Datasets:

text
stringlengths
0
191k
Biñ dil alsa aña bir lahzada az
Hüsn evcinde mehi dikdi ‘alem
Nâhunı dürr idi engüşti kalem
Hâyil olmazdı ana pireheni
Şîşe içinde gülâb idi teni
Serv-nâz idi boyu ‘ömri dırâz
Berk idi işvesi vü mîvesi nâz
a Nâr- pistân idi vü sîb-i zekan
Yâsemîn-sîne idi gonce-dehen
Zülfinüñ her hamı kullâb-ı kulûb
Sözinüñ şehd-i şeker gibi ‘uzub
Lebi hurmâsı virür hastaya cân
Hokka-i la’li olur lûlü-feşân
Mâhidi cebhesi vü saçı sehâb
Heves-engîz çü eyyâm-i şebâb
Ruh-ı gül-rengi virüp güllere reng
Deheni itdi dil-i gonce teng
Gamzesi tîr idi vü kaşları yay
Sine mi dil mi döyer bunlara hây
Ceşm-i mestânesi bî-mâr-ı humâr
Gamzesi kâtil-i dil-dâde-i zâr
Oluben zülfi perîşân u dijem
Pîc pîc idi olup yâllesi ham
Düzd-i dil idi saçınuñ reseni
Mahbes-i cânidi câh-ı zekanı
Añsa saçıyla olur nâfe-feşân
Toldı micmer gibi ‘ıtrıyla cihân
Gürzine tolaşur saçı çü mâr
Mâr-gîr idi san ol şûh-nigar
Gûş-vârı virüben hüsn-i behâ
Görinür mihr yanında çü sehâ
Leb-i şîrîni hemîn şeker ü şîr
Nâzenîn cismi çü kâfurî hamîr
Şikemi hırmen-i gül idi hemân
Câmdan virür idi nâfi nişân
Her regi rişte idi hâyili dür
Şîşe idi teni ya hamr ile pür
Nideyüm her tarafı bâg-ı cinân
Misli olmaya meger ‘aksi hemân
Pây-ı hınnâlu vü hınnâsı nigâr
Lâle-zâr idi tehî pây-ı çenâr
Başdan ayaga letâfetde ‘aceb
Görse her kim ki dutar lerze-i teb
Dökülür söyleyicek kand u nebât
Cân virür ölmişe çün Âb-ı Hayât
Nâlveş inceyidi beli hemân
Aña avîhte ol mâye-i cân
Şöyle nâz ile kuşanmışdı kuşak
Zillete inmiş idi kûşesi çâk
Geldi biñ şîve ile bezme çü mâh
Buldı zeyn anuñ ile meclis-i şâh
a Meh-likâlar tutup eârafına saf
Kimi saz aldı ele kimisi def
Alup ol mâhârâya çü nücûm
İtdiler her ne ise vaz‘ u rüsûm
Aldı çengini ele itdi enîn
Seyledür câmidi ol zümre-i Cîn
Kaddi ham pîri idüp tâze cüvân
‘Aşk esrârını iletdi beyân
Ne kadar kim var ise râz-ı nihân
Eyledi pîr ü cüvânhalka ‘ayân
Dutmasa dâmenin otar u veted
Tutmaz idi anı şevkından ahed
Duralı gâh idüben anı terâş
İder idi ki enîn sîne-hırâş
Bükilüp iki kat olup iñiler
Dilde derdi var anuñ dahı meger
‘Aşkdan olmışdı lâgar u zâr
Sayılurdı regi mânend-i nevâr
Perdeden taşar kaçan itse figân
Gûş-mâl eyler idi ehl-i hemân
Cildi bir pîşrev ol nakş-ı garîb
Mest olup vicde-dâr u şâh-ı lebîb
b Nakşına renk virüp itdi edâ
Rûh- bahş oldı her itdügi sadâ
Çaldı tasnifini bir resme dürüst
Zührenüñ çengi olur reşk-ile süst
Şevkle gâh geh eyledügi âh
Hâlet-ı ‘aşkına olurdı güvâh
Şâhı bir resmle kerem itdi nigâr
Eyledi sîm u zerî bezme nisâr
Aldı sâkî ele memzûc-ile câm
Kıldı tâvûs-i cinân gibi hırâm
İbtidâ şâha sunar câm-ı zeri
Leb-i nuklıyla virüp gül-şekeri
Ba’de devr ider ashâb temâm
Sâki-i serv-kad u kebg-i hırâm
Gâh mâh aldı ele gâh hilâl
Devr idüp eyler idi gunc-ı delâl
Gâh yâkûta geh elmâsa döner
Sihrde kâmil idi sâki meger
Gâh pür olur idi gâh tehi
Gözedürdi sanasın gökde mehi
Câm-ı zer-mest olup açıldı hemân
İtdi memzûc dili sırr-ı nihân
a Germ olur sanki âolu aâker olur
Canlanur lûlesi bir ejder olur
Ejdehâ kâm döküp Âb-ı Hayât
Zehr-i gam mürdesine virdi necât
Kebg ü dürrâc ile tolmuşdı simât