query
string | std-topk-negs
list | pos
list | neg
list | idx
int64 |
|---|---|---|---|---|
Led Zeppelin II werd opgenomen door Led Zeppelin.
|
[
"Led_Zeppelin",
"Led_Zeppelin_(disambiguation)",
"The_Best_of_Led_Zeppelin",
"Led_Zeppelin_discography",
"In_the_Light",
"Led_Zeppelin_(album)",
"Train_Does_Led_Zeppelin_II"
] |
[
"Led Zeppelin II\nLed Zeppelin II is het gelijknamige tweede studioalbum van de Engelse rockband Led Zeppelin, uitgebracht op 22 oktober 1969 in de Verenigde Staten en op 31 oktober 1969 in het Verenigd Koninkrijk door Atlantic Records. De opnamesessies voor het album vonden plaats op verschillende locaties in zowel het Verenigd Koninkrijk als Noord-Amerika van januari tot augustus 1969. De productie van het album werd toegeschreven aan de leadgitarist en songwriter van de band, Jimmy Page, en het diende ook als het eerste album van Led Zeppelin dat gebruik maakte van de opnametechnieken van geluidstechnicus Eddie Kramer. Met verschillende elementen van blues en folkmuziek, toonde Led Zeppelin II de evoluerende muziekstijl van de band van op blues gebaseerd materiaal en hun op gitaarriffs gebaseerde sound. Het is beschreven als het zwaarste album van de band. Led Zeppelin II was een commercieel succes en was het eerste album van de band dat nummer één bereikte in de hitlijsten in het VK en de VS. In 1970 werd de coverontwerper van het album, David Juniper, genomineerd voor een Grammy Award voor Best Recording Package. Op 15 november 1999 werd het album gecertificeerd 12 × Platina door de Recording Industry Association of America (RIAA) voor verkopen van meer dan 12 miljoen exemplaren. Sinds de release hebben verschillende schrijvers en muziekcritici Led Zeppelin II regelmatig genoemd als een van de grootste en meest invloedrijke rockalbums aller tijden."
] |
[
"Led Zeppelin\nLed Zeppelin was een Engelse rockband, opgericht in Londen in 1968. De groep bestond uit gitarist Jimmy Page, zanger Robert Plant, bassist en toetsenist John Paul Jones, en drummer John Bonham. De zware, gitaardominante sound van de band, geworteld in blues en psychedelica op hun vroege albums, heeft hen erkenning opgeleverd als een van de grondleggers van heavy metal, hoewel hun unieke stijl voortkwam uit een breed scala aan invloeden, waaronder folkmuziek. Na hun naamsverandering van The New Yardbirds, tekende Led Zeppelin een contract met Atlantic Records dat hen aanzienlijke artistieke vrijheid bood. Hoewel de groep aanvankelijk onpopulair was bij critici, behaalden ze aanzienlijk commercieel succes met albums als Led Zeppelin (1969), Led Zeppelin II (1969), Led Zeppelin III (1970), Led Zeppelin IV (1971), Houses of the Holy (1973) en Physical Graffiti (1975). Hun vierde album, met het nummer \"Stairway to Heaven\", behoort tot de meest populaire en invloedrijke werken in de rockmuziek en hielp de populariteit van de groep te verzekeren. Page schreef het grootste deel van de muziek van Led Zeppelin, vooral in het begin van hun carrière, terwijl Plant over het algemeen de teksten leverde. Jones' toetsenbord gebaseerde composities werden later centraal in het oeuvre van de groep, dat steeds meer experimenteel werd. De tweede helft van hun carrière kende een reeks recordbrekende tournees die de groep een reputatie opleverden voor excessen en debauchery. Hoewel ze commercieel en kritisch succesvol bleven, waren hun output en tournee schema beperkt in de late jaren 1970, en de groep ging uit elkaar na Bonhams dood door alcohol gerelateerde verstikking in 1980. In de decennia die volgden, werkten de overgebleven leden sporadisch samen en namen ze deel aan incidentele Led Zeppelin reünies. De meest succesvolle hiervan was het Ahmet Ertegun Tribute Concert in Londen in 2007, met Jason Bonham die de plaats van zijn overleden vader achter de drums innam. Led Zeppelin wordt algemeen beschouwd als een van de meest succesvolle, innovatieve en invloedrijke rockgroepen in de geschiedenis. Ze zijn een van de best verkopende muziekartiesten in de geschiedenis van de geluidsopname; verschillende bronnen schatten de platenverkoop van de groep op 200 tot 300 miljoen exemplaren wereldwijd. Met door de RIAA gecertificeerde verkopen van 111,5 miljoen exemplaren zijn ze de op één na best verkopende band in de VS. Elk van hun negen studioalbums stond in de top 10 van de Billboard album chart en zes bereikten de nummer één positie. Ze behaalden acht opeenvolgende UK nummer één albums. Rolling Stone magazine beschreef ze als \"de zwaarste band aller tijden\", \"de grootste band van de jaren zeventig\" en \"onmiskenbaar een van de meest duurzame bands in de rockgeschiedenis\". Ze werden in 1995 opgenomen in de Rock and Roll Hall of Fame; de biografie van de band in het museum stelt dat ze in de jaren 70 \"even invloedrijk\" waren als de Beatles in de jaren 60.",
"Led Zeppelin (doorverwijspagina)\nLed Zeppelin was een Engelse rockband die in 1968 werd gevormd. Led Zeppelin kan ook verwijzen naar verschillende werken die door bovengenoemde band zijn uitgebracht:",
"Het Beste van Led Zeppelin\nHet Beste van Led Zeppelin is een twee-delige greatest hits compilatie albums-serie van de Engelse rockgroep Led Zeppelin, uitgebracht door Atlantic Records. Bevat nummers van acht van de negen studioalbums van de band. Deel één, Early Days, werd uitgebracht op 23 november 1999, terwijl deel twee, Latter Days, werd uitgebracht op 21 maart 2000. Early Days bestaat uit geselecteerde tracks uit de periode in de geschiedenis van de band van 1968 tot 1971. Latter Days besloeg 1973 tot 1979. Early Days debuteerde op #71 in de Billboard Pop Albums chart en Latter Days debuteerde op #81. Een gecombineerde dubbel-cd set, genaamd Early Days and Latter Days, werd uitgebracht op 19 november 2002. Zowel Early Days als Early Days and Latter Days werden gecertificeerd platina door de Recording Industry Association of America. Beide delen zijn nu uitverkocht en werden vervangen door de twee-disc compilatie Mothership uit 2007.",
"Led Zeppelin discografie\nDe discografie van de Engelse rockband Led Zeppelin bestaat uit negen studioalbums, vier livealbums, negen compilatiealbums, 16 singles en acht muziekdownloads. De groep, gevormd in Londen in 1968, bestond uit gitarist Jimmy Page, zanger Robert Plant, bassist John Paul Jones en drummer John Bonham. De band was een pionier in het concept van album-georiënteerde rock en weigerde vaak populaire nummers als singles uit te brengen. Niettemin hadden vier van hun tien nummers die de Hot 100 haalden geen vermelding van de titel in de lyrics: Immigrant Song, Black Dog, Over the Hills and Far Away, D'yer Mak'er. Hun debuutalbum, Led Zeppelin (1969), uitgebracht door Atlantic Records, bereikte nummer zes in de UK Albums Chart en nummer tien in de Amerikaanse Billboard 200. Het ontving verschillende verkoopcertificeringen, waaronder 8x multi-platinum van de Recording Industry Association of America (RIAA) en Diamond van Music Canada. Led Zeppelin's tweede studioalbum, Led Zeppelin II, opgenomen tijdens een tournee, werd een paar maanden na het eerste uitgebracht. Het bereikte nummer één in verschillende landen, waaronder het VK en de VS, waar het 12x multi-platinum werd gecertificeerd. Het album produceerde Led Zeppelin's meest succesvolle single, \"Whole Lotta Love\", die in verschillende hitlijsten in de top 10 piekte. Led Zeppelin III (1970) was een zachtere, meer folk-gebaseerde inspanning in vergelijking met de hardrock van de eerdere releases van de band. Het piekte ook op nummer één in het VK en de VS. Led Zeppelin's vierde album, vaak Led Zeppelin IV genoemd en uitgebracht op 8 november 1971, is hun meest commercieel succesvolle album. Het ontving een 23x multi-platinum certificering van de RIAA, de op twee na hoogste van alle albums. Het vijfde album van de band, Houses of the Holy, werd uitgebracht in 1973. Opnieuw een transatlantische nummer één hit, het heeft een 11x multi-platinum certificering van de RIAA ontvangen. In 1974 richtte de band hun eigen platenlabel op, Swan Song Records, dat de rest van Led Zeppelin's studioalbums zou uitbrengen. De eerste was het dubbelalbum Physical Graffiti uit 1975, dat een 16x platinum certificering van de RIAA heeft ontvangen. Zeppelins zevende album, Presence (1976), presteerde echter niet zo goed als hun eerdere releases en ontving een 3x platinum certificering van de RIAA. Op 20 oktober 1976 bracht Led Zeppelin hun eerste concertfilm The Song Remains the Same uit. De opnames van de film vonden plaats tijdens drie concertavonden in Madison Square Garden in New York City, tijdens de concerttournee van de band door de Verenigde Staten in 1973. Het achtste album van de band, In Through the Out Door, ontving een 6x platinum certificering. Dit was het laatste album dat door de band werd uitgebracht voordat Bonham in 1980 overleed aan alcoholvergiftiging; Led Zeppelin ging direct daarna uit elkaar. In 1982 bracht Led Zeppelin het album Coda uit, een compilatie van outtakes van eerdere opnames van de band, maar nog steeds beschouwd als een studioalbum. Sinds hun uiteenvallen heeft de band talloze compilatie- en livealbums uitgebracht van oudere concerten, waaronder How the West Was Won, dat op nummer één piekte in de Billboard-lijsten, en het compilatiealbum Mothership, dat zeven muziekdownloads opleverde en werd uitgebracht op dezelfde dag dat de hele catalogus van Led Zeppelin beschikbaar kwam in digitale winkels, waaronder de iTunes Store. \"Stairway to Heaven\", dat nog nooit eerder als officiële single was uitgebracht, was een van deze nummers die in digitale winkels werden uitgebracht. De band heeft wereldwijd meer dan 300 miljoen albums verkocht, waaronder 111,5 miljoen gecertificeerde exemplaren in de Verenigde Staten.",
"In the Light\n``In the Light'' is een nummer van de Engelse rockband Led Zeppelin van hun album *Physical Graffiti* uit 1975. Het nummer werd voornamelijk gecomponeerd door bassist/toetsenist John Paul Jones op zijn synthesizer, hoewel zanger Robert Plant en gitarist Jimmy Page ook songwriting credits ontvingen. Het was gebaseerd op een eerder nummer dat de band had geschreven, genaamd ``In The Morning''.",
"Led Zeppelin (album)\nLed Zeppelin is het gelijknamige debuutstudioalbum van de Engelse rockband Led Zeppelin, uitgegeven op 12 januari 1969 in de Verenigde Staten en op 31 maart 1969 in het Verenigd Koninkrijk door Atlantic Records. Met essentiële bijdragen van elk van de vier bandleden, werd het album in oktober 1968 opgenomen in Olympic Studios in Londen en vestigde het hun fusiestil van blues en rockmuziek. Het trok ook een grote en toegewijde aanhang voor de band; Zeppelins interpretatie van het opkomende hardrocksound maakte hen geliefd bij delen van de tegencultuur aan beide zijden van de Atlantische Oceaan. Hoewel het album bij de eerste release niet goed door de critici werd ontvangen, was het commercieel succesvol, en critici zijn er sindsdien anders over gaan denken. In 2003 stond Led Zeppelin op nummer 29 in de lijst van Rolling Stone magazine van de 500 beste albums aller tijden, en behield die positie nadat de lijst in 2012 werd bijgewerkt. In 2004 werd het album opgenomen in de Grammy Hall of Fame.",
"Train speelt Led Zeppelin II\nTrain speelt Led Zeppelin II is een coveralbum van de Amerikaanse rockband Train van nummers van Led Zeppelin. Dit album bevat Led Zeppelin II in zijn geheel. Het album werd live uitgevoerd en is digitaal, op cd en op vinyl uitgebracht. Alle opbrengsten van de verkoop van het album gaan naar de in San Francisco gevestigde liefdadigheidsinstelling Family House."
] | 1,250 |
De film ontving twee Academy Award-nominaties.
|
[
"14th_Academy_Awards",
"Two_Birds_(film)",
"Two_Days,_One_Night",
"1st_Academy_Awards",
"List_of_actors_with_two_or_more_Academy_Awards_in_acting_categories",
"Academy_Award_for_Best_Original_Screenplay",
"69th_Academy_Awards"
] |
[
"Room (film, 2015)\nRoom is een onafhankelijke dramafilm uit 2015, geregisseerd door Lenny Abrahamson en geschreven door Emma Donoghue, gebaseerd op haar gelijknamige roman. Brie Larson speelt een vrouw die zeven jaar lang gevangengehouden is geweest, en wiens 5-jarige zoon (Jacob Tremblay) in gevangenschap geboren is. Hun ontsnapping laat de jongen voor het eerst de buitenwereld ervaren. De film speelt verder Joan Allen, Sean Bridgers en William H. Macy. Een coproductie van Canada en Ierland, Room werd opgenomen in Toronto, met de gelijknamige Room-set gebouwd in Pinewood Toronto Studios. Het team ontwierp elk onderdeel van de Room-set zo dat het verwijderbaar was om het team ruimte te geven. Larson deed onderzoek naar trauma en voeding voor haar rol, terwijl talloze kinderen werden overwogen voor de rol van Jack. Room ging in première op het Telluride Film Festival op 4 september 2015 en kreeg een beperkte release in de Verenigde Staten op 16 oktober 2015, met lof van critici. Larson won meerdere prijzen voor haar vertolking, waaronder de Academy Award voor Beste Actrice, de BAFTA Award, de Golden Globe Award en de Screen Actors Guild Award. Room ontving ook drie andere Academy Award-nominaties, waaronder Beste Film en Beste Regisseur."
] |
[
"14e Academy Awards\nDe 14e Academy Awards vereerden Amerikaanse filmprestatie in 1941 en werden gehouden in de Biltmore Bowl in het Biltmore Hotel in Los Angeles, Californië. De ceremonie wordt nu, achteraf gezien, als opmerkelijk beschouwd, omdat in dat jaar Citizen Kane de prijs voor Beste Film niet won, die in plaats daarvan werd toegekend aan John Fords How Green Was My Valley. Ford won zijn derde prijs voor Beste Regisseur, waarmee hij de tweede werd die drie overwinningen in die categorie behaalde, en de eerste die in opeenvolgende jaren won (hij had het voorgaande jaar gewonnen voor The Grapes of Wrath). De meeste publieke aandacht ging uit naar de race voor Beste Actrice tussen de rivaliserende zussen Joan Fontaine in Alfred Hitchcocks Suspicion en Olivia de Havilland voor Hold Back the Dawn. Fontaine's overwinning was de enige keer dat een actrice won voor een rol in een Alfred Hitchcock-film. Dit was ook het eerste jaar waarin documentaires werden opgenomen. De eerste Oscar voor een documentaire werd toegekend aan Churchill's Island. The Little Foxes vestigde een nieuw record van negen nominaties zonder een enkele Oscar te winnen. Dit record werd geëvenaard door Peyton Place in 1957 en overtroffen door The Turning Point en The Color Purple, die beide elf nominaties ontvingen zonder te winnen. Citizen Kane was genomineerd voor negen Academy Awards, waaronder Beste Film, maar won er slechts één voor Beste Originele Scenario. Een deel van de ceremonie werd uitgezonden door CBS Radio.",
"Twee Vogels (film)\nTwee Vogels (IJslands: Smáfuglar, lett. kleine vogels) is een IJslandse korte film uit 2008, geschreven en geregisseerd door de Oscar-genomineerde Rúnar Rúnarsson. Smáfuglar veroverde na de wereldpremière in de officiële selectie van Cannes 2008 het filmfestivalcircuit, waar de film genomineerd was voor de Gouden Palm. In de twee jaar na de release ontving hij meer dan 67 internationale prijzen op filmfestivals waar hij werd vertoond, waaronder twee prijzen voor Beste Acteur voor de mannelijke hoofdrolspeler Atli Óskar Fjalarsson.",
"Twee Dagen, Eén Nacht\nTwee Dagen, Eén Nacht is een Belgisch-Frans-Italiaanse dramafilm uit 2014, geschreven en geregisseerd door de gebroeders Dardenne, met Marion Cotillard en Fabrizio Rongione in de hoofdrollen. De film deed mee in de competitie om de Gouden Palm op het Filmfestival van Cannes 2014. Hij won de Sydney Film Prize op het Sydney Film Festival 2014, werd genomineerd voor een BAFTA Award voor Beste Niet-Engelstalige Film, genomineerd voor twee César Awards en voor negen Magritte Awards, waarvan hij er drie won, waaronder Beste Film en Beste Regie voor Jean-Pierre en Luc Dardenne. De film werd geselecteerd als Belgische inzending voor de Academy Award voor Beste Buitenlandse Film tijdens de 87ste Academy Awards, maar werd niet genomineerd, hoewel Cotillard wel een nominatie voor Beste Actrice ontving voor haar rol in de film, waardoor zij de eerste acteur of actrice werd die genomineerd werd voor een Belgische film. </small>",
"1e Academy Awards\nDe 1e Academy Awards-ceremonie, gepresenteerd door de Academy of Motion Picture Arts and Sciences (AMPAS), eerde de beste films van 1927 en 1928 en vond plaats op 16 mei 1929, tijdens een privé diner in het Hollywood Roosevelt Hotel in Los Angeles, Californië. AMPAS-president Douglas Fairbanks was de gastheer van de show. Kaarten kostten $5 (wat in 2016 $69 zou zijn, rekening houdend met inflatie), 270 mensen woonden het evenement bij en de prijsuitreiking duurde vijftien minuten. De prijzen werden gemaakt door Louis B. Mayer, oprichter van de Louis B. Mayer Pictures Corporation (tegenwoordig gefuseerd met Metro-Goldwyn-Mayer). Het is de enige Academy Awards-ceremonie die niet werd uitgezonden op radio of televisie.\n\nTijdens de ceremonie reikte de AMPAS Academy Awards uit (nu algemeen bekend als Oscars) in twaalf categorieën. De winnaars werden drie maanden voor het live evenement bekendgemaakt. Sommige nominaties werden aangekondigd zonder verwijzing naar een specifieke film, zoals voor Ralph Hammeras en Nugent Slaughter, die nominaties ontvingen in de inmiddels ter ziele gegane categorie Engineering Effects. In tegenstelling tot latere ceremonies kon een acteur of regisseur een prijs ontvangen voor meerdere werken binnen een kalenderjaar. Emil Jannings bijvoorbeeld, kreeg de prijs voor Beste Acteur voor zijn werk in zowel The Way of All Flesh als The Last Command. Bovendien ontvingen Charlie Chaplin en Warner Brothers elk een ereprijs.\n\nBelangrijke winnaars tijdens de ceremonie waren 7th Heaven en Sunrise, die elk drie prijzen ontvingen, en Wings, die twee prijzen ontving. Sunrise won onder andere de prijs voor Unieke en Artistieke Film en Wings won de prijs voor Uitstekende Film (nu bekend als Beste Film). Deze twee categorieën werden destijds gezien als gelijkwaardig de belangrijkste prijs van de avond, bedoeld om verschillende en even belangrijke aspecten van superieure filmmaken te eren. Het volgende jaar schrapte de Academy de prijs voor Unieke en Artistieke Film en besloot retroactief dat de prijs die Wings won de hoogste eer was die kon worden toegekend.",
"Lijst van acteurs met twee of meer Academy Awards in acteercategorieën\nDe Academy of Motion Picture Arts and Sciences reikt sinds haar oprichting Academy Awards uit aan acteurs en actrices voor hun prestaties in films. Door de geschiedenis van de Academy Awards heen zijn er acteurs en actrices geweest die meerdere Academy Awards hebben ontvangen voor Beste Acteur, Beste Actrice, Beste Mannelijke Bijrol, of Beste Vrouwelijke Bijrol. De enige beperking is dat acteurs geen meerdere nominaties kunnen ontvangen voor dezelfde prestatie. Deze regel werd ingevoerd nadat Barry Fitzgerald een nominatie voor Beste Acteur en een nominatie voor Beste Mannelijke Bijrol ontving voor zijn rol in Going My Way. In totaal hebben 40 acteurs en actrices twee of meer Academy Awards ontvangen in acteercategorieën. Zes van deze acteurs en actrices hebben drie of meer Academy Awards voor acteren ontvangen: Katharine Hepburn (vier awards voor Beste Actrice), Ingrid Bergman (twee awards voor Beste Actrice en één award voor Beste Vrouwelijke Bijrol), Walter Brennan (drie awards voor Beste Mannelijke Bijrol), Jack Nicholson (twee awards voor Beste Acteur en één award voor Beste Mannelijke Bijrol), Meryl Streep (twee awards voor Beste Actrice en één award voor Beste Vrouwelijke Bijrol), en Daniel Day-Lewis (drie awards voor Beste Acteur). Brennan was de eerste die drie of meer Academy Awards ontving in 1940, gevolgd door Hepburn in 1968, Bergman in 1974, Nicholson in 1997, Streep in 2011, en meest recent Day-Lewis in 2012. Van de zes leven alleen Nicholson, Streep en Day-Lewis nog.",
"Academy Award voor Beste Originele Scenario\nDe Academy Award voor Beste Originele Scenario is de Academy Award voor het beste script dat niet is gebaseerd op eerder gepubliceerd materiaal. Deze werd in 1940 gecreëerd als een aparte schrijfprijs, los van de Academy Award voor Beste Verhaal. Vanaf de Oscars van 1957 werden de twee categorieën gecombineerd om alleen het scenario te eren. In 2002 werd de naam van de prijs veranderd van Writing (Screenplay Written Directly for the Screen) naar Writing (Original Screenplay). Zie ook de Academy Award voor Beste Bewerkte Scenario, een vergelijkbare prijs voor scenario's die bewerkingen zijn.",
"69e Academy Awards\nDe 69e Academy Awards-ceremonie, georganiseerd door de Academy of Motion Picture Arts and Sciences (AMPAS), vond plaats op 24 maart 1997 in het Shrine Auditorium in Los Angeles, beginnend om 18:00 uur PST / 23:00 uur EST. Tijdens de ceremonie reikte AMPAS de Academy Awards (vaak Oscars genoemd) uit in 24 categorieën ter ere van films die in 1996 werden uitgebracht. De ceremonie, die in de Verenigde Staten door ABC werd uitgezonden, werd geproduceerd door Gil Cates en geregisseerd door Louis J. Horvitz. Acteur Billy Crystal presenteerde de show voor de vijfde keer. Hij leidde voor het eerst de 62e ceremonie in 1990 en had de 65e ceremonie in 1993 voor het laatst gepresenteerd. Drie weken eerder, tijdens een ceremonie in het Regent Beverly Wilshire Hotel in Beverly Hills, Californië op 1 maart, werden de Academy Awards voor Technische Prestaties uitgereikt door presentatrice Helen Hunt. The English Patient won de meeste awards van de avond met negen, waaronder Beste Film. Andere winnaars waren Fargo met twee awards, en Breathing Lessons: The Life and Work of Mark O'Brien, Dear Diary, Emma, Evita, The Ghost and the Darkness, Independence Day, Jerry Maguire, Kolya, The Nutty Professor, Quest, Shine, Sling Blade en When We Were Kings met elk één award."
] | 1,251 |
De invasie van Georgië door het Rode Leger was een sociaal probleem veroorzaakt door het Sovjet-Russische Rode Leger.
|
[
"Russian–Georgian_wars",
"Red_Army",
"Social_Democratic_Party_of_Georgia",
"August_Uprising",
"Red_Army_invasion_of_Azerbaijan",
"Communist_Party_of_Georgia_(Soviet_Union)",
"Georgian_Affair"
] |
[
"Rode Leger-invasie van Georgië\nDe Rode Leger-invasie van Georgië (15 februari – 17 maart 1921), ook bekend als de Sovjet-Georgische Oorlog of de Sovjet-invasie van Georgië, was een militaire campagne van het Sovjet-Russische (RSFSR) Rode Leger met als doel de sociaaldemocratische (mensheviken) regering van de Democratische Republiek Georgië (DRG) omver te werpen en een bolsjewistisch regime in het land te installeren. Het conflict was het gevolg van het expansionistische beleid van de Sovjets, die zoveel mogelijk van de landen wilden controleren die tot de turbulente gebeurtenissen van de Eerste Wereldoorlog deel hadden uitgemaakt van het voormalige Russische Rijk, evenals de revolutionaire inspanningen van voornamelijk in Rusland gevestigde Georgische bolsjewieken, die onvoldoende steun hadden in hun eigen land om de macht te grijpen zonder externe interventie. De onafhankelijkheid van Georgië was erkend door Sovjet-Rusland in het Verdrag van Moskou, getekend op 7 mei 1920, en de daaropvolgende invasie van het land was niet universeel geaccepteerd in Moskou. Het werd grotendeels georkestreerd door twee invloedrijke in Georgië geboren Sovjet-Russische functionarissen, Stalin (Dzhugashvili) en Sergo (Ordzhonikidze), die op 14 februari 1921 toestemming kregen van de Sovjetleider Vladimir Lenin om Georgië binnen te vallen, onder het voorwendsel van het steunen van een \"boeren- en arbeidersopstand\" in het land. Sovjettroepen namen na zware gevechten de Georgische hoofdstad Tbilisi (toen bekend als Tiflis voor de meeste niet-Georgische sprekers) in en riepen op 25 februari 1921 de Georgische Socialistische Sovjetrepubliek uit. De rest van het land werd binnen drie weken overrompeld, maar het duurde tot september 1924 voordat de Sovjetheerschappij stevig gevestigd was. De bijna gelijktijdige bezetting van een groot deel van Zuidwest-Georgië door Turkije (februari – maart 1921) dreigde uit te groeien tot een crisis tussen Moskou en Ankara en leidde tot aanzienlijke territoriale concessies van de Sovjets aan de Turkse Nationale Regering in het Verdrag van Kars."
] |
[
"Russisch-Georgische oorlogen\nRussisch-Georgische oorlog kan verwijzen naar: Rode Leger invasie van Georgië, 1921, ook bekend als de Sovjet-Georgische Oorlog; Zuid-Ossetiëoorlog van 2008, ook bekend als de Russisch-Georgische Oorlog. Categorie: Euraziatische geschiedenis",
"Rode Leger\nHet Rode Leger van de Werkers en Boeren (Рабоче-крестьянская Красная армия; РККА, of Raboche-krest'yanskaya Krasnaya armiya: RKKA, vaak afgekort in het Russisch tot Красная армия KA, in het Engels: Red Army, ook in kritische literatuur en folklore uit die tijd – Rode Horde, Arbeidersleger) was het leger en de luchtmacht van de Russische Socialistische Federatieve Sovjetrepubliek, en na 1922 van de Unie van Socialistische Sovjetrepublieken. Het leger werd onmiddellijk na de Oktoberrevolutie van 1917 (Rode Oktober of Bolsjewiekenrevolutie) opgericht. De Bolsjewieken richtten een leger op om zich te verzetten tegen de militaire confederaties (vooral de verschillende groepen die gezamenlijk bekend staan als het Witte Leger) van hun tegenstanders tijdens de Russische Burgeroorlog. Vanaf februari 1946 vormde het Rode Leger, samen met de Sovjetmarine, het belangrijkste onderdeel van de Sovjetstrijdkrachten; het kreeg de officiële naam 'Sovjetleger' / Sovetskaya Armiya, tot aan zijn ontbinding in december 1991. Het Rode Leger wordt beschouwd als de beslissende landmacht in de geallieerde overwinning in het Europese theater van de Tweede Wereldoorlog. Tijdens operaties aan het Oostfront vocht het 75% – 80% van de Duitse landmacht (Wehrmacht Heer en Waffen-SS) die in de oorlog werd ingezet, bracht het de overgrote meerderheid van alle Duitse verliezen toe en veroverde uiteindelijk de Duitse hoofdstad.",
"Sociaaldemocratische Partij van Georgië\nDe Sociaaldemocratische Partij van Georgië (საქართველოს სოციალ-დემოკრატიული პარტია, sakartvelos sotsial-demok`rat`iuli p`art`ia), ook bekend als de Georgische Mensjewistische Partij, was een Georgische marxistische, en later sociaaldemocratische politieke partij. Ze werd in de jaren 1890 opgericht door Nikolay Chkheidze, Silibistro Jibladze, Egnate Ninoshvili, Noe Zhordania en anderen. Ze werd de Georgische afdeling van de Russische Sociaaldemocratische Arbeiderspartij. Na 1905 sloten Georgische sociaaldemocraten zich aan bij de Mensjewistische factie, behalve enkelen zoals Jozef Stalin, Grigol Ordzhonikidze en Makharadze. Verschillende leiders werden uit Koetaisi of Tiflis gekozen voor de Russische Doema: Nikolay Chkheidze, Akaki Chkhenkeli, Evgeni Gegechkori, Isidore Ramishvili, Irakly Tsereteli, Noe Zhordania. De partij was voor 1917 \"ambivalent\" over de onafhankelijkheid van Georgië van Rusland, waarvoor ze door sommige Georgiërs is bekritiseerd als \"onpatriottisch en antinationaal\". Natalie Sabanadze beschrijft hen als \"uniek in hun niet-nationalistische benadering van nationale bevrijding\". Ze betoogt dat \"ze een zeer succesvolle nationale beweging leidden terwijl ze een zekere mate van vijandigheid jegens nationalisme handhaafden en het gebruik van nationalistische retoriek en ideologie vermeden\". De partij werd na de Russische Revolutie een \"voertuig voor Georgisch nationalisme\". Ze regeerde de Democratische Republiek Georgië van 1918 tot 1921. Bij de parlementsverkiezingen op 14 februari 1919 behaalde ze 81,5% van de stemmen. Noe Zhordania werd premier. In de woorden van Ronald Grigor Suny: \"Hun prestatie bij het bouwen van een Georgische politieke natie was buitengewoon. Hun steun onder alle klassen van het Georgische volk was oprecht. En hoe vluchtig hun prestaties ook waren in de korte periode van nationale onafhankelijkheid, het meest indrukwekkende bewijs van hun successen is het feit dat ze niet uit Georgië konden worden verdreven, behalve door een militair superieure kracht van buitenaf.\" In maart 1921 werd de Georgische regering omvergeworpen door de inval van het Rode Leger. De partij werd geliquideerd in Georgië tijdens de Sovjetrepressailles voorafgaand aan de mislukte anti-Sovjet opstand van augustus 1924. Vanaf 1921 begon de partij in ballingschap te opereren, met name in Frankrijk, Duitsland (tot 1933) en de Verenigde Staten. Een buitenlands bureau werd opgericht als het nieuwe leidende orgaan van de partij. De partij was tussen 1923 en 1940 lid van de Labour and Socialist International.",
"Augustopstand\nDe Augustopstand (აგვისტოს აჯანყება, *agvistos adjanq'eba*) was een mislukte opstand tegen de Sovjetregering in de Georgische Socialistische Sovjetrepubliek van eind augustus tot begin september 1924. De opstand, die gericht was op het herstellen van de onafhankelijkheid van Georgië van de Sovjet-Unie, werd geleid door het Comité voor de Onafhankelijkheid van Georgië, een blok van anti-Sovjet politieke organisaties onder voorzitterschap van de Georgische Sociaaldemocratische (Mensjeviken) Partij. Het was het hoogtepunt van een driejarige strijd tegen het bolsjewistische regime dat het Rode Leger van Sovjet-Rusland in Georgië had gevestigd tijdens een militaire campagne tegen de Democratische Republiek Georgië begin 1921. Het Rode Leger en de Tsjeka-troepen, onder bevel van de Georgische bolsjewieken Jozef Stalin en Sergo Ordzhonikidze, onderdrukten de opstand en losten een golf van massale repressies uit die enkele duizenden Georgische burgers het leven kostte. De Augustopstand bleek een van de laatste grote opstanden tegen de vroege Sovjetregering te zijn, en de nederlaag betekende een definitieve vestiging van de Sovjetregering in Georgië.",
"Rode Leger invasie van Azerbeidzjan\nDe invasie van Azerbeidzjan door het Rode Leger, ook bekend als de Sovjetisering of de Sovjet-invasie van Azerbeidzjan, was een militaire campagne uitgevoerd door het 11e Leger van Sovjet-Rusland van 27 april tot 11 mei 1920 om een nieuwe Sovjetregering te installeren in de Azerbeidzjaanse Democratische Republiek, een voormalig territorium van het Russische Rijk. De invasie viel samen met de anti-regeringsopstand die door de plaatselijke Azerbeidzjaanse bolsjewieken in de hoofdstad Bakoe werd opgezet. De invasie leidde tot de ontbinding van de Azerbeidzjaanse Democratische Republiek en de oprichting van de Azerbeidzjaanse Socialistische Sovjetrepubliek.",
"Communistische Partij van Georgië (Sovjet-Unie)\nDe Georgische Communistische Partij was een politieke partij in Georgië. Georgië werd opgenomen in de Sovjet-Unie als de Georgische Socialistische Sovjetrepubliek na 25 februari 1921, toen het Rode Leger de hoofdstad Tbilisi binnenviel en een communistische regering installeerde onder leiding van de Georgische bolsjewiek Filipp Makharadze. Na de opstand in Georgië in augustus 1924 werd het land opgenomen in de Transkaukasische Socialistische Federatieve Sovjetrepubliek tot 1936. Gedurende zijn periode als Socialistische Sovjetrepubliek werd het geregeerd door de Eerste Secretaris van de Georgische Communistische Partij, waaronder; Samson Mamulia, Lavrentiy Beria, Candide Charkviani, Vasil Mzhavanadze en Eduard Shevardnadze. Zijn politieke opvolger is de Communistische Partij van Georgië, die in 1992 werd gevormd nadat Georgië in april 1991 onafhankelijkheid had verklaard.",
"De Georgische Affaire\nDe Georgische Affaire van 1922 was een politiek conflict binnen de Sovjetleiding over de wijze waarop sociale en politieke transformaties in de Georgische SSR moesten worden bereikt. Het geschil over Georgië, dat kort na de geforceerde Sovjetisering van het land ontstond en zijn hoogtepunt bereikte in de tweede helft van 1922, betrof lokale Georgische Bolsjewistische leiders, onder leiding van Filipp Makharadze en Budu Mdivani, enerzijds, en hun feitelijke superieuren uit de Russische SFSR, met name Jozef Stalin en Grigol Ordzhonikidze, anderzijds. De inhoud van dit geschil was complex en betrof het verlangen van de Georgiërs om autonomie ten opzichte van Moskou te behouden en de verschillende interpretaties van het Bolsjewistische nationaliteitsbeleid, en met name die specifiek voor Georgië. Een van de belangrijkste punten in geschil was het besluit van Moskou om Georgië, Armenië en Azerbeidzjan samen te voegen tot de Transkaukasische SFSR, een stap die fel werd bestreden door de Georgische leiders die voor hun republiek de status van volwaardig lid binnen de Sovjet-Unie eisten. De affaire was een kritieke episode in de machtsstrijd rond de zieke Vladimir Lenin, wiens steun de Georgiërs probeerden te verkrijgen. Het geschil eindigde met de overwinning van de Stalin-Ordzhonikidze-lijn en resulteerde in de val van de gematigde Georgische communistische regering. Het droeg ook bij aan een definitieve breuk tussen Lenin en Stalin en inspireerde Lenins laatste belangrijke geschriften."
] | 1,252 |
Anna Gunn heeft een Oscar gewonnen voor haar rol in Breaking Bad.
|
[
"Gunn_Wållgren_Award",
"Jesse_Pinkman",
"List_of_Breaking_Bad_episodes",
"Chanda_Gunn",
"Golden_Globe_Award_for_Best_Supporting_Actress_–_Series,_Miniseries_or_Television_Film",
"Peter_Gunn_(actor)",
"Michelle_Rodriguez"
] |
[
"Breaking Bad\nBreaking Bad is een Amerikaanse misdaaddramaserie gecreëerd en geproduceerd door Vince Gilligan. De serie werd oorspronkelijk uitgezonden op het AMC-netwerk gedurende vijf seizoenen, van 20 januari 2008 tot 29 september 2013. Het vertelt het verhaal van Walter White (Bryan Cranston), een worstelende scheikundeleraar op de middelbare school bij wie ongeneeslijke longkanker wordt vastgesteld. Samen met zijn voormalige leerling Jesse Pinkman (Aaron Paul) stort White zich in een crimineel leven, produceert en verkoopt hij gekristalliseerde methamfetamine om de financiële toekomst van zijn gezin veilig te stellen voordat hij sterft, terwijl hij tegelijkertijd de gevaren van de criminele wereld trotseert. De titel is afkomstig van een zuidelijke spreektaal die \"de hel losmaken\" betekent. Breaking Bad speelt zich af en werd gefilmd in Albuquerque, New Mexico. Walter's gezin bestaat uit zijn vrouw Skyler (Anna Gunn) en kinderen, Walter Jr. (RJ Mitte) en Holly (Elanor Anne Wenrich). De serie toont ook Skyler's zus Marie Schrader (Betsy Brandt) en haar man Hank (Dean Norris), een agent van de Drug Enforcement Administration (DEA). Walter huurt advocaat Saul Goodman (Bob Odenkirk) in, die hem in contact brengt met privédetective en fixer Mike Ehrmantraut (Jonathan Banks) en op zijn beurt Mike's werkgever, drugsbaron Gus Fring (Giancarlo Esposito). Het laatste seizoen introduceert de personages Todd Alquist (Jesse Plemons) en Lydia Rodarte-Quayle (Laura Fraser). Breaking Bad wordt algemeen beschouwd als een van de grootste televisieseries aller tijden. Tegen de tijd dat de seriefinale werd uitgezonden, behoorde de serie tot de meest bekeken kabelseries op de Amerikaanse televisie. De serie ontving talloze prijzen, waaronder zestien Primetime Emmy Awards, acht Satellite Awards, twee Golden Globe Awards, twee Peabody Awards, twee Critics' Choice Awards en vier Television Critics Association Awards. Voor zijn hoofdrol won Cranston vier keer de Primetime Emmy Award voor Outstanding Lead Actor in a Drama Series, terwijl Aaron Paul drie keer de Primetime Emmy Award voor Outstanding Supporting Actor in a Drama Series won; Anna Gunn won twee keer de Primetime Emmy Award voor Outstanding Supporting Actress in a Drama Series. In 2013 werd Breaking Bad opgenomen in het Guinness World Records als de meest geprezen serie aller tijden."
] |
[
"Gunn Wållgren-prijs\nDe Gunn Wållgren-prijs of de Gunn Wållgren-beurs (Zweeds: Gunn Wållgren-stipendiet) is een van de belangrijkste theaterprijzen van Zweden voor jonge actrices. Hij werd in de jaren 80 ingesteld ter nagedachtenis en ter ere van de Zweedse actrice Gunn Wållgren, een van de beste toneelactrices van Zweden. Hij wordt jaarlijks uitgereikt op Wållgrens verjaardag (16 november) aan een veelbelovende jonge Zweedse toneelactrice. De prijs bedraagt 20.000 Zweedse kronen (ongeveer US$ 2.950). Categorie: Zweedse theaterprijzen",
"Jesse Pinkman\nJesse Bruce Pinkman is een fictief personage in Breaking Bad, gespeeld door Aaron Paul. Hij is een crystal meth kok en dealer, en werkt samen met zijn voormalige scheikundeleraar van de middelbare school, Walter White (Bryan Cranston), in een meth-operatie. Jesse is het enige personage naast Walt dat in elke aflevering van de serie voorkomt. In de Colombiaanse remake Metástasis wordt het personage hernoemd tot José Miguel Rosas en wordt hij gespeeld door Roberto Urbina. Het personage heeft lof ontvangen van critici en fans. Paul heeft ook universele bijval gekregen voor zijn vertolking. Voor zijn vertolking won Paul de Primetime Emmy Award voor Outstanding Supporting Actor in a Drama Series in 2010, 2012 en 2014 – waardoor hij de enige acteur is die deze categorie drie keer heeft gewonnen, sinds de scheiding in drama en komedie. Toen de categorieën nog gecombineerd waren, wonnen Art Carney en Don Knotts er ook drie, waarmee Paul gelijk staat aan het hoogste aantal overwinningen in de geschiedenis van de prijs. Jesse staat bekend om zijn vrije gebruik van de woorden \"yo\" en \"bitch\".",
"Lijst van Breaking Bad afleveringen\nBreaking Bad is een Amerikaanse televisiedramaserie gecreëerd door Vince Gilligan, die in 2008 in première ging op het kabelnetwerk AMC. Het draait om Walter White (Bryan Cranston), een 50-jarige middelbare school leraar scheikunde in Albuquerque, New Mexico. Nadat White de diagnose longkanker krijgt, gebruikt hij zijn chemische kennis om crystal meth te \"koken\" met zijn voormalige student Jesse Pinkman (Aaron Paul), om de financiële toekomst van zijn gezin (gespeeld door Anna Gunn en RJ Mitte) te verzekeren voordat hij aan de ziekte sterft. Gedurende de uitzending zond Breaking Bad 62 afleveringen uit over vijf seizoenen. De pilotaflevering werd voor het eerst uitgezonden op 20 januari 2008, en de seriefinale werd uitgezonden op 29 september 2013.",
"Chanda Gunn\nChanda Leigh Gunn (geboren 27 januari 1980 in Huntington Beach, Californië) is een Amerikaanse ijshockeyster. Ze won een bronzen medaille op de Olympische Winterspelen van 2006. Tijdens de spelen in Turijn speelde ze bijna 250 minuten en maakte 50 reddingen met een reddingspercentage van 89,3%.",
"Golden Globe Award voor Beste Actrice in een Bijrol – Serie, Miniserie of Televisiefilm\nDe Golden Globe Award voor Beste Actrice in een Bijrol – Serie, Miniserie of Televisiefilm is een prijs die jaarlijks wordt uitgereikt door de Hollywood Foreign Press Association (HFPA). De prijs wordt toegekend aan een actrice die een uitstekende prestatie heeft geleverd in een bijrol in een televisieserie, miniserie of televisiefilm in het kalenderjaar. De prijs werd voor het eerst uitgereikt tijdens de 28ste Golden Globe Awards op 5 februari 1971 aan Gail Fisher voor haar rol in Mannix. De prijs heette eerst Beste Actrice in een Bijrol – Televisieserie, voordat deze in 1980 werd veranderd in de huidige naam. Sinds de oprichting is de prijs aan 44 actrices toegekend. Olivia Colman is de huidige winnaar van de prijs voor haar vertolking van Angela Burr in The Night Manager. Valerie Bertinelli, Faye Dunaway en Polly Holliday hebben elk twee prijzen in deze categorie gewonnen. Rhea Perlman is zes keer genomineerd voor de prijs, het meeste binnen deze categorie.",
"Peter Gunn (acteur)\nPeter Gunn (geboren 13 februari 1963) is een Engelse acteur. Hij heeft in verschillende tv-series en tv-films gespeeld. Op de Britse televisie is Gunn bekend als het personage Len Cosgrove in de BBC-serie ``Born and Bred'', evenals tientallen gastrollen en terugkerende rollen in andere televisieseries en films zoals Frost, Heartburn Hotel en Sunshine (Britse tv-serie). Voor het Amerikaanse publiek is hij waarschijnlijk het best bekend van zijn vertolking van Oswald Granger in de film uit 2009, Hannah Montana: The Movie. Peter heeft ook gespeeld in Coronation Street als Brian Packham, partner van Julie Carp en directeur van de Bessie Street School.",
"Michelle Rodriguez\nMayte Michelle Rodriguez ( -LSB- rɑːˈdriːgɛz -RSB- , geboren 12 juli 1978) is een Amerikaanse actrice en scenarioschrijfster. Haar doorbraakrol was die van een problematische boksster in de onafhankelijke film Girlfight (2000), die lovende kritieken ontving en haar verschillende prijzen opleverde, waaronder de Independent Spirit Award en de Gotham Award voor Beste Debut. Het jaar daarop speelde ze Letty in de blockbuster The Fast and the Furious (2001), een rol die ze tot op heden in vier extra films van de Fast and Furious-franchise heeft vertolkt. Gedurende haar carrière speelde Rodriguez in een aantal succesvolle actiefilms, waaronder Resident Evil, S.W.A.T. en Avatar. Rodriguez werkte ook in de televisiewereld, waar ze Ana Lucia Cortez speelde in het tweede seizoen van de televisieserie Lost. Ze heeft ook talloze stemrollen vertolkt in videogames zoals Call of Duty en Halo, en leende haar stem aan de 3D-animatiefilm Turbo en de televisieserie IGPX. Met haar films die gezamenlijk meer dan $5 miljard (VS) hebben opgebracht, beschreef een artikel van Entertainment Weekly uit 2013 Rodriguez als \"mogelijk de meest iconische actrice in het actiefilmgenre, en tevens een van de meest zichtbare Latina's in Hollywood\"."
] | 1,253 |
Anna Gunn heeft een Oscar gewonnen voor haar rol in Breaking Bad.
|
[
"Screen_Actors_Guild_Award_for_Outstanding_Performance_by_a_Female_Actor_in_a_Supporting_Role",
"Peggy_Blumquist",
"Primetime_Emmy_Award_for_Outstanding_Single-Camera_Picture_Editing_for_a_Drama_Series",
"Lena_Olin",
"Kirsten_Dunst",
"Bucky_Gunts",
"Annabella_Sciorra"
] |
[
"Academy Awards\nDe Academy Awards, officieel bekend als de Oscars, is een set van vierentwintig prijzen voor artistieke en technische verdiensten in de Amerikaanse filmindustrie, jaarlijks uitgereikt door de Academy of Motion Picture Arts and Sciences (AMPAS), om uitmuntendheid in cinematografische prestaties te erkennen zoals beoordeeld door de stemgerechtigde leden van de Academy. De winnaars in de verschillende categorieën ontvangen een kopie van een gouden beeldje, officieel het \"Academy Award of Merit\" genoemd, dat algemeen bekend staat onder zijn bijnaam \"Oscar\". De prijzen, voor het eerst uitgereikt in 1929 in het Hollywood Roosevelt Hotel, worden beheerd door AMPAS. De prijsuitreiking werd voor het eerst uitgezonden op de radio in 1930 en voor het eerst op televisie in 1953. Het wordt nu live bekeken in meer dan 200 landen en kan live online worden gestreamd. De Academy Awards-ceremonie is de oudste entertainmentprijzenceremonie ter wereld. Zijn equivalenten – de Emmy Awards voor televisie, de Tony Awards voor theater en de Grammy Awards voor muziek en opnames – zijn gemodelleerd naar de Academy Awards. De 89e Academy Awards-ceremonie, ter ere van de beste films van 2016, vond plaats op 26 februari 2017 in het Dolby Theatre in Los Angeles, Californië. De ceremonie werd gepresenteerd door Jimmy Kimmel en werd uitgezonden op ABC. In totaal zijn er 3048 Oscars uitgereikt sinds het begin van de prijs tot en met de 88e editie."
] |
[
"Screen Actors Guild Award voor Uitstekende Prestaties door een Vrouwelijke Acteur in een Bijrol\nDe Screen Actors Guild Award voor Uitstekende Prestaties door een Vrouwelijke Acteur in een Bijrol is een prijs die door de Screen Actors Guild wordt uitgereikt ter ere van de beste acteerprestaties in films.",
"Peggy Blumquist\nPeggy Blumquist is een fictief personage in het tweede seizoen van de FX televisieserie Fargo en wordt gespeeld door Kirsten Dunst. Dunst ontving brede bijval van critici voor haar vertolking, die vaak werd beschouwd als een van de beste prestaties van 2015. Ze won de Critics' Choice Television Award voor Beste Actrice in een Film/Miniserie, en werd genomineerd voor de Golden Globe Award voor Beste Actrice – Miniserie of Televisiefilm en de Primetime Emmy Award voor Uitstekende Hoofdrolspeelster in een Beperkte Serie of Film.",
"Primetime Emmy Award voor Uitstekende Single-Camera Beeldbewerking voor een Dramaserie\nDit is een lijst van winnaars en genomineerden van de Primetime Emmy Award voor Uitstekende Single-Camera Beeldbewerking voor een Dramaserie. Deze award en Uitstekende Single-Camera Beeldbewerking voor een Comedyserie verving Uitstekende Single-Camera Beeldbewerking voor een Serie in 2002. Vanaf 2015 zijn 24 en Breaking Bad de enige series die deze award vier keer hebben gewonnen. In de volgende lijst zijn de eerst genoemde titels in goud en vetgedrukt de winnaars; de niet in goud gepresenteerde zijn genomineerden, die alfabetisch zijn geordend. De gegeven jaren zijn die waarin de ceremonies plaatsvonden: __ TOC __",
"Lena Olin\nLena Maria Jonna Olin (geboren 22 maart 1955) is een Zweedse actrice. Ze is genomineerd geweest voor verschillende acteerprijzen, waaronder een Golden Globe voor The Unbearable Lightness of Being (1988) en een Academy Award voor Enemies, A Love Story (1989). Andere bekende films waarin ze verscheen zijn onder andere Chocolat (2000), geregisseerd door haar echtgenoot Lasse Hallström, Queen of the Damned (2002), Casanova (2005) en The Reader (2008). Olin was ook een hoofdrolspeler in het tweede seizoen (en een terugkerende gastster in latere seizoenen) van de televisieserie Alias. Olin speelde de hoofdrol in de Zweedse sitcom Welcome to Sweden.",
"Kirsten Dunst\nKirsten Caroline Dunst ( -LSB- ˈkɪərstən -RSB- geboren 30 april 1982) is een Amerikaanse actrice. Ze maakte haar filmdebuut in Woody Allen's korte film Oedipus Wrecks voor de anthologiereeks New York Stories (1989). Op twaalfjarige leeftijd verwierf Dunst brede bekendheid als Claudia in Interview with the Vampire (1994), een rol waarvoor ze werd genomineerd voor een Golden Globe Award voor Beste Actrice in een Bijrol. Datzelfde jaar speelde ze in Little Women en het jaar daarop in Jumanji. Na een terugkerende rol in het derde seizoen van het NBC medische drama ER (1996-97) als Charlie Chemingo en hoofdrollen in films als Wag the Dog (1997), Small Soldiers (1998), de Engelse nasynchronisatie van Kiki's Delivery Service (1989) uit 1998 en The Virgin Suicides (1999), begon Dunst met het maken van romantische komedies en komedie-drama's, met hoofdrollen in Drop Dead Gorgeous (1999), Bring It On (2000), Get Over It en Crazy/Beautiful (beide uitgebracht in 2001). Dunst verwierf faam voor haar vertolking van Mary Jane Watson in Sam Raimi's Spider-Man-trilogie (2002-07). Sindsdien speelde ze in films als de romantische komedie Wimbledon (2004), de sciencefiction romantische komedie-drama Eternal Sunshine of the Spotless Mind (2004) en Cameron Crowe's romantische tragikomedie Elizabethtown (2005). Ze speelde de titelrol in Sofia Coppola's biografische film Marie Antoinette (2006) en speelde de hoofdrol in de komedie How to Lose Friends & Alienate People (2008). Ze won de prijs voor Beste Actrice op het Filmfestival van Cannes en de Saturn Award voor Beste Actrice voor haar prestaties in Lars von Trier's Melancholia (2011). Ze speelde in het tweede seizoen van de televisieserie Fargo in 2015, waarin ze de rol speelde van Peggy Blumquist, een kapster die verwikkeld raakt in een oorlog tussen twee criminele families. Haar optreden oogstte brede bijval van de critici, wat leidde tot het winnen van de Critics' Choice Television Award voor Beste Actrice en een nominatie voor de Golden Globe Award voor Beste Actrice en de Primetime Emmy Award voor Uitstekende Hoofdrolspeelster in een Miniserie of Film. In 2001 maakte Dunst haar zangdebuut in de film Get Over It, waarin ze twee liedjes zong. Ze zong ook het jazznummer \"After You've Gone\" voor de aftiteling van de film The Cat's Meow (2001).",
"Bucky Gunts\nBrent `` Bucky '' Gunts is een veelvoudig Emmy-winnende sporttelevisieregisseur die momenteel werkzaam is als Head of Production voor NBC Olympics. Hij is regisseur voor de Olympische verslaggeving van NBC en heeft vier Primetime Emmy Awards gewonnen voor Outstanding Directing for a Variety, Music or Comedy Special voor NBC's verslaggeving van de openingsceremonie op verschillende spelen, meest recent voor de Olympische Winterspelen van 2010 in Vancouver. De prijs van 2010 werd tijdens de uitgezonden ceremonie uitgereikt door Ricky Gervais, die een grap maakte over de naam van de regisseur. Gunts regisseert ook de primetime studio-verslaggeving van NBC tijdens de Olympische Spelen, en heeft de studio-show Football Night in America en de golfverslaggeving van NBC geregisseerd. Eerder was hij regisseur van de NBA on NBC, de honkbalverslaggeving van het netwerk en The Today Show. Volgens NBC had hij in februari 2010 in totaal twintig Emmy Awards gewonnen.",
"Annabella Sciorra\nAnnabella Gloria Philomena Sciorra ( -LSB- ˈʃoʊrə -RSB- , ; geboren 29 maart 1960) is een Italiaans-Amerikaanse actrice. Haar filmrollen omvatten Cadillac Man (1990), Jungle Fever (1991), The Hand That Rocks the Cradle (1992), Cop Land (1997) en What Dreams May Come (1998). Ze werd genomineerd voor een Emmy Award in 2001 voor haar rol als Gloria Trillo in The Sopranos (2001-2004)."
] | 1,253 |
Prince bracht een platina album uit.
|
[
"Parade_(Prince_album)",
"Emancipation_(Prince_album)",
"Lovesexy",
"Prince_Royce_(album)",
"Batman_(album)",
"Diamonds_and_Pearls",
"For_You_(Prince_album)"
] |
[
"Prince (muzikant)\nPrince Rogers Nelson (7 juni 1958 – 21 april 2016) was een Amerikaanse zanger-songwriter, acteur, multi-instrumentalist, filantroop, danser en platenproducent. Hij was een muzikale innovator die bekend stond om zijn eclectische werk, flamboyante podiumprésence, extravagante kleding en make-up, en brede vocale bereik. Zijn muziek integreert een grote verscheidenheid aan stijlen, waaronder funk, rock, R&B, new wave, soul, psychedelica en pop. Hij heeft wereldwijd meer dan 100 miljoen platen verkocht, waardoor hij een van de best verkopende artiesten aller tijden is. Hij won zeven Grammy Awards, een American Music Award, een Golden Globe Award en een Academy Award voor de film Purple Rain. Hij werd in 2004 opgenomen in de Rock and Roll Hall of Fame, zijn eerste jaar van in aanmerking te komen. Rolling Stone plaatste Prince op nummer 27 op zijn lijst van 100 Greatest Artists, \"de meest invloedrijke artiesten van het rock & roll-tijdperk\".\n\nPrince werd geboren in Minneapolis, Minnesota, en ontwikkelde al op jonge leeftijd interesse in muziek. Hij tekende op 18-jarige leeftijd een platencontract bij Warner Bros. en bracht in 1978 zijn debuutalbum For You uit. Zijn album Prince uit 1979 ging platina, en zijn volgende drie platen – Dirty Mind (1980), Controversy (1981) en 1999 (1982) – zetten zijn succes voort, waarbij Prince's prominent seksuele teksten en de mix van funk, dance en rockmuziek werden getoond. In 1984 begon hij zijn begeleidingsband The Revolution te noemen en bracht hij Purple Rain uit, het soundtrackalbum van zijn gelijknamige filmdebuut uit 1984. Het werd al snel zijn meest succesvolle release, zowel kritisch als commercieel, stond 24 weken achtereen bovenaan de Billboard 200 en verkocht wereldwijd meer dan 20 miljoen exemplaren. Na de albums Around the World in a Day (1985) en Parade (1986) ging The Revolution uit elkaar, en bracht Prince het dubbelalbum Sign o' the Times (1987) uit als soloartiest. Hij bracht nog drie soloalbums uit voordat hij in 1991 de band New Power Generation debuteerde.\n\nIn 1993, tijdens een contractgeschil met Warner Bros., veranderde hij zijn artiestennaam in een onuitspreekbaar symbool, ook wel bekend als het \"Love Symbol\", en begon hij sneller nieuwe albums uit te brengen om zichzelf uit contractuele verplichtingen te halen. Hij bracht tussen 1994 en 1996 vijf platen uit voordat hij in 1998 bij Arista Records tekende. In 2000 begon hij zichzelf weer \"Prince\" te noemen. Hij bracht daarna nog 16 albums uit, waaronder het platina-verkopende Musicology (2004). Zijn laatste album, Hit n Run Phase Two, werd op 12 december 2015 voor het eerst uitgebracht op de streamingdienst Tidal. Prince overleed op 21 april 2016 op 57-jarige leeftijd aan een overdosis fentanyl in zijn Paisley Park opnamestudio en huis in Chanhassen, Minnesota."
] |
[
"Parade (Prince-album)\nParade is het achtste studioalbum van de Amerikaanse artiest Prince, en het laatste waarop zijn begeleidingsband The Revolution te horen is; het is tevens de soundtrack van de film Under the Cherry Moon uit 1986. Het werd op 31 maart 1986 uitgebracht door Paisley Park Records en Warner Bros. Records. Na de kritische teleurstelling van zijn album Around the World in a Day uit 1985, werd Parade met veel lof ontvangen door muziekcritici en werd het genoemd als een van de beste albums van 1986 door The Village Voice en NME magazine, dat het tot album van het jaar uitriep. Het verkocht ook twee miljoen exemplaren in zowel de Verenigde Staten als in het buitenland, aangevoerd door de nummer 1 single \"Kiss\".",
"Emancipation (Prince-album)\nEmancipation is het negentiende studioalbum van de Amerikaanse artiest Prince. Het werd uitgebracht op 19 november 1996 door NPG Records en EMI Records. De titel verwijst naar Princes vrijheid van zijn contract met Warner Bros. Records na 18 jaar, waarmee hij een conflictueuze relatie had. Het album was Princes derde release dat jaar (samen met Chaos and Disorder en de soundtrack van de Spike Lee film, Girl 6), waardoor 1996 een van de meest productieve jaren voor Prince werd wat betreft uitgebrachte muziek. Emancipation is ook het eerste drievoudige full-length originele R&B studioalbum (geen compilatie) dat ooit is uitgebracht.",
"Lovesexy\nLovesexy is het tiende studioalbum van de Amerikaanse artiest Prince. Het album werd op 10 mei 1988 uitgebracht door Paisley Park Records en Warner Bros. Records, iets meer dan een jaar na Prince' vorige studioalbum, Sign o' the Times, dat lovende kritieken ontving en een Grammy-nominatie voor Album of the Year kreeg. Lovesexy ontving gemengde recensies; het werd uitgebracht als vervangend album na de last-minute annulering van het beruchte The Black Album. Het album werd in slechts zeven weken opgenomen, van midden december 1987 tot eind januari 1988, in Prince' nieuwe Paisley Park Records, en het grootste deel van het album is een solo-inspanning van Prince, met een paar uitzonderingen. Het openingsnummer, \"Eye No\", werd opgenomen met de volledige band (Miko Weaver op gitaar, Levi Seacer Jr. op bas, Doctor Fink en Boni Boyer op keyboards, Eric Leeds op saxofoon, Atlanta Bliss op trompet en Sheila E. op drums). Sheila E. speelt in feite drums op verschillende nummers en zingt achtergrondzang, samen met Boyer. Leeds en Bliss verzorgen de blazers op de meeste nummers, en Ingrid Chavez verzorgt de intro van \"Eye No\". Het album is ontworpen om in de context van een continue sequentie te worden beluisterd: LP-persingen splitsen het album in twee zijdelange tracks, zonder visuele banden om individuele nummers aan te geven. Evenzo hebben vroege CD-kopieën van Lovesexy het hele album in sequentie als één track, hoewel sommige latere edities het als negen afzonderlijke tracks hebben. De lyrische thema's van de plaat omvatten positiviteit, zelfverbetering, spiritualiteit en God. Het bracht drie singles voort; \"Alphabet St.\" werd in het voorjaar van 1988 een wereldwijde top-tienhit, terwijl de volgende singles \"Glam Slam\" en \"I Wish U Heaven\" de Billboard Hot 100 niet haalden. Hoewel het Prince' minst succesvolle album in de Verenigde Staten sinds 1980 was, werd het zijn eerste nummer 1-album in het Verenigd Koninkrijk (waar alle singles top-dertig hits werden) en ontving het lovende kritieken. Het album werd vergezeld door de door de critici geprezen Lovesexy Tour, waarvan de Dortmund-show in Duitsland op videoband en LaserDisc werd uitgebracht. Het werd ook (met een korte vertraging voor redactionele doeleinden) uitgezonden op de Britse Channel 4, waarbij de uitzending verschillende alternatieve camerabeelden bevatte in plaats van de beelden die werden gebruikt in de officieel uitgebrachte video, die een jaar later, in 1989, werd uitgebracht.",
"Prince Royce (album)\nPrince Royce is het gelijknamige debuutstudioalbum van de Amerikaanse zanger-songwriter Prince Royce; het werd uitgebracht op 2 maart 2010 via Top Stop Music. De productie werd voornamelijk verzorgd door Andrés Hidalgo, met andere bijdragen van Sergio George, George Meña, Bastiany, Gregory \"Greko\" Rojo en Napoles. Alle nummers werden gecoproduceerd door Prince Royce en D'Lesly Lora. In de Verenigde Staten was het album een commercieel succes. Na de Amerikaanse release debuteerde het op nummer 16 in de Billboard Latin Albums-hitlijst. Het bereikte uiteindelijk nummer één in zowel de Amerikaanse Billboard Tropical Albums- als Latin Albums-hitlijsten en was het best verkochte Latijns-Amerikaanse album van 2011 in de Verenigde Staten. Het piekte ook op nummer 77 in de Billboard 200-hitlijst. In oktober 2011 werd Prince Royce gecertificeerd met 3 × Platina (Latijns veld) door de Recording Industry Association of America (RIAA). Het was ook commercieel succesvol in Chili, waar het 2 × Platina werd gecertificeerd door de International Federation of the Phonographic Industry of Chile (IFPI Chili). Het album werd ondersteund door vier singles; \"Stand by Me\", \"Corazón Sin Cara\", \"El Amor Que Perdimos\" en \"Mi Última Carta\", waarvan de tweede nummer één bereikte in de Billboard Hot Latin Songs en het best presterende Latijns-Amerikaanse nummer van 2011 was.",
"Batman (album)\nBatman is het elfde studioalbum van de Amerikaanse artiest Prince en het soundtrackalbum voor de film Batman uit 1989. Het werd op 21 juni 1989 uitgebracht door Warner Bros. Records. Als Warner Bros.-artiest was Princes betrokkenheid bij de soundtrack bedoeld om het contractueel gebonden talent van het mediabedrijf te benutten en tegelijkertijd aan de behoefte van de artiest te voldoen aan een commerciële (zo niet kritische) heropleving. Het resultaat was weer een multi-platina succesvolle cross-mediale onderneming van Warner Bros., in de stijl van Purple Rain. Het album stond zes weken lang op nummer 1 in de Billboard album charts. Het heeft wereldwijd meer dan elf miljoen exemplaren verkocht. In 2016 prees filmcriticus Matt Zoller Seitz Princes nummers en muziekvideo's voor Batman, meer dan de film zelf, en verklaarde dat zijn nummers \"wijzen op een dwaze, perverse, sensuele, enigszins introverte Batman-film die we tot nu toe nog nooit van iemand hebben gekregen\", en beargumenteerde dat Princes muziekvideo's \"psychologisch scherpzinniger zijn dan welke Batman-film dan ook\".",
"Diamonds and Pearls\nDiamonds and Pearls is het dertiende studioalbum van de Amerikaanse artiest Prince, en het eerste met zijn begeleidingsband The New Power Generation. Het werd uitgebracht op 1 oktober 1991 door Paisley Park Records en Warner Bros. Records. Het album bracht verschillende hitsingles voort, waaronder \"Gett Off\", \"Cream\", \"Money Don't Matter 2 Night\", \"Insatiable\" en het titelnummer. Danseressen Lori Werner (toen dansend onder de artiestennaam Lori Elle) en Robia LaMorte, bekend als \"Diamond\" en \"Pearl\", verschenen op de holografische hoes (herdrukken van het album zijn niet-holografisch). Diamond en Pearl verschenen ook in de videoclips voor \"Cream\", \"Strollin'\", \"Gett Off\" en het titelnummer, en namen ook deel aan Prince's Diamonds and Pearls Tour. Diamonds and Pearls bevat een hybride van muziekstijlen, van de funk van \"Daddy Pop\", \"Jughead\" en de eerste single \"Gett Off\", tot enkele van de meer mainstream pop/rocksongs die Prince in enige tijd had opgenomen, zoals \"Cream\", \"Money Don't Matter 2 Night\" en het titelnummer. \"Willing and Able\" werd gebruikt in een videomontage tijdens de aftiteling van de CBS-uitzending van Super Bowl XXVI.",
"For You (Prince album)\nFor You is het eerste studioalbum van de Amerikaanse artiest Prince. Het werd uitgebracht op 7 april 1978 door Warner Bros. Records. Het album droeg het binnenkort klassieke label \"geproduceerd, gearrangeerd, gecomponeerd en uitgevoerd door Prince\"."
] | 1,254 |
Led Zeppelin II werd opgenomen door Barack Obama.
|
[
"Led_Zeppelin_(album)",
"Led_Zeppelin_North_American_Tour_Spring_1969",
"Led_Zeppelin_European_Tour_Autumn_1969",
"Led_Zeppelin_III",
"Train_Does_Led_Zeppelin_II",
"Led_Zeppelin",
"Friends_(Led_Zeppelin_song)"
] |
[
"Led Zeppelin II\nLed Zeppelin II is het gelijknamige tweede studioalbum van de Engelse rockband Led Zeppelin, uitgebracht op 22 oktober 1969 in de Verenigde Staten en op 31 oktober 1969 in het Verenigd Koninkrijk door Atlantic Records. De opnamesessies voor het album vonden plaats op verschillende locaties in zowel het Verenigd Koninkrijk als Noord-Amerika van januari tot augustus 1969. De productie van het album werd toegeschreven aan de leadgitarist en songwriter van de band, Jimmy Page, en het diende ook als het eerste album van Led Zeppelin dat gebruik maakte van de opnametechnieken van geluidstechnicus Eddie Kramer. Met verschillende elementen van blues en folkmuziek, toonde Led Zeppelin II de evoluerende muziekstijl van de band van op blues gebaseerd materiaal en hun op gitaarriffs gebaseerde sound. Het is beschreven als het zwaarste album van de band. Led Zeppelin II was een commercieel succes en was het eerste album van de band dat nummer één bereikte in de hitlijsten in het VK en de VS. In 1970 werd de coverontwerper van het album, David Juniper, genomineerd voor een Grammy Award voor Best Recording Package. Op 15 november 1999 werd het album gecertificeerd 12 × Platina door de Recording Industry Association of America (RIAA) voor verkopen van meer dan 12 miljoen exemplaren. Sinds de release hebben verschillende schrijvers en muziekcritici Led Zeppelin II regelmatig genoemd als een van de grootste en meest invloedrijke rockalbums aller tijden."
] |
[
"Led Zeppelin (album)\nLed Zeppelin is het gelijknamige debuutstudioalbum van de Engelse rockband Led Zeppelin, uitgegeven op 12 januari 1969 in de Verenigde Staten en op 31 maart 1969 in het Verenigd Koninkrijk door Atlantic Records. Met essentiële bijdragen van elk van de vier bandleden, werd het album in oktober 1968 opgenomen in Olympic Studios in Londen en vestigde het hun fusiestil van blues en rockmuziek. Het trok ook een grote en toegewijde aanhang voor de band; Zeppelins interpretatie van het opkomende hardrocksound maakte hen geliefd bij delen van de tegencultuur aan beide zijden van de Atlantische Oceaan. Hoewel het album bij de eerste release niet goed door de critici werd ontvangen, was het commercieel succesvol, en critici zijn er sindsdien anders over gaan denken. In 2003 stond Led Zeppelin op nummer 29 in de lijst van Rolling Stone magazine van de 500 beste albums aller tijden, en behield die positie nadat de lijst in 2012 werd bijgewerkt. In 2004 werd het album opgenomen in de Grammy Hall of Fame.",
"Led Zeppelin Noord-Amerikaanse Tour Lente 1969\nDe Noord-Amerikaanse tournee van Led Zeppelin in de lente van 1969 was de tweede concerttournee van de Engelse rockband door Noord-Amerika. De tournee begon op 18 april en eindigde op 31 mei 1969. Tegen die tijd was de populariteit van Led Zeppelin zo explosief gestegen dat de groep de top-aantrekkingskracht had bereikt, deze eer voor sommige optredens delend met gevestigde acts zoals Julie Driscoll, Delaney & Bonnie en Three Dog Night. Ze ontvingen nu vier keer zoveel geld als tijdens hun eerste tournee door Amerika, slechts enkele maanden eerder. De band was zelfs een van de eerste groepen die voor sommige optredens als enige act optrad, zonder voorprogramma. Voor het concert van de band in Columbia, Maryland, op 25 mei, stemde manager Peter Grant er echter mee in dat Led Zeppelin als tweede act zou optreden ter ondersteuning van The Who. Dit was de enige keer dat deze twee Engelse bands ooit op dezelfde affiche stonden. Tijdens deze tournee nam de band tijd uit in verschillende opnamestudios om tracks op te nemen voor hun aankomende album, Led Zeppelin II. Veel van de tracks werden later gemixt door Eddie Kramer in A&R Studios, New York City. In deze periode stapte Led Zeppelin-gitarist Jimmy Page over van zijn Telecaster naar zijn kenmerkende Gibson Les Paul, terwijl hij ook Marshall-versterkers begon te gebruiken.",
"Led Zeppelin Europese Tour Herfst 1969\nDe Europese tournee van Led Zeppelin in de herfst van 1969 was een concert tournee door Europa van de Engelse rockband, die begon op 3 oktober en eindigde op 12 oktober 1969. De tournee bestond uit vier concerten op het Europese vasteland, maar omvatte ook een optreden in de Lyceum Ballroom in Londen, Engeland. Deze korte tournee werd georganiseerd ter promotie van de aanstaande release van het tweede album van de band, Led Zeppelin II. Het album werd eind oktober 1969 uitgebracht, vlak na het einde van deze tournee. Voor het concert in Londen kondigde de Engelse pers aan dat Led Zeppelin \"het hoogste bedrag ooit betaald aan een Britse groep voor een eenmalig optreden in dit land\" zou ontvangen, hoewel het werkelijke bedrag nooit openbaar werd gemaakt. Support voor dit concert werd verzorgd door The Frosty Noses en Audience. De avond in Parijs op 10 oktober 1969 werd uitgebracht als Led Zeppelin (Deluxe Edition) op 3 juni 2014, met \"Good Times Bad Times/Communication Breakdown\" uitgebracht op 15 april 2014, alleen op iTunes.",
"Led Zeppelin III\nLed Zeppelin III is het gelijknamige derde studioalbum van de Engelse rockband Led Zeppelin, uitgebracht op 5 oktober 1970 door Atlantic Records in de Verenigde Staten en op 23 oktober 1970 in het Verenigd Koninkrijk. Grotendeels gecomponeerd in een afgelegen cottage in Wales, bekend als Bron-Yr-Aur, en opgenomen tussen mei en augustus 1970, vertegenwoordigde het album een rijping van de muziek van de band richting een grotere nadruk op folk en akoestische klanken. Dit verraste veel fans en critici, en bij de release ontving het album nogal indifferente recensies. Hoewel het niet een van de best verkochte albums in de catalogus van Led Zeppelin is, wordt Led Zeppelin III nu over het algemeen geprezen en erkend als een belangrijke mijlpaal in hun geschiedenis. Hoewel akoestische nummers te horen zijn op hun voorgangers, toonde dit album aan dat Led Zeppelin meer was dan alleen een conventionele rockband, en dat ze zich konden uitbreiden naar een breder muzikaal terrein.",
"Train speelt Led Zeppelin II\nTrain speelt Led Zeppelin II is een coveralbum van de Amerikaanse rockband Train van nummers van Led Zeppelin. Dit album bevat Led Zeppelin II in zijn geheel. Het album werd live uitgevoerd en is digitaal, op cd en op vinyl uitgebracht. Alle opbrengsten van de verkoop van het album gaan naar de in San Francisco gevestigde liefdadigheidsinstelling Family House.",
"Led Zeppelin\nLed Zeppelin was een Engelse rockband, opgericht in Londen in 1968. De groep bestond uit gitarist Jimmy Page, zanger Robert Plant, bassist en toetsenist John Paul Jones, en drummer John Bonham. De zware, gitaardominante sound van de band, geworteld in blues en psychedelica op hun vroege albums, heeft hen erkenning opgeleverd als een van de grondleggers van heavy metal, hoewel hun unieke stijl voortkwam uit een breed scala aan invloeden, waaronder folkmuziek. Na hun naamsverandering van The New Yardbirds, tekende Led Zeppelin een contract met Atlantic Records dat hen aanzienlijke artistieke vrijheid bood. Hoewel de groep aanvankelijk onpopulair was bij critici, behaalden ze aanzienlijk commercieel succes met albums als Led Zeppelin (1969), Led Zeppelin II (1969), Led Zeppelin III (1970), Led Zeppelin IV (1971), Houses of the Holy (1973) en Physical Graffiti (1975). Hun vierde album, met het nummer \"Stairway to Heaven\", behoort tot de meest populaire en invloedrijke werken in de rockmuziek en hielp de populariteit van de groep te verzekeren. Page schreef het grootste deel van de muziek van Led Zeppelin, vooral in het begin van hun carrière, terwijl Plant over het algemeen de teksten leverde. Jones' toetsenbord gebaseerde composities werden later centraal in het oeuvre van de groep, dat steeds meer experimenteel werd. De tweede helft van hun carrière kende een reeks recordbrekende tournees die de groep een reputatie opleverden voor excessen en debauchery. Hoewel ze commercieel en kritisch succesvol bleven, waren hun output en tournee schema beperkt in de late jaren 1970, en de groep ging uit elkaar na Bonhams dood door alcohol gerelateerde verstikking in 1980. In de decennia die volgden, werkten de overgebleven leden sporadisch samen en namen ze deel aan incidentele Led Zeppelin reünies. De meest succesvolle hiervan was het Ahmet Ertegun Tribute Concert in Londen in 2007, met Jason Bonham die de plaats van zijn overleden vader achter de drums innam. Led Zeppelin wordt algemeen beschouwd als een van de meest succesvolle, innovatieve en invloedrijke rockgroepen in de geschiedenis. Ze zijn een van de best verkopende muziekartiesten in de geschiedenis van de geluidsopname; verschillende bronnen schatten de platenverkoop van de groep op 200 tot 300 miljoen exemplaren wereldwijd. Met door de RIAA gecertificeerde verkopen van 111,5 miljoen exemplaren zijn ze de op één na best verkopende band in de VS. Elk van hun negen studioalbums stond in de top 10 van de Billboard album chart en zes bereikten de nummer één positie. Ze behaalden acht opeenvolgende UK nummer één albums. Rolling Stone magazine beschreef ze als \"de zwaarste band aller tijden\", \"de grootste band van de jaren zeventig\" en \"onmiskenbaar een van de meest duurzame bands in de rockgeschiedenis\". Ze werden in 1995 opgenomen in de Rock and Roll Hall of Fame; de biografie van de band in het museum stelt dat ze in de jaren 70 \"even invloedrijk\" waren als de Beatles in de jaren 60.",
"Friends (Led Zeppelin nummer)\n``Friends'' is het tweede nummer van het album Led Zeppelin III uit 1970, het derde studioalbum van de Engelse rockband Led Zeppelin. Jimmy Page en Robert Plant schreven het nummer in 1970 in Bron-Yr-Aur, een klein huisje in Wales waar ze verbleven na een uitputtende concerttournee door de Verenigde Staten. Biograaf Stephen Davis noemde het akoestische nummer \"Jimmy's -LSB- Page's -RSB- laatste poging tot psychedelica\"."
] | 1,255 |
De aanslagen van 11 september veroorzaakten minstens $10 miljard aan materiële schade.
|
[
"Planning_of_the_September_11_attacks",
"Collapse_of_the_World_Trade_Center",
"1993_World_Trade_Center_bombing",
"In_re_Terrorist_Attacks_on_September_11,_2001",
"19_September_2010_Baghdad_bombings",
"Timeline_of_the_September_11_attacks",
"World_Trade_Center_attack"
] |
[
"Aanslagen van 11 september\nDe aanslagen van 11 september (ook wel bekend als 9/11) De uitdrukking \"9/11\" wordt uitgesproken als \"nine eleven\". De slash maakt geen deel uit van de uitspraak. De naam wordt vaak gebruikt in zowel Brits Engels als Amerikaans Engels, ondanks dat de datumconventies verschillen. waren een reeks van vier gecoördineerde terroristische aanslagen door de islamitische terreurgroep Al-Qaeda op de Verenigde Staten op de ochtend van dinsdag 11 september 2001. Bij de aanslagen kwamen 2996 mensen om het leven, raakten meer dan 6000 anderen gewond en werd er voor minstens $ 10 miljard aan schade aan eigendommen en infrastructuur aangericht. Vier passagiersvliegtuigen, geëxploiteerd door twee grote Amerikaanse passagiersluchtvaartmaatschappijen (United Airlines en American Airlines) – die allemaal vertrokken van luchthavens in het noordoosten van de Verenigde Staten op weg naar Californië – werden gekaapt door 19 terroristen van Al-Qaeda. Twee van de vliegtuigen, American Airlines vlucht 11 en United Airlines vlucht 175, werden respectievelijk in de Noord- en Zuidtoren van het World Trade Center-complex in New York City gevlogen. Binnen een uur en 42 minuten stortten beide 110 verdiepingen tellende torens in, waarbij puin en de daaruit voortvloeiende branden een gedeeltelijke of volledige instorting veroorzaakten van alle andere gebouwen in het World Trade Center-complex, inclusief de 47 verdiepingen tellende 7 World Trade Center-toren, evenals aanzienlijke schade aan tien andere grote omliggende structuren. Een derde vliegtuig, American Airlines vlucht 77, werd in het Pentagon (het hoofdkwartier van het Amerikaanse ministerie van Defensie) in Arlington County, Virginia, gevlogen, wat leidde tot een gedeeltelijke instorting van de westkant van het gebouw. Het vierde vliegtuig, United Airlines vlucht 93, werd aanvankelijk op Washington D.C. gericht, maar stortte neer op een veld in Stonycreek Township nabij Shanksville, Pennsylvania, nadat de passagiers probeerden de kapers te overmeesteren. Het was het dodelijkste incident voor brandweerlieden en politieagenten in de geschiedenis van de Verenigde Staten, met respectievelijk 343 en 72 doden. Het vermoeden viel al snel op Al-Qaeda. De Verenigde Staten reageerden op de aanslagen door de oorlog tegen het terrorisme te beginnen en Afghanistan binnen te vallen om de Taliban te verdrijven, die Al-Qaeda had gehuisvest. Veel landen versterkten hun antiterrorismewetgeving en breidden de bevoegdheden van wetshandhavings- en inlichtingendiensten uit om terroristische aanslagen te voorkomen. Hoewel de leider van Al-Qaeda, Osama bin Laden, aanvankelijk elke betrokkenheid ontkende, claimde hij in 2004 de verantwoordelijkheid voor de aanslagen. Al-Qaeda en bin Laden noemden de steun van de VS aan Israël, de aanwezigheid van Amerikaanse troepen in Saoedi-Arabië en sancties tegen Irak als motieven. Nadat hij bijna tien jaar lang aan arrestatie was ontsnapt, werd bin Laden gelokaliseerd en gedood door SEAL Team Six van de Amerikaanse marine in mei 2011. De vernietiging van het World Trade Center en de nabijgelegen infrastructuur veroorzaakte ernstige schade aan de economie van Lower Manhattan en had een aanzienlijke impact op de wereldmarkten, waardoor Wall Street tot 17 september en het civiele luchtruim in de VS en Canada tot 13 september gesloten bleven. Vele sluitingen, evacuaties en annuleringen volgden, uit respect of angst voor verdere aanslagen. De opruiming van de World Trade Center-site werd in mei 2002 voltooid en het Pentagon werd binnen een jaar gerepareerd. Op 18 november 2006 begon de bouw van One World Trade Center op de World Trade Center-site. Het gebouw werd officieel geopend op 3 november 2014. Talrijke monumenten zijn gebouwd, waaronder het National September 11 Memorial & Museum in New York City, het Pentagon Memorial in Arlington County, Virginia, en het Flight 93 National Memorial op een veld in Stonycreek Township nabij Shanksville, Pennsylvania."
] |
[
"Planning van de aanslagen van 11 september\nOp 11 september 2001 kaapten 19 Arabisch-Moslim terroristen vier commerciële vliegtuigen en gebruikten deze als zelfmoordwapens in een reeks van vier gecoördineerde terroristische aanslagen op het World Trade Center in New York City, het Pentagon in Arlington County, Virginia, en een extra doelwit in Washington D.C. Twee vliegtuigen raakten het World Trade Center, terwijl het derde het Pentagon raakte. Eén vliegtuig bereikte echter nooit zijn doelwit; het stortte neer op een veld in Pennsylvania omdat de passagiers zich verzetten. Het beoogde doelwit wordt verondersteld het Capitool of het Witte Huis te zijn geweest. Als gevolg hiervan vielen 2977 slachtoffers, waardoor het de dodelijkste terroristische aanslag op Amerikaanse bodem werd; tevens de dodelijkste buitenlandse aanval op Amerikaanse bodem, waarmee de verrassingsaanval van Japan op Pearl Harbor in Honolulu, Hawaii op 7 december 1941, waarbij 2403 slachtoffers vielen, werd overtroffen. Het werd zorgvuldig gepland door Al-Qaeda, die 19 terroristen stuurde om Boeing 757 en Boeing 767 vliegtuigen, geopereerd door American Airlines en United Airlines, over te nemen.",
"Instorting van het World Trade Center\nDe Twin Towers van het World Trade Center stortten in op 11 september 2001, als gevolg van de aanval door twee door terroristen gekaapte vliegtuigen. Tien aan Al-Qaeda gelieerde terroristen kaapten de vliegtuigen tijdens de aanslagen van 11 september. Twee van de vier gekaapte vliegtuigen vlogen in op de Twin Towers; één in de Noordtoren (1 World Trade Center) en de ander in de Zuidtoren (2 World Trade Center). De instorting van de Twin Towers verwoestte de rest van het complex, en puin van de ingestorte torens beschadigde of verwoestte meer dan een dozijn andere aangrenzende en nabijgelegen gebouwen ernstig. De Zuidtoren stortte in om 9:59 uur, minder dan een uur nadat deze werd geraakt door het tweede gekaapte vliegtuig, en om 10:28 uur stortte de Noordtoren in. Later die dag, om 17:21 uur, stortte 7 World Trade Center in door branden die waren ontstaan toen de Noordtoren instortte. Als gevolg van de aanslagen op de torens vielen er in totaal 2763 doden. Van de mensen die in de torens omkwamen, waren er 2192 burgers, 343 brandweerlieden en 71 politieagenten. Aan boord van de twee vliegtuigen kwamen ook 147 burgers en 10 kapers om het leven. Direct na de aanslagen werd door het Structural Engineering Institute of the American Society of Civil Engineers (SEI/ASCE) en de Federal Emergency Management Agency (FEMA) een team van bouwkundige specialisten gevormd voor een onderzoek naar de prestaties van het gebouw (BPS). Het BPS-team publiceerde zijn rapport in mei 2002 en concludeerde dat de aanvallen van de vliegtuigen \"uitgebreide structurele schade, inclusief plaatselijke instorting\" veroorzaakten en dat de daaruit voortvloeiende branden \"de stalen constructies verder verzwakten, wat uiteindelijk leidde tot een totale instorting\". Ze presenteerden ook aanbevelingen voor meer gedetailleerde bouwkundige studies van de ramp. Het onderzoek van het BPS-team werd later gevolgd door een gedetailleerder onderzoek uitgevoerd door het National Institute of Standards and Technology (NIST), dat ook advies inwon bij externe bouwkundige instanties. Dit onderzoek werd in september 2005 afgerond. De NIST-onderzoekers vonden niets ondermaats aan het ontwerp van de WTC-torens en merkten op dat de ernst van de aanslagen en de omvang van de verwoesting alles te boven ging wat er in het verleden in Amerikaanse steden was gebeurd. Ze benadrukten ook de rol van de branden en ontdekten dat doorzakkende vloeren naar binnen trokken op de perimeterkolommen: \"Dit leidde tot het naar binnen buigen van de perimeterkolommen en het falen van de zuidgevel van WTC 1 en de oostgevel van WTC 2, waardoor de instorting van elk van de torens werd ingezet.\" De opruiming van de locatie omvatte 24-uurs operaties, vele aannemers en onderaannemers en kostte honderden miljoenen dollars. De sloop van de omliggende beschadigde gebouwen ging door, zelfs terwijl de bouw van de vervanging van het World Trade Center, One World Trade Center, vorderde. Deze werd op 10 mei 2013 structureel voltooid, toen het laatste onderdeel van de toren bovenop de wolkenkrabber werd geplaatst. One World Trade Center, 4 World Trade Center en 7 World Trade Center zijn vervangen.",
"Bomaanslag op het World Trade Center in 1993\nDe bomaanslag op het World Trade Center in 1993 was een terroristische aanslag op het World Trade Center, uitgevoerd op 26 februari 1993, toen een vrachtwagenbom onder de Noordtoren van het World Trade Center in New York City tot ontploffing werd gebracht. Het 605 kg wegende ureumnitraat-waterstofgas versterkte explosief was bedoeld om de Noordtoren (Toren 1) op de Zuidtoren (Toren 2) te laten storten, waardoor beide torens zouden instorten en tienduizenden mensen zouden omkomen. Dit mislukte, maar de aanslag kostte zes mensen het leven en verwondde er meer dan duizend. De aanslag werd gepland door een groep terroristen, waaronder Ramzi Yousef, Mahmud Abouhalima, Mohammad Salameh, Nidal A. Ayyad, Abdul Rahman Yasin en Ahmed Ajaj. Ze ontvingen financiering van Khaled Sheikh Mohammed, de oom van Yousef. In maart 1994 werden vier mannen veroordeeld voor het uitvoeren van de bomaanslag: Abouhalima, Ajaj, Ayyad en Salameh. De aanklachten omvatten samenzwering, opzettelijke vernieling met explosieven en interstatelijk transport van explosieven. In november 1997 werden nog twee mannen veroordeeld: Ramzi Yousef, de mastermind achter de aanslagen, en Eyad Ismoil, die de vrachtwagen met de bom reed.",
"In re Terroristische Aanvallen op 11 september 2001\nIn re Terroristische Aanvallen op 11 september 2001 is een multidistrict litigation (MDL)-rechtszaak die schadevergoeding zoekt voor de slachtoffers van de terroristische aanslagen van 11 september en hun families. De zaak is momenteel aanhangig bij de United States District Court for the Southern District of New York. Deze werd oorspronkelijk in 2002 aangespannen bij de United States District Court for the District of Columbia als Burnett v. Al Baraka Banking and Investment namens een groep van 600 9/11-overlevenden en familieleden die zichzelf de \"9/11 Families United to Bankrupt Terrorism\" noemden. * De groep eisers groeide uiteindelijk tot meer dan 6500 leden. De zaak heeft zoveel vertragingen opgelopen dat deze vergeleken is met Jarndyce v. Jarndyce, een eindeloze juridische strijd die het onderwerp was van de roman Bleak House van Charles Dickens. Sinds 2013 heeft de zaak zich voornamelijk gericht op vermeende connecties tussen de aanslagen van 9/11 en de regering van Saoedi-Arabië. Motley Rice, een advocatenkantoor dat de eisers vertegenwoordigde, hielp op een gegeven moment bij de oprichting van het onderzoeksbureau Rosetta Research and Consulting om verbanden te onderzoeken tussen het complot van 11 september en de Saoedische koninklijke familie. Rosetta raakte betrokken bij operaties met het Federal Bureau of Investigations en de Drug Enforcement Administration (DEA). In 2005 hielp Rosetta Haji Bashir Noorzai, een Afghaanse drugsbaron, overtuigen om naar New York te komen, waar hij snel werd gearresteerd door de DEA.",
"Bomaanslagen Bagdad, 19 september 2010\nDe bomaanslagen in Bagdad op 19 september 2010 waren een reeks bomaanslagen in Bagdad, Irak, waarbij in twee wijken van de hoofdstad minstens 31 mensen omkwamen. Meer dan honderd anderen raakten gewond. Op 24 september claimde Islamitische Staat in Irak de verantwoordelijkheid voor de aanslag.",
"Tijdlijn van de aanslagen van 11 september\nDe tijdlijn van de aanslagen van 11 september is een chronologische lijst van alle belangrijke gebeurtenissen die leidden tot, tijdens en direct volgden op de terroristische aanslagen op New York en Washington op die dag. De tijdlijn begint met de voltooiing van de eerste World Trade Center toren in 1970 tot de eerste herdenking van de aanslagen in 2002.",
"Aanslag op het World Trade Center\nAanslag op het World Trade Center kan verwijzen naar meerdere aanslagen op het World Trade Center in de Amerikaanse stad New York: de bomaanslagen op het World Trade Center in 1993, waarbij het complex werd beschadigd, en de aanslagen van 11 september 2001, waarbij het complex werd verwoest."
] | 1,256 |
Seth MacFarlane is een persoon.
|
[
"List_of_awards_and_nominations_received_by_Seth_MacFarlane",
"Luke_Macfarlane",
"A_Million_Ways_to_Die_in_the_West_(novel)",
"Colin_McFarlane",
"MacFarlane",
"List_of_Family_Guy_characters",
"Music_Is_Better_Than_Words"
] |
[
"Seth MacFarlane\nSeth Woodbury MacFarlane ( -LSB- ˈsɛθ_ˈwʊdbɛri_məkˈfɑrlɪn -RSB- geboren 26 oktober 1973) is een Amerikaanse acteur, filmmaker en zanger, die voornamelijk werkt in animatie en komedie, maar ook in speelfilms en andere genres. MacFarlane is de bedenker van de tv-serie Family Guy (1999--2003, 2005--heden), medebedenker van de tv-series American Dad! (2005--heden) en The Cleveland Show (2009--13). Hij schreef, regisseerde en speelde ook in de films Ted (2012), het vervolg Ted 2 (2015), en A Million Ways to Die in the West (2014). MacFarlane is afgestudeerd aan de Rhode Island School of Design, waar hij animatie studeerde. Na naar Hollywood te zijn gerekruteerd, was hij animator en schrijver voor Hanna-Barbera voor verschillende televisieseries, waaronder Johnny Bravo, Cow and Chicken, Dexter's Laboratory, I Am Weasel en Larry & Steve. Als acteur heeft hij gastoptredens gemaakt in series als Gilmore Girls, The War at Home en FlashForward. In 2008 creëerde hij zijn eigen YouTube-serie getiteld Seth MacFarlane's Cavalcade of Cartoon Comedy. Hij won verschillende prijzen voor zijn werk aan Family Guy, waaronder twee Primetime Emmy Awards en een Annie Award. In 2009 won hij de Webby Award voor Film & Video Person of the Year. Hij spreekt af en toe op universiteiten en hogescholen in de Verenigde Staten en is een voorstander van homorechten. MacFarlane's eerste lange komediefilm, Ted, bevat zijn stemacteerwerk en performance-capture als de titelgevende antropomorfe teddybeer en werd de meest succesvolle originele R-rated komedie. Als zanger heeft MacFarlane op verschillende locaties opgetreden, waaronder Carnegie Hall en de Royal Albert Hall. MacFarlane heeft drie studioalbums uitgebracht, in dezelfde stijl als zijn muzikale idool Frank Sinatra, te beginnen met Music Is Better Than Words in 2011. Hij schreef de tekst voor het voor een Academy Award genomineerde nummer \"Everybody Needs a Best Friend\" voor Ted. MacFarlane diende als uitvoerend producent van Cosmos: A Spacetime Odyssey, een update van de Cosmos-serie uit de jaren 80 gepresenteerd door Carl Sagan, gepresenteerd door Neil deGrasse Tyson. MacFarlane was instrumenteel in het verstrekken van financiering voor de serie, evenals het veiligstellen van studio-ondersteuning van andere entertainment executives."
] |
[
"Lijst van prijzen en nominaties ontvangen door Seth MacFarlane\nHieronder volgt een lijst van prijzen en nominaties ontvangen door de Amerikaanse acteur, stemacteur, animator, scenarioschrijver, komiek, producent, regisseur, cartoonist, zanger en songwriter Seth MacFarlane.",
"Luke Macfarlane\nThomas Luke Macfarlane (geboren 19 januari 1980), professioneel bekend als Luke Macfarlane, is een Canadese acteur en muzikant. Zijn bekendste rollen zijn Scotty Wandell in het ABC-televisiedrama Brothers & Sisters en RAC-agent D'avin Jaqobis in de Space-televisieserie sciencefiction serie Killjoys.",
"A Million Ways to Die in the West (roman)\nA Million Ways to Die in the West is een roman uit 2014 geschreven door Seth MacFarlane. De roman is gebaseerd op MacFarlanes gelijknamige film, geschreven door MacFarlane, Alec Sulkin en Wellesley Wild.",
"Colin McFarlane\nColin Andrew Ignatius Peter McFarlane (geboren 15 september 1961) is een Engels acteur en stemacteur.",
"MacFarlane\nMacFarlane kan verwijzen naar: MacFarlane (achternaam), een achternaam; Macfarlane Burnet; MacFarlane Lang, een koekjesbedrijf dat fuseerde met McVitie & Price om United Biscuits te vormen; Macfarlane Group, een verpakkings- en etikettenbedrijf met hoofdkantoor in Glasgow, Schotland.",
"Lijst van Family Guy personages\nFamily Guy is een Amerikaanse animatiekomedieserie gecreëerd door Seth MacFarlane voor de Fox Broadcasting Company. Personages worden slechts één keer vermeld, normaal gesproken onder de eerste toepasselijke subsectie in de lijst; zeer kleine personages worden vermeld bij een meer regelmatig personage waarmee ze geassocieerd worden.",
"Muziek Is Beter Dan Woorden\nMuziek Is Beter Dan Woorden is het debuutstudioalbum van Seth MacFarlane. Het album werd geproduceerd en gedirigeerd door film- en televisiecomponist Joel McNeely, die ook een van de componisten is van American Dad!, een animatieserie die mede is gecreëerd door MacFarlane. Op 30 november 2011 ontving het album nominaties op de 54e Grammy Awards voor Beste Traditionele Pop Vocale Album en Beste Gemasterd Album, Niet-klassiek."
] | 1,257 |
Vliegtuigen waren betrokken bij de aanslagen van 11 september.
|
[
"Flight_93_(disambiguation)",
"Aerial_bomb",
"Luftsicherheitsgesetz",
"Collapse_of_the_World_Trade_Center",
"Transport_aircraft",
"The_Second_Plane",
"American_Airlines_Flight_711"
] |
[
"American Airlines vlucht 11\nAmerican Airlines vlucht 11 was een binnenlandse passagiersvlucht die op 11 september 2001 werd gekaapt door vijf leden van Al-Qaeda, als onderdeel van de aanslagen van 11 september. Mohamed Atta stortte het vliegtuig opzettelijk neer in de Noordtoren van het World Trade Center in New York City, waarbij alle 92 mensen aan boord omkwamen, evenals een onbekend aantal mensen in het impactgebied van het gebouw. Het betrokken vliegtuig, een Boeing 767-223ER, registratie , voerde de dagelijkse geplande ochtendtranscontinentale dienst van American Airlines uit van Logan International Airport in Boston, Massachusetts, naar Los Angeles International Airport in Los Angeles, Californië. Vijftien minuten na de start verwondden de kapers minstens drie mensen (mogelijk doodden ze er één), drongen ze met geweld de cockpit binnen en overmeesterden ze de gezagvoerder en de eerste officier. Atta, een lid van Al-Qaeda en een gelicenseerde commerciële piloot, nam de controle over. Luchtverkeersleiders merkten dat de vlucht in nood was toen de bemanning niet meer reageerde. Ze realiseerden zich dat de vlucht was gekaapt toen de aankondigingen van Mohamed Atta voor passagiers werden doorgegeven aan de luchtverkeersleiding. Aan boord namen stewardessen Amy Sweeney en Betty Ong contact op met American Airlines en gaven ze informatie over de kapers en verwondingen aan passagiers en bemanningsleden. Het vliegtuig stortte om 08:46:40 lokale tijd neer in de Noordtoren van het World Trade Center. Talloze mensen op straat in New York City waren getuige van de inslag, maar weinig video-opnames legden het moment vast. Documentairemaker Jules Naudet legde de enige bekende beelden van de eerste impact van begin tot eind vast. Voordat de kaping werd bevestigd, begonnen nieuwsagentschappen over het incident te berichten en speculeerden ze dat de crash een ongeluk was geweest. De inslag en de daaropvolgende brand veroorzaakten het instorten van de Noordtoren 102 minuten na de crash, wat resulteerde in honderden extra slachtoffers. Tijdens de berging op de locatie van het World Trade Center werden door arbeiders tientallen stoffelijke resten van slachtoffers van vlucht 11 geborgen en geïdentificeerd, maar veel lichaamsfragmenten konden niet worden geïdentificeerd."
] |
[
"Vlucht 93 (doorverwijspagina)\nUnited Airlines vlucht 93 was een vliegtuig dat werd gekaapt als onderdeel van de aanslagen van 11 september 2001 en neerstortte in Stonycreek Township, nabij Shanksville, Pennsylvania. Vlucht 93 kan ook verwijzen naar:",
"Luchtbom\nEen luchtbom is een soort explosief wapen dat bedoeld is om door de lucht te reizen met voorspelbare trajecten, meestal ontworpen om vanuit een vliegtuig te worden afgeworpen. Luchtbommen omvatten een breed scala aan ontwerpen en een grote complexiteit, van niet-geleide zwaartekrachtbommen tot geleide bommen, met de hand gegooid vanuit een voertuig, tot het nodig hebben van een groot, speciaal gebouwd aflevervoertuig; of misschien wel het voertuig zelf zijn, zoals een zweefbom, met onmiddellijke detonatie of vertraagde actie bom. De handeling wordt luchtaanval genoemd. Net als bij andere soorten explosieve wapens, zijn luchtbommen ontworpen om mensen te doden en te verwonden en materieel te vernietigen door de projectie van explosie en fragmentatie naar buiten vanaf het punt van detonatie.",
"Luftsicherheitsgesetz\nHet Luftsicherheitsgesetz (Duits voor Luchtvaartbeveiligingswet) is een Duitse wet die als reactie op de aanslagen van 11 september 2001 werd opgesteld en op 15 januari 2005 in werking trad. § 14 (3) zou de Bundeswehr toestemming hebben gegeven om wapens te gebruiken tegen commerciële vliegtuigen zodra hun aanwijzing als wapen door kapers duidelijk was geworden. Dit artikel werd echter op 15 februari 2006 door het Duitse Federale Constitutionele Hof onverenigbaar met de grondwet verklaard. Het hof bevestigde dat het opofferen van onschuldige levens ten voordele van een andere groep de onvoorwaardelijk beschermde menselijke waardigheid volgens artikel 1 van de Duitse grondwet schond.",
"Instorting van het World Trade Center\nDe Twin Towers van het World Trade Center stortten in op 11 september 2001, als gevolg van de aanval door twee door terroristen gekaapte vliegtuigen. Tien aan Al-Qaeda gelieerde terroristen kaapten de vliegtuigen tijdens de aanslagen van 11 september. Twee van de vier gekaapte vliegtuigen vlogen in op de Twin Towers; één in de Noordtoren (1 World Trade Center) en de ander in de Zuidtoren (2 World Trade Center). De instorting van de Twin Towers verwoestte de rest van het complex, en puin van de ingestorte torens beschadigde of verwoestte meer dan een dozijn andere aangrenzende en nabijgelegen gebouwen ernstig. De Zuidtoren stortte in om 9:59 uur, minder dan een uur nadat deze werd geraakt door het tweede gekaapte vliegtuig, en om 10:28 uur stortte de Noordtoren in. Later die dag, om 17:21 uur, stortte 7 World Trade Center in door branden die waren ontstaan toen de Noordtoren instortte. Als gevolg van de aanslagen op de torens vielen er in totaal 2763 doden. Van de mensen die in de torens omkwamen, waren er 2192 burgers, 343 brandweerlieden en 71 politieagenten. Aan boord van de twee vliegtuigen kwamen ook 147 burgers en 10 kapers om het leven. Direct na de aanslagen werd door het Structural Engineering Institute of the American Society of Civil Engineers (SEI/ASCE) en de Federal Emergency Management Agency (FEMA) een team van bouwkundige specialisten gevormd voor een onderzoek naar de prestaties van het gebouw (BPS). Het BPS-team publiceerde zijn rapport in mei 2002 en concludeerde dat de aanvallen van de vliegtuigen \"uitgebreide structurele schade, inclusief plaatselijke instorting\" veroorzaakten en dat de daaruit voortvloeiende branden \"de stalen constructies verder verzwakten, wat uiteindelijk leidde tot een totale instorting\". Ze presenteerden ook aanbevelingen voor meer gedetailleerde bouwkundige studies van de ramp. Het onderzoek van het BPS-team werd later gevolgd door een gedetailleerder onderzoek uitgevoerd door het National Institute of Standards and Technology (NIST), dat ook advies inwon bij externe bouwkundige instanties. Dit onderzoek werd in september 2005 afgerond. De NIST-onderzoekers vonden niets ondermaats aan het ontwerp van de WTC-torens en merkten op dat de ernst van de aanslagen en de omvang van de verwoesting alles te boven ging wat er in het verleden in Amerikaanse steden was gebeurd. Ze benadrukten ook de rol van de branden en ontdekten dat doorzakkende vloeren naar binnen trokken op de perimeterkolommen: \"Dit leidde tot het naar binnen buigen van de perimeterkolommen en het falen van de zuidgevel van WTC 1 en de oostgevel van WTC 2, waardoor de instorting van elk van de torens werd ingezet.\" De opruiming van de locatie omvatte 24-uurs operaties, vele aannemers en onderaannemers en kostte honderden miljoenen dollars. De sloop van de omliggende beschadigde gebouwen ging door, zelfs terwijl de bouw van de vervanging van het World Trade Center, One World Trade Center, vorderde. Deze werd op 10 mei 2013 structureel voltooid, toen het laatste onderdeel van de toren bovenop de wolkenkrabber werd geplaatst. One World Trade Center, 4 World Trade Center en 7 World Trade Center zijn vervangen.",
"Transportvliegtuigen\nTransportvliegtuigen vormen een brede categorie vliegtuigen die omvat: Passagiersvliegtuigen, vliegtuigen, meestal groot en meestal geëxploiteerd door luchtvaartmaatschappijen, bedoeld voor het vervoer van meerdere passagiers of vracht in commerciële dienst. Vrachtvliegtuigen, vliegtuigen met vaste vleugels die zijn ontworpen of omgebouwd voor het vervoer van goederen in plaats van passagiers, zonder passagiersvoorzieningen en over het algemeen voorzien van een of meer grote deuren voor het laden van vracht; ook wel vrachtvliegtuigen, vrachtvliegtuigen, luchtbrugvliegtuigen of cargojets genoemd. Postvliegtuigen, vliegtuigen die worden gebruikt voor het vervoeren van post. Militaire transportvliegtuigen, vliegtuigen of helikopters die worden gebruikt voor het vervoeren van troepen, wapens en militair materieel, meestal buiten de commerciële vliegroutes in ongecontroleerd luchtruim, en historisch gezien gebruikt om luchtlandingstroepen te leveren en militaire zweefvliegtuigen te slepen; soms ook wel militaire vrachtvliegtuigen genoemd.",
"Het Tweede Vliegtuig\nHet Tweede Vliegtuig (2008) is een verzameling van twaalf non-fictie stukken en twee korte verhalen van de Britse schrijver Martin Amis over de aanslagen van 9/11, terrorisme, de radicalisering van moslims en de daaropvolgende mondiale oorlog tegen het terrorisme.",
"American Airlines vlucht 711\nAmerican Airlines vlucht 711 was een geplande vlucht van Newark, New Jersey naar Tulsa, Oklahoma, met verschillende tussenstops, waaronder Springfield, Missouri. Op 20 maart 1955 stortte het vliegtuig dat de vlucht uitvoerde, een Convair CV-240-0, met registratienummer [registratienummer ontbreekt in brontekst], neer in een modderig veld tijdens de nadering van de landing op Springfield-Branson Regional Airport nabij Springfield, Missouri. Hierbij kwamen 13 van de 35 aan boord om het leven (11 passagiers, 2 bemanningsleden), en raakten de overige 22 aan boord gewond. Van de drie bemanningsleden overleefde de piloot, terwijl de copiloot en stewardess omkwamen. De piloot van de vlucht, Jack Pripesh, liep aanzienlijke verwondingen op, waaronder het verlies van zijn rechteroog, en verkeerde enige tijd na de crash in coma. Bijna twee weken na de crash verklaarde Pripesh aan verslaggevers dat hij zich er niets van kon herinneren. De bevindingen van de feiten met betrekking tot de crash werden op 22 september 1955 gepubliceerd door de Civil Aeronautics Board. De raad bepaalde dat er geen volledige instrumentenlandingsaanvlieg naar Springfield-Branson werd uitgevoerd, zoals vereist zou zijn geweest gezien de verslechterende weersomstandigheden op dat moment. Bewijzen toonden aan dat de bemanning zich niet bewust leek te zijn van de hoogte van het vliegtuig en dat het vliegtuig aan het dalen was. De raad achtte het waarschijnlijk dat \"de piloten hun aandacht afleidden van hun instrumenten en buiten de cockpit, mogelijk naar de verafgelegen landingslichten van het vliegveld\"."
