Datasets:

text
stringlengths
0
191k
İştihâ-germ virür kalbe neşât
Tâze tâze gelüben bezme kebâb
Tolu tolu açılır oldı şarâb
Kimki mert olsa şehenşâh-ı cihân
Gönderir meskenine anı hemân
Mest olan gitdi kalur şâh ile mâh
Germ olup çekdi kenâra mehi şâh
Leb-i zevkında bulup lezzet-i cân
Basdı bagrına anı şâh-ı cihân
Leb-i yâdına nice bir aça pîl
Oldı bâlini gül ü bisteri gil
Subha dek sürdı anuñ zevkını şâh
Çıkuben taâta sihir geydi külâh
Yok cihânda çü bilür idi vefâ
İşi ‘işret idi her subh u mesâ
Bir gün itdi yine şeh ‘azm-i şikâr
Oldı serverler ile sayda süvâr
Saydı içün uyduruben yüz yele bâz
Aldılar gâh kuzen u gehi kâz
Dest-i geşt eyler iken şâh-ı cihân
Gûşına irdi enîn-ile figân
Vardı geldügi yire bâmg-i ‘acîb
Gördi bir ejder-i hûn-rîz-i mehîb
Var dehânında ki bir tâze cüvân
Yudmış ol ejder ider âh u figân
Agzı içinde alup nıûf-ı nihân
Taşrada nıtf dahı lîk ‘ayân
Yudmış anı cübbe vü cevşen ile
Belki kılıcı kalkanı bile
Tîg çekmiş ki ide ya’ni ki helâk
Dem urup yudmış ol anı çü megâk
Na’ra urdı göricek şâh-ı cihân
Kodı agzından anı ani yılân
Kasd-ı şâh eyleyüp oldı çü revân
Aldı ol şîr eline tîr ü kemân
a Görmemiş idi dahı tîr ü kemân
Bahr-ı Kulzüm gibi mevc urdı hemân
Her hamî kavs-ı kuzah idi hemîn
Nefesiyy-ile ider çâk -i zemîn
Tel idi başı dehânı çü megâk
Heybeti zümre-i dîvî ide hâk
Zehr-i mîzâb idi dişi hemân
Merg-i seyl-âbını eylerdi revân
Pul pul idi teni her füls-i siper
Ra’d okı atmaz idi ana zarar
Cismine pulları san cevşen idi
Pür şerâre deheni külhen idi
Meş’ale idi iki gözi hemân
Dûdede gâh nihân gâh ‘ayân
Kaldurup başın aça çeşm çü mâr
Gicede sanki yanar kûhda nâr
Eyledi desti demi-y-ile megâk
Gâve dek eyleyüben sînesi hâk
Saçdı şâh üstine od açdı dehân
Tokunup itmedi amma ki ziyân
Kaldı şeh ateş içinde çü Halîl
Sakladı lutfı-y-ıla lîk Celîl
b İder otdan çü siyâvuş-güzer
Gelmedi bir kılına dahı zarar
Urdu çok tîr aña sultân-ı cihân
Kâr-ger olmadı kılmadı ziyân
Gördi kim cismine tîr itmedi kâr
Gözedir çeşmini ol şîr-i şikâr
Kesmeler urdı onuñ hışmına şâh
Ki cihân gözlerine oldı siyâh
Urdı yirden yire kendüyi yılan
Şeh görüp aldı ele gürz-i girân
Gördi Şeb-rengini şeh varmada süst
İndi atdan yüridi ejdere cüst
Def’-i tiryâk süründiyidi hem
Cismine ermiye tâsamdan elem
Urdı şol deñli aña gürz-i girân
Seyl olup akdı ki magzı-y-ile kan
Kaldı hayretde görüp anı sipâh
Gelmedi Şeb-rengine bindi yine şâh
Leşkeri cümle idüp şâha du’â
Didiler ola mübârek bu gazâ
Görmedük kimsede bu resme ciger
Ejdehâlık budur ey ejder-i ner
a Zahmlu server olup anda helâk
Kazdılar defn içün ol yerde megâk
Kıldılar çünki namâzını sipâh
Defn idüp türbe yapar üstine şâh
İtdiler genc gibi yirde nihân
Şehre döndi yine Dârâ-yı- zamân
Gice gündüz işini ‘işret ider
Kesret-i şurb virür mülke zarar
Avda-Şeb-rengdi Behrâm'a enîs
Avda dil-dâr idi hem-râz u celîs
Şâh-ı maşrık çıkıban tahta seher
Saçdı germiyyet ile ‘âleme zer
İtdi divân şeh-i Dârâb-nijâd
Vâris-i mülk-i Cem u Pûr-ı Kubâd
Taht-ı Kâvûsa çıkup eyledi dâd
Oldı ‘adli ile âsûde ‘ibâd
Pehlevânlar oluben yanına cem’
Tutdılar lûlü-yı şeh-vârına şem’
b Yerlü yerine geçüp mîr ü vezîr
Toldı dîvân içi bürnâ-y-ıla pîr
Dökülüp ni’met ü seyl oldı şarâb