en werd gepromoot door een met een Grammy bekroonde videoclip. Het is door meer dan 30 andere artiesten gecoverd, op een album of tijdens een live concert. De single was Laupers doorbraakhit, bereikte nummer twee in de Amerikaanse Billboard Hot 100-hitlijst en werd een wereldwijde hit in de late 1983 en vroege 1984. Het blijft een van Laupers kenmerkende nummers en was een zeer populair nummer in de periode van uitgave, de jaren 80. De lijsten \"Rolling Stone & MTV: '100 Greatest Pop Songs': 1-50\", \"Rolling Stone: 'The 100 Top Music Videos'\" en \"VH1: 100 Greatest Videos\" rangschikten het nummer op respectievelijk nummer 22, 39 en 45. Het nummer ontving Grammy Award-nominaties voor Record of the Year en Best Female Pop Vocal Performance. In 2013 werd het nummer geremixt door Yolanda Be Cool, afkomstig van de 30e verjaardag heruitgave van het album *She's So Unusual*. Het nummer is te horen in het videogame *Sleeping Dogs* uit 2012, als onderdeel van de karaoke tracks."
] |
[
"Girls Just Wanna Have Fun (Shaggy nummer)\n``Girls Just Wanna Have Fun'' is een nummer van reggae-muzikant Shaggy, met de Amerikaanse vrouwelijke rapper Eve. Het nummer werd uitgebracht als de officiële eerste, en tweede single in totaal, van Shaggy's elfde studioalbum, *Rise*. Het nummer samplet het originele ``Girls Just Want to Have Fun'' van Cyndi Lauper. De single werd uitgebracht in Duitsland en in heel Europa op 24 augustus 2012. De bijbehorende videoclip werd geregisseerd door Ras Kassa en werd uitgebracht via YouTube op 14 juli 2012. De single behaalde succes in de hitlijsten in zowel Duitsland als Polen.",
"You Make Loving Fun\n``You Make Loving Fun'' is een lied geschreven en gezongen door Christine McVie van de Brits-Amerikaanse band Fleetwood Mac. Het werd uitgebracht als de vierde en laatste 45-toeren single van het album Rumours van de band in 1977; hun vierde top-tienhit, het lied bereikte nummer negen in de Billboard Hot 100.",
"De Grote Cyndi Lauper\nDe Grote Cyndi Lauper is een greatest hits-compilatie uit 2003, uitgebracht door de Amerikaanse zangeres Cyndi Lauper. Het bevat al haar grootste hits en andere opmerkelijke nummers. Het is ook de tweede compilatie die haar soundtrackbijdrage \"Hole in My Heart (All the Way to China)\" uit haar film Vibes uit 1988 bevat. Het album haalde goud in Australië voor een verkoop van 35.000 exemplaren.",
"The Goonies 'R' Good Enough\n``The Goonies 'R' Good Enough'' is een lied uit 1985 van de Amerikaanse zangeres Cyndi Lauper. Het werd uitgebracht als single voor de film The Goonies. Het was haar vijfde Top 10 single in de Hot 100.",
"Robert Hazard\nRobert Hazard, geboren als Robert Rimato (21 augustus 1948 – 5 augustus 2008), was een Amerikaanse muzikant bekend van het componeren en opnemen van een demo van het lied \"Girls Just Want to Have Fun\", dat Cyndi Lauper tot een best verkopende hit maakte. Hij componeerde ook de new wave en MTV hits uit de jaren 80, \"Escalator of Life\" en \"Change Reaction\", die hij uitvoerde met zijn band, Robert Hazard and the Heroes, die populair was in de Philadelphia clubscene tijdens de jaren 80. Deze nummers verschenen op de vijf nummers tellende EP Robert Hazard, uitgebracht in 1982. Hazards eerste album bij een groot platenlabel, Wing of Fire, werd in januari 1984 uitgebracht door RCA Records.",
"You Don't Know (Cyndi Lauper nummer)\n``You Don't Know'' is de eerste single van Sisters of Avalon van Cyndi Lauper.",
"True Colors (Cyndi Lauper nummer)\n``True Colors'' is een lied geschreven door de Amerikaanse songwriters Billy Steinberg en Tom Kelly. Het was zowel de titeltrack als de eerste single van het tweede album van de Amerikaanse zangeres Cyndi Lauper. Het was het enige originele nummer op het album waaraan Lauper niet heeft meegeschreven. ``True Colors'' stond twee weken op nummer één in de Billboard Hot 100 en was de laatste single van Lauper die de top van de hitlijst bereikte. Het ontving een Grammy Award-nominatie voor Beste vrouwelijke pop vocale performance."
] | 1,830 |
No Escape had voorvertoningen in heel Peru.
|
[
"Sin_Escape_Con_Correas",
"Sin_Salida_(2013)",
"Amityville:_No_Escape",
"No_pares",
"No_Way_Out_(2012)",
"No_Exit_(opera)",
"Nothing_to_Hide_(magic_show)"
] |
[
"No Escape (film, 2015)\nNo Escape is een Amerikaanse actiefilm uit 2015, geregisseerd door John Erick Dowdle, die het scenario samen met zijn broer Drew Dowdle schreef. De film speelt Owen Wilson, Lake Bell en Pierce Brosnan en vertelt het verhaal van een expat-ingenieur die met zijn gezin vastzit in een niet nader genoemd Zuidoost-Aziatisch land dat grenst aan Vietnam tijdens een gewelddadige opstand. De film werd uitgebracht op 26 augustus 2015. Er waren speciale voorpremières in de Filipijnen op 16 en 17 augustus 2015, evenals meerdere voorvertoningen in de Verenigde Staten voorafgaand aan de officiële release op 26 augustus 2015 door The Weinstein Company."
] |
[
"Sin Escape Con Correas\nSin Escape Con Correas (Spaans voor \"Geen Ontsnapping met Riemen\") was een groot professioneel worstelevenement geproduceerd en geschreven door de Mexicaanse professionele worstelpromotie International Wrestling Revolution Group (IWRG), dat plaatsvond op 9 juli 2014 in Arena Naucalpan, Naucalpan, Staat Mexico, Mexico, de thuisarena van IWRG. IWRG heeft eerder shows gepromoot met variaties op de naam Sin Escape, zoals La Guerra sin Escape (\"De Oorlog zonder Ontsnapping\"), maar dit evenement is geen regelmatig thema-evenement geworden. De naam van het evenement verwees naar het speciale hoofdevenement, een six-man tag team match tussen het team van Eterno, Fuerza Guerrera, Canis Lupus en het team van Dr. Cerebro, Veneno en Diva Salvaje. Als speciale extra attractie was de match een Lumberjack match met leren riemen, waarbij andere IWRG-worstelaars rond de ring verzameld waren, elk met een leren riem die ze mochten gebruiken op de worstelaars in de match als ze de ring verlieten. Het semi-hoofdevenement was een reguliere Best two-out-of-three falls six-man tag team match met het team bekend als Los Gringos VIP (Apolo Estrada Jr., Avisman en El Hijo del Diablo) tegen het team van Alan Extreme, Golden Magic en Metaleon. De drie resterende matches waren allemaal two-on-two tag team matches, waarvan de meeste lager geklasseerde of debuterende worstelaars bevatten.",
"Sin Salida (2013)\nSin Salida (Spaans voor \"Geen Uitweg\" / \"Geen Ontsnapping\") was een groot professioneel worstelevenement geproduceerd door Consejo Mundial de Lucha Libre (CMLL) dat plaatsvond op 2 juni 2013 in Arena México, Mexico-Stad, Mexico. Het hoofdevenement bevatte een 10-man stalen kooigevecht dat werd betwist onder Lucha de Apuestas, of \"weddenschapgevecht\"-regels, waarbij de verliezer gedwongen zou worden om zijn masker af te doen of, als hij al onthuld was, al zijn haar te laten scheren. Deze specifieke wedstrijd omvatte 10 Mini-Estrellass, waarvan 4 hun masker riskeerden (Aéreo, Eléctrico, Fantasy en Pequeño Nitro) en zes hun haar riskeerden (Bam Bam, Demus 3:16, Mercurio, Pequeño Black Warrior, Pequeño Violencia en Shockercito). In de laatste momenten van de wedstrijd pinned Shockercito Pequeño Violencia om de wedstrijd te winnen. Het andere belangrijke gevecht van de show zag Negro Casas het NWA World Historic Welterweight Championship verdedigen tegen Máscara Dorada. De show bevatte ook drie extra wedstrijden.",
"Amityville: No Escape\nAmityville: No Escape is een horrorfilm uit 2016, geschreven door Ira Gansler en geregisseerd door Henrique Couto. De hoofdrollen worden vertolkt door Joni Durian, Alia Gabrielle Eckhardt en Allison Egan. De film werd uitgebracht op 5 augustus 2016.",
"No pares\n``No Pares'' (Engels: ``Don't Stop'') is een lied van de Mexicaanse band RBD, van hun tweede live-album, *Live in Hollywood* (2006). Het was de eerste en enige single die van het album werd uitgebracht. Het lied is geschreven door Lynda Thomas en gezongen door Dulce María.",
"No Way Out (2012)\nNo Way Out (2012) (ook bekend als No Escape (2012) in Duitsland, omdat No Way Out werd gebruikt als vervangende titel voor de Elimination Chamber pay-per-view vanwege zorgen over de Holocaust-beelden in de titel) was een professioneel worstel-pay-per-view (PPV)-evenement geproduceerd door de WWE-promotie, dat plaatsvond op 17 juni 2012 in het Izod Center in East Rutherford, New Jersey. De show was het twaalfde No Way Out-evenement en het eerste sinds 2009. Negen wedstrijden stonden op de kaart. Het evenement kreeg 194.000 aankopen, een stijging ten opzichte van de 170.000 van Capitol Punishment pay-per-view van vorig jaar.",
"No Exit (opera)\nNo Exit is een eenakts kameropera van Andy Vores, gebaseerd op het existentialistische toneelstuk uit 1944 van Jean-Paul Sartre. De opera werd in opdracht van Guerilla Opera uit Boston gemaakt en beleefde zijn wereldpremière op 24 april 2008 in het Zack Box Theatre van het Boston Conservatory.",
"Niets te Verbergen (magische show)\nNiets te Verbergen is een theatrale magische show gecreëerd en uitgevoerd door Derek DelGaudio en Helder Guimarães. De show, geschreven door DelGaudio, met magische choreografie van Helder Guimarães en geregisseerd door Neil Patrick Harris, debuteerde in The Geffen Playhouse in Los Angeles op 27 november 2012 en ging in New York City, off-Broadway, in première in The Romulus Linney Courtyard Theatre at the Pershing Square Signature Center op 23 oktober 2013."
] | 1,831 |
Spotlight werd in 2015 uitgebracht door Open Road Films.
|
[
"List_of_accolades_received_by_Spotlight_(film)",
"Spotlight_(Mutemath_song)",
"Spotlight_(Jennifer_Hudson_song)",
"Jason_Cassidy_(entertainment_executive)",
"Spotlight_(software)",
"The_Spotlight",
"Open_Road_Films"
] |
[
"Spotlight (film)\nSpotlight is een Amerikaanse biografische misdaaddramafilm uit 2015, geregisseerd door Tom McCarthy en geschreven door McCarthy en Josh Singer. De film volgt het 'Spotlight'-team van The Boston Globe, de oudste continu opererende onderzoeksjournalistieke eenheid in de Verenigde Staten, en hun onderzoek naar gevallen van wijdverspreid en systematisch seksueel misbruik van kinderen in het gebied van Boston door talloze rooms-katholieke priesters. De film is gebaseerd op een serie artikelen van het 'Spotlight'-team die The Globe in 2003 de Pulitzerprijs voor Publieke Dienstverlening opleverden. De film sterren Mark Ruffalo, Michael Keaton, Rachel McAdams, John Slattery, Stanley Tucci, Brian d'Arcy James, Liev Schreiber en Billy Crudup. Spotlight werd vertoond in de Out of Competition-sectie van het 72e Internationale Filmfestival van Venetië. Hij werd ook vertoond op het Telluride Film Festival en in de Special Presentations-sectie van het Toronto International Film Festival van 2015. De film werd op 6 november 2015 uitgebracht door Open Road Films en bracht wereldwijd $90 miljoen op. Hij won talloze prijzen van gilden en criticiverenigingen en werd door diverse publicaties uitgeroepen tot een van de beste films van 2015. Spotlight won de Academy Award voor Beste Film en Beste Originele Scenario uit in totaal zes nominaties, waarmee Spotlight de eerste film van Open Road Films werd die in een van beide categorieën won. Dit markeert ook de eerste film die Beste Film won van een andere mini-major studio dan Lionsgate, Summit (later gekocht door Lionsgate in 2012), Miramax of TWC."
] |
[
"Lijst van prijzen gewonnen door Spotlight (film)\nSpotlight is een Amerikaanse dramafilm uit 2015, geregisseerd door Tom McCarthy. De film, geschreven door Josh Singer en McCarthy, volgt het 'Spotlight'-team van The Boston Globe en hun onderzoek naar seksueel misbruik in Boston. De hoofdrollen worden vertolkt door Mark Ruffalo, Michael Keaton, Rachel McAdams, John Slattery, Brian d'Arcy James en Liev Schreiber. De film ging in première op het 72e Internationale Filmfestival van Venetië op 3 september 2015, waar McCarthy de Brian Award won. De film werd ook vertoond op het Internationaal Filmfestival van Toronto in 2015, waar het de tweede plaats behaalde voor de People's Choice Award. Open Road Films bracht de film op 6 november 2015 uit in de Verenigde Staten. De film was een commercieel succes en bracht wereldwijd $88,3 miljoen op met een budget van $20 miljoen. Op de reviewaggregator Rotten Tomatoes heeft Spotlight een rating van 96%, gebaseerd op 279 recensies. De film is genomineerd voor 138 prijzen en heeft er 71 gewonnen; de regie, het scenario en de prestaties van Ruffalo en McAdams hebben de meeste aandacht gekregen van prijsgroepen. Spotlight ontving zes nominaties voor de 88e Academy Awards, waaronder Beste Regisseur (McCarthy), Beste Mannelijke Bijrol (Ruffalo) en Beste Vrouwelijke Bijrol (McAdams). De film won Beste Film en Beste Originele Scenario (McCarthy en Singer), waarmee het de eerste film sinds The Greatest Show on Earth (1952) is die in de categorie Beste Film won met slechts één andere prijs. De film kreeg drie nominaties voor de Golden Globe Award: Beste Film - Drama, Beste Regisseur en Beste Scenario. Spotlight won ook de prijs voor Beste Originele Scenario op de 69e British Academy Film Awards, waar het nog twee nominaties ontving. Op de 22e Screen Actors Guild Awards werd McAdams genomineerd voor haar bijrol en ontving de cast van de film de Outstanding Performance award. De film ontving een prijs in dezelfde categorie op de 21e Critics' Choice Awards, naast het winnen van Beste Film en Beste Originele Scenario. Keaton won de New York Film Critics Circle Award voor Beste Acteur tijdens de ceremonie van 2015. Daarnaast werd Spotlight uitgeroepen tot beste film van het jaar door verschillende criticiverenigingen, waaronder de Boston Society of Film Critics Awards, de Detroit Film Critics Society en de National Board of Review.",
"Spotlight (Mutemath-nummer)\n``Spotlight'' is de eerste single van de New Orleans rockgroep Mutemath's tweede album *Armistice*. Het nummer werd voor het eerst uitgebracht op de soundtrack van de verfilming uit 2008 van *Twilight*, en het was de tweede single die van het album werd uitgebracht. Het nummer werd digitaal uitgebracht op de *Spotlight* EP op 10 februari 2009. De EP werd ook uitgebracht op limited edition vinyl op 24 maart 2009.",
"Spotlight (Jennifer Hudson-nummer)\n``Spotlight'' is een R&B-nummer geschreven en geproduceerd door Ne-Yo en het Noorse productieteam Stargate voor Jennifer Hudson's gelijknamige debuutalbum. Het werd digitaal uitgebracht op 10 juni 2008 als de eerste single van het album en bereikte de top dertig van de Amerikaanse Billboard Hot 100. Buiten de Verenigde Staten bereikte het nummer de top twintig in Turkije en het Verenigd Koninkrijk. Het nummer ontving twee Grammy Award-nominaties tijdens de ceremonie van 2009 voor Beste R&B Song en Beste Vrouwelijke R&B Vocale Prestaties. De video werd verkozen tot 12e op BET: Notarized Top 100 video's van 2008.",
"Jason Cassidy (entertainment executive)\nJason Cassidy (geboren 1971) is een Amerikaanse entertainment executive. Meest recent was hij Chief Marketing Officer van Open Road Films. Bij Open Road Films was Cassidy verantwoordelijk voor de marketing van Spotlight, dat de Academy Award voor Beste Film won. Voordat hij bij Open Road Films werkte, was Cassidy Executive Vice President of Worldwide Marketing voor Miramax. Daar leidde hij de marketingcampagnes van meer dan 100 films, waaronder de winnaars van de Academy Award voor Beste Film, No Country for Old Men en Chicago.",
"Spotlight (software)\nSpotlight is een systeemwijde bureaubladzoekfunctie van Apple's macOS en iOS besturingssystemen. Spotlight is een selectiegebaseerd zoeksysteem dat een index maakt van alle items en bestanden op het systeem. Het is ontworpen om de gebruiker snel een breed scala aan items op de computer te laten vinden, waaronder documenten, afbeeldingen, muziek, applicaties en Systeemvoorkeuren. Daarnaast kunnen specifieke woorden in documenten en webpagina's in de geschiedenis of bladwijzers van een webbrowser worden doorzocht. Het laat de gebruiker ook toe om zoekopdrachten te verfijnen met aanmaakdatums, wijzigingsdatums, groottes, typen en andere attributen. Spotlight biedt ook snelle toegang tot definities uit het ingebouwde New Oxford American Dictionary en tot rekenmachinefunctionaliteit. Er zijn ook commandoregeltools om functies zoals Spotlight-zoekopdrachten uit te voeren. Spotlight werd voor het eerst aangekondigd op de Apple Worldwide Developers Conference van juni 2004 en vervolgens uitgebracht met Mac OS X v10.4 in april 2005. Een vergelijkbare functie voor iOS 3.0 met dezelfde naam werd aangekondigd op 17 maart 2009.",
"The Spotlight\nThe Spotlight was een wekelijkse krant in de Verenigde Staten, uitgegeven in Washington D.C. van september 1975 tot juli 2001 door de inmiddels ter ziele gegane antisemitische Liberty Lobby. The Spotlight publiceerde artikelen en redactionele stukken met een zogenaamd \"populistische en nationalistische\" politieke oriëntatie. Sommige waarnemers hebben de publicatie beschreven als het promoten van een rechtse, of conservatieve, politiek.",
"Open Road Films\nOpen Road Films (officieel Open Road) is een Amerikaans film productie- en distributiebedrijf gevestigd in Los Angeles, Californië. Het werd in maart 2011 gelanceerd door de twee grootste Amerikaanse bioscoopexploitanten, AMC Theatres en Regal Entertainment Group."
] | 1,832 |
Ezel maakt deel uit van de Shrek-franchise van DreamWorks Animation.
|
[
"DreamWorks_Animation",
"Mule_(disambiguation)",
"Shark_Tale",
"Shrek_Forever_After",
"Shrek_(video_game)",
"Dreamworks_Tours",
"Donkey_(disambiguation)"
] |
[
"Ezel (Shrek)\nEzel is een snelpratende ezel gecreëerd door William Steig en aangepast door DreamWorks Animation voor de Shrek-franchise. Het personage wordt ingesproken door Eddie Murphy."
] |
[
"DreamWorks Animation\nDreamWorks Animation SKG, Inc. (professioneel bekend als DreamWorks Animation of simpelweg DreamWorks) is een Amerikaanse animatiestudio die een dochteronderneming is van Universal Pictures, een divisie van NBCUniversal, zelf een divisie van Comcast. Het is gevestigd in Glendale, Californië en produceert animatiefilms, televisieprogramma's en online virtuele games. De studio heeft momenteel in totaal 34 speelfilms uitgebracht, waaronder de franchises Shrek, de prequel-spin-off Puss in Boots, Madagascar, Kung Fu Panda, How to Train Your Dragon en Trolls, en andere hits waaronder Monsters vs. Aliens (2009), Rise of the Guardians (2012), The Croods (2013) en Home (2015). Oorspronkelijk gevormd onder de vlag van zijn belangrijkste DreamWorks studio in 1997 door enkele alumni van Amblimation, de voormalige animatieafdeling van Amblin Entertainment, werd het in 2004 afgesplitst tot een apart beursgenoteerd bedrijf. DreamWorks Animation onderhoudt momenteel zijn campus in Glendale, evenals satellietstudio's in India en China. Op 22 augustus 2016 nam NBCUniversal DreamWorks Animation over voor $ 3,8 miljard, waardoor het een divisie werd van de Universal Filmed Entertainment Group. Vanaf april 2017 hebben de speelfilms wereldwijd $ 14,20 miljard opgebracht, met een gemiddelde brutowinst per film van $ 417,8 miljoen. Shrek 2 (2004) behoort tot de 50 meest succesvolle films aller tijden, en veertien van de films behoren tot de 50 meest succesvolle animatiefilms, waarbij Shrek 2 de negende aller tijden is. Hoewel de studio in het verleden ook traditioneel geanimeerde films maakte, evenals stop-motion coproducties met Aardman Animations, gebruiken al hun films nu computeranimatie. De studio heeft drie Academy Awards ontvangen, evenals 41 Emmy's en talloze Annie Awards, en meerdere Golden Globe & BAFTA nominaties. In de afgelopen jaren heeft de animatiestudio nieuwe divisies verworven en gecreëerd in een poging om zich te diversifiëren buiten de risicovolle filmindustrie. Films geproduceerd door DreamWorks Animation werden voorheen wereldwijd gedistribueerd door zijn belangrijkste DreamWorks studio en vervolgens door Paramount Pictures, die de belangrijkste DreamWorks studio in februari 2006 overnam en deze in 2008 weer afsplitste. Begin 2013 nam 20th Century Fox een distributieovereenkomst over voor bioscoopuitgave van DreamWorks Animation films vanaf 22 maart 2013 met The Croods, die zal eindigen op 2 juni 2017 met Captain Underpants: The First Epic Movie, waarna de moedermaatschappij Universal Pictures de volgende DreamWorks Animation films zal distribueren, te beginnen op 1 maart 2019 met de release van How to Train Your Dragon 3.",
"Ezel (doorverwijspagina)\nEen ezel is het nakomeling van een merrie en een ezelhengst. Ezel, Ezels, EZEL of De Ezel kan verwijzen naar:",
"Shark Tale\nShark Tale is een Amerikaanse computergeanimeerde komediefilm uit 2004, geproduceerd door DreamWorks Animation, geregisseerd door Vicky Jenson, Bibo Bergeron en Rob Letterman. De eerste computergeanimeerde film van DreamWorks Animation die in de Glendale studio werd geproduceerd. De film heeft de stemmen van Will Smith, Robert De Niro, Renée Zellweger, Angelina Jolie, Jack Black en Martin Scorsese. Andere stemmen werden verzorgd door Ziggy Marley, Doug E. Doug, Michael Imperioli, Vincent Pastore en Peter Falk. Het verhaal gaat over een vis genaamd Oscar (Smith) die ten onrechte beweert de zoon van een haaienmaffiabaas (De Niro) te hebben gedood om zijn eigen positie in de gemeenschap te verbeteren. Shark Tale opende op nummer 1 met $47,6 miljoen, wat destijds de op een na hoogste openingsweekend was voor een DreamWorks Animation film, na Shrek 2 ($108 miljoen). Het bleef de nummer 1 film in de VS en Canada in het tweede en derde weekend en bracht wereldwijd $367 miljoen op tegen een budget van $75 miljoen. Het werd ook genomineerd voor de Academy Award voor Beste Animatiefilm.",
"Shrek voor Altijd\nShrek voor Altijd is een Amerikaanse 3D computergeanimeerde fantasyfilm uit 2010. Het is het vierde deel in de Shrek-serie, geproduceerd door DreamWorks Animation. Mike Myers, Eddie Murphy, Cameron Diaz, Antonio Banderas, Julie Andrews en John Cleese hernemen hun eerdere rollen, met Walt Dohrn die zich bij hen voegt in de rol van Rumpelstiltskin. Na Shrek de Derde is Shrek nu een familieman en geliefd bij de dorpsbewoners. Hij verlangt naar de dagen dat hij gevreesd werd en sluit een deal met Rumpelstiltskin, waardoor hij per ongeluk zijn hele bestaan uitwist. Om zijn bestaan te herstellen, moet Shrek de liefde van Fiona terugwinnen en haar kussen voordat de zon opkomt, anders verdwijnt hij voor altijd. De film ging in première op 21 april 2010 op het Tribeca Film Festival en werd op 21 mei 2010 in de Verenigde Staten in de bioscoop uitgebracht door Paramount Pictures. Hij werd ook uitgebracht in 3D en IMAX 3D-formaten. De film was drie weken lang de nummer 1-film in de Verenigde Staten en Canada en bracht wereldwijd in totaal $752 miljoen op. Bovendien is Shrek voor Altijd de op één na meest succesvolle film van DreamWorks Animation aan de buitenlandse box office.",
"Shrek (videogame)\nShrek is een videogame uit 2001, ontwikkeld door Digital Illusions CE en uitgegeven door TDK Mediactive voor de Xbox, gebaseerd op de gelijknamige animatiefilm van DreamWorks uit 2001. De game werd op 14 november 2001 uitgebracht als een van de tweeëntwintig Noord-Amerikaanse launchtitels voor de Xbox, en later in Europa op 14 maart 2002, eveneens als launchtitel voor het systeem. Een poort van de game, genaamd Shrek Extra Large, werd op 31 oktober 2002 in Noord-Amerika en op 24 oktober 2003 in Europa uitgebracht voor de Nintendo GameCube. De game stond bekend als een van de eerste commerciële titels die gebruik maakte van deferred shading.",
"DreamWorks Tours\nDreamWorks Tours is een attractiemerk van Merlin Entertainments. De tour is gebaseerd op DreamWorks-franchises zoals Shrek, Madagascar, Kung Fu Panda en How to Train Your Dragon. De eerste tour opende in juli 2015 in Londen, in County Hall, onder de naam DreamWorks Tours - Shrek's Adventure! London, maar wordt vaak afgekort tot Shrek's Adventure.",
"Ezel (doorverwijspagina)\nEen ezel is een dier. Ezel kan ook verwijzen naar: DONKEY.BAS, een spel uit 1981 gemaakt door Bill Gates om de mogelijkheden van de nieuwe PC van IBM te laten zien Ezel (Shrek), een personage uit de Shrek-films Ezel (band), een band gevormd in Athens, Georgia Ezel (album), tweede album van de Braziliaanse band Cansei De Ser Sexy \"Ezel\" (lied), van Jerrod Niemann Ezel (film), een Kroatische film uit 2009 Ezels (film), een Schotse film uit 2010 met James Cosmo De Ezel (sprookje), verzameld door de Gebroeders Grimm Ezelsjas, een korte, geknoopte buitenjas Bobbejaan, een pompjack Stoomezel, een type stoommachine Delph Donkey, bijnaam gegeven aan een treinverbinding tussen Oldham en Delph Donkey Kong (personage), een Nintendo-videogamepersonage in pokerslang, een slechte speler"
] | 1,833 |
Emily Ratajkowski zat in een reclame voor een luxe automerk tijdens een Super Bowl.
|
[
"An_American_Revolution",
"Crash_the_Super_Bowl",
"Emily_Tarver",
"Kina_Grannis",
"Born_of_Fire",
"List_of_Super_Bowl_commercials",
"Super_Bowl_XLVII_halftime_show"
] |
[
"Emily Ratajkowski\nEmily O'Hara Ratajkowski ( -LSB- ˌrɑːtaɪˈkɒfski -RSB- geboren 7 juni 1991) is een Amerikaanse actrice en model. Geboren uit Amerikaanse ouders in Londen en voornamelijk opgegroeid in Californië, werd ze in 2013 bekend na haar verschijning in de videoclip van Robin Thicke's \"Blurred Lines\", dat in verschillende landen het nummer 1-lied van het jaar werd en controverse veroorzaakte vanwege de vermeende seksistische inhoud. Ratajkowski's modellencarrière is geëvolueerd van reclamewerk voor de detailhandel tot arthouse-erotiek en haute couture. Ze stond op de cover van de maart 2012-editie van het erotische tijdschrift Treats!, wat ertoe leidde dat ze werd gevraagd om in twee videoclips te verschijnen – \"Blurred Lines\" en Maroon 5's \"Love Somebody\". Ze verscheen in de Sports Illustrated badkleding-edities van 2014 en 2015. Ratajkowski maakte haar professionele debuut als catwalkmodel voor Marc Jacobs tijdens de New York Fashion Week in 2015 en heeft sindsdien gelopen op de Paris Fashion Week-catwalk voor Miu Miu. Ze verscheen in een Buick Super Bowl-commercial tijdens Super Bowl 50. Ratajkowski begon als kind met acteren in de omgeving van San Diego voordat ze een terugkerende rol kreeg in iCarly en later rollen in grote films. Haar debuut in een speelfilm was als de maîtresse van Ben Affleck's personage in de film Gone Girl uit 2014. Ratajkowski's rollen in 2015 omvatten de films Entourage en We Are Your Friends (haar eerste hoofdrol) evenals de miniserie The Spoils Before Dying. Ratajkowski is een voorvechter van vrouwengezondheidskwesties als woordvoerster van Planned Parenthood en steunt het recht van vrouwen om hun seksualiteit te uiten. Haar bewering een feministe te zijn, is zowel gesteund als betwist."
] |
[
"Een Amerikaanse Revolutie\nEen Amerikaanse Revolutie is een voormalige reclamecampagne van de Amerikaanse autofabrikant Chevrolet. Deze werd voor het eerst geïntroduceerd op oudejaarsavond 2003 in de Verenigde Staten om de 'tien nieuwe auto's en trucks in twintig maanden' te promoten, die sinds januari 2004 werden uitgebracht, maar het aanbod van geadverteerde auto's werd later uitgebreid. Ook de in Korea geproduceerde Chevrolet Aveo werd opgenomen. De campagne werd gemaakt door reclamebureau Campbell-Ewald uit Warren, Michigan, vlakbij het hoofdkantoor van General Motors in Detroit. Een Amerikaanse Revolutie werd uitgezonden tijdens het tv-programma Dick Clark's New Year's Rockin' Eve op de tv-zender ABC. De tv-commercials werden ook vertoond tijdens sportprogramma's met een hoog kijkcijfer, zoals het American football programma The NFL on CBS. Een van de eerste tv-commercials in de campagne, geregisseerd door Michael Bay, bevatte het nummer 'Magic Carpet Ride' van Steppenwolf. De reclame was getiteld 'Een Amerikaanse Revolutie, Autotransporter' en toonde zes nog niet geïntroduceerde nieuwe auto's en trucks die aan boord gingen van een autotransporter terwijl deze door de Verenigde Staten reed – met name een Aveo die de Twin Peaks van San Francisco afdaalde en een sprong maakte die doet denken aan de Ford Mustang van Steve McQueen in de film Bullitt – voordat hij aan boord ging van de autotransporter. In juli 2009 kondigde GM aan dat de campagnes 'Een Amerikaanse Revolutie' in het najaar van 2009 zouden eindigen en zouden worden vervangen door nieuwe campagnes. De nieuwe voertuigen zijn: 2004 Chevrolet SSR, 2004 Chevrolet Malibu, 2004 Chevrolet Colorado, 2004 Chevrolet Aveo, 2005 Chevrolet Equinox, 2005 Chevrolet Corvette, 2005 Chevrolet Uplander, 2005 Chevrolet Cobalt, 2006 Chevrolet HHR, 2006 Chevrolet Impala.",
"Crash the Super Bowl\nDe Crash the Super Bowl-wedstrijd was een jaarlijkse online reclamewedstrijd georganiseerd door Frito-Lay. Consumenten werden uitgenodigd om hun eigen Doritos-reclames te maken en elk jaar werd minstens één door een fan gemaakte reclame uitgezonden tijdens de Super Bowl. In latere edities van de wedstrijd bood Doritos bonusprijzen aan variërend van $400.000 tot $1.000.000. Acht edities van de Crash the Super Bowl-reclamewedstrijd werden gehouden tussen 2006 en 2016 en in die tijd stuurden fans meer dan 36.000 inzendingen in.",
"Emily Tarver\nEmily Tarver (geboren 8 juni 1982) is een Amerikaanse actrice en entertainer. Tarver komt uit Texas, waar ze The Woodlands High School en de Universiteit van Texas in Austin bezocht, waar ze psychologie en Spaans studeerde. Tarver heeft als castlid gewerkt aan de VH1-serie \"Best Week Ever\" en treedt op met stand-up en improvisatiecomedy in diverse locaties, waaronder het Upright Citizens Brigade Theatre, en is zangeres in de band Summer and Eve. Ze speelde de rol van \"Emily\" in een serie Amerikaanse televisiereclames voor het meubelbedrijf Havertys, en verscheen in nationale commercials voor Lowe's, Comcast, Publix, AT&T en Yoplait, onder andere. Een Yoplait-commercial met Tarver werd van de uitzending gehaald na klachten van de National Eating Disorders Association. Tarver reageerde: \"Dus ze haalden mijn yoghurtreclame weg omdat het 'eetstoornissen bevordert'. Ironisch genoeg kan ik me nu geen eten meer veroorloven.\"",
"Kina Grannis\nKina Kasuya Grannis (geboren 4 augustus 1985) is een Amerikaanse zangeres-songwriter en actrice. Grannis won de Doritos Crash the Super Bowl-wedstrijd van 2008. Als gevolg van haar overwinning kreeg ze een platencontract bij Interscope Records en werd haar videoclip tijdens de reclames van Super Bowl XLII op 3 februari 2008 vertoond. Ze won de prijs voor Beste Web-Born Artiest bij de MTV O Music Awards 2011. Haar voortgang in de wedstrijd werd beschreven in The Orange County Register en The Wall Street Journal. Grannis is ook te zien geweest op FOX News Los Angeles, Good Day L.A. en Yahoo!.",
"Geboren uit Vuur\n``Geboren uit Vuur'' is de tv-commercial waarmee de Chrysler 200 aan het publiek werd voorgesteld. De commercial werd voor het eerst uitgezonden tijdens Super Bowl XLV en is, met een lengte van twee minuten, een van de langste commercials die ooit tijdens dit evenement zijn vertoond. De commercial vertelt de hedendaagse geschiedenis van de stad Detroit, door middel van narratie en scherpe beelden, terwijl de somberheid van de stad wordt tegengezet tegen de geportretteerde luxe van de auto. Het werd gecreëerd door Wieden + Kennedy en is door het publiek en de media uitgeroepen tot een van de grootste commercials aller tijden -- met meer dan 17 miljoen views en meer dan 50.000 likes op YouTube. De uitzending ervan wordt toegeschreven aan het revitaliseren van het imago van Detroit, Chrysler en de Amerikaanse auto-industrie.",
"Lijst van Super Bowl reclames\nDit artikel is een lijst van Super Bowl reclames. De Super Bowl staat bekend om zijn memorabele reclames tijdens de rust van elke wedstrijd. In 2010 rapporteerde Nielsen dat 51% van de kijkers de reclames de voorkeur gaf boven de wedstrijd zelf.",
"Super Bowl XLVII halftime show\nDe Super Bowl XLVII halftime show vond plaats op 3 februari 2013 in het Mercedes-Benz Superdome in New Orleans als onderdeel van Super Bowl XLVII en toonde de Amerikaanse entertainer Beyoncé met speciale gasten Kelly Rowland en Michelle Williams van Destiny's Child. De show werd geproduceerd door Ricky Kirshner en geregisseerd door Hamish Hamilton. Het ontving bijval van muziekcritici die opmerkten dat Knowles opnieuw haar capaciteiten tijdens live optredens bewees. Het werd toen de op een na meest bekeken show in de Super Bowl geschiedenis door 110,8 miljoen kijkers te trekken. Het optreden, en de daaropvolgende stroomstoring in het stadion, genereerde meer dan 299.000 tweets per minuut, waarmee het het toen op een na meest getweete moment in de geschiedenis van Twitter was. Dit zou de eerste door Pepsi gesponsorde halftime show zijn sinds Prince's optreden in Super Bowl XLI."
] | 1,834 |
Emily Ratajkowski zat in een reclame voor een luxe automerk tijdens een Super Bowl.
|
[
"Fast_food_advertising",
"Tag_(advertisement)",
"Mediocrity_(advertising_campaign)",
"Barry_Klarberg",
"Budweiser_Frogs",
"Rachel_Specter",
"Emily_Osment_videography"
] |
[
"Buick\nBuick ( -LSB- `bjuː.ɪk-RSB- ), officieel de Buick Motor Division, is een luxeautomerk van de Amerikaanse fabrikant General Motors (GM). Gedurende het grootste deel van zijn bestaan op de Noord-Amerikaanse markt is Buick gepositioneerd als een premium automerk, dat luxe voertuigen verkoopt die boven de mainstream merken van GM, zoals Chevrolet, staan, maar onder de vlaggenschip luxeafdeling Cadillac. Buick-voertuigen staan ook bekend om hun betrouwbaarheid en scoren hoog in de betrouwbaarheidsranglijsten van Consumer Reports. Buick heeft de onderscheiding het oudste actieve Amerikaanse automerk te zijn en was het bedrijf dat General Motors in 1908 oprichtte. Voor de oprichting van General Motors was GM-oprichter William C. Durant algemeen directeur en belangrijke investeerder van Buick. Buick heeft ook de onderscheiding de eerste autofabrikant ter wereld te zijn geweest die zijn auto's uitrustte met bovenliggende klepmotoren, wat het vanaf 1904 deed. In 2015 verkocht Buick 1.231.941 voertuigen, een record voor het merk. De belangrijkste markt is China, waar 80% van de Buick-auto's wordt verkocht. Buicks worden ook verkocht in de Verenigde Staten, Canada en Mexico. Sinds de herstructurering in 2009 is GM ook begonnen met het delen van technologie, voertuigen en ontwikkeling tussen Buick en GM's Europese Opel-divisie."
