id
stringlengths 2
7
| url
stringlengths 32
150
| title
stringlengths 1
90
| text
stringlengths 21
104k
|
|---|---|---|---|
343622
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Ujiji
|
Ujiji
|
Ujiji is een plaats in Tanzania aan het Tanganyikameer, enkele kilometers ten zuid-oosten van de stad Kigoma. Het dorp was in de 19e eeuw berucht vanwege de Arabische slavenhandel (deze liep via Zanzibar) maar het is ook beroemd geworden door de ontmoeting tussen de ontdekkingsreizigers Henry Morton Stanley en David Livingstone. Een plaquette noemt de beroemde ontmoeting maar of het dezelfde plek betreft ("under the mango-tree") is niet met zekerheid te zeggen. In een klein museum staan de twee heren in papier-maché tegenover elkaar. In het dorp bevindt zich verder een groot stenen monument met een kruis als gedenkteken voor Livingstone.
In 1879 openden witte paters hier een missiepost, hun eerste aan het Tanganyikameer.
Plaats in Tanzania
Tanganyikameer
|
1517421
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Lucette%20Descaves
|
Lucette Descaves
|
Lucette Descaves (Parijs, 1 april 1906 - 15 april 1993) was een Frans pianiste.
Ze was de dochter van Eugène Descaves (de broer van schrijver Lucien Descaves) en nicht van Camille Saint-Saëns. Ze gaf vanaf 1941 les aan het Conservatorium van Parijs, waar ze haar leermeesters Marguerite Long en Yves Nat opvolgde. Onder haar leerlingen bevonden zich Brigitte Engerer, Bruno Rigutto, het pianoduo Katia en Marielle Labèque, Jean-Yves Thibaudet, Géry Moutier, Caroline Assier, Jean-Claude Pennetier, Jacques Boisgallais (componist) en Georges Pludermacher.
Ze had een carrière als solist en concerteerde met diverse orkesten (onder andere met de dirigenten Charles Münch en André Cluytens).
Ze voerde vele premières uit van werken van onder andere Arthur Honegger en het pianoconcert van André Jolivet.
Frans pianist
|
2862654
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Francis%20Ouimet
|
Francis Ouimet
|
Francis Ouimet (Brookline, Massachusetts, 8 mei 1893 - Newton, Massachusetts, 2 september 1967) was een beroemde Amerikaanse golfer. Hij won het US Open in 1913 en het US Amateur in 1914 en in 1931. Hij werd in 1974 toegevoegd aan de World Golf Hall of Fame.
Jeugd
Francis was de zoon van twee immigranten. Vader Arthur had een Frans-Canadese achtergrond en moeder Mary Ellen Burke kwam uit Ierland. Toen hij vier jaar was verhuisden zijn ouders naar Brookline, waar ze naast de 17de green van The Country Club een huisje kochten. Toen Ouimet elf jaar was werd hij daar caddie, net als zijn oudere broer Wilfred. Al gauw was hij de beste golfer van Massachusetts, maar zijn ouders wilden dat hij ging werken om geld te verdienen.
Golf
Zijn eerste bijzondere overwinning was in 1913. Robert Watson, de president van de USGA, nodigde hem persoonlijk uit om aan het US Open mee te doen. Onder de toeziende blik van president William Howard Taft won hij als 20-jarige amateur het US Open. Het toernooi eindigde met een play-off, die toen over 18 holes gespeeld werd door Ouimet en twee Brits Open winnaars: Harry Vardon en Ted Ray. Ze maakten een score van resp. 72, 77 en 79. Ouimet's caddie was de toen 10-jarige Eddie Lowery, met wie hij zijn hele leven bevriend bleef. Lowery verhuisde later naar Californië en werd multimiljonair. Verder waren Gene Sarazen en Bobby Jones zijn beste vrienden.
In 1914 opende hij een winkel in sportartikelen. Hierdoor verloor hij zijn amateurstatus, want de USGA ging ervan uit dat hij door zijn beroemdheid extra inkomen had. Tijdens de Eerste Wereldoorlog diende Ouimet in het Amerikaanse leger, waar hij de rang van luitenant kreeg. Na de oorlog kreeg hij zijn amateurstatus terug.
Ouimet speelde in de eerste acht edities van de Walker Cup en werd daarna vier keer captain van het Amerikaanse team.
Slechts eenmaal verloor zijn team.
Ouimet overleed op 70-jarige leeftijd. Hij was sinds 1918 getrouwd, ze hadden twee dochters.
Gewonnen
1909: Boston Interscholastic
1910: Boston Interscholastic, Woodland Golf Club Open
1912: The Country Club Cup
1913: US Open, Massachusetts Amateur, Meadow Brook Golf Club Open
1914: US Amateur, Massachusetts Amateur, French Amateur
1915: Massachusetts Amateur, Baltimore Country Club Spring Invitational
1917: Western Amateur
1919: Massachusetts Amateur
1920: North and South Amateur
1922: Massachusetts Amateur, Houston Invitational
1923: St. George's Challenge
1924: Crump Memorial
1925: Massachusetts Amateur, Gold Mashie Tournament
1927: Crump Memorial
1931: US Amateur
1932: Massachusetts Open
1934: Boston Open
Teams
Walker Cup: 1922, 1923, 1924, 1926, 1928, 1930, 1932, 1934 (allen gewonnen), captain in 1936 (winnaars), 1938, 1847 (winnaars) en 1949 (winnaars).
Onderscheidingen
Bob Jones Award voor sportiviteit, uitgereikt door de USGA (eerste ontvanger).
Francis Ouimet Room in het USGA Museum werd naar hem vernoemd.
Ouimet is een van de drie golfers waarvan een postzegel is uitgegeven.
Trivia
Ouimet wordt wel de Vader van Amerikaans Golf genoemd. Toen hij in 1913 het US Open won, speelden slechts 350.000 Amerikanen golf, tien jaar later was dat gestegen tot 2.000.000.
Externe links
Golf Hall of Fame
Francis Ouimet Scholarship Fund
Amerikaans golfer
|
5421070
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Rhombochlamys
|
Rhombochlamys
|
Rhombochlamys is een geslacht uit de acanthusfamilie (Acanthaceae). Het geslacht telt een soort die voorkomt in Colombia.
Soorten
Rhombochlamys elata Lindau
Acanthusfamilie
|
3160367
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Propebela%20nivea
|
Propebela nivea
|
Propebela nivea is een slakkensoort uit de familie van de Mangeliidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1968 door Okutani.
Mangeliidae
|
5300703
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Loonalaid
|
Loonalaid
|
Loonalaid (Duits: Lettenholm) is een onbewoond eiland binnen de territoriale wateren van Estland. Het ligt ten westen van het veel grotere eiland Saaremaa. Bestuurlijk valt het onder de plaats Atla in de gemeente Saaremaa.
Geografie
Het eiland heeft een oppervlakte van 1,08 km². De bodem bestaat uit kalksteen. Het eiland is begroeid met grasland en jeneverbesstruiken. Op het eiland leven veel vogels, waaronder eidereenden. Loonalaid valt onder het Nationaal park Vilsandi.
Geschiedenis
Vanaf het begin van de 19e eeuw tot in 1959 was Loonalaid bewoond. Er lag één boerderij, van de familie All, die het eiland gebruikte als hooiland.
Een bekend lid van de familie was Peeter All (1829–1898), die een reddingsbrigade en een bergingsbedrijf opzette. Hij was de eerste Est die een duikuitrusting had.
Onbewoond Estisch eiland
Estisch eiland in de Oostzee
|
5599758
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/WTA-toernooi%20van%20Miami%202001
|
WTA-toernooi van Miami 2001
|
Het WTA-tennistoernooi van Miami (officieel Ericsson Open) van 2001 vond plaats van woensdag 21 tot en met zaterdag 31 maart 2001 in de Amerikaanse stad Miami. Het was de zeventiende editie van het vrouwentoernooi, onderdeel van het tennistoernooi van Miami 2001. Er werd gespeeld op hardcourtbanen.
Enkelspel
Toernooisamenvatting
Aan het toernooi namen 32 speelsters uit de top 40 deel.
De als eerste geplaatste Zwitserse titelverdedigster Martina Hingis wist door te dringen tot de halve finale. Daarin werd zij uitgeschakeld door de latere winnares.
Het derde reekshoofd, Venus Williams uit de Verenigde Staten, won het toernooi. In de finale versloeg zij haar als vierde geplaatste landgenote Jennifer Capriati in drie sets, met een tiebreak in de derde set. Williams wist voor de derde keer het toernooi van Miami op haar naam te schrijven. Het was haar zestiende WTA-titel, de eerste van dat jaar. Zij won US$ 375.000 prijzengeld op dit toernooi.
De Belgische Kim Clijsters was het elfde reekshoofd – zij kreeg een vrijstelling voor de eerste ronde en wist door te dringen tot de vierde ronde, waarin zij het moest afleggen tegen de Amerikaanse Serena Williams. De andere Belgische, Justine Henin, was als veertiende geplaatst – ook zij kreeg een vrijstelling voor de eerste ronde, won haar openingspartij in de tweede ronde en bereikte zo de derde ronde, waarin zij de duimen moest leggen voor de Italiaanse Tathiana Garbin.
De Nederlandse Miriam Oremans kwam niet verder dan de tweede ronde.
Geplaatste speelsters
Toernooischema
Eindfase
Deel 1
Deel 2
Deel 3
Deel 4
Deel 5
Deel 6
Deel 7
Deel 8
Dubbelspel
Van de titelhoudsters Julie Halard en Ai Sugiyama had de eerste zich niet voor deze editie van het toernooi ingeschreven. Sugiyama speelde samen met Nicole Arendt, met wie zij het eerste reekshoofd vormde – zij verloren in de eerste ronde van het Nederlandse team Boogert / Oremans.
Het als derde geplaatste duo Arantxa Sánchez Vicario en Nathalie Tauziat won het toernooi. In de finale versloegen zij het als tweede geplaatste koppel Lisa Raymond en Rennae Stubbs in twee sets. Het was hun eerste, en enige, gezamenlijke titel. De Spaanse Sánchez Vicario had daarnaast 61 eerdere dubbelspeltitels met andere partners; Française Tauziat 22.
De Belgische Els Callens speelde samen met Meghann Shaughnessy (VS), met wie zij het zesde reekshoofd vormde – zij bereikten de kwartfinale, waarin zij niet opgewassen waren tegen de latere winnaressen. Het Belgische team Kim Clijsters / Laurence Courtois had de eerste ronde als eindstation.
Het Nederlandse team Kristie Boogert / Miriam Oremans wist door te dringen tot de halve finale, waarin ook zij werden geklopt door de latere winnaressen. Hun landgenote Caroline Vis, die samenspeelde met de Oezbeekse Iroda Tulyaganova, strandde in de eerste ronde.
Geplaatste teams
Toernooischema
Finale
Bovenste helft
Onderste helft
Externe links
Toernooischema WTA
Toernooischema ITF
Miami 2001
Miami
|
1044572
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Alexios%20II%20Megas%20Komnenos
|
Alexios II Megas Komnenos
|
Alexios II Megas Komnenos (Grieks: Αλέξιος Β΄ Μέγας Κομνηνός) (1282-1330) was van 1297 tot 1330 keizer van Trebizonde.
Leven
Alexios II was de zoon van keizer Johannes II Megas Komnenos en van Eudokia Palaiologina, de derde dochter van de Byzantijnse keizer Michaël VIII Palaiologos. Als keizer, sinds de dood van zijn vader in 1297, toonde hij zich een krachtig heerser. Hij maakte een einde aan het opperleenheerschap van Byzantium, dwong Genua, dat in zijn rijk handelsposten probeerde te stichten, zijn voorwaarden te accepteren. In de strijd tegen de emir van Sinope verloor hij echter Chalybia. Een door paus Johannes XXII aangeboden kerkelijke unie wees hij af.
Huwelijk en kinderen
Alexios huwde met Djiadjak, de dochter van Becha II Jaqeli, atabeg van Samtsche. Uit het huwelijk werden in ieder geval zes kinderen geboren:
Michaël, in 1330 vermoord door Andronikos III
Basileios, van 1332 tot 1340 keizer van Trebizonde
Andronikos III, van 1330 tot 1332 keizer van Trebizonde
Anna, in 1341 keizerin van Trebizonde
Georgios, in 1330 vermoord door Andronikos III
Eudokia, gehuwd met Adil Beg ibn Yakub Kandaride
Bronnen en voetnoten
Keizer van Trebizonde
Komnenen
Persoon in de 13e eeuw
Persoon in de 14e eeuw
|
3315568
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Stichopogon%20minor
|
Stichopogon minor
|
Stichopogon minor is een vliegensoort uit de familie van de roofvliegen (Asilidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1934 door Hardy.
minor
|
3166045
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Murex%20%28Murex%29%20forskoehlii
|
Murex (Murex) forskoehlii
|
Murex (Murex) forskoehlii is een slakkensoort uit de familie van de Muricidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1798 door Röding.