] | 1,258 |
Vliegtuigen waren betrokken bij de aanslagen van 11 september.
|
[
"Timeline_of_the_September_11_attacks",
"U.S._military_response_during_the_September_11_attacks",
"Airplane",
"Military_transport_aircraft",
"Aircraft_hijacking",
"9/11_Truth_movement",
"9/11_(film)"
] |
[
"Aanslagen van 11 september\nDe aanslagen van 11 september (ook wel bekend als 9/11) De uitdrukking \"9/11\" wordt uitgesproken als \"nine eleven\". De slash maakt geen deel uit van de uitspraak. De naam wordt vaak gebruikt in zowel Brits Engels als Amerikaans Engels, ondanks dat de datumconventies verschillen. waren een reeks van vier gecoördineerde terroristische aanslagen door de islamitische terreurgroep Al-Qaeda op de Verenigde Staten op de ochtend van dinsdag 11 september 2001. Bij de aanslagen kwamen 2996 mensen om het leven, raakten meer dan 6000 anderen gewond en werd er voor minstens $ 10 miljard aan schade aan eigendommen en infrastructuur aangericht. Vier passagiersvliegtuigen, geëxploiteerd door twee grote Amerikaanse passagiersluchtvaartmaatschappijen (United Airlines en American Airlines) – die allemaal vertrokken van luchthavens in het noordoosten van de Verenigde Staten op weg naar Californië – werden gekaapt door 19 terroristen van Al-Qaeda. Twee van de vliegtuigen, American Airlines vlucht 11 en United Airlines vlucht 175, werden respectievelijk in de Noord- en Zuidtoren van het World Trade Center-complex in New York City gevlogen. Binnen een uur en 42 minuten stortten beide 110 verdiepingen tellende torens in, waarbij puin en de daaruit voortvloeiende branden een gedeeltelijke of volledige instorting veroorzaakten van alle andere gebouwen in het World Trade Center-complex, inclusief de 47 verdiepingen tellende 7 World Trade Center-toren, evenals aanzienlijke schade aan tien andere grote omliggende structuren. Een derde vliegtuig, American Airlines vlucht 77, werd in het Pentagon (het hoofdkwartier van het Amerikaanse ministerie van Defensie) in Arlington County, Virginia, gevlogen, wat leidde tot een gedeeltelijke instorting van de westkant van het gebouw. Het vierde vliegtuig, United Airlines vlucht 93, werd aanvankelijk op Washington D.C. gericht, maar stortte neer op een veld in Stonycreek Township nabij Shanksville, Pennsylvania, nadat de passagiers probeerden de kapers te overmeesteren. Het was het dodelijkste incident voor brandweerlieden en politieagenten in de geschiedenis van de Verenigde Staten, met respectievelijk 343 en 72 doden. Het vermoeden viel al snel op Al-Qaeda. De Verenigde Staten reageerden op de aanslagen door de oorlog tegen het terrorisme te beginnen en Afghanistan binnen te vallen om de Taliban te verdrijven, die Al-Qaeda had gehuisvest. Veel landen versterkten hun antiterrorismewetgeving en breidden de bevoegdheden van wetshandhavings- en inlichtingendiensten uit om terroristische aanslagen te voorkomen. Hoewel de leider van Al-Qaeda, Osama bin Laden, aanvankelijk elke betrokkenheid ontkende, claimde hij in 2004 de verantwoordelijkheid voor de aanslagen. Al-Qaeda en bin Laden noemden de steun van de VS aan Israël, de aanwezigheid van Amerikaanse troepen in Saoedi-Arabië en sancties tegen Irak als motieven. Nadat hij bijna tien jaar lang aan arrestatie was ontsnapt, werd bin Laden gelokaliseerd en gedood door SEAL Team Six van de Amerikaanse marine in mei 2011. De vernietiging van het World Trade Center en de nabijgelegen infrastructuur veroorzaakte ernstige schade aan de economie van Lower Manhattan en had een aanzienlijke impact op de wereldmarkten, waardoor Wall Street tot 17 september en het civiele luchtruim in de VS en Canada tot 13 september gesloten bleven. Vele sluitingen, evacuaties en annuleringen volgden, uit respect of angst voor verdere aanslagen. De opruiming van de World Trade Center-site werd in mei 2002 voltooid en het Pentagon werd binnen een jaar gerepareerd. Op 18 november 2006 begon de bouw van One World Trade Center op de World Trade Center-site. Het gebouw werd officieel geopend op 3 november 2014. Talrijke monumenten zijn gebouwd, waaronder het National September 11 Memorial & Museum in New York City, het Pentagon Memorial in Arlington County, Virginia, en het Flight 93 National Memorial op een veld in Stonycreek Township nabij Shanksville, Pennsylvania."
] |
[
"Tijdlijn van de aanslagen van 11 september\nDe tijdlijn van de aanslagen van 11 september is een chronologische lijst van alle belangrijke gebeurtenissen die leidden tot, tijdens en direct volgden op de terroristische aanslagen op New York en Washington op die dag. De tijdlijn begint met de voltooiing van de eerste World Trade Center toren in 1970 tot de eerste herdenking van de aanslagen in 2002.",
"Amerikaanse militaire reactie tijdens de aanslagen van 11 september\nOp de ochtend van 11 september 2001 werden vier commerciële vliegtuigen gekaapt en opzettelijk neergestort door de radicale islamitische terreurgroep Al-Qaeda. American Airlines vlucht 11, vertrekkend vanuit Boston, vloog om 08:46 in de Noordtoren van het World Trade Center. United Airlines vlucht 175, eveneens vertrekkend vanuit Boston, vloog 17 minuten later, om 09:03, in de Zuidtoren. American Airlines vlucht 77, vertrekkend van Washington Dulles International Airport, vloog om 09:37 in het Pentagon. United Airlines vlucht 93, vertrekkend van Newark Liberty International Airport, stortte om 10:03 neer bij Shanksville, Pennsylvania, nadat de passagiers aan boord in opstand waren gekomen. De bevelen op 11 september bepaalden dat, na ontvangst van een verzoek om hulp van de Federal Aviation Administration (FAA), het North American Aerospace Defense Command (NORAD) normaal gesproken escortvliegtuigen zou bevelen om een vliegtuig dat als gekaapt was bevestigd te benaderen en te volgen om positieve vluchtvolging te verzekeren, ongebruikelijke waarnemingen te melden en hulp bij zoek- en reddingsoperaties te verlenen in geval van nood. De 9/11 Commission concludeerde dat op de ochtend van 11 september de FAA NORAD opzettelijk niet adequaat op de hoogte bracht van de kapingen van vluchten 11, 77, 93 of 175, zodat escortvliegtuigen de gekaapte vluchten niet tijdig konden bereiken. Melding van de kaping van vlucht 11 leidde tot het opstijgen van twee gevechtsvliegtuigen van Otis Air National Guard Base, maar die waren pas in de lucht nadat vlucht 11 de Noordtoren had geraakt. Een foutief FAA-rapport over een gekaapt vliegtuig op weg naar Washington (\"spookvlucht 11\") leidde tot het opstijgen van drie extra gevechtsvliegtuigen van de 1st Fighter Wing op Langley Air Force Base, die door \"slechte communicatie\" uiteindelijk oostwaarts, de zee op, vlogen in plaats van naar Washington te gaan, waardoor hun aankomst ter plaatse aanzienlijk werd vertraagd.",
"Vliegtuig\nEen vliegtuig (informeel: vliegtuigje) is een gemotoriseerd vliegtuig met vaste vleugels dat voortgestuwd wordt door de stuwkracht van een straalmotor of propeller. Vliegtuigen zijn er in allerlei maten, vormen en vleugelconfiguraties. Het brede spectrum aan toepassingen voor vliegtuigen omvat recreatie, het vervoer van goederen en mensen, militaire doeleinden en onderzoek. De commerciële luchtvaart is een enorme industrie die dagelijks tienduizenden passagiers met lijnvliegtuigen vervoert. De meeste vliegtuigen worden bestuurd door een piloot aan boord van het vliegtuig, maar sommige zijn ontworpen om op afstand of computergestuurd te worden. De gebroeders Wright vonden het eerste vliegtuig uit en vlogen ermee in 1903, erkend als \"de eerste volgehouden en gecontroleerde vlucht met een zwaarder-dan-lucht gemotoriseerd vliegtuig\". Ze bouwden voort op het werk van George Cayley uit 1799, toen hij het concept van het moderne vliegtuig uiteenzette (en later modellen en succesvolle zweefvliegtuigen voor passagiers bouwde en liet vliegen). Tussen 1867 en 1896 bestudeerde de Duitse pionier van de menselijke luchtvaart Otto Lilienthal ook de vlucht met een zwaarder-dan-lucht vliegtuig. Na het beperkte gebruik ervan in de Eerste Wereldoorlog bleef de vliegtuigtechnologie zich ontwikkelen. Vliegtuigen waren aanwezig in alle grote veldslagen van de Tweede Wereldoorlog. Het eerste straalvliegtuig was de Duitse Heinkel He 178 in 1939. Het eerste straalvliegtuig voor lijnvluchten, de de Havilland Comet, werd in 1952 geïntroduceerd. De Boeing 707, het eerste breed succesvolle commerciële straalvliegtuig, was meer dan 50 jaar, van 1958 tot minstens 2013, in commerciële dienst.",
"Militair transportvliegtuig\nMilitaire transportvliegtuigen of militaire vrachtvliegtuigen zijn doorgaans vliegtuigen met vaste vleugels en roterende vleugels die worden gebruikt om troepen, wapens en andere militaire uitrusting via verschillende methoden naar elk gebied van militaire operaties over de hele wereld te vervoeren, meestal buiten de commerciële vliegroutes in ongecontroleerd luchtruim. Oorspronkelijk afgeleid van bommenwerpers, werden militaire transportvliegtuigen gebruikt voor het afleveren van luchtlandingstroepen tijdens de Tweede Wereldoorlog en het slepen van militaire zweefvliegtuigen. Sommige militaire transportvliegtuigen hebben de taak om multi-role taken uit te voeren, zoals lucht tanken en reddingsmissies, tactische, operationele en strategische luchtbruggen naar onvoorbereide landingsbanen, of die door ingenieurs zijn aangelegd.",
"Kaping van een vliegtuig\nKaping van een vliegtuig (ook wel luchtpiraterij of vliegtuigpiraterij, vooral binnen de speciale vliegtuigjurisdictie van de Verenigde Staten, en informeel als skyjacking) is de onrechtmatige inbeslagname van een vliegtuig door een individu of een groep. In de meeste gevallen wordt de piloot gedwongen te vliegen volgens de orders van de kapers. Af en toe hebben de kapers het vliegtuig echter zelf gevlogen, zoals bij de aanslagen van 11 september. In ten minste drie gevallen werd het vliegtuig gekaapt door de officiële piloot of copiloot. In tegenstelling tot de typische kapingen van landvoertuigen of schepen, wordt skyjacking meestal niet gepleegd voor roof of diefstal. De meeste vliegtuigkapers zijn van plan de passagiers als gijzelaars te gebruiken, hetzij voor een geldlosgeld, hetzij voor een bepaalde politieke of administratieve concessie van de autoriteiten. Verschillende motieven hebben dergelijke gebeurtenissen gedreven, waaronder het eisen van de vrijlating van bepaalde gedetineerden (met name IC-814), het benadrukken van de grieven van een bepaalde gemeenschap (met name AF 8969), of politiek asiel (met name ET 961). Kapers hebben vliegtuigen ook gebruikt als wapen om specifieke locaties te raken (met name tijdens de aanslagen van 11 september 2001). Kapingen voor gijzelaars leiden vaak tot een gewapende patstelling tijdens een periode van onderhandelingen tussen kapers en autoriteiten, gevolgd door een vorm van schikking. Schikkingen voldoen niet altijd aan de oorspronkelijke eisen van de kapers. Als de eisen van de kapers te hoog worden geacht en de daders geen neiging tot overgave tonen, zetten de autoriteiten soms gewapende speciale eenheden in om een redding van de gijzelaars te proberen (met name Operatie Entebbe).",
"9/11 Waarheidsbeweging\nAanhangers van de 9/11 Waarheidsbeweging zijn complottheoretici die de gangbare lezing van de aanslagen van 11 september 2001 betwisten. De \"truthers\", zoals ze soms, minachtend, worden genoemd, betwisten het algemeen aanvaarde verhaal dat Al-Qaeda-terroristen vier vliegtuigen kapten en deze in het Pentagon en de Twin Towers in New York stortten, waarna de crashes leidden tot het instorten van de Twin Towers. Truthers concentreren zich voornamelijk op ontbrekende informatie die niet wordt verklaard in de officiële NIST-theorie, zoals het instorten van World Trade Center 7. Ze suggereren een cover-up en, op zijn minst, medeplichtigheid van insiders. Ze analyseren bewijsmateriaal van de aanslagen, bespreken verschillende theorieën over hoe de aanslagen plaatsvonden en roepen op tot een nieuw onderzoek naar de aanslagen. Sommige organisaties beweren dat er bewijs is dat individuen binnen de Amerikaanse regering verantwoordelijk waren voor of willens en wetens medeplichtig waren aan de aanslagen van 11 september. Motieven die door de beweging worden gesuggereerd, zijn onder meer het gebruik van de aanslagen als voorwendsel om oorlogen in Afghanistan en Irak te beginnen en om mogelijkheden te creëren om Amerikaanse burgerrechten in te perken. Steun voor de beweging is verwaarloosbaar onder professionals in relevante vakgebieden, zoals burgerlijke en lucht- en ruimtevaarttechniek.",
"9/11 (film)\n9/11 is een Frans-Amerikaanse documentaire uit 2002 over de aanslagen van 11 september in New York City, waarin twee vliegtuigen neerstortten in de gebouwen van het World Trade Center. De film is vanuit het perspectief van de brandweer van New York City. De film werd geregisseerd door Jules en Gedeon Naudet, en FDNY-brandweerman James Hanlon."
] | 1,258 |
De vader van Fred Trump overleed toen hij 25 was.
|
[
"Trump_family",
"Trump",
"Blaine_Trump",
"Donald_L._Trump",
"Gerald_Rudolff_Ford",
"Philadelph_Van_Trump",
"Donald_Nixon"
] |
[
"Fred Trump\nFrederick Christ Trump (11 oktober 1905 – 25 juni 1999) was een Amerikaanse vastgoedontwikkelaar en filantroop, voornamelijk in New York City, en de vader van Donald Trump, de 45e president van de Verenigde Staten, en Maryanne Trump Barry, een rechter aan het Amerikaanse Hof van Beroep. Trump's vader, Frederick, overleed toen Trump 13 jaar oud was. Op zijn 15e begon hij, in partnerschap met zijn moeder, Elizabeth Christ Trump, en niet-familiale investeerders, een carrière in woningbouw en -verkoop. Het ontwikkelingsbedrijf werd in 1927 opgericht als E. Trump & Son en groeide uit tot het bouwen en beheren van eengezinswoningen in Queens, barakken en appartementen met tuin voor personeel van de Amerikaanse marine in de buurt van grote scheepswerven langs de oostkust, en meer dan 27.000 appartementen in New York City. Trump werd onderzocht door een commissie van de Amerikaanse Senaat wegens oorlogsgewin (1954) en door de afdeling Burgerrechten van het Amerikaanse ministerie van Justitie wegens schendingen van de burgerrechten (1973). Volgens The New York Times en The Washington Post inspireerde dit laatste incident een lied van huurder en folksinger Woody Guthrie."
] |
[
"Familie Trump\nDe familie Trump (Duits: -LSB- ˈtʁʊmp -RSB- Palts-Duits: -LSB- ˈdrʊmpʰ -RSB- ; Amerikaans Engels: -LSB- ˈtɹʌmp -RSB- ) is een Duits-Amerikaanse familie, afstammend van Johann Philipp Trump, een inwoner van het dorp Kallstadt, nu in Rijnland-Palts, Duitsland. Verschillende familieleden verhuisden in de 19e eeuw naar de Verenigde Staten, onder wie Johann Heinrich Heinz, een zoon van Charlotte Louisa Trump, die de vader werd van Henry J. Heinz, de oprichter van het bedrijf Heinz. Een prominente tak van de familie is de familie van Donald Trump, afstammend van Friedrich (Frederick) Trump (1869–1918) en Elisabeth Trump, née Christ (1880–1966), beiden afkomstig uit Kallstadt. De familie Trump is prominent geweest op het gebied van onroerend goed, entertainment, zaken en politiek. Het bekendste lid is de president van de Verenigde Staten Donald Trump. Andere prominente familieleden zijn de vastgoedontwikkelaar Fred Trump, de bekende natuurkundige en uitvinder John G. Trump en de federale rechter Maryanne Trump Barry. De achternaam Trump wordt in heel Duitsland aangetroffen. Deze familienaam is in Kallstadt sinds de 17e eeuw gedocumenteerd. Veel familieleden waren wijnbouwers en vooraanstaande leden van de lokale gemeenschap aldaar. Familieleden wonen ook nog steeds in het oorspronkelijke gebied van de familie in Zuidwest-Duitsland.",
"Trump\nTrump verwijst doorgaans naar: Donald Trump (geboren 1946), Amerikaans zakenman, televisiepersoonlijkheid en president van de Verenigde Staten. Trump (kaartgames), een kaart van een kleur die alle andere kleuren overtroeft in veel truc-nemende spellen. Trump kan ook verwijzen naar:",
"Blaine Trump\nMartha Lindley Blaine Trump (geboorte Beard) is een Amerikaanse filantrope en societydame. Ze is door Women's Wear Daily aangeduid als \"Nouvelle Society's Ingenue\". Trump bracht haar vroege jeugd door in de Verenigde Staten en haar adolescentie in Japan, waar haar vader werkte voor IBM. Ze is tweemaal getrouwd geweest, meest recent met vastgoedmagnaat Robert Trump, de jongere broer van de Amerikaanse president Donald Trump; ze scheidden in 2008. Ze is vice-voorzitter van de raad van bestuur van God's Love We Deliver, een liefdadigheidsorganisatie die maaltijden kookt en aan huis levert aan ernstig zieke mensen in het grootstedelijk gebied van New York City.",
"Donald L. Trump\nDonald Lynn ``Skip'' Trump (geboren 31 juli 1945 in Greencastle, Indiana) is een Amerikaanse oncoloog die sinds januari 2015 directeur is van het Inova Schar Cancer Institute in Falls Church, Virginia. Hij is niet verwant aan de Amerikaanse president Donald Trump.",
"Gerald Rudolff Ford\nGerald Rudolff Ford (9 december 1890 – 26 januari 1962) was een zakenman uit Grand Rapids en Republikeins politicus die de stiefvader was van de Amerikaanse president Gerald Ford en naar wie Ford zijn naam officieel veranderde.",
"Philadelph Van Trump\nPhiladelph Van Trump (15 november 1810 – 31 juli 1874) was een vertegenwoordiger van de VS uit Ohio. Geboren in Lancaster, Ohio, bezocht Van Trump de openbare scholen. Hij leerde de kunst van het drukken en werd vervolgens redacteur van de Gazette and Enquirer in Lancaster. Hij studeerde rechten. Hij werd tot de balie toegelaten en begon zijn praktijk in Lancaster op 14 mei 1838. Hij diende als afgevaardigde naar de Whig Nationale Conventie in 1852. Hij was een onsuccesvolle kandidaat van de American Party voor Gouverneur in 1856. Hij diende als afgevaardigde naar de Bell en Everett State conventie in 1860 en diende als president. Hij diende als rechter van de rechtbank van common pleas van 1862 tot 1867. Hij was een onsuccesvolle kandidaat voor rechter van het Hooggerechtshof van Ohio in 1863, 1864 en 1865. Van Trump werd gekozen als Democraat voor het Veertigste, Een-en-veertigste en Twee-en-veertigste Congres (4 maart 1867 – 3 maart 1873). Hij was geen kandidaat voor herbenoeming in 1872. Hij diende als president van de Democratische State conventie in 1869. Hij hervatte de praktijk van het recht in Lancaster, Ohio, en stierf daar op 31 juli 1874. Hij werd begraven op Elmwood Cemetery.",
"Donald Nixon\nFrancis Donald Nixon (23 november 1914 – 27 juni 1987) was de jongere broer van voormalig president van de Verenigde Staten Richard Nixon."
] | 1,259 |
Gendry verscheen in de roman Een Storm van Zwaarden uit 1998.
|
[
"Joffrey_Baratheon",
"Stannis_Baratheon",
"Bran_Stark",
"Songs_of_Stars_and_Shadows",
"Gregor_Clegane",
"Missandei",
"A_Feast_for_Crows"
] |
[
"Een Clash of Kings\nEen Clash of Kings is de tweede roman in A Song of Ice and Fire, een epische fantasyserie van de Amerikaanse auteur George R.R. Martin, die naar verwachting uit zeven delen zal bestaan. Het werd voor het eerst gepubliceerd op 16 november 1998 in het Verenigd Koninkrijk, hoewel de eerste Amerikaanse editie pas in maart 1999 volgde. Net als zijn voorganger, A Game of Thrones, won het de Locus Award (in 1999) voor Beste Roman en werd het genomineerd voor de Nebula Award (ook in 1999) voor beste roman. In mei 2005 bracht Meisha Merlin een gelimiteerde editie van de roman uit, volledig geïllustreerd door John Howe. De roman is door HBO verfilmd als het tweede seizoen van de tv-serie Game of Thrones. Een Clash of Kings is ook de naam van de eerste uitbreiding op het Game of Thrones bordspel."
] |
[
"Joffrey Baratheon\nJoffrey Baratheon is een fictief personage in de reeks fantasyromans *A Song of Ice and Fire* van de Amerikaanse auteur George R.R. Martin, en diens televisiebewerking *Game of Thrones*. Geïntroduceerd in *A Game of Thrones* uit 1996, is Joffrey de oudste zoon van Cersei Lannister uit het koninkrijk Westeros. Hij verscheen vervolgens in Martins *A Clash of Kings* (1998) en *A Storm of Swords* (2000). Joffrey wordt in de HBO-televisiebewerking gespeeld door de Ierse acteur Jack Gleeson. In 2016 plaatste Rolling Stone het personage op nummer 4 in hun lijst van de \"40 Grootste Televisieschurken Aller Tijden\".",
"Stannis Baratheon\nStannis Baratheon is een fictief personage in de A Song of Ice and Fire-serie fantasyromans van de Amerikaanse auteur George R.R. Martin, en diens televisiebewerking Game of Thrones. Voor het eerst genoemd in A Game of Thrones uit 1996, is Stannis de zoon van Steffon Baratheon uit het koninkrijk Westeros. Hij verscheen vervolgens in Martins A Clash of Kings (1998) en A Storm of Swords (2000) en A Dance with Dragons (2011). Stannis wordt gespeeld door Stephen Dillane in de HBO-televisiebewerking.",
"Bran Stark\nBrandon Stark, meestal Bran genoemd, is een fictief personage in de fantasy-romanserie Het Lied van IJs en Vuur van de Amerikaanse auteur George R.R. Martin, en diens televisie-adaptatie Game of Thrones. Martin vertelde Rolling Stone in 2014 dat Bran's hoofdstuk met Jaime en Cersei Lannister wat veel lezers in het begin van de eerste roman \"haakte\". Bran, geïntroduceerd in Het Lied van IJs en Vuur uit 1996, is de zoon van Ned Stark, de eerbare heer van Winterfell, een oud fort in het Noorden van het fictieve koninkrijk Westeros. Hij verscheen vervolgens in Martins Een Storm van Zwaarden (1998) en Een Storm van Zwaarden (2000). Bran was een van de weinige prominente personages die niet werden opgenomen in Een Gastmaal voor Kraaien uit 2005, maar keerde terug in de volgende roman Een Dans met Draken (2011). Bran wordt gespeeld door Isaac Hempstead Wright in de HBO-televisie-adaptatie.",
"Liederen van Sterren en Schaduwen\nLiederen van Sterren en Schaduwen is de tweede verhalenbundel van auteur George R.R. Martin. De bundel werd voor het eerst gepubliceerd in juli 1977 en bevat negen korte verhalen.",
"Gregor Clegane\nSer Gregor Clegane, bijgenaamd De Berg, is een fictief personage in de A Song of Ice and Fire-serie fantasyromans van de Amerikaanse auteur George R.R. Martin, en diens televisiebewerking Game of Thrones. Hij is een vazal van Huis Lannister. Een enorm man, hij staat bekend om zijn omvang, zijn bekwaamheid in de strijd en zijn wreedheid. Geïntroduceerd in A Game of Thrones uit 1996, is Gregor de oudere broer van Sandor Clegane, uit het fictieve koninkrijk Westeros. Hij verscheen vervolgens in Martins A Clash of Kings (1998), A Storm of Swords (2000) en in A Dance with Dragons (2011) als Ser Robert Strong. Ser Gregor Clegane is een enorme ridder en de oudere broer van Sandor Clegane. Geheten \"De Berg die Rijdt\", staat hij bekend om zijn ongelooflijk wrede aard en zijn onbeheersbare temperament. Zijn omvang en kracht maken hem tot een angstaanjagende krijger, en hij heeft een reputatie opgebouwd voor wreedheid en brutaliteit. Hij kan een zwaard voor twee handen met één hand hanteren. Toen ze kinderen waren, duwde Gregor Sandors gezicht in een brazier, waardoor hij gruwelijke littekens overhield. Gregor Clegane wordt in de HBO-televisiebewerking gespeeld door Conan Stevens in seizoen één, door Ian Whyte in seizoen twee, en door Hafþór Júlíus Björnsson in seizoen vier, vijf en zes.",
"Missandei\nMissandei is een fictief personage in de fantasy-romanserie Het Lied van IJs en Vuur van de Amerikaanse auteur George R.R. Martin, en diens televisiebewerking Game of Thrones. Geïntroduceerd in Het Stormzwaard (2000), was Missandei een slaaf en tolk, voordat ze zich bij Daenerys Targaryen voegde. Ze komt van het continent Essos. Ze verscheen vervolgens in Martins Dans der Draken (2011). Missandei wordt gespeeld door Nathalie Emmanuel in de HBO-televisiebewerking.",
"Een Feest voor Kraaien\nEen Feest voor Kraaien is het vierde deel van een geplande reeks van zeven romans in de epische fantasy-serie Een Lied van IJs en Vuur van de Amerikaanse auteur George R. R. Martin. De roman werd voor het eerst uitgegeven op 17 oktober 2005 in het Verenigd Koninkrijk, met een Amerikaanse editie die volgde op 8 november 2005. In mei 2005 kondigde Martin aan dat de \"enorme omvang\" van zijn nog onvoltooide manuscript voor Een Feest voor Kraaien hem en zijn uitgevers ertoe had gebracht het verhaal in twee boeken te splitsen. In plaats van de tekst chronologisch doormidden te delen, koos Martin ervoor om het materiaal te splitsen op basis van personages en locatie, wat resulteerde in \"twee romans die tegelijkertijd plaatsvinden\" met verschillende personages. Een Feest voor Kraaien werd maanden later gepubliceerd, en de gelijktijdige roman Een Dans met Draken werd uitgebracht op 12 juli 2011. Martin merkte ook op dat de Een Lied van IJs en Vuur-serie nu waarschijnlijk zeven romans zou omvatten. Een Feest voor Kraaien was de eerste roman in de serie die debuteerde op nummer één op de bestsellerlijst van The New York Times, een prestatie onder fantasy-auteurs die alleen eerder werd bereikt door Robert Jordan en Neil Gaiman. In 2006 werd de roman genomineerd voor de Hugo Award, de Locus Award en de British Fantasy Society Award. Het is sindsdien, samen met Een Dans met Draken, verfilmd voor televisie als het vijfde seizoen van Game of Thrones, hoewel elementen van de roman verschenen in het vierde en zesde seizoen van de serie."
] | 1,260 |
Gendry verscheen in de roman Een Storm van Zwaarden uit 1998.
|
[
"Sandor_Clegane",
"The_Rogue_Prince",
"Renly_Baratheon",
"Ygritte",
"Bronn_(character)",
"Joffrey_Baratheon",
"A_Game_of_Thrones_(comics)"
] |
[
"Gendry\nGendry is een fictief personage in de fantasy-romanserie Het Lied van IJs en Vuur van de Amerikaanse auteur George R.R. Martin, en diens televisiebewerking Game of Thrones. Hij verscheen voor het eerst in 1996 in Een Game of Thrones. Vervolgens verscheen hij in Martins Een botsing van koningen (1998) en Een storm van zwaarden (2000) en Een feest voor kraaien (2011). Gendry is een smid-in-opleiding in King's Landing en een niet-erkende bastaardzoon van koning Robert Baratheon. Gendry wordt gespeeld door Joe Dempsie in de HBO-televisiebewerking. Hij en de rest van de cast werden in 2014 genomineerd voor een Screen Actors Guild Award voor Uitstekende Prestaties door een Ensemble in een Dramaserie."
] |
[
"Sandor Clegane\nSandor Clegane, bijgenaamd De Hond, is een fictief personage in de reeks fantasyromans *A Song of Ice and Fire* van de Amerikaanse auteur George R.R. Martin, en diens televisiebewerking *Game of Thrones*. Geïntroduceerd in *A Game of Thrones* uit 1996, is Sandor de jongere broer van Ser Gregor Clegane, uit het fictieve koninkrijk Westeros. Hij verscheen vervolgens in Martins *A Clash of Kings* (1998), *A Storm of Swords* (2000) en *A Feast for Crows* (2005). Sandor Clegane wordt vertolkt door Rory McCann in de HBO-televisiebewerking.",
"De Opstandige Prins\nDe Opstandige Prins, of, Een Koning's Broer is een novelette van George R. R. Martin, gepubliceerd in de 2014-anthologie Rogues. Het speelt zich af in het Westeros van Martins A Song of Ice and Fire-serie, honderden jaren voor de gebeurtenissen van A Game of Thrones (1996), tijdens het bewind van Koning Viserys I Targaryen. De Opstandige Prins dient als een prequel op Martins 2013-novella De Prinses en de Koningin en concentreert zich op het bewind van Viserys I -- van de dood van zijn grootvader Jaehaerys I Targaryen tot zijn eigen dood -- dat de evoluerende relatie tussen Viserys en zijn broer Prins Daemon beschrijft en het plan van de koning voor de opvolging door zijn dochter uit zijn eerste huwelijk, zelfs al heeft hij een zoon uit zijn tweede huwelijk, wat een rivaliteit binnen de Targaryens cementeert die zich verder ontwikkelt in De Prinses en de Koningin. Het werk wordt gepresenteerd als het schrijven van de fictieve Aartsmeester Gyldayn, ook de \"auteur\" van Martins De Prinses en de Koningin.",
"Renly Baratheon\nRenly Baratheon is een fictief personage in de reeks fantasyromans *A Song of Ice and Fire* van de Amerikaanse auteur George R.R. Martin, en diens televisiebewerking *Game of Thrones*. Geïntroduceerd in 1996's *A Game of Thrones*, is Renly de jongste van de drie zonen van Lord Steffon Baratheon en Cassana Estermont. Renly Baratheon wordt gespeeld door Gethin Anthony in de HBO-televisiebewerking.",
"Ygritte\nYgritte is een fictief personage in de fantasy-romanserie Het Lied van IJs en Vuur van de Amerikaanse auteur George R.R. Martin, en diens televisie-adaptatie Game of Thrones. Geïntroduceerd in 1998's Een Storm van Zwaarden, verscheen ze later ook in Martin's Een Storm van Zwaarden. Ze is een wildling uit de gebieden voorbij de Muur op het continent Westeros. Haar soort worden Wildlingen genoemd omdat ze buiten de feodale orde van de Zeven Koninkrijken ten zuiden van de Muur leven: zij noemt hen Vrije Volkeren. Ygritte wordt gespeeld door Rose Leslie in de HBO televisie-adaptatie.",
"Bronn (personage)\nBronn is een fictief personage in de reeks fantasyromans *A Song of Ice and Fire* van de Amerikaanse auteur George R.R. Martin, en diens televisiebewerking *Game of Thrones*. Geïntroduceerd in *A Game of Thrones* uit 1996, is Bronn een laaggeboren huurling van grote vaardigheid en sluwheid uit het koninkrijk Westeros. Hij verscheen vervolgens in Martins *A Clash of Kings* (1998) en *A Storm of Swords* (2000). Bronn wordt vertolkt door Jerome Flynn in de HBO-televisiebewerking.",
"Joffrey Baratheon\nJoffrey Baratheon is een fictief personage in de reeks fantasyromans *A Song of Ice and Fire* van de Amerikaanse auteur George R.R. Martin, en diens televisiebewerking *Game of Thrones*. Geïntroduceerd in *A Game of Thrones* uit 1996, is Joffrey de oudste zoon van Cersei Lannister uit het koninkrijk Westeros. Hij verscheen vervolgens in Martins *A Clash of Kings* (1998) en *A Storm of Swords* (2000). Joffrey wordt in de HBO-televisiebewerking gespeeld door de Ierse acteur Jack Gleeson. In 2016 plaatste Rolling Stone het personage op nummer 4 in hun lijst van de \"40 Grootste Televisieschurken Aller Tijden\".",
"Een Spel der Tronen (strips)\nEen Spel der Tronen is de stripverfilming van George R.R. Martins fantasyroman Een Spel der Tronen, het eerste deel in de serie Het Lied van IJs en Vuur."
] | 1,260 |
Gendry verscheen in de roman Een Storm van Zwaarden uit 1998.
|
[
"Sandor_Clegane",
"A_Dance_with_Dragons",
"A_Crown_of_Swords",
"The_Princess_and_the_Queen",
"Varys",
"The_Rogue_Prince",
"The_Sons_of_the_Dragon"
] |
[
"Een Storm van Zwaarden\nEen Storm van Zwaarden is het derde deel van de geplande zeven romans in Een Lied van IJs en Vuur, een fantasyreeks van de Amerikaanse auteur George R.R. Martin. Het werd voor het eerst uitgegeven op 8 augustus 2000 in het Verenigd Koninkrijk, met een Amerikaanse editie die volgde in november 2000. De publicatie werd voorafgegaan door een novelle genaamd Pad van de Draak, die enkele hoofdstukken van Daenerys Targaryen uit de roman bundelt in één boek. Op het moment van publicatie was Een Storm van Zwaarden de langste roman in de serie. Het was zo lang dat in het VK, Australië en Israël de paperback-editie in tweeën werd gesplitst, Deel 1 werd uitgegeven als Staal en Sneeuw in juni 2001 (met de omslag van het één-delige boek) en Deel 2 als Bloed en Goud in augustus 2001 (met een speciaal ontworpen nieuwe omslag). Dezelfde verdeling werd gebruikt in de Poolse en Griekse edities. In Frankrijk werd besloten de roman in vier afzonderlijke delen uit te geven.\n\nEen Storm van Zwaarden won de Locus Award 2001, de Geffen Award 2002 voor Beste Roman en werd genomineerd voor de Nebula Award 2001 voor Beste Roman. Het was de eerste roman in de serie die werd genomineerd voor de Hugo Award, een van de twee meest prestigieuze prijzen in sciencefiction- en fantasyuitgeverij, hoewel het verloor van J.K. Rowlings roman Harry Potter en de Vuurbeker.\n\nMeisha Merlin Publishing, dat eerder beperkte, geïllustreerde edities van zowel Een Game of Thrones als Een Clash of Kings had uitgegeven, was van plan een vergelijkbare versie voor Een Storm van Zwaarden uit te brengen in twee delen; echter, lange vertragingen bij de release van Een Clash of Kings zorgden ervoor dat het zijn publicatierechten verloor, die werden opgepikt door Subterranean Press. Deze editie, geïllustreerd door Charles Vess, werd in de zomer van 2006 uitgebracht.\n\nEen Storm van Zwaarden is ook de naam van de tweede uitbreiding op het bordspel Een Game of Thrones, uitgebracht in juli 2006. Ongeveer de eerste helft van de roman werd aangepast voor televisie als het derde seizoen van de HBO-serie Game of Thrones, terwijl de tweede helft de basis vormde voor het vierde seizoen van de serie, en sommige elementen voor het vijfde seizoen van de serie."
] |
[
"Sandor Clegane\nSandor Clegane, bijgenaamd De Hond, is een fictief personage in de reeks fantasyromans *A Song of Ice and Fire* van de Amerikaanse auteur George R.R. Martin, en diens televisiebewerking *Game of Thrones*. Geïntroduceerd in *A Game of Thrones* uit 1996, is Sandor de jongere broer van Ser Gregor Clegane, uit het fictieve koninkrijk Westeros. Hij verscheen vervolgens in Martins *A Clash of Kings* (1998), *A Storm of Swords* (2000) en *A Feast for Crows* (2005). Sandor Clegane wordt vertolkt door Rory McCann in de HBO-televisiebewerking.",
"Een Dans met Draken\nEen Dans met Draken is het vijfde deel van een geplande reeks van zeven romans in de epische fantasy-serie Een Lied van IJs en Vuur van de Amerikaanse auteur George R.R. Martin. In sommige gebieden werd de paperback-editie in twee delen uitgegeven, getiteld Dromen en Stof en Na het Feest. Het was de eerste roman in de serie die werd uitgegeven na de start van de HBO-serie-adaptatie, Game of Thrones, en telt 1040 pagina's. Op 3 maart 2011 kondigde uitgeverij Bantam Spectra aan dat de roman op 12 juli 2011 zou worden uitgebracht. Martin leverde het manuscript op 27 april 2011 aan zijn redacteur; al in 2006 maakte Martin echter voorbeeldhoofdstukken beschikbaar op zijn website en op Amazon.co.uk. Bovendien bracht de Duitse tak van Amazon.com (Amazon.de) per abuis naar verluidt 180 exemplaren twee weken te vroeg uit. De Amerikaanse hardcover werd officieel op 12 juli 2011 uitgegeven, nadat er zes herdrukken waren geweest (in totaal meer dan 650.000 exemplaren) voordat de roman van meer dan 1000 pagina's beschikbaar was; 298.000 exemplaren in print, digitale en audioformaten werden alleen al op de eerste dag verkocht, waarmee het de grootste boek van Random House in 2011 werd en een enorme bestseller. Het boek was het tweede in de serie dat debuteerde op de #1 positie op de New York Times Best Seller lijst. Een paar weken na de publicatie stond Een Dans met Draken op nummer 1 op zowel de Publishers Weekly als de USA Today Bestsellers lijsten. De roman, samen met Een Kraaienfeest, is aangepast voor televisie als het vijfde seizoen van Game of Thrones, hoewel elementen van het boek ook in het derde, vierde en zesde seizoen van de serie zijn verschenen.",
"Een Kroon van Zwaarden\nEen Kroon van Zwaarden is een fantasyroman van de Amerikaanse auteur Robert Jordan, het zevende boek van Het Rad des Tijds. Het werd uitgegeven door Tor Books en uitgebracht op 15 mei 1996. Een Kroon van Zwaarden bestaat uit een proloog en 41 hoofdstukken.",
"De Prinses en de Koningin\nDe Prinses en de Koningin, of, De Zwarten en de Groenen is een novelle van George R. R. Martin, gepubliceerd in de 2013-anthologie Dangerous Women. Het verhaal speelt zich af in Westeros, uit Martin's A Song of Ice and Fire-serie, 200 jaar voor de gebeurtenissen in A Game of Thrones (1996), en beschrijft de continentverscheurende oorlog (de \"Draken Dans\" genoemd) die uitbreekt tussen Targaryen-prinses Rhaenyra en haar stiefmoeder, koningin Alicent. Het werk wordt gepresenteerd als het werk van de fictieve Aartsmeester Gyldayn, ook de \"auteur\" van Martin's novelle uit 2014, De Opstandige Prins, een directe prequel op De Prinses en de Koningin.",
"Varys\nVarys is een fictief personage in de A Song of Ice and Fire-serie fantasyromans van de Amerikaanse auteur George R.R. Martin, en diens televisiebewerking Game of Thrones. Geïntroduceerd in 1996's A Game of Thrones, komt Varys uit de fictieve stad Lys. Hij verscheen vervolgens in Martin's A Clash of Kings (1998), A Storm of Swords (2000) en A Dance with Dragons (2011). Varys wordt gespeeld door Conleth Hill in de HBO-televisiebewerking.",
"De Opstandige Prins\nDe Opstandige Prins, of, Een Koning's Broer is een novelette van George R. R. Martin, gepubliceerd in de 2014-anthologie Rogues. Het speelt zich af in het Westeros van Martins A Song of Ice and Fire-serie, honderden jaren voor de gebeurtenissen van A Game of Thrones (1996), tijdens het bewind van Koning Viserys I Targaryen. De Opstandige Prins dient als een prequel op Martins 2013-novella De Prinses en de Koningin en concentreert zich op het bewind van Viserys I -- van de dood van zijn grootvader Jaehaerys I Targaryen tot zijn eigen dood -- dat de evoluerende relatie tussen Viserys en zijn broer Prins Daemon beschrijft en het plan van de koning voor de opvolging door zijn dochter uit zijn eerste huwelijk, zelfs al heeft hij een zoon uit zijn tweede huwelijk, wat een rivaliteit binnen de Targaryens cementeert die zich verder ontwikkelt in De Prinses en de Koningin. Het werk wordt gepresenteerd als het schrijven van de fictieve Aartsmeester Gyldayn, ook de \"auteur\" van Martins De Prinses en de Koningin.",
"De Zonen van de Draak\nDe Zonen van de Draak is een novelle van George R.R. Martin. Het speelt zich af in het Westeros van Martins A Song of Ice and Fire-serie, honderden jaren voor de gebeurtenissen van A Game of Thrones (1996), tijdens het bewind van Koning Aenys I Targaryen en Maegor de Gruwelijke, de zonen van de eerste Targaryen-koning Aegon de Veroveraar. De Zonen van de Draak dient als een prequel op Martins novelle uit 2014, De Opstandige Prins. Na een vroegtijdig lek over de opname van de novelle in de bloemlezing De Boeken van Zwaarden door Martins oude vriend Gardner Dozois, bevestigde Martin zelf dat de bloemlezing gepland stond voor release op 10 oktober 2017. Het verhaal is afkomstig van eerder geschreven materiaal dat Martin had geschreven voor De Wereld van IJs & Vuur, maar vanwege de lengte van de publicatie op dat moment werd het verwijderd voor toekomstige publicatie op een later tijdstip."
] | 1,260 |
Nepal is het 93e grootste land.
|
[
"Nepal_(disambiguation)",
"Government_of_Nepal",
"List_of_cities_in_Nepal",
"Outline_of_Nepal",
"History_of_Nepal",
"Suicide_in_Nepal",
"Constitution_of_Nepal"
] |
[
"Nepal\nNepal (Nepāl / neˈpal ), officieel de Federale Democratische Republiek Nepal, is een geheel door land omgeven land in Centraal-Himalaya, in Zuid-Azië. Nepal is verdeeld in 7 provincies en 75 districten en 744 lokale eenheden, waaronder 4 metropolen, 13 sub-metropolen, 246 gemeentelijke raden en 481 dorpen. Het heeft een bevolking van 26,4 miljoen en is het 93e grootste land naar oppervlakte. Aangrenzend aan China in het noorden en India in het zuiden, oosten en westen, is het de grootste soevereine Himalaya-staat. Nepal grenst niet aan Bangladesh, dat zich op slechts 27 km (17 mijl) van de zuidoostelijke punt bevindt. Het grenst ook niet aan Bhutan, vanwege de Indiase staat Sikkim die ertussen ligt. Nepal heeft een gevarieerde geografie, waaronder vruchtbare vlaktes, subalpiene beboste heuvels en acht van de tien hoogste bergen ter wereld, waaronder de Mount Everest, het hoogste punt op aarde. Kathmandu is de hoofdstad en grootste stad van het land. Het is een multi-etnische natie met Nepalees als officiële taal.\n\nHet grondgebied van Nepal heeft een gedocumenteerde geschiedenis sinds het Neolithicum. De naam \"Nepal\" wordt voor het eerst vermeld in teksten uit het Vedische tijdperk, het tijdperk dat het hindoeïsme stichtte, de overheersende religie van het land. In het midden van het eerste millennium v.Chr. werd Gautama Boeddha, de stichter van het boeddhisme, geboren in Zuid-Nepal. Delen van Noord-Nepal waren verweven met de cultuur van Tibet. De Kathmandu-vallei in Centraal-Nepal werd bekend als Nepal proper vanwege zijn complexe stedelijke beschaving. Het was de zetel van de welvarende Newar-confederatie bekend als Nepal Mandala. De Himalaya-tak van de oude Zijderoute werd gedomineerd door de handelaren van de vallei. De kosmopolitische regio ontwikkelde een aparte traditionele kunst en architectuur. Tegen de 18e eeuw bereikte het koninkrijk Gorkha de eenwording van Nepal. De Shah-dynastie stichtte het koninkrijk Nepal en sloot later een alliantie met het Britse Rijk, onder zijn Rana-dynastie van premiers. Het land werd nooit gekoloniseerd, maar diende als een bufferstaat tussen het keizerlijke China en Brits-Indië. In de 20e eeuw beëindigde Nepal zijn isolatie en smeedde het sterke banden met regionale mogendheden. De parlementaire democratie werd in 1951 ingevoerd, maar werd tweemaal opgeschort door Nepalese monarchen in 1960 en 2005. De Nepalese burgeroorlog resulteerde in de proclamatie van een republiek in 2008, waarmee een einde kwam aan het bewind van 's werelds laatste hindoe-monarchie.\n\nHet moderne Nepal is een federale seculiere parlementaire republiek. Het heeft zeven staten. Nepal is een ontwikkelingsland, gerangschikt op de 144e plaats op de Human Development Index (HDI) in 2016. Het land worstelt met de overgang van een monarchie naar een republiek. Het lijdt ook aan een hoog niveau van honger en armoede. Ondanks deze uitdagingen boekt Nepal gestaag vooruitgang, waarbij de regering haar toewijding verklaart om de natie tegen 2022 uit de status van minst ontwikkelde land te tillen. Nepal heeft ook een enorm potentieel om waterkracht te genereren voor export.\n\nDe buitenlandse betrekkingen van Nepal breidden zich uit na het Anglo-Nepalese Verdrag van 1923, dat werd erkend door de Volkenbond. Na een Sovjet-veto in 1949 werd Nepal in 1955 toegelaten tot de Verenigde Naties. Vriendschapsverdragen werden getekend met het Dominion van India in 1950 en de Volksrepubliek China in 1960. Nepal herbergt het permanente secretariaat van de South Asian Association for Regional Cooperation (SAARC), waarvan het een stichtend lid is. Nepal is ook lid van de Beweging van Niet-Gebonden Landen en het Bay of Bengal Initiative. Het leger van Nepal is het vijfde grootste in Zuid-Azië en is opmerkelijk vanwege zijn Gurkha-geschiedenis, met name tijdens de wereldoorlogen, en heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan vredesoperaties van de Verenigde Naties."
] |
[
"Nepal (doorverwijspagina)\nNepal is een republiek in Azië. Het woord kan ook verwijzen naar: Koninkrijk Nepal, een koninkrijk in Azië van 1768 tot 2008 Groot-Nepal, een idee om Nepal uit te breiden naar Indiaas grondgebied bezet tussen 1791 en 1816 Madhav Kumar Nepal, premier van Nepal van mei 2009 tot februari 2011 Nepal (band), een Argentijnse thrash metalband Nepal (achternaam), Nepalese achternaam",
"Regering van Nepal\nDe Regering van Nepal, of Nepalese regering, is het uitvoerende orgaan en de centrale regering van Nepal. Voordat de monarchie werd afgeschaft, was het officieel bekend als Zijn Majesteits Regering. Het staatshoofd is de president en de premier bekleedt de functie van hoofd van de uitvoerende macht. De rol van de president is grotendeels ceremoniële, aangezien de werking van de regering volledig wordt beheerd door de premier, die door het Parlement wordt benoemd. De hoofden van constitutionele organen worden door de president benoemd op aanbeveling van de Constitutionele Raad, met uitzondering van de procureur-generaal, die door de premier wordt benoemd.",
"Lijst van steden in Nepal\nGemeenten in Nepal zijn steden en dorpen die voldoen aan de minimumcriteria die door de regering zijn vastgesteld. Deze criteria omvatten een bepaalde bevolking, infrastructuur en inkomsten. Momenteel zijn er 217 gemeenten in Nepal, waarvan er tot 2014 slechts 58 bestonden. 72 werden opgericht in mei 2014, 61 in december 2014 en nog eens 26 in september 2015. Daarnaast heeft de regering van Nepal het administratieve niveau van 7 bestaande gemeenten verhoogd tot sub-metropolitane gemeente voor een totaal van 11. In de meeste gevallen worden de gemeenten gecreëerd door verschillende Dorpsontwikkelingscomités (VDC) samen te voegen, waardoor het nodig is om een naam te kiezen voor de nieuwe entiteit. Dit kan soms de naam zijn van de grootste voormalige VDC, maar meestal is het een nieuwe creatie. De vermelde namen zijn de officiële namen van de gemeenten; niettemin worden de vroegere namen nog steeds veel gebruikt. In 2014/15 werden veel VDC's ontbonden en geïntegreerd in de naburige gemeenten, waardoor hun grondgebied en bevolking toenamen. Gemeenten in Nepal bestaan in drie niveaus van zelfbestuur: metropolitane gemeente, sub-metropolitane gemeente en gemeente. Op 6 januari 2017 werd een voorstel opgesteld waarbij het aantal Metro-steden werd verhoogd van 1 naar 6; dat omvat Bharatpur, Lalitpur, Pokhara, Biratnagar, Birgunj samen met de hoofdstad Kathmandu; de sub-metrosteden omvatten Itahari, Dharan, Janakpur, Hetauda, Butwal, Ghorahi, Tulsipur, Nepalgunj, Dhangadhi en Bhimdatta. In 2017 werd Pokhara de grootste metropolitane stad qua oppervlakte, negen keer groter dan Kathmandu, 18 keer groter dan Lalitpur en 2,5 keer groter dan Bharatpur. Pokhara Lekhnath Metropolitan City omvat Chapakot, Mauja, Puranchaur en Kaskikot VDC's; wijken 3 en 9 van Bhadaure Tamagi VDC; wijken 1, 4 en 9 van Majhthana VDC; en wijken 1 en 5 van Kalila VDC. De metropool is verdeeld over 33 wijken, en de huidige bevolking bedraagt 413.397.",
"Overzicht van Nepal\nHet volgende overzicht dient als een algemene beschrijving en thematische gids voor Nepal: Nepal -- een geheel omsloten soevereine staat in Zuid-Azië, gelegen in de Himalaya en in het noorden begrensd door China, en in het zuiden, oosten en westen door India. In het bergachtige noorden bevinden zich acht van de tien hoogste bergen ter wereld, waaronder het hoogste punt op aarde, de Mount Everest, in het Nepalees Sagarmatha genoemd.",
"Geschiedenis van Nepal\nDe geschiedenis van Nepal is beïnvloed door zijn ligging in de Himalaya en zijn twee buurlanden, het huidige India en Tibet. Door de komst van uiteenlopende groepen kolonisten van buitenaf door de eeuwen heen, is het nu een multi-etnisch, multiraciaal, multicultureel, multireligieus en meertalig land. Centraal Nepal (momenteel de Kathmanduvallei) was vanaf de 15e eeuw tot de 18e eeuw verdeeld in drie koninkrijken, waarna het werd herenigd onder de Shah-heerschappij. De meest gesproken taal van Nepal is Nepalees, gevolgd door verschillende andere nationale talen. Nepal heeft in de 20e en vroege 21e eeuw perioden van strijd voor democratie gekend. Gedurende de jaren 90 en tot 2008 verkeerde het land in een burgeroorlog. In 2006 werd een vredesverdrag getekend en werden er verkiezingen gehouden. In een historische stemming voor de verkiezing van de grondwetgevende vergadering stemde het Nepalese parlement in juni 2006 voor het afschaffen van de monarchie. Nepal werd een federale republiek en werd officieel hernoemd tot de 'Federale Democratische Republiek Nepal', waarmee een einde kwam aan de 200 jaar oude Shah-dynastie.",
"Zelfmoord in Nepal\nZelfmoord in Nepal is uitgegroeid tot een belangrijk nationaal probleem, benadrukt door een reeks opvallende zelfmoorden in de afgelopen jaren. Volgens het rapport van de Wereldgezondheidsorganisatie uit 2015 staat Nepal wereldwijd op de 7e plaats qua zelfmoordcijfers. Er zijn naar schatting jaarlijks 6840 zelfmoorden in Nepal, of 24,9 zelfmoorden per 100.000 inwoners. Zelfmoord is momenteel de belangrijkste doodsoorzaak voor Nepalese vrouwen tussen de 15 en 49 jaar.",
"Grondwet van Nepal\nDe Grondwet van Nepal 2015 (Nepalese naam: नेपालको संविधान २०७२) is de huidige regerende grondwet van Nepal. Nepal wordt bestuurd volgens de grondwet die op 20 september 2015 in werking trad, ter vervanging van de Interim Grondwet van 2007. De grondwet werd opgesteld door de Tweede Constituerende Vergadering na het falen van de Eerste Constituerende Vergadering om binnen de gestelde termijn een grondwet te produceren. De grondwet werd door 90% van de totale wetgevers goedgekeurd. Van de 598 leden van de Constituerende Vergadering stemden 538 voor de grondwet, terwijl 60 ertegen stemden, waaronder enkele in de Terai gevestigde politieke partijen die zich onthielden van het stemproces."
] | 1,261 |
Peru heeft economische groei doorgemaakt.
|
[
"Peruvians",
"History_of_Peru",
"Peru–United_States_relations",
"China–Peru_Free_Trade_Agreement",
"Luis_Carranza",
"Economist_Party",
"Foreign_relations_of_Peru"
] |
[
"Peru\nPeru is een land in West-Zuid-Amerika. Het wordt in het noorden begrensd door Ecuador en Colombia, in het oosten door Brazilië, in het zuidoosten door Bolivia, in het zuiden door Chili en in het westen door de Stille Oceaan. Peru is een extreem biodiverse land met habitats variërend van de droge vlakten van de Pacifische kuststreek in het westen tot de toppen van de Andes, die zich verticaal uitstrekken van het noorden naar het zuidoosten van het land, tot het tropische Amazone-regenwoud in het oosten met de Amazone rivier. Peruviaans grondgebied was de thuisbasis van oude culturen, variërend van de Norte Chico-beschaving in Caral (een van de oudste ter wereld met nederzettingen die zo oud zijn als 3200 v.Chr.) tot het Inca-rijk, de grootste staat in precolumbiaans Amerika. Het Spaanse rijk veroverde de regio in de 16e eeuw en vestigde een onderkoninkrijk met zijn hoofdstad in Lima, dat het grootste deel van zijn Zuid-Amerikaanse koloniën omvatte. Ideeën over politieke autonomie verspreidden zich later door heel Spaans-Amerika en Peru verkreeg zijn onafhankelijkheid, die formeel werd uitgeroepen in 1821 na de bezetting door militaire campagnes van José de San Martín en Simón Bolívar en pas na de Slag bij Ayacucho, drie jaar na de proclamatie, verzekerde Peru zijn onafhankelijkheid. Na het bereiken van de onafhankelijkheid bleef het land in recessie en hield het een laag militair profiel aan totdat een economische opleving gebaseerd op de winning van grondstoffen en maritieme materialen het land trof, die kort voor de oorlog van de Stille Oceaan eindigde. Vervolgens heeft het land veranderingen in de regering ondergaan, van oligarchische naar democratische systemen. Peru heeft perioden van politieke onrust en interne conflicten doorgemaakt, evenals perioden van stabiliteit en economische opleving. Peru is een representatieve democratische republiek, verdeeld in 25 regio's. Het is een ontwikkelingsland met een hoge Human Development Index-score en een armoedepercentage van ongeveer 25,8 procent. De belangrijkste economische activiteiten zijn mijnbouw, industrie, landbouw en visserij. De Peruaanse bevolking, geschat op 31,2 miljoen in 2015, is multi-etnisch, waaronder inheemsen, Europeanen, Afrikanen en Aziaten. De belangrijkste gesproken taal is Spaans, hoewel een aanzienlijk aantal Peruvianen Quechua of andere inheemse talen spreken. Deze mix van culturele tradities heeft geleid tot een grote diversiteit aan expressies op gebieden als kunst, gastronomie, literatuur en muziek. __ TOC __"
] |
[
"Peruvianen\nPeruvianen (Peruanos) zijn de burgers van de Republiek Peru of hun nakomelingen in het buitenland. Peru is een multi-etnisch land, gevormd door de combinatie van verschillende groepen gedurende vijf eeuwen, dus mensen in Peru beschouwen hun nationaliteit meestal als een burgerschap in plaats van een etniciteit. Inheemse Amerikanen bewoonden het Peruaanse grondgebied gedurende meerdere millennia vóór de Spaanse verovering in de 16e eeuw; volgens historicus David N. Cook nam hun bevolking af van naar schatting 5 tot 9 miljoen in de jaren 1520 tot ongeveer 600.000 in 1620, voornamelijk vanwege infectieziekten. Spanjaarden en Afrikanen kwamen in grote aantallen aan onder koloniaal bewind, mengden zich veel met elkaar en met de inheemse bevolking. Tijdens de Republiek is er een geleidelijke immigratie geweest van Europeanen (vooral uit Spanje en Italië, en in mindere mate uit Frankrijk, de Balkan, Portugal, Groot-Brittannië en Duitsland). Japanners en Chinezen kwamen aan het einde van de negentiende eeuw in grote aantallen aan. Met ongeveer 29,5 miljoen inwoners is Peru het vierde meest bevolkte land van Zuid-Amerika. Het demografische groeipercentage daalde van 2,6% naar 1,6% tussen 1950 en 2000; de bevolking zal naar verwachting in 2050 ongeveer 42 miljoen bedragen. Vanaf 2007 woonde 75,9% in stedelijke gebieden en 24,1% in landelijke gebieden. Grote steden zijn Lima, met meer dan 8 miljoen inwoners, Arequipa, Trujillo, Chiclayo, Piura, Iquitos, Cusco, Chimbote en Huancayo, die allemaal meer dan 250.000 inwoners telden in de volkstelling van 2007. De grootste Peruaanse gemeenschappen in het buitenland bevinden zich in de Verenigde Staten (Peruaans-Amerikanen), Zuid-Amerika (Argentinië, Chili, Venezuela en Brazilië), Europa (Spanje, Italië, Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk), Japan, Australië en Canada.",
"Geschiedenis van Peru\nDe geschiedenis van Peru beslaat 4 millennia en strekt zich uit over verschillende stadia van culturele ontwikkeling in de bergachtige regio en de kustwoestijn. Ongeveer 15.200 jaar geleden wordt aangenomen dat groepen mensen de Beringstraat vanuit Azië overstaken en overleefden als nomaden, jagend, fruit en groenten verzamelend en visserij bedrijvend in de zee, rivieren en meren. Peruaans grondgebied was de thuisbasis van de Norte Chico-beschaving, een van de zes oudste ter wereld, en van het Inca-rijk, de grootste staat in precolumbiaans Amerika. Het werd in de 16e eeuw veroverd door het Spaanse Rijk, dat een onderkoninkrijk vestigde met jurisdictie over het grootste deel van zijn Zuid-Amerikaanse gebieden. De natie verklaarde in 1821 de onafhankelijkheid van Spanje, maar consolideerde zich pas na de Slag bij Ayacucho, drie jaar later.",
"Verenigde Staten – Peru relaties\nDe betrekkingen tussen Peru en de Verenigde Staten zijn de bilaterale betrekkingen tussen de Republiek Peru en de Verenigde Staten van Amerika. De onafhankelijkheid van Peru van Spanje werd door de Verenigde Staten erkend op 2 mei 1826. De betrekkingen bereikten hun dieptepunt tijdens de invasie van Panama door de Verenigde Staten in 1989, toen Peru zijn ambassadeur terugriep uit protest tegen de Amerikaanse militaire acties. De betrekkingen werden echter hersteld en zijn sindsdien aanzienlijk verbeterd en uitgebreid. Volgens verschillende wereldwijde opiniepeilingen lijken de publieke percepties van de Verenigde Staten in Peru tamelijk positief te zijn, met 61% van de Peruanen die de VS in 2007 gunstig beoordeelden, en 55% van de Peruanen die de Amerikaanse invloed in 2013 positief beoordeelden. Volgens het U.S. Global Leadership Report van 2012 keurt 34% van de Peruanen het Amerikaanse leiderschap goed, 27% keurt het af en 39% is onzeker.",
"Vrijhandelsakkoord China-Peru\nHet Vrijhandelsakkoord China-Peru (Tratado de Libre Comercio Perú-China) is een bilateraal vrijhandelsakkoord dat is ontworpen om obstakels voor handel en investeringen tussen China en Peru weg te nemen. Beide partijen rondden de onderhandelingen af in november 2008 en ondertekenden het akkoord in april 2009. Het akkoord werd officieel geratificeerd door beide regeringen op 6 december 2009 en trad op 1 maart 2010 in werking.\n\nHet idee van een dergelijk handelsakkoord werd voor het eerst formeel voorgesteld door de Peruaanse minister van Handel, Mercedes Aráoz, aan haar Chinese collega, Bo Xilai, op 18 november 2006 tijdens de APEC-top van 2006. In februari 2007 kwamen beide ministers overeen tot de uitvoering van een haalbaarheidsstudie, die zes maanden later met succes werd afgerond. Op 7 september 2007, tijdens de APEC-top van 2007, kondigden de presidenten van China, Hu Jintao, en Peru, Alan García, de formele start van de onderhandelingen aan. De eerste onderhandelingsronde vond plaats in Lima tussen 20 en 23 januari 2008; de tweede ronde vond plaats in Beijing tussen 3 en 7 maart van hetzelfde jaar. De derde ronde werd in mei gehouden, eveneens in Beijing. Op 19 november 2008 kondigde president Alan García aan dat beide partijen de onderhandelingen over het handelspact hadden afgerond en dat de overeenkomst in de komende maanden zou worden ondertekend.\n\nChina is de op één na belangrijkste handelspartner van Peru; in 2006 was het goed voor 9,6% van de Peruaanse export en 10,3% van de Peruaanse import, met een handelsvolume van US$ 5,5 miljard in 2007. Aan de andere kant zijn Chinese investeringen nog steeds klein; in 2006 waren bedrijven met hoofdkantoor in de Volksrepubliek China slechts goed voor 1,5% van de buitenlandse directe investeringen in Peru. Volgens het akkoord werden 10 procent van de Peruaanse producten, zoals textiel, kleding en schoenen, uitgesloten van de overeenkomst, terwijl slechts 1 procent van de Chinese producten - hout en tabak - buiten beschouwing bleven, aldus Eduardo Ferreyros, Peruaans vice-minister van buitenlandse handel.\n\nHet voorgestelde handelsakkoord China-Peru heeft in Peru kritiek gekregen van sommige economische sectoren die zich bedreigd voelen door de Chinese concurrentie; dit is het geval bij de textielindustrie, die beweert dat de lage lonen die hun Chinese tegenhangers betalen een oneerlijk voordeel betekenen. Als alternatief hebben deze sectoren voorgesteld om producten zoals textiel uit de overeenkomst uit te sluiten of lange perioden in te lassen om de tarieven geleidelijk af te bouwen.",
"Luis Carranza\nProf. Luis Carranza Ugarte, (* Lima, 1966 - ), was minister van Economie en Financiën van Peru in de regering van de Peruaanse president Alan García, van juli 2006 tot juli 2008. Tijdens zijn eerste ambtstermijn zette hij zich in voor verschillende succesvolle structurele economische hervormingen. Peru bereikte de hoogste gemiddelde groeipercentages in de recente geschiedenis (8% gemiddeld), de vrijhandelsovereenkomst met de VS werd ondertekend, de technologische en productiviteitswinsten in het land waren de hoogste ooit in de Peruaanse geschiedenis (40% jaarlijkse toename van kapitaalinvesteringen), en de armoede daalde dramatisch (van 52% tot 34% van de totale bevolking). Hij werd in januari 2009 herbenoemd, met de dreigende wereldwijde financiële crisis. Voordat hij minister werd, was Carranza hoofdeconoom van BBVA voor Latijns-Amerika en opkomende markten.",
"Economistenpartij\nEconomistenpartij (Spaans: Partido Economista) was een politieke partij in Peru. Ze werd opgericht door Carlos J. Manrique. Categorie: Opgeheven politieke partijen in Peru Categorie: Politieke partijen met ontbrekend opheffingsjaar Categorie: Politieke partijen met ontbrekend oprichtingsjaar",
"Buitenlandse betrekkingen van Peru\nPeru is een belangrijke staat van het tweede niveau in Zuid-Amerika. Peru is sinds 1949 lid van de Verenigde Naties, en de Peruaan Javier Pérez de Cuéllar diende van 1981 tot 1991 als secretaris-generaal van de VN. De omstreden herverkiezing van voormalig president Fujimori voor een derde termijn in juni 2000 belastte de betrekkingen van Peru met de Verenigde Staten en met vele Latijns-Amerikaanse en Europese landen, maar de betrekkingen verbeterden met de installatie van een interim-regering in november 2000 en de inauguratie van Alejandro Toledo in juli 2001 na vrije en eerlijke verkiezingen. Peru plant een volledige integratie in de Andes-vrijhandelszone. Daarnaast is Peru een vast lid van APEC en de Wereldhandelsorganisatie en neemt het actief deel aan onderhandelingen voor een Vrijhandelszone van de Amerika's (FTAA)."
] | 1,262 |
`Borrelia afzelli behoort tot de 30 bekende soorten Borrelia.`
|
[
"Lyme_disease_microbiology",
"Borrelia_parkeri",
"Borrelia_burgdorferi",
"Borrelia_carolinensis",
"Borrelia_recurrentis",
"Borrelia_tanukii",
"Lyme_disease"
] |
[
"Borrelia afzelii\nBorrelia afzelii is een soort Borrelia, een bacterie die verschillende soorten gewervelde en ongewervelde dieren kan infecteren. Van de 30 bekende Borrelia-soorten is het een van de vier die waarschijnlijk mensen infecteren en een variant van de ziekte van Lyme veroorzaken. Co-infectie door deze Borrelia-soort met één of meer pathogenen kan voorkomen, overgebracht door de vector, die in de meeste gevallen de teek lijkt te zijn."
] |
[
"Microbiologie van de ziekte van Lyme\nDe ziekte van Lyme, of borreliose, wordt veroorzaakt door spirocheetbacteriën uit het genus *Borrelia*, met 52 bekende soorten. Drie hoofds soorten (*Borrelia garinii*, *Borrelia afzelii*, en *Borrelia burgdorferi* s.s.) zijn de belangrijkste verwekkers van de ziekte bij mensen, terwijl een aantal andere mogelijk pathogenisch zijn bevonden. *Borrelia*-soorten die bekend staan om de ziekte van Lyme te veroorzaken, worden gezamenlijk *Borrelia burgdorferi sensu lato* (s.l.) genoemd. *Borrelia* zijn micro-aerofiel en langzaam groeiend – de belangrijkste reden voor de lange vertragingen bij het diagnosticeren van de ziekte van Lyme – en er is gebleken dat ze een grotere diversiteit aan stammen hebben dan eerder werd geschat. De stammen verschillen in klinische symptomen en/of presentatie, evenals geografische verspreiding. Behalve *Borrelia recurrentis* (dat de door luizen overgedragen terugkerende koorts veroorzaakt en wordt overgedragen door de menselijke luizen), wordt aangenomen dat alle bekende soorten door teken worden overgedragen.",
"Borrelia parkeri\nBorrelia parkeri, een soort Borrelia, is in verband gebracht met terugkerende koorts.",
"Borrelia burgdorferi\nBorrelia burgdorferi is een bacteriesoort uit de spirochetenklasse van het genus Borrelia. B. burgdorferi komt voor in Noord-Amerika en Europa en is de belangrijkste verwekker van de ziekte van Lyme in de Verenigde Staten. Borrelia-soorten worden beschouwd als diderm (dubbelmembraan) bacteriën in plaats van Gram-positief of Gram-negatief.",
"Borrelia carolinensis\nBorrelia carolinensis is een spirocheetbacterie die in verband wordt gebracht met de ziekte van Lyme.",
"Borrelia recurrentis\nBorrelia recurrentis is een soort Borrelia, een spirocheetbacterie geassocieerd met terugkerende koorts. B. recurrentis wordt meestal van mens op mens overgedragen door de menselijke luizen. Sinds de 19e eeuw staat de lichaamsluis bekend als de enige bekende vector. B. recurrentis DNA werd gevonden in 23% van de hoofdluizen van patiënten met door luizen overgedragen terugkerende koorts in Ethiopië. Of hoofdluizen deze bacteriën van de ene persoon op de andere kunnen overdragen, moet nog worden bepaald. Het is opmerkelijk vanwege het vermogen om de eiwitten die op het oppervlak worden geëxpresseerd te veranderen, wat het \"terugkerende\" kenmerk van terugkerende koorts veroorzaakt.",
"Borrelia tanukii\nBorrelia tanukii is een spirocheetbacterie die voor het eerst werd geïsoleerd uit exemplaren van Ixodes tanuki, vandaar de naam.",
"Lyme-ziekte\nLyme-ziekte, ook bekend als Lyme-borreliose, is een infectieziekte veroorzaakt door bacteriën van het type Borrelia. Het meest voorkomende teken van infectie is een uitbreidend rood gebied op de huid, bekend als erythema migrans, dat begint op de plaats van een tekenbeet ongeveer een week nadat deze heeft plaatsgevonden. De huiduitslag is meestal niet jeukerig of pijnlijk. Ongeveer 25-50% van de geïnfecteerde mensen ontwikkelt geen huiduitslag. Andere vroege symptomen kunnen zijn: koorts, hoofdpijn en vermoeidheid. Indien onbehandeld, kunnen symptomen onder andere zijn: verlies van het vermogen om één of beide zijden van het gezicht te bewegen, gewrichtspijn, ernstige hoofdpijn met stijfheid in de nek of hartkloppingen. Maanden tot jaren later kunnen zich herhaalde episodes van gewrichtspijn en zwelling voordoen. Af en toe ontwikkelen mensen stekende pijn of tintelingen in hun armen en benen. Ondanks een adequate behandeling, ontwikkelt ongeveer 10 tot 20% van de mensen gewrichtspijn, geheugenproblemen en voelen ze zich minstens zes maanden moe.\n\nLyme-ziekte wordt overgedragen op mensen door de beet van geïnfecteerde teken van het geslacht Ixodes. Meestal moet de teek 36 tot 48 uur vastzitten voordat de bacteriën zich kunnen verspreiden. In Noord-Amerika zijn Borrelia burgdorferi en Borrelia mayonii de oorzaak. In Europa en Azië zijn de bacteriën Borrelia afzelii en Borrelia garinii ook oorzaken van de ziekte. De ziekte lijkt niet overdraagbaar te zijn tussen mensen, door andere dieren of via voedsel. De diagnose is gebaseerd op een combinatie van symptomen, voorgeschiedenis van tekenblootstelling en mogelijk testen op specifieke antilichamen in het bloed. Bloedtesten zijn vaak negatief in de vroege stadia van de ziekte. Het testen van individuele teken is meestal niet nuttig.\n\nPreventie omvat maatregelen om tekenbeten te voorkomen, zoals het dragen van lange broeken en het gebruik van DEET. Het gebruik van pesticiden om het aantal teken te verminderen kan ook effectief zijn. Teken kunnen met een pincet worden verwijderd. Als de verwijderde teek vol bloed zat, kan een enkele dosis doxycycline worden gebruikt om de ontwikkeling van een infectie te voorkomen, maar dit wordt over het algemeen niet aanbevolen omdat de ontwikkeling van een infectie zeldzaam is. Als zich een infectie ontwikkelt, zijn een aantal antibiotica effectief, waaronder doxycycline, amoxicilline en cefuroxim. De behandeling duurt meestal twee of drie weken. Sommige mensen ontwikkelen koorts en spier- en gewrichtspijn door de behandeling, die een of twee dagen kan aanhouden. Bij mensen die aanhoudende symptomen ontwikkelen, is langdurige antibioticabehandeling niet nuttig gebleken.\n\nLyme-ziekte is de meest voorkomende door teken overgedragen ziekte op het noordelijk halfrond. Naar schatting worden jaarlijks 300.000 mensen in de Verenigde Staten en 65.000 mensen in Europa getroffen. Infecties komen het meest voor in het voorjaar en de vroege zomer. Lyme-ziekte werd voor het eerst in 1975 in Old Lyme, Connecticut, als een aparte aandoening gediagnosticeerd. Het werd oorspronkelijk aangezien voor juveniele reumatoïde artritis. De betrokken bacterie werd voor het eerst in 1981 beschreven door Willy Burgdorfer. Chronische symptomen zijn goed beschreven en staan bekend als post-treatmentsyndroom van Lyme, hoewel het vaak chronische Lyme-ziekte wordt genoemd. Sommige zorgverleners beweren dat het te wijten is aan een aanhoudende infectie; dit wordt echter niet als waar beschouwd. Een eerder vaccin is niet meer beschikbaar. Er wordt onderzoek gedaan naar de ontwikkeling van nieuwe vaccins."
] | 1,263 |
Gilmore Girls werd uitvoerend geproduceerd door een man.
|
[
"David_S._Rosenthal",
"David_Miner_(television_producer)",
"Steven_Peterman",
"Daniel_Palladino",
"Murray_Miller",
"John_Stuart_Scott",
"Joan_Binder_Weiss"
] |
[
"Gilmore Girls\nGilmore Girls is een Amerikaanse komedie-dramaserie gecreëerd door Amy Sherman-Palladino met Lauren Graham en Alexis Bledel in de hoofdrollen. Sherman-Palladino, haar man Daniel Palladino, David S. Rosenthal en Gavin Polone waren de uitvoerende producenten. De serie debuteerde op 5 oktober 2000 op The WB en bleef een belangrijk onderdeel van het netwerk tot de overstap naar The CW op 26 september 2006. De serie liep oorspronkelijk zeven seizoenen en eindigde op 15 mei 2007. De show volgt de alleenstaande moeder Lorelai Gilmore (Graham) en haar dochter Rory (Bledel), die wonen in het fictieve stadje Stars Hollow, Connecticut. Het stadje zit vol kleurrijke personages en ligt ongeveer 30 minuten van Hartford, Connecticut. De serie verkent thema's als familie, vriendschap en romantiek, evenals generatieverschillen en sociale klasse. Ambitie, opleiding, werk, liefde, familie en vragen over klasse vormen enkele van de centrale thema's van de serie. Het sociale commentaar van de show manifesteert zich het duidelijkst in Lorelai's moeilijke relatie met haar rijke, uiterlijk-geobsedeerde ouders, Emily en Richard Gilmore, en in Rory's interacties met de studenten van de Chilton Academy en later Yale University. Gilmore Girls werd met veel lof ontvangen. Het bevatte snel tempo dialogen vol popcultuurreferenties. Het won in 2004 een Emmy Award voor make-up. De show stond op nummer 32 in de lijst \"New TV Classics\" van Entertainment Weekly en werd in 2007 opgenomen in de lijst \"All-TIME 100 TV Shows\" van Time magazine. In 2016 keerden de hoofdcast en Sherman-Palladino terug voor een vierdelige miniserie-revival getiteld Gilmore Girls: A Year in the Life, die op Netflix werd gestreamd."
] |
[
"David S. Rosenthal\nDavid Stephen Rosenthal is een Amerikaanse televisieproducent en was de laatste uitvoerend producent van de Amerikaanse dramedy Gilmore Girls, in het zevende seizoen van die show, dat werd uitgezonden op The CW. Hij nam de taken over van de vertrekkende Amy Sherman-Palladino (hij was niet betrokken bij de Netflix-revivalserie van 2016). Rosenthal is ook een voormalig producent van de Amerikaanse sitcom Hope & Faith en de Amerikaanse sitcom Ellen, die hij ook mede-creëerde. Binnen een jaar maakte Rosenthal een snelle overstap van productieassistent bij Anything but Love naar scenarioschrijver bij dezelfde show; twee jaar later, weer een sprong, dit keer naar een positie als hoofdscenarioschrijver bij Ellen; Rosenthal bleef drie jaar en werd vervolgens ontslagen. Na een jaar lang sitcoms te hebben ontwikkeld voor Jeffrey Katzenberg, werd hij aangenomen als schrijver bij de sitcom Spin City en werd hij snel gepromoveerd tot showrunner. Rosenthal trouwde met een collega-schrijver van Spin City, Sarah Dunn, en kreeg een lucratief contract van $2,5 miljoen met Fox Television. Hij verliet later zijn baan bij Spin City om zich te concentreren op het schrijven van een controversieel toneelstuk over supermodel Heidi Klum.",
"David Miner (televisieproducent)\nDavid Miner (geboren 15 november 1969) is een Amerikaanse televisieproducent en talentmanager die bekend staat om zijn werk als uitvoerend producent van 30 Rock, Parks and Recreation, Brooklyn Nine-Nine, Master of None en Unbreakable Kimmy Schmidt.",
"Steven Peterman\nSteven Peterman is een Amerikaanse televisieproducent, scenarioschrijver en acteur. Hij is ook een Emmy-winnaar in de categorie Uitstekende Schrijfprestaties voor een Comedyserie.",
"Daniel Palladino\nDaniel Palladino is een van de producenten van de Amerikaanse animatiesitcom Family Guy. Palladino is ook een voormalig producent, schrijver en regisseur van de Amerikaanse dramedy Gilmore Girls, hij was uitvoerend producent van The Return of Jezebel James, en was een consultant producent, schrijver en regisseur voor de sitcom Bunheads. Hij is getrouwd met televisieschrijfster en -producente Amy Sherman-Palladino, de bedenker van Gilmore Girls, The Return of Jezebel James en Bunheads.",
"Murray Miller\nMurray Selig Miller (geboren 2 december 1976) is een Amerikaanse producent, schrijver en filmmaker. Miller heeft geproduceerd en geschreven voor vele televisieprogramma's, waaronder King of the Hill (2006), American Dad! (2010), Girls (2013), 7 Days in Hell (2015) en de aankomende tv-film Tour de Pharmacy (2017).",
"John Stuart Scott\nJohn Stuart Scott (soms genoemd als John Scott of John S. Scott) is een Amerikaanse televisieregisseur en producent die afleveringen heeft geregisseerd voor verschillende bekende series, waaronder Glee, The Office en Chuck.",
"Joan Binder Weiss\nJoan Binder Weiss is een Amerikaanse televisieschrijfster en -producente. Ze schreef met name verschillende afleveringen voor zowel Gilmore Girls als Everwood, hoewel andere schrijfcredits afleveringen voor Inconceivable, Journeyman, Sabrina, the Teenage Witch, Grace Under Fire, Summerland en de Fractured Film Awards van 1992 omvatten. Ze produceerde ook afleveringen van Everwood en Summerland, en was zowel verhaalredacteur als uitvoerend verhaalredacteur bij Gilmore Girls. Ze is getrouwd met haar collega-televisieschrijver David S. Weiss."
] | 1,264 |
Meghan McCain werd benoemd tot co-host van Outnumbered.
|
[
"Outnumbered_(British_TV_series)",
"Meghan_Allen",
"Carol_McCain",
"Harris_Faulkner",
"Cindy_McCain",
"Megyn_Kelly",
"List_of_Outnumbered_episodes"
] |
[
"Meghan McCain\nMeghan Marguerite McCain (geboren 23 oktober 1984) is een Amerikaanse columnist, auteur, presentatrice en commentator voor Fox News, en blogger. Ze is de dochter van John McCain, presidentskandidaat van 2008 en langjarig senator van de VS, en Cindy Hensley McCain. McCain kreeg voor het eerst media-aandacht in 2007 voor haar blog, McCain Blogette, waarop ze het leven op de campagne beschreef en over mode, muziek en popcultuur schreef. In 2009 werd ze een bijdragende auteur voor The Daily Beast, en in 2011 begon ze te verschijnen als commentator op MSNBC. In 2013 begon ze met presenteren op het startende kanaal Pivot en in 2014 nam ze de rol van co-presentatrice op zich van Pivot's TakePart Live totdat die show later dat jaar werd geannuleerd. In juli 2015 trad McCain toe tot Premiere Networks als presentatrice van het landelijk gesyndiceerde radioprogramma America Now. McCain tekende ook in juli 2015 aan als commentator voor FOX News, en werd officieel benoemd tot vaste co-presentatrice van het middagpraatprogramma Outnumbered op 14 november 2016."
] |
[
"Outnumbered (Britse tv-serie)\nOutnumbered is een Britse sitcom met Hugh Dennis als vader en Claire Skinner als moeder, die worden overtroffen door hun drie kinderen (gespeeld door Tyger Drew-Honey, Daniel Roche en Ramona Marquez). Er waren vijf series, die werden uitgezonden op BBC One tussen 2007 en 2014. Geproduceerd door Hat Trick Productions, Outnumbered werd geschreven, geregisseerd en geproduceerd door Andy Hamilton en Guy Jenkin, hoewel delen van de show semi-improvisatorisch zijn. De volwassen acteurs leren de scripts, terwijl de kinderen in plaats daarvan op het laatste moment instructies van de schrijvers krijgen. Het programma heeft veel lof ontvangen voor het semi-improvisatorische script en de realistische weergave van kinderen en gezinsleven. De kijkcijfers waren gemiddeld voor het tijdslot, maar de serie heeft een aantal prijzen gewonnen van de Comedy.co.uk awards, de Royal Television Society, de British Comedy Awards en de Broadcasting Press Guild. De eerste vier series en de twee kerstvoorstellingen zijn uitgebracht op DVD. Plannen voor een Amerikaanse adaptatie werden aangekondigd in februari 2009, maar dit is niet gerealiseerd. De originele serie begon in de VS te worden uitgezonden op BBC America op 30 juli 2011, en werd ook uitgezonden op PBS-stations. Andere vaste acteurs en actrices hebben rollen als bijrollen opnieuw vertolkt gedurende de vijf series. Samantha Bond is in alle series verschenen als tante Angela, Sue's zus. David Ryall is verschenen als Opa, de vader van Sue en Angela in serie 1 en 2, evenals de kerstvoorstellingen in 2009 en 2011. Rosalind Ayres is verschenen als Oma, Pete's moeder in serie 3, serie 4 en de kerstvoorstelling in 2012. Hattie Morahan is verschenen in serie 1 en 2, evenals de kerstvoorstellingen als Jane. In juni 2012 werd Outnumbered opnieuw besteld voor een kerstvoorstelling in 2012. Een vijfde en laatste serie werd besteld en de laatste aflevering werd uitgezonden op 5 maart 2014. In november 2016 bevestigde Drew-Honey dat de show zou terugkeren voor een kerstvoorstelling. Deze werd uitgezonden op 26 december 2016.",
"Meghan Allen\nMeghan Allen (geboren 12 november 1980 in Meadville, Pennsylvania) is een Amerikaans softcoremodel en deelneemster aan realityshows. Ze was Playboy Cyber Girl of the Month voor januari 2008. Meghan verscheen voor het eerst in 2004 in de NBC realityshow Fear Factor. Samen met James Wise, haar toenmalige vriend, deed ze mee aan de Couples-editie, in totaal 8 afleveringen van de show. In 2008 was Allen deelneemster aan de realityshow Momma's Boys op NBC.",
"Carol McCain\nCarol Shepp McCain (geboren 19 februari 1938) was een voormalig model, directrice van het White House Visitors Office en evenementenplanner. Ze was de eerste vrouw van senator en tweemaal presidentskandidaat John McCain.",
"Harris Faulkner\nHarris Kimberly Faulkner (geboren oktober 1965) is een Amerikaanse nieuwslezeres en televisiepresentatrice voor Fox News Channel. Faulkner is de presentatrice van Fox Report en co-presentatrice van Outnumbered.",
"Cindy McCain\nCindy Lou Hensley McCain (geboren 20 mei 1954) is een Amerikaanse zakenvrouw, filantroop en humanitair werker, en de echtgenote van de langzittende senator van de Verenigde Staten en Republikeinse presidentskandidaat van 2008, John McCain uit Arizona. Ze werd geboren en getogen in Phoenix, Arizona, als dochter van de rijke bierdistributeur Jim Hensley. Na het behalen van bachelor- en masterdiploma's aan de University of Southern California, werd ze leerkracht speciaal onderwijs. Ze trouwde in 1980 met John McCain en het paar verhuisde in 1981 naar Arizona, waar haar man het volgende jaar in het Amerikaanse Congres werd gekozen en sindsdien in functie is. Het paar kreeg samen drie kinderen, naast het adopteren van nog een kind. Van 1988 tot 1995 richtte en leidde ze een non-profitorganisatie op, het American Voluntary Medical Team, dat reizen organiseerde van medisch personeel naar door rampen getroffen of door oorlog verscheurde derdewereldlanden. Gedurende deze tijd raakte ze enkele jaren verslaafd aan pijnstillers en nam ze haar toevlucht tot het laten uitschrijven van illegale recepten door een arts. Ze bereikte een overeenkomst met de overheid waarbij geen aanklachten tegen haar werden ingediend. Na de dood van haar vader in 2000 erfde ze de meerderheidscontrole en werd ze voorzitter van Hensley & Co., een van de grootste Anheuser-Busch bierdistributeurs in de Verenigde Staten. Ze nam deel aan beide presidentscampagnes van haar man en trok in 2008 zowel positieve als negatieve aandacht voor haar uiterlijk, gedrag, rijkdom, uitgavenpatroon en financiële verplichtingen. Ze blijft een actieve filantroop en maakt deel uit van de besturen van Operation Smile, Eastern Congo Initiative, CARE en HALO Trust, en maakt regelmatig overzeese reizen in verband met hun activiteiten. Gedurende de jaren 2010 is ze prominent geworden in de strijd tegen mensenhandel.",
"Megyn Kelly\nMegyn Marie Kelly (geboren 18 november 1970) is een Amerikaanse journaliste, politiek commentator en voormalig bedrijfsjurist. Van 2004 tot 2017 werkte ze voor Fox News. Op 3 januari 2017 kondigde ze haar vertrek bij Fox News aan en maakte bekend dat ze bij NBC News zou gaan werken. Vanaf 4 juni 2017 presenteerde ze een nieuwsuitzending op zondagavond met de titel Sunday Night with Megyn Kelly. Van oktober 2013 tot januari 2017, tijdens haar carrière bij Fox News, presenteerde Kelly het gelijknamige programma The Kelly File. Eerder presenteerde ze America Live, en daarvoor was ze co-presentator van America's Newsroom met Bill Hemmer. Van 2007 tot 2012 presenteerden de twee verslaggevers de nieuwjaarsuitzendingen van Fox News Channel, \"All American New Year\". Ze stond in 2014 op de Time-lijst van de 100 meest invloedrijke mensen.",
"Lijst van Outnumbered afleveringen\nOutnumbered, een Britse televisiesitcom met Claire Skinner en Hugh Dennis in de hoofdrollen, werd uitgezonden op BBC One van 28 augustus 2007 tot 5 maart 2014, gedurende vijf series, en vier kerstvoorstellingen werden uitgezonden tussen 2009 en 2016. In totaal zijn er 35 afleveringen geproduceerd. Hieronder volgt een lijst van Outnumbered afleveringen."
] | 1,265 |
Tom Cruise was de hoofdrolspeler in de film Vanilla Sky.
|
[
"Tom_Cruise_filmography",
"Sky_(film)",
"Mission:_Impossible_(film)",
"Interview_with_the_Vampire_(film)",
"Tom_Kruse",
"Tom_Cruise:_An_Unauthorized_Biography",
"Tom_Cruise:_All_the_World's_a_Stage"
] |
[
"Tom Cruise\nThomas Cruise Mapother IV (geboren 3 juli 1962), professioneel bekend als Tom Cruise, is een Amerikaanse acteur en producent. Hij is genomineerd voor drie Academy Awards en heeft drie Golden Globe Awards gewonnen. Hij begon zijn carrière op 19-jarige leeftijd in de film Endless Love (1981). Na het spelen van bijrollen in Taps (1981) en The Outsiders (1983), was zijn eerste hoofdrol in de romantische komedie Risky Business, uitgebracht in augustus 1983. Cruise werd een volwaardige filmster na het spelen van Pete \"Maverick\" Mitchell in het actiedrama Top Gun (1986). Een van de grootste filmsterren in Hollywood, Cruise speelde in verschillende succesvolle films in de jaren 80, waaronder de drama's The Color of Money (1986), Cocktail (1988), Rain Man (1988) en Born on the Fourth of July (1989).\n\nIn de jaren 90 speelde hij in een aantal succesvolle films, waaronder de romance Far and Away (1992), het drama A Few Good Men (1992), de juridische thriller The Firm (1993), de drama-horrorfilm Interview with the Vampire (1994), de romantische komedie-drama sportfilm Jerry Maguire (1996), de erotische thriller Eyes Wide Shut en het drama Magnolia (beide 1999). Sinds 1996 is Cruise vooral bekend om zijn rol als IMF-agent Ethan Hunt in de Mission: Impossible-filmserie, waarvan de meest recente film, Mission: Impossible – Rogue Nation, in 2015 werd uitgebracht.\n\nIn de jaren 2000 speelde Cruise in een aantal succesvolle films, waaronder de sciencefiction thrillers Vanilla Sky (2001) en Minority Report (2002), de epische oorlogsfilm The Last Samurai (2003), de misdaadfilm Collateral (2004), de sciencefiction-rampenthriller War of the Worlds (2005) en de historische thriller Valkyrie (2008).\n\nIn de jaren 2010 speelde hij in de actiekomedie Knight and Day (2010), de thriller Jack Reacher (2012), de post-apocalyptische sciencefictionfilm Oblivion (2013) en de militaire sciencefictionfilm Edge of Tomorrow (2014). In 2012 was Cruise de best betaalde acteur van Hollywood. 16 van zijn films brachten meer dan $ 100 miljoen op in de Verenigde Staten; 22 hebben wereldwijd meer dan $ 200 miljoen opgebracht.\n\nHij won Golden Globe Awards voor Beste Mannelijke Hoofdrol in een Drama in 1990 voor Born on the Fourth of July; Beste Mannelijke Hoofdrol in een Komedie/Musical in 1997 voor Jerry Maguire; en Beste Mannelijke Bijrol in 2000 voor Magnolia. In 2002 won Cruise de Saturn Award voor Beste Acteur voor Vanilla Sky. In 2003 won hij een AFI Movie of the Year Award voor The Last Samurai en een Empire Award voor Beste Acteur voor Minority Report.\n\nCruise is een uitgesproken voorstander van de Scientology Kerk en de bijbehorende sociale programma's, en schrijft eraan toe dat het hem heeft geholpen dyslexie te overwinnen. In de jaren 2000 veroorzaakten zijn kritieken op psychiatrie en antidepressiva, met name therapie voor hulpverleners na 9/11, en inspanningen om Scientology als religie in Europa te promoten, controverses, net als een uitgelekt video-interview waarin hij Scientology promootte."
] |
[
"Tom Cruise filmografie\nTom Cruise is een Amerikaanse acteur en producent die zijn filmdebuut maakte met een kleine rol in het romantische drama *Endless Love* uit 1981. Twee jaar later brak hij door met de hoofdrol in de romantische komedie *Risky Business* (1983), waarmee hij zijn eerste nominatie voor de Golden Globe Award voor Beste Acteur – Musical of Komedie kreeg. In 1986 speelde Cruise een gevechtspiloot in het door Tony Scott geregisseerde actiedrama *Top Gun* (de meest succesvolle film van dat jaar) en speelde hij tegenover Paul Newman in het door Martin Scorsese geregisseerde drama *The Color of Money*. Twee jaar later speelde hij tegenover Dustin Hoffman in het met een Academy Award voor Beste Film bekroonde drama *Rain Man* (1988) en verscheen hij ook in het met een Golden Raspberry Award voor Slechtste Film bekroonde romantische drama *Cocktail* (1988). Daarmee werd Cruise de eerste en enige persoon die, tot 2014, in hetzelfde jaar zowel in een Oscarwinnaar voor Beste Film als in een Razzie-winnaar voor Slechtste Film speelde. Zijn volgende rol was die van anti-oorlogsactivist Ron Kovic in de drama-adaptatie van Kovic's memoires met dezelfde naam, *Born on the Fourth of July* (1989). Voor zijn vertolking ontving Cruise de Golden Globe Award voor Beste Acteur – Drama en zijn eerste nominatie voor de Academy Award voor Beste Acteur.\n\nIn 1992 speelde hij tegenover Jack Nicholson in het juridische drama *A Few Good Men*, een adaptatie van het gelijknamige Broadway-stuk, ook geschreven door Aaron Sorkin. Cruise verscheen vervolgens in *The Firm* (1993), een filmadaptatie van de juridische thriller van John Grisham met dezelfde naam, en maakte in hetzelfde jaar zijn regiedebuut door een aflevering van de anthologiereeks *Fallen Angels* te regisseren. Drie jaar later speelde Cruise de rol van IMF-agent Ethan Hunt in de actiefilm *Mission: Impossible* (1996), het eerste filmproject van zijn productiebedrijf Cruise/Wagner Productions, dat hij in 1993 samen met Paula Wagner had opgericht. Tot 2015 is Cruise in nog vier films in de *Mission: Impossible*-franchise verschenen: *Mission: Impossible 2* (2000), *Mission: Impossible III* (2006), *Mission: Impossible – Ghost Protocol* (2011) en *Mission: Impossible – Rogue Nation* (2015). Hij zal zijn rol als Hunt opnieuw vertolken in *Mission: Impossible 6*, waarvan de release gepland staat voor 2018.\n\nHij speelde de titelrol in de door Cameron Crowe geregisseerde komedie-drama *Jerry Maguire* (1996), waarmee Cruise de Golden Globe Award voor Beste Acteur – Musical of Komedie en zijn tweede nominatie voor de Academy Award voor Beste Acteur kreeg. In 1999 speelde Cruise in de door Stanley Kubrick geregisseerde erotische thriller *Eyes Wide Shut* tegenover zijn toenmalige vrouw Nicole Kidman en verscheen hij ook in het door Paul Thomas Anderson geregisseerde drama *Magnolia*. Voor laatstgenoemde ontving hij de Golden Globe Award voor Beste Mannelijke Bijrol en werd hij ook genomineerd voor de Academy Award voor Beste Mannelijke Bijrol. Cruise werkte opnieuw samen met Crowe aan de sciencefictionthriller *Vanilla Sky* (2001), waarmee hij een Saturn Award voor Beste Acteur won. Het volgende jaar speelde hij in de door Steven Spielberg geregisseerde sciencefictionthriller *Minority Report* (2002). In 2005 werkte hij opnieuw samen met Spielberg aan de sciencefictionthriller *War of the Worlds* en ontving hij de Stanley Kubrick Britannia Award for Excellence in Film van BAFTA Los Angeles. Drie jaar later verscheen hij in de satirische actiekomedie *Tropic Thunder* (2008) en speelde hij Claus von Stauffenberg in de historische thriller *Valkyrie* (2008). Cruise speelde de gelijknamige rol in de thriller *Jack Reacher* en verscheen in de romantische muzikale komedie *Rock of Ages* (beide 2012). Zijn volgende films, *Oblivion* (2013) en *Edge of Tomorrow* (2014), brachten hem terug naar het sciencefictiongenre.",
"Sky (film)\nSky is een Frans-Duitse dramafilm uit 2015, geschreven en geregisseerd door Fabienne Berthaud. De hoofdrollen worden vertolkt door Diane Kruger, Norman Reedus, Gilles Lellouche, Lena Dunham, Q'orianka Kilcher, Lou Diamond Phillips en Sasha Perl-Raver. De film werd vertoond in de Platform-sectie van het Toronto International Film Festival 2015. De film werd in Frankrijk uitgebracht op 6 april 2016 door Haut Et Court en in Duitsland op 2 juni 2016 door Alamode Films.",
"Mission: Impossible (film)\nMission: Impossible is een Amerikaanse actiefilm uit 1996, geregisseerd door Brian De Palma, geproduceerd door en met Tom Cruise in de hoofdrol. Gebaseerd op de gelijknamige televisieserie, volgt het verhaal Ethan Hunt (Cruise) en zijn missie om de mol op te sporen die hem heeft incrimineren voor de moorden op zijn hele IMF-team. Het werk aan het script was vroeg begonnen met filmmaker Sydney Pollack aan boord, voordat De Palma, Steven Zaillian, David Koepp en Robert Towne erbij werden gehaald. Mission: Impossible ging in pre-productie zonder een afgerond draaiboek. De Palma bedacht enkele actiescènes, maar Koepp en Towne waren ontevreden over het verhaal dat tot die gebeurtenissen leidde. U2-bandleden Larry Mullen Jr. en Adam Clayton produceerden een elektronische danceversie van de originele them muziek. Het nummer haalde de top tien van hitlijsten over de hele wereld en werd genomineerd voor een Grammy Award voor Beste Pop Instrumentale Performance. De film was een kritiek en commercieel succes en werd uiteindelijk de op twee na meest succesvolle film van 1996. Het succes van de film leidde tot de Mission: Impossible-filmserie.",
"Interview met een Vampier (film)\nInterview met een Vampier is een Amerikaanse drama-horrorfilm uit 1994, geregisseerd door Neil Jordan, gebaseerd op de roman Interview met een Vampier uit 1976 van Anne Rice, en met Tom Cruise en Brad Pitt in de hoofdrollen. De film focust op Lestat (Cruise) en Louis (Pitt), beginnend met Louis' transformatie in een vampier door Lestat in 1791. De film beschrijft hun tijd samen, en het veranderen van een tienjarig meisje, Claudia, in een vampier. Het verhaal wordt omlijst door een hedendaags interview, waarin Louis zijn verhaal vertelt aan een reporter in San Francisco. De bijrollen worden vertolkt door Christian Slater, Kirsten Dunst, Antonio Banderas en Stephen Rea. De film werd in november 1994 uitgebracht en kreeg over het algemeen positieve recensies, en ontving Oscarnominaties voor Beste Art Direction en Beste Originele Muziek. Kirsten Dunst werd ook genomineerd voor een Golden Globe voor Beste Actrice in een Bijrol voor haar rol in de film.",
"Tom Kruse\nTom Kruse of Tom Cruise kan verwijzen naar: Tom Kruse (uitvinder), uitvinder van de Hoveround, een type elektrische rolstoel. Tom Kruse (postbode) (1914–2011), Australische postbode, te zien in de documentaire The Back of Beyond. Tom Cruise (geboren 1962), Amerikaanse acteur. Thomas Cruise (voetballer) (geboren 1991), Engelse (voetbal)voetballer.",
"Tom Cruise: Een Ongeautoriseerde Biografie\nTom Cruise: Een Ongeautoriseerde Biografie is een biografie van acteur Tom Cruise, geschreven door Andrew Morton. Het boek werd in de Verenigde Staten uitgegeven in hardcover op 15 januari 2008 door St. Martin's Press, met een eerste oplage van 400.000 exemplaren, en als audioboek op vijf cd's door Macmillan Audio. Cruise's advocaten en de Scientology Kerk hebben verschillende verklaringen afgegeven die de waarheidsgetrouwheid van de door Morton in het boek gedane beweringen in twijfel trekken. In een officiële 15 pagina's tellende verklaring die aan de pers werd verstrekt, noemde de Kerk het boek \"een bevooroordeelde, lasterlijke aanval vol leugens\". Het boek werd niet uitgegeven in het Verenigd Koninkrijk of Nieuw-Zeeland vanwege de strenge lasterwetten in die landen. Hoewel het aanvankelijk niet in Australië werd uitgegeven, werd het daar later wel gepubliceerd en werd het populair. Het boek bereikte nummer één op de bestsellerlijst van Amazon.com drie dagen na de publicatie en stond een week na de publicatie op nummer één op de bestsellerlijst van The New York Times. Het was in 2008 de nummer één bestseller in Australië voor uitgever AbeBooks. Het boek kreeg gemengde en kritische recensies in The New York Times. De San Jose Mercury was van mening dat het met \"de nodige korrel zout\" genomen moest worden.",
"Tom Cruise: De wereld is een schouwtoneel\nTom Cruise: De wereld is een schouwtoneel is een geautoriseerde biografie van acteur Tom Cruise, geschreven door de Britse filmcriticus Iain Johnstone. Het boek werd voor het eerst uitgegeven door Hodder & Stoughton in paperback en als luisterboek in 2006, en vervolgens opnieuw in gebonden uitvoering op 1 maart 2007, en als tweede paperback editie op 1 mei 2007."