] |
[
"Reclame voor fastfood\nReclame voor fastfood promoot fastfoodproducten en maakt gebruik van talloze aspecten om het publiek te bereiken. Net als auto's, verzekeringen, winkels en consumentenelektronica behoort fastfood tot de meest zwaar geadverteerde sectoren van de Amerikaanse economie; in 2012 werd er meer dan 4,6 miljard dollar aan reclame uitgegeven. Een compilatie uit 2013 van Ad Age van de 25 grootste Amerikaanse adverteerders rangschikte McDonald's als de vierde grootste adverteerder (met een uitgave van US$ 957.000.000 aan meetbare advertenties in 2012) en Subway als de negentiende grootste (US$ 516.000.000).",
"Tag (reclame)\nTag is een televisie- en bioscoopreclame die in 2001 door Nike Inc. werd gelanceerd ter promotie van haar sportkledinglijn in de Verenigde Staten. Het was een van de vier onderdelen die de televisiecomponent vormden van de $25 miljoen kostende \"Play\"-campagne, die al enkele maanden liep. Tag werd gecreëerd door reclamebureau Wieden + Kennedy. De productie werd verzorgd door productiebedrijf Gorgeous Enterprises, dat regisseur Frank Budgen aanwees om het project te leiden. De opnames vonden plaats in Toronto, Ontario. De commercial ging op 25 juni 2001 in première op de Amerikaanse televisie en werd uitgezonden tot Labor Day (3 september). Het werd ondersteund door drie extra televisie- en bioscoopreclames, getiteld Shaderunner, Tailgating en Racing, die gelijktijdig werden uitgezonden. Er was ook een aanzienlijke offline campagne, bestaande uit publieke evenementen in de straten van grote Amerikaanse steden en uitnodigingen voor feesten in Niketown-winkels, bijgewoond door beroemdheden. Tag, en de bijbehorende campagne, waren een enorm kritiek succes en wonnen tientallen prijzen van de reclame- en televisie-industrie, waaronder de Grand Prix op het prestigieuze Cannes Lions International Advertising Festival. Tag was een van de tien meest bekroonde commercials van 2002, en de impact ervan was zodanig dat het in 2010 door Campaign magazine werd verkozen tot een van de tien beste reclames van het decennium.",
"Mediocriteit (reclamecampagne)\nDe Mediocriteit uit 2011 is een reclamecampagne van Subaru of America die de saaie aard van middelgrote sedans belicht. De reclamecampagne presenteert een fictief voertuig dat de Amerikaanse markt voor middelgrote sedans op de hak neemt. Zonder specifieke autofabrikanten direct aan te vallen, is de Mediocriteit uit 2011 een sedan die alle typische en niet-verrassende kenmerken laat zien die in 2010 op de markt te vinden waren.",
"Barry Klarberg\nBarry J. Klarberg (geboren 4 maart 1961), CPA, is een Amerikaanse zakenman. Hij is een professioneel bedrijfs- en vermogensbeheerder voor atleten, artiesten en vermogende particulieren. Hij is de oprichter en CEO van Monarch Business and Wealth Management, een full-service bedrijf en family office dat gespecialiseerd is in het leveren van bedrijfs- en vermogensbeheersdiensten. Klarberg heeft verschillende prominente personen beheerd, waaronder muzikant/acteur Justin Timberlake, ondernemer Russell Simmons, DJ en platenproducent Kaskade, NASCAR-kampioen Kyle Busch, professioneel tennisster/model Anna Kournikova, NBA All-Star Kyle Lowry, MLB All-Star en homerun-kampioen Jose Bautista, MLS All-Star en aanvoerder van het Amerikaanse nationale voetbalteam Michael Bradley, en NHL Hall-of-Famer Mark Messier.\n\nKlarberg heeft een aandelenbelang in drie Amerikaanse professionele sportfranchises. Hij is eigenaar van de New York Yankees, sinds 2011 partner. Klarberg is eigenaar van het Major League Soccer (MLS) team New York City FC.\n\nIn het najaar van 2017 zal Klarberg \"Business Developments in Sports\" doceren aan de Universiteit van Michigan in Ann Arbor. Hij verschijnt regelmatig op CNN, CNBC en The Wall Street Journal Report, en schreef het boek \"Winning Tax Strategies and Planning for Athletes and Entertainers\". Klarberg is ook gekozen voor de \"Forty Under 40\" van het Sports Business Journal, aangezien hij werd geselecteerd als een van de veertig meest invloedrijke executives in de sportbusiness onder de 40 jaar.\n\nIn april 2016 vertegenwoordigde Klarberg NFL-ster Rob Gronkowski en lanceerde hij met Monster Energy een signature drankje \"Gronk\" dat zal worden gedistribueerd door Coca-Cola.\n\nIn mei 2016 vormde Klarberg Tom Brady's nieuwe Simmons Beautyrest Black luxe matras reclamecampagne, waarbij hij het marketingteam van Simmons hielp bij het pitchen van de campagne aan de drievoudige Super Bowl MVP.\n\nKlarberg kreeg de eretitel Kentucky Colonel, de hoogste eer die wordt uitgereikt door de Commonwealth of Kentucky, door de gouverneur van Kentucky, Steven Beshear.\n\nIn 2015 hield Klarberg de afscheidsrede op zijn alma mater Pace University voor de undergraduate klas van 2015 en ontving hij een eredoctoraat. Klarberg keerde ook terug naar Pace University als Executive-in-Residence en Lecturer-in-Residence aan de Lubin School of Business.",
"Budweiser Kikkers\nDe Budweiser Kikkers zijn drie levensechte poppenkikkers, genaamd ``Bud'', ``Weis'' en ``Er'', die in 1995 tijdens Super Bowl XXIX in Amerikaanse televisiereclames voor Budweiser bier begonnen te verschijnen. Ze maken deel uit van een van de meest bekende internationale reclamecampagnes voor alcohol. De eerste Budweiser Kikkers-commercial werd gecreëerd door David Swaine, Michael Smith en Mark Choate van DMB&B/St. Louis, maar pas nadat hun ACD's hen eerst een pitch lieten doen. De commercial werd geregisseerd door Gore Verbinski, regisseur van de eerste drie Pirates of the Caribbean films.",
"Rachel Specter\nRachel Sarah Specter (geboren 9 april 1980) is een Amerikaanse actrice en schrijfster, die het best bekend staat als het model voor de reclames van RGX body spray. Naast haar werk in reclames, heeft Specter gastrollen gespeeld in afleveringen van How I Met Your Mother, Gilmore Girls, What I Like About You, en Entourage, en co-presenteerde ze de aflevering van 4 april 2007 van Attack of the Show! en een segment van The Feed op 23 mei. In september 2008 begon Specter met co-starren in de webserie Long Distance Relationship op Crackle.",
"Emily Osment videografie\nDe Amerikaanse actrice, zangeres en songwriter Emily Osment heeft in muziekvideo's, films en televisieseries gespeeld. Sinds 2014 speelt Osment de rol van Gabi Diamond in de serie Young & Hungry. In 2011 speelde Osment de hoofdrol in de film Cyberbully, waarvan de soundtrack het nummer Drift bevat. Haar andere films omvatten de rol van Lilly Truscott in de Disney film Hannah Montana: The Movie (2009), Dadnapped (2009), Kiss Me (2014); en andere. In 2014 maakte haar nummer \"In Case Of Fire\" deel uit van de soundtrack van de film A Daughter's Nightmare, waarin zij de hoofdrol speelt. In 2009 bracht Osment haar eerste officiële muziekvideo uit voor de eerste single \"All The Way Up\" van haar EP All the Right Wrongs. Haar tweede muziekvideo was \"You Are The Only One\", de tweede single van haar EP. Op 5 oktober 2010 bracht ze haar debuutalbum Fight or Flight uit, Osment bracht muziekvideo's uit voor de singles \"Let's Be Friends\" en \"Lovesick\". Osment is te horen als gastartiest op nummers zoals \"If I Didn't Have You\" (2007) met Mitchel Musso, voormalig co-ster van Hannah Montana waarin Osment in de muziekvideo verscheen, en \"Hush\" (2011) met Josh Ramsay. Ze maakte ook een gastoptreden in de muziekvideo \"Midnight Romeo\" (2009) van de pop- en rockband Push Play."
] | 1,834 |
Robert F. Kennedy begon een carrière.
|
[
"RFK_(disambiguation)",
"John_F._Kennedy",
"John_F._Kennedy_Jr.",
"Robert_Kennedy_(publisher)",
"John_Kennedy_(disambiguation)",
"Inauguration_of_John_F._Kennedy",
"Robert_P._Kennedy"
] |
[
"Robert F. Kennedy\nRobert Francis \"Bobby\" Kennedy (20 november 1925 – 6 juni 1968), algemeen bekend onder zijn initialen RFK, was een Amerikaanse politicus uit Massachusetts. Hij diende als junior senator van de Verenigde Staten voor New York van januari 1965 tot zijn moord in juni 1968. Hiervoor was hij de 64e procureur-generaal van de VS van januari 1961 tot september 1964, onder zijn oudere broer president John F. Kennedy en diens opvolger, president Lyndon B. Johnson. Kennedy was lid van de Democratische Partij en wordt gezien als een icoon van het modern Amerikaanse liberalisme.\n\nNa zijn diensttijd in de United States Naval Reserve als Seaman Apprentice van 1944 tot 1946, studeerde Kennedy af aan Harvard University en de University of Virginia. Hij begon zijn politieke carrière in Massachusetts als campagneleider voor de succesvolle senaatcampagne van zijn broer John in 1952. Voordat hij zelf een openbaar ambt bekleedde, werkte hij als correspondent voor The Boston Post en als assistent-advocaat bij de Senaatscommissie onder leiding van Joe McCarthy. Hij kreeg nationale bekendheid als hoofdadvocaat van de Senaatscommissie voor Arbeidsracketten van 1957 tot 1959, waar hij Teamsters-president Jimmy Hoffa publiekelijk uitdaagde over de corrupte praktijken van zijn vakbond en het boek *The Enemy Within* schreef over corruptie binnen de georganiseerde arbeid.\n\nKennedy trad af van de commissie om de campagne van zijn broer John in de presidentsverkiezingen van 1960 te leiden. Hij werd benoemd tot procureur-generaal na de succesvolle verkiezingen en diende als de naaste adviseur van de president van 1961 tot 1963. Zijn ambtsperiode staat vooral bekend om zijn voorspraak voor de Civil Rights Movement, de strijd tegen georganiseerde misdaad en de maffia, en betrokkenheid bij het Amerikaanse buitenlands beleid met betrekking tot Cuba. Na de moord op zijn broer bleef hij enkele maanden in functie in de regering-Johnson. Hij vertrok om in 1964 voor de Senaat van de Verenigde Staten in New York te kandideren en versloeg de zittende Republikein Kenneth Keating.\n\nIn 1968 was Kennedy een vooraanstaande kandidaat voor de Democratische nominatie voor het presidentschap; hij sprak vooral arme, Afro-Amerikaanse, Hispanic, katholieke en jonge kiezers aan. Kort na middernacht op 5 juni 1968, nadat hij senator Eugene McCarthy had verslagen in de presidentsverkiezingen in Californië en South Dakota, werd hij dodelijk getroffen door Sirhan Sirhan, een 24-jarige verbolgen Palestijn, en overleed de volgende dag."
] |
[
"RFK (doorverwijspagina)\nRobert F. Kennedy (1925-1968) was een Amerikaanse politicus die vaak aangeduid wordt met zijn initialen RFK. RFK kan ook verwijzen naar: RFK (film), een televisiefilm uit 2002 over Robert F. Kennedy. RFK (2004), een televisiedocumentaire geregisseerd door David Grubin. Robert F. Kennedy jr. (geboren 1954), advocaat, journalist, auteur en zoon van Robert F. Kennedy. Robert F. Kennedy Memorial Stadium, Washington D.C.",
"John F. Kennedy\nJohn Fitzgerald ``Jack'' Kennedy (29 mei 1917 – 22 november 1963), algemeen bekend onder zijn initialen JFK, was een Amerikaanse politicus die van januari 1961 tot zijn moord in november 1963 de 35e president van de Verenigde Staten was. Kennedy diende tijdens het hoogtepunt van de Koude Oorlog, en een groot deel van zijn presidentschap concentreerde zich op het managen van de betrekkingen met de Sovjet-Unie. Hij was lid van de Democratische Partij en vertegenwoordigde Massachusetts in het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden en de Amerikaanse Senaat voordat hij president werd.\n\nKennedy werd geboren in Brookline, Massachusetts, als zoon van Joseph P. Kennedy Sr. en Rose Kennedy. Als telg uit de Kennedy-familie studeerde hij in 1940 af aan Harvard University voordat hij het jaar daarop bij de United States Naval Reserve ging. Tijdens de Tweede Wereldoorlog commandeerde Kennedy een reeks PT-boten in het Pacifische theater en ontving hij de Navy and Marine Corps Medal voor zijn diensten. Na de oorlog vertegenwoordigde Kennedy het 11e congresdistrict van Massachusetts in het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden van 1947 tot 1953. Vervolgens werd hij gekozen in de Amerikaanse Senaat en diende hij als junior senator van Massachusetts van 1953 tot 1960. Tijdens zijn ambtstermijn in de Senaat publiceerde hij Profiles in Courage, dat de Pulitzerprijs voor Biografie won. In de presidentsverkiezingen van 1960 versloeg Kennedy nipt zijn Republikeinse tegenstander Richard Nixon, die de zittende vicepresident was.\n\nKennedy's ambtstermijn stond in het teken van hoge spanningen met communistische staten tijdens de Koude Oorlog. Hij verhoogde het aantal Amerikaanse militaire adviseurs in Zuid-Vietnam met een factor 18 ten opzichte van president Dwight D. Eisenhower. In april 1961 gaf hij toestemming voor een mislukte gezamenlijke CIA-poging om de Cubaanse regering van Fidel Castro omver te werpen tijdens de invasie in de Baai van Varkens. Vervolgens verwierp hij plannen van de Joint Chiefs of Staff om valse-vlagacties op Amerikaanse bodem te organiseren om publieke steun te krijgen voor een oorlog tegen Cuba. In oktober 1962 ontdekten Amerikaanse spionagevliegtuigen dat Sovjet-raketbases in Cuba waren gestationeerd; de daaropvolgende periode van spanningen, de Cubaanse rakettencrisis genoemd, leidde bijna tot een uitbraak van een wereldwijd thermonucleair conflict. Binnenlands stond Kennedy aan het hoofd van de oprichting van de Peace Corps en steunde hij de burgerrechtenbeweging, maar hij slaagde er grotendeels niet in om zijn binnenlandse beleid van de Nieuwe Grens door te voeren. Kennedy blijft hoog scoren in peilingen van historici over Amerikaanse presidenten en bij het grote publiek. Zijn gemiddelde goedkeuringspercentage van 70% is het hoogste van alle presidenten in de geschiedenis van Gallup's systematische meting van baan goedkeuring.\n\nOp 22 november 1963 werd Kennedy vermoord in Dallas, Texas. Lee Harvey Oswald werd gearresteerd voor de misdaad, maar hij werd nooit vervolgd vanwege zijn moord door Jack Ruby twee dagen later. Volgens de Presidential Succession Act werd vicepresident Lyndon B. Johnson later die dag beëdigd als president. De FBI en de Warren-commissie concludeerden officieel dat Oswald de enige moordenaar was, maar verschillende groepen geloofden dat Kennedy het slachtoffer was van een samenzwering. Na Kennedy's dood werden veel van zijn voorstellen aangenomen, waaronder de Civil Rights Act van 1964 en de Revenue Act van 1964.",
"John F. Kennedy Jr.\nJohn Fitzgerald Kennedy Jr. (25 november 1960 – 16 juli 1999), vaak aangeduid als JFK Jr. of John John, was een Amerikaanse jurist, journalist en tijdschriftenuitgever. Hij was de enige overlevende zoon van voormalig president John F. Kennedy en first lady Jacqueline Kennedy, en jongere broer van voormalig Amerikaans ambassadeur in Japan Caroline Kennedy. Zijn vader werd vermoord drie dagen voor zijn derde verjaardag. Vanaf zijn vroege jeugd stond Kennedy onder grote media-aandacht, en hij werd een populaire figuur in het sociale leven van Manhattan. Opleiding als jurist, werkte hij vier jaar als assistent-officier van justitie in New York City. In 1995 lanceerde hij George magazine, waarbij hij zijn politieke status en bekendheid gebruikte om het te promoten. Kennedy kwam om het leven samen met zijn vrouw Carolyn Bessette-Kennedy en haar oudere zus Lauren bij de crash van een klein vliegtuig dat hij bestuurde. Kennedy was van plan Lauren af te zetten op Martha's Vineyard voordat hij verder zou vliegen naar de bruiloft van zijn nicht Rory Kennedy in Hyannis Port.",
"Robert Kennedy (uitgever)\nRobert Kennedy (18 april 1938 – 12 april 2012) was de oprichter van Robert Kennedy Publishing, gevestigd in Mississauga, Ontario.",
"John Kennedy (doorverwijspagina)\nJohn F. Kennedy (1917 – 1963) was de 35e president van de Verenigde Staten. John Kennedy is ook de naam van de volgende personen en een fictief personage:",
"Inauguratie van John F. Kennedy\nDe inauguratie van John F. Kennedy als 35e president van de Verenigde Staten vond plaats op vrijdag 20 januari 1961 op het oostelijke portiek van het Capitool in Washington D.C. De inauguratie markeerde het begin van John F. Kennedy's enige termijn als president en van Lyndon B. Johnson's enige termijn als vicepresident. Kennedy overleed tijdens deze termijn, en Johnson volgde hem op als president. Kennedy trad zijn ambt aan na de presidentsverkiezingen van november 1960, waarin hij nipt Richard Nixon, de toenmalige vicepresident, versloeg. Hij was de eerste rooms-katholiek die president werd en de jongste persoon die tot dit ambt werd gekozen. Zijn inauguratierede omvatte de belangrijkste thema's van zijn campagne en zou zijn presidentschap definiëren in een tijd van economische voorspoed, opkomende sociale veranderingen en diplomatieke uitdagingen. Deze inauguratie was de eerste waarbij een dichter, Robert Frost, deelnam aan het programma. Presidentiële inauguraties worden georganiseerd door het Joint Committee on Inaugural Ceremonies. Voor de inauguratie van John F. Kennedy stond dit comité onder voorzitterschap van senator John Sparkman en bestond het verder uit senatoren Carl Hayden en Styles Bridges, en afgevaardigden Sam Rayburn, John William McCormack en Charles A. Halleck.",
"Robert P. Kennedy\nRobert Patterson Kennedy (23 januari 1840 – 6 mei 1918) was een vertegenwoordiger van de Verenigde Staten uit Ohio, en tevens een officier in het Unie-leger tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog."
] | 1,835 |
De Illusionist is een mysteriefilm.
|
[
"Magician_(1967_film)",
"Lord_of_Illusions",
"Illusion_(1967_film)",
"Illusive_Tracks",
"The_Magician_(1958_film)",
"Illusion_(1929_film)",
"The_Imposter_(2012_film)"
] |
[
"De Illusionist (film uit 2006)\nDe Illusionist is een Amerikaanse romantische mysteriefilm uit 2006, geschreven en geregisseerd door Neil Burger en met Edward Norton, Paul Giamatti en Jessica Biel in de hoofdrollen. De film is losjes gebaseerd op het korte verhaal \"Eisenheim the Illusionist\" van Steven Millhauser. De film vertelt het verhaal van Eisenheim, een goochelaar in Wenen aan het begin van de 20e eeuw, die herenigd wordt met zijn jeugdliefde, een vrouw die ver boven zijn sociale status staat. De film toont ook een gefictionaliseerde versie van het Mayerling-incident. De film ging in première op het Sundance Film Festival 2006 en opende het Seattle International Film Festival 2006; hij kreeg een beperkte release in de bioscopen op 18 augustus 2006 en werd op 1 september landelijk uitgebracht. De film was een commercieel en kritiek succes."
] |
[
"De Illusionist (film uit 1967)\nDe Illusionist (Фокусник, Fokusnik) is een Sovjetdramafilm uit 1967, geregisseerd door Pjotr Todorovski. Het was de eerste film van de Experimentele Creatieve Studio (een onderdeel van Mosfilm).",
"Heer der Illusies\nHeer der Illusies is een Amerikaanse horrorfilm uit 1995, geschreven en geregisseerd door Clive Barker, gebaseerd op zijn eerdere kort verhaal, The Last Illusion (uit Books of Blood Vol. 6). De film presenteert Barkers kenmerkende personage Harry D'Amour voor het eerst op het scherm. De hoofdrollen worden vertolkt door Scott Bakula als D'Amour, samen met Kevin J. O'Connor, Famke Janssen en Daniel von Bargen. Barker beweert dat de director's cut van deze film zijn definitieve versie is, aangezien de bioscooprelease zijn ware visie niet weergeeft.",
"Illusie (film uit 1967)\nIllusie (Iluzija) is een Kroatische film uit 1967, geregisseerd door Krsto Papić.",
"Illusief Spoor\nIllusief Spoor (Skenbart -- en film om tåg) is een Zweedse donkere komedie-thriller die op 25 december 2003 in Zweden in de bioscoop werd uitgebracht, geregisseerd door Peter Dalle, met Peter Dalle, Gustaf Hammarsten, Robert Gustafsson, Gösta Ekman, Lars Amble en anderen in de hoofdrollen. De tijd is vlak na de Tweede Wereldoorlog, voor Kerstmis 1945. Het verhaal draait om de passagiers van een trein die non-stop van Stockholm naar Berlijn rijdt, en bevat moord, overspel, religie, Sinterklaas en een zeer boze treinconducteur. De film is in zwart-wit om een dramatischere sfeer te creëren. Alle scènes die zich afspelen op het Centraal Station van Stockholm zijn gefilmd op het station van Krylbo om de uitstraling van Stockholm in de jaren 40 te benaderen.",
"De Magier (film uit 1958)\nDe Magier is een film uit 1958, geschreven en geregisseerd door Ingmar Bergman. De originele Zweedse titel is Ansiktet, wat \"Het Gezicht\" betekent, en in het Verenigd Koninkrijk werd hij theatraler uitgebracht als The Face, hoewel videoreleases de Amerikaanse titel hebben gebruikt. De film speelt Max von Sydow als een reizende magiër genaamd Albert Vogler. Na het lezen van verslagen van diverse bovennatuurlijke verstoringen bij eerdere optredens van Vogler in het buitenland, verzoeken de vooraanstaande burgers dat Voglers gezelschap een voorbeeld van hun act geeft voordat ze hen toestaan voor een publiek op te treden. De wetenschappelijk ingestelde ongelovige proberen hen als charlatans te ontmaskeren, maar Vogler heeft nog wel een paar trucjes achter de hand. De film was op afstand geïnspireerd door G.K. Chesterton's toneelstuk Magic, dat Bergman tot zijn favorieten rekende. Bergman zette op een gegeven moment een theaterproductie van \"Magic\" in het Zweeds op de planken. De film werd geselecteerd als Zweedse inzending voor de Beste Buitenlandse Film op de 31e Academy Awards, maar werd niet als genomineerde geaccepteerd.",
"Illusie (film uit 1929)\nIllusie is een Amerikaanse dramafilm uit 1929 in pre-code stijl, geregisseerd door Lothar Mendes en geschreven door Richard H. Digges Jr., E. Lloyd Sheldon en Arthur Chesney Train. De film sterren Charles 'Buddy' Rogers, Nancy Carroll, June Collyer, Kay Francis, Regis Toomey, Knute Erickson en Eugenie Besserer. De film werd op 21 september 1929 uitgebracht door Paramount Pictures.",
"De Imposter (film uit 2012)\nDe Imposter is een Brits-Amerikaanse documentairefilm uit 2012 over de zaak uit 1997 van de Franse oplichter Frédéric Bourdin, die zich voordeed als Nicholas Barclay, een Texaanse jongen die in 1994 op 13-jarige leeftijd verdween. De film werd geregisseerd door Bart Layton. Hij bevat interviews met Bourdin en leden van Barclays familie, evenals archiefbeelden van televisienieuws en opnieuw in scène gezette dramatische sequenties."
] | 1,836 |
De Rolling Stones zijn Britse staatsburgers.
|
[
"Tell_Me_(The_Rolling_Stones_song)",
"Beggars_Banquet",
"Dead_Flowers_(The_Rolling_Stones_song)",
"Elephant_Stone",
"Rolling_Stones_Concert_in_Lynn,_Massachusetts",
"Let_It_Bleed",
"Stone_Age_(album)"
] |
[
"Bill Wyman\nWilliam George ``Bill'' Wyman (geboren William George Perks Jr., 24 oktober 1936) is een Engelse muzikant, platenproducent, songwriter en zanger. Hij was de bassist van de Engelse rock-and-rollband The Rolling Stones van 1962 tot 1993. Sinds 1997 neemt hij op en toert hij met zijn eigen band, Bill Wyman's Rhythm Kings. Hij heeft zowel platen als films geproduceerd en filmmuziek gecomponeerd voor films en televisie. Wyman houdt sinds zijn jeugd na de Tweede Wereldoorlog een dagboek bij. Als auteur heeft hij zeven boeken geschreven, waarvan twee miljoen exemplaren zijn verkocht. Wyman is ook fotograaf, en zijn werken zijn tentoongesteld in galerijen over de hele wereld. Wymanns gebrek aan geld in zijn jonge jaren leidde hem ertoe om zijn eigen fretloze basgitaar te ontwerpen en te bouwen. Hij werd een amateurarcheoloog en houdt van metaaldetectie; The Times publiceerde een brief over zijn hobby. Hij ontwierp en bracht een gepatenteerde \"Bill Wyman signature metaaldetector\" op de markt, die hij heeft gebruikt om overblijfselen te vinden in het Engelse platteland die dateren uit het tijdperk van het Romeinse Rijk. Als zakenman bezit hij verschillende etablissementen, waaronder het Sticky Fingers Café, een rock-and-roll-thema bistro die Amerikaanse gerechten serveert, dat voor het eerst in 1989 in Kensington werd geopend."
] |
[
"Tell Me (The Rolling Stones nummer)\n``Tell Me (You're Coming Back)'' is een nummer van de Engelse rockband The Rolling Stones, te vinden op hun gelijknamige album uit 1964 (later in de VS bekend als *England's Newest Hit Makers*). Het werd later als A-kant single uitgebracht, alleen in de VS. Het was de eerste Jagger/Richards song die de band als A-kant single uitbracht, en hun eerste plaat die de Amerikaanse Top 40 haalde. De single bereikte #24 in de VS en #1 in Zweden. Het werd niet als single uitgebracht in het Verenigd Koninkrijk.",
"Beggars Banquet\nBeggars Banquet is het zevende Britse en negende Amerikaanse studioalbum van de Engelse rockband The Rolling Stones. Het werd in december 1968 uitgebracht door Decca Records in het Verenigd Koninkrijk en London Records in de Verenigde Staten. Het album betekende een terugkeer naar rootsrock voor de band, na de psychedelische pop van hun album uit 1967, Their Satanic Majesties Request. Het was het laatste Rolling Stones-album dat werd uitgebracht tijdens het leven van Brian Jones.",
"Dead Flowers (The Rolling Stones nummer)\n``Dead Flowers'' is een nummer geschreven door Mick Jagger en Keith Richards van de rockband The Rolling Stones, te vinden op hun album uit 1971, *Sticky Fingers*.",
"Elephant Stone\n``Elephant Stone'' is een nummer van de Engelse rockband The Stone Roses. Het was de derde single van de groep en hun eerste release op Silvertone Records. Oorspronkelijk uitgebracht in oktober 1988, laat het het groeiende zelfvertrouwen en de integratie van dance-ritmes van de groep zien. Het nummer is geschreven door zanger Ian Brown en gitarist John Squire.",
"Rolling Stones Concert in Lynn, Massachusetts\nOp 24 juni 1966 trad de rockband The Rolling Stones op in Manning Bowl, in Lynn, Massachusetts, als openingsoptreden van The Rolling Stones American Tour 1966. De locatie in Lynn werd op het laatste moment gekozen, omdat de oorspronkelijke concertlocatie in Boston plotseling niet beschikbaar was en de showpromotors een noodoplossing moesten vinden. De show was vooral memorabel vanwege de daaropvolgende rellen en het feit dat zowel The Rolling Stones als het publiek door de politie werden getracteerd op traangas. In citaten na afloop zweerden The Stones nooit meer terug te keren naar Lynn. (Bronnen volgen) Categorie: The Rolling Stones concerttournees",
"Let It Bleed\nLet It Bleed is het achtste Britse en tiende Amerikaanse album van de Engelse rockband The Rolling Stones, uitgebracht in december 1969 door Decca Records in het Verenigd Koninkrijk en London Records in de Verenigde Staten. Uitgebracht kort na de Amerikaanse tournee van de band in 1969, is het het vervolg op Beggars Banquet uit 1968 en het laatste album van de band waarop Brian Jones te horen is, evenals het eerste met Mick Taylor.",
"Steentijd (album)\nSteentijd is een compilatiealbum van The Rolling Stones, uitgebracht door Decca in 1971. Het bereikte #4 in de UK-hitlijsten. De Stones waren sterk tegen deze release. In paginahoge advertenties in Record Mirror en NME op 20 maart 1971 verklaarden ze: \"We wisten niet dat deze plaat uitgebracht zou worden. Het is, naar onze mening, onder de standaard die we proberen te handhaven, zowel in de keuze van de inhoud als in het hoesontwerp.\" De 12 nummers, daterend uit het midden van de jaren 60, werden gekozen omdat ze nog nooit op een UK studioalbum waren verschenen; sommige waren oorspronkelijk alleen als singles uitgebracht en sommige alleen tot dan toe op Amerikaanse studioalbums."
] | 1,837 |
De Rolling Stones zijn Britse staatsburgers.
|
[
"The_Rolling_Stones_Museum",
"Their_Satanic_Majesties_Request",
"The_Rolling_Stones_No._2",
"The_Rolling_Stones_discography",
"The_Rolling_Stones_(EP)",
"The_Rolling_Stones_Rock_and_Roll_Circus",
"The_Rolling_Stones_British_Tour_1963"
] |
[
"The Rolling Stones\nThe Rolling Stones zijn een Engelse rockband, opgericht in Londen in 1962. De oorspronkelijke bezetting bestond uit Brian Jones (ritmegitaar, mondharmonica), Mick Jagger (zang), Keith Richards (leadgitaar, achtergrondzang), Bill Wyman (bas), Charlie Watts (drums) en Ian Stewart (piano). Stewart werd in 1963 uit de officiële bezetting verwijderd, maar bleef tot zijn dood in 1985 als tourneelid meedoen. Jones verliet de band minder dan een maand voor zijn dood in 1969, nadat hij al vervangen was door Mick Taylor, die tot 1974 bleef. Nadat Taylor de band verliet, nam Ronnie Wood in 1975 zijn plaats in en speelt sindsdien samen met Richards gitaar. Na het vertrek van Wyman in 1993, trad Darryl Jones toe als hun tournee-bassist. Andere tournee-toetsenisten voor de band waren Nicky Hopkins (1967-1982), Billy Preston (tot midden jaren 70) en Chuck Leavell (1982-heden). De band werd eerst geleid door Jones, maar nadat Jagger en Richards als songwriters van de band gingen samenwerken, namen zij het leiderschap over terwijl Jones te maken had met juridische en persoonlijke problemen.\n\nThe Rolling Stones stonden aan de voorhoede van de British Invasion van bands die in 1964 populair werden in de VS, en werden geassocieerd met de jeugdige en rebelse tegencultuur van de jaren 60. Geworteld in blues en vroege rock-and-roll, begon de groep een korte periode van muzikale experimenten in het midden van de jaren 60, die culmineerde in het psychedelische album *Their Satanic Majesties Request* (1967). Vervolgens keerde de groep terug naar zijn \"bluesy\" roots met *Beggars Banquet* (1968), dat samen met de opvolgers *Let It Bleed* (1969), *Sticky Fingers* (1971) en *Exile on Main St.* (1972) over het algemeen wordt beschouwd als het beste werk van de band en wordt gezien als hun \"gouden tijdperk\". Gedurende deze periode werden ze voor het eerst op het podium aangekondigd als \"The World's Greatest Rock and Roll Band\". Muziekhistoricus Robert Palmer schreef de \"opmerkelijke uithoudingsvermogen\" van The Rolling Stones toe aan het feit dat ze \"geworteld zijn in traditionele waarheden, in rhythm-and-blues en soulmuziek\", terwijl \"meer vluchtige popmodes gekomen en gegaan zijn\".\n\nDe band bleef in de jaren 70 commercieel succesvolle platen uitbrengen en verkocht vele albums, waaronder *Some Girls* (1978) en *Tattoo You* (1981), die wereldwijd hun populairste albums waren. Van 1983 tot 1987 dreigden spanningen tussen Jagger en Richards de band te doen uiteenvallen. Ze slaagden er echter in om hun vriendschap in 1987 te herstellen. Ze scheidden zich tijdelijk om aan soloprojecten te werken en beleefden een comeback met *Steel Wheels* (1989), gevolgd door een grote stadion- en arena-tournee. Sinds de jaren 90 is nieuw opgenomen materiaal van de groep minder goed ontvangen en minder frequent. Desondanks zijn The Rolling Stones een enorme attractie gebleven op het live circuit, met stadiontours in de jaren 90 en 2000. Tegen 2007 had de band vier van de vijf meest lucratieve concerttours aller tijden: Voodoo Lounge Tour (1994-1995), Bridges to Babylon Tour (1997-1998), Licks Tour (2002-2003) en A Bigger Bang Tour (2005-2007).\n\nThe Rolling Stones werden in 1989 opgenomen in de Rock and Roll Hall of Fame en in 2004 in de UK Music Hall of Fame. Het tijdschrift Rolling Stone plaatste hen op de vierde plaats op de lijst van de \"100 Greatest Artists of All Time\" en hun geschatte albumverkoop bedraagt meer dan 250 miljoen. Ze hebben 30 studioalbums, 18 live-albums en talloze compilaties uitgebracht. *Let It Bleed* (1969) was hun eerste van vijf opeenvolgende nummer 1 studio- en live-albums in het Verenigd Koninkrijk. *Sticky Fingers* (1971) was het eerste van acht opeenvolgende nummer 1 studioalbums in de VS. In 2008 stond de band op de 10e plaats in de Billboard Hot 100 All-Time Top Artists-hitlijst. In 2012 vierde de band zijn 50-jarig jubileum."
] |
[
"Het Rolling Stones Museum\nHet Rolling Stones Museum is een museum in Portorož in Slovenië. Het is gewijd aan de Britse rockband The Rolling Stones.",
"Their Satanic Majesties Request\nTheir Satanic Majesties Request is het zesde Britse en achtste Amerikaanse studioalbum van The Rolling Stones, uitgebracht in december 1967 door Decca Records in het Verenigd Koninkrijk en London Records in de Verenigde Staten. Tijdens de opnamesessies experimenteerde de band uitgebreid met een psychedelische sound in de studio, waarbij onconventionele instrumenten, geluidseffecten, strijk arrangementen en Afrikaanse ritmes werden opgenomen. De titel van het album is een woordspeling op de tekst \"Her Britannic Majesty requests and requires...\" die voorkomt in een Brits paspoort. Het is het eerste Stones-album met dezelfde tracklist in zowel de Britse als de Amerikaanse versie. Bij de release kreeg Satanic Majesties gemengde recensies van critici, evenals gemengde reacties binnen de groep zelf. Het album werd bekritiseerd omdat het afgeleid zou zijn van het gelijktijdige werk van The Beatles, met name hun release uit juni 1967, Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band, waarbij de overeenkomsten zich uitstrekten tot de lenticulaire hoes van de LP. In de daaropvolgende decennia is het geleidelijk aan in aanzien gestegen bij critici. Na de release van het album verlieten The Rolling Stones hun psychedelische stijl voor een terugkeer naar hun bluesroots, met een meer uitgeklede sound.",
"The Rolling Stones No. 2\nThe Rolling Stones No. 2 is het tweede Britse album van The Rolling Stones, uitgebracht in 1965 na het enorme succes van hun debuutalbum uit 1964, The Rolling Stones. Het album volgde de trend van zijn voorganger om voornamelijk R&B covers te bevatten. Het bevat echter ook drie composities van het nog steeds ontwikkelende songwriting-team Mick Jagger/Keith Richards. Op Nederlandse en Duitse persingen van het album staat de titel vermeld als The Rolling Stones Vol. 2 op de voorkant, hoewel de achterkant van de hoes de titel The Rolling Stones No. 2 vermeldt. Met behulp van de foto van de hoes van 12 X 5, het tweede in oktober 1964 in de VS uitgebrachte album, zou de tracklist van The Rolling Stones No. 2 grotendeels worden nagevolgd op de aanstaande Amerikaanse release van The Rolling Stones, Now!. Terwijl Eric Easton mede-gecrediteerd werd als producer naast Andrew Loog Oldham op het debuutalbum van The Rolling Stones, neemt Oldham de volledige productie voor zijn rekening voor The Rolling Stones No. 2, dat sporadisch in het VK en de VS werd opgenomen gedurende 1964. Een enorme hit in het VK bij de release, The Rolling Stones No. 2 stond 10 weken op nummer 1 begin 1965 en werd een van de best verkochte albums van dat jaar in het VK. Volgens Bill Wyman in zijn boek Stone Alone: The Story of a Rock 'N' Roll Band, zei John Lennon over The Rolling Stones No. 2: \"Het album is geweldig, maar ik hou niet van nummers van vijf minuten.\" Vanwege ABKCO's voorkeur voor de Amerikaanse albums, werden zowel The Rolling Stones als The Rolling Stones No. 2 overgeslagen voor de cd-release in 1986 en tijdens de remastering-serie in 2002. Dientengevolge was het album vele jaren uitverkocht en werd het dus veelvuldig illegaal gekopieerd door verzamelaars. The Rolling Stones No. 2 werd opnieuw beschikbaar gesteld aan het publiek als onderdeel van een limited edition vinyl box set, getiteld \"The Rolling Stones 1964 -- 1969\", in november 2010 en (op zichzelf) digitaal tegelijkertijd. De originele titel werd ook hersteld als onderdeel van de The Rolling Stones in Mono box set, uitgebracht op 30 september 2016.",
"Discografie van The Rolling Stones\nDe Engelse rockgroep The Rolling Stones heeft 30 studioalbums, 23 livealbums, 25 verzamelalbums, drie extended play singles en 120 singles uitgebracht. De vroege albums en singles, uitgebracht van 1963 tot 1967, werden oorspronkelijk uitgebracht op Decca Records in het Verenigd Koninkrijk en op hun dochterlabel London Records in de Verenigde Staten. Het was gebruikelijk in de muziekindustrie vóór 1967 om Britse releases te herconfigureren voor de Amerikaanse markt. In sommige gevallen was de Amerikaanse versie een volledig ander album met verschillende tracks, hoesfoto's en liner notes. De eerste vijf Britse Rolling Stones-albums werden omgezet in zeven lp's voor de Amerikaanse markt, met extra materiaal van singles en de Britse EP's. De twee Big Hits singles-pakketten, respectievelijk uit 1966 en 1969, verschillen per land, en in het geval van December's Children (And Everybody's) en Flowers zijn er geen Britse tegenhangers. De lp-uitgaven van The Rolling Stones vanaf Their Satanic Majesties Request in 1967 zijn uniform in zowel het VK als de VS, behalve Through the Past, Darkly (Big Hits Vol. 2).",
"The Rolling Stones (EP)\nThe Rolling Stones is de debuut-EP van The Rolling Stones, uitgegeven in januari 1964.",
"The Rolling Stones Rock and Roll Circus\nThe Rolling Stones Rock and Roll Circus is een film uit 1996 van een evenement georganiseerd door The Rolling Stones op 11 december 1968. Het evenement bestond uit twee concerten op een circuspodium en omvatte acts als The Who, Taj Mahal, Marianne Faithfull en Jethro Tull. John Lennon en zijn verloofde Yoko Ono traden op als onderdeel van een supergroep genaamd The Dirty Mac, samen met Eric Clapton, Mitch Mitchell en Keith Richards. De oorspronkelijke line-up zou bestaan uit The Small Faces, The Rolling Stones en The Who, en het concept van een circus werd bedacht door Mick Jagger, Pete Townshend en Ronnie Lane en was oorspronkelijk bedoeld om uitgezonden te worden door de BBC, maar The Rolling Stones hielden het tegen. De Stones beweerden dat ze dit deden vanwege hun ondermaatse optreden, omdat ze vroeg in de ochtend het podium hadden betreden en duidelijk uitgeput waren. Velen geloven echter dat de werkelijke reden voor het niet uitbrengen van de video was dat The Who, die net van een concerttournee kwamen, The Stones overschaduwden op hun eigen productie. Led Zeppelin werd ook oorspronkelijk overwogen, maar dit idee werd ook laten vallen.",
"The Rolling Stones Britse Tournee 1963\nDe Rolling Stones Britse Tournee van 1963 was de eerste concerttournee van The Rolling Stones. De tournee begon op 29 september en eindigde op 3 november 1963. Ze gaven elke dag twee shows."
] | 1,837 |
De Rolling Stones zijn Britse staatsburgers.
|
[
"The_Rolling_Stones_4th_European_Tour_1965",
"A_Rolling_Stone",
"Rolling_Stone",
"Led_Zeppelin",
"Story_of_The_Stones",
"Some_Girls_(The_Rolling_Stones_song)",
"The_Last_Time_(The_Rolling_Stones_song)"
] |
[
"Brian Jones\nLewis Brian Hopkin Jones (28 februari 1942 – 3 juli 1969) was een Engelse muzikant, de oprichter en oorspronkelijke leider van The Rolling Stones. Hoewel hij oorspronkelijk de leider was van wat een blues-georiënteerde band moest worden, namen Jones' bandleden Mick Jagger en Keith Richards de muzikale leiding van de band over, vooral nadat ze een succesvol songwriting-team werden. Jones ontwikkelde in de loop der jaren een ernstig drugsprobleem en zijn rol in de band nam gestaag af. De band vroeg Jones in juni 1969 om The Rolling Stones te verlaten en gitarist Mick Taylor nam zijn plaats in de groep in. Jones stierf minder dan een maand later door verdrinking in het zwembad van zijn huis op Cotchford Farm in Hartfield, East Sussex. Oorspronkelijke Rolling Stones bassist Bill Wyman zei over Jones: ``Hij vormde de band. Hij koos de leden. Hij gaf de band een naam. Hij koos de muziek die we speelden. Hij regelde onze optredens. ... hij was zeer invloedrijk, zeer belangrijk, en verloor het vervolgens langzaam – zeer intelligent – en verspilde het gewoon en blies het allemaal weg.''"
] |
[
"The Rolling Stones 4e Europese Tournee 1965\nDe Rolling Stones' 4e Europese tournee uit 1965 was een concert tournee van de band. De tournee begon op 11 september en eindigde op 17 september 1965.",
"A Rolling Stone\n``A Rolling Stone'' is een single uit 1980 van de Jamaicaanse zangeres Grace Jones.",
"Rolling Stone\nRolling Stone is een Amerikaans tweewekelijks magazine dat zich richt op populaire cultuur. Het werd in 1967 in San Francisco opgericht door Jann Wenner, die nog steeds uitgever van het magazine is, en de muziekcriticus Ralph J. Gleason. Het stond aanvankelijk bekend om zijn verslaggeving over muziek en om de politieke berichtgeving van Hunter S. Thompson. In de jaren 90 verschoof de focus van het magazine naar een jonger lezerspubliek dat geïnteresseerd was in jeugdgerichte televisieprogramma's, film acteurs en populaire muziek. In de afgelopen jaren is het teruggekeerd naar zijn traditionele mix van content.",
"Led Zeppelin\nLed Zeppelin was een Engelse rockband, opgericht in Londen in 1968. De groep bestond uit gitarist Jimmy Page, zanger Robert Plant, bassist en toetsenist John Paul Jones, en drummer John Bonham. De zware, gitaardominante sound van de band, geworteld in blues en psychedelica op hun vroege albums, heeft hen erkenning opgeleverd als een van de grondleggers van heavy metal, hoewel hun unieke stijl voortkwam uit een breed scala aan invloeden, waaronder folkmuziek. Na hun naamsverandering van The New Yardbirds, tekende Led Zeppelin een contract met Atlantic Records dat hen aanzienlijke artistieke vrijheid bood. Hoewel de groep aanvankelijk onpopulair was bij critici, behaalden ze aanzienlijk commercieel succes met albums als Led Zeppelin (1969), Led Zeppelin II (1969), Led Zeppelin III (1970), Led Zeppelin IV (1971), Houses of the Holy (1973) en Physical Graffiti (1975). Hun vierde album, met het nummer \"Stairway to Heaven\", behoort tot de meest populaire en invloedrijke werken in de rockmuziek en hielp de populariteit van de groep te verzekeren. Page schreef het grootste deel van de muziek van Led Zeppelin, vooral in het begin van hun carrière, terwijl Plant over het algemeen de teksten leverde. Jones' toetsenbord gebaseerde composities werden later centraal in het oeuvre van de groep, dat steeds meer experimenteel werd. De tweede helft van hun carrière kende een reeks recordbrekende tournees die de groep een reputatie opleverden voor excessen en debauchery. Hoewel ze commercieel en kritisch succesvol bleven, waren hun output en tournee schema beperkt in de late jaren 1970, en de groep ging uit elkaar na Bonhams dood door alcohol gerelateerde verstikking in 1980. In de decennia die volgden, werkten de overgebleven leden sporadisch samen en namen ze deel aan incidentele Led Zeppelin reünies. De meest succesvolle hiervan was het Ahmet Ertegun Tribute Concert in Londen in 2007, met Jason Bonham die de plaats van zijn overleden vader achter de drums innam. Led Zeppelin wordt algemeen beschouwd als een van de meest succesvolle, innovatieve en invloedrijke rockgroepen in de geschiedenis. Ze zijn een van de best verkopende muziekartiesten in de geschiedenis van de geluidsopname; verschillende bronnen schatten de platenverkoop van de groep op 200 tot 300 miljoen exemplaren wereldwijd. Met door de RIAA gecertificeerde verkopen van 111,5 miljoen exemplaren zijn ze de op één na best verkopende band in de VS. Elk van hun negen studioalbums stond in de top 10 van de Billboard album chart en zes bereikten de nummer één positie. Ze behaalden acht opeenvolgende UK nummer één albums. Rolling Stone magazine beschreef ze als \"de zwaarste band aller tijden\", \"de grootste band van de jaren zeventig\" en \"onmiskenbaar een van de meest duurzame bands in de rockgeschiedenis\". Ze werden in 1995 opgenomen in de Rock and Roll Hall of Fame; de biografie van de band in het museum stelt dat ze in de jaren 70 \"even invloedrijk\" waren als de Beatles in de jaren 60.",
"Story of The Stones\nStory of The Stones is een verzamelalbum van The Rolling Stones, uitgebracht in het Verenigd Koninkrijk in 1982. Uitgebracht door de Ierse tak van het postorderbedrijf K-tel, was het dubbel-vinyl- of cassettealbum een bestseller in het Verenigd Koninkrijk, bereikte nummer 24 in de UK Album Charts en werd gecertificeerd goud door de British Phonographic Industry voor 100.000 verkochte exemplaren.",
"Some Girls (The Rolling Stones nummer)\n``Some Girls'' is het titelnummer van het album *Some Girls* uit 1978 van de Engelse rock-and-rollband The Rolling Stones. Het was de derde keer dat een nummer van een van de albums van de band ook diende als titel van het album en het staat bekend om zijn pikante teksten over de \"some girls\" uit de titel.",
"The Last Time (The Rolling Stones nummer)\n``The Last Time'' is een nummer van de Engelse rockband The Rolling Stones, en de eerste single van de band geschreven door Mick Jagger en Keith Richards. Opgenomen in RCA Studios in Hollywood, Californië in januari 1965, was ``The Last Time'' de derde UK single van de band die nummer 1 bereikte in de UK Singles Chart, en stond drie weken bovenaan in maart en begin april 1965. Het bereikte nummer 2 in de Irish Singles Chart in maart 1965. Hoewel The Last Time wordt toegeschreven aan Jagger/Richards, is het refrein van het nummer erg dicht bij ``This May Be the Last Time'', een nummer uit 1958 van The Staple Singers. In 2003 erkende Richards dit en zei: ``we kwamen met `The Last Time' op de proppen, wat in wezen een herbewerking was van een traditioneel gospellied dat door de Staple Singers was gezongen, maar gelukkig gaat het lied zelf terug in de nevelen der tijd.'' Het nummer van The Rolling Stones heeft een hoofdmelodie en een hook (een kenmerkend gitaarriff) die beide afwezig waren in de versie van The Staple Singers. Phil Spector, wiens ``Wall of Sound''-aanpak te horen is op de opname, hielp bij de productie. Er bestaat nog steeds beeldmateriaal van een aantal uitvoeringen van dit nummer door The Rolling Stones in 1965: van de populaire BBC-TV muziekshow Top of the Pops, het 1965 New Musical Express Poll Winners Concert en Amerikaanse tv-shows waaronder The Ed Sullivan Show, Shindig! en The Hollywood Palace. Een volledige live-uitvoering wordt ook prominent getoond in de heruitgave uit 2012 van de documentaire Charlie Is My Darling uit 1965. Het beeldmateriaal bevestigt dat de ritmische akkoorden en gitaarsolo werden gespeeld door Keith Richards, terwijl de kenmerkende hook van het nummer werd gespeeld door Brian Jones, wat suggereert dat Jones die riff mogelijk heeft gecomponeerd. Een populair nummer in het repertoire van de Stones, het werd regelmatig live uitgevoerd tijdens de tournees van de band in 1965, 1966 en 1967. Het werd vervolgens van hun concertsetlists gehaald tot 1997-98, toen het weer opdook tijdens de Bridges to Babylon Tour. Het zou later op sommige setlists van de band verschijnen in 2012-13 tijdens de 50 & Counting tour."
] | 1,837 |
De Rolling Stones zijn Britse staatsburgers.
|
[
"The_Rolling_Stones_(novel)",
"The_Rolling_Stones_1st_American_Tour_1965",
"Let_It_Bleed",
"Led_Zeppelin",
"The_Rolling_Stones_Rock_and_Roll_Circus_(album)",
"The_Rolling_Stones_in_Mono",
"Bridges_to_Babylon"
] |
[
"Keith Richards\nKeith Richards (geboren 18 december 1943) is een Engelse gitarist, zanger, songwriter en auteur, het best bekend als een van de oprichters van de rockband The Rolling Stones. Het Rolling Stone magazine prees Richards voor \"rock's grootste verzameling riffs\" op gitaar en plaatste hem op nummer 4 in hun lijst van 100 beste gitaristen. Veertien nummers die Richards samen met de leadzanger van The Rolling Stones, Mick Jagger, schreef, staan vermeld in de lijst van Rolling Stone magazine's \"500 Greatest Songs of All Time\". The Stones staan over het algemeen bekend om hun gitaarspel, het ritme en de lead (het \"weven\") tussen Richards en Brian Jones, Mick Taylor en Ronnie Wood door de jaren heen. Ondanks dit, speelt Richards alle gitaarpartijen op enkele van hun beroemdste nummers, waaronder \"Paint It Black\", \"Ruby Tuesday\", \"Sympathy for the Devil\" en \"Gimme Shelter\"."
] |
[
"The Rolling Stones (roman)\nThe Rolling Stones (ook uitgegeven onder de naam Space Family Stone in het Verenigd Koninkrijk) is een sciencefictionroman uit 1952 van Robert A. Heinlein. Een verkorte versie van de roman was eerder gepubliceerd in Boys' Life (september, oktober, november, december 1952) onder de titel \"Tramp Space Ship\". Diezelfde jaar werd het in hardcover uitgegeven door Scribner's als onderdeel van de Heinlein jeugdromans.",
"The Rolling Stones Eerste Amerikaanse Tournee 1965\nDe Rolling Stones' eerste Amerikaanse tournee in 1965 was een concert tournee van de band. De tournee begon op 23 april en eindigde op 29 mei 1965. Tijdens deze tournee ondersteunde de band hun album The Rolling Stones, Now!.",
"Let It Bleed\nLet It Bleed is het achtste Britse en tiende Amerikaanse album van de Engelse rockband The Rolling Stones, uitgebracht in december 1969 door Decca Records in het Verenigd Koninkrijk en London Records in de Verenigde Staten. Uitgebracht kort na de Amerikaanse tournee van de band in 1969, is het het vervolg op Beggars Banquet uit 1968 en het laatste album van de band waarop Brian Jones te horen is, evenals het eerste met Mick Taylor.",
"Led Zeppelin\nLed Zeppelin was een Engelse rockband, opgericht in Londen in 1968. De groep bestond uit gitarist Jimmy Page, zanger Robert Plant, bassist en toetsenist John Paul Jones, en drummer John Bonham. De zware, gitaardominante sound van de band, geworteld in blues en psychedelica op hun vroege albums, heeft hen erkenning opgeleverd als een van de grondleggers van heavy metal, hoewel hun unieke stijl voortkwam uit een breed scala aan invloeden, waaronder folkmuziek. Na hun naamsverandering van The New Yardbirds, tekende Led Zeppelin een contract met Atlantic Records dat hen aanzienlijke artistieke vrijheid bood. Hoewel de groep aanvankelijk onpopulair was bij critici, behaalden ze aanzienlijk commercieel succes met albums als Led Zeppelin (1969), Led Zeppelin II (1969), Led Zeppelin III (1970), Led Zeppelin IV (1971), Houses of the Holy (1973) en Physical Graffiti (1975). Hun vierde album, met het nummer \"Stairway to Heaven\", behoort tot de meest populaire en invloedrijke werken in de rockmuziek en hielp de populariteit van de groep te verzekeren. Page schreef het grootste deel van de muziek van Led Zeppelin, vooral in het begin van hun carrière, terwijl Plant over het algemeen de teksten leverde. Jones' toetsenbord gebaseerde composities werden later centraal in het oeuvre van de groep, dat steeds meer experimenteel werd. De tweede helft van hun carrière kende een reeks recordbrekende tournees die de groep een reputatie opleverden voor excessen en debauchery. Hoewel ze commercieel en kritisch succesvol bleven, waren hun output en tournee schema beperkt in de late jaren 1970, en de groep ging uit elkaar na Bonhams dood door alcohol gerelateerde verstikking in 1980. In de decennia die volgden, werkten de overgebleven leden sporadisch samen en namen ze deel aan incidentele Led Zeppelin reünies. De meest succesvolle hiervan was het Ahmet Ertegun Tribute Concert in Londen in 2007, met Jason Bonham die de plaats van zijn overleden vader achter de drums innam. Led Zeppelin wordt algemeen beschouwd als een van de meest succesvolle, innovatieve en invloedrijke rockgroepen in de geschiedenis. Ze zijn een van de best verkopende muziekartiesten in de geschiedenis van de geluidsopname; verschillende bronnen schatten de platenverkoop van de groep op 200 tot 300 miljoen exemplaren wereldwijd. Met door de RIAA gecertificeerde verkopen van 111,5 miljoen exemplaren zijn ze de op één na best verkopende band in de VS. Elk van hun negen studioalbums stond in de top 10 van de Billboard album chart en zes bereikten de nummer één positie. Ze behaalden acht opeenvolgende UK nummer één albums. Rolling Stone magazine beschreef ze als \"de zwaarste band aller tijden\", \"de grootste band van de jaren zeventig\" en \"onmiskenbaar een van de meest duurzame bands in de rockgeschiedenis\". Ze werden in 1995 opgenomen in de Rock and Roll Hall of Fame; de biografie van de band in het museum stelt dat ze in de jaren 70 \"even invloedrijk\" waren als de Beatles in de jaren 60.",
"The Rolling Stones Rock and Roll Circus (album)\nThe Rolling Stones Rock and Roll Circus is de vijfde release van The Rolling Stones-muziek door de voormalige manager Allen Klein's ABKCO Records (die in 1970 de controle over het Decca/London-materiaal van de band verwierf) na het vertrek van de band van Decca en Klein. Uitgebracht in 1996, is The Rolling Stones Rock and Roll Circus een live-album dat de opnames vastlegt van hun noodlottige tv-special uit 1968, die pas tientallen jaren later werd uitgezonden.",
"The Rolling Stones in Mono\nThe Rolling Stones in Mono is een boxset van de Engelse rockband The Rolling Stones. Deze bevat de meeste Britse en Amerikaanse albums van de groep uit de jaren 60 in monofone (mono) opname, op 15 cd's of 16 lp's. Het werd uitgebracht door ABKCO Records op 30 november 2016.",
"Bridges to Babylon\nBridges to Babylon is het 21e Britse en 23e Amerikaanse studioalbum van de Britse rockband The Rolling Stones, uitgebracht door Virgin Records op 29 september 1997. Het zou het laatste studioalbum van de band uit de jaren 90 worden en hun laatste volledige release van nieuwe nummers tot A Bigger Bang uit 2005. Uitgebracht als dubbelalbum op vinyl en een enkele cd, werd het album ondersteund door de jaarlange wereldwijde Bridges to Babylon Tour die veel succes kende."
] | 1,837 |
De Rolling Stones zijn Britse staatsburgers.
|
[
"The_Rolling_Stones'_Tour_of_the_Americas_'75",
"Rolling_Stones_Concert_in_Lynn,_Massachusetts",
"I'm_Free_(The_Rolling_Stones_song)",
"Rock_'n'_Roll_(Status_Quo_song)",
"Yesterday's_Papers",
"The_Rolling_Stones_American_Tour_1969",
"Bill_Wyman's_Rhythm_Kings"
] |
[
"Mick Jagger\nSir Michael Philip \"Mick\" Jagger (geboren 26 juli 1943) is een Engelse zanger en songwriter, de leadzanger en een van de oprichtende leden van The Rolling Stones. Jagger's carrière omspant meer dan 55 jaar, en hij is beschreven als \"een van de meest populaire en invloedrijke frontmannen in de geschiedenis van rock & roll\". Jagger's kenmerkende stem en performance, samen met Keith Richards' gitaarstijl, zijn het handelsmerk van The Rolling Stones geweest gedurende de hele carrière van de band. Jagger kreeg bekendheid in de pers vanwege zijn toegegeven drugsgebruik en romantische relaties, en werd vaak geportretteerd als een tegenculturele figuur. Aan het eind van de jaren 60 begon Jagger te acteren in films (beginnend met *Performance* en *Ned Kelly*), met gemengde reacties. In 1985 bracht hij zijn eerste soloalbum uit, *She's the Boss*. Begin 2009 sloot Jagger zich aan bij de elektrische supergroep SuperHeavy. In 1989 werd hij opgenomen in de Rock and Roll Hall of Fame, en in 2004 in de UK Music Hall of Fame met The Rolling Stones. In 2003 werd hij geridderd voor zijn diensten aan de populaire muziek."
] |
[
"The Rolling Stones' Tour of the Americas '75\nDe Rolling Stones' Tour of the Americas '75 was een concert tournee uit 1975 die oorspronkelijk zowel Noord- als Zuid-Amerika zou beslaan. De plannen voor concerten in Midden- en Zuid-Amerika werden echter nooit concreet, en de tournee omvatte alleen de Verenigde Staten en Canada.",
"Rolling Stones Concert in Lynn, Massachusetts\nOp 24 juni 1966 trad de rockband The Rolling Stones op in Manning Bowl, in Lynn, Massachusetts, als openingsoptreden van The Rolling Stones American Tour 1966. De locatie in Lynn werd op het laatste moment gekozen, omdat de oorspronkelijke concertlocatie in Boston plotseling niet beschikbaar was en de showpromotors een noodoplossing moesten vinden. De show was vooral memorabel vanwege de daaropvolgende rellen en het feit dat zowel The Rolling Stones als het publiek door de politie werden getracteerd op traangas. In citaten na afloop zweerden The Stones nooit meer terug te keren naar Lynn. (Bronnen volgen) Categorie: The Rolling Stones concerttournees",
"I'm Free (The Rolling Stones nummer)\n``I'm Free'' is een nummer van The Rolling Stones, geschreven door Mick Jagger en Keith Richards, voor het eerst uitgebracht als laatste track op het Britse album *Out of Our Heads* op 24 september 1965. Het werd tegelijkertijd ook als single uitgebracht in de VS en later opgenomen op het Amerikaanse album *December's Children (And Everybody's)*. The Rolling Stones namen een bewerkte akoestische versie op voor hun album *Stripped* uit 1995, en voerden een liveversie uit in de film *Shine a Light* uit 2008, die werd opgenomen op het bijbehorende live-album. De originele vinyl bootleg *Live 'r Than You'll Ever Be* bevatte een liveversie opgenomen in Oakland, Californië, in november 1969. Het nummer gebruikt een regel uit het nummer ``Eight Days a Week'' van The Beatles uit 1964: ``Hold me, love me, hold me, love me.''",
"Rock 'n' Roll (Status Quo-nummer)\n``Rock 'n' Roll'' is een single die in 1981 werd uitgebracht door de Britse rockband Status Quo. Het nummer stond op het album *Just Supposin'*. Het werd geschreven in Ierland door Francis Rossi en Bernie Frost tijdens een verblijf in het land en was oorspronkelijk niet bedoeld om door Status Quo zelf te worden opgenomen. Het nummer werd in 2014 opnieuw opgenomen voor het eenendertigste studioalbum van de band, *Aquostic (Stripped Bare)*. Het werd gepresenteerd tijdens de negentig minuten durende lancering van het album in de London Roundhouse op 22 oktober, waarbij het concert live werd opgenomen en uitgezonden door BBC Radio 2 als onderdeel van hun *In Concert*-serie.",
"Gisterens Kranten\nGisterens Kranten is een nummer van The Rolling Stones van hun album uit 1967, *Between the Buttons*. Het was het eerste nummer dat Mick Jagger alleen voor The Rolling Stones schreef. Het was het openingsnummer op de Britse versie van dat album en werd op de Amerikaanse versie als tweede nummer opgenomen.",
"The Rolling Stones Amerikaanse Tournee 1969\nDe Amerikaanse tournee van The Rolling Stones in 1969 vond plaats in november 1969. Rockcriticus Robert Christgau noemde het \"de eerste mythische rock-and-roll tournee uit de geschiedenis\", terwijl rockcriticus Dave Marsh schreef dat de tournee \"deel uitmaakte van de rock-and-roll legende\" en een van de \"maatstaven van een tijdperk\" was.",
"Bill Wyman's Rhythm Kings\nBill Wyman's Rhythm Kings is een bluesrockband opgericht en geleid door Bill Wyman, de voormalige bassist van The Rolling Stones. Op 10 december 2007 traden Wyman en zijn band op naast een herenigde Led Zeppelin tijdens het Ahmet Ertegun Tribute Concert in de O2 in Londen. In 2009 werd ex-Rolling Stones gitarist Mick Taylor uitgenodigd als gastartiest bij Wyman's Rhythm Kings."
] | 1,837 |
De Rolling Stones zijn Britse staatsburgers.
|
[
"The_Law_(English_band)",
"Some_Girls_(The_Rolling_Stones_song)",
"Stone_Age_(album)",
"Bill_Wyman's_Rhythm_Kings",
"Rolling_Stones_(film)",
"Elephant_Stone",
"It's_Only_Rock_'n_Roll_(But_I_Like_It)"
] |
[
"Ian Stewart (muzikant)\nIan Andrew Robert Stewart (18 juli 1938 – 12 december 1985) was een Schotse toetsenist en medeoprichter van The Rolling Stones. Hij werd in mei 1963 uit de bezetting verwijderd op verzoek van manager Andrew Loog Oldham, die vond dat hij niet paste bij het imago van de band. Hij bleef als tourmanager en pianist en werd postuum, samen met de rest van de band, in 1989 opgenomen in de Rock and Roll Hall of Fame."
] |
[
"The Law (Engelse band)\nThe Law was een Engelse rockgroep, gevormd in 1991 door zanger Paul Rodgers (ex-Free, Bad Company en The Firm) en drummer Kenney Jones (ex-Small Faces/Faces en The Who). De twee werkten samen met het idee om verschillende muzikanten te gebruiken, zodat Rodgers elke muziekstijl kon nastreven die hij wilde. Ze vormden een kernband van studiomuzikanten, bestaande uit Jim Barber (wiens credits onder andere The Rolling Stones, Ruby Turner en Mick Jagger's soloalbum *Primitive Cool* omvatten) als hoofdgitarist, tweede gitarist John Staehely (ex-Spirit en Jo Jo Gunne) en bassist Pino Palladino (voorheen van Paul Young's en Jools Holland's bands), en ze kregen ook gastoptredens van gitaristen zoals David Gilmour, Bryan Adams en Chris Rea. De band produceerde de Billboard #1 AOR Chart hit \"Laying Down the Law\", geschreven door Rodgers, maar het enige album van de groep piekte op een teleurstellende #126 in de Billboard Pop Albums chart. Een album met outtakes van het eerste album is uitgebracht als bootleg, vaak aangeduid als The Law II. The Law speelde één show in het Milton Keynes Bowl als voorprogramma van ZZ Top en Bryan Adams; ze werden voor deze show vergezeld door John Young op keyboards. The Law ontleende zijn naam, en de titel van zijn enige single, \"Laying Down the Law\", aan de Amerikaanse band Law uit de jaren 70, die twee albums opnam bij MCA Records. Toen die band circa 1975 als voorprogramma van Bad Company speelde in de Cleveland Agora, zei Paul Rodgers tegen de gitarist van Law: \"Ik vind de naam van jullie band mooi.\" Een twintigtal jaar later leende hij de naam voor zijn eigen band.",
"Some Girls (The Rolling Stones nummer)\n``Some Girls'' is het titelnummer van het album *Some Girls* uit 1978 van de Engelse rock-and-rollband The Rolling Stones. Het was de derde keer dat een nummer van een van de albums van de band ook diende als titel van het album en het staat bekend om zijn pikante teksten over de \"some girls\" uit de titel.",
"Steentijd (album)\nSteentijd is een compilatiealbum van The Rolling Stones, uitgebracht door Decca in 1971. Het bereikte #4 in de UK-hitlijsten. De Stones waren sterk tegen deze release. In paginahoge advertenties in Record Mirror en NME op 20 maart 1971 verklaarden ze: \"We wisten niet dat deze plaat uitgebracht zou worden. Het is, naar onze mening, onder de standaard die we proberen te handhaven, zowel in de keuze van de inhoud als in het hoesontwerp.\" De 12 nummers, daterend uit het midden van de jaren 60, werden gekozen omdat ze nog nooit op een UK studioalbum waren verschenen; sommige waren oorspronkelijk alleen als singles uitgebracht en sommige alleen tot dan toe op Amerikaanse studioalbums.",
"Bill Wyman's Rhythm Kings\nBill Wyman's Rhythm Kings is een bluesrockband opgericht en geleid door Bill Wyman, de voormalige bassist van The Rolling Stones. Op 10 december 2007 traden Wyman en zijn band op naast een herenigde Led Zeppelin tijdens het Ahmet Ertegun Tribute Concert in de O2 in Londen. In 2009 werd ex-Rolling Stones gitarist Mick Taylor uitgenodigd als gastartiest bij Wyman's Rhythm Kings.",
"Rolling Stones (film)\nRolling Stones is een Amerikaanse stomme dramafilm uit 1916, geregisseerd door Dell Henderson en geschreven door Edgar Selwyn. De film sterren Owen Moore, Marguerite Courtot, Denman Maley, Alan Hale sr., Gretchen Hartman en William J. Butler. De film werd op 23 augustus 1916 uitgebracht door Paramount Pictures.",
"Elephant Stone\n``Elephant Stone'' is een nummer van de Engelse rockband The Stone Roses. Het was de derde single van de groep en hun eerste release op Silvertone Records. Oorspronkelijk uitgebracht in oktober 1988, laat het het groeiende zelfvertrouwen en de integratie van dance-ritmes van de groep zien. Het nummer is geschreven door zanger Ian Brown en gitarist John Squire.",
"Het is alleen maar Rock 'n Roll (Maar ik vind het leuk)\n``Het is alleen maar Rock 'n Roll (Maar ik vind het leuk)'' is de eerste single van het album *Het is alleen maar Rock 'n Roll* uit 1974 van de Engelse rockband The Rolling Stones. Het nummer is geschreven door Mick Jagger en Keith Richards en bereikte de top 10 in de Britse hitlijsten en de top 20 in de Verenigde Staten."
] | 1,837 |
De Rolling Stones zijn Britse staatsburgers.
|
[
"Rollin'_Stone",
"Out_of_Control_(The_Rolling_Stones_song)",
"I'm_Free_(The_Rolling_Stones_song)",
"A_Rolling_Stone",
"Mick_Taylor",
"Let_It_Bleed",
"Led_Zeppelin"
] |
[
"Charlie Watts\nCharles Robert \"Charlie\" Watts (geboren 2 juni 1941) is een Engelse drummer, het best bekend als lid van The Rolling Stones. Oorspronkelijk opgeleid als grafisch ontwerper, begon hij drums te spelen in Londense rhythm-and-bluesclubs, waar hij Brian Jones, Mick Jagger en Keith Richards ontmoette. In 1963 sloot hij zich aan bij hun groep, The Rolling Stones, als drummer, terwijl hij tegelijkertijd hun platenhoezen en tourpodia ontwierp. Hij heeft ook getourd met zijn eigen groep, het Charlie Watts Quintet, en is opgetreden in Londens prestigieuze jazzclub Ronnie Scott's met het Charlie Watts Tentet. In 2006 werd Watts gekozen in de Modern Drummer Hall of Fame; in hetzelfde jaar werd hij door Vanity Fair gekozen in de International Best Dressed List Hall of Fame. Volgens de bekende muziekcriticus Robert Christgau is Watts \"de grootste drummer van de rock\". In 2016 stond hij op de 12e plaats op Rolling Stone's \"100 Greatest Drummers of All Time\"-lijst."
] |
[
"Rollin' Stone\n``Rollin' Stone'' is een bluessong die in 1950 werd opgenomen door Muddy Waters. Het is zijn interpretatie van ``Catfish Blues'', een Delta blues die teruggaat tot het Mississippi van de jaren 1920. Hoewel het niet in de nationale hitlijsten verscheen, bereikte ``Still a Fool'', een jaar later door Muddy Waters opgenomen met dezelfde arrangement en melodie, nummer negen in de Billboard R&B-hitlijst. ``Rollin' Stone'' is door een verscheidenheid aan artiesten opgenomen, en zowel het Rolling Stone magazine als de rockgroep The Rolling Stones zijn naar het lied vernoemd.",
"Out of Control (The Rolling Stones nummer)\n``Out of Control'' was de derde single van The Rolling Stones' album *Bridges to Babylon*. Geschreven door Mick Jagger en Keith Richards, het was hun tweede en laatste single van 1998. Het nummer werd voor het eerst live gespeeld tijdens de Bridges to Babylon Tour ter ondersteuning van het album. Het is sindsdien op elke tournee in de setlist opgenomen. ``Out of Control'' werd ``geïnspireerd'' door het nummer ``Papa Was a Rollin' Stone'' van The Temptations en er bestaat een nog niet uitgebrachte 10-minuten durende remix die beide nummers combineert.",
"I'm Free (The Rolling Stones nummer)\n``I'm Free'' is een nummer van The Rolling Stones, geschreven door Mick Jagger en Keith Richards, voor het eerst uitgebracht als laatste track op het Britse album *Out of Our Heads* op 24 september 1965. Het werd tegelijkertijd ook als single uitgebracht in de VS en later opgenomen op het Amerikaanse album *December's Children (And Everybody's)*. The Rolling Stones namen een bewerkte akoestische versie op voor hun album *Stripped* uit 1995, en voerden een liveversie uit in de film *Shine a Light* uit 2008, die werd opgenomen op het bijbehorende live-album. De originele vinyl bootleg *Live 'r Than You'll Ever Be* bevatte een liveversie opgenomen in Oakland, Californië, in november 1969. Het nummer gebruikt een regel uit het nummer ``Eight Days a Week'' van The Beatles uit 1964: ``Hold me, love me, hold me, love me.''",
"A Rolling Stone\n``A Rolling Stone'' is een single uit 1980 van de Jamaicaanse zangeres Grace Jones.",
"Mick Taylor\nMichael Kevin \"Mick\" Taylor (geboren 17 januari 1949) is een Engelse muzikant, het best bekend als voormalig lid van John Mayall's Bluesbreakers (1966-1969) en The Rolling Stones (1969-1974). Hij heeft meegespeeld op enkele van de klassieke albums van de Stones, waaronder *Let It Bleed*, *Sticky Fingers* en *Exile on Main St*. Sinds zijn vertrek bij The Rolling Stones in december 1974 heeft Taylor met vele andere artiesten samengewerkt en verschillende soloalbums uitgebracht. Vanaf november 2012 heeft hij deelgenomen aan de \"reünie-shows\" van de Stones in Londen en Newark en aan de 50 & Counting World Tour van de band, die in 2013 Noord-Amerika, het Glastonbury Festival en Hyde Park omvatte. De band besloot in 2014 door te gaan met concerten in de VAE, het Verre Oosten, Australië en Europa voor de 14 On Fire tour. Hij stond op nummer 37 in de lijst van Rolling Stone magazine uit 2011 van de 100 beste gitaristen aller tijden. Guns N' Roses gitarist Slash verklaart dat Taylor de grootste invloed op hem heeft gehad.",
"Let It Bleed\nLet It Bleed is het achtste Britse en tiende Amerikaanse album van de Engelse rockband The Rolling Stones, uitgebracht in december 1969 door Decca Records in het Verenigd Koninkrijk en London Records in de Verenigde Staten. Uitgebracht kort na de Amerikaanse tournee van de band in 1969, is het het vervolg op Beggars Banquet uit 1968 en het laatste album van de band waarop Brian Jones te horen is, evenals het eerste met Mick Taylor.",
"Led Zeppelin\nLed Zeppelin was een Engelse rockband, opgericht in Londen in 1968. De groep bestond uit gitarist Jimmy Page, zanger Robert Plant, bassist en toetsenist John Paul Jones, en drummer John Bonham. De zware, gitaardominante sound van de band, geworteld in blues en psychedelica op hun vroege albums, heeft hen erkenning opgeleverd als een van de grondleggers van heavy metal, hoewel hun unieke stijl voortkwam uit een breed scala aan invloeden, waaronder folkmuziek. Na hun naamsverandering van The New Yardbirds, tekende Led Zeppelin een contract met Atlantic Records dat hen aanzienlijke artistieke vrijheid bood. Hoewel de groep aanvankelijk onpopulair was bij critici, behaalden ze aanzienlijk commercieel succes met albums als Led Zeppelin (1969), Led Zeppelin II (1969), Led Zeppelin III (1970), Led Zeppelin IV (1971), Houses of the Holy (1973) en Physical Graffiti (1975). Hun vierde album, met het nummer \"Stairway to Heaven\", behoort tot de meest populaire en invloedrijke werken in de rockmuziek en hielp de populariteit van de groep te verzekeren. Page schreef het grootste deel van de muziek van Led Zeppelin, vooral in het begin van hun carrière, terwijl Plant over het algemeen de teksten leverde. Jones' toetsenbord gebaseerde composities werden later centraal in het oeuvre van de groep, dat steeds meer experimenteel werd. De tweede helft van hun carrière kende een reeks recordbrekende tournees die de groep een reputatie opleverden voor excessen en debauchery. Hoewel ze commercieel en kritisch succesvol bleven, waren hun output en tournee schema beperkt in de late jaren 1970, en de groep ging uit elkaar na Bonhams dood door alcohol gerelateerde verstikking in 1980. In de decennia die volgden, werkten de overgebleven leden sporadisch samen en namen ze deel aan incidentele Led Zeppelin reünies. De meest succesvolle hiervan was het Ahmet Ertegun Tribute Concert in Londen in 2007, met Jason Bonham die de plaats van zijn overleden vader achter de drums innam. Led Zeppelin wordt algemeen beschouwd als een van de meest succesvolle, innovatieve en invloedrijke rockgroepen in de geschiedenis. Ze zijn een van de best verkopende muziekartiesten in de geschiedenis van de geluidsopname; verschillende bronnen schatten de platenverkoop van de groep op 200 tot 300 miljoen exemplaren wereldwijd. Met door de RIAA gecertificeerde verkopen van 111,5 miljoen exemplaren zijn ze de op één na best verkopende band in de VS. Elk van hun negen studioalbums stond in de top 10 van de Billboard album chart en zes bereikten de nummer één positie. Ze behaalden acht opeenvolgende UK nummer één albums. Rolling Stone magazine beschreef ze als \"de zwaarste band aller tijden\", \"de grootste band van de jaren zeventig\" en \"onmiskenbaar een van de meest duurzame bands in de rockgeschiedenis\". Ze werden in 1995 opgenomen in de Rock and Roll Hall of Fame; de biografie van de band in het museum stelt dat ze in de jaren 70 \"even invloedrijk\" waren als de Beatles in de jaren 60."
] | 1,837 |
Adolf Hitler werd niet door de Nazi-partij gekozen in de Duitse Rijksdag.
|
[
"Adolf_Hitler's_rise_to_power",
"Reichstag_(German_Empire)",
"German_election,_November_1933",
"Reichstag_(Weimar_Republic)",
"Reich_Chancellery_meeting_of_12_December_1941",
"Adolf_Hitler's_Munich_apartment",
"German_election_and_referendum,_1938"
] |
[
"Adolf Hitler\nAdolf Hitler ( -LSB- ˈadɔlf ˈhɪtlɐ -RSB- ; 20 april 1889 – 30 april 1945) was een Duitse politicus die de leider was van de nazi-partij (Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei; NSDAP), Rijkskanselier van Duitsland van 1933 tot 1945, en Führer (\"Leider\") van nazi-Duitsland van 1934 tot 1945. Als dictator van het Duitse Rijk startte hij de Tweede Wereldoorlog in Europa met de invasie van Polen in september 1939 en stond centraal in de Holocaust.\n\nHitler werd geboren in Oostenrijk, toen onderdeel van Oostenrijk-Hongarije, en groeide op nabij Linz. Hij verhuisde in 1913 naar Duitsland en werd onderscheiden tijdens zijn diensttijd in het Duitse leger in de Eerste Wereldoorlog. Hij trad in 1919 toe tot de Duitse Arbeiderspartij (DAP), de voorloper van de NSDAP, en werd in 1921 leider van de NSDAP. In 1923 pleegde hij een couppoging in München om de macht te grijpen. De mislukte coup resulteerde in Hitlers gevangenschap, waarin hij het eerste deel van zijn autobiografie en politieke manifest Mein Kampf (\"Mijn Strijd\") dicteerde. Na zijn vrijlating in 1924 won Hitler aan populariteit door het Verdrag van Versailles aan te vallen en pan-germanisme, antisemitisme en anticommunisme te promoten met charismatische retoriek en nazipropaganda. Hitler veroordeelde regelmatig het internationale kapitalisme en communisme als onderdeel van een joodse samenzwering.\n\nTegen 1933 was de nazi-partij de grootste gekozen partij in de Duitse Rijksdag, wat leidde tot Hitlers benoeming tot Rijkskanselier op 30 januari 1933. Na nieuwe verkiezingen die door zijn coalitie werden gewonnen, nam de Rijksdag de Enabling Act aan, die het proces van de transformatie van de Weimarrepubliek in nazi-Duitsland in gang zette, een eenpartijdictatuur gebaseerd op de totalitaire en autocratische ideologie van het nationaalsocialisme. Hitler streefde ernaar Joden uit Duitsland te elimineren en een Nieuwe Orde te vestigen om wat hij zag als het onrecht van de internationale orde na de Eerste Wereldoorlog, gedomineerd door Groot-Brittannië en Frankrijk, tegen te gaan. Zijn eerste zes jaar aan de macht resulteerden in een snel economisch herstel van de Grote Depressie, het effectief opgeven van beperkingen die na de Eerste Wereldoorlog aan Duitsland waren opgelegd, en de annexatie van gebieden waar miljoenen etnische Duitsers woonden – acties die hem aanzienlijke steun van de bevolking opleverden.\n\nHitler zocht Lebensraum (\"leefruimte\") voor het Duitse volk in Oost-Europa. Zijn agressieve buitenlandse beleid wordt beschouwd als de belangrijkste oorzaak van het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog in Europa. Hij leidde een grootschalige herwapening en viel op 1 september 1939 Polen binnen, wat resulteerde in oorlogsverklaringen van Groot-Brittannië en Frankrijk aan Duitsland. In juni 1941 beval Hitler een invasie van de Sovjet-Unie. Tegen het einde van 1941 bezetten Duitse troepen en de Europese asmogendheden het grootste deel van Europa en Noord-Afrika. Het falen om de Sovjets te verslaan en de toetreding van de Verenigde Staten tot de oorlog dwongen Duitsland in de verdediging en het leed een reeks escalerende nederlagen. In de laatste dagen van de oorlog, tijdens de Slag om Berlijn in 1945, trouwde Hitler met zijn langdurige geliefde, Eva Braun. Op 30 april 1945, minder dan twee dagen later, pleegden beiden zelfmoord om gevangenneming door het Rode Leger te voorkomen, en hun lichamen werden verbrand.\n\nOnder Hitlers leiderschap en racistisch gemotiveerde ideologie was het nazi-regime verantwoordelijk voor de genocide van minstens 5,5 miljoen Joden en miljoenen andere slachtoffers die hij en zijn volgelingen als Untermenschen (\"ondermensen\") en sociaal onwenselijk beschouwden. Hitler en het nazi-regime waren ook verantwoordelijk voor de moord op naar schatting 19,3 miljoen burgers en krijgsgevangenen. Daarnaast stierven 29 miljoen soldaten en burgers als gevolg van militaire acties in het Europese theater van de Tweede Wereldoorlog. Het aantal burgers dat tijdens de Tweede Wereldoorlog omkwam was ongekend in oorlogsvoering en vormt het dodelijkste conflict in de menselijke geschiedenis."
] |
[
"De opkomst van Adolf Hitler aan de macht\nDe opkomst van Adolf Hitler aan de macht begon in Duitsland in september 1919, toen Hitler zich aansloot bij de politieke partij bekend als de Deutsche Arbeiterpartei – DAP (Duitse Arbeiderspartij). De naam werd in 1920 veranderd in de Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei – NSDAP (Nationaal-Socialistische Duitse Arbeiderspartij, algemeen bekend als de Nazi-partij). Deze politieke partij werd gevormd en ontwikkeld in de periode na de Eerste Wereldoorlog. Ze was anti-marxistisch en verzette zich tegen de democratische naoorlogse regering van de Weimarrepubliek en het Verdrag van Versailles; en zij pleitte voor extreem nationalisme en Pan-Germanisme, evenals voor virulent antisemitisme. Hitlers 'opkomst' kan worden beschouwd als geëindigd in maart 1933, nadat de Rijksdag in die maand de Enabling Act van 1933 aannam. President Paul von Hindenburg had Hitler al op 30 januari 1933 tot kanselier benoemd na een reeks parlementaire verkiezingen en bijbehorende achterkamertjesintriges. De Enabling Act – wanneer meedogenloos en met gezag gebruikt – verzekerde er vrijwel van dat Hitler daarna constitutioneel dictatoriale macht kon uitoefenen zonder juridisch bezwaar. Adolf Hitler steeg naar een prominente positie in de beginjaren van de partij. Als een van de beste sprekers van de partij, vertelde hij de andere partijleden dat ze hem tot leider van de partij moesten maken, anders zou hij nooit terugkeren. Hij werd gedeeltelijk geholpen door zijn bereidheid om geweld te gebruiken bij het bevorderen van zijn politieke doelstellingen en om partijleden te rekruteren die bereid waren hetzelfde te doen. De Bierkellerputsch in november 1923 en de latere uitgave van zijn boek Mein Kampf (vertaling: Mijn Strijd) introduceerden Hitler bij een breder publiek. In het midden van de jaren 1920 voerde de partij verkiezingsgevechten waarin Hitler deelnam als spreker en organisator, evenals straatgevechten en geweld tussen de Rotfrontkämpferbund en de Sturmabteilung (SA) van de nazi's. Gedurende de late jaren 1920 en vroege jaren 1930 verzamelden de nazi's voldoende electorale steun om de grootste politieke partij in de Rijksdag te worden, en Hitlers mix van politieke scherpzinnigheid, bedrieglijkheid en sluwheid veranderde de niet-meerderheids-, maar wel pluraliteitsstatus van de partij in effectieve regeringsmacht in de zieke Weimarrepubliek van 1933. Eenmaal aan de macht, creëerden de nazi's een mythologie rond de opkomst aan de macht, en beschreven ze de periode die ruwweg overeenkomt met het bereik van dit artikel als de Kampfzeit (de tijd van strijd) of de Kampfjahre (jaren van strijd).",
"Reichstag (Duitse Keizerrijk)\nDe Reichstag ( -LSB- ˈʁaɪçstaːk -RSB- , Rijksdag of Rijksdieet) was het parlement van Duitsland van 1871 tot 1918. De wetgeving werd gedeeld tussen de Reichstag en de Bundesrat, de Rijksraad van de regerende vorsten van de Duitse staten. De Reichstag had geen formeel recht om regeringen te benoemen of te ontslaan, maar naar de maatstaven van die tijd werd het beschouwd als een zeer modern en progressief parlement. Alle Duitse mannen van 25 jaar en ouder waren stemgerechtigd, en de leden van de Reichstag werden gekozen door middel van algemene, geheime en directe verkiezingen. Leden werden gekozen in eenmanskiesdistricten door middel van meerderheidsstelsel. Indien geen enkele kandidaat een meerderheid van de stemmen behaalde, vond een tweede ronde verkiezing plaats. In 1871 bestond de Reichstag uit 382 leden, maar vanaf 1874 werd dit uitgebreid tot 397 leden. De ambtstermijn was aanvankelijk vastgesteld op drie jaar, en in 1888 werd dit verlengd tot vijf jaar. De Reichstag werd eenmaal per jaar geopend door de Keizer. Om het parlement te ontbinden, was de goedkeuring van de Rijksraad en de keizer vereist. Parlementsleden genoten parlementaire immuniteit.",
"Duitse verkiezingen, november 1933\nParlementsverkiezingen in Duitsland vonden plaats op 12 november 1933. Het waren de eerste sinds de nazi-partij de volledige macht greep met de goedkeuring van de Ermächtigungsgesetz in maart. Alle oppositiepartijen waren tegen die tijd verboden, en de kiezers kregen een enkele lijst te zien met nazi's en 22 niet-partijgebonden \"gasten\" van de nazi-partij. Deze \"gasten\", waaronder Alfred Hugenberg, steunden het regime van Adolf Hitler hoe dan ook volledig. Deze verkiezingen zetten de toon voor alle volgende verkiezingen en referenda die in het nazi-tijdperk werden gehouden. Officiële resultaten toonden aan dat 92 procent van de kiezers de nazi-lijst goedkeurde, bij een opkomst van 96 procent. De stemming vond plaats onder verre van geheime omstandigheden; veel kiezers vreesden dat iedereen die \"nee\" stemde, zou worden ontdekt en gestraft. In sommige gemeenschappen werden kiezers bedreigd met represailles als ze het waagden om nee te stemmen, of zelfs als ze gewoon niet stemden. Niettemin dienden 3,3 miljoen kiezers ongeldige stembiljetten in. Deze verkiezingen werden gehouden op dezelfde dag als een apart referendum over Hitlers besluit om Duitsland uit de Volkenbond te halen, dat met vergelijkbare cijfers werd aangenomen. De nieuwe Reichstag, uitsluitend samengesteld uit NSDAP-leden en sympathisanten, kwam op 12 december bijeen om een presidium te kiezen onder leiding van Rijksdagvoorzitter Hermann Göring.",
"Reichstag (Weimarrepubliek)\nDe Rijksdag (Engels: Diet of the Realm) was een wetgevend orgaan van het Weimar Duitsland (het \"Duitse Rijk\") van 1919, toen het de Weimar Nationale Vergadering opvolgde, tot de machtsovername door de nazi's in 1933.",
"Rijkskanselarijvergadering van 12 december 1941\nDe Rijkskanselarijvergadering van 12 december 1941 was een bijeenkomst tussen Adolf Hitler en de hoogstgeplaatste functionarissen van de nazi-partij. Bijna alle belangrijke partijleiders waren aanwezig om te horen hoe Hitler de voortdurende vernietiging van het Joodse ras verklaarde, maar het blijft minder bekend dan de latere Wannseeconferentie.",
"Adolf Hitlers appartement in München\nAdolf Hitlers appartement in München was een appartement dat eigendom was van Adolf Hitler, gelegen aan Prinzregentenplatz 16 in de Duitse stad München, de geboorteplaats en hoofdstad van de Nazi-partij die in 1920 in München werd opgericht.",
"Duitse verkiezingen en referendum, 1938\nOp 10 april 1938 werden er in Duitsland (inclusief het recent geannexeerde Oostenrijk) parlementaire verkiezingen gehouden. Dit waren de laatste verkiezingen voor de Rijksdag tijdens de nazi-heerschappij en namen de vorm aan van een referendum met één vraag, waarbij kiezers werd gevraagd of zij instemden met een enkele lijst van nazi's en pro-nazi \"gast\"-kandidaten voor de 813-leden tellende Rijksdag, evenals met de recente annexatie van Oostenrijk (de Anschluss). De opkomst bij de verkiezingen bedroeg officieel 99,5%, waarbij 98,9% met \"ja\" stemde. In Oostenrijk beweerden officiële cijfers dat 99,73% vóór stemde met een opkomst van 99,71%. De verkiezingen werden grotendeels gehouden om officiële steun te verzamelen uit de nieuwe provincie Ostmark (Oostenrijk), hoewel op 4 december verdere verkiezingen voor 41 zetels werden gehouden in het recent geannexeerde Sudetenland. NSDAP-kandidaten en \"gasten\" ontvingen officieel 97,32% van de stemmen. De nieuwe Rijksdag, de laatste van het Duitse Rijk, kwam voor het eerst bijeen op 30 januari 1939 en koos een presidium onder leiding van de zittende Rijksdagpresident Hermann Göring. Hij kwam slechts nog zeven keer bijeen, de laatste keer op 26 juli 1942. Op 25 januari 1943 verplaatste Hitler de verkiezingen voor een nieuwe Rijksdag tot na de oorlog, met de inauguratie na een nieuwe termijn, vervolgens op 30 januari 1947 – tegen die tijd waren zowel het orgaan als de nazi-staat opgehouden te bestaan."
] | 1,838 |
De Star Trek-filmserie bevat de film Star Trek uit 2009.
|
[
"Outline_of_Star_Trek",
"Star_Trek_(IDW_Publishing)",
"Star_Trek:_The_Next_Generation",
"Star_Trek:_Nemesis",
"List_of_Star_Trek_episodes",
"Star_Trek_(soundtrack)",
"Star_Trek:_Deep_Space_Nine"
] |
[
"Star Trek (filmserie)\nDe Star Trek-filmserie is de filmische tak van de Star Trek-mediafranchise, die in 1966 begon als een wekelijkse televisieserie op NBC, en drie seizoenen liep totdat deze in 1969 werd gecanceld vanwege slechte kijkcijfers. Herhalingen van de serie bleken in de jaren 70 enorm succesvol in syndication, wat de toenmalige eigenaar van de serie, Paramount Pictures, overhaalde om de franchise uit te breiden. Paramount begon oorspronkelijk in 1975 met de werkzaamheden aan een Star Trek-speelfilm na lobbywerk van de bedenker van de franchise, Gene Roddenberry. De studio schrapte het project twee jaar later ten gunste van het creëren van een televisieserie, Star Trek: Phase II, met de originele cast. Echter, na het enorme succes van Star Wars en Close Encounters of the Third Kind in 1977, veranderde Paramount opnieuw van gedachten, stopte de productie van de televisieserie en paste de piloot aflevering aan tot een Star Trek-speelfilm, Star Trek: The Motion Picture (1979). Vijf verdere Star Trek-speelfilms met de volledige originele cast volgden. De cast van de Star Trek-spin-off serie Star Trek: The Next Generation (1987-1994) speelde in nog vier films. Na een onderbreking van 6 jaar na de release van Star Trek: Nemesis (2002), werd op 16 mei 2009 een nieuwe film uitgebracht, simpelweg getiteld Star Trek, die diende als een reboot van de franchise met een nieuwe cast die jongere versies van de personages uit de originele serie vertolkte. Een vervolg op Star Trek (2009), Star Trek Into Darkness, werd op 16 mei 2013 in de bioscopen uitgebracht. Een tweede vervolg, Star Trek Beyond, werd op 22 juli 2016 uitgebracht, op het 50-jarig jubileum van de franchise.\n\nDe Star Trek-films hebben 15 nominaties voor de Academy Award ontvangen. Star Trek (2009) won in 2010 voor Beste Make-up, en vier van de voorgaande films werden voornamelijk genomineerd in de categorieën make-up, muziek, setdesign en geluidsontwerp.\n\nDe vroege Star Trek-films, de eerste tien films, werden oorspronkelijk uitgebracht op VHS; concurrerende prijzen van de videocassette van The Wrath of Khan hielpen de adoptie van VHS-spelers in huishoudens te stimuleren. Latere films werden ook uitgebracht op LaserDisc. Voor de films die geen eerste DVD-release kregen, bracht Paramount eenvoudige één-disc versies uit zonder speciale functies. Later werden de eerste tien films uitgebracht in tweeschijvige verzamelaarsedities, waarbij The Motion Picture en The Wrath of Khan werden gebrandmerkt als \"director's cuts\", gevolgd door latere box set releases. Alle films zijn nu beschikbaar op Blu-ray, digitale download, streaming media en video on demand."
] |
[
"Overzicht van Star Trek\nDit overzicht is een thematische gids en een overzicht van Star Trek: Star Trek is een Amerikaanse sciencefiction entertainmentfranchise, gecreëerd door Gene Roddenberry, die in 1966 begon met de televisieserie Star Trek (nu bekend als Star Trek: The Original Series). Met spin-offs omvat de franchise nu zeven televisieseries (zes live-action en één animatie), in totaal 716 afleveringen verspreid over 30 televisieseizoenen, evenals 13 speelfilms. De Star Trek franchise omvat ook een groot aantal romans, stripboeken, videogames en ander materiaal, die over het algemeen als niet-canon worden beschouwd.",
"Star Trek (IDW Publishing)\nStar Trek is een stripreeks van IDW Publishing, gebaseerd op de Star Trek sciencefictionfranchise gecreëerd door Gene Roddenberry. Het bestaat uit meerdere miniseries. Echter, vanaf september 2011 begon een lopende serie, gebaseerd op de Star Trek film uit 2009, te verschijnen als een vervolg op de film.",
"Star Trek: The Next Generation\nStar Trek: The Next Generation (afgekort als TNG en ST:TNG) is een Amerikaanse sciencefictiontelevisieserie in de Star Trek-franchise, gecreëerd door Gene Roddenberry, die liep van 1987 tot 1994. Roddenberry, Maurice Hurley, Rick Berman, Michael Piller en Jeri Taylor waren gedurende de productie op verschillende momenten uitvoerend producent. De serie draait om een ruimteschip genaamd Enterprise en speelt zich af in de nabijgelegen gebieden van het Melkwegstelsel, het Alfa-kwadrant. De eerste aflevering speelt zich af in het jaar 2364, 100 jaar na het begin van de vijfjaarmissie beschreven in de originele serie, die begon in 2264. Het beschikt over een nieuwe cast en een nieuw ruimteschip Enterprise, de vijfde die de naam draagt binnen de verhaallijn van de franchise. Een inleidende verklaring, uitgevoerd door Patrick Stewart en getoond aan het begin van de titelsequentie van elke aflevering, beschreef het doel van het ruimteschip in een taal die lijkt op de openingsverklaring van de originele serie, maar werd bijgewerkt om een lopende missie te weerspiegelen en genderneutraal te zijn.\n\nTNG ging in première in de week van 28 september 1987, met 27 miljoen kijkers, met de twee uur durende pilot \"Encounter at Farpoint\". In totaal werden 176 afleveringen gemaakt, eindigend met de twee uur durende finale \"All Good Things...\", in de week van 23 mei 1994.\n\nDe serie (1987-1994) werd uitgezonden in first-run syndication, met data en tijden die varieerden tussen individuele televisiestations. Drie extra Star Trek spin-offs volgden op The Next Generation: Star Trek: Deep Space Nine (1993-1999), Star Trek: Voyager (1995-2001) en Star Trek: Enterprise (2001-2005). De serie vormde de basis voor de zevende tot en met de tiende Star Trek-films en is ook de setting van talloze romans, stripboeken en videogames.\n\nIn zijn zevende seizoen werd Star Trek: The Next Generation de eerste en enige syndicated televisieserie die werd genomineerd voor een Primetime Emmy Award voor Outstanding Drama Series. De serie ontving een aantal onderscheidingen, waaronder 19 Emmy Awards, twee Hugo Awards, vijf Saturn Awards en een Peabody Award.",
"Star Trek: Nemesis\nStar Trek: Nemesis is een Amerikaanse sciencefictionfilm uit 2002, geregisseerd door Stuart Baird en gebaseerd op de gelijknamige franchise gecreëerd door Gene Roddenberry. Het is de tiende film in de Star Trek-filmserie en de vierde en laatste met de cast van Star Trek: The Next Generation. De film is geschreven door John Logan, op basis van een verhaal ontwikkeld door Logan, Brent Spiner en producent Rick Berman. In de film wordt de bemanning van de USS Enterprise-E gedwongen om een bedreiging voor de Verenigde Federatie van Planeten aan te pakken: een Reman kloon van Captain Picard genaamd Shinzon, die door middel van een staatsgreep de controle over het Romulan Star Empire heeft overgenomen. De hoofdfotografie voor de film vond plaats van november 2001 tot maart 2002. Jerry Goldsmith componeerde de filmmuziek. De film werd op 13 december 2002 in Noord-Amerika uitgebracht door Paramount Pictures en kreeg over het algemeen gemengde recensies, waarbij publicaties hem bekritiseerden als de minst succesvolle film in de Star Trek-franchise. De film bracht wereldwijd $67 miljoen op, wat hem tot een kassaklopper maakte. Na het mislukken van de film en de annulering van Star Trek: Enterprise, begonnen Berman en Erik Jendresen met de ontwikkeling van de niet-geproduceerde Star Trek: The Beginning. Drie jaar later splitste Viacom zich af van CBS Corporation, en Paramount herstartte de filmserie uiteindelijk in 2009 met Star Trek, geregisseerd door J.J. Abrams.",
"Lijst van Star Trek afleveringen\nDit is een lijst van afleveringen van de Star Trek televisieserie franchise.",
"Star Trek (soundtrack)\nStar Trek: Music from the Motion Picture is een soundtrackalbum voor de film Star Trek uit 2009, gecomponeerd door Michael Giacchino. De filmmuziek werd in oktober 2008 opgenomen, aangezien de film oorspronkelijk in december van dat jaar uitgebracht zou worden. Het werd uitgevoerd door het Hollywood Studio Symphony en Page LA Studio Voices in de Sony Scoring Stage in Culver City, Californië. De muziek bevat het \"Theme from Star Trek\" van Alexander Courage en Gene Roddenberry.",
"Star Trek: Deep Space Nine\nStar Trek: Deep Space Nine (soms afgekort tot DS9) is een sciencefictiontelevisieserie die zich afspeelt in het Star Trek-universum in de Melkweg, in de jaren 2369-2375. In tegenstelling tot andere Star Trek-televisieseries speelt het zich af op een ruimtestation in plaats van een ruimteschip, om te voorkomen dat er twee series met ruimteschepen in dezelfde periode zouden zijn. (Het ruimteschip USS Defiant werd geïntroduceerd in seizoen 3, maar het station bleef de belangrijkste setting van de serie.) De serie staat bekend om zijn goed ontwikkelde personages, originele en complexe plots, en religieuze thema's, en om de enige zwarte kapitein in een van de uitgezonden Star Trek-incarnaties. Het toonde vaak duistere thema's; minder fysieke verkenning van de ruimte; en, in latere seizoenen, een nadruk op vele aspecten van oorlog. DS9 ging in première in 1993 en liep zeven seizoenen tot 1999. Hoewel geworteld in Gene Roddenberrys Star Trek-universum, was het de eerste Trek-spin-off die werd gemaakt zonder Roddenberrys directe betrokkenheid, hoewel hij het concept kort voor zijn dood in 1991 wel zijn zegen gaf. De serie werd gecreëerd door Rick Berman en Michael Piller op verzoek van Brandon Tartikoff en werd geproduceerd door Paramount Television. Als algemeen hoofd van de Star Trek-productie, diende Berman als uitvoerend producent voor de hele serie. Piller diende aanvankelijk als tweede uitvoerend producent en showrunner, maar verliet de serie in 1995 om Star Trek Voyager te leiden. Schrijver Ira Steven Behr werd door Berman gepromoveerd om Piller te vervangen als showrunner en bekleedde die rol voor de rest van de serie. Naast Berman, Piller en Behr waren belangrijke schrijvers Robert Hewitt Wolfe, Ronald D. Moore, Peter Allan Fields, Bradley Thompson, David Weddle, Hans Beimler en René Echevarria. DS9 begon terwijl Star Trek: The Next Generation nog op de lucht was, en er waren een paar cameos met personages uit beide series (zoals Picards verschijning in de DS9-pilot). Het eerste optreden van het station in TNG was tijdens de aflevering \"Birthright\" van het zesde seizoen. Daarnaast werden twee Next Generation-personages, Miles O'Brien en (vanaf seizoen 4) Worf, vaste leden van DS9. Het station verscheen ook in het eerste deel van de Star Trek: Voyager-piloot aflevering, \"Caretaker\"."
] | 1,839 |
Harley Quinn werkte in Gotham City.
|
[
"Gotham_City_Sirens",
"DC_Universe",
"Gotham_(film)",
"Gotham_City_(song)",
"Arkham_Asylum",
"Batman:_Streets_of_Gotham",
"Harlequin_(comics)"
] |
[
"Harley Quinn\nHarley Quinn (Harleen Frances Quinzel) is een fictieve superschurk die voorkomt in Amerikaanse stripboeken uitgegeven door DC Comics. Het personage werd gecreëerd door Paul Dini en Bruce Timm, en verscheen voor het eerst in Batman: The Animated Series in september 1992. Ze verscheen later in DC Comics' Batman-stripboeken, met de eerste stripboekverschijning van het personage in The Batman Adventures #12 (september 1993). Harley Quinn is de frequente handlanger en geliefde van de Joker, die ze ontmoette terwijl ze werkte als psychiatrisch stagiaire in Arkham Asylum in Gotham City, waar de Joker een patiënt was. Haar naam is een woordspeling op de naam \"Harlekijn\", een personage dat zijn oorsprong vond in de commedia dell'arte. Het personage werd oorspronkelijk ingesproken door Arleen Sorkin in diverse tie-ins naar het DC Animated Universe. Sindsdien is ze ook ingesproken door Hynden Walch en Tara Strong in DC Animated Showcases of in diverse videogames. In de televisieserie Birds of Prey werd ze vertolkt door actrice Mia Sara. Het personage maakte haar live-action filmdebuut in de film Suicide Squad uit 2016, vertolkt door Margot Robbie."
] |
[
"Gotham City Sirens\nGotham City Sirens is een Amerikaanse stripreeks geschreven door Paul Dini, met illustraties van Guillem March en uitgegeven door DC Comics. De term Gotham City Sirens verwijst naar drie van de populairste vrouwelijke personages die Gotham City bewonen, waaronder Catwoman, Harley Quinn en Poison Ivy. Het eerste nummer van de reeks werd in juni 2009 uitgebracht als onderdeel van de Batman: Reborn herlancering van alle Batman-titels van DC. Warner Bros. ontwikkelt een film met dezelfde titel, hoewel nog niet is aangekondigd of de film gebaseerd zal zijn op de stripreeks.",
"DC Universum\nHet DC Universum (DCU) is het fictieve gedeelde universum waar de meeste verhalen in Amerikaanse stripboeken uitgegeven door DC Comics zich afspelen. DC-superhelden zoals Batman, Superman en Wonder Woman komen uit dit universum, en het bevat ook bekende superschurken zoals de Joker, Lex Luthor en Darkseid. Opgemerkt moet worden dat in deze context \"DC Universum\" meestal verwijst naar de belangrijkste DC-continuïteit. De term \"DC Multiversum\" verwijst naar de verzameling van alle continuïteiten binnen DC Comics-publicaties. Binnen het Multiversum heeft het belangrijkste DC Universum vele namen gehad, maar de laatste jaren wordt het aangeduid als \"Prime Earth\" (niet te verwarren met \"Earth Prime\") of \"Earth 0\".",
"Gotham (film)\nGotham, ook bekend als The Dead Can't Lie, is een Amerikaanse thriller uit 1988, geschreven en geregisseerd door Lloyd Fonvielle en met Tommy Lee Jones en Virginia Madsen in de hoofdrollen. De film werd oorspronkelijk gemaakt voor Showtime.",
"Gotham City (lied)\n``Gotham City'' is een lied van R&B-zanger R. Kelly, gebaseerd op de gelijknamige fictieve stad. Het werd opgenomen op de soundtrack van de film Batman & Robin en bereikte nummer negen in zowel de Amerikaanse Billboard Hot 100 als de Hot R&B/Hip-Hop Songs charts. De videoclip voor het lied werd geregisseerd door Hype Williams. Een remixversie van het lied werd uitgebracht, met een videoclip die eveneens door Williams werd geregisseerd.",
"Arkham Asylum\nHet Elizabeth Arkham Asylum for the Criminally Insane, meestal Arkham Asylum of simpelweg Arkham genoemd ( -LSB- ˈɑrkəm -RSB- ), is een fictief psychiatrisch ziekenhuis dat voorkomt in Amerikaanse stripboeken uitgegeven door DC Comics, vaak in verhalen met de superheld Batman. Arkham Asylum verscheen voor het eerst in Batman # 258 (oktober 1974), geschreven door Dennis O'Neil met illustraties van Irv Novick. Arkham Asylum dient als psychiatrisch ziekenhuis voor het gebied van Gotham City en herbergt vele patiënten die crimineel gestoord zijn. Arkham's bekende patiënten komen vaak uit Batman's schurkencollectie, zoals de Joker, Two-Face, Poison Ivy, de Riddler, Harley Quinn, Clayface, Mad Hatter, Killer Croc, Mr. Freeze en Scarecrow.",
"Batman: Streets of Gotham\nBatman: Streets of Gotham is een Amerikaanse stripreeks geschreven door Paul Dini, met illustraties van Dustin Nguyen. De serie heeft Dick Grayson als de nieuwe Batman en is verbonden met Grant Morrison's overkoepelende \"Batman: Reborn\"-verhaal en de nieuwe maandelijkse Gotham City Sirens. De serie liep 21 nummers, van 2009 tot 2011. Streets of Gotham heeft Batman als hoofdpersonage, maar vanuit een \"straatniveau\"-perspectief, waarbij andere personages de hoofdvertelling vormen. Toen hem naar de stijl van Streets of Gotham werd gevraagd, legde Batman-groepeditor Mike Marts uit: \"...dit zijn Batman-verhalen verteld vanuit het perspectief van andere personages in Gotham City. Dus het zou commissaris Gordon kunnen zijn die het verhaal vertelt, het zou een schurk kunnen zijn, of het zou een bijpersonage kunnen zijn die het verhaal vertelt.\" De serie bevat ook een Manhunter-co-feature geschreven door Marc Andreyko en geïllustreerd door Georges Jeanty. De co-feature werd vervangen door een andere co-feature die voortkomt uit het einde van de Manhunter-serie met Two-Face in de hoofdrol. Hetzelfde gebeurt met het einde van de Two-Face-serie en het begin van de Ragman-co-feature.",
"Harlequin (stripverhalen)\nHarlequin is de naam van vier op clowns gebaseerde personages uit DC Comics. De originele Harlequin was een vijand van de Gouden Eeuw Green Lantern, en werd later zijn vrouw. De tweede Harlequin debuteerde oorspronkelijk als de Joker's Dochter, en was een lid van de Teen Titans. De derde Harlequin was een lid van het superschurkenteam Injustice Unlimited, en vocht tegen Infinity, Inc. De vierde Harlequin is slechts een paar keer verschenen, en is een vijand van Alan Scott. Harlequin stond op de 100e plaats in de lijst \"100 Sexiest Women in Comics\" van Comics Buyer's Guide, hoewel deze lijst niet specificeert welke versie van het personage werd gekozen."
] | 1,840 |
Luchthaven Schiphol dient als hub.
|
[
"Schiphol_Airport_railway_station",
"Schiphol-Rijk",
"Amsterdam_Heliport",
"Transport_hub",
"Schiphol_Sternet",
"TUI_fly_Netherlands",
"Leipzig/Halle_Airport"
] |
[
"Amsterdam Airport Schiphol\nAmsterdam Airport Schiphol (Luchthaven Schiphol, -LSB- ˈlʏxtˌɦaːvə(n) ˌsxɪpˈɦɔl -RSB-) is de belangrijkste internationale luchthaven van Nederland, gelegen 9 km ten zuidwesten van Amsterdam, in de gemeente Haarlemmermeer, provincie Noord-Holland. Het is de derde drukste luchthaven van Europa qua passagiersaantallen. De luchthaven is gebouwd als een single-terminal concept: één grote terminal verdeeld in drie grote vertrekhalllen. Schiphol is de hub voor KLM en haar regionale partner KLM Cityhopper, evenals voor Corendon Dutch Airlines, Martinair, Transavia en TUI fly Netherlands. De luchthaven dient ook als Europese hub voor Delta Air Lines en Jet Airways en als basis voor EasyJet en Vueling. Schiphol opende op 16 september 1916 als militaire vliegbasis. Het einde van de Eerste Wereldoorlog betekende ook het begin van civiel gebruik van Schiphol Airport en de luchthaven verloor uiteindelijk volledig zijn militaire functie. Tegen 1940 had Schiphol vier asfaltbanen onder een hoek van 45 graden. De luchthaven werd datzelfde jaar veroverd door het Duitse leger en hernoemd tot Fliegerhorst Schiphol. De luchthaven werd door bombardementen verwoest, maar aan het einde van de oorlog werd het vliegveld snel hersteld. In 1949 werd besloten dat Schiphol de belangrijkste luchthaven van Nederland zou worden. De officiële Engelse naam van de luchthaven, Amsterdam Airport Schiphol, weerspiegelt de oorspronkelijke Nederlandse woordvolgorde (Luchthaven Schiphol)."
] |
[
"Station Schiphol Airport\nStation Schiphol Airport (voorheen Schiphol tot 12 december 2015) is een belangrijk passagiersstation in Haarlemmermeer, Nederland. Het station bevindt zich direct onder het terminalcomplex van Amsterdam Airport Schiphol en wordt geëxploiteerd door de Nederlandse Spoorwegen. De zes perrons van het station zijn bereikbaar via twaalf roltrappen en drie liften in de hoofdvleugel van de luchthaven (Schiphol Plaza). Het oorspronkelijke station werd geopend in 1978, en het huidige station werd geopend in 1995. Het verbindt de luchthaven met Amsterdam en diverse andere steden in Nederland, evenals met België en Frankrijk.",
"Schiphol-Rijk\nSchiphol-Rijk is een bedrijventerrein in de Nederlandse provincie Noord-Holland. Het maakt deel uit van Luchthaven Schiphol en ligt in de gemeente Haarlemmermeer. Schiphol-Rijk is vernoemd naar het dorp Rijk dat in de jaren 50 werd gesloopt om plaats te maken voor een uitbreiding van Schiphol. Arkefly heeft haar hoofdkantoor in Schiphol-Rijk. Voor haar ontbinding had Amsterdam Airlines ook haar hoofdkantoor in Schiphol-Rijk.",
"Amsterdam Helihaven\nDe Amsterdam Helihaven is een kleine, moderne helihaven gelegen in het noordwesten van Amsterdam, Nederland, in een havengebied bekend als de Westpoort. Het biedt parkeerruimte buiten voor vier helikopters en hangarruimte voor nog eens drie. De helihaven werd geopend in 2005, hoofdzakelijk gericht op VIP-vervoer en luchtwerkzaamheden. De belangrijkste gebruiker van de helihaven is Heli Holland.",
"Vervoersknooppunt\nEen vervoersknooppunt (ook wel transport interchange) is een plaats waar passagiers en vracht worden uitgewisseld tussen voertuigen of tussen vervoerwijzen. Openbaar vervoerknooppunten omvatten treinstations, stations voor snelvervoer, bushaltes, tramhaltes, luchthavens en veerboten. Goederenknooppunten omvatten sorteerterreinen, luchthavens, zeehavens en vrachtwagen terminals, of combinaties hiervan. Voor privévervoer fungeert de parkeerplaats als knooppunt. Historisch gezien betrof een interchange service in de geplande passagiersluchtvaartindustrie een \"through plane\" vlucht geëxploiteerd door twee of meer luchtvaartmaatschappijen waarbij één vliegtuig werd gebruikt, waarbij de individuele luchtvaartmaatschappijen het exploiteerden met hun eigen bemanning op hun respectievelijke delen van een directe vlucht zonder vliegtuigwisseling met meerdere tussenstops. In de VS exploiteerden een aantal luchtvaartmaatschappijen, waaronder Alaska Airlines, American Airlines, Braniff International Airways, Continental Airlines, Delta Air Lines, Eastern Airlines, National Airlines (1934-1980), Pan Am, Trans World Airlines (TWA), United Airlines en Western Airlines, voorheen dergelijke coöperatieve \"through plane\" interchange vluchten op zowel binnenlandse en/of internationale diensten in het verleden, waarbij deze schema's voorkwamen in hun respectievelijke systeemtijdtabellen. Delta Air Lines was een pionier in het hub-and-spoke systeem voor de luchtvaart in 1955 vanuit zijn hub in Atlanta, Georgia, Verenigde Staten, in een poging om te concurreren met Eastern Air Lines. FedEx nam het hub-and-spoke model over voor nachtelijke pakketbezorging in de jaren 70. Toen de Amerikaanse luchtvaartindustrie in 1978 werd gereguleerd, werd het hub-and-spoke paradigma van Delta overgenomen door verschillende luchtvaartmaatschappijen. Verschillende luchtvaartmaatschappijen over de hele wereld exploiteren hub-and-spoke systemen.",
"Schiphol Sternet\nSchiphol Sternet is de naam die Connexxion gebruikt voor het openbaar vervoer per bus op Schiphol Airport en in de plaats Schiphol, en de omliggende plaatsen Aalsmeer, Amstelveen, Amsterdam en Badhoevedorp.",
"TUI fly Nederland\nTUI fly Nederland, wettelijk ingeschreven als TUI Airlines Nederland (voorheen bekend als Arkefly en Arke), is een Nederlandse chartermaatschappij met haar hoofdkantoor in Schiphol-Rijk op het terrein van Luchthaven Schiphol in Haarlemmermeer, Nederland. Het is de chartermaatschappij van de Nederlandse tak van het Duitse reisconcern TUI Group en haar belangrijkste basis is Schiphol Airport.",
"Luchthaven Leipzig/Halle\nLuchthaven Leipzig/Halle (Duits: Flughafen Leipzig/Halle) is een internationale luchthaven gelegen in Schkeuditz, Saksen en bedient zowel Leipzig, Saksen als Halle, Saksen-Anhalt. Het is de 13e grootste luchthaven van Duitsland qua passagiersaantallen en verwerkte in 2015 meer dan 2,3 miljoen passagiers, voornamelijk met vluchten naar Europese vakantiebestemmingen. Qua vrachtverkeer is de luchthaven de vijfde drukste van Europa en de tweede drukste van Duitsland na Frankfurt Airport, met 863.665 metrische tonnen vracht in 2015. De luchthaven dient als belangrijkste Europese hub voor DHL Aviation en de belangrijkste hub voor AeroLogic. Er zijn ook militaire installaties op de luchthaven gebouwd voor NAVO- en EU-militaire vliegtuigen."
] | 1,841 |
Emma is op televisie uitgezonden.
|
[
"Emma_Wray",
"Emma_Kennedy",
"Emma_(manga)",
"Girlfriends_(UK_TV_series)",
"Emmy_Award",
"Too_Much_TV",
"EM_TV"
] |
[
"Emma (TV-film, 1996)\nJane Austens *Emma* is een bewerking van de gelijknamige roman uit 1815. Deze werd in 1996 voor het Britse televisienetwerk ITV bewerkt, geregisseerd door Diarmuid Lawrence en gedramatiseerd door Andrew Davies, hetzelfde jaar als de filmadaptatie van *Emma* door Miramax met Gwyneth Paltrow in de hoofdrol. Deze productie van *Emma* heeft Kate Beckinsale als titelrol, en verder Samantha Morton als Harriet Smith en Mark Strong als Mr. Knightley. Davies had kort daarvoor een andere roman van Austen bewerkt als de succesvolle televisieserie *Pride and Prejudice* uit 1995 voor de BBC, toen hij voorstelde om de roman *Emma* voor het netwerk te bewerken. De BBC had echter al een dergelijke overeenkomst met een andere scenarioschrijver gesloten, waardoor Davies ITV benaderde. *Emma* ontving over het algemeen positieve recensies van critici, die vonden dat het superieur was aan de Miramax-film uit 1996. De meeste critici wezen op Beckinsales vertolking als een positief hoogtepunt. Het werd op 24 november 1996 uitgezonden op ITV en trok naar schatting 12 miljoen kijkers. Het werd ook uitgezonden op de Amerikaanse zender A&E op 16 februari 1997."
] |
[
"Emma Wray\nEmma Wray (geboren als Gillian Elizabeth Wray, 22 maart 1965 in Birkenhead, Cheshire) is een Engelse televisieactrice. Ze volgde lessen aan het door de Merseyside Council gefinancierde \"Glenda Jackson Theatre\" terwijl ze nog op de Park High School in Birkenhead zat, en studeerde vervolgens Theaterwetenschappen aan het Rose Bruford College of Speech and Drama van 1983 tot 1986. Twee maanden na het ontvangen van haar BA kreeg ze haar eerste hoofdrol op televisie. Ze is vooral bekend van haar rol als Brenda Wilson in de sitcom van Granada Television, *Watching*, van 1987 tot 1993, waarvoor ze ook het themalied \"What Does He See In Me?\" zong. Ze speelde ook een belangrijke rol in *Stay Lucky* van Yorkshire Television met Dennis Waterman, Jan Francis, Ian McNeice, Susan George en Niall Toibin gedurende dezelfde periode, naast hoofdrollen in vele televisieseries zoals *Boon* en *Minder*, en televisiefilms waaronder *Defrosting the Fridge*. Na een aantal jaren afwezig te zijn geweest van de televisie, keerde ze in 1996 terug naar de primetime televisie met de hoofdrol in de drama-komedie *True Love*, met Philip Glenister, en gecreëerd door Simon Nye, de schrijver van *Men Behaving Badly*. Nye bewerkte het drama tot een serie, *My Wonderful Life*, met Elizabeth Berrington en Tony Robinson, die drie seizoenen liep van 1996 tot 1999.",
"Emma Kennedy\nEmma Kennedy (geboren als Elizabeth Emma Williams: 28 mei 1967 in Corby, Northamptonshire) is een Engelse actrice, schrijfster en televisiepresentatrice.",
"Emma (manga)\nis een historische romancemanga van Kaoru Mori. Het werd uitgegeven door Enterbrain in het tijdschrift Comic Beam en verzameld in 10 tankōbon volumes. De serie is verfilmd als een anime televisieserie, getiteld . De manga is in het Engels in Noord-Amerika in licentie gegeven door CMX en de anime is in het Engels in licentie gegeven door Nozomi Entertainment. Gesitueerd in het Victoriaanse Londen aan het einde van de 19e eeuw, is Emma het verhaal van een dienstmeid die verliefd wordt op een lid van de adel. De familie van de jongeman keurt het echter af dat hij omgaat met mensen uit de lagere klassen.",
"Girlfriends (Britse tv-serie)\nGirlfriends is een Britse reality-televisieserie gepresenteerd door Emma Willis die in 2012 op ITV2 in première ging. Een tweede serie werd uitgezonden in de herfst van 2013; elke serie toont drie jonge alleenstaande vrouwen die op zoek zijn naar liefde.",
"Emmy Award\nEen Emmy Award, of simpelweg Emmy, is een Amerikaanse prijs die uitmuntendheid in de televisie-industrie erkent en overeenkomt met de (eveneens Amerikaanse) Academy Award (voor film), de Tony Award (voor theater) en de Grammy Award (voor muziek). Omdat Emmy Awards in verschillende sectoren van de Amerikaanse televisie-industrie worden uitgereikt, worden ze gepresenteerd tijdens verschillende jaarlijkse ceremonies die het hele jaar door worden gehouden. De twee evenementen die de meeste media-aandacht krijgen zijn de Primetime Emmys en de Daytime Emmys, die respectievelijk uitmuntend werk in Amerikaanse primetime en daytime entertainment programmering erkennen. Andere opmerkelijke Emmy Award ceremonies zijn die ter ere van nationale sportprogrammering, nationale nieuws- en documentaireshows, nationale zakelijke en financiële verslaggeving, en technologische en technische prestaties op televisie, waaronder de Primetime Engineering Emmy Awards. Regionale Emmy Awards worden ook het hele jaar door op verschillende momenten in het hele land uitgereikt, ter erkenning van uitmuntendheid in lokale en statewide televisie. Daarnaast worden International Emmys uitgereikt voor uitmuntendheid in tv-programmering die buiten de Verenigde Staten is geproduceerd en voor het eerst is uitgezonden. Drie gerelateerde maar aparte organisaties reiken de Emmy Awards uit: de Academy of Television Arts & Sciences (ATAS), de National Academy of Television Arts & Sciences (NATAS) en de International Academy of Television Arts and Sciences (IATAS). Elk is verantwoordelijk voor het administreren van een bepaalde set Emmy-ceremonies.",
"Teveel Televisie\nTeveel Televisie is een Brits televisieprogramma dat tussen 29 februari en 1 april 2016 op BBC Two is uitgezonden. Het werd doordeweeks om 18:30 uur uitgezonden en werd gepresenteerd door Emma Bunton, Aled Jones, Sara Cox en Rufus Hound.",
"EM TV\nEM TV is een commercieel televisiestation in Papoea-Nieuw-Guinea. Tot de lancering van de Nationale Televisiedienst in september 2008 was het de enige gratis televisiezender van het land. Het is eigendom van Fiji Television, via een dochteronderneming, Media Niugini. Het was voorheen eigendom van het Nine Network van Australië."
] | 1,842 |
Emma is op televisie uitgezonden.
|
[
"Emma_Alberici",
"Em_Família_(telenovela)",
"Environmental_Media_Awards",
"Emma_Jackson",
"Eva_Blond",
"Environmental_Media_Association",
"Emma_Ishta"
] |
[
"A&E (televisiezender)\nA&E (voorheen Arts & Entertainment Network) is een Amerikaanse kabel- en satelliettelevisiezender die dient als het vlaggenschip van A&E Networks, een joint venture tussen de Hearst Corporation en Disney – ABC Television Group, een dochteronderneming van The Walt Disney Company (beide houden een aandeel van 50% in het bedrijf). Het zenderkanaal richtte zich oorspronkelijk op programma's over biografieën, documentaires en dramaseries (vooral misdaaddrama's en mysteries), maar heeft zich later uitgebreid met reality-televisieprogramma's. In juli 2015 was het A&E-netwerk beschikbaar voor ongeveer 95.968.000 huishoudens met betaalkabelelevisie (82,4% van de huishoudens met televisie) in de Verenigde Staten. De zender heeft zijn hoofdkantoor in New York City en heeft kantoren in Atlanta, Georgia; Chicago, Illinois; Detroit, Michigan; Londen, Verenigd Koninkrijk; Los Angeles, Californië en Stamford, Connecticut. De Amerikaanse versie van de zender wordt in Canada uitgezonden, terwijl er internationale versies bestaan voor Australië, Latijns-Amerika en Europa."
] |
[
"Emma Alberici\nEmma Alberici (geboren 1970) is een Australische televisiejournaliste en momenteel presentatrice van het belangrijkste actualiteitenprogramma van de Australian Broadcasting Corporation, Lateline. Als televisiepresentatrice van meer dan twintig jaar heeft ze een sterke reputatie opgebouwd voor onafhankelijkheid en integriteit. Haar eerdere rollen bij de ABC waren als financieel verslaggever bij The 7.30 Report, presentatrice van het inmiddels ter ziele gegane Business Breakfast, correspondent van de ABC in Europa, en als algemeen financieel verslaggever voor ABC TV en Radio. Voorheen was ze verslaggever en producent bij A Current Affair op het Australische Nine Network.",
"Em Família (telenovela)\nEm Família (Helena's Shadow) is een Braziliaanse telenovela in primetime, gecreëerd door Manoel Carlos en geproduceerd en uitgezonden door Rede Globo. De première was op 3 februari 2014, als opvolger van Amor à Vida, en de serie eindigde op 18 juli 2014, waarna Império volgde. Julia Lemmertz, Bruna Marquezine en Humberto Martins spelen de hoofdrollen, terwijl Vivianne Pasmanter en Gabriel Braga Nunes de antagonisten vertolken. Volgens Ibope bedroeg het gemiddelde 29,63 (30) punten - de laagst gewaardeerde telenovela van 21.00 uur aller tijden.",
"Environmental Media Awards\nDe Environmental Media Awards worden sinds 1991 uitgereikt door de Environmental Media Association aan de beste televisie-aflevering of film met een milieuboodschap. De Environmental Media Association (EMA) is een non-profitorganisatie die in 1989 is opgericht en gelooft dat \"de entertainmentindustrie, via televisie, film en muziek, de macht heeft om het milieubewustzijn van miljoenen mensen te beïnvloeden\".",
"Emma Jackson\nEmma Jackson is de naam van: Emma Jackson (triatlete) (geboren 1991), triatlete uit Australië; Emma Jackson (atlete) (geboren 1988), 800m-loopster uit Engeland; Emma Jackson (Home and Away), een fictief personage in de Australische soap Home and Away, gespeeld door Dannii Minogue.",
"Eva Blond\nEva Blond is een Duitse televisieserie.",
"Environmental Media Association\nDe Environmental Media Association (EMA) is een non-profitorganisatie die in 1989 werd opgericht door Cindy en Alan Horn en Lyn en Norman Lear. EMA werkt samen met de entertainmentindustrie om groene productie te stimuleren en het milieubewustzijn van het publiek te vergroten. De groep verleent een \"Green Seal\" aan producties die hun ecologische voetafdruk verkleinen. De eerste film die de EMA Green Seal in de aftiteling had, was The Incredible Hulk, die tijdens de opnames in 2007 specifieke inspanningen leverde om de koolstofuitstoot en het afval tijdens de productie te verminderen. Ook diverse tv-afleveringen, zoals de Futurama-aflevering \"The Problem with Popplers\", en verschillende films hebben de Environmental Media Award ontvangen, die wordt toegekend aan de beste televisieshow of film met een milieuboodschap. EMA organiseert ook de jaarlijkse Environmental Media Awards, een awardshow die de milieu-inspanningen van de entertainmentindustrie viert.",
"Emma Ishta\nEmma Ishta Douglas-Powell (geboren 16 november 1990) is een Australisch model en actrice. Emma kreeg haar opleiding aan St Aidans AGS in Corinda, Brisbane, Queensland. Ze begon op 13-jarige leeftijd met modellenwerk in Australië. Ze speelt Kirsten Clark in de ABC Family televisieserie Stitchers. Stitchers ging op 2 juni 2015 in première en werd op 14 juli 2015 verlengd voor een tweede seizoen. In oktober 2016 kondigde de officiële Facebookpagina van de serie aan in een Facebook Live chat dat de serie verlengd was voor een derde seizoen."
] | 1,842 |
Suriname werd op 25 november 1975 een onafhankelijke staat.
|
[
"Postage_stamps_and_postal_history_of_Suriname",
"Johan_Ferrier",
"Aruban_independence_referendum,_1977",
"Suriname_National_Army",
"Suriname_(disambiguation)",
"List_of_colonial_governors_of_Suriname",
"Society_of_Suriname"
] |
[
"Suriname\nSuriname ( -LSB- ˈsʊrᵻnæm -RSB- , -LSB- - nɑːm -RSB- of -LSB- - nəm -RSB- , ook gespeld als Surinam), officieel bekend als de Republiek Suriname (Republiek Suriname -LSB- ˌreːpyˈblik ˌsyːriˈnaːmə -RSB- ), is een soevereine staat aan de noordoostelijke Atlantische kust van Zuid-Amerika. Het wordt begrensd door Frans-Guyana in het oosten, Guyana in het westen en Brazilië in het zuiden. Met iets minder dan 165.000 km² is het het kleinste land van Zuid-Amerika. Suriname heeft een bevolking van ongeveer 566.000 inwoners, van wie de meesten wonen aan de noordkust van het land, in en rond de hoofdstad en grootste stad, Paramaribo. Lang bewoond door talloze culturen van inheemse stammen, werd Suriname verkend en betwist door Europese mogendheden voordat het eind 17e eeuw onder Nederlands bewind kwam. In 1954 werd het land een van de landen van het Koninkrijk der Nederlanden. Op 25 november 1975 verliet Suriname het Koninkrijk der Nederlanden om een onafhankelijke staat te worden, maar behield het nauwe economische, diplomatieke en culturele banden met zijn voormalige kolonisator. De inheemse volkeren zijn steeds actiever geworden in het claimen van landrechten en werken aan het behoud van hun traditionele gronden en leefgebieden. Suriname wordt beschouwd als een cultureel Caribisch land en is lid van de Caribbean Community (CARICOM). Hoewel Nederlands de officiële taal is van de overheid, het bedrijfsleven, de media en het onderwijs, is Sranan Tongo, een op het Engels gebaseerde creoolse taal, een veelgebruikte lingua franca. Suriname is het enige gebied buiten Europa waar Nederlands door een meerderheid van de bevolking wordt gesproken. De bevolking van Suriname behoort tot de meest diverse ter wereld, met een veelheid aan etnische, religieuze en linguïstische groepen."
] |
[
"Postzegels en postgeschiedenis van Suriname\nSuriname, een voormalige Nederlandse kolonie aan de noordoostkust van Zuid-Amerika, geeft sinds 1873 postzegels uit. De vroegere uitgiften, tot de verkrijging van de staatsautonomie in december 1954, vertoonden meestal het hoofd van de Nederlandse monarch. Suriname verkreeg volledige onafhankelijkheid in november 1975.",
"Johan Ferrier\nJohan Henri Eliza Ferrier (12 mei 1910 – 4 januari 2010) was een Surinaamse politicus die van 25 november 1975 tot 13 augustus 1980 de eerste president van Suriname was. Hij was van 1968 tot 1975 de laatste gouverneur van het land voor de onafhankelijkheid, en de eerste president nadat het land onafhankelijk werd van Nederland. In 1999 werd hij uitgeroepen tot belangrijkste politicus van Suriname van de twintigste eeuw.",
"Arubaans onafhankelijkheidsreferendum, 1977\nOp 25 maart 1977 werd een onafhankelijkheidsreferendum gehouden op Aruba. In 1976 had de Staten een referendum over de status van het eiland goedgekeurd. Kiezers kregen de keuze tussen onafhankelijkheid of het blijven behoren tot de Nederlandse Antillen, waarbij meer dan 95% voor het eerstgenoemde stemde. In 1983 werd in het Verdrag van Den Haag overeenstemming bereikt over de onafhankelijkheid van Aruba in 1996, en het eiland scheidde zich in 1986 af van de Nederlandse Antillen. Echter, in 1994 werd het plan voor volledige onafhankelijkheid geschrapt.",
"Nationaal Leger van Suriname\nNa de totstandkoming van het Statuut voor het Koninkrijk der Nederlanden werd het Koninklijk Nederlands Leger belast met de verdediging van Suriname, terwijl de verdediging van de Nederlandse Antillen de verantwoordelijkheid was van de Koninklijke Marine. Het leger richtte een aparte Troepenmacht in Suriname (TRIS) op. Na de onafhankelijkheid in 1975 werd deze troepenmacht omgevormd tot de Surinaamse Krijgsmacht (SKM). Op 25 februari 1980 pleegde een groep van 15 onderofficieren en één jonge SKM-officier, onder leiding van sergeant-majoor Dési Bouterse, een staatsgreep en verdreef de regering. Aansluitend werd de SKM omgedoopt tot Nationaal Leger (NL). Nederland heeft sinds de verkiezing van een democratische regering in 1991 beperkte militaire bijstand verleend aan de Surinaamse strijdkrachten. De afgelopen jaren heeft de VS militaire officieren en beleidsmakers getraind om een beter begrip te bevorderen van de rol van het leger in een civiele regering. Ook heeft de Volksrepubliek China sinds midden jaren 90 militaire uitrusting en logistiek materiaal aan de Surinaamse strijdkrachten geschonken, net als Brazilië.",
"Suriname (doorverwijspagina)\nSuriname of Surinam kan verwijzen naar: Suriname, een land Surinamerivier, een rivier in hetzelfde land Suriname (district), een voormalig district in het land Suriname (Nederlandse kolonie), Nederlandse kolonie (1667–1954) Suriname (land in het Koninkrijk der Nederlanden), land binnen het Koninkrijk der Nederlanden (1954–1975)",
"Lijst van koloniale gouverneurs van Suriname\nDit is een lijst van koloniale gouverneurs van Suriname. Suriname is een land in het noorden van Zuid-Amerika. Het grenst aan Frans-Guyana in het oosten, Guyana in het westen, Brazilië in het zuiden en de Atlantische Oceaan in het noorden. Suriname werd eerst gekoloniseerd door de Britten en in 1667 veroverd door de Nederlanders, die het tot 1954 als Surinam bestuurden. De Republiek Suriname verkreeg op 25 november 1975 onafhankelijkheid van het Koninkrijk der Nederlanden.",
"Sociëteit van Suriname\nDe Sociëteit van Suriname was een Nederlandse particuliere compagnie, gemodelleerd naar de ideeën van Jean-Baptiste Colbert en opgericht op 21 mei 1683 om te profiteren van het beheer en de verdediging van de Surinaamse kolonie van de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden. Ze had drie deelnemers, met gelijke aandelen in de kosten en baten van de sociëteit; de stad Amsterdam, de familie Van Aerssen van Sommelsdijck, en de West-Indische Compagnie. Alleen met wederzijdse toestemming konden deze aandeelhouders zich terugtrekken uit de sociëteit. Hoewel de organisatie en administratie van de kolonie beperkt was tot deze drie aandeelhouders, stond het alle burgers van de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden vrij om handel te drijven met Suriname. Ook werden de planters geraadpleegd in een Politie Raad, wat een unieke eigenschap was onder de kolonies van Guyana. Tot haar gouverneurs behoorden Cornelis van Aerssen van Sommelsdijck, Johan van Scharphuizen en Paulus van der Veen. De Sociëteit werd in november 1795 genationaliseerd door de Bataafse Republiek, aangezien de Patriottentijd het besturen van kolonies door gecharterde compagnieën als achterhaald beschouwde."
] | 1,843 |
Het Engelse parlement voerde ruzie met Karel I van Engeland.
|
[
"Oxford_Parliament_(1644)",
"Vote_of_No_Addresses",
"Useless_Parliament",
"Grand_Remonstrance",
"Wars_of_the_Three_Kingdoms",
"Short_Parliament",
"Exclusion_Bill_Parliament"
] |
[
"Karel I van Engeland\nKarel I (19 november 1600 – 30 januari 1649) was van 27 maart 1625 tot zijn executie in 1649 monarch van de drie koninkrijken Engeland, Schotland en Ierland. Karel was de tweede zoon van koning Jacobus VI van Schotland, maar nadat zijn vader in 1603 de Engelse troon erfde, verhuisde hij naar Engeland, waar hij het grootste deel van zijn leven doorbracht. Hij werd erfgenaam van de Engelse, Ierse en Schotse tronen na de dood van zijn oudere broer, Hendrik Frederik, Prins van Wales, in 1612. Een mislukte en impopulaire poging om hem te huwen met de Spaanse Habsburgse prinses Maria Anna culmineerde in een acht maanden durend bezoek aan Spanje in 1623 dat de zinloosheid van de huwelijksonderhandelingen aantoonde. Twee jaar later huwde hij in plaats daarvan met de Bourbon-prinses Henrietta Maria van Frankrijk. Na zijn troonsbestijging kreeg Karel ruzie met het Engelse parlement, dat zijn koninklijke prerogatieven wilde beteugelen. Karel geloofde in het goddelijk recht der koningen en dacht dat hij volgens zijn eigen geweten kon regeren. Veel van zijn onderdanen waren tegen zijn beleid, in het bijzonder het heffen van belastingen zonder parlementaire toestemming, en zagen zijn daden als die van een tirannieke absolute monarch. Zijn religieuze beleid, gekoppeld aan zijn huwelijk met een rooms-katholiek, wekte de afkeer en het wantrouwen op van gereformeerde groepen zoals de Engelse puriteinen en Schotse Covenanters, die zijn opvattingen te katholiek vonden. Hij steunde hoge kerkelijke geestelijken, zoals Richard Montagu en William Laud, en slaagde er niet in om protestantse troepen succesvol te helpen tijdens de Dertigjarige Oorlog. Zijn pogingen om de Kerk van Schotland hoge anglicaanse praktijken te laten aannemen leidden tot de Bisschoppen-oorlogen, versterkten de positie van de Engelse en Schotse parlementen en hielpen zijn eigen ondergang te bespoedigen. Vanaf 1642 vocht Karel tegen de legers van de Engelse en Schotse parlementen in de Engelse Burgeroorlog. Na zijn nederlaag in 1645 gaf hij zich over aan een Schots leger dat hem uiteindelijk uitleverde aan het Engelse parlement. Karel weigerde te voldoen aan de eisen van zijn gevangennemers voor een constitutionele monarchie en ontsnapte tijdelijk uit gevangenschap in november 1647. Opnieuw gevangengezet op het eiland Wight, sloot Karel een bondgenootschap met Schotland, maar eind 1648 had Oliver Cromwells New Model Army zijn controle over Engeland geconsolideerd. Karel werd berecht, veroordeeld en geëxecuteerd wegens hoogverraad in januari 1649. De monarchie werd afgeschaft en een republiek genaamd het Gemenebest van Engeland werd uitgeroepen. De monarchie werd in 1660 hersteld voor Karels zoon, Karel II."
] |
[
"Oxford Parlement (1644)\nHet Oxford Parlement (ook bekend als het Konings Parlement van Oxford of het Bastaard Parlement) was het Parlement dat voor het eerst bijeen werd geroepen door Koning Karel I op 22 januari 1644 en voor het laatst werd verdaagd op 10 maart 1645, met het doel de royalistische oorlogvoering te ondersteunen. Karel werd geadviseerd door Edward Hyde en anderen om het Lange Parlement niet te ontbinden, omdat dit een schending zou zijn van de wet uit 1641 die bepaalde dat het Parlement niet kon worden ontbonden zonder diens eigen toestemming. Dus alle leden van het Lange Parlement werden door Koning Karel opgeroepen om samen te komen voor een parlementaire zitting in de Christ Church Hall, Oxford. Tweeëntachtig peers, wat het grootste deel van het House of Lords was, en 175 gemeenteraadsleden, ongeveer een derde van het House of Commons, gaven gehoor aan de oproep en kwamen. Sir Sampson Eure werd gekozen als voorzitter van het House of Commons. Het Parlement kwam een aantal keren bijeen tijdens de Engelse Burgeroorlog en werd door Karel gezien als een manier om inkomsten te vergaren. Sommige leden keerden echter terug naar Westminster omdat ze zijn alliantie met Ierse katholieken niet zagen zitten, en anderen pleitten sterk voor een onderhandelde vrede met het Lange Parlement in Westminster Hall. De eerste zitting duurde van 22 januari 1644 tot 16 april 1644. De tweede zitting duurde van 8 oktober 1644 tot 10 maart 1645. Er is niet veel bekend over de procedures, omdat alle verslagen net voordat Oxford in 1646 viel in handen van de parlementaire troepen, werden verbrand.",
"Stemming van Geen Adressen\nDe Stemming van Geen Adressen was een maatregel die op 17 januari 1648 werd aangenomen door het Engelse Long Parliament toen het de onderhandelingen met Koning Karel I verbrak. De stemming was een reactie op het nieuws dat Karel I een overeenkomst aanging met de Schotten. Cromwell drong er met name op aan dat er geen nieuwe onderhandelingen met Karel zouden worden geopend en de stemming werd met 141 tegen 91 aangenomen. Dit leidde tot de steun van de algemene raad op 8 januari en een tot dan toe aarzelende House of Lords die op 13 januari een commissie bijeenriep om het goed te keuren. Tegen september 1648 was de Tweede Engelse Burgeroorlog uitgevochten en waren de royalisten, de Engelse presbyterianen en hun Schotse bondgenoten verslagen door het New Model Army bij Preston. Het leger, nu in de overhand, wilde de onderhandelingen met de koning hervatten, zodat het Parlement de maatregel in september 1648 herriep.",
"Nutteloze Parlement\nHet Nutteloze Parlement was het eerste Parlement van Engeland tijdens het bewind van Koning Charles I, dat slechts van juni tot augustus 1625 zetelde. Het kreeg zijn naam omdat het geen significante zaken behandelde, waardoor het vanuit het oogpunt van de koning 'nutteloos' was. Het Parlement verdaagde naar Oxford op 1 augustus en werd op 12 augustus ontbonden, nadat het de koning had beledigd.",
"Grote Remonstrantie\nDe Grote Remonstrantie was een lijst van grieven die op 1 december 1641 aan koning Karel I van Engeland werd gepresenteerd door het Engelse Parlement, maar op 22 november 1641 door het Lagerhuis werd aangenomen, tijdens het Lange Parlement; het was een van de belangrijkste gebeurtenissen die de Engelse Burgeroorlog zouden veroorzaken.",
"Oorlogen van de Drie Koninkrijken\nDe Oorlogen van de Drie Koninkrijken, soms ook wel de Britse Burgeroorlogen genoemd, vormden een reeks verweven conflicten die plaatsvonden in Engeland, Ierland en Schotland tussen 1639 en 1651. De Engelse Burgeroorlog zelf is de bekendste van deze conflicten en omvatte de executie van de monarch van de koninkrijken, Karel I, door het Engelse parlement in 1649. De geschiedenis van deze oorlogen wordt vaak uitgebreid met de opstanden en conflicten die zich voortzetten door de jaren 1650 tot de Engelse Restauratie van de monarchie met Karel II in 1660, en soms tot de opstand van Venner het jaar daarop. De oorlogen waren het gevolg van spanningen over religieuze en burgerlijke kwesties. Religieuze geschillen concentreerden zich op de vraag of religie door de monarch of door de keuze van het individu bepaald moest worden, waarbij veel mensen vonden dat zij vrijheid van religie moesten hebben. De gerelateerde burgerlijke vragen waren in hoeverre de heerschappij van de koning beperkt werd door parlementen – in het bijzonder zijn recht om belastingen te heffen en strijdkrachten op te richten zonder toestemming. Verder hadden de oorlogen ook een element van nationaal conflict, aangezien Ierland en Schotland in opstand kwamen tegen Engeland's primaat binnen de Drie Koninkrijken. De overwinning van het Engelse Parlement – uiteindelijk onder Oliver Cromwell – op de koning, de Ieren en de Schotten hielp de toekomst van Groot-Brittannië en Ierland te bepalen als een constitutionele monarchie met politieke macht gecentreerd in Londen. De oorlogen omvatten de Bisschoppen Oorlogen van 1639 en 1640, de Schotse Burgeroorlog van 1644-45; de Ierse Opstand van 1641, het Confederale Ierland, 1642-49 en de Cromwelliaanse verovering van Ierland in 1649 (gezamenlijk de Elf Jaar Oorlog of Ierse Confederale Oorlogen); en de Eerste, Tweede en Derde Engelse Burgeroorlogen van 1642-46, 1648-49 en 1650-51.",
"Korte Parlement\nHet Korte Parlement was een parlement van Engeland dat van 13 april tot 5 mei 1640 bijeenkwam tijdens het bewind van Koning Charles I van Engeland, zo genoemd omdat het slechts drie weken duurde. Na 11 jaar van pogingen tot Persoonlijke Regering (1629-1640) riep Charles in 1640 het Parlement bijeen op advies van Lord Wentworth, recent verheven tot Graaf van Strafford. Hij werd gedwongen het Korte Parlement bijeen te roepen om voornamelijk geld te verkrijgen om zijn militaire strijd met Schotland in de Bisschoppen Oorlogen te financieren. Net als zijn voorgangers had het nieuwe parlement meer belangstelling voor het rechtzetten van vermeende grieven veroorzaakt door het koninklijke bestuur dan voor het stemmen over fondsen voor de koning om zijn oorlog tegen de Schotse Covenanters voort te zetten. John Pym, MP voor Tavistock, kwam snel naar voren als een belangrijke figuur in het debat; zijn lange toespraak op 17 april drukte de weigering van het Lagerhuis uit om subsidies te stemmen tenzij koninklijke misstanden werden aangepakt. John Hampden was daarentegen overtuigend in privé: hij zat in negen commissies. Charles' poging om het heffen van schepengeld te staken maakte geen indruk op de parlementsleden. Een stroom petities betreffende misstanden stroomde vanuit het land naar het Parlement. Onvermurwbaar over het hervatten van het debat waar het in 1629 was gebleven, betreffende de schending van parlementaire privileges door de arrestaties van leden in 1629, en ongerust over het geplande debat over de verslechterende situatie in Schotland, ontbond Charles het parlement (5 mei 1640) na slechts drie weken vergaderen. Het werd gevolgd door het Lange Parlement.",
"Uitsluitingswet Parlement\nHet Uitsluitingswet Parlement was een Parlement van Engeland tijdens het bewind van Karel II van Engeland, vernoemd naar de lange saga van de Uitsluitingswet. Bijeengeroepen op 24 juli 1679, maar geprorogeerd door de koning zodat het pas op 21 oktober 1680 bijeenkwam, werd het drie maanden later ontbonden, op 18 januari 1680/81."
] | 1,844 |
Glee is een televisieserie van Fox.
|
[
"The_Glee_Project",
"List_of_Glee_episodes",
"Glee_(season_1)",
"Glee_(Bran_Van_3000_album)",
"Characters_of_Glee",
"Glee_(season_4)",
"List_of_awards_and_nominations_received_by_Glee"
] |
[
"Glee (televisieserie)\nGlee is een Amerikaanse musical comedy-drama televisieserie die werd uitgezonden op het Fox-netwerk in de Verenigde Staten van 19 mei 2009 tot 20 maart 2015. Het richt zich op de fictieve glee club van William McKinley High School, New Directions, die meedoet aan showkoorcompetities terwijl de uiteenlopende leden worstelen met sociale kwesties, met name met betrekking tot seksualiteit en ras, relaties en het leren om een effectief team te worden. De oorspronkelijke twaalfkoppige cast omvatte clubdirecteur en Spaanse leraar Will Schuester (Matthew Morrison), cheerleadingcoach Sue Sylvester (Jane Lynch), decaan Emma Pillsbury (Jayma Mays), Will's vrouw Terri (Jessalyn Gilsig) en acht clubleden gespeeld door Dianna Agron, Chris Colfer, Kevin McHale, Lea Michele, Cory Monteith, Amber Riley, Mark Salling en Jenna Ushkowitz. In volgende seizoenen is de hoofdcast uitgebreid tot veertien en vijftien leden. De serie werd gecreëerd door Ryan Murphy, Brad Falchuk en Ian Brennan, van wie de laatste Glee voor het eerst bedacht als een film. De drie schreven alle afleveringen van de show voor de eerste twee seizoenen, en Murphy en Falchuk dienden aanvankelijk als de belangrijkste regisseurs van de show. De pilotaflevering werd uitgezonden op 19 mei 2009 en het eerste seizoen werd uitgezonden van 9 september 2009 tot 8 juni 2010. Vervolgseizoenen werden uitgezonden in september tot mei. Het zesde en laatste seizoen werd uitgezonden van januari tot maart 2015. Glee bevat op het scherm gebaseerde muzikale nummers die werden geselecteerd door Murphy, die streefde naar een balans tussen showtunes en charthits, en geproduceerd door Adam Anders en Peer Åström. Nummers die in de show werden gecoverd, werden tijdens de uitzendweek uitgebracht via de iTunes Store, en een reeks Glee-albums zijn uitgebracht door Columbia Records. De muziek van Glee is een commercieel succes geweest, met meer dan 36 miljoen digitale singleverkopen en 11 miljoen albumverkopen wereldwijd tot oktober 2011. De merchandise van de serie omvat ook DVD- en Blu-ray-releases, een iPad-applicatie en karaokegames voor de Wii. Er waren live concerttournees door de cast van de show na de eerste en tweede seizoenen; een concertfilm gebaseerd op de tournee van 2011, Glee: The 3D Concert Movie, werd geproduceerd door Murphy en Fox en geregisseerd door Kevin Tancharoen.\n\nTijdens het eerste seizoen ontving Glee over het algemeen gunstige recensies van critici, met een gewogen gemiddelde van Metacritic van 77 van de 100 op basis van achttien kritische recensies. Het seizoen werd genomineerd voor negentien Emmy Awards, vier Golden Globe Awards, zes Satellite Awards en zevenenvijftig andere prijzen, met overwinningen waaronder de Golden Globe Award 2010 voor Beste Televisieserie - Musical of Comedy, en Emmy Awards voor Jane Lynch, gastster Neil Patrick Harris en Murphy's regie van de pilotaflevering. In 2011 won de show opnieuw de Golden Globe voor Beste Televisieserie, en wonnen Jane Lynch en Chris Colfer Golden Globes voor Beste Bijrolspeelster en Beste Bijrolspeler respectievelijk, en won Gwyneth Paltrow de Emmy voor Uitstekende Gastactrice in een Comedyserie. De show werd ook door Fox gekozen om het felbegeerde tijdslot te vullen dat volgde op de dekking van de Super Bowl XLV door het netwerk in 2011.\n\nOp 17 oktober 2013, in de nasleep van de dood van Cory Monteith drie maanden eerder, en een week nadat zijn eerbetoonaflevering \"The Quarterback\" werd uitgezonden, kondigde Murphy aan dat het zesde seizoen de laatste van de serie zou zijn. Na 121 afleveringen en meer dan 728 muzikale optredens kwam Glee op 20 maart 2015 ten einde."
] |
[
"The Glee Project\nThe Glee Project is een Amerikaanse realitytelevisieserie van Oxygen. Het diende als auditie voor de Fox musical comedy serie Glee, en de prijs voor de winnaar was een minimum van zeven afleveringen in het volgende seizoen van de show. Het eerste seizoen van de show ging in première in de VS op 12 juni 2011 en eindigde op 21 augustus 2011. In Canada begon de serie op Slice op 26 juni 2011, en in het VK begon de serie op Sky 1 op 14 juli 2011. Een tweede seizoen werd in de VS uitgezonden van 5 juni tot 14 augustus 2012. In juli 2013 werd aangekondigd dat The Glee Project niet zou terugkeren voor een derde seizoen. Glee uitvoerende producenten Ryan Murphy en Dante Di Loreto waren uitvoerende producenten voor The Glee Project. Glee casting director, Robert Ulrich, was casting director voor het project, terwijl Glee on-screen niet-sprekende begeleider, Brad Ellis, Ulrich hielp bij het coachen van 80 potentiële kandidaten, zoals te zien in het muzieksegment van \"The Top 12\" special dat leidde tot de piloot aflevering van seizoen 1.",
"Lijst van Glee-afleveringen\nGlee is een Amerikaanse musical comedy-drama televisieserie die werd uitgezonden op Fox. Het werd gecreëerd door Ryan Murphy, Brad Falchuk en Ian Brennan. De pilotaflevering van de show werd uitgezonden op 19 mei 2009, en de rest van het seizoen begon op 9 september 2009. Fox bestelde aanvankelijk dertien afleveringen van Glee, en verlengde de show voor een volledig seizoen op 21 september 2009, met nog negen afleveringen. De rest van het eerste seizoen werd uitgezonden gedurende negen opeenvolgende weken, te beginnen op 13 april 2010 en eindigend op 8 juni 2010, toen de seizoensfinale werd uitgezonden. De serie voltooide zijn zesde en laatste seizoen op 20 maart 2015. De serie focust op een middelbare school showkoor, ook bekend als een glee club, in de fictieve William McKinley High School in Lima, Ohio. Will Schuester (Matthew Morrison) neemt de glee club over nadat de voormalige leraar (Stephen Tobolowsky) wordt ontslagen wegens ongepast contact met een mannelijke student. Met een groep misfits van tieners probeert Will de glee club te herstellen naar zijn vroegere glorie, terwijl hij tegelijkertijd zijn ontwikkelende gevoelens voor zijn collega Emma (Jayma Mays) koestert, en het bestaan van de glee club verdedigt tegen de sluwe cheerleading coach Sue Sylvester (Jane Lynch). Een belangrijk punt van de serie zijn de studenten in de glee club: hun relaties als koppels, hun liefde voor zingen en hun verlangen naar populariteit die met elkaar in conflict komen door hun lidmaatschap van de lage status club, en de vele wisselvalligheden van het leven op de middelbare school en als tiener. De serie ging in première op 19 mei 2009 en eindigde op 20 maart 2015.",
"Glee (seizoen 1)\nHet eerste seizoen van de musical comedy-drama televisieserie Glee werd oorspronkelijk uitgezonden op Fox in de Verenigde Staten. De pilot-aflevering werd uitgezonden als een voorproefje van de serie op 19 mei 2009, met de rest van het seizoen dat werd uitgezonden tussen 9 september 2009 en 8 juni 2010. Het seizoen bestond uit 22 afleveringen; de eerste 13 werden uitgezonden op woensdag om 21:00 uur (ET) en de laatste 9 werden uitgezonden op dinsdag om 21:00 uur (ET). Het seizoen werd geproduceerd door Ryan Murphy, Brad Falchuk en Dante Di Loreto; Murphy's productiebedrijf hielp bij de coproductie van de serie samen met 20th Century Fox.\n\nHet seizoen toont het fictieve middelbare school showkoor New Directions dat voor het eerst meedoet aan het showkoorcircuit, terwijl de leden en docenten te maken hebben met seks, pesten, lichaamsbeeld, homoseksualiteit, tienerzwangerschap, handicaps, adoptie en andere sociale kwesties. De centrale personages zijn glee club directeur Will Schuester (Matthew Morrison), cheerleading coach Sue Sylvester (Jane Lynch), Will's vrouw Terri (Jessalyn Gilsig), decaan Emma Pillsbury (Jayma Mays), en glee club leden Rachel (Lea Michele), Finn (Cory Monteith), Artie (Kevin McHale), Kurt (Chris Colfer), Mercedes (Amber Riley), Tina (Jenna Ushkowitz), Puck (Mark Salling) en Quinn (Dianna Agron).\n\nHet seizoen kreeg over het algemeen positieve recensies van critici. De musical scores die gedurende het eerste seizoen werden gebruikt bleken een commercieel succes te zijn, met meer dan zeven miljoen exemplaren van Glee cast single releases die digitaal werden gekocht. In 2009 werd de Glee remake van \"Don't Stop Believin'\" hun eerste hit, en andere covers kregen snel soortgelijke wereldwijde populariteit, terwijl de albums de hitlijsten in Ierland en andere landen aanvoerden. Het seizoen werd genomineerd voor 19 Emmy Awards, vier Golden Globe Awards, zes Satellite Awards en 57 andere awards. Het werd vergezeld door vier DVD-releases: Glee -- Pilot Episode: Director's Cut, Glee -- Seizoen 1, Volume 1: Road to Sectionals met afleveringen één tot dertien, Glee -- Seizoen 1, Volume 2: Road to Regionals met afleveringen veertien tot tweeëntwintig, en Glee -- Het Complete Eerste Seizoen.",
"Glee (Bran Van 3000 album)\nGlee is het debuutstudioalbum van het Canadese muziekcollectief Bran Van 3000. De Canadese versie werd uitgebracht op 15 april 1997 via het label Audiogram, terwijl de internationale versie, enigszins gewijzigd ten opzichte van het origineel, op 17 maart 1998 via Capitol Records werd uitgebracht. Het album bevat de internationale hit \"Drinking in L.A.\" en bevat de hiphop supergroep The Gravediggaz op \"Afrodiziak\". Glee werd op 24 februari 1998 door de CRIA gecertificeerd als goud voor de verkoop van 50.000 exemplaren. Het album won ook de Juno Award voor Alternatief Album van het Jaar tijdens de Juno Awards van 1998.",
"Personages van Glee\nGlee is een muzikale comedy-drama televisieserie die zes seizoenen lang, van 2009 tot 2015, op Fox in de Verenigde Staten werd uitgezonden. Het richt zich op de middelbare school glee club New Directions die meedoet aan show choir competities, terwijl de leden worstelen met relaties, seksualiteit en sociale kwesties. De oorspronkelijke hoofdcast omvatte clubdirecteur en Spaans (later geschiedenis) leraar Will Schuester (Matthew Morrison), cheerleading coach Sue Sylvester (Jane Lynch), decaan Emma Pillsbury (Jayma Mays), Will's vrouw Terri (Jessalyn Gilsig), en acht clubleden gespeeld door Dianna Agron, Chris Colfer, Kevin McHale, Lea Michele, Cory Monteith, Amber Riley, Mark Salling en Jenna Ushkowitz. Voor het tweede seizoen werden de voorheen terugkerende castleden Mike O'Malley, Heather Morris en Naya Rivera gepromoveerd tot de hoofdcast. In het derde seizoen bleef de hoofdcast op vijftien, met Harry Shum Jr. en Darren Criss die erbij kwamen, terwijl Gilsig en O'Malley geen hoofdrol meer kregen. Het vierde seizoen begon met veertien in de hoofdcast, met Chord Overstreet die werd gepromoveerd, en Mays en Agron werden verwijderd en gedegradeerd tot terugkerende cast. Het vijfde seizoen zag de grootste verandering, met de dood van Monteith, en Morris, Riley, Salling en Shum werden allemaal overgezet naar terugkerende status. Tegelijkertijd werden Jacob Artist, Melissa Benoist, Blake Jenner, Alex Newell en Becca Tobin gepromoveerd tot de hoofdcast en worden ze als zodanig voor het seizoen genoemd, hoewel ze slechts in de eerste dertien van de twintig afleveringen verschijnen, waarna New Directions wordt ontbonden en de serie verschuift naar de glee club alumni in New York City voor de rest van het seizoen. De hoofdcast van het zesde en laatste seizoen werd teruggebracht tot negen: Colfer, Criss, Lynch, McHale, Michele, Morrison en Overstreet gingen verder van het vorige seizoen, Riley keerde terug naar de hoofdcast, en Dot-Marie Jones als voetbalcoach Shannon Beiste werd gepromoveerd. De serie heeft veel bijrollen, waaronder docenten, studenten en familieleden van de glee club leden. Broadwaysterren waaronder Idina Menzel, John Lloyd Young, Jonathan Groff, Phoebe Strole en Kristin Chenoweth hebben gastrollen gespeeld. Een aantal van de hoofdrolspelers werd rechtstreeks van Broadway gecast, terwijl degenen zonder theaterachtergrond moesten aantonen dat ze konden zingen en dansen, evenals acteren.",
"Glee (seizoen 4)\nHet vierde seizoen van de Fox musical comedy-drama televisieserie Glee kreeg opdracht op 9 april 2012. Het ging in première op 13 september 2012 en wordt geproduceerd door 20th Century Fox Television, Ryan Murphy Television en Brad Falchuk Teley-Vision met uitvoerende producenten Dante Di Loreto en serie mede-creators Ryan Murphy, Brad Falchuk en Ian Brennan. De serie toont het New Directions glee club op de fictieve William McKinley High School in de stad Lima, Ohio. Het vierde seizoen gaat verder in Lima met een nieuwe generatie studenten, maar volgt ook enkele van de McKinley afgestudeerden uit het derde seizoen, met name naar de fictieve New York Academy of the Dramatic Arts (NYADA) in New York City. Het seizoen volgt de club die meedoet aan het show choir circuit, terwijl de leden, docenten en alumni te maken krijgen met seks, boulimia, genderidentiteit, kindermisbruik, dyslexie, geweld op school, zwangerschapsschrik en andere sociale kwesties. Vanaf de première van het seizoen behielden veertien hoofdrolspelers die status van het derde seizoen: glee club directeur Will Schuester (Matthew Morrison), cheerleading coach Sue Sylvester (Jane Lynch), glee club leden Artie Abrams (Kevin McHale), Blaine Anderson (Darren Criss), Tina Cohen-Chang (Jenna Ushkowitz), en Brittany Pierce (Heather Morris), en afgestudeerden Rachel Berry (Lea Michele), Mike Chang (Harry Shum, Jr.), Finn Hudson (Cory Monteith), Kurt Hummel (Chris Colfer), Mercedes Jones (Amber Riley), Santana Lopez (Naya Rivera) en Noah \"Puck\" Puckerman (Mark Salling). Eerder terugkerend personage Sam Evans (Chord Overstreet), een glee club lid, werd gepromoveerd tot de hoofdcast in het vierde seizoen.\n\nDianna Agron, die Quinn Fabray speelde, verscheen minder vaak in het seizoen dan in voorgaande seizoenen, net als sommige andere afgestudeerden, waaronder Mercedes Jones (Amber Riley), Mike Chang (Harry Shum Jr.) en Noah Puckerman (Mark Salling), ondanks dat ze nog steeds als hoofdrolspelers voor dit seizoen werden vermeld. Agron en Jayma Mays, die bleef verschijnen als decaan Emma Pillsbury, werden dit seizoen als gaststerren vermeld in plaats van als vaste serie acteurs. Dit seizoen markeerde de laatste verschijning van Cory Monteith in de show voor zijn dood op 13 juli 2013.\n\nHet seizoen werd genomineerd voor vier Primetime Emmy Awards, waaronder één voor Lynch's optreden als Sue Sylvester en de Screen Actors Guild Award voor Outstanding Performance by an Ensemble in a Comedy Series.",
"Lijst van prijzen en nominaties ontvangen door Glee\nGlee is een Amerikaanse musical comedy-drama televisieserie die sinds 19 mei 2009 op Fox wordt uitgezonden. Het is genomineerd voor een verscheidenheid aan verschillende prijzen, waaronder tweeëndertig Emmy Awards (zes gewonnen), elf Satellite Awards (vijf gewonnen), negen Golden Globe Awards (vier gewonnen), dertig Teen Choice Awards (veertien gewonnen), drie Writers Guild of America Awards en drie Directors Guild of America Awards. Tot de gewonnen prijzen voor de serie behoren een Satellite Award voor \"Beste Televisieserie - Musical of Komedie\", een Screen Actors Guild Award voor \"Uitstekende Prestaties door een Ensemble in een Comedyserie\", en een People's Choice Award voor \"Favoriete Nieuwe TV Komedie\". De serie heeft een ensemble cast en verschillende Glee-acteurs hebben acteerprijzennominaties ontvangen. Jane Lynch, Matthew Morrison, Lea Michele en Chris Colfer hebben allemaal Satellite Awards gewonnen en zijn genomineerd voor Golden Globe en Emmy Awards. Lynch is genomineerd voor achttien individuele prijzen (waarvan acht gewonnen), het meest van alle castleden. Verschillende crewleden zijn ook genomineerd voor prijzen, waarbij serieschrijver Ryan Murphy genomineerd is voor drie Writers Guild of America Awards en twee Directors Guild of America Awards. Glee is tot op heden genomineerd voor meer dan 150 prijzen, waarvan er meer dan 70 gewonnen zijn. __ TOC __"
] | 1,845 |
Nepal is een plek.
|
[
"History_of_Nepal",
"National_symbols_of_Nepal",
"List_of_companies_of_Nepal",
"Kathmandu_Valley",
"Nepa_Kingdom",
"Himalayan_states",
"Geography_of_Nepal"
] |
[
"Nepal\nNepal (Nepāl / neˈpal ), officieel de Federale Democratische Republiek Nepal, is een geheel door land omgeven land in Centraal-Himalaya, in Zuid-Azië. Nepal is verdeeld in 7 provincies en 75 districten en 744 lokale eenheden, waaronder 4 metropolen, 13 sub-metropolen, 246 gemeentelijke raden en 481 dorpen. Het heeft een bevolking van 26,4 miljoen en is het 93e grootste land naar oppervlakte. Aangrenzend aan China in het noorden en India in het zuiden, oosten en westen, is het de grootste soevereine Himalaya-staat. Nepal grenst niet aan Bangladesh, dat zich op slechts 27 km (17 mijl) van de zuidoostelijke punt bevindt. Het grenst ook niet aan Bhutan, vanwege de Indiase staat Sikkim die ertussen ligt. Nepal heeft een gevarieerde geografie, waaronder vruchtbare vlaktes, subalpiene beboste heuvels en acht van de tien hoogste bergen ter wereld, waaronder de Mount Everest, het hoogste punt op aarde. Kathmandu is de hoofdstad en grootste stad van het land. Het is een multi-etnische natie met Nepalees als officiële taal.\n\nHet grondgebied van Nepal heeft een gedocumenteerde geschiedenis sinds het Neolithicum. De naam \"Nepal\" wordt voor het eerst vermeld in teksten uit het Vedische tijdperk, het tijdperk dat het hindoeïsme stichtte, de overheersende religie van het land. In het midden van het eerste millennium v.Chr. werd Gautama Boeddha, de stichter van het boeddhisme, geboren in Zuid-Nepal. Delen van Noord-Nepal waren verweven met de cultuur van Tibet. De Kathmandu-vallei in Centraal-Nepal werd bekend als Nepal proper vanwege zijn complexe stedelijke beschaving. Het was de zetel van de welvarende Newar-confederatie bekend als Nepal Mandala. De Himalaya-tak van de oude Zijderoute werd gedomineerd door de handelaren van de vallei. De kosmopolitische regio ontwikkelde een aparte traditionele kunst en architectuur. Tegen de 18e eeuw bereikte het koninkrijk Gorkha de eenwording van Nepal. De Shah-dynastie stichtte het koninkrijk Nepal en sloot later een alliantie met het Britse Rijk, onder zijn Rana-dynastie van premiers. Het land werd nooit gekoloniseerd, maar diende als een bufferstaat tussen het keizerlijke China en Brits-Indië. In de 20e eeuw beëindigde Nepal zijn isolatie en smeedde het sterke banden met regionale mogendheden. De parlementaire democratie werd in 1951 ingevoerd, maar werd tweemaal opgeschort door Nepalese monarchen in 1960 en 2005. De Nepalese burgeroorlog resulteerde in de proclamatie van een republiek in 2008, waarmee een einde kwam aan het bewind van 's werelds laatste hindoe-monarchie.\n\nHet moderne Nepal is een federale seculiere parlementaire republiek. Het heeft zeven staten. Nepal is een ontwikkelingsland, gerangschikt op de 144e plaats op de Human Development Index (HDI) in 2016. Het land worstelt met de overgang van een monarchie naar een republiek. Het lijdt ook aan een hoog niveau van honger en armoede. Ondanks deze uitdagingen boekt Nepal gestaag vooruitgang, waarbij de regering haar toewijding verklaart om de natie tegen 2022 uit de status van minst ontwikkelde land te tillen. Nepal heeft ook een enorm potentieel om waterkracht te genereren voor export.\n\nDe buitenlandse betrekkingen van Nepal breidden zich uit na het Anglo-Nepalese Verdrag van 1923, dat werd erkend door de Volkenbond. Na een Sovjet-veto in 1949 werd Nepal in 1955 toegelaten tot de Verenigde Naties. Vriendschapsverdragen werden getekend met het Dominion van India in 1950 en de Volksrepubliek China in 1960. Nepal herbergt het permanente secretariaat van de South Asian Association for Regional Cooperation (SAARC), waarvan het een stichtend lid is. Nepal is ook lid van de Beweging van Niet-Gebonden Landen en het Bay of Bengal Initiative. Het leger van Nepal is het vijfde grootste in Zuid-Azië en is opmerkelijk vanwege zijn Gurkha-geschiedenis, met name tijdens de wereldoorlogen, en heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan vredesoperaties van de Verenigde Naties."
] |
[
"Geschiedenis van Nepal\nDe geschiedenis van Nepal is beïnvloed door zijn ligging in de Himalaya en zijn twee buurlanden, het huidige India en Tibet. Door de komst van uiteenlopende groepen kolonisten van buitenaf door de eeuwen heen, is het nu een multi-etnisch, multiraciaal, multicultureel, multireligieus en meertalig land. Centraal Nepal (momenteel de Kathmanduvallei) was vanaf de 15e eeuw tot de 18e eeuw verdeeld in drie koninkrijken, waarna het werd herenigd onder de Shah-heerschappij. De meest gesproken taal van Nepal is Nepalees, gevolgd door verschillende andere nationale talen. Nepal heeft in de 20e en vroege 21e eeuw perioden van strijd voor democratie gekend. Gedurende de jaren 90 en tot 2008 verkeerde het land in een burgeroorlog. In 2006 werd een vredesverdrag getekend en werden er verkiezingen gehouden. In een historische stemming voor de verkiezing van de grondwetgevende vergadering stemde het Nepalese parlement in juni 2006 voor het afschaffen van de monarchie. Nepal werd een federale republiek en werd officieel hernoemd tot de 'Federale Democratische Republiek Nepal', waarmee een einde kwam aan de 200 jaar oude Shah-dynastie.",
"Nationale symbolen van Nepal\nNepal, officieel de Federale Democratische Republiek Nepal, is een geheel door land omgeven soevereine staat in Zuid-Azië, gelegen tussen twee machtige landen; China in het noorden en India in het oosten, westen en zuiden. De nationale symbolen van Nepal zijn:",
"Lijst van bedrijven in Nepal\nNepal is een geheel door land omgeven land in Centraal-Himalaya in Zuid-Azië. Het heeft een bevolking van 26,4 miljoen en is het 93e grootste land qua oppervlakte. Kathmandu is de hoofdstad en grootste stad van het land. Het is een multi-etnische natie met Nepalees als officiële taal. Het bruto binnenlands product (bbp) van Nepal werd in 2012 geschat op meer dan $ 17,921 miljard (aangepast aan nominaal bbp). In 2010 was de landbouw goed voor 36,1%, de dienstensector voor 48,5% en de industrie voor 15,4% van het bbp van Nepal. Terwijl de landbouw en de industrie krimpen, neemt de bijdrage van de dienstensector toe. Voor meer informatie over de soorten bedrijfsentiteiten in dit land en hun afkortingen, zie ``Bedrijfsentiteiten in Nepal''.",
"Kathmanduvallei\nDe Kathmanduvallei ( काठमाडौं उपत्यका , Nepalbhasa: स्वनिगः, नेपाः गाः), gelegen in Nepal, ligt op het kruispunt van oude beschavingen in Azië en heeft minstens 130 belangrijke monumenten, waaronder verschillende bedevaartplaatsen voor hindoes en boeddhisten. Er zijn zeven werelderfgoedlocaties binnen de vallei. Historisch gezien vormden de vallei en de aangrenzende gebieden een confederatie die bekend stond als de Nepal Mandala. Tot de 15e eeuw was Bhaktapur de hoofdstad, waarna twee andere hoofdsteden, Kathmandu en Lalitpur (Patan), werden gesticht. Na de annexatie van de vallei door het Gorkha Koninkrijk en de daaropvolgende benoeming van de vallei tot hoofdstad van hun rijk, werd de benaming \"Nepal\" uitgebreid tot elk land dat ze veroverden. De Kathmanduvallei is de meest ontwikkelde en dichtstbevolkte plaats in Nepal. De meeste kantoren en hoofdkantoren bevinden zich in de vallei, waardoor het het economische hart van Nepal is. Het is populair bij toeristen vanwege de unieke architectuur en rijke cultuur, waaronder het grootste aantal jatras (straatfeesten) in Nepal. De vallei zelf werd door Britse historici aangeduid als \"Nepal Proper\". In 2015 werd de Kathmanduvallei getroffen door de aardbeving in Nepal van april 2015. De aardbeving veroorzaakte duizenden doden en de vernietiging van veel infrastructuur.",
"Koninkrijk Nepa\nNepa (ook bekend als Nipa, Neepa) was een bergachtig koninkrijk dat wordt genoemd in het oude Sanskriet epos Mahabharata. Het moderne equivalent wordt geïdentificeerd als Nepal, een land gelegen in het bergachtige terrein van de Himalaya.",
"Himalaya-staten\nDe Himalaya-staten vormen een groep landen die de Himalaya-bergketen in Azië overspannen. Het gebied is verdeeld tussen de Westelijke Himalaya en de Oostelijke Himalaya. Twee soevereine staten, Nepal en Bhutan, liggen bijna volledig binnen het berggebied. Het gebied omvat ook het zuidelijke Tibetaanse Autonome Regio van China, de Indiase Himalaya-staten van Noord- en Noordoost-India en Noord-Pakistan. De inwoners van deze regio zijn meestal van Indo-Arische of Tibeto-Burmese afkomst, terwijl de belangrijkste religies boeddhisme en hindoeïsme zijn. Enkele van 's werelds belangrijkste grensoverschrijdende rivieren ontspringen in de Himalaya, waaronder de Indus, Ganges, Brahmaputra en Irrawaddy.",
"Geografie van Nepal\nNepal meet ongeveer 800 km langs zijn Himalayaxis en 150 km op zijn breedst. Nepal heeft een oppervlakte van 147.181 km². Nepal is geheel omsloten door India aan drie zijden en het Tibetaans Autonoom Gewest van China in het noorden. De smalle Siliguri Corridor of Chicken's Neck van West-Bengalen scheidt Nepal en Bangladesh. In het oosten liggen India en Bhutan. Nepal is afhankelijk van India voor goederenvervoer en toegang tot de zee, zelfs voor de meeste goederen die uit China worden geïmporteerd."
] | 1,846 |
Nepal is een plek.
|
[
"National_Games_of_Nepal",
"Nepal_(band)",
"List_of_mountains_in_Nepal",
"Nepal_Peak",
"Nepalese_Army",
"Nepali_Sign_Language",
"Nepali_(film)"
] |
[
"Kathmandu\nKathmandu ( -LSB- ˌkɑːtmɑːnˈduː -RSB- काठमाडौं , Nepalese uitspraak: -LSB- kɑʈʰmɑɳɖu -RSB- ) is de hoofdstad van de Federale Democratische Republiek Nepal, de grootste Himalaya-staat in Azië. Het is de op een na grootste metropool in Nepal, met een bevolking van 1,4 miljoen in de stad zelf en 2,5 miljoen in de stedelijke agglomeratie in de Kathmandu-vallei, waaronder de steden Lalitpur, Kirtipur, Madhyapur Thimi en Bhaktapur. Kathmandu is ook de grootste metropool in de heuvelachtige Himalaya-regio. De stad ligt op een hoogte van ongeveer 1400 meter boven zeeniveau in de komvormige Kathmandu-vallei in centraal Nepal. De vallei wordt historisch aangeduid als \"Nepal Proper\" en is de thuisbasis geweest van de Newar-cultuur, een kosmopolitische stedelijke beschaving in de uitlopers van de Himalaya. De stad was de koninklijke hoofdstad van het Koninkrijk Nepal en herbergt paleizen, herenhuizen en tuinen van de Nepalese aristocratie. Het is sinds 1985 de zetel van het hoofdkwartier van de Zuid-Aziatische Associatie voor Regionale Samenwerking (SAARC). Tegenwoordig is het de zetel van de regering van de Nepalese republiek die in 2008 werd opgericht; en maakt het deel uit van de Bagmati-zone in de Nepalese administratieve geografie.\n\nKathmandu is het centrum geweest van de geschiedenis, kunst, cultuur en economie van Nepal. Het heeft een multi-etnische bevolking binnen een hindoeïstische en boeddhistische meerderheid. Religieuze en culturele festiviteiten vormen een belangrijk onderdeel van het leven van de mensen die in Kathmandu wonen. Toerisme is een belangrijk onderdeel van de economie, aangezien de stad de toegangspoort is tot de Nepalese Himalaya. Er zijn ook zeven casino's in de stad. In 2013 werd Kathmandu door TripAdvisor op de derde plaats gezet in de top tien van opkomende reisbestemmingen ter wereld en op de eerste plaats in Azië. Historische delen van Kathmandu werden verwoest door een aardbeving met een magnitude van 7,8 op 25 april 2015. Nepalees is de meest gesproken taal in de stad, terwijl Engels wordt begrepen door de hoogopgeleide inwoners van de stad.\n\nBidya Sundar Shakya van CPN-UML is de burgemeester van Kathmandu en Hari Prabha Khadgi van de Nepalese Congrespartij is de loco-burgemeester. Bij de lokale verkiezingen van 2017 behaalde Shakya 64.913 stemmen, terwijl Khadgi 58.952 stemmen behaalde."
] |
[
"Nationale Spelen van Nepal\nDe Nationale Spelen van Nepal is een sportevenement dat in Nepal wordt gehouden.",
"Nepal (band)\nNepal was een Argentijnse thrashmetalband uit Buenos Aires, oorspronkelijk opgericht in 1984.",
"Lijst van bergen in Nepal\nNepal bevat een deel van de Himalaya, het hoogste gebergte ter wereld. Acht van de veertien achtduizenders liggen in het land, geheel of gedeeld over een grens met China of India. Nepal heeft de hoogste berg ter wereld, de Mount Everest. -RCB- | -RCB-",
"Nepal Peak\nNepal Peak is een piek van 1203 m hoogte, aan de noordkant van de Goorkha Craters, Cook Mountains. Vernoemd door het Advisory Committee on Antarctic Names (US-ACAN) in verband met de Goorkha Craters (Gurkha), een naam gegeven door R.F. Scott, 1901-04. Het huidige Nepal is het thuisland van de Gurkha's. Categorie: Bergen van Oates Land",
"Nepalees leger\nHet Nepalese leger, of Gorkhali-leger, is de landmacht van Nepal, internationaal beschikbaar en een belangrijk onderdeel van het Nepalese leger. Dienst is vrijwillig en de minimumleeftijd voor aanmelding is 18 jaar. Het leger stond bekend als het Koninklijk Nepalees Leger (RNA) tijdens het monarchiesysteem in Nepal. Het werd hernoemd tot Nepalees leger sinds 28 mei 2008 met de afschaffing van het 238 jaar oude koningschap.",
"Nepalese Gebarentaal\nNepalese Gebarentaal (Nepalees: नेपाली साँकेतिक भाषा) is de belangrijkste gebarentaal van Nepal. Het is een enigszins gestandaardiseerde taal, informeel gebaseerd op de variant van Kathmandu, met minder input van varianten uit Pokhara en elders. Als inheemse gebarentaal is het niet verwant aan het gesproken Nepalees. Hoewel het nog niet officieel is, wordt het in de praktijk erkend door het Ministerie van Onderwijs en het Ministerie van Vrouwen, Kinderen en Sociale Zaken, en wordt het (zij het in een enigszins gepidginiseerde vorm) gebruikt in alle scholen voor doven. Daarnaast is er wetgeving in Nepal in voorbereiding die, in lijn met het VN-Verdrag inzake de rechten van personen met een handicap (VNCRPD) dat Nepal heeft geratificeerd, de Nepalese Gebarentaal een gelijke status moet geven aan de gesproken talen van het land.",
"Nepali (film)\nNepali is een Tamilse neo-noir romantische psychologische thriller, geschreven en geregisseerd door V.Z.Durai. Bharath en Meera Jasmine spelen de hoofdrollen in deze film uit 2008. Bharath speelt drie verschillende rollen in de film. De muziek is van Srikanth Deva en de film werd opgenomen in Ooty, Chennai en Hyderabad. De film werd uitgebracht op 10 april 2008. De film werd door critici afgekraakt en flopte aan de kassa."
] | 1,846 |
Winona Ryder's televisiedebuut was Lucas.
|
[
"Lisa_Ryder",
"Richard_Ryder_(actor)",
"The_Wynona_Riders",
"Ryder_Lynn",
"Lucas_Holden",
"Mark_Ryder",
"Winona_Riders_(Tsuki_no_Uragawa)"
] |
[
"Winona Ryder\nWinona Ryder (geboren als Winona Laura Horowitz; 29 oktober 1971) is een Amerikaanse actrice. Een van de meest succesvolle en iconische actrices van de jaren 90, maakte ze haar filmdebuut in de film Lucas uit 1986. Als Lydia Deetz, een goth-tiener in Tim Burton's Beetlejuice (1988), won ze lovende kritieken en brede erkenning. Na optredens in films en op televisie, zette Ryder haar acteercarrière voort met de cultfilm Heathers (1988), een controversiële satire op tienerzelfmoord en het leven op de middelbare school die sindsdien een mijlpaal in de tienerfilm is geworden. Later speelde ze in het coming-of-age drama Mermaids (1990), waarmee ze een Golden Globe-nominatie verdiende, en verscheen ze in hetzelfde jaar naast Johnny Depp in Burton's donkere sprookje Edward Scissorhands (1990), en kort daarna met Keanu Reeves in Francis Ford Coppola's gotische romance Bram Stoker's Dracula (1992). Nadat ze diverse rollen had gespeeld in vele goed ontvangen films in het midden tot eind jaren 80 en begin jaren 90, won Ryder een Golden Globe Award voor Beste Actrice in een Bijrol en een Oscarnominatie in dezelfde categorie voor haar rol in The Age of Innocence in 1993, evenals een andere Oscarnominatie voor Beste Actrice voor haar rol in de literaire adaptatie van Little Women het jaar daarop. Ze verscheen later in de Generation X-hit Reality Bites (1994), Alien: Resurrection (1997), de Woody Allen-komedie Celebrity (1998), en Girl, Interrupted (1999), waarvoor ze ook als uitvoerend producent optrad. In 2000 ontving Ryder een ster op de Hollywood Walk of Fame, ter ere van haar nalatenschap in de filmindustrie.\n\nRyder's privéleven heeft veel aandacht van de media getrokken. Haar relatie met Johnny Depp in de vroege jaren 90 en een arrestatie in 2001 voor winkeldiefstal waren constante onderwerpen in de roddelbladen. Ze is open geweest over haar persoonlijke worstelingen met angst en depressie.\n\nIn 2002 verscheen ze in de kassucces Mr. Deeds naast Adam Sandler. In 2006 keerde Ryder terug op het scherm na een korte pauze, met optredens in spraakmakende films zoals Star Trek. In 2010 werd ze genomineerd voor twee Screen Actors Guild Awards: als hoofdrolspeelster in When Love Is Not Enough: The Lois Wilson Story en als onderdeel van de cast van Black Swan. Ze herenigde zich ook met Burton voor Frankenweenie (2012). Sinds 2016 speelt ze Joyce Byers in de Netflix-supernatuurlijke horrorserie Stranger Things, waarvoor ze Golden Globe- en SAG-nominaties heeft ontvangen."
] |
[
"Lisa Ryder\nLisa Ryder (geboren 26 oktober 1970) is een Canadese actrice, die de rol van Beka Valentine vertolkte in de sciencefictiontelevisieserie Gene Roddenberry's Andromeda. Ryder werd geboren in Edmonton, Alberta en studeerde aan de Universiteit van Toronto, waar ze met acteren begon. Na haar afstuderen richtte ze in Toronto een lokale theatergroep op, Bald Ego Productions, en kreeg ze haar eerste film- en televisierollen in het midden van de jaren 90 (zoals een cameo in Babylon 5). Ze speelde in vele theaterproducties, waaronder \"Put Me Away\", een eenpersoonsshow die ze zelf schreef. Ze verwierf een aanhang als Detective Tracy Vetter in het laatste seizoen van het vampierdrama Forever Knight in 1995-1996, en werd in 2000 gecast in de syndicated sciencefictionserie Andromeda; de serie eindigde in 2005 na 110 afleveringen. Ze speelde ook een co-rol, als android Kay-Em 14 in de film Jason X uit 2001, met Andromeda-alumna Lexa Doig (opmerkelijk is de rolomkering). Ryder speelde gastrollen in Gene Roddenberry's Earth: Final Conflict, Total Recall 2070, Kung Fu: The Legend Continues, Wind at My Back, en Psi Factor: Chronicles of the Paranormal. Ze had ook een terugkerende rol in The Newsroom. Haar andere filmrollen omvatten de door de critici geprezen Canadese indie film Stolen Heart, de thriller Blackheart, en de korte films Strands en Lemon. Ze schreef, produceerde en speelde ook in de film SF Seeks, met Michael Shanks, Gordon Michael Woolvett, Keith Hamilton Cobb en Lexa Doig. Ze verscheen ook in een televisiereclame voor Cheer wasmiddel in de late jaren 80/begin jaren 90.",
"Richard Ryder (acteur)\nRichard Ryder (20 augustus 1942 – 27 oktober 1995) was een Amerikaanse acteur uit Rochester, New York. Ryder speelde de hoofdrol in de films *Abuse* en *Forever Young*, evenals in de televisiefilms *Threesome*, *Laker Girls*, *Cries Unheard: The Donna Yaklich Story* en *When the Dark Man Calls*. Hij speelde ook een Bajoranse plaatsvervanger in de *Star Trek: Deep Space Nine* afleveringen \"Past Prologue\" en \"Babel\" en was te gast in *Dream On*, *Designing Women* en *Party of Five*. Ryder overleed in Hollywood, Californië in 1995 aan aids, 53 jaar oud.",
"The Wynona Riders\nThe Wynona Riders zijn een East Bay pop punkband, opgericht in 1988 als Miss Conduct door Jim Tyler (drums), Eric Matson (gitaar), Ron Murphy (bas) en Mike Lipari (zang). In 1989 voegde Ron Greer (Skip) zich bij de band als leadzanger, en veranderden ze hun naam bij hun eerste optreden in de 924 Gilman Street. De naam is afkomstig van de actrice Winona Ryder.",
"Ryder Lynn\nRyder Lynn is een fictief personage uit de Fox musical comedy-drama serie Glee. Het personage wordt gespeeld door acteur Blake Jenner, en is verschenen in Glee sinds de vijfde aflevering van het vierde seizoen, \"The Role You Were Born to Play\", voor het eerst uitgezonden op 8 november 2012. Ryder is een transferstudent naar McKinley High die arriveert als tweedejaars, zit in het voetbalteam, heeft problemen met zijn cijfers, en wordt gerekruteerd door Finn Hudson (Cory Monteith) om auditie te doen voor de schoolmusical, en later om zich bij het glee club, New Directions, aan te sluiten. Het personage werd gecreëerd toen Jenner een verhaallijn van zeven afleveringen won in Glee seizoen vier nadat hij met succes had meegedaan aan het tweede seizoen van de reality televisieshow The Glee Project. Als Ryder heeft Jenner verschillende solo covers gezongen in de show, en is verschenen in vele groepsprestaties. Jenner verscheen als terugkerende gastster voorbij zijn prijs van zeven afleveringen, en hij is gepromoveerd tot de hoofdcast effectief met de start van het vijfde seizoen van de show, maar werd uitgeschreven na het tweede deel van de 100ste aflevering door het zesde en laatste seizoen. Hij was kort te zien als gastster in de seriefinale, tijdens het laatste muzikale nummer van de serie.",
"Lucas Holden\nLucas Anthony Holden is een fictief personage uit de Australische soapserie Home and Away, gespeeld door Rhys Wakefield. Hij maakte zijn eerste opwachting op 5 augustus 2005. Lucas was het jongste lid van de familie Holden. Hij verliet de Bay in 2008.",
"Mark Ryder\nMark Ryder (geboren 1989) is een acteur uit Noord-Ierland die op Methodist College Belfast studeerde. Hij is vooral bekend van zijn televisierollen als Cesare Borgia in de historische dramaserie Borgia.",
"Winona Riders (Tsuki no Uragawa)\nis een album van Tsukiko Amano, vernoemd naar de beroemde Amerikaanse actrice Winona Ryder. Het is een verzameling van alle B-kant tracks van de single 箱庭 (Hakoniwa) tot 鮫 (Same). Het werd uitgebracht op 3 maart 2004, uitgebracht onder Otokura Records en gedistribueerd door Pony Canyon."
] | 1,847 |
Steven Tyler is een Amerikaanse muzikant.
|
[
"Sean_Tyla",
"Toxic_Twins",
"Tyler_Joseph",
"We're_All_Somebody_from_Somewhere",
"Jared_Tyler",
"Micah_Tyler",
"Tyler_James"
] |
[
"Steven Tyler\nSteven Tyler (geboren als Steven Victor Tallarico; 26 maart 1948) is een Amerikaanse zanger-songwriter, multi-instrumentalist en voormalig jurylid van een televisiemuziekcompetitie, het best bekend als de leadzanger van de in Boston gevestigde rockband Aerosmith, waarin hij ook mondharmonica speelt en af en toe piano en percussie. Hij staat bekend als de \"Screamin' Demon\" vanwege zijn hoge schreeuwen en zijn brede stembereik. Hij staat ook bekend om zijn acrobatiek op het podium. Tijdens zijn energieke optredens kleedt Tyler zich meestal in felle, kleurrijke outfits met zijn kenmerkende sjaals die aan zijn microfoonstandaard hangen.\n\nIn de jaren 70 steeg Tyler naar bekendheid als de leadzanger van Aerosmith, die baanbrekende hardrockalbums uitbracht als *Toys in the Attic* en *Rocks*, samen met een reeks hitsingles, waaronder \"Dream On\", \"Sweet Emotion\" en \"Walk This Way\". In de late jaren 70 en vroege jaren 80 had Tyler een zware drugs- en alcoholverslaving en nam de populariteit van de band af. Tyler en bandlid Joe Perry werden bekend als de \"Toxic Twins\" vanwege hun drugsmisbruik. In 1986 voltooide Tyler een drug revalidatie en steeg Aerosmith weer naar bekendheid toen Tyler en Perry samenwerkten met Run-DMC voor een remake van het klassieke Aerosmith-nummer \"Walk This Way\", dat een Top 5-hit werd. Aerosmith lanceerde vervolgens een opmerkelijke comeback met de multi-platina albums *Permanent Vacation*, *Pump*, *Get a Grip* en *Nine Lives*, die samen dertien Top 40-singles opleverden en de band talloze prijzen bezorgden. Gedurende deze tijd ging de band op hun langste en meest uitgebreide concerttournees, promootte hun singles met conceptuele muziekvideo's en deed opmerkelijke optredens op televisie, film en in videogames.\n\nIn het kielzog van dit succes, kwam Tyler naar voren als een van de meest duurzame rockiconen. Sinds de late jaren 80 is hij aan verschillende solo-projecten begonnen, waaronder gastoptredens op muziek van andere artiesten (samenwerkend met artiesten zo divers als Alice Cooper, Mötley Crüe, Santana, Pink en Keith Anderson), film- en tv-rollen (waaronder als jurylid bij American Idol en verschillende cameo's en gastoptredens in andere programma's en films), het schrijven van een bestseller en solowerk (inclusief de Top 40-hit single \"(It) Feels So Good\" in 2011). Hoewel de spanning met zijn Aerosmith-bandleden in 2009 en 2010 opliep nadat hij van het podium viel tijdens een concert, een terugval had met voorgeschreven medicijnen (waarvoor hij in 2009 met succes een behandeling onderging) en tekende voor American Idol zonder het zijn bandleden te vertellen, heeft Tyler na meer dan 46 jaar in de band, muziek blijven opnemen en optreden met Aerosmith. In mei 2015 bracht Tyler de countrysingle \"Love Is Your Name\" uit, gevolgd door de tweede single \"Red, White & You\" in januari 2016; zijn debuut soloalbum, *We're All Somebody from Somewhere*, werd uitgebracht op 15 juli 2016.\n\nTyler staat vermeld in de 100 Greatest Singers van Rolling Stone. Hij stond op de derde plaats in de Top 100 Metal Vocalists of All Time van Hit Parader. In 2001 werd hij met Aerosmith opgenomen in de Rock and Roll Hall of Fame en in 2013 ontvingen Tyler en zijn songwritingpartner Joe Perry de ASCAP Founders Award en werden ze opgenomen in de Songwriters Hall of Fame."
] |
[
"Sean Tyla\nSean Tyla (geboren als John Michael Kenneth Tyler, 3 augustus 1946) is een Engelse rockgitarist, toetsenist, zanger en songwriter, soms bekend als de \"Godfather of Boogie\". Het meest bekend van zijn werk met Ducks Deluxe en Tyla Gang, hij heeft ook gespeeld met Help Yourself, Joan Jett en Deke Leonard, en is solo opgetreden.",
"Giftige Tweelingen\nGiftige Tweelingen is een bijnaam die gegeven werd aan zanger Steven Tyler en leadgitarist Joe Perry van de Amerikaanse hardrockband Aerosmith. Ze kregen die naam in de jaren 70, vanwege hun buitensporig drugsgebruik, zowel op als naast het podium, wat een 'giftige' combinatie was die bijna een einde maakte aan hun carrières en hun levens. Tot op de dag van vandaag worden ze nog steeds vaak met deze bijnaam aangeduid, ondanks dat ze clean zijn geworden en een periode nuchter zijn gebleven. Hun kameraadschap is te zien in verschillende video's van de band, zoals The Making of Pump, Big Ones You Can Look At, en You Gotta Move. Als een begaafd songwriter-duo worden de Giftige Tweelingen vaak aangeduid als het 'Tyler/Perry'-partnerschap in het songwriting en hebben ze samen meer dan 85 nummers geschreven. In 2013 ontvingen Tyler en Perry de ASCAP Founders Award en werden ze opgenomen in de Songwriters Hall of Fame.",
"Tyler Joseph\nTyler Robert Joseph (geboren 1 december 1988) is een Amerikaanse zanger-songwriter, multi-instrumentalist, platenproducent en rapper. Hij is de leadzanger van het muzikale duo Twenty One Pilots.",
"We're All Somebody from Somewhere\nWe're All Somebody from Somewhere is het debuut solo studioalbum van de Amerikaanse zanger-songwriter Steven Tyler. Het album werd uitgebracht op 15 juli 2016 door Dot Records.",
"Jared Tyler\nTulsa, Oklahoma, is een Amerikaanse singer-songwriter. Hij maakte zijn nationale debuut met de release van *Blue Alleluia*, een album geproduceerd door Russ Titelman op Walking Liberty Records, NYC. Tyler is het voorprogramma geweest van vele artiesten en bands zoals Emmylou Harris, Nickel Creek, Merle Haggard, Wilco, Shelby Lynne, Dave Wilcox, Shannon Lawson, John Hammond en Willis Alan Ramsey. Naast tournees met Malcolm Holcombe, heeft Tyler ook opgenomen met Holcombe; Shannon Lawson; The Tractors; Jelly Roll Johnson; bassist en producer Dave Pomeroy; en producer Scott Harding, EmmyLou Harris, Mary Kay Place, Dave Wilcox en anderen.",
"Micah Tyler\nMicah Tyler Begnaud (geboren 19 april 1983), die optreedt onder de artiestennaam Micah Tyler, is een Amerikaanse christelijke muzikant die voornamelijk christelijke popmuziek speelt. Hij heeft drie muzikale werken uitgebracht: een studioalbum, The Story I Tell (2013), en twee ep's, The Kitchen Sink (2014) en Different (2016) met Fair Trade Services. De Different EP stond in één Billboard-hitlijst.",
"Tyler James\nTyler James kan verwijzen naar: Tyler James (Amerikaanse muzikant) (geboren 1982), Amerikaanse singer-songwriter Tyler James (Engelse muzikant) (geboren 1985), Engelse singer-songwriter"
] | 1,848 |
Adele heeft een huis dat 25 heet.
|
[
"19_(Adele_album)",
"Someone_like_You_(Adele_song)",
"All_I_Ask_(Adele_song)",
"Adele_Live_2016",
"Adele_Bertei",
"Hometown_Glory",
"River_Lea_(song)"
] |
[
"Adele\nAdele Laurie Blue Adkins ( -LSB- əˈdɛl -RSB- geboren 5 mei 1988) is een Engelse zangeres-songwriter. Na haar afstuderen aan de BRIT School for Performing Arts and Technology in 2006, kreeg Adele een platencontract van XL Recordings nadat een vriend hetzelfde jaar haar demo op Myspace had geplaatst. In 2007 ontving ze de Brit Awards 'Critics' Choice'-award en won ze de BBC Sound of 2008 poll. Haar debuutalbum, 19, werd in 2008 uitgebracht met commercieel en kritisch succes. Het is zeven keer platina in het VK en drie keer platina in de VS. Het album bevat haar eerste nummer, \"Hometown Glory\", geschreven toen ze 16 was, dat gebaseerd is op haar thuiswijk West Norwood in Londen. Een optreden dat ze eind 2008 in Saturday Night Live had, gaf haar carrière in de VS een boost. Bij de 51e Grammy Awards in 2009 ontving Adele de prijzen voor Beste Nieuwe Artiest en Beste Vrouwelijke Pop Vocale Prestaties. Ze bracht haar tweede studioalbum, 21, begin 2011 uit. Het album werd kritisch goed ontvangen en overtrof het succes van haar debuut, waarmee de zangeres in 2012 talloze prijzen won, waaronder een recordaantal van zes Grammy Awards, waaronder Album of the Year; twee Brit Awards, waaronder British Album of the Year, en drie American Music Awards. Het album is zestien keer platina gecertificeerd in het VK en is het vierde best verkochte album aller tijden in het VK. In de VS heeft het langer de toppositie ingenomen dan welk album dan ook sinds 1985 en is het diamant gecertificeerd. Het album heeft wereldwijd meer dan 31 miljoen exemplaren verkocht. Het succes van 21 leverde Adele talloze vermeldingen op in het Guinness Book of World Records. Ze is de eerste vrouw in de geschiedenis van de Billboard Hot 100 met drie gelijktijdige top 10 singles als leadartiest, en de eerste vrouwelijke artiest met gelijktijdig twee albums in de top vijf van de Billboard 200 en twee singles in de top vijf van de Billboard Hot 100. 21 is het langstlopende nummer één album van een vrouwelijke soloartiest in de geschiedenis van de UK en US Album Charts. In 2012 bracht Adele \"Skyfall\" uit, dat ze mede schreef en opnam voor de gelijknamige James Bond-film. Het nummer won een Academy Award, een Grammy Award en een Golden Globe Award voor Beste Originele Song, evenals de Brit Award voor British Single of the Year. Na een pauze van drie jaar bracht Adele in 2015 haar derde studioalbum, 25, uit. Het werd het best verkochte album van het jaar en brak verkooprecords in de eerste week in het VK en de VS. 25 was haar tweede album dat in de VS diamant werd gecertificeerd en leverde haar vijf Grammy Awards op, waaronder haar tweede Grammy Award voor Album of the Year, en vier Brit Awards. De leadsingle, \"Hello\", werd het eerste nummer in de VS dat binnen een week na de release meer dan een miljoen digitale exemplaren verkocht. Haar derde concerttournee, Adele Live 2016, bezocht Europa, Noord-Amerika en Oceanië en zal eind 2017 worden afgesloten met vier afscheidsconcerten in het Wembley Stadium. In 2011, 2012 en 2016 noemde Billboard Adele Artiest van het Jaar. In 2012 stond ze op nummer vijf in de 100 Greatest Women in Music van VH1. Time Magazine noemde haar een van de meest invloedrijke mensen ter wereld in 2012 en 2016. Met meer dan 100 miljoen verkochte platen is Adele een van de best verkopende artiesten ter wereld."
] |
[
"19 (Adele album)\n19 is het debuutstudioalbum van de Britse zangeres Adele. Het werd voor het eerst uitgebracht op 28 januari 2008, via XL Recordings. Na Adele's afstuderen aan de BRIT School for Performing Arts & Technology in mei 2006, begon ze met het publiceren van nummers en nam ze een demo op met drie nummers voor een schoolproject, die ze aan een vriend gaf. De vriend plaatste de demo op Myspace, waar het zeer succesvol werd en leidde tot interesse van XL Recordings. Dit leidde ertoe dat Adele een platencontract tekende met het label en zang verzorgde voor Jack Peñate; tijdens deze sessie voor Peñate's nummer ontmoette ze producer Jim Abbiss, die het grootste deel van haar debuutalbum zou produceren. Adele schreef het grootste deel van het albummateriaal zelf, maar werkte wel samen met een select aantal schrijvers en producers, waaronder Jim Abbiss, Eg White en Sacha Skarbek. Hun samenwerkingen creëerden een blue-eyed soul album met teksten die hartzeer en relaties beschrijven. Na de release ontving 19 overwegend positieve recensies van critici, die de zang van de zangeres prezen en haar prezen als iemand met het \"potentieel om een van de meest gerespecteerde en inspirerende internationale artiesten van haar generatie te worden\". 19 won ook en werd genomineerd voor talloze onderscheidingen, waaronder een Mercury Prize en de Grammy Award voor Beste Nieuwe Artiest. De tweede single, \"Chasing Pavements\", won ook de Grammy Award voor Beste Vrouwelijke Popzangprestatie tijdens de 51e jaarlijkse Grammy Awards. Vier singles werden van het album uitgebracht, waarbij \"Chasing Pavements\" en \"Make You Feel My Love\" de top tien haalden in de UK Singles Chart en de eerste Adele's eerste Billboard Hot 100-entry werd. 19 debuteerde op nummer één in de UK-hitlijsten tijdens de release en werd zeven keer platina gecertificeerd door de British Phonographic Industry (BPI) met een verkoop van meer dan 2 miljoen exemplaren. Het album piekte op nummer vier in de US Billboard 200 in 2012 en heeft ook meer dan 3 miljoen exemplaren verkocht in de Verenigde Staten en naar schatting 7 miljoen exemplaren wereldwijd.",
"Someone like You (Adele-nummer)\n``Someone like You'' is een nummer van de Britse zangeres Adele. Het werd geschreven door Adele en Dan Wilson voor haar tweede studioalbum, 21. Het is de tweede single en het laatste nummer op het album. Het nummer werd geïnspireerd door een verbroken relatie en beschrijft lyrisch Adele's verwerking daarvan. XL Recordings bracht het nummer uit als tweede single van het album op 24 januari 2011 in het Verenigd Koninkrijk en op 9 augustus 2011 in de Verenigde Staten. Begeleid alleen door een piano in het nummer (gespeeld door mede-schrijver Wilson), zingt Adele over het einde van de relatie met haar ex-vriend. Het nummer kreeg brede bijval van muziekcritici, die het nummer als een hoogtepunt van 21 kozen en de teksten, de simpele sound en Adele's vocale performance prezen. Na een goed ontvangen uitvoering van het nummer tijdens de Brit Awards 2011, werd ``Someone like You'' Adele's eerste nummer 1-hit in het VK en bleef het vijf weken bovenaan de hitlijsten staan. Het nummer stond ook bovenaan de hitlijsten in Ierland, Nieuw-Zeeland, Australië, Brazilië, Italië, Frankrijk en Zwitserland, en is Adele's tweede nummer 1-hit in de VS geworden. Met die prestatie werd Adele de eerste Britse vrouwelijke solozangeres in de geschiedenis van de Billboard Hot 100 met twee nummer 1-hits van hetzelfde album. In juli 2011 werd het de eerste single van het decennium die een miljoen exemplaren verkocht in het VK en het werd 3x Platina gecertificeerd door de British Phonographic Industry (BPI), evenals 5x Platina gecertificeerd door de Recording Industry Association of America (RIAA) in de VS.\n\nEen bijbehorende videoclip voor het nummer werd geregisseerd door Jake Nava en gefilmd in Parijs, Frankrijk. De video toonde Adele alleen door de straten lopend met een verdrietige blik op haar gezicht. Critici prezen de video omdat deze simpel en perfect bij de sound van het nummer paste. Adele voerde het nummer uit op verschillende award-shows en televisieprogramma's, waaronder de Brit Awards 2011, MTV Video Music Awards 2011, Jimmy Kimmel Live!, The Ellen DeGeneres Show, en het nummer werd gespeeld in de ABC-hitserie Grey's Anatomy. Ze voegde het nummer toe aan de setlist van haar tweede tournee Adele Live. De live-optredens van het nummer werden zeer geprezen door muziekcritici en fans. Het nummer is gecoverd door Katy Perry, Taio Cruz, de cast van de serie Glee en verschillende andere artiesten.\n\nIn een lijst die door het publiek werd gestemd in samenwerking met het 60-jarig jubileum van de Official Charts Company, werd ``Someone like You'' verkozen tot de derde favoriete nummer 1-single van de afgelopen 60 jaar in het VK, met Michael Jackson's ``Billie Jean'' op de tweede plaats en Queen's ``Bohemian Rhapsody'' op de eerste plaats. ``Someone like You'' is de 36e best verkochte single in de geschiedenis van de UK Singles Chart. Als een kritisch succesvol nummer verscheen ``Someone like You'' op vele jaarlijsten over de beste nummers van 2011. ``Someone like You'' was de eerste ontvanger van de Grammy Award voor Beste Pop Solo Performance, tijdens de 54e Grammy Awards, gehouden op 12 februari 2012. Vanaf 2015 is het de derde meest gedownloade single aller tijden in het VK en de vierde best verkochte single van de 21e eeuw.",
"All I Ask (Adele-nummer)\n``All I Ask'' is een nummer opgenomen door de Engelse zangeres en songwriter Adele voor haar derde studioalbum 25 (2015). Het nummer is geschreven door Adele, Bruno Mars, Philip Lawrence en Christopher Brody Brown, terwijl de productie van het nummer werd verzorgd door The Smeezingtons, een songwriting- en platenproducerend trio bestaande uit Mars, Lawrence en Ari Levine. Volgens Forrest Wickman van Slate bespreekt het nummer lyrisch de zangeres die op zoek is naar een laatste nacht met een geliefde, voordat ze hun eigen weg gaan. ``All I Ask'' piekte op nummer 41 in de UK Singles Chart en op nummer 77 in de Billboard Hot 100. Om het nummer te promoten, zong Adele ``All I Ask'' tijdens Adele Live in New York City, in The Late Late Show with James Corden, in The Ellen DeGeneres Show en tijdens de 58e jaarlijkse Grammy Awards. Het laatste optreden leidde tot controverse vanwege technische problemen; Adele verklaarde achteraf dat de pianomicrofoons op de pianodraden vielen, waardoor de storing ontstond.",
"Adele Live 2016\nAdele Live 2016 (voor de shows in 2017 getiteld als Adele Live 2017) is de derde concerttournee van de Britse zangeres Adele ter ondersteuning van haar derde studioalbum, 25. Deze begon op 29 februari 2016 in Belfast, Noord-Ierland in de SSE Arena, ging verder door West-Europa, Noord-Amerika en Oceanië en zal op 2 juli 2017 in Londen, Engeland, in het Wembley Stadium eindigen.",
"Adele Bertei\nAdele Bertei (geboren Adele Maria Bertei, 1955) is een Amerikaanse zangeres, songwriter, schrijfster en regisseuse.",
"Hometown Glory\n``Hometown Glory'' is de debuutsingle van de Britse zangeres Adele, uitgebracht op 22 oktober 2007 in het Verenigd Koninkrijk. Het nummer staat op haar debuutstudioalbum *19* (2008). In 2008 werd het nummer opnieuw uitgebracht als haar vierde single. Adele schreef het nummer in 10 minuten nadat haar moeder haar had proberen over te halen om haar thuiswijk West Norwood in Londen te verlaten voor de universiteit. ``Hometown Glory'' is het eerste nummer dat Adele ooit schreef. In 2007 werd ``Hometown Glory'' uitgebracht op het label Pacemaker Recordings van zanger Jamie T als een limited edition 7'' vinyl single, waarvan slechts 500 exemplaren werden gemaakt. Het nummer wist aanvankelijk niet in de hitlijsten te komen. Echter, door hoge downloads van het nummer tijdens de releaseweek van *19*, wist het nummer voor het eerst binnen te komen in de UK Singles Chart top 40. In 2010 ontving het nummer een Grammy-nominatie voor Best Female Pop Vocal Performance, maar verloor van Beyoncé's ``Halo''.",
"River Lea (lied)\n``River Lea'' is een lied opgenomen door de Engelse zangeres en songwriter Adele voor haar derde studioalbum 25 (2015). Het lied werd geschreven door Adele Adkins en Brian Burton, terwijl de productie van het lied werd verzorgd door Danger Mouse. Lyrisch gezien gaat het nummer gedeeltelijk over de River Lea in Londen. Muzikaal is het lied een gospellied met een spookachtige sfeer. ``River Lea'' kreeg positieve recensies van critici, waarbij The Guardian het noemde als \"een van de meest opvallende nummers\" op 25. Het lied piekte op nummer 5 in de Finse hitlijsten en nummer 80 in de Franse hitlijsten. Het debuteerde op nummer 97 in de Official German Charts."
] | 1,849 |
Supernatural is een serie.
|
[
"Characters_of_Supernatural",
"Supernatural_(season_7)",
"Supernatural_(season_9)",
"Supernatural_(1977_TV_series)",
"Supernatural_Wiki",
"Supernatural_(group)",
"Supernatural_(season_11)"
] |
[
"Supernatural (Amerikaanse tv-serie)\nSupernatural is een Amerikaanse fantasy horror televisieserie gecreëerd door Eric Kripke. De serie ging voor het eerst in première op 13 september 2005 op The WB, en werd later onderdeel van het programma-aanbod van de opvolger The CW. Met Jared Padalecki als Sam Winchester en Jensen Ackles als Dean Winchester in de hoofdrollen, volgt de serie de twee broers terwijl ze demonen, geesten, monsters en andere bovennatuurlijke wezens jagen. De serie wordt geproduceerd door Warner Bros. Television, in samenwerking met Wonderland Sound and Vision. Naast Kripke waren McG, Robert Singer, Phil Sgriccia, Sera Gamble, Jeremy Carver, John Shiban, Ben Edlund en Adam Glass uitvoerend producenten. De voormalige uitvoerend producent en regisseur Kim Manners overleed aan longkanker tijdens de productie van het vierde seizoen. De serie wordt gefilmd in Vancouver, British Columbia en de omliggende gebieden en was bijna tien jaar in ontwikkeling, aangezien bedenker Kripke meerdere jaren vergeefs probeerde het te pitchen. De pilot werd door naar schatting 5,69 miljoen kijkers bekeken, en de kijkcijfers van de eerste vier afleveringen brachten The WB ertoe de serie voor een volledig seizoen op te pikken. Oorspronkelijk plande Kripke de serie voor drie seizoenen, maar breidde deze later uit tot vijf. Het vijfde seizoen sloot de belangrijkste verhaallijn van de serie af, en Kripke verliet de serie als showrunner. De serie is nog een aantal seizoenen doorgegaan met nieuwe showrunners, waaronder Sera Gamble, Jeremy Carver, Robert Singer en Andrew Dabb. Met zijn elfde seizoen werd Supernatural de langstlopende Amerikaanse fantasyserie. De serie werd verlengd voor een twaalfde seizoen, dat werd uitgezonden van 13 oktober 2016 tot 18 mei 2017. Op 8 januari 2017 verlengde The CW de serie voor een dertiende seizoen."
] |
[
"Personages van Supernatural\nSupernatural is een Amerikaanse televisiedramaserie, bedacht door schrijver en producent Eric Kripke, en werd aanvankelijk uitgezonden door The WB. Na het eerste seizoen fuseerden The WB en UPN tot The CW, de huidige zender van de serie in de Verenigde Staten. De serie heeft twee hoofdpersonages: Jared Padalecki als Sam Winchester en Jensen Ackles als Dean Winchester, broers die door het land reizen in een zwarte Chevrolet Impala uit 1967 om demonen, bovennatuurlijke wezens en andere paranormale entiteiten te jagen, waarvan vele gebaseerd zijn op folklore, mythen en Amerikaanse stedelijke legendes. Daarnaast beschrijft Supernatural de relatie tussen de broers en hun vader, John Winchester, terwijl ze proberen de moord op hun moeder door de demon Azazel te wreken en te begrijpen. Supernatural heeft vele andere terugkerende gasten die deelnemen aan verhaallijnen die een deel van een seizoen beslaan. Af en toe beslaan de verhaallijnen van terugkerende gasten meerdere seizoenen. Na de dood van hun vader in het tweede seizoen, wordt de jager Bobby Singer een vaderfiguur voor Sam en Dean. Naarmate de serie vordert, verschijnen terugkerende gasten op verschillende momenten om de algemene verhaallijn van de show te helpen voortbewegen, zoals de demon Ruby of de engel Castiel. De serie bevat ook terugkerende verschijningen van andere demonen, engelen en jagers.",
"Supernatural (seizoen 7)\nHet zevende seizoen van Supernatural, een Amerikaanse fantasy horror televisieserie gecreëerd door Eric Kripke, ging in première op 23 september 2011 en eindigde op 18 mei 2012, met 23 afleveringen. Het seizoen concentreert zich op de protagonisten Sam (Jared Padalecki) en Dean Winchester (Jensen Ackles) die een nieuwe vijand, Leviathans genaamd, onder ogen zien, sterker dan ze tot nu toe zijn tegengekomen en die hun gebruikelijke wapens nutteloos maken. Op 12 januari 2012 won het seizoen twee People's Choice Awards, waaronder Beste Netwerk-TV Drama. Dit is het tweede en laatste seizoen van Sera Gamble als showrunner, waarbij Jeremy Carver de rol overnam voor seizoen acht. Warner Home Video bracht het seizoen uit op DVD en Blu-ray in Regio 1 op 18 september 2012, in regio 2 op 5 november 2012 en in regio 4 op 31 oktober 2012. Het zevende seizoen had een gemiddeld aantal kijkers van 1,73 miljoen Amerikaanse kijkers.",
"Supernatural (seizoen 9)\nHet negende seizoen van Supernatural, een Amerikaanse fantasy horror televisieserie gecreëerd door Eric Kripke, ging in première op 8 oktober 2013, werd afgesloten op 20 mei 2014 en bevatte 23 afleveringen. Dit is het tweede seizoen met Jeremy Carver als showrunner. Het seizoen werd uitgebracht op DVD en Blu-ray in regio 1 op 9 september 2014, in regio 2 op 8 juni 2015 en in regio 4 op 8 oktober 2014. Het negende seizoen had een gemiddeld aantal kijkers van 2,19 miljoen Amerikaanse kijkers.",
"Supernatural (televisieserie uit 1977)\nSupernatural is een Britse anthology-televisieserie die in 1977 door de BBC werd geproduceerd. De serie bestond uit acht afleveringen en werd uitgezonden op BBC1. In elke aflevering moest een aspirant-lid van de \"Club of the Damned\" een horrorverhaal vertellen, en hun aanvraag voor lidmaatschap werd beoordeeld op hoe angstaanjagend het verhaal was. Aanvragers die er niet in slaagden een voldoende angstaanjagend verhaal te vertellen, werden gedood.",
"Supernatural Wiki\nSupernatural Wiki, ook bekend als SuperWiki, is een wiki-aangedreven naslagsite voor de horrortelevisieserie Supernatural van de CW. De site werd gelanceerd op 6 augustus 2006 met behulp van MediaWiki-software om een door gebruikers gemaakte database met informatie te onderhouden. Supernatural Wiki en zijn domein, supernaturalwiki.com, worden gehost door een fan die donaties accepteert voor hostingkosten, maar geen winst maakt met het runnen van de site. Op 25 juli 2016 bevatte de site 3.207 artikelen met meer dan 149 miljoen paginaweergaven.",
"Supernatural (groep)\nSupernatural was een Zweedse popgroep bestaande uit de winnaars van het tweede seizoen van de Zweedse reality-tv show Popstars. In Zweden werd de show in 2003 uitgezonden op Kanal 5. De band had verschillende hits met nummers als Supernatural en Rock U. Supernatural zou deelnemen aan de Zweedse voorselecties voor het Eurovisiesongfestival in 2003, maar hun platenlabel promootte de band onvoldoende en de leden gingen vervolgens in 2004 uit elkaar na ruzies met hun platenlabel.",
"Supernatural (seizoen 11)\nHet elfde seizoen van Supernatural, een Amerikaanse fantasy horror televisieserie gecreëerd door Eric Kripke, ging in première op 7 oktober 2015 op The CW en eindigde op 25 mei 2016. Het seizoen bestond uit 23 afleveringen en werd op woensdag om 21:00 uur (ET) uitgezonden. Dit is het vierde en laatste seizoen met Jeremy Carver als showrunner. Het seizoen werd op 6 september 2016 op DVD en Blu-ray uitgebracht in regio 1. Het elfde seizoen had een gemiddeld aantal kijkers van 1,78 miljoen Amerikaanse kijkers."
] | 1,850 |
De Himalaya is een bergketen die China doorkruist.
|
[
"Great_Himalayas",
"Indian_Himalayan_Region",
"Darjeeling_Himalayan_hill_region",
"Himalaya_Kingdom",
"Tibetan_Plateau",
"Himalayan",
"Himalayan_Buddhism"
] |
[
"Himalaya\nDe Himalaya, of Himalaya, ( -LSB- ˌhɪməˈleɪ.ə -RSB- of -LSB- hɪˈmɑːləjə -RSB- ) vormen een bergketen in Azië die de vlaktes van het Indiase subcontinent scheidt van het Tibetaans Plateau. De Himalaya-keten heeft veel van de hoogste toppen ter wereld, waaronder de hoogste, de Mount Everest. De Himalaya omvat meer dan vijftig bergen die hoger zijn dan 7200 m, waaronder tien van de veertien 8000m toppen. Daarentegen is de hoogste berg buiten Azië -- de Aconcagua, in de Andes -- 6961 m hoog. De Himalaya-keten wordt in het noordwesten begrensd door de Karakoram en Hindu Kush gebergten, in het noorden door het Tibetaans Plateau en in het zuiden door de Indo-Gangetische vlakte. De Himalaya onderscheidt zich van de andere grote gebergten van Centraal-Azië, hoewel de term Himalaya soms losjes wordt gebruikt om de Karakoram en enkele andere gebergten te omvatten. De Himalaya strekt zich uit over vijf landen: Nepal, India, Bhutan, China en Pakistan, waarbij de eerste drie landen soevereiniteit hebben over het grootste deel van het gebergte. Sommige van 's werelds grootste rivieren, de Indus, de Ganges en de Tsangpo-Brahmaputra, ontspringen in de Himalaya, en hun gecombineerde stroomgebied herbergt ongeveer 600 miljoen mensen. De Himalaya heeft de culturen van Zuid-Azië diepgaand gevormd; veel Himalaya-toppen zijn heilig in het hindoeïsme en het boeddhisme. Opgeheven door de subductie van de Indiase tektonische plaat onder de Euraziatische plaat, loopt het Himalaya-gebergte, van west-noordwest naar oost-zuidoost, in een boog van 2400 km lang. Zijn westelijke anker, Nanga Parbat, ligt net ten zuiden van de meest noordelijke bocht van de Indus rivier. Zijn oostelijke anker, Namcha Barwa, ligt net ten westen van de grote bocht van de Tsangpo rivier. De breedte van het gebergte varieert van 400 km in het westen tot 150 km in het oosten."
] |
[
"Grotere Himalaya\nDe Grote Himalaya of Grotere Himalaya (Hindi: महान हिमालय of हिमाद्रि) is het hoogste gebergte van het Himalayagebergsysteem. Dit gebergte wordt gescheiden van het Kleine Himalayagebergte door de Hoofd Centrale Stuw, en ligt ten noorden ervan. Entiteiten waarin het gebergte zich bevindt zijn onder andere China, India, Nepal en Tibet. De hoogste berg ter wereld, Mount Everest, en andere bijna even hoge toppen maken deel uit van het Grotere Himalayagebergte.",
"Indiase Himalaya-regio\nDe Indiase Himalaya-regio (IHR) is het gedeelte van de Himalaya binnen India, dat zich uitstrekt over de staten Jammu & Kashmir, Himachal Pradesh, Uttarakhand, Sikkim, Arunachal Pradesh, evenals de heuvelachtige gebieden van twee staten - Assam en West-Bengalen. De regio is verantwoordelijk voor de watervoorziening van een groot deel van het Indiase subcontinent en herbergt een gevarieerde flora en fauna. Fysisch-geografisch gezien, te beginnen bij de uitlopers in het zuiden (Siwaliks), strekt deze bergketen zich uit tot het Tibetaanse plateau in het noorden (Trans-Himalaya). Drie belangrijke geografische entiteiten, de Himadri (grotere Himalaya), Himanchal (kleinere Himalaya) en de Siwaliks (buitenste Himalaya), die zich bijna ononderbroken over de gehele lengte uitstrekken, worden gescheiden door belangrijke geologische breuklijnen. Machtige, maar oudere rivieren zoals de Indus, Sutlej, Kali, Kosi en Brahmaputra hebben zich door steile kloven uitgesleten om in de Grote Vlakte te komen en hebben hun antecedentie gevestigd. De meest noordelijke bergketen is het Karakoramgebergte, dat doorloopt in Pakistan en China. Ten zuiden van het Karakoramgebergte liggen de Zaskar-bergen. Parallel aan de Zaskar-bergen liggen de Pir Panjal-bergen. Deze drie bergketens liggen parallel aan elkaar in het noordwestelijke deel van India, waarvan het grootste deel in de staat Jammu en Kashmir ligt, evenals de hoofdstad Srinagar. Enkele van de hoogste bergen ter wereld bevinden zich in deze regio. Vele rivieren die als heilig worden beschouwd, zoals de Ganga en Yamuna, ontspringen in de Himalaya.",
"Darjeeling Himalayagebergte\nHet Darjeeling Himalayagebergte of Darjeeling Himalaya is het bergachtige gebied aan de noordwestelijke kant van de staat West-Bengalen in India. Deze regio behoort tot het Oost-Himalayagebergte. Het district Darjeeling, met uitzondering van de Siliguri-onderverdeling, vormt de regio. Het rijst abrupt op vanuit de Terai-regio. De regio helt af van zuid naar noord. De rivier Teesta verdeelt de regio in twee delen -- het gebied ten oosten van de Teesta en het gebied ten westen van de Teesta.",
"Himalayakoningrijk\nHet Himalayakoningrijk was een bergachtig land in de Himalaya, genoemd in de Purana's. Himavat was de heerser. Zijn dochter Parvati, die de vrouw van Heer Siva werd, was een prinses uit dit koninkrijk. Het Indiase epos Mahabharata noemt geen koninkrijk met de naam Himalaya, maar wel vele koninkrijken in het Himalaya-gebergte zoals het Kulindakoningrijk, het Parvatakoningrijk, het Nepakoningrijk, het Kiratakoningrijk, het Kimpurushakoninkrijk, het Kinnarakoningrijk, enz.",
"Tibets Hoogland\nHet Tibetaans Hoogland, in China ook wel bekend als het Qinghai-Tibet Hoogland, het Qingzang Hoogland of het Himalaya Hoogland, is een uitgestrekt hoog plateau in Centraal-Azië en Oost-Azië. Het beslaat het grootste deel van de Autonome Regio Tibet en de provincie Qinghai in West-China, evenals een deel van Ladakh in de deelstaat Jammu en Kashmir in India. Het strekt zich ongeveer 1000 km van noord naar zuid en 2500 km van oost naar west uit. Met een gemiddelde hoogte van meer dan 4500 m wordt het Tibetaans Hoogland soms \"het Dak van de Wereld\" genoemd en is het het hoogste en grootste plateau ter wereld, met een oppervlakte van 2.500.000 km² (ongeveer vijf keer zo groot als Metropolitan Frankrijk). Soms aangeduid als de Derde Pool, bevat het Tibetaans Hoogland de bovenloop van de stroomgebieden van de meeste rivieren in de omliggende regio's. De tienduizenden gletsjers en andere geografische en ecologische kenmerken dienen als een \"watertoren\" die water opslaat en de stroming in stand houdt. De impact van de opwarming van de aarde op het Tibetaans Hoogland is van intens wetenschappelijk belang.",
"Himalaya\nHimalaya kan verwijzen naar: Het Himalaya gebergte De Transhimalaya, een subgebergte (sommige daar voorkomende soorten worden \"Himalayaans\" genoemd, niet \"Transhimalayaans\") Himalayaanse kat, een ras van huiskat Himalayaans cavia, een kleurslag bij het tamme cavia (cavy) Himalayaans konijn, een konijnenras The Himalayans, een band Himalayan (album), een album van de band Band of Skulls Pahari-talen, ook bekend als de Himalaya-talen, zijn een verwante groep talen die gesproken worden in de Himalaya-regio, waaronder Nepal, Noord-India en Azad Kashmir",
"Himalaya-boeddhisme\nHimalaya-boeddhisme is een term die collectief wordt gebruikt om te verwijzen naar de boeddhistische scholen van Tibet, Bhutan en regio's van Nepal, en die welke worden beoefend in de Indiase Himalaya-regio's Ladakh, Himachal Pradesh, Darjeeling, Sikkim en Arunachal Pradesh. Er zijn vier belangrijke, en verschillende kleinere, sekten van het boeddhisme die gecentreerd waren in Tibet, maar zich verspreidden naar de omliggende Himalaya-regio's: Nyingma, Sakya, Kagyu, Geluk. Het Newar-boeddhisme van Nepal, dat gecentreerd was in de Kathmandu-vallei, is ouder dan het Tibetaanse boeddhisme en het Tibetaanse boeddhisme ontleende veel leringen, met name Vajrayana-leringen, aan het Newar-boeddhisme, evenals leringen uit het Indiase boeddhisme. Al deze boeddhistische tradities zijn historisch nauw verwant en omvatten allemaal praktijken van zowel de Mahayana- als de Vajrayana-tradities van het boeddhisme. Het boeddhisme van Mongolië maakt deel uit van dezelfde culturele omgeving, hoewel Mongolië niet in de Himalaya-regio ligt."
] | 1,851 |
De ramp van Tsjernobyl betrok uiteindelijk meer dan 700.000 werknemers.
|
[
"Effects_of_the_Chernobyl_disaster",
"Chornobyl_Raion",
"Ufa_train_wreck",
"Voices_from_Chernobyl",
"Soviet_submarine_K-431",
"Kramatorsk_radiological_accident",
"Chernobyl_Way"
] |
[
"Ramp van Tsjernobyl\nDe ramp van Tsjernobyl, ook wel het ongeluk van Tsjernobyl genoemd, was een catastrofale nucleaire ramp. Deze vond plaats op 26 april 1986 in reactor nummer 4, een lichtwaterreactor met grafietmoderator, van het kernenergiecentrale van Tsjernobyl nabij Pripjat, destijds onderdeel van de Oekraïense Socialistische Sovjetrepubliek van de Sovjet-Unie (USSR). Tijdens een nachtelijke veiligheidstest die een station blackout (stroomuitval) simuleerde en waarbij veiligheidssystemen opzettelijk werden uitgeschakeld, leidde een combinatie van inherente gebreken in het reactorontwerp, samen met het feit dat de reactoroperatoren de kern op een manier arrangeerden die in strijd was met de checklist voor de test, uiteindelijk tot ongecontroleerde reactiecondities. Dit resulteerde in een explosie van stoom, gegenereerd door het snel verdampen van water, en een daaropvolgende openluchtgrafietbrand. Hoewel de meeste rapporten over het ongeluk van Tsjernobyl verwijzen naar een aantal grafietbranden, is het zeer onwaarschijnlijk dat het grafiet zelf brandde. Volgens de website van General Atomics <http://gt-mhr.ga.com/safety.php>: \"Vaak wordt ten onrechte aangenomen dat het verbrandingsgedrag van grafiet vergelijkbaar is met dat van houtskool en steenkool. Talrijke tests en berekeningen hebben aangetoond dat het vrijwel onmogelijk is om hoogwaardig, nucleair grafiet te verbranden.\" Over Tsjernobyl stelt dezelfde bron: \"Grafiet speelde een kleine of geen rol in het verloop of de gevolgen van het ongeval. De rode gloed die tijdens het ongeluk van Tsjernobyl werd waargenomen, was de verwachte kleur van luminescentie voor grafiet bij 700 °C en geen grootschalige grafietbrand, zoals sommigen ten onrechte hebben aangenomen.\" Evenzo merkte kernfysicus Yevgeny Velikhov, <http://news.bbc.co.uk/2/hi/europe/4918742.stm>, ongeveer twee weken na het ongeval op dat: \"Tot nu toe bestond de mogelijkheid van een catastrofe echt: een grote hoeveelheid brandstof en grafiet van de reactor bevond zich in een gloeiende toestand.\" Dat wil zeggen, alle warmte die vrijkwam door radioactief verval binnen de uraniumbrandstof (warmte die normaal gesproken door reservekoelpompen zou worden afgevoerd in een onbeschadigde reactor) was in plaats daarvan verantwoordelijk voor het roodgloeiend maken van de brandstof zelf en eventueel grafiet dat ermee in contact stond. Dit staat in tegenstelling tot de vaak geciteerde interpretatie, namelijk dat het grafiet voornamelijk roodgloeiend was omdat het chemisch oxideerde met de lucht. Deze brand produceerde ongeveer 9 dagen lang aanzienlijke opstijgende luchtstromen die pluimen van splijtingsproducten in de atmosfeer brachten. De geschatte hoeveelheid radioactief materiaal die tijdens deze zeer hete brandfase vrijkwam, was ongeveer even groot als de hoeveelheid in de lucht gebrachte splijtingsproducten die bij de eerste destructieve explosie vrijkwamen. Vrijwel al dit radioactieve materiaal zou vervolgens neerslaan op een groot deel van het oppervlak van de westelijke USSR en Europa.\n\nHet ongeluk van Tsjernobyl domineert de subcategorie energieaccidenten als het meest rampzalige kerncentrale-ongeval in de geschiedenis, zowel qua kosten als slachtoffers. Het is een van de slechts twee nucleaire energieaccidenten die zijn geclassificeerd als een niveau 7-gebeurtenis (de maximale classificatie) op de International Nuclear Event Scale, de andere is de kernramp van Fukushima Daiichi in Japan in 2011. De strijd om zich te beschermen tegen scenario's die vaak ten onrechte werden gezien als potentieel voor een grotere catastrofe, en de latere saneringsinspanningen in de omgeving, betrokken uiteindelijk meer dan 500.000 werknemers en kostten naar schatting 18 miljard roebel. Tijdens het ongeval veroorzaakten de explosie-effecten 2 doden binnen de faciliteit, en later stierven 29 brandweerlieden en werknemers in de dagen tot maanden daarna aan het acute stralingssyndroom. De potentiële gevolgen op lange termijn, zoals kanker, worden nog steeds onderzocht.\n\nDe resten van het reactorgebouw nummer 4 werden in december 1986 omsloten door een grote sarcofaag (stralingsscherm), op een moment dat wat van de reactor overbleef de koude afschakelingsfase inging. De behuizing werd snel gebouwd voor de veiligheid van de bemanningen van de andere onbeschadigde reactoren van het energiecentrale, waarbij reactor nummer 3 tot 2000 elektriciteit bleef produceren.\n\nHet ongeval leidde tot veiligheidsverbeteringen aan alle overgebleven reactoren van Sovjet-ontwerp in de RBMK-familie (Tsjernobyl nummer 4), waarvan er elf in 2013 nog steeds elektriciteitsnetten van stroom voorzagen."
] |
[
"Gevolgen van de ramp van Tsjernobyl\nDe ramp van Tsjernobyl in 1986 veroorzaakte de vrijlating van aanzienlijke hoeveelheden radioactiviteit in de atmosfeer, in de vorm van zowel deeltjesvormige als gasvormige radio-isotopen. Het is een van de meest significante onbedoelde vrijlatingen van radioactiviteit in het milieu tot op de dag van vandaag. Het werk van het Wetenschappelijk Comité voor Milieuproblemen (SCOPE) suggereert dat het incident van Tsjernobyl niet direct kan worden vergeleken met atmosferische tests van kernwapens door middel van één enkel getal, waarbij de ene simpelweg x keer groter is dan de andere. Dit komt gedeeltelijk doordat de isotopen die in Tsjernobyl werden vrijgelaten, de neiging hadden langer te leven dan die welke werden vrijgelaten door de detonatie van atoombommen, waardoor radioactiviteitscurven ontstonden die zowel in vorm als in grootte verschillen.",
"Chornobyl Raion\nDe Chornobyl Raion of Tsjernobylrajon (Чорнобильський район, Chornobyl's'kyj rajon) was een van de 26 administratieve rajons (districten) van de oblast Kiev in het noorden van Oekraïne. Na de ramp van Tsjernobyl was het grootste deel van de rajon gecontamineerd, en veel van zijn bewoonde plaatsen werden opgenomen in de Tsjernobyl-uitsluitingszone, een officieel aangewezen uitsluitingsgebied rond de plaats van de ramp.",
"Treinramp bij Ufa\nDe treinramp bij Ufa was een explosie op de Koejbysjev-spoorlijn op 4 juni 1989 om 1:15 uur (lokale tijd) in de Sovjet-Unie, ongeveer 50 kilometer van de stad Ufa. Het was het dodelijkste treinongeluk in de Russische en Sovjetgeschiedenis, met 575 bevestigde doden. De explosie vond plaats nadat een pijpleiding vloeibaar aardgas (voornamelijk propaan en butaan) begon te lekken, waardoor een zeer brandbare wolk ontstond die al snel werd ontstoken door vonken van de wielen van twee passagierstreinen die elkaar tegemoetreden in de buurt van de lek. Beide treinen vervoerden veel kinderen: de ene keerde terug van een vakantieoord aan de Zwarte Zee en de andere was onderweg. Schattingen van de omvang van de explosie lopen uiteen van 250 tot 300 ton TNT-equivalent tot wel 10.000 ton TNT-equivalent. Volgens officiële cijfers vielen 575 doden en raakten meer dan 800 mensen gewond. De exacte locatie was in de buurt van de plaats Asha.",
"Stemmen van Tsjernobyl\nTsjernobylgebed: Een kroniek van de toekomst (VK-titel) / Stemmen van Tsjernobyl: De mondelinge geschiedenis van een nucleaire ramp (VS-titel) is een boek van Nobelprijswinnares Svetlana Aleksijevitsj. Aleksijevitsj was in 1986, ten tijde van de ramp in Tsjernobyl, journaliste in Minsk, de hoofdstad van Wit-Rusland. (Wit-Rusland maakte toen deel uit van de Sovjet-Unie als de Wit-Russische Socialistische Sovjetrepubliek.) Aleksijevitsj, toen in de dertig, interviewde gedurende tien jaar meer dan 500 ooggetuigen, waaronder brandweerlieden, liquidatoren (leden van het opruimteam), politici, artsen, natuurkundigen en gewone burgers. Het boek beschrijft de psychologische en persoonlijke tragedie van het ongeluk in Tsjernobyl en verkent de ervaringen van individuen en hoe de ramp hun leven beïnvloedde. Tsjernobylgebed werd voor het eerst in 1997 in het Russisch uitgegeven als Чернобыльская молитва en een herziene, bijgewerkte editie verscheen in 2013. De Amerikaanse vertaling won in 2005 de National Book Critics Circle Award voor algemene non-fictie.",
"Sovjet onderzeeboot K-431\nSovjet onderzeeboot K-431 (oorspronkelijk de Sovjet onderzeeboot K-31) was een Sovjet kernonderzeeboot waarbij op 10 augustus 1985 een reactorongeval plaatsvond. Ze werd in dienst gesteld op 30 september 1965. Tijdens het bijtanken van de onderzeeboot in de baai van Chazhma, Vladivostok, vond een explosie plaats. Er vielen tien doden en 49 anderen liepen stralingsschade op. TIME magazine heeft het ongeval aangemerkt als een van de \"ergste nucleaire rampen\" ter wereld.",
"Radiologisch ongeval Kramatorsk\nHet radiologisch ongeval van Kramatorsk was een stralingsongeval dat plaatsvond in Kramatorsk, Oekraïense SSR, van 1980 tot 1989. In 1989 werd een kleine capsule met sterk radioactief cesium-137 gevonden in de betonnen muur van een appartementencomplex, met een oppervlaktedosisvermogen van de gammastraling van 1800 R/jaar. Men gelooft dat de bron, oorspronkelijk onderdeel van een meetinstrument (hoogstwaarschijnlijk een niveaumeter), verloren ging in de late jaren 1970 en terechtkwam in het materiaal dat in 1980 werd gebruikt voor de bouw van het gebouw. Gedurende meer dan 9 jaar woonden twee families in het appartement. Tegen de tijd dat de capsule werd ontdekt, waren 6 bewoners van het gebouw overleden aan leukemie en hadden 17 anderen verschillende doses straling ontvangen. Het ongeval werd pas ontdekt nadat de bewoners een gezondheidsfysicus vroegen om het stralingsniveau in het appartement te meten. Het adres waar het ongeval plaatsvond is Gvardeytsiv Kantemirovtsiv Straat, Gebouw 7, Appartement 85, tussen appartementen 85 en 52.",
"Tsjernobylweg\nTsjernobylweg is een jaarlijkse rally die op 26 april door de oppositie in Belarus wordt gehouden ter herdenking van de ramp van Tsjernobyl. De eerste keer werd hij in 1989 gehouden met eisen voor dringende inspanningen bij het elimineren van de gevolgen van de catastrofe. Op de 10e verjaardag van de catastrofe werd de rally voor het eerst gehouden tijdens het presidentschap van Loekasjenko. De rally werd uiteengedreven door de OMON en de activisten werden gearresteerd."
] | 1,852 |
Alle personages in Pawn Sacrifice beginnen met een 'A'.
|
[
"A_(Pretty_Little_Liars)",
"Annah-of-the-Shadows",
"Chumlee",
"Ayane_(Dead_or_Alive)",
"Poker_Alice",
"Greek_gift_sacrifice",
"Pawn_(film)"
] |
[
"Pawn Sacrifice\nPawn Sacrifice is een Amerikaanse biografische dramafilm uit 2014. De film is gebaseerd op het ware verhaal van Bobby Fischer's uitdaging tegen top Sovjet schaakgrootmeesters tijdens de Koude Oorlog, culminatiepunt zijnde de Wereldkampioenschappen schaken van 1972 tegen Boris Spassky in Reykjavik, IJsland. De film werd geregisseerd door Edward Zwick en geschreven door Steven Knight. De film sterren Tobey Maguire als Bobby Fischer, Liev Schreiber als Boris Spassky, Lily Rabe als Joan Fischer, en Peter Sarsgaard als William Lombardy. De film werd uitgebracht in de Verenigde Staten op 16 september 2015."
] |
[
"A (Pretty Little Liars)\n``A'' is een fictief personage gecreëerd in 2006 door auteur Sara Shepard. Het is een personage uit zowel de boeken als de televisieserie *Pretty Little Liars*, en verschijnt voornamelijk als stalker en de belangrijkste antagonist van de verhalen. ``A'' is een van de hoofdpersonages van de verhalen, anoniem verschijnend in de meerderheid van de afleveringen en boeken. De schurk heeft al vele vertolkingen gehad. De basisbezigheid is het achtervolgen en bedreigen van de vier hoofdpersonen van de verhalen. Daarom zijn vele identiteiten onthuld als ``A''. ``A'' heeft een specifieke en ongezonde manier van omgaan met de hoofdpersonen; het noemt hen vaak \"teven\", \"poppen\" en \"leugenaars\". Zijn/haar handelingen en terroristische daden veroorzaakten grote psychologische en emotionele schade bij de hoofdpersonen, wat er zelfs toe leidde dat ze werden opgenomen in het ziekenhuis. Na de onthulling van Mona Vanderwaal als de eerste en oorspronkelijke ``A'', begon ze bezoek te ontvangen van iemand, bekend als Red Coat, die haar een partnerschap aanbood en samen bouwden ze het ``A-Team'' op. Het team had vele leden, maar ging uit elkaar na de finale van seizoen drie en Big A begon samen te werken met een enkele bondgenoot. De identiteit van de tweede ``A'' en leider van het ``A-Team'' werd onthuld als CeCe Drake. Vijf jaar later duikt een nieuwe mysterieuze entiteit op en begint emoji's te gebruiken om te communiceren, maar doopt zichzelf later tot ``A.D.'', terwijl de Liars de anonieme figuur Uber A noemen.",
"Annah-uit-de-Schaduwen\nAnnah-uit-de-Schaduwen, ook bekend als Annah, is een speelbaar personage in het rollenspel uit 1999 Planescape: Torment. Ze is een van de metgezellen van de protagonist De Naamloze.",
"Chumlee\nAustin Lee Russell (geboren 8 september 1982), beter bekend onder zijn artiestennaam Chumlee, is een Amerikaanse acteur, zakenman en reality-tv-persoonlijkheid, bekend als castlid van de History Channel-televisieshow Pawn Stars, die de dagelijkse gang van zaken in de Gold and Silver Pawn Shop in Las Vegas weergeeft, waar Russell als medewerker werkt. Chumlee kwam vijf jaar voor de opnames van het eerste seizoen bij de pandjeshuis werken, nadat hij een jeugdvriend was van Corey Harrison, wiens vader, Rick Harrison, en grootvader, Richard Benjamin Harrison, de winkel in 1989 openden. In de show wordt hij vaak neergezet als de komische tegenhanger, maar hij waardeert vaak items in zijn expertisegebied van flipperkasten, sneakers en videogames, en wordt beschouwd als het meest opvallende personage van de serie.",
"Ayane (Dead or Alive)\n(soms geschreven als 綾音) is een videogamepersonage in de Dead or Alive en Ninja Gaiden-series van Team Ninja en Koei Tecmo. Ze debuteerde als verborgen personage in de PlayStation-versie van de vechtgame Dead or Alive in 1998, en is sindsdien in al zijn sequels en spin-offs verschenen, waaronder als protagonist van Dead or Alive 3. In de games is Ayane een tienermeester in ninjutsu en wordt ze gekenmerkt door haar complexe relatie met haar halfzus Kasumi, het hoofdpersonage van de Dead or Alive-serie. Ayane is ook prominent aanwezig als terugkerend bijpersonage in de Ninja Gaiden-serie sinds de heropleving in 2004 en heeft meerdere gastoptredens in andere games gemaakt, met name in de uitgebreide Dynasty Warriors-franchise. Ze is een van de populairste Tecmo-personages en een van de mascottes van Koei Tecmo, maar is wel onderwerp geweest van controverses met betrekking tot haar leeftijd en seksualisering.",
"Poker Alice\nAlice Ivers Duffield Tubbs Huckert (17 februari 1851 – 27 februari 1930), beter bekend als Poker Alice, Poker Alice Ivers of Poker Alice Tubbs, was een beroemde pokerspeelster in het Amerikaanse Westen. Haar familie verhuisde van Devon, Engeland, waar ze geboren werd, naar Virginia, Verenigde Staten, waar ze opgroeide en onderwijs genoot. Als volwassene verhuisde Ivers naar Leadville, Colorado, waar ze haar eerste man, Frank Duffield, ontmoette. Hij maakte Ivers enthousiast voor poker, maar hij werd een paar jaar na hun huwelijk vermoord. Ivers maakte naam door geld te winnen met pokervarianten in plaatsen als Silver City, New Mexico, en werkte zelfs in een saloon in Creede, Colorado, die eigendom was van Bob Ford, de man die Jesse James doodde.",
"Grieks giftsacrifice\nIn schaak is het Grieks giftsacrifice (of klassiek lopersacrifice) een typisch offer van een loper door Wit met Lxh7+ of door Zwart met Lxh2+. Griekse giftsacrifices, of de dreiging ervan, komen relatief vaak voor in het spel, vooral op de lagere niveaus. Een van de beroemdste voorbeelden van het sacrifice is te vinden in de partij Edgard Colle tegen John O'Hanlon, Nice 1930. Minder vaak is een Grieks giftsacrifice de prelude tot een dubbel lopersacrifice, zoals te zien is in de partij Lasker tegen Bauer, Amsterdam 1889.",
"Pawn (film)\nPawn is een film uit 2013, geregisseerd door David A. Armstrong."
] | 1,853 |
Radiohead speelt muziek.
|
[
"Radiohead_discography",
"In_Rainbows",
"House_of_Cards_(Radiohead_song)",
"Burn_the_Witch_(Radiohead_song)",
"Nude_(song)",
"Kid_A",
"Thom_Yorke"
] |
[
"Radiohead\nRadiohead is een Engelse alternatieve rockband uit Abingdon, Oxfordshire, gevormd in 1985. De band bestaat uit Thom Yorke (zang, gitaar, piano, keyboards), Jonny Greenwood (lead gitaar, keyboards, andere instrumenten), Ed O'Brien (gitaar, achtergrondzang), Colin Greenwood (bas) en Phil Selway (drums, percussie, achtergrondzang). Ze werken sinds 1994 samen met producer Nigel Godrich en coverartiest Stanley Donwood. Na het tekenen bij EMI in 1991 bracht Radiohead in 1992 hun debuutsingle \"Creep\" uit. Deze werd een wereldwijde hit na de release van hun debuutalbum, Pablo Honey (1993). Hun populariteit en kritische waardering stegen in het Verenigd Koninkrijk met de release van hun tweede album, The Bends (1995). Radiohead's derde album, OK Computer (1997), katapulteerde hen naar internationale bekendheid; bekend om zijn complexe productie en thema's van moderne vervreemding, wordt het vaak geprezen als een mijlpaal in de jaren 90 en een van de beste albums in de populaire muziek. De volgende albums van de groep, Kid A (2000) en Amnesiac (2001), tegelijkertijd opgenomen, markeerden een dramatische verandering in stijl, met invloeden van experimentele elektronische muziek, 20e-eeuwse klassieke muziek, krautrock en jazz. Ondanks dat het aanvankelijk de luisteraars verdeelde, werd Kid A later uitgeroepen tot het beste album van het decennium door Rolling Stone, Pitchfork en The Times. Radiohead's zesde album, Hail to the Thief (2003), mengde rock en elektronische muziek met teksten geïnspireerd door de oorlog tegen het terrorisme, en was het laatste album van de band voor EMI. Hun volgende releases hebben alternatieve releaseplatforms zoals pay-what-you-want en BitTorrent gepionierd. Radiohead bracht zelf hun zevende album, In Rainbows (2007), uit als download waarbij klanten hun eigen prijs konden bepalen, met kritiek en chartsucces. Hun achtste album, The King of Limbs (2011), een exploratie van ritme, werd ontwikkeld met behulp van uitgebreide looping en sampling. Hun negende album, A Moon Shaped Pool (2016), bevatte prominent de orkestarrangementen van Jonny Greenwood. Radiohead heeft wereldwijd meer dan 30 miljoen albums verkocht. Hun werk staat hoog aangeschreven in zowel luisteraarspolls als criticilijsten van de beste muziek uit de jaren 90 en 2000. In 2005 stonden ze op de 73e plaats in de lijst van Rolling Stone's \"The Greatest Artists of All Time\"; Jonny Greenwood (48e) en O'Brien (59e) stonden beide in de lijst van Rolling Stone's grootste gitaristen, en Yorke (66e) in hun lijst van grootste zangers. In 2009 stemden lezers van Rolling Stone de groep tot de op één na beste artiest van de jaren 2000."
] |
[
"Radiohead discografie\nDe discografie van de Engelse alternatieve rockband Radiohead bestaat uit negen studioalbums, één livealbum, twee verzamelalbums, één remixalbum, negen videoalbums, zes EP's, dertig singles en negenendertig muziekvideo's. Radiohead werd in Abingdon, Oxfordshire gevormd door Thom Yorke (zang, ritmegitaar, piano, elektronische instrumenten), Jonny Greenwood (leadgitaar en andere instrumenten), Ed O'Brien (gitaar en achtergrondzang), Colin Greenwood (basgitaar en synthesizers) en Phil Selway (drums en percussie). Aanvankelijk bekend als On a Friday, tekenden ze in 1991 bij EMI en hernoemden zichzelf tot Radiohead. Radiohead bracht hun debuutstudioalbum Pablo Honey uit in februari 1993. Het bereikte nummer 22 in het Verenigd Koninkrijk en ontving platina-certificeringen van de British Phonographic Industry (BPI) en de Recording Industry Association of America (RIAA). Het album bevatte de debuutsingle van de band \"Creep\", die de meest succesvolle single van de band werd en een top tien hit werd in verschillende landen. Het tweede studioalbum van Radiohead, The Bends, werd uitgebracht in maart 1995. Het bereikte nummer vier in het VK en werd drie keer platina gecertificeerd door de BPI. OK Computer, het derde studioalbum van Radiohead, werd uitgebracht in juni 1997. Het werd hun meest succesvolle album, bereikte nummer één in het Verenigd Koninkrijk en Ierland en bereikte de top tien in verschillende andere landen. Het ontving een drievoudige platina-certificering van de BPI en produceerde de UK top tien hits \"Paranoid Android\", \"Karma Police\" en \"No Surprises\". Kid A volgde in oktober 2000, stond bovenaan de hitlijsten in het VK en werd het eerste nummer één album van de band op de Amerikaanse Billboard 200. Amnesiac, het vijfde studioalbum van Radiohead, werd uitgebracht in juni 2001, stond bovenaan de UK-hitlijsten en produceerde succesvolle singles waaronder \"Pyramid Song\" en \"Knives Out\". Hail to the Thief werd uitgebracht in juni 2003 en maakte een einde aan het contract van de groep met EMI. Het werd het vierde opeenvolgende nummer één album van de band in het VK en verdiende een platina-certificering van de BPI. Radiohead bracht hun zevende studioalbum In Rainbows uit in oktober 2007 als digitale download waarvoor klanten hun eigen prijs konden instellen; een fysieke release volgde al snel. Het album behaalde kritisch en chart succes en verkocht meer dan drie miljoen exemplaren binnen een jaar na de release. Vier singles werden uitgebracht van In Rainbows, waaronder \"Nude\", de eerste top veertig hit van de band op de US Billboard Hot 100 sinds \"Creep\". Radiohead bracht zelf hun achtste studioalbum The King of Limbs uit in februari 2011. Het bereikte nummer zeven in het VK, waarmee de reeks nummer één albums van de groep in het land eindigde. In april 2016 verscheen de backcatalogus van Radiohead opnieuw op iTunes met \"℗ 2016 XL Recordings\", als de eerste bevestigde overdracht van rechten van Warner Music Group naar een onafhankelijk label, als onderdeel van de deal van WMG met IMPALA. Radiohead bracht zelf hun negende studioalbum, A Moon Shaped Pool, uit in mei 2016, ondersteund door de singles \"Burn the Witch\" en \"Daydreaming\".",
"In Rainbows\nIn Rainbows is het zevende studioalbum van de Engelse rockband Radiohead, op 10 oktober 2007 zelf uitgebracht als een \"pay-what-you-want\"-download. Een fysieke release volgde internationaal via XL Recordings op 3 december 2007 en in de Verenigde Staten op 1 januari 2008 via TBD Records. Het was de eerste release van Radiohead na het einde van hun platencontract met EMI, na hun vorige album Hail to the Thief (2003).\n\nRadiohead werkte meer dan twee jaar aan In Rainbows, beginnend in het begin van 2005. Midden 2006, nadat hun eerste opnamesessies met de nieuwe producer Spike Stent vruchteloos bleken, toerde de band door Europa en Noord-Amerika, waarbij ze materiaal van In Rainbows speelden voordat ze hun vaste producer Nigel Godrich opnieuw inschakelden. Het album is persoonlijker dan eerdere Radiohead-albums, waarbij zanger Thom Yorke de meeste nummers beschreef als zijn versies van \"verleidingsliedjes\". Radiohead incorporeerde een verscheidenheid aan muziekstijlen en instrumenten, met behulp van elektronische instrumenten, strijk arrangementen, piano en de ondes Martenot.\n\nDe \"pay-what-you-want\"-release van het album, de eerste voor een grote artiest, haalde wereldwijd de krantenkoppen en leidde tot een debat over de implicaties voor de muziekindustrie. De fysieke release debuteerde op #1 in de UK Albums Chart en de US Billboard 200 chart. Tegen oktober 2008 had In Rainbows wereldwijd meer dan drie miljoen exemplaren verkocht. Het ontving lovende kritieken en werd door vele publicaties uitgeroepen tot een van de beste albums van 2007 en van het decennium. Het won twee Grammy Awards voor Best Alternative Music Album en Best Boxed or Special Limited Edition Package. In 2012 plaatste Rolling Stone In Rainbows op nummer 336 in hun bijgewerkte lijst van de 500 Greatest Albums of All Time.",
"House of Cards (Radiohead nummer)\n``House of Cards'' is een nummer van de Engelse rockband Radiohead van hun zevende studioalbum *In Rainbows* (2007). Het nummer werd op 6 april 2008 als derde single van het album uitgebracht op Amerikaanse modern rock radio. Het werd aanvankelijk promotioneel uitgebracht samen met ``Bodysnatchers'' in het Verenigd Koninkrijk. De videoclip voor ``House of Cards'', geregisseerd door James Frost, werd geproduceerd met behulp van lidartechnologie en uitgebracht in juni 2008.",
"Burn the Witch (Radiohead nummer)\n``Burn the Witch'' is een nummer van de Engelse rockband Radiohead, uitgebracht op 3 mei 2016 als de eerste single van hun negende studioalbum A Moon Shaped Pool (2016). Radiohead ontwikkelde het nummer meer dan tien jaar lang, en begon ermee te werken tijdens de sessies voor hun vierde album, Kid A (2000). Het bevat een strijksectie die col legno battuto speelt, wat een percussief geluid produceert, gearrangeerd door Radiohead-gitarist Jonny Greenwood. ``Burn the Witch'' werd vergezeld door een stop-motion animatie videoclip die een eerbetoon is aan het Britse kindertelevisieprogramma uit de jaren 60, Camberwick Green, en de Britse horrorfilm uit 1973, The Wicker Man. Sommige critici interpreteerden de teksten en video als een waarschuwing tegen groepsdenken en autoritarisme. Het nummer ontving positieve recensies en werd genomineerd voor Beste Rocksong bij de 59e jaarlijkse Grammy Awards.",
"Nude (lied)\n``Nude'' is een lied van de Engelse rockband Radiohead, uitgebracht als tweede single van hun zevende studioalbum *In Rainbows* (2007) op 31 maart 2008. Radiohead nam het nummer voor het eerst op onder de werktitel ``Big Ideas (Don't Get Any)'' tijdens de opnamesessies voor hun derde studioalbum *OK Computer* (1997), maar was niet tevreden met het resultaat. Ze voerden het verschillende keren live uit in het volgende decennium, en het werd een van hun beroemdste onveröffentlichte nummers, voordat ze de arrangement kozen dat op *In Rainbows* zou verschijnen. ``Nude'' werd de meest succesvolle single van Radiohead in de Billboard Hot 100 sinds hun debuutsingle ``Creep'' (1992).",
"Kid A\nKid A is het vierde studioalbum van de Engelse rockband Radiohead, uitgebracht op 2 oktober 2000 door Parlophone. Op het punt van een burn-out na het promoten van Radiohead's album OK Computer uit 1997, voorzag songwriter Thom Yorke een radicale verandering van richting. Radiohead verving hun rocksound met synthesizers, drumcomputers, de ondes Martenot, strijkorkesten en blaasinstrumenten, en incorporeerde invloeden uit genres als elektronische muziek, krautrock, jazz en 20e-eeuwse klassieke muziek. Ze namen Kid A op met OK Computer-producer Nigel Godrich in Parijs, Kopenhagen, Gloucestershire en hun thuisstad Oxford, Engeland. De sessies leverden meer dan 20 tracks op; Radiohead bewaarde veel ervan voor hun volgende album, Amnesiac, dat het volgende jaar werd uitgebracht. Radiohead bracht geen singles of muziekvideo's uit om Kid A te promoten en voerde weinig interviews en fotoshoots uit, maar werd in plaats daarvan een van de eerste grote acts die internet als promotiemiddel gebruikte. Het album werd beschikbaar gesteld om te streamen en werd gepromoot met korte animatiefilms met muziek en artwork. Bootlegs van vroege optredens werden gedeeld op filesharingdiensten en het album lekte uit voor de release. Kid A debuteerde bovenaan de hitlijsten in Groot-Brittannië, waar het in de eerste week platina haalde, en het werd Radiohead's eerste nummer-een-album in de Verenigde Staten. Net als OK Computer won het een Grammy voor Best Alternative Album en werd het genomineerd voor Album of the Year. Het afwijken van Radiohead's eerdere sound verdeelde aanvankelijk fans en critici, maar het trok later brede bijval; aan het begin van het decennium plaatsten Rolling Stone, Pitchfork en de Times Kid A als het beste album van de jaren 2000, en in 2012 plaatste Rolling Stone het op nummer 67 in hun lijst van de 500 beste albums aller tijden.",
"Thom Yorke\nThomas Edward Yorke (geboren 7 oktober 1968) is een Engelse muzikant en componist, het best bekend als de zanger en belangrijkste songwriter van de alternatieve rockband Radiohead. Een multi-instrumentalist, Yorke speelt voornamelijk gitaar en piano, maar ook instrumenten zoals keyboards, bas en drums, en werkt uitgebreid met synthesizers, sequencers en programmering. Hij staat bekend om zijn falset gezang; in 2008 plaatste Rolling Stone hem op de 66e plaats van de grootste zangers aller tijden.\n\nYorke werd in 1968 geboren in Northamptonshire. Zijn familie verhuisde vaak voordat ze zich vestigden in Oxfordshire, waar Yorke de Abingdon School bezocht en Radiohead oprichtte met zijn schoolvrienden. Na zijn afstuderen aan de Universiteit van Exeter tekende Radiohead bij Parlophone; hun vroege hit \"Creep\" maakte Yorke beroemd, en Radiohead heeft sindsdien kritische bijval en de verkoop van meer dan 30 miljoen albums behaald. Hun vierde album Kid A (2000) zag Yorke en de band overstappen naar elektronische muziek, waarbij ze vaak zijn zang manipuleerden.\n\nIn 2006 bracht Yorke zijn debuut soloalbum uit, The Eraser, bestaande voornamelijk uit elektronische muziek. In 2009, om The Eraser live te spelen, vormde hij een nieuwe band, Atoms for Peace, met muzikanten waaronder Red Hot Chili Peppers bassist Flea en Radiohead producer Nigel Godrich; ze brachten in 2013 een album uit, Amok. In 2014 bracht Yorke zijn tweede soloalbum uit, Tomorrow's Modern Boxes. Hij heeft samengewerkt met artiesten zoals Björk, Flying Lotus en PJ Harvey, en heeft soundtracks gecomponeerd voor film en theater. Met kunstenaar Stanley Donwood maakt hij artwork voor Radiohead albums.\n\nYorke is kritisch geweest over de muziekindustrie, met name over grote labels en streamingdiensten zoals Spotify, waarvan hij gelooft dat ze nieuwe muziek niet kunnen ondersteunen. Met Radiohead en zijn solowerk heeft hij alternatieve muziekreleaseplatforms zoals pay-what-you-want en BitTorrent gepionierd. Hij is een activist voor mensenrechten, milieu- en anti-oorlogszaken, en zijn teksten behandelen soms politieke thema's."
] | 1,854 |
Rivier Phoenix is niet betrokken bij films.
|
[
"Don't_Raise_the_Bridge,_Lower_the_River",
"Griffin_and_Phoenix",
"Phoenix_Wright_(character)",
"River_of_No_Return",
"The_Rise_of_Phoenixes",
"Dark_River_(1990_film)",
"The_Phoenix_Files:_Arrival"
] |
[
"Explorers (film)\nExplorers is een Amerikaanse sciencefiction fantasy familiefilm uit 1985, geschreven door Eric Luke en geregisseerd door Joe Dante. De film sterren Ethan Hawke, River Phoenix (in hun filmdebuut), en Jason Presson als tienerjongens die een ruimteschip bouwen om de ruimte te verkennen. De special effects werden geproduceerd door Industrial Light & Magic, met make-up effects door Rob Bottin. Haastig in productie genomen, werd de film nooit echt afgemaakt. Dante onthulde dat de studio eiste dat hij stopte met editen en haastte voor een release in juli, waar het overschaduwd werd door het Live Aid concert. Ondanks dat het een box office flop was bij de release, trok het een cult following aan toen het later op VHS werd uitgebracht."
] |
[
"Verlaag de Rivier, Niet de Brug\nVerlaag de Rivier, Niet de Brug is een Britse komedie, geproduceerd door Walter Shenson met Jerry Lewis in de hoofdrol, en uitgebracht op 12 juli 1968 door Columbia Pictures. De film is gebaseerd op de gelijknamige roman van Max Wilk, waarbij de oorspronkelijke locatie in Connecticut is verplaatst naar Swinging London en Portugal.",
"Griffin en Phoenix\nGriffin en Phoenix kan verwijzen naar: Griffin en Phoenix (film uit 1976), een televisieromance met Peter Falk en Jill Clayburgh Griffin & Phoenix (film uit 2006), een remake van bovenstaande film met Dermot Mulroney en Amanda Peet",
"Phoenix Wright (personage)\nPhoenix Wright, bekend als in de originele Japanstalige versies, is een fictieve advocaat in Capcom's Ace Attorney videogame-serie. Phoenix is de hoofdpersoon geweest in de eerste drie spellen van de serie, verscheen als een bijpersonage in het vierde spel en verschijnt opnieuw als een van de hoofdpersonen in het vijfde en zesde spel. Het personage is ook verschenen in film-, anime- en manga-adaptaties van de serie, een Japanse serie musicals, en crossover videogames zoals Professor Layton vs. Phoenix Wright: Ace Attorney en Ultimate Marvel vs. Capcom 3.",
"De Rivier Zonder Terugkeer\nDe Rivier Zonder Terugkeer is een Amerikaanse westernfilm uit 1954, geregisseerd door Otto Preminger en met Robert Mitchum en Marilyn Monroe in de hoofdrollen. Het scenario van Frank Fenton is gebaseerd op een verhaal van Louis Lantz, die zijn premisse ontleende aan de Italiaanse film uit 1948, De Dief van Fietsen. De film werd gemaakt in Technicolor en CinemaScope en uitgebracht door 20th Century Fox.",
"De Opkomst van Phoenixen\nDe Opkomst van Phoenixen (Chinees: ) is een aankomend historisch drama gebaseerd op de roman Huang Quan van Tianxia Guiyuan. Het sterren Chen Kun en Ni Ni.",
"Donkere Rivier (film uit 1990)\nDonkere Rivier is een Britse film uit 1990, met onder andere Tom Bell, Siân Phillips, Kate Buffery, Ian McNeice en Tony Haygarth. Donkere Rivier was een officiële selectie op het Montreal Film Festival en het Filmfestival Gent van hetzelfde jaar.",
"De Phoenix Files: Aankomst\nDe Phoenix Files: Aankomst is een sciencefiction/young adult/avonturenroman geschreven door de Australische auteur Chris Morphew. Het werd voor het eerst uitgebracht in Australië op 1 juni 2009. In Aankomst verhuizen de 15-jarige Luke Hunter en zijn moeder Emily naar Phoenix, een stad waarvan niemand ooit gehoord heeft, zonder auto's, telefoons of internet. Hij ontdekt al snel dat de Shackleton Coöperatie, de coöperatie die de stad runt, van plan is de wereld binnen 100 dagen te vernietigen."
] | 1,855 |
Rivier Phoenix is niet betrokken bij films.
|
[
"Don't_Raise_the_Bridge,_Lower_the_River",
"River_Road_(film)",
"Wild_River_(film)",
"One_More_River",
"A_River_Somewhere",
"Up_the_River",
"River_Tam"
] |
[
"Running on Empty (film uit 1988)\nRunning on Empty is een dramafilm uit 1988, geregisseerd door Sidney Lumet en met in de hoofdrollen River Phoenix, Judd Hirsch, Christine Lahti en Martha Plimpton. De film werd geproduceerd door Lorimar Television. Het verhaal gaat over een tegencultuur-koppel dat op de vlucht is voor de FBI, en hoe een van hun zonen begint te breken met deze levensstijl als voortvluchtige. Phoenix werd genomineerd voor een Academy Award voor Beste Mannelijke Bijrol voor zijn rol in de film; Naomi Foner werd genomineerd voor Beste Originele Scenario. Phoenix werd genomineerd voor Beste Mannelijke Bijrol bij de Golden Globes; Lahti werd genomineerd voor Beste Vrouwelijke Hoofdrol. De film werd genomineerd voor Beste Regie en Beste Film (Drama), en won een Golden Globe voor Beste Scenario. Plimpton werd genomineerd voor een Young Artist Award voor Beste Jonge Actrice in een Film. In een backstage-interview op 21 maart 1989 tijdens de 61e jaarlijkse Academy Awards Nominees Luncheon, gaf Phoenix te kennen dat hij graag een vervolg op de film zou zien. De film betekende de tweede keer dat Phoenix en Plimpton romantische partners speelden, nadat ze twee jaar eerder samen speelden in de film The Mosquito Coast."
] |
[
"Verlaag de Rivier, Niet de Brug\nVerlaag de Rivier, Niet de Brug is een Britse komedie, geproduceerd door Walter Shenson met Jerry Lewis in de hoofdrol, en uitgebracht op 12 juli 1968 door Columbia Pictures. De film is gebaseerd op de gelijknamige roman van Max Wilk, waarbij de oorspronkelijke locatie in Connecticut is verplaatst naar Swinging London en Portugal.",
"River Road (film)\nRiver Road is een Chinese film uit 2014, geschreven en geregisseerd door Li Ruijun en met Tang Long en Guo Songtao in de hoofdrollen. Een meesterlijk gefilmde nomadische roadmovie, gesitueerd in Li's stoffige geboorteprovincie Gansu in Noordwest-China, volgt de film twee broers van de Yugur-etnische minderheid die te paard op kamelen op zoek gaan naar hun herder-vader. De wereldpremière vond plaats op het 27e Tokyo International Film Festival in 2014.",
"Wild River (film)\nZie ook: U.S. National Wild and Scenic Rivers. Niet te verwarren met The River Wild. Wild River is een Amerikaanse dramafilm uit 1960, geregisseerd door Elia Kazan, met in de hoofdrollen Montgomery Clift, Lee Remick, Jo Van Fleet, Albert Salmi en Jay C. Flippen. De film werd opgenomen op locatie in de Tennessee Valley en werd bewerkt door Paul Osborn, gebaseerd op twee romans: Dunbar's Cove van Borden Deal en Mud on the Stars van William Bradford Huie. Het plot is ontleend aan Deal's verhaal over een machtsstrijd tussen de jonge Tennessee Valley Authority en generaties oude landeigenaren, en aan Huie's studie van een plattelandsfamilie in het Zuiden met een matriarchale structuur voor de personages en hun reactie op de vernietiging van hun land. Het betekende het filmdebuut van Bruce Dern. In 2002 werd de film geselecteerd voor bewaring in het United States National Film Registry door de Library of Congress als zijnde \"cultureel, historisch, of esthetisch significant\".",
"Nog Een Rivier\nNog Een Rivier is een Amerikaanse dramafilm uit 1934, geregisseerd door James Whale. Hij werd geproduceerd en gedistribueerd door Universal Pictures en speelde Colin Clive, Diana Wynyard en de toneelactrice Mrs. Patrick Campbell in een van haar zeer weinige films. De film markeerde het filmdebuut van Jane Wyatt. Hij is gebaseerd op een roman uit 1933 van John Galsworthy. De roman was het slotdeel van een trilogie die de Nobelprijswinnaar bedacht als aanvulling op zijn populaire \"Forsyte Saga\", die vertelde over generaties van een Engels gezin uit de boven-middenklasse gedurende de periode waarin de stabiliteit van het Victoriaanse tijdperk plaatsmaakte voor de onzekerheden en spanningen van de moderniteit. Universal kocht de filmrechten van deze bestseller en gaf het prestigieuze project aan zijn sterregisseur, James Whale. Gedurende de opnames van mei tot juli 1934 was Nog Een Rivier een van de eerste films die onderworpen werd aan de strenge censuur van de Production Code Administration onder Joseph I. Breen, die van kracht werd in het midden van 1934. Een trailer van de film wordt bewaard in de collectie van de Library of Congress, Packard Campus for Audio-Visual Conservation.",
"Ergens een Rivier\nErgens een Rivier was een Australische documentaire televisieserie die oorspronkelijk in 1997 en 1998 door ABC TV werd uitgezonden. Het werd geproduceerd door Working Dog Productions en werd gepresenteerd door Tom Gleisner en Rob Sitch. De serie werd in 2005 op DVD uitgebracht. De serie concentreerde zich op de observaties van Sitch en Gleisner tijdens hun reizen naar verschillende locaties in Australië, Nieuw-Zeeland en de rest van de wereld om te vliegvissen en de lokale cultuur te ervaren. Het doel van hun expeditie was om \"de avondmaaltijd te vangen en op lokale wijze te laten bereiden\". De muziek die in de serie werd gebruikt, werd gecreëerd door de Australische muzikant en componist Liam Bradley.",
"Op de Rivier\nOp de Rivier (1930) is een pre-code komedie over ontsnapte gevangenen, geregisseerd door John Ford en met Spencer Tracy en Humphrey Bogart in hun debuutrollen in een speelfilm.",
"River Tam\nRiver Tam is een fictief personage uit de Firefly-franchise. River wordt gespeeld door actrice Summer Glau in de tv-serie Firefly uit 2002 en de film Serenity uit 2005. De aard van het personage en haar rol in de franchise hebben zowel lof als kritiek van verschillende recensenten geoogst. In 2005 won Summer Glau de SFX Magazine award voor Beste Actrice voor haar rol als River in Serenity. Glau won later een Saturn Award voor Beste Bijrolspeelster, opnieuw voor haar rol als River in Serenity in mei 2006. Glau was ook tweede voor Beste Actrice/Film in de SyFy Genre Awards voor 2006."
] | 1,855 |
Rivier Phoenix is niet betrokken bij films.
|
[
"A_River_Made_to_Drown_In",
"Rivers_Wash_Over_Me",
"Phoenix_(ASAP_Rocky_song)",
"Griffin_and_Phoenix",
"The_Rise_of_Phoenixes",
"River_Road_(film)",
"Joaquin_Phoenix_filmography"
] |
[
"Stand by Me (film)\nStand by Me is een Amerikaanse coming-of-age dramafilm uit 1986, geregisseerd door Rob Reiner en met in de hoofdrollen Wil Wheaton, River Phoenix, Corey Feldman en Jerry O'Connell. De film, waarvan het plot gebaseerd is op Stephen King's novelle The Body (1982) en de titel is afgeleid van Ben E. King's gelijknamige lied, dat over de aftiteling wordt afgespeeld, vertelt het verhaal van vier jongens in een klein stadje in Oregon die op een hike gaan om het dode lichaam van een vermist kind te vinden."
] |
[
"Een Rivier om in te Verdrinken\nEen Rivier om in te Verdrinken is een dramafilm uit 1997 met Michael Imperioli, Richard Chamberlain, Ute Lemper en James Duval in de hoofdrollen. Hoewel geregisseerd door James Merendino, liet Merendino zijn naam verwijderen, en de film wordt toegeschreven aan Alan Smithee. Een Rivier om in te Verdrinken slaagde er niet in een Amerikaanse bioscoopdistributie te verkrijgen, maar werd wel op DVD uitgebracht en is verschenen op here! televisie.",
"Rivieren Spoelen Over Mij\nRivieren Spoelen Over Mij is een dramafilm uit 2009, geregisseerd door John G. Young. Young schreef het scenario samen met Darien Sills-Evans. De film werd geproduceerd door Sills-Evans, met Dexter Davis als uitvoerend producent.",
"Phoenix (ASAP Rocky-nummer)\n``Phoenix'' is een nummer van de Amerikaanse hiphop-artiest ASAP Rocky, van zijn debuutalbum *Long.Live.ASAP*. Het werd uitgebracht op 15 januari 2013. Het nummer werd geproduceerd door Danger Mouse.",
"Griffin en Phoenix\nGriffin en Phoenix kan verwijzen naar: Griffin en Phoenix (film uit 1976), een televisieromance met Peter Falk en Jill Clayburgh Griffin & Phoenix (film uit 2006), een remake van bovenstaande film met Dermot Mulroney en Amanda Peet",
"De Opkomst van Phoenixen\nDe Opkomst van Phoenixen (Chinees: ) is een aankomend historisch drama gebaseerd op de roman Huang Quan van Tianxia Guiyuan. Het sterren Chen Kun en Ni Ni.",
"River Road (film)\nRiver Road is een Chinese film uit 2014, geschreven en geregisseerd door Li Ruijun en met Tang Long en Guo Songtao in de hoofdrollen. Een meesterlijk gefilmde nomadische roadmovie, gesitueerd in Li's stoffige geboorteprovincie Gansu in Noordwest-China, volgt de film twee broers van de Yugur-etnische minderheid die te paard op kamelen op zoek gaan naar hun herder-vader. De wereldpremière vond plaats op het 27e Tokyo International Film Festival in 2014.",
"Filmografie van Joaquin Phoenix\nJoaquin Phoenix is een Amerikaanse acteur die zijn carrière begon als kind op televisie. Hij verscheen in de series *Seven Brides for Seven Brothers* (1982) en *Backwards: The Riddle of Dyslexia* (1984) met zijn broer River Phoenix en in een aflevering van *Murder, She Wrote* (1984) met zijn zus Summer Phoenix. Zijn speelfilmdebuut maakte hij in *SpaceCamp* (1986) en zijn eerste hoofdrol was in *Russkies* (1987). Zijn eerste grote filmrelease was Ron Howards dramedy *Parenthood* (1989) met Steve Martin. Tijdens zijn periode als kindacteur stond hij te boek als Leaf Phoenix, zijn zelfgekozen naam. Zes jaar later veranderde hij zijn naam terug naar Joaquin en speelde hij samen met Nicole Kidman in de door Gus Van Sant geregisseerde misdaadkomedie-drama *To Die For* (1995), een kritisch succes. In 1997 speelde Phoenix samen met Sean Penn in Oliver Stones misdaadthriller *U Turn* en met Liv Tyler in de coming-of-age film *Inventing the Abbotts*. Phoenix speelde de hoofdrol in de misdaadkomedie *Clay Pigeons* (1998), gevolgd door een rol in de misdaadmysteriethriller *8mm* (1999) met Nicolas Cage. Phoenix' eerste rol in 2000 was in zijn eerste samenwerking met regisseur James Gray in de misdaadfilm *The Yards*. Hierop volgden bijrollen in Ridley Scotts historische epos *Gladiator* tegenover Russell Crowe en als priester Abbé de Coulmier in de door Philip Kaufman geregisseerde historische film *Quills* (2000), tegenover Geoffrey Rush. Voor zijn rol als de schurk Commodus in de eerste film, kreeg Phoenix een nominatie voor de Academy Award voor Beste Mannelijke Bijrol. Het volgende jaar speelde hij in een satire op het Amerikaanse leger, *Buffalo Soldiers* (2001). Phoenix speelde samen met Mel Gibson in de sciencefictionthriller *Signs* (2002), een enorm commercieel succes. Hij speelde in het romantische drama *It's All About Love* (2003) en sprak de stem in van Kenai in de animatiefilm *Brother Bear*. In 2004 speelde Phoenix een boer in de psychologische thriller *The Village* en een brandweerman uit Baltimore in het drama *Ladder 49*. Hierop volgde een bijrol in de historische dramafilm *Hotel Rwanda* (2004). Phoenix portretteerde muzikant Johnny Cash in de biopic *Walk the Line* (2005) tegenover Reese Witherspoon. Phoenix speelde en zong alle vocale tracks van Cash in de film en op de bijbehorende soundtrack. Dit leverde hem de Golden Globe Award voor Beste Acteur – Musical of Komedie op, een Grammy Award voor Beste Soundtrack voor Visuele Media en zijn eerste nominatie voor de Academy Award voor Beste Acteur op. Hij vertelde ook de dierenrechten documentaire *Earthlings* (2005). Dit werd gevolgd door een hereniging met Gray in het misdaaddrama *We Own the Night* (2007) en de hoofdrol in het drama *Reservation Road* (2007) tegenover Mark Ruffalo. Het volgende jaar maakte hij zijn derde film met Gray, *Two Lovers* (2008) en volgde dit op met de mockumentary *I'm Still Here* (2010). Gedurende de opnameperiode bleef Phoenix in karakter voor publieke optredens, waardoor velen de indruk kregen dat hij oprecht een nieuwe carrière als rapper nastreefde. Phoenix speelde een WOII-veteraan in de door Paul Thomas Anderson geregisseerde dramafilm *The Master* tegenover Philip Seymour Hoffman. De rol leverde hem een Volpi Cup en zijn tweede nominatie voor de Academy Award voor Beste Acteur op. Het volgende jaar werkte hij opnieuw samen met Gray in de dramafilm *The Immigrant* tegenover Marion Cotillard. Phoenix speelde een man die een relatie ontwikkelt met Samantha, een intelligent computersysteem in de door Spike Jonze geregisseerde romantische sciencefictionfilm *Her* (2013) en speelde een privédetective toen hij opnieuw samenwerkte met Anderson in de filmaanpassing van Thomas Pynchons roman *Inherent Vice* (2014). Beide rollen leverden hem nominaties op voor de Golden Globe Award voor Beste Acteur – Musical of Komedie. In 2017 leverde zijn vertolking van de beschadigde redder van slachtoffers van sekshandel in *You Were Never Really Here* hem de Cannes Film Festival Award voor Beste Acteur op."
] | 1,855 |
Rivier Phoenix is niet betrokken bij films.
|
[
"Phoenix_(1998_film)",
"Phoenix_(TV_series)",
"The_River_Thief",
"The_River_(1951_film)",
"The_River_Within",
"The_Crimson_Rivers",
"Arlyn_Phoenix"
] |
[
"River Phoenix\nRiver Jude Phoenix (geboren als River Jude Bottom; 23 augustus 1970 – 31 oktober 1993) was een Amerikaanse acteur, muzikant en activist. Hij was de oudere broer van Rain Phoenix, Joaquin Phoenix, Liberty Phoenix en Summer Phoenix. Phoenix' werk omvatte 24 films en televisieoptredens, en zijn toenemende bekendheid leidde tot zijn status als 'tieneridool'. Hij begon zijn acteercarrière op 10-jarige leeftijd, in televisiereclames. Hij speelde in de sciencefiction-avonturenfilm Explorers (1985) en had zijn eerste opmerkelijke rol in Stand By Me uit 1986, een coming-of-age film gebaseerd op de novelle The Body van Stephen King. Phoenix maakte een overgang naar meer volwassen rollen met Running on Empty (1988), waarin hij de zoon speelde van vluchtende ouders in een goed ontvangen prestatie die hem een nominatie opleverde voor een Academy Award voor Beste Mannelijke Bijrol, en My Own Private Idaho (1991), waarin hij een homoseksuele prostituee speelde die op zoek is naar zijn vervreemde moeder. Voor zijn prestaties in de laatste film oogstte Phoenix enorm veel lof en won hij een Volpi Cup voor Beste Acteur op het Filmfestival van Venetië, samen met de prijs voor Beste Acteur van de National Society of Film Critics. Op 31 oktober 1993 stortte Phoenix in en overleed hij aan een gecombineerde drugsintoxicatie na een overdosis op het trottoir buiten de West Hollywood nachtclub The Viper Room op 23-jarige leeftijd. Ten tijde van zijn dood was Phoenix bezig met het filmen van Dark Blood (1993)."
] |
[
"Phoenix (film, 1998)\nPhoenix is een Amerikaanse misdaadfilm uit 1998, geregisseerd door de Britse regisseur Danny Cannon en met Ray Liotta in de hoofdrol. Liotta speelt een agent wiens gokschulden hem in de schulden brengen bij de onderwereld en die wanhopig op zoek is naar een uitweg zonder zijn principes te compromitteren.",
"Phoenix (televisieserie)\nPhoenix is een Australische politieserie. Phoenix werd uitgezonden als twee series van dertien afleveringen op de Australian Broadcasting Corporation in 1992 en 1993. De eerste serie van Phoenix in 1992 vertelde het verhaal van het onderzoek naar de bomaanslag op het hoofdkwartier van de Victoriaanse staatspolisie, losjes gebaseerd op een echte zaak uit het midden van de jaren 80, de Russell Street-bomaanslag. Het werd ondersteund door uitgebreid onderzoek naar politietechnieken en werd geprezen als een van de meest realistische afbeeldingen van politie-onderzoekstechnieken, inclusief zowel surveillance als forensisch onderzoek, en had bovendien een meeslepend verhaal. De serie viel op door zijn donkere visuele toon en zijn ongezouten houding ten aanzien van geweld en taalgebruik. Het leidde tot een tweede serie van dertien afleveringen, Phoenix II, in 1993, evenals een spin-off serie, Janus, in 1994, gewijd aan de machinaties van rechtszaken. De serie werd gecreëerd door Alison Nisselle en Tony McDonald en geproduceerd door Bill Hughes en uitgezonden door de Australian Broadcasting Corporation. De ABC heeft serie 1 en 2 op DVD (regio 4) uitgebracht als een boxset van 4 dvd's.",
"De Rivierdief\nDe Rivierdief is een Amerikaanse tienermisdaadfilm uit 2016, geschreven, geregisseerd en medegeproduceerd door de best verkopende romanschrijver N.D. Wilson. De film speelt Joel Courtney als Diz, een rondtrekkende inbreker die verliefd wordt op een serveerster in een klein stadje, Selah, gespeeld door Raleigh Cain. De film volgt Diz terwijl hij probeert de affectie van Selah te winnen en de gevolgen van zijn grootste overval tot nu toe te verwerken. De cast omvat Paul Johannson, Bas Rutten en Tommy Cash. Gefilmd voor $400.000 in de loop van tien dagen, met het script voltooid slechts 48 uur voordat de productie begon, is De Rivierdief de eerste speelfilm die geproduceerd is door Gorilla Poets (Wilson en medeproducent Aaron Rench). De Rivierdief kreeg negatieve recensies. De Los Angeles Times noemde het bijvoorbeeld \"afgezaagd\" en \"handig\".",
"De Rivier (film uit 1951)\nDe Rivier (Frans: Le Fleuve) is een film uit 1951, geregisseerd door Jean Renoir. Hij werd opgenomen in India. Een vrij getrouwe verfilming van een eerder literair werk met dezelfde naam (De Rivier, geschreven door Rumer Godden), de film getuigt van de eerste liefde van een tienermeisje, en hoe haar hart gebroken wordt wanneer de man op wie ze verliefd is, juist verliefd wordt op haar beste vriendin. De film werd geproduceerd door Kenneth McEldowney, en de originele muziek is van M. A. Partha Sarathy. De cast bestaat onder andere uit Esmond Knight, Nora Swinburne en Arthur Shields.",
"De Rivier in Ons\nDe Rivier in Ons is een film uit 2009, geschreven en geregisseerd door Zac Heath. De film werd geproduceerd door Inspired Life Films en Fabled Motion Pictures en uitgebracht in de bioscopen op 11 september 2009 en op DVD op 10 november 2009 door de distributeur Cloud Ten Pictures. De film werd opgenomen op locatie langs de Spring River in Arkansas, met een extreem krap budget van $40.000.",
"De Purperen Rivieren\nDe Purperen Rivieren (Les Rivières Pourpres) is een Franse psychologische horrorfilm uit 2000 met Jean Reno en Vincent Cassel in de hoofdrollen. De film, geregisseerd door Mathieu Kassovitz, is gebaseerd op de bestverkochte roman Les Rivières Pourpres. Het scenario werd mede geschreven door de auteur van het boek, Jean-Christophe Grangé. De film gaat over twee rechercheurs die een reeks gruwelijke moorden onderzoeken op en rond een afgelegen universiteitscampus in de Franse Alpen. Met een budget van $14 miljoen bracht de film wereldwijd $60 miljoen op in de bioscoop. Ondanks het succes aan de kassa gaf een van de sterren, Vincent Cassel, toe: \"Ik kan de film niet uitleggen, omdat ik hem zelf niet begreep! We hebben alles wat verklarend was, en dus 'saai' - volgens de regisseur - uit de film geknipt. Je krijgt dan een film die niet saai is, maar die je helemaal niet begrijpt.\" Een vervolg, De Purperen Rivieren II: Engelen van de Apocalyps (Les Rivières Pourpres II : Les Anges de l'Apocalypse), werd uitgebracht in 2004.",
"Arlyn Phoenix\nArlyn Sharon Phoenix (geboren 31 december 1944; née Arlyn Sharon Dunetz), algemeen bekend als Heart Phoenix, is een Amerikaanse sociale activiste en moeder van acteurs River, Rain, Joaquin, Liberty en Summer Phoenix. Zij maakt deel uit van de Raad van Bestuur van Peace Alliance, een organisatie die de oprichting van een Amerikaans Ministerie van Vrede ondersteunt. In 2012 was zij medeoprichter van de non-profitorganisatie River Phoenix Center for Peacebuilding, die de beste praktijken en principes van vredesopbouw en mondiale duurzaamheid biedt en promoot."
] | 1,855 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.