Muricidae
|
367027
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Atlantisch%20orkaanseizoen%202002
|
Atlantisch orkaanseizoen 2002
|
Het Atlantisch orkaanseizoen 2002 duurde van 1 juni 2002 tot 30 november 2002. Omdat er sprake was van een el Niñojaar, ontstond er een sterke stroming in de atmosfeer, die de formatie van tropische cyclonen bezuiden de 25e breedtegraad onderdrukte. Van de 12 tropische stormen met een naam ontstonden er slechts drie zuidelijk van de 25e breedtegraad.
Wat activiteit betreft, gemeten naar de cumulatieve energie van tropische cyclonen was het seizoen 2002 een beneden gemiddeld seizoen. Ondanks dit feit en de ongunstige omstandigheden leverde het seizoen 2002 opmerkelijke orkanen op als Isidore, Keith en Lili. Na 21 september bereikte geen enkele tropische cycloon meer de status van tropische storm, iets wat zelden voorkomt. Er waren 14 tropische cyclonen, waarvan er 12 promoveerde tot tropische storm en een naam kregen. Van deze 12 bereikten er 4 tropische stormen orkaanstatus. Van deze 4 orkanen waren er twee majeure orkanen (categorie 3 of meer)
Cyclonen
Tropische storm Arthur
Op 14 juli vormde zich tropische depressie 1 zich voor de kust van North Carolina uit een uiteenvallende frontale storing. De depressie trok naar het oostnoordoosten en werd de volgende dag tropische storm Arthur. Arthur bereikte zijn hoogtepunt op 16 juli met windsnelheden van 95 km/uur. Daarna verlegde Arthur zijn koers naar het noorden en kreeg te kampen met sterkere stromingen in de bovenste lagen van de atmosfeer en kouder zeewater. Op 17 juli werd Arthur een extra-tropische cycloon en de restanten van Arthur landden als een niet tropische storm in Newfoundland.
Tropische storm Bertha
Op 4 augustus kwam tropische depressie 2 voort uit het westelijk deel van een trog van lage druk boven het noordoosten van de Golf van Mexico en het noorden van Florida. Het oostelijk deel organiseert zich de volgende dag tot tropische depressie 3, die later promoveert tot tropische storm Christobal. Tropische depressie 2 trok naar Louisiana, waar deze vlak voor de landing op 6 augustus promoveerde tot tropische storm Bertha. Boven land degradeerde Bertha tot tropische depressie, maar haar circulatie bleef intact, toen een hogedrukgebied haar in zuidwestelijke richting trok. Door de nabijheid van de Texaanse kust en droge luchtmassa's bereikte Bertha geen tropische stormstatus meer. op 9 augustus kwam zij opnieuw aan land bij Kingsville, Texas, waarna de depressie snel verdween. Bertha deed één iemand verdrinken in Florida door de hoge golven, die het systeem veroorzaakte.
Tropische storm Christobal
Op 5 augustus ontstond tropische depressie 3 voor de kust van South Carolina, uit dezelfde trog van lage druk, waaruit een dag eerder tropische depressie 2 was ontstaan. Tropische depressie 3 trok naar het zuidoosten en haar ontwikkeling werd bemoeilijkt door drogeluchtmassa's en stroming in de atmosfeer. Toch promoveerde zij op 7 augustus tot de tropische storm Christobal, die op 8 augustus zijn hoogtepunt bereikte met windsnelheden tot 80 km/uur. De volgende dag werd Christobal opgenomen door een koufront.
Tropische storm Dolly
Op 29 augustus ontwikkelde tropische depressie 4 zich uit een tropische onweersstoring ten zuidwesten van de archipel Kaapverdië. De depressie zette koers naar het noordwesten en werd een paar uur later tropische storm Dolly. De volgende dag bereikte Dolly haar hoogtepunt met windsnelheden van 110 km/uur. Daarna fluctueerde haar intensiteit en verlegde zij haar koers naar het noorden. Door de stroming in de atmosfeer verzwakte Dolly en verdween op 4 september boven de Atlantische Oceaan.
Tropische storm Edouard
Tropische depressie 5 ontstond op 1 september uit een storing ten noorden van de Bahama's. De depressie dreef naar het noordoosten en promoveerde de volgende dag tot tropische storm Edouard. Edouard maakte een lus met de wijzers van de klok mee en landde bij Ormond Beach, Florida op 5 september als een zwakke tropische storm. Boven Florida degradeerde Edouard tot tropische depressie. Boven de Golf van Mexico. De luchtstromen die de nabije, sterkere tropische storm Fay op grote hoogten uitstootte, deden Eduoard verzwakken en de restanten werden uiteindelijk door Fay opgenomen.
Tropische storm Fay
Tropische depressie 6 ontstond boven het noordwesten van de Golf van Mexico op 5 september en promoveerde de volgende dag tot tropische storm Fay. Het systeem trok naar het westen richting Texaanse kust, waar Fay op 7 september landde, daarna trok Fay naar het zuiden en loste op boven Mexico. Fay veroorzaakte hevige regenval tot circa 510 mm. Fay eiste waarschijnlijk geen slachtoffers.
Tropische depressie 7
Op 1 september vertrok van de Afrikaanse kust een tropische onweersstoring, die gepaard ging met convectie en een gesloten circulatie in de lagere delen van de atmosfeer. Dit systeem koerste naar het noordnoordwesten. De convectie verdween aanvankelijk, maar op 7 september was er voldoende convectie en een gesloten circulatie aanwezig om het systeem als tropische depressie 7 te kwalificeren. Zij kreeg echter te maken met sterke stromingen in de atmosfeer en de volgende dag loste zij op, op 1500 km ten zuidoosten van Bermuda
Orkaan Gustav
Op 8 september vormde zich subtropische storm Gustav op 800 km ten zuidoosten van de kust van North Carolina. De volgende dag had dit systeem voldoende tropische kenmerken gemanifesteerd, zodat het promoveerde tot tropische storm Gustav. Gustav zette koers naar North Carolina, maar voor hij de kust bereikte, zwaaide hij af naar het noordoosten. Boven de warme Golfstroom ontwikkelde Gustav op 11 september zich tot een orkaan van de eerste categorie en later tot een orkaan van de tweede categorie. Nadat Gustav op 12 september aan het oosten van Nova Scotia had geschampt als categorie 1 orkaan, landde Gustav als tropische storm in Newfoundland, waarna het zijn tropische kenmerken verloor. Gustav eiste in North Carolina één mensenleven en 40 mensen moesten uit een vloedgolf worden ontzet.
Omdat 2002 het eerste seizoen was, waarin subtropische cyclonen in de nomenclatuur net zo behandeld werden als tropische cyclonen, was Gustav de eerste subtropische storm, die als zodanig een naam kreeg. Voor 2002 bleven subtropische cyclonen naamloos, of kregen zij pas een naam als zij een volwaardige tropische storm werden. In 1972 en 1973 werden subtropische stormen benoemd met letters uit het Griekse alfabet, maar als zij daarna toch een tropische cycloon werden, kregen zij weer een andere naam.
Tropische storm Hanna
Tropische depressie 9 ontstond op 11 september boven het oostelijk deel van de Golf van Mexico. De depressie dreef naar het noorden en promoveerde de volgende dag tot tropische storm Hanna. Hanna bleef slecht georganiseerd en dus een zwakke tropische storm, toen zij op 14 september landde bij de grens tussen Mississippi en Alabama. Hoewel Hanna een zwakke tropische storm was, verdronk zij drie mensen en veroorzaakte zij $20.000.000,- aan schade aan gewassen, voornamelijk in Georgia.
Orkaan Isidore
Op 9 september trok een tropische onweersstoring van de Afrikaanse kust naar het westen. Op 14 september ontstond hieruit tropische depressie 10, maar deze degenereerde snel. Op 17 september regenereerde tropische depressie 10 en de volgende dag promoveerde zij tot tropische storm Isidore ten zuiden van Jamaica. op 19 september werd Isidore een orkaan van de eerste categorie en trok langs de Cubaanse zuidkust en Isla de la Juventud naar de Cubaanse provincie Pinar del Río, waar zij landde als categorie 1 orkaan op 20 september. Isidore stak de Straat Yucatan over en won aan kracht tot een sterke categorie 3 orkaan met windsnelheden van 205 km/uur. Na landing op het schiereiland Yucatán, bleef Isidore meer dan een dag stationair boven land en verzwakte tot een tropische storm. Boven de Golf van Campeche trok Isidore naar het noorden, maar bereikte nooit meer orkaanstatus. Op 26 september landde Isidore voor de laatste keer bij Grand Isle, Louisiana. Isidore verzwakte tot een tropische depressie en werd de volgende dag opgenomen door een front. In de Verenigde Staten eiste Isidore vier mensenlevens en veroorzaakte $330.000.000,- aan schade. In Mexico viel er één dode en werden 140 mensen op zee vermist. Tienduizenden huizen werden in Mexico zwaar beschadigd of vernietigd door modderstromen. De schade op Cuba is niet exact bekend.
Tropische storm Josephine
Op 1150 km ten oosten van Bermuda vormde zich op 17 september tropische depressie 11 uit een niet tropisch lagedrukgebied. Door de ongunstige omstandigheden was de convectie van tropische depressie 11 maar matig. Maar desondanks promoveerde zij op 18 september tot tropische storm Josephine. Josephine trok naar het noordoosten en verloor haar tropische kenmerken en werd op 19 september een extra tropische cycloon. Als extra tropische cycloon bereikte Josephine haar hoogtepunt met winden van bijna orkaankracht (110 km/uur), voordat Josephine werd opgenomen in een groter lagedrukgebied.
Orkaan Kyle
Op 20 september vormde zich op 1300 km ten oostzuidoosten van Bermuda subtropische depressie 12 en deze werd de volgende dag subtropische storm Kyle. Kyle koerste eerst naar het noorden, draaide toen met de wijzers van de klok mee en koerste toen westzuidwestwaarts. Op 22 september werd Kyle een tropische storm en 25 september een orkaan van de eerste categorie. Drie dagen later degradeerde Kyle tot tropische storm. Daarna fluctueerde Kyle en schommelde verschillende malen tussen tropische storm en tropische depressie. Ook dwaalde Kyle alle kanten op, kon hij scherp van koers wisselen, hoewel hij over het algemeen een westelijke richting aanhield. Kyle kwam voor de kust van Florida terecht en trok langs de Amerikaanse oostkust naar het noordoosten. Kyle landde op 11 oktober in South Carolina en later nog een keer die dag in North Carolina. Op 12 oktober werd Kyle opgenomen door een koufront. Kyle is op drie na de langst bestaande tropische cycloon na Ginger in 1971, Faith in 1966 en Inga in 1969. Kyle eiste geen slachtoffers en veroorzaakte $5.000.000,- aan schade.
Orkaan Lili
Op 21 september ontwikkelde zich tropische depressie 13 op 1600 km ten oosten van de Bovenwindse Eilanden. Op 23 september promoveerde tropische depressie 13 tot tropische storm Lili. De volgende dag trok Lili de Bovenwindse Eilanden over degenereerde boven de Caraïbische Zee tot een tropische onweersstoring, die verder naar het westen trok. Deze storing regenereerde op 27 september tot tropische depressie Lili en de volgende dag tot tropische storm Lili. Op 28 september bevond Lili zich tussen Jamaica en Haïti, waar Lili zware regenval veroorzaakte. Lili koerste naar het Cubaanse Isla de la Juventud waar Lili als orkaan van de tweede categorie aan land kwam. Lili trok over Pinar del Río en kwam op 1 oktober boven de Golf van Mexico, waarna zij snel aan kracht won. Op 3 oktober bereikte zij de vierde categorie. Tot 12 uur voor haar landing in Louisiana later op 3 oktober verzwakte zij nauwelijks, maar daarna verzwakte Lili dramatisch tot een orkaan van de eerste categorie. Dit baarde veel opzien en was de grootste verzwakking sinds orkaan Ethel in 1960 die in 6 uur tijd van de vijfde naar de eerste categorie daalde. Lili degradeerde nog dezelfde dag tot tropische storm en een tropische depressie op 4 oktober, waarna Lili snel haar tropische kenmerken verloor.