] | 1,266 |
`Borrelia afzelii is de enige bekende soort Borrelia.`
|
[
"Lyme_disease_microbiology",
"Borrelia_sinica",
"Neuroborreliosis",
"Borrelia_duttoni",
"Borrelia_coriaceae",
"Borrelia_bissettii",
"Borrelia_japonica"
] |
[
"Borrelia afzelii\nBorrelia afzelii is een soort Borrelia, een bacterie die verschillende soorten gewervelde en ongewervelde dieren kan infecteren. Van de 30 bekende Borrelia-soorten is het een van de vier die waarschijnlijk mensen infecteren en een variant van de ziekte van Lyme veroorzaken. Co-infectie door deze Borrelia-soort met één of meer pathogenen kan voorkomen, overgebracht door de vector, die in de meeste gevallen de teek lijkt te zijn."
] |
[
"Microbiologie van de ziekte van Lyme\nDe ziekte van Lyme, of borreliose, wordt veroorzaakt door spirocheetbacteriën uit het genus *Borrelia*, met 52 bekende soorten. Drie hoofds soorten (*Borrelia garinii*, *Borrelia afzelii*, en *Borrelia burgdorferi* s.s.) zijn de belangrijkste verwekkers van de ziekte bij mensen, terwijl een aantal andere mogelijk pathogenisch zijn bevonden. *Borrelia*-soorten die bekend staan om de ziekte van Lyme te veroorzaken, worden gezamenlijk *Borrelia burgdorferi sensu lato* (s.l.) genoemd. *Borrelia* zijn micro-aerofiel en langzaam groeiend – de belangrijkste reden voor de lange vertragingen bij het diagnosticeren van de ziekte van Lyme – en er is gebleken dat ze een grotere diversiteit aan stammen hebben dan eerder werd geschat. De stammen verschillen in klinische symptomen en/of presentatie, evenals geografische verspreiding. Behalve *Borrelia recurrentis* (dat de door luizen overgedragen terugkerende koorts veroorzaakt en wordt overgedragen door de menselijke luizen), wordt aangenomen dat alle bekende soorten door teken worden overgedragen.",
"Borrelia sinica\nBorrelia sinica is een spirocheetbacterie. De cellen bevatten slechts vier periplasmatische flagellen, die elk aan een uiteinde van de spirocheet zijn ingevoegd, verschillend van andere Borrelia-soorten. Het wordt geassocieerd met de ziekte van Lyme. CMN3T is de type stam van deze soort.",
"Neuroborreliose\nNeuroborreliose, ook bekend als Lyme neuroborreliose (LNB), is een aandoening van het centrale zenuwstelsel. Een neurologische manifestatie van de ziekte van Lyme, neuroborreliose wordt veroorzaakt door een systemische infectie met spirocheten van het genus Borrelia. Symptomen van de ziekte omvatten erythema migrans en griepachtige symptomen. De microbiologische progressie van de ziekte is vergelijkbaar met die van neurosyfilis, een andere spirocheteninfectie.",
"Borrelia duttoni\nBorrelia duttoni is een soort Borrelia. Deze kan geassocieerd worden met terugkerende koorts. Het is vernoemd naar Joseph Everett Dutton, die in 1905 aan de ziekte overleed terwijl hij en John Lancelot Todd \"teekkoorts\" onderzochten.",
"Borrelia coriaceae\nBorrelia coriaceae is een soort spirocheetbacterie en behoort tot het genus Borrelia. Stammen van deze soort zijn geïsoleerd uit de zachte teek Ornithodoros coriaceus en uit muilezelherten.",
"Borrelia bissettii\nBorrelia bissettii is een spirocheetbacterie. De type stam is stam DN127. Het kan pathogenisch zijn en betrokken zijn bij gevallen van Lyme-borreliose.",
"Borrelia japonica\nBorrelia japonica is een spirocheetbacterie die voor het eerst werd geïsoleerd uit Japanse zoogdieren."
] | 1,267 |
David Carradine was een persoon.
|
[
"David_Carradine_filmography",
"Robert_Carradine",
"John_Carradine_filmography",
"Night_Rhythms",
"Carradine_family",
"Taggart_(film)",
"David_Carradine_is_a_Bounty_Hunter_Whos_Robotic_Arm_Hates_Your_Crotch"
] |
[
"David Carradine\nDavid Carradine (geboren als John Arthur Carradine; 8 december 1936 – 3 juni 2009) was een Amerikaanse acteur en vechtsportbeoefenaar. Hij was bekend om zijn hoofdrol als de vredelievende Shaolin-monnik Kwai Chang Caine in de televisieserie Kung Fu uit de jaren 70. Hij was ook bekend van zijn rol als Frankenstein in de originele Death Race-film en als Bill in beide Kill Bill-films. Hij was lid van een acteursfamilie die begon met zijn vader, John Carradine. Carradines acteercarrière, die grote en kleine rollen op het toneel, de televisie en in de bioscoop omvatte, strekte zich uit over meer dan vier decennia. Een productieve \"B\"-filmacteur, verscheen hij in meer dan 100 speelfilms in een carrière van meer dan zestig jaar. Hij werd genomineerd voor vier Golden Globe Awards, voor projecten zoals de televisieserie Kung Fu (1972-1975), de Woody Guthrie-biopic Bound for Glory (1976) en de miniserie North and South (1985). Zijn laatste nominatie kwam in de categorie Beste Mannelijke Bijrol voor het vertolken van de titelrol in Quentin Tarantino's Kill Bill: Volume 2 (2004). Films waarin Carradine te zien was, bleven na zijn dood uitgebracht worden. Deze postume credits waren uit een verscheidenheid aan genres, waaronder actie, documentaires, drama, horror, vechtsporten, sciencefiction en westerns. Naast zijn acteercarrière was Carradine regisseur en muzikant. Bovendien, beïnvloed door zijn meest populaire acteerrol, beoefende hij vechtsporten. Hij werd soms gearresteerd en vervolgd voor verschillende misdrijven, die vaak te maken hadden met drugsmisbruik. Hij overleed op 3 juni 2009 in een hotelkamer in Bangkok, Thailand, aan auto-erotische asfyxie."
] |
[
"Filmografie David Carradine\nHieronder volgt de filmografie van acteur en regisseur David Carradine (1936 – 2009).",
"Robert Carradine\nRobert Reed Carradine (geboren 24 maart 1954) is een Amerikaanse acteur. De jongste uit de acteursfamilie Carradine, maakte zijn eerste optredens in televisiewesternseries zoals Bonanza en de televisieserie van zijn oudere broer David, Kung Fu. Carradines eerste filmrol was in de film The Cowboys uit 1972, met John Wayne en Roscoe Lee Browne in de hoofdrollen. Carradine portretteerde ook studentenverenigingsvoorzitter \"Lewis Skolnick\" in de Revenge of the Nerds-serie komische films en vader Sam McGuire in de Disney Channel sitcom Lizzie McGuire.",
"John Carradine filmografie\nDit is een lijst van films met John Carradine. Televisieoptredens en televisiefilms zijn niet opgenomen.",
"Nachtritmes\nNachtritmes is een direct-to-video film uit 1992 met Martin Hewitt en David Carradine in de hoofdrollen en geregisseerd door Gregory Dark.",
"Familie Carradine\nDe familie Carradine is de familie van de Amerikaanse acteur John Carradine, die vijf zoons had, waarvan er vier acteur werden. De familie omvat: John Carradine (1906 – 1988), vier keer getrouwd, waaronder: (i) Ardanelle McCool (huwelijk 1935 – 1944) Bruce John Carradine (geboren 10 april 1933), geadopteerd, zoon uit een vorig huwelijk van Ardanelle David Carradine (1936 – 2009), vijf keer getrouwd en had drie kinderen en vier stiefkinderen: Calista Carradine (geboren april 1962), bij Donna Lea Becht (1e vrouw) Tom Carradine (geboren 1972), bij partner Barbara Hershey Kansas Carradine (geboren mei 1978), bij Linda Gilbert (2e vrouw) Zijn vijfde vrouw Annie Carradine (née Anne Kirstie Fraser) had vier andere kinderen uit twee eerdere huwelijken Amanda Fraser Eckelberry (geboren 29 november 1989) bij eerste echtgenoot Marc Duke Eckelberry (geboren in 1954 in Californië). Madeleine Rose (geboren 4 april 1995) bij tweede echtgenoot Dana Richard Bierman (geboren op 8 september 1952 in San Francisco, Californië en overleden 9 december 2000 op 48-jarige leeftijd aan alvleesklierkanker in Tarzana, Los Angeles, Californië). Olivia Juliette (geboren 1998), tweelingzus van Max, (stiefdochter) Max Richard (geboren 1998), tweelingbroer van Olivia, (stiefzoon) (ii) Sonia Sorel (huwelijk 1944 – 1956), later getrouwd met kunstenaar Michael Bowen en had een acteur zoon Michael Bowen (geboren 1953) Christopher Carradine (geboren 1947), architect die vicepresident werd van Walt Disney Imagineering Getrouwd met Carolyn Martin sinds 1979, met 3 kinderen Richard Reed Carradine (geboren 1970) Caitlyn Lace Carradine (geboren 1982) Henry Wolfe Carradine (geboren 1990) Keith Carradine (geboren 1949) Martha Plimpton (geboren 1970), bij Shelley Plimpton Cade Richmond Carradine (geboren 1982), bij Sandra Will (1e vrouw) Sorel Johannah Carradine (geboren 1985), bij Sandra Will (1e vrouw) Robert Carradine (geboren 1954) Ever Carradine (geboren 1974), bij Susan Snyder Marica Reed Carradine (geboren 1990), bij Edie Mani (zijn vrouw sinds 1990) Ian Alexander Carradine (geboren 1992), bij Edie Mani (zijn vrouw sinds 1990) John Carradine verscheen met zijn zoon David in The Good Guys and the Bad Guys (1969) en speelde samen met hem in Boxcar Bertha (1972), geproduceerd door Roger Corman en geregisseerd door Martin Scorsese. Hij verscheen ook in drie afleveringen van de tv-serie Kung Fu uit de jaren 70, waarin David de hoofdrol speelde. David's broers Bruce, Keith en Robert verschenen ook in de serie, waarbij Keith David's personage als tiener speelde voor een korte periode. Bruce Carradine verscheen ook met David in Q, The Winged Serpent (1982) en in David's regiedebuut \"labor of love\", Americana. David en zijn halfbroers Keith en Robert verschenen samen als de Younger brothers in Walter Hill's film The Long Riders uit 1980 en de drie verschenen in een humoristische cameo in The Fall Guy, in een aflevering waarin hun vader ook meespeelde. Robert \"schiet David dood\" in een cameo in Scorsese's Mean Streets. Keith zat in een andere regiepoging van David, You and Me, terwijl Robert samen met David speelde in de onverfilmde musical die David regisseerde, A Country Mile. David verscheen samen met zijn halfbroer Robert in de elfde aflevering van Lizzie McGuire van Disney Channel, waarvan Robert een hoofdrol speelde. In deze aflevering werd David gecast als een personage dat doet denken aan zijn Kung Fu-personage, Kwai Chang Caine. David en Keith presenteerden elk Wild West Tech van History Channel en verschenen in ten minste twee andere films samen, Last Stand at Saber River (waarvoor Keith een prijs won) en The Outsider. David's dochter, Calista, had een terugkerende rol in Kung Fu: The Legend Continues. Ze had ook een rol in Project Eliminator, met haar vader. Ze was de ster van de onverfilmde epische film Mata Hari, die David regisseerde. Daarnaast zong ze het thema van Americana, een lied dat David schreef genaamd \"Around\". David verscheen met zijn nicht, Ever, in Dead & Breakfast.",
"Taggart (film)\nTaggart (24 dec. 1964) (Universal Pictures) is een westernfilm geregisseerd door R. G. Springsteen, geschreven door Robert Creighton Williams, gebaseerd op de roman uit 1959 van Louis L'Amour. Het is opmerkelijk als het filmdebuut van David Carradine.",
"David Carradine is a Bounty Hunter Whos Robotic Arm Hates Your Crotch\nDavid Carradine is a Bounty Hunter Whos Robotic Arm Hates Your Crotch is de tweede EP van de alternatieve rockband Fight Like Apes. Hij werd uitgebracht op 2 november 2007. De EP duurt iets meer dan elf minuten. Twee van de vier nummers van deze EP werden opnieuw bewerkt voor <i>Fight Like Apes and the Mystery of the Golden Medallion</i>, het debuutalbum van de band. De bewerkte nummers waren \"Do You Karate?\" en \"Snore Bore Whore\". Het eerste nummer van de EP, \"Do You Karate?\", was een kleine hit in de Ierse onafhankelijke muziekscene. De band begon aan hun eerste UK-tournee na de release van de EP, waarbij hun single \"Jake Summers\" van hun vorige EP, <i>How Am I Supposed to Kill You If You Have All the Guns?</i>, daar werd uitgebracht via het label Cool For Cats (zusterlabel van Fierce Panda)."
] | 1,268 |
Tupac Shakur werd in 1996 vermoord bij een drive-by shooting.
|
[
"East_Coast–West_Coast_hip_hop_rivalry",
"A_2Pac_Tribute:_Dare_2_Struggle",
"Murder_of_Christopher_Wallace",
"Live_at_the_House_of_Blues_(Tupac_Shakur_album)",
"Hit_'Em_Up",
"Mutulu_Shakur",
"Runnin'_from_tha_Police"
] |
[
"Tupac Shakur\nTupac Amaru Shakur ( -LSB- ˈtuːpɑːk_ʃəˈkʊər -RSB- ; geboren als Lesane Parish Crooks ; 16 juni 1971 – 13 september 1996), ook bekend onder zijn artiestennamen 2Pac, Makaveli en Pac, was een Amerikaanse rapper, platenproducent, acteur en dichter. Vanaf 2007 heeft Shakur wereldwijd meer dan 75 miljoen platen verkocht. Zijn dubbel-cd albums *All Eyez on Me* en zijn *Greatest Hits* behoren tot de best verkochte albums in de Verenigde Staten. Hij is door vele publicaties, waaronder Rolling Stone, die hem op de 86e plaats zette in hun lijst van De 100 Grootste Artiesten Aller Tijden, vermeld en gerangschikt als een van de grootste artiesten aller tijden. Hij wordt consistent gerangschikt als een van de grootste en meest invloedrijke rappers aller tijden. Op 7 april 2017 werd Shakur opgenomen in de Rock and Roll Hall of Fame.\n\nShakur begon zijn carrière als roadie, achtergronddanser en MC voor de alternatieve hiphop groep Digital Underground, om uiteindelijk als soloartiest door te breken. De meeste thema's in Shakurs liedjes draaiden om geweld en ontbering in binnensteden, racisme en andere sociale problemen. Zowel zijn ouders als verschillende andere mensen in zijn familie waren leden van de Black Panther Party, wiens idealen werden weerspiegeld in zijn liedjes. Tijdens het laatste deel van zijn carrière was Shakur een vocale deelnemer aan de East Coast – West Coast hiphop rivaliteit, en raakte betrokken bij conflicten met andere rappers, producers en platenmaatschappijmedewerkers, met name The Notorious B.I.G. en het label Bad Boy Records.\n\nOp 7 september 1996 werd Shakur dodelijk getroffen door kogels tijdens een drive-by shooting op de kruising van Flamingo Road en Koval Lane in Las Vegas, Nevada. Hij werd overgebracht naar het University Medical Center of Southern Nevada, waar hij zes dagen later overleed."
] |
[
"Oostkust-Westkust hiphoprivaliteit\nDe Oostkust-Westkust hiphoprivaliteit is een aanhoudende vete van 1991 tot heden tussen artiesten en fans van de Oostkust hiphop en Westkust hiphop scènes in de Verenigde Staten, met name van 1994 tot 1997. Centrale figuren in de vete waren de op de Oostkust gebaseerde rapper The Notorious B.I.G. (en zijn in New York gevestigde label, Bad Boy Records) en de op de Westkust gebaseerde rapper Tupac Shakur (en zijn in Los Angeles gevestigde label, Death Row Records), die beiden fataal werden neergeschoten tijdens drive-by shootings door onbekende daders in respectievelijk 1997 en 1996.",
"Een 2Pac Tribute: Dare 2 Struggle\nEen 2Pac Tribute: Dare 2 Struggle is een postuum uitgebracht tribute-album gewijd aan de overleden hiphopicoon Tupac Shakur. Dr. Mutulu Shakur (Tupacs niet-biologische vader) bracht het tribute-album uit ter herdenking van Tupacs 35e verjaardag en 10-jarig overlijdensjubileum. Het album bevat bijdragen van rappers achter de tralies en van buiten, waaronder Mutulu Shakurs kinderen Mopreme Shakur en Nzingha, evenals Outlawz, TQ, Slick, Imaan Faith en T-Jay. Het werd oorspronkelijk bedacht vóór Tupacs moord in 1996, toen hij en Mopreme hun vader in de gevangenis bezochten en de \"Thug Code\" schreven om pogingen te doen om bendegeweld te verminderen. Dare 2 Struggle bevat een 16-pagina's tellend boekje met de \"Thug Code\" en een voorproefhoofdstuk van Shakurs historische roman over Tupac getiteld N 2 Da Gutter. Mutulu Shakur is de uitvoerend producent van het album, samen met de Canadese hiphopactivist Raoul Juneja (ook bekend als Deejay Ra). Het wordt uitgebracht via Kent Entertainment's First Kut rap-label in samenwerking met Juneja's in Toronto gevestigde Lyrical Knockout Entertainment company. De helft van de opbrengst van de verkoop van de plaat gaat naar Shakurs initiatief voor gezondheid en onderwijs in de binnenstad.",
"Moord op Christopher Wallace\nDe moord op Christopher Wallace, alias Biggie Smalls en The Notorious B.I.G., vond plaats in de vroege uren van 9 maart 1997. De rapper werd vier keer beschoten tijdens een drive-by shooting in Los Angeles, Californië, VS, wat een uur later tot zijn dood leidde.",
"Live at the House of Blues (Tupac Shakur album)\nTupac: Live at the House of Blues was 2Pac's laatste opgenomen optreden. Het album werd opgenomen op 4 juli 1996 en uitgebracht in 2005, 9 jaar na zijn dood in 1996. Het bevat tot op heden hitsingles zoals \"Hit 'Em Up\", \"2 of Amerikaz Most Wanted\" en \"So Many Tears\". Sinds de release heeft het album meer dan een miljoen exemplaren verkocht en is het platina gecertificeerd. Het bevat ook artiesten zoals Snoop Dogg, Tha Dogg Pound, Nate Dogg, Jodeci en Outlawz. Een DVD-editie is ook beschikbaar, met het volledige concert en extra's, waaronder vijf volledige muziekvideo's voor \"California Love\", \"To Live & Die in LA\", \"Hit 'Em Up\", \"How Do You Want It\" en \"I Ain't Mad at Cha\".",
"Hit 'Em Up\n``Hit 'Em Up'' is een diss track van rapper Tupac Shakur (2Pac), met zijn groep The Outlawz. Het is de B-kant van de single ``How Do U Want It'', uitgebracht op 4 juni 1996, van het album *All Eyez on Me*. De songteksten bevatten venijnige beledigingen aan verschillende East Coast-rappers, voornamelijk Shakurs voormalige vriend en latere rivaal, The Notorious B.I.G., ook bekend als Biggie Smalls. Het nummer werd opgenomen in Los Angeles, Californië, in Can Am Studios in mei 1996. Verslaggever Chuck Philips, die Shakur interviewde in Can Am, beschreef het nummer als ``een bijtende anti-East Coast kruistocht waarin de rapper dreigt Biggie, Sean Combs (Puffy) en een heleboel Bad Boy-artiesten en andere New Yorkse acts uit te schakelen.'' Het nummer werd geproduceerd door langdurige medewerker Johnny ``J'' en samplet de baslijn van ``Don't Look Any Further'' van Dennis Edwards en interpoleert ``Get Money'' van Biggies groep Junior M.A.F.I.A., die ook de sample van Dennis Edwards gebruikte. Het refrein van het nummer bevat een interpolatie van Yellowmans reggaehit uit 1982, `Zungguzungguguzungguzeng'. De video, zelf beschreven als berucht, bevat imitaties van Biggie, Puffy en Lil' Kim. ``Hit 'Em Up'' speelde een grote rol in het verergeren van de East Coast-West Coast hiphop-rivaliteit. Na de release reageerden de in het nummer beledigde East Coast-rappers met eigen tracks. De controverse rond het nummer is deels te wijten aan Shakurs moord slechts drie maanden na de release. Het nummer wordt door de Amerikaanse hiphopgemeenschap algemeen beschouwd als een van de grootste diss tracks ooit opgenomen, vanwege de expliciete songteksten en de ernst van de gewelddadige intenties van Shakur en zijn collega's ten opzichte van hun concurrenten.",
"Mutulu Shakur\nMutulu Shakur (geboren als Jeral Wayne Williams; 8 augustus 1950) is een Amerikaans zwart nationalist, acupuncturist en veroordeelde crimineel. Hij was een aanhanger van de Republiek van Nieuw Afrika en een goede vriend van Geronimo Pratt. Shakur staat vooral bekend om zijn veroordeling wegens afpersing na de gevangenisontvluchting van Joanne Chesimard (Assata Shakur) in 1979 en de beruchte overval op een Brinks-pantserwagen in New York, waarbij een bewaker en twee politieagenten om het leven kwamen. Later bleek dat een illegaal project van de FBI, COINTELPRO, gericht op het observeren, infiltreren, diskrediteren en neutraliseren van wat zij beschouwden als binnenlandse politieke organisaties, zoals die van Dr. Martin Luther King Jr., ook Mutulu en vele van zijn kameraden tot doelwit had. Hij zit momenteel gevang in de United States Penitentiary, Victorville. Hij was de stiefvader van de overleden rapper Tupac Shakur.",
"Runnin' from tha Police\n``Runnin' From tha Police'' is een nummer uit 1995 van rapper Tupac Shakur, met The Notorious B.I.G., Stretch, Buju Banton en Dramacydal. Het nummer is significant, omdat het een van de weinige composities is die 2Pac en The Notorious B.I.G. samen maakten, aangezien er later vijandigheid tussen de twee rappers ontstond, waardoor alle mogelijke samenwerkingen eindigden en de East-West Coast Rivalry werd aangewakkerd. De eerste couplet wordt gezongen door drie van de vier leden van de rapformatie Dramacydal, die later lid zouden worden van 2Pac's Outlawz groep (Young Hollywood, K-Dog en Big Malcolm, in die volgorde), de tweede door Stretch en The Notorious B.I.G., en de derde en laatste door 2Pac. Vier van de artiesten op het nummer zijn sindsdien vermoord: 2Pac, Notorious B.I.G., Yaki Kadafi en Stretch."
] | 1,269 |
Emma Thompson's eerste filmrol was niet in The Tall Guy.
|
[
"The_Blue_Boy_(film)",
"Emma_Thompson_on_stage_and_screen",
"Matt_Thompson_(film_director)",
"The_Tall_Guy",
"Thompson_(TV_series)",
"Mrs._Thompson",
"Tall_Tale_(film)"
] |
[
"Emma Thompson\nEmma Thompson (geboren 15 april 1959) is een Britse actrice, activiste, auteur, comedienne en scenarioschrijfster. Geboren in Londen als dochter van de Engelse acteur Eric Thompson en de Schotse actrice Phyllida Law, kreeg Thompson haar opleiding aan Newnham College, University of Cambridge, waar ze lid werd van de Footlights-groep. Na in verschillende comedyprogramma's te hebben gespeeld, brak ze in 1987 door in twee BBC-televisieseries, Tutti Frutti en Fortunes of War, en won ze de BAFTA TV Award voor Beste Actrice voor haar werk in beide series. Haar eerste filmrol was in de romantische komedie The Tall Guy uit 1989, en in het begin van de jaren 90 werkte ze vaak samen met haar toenmalige echtgenoot, acteur en regisseur Kenneth Branagh. Het paar werd populair in de Britse media en speelde samen in verschillende films, waaronder Dead Again (1991) en Much Ado About Nothing (1993). In 1992 won Thompson een Academy Award en een BAFTA Award voor Beste Actrice voor het historische drama Howards End. In 1993 kreeg ze twee Academy Award-nominaties voor haar rollen in The Remains of the Day als huishoudster van een groot huishouden en In the Name of the Father als advocate. Thompson schreef het scenario voor en speelde de hoofdrol in Sense and Sensibility (1995), waarmee ze (onder andere prijzen) een Academy Award voor Beste Bewerkte Scenario en een BAFTA Award voor Beste Actrice won. Andere opmerkelijke film- en televisiecredits zijn onder meer: de Harry Potter-filmserie, Wit (2001), Love Actually (2003), Angels in America (2003), Nanny McPhee (2005), Stranger than Fiction (2006), Last Chance Harvey (2008), Men in Black 3 (2012), Brave (2012) en Beauty and the Beast (2017). In 2013 kreeg ze veel lof en verschillende nominaties voor haar vertolking van P. L. Travers in Saving Mr. Banks. Thompson is getrouwd met acteur Greg Wise, met wie ze in Londen woont. Ze hebben een dochter en een geadopteerde zoon. Ze is een activiste op het gebied van mensenrechten en milieubescherming en heeft kritiek gekregen op haar uitgesprokenheid. Ze heeft twee boeken geschreven die zijn gebaseerd op Het verhaal van Peter Rabbit."
] |
[
"De Blauwe Jongen (film)\nDe Blauwe Jongen is een Britse televisiefilm uit 1994, met Emma Thompson in de hoofdrol. In het verhaal worstelt een stel met persoonlijke conflicten en bovennatuurlijke gebeurtenissen tijdens een weekend aan een afgelegen loch.",
"Emma Thompson op het toneel en scherm\nEmma Thompson op het toneel en scherm:",
"Matt Thompson (filmregisseur)\nMatt Thompson (geboren in Roseville, Californië op 19 mei 1984) is een Amerikaanse filmregisseur, producent, scenarioschrijver en acteur. Hij regisseerde ook enkele muziekvideo's en commercials en speelde in theaterproducties. Geboren uit Tim en Cindy Thompson, groeide hij op in Sacramento, Californië en studeerde af aan Granite Bay High School. Hij maakte zijn acteerdebuut op 18-jarige leeftijd en is sindsdien in vele films verschenen. In 2009 maakte hij zijn speelfilmdebuut als regisseur met de speelfilm *Luister naar je Hart* (film uit 2010), met in de hoofdrollen Cybill Shepherd, Kent Moran, Alexia Rasmussen en Ernie Sabella. Hij speelde ook de hoofdrol van Stanley Kowalski in de theateropvoering van *Een tram die geheten wordt Begeerte*. Hij werd in maart 2010 door Sacramento Magazine genoemd als een van de 15 mensen om in de gaten te houden aan het begin van hun carrière, in een artikel op de omslag.",
"De Lange Kerel\nDe Lange Kerel is een Britse romantische komedie uit 1989 en het speelfilmdebuut van scenarioschrijver Richard Curtis en regisseur Mel Smith. Het werd geproduceerd door London Weekend Television voor bioscooprelease en heeft Jeff Goldblum, Emma Thompson en Rowan Atkinson in de hoofdrollen. Curtis' script is gebaseerd op zijn ervaringen als rechte man tegenover zijn langdurige medewerker Rowan Atkinson.",
"Thompson (televisieserie)\nThompson is een Britse televisievariété uit 1988, gepresenteerd door actrice Emma Thompson. In de show speelden ook Imelda Staunton, Kenneth Branagh en Stephen Moore. De show bevatte muzikale nummers, evenals komische sketches en optredens van gaststerren. De themalied was \"Unsquare Dance\" van Dave Brubeck.",
"Mevrouw Thompson\nMevrouw Thompson is een Britse stomme film uit 1919, geregisseerd door Rex Wilson en met in de hoofdrollen Minna Grey, C.M. Hallard en Isobel Elsom. De film werd op 6 april 1923 in de Verenigde Staten uitgebracht. Hij is gebaseerd op een roman van William Babington Maxwell.",
"Tall Tale (film)\nTall Tale (ook bekend als Tall Tale: The Unbelievable Adventures of Pecos Bill) is een Amerikaanse western-avonturenfantasiefilm uit 1995, geregisseerd door Jeremiah S. Chechik. De film heeft Scott Glenn, Oliver Platt, Nick Stahl, Stephen Lang, Roger Aaron Brown, Jared Harris in de hoofdrollen, met Catherine O'Hara als Calamity Jane en Patrick Swayze als Pecos Bill. De film is geschreven door Steven L. Bloom en Robert Rodat en werd geproduceerd door Walt Disney Pictures en Caravan Pictures."
] | 1,270 |
Tezaab draaide ongeveer een jaar in de bioscopen.
|
[
"Tehzeeb_(1971_film)",
"Tehzeeb",
"Tamasha_(film)",
"Roadshow_theatrical_release",
"Ghazab_Tamasha",
"Insaaf_(1997_film)",
"Tehzeeb_(2003_film)"
] |
[
"Tezaab\nTezaab (vertaling: Zuur), uitgebracht op 11 november 1988, is een Indiase actie-romantische Hindi-film met Anil Kapoor en Madhuri Dixit in de hoofdrollen. De film bezorgde actrice Madhuri Dixit haar eerste grote doorbraak, waardoor ze van de ene op de andere dag een ster werd. Het bevestigde de sterrenstatus van Anil Kapoor, na het succes van Mr India (1987). De film werd geproduceerd en geregisseerd door N. Chandra. De muziek is van Laxmikant-Pyarelal. Tezaab staat bekend om de nummers \"Ek Do Teen\" en \"Kehdo ke tum ho meri\", die grote hits waren. De film draaide meer dan 50 weken in de bioscopen, werd een gouden jubileumfilm en was de grootste blockbuster aan de kassa in Bollywood in 1988. Met Tezaab scoorde N. Chandra een hattrick aan kassasuccessen, na zijn eerdere hits Ankush (1986) en Pratighaat (1987). Tezaab werd lovend ontvangen door de critici en won vier Filmfare Awards op twaalf nominaties. Anil Kapoor won zijn eerste prijs voor Beste Acteur en Madhuri Dixit kreeg haar allereerste nominatie voor Beste Actrice. De film werd geremake in het Telugu als Two Town Rowdy met Daggubati Venkatesh. Het plot is losjes gebaseerd op de commercieel mislukte Hollywood-film Streets of Fire (1984), geregisseerd door Walter Hill."
] |
[
"Tehzeeb (film uit 1971)\nTehzeeb is een Pakistaanse Urdu-film. Hij werd uitgebracht op 20 november 1971. De makers van deze film werd gevraagd een verwijzing naar Egypte (Misr in de Urdu taal) te veranderen, omdat dit nadelig zou kunnen zijn voor de diplomatieke betrekkingen met dat land. Terwijl de regel 'Laga hai misr ka bazaar dekho' werd veranderd in 'Laga hai husn ka bazaar dekho' in de filmsoundtrack, waren audio-opnames van het filmlied al in grote aantallen verkocht.",
"Tehzeeb\nTehzeeb kan verwijzen naar Tehzeeb (film uit 1971) uit Pakistan, Tehzeeb (film uit 2003), een Bollywoodfilm uit 2003 geregisseerd door Khalid Mohammed. Ganga-Jamuni tehzeeb, Tehzeeb-ul-Ikhlaq (1871-1897), een tijdschrift uitgegeven door de moslim hervormer Sir Syed Ahmed Khan.",
"Tamasha (film)\nTamasha (Engels: Een spektakel) is een Indiase romantische dramafilm uit 2015, geschreven en geregisseerd door Imtiaz Ali en geproduceerd door Sajid Nadiadwala onder zijn banner, Nadiadwala Grandson Entertainment. De hoofdrollen worden vertolkt door Ranbir Kapoor en Deepika Padukone. De filmmuziek en het soundtrackalbum werden gecomponeerd door A. R. Rahman, terwijl de songteksten werden geschreven door Irshad Kamil. De film, die kort in Corsica en verschillende Indiase steden – Shimla, Delhi, Gurgaon, Kolkata – werd opgenomen, gevolgd door een schema van twee dagen in Tokio, vertelt het verhaal van het personage Ved Vardhan Sahni (gespeeld door Kapoor) in drie fasen – als een negenjarig kind, een 19-jarige adolescent en een 30-jarige volwassene – in een drama gebaseerd niet-lineair scenario. De film werd op 27 november 2015 uitgebracht en kreeg gemengde recensies van filmcritici. Ze prezen echter de prestaties van de hoofdrolspelers, maar bekritiseerden de onbevredigende samenhang van het plot. Ondanks het feit dat de film wereldwijd meer dan 1,36 miljard opbracht en daarmee de 10e meest succesvolle Bollywood-film van 2015 werd, werd hij vanwege het hoge productiebudget als een flop bestempeld. De film ontving nominaties voor regie, muziek en de prestaties van de hoofdrolspelers, met name Kapoor die genomineerd werd voor de Filmfare Award voor Beste Acteur en Irshad Kamil die de Filmfare Award voor Beste Songteksten won voor zijn lyrische werk aan het soundtrackalbum van de film.",
"Roadshow bioscooprelease\nEen roadshow bioscooprelease (ook bekend als een 'reserved seat engagement') was een term in de filmindustrie voor een praktijk waarbij een film in een beperkt aantal theaters in grote steden zoals New York, Los Angeles, Chicago en andere belangrijke steden over de hele wereld voor een specifieke periode in première ging, voordat de landelijke algemene release volgde. Hoewel varianten van roadshowreleases af en toe nog steeds bestaan, eindigde de praktijk voornamelijk in de vroege jaren 1970. Voor zover bekend, werden vrijwel alle films die een roadshowrelease kregen, later gedistribueerd naar reguliere bioscopen. Dit werd een algemene release genoemd en was vergelijkbaar met de hedendaagse brede release van een film. Er zijn echter vijf belangrijke verschillen tussen een roadshowpresentatie van een film en de huidige beperkte releases:\n\nRoadshow bioscoopreleases plaatsten bijna altijd een pauze van tien tot vijftien minuten tussen de twee \"aktes\" van de film, en de eerste akte was vaak langer dan de tweede. Films die als roadshowreleases werden vertoond, vooral die gemaakt tussen 1952 en 1974, waren bijna altijd langer dan de gebruikelijke speelfilm, en duurden ergens van iets meer dan twee uur tot vier uur of meer, inclusief de pauze. Voorbeelden zijn Ben-Hur (1959) of Cleopatra (1963). Er waren geen korte films die de film begeleidden, en zelden filmtrailers.\n\nRoadshowpresentaties werden altijd op basis van één of twee voorstellingen per dag, met gereserveerde plaatsen, vertoond, en de toegangsprijzen waren altijd hoger dan die van reguliere screenings. In tegenstelling tot de huidige beperkte releases, moesten plaatsen worden gereserveerd; men kon niet zomaar een kaartje bij de kassa kopen en de film gaan kijken. De twee voorstellingen per dag waren meestal beperkt tot woensdag, zaterdag en zondag. Gedurende de rest van de week werden de films slechts één keer per dag vertoond. (In het geval van Oklahoma! waren er echter drie voorstellingen per dag van de film in het weekend, in plaats van twee.)\n\nSouvenirprogramma's waren vaak beschikbaar bij roadshowpresentaties van films, net zoals souvenirprogramma's beschikbaar zijn wanneer men de theaterversie van een toneelstuk of musical gaat zien. Deze filmsouvenirprogramma's bevatten foto's uit de film, foto's en biografieën van de cast en de belangrijkste crew, en informatie over hoe de film werd gemaakt, enigszins vergelijkbaar met de huidige \"extras\" op dvd's.\n\nIn de tijd van frequente roadshowreleases gebruikten productiebedrijven en filmdistributeurs deze nooit om te bepalen of een film een brede release zou moeten krijgen, zoals tegenwoordig af en toe gebeurt wanneer films slecht presteren aan de kassa. Van de jaren 1920 tot het midden van de jaren 1970 zou een roadshowrelease altijd breed worden uitgebracht na de oorspronkelijke vertoningen. Dit gold zelfs voor kassafloppen.",
"Ghazab Tamasha\nGhazab Tamasha, correcte naam GAJAB TAMAASA, is een familiedrama-romantische film uit 1992, geproduceerd en geregisseerd door Ranjeet. Rahul Roy en Anu Aggarwal speelden de hoofdrollen. De film was een kassaflop. Het was de tweede film die Ranjeet regisseerde, na Kaarnama.",
"Insaaf (film uit 1997)\nInsaaf, ook bekend als Insaaf: The Final Justice, is een Indiase Bollywood-actiefilm uit 1997, geregisseerd en geschreven door Dayal Nihalani en met in de hoofdrollen Akshay Kumar, Shilpa Shetty en Paresh Rawal. De film werd uitgebracht op 30 mei 1997 en was een kassaflopper.",
"Tehzeeb (film uit 2003)\nTehzeeb (Engels: Etiquette) is een Indiase Bollywoodfilm uit 2003, geregisseerd door Khalid Mohammed. De première vond plaats op 21 november 2003. De film speelt Shabana Azmi, Urmila Matondkar, Dia Mirza, Arjun Rampal en Rishi Kapoor in een speciale bijrol. Urmila en Shabana werden geprezen voor hun rollen. De film is geïnspireerd op Ingmar Bergmans Zweedse drama Herfstsonate (1978) en is opgedragen aan de regisseur van de film."
] | 1,271 |
Een van 's werelds grootste voetbalstadions, het Maracana Stadion, ligt in Rio de Janeiro.
|
[
"List_of_football_stadiums_in_Brazil",
"Juventus_Futebol_Clube",
"Botafogo_de_Futebol_e_Regatas",
"Sambadrome_Marquês_de_Sapucaí",
"Stadio_San_Paolo",
"Butantã_(district_of_São_Paulo)",
"Estádio_da_Luz"
] |
[
"Rio de Janeiro\nRio de Janeiro ( -LSB- ˈriːoʊ_di_ʒəˈnɛəroʊ , _ - deɪ_ʒə - , _ - də_dʒə - -RSB- -LSB- ˈʁi.u d ( ʒi ) ʒɐˈnejɾu -RSB- ; Rivier van Januari), of simpelweg Rio, is de op een na grootste gemeente van Brazilië en de zesde grootste van Amerika. De metropool is het anker van het grootstedelijk gebied Rio de Janeiro, het op een na grootste grootstedelijk gebied van Brazilië en het zesde grootste van Amerika. Rio de Janeiro is de hoofdstad van de staat Rio de Janeiro, de op twee na grootste staat van Brazilië. Een deel van de stad is aangewezen als werelderfgoed, genaamd \"Rio de Janeiro: Carioca-landschappen tussen de bergen en de zee\", door UNESCO op 1 juli 2012 als cultureel landschap. Gesticht in 1565 door de Portugezen, was de stad aanvankelijk de zetel van het Kapiteinschap van Rio de Janeiro, een domein van het Portugese Rijk. Later, in 1763, werd het de hoofdstad van de staat Brazilië, een staat van het Portugese Rijk. In 1808, toen het Portugese koninklijk hof zich van Portugal naar Brazilië verplaatste, werd Rio de Janeiro de gekozen zetel van het hof van koningin Maria I van Portugal, die vervolgens, in 1815, onder leiding van haar zoon, de Prins-Regent en toekomstige koning João VI van Portugal, Brazilië tot de waardigheid van een koninkrijk verhief, binnen het Verenigd Koninkrijk van Portugal, Brazilië en de Algarve. Rio bleef de hoofdstad van de plurikontinentale Lusitaanse monarchie tot 1822, toen de Braziliaanse Onafhankelijkheidsoorlog begon. Dit is een van de weinige voorbeelden in de geschiedenis waarbij de hoofdstad van een kolonisator officieel werd verplaatst naar een stad in een van zijn koloniën. Rio de Janeiro diende vervolgens als hoofdstad van de onafhankelijke monarchie, het Braziliaanse Keizerrijk, tot 1889, en vervolgens als hoofdstad van een republikeins Brazilië tot 1960, toen de hoofdstad werd verplaatst naar Brasília.\n\nRio de Janeiro heeft het op een na grootste gemeentelijke BBP van het land en het 30e grootste ter wereld in 2008, geschat op ongeveer R$ 343 miljard (IBGE, 2008) (bijna US$ 201 miljard). Het is het hoofdkwartier van Braziliaanse olie-, mijnbouw- en telecommunicatiebedrijven, waaronder twee van de grootste bedrijven van het land - Petrobras en Vale - en Latijns-Amerika's grootste telemediaconglomeraat, Grupo Globo. De thuisbasis van vele universiteiten en instituten, is het het op een na grootste centrum voor onderzoek en ontwikkeling in Brazilië, goed voor 17% van de nationale wetenschappelijke output volgens gegevens uit 2005.\n\nRio de Janeiro is een van de meest bezochte steden op het zuidelijk halfrond en staat bekend om zijn natuurlijke omgeving, carnaval, samba, bossa nova en badstranden zoals Barra da Tijuca, Copacabana, Ipanema en Leblon. Naast de stranden behoren enkele van de beroemdste bezienswaardigheden tot het gigantische standbeeld van Christus de Verlosser bovenop de Corcovado-berg, uitgeroepen tot een van de Nieuwe Zeven Wereldwonderen; de Suikerbroodberg met zijn kabelbaan; de Sambódromo (Sambadrome), een permanente tribune-omzoomde parade-avenue die wordt gebruikt tijdens carnaval; en het Maracanã-stadion, een van 's werelds grootste voetbalstadions.\n\nRio de Janeiro was de gastheer van de Olympische Zomerspelen van 2016 en de Paralympische Zomerspelen van 2016, waardoor de stad de eerste Zuid-Amerikaanse en Portugeestalige stad werd die de evenementen organiseerde, en de derde keer dat de Olympische Spelen werden gehouden in een stad op het zuidelijk halfrond. Het Maracanã-stadion hield de finales van de FIFA Wereldbekers van 1950 en 2014, de FIFA Confederations Cup van 2013 en de XV Pan-Amerikaanse Spelen.\n\nDe stad is verdeeld in 33 administratieve regio's."
] |
[
"Lijst van voetbalstadions in Brazilië\nHieronder volgt een lijst van voetbalstadions in Brazilië, gerangschikt naar capaciteit. Momenteel zijn alle stadions met een capaciteit van 30.000 of meer opgenomen. Stadions in vetgedrukte letters waren gastheer voor het WK voetbal 2014.",
"Juventus Futebol Clube\nJuventus Futebol Clube, algemeen bekend als Juventus, is een Braziliaanse voetbalclub gevestigd in Rio de Janeiro, staat Rio de Janeiro.",
"Botafogo de Futebol e Regatas\nBotafogo de Futebol e Regatas ( -LSB- bɔtaˈfoɡu dʒi futʃiˈbɔw i ʁeˈɡataʃ -RSB- ; Botafogo Voetbal en Roeivereniging), ook bekend als Botafogo en vertrouwelijk als A Estrela Solitária (De Eenzame Ster), is een Braziliaanse sportclub gevestigd in Botafogo, Rio de Janeiro. Hoewel ze in een aantal verschillende sporten uitkomen, staat Botafogo vooral bekend om zijn voetbalteam. Het speelt in het Campeonato Carioca, de belangrijkste staatscompetitie van de staat Rio de Janeiro en de Brasileirão Série A. Het werd door de FIFA aangewezen tot de groep van de grootste clubs in de twintigste eeuw. Bovendien heeft de club enkele van de beste records van het Braziliaanse voetbal, zoals het grootste aantal ongeslagen wedstrijden: 52 wedstrijden tussen 1977 en 1978; het record van ongeslagen wedstrijden in de Braziliaanse kampioenschapswedstrijden: 42, ook tussen 1977 en 1978; het grootste aantal deelnames van spelers aan in totaal wedstrijden van het Braziliaans voetbalelftal (met inbegrip van officiële en onofficiële wedstrijden): 1.094 deelnames en het grootste aantal spelers toegewezen aan het Braziliaans nationale team voor het WK. De club is nog steeds verantwoordelijk voor de grootste overwinning ooit in het Braziliaanse voetbal: 24-0 tegen Sport Club Mangueira in 1909.",
"Sambadrome Marquês de Sapucaí\nHet Sambadrome Marquês de Sapucaí is een speciaal gebouwd paradegebied voor het Rio Carnaval in Rio de Janeiro, Brazilië. De locatie is ook bekend als Passarela Professor Darcy Ribeiro of simpelweg het Sambódromo in het Portugees of Sambadrome in het Engels. Het bevindt zich in het centrum van Cidade Nova in Rio de Janeiro en is de plek waar samba-scholen elk jaar tijdens het Rio Carnaval competitief paraderen. De parades trekken elk jaar vele duizenden Brazilianen en buitenlandse toeristen, en het complex wordt ook gebruikt als een multifunctionele evenementenlocatie. De structuren van het Sambadrome werden ontworpen door de architect Oscar Niemeyer (1907-2012) en vertegenwoordigen zijn eerste grote werk na het einde van de Braziliaanse dictatuur van 1964-1985.",
"Stadio San Paolo\nStadio San Paolo is een stadion in de westelijke buitenwijk Fuorigrotta van Napels, Italië, en is het op twee na grootste voetbalstadion van Italië na San Siro en het Stadio Olimpico. Voor de Olympische Zomerspelen van 1960 in Rome, was het gastheer van de voetbalvoorrondes. Het wordt momenteel voornamelijk gebruikt voor voetbalwedstrijden en is de thuisbasis van Napoli. Het stadion werd gebouwd in 1959 en onderging uitgebreide renovaties in 1989 voor het WK van 1990. De huidige capaciteit van San Paolo is 60.240. Het stadion is waarschijnlijk het meest beroemd vanwege het hosten van de halve finale van het WK 1990 tussen Italië en Argentinië. Beschouwd als de meest intrigerende wedstrijd van dat WK, vroeg Diego Maradona, die speelde voor Napels' Italiaanse eerste divisieteam, de Napolitaanse fans om voor Argentinië te juichen. De Napolitaanse tifosi reageerden door een vlag in hun 'curva' van het stadion te hangen met de tekst \"Maradona, Napels houdt van je, maar Italië is ons vaderland\". Het was ontroerend voor Maradona, want Napels was het enige stadion tijdens dat WK waar het Argentijnse volkslied niet werd uitgejouwd. De wedstrijd eindigde in 1-1 na verlenging. Een penaltyreeks volgde, waarbij Maradona toepasselijk de winnende penalty scoorde voor Argentinië.",
"Butantã (district van São Paulo)\nButantã ( -LSB- buˈtɐ̃tɐ̃ -RSB- , van het Tupi voor \"gemalen aarde\") is een district van de stad São Paulo, Brazilië. Het maakt deel uit van het gelijknamige subprefecturen, gelegen aan de westkant van de Pinheiros-rivier. Het district herbergt de hoofdcampus van de Universiteit van São Paulo. Het Morumbi-voetbalstadion, het grootste particuliere voetbalstadion ter wereld, ligt in de buurt en is de thuisbasis van São Paulo FC. Het Instituto Butantan bevindt zich ook in het district.",
"Estádio da Luz\nHet Estádio da Luz ( -LSB- ˈʃtaðju ðɐ ˈluʃ -RSB- ), officieel genoemd Estádio do Sport Lisboa e Benfica, is een multifunctioneel stadion in Lissabon, Portugal. Het wordt voornamelijk gebruikt voor voetbalwedstrijden en is de thuisbasis van de Portugese club (en eigenaar) S.L. Benfica. Geopend op 25 oktober 2003 met een oefenwedstrijd tussen Benfica en de Uruguayaanse club Nacional, verving het het oorspronkelijke Estádio da Luz dat 120.000 zitplaatsen had. De capaciteit werd verlaagd tot 65.647 en is momenteel vastgesteld op 64.642. Het werd ontworpen door HOK Sport Venue Event en had bouwskosten van $ 118,7 miljoen. Een UEFA categorie vier stadion en een van de grootste stadions qua capaciteit in Europa, het organiseerde verschillende wedstrijden van het UEFA Euro 2004, inclusief de finale, en was gastheer van de UEFA Champions League Finale van 2014. In oktober 2014 werd het verkozen tot het mooiste stadion van Europa in een online poll van de Franse krant L'Équipe."
] | 1,272 |
Stagira is een Amerikaanse stad.
|
[
"Stagira-Akanthos",
"City_region",
"Stamboliyski",
"Stragari",
"Stamna,_Greece",
"Stera",
"Stratonicea_(Caria)"
] |
[
"Stagira (oude stad)\nStagira ( -LSB- stəˈdʒaɪrə -RSB- ), Stagirus ( -LSB- stəˈdʒaɪrəs -RSB- ), of Stageira (Στάγειρα of Στάγειρος) was een oude Griekse stad, gelegen in Centraal-Macedonië, nabij de oostkust van het schiereiland Chalkidiki, en is vooral bekend als de geboorteplaats van Aristoteles, een Griekse filosoof en polymath, leerling van Plato en leraar van Alexander de Grote. De stad ligt ongeveer 8 km ten noordnoordoosten van het huidige dorp Stagira, vlakbij de stad Olympiada. Stagira werd in 655 v.Chr. gesticht door Ionische kolonisten uit Andros. Xerxes I van Perzië bezette het in 480 v.Chr. De stad sloot zich later aan bij de Delisch-Attische Zeebond, onder leiding van Athene, maar verliet deze in 424 v.Chr.: als gevolg daarvan belegerde de Atheense demagoog Cleon het in 422 v.Chr. Cleon was echter een slechte strateeg en zijn leiding van het beleg was zeer inefficiënt: zozeer zelfs dat de oude Griekse komedieschrijver Aristophanes hem satiriseerde in het stuk De Ruiters. Cleon stierf in hetzelfde jaar, in de slag bij Amphipolis. Later, tijdens de Peloponnesische Oorlog, koos Stagira de kant van Sparta tegen de Atheners. In 348 v.Chr. bezette en verwoestte Philippos II van Macedonië de stad. In ruil voor Aristoteles' onderricht van zijn zoon Alexander, bouwde Philippos de stad later weer op en herhuisveste de inwoners van de oude stad, die tot slaaf waren gemaakt. Er werden in die tijd veel nieuwe bouwwerken gebouwd, waaronder een aquaduct, twee heiligdommen voor Demeter en vele huizen."
] |
[
"Stagira-Akanthos\nStagira-Akanthos is een voormalige gemeente in Chalkidiki, Griekenland. Sinds de lokale overheidsreorganisatie van 2011 maakt het deel uit van de gemeente Aristotelis, waarvan het een gemeentelijke eenheid is. Bevolking 8.705 (2011). De zetel van de voormalige gemeente was in Ierissos, dat ook de zetel is van de gemeente Aristotelis. Het landoppervlak van de gemeentelijke eenheid is 253,373 km². Het ligt ten noorden van het autonome gebied van de berg Athos. De Griekse filosoof Aristoteles werd geboren in de antieke stad Stageira, in het noordwestelijke deel van de gemeentelijke eenheid.",
"Stadregio\nStadregio is een term die sinds ongeveer 1950 door urbanisten, economen en stedenbouwkundigen wordt gebruikt om een grootstedelijk gebied en achterland aan te duiden, vaak met een gedeelde administratie. Meestal duidt het op een stad, conurbatie of stedelijke zone met meerdere administratieve districten, maar die wel bronnen delen zoals een centraal zakendistrict, arbeidsmarkt en transportnetwerk, zodat het functioneert als een enkele eenheid. Bij het bestuderen van de humane geografie, stedenbouw en regionale planning of de regionale dynamiek van bedrijven is het vaak zinvol om meer aandacht te besteden aan dominante reispatronen tijdens de werkdag (voor zover deze kunnen worden geschat en geregistreerd) dan aan de nogal willekeurige grenzen die zijn toegewezen aan administratieve organen zoals gemeenteraden, prefecturen of plaatsen die slechts zijn gedefinieerd om postdiensten te optimaliseren. Stadregio's veranderen onvermijdelijk in de loop der tijd van vorm en het is volkomen redelijk dat politici proberen administratieve grenzen te hertekenen op basis van de waargenomen geografische realiteit. De omvang van een stadregio is meestal evenredig met de intensiteit van de activiteit in en rond het centrale zakendistrict, maar de afstand tussen concurrerende bevolkingscentra kan ook zeer invloedrijk zijn. Het zal duidelijk zijn dat een stadregio geen symmetrische vorm hoeft te hebben, en dat is vooral het geval in kust- of merenlandschappen (zoals Oslo, Southampton of Chicago).",
"Stamboliyski\nStamboliyski is een stad in Zuid-Bulgarije, gelegen aan de rechteroever van de Maritsa rivier en maakt deel uit van de provincie Plovdiv. Het ontstond in 1873-1875, toen de spoorlijn Istanboel-Belovo werd aangelegd. Het werd aanvankelijk Gara Krichim ( 'Krichim Station') genoemd, naar het toen grootste dorp in de omgeving, Krichim. De eerste kolonisten kwamen uit Brestovitsa en Perushtitsa, die samen met spoorwegarbeiders uit Peshtera een dorp ten noorden van de spoorlijn vestigden, dat in 1926 224 inwoners telde. Vluchtelingen uit de onder buitenlandse overheersing staande delen van Thracië en Macedonië arriveerden in 1926-1928 en de bevolking groeide tot 554 in 1934. Industriëlen uit de grotere steden stichtten fabrieken in Gara Krichim en het dorp ontwikkelde zich tot een regionaal centrum van industrie en transport. Het werd in 1964 uitgeroepen tot stad, en nadat het dorp Krichim in 1969 ook de status van stad kreeg, werd het hernoemd tot Novi Krichim ('Nieuw Krichim'). In 1979 werd de naam veranderd in Stamboliyski ter ere van Aleksandar Stamboliyski, een voormalig premier van Bulgarije en agrarisch leider.",
"Stragari\nStragari is een landelijke nederzetting binnen de stad Kragujevac.",
"Stamna, Griekenland\nStamna is een dorp en een gemeenschap in de gemeentelijke eenheid Aitoliko in het zuidelijke deel van Aetolië-Akarnanië, Griekenland. Het ligt op een keten van lage heuvels die de rivier Acheloos in het westen scheiden van de baai van Aitoliko in het zuidoosten. Het ligt 6 km ten zuiden van Angelokastro, 11 km ten noordwesten van Aitoliko, 17 km ten zuidwesten van Agrinio en 21 km ten noordwesten van Messolóngi. De Ionia Odos-autosnelweg (Messolóngi - Amfilochia) loopt ten oosten van het dorp. De gemeenschap Stamna bestaat uit de dorpen Stamna, Stathmos Stamnas (1,5 km ten oosten, nabij het voormalige treinstation) en Kefalovrysos (4 km ten zuidoosten, aan de baai). Stamna had een treinstation aan de voormalige spoorlijn van Messolóngi naar Agrinio.",
"Stera\nStera of STERA kan verwijzen naar: Steroh, een stad in Jemen; Chautauqua, Cattaraugus, Allegany en Steuben Southern Tier Extension Railroad Authority, eigenaar van een spoorlijn in New York. <!-- Deze lange opmerking is toegevoegd aan de pagina om te voorkomen dat deze wordt vermeld op Speciale:Kortepagina's. Deze en de bijbehorende bewakingstemplate zijn gegenereerd via Template:Lange opmerking. Verwijder de bewakingstemplate niet zonder ook de opmerking te verwijderen. BOLA FUGAZEN RAPAMETO CIUDAD DE IROSTI -->",
"Stratonicea (Caria)\nStratonicea (Στρατoνικεια of Στρατoνικη of volgens Stephanus van Byzantium: Στρατονίκεια) -- ook getranscribeerd als Stratonikeia, Stratoniceia, Stratoniki, en Stratonike en Stratonice; eerder Idrias en Chrysaoris; en voor een tijd Hadrianopolis -- was een van de belangrijkste steden in het binnenland van Caria, Anatolië, gelegen ten oost-zuidoosten van Mylasa, en ten zuiden van de rivier de Marsyas; de locatie bevindt zich nu in het huidige dorp Eskihisar, provincie Muğla, Turkije. Het ligt op 1 km afstand van de intercityweg die het districtscentrum Yatağan verbindt met Bodrum en Milas, vlak voor de Yatağan-energiecentrale als men vertrokken is vanuit laatstgenoemde steden."
] | 1,273 |
Steffi Graf is een voormalig tennisster.
|
[
"Graf–Seles_rivalry",
"Bettina_Bunge",
"WTA_New_Jersey",
"Eva_Pfaff",
"Angelique_Kerber",
"Tennis_at_the_1988_Summer_Olympics_–_Women's_singles",
"Stephanie_Graf"
] |
[
"Steffi Graf\nStefanie Maria \"Steffi\" Graf ( -LSB- ˈʃtɛfiː ˈgʁa : f -RSB- ; geboren 14 juni 1969) is een Duitse voormalige tennisster, die tijdens haar carrière als nummer 1 van de wereld werd gerangschikt. Graf won 22 Grand Slam-titels in het enkelspel. Haar 22 enkelspeltitels plaatsen haar op de tweede plaats op de lijst van Grand Slam-overwinningen door een tennisspeler (man of vrouw) sinds de introductie van het Open Era in 1968 en staat ze op de derde plaats aller tijden achter Margaret Court (24) en Serena Williams (23). In 1988 werd ze de eerste en enige tennisspeler (man of vrouw) die de Golden Slam behaalde door in hetzelfde kalenderjaar alle vier de Grand Slam-titels in het enkelspel en de gouden medaille op de Olympische Spelen te winnen. Verder is ze de enige tennisspeler die elk Grand Slam-toernooi minstens vier keer heeft gewonnen.\n\nGraf werd 377 weken lang op nummer 1 van de wereld gerangschikt door de Women's Tennis Association (WTA) - de langste periode waarin een speler, man of vrouw, de nummer één ranking heeft behouden sinds de WTA en de Association of Tennis Professionals ranglijsten begonnen uit te geven. Ze won 107 enkelspeltitels, waarmee ze op de derde plaats staat op de all-time lijst van de WTA na Martina Navratilova (167 titels) en Chris Evert (157 titels). Zij en Margaret Court zijn de enige spelers, man of vrouw, die vijf keer drie grands slams in een kalenderjaar hebben gewonnen (1988, 1989, 1993, 1995 en 1996).\n\nOpvallende kenmerken van Grafs spel waren haar veelzijdigheid op alle speeloppervlakken, haar voetenwerk en haar krachtige forehand. Graf won zes French Open-titels in het enkelspel (tweede na Evert), zeven Wimbledon-titels in het enkelspel, vier Australian Open-titels en vijf US Open-titels in het enkelspel. Ze is de enige enkelspelspeler (man of vrouw) die een Grand Slam heeft behaald sinds hardcourt werd geïntroduceerd als ondergrond op de US Open in 1978. Bijgevolg werd Grafs Grand Slam behaald op gras, gravel en hardcourt, terwijl de vijf voorgaande Grand Slams alleen op gras en gravel werden beslist. Graf bereikte dertien opeenvolgende Grand Slam-finales in het enkelspel, van de French Open 1987 tot de French Open 1990, waarvan ze er negen won. Ze won 5 opeenvolgende Majors (Australian Open 1988 tot Australian Open 1989), en zeven Majors van de acht, in twee kalenderjaren (Australian Open 1988 tot US Open 1989, behalve French Open 1989). Ze bereikte in totaal 31 Grand Slam-finales in het enkelspel.\n\nGraf wordt door sommigen beschouwd als de grootste vrouwelijke tennisster aller tijden. Navratilova nam Graf op in haar lijst van grote spelers. In 1999 zei Billie Jean King: \"Steffi is absoluut de grootste vrouwelijke tennisster aller tijden\". In december 1999 werd Graf uitgeroepen tot de grootste vrouwelijke tennisster van de 20e eeuw door een panel van experts dat door de Associated Press was samengesteld. Tennisjournalist Steve Flink noemde haar in zijn boek The Greatest Tennis Matches of the Twentieth Century de beste vrouwelijke speler van de 20e eeuw. In maart 2012 koos Tennis Channel Graf als de grootste vrouwelijke tennisster ooit in hun lijst van 100 grootste tennisspelers aller tijden.\n\nGraf ging in 1999 met pensioen toen ze op de derde plaats van de wereld stond. Ze trouwde in oktober 2001 met voormalig nummer 1 van de wereld bij de mannen, Andre Agassi. Het paar heeft twee kinderen - Jaden Gil en Jaz Elle. Graf werd in 2004 opgenomen in de Tennis Hall of Fame."
] |
[
"Graf–Seles-rivaliteit\nSteffi Graf en Monica Seles zijn gepensioneerde professionele tennisspeelsters die tussen 1989 en 1999 een rivaliteit voerden om de beste vrouwelijke tennisspeler te zijn. Ze speelden 15 wedstrijden tegen elkaar. Seles, een linkshandige speelster, toonde precisie in haar shots. Graf daarentegen had een formidabele forehand en backhand, naast een doordringende service.",
"Bettina Bunge\nBettina Bunge (geboren 13 juni 1963) is een voormalig Duits tennisster. Ze werd geboren in Adliswil, Zwitserland. Ze maakte deel uit van een grote groep succesvolle Duitse speelsters in de jaren 80, waaronder ook Steffi Graf, Claudia Kohde-Kilsch, Sylvia Hanika en Eva Pfaff.",
"WTA New Jersey\nDe WTA New Jersey was een ter ziele gegaan tennistoernooi van de WTA Tour, gespeeld van 1978 tot 1989. Het werd gehouden in Mahwah, New Jersey in de Verenigde Staten en gespeeld op outdoor hardcourts. Steffi Graf was de meest succesvolle speelster van het toernooi, ze won de enkelspelcompetitie drie keer en de dubbelspelcompetitie in 1989 samen met de Amerikaanse Pam Shriver.",
"Eva Pfaff\nEva Pfaff (geboren 10 februari 1961) is een Duitse voormalige tennisster.",
"Angelique Kerber\nAngelique Kerber ( -LSB- andʒɛˈliːk ˈkɛɐ̯bɐ -RSB- ; geboren 18 januari 1988) is een Duitse professionele tennisster die momenteel op de eerste plaats van de wereldranglijst staat volgens de Women's Tennis Association (WTA). Na haar professionele debuut in 2003 steeg Kerber naar bekendheid door het bereiken van de halve finale van de US Open 2011, op welk moment ze wereldwijd op de 92e plaats stond. Ze werd wereldnummer 1, bereikte die ranking op 12 september 2016, en werd daarmee de tweeëntwintigste en oudste speelster die voor het eerst de nummer één ranking behaalde, tevens de eerste nieuwe nummer één sinds Victoria Azarenka in 2012. Op de Olympische Zomerspelen van 2016 won Kerber een olympische zilveren medaille namens Duitsland. Een linkshandige, bekend om haar agressieve counter-punching all-court spel, heeft Kerber 10 enkeltitels gewonnen, met name haar twee Grand Slam-titels -- de eerste op de Australian Open 2016, en de tweede acht maanden later op de US Open 2016. Ze heeft op elk type ondergrond van de WTA Tour minstens één titel gewonnen, een prestatie die ze in 2015 behaalde door te winnen in Charleston (groene gravel), Stuttgart (rode gravel), Birmingham (gras) en Stanford (hardcourt).",
"Tennis op de Olympische Zomerspelen 1988 – Vrouwenenkelspel\nHet vrouwenenkelspel maakte deel uit van het tennistornooi op de Olympische Zomerspelen van 1988. Steffi Graf uit West-Duitsland versloeg Gabriela Sabatini uit Argentinië in de finale om de gouden medaille. Door de gouden medaille te winnen, voltooide Steffi Graf haar \"Golden Slam\", aangezien ze alle vier Grand Slam-toernooien en de Olympische gouden medaille in hetzelfde kalenderjaar won. Steffi had Sabatini eerder die zomer ook al verslagen in de finale van de US Open, waarmee ze het laatste onderdeel van de \"Grand Slam\" won.",
"Stephanie Graf\nStephanie Graf (geboren 26 april 1973 in Klagenfurt) is een voormalige Oostenrijkse middellangeafstandsloopster die zilveren medailles won op de 800 meter, zowel op de Olympische Spelen als op de Wereldkampioenschappen atletiek."
] | 1,274 |
Bosnië en Herzegovina heeft gekozen functionarissen.
|
[
"List_of_Vice-Presidents_of_the_Federation_of_Bosnia_and_Herzegovina",
"Borjana_Krišto",
"Bosnia_and_Herzegovina_men's_national_under-20_and_under-21_basketball_team",
"Basketball_Championship_of_Bosnia_and_Herzegovina",
"List_of_companies_of_Bosnia_and_Herzegovina",
"Bosnia_(disambiguation)",
"Railways_of_the_Federation_of_Bosnia_and_Herzegovina"
] |
[
"Bosnië en Herzegovina\nBosnië en Herzegovina ( -LSB- ˈbɒzniə_ənd_ˌhɛərtsəɡoʊˈviːnə , _ - ˌhɜːrt - , _ - ɡə - -RSB- of -LSB- ˌhɜːrtsəˈɡɒvᵻnə -RSB- B&H; Bosnisch, Kroatisch, Servisch: Bosna i Hercegovina / Боснa и Херцеговина -LSB- bôsna i xěrt͡seɡoʋina -RSB- ), soms Bosnië-Herzegovina (BiH) genoemd, en kortweg vaak informeel Bosnië genoemd, is een land in Zuidoost-Europa, gelegen op het Balkan-schiereiland. Sarajevo is de hoofdstad en grootste stad. Het wordt in het noorden, westen en zuiden begrensd door Kroatië; in het oosten door Servië; in het zuidoosten door Montenegro; en in het zuiden door de Adriatische Zee, met een kustlijn van ongeveer 20 km rond de stad Neum. In het centrale en oostelijke binnenland is het landschap bergachtig, in het noordwesten is het matig heuvelachtig en het noordoosten is overwegend vlak. Het binnenland is een geografisch groter gebied en heeft een gematigd continentaal klimaat, met warme zomers en koude en sneeuwrijke winters. De zuidelijke punt van het land heeft een mediterraan klimaat en een vlakke topografie.\n\nBosnië en Herzegovina is een regio waar permanente menselijke nederzettingen teruggaan tot het Neolithicum, waarna het werd bevolkt door verschillende Illyrische en Keltische beschavingen. Cultureel, politiek en sociaal gezien heeft het land een rijke geschiedenis, nadat het voor het eerst werd gevestigd door de Slavische volkeren die het gebied vandaag bevolken, van de 6e tot de 9e eeuw. In de 12e eeuw werd het Banaat van Bosnië gesticht, dat in de 14e eeuw evolueerde tot het Koninkrijk Bosnië, waarna het werd geannexeerd door het Ottomaanse Rijk, onder wiens heerschappij het van de mid-15e tot de late 19e eeuw zou blijven. De Ottomanen brachten de islam naar de regio en veranderden een groot deel van het culturele en sociale beeld van het land. Dit werd gevolgd door annexatie bij de Oostenrijks-Hongaarse monarchie, die duurde tot de Eerste Wereldoorlog. In de tussenliggende periode maakte Bosnië deel uit van het Koninkrijk Joegoslavië en na de Tweede Wereldoorlog kreeg het land de volledige republiekstatus in de nieuw gevormde Socialistische Federatieve Republiek Joegoslavië. Na de ontbinding van Joegoslavië riep het land in 1992 de onafhankelijkheid uit, gevolgd door de Bosnische Oorlog, die duurde tot eind 1995.\n\nTegenwoordig handhaaft het land een hoge geletterdheid, levensverwachting en opleidingsniveaus en is het een van de meest bezochte landen in de regio, met een verwachte derde hoogste groei van het toerisme ter wereld tussen 1995 en 2020. Bosnië en Herzegovina staat regionaal en internationaal bekend om zijn natuurlijke schoonheid en cultureel erfgoed, geërfd van zes historische beschavingen, zijn keuken, wintersport, zijn eclectische en unieke muziek, architectuur en festivals, waarvan sommige de grootste en meest prominente van hun soort zijn in Zuidoost-Europa. Het land herbergt drie belangrijke etnische groepen of, officieel, constituerende volkeren, zoals gespecificeerd in de grondwet. Bosniaks zijn de grootste groep van de drie, met Serviërs als tweede en Kroaten als derde. Een inwoner van Bosnië en Herzegovina, ongeacht de etniciteit, wordt in het Engels aangeduid als een Bosniër. De termen Herzegovinaan en Bosniër worden gehandhaafd als een regionale in plaats van een etnische onderscheiding, en de regio Herzegovina heeft geen precies gedefinieerde grenzen. Bovendien werd het land tot de Oostenrijks-Hongaarse bezetting aan het einde van de 19e eeuw eenvoudigweg \"Bosnië\" genoemd.\n\nBosnië en Herzegovina heeft een tweekamerparlement en een driekoppig presidentschap, bestaande uit een lid van elke grote etnische groep. De macht van de centrale regering is echter zeer beperkt, aangezien het land grotendeels gedecentraliseerd is en bestaat uit twee autonome entiteiten: de Federatie Bosnië en Herzegovina en Republika Srpska, met een derde regio, het Brčko District, bestuurd onder lokale overheid. De Federatie Bosnië en Herzegovina is zelf complex en bestaat uit 10 kantons. Het land is een potentiële kandidaat voor lidmaatschap van de Europese Unie en is sinds april 2010 kandidaat voor lidmaatschap van de NAVO, toen het op een top in Tallinn een actieplan voor lidmaatschap ontving. Daarnaast is het land sinds april 2002 lid van de Raad van Europa en een stichtend lid van de Unie voor het Middellandse Zeegebied bij de oprichting in juli 2008."
] |
[
"Lijst van vicepresidenten van de Federatie Bosnië en Herzegovina\nLijst van vicepresidenten van de Federatie Bosnië en Herzegovina. Hieronder staat een lijst van ambtsdragers:",
"Borjana Krišto\nBorjana Krišto (geboren op 13 augustus 1961 in Livno, SR Bosnië en Herzegovina, Joegoslavië) is een Bosnisch-Kroatische politica, verbonden aan de Kroatische Democratische Unie van Bosnië en Herzegovina. Zij was de voormalige voorzitter van de Federatie van Bosnië en Herzegovina – een van de twee politieke entiteiten die Bosnië en Herzegovina vormen – van 22 februari 2007 tot 17 maart 2011. Zij was tevens de eerste vrouw die deze functie bekleedde. In juni 2011 was zij een van de kandidaten voor de nominatie tot premier. Van de drie kandidaten eindigde zij op de derde plaats in de rangorde van het presidentschap van Bosnië en Herzegovina.",
"Bosnisch-Herzegoviense nationale mannenbasketbalteams onder-20 en onder-21\nHet Bosnisch-Herzegoviense nationale mannenbasketbalteam onder-20 en onder-21 vertegenwoordigt Bosnië en Herzegovina in internationale basketbalcompetities en wordt gevormd en geleid door de Basketbal Federatie van Bosnië en Herzegovina. Het Bosnisch-Herzegoviense nationale mannenbasketbalteam onder-20 vertegenwoordigt Bosnië en Herzegovina op het FIBA Europees Kampioenschap onder-20 en het Bosnisch-Herzegoviense nationale mannenbasketbalteam onder-21 op het FIBA Wereldkampioenschap onder-21.",
"Basketbalkampioenschap van Bosnië en Herzegovina\nHet Basketbalkampioenschap van Bosnië en Herzegovina is de hoogste basketbalcompetitie in Bosnië en Herzegovina voor mannen en vrouwen. Beide competities worden georganiseerd door de Basketbalfederatie van Bosnië en Herzegovina. Aan het einde van het seizoen in beide competities worden de winnaars van de competities op het tweede niveau uitgenodigd om deel te nemen aan de competitie, terwijl de onderste twee teams (die verloren in de play-outs) hun plaats verliezen. De competities in Servië en Slovenië werken ook volgens een vergelijkbaar systeem met meerdere fasen, waarbij de vertegenwoordigers van de Adriatische Liga uit Servië en de EuroLeague-vertegenwoordiger uit Slovenië vrijgesteld zijn van de eerste fase.",
"Lijst van bedrijven in Bosnië en Herzegovina\nBosnië en Herzegovina is een land in Zuidoost-Europa, gelegen op het Balkan-schiereiland. Sarajevo is de hoofdstad en grootste stad. Het land grenst in het noorden, westen en zuiden aan Kroatië; in het oosten aan Servië; in het zuidoosten aan Montenegro; en in het zuiden aan de Adriatische Zee, met een kustlijn van ongeveer 20 km rond de stad Neum. In het centrale en oostelijke binnenland is de geografie bergachtig, in het noordwesten is het matig heuvelachtig, en het noordoosten is overwegend vlak. Het binnenland is een geografisch groter gebied en heeft een gematigd continentaal klimaat, met warme zomers en koude en sneeuwrijke winters. De zuidelijke punt van het land heeft een mediterraan klimaat en een vlakke topografie. Bosnië staat voor het dubbele probleem van de wederopbouw van een door oorlog geteisterd land en de invoering van transitiegerichte liberale marktreformaties in zijn voormalige gemengde economie. Een erfenis van het vorige tijdperk is een sterke industrie; onder voormalig republiekpresident Džemal Bijedić en SFRJ-president Josip Broz Tito werden metaalindustrieën in de republiek gepromoot, wat resulteerde in de ontwikkeling van een groot deel van de fabrieken van Joegoslavië; S.R. Bosnië en Herzegovina had in de jaren 70 en 80 een zeer sterke industrieel exportgerichte economie, met grootschalige export ter waarde van miljoenen US$. Voor meer informatie over de soorten bedrijfsentiteiten in dit land en hun afkortingen, zie \"Bedrijfsentiteiten in Bosnië en Herzegovina\".",
"Bosnië (doorverwijspagina)\nBosnië verwijst in de eerste plaats naar Bosnië en Herzegovina, een land in Zuidoost-Europa. Bosnië kan ook verwijzen naar: Bosnië (regio), een regio in Zuidoost-Europa Bestuurlijke eenheden in de geschiedenis van Bosnië en Herzegovina Koninkrijk Bosnië, een middeleeuws koninkrijk Bosnische Sanjak, een provincie van het Ottomaanse Rijk Bosnische Eyalet, een provincie van het Ottomaanse Rijk Bosnische Vilayet, een provincie van het Ottomaanse Rijk Socialistische Republiek Bosnië en Herzegovina, deelstaat van SFR Joegoslavië Republiek Bosnië en Herzegovina, de belangrijkste voorloper van het land voor de Joegoslavische oorlogen Federatie Bosnië en Herzegovina, een politieke entiteit die deel uitmaakt van het land Bosnia (album), een album van Grand Funk Railroad ``Bosnia'', een lied van The Cranberries van To the Faithful Departed",
"Spoorwegen van de Federatie Bosnië en Herzegovina\nŽeljeznice Federacije Bosne i Hercegovine (ŽFBH) is het spoorwegbedrijf van de Federatie Bosnië en Herzegovina. Het is een van de twee spoorwegbedrijven van Bosnië en Herzegovina (de andere is de ŽRS, actief in de Republika Srpska). Het bedrijf exploiteert 608 km spoorweg."
] | 1,275 |
Beleggingsfondsen worden ook met andere namen aangeduid.
|
[
"Mutual_fund",
"Stock_fund",
"Private_equity_fund",
"Investment_trust",
"Fund",
"Hedge_fund",
"Multi-manager_investment"
] |
[
"Beleggingsfonds\nEen beleggingsfonds is een manier om geld te investeren samen met andere beleggers om te profiteren van de inherente voordelen van werken als onderdeel van een groep. Deze voordelen omvatten het vermogen om: professionele beleggingsmanagers in te huren, die mogelijk betere rendementen en een beter risicobeheer kunnen bieden; te profiteren van schaalvoordelen, d.w.z. lagere transactiekosten; de spreiding van activa te vergroten om een deel van het unsystematische risico te verminderen. De terminologie varieert per land, maar beleggingsfondsen worden vaak aangeduid als beleggingspolen, collectieve beleggingsinstrumenten, collectieve beleggingsschema's, beheerde fondsen of gewoon fondsen. De wettelijke term is onderneming voor collectieve belegging in verhandelbare effecten, of kortweg collectieve beleggingsonderneming (cf. wet). Een beleggingsfonds kan in handen zijn van het publiek, zoals een aandelenfonds, een exchange-traded fund, een special-purpose acquisition company of een gesloten fonds, of het kan alleen via een private placement worden verkocht, zoals een hedgefonds of private equity fonds. De term omvat ook gespecialiseerde instrumenten zoals collectieve en gemeenschappelijke trustfondsen, die unieke door banken beheerde fondsen zijn die voornamelijk zijn gestructureerd om activa van gekwalificeerde pensioenregelingen of trusts te mengen. Beleggingsfondsen worden gepromoot met een breed scala aan beleggingsdoelen, gericht op specifieke geografische regio's (bijv. opkomende markten of Europa) of specifieke industriële sectoren (bijv. technologie). Afhankelijk van het land is er normaal gesproken een voorkeur voor de binnenlandse markt vanwege de bekendheid en het ontbreken van valutarisico. Fondsen worden vaak geselecteerd op basis van deze gespecificeerde beleggingsdoelen, hun vroegere beleggingsresultaten en andere factoren zoals kosten."
] |
[
"Beleggingsfonds\nEen beleggingsfonds is een professioneel beheerd beleggingsfonds dat geld van veel beleggers bundelt om effecten te kopen. Ze zijn over het algemeen het meest voorkomende beleggingsinstrument voor pensioenregelingen, zoals de 401(k) in de Verenigde Staten. Hedgefondsen zijn geen beleggingsfondsen; ze kunnen niet aan het grote publiek worden verkocht en vallen onder andere overheidsregels. Beleggingsfondsen hebben zowel voordelen als nadelen in vergelijking met directe beleggingen in individuele effecten. Het belangrijkste voordeel van beleggingsfondsen is dat ze spreiding van aandelen en professionele beleggers bieden die het account beheren. Het belangrijkste nadeel zijn de in rekening gebrachte kosten/uitgaven. Er zijn drie structuren van beleggingsfondsen: open-end fondsen, unit investment trusts en closed-end fondsen. Exchange-traded funds (ETF's) zijn open-end fondsen of unit investment trusts die worden verhandeld op een beurs zoals de New York Stock Exchange. Open-end fondsen die niet op een beurs kunnen worden verkocht, kunnen in plaats daarvan aan het einde van elke werkdag worden terugverkocht aan de fondsbeheerder. Beleggingsfondsen worden over het algemeen geclassificeerd naar hun belangrijkste beleggingsstrategie: geldmarktfondsen, obligatie- of vastrentende fondsen, aandelen- of equityfondsen en hybride fondsen. Fondsen kunnen ook worden gecategoriseerd als indexfondsen, die passief beheerde fondsen zijn die de prestaties van een index volgen, of actief beheerde fondsen, die proberen andere indexen te verslaan maar hogere kosten in rekening brengen. Beleggers in een beleggingsfonds moeten beleggingsfondskosten en -uitgaven betalen, die het rendement en de prestaties van het fonds verminderen en meestal worden uitgedrukt in de vorm van een kostenratio. Passief beheerde fondsen, zoals indexfondsen, hebben over het algemeen een lagere kostenratio dan actief beheerde fondsen. Beleggingsfondsen kunnen in veel soorten effecten beleggen. De soorten effecten waarin een bepaald fonds kan beleggen, worden uiteengezet in het prospectus van het fonds, een juridisch document dat het beleggingsdoel, de beleggingsaanpak en de toegestane beleggingen van het fonds beschrijft. Het beleggingsdoel beschrijft het type inkomen dat het fonds nastreeft. Een fonds voor kapitaalgroei probeert bijvoorbeeld het grootste deel van zijn rendement te halen uit stijgingen van de prijzen van de effecten die het aanhoudt, in plaats van uit dividend- of rente-inkomsten. De beleggingsaanpak beschrijft de criteria die de fondsbeheerder gebruikt om beleggingen voor het fonds te selecteren. De beleggingsportefeuille van een beleggingsfonds wordt voortdurend gemonitord door de portefeuillebeheerder(s) van het fonds.",
"Aandelenfonds\nEen aandelenfonds of equityfonds is een fonds dat belegt in aandelen, ook wel eigenvermogenstitels genoemd. Aandelenfondsen kunnen worden vergeleken met obligatiefondsen en geldmarktfondsen. De activa van het fonds bestaan doorgaans voornamelijk uit aandelen, met een klein bedrag aan liquide middelen, dat over het algemeen vrij klein is, in tegenstelling tot obligaties, schuldbrieven of andere effecten. Dit kan een beleggingsfonds of een exchange-traded fund (ETF) zijn. Het doel van een aandelenfonds is langetermijn groei door middel van kapitaalwinsten, hoewel historisch gezien dividenden ook een belangrijke bron van totaal rendement zijn geweest. Specifieke aandelenfondsen kunnen zich richten op een bepaalde sector van de markt of gericht zijn op een bepaald risiconiveau. Aandelenfondsen kunnen worden onderscheiden door verschillende eigenschappen. Fondsen kunnen een specifieke stijl hebben, bijvoorbeeld waarde of groei. Fondsen kunnen uitsluitend beleggen in effecten uit één land, of uit meerdere landen. Fondsen kunnen zich richten op een bepaalde bedrijfsomvang, dat wil zeggen, small-cap, large-cap, et cetera. Fondsen die een component van aandelenselectie omvatten, worden actief beheerd genoemd, terwijl indexfondsen zo goed mogelijk proberen specifieke aandelenmarktindices te spiegelen.",
"Private equity fonds\nEen private equity fonds is een collectieve beleggingsregeling die wordt gebruikt voor het doen van investeringen in diverse aandelen (en in mindere mate schuld) effecten, volgens een van de beleggingsstrategieën die geassocieerd worden met private equity. Private equity fondsen zijn doorgaans commanditaire vennootschappen met een vaste looptijd van 10 jaar (vaak met jaarlijkse verlengingen). Bij de oprichting doen institutionele beleggers een niet-gefinancierde toezegging aan de commanditaire vennootschap, die vervolgens gedurende de looptijd van het fonds wordt opgeroepen. Vanuit het oogpunt van de beleggers kunnen fondsen traditioneel zijn (waar alle beleggers met gelijke voorwaarden investeren) of asymmetrisch (waar verschillende beleggers verschillende voorwaarden hebben). Een private equity fonds wordt opgezet en beheerd door beleggingsprofessionals van een specifiek private equity bedrijf (de beherende vennoot en beleggingsadviseur). Meestal beheert één private equity bedrijf een reeks van verschillende private equity fondsen en probeert om de 3 tot 5 jaar een nieuw fonds op te richten zodra het vorige fonds volledig is belegd.",
"Beleggingstrust\nEen beleggingstrust is een vorm van collectieve belegging die vooral in het Verenigd Koninkrijk voorkomt. Beleggingstrusts zijn gesloten beleggingsfondsen en zijn geconstitueerd als naamloze vennootschappen. In veel opzichten was de beleggingstrust de voorloper van het beleggingsfonds in de VS. De naam is enigszins misleidend, aangezien (volgens de wet) een beleggings\"trust\" in feite helemaal geen \"trust\" is in de juridische zin, maar een afzonderlijke rechtspersoon of een vennootschap. Dit is van belang voor de fiduciaire plichten van de trustees en het rechtmatige eigendom van de activa van het fonds.",
"Fonds\nFonds kan verwijzen naar: Financiering is het verstrekken van middelen, meestal in de vorm van geld, of andere waarden zoals inspanning of tijd, voor een project, een persoon, een bedrijf of een andere particuliere of publieke instelling. Het proces van het werven van fondsen staat bekend als fundraising. Een beleggingsfonds, vaak aangeduid als een fonds. Hedgefonds, een beleggingsinstrument dat alleen openstaat voor op een bepaalde manier gekwalificeerde beleggers. Beleggingsfonds, een specifiek type beleggingsfonds dat geld van veel beleggers bundelt om effecten te kopen. Staatsobligatiefonds, een door de staat beheerd beleggingsfonds. Fondsenadministratie, een boekhoudkundig systeem dat vaak wordt gebruikt door non-profitorganisaties en de publieke sector. Meir Fund, Amerikaanse rabbi. FUND of FUND92, afkortingen voor het \"Internationaal Verdrag inzake de oprichting van een internationaal fonds voor compensatie van schade door olieverontreiniging, 1992\".",
"Hedge fund\nEen hedge fund is een beleggingsfonds dat kapitaal bundelt van geaccrediteerde particulieren of institutionele beleggers en belegt in diverse activa, vaak met complexe portfolioconstructie- en risicobeheerstechnieken. Het wordt beheerd door een professioneel beleggingsmanagementbedrijf en vaak gestructureerd als een commanditaire vennootschap, besloten vennootschap of een vergelijkbaar instrument. Hedge funds onderscheiden zich over het algemeen van beleggingsfondsen, omdat hun gebruik van leverage niet door toezichthouders wordt beperkt, en van private equity-fondsen, omdat de meeste hedge funds beleggen in relatief liquide activa. De term \"hedge fund\" is afkomstig van de gepaarde lange en korte posities die de eerste van deze fondsen gebruikten om marktrisico af te dekken. In de loop der tijd zijn de soorten en de aard van de hedgingconcepten uitgebreid, net als de verschillende soorten beleggingsinstrumenten. Tegenwoordig zijn hedge funds actief in diverse markten en strategieën en gebruiken ze een breed scala aan financiële instrumenten en risicobeheerstechnieken.\n\nHedge funds zijn alleen beschikbaar voor bepaalde geaccrediteerde beleggers en kunnen niet worden aangeboden of verkocht aan het grote publiek. Als zodanig vermijden ze over het algemeen direct toezicht, omzeilen ze licentie-eisen die van toepassing zijn op beleggingsmaatschappijen en opereren ze met meer flexibiliteit dan beleggingsfondsen en andere beleggingsfondsen. Na de financiële crisis van 2007-2008 zijn er echter regelgevingen aangenomen in de Verenigde Staten en Europa met de bedoeling om het overheidstoezicht op hedge funds te vergroten en bepaalde regelgevingslacunes te elimineren.\n\nHedge funds bestaan al vele decennia en zijn steeds populairder geworden. Ze zijn nu uitgegroeid tot een aanzienlijk deel van het vermogensbeheer, met activa die nu ongeveer $ 3 biljoen bedragen.\n\nHedge funds zijn bijna altijd open-end en staan toevoegingen of opnames toe door hun beleggers (over het algemeen maandelijks of driemaandelijks). De waarde van de belegging van een belegger is direct gerelateerd aan de netto-activawaarde van het fonds.\n\nVeel hedge fund beleggingsstrategieën zijn gericht op het behalen van een positief rendement op investering, ongeacht of de markten stijgen of dalen (\"absolute rendement\"). Hedge fund managers beleggen vaak hun eigen geld in het fonds dat ze beheren. Een hedge fund betaalt zijn beleggingsmanager doorgaans een jaarlijkse beheersvergoeding (bijvoorbeeld 2% van de activa van het fonds) en een performance fee (bijvoorbeeld 20% van de toename van de netto-activawaarde van het fonds gedurende het jaar). Zowel co-investeringen als performance fees dienen om de belangen van managers op één lijn te brengen met die van de beleggers in het fonds. Sommige hedge funds hebben miljarden dollars aan beheerd vermogen (AUM).",
"Multi-manager belegging\nMulti-manager belegging is een beleggingsproduct dat bestaat uit meerdere gespecialiseerde fondsen. Elk gespecialiseerd fonds kan beleggen in verschillende sectoren en markten, of beheerders hebben die in dezelfde beleggingscategorie beleggen maar verschillende beleggingsstijlen hanteren. Bijvoorbeeld, een large cap value fonds versus een large cap growth fonds. Deze theorie is gebaseerd op het uitgangspunt dat niet alle beleggingsmanagers goed zijn in alle markten en dat niet alle managers altijd succesvol zijn. Door het beleggingsgeld te spreiden over verschillende beleggingscategorieën of markten kan de belegger de noodzakelijke diversificatie bereiken, waardoor het risico wordt verminderd zonder het rendement op te offeren."
] | 1,276 |
In Her Shoes is verfilmd naar een novelle.
|
[
"In_Her_Shoes_(novel)",
"A_Mile_in_His_Shoes",
"I_Wouldn't_Be_in_Your_Shoes",
"Italian_Shoes",
"In_Your_Veins",
"Sixpence_in_her_Shoe",
"The_Christmas_Shoes_(film)"
] |
[
"In Her Shoes (film)\nIn Her Shoes is een Amerikaanse komische dramafilm uit 2005, gebaseerd op de gelijknamige roman van Jennifer Weiner. De film is geregisseerd door Curtis Hanson, met een aangepast scenario van Susannah Grant en de hoofdrollen worden vertolkt door Cameron Diaz, Toni Collette en Shirley MacLaine. De film focust op de relatie tussen twee zussen en hun grootmoeder."
] |
[
"In Her Shoes (roman)\nIn Her Shoes (2002) is een werk van Joods-Amerikaanse literatuur van Jennifer Weiner. Het vertelt het verhaal van twee zussen en hun vervreemde grootmoeder. De roman was een New York Times bestseller. De twee zussen dragen toevallig dezelfde schoenmaat - het enige gemeenschappelijke dat ze hebben naast een wederzijdse haat voor hun stiefmoeder.",
"Een Mijl in Zijn Schoenen\nEen Mijl in Zijn Schoenen is een Canadese televisiefilm uit 2011, een sportdrama geregisseerd door William Dear en met Luke Schroder en Dean Cain in de hoofdrollen. De film is gebaseerd op de roman The Legend of Mickey Tussler van Frank Nappi, hoewel de setting is veranderd van Ohio in 1948 in de roman naar Bargersville, Indiana in 2002 in de film.",
"Ik Zou Niet in Jouw Schoenen Willen Staan\nIk Zou Niet in Jouw Schoenen Willen Staan is een Amerikaanse film noir uit 1948, geregisseerd door William Nigh en met Don Castle en Elyse Knox in de hoofdrollen.",
"Italiaanse Schoenen\nItaliaanse Schoenen is een roman uit 2006 van de Zweedse schrijver Henning Mankell. De Engelse vertaling is van Laurie Thompson en in tegenstelling tot Mankells andere bekende romans is deze geschreven in de eerste persoon.",
"In Your Veins\nIn Your Veins is een Zweedse/Noorse dramafilm uit 2009. De film is gebaseerd op de autobiografische roman van Lotta Thell. De filmadaptatie werd geproduceerd door Anna Croneman en geregisseerd door Beata Gårdeler, met het scenario geschreven door Karin Arrhenius. De Zweedse titel is I skuggan av värmen, wat ongeveer vertaald kan worden als \"In de schaduw van de warmte\".",
"Een stuiver in haar schoen\nEen stuiver in haar schoen kan verwijzen naar: Een boek uit 1963 van Phyllis McGinley Een boek van Frances McNeil over de geschiedenis van de Leeds Childrens Holiday Camp Association \"een zilveren stuiver in haar schoen\" in de Britse bruiloftstraditie, in het rijmpje Iets ouds",
"De Kerstschoenen (film)\nDe Kerstschoenen is een in 2002 gemaakte Amerikaans-Canadese televisiefilm, gebaseerd op het gelijknamige lied en de roman. De film werd op 1 december 2002 uitgezonden op CBS. De opnames vonden plaats in Halifax, Nova Scotia. Het is het eerste deel van een trilogie, gevolgd door De Kerstzegen (2005) en De Kerst Hoop (2009)."
] | 1,277 |
Philip Seymour Hoffman speelde in een film.
|
[
"Moll_Flanders_(1996_film)",
"The_Court_Jester",
"The_Human_Stain_(film)",
"The_Secret_Agent_(film)",
"Lady_in_a_Cage",
"The_Green_Mile_(film)",
"The_Dark_Mirror_(film)"
] |
[
"Polly wil het ook\nPolly wil het ook is een Amerikaanse romantische komedie uit 2004, geschreven en geregisseerd door John Hamburg, met Ben Stiller en Jennifer Aniston in de hoofdrollen."
] |
[
"Moll Flanders (film, 1996)\nMoll Flanders is een film uit 1996 met Robin Wright en Morgan Freeman in de hoofdrollen. De film werd geregisseerd door Pen Densham. De originele filmmuziek werd gecomponeerd door Mark Mancina. De film is gebaseerd op de gelijknamige roman van Daniel Defoe.",
"De Hofnar\nDe Hofnar is een muzikale komedie uit 1956 met Danny Kaye, Glynis Johns, Basil Rathbone, Angela Lansbury en Cecil Parker in de hoofdrollen. De film werd mede geschreven, mede geregisseerd en mede geproduceerd door Melvin Frank en Norman Panama. De film werd uitgebracht door Paramount Pictures in Technicolor en in het VistaVision breedbeeldformaat. Danny Kaye ontving een Golden Globe nominatie voor Beste Mannelijke Hoofdrol - Komedie/Musical. Gemaakt voor een bedrag van $4 miljoen in de herfst van 1955, was het de duurste komedie die op dat moment was geproduceerd. De film flopte bij de bioscooprelease en bracht in de winter en lente van 1956 slechts $2,2 miljoen op. Sindsdien is het een favoriet geworden voor televisiematinees. De film bevat de beroemde uitwisselingen: \"Begrijp je het? Begrijp je het. Goed!\" en \"Het pilletje met het gif zit in het vaatje met de vijzel; de beker uit het paleis heeft het brouwsel dat waar is!\" (voornamelijk tussen Kaye en Mildred Natwick als Griselda). In 2004 werd De Hofnar geselecteerd voor bewaring in het United States National Film Registry door de Library of Congress als zijnde \"cultureel, historisch of esthetisch significant\".",
"De Mensenvlek (film)\nDe Mensenvlek is een Amerikaans-Duits-Franse dramafilm uit 2003, geregisseerd door Robert Benton. Het scenario van Nicholas Meyer is gebaseerd op de gelijknamige roman uit 2000 van Philip Roth. De film heeft Anthony Hopkins en Nicole Kidman in de hoofdrollen.",
"De Geheim Agent (film)\nDe Geheim Agent is een Amerikaanse drama-thriller uit 1996, geschreven en geregisseerd door Christopher Hampton en met Bob Hoskins en Patricia Arquette in de hoofdrollen. De film is gebaseerd op de gelijknamige roman uit 1907 van Joseph Conrad.",
"Vrouw in een Kooi\nVrouw in een Kooi is een Amerikaanse psychologische thriller uit 1964, geregisseerd door Walter Grauman, geschreven en geproduceerd door Luther Davis en uitgebracht door Paramount Pictures. Olivia de Havilland speelt de hoofdrol en James Caan heeft zijn eerste substantiële filmrol.",
"De Groene Mijl (film)\nDe Groene Mijl is een Amerikaanse fantasy-misdaad dramafilm uit 1999, geschreven en geregisseerd door Frank Darabont en gebaseerd op de gelijknamige roman van Stephen King uit 1996. De film wordt verteld in flashback en sterren Tom Hanks als Paul Edgecomb en Michael Clarke Duncan als John Coffey, met bijrollen van David Morse, Bonnie Hunt en James Cromwell. De film bevat ook Dabbs Greer in zijn laatste filmrol, als de oude Paul Edgecomb. Het verhaal gaat over Pauls leven als gevangenisbewaker in de dodencel tijdens de Grote Depressie in de VS, en de bovennatuurlijke gebeurtenissen die hij meemaakte. De film werd genomineerd voor vier Academy Awards: Beste Film, Beste Mannelijke Bijrol voor Michael Clarke Duncan, Beste Geluidsmix en Beste Bewerkte Scenario.",
"De Donkere Spiegel (film)\nDe Donkere Spiegel is een Amerikaanse film noir psychologische thriller uit 1946, geregisseerd door Robert Siodmak met Olivia de Havilland als tweeling en Lew Ayres als hun psychiater. De film markeert Ayres' terugkeer naar de film na zijn gewetensbezwaren tegen dienst in de Tweede Wereldoorlog. De Havilland was op dat moment begonnen te experimenteren met method acting en stond erop dat iedereen in de cast een psychiater zou ontmoeten. De film anticipeert op de psycho-docu-drama The Three Faces of Eve (1957) van producent/scenarist Nunnally Johnson. Het originele verhaal van Vladimir Pozner waarop de film is gebaseerd, werd genomineerd voor een Academy Award."
] | 1,278 |
Philip Seymour Hoffman speelde in een film.
|
[
"Cecil_Hoffman",
"The_Human_Comedy_(film)",
"Two_People_(film)",
"Fedora_(film)",
"Nothing_but_the_Truth_(1941_film)",
"Outbreak_(film)",
"Network_(film)"
] |
[
"Almost Famous\nAlmost Famous is een Amerikaanse komische dramafilm uit 2000, geschreven en geregisseerd door Cameron Crowe, en met in de hoofdrollen Billy Crudup, Kate Hudson en Patrick Fugit. Het vertelt het fictieve verhaal van een tienerjournalist die in het begin van de jaren 70 schrijft voor Rolling Stone magazine terwijl hij de fictieve rockband Stillwater volgt, en zijn inspanningen om zijn eerste coverstory gepubliceerd te krijgen. De film is semi-autobiografisch, aangezien Crowe zelf een tienerjournalist was voor Rolling Stone. De film is gebaseerd op Crowe's ervaringen tijdens tournees met rockbands als Poco, The Allman Brothers Band, Led Zeppelin, the Eagles en Lynyrd Skynyrd. Crowe heeft verteld hoe hij in deze periode zijn maagdelijkheid verloor, verliefd werd en zijn helden ontmoette – ervaringen die gedeeld worden door William Miller (Patrick Fugit), het jongensachtige hoofdpersonage van de film. Hoewel het een box office flop was, ontving de film brede bijval van critici en ontving vier Oscarnominaties, waarvan er één leidde tot een prijs voor Crowe voor zijn scenario. Het won ook de Grammy Award 2001 voor Beste Soundtrackalbum voor een film, televisie of andere visuele media. Roger Ebert prees het als de beste film van het jaar, en ook als de 9e beste film van de jaren 2000. Het won ook twee Golden Globes, voor Beste Film en Kate Hudson won Beste Bijrolspeelster."
] |
[
"Cecil Hoffman\nCecil Hoffman (ook bekend als Cecil Hoffmann; geboren 11 juli 1962) is een Amerikaanse film- en televisieactrice.",
"De Menselijke Komedie (film)\nDe Menselijke Komedie is een Amerikaanse dramafilm uit 1943, geregisseerd door Clarence Brown en bewerkt door Howard Estabrook. Men denkt vaak dat de film gebaseerd is op de gelijknamige roman van William Saroyan, maar Saroyan schreef eigenlijk eerst het scenario, werd ontslagen van het filmproject en schreef vervolgens snel de roman die hij vlak voor de release van de film publiceerde. De film speelt Mickey Rooney met Frank Morgan in de hoofdrollen. Ook te zien in de film zijn James Craig, Marsha Hunt, Fay Bainter, Ray Collins, Van Johnson, Donna Reed en Jackie 'Butch' Jenkins. Robert Mitchum (als \"Quentin\") en Don DeFore verschijnen samen als joviale soldaten in niet-gecrediteerde bijrollen. De film vertelt het verhaal van de tiener Homer Macauley (Mickey Rooney) op de middelbare school, die parttime werkt als telegraambriefbezorger in het fictieve stadje Ithaca, Californië, tijdens de Tweede Wereldoorlog. De gevolgen van de oorlog op het \"binnenland\" gedurende een jaar in Homers leven worden getoond in sentimentele scènes met hemzelf, zijn familie, vrienden, buren en kennissen. Het verhaal wordt verteld door een verteller, Homers overleden vader (Ray Collins).",
"Twee Mensen (film)\nTwee Mensen is een Amerikaanse dramafilm uit 1973, geproduceerd en geregisseerd door Robert Wise. De hoofdrollen worden vertolkt door Peter Fonda en Lindsay Wagner. Het scenario van Richard De Roy concentreert zich op de korte relatie tussen een deserteur uit de Vietnamoorlog en een fotomodel.",
"Fedora (film)\nFedora is een West-Duits-Franse dramafilm uit 1978, geregisseerd door Billy Wilder. Het scenario van Wilder en I. A. L. Diamond is gebaseerd op een novelle van Tom Tryon, opgenomen in zijn collectie Crowned Heads, uitgegeven in 1976. De film speelt William Holden en Marthe Keller.",
"Niets dan de Waarheid (film uit 1941)\nNiets dan de Waarheid is een Amerikaanse komische film uit 1941 met Bob Hope en Paulette Goddard in de hoofdrollen, hun derde gezamenlijke film in drie jaar. De film werd geregisseerd door Elliott Nugent. Het uitgangspunt van de film, dat de protagonist 24 uur lang de waarheid moet spreken, is gebaseerd op een gelijknamig toneelstuk van James Montgomery, dat zelf losjes is gebaseerd op de roman van Frederic S. Isham. Het boek en het toneelstuk vormden eerder de basis voor een eerdere film, ook getiteld Niets dan de Waarheid, met Richard Dix en Wynne Gibson in de hoofdrollen. De film uit 1941 volgt het plot van het toneelstuk veel nauwer dan de versie uit 1929. Hetzelfde uitgangspunt werd gebruikt voor een film uit 1997 met Jim Carrey, Liar Liar.",
"Uitbraak (film)\nUitbraak is een Amerikaanse medische rampenfilm uit 1995, geregisseerd door Wolfgang Petersen en losjes gebaseerd op het non-fictieboek The Hot Zone van Richard Preston. De hoofdrollen worden vertolkt door Dustin Hoffman, Rene Russo en Morgan Freeman, en verder spelen Cuba Gooding Jr., Kevin Spacey, Donald Sutherland en Patrick Dempsey mee. De film focust op een uitbraak van een fictief ebola-achtig virus, Motaba, in Zaïre en later in een klein stadje in de Verenigde Staten. Het verhaal speelt zich voornamelijk af in het United States Army Medical Research Institute of Infectious Diseases en de Centers for Disease Control and Prevention, en het fictieve stadje Cedar Creek, Californië. Het plot van Uitbraak speculeert over hoever militaire en civiele instanties zouden gaan om de verspreiding van een dodelijke, besmettelijke ziekte te beteugelen. De film, uitgebracht op 10 maart 1995, was een kassucces en Spacey won twee prijzen voor zijn vertolking. Er vond een echte uitbraak van het ebolavirus plaats in Zaïre toen de film werd uitgebracht.",
"Network (film)\nNetwork is een Amerikaanse satirische film uit 1976, geschreven door Paddy Chayefsky en geregisseerd door Sidney Lumet, over een fictief televisienetwerk, UBS, en diens strijd met slechte kijkcijfers. De film speelt Faye Dunaway, William Holden, Peter Finch en Robert Duvall, en bevat bijrollen van Wesley Addy, Ned Beatty en Beatrice Straight. De film won vier Academy Awards, in de categorieën Beste Acteur (Finch), Beste Actrice (Dunaway), Beste Bijrolspeelster (Straight), en Beste Originele Scenario (Chayefsky). In 2000 werd de film geselecteerd voor bewaring in het United States National Film Registry door de Library of Congress als zijnde \"cultureel, historisch, of esthetisch significant\". In 2002 werd hij opgenomen in de Producers Guild of America Hall of Fame als een film die \"een blijvende standaard voor Amerikaans entertainment heeft gezet\". In 2005 stemden de twee Writers Guilds of America Chayefsky's script tot een van de 10 grootste scenario's in de geschiedenis van de cinema. In 2007 stond de film op de 64e plaats in de 100 grootste Amerikaanse films, zoals gekozen door het American Film Institute, een rangorde iets hoger dan die AFI tien jaar eerder had gegeven."
