Datasets:

text
stringlengths
0
191k
Tîşedür hâme vü kân oldu devât
Sîm ü zer yirine bezl eyle nebât
Ney şeker hâme midâd oldı şeker
Kand ile ko ki dola bahr ile ber
Sadef oldı dilüñ ma‘ni güher
Pâkini nakm kıl oldur ki hüner
Baş çeküp hırkaya gavvâs misâl
Gavta kıl bahr-ı dile dürlerin al
Ol cevâhirleri kıl halka nisâr
Ki sadef gibi pür ola bu diyâr
Eyle bir sihr gören ehl-i füsûn
Zevk u şevkından ola tâ ki hebûn
Şu‘bede- bâzlık it yine ki halk
Penc Genc idügini bile bu delk
Göstere her biri bir dürlü cemâl
‘Arz ide her biri bir dürlü kemâl
Bâbilîler görüp insâf ideler
Bileler var ki kerâmetden eser
Hum-ı ‘aşk oldı devâtuñ dolu meyi
Hem sarîr-i kalemün nâle-i neyi
Rûh-bahş oldı kelâmuñ çü Mesîh
Gelmedi saña bedel ehl ü fasîh
Şeker-i nazmuña girüp meges
Nahl-i Meryem misin ey ‘İsî-nefes
Nûk-i hâmüñ çün ide bâng ü sarîr
Mürg-i cennet ötinür ki ide safîr
Penc Gence uralı pençe sen
Her kişi saña didi pençe-şiken
Urduñ ise kemerine kimüñ el
Bendeveş hıdmetüñe bagladı bel
İtmesün kimsene destine ta‘ab
Disün el arkası yerde saña heb
Eyledüm çünki bu efsâneye gûş
Kıldı deryâ-yı ma‘âni yine cûş
Dil hazâyin gibi olmuş idi pür
Bezl kıldum yine bu ‘âleme dür
Görüp ihsânımı tâ bahr ile kân
Zer saçup olmayalar lûlü- feşân
İde her biri metâ‘ını nihân
Şerm idüp itmeye varını ‘ayân
Himmetümi idünüp bâl u perüm
Sidreye uçmaga oldı nazarum
a Himmetî ‘âli olan ‘âlî-güher
Eylemez ‘âlem-i süfliye nazar
Perr-i Cebrâ'îl olup bâl u perüm
Müntehâya olacakdur seferüm
Ey Behiştî saña tevfîk Hudâ
Cümle kâruñda ola râh-nümâ
‘I- -İ - -I -I -İ
Genc peymâ-yı hazâyîn-i Hudâ
Hâme miftâhın idüp kufl güşâ
Açdı bu mahzeni bezl itdi güher
Çü sadef toldı cihân içi dürer
Yâd idicek geçen efsâneleri
Didi bu resme virüben haberi
Yezd cürd eyledi çün terk-i külâh
Oldı Behrâm ‘Acem mülkine şâh
Bagladı beline şâhâne kemer
Buldı anuñla şeref dîhim-i zer
Nevbetin nevbetile çaldı zamân
Oldı pür sıyt sadâsıyla cihân
Oldı bâbında anuñ kûs-ı sipihr
Zühr-i hünyâger ü deffâf idi mihr
Nâme ile buluban kadr-ı direm
Hutbesi ile ider fahr ‘Acem
‘Adl u dâdıyla bulup emn ü emân
Sanasın huld-berîn oldu cihân
Gam gidüp toldı ‘Acem mülki ferâh
Düşmeninde dahı kalmadı terah
Hâmi-i beyzâ ider bâzi küleng
Beccesi gibi yalar gûrı peleng
İdüp âhû berre-i şîr ile sîr
Dâyeveş besler idi mihr ile şîr
Görse bir bâmda biñ yerde ciger
Zegan itmez idi vehmi-y-le nazar
Ni’met ile toluban mülk-i Kiyân
Döndi bakkâl dükânına cihân
Çog idi şarkda gâyet de sitem
Çekdi ol resm-i sitem üzre rakam
Var ise her ne kadar huşk-şecer
Verdi devrinde anuñ tâze semer
Kâr-ı ‘âlem tutup anuñla nizâm
Cümle ser-keşler olur hükmüne râm
a Kıldı sâyilleri ihsânı ganî
Takdı zâlimlere ‘adlî reseni
Şâhlıkda yogidi aña hemâl
Pehlivânlıkda hemîn Rüstem-i Zâl
Şâd olup hulkı-y-la halk-ı cihân
Olur âsûde zemîn-i-y-le zamân
Rezm de alsa ele tîr ü kemân
Pûr-ı Zâl isteye havfından emân
Hasmına salsa kaçan gürz-i girân
Degmeden sâyesi virür idi cân
Kahrla Kaf'a eger ursa sinân
Tafsiye döndüre zahm-i-y-le hemân
Gürzini çekmede zahmet çeke pîl
Nîzesi mi'at çün mi'at-i mîl
Düzilelden berü nâvek ile yâ
Gelmedi ancılayın şast-güşâ
Bezm de keffi güher-rîzi sehâb