Tropische depressie 14
Op 14 oktober vormde zich uit een tropische onweersstoring, die convectie vertoonde een lagedrukgebied tropische depressie 14 boven het zuidwesten van de Caraïbische Zee, voor de Muskietenkust. Tropische depressie 14 zette koers naar Cuba, maar werd in haar ontwikkeling gehinderd door het aanzuigen van een trog van lage druk boven het zuidoosten van de Verenigde Staten. Tropische depressie 14 landde op de Cubaanse zuidkust en werd dezelfde dag nog opgenomen door een koufront.
Namen
De lijst met namen voor 2002 was hetzelfde als die van 1996, met dat verschil, dat Christobal, Fay en Hanna in de plaats waren gekomen voor Cesar, Fran en Hortense. De namen Christobal, Fay en Hanna werden voor het eerst gebruikt in 2002. Deze lijst is in 2008 opnieuw gebruikt worden met uitzondering van Isidore en Lili, die van de lijst geschrapt werden. Isidore en Lili zijn in 2008 vervangen door Ike en Laura.
Externe link
Historical Hurricane Tracks, Office for Coastal Management, National Oceanic and Atmospheric Administration
Atlantisch orkaanseizoen
Orkaan in 2002
|
177952
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Angelo%20Scola
|
Angelo Scola
|
Angelo Scola (Malgrate, 7 november 1941) is een Italiaans geestelijke en kardinaal van de Katholieke Kerk.
Scola is de zoon van de socialistische vrachtwagenchauffeur Carlo Scola en diens vrouw Regina Colombo. Hij had een oudere broer die in 1983 overleed. Hij studeerde aan de Katholieke Universiteit van het Heilig Hart in Milaan, waar hij in 1967 promoveerde in de filosofie. Hij werd op 18 juli 1970 tot priester gewijd. Aan de Universiteit van Fribourg promoveerde hij vervolgens in de theologie, op een proefschrift over Thomas van Aquino.
Scola doceerde moraaltheologie in Fribourg/Freiburg en christologie aan de Pauselijke Lateraanse Universiteit te Rome. Vervolgens had hij een vooral wetenschappelijke loopbaan als medewerker van verschillende theologische tijdschriften in Italië en als hoogleraar, eerst in Fribourg en later - met een leeropdracht in de theologische antropologie - aan het Johannes Paulus II Instituut voor Huwelijk en Gezin aan de Pauselijke Lateraanse Universiteit in Rome.
Paus Johannes Paulus II benoemde Scola op 10 juli 1991 tot bisschop van Grosseto. Op 21 september 1991 werd hij in de Basiliek van Santa Maria Maggiore bisschop gewijd door Bernardin kardinaal Gantin, prefect van de Congregatie voor de Bisschoppen. Vier jaar later legde hij het bestuur van zijn bisdom neer om rector magnificus te worden van de Lateraanse Universiteit. Dit bleef hij tot 5 januari 2002, toen paus Johannes Paulus II hem benoemde tot patriarch van Venetië.
Scola werd tijdens het consistorie van 21 oktober 2003 kardinaal gecreëerd. Hij kreeg de rang van kardinaal-priester. Zijn titelkerk werd de Santi XII Apostoli. Hij nam deel aan het conclaaf van 2005, tijdens welk conclaaf hij gold als papabile. Ditzelfde gold voor het conclaaf van 2013.
Scola werd op 28 juni 2011 door paus Benedictus XVI benoemd tot aartsbisschop van Milaan, als opvolger van Dionigi Tettamanzi. Hij nam tevens nog twee maanden het bestuur van het patriarchaat Venetië waar als apostolisch administrator; in januari 2012 werd Francesco Moraglia benoemd tot zijn opvolger als patriarch van Venetië.
Scola ging op 7 juli 2017 met emeritaat. Op 7 november 2021 verloor hij - in verband met het bereiken van de 80-jarige leeftijd - het recht om deel te nemen aan een toekomstig conclaaf.
Aartsbisschop van Milaan
Italiaans kardinaal
Italiaans theoloog
Patriarch van Venetië
Italiaans rector
20e-eeuws bisschop
|
4102325
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Motief%20%28algebra%C3%AFsche%20meetkunde%29
|
Motief (algebraïsche meetkunde)
|
In de algebraïsche meetkunde, een deelgebied van de wiskunde, geeft een motief (of soms op zijn Frans motif)
enig essentieel deel van een algebraïsche variëteit. Tot op heden is men er wel in geslaagd pure motieven te definiëren, maar dit geldt niet voor de gemengde motieven. Pure motieven zijn tripletten (X, p, m), waar X een gladde projectieve variëteit, p : X ⊢ X een idempotente correspondentie is, en m een geheel getal is. Een morfisme van (X, p, m) naar (Y, q, n) wordt door een correspondentie van de graad n - m gegeven.
Algebraïsche meetkunde
|
3278911
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Pseudomysis%20dactylops
|
Pseudomysis dactylops
|
Pseudomysis dactylops is een aasgarnalensoort uit de familie van de Mysidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1951 door W. Tattersall.
Aasgarnalen
|
3354169
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Thera%20undulata
|
Thera undulata
|
Thera undulata is een vlinder uit de familie van de spanners (Geometridae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1888 door Warren.
undulata
|
3444472
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Stenoptilia%20coloradensis
|
Stenoptilia coloradensis
|
Stenoptilia coloradensis is een vlinder uit de familie van de vedermotten (Pterophoridae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1898 door Fern..
Vedermotten
|
1347613
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Masboquera
|
Masboquera
|
Masboquera is een dorpje in de Spaanse provincie Tarragona, in de regio Catalonië. Het maakt deel uit van de gemeente Vandellòs i l'Hospitalet de l'Infant. Masboquera ligt in de heuvels, minder tien kilometer van de Middellandse Zeekust, op de verbindingsweg tussen L'Hospitalet de l'Infant en Vandellòs. Het telt minder dan 100 inwoners.
Vandellòs i l'Hospitalet de l'Infant
Plaats in Tarragona
|
4038331
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Station%20Reimegrend
|
Station Reimegrend
|
Het Station Reimegrend is een spoorwegstation in Reimegrend in de Noorse gemeente Voss. Het station werd gebouwd in 1908. Reimegrend, gelegen op ruim 450 meter hoogte, wordt gebruikt door de stoptreinen op Bergensbanen tussen Bergen en Myrdal.
Externe link
Station op Jernbaneverket (Noors)
Reimegrend
Reimegrend
|
4334831
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Mahatsinjo%20%28Atsimo-Atsinanana%29
|
Mahatsinjo (Atsimo-Atsinanana)
|
Mahatsinjo is een plaats en commune in Madagaskar, behorend tot het district Vondrozo. Tijdens de laatste volkstelling (2001) telde de plaats 12.595 inwoners.
De plaats biedt zowel lager als middelbaar onderwijs aan. 98% van de inwoners werkt in de landbouw, de belangrijkste landbouwproducten zijn koffie en peper; andere belangrijke producten zijn cassave en rijst. In de dienstensector werkt 2% van de inwoners.
Bronnen
www.ilno.cornell.edu
Gemeente in Atsimo-Atsinanana
|
455371
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Arash%20%28mythe%29
|
Arash (mythe)
|
Arash, de Boogschutter (Perzisch: آرش کمانگیر) is een legende over een heldhaftige boogschutter uit de Perzische mythologie.
Tegen het eind van de oorlog tussen Iran en Turan, kwam het bij de berg Damavand tot een confrontatie. Om het geschil te beslechten werd overeengekomen de grens te bepalen door het afschieten van een pijl en de plek waar de pijl zou landen zou dan de nieuwe grens tussen Iran en Turan bepalen.
Arash bood zich aan om de pijl te schieten. De plek vanwaar Arash de pijl moest schieten was de top van het gebergte. In de morgen ontdeed Arash zich van al zijn kleding, keerde zich richting het Noorden, spande zijn boog als nooit tevoren en liet de pijl gaan. Arash veranderde in pure energie en vloog met de pijl mee. De pijl vloog de gehele ochtend en viel pas 's middags neer, zo'n 2250 kilometer verderop aan de oever van de rivier de Oxus.
Arash' lichaam werd nooit gevonden. Veel verhalen circuleren over bergbeklimmers die zweren Arash' stem gehoord te hebben nadat ze verdwaald waren. De stem hielp hen de weg terug te vinden.
Arash, de Boogschutter is ook de titel van een gedicht gemaakt door Siavash Kasrayi geïnspireerd op deze held.
Perzische mythologie
|
217046
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/James%20Hardy%20Wilkinson
|
James Hardy Wilkinson
|
James Hardy Wilkinson (Strood, 27 september 1919 — Londen, 5 oktober 1986) was een Brits wiskundige en informaticus. Hij was een bekend onderzoeker in de numerieke analyse, een vak in het grensgebied tussen de toegepaste wiskunde en de informatica dat een belangrijke rol speelt in de natuurkunde en werktuigbouwkunde.
Wilkinson studeerde te Cambridge, aan het Trinity College. Hij studeerde af met het hoogste eindcijfer van zijn jaar. Vanaf 1940 was hij werkzaam ten behoeve van de Engelse inzet in de Tweede Wereldoorlog; hij begon met onderzoek naar de ballistiek, maar verhuisde in 1946 naar het National Physical Laboratory waar hij samen met Alan Turing aan de Automatic Computing Engine (ACE) werkte.
In later jaren schoof zijn interesse op richting de numerieke analyse, waar hij verschillende algoritmes van groot belang ontwikkelde. Ook zijn werk aan de Wilkinson polynoom leverde een belangrijke bijdrage aan de wiskunde.
In 1970 ontving hij de Turing Award "(v)oor zijn onderzoek aan de numerieke analyse ter ondersteuning van de hoge-snelheids digitale computer, in het bijzonder voor zijn werk aan berekeningen in de lineaire algebra en 'regressieve' foutenanalyse".
Brits wiskundige
Winnaar van de A.M. Turing Award
Brits informaticus
|
3354181
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Trichodezia%20albovittata
|
Trichodezia albovittata
|
Trichodezia albovittata is een vlinder uit de familie van de spanners (Geometridae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1858 door Guenée.
albovittata
|
3753775
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Pseudosinella%20lunaris
|
Pseudosinella lunaris
|
Pseudosinella lunaris is een springstaartensoort uit de familie van de Entomobryidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1970 door Gisin & da Gama.
Springstaarten
|
2280366
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Ballon%20d%27Or%201959
|
Ballon d'Or 1959
|
De Ballon d'Or 1959 was de 4e editie van de voetbalprijs georganiseerd door het Franse tijdschrift France Football. De prijs werd gewonnen door de Argentijns-Spaanse speler Alfredo Di Stéfano (Real Madrid).
De jury was samengesteld uit 20 journalisten die aangesloten waren bij de volgende verenigingen van de UEFA: West-Duitsland, Oostenrijk, België, Bulgarije, Tsjecho-Slowakije, Spanje, Frankrijk, Griekenland, Hongarije, Engeland, Italië, Nederland, Polen, Portugal, Roemenië, Zweden, Zwitserland, Turkije Sovjet-Unie en Joegoslavië.
De resultaten van de stemming werden gepubliceerd in editie 718 van France Football op 15 december 1959.
Stemprocedure
Elk jurylid koos de beste vijf spelers van Europa. De speler op de eerste plaats kreeg vijf punten, de tweede keus vier punten en zo verder. Op die wijze werden 300 punten verdeeld, 100 punten was het maximale aantal punten dat een speler kon behalen (in geval van een twintig koppige jury).
Uitslag
Trivia
Agne Simonsson zou de laatste speler worden van Örgryte die punten kreeg toebedeeld in de Ballon d'Or verkiezing.
Referentie
Eindklassement op RSSSF
Ballon d'Or
Voetbal in 1959
|
2903322
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Vaandeldrager
|
Vaandeldrager
|
Vaandeldrager (leger), iemand uit het leger die het vaandel draagt
Vaandeldrager (processie), iemand die het processievaandel draagt, bijv. van een broederschap of een fanfare
Vaandeldrager (dier), een libellensoort
De Vaandeldrager - Oorlogsmonument Tilburg, officiële naam: Monument Koninklijke Nederlandse Brigade Prinses Irene
De Vaandeldrager, schilderij van Rembrandt
De Vaandeldrager, parodie van persifleur Dingetje op The Floral Dance van The Brighouse & Rastrick Brass Band
Zie ook
Draconarius (vaandeldrager), een vaandeldrager in het Romeinse leger
Gonfaloniere, een hoge positie in de regering van diverse Italiaanse republieken tijdens de Renaissance
|
3255377
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Metopa%20bulychevae
|
Metopa bulychevae
|
Metopa bulychevae is een vlokreeftensoort uit de familie van de Stenothoidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1955 door Gurjanova.