] | 1,278 |
Philip Seymour Hoffman speelde in een film.
|
[
"The_Homesman",
"Ghost_(1990_film)",
"The_Court_Jester",
"Gregg_Hoffman",
"The_Masque_of_the_Red_Death_(1964_film)",
"Half_Moon_Street_(film)",
"Hawaii_(1966_film)"
] |
[
"Punch-Drunk Love\nPunch-Drunk Love is een Amerikaanse romantische komedie-dramafilm uit 2002, geschreven en geregisseerd door Paul Thomas Anderson en met Adam Sandler, Emily Watson, Philip Seymour Hoffman, Luis Guzmán en Mary Lynn Rajskub in de hoofdrollen. Na de release van zijn vorige film Magnolia (die langer dan drie uur duurde), verklaarde Anderson dat hij in de toekomst graag met Adam Sandler wilde werken en dat hij vastbesloten was om zijn volgende film negentig minuten lang te maken. De film werd geproduceerd door Revolution Studios en New Line Cinema en gedistribueerd door Columbia Pictures; hij bevat de video-kunst van Jeremy Blake in de vorm van visuele intermezzo's. De film kreeg positieve recensies van critici, waarbij Sandlers prestaties veel lof oogstten, maar hij haalde zijn productiebudget net niet terug aan de kassa."
] |
[
"The Homesman\nThe Homesman is een Frans-Amerikaanse historische dramafilm uit 2014, die zich afspeelt in het Midwesten van de jaren 1850. De film werd geregisseerd en gecoproduceerd door Tommy Lee Jones en is mede geschreven door Kieran Fitzgerald en Wesley Oliver, gebaseerd op de gelijknamige roman uit 1988 van Glendon Swarthout. De film sterren Jones en Hilary Swank en bevat ook Meryl Streep, Hailee Steinfeld, John Lithgow en James Spader. De film werd geselecteerd om te strijden om de Gouden Palm in de hoofdcompetitie op het Filmfestival van Cannes 2014 en kreeg een beperkte release in Noord-Amerika op 14 november 2014 door Roadside Attractions. The Homesman heeft overwegend positieve recensies van critici ontvangen. Rotten Tomatoes gaf de film een gemiddelde beoordeling van 7,1/10. De titel verwijst naar de taak om immigranten terug naar huis te brengen, wat typisch een mannenbaan was.",
"Ghost (film uit 1990)\nGhost is een Amerikaanse romantische fantasy-thriller uit 1990 met Patrick Swayze, Demi Moore, Whoopi Goldberg, Tony Goldwyn en Rick Aviles in de hoofdrollen. De film is geschreven door Bruce Joel Rubin en geregisseerd door Jerry Zucker. Het verhaal draait om een jonge vrouw in gevaar (Moore), de geest van haar vermoorde geliefde (Swayze) en een aarzelende paranormaal begaafde (Goldberg) die hem helpt haar te redden, hoewel de paranormaal begaafde haar krachten eerder veinsde. De film was een enorm commercieel succes en bracht meer dan $505,7 miljoen op aan de kassa met een budget van $22 miljoen. Het was de meest succesvolle film van 1990. Aangepast voor inflatie was Ghost de 93e meest succesvolle film aller tijden in de Verenigde Staten. De film werd genomineerd voor vijf Academy Awards, waaronder Beste Film, Beste Muziek en Beste Filmmontage. Hij won de prijzen voor Beste Actrice in een Bijrol voor Goldberg en Beste Originele Scenario. Swayze en Moore ontvingen beide nominaties voor een Golden Globe Award voor hun prestaties, terwijl Goldberg de BAFTA, Golden Globe en Saturn Awards won, naast de Oscar.",
"De Hofnar\nDe Hofnar is een muzikale komedie uit 1956 met Danny Kaye, Glynis Johns, Basil Rathbone, Angela Lansbury en Cecil Parker in de hoofdrollen. De film werd mede geschreven, mede geregisseerd en mede geproduceerd door Melvin Frank en Norman Panama. De film werd uitgebracht door Paramount Pictures in Technicolor en in het VistaVision breedbeeldformaat. Danny Kaye ontving een Golden Globe nominatie voor Beste Mannelijke Hoofdrol - Komedie/Musical. Gemaakt voor een bedrag van $4 miljoen in de herfst van 1955, was het de duurste komedie die op dat moment was geproduceerd. De film flopte bij de bioscooprelease en bracht in de winter en lente van 1956 slechts $2,2 miljoen op. Sindsdien is het een favoriet geworden voor televisiematinees. De film bevat de beroemde uitwisselingen: \"Begrijp je het? Begrijp je het. Goed!\" en \"Het pilletje met het gif zit in het vaatje met de vijzel; de beker uit het paleis heeft het brouwsel dat waar is!\" (voornamelijk tussen Kaye en Mildred Natwick als Griselda). In 2004 werd De Hofnar geselecteerd voor bewaring in het United States National Film Registry door de Library of Congress als zijnde \"cultureel, historisch of esthetisch significant\".",
"Gregg Hoffman\nGregg Hoffman (11 juni 1963 – 4 december 2005), geboren in Phoenix, Arizona, was een filmproducent verantwoordelijk voor de ontwikkeling van Saw en Saw II. Hij studeerde communicatie, rechten en economie aan de American University in Washington D.C. Hoffman werkte aan Saw III en andere films voor Twisted Pictures toen hij overleed in een ziekenhuis in Hollywood, Californië aan natuurlijke oorzaken. Hij was 42 jaar oud bij zijn overlijden. Het personage Mark Hoffman werd naar hem vernoemd. De film Dead Silence (2007) was aan hem opgedragen. Hij werd ook bedankt in de film Gross Misconduct en genoemd als aan wie Saw III opgedragen is.",
"Het masker van de Rode Dood (film uit 1964)\nHet masker van de Rode Dood is een Brits-Amerikaanse horrorfilm uit 1964, geregisseerd door Roger Corman en met Vincent Price in de hoofdrol. Het verhaal volgt een prins die een door de pest geteisterde boerenbevolking terroriseert terwijl hij zich in een eenzaam kasteel vermaakt met zijn verveelde hovelingen. Het scenario, geschreven door Charles Beaumont en R. Wright Campbell, is gebaseerd op het korte verhaal uit 1842 met dezelfde naam van de Amerikaanse auteur Edgar Allan Poe, en bevat een subplot gebaseerd op een ander verhaal van Poe, \"Hop-Frog\". Een ander subplot is ontleend aan *Torture by Hope* van Auguste Villiers de l'Isle-Adam. Het is de zevende uit een serie van acht Corman-filmadaptaties die grotendeels gebaseerd zijn op het werk van Poe, gemaakt door American International Pictures.",
"Half Moon Street (film)\nHalf Moon Street is een Brits-Amerikaanse erotische thriller uit 1986 over een Amerikaanse vrouw die werkt bij een Brits escortbureau en betrokken raakt bij politieke intriges rond een van haar klanten. De film werd geregisseerd door Bob Swaim en speelt Sigourney Weaver, Michael Caine en Patrick Kavanagh. Half Moon Street was de eerste solo-speelfilm van RKO Pictures die in bijna een kwart eeuw werd geproduceerd. De vorige was Jet Pilot, gemaakt in 1957. De film is gebaseerd op de roman Doctor Slaughter uit 1984 van Paul Theroux.",
"Hawaii (film uit 1966)\nHawaii is een Amerikaanse epische dramafilm uit 1966, geregisseerd door George Roy Hill en gebaseerd op de gelijknamige roman van James A. Michener. Het vertelt het verhaal van een theologie student (Max von Sydow) van Yale University uit de jaren 1820 die, vergezeld door zijn nieuwe bruid (Julie Andrews), een calvinistische zendeling wordt op de Hawaiiaanse eilanden. De film werd opgenomen in Old Sturbridge Village, in Sturbridge, Massachusetts, en op de eilanden Kauai en Oahu in Hawaii."
] | 1,278 |
Philip Seymour Hoffman speelde in een film.
|
[
"Foxcatcher",
"Moll_Flanders_(1996_film)",
"Ghost_(1990_film)",
"The_Graduate",
"The_Dark_Mirror_(film)",
"The_Human_Stain_(film)",
"Shampoo_(film)"
] |
[
"Magnolia (film)\nMagnolia is een Amerikaanse ensembledramafilm uit 1999, geschreven, medegeproduceerd en geregisseerd door Paul Thomas Anderson. De film speelt Jeremy Blackman, Tom Cruise, Melinda Dillon, Philip Baker Hall, Philip Seymour Hoffman, Ricky Jay, William H. Macy, Alfred Molina, Julianne Moore, John C. Reilly, Jason Robards en Melora Walters, en is een mozaïek van onderling verbonden personages op zoek naar geluk, vergeving en betekenis in de San Fernando Valley. Magnolia kreeg positieve recensies, waarbij critici het acteerwerk, de regie, het verhaal, de ambitie en de soundtrack, grotendeels bestaande uit Aimee Mann-songs, prezen; sommigen vonden het echter te lang en melodramatisch. Van de ensemblecast werd Tom Cruise genomineerd voor Beste Mannelijke Bijrol bij de 72ste Academy Awards en won hij de prijs in die categorie bij de Golden Globes van 2000. De film won ook de Gouden Beer op het Internationaal Filmfestival van Berlijn. Het was Robards' laatste speelfilm. Na de release van de film zei Anderson: \"Ik voel echt... dat Magnolia, ten goede of ten kwade, de beste film is die ik ooit zal maken.\""
] |
[
"Foxcatcher\nFoxcatcher is een Amerikaanse biografische sport-true crime dramafilm uit 2014, geproduceerd en geregisseerd door Bennett Miller. Geschreven door E. Max Frye en Dan Futterman, de film speelt Steve Carell, Channing Tatum en Mark Ruffalo. Het plot van de film is losjes gebaseerd op de gebeurtenissen rondom de multimiljonair en erfgenaam van de E.I. du Pont familie en worstelliefhebber John E. du Pont, zijn rekrutering in 1986 van de Olympische gouden medaillewinnaars van 1984 Mark Schultz en zijn oudere broer Dave om Amerikaanse worstelaars te helpen coachen voor deelname aan nationale, wereld- en Olympische competities, en de daaropvolgende moord op Dave door du Pont in januari 1996. Hoewel de actie van de film grotendeels plaatsvindt op du Ponts nu afgebroken 800-acre buitenwijk van Philadelphia, Foxcatcher Farm, werd het grootste deel van de film opgenomen in het grootstedelijk gebied van Pittsburgh. Foxcatcher kreeg lovende kritieken voor de prestaties van Carell, Tatum en Ruffalo, evenals Millers regie en de visuele stijl en toon van de film. Het werd genomineerd voor de Palme d'Or in de hoofdcompetitie op het filmfestival van Cannes in 2014, waar Miller de prijs voor Beste Regisseur won. De film had drie Golden Globe Award nominaties, waaronder Beste Film. De film werd genomineerd voor vijf Oscars op de Academy Awards van 2015, waaronder een nominatie voor Beste Acteur voor Carell, Beste Mannelijke Bijrol voor Ruffalo en Beste Regisseur voor Miller. Het werd de eerste film die werd genomineerd voor Beste Regisseur maar niet voor Beste Film sinds 2008, toen Julian Schnabel werd genomineerd voor The Diving Bell and the Butterfly, twee jaar voordat de Academy het maximale aantal nominaties voor Beste Film uitbreidde tot 10 films.",
"Moll Flanders (film, 1996)\nMoll Flanders is een film uit 1996 met Robin Wright en Morgan Freeman in de hoofdrollen. De film werd geregisseerd door Pen Densham. De originele filmmuziek werd gecomponeerd door Mark Mancina. De film is gebaseerd op de gelijknamige roman van Daniel Defoe.",
"Ghost (film uit 1990)\nGhost is een Amerikaanse romantische fantasy-thriller uit 1990 met Patrick Swayze, Demi Moore, Whoopi Goldberg, Tony Goldwyn en Rick Aviles in de hoofdrollen. De film is geschreven door Bruce Joel Rubin en geregisseerd door Jerry Zucker. Het verhaal draait om een jonge vrouw in gevaar (Moore), de geest van haar vermoorde geliefde (Swayze) en een aarzelende paranormaal begaafde (Goldberg) die hem helpt haar te redden, hoewel de paranormaal begaafde haar krachten eerder veinsde. De film was een enorm commercieel succes en bracht meer dan $505,7 miljoen op aan de kassa met een budget van $22 miljoen. Het was de meest succesvolle film van 1990. Aangepast voor inflatie was Ghost de 93e meest succesvolle film aller tijden in de Verenigde Staten. De film werd genomineerd voor vijf Academy Awards, waaronder Beste Film, Beste Muziek en Beste Filmmontage. Hij won de prijzen voor Beste Actrice in een Bijrol voor Goldberg en Beste Originele Scenario. Swayze en Moore ontvingen beide nominaties voor een Golden Globe Award voor hun prestaties, terwijl Goldberg de BAFTA, Golden Globe en Saturn Awards won, naast de Oscar.",
"The Graduate\nThe Graduate is een Amerikaanse komische dramafilm uit 1967, geregisseerd door Mike Nichols en geschreven door Calder Willingham en Buck Henry, gebaseerd op de gelijknamige roman uit 1963 van Charles Webb, die deze kort na zijn afstuderen aan Williams College schreef. De film vertelt het verhaal van de 21-jarige Benjamin Braddock (Dustin Hoffman), een pas afgestudeerde zonder duidelijk doel in het leven, die wordt verleid door een oudere vrouw, Mrs. Robinson (Anne Bancroft), en vervolgens verliefd wordt op haar dochter Elaine (Katharine Ross). De film werd uitgebracht op 22 december 1967, kreeg positieve recensies en bracht $ 104,9 miljoen op. Met gecorrigeerde inflatiecijfers bedraagt de opbrengst van de film $, waarmee het de 22e meest succesvolle film in Noord-Amerika aller tijden is. In 1996 werd The Graduate geselecteerd voor bewaring in het U.S. National Film Registry als zijnde \"cultureel, historisch of esthetisch significant\". Aanvankelijk stond de film in 1998 op nummer 7 in de AFI's 100 Years ... 100 Movies lijst. Toen de AFI de lijst in 2007 herzag, werd de film verplaatst naar nummer 17. The Graduate won de Academy Award voor Beste Regisseur voor Nichols en werd genomineerd in zes andere categorieën, waarmee het tot nu toe de laatste film is die alleen de Beste Regisseur won en verder niets.",
"De Donkere Spiegel (film)\nDe Donkere Spiegel is een Amerikaanse film noir psychologische thriller uit 1946, geregisseerd door Robert Siodmak met Olivia de Havilland als tweeling en Lew Ayres als hun psychiater. De film markeert Ayres' terugkeer naar de film na zijn gewetensbezwaren tegen dienst in de Tweede Wereldoorlog. De Havilland was op dat moment begonnen te experimenteren met method acting en stond erop dat iedereen in de cast een psychiater zou ontmoeten. De film anticipeert op de psycho-docu-drama The Three Faces of Eve (1957) van producent/scenarist Nunnally Johnson. Het originele verhaal van Vladimir Pozner waarop de film is gebaseerd, werd genomineerd voor een Academy Award.",
"De Mensenvlek (film)\nDe Mensenvlek is een Amerikaans-Duits-Franse dramafilm uit 2003, geregisseerd door Robert Benton. Het scenario van Nicholas Meyer is gebaseerd op de gelijknamige roman uit 2000 van Philip Roth. De film heeft Anthony Hopkins en Nicole Kidman in de hoofdrollen.",
"Shampoo (film)\nShampoo is een Amerikaanse satirische romantische komedie-dramafilm uit 1975, geschreven door Robert Towne en Warren Beatty en geregisseerd door Hal Ashby. De hoofdrollen worden vertolkt door Warren Beatty, Julie Christie en Goldie Hawn, met Lee Grant, Jack Warden, Tony Bill en, in een vroege filmrol, Carrie Fisher. De film speelt zich af op de verkiezingsdag van 1968, de dag waarop Richard Nixon voor het eerst werd gekozen tot president van de Verenigde Staten, en werd kort na het einde van de Watergateschandaal uitgebracht. De politieke sfeer levert een bron van dramatische ironie op, aangezien het publiek, maar niet de personages, zich bewust is van de richting die het presidentschap van Nixon uiteindelijk zou nemen. Het belangrijkste thema van de film is echter niet de presidentiële politiek, maar de seksuele politiek; het staat bekend om zijn scherpe satire van de seksuele en sociale mores van de late jaren 1960. Het hoofdpersonage, George Roundy, is naar verluidt gebaseerd op verschillende echte kappers, waaronder Jay Sebring en filmproducent Jon Peters, die zelf een voormalig kapper is. Sebring werd in 1969 op brute wijze vermoord door de Charles Manson-familie. Volgens het boek uit 2010, *Star: How Warren Beatty Seduced America* van Peter Biskind, baseerde scenarioschrijver Towne het personage op de kapper uit Beverly Hills, Gene Shacove."
] | 1,278 |
Philip Seymour Hoffman speelde in een film.
|
[
"Fargo_(film)",
"Wall_Street_(1987_film)",
"The_Old_Man_and_the_Seymour",
"The_Human_Comedy_(film)",
"Evenings_(film)",
"Moll_Flanders_(1996_film)",
"The_Human_Stain_(film)"
] |
[
"Boogie Nights\nBoogie Nights is een Amerikaanse dramafilm uit 1997, geschreven, geproduceerd en geregisseerd door Paul Thomas Anderson. De film speelt zich af in de San Fernando Valley in Los Angeles en volgt een jonge afwasser in een nachtclub die een populaire pornoster wordt. De film beschrijft zijn opkomst in de gouden eeuw van de porno in de jaren 70 tot zijn val tijdens de excessen van de jaren 80. De film is een uitbreiding van Andersons mockumentary korte film The Dirk Diggler Story (1988). De hoofdrollen worden vertolkt door Mark Wahlberg, Julianne Moore, Burt Reynolds, Don Cheadle, John C. Reilly, William H. Macy en Heather Graham. De film ging in première op het Toronto International Film Festival op 11 september 1997 en werd uitgebracht op 10 oktober 1997. De film oogstte veel lof van critici. Hij werd ook genomineerd voor drie Academy Awards, waaronder Beste Originele Scenario voor Anderson, Beste Actrice in een Bijrol voor Moore en Beste Acteur in een Bijrol voor Reynolds. De soundtrack van de film werd eveneens geprezen."
] |
[
"Fargo (film)\nFargo is een Amerikaanse zwarte komedie misdaadthriller uit 1996, geschreven, geproduceerd, gemonteerd en geregisseerd door Joel en Ethan Coen. Frances McDormand speelt de hoofdrol als een zwangere politiechef in Minnesota die een onderzoek leidt naar moorden langs de weg, die plaatsvinden nadat een wanhopige autoverkoper (William H. Macy) twee criminelen (Steve Buscemi en Peter Stormare) inhuurt om zijn vrouw te ontvoeren om een flinke som losgeld los te krijgen van zijn rijke schoonvader (Harve Presnell). Fargo ging in première op het Filmfestival van Cannes in 1996, waar Joel Coen de Prix de la mise en scène (Beste Regisseur) van het festival won en de film genomineerd werd voor de Gouden Palm. Als kritiek en commercieel succes ontving Fargo zeven nominaties voor de Academy Award, waaronder Beste Film. McDormand ontving de Oscar voor Beste Actrice, en de Coens wonnen in de categorie Beste Originele Scenario. De film werd in 2006 geselecteerd voor bewaring in het United States National Film Registry door de Library of Congress als \"cultureel, historisch of esthetisch significant\" – een van slechts zes films die zo werden aangewezen in hun eerste jaar van in aanmerking te komen. Het American Film Institute noemde het een van de 100 grootste Amerikaanse films aller tijden in 1998. Een door de Coen geproduceerde FX televisieserie met dezelfde naam, geïnspireerd door Fargo en plaatsvindend in hetzelfde universum, startte in 2014 en werd door critici geprezen.",
"Wall Street (film uit 1987)\nWall Street is een Amerikaanse dramafilm uit 1987, geregisseerd en mede geschreven door Oliver Stone, met in de hoofdrollen Michael Douglas, Charlie Sheen en Daryl Hannah. De film vertelt het verhaal van Bud Fox (Sheen), een jonge effectenmakelaar die betrokken raakt bij Gordon Gekko (Douglas), een rijke, gewetenloze corporate raider. Stone maakte de film als eerbetoon aan zijn vader, Lou Stone, een effectenmakelaar tijdens de Grote Depressie. Het personage Gekko wordt beschouwd als een samenstelling van verschillende mensen, waaronder Dennis Levine, Ivan Boesky, Carl Icahn, Asher Edelman, Michael Ovitz, Michael Milken en Stone zelf. Het personage Sir Lawrence Wildman was daarentegen gebaseerd op de prominente Britse financier en corporate raider Sir James Goldsmith. Oorspronkelijk wilde de studio Warren Beatty voor de rol van Gekko, maar hij was niet geïnteresseerd; Stone wilde ondertussen Richard Gere, maar Gere wees de rol af. De film werd goed ontvangen door belangrijke filmcritici. Douglas won de Academy Award voor Beste Acteur, en de film is uitgegroeid tot de archetypeverbeelding van het succes van de jaren 80, waarbij Douglas' personage verklaart dat \"hebzucht goed is\". Het heeft ook bewezen invloedrijk te zijn in het inspireren van mensen om op Wall Street te werken, waarbij Sheen, Douglas en Stone door de jaren heen hebben opgemerkt hoe mensen hen nog steeds benaderen en zeggen dat ze effectenmakelaar zijn geworden vanwege hun respectievelijke personages in de film. Stone en Douglas werden herenigd voor een vervolg getiteld Wall Street: Money Never Sleeps, dat op 24 september 2010 in de bioscoop werd uitgebracht.",
"De Oude Man en de Seymour\nDe Oude Man en de Seymour is een Amerikaanse komische korte film uit 2009 met Streeter Seidell en Amir Blumenfeld in de hoofdrollen. Hij werd geschreven en geregisseerd door Giancarlo Fiorentini en Jonathan Grimm. Seymour, gespeeld door Seidell, wordt opgenomen door zijn oom, gespeeld door Blumenfeld. Seymour's oom, een 47-jarige man met groeihormondeficiëntie, wordt aangezien voor een middelbare scholier. Zichzelf plotseling populair bevindend, meisjes ontmoetend en naar feestjes gaand, besluit Seymour's oom te doen alsof hij de nieuwe leerling op school is. De zaken nemen een slechte wending. De film werd geselecteerd voor het Austin Film Festival, het Friars Club Comedy Film Festival, het LA Shorts Fest, en andere festivals. Hij ging in première op het First Run Film Festival van NYU en was het afstudeerproject van de regisseurs. Een neussebloedeffect, gebruikt wanneer Seymour (Streeter Seidell) in zijn gezicht wordt geraakt met een dodgeball door Craig (Dan Gurewitch), is gemaakt door Erik Beck van Indy Mogul.",
"De Menselijke Komedie (film)\nDe Menselijke Komedie is een Amerikaanse dramafilm uit 1943, geregisseerd door Clarence Brown en bewerkt door Howard Estabrook. Men denkt vaak dat de film gebaseerd is op de gelijknamige roman van William Saroyan, maar Saroyan schreef eigenlijk eerst het scenario, werd ontslagen van het filmproject en schreef vervolgens snel de roman die hij vlak voor de release van de film publiceerde. De film speelt Mickey Rooney met Frank Morgan in de hoofdrollen. Ook te zien in de film zijn James Craig, Marsha Hunt, Fay Bainter, Ray Collins, Van Johnson, Donna Reed en Jackie 'Butch' Jenkins. Robert Mitchum (als \"Quentin\") en Don DeFore verschijnen samen als joviale soldaten in niet-gecrediteerde bijrollen. De film vertelt het verhaal van de tiener Homer Macauley (Mickey Rooney) op de middelbare school, die parttime werkt als telegraambriefbezorger in het fictieve stadje Ithaca, Californië, tijdens de Tweede Wereldoorlog. De gevolgen van de oorlog op het \"binnenland\" gedurende een jaar in Homers leven worden getoond in sentimentele scènes met hemzelf, zijn familie, vrienden, buren en kennissen. Het verhaal wordt verteld door een verteller, Homers overleden vader (Ray Collins).",
"De Avonden (film)\nDe Avonden is een Nederlandse film uit 1989, geregisseerd door Rudolf van den Berg. De film is gebaseerd op de gelijknamige roman van Gerard Reve. De film werd geselecteerd als Nederlandse inzending voor de Beste Buitenlandse Film tijdens de 63ste Academy Awards, maar werd niet genomineerd. De hoofdrollen werden vertolkt door Thom Hoffman, Rijk de Gooyer en Pierre Bokma. De film won twee Gouden Kalveren: beste film en beste acteur (Thom Hoffman).",
"Moll Flanders (film, 1996)\nMoll Flanders is een film uit 1996 met Robin Wright en Morgan Freeman in de hoofdrollen. De film werd geregisseerd door Pen Densham. De originele filmmuziek werd gecomponeerd door Mark Mancina. De film is gebaseerd op de gelijknamige roman van Daniel Defoe.",
"De Mensenvlek (film)\nDe Mensenvlek is een Amerikaans-Duits-Franse dramafilm uit 2003, geregisseerd door Robert Benton. Het scenario van Nicholas Meyer is gebaseerd op de gelijknamige roman uit 2000 van Philip Roth. De film heeft Anthony Hopkins en Nicole Kidman in de hoofdrollen."
] | 1,278 |
Philip Seymour Hoffman speelde in een film.
|
[
"Hawaii_(1966_film)",
"Joseph_Hoffman",
"The_Conversation",
"Ghost_(1990_film)",
"The_Green_Mile_(film)",
"Bobby_(2006_film)",
"The_Human_Stain_(film)"
] |
[
"De Talentenvolle Mr. Ripley (film)\nDe Talentenvolle Mr. Ripley is een Amerikaanse psychologische thriller uit 1999, geschreven voor het scherm en geregisseerd door Anthony Minghella. Een bewerking van Patricia Highsmiths gelijknamige roman uit 1955, de film sterren Matt Damon als Tom Ripley, Jude Law als Dickie Greenleaf, Gwyneth Paltrow als Marge Sherwood en Cate Blanchett als Meredith Logue. De roman werd eerder verfilmd als Plein Soleil in 1960."
] |
[
"Hawaii (film uit 1966)\nHawaii is een Amerikaanse epische dramafilm uit 1966, geregisseerd door George Roy Hill en gebaseerd op de gelijknamige roman van James A. Michener. Het vertelt het verhaal van een theologie student (Max von Sydow) van Yale University uit de jaren 1820 die, vergezeld door zijn nieuwe bruid (Julie Andrews), een calvinistische zendeling wordt op de Hawaiiaanse eilanden. De film werd opgenomen in Old Sturbridge Village, in Sturbridge, Massachusetts, en op de eilanden Kauai en Oahu in Hawaii.",
"Joseph Hoffman\nJoseph Hoffman (1909 – 1997) was een Amerikaans scenarioschrijver. De heer Hoffman werd geboren op 20 februari 1909 in New York City. Hij begon een vooraanstaande carrière als scenarioschrijver toen hij halverwege de jaren dertig naar de Westkust kwam en werd aangesteld als junior scenarioschrijver bij 20th Century-Fox. Hij wordt gecrediteerd voor het schrijven van het verhaal, de dialogen of het scenario van 57 films, van de bewerking van \"Your Uncle Dudley\" in 1936 tot het scenario van \"The King's Pirate\" in 1967. Een opsomming van zijn credits laat de diversiteit van zijn schrijftalent zien, waaronder \"zwaardvechtersfilms\", komedies, mysteries en westerns. Vanaf het midden van de jaren vijftig tot in de jaren zestig schreef de heer Hoffman voor episodische televisie, waaronder \"Leave it to Beaver\", \"My Three Sons\", \"The Smothers Brothers Show\", \"Bonanza\", \"The Virginian\", \"Family Affair\", \"The Patty Duke Show\" en vele anderen. Vanaf 1954 werkte hij ook als televisieproducent bij Screen Gems aan \"Colt .45\", \"Ford Television Theatre\", \"Michael Shayne, Private Detective\" en de \"Audie Murphy\"-serie. Hij overleed in Los Angeles op 25 mei 1997 op 88-jarige leeftijd.",
"De Conversatie\nDe Conversatie is een Amerikaanse mystery-thriller uit 1974, geschreven, geproduceerd en geregisseerd door Francis Ford Coppola en met Gene Hackman in de hoofdrol, ondersteund door John Cazale, Allen Garfield, Cindy Williams, Frederic Forrest, Harrison Ford, Teri Garr en Robert Duvall. Het plot draait om een surveillance-expert en het morele dilemma waarmee hij wordt geconfronteerd wanneer zijn opnames een mogelijke moord onthullen. Coppola noemde de film Blow-Up uit 1966 als een belangrijke invloed. Aangezien de film echter slechts enkele maanden voordat Richard Nixon aftrad als president in de bioscopen werd uitgebracht, vond hij dat het publiek de film interpreteerde als een reactie op het Watergateschandaal. De Conversatie won de Gouden Palm op het Filmfestival van Cannes in 1974. Hij werd genomineerd voor drie Academy Awards in 1974 en verloor Beste Film van The Godfather Part II, een andere film van Francis Ford Coppola. In 1995 werd hij geselecteerd voor bewaring in het National Film Registry door de Library of Congress als zijnde \"cultureel, historisch of esthetisch significant\". Oorspronkelijk werd de film wereldwijd gedistribueerd door Paramount Pictures. Paramount behoudt tot op de dag van vandaag de Amerikaanse rechten, maar de internationale rechten worden nu in samenwerking met American Zoetrope beheerd door Miramax Films en StudioCanal.",
"Ghost (film uit 1990)\nGhost is een Amerikaanse romantische fantasy-thriller uit 1990 met Patrick Swayze, Demi Moore, Whoopi Goldberg, Tony Goldwyn en Rick Aviles in de hoofdrollen. De film is geschreven door Bruce Joel Rubin en geregisseerd door Jerry Zucker. Het verhaal draait om een jonge vrouw in gevaar (Moore), de geest van haar vermoorde geliefde (Swayze) en een aarzelende paranormaal begaafde (Goldberg) die hem helpt haar te redden, hoewel de paranormaal begaafde haar krachten eerder veinsde. De film was een enorm commercieel succes en bracht meer dan $505,7 miljoen op aan de kassa met een budget van $22 miljoen. Het was de meest succesvolle film van 1990. Aangepast voor inflatie was Ghost de 93e meest succesvolle film aller tijden in de Verenigde Staten. De film werd genomineerd voor vijf Academy Awards, waaronder Beste Film, Beste Muziek en Beste Filmmontage. Hij won de prijzen voor Beste Actrice in een Bijrol voor Goldberg en Beste Originele Scenario. Swayze en Moore ontvingen beide nominaties voor een Golden Globe Award voor hun prestaties, terwijl Goldberg de BAFTA, Golden Globe en Saturn Awards won, naast de Oscar.",
"De Groene Mijl (film)\nDe Groene Mijl is een Amerikaanse fantasy-misdaad dramafilm uit 1999, geschreven en geregisseerd door Frank Darabont en gebaseerd op de gelijknamige roman van Stephen King uit 1996. De film wordt verteld in flashback en sterren Tom Hanks als Paul Edgecomb en Michael Clarke Duncan als John Coffey, met bijrollen van David Morse, Bonnie Hunt en James Cromwell. De film bevat ook Dabbs Greer in zijn laatste filmrol, als de oude Paul Edgecomb. Het verhaal gaat over Pauls leven als gevangenisbewaker in de dodencel tijdens de Grote Depressie in de VS, en de bovennatuurlijke gebeurtenissen die hij meemaakte. De film werd genomineerd voor vier Academy Awards: Beste Film, Beste Mannelijke Bijrol voor Michael Clarke Duncan, Beste Geluidsmix en Beste Bewerkte Scenario.",
"Bobby (film uit 2006)\nBobby is een Amerikaanse dramafilm uit 2006, geschreven en geregisseerd door Emilio Estevez, en met een ensemblecast bestaande uit Harry Belafonte, Joy Bryant, Nick Cannon, Laurence Fishburne, Spencer Garrett, Helen Hunt, Anthony Hopkins, Ashton Kutcher, Shia LaBeouf, Lindsay Lohan, William H. Macy, Demi Moore, Martin Sheen, Christian Slater, Sharon Stone, Elijah Wood en Estevez zelf. Het scenario is een gefictionaliseerd verslag van de uren voorafgaand aan de schietpartij op 5 juni 1968, waarbij de Amerikaanse senator Robert F. Kennedy werd neergeschoten in de keuken van het Ambassador Hotel in Los Angeles, na zijn overwinning in de presidentsverkiezingen van de Democratische Partij in Californië in 1968.",
"De Mensenvlek (film)\nDe Mensenvlek is een Amerikaans-Duits-Franse dramafilm uit 2003, geregisseerd door Robert Benton. Het scenario van Nicholas Meyer is gebaseerd op de gelijknamige roman uit 2000 van Philip Roth. De film heeft Anthony Hopkins en Nicole Kidman in de hoofdrollen."
] | 1,278 |
Philip Seymour Hoffman speelde in een film.
|
[
"The_Human_Comedy_(film)",
"Fargo_(film)",
"Freeway_(1996_film)",
"Lady_in_a_Cage",
"Outbreak_(film)",
"The_Tiger_Makes_Out",
"Foxcatcher"
] |
[
"The Big Lebowski\nThe Big Lebowski is een Amerikaanse misdaadkomedie uit 1998, geschreven, geproduceerd en geregisseerd door Joel en Ethan Coen. Jeff Bridges speelt de hoofdrol als Jeffrey \"The Dude\" Lebowski, een luie nietsnut uit Los Angeles en fervent bowler. Hij wordt aangevallen als gevolg van een geval van verwisseling van identiteit, waarna The Dude ontdekt dat een miljonair, ook genaamd Jeffrey Lebowski, het beoogde slachtoffer was. De vrouw van de miljonair Lebowski wordt ontvoerd, en hij geeft The Dude de opdracht het losgeld te bezorgen om haar vrijlating te verzekeren; maar het plan loopt mis wanneer The Dudes vriend Walter Sobchak (John Goodman) een plan bedenkt om het losgeld te houden. Julianne Moore en Steve Buscemi spelen ook mee, met David Huddleston, John Turturro, Philip Seymour Hoffman, Sam Elliott, Tara Reid, David Thewlis en Flea in bijrollen. De film is losjes geïnspireerd op het werk van Raymond Chandler. Joel Coen verklaarde: \"We wilden een verhaal in de stijl van Chandler maken -- hoe het episodisch verloopt, en hoe de personages proberen een mysterie op te lossen, en tegelijkertijd een hopeloos complexe plot heeft die uiteindelijk onbelangrijk is.\" De originele filmmuziek werd gecomponeerd door Carter Burwell, een langdurige medewerker van de Coen-broers. The Big Lebowski was een teleurstelling aan de Amerikaanse box office en kreeg gemengde recensies ten tijde van de release. In de loop der tijd zijn de recensies echter grotendeels positief geworden, en de film is een cultklassieker geworden, bekend om zijn eigenzinnige personages, droomsequenties, onconventionele dialogen en eclectische soundtrack. In 2014 werd de film geselecteerd voor bewaring in het National Film Registry door de Library of Congress, omdat hij werd beschouwd als \"cultureel, historisch of esthetisch significant\". Een spin-off gebaseerd op Turturro's personage, getiteld Going Places, is momenteel in productie, met Turturro ook als schrijver en regisseur."
] |
[
"De Menselijke Komedie (film)\nDe Menselijke Komedie is een Amerikaanse dramafilm uit 1943, geregisseerd door Clarence Brown en bewerkt door Howard Estabrook. Men denkt vaak dat de film gebaseerd is op de gelijknamige roman van William Saroyan, maar Saroyan schreef eigenlijk eerst het scenario, werd ontslagen van het filmproject en schreef vervolgens snel de roman die hij vlak voor de release van de film publiceerde. De film speelt Mickey Rooney met Frank Morgan in de hoofdrollen. Ook te zien in de film zijn James Craig, Marsha Hunt, Fay Bainter, Ray Collins, Van Johnson, Donna Reed en Jackie 'Butch' Jenkins. Robert Mitchum (als \"Quentin\") en Don DeFore verschijnen samen als joviale soldaten in niet-gecrediteerde bijrollen. De film vertelt het verhaal van de tiener Homer Macauley (Mickey Rooney) op de middelbare school, die parttime werkt als telegraambriefbezorger in het fictieve stadje Ithaca, Californië, tijdens de Tweede Wereldoorlog. De gevolgen van de oorlog op het \"binnenland\" gedurende een jaar in Homers leven worden getoond in sentimentele scènes met hemzelf, zijn familie, vrienden, buren en kennissen. Het verhaal wordt verteld door een verteller, Homers overleden vader (Ray Collins).",
"Fargo (film)\nFargo is een Amerikaanse zwarte komedie misdaadthriller uit 1996, geschreven, geproduceerd, gemonteerd en geregisseerd door Joel en Ethan Coen. Frances McDormand speelt de hoofdrol als een zwangere politiechef in Minnesota die een onderzoek leidt naar moorden langs de weg, die plaatsvinden nadat een wanhopige autoverkoper (William H. Macy) twee criminelen (Steve Buscemi en Peter Stormare) inhuurt om zijn vrouw te ontvoeren om een flinke som losgeld los te krijgen van zijn rijke schoonvader (Harve Presnell). Fargo ging in première op het Filmfestival van Cannes in 1996, waar Joel Coen de Prix de la mise en scène (Beste Regisseur) van het festival won en de film genomineerd werd voor de Gouden Palm. Als kritiek en commercieel succes ontving Fargo zeven nominaties voor de Academy Award, waaronder Beste Film. McDormand ontving de Oscar voor Beste Actrice, en de Coens wonnen in de categorie Beste Originele Scenario. De film werd in 2006 geselecteerd voor bewaring in het United States National Film Registry door de Library of Congress als \"cultureel, historisch of esthetisch significant\" – een van slechts zes films die zo werden aangewezen in hun eerste jaar van in aanmerking te komen. Het American Film Institute noemde het een van de 100 grootste Amerikaanse films aller tijden in 1998. Een door de Coen geproduceerde FX televisieserie met dezelfde naam, geïnspireerd door Fargo en plaatsvindend in hetzelfde universum, startte in 2014 en werd door critici geprezen.",
"Freeway (film, 1996)\nFreeway is een misdaadfilm uit 1996, geschreven en geregisseerd door Matthew Bright, met Kiefer Sutherland, Reese Witherspoon en Brooke Shields in de hoofdrollen. Het verhaal van de film lijkt op het sprookje Roodkapje. Ondanks het commerciële mislukking en censuurproblemen vanwege de grafische taal en gewelddadige inhoud, kreeg het overwegend positieve recensies van critici en is het een cultfilm geworden.",
"Vrouw in een Kooi\nVrouw in een Kooi is een Amerikaanse psychologische thriller uit 1964, geregisseerd door Walter Grauman, geschreven en geproduceerd door Luther Davis en uitgebracht door Paramount Pictures. Olivia de Havilland speelt de hoofdrol en James Caan heeft zijn eerste substantiële filmrol.",
"Uitbraak (film)\nUitbraak is een Amerikaanse medische rampenfilm uit 1995, geregisseerd door Wolfgang Petersen en losjes gebaseerd op het non-fictieboek The Hot Zone van Richard Preston. De hoofdrollen worden vertolkt door Dustin Hoffman, Rene Russo en Morgan Freeman, en verder spelen Cuba Gooding Jr., Kevin Spacey, Donald Sutherland en Patrick Dempsey mee. De film focust op een uitbraak van een fictief ebola-achtig virus, Motaba, in Zaïre en later in een klein stadje in de Verenigde Staten. Het verhaal speelt zich voornamelijk af in het United States Army Medical Research Institute of Infectious Diseases en de Centers for Disease Control and Prevention, en het fictieve stadje Cedar Creek, Californië. Het plot van Uitbraak speculeert over hoever militaire en civiele instanties zouden gaan om de verspreiding van een dodelijke, besmettelijke ziekte te beteugelen. De film, uitgebracht op 10 maart 1995, was een kassucces en Spacey won twee prijzen voor zijn vertolking. Er vond een echte uitbraak van het ebolavirus plaats in Zaïre toen de film werd uitgebracht.",
"De Tijger Zoent\nDe Tijger Zoent is een Amerikaanse komedie uit 1967 over een ontvoerder en zijn onbedoelde slachtoffer, met Eli Wallach en Anne Jackson in de hoofdrollen en geregisseerd door Arthur Hiller. Dustin Hoffman maakt een korte verschijning in zijn filmdebuut.",
"Foxcatcher\nFoxcatcher is een Amerikaanse biografische sport-true crime dramafilm uit 2014, geproduceerd en geregisseerd door Bennett Miller. Geschreven door E. Max Frye en Dan Futterman, de film speelt Steve Carell, Channing Tatum en Mark Ruffalo. Het plot van de film is losjes gebaseerd op de gebeurtenissen rondom de multimiljonair en erfgenaam van de E.I. du Pont familie en worstelliefhebber John E. du Pont, zijn rekrutering in 1986 van de Olympische gouden medaillewinnaars van 1984 Mark Schultz en zijn oudere broer Dave om Amerikaanse worstelaars te helpen coachen voor deelname aan nationale, wereld- en Olympische competities, en de daaropvolgende moord op Dave door du Pont in januari 1996. Hoewel de actie van de film grotendeels plaatsvindt op du Ponts nu afgebroken 800-acre buitenwijk van Philadelphia, Foxcatcher Farm, werd het grootste deel van de film opgenomen in het grootstedelijk gebied van Pittsburgh. Foxcatcher kreeg lovende kritieken voor de prestaties van Carell, Tatum en Ruffalo, evenals Millers regie en de visuele stijl en toon van de film. Het werd genomineerd voor de Palme d'Or in de hoofdcompetitie op het filmfestival van Cannes in 2014, waar Miller de prijs voor Beste Regisseur won. De film had drie Golden Globe Award nominaties, waaronder Beste Film. De film werd genomineerd voor vijf Oscars op de Academy Awards van 2015, waaronder een nominatie voor Beste Acteur voor Carell, Beste Mannelijke Bijrol voor Ruffalo en Beste Regisseur voor Miller. Het werd de eerste film die werd genomineerd voor Beste Regisseur maar niet voor Beste Film sinds 2008, toen Julian Schnabel werd genomineerd voor The Diving Bell and the Butterfly, twee jaar voordat de Academy het maximale aantal nominaties voor Beste Film uitbreidde tot 10 films."
] | 1,278 |
Philip Seymour Hoffman speelde in een film.
|
[
"The_Human_Comedy_(film)",
"Birdman_of_Alcatraz_(film)",
"Lady_in_a_Cage",
"The_Shawshank_Redemption_(disambiguation)",
"Fedora_(film)",
"Wall_Street_(1987_film)",
"Hawaii_(1966_film)"
] |
[
"Patch Adams (film)\nPatch Adams is een semi-biografische komedie-dramafilm uit 1998 met Robin Williams, Monica Potter, Philip Seymour Hoffman en Bob Gunton in de hoofdrollen. Geregisseerd door Tom Shadyac, is de film gebaseerd op het levensverhaal van Dr. Hunter \"Patch\" Adams en het boek, Gesundheit: Good Health is a Laughing Matter, door Adams en Maureen Mylander. Ondanks de slechte ontvangst door critici en Dr. Adams zelf, was de film een kassucces en bracht meer dan het dubbele van zijn budget alleen al in de Verenigde Staten op."
] |
[
"De Menselijke Komedie (film)\nDe Menselijke Komedie is een Amerikaanse dramafilm uit 1943, geregisseerd door Clarence Brown en bewerkt door Howard Estabrook. Men denkt vaak dat de film gebaseerd is op de gelijknamige roman van William Saroyan, maar Saroyan schreef eigenlijk eerst het scenario, werd ontslagen van het filmproject en schreef vervolgens snel de roman die hij vlak voor de release van de film publiceerde. De film speelt Mickey Rooney met Frank Morgan in de hoofdrollen. Ook te zien in de film zijn James Craig, Marsha Hunt, Fay Bainter, Ray Collins, Van Johnson, Donna Reed en Jackie 'Butch' Jenkins. Robert Mitchum (als \"Quentin\") en Don DeFore verschijnen samen als joviale soldaten in niet-gecrediteerde bijrollen. De film vertelt het verhaal van de tiener Homer Macauley (Mickey Rooney) op de middelbare school, die parttime werkt als telegraambriefbezorger in het fictieve stadje Ithaca, Californië, tijdens de Tweede Wereldoorlog. De gevolgen van de oorlog op het \"binnenland\" gedurende een jaar in Homers leven worden getoond in sentimentele scènes met hemzelf, zijn familie, vrienden, buren en kennissen. Het verhaal wordt verteld door een verteller, Homers overleden vader (Ray Collins).",
"Birdman of Alcatraz (film)\nBirdman of Alcatraz is een biografische dramafilm uit 1962 met Burt Lancaster in de hoofdrol en geregisseerd door John Frankenheimer. Het is een grotendeels gefictionaliseerde versie van het leven van Robert Stroud, een gedetineerde in een federale gevangenis, bekend als de \"Birdman of Alcatraz\" vanwege zijn leven met vogels. Ondanks de titel speelt een groot deel van de actie zich af in de Leavenworth-gevangenis, waar Stroud gevangenzat met zijn vogels. Toen hij naar Alcatraz werd overgebracht, mocht hij geen huisdieren meer houden. De film werd bewerkt door Guy Trosper, gebaseerd op het boek uit 1955 van Thomas E. Gaddis. Hij werd genomineerd voor Academy Awards voor Beste Acteur (Burt Lancaster), Beste Mannelijke Bijrol (Telly Savalas), Beste Vrouwelijke Bijrol (Thelma Ritter) en Beste Cinematografie, zwart-wit.",
"Vrouw in een Kooi\nVrouw in een Kooi is een Amerikaanse psychologische thriller uit 1964, geregisseerd door Walter Grauman, geschreven en geproduceerd door Luther Davis en uitgebracht door Paramount Pictures. Olivia de Havilland speelt de hoofdrol en James Caan heeft zijn eerste substantiële filmrol.",
"The Shawshank Redemption (het ondubbelzinnig maken)\nThe Shawshank Redemption is een dramafilm uit 1994 met Tim Robbins en Morgan Freeman in de hoofdrollen. De term kan ook verwijzen naar: The Shawshank Redemption (soundtrack), de soundtrack van de film; Rita Hayworth and Shawshank Redemption, de novelle waarop de film is gebaseerd; The Shawshank Redemption/Angola 3, het debuut straat-album van de rapper Bishop Lamont uit Carson, Californië.",
"Fedora (film)\nFedora is een West-Duits-Franse dramafilm uit 1978, geregisseerd door Billy Wilder. Het scenario van Wilder en I. A. L. Diamond is gebaseerd op een novelle van Tom Tryon, opgenomen in zijn collectie Crowned Heads, uitgegeven in 1976. De film speelt William Holden en Marthe Keller.",
"Wall Street (film uit 1987)\nWall Street is een Amerikaanse dramafilm uit 1987, geregisseerd en mede geschreven door Oliver Stone, met in de hoofdrollen Michael Douglas, Charlie Sheen en Daryl Hannah. De film vertelt het verhaal van Bud Fox (Sheen), een jonge effectenmakelaar die betrokken raakt bij Gordon Gekko (Douglas), een rijke, gewetenloze corporate raider. Stone maakte de film als eerbetoon aan zijn vader, Lou Stone, een effectenmakelaar tijdens de Grote Depressie. Het personage Gekko wordt beschouwd als een samenstelling van verschillende mensen, waaronder Dennis Levine, Ivan Boesky, Carl Icahn, Asher Edelman, Michael Ovitz, Michael Milken en Stone zelf. Het personage Sir Lawrence Wildman was daarentegen gebaseerd op de prominente Britse financier en corporate raider Sir James Goldsmith. Oorspronkelijk wilde de studio Warren Beatty voor de rol van Gekko, maar hij was niet geïnteresseerd; Stone wilde ondertussen Richard Gere, maar Gere wees de rol af. De film werd goed ontvangen door belangrijke filmcritici. Douglas won de Academy Award voor Beste Acteur, en de film is uitgegroeid tot de archetypeverbeelding van het succes van de jaren 80, waarbij Douglas' personage verklaart dat \"hebzucht goed is\". Het heeft ook bewezen invloedrijk te zijn in het inspireren van mensen om op Wall Street te werken, waarbij Sheen, Douglas en Stone door de jaren heen hebben opgemerkt hoe mensen hen nog steeds benaderen en zeggen dat ze effectenmakelaar zijn geworden vanwege hun respectievelijke personages in de film. Stone en Douglas werden herenigd voor een vervolg getiteld Wall Street: Money Never Sleeps, dat op 24 september 2010 in de bioscoop werd uitgebracht.",
"Hawaii (film uit 1966)\nHawaii is een Amerikaanse epische dramafilm uit 1966, geregisseerd door George Roy Hill en gebaseerd op de gelijknamige roman van James A. Michener. Het vertelt het verhaal van een theologie student (Max von Sydow) van Yale University uit de jaren 1820 die, vergezeld door zijn nieuwe bruid (Julie Andrews), een calvinistische zendeling wordt op de Hawaiiaanse eilanden. De film werd opgenomen in Old Sturbridge Village, in Sturbridge, Massachusetts, en op de eilanden Kauai en Oahu in Hawaii."
] | 1,278 |
Philip Seymour Hoffman speelde in een film.
|
[
"Two_People_(film)",
"Chinatown_(1974_film)",
"Shampoo_(film)",
"The_Masque_of_the_Red_Death_(1964_film)",
"Half_Moon_Street_(film)",
"The_Last_Movie",
"Nixon_(film)"
] |
[
"Geluk (film uit 1998)\nGeluk is een Amerikaanse comedy-dramafilm uit 1998, geschreven en geregisseerd door Todd Solondz, die het leven van drie zussen, hun families en hun omgeving portretteert. De film won de FIPRESCI-prijs op het Filmfestival van Cannes in 1998 voor \"zijn gedurfde verkenning van controversiële hedendaagse thema's, rijk gelaagde subtekst en opmerkelijke vloeiende visuals\", en de cast ontving de National Board of Review-prijs voor beste ensemble-prestatie. De film kreeg een pseudo-sequel, Leven in oorlogstijd, die in première ging op het Filmfestival van Venetië in 2009."
] |
[
"Twee Mensen (film)\nTwee Mensen is een Amerikaanse dramafilm uit 1973, geproduceerd en geregisseerd door Robert Wise. De hoofdrollen worden vertolkt door Peter Fonda en Lindsay Wagner. Het scenario van Richard De Roy concentreert zich op de korte relatie tussen een deserteur uit de Vietnamoorlog en een fotomodel.",
"Chinatown (film uit 1974)\nChinatown is een Amerikaanse neo-noir mysteriefilm uit 1974, geregisseerd door Roman Polanski naar een scenario van Robert Towne, met Jack Nicholson en Faye Dunaway in de hoofdrollen. De film is geïnspireerd op de California Water Wars, een reeks geschillen over het water in Zuid-Californië aan het begin van de 20e eeuw, waarbij belangen in Los Angeles waterrechten in de Owens Valley veilig stelden. De productie van Robert Evans, een uitgave van Paramount Pictures, was de laatste film van de regisseur in de Verenigde Staten en bevat vele elementen van film noir, met name een gelaagd verhaal dat gedeeltelijk een mysterie en gedeeltelijk een psychologisch drama is. In 1991 werd de film door de Library of Congress geselecteerd voor bewaring in het United States National Film Registry als zijnde \"cultureel, historisch of esthetisch significant\" en wordt hij vaak genoemd als een van de grootste films aller tijden. Op de 47e Academy Awards werd hij genomineerd voor elf Oscars, waarbij Towne de Oscar voor Beste Originele Scenario won. De Golden Globe Awards beloonden hem voor Beste Drama, Beste Regie, Beste Acteur en Beste Scenario. Het American Film Institute plaatste hem in 2008 op de tweede plaats onder de mysteriefilms. Een vervolg, The Two Jakes, werd uitgebracht in 1990, opnieuw met Nicholson in de hoofdrol, die ook regisseerde, met Robert Towne die terugkeerde om het scenario te schrijven. De film slaagde er niet in om de lof van zijn voorganger te genereren.",
"Shampoo (film)\nShampoo is een Amerikaanse satirische romantische komedie-dramafilm uit 1975, geschreven door Robert Towne en Warren Beatty en geregisseerd door Hal Ashby. De hoofdrollen worden vertolkt door Warren Beatty, Julie Christie en Goldie Hawn, met Lee Grant, Jack Warden, Tony Bill en, in een vroege filmrol, Carrie Fisher. De film speelt zich af op de verkiezingsdag van 1968, de dag waarop Richard Nixon voor het eerst werd gekozen tot president van de Verenigde Staten, en werd kort na het einde van de Watergateschandaal uitgebracht. De politieke sfeer levert een bron van dramatische ironie op, aangezien het publiek, maar niet de personages, zich bewust is van de richting die het presidentschap van Nixon uiteindelijk zou nemen. Het belangrijkste thema van de film is echter niet de presidentiële politiek, maar de seksuele politiek; het staat bekend om zijn scherpe satire van de seksuele en sociale mores van de late jaren 1960. Het hoofdpersonage, George Roundy, is naar verluidt gebaseerd op verschillende echte kappers, waaronder Jay Sebring en filmproducent Jon Peters, die zelf een voormalig kapper is. Sebring werd in 1969 op brute wijze vermoord door de Charles Manson-familie. Volgens het boek uit 2010, *Star: How Warren Beatty Seduced America* van Peter Biskind, baseerde scenarioschrijver Towne het personage op de kapper uit Beverly Hills, Gene Shacove.",
"Het masker van de Rode Dood (film uit 1964)\nHet masker van de Rode Dood is een Brits-Amerikaanse horrorfilm uit 1964, geregisseerd door Roger Corman en met Vincent Price in de hoofdrol. Het verhaal volgt een prins die een door de pest geteisterde boerenbevolking terroriseert terwijl hij zich in een eenzaam kasteel vermaakt met zijn verveelde hovelingen. Het scenario, geschreven door Charles Beaumont en R. Wright Campbell, is gebaseerd op het korte verhaal uit 1842 met dezelfde naam van de Amerikaanse auteur Edgar Allan Poe, en bevat een subplot gebaseerd op een ander verhaal van Poe, \"Hop-Frog\". Een ander subplot is ontleend aan *Torture by Hope* van Auguste Villiers de l'Isle-Adam. Het is de zevende uit een serie van acht Corman-filmadaptaties die grotendeels gebaseerd zijn op het werk van Poe, gemaakt door American International Pictures.",
"Half Moon Street (film)\nHalf Moon Street is een Brits-Amerikaanse erotische thriller uit 1986 over een Amerikaanse vrouw die werkt bij een Brits escortbureau en betrokken raakt bij politieke intriges rond een van haar klanten. De film werd geregisseerd door Bob Swaim en speelt Sigourney Weaver, Michael Caine en Patrick Kavanagh. Half Moon Street was de eerste solo-speelfilm van RKO Pictures die in bijna een kwart eeuw werd geproduceerd. De vorige was Jet Pilot, gemaakt in 1957. De film is gebaseerd op de roman Doctor Slaughter uit 1984 van Paul Theroux.",
"De Laatste Film\nDe Laatste Film is een dramafilm uit 1971 van Universal Pictures. Het scenario werd geschreven door Stewart Stern en de film werd geregisseerd door Dennis Hopper, die ook een paardenvanger speelde die naar de staat Kansas vernoemd was. De film had ook Peter Fonda, Henry Jaglom en Michelle Phillips in de hoofdrollen. De productie van de film, die $1 miljoen kostte, vond plaats in de belangrijkste setting van de film, Peru.",
"Nixon (film)\nNixon is een Amerikaanse biografische film uit 1995, geregisseerd door Oliver Stone voor Cinergi Pictures, die het verhaal vertelt van het politieke en persoonlijke leven van voormalig Amerikaans president Richard Nixon, gespeeld door Anthony Hopkins. De film portretteert Nixon als een complexe en in veel opzichten bewonderenswaardige, zij het diepgewortelde, persoon. Nixon begint met een disclaimer dat de film \"een poging is om de waarheid te begrijpen - gebaseerd op talloze openbare bronnen en op een onvolledig historisch verslag\". De cast omvat Anthony Hopkins, Joan Allen, Annabeth Gish, Marley Shelton, Powers Boothe, J.T. Walsh, E.G. Marshall, James Woods, Paul Sorvino, Bob Hoskins, Larry Hagman en David Hyde Pierce, plus cameos van Ed Harris, Joanna Going en politieke figuren zoals president Bill Clinton in tv-beelden van de begrafenisdienst van Nixon. De film presteerde niet goed aan de box office, maar werd een kritiek succes en werd genomineerd voor vier Academy Awards: Beste Acteur (Anthony Hopkins), Beste Actrice in een Bijrol (Joan Allen), Beste Originele Muziek (John Williams) en Beste Originele Scenario. Dit was Stone's tweede van drie films over het Amerikaanse presidentschap, gemaakt vier jaar na JFK, over de moord op John F. Kennedy, en dertien jaar later gevolgd door W., het verhaal van George W. Bush."
] | 1,278 |
Philip Seymour Hoffman speelde in een film.
|
[
"Philip_Seymour_Hoffman_on_stage_and_screen",
"John_and_Mary_(film)",
"Psycho_(1998_film)",
"John_Robert_Hoffman",
"A_Most_Wanted_Man_(film)",
"Capote_(film)",
"Dustin_Hoffman"
] |
[
"Philip Seymour Hoffman\nPhilip Seymour Hoffman (23 juli 1967 – 2 februari 2014) was een Amerikaanse acteur, regisseur en producent van film en theater. Bekend om zijn onderscheidende bijrollen en karakterrollen – meestal als schoften, pestkoppen en buitenbeentjes – speelde Hoffman in vele films vanaf het begin van de jaren 90 tot aan zijn dood op 46-jarige leeftijd. Als tiener al aangetrokken tot het theater, studeerde Hoffman acteren aan de Tisch School of the Arts van de New York University. Hij begon zijn filmcarrière in een aflevering van Law & Order uit 1991 en verscheen vanaf 1992 in films. Hij verwierf erkenning voor zijn bijrollen, met name in Boogie Nights (1997), Happiness (1998), Patch Adams (1998), The Big Lebowski (1998), Magnolia (1999), The Talented Mr. Ripley (1999), Almost Famous (2000), Punch-Drunk Love (2002) en Along Came Polly (2004). Hij begon af en toe hoofdrollen te spelen, en voor zijn vertolking van de schrijver Truman Capote in Capote (2005) won hij meerdere onderscheidingen, waaronder de Academy Award voor Beste Acteur. Hoffmans profiel bleef groeien, en hij ontving nog drie Oscarnominaties voor zijn bijrollen als een brutaal eerlijke CIA-agent in Charlie Wilson's War (2007), een priester beschuldigd van pedofilie in Doubt (2008), en de charismatische leider van een Scientology-achtige beweging in The Master (2012). Hoewel hij voornamelijk in onafhankelijke films werkte, waaronder The Savages (2007) en Synecdoche, New York (2008), verscheen Hoffman ook in Hollywood-blockbusters, zoals Twister (1996) en Mission: Impossible III (2006), en in een van zijn laatste rollen, als Plutarch Heavensbee in de Hunger Games-serie (2013-15). De film Jack Goes Boating (2010) markeerde zijn debuut als filmmaker. Hoffman was ook een begaafd theateracteur en -regisseur. Hij sloot zich in 1995 aan bij het off-Broadway LAByrinth Theater Company, waar hij regisseerde, produceerde en in talloze toneelproducties speelde. Zijn optredens in drie Broadway-stukken – True West (2000), Long Day's Journey into Night (2003) en Death of a Salesman (2012) – leidden allemaal tot Tony Award-nominaties. Hoffman worstelde als jonge volwassene met drugsverslaving en kreeg in 2013 een terugval na vele jaren van nuchterheid. In februari 2014 werd hij dood aangetroffen met een spuit met heroïne nog in zijn arm, maar de officiële doodsoorzaak was gecombineerde drugsintoxicatie – een onverwachte gebeurtenis die breed betreurd werd in de film- en theaterwereld. Gedenkwaardig om zijn onbevreesdheid in het spelen van verwerpelijke personages, en om diepte en menselijkheid aan zulke rollen te geven, werd Hoffman in zijn New York Times-overlijdensbericht beschreven als \"misschien wel de meest ambitieuze en breed bewonderde Amerikaanse acteur van zijn generatie\"."
] |
[
"Philip Seymour Hoffman op het toneel en scherm\nPhilip Seymour Hoffman (1967-2014) was een Amerikaanse acteur, regisseur en producent. Hij was zeer productief in zowel film als theater vanaf het begin van de jaren 90 tot aan zijn dood op 46-jarige leeftijd, waarna The New York Times hem uitriep tot \"misschien wel de meest ambitieuze en breed bewonderde Amerikaanse acteur van zijn generatie\".",
"John en Mary (film)\nJohn en Mary is een Amerikaanse romantische dramafilm uit 1969, geregisseerd door Peter Yates. Dustin Hoffman en Mia Farrow spelen de titelrollen, direct na Midnight Cowboy en Rosemary's Baby respectievelijk (en Bullitt voor Yates). Het scenario is van John Mortimer, gebaseerd op de roman van Mervyn Jones. De film werd op 14 december 1969 in Noord-Amerika uitgebracht. Bij de oorspronkelijke release kreeg hij een R-rating, die later werd verlaagd naar een PG-rating.",
"Psycho (film uit 1998)\nPsycho is een Amerikaanse horrorfilm uit 1998, geproduceerd en geregisseerd door Gus Van Sant voor Universal Pictures, een remake van de film uit 1960 geregisseerd door Alfred Hitchcock en met Vince Vaughn, Julianne Moore, Viggo Mortensen, William H. Macy en Anne Heche in de hoofdrollen. De film gaat over een fraudeur die aankomt bij een oud motel dat wordt gerund door een gestoorde moordenaar genaamd Norman Bates. Beide films zijn gebaseerd op de gelijknamige roman uit 1959 van Robert Bloch, die op zijn beurt geïnspireerd was op de misdaden van de Wisconsin-moordenaar Ed Gein. Hoewel deze versie in kleur is, een andere cast heeft en zich afspeelt in 1998, is het meer een shot-for-shot remake dan de meeste remakes, vaak de camerabewegingen en montage van Hitchcock kopiërend, en het script van Joseph Stefano wordt grotendeels overgenomen. De filmmuziek van Bernard Herrmann wordt ook hergebruikt, zij het met een nieuwe arrangement van Danny Elfman en opgenomen in stereo. Er zijn enkele veranderingen aangebracht om rekening te houden met de technologische vooruitgang sinds de originele film en om de inhoud explicieter te maken. Moordscènes worden ook afgewisseld met surrealistische droombeelden. De film kreeg negatieve recensies en was zowel een commercieel als kritiek succes. Hij werd genomineerd voor drie Golden Raspberry Awards en won er twee: de film voor Slechtste prequel, remake, rip-off of sequel, Van Sant voor Slechtste regisseur, en Heche was genomineerd voor Slechtste actrice.",
"John Robert Hoffman\nJohn Robert Hoffman, meestal gewoon bekend als John Hoffman, is een Amerikaanse acteur, scenarioschrijver, regisseur en producent. Naast het acteren in films, televisie en theater, heeft hij scenario's geschreven, waaronder Indianapolis, Queen of the Jews, ook bekend als Queen Bess, en The Last of Sheila. Hoffman maakte zijn debuut in de bioscoop als zowel schrijver als regisseur met de MGM/Jim Henson Pictures film Good Boy! (2003); de film opende op #3 in de Amerikaanse box office en bracht meer dan $37 miljoen op met een budget van $18 miljoen. Hij werd genomineerd voor een Primetime Emmy Award als onderdeel van het schrijversteam voor de 81ste Academy Awards (2009). Hoffman is ook een mede-schrijver en uitvoerend producent voor zowel Looking (2015--) als Grace and Frankie (2016--). Als acteur is Hoffman het best bekend als de Mad Hatter in Adventures in Wonderland (1992-1995).",
"Een Meest Gewilde Man (film)\nEen Meest Gewilde Man is een spionagriller uit 2014, gebaseerd op de gelijknamige roman van John le Carré, geregisseerd door Anton Corbijn en geschreven door Andrew Bovell. De film speelt Philip Seymour Hoffman, Rachel McAdams, Willem Dafoe, Robin Wright, Grigoriy Dobrygin, Daniel Brühl en Nina Hoss. Hij ging in première op het Sundance Film Festival 2014 en deed mee aan de hoofdcompetitie van het 36e Moskou Internationaal Filmfestival en het 40e Deauville American Film Festival. Het was de laatste film van Hoffman die werd uitgebracht voor zijn dood.",
"Capote (film)\nCapote is een biografische film uit 2005 over Truman Capote, die de gebeurtenissen volgt tijdens het schrijven van Capotes non-fictieboek In Cold Blood. Philip Seymour Hoffman won verschillende prijzen, waaronder de Academy Award voor Beste Acteur, voor zijn door de critici geprezen vertolking van de titelrol. De film was gebaseerd op Gerald Clarke's biografie Capote en werd geregisseerd door Bennett Miller. Het grootste deel van de film werd in Manitoba opgenomen in de herfst van 2004. De film werd uitgebracht op 30 september 2005, ter gelegenheid van de verjaardag van Truman Capote.",
"Dustin Hoffman\nDustin Lee Hoffman (geboren 8 augustus 1937) is een Amerikaanse acteur en regisseur, met een carrière in film, televisie en theater sinds 1960. Hoffman staat bekend om zijn veelzijdige vertolkingen van antihelden en kwetsbare personages. Hij won de Academy Award voor Beste Acteur in 1980 voor Kramer vs. Kramer, en in 1989 voor Rain Man. Alom beschouwd als een van de beste acteurs in de geschiedenis, kreeg Hoffman voor het eerst lovende kritieken voor zijn hoofdrol in het toneelstuk Eh?, waarmee hij een Theatre World Award en een Drama Desk Award won. Deze prestatie werd al snel gevolgd door zijn doorbraakrol in de film uit 1967 als Benjamin Braddock, de titelrol in The Graduate. Sindsdien heeft Hoffmans carrière zich grotendeels gericht op de cinema, met sporadische terugkeer naar televisie en het toneel. Tot Hoffmans opmerkelijke films behoren: Midnight Cowboy, Little Big Man, Straw Dogs, Papillon, Lenny, Marathon Man, All the President's Men, Kramer vs. Kramer, Tootsie, Rain Man, Hook, en Wag the Dog. Hij maakte zijn regiedebuut in 2012 met Quartet. Naast 2 Academy Awards is Hoffman genomineerd geweest voor 5 andere Academy Awards, en hij werd genomineerd voor 13 Golden Globes, waarvan hij er 6 won (inclusief een ereprijs). Hij heeft 4 BAFTAs, 3 Drama Desk Awards, 2 Emmy Awards en een Genie Award gewonnen. Hoffman ontving de AFI Life Achievement Award in 1999 en de Kennedy Center Honors Award in 2012."
] | 1,278 |
Gong Yoo staat het best bekend onder zijn pseudoniem Gong Yoo.
|
[
"Yō",
"Yoon_So-yi",
"Ducksun_Yoon",
"Gongyi",
"Jo_Gwangjo",
"Im_Yoon-ah",
"Gu_Hyo-seo"
] |
[
"Artiestennaam\nEen artiestennaam, ook wel schermnaam genoemd, is een pseudoniem dat wordt gebruikt door artiesten en entertainers zoals acteurs, komieken en muzikanten."
] |
[
"Yō\nYō, Yo, You of Yoh (geschreven: 洋, 瑤, 窈 of よう in hiragana) is een mannelijke Japanse voornaam. Bekende mensen met deze naam zijn onder andere: , Japanse zanger , Japanse stemacteur , Japanse acteur en stemacteur , Japanse acteur , Japanse scenarioschrijver , Japanse stemacteur Fictieve personages: , een personage in de mangaserie Shaman King , een personage in de mangaserie Deadman Wonderland",
"Yoon So-yi\nYoon So-yi (geboren als Moon So-yi op 5 januari 1985) is een Zuid-Koreaanse actrice. Ze debuteerde als fotomodel en model voor commercials, waarna ze begon te acteren in Ryoo Seung-wans actiefilm-komedie Arahan in 2004, gevolgd door Shadowless Sword in 2005. Yoon heeft hoofdrollen gespeeld in televisiedrama's, met name in Goodbye Solo (2006), Glass Castle (2008), Hero (2009), en Warrior Baek Dong-soo (2011).",
"Ducksun Yoon\nDucksun Yoon (尹德善, 1921 – 1996) was een Zuid-Koreaanse arts en docent. Zijn pseudoniem is Ilsong. Zijn leven kan in drie perioden worden verdeeld: de eerste periode als student geneeskunde (1921-1944); de tweede periode waarin hij actief was als zowel arts als docent (1945-1967); de laatste periode waarin hij zich voornamelijk wijdde aan het management van medische en onderwijsinstellingen (1968-1996).",
"Gongyi\nGongyi, voorheen Gong County, is een stad op districtsniveau behorend tot de stad Zhengzhou in de provincie Henan, China. Het heeft een bevolking van 790.000 mensen en een oppervlakte van 1.041 vierkante kilometer. Gongyi ligt in het midden van de provincie Henan, aan de noordkant van de berg Song. De Gele Rivier stroomt door het noordelijke deel van de stad. De stad Zhengzhou zelf ligt 82 kilometer naar het oosten en Luoyang 76 kilometer naar het westen. De stad stond vroeger bekend als Zhenxun en was naar verluidt de hoofdstad van China tijdens een deel van de Xia-dynastie. Volgens de Bamboe Annalen bezette Houyi Zhenxun met zijn troepen terwijl de Xia-koning Taikang op jacht was voorbij de Luo-rivier. Hij werd vervolgens afgezet door zijn luitenant Han Zhuo en diens zoon voordat de Xia uiteindelijk werden hersteld. De beroemde Song-graven liggen verspreid door de plaatsen (zhen) Xicun, Zhitian en Huiguo. Ze zijn de rustplaats van 7 keizers van de Noordelijke Song-dynastie en de vader van de stichter van de dynastie. Er liggen ook de graven van loyale ministers van de Song. Na de oprichting van de Volksrepubliek China werd Gongyi ondergebracht onder het gezag van Zhengzhou, maar kwam in januari 1955 onder controle van Kaifeng voordat het in augustus 1983 terugkeerde naar Zhengzhou. In 1991 werd Gongyi een stad op districtsniveau, nog steeds onder het gezag van Zhengzhou. Gongyi wordt beschouwd als de geboorteplaats van de Tang-dynastie dichter Du Fu, vaak beschouwd als de grootste dichter van China.",
"Jo Gwangjo\nJo Gwangjo (조광조, 23 augustus 1482 – 10 januari 1520), ook vaak aangeduid met zijn pennaam Jeong-am, was een Koreaanse neo-confucianistische geleerde die radicale hervormingen nastreefde tijdens het bewind van Jungjong van Joseon in het begin van de 16e eeuw. Hij werd beschuldigd van factionalisme door de machthebbers die zich tegen zijn hervormingen verzetten en werd veroordeeld tot het drinken van gif tijdens de Derde Zuivering van Geleerden in 1519. Hij wordt door latere generaties in Korea breed vereerd als een confucianistische martelaar en een belichaming van de \"seonbi-geest\". Sommige historici beschouwen hem als een van de meest invloedrijke figuren in 16e-eeuws Korea. Hij is een van de 18 Wijzen van Korea en wordt geëerd als Munmyo Baehyang.",
"Im Yoon-ah\nIm Yoon-ah (Hangul: 임윤아, geboren 30 mei 1990), beter bekend onder de mononiem Yoona, is een Zuid-Koreaanse zangeres en actrice. Ze debuteerde als lid van de meidengroep Girls' Generation in augustus 2007, die uitgroeide tot een van de best verkopende artiesten in Zuid-Korea en een van de populairste meidengroepen wereldwijd. Naast haar activiteiten met de groep heeft Yoona meegespeeld in diverse televisiedrama's, met name You Are My Destiny (2008) dat een enorm succes was qua kijkcijfers en haar carrière doorbrak, en Prime Minister and I (2013) waarvoor ze een Excellence Award won bij de 2013 KBS Drama Awards. Na het succes van haar Chinese televisiedebuut, God of War, Zhao Yun (2016), speelde ze de hoofdrol in het Zuid-Koreaanse televisiedrama The K2 (2016).",
"Gu Hyo-seo\nGu Hyoseo is een Koreaanse auteur."
] | 1,279 |
Gong Yoo staat het best bekend onder zijn pseudoniem Gong Yoo.
|
[
"Gong_Ji-young",
"Gao_Yuan",
"Gong_Hyo-suk",
"Gong_Hyun-joo",
"Gong_Hyung-jin",
"Gong_Sun-ok",
"Gong_Myung"
] |
[
"Gong Yoo\nGong Ji-chul ( ; geboren 10 juli 1979), beter bekend onder zijn artiestennaam Gong Yoo, is een Zuid-Koreaanse acteur. Hij is vooral bekend om zijn rollen in de televisiedrama's Coffee Prince (2007) en Guardian: The Lonely and Great God (2016-2017), en de films Silenced (2011), The Age of Shadows (2016), en Train to Busan (2016)."
] |
[
"Gong Ji-young\nGong Ji-young (de door de auteur zelf geprefereerde romanisering volgens LTI Korea; 공지영; geboren 31 januari 1963) is een Zuid-Koreaanse romanschrijfster.",
"Gao Yuan\nGao Yuan kan verwijzen naar: Gao Yuan, de legendarische stamvader van de Gao-clan; Gao Yuan, de auteur van Born Red; Yeong-yang van Goguryeo (overleden 618), of Gao Yuan, koning van Goguryeo.",
"Gong Hyo-suk\nGong Hyo-suk (geboren 1 januari 1986) is een Zuid-Koreaanse wielrenner die rijdt voor het KSPO Cycling Team.",
"Gong Hyun-joo\nGong Hyun-joo (geboren 7 januari 1984) is een Zuid-Koreaanse actrice.",
"Gong Hyung-jin\nGong Hyung-jin (geboren 10 april 1969) is een Zuid-Koreaanse acteur en televisiepresentator. Hoewel hij het best bekend staat als bijrolspeler, met name in Taegukgi, Liar, Marrying the Mafia II en Alone in Love, heeft Gong ook hoofdrollen gespeeld in North Korean Guys en Life Is Beautiful.",
"Gong Sun-ok\nGong Sun-ok (de door de auteur geprefereerde romanisering volgens LTI Korea) is een moderne Koreaanse schrijfster.",
"Gong Myung\nGong Myung (geboren als Kim Dong-hyun op 26 mei 1994) is een Zuid-Koreaanse acteur. Hij is lid van 5urprise."
] | 1,279 |
Steffi Graf was vroeger een tennisster.
|
[
"Graf–Seles_rivalry",
"Stephanie_Gehrlein",
"German_Open_(WTA)",
"Rot-Weiss_Tennis_Club",
"2016_US_Open_(tennis)",
"Tennis_at_the_1988_Summer_Olympics_–_Women's_singles",
"WTA_Hamburg"
] |
[
"Steffi Graf\nStefanie Maria \"Steffi\" Graf ( -LSB- ˈʃtɛfiː ˈgʁa : f -RSB- ; geboren 14 juni 1969) is een Duitse voormalige tennisster, die tijdens haar carrière als nummer 1 van de wereld werd gerangschikt. Graf won 22 Grand Slam-titels in het enkelspel. Haar 22 enkelspeltitels plaatsen haar op de tweede plaats op de lijst van Grand Slam-overwinningen door een tennisspeler (man of vrouw) sinds de introductie van het Open Era in 1968 en staat ze op de derde plaats aller tijden achter Margaret Court (24) en Serena Williams (23). In 1988 werd ze de eerste en enige tennisspeler (man of vrouw) die de Golden Slam behaalde door in hetzelfde kalenderjaar alle vier de Grand Slam-titels in het enkelspel en de gouden medaille op de Olympische Spelen te winnen. Verder is ze de enige tennisspeler die elk Grand Slam-toernooi minstens vier keer heeft gewonnen.\n\nGraf werd 377 weken lang op nummer 1 van de wereld gerangschikt door de Women's Tennis Association (WTA) - de langste periode waarin een speler, man of vrouw, de nummer één ranking heeft behouden sinds de WTA en de Association of Tennis Professionals ranglijsten begonnen uit te geven. Ze won 107 enkelspeltitels, waarmee ze op de derde plaats staat op de all-time lijst van de WTA na Martina Navratilova (167 titels) en Chris Evert (157 titels). Zij en Margaret Court zijn de enige spelers, man of vrouw, die vijf keer drie grands slams in een kalenderjaar hebben gewonnen (1988, 1989, 1993, 1995 en 1996).\n\nOpvallende kenmerken van Grafs spel waren haar veelzijdigheid op alle speeloppervlakken, haar voetenwerk en haar krachtige forehand. Graf won zes French Open-titels in het enkelspel (tweede na Evert), zeven Wimbledon-titels in het enkelspel, vier Australian Open-titels en vijf US Open-titels in het enkelspel. Ze is de enige enkelspelspeler (man of vrouw) die een Grand Slam heeft behaald sinds hardcourt werd geïntroduceerd als ondergrond op de US Open in 1978. Bijgevolg werd Grafs Grand Slam behaald op gras, gravel en hardcourt, terwijl de vijf voorgaande Grand Slams alleen op gras en gravel werden beslist. Graf bereikte dertien opeenvolgende Grand Slam-finales in het enkelspel, van de French Open 1987 tot de French Open 1990, waarvan ze er negen won. Ze won 5 opeenvolgende Majors (Australian Open 1988 tot Australian Open 1989), en zeven Majors van de acht, in twee kalenderjaren (Australian Open 1988 tot US Open 1989, behalve French Open 1989). Ze bereikte in totaal 31 Grand Slam-finales in het enkelspel.\n\nGraf wordt door sommigen beschouwd als de grootste vrouwelijke tennisster aller tijden. Navratilova nam Graf op in haar lijst van grote spelers. In 1999 zei Billie Jean King: \"Steffi is absoluut de grootste vrouwelijke tennisster aller tijden\". In december 1999 werd Graf uitgeroepen tot de grootste vrouwelijke tennisster van de 20e eeuw door een panel van experts dat door de Associated Press was samengesteld. Tennisjournalist Steve Flink noemde haar in zijn boek The Greatest Tennis Matches of the Twentieth Century de beste vrouwelijke speler van de 20e eeuw. In maart 2012 koos Tennis Channel Graf als de grootste vrouwelijke tennisster ooit in hun lijst van 100 grootste tennisspelers aller tijden.\n\nGraf ging in 1999 met pensioen toen ze op de derde plaats van de wereld stond. Ze trouwde in oktober 2001 met voormalig nummer 1 van de wereld bij de mannen, Andre Agassi. Het paar heeft twee kinderen - Jaden Gil en Jaz Elle. Graf werd in 2004 opgenomen in de Tennis Hall of Fame."
] |
[
"Graf–Seles-rivaliteit\nSteffi Graf en Monica Seles zijn gepensioneerde professionele tennisspeelsters die tussen 1989 en 1999 een rivaliteit voerden om de beste vrouwelijke tennisspeler te zijn. Ze speelden 15 wedstrijden tegen elkaar. Seles, een linkshandige speelster, toonde precisie in haar shots. Graf daarentegen had een formidabele forehand en backhand, naast een doordringende service.",
"Stephanie Gehrlein\nStephanie Gehrlein (geboren 10 april 1982 in Karlsruhe) is een gepensioneerde Duitse tennisster. Gehrlein won zeven enkelspeltitels op de ITF-tour in haar carrière. Op 14 juni 2004 bereikte ze haar beste enkelspelranking van wereldnummer 121. Op 23 oktober 2000 bereikte ze haar hoogste positie op de dubbelspelranking met wereldnummer 544. Gehrlein stopte met tennis in 2010.",
"German Open (WTA)\nDe German Open was een WTA Tour-affiliated professioneel tennistoernooi voor vrouwen dat in Berlijn, Duitsland werd gespeeld. Gehouden sinds 1896, was het een van de oudste toernooien voor vrouwen. Tot 1978 werd het toernooi in Hamburg gehouden, samen met het mannentoernooi. Vanaf 1988 werd het op de WTA Tour geclassificeerd als een Tier I-toernooi. Eerdere winnaressen van het toernooi zijn onder andere voormalige nummer één's van de wereld Billie Jean King, Chris Evert, Steffi Graf, Monica Seles, Arantxa Sánchez Vicario, Martina Hingis, Amélie Mauresmo, Justine Henin, Ana Ivanović en Dinara Safina. Toernooinamen: 1971 -- 1979: German Open 1980: Geen toernooi 1981 -- 1988: German Open 1989 -- 1990: Lufthansa Cup 1991 -- 1992: Lufthansa Cup German Open 1993 -- 2000: German Open 2001 -- 2002: Eurocard German Open 2003: MasterCard German Open 2004: Ladies German Open 2005: Qatar Total German Open 2006 -- 2008: Qatar Telecom German Open",
"Tennisclub Rot-Weiss\nDe Lawn Tennis Turnier Club Rot-Weiss (rood-wit) is een tennisclub gelegen in de Grunewaldwijk van Berlijn, Duitsland. De club werd opgericht in 1897 en is sinds 1979 de locatie van het German Open WTA Tour-toernooi. De club heeft 16 gravelbanen. Een stadionbaan met 7.000 zitplaatsen werd gebouwd in 1996 en werd in september 2004 Steffi Graf Stadion genoemd. De club is gevestigd aan de Gottfried-von-Cramm-Straße, vernoemd naar de Duitse tennislegende en de man die voornamelijk verantwoordelijk was voor het herleven van de Rot-Weiss club na de Tweede Wereldoorlog, Baron Gottfried von Cramm.",
"US Open 2016 (tennis)\nDe US Open 2016 was de 136e editie van het tennistoernooi US Open, het vierde en laatste Grand Slam-toernooi van het jaar. Het vond plaats op outdoor hardcourts in het USTA Billie Jean King National Tennis Center in New York City. In het enkelspel bij de mannen versloeg Stan Wawrinka de titelverdediger Novak Djokovic in de finale. Angelique Kerber versloeg Karolína Plíšková in het enkelspel bij de vrouwen en werd daarmee de eerste Duitse speelster die het toernooi won sinds Steffi Graf in 1996. De winnares van het enkelspel bij de vrouwen in 2015, Flavia Pennetta, verdedigde haar titel niet, omdat ze aan het einde van het seizoen 2015 met pensioen was gegaan.",
"Tennis op de Olympische Zomerspelen 1988 – Vrouwenenkelspel\nHet vrouwenenkelspel maakte deel uit van het tennistornooi op de Olympische Zomerspelen van 1988. Steffi Graf uit West-Duitsland versloeg Gabriela Sabatini uit Argentinië in de finale om de gouden medaille. Door de gouden medaille te winnen, voltooide Steffi Graf haar \"Golden Slam\", aangezien ze alle vier Grand Slam-toernooien en de Olympische gouden medaille in hetzelfde kalenderjaar won. Steffi had Sabatini eerder die zomer ook al verslagen in de finale van de US Open, waarmee ze het laatste onderdeel van de \"Grand Slam\" won.",
"WTA Hamburg\nDe WTA Hamburg was een tennistoernooi voor vrouwen dat werd gehouden van 1982 tot 1983 (in Hittfeld) en opnieuw van 1987 tot 2002, en deel uitmaakte van de WTA Tour. Het bestond onder verschillende sponsornamen, maar stond het meest bekend als de Citizen Cup (1987-1995) of de Betty Barclay Cup (1999-2002). Het werd gehouden in Hamburg, Duitsland en werd gespeeld op outdoor gravelbanen. In de eerste vijf jaar van zijn bestaan was het een lager geklasseerd toernooi, maar in 1990 werd het gepromoveerd naar Tier II-status, die het voor de rest van zijn bestaan behield. Steffi Graf heeft het record voor de meeste overwinningen op het evenement, met zes opeenvolgende overwinningen van 1987 tot 1992. Ze werd ook nog twee keer tweede. Het evenement is ook berucht omdat het de locatie was waar Monica Seles, toen de nummer 1 van de wereld, op 30 april 1993 werd neergestoken door een wanordelijke lokale tennisfan tijdens een kwartfinale wedstrijd tegen Magdalena Maleeva. Seles heeft na het incident nooit meer in Duitsland gespeeld."
] | 1,280 |
Sean Connery speelde in een film.
|
[
"Never_Say_Never_Again",
"The_Hill_(film)",
"A_Fine_Madness",
"The_Next_Man",
"Five_Days_One_Summer",
"Cuba_(film)",
"Ransom_(1974_film)"
] |
[
"Sean Connery\nSir Thomas Sean Connery KB ( -LSB- ˈʃɔːn_ˈkɒnəri -RSB- geboren 25 augustus 1930) is een gepensioneerde Schotse acteur en producent die een Academy Award, twee BAFTA Awards (waarvan één een BAFTA Academy Fellowship Award) en drie Golden Globes (inclusief de Cecil B. DeMille Award en een Henrietta Award) heeft gewonnen. Hij werd in juli 2000 geridderd door Koningin Elizabeth II, nadat hij in 1999 in de VS de Kennedy Center Honors had ontvangen. Connery was de eerste acteur die het personage James Bond op film vertolkte, met hoofdrollen in zeven Bondfilms tussen 1962 en 1983. In 1988 won Connery de Academy Award voor Beste Mannelijke Bijrol voor zijn rol in The Untouchables. Zijn filmcarrière omvat ook films als Marnie, De Naam van de Roos, The League of Extraordinary Gentlemen, Indiana Jones and the Last Crusade, De Jacht op de Rode Oktober, Finding Forrester, Highlander, Moord in de Orient Express, Dragonheart en The Rock. Connery is verkozen tot \"De Grootste Levende Schot\" en \"Schotlands Grootste Levende Nationale Schat\". In 1989 werd hij door het tijdschrift People uitgeroepen tot \"Sexiest Man Alive\", en in 1999, op 69-jarige leeftijd, werd hij verkozen tot \"Sexiest Man of the Century\"."
] |
[
"Nooit Zeg Nooit Meer\nNooit Zeg Nooit Meer is een James Bond-spionagefilm uit 1983 met Sean Connery in de hoofdrol, geregisseerd door Irvin Kershner, geproduceerd door Jack Schwartzman en geschreven door Lorenzo Semple Jr. met niet-vermelde mede-scenaristen Dick Clement en Ian La Frenais, naar een verhaal van Kevin McClory, Jack Whittingham en Ian Fleming. Het is de tweede verfilming van Fleming's Thunderball, die eerder in 1965 werd verfilmd onder dezelfde naam. In tegenstelling tot de meeste James Bond-films werd Nooit Zeg Nooit Meer niet geproduceerd door Eon Productions, maar door een onafhankelijk productiebedrijf, waarvan Kevin McClory een van de leden was. McClory, een van de oorspronkelijke schrijvers van het Thunderball-verhaal, behield de filmrechten van de roman na een geschil over de rechten. Connery speelde de rol van James Bond voor de zevende en laatste keer, waarmee hij 12 jaar na Diamonds Are Forever terugkeerde naar het personage. De titel van de film verwijst naar Connery's vermeende verklaring in 1971 dat hij die rol \"nooit meer\" zou spelen. Omdat Connery 52 jaar oud was ten tijde van de opnames, toont het verhaal een verouderende Bond, die weer in actie wordt gebracht om de diefstal van twee kernwapens door SPECTRE te onderzoeken. De filmlocaties omvatten Frankrijk, Spanje, de Bahama's en Elstree Studios in Engeland. Nooit Zeg Nooit Meer werd in de herfst van 1983 uitgebracht door Warner Bros., kreeg positieve recensies en was een commercieel succes, met een brutowinst van $ 160 miljoen aan de kassa, hoewel minder dan de door Eon geproduceerde Octopussy die in hetzelfde jaar werd uitgebracht. Metro-Goldwyn-Mayer bezit tot op heden de distributierechten en distribueert ook de Bond-films van Eon, en het bedrijf heeft de daaropvolgende home video-releases van de film verzorgd.",
"The Hill (film)\nThe Hill is een film uit 1965, geregisseerd door Sidney Lumet, die zich afspeelt in een Britse legergevangenis in Noord-Afrika tijdens de Tweede Wereldoorlog. De hoofdrollen worden vertolkt door Sean Connery, Harry Andrews, Ian Bannen, Ossie Davis, Ian Hendry, Alfred Lynch, Roy Kinnear en Michael Redgrave.",
"Een Fijne Waanzin\nEen Fijne Waanzin (1966) is een komische film gebaseerd op de roman uit 1964 van Elliott Baker, die het verhaal vertelt van Samson Shillitoe, een gefrustreerde dichter die een groot werk niet kan voltooien. De film heeft Sean Connery (te midden van zijn James Bond-rollen) , Joanne Woodward, Jean Seberg, Patrick O'Neal en Clive Revill in de hoofdrollen. De regie was in handen van Irvin Kershner.",
"De Volgende Man\nDe Volgende Man (ook bekend als The Arab Conspiracy of Double Hit) is een Amerikaanse politieke actiefilm uit 1976 met Sean Connery, Adolfo Celi, Cornelia Sharpe en Charles Cioffi in de hoofdrollen. De kritieken bij de première waren niet positief. De muziek voor de film is van de New Yorkse gitarist Frederic Hand.",
"Vijf Dagen Eén Zomer\nVijf Dagen Eén Zomer is een Amerikaanse dramafilm uit 1982, geregisseerd door Fred Zinnemann en met Sean Connery in de hoofdrol. Het was de laatste film die Zinnemann regisseerde.",
"Cuba (film)\nCuba is een film uit 1979, geregisseerd door Richard Lester en met Sean Connery in de hoofdrol. De film portretteert de aanloop naar de Cubaanse Revolutie van 1958. Connery speelt een Britse huurling die naar Cuba reist, dat op het punt staat te exploderen in een revolutie terwijl het gezag van dictator Fulgencio Batista steeds verder afbrokkelt. Connery ontmoet daar een voormalige geliefde (Brooke Adams), die verwaarloosd wordt door haar Cubaanse echtgenoot (Chris Sarandon). De film eindigt met de val van Havana in handen van de revolutionairen van Fidel Castro, terwijl de meeste werkgevers van Connery het eiland ontvluchten aan boord van een van de laatste vluchten. Dezelfde historische gebeurtenissen werden vijf jaar eerder getoond in Francis Ford Coppola's The Godfather Part II en zouden opnieuw behandeld worden door Sydney Pollack in zijn film Havana uit 1990, met Robert Redford in de hoofdrol. Lesters film was misschien wel de meest stijlvolle van de drie, geholpen door de indrukwekkende Spaanse locaties, \"met een geweldig gevoel voor sfeer\".",
"Losgeld (film uit 1974)\nLosgeld, in sommige landen bekend als The Terrorists, is een Eastmancolorfilm uit 1974 met Sean Connery en Ian McShane in de hoofdrollen en geregisseerd door de Finse regisseur Caspar Wrede. Het verhaal gaat over een groep terroristen die proberen een groot geldbedrag los te krijgen van twee regeringen."
] | 1,281 |
De scenarist van 'The Night Of' is geen Amerikaanse romanschrijver.
|
[
"Marc_Norman",
"Alan_Ball_(screenwriter)",
"Rob_Greenberg",
"Robert_Towne",
"As_Night_Comes",
"Leslie_Bohem",
"The_Night_Before_(2015_film)"
] |
[
"Richard Price (schrijver)\nRichard Price (geboren 12 oktober 1949) is een Amerikaanse romanschrijver en scenarioschrijver, bekend van de boeken The Wanderers (1974), Clockers (1992) en Lush Life (2008). Price' romans verkennen het stedelijke Amerika van de late 20e eeuw op een grimmige, realistische manier die hem aanzienlijke literaire lof heeft opgeleverd. Verschillende van zijn romans spelen zich af in een fictieve stad in Noord-New Jersey genaamd Dempsy. Naast het schrijven van literatuur schrijft hij ook voor televisie, waaronder The Wire en The Night Of."
] |
[
"Marc Norman\nMarc Norman (geboren 1941 in Los Angeles, Californië) is een Amerikaans scenarioschrijver.",
"Alan Ball (scenarioschrijver)\nAlan Erwin Ball (geboren 13 mei 1957) is een Amerikaanse schrijver, regisseur en producent voor televisie, film en theater. Hij staat vooral bekend om het schrijven van American Beauty en het creëren van Six Feet Under en True Blood, werk waarmee hij een Academy Award, een Emmy en prijzen van de Writers, Directors en Producers Guilds won.",
"Rob Greenberg\nRobert J. ``Rob'' Greenberg is een Amerikaanse scenarioschrijver, regisseur en producent.",
"Robert Towne\nRobert Towne (geboren als Robert Bertram Schwartz; 23 november 1934) is een Amerikaans scenarioschrijver, producent, regisseur en acteur. Hij maakte deel uit van de New Hollywood-golf van filmmakers. Hij is vooral bekend om zijn met een Academy Award bekroonde originele scenario voor Roman Polanski's Chinatown (1974), dat algemeen wordt beschouwd als een van de grootste scenario's ooit geschreven. Hij schreef ook het vervolg The Two Jakes in 1990, en schreef de Hal Ashby komedie-drama's The Last Detail (1973) en Shampoo (1975), evenals de eerste twee Mission: Impossible films. Towne heeft ook verschillende films geregisseerd, zoals de sportdrama's Personal Best (1982) en Without Limits (1998), de misdaadthriller Tequila Sunrise (1988) en het romantische misdaaddrama Ask the Dust (2006).",
"Als de Nacht Aanbreekt\nAls de Nacht Aanbreekt, ook bekend onder de werktitel Mischief Night, is een misdaadfilm uit 2014 geregisseerd door Richard Zelniker. De film is gebaseerd op een script geschreven door Zelniker en Ryan Koehn, die nog op de middelbare school zat toen Als de Nacht Aanbreekt werd geschreven en gefilmd. De film kreeg een beperkte bioscooprelease op 14 november 2014 in Los Angeles, voordat hij op 5 december 2014 via video on demand werd uitgebracht. De film speelt Luke Baines als een gewelddadige bendeleider die een andere tiener onder zijn hoede neemt.",
"Leslie Bohem\nLeslie ``Les'' Bohem (geboren 1951) is een Amerikaans scenarioschrijver en televisieschrijver.",
"The Night Before (film, 2015)\nThe Night Before is een Amerikaanse kerstcomedy uit 2015, geregisseerd door Jonathan Levine en geschreven door Levine, Evan Goldberg, Kyle Hunter en Ariel Shaffir. De film sterren Joseph Gordon-Levitt, Seth Rogen en Anthony Mackie als drie jeugdvrienden die zich jaarlijks op kerstavond weer samenvoegen. Lizzy Caplan, Jillian Bell, Mindy Kaling en Michael Shannon spelen ook mee. De hoofdfotografie begon op 11 augustus 2014 in New York City. Good Universe en Point Grey Pictures produceerden de film, die op 20 november 2015 werd uitgebracht door Columbia Pictures. De film heeft een goedkeuringspercentage van 66% op Rotten Tomatoes en bracht $52 miljoen op."
] | 1,282 |
De scenarist van 'The Night Of' is geen Amerikaanse romanschrijver.
|
[
"Possessed_by_the_Night",
"Tom_Abrams",
"Night_of_the_Demons_(film_series)",
"Kevin_S._Tenney",
"Night_of_the_Demon",
"The_Night_of_Nights",
"The_Night_the_Prowler"
] |
[
"De Nacht Van\nDe Nacht Van is een Amerikaanse misdaadserie in acht delen, gebaseerd op Criminal Justice, een Britse televisieserie uit 2008-2009. De miniserie is geschreven door Richard Price en Steven Zaillian en geregisseerd door Zaillian en James Marsh. Uitgezonden op HBO, ging De Nacht Van op 10 juli 2016 in première, met veel lof van de critici. De eerste aflevering was al op 24 juni 2016 te zien via HBO on demand."
] |
[
"Bezit van de Nacht\nBezit van de Nacht is een erotische thriller uit 1994, geregisseerd door Fred Olen Ray, die ook aan het scenario meewerkte en een korte verschijning in de film heeft. De film speelt zich af met Shannon Tweed in de hoofdrol.",
"Tom Abrams\nTom Abrams is een Amerikaans scenarioschrijver en regisseur wiens werk zowel in de Verenigde Staten als in Europa is erkend.",
"Night of the Demons (filmserie)\nNight of the Demons is een Amerikaanse horror-komedie franchise bestaande uit vier films. De originele film, Night of the Demons, werd uitgebracht in 1988. Geschreven en geproduceerd door Joe Augustyn, en geregisseerd door Kevin S. Tenney, hebben de sequels verschillende schrijvers en regisseurs gehad, waarbij het personage Angela de enige constante in alle films van de franchise is gebleven. Tenney, die een hand had in het regisseren van het eerste vervolg, heeft geen directe betrokkenheid gehad bij de rest van de films.",
"Kevin S. Tenney\nKevin S. Tenney (geboren 16 oktober 1955) is een Emmy-winnende filmregisseur, producent en scenarioschrijver, het best bekend voor het regisseren van cult horror klassiekers zoals Witchboard en Night of the Demons.",
"Nacht van de Demon\nNacht van de Demon is een Britse horrorfilm uit 1957, geregisseerd door Jacques Tourneur, met Dana Andrews, Peggy Cummins en Niall MacGinnis in de hoofdrollen. Een bewerking van het verhaal \"Casting the Runes\" (1911) van M. R. James, draait het plot om een Amerikaanse psycholoog die een satanische sekte onderzoekt die wordt verdacht van meer dan één moord. De productie van de film was turbulent vanwege artistieke meningsverschillen tussen producent Hal E. Chester enerzijds en Tourneur en schrijver Charles Bennett anderzijds. Hoewel het oorspronkelijke plan was om geen letterlijke demon te tonen, voegde producent Chester een monster toe tegen de bezwaren van de schrijver, de regisseur en hoofdrolspeler Dana Andrews in. Om het tempo te versnellen, werd de film ingekort tot 83 minuten (en hertiteld tot Curse of the Demon) in de VS, waar hij de tweede helft van een dubbelprogramma speelde met zowel The True Story of Lynn Stuart als The Revenge of Frankenstein (1958).",
"De Nacht der Nachten\nDe Nacht der Nachten is een zwart-wit dramafilm uit 1939, geschreven door Donald Ogden Stewart en geregisseerd door Lewis Milestone voor Paramount Pictures, met in de hoofdrollen Pat O'Brien, Olympe Bradna en Roland Young. De film ontving positieve recensies van hedendaagse publicaties zoals The New York Times. Regisseur Milestone maakte na de release van de film nog andere succesvolle producties, waaronder Ocean's 11 en Pork Chop Hill. De film heeft geen verband met het gebruik van de zin \"Nacht der Nachten\" voor de avond van de Academy Awards-ceremonie, het album van de muziekgroep The Seekers, of het Touhou Project-nummer.",
"De Nacht van de Prowler\nDe Nacht van de Prowler (ook bekend als Patrick White's De Nacht van de Prowler) is een Australische film uit 1978, geschreven door Patrick White, geproduceerd door Anthony Buckley en geregisseerd door Jim Sharman. Ruth Cracknell werd in 1979 genomineerd voor een AFI Award voor Beste Actrice in een Hoofdrol voor haar rol. Paul Byrnes van Australian Screen Online beschreef de film als: Een bijtende satire op de neuroses van de geprivilegieerden in de oostelijke buitenwijken van Sydney, waar White woonde en regisseur Jim Sharman opgroeide. Veel van de satire grenst aan scheldwoorden, en de film werd bekritiseerd omdat hij zwaarwichtig, pretentieus en neerbuigend was. Gedeeltes ervan zijn inderdaad zo – vooral sommige dialogen – maar de film kent ook momenten waarop alles klopt."
] | 1,282 |
Leyton Orient F.C. is een basketbalclub.
|
[
"2015–16_Leyton_Orient_F.C._season",
"2012–13_Leyton_Orient_F.C._season",
"London_Lions_(basketball)",
"Mark_Bentley",
"Leyton",
"Basketball_England",
"Leyton_F.C."
