text
stringlengths
0
136
که خاب (اسرئ ‎١‏ امل سر يم
چه ے نۀ ونم هم لے هرم
‏شن ځکه دریاب به يم اوژر يم
‏۰ به ات
ميثه دار په هغو خاو و ر غد يم
‏خد لوغ عبدالعادسۍ حُّ مۀ که
‏چه نځی دخ ل می دعشق په شد يم
‏له عامل
‏رغ
00193 ۲ 9
۹
دس
مه ژمادغُل صم مشه زا له مره سم
مت شه لما لك عمره سم مهر زما دخپل صم
غو اړګرحَّه عرب عم لن زما رباران نشته زما میاردشان وړ ره مرب حم
داړه په ما دیارستم شهد وشگرنيات لی شهد وش نات ني واړی په ما ریارسې
هه په يامن قدم څرخ هنيو ترمځته ‏ څڅ دنه کابونتون شه بژبه به ياسن قدم
زدط په غګره خم بهخېکیت ومانه هخ په څخ ‏ كټنه اتم په ي زلغ به یر خ يخم
عمرگز رادم به دم لونه وڅه دے دازمان له وليه ده داز مان عمرگزر ادم به دم
کرک په خو ری کرم شار بدکٌشته ان و ګر
شمادے بدکشتانو ب په خارنټک گرم
برد هه
۱'""
00193 ۲ 9
)|۱
۸ ‏د‎ ٨171 ٢-777
‏ازرم دئ خه راړم شه (وورح له باردان‎
د م . 4
ګل غوندے رن ځا به واروارگکتلی بياران
بپ
بِنۀُ دی دوصید لګ څه خر به غاؤم هکی
د ‎1٥‏ 0
ثاحه شل عمر ته ددرد لس د نه دي
منګ ديدن دے دداس و ژرمه‌ ےم کړه
که : و‫ 8
وشک د عزت مه 2 عززئل دوت کړ
وخت د که څکرکړےه سا به د اے دال نه تروی
کله ضل ځان اشے ږو د سری بد وی
پا : ان :
څخه ياد ے نه دیل کو دکه غریب وئ)
ځان به ارون اله کا تورم څاؤړےه خَأگاران
ځٌله دخنداشی چه فرياد ‎١‏ افګادان
قوش په بحارئ دی سسادسترګو پماران
مۀ شر له درۍ به لت سر ‌خواران
تل په عے نه ویاساد عس باکاران
څوک شوله (زله نگو اې څوک بد ګکاران
ناستضل وهن ین سافر وی لیس 'کاراۍ
عځ ملاىت نه دے که را د عسدادقادر ۷
کن 71 8
هراد ے وی په ليه د ماس دلو ناماس ان
د تاحهشل
وپ
عمرع ګن در د ليدے لی وے
درهگګ
له در رز" یب" په چا امه ث نشته - ‎٣1-٢-٢ ٢‏ .
کم یا ے دع په ژرځ دىار دذزلفو تور ماران ره
٧
0001165 0٨٨7
وے۰|)
هغ ماشةبه‌تےه بيان موق اان
عشئ معُوس دیاسرۍ دوارړئ نُوامان