Stenothoidae
|
3378265
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Antirrhea%20ornata
|
Antirrhea ornata
|
Antirrhea ornata is een vlinder uit de familie Nymphalidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1870 door Arthur Gardiner Butler.
Satyrinae
|
4813101
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Nintendo%20Land
|
Nintendo Land
|
is een partyspel uit 2012 dat is ontwikkeld en uitgegeven door Nintendo als onderdeel van een bundel voor de Wii U spelcomputer. Het spel werd aangekondigd tijdens een persconferentie van Nintendo op de E3 in 2012.
Nintendo Land bevat twaalf verschillende minispellen die elk zijn gebaseerd op een bestaande franchise van Nintendo, zoals Mario en The Legend of Zelda. Deze minispellen zijn ontworpen om het concept en mogelijkheden van de Wii U GamePad te demonstreren, net zoals Wii Sports dat deed voor de Wii spelcomputer.
Nintendo Land werd goed ontvangen in recensies. Er zijn 5,17 miljoen exemplaren van verkocht, waarmee het op de vijfde plek staat van meest verkochte Wii U-spellen.
Lijst met spellen
Het spel bevat twaalf minispellen die zijn gebaseerd op Nintendo-franchises.
Externe links
Website van Nintendo Land
Computerspel uit 2012
Wii U-spel
Partyspel
|
3136542
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Petraliella%20africana
|
Petraliella africana
|
Petraliella africana is een mosdiertjessoort uit de familie van de Petraliidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1967 door Cook.
Petraliidae
|
3387589
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Mastor%20texanae
|
Mastor texanae
|
Mastor texanae is een vlinder uit de familie van de dikkopjes (Hesperiidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1927 door Bell.
Dikkopjes
|
2459391
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Ariadna%20monticola
|
Ariadna monticola
|
Ariadna monticola is een spinnensoort in de taxonomische indeling van de zesoogspinnen (Segestriidae).
Het dier behoort tot het geslacht Ariadna. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1897 door Tord Tamerlan Teodor Thorell.
Zesoogspinnen
|
5752219
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Lizbeth%20Salazar
|
Lizbeth Salazar
|
Lizbeth Yareli Salazar Vázquez (Culiacán, 8 december 1996) is een Mexicaanse wielrenster. Zij is actief op de baan en op de weg.
Op de baan is Salazar meervoudig Mexicaans kampioene in onder meer de koppelkoers, puntenkoers en omnium. Op deze onderdelen behaalde ze diverse medailles op de Pan-Amerikaanse Spelen, de Centraal-Amerikaanse en Caraïbische Spelen en het Pan-Amerikaanse kampioenschap.
In 2021 werd ze Mexicaans kampioene op de weg. In dat jaar kwam ze uit voor Mexico op de Olympische Zomerspelen 2020 in Tokio, maar ze behaalde tijdens de wegwedstrijd de finish niet. Ze reed o.a. voor de ploegen Ceratizit-WNT, Astana Women's Team en diens opvolger A.R. Monex.
Palmares
Op de weg
2018
Centraal-Amerikaanse en Caraïbische Spelen, wegrit
2019
Pan-Amerikaanse Spelen, wegrit
2020
3e etappe Setmana Ciclista Valenciana
2021
Mexicaans kampioene, wegrit
Pan-Amerikaanse kampioenschap, wegrit
Resultaten in voornaamste wedstrijden
Op de baan
2014
Centraal-Amerikaanse en Caraïbische Spelen, puntenkoers
2016
Pan-Amerikaanse kampioene, scratch
2018
Centraal-Amerikaanse en Caraïbische Spelen, omnium
Pan-Amerikaanse kampioene, koppelkoers
Externe links
Pro Cycling Stats.com
De Wielersite.net
CQ Ranking.com
Mexicaans wielrenner
Mexicaans baanwielrenner
Mexicaans olympisch deelnemer
|
2943652
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Exetastes%20discretus
|
Exetastes discretus
|
Exetastes discretus is een insect dat behoort tot de orde vliesvleugeligen (Hymenoptera) en de familie van de gewone sluipwespen (Ichneumonidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Morley in 1917.
discretus
|
3339175
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Erwiniana%20parainsularis
|
Erwiniana parainsularis
|
Erwiniana parainsularis is een keversoort uit de familie van de loopkevers (Carabidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1973 door Erwin.
parainsularis
|
725409
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Clynelish%20Single%20Malt
|
Clynelish Single Malt
|
Clynelish Single Malt is een single malt whisky, geproduceerd in de Clynelish Distillery in Brora, Sutherland in de Schotse Hooglanden.
De distilleerderij is in 1819 opgericht door de Markies van Stafford. De huidige eigenaar is Diageo.
Een aantal producten uit de distilleerderij:
Clynelish 14 Years, 46.0%
Clynelish 1982 Cask Strength 57.7%
Clynelish 22 Years Old, 58.95%
Brora Aged 21 Years, 56.9%
Externe link
Informatie over Clynelish op www.thewhiskyguide.com
Highland single malt whisky
|
2450542
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Crustulina%20erythropus
|
Crustulina erythropus
|
Crustulina erythropus is een spinnensoort in de taxonomische indeling van de kogelspinnen (Theridiidae).
Het dier behoort tot het geslacht Crustulina. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1846 door Hippolyte Lucas.
Kogelspinnen
|
2899328
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Pr%C3%A9parez%20vos%20mouchoirs
|
Préparez vos mouchoirs
|
Préparez vos mouchoirs is een Franse filmkomedie uit 1978 onder regie van Bertrand Blier. Hij won met deze film de Oscar voor beste anderstalige film. De film werd destijds uitgebracht onder de titel Hou je zakdoek bij de hand.
Verhaal
Om haar uit een depressie te halen besluit Raoul een minnaar te zoeken voor zijn vrouw Solange. Hij doet een beroep op een schoolmeester die een kind bij haar moet verwekken.
Rolverdeling
Gérard Depardieu: Raoul
Carole Laure: Solange
Patrick Dewaere: Stéphane
Michel Serrault: Buurman
Éléonore Hirt: Mevrouw Belœil
Jean Rougerie: Mijnheer Belœil
Riton Liebman: Christian
Externe link
Film uit 1978
Franse film
Komische film
Film van Bertrand Blier
|
45402
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Yasothon%20%28provincie%29
|
Yasothon (provincie)
|
Yasothon is een provincie in het noordoosten van Thailand in het gebied dat ook wel Isaan wordt genoemd. In december 2002 had de provincie 553.864 inwoners, het is daarmee de 44e provincie qua bevolking in Thailand. Met een oppervlakte van 4161,6 km² is het de 54e provincie qua omvang in Thailand. De provincie ligt op ongeveer 531 kilometer van Bangkok. Yasothon grenst aan Mukdahan, Ubon Ratchathani, Sisaket en Roi Et en ligt niet aan zee.
Provinciale symbolen
Het provinciale zegel van Yasothon toont twee leeuwen voor de chedi Pra Anon in de tempel Wat Maha That in de stad Yasothon. De leeuwen herinneren aan een legende over de stichting van de stad.
Onderaan is een lotusbloem te zien, want de Nymphaea lotus is de provinciale bloem. De provinciale boom is Anisoptera costata.
Politiek
Bestuurlijke indeling
De provincie is onderverdeeld in 9 districten (Amphoe), die weer onderverdeeld zijn in 78 gemeenten (tambon) en 835 dorpen (moobaan).
Bronnen
Thailand in figures 2003 - Alpha research co.ltd. 2003
Het nationale bureau voor de statistiek van Thailand
Zie ook
Thailand van A tot Z
|
2913739
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Earinus%20erythropoda
|
Earinus erythropoda
|
Earinus erythropoda is een insect dat behoort tot de orde vliesvleugeligen (Hymenoptera) en de familie van de schildwespen (Braconidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Cameron in 1887.
Schildwespen
|
2957013
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Tolonus%20gracilitarsis
|
Tolonus gracilitarsis
|
Tolonus gracilitarsis is een insect dat behoort tot de orde vliesvleugeligen (Hymenoptera) en de familie van de gewone sluipwespen (Ichneumonidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Seyrig in 1952.
Gewone sluipwespen
|
2609392
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Eucrada%20robusta
|
Eucrada robusta
|
Eucrada robusta is een keversoort uit de familie klopkevers (Anobiidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1918 door Van Dyke.
Klopkevers
|
4950018
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/La%20vie%20est%20belle%20%28bedrijf%29
|
La vie est belle (bedrijf)
|
La vie est belle is een Belgisch bedrijf, gespecialiseerd in vegetarische voeding. Het bedrijf is gevestigd in het West-Vlaamse Oostkamp.
Achtergrond
Stefaan Deraeve en Katrien Steeman waren verplegers, die in 1982 in het kader van de burgerdienst van Deraeve naar Rwanda trokken met de bedoeling er een gezondheidscentrum op te starten. Omdat in de omgeving waar ze verbleven geen vlees verkrijgbaar was, zochten ze hun weg met zaken die er wel aanwezig waren of kweekten in hun eigen, biologische moestuin, rekening houdend met de noodzakelijke voedingsstoffen. Ze gingen aan de slag met granen, zaden en peulvruchten en maakten er hun eerste burger: risottoburger op basis van rijst, prei en rode paprika.
Toen ze terug in België kwamen, bleven ze zich verder toeleggen op vegetarische bioburgers. Biobakkerij De Trog vroeg hen om hun vegetarische burgers te kunnen verkopen, waardoor de vraag sterk toenam. Dit leidde in 1992 tot de oprichting van La vie est belle in Damme. Later betrok het bedrijf een pand van 1200 m² te Oostkamp en kwam zoon Lieven, die een opleiding als kok volgde, bij in het bedrijf als verantwoordelijke voor de proefkeuken. Drie van de vier kinderen van de eigenaars werken intussen bij het bedrijf.
Het bedrijf werkt samen met lokale, biologische landbouwers en kiest ervoor om ook mensen met minder kansen op de arbeidsmarkt te werk te stellen. Zo werken er enkele medewerkers met een autismespectrumstoornis.
Producten en productie
Het bedrijf specialiseert zich in vegetarische burgers en vegetarisch broodbeleg.
La vie est belle kent de laatste jaren een jaarlijkse bedrijfsgroei van 35% en had in 2016 een omzet van € 3 miljoen. Omwille van deze resultaten werd het bedrijf in 2017 en in 2018 genomineerd voor de Trends Gazellen.
De producten van het bedrijf zijn te koop doorheen België, evenals in Nederland en Luxemburg.
Erkenning
In 2017 werd de Kinowaburger van La vie est belle door de Vlaamse consumenten verkozen tot het favoriete biologisch veggieproduct van het jaar in een verkiezing, georganiseerd door BioForum Vlaanderen.
Belgisch voedingsmiddelenfabrikant
Oostkamp
|
3840222
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Sambirobyong
|
Sambirobyong
|
Plaats in Indonesië
Sambirobyong (Kayen Kidul), een plaats in het bestuurlijke gebied Kediri in de provincie Oost-Java
Sambirobyong (Sumbergempol), een plaats in het bestuurlijke gebied Tulungagung in de provincie Oost-Java
|
4836300
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/CVA%20%28album%29
|
CVA (album)
|
CVA is het debuutalbum van de Amerikaanse punkband Paint It Black. Het album werd uitgegeven op 29 juli 2003 en werd, net zoals de latere studioalbums van Paint It Black, uitgegeven door het label Jade Tree Records. Het nummer "Womb Envy" is teven te horen in het videospel Tony Hawk's Underground.
Nummers
"Cannibal" - 0:35
"Anesthesia" - 0:44
"Womb Envy" - 1:28
"Atticus Finch" - 1:39
"CVA" - 1:32
"Void" - 0:59
"The Insider" - 0:43
"Cutting Class" - 1:39
"Head Hurts Hands on Fire" - 0:38
"Bravo, Another Beautiful 'Fuck You' Song!" - 1:19
"Watered Down" - 1:20
"The Fine Art of Falling Apart" - 1:20
"This Song is Short Because It's Not Political" - 0:26
"Less Deicide, More Minor Threat..." - 1:03
"Four Simple Steps to Total Life Satisfaction" - 0:59
"Short Changed" - 1:27
"Why Film the Carnage?" - 0:42
Band
Dan Yemin - zang, gitaar
Dave Hause - gitaar
Andy Nelson - basgitaar, zang
David Wagenschutz - drums
Muziekalbum van Paint It Black
Muziekalbum uit 2003
Muziekalbum uitgegeven door Jade Tree Records
|
3628960
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Panton%20Raya%20%28Blang%20Pidie%29
|
Panton Raya (Blang Pidie)
|
Panton Raya is een bestuurslaag in het regentschap Aceh Barat Daya van de provincie Atjeh, Indonesië. Panton Raya telt 248 inwoners (volkstelling 2010).