] |
[
"Leyton Orient F.C.\nLeyton Orient Football Club (ˌleɪtən ˈɔəriənt) is een professionele voetbalclub in Leyton, Londen, Engeland. Ze spelen in de National League, de vijfde divisie van het Engelse voetbalcompetitiesysteem, na degradatie uit de Football League in het seizoen 2016-17. Ze staan bij hun fans bekend als de Os, en de clubkleuren zijn geheel rood. Leyton Orient heeft één seizoen in de hoogste divisie van het Engelse voetbal gespeeld, in 1962-63. In 1978 bereikten ze voor de enige keer in hun geschiedenis de halve finale van de FA Cup, onder leiding van manager Jimmy Bloomfield. Tussen oktober 1993 en september 1995 won Orient geen enkele uitwedstrijd in de competitie, waardoor ze in 1994-95 onderaan Division Two eindigden. Het thuisveld van Leyton Orient, Brisbane Road, is officieel bekend als het Matchroom Stadium, vernoemd naar het sportpromotie bedrijf van voormalig clubvoorzitter Barry Hearn. Hearn werd voorzitter in 1995 nadat de club voor £5 te koop werd gezet door toenmalig voorzitter Tony Wood, een periode die werd behandeld in de televisiedocumentaire Orient: Club for a Fiver, gemaakt door productiebedrijf Open Media voor Channel 4. In 2014 verkocht Hearn de club aan de Italiaanse zakenman Francesco Becchetti, die in drie jaar tijd onder 11 managers twee degradaties bewerkstelligde. Leyton Orient eindigde als zevende, één plaats verwijderd van de play-off posities, in zowel het seizoen 2010-11 als 2012-13. In het seizoen 2013-14 verloor Orient de League One Play-Off finale in Wembley tegen Rotherham United en in 2015 degradeerden ze naar League Two. Op 22 april 2017 degradeerde Orient naar de National League, waarmee een verblijf van 112 jaar in de Football League ten einde kwam."
] |
[
"Seizoen 2015–2016 van Leyton Orient F.C.\nHet seizoen 2015–2016 van Leyton Orient F.C. is het 117e seizoen in de geschiedenis van Leyton Orient Football Club, hun 100e in de Football League, en het eerste seizoen van hun terugkeer naar de vierde divisie van het Engelse voetbalcompetitiesysteem.",
"Seizoen 2012–2013 van Leyton Orient F.C.\nHet seizoen 2012–2013 van Leyton Orient F.C. was het 114e seizoen in de geschiedenis van Leyton Orient Football Club, hun 97e in de Football League, en hun zevende opeenvolgende seizoen in de derde divisie van het Engelse voetbalcompetitiesysteem.",
"London Lions (basketbal)\nLondon Lions is een professioneel basketbalteam uit Londen, dat uitkomt in de British Basketball League – de hoogste basketbalcompetitie voor mannen in het Verenigd Koninkrijk. De club was voorheen gevestigd in Hemel Hempstead, Watford en Milton Keynes voordat het in 2012-2013 naar Londen verhuisde. De enige trofee die de franchise tot nu toe heeft gewonnen is de BBL Cup, in 2008 als Milton Keynes Lions. De club runt ook de Milton Keynes College Lions Basketball Academy in samenwerking met Milton Keynes College, die in 2007 werd opgericht en nog steeds actief is ondanks het vertrek van het professionele team uit Milton Keynes in de zomer van 2012. Vanaf het seizoen 2013-2014 gebruikt het team de Copper Box, oorspronkelijk gebouwd voor de Olympische Zomerspelen van 2012, als thuishaven.",
"Mark Bentley\nMark James Bentley (geboren 7 januari 1978) is een Engelse voetballer en coach bij Leyton Orient. Voorheen was hij speler/manager van Grays Athletic, een club uit de Isthmian League Premier Division.",
"Leyton\nLeyton ( -LSB- ˈleɪtən -RSB- ) is een district in Oost-Londen en onderdeel van het London Borough of Waltham Forest, gelegen op 6,2 mijl ten noordoosten van Charing Cross in het Verenigd Koninkrijk. Het grenst aan Walthamstow en Leytonstone in Waltham Forest, Stratford in het London Borough of Newham en Homerton en Lower Clapton in het London Borough of Hackney. Het district omvat een deel van het Queen Elizabeth Olympic Park, waar de Olympische Spelen van 2012 werden gehouden, evenals Leyton Orient Football Club, hoewel het overwegend residentieel is. Het bestaat voornamelijk uit rijtjeshuizen gebouwd tussen 1870 en 1910, afgewisseld met enkele moderne woonwijken.",
"Basketball England\nBasketball England (BE, voorheen: England Basketball) is de bestuursorgaan van de sport basketbal voor Engeland. De organisatie beheert de English Basketball League voor zowel mannen als vrouwen, evenals het Engelse nationale team. De organisatie was ook betrokken bij de oprichting van het team van Groot-Brittannië in december 2005, samen met haar tegenhangers – Basketball Scotland en Basketball Wales. Hoewel de organisatie de British Basketball League beheert, de elite en enige professionele basketbalcompetitie van het land, zijn ze niet betrokken bij de dagelijkse gang van zaken van de competitie. Ze bieden ook de mogelijkheid om basketbal te spelen. De organisatie werd opgericht in 1936. Het is een non-profitorganisatie die een vereniging is van lidclubs en spelers die een Uitvoerend Bestuur kiezen om hun zaken te beheren. Het Uitvoerend Bestuur heeft een aantal professionele medewerkers in dienst om het in staat te stellen zijn taken uit te voeren en zijn doelen te bereiken. Het hoofdkantoor van de organisatie bevindt zich in Sheffield.",
"Leyton F.C.\nLeyton Football Club was een Engelse voetbalclub uit Leyton, in het Londense bestuurlijke gebied Waltham Forest. Het team trok zich in januari 2011 terug uit de Isthmian League Division One North en werd ontbonden. Het eerste team dat onder die naam speelde werd opgericht in 1868, en de laatste incarnatie van de club, die in 1997 begon te spelen, won in 2002 een rechtszaak bij het High Court ter ondersteuning van haar claim om een voortzetting van het originele team te zijn, waardoor het de op een na oudste bestaande club in Groot-Londen is, na Cray Wanderers. De teamleden speelden in witte shirts met blauwe shorts en witte sokken, en het team is een van de vele teams met de bijnaam Lilywhites; de reden hiervoor is onbekend, maar kan verband houden met \"Lilywhites No 5\", de eerste officiële bal van de Football Association. De Lillies waren niet verwant aan hun buren uit de Football League, Leyton Orient."
] | 1,283 |
Edward VIII was koninklijk.
|
[
"List_of_Prime_Ministers_of_King_Edward_VIII",
"1936_in_the_United_Kingdom",
"Edward_Wettin",
"Duke_of_Windsor",
"Edwardian_era",
"His_Majesty's_Declaration_of_Abdication_Act_1936",
"Edward_of_England"
] |
[
"Edward VIII\nEdward VIII (Edward Albert Christian George Andrew Patrick David; 23 juni 1894 – 28 mei 1972) was koning van het Verenigd Koninkrijk en de Dominions van het Britse Rijk, en keizer van India, van 20 januari 1936 tot zijn troonsafstand op 11 december van hetzelfde jaar. Edward was de oudste zoon van George V en Mary van Teck. Hij werd op zijn zestiende verjaardag tot Prins van Wales benoemd, negen weken nadat zijn vader koning was geworden. Als jongeman diende hij in het Britse leger tijdens de Eerste Wereldoorlog en ondernam hij verschillende buitenlandse reizen namens zijn vader. Edward werd koning na de dood van zijn vader begin 1936. Hij toonde echter ongeduld met het hofprotocol en baarde politici zorgen door zijn schijnbare minachting voor gevestigde constitutionele conventies. Slechts enkele maanden na zijn aantreden veroorzaakte hij een constitutionele crisis door een huwelijksaanzoek te doen aan Wallis Simpson, een Amerikaanse die van haar eerste echtgenoot was gescheiden en een scheiding aanvroeg van haar tweede. De premiers van het Verenigd Koninkrijk en de Dominions waren tegen het huwelijk, omdat een gescheiden vrouw met twee levende ex-echtgenoten politiek en sociaal onacceptabel was als toekomstige koningin-gemalin. Bovendien zou een dergelijk huwelijk in conflict zijn geweest met Edwards status als het titulaire hoofd van de Kerk van Engeland, die destijds hertrouwen na een scheiding afkeurde als een voormalige echtgenoot nog in leven was. Edward wist dat de Britse regering, onder leiding van premier Stanley Baldwin, zou aftreden als het huwelijk door zou gaan, wat een algemene verkiezing had kunnen afdwingen en zijn status als een politiek neutrale constitutionele monarch zou ruïneren. Toen duidelijk werd dat hij niet met Wallis kon trouwen en op de troon kon blijven, deed Edward afstand van de troon. Hij werd opgevolgd door zijn jongere broer, George VI. Met een regering van 326 dagen behoort Edward tot de kortst regerende monarchen in de Britse geschiedenis. Na zijn troonsafstand werd hij hertog van Windsor. Hij trouwde met Wallis in Frankrijk op 3 juni 1937, nadat haar tweede scheiding definitief was geworden. Later dat jaar toerde het paar door Duitsland. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was hij aanvankelijk gestationeerd bij de Britse militaire missie in Frankrijk, maar na privé-beschuldigingen dat hij nazi-sympathieën had, werd hij gouverneur van de Bahama's. Na de oorlog bracht Edward de rest van zijn leven door met pensioen in Frankrijk."
] |
[
"Lijst van premiers van Koning Edward VIII\nKoning Edward VIII was de Koning van het Verenigd Koninkrijk en de Dominions en koloniën van het Britse Gemenebest, Keizer van India, van 20 januari tot 11 december 1936, toen hij afstand deed van de troon. Tijdens zijn regering werd Edward gediend door acht premiers; één elk uit het Verenigd Koninkrijk, Australië, Canada, de Ierse Vrijstaat, Nieuw-Zeeland, Noord-Ierland, Zuid-Afrika en Zuidelijk Rhodesië.",
"1936 in het Verenigd Koninkrijk\nGebeurtenissen uit het jaar 1936 in het Verenigd Koninkrijk. Het jaar staat bekend om de dood van George V begin in het jaar, de troonsbestijging van zijn zoon Edward VIII (voorheen David, Prins van Wales), en vervolgens de abdicatie van Edward VIII, resulterend in de troonsbestijging van zijn jongere broer George VI (voorheen Albert, Hertog van York).",
"Edward Wettin\nEdward Wettin kan verwijzen naar: Edward VII van het Verenigd Koninkrijk (1841-1910), Brits monarch 1901-1910 Edward VIII van het Verenigd Koninkrijk (1894-1972), Brits monarch, troonsafstand in 1936",
"Hertog van Windsor\nHertog van Windsor was een titel in de Peerage of the United Kingdom. Deze werd gecreëerd op 8 maart 1937 voor Prins Edward, de voormalige Koning Edward VIII, na zijn abdicatie in december 1936. Het hertogdom is vernoemd naar de plaats waar Windsor Castle, een residentie van Engelse monarchen sinds de tijd van Hendrik I na de Normandische verovering, is gelegen. Windsor is sinds 1917 de huisnaam van het Koninklijk Huis.",
"Edwardiaanse tijdperk\nHet Edwardiaanse tijdperk of de Edwardiaanse periode in de Britse geschiedenis omvat de korte regering van Koning Edward VII, van 1901 tot 1910, en wordt soms aan beide kanten uitgebreid om langetermijntrends van de jaren 1890 tot de Eerste Wereldoorlog te omvatten. De dood van Koningin Victoria in januari 1901 markeerde het einde van het Victoriaanse tijdperk. De nieuwe koning Edward VII was reeds de leider van een modieuze elite die een stijl bepaalde die beïnvloed werd door de kunst en mode van Continentaal Europa. Samuel Hynes beschreef het Edwardiaanse tijdperk als een \"rustige tijd waarin vrouwen hoeden droegen en niet stemden, waarin de rijken zich niet schaamden om opzichtig te leven, en de zon werkelijk nooit onderging op de Britse vlag\". De liberalen keerden in 1906 aan de macht terug en voerden belangrijke hervormingen door. Onder de bovenklasse werd het tijdperk gekenmerkt door significante verschuivingen in de politiek onder delen van de samenleving die in het verleden grotendeels waren uitgesloten van het uitoefenen van macht, zoals gewone arbeiders. Vrouwen werden steeds meer gepolitiseerd.",
"De Akte betreffende de Afstand van Zijne Majesteit 1936\nDe Akte betreffende de Afstand van Zijne Majesteit 1936 (1 Edw. 8 & 1 Geo. 6 c. 3) was de wet van het Parlement van het Verenigd Koninkrijk die de afstand van Koning Edward VIII erkende en bekrachtigde en de opvolging regelde ten gunste van zijn broer Prins Albert, Hertog van York (die vervolgens Koning George VI werd). De wet sloot ook eventuele toekomstige afstammelingen van Edward uit de lijn van successie. Edward VIII deed afstand van de troon om met zijn geliefde, Wallis Simpson, te kunnen trouwen, nadat hij oppositie had ondervonden van de regeringen van het Verenigd Koninkrijk en de Dominions.",
"Edward van Engeland\nEdward van Engeland kan verwijzen naar: Koningen van de Engelsen of van Engeland, later van het Verenigd Koninkrijk: Edward de Oudere (overleden 924), Koning van de Engelsen Edward de Martelaar (overleden 978 of 979), Koning van de Engelsen Edward de Belijder (overleden 1066), Koning van de Engelsen Edward I van Engeland (overleden 1307), Koning van Engeland Edward II van Engeland (overleden 1327), Koning van Engeland Edward III van Engeland (overleden 1377), Koning van Engeland Edward IV van Engeland (overleden 1483), Koning van Engeland Edward V van Engeland (overleden 1483?), Koning van Engeland, een van de Prinsen in de Tower Edward VI van Engeland (overleden 1553), Koning van Engeland Edward VII van het Verenigd Koninkrijk Edward VIII van het Verenigd Koninkrijk Zonen van Koningen: Edward de Verbannen (overleden 1057), zoon van Koning Edmund Ironside Edward, de Zwarte Prins (1330--1376), zoon van Koning Edward III van Engeland Edward van Westminster (1453--1471), zoon van Koning Hendrik VI van Engeland Edward van Middleham, Prins van Wales (1473--1484), zoon van Koning Richard III van Engeland"
] | 1,284 |
American Gods werd ontwikkeld door Bryan Fuller en Michael Green.
|
[
"Bryan_Fuller",
"Bradley_Fuller",
"Gods_(video_game)",
"Michael_Uppendahl",
"Ugly_Americans_(TV_series)",
"The_Gods_of_Guilt",
"American_Gods"
] |
[
"American Gods (televisieserie)\nAmerican Gods is een Amerikaanse televisieserie gebaseerd op de gelijknamige roman, geschreven door Neil Gaiman en oorspronkelijk gepubliceerd in 2001. De televisieserie werd ontwikkeld door Bryan Fuller en Michael Green voor het premium kabelnetwerk Starz. Fuller en Green zijn de showrunners van de serie. Gaiman fungeert als uitvoerend producent samen met Fuller, Green, Craig Cegielski, Stefanie Berk en Thom Beers. De eerste aflevering ging in première op het Starz-netwerk en via hun streamingapplicatie op 30 april 2017. In mei 2017 werd de serie verlengd voor een tweede seizoen."
] |
[
"Bryan Fuller\nBryan Fuller (geboren 27 juli 1969) is een Amerikaans scenarioschrijver en televisieproducent. Fuller heeft uitsluitend als schrijver/producent voor televisie gewerkt en een aantal door de critici geprezen televisieseries gecreëerd, waaronder Dead Like Me, Wonderfalls, Pushing Daisies, Hannibal en American Gods.",
"Bradley Fuller\nBradley ``Brad'' Fuller is een Amerikaanse film- en televisieproducent. Hij is mede-eigenaar van Platinum Dunes, samen met Michael Bay en Andrew Form.",
"Gods (computerspel)\nGods is een computerspel uit 1991 van The Bitmap Brothers, waarin de speler de rol van Hercules speelt in zijn zoektocht naar onsterfelijkheid. Het spel werd eerst uitgebracht voor Amiga en Atari ST computers en vervolgens geport naar diverse andere platforms. Net als andere spellen van Bitmap Brothers werd Gods door critici geprezen vanwege de hoogwaardige graphics en muziek. De vijandelijke AI werd geprezen - deze paste zich niet alleen aan de positie van de speler aan, maar ook aan zijn vaardigheid. Sommige kamers bevatten ontoegankelijke voorwerpen - kleinere \"dieven\" verschijnen uit een doorgang in de muur, proberen het voorwerp te pakken en het terug te brengen naar een ander punt in de kamer of ermee te verdwijnen. De speler kan het voorwerp bemachtigen als hij de dief op het juiste moment neerschiet. Bonuspunten worden toegekend voor het bereiken van bepaalde delen van het level binnen een bepaalde tijdslimiet of aantal levens, het brengen van een voorwerp naar een kamer of simpelweg door slecht te spelen, waarbij het spel de speler helpt. Zoals gebruikelijk bij Bitmap Brothers, zorgde een externe muzikant voor de soundtrack, ditmaal John Foxx als Nation 12. De illustratie op de doos werd ontworpen door de Britse striptekenaar Simon Bisley.",
"Michael Uppendahl\nMichael Uppendahl is een Amerikaans televisie- en filmregisseur. Hij is vooral bekend van zijn werk aan het AMC-periodedrama Mad Men; de FX horror-anthologieserie American Horror Story, en Marvels Legion; en de Fox musical/dramedy Glee.",
"Ugly Americans (televisieserie)\nUgly Americans is een Amerikaanse animatiesitcom gecreëerd door Devin Clark en ontwikkeld door David M. Stern. Het programma focust op het leven van Mark Lilly, een sociaal werker werkzaam bij het Department of Integration, in een alternatieve versie van New York City bewoond door monsters en andere wezens. Daniel Powell was uitvoerend producent en Aaron Augenblick was superviserend producent en animatieregisseur. Ugly Americans werd uitgezonden op Comedy Central van 17 maart 2010 tot 25 april 2012 met in totaal 31 afleveringen over twee seizoenen. Een videogame gebaseerd op de serie (Ugly Americans: Apocalypsegeddon) werd in 2011 uitgebracht op Xbox 360 en PlayStation 3 en ontving voornamelijk negatieve recensies.",
"De Goden van de Schuld\nDe Goden van de Schuld is de 26e roman van de Amerikaanse auteur Michael Connelly en zijn vijfde waarin de strafpleiter uit Los Angeles, Mickey Haller, de hoofdrol speelt. Het boek werd op 2 december 2013 in de Verenigde Staten gepubliceerd. Connelly's kenmerkende personage Harry Bosch komt in het boek voor, maar speelt geen belangrijke rol. De roman is zo genoemd omdat Haller leden van een jury beschrijft als \"goden van de schuld\".",
"American Gods\nAmerican Gods is een met een Hugo- en Nebula Award bekroonde roman van de Engelse auteur Neil Gaiman. De roman is een mengeling van Americana, fantasy en diverse aspecten van oude en moderne mythologie, allemaal gecentreerd rond de mysterieuze en zwijgzame Shadow. Verschillende thema's die in het boek aan bod komen, werden eerder al aangestipt in de stripreeks The Sandman. Het boek werd in 2001 uitgegeven door Headline in het Verenigd Koninkrijk en door William Morrow in de Verenigde Staten. Een speciale tiende-verjaardagseditie, die de 'door de auteur geprefereerde tekst' en 12.000 extra woorden bevat, werd in juni 2011 uitgegeven door William Morrow. De tekst is identiek aan de gesigneerde en genummerde beperkte oplage die in 2003 door Hill House Publishers werd uitgebracht, en aan de editie van Headline, Gaimans uitgever in het VK sinds 2005. De tiende-verjaardagseditie markeert de eerste keer dat de door de auteur geprefereerde tekst in brede release buiten het VK beschikbaar is gekomen. Gaiman deed in 2011 ook een uitgebreide, uitverkochte boekentour ter ere van het tiende jubileum en ter promotie van het boek.\n\nEr zijn twee audioversies van het boek, beide geproduceerd en uitgegeven door Harper Audio: een onverkorte versie van de oorspronkelijk uitgegeven editie, voorgelezen door George Guidall, uitgebracht in 2001; en een volledige cast-audioboekversie van de tiende-verjaardagseditie, inclusief de door de auteur geprefereerde tekst en 12.000 extra woorden, uitgebracht in 2011. Het volledige cast-audioboekproject werd ook aangekondigd op Neil Gaimans blog, samen met een wedstrijd waarbij deelnemers audities konden insturen en de winnaar een volledig betaalde reis naar New York City zou winnen om een deel voor het audioboek op te nemen.\n\nIn maart 2017 publiceerde The Folio Society een speciale verzamelaarseditie van American Gods met vele correcties aan de door de auteur geprefereerde tekstversie. Gaiman beschreef het als 'de schoonste tekst die er ooit is geweest'.\n\nIn april 2017 begon Starz met het uitzenden van een gelijknamige televisiebewerking van de roman. Bryan Fuller en Michael Green zijn de showrunners, en Gaiman is een uitvoerend producent."
] | 1,285 |
Abraham Lincoln bevorderde een snelle modernisering van banken, tarieven en spoorwegen.
|
[
"Presidency_of_Abraham_Lincoln",
"Lincoln_National_Bank",
"Abraham_Lincoln_Filene",
"Lincoln_Bush",
"First_Bank_of_the_United_States",
"Abraham_Lincoln_(1912_statue)",
"Revenue_Act_of_1862"
] |
[
"Abraham Lincoln\nAbraham Lincoln ( -LSB- ˈeɪbrəhæm_ˈlIŋkən -RSB- 12 februari 1809 – 15 april 1865) was een Amerikaans politicus en advocaat die diende als de 16e president van de Verenigde Staten van maart 1861 tot zijn moord in april 1865. Lincoln leidde de Verenigde Staten door de Amerikaanse Burgeroorlog – hun bloedigste oorlog en misschien wel hun grootste morele, constitutionele en politieke crisis. Daarmee bewaarde hij de Unie, bereidde hij de weg voor de afschaffing van de slavernij, versterkte hij de federale overheid en moderniseerde hij de economie.\n\nGeboren in Hodgenville, Kentucky, groeide Lincoln op in het westen van Kentucky en Indiana. Grotendeels autodidact, werd hij advocaat in Illinois, een leider van de Whig Party, en werd hij verkozen tot het Huis van Afgevaardigden van Illinois, waar hij acht jaar diende. In 1846 verkozen tot het Huis van Afgevaardigden van de Verenigde Staten, promootte Lincoln een snelle modernisering van de economie door middel van banken, tarieven en spoorwegen. Omdat hij oorspronkelijk had afgesproken om zich niet kandidaat te stellen voor een tweede termijn in het Congres, en omdat zijn verzet tegen de Mexicaans-Amerikaanse oorlog onpopulair was onder de kiezers in Illinois, keerde Lincoln terug naar Springfield en hervatte zijn succesvolle advocatenpraktijk.\n\nIn 1854 opnieuw de politiek in gegaan, werd hij een leider in de opbouw van de nieuwe Republikeinse Partij, die een meerderheid in Illinois had. In 1858, tijdens een reeks zeer gepubliceerde debatten met zijn tegenstander en rivaal, democraat Stephen A. Douglas, sprak Lincoln zich uit tegen de uitbreiding van de slavernij, maar verloor hij de race voor de Amerikaanse Senaat van Douglas.\n\nIn 1860 verzekerde Lincoln de presidentsnominatie van de Republikeinse Partij als een gematigde uit een swing state. Hoewel hij zeer weinig steun kreeg in de slavenhoudende staten van het Zuiden, veegde hij het Noorden weg en werd hij in 1860 tot president verkozen. Lincoln's overwinning bracht zeven zuidelijke slavenstaten ertoe de Geconfedereerde Staten van Amerika te vormen voordat hij het Witte Huis betrok – er werd geen compromis of verzoening gevonden met betrekking tot slavernij en afscheiding. Vervolgens, op 12 april 1861, inspireerde een aanval van de Confederatie op Fort Sumter het Noorden om zich enthousiast achter de Unie te scharen.\n\nAls leider van de gematigde factie van de Republikeinse Partij, confronteerde Lincoln radicale Republikeinen, die een hardere behandeling van het Zuiden eisten, Oorlog Democraten, die opriepen tot meer compromis, anti-oorlog Democraten (genaamd Copperheads), die hem verachtten, en onverzoenlijke secessionisten, die een aanslag op zijn leven beraamden. Politiek vocht Lincoln terug door zijn tegenstanders tegen elkaar uit te spelen, door zorgvuldig geplande politieke patronage, en door een beroep te doen op het Amerikaanse volk met zijn oratorische gaven. Zijn Gettysburg Address werd een iconische bekrachtiging van de principes van nationalisme, republicanisme, gelijke rechten, vrijheid en democratie.\n\nAanvankelijk concentreerde Lincoln zich op de militaire en politieke dimensies van de oorlog. Zijn belangrijkste doel was het herenigen van de natie. Hij schorste de habeas corpus, wat leidde tot de controversiële ex parte Merryman-beslissing, en hij voorkwam een mogelijke Britse interventie in de oorlog door de Trent-affaire eind 1861 te ontmijnen. Lincoln superviseerde de oorlogsinspanning nauwlettend, vooral de selectie van topgeneraals, waaronder zijn meest succesvolle generaal, Ulysses S. Grant. Hij nam ook belangrijke beslissingen over de oorlogsstrategie van de Unie, waaronder een zeeblokkade die de normale handel van het Zuiden stillegde, stappen om de controle over Kentucky en Tennessee over te nemen, en het gebruik van kanonneerboten om de controle over het zuidelijke riviersysteem te krijgen. Lincoln probeerde herhaaldelijk de hoofdstad van de Confederatie in Richmond in te nemen; elke keer dat een generaal faalde, verving Lincoln hem door een ander, totdat Grant uiteindelijk slaagde. Naarmate de oorlog vorderde, omvatten zijn complexe stappen naar het beëindigen van de slavernij de Emancipatieproclamatie van 1863; Lincoln gebruikte het Amerikaanse leger om ontsnapte slaven te beschermen, moedigde de grensstaten aan om de slavernij buiten de wet te stellen en duwde het dertiende amendement op de grondwet van de Verenigde Staten door het Congres, dat de slavernij permanent buiten de wet stelde.\n\nEen buitengewoon scherpzinnige politicus die diep betrokken was bij machtskwesties in elke staat, bereikte Lincoln de Oorlog Democraten en leidde zijn eigen herverkiezingscampagne in de presidentsverkiezingen van 1864. Anticiperend op het einde van de oorlog, duwde Lincoln een gematigd standpunt over de Reconstructie door, in een poging de natie snel te herenigen door een beleid van royale verzoening in het licht van aanhoudende en bittere verdeeldheid. Op 14 april 1865, vijf dagen na de overgave van de bevelhebbende generaal van de Confederatie, Robert E. Lee, werd Lincoln vermoord door John Wilkes Booth, een medestander van de Confederatie.\n\nLincoln is consequent door zowel geleerden als het publiek gerekend tot de grootste Amerikaanse presidenten."
] |
[
"Presidentschap van Abraham Lincoln\nHet presidentschap van Abraham Lincoln begon op 4 maart 1861, toen hij werd ingehuldigd als de 16e president van de Verenigde Staten, en eindigde met zijn moord en dood op 15 april 1865, enkele dagen in zijn tweede termijn. Lincoln was het eerste lid van de recent opgerichte Republikeinse Partij dat tot president werd gekozen. Hij werd opgevolgd door vicepresident Andrew Johnson. Lincoln trad zijn ambt aan na de presidentsverkiezingen van 1860, waarin hij een meerderheid van de kiesmannen (180 van de 303) won, en een meerderheid van 39,8 procent van de populaire stemmen in een veld van vier kandidaten (ondanks dat hij niet op de stembiljetten stond in enige zuidelijke slavenstaat), bestaande uit Lincoln, unionist John Bell, en democraten John C. Breckinridge en Stephen A. Douglas. Een voormalige Whig-politicus, Lincoln voerde campagne op een politiek platform dat zich verzette tegen het beleid van de Pierce en Buchanan administraties dat het slavernij voor de nabije toekomst zou hebben behouden. Zijn verkiezing diende als de directe aanleiding voor het uitbreken van de Amerikaanse Burgeroorlog. Gedurende de weken tussen de verkiezingsdag en de inauguratie verklaarden zeven slavenstaten hun afscheiding van de Unie en vormden de Geconfedereerde Staten van Amerika. Na zijn eedaflegging als president weigerde Lincoln elke resolutie te accepteren die zou leiden tot zuidelijke afscheiding van de Unie.\n\nOndanks zijn beperkte militaire ervaring was Lincoln in de eerste plaats een oorlogspresident, aangezien de Burgeroorlog slechts enkele weken na zijn presidentschap begon en duurde tot na zijn dood. Lincoln werd opgeroepen om zowel de politieke als de militaire aspecten van de oorlog aan te pakken, waarbij hij voor uitdagingen stond op beide gebieden. Als opperbevelhebber verklaarde Lincoln de staat van beleg in alle staten en beval de schorsing van het grondwettelijk beschermde recht op habeas corpus in de staat Maryland en delen van de Midwestern staten. Lincoln werd ook de eerste president die een militaire dienstplicht instelde. Lincoln wisselde tijdens de oorlog verschillende militaire commandanten af, en koos uiteindelijk voor generaal Ulysses S. Grant, die de oorlog in wezen zou beëindigen door de Geconfedereerde troepen onder leiding van generaal Robert E. Lee te verslaan. Lincoln's Emancipatieproclamatie uit 1863 bevrijdde ongeveer 3 miljoen slaven in door de Confederatie bezet gebied. In 1865 speelde Lincoln een belangrijke rol bij de goedkeuring van het dertiende amendement, dat de slavernij ongrondwettelijk maakte. Lincoln stond ook aan het hoofd van de goedkeuring van belangrijke binnenlandse wetgeving, waaronder de eerste van de Homestead Acts, de Morrill Land-Grant Act van 1862, en de Pacific Railroad Act van 1862. Hij stelde zich in 1864 opnieuw kandidaat op het National Union-ticket, dat naast Republikeinen ook werd gesteund door War Democrats en Border State Unionisten. Hoewel Lincoln vreesde dat hij de wedstrijd zou verliezen, versloeg hij zijn voormalige ondergeschikte, generaal George B. McClellan van de Democratische Partij, in een overwinning. Lincoln's moord in april 1865, vijf dagen na de overgave van generaal Robert E. Lee, liet de uiteindelijke uitdaging van de wederopbouw van de natie over aan anderen. Na zijn dood werd Lincoln afgeschilderd als de bevrijder van de slaven, de redder van de Unie en een martelaar voor de zaak van de vrijheid.\n\nPolitieke historici hebben Lincoln al lang hoog aangeslagen voor zijn prestaties en persoonlijke kenmerken. Naast George Washington en Franklin D. Roosevelt is hij consequent door zowel geleerden als het publiek gerangschikt als een van de drie grootste presidenten, vaak als nummer één.",
"Lincoln National Bank\nDe Lincoln National Bank is een historisch bankgebouw gelegen aan 219 Main Street in Hamlin, West Virginia. Het gebouw werd rond 1907 gebouwd tijdens een olie- en gasboom die de bevolking en economie van Lincoln County stimuleerde. De bank bezette de begane grond van het gebouw, terwijl de tweede verdieping werd gebruikt door de vrijmetselaarsloge van het stadje. Het twee verdiepingen tellende stenen gebouw heeft een tempelgevel met stenen pilasters en een hellende kroonlijst, kenmerkende elementen van de klassieke revival-architectuur. In die tijd werd de klassieke revival-stijl veel gebruikt in banken om kracht en waardigheid over te brengen, aangezien het bankwezen zich herstelde van de paniek van 1893 en een daaropvolgend verlies van consumentenvertrouwen. De bank was gevestigd in het gebouw tot 1961, toen ze het verkocht aan de vrijmetselaarsloge; de loge verhuurde de begane grond aan de politie van het stadje tot in de jaren 1980 en bezet nu het hele gebouw. Het gebouw werd op 24 november 2015 toegevoegd aan het National Register of Historic Places.",
"Abraham Lincoln Filene\nAbraham Lincoln Filene (5 april 1865 – 27 augustus 1957) was een Amerikaanse zakenman en filantroop. Geboren in Boston, Massachusetts, was hij een van de vijf kinderen van William Filene en Clara Ballin. William Filene, een Duits-Joodse immigrant uit Posen, Pruisen, die in 1848 naar de Verenigde Staten emigreerde, stichtte de warenhuizen Filene's. Bekend onder zijn middelste naam, Lincoln, bouwde hij samen met zijn oudere broer Edward de winkel van zijn vader uit tot een zeer succesvol bedrijf. Lincoln Filene trouwde met Thérèse Weill. Een familie die betrokken was bij de kunst, zij maakten deel uit van de groep die het Boston Symphony Orchestra oprichtte. Hun dochter, Catherine Filene Shouse, ontving talloze nationale en internationale onderscheidingen voor haar bijdrage aan de kunst en schonk het land en leverde financiering voor het Wolf Trap National Park for the Performing Arts in Virginia. Een sociale hervormer, Lincoln Filene steunde de Amerikaanse vrouwenkiesrechtbeweging en ging tegen de positie in die door de meeste leden van de Amerikaanse zakenwereld werd ingenomen toen hij publiekelijk de New Deal-agenda van president Franklin Roosevelt steunde. Filene had een grote belangstelling voor onderwijs en was lid van het Uitvoerend Bestuur van het Nationaal Comité voor het Ministerie van Onderwijs. Als filantroop richtte hij in 1937 samen met zijn vrouw de Lincoln en Therese Filene Foundation op. Zij steunden talloze educatieve initiatieven, waaronder het \"Lincoln Filene Center for Citizenship and Public Affairs\" aan de Tufts University en financierden in 1955 het eerste educatieve televisiestation in de stad Boston. Lincoln Filene overleed in 1957 in Marstons Mills, Massachusetts.",
"Lincoln Bush\nLincoln Bush (1860-1940) was een Amerikaanse civiel ingenieur en uitvinder, bekend om zijn werk met spoorwegen. Abraham Lincoln Bush werd geboren op 14 december 1860 in Palos Township, Illinois, als zoon van Lewis Bush en Mary Ritchey Bush, en vernoemd naar de pas verkozen president, hoewel Bush de naam Abraham later liet vallen. Hij werd opgeleid als leraar aan de Cook County Normal School en gaf jarenlang les op openbare scholen. Hij koos ervoor om ingenieur te worden en studeerde aan de Universiteit van Illinois, waar hij lid en president was van de Engineers' Club, en in 1888 een Bachelor of Science-graad in Civiele Techniek behaalde. Vervolgens werkte hij in een reeks functies, als assistent-ingenieur bij de Union Pacific Railroad en Pacific Shortline van 1888 tot 1890, als assistent van civiel ingenieur Elmer Lawrence Cathell van 1890 tot 1892, als hoofdtekenaar in het West Office van de Pittsburg Bridge Company van 1892 tot 1896, en als assistent-bruggingenieur en waarnemend divisie-ingenieur voor de Chicago and North Western Railroad van 1900 tot 1903.\n\nBush begon in 1900 te werken voor de Delaware, Lackawanna and Western Railroad, en werd in 1903 de hoofdingenieur van die spoorweg, een functie die hij zes jaar bekleedde, waarin hij leiding gaf aan vele verbeteringen aan de lijn en faciliteiten, soms samenwerkend met de bedrijfsarchitect Frank J. Nies. Bush ontwierp de sporen en schuren voor het Hoboken Terminal van de Lackawanna, waarvan het hoofdgebouw werd ontworpen door architect Kenneth Murchison. In plaats van de breedspannende ballon daken die tot dan toe in grote terminals werden gebruikt, ontwikkelde en patenteerde Bush een modulaire stijl van treinschuur, bekend als Bush-style sheds, gebouwd van gietijzer, staal en beton, met een ventilatieopening boven de sporen om stoom en rook te laten ontsnappen en daklichten boven de passagiersperrons voor verlichting. Bush-schuren waren goedkoper en gemakkelijker te bouwen dan ballondaken en werden in de jaren daarna in verschillende grote terminals toegepast. Bush leidde de planning van de Lackawanna Cutoff, een enorm project om bochten, heuvels en overwegen te elimineren, hoewel de bouw werd voltooid nadat hij de spoorweg had verlaten.\n\nBush trad in 1909 af bij de DL&W om partner te worden in het adviesbureau voor civiele techniek Flickwir en Bush. Tijdens zijn periode als president, hoofdingenieur en penningmeester van het bedrijf, was hij verantwoordelijk voor de bouw van het enorme Tunkhannock Viaduct, destijds het grootste betonnen bouwwerk ter wereld, voor de Lackawanna. Tijdens de Eerste Wereldoorlog diende Bush in de bouwdivisie van het Army Quartermaster Corps als kolonel en ontwierp hij havens, magazijnen, arsenalen en andere bouwwerken. Na de oorlog richtten Bush en de functionarissen van de Roberts & Schaefer Company het nieuwe ingenieursbureau Bush, Roberts & Schaefer Company op, gespecialiseerd in betonnen bruggen en viaducten, verhoogde sporen, pieren en algemene techniek.\n\nBush was president van de University of Illinois Alumni Association of New York, directeur van de American Society of Civil Engineers en lid van de Western Society of Engineers, de American Railway Engineering Association en het American Institute of Consulting Engineers.\n\nLincoln Bush trouwde in 1890 met Alma Rosetta Green uit Colfax, Illinois. Ze kregen twee zonen, Cedric Lincoln Bush, geboren in 1892, en Denzil Sidney Bush, geboren in 1901. Ze vestigden zich in East Orange, New Jersey, waar Bush lid was van de Arlington Avenue Presbyterian Church. Hij overleed thuis op 10 december 1940.",
"Eerste Bank van de Verenigde Staten\nDe President, Directeuren en Maatschappij van de Bank van de Verenigde Staten, algemeen bekend als de Eerste Bank van de Verenigde Staten, was een nationale bank, gecharterd voor een periode van twintig jaar, door het Congres van de Verenigde Staten op 25 februari 1791. Ze volgde de Bank of North America op, de eerste de facto centrale bank van het land. De oprichting van de Bank van de Verenigde Staten maakte deel uit van een drieledige uitbreiding van de federale fiscale en monetaire macht, samen met een federale munt en accijnzen, gesteund door Alexander Hamilton, de eerste minister van Financiën. Hamilton geloofde dat een nationale bank noodzakelijk was om het krediet van het land te stabiliseren en te verbeteren, en om de afhandeling van de financiële zaken van de regering van de Verenigde Staten te verbeteren onder de nieuw ingevoerde Grondwet. Het gebouw van de Eerste Bank, gelegen in Philadelphia, Pennsylvania, binnen Independence National Historical Park, werd voltooid in 1797 en is een Nationaal Historisch Monument vanwege zijn historische en architectonische betekenis.",
"Abraham Lincoln (standbeeld uit 1912)\nAbraham Lincoln – ook bekend als The Gettysburg Lincoln – is een bronzen standbeeld van president Abraham Lincoln door Daniel Chester French, gelegen op het terrein van het Nebraska State Capitol. Het monument werd in opdracht van de Abraham Lincoln Memorial Association of Lincoln, Nebraska, gemaakt tussen 1909 en de onthulling in 1912. Het standbeeld werd in brons gegoten door Jno. Williams, Inc. uit New York. De architectonische setting werd gecreëerd door French's langdurige medewerker Henry Bacon. Het 2,64 m hoge standbeeld staat op een 1,83 m hoge granieten voet en voor een 6,1 m hoge granieten stele, waarop de tekst van Lincoln's Gettysburg Address is gegraveerd. French gebruikte later veel van zijn onderzoek voor dit standbeeld – grotendeels bestaande uit het bestuderen van Mathew Brady's foto's van Lincoln en het verkrijgen van een kopie van Leonard Volk's gipsen levensmasker van de president – bij de creatie van zijn beroemdste werk: het zittende Lincoln-standbeeld (1920) in het Lincoln Memorial in Washington D.C.",
"Inkomstenwet van 1862\nDe Inkomstenwet van 1862 (1 juli 1862, Ch. 119), was een wetsvoorstel dat het Congres van de Verenigde Staten aannam om de Amerikaanse Burgeroorlog te financieren. President Abraham Lincoln ondertekende de wet op 1 juli 1862. De wet richtte het ambt van de Commissie voor Interne Inkomsten op, een afdeling belast met het innen van belastingen, en legde accijnzen op de meeste in de Verenigde Staten geconsumeerde en verhandelde goederen. De wet introduceerde ook de eerste progressieve belasting van de Verenigde Staten met de bedoeling miljoenen dollars voor de Unie op te halen."
] | 1,286 |
Philip Seymour Hoffman speelde in een film.
|
[
"Philip_Seymour_Hoffman_on_stage_and_screen",
"Dustin_Hoffman",
"Family_Business_(film)",
"John_Robert_Hoffman",
"Death_of_a_Salesman_(1985_film)",
"Marathon_Man_(film)",
"Psycho_(1998_film)"
] |
[
"Philip Seymour Hoffman\nPhilip Seymour Hoffman (23 juli 1967 – 2 februari 2014) was een Amerikaanse acteur, regisseur en producent van film en theater. Bekend om zijn onderscheidende bijrollen en karakterrollen – meestal als schoften, pestkoppen en buitenbeentjes – speelde Hoffman in vele films vanaf het begin van de jaren 90 tot aan zijn dood op 46-jarige leeftijd. Als tiener al aangetrokken tot het theater, studeerde Hoffman acteren aan de Tisch School of the Arts van de New York University. Hij begon zijn filmcarrière in een aflevering van Law & Order uit 1991 en verscheen vanaf 1992 in films. Hij verwierf erkenning voor zijn bijrollen, met name in Boogie Nights (1997), Happiness (1998), Patch Adams (1998), The Big Lebowski (1998), Magnolia (1999), The Talented Mr. Ripley (1999), Almost Famous (2000), Punch-Drunk Love (2002) en Along Came Polly (2004). Hij begon af en toe hoofdrollen te spelen, en voor zijn vertolking van de schrijver Truman Capote in Capote (2005) won hij meerdere onderscheidingen, waaronder de Academy Award voor Beste Acteur. Hoffmans profiel bleef groeien, en hij ontving nog drie Oscarnominaties voor zijn bijrollen als een brutaal eerlijke CIA-agent in Charlie Wilson's War (2007), een priester beschuldigd van pedofilie in Doubt (2008), en de charismatische leider van een Scientology-achtige beweging in The Master (2012). Hoewel hij voornamelijk in onafhankelijke films werkte, waaronder The Savages (2007) en Synecdoche, New York (2008), verscheen Hoffman ook in Hollywood-blockbusters, zoals Twister (1996) en Mission: Impossible III (2006), en in een van zijn laatste rollen, als Plutarch Heavensbee in de Hunger Games-serie (2013-15). De film Jack Goes Boating (2010) markeerde zijn debuut als filmmaker. Hoffman was ook een begaafd theateracteur en -regisseur. Hij sloot zich in 1995 aan bij het off-Broadway LAByrinth Theater Company, waar hij regisseerde, produceerde en in talloze toneelproducties speelde. Zijn optredens in drie Broadway-stukken – True West (2000), Long Day's Journey into Night (2003) en Death of a Salesman (2012) – leidden allemaal tot Tony Award-nominaties. Hoffman worstelde als jonge volwassene met drugsverslaving en kreeg in 2013 een terugval na vele jaren van nuchterheid. In februari 2014 werd hij dood aangetroffen met een spuit met heroïne nog in zijn arm, maar de officiële doodsoorzaak was gecombineerde drugsintoxicatie – een onverwachte gebeurtenis die breed betreurd werd in de film- en theaterwereld. Gedenkwaardig om zijn onbevreesdheid in het spelen van verwerpelijke personages, en om diepte en menselijkheid aan zulke rollen te geven, werd Hoffman in zijn New York Times-overlijdensbericht beschreven als \"misschien wel de meest ambitieuze en breed bewonderde Amerikaanse acteur van zijn generatie\"."
] |
[
"Philip Seymour Hoffman op het toneel en scherm\nPhilip Seymour Hoffman (1967-2014) was een Amerikaanse acteur, regisseur en producent. Hij was zeer productief in zowel film als theater vanaf het begin van de jaren 90 tot aan zijn dood op 46-jarige leeftijd, waarna The New York Times hem uitriep tot \"misschien wel de meest ambitieuze en breed bewonderde Amerikaanse acteur van zijn generatie\".",
"Dustin Hoffman\nDustin Lee Hoffman (geboren 8 augustus 1937) is een Amerikaanse acteur en regisseur, met een carrière in film, televisie en theater sinds 1960. Hoffman staat bekend om zijn veelzijdige vertolkingen van antihelden en kwetsbare personages. Hij won de Academy Award voor Beste Acteur in 1980 voor Kramer vs. Kramer, en in 1989 voor Rain Man. Alom beschouwd als een van de beste acteurs in de geschiedenis, kreeg Hoffman voor het eerst lovende kritieken voor zijn hoofdrol in het toneelstuk Eh?, waarmee hij een Theatre World Award en een Drama Desk Award won. Deze prestatie werd al snel gevolgd door zijn doorbraakrol in de film uit 1967 als Benjamin Braddock, de titelrol in The Graduate. Sindsdien heeft Hoffmans carrière zich grotendeels gericht op de cinema, met sporadische terugkeer naar televisie en het toneel. Tot Hoffmans opmerkelijke films behoren: Midnight Cowboy, Little Big Man, Straw Dogs, Papillon, Lenny, Marathon Man, All the President's Men, Kramer vs. Kramer, Tootsie, Rain Man, Hook, en Wag the Dog. Hij maakte zijn regiedebuut in 2012 met Quartet. Naast 2 Academy Awards is Hoffman genomineerd geweest voor 5 andere Academy Awards, en hij werd genomineerd voor 13 Golden Globes, waarvan hij er 6 won (inclusief een ereprijs). Hij heeft 4 BAFTAs, 3 Drama Desk Awards, 2 Emmy Awards en een Genie Award gewonnen. Hoffman ontving de AFI Life Achievement Award in 1999 en de Kennedy Center Honors Award in 2012.",
"Familiezaken (film)\nFamiliezaken is een Amerikaanse komedie-drama heistfilm uit 1989, geregisseerd door Sidney Lumet met een scenario van Vincent Patrick, gebaseerd op zijn roman. De hoofdrollen worden vertolkt door Sean Connery, Dustin Hoffman en Matthew Broderick.",
"John Robert Hoffman\nJohn Robert Hoffman, meestal gewoon bekend als John Hoffman, is een Amerikaanse acteur, scenarioschrijver, regisseur en producent. Naast het acteren in films, televisie en theater, heeft hij scenario's geschreven, waaronder Indianapolis, Queen of the Jews, ook bekend als Queen Bess, en The Last of Sheila. Hoffman maakte zijn debuut in de bioscoop als zowel schrijver als regisseur met de MGM/Jim Henson Pictures film Good Boy! (2003); de film opende op #3 in de Amerikaanse box office en bracht meer dan $37 miljoen op met een budget van $18 miljoen. Hij werd genomineerd voor een Primetime Emmy Award als onderdeel van het schrijversteam voor de 81ste Academy Awards (2009). Hoffman is ook een mede-schrijver en uitvoerend producent voor zowel Looking (2015--) als Grace and Frankie (2016--). Als acteur is Hoffman het best bekend als de Mad Hatter in Adventures in Wonderland (1992-1995).",
"Dood van een Handelsreiziger (film uit 1985)\nDood van een Handelsreiziger is een Amerikaanse televisiefilm uit 1985, een bewerking van het gelijknamige toneelstuk uit 1949 van Arthur Miller, geregisseerd door Volker Schlöndorff en met Dustin Hoffman, Kate Reid, John Malkovich, Stephen Lang en Charles Durning in de hoofdrollen. De film volgt het script van het toneelstuk uit 1949 bijna exact en beleefde zijn première op CBS op 16 augustus 1985. De film ontving 10 Emmy-nominaties tijdens de 38e Primetime Emmy Awards en 4 Golden Globe-nominaties tijdens de 43e Golden Globe Awards, waarbij hij er respectievelijk 3 en 1 won.",
"Marathon Man (film)\nMarathon Man is een Amerikaanse suspense-thriller uit 1976, geregisseerd door John Schlesinger. Het scenario is geschreven door William Goldman, gebaseerd op zijn gelijknamige roman uit 1974, en de film sterren Dustin Hoffman, Laurence Olivier, Roy Scheider, William Devane en Marthe Keller. De muziek werd gecomponeerd door Michael Small. De film was een kritiek en kassasuccess, waarbij Olivier een nominatie voor een Academy Award voor Beste Mannelijke Bijrol ontving voor zijn rol als antagonist in de film.",
"Psycho (film uit 1998)\nPsycho is een Amerikaanse horrorfilm uit 1998, geproduceerd en geregisseerd door Gus Van Sant voor Universal Pictures, een remake van de film uit 1960 geregisseerd door Alfred Hitchcock en met Vince Vaughn, Julianne Moore, Viggo Mortensen, William H. Macy en Anne Heche in de hoofdrollen. De film gaat over een fraudeur die aankomt bij een oud motel dat wordt gerund door een gestoorde moordenaar genaamd Norman Bates. Beide films zijn gebaseerd op de gelijknamige roman uit 1959 van Robert Bloch, die op zijn beurt geïnspireerd was op de misdaden van de Wisconsin-moordenaar Ed Gein. Hoewel deze versie in kleur is, een andere cast heeft en zich afspeelt in 1998, is het meer een shot-for-shot remake dan de meeste remakes, vaak de camerabewegingen en montage van Hitchcock kopiërend, en het script van Joseph Stefano wordt grotendeels overgenomen. De filmmuziek van Bernard Herrmann wordt ook hergebruikt, zij het met een nieuwe arrangement van Danny Elfman en opgenomen in stereo. Er zijn enkele veranderingen aangebracht om rekening te houden met de technologische vooruitgang sinds de originele film en om de inhoud explicieter te maken. Moordscènes worden ook afgewisseld met surrealistische droombeelden. De film kreeg negatieve recensies en was zowel een commercieel als kritiek succes. Hij werd genomineerd voor drie Golden Raspberry Awards en won er twee: de film voor Slechtste prequel, remake, rip-off of sequel, Van Sant voor Slechtste regisseur, en Heche was genomineerd voor Slechtste actrice."
] | 1,287 |
Een van de Founding Fathers van de Verenigde Staten was George Washington.
|
[
"George_Washington_(name)",
"George_Washington_in_the_French_and_Indian_War",
"John_Langdon_(politician)",
"Daniel_Carroll",
"George_Washington_Inaugural_Bible",
"John_Witherspoon",
"Roger_Sherman"
] |
[
"George Washington\nGeorge Washington ( -LSB- ˈdʒɔɹdʒ_ˈwɒʃɪŋtən -RSB- -- , 1799) was een Amerikaanse politicus en militair die diende als de eerste president van de Verenigde Staten van 1789 tot 1797 en een van de Founding Fathers van de Verenigde Staten was. Hij diende als opperbevelhebber van het Continentale Leger tijdens de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog en stond later voorzitterschap over de conventie van 1787 die de Grondwet van de Verenigde Staten opstelde. Hij wordt algemeen beschouwd als de drijvende kracht achter de oprichting van de natie en werd zowel tijdens zijn leven als tot op de dag van vandaag bekend als de \"vader des vaderlands\".\n\nWashington werd breed bewonderd om zijn sterke leiderschapskwaliteiten en werd unaniem gekozen tot president door het Kiescollege in de eerste twee nationale verkiezingen. Hij stond toeziend op de oprichting van een sterke, goed gefinancierde nationale regering die neutraliteit handhaafde in de Franse Revolutieoorlogen, de Whiskey Rebellion onderdrukte en acceptatie won onder Amerikanen van alle soorten. Washington's ambtsperiode vestigde vele precedenten die nog steeds in gebruik zijn, zoals het kabinetsysteem, de inauguratietoespraak en de titel Mr. President. Zijn aftreden na twee termijnen vestigde een traditie die duurde tot 1940, toen Franklin Delano Roosevelt een ongekende derde termijn won. Het 22e amendement (1951) beperkt de president nu tot twee gekozen termijnen.\n\nHij werd geboren in de provinciale gentry van koloniaal Virginia in een familie van rijke plantage-eigenaren die tabaksplantages en slaven bezaten, die hij erfde. In zijn jeugd werd hij een hoge officier in de koloniale militie tijdens de eerste stadia van de Frans-Indische Oorlog. In 1775 benoemde het Tweede Continentale Congres hem tot opperbevelhebber van het Continentale Leger in de Amerikaanse Revolutie. In dat commando verdreef Washington de Britten uit Boston in 1776, maar werd later dat jaar verslagen en bijna gevangengenomen toen hij New York City verloor.\n\nNa de oversteek van de Delaware River midden in de winter versloeg hij de Britten in twee veldslagen (Trenton en Princeton), heroverde New Jersey en herstelde het momentum van de Patriottenzaak. Zijn strategie stelde de Continentale troepen in staat om twee grote Britse legers te veroveren in Saratoga in 1777 en Yorktown in 1781. Historici prijzen Washington voor de selectie en supervisie van zijn generaals; het behoud en commando van het leger; coördinatie met het Congres, gouverneurs van staten en hun militie; en aandacht voor bevoorrading, logistiek en training. In de strijd werd Washington echter herhaaldelijk overtroffen door Britse generaals met grotere legers.\n\nNadat de overwinning in 1783 was bezegeld, trad Washington af als opperbevelhebber in plaats van de macht te grijpen, waarmee hij zijn verzet tegen dictatuur en zijn toewijding aan het Amerikaanse republicanisme bewees. Washington stond voorzitterschap over de Constitutionele Conventie in 1787, die een nieuwe vorm van federale regering voor de Verenigde Staten bedacht. Na zijn verkiezing tot president in 1789 werkte hij aan het verenigen van rivaliserende facties in de jonge natie. Hij steunde de programma's van Alexander Hamilton om alle schulden, federaal en staats, te voldoen, vestigde een permanente zetel van de regering, implementeerde een effectief belastingsysteem en creëerde een nationale bank. Door oorlog met Groot-Brittannië te vermijden, garandeerde hij een decennium van vrede en winstgevende handel door het Jay Verdrag in 1795 veilig te stellen, ondanks hevige oppositie van de Jeffersonianen. Hij bleef onpartijdig, sloot zich nooit aan bij de Federalistische Partij, hoewel hij haar beleid grotendeels steunde. Washington's afscheidsrede was een invloedrijke primer op burgerlijke deugd, met een waarschuwing tegen partijdigheid, sectionalisme en betrokkenheid bij buitenlandse oorlogen. Hij trok zich in 1797 terug uit het presidentschap en keerde terug naar zijn huis en plantage in Mount Vernon.\n\nNa zijn dood werd Washington geprezen als \"eerst in oorlog, eerst in vrede en eerst in de harten van zijn landgenoten\" door vertegenwoordiger Henry Lee III van Virginia. Hij werd in leven en in de dood vereerd; wetenschappelijke en publieke peilingen plaatsen hem consequent onder de top drie presidenten in de Amerikaanse geschiedenis. Hij is tot op de dag van vandaag afgebeeld en herdacht in monumenten, openbare werken, valuta en andere dedicaties."
] |
[
"George Washington (naam)\nGeorge Washington (1732 – 1799) was opperbevelhebber van de Continentale legers tijdens de Amerikaanse Revolutie en de eerste president van de Verenigde Staten na de onafhankelijkheidsoorlog. Veel mensen zijn naar hem vernoemd, waaronder:",
"George Washington in de Frans-Indische Oorlog\nGeorge Washington (22 februari 1732 – 14 december 1799) commandeerde het Continentale Leger tijdens de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog (1775–1783) en was de eerste president van de Verenigde Staten, van 1789 tot 1797. Vanwege zijn centrale rol in de stichting van de Verenigde Staten wordt Washington vaak de \"Vader des Vaderlands\" genoemd. Zijn toewijding aan het republicanisme en de burgerdeugd maakte hem tot een voorbeeldfiguur onder de vroege Amerikaanse politici.\n\nWashingtons militaire ervaring begon in de Frans-Indische Oorlog met een aanstelling als majoor in de militie van de Britse provincie Virginia. In 1753 werd Washington gezonden als ambassadeur van de Britse kroon naar Franse functionarissen en Indianen tot ver in het noorden, tot in het huidige Erie, Pennsylvania. Het jaar daarop leidde hij een andere expeditie naar het gebied om te helpen bij de bouw van een fort in het huidige Pittsburgh, Pennsylvania. Voordat hij dat punt bereikte, lokte hij samen met enkele van zijn mannen, vergezeld van Indiaanse bondgenoten, een Franse verkenningspartij in een hinderlaag. De leider werd gedood, hoewel de exacte omstandigheden van zijn dood betwist werden. Deze vredesbreuk wordt gezien als een van de eerste militaire stappen die leidden tot de wereldwijde Zevenjarige Oorlog. De Fransen reageerden door de versterkingen die Washington na de hinderlaag had opgericht aan te vallen, waardoor hij zich moest overgeven. Op parole vrijgelaten, keerden Washington en zijn troepen terug naar Virginia.\n\nIn 1755 nam hij deel als vrijwillige adjudant aan de noodlottige expeditie van generaal Edward Braddock, waar hij zich onderscheidde tijdens de terugtocht na de beslissende Slag bij Monongahela. Van 1755 tot 1758 diende hij als kolonel en commandant van het Virginia Regiment, waarbij hij de provinciale verdediging tegen Franse en Indiaanse invallen leidde en het regiment tot een van de best getrainde provinciale milities van die tijd uitbouwde. Hij leidde het regiment als onderdeel van de expeditie van generaal John Forbes in 1758 die de Fransen met succes uit Fort Duquesne verdreef, waarbij hij en enkele van zijn compagnieën betrokken waren bij een friendly fire incident. Niet in staat een betrekking in het Britse leger te krijgen, nam Washington ontslag uit de provinciale militie, trouwde en begon een leven als Virginiaanse plantage-eigenaar.\n\nWashington verwierf waardevolle militaire vaardigheden tijdens de oorlog, waarbij hij tactische, strategische en logistieke militaire ervaring opdeed. Hij verwierf ook belangrijke politieke vaardigheden in zijn omgang met het Britse militaire establishment en de provinciale regering. Zijn militaire prestaties, hoewel ze enkele opmerkelijke mislukkingen omvatten, maakten zijn militaire reputatie in de koloniën zodanig dat hij een natuurlijke keuze werd als opperbevelhebber van het Continentale Leger na het uitbreken van de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog in 1775. Zijn successen op militair en politiek gebied tijdens dat conflict leidden tot zijn verkiezing tot de eerste president van de Verenigde Staten van Amerika.",
"John Langdon (politicus)\nJohn Langdon (26 juni 1741 – 18 september 1819) was een politicus uit Portsmouth, New Hampshire, en een Founding Father van de Verenigde Staten. Hij diende als afgevaardigde op de Constitutionele Conventie, tekende de Grondwet van de Verenigde Staten en was een van de eerste twee senatoren van die staat. Als lid van het Continental Congress was Langdon een vroege aanhanger van de Revolutionaire Oorlog. Hij diende later 12 jaar in het Congres van de Verenigde Staten, waaronder als eerste president pro tempore van de Senaat, voordat hij gouverneur van New Hampshire werd. Hij wees een nominatie voor kandidaat-vicepresident in 1812 af.",
"Daniel Carroll\nDaniel Carroll (22 juli 1730 – 5 juli 1796) was een Amerikaans politicus en plantage-eigenaar uit Maryland, beschouwd als een van de Founding Fathers van de Verenigde Staten. Hij steunde de Amerikaanse Revolutie, diende in het Congres van de Confederatie, was afgevaardigde naar de Philadelphia Convention van 1787 die de Grondwet opstelde, en was een vertegenwoordiger van de VS in het Eerste Congres. Daniel Carroll was een van de vijf mannen die zowel de Artikelen van Confederatie als de Grondwet ondertekenden. Hij was een van de zeer weinigen Rooms-katholieken onder de Founding Fathers.",
"Inauguratietestament van George Washington\nDe Inauguratietestament van George Washington is het boek waarop George Washington de eed aflegde toen hij zijn ambt aanvaardde als eerste president van de Verenigde Staten. De Bijbel zelf is vervolgens gebruikt bij de inauguratieceremonies van verschillende andere Amerikaanse presidenten. St. John's Lodge No. 1, Ancient York Masons, zijn de beheerders van wat nu bekend staat als de Inauguratietestament van George Washington. Op 30 april 1789 legde George Washington op deze Bijbel zijn ambtseed af als eerste president van de Verenigde Staten. In 2009 richtte de Lodge een geregistreerde publieke liefdadigheidsinstelling op met als doel het behoud, onderhoud en herstel van de Inauguratietestament van George Washington. In 2014 ontving de St. John's Lodge No. 1 Foundation, Inc. erkenning als een IRS 501(c)(3). De Bijbel is de King James Version, compleet met de apocriefen en uitvoerig aangevuld met de historische, astronomische en juridische gegevens uit die periode.",
"John Witherspoon\nJohn Witherspoon (5 februari 1723 – 15 november 1794) was een Schots-Amerikaanse predikant van de Presbyterianse Kerk en een Founding Father van de Verenigde Staten. Witherspoon omarmde de concepten van het Schots Realisme van het Gezond Verstand, en werd, tijdens zijn presidentschap van het College of New Jersey (1768–1794; nu Princeton University), een invloedrijke figuur in de ontwikkeling van het nationale karakter van de Verenigde Staten. Politiek actief, was Witherspoon een afgevaardigde van New Jersey naar het Second Continental Congress en een ondertekenaar van de Onafhankelijkheidsverklaring van 4 juli 1776. Hij was de enige actieve geestelijke en de enige collegepresident die de Verklaring ondertekende. Later tekende hij de Artikelen van Confederatie en steunde hij de ratificatie van de Grondwet. In 1789 was hij Convening Moderator van de Eerste Algemene Vergadering van de Presbyterianse Kerk in de Verenigde Staten van Amerika.",
"Roger Sherman\nRoger Sherman (19 april 1721 – 23 juli 1793) was een vroeg-Amerikaanse jurist en staatsman, en tevens een Founding Father van de Verenigde Staten. Hij diende als de eerste burgemeester van New Haven, Connecticut, en zat in het Comité van Vijf dat de Onafhankelijkheidsverklaring opstelde. Hij was ook vertegenwoordiger en senator in de nieuwe republiek. Hij is de enige persoon die alle vier grote staatsdocumenten van de Verenigde Staten heeft ondertekend: de Continental Association, de Onafhankelijkheidsverklaring, de Artikelen van Confederatie en de Grondwet. Thomas Jefferson zei over hem: \"Dat is meneer Sherman, van Connecticut, een man die nog nooit een dwaze opmerking in zijn leven heeft gemaakt.\""
] | 1,288 |
Berlijn ligt in Rusland.
|
[
"Berlin_(disambiguation)",
"Politics_of_Berlin",
"List_of_sights_in_Berlin",
"Gau_Berlin",
"Brandenburg",
"Berlin/Brandenburg_Metropolitan_Region",
"Capital_of_Germany"
] |
[
"Berlijn\nBerlijn ( -LSB- bəɹˈlɪn -RSB- , -LSB- bɛɐ̯ˈliːn -RSB- ) is de hoofdstad en grootste stad van Duitsland, en tevens een van de 16 deelstaten. Met een bevolking van ongeveer 3,7 miljoen inwoners is Berlijn de op één na grootste stad qua eigenlijke stadsgebied en het zevende grootste stedelijk gebied van de Europese Unie. Gelegen in Noordoost-Duitsland aan de oevers van de rivieren Spree en Havel, is het het centrum van de metropoolregio Berlijn-Brandenburg, die ongeveer 6 miljoen inwoners telt uit meer dan 180 landen. Door de ligging in het Noord-Duitse Laagland wordt Berlijn beïnvloed door een gematigd, seizoensgebonden klimaat. Ongeveer een derde van het stadsgebied bestaat uit bossen, parken, tuinen, rivieren, kanalen en meren. Voor het eerst gedocumenteerd in de 13e eeuw en gelegen op de kruising van twee belangrijke historische handelsroutes, werd Berlijn de hoofdstad van het markgraafschap Brandenburg (1417-1701), het Koninkrijk Pruisen (1701-1918), het Duitse Keizerrijk (1871-1918), de Weimarrepubliek (1919-1933) en het Derde Rijk (1933-1945). Berlijn was in de jaren 1920 de derde grootste gemeente ter wereld. Na de Tweede Wereldoorlog en de daaropvolgende bezetting door de overwinnende landen werd de stad verdeeld; Oost-Berlijn werd uitgeroepen tot hoofdstad van Oost-Duitsland, terwijl West-Berlijn een de facto West-Duitse enclave werd, omringd door de Berlijnse Muur (1961-1989) en Oost-Duits grondgebied. Na de Duitse hereniging in 1990 werd Berlijn opnieuw de hoofdstad van geheel Duitsland.\n\nBerlijn is een wereldstad van cultuur, politiek, media en wetenschap. De economie is gebaseerd op hightechbedrijven en de dienstensector, met een divers aanbod aan creatieve industrieën, onderzoeksfaciliteiten, mediabedrijven en congreslocaties. Berlijn fungeert als een continentaal knooppunt voor lucht- en treinverkeer en heeft een zeer complex openbaar vervoersnetwerk. De metropool is een populaire toeristische bestemming. Belangrijke industrieën zijn ook IT, farmaceutica, biomedische techniek, cleantech, biotechnologie, bouw en elektronica.\n\nHet moderne Berlijn herbergt wereldberoemde universiteiten, orkesten, musea, uitgaansgelegenheden en is gastheer voor vele sportevenementen. De stedelijke omgeving heeft het tot een gewilde locatie voor internationale filmproducties gemaakt. De stad staat bekend om zijn festivals, diverse architectuur, nachtleven, hedendaagse kunst en een hoge levenskwaliteit. Sinds de jaren 2000 heeft Berlijn de opkomst gezien van een kosmopolitische ondernemerscene."
] |
[
"Berlijn (doorverwijspagina)\nBerlijn is de hoofdstad van Duitsland. Berlijn kan ook verwijzen naar:",
"Politiek van Berlijn\nBerlijn is een stadstaat en de hoofdstad van de Bondsrepubliek Duitsland. De Bondsrepubliek Duitsland. De president van Duitsland, wiens functies hoofdzakelijk ceremoniële zijn volgens de Duitse grondwet, heeft zijn officiële residentie in Schloss Bellevue. Berlijn is de zetel van de Duitse uitvoerende macht, gehuisvest in het Bondskanselierambt. Tegenover het Bondskanselierambt staat de Bundestag, het Duitse parlement, dat sinds de verhuizing van de regering naar Berlijn in 1998 gevestigd is in het gerenoveerde Rijksdaggebouw. De Bundesrat (\"Bondsraad\", functionerend als een tweede kamer) vertegenwoordigt de deelstaten (Bundesländer) van Duitsland en heeft zijn zetel in het voormalige Pruisische Herrenhaus.",
"Lijst van bezienswaardigheden in Berlijn\nBerlijn is ontstaan uit het historische stadscentrum, de Nikolai-wijk en de aangrenzende stad Cölln, beide gelegen aan de Spree. Het breidde zijn grondgebied uit met gebieden zoals Dorotheenstadt en Friedrichstadt. De creatie van Groot-Berlijn in 1920 omvatte vele voormalige onafhankelijke steden en gemeenten zoals Spandau, Charlottenburg of Köpenick. Tegenwoordig breidt de stedelijke omgeving van de metropool zich ook uit naar delen van Brandenburg en Potsdam. De gedecentraliseerde ontwikkeling heeft geresulteerd in een overvloed aan bezienswaardigheden in Berlijn - niet alleen in het centrum van de stad, maar ook in de buitenwijken. Om verschillende redenen behoren tot de wereldwijd meest erkende symbolen van Berlijn de Brandenburger Tor en het hoogste herkenningspunt, de Fernsehturm in Mitte.",
"Gau Berlijn\nDe Gau Berlijn was een administratieve divisie van nazi-Duitsland van 1933 tot 1945 in de Duitse hoofdstad Berlijn. Daarvoor, van 1928 tot 1933, was het de regionale onderverdeling van de nazi-partij in dat gebied. Van 1925 tot 1928 maakte Berlijn deel uit van de Gau Berlijn-Brandenburg, die uiteindelijk werd opgesplitst in twee afzonderlijke Gaue.",
"Brandenburg\nBrandenburg ( ; Brannenborg , Nedersorbisch: Bramborska) is een van de zestien deelstaten van Duitsland. Het ligt in het noordoosten van het land, beslaat een oppervlakte van 29.478 vierkante kilometer en telt 2,48 miljoen inwoners. De hoofdstad en grootste stad is Potsdam. Brandenburg omringt, maar omvat niet, de nationale hoofdstad en stadstaat Berlijn, waarmee het een grootstedelijk gebied vormt. Ontstaan in de middeleeuwse Noordmark, groeide het markgraafschap Brandenburg uit tot de kern van het Koninkrijk Pruisen, dat later de Vrijstaat Pruisen zou worden, waarvan een deel de provincie Brandenburg was. Brandenburg is een van de deelstaten die in 1990 werden heropgericht na de hereniging van de voormalige Oost-Duitsland en West-Duitsland.",
"Metropolregio Berlijn/Brandenburg\nDe Metropolregio Berlijn/Brandenburg (Metropolregion Berlin/Brandenburg, ook Hauptstadtregion Berlin-Brandenburg) is een van de elf metropolregio's van Duitsland, bestaande uit het gehele grondgebied van de stadstaat Berlijn en de omringende deelstaat Brandenburg. De regio beslaat een oppervlakte van 30.370 km² met een totale bevolking van meer dan 6 miljoen. De metropolregio moet worden onderscheiden van de directe agglomeratie van Berlijn, de Berliner Umland (het platteland rond Berlijn of het Berlijnse platteland) genoemd, die de stad en de direct aangrenzende gemeenten van Brandenburg omvat; de Berliner Umland is aanzienlijk kleiner en veel dichterbevolkt, en vertegenwoordigt het overgrote deel van de bevolking van de hele metropolregio op een fractie van de totale oppervlakte.",
"Hoofdstad van Duitsland\nDe hoofdstad van Duitsland is de stadstaat Berlijn. Het is de zetel van de president van Duitsland, wiens officiële residentie Schloss Bellevue is. De Bundesrat (''Bondsraad'') is de vertegenwoordiging van de deelstaten (Bundesländer) van Duitsland en heeft zijn zetel in het voormalige Pruisische Herrenhaus (Herenhuis). Hoewel de meeste ministeries in Berlijn zijn gevestigd, zijn sommige van hen, evenals sommige kleinere afdelingen, gevestigd in Bonn, de voormalige hoofdstad van West-Duitsland."
] | 1,289 |
De Tweede Wereldoorlog omvatte een invasie.
|
[
"Outline_of_World_War_II",
"The_Second_World_War_(book)",
"Allies_of_World_War_II",
"The_Second_World_War_(disambiguation)",
"Second_War",
"Netherlands_in_World_War_II",
"Invasion"
] |
[
"Tweede Wereldoorlog\nDe Tweede Wereldoorlog (vaak afgekort tot WOII of WW2), ook bekend als de Tweede Wereldoorlog, was een wereldwijde oorlog die duurde van 1939 tot 1945, hoewel gerelateerde conflicten eerder begonnen. De overgrote meerderheid van 's werelds landen – inclusief alle grootmachten – waren erbij betrokken en vormden uiteindelijk twee tegenovergestelde militaire allianties: de geallieerden en de asmogendheden. Het was de meest wijdverspreide oorlog in de geschiedenis en er waren direct meer dan 100 miljoen mensen uit meer dan 30 landen bij betrokken. In een staat van \"totale oorlog\" zetten de belangrijkste deelnemers hun gehele economische, industriële en wetenschappelijke capaciteiten in voor de oorlogsinspanning, waardoor het onderscheid tussen civiele en militaire middelen verdween. Gekenmerkt door massale burgerdoden, waaronder de Holocaust (waarin ongeveer 11 miljoen mensen omkwamen) en de strategische bombardementen op industriële en bevolkingscentra (waarin ongeveer een miljoen mensen omkwamen, waaronder de atoombommen op Hiroshima en Nagasaki), resulteerde het in naar schatting 50 tot 85 miljoen doden. Dit maakte de Tweede Wereldoorlog tot het dodelijkste conflict in de menselijke geschiedenis.\n\nHet Japanse Keizerrijk streefde naar dominantie in Azië en de Stille Oceaan en voerde al oorlog met de Republiek China in 1937, maar de wereldoorlog wordt over het algemeen beschouwd als begonnen op 1 september 1939 met de invasie van Polen door nazi-Duitsland en de daaropvolgende oorlogsverklaringen aan Duitsland door Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk. Van eind 1939 tot begin 1941 veroverde of beheerste Duitsland, bevoorraad door de Sovjet-Unie, in een reeks campagnes en verdragen een groot deel van continentaal Europa en vormde het de asmogendheden met Italië en Japan. Onder het Molotov-Ribbentrop Pact van augustus 1939 verdeelden en annexeerden Duitsland en de Sovjet-Unie gebieden van hun Europese buren: Polen, Finland, Roemenië en de Baltische staten. De oorlog ging voornamelijk door tussen de Europese asmogendheden en de coalitie van het Verenigd Koninkrijk en het Britse Gemenebest, met campagnes waaronder de Noord-Afrika en Oost-Afrika campagnes, de luchtslag om Groot-Brittannië, de Blitz bombardementencampagne, de Balkancampagne en de langdurige Slag om de Atlantische Oceaan. Op 22 juni 1941 lanceerden de Europese asmogendheden een invasie van de Sovjet-Unie, waarmee het grootste landtheater van oorlog in de geschiedenis werd geopend, wat het grootste deel van de militaire troepen van de asmogendheden in een uitputtingsoorlog verwikkelde. In december 1941 viel Japan de Verenigde Staten en Europese koloniën in de Stille Oceaan aan en veroverde snel een groot deel van de westelijke Stille Oceaan.\n\nHet oprukken van de asmogendheden staakte in 1942 toen Japan de cruciale Slag om Midway, nabij Hawaï, verloor en Duitsland werd verslagen in Noord-Afrika en vervolgens, beslissend, bij Stalingrad in de Sovjet-Unie. In 1943, met een reeks Duitse nederlagen aan het oostfront, de geallieerde invasie van Sicilië en de geallieerde invasie van Italië die de Italiaanse overgave tot gevolg had, en geallieerde overwinningen in de Stille Oceaan, verloren de asmogendheden het initiatief en ondernamen ze een strategische terugtocht op alle fronten. In 1944 vielen de westerse geallieerden het door Duitsland bezette Frankrijk binnen, terwijl de Sovjet-Unie al zijn territoriale verliezen terugwon en Duitsland en zijn bondgenoten binnenviel. Gedurende 1944 en 1945 leden de Japanners grote tegenslagen in het vasteland van Azië in Zuid-Centraal China en Birma, terwijl de geallieerden de Japanse marine verlamden en belangrijke eilanden in de westelijke Stille Oceaan veroverden.\n\nDe oorlog in Europa eindigde met een invasie van Duitsland door de westerse geallieerden en de Sovjet-Unie, culminatie in de verovering van Berlijn door Sovjettroepen en de daaropvolgende onvoorwaardelijke Duitse overgave op 8 mei 1945. Na de Verklaring van Potsdam door de geallieerden op 26 juli 1945 en de weigering van Japan om zich over te geven onder de voorwaarden ervan, wierpen de Verenigde Staten atoombommen op de Japanse steden Hiroshima en Nagasaki op respectievelijk 6 en 9 augustus. Met een invasie van de Japanse archipel op handen, de mogelijkheid van extra atoombommen en de oorlogsverklaring van de Sovjet-Unie aan Japan en de invasie van Mantsjoerije, gaf Japan zich op 15 augustus 1945 over. Zo eindigde de oorlog in Azië, waarmee de totale overwinning van de geallieerden werd bezegeld.\n\nDe Tweede Wereldoorlog veranderde de politieke uitlijning en de sociale structuur van de wereld. De Verenigde Naties (VN) werden opgericht om internationale samenwerking te bevorderen en toekomstige conflicten te voorkomen. De overwinnende grootmachten – de Verenigde Staten, de Sovjet-Unie, China, het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk – werden de permanente leden van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties. De Sovjet-Unie en de Verenigde Staten ontstonden als rivaliserende supermachten, waarmee het toneel werd gezet voor de Koude Oorlog, die de volgende 46 jaar duurde. Ondertussen nam de invloed van de Europese grootmachten af, terwijl de dekolonisatie van Azië en Afrika begon. De meeste landen wier industrieën waren beschadigd, gingen over tot economisch herstel. Politieke integratie, vooral in Europa, ontstond als een poging om de vijandigheden van voor de oorlog te beëindigen en een gemeenschappelijke identiteit te creëren."
] |
[
"Overzicht van de Tweede Wereldoorlog\nHet volgende overzicht dient als een algemene beschrijving en thematische gids voor de Tweede Wereldoorlog: De Tweede Wereldoorlog, of de Tweede Wereldoorlog -- een mondiaal militair conflict van 1939 tot 1945, dat werd uitgevochten tussen de geallieerde mogendheden van de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk en de Sovjet-Unie tegen de asmogendheden Duitsland, Italië en Japan, met hun respectievelijke bondgenoten. Meer dan 60 miljoen mensen, de meesten van hen burgers, kwamen om, waardoor het het dodelijkste conflict in de menselijke geschiedenis is.",
"De Tweede Wereldoorlog (boek)\nDe Tweede Wereldoorlog is een narratieve geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog door de Britse historicus Antony Beevor. Het boek begint met de Japanse invasie van Mantsjoerije in 1931 en behandelt de gehele Tweede Wereldoorlog, eindigend met de uiteindelijke overgave van de asmogendheden.",
"Geallieerden in de Tweede Wereldoorlog\nDe geallieerden in de Tweede Wereldoorlog, vanaf 1 januari 1942 aangeduid als de Verenigde Naties, waren de landen die samen de asmogendheden bestreden tijdens de Tweede Wereldoorlog (1939-1945). De geallieerden presenteerden het bondgenootschap als een poging om de Duitse, Japanse en Italiaanse agressie te stoppen. Aan het begin van de oorlog op 1 september 1939 bestonden de geallieerden uit Frankrijk, Polen en het Verenigd Koninkrijk, en afhankelijke staten, zoals Brits-Indië. Binnen enkele dagen werden zij vergezeld door de onafhankelijke Dominions van het Britse Gemenebest: Australië, Canada, Nieuw-Zeeland en Zuid-Afrika. Polen was na de nederlaag in 1939 een minder belangrijke factor; Frankrijk was na de nederlaag in 1940 een minder belangrijke factor. Vanaf de Duitse invasie van Noord-Europa tot de Balkancampagne sloten Nederland, België, Griekenland en Joegoslavië zich aan bij de geallieerden. Nadat de Sovjet-Unie eerst had samengewerkt met Duitsland bij de invasie van Polen, terwijl ze neutraal bleef in het conflict tussen de geallieerden en de asmogendheden, sloot zij zich in juni 1941 gedwongen aan bij de geallieerden na de Duitse invasie. De Verenigde Staten leverden de hele tijd oorlogsmateriaal en geld en traden officieel toe in december 1941 na de Japanse aanval op Pearl Harbor. China voerde al sinds het incident bij de Lugoubrug in 1937 een langdurige oorlog met Japan, maar sloot zich in 1941 officieel aan bij de geallieerden. Het bondgenootschap werd geformaliseerd door de Verklaring van de Verenigde Naties, vanaf 1 januari 1942. De naam Verenigde Naties werd echter zelden gebruikt om de geallieerden tijdens de oorlog aan te duiden. De leiders van de \"Grote Drie\" – het VK, de Sovjet-Unie en de Verenigde Staten – bepaalden de geallieerde strategie; de betrekkingen tussen het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten waren bijzonder nauw. China en de Grote Drie werden aangeduid als een \"voogdijschap van de machtigen\", werden vervolgens erkend als de geallieerde \"Grote Vier\" in de Verklaring van de Verenigde Naties en later als de \"Vier Politiemannen\" van de Verenigde Naties. In 1945 vormden de geallieerde naties de basis van de Verenigde Naties.",
"Tweede Wereldoorlog (doorverwijspagina)\nDe Tweede Wereldoorlog, of Wereldoorlog II, was een wereldwijde oorlog die duurde van 1939 tot 1945. \"Tweede Wereldoorlog\" kan ook verwijzen naar: De Tweede Wereldoorlog (boekenreeks), door Winston Churchill De Tweede Wereldoorlog (boek), door historicus Antony Beevor",
"Tweede Wereldoorlog\nTweede Wereldoorlog kan verwijzen naar: Tweede Wereldoorlog (1939-1945)",
"Nederland in de Tweede Wereldoorlog\nDe directe betrokkenheid van Nederland bij de Tweede Wereldoorlog begon met de invasie door Nazi-Duitsland op 10 mei 1940. Nederland had bij het uitbreken van de oorlog in september 1939 neutraliteit uitgeroepen, net als in de Eerste Wereldoorlog, maar Adolf Hitler beval toch de invasie. Op 15 mei 1940, een dag na het bombardement op Rotterdam, gaven de Nederlandse strijdkrachten zich over. De Nederlandse regering en het koninklijk huis ontvluchtten het land en gingen in ballingschap in Londen. Na de nederlaag werd Nederland bezet door Duitsland, een bezetting die in sommige gebieden duurde tot de Duitse capitulatie in mei 1945. Actief verzet werd gevoerd door een kleine minderheid, die in de loop van de bezetting groeide. De bezetters deporteerden het grootste deel van de Joodse bevolking van het land naar Nazi-concentratiekampen, met de medewerking van een groot deel van de Nederlandse politie en ambtenarij. Vanwege de grote variatie in het overlevingspercentage van Joodse inwoners tussen de verschillende regio's in Nederland, hebben geleerden de geldigheid van één enkele verklaring op nationaal niveau in twijfel getrokken. Niettemin, en ook vanwege de goed georganiseerde bevolkingsregisters in vergelijking met andere landen, werd ongeveer 70% van de Joodse bevolking van het land tijdens het conflict vermoord; een veel hoger percentage dan in vergelijkbare landen, zoals België en Frankrijk. De stad Amsterdam organiseerde echter wel de enige industriële actie ter protest tegen de vervolging van hun Joodse medeburgers in alle door de Nazi's bezette gebieden. Het grootste deel van het zuiden van het land werd in de tweede helft van 1944 bevrijd. De rest, vooral het westen en noorden van het land dat nog steeds bezet was, leed aan een hongersnood aan het einde van 1944, bekend als de \"Hongerwinter\". Op 5 mei 1945 werd het hele land bevrijd door de totale overgave van alle Duitse troepen.",
"Invasie\nEen invasie is een militair offensief waarbij grote delen van strijdkrachten van één geopolitieke entiteit agressief het grondgebied betreden dat wordt gecontroleerd door een andere dergelijke entiteit, over het algemeen met het doel om een gebied te veroveren, te bevrijden of de controle of autoriteit over een gebied te herstellen, de verdeling van een land af te dwingen, de gevestigde regering te veranderen of concessies van die regering te verkrijgen, of een combinatie daarvan. Een invasie kan de oorzaak van een oorlog zijn, deel uitmaken van een grotere strategie om een oorlog te beëindigen, of een hele oorlog op zichzelf kunnen vormen. Vanwege de grote schaal van de operaties die gepaard gaan met invasies, zijn ze meestal strategisch in planning en uitvoering."
] | 1,290 |
De ziekte van Huntington kan worden gediagnosticeerd, zelfs als er nog geen symptomen aanwezig zijn, door middel van genetische testen.
|
[
"Anticipation_(genetics)",
"Unverricht–Lundborg_disease",
"Compound_heterozygosity",
"Genetic_testing",
"Huntingtons",
"Screening_(medicine)",
"Predictive_testing"
] |
[
"Ziekte van Huntington\nDe ziekte van Huntington (ZH), ook bekend als chorea van Huntington, is een erfelijke aandoening die resulteert in de dood van hersencellen. De eerste symptomen zijn vaak subtiele problemen met de stemming of geestelijke vermogens. Een algemeen gebrek aan coördinatie en een onzekere gang volgen vaak. Naarmate de ziekte vordert, worden ongecoördineerde, schokkerige lichaamsbewegingen duidelijker. Fysieke vaardigheden verslechteren geleidelijk totdat gecoördineerde beweging moeilijk wordt en de persoon niet meer kan praten. Geestelijke vermogens nemen over het algemeen af tot dementie. De specifieke symptomen variëren enigszins per persoon. Symptomen beginnen meestal tussen de 30 en 50 jaar, maar kunnen op elke leeftijd beginnen. De ziekte kan zich in elke volgende generatie eerder in het leven ontwikkelen. Ongeveer 8% van de gevallen begint vóór de leeftijd van 20 jaar en presenteert zich typisch met symptomen die meer lijken op de ziekte van Parkinson. Mensen met ZH onderschatten vaak de ernst van hun problemen.\n\nZH wordt meestal geërfd van de ouders van een persoon, waarbij 10% van de gevallen te wijten is aan een nieuwe mutatie. De ziekte wordt veroorzaakt door een autosomaal dominante mutatie in een van de twee kopieën van een gen genaamd Huntingtin. Dit betekent dat een kind van een getroffen persoon typisch een kans van 50% heeft om de ziekte te erven. Het Huntingtin-gen levert de genetische informatie voor een eiwit dat ook \"huntingtin\" wordt genoemd. Expansie van CAG (cytosine-adenine-guanine) triplet repeats in het gen dat codeert voor het Huntingtin-eiwit resulteert in een abnormaal eiwit, dat geleidelijk cellen in de hersenen beschadigt, via mechanismen die niet volledig worden begrepen. De diagnose wordt gesteld door middel van genetisch onderzoek, dat op elk moment kan worden uitgevoerd, ongeacht of er al dan niet symptomen aanwezig zijn. Dit feit roept verschillende ethische debatten op: de leeftijd waarop een individu als volwassen genoeg wordt beschouwd om te kiezen voor testen; of ouders het recht hebben om hun kinderen te laten testen; en het beheer van vertrouwelijkheid en openbaarmaking van testresultaten.\n\nEr is geen remedie voor ZH. Voltijdse zorg is vereist in de latere stadia van de ziekte. Behandelingen kunnen sommige symptomen verlichten en bij sommigen de kwaliteit van leven verbeteren. Het beste bewijs voor de behandeling van de bewegingsproblemen is met tetrabenazine. ZH treft ongeveer 4 tot 15 op 100.000 mensen van Europese afkomst. Het is zeldzaam bij Japanners, terwijl het voorkomen in Afrika onbekend is. De ziekte treft mannen en vrouwen in gelijke mate. Complicaties zoals longontsteking, hartaandoeningen en lichamelijk letsel door vallen verkorten de levensverwachting. Zelfmoord is de doodsoorzaak in ongeveer 9% van de gevallen. De dood treedt meestal vijftien tot twintig jaar na de eerste detectie van de ziekte op.\n\nDe eerste waarschijnlijke beschrijving van de ziekte was in 1841 door Charles Oscar Waters. De aandoening werd in 1872 gedetailleerder beschreven door George Huntington, naar wie het is vernoemd. De genetische basis werd in 1993 ontdekt door een internationale samenwerking onder leiding van de Hereditary Disease Foundation. Onderzoeks- en ondersteuningsorganisaties begonnen zich eind jaren zestig te vormen om het publieke bewustzijn te vergroten, om ondersteuning te bieden aan individuen en hun families en om onderzoek te bevorderen. Huidige onderzoeksrichtingen omvatten het bepalen van het exacte mechanisme van de ziekte, het verbeteren van diermodellen om het onderzoek te ondersteunen, het testen van medicijnen om symptomen te behandelen of de progressie van de ziekte te vertragen, en het bestuderen van procedures zoals stamceltherapie met als doel de door de ziekte veroorzaakte schade te herstellen."
] |
[
"Anticipatie (genetica)\nIn de genetica is anticipatie een fenomeen waarbij, naarmate een genetische aandoening wordt doorgegeven aan de volgende generatie, de symptomen van de genetische aandoening zich in elke generatie op een jongere leeftijd manifesteren. In de meeste gevallen wordt ook een toename van de ernst van de symptomen waargenomen. Anticipatie komt vaak voor bij trinucleotide-repeat-aandoeningen, zoals de ziekte van Huntington en myotone dystrofie, waarbij een dynamische mutatie in het DNA optreedt. Al deze ziekten hebben neurologische symptomen. Voordat het genetische mechanisme voor anticipatie werd begrepen, werd er gediscussieerd of anticipatie een echt biologisch fenomeen was of dat de jongere leeftijd van diagnose verband hield met een verhoogd bewustzijn van de ziekteverschijnselen binnen een familie.",
"Unverricht-Lundborg ziekte\nUnverricht-Lundborg ziekte (afgekort ULD of EPM1) is de meest voorkomende vorm van een ongewone groep genetische epilepsieaandoeningen, de progressieve myoclonus epilepsiën genoemd. Het wordt veroorzaakt door een mutatie in het cystatine B-gen (CSTB). De ziekte is vernoemd naar Heinrich Unverricht, die het voor het eerst beschreef in 1891, en Herman Bernhard Lundborg, die het in 1903 gedetailleerder onderzocht. ULD begint bij kinderen tussen de 6 en 16 jaar; er zijn geen bekende gevallen waarbij de persoon ouder was dan 18. De meeste gevallen komen uit de Baltische regio van Europa, hoewel er veel zijn gemeld uit landen in het Middellandse Zeegebied. Het begin van de ziekte wordt gekenmerkt door myoclonische schokken en tonisch-clonische aanvallen. Vroege gevallen leidden vaak tot rolstoelafhankelijkheid en overlijden voor de leeftijd van 24 jaar, maar nieuwe behandelingen en medicijnen hebben de levensverwachting van mensen met ULD verhoogd, in sommige gevallen zelfs bijna tot die van een niet-aangetaste persoon.",
"Samengestelde heterozygotie\nSamengestelde heterozygotie in de medische genetica is de toestand waarbij twee heterogene recessieve allelen op een bepaalde locus aanwezig zijn die in een heterozygote toestand een genetische ziekte kunnen veroorzaken. Dat wil zeggen, een organisme is een samengestelde heterozygoot wanneer het twee recessieve allelen voor hetzelfde gen heeft, maar waarbij die twee allelen van elkaar verschillen (bijvoorbeeld, beide allelen kunnen gemuteerd zijn, maar op verschillende locaties). Samengestelde heterozygotie weerspiegelt de diversiteit van de mutatiebasis voor veel autosomaal recessieve genetische aandoeningen; mutaties in de meeste ziekteveroorzakende genen zijn vele malen ontstaan. Dit betekent dat veel ziektegevallen voorkomen bij individuen die twee niet-verwante allelen hebben, die technisch gezien heterozygoten zijn, maar beide allelen defect zijn. Deze aandoeningen zijn vaak het best bekend in een klassieke vorm, zoals het homozygote recessieve geval van een bepaalde mutatie die wijdverspreid is in een bepaalde populatie. In zijn samengestelde heterozygote vormen kan de ziekte een lagere penetrantie hebben, omdat de betrokken mutaties vaak minder schadelijk zijn in combinatie dan voor een homozygoot individu met de klassieke symptomen van de ziekte. Als gevolg hiervan worden samengestelde heterozygoten vaak later in het leven ziek, met minder ernstige symptomen. Hoewel samengestelde heterozygotie als oorzaak van genetische ziekten al veel eerder werd vermoed, was een wijdverspreide bevestiging van het fenomeen pas mogelijk vanaf de jaren 1980, toen polymerasekettingreactietechnieken voor de amplificatie van DNA het kosteneffectief maakten om genen te sequensen en polymorfe allelen te identificeren.",
"Genetische testen\nGenetische testen, ook bekend als DNA-testen, maken de bepaling van bloedlijnen en de genetische diagnose van kwetsbaarheden voor erfelijke ziekten mogelijk. In de landbouw kan een vorm van genetische testen, bekend als nakomelingentesten, worden gebruikt om de kwaliteit van fokdieren te evalueren. In de populatie-ecologie kunnen genetische testen worden gebruikt om de genetische sterke en zwakke punten van populaties van soorten te volgen. Bij mensen kunnen genetische testen worden gebruikt om het ouderschap van een kind (genetische moeder en vader) te bepalen of in het algemeen de afkomst van een persoon of de biologische relatie tussen mensen. Naast het bestuderen van chromosomen tot op het niveau van individuele genen, omvat genetische testen in bredere zin biochemische tests op de mogelijke aanwezigheid van genetische ziekten, of mutante vormen van genen die geassocieerd zijn met een verhoogd risico op het ontwikkelen van genetische aandoeningen. Genetische testen identificeren veranderingen in chromosomen, genen of eiwitten. De verscheidenheid aan genetische tests is door de jaren heen toegenomen. In het verleden zochten de belangrijkste genetische tests naar abnormale chromosoomaantallen en mutaties die leiden tot zeldzame, erfelijke aandoeningen. Tegenwoordig omvatten tests het analyseren van meerdere genen om het risico op het ontwikkelen van specifieke ziekten of aandoeningen te bepalen, waarbij de meest voorkomende ziekten bestaan uit hartaandoeningen en kanker. De resultaten van een genetische test kunnen een vermoedelijke genetische aandoening bevestigen of uitsluiten of helpen bepalen wat de kans is dat een persoon een genetische aandoening ontwikkelt of doorgeeft. Honderden genetische tests zijn momenteel in gebruik en er worden meer ontwikkeld. Omdat genetische mutaties de structuur van de eiwitten die ze coderen direct kunnen beïnvloeden, kan het testen op specifieke genetische ziekten ook worden uitgevoerd door naar die eiwitten of hun metabolieten te kijken, of door naar gekleurde of fluorescerende chromosomen onder een microscoop te kijken.",
"Huntington\nHuntington kan verwijzen naar: De ziekte van Huntington, een genetische aandoening The Huntingtons, een christelijke punkband",
"Screening (geneeskunde)\nScreening, in de geneeskunde, is een strategie die in een populatie wordt gebruikt om de mogelijke aanwezigheid van een nog niet gediagnosticeerde ziekte bij individuen zonder tekenen of symptomen te identificeren. Dit kan individuen met presymptomatische of niet-herkende symptomatische ziekte omvatten. Als zodanig worden screeningtests enigszins ongebruikelijk uitgevoerd bij personen die schijnbaar gezond zijn. Screeninginterventies zijn ontworpen om ziekten in een gemeenschap vroegtijdig te identificeren, waardoor vroegere interventie en behandeling mogelijk worden in de hoop de mortaliteit en het lijden door een ziekte te verminderen. Hoewel screening kan leiden tot een vroegere diagnose, is niet van alle screeningtests aangetoond dat ze de persoon die wordt gescreend ten goede komen; overdiagnostiek, verkeerde diagnose en het creëren van een vals gevoel van veiligheid zijn enkele mogelijke nadelige effecten van screening. Om deze redenen moet een test die wordt gebruikt in een screeningsprogramma, vooral voor een ziekte met een lage incidentie, een goede sensitiviteit hebben naast een acceptabele specificiteit. Verschillende soorten screening bestaan: universele screening omvat screening van alle individuen in een bepaalde categorie (bijvoorbeeld alle kinderen van een bepaalde leeftijd). Gevaldetectie omvat het screenen van een kleinere groep mensen op basis van de aanwezigheid van risicofactoren (bijvoorbeeld omdat een familielid is gediagnosticeerd met een erfelijke ziekte). Screeninginterventies zijn niet bedoeld om diagnostisch te zijn en hebben vaak aanzienlijke percentages van zowel vals-positieve als vals-negatieve resultaten.",
"Predictief testen\nPredictief testen is een vorm van genetisch testen. Het staat ook bekend als presymptomatisch testen. Deze soorten testen worden gebruikt om genmutaties op te sporen die geassocieerd zijn met aandoeningen die na de geboorte verschijnen, vaak later in het leven. Deze testen kunnen nuttig zijn voor mensen die een familielid hebben met een genetische aandoening, maar die zelf op het moment van testen geen kenmerken van de aandoening vertonen. Predictief testen kan mutaties identificeren die het risico van een persoon op het ontwikkelen van aandoeningen met een genetische basis, zoals bepaalde soorten kanker, verhogen. Bijvoorbeeld, een individu met een mutatie in BRCA1 heeft een cumulatief risico van 65% op borstkanker. Presymptomatisch testen kan vaststellen of een persoon een genetische aandoening, zoals hemochromatose (een ijzerstapelingsstoornis), zal ontwikkelen voordat er tekenen of symptomen verschijnen. De resultaten van predictief en presymptomatisch testen kunnen informatie verschaffen over het risico van een persoon om een specifieke aandoening te ontwikkelen en helpen bij het nemen van beslissingen over medische zorg."
] | 1,291 |
Betty Buckley heeft nog geen Tony Award nominatie ontvangen.
|
[
"Tony_Award_for_Best_Actress_in_a_Musical",
"Beth_Henley",
"Betty_(musical)",
"Tony_Award_for_Best_Choreography",
"Tony_Award_for_Best_Scenic_Design_in_a_Play",
"Tony_Award_for_Best_Featured_Actress_in_a_Play",
"28th_Tony_Awards"
] |
[
"Betty Buckley\nBetty Lynn Buckley (geboren 3 juli 1947) is een Amerikaanse actrice en zangeres, werkzaam op het toneel, in films en op televisie. Van 1977 tot 1981 speelde ze in de ABC-serie Eight is Enough, voordat ze in 1983 de Tony Award won voor Beste Bijrol Actrice in een Musical voor haar rol als Grizabella in de originele Broadway-productie van Cats. Andere musicalrollen omvatten Norma Desmond in Sunset Boulevard van 1994 tot 1996, zowel in Londen als New York, waarvoor ze een Olivier Award nominatie ontving. Ze werd in 2012 opgenomen in de American Theater Hall of Fame. Buckley maakte haar Broadway-debuut in 1969, spelend als Martha Jefferson in de originele productie van de musical 1776. Andere Broadway-musical credits omvatten Pippin (1973) en Drood (1985). Ze speelde gymjuf Ms. Collins in de film Carrie (1976) van Brian de Palma en speelde vervolgens in de kortlopende Broadway-musicalversie van Carrie in 1988, dit keer als Carrie's moeder, Margaret White. Ze ontving een Tony Award nominatie voor de musical Triumph of Love (1997), Grammy Award nominaties voor The Diaries of Adam and Eve (1999) en Stars and the Moon: Live at the Donmar (2001), en een Drama Desk Award nominatie voor het toneelstuk The Old Friends (2013). Haar andere filmrollen omvatten Dixie Scott in Tender Mercies (1983), Sondra Walker in Frantic (1988), Kathy in Another Woman (1988) en Mrs. Jones in The Happening (2008). Ze had ook een terugkerende rol in de HBO-serie Oz (2001-2003). In 2017 ontving ze een Saturn Award nominatie voor haar rol als Dr. Karen Fletcher in de film Split."
] |
[
"Tony Award voor Beste Actrice in een Musical\nDe Tony Award voor Beste Actrice in een Musical wordt toegekend aan de beste actrice in een musical, ongeacht of het een nieuwe productie of een herneming betreft. De prijs wordt sinds 1948 uitgereikt, maar de genomineerden die niet wonnen zijn pas sinds 1956 openbaar gemaakt.",
"Beth Henley\nElizabeth Becker, beter bekend als Beth Henley (geboren 8 mei 1952), is een bekroonde Amerikaanse toneelschrijfster, scenarioschrijfster en actrice. Haar toneelstuk, Crimes of the Heart, won in 1981 de Pulitzerprijs voor drama, evenals de New York Drama Critics' Circle Award voor beste Amerikaanse toneelstuk, en werd genomineerd voor een Tony Award. Haar scenario voor Crimes of the Heart werd genomineerd voor een Oscar voor beste bewerkte scenario.",
"Betty (musical)\nBetty is een Edwardiaanse muzikale komedie in drie bedrijven, met een boek van Frederick Lonsdale en Gladys Unger, muziek van Paul Rubens en Ernest Steffan, en liedteksten van Adrian Ross en Rubens. Het werd voor het eerst opgevoerd in het Prince's Theatre in Manchester, met een première op 24 december 1914, vervolgens in het Daly's Theatre in Londen, onder leiding van George Edwardes, met een première op 24 april 1915 en er werden 391 voorstellingen gegeven. Het werd ook gespeeld in het Globe Theater in New York, met een première op 3 oktober 1916. De show beleefde vervolgens diverse tournees en hernemingen. Gabrielle Ray trad in 1915 toe tot de cast als Estelle.",
"Tony Award voor Beste Choreografie\nDe Tony Award voor Beste Choreografie wordt uitgereikt ter erkenning van de bijdragen van choreografen in zowel musicals als toneelstukken. De prijs wordt sinds 1947 uitgereikt, maar genomineerden werden pas vanaf 1956 bekendgemaakt.",
"Tony Award voor Beste Toneeldecor\nDe Tony Award voor Beste Toneeldecor is een prijs voor buitengewoon toneeldecor van een toneelstuk. De prijs werd voor het eerst uitgereikt in 1960, nadat de categorie Beste Toneeldecor werd opgesplitst in Toneeldecor in een Toneelstuk en Toneeldecor in een Musical, waarbij elk genre zijn eigen prijs ontving.",
"Tony Award voor Beste Bijrol Actrice in een Toneelstuk\nDe Beste Prestaties door een Bijrol Actrice in een Toneelstuk is een eer die wordt uitgereikt tijdens de Tony Awards, een ceremonie die in 1947 werd opgericht als de Antoinette Perry Awards for Excellence in Theatre, aan actrices voor kwalitatieve bijrollen in een Broadway-toneelstuk. De awards zijn vernoemd naar Antoinette Perry, een Amerikaanse actrice die in 1946 overleed. Eerbetuigingen in verschillende categorieën worden jaarlijks tijdens de ceremonie uitgereikt door Tony Award Productions, een joint venture van The Broadway League en de American Theatre Wing, om \"de beste prestaties en toneelproducties van het voorgaande jaar te eren\". Oorspronkelijk heette de prijs de Tony Award voor Actrice, Bijrol (Drama), maar deze werd in 1976 veranderd in de huidige naam. Voor 1956 werden de namen van de genomineerden niet openbaar gemaakt. De verandering werd doorgevoerd door het awards-comité om \"een grotere impact op theaterbezoekers te hebben\".",
"28ste Tony Awards\nDe 28ste jaarlijkse Tony Awards ceremonie werd gehouden op 21 april 1974 in het Shubert Theatre in New York City en uitgezonden door ABC televisie. De presentatoren waren Peter Falk, Florence Henderson, Robert Preston en Cicely Tyson. Het thema was \"Homecoming\", waarbij sterren van tv en film terugkeerden naar Broadway om te helpen bij het uitreiken van de prijzen of om op te treden."
