text
stringlengths
0
136
00193 ۲ 9
)|(
چه له حا له د وګړۍ حر د(س شوم
له همه و به ژيۍ سارته به وار وارشُوم
د رڅ نه ورځ هم له حوانهز ‎٤‏ سرسۍ
چه پخواعمر به ما پره افتاس کي
ځان ے خلاص کرد دلروله ناه ئو
بهاښی ے لاس وم له شهعټقته
ء‫
معنوی لته غو اړم که ے مومم
په درياب کت له« ررابه عگناس وم
- هغو واړ وکا ونو شرمساس وم
0۳ دس ے د اذه نو خي ارشُوم
اوس ے کال که ژوے زۀ که یلارشوم
صودق د زي هت وو ره ه رارسیم
مهه غل لته 1 عندالغعادس ۍ!ا
پي لب پږړ
سط
00193 ۲ 9
)٠١(
‏کب موش په خوب ٌدئ هم دادم‎
نه ھ غم وو داد نه دعغم
یوی و یاليو یابل‌ثیا و
نامګ دملگوالی وے چه خلاص وے
نه اول شوم؛ نه دوتم شوم : نه ورسم شوم
چه لوق ے کر آدم له ما وه
له اوله سو د قرشکی
وبنت 2 روان په دس (عزان کي
اښات موه مت نؤ ته
حتت حا هده والوتث هدنه
2 سرو ن له درد اوموگ کړ
دی دنه له سو د ثاسه دمله
په لك وتاوته ېم
دخیا ره کد تّ بهث| هه
خه شطان .څه موا غه زه.څه زمښدفعل
»اش که ده نه وه مدابنی ادم
ووے نه لبد ے د (هومرۍ وس لم
څُلوږم بوبه دح فضل ديم
دوح ځ کر لم پل ژمحه پین دم
سه پریوان کر اښع ا اع عم
په ول 2 دوا وشو غم
به بهاسه شو بوبنډ په هغه دم
دعطى آذم کا کو په عالم
همه داپاره د نِځم شوه مرحم
خو هم يا وړ ان ياد صسم
دوه لځ غی -755 777 1
څ - : ‎-٣‏ یا
هي جت له زوس ویو سرت بنه سي
ګرم نه عب انقادم»؛ ياد تاگرم
کمک ٣م‏ د ار په ‎٢‏
‏له ولمن نی !دم ( لانه لف موس عزبف دور ويک ادم به ‎١‏
۰ يا شتان وسوسه وروسته ولل و ته
ره
٢
00193 ۲ 9
)٠٠۲(
نه هرم چه په وښ
خه داکے ریگ اسو نه
پلام وزو ے ونه شښرےه په رما
په اي د دال ولگ چه ور سراث شی
چه مصو رس ووی ځلمات شی
د« ګونه چارے په دص کن ليدے شی
په ښی لا الك دمسو امل نوشی ۷
که قاظیدے له ن‌یکه خطسا به
تولا براطمم خی یو ويپ
که وا فضل په علم په تغوۍ
ددوزرح په لورکۀ نه په مععسسا قی