Plaats in Atjeh
|
2635111
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Rhophitulus%20anomalus
|
Rhophitulus anomalus
|
Rhophitulus anomalus is een vliesvleugelig insect uit de familie Andrenidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1962 door Moure & Lucas de Oliveira.
Andrenidae
|
2492506
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Pistosia%20dactyliferae
|
Pistosia dactyliferae
|
Pistosia dactyliferae is een keversoort uit de familie bladkevers (Chrysomelidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1919 gepubliceerd door Maulik.
dactyliferae
|
1688347
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Franco%20Adami
|
Franco Adami
|
Franco Adami (Pisa, 1933 – Parijs, 20 april 2022) was een Italiaans beeldhouwer.
Biografie
Franco Adami studeerde aan het Instituut Leonardo da Vinci in Pisa, waarna hij achtereenvolgens ging studeren aan de Sculoa d'Arte in Cascina, waar hij de Prix de sculpture de Cascina won, en de l'Academi de bell'arte in Florence. In 1959 vertrok hij naar Parijs waar hij bevriend raakte met René Collamarini, professor aan de École nationale supérieure des beaux-arts aldaar, en met Ossip Zadkine. Om te kunnen voorzien in zijn levensonderhoud restaureerde hij meubels. In 1976 heeft hij eerste expositie tijdens de Salon des Realities Nouvelles. De exposities volgen elkaar dan snel op. Zijn eerste solo-expositie vond plaats in 1977 in zijn geboorteplaats Pisa in het Centroartemoderna. Hij exposeerde onder andere ook tijdens de Biënnale te Brest in 1978 en 1980, in Chambéry, Cambrai en in 1979 in Galerie Mitkal in Abidjan. In 1981 had hij een solo-expositie in Straatsburg en tijdens de Premio Fernand Dupré de sculpture waar hij ook een prijs in de wacht sleepte.
In 1987 exposeerde hij in Galerie K in Parijs waar hij de Prix de sculpture de la Fondation de France in ontvangst nam. In 1991 exposeerde hij voor het eerst in de Verenigde Staten en reisde hij vervolgens tussen Istanboel, Seoel en veel in Europa.
In de jaren 70 werkte hij nog voornamelijk met hout omdat dit het goedkoopst en meest voorhanden was. Zijn huidige werk vindt zijn inspiratie in de oude beschavingen zoals de Azteekse, Etruskische, Romeinse en Afrikaanse. Ze zijn gemaakt van materialen die goed bestand zijn tegen weersinvloeden zoals wit of zwart Carrara-marmer en brons. De vormen zijn vaak symmetrisch en majestueus.
Adami overleed in Parijs op 89-jarige leeftijd.
Werk in de openbare ruimte
Beeld voor de residentie van de President van Ivoorkust in Abidjan
Fontein in Pya (Togo)
Vrede op aarde in Lomé (Togo)
Il Giudizio del Minotauro (Het oordeel van de minotaurus), 2006, rotonde op de Via Aurelia in Pietrasanta
Italiaans beeldhouwer
|
1623766
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Dwergzwelghaai
|
Dwergzwelghaai
|
De dwergzwelghaai (Centrophorus atromarginatus) is een vis uit de familie van zwelghaaien en snavelhaaien (Centrophoridae) en behoort derhalve tot de orde van doornhaaiachtigen (Squaliformes). De vis kan een lengte bereiken van 87 centimeter.
Leefomgeving
De dwergzwelghaai prefereert een diepwaterklimaat en leeft in de Indische Oceaan en het westen van de Grote Oceaan. De diepteverspreiding is 183 tot 450 meter onder het wateroppervlak.
Zwelghaaien en snavelhaaien
IUCN-status kritiek
|
5276584
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/David%20Mendes
|
David Mendes
|
David Mendes is een Luxemburgs voetballer die speelt als verdediger voor de Luxemburgse club Jeunesse Esch.
Carrière
Mendes speelde in de jeugdploeg van Jeunesse Esch en maakte zijn debuut voor de eerste ploeg in 2017.
Luxemburgs voetballer
|
1092256
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Testa
|
Testa
|
Testa is een van oorsprong Genuese familie, generaties lang wonend in Constantinopel, waarvan leden sinds 1847 tot de Nederlandse adel behoren.
Geschiedenis
De stamreeks begint met Stephano Testa die omstreeks 1560 in Constantinopel werd geboren; hij was Genuees koopman en podesta van de Genuese kolonie in Pera en Galata (Ottomaanse Rijk). Zijn achterkleinzoon Gasparo Testa (1684-1758) werd dragoman van de legatie van de Republiek der Verenigde Nederlanden te Constantinopel. Tot in de 20e eeuw zouden leden van het geslacht in Constantinopel blijven of geboren worden, en diplomatieke functies voor Nederland vervullen. Hoewel de meeste leden tot in de 20e eeuw in het buitenland werden geboren en er vaak hun hele leven doorbrachten, studeerden leden van het geslacht niettemin in Nederland.
Bij Koninklijk Besluit van 5 april 1847 werd Gaspard Testa (1770-1847), minister-resident van Nederland te Constantinopel, verheven in de Nederlandse adel met de titel van baron bij eerstgeboorte; sindsdien behoort zijn nageslacht tot de Nederlandse adel.
Enkele telgen
Gasparo Testa (1684-1758), dragoman van de legatie van de Republiek der Verenigde Nederlanden te Constantinopel
Franco Testa (1717-?), hieruit takken in Zweden en Duitsland
Bartholomeo Testa (1723-1783), in Oostenrijkse dienst, verheven tot Oostenrijks ridder (1783) en baron (1807); hieruit takken in Frankrijk en Oostenrijk
Jacobus Testa (1725-1747), zaakgelastigde van de kanselarij der Verenigde Nederlanden te Constantinopel
Gaspard baron Testa (1770-1847), minister-resident van Nederland te Constantinopel
Mr. François Matthieu Wenceslas baron Testa (1806-1882), Nederlands diplomaat te Brussel, Washington en Zweden; promoveerde in 1828 te Utrecht op Specimen juris gentium inaugurale de causis, ob quas pax cum hoste communi, a gentibus in bello sociis, jure, seorsum condatur
Jhr. Paul Pierre Ange Hilarion Testa (1808-1871), Ottomaans consul te Antwerpen, consul-generaal te Brussel
Jhr. Dominique Testa (1811-1860)
Guillaume Antoine Vincent Marie baron Testa (1849-1909)
Jhr. Antoine Testa (1813-1879)
Jhr. Fortuné Erasme François Jean Testa (1852-1909), chef administratie Ottomaanse Bank
Mr. Théodore Marie Erasme baron Testa (1900-1972), advocaat
Caspar Ludovicus Paulus Maria baron Testa BBA (1933-2017), makelaar in Florida
Jhr. Oscar Wybo Maria Testa (1934-<2017), manager Italië voor A.L. van Beek Internationaal B.V. te Rome
Gabriele Gaspard Andrea Francesco Maria baron Testa (1980), hoofd van het geslacht
Jhr. drs. André Testa (1942), bestuurder
Jhr. mr. Emilius Franciscus Eliodorus Testa (1821-1896), Nederlands consul-generaal te Tunis en Tripoli in Barbarije, daarna te Baden-Baden, gevolmachtigd Nederlands commissaris bij de Centrale Commissie voor Rijnscheepvaart te Mannheim; promoveerde in 1843 te Leiden op Specimen juris inaugurale de conjugiis jure moslimico
Jhr. mr. dr. Hannibal Casimirus Joannes Testa (1858-1910), Nederlands diplomaat te Brussel, Wenen, Tokio en Madrid, gevolmachtigd minister ter Conferentie van Algeciras tot instelling van de internationale zone van Tanger; promoveerde in 1883 te Leiden op Oorlogscontributie
Jhr. mr. Gaspard Marie Raban Testa (1861-1934), rechter te Maastricht; promoveerde in 1886 te Amsterdam op De inhoud der overeenkomsten in het internationaal privaatrecht
Jhr. Franz Emile Sebastien Testa (1863-1942), Nederlands consul te Tripoli en Casablanca
Jhr. Rudolphe Emile Franz Jules Testa (1883-1969), Nederlands diplomaat te Tanger
Jhr. Rudolf Hannibal Josephus Maria Testa (1921-2007), Nederlands diplomaat te Tanger
Nederlands adellijk geslacht
|
3223811
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Asplenia%20melanodonta
|
Asplenia melanodonta
|
Asplenia melanodonta is een vlinder uit de familie spinneruilen (Erebidae). De wetenschappelijke naam is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1896 door Hampson.
De soort komt voor in tropisch Afrika.
Spinneruilen
Dier uit het Afrotropisch gebied
|
2954557
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Ven%20Stockheimder%20Bos
|
Ven Stockheimder Bos
|
Het Ven Stockheimder Bos is een natuurgebied in de Belgische provincie Limburg, meer bepaald in de gemeente Dilsen-Stokkem. Het bijna twee hectare grote gebied is eigendom van Limburgs Landschap vzw en wordt ook door hen beheerd.
Fauna
In het gebied zijn onder andere volgende diersoorten te vinden: havik, wilde eend, hazelworm, konijn, ree, rode bosmier, sperwer, vos en haas.
Flora
In het gebied zijn onder andere volgende planten te vinden: zonnedauw, bochtige smele, brem, gagel, klokjesgentiaan, rendiermos, struikheide en beenbreek.
Externe link
Officiële pagina van het natuurgebied
Bos in Limburg (België)
Natuurgebied in Limburg (België)
Dilsen-Stokkem
|
2878897
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/NGC%206335
|
NGC 6335
|
NGC 6335 is een open sterrenhoop in het sterrenbeeld Schorpioen. Het hemelobject werd op 7 juni 1837 ontdekt door de Britse astronoom John Herschel.
Synoniemen
ESO 454-**10
Zie ook
Lijst van NGC-objecten
Externe links
NASA/IPAC Extragalactic Database
SIMBAD Astronomical Database
SEDS
NGC-object in Schorpioen
Open sterrenhoop
|
2934850
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Opius%20louiseae
|
Opius louiseae
|
Opius louiseae is een insect dat behoort tot de orde vliesvleugeligen (Hymenoptera) en de familie van de schildwespen (Braconidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Weng & Chen in 2005.
louiseae
|
5513282
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Gavray-sur-Sienne
|
Gavray-sur-Sienne
|
Gavray-sur-Sienne is een fusiegemeente (commune nouvelle) in het Franse departement Manche (regio Normandië). De plaats maakt deel uit van het arrondissement Coutances. Gavray-sur-Sienne is op 1 januari 2019 ontstaan door de fusie van de gemeenten Gavray, Le Mesnil-Amand, Le Mesnil-Rogues en Sourdeval-les-Bois.
Demografie
Onderstaande figuur toont het verloop van het inwonertal (bron: INSEE-tellingen).
|
3442628
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Anoditica%20autopa
|
Anoditica autopa
|
Anoditica autopa is een vlinder uit de familie van de sikkelmotten (Oecophoridae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1938 door Meyrick.
Sikkelmotten
|
3325665
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Pterostichus%20lidara
|
Pterostichus lidara
|
Pterostichus lidara is een keversoort uit de familie van de loopkevers (Carabidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1937 door Andrewes.
lidara
|
2023184
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Kentisbury
|
Kentisbury
|
Kentisbury is een civil parish in het bestuurlijke gebied North Devon, in het Engelse graafschap Devon met 299 inwoners.
Civil parish in Devon
|
3440151
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Nepticula%20aerifica
|
Nepticula aerifica
|
Nepticula aerifica is een vlinder uit de familie van de dwergmineermotten (Nepticulidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1915 door Meyrick.
Dwergmineermotten
|
4749805
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Bertia%20%28slak%29
|
Bertia (slak)
|
Bertia is een geslacht van slakken uit de familie Dyakiidae.
Soorten
Bertia brookei (Adams & Reeve, 1848)
Bertia cambojiensis (Reeve, 1860)
Bertia pergrandis (E.A. Smith, 1893)
Bertia setzeri Thach, 2015
Dyakiidae
|
3712936
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Loang%20Maka
|
Loang Maka
|
Loang Maka is een bestuurslaag in het regentschap Centraal-Lombok van de provincie West-Nusa Tenggara, Indonesië. Loang Maka telt 8616 inwoners (volkstelling 2010).
Plaats in West-Nusa Tenggara
|
3270135
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Heterocarpus%20parvispina
|
Heterocarpus parvispina
|
Heterocarpus parvispina is een garnalensoort uit de familie van de Pandalidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1917 door De Man.
Pandalidae
|
2422457
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Phidippus%20felinus
|
Phidippus felinus
|
Phidippus felinus is een spinnensoort in de taxonomische indeling van de springspinnen (Salticidae).
Het dier behoort tot het geslacht Phidippus. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 2004 door Edwards.
felinus
|
2027454
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/%C3%81guas%20Santas
|
Águas Santas
|
Águas Santas (Póvoa de Lanhoso), een plaats in de Portugese gemeente Póvoa de Lanhoso
Águas Santas (Maia), een plaats in de Portugese gemeente Maia
|
2445587
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Micrathena%20bimucronata
|
Micrathena bimucronata
|
Micrathena bimucronata is een spinnensoort in de taxonomische indeling van de wielwebspinnen (Araneidae).
Het dier behoort tot het geslacht Micrathena. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1899 door Octavius Pickard-Cambridge.
Wielwebspinnen
|
1530381
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Jizzax
|
Jizzax
|
Jizzax (Russisch: Джизак) is een stad in Oezbekistan en is de hoofdplaats van de viloyat Jizzax.
Jizzax telt naar schatting 148.900 inwoners. Ten tijde van de Sovjet-Unie stond de stad bekend onder haar Russische benaming Dzjizak.
Geboren
Patoch Sjodijev (1953), Oezbeeks-Belgische zakenman
Stad in Oezbekistan
|
1807047
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst%20van%20kraters%20op%20Mercurius
|
Lijst van kraters op Mercurius
|
Hieronder staat een lijst van kraters op Mercurius
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
|
3706606
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Konang%20%28Glagah%29
|
Konang (Glagah)
|
Konang is een bestuurslaag in het regentschap Lamongan van de provincie Oost-Java, Indonesië. Konang telt 489 inwoners (volkstelling 2010).
Plaats in Oost-Java
|
2490621
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Callispa%20nigritarsata
|
Callispa nigritarsata
|
Callispa nigritarsata is een keversoort uit de familie bladkevers (Chrysomelidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1919 gepubliceerd door Maulik.
nigritarsata
|
2421331
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Marpissa%20grata
|
Marpissa grata
|
Marpissa grata is een spinnensoort in de taxonomische indeling van de springspinnen (Salticidae).
Het dier behoort tot het geslacht Marpissa. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1936 door Willis J. Gertsch.
grata
|
3191962
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Caenis%20macrura
|
Caenis macrura
|
Caenis macrura is een haft uit de familie Caenidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1835 door Stephens.
De soort komt voor in het Palearctisch gebied.
Caenidae
Dier uit het Palearctisch gebied
|
3175905
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Taringa%20ascitica
|
Taringa ascitica
|
Taringa ascitica is een slakkensoort uit de familie van de Discodorididae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1982 door Ortea, Perez & Llera.
Discodorididae
|
5705844
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Miertimalia
|
Miertimalia
|
Borbamiertimalia
Roodoogmiertimalia
Roodvleugelmiertimalia
|
5577513
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/New%20York%20City%20Boy
|
New York City Boy
|
New York City Boy is een nummer van het Britse muziekduo Pet Shop Boys uit 1999. Het is de tweede single van hun zevende studioalbum Nightlife.
"New York City Boy" is tegen de house aan liggend disconummer met een zomers geluid. Het nummer werd in veel Europese landen een hit, met bijvoorbeeld een 14e positie in het Verenigd Koninkrijk. In de Nederlandse Top 40 was het iets minder succesvol met een bescheiden 34e positie, terwijl in de Vlaamse Ultratop 50 de 20e positie werd gehaald.
Nummer van Pet Shop Boys
Single uit 1999
|
460698
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Saint-Hilaire-de-Court
|
Saint-Hilaire-de-Court
|
Saint-Hilaire-de-Court is een gemeente in het Franse departement Cher (regio Centre-Val de Loire) en telt 731 inwoners (2005). De plaats maakt deel uit van het arrondissement Vierzon.
Geografie
De oppervlakte van Saint-Hilaire-de-Court bedraagt 11,7 km², de bevolkingsdichtheid is 62,5 inwoners per km².
Demografie
Onderstaande figuur toont het verloop van het inwonertal (bron: INSEE-tellingen).
Externe links
Gemeente in Cher
|
3294016
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Ilias%20Zaimi
|
Ilias Zaimi
|
Ilias Zaimi ('s-Hertogenbosch, 2 april 1993) is een Nederlands voetballer, die doorgaans speelt als middenvelder. In juli 2023 verliet hij Nivo Sparta.
Clubcarrière
Zaimi speelde in de jeugdopleiding van FC Den Bosch en werd als speler van de A1 verkozen tot beste speler van de landelijke A-jeugd Eredivisie. In de zomer van 2012 kwam hij bij de eerste selectie en ondertekende hij zijn eerste professionele verbintenis. Voor hert eerste elftal mocht hij voor het eerst aantreden op 4 november 2012, tegen Fortuna Sittard. Zijn eerste basisplaats volgde op 14 december van dat jaar, in het uitduel tegen De Graafschap. Verder dan een aantal wedstrijden kwam het echter niet, waarna Zaimi een punt achter zijn professionele carrière zette en naar OJC Rosmalen verkaste. Vanaf het seizoen 2015/16 ging hij voor JVC Cuijk spelen. In 2017 ging hij naar AFC. Aan het einde van de jaargang 2017/18 maakte Zaimi bekend dat hij zou vertrekken bij AFC. Hierna speelde hij een seizoen voor Achilles Veen en sinds 2019 kwam hij wederom uit voor OJC Rosmalen. Na twee seizoenen bij GVV Unitas tekende Zaimi in 2022 voor Nivo Sparta.
Clubstatistieken
Zie ook
Lijst van spelers van FC Den Bosch
Referenties
Nederlands voetballer
|
3291220
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Ivanauskiella%20psamathias
|
Ivanauskiella psamathias
|
Ivanauskiella psamathias is een vlinder uit de familie tastermotten (Gelechiidae). De wetenschappelijke naam is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1891 door Meyrick.
De soort komt voor in Europa.
Tastermotten
Dier uit het Palearctisch gebied
|
3602760
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Tweede%20klasse%202013-14%20%28voetbal%20Belgi%C3%AB%29
|
Tweede klasse 2013-14 (voetbal België)
|
Het seizoen 2013/14 van de Belgische Tweede Klasse ging van start in de zomer van 2013 en eindigde in het voorjaar van 2014.
Naamswijzigingen
FC Brussels wijzigde zijn naam in RWDM Brussels FC.
Verbroedering Geel-Meerhout wijzigde zijn naam in AS Verbroedering Geel.
R. White Star Woluwe FC wijzigde zijn naam in R. White Star Bruxelles.
Gedegradeerde teams
Geen enkel team was gedegradeerd uit de Eerste Klasse naar Tweede Klasse voor de start van het seizoen. De verliezer van Play-off III uit Eerste Klasse in 2012-2013 was K. Beerschot AC. Deze club kreeg echter geen licentie voor Tweede Klasse en degradeerde onmiddellijk naar Derde Klasse, maar ging nadien een fusie aan met KFCO Wilrijk onder het stamnummer van Wilrijk, en onder de nieuwe naam KFCO Beerschot-Wilrijk, waardoor Beerschot uit Derde klasse verdween. Cercle Brugge had Play-off III gewonnen, nam deel aan de eindronde met drie tweedeklassers en slaagde erin die te winnen, waardoor de club in Eerste Klasse bleef en er geen degradant naar Tweede Klasse was.
Gepromoveerde teams
Deze teams promoveerden uit Derde Klasse:
Hoogstraten VV (kampioen 3A)
R. Excelsior Virton (kampioen 3B)
Verbroedering Geel-Meerhout (winst eindronde)
Promoverende teams
Deze teams promoveren naar Eerste Klasse op het eind van het seizoen:
KVC Westerlo (kampioen)
R. Mouscron-Péruwelz (eindrondewinnaar)
Degraderende teams
Deze teams degraderen naar Derde Klasse op het eind van het seizoen:
RCS Visétois (laatste)
RWDM Brussels FC (kreeg geen licentie)
Hoogstraten VV (eindrondeverliezer)
Ploegen
Deze ploegen speelden in het seizoen 2013/2014 in de Tweede Klasse:
Klassement
P: wedstrijden gespeeld, W: wedstrijden gewonnen, G: gelijke spelen, V: wedstrijden verloren, +: gescoorde doelpunten, -: doelpunten tegen, DS: doelsaldo, Ptn: totaal punten K: kampioen en promotie, EP: eindronde voor promotie, ED: eindronde voor degradatie D: degradatie
Periodekampioenen
Tijdens het seizoen werden periodetitels toegekend. Periodewinst levert een plaats in de eindronde op.
Eerste periode: KAS Eupen, 26 punten
Tweede periode: KVC Westerlo, 25 punten
Derde periode: KVC Westerlo, 31 punten
Eindronde voor promotie
Wedstrijden
Klassement
P: wedstrijden gespeeld, W: wedstrijden gewonnen, G: gelijke spelen, V: wedstrijden verloren, +: gescoorde doelpunten, -: doelpunten tegen, DS: doelsaldo, Ptn: totaal punten
Na de eindronde promoveerde naast kampioen KVC Westerlo ook R. Mouscron-Péruwelz naar Eerste Klasse.
Degradatie-eindronde
Het team dat 17de eindigde, Hoogstraten VV, speelde een eindronde met een aantal derdeklassers en ging daar van start in de tweede ronde van die eindronde.
Belgisch competitievoetbal 2013/14
Tweede klasse voetbal België
|
1196047
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Jonathan%20Borofsky
|
Jonathan Borofsky
|
Jonathan Borofsky (Boston (Massachusetts), 2 maart 1942) is een Amerikaanse beeldhouwer.
Leven en werk
Borofsky behaalde zijn bachelor Fine Arts aan de Carnegie Mellon University, Pittsburgh in 1964, waarna hij zijn studie in Frankrijk vervolgde aan de École de Fontainebleau. Hij voltooide ten slotte zijn masteropleiding Fine Arts aan de Yale-universiteit, New Haven (Connecticut) in 1966. In de zestiger jaren probeerde hij Minimal Art en Pop art met elkaar te verbinden. In de zeventiger jaren ving hij aan zijn bovendimensionale beelden te creëren.
Borofsky woont en werkt in Maine.
Bekende werken
Jonathan Borofskys bekendste werken, zeker bij het grote publiek, zijn ongetwijfeld zijn Hammering Men-sculpturen. De grootste Hammering Man is geplaatst in Frankfurt am Main (Duitsland) en de op een na grootste in Seattle (Washington). Andere exemplaren staan in New York, Minneapolis, Los Angeles, Bazel, Seoel en Washington D.C..
Daarnaast hebben nog faam verworven zijn beelden Walking to the Sky, Molecule Man, Walking Man , Running Man, Flying man, Ballerina Clown, Freedom en Flying Man/I dreamed I could fly in de Verenigde Staten, Canada en Europa (voornamelijk Duitsland).
Enkele tentoonstellingen
2004 - Rockefeller Center, New York
2002 - Fondazione Sandretto Re Rebaudengo, Cuneo-Turijn, Italië
1999 - Kunstmuseum Basel, Bazel; Remba Gallery, Los Angeles
1996 - Whitney Museum of American Art, New York
1992 - documenta 9, Kassel
1987 - documenta 8, Kassel
1985 - Berkeley Art Museum and Pacific Film Archive, Berkeley (Californië)
1984 - Städel Museum, Frankfurt am Main
1983 - Ludwig Forum für Internationale Kunst, Aken
1982 - documenta 7, Kassel
1981 - Contemporary Arts Museum, Houston, Texas
Fotogalerij
Zie ook
Lijst van Amerikaanse beeldhouwers
Lijst van deelnemers aan Documenta
Externe link
Website Borofsky
Amerikaans kunstenaar
Amerikaans beeldhouwer
|
5752919
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Austropeucedanum
|
Austropeucedanum
|
Austropeucedanum is een geslacht uit de schermbloemenfamilie (Apiaceae). Het geslacht telt een soort die voorkomt in Noordwest-Argentinië.
Soorten
Austropeucedanum oreopansil (Griseb.) Mathias & Constance
Schermbloemenfamilie
|
2618676
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Popilius%20refugicornis
|
Popilius refugicornis
|
Popilius refugicornis is een keversoort uit de familie Passalidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1962 door Buhrnheim.
Passalidae
|
505977
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst%20van%20bouwwerken%20in%20Zwolle
|
Lijst van bouwwerken in Zwolle
|
Een lijst van gebouwen in Zwolle waarover een artikel bestaat op Wikipedia.
Basiliek van Onze Lieve Vrouwe Tenhemelopneming
IJsselbrug
IJsselcentrale
IJsselhallen
IJsseltoren
bioscoop Pathé De Kroon
Maagjesbolwerk
Mastenbroekerbrug
molen De Passiebloem
Oosterenkstadion
Pelserbrugje
Peperbus
Sassenpoort
Stadsmuur
Station Zwolle
Twistvlietbrug
Windesheimer molen
huis Het witte kruis
huis De Witte Leeuw
Zie ook
Lijst van rijksmonumenten in Zwolle
!Zwolle
|
2466298
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Argia%20percellulata
|
Argia percellulata
|
Argia percellulata is een libellensoort uit de familie van de waterjuffers (Coenagrionidae), onderorde juffers (Zygoptera).
De soort staat op de Rode Lijst van de IUCN als onzeker, beoordelingsjaar 2007.
De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1902 door Calvert.
Waterjuffers
IUCN-status onzeker
|
3527572
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Callitala%20centralis
|
Callitala centralis
|
Callitala centralis is een rechtvleugelig insect uit de familie Morabidae. De wetenschappelijke naam van deze soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1952 door Rehn.
Morabidae
|
1243631
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Geert%20van%20Dijk
|
Geert van Dijk
|
Geert Evert van Dijk (Rhenen, 8 maart 1924 – Ede, 31 december 2012) was een Nederlands dammer die in het bezit was van de titels Internationaal Grootmeester en Nationaal Grootmeester.
Van Dijk was vanaf 1941 lid van Wageningse Damvereniging WSDV (toen nog de Wageningse Schaak- en Damvereniging WSDV) en werd Nederlands kampioen in 1958. Hij eindigde met 20 punten uit 14 wedstrijden gedeeld eerste met Reinier Cornelis Keller, die hij in de herkamp met 7-5 versloeg. In 1959 speelde hij in Kiev een match om de wereldtitel dammen tegen Iser Koeperman. Hij verloor met 27-13. Hij nam 25 maal deel aan het nationaal kampioenschap en bereikte eenmaal de eerste, achtmaal de tweede en driemaal de derde plaats. Hij werd in 2006 benoemd tot erelid van de KNDB.
De laatste jaren speelde hij enkele wedstrijden per jaar in het eerste team van WSDV in de 1e Klasse.
Van Dijk overleed op 88-jarige leeftijd.
Externe link
Profiel op Toernooibase
Dijk, Geert van
|
721080
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Breitenberg%20%28Neder-Beieren%29
|
Breitenberg (Neder-Beieren)
|
Breitenberg is een gemeente in de Duitse deelstaat Beieren, en maakt deel uit van het Landkreis Passau.
Breitenberg telt inwoners.
Gemeente in Beieren
|
1759526
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Perifere-zenuwhyperexcitabiliteit
|
Perifere-zenuwhyperexcitabiliteit
|
Perifere-zenuwhyperexcitabiliteit (Engels: peripheral nerve hyperexcitability, PNH) is een algemene term voor verschillende neurologische aandoeningen met als kenmerk hyperexcitabiliteit van de motorische en mogelijk ook de sensorische zenuwen, waarin de volgende symptomen kunnen voorkomen:
Fasciculaties verspreid over het lichaam
Spierkrampen
Paresthesie en andere sensorische stoornissen.
Chronische pijn
Algemene vermoeidheid
Oorzaak
Over het algemeen is er geen definitieve oorzaak bekend. Wel zijn er diverse factoren die een grote invloed hebben bij het ontstaan van PNH.
In het geval van het benigne fasciculatiesyndroom (BFS), een subtype van PNH is de oorzaak meestal fysiek maar tot op heden onbekend. Ook kan angst, een onderliggende depressie of chronische hyperventilatie het BFS veroorzaken of verergeren. In enkele gevallen beginnen de symptomen van het BFS echter na een virus infectie. De wetenschap is er nog niet uit wat BFS nu eigenlijk veroozaakt: vast staat dat het volledig los van angst ook bestaat.
Wat wel duidelijk is bij het BFS, is dat de symptomen, met name fasciculaties, erger worden bij stress of bij koorts. Ook komen de symptomen van het BFS en PNH voor bij vele andere aandoeningen. Waaronder fibromyalgie, multiple sclerose en de ziekte van Lyme. Daarom kan het BFS pas gediagnosticeerd worden als alle andere neurologische aandoeningen zijn geëlimineerd.
Bij neuromyotonie, is de oorzaak vermoedelijk een auto-immuunproces. Circa 53% van de patiënten die lijden aan neuromyotonie, worden positief getest op VGKC-antilichamen. 10 tot 15% van de patiënten die lijden aan neuromyotonie, lijden ook aan de ziekte van Graves, die zich kenmerkt door spierzwakte. Aangezien de ziekte van Graves een voorbode kan zijn van lichamelijke aandoeningen zoals tumoren, is het belangrijk dat hier uitgebreid naar gezocht wordt.
Verschillende aandoeningen
Ook al komen veel symptomen van het BFS voor bij neuromyotonie, staan beide aandoeningen los van elkaar. Iedereen heeft weleens met een milde vorm van PNH of het BFS te maken gehad. Bijvoorbeeld door spiertrekkingen bij het oog, of bij de duim. Dit verschilt niet veel van wat mensen bij het BFS ervaren. Alleen zijn de fasciculaties verspreid over het lichaam, gepaard met tintelingen, krampen en in zekere mate chronische pijn.
Bij neuromyotonie is het bovenstaande ongeveer hetzelfde. Echter ervaren mensen die lijden aan neuromyotonie ook klinische spierzwakte (niet te verwarren met perceptieve spierzwakte of gevoelens van vermoeidheid in de ledematen). Het onvermogen om spieren te ontspannen, zelfs na meerdere pogingen, en progressieve stijfheid in de ledematen.
Incidentie
Vrijwel iedereen ervaart weleens in zekere maten PNH. Bij sommige individuen blijven de symptomen voor langere tijd aanwezig of erger dan men normaal acht . Hoeveel mensen aan het BFS lijden is echter niet duidelijk. Wat wel duidelijk is, is dat neuromyotonie een zeldzame neurologische aandoeningen is, en dat de symptomen van PNH en het BFS in het algemeen vaak voorkomen.
Prognose
Alhoewel de symptomen in het begin beangstigend kunnen zijn en het dagelijks leven behoorlijk kunnen verstoren, is PNH naast neuromyotonie over het algemeen niet levensbedreigend.
Behandeling
In het geval van het BFS is er geen effectieve behandeling bekend. Magnesium en vitaminepillen schijnen te werken, maar dit is niet bewezen. Benzodiazepines kunnen, met name in het begin, het inslapen bevorderen. Benzodiazepines hebben echter geen enkel effect op de fasciculaties, maar zorgen alleen voor een verminderd bewustzijn waardoor de fasciculaties minder ‘lijken’ te worden.
Bij patiënten die lijden aan neuromyotonie kunnen de symptomen behandeld worden met medicijnen die krampen en stijfheid tegengaan.
Zie ook
Neuromyotonie
Benigne fasciculatiesyndroom
Neurologische aandoening
|
3953221
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Hastatis
|
Hastatis
|
Hastatis is een kevergeslacht uit de familie van de boktorren (Cerambycidae). De wetenschappelijke naam van het geslacht werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1857 door Buquet.
Soorten
Hastatis omvat de volgende soorten:
Hastatis auricollis Buquet, 1857
Hastatis denticollis Buquet, 1857
Hastatis femoralis Burmeister, 1865
Hastatis simplicis Galileo & Martins, 1990
Boktorren
|
5524342
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Lets%20basketbalteam
|
Lets basketbalteam
|
Lets basketbalteam (mannen)
Lets basketbalteam (vrouwen)
|
1181264
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Reijnders
|
Reijnders
|
Eliano Reijnders (2000), Nederlands voetballer
Harry Reijnders (1954), Nederlands architect
Izaäk Reijnders (1879-1966), Nederlands generaal
Izaäk Herman Reijnders (1839-1925), Nederlands politicus
Karel Reijnders (1920-1997), Nederlandse letterkundige
Lucas Reijnders (1946), Nederlands biochemicus
Martin Reijnders (1972), Nederlands voetballer
Peter Reijnders (1900-1974), Nederlands fotograaf, filmregisseur en uitvinder
Synco Reijnders (1793-1873), Nederlands politicus
Synco Reijnders (1863-1936), Nederlands burgemeester, kleinzoon van Synco Reijnders (1793-1873)
Tijjani Reijnders (1998), Nederlands voetballer
Zie ook
Reinders
Reynders
|
3190472
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Neomenia%20carinata
|
Neomenia carinata
|
Neomenia carinata is een Solenogastressoort uit de familie van de Neomeniidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1875 door Tullberg.
Neomeniidae
|
972111
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/De%20rode%20schoentjes
|
De rode schoentjes
|
De rode schoentjes is een sprookje, geschreven door Hans Christian Andersen. Het verhaal verscheen voor het eerst in 1845 en wordt ook wel De dansende schoentjes genoemd.
Het verhaal
Karen is erg arm en krijgt van vrouw Schoenmaker een paar schoentjes van rode lappen op de dag dat haar moeder begraven wordt. Er komt een rijtuig met een statige dame en deze vrouw krijgt medelijden met Karen. De dominee geeft het meisje mee en de vrouw laat de rode schoentjes verbranden. Karen krijgt schone kleren en moet leren lezen en naaien. De spiegel zegt dat ze meer is dan lief, ze is heel mooi. De koningin komt met een prinses en de mensen gaan kijken. De prinses is in het wit gekleed en draagt rode saffiaanleren schoentjes. Als Karen oud genoeg is om aangenomen te worden in de kerk, krijgt ze nieuwe kleren. De statige dame kan niet goed meer zien en Karen kiest schoentjes zoals de prinses gedragen heeft. Als de statige dame had geweten dat ze een rode kleur hadden, had ze dit nooit toegestaan.
Tijdens de heilige doop denkt Karen alleen aan haar schoentjes. De statige dame hoort van de aanwezigen dat de schoentjes van Karen rood waren en verbiedt het meisje deze nogmaals te dragen naar de kerk. De volgende zondag is er communie en Karen trekt toch de rode schoentjes aan. Ze loopt samen met de dame door de korenvelden en hun schoenen worden vuil. Bij de kerk staat een soldaat met een kruk en deze vraagt of hij hun schoenen mag afstoffen. Hij veegt de schoenen van de dame en zegt dat Karen fijne dansschoentjes heeft. Hij geeft een klap op de zolen en zegt dat ze stevig moeten blijven zitten als ze dansen. De mensen kijken naar de schoenen van Karen als ze knielt voor het altaar en drinkt uit de gouden kelk. Karen vergeet te zingen en het Onzevader te bidden, ze denkt alleen aan de rode schoentjes. Als ze de kerk verlaten, zegt de soldaat nog iets over de dansschoentjes.
Karen kan niet meer stilstaan en danst de hoek van de kerk om. De koetsier tilt haar in het rijtuig, waar ze de statige oude dame trapt. Ze trekken de schoenen van de benen van Karen en thuis kijkt Karen naar de schoenen in de kast. De oude dame wordt ziek en Karen moet haar verplegen. Er is een bal in de stad en Karen besluit toch te gaan. Ze danst, maar de schoenen doen niet wat zij wil. Ze danst door de poort van de stad en komt in het donkere bos. Ze ziet de oude soldaat en wordt bang en probeert de schoenen uit te trappen. De schoenen zijn echter vastgegroeid aan haar voeten en ze danst overdag en 's nachts. Ze danst het kerkhof op, maar kan niet zitten op een graf van de armen waar het bittere wormkruid groeit. Bij de kerkdeur ziet ze een engel in wit gewaad en zwaard, hij zegt streng dat ze dansen moet tot ze bleek is en haar vel verdroogt.
Karen zal dansen van deur tot deur en de hoogmoedige ijdele kinderen zullen bang voor haar zijn als ze aanklopt. Karen ziet de oude dame in een kist naar buiten gedragen worden en ze danst tot haar huid scheurt. Ze komt bij het huis van de beul op de hei en ze vraagt hem haar voeten af te hakken. Ze gaat bij hem te biecht en de schoentjes dansen met haar voeten de velden in. De beul maakt houten voeten en krukken en Karen leert een gezang voor zondaars. Karen kust de hand die gehouwen heeft en ze gaat naar de kerk, maar de schoentjes dansen voor haar uit. Ze probeert het de volgende zondag nogmaals, maar opnieuw dansen de schoentjes voor haar uit. Ze gaat naar de pastorie en vraagt of ze hen kan dienen. Ze werkt hard en luistert als de dominee uit de bijbel leest. De kleintjes houden van haar en ze legt uit dat mooie kleren niet belangrijk zijn.
Op een dag wordt ze uitgenodigd voor de kerkdienst, maar ze blijft op haar kamer en leest in een gezangboek. Ze hoort het geluid van het orgel en vraagt God haar te helpen. De zon schijnt in haar kamer en de engel in het witte gewaad staat voor haar. Hij heeft een verse tak met rozen in de hand en raakt de zoldering aan. Er schijnt een heldere gouden ster en de ziel van Karen vliegt vol van zon, vrede en vreugde tot God. Daar vraagt niemand naar de rode schoentjes.
Trivia
In de Efteling is dit sprookje al vanaf 1953 te zien in het Sprookjesbos. De rode schoentjes dansen met behulp van magneten die onder het blok verstopt zitten. Zowel de mechaniek van de schoentjes als de muziek waarop ze dansen is oorspronkelijk van Jan van Oort. Ruud Bos (de huiscomponist van de Efteling) maakte er een (kortere) bewerking van. De stem van de verteller in de Efteling is die van Wieteke van Dort.
Er zijn meerdere verhalen waarin rode schoentjes een rol spelen, zoals in The Wizard of Oz (een verfilming van De tovenaar van Oz). Ook in Van de wachtelboom (Van de gebroeders Grimm, KHM47) spelen rode schoenen die de drager laat dansen een rol. Slimme Grietje (KHM77) draagt graag schoenen met rode hakken.
Gedwongen zijn te dansen, of gelokt worden door muziek, komt ook voor in De wonderlijke speelman (KHM8) en De stukgedanste schoentjes (KHM133). Denk hierbij ook aan De rattenvanger van Hamelen.
De moeder die sterft, komt ook voor in De drie mannetjes in het bos (KHM13), Assepoester (KHM21), Sneeuwwitje (KHM53), Bontepels (KHM65) en Het klosje, de schietspoel en de naald (KHM188).
Er zijn meerdere parodieën op dit verhaal gemaakt, zoals De Rode Schoentjes (Booming Support), Kaplaarzen (Dingetje) en De stukgedanste schoentjes (The Feetlickers).
Hans Christian Andersen was zelf zoon van een schoenmaker. Toen hij als jongen in de kerk werd aangenomen, droeg hij krakend nieuwe laarzen. Hij kon zijn hoofd niet bij de plechtigheid houden.
Zie ook
Sprookjes en vertellingen van Hans Christian Andersen
Kinderschrik
Werk van Hans Christian Andersen
|
1657993
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Huey%20Long%20%28zanger%29
|
Huey Long (zanger)
|
Huey Long (Sealy, 25 april 1904 – Houston, 10 juni 2009) was een Amerikaanse zanger en muzikant.
Long groeide op in Texas. Van geld verdiend met het poetsen van schoenen voor het Rice Hotel in Houston kocht hij zijn eerste banjo. Hij was in de jaren twintig lid van de Frank Davis Louisiana Jazz Band. Long verhuisde vervolgens naar Chicago, waar hij de banjo verwisselde voor de gitaar. Op de Wereldtentoonstelling van 1933 in Chicago was hij te zien als lid van de Cuban Orchestra met actrice Texas Guinan.
Long speelde samen met artiesten als Charlie Parker, Ella Fitzgerald, Dizzy Gillespie en Sarah Vaughan. Hij was lid van de band van Fletcher Henderson en vestigde zich in 1943 in New York, waar hij korte tijd optrad met een eigen trio. In 1945 werd hij door voorman Bill Kenny van de The Ink Spots gevraagd om bij zijn groep te komen. Long zou uiteindelijk tot 1985 deel blijven uitmaken van The Ink Spots.
Naast zijn werk voor The Ink Spots trad Long op met een eigen groep. In de jaren vijftig studeerde hij muziek aan het Los Angeles City College. Later vestigde hij zich opnieuw in New York, waar hij muziekles gaf en zich toelegde op het componeren. Hij leerde zichzelf piano spelen en verkaste op hogere leeftijd terug naar Houston, waar hij in 2009 op 105-jarige leeftijd overleed. Zijn dochter Anita Long startte in Houston een museum gewijd aan haar vader en The Ink Spots.
Zie ook
Lijst van bekende honderdplussers
Externe link
Website The Ink Spots Museum, Houston
Long, Huey
Long, Huey
Amerikaans honderdplusser
|
5550025
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Intendance%20de%20Flandre%20maritime
|
Intendance de Flandre maritime
|
De Intendance de Flandre maritime of de Flandre du côté de la mer (resp. Zee- en Zeekantig Vlaanderen), ook genaamd département de Dunkerque, was een Frans district gevormd uit het op de Spaanse Nederlanden veroverde Maritiem Vlaanderen, voorheen deel van het graafschap Vlaanderen. Deze bestuurlijke eenheid, die bestond van 1668 tot 1715, was een van de kleinere van het Franse koninkrijk. De hoofdplaats was Duinkerke, al mocht de intendant zich ook in Ieper vestigen. Fiscaal was Flandre maritime een pays d'imposition, dat vanaf 1691 ressorteerde onder de Généralité de Lille. In 1715 werd het ook bestuurlijk onder Rijsel gebracht door het bij de Intendance de Flandre wallonne te voegen onder de nieuwe naam Intendance de Flandre.
Geschiedenis
Op het einde van de Frans-Spaanse Oorlog verloor Spanje de Slag der Duinen (1658). De noordelijke expansiepolitiek van de Zonnekoning werd beloond met gebied aan de westkust van Vlaanderen (Duinkerke, Broekburg, Grevelingen). Deze veroveringen werden het volgende jaar erkend in de Vrede van de Pyreneeën, waarbij de strategische havenstad Duinkerke aan de Engelse bondgenoot toeviel, die hem in 1662 prompt weer aan Frankrijk verkocht. Bestuurlijk werden deze Vlaamse gebieden bij de Intendance de Picardie gevoegd.
Na nieuwe veroveringen in 1667, werd Paul Barillon d'Amoncourt gedurende het eerste semester van 1668 aangesteld tot intendant in de generaliteit Amiens, met verantwoordelijkheid voor "Artois, Boulonnais, Hainaut, pays conquis et reconquis". Daartoe behoorde ook de Vlaamse westkust. Van zodra de Vrede van Aken in mei 1668 de veroveringen had erkend, kreeg Maritiem Vlaanderen een eigen intendantie met Duinkerke als hoofdplaats en verder het grondgebied van de voormalige kasselrijen Veurne-Ambacht en Sint-Winoksbergen. Daarnaast ontstonden ook de Intendance de Flandre wallonne en de Intendance du Hainaut. Nieuwe invasies zorgden ervoor dat Maritiem Vlaanderen in 1677 werd uitgebreid met Ieper, Kassel, Belle, Waasten, Wervik en Poperinge.
Volgens het douanetarief van 1671 werden Frans-Vlaanderen en Frans-Henegouwen behandeld als vreemde provincies: ze vormden samen een douane-unie maar hadden een tolmuur met de rest van Frankrijk. Deze gebieden werden in 1676 ook samengebracht in een andere bestuurslaag met eerder politiek-ceremonieel belang, het Gouvernement-général de Flandre, Hainaut et Cambrésis. Ten slotte viel Maritiem Vlaanderen fiscaal onder het in 1691 opgerichte Bureau des Finances van de Généralité van Rijsel. In februari 1706 werd beslist dat Maritiem Vlaanderen een eigen Bureau des Finances zou krijgen in Ieper, maar door oorlogschaos werd daaraan nooit uitvoering gegeven.
In de Spaanse Successieoorlog werden grote delen van Maritiem Vlaanderen heroverd op Frankrijk, dat nieuwe grenzen moest aanvaarden in het Verdrag van Utrecht en het Barrièretraktaat. Op 9 oktober 1715 werd de intendantie Maritiem Vlaanderen daarom opgeheven en bij Waals-Vlaanderen gevoegd in wat voortaan de Intendance de Flandre heette.
Intendanten
1667-1672: Louis Robert
1672-1680: Denis Le Boistel de Chatignonville
1680-1699: François Demadrys
1699-1705: Charles-Honoré Barentin
1705-1708: Charles-Étienne Maignart de Bernières
1708-1716: Claude-Louis Le Blanc
Geschiedenis van Vlaanderen
Historisch subnationaal gebied in Frankrijk
|
5480853
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Vrouwenstemrecht%20in%20Zwitserland
|
Vrouwenstemrecht in Zwitserland
|
Het vrouwenstemrecht in Zwitserland werd op federaal niveau ingevoerd in een referendum op 7 februari 1971 en trad op 16 maart 1971 formeel in werking. Op kantonnaal niveau verkregen vrouwen stemrecht op verschillende momenten tussen 1959 en 1990. Zwitserland was daarmee een van de laatste landen in Europa die aan vrouwen het recht toekende om te stemmen, doch was het het eerste land waarbij dit recht werd ingevoerd door een referendum onder het mannelijk deel van de bevolking.
Op kantonnaal niveau zou het nog tot 1990 duren voor alle kantons vrouwenstemrecht zouden invoeren. Het laatste kanton waar vrouwen stemrecht kregen was Appenzell Innerrhoden, nadat het Bondsgerechtshof op 27 november 1990 het uitsluiten van het vrouwenstemrecht ongrondwettelijk had bevonden. Enkele maanden eerder, op 29 april 1990, had een meerderheid van de mannen in de Landsgemeinde van dat kanton nog tegen de invoering van het vrouwenstemrecht gestemd.
De belangrijkste reden voor de late toekenning van het stemrecht aan de Zwitserse vrouwen ligt in het politiek systeem van Zwitserland, waarbij grondwetswijzigingen moeten worden goedgekeurd door zowel de bevolking als de kantons. Daarbij was telkens een meerderheid van het bestaande (mannelijke) electoraat vereist, en op federaal niveau ook nog een meerderheid van de kantons. Een ander obstakel was de Zwitserse Grondwet, die het stemrecht koppelde aan de militaire dienstplicht. Wie niet dienstplichtig was, werd van de actieve burgerrechten uitgesloten.
Activistes
Onder meer volgende personen waren actief als activisten voor het vrouwenstemrecht: Hulda Autenrieth-Gander, Beatrice Bölsterli-Ambühl, Hilde Vérène Borsinger, Alix Choisy-Necker, Agnes Debrit-Vogel, Jeanne Eder-Schwyzer, Maria Felchlin, Elisabeth Flühmann, Marthe Gosteli, Emma Graf, Marie-Claude Leburgue, Ludomila Alexandrowna Scheiwiler-von Schreyder (Thurgauischen Frauenstimmrechtsverein), Jeanne Schwyzer-Vogel, en Alice Wiblé.
Maria Crönlein was als feministe een tegenstander van het vrouwenstemrecht. Ook journaliste Suzanne Besson (1885-1957) kantte zich tegen het vrouwenstemrecht.
Chronologisch overzicht
Zie ook
alliance F
Schweizerische Ausstellung für Frauenarbeit
Geschiedenis van Zwitserland
Zwitsers recht
Politiek in 1971
Politiek in Zwitserland
Vrouwenkiesrecht
Vrouwengeschiedenis
|
3743988
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Ctenochira%20meridionator
|
Ctenochira meridionator
|
Ctenochira meridionator is een vliesvleugelig insect uit de familie van de gewone sluipwespen (Ichneumonidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1969 door Aubert.
meridionator
|
5561527
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Station%20Amagne-Lucquy
|
Station Amagne-Lucquy
|
Station is een spoorwegstation in de Franse gemeente Lucquy.
Treindienst
Lucquy
Amagne-Lucquy
|
1005636
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Country%20Club%20Estates
|
Country Club Estates
|
Country Club Estates is een plaats (census-designated place) in de Amerikaanse staat Georgia, en valt bestuurlijk gezien onder Glynn County.
Demografie
Bij de volkstelling in 2000 werd het aantal inwoners vastgesteld op 7594.
Geografie
Volgens het United States Census Bureau beslaat de plaats een oppervlakte van
12,4 km², waarvan 12,3 km² land en 0,1 km² water.
Plaatsen in de nabije omgeving
De onderstaande figuur toont nabijgelegen plaatsen in een straal van 40 km rond Country Club Estates.
Externe link
Plaats in Georgia
|
714883
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Hoyerhagen
|
Hoyerhagen
|
Hoyerhagen is een gemeente in de Duitse deelstaat Nedersaksen. De gemeente maakt deel uit van de Samtgemeinde Grafschaft Hoya in het Landkreis Nienburg/Weser.
Hoyerhagen telt inwoners.
Gemeente in Nedersaksen
|
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.