] | 1,292 |
Op het WK voetbal van 2010 vertegenwoordigde Giampaolo Pazzini zijn land.
|
[
"2010_FIFA_World_Cup",
"2010_FIFA_World_Cup_Group_F",
"Italy_national_football_team",
"1982_FIFA_World_Cup_Final",
"2014_FIFA_World_Cup",
"2006_FIFA_World_Cup",
"2010_FIFA_World_Cup_qualification_–_UEFA_Group_8"
] |
[
"Giampaolo Pazzini\nGiampaolo Pazzini ( -LSB- dʒamˈpaolo patˈtsini -RSB- ; geboren op 2 augustus 1984 in Pescia), bijgenaamd Il Pazzo (De Gek) door zijn fans, is een Italiaanse profvoetballer die als spits speelt voor Hellas Verona en voorheen voor het Italiaans nationaal team, waar hij zijn land vertegenwoordigde op het WK 2010. Gedurende zijn clubcarrière heeft hij alleen voor Italiaanse teams gespeeld, eerder voor Atalanta, Fiorentina, Sampdoria, Internazionale en Milan. Hij staat bekend om zijn neusje voor de goal en zijn bewegingen buiten de bal, vooral in het strafschopgebied, evenals zijn uitstekende vermogen om kopgoals te maken."
] |
[
"FIFA WK 2010\nHet FIFA WK 2010 was het 19e FIFA WK, het wereldkampioenschap voor nationale mannenteams in het voetbal. Het vond plaats in Zuid-Afrika van 11 juni tot en met 11 juli 2010. De biedingsprocedure voor het organiseren van de eindronde stond alleen open voor Afrikaanse landen; in 2004 selecteerde de internationale voetbalfederatie FIFA Zuid-Afrika boven Egypte en Marokko om het eerste Afrikaanse land te worden dat de eindronde organiseerde. De wedstrijden werden gespeeld in 10 stadions in negen gaststeden in het hele land, met de finale in het Soccer City stadion in Zuid-Afrika's grootste stad, Johannesburg. Tweeëndertig teams werden geselecteerd voor deelname via een wereldwijd kwalificatietoernooi dat in augustus 2007 begon. In de eerste ronde van de eindronde streden de teams in poules van vier teams om punten, waarbij de beste twee teams van elke poule door gingen. Deze 16 teams gingen door naar de knock-outfase, waar drie rondes bepaalden welke teams aan de finale zouden deelnemen. In de finale versloeg Spanje, de Europees kampioen, Nederland (voor de derde keer verliezend finalist) met 1-0 na verlenging, waarbij het doelpunt van Andrés Iniesta in de 116e minuut Spanje hun eerste wereldtitel bezorgde. Spanje werd het achtste land dat het toernooi won en het eerste Europese land dat een WK won dat buiten zijn eigen continent werd gehouden: alle voorgaande WK's buiten Europa waren gewonnen door Zuid-Amerikaanse landen. Als gevolg van hun overwinning vertegenwoordigde Spanje de wereld op de FIFA Confederations Cup 2013. Gastland Zuid-Afrika, de kampioen van 2006 Italië en de nummer twee van 2006 Frankrijk werden allemaal uitgeschakeld in de eerste ronde van het toernooi. Het was de eerste keer dat het gastland in de eerste ronde werd uitgeschakeld. Nieuw-Zeeland, met hun drie gelijke spelen, was het enige ongeslagen team in het toernooi, maar ze werden ook uitgeschakeld in de eerste ronde.",
"FIFA WK Groep F 2010\nGroep F van het FIFA WK 2010 begon op 14 juni 2010 en eindigde op 24 juni 2010. De groep bestond uit de winnaar van 2006, Italië, Paraguay, Nieuw-Zeeland en Slowakije. Italië en Paraguay ontmoetten elkaar eerder in de eerste ronde van het toernooi in 1950, waarbij Italië met 2-0 won; geen van beide kwalificeerde zich voor de volgende ronde. Paraguay eindigde bovenaan de groep met vijf punten en ging door naar Japan, de nummer twee van Groep E. Slowakije eindigde als tweede met vier punten en ging door naar Nederland, de winnaar van Groep E. Italië werd uitgeschakeld met slechts twee punten, achter de outsiders Nieuw-Zeeland, die al hun drie wedstrijden gelijk speelden en eindigden op drie punten. Nieuw-Zeeland was uiteindelijk het enige ongeslagen team op het eindtoernooi. Alle tijden zijn lokale tijd (UTC +02).",
"Italiaans voetbalelftal\nHet Italiaans voetbalelftal (Nazionale di calcio italiana) vertegenwoordigt Italië in het voetbal en staat onder controle van de Italiaanse voetbalbond (FIGC), het bestuursorgaan voor voetbal in Italië. Italië is een van de meest succesvolle nationale teams in de geschiedenis van het WK, met vier titels (1934, 1938, 1982, 2006) en twee finaleplaatsen (1970, 1994), een derde plaats (1990) en een vierde plaats (1978). In 1938 werden ze het eerste team dat hun vorige WK-overwinning verdedigde en behielden ze, vanwege het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog, de titel gedurende een record van 16 jaar. Ze hebben ook een Europees kampioenschap gewonnen (1968), evenals twee andere finaleplaatsen behaald (2000, 2012), een Olympisch voetbaltoernooi (1936) en twee Centraal-Europese Internationale Cups. De hoogste finish van Italië op de FIFA Confederations Cup was in 2013, toen het team een derde plaats behaalde. Het nationale voetbalteam staat bekend als Gli Azzurri, naar de traditionele kleur van Italiaanse nationale teams en atleten die Italië vertegenwoordigen. In hun eerste twee wedstrijden droeg het Italiaanse nationale team witte shirts met shorts van de club van elke speler; de azuurblauwe shirts werden in de derde wedstrijd geïntroduceerd; (azzurro, in het Italiaans) komt van de \"Azzurro Savoia\" (Savoyaans blauw), de kleur die traditioneel verbonden is met de koninklijke dynastie die Italië in 1861 verenigde, en die behouden bleef in de officiële standaard van de Italiaanse president. Het belangrijkste trainingsveld bevindt zich op het FIGC-hoofdkwartier in Coverciano, Florence, en het team speelt zijn thuiswedstrijden in verschillende stadions in heel Italië.",
"Finale WK voetbal 1982\nDe finale van het WK voetbal 1982 was een voetbalwedstrijd tussen Italië en West-Duitsland. Het was de laatste wedstrijd van het WK voetbal 1982 en werd gespeeld op 11 juli 1982 in het Santiago Bernabéu Stadion in de Spaanse hoofdstad en grootste stad Madrid. De omstandigheden van dit WK contrasteerden sterk met de koude omstandigheden van een winter in Buenos Aires tijdens de finale van 1978 - het weer was, typisch voor een zomeravond in Madrid, warm en aangenaam. Na een doelpuntloze eerste helft waarin Antonio Cabrini een penalty laag en wijd rechts van het doel schoot, scoorde Paolo Rossi als eerste door een stuitende voorzet van Claudio Gentile vanaf rechts van dichtbij binnen te koppen. Marco Tardelli scoorde vervolgens vanaf de rand van het strafschopgebied met een laag schot met zijn linkerbeen, voordat Alessandro Altobelli, aan het einde van een tegenaanval van vleugelspeler Bruno Conti, de 3-0 maakte met een ander laag schot met zijn linkerbeen. De voorsprong van Italië leek veilig, wat de Italiaanse president Sandro Pertini ertoe aanzette om met zijn vinger naar de camera's te wijzen in een speels gebaar van 'ons niet meer inhalen' vanaf de tribunes. Paul Breitner scoorde in de 83e minuut voor Duitsland door laag langs de doelman te schieten vanaf rechts, maar Italië hield stand en claimde hun eerste WK-titel in 44 jaar, en hun derde in totaal met een 3-1 overwinning. Na hun overwinningen in 1934 en 1938 was Italië nu gelijk gekomen met recordkampioen Brazilië. Italiës Paolo Rossi won de Gouden Schoen als topscorer van het toernooi, en de Gouden Bal als beste speler van het toernooi (voor het eerst uitgereikt). Aanvoerder en doelman Dino Zoff werd op veertigjarige leeftijd ook de oudste speler die het WK won.",
"FIFA Wereldkampioenschap voetbal 2014\nHet FIFA Wereldkampioenschap voetbal 2014 was het 20e FIFA Wereldkampioenschap voetbal, het vierjaarlijkse wereldkampioenschap voor nationale mannenteams georganiseerd door de FIFA. Het vond plaats in Brazilië van 12 juni tot en met 13 juli 2014, nadat het land in 2007 de rechten om het te organiseren had gekregen. Het was de tweede keer dat Brazilië het toernooi organiseerde (de eerste keer was in 1950), en de vijfde keer dat het in Zuid-Amerika werd gehouden. Eenendertig nationale teams plaatsten zich via kwalificatiewedstrijden om zich bij het gastland te voegen in het eindtoernooi. In totaal werden 64 wedstrijden gespeeld op 12 locaties in evenzoveel gaststeden in Brazilië. Voor het eerst op een WK-eindronde gebruikten wedstrijdofficials doellijntechnologie, evenals verdwijnende schuim voor vrije trappen. FIFA Fan Fests in elke gaststad trokken in totaal 5 miljoen mensen, en het land ontving 1 miljoen bezoekers uit 202 landen. Elk WK-winnend team sinds de eerste editie in 1930 -- Argentinië, Brazilië, Engeland, Frankrijk, Duitsland, Italië, Spanje en Uruguay -- kwalificeerde zich voor dit toernooi. Spanje, de titelverdediger, werd uitgeschakeld in de groepsfase, samen met Engeland en Italië. Uruguay werd uitgeschakeld in de achtste finales, en Frankrijk in de kwartfinales. Gastland Brazilië, dat de FIFA Confederations Cup 2013 had gewonnen, verloor met 7-1 van Duitsland in de halve finale en eindigde uiteindelijk op de vierde plaats. In de finale versloeg Duitsland Argentinië met 1-0 en won het toernooi, waarmee het de vierde wereldtitel van het land veiligstelde, de eerste na de Duitse hereniging in 1990, toen West-Duitsland Argentinië ook in de WK-finale versloeg. Duitsland werd het eerste Europese team dat een WK won dat in Noord- en Zuid-Amerika werd gehouden, en dit resultaat betekende de eerste keer dat teams van hetzelfde continent drie toernooien op rij wonnen (na Italië in 2006 en Spanje in 2010). Als winnaar kwalificeerde Duitsland zich voor de FIFA Confederations Cup 2017 in Rusland.",
"FIFA Wereldkampioenschap voetbal 2006\nHet FIFA Wereldkampioenschap voetbal 2006 was het 18e FIFA Wereldkampioenschap voetbal, het vierjaarlijkse internationale voetbaltoernooi om het wereldkampioenschap. Het werd gehouden van 9 juni tot en met 9 juli 2006 in Duitsland, dat in juli 2000 het recht verwierf om het evenement te organiseren. Teams die 198 nationale voetbalbonden vertegenwoordigden van alle zes bewoonde continenten namen deel aan het kwalificatieproces dat in september 2003 begon. Eenendertig teams kwalificeerden zich via dit proces, samen met het gastland Duitsland, voor het eindtoernooi. Het was de tweede keer dat Duitsland het toernooi organiseerde (de eerste keer was in 1974 als West-Duitsland en ook een her-FIFA Wereldkampioenschap), en de tiende keer dat het in Europa werd gehouden. Italië won het toernooi en behaalde daarmee hun vierde wereldtitel. Ze versloegen Frankrijk met 5-3 na strafschoppen in de finale, nadat de verlenging was geëindigd in een 1-1 gelijkspel. Duitsland versloeg Portugal met 3-1 en eindigde op de derde plaats. Angola, Ghana, Ivoorkust, Servië en Montenegro, Trinidad en Tobago en Togo deden voor het eerst mee aan de eindronde. Het WK 2006 behoort tot de meest bekeken evenementen in de televisiegeschiedenis, met naar schatting 26,29 miljard niet-unieke kijkers, verzameld gedurende het toernooi. De finale trok naar schatting 715,1 miljoen kijkers. Het WK 2006 staat op de vierde plaats qua niet-unieke kijkers, achter het WK in 1994, 2002 en 1990. Als winnaar vertegenwoordigde Italië de wereld op de FIFA Confederations Cup 2009.",
"Kwalificatie WK voetbal 2010 – UEFA Groep 8\nDe UEFA Groep 8 voor de kwalificatie van het WK voetbal 2010 was een kwalificatiegroep van de UEFA voor het WK voetbal 2010. De groep bestond uit WK-winnaar 2006 Italië, Bulgarije, Republiek Ierland, Cyprus, Georgië en Montenegro. De groep werd gewonnen door Italië, dat zich kwalificeerde voor het WK voetbal 2010. De nummer twee, de Republiek Ierland, ging naar de play-off ronde van de UEFA."
] | 1,293 |
Watchmen is een filmscenario.
|
[
"Watchman_(novel)",
"Dreams_on_Spec",
"End_of_Watch",
"Screenplay",
"Before_Watchmen",
"Watchmen:_Music_from_the_Motion_Picture",
"Watchmen:_The_End_Is_Nigh"
] |
[
"Watchmen\nWatchmen is een Amerikaanse comic-book miniserie, uitgegeven door DC Comics in 1986 en 1987, en gebundeld in 1987. De serie werd gecreëerd door een Britse samenwerking bestaande uit schrijver Alan Moore, tekenaar Dave Gibbons en colorist John Higgins. Watchmen ontstond uit een verhaalvoorstel dat Moore bij DC indiende, met superheldenpersonages die het bedrijf had verworven van Charlton Comics. Omdat Moore's voorgestelde verhaal veel van de personages onbruikbaar zou maken voor toekomstige verhalen, overtuigde hoofdredacteur Dick Giordano Moore om in plaats daarvan originele personages te creëren. Moore gebruikte het verhaal als een middel om hedendaagse angsten te reflecteren en het superheldenconcept te deconstrueren en te parodieren. Watchmen beschrijft een alternatieve geschiedenis waarin superhelden opkwamen in de jaren 40 en 60 en hun aanwezigheid de geschiedenis veranderde, zodat de Verenigde Staten de Vietnamoorlog wonnen en het Watergateschandaal nooit aan het licht kwam. In 1985 staat het land op de rand van de Derde Wereldoorlog met de Sovjet-Unie, zijn gekostumeerde vigilanten buiten de wet gesteld en zijn de meeste voormalige superhelden met pensioen of werken ze voor de overheid. Het verhaal focust op de persoonlijke ontwikkeling en morele worstelingen van de protagonisten, terwijl een onderzoek naar de moord op een door de overheid gesponsorde superheld hen uit hun pensioen haalt. Creatief gezien ligt de focus van Watchmen op de structuur. Gibbons gebruikte een rasterindeling van negen panelen door de hele serie en voegde terugkerende symbolen toe, zoals een bloedbesmeurd smiley-gezicht. Alle behalve het laatste nummer bevatten aanvullende fictieve documenten die bijdragen aan de achtergrond van de serie, en het verhaal is verweven met dat van een ander verhaal, een in-story piratencomic getiteld Tales of the Black Freighter, die een van de personages leest. Gestructureerd, soms als een niet-lineair verhaal, springt het verhaal door ruimte, tijd en plot. Op dezelfde manier hebben hele scènes en dialogen parallellen met andere door synchroniteit, toeval en herhaald beeldmateriaal. Een commercieel succes, Watchmen heeft zowel in de comics als in de mainstream pers veel lof ontvangen en wordt door verschillende critici en recensenten beschouwd als een van de belangrijkste werken uit de 20e-eeuwse literatuur. Watchmen werd erkend in de Times List of the 100 Best Novels als een van de beste Engelstalige romans die sinds 1923 zijn gepubliceerd, en stond op nummer 91 op de lijst van The Comics Journal van de top 100 comics van de 20e eeuw. De BBC beschreef het als \"Het moment dat comic books volwassen werden\". Na een aantal pogingen om de serie te verfilmen, werd in 2009 de Watchmen van regisseur Zack Snyder uitgebracht. Een videogame-serie, Watchmen: The End Is Nigh, werd in hetzelfde jaar uitgebracht om samen te vallen met de release van de film. In 2012 publiceerde DC Comics Before Watchmen, een comic-book serie die fungeert als een prequel op de originele Watchmen-serie, zonder de betrokkenheid van Moore en Gibbons."
] |
[
"Watchman (roman)\nWatchman is een roman uit 1988, geschreven door Ian Rankin, en behoort tot de vroegste werken van de auteur. Oorspronkelijk gepubliceerd in 1988, werd hij in 2004 opnieuw uitgegeven met een nieuwe inleiding door Rankin.",
"Dromen op Spec\nDromen op Spec is een Amerikaanse documentaire uit 2007 die de worstelingen en triomfen van opkomende Hollywood-scenaristen in beeld brengt. De film werd geschreven en geregisseerd door Daniel J. Snyder, die in de late jaren 80, als tiener, uit de eerste hand kennismaakte met de moeilijkheden van scenaristen toen hij werkte naast de aspirant-schrijvers/regisseurs Quentin Tarantino en Roger Avary in de beroemde Video Archives videowinkel in Manhattan Beach, Californië.",
"End of Watch\nEnd of Watch is een Amerikaanse misdaadfilm uit 2012, geschreven en geregisseerd door David Ayer. Jake Gyllenhaal en Michael Peña spelen de hoofdrollen als Brian Taylor en Miguel Zavala, twee agenten van de Los Angeles Police Department die in Zuid-Los Angeles werken. De film focust op hun dagelijkse politiewerk, hun omgang met een bepaalde groep bendeleden, hun vriendschap en hun persoonlijke relaties. Ayer, die eerder verschillende politie-procedureseries had geschreven, wilde dat de film zich meer zou richten op de vriendschap tussen partners en eerlijk politiewerk in plaats van corruptie. Gyllenhaal, Peña en andere castleden ondergingen een intensief trainingsprogramma om zich voor te bereiden op hun rollen als politieagenten. De opnames vonden plaats in Los Angeles in augustus 2011 met een budget van $7 miljoen. De film ging in première op 8 september 2012 op het Toronto International Film Festival en werd op 21 september uitgebracht in Amerikaanse bioscopen, met een brutowinst van meer dan $57 miljoen aan de kassa. De film werd goed ontvangen door critici en ontving een aantal onderscheidingen, waaronder twee nominaties voor een Independent Spirit Award.",
"Scenario\nEen scenario of script is een geschreven werk van scenarioschrijvers voor een film, videogame of televisieprogramma. Deze scenario's kunnen originele werken zijn of adaptaties van bestaande geschriften. Daarin worden de beweging, acties, expressie en dialogen van de personages ook beschreven. Een scenario geschreven voor televisie staat ook bekend als een teleplay.",
"Before Watchmen\nBefore Watchmen is een reeks stripboeken uitgegeven door DC Comics in 2012. Als prequel op de 12-delige Watchmen-miniserie uit 1986 van schrijver Alan Moore en tekenaar Dave Gibbons, bestaat het project uit acht miniseries en één oneshot (hoewel er aanvankelijk twee gepland waren) voor een totaal van 37 uitgaven.",
"Watchmen: Muziek uit de film\nWatchmen: Muziek uit de film is het soundtrackalbum voor de film Watchmen uit 2009. De soundtrack bevat drie nummers geschreven door Bob Dylan: \"Desolation Row\", \"The Times They Are a-Changin'\" en \"All Along The Watchtower\". De film gebruikt enkele van de nummers die in de strip worden genoemd, waaronder \"The Times They Are a-Changin'\", Jimi Hendrix' cover van \"All Along the Watchtower\"; Simon and Garfunkel's \"The Sounds of Silence\"; Nena's \"99 Luftballons\"; een muzakversie van Tears For Fears' \"Everybody Wants to Rule the World\"; en Nat King Cole's \"Unforgettable\". Veel van de nummers uit die periode werden met behulp van het Penteo-proces geüpmixt naar 5.1 surround voor de film. Tyler Bates, (die de originele filmmuziek schreef), zei dat de uitdaging lag in het componeren van muziek die effectief in deze beroemde nummers zou overgaan. Regisseur Zack Snyder en Bates kregen toestemming van Dylan om de stems van \"The Times They Are a-Changin'\" te gebruiken, zodat het drieminuten durende nummer over de zes minuten durende opening kon spelen. Het verhaal van hoe Dr. Manhattan tot stand kwam, wordt vergezeld door een montage van de stukken \"Prophecies\" en \"Pruit Igoe\" van Philip Glass, oorspronkelijk gecomponeerd voor de cultfilm Koyaanisqatsi uit 1983. De seksscène van Nite Owl II en Silk Spectre II aan boord van het Owl-schip is gezet op de melodie van Leonard Cohen's \"Hallelujah\". Oorspronkelijk gebruikte Zack Snyder een opname van het nummer door Allison Crowe voor de scène, maar besloot dat Crowe's versie \"te romantisch\" en \"te sexy\" was voor een scène die bedoeld is om ironisch en \"ridicuul\" over te komen. Snyder plaatste uiteindelijk de originele Cohen studio-opname in deze scène. My Chemical Romance, wiens leden fans zijn van de strip, coverden Dylan's \"Desolation Row\" voor de eerste helft van de aftiteling. De tweede helft wordt gevolgd door \"First We Take Manhattan\" gezongen door Leonard Cohen. Het nummer \"The Beginning Is the End Is the Beginning\", gecomponeerd door de Amerikaanse alternatieve rockband The Smashing Pumpkins voor de soundtrack van Batman & Robin, werd, hoewel gebruikt in een promotionele trailer, niet opgenomen op de soundtrack van Watchmen. Ook gebruikt in trailers maar weggelaten van de soundtrack is het nummer \"Take A Bow\" van de Engelse alternatieve rockband Muse, van hun album Black Holes and Revelations uit 2006. Daarnaast werd \"Bombshell\", gecomponeerd door de Amerikaanse rockband Powerman 5000 voor Freddy vs. Jason (2003), hoewel gebruikt in een videoclip en bonustracks, niet opgenomen op de originele soundtracks van Watchmen.",
"Watchmen: The End Is Nigh\nWatchmen: The End Is Nigh is een episodische videogame-serie die dient als prequel op de filmadaptatie van de DC Comics graphic novel Watchmen van Alan Moore en Dave Gibbons. Het spel werd oorspronkelijk aangekondigd voor release in downloadbare delen op Microsoft Windows, PlayStation Network en Xbox Live Arcade, waarbij de eerste op 4 maart 2009 werd uitgebracht om samen te vallen met de bioscooprelease van de film. Het tweede deel werd uitgebracht op 30 juli 2009. Beide delen werden samen op disc uitgebracht op 21 juli 2009 voor Xbox 360 en PlayStation 3. Een limited edition van de PlayStation 3 versie werd uitgebracht onder de naam \"The Complete Experience\", die ook de uitgebreide Director's Cut versie van de film op Blu-ray formaat bevatte."
] | 1,294 |
Jacqueline Kennedy Onassis wordt vergeten om haar gratie.
|
[
"Cultural_depictions_of_Jacqueline_Kennedy_Onassis",
"Aristotle_Onassis",
"Patrick_Bouvier_Kennedy",
"Providencia_Paredes",
"Alexander_Onassis",
"Rose_Kennedy",
"Jacqueline_Kennedy_Onassis_High_School_for_International_Careers"
] |
[
"Jacqueline Kennedy Onassis\nJacqueline Lee Kennedy Onassis (geboortenaam Bouvier; -LSB- ˈbuːvieɪ -RSB- 28 juli 1929 – 19 mei 1994) was de echtgenote van de 35e president van de Verenigde Staten, John F. Kennedy, en First Lady van de Verenigde Staten van 1961 tot aan zijn moord in 1963. Bouvier was de oudste dochter van effectenmakelaar John Vernou Bouvier III en society-dame Janet Lee Bouvier. In 1951 studeerde ze af aan de George Washington University met een Bachelor of Arts in de Franse literatuur en ging vervolgens werken voor de Washington Times-Herald als fotografe. In 1952 ontmoette Bouvier Congreslid John F. Kennedy op een diner. In november van dat jaar werd hij verkozen tot senator van Massachusetts, en het paar trouwde in 1953. Ze kregen vier kinderen, van wie er twee in de babytijd stierven. Als First Lady stond ze bekend om haar veelbesproken restauratie van het Witte Huis en haar nadruk op kunst en cultuur. Op 22 november 1963 zat ze met de president in een motorcade in Dallas, Texas, toen hij werd vermoord. Zij en haar kinderen trokken zich na zijn begrafenis terug uit het publieke leven, en in 1968 trouwde ze met Aristoteles Onassis. Na de dood van haar tweede echtgenoot in 1975 had ze gedurende de laatste twee decennia van haar leven een carrière als uitgever. Ze wordt herinnerd om haar levenslange bijdragen aan de kunst en het behoud van historische architectuur, evenals om haar stijl, elegantie en gratie. Ze was een mode-icoon, en haar beroemde ensemble van een roze Chanel pak en bijpassende pilpet is een symbool geworden van de moord op haar echtgenoot. Ze behoort tot de populairste First Ladies en werd in 1999 genoemd op de lijst van Gallup van meest bewonderde mannen en vrouwen in 20e-eeuws Amerika."
] |
[
"Culturele afbeeldingen van Jacqueline Kennedy Onassis\nAls belangrijke Amerikaanse icoon is Jacqueline Kennedy Onassis afgebeeld, aangehaald en genoemd in vele media in de populaire cultuur vanaf de jaren 60 tot in de 21e eeuw.",
"Aristoteles Onassis\nAristoteles Socrates Onassis (Αριστοτέλης Ωνάσης, Aristotelis Onasis; 20 januari 1906 – 15 maart 1975), algemeen bekend als Ari of Aristo Onassis, was een Grieks-Argentijnse scheepvaartmagnaat die de grootste privé-scheepsvloot ter wereld opbouwde en een van de rijkste en beroemdste mannen ter wereld was. Hij stond bekend om zijn zakelijke succes, zijn grote rijkdom en ook zijn privéleven, waaronder zijn huwelijk met Athina Mary Livanos, dochter van scheepvaartmagnaat Stavros G. Livanos, zijn affaire met de beroemde operazangeres Maria Callas en zijn huwelijk in 1968 met Jacqueline Kennedy, de weduwe van de Amerikaanse president John F. Kennedy. Onassis werd geboren in Smyrna en vluchtte in 1922 met zijn familie naar Griekenland in de nasleep van de Grieks-Turkse Oorlog. Hij verhuisde in 1923 naar Argentinië en vestigde zich daar als tabakshandelaar en later, tijdens de Tweede Wereldoorlog, als scheepseigenaar. Na zijn verhuizing naar Monaco rivaliseerde Onassis met Prins Rainier III om de economische controle over het land via zijn eigendom van SBM en probeerde hij midden jaren 1950 een olietransportovereenkomst met Saoedi-Arabië te sluiten en ondernam hij walvisvaartactiviteiten. In de jaren 1960 probeerde Onassis een groot investeringscontract, Project Omega, met de Griekse militaire junta tot stand te brengen, en verkocht hij Olympic Airways, dat hij in 1957 had opgericht. Onassis werd zwaar getroffen door de dood van zijn 24-jarige zoon Alexander bij een vliegtuigongeluk in 1973 en stierf twee jaar later.",
"Patrick Bouvier Kennedy\nPatrick Bouvier Kennedy (7 augustus 1963 – 9 augustus 1963) was het jongste kind van de president van de Verenigde Staten, John F. Kennedy, en first lady Jacqueline Bouvier Kennedy. Hij was de jongere broer van Caroline en John jr. Patrick Bouvier Kennedy werd geboren door middel van een keizersnede, vijf en een halve week te vroeg, in het Otis Air Force Base Hospital in Bourne, Massachusetts. Hij woog bij de geboorte 4 pond. Kort na zijn geboorte ontwikkelde hij symptomen van hyaline-membraanziekte, nu bekend als infant respiratory distress syndrome (IRDS). Hij werd overgebracht naar het Boston Children's Hospital waar hij twee dagen later overleed, na behandeling in een hyperbare kamer. In die tijd was alles wat gedaan kon worden voor een baby met hyaline-membraanziekte het proberen de bloedchemie van de patiënt zo dicht mogelijk bij normaal te houden. De dood van Patrick Kennedy, een paar maanden later overschaduwd door de moord op zijn vader, hielp uiteindelijk de belangstelling voor onderzoek naar vroeggeboorte te stimuleren en leidde tot innovaties in de zorg voor premature baby's, wat aanleiding gaf tot de pediatrische subspecialiteit neonatologie. Een uitvaartmis werd gehouden op 10 augustus 1963 in de privékapel van kardinaal Richard Cushing in Boston. Het kind werd aanvankelijk begraven op Holyhood Cemetery in Brookline, Massachusetts. Zijn lichaam en dat van een doodgeboren zusje, die Jacqueline Kennedy Arabella noemde, werden op 5 december 1963 herbegraven naast hun vader op Arlington National Cemetery, en later opnieuw verplaatst naar hun permanente graven in Sectie 45, Grid U-35. De first lady en de president waren diep getroffen door het overlijden en het beïnvloedde ook hun huwelijk. Bij hun vertrek van Otis Air Force Base werden de echtgenoten – zelden openlijk aanhankelijk in het openbaar – hand in hand gezien. Secret Service agent Clint Hill herinnerde zich dat het paar een \"duidelijk hechtere relatie\" had die zichtbaar was na de dood van Patrick. Perssecretaris Pierre Salinger geloofde dat, terwijl de president en first lady dichter bij elkaar waren gebracht door het Witte Huis, ze nog meer bij elkaar werden gebracht door het overlijden van hun jongste kind.",
"Providencia Paredes\nProvidencia F. Paredes (1924 – 18 maart 2015) was de persoonlijke assistent van de First Lady van de Verenigde Staten, Jacqueline Kennedy Onassis.",
"Alexander Onassis\nAlexander Socrates Onassis (Αλέξανδρος Ωνάσης, 30 april 1948 – 23 januari 1973) was een Grieks zakenman. Hij was de zoon van de Griekse scheepvaartmagnaat Aristoteles Onassis en zijn eerste vrouw Tina Livanos. Hij en zijn zus Christina Onassis waren van streek over het huwelijk van hun vader met Jacqueline Bouvier Kennedy, en hij kreeg de eer toegeschreven te hebben geprobeerd de relatie tussen zijn vader en Stavros Niarchos te verbeteren. Geboren in New York City, Onassis kreeg geen formeel onderwijs en werkte jarenlang voor zijn vader op diens hoofdkantoor in Monaco. De relatie tussen Onassis en zijn vader kende spanningen als gevolg van zijn geheime relatie met Fiona Thyssen, de ex-vrouw van Hans Heinrich Thyssen-Bornemisza. Later werd hij benoemd tot hoofd van Olympic Aviation, een Griekse regionale luchtvaartmaatschappij die eigendom was van zijn vader. Onassis overleed in het ziekenhuis aan de gevolgen van verwondingen opgelopen bij een vliegtuigongeluk op de internationale luchthaven van Hellinikon op 24-jarige leeftijd. De Alexander S. Onassis Stichting werd ter nagedachtenis aan hem opgericht.",
"Rose Kennedy\nGravin Rose Elizabeth Fitzgerald Kennedy (22 juli 1890 – 22 januari 1995) was een Amerikaanse filantrope, centenaria en societydame. Ze was diep geworteld in de \"lace curtain\" Ierse katholieke gemeenschap in Boston, waar haar vader burgemeester was. Ze was de vrouw van zakenman en investeerder Joseph P. Kennedy Sr., die ambassadeur van de Verenigde Staten aan het Hof van St. James was. Tot hun negen kinderen behoorden president John F. Kennedy, senator Robert F. Kennedy en de langzittende senator Ted Kennedy. Zij was de zesde Amerikaanse vrouw die door het Vaticaan de titel gravin kreeg.",
"Jacqueline Kennedy Onassis High School for International Careers\nDe Jacqueline Kennedy Onassis High School for International Careers, gelegen aan 120 West 46th Street in de Times Square-buurt van Manhattan, New York City, werd in de jaren 70 opgericht in Lower Manhattan als een meisjesschool, een dependance van Murry Bergtraum High School. Het oorspronkelijke doel was om jonge vrouwen een bedrijfseconomische opleiding te bieden, die toen niet gemakkelijk voor vrouwelijke studenten beschikbaar was, maar tegenwoordig is de school gemengd. De school werd in 1995 hernoemd ter ere van voormalig first lady Jacqueline Kennedy Onassis, een jaar na haar dood. Het maakt deel uit van het New York City Department of Education (NYCDOE). Het gebouw dat de school nu bezet, was vroeger de locatie van Performing Arts High School, de school waarop de film Fame uit 1980 gebaseerd is. In de winter van 1988 brak er tijdens de renovatie brand uit in het leegstaande gebouw. De gevel en verschillende buitenmuren bleven over; het interieur moest volledig worden herbouwd. Performing Arts High School verhuisde naar LaGuardia High School, en het gebouw aan 46th Street heropende in 1995 als de Jacqueline Kennedy Onassis High School. De belangrijkste programma's die de school aanbiedt, omvatten internationale bedrijfsstudies, virtueel ondernemen, horeca en toerisme, en accountancy. Andere programma's zijn drama en dans."
] | 1,295 |
Rhona Mitra zingt.
|
[
"Antara_Mitra",
"Myra_(singer)",
"Suchitra_Mitra",
"Ruth_Abraha",
"Roberta_Miranda",
"Mohra",
"Indira_Joshi"
] |
[
"Rhona Mitra\nRhona Natasha Mitra (geboren 9 augustus 1976) is een Engelse actrice, model, zangeres en songwriter. Mitra begon haar carrière als model. Ze werd bekend als het model voor Lara Croft tussen 1997 en 1998. Na haar periode als Lara Croft concentreerde ze zich op acteren en is bekend van haar rollen als Holly Marie Begins in het zesde seizoen van Party of Five (1999-2000); als Tara Wilson in het laatste seizoen van The Practice (2003-2004) en het eerste en tweede seizoen van Boston Legal (2004-2005); als Detective Kit McGraw in het derde seizoen van Nip/Tuck (2005); in de hoofdrol van de sciencefiction/actiefilm Doomsday als Major Eden Sinclair (2008); als Sonja in Underworld: Rise of the Lycans (2009); en als Major Rachel Dalton in het derde en vierde seizoen van Strike Back (2012-2013); en als Dr. Rachel Scott in de eerste twee seizoenen van The Last Ship (2014-2015)."
] |
[
"Antara Mitra\nAntara Mitra (অন্তরা মিত্র, geboren 10 juli 1987) is een zangeres en Bollywood playbackzangeres uit West-Bengalen, India. Mitra deed in 2006 mee aan de talentenjacht Indian Idol 2 van Sony Entertainment Television.",
"Myra (zangeres)\nMayra Caról Ambriz Quintana (geboren 21 mei 1986 in Los Angeles, Californië) – beter bekend onder het pseudoniem Myra – is de dochter van Salvador Ambriz en Consuelo Quintana. Myra is een Amerikaanse zangeres, danseres en choreografe van Mexicaanse afkomst. Ze is de eerste Latina-artiest die een contract tekende bij Hollywood Records, Walt Disney Records en Avex Trax. Ze brak door in 2001 na het opnemen van een cover van Martha and the Vandellas' \"Dancing in the Street\" voor de soundtrack van de film Recess: School's Out uit 2001 (die ze in 2002 opnieuw opnam in het Spaans voor de Disney Channel Original Movie, Gotta Kick It Up!). Haar eerste album, uitgebracht voordat ze bij Disney tekende – in 1997 – was het mariachi-album Mensajera del Amór, uitgebracht door Briaz Promotions. Ten tijde van de release was Myra bekend als Mayra Caról. Tijdens haar Disney-periode droeg ze haar zang bij aan het nummer \"Miracles Happen (When You Believe)\" voor de film The Princess Diaries, en het ontving een ALMA Award-nominatie in 2002 voor Outstanding Song in a Motion Picture Soundtrack. Haar debuutalbum Myra bevatte deze twee nummers en werden uitgebracht als singles, beide met een videoclip. Het album \"Myra\" werd in vier verschillende formaten uitgebracht. Het gelijknamige album Myra werd in de VS en andere Engelstalige landen uitgebracht op 8 juni 2001. Het werd ook in 2001 in Japan uitgebracht onder dezelfde titel, met drie extra bonusremixen van de single \"Lie, Lie, Lie\". Het werd opnieuw verpakt en opnieuw uitgebracht in 2002 onder de titel Myra + More, inclusief dezelfde drie remixen en een bonusnummer \"You're the Dream\" ter vervanging van \"Wishing on the Same Star\". \"You're the Dream\" was het themalied voor de Special Olympics, gehost door Walt Disney Records. Het album werd opnieuw opgenomen in het Spaans en getiteld Milagros, dat op 16 oktober 2001 werd uitgebracht. De Spaanse versie van \"Miracles Happen (When You Believe)\", getiteld \"Siempre Hay Milagros\", werd opgenomen in de Spaanse versie van The Princess Diaries. De Spaanse versie van \"Dancing in the Streets\" (of \"Bailando en la Ciudad\") werd uitgebracht als promotionele single voor de Disney Channel Original Movie Gotta Kick It Up! Myra deed een verschijning in de film Max Keeble's Big Move als Chelsea (tegenover Brooke Ann Smith) als Jenna, de liefdesbelangstelling van Max Keeble (Alex D. Linz). Rond deze tijd ging ze op tournee met Aaron Carter als voorprogramma van zijn \"Party Tour\" van 2000-2001. Beide toenmalige tienerpopsterren traden op tijdens de Radio Disney Live! 2001 World Tour, met artiesten als Hoku, A*Teens, Baha Men, Jump5, Krystal (Supergirl, The Princess Diaries) en anderen. Myra is ook te vinden op verschillende verzamelalbums die door Disney zijn uitgebracht. Sindsdien heeft Myra met andere artiesten samengewerkt, te horen op de single \"Back to You\" van Chicano rapper Veze Skante, die werd vergezeld door een videoclip en deel uitmaakt van de verzamelset \"La Costa Nuestra\". \"La Costa Nuestra\" is verkrijgbaar op iTunes. Myra heeft ook onafhankelijk nummers uitgebracht via MySpace, die te vinden zijn op YouTube en haar officiële Facebook-account in videoformat. Na een lange pauze werkt Myra momenteel aan haar nieuwste project(en) en staat op het punt van een geweldige terugkeer naar de muziekwereld! In 2016 begon Myra met fotografie bij Flower God Productions op 11 mei in San Francisco, Californië. Op 15 augustus 2016 won Myra de prijs voor Female Singer of the Year bij Premios Lo Nuestro Gay 2016, gepresenteerd door Dorys Presenta en Valeria Montero in Lido's Nightclub in San Jose, Californië. Haar nominatie werd aangekondigd via een Facebook-poll door Valeria Montero, waarbij fans werden uitgenodigd om te stemmen op hun favoriete lokale artiesten in verschillende categorieën. Myra was de hoofdact tijdens het Modesto's Annual Pride in the Park Festival in Modesto, Californië op 1 oktober 2016, waarvoor een promotievideo werd geproduceerd en uitgebracht op haar officiële Facebook en YouTube. Ter ere van haar optredens bood ze een gratis download aan van \"Dance Mix Medley\", een megamix met drie dance remixen van haar eerdere werk en haar onafhankelijke nummer \"Give It Up\", exclusief op haar SoundCloud-account.",
"Suchitra Mitra\nSuchitra Mitra (19 september 1924 – 3 januari 2011) was een Indiase zangeres, componiste, exponent van Rabindra Sangeet of de liederen van Bengalen's dichter laureaat Rabindranath Tagore, professor en sheriff van Kolkata, India. Als academicus was ze vele jaren professor en hoofd van de afdeling Rabindra Sangeet aan de Rabindra Bharati Universiteit. Mitra was een playbackzangeres, speelde ook in Bengaalse films en was vele jaren verbonden aan IPTA. Mitra studeerde aan het Scottish Church College, de Universiteit van Calcutta en aan de Visva-Bharati Universiteit in West-Bengalen, India. Ze was ook sheriff van Kolkata (2001). Na een langdurige ziekte overleed Mitra op 3 januari 2011 in Kolkata aan een hartaandoening.",
"Ruth Abraha\nRuth Abraha, ook bekend als Rutta Abraha, is een zangeres uit Eritrea. Ze is de leadzangeres van de groep Wari.",
"Roberta Miranda\nRoberta Miranda, artiestennaam van Maria Albuquerque Miranda, uit João Pessoa, Paraíba, Brazilië, is een Braziliaanse zangeres. Ze is de vierde best verkopende vrouwelijke artiest in Brazilië, na Rita Lee (55 miljoen), Xuxa (33 miljoen) en Maria Bethania (24,3 miljoen), met tot nu toe 15 miljoen verkochte platen. Ze begon haar carrière in de muziekindustrie door te zingen in de clubs van São Paulo, Brazilië. Tot haar grootste successen behoren A Majestade O Sabiá (De Majesteit de Sabiá Vogel), Vá Com Deus (Ga met God), en Sol da Minha Vida (Zon van Mijn Leven), de plaat die begin jaren 90 750.000 exemplaren verkocht. Ze heeft succesvol samengewerkt met andere MPB (Música Popular Brasileira) artiesten, zoals Roberto Carlos, Chitãozinho e Xororó, Fagner, en anderen.",
"Mohra\nMohra (pion) is een Indiase actiefilm uit 1994, geregisseerd door Rajiv Rai, met Akshay Kumar, Sunil Shetty, Raveena Tandon en Naseeruddin Shah in de hoofdrollen en Paresh Rawal, Gulshan Grover, Raza Murad en Sadashiv Amrapurkar in bijrollen. De film werd uitgebracht op 1 juli 1994 en werd de op een na meest succesvolle Indiase film van 1994. De film kreeg negen Filmfare-nominaties in 1995. Het was de eerste keer dat het trio Akshay Kumar, Sunil Shetty en Paresh Rawal samenwerkten. Oorspronkelijk was Divya Bharti overwogen voor de vrouwelijke hoofdrol en zij had ook al veel scènes voor de film opgenomen, maar na haar dood werd Raveena Tandon in het project betrokken als haar vervanger. De film wordt ook herinnerd om zijn liedjes die in dat jaar grote hits werden. De populariteit van het lied \"Tu Cheez Badi Hai Mast Mast\", dat op Raveena Tandon werd gefilmd, leidde ertoe dat ze de bijnaam \"The mast mast girl\" kreeg.",
"Indira Joshi\nIndira Joshi (Nepalees: इन्दिरा जोशी) is een Nepalese zangeres, model en actrice. Ze bracht het lied Rato Ghanghara uit van haar album Dance with Me. Ze zong ook het itemnummer Udhreko choli uit de film Loot."
] | 1,296 |
California Gurls is een film.
|
[
"California_(1927_film)",
"Girls_(band)",
"California_Girls",
"Daddy's_Little_Girls",
"The_Californian_(film)",
"Kalifornia",
"Girls_(1980_film)"
] |
[
"California Gurls\n``California Gurls'' is een nummer opgenomen door de Amerikaanse zangeres Katy Perry voor haar derde studioalbum, *Teenage Dream* (2010). Het nummer bevat coupletten van rapper Snoop Dogg. Beide artiesten schreven het nummer samen met Bonnie McKee en de co-producenten Dr. Luke en Max Martin, met extra productie van Benny Blanco. Volgens Perry is het nummer een antwoordlied op ``Empire State of Mind'' (2009), van Jay-Z en Alicia Keys. ``California Gurls'' is een midtempo disco-pop en funk-pop nummer, met invloeden van new wave en electropop. De teksten zijn een ode aan de staat Californië, waar zowel Perry als Snoop Dogg zijn geboren en opgegroeid.\n\n``California Gurls'' kreeg positieve recensies van muziekcritici, waarbij de meerderheid het een ``zomerhit'' noemde en de productie en het refrein prees. Oorspronkelijk bedoeld om op 25 mei 2010 naar mainstream en ritmische radiostations te worden gestuurd, debuteerde het nummer op 7 mei 2010, nadat clips van het *Teenage Dream*-album online waren gelekt. Het werd vervolgens op 11 mei 2010 uitgebracht op iTunes als de eerste single van het album. Het nummer was een wereldwijd succes en stond zes weken lang op nummer één in de Billboard Hot 100, wat Perry haar tweede Amerikaanse nummer één single opleverde en Snoop Dogg zijn derde. Het nummer bereikte nummer één in tien andere landen, waaronder Australië, Canada, Ierland, Nieuw-Zeeland en het Verenigd Koninkrijk.\n\nEen videoclip voor het nummer werd op 15 juni 2010 uitgebracht en toont Perry en haar dansers als stukken van een bordspel, in het fictieve ``Candyfornia''. Perry heeft gezegd dat de inspiratie achter de video afkomstig is van kunstenaar Will Cotton, die ook de artistiek directeur van de video was. Er is opgemerkt dat de video beïnvloed is door verschillende andere werken, waaronder *Charlie and the Chocolate Factory*, *Alice's Adventures in Wonderland*, en het bordspel Candyland. Op 2 december 2010 ontving het nummer een Grammy-nominatie voor Best Pop Collaboration with Vocals. In 2012 plaatste Billboard het nummer op nummer één in een speciale lijst van De 30 Zomerliedjes Aller Tijden."
] |
[
"California (film uit 1927)\nCalifornia is een Amerikaanse stomme western uit 1927, geregisseerd door W. S. Van Dyke en geschreven door Marian Ainslee, Ruth Cummings en Frank Davis. De film sterren Tim McCoy, Dorothy Sebastian, Marc McDermott, Frank Currier en Fred Warren. De film werd op 7 mei 1927 uitgebracht door Metro-Goldwyn-Mayer.",
"Girls (band)\nGirls was een Amerikaanse indierockband, opgericht in San Francisco in 2007. De band bestond uit twee kernleden: Christopher Owens, songwriter en zanger, en Chet \"JR\" White, die bas speelde en produceerde. De sound van Girls was sterk geïnspireerd door de muziek uit de jaren 50, 60 en 70, en werd beschreven als lo-fi, surfrock, rock-and-roll, psychedelische rock, poprock, countryrock en garagerock. Het debuutalbum van Girls, *Album*, werd in 2009 uitgebracht en kreeg lovende kritieken. Hun opvolger uit 2011, *Father, Son, Holy Ghost*, werd eveneens goed ontvangen. Op 2 juli 2012 kondigde Owens aan dat hij de band verliet en verder zou gaan als soloartiest.",
"California Girls\n``California Girls'' is een lied geschreven door Brian Wilson en Mike Love voor de Amerikaanse rockband The Beach Boys, te vinden op hun album uit 1965, *Summer Days (And Summer Nights!!)*. Wilson bedacht het lied tijdens zijn eerste LSD-trip, arrangeerde en produceerde later de opname van het lied en voegde een orkestraal prelude toe plus een contrasterende couplet-refrein vorm. Na de release als single bereikte ``California Girls'' nummer 3 op de Billboard Hot 100. Het werd ondersteund door ``Let Him Run Wild'', een ander nummer van *Summer Days*. Het lied wordt beschouwd als een embleem van de California Sound uit de jaren 60. De Rock and Roll Hall of Fame nam het op als een van de ``500 Songs That Shaped Rock and Roll''. In 2010 werd de opname van The Beach Boys opgenomen in de Grammy Hall of Fame. In 2011 plaatste het Rolling Stone magazine het op nummer 72 in zijn lijst van de ``500 Greatest Songs of All Time''.",
"Daddy's Little Girls\nDaddy's Little Girls is een Amerikaanse romantische komedie-dramafilm uit 2007, geschreven en geregisseerd door Tyler Perry en geproduceerd door Perry en Reuben Cannon. De hoofdrollen worden vertolkt door Gabrielle Union en Idris Elba. De film werd op 14 februari 2007 uitgebracht door Lions Gate Entertainment. Dit is een van de slechts drie films geregisseerd door Perry waarin hij zelf niet voorkomt (de andere twee zijn For Colored Girls en Temptation: Confessions of a Marriage Counselor), en tevens de eerste film van Perry die niet gebaseerd is op een van zijn toneelstukken.",
"The Californian (film)\nThe Californian is een Amerikaanse westernfilm uit 1937, geregisseerd door Gus Meins en geschreven door Gordon Newell en Gilbert Wright. De film sterren Ricardo Cortez, Marjorie Weaver, Katherine DeMille, Maurice Black, Morgan Wallace en Nigel De Brulier. De film werd op 18 juli 1937 uitgebracht door 20th Century Fox.",
"Kalifornia\nKalifornia is een Amerikaanse road thriller uit 1993, geregisseerd door Dominic Sena en met in de hoofdrollen Brad Pitt, Juliette Lewis, David Duchovny en Michelle Forbes. De film volgt een afgestudeerde student (Duchovny) en zijn vriendin, een fotografe (Forbes), die door het land reizen om onderzoek te doen naar seriemoorden, en onbedoeld een lift geven aan een seriemoordenaar (Pitt) en diens kinderlijke vriendin (Lewis). De film werd in september 1993 in de Verenigde Staten uitgebracht en kreeg over het algemeen positieve recensies van critici.",
"Girls (film, 1980)\nGirls is een Frans-West-Duits-Canadese film uit 1980, geregisseerd door Just Jaeckin. De film gaat over vier tienervriendinnen die de moeilijkheden en beproevingen van het volwassen worden meemaken."
] | 1,297 |
Het Huis van Lusignan regeerde geen enkel deel van Europa.
|
[
"House_of_Flanders",
"Kingdom_of_Aragon",
"Lusitanian_language",
"Mary_of_Lusignan,_Queen_of_Naples",
"Habsburg_Netherlands",
"House_of_Braganza-Saxe-Coburg_and_Gotha",
"Grand_duchy"
] |
[
"Graafschap La Marche\nHet graafschap Marche (La Marcha) was een middeleeuws Frans graafschap, ongeveer overeenkomend met het huidige departement Creuse. Marche verscheen voor het eerst als een apart leen ongeveer in het midden van de 10e eeuw, toen Willem III, hertog van Aquitanië, het gaf aan een van zijn vazallen genaamd Boso, die de titel van graaf aannam. In de 12e eeuw ging het graafschap over naar het geslacht Lusignan. Zij waren ook soms graven van Angoulême en graven van Limousin. Met de dood van de kinderloze graaf Guy in 1308 werden zijn bezittingen in La Marche in beslag genomen door Filips IV van Frankrijk. In 1316 maakte de koning La Marche tot apanage voor zijn jongste zoon, de prins, later Karel IV. Enkele jaren later, in 1327, ging La Marche over in handen van het Huis Bourbon. Het geslacht Armagnac bezat het van 1435 tot 1477, waarna het terugkeerde naar de Bourbons. In 1527 werd La Marche in beslag genomen door Frans I en werd het onderdeel van de domeinen van de Franse kroon. Het werd verdeeld in Haute Marche en Basse Marche, waarbij de staten van de eerste tot in de 17e eeuw bleven bestaan. Van 1470 tot de Revolutie stond de provincie onder de jurisdictie van het parlement van Parijs."
] |
[
"Huis van Vlaanderen\nHet Huis van Vlaanderen – ook wel de Balduinen (Lat. Balduini, Fr. Baudouinides) genoemd – werd gesticht door Boudewijn I IJzerarm, echtgenoot van Judith, dochter van Karel de Kale. Vanaf 1051 regeerde het Huis van Vlaanderen ook over het graafschap Henegouwen, met Boudewijn I van Henegouwen. In 1119, na de dood van Boudewijn VII, hield het Huis van Vlaanderen op met regeren in Vlaanderen. Maar in 1191 heroverde het Huis van Vlaanderen de titel van graaf van Vlaanderen met Boudewijn VIII (Boudewijn V van Henegouwen). De dynastie stichtte het Latijnse Keizerrijk van Constantinopel tijdens de Vierde Kruistocht. Het regeerde ook kort over het graafschap Namen (1188-1212). Het Huis van Vlaanderen stierf uit in 1280 met de dood van Margaretha II. Een zijtak, het Huis van Boulogne, regeerde over het graafschap Boulogne. Leden van dit huis namen deel aan de Eerste Kruistocht, stichtten het Koninkrijk Jeruzalem en leverden de eerste koningen. Opmerking: eerste koningen van Jeruzalem sinds de Davidische koningslijn.",
"Koninkrijk Aragón\nHet Koninkrijk Aragón (Reino d'Aragón, Aragoiko Erresuma, Regne d'Aragó, Reino de Aragón, Regnum Aragonum, Reino de Aragón) was een middeleeuws en vroegmodern koninkrijk op het Iberisch Schiereiland, overeenkomend met het huidige autonome gebied Aragón in Spanje. Het moet niet verward worden met de grotere Kroon van Aragón, die ook andere gebieden omvatte – het Vorstendom Catalonië (inclusief het Graafschap Barcelona en de andere Catalaanse Graafschappen), het Koninkrijk Valencia, het Koninkrijk Mallorca, en andere bezittingen die nu deel uitmaken van Frankrijk, Italië en Griekenland – die ook onder de heerschappij van de Koning van Aragón stonden, maar afzonderlijk van het Koninkrijk Aragón werden bestuurd.",
"Lusitaanse taal\nHet Lusitaans (genoemd naar de Lusitanen) was een Indo-Europese Paleo-Hispaanse taal. Er is steun voor een connectie met óf de oude Italische talen óf de Keltische talen. Het is slechts bekend van vijf aanzienlijke inscripties, gedateerd rond 1 CE, en talloze plaatsnamen (toponymen) en godennamen (theonymen). De taal werd gesproken in het gebied bewoond door Lusitaanse stammen, van de Douro tot de Taag, een gebied dat tegenwoordig in Portugal en West-Spanje ligt.",
"Maria van Lusignan, Koningin van Napels\nMaria van Lusignan (1381 – 4 september 1404) was de tweede echtgenote, maar eerste koningin-gemalin van koning Ladislaus van Napels. Ze werd geboren in Genua. Maria was een dochter van Jacobus I van Cyprus en zijn koningin-gemalin Helvis van Brunswijk-Grubenhagen. Op 12 februari 1403 huwde Maria met Ladislaus van Napels. Hij had in 1392 zijn vorige vrouw, Constantia van Clermont, gescheiden tijdens zijn strijd om de troon tegen Lodewijk II van Napels. Hij had geen wettige erfgenamen. Maria stierf kinderloos in Napels het jaar daarop. Ladislaus huwde later Maria van Enghien.",
"Habsburgse Nederlanden\nHabsburgse Nederlanden is de verzamelnaam voor de leenheerlijke gebieden in de Lage Landen die in bezit waren van het Huis Habsburg en later van het Spaanse Rijk, ook bekend als de Spaanse Nederlanden. De heerschappij begon in 1482, toen na de dood van de Bourgondische hertog Karel de Stoute de Bourgondische Nederlanden door het huwelijk van Karels dochter Maria van Bourgondië met aartshertog Maximiliaan I van Oostenrijk aan de Habsburgse dynastie vielen. Toen bekend als de Zeventien Provinciën, werden ze vanaf 1556 door het Spaanse Rijk beheerst en worden daarom vanaf die tijd ook wel de Spaanse Nederlanden genoemd. In 1581 scheidden de Zeven Verenigde Provinciën zich af om de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden te vormen; de overgebleven Spaanse Zuidelijke Nederlanden gingen uiteindelijk over naar Habsburgs Oostenrijk. Uiteindelijk werden de Oostenrijkse Nederlanden in 1795 geannexeerd door de Franse Eerste Republiek.",
"Huis Braganza-Saksen-Coburg en Gotha\nHet Huis Braganza-Saksen-Coburg en Gotha (ook bekend als het Huis Coburg-Braganza) is een term die wordt gebruikt om de laatste vier heersers van het Koninkrijk Portugal en hun families te categoriseren, van 1853 tot de proclamatie van de republiek in 1910. De naam is afgeleid van de vier koningen die in mannelijke lijn afstamden van Koning Ferdinand II van Portugal (van het Huis Saksen-Coburg en Gotha) en in vrouwelijke lijn van Koningin Maria II van Portugal (van het Huis Braganza). De aanduiding Braganza-Saksen-Coburg en Gotha is vooral gebruikelijk in de geschriften van niet-Portugese historici en genealogen, aangezien de Europese gewoonte een afstammingslijn classificeert op basis van mannelijke afstamming, wat betekent dat het Huis Braganza-Saksen-Coburg en Gotha een zijtak is van het Huis Saksen-Coburg en Gotha. Niettemin bepaalde de Portugese grondwet van 1838 dat het Huis Braganza het regerende huis van Portugal was, via Koningin Maria II, en haar afstammelingen bleven zich nog steeds als leden van het Huis Braganza aanduiden, in tegenstelling tot Saksen-Coburg-Gotha-Braganza. Het huis is uitgestorven.",
"Groothertogdom\nEen groothertogdom is een land of territorium waarvan het officiële staatshoofd of heerser een monarch is die de titel van groothertog of groothertogin draagt. Relatief zeldzaam tot de afschaffing van het Heilige Roomse Rijk in 1806, werd de term vaak gebruikt in de officiële naam van landen die kleiner waren dan de meeste continentale koninkrijken van modern Europa (bijv. Denemarken, Spanje, Verenigd Koninkrijk), maar groter dan de meeste soevereine hertogdommen in het Heilige Roomse Rijk, Italië of Scandinavië (bijv. Anhalt, Lotharingen, Modena, Sleeswijk-Holstein). Gedurende de 19e eeuw waren er wel 14 groothertogdommen tegelijk in Europa (waarvan enkele eerst als exclaves van het Napoleontische rijk werden gecreëerd, maar later opnieuw werden gecreëerd, meestal met andere grenzen, onder een andere dynastie). Sommige hiervan waren soeverein en nominaal onafhankelijk (Baden, Hessen en aan de Rijn, Mecklenburg-Schwerin, Mecklenburg-Strelitz, Oldenburg, Saksen-Weimar en Toscane), sommige soeverein maar in personele unie met grotere rijken gehouden door een monarch wiens groothertogdom als een bijkomende titel werd gedragen (Finland, Luxemburg, Transsylvanië), sommige waren vazalstaten van een machtiger rijk (Kleef en Berg), en sommige waarvan de territoriale grenzen nominaal waren en de positie puur titulaire (Frankfurt). In de 21e eeuw is alleen Luxemburg nog een groothertogdom."
] | 1,298 |
Het Huis van Lusignan regeerde geen enkel deel van Europa.
|
[
"House_of_Luxembourg",
"Lusitania",
"Hugh_VII_of_Lusignan",
"Capetian_House_of_Anjou",
"Lusignan_(disambiguation)",
"County_of_Luxemburg",
"Lusitanians"
] |
[
"Huis Lusignan\nHet Huis Lusignan ( -LSB- ˈluːzᵻnjɒn -RSB- ) was een koninklijk huis van Franse oorsprong, dat een groot deel van Europa en het Levant regeerde, inclusief de koninkrijken Jeruzalem, Cyprus en Armenië, van de 12e tot de 15e eeuw tijdens de Middeleeuwen. Het had ook grote invloed in Engeland en Frankrijk. De familie was afkomstig uit Poitou, nabij Lusignan in West-Frankrijk, in het begin van de 10e eeuw. Tegen het einde van de 11e eeuw was de familie opgeklommen tot de meest prominente kleine heren in de regio vanuit hun kasteel in Lusignan. In de late 12e eeuw, door middel van huwelijken en erfenis, kwam een cadettak van de familie de koninkrijken Jeruzalem en Cyprus te controleren. In het begin van de 13e eeuw volgde de hoofdtak de graafschappen La Marche en Angoulême op. Als kruisvaarderskoningen in het Latijnse Oosten, hadden ze al snel connecties met de Hethumidische heersers van het koninkrijk Cilicië, dat ze door huwelijk in het midden van de 14e eeuw erfden. De Armeense tak vluchtte naar Frankrijk, en uiteindelijk Rusland, na de Mamelukkenverovering van hun koninkrijk. De claim werd overgenomen door de Cypriotische tak, totdat hun lijn uitstierf. Dit koninkrijk werd in de late 15e eeuw geannexeerd door de Republiek Venetië."
] |
[
"Huis Luxemburg\nHet Huis Luxemburg (Lucemburkové) was een laatmiddeleeuwse Europese koninklijke familie, wier leden tussen 1308 en 1437 heersten als Koning der Romeinen en Heilige Roomse keizers, evenals Koningen van Bohemen (Čeští králové, König von Böhmen) en Hongarije. Hun heerschappij over het Heilige Roomse Rijk werd tweemaal onderbroken door het rivaliserende Huis Wittelsbach.",
"Lusitania\nLusitania (ˌluːsɪˈteɪniə, Lusitânia, Lusitania) of Hispania Lusitana was een oude Romeinse provincie in Iberia, die ongeveer heel modern Portugal ten zuiden van de Douro omvatte en een deel van modern Spanje (de huidige autonome regio Extremadura en een klein deel van de provincie Salamanca). Ze was vernoemd naar de Lusitanen of Lusitaanse bevolking (een Indo-Europees volk). De hoofdstad was Emerita Augusta (het huidige Mérida, Spanje), en het maakte aanvankelijk deel uit van de Romeinse Republiek provincie Hispania Ulterior, voordat het een eigen provincie werd in het Romeinse Rijk. De Romeinen kwamen voor het eerst rond het midden van de 2e eeuw v.Chr. in het gebied. Een oorlog met Lusitaanse stammen volgde, van 155 tot 139 v.Chr. In 27 v.Chr. werd de provincie gecreëerd.",
"Hugo VII van Lusignan\nHugo VII de Bruin van Lusignan of Hugues II de La Marche (Frans: Hugues le Brun) (1065 – 1151), heer van Lusignan, Couhé en Château-Larcher en graaf van La Marche, was de zoon van Hugo VI van Lusignan. Hij was een van de vele opmerkelijke kruisvaarders uit het geslacht Lusignan. In 1147 nam hij het kruis op en volgde koning Lodewijk VII van Frankrijk op de Tweede Kruistocht. Hugo trouwde voor 1090 met Sarrasine of Saracena de Lezay (1067 – 1144), wiens afkomst onbekend is. Zij was mogelijk identiek aan de Saracena die weduwe was van Robert I, graaf van Sanseverino. Hun kinderen waren: Hugo VIII van Lusignan, Willem van Lusignan, heer van Angles, Rorgon van Lusignan, Simon van Lusignan, heer van Lezay, fl. 1144, trouwde voor 1173 met NN, de ouders van: Willem I van Lusignan, heer van Lezay, die ongehuwd en zonder nakomelingen stierf, Simon II van Lusignan (Deux-Sèvres, voor 1180 – 1200), heer van Lezay, trouwde voor 1195 met NN, de ouders van: Hugo I van Lezay, heer van Lezay, trouwde met NN, de ouders van: Jan I van Lezay, heer van Lezay, trouwde met NN, de ouders van: Claire I van Lezay, dame van Lezay, trouwde met Pons II d'Aulnay, burggraaf van Aulnay, Galeran van Lusignan, Ænor of Aénor van Lusignan (geb. ca. 1130), trouwde voor 1144 met Geoffrey of Geoffroy V van Thouars (ca. 1120 – na 1176), burggraaf van Thouars, zoon van Aimery VI van Thouars, burggraaf van Thouars, en zijn vrouw Agnes = Mathilde van Poitiers.",
"Capetingische Huis Anjou\nHet Capetingische Huis Anjou was een koninklijk huis en een zijtak van het directe Franse Huis Capet, onderdeel van de Capetingische dynastie. Het is een van de drie afzonderlijke koninklijke huizen die Angevijn worden genoemd, wat \"uit Anjou\" in Frankrijk betekent. Gesticht door Karel I van Napels, een zoon van Lodewijk VIII van Frankrijk, regeerde de Capetingische koning eerst over het Koninkrijk Sicilië in de 13e eeuw. Later dwong de Siciliaanse Vespersoorlog hem van het eiland Sicilië, waardoor hij alleen de zuidelijke helft van het Italiaanse schiereiland overhield – het Koninkrijk Napels. Het huis en zijn verschillende takken zouden een grote invloed hebben op een groot deel van de geschiedenis van Zuid- en Midden-Europa tijdens de Middeleeuwen, totdat het in 1435 uitstierf. Historisch gezien regeerde het Huis over Napels en Sicilië, delen van Griekenland, Hongarije (en Kroatië) en Polen.",
"Lusignan (doorverwijspagina)\nLusignan kan verwijzen naar: Het huis Lusignan, een Europees vorstenhuis Château de Lusignan, het kasteel van de heren van Lusignan in Lusignan, Vienne, Frankrijk Lusignan, Vienne, een gemeente in Vienne, Frankrijk Kanton Lusignan, een kanton in Vienne, Frankrijk Lusignan-Petit, een gemeente in Lot-et-Garonne, Frankrijk Lusignan (Guyana), een dorp in Guyana Franz Joseph, markies de Lusignan, een Oostenrijkse generaal (1753-1832)",
"Graafschap Luxemburg\nHet Graafschap Luxemburg (Luxemburg, Lëtzebuerg) was een staat van het Heilige Roomse Rijk. Het ontstond uit het middeleeuwse kasteel Lucilinburhuc (\"Kleine Vesting\") in de huidige stad Luxemburg, aangekocht door graaf Siegfried in 963. Zijn nakomelingen van de dynastie van de Ardennen-Verdun (Wigeriche) begonnen zich vanaf de 11e eeuw graven van Luxemburg te noemen. Het Huis Luxemburg, een zijtak van de hertogen van Limburg, werd een van de belangrijkste politieke machten van de 14e eeuw en vocht met het Huis Habsburg om de suprematie in Centraal-Europa.",
"Lusitanen\nDe Lusitanen (of Lusitani) waren een Indo-Europees volk dat in het westen van het Iberisch Schiereiland leefde vóór de verovering door de Romeinse Republiek en de daaropvolgende opname van het gebied in de Romeinse provincie Lusitania (het grootste deel van het huidige Portugal, Extremadura en een klein deel van de provincie Salamanca)."
] | 1,298 |
Naturi Naughton is een zangeres-songwriter geboren in Parijs, Frankrijk.
|
[
"Nicolette_(musician)",
"Naughty_(song)",
"Naomi_(Singer_Songwriter)",
"Beth_Jeans_Houghton",
"Natalie_LaRue",
"Rosalie_Deighton",
"Natty"
] |
[
"Naturi Naughton\nNaturi Cora Maria Naughton (geboren 20 mei 1984) is een Amerikaanse actrice en zangeres-songwriter. Naughton was een derde van het R&B-trio 3LW en is bekend om haar acteerrollen in Fame, Notorious, waar ze Lil' Kim speelde, en The Playboy Club. Naughton was een vaste castlid in het eerste seizoen van de Lifetime televisiedramaserie The Client List als Kendra. Naughton speelt de hoofdrol in de Starz-drama Power als Tasha St. Patrick."
] |
[
"Nicolette (muzikante)\nNicolette (volledige naam Nicolette Love Suwoton, geboren 1964) is een Schotse zangeres-songwriter van Nigeriaanse afkomst, die het grootste deel van haar leven in Londen heeft gewoond en ook in Nigeria, Zwitserland, Frankrijk en België heeft gewoond. Haar muziek, hoewel grofweg onder de noemer electronica vallend, kenmerkt zich door vele invloeden, waaronder jazz, klassieke muziek, blues, folk en Afrikaanse muziek. Ze is beschreven als \"Billie Holiday on acid\".",
"Naughty (lied)\n``Naughty'' is de debuutsingle van de Australische zangeres Elen Levon, met Israel Cruz. Het werd digitaal uitgebracht op 30 september 2011. Het lied piekte op nummer 60 in de ARIA Singles Chart en op nummer 17 in de ARIA Dance Chart.",
"Naomi (Zangeres-songwriter)\nNaomi (geboren 29 juni 1996) is een Britse zangeres-songwriter, geboren en getogen in Manchester, Engeland, voorheen bekend als Caleidra. Ze brak door nadat een liedje dat ze op school tijdens haar muziekles schreef, ertoe leidde dat ze een platencontract tekende en haar eerste single 'With You' op 24 augustus 2012 uitbracht. Deze kreeg landelijke media-aandacht en Naomi verscheen op televisieprogramma's zoals ITV Daybreak, ITV Granada Reports, op de radio bij BBC Radio Manchester en Salford City Radio, in de nationale pers, The Times, The Independent en The Guardian, en in tienerbladen als Mizz en Shout. Haar tweede single werd geproduceerd door John McLaughlin, die eerder samenwerkte met Busted, 911 (UK band) en Westlife, en leidde tot verdere media-optredens, waaronder ITV Granada Reports, meer live optredens op BBC Radio Manchester, BBC Radio Sheffield, Salford City Radio en tijdens het Manchester International Festival, en ontving indrukwekkende recensies in de media, waaronder Music Week. In oktober 2013 bracht Naomi de EP 'Another Day' uit, geproduceerd door John McLaughlin en Dave Thomas Jr. In december 2013 begon Naomi met het presenteren van haar eigen radioshow op North Manchester 106.6 FM, elke zaterdag tussen 12:00 en 14:00 uur. In januari 2014 tekende Naomi een wereldwijde publishing- en sync-deal met het in Londen en LA gevestigde A&GS ync en A&G Songs Ltd, wat ertoe leidde dat Naomi's lied 'Start Again' werd gebruikt door TalkTalk Business voor hun online, televisie- en radioreclamecampagne in het VK. In 2013/2014 speelde Naomi 2 concerten in het Etihad Stadium en trad ze op voor meer dan 7000 mensen op het Oldham Christmas festival aan het einde van 2014. Ze speelde dat jaar ook 41 concerten voor meer dan 15.000 jongeren in het hele VK. Op 11 augustus 2014 veranderde Naomi haar artiestennaam van 'Caleidra' in 'Naomi'. In 2015 begon Naomi met het schrijven en opnemen van haar debuutalbum met producers John McLaughlin en Jud Mahoney en publiceerde ze op 6 juni 2015 een video voor het nummer 'Rivers Run'.",
"Beth Jeans Houghton\nBeth Jeans Houghton (ook bekend als Du Blonde) is een in Newcastle upon Tyne geboren zangeres, songwriter, musicus en beeldend kunstenares. Haar invloeden variëren van psychedelische rock, punk, blues, folk uit de jaren 70 en soul. Haar belangrijkste instrument is de elektrische gitaar; ze speelt echter ook piano en bas.",
"Natalie LaRue\nNatalie Marie Murray (geboortenaam LaRue; geboren 28 december 1983) is een Amerikaanse zangeres en songwriter uit Nashville, Tennessee. Ze heeft vier studioalbums uitgebracht met haar band LaRue, opgericht door haar broer Phillip en zichzelf, en een EP als soloartiest.",
"Rosalie Deighton\nRosalie Deighton (geboren 26 juli 1976) is een Engels/Nederlandse zangeres en songwriter.",
"Natty\nNatty (geboren 1983) is een songwriter, zanger en muzikant uit Finsbury Park, Noord-Londen."
] | 1,299 |
Wladimir Klitschko bereikte een carrièrepiek van nummer twee op de pound-for-pound lijst van The Ring.
|
[
"Pound_for_pound",
"The_Ring_magazine_Pound_for_Pound",
"Oleksandr_Usyk",
"Gennady_Golovkin",
"Tyson_Fury_vs._Wladimir_Klitschko_II",
"Andre_Ward",
"Vitali_Klitschko_vs._Odlanier_Solís"
] |
[
"Wladimir Klitschko\nWladimir Wladimirovitsj Klitschko (Володи́мир Володи́мирович Кличко́, geboren 25 maart 1976) is een Oekraïense professionele bokser. Hij is een voormalig wereldkampioen zwaargewicht van drie grote sanctionerende instanties, en heeft de titels van de WBA, IBF en WBO (tweemaal) gewonnen; daarnaast heeft hij de IBO, Ring magazine en lineaire zwaargewichttitels bezeten. Een strategische en cerebrale bokser, Klitschko wordt beschouwd als een van de grootste zwaargewichtkampioenen aller tijden, evenals een van de hardste knock-out artiesten in de geschiedenis van de divisie; zijn sterke jab, rechte rechterhand en linkerhaak zijn zijn meest formidabele wapens.\n\nAls amateur vertegenwoordigde Klitschko Oekraïne op de Olympische Spelen van 1996, waar hij een gouden medaille won in de superzwaargewichtdivisie. Nadat hij later dat jaar prof werd, versloeg hij Chris Byrd in 2000 om de WBO zwaargewichttitel te winnen. Klitschko's eerste periode als kampioen eindigde in een verrassend knock-outverlies tegen Corrie Sanders in 2003, gevolgd door een ander knock-outverlies tegen Lamon Brewster in 2004. In deze periode huurde Klitschko Emanuel Steward in als zijn trainer, wat het begin betekende van een achtjarige samenwerking die duurde tot Stewards dood in 2012. Steward kreeg in het bijzonder de eer voor Klitschko's overgang van een agressieve puncher naar een meer defensief georiënteerde bokser, net zoals hij dat had gedaan met Lennox Lewis van 1995 tot 2003.\n\nIn 2006 heroverde Klitschko een deel van het wereldkampioenschap zwaargewicht nadat hij Chris Byrd in een rematch had gestopt om de IBF en IBO titels te winnen. Hij won de WBO-titel voor een tweede keer door de toen ongeslagen kampioen Sultan Ibragimov in 2008 te verslaan. Na zijn overwinning op Ruslan Chagaev in 2009 kreeg Klitschko de Ring en lineaire titels toegekend, en ten slotte won hij de WBA-titel van David Haye in 2011. Tot zijn nederlaag tegen Tyson Fury in 2015 werd Klitschko ook erkend als kampioen door de Transnational Boxing Rankings Board, terwijl de WBA hem erkende als een van hun \"Super champions\", een onderscheiding die wordt gegeven aan boksers die die titel bezitten naast die van andere sanctionerende instanties in dezelfde divisie.\n\nOver het algemeen werd hij de op een na langst regerende zwaargewichtkampioen aller tijden en heeft hij het op een na grootste aantal succesvolle titelverdedigingen van alle zwaargewichtboksers met 23 (inclusief zijn eerste periode als WBO-kampioen), achter Joe Louis (25) en voor Larry Holmes (20) en Muhammad Ali (19). Op 14 september 2015 beoordeelde BoxRec Klitschko als de nummer één bokser ter wereld, pound for pound. Op 15 november 2014 bereikte hij een carrièrepiek van nummer twee op de pound for pound lijst van The Ring. Klitschko heeft in 29 zwaargewichttitelgevechten gevochten, meer dan welke zwaargewichtkampioen dan ook in de geschiedenis van de sport. Hij heeft ook het record van het verslaan van de meeste boksers met een ongeslagen record, namelijk 12, en heeft ook tien huidige of voormalige wereldkampioenen verslagen gedurende zijn carrière.\n\nWladimirs oudere broer, Vitali Klitschko, is ook een voormalig WBC, WBO en The Ring zwaargewichtkampioen. Van 2006 tot 2015 domineerden Wladimir en Vitali het zwaargewichtboksen, een periode die gewoonlijk bekend staat als het \"Klitschko-tijdperk\" van de divisie."
] |
[
"Pound for pound\nPound for pound is een term die wordt gebruikt in vechtsporten zoals boksen en mixed martial arts om een beoordeling te geven van wie de beste vechters zijn, ongeacht hun formaat (d.w.z. ongeacht hun gewichtsklasse). Omdat deze vechters niet direct tegen elkaar vechten, is het beoordelen van de beste pound for pound-vechter subjectief en lopen de ranglijsten uiteen. Ze kunnen gebaseerd zijn op een reeks criteria, waaronder \"kwaliteit van de tegenstand\", factoren zoals hoe opwindend de vechter is of hoe beroemd ze zijn, of een poging om te bepalen wie zou winnen als alle gerangschikten even groot waren. In het boksen werd de term historisch geassocieerd met vechters zoals Benny Leonard en Sugar Ray Robinson, die algemeen werden beschouwd als de meest bekwame vechters van hun tijd, om hen te onderscheiden van de over het algemeen populairdere (en beter betaalde) zwaargewichtkampioenen. Sinds 1990 heeft het tijdschrift The Ring een pound for pound-ranking van vechters bijgehouden. ESPN.com heeft een lijst voor mixed martial artists. In december 2013 werd Ronda Rousey de eerste vrouw die in de top 10 van een grote publicatie met gemengde geslachten verscheen.",
"The Ring magazine Pound for Pound\nDe Ring magazine Pound for Pound is de officiële lijst van de huidige pound for pound professionele boksranglijsten, verspreid door The Ring magazine.",
"Oleksandr Usyk\nOleksandr Oleksandrovych Usyk is een Oekraïense professionele bokser die sinds 2016 de WBO-cruisergewichttitel heeft gehouden. Vanaf mei 2017 wordt hij door The Ring magazine, de Transnational Boxing Rankings Board en BoxRec beschouwd als 's werelds beste cruisergewichtbokser. Als amateur won Usyk een gouden medaille op de Olympische Spelen van 2012, evenals brons en goud op de wereldkampioenschappen van 2009 en 2011 respectievelijk, alle in het zwaargewicht.",
"Gennady Golovkin\nGennady Gennadyevich Golovkin (Геннадий Геннадьевич Головкин, geboren 8 april 1982) is een Kazachse professionele bokser die momenteel de geünificeerde WBA (Super), WBC, IBF en IBO middengewicht titels bezit. Vanaf mei 2017 wordt hij door BoxRec en de Transnational Boxing Rankings Board beschouwd als 's werelds beste middengewicht bokser, en als de op één na beste door The Ring. Hij wordt ook gerangschikt als de op twee na beste bokser ter wereld, pound for pound, door The Ring, vijfde door BoxRec, en zevende door de Transnational Boxing Rankings Board.\n\nGolovkin won zijn eerste grote wereldkampioenschap, de WBA interim middengewicht titel, door Milton Núñez te verslaan in 2010. Hij werd in hetzelfde jaar gepromoveerd tot WBA (Regular) kampioen, en won in 2011 de vacante IBO middengewicht titel door Lajuan Simon te verslaan. In 2014 werd Golovkin gepromoveerd tot zijn huidige status van WBA (Super) kampioen en verdedigde hij met succes beide titels tegen Daniel Geale. Later dat jaar versloeg hij Marco Antonio Rubio om de WBC interim middengewicht titel aan zijn collectie toe te voegen, en versloeg hij David Lemieux in 2015 om de IBF middengewicht titel te winnen. Nadat Canelo Álvarez zijn WBC middengewicht titel in 2016 afstond, werd Golovkin gepromoveerd tot volwaardig kampioen en bezit hij nu wereldtitels van drie van de vier belangrijkste boksbondorganisaties.\n\nEen calculerende pressure fighter, Golovkin staat bekend om zijn krachtige en precieze stoten, balans en methodische beweging. Met een reeks van 23 knock-outs die duurde van 22 november 2008 tot 18 maart 2017, heeft hij het hoogste knock-outpercentage – 89,8% – in de geschiedenis van het middengewicht kampioenschap. In 2016 behaalde hij zijn 17e titelverdediging door knock-out, waarmee hij het record evenaarde dat in 1982 door Wilfredo Gómez werd gevestigd. Golovkin zou ook een van de beste kinnen in het moderne boksen hebben, aangezien hij nooit is neergehaald of knock-out geslagen in een totaal van 387 gevechten, noch als professional noch als amateur.\n\nIn zijn amateurcarrière won Golovkin een gouden medaille in de middengewicht divisie op de Wereldkampioenschappen van 2003. Hij vertegenwoordigde Kazachstan op de Olympische Zomerspelen van 2004, waar hij een zilveren medaille won in het middengewicht.",
"Tyson Fury vs. Wladimir Klitschko II\nTyson Fury vs. Wladimir Klitschko II, aangekondigd als Repeat or Revenge, was een gepland zwaargewicht gevecht voor de geünificeerde WBA (Super), WBO, IBO, The Ring en lineaire zwaargewicht titels. Het gevecht werd geïnitieerd door Klitschko door gebruik te maken van een rematch-clausule in het contract voor Wladimir Klitschko vs. Tyson Fury.",
"Andre Ward\nAndre Ward (geboren 23 februari 1984) is een Amerikaanse professionele bokser. Hij is een tweevoudig wereldkampioen en werd, per mei 2017, door The Ring magazine en de Transnational Boxing Rankings Board beschouwd als de beste bokser ter wereld, pound for pound. Hij wordt ook gerangschikt als 's werelds beste lichtzwaargewicht door The Ring en BoxRec. Sinds 2016 heeft Ward de geünificeerde WBA (Undisputed), IBF en WBO lichtzwaargewicht titels in bezit. Tussen 2009 en 2015 hield hij de geünificeerde WBA (Super), WBC, Ring en lineaire supermiddengewicht titels. Als amateur won Ward een gouden medaille in het lichtzwaargewicht op de Olympische Spelen van 2004 en werd later dat jaar professional. Hij steeg naar wereldwijde bekendheid na deelname aan het Super Six World Boxing Classic-toernooi in 2009, waar hij de WBA (Super) supermiddengewicht titel won van Mikkel Kessler in de openingsronde. In 2011 versloeg Ward WBC-kampioen Carl Froch in de toernooifinale om de titels te verenigen, en won hij ook de vacante Ring en lineaire titels. Datzelfde jaar werd Ward uitgeroepen tot Fighter of the Year door The Ring en de Boxing Writers' Association of America. Hij won later de Ring's Comeback of the Year award in 2016 na een lange periode van sporadische activiteit in de ring tussen 2012 en 2015.",
"Vitali Klitschko vs. Odlanier Solís\nVitali Klitschko tegen Odlanier Solís was een zwaargewichtgevecht om de WBC zwaargewichttitel. Het gevecht werd officieel bevestigd op 11 januari. Het vond plaats op 19 maart 2011. De locatie van het gevecht was de Lanxess Arena, Keulen, Noordrijn-Westfalen, Duitsland."
] | 1,300 |
Jim Carrey speelde in Kick-Ass 2 in 2013.
|
[
"Jim_Carrey_filmography",
"List_of_awards_and_nominations_received_by_Jim_Carrey",
"Kick-Ass_(film_series)",
"Kick-Ass_2_(soundtrack)",
"Kick-Ass_2_(comics)",
"Kick-Ass_2",
"All_in_Good_Taste"
] |
[
"Jim Carrey\nJames Eugene Carrey (geboren 17 januari 1962) is een Canadees-Amerikaanse acteur, komiek, impressionist, scenarioschrijver en producent. Hij staat bekend om zijn zeer energieke slapstick-optredens. Carrey kreeg voor het eerst erkenning in 1990 na het bemachtigen van een terugkerende rol in de sketch comedy televisieserie In Living Color. Zijn eerste hoofdrollen in grote producties kwamen met Ace Ventura: Pet Detective (1994), Dumb and Dumber (1994), The Mask (1994), en Ace Ventura: When Nature Calls (1995), evenals een bijrol in Batman Forever (1995) en een hoofdrol in Liar Liar (1997). Daarna speelde hij in The Truman Show (1998) en Man on the Moon (1999), waarmee hij voor elk een Golden Globe Award voor Beste Acteur won. In de jaren 2000 kreeg hij verdere erkenning voor zijn vertolking van de Grinch in How the Grinch Stole Christmas (2000), evenals Bruce Almighty (2003), Eternal Sunshine of the Spotless Mind (2004) waarvoor hij werd genomineerd voor de BAFTA Award voor Beste Acteur in een Hoofdrol, Lemony Snicket's A Series of Unfortunate Events (2004), Fun with Dick and Jane (2005), Yes Man (2008), Horton Hears a Who! (2008) en A Christmas Carol (2009). In de jaren 2010 speelde hij in Mr. Popper's Penguins (2011) en The Incredible Burt Wonderstone (2013). In 2013 verscheen hij in Kick-Ass 2 als Colonel Stars and Stripes. Hij trok zijn steun voor de film twee maanden voor de release in. Hij gaf via zijn Twitter-account een verklaring uit dat, in het licht van de schietpartij op Sandy Hook Elementary, hij ''-LSB- N -RSB-iet langer te goeder trouw dat niveau van geweld kan steunen.'' Carrey hernam zijn rol als Lloyd Christmas in Dumb and Dumber To (2014)."
] |
[
"Jim Carrey filmografie\nDe filmografie van de Canadees-Amerikaanse acteur en komiek Jim Carrey omvat zowel film- als televisierollen. Hij speelde in meer dan tweeënveertig speelfilms en tien televisiefilms en -series. Hij behoort tot de top 50 van meest succesvolle acteurs aller tijden aan de Noord-Amerikaanse box office, met een brutowinst van meer dan $ 2,5 miljard en een gemiddelde van $ 94,3 miljoen per film. Hij was betrokken bij dertien films die wereldwijd meer dan $ 200 miljoen opbrachten, waarvan Bruce Almighty de meest succesvolle was.",
"Lijst van prijzen en nominaties ontvangen door Jim Carrey\nJim Carrey's carrière is voornamelijk die van acteur, hoewel hij ook een aantal van zijn films heeft geschreven en geproduceerd. Hij speelde in verschillende kaskrakers als hoofdrolspeler, waaronder Ace Ventura: Pet Detective, The Mask, Eternal Sunshine of the Spotless Mind en Dumb and Dumber.",
"Kick-Ass (filmserie)\nKick-Ass is een Brits-Amerikaanse superhelden-komedieserie, gebaseerd op het gelijknamige stripboek van Mark Millar en John Romita Jr. Het uitgangspunt is dat tiener Dave Lizewski eropuit trekt om een echte superheld te worden, zichzelf ``Kick-Ass'' noemend.",
"Kick-Ass 2 (soundtrack)\nKick-Ass 2: Original Motion Picture Soundtrack is een compilatiealbum met muziek van verschillende artiesten uit de film Kick-Ass 2 uit 2013. Hoewel het nummer \"I Hate Myself for Loving You\" van Joan Jett and the Blackhearts in de film voorkomt, staat het niet op de soundtrack.",
"Kick-Ass 2 (strips)\nKick-Ass 2 is een stripreeks van Mark Millar en John Romita Jr. Het speelt zich chronologisch af na de Hit-Girl stripreeks. Het verhaal volgt de hoofdpersoon, Kick-Ass, die probeert een team van \"echte\" superhelden te vormen, terwijl hij zich tegelijkertijd voorbereidt op de komst van The Red Mist (nu bekend als The Motherfucker), een vijandelijke figuur die een team van \"superschurken\" heeft verzameld om zowel Kick-Ass als Hit-Girl te verslaan.",
"Kick-Ass 2\nKick-Ass 2 kan verwijzen naar: Kick-Ass 2 (stripverhaal), Kick-Ass 2 (film), het vervolg gebaseerd op de stripverhalen",
"Alles in Goede Smaak\nAlles in Goede Smaak (oorspronkelijk bekend als It's All in Good Taste) is een Canadese komedie en heeft Jim Carrey in de hoofdrol. Het werd gefilmd in 1981, maar pas in 1983 in de bioscoop uitgebracht. De film werd geproduceerd, geregisseerd en mede geschreven door Anthony Kramreither, die geïnspireerd werd door zijn eigen ervaring als producent wiens creatieve ambities overschaduwd werden door de commerciële noodzaak om zijn Brightstar Pictures studio draaiende te houden door low-budget B-films te maken."
] | 1,301 |
Christopher Nolan heeft geschreven.
|
[
"Jonathan_Nolan",
"Doodlebug_(film)",
"List_of_awards_and_nominations_received_by_Christopher_Nolan",
"Christopher_Nolan_(disambiguation)",
"The_Dark_Knight_(film)",
"William_F._Nolan",
"Inception"
] |
[
"Christopher Nolan\nChristopher Edward Nolan ( -LSB- ˈnoʊlən -RSB- , geboren 30 juli 1970) is een Engels-Amerikaanse filmregisseur, scenarioschrijver en producent. Hij is een van de meest succesvolle regisseurs aller tijden en behoort tot de meest succesvolle en geprezen filmmakers van de 21e eeuw. Na zijn regiedebuut met Following (1998) kreeg Nolan aanzienlijke aandacht voor zijn tweede film, Memento (2000), waarvoor hij een nominatie ontving voor de Academy Award voor Beste Originele Scenario. De lof die hij oogstte met zijn onafhankelijke films gaf Nolan de mogelijkheid om de grote thriller Insomnia (2002) en het mysteriedrama The Prestige (2006) te maken. Hij behaalde verder populair en kritisch succes met The Dark Knight Trilogy (2005-2012); Inception (2010), waarvoor hij een tweede nominatie voor Beste Originele Scenario ontving en een voor de Academy Award voor Beste Film; en Interstellar (2014). Zijn negen films hebben wereldwijd meer dan US$ 4,2 miljard opgebracht en in totaal 26 Oscarnominaties en zeven overwinningen behaald. Nolan heeft verschillende van zijn films samen geschreven met zijn jongere broer, Jonathan, en runt het productiebedrijf Syncopy Inc. met zijn vrouw, Emma Thomas. Nolan's films zijn geworteld in filosofische, sociologische en ethische concepten, en onderzoeken menselijke moraliteit, de constructie van tijd en de kneedbare aard van geheugen en persoonlijke identiteit. Zijn oeuvre wordt doordrongen door materialistische perspectieven, labyrintische plots, niet-lineair verhaalvertellen, praktische speciale effecten en analoge relaties tussen visuele taal en narratieve elementen."
] |
[
"Jonathan Nolan\nJonathan ``Jonah'' Nolan (geboren 1976) is een Engels-Amerikaans scenarioschrijver, televisieproducent, regisseur en auteur. Hij is de bedenker van de sciencefictiontelevisieserie Person of Interest (2011–2016) en medebedenker van Westworld (2016–heden). Hij werkte samen aan verschillende films met zijn broer, regisseur Christopher Nolan, die Jonathan's kort verhaal \"Memento Mori\" (2001) verwerkte tot de film Memento (2000). Samen schreven ze het mysteriethriller The Prestige (2006), de superheldenfilms The Dark Knight (2008) en The Dark Knight Rises (2012), en de epische sciencefictionfilm Interstellar (2014).",
"Doodlebug (film)\nDoodlebug is een korte psychologische thrillerfilm uit 1997 van Christopher Nolan.",
"Lijst van prijzen en nominaties ontvangen door Christopher Nolan\nDit is een lijst van prijzen en nominaties ontvangen door filmmaker Christopher Nolan.",
"Christopher Nolan (doorverwijspagina)\nChristopher Nolan (geboren 1970) is een Engels-Amerikaanse filmregisseur, schrijver en producent. Chris en Christopher Nolan kunnen ook verwijzen naar: Christopher Nolan (auteur) (1965 – 2009), Ierse dichter en auteur Chris Nolan (toetsenist) (geboren ca. 1950), Australische muzikant, oprichter van Hush (band)",
"The Dark Knight (film)\nThe Dark Knight is een superheldenfilm uit 2008, geregisseerd, gecoproduceerd en mede geschreven door Christopher Nolan. Met het DC Comics-personage Batman, is de film het tweede deel van Nolans The Dark Knight Trilogy en een vervolg op Batman Begins uit 2005, met een ensemble cast waaronder Christian Bale, Michael Caine, Heath Ledger, Gary Oldman, Aaron Eckhart, Maggie Gyllenhaal en Morgan Freeman. In de film vormen Bruce Wayne/Batman (Bale), James Gordon (Oldman) en Harvey Dent (Eckhart) een alliantie om de georganiseerde misdaad in Gotham City te ontmantelen, maar worden bedreigd door een crimineel mastermind bekend als de Joker (Ledger) die probeert Batman's invloed te ondermijnen en chaos te creëren. Nolans inspiratie voor de film was het debuut van de Joker in de stripboeken in 1940, de graphic novel The Killing Joke uit 1988, en de serie The Long Halloween uit 1996, die de oorsprong van Two-Face opnieuw vertelde. De bijnaam \"the Dark Knight\" werd voor het eerst toegepast op Batman in Batman #1 (1940), in een verhaal geschreven door Bill Finger. The Dark Knight werd voornamelijk gefilmd in Chicago, evenals op verschillende andere locaties in de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk en Hongkong. Nolan gebruikte IMAX 70 mm filmcamera's om sommige sequenties te filmen, waaronder de eerste verschijning van de Joker in de film. De film is opgedragen aan het geheugen van Ledger, die op 22 januari 2008 overleed, enkele maanden na het voltooide filmen en zes maanden voor de release van de film, aan een toxische combinatie van voorgeschreven medicijnen, wat leidde tot intense aandacht van de pers en het bioscooppubliek. Warner Bros. creëerde aanvankelijk een virale marketingcampagne voor The Dark Knight, waarbij promotionele websites en trailers werden ontwikkeld met screenshots van Ledger als de Joker. Een coproductie van de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk, The Dark Knight werd uitgebracht op 16 juli 2008 in Australië, op 18 juli 2008 in Noord-Amerika en op 25 juli 2008 in het Verenigd Koninkrijk. Beschouwd door filmcritici als een van de beste films van de jaren 2000 en een van de beste superheldenfilms ooit, ontving de film zeer positieve recensies en vestigde talloze records tijdens zijn bioscooprelease. The Dark Knight verscheen op meer top tien lijsten van critici (287) dan welke andere film van 2008 dan ook, met uitzondering van WALL-E, en meer critici (77) noemden The Dark Knight de beste film van 2008 dan welke andere film dan ook die dat jaar werd uitgebracht. Met meer dan $ 1 miljard aan inkomsten wereldwijd, is het de 29e meest succesvolle film aller tijden, ongecorrigeerd voor inflatie. De film ontving acht Academy Award-nominaties; hij won de prijs voor Beste Geluidsmontage en Ledger ontving postuum de prijs voor Beste Mannelijke Bijrol. The Dark Knight Rises, de laatste film in de trilogie, werd uitgebracht op 20 juli 2012.",
"William F. Nolan\nWilliam Francis Nolan (geboren 6 maart 1928) is een Amerikaanse auteur die honderden verhalen heeft geschreven in de genres sciencefiction, fantasy, horror en misdaadliteratuur.",
"Inception\nInception is een sciencefictionfilm uit 2010, geschreven, medegeproduceerd en geregisseerd door Christopher Nolan, en medegeproduceerd door Emma Thomas. De film sterren Leonardo DiCaprio als een professionele dief die informatie steelt door het onderbewustzijn te infiltreren, en krijgt de kans zijn criminele verleden uitgewist te krijgen als betaling voor een schijnbaar onmogelijke taak: \"inception\", het implanteren van het idee van een ander persoon in het onderbewustzijn van een doelwit. De ensemble cast omvat verder Ken Watanabe, Joseph Gordon-Levitt, Marion Cotillard, Ellen Page, Tom Hardy, Dileep Rao, Cillian Murphy, Tom Berenger en Michael Caine. Na de voltooiing van Insomnia in 2002 presenteerde Nolan aan Warner Bros. een geschreven 80 pagina's tellende behandeling over een horrorfilm met \"dream stealers\" gebaseerd op helder dromen. Omdat hij vond dat hij meer ervaring nodig had voordat hij een productie van deze omvang en complexiteit aanpakte, legde Nolan het project opzij en werkte in plaats daarvan aan Batman Begins (2005), The Prestige (2006) en The Dark Knight (2008). De behandeling werd gedurende 6 maanden herzien en werd in februari 2009 door Warner gekocht. Inception werd in zes landen gefilmd, te beginnen in Tokio op 19 juni en eindigend in Canada op 22 november. Het officiële budget was US$ 160 miljoen, verdeeld tussen Warner Bros en Legendary. Nolans reputatie en succes met The Dark Knight hielpen bij het veiligstellen van de $ 100 miljoen aan reclame-uitgaven voor de film. De première van Inception vond plaats in Londen op 8 juli 2010; de brede release in zowel conventionele als IMAX-bioscopen begon op 16 juli 2010. Een kassucces, Inception bracht wereldwijd meer dan $ 800 miljoen op. De home video markt had ook sterke resultaten, met $ 68 miljoen aan DVD en Blu-ray verkopen. Inception werd geprezen door critici, die het verhaal, de score en de ensemble cast prezen. Het won vier Academy Awards voor Beste Cinematografie, Beste Geluidsmontage, Beste Geluidsmix en Beste Visuele Effecten, en werd genomineerd voor nog vier: Beste Film, Beste Originele Scenario, Beste Art Direction en Beste Originele Muziek."
] | 1,302 |
Patrick Wilson is een Duitser.
|
[
"Patrick_Wilson",
"Patrick_Williams_(composer)",
"David_Wilson_(actor)",
"Patrick_Wilson_(boxer)",
"Patrick_Wilson_(architect)",
"Patrick_Wilson_(librarian)",
"Patrick_Langford"
] |
[
"Patrick Wilson (Amerikaans acteur)\nPatrick Joseph Wilson (geboren 3 juli 1973) is een Amerikaans acteur en zanger. Hij bracht zijn vroege carrière door met het spelen in Broadway-musicals, beginnend in 1995. Hij is tweemaal genomineerd voor een Tony Award voor zijn rollen in The Full Monty (2000-2001) en Oklahoma! (2002). In 2003 verscheen hij in de HBO-miniserie Angels in America, waarvoor hij genomineerd werd voor een Golden Globe Award en een Primetime Emmy Award voor Beste Mannelijke Bijrol in een Miniserie of Film. Wilson heeft ook gespeeld in speelfilms zoals The Phantom of the Opera (2004), Little Children (2006), Watchmen (2009), Insidious (2010), Insidious: Chapter 2 (2013), en als demonoloog Ed Warren in James Wan's bovennatuurlijke horrorfilms The Conjuring (2013) en The Conjuring 2 (2016), waarbij de laatste vier hem de reputatie van \"scream king\" opleverden. Op televisie speelde hij in de CBS-dramaserie A Gifted Man (2011-2012), en als Lou Solverson in het tweede seizoen van FX's anthologieserie Fargo (2015), waarvoor hij een tweede Golden Globe Award-nominatie ontving. Hij is gecast als Orm Marius/Ocean Master in de DC Extended Universe superheldenfilm Aquaman (2018)."
] |
[
"Patrick Wilson\nPatrick Wilson kan verwijzen naar: Patrick Wilson (Amerikaanse acteur) (geboren 1973), Amerikaans acteur voor toneel, musical, film en televisie. Patrick Wilson (architect) (1798–1871), Schots architect. Patrick Wilson (bokser), Saint Luciaans bokser. Patrick Wilson (componist), Brits muzikant/componist. Patrick Wilson (bibliothecaris) (1927–2003), Amerikaans bibliothecaris, informaticus en filosoof. Patrick Wilson (muzikant) (geboren 1969), Amerikaans drummer voor de band Weezer. Patrick Wilson (Nieuw-Zeelandse acteur), Nieuw-Zeelands acteur. Pat Wilson (geboren 1948), Australische zanger. Paddy Wilson (1933–1973), Noord-Iers politicus. Patrick Wilson (astronoom) (1743–1811), Schots astronoom, lettergieter, wiskundige en meteoroloog.",
"Patrick Williams (componist)\nPatrick Moody Williams (geboren 23 april 1939) is een Amerikaanse componist, arrangeur en dirigent die in vele genres van muziek heeft gewerkt, en in film en televisie.",
"David Wilson (acteur)\nDavid Patrick Wilson (geboren 26 februari 1949) is een Amerikaanse acteur en regisseur, waarschijnlijk het best bekend voor zijn rol als Superman in de tv-musical special uit 1975 It's a Bird... It's a Plane... It's Superman, een bewerking van de Broadway musical uit 1966.",
"Patrick Wilson (bokser)\nPatrick Wilson is een professionele cruisergewicht bokser uit Saint Lucia. Zijn professionele record staat op één overwinning door knock-out en twee nederlagen in drie gevechten.",
"Patrick Wilson (architect)\nPatrick Wilson (ca. 1798 – 6 februari 1871) was een Schots architect met een lange carrière die zich uitstrekte over de 19e eeuw, van de Georgische stijl tot de Victoriaanse. Hij was een sterke voorstander van doelmatig gebouwde woningen voor de armen en werkte nauw samen met predikant Thomas Chalmers. De meeste van zijn werken bevinden zich in Edinburgh, waarvan het meest opmerkelijke de allereerste kolonie-stijl woningen in de stad zijn, de Shaw Colonies, een zeer innovatieve bouwvorm.",
"Patrick Wilson (bibliothecaris)\nPatrick Wilson (29 december 1927 – 12 september 2003) was een gerenommeerd bibliothecaris, informaticus en filosoof die werkzaam was als hoogleraar aan de Universiteit van Californië, Berkeley en als decaan van de School of Library and Information Studies aldaar. Eerder in zijn carrière doceerde Wilson filosofie aan de Universiteit van Californië, Los Angeles. Hij is de auteur van drie boeken. Wilson wordt binnen de bibliotheek- en informatie-wetenschappelijke gemeenschappen gewaardeerd voor zijn werk aan de filosofische grondslagen van bibliografische controle, dat wil zeggen, de manieren waarop kennis wordt georganiseerd en de relaties tussen verschillende documenten en kennisfragmenten. Hij deed ook onderzoek naar wat hij \"cognitieve autoriteit\" noemde, de studie van hoe mensen reputatie en gezag verwerven in het bezit van kennis in de ogen van anderen. Hij is het onderwerp van een mondelinge geschiedenis. Wilson won de American Society for Information Science and Technology Award of Merit in 2001. In zijn dankwoord merkte Wilson op: \"Voor mij is informatietechnologie en -wetenschap een fascinerende combinatie van engineering, een vreemd soort materiaalkunde en sociale epistemologie. Sociale epistemologie met een focus op tekstuele objecten en met het oog op de feitelijke en mogelijke rollen van informatiesystemen is een productieve benadering van ons vakgebied. Er is een enorme en rijke voorraad aan echte problemen die nog steeds op exploratie wachten, van echt belang en eindeloze fascinatie, en ik moedig anderen aan om ze aan te pakken.\"",
"Patrick Langford\nPatrick Wilson ``Pat'' Langford (4 november 1919 – 31 maart 1944), was een officier van de Royal Canadian Air Force, vlieginstructeur aan boord van een Vickers Wellington-bommenwerper, die tijdens de Tweede Wereldoorlog krijgsgevangen werd genomen. Hij nam deel aan de 'Grote Vlucht' uit Stalag Luft III in maart 1944, maar behoorde tot de mannen die werden heroverd en vervolgens door de Gestapo werden doodgeschoten."
] | 1,303 |
De Xbox One is de derde console in een serie die deel uitmaakt van een Microsoft-merk.
|
[
"Xbox_(console)",
"Xbox_Game_Pass",
"Xbox_One_system_software",
"Xbox_360_controller",
"Xbox_Controller",
"TeamXbox",
"Xbox_(disambiguation)"
] |
[
"Xbox One\nDe Xbox One is een serie thuis-videogameconsoles ontwikkeld door Microsoft. Aangekondigd in mei 2013, is het de opvolger van de Xbox 360 en de derde console in de Xbox-familie. De release vond eerst plaats in Noord-Amerika, delen van Europa, Australië en Brazilië in november 2013, en in Japan, China en andere Europese landen in september 2014. Het is de eerste Xbox-gameconsole die in China wordt uitgebracht, specifiek in de Shanghai Free-Trade Zone. Microsoft bracht het apparaat op de markt als een \"all-in-one entertainmentsysteem\". De Xbox One-lijn concurreert voornamelijk met consoles zoals Sony's PlayStation 4 en Nintendo's Wii U als onderdeel van de achtste generatie videogamesconsoles.\n\nAfwijkend van de PowerPC-gebaseerde architectuur van zijn voorganger, markeert de Xbox One een terugkeer naar de x86-architectuur die werd gebruikt in de originele Xbox; hij beschikt over een AMD Accelerated Processing Unit (APU) gebouwd rond de x86-64 instructieset. De controller van de Xbox One is opnieuw ontworpen ten opzichte van die van de Xbox 360, met een herontworpen behuizing, D-pad en triggers die directionele haptische feedback kunnen leveren. De console legt een grotere nadruk op cloud computing, evenals op functies voor sociale netwerken, en de mogelijkheid om videoclips of screenshots van gameplay op te nemen en te delen, of live te streamen naar streamingdiensten zoals Mixer en Twitch. Games kunnen ook buiten de console worden gespeeld via een lokaal netwerk op ondersteunde Windows 10-apparaten. De console kan Blu-ray Disc afspelen en live televisieprogrammering overlappen van een bestaande set-top box of een digitale tuner voor digitale terrestrische televisie met een verbeterde programmagids. De console bevatte optioneel een opnieuw ontworpen Kinect-sensor, op de markt gebracht als de \"Kinect 2.0\", die een verbeterde bewegingsregistratie en spraakherkenning biedt voor gebruik in de grafische gebruikersinterface (GUI) en games.\n\nDe Xbox One ontving overwegend positieve reacties op het verfijnde controllerontwerp, de multimediafuncties en de spraaknavigatie. Het stillere en koelere ontwerp werd geprezen omdat het de console betrouwbaarder maakte dan zijn voorganger bij de lancering, maar de console werd over het algemeen bekritiseerd omdat games op een technisch lager grafisch niveau draaiden dan de PlayStation 4. De originele gebruikersinterface werd bekritiseerd omdat deze niet intuïtief was, hoewel de wijzigingen die eraan en aan andere aspecten van de consolesoftware na de lancering werden aangebracht, positieve reacties ontvingen. De Kinect kreeg lof voor de verbeterde nauwkeurigheid van de bewegingsregistratie, de gezichtsherkenningsaanmeldingen en de spraakopdrachten.\n\nIn augustus 2016 bracht Microsoft een vernieuwde Xbox One-model uit, bekend als de Xbox One S; deze heeft een gestroomlijnd ontwerp, native ondersteuning voor 4K-videoweergave en -upscaling, en HDR10 high-dynamic-range kleur. Het werd geprezen om zijn kleinere formaat, de visuele verbeteringen op het scherm en het ontbreken van een externe voeding, maar er werd ook gewezen op regressies zoals het ontbreken van een native Kinect-poort. Een toekomstige hardware revisie met de codenaam \"Project Scorpio\" staat gepland voor eind 2017; deze zal belangrijke hardware-upgrades bevatten die gericht zijn op het mogelijk maken van 4K-gameplay en ondersteuning voor virtual reality-hardware, en zal achterwaarts compatibel zijn met alle bestaande Xbox One-software en -hardware."
] |
[
"Xbox (spelconsole)\nDe Xbox is een thuisspelconsole en het eerste deel in de Xbox-serie consoles gefabriceerd door Microsoft. Hij werd op 15 november 2001 uitgebracht in Noord-Amerika, gevolgd door Australië, Europa en Japan in 2002. Het was Microsoft's eerste uitstap in de markt voor spelconsoles. De console van de zesde generatie concurreerde met Sony's PlayStation 2 en de Nintendo GameCube. Het was ook de eerste console die werd geproduceerd door een Amerikaans bedrijf sinds de Atari Jaguar de productie stopzette in 1996. Aangekondigd in 2000, beschikte de Xbox, grafisch krachtig in vergelijking met zijn rivalen, over een 733 MHz Intel Pentium III-processor, standaard in een pc. Hij stond ook bekend om zijn pc-achtige formaat en gewicht, en was de eerste console met een ingebouwde harde schijf. In november 2002 lanceerde Microsoft Xbox Live, een betaalde online game service waarmee abonnees nieuwe content konden downloaden en contact konden leggen met andere spelers via een breedbandverbinding. In tegenstelling tot andere online services van Sega en Sony, had Xbox Live ondersteuning in het originele console-ontwerp via een geïntegreerde Ethernet-poort. De service gaf Microsoft een vroege voorsprong in online gaming en zou de Xbox helpen een relevante concurrent te worden voor andere consoles van de zesde generatie. De populariteit van blockbuster-titels zoals Halo 2 droeg bij aan de populariteit van online console gaming, en in het bijzonder first-person shooters. Ondanks dit en de tweede positie, voor de Nintendo GameCube en Sega's Dreamcast, bleven de verkopen van de Xbox ver achter bij die van Sony's PlayStation 2.\n\nDe opvolger van de Xbox, de Xbox 360, werd in november 2005 gelanceerd. De Xbox werd al snel stopgezet, te beginnen met Microsoft's slechtst presterende markt, Japan, in 2005. Andere landen volgden in 2006. De laatste Xbox-game in Europa was Xiaolin Showdown, uitgebracht in juni 2007, en de laatste game in Noord-Amerika was Madden NFL 09, uitgebracht in augustus 2008. De ondersteuning voor Xbox-consoles buiten de garantie werd stopgezet op 2 maart 2009. De ondersteuning voor Xbox Live op de console eindigde op 15 april 2010.",
"Xbox Game Pass\nXbox Game Pass is een aanstaande abonnementsservice van Microsoft voor gebruik met zijn Xbox One-gameconsole. Beschreven als \"Netflix voor videogames\", geeft de Xbox Game Pass gebruikers toegang tot een catalogus van games van een reeks uitgevers voor een enkele maandelijkse abonnements prijs. De service wordt gelanceerd op 1 juni 2017, terwijl Xbox Live Gold-abonnees op 24 mei prioritaire toegang kregen.",
"Xbox One-systeemsoftware\nDe Xbox One-systeemsoftware, soms de Xbox OS genoemd, is het besturingssysteem voor de achtste generatie home video game console, de Xbox One. Het is een op Windows gebaseerd besturingssysteem dat gebruikmaakt van de Hyper-V virtuele machine monitor en bevat aparte besturingssystemen voor games en applicaties die op de console kunnen draaien. Het bevindt zich op de interne HDD voor dagelijks gebruik, terwijl het ook gedupliceerd wordt op de interne NAND-opslag van de console voor herstel doeleinden en fabrieksinstellingen functionaliteit. De Xbox One staat gebruikers toe applicaties te downloaden die de functionaliteit van het dashboard uitbreiden. Vanaf juni 2014 vereisten entertainment apps niet langer dat de gebruiker aangemeld was bij een geldig Xbox Live Gold account om de geadverteerde functies van de betreffende app te gebruiken. Sinds de lancering heeft Microsoft het besturingssysteem maandelijks bijgewerkt, met updates die rechtstreeks van de Xbox Live service naar de Xbox One worden gedownload en vervolgens geïnstalleerd, of door gebruik te maken van offline herstel images die via een pc worden gedownload. In november 2015 werd een grote systeemupdate uitgebracht, bekend als de Nieuwe Xbox One Ervaring, die zeer significante veranderingen aanbracht in het ontwerp en de functionaliteit van het systeem. Met name de op Windows 10 gebaseerde Core verving de op Windows 8 gebaseerde Core in deze update, en het nieuwe systeem wordt soms aangeduid als \"Windows 10 op Xbox One\".",
"Xbox 360 controller\nDe Xbox 360 controller is de primaire controller voor de Microsoft Xbox 360 videogameconsole en werd geïntroduceerd op E3 2005. De Xbox 360 controller is verkrijgbaar in zowel bekabelde als draadloze versies. Originele Xbox controllers zijn niet compatibel met de Xbox 360. De bekabelde en draadloze versies zijn ook compatibel met Microsoft PC besturingssystemen, zoals Windows XP, Windows Vista, Windows 7, Windows 8 en Windows 10. De draadloze controllers werken op AA-batterijen of een oplaadbare batterijpack. De bekabelde controllers kunnen worden aangesloten op een van de USB-poorten op de console, of op een aangesloten USB-hub.",
"Xbox-controller\nDe Xbox-controller was de primaire controller voor Microsoft's Xbox-console en werd geïntroduceerd op de Game Developers Conference in 2000. De standaard Xbox-controller (bijgenaamd de \"Duke\") was oorspronkelijk de controller die werd meegeleverd met Xbox-systemen voor alle regio's behalve Japan. De \"Controller S\" was de standaardcontroller in Japan en werd later, op verzoek van het publiek, in andere regio's uitgebracht. Tegen 2002 verving hij de standaardcontroller in de retailverpakking van de Xbox, waarbij de grotere originele controller als accessoire beschikbaar bleef.",
"TeamXbox\nTeamXbox was een gaming-mediawetsite gewijd aan de platforms van Microsoft: Xbox, Xbox 360 en Xbox One. Hoewel het grootste deel van de content betrekking had op Xbox en Xbox 360, behandelde de site af en toe algemene technologie en ander videogame-nieuws. TeamXbox werd in 2000 opgericht door Brent ``Shockwave'' Soboleski en Steve ``Bart'' Barton. In 2001 stemde Sol Najimi, van MSXbox, ermee in om de MSXbox-forums samen te voegen met de TeamXbox-nieuwssite, waardoor een van de grootste Xbox-gerichte fansites ontstond. Mediaconcern IGN Entertainment, Inc. kocht TeamXbox in 2003, dat op zijn beurt in 2005 werd gekocht door News Corporation. Regelmatige updates stopten in augustus 2012 toen de site transformeerde in een archief van de eerdere content.",
"Xbox (doorverwijspagina)\nXbox is een merk van videospelcomputers, gecreëerd door Microsoft. Xbox kan ook verwijzen naar:"
] | 1,304 |
Grace VanderWaal komt van buiten Suffern, New York.
|
[
"Grace_Weber",
"Grace_Denio_Litchfield",
"Grace_Evangelical_Lutheran_Church_(Buffalo,_New_York)",
"Grace_Farms",
"Grace_Church_(Newark)",
"Grace_Church_(Manhattan)",
"Joseph_Peter_Grace,_Sr."
] |
[
"Grace VanderWaal\nGrace Avery VanderWaal (geboren 15 januari 2004) is een Amerikaanse zangeres-songwriter uit Suffern, New York. In september 2016 won ze, op 12-jarige leeftijd, het elfde seizoen van de NBC-tv-talentenshow America's Got Talent (AGT). Ze tekende al snel een platencontract bij Columbia Records en bracht in december 2016 haar eerste EP, Perfectly Imperfect, uit. VanderWaal maakt ook video's van haar eigen nummers en covers voor YouTube en blijft optreden. Ze won de Radio Disney Music Award 2017 voor Beste Nieuwe Artiest en werkt aan een volledig album dat later in 2017 zal worden uitgebracht."
] |
[
"Grace Weber\nGrace Weber is een Amerikaanse soulzangeres en songwriter. Weber woont momenteel in Brooklyn, New York, en groeide op nabij Milwaukee, WI. Ze verwierf brede bekendheid in 2009, na een optreden in de Oprah Winfrey Show. In september 2011 bracht Weber haar debuutalbum uit, \"Hope & Heart\", dat #8 bereikte in de iTunes Singer/Songwriter charts in de VS. Haar tweede album, \"The Refinery\", werd uitgebracht in oktober 2014 en bereikte #5 in de iTunes Singer/Songwriter charts in de VS.",
"Grace Denio Litchfield\nGrace Denio Litchfield (19 november 1849 – 4 december 1944) was een Amerikaanse dichteres en romanschrijfster. Ze werd geboren in Brooklyn Heights in New York City op 19 november 1849 bij Grace Hill Litchfield en Edwin Litchfield, een advocaat. Een groot deel van haar jonge jaren bracht ze door in Europa. Haar eerste boek, *Only an Incident*, werd in 1883 gepubliceerd, hoewel ze al veel eerder begonnen was met schrijven. Haar verslag van een aardbeving aan de Franse Rivièra, *In the Crucible*, werd in 1897 gepubliceerd. Haar gedichten en verhalen werden in vele populaire tijdschriften van die tijd gepubliceerd, waaronder Harper's en the Atlantic. Uiteindelijk keerde ze terug naar de Verenigde Staten, waar ze vijftig jaar in Washington D.C. woonde. Ze had ook een zomerhuis aan Lake Minnewaska in Centraal-New York. Litchfield overleed in Goshen, New York op 4 december 1944.",
"Grace Evangelisch-Lutherse Kerk (Buffalo, New York)\nDe Grace Lutherse Kerk, ofwel de Grace Evangelisch-Lutherse Kerk zoals ze nu bekend staat, is gevestigd aan 174 Cazenovia St, Buffalo, New York, in de South Buffalo wijk van de stad.",
"Grace Farms\nGrace Farms is een non-profitorganisatie in New Canaan, Connecticut, die zich toelegt op het bevorderen van initiatieven op het gebied van geloof, natuur, kunst, gemeenschap en rechtvaardigheid. Het centrum is eigendom van en wordt beheerd door de Grace Farms Foundation, een particuliere organisatie, die individuen en instellingen aanmoedigt om samen te werken voor het goede op lokaal, nationaal en globaal niveau. Grace Farms is gelegen op een terrein van 80 hectare, met daarop River, een golvend gebouw ontworpen door het met de Pritzker Prize bekroonde, Japanse architectenbureau SANAA. Het River-gebouw – gemaakt van glas, beton, staal en hout – omvat een amfitheater/heiligdom met 700 zitplaatsen; een bibliotheek; een gemeenschappelijke ruimte met snacks; een theepaviljoen; en een verzonken binnenplaats voor recreatie en optredens. Twee gerestaureerde schuren worden gebruikt als bezoekerscentrum, klaslokalen en kantoren. Er is een wandelpad op het terrein, waarvan 77 hectare in een natuurlijke staat van open en beschermde weiden, bossen, wetlands en vijvers zullen blijven. Permanente hedendaagse kunstinstallaties van Thomas Demand, Olafur Eliasson, Teresita Fernández, Beatriz Milhazes en Susan Philipsz bevinden zich verspreid over het terrein. Er is ook een tuin en een barbecue-binnenplaats. De Grace Farms Foundation organiseert openbare programma's voor kinderen en gezinnen, tieners, volwassenen en senioren bij Grace Farms.",
"Grace Kerk (Newark)\nDe Grace Kerk in Newark (Episcopaals), is een actieve en historische Episcopaalse kerk in het bisdom Newark. Ze is gelegen aan Broad Street in Newark, New Jersey, waar ze sinds 1837 staat. Grace, een traditionele kerk die in de katholieke traditie bidt, herbergt een zeer levendige en vriendelijke gemeente die zich inzet voor stedelijke dienstverlening, gemeenschap en kunst. Grace is vooral opmerkelijk vanwege haar architectuur, muziek en als de geboorteplaats van de melodie \"America the Beautiful\".",
"Grace Church (Manhattan)\nGrace Church is een historische parochiekerk in Manhattan, New York City, die deel uitmaakt van het Episcopaal Bisdom van New York. De kerk is gelegen aan 800-804 Broadway, op de hoek van East 10th Street, waar Broadway naar het zuidoosten buigt, waardoor deze in lijn komt met de avenues in het raster van Manhattan. Grace Church School en de kerkgebouwen – die nu door de school worden gebruikt – bevinden zich ten oosten hiervan aan 86-98 Fourth Avenue tussen East 10th en 12th Street. De kerk, die \"een van de grootste schatten van de stad\" is genoemd, is een meesterwerk in Franse gotische revival-stijl, ontworpen door James Renwick Jr., zijn eerste grote opdracht. Grace Church is een National Historic Landmark, aangewezen vanwege zijn architectonische betekenis en plaats in de geschiedenis van New York City, en het hele complex is een New York City landmark, aangewezen in 1966 (kerk en pastorie) en 1977 (kerkgebouwen).",
"Joseph Peter Grace Sr.\nJoseph Peter Grace Sr. (9 juni 1872 – 15 juli 1950) was een Amerikaans zakenman, polospeler en eigenaar van volbloedpaarden in de sport van steeplechase-races. Geboren in Great Neck, New York, als zoon van zakenman en burgemeester van New York City, William Russell Grace. Joseph Grace studeerde af aan Columbia University. In 1908 trouwde hij met Janet Macdonald, de dochter van Charles B. Macdonald, een belangrijke figuur in het vroege Amerikaanse golf die de eerste 18-holesbaan in de Verenigde Staten bouwde. Zij overleed op 31 december 1937 op drieënvijftigjarige leeftijd. Als polospeler kocht Joseph Grace in 1911 een landgoed van 198 hectare in het Lakeville district van Long Island van Almeric H. Paget, schoonzoon van William Collins Whitney. Hij verwierf een stal met polopony's en volbloeden die werden gebruikt in Point-to-point steeplechase evenementen. Een vroom rooms-katholiek, Joseph Grace was lid van de internationale organisatie de Soevereine Militaire Hospitaalorde van Sint-Jan van Jeruzalem, van Rhodos en van Malta, een katholieke organisatie die zieken en armen helpt door de oprichting van ziekenhuizen en klinieken over de hele wereld. Hij diende ook als president van het Grace Institute, een liefdadigheidsinstelling die in 1897 werd opgericht door zijn vader en zijn oom, Michael Grace, die gratis onderwijs en training in zakelijke en administratieve vaardigheden aan economisch achtergestelde vrouwen bood."
] | 1,305 |
Jim Carrey speelde in Kick-Ass 2 in 2012.
|
[
"Jim_Carrey_filmography",
"Kick-Ass_2",
"Jackass_3D",
"Jackass:_The_Movie",
"Grown_Ups_2",
"Shrek_2",
"Cars_2"
] |
[
"Jim Carrey\nJames Eugene Carrey (geboren 17 januari 1962) is een Canadees-Amerikaanse acteur, komiek, impressionist, scenarioschrijver en producent. Hij staat bekend om zijn zeer energieke slapstick-optredens. Carrey kreeg voor het eerst erkenning in 1990 na het bemachtigen van een terugkerende rol in de sketch comedy televisieserie In Living Color. Zijn eerste hoofdrollen in grote producties kwamen met Ace Ventura: Pet Detective (1994), Dumb and Dumber (1994), The Mask (1994), en Ace Ventura: When Nature Calls (1995), evenals een bijrol in Batman Forever (1995) en een hoofdrol in Liar Liar (1997). Daarna speelde hij in The Truman Show (1998) en Man on the Moon (1999), waarmee hij voor elk een Golden Globe Award voor Beste Acteur won. In de jaren 2000 kreeg hij verdere erkenning voor zijn vertolking van de Grinch in How the Grinch Stole Christmas (2000), evenals Bruce Almighty (2003), Eternal Sunshine of the Spotless Mind (2004) waarvoor hij werd genomineerd voor de BAFTA Award voor Beste Acteur in een Hoofdrol, Lemony Snicket's A Series of Unfortunate Events (2004), Fun with Dick and Jane (2005), Yes Man (2008), Horton Hears a Who! (2008) en A Christmas Carol (2009). In de jaren 2010 speelde hij in Mr. Popper's Penguins (2011) en The Incredible Burt Wonderstone (2013). In 2013 verscheen hij in Kick-Ass 2 als Colonel Stars and Stripes. Hij trok zijn steun voor de film twee maanden voor de release in. Hij gaf via zijn Twitter-account een verklaring uit dat, in het licht van de schietpartij op Sandy Hook Elementary, hij ''-LSB- N -RSB-iet langer te goeder trouw dat niveau van geweld kan steunen.'' Carrey hernam zijn rol als Lloyd Christmas in Dumb and Dumber To (2014)."
] |
[
"Jim Carrey filmografie\nDe filmografie van de Canadees-Amerikaanse acteur en komiek Jim Carrey omvat zowel film- als televisierollen. Hij speelde in meer dan tweeënveertig speelfilms en tien televisiefilms en -series. Hij behoort tot de top 50 van meest succesvolle acteurs aller tijden aan de Noord-Amerikaanse box office, met een brutowinst van meer dan $ 2,5 miljard en een gemiddelde van $ 94,3 miljoen per film. Hij was betrokken bij dertien films die wereldwijd meer dan $ 200 miljoen opbrachten, waarvan Bruce Almighty de meest succesvolle was.",
"Kick-Ass 2\nKick-Ass 2 kan verwijzen naar: Kick-Ass 2 (stripverhaal), Kick-Ass 2 (film), het vervolg gebaseerd op de stripverhalen",
"Jackass 3D\nJackass 3D (ook bekend als Jackass 3) is een Amerikaanse 3D-adult comedy film uit 2010 en de derde film in de Jackass-filmserie. De film werd geregisseerd door Jeff Tremaine, die hem coproduceerde met Johnny Knoxville en Spike Jonze en co-schreef met Bam Margera, Chris Pontius, Steve-O, Ryan Dunn, Dave England, Jason \"Wee Man\" Acuña, Preston Lacy, Ehren McGhehey en Harrison Stone. De film sterren Johnny Knoxville, Bam Margera, Steve-O, Ryan Dunn, Chris Pontius, Preston Lacy, Danger Ehren, Dave England en Wee Man. Hij werd op 15 oktober 2010 uitgebracht door Paramount Pictures en MTV Films in Amerikaanse bioscopen en markeerde het 10-jarig jubileum van de franchise, die in 2000 begon. Jackass 3D verdiende $ 171,7 miljoen met een budget van $ 20 miljoen. De DVD en Blu-ray versies van Jackass 3D werden op 8 maart 2011 uitgebracht in drie verschillende versies. Een vervolg getiteld Jackass 3.5 werd uitgebracht op 13 juni 2011 en een spin-off getiteld Jackass Presents: Bad Grandpa werd uitgebracht op 25 oktober 2013.",
"Jackass: The Movie\nJackass: The Movie is een Amerikaanse reality-comedyfilm uit 2002, geregisseerd door Jeff Tremaine, met als tagline \"Niet proberen thuis na te doen.\" Het is een vervolg op de stunts en grappen van de verschillende personages uit de MTV-televisieserie Jackass, die op dat moment haar unieke serie-run had voltooid. De film werd geproduceerd door MTV Films en Dickhouse Productions en uitgebracht door Paramount Pictures. De film bevat alle originele Jackass-castleden, waaronder de leider Johnny Knoxville, Steve-O, Chris Pontius, Dave England, Bam Margera, Preston Lacy, Ryan Dunn, Ehren McGhehey en Jason \"Wee Man\" Acuña. Brandon DiCamillo en Raab Himself komen ook voor, maar niet zo vaak als in de serie. Andere vaste Jackass-personages die optredens maakten zijn Rake Yohn, Manny Puig, Phil Margera en April Margera. Daarnaast maken Rip Taylor, Henry Rollins, Spike Jonze, boksster Butterbean, Mat Hoffman en Tony Hawk cameo-optredens. Een ongecensureerde versie van de film werd in 2006 uitgebracht en duurde 88 minuten.",
"Grown Ups 2\nGrown Ups 2 is een Amerikaanse komische film uit 2013, geregisseerd door Dennis Dugan en geproduceerd door Adam Sandler, die ook de hoofdrol speelde. Het is het vervolg op de film Grown Ups uit 2010. De film heeft verder Kevin James, Chris Rock, David Spade, Nick Swardson en Salma Hayek in de hoofdrollen. De film is geproduceerd door Adam Sandler's productiebedrijf Happy Madison en gedistribueerd door Columbia Pictures. De film werd uitgebracht op 12 juli 2013. De film was een kassucces en bracht ongeveer $247 miljoen op met een budget van $80 miljoen. Net als de eerste film werd hij door critici over het algemeen slecht ontvangen. Hij werd genomineerd voor negen Razzie Awards tijdens de Golden Raspberry Awards van 2014.",
"Shrek 2\nShrek 2 is een Amerikaanse computergeanimeerde fantasyfilm uit 2004, geproduceerd door DreamWorks Animation. Het is het vervolg op de film Shrek uit 2001 en werd geregisseerd door Andrew Adamson, Kelly Asbury en Conrad Vernon. Mike Myers, Eddie Murphy en Cameron Diaz hernemen hun rollen als Shrek, Donkey en Fiona uit de eerste film. Ze worden vergezeld door Antonio Banderas, Julie Andrews, John Cleese, Rupert Everett en Jennifer Saunders. Enige tijd na de eerste film gaan Shrek, Donkey en Fiona op bezoek bij de ouders van Fiona (ingespreek door Andrews en Cleese). Shrek en Donkey ontdekken dat een hebzuchtige Feeënmoeder (ingespreek door Saunders) van plan is om het huwelijk van Shrek en Fiona te verwoesten zodat Fiona met haar zoon, Prins Charming (ingespreek door Everett), kan trouwen. Shrek en Donkey werken samen met een zwaardvechtende kat genaamd Puss in Boots (ingespreek door Banderas) om haar te stoppen. Net als zijn voorganger ontving Shrek 2 positieve recensies. Het scoorde het op een na grootste openingsweekend van drie dagen in de Amerikaanse geschiedenis op het moment van uitgave, evenals de grootste opening voor een animatiefilm tot 18 mei 2007, toen het werd overtroffen door het vervolg Shrek the Third. Het werd de meest succesvolle film van 2004. Het is tot op heden de meest succesvolle film van DreamWorks en was ook de meest succesvolle animatiefilm aller tijden wereldwijd tot Toy Story 3 het in 2010 overtrof; het is nu de negende meest succesvolle animatiefilm aller tijden. Het is ook de zevende meest succesvolle animatiefilm aller tijden in kaartverkoop. De bijbehorende soundtrack bereikte de Top 10 van de Billboard 200.",
"Cars 2\nCars 2 is een Amerikaanse computergeanimeerde actiefilm-komedie uit 2011, geproduceerd door Pixar en uitgebracht door Walt Disney Pictures. De film is het vervolg op de film Cars uit 2006 en bevat de stemmen van Owen Wilson, Larry the Cable Guy, Michael Caine, Emily Mortimer, John Turturro en Eddie Izzard. In de film reizen raceauto Lightning McQueen en sleepwagen Mater naar Japan en Europa om deel te nemen aan de World Grand Prix, maar Mater raakt betrokken bij internationale spionage. De film is geregisseerd door John Lasseter, co-geregisseerd door Brad Lewis, geschreven door Ben Queen en geproduceerd door Denise Ream. Cars 2 werd in de Verenigde Staten uitgebracht op 24 juni 2011. De film werd gepresenteerd in Disney Digital 3D en IMAX 3D, evenals traditionele tweedimensionale en IMAX-formaten. De film werd voor het eerst aangekondigd in 2008, samen met Up, Newt en Brave, en het is de 12e animatiefilm van de studio. Hij bracht wereldwijd $ 562 miljoen op. Een vervolg, Cars 3, staat gepland voor release op 16 juni 2017."
] | 1,306 |
Onderzoek naar de ziekte van Huntington wordt uitgevoerd.
|
[
"Huntington's_Disease_Outreach_Project_for_Education_at_Stanford",
"Huntingtin-associated_protein_1",
"Neurological_examination",
"Undiagnosed_Diseases_Network",
"Parkinson's_disease_clinical_research",
"Do_You_Really_Want_to_Know?",
"Human_Brain_Project"
] |
[
"Ziekte van Huntington\nDe ziekte van Huntington (ZH), ook bekend als chorea van Huntington, is een erfelijke aandoening die resulteert in de dood van hersencellen. De eerste symptomen zijn vaak subtiele problemen met de stemming of geestelijke vermogens. Een algemeen gebrek aan coördinatie en een onzekere gang volgen vaak. Naarmate de ziekte vordert, worden ongecoördineerde, schokkerige lichaamsbewegingen duidelijker. Fysieke vaardigheden verslechteren geleidelijk totdat gecoördineerde beweging moeilijk wordt en de persoon niet meer kan praten. Geestelijke vermogens nemen over het algemeen af tot dementie. De specifieke symptomen variëren enigszins per persoon. Symptomen beginnen meestal tussen de 30 en 50 jaar, maar kunnen op elke leeftijd beginnen. De ziekte kan zich in elke volgende generatie eerder in het leven ontwikkelen. Ongeveer 8% van de gevallen begint vóór de leeftijd van 20 jaar en presenteert zich typisch met symptomen die meer lijken op de ziekte van Parkinson. Mensen met ZH onderschatten vaak de ernst van hun problemen.\n\nZH wordt meestal geërfd van de ouders van een persoon, waarbij 10% van de gevallen te wijten is aan een nieuwe mutatie. De ziekte wordt veroorzaakt door een autosomaal dominante mutatie in een van de twee kopieën van een gen genaamd Huntingtin. Dit betekent dat een kind van een getroffen persoon typisch een kans van 50% heeft om de ziekte te erven. Het Huntingtin-gen levert de genetische informatie voor een eiwit dat ook \"huntingtin\" wordt genoemd. Expansie van CAG (cytosine-adenine-guanine) triplet repeats in het gen dat codeert voor het Huntingtin-eiwit resulteert in een abnormaal eiwit, dat geleidelijk cellen in de hersenen beschadigt, via mechanismen die niet volledig worden begrepen. De diagnose wordt gesteld door middel van genetisch onderzoek, dat op elk moment kan worden uitgevoerd, ongeacht of er al dan niet symptomen aanwezig zijn. Dit feit roept verschillende ethische debatten op: de leeftijd waarop een individu als volwassen genoeg wordt beschouwd om te kiezen voor testen; of ouders het recht hebben om hun kinderen te laten testen; en het beheer van vertrouwelijkheid en openbaarmaking van testresultaten.\n\nEr is geen remedie voor ZH. Voltijdse zorg is vereist in de latere stadia van de ziekte. Behandelingen kunnen sommige symptomen verlichten en bij sommigen de kwaliteit van leven verbeteren. Het beste bewijs voor de behandeling van de bewegingsproblemen is met tetrabenazine. ZH treft ongeveer 4 tot 15 op 100.000 mensen van Europese afkomst. Het is zeldzaam bij Japanners, terwijl het voorkomen in Afrika onbekend is. De ziekte treft mannen en vrouwen in gelijke mate. Complicaties zoals longontsteking, hartaandoeningen en lichamelijk letsel door vallen verkorten de levensverwachting. Zelfmoord is de doodsoorzaak in ongeveer 9% van de gevallen. De dood treedt meestal vijftien tot twintig jaar na de eerste detectie van de ziekte op.\n\nDe eerste waarschijnlijke beschrijving van de ziekte was in 1841 door Charles Oscar Waters. De aandoening werd in 1872 gedetailleerder beschreven door George Huntington, naar wie het is vernoemd. De genetische basis werd in 1993 ontdekt door een internationale samenwerking onder leiding van de Hereditary Disease Foundation. Onderzoeks- en ondersteuningsorganisaties begonnen zich eind jaren zestig te vormen om het publieke bewustzijn te vergroten, om ondersteuning te bieden aan individuen en hun families en om onderzoek te bevorderen. Huidige onderzoeksrichtingen omvatten het bepalen van het exacte mechanisme van de ziekte, het verbeteren van diermodellen om het onderzoek te ondersteunen, het testen van medicijnen om symptomen te behandelen of de progressie van de ziekte te vertragen, en het bestuderen van procedures zoals stamceltherapie met als doel de door de ziekte veroorzaakte schade te herstellen."
] |
[
"Huntington-ziekte Outreach Project voor Educatie aan Stanford\nHet Huntington-ziekte Outreach Project voor Educatie aan Stanford (HOPES) is een door studenten geleid project aan de Stanford Universiteit, dat zich toelegt op het toegankelijker maken van wetenschappelijke informatie over de ziekte van Huntington (HD) voor patiënten en het publiek. Opgericht door Professor William H. Durham in 2000, is HOPES een team van faculteitsleden en studenten aan Stanford dat de snelgroeiende wetenschappelijke en klinische literatuur over de ziekte van Huntington onderzoekt. Ze presenteren deze informatie vervolgens in een webbron die de huidige wetenschappelijke kennis van HD weerspiegelt. De HOPES-website biedt informatie over onderwerpen zoals de oorzaken en symptomen van HD, bestaande medicijnen en supplementen die HD-patiënten kunnen helpen, recente vooruitgang in HD-onderzoek en levensstijlkeuzes voor het beheersen van HD. Artikelen vatten recent onderzoek naar HD samen en synthetiseren dit voor een niet-technisch publiek. De website is ontworpen voor mensen van alle leeftijden en wetenschappelijke achtergronden. Het materiaal varieert van interactieve artikelen over basisgenetica, geschreven voor kinderen, tot meer uitgebreide onderwerpen in de moleculaire neurowetenschappen, zoals het potentieel van stamcellen om HD te behandelen of te genezen.",
"Huntingtin-geassocieerd proteïne 1\nHuntingtin-geassocieerd proteïne 1 (HAP1) is een eiwit dat bij mensen wordt gecodeerd door het HAP1-gen. Dit eiwit bleek te binden aan het mutante huntingtineiwit (mHtt), evenredig met het aantal glutamines in het glutamine-repetitundervak. De ziekte van Huntington (HD), een neurodegeneratieve aandoening gekenmerkt door verlies van striatale neuronen, wordt veroorzaakt door een expansie van een polyglutamine-traject in het HD-eiwit huntingtine. Dit gen codeert voor een eiwit dat interageert met huntingtine, met twee cytoskeletale eiwitten (dynactine en pericentriolair autoantigeenproteïne 1), en met een door hepatocyten-groeifactor gereguleerd tyrosinekinesesubstraat (HGS). De interacties met cytoskeletale eiwitten en een kinasesubstraat suggereren een rol voor dit eiwit in vesiculair transport of organeltransport.",
"Neurologisch onderzoek\nEen neurologisch onderzoek is de beoordeling van sensorische neuronale en motorische reacties, met name reflexen, om te bepalen of het zenuwstelsel is aangetast. Dit omvat doorgaans een lichamelijk onderzoek en een beoordeling van de medische geschiedenis van de patiënt, maar geen diepergaand onderzoek zoals neuro-imaging. Het kan zowel als screeningstool als als onderzoekstool worden gebruikt; het eerste wanneer de patiënt wordt onderzocht zonder verwachte neurologische afwijkingen, en het laatste wanneer een patiënt wordt onderzocht waarbij men afwijkingen verwacht. Als er een probleem wordt gevonden, hetzij bij een onderzoek of screeningsproces, kunnen verdere tests worden uitgevoerd om zich te concentreren op een bepaald aspect van het zenuwstelsel (zoals lumbaalpuncties en bloedonderzoek). Over het algemeen is een neurologisch onderzoek gericht op het achterhalen of er laesies zijn in het centrale en perifere zenuwstelsel, of dat er een ander diffuus proces is dat de patiënt belemmert. Nadat de patiënt grondig is onderzocht, is het de taak van de arts om te bepalen of deze bevindingen samen een herkenbaar medisch syndroom of een neurologische aandoening vormen, zoals de ziekte van Parkinson of de ziekte van de motorische neuron. Ten slotte is het de taak van de arts om de oorzaak te vinden van een dergelijk probleem, bijvoorbeeld te achterhalen of het probleem te wijten is aan ontsteking of aangeboren is.",
"Netwerk voor Ongediagnosticeerde Ziekten\nHet Netwerk voor Ongediagnosticeerde Ziekten (UDN) is een onderzoeksproject dat wordt gefinancierd door het National Institutes of Health Common Fund. Het doel is om klinische en onderzoeksdeskundigen uit de hele Verenigde Staten samen te brengen om de meest uitdagende medische mysteries op te lossen met behulp van geavanceerde technologieën. Het UDN bestaat uit een Coördinatiecentrum, Klinische Centra en Kernfaciliteiten (\"Cores\"). Het Coördinatiecentrum, dat het werk van het UDN coördineert, is gevestigd op de afdeling Biomedische Informatica van de Harvard Medical School -RSB-. De Klinische Centra, waar UDN-deelnemers worden onderzocht, bevinden zich bij Baylor College of Medicine, Duke Medicine, Harvard University teaching hospitals (Brigham and Women's Hospital, Boston Children's Hospital, Massachusetts General Hospital), het National Institutes of Health Clinical Center, Stanford Medical Center, University of California at Los Angeles Medical Center en Vanderbilt University. De twee Sequencing Cores, waar genetische tests voor het UDN worden uitgevoerd, bevinden zich bij Baylor College of Medicine en het HudsonAlpha Institute for Biotechnology. UDN is van plan om extra componenten toe te voegen, waaronder een Model Organisms Screening Center om het netwerk te helpen begrijpen hoe specifieke genetische veranderingen kunnen bijdragen aan ziekten door die veranderingen in andere organismen te bestuderen en een Metabolomics Core om biologische markers te bestuderen die mogelijk verband houden met ziekten.",
"Klinisch onderzoek naar de ziekte van Parkinson\nKlinisch onderzoek naar de ziekte van Parkinson (ook bekend als klinische studies, medisch onderzoek, onderzoeksstudies of klinische proeven) is elk onderzoek dat bedoeld is om vragen te beantwoorden over de etiologie, diagnostische benaderingen of nieuwe behandelingen door hun effecten op menselijke proefpersonen te bestuderen. Klinische proeven worden ontworpen en uitgevoerd door wetenschappers en medische experts, die deelnemers uitnodigen om nieuwe vaccins, therapieën of behandelingen te testen. Slechts een klein deel van de patiënten met de ziekte van Parkinson (PD) neemt deel aan klinisch onderzoek en met name aan klinische proeven. Wanneer klinische proeven te weinig deelnemers hebben, leidt dit tot een aanzienlijke vertraging in de ontwikkeling van nieuwe geneesmiddelen en behandelingen.",
"Wil Je Het Echt Weten?\nWil Je Het Echt Weten? is een documentaire uit 2012, geregisseerd door John Zaritsky en geproduceerd door Kevin Eastwood. Aan de hand van interviews en dramatische reconstructies vertelt de film de verhalen van drie families die het gen voor de ziekte van Huntington dragen, een neurodegeneratieve ziekte die het gevolg is van een genetische afwijking, waarvan de symptomen zich meestal in de middelbare leeftijd manifesteren. Leden van elke gepresenteerde familie hebben zich onderworpen aan predictieve testen om te ontdekken of ze het gen dat de ziekte veroorzaakt hebben geërfd, en ze beschrijven elk de impact die de test op hun leven heeft gehad. \"Wil Je Het Echt Weten?\" beleefde zijn wereldpremière in Canada op het DOXA Documentary Film Festival 2012 en zijn televisiepremière op 13 november 2012 op Knowledge Network.",
"Human Brain Project\nHet Human Brain Project (HBP) is een groot, tienjarig wetenschappelijk onderzoeksproject dat tot doel heeft een collaboratieve, ICT-gebaseerde wetenschappelijke onderzoeksinfrastructuur op te bouwen om onderzoekers over de hele wereld in staat te stellen kennis te vergroten op het gebied van neurowetenschappen, informatica en hersen gerelateerde geneeskunde. Het project, dat op 1 oktober 2013 van start ging, is een Europees Commissie Future and Emerging Technologies Flagship. Het HBP wordt gecoördineerd door de École Polytechnique Fédérale de Lausanne en wordt grotendeels gefinancierd door de Europese Unie. Het project is gevestigd in Genève, Zwitserland."
] | 1,307 |
Deadpool speelt de titelrol.
|
[
"Sabretooth_(comics)",
"Dead_Wrong_(comics)",
"Death-Shield",
"Underdog_(film)",
"Chief_(comics)",
"Reaper_(Marvel_Comics)",
"R.I.P.D."
] |
[
"Ryan Reynolds\nRyan Rodney Reynolds (geboren 23 oktober 1976) is een Canadese acteur. Hij portretteerde Michael Bergen in de ABC sitcom Two Guys and a Girl (1998–2001), Billy Simpson in de Canadese tienersoap Hillside (1991) van YTV, evenals Marvel Comics-personages Hannibal King in Blade: Trinity (2004), Wade Wilson/Weapon XI in X-Men Origins: Wolverine (2009), en de titelrol in Deadpool (2016), waarvoor hij een Golden Globe Award-nominatie ontving. Daarnaast portretteerde hij de Hal Jordan-versie van de DC Comics superheld Green Lantern in de gelijknamige film uit 2011. Reynolds speelde ook in films als National Lampoon's Van Wilder (2002), The Amityville Horror (2005), Definitely, Maybe (2008), The Proposal (2009), Buried (2010), The Croods (2013) en Woman in Gold (2015)."
] |
[
"Sabretooth (strips)\nSabretooth (Victor Creed) is een fictief personage dat voorkomt in Amerikaanse stripboeken uitgegeven door Marvel Comics, meestal in verband met de X-Men. Gemaakt door schrijver Chris Claremont en tekenaar/mede-schrijver John Byrne, verscheen het personage voor het eerst in Iron Fist #14 (augustus 1977). Sabretooth werd oorspronkelijk afgeschilderd als een niet-begiftigde seriemoordenaar, maar werd later geschreven als een mutant met beestachtige bovenmenselijke vermogens, met name een snel genezend vermogen, messcherpe hoektanden en klauwen, en bovenmenselijke zintuigen. Hij is een wrede huurmoordenaar verantwoordelijk voor talloze doden, zowel als betaalde huurling als voor zijn eigen plezier. Sabretooth's langdurige vijand is de mutant en X-Men lid Wolverine, met tegenstrijdige verklaringen over de oorsprong van hun vete. Het is bekend dat Wolverine en Sabretooth slachtoffers waren van het Koude Oorlog supersoldatenprogramma Weapon X, en dat Sabretooth Wolverine als concurrentie zag en hem daarom tegenwerkte. Terwijl Wolverine wordt afgebeeld als zijn meer wilde eigenschappen onderdrukkend, doet Sabretooth het tegenovergestelde en omarmt ze, tot de gebeurtenissen van AXIS. Het personage is verschenen in verschillende X-Men animatieseries en videogames. Gespeeld door Tyler Mane, was Sabretooth een handlanger van Magneto in de eerste X-Men film en X-Men: The Official Game. Liev Schreiber speelt hem in de film uit 2009 X-Men Origins: Wolverine. In mei 2008 plaatste het tijdschrift Wizard Sabretooth op nummer 193 van de 200 beste stripfiguren aller tijden. In 2009 werd Sabretooth ook door IGN gerangschikt als de 44e grootste stripboek-schurk aller tijden.",
"Dead Wrong (strips)\n``Dead Wrong'' is een verhaallijn uit de bekroonde Marvel Comics-stripreeks Runaways. De verhaallijn bevat de eerste verschijning van het creatieve team Terry Moore en Humberto Ramos. De verhaallijn bestaat uit de eerste zes nummers van het derde deel van de serie.",
"Doodsschild\nDoodsschild is een fictief personage dat voorkomt in Amerikaanse stripboeken uitgegeven door Marvel Comics.",
"Underdog (film)\nUnderdog is een Amerikaanse familiefilm uit 2007, een superhelden-komedie gebaseerd op de gelijknamige tekenfilmserie uit de jaren 60. Geregisseerd door Frederik Du Chau en geschreven door Joe Piscatella, Adam Rifkin en Craig A. Williams, de film sterren Jim Belushi, Peter Dinklage, John Slattery en Patrick Warburton met de stemmen van Jason Lee, Amy Adams en Brad Garrett. De film is losjes gebaseerd op het superkrachtige tekenfilmkarakter met dezelfde naam en verschillende andere personages uit de tekenfilm. Geproduceerd door Spyglass Entertainment en DreamWorks Classics, werd de film in de Verenigde Staten uitgebracht door Walt Disney Pictures. In tegenstelling tot de tv-serie wordt het Underdog-personage afgebeeld als een gewone hond in plaats van een antropomorfe. Underdog, ingesproken door Jason Lee, werd gespeeld door een lemon beagle genaamd Leo, met een rode trui en een blauwe cape. De film bracht wereldwijd $ 65,3 miljoen op.",
"Chief (stripverhalen)\nThe Chief, echte naam Niles Caulder, Ph.D., is een fictief personage van DC Comics en de leider van de Doom Patrol.",
"Reaper (Marvel Comics)\nReaper is de naam van verschillende fictieve personages die voorkomen in Amerikaanse stripboeken uitgegeven door Marvel Comics. Het personage dat het meest bekend staat als de Reaper, wiens echte naam Pantu Hurageb is, is een mutant in de X-Force stripboekenserie. Hij is een schurk geweest in het belangrijkste Marvel Universum, maar een held in het Ultraverse.",
"R.I.P.D.\nR.I.P.D. is een Amerikaanse bovennatuurlijke actiefilm-komedie uit 2013 met Jeff Bridges en Ryan Reynolds in de hoofdrollen. Robert Schwentke regisseerde de film op basis van een scenario dat is aangepast van de strip Rest in Peace Department van Peter M. Lenkov. De film speelt zich ook af met Kevin Bacon, Mary-Louise Parker, Stephanie Szostak en Marisa Miller. De opnames werden op 28 januari 2012 afgerond, en de film zou oorspronkelijk op 28 juni 2013 in de Verenigde Staten door Universal Pictures worden uitgebracht, maar werd uitgesteld tot 19 juli 2013. De film kreeg negatieve recensies en was een box office flop."
] | 1,308 |
Deadpool speelt de titelrol.
|
[
"List_of_accolades_received_by_Deadpool_(film)",
"Andre_Tricoteux",
"Cable_&_Deadpool",
"Copycat_(Marvel_Comics)",
"T-Ray_(comics)",
"Negasonic_Teenage_Warhead",
"Deadpool_(Original_Motion_Picture_Soundtrack)"
] |
[
"Deadpool (film)\nDeadpool is een Amerikaanse superheldenfilm uit 2016, geregisseerd door Tim Miller en geschreven door Rhett Reese en Paul Wernick, gebaseerd op het gelijknamige personage uit de Marvel Comics. Het is het achtste deel en een spin-off in de X-Men filmserie, en speelt Ryan Reynolds als het titelpersonage, evenals Morena Baccarin, Ed Skrein, T.J. Miller, Gina Carano, Leslie Uggams, Brianna Hildebrand en Stefan Kapičić. In de film jaagt antiheld Deadpool de man die bijna zijn leven verwoestte, terwijl hij ook probeert te herenigen met zijn verloren liefde. De ontwikkeling begon in februari 2004 bij New Line Cinema, maar verhuisde in maart 2005 naar 20th Century Fox, die de filmrechten kocht. In mei 2009, nadat Reynolds het personage had vertolkt in X-Men Origins: Wolverine, tot de algemene teleurstelling van de fans, gaf Fox de film aan schrijvers, en Miller werd in april 2011 aangenomen voor zijn regiedebuut. Enthousiaste lof voor uitgelekte CGI-testbeelden van Miller in juli 2014 leidde ertoe dat Fox de film in september groen licht gaf. Aanvullende casting begon begin 2015, en de hoofdfotografie begon in Vancouver van maart tot mei. Deadpool ging in première in Parijs op 8 februari 2016 en werd op 12 februari in de Verenigde Staten uitgebracht in IMAX, DLP, D-Box en premium large format. Critici prezen Reynolds' vertolking, evenals de stijl van de film, de getrouwe weergave van het titelpersonage en de actiescènes, maar bekritiseerden het plot als voorspelbaar. Het ontving verschillende prijzen en nominaties, waaronder twee Golden Globe Award-nominaties voor Beste Film - Musical of Komedie en Beste Acteur - Film Musical of Komedie, en een Producers Guild of America Award-nominatie voor Beste Speelfilm. Het won ook twee Critics' Choice Movie Awards voor Beste Komedie en Beste Acteur in een Komedie. De film was ook een aanzienlijk commercieel succes, met een brutowinst van meer dan $783 miljoen wereldwijd en het verbreken van talloze box-office records, waardoor het de negende meest succesvolle film van 2016 werd, de meest succesvolle R-rated film aller tijden wanneer niet aangepast voor inflatie, en de meest succesvolle X-Men film. Kort na het succes van de film gaf Fox opdracht tot de ontwikkeling van een vervolg, gepland voor release op 1 juni 2018."
] |
[
"Lijst van prijzen en nominaties ontvangen door Deadpool (film)\nDeadpool is een Amerikaanse superheldenfilm uit 2016, geregisseerd door Tim Miller en geschreven door Rhett Reese en Paul Wernick, gebaseerd op het gelijknamige personage uit de Marvel Comics. De film sterren Ryan Reynolds als de titelrol, evenals Morena Baccarin, Ed Skrein, T.J. Miller, Gina Carano, Leslie Uggams, Brianna Hildebrand en Stefan Kapičić. In de film jaagt antiheld Deadpool de man die bijna zijn leven verwoestte, terwijl hij ook probeert te herenigen met zijn verloren liefde. Deadpool, geproduceerd met een budget van $58 miljoen, werd op 12 februari 2016 in de Verenigde Staten uitgebracht en bracht wereldwijd meer dan $783,1 miljoen op. De film heeft talloze prijzen en nominaties ontvangen, waarbij de meeste nominaties de film zelf, de prestaties van de cast (in het bijzonder Reynolds) en de visuele effecten van de film erkennen. Deadpool werd genomineerd voor twee Golden Globe Awards, evenals vier Critics' Choice Movie Awards (waarvan er twee werden gewonnen), een Directors Guild of America Award, vijf Empire Awards, acht MTV Movie Awards (waarvan er twee werden gewonnen), een Producers Guild of America Award, vier People's Choice Awards (waarvan er twee werden gewonnen), zes Teen Choice Awards (waarvan er twee werden gewonnen), en een Writers Guild of America Award.",
"Andre Tricoteux\nAndre Tricoteux is een acteur en stuntman, bekend van zijn rol als Colossus in Deadpool en Orc War Captain in Warcraft. Hij heeft stuntwerk verricht in vele tv-series en films, zoals Once Upon a Time, Seventh Son en See No Evil 2. In de Marvel-film Deadpool uit 2016 portretteerde hij het personage Colossus in een beperkte on-set motion capture performance en stuntwerk, een rol die hij deelde met zijn collega-stuntman T.J. Storm. De Servische acteur Stefan Kapicic, die op het laatste moment werd gecast, verzorgde de stem van het personage, en de motion capture supervisor van de film, Greg LaSalle, verzorgde de uiteindelijke gezichtsuitdrukkingen. Tricoteux' prestatie in de film is met CGI gemengd met die van vier andere acteurs: de drie bovengenoemden en stuntman Glenn Ennis voor de initiële gezichtsvormen.",
"Cable & Deadpool\nCable & Deadpool was een stripboekenserie uitgegeven door Marvel Comics, beginnend in 2004. De titelfiguren, Cable en Deadpool, deelden de focus van het boek. De serie werd gelanceerd na de annulering van de eerdere lopende soloseries van de personages. De mix van humor, actie en ingewikkelde plotlijnen van het boek heeft het een toegewijde fanbase bezorgd. Marvel Comics annuleerde de serie met nummer #50 om plaats te maken voor een nieuwe lopende Deadpool-serie die begon op 10 september 2008, en een nieuwe lopende Cable-serie die werd gelanceerd in maart 2008. Cable & Deadpool werden geklasseerd op nummer 7 op de lijst van Marvel.com van \"De 10 Grootste Buddy Teams\" aller tijden.",
"Copycat (Marvel Comics)\nCopycat (Vanessa Geraldine Carlysle) is een fictieve superheldin die voorkomt in Amerikaanse stripboeken uitgegeven door Marvel Comics. Ze is een voormalig lid van X-Force. Actrice Morena Baccarin speelt Vanessa Carlysle in de speelfilm Deadpool uit 2016.",
"T-Ray (strips)\nT-Ray is een fictieve superschurk, uitgegeven door Marvel Comics en gecreëerd door Joe Kelly en Ed McGuinness. Als huurmoordenaar speelde hij een belangrijke rol in de serie Deadpool; T-Ray diende om Wade Wilson, ook bekend als Deadpool, eraan te herinneren wat voor mislukking hij was. Hij is Deadpools aartsvijand gedurende vele uitgaven en bijna alles wat Deadpool overkwam maakte deel uit van een uitgekiend plan, georkestreerd door T-Ray.",
"Negasonic Teenage Warhead\nNegasonic Teenage Warhead (echte naam Ellie Phimister) is een fictief personage dat voorkomt in Amerikaanse stripboeken uitgegeven door Marvel Comics. Het personage werd gecreëerd door Grant Morrison en Frank Quitely, en vernoemd naar het nummer \"Negasonic Teenage Warhead\" van Monster Magnet. Het personage is een mutant die telepathische en precognitieve krachten vertoont, en een leerling is van Emma Frost. Het personage verschijnt in de speelfilm Deadpool uit 2016, zij het met een andere look en een verandering in de superkrachten van het personage uit de stripboeken. Dit gebeurde via een deal met het hoofd van Marvel Studios, Kevin Feige. In de film is Negasonic Teenage Warhead een lid van de X-Men, vertolkt door actrice Brianna Hildebrand.",
"Deadpool (Original Motion Picture Soundtrack)\nDeadpool (Original Motion Picture Soundtrack) is de soundtrack van de film Deadpool uit 2016, gecomponeerd door Junkie XL, onder zijn echte naam Tom Holkenborg. Na de release haalde de soundtrack de 30e plaats in de Billboard 200 en stond bovenaan de soundtracklijst van Billboard."
] | 1,308 |
Portugal is een natiestaat.
|
[
"Government_of_Portugal",
"Portuguese-speaking_African_countries",
"Foreign_relations_of_Portugal",
"Culture_of_Portugal",
"Portugal_(surname)",
"Portugal_Ahead",
"National_Renovator_Party"
] |
[
"Portugal\nPortugal (Portugees: -LSB- puɾtuˈɣaɫ -RSB-), officieel de Portugese Republiek (-LSB- República Portuguesa, links = no -RSB-) (Portugees: -LSB- ʁɨ `publikɐ puɾtu 'ɣezɐ -RSB-) In erkende minderheidstalen van Portugal: República Pertuesa is een soevereine staat gelegen op het Iberisch Schiereiland in Zuidwest-Europa. Het is het meest westelijke land van continentaal Europa. In het westen en zuiden wordt het begrensd door de Atlantische Oceaan en in het oosten en noorden door Spanje. De grens tussen Portugal en Spanje is 1214 km lang en wordt beschouwd als de langste ononderbroken grens binnen de Europese Unie. De republiek omvat ook de Atlantische archipels van de Azoren en Madeira, beide autonome regio's met hun eigen regionale regeringen.\n\nHet grondgebied van het moderne Portugal is sinds de prehistorie continu bewoond, binnengevallen en om bevochten. De Pre-Kelten, Kelten, Carthagers en Romeinen werden gevolgd door de invasies van de Visigotische en Suebische Germaanse volkeren. Portugal als land werd geboren in de nasleep van de Christelijke Reconquista tegen de Moren die in 711 na Christus het Iberisch Schiereiland waren binnengevallen en het grootste deel ervan sindsdien bezet hielden. Versneld door de cruciale gebeurtenis voor de stichting ervan, de Slag bij São Mamede, waar Portugese troepen onder leiding van Afonso Henriques troepen versloegen onder leiding van zijn moeder Theresa van Portugal en haar minnaar Fernão Peres de Trava, wat de soevereiniteit van de natie vestigde tegen rivaliserende buurkoninkrijken. Na São Mamede noemde de toekomstige koning zichzelf Prins van Portugal. Hij zou in 1139 tot Koning van Portugal worden uitgeroepen in de Slag bij Ourique en werd in 1143 als zodanig erkend door buurkoninkrijken.\n\nIn de 15e en 16e eeuw vestigde Portugal het eerste wereldrijk en werd een van 's werelds belangrijkste economische, politieke en militaire machten. Gedurende deze tijd waren Portugese ontdekkingsreizigers pioniers in de maritieme exploratie in de Age of Discovery, met name onder koninklijke bescherming van Prins Hendrik de Zeevaarder en Koning João II, met opmerkelijke ontdekkingen zoals het bereiken van Kaap de Goede Hoop door Bartolomeu Dias (1488), de zeeroute naar India door Vasco da Gama (1497-98) en de ontdekking van Brazilië (1500). Portugal monopoliseerde in die tijd de specerijenhandel, en het Portugese rijk breidde zich uit met militaire campagnes in Azië. Maar de verwoesting van Lissabon bij een aardbeving in 1755, de bezetting van het land tijdens de Napoleontische oorlogen, de onafhankelijkheid van Brazilië (1822) en de Liberale Oorlogen (1828-34) lieten Portugal allemaal verzwakt achter door oorlog en verminderd in zijn wereldmacht.\n\nNa de revolutie van 1910 die de monarchie afzette, werd de democratische maar instabiele Portugese Eerste Republiek opgericht, die later werd opgevolgd door het rechtse autoritaire regime van de Estado Novo. De democratie werd hersteld na de Portugese Koloniale Oorlog en de Anjerrevolutie in 1974. Kort daarna werd onafhankelijkheid verleend aan bijna al zijn overzeese gebieden. De overdracht van Macau aan China in 1999 markeerde het einde van het langst bestaande koloniale rijk. Portugal heeft een diepe culturele en architectonische invloed over de hele wereld achtergelaten en een erfenis van meer dan 250 miljoen Portugeestalige sprekers vandaag de dag.\n\nPortugal is een ontwikkeld land met een hoogontwikkelde economie met een hoog inkomen en een hoge levensstandaard. Het is het 5e meest vreedzame land ter wereld en handhaaft een unitaire semi-presidentiële republikeinse staatsvorm. Het heeft de 18e hoogste sociale vooruitgang ter wereld, waarmee het voorop loopt op andere West-Europese landen zoals Frankrijk, Spanje en Italië. Als stichtend lid van de NAVO en de Gemeenschap van Portugeestalige Landen, is het ook lid van tal van andere internationale organisaties, waaronder de Verenigde Naties, de Europese Unie, de eurozone en de OESO.\n\nPortugal is een pionier als het gaat om de decriminalisering van drugs, aangezien het land in 2001 het bezit van alle drugs voor persoonlijk gebruik heeft gedecriminaliseerd.\n\nLHBTI-rechten in Portugal zijn de afgelopen twee decennia aanzienlijk verbeterd en behoren nu tot de beste ter wereld. Bovendien, na jaren van investeringen en samenwerking, bereikte Portugal in 2016 een hoogtepunt op het gebied van hernieuwbare energie wereldwijd, toen het 107 uur achtereen uitsluitend werd aangedreven door wind, zon en water, wat volgens voorstanders verder aantoont dat fossiele brandstoffen inderdaad vervangbaar zijn."
] |
[
"Portugese regering\nDe Portugese regering is een van de vier soevereine organen van de Portugese Republiek, samen met de president van de Republiek, de Assembleia da República en de rechtbanken. Het is zowel het soevereine orgaan dat het algemene beleid van het land voert als het hoogste orgaan van de Portugese publieke administratie. De Portugese regering wordt ook wel aangeduid als de regering van de Portugese Republiek, de Portugese regering of gewoon de regering. De term \"constitutionele regering\" of gewoon \"regering\" verwijst ook naar het collectieve ministerie in de zin van het team van ministers en zijn regeringsperiode onder één premier.",
"Afrikaans-Portugese landen\nDe Afrikaans-Portugese landen (ook wel Lusofoon Afrika genoemd) bestaan uit zes Afrikaanse landen waarin het Portugees een officiële taal is: Angola, Kaapverdië, Guinee-Bissau, Mozambique, São Tomé en Príncipe en, sinds 2011, Equatoriaal-Guinea. De zes landen zijn voormalige kolonies van het Portugese Rijk. Van 1778 tot de onafhankelijkheid was Equatoriaal-Guinea ook een kolonie van het Spaanse Rijk. In 1992 vormden de vijf Lusofone Afrikaanse landen een interstatelijke organisatie genaamd PALOP, een colloquiaal acroniem dat zich vertaalt naar Afrikaanse Landen met Portugese Officiële Taal (Países Africanos de Língua Oficial Portuguesa). De PALOP-landen hebben officiële overeenkomsten getekend met Portugal, de Europese Unie en de Verenigde Naties, en zij werken samen om de ontwikkeling van cultuur en onderwijs en het behoud van de Portugese taal te bevorderen. Samen met Portugal en Brazilië richtten de Afrikaans-Portugese landen in 1996 de Gemeenschap van Portugeestalige Landen (Comunidade dos Países de Língua Portuguesa, afgekort tot CPLP) op, waar Oost-Timor later in 2002 en Equatoriaal-Guinea in 2014 bij kwam.",
"Buitenlandse betrekkingen van Portugal\nDe buitenlandse betrekkingen van Portugal zijn verbonden met zijn historische rol als belangrijke speler in de Gouden Eeuw der Ontdekkingen en de houder van het inmiddels opgeheven Portugese Keizerrijk. Portugal is een lidstaat van de Europese Unie en een stichtend lid van de NAVO. Het is een toegewijde voorstander van Europese integratie en transatlantische betrekkingen. Augusto Santos Silva is de huidige minister van Buitenlandse Zaken van Portugal.",
"Cultuur van Portugal\nDe cultuur van Portugal is het resultaat van een complexe stroom van verschillende beschavingen gedurende de afgelopen millennia. Van prehistorische culturen, tot zijn pre-Romeinse beschavingen (zoals de Lusitanen, de Gallaeci, de Celtici en de Cynetes, onder andere), via zijn contacten met de Fenicisch-Carthaginse wereld, de Romeinse periode (zie Hispania, Lusitania en Gallaecia), de Germaanse invasies en de daaropvolgende vestiging van de Suebi en Buri (zie Koninkrijk der Sueven), de Visigoten (zie Visigotische Rijk), Sefardische Joden, en uiteindelijk de Moorse Omajjadeninvasie van Hispania en de daaropvolgende verdrijving tijdens de Reconquista, hebben allemaal een afdruk nagelaten op de cultuur en geschiedenis van het land. De naam Portugal zelf onthult veel van de vroege geschiedenis van het land, afkomstig van de Romeinse naam Portus Cale, een Latijnse naam die \"Haven van Cale\" betekent (sommigen beweren dat Cale een woord van Keltische oorsprong is - Cailleach-Bheur haar andere naam; de Moedergodin van het Keltische volk zoals in Calais, Caledonia, Beira. Zij was degene die met een hamer bergen en dalen schiep; degene die zich verschuilde in stenen en bomen - Moeder natuur), later getransformeerd in Portucale, en uiteindelijk in Portugal, dat ontstond als een graafschap van het Koninkrijk León (zie Graafschap Portugal) en in 1139 een onafhankelijk koninkrijk werd. Gedurende de 15e en 16e eeuw was Portugal een belangrijke economische, politieke en culturele macht, met een wereldrijk dat zich uitstrekte van Brazilië tot de Indië, evenals Macau en Japan. Portugal, als land met een lange geschiedenis, herbergt verschillende oude architectonische structuren, evenals typische kunst, meubels en literaire collecties die de gebeurtenissen die het land en zijn bevolking vormden weerspiegelen en chronologisch beschrijven. Het heeft een groot aantal culturele bezienswaardigheden, variërend van musea tot oude kerkgebouwen tot middeleeuwse kastelen, die getuigen van zijn rijke nationale culturele erfgoed. Portugal heeft vijftien UNESCO Werelderfgoedlocaties, waarmee het op de 8e plaats in Europa en de 17e plaats in de wereld staat.",
"Portugal (achternaam)\nPortugal is een achternaam afgeleid van het gelijknamige land. Personen met deze naam zijn onder andere: Alfonso Portugal (1934–2016), Mexicaans voetballer; Anne Portugal (geb. 1949), Frans dichter; Francisco de Portugal, 3e Graaf van Vimioso (1550–1582), Portugees edelman, Connétable van António, Prior van Crato, tijdens de Portugese Successieoorlog (1580–1583); Eliezer Zusia Portugal (1898–1982), Rabbi (eerste Skulener Rebbe); Hugo Sánchez Portugal (1984–2014), Mexicaans voetbalcommentator; Marcelo Portugal Gouvêa (1938–2008), Braziliaans voetbalmanager; Marcos Portugal (1762–1830), Portugees operacomponist; Mark Portugal (geb. 1962), Amerikaans honkbalspeler; Yisroel Avrohom Portugal (geb. 1925), Rabbi (tweede Skulener Rebbe).",
"Portugal Vooruit\nPortugal Vooruit (Portugal à Frente, PàF) was een rechtse politieke en electorale alliantie in Portugal, gevormd door de Sociaal-Democratische Partij (PPD/PSD) en de CDS – Volkspartij (CDS-PP).",
"Nationale Vernieuwingspartij\nDe Nationale Vernieuwingspartij (Partido Nacional Renovador, -LSB- pɐɾˈtiðu nɐsiuˈnaɫ ʁɨnuvɐˈðoɾ -RSB-, PNR) is een Portugese nationalistische politieke partij. Haar motto is \"Natio en Arbeid\" en een van haar doelen is de bevordering van een Portugese nationalistische geest. Ze gelooft dat nationalisme het belang van de natie boven sektarische belangen stelt. In 2009 was de PNR de eerste Portugese partij die \"Nieuw Nationaal Recht, Sociaal en Populair\" werd genoemd. Haar programma omvat voorstellen zoals: Steun aan het gezin, Portugese geboorte en opvoeding. Beperking van migratie en omkering van migratiestromen. Bestrijding van criminaliteit en verlaging van de strafrechtelijke meerderjarigheid. Volledige bestrijding van politieke en sociale corruptie. Bestrijding van het marxisme en het kapitalisme dat duizenden Portugese gezinnen bindt en de natie, bedrijven en nationaal werk in de tang neemt. Bestrijding van werkloosheid. Bij de Portugese parlementsverkiezingen van 2015 behaalde ze 27.269 stemmen, ofwel 0,5% van de stemmen. Dit was hun beste resultaat sinds de oprichting. Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 1 juli 2007 voor de gemeenteraad van Lissabon behaalde ze 0,8% van de stemmen. Bij de Europese verkiezingen van 2009 behaalde de lijst van de PNR, aangevoerd door Humberto Nuno de Oliveira, 13.037 stemmen, 0,4% van de stemmen. De voorzitter is sinds juni 2005 José Pinto Coelho. Ze wil sterk lijken op het Franse Front National, ook al zijn ze geen politieke bondgenoten op Europees niveau. Een van de belangrijkste slogans van de partij is \"Portugal voor de Portugezen!\". Gegroepeerd in de etno-nationalistische radicale rechtse Europese partijfamilie, wijkt de partij af van de universalistische en multiraciale traditie van het Portugees nationalisme."
] | 1,309 |
Draak is een woord in het Engels.
|
[
"Drake",
"Dragon_(Middle-earth)",
"Oriental_dragon_(disambiguation)",
"Drakon",
"Dragon's_Eye_(symbol)",
"Knucker",
"El_Dragón"
] |
[
"Draak\nEen draak is een legendarisch wezen, meestal geschubd of vuurspuwend en met slangachtige, reptielachtige of vogelachtige kenmerken, dat voorkomt in de mythen van vele culturen over de hele wereld. De twee bekendste culturele tradities van de draak zijn: De Europese draak, afkomstig van Europese volkstradities en uiteindelijk verwant aan Balkan- en West-Aziatische mythologieën. De meeste worden afgebeeld als reptielachtige wezens met een op dieren gelijkend intelligentieniveau en zijn uniek zesledig (vier poten en een apart paar vleugels). De Chinese draak, met tegenhangers in Japan (namelijk de Japanse draak), Korea en andere Oost-Aziatische en Zuid-Aziatische landen. De meeste worden afgebeeld als slangachtige wezens met bovengemiddelde intelligentie en zijn viervoetig (vier poten en vleugelloos). De twee tradities hebben zich mogelijk afzonderlijk ontwikkeld, maar hebben elkaar tot op zekere hoogte beïnvloed, met name door het interculturele contact van de afgelopen eeuwen. Het Engelse woord 'dragon' en het Latijnse woord 'draco' zijn afgeleid van het Griekse δράκων (drákōn), \"draak, slang van enorme omvang, waterslang\"."
] |
[
"Drake\nEen drake is een mannelijke eend. Van verschillende oorsprong is drake een mythisch wezen, vergelijkbaar met een draak. Drake (met hoofdletter) kan verwijzen naar:",
"Draak (Midden-aarde)\nJ.R.R. Tolkiens legendarium van Midden-aarde bevat draken die sterk gebaseerd zijn op die uit de Europese legendes. Naast 'draak' (afgeleid van het Frans), gebruikte Tolkien ook de termen 'drake' (de oorspronkelijke Engelse term, van het Oud-Engelse 'draca', op zijn beurt afkomstig van het Latijnse 'draco' en het Griekse δράκων) en 'worm' (van het Oud-Engelse 'wyrm', \"slang\", \"draak\").",
"Oosterse draak (doorverwijspagina)\nEen Oosterse draak of Chinese draak is een legendarisch wezen in de Chinese mythologie en folklore. Oosterse draak kan ook verwijzen naar: Oriental Dragon, een cruiseschip oorspronkelijk besteld door Royal Caribbean Cruise Lines Lung draak, een type draak in het Dungeons & Dragons spel",
"Drakon\nDrakon kan verwijzen naar: de Oudgriekse drakôn, wat \"reusachtige slang\" of \"draak\" betekent; Draco, een Oudgriekse wetgever berucht om zijn strenge straffen; DRAKON, een programmeertaal; Drakon (roman), een roman van S.M. Stirling; IT-1 of 3M7 Drakon, een Sovjet rakettank; Drakon Rijk, een fictieve groep uit Sonic the Comic",
"Drakenoog (symbool)\nHet Drakenoog is een oud Germaans symbool, zoals verzameld door Rudolf Koch. Het Drakenoog is een gelijkbenige of gelijkzijdige driehoek die naar beneden wijst, met een \"Y\" in het midden die de drie punten van de driehoek met elkaar verbindt. Volgens Carl G. Liungmans \"Dictionary of Symbols\" combineert het de driehoek, die een bedreiging betekent, en de \"Y\", die een keuze tussen goed en kwaad betekent. Het drakenoog is een bekend beschermend symbool, waarvan wordt gezegd dat het iedereen beschermt die de bezwering erop reciteert. De draak is een universeel motief dat al 5000 jaar aan verschillende culturen van de mensheid is verbonden. Het woord draak komt van \"derkesthai\" (Grieks: bliksemsnel kijken), wat in een Hindoeïstische traditie de hongerige blik van het allereerste wezen was toen zijn vurige geest uit de waterafgrond werd geboren. Het Drakenoog-symbool staat voor de balans van liefde, kracht en wijsheid. Driedubbele driehoeken worden geassocieerd met de Godin en de negen Muzen.",
"Knucker\nKnucker is een dialectwoord voor een soort waterdraak, die leeft in knuckerholes in Sussex, Engeland. Het woord komt van het Oud-Engelse *nicor*, dat \"watermonster\" betekent en wordt gebruikt in het gedicht Beowulf.",
"El Dragón\nEl Dragón is Spaans voor \"draak\". Het kan verwijzen naar: Een album uit 2003 van Johnny Prez. Francis Drake, die de bijnaam kreeg voor zijn kapersactiviteiten in de Spaanse wateren tijdens de 16e eeuw. Een DC Comics superheld, speciaal gecreëerd voor het Super Woordenboek."
] | 1,310 |
De personages in Grey's Anatomy proberen hun privéleven en relaties te behouden.
|
[
"Grey's_Anatomy_(season_7)",
"Grey's_Anatomy_(season_13)",
"Grey's_Anatomy_(season_11)",
"Grey's_Anatomy_(season_4)",
"Grey's_Anatomy_(season_1)",
"Cristina_Yang",
"Naomi_Bennett"
] |
[
"Grey's Anatomy\nGrey's Anatomy is een Amerikaanse medische dramaserie die op 27 maart 2005 in première ging op American Broadcasting Company (ABC) als vervanging halverwege het seizoen. De serie focust op het fictieve leven van chirurgische assistenten, artsen in opleiding en behandelende artsen, terwijl ze uitgroeien tot ervaren doktoren en proberen hun privéleven en relaties te behouden. De titel is een woordspeling op Gray's Anatomy, een anatomiehandboek van Henry Gray. Het idee voor de show kwam van Shonda Rhimes, die als uitvoerend producent fungeert, samen met Betsy Beers, Mark Gordon, Krista Vernoff, Rob Corn, Mark Wilding en Allan Heinberg. Hoewel het zich afspeelt in Seattle in het fictieve Grey-Sloan Memorial Hospital (voorheen Seattle Grace), wordt het voornamelijk gefilmd in Los Angeles, Californië. De show heette oorspronkelijk Complications, een verwijzing naar de gecompliceerde medische procedures en privéleven van de personages. De serie is gemaakt om raciaal divers te zijn, met behulp van een kleurblinden castingtechniek. Het draait om het titelpersonage, Dr. Meredith Grey, gespeeld door Ellen Pompeo. De originele cast bestond uit negen hoofdrolspelers: Pompeo, Sandra Oh, Katherine Heigl, Justin Chambers, T.R. Knight, Chandra Wilson, James Pickens Jr., Isaiah Washington en Patrick Dempsey. De cast heeft gedurende de serie grote veranderingen ondergaan, waarbij veel leden vertrokken en werden vervangen door anderen. In het twaalfde seizoen had de show een grote ensemblecast van zestien acteurs, waaronder vier uit de originele cast. Op 10 februari 2017 verlengde ABC Grey's Anatomy voor een veertiende seizoen, dat in de herfst van 2017 in première ging.\n\nGrey's Anatomy is, zelfs in het dertiende seizoen, ABC's best beoordeelde drama; hoewel de kijkcijfers gedurende de serie zijn gedaald (het behoorde ooit tot de top 10 shows in de Verenigde Staten), is het nog steeds een van de best beoordeelde shows onder de 18-49 demografische groep, en het nummer 3 drama op alle commerciële televisie. Grey's Anatomy is gedurende een groot deel van zijn looptijd goed ontvangen door critici en is opgenomen in verschillende top tien lijsten van critici aan het einde van het jaar. Sinds de start is de show door media beschreven als een televisie \"fenomeen\" of een \"juggernaut\", vanwege de lange duur en de dominante kijkcijfers. Het wordt beschouwd als een significante impact te hebben gehad op de populaire cultuur en heeft talloze prijzen gewonnen, waaronder de Golden Globe Award voor Beste Televisieserie - Drama in 2007. Het heeft meerdere Emmy-nominaties ontvangen, waaronder twee voor Outstanding Drama Series. In 2012 werd Grey's Anatomy uitgeroepen tot de vijfde meest winstgevende show, in termen van reclame per half uur. Het is de langstlopende scripted primetime show die momenteel op ABC wordt uitgezonden, en de op één na langstlopende scripted primetime ABC show ooit."
] |
[
"Grey's Anatomy (seizoen 7)\nHet zevende seizoen van het Amerikaanse medische drama Grey's Anatomy, begon op 23 september 2010 op American Broadcasting Company (ABC) en eindigde op 19 mei 2011 met in totaal 22 afleveringen. Het seizoen werd geproduceerd door ABC Studios, in samenwerking met ShondaLand Production Company en The Mark Gordon Company; de showrunner was Shonda Rhimes. Het seizoen volgt de nasleep van de schietpartij van seizoen zes, waarbij Derek Shepherd (Patrick Dempsey), Alex Karev (Justin Chambers) en Owen Hunt (Kevin McKidd) worden neergeschoten. Cristina Yang (Sandra Oh) was het meest getroffen door de schietpartij en zegde haar baan op. Cristina en Owen trouwen later met 'haar persoon' en de hoofdpersoon van de serie, Meredith Grey (Ellen Pompeo), als haar bruidsmeisje. Meredith en Derek beginnen aan een Alzheimer-studie, waarbij Meredith vermoedt dat de vrouw van Richard Webber (James Pickens jr.), Adele (Loretta Devine), mogelijk Alzheimer heeft. Arizona Robbins (Jessica Capshaw) vertrekt naar Afrika na een beurs te hebben gekregen, waardoor Callie Torres (Sara Ramirez) in puin ligt; ze eindigt in bed met Mark Sloan (Eric Dane) om erachter te komen dat ze zwanger is, net als Arizona terugkomt en haar liefde voor Callie bekent. Meredith verpest de studie voor Adele, alleen om Alex het te laten ontdekken en het aan Hunt te vertellen, wat leidt tot het feit dat Alex uit het huis van Meredith wordt gezet en Derek Meredith verlaat met Zola. Lexie Grey (Chyler Leigh) besluit eerst dat ze Mark een tweede kans gaat geven, maar begint later een relatie met Jackson Avery (Jesse Williams). Teddy Altman (Kim Raver) begint een relatie met Andrew Perkins (James Tupper), een traumacounselor, maar wordt later verliefd op haar patiënt, Henry Burton. Het seizoen eindigde met gemiddeld 11,41 miljoen kijkers en stond op nummer 31 in het totale aantal kijkers en op nummer 9 in de 18-49 belangrijkste demografische groep. Loretta Devine won de Outstanding Guest Actress in a Drama tijdens de 63e Primetime Emmy Awards. Het seizoen kreeg ook zeven nominaties tijdens de 37e People's Choice Awards en won ook de Outstanding Drama Series tijdens de NAACP Image Awards.",
"Grey's Anatomy (seizoen 13)\nHet dertiende seizoen van het Amerikaanse medische drama Grey's Anatomy ging op 22 september 2016 in première in de Verenigde Staten op de American Broadcasting Company (ABC) en bestond uit 24 afleveringen. Het seizoen werd op 3 maart 2016 besteld, samen met andere series van ABC. Het seizoen wordt geproduceerd door ABC Studios, in samenwerking met ShondaLand Production Company en The Mark Gordon Company; de showrunner is Shonda Rhimes. Dit seizoen is het eerste waarin Sara Ramirez niet te zien is als Dr. Callie Torres sinds haar introductie in het tweede seizoen, na haar vertrek aan het einde van het vorige seizoen. Het seizoen trok 10,88 miljoen kijkers, wat een daling is ten opzichte van het vorige seizoen, maar het stond op #19, twee plaatsen hoger dan het vorige seizoen. Op 10 februari 2017 verlengde ABC Grey's Anatomy voor een veertiende seizoen.",
"Grey's Anatomy (seizoen 11)\nHet elfde seizoen van het Amerikaanse medische drama Grey's Anatomy ging op 25 september 2014 in première in de Verenigde Staten op American Broadcasting Company (ABC) en bestaat uit 25 afleveringen. Het seizoen werd geproduceerd door ABC Studios, in samenwerking met ShondaLand Production Company en The Mark Gordon Company; de showrunner was Shonda Rhimes. Het seizoen begon met de aflevering \"I Must Have Lost it on the Wind\" en eindigde met de seizoensfinale \"You're My Home\" op 14 mei 2015. Het seizoen werd officieel uitgebracht op DVD als een boxset met zes schijven onder de titel Grey's Anatomy: The Complete Eleventh Season -- Life Changes op 18 augustus 2015 door Buena Vista Home Entertainment.\n\nHet seizoen is het eerste waarin Dr. Cristina Yang, gespeeld door Sandra Oh, niet tot de hoofdcast behoort, na haar vertrek in de finale van het vorige seizoen. De belangrijkste verhaallijnen van het seizoen omvatten Meredith Grey (Ellen Pompeo) die omgaat met het vertrek van \"haar persoon\", haar problematische liefdesleven met de mannelijke hoofdrolspeler van de show Derek Shepherd (Patrick Dempsey), en de nieuwe vervanger van Yang, Dr. Maggie Pierce (Kelly McCreary) die ontdekt dat Meredith haar halfzus is. De grootste verhaallijn van seizoen 11 was de dood van Derek, die betrokken raakt bij een auto-ongeluk in \"How to Save a Life\". Andere verhaallijnen zijn onder andere Amelia Shepherd (Caterina Scorsone) die naar Seattle verhuist en haar draai vindt in Grey Sloan Memorial Hospital, Callie Torres (Sara Ramirez) en Arizona Robbins (Jessica Capshaw) die proberen hun huwelijk te redden door naar relatietherapie te gaan, April Kepner (Sarah Drew) en Jackson Avery (Jesse Williams) die een zoon krijgen, Samuel, die enkele ogenblikken na de geboorte overlijdt nadat bij hem osteogenesis imperfecta is vastgesteld, een dodelijke geboorteafwijking. Het seizoen focust ook op de verdiepende vriendschap tussen Meredith en Alex Karev (Justin Chambers), wat problemen veroorzaakt voor hem en zijn vriendin Jo Wilson (Camilla Luddington).\n\nHet seizoen eindigde met 11,08 miljoen kijkers, waarmee het 36e stond in het totale aantal kijkers. Dit is veel lager dan het tiende seizoen, dat op de 15e plaats stond. In de 18-49 demografische key-groep stond Grey's Anatomy op de 13e plaats, 8 plaatsen lager dan het vorige seizoen, het laagste aantal in de geschiedenis van de serie. Voor het Primetime TV-schema van 2014-2015 was het het nummer 5 drama in de 18-49 demografische key-groep. Het seizoen werd goed ontvangen door televisiecritici, waarbij velen het schrijven en de prestaties van de cast prezen, vooral hoofdrolspeelster Ellen Pompeo. Qua prijzen en onderscheidingen kreeg het seizoen zes nominaties op de 41e People's Choice Awards en won er vier, waaronder Favorite Network TV Drama. Dempsey en Pompeo wonnen respectievelijk Favorite Dramatic TV Actor en Actress, en Oh won voor Favorite TV Character We Miss Most. Op 7 mei 2015 kondigde ABC de verlenging van Grey's Anatomy aan voor een twaalfde seizoen als onderdeel van hun tv-programma van 2015-2016.",
"Grey's Anatomy (seizoen 4)\nHet vierde seizoen van het Amerikaanse medische drama Grey's Anatomy, begon in de Verenigde Staten op 27 september 2007 en eindigde op 22 mei 2008. Het seizoen gaat verder met het verhaal van een groep chirurgen en hun mentoren in het fictieve Seattle Grace Hospital, en beschrijft hun professionele leven en de manier waarop dit van invloed is op de persoonlijke achtergrond van elk personage. Seizoen vier had twaalf vaste rollen, waarvan er tien terugkeerden uit het vorige seizoen, waarvan acht deel uitmaken van de originele cast uit het eerste seizoen. Het seizoen werd uitgezonden op donderdagavond om 21:00 uur EST. Naast de reguliere zeventien afleveringen, werd een compilatie-aflevering, verteld door de redacteuren van People, uitgezonden die eerdere gebeurtenissen van de show samenvatte en de overgang maakte van Grey's Anatomy naar Private Practice, een spin-off die zich richt op Dr. Addison Montgomery en werd uitgezonden op 19 september 2007, vóór de première van het seizoen. Het seizoen werd officieel uitgebracht op DVD als een vijf-disc boxset onder de titel Grey's Anatomy: Season Four -- Expanded op 9 september 2008 door Buena Vista Home Entertainment. Voor het eerst in de geschiedenis van de show vonden er veel castwisselingen plaats, met het eerste vertrek van twee hoofdcastleden. Ondanks het ontvangen van verschillende prijzen en nominaties voor de castleden en het productieteam, kreeg het seizoen gemengde reacties van critici en fans. Showmaker Shonda Rhimes droeg sterk bij aan de productie van het seizoen, en schreef vijf van de zeventien afleveringen. De best beoordeelde aflevering was de seizoensopener, die door 20,93 miljoen kijkers werd bekeken. Het seizoen werd onderbroken door de staking van de Writers Guild of America van 2007-2008, wat resulteerde in de productie van slechts zeventien afleveringen, in plaats van de oorspronkelijk geplande drieëntwintig.",
"Grey's Anatomy (seizoen 1)\nHet eerste seizoen van het Amerikaanse medische drama Grey's Anatomy, begon in de Verenigde Staten op de American Broadcasting Company (ABC) op 27 maart 2005 en eindigde op 22 mei 2005. Het eerste seizoen introduceert het hoofdpersonage, Meredith Grey, terwijl ze zich inschrijft voor het stageprogramma van het Seattle Grace Hospital en onverwachte uitdagingen en verrassingen tegenkomt. Seizoen één had negen vaste rollen, waarvan vier sindsdien deel uitmaken van de hoofdcast. Het seizoen diende aanvankelijk als vervanging halverwege het seizoen voor het juridische drama Boston Legal, uitgezonden in het zondagavond-slot om 22:00 uur, na Desperate Housewives. Hoewel er geen afleveringsoverzichten zijn gemaakt voor dit seizoen, worden de gebeurtenissen die plaatsvinden samengevat in \"Straight to Heart\", een afleveringsoverzicht dat een week voordat de winterstop van het tweede seizoen eindigde werd uitgezonden. Het seizoen werd officieel uitgebracht op DVD als een twee-disc Region 1 box set onder de titel Grey's Anatomy: Season One op 14 februari 2006 door Buena Vista Home Entertainment. De protagonist en titelpersonage van de serie is Dr. Meredith Grey (Ellen Pompeo), die wordt toegelaten tot het residency-programma in het fictieve Seattle Grace Hospital. Ze begint als stagiaire en wordt toegewezen aan Dr. Miranda Bailey (Chandra Wilson), samen met collega-stagiairs de extreem competitieve Dr. Cristina Yang (Sandra Oh), de onzeker Dr. George O'Malley (T.R. Knight), ex-model Dr. Izzie Stevens (Katherine Heigl), en de arrogante Dr. Alex Karev (Justin Chambers). De chirurgische afdeling wordt voornamelijk begeleid door de hoofdchirurg Dr. Richard Webber (James Pickens Jr.). Dr. Preston Burke (Isaiah Washington) is de hoofd cardiochirurg. Meredith heeft een romantische relatie met haar supervisor Derek Shepherd (Patrick Dempsey), een vreemde met wie ze een one-night stand had, en is de dochter van de gerenommeerde chirurg Ellis Grey (Kate Burton), die nu aan Alzheimer lijdt.\n\nDe recensies en kritieken van het seizoen waren enorm positief, en de serie ontving verschillende prijzen en nominaties voor de cast en crew, waaronder drie nominaties op de 57e Primetime Emmy Awards, waaronder Uitstekende Bijrolspeelster in een Dramaserie voor Oh. De serie ontving ook drie nominaties op de Golden Globe Award, waarbij de serie zelf werd genomineerd voor Beste Dramaserie, Dempsey voor Beste Acteur in een Dramaserie, Oh won de Beste Bijrolspeelster, terwijl de hele cast werd genomineerd in de categorie Uitstekende Cast - Dramaserie. Oh won ook de Uitstekende Actrice in een Dramaserie op de 12e Screen Actors Guild Awards. Chambers en Pompeo werden genomineerd voor Choice TV Breakout Performances op de Teen Choice Awards van 2005. Peter Horton en Jeffrey Melman werden ook genomineerd voor de Beste Regie - Dramaserie, voor respectievelijk \"A Hard Day's Night\" en \"Into You Like a Train\" op de 58e Directors Guild of America Awards.\n\nDe eerste vijf afleveringen van het tweede seizoen werden bedacht, geschreven en opgenomen om als de laatste vijf afleveringen van het eerste seizoen te worden uitgezonden, maar werden uitgezonden tijdens het seizoen 2005-2006 vanwege het hoge aantal kijkers dat \"Who's Zoomin' Who?\", de best beoordeelde aflevering van het seizoen, had gezien met 22,22 miljoen kijkers. De serie werd gekozen in de top tien voor verschillende \"beste televisie\" lijsten van 2005, waaronder USA Today, San Jose Mercury News, The New York Times, The Boston Globe en Chicago Tribune.",
"Cristina Yang\nCristina Yang, M.D., Ph.D., is een fictief personage uit de medische dramaserie Grey's Anatomy, die meer dan 12 jaar lang werd uitgezonden op de American Broadcasting Company (ABC) in de Verenigde Staten. Het personage werd gecreëerd door serieproducent Shonda Rhimes en wordt vertolkt door actrice Sandra Oh. Yang werd geïntroduceerd als chirurgische assistent in het fictieve Seattle Grace Hospital en werkte zich op tot arts-assistent, om uiteindelijk cardiothoracisch chirurg te worden. Haar relaties met collega's Meredith Grey (Ellen Pompeo), George O'Malley (T.R. Knight), Izzie Stevens (Katherine Heigl) en Alex Karev (Justin Chambers) vormden een centraal punt van de serie. Eerder in de serie verloofde Yang zich met Preston Burke (Isaiah Washington), had ze een relatie met de gerenommeerde chirurg en mentor Colin Marlow, en trouwde ze met, maar scheidde ze later van Owen Hunt (Kevin McKidd). Oh auditeerde oorspronkelijk voor de rol van Miranda Bailey, hoewel Chandra Wilson uiteindelijk de rol kreeg. Oh heeft over het algemeen positieve recensies ontvangen voor haar vertolking, waarbij Mark Perigard van de Boston Herald haar vriendschap met Meredith beschouwde als \"de geheime kern van Grey's\". Oh heeft ook talloze prijzen en nominaties ontvangen voor haar rol als Yang, waaronder Golden Globe en Screen Actors Guild Award-overwinningen in 2006. Ze werd bovendien elk jaar genomineerd voor de Primetime Emmy Award voor Outstanding Supporting Actress in a Drama Series, van 2005 tot 2009. ABC beschreef het personage als competitief, ambitieus en intelligent, terwijl haar agressieve en tactloze houding werd benadrukt als haar grootste zwakte. In mei 2012 meldde E! Online dat Oh, samen met haar collega-castleden, had getekend voor nog twee jaar. Oh verliet de serie na seizoen 10, en haar personage Cristina Yang werd uit de verhaallijn geschreven als hoofdrolspeler.",
"Naomi Bennett\nDr. Naomi Bennett is een fictief personage in de Grey's Anatomy spin-off Private Practice. Ze werd gespeeld door Merrin Dungey in de backdoor pilot Grey's Anatomy aflevering, ``The Other Side of This Life'', maar werd vervangen door Audra McDonald voor het eerste seizoen van de serie. Naomi is een fertiliteitsdeskundige en oprichtende partner van het Oceanside Wellness Center in Los Angeles, waar de serie zich afspeelt. Ze is de beste vriendin van het centrale personage Addison Montgomery (Kate Walsh), en was getrouwd met de internist van de praktijk Sam (Taye Diggs), met wie ze een dochter heeft. Ze verliet Private Practice aan het einde van het vierde seizoen, maar keerde terug voor de seriefinale."
] | 1,311 |
Margaret Brown is niet in staat om een Amerikaanse societydame te zijn.
|
[
"Margaret_Brown_(film_director)",
"Madeleine_Duncan_Brown",
"Margaret_Haile",
"Margaret_Morgan",
"Lady_Brown",
"Margaret_Mary_Morgan",
"Margaret_Tobin"
] |
[
"Margaret Brown\nMargaret ``Maggie'' Brown (née Tobin) (18 juli 1867 – 26 oktober 1932) (postuum bekend als ``De Onzinkbare Molly Brown'') was een Amerikaanse societydame en filantrope. Ze wordt vooral herinnerd voor het aansporen van de bemanning om terug te keren naar het puinveld van de zinken van de RMS Titanic in 1912 om naar overlevenden te zoeken. Verslagen verschillen over de vraag of de boot daadwerkelijk terugkeerde om naar overlevenden te zoeken, en zo ja, of er overlevenden werden gevonden. Gedurende haar leven noemden haar vrienden haar ``Maggie'', maar zelfs na haar dood verwees men in overlijdensberichten naar haar als de ``Onzinkbare mevrouw Brown''. De verwijzing werd verder versterkt door een Broadway musical uit 1960, gebaseerd op haar leven, en de filmadaptatie uit 1964, die beide de titel De Onzinkbare Molly Brown droegen."
] |
[
"Margaret Brown (filmregisseur)\nMargaret Brown is een Amerikaanse filmregisseur.",
"Madeleine Duncan Brown\nMadeleine Duncan Brown (5 juli 1925 – 22 juni 2002) was een Amerikaanse vrouw die verklaarde dat ze een langdurige maîtresse was van de Amerikaanse president Lyndon B. Johnson. Naast de bewering dat een zoon uit die relatie werd geboren, beschuldigde Brown Johnson ook van betrokkenheid bij een samenzwering om president John F. Kennedy te vermoorden.",
"Margaret Haile\nMargaret Haile was een Canadese socialiste in de late negentiende en vroege twintigste eeuw, van beroep lerares en journaliste. Ze was actief in de socialistische bewegingen in zowel Canada als de Verenigde Staten. Frederic Heath's \"Socialism in America\", gepubliceerd in januari 1900 in het Social Democracy Red Book, vermeldt haar, samen met Corinne Stubbs Brown en Eugene V. Debs, onder \"Honderd bekende sociaal-democraten\". Geboren in Canada, bracht Haile enige tijd door met het werken voor socialistische doelen in New England. Inwoner van Massachusetts in 1901, was Haile lid van het Uitvoerend Comité van de Social Democratic Party toen het de vorming van de Socialist Party of America plande. Ze was een van de twee vrouwen in het negenkoppige bestuur en was mogelijk de eerste vrouw die in het bestuur van een Amerikaanse socialistische organisatie zat. Haile keerde kort daarna terug naar Canada en werd in 1902 de eerste vrouw die zich kandidaat stelde voor een wetgevende functie in Canada, toen ze op het platform van de Canadian Socialist League werd genomineerd als kandidaat in Toronto Noord tijdens de provinciale verkiezingen in Ontario in 1902. Hoewel haar nominatie werd geaccepteerd en ze 79 stemmen ontving, was een vrouw niet gerechtigd om zitting te nemen in de Wetgevende Vergadering. Ze was mogelijk de eerste vrouw die zich kandidaat stelde voor een belangrijke gekozen functie binnen het hele Britse Rijk.",
"Margaret Morgan\nMargaret Morgan kan verwijzen naar: Margaret Morgan, een zwarte vrouw die als slaaf werd geclaimd, zie Prigg v. Pennsylvania Margaret Mary Morgan (overleden 1946), Amerikaanse suffragette, politica en voorvechtster voor kinderwelzijn",
"Lady Brown\nLady Brown kan verwijzen naar: Margaret Cecil, Lady Brown (1689-1782), society-patrones en tegenstander van componist Händel Lady Brown (lied), Japans hiphopnummer van Nujabes Categorie: Titel- en naam disambiguatiepagina's",
"Margaret Mary Morgan\nMargaret Mary Morgan was een Amerikaanse suffragette, eigenaresse van een drukkerij, politica, voorvechtster voor kinderwelzijn en in 1921 de eerste vrouw die ooit werd gekozen in de San Francisco Board of Supervisors. Oorspronkelijk afkomstig uit Portland, Maine, vond ze eerst werk met haar zus in een kinderkledingwinkel aan Monument Square in Portland. Na haar verhuizing naar San Francisco in 1903 kreeg ze een baan bij de Walter N. Brunt Printing Company op de afdeling incasso, waar ze zes dollar per week verdiende. Later werd ze gepromoveerd tot kantoormanager van het bedrijf. Vervolgens startte ze haar eigen bedrijf, The Margaret Mary Morgan Printing Company, op 619 California Street. In 1918 werd ze door het nationale bestuur van de Young Women's Christian Association gevraagd om onderzoek te doen naar het welzijn van vrouwen en kinderen in China. Vervolgens kandideren ze voor, en werd ze gekozen tot Supervisor van San Francisco County in 1921, een functie die ze bekleedde tot 1925. Ze was daarnaast betrokken bij: de California Federation of Business & Professional Women's Clubs; de San Francisco Business & Professional Women's Club als voorzitter; de California League of Women Voters als penningmeester; en ook het San Francisco Nursery for Homeless Children als een van de trustees. Na het verlaten van haar functie als Supervisor, werd ze aangehaald met de woorden: ``Onthoud, een vrouw moet harder werken dan een man en meer geduld hebben om succes te bereiken.''",
"Margaret Tobin\nMargaret Tobin kan verwijzen naar: De geboortenaam van Margaret Brown, ook bekend als The Unsinkable Molly Brown, een Amerikaanse societydame, filantrope, activiste; overlevende van de RMS Titanic. Dr. Margaret Julia Tobin (1952–2002), psychiater, medisch bestuurder, voormalig hoofd van de overheidsgeestelijke gezondheidszorg in Zuid-Australië, en moordslachtoffer."
] | 1,312 |
De Council on Foreign Relations is uit de Verenigde Staten.
|
[
"Foreign_Policy_Council",
"Canadian_International_Council",
"Le_Cercle",
"Pacific_Council_on_International_Policy",
"International_Relations_Council",
"Five_Country_Conference",
"American_Foreign_Policy_Council"
] |
[
"Council on Foreign Relations\nDe Council on Foreign Relations (CFR), opgericht in 1921, is een Amerikaanse non-profitorganisatie en denktank gespecialiseerd in het Amerikaanse buitenlandse beleid en internationale aangelegenheden. Het hoofdkantoor is gevestigd in New York City, met een bijkantoor in Washington D.C. Het telt 4900 leden, waaronder vooraanstaande politici, meer dan een dozijn ministers van Buitenlandse Zaken, CIA-directeuren, bankiers, advocaten, professoren en vooraanstaande mediafiguren. De CFR promoot globalisering, vrije handel, het verminderen van financiële regelgeving voor transnationale ondernemingen en economische consolidatie in regionale blokken zoals NAFTA of de Europese Unie, en ontwikkelt beleidsaanbevelingen die deze doelen weerspiegelen. De CFR-vergaderingen brengen regeringsfunctionarissen, wereldleiders uit het bedrijfsleven en prominente leden van de inlichtingendienst en de buitenlandbeleidgemeenschap samen om internationale kwesties te bespreken. CFR publiceert het tweemaandelijkse tijdschrift Foreign Affairs en beheert het David Rockefeller Studies Program, dat het buitenlandse beleid beïnvloedt door aanbevelingen te doen aan de presidentiële administratie en de diplomatieke gemeenschap, getuigenissen af te leggen voor het Congres, interactie te hebben met de media en te publiceren over kwesties van buitenlands beleid."
] |
[
"Raad voor Buitenlands Beleid\nRaad voor Buitenlands Beleid kan verwijzen naar: American Foreign Policy Council, een non-profitorganisatie die zich toelegt op het verschaffen van informatie aan degenen die het buitenlands beleid van de Verenigde Staten maken of beïnvloeden European Foreign Policy Council, een neutrale en onafhankelijke internationale vereniging",
"Canadian International Council\nDe Canadian International Council (CIC) is Canada's raad voor buitenlandse betrekkingen. Het is een onafhankelijke, op leden gebaseerde raad die is opgericht om de rol van Canada in internationale aangelegenheden te versterken. De CIC weerspiegelt de ideeën en belangen van een brede groep Canadezen die geloven dat het buitenlandse beleid van een land geen esoterische aangelegenheid van experts is, maar direct van invloed is op het leven en de welvaart van haar burgers. De CIC maakt gebruik van zijn diepe historische wortels, zijn landelijke netwerk en zijn onderzoek om het debat over internationale kwesties te bevorderen binnen academische disciplines, beleidsgebieden en economische sectoren. De CIC interageert met zijn publiek en leden persoonlijk, in drukwerk en online. De raad heeft zijn hoofdkantoor in Toronto, Ontario, met 15 door vrijwilligers gerunde afdelingen in heel Canada. CIC-afdelingen bieden CIC-leden sprekersprogramma's, studiegroepen, conferenties en seminars aan. Afdelingen zijn gevestigd in Calgary, Edmonton, Halifax, Hamilton, Montreal, Nationale Hoofdstad (Ottawa), Nipissing (North Bay), Saskatoon, Zuid-Saskatchewan (Regina), Thunder Bay, Toronto, Vancouver, Victoria, Waterloo en Winnipeg. Het hoogwaardige buitenlandsbeleidsonderzoeksprogramma van de CIC bestaat uit een jaarlijks onderzoeksproject, de China Working Group, de Strategic Studies Working Group, het International Relations and Digital Technology Project (IRDTP) en het International Journal, de academische publicatie van de raad. Het digitale mediaplatform van de CIC, OpenCanada.org, is Canada's centrum voor internationale aangelegenheden. Gebaseerd op het mandaat van de CIC om discussies over internationale aangelegenheden te bevorderen, is het platform de Canadese locatie voor die discussies. OpenCanada.org heeft meer dan 300 artikelen, 90 video's en 20 In Depth-series gepubliceerd. OpenCanada leidt het gesprek op sociale media over internationale aangelegenheden in Canada, met een zeer betrokken publiek van meer dan 20.000 op Twitter, Facebook, Tumblr, LinkedIn, Google+ en YouTube.",
"Le Cercle\nLe Cercle is een denktank voor buitenlands beleid die gespecialiseerd is in internationale veiligheid. De groep, opgericht na de Tweede Wereldoorlog, heeft leden uit vijfentwintig landen en komt minstens twee keer per jaar bijeen in Washington D.C., Verenigde Staten. De huidige voorzitter van de groep is Norman Lamont, voormalig Brits minister van Financiën.",
"Pacific Council on International Policy\nDe Pacific Council on International Policy is een onpartijdige, op lidmaatschap gebaseerde organisatie die zich richt op buitenlands beleid. Opgericht in 1995 in samenwerking met de Council on Foreign Relations, is de Pacific Council een 501c(3) non-profitorganisatie. Het hoofdkantoor is gevestigd in Los Angeles, Californië. De activiteiten omvatten spreekbijeenkomsten, beleidsgerichte taskforces en internationale feitenonderzoekmissies.",
"Internationale Relaties Raad\nDe Internationale Relaties Raad (IRR) is een onpartijdige organisatie die educatieve programma's over wereldzaken aanbiedt in Kansas City, Missouri. De IRR ontwikkelt en onderhoudt diverse programma's om begrip van internationale aangelegenheden te bevorderen onder de burgers van het grotere Kansas City gebied. De programma's benadrukken de rol van de geïnformeerde en verantwoordelijke burger bij de formulering, ontwikkeling en uitvoering van het buitenlandse beleid van de Verenigde Staten. Sinds de oprichting heeft de IRR vele wereldleiders ontvangen, waaronder ministers, ambassadeurs en leiders uit het bedrijfsleven, de media, de politiek, de overheid en het onderwijs. Gasten geven lezingen en presentaties over internationale politiek, economie en sociale kwesties.",
"Vijflandenconferentie\nDe Vijflandenconferentie (FCC) is een conferentie van de immigratieautoriteiten van Australië, Canada, Nieuw-Zeeland, het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten van Amerika. De respectievelijke autoriteiten zijn: : Department of Immigration and Border Protection : Immigratie, Vluchtelingen en Burgerschap Canada en de Canada Border Services Agency : Immigration New Zealand : Home Office : Department of Homeland Security",
"American Foreign Policy Council\nDe American Foreign Policy Council (AFPC) is een Amerikaanse conservatieve, non-profit denktank voor buitenlands beleid, actief in Washington D.C. sinds 1982. Zijn specialisten op het gebied van buitenlands en defensiebeleid voorzien leden van het Amerikaanse Congres, de uitvoerende macht en de Amerikaanse beleidsgemeenschap, evenals wereldleiders buiten de VS (met name in de voormalige USSR), van informatie. Daarnaast publiceert de AFPC strategische rapporten en andere rapporten die de beleidsvoortgang van andere landen vanuit een conservatief standpunt volgen (met name Rusland, China, landen in het Midden-Oosten en Azië). Veelvoorkomende onderwerpen zijn veiligheid (raketverdediging, wapenbeheersing, energiezekerheid, spionage) en de voortdurende status van democratie en markteconomieën in de betreffende landen."
] | 1,313 |
Jennifer Hudson bracht een album uit.
|
[
"I_Remember_Me_(song)",
"I_Still_Love_You_(Jennifer_Hudson_song)",
"J.Lo_(album)",
"Jennifer_(album)",
"Album_(Joan_Jett_album)",
"Zendaya_(album)",
"Mr_Hudson_discography"
] |
[
"Jennifer Hudson\nJennifer Kate Hudson (geboren 12 september 1981) is een Amerikaanse zangeres, actrice en woordvoerster. Ze werd bekend in 2004 als finaliste in het derde seizoen van American Idol, waar ze zevende werd. Als actrice maakte ze haar filmdebuut als Effie White in Dreamgirls, waarmee ze wereldwijd bekendheid verwierf en een Academy Award, een Golden Globe Award, een BAFTA Award en een Screen Actors Guild Award voor Beste Vrouwelijke Bijrol won. Ze speelde ook in films als Sex and the City, The Secret Life of Bees en Black Nativity. Ze heeft talloze televisieoptredens gedaan, waaronder gastrollen in Smash, Empire en Inside Amy Schumer. In 2015 maakte ze haar Broadway-debuut in de rol van Shug Avery in de heropleving van The Color Purple uit 2015. Als zangeres heeft Hudson drie studioalbums uitgebracht. Haar debuutalbum Jennifer Hudson, uitgebracht in 2008, debuteerde op nummer twee in de Billboard 200 en werd gecertificeerd goud door de RIAA, met meer dan een miljoen verkochte exemplaren wereldwijd. De plaat werd genomineerd voor vier Grammy Awards en won de Grammy Award voor Beste R&B Album in 2009. Haar tweede album I Remember Me, uitgebracht in 2011, debuteerde ook op nummer twee in de Billboard 200 en werd gecertificeerd goud door de RIAA. Haar derde en meest recente album JHUD haalde de top tien en bevatte het Grammy-genomineerde nummer \"It's Your World\". Ze werd ook de belangrijkste zangeres van het musicalalbum The Color Purple, waarmee ze de Grammy Award voor Beste Musical Theater Album in 2017 won en een Daytime Emmy Award voor Uitstekende Muzikale Prestaties in een Dagprogramma (gedeeld met de cast van The Color Purple). In oktober 2008, nadat Hudsons moeder, broer en neef om het leven waren gekomen bij een schietpartij, trok Hudson zich drie maanden terug uit het publieke oog. Hudson hervatte haar publieke optredens in 2009, met spraakmakende optredens tijdens Super Bowl XLIII, de Grammy Awards, American Idol en The Oprah Winfrey Show. Hudson wordt beschreven als een vriendin van voormalig president Barack Obama, die haar uitnodigde om met hem op te treden tijdens een fondsenwerver in Beverly Hills tijdens zijn eerste termijn in mei 2009. Ze trad ook op in het Witte Huis tijdens het evenement \"Celebration of Music from the Civil Rights Movement\". In 2013 ontving ze een ster op de Hollywood Walk of Fame. In 2016 werd Hudson aangekondigd als coach in de serie The Voice UK van 2017. Het volgende jaar werd Hudson aangekondigd als coach in het dertiende seizoen van The Voice."
] |
[
"I Remember Me (lied)\n``I Remember Me'' is een lied opgenomen door R&B-zangeres en actrice Jennifer Hudson. Het werd geschreven door Hudson en Ryan Tedder, die het nummer ook produceerde. Het werd uitgebracht als de eerste single van haar tweede album I Remember Me in het Verenigd Koninkrijk. De singleversie, die op de Britse release van I Remember Me staat, werd gemixt door Ash Howes. Deze radiomix werd op 3 april 2011 als single uitgebracht.",
"I Still Love You (Jennifer Hudson nummer)\n`` I Still Love You '' is een nummer van de Amerikaanse zangeres Jennifer Hudson. Het werd geschreven door Andrea Martin en DJ Switch en geproduceerd door het Engelse garage-duo Gorgon City voor Hudson's derde studioalbum JHUD (2014). Muzikaal is het een uptempo dance-anthem, geïnspireerd op de jaren '70 en '80. Lyrisch gezien denkt de vrouwelijke protagonist diep na over haar relatie met haar geliefde, met wie ze uit elkaar is gegaan.",
"J.Lo (album)\nJ.Lo is het tweede studioalbum en tot op heden meest succesvolle album van de Amerikaanse entertainer Jennifer Lopez. Het werd op 23 januari 2001 uitgebracht door Epic Records. Het was de opvolger van haar commercieel succesvolle debuutalbum On the 6 (1999). Op dit album had Lopez meer creatieve controle. De titel verwijst naar de bijnaam die haar fans haar gaven, en ze beschreef het als een eerbetoon aan haar fans. Lopez begon met het opnemen van het album onder de werktitel 'The Passionate Journey', waarbij ze teksten schreef die zich richtten op haar eigen persoonlijke ervaringen. Voor het album huurde ze producers in zoals Cory Rooney, Troy Oliver, Dan Shea en Sean Combs (haar toenmalige vriend), die allemaal bijdroegen aan haar eerste album. Muzikaal gezien is J.Lo een popalbum, dat ook genres zoals R&B, Latin pop, retro en dance-pop omvat. Het werd beschouwd als gedurfder dan On the 6, met meer expliciete taal en provocerende teksten over seks; het behandelt ook thema's van empowerment en relaties. Na de release ontving het album gemengde recensies van muziekcritici, die de gefabriceerde sound bekritiseerden, hoewel sommigen de Spaanse nummers en dance-materiaal prezen. Commercieel gezien werd J.Lo Lopez' meest succesvolle album. Het album debuteerde op nummer één in de US Billboard 200, in dezelfde week dat haar film The Wedding Planner bovenaan de binnenlandse box office stond, waardoor ze de eerste entertainer was met zowel een nummer één film als album tegelijkertijd. Het album werd vier keer platina gecertificeerd in de Verenigde Staten en werd het zesde best verkochte album van het jaar wereldwijd.\n\n``Love Don't Cost a Thing'' werd op 2 december 2000 uitgebracht als de eerste single van het album, die de top vijf haalde in de Verenigde Staten en nummer één in het Verenigd Koninkrijk. De tweede single van het album, ``Play'' (uitgebracht op 27 maart 2001), haalde de top twintig in de meeste landen en de top vijf in het Verenigd Koninkrijk. Het Latin pop nummer, getiteld ``Ain't It Funny'', werd op 20 juni 2001 uitgebracht als de derde single van het album. ``I'm Real'' werd op 4 september 2001 als vierde en laatste single aan de radio aangeboden. Om het succes verder te stimuleren, recruteerden platenbazen bij Epic Ja Rule van Murder Inc Records, die populair is in de Urban markt, om een remix te maken van het nummer, ``I'm Real (Murder Remix)''. De remix, met Ja Rule, verschuifde Lopez' persoonlijke stijl van pop naar een meer hiphop en urban-georiënteerde sound. Het was het nummer één nummer in de Verenigde Staten ten tijde van de aanslagen van 11 september, gedurende 5 niet-opeenvolgende weken.",
"Jennifer (album)\nJennifer is het derde album van zangeres Jennifer Warnes, uitgebracht op het Reprise Records label in 1972. Het werd geproduceerd door voormalig The Velvet Underground lid John Cale. Het verkocht slecht en werd in 1973 of 1974 uit de handel genomen en bleef volledig onbeschikbaar tot 2013, toen de Japanse tak van Reprise het eindelijk opnieuw uitbracht op CD (WPCR-14865).",
"Album (Joan Jett-album)\nAlbum is het derde studioalbum van Joan Jett en het tweede waarop haar begeleidingsband The Blackhearts te horen is. Het album werd oorspronkelijk uitgebracht in juli 1983.",
"Zendaya (album)\nZendaya is het gelijknamige debuutstudioalbum van de Amerikaanse actrice en zangeres Zendaya, uitgebracht op 17 september 2013 door Hollywood Records. Na te hebben gespeeld in de Disney Channel-serie Shake It Up, tekende Zendaya een platencontract bij Hollywood Records, waarna ze eind 2012 begon met het opnemen van haar debuutalbum. Zendaya bestaat uit elf nummers; muzikaal gezien is het album een electropoplalbum dat urban pop, R&B en dubstep bevat. Lyrisch gezien behandelt het album thema's van liefdesverdriet en liefde. Bij de release werd het album over het algemeen positief ontvangen door muziekcritici, die de productie van het album prezen. Commercieel gezien deed het album het redelijk, debuteerde het op nummer 51 in de US Billboard 200 en verkocht het in de eerste week meer dan 7000 exemplaren. De eerste single van het album, \"Replay\", werd uitgebracht op 16 juli 2013, en de bijbehorende videoclip ging op 15 augustus 2013 in première op VEVO en Disney Channel. De single werd Zendaya's hoogst genoteerde nummer op dat moment, en bereikte de top veertig in zowel de VS als Nieuw-Zeeland. Om het album verder te promoten, trad Zendaya op in diverse televisieprogramma's en ging ze op een Noord-Amerikaanse tournee, genaamd de Swag It Out Tour.",
"Mr. Hudson discografie\nDe discografie van Mr. Hudson, een Britse R&B en pop zanger-songwriter, bestaat uit twee studioalbums, 15 singles (waarvan acht als gastartiest) en tien muziekvideo's. In 2009 bracht hij zijn tweede studioalbum uit, Straight No Chaser, waaronder zijn eerste Top 5 hit single, \"Supernova\", met Kanye West, die op nummer twee piekte in het Verenigd Koninkrijk. Straight No Chaser debuteerde vervolgens op nummer 25 in de UK Album Charts."
] | 1,314 |
Nicole Kidman is een Companion.
|
[
"Nicole_Kidman_filmography",
"Antonia_Kidman",
"Birth_(film)",
"Darling_Companion",
"Blossom_Films",
"Nicole_(film)",
"My_Life_(film)"
] |
[
"Nicole Kidman\nNicole Mary Kidman, AC (geboren 20 juni 1967) is een Australische actrice en filmproducente. Kidmans doorbraakrollen waren in de thriller *Dead Calm* (1989) en de televisiethriller miniserie *Bangkok Hilton*. Na het verschijnen in verschillende films in het begin van de jaren 90, verwierf ze wereldwijde bekendheid met haar rollen in de autocoureurfilm *Days of Thunder* (1990), het romantische drama *Far and Away* (1992) en de superheldenfilm *Batman Forever* (1995). Andere succesvolle films volgden in de late jaren 90. Haar optreden in de musical *Moulin Rouge!* (2001) leverde haar een tweede Golden Globe Award voor Beste Actrice – Komedie of Musical op en haar eerste nominatie voor de Academy Award voor Beste Actrice. Kidmans vertolking van Virginia Woolf in de dramafilm *The Hours* (2002) kreeg lovende kritieken en leverde haar de Academy Award voor Beste Actrice op, de BAFTA Award voor Beste Actrice, de Golden Globe Award voor Beste Actrice in een Dramafilm en de Zilveren Beer voor Beste Actrice op het Internationaal Filmfestival van Berlijn.\n\nKidmans andere opmerkelijke films zijn onder andere de misdaadkomedie *To Die For* (1995), waarvoor ze haar eerste Golden Globe Award voor Beste Actrice – Komedie of Musical won, de erotische thriller *Eyes Wide Shut* (1999), de horror-thriller *The Others* (2001), het epische oorlogsdrama *Cold Mountain* (2003), het drama *Dogville* (2003), de politieke thriller *The Interpreter* (2005) en het epische historische romantische drama *Australia* (2008). Haar optredens in het drama *Birth* (2004) en de thriller *The Paperboy* (2012) leverden haar Golden Globe-nominaties op voor Beste Actrice en Beste Bijrol respectievelijk. Haar rol in het drama *Rabbit Hole* (2010), dat ze ook produceerde, leverde Kidman verdere onderscheidingen op, waaronder een derde nominatie voor de Academy Award voor Beste Actrice. In 2012 ontving ze haar eerste Primetime Emmy Award-nominatie voor Uitstekende Hoofdrolspeelster in een Miniserie of Film voor haar rol in de biopic *Hemingway & Gellhorn* (2012). Kidmans optreden in *Lion* (2016) leverde haar een vierde Academy Award-nominatie op, haar eerste voor de Academy Award voor Beste Bijrol. In 2017 keerde Kidman terug naar de televisie, met een hoofdrol in de HBO-miniserie *Big Little Lies*.\n\nKidman is sinds 1994 Goodwill Ambassador voor UNICEF en sinds 2006 voor UNIFEM. In 2006 werd Kidman benoemd tot Companion in the Order of Australia en was ze dat jaar de best betaalde actrice in de filmindustrie. Als gevolg van haar geboorte uit Australische ouders in Hawaï heeft Kidman een dubbele nationaliteit in Australië en de Verenigde Staten. Kidman richtte het productiebedrijf Blossom Films op en is eigenaar ervan."
] |
[
"Nicole Kidman filmografie\nAustralische actrice Nicole Kidman maakte haar filmdebuut in de drama-remake *Bush Christmas* in 1983. Vier jaar later speelde ze de hoofdrol in de televisieserie *Vietnam*, waarvoor ze de prijs voor Beste Actrice in een Miniserie ontving van het Australian Film Institute. Kidmans doorbraakrol was in de thriller *Dead Calm* (1989); haar vertolking van een getrouwde vrouw die op een jacht gevangen zit met een psychopathische moordenaar leverde haar lovende kritieken en internationale erkenning op. Hierop volgde haar Hollywood-debuut tegenover Tom Cruise in Tony Scotts autoracefilm *Days of Thunder* (1990). Haar rol als een moordlustige weerpresentatrice in Gus Van Sants misdaadkomedie-drama *To Die For* leverde Kidman in 1996 een Golden Globe Award voor Beste Actrice – Komedie of Musical op. Ze werkte opnieuw met Cruise samen in Stanley Kubricks erotische thriller *Eyes Wide Shut* (1999). Kidman speelde een courtisane in Baz Luhrmanns musical *Moulin Rouge!* (2001), waarvoor ze haar tweede Golden Globe Award voor Beste Actrice in een Film – Komedie of Musical ontving, en haar eerste nominatie voor de Academy Award voor Beste Actrice. In hetzelfde jaar verscheen Kidman in de horror-thriller *The Others*, die haar een nominatie opleverde voor Beste Actrice bij de British Academy Film Awards. Voor haar rol als schrijfster Virginia Woolf in het drama *The Hours* (2002) werd ze de eerste Australische die de Academy Award voor Beste Actrice won.\n\nIn 2003 speelde Kidman de hoofdrol in Lars von Triers *Dogville*, het drama *The Human Stain*, en het epische oorlogsdrama *Cold Mountain*. Het jaar daarop verscheen ze in de sciencefictionkomedie *The Stepford Wives* (2004) en het drama *Birth* (2004). Vier jaar later werd Kidman herenigd met Luhrmann in het historische drama *Australia*. In 2010 speelde ze de hoofdrol in het drama *Rabbit Hole*, waarvoor ze een nominatie ontving voor de Academy Awards, Golden Globes en Screen Actors Guild Awards. Kidman speelde romanschrijfster Martha Gellhorn in de televisiebiopic *Hemingway & Gellhorn* (2012), waarvoor ze een Primetime Emmy-nominatie ontving. In 2014 speelde ze actrice en prinses Grace Kelly in de biopic *Grace of Monaco*, en speelde ze een kwaadaardige taxidermist in de komedie *Paddington*. Het jaar daarop portretteerde Kidman schrijfster en archeoloog Gertrude Bell in de biopic *Queen of the Desert* (2015). Voor haar bijrol in het biografische drama *Lion* (2016) ontving ze nominaties voor de Academy Awards, Golden Globe Awards en British Academy Film Awards.",
"Antonia Kidman\nAntonia Kidman (geboren 14 juli 1970) is een Australische journaliste en tv-presentatrice, en de jongere zus van actrice Nicole Kidman.",
"Birth (film)\nBirth is een Amerikaanse dramafilm uit 2004, geregisseerd door Jonathan Glazer en met Nicole Kidman, Lauren Bacall, Danny Huston en Cameron Bright in de hoofdrollen. De film volgt Anna (Kidman), de dochter van een prominent gezin uit Manhattan. Anna raakt er geleidelijk aan van overtuigd dat haar overleden echtgenoot, Sean, is gereïncarneerd als een 10-jarige jongen (ook Sean genaamd). Anna's aanvankelijke scepsis wordt beïnvloed door de intieme kennis die het kind heeft van het leven van het voormalige echtpaar. Ondanks lovende kritieken voor verschillende aspecten van de film, waaronder Kidmans acteerwerk en Glazers regie, ontving Birth gemengde recensies. Gedistribueerd door New Line Cinema, bedroeg de wereldwijde opbrengst van de film US$ 23.925.492.",
"Darling Companion\nDarling Companion is een dramafilm uit 2012, geregisseerd door Lawrence Kasdan, geschreven door Kasdan en zijn vrouw Meg, en met Diane Keaton en Kevin Kline in de hoofdrollen. De filmopnames vonden in 2010 plaats in Utah en de film werd op 20 april 2012 uitgebracht.",
"Blossom Films\nBlossom Films is een productiebedrijf opgericht door de Australisch-Amerikaanse actrice Nicole Kidman in 2010. De eerste productie van het bedrijf was de film Rabbit Hole, gebaseerd op het gelijknamige toneelstuk van David Lindsay-Abaire.",
"Nicole (film)\nNicole (ook bekend als Crazed en The Widow's Revenge) is een Amerikaanse thriller uit 1978, geregisseerd door Istvan Ventilla en met Leslie Caron en Catherine Bach in de hoofdrollen.",
"Mijn Leven (film)\nMijn Leven is een Amerikaanse film uit 1993 met Michael Keaton en Nicole Kidman in de hoofdrollen en geregisseerd door Bruce Joel Rubin. Met een PG-13 rating bedroeg de bruto opbrengst van de film in Noord-Amerika $ 28 miljoen."
] | 1,315 |
Michael Keaton speelt geen Marvel-stripboek superschurk.
|
[
"Mysterio",
"Catman_(comics)",
"Man-Bat",
"Erik_Killmonger",
"Sandman_(Marvel_Comics)",
"Comic_Book_Villains",
"Supervillain"
] |
[
"Michael Keaton\nMichael John Douglas (geboren 5 september 1951), professioneel bekend als Michael Keaton, is een Amerikaanse acteur, producent en regisseur. Hij werd voor het eerst bekend door zijn komische filmrollen in Night Shift (1982), Mr. Mom (1983), Johnny Dangerously (1984) en Beetlejuice (1988), en hij kreeg verdere erkenning voor zijn dramatische vertolking van de titelrol in Tim Burton's Batman (1989) en Batman Returns (1992). Sindsdien heeft hij in een verscheidenheid aan films gespeeld, variërend van drama's en romantische komedies tot thrillers en actiefilms; zoals Clean and Sober (1988), The Dream Team (1989), Pacific Heights (1990), Much Ado About Nothing (1993), My Life (1993), The Paper (1994), Multiplicity (1996), Jackie Brown (1997), Herbie: Fully Loaded (2005), The Other Guys (2010), Need for Speed (2014), RoboCop (2014), Spotlight (2015) en The Founder (2016), en hij heeft ook stemmen ingesproken voor personages in animatiefilms zoals Cars (2006), Toy Story 3 (2010) en Minions (2015). In 2017 speelde Keaton de rol van de Marvel Comics superschurk de Vulture in Spider-Man: Homecoming. Keatons hoofdrol in Birdman or (The Unexpected Virtue of Ignorance) (2014) leverde hem een Golden Globe Award op voor Beste Acteur in een Musical of Komedie, de Critics' Choice Award voor Beste Acteur en Beste Acteur in een Komedie, en nominaties voor de Screen Actors Guild Award, British Academy Film Award en Academy Award voor Beste Acteur. Eerder ontving hij een Golden Globe Award-nominatie voor zijn rol in Live from Baghdad (2002) en een Screen Actors Guild Award-nominatie voor The Company (2007). Keaton ontving een Career Achievement Award van zowel het Hollywood Film Festival als de Zurich Film Festivals. Op 18 januari 2016 werd hij benoemd tot Officier in de Orde van Kunsten en Letteren in Frankrijk. Hij is ook een gastdocent aan de Carnegie Mellon University."
] |
[
"Mysterio\nMysterio is een fictieve superschurk die voorkomt in Amerikaanse stripboeken uitgegeven door Marvel Comics. Hij wordt meestal afgebeeld als een vijand van Spider-Man. De eerste en meest bekende incarnatie van Mysterio is Quentin Beck, hoewel verschillende andere personages sindsdien de alias Mysterio hebben gebruikt.",
"Catman (strips)\nCatman is een moderne versie van een fictief personage in stripboeken uitgegeven door DC Comics, die aanvankelijk een superschurk en aartsvijand van Batman was (hoewel hij de afgelopen jaren is uitgegroeid tot een capabelere en antiheroïsche figuur). In 2013 plaatste ComicsAlliance Catman op nummer 9 in hun lijst van de \"50 meest sexy mannelijke personages in strips\".",
"Man-Bat\nMan-Bat (Robert Kirkland \"Kirk\" Langstrom) is een superschurk die voorkomt in Amerikaanse stripboeken uitgegeven door DC Comics, vaak als tegenstander van de superheld Batman. Man-Bat werd gecreëerd door Frank Robbins en Neal Adams in samenwerking met redacteur Julius Schwartz, en het personage debuteerde in Detective Comics # 400 (juni 1970).",
"Erik Killmonger\nErik Killmonger is een fictieve superschurk die voorkomt in Amerikaanse stripboeken uitgegeven door Marvel Comics. Door uitgebreide training is hij een expert-vechter en zowel fysiek als mentaal een gelijke van zijn aartsvijand de Black Panther. Michael B. Jordan zal het personage vertolken in de aankomende Marvel Cinematic Universe film Black Panther.",
"Sandman (Marvel Comics)\nSandman (William Baker, ook bekend als Flint Marko) is een fictieve superschurk die voorkomt in Amerikaanse stripboeken uitgegeven door Marvel Comics. Een gedaanteverwisselaar die door een ongeluk het vermogen kreeg om zichzelf in zand te veranderen, begon hij als een schurk en werd later een bondgenoot van Spider-Man. Het personage is aangepast in verschillende andere media-incarnaties van Spider-Man, waaronder animatiefilms en de film Spider-Man 3 uit 2007, waarin hij wordt gespeeld door Thomas Haden Church. In 2009 werd Sandman door IGN gerangschikt als de 72e grootste stripboek-schurk aller tijden.",
"Stripboek Schurken\nStripboek Schurken is een Amerikaanse zwarte komedie uit 2002, geschreven en geregisseerd door James Robinson en met in de hoofdrollen DJ Qualls, Donal Logue, Michael Rapaport, Natasha Lyonne en Eileen Brennan.",
"Superschurk\nEen superschurk is een variant van het schurkachtige archetype dat vaak voorkomt in Amerikaanse stripboeken, soms met bovenmenselijke vermogens. Een superschurk is het tegenovergestelde van een superheld. Superschurken worden vaak gebruikt als tegenspelers om een superheld een ontmoedigende uitdaging te bieden. In gevallen waarin de superschurk geen bovenmenselijke, mystieke of buitenaardse krachten bezit, kan de superschurk een geniaal intellect of een vaardighedenset bezitten die het hem mogelijk maakt om complexe plannen te bedenken of misdaden te plegen op een manier die normale mensen niet kunnen. Andere eigenschappen kunnen megalomanie en het bezit van aanzienlijke middelen zijn om hun doelen te bevorderen. Veel superschurken delen enkele typische kenmerken van dictators, gangsters en terroristen uit de echte wereld, met aspiraties tot wereldheerschappij of universeel leiderschap."
] | 1,316 |
Kirk Douglas is een acteur.
|
[
"Michael_Douglas",
"Melvyn_Douglas",
"Donald_Douglas_(Scottish_actor)",
"Michael_Douglas_on_stage_and_screen",
"Captain_Kirk_Douglas",
"Bill_Douglas",
"Paul_Douglas_(actor)"
] |
[
"Kirk Douglas\nKirk Douglas (geboren als Issur Danielovitch, 9 december 1916) was een Amerikaanse acteur, producent, regisseur en auteur. Hij is een van de laatste levende mensen uit de gouden eeuw van de filmindustrie. Na een arme jeugd met immigrantenouders en zes zussen, maakte hij zijn filmdebuut in The Strange Love of Martha Ivers (1946) met Barbara Stanwyck. Douglas ontwikkelde zich al snel tot een toonaangevende box-office ster in de jaren 50 en 60, bekend om zijn serieuze drama's, waaronder westerns en oorlogsfilms. Gedurende zijn carrière speelde hij in meer dan 90 films. Douglas werd een internationale ster door de positieve ontvangst van zijn hoofdrol als een gewetenloze boksheld in Champion (1949), waarmee hij zijn eerste nominatie voor de Academy Award voor Beste Acteur kreeg. Andere vroege films zijn Young Man with a Horn (1950), tegenover Lauren Bacall en Doris Day; Ace in the Hole tegenover Jan Sterling (1951); en Detective Story (1951). Hij ontving een tweede Oscar-nominatie voor zijn dramatische rol in The Bad and the Beautiful (1952), tegenover Lana Turner, en zijn derde nominatie voor het portretteren van Vincent van Gogh in Lust for Life (1956).\n\nIn 1955 richtte hij Bryna Productions op, dat films produceerde die zo divers waren als Paths of Glory (1957) en Spartacus (1960). In die twee films speelde hij de hoofdrol en werkte hij samen met de toen relatief onbekende regisseur Stanley Kubrick. Douglas hielp de Hollywood-zwarte lijst te doorbreken door Dalton Trumbo Spartacus te laten schrijven met een officiële credit op het scherm, hoewel Trumbo's familie beweert dat hij zijn rol overdreef. Hij produceerde en speelde in Lonely Are the Brave (1962), beschouwd als een cultklassieker, en Seven Days in May (1964), tegenover Burt Lancaster, met wie hij zeven films maakte. In 1963 speelde hij de hoofdrol in het Broadway-toneelstuk One Flew Over the Cuckoo's Nest, een verhaal dat hij kocht en later aan zijn zoon Michael Douglas gaf, die er een Oscar-winnende film van maakte.\n\nAls acteur en filantroop heeft Douglas drie Academy Award-nominaties, een Oscar voor Lifetime Achievement en de Presidential Medal of Freedom ontvangen. Als auteur heeft hij tien romans en memoires geschreven. Momenteel staat hij op nummer 17 op de lijst van het American Film Institute van de grootste mannelijke schermlegendes van de klassieke Hollywood-cinema, en is hij de hoogst geplaatste levende persoon op de lijst. Nadat hij in 1991 ternauwernood een helikoptercrash had overleefd en in 1996 een beroerte had gekregen, heeft hij zich gericht op het vernieuwen van zijn spirituele en religieuze leven. Hij woont samen met zijn tweede vrouw (van 63 jaar), Anne, een producent. Hij werd 100 jaar op 9 december 2016."
] |
[
"Michael Douglas\nMichael Kirk Douglas (geboren 25 september 1944) is een Amerikaanse acteur en producent. Douglas' carrière omvat een divers scala aan films in onafhankelijke en blockbustergenres, waarvoor hij een aantal onderscheidingen heeft ontvangen, zowel competitief als ere-onderscheidingen. Deze prijzen omvatten de Golden Globe Cecil B. DeMille Award voor \"uitmuntende bijdragen aan de wereld van entertainment\" en de AFI Life Achievement Award, die \"een individu eren wiens carrière in films of televisie aanzienlijk heeft bijgedragen aan de verrijking van de Amerikaanse cultuur\". Douglas is de oudste zoon van Kirk Douglas en Diana Dill. Hij behaalde zijn Bachelor of Arts in Drama aan de Universiteit van Californië, Santa Barbara. Zijn vroege acteerrollen omvatten film-, toneel- en televisieproducties. Douglas verwierf voor het eerst bekendheid door zijn optreden in de ABC politie-procedurele televisieserie The Streets of San Francisco, waarvoor hij drie opeenvolgende Emmy Award-nominaties ontving.\n\nIn 1975 produceerde Douglas One Flew Over the Cuckoo's Nest, nadat hij de rechten op de roman van Ken Kesey van zijn vader had verworven. De film kreeg lovende kritieken en was populair, en won de Academy Award voor Beste Film, waarmee Douglas zijn eerste Oscar won als een van de producenten van de film. Na het verlaten van The Streets of San Francisco in 1976, ging Douglas verder met het produceren van films, waaronder The China Syndrome (1979) en Romancing the Stone (1984). Hij won de Golden Globe Award voor Beste Film - Musical of Komedie voor Romancing the Stone, waarin hij ook speelde, en introduceerde zichzelf zo opnieuw aan het publiek als een bekwame hoofdrolspeler.\n\nNa het hernemen van zijn Romancing the Stone-rol als Jack Colton in het vervolg uit 1985, The Jewel of the Nile, dat hij ook produceerde, en naast het verschijnen in de musical A Chorus Line (1985) en de psychologische thriller Fatal Attraction (1987), kreeg Douglas brede erkenning voor zijn vertolking van de amorele corporate raider Gordon Gekko in het door Oliver Stone geregisseerde drama Wall Street, waarvoor hij de Academy Award voor Beste Acteur won. Hij hernam de rol in het vervolg Wall Street: Money Never Sleeps (2010).\n\nDouglas' latere filmrollen omvatten: Black Rain (1989); The War of the Roses (1989); Basic Instinct (1992); The American President (1995); The Game (1997); Traffic en Wonder Boys (2000); Solitary Man (2009); en Ant-Man (2015). In 2013 ontving Douglas' optreden als Liberace in de HBO-biopic Behind the Candelabra universele bijval van de critici, en de acteur won talloze onderscheidingen voor zijn rol, waaronder Golden Globe, Emmy en Screen Actors Guild Awards.\n\nAfgezien van zijn carrière in de filmindustrie, heeft Douglas aandacht gekregen voor zijn humanitaire en politieke activisme, evenals media-aandacht voor zijn huwelijk met Catherine Zeta-Jones en zijn tongkankerdiagnose.",
"Melvyn Douglas\nMelvyn Edouard Hesselberg (5 april 1901 – 4 augustus 1981), beter bekend als Melvyn Douglas, was een Amerikaanse acteur. Douglas werd prominent in de jaren 1930 als een charmante hoofdrolspeler, wellicht het best getypeerd door zijn optreden in de romantische komedie Ninotchka (1939) met Greta Garbo. Douglas nam later volwassen en vaderlijke rollen aan, zoals in zijn Oscar-winnende rollen in Hud (1963) en Being There (1979) en zijn Oscar-genomineerde rol in I Never Sang for My Father (1970).",
"Donald Douglas (Schots acteur)\nDonald Douglas (geboren 7 maart 1933) is een Schots acteur die heeft gespeeld in films en vele bekende televisieprogramma's. Hij kreeg zijn opleiding aan de Falkirk High School, het Edinburgh College of Art en RADA. Zijn eerste professionele optreden op het toneel was in het Citizens Theatre, Glasgow. Daarna speelde hij in repertoire theaters in Engeland en op het West End-toneel. Zijn filmoptredens omvatten A Bridge Too Far (1977), Highlander: Endgame (2000) en de rol van admiraal Darcy in de Bridget Jones's Diary-films. Op televisie speelde hij tsaar Alexander I in de BBC-televisiebewerking van Oorlog en Vrede uit 1972, naast Anthony Hopkins. Hij speelde de hoofdrol in de originele tv-serie Poldark in 1975/6 als Malcolm McNeil, de legerkapitein die zijn voorliefde voor Demelza Poldark vaak liet belemmeren zijn poging om haar man te arresteren. Hij wordt ook herinnerd door cult-tv-fans voor rollen in Doctor Who, Blake's 7 en The Avengers. Zijn tv-carrière zette zich voort in de jaren 90, met de rol van Franklin Clarke in de Agatha Christie's Poirot-film uit 1992, De ABC-moorden. Hij speelde ook Dr. Gordon McKendrick in verschillende afleveringen van Monarch of the Glen en verscheen in afleveringen van EastEnders, Kavanagh QC en Casualty.",
"Michael Douglas op het toneel en scherm\nDe Amerikaanse acteur en producent Michael Douglas begon zijn filmcarrière met een korte, niet-vermelde rol in Cast a Giant Shadow (1966). In hetzelfde jaar speelde hij een kleine rol in het toneelstuk Bedford Forrest. Zijn optreden in Hail, Hero! (1969) leverde hem een nominatie op voor de Golden Globe Award voor meest veelbelovende mannelijke nieuwkomer. Hij won de Theatre World Award van 1971 voor Pinkville. Gedurende 1972-1976 speelde hij de hoofdrol in de tv-serie The Streets of San Francisco. In 1975 produceerde Douglas One Flew Over the Cuckoo's Nest, dat de Academy Award voor Beste Film, de Golden Globe voor Beste Film en de BAFTA Award voor Beste Film won. Douglas' rol van Gordon Gekko in Oliver Stone's Wall Street (1987) won hem de Academy Award voor Beste Acteur. Voor zijn vertolking van een fictieve Amerikaanse president in de komedie The American President (1995) werd hij genomineerd voor de Golden Globe Award voor Beste Acteur - Muzikale of Komedie Film. Zijn optreden in Wonder Boys (2000) leverde hem nominaties op voor de BAFTA Award voor Beste Acteur in een Hoofdrol en de Golden Globe Award voor Beste Acteur - Drama Film. Hij deelde de Screen Actors Guild Award voor Uitstekende Prestaties door een Cast in een Film met zijn medespelers in Traffic (2000). Hij hernam de rol van Gekko in Wall Street: Money Never Sleeps (2010) en werd hiervoor genomineerd voor de Golden Globe Award voor Beste Mannelijke Bijrol - Film. Douglas' vertolking van Liberace in Behind the Candelabra (2013) leverde hem de Primetime Emmy Award voor Uitstekende Hoofdrolspeler in een Miniserie of Film op. Voor zijn bijdragen aan de filmindustrie won Douglas de Golden Globe Cecil B. DeMille Award in 2004 en de AFI Life Achievement Award in 2009.",
"Captain Kirk Douglas\n``Captain'' Kirk Douglas (geboren 30 september 1972) is een Amerikaanse gitarist en zanger die optreedt met de hiphopband The Roots. Hij trad in 2003 toe tot The Roots. Zijn eerste album met The Roots was *The Tipping Point* uit 2004, waar hij de gitaarpartijen deelde met Martin Luther en Anthony Tidd. Tegen de release van hun album *Game Theory* uit 2006, had hij de rol van enige gitarist van de band op zich genomen. Als zanger fungeert hij als de belangrijkste melodische zanger van de band, waarbij hij de taken deelt met rapper Black Thought.",
"Bill Douglas\nWilliam Gerald Forbes (Bill) Douglas (17 april 1934 – 18 juni 1991) was een Schotse filmregisseur, het best bekend voor zijn filmtrilogie over zijn vroege leven.",
"Paul Douglas (acteur)\nPaul Douglas (11 april 1907 – 11 september 1959) was een Amerikaanse acteur."
] | 1,317 |
Kirk Douglas is een acteur.
|
[
"Bruce_L._Douglas",
"Douglas_Barr",
"Aaron_Douglas_(actor)",
"A_Gunfight",
"Joel_Douglas",
"Sam_Douglas",
"Doug_Hughes"
] |
[
"De Goede en de Slechten\nDe Goede en de Slechten is een melodrama uit 1952 van MGM dat het verhaal vertelt van een filmproducent die iedereen om hem heen vervreemdt. De film heeft Lana Turner, Kirk Douglas, Walter Pidgeon, Dick Powell, Barry Sullivan, Gloria Grahame en Gilbert Roland in de hoofdrollen. De film werd geregisseerd door Vincente Minnelli en geschreven door George Bradshaw en Charles Schnee. De Goede en de Slechten won vijf Academy Awards van zes nominaties in 1952, een record voor de meeste awards voor een film die niet genomineerd was voor Beste Film of Beste Regisseur. In 2002 beschouwde de United States Library of Congress de film als \"cultureel significant\" en selecteerde hem voor bewaring in het National Film Registry. Het themalied, \"The Bad and the Beautiful\", geschreven door David Raksin, werd een jazzstandard en is aangehaald als voorbeeld van een uitstekende filmthema. De Goede en de Slechten werd gemaakt door hetzelfde team dat later werkte aan een andere film over de filmindustrie, Twee weken in een andere stad (1962): regisseur (Vincente Minnelli), producent (John Houseman), scenarioschrijver (Charles Schnee), componist (David Raksin), mannelijke hoofdrolspeler (Kirk Douglas), en studio (MGM). Beide films bevatten ook uitvoeringen van het lied \"Don't Blame Me\", door Leslie Uggams in Twee weken en door Peggy King in De Goede en de Slechten. In een scène van Twee weken in een andere stad kijkt de cast naar clips uit De Goede en de Slechten in een projectieruimte, gepresenteerd als een film waarin het personage van Douglas in Twee weken, Jack Andrus, had gespeeld. Twee weken is echter geen vervolg, aangezien de personages in de twee verhalen niet verwant zijn."
] |
[
"Bruce L. Douglas\nBruce Lee Douglas (geboren 14 juli 1925) was een Amerikaans politicus in de staat Illinois. Douglas werd geboren in New York City en studeerde aan Princeton University, Columbia University, New York University en de University of California. Hij is tandarts. Douglas diende in de United States Navy tijdens de Tweede Wereldoorlog en de Koreaanse Oorlog. Hij was ook hoogleraar tandheelkunde aan de University of Illinois. Hij is getrouwd met Frederica Schneider en heeft drie kinderen.",
"Douglas Barr\nDouglas Barr (geboren 1 mei 1949), ook bekend als Doug Barr, is een Amerikaanse acteur, schrijver en regisseur. Hij heeft gespeeld in films en op televisie. Barr werd geboren in Cedar Rapids, Iowa. Zijn grote rol kwam in de ABC-televisieserie The Fall Guy als Howie Munson van 1981 tot 1986. Barr maakte vervolgens enkele gastoptredens in series als Fantasy Island, The Love Boat, Hotel en Murder, She Wrote. Zijn andere bekende rol was in de kortlopende CBS-televisieserie The Wizard als Alex Jagger van 1986 tot 1987, en hij speelde later de rol van Bill Stillfield in de succesvolle CBS-serie Designing Women van 1988 tot 1991. Zijn eerste speelfilm waarin hij speelde was de horrorfilm Deadly Blessing uit 1981, en hij speelde ook in The Unseen, een andere horrorfilm die hetzelfde jaar werd uitgebracht. Barrs meest recente rol was in de film Temptation uit 1994, en hij is sindsdien overgegaan tot het regisseren van talloze tv-films. In 1998 startte Barr Hollywood and Vine Cellars, een kleine, high-end wijnbouwer in Napa Valley.",
"Aaron Douglas (acteur)\nAaron Douglas (geboren 23 augustus 1971) is een Canadese acteur. Hij is vooral bekend om zijn rol als Galen Tyrol in het televisieprogramma Battlestar Galactica van Sci Fi Channel. Hij speelde de hoofdrol in het CTV-drama The Bridge, dat ook door CBS werd opgepikt voor uitzending in de Verenigde Staten. Douglas speelde Frank Leo, een charismatische politievakbondsleider die tegelijkertijd criminelen op straat bestrijdt en corruptie binnen de gelederen van zijn eigen afdeling aanpakt. CBS bestelde dertien afleveringen, waarvan de productie in mei 2009 begon, maar het werd geschrapt na slechts drie afleveringen. Aaron speelde samen met zijn Battlestar Galactica-collega Paul Campbell in een Syfy-originele film, Killer Mountain, die op 27 augustus 2011 in première ging.",
"Een Gevecht met Pistolen\nEen Gevecht met Pistolen is een western uit 1971, geregisseerd door Lamont Johnson en met Kirk Douglas en Johnny Cash in de hoofdrollen. De film werd gefinancierd door de Jicarilla Apache-stam, hoewel er geen hoofdrollen zijn voor Native Americans in het verhaal.",
"Joel Douglas\nJoel Douglas (geboren 23 januari 1947) is een Amerikaanse filmproducent.",
"Sam Douglas\nSam Douglas (geboren als Douglas Samuel Waters; 17 juni 1957) is een Engels-Amerikaanse acteur, het best bekend voor zijn rol als privédetective Scott Shelby in het PlayStation 3 videospel Heavy Rain, als Koning Herodes in de miniserie The Bible voor History Channel, en als Rosebud in de film Snatch. Hij heeft verschillende andere rollen gehad in films, televisie, commercials en op het toneel.",
"Doug Hughes\nDouglas Hughes is een met een Tony Award bekroonde Amerikaanse theaterregisseur."
] | 1,317 |
Kirk Douglas is een acteur.
|
[
"Last_Train_from_Gun_Hill",
"Douglas_Theatre_Company",
"Doug_Hughes",
"Aaron_Douglas_(actor)",
"Colin_Douglas_(actor)",
"Douglas_Gerrard",
"Joel_Douglas"
] |
[
"Jonge Man met een Hoorn (film)\nJonge Man met een Hoorn is een muzikale dramafilm uit 1950, gebaseerd op een gelijknamige roman van Dorothy Baker, geïnspireerd op het leven van Bix Beiderbecke, de jazz-cornettist. De film sterren Kirk Douglas, Lauren Bacall, Doris Day en Hoagy Carmichael, en werd geregisseerd door Michael Curtiz en geproduceerd door Jerry Wald. Het scenario werd geschreven door Carl Foreman en Edmund H. North."
] |
[
"De Laatste Trein van Gun Hill\nDe Laatste Trein van Gun Hill is een western uit 1959 van actiefilmregisseur John Sturges. De hoofdrollen worden vertolkt door Kirk Douglas, Anthony Quinn, Carolyn Jones en Earl Holliman. Douglas en Holliman waren eerder samen te zien in Sturges' Gunfight at the O.K. Corral, waarvoor veel dezelfde crew werd gebruikt.",
"Douglas Theatre Company\nDouglas Theatre Company was een Amerikaanse bioscoopketen gevestigd in Nebraska, actief in zowel Lincoln als Omaha. Het was de 38e grootste bioscoopketen in Noord-Amerika.",
"Doug Hughes\nDouglas Hughes is een met een Tony Award bekroonde Amerikaanse theaterregisseur.",
"Aaron Douglas (acteur)\nAaron Douglas (geboren 23 augustus 1971) is een Canadese acteur. Hij is vooral bekend om zijn rol als Galen Tyrol in het televisieprogramma Battlestar Galactica van Sci Fi Channel. Hij speelde de hoofdrol in het CTV-drama The Bridge, dat ook door CBS werd opgepikt voor uitzending in de Verenigde Staten. Douglas speelde Frank Leo, een charismatische politievakbondsleider die tegelijkertijd criminelen op straat bestrijdt en corruptie binnen de gelederen van zijn eigen afdeling aanpakt. CBS bestelde dertien afleveringen, waarvan de productie in mei 2009 begon, maar het werd geschrapt na slechts drie afleveringen. Aaron speelde samen met zijn Battlestar Galactica-collega Paul Campbell in een Syfy-originele film, Killer Mountain, die op 27 augustus 2011 in première ging.",
"Colin Douglas (acteur)\nColin Douglas (28 juli 1912 – 21 december 1991) was een Engels acteur. Geboren in Newcastle upon Tyne, Northumberland, Douglas kreeg zijn opleiding op de Farm School in Cumberland. In navolging van zijn oudere broer Jock emigreerde hij naar Nieuw-Zeeland toen hij zestien was, waar hij werkte in de schapenhouderij en houthakkerij, maar hij bleef slechts vijf jaar voordat hij auditie deed om te studeren aan RADA, nadat hij zijn vader had gesmeekt om hem terug te laten keren om te proberen acteur te worden. Hij werkte enige tijd in het repertoire, maar de Tweede Wereldoorlog onderbrak zijn carrière. In de strijdkrachten ging hij naar Catterick en het Royal Military College, Sandhurst, werd kapitein en adjudant in het Border Regiment en diende in de 1st Airborne Division. Tijdens de geallieerde invasie van Sicilië werd zijn zweefvliegtuig, net als vele andere, te vroeg losgelaten, en de bemanning zat twee dagen in zee (vele leden van andere bemanningen kwamen om). Hij werd ook per zweefvliegtuig gedropt bij Arnhem, tijdens de noodlottige Operatie Market Garden, maar in latere jaren aarzelde hij om erover te praten. Hij stond op het podium in het toneelstuk Close the Coalhouse Door van Alan Plater toen hij hoorde dat hij was uitgekozen voor een hoofdrol in A Family at War. Deze populaire serie liep 52 afleveringen vanaf 1970. Zijn filmrollen omvatten The Trollenberg Terror (1958), Captain Clegg (1962) en Mister Ten Per Cent (1967). Zijn theaterrollen omvatten One For the Pot, een van Brian Rix' Whitehall-farces in de jaren '60, een periode bij het Royal Shakespeare Company, waaronder een productie van Toad of Toad Hall met David Suchet, en Exchange in de late jaren '80, met zijn goede vriend Martin Jarvis. Zijn televisierollen omvatten Doctor Who (in de serials The Enemy of the World en Horror of Fang Rock). Ook de versie van The Children of the New Forest uit 1955. Hij had ook rollen in Fire Crackers, The Buccaneers, Danger Man, Love Story, Follyfoot, Telford's Change, The Sweeney, Dick Barton - Special Agent, The Seventh Juror, The Flockton Flyer, Headmaster, Thicker than Water (een aflevering van de anthologiereeks Play for Today), The Night People, The Omega Factor, The Greenhill Pals en The Pickwick Papers. Colin Douglas had een hoofdrol in het drama A Family at War (1970-72) waar hij Edwin Ashton speelde in een somber portret van een gezin uit Liverpool in de jaren '30 en '40. Tweeënvijftig afleveringen werden gemaakt door Granada TV en de serie bleek zeer populair en trok wekelijks meer dan 22 miljoen kijkers, soms verdrong het Coronation Street van de eerste plaats. Het was ook geliefd bij het publiek in Scandinavië, en de cast werd behandeld als supersterren toen ze op bezoek kwamen. Een andere hoofdrol was Bonehead in de komische zwart-wit BBC-televisieserie Bonehead voor kinderen die twee seizoenen duurde tussen 1960-1962. Het ging over drie hopeloze criminelen, Paul Whitsun-Jones als Boss, Douglas Blackwell als Happy en Colin Douglas als Bonehead. Boss zou een crimineel plan bedenken en samen met de eeuwig somber Happy en de idioot Bonehead (wiens gevleugelde uitdrukking was \"Zal ik hem even slaan, Boss?\") zouden ze proberen het plan uit te voeren. Maar het liep altijd verkeerd, vaak dankzij Bonehead en het waakzame oog van PC Pilchard. Om te proberen iets uit de puinhoop te redden, zou Boss een alternatief plan voorstellen met de zin \"plan B Bonehead\". De laatste rol van Colin Douglas was die van de getormenteerde Labour-veteraan Frank Twist in Alan Bleasdale's televisieserie GBH. Hij was 40 jaar getrouwd met actrice Gina Cachia, tot haar dood in 1989. Hun kinderen heten: Timothy, Amanda (verongelukt, 20 jaar oud, bij een verkeersongeluk tijdens haar studie aan de Universiteit van Kent, Canterbury), Angus, Blaise en Piers. Hij en het gezin woonden in een groot flatgebouw met uitzicht op het park, in Battersea, Londen, en zijn hobby's waren zeevissen, golf en koken. Hij was ook enkele jaren actief in de acteursraad Equity Council.",
"Douglas Gerrard\nDouglas Gerrard (12 augustus 1891 – 5 juni 1950) was een Ierse acteur en filmregisseur uit het tijdperk van de stomme film en de vroege geluidsfilm. Hij speelde in 116 films tussen 1913 en 1949. Hij regisseerde ook 23 films tussen 1916 en 1920. Hij werd geboren in Dublin, Ierland en overleed in Hollywood, Californië. Hij was de broer van acteur Charles K. Gerrard.",
"Joel Douglas\nJoel Douglas (geboren 23 januari 1947) is een Amerikaanse filmproducent."
] | 1,317 |
Kirk Douglas is een acteur.
|
[
"Douglas_Crise",
"Michael_Douglas_(skeleton_racer)",
"George_Douglas_(actor)",
"Douglas_Heyes",
"Last_Train_from_Gun_Hill",
"Douglas_Haig_(actor)",
"Anthony_Marciona"
] |
[
"De Vreemde Liefde van Martha Ivers\nDe Vreemde Liefde van Martha Ivers is een film noir die in 1946 in de Verenigde Staten werd uitgebracht, met Barbara Stanwyck, Van Heflin en Lizabeth Scott in de hoofdrollen en met Kirk Douglas in zijn filmdebuut. De film is gebaseerd op het korte verhaal \"Love Lies Bleeding\" van toneelschrijver John Patrick – die het pseudoniem Jack Patrick gebruikte – en werd geproduceerd door Hal B. Wallis. De film werd geregisseerd door Lewis Milestone, naar een scenario van Robert Rossen en Robert Riskin, die niet werd genoemd op de aftiteling. De film werd in 1947 ingeschreven voor het Filmfestival van Cannes. In 1974 viel hij in de Verenigde Staten in het publieke domein vanwege het niet verlengen van de auteursrechtaangifte door de eigenaar van het auteursrecht in het 28e jaar na publicatie."
] |
[
"Douglas Crise\nDouglas Crise is een Amerikaanse filmmonteur.",
"Michael Douglas (skeletonracer)\nMichael Douglas (geboren 31 maart 1971) is een Canadese skeletonracer die sinds 2006 actief is. Hij speelde voetbal en deed aan atletiek tijdens zijn studie in Toronto, en op 30-jarige leeftijd werd hij ontdekt door racer Pascal Richard. Hij deed mee aan de Olympische Winterspelen van 2010, maar werd voor zijn eerste run gediskwalificeerd omdat hij de beschermkappen van de runners van zijn slee niet had verwijderd.",
"George Douglas (acteur)\nGeorge Douglas (George Lamar Hesselberg: 7 augustus 1903 in Macon, Georgia – 11 juni 1983) was een Amerikaanse acteur. Hij werd geboren als jongere broer van acteur Melvyn Douglas. Hun moeder was Lena Priscilla (née Shackelford) en hun vader Edouard Gregory Hesselberg, een concertpianist en componist. Zijn vader was een Joodse immigrant uit Riga, Letland. Zijn moeder, afkomstig uit Tennessee, was protestants en een afstammeling van de Mayflower-pelgrims. Haar vader, George Shackelford, was een generaal en veteraan van de Burgeroorlog. Hij overleed in juni 1983 in San Diego, Californië, Verenigde Staten.",
"Douglas Heyes\nDouglas Heyes (22 mei 1919 – 8 februari 1993) was een Amerikaanse film- en televisieschrijver, regisseur, producent, acteur, componist en auteur met een lange lijst van prestaties. Hij gebruikte soms het pseudoniem Matthew Howard.",
"De Laatste Trein van Gun Hill\nDe Laatste Trein van Gun Hill is een western uit 1959 van actiefilmregisseur John Sturges. De hoofdrollen worden vertolkt door Kirk Douglas, Anthony Quinn, Carolyn Jones en Earl Holliman. Douglas en Holliman waren eerder samen te zien in Sturges' Gunfight at the O.K. Corral, waarvoor veel dezelfde crew werd gebruikt.",
"Douglas Haig (acteur)\nDouglas Patrick Haig (9 maart 1920 – 1 februari 2011) was een Amerikaans kindacteur die in de jaren 1920 en 1930 in films verscheen. Zijn carrière begon op tweejarige leeftijd in stomme films en (in tegenstelling tot veel acteurs uit de stomme filmtijd) zette hij zijn carrière voort in geluidsfilms (\"talkies\"). Vanaf 1928 speelde hij in ten minste 14 films. Als klein kind was hij kalm en aangenaam van uiterlijk. In een wetenschappelijke recensie van *Attorney for the Defense*, een geluidsfilm uit 1932, wordt zijn optreden omschreven als zeer irritant. Het hoogtepunt van Haigs carrière als filmacteur kwam in 1935, met een hoofdrol in *Man's Best Friend* (1935). Daarvoor had hij gespeeld in zowel speelfilms als korte films zoals *The Family Group* (1928), *Sins of the Fathers* (1928, verloren stomme film waarvan alleen fragmenten bewaard zijn gebleven in het UCLA Film and Television Archives), *Betrayal* (1929, een stomme film met gesproken sequenties, gesynchroniseerde muziek en geluidseffecten) en *Welcome Danger* (1929). In *Man's Best Friend* (1935) speelde hij de hoofdrol van Jed Strong, een jongen die een fijne hond heeft en een mishandelende vader die de hond wil doden. In 1986 beschreef TV Guide deze film als een eenvoudig, bescheiden verhaal over een kleine bergjongen en zijn politiehond. Hoewel sommige vroege films waarin Haig speelde verloren zijn gegaan, zijn de latere films bewaard gebleven en daarvan zijn er een paar op DVD uitgebracht. Deze omvatten *Man's Best Friend* (samen met *The Secret Code*) en *High Gear*.",
"Anthony Marciona\nAnthony Marciona (geboren 27 september 1961) is een Amerikaanse film-, Broadway- en televisieacteur, zanger en danser uit New York City. Marciona begon zijn acteercarrière op vijfjarige leeftijd met de rol van de petekind van Kirk Douglas in The Brotherhood."
] | 1,317 |
Kirk Douglas is een acteur.
|
[
"For_Love_or_Money_(1963_film)",
"Joel_Douglas",
"Douglas_Gerrard",
"Cullen_Douglas",
"The_Brotherhood_(1968_film)",
"Douglas_Crise",
"Douglas_Henderson_(actor)"
] |
[
"Champion (film uit 1949)\nChampion is een Amerikaanse film noir drama sportfilm uit 1949, gebaseerd op een kort verhaal van Ring Lardner. Het beschrijft de worstelingen van bokser 'Midge' Kelly die zijn eigen demonen bestrijdt terwijl hij probeert succes te behalen in de boksring. Het drama werd geregisseerd door Mark Robson, met cinematografie van Franz Planer. De film heeft Kirk Douglas, Marilyn Maxwell en Arthur Kennedy in de hoofdrollen. De film won een Academy Award voor montage en kreeg nog vijf andere nominaties, waaronder een Beste Acteur voor Douglas. Verschillende fragmenten uit de film werden gebruikt in Douglas' film Diamonds uit 1999 om de carrière van zijn personage als bokser te illustreren."
] |
[
"Voor Liefde of Geld (film uit 1963)\nVoor Liefde of Geld is een romantische komedie uit 1963 met Kirk Douglas, Mitzi Gaynor en Gig Young in de hoofdrollen. Tot op heden is dit de laatste film die Gaynor heeft gemaakt.",
"Joel Douglas\nJoel Douglas (geboren 23 januari 1947) is een Amerikaanse filmproducent.",
"Douglas Gerrard\nDouglas Gerrard (12 augustus 1891 – 5 juni 1950) was een Ierse acteur en filmregisseur uit het tijdperk van de stomme film en de vroege geluidsfilm. Hij speelde in 116 films tussen 1913 en 1949. Hij regisseerde ook 23 films tussen 1916 en 1920. Hij werd geboren in Dublin, Ierland en overleed in Hollywood, Californië. Hij was de broer van acteur Charles K. Gerrard.",
"Cullen Douglas\nCullen Douglas (geboren 6 november 1967) is een Amerikaanse acteur, toneelschrijver en scenarioschrijver. Zijn meest opvallende televisierollen waren terugkerende rollen in Pure Genius, Private Practice, Prison Break, Grey's Anatomy, Scandal en Agents of S.H.I.E.L.D. Zijn filmrollen omvatten The Dog Lover (2015), Ace Ventura, Jr.: Pet Detective (2009), Shuttle (2008), Sunshine State (2002) en Love Liza (2002). Hij had een lange en succesvolle carrière op het toneel voordat hij een filmsacteur werd. Pure Genius (2016)",
"De Broederschap (film uit 1968)\nDe Broederschap is een misdaadfilm uit 1968 in Technicolor, geregisseerd door Martin Ritt. De hoofdrollen worden vertolkt door Kirk Douglas, Irene Papas, Alex Cord en Luther Adler. Het scenario is van Lewis John Carlino. De film, uitgebracht door Paramount Pictures, flopte aan de kassa, waardoor Paramount besloot geen andere gangsterfilm meer te maken totdat ze vier jaar later The Godfather maakten.",
"Douglas Crise\nDouglas Crise is een Amerikaanse filmmonteur.",
"Douglas Henderson (acteur)\nDouglas Henderson (14 januari 1919 in Montclair, New Jersey – 5 april 1978 in Studio City, Californië) was een Amerikaanse film- en televisieacteur. Oorspronkelijk een toneelacteur, maakte hij in 1952 de overstap naar film met zijn verschijning in Stanley Kramers *Eight Iron Men*. Verdere filmrollen omvatten de film *The Manchurian Candidate* uit 1962 van John Frankenheimer, waarin hij Kolonel Milt speelde, de directe supervisor van het personage Majoor Marco (gespeeld door Frank Sinatra). Hij speelde Congreslid Morrissey in de komedie *Stay Away, Joe* uit 1968 met Elvis Presley. Op televisie maakte Henderson zes gastoptredens in *Perry Mason*, waaronder de rol van titelpersonage en verdachte Felix Heidemann in de aflevering uit 1960, \"The Case of the Clumsy Clown\". In 1963 speelde hij opnieuw de verdachte, ditmaal Dwight Garrett, in \"The Case of the Elusive Element\". In 1965 speelde hij het moordslachtoffer Frank Jones, alias Frank Jensen, in \"The Case of the Wrongful Writ\", en in 1966 speelde hij opnieuw de verdachte, Greg Stanley, in \"The Case of the Crafty Kidnapper\"."
] | 1,317 |
Kirk Douglas is een acteur.
|
[
"Cast_a_Giant_Shadow",
"Douglas_Crise",
"Pavel_Douglas",
"A_Lovely_Way_to_Die",
"Douglas_Gerrard",
"Scalawag_(film)",
"Colin_Douglas_(actor)"
] |
[
"Detective Story (film uit 1951)\nDetective Story is een film noir uit 1951 die het verhaal vertelt van één dag in het leven van de verschillende mensen die een recherchegroep bevolken. De film heeft Kirk Douglas, Eleanor Parker, William Bendix, Cathy O'Donnell en George Macready in de hoofdrollen. Zowel Lee Grant als Joseph Wiseman maken hun filmdebuut. De film werd bewerkt door Robert Wyler en Philip Yordan, gebaseerd op het gelijknamige toneelstuk uit 1949 van Sidney Kingsley. Genomineerd voor vier Academy Awards, werd de film geregisseerd door William Wyler. Een boze New Yorkse detective maakt deel uit van een groep agenten die dagelijks een grimmige strijd voeren met de onderwereld van de stad. Hij beseft niet dat zijn obsessieve achtervolging van een abortusarts hem naar een ontdekking dichter bij huis leidt. De personages die in de loop van de dag langs het bureau komen, zijn onder andere een jonge kleine fraudeur, een paar inbrekers en een naïeve winkeldief."
] |
[
"Een Reusachtige Schaduw Werpen\nEen Reusachtige Schaduw Werpen is een groots opgezette actiefilm uit 1966, gebaseerd op het leven van Kolonel Mickey Marcus, en met in de hoofdrollen Kirk Douglas, Senta Berger, Yul Brynner, John Wayne, Frank Sinatra en Angie Dickinson. Melville Shavelson bewerkte, produceerde en regisseerde de film.",
"Douglas Crise\nDouglas Crise is een Amerikaanse filmmonteur.",
"Pavel Douglas\nPavel Douglas (geboren 5 januari 1951) is een in Polen geboren, in Groot-Brittannië woonachtige acteur. Hij werd geboren in Krakau, Polen, zes jaar na het einde van de Tweede Wereldoorlog, en werd in 1959 genaturaliseerd. Aan het einde van de jaren 1970, nadat hij in Schotland en Frankrijk was opgegroeid, maakte hij zijn eerste gecrediteerde televisiedebuut met een kleine rol in de tv-serie Shoestring. Tijdens het midden van de jaren 1980 werd Douglas gecrediteerd als \"Kapitein\" in twee afleveringen van Robin of Sherwood. In 1988 en 1989 verscheen hij in verschillende afleveringen van EastEnders als het bijpersonage Gregory Mantel, die met name verantwoordelijk was voor het opdracht geven tot de aanslag op Den Watts. Hij is ook bekend van de rol van Lord Alexander Felsham in de vele series van de BBC's Lovejoy (1986-93). In december 1989 verscheen Douglas in de BBC 1-bewerking van The Voyage of the Dawn Treader als Lord Bern. Sindsdien heeft hij vele andere rollen op televisie en in speelfilms op zich genomen, waaronder Charles Devon in Passport to Murder (1993), John \"The Red\" Comyn in The Bruce (1996), Franse oorlogsschipkapitein in GoldenEye (1995), Nigel Wheeler in Heartbeat (1996), en Chris Duncan in Silent Witness (2006). In 2007 speelde hij een gastrol in Doctors, waar hij de rol van hoofdinspecteur Leo Jackson vertolkte. Dit leverde hem en de cast de prijs \"Beste aflevering\" op bij de British Soap Awards 2007. Vanaf 2007 speelde hij Patrick Johnston in River City voor BBC Scotland. In 2008 speelde hij Kapitein Lindeman in de tv-film \"Krakatoa\", in 2009 Commander John McDowell in \"Stockwell\" voor ITV, en in 2010 Jonothan Owen in \"Holby City\" voor de BBC. In 2007 verscheen hij in de Channel 4-documentaire Extraordinary Breastfeeding, waarin zijn vrouw uitlegde waarom ze haar kinderen nog steeds borstvoeding gaf toen ze opgroeiden.",
"Een Prachtige Manier om te Sterven\nEen Prachtige Manier om te Sterven is een Amerikaanse misdaadfilm uit 1968, een mysterie-drama geregisseerd door David Lowell Rich en met in de hoofdrollen Kirk Douglas, Sylva Koscina, Eli Wallach en Kenneth Haigh. Een politieagent neemt ontslag bij de politie en wordt de bodyguard van de vrouw van een rijke man. Wanneer haar man dood wordt aangetroffen, probeert hij haar van moord te vrijwaren. De film is opmerkelijk vanwege twee bijrollen: Martyn Green, lange tijd specialist in Gilbert en Sullivan en acteur/zanger/regisseur bij het D'Oyly Carte Opera Company, maakt een zeldzame filmoptreden, en Ali MacGraw maakt haar filmdebuut in een kleine rol.",
"Douglas Gerrard\nDouglas Gerrard (12 augustus 1891 – 5 juni 1950) was een Ierse acteur en filmregisseur uit het tijdperk van de stomme film en de vroege geluidsfilm. Hij speelde in 116 films tussen 1913 en 1949. Hij regisseerde ook 23 films tussen 1916 en 1920. Hij werd geboren in Dublin, Ierland en overleed in Hollywood, Californië. Hij was de broer van acteur Charles K. Gerrard.",
"Scalawag (film)\nScalawag is een film uit 1973, geregisseerd door Kirk Douglas, zijn eerste van twee geregisseerde films, de andere is Posse. De film is een western-bewerking van Schateiland van Robert Louis Stevenson.",
"Colin Douglas (acteur)\nColin Douglas (28 juli 1912 – 21 december 1991) was een Engels acteur. Geboren in Newcastle upon Tyne, Northumberland, Douglas kreeg zijn opleiding op de Farm School in Cumberland. In navolging van zijn oudere broer Jock emigreerde hij naar Nieuw-Zeeland toen hij zestien was, waar hij werkte in de schapenhouderij en houthakkerij, maar hij bleef slechts vijf jaar voordat hij auditie deed om te studeren aan RADA, nadat hij zijn vader had gesmeekt om hem terug te laten keren om te proberen acteur te worden. Hij werkte enige tijd in het repertoire, maar de Tweede Wereldoorlog onderbrak zijn carrière. In de strijdkrachten ging hij naar Catterick en het Royal Military College, Sandhurst, werd kapitein en adjudant in het Border Regiment en diende in de 1st Airborne Division. Tijdens de geallieerde invasie van Sicilië werd zijn zweefvliegtuig, net als vele andere, te vroeg losgelaten, en de bemanning zat twee dagen in zee (vele leden van andere bemanningen kwamen om). Hij werd ook per zweefvliegtuig gedropt bij Arnhem, tijdens de noodlottige Operatie Market Garden, maar in latere jaren aarzelde hij om erover te praten. Hij stond op het podium in het toneelstuk Close the Coalhouse Door van Alan Plater toen hij hoorde dat hij was uitgekozen voor een hoofdrol in A Family at War. Deze populaire serie liep 52 afleveringen vanaf 1970. Zijn filmrollen omvatten The Trollenberg Terror (1958), Captain Clegg (1962) en Mister Ten Per Cent (1967). Zijn theaterrollen omvatten One For the Pot, een van Brian Rix' Whitehall-farces in de jaren '60, een periode bij het Royal Shakespeare Company, waaronder een productie van Toad of Toad Hall met David Suchet, en Exchange in de late jaren '80, met zijn goede vriend Martin Jarvis. Zijn televisierollen omvatten Doctor Who (in de serials The Enemy of the World en Horror of Fang Rock). Ook de versie van The Children of the New Forest uit 1955. Hij had ook rollen in Fire Crackers, The Buccaneers, Danger Man, Love Story, Follyfoot, Telford's Change, The Sweeney, Dick Barton - Special Agent, The Seventh Juror, The Flockton Flyer, Headmaster, Thicker than Water (een aflevering van de anthologiereeks Play for Today), The Night People, The Omega Factor, The Greenhill Pals en The Pickwick Papers. Colin Douglas had een hoofdrol in het drama A Family at War (1970-72) waar hij Edwin Ashton speelde in een somber portret van een gezin uit Liverpool in de jaren '30 en '40. Tweeënvijftig afleveringen werden gemaakt door Granada TV en de serie bleek zeer populair en trok wekelijks meer dan 22 miljoen kijkers, soms verdrong het Coronation Street van de eerste plaats. Het was ook geliefd bij het publiek in Scandinavië, en de cast werd behandeld als supersterren toen ze op bezoek kwamen. Een andere hoofdrol was Bonehead in de komische zwart-wit BBC-televisieserie Bonehead voor kinderen die twee seizoenen duurde tussen 1960-1962. Het ging over drie hopeloze criminelen, Paul Whitsun-Jones als Boss, Douglas Blackwell als Happy en Colin Douglas als Bonehead. Boss zou een crimineel plan bedenken en samen met de eeuwig somber Happy en de idioot Bonehead (wiens gevleugelde uitdrukking was \"Zal ik hem even slaan, Boss?\") zouden ze proberen het plan uit te voeren. Maar het liep altijd verkeerd, vaak dankzij Bonehead en het waakzame oog van PC Pilchard. Om te proberen iets uit de puinhoop te redden, zou Boss een alternatief plan voorstellen met de zin \"plan B Bonehead\". De laatste rol van Colin Douglas was die van de getormenteerde Labour-veteraan Frank Twist in Alan Bleasdale's televisieserie GBH. Hij was 40 jaar getrouwd met actrice Gina Cachia, tot haar dood in 1989. Hun kinderen heten: Timothy, Amanda (verongelukt, 20 jaar oud, bij een verkeersongeluk tijdens haar studie aan de Universiteit van Kent, Canterbury), Angus, Blaise en Piers. Hij en het gezin woonden in een groot flatgebouw met uitzicht op het park, in Battersea, Londen, en zijn hobby's waren zeevissen, golf en koken. Hij was ook enkele jaren actief in de acteursraad Equity Council."
] | 1,317 |
Kirk Douglas is een acteur.
|
[
"Diana_Douglas",
"Warren_Douglas",
"Joel_Douglas",
"Douglas_Fairbanks_Presents",
"Colin_Douglas_(actor)",
"Douglas_Buck",
"A_Lovely_Way_to_Die"
] |
[
"Spartacus (film)\nSpartacus is een Amerikaanse historische dramafilm uit 1960, geregisseerd door Stanley Kubrick. Het scenario van Dalton Trumbo was gebaseerd op de roman Spartacus van Howard Fast. Het werd geïnspireerd door het levensverhaal van de leider van een slavenopstand in de oudheid, Spartacus, en de gebeurtenissen van de Derde Serviele Oorlog. De film speelde Kirk Douglas als Spartacus, Laurence Olivier als de Romeinse generaal en politicus Marcus Licinius Crassus, Peter Ustinov, die een Academy Award won voor Beste Mannelijke Bijrol, als slavenhandelaar Lentulus Batiatus, John Gavin als Julius Caesar, Jean Simmons als Varinia, Charles Laughton als Sempronius Gracchus en Tony Curtis als Antoninus. De film won in totaal vier Academy Awards. Douglas, wiens bedrijf Bryna Productions de film produceerde, verving de oorspronkelijke regisseur Anthony Mann na de eerste week van de opnames. Kubrick, met wie Douglas eerder had samengewerkt, werd aangetrokken om de regie over te nemen. Het is de enige film geregisseerd door Kubrick waarbij hij niet de volledige artistieke controle had. Scenario schrijver Dalton Trumbo stond op dat moment op de zwarte lijst als een van de Hollywood Ten. Douglas maakte publiekelijk bekend dat Trumbo de scenarioschrijver van Spartacus was, en president-elect John F. Kennedy stak de picket lines van de American Legion over om de film te bekijken, wat hielp bij het beëindigen van de zwarte lijst. De auteur van de roman waarop de film is gebaseerd, Howard Fast, stond ook op de zwarte lijst en moest het boek oorspronkelijk zelf uitgeven. De film werd de grootste kaskraker in de geschiedenis van Universal Studios, totdat hij werd overtroffen door Airport (1970)."
] |
[
"Diana Douglas\nDiana Love Webster (geboren Dill; voorheen Douglas en Darrid; 22 januari 1923 – 3 juli 2015) was een Amerikaanse actrice. Ze stond bekend om haar huwelijk met acteur Kirk Douglas, van 1943 tot hun scheiding in 1951. Ze was de moeder van Michael en Joel Douglas. In 1942 begon Douglas haar carrière als actrice en verscheen in meer dan 50 films. Enkele van haar bekende rollen waren als Susan Rogers in The Indian Fighter (met Kirk Douglas) en als Peg in Planes, Trains and Automobiles. Ze stond ook bekend om haar terugkerende rol als Martha Evans in Days of Our Lives (1977-79, 1982). In 2003 verscheen ze in It Runs in the Family met haar ex-man Kirk, haar zoon Michael en haar kleinzoon Cameron. Ze ging in 2008 met pensioen.",
"Warren Douglas\nWarren Douglas (29 juli 1911 – 15 november 1997) was een Amerikaanse filmacteur en scenarioschrijver.",
"Joel Douglas\nJoel Douglas (geboren 23 januari 1947) is een Amerikaanse filmproducent.",
"Douglas Fairbanks Presenteert\nDouglas Fairbanks Presenteert, ook bekend als Rheingold Theater, is een syndicated anthologieserie uit de jaren 50 van een half uur, gepresenteerd door en af en toe met Douglas Fairbanks Jr. in de hoofdrol. De show werd geproduceerd door Douglas Fairbanks Jr. Productions voor NBC en werd gefilmd in de British National Studios, Elstree, Engeland. De serie bood Buster Keaton in zijn eerste dramatische rol in de aflevering getiteld \"The Awakening\". De Britse acteur Christopher Lee verscheen in diverse rollen in dertien afleveringen, waaronder \"Destination Milan\". Het programma werd in Amerika uitgezonden op NBC van 7 januari 1953 tot 11 februari 1957, voor in totaal 155 afleveringen. Fairbanks zelf speelde in achtendertig afleveringen. In Melbourne, Australië werd de serie uitgezonden onder de titel Chesebrough Ponds Playhouse.",
"Colin Douglas (acteur)\nColin Douglas (28 juli 1912 – 21 december 1991) was een Engels acteur. Geboren in Newcastle upon Tyne, Northumberland, Douglas kreeg zijn opleiding op de Farm School in Cumberland. In navolging van zijn oudere broer Jock emigreerde hij naar Nieuw-Zeeland toen hij zestien was, waar hij werkte in de schapenhouderij en houthakkerij, maar hij bleef slechts vijf jaar voordat hij auditie deed om te studeren aan RADA, nadat hij zijn vader had gesmeekt om hem terug te laten keren om te proberen acteur te worden. Hij werkte enige tijd in het repertoire, maar de Tweede Wereldoorlog onderbrak zijn carrière. In de strijdkrachten ging hij naar Catterick en het Royal Military College, Sandhurst, werd kapitein en adjudant in het Border Regiment en diende in de 1st Airborne Division. Tijdens de geallieerde invasie van Sicilië werd zijn zweefvliegtuig, net als vele andere, te vroeg losgelaten, en de bemanning zat twee dagen in zee (vele leden van andere bemanningen kwamen om). Hij werd ook per zweefvliegtuig gedropt bij Arnhem, tijdens de noodlottige Operatie Market Garden, maar in latere jaren aarzelde hij om erover te praten. Hij stond op het podium in het toneelstuk Close the Coalhouse Door van Alan Plater toen hij hoorde dat hij was uitgekozen voor een hoofdrol in A Family at War. Deze populaire serie liep 52 afleveringen vanaf 1970. Zijn filmrollen omvatten The Trollenberg Terror (1958), Captain Clegg (1962) en Mister Ten Per Cent (1967). Zijn theaterrollen omvatten One For the Pot, een van Brian Rix' Whitehall-farces in de jaren '60, een periode bij het Royal Shakespeare Company, waaronder een productie van Toad of Toad Hall met David Suchet, en Exchange in de late jaren '80, met zijn goede vriend Martin Jarvis. Zijn televisierollen omvatten Doctor Who (in de serials The Enemy of the World en Horror of Fang Rock). Ook de versie van The Children of the New Forest uit 1955. Hij had ook rollen in Fire Crackers, The Buccaneers, Danger Man, Love Story, Follyfoot, Telford's Change, The Sweeney, Dick Barton - Special Agent, The Seventh Juror, The Flockton Flyer, Headmaster, Thicker than Water (een aflevering van de anthologiereeks Play for Today), The Night People, The Omega Factor, The Greenhill Pals en The Pickwick Papers. Colin Douglas had een hoofdrol in het drama A Family at War (1970-72) waar hij Edwin Ashton speelde in een somber portret van een gezin uit Liverpool in de jaren '30 en '40. Tweeënvijftig afleveringen werden gemaakt door Granada TV en de serie bleek zeer populair en trok wekelijks meer dan 22 miljoen kijkers, soms verdrong het Coronation Street van de eerste plaats. Het was ook geliefd bij het publiek in Scandinavië, en de cast werd behandeld als supersterren toen ze op bezoek kwamen. Een andere hoofdrol was Bonehead in de komische zwart-wit BBC-televisieserie Bonehead voor kinderen die twee seizoenen duurde tussen 1960-1962. Het ging over drie hopeloze criminelen, Paul Whitsun-Jones als Boss, Douglas Blackwell als Happy en Colin Douglas als Bonehead. Boss zou een crimineel plan bedenken en samen met de eeuwig somber Happy en de idioot Bonehead (wiens gevleugelde uitdrukking was \"Zal ik hem even slaan, Boss?\") zouden ze proberen het plan uit te voeren. Maar het liep altijd verkeerd, vaak dankzij Bonehead en het waakzame oog van PC Pilchard. Om te proberen iets uit de puinhoop te redden, zou Boss een alternatief plan voorstellen met de zin \"plan B Bonehead\". De laatste rol van Colin Douglas was die van de getormenteerde Labour-veteraan Frank Twist in Alan Bleasdale's televisieserie GBH. Hij was 40 jaar getrouwd met actrice Gina Cachia, tot haar dood in 1989. Hun kinderen heten: Timothy, Amanda (verongelukt, 20 jaar oud, bij een verkeersongeluk tijdens haar studie aan de Universiteit van Kent, Canterbury), Angus, Blaise en Piers. Hij en het gezin woonden in een groot flatgebouw met uitzicht op het park, in Battersea, Londen, en zijn hobby's waren zeevissen, golf en koken. Hij was ook enkele jaren actief in de acteursraad Equity Council.",
"Douglas Buck\nDouglas Buck is een Amerikaanse filmregisseur. Buck groeide op op Long Island en verhuisde later naar New York City, waar hij films begon te maken terwijl hij werkte als elektrotechnicus op een luchthaven. Buck begon met het maken van korte films, waaronder Cutting Moments (1997), Home (1998) en Prologue (2003), die alle drie werden gebundeld in de Family Portraits-anthologie. Het tijdschrift Rue Morgue selecteerde Cutting Moments als een van zijn \"100 alternatieve horrorfilms\". In 2004 begon hij met het maken van een nieuwe versie van Brian De Palma's film Sisters uit 1973, met Lou Doillon, Stephen Rea en Chloë Sevigny in de hoofdrollen, die in 2007 werd uitgebracht en door Variety werd omschreven als \"een waardige partner van de beroemde gewelddadige slasher-thriller van zijn voorganger\". Zijn nieuwste film is The Broken Imago, een eco-horrorfilm die is beïnvloed door de Spaanse film Quién puede matar a un niño uit 1976. Buck was ook mede-scenarist van de film Terror Firmer uit 1999.",
"Een Prachtige Manier om te Sterven\nEen Prachtige Manier om te Sterven is een Amerikaanse misdaadfilm uit 1968, een mysterie-drama geregisseerd door David Lowell Rich en met in de hoofdrollen Kirk Douglas, Sylva Koscina, Eli Wallach en Kenneth Haigh. Een politieagent neemt ontslag bij de politie en wordt de bodyguard van de vrouw van een rijke man. Wanneer haar man dood wordt aangetroffen, probeert hij haar van moord te vrijwaren. De film is opmerkelijk vanwege twee bijrollen: Martyn Green, lange tijd specialist in Gilbert en Sullivan en acteur/zanger/regisseur bij het D'Oyly Carte Opera Company, maakt een zeldzame filmoptreden, en Ali MacGraw maakt haar filmdebuut in een kleine rol."
] | 1,317 |
Kirk Douglas is een acteur.
|
[
"Diamonds_(1999_film)",
"A_Chorus_Line_(film)",
"Douglas_Haig_(actor)",
"The_Brotherhood_(1968_film)",
"Douglas_Fowley",
"Pavel_Douglas",
"Douglas_Theatre_Company"
] |
[
"Academy Awards\nDe Academy Awards, officieel bekend als de Oscars, is een set van vierentwintig prijzen voor artistieke en technische verdiensten in de Amerikaanse filmindustrie, jaarlijks uitgereikt door de Academy of Motion Picture Arts and Sciences (AMPAS), om uitmuntendheid in cinematografische prestaties te erkennen zoals beoordeeld door de stemgerechtigde leden van de Academy. De winnaars in de verschillende categorieën ontvangen een kopie van een gouden beeldje, officieel het \"Academy Award of Merit\" genoemd, dat algemeen bekend staat onder zijn bijnaam \"Oscar\". De prijzen, voor het eerst uitgereikt in 1929 in het Hollywood Roosevelt Hotel, worden beheerd door AMPAS. De prijsuitreiking werd voor het eerst uitgezonden op de radio in 1930 en voor het eerst op televisie in 1953. Het wordt nu live bekeken in meer dan 200 landen en kan live online worden gestreamd. De Academy Awards-ceremonie is de oudste entertainmentprijzenceremonie ter wereld. Zijn equivalenten – de Emmy Awards voor televisie, de Tony Awards voor theater en de Grammy Awards voor muziek en opnames – zijn gemodelleerd naar de Academy Awards. De 89e Academy Awards-ceremonie, ter ere van de beste films van 2016, vond plaats op 26 februari 2017 in het Dolby Theatre in Los Angeles, Californië. De ceremonie werd gepresenteerd door Jimmy Kimmel en werd uitgezonden op ABC. In totaal zijn er 3048 Oscars uitgereikt sinds het begin van de prijs tot en met de 88e editie."
] |
[
"Diamanten (film uit 1999)\nDiamanten is een Amerikaanse komische film uit 1999, geregisseerd door John Mallory Asher en geschreven door Allan Aaron Katz. De film speelt Kirk Douglas, Dan Aykroyd, Lauren Bacall, Jenny McCarthy en Corbin Allred. Verschillende fragmenten uit Douglas' film uit 1949, Champion, worden gebruikt om de carrière van zijn personage als bokser te illustreren.",
"A Chorus Line (film)\nA Chorus Line is een Amerikaanse musicaldramafilm uit 1985, geregisseerd door Richard Attenborough en met Michael Douglas in de hoofdrol. Het scenario van Arnold Schulman is gebaseerd op het met een Tony Award bekroonde boek van de gelijknamige toneelproductie uit 1975 van James Kirkwood Jr. en Nicholas Dante. De muziek werd gecomponeerd door Marvin Hamlisch en Edward Kleban. De film werd op 13 december 1985 door Columbia Pictures in de bioscoop uitgebracht. Hij kreeg gemengde tot negatieve recensies van critici en was een box office-flop, met een opbrengst van slechts $ 14 miljoen tegen een budget van $ 25 miljoen.",
"Douglas Haig (acteur)\nDouglas Patrick Haig (9 maart 1920 – 1 februari 2011) was een Amerikaans kindacteur die in de jaren 1920 en 1930 in films verscheen. Zijn carrière begon op tweejarige leeftijd in stomme films en (in tegenstelling tot veel acteurs uit de stomme filmtijd) zette hij zijn carrière voort in geluidsfilms (\"talkies\"). Vanaf 1928 speelde hij in ten minste 14 films. Als klein kind was hij kalm en aangenaam van uiterlijk. In een wetenschappelijke recensie van *Attorney for the Defense*, een geluidsfilm uit 1932, wordt zijn optreden omschreven als zeer irritant. Het hoogtepunt van Haigs carrière als filmacteur kwam in 1935, met een hoofdrol in *Man's Best Friend* (1935). Daarvoor had hij gespeeld in zowel speelfilms als korte films zoals *The Family Group* (1928), *Sins of the Fathers* (1928, verloren stomme film waarvan alleen fragmenten bewaard zijn gebleven in het UCLA Film and Television Archives), *Betrayal* (1929, een stomme film met gesproken sequenties, gesynchroniseerde muziek en geluidseffecten) en *Welcome Danger* (1929). In *Man's Best Friend* (1935) speelde hij de hoofdrol van Jed Strong, een jongen die een fijne hond heeft en een mishandelende vader die de hond wil doden. In 1986 beschreef TV Guide deze film als een eenvoudig, bescheiden verhaal over een kleine bergjongen en zijn politiehond. Hoewel sommige vroege films waarin Haig speelde verloren zijn gegaan, zijn de latere films bewaard gebleven en daarvan zijn er een paar op DVD uitgebracht. Deze omvatten *Man's Best Friend* (samen met *The Secret Code*) en *High Gear*.",
"De Broederschap (film uit 1968)\nDe Broederschap is een misdaadfilm uit 1968 in Technicolor, geregisseerd door Martin Ritt. De hoofdrollen worden vertolkt door Kirk Douglas, Irene Papas, Alex Cord en Luther Adler. Het scenario is van Lewis John Carlino. De film, uitgebracht door Paramount Pictures, flopte aan de kassa, waardoor Paramount besloot geen andere gangsterfilm meer te maken totdat ze vier jaar later The Godfather maakten.",
"Douglas Fowley\nDouglas Fowley (30 mei 1911 – 21 mei 1998) was een Amerikaanse film- en televisieacteur in meer dan 240 films en tientallen televisieprogramma's. Hij wordt waarschijnlijk het best herinnerd voor zijn rol als de gefrustreerde filmregisseur Roscoe Dexter in Singin' in the Rain (1952), en voor zijn vaste bijrol als Doc Holliday in The Life and Legend of Wyatt Earp. Hij is de vader van rock-and-roll muzikant en platenproducent Kim Fowley.",
"Pavel Douglas\nPavel Douglas (geboren 5 januari 1951) is een in Polen geboren, in Groot-Brittannië woonachtige acteur. Hij werd geboren in Krakau, Polen, zes jaar na het einde van de Tweede Wereldoorlog, en werd in 1959 genaturaliseerd. Aan het einde van de jaren 1970, nadat hij in Schotland en Frankrijk was opgegroeid, maakte hij zijn eerste gecrediteerde televisiedebuut met een kleine rol in de tv-serie Shoestring. Tijdens het midden van de jaren 1980 werd Douglas gecrediteerd als \"Kapitein\" in twee afleveringen van Robin of Sherwood. In 1988 en 1989 verscheen hij in verschillende afleveringen van EastEnders als het bijpersonage Gregory Mantel, die met name verantwoordelijk was voor het opdracht geven tot de aanslag op Den Watts. Hij is ook bekend van de rol van Lord Alexander Felsham in de vele series van de BBC's Lovejoy (1986-93). In december 1989 verscheen Douglas in de BBC 1-bewerking van The Voyage of the Dawn Treader als Lord Bern. Sindsdien heeft hij vele andere rollen op televisie en in speelfilms op zich genomen, waaronder Charles Devon in Passport to Murder (1993), John \"The Red\" Comyn in The Bruce (1996), Franse oorlogsschipkapitein in GoldenEye (1995), Nigel Wheeler in Heartbeat (1996), en Chris Duncan in Silent Witness (2006). In 2007 speelde hij een gastrol in Doctors, waar hij de rol van hoofdinspecteur Leo Jackson vertolkte. Dit leverde hem en de cast de prijs \"Beste aflevering\" op bij de British Soap Awards 2007. Vanaf 2007 speelde hij Patrick Johnston in River City voor BBC Scotland. In 2008 speelde hij Kapitein Lindeman in de tv-film \"Krakatoa\", in 2009 Commander John McDowell in \"Stockwell\" voor ITV, en in 2010 Jonothan Owen in \"Holby City\" voor de BBC. In 2007 verscheen hij in de Channel 4-documentaire Extraordinary Breastfeeding, waarin zijn vrouw uitlegde waarom ze haar kinderen nog steeds borstvoeding gaf toen ze opgroeiden.",
"Douglas Theatre Company\nDouglas Theatre Company was een Amerikaanse bioscoopketen gevestigd in Nebraska, actief in zowel Lincoln als Omaha. Het was de 38e grootste bioscoopketen in Noord-Amerika."
] | 1,317 |
Kirk Douglas is een acteur.
|
[
"Louis_Douglas",
"Pavel_Douglas",
"Scott_Hylands",
"Douglas_Haig_(actor)",
"Kurt_Russell",
"King_Donovan",
"Scalawag_(film)"
] |
[
"Lust for Life (film)\nLust for Life (1956) is een biografische film van MGM (Metrocolor) over het leven van de Nederlandse schilder Vincent van Gogh, gebaseerd op de gelijknamige roman uit 1934 van Irving Stone en bewerkt door Norman Corwin. De film werd geregisseerd door Vincente Minnelli en geproduceerd door John Houseman. De film sterren Kirk Douglas als Van Gogh, James Donald als zijn broer Theo, Pamela Brown, Everett Sloane en Anthony Quinn, die een Oscar won voor zijn vertolking van Van Goghs snelle vriend en rivaal Paul Gauguin."
] |
[
"Louis Douglas\nLouis Winston Douglas, soms gespeld als Douglass (14 mei 1889, Philadelphia - 19 mei 1939, New York City) was een Amerikaanse danser, choreograaf en muziekman. Douglas toerde in 1903 met een kinderrevue door Ierland en ging vervolgens van 1903 tot 1908 op tournee door Europa met Belle Davis, en verschijnt met haar in de film uit 1906 *Die schöne Davis mit ihren drei Negern*. Vanaf 1910 specialiseerde hij zich in solodansen, met optredens in de belangrijkste Europese hoofdsteden, en toerde in 1923 door Zuid-Amerika. Hij was de ster van de show *La revue nègre* uit 1925, met muziek van Claude Hopkins en zijn Charleston Jazz Band. In 1926 organiseerde en speelde hij in *Black People*, met muziek van enkele sidemen van Sam Wooding; de show toerde door Europa en Noord-Afrika. Zijn shows in Berlijn in 1926 en in New York in 1927 bevatten soms Sidney Bechet, Tommy Ladnier, Valaida Snow en Juice Wilson. Hij is te zien als danser in de films *Einbrecher* (1930) en *Niemandsland* (1931), in de laatste had hij een hoofdrol. Douglas choreografeerde revues in het Casino de Paris tussen 1933 en 1936, deed vervolgens een laatste tournee door Europa voordat hij in 1937 terugkeerde naar New York. Daar speelde hij in *Tan Manhattan* van Eubie Blake en Andy Razaf, en werkte hij samen met James P. Johnson aan de show *Tan Town Topics*. Hij en Johnson werkten het volgende jaar ook samen aan *Policy Kings*. Louis Douglas trouwde met de dochter van componist Will Marion Cook en zangeres Abbie Mitchell.",
"Pavel Douglas\nPavel Douglas (geboren 5 januari 1951) is een in Polen geboren, in Groot-Brittannië woonachtige acteur. Hij werd geboren in Krakau, Polen, zes jaar na het einde van de Tweede Wereldoorlog, en werd in 1959 genaturaliseerd. Aan het einde van de jaren 1970, nadat hij in Schotland en Frankrijk was opgegroeid, maakte hij zijn eerste gecrediteerde televisiedebuut met een kleine rol in de tv-serie Shoestring. Tijdens het midden van de jaren 1980 werd Douglas gecrediteerd als \"Kapitein\" in twee afleveringen van Robin of Sherwood. In 1988 en 1989 verscheen hij in verschillende afleveringen van EastEnders als het bijpersonage Gregory Mantel, die met name verantwoordelijk was voor het opdracht geven tot de aanslag op Den Watts. Hij is ook bekend van de rol van Lord Alexander Felsham in de vele series van de BBC's Lovejoy (1986-93). In december 1989 verscheen Douglas in de BBC 1-bewerking van The Voyage of the Dawn Treader als Lord Bern. Sindsdien heeft hij vele andere rollen op televisie en in speelfilms op zich genomen, waaronder Charles Devon in Passport to Murder (1993), John \"The Red\" Comyn in The Bruce (1996), Franse oorlogsschipkapitein in GoldenEye (1995), Nigel Wheeler in Heartbeat (1996), en Chris Duncan in Silent Witness (2006). In 2007 speelde hij een gastrol in Doctors, waar hij de rol van hoofdinspecteur Leo Jackson vertolkte. Dit leverde hem en de cast de prijs \"Beste aflevering\" op bij de British Soap Awards 2007. Vanaf 2007 speelde hij Patrick Johnston in River City voor BBC Scotland. In 2008 speelde hij Kapitein Lindeman in de tv-film \"Krakatoa\", in 2009 Commander John McDowell in \"Stockwell\" voor ITV, en in 2010 Jonothan Owen in \"Holby City\" voor de BBC. In 2007 verscheen hij in de Channel 4-documentaire Extraordinary Breastfeeding, waarin zijn vrouw uitlegde waarom ze haar kinderen nog steeds borstvoeding gaf toen ze opgroeiden.",
"Scott Hylands\nScott Hylands (echte naam: Scott Hylands Douglas) (geboren 1943), is een Canadese acteur die in films, op televisie en op het toneel heeft gespeeld. Vanwege zijn lange carrière en veelzijdigheid wordt hij door critici beschouwd als \"een van de grootste acteurs van Canada\".",
"Douglas Haig (acteur)\nDouglas Patrick Haig (9 maart 1920 – 1 februari 2011) was een Amerikaans kindacteur die in de jaren 1920 en 1930 in films verscheen. Zijn carrière begon op tweejarige leeftijd in stomme films en (in tegenstelling tot veel acteurs uit de stomme filmtijd) zette hij zijn carrière voort in geluidsfilms (\"talkies\"). Vanaf 1928 speelde hij in ten minste 14 films. Als klein kind was hij kalm en aangenaam van uiterlijk. In een wetenschappelijke recensie van *Attorney for the Defense*, een geluidsfilm uit 1932, wordt zijn optreden omschreven als zeer irritant. Het hoogtepunt van Haigs carrière als filmacteur kwam in 1935, met een hoofdrol in *Man's Best Friend* (1935). Daarvoor had hij gespeeld in zowel speelfilms als korte films zoals *The Family Group* (1928), *Sins of the Fathers* (1928, verloren stomme film waarvan alleen fragmenten bewaard zijn gebleven in het UCLA Film and Television Archives), *Betrayal* (1929, een stomme film met gesproken sequenties, gesynchroniseerde muziek en geluidseffecten) en *Welcome Danger* (1929). In *Man's Best Friend* (1935) speelde hij de hoofdrol van Jed Strong, een jongen die een fijne hond heeft en een mishandelende vader die de hond wil doden. In 1986 beschreef TV Guide deze film als een eenvoudig, bescheiden verhaal over een kleine bergjongen en zijn politiehond. Hoewel sommige vroege films waarin Haig speelde verloren zijn gegaan, zijn de latere films bewaard gebleven en daarvan zijn er een paar op DVD uitgebracht. Deze omvatten *Man's Best Friend* (samen met *The Secret Code*) en *High Gear*.",
"Kurt Russell\nKurt Vogel Russell (geboren 17 maart 1951) is een Amerikaanse acteur. Hij begon met acteren op televisie in de western-serie The Travels of Jaimie McPheeters (1963-1964). In de late jaren 1960 tekende hij een contract van tien jaar met The Walt Disney Company, waar hij, volgens Robert Osborne, de grootste ster van de studio in de jaren 1970 werd. Russell werd genomineerd voor een Golden Globe Award voor Beste Mannelijke Bijrol voor zijn rol in Silkwood (1983). Tijdens de jaren 1980 speelde hij in verschillende films van regisseur John Carpenter, waaronder antiheldenrollen zoals de tot rover geworden oorlogsheld Snake Plissken in de futuristische actiefilm Escape from New York (1981) en het vervolg Escape from L.A. (1996), de Antarctische helikopterpiloot R.J. MacReady in de horrorfilm The Thing (1982), en vrachtwagenchauffeur Jack Burton in de donkere kung-fu komedie-actiefilm Big Trouble in Little China (1986), die allemaal cultfilms zijn geworden. Hij werd genomineerd voor een Emmy Award voor de televisiefilm Elvis (1979), ook geregisseerd door Carpenter. Russell speelde in andere films, waaronder Overboard (1987), Tombstone (1993), Stargate (1994), Death Proof (2007), The Hateful Eight (2015) en Guardians of the Galaxy Vol. 2 (2017). Hij is sinds 2015 onderdeel van de Fast and the Furious franchise, met rollen in Furious 7 en The Fate of the Furious.",
"King Donovan\nKing Donovan (25 januari 1918 – 30 juni 1987) was een Amerikaans film-, toneel- en televisieacteur, evenals een film- en televisieregisseur.",
"Scalawag (film)\nScalawag is een film uit 1973, geregisseerd door Kirk Douglas, zijn eerste van twee geregisseerde films, de andere is Posse. De film is een western-bewerking van Schateiland van Robert Louis Stevenson."
] | 1,317 |
De Council on Foreign Relations is uit Frankrijk.
|
[
"Indian_Council_of_World_Affairs",
"British_Council,_Karachi",
"United_States_House_Committee_on_Foreign_Affairs",
"Global_Relations_Forum",
"France–Iran_relations",
"International_Council_for_Game_and_Wildlife_Conservation_(CIC)",
"Foreign_relations_of_Belgium"
] |
[
"New York\nNew York is een staat in het noordoosten van de Verenigde Staten, en is de 27e grootste, de vierde meest bevolkte en de zevende dichtstbevolkte staat van de VS. New York grenst in het zuiden aan New Jersey en Pennsylvania en in het oosten aan Connecticut, Massachusetts en Vermont. De staat heeft een maritieme grens in de Atlantische Oceaan met Rhode Island, ten oosten van Long Island, evenals een internationale grens met de Canadese provincies Quebec in het noorden en Ontario in het noordwesten. De staat New York, met naar schatting 19,8 miljoen inwoners in 2015, wordt ook wel New York State genoemd om het te onderscheiden van New York City, de meest bevolkte stad van de staat en het economische centrum. Met een geschatte bevolking van 8,55 miljoen in 2015, is New York City de meest bevolkte stad in de Verenigde Staten en de belangrijkste toegangspoort voor legale immigratie naar de Verenigde Staten. Het grootstedelijk gebied van New York is een van de meest bevolkte stedelijke agglomeraties ter wereld. New York City is een wereldstad, die een aanzienlijke impact heeft op handel, financiën, media, kunst, mode, onderzoek, technologie, onderwijs en entertainment; het snelle tempo definieert de term 'New York minute'. Als thuisbasis van het hoofdkwartier van de Verenigde Naties is New York City een belangrijk centrum voor internationale diplomatie en is het beschreven als de culturele, financiële en mediastad van de wereld, evenals de economisch machtigste stad ter wereld. New York City maakt meer dan 40% van de bevolking van New York State uit. Tweederde van de bevolking van de staat woont in het grootstedelijk gebied van New York City, en bijna 40% woont op Long Island. Zowel de staat als New York City zijn vernoemd naar de 17e-eeuwse hertog van York, de toekomstige koning James II van Engeland. De vier volgende meest bevolkte steden in de staat zijn Buffalo, Rochester, Yonkers en Syracuse, terwijl de hoofdstad Albany is.\n\nNew York heeft een gevarieerde geografie. Het zuidelijke deel van de staat bestaat uit Long Island en verschillende kleinere bijbehorende eilanden, evenals New York City en de lagere Hudson River Valley, waarvan het grootste deel binnen de bredere Atlantische kustvlakte ligt. Het grote gebied dat bekend staat als Upstate New York bestaat uit verschillende bergketens van het bredere Appalachen gebergte, waaronder het Allegheny Plateau en de Catskills langs de Southern Tier van New York, en de Adirondack Mountains, de archipel van de Duizend Eilanden en de Saint Lawrence Seaway in de noordoostelijke lob van de staat. Deze meer bergachtige gebieden worden doorsneden door twee grote rivierdalen - het noord-zuid Hudson River Valley en het oost-west Mohawk River Valley, dat de kern vormt van het Erie Canal. West-New York wordt beschouwd als onderdeel van de regio van de Grote Meren en ligt over Lake Ontario en Lake Erie. Tussen de twee meren ligt Niagara Falls. Het centrale deel van de staat wordt gedomineerd door de Finger Lakes, een populaire vakantiebestemming.\n\nNew York was al enkele honderden jaren bewoond door stammen van Algonkische en Irokese sprekende Native Americans tegen de tijd dat de eerste Europeanen naar New York kwamen. De eerste Europeanen die aankwamen waren Franse kolonisten en Jezuïtische missionarissen die vanuit nederzettingen in Montreal naar het zuiden kwamen voor handel en bekering. In 1609 werd de regio geclaimd door Henry Hudson voor de Nederlanders, die in 1614 Fort Nassau bouwden bij de samenvloeiing van de Hudson en Mohawk rivieren, waar later de huidige hoofdstad Albany ontstond. De Nederlanders vestigden zich al snel ook in Nieuw-Amsterdam en delen van de Hudson Valley en stichtten de kolonie Nieuw-Nederland, een multiculturele gemeenschap vanaf de eerste dagen en een centrum van handel en immigratie. De Britten annexeerden de kolonie in 1664 van de Nederlanders. De grenzen van de Britse kolonie, de provincie New York, waren vergelijkbaar met die van de huidige staat.\n\nVeel bezienswaardigheden in New York zijn bekend bij zowel internationale als binnenlandse bezoekers. New York State herbergde in 2013 vier van 's werelds tien meest bezochte toeristische attracties: Times Square, Central Park, Niagara Falls (gedeeld met Ontario) en Grand Central Terminal. New York is de thuisbasis van het Vrijheidsbeeld, een symbool van de Verenigde Staten en zijn idealen van vrijheid, democratie en kansen. In de 21e eeuw is New York uitgegroeid tot een wereldwijd knooppunt van creativiteit en ondernemerschap, sociale tolerantie en duurzaamheid. Het hoger onderwijsnetwerk van New York omvat ongeveer 200 hogescholen en universiteiten, waaronder Columbia University, Cornell University, New York University en Rockefeller University, die tot de top 35 ter wereld zijn gerekend."
] |
[
"Indian Council of World Affairs\nDe Indian Council of World Affairs (ICWA) is een in New Delhi gevestigde Indiase denktank. Opgericht in 1943, is het exclusief gewijd aan de studie van internationale betrekkingen en buitenlandse zaken. Bij wet van het parlement is het in 2001 uitgeroepen tot een instelling van nationaal belang. De vicepresident van India is de erevoorzitter van ICWA, terwijl de minister van Buitenlandse Zaken de vicevoorzitter is. Het is gevestigd in Sapru House, de naam is afgeleid van Sir Tej Bahadur Sapru, die ook de oprichtende voorzitter van de raad was. ICWA is lid van het United Nations Academic Impact. ICWA is door de media genoemd als een van India's meest invloedrijke denktanks, maar wordt slechts gezien als een uitbreiding van het ministerie van Buitenlandse Zaken.",
"British Council, Karachi\nHet British Council, Karachi, is gevestigd in Karachi, Sindh, Pakistan. Het British Council is een Britse organisatie die gespecialiseerd is in internationale educatieve en culturele mogelijkheden. Het is geregistreerd als een goed doel in zowel Engeland en Wales als Schotland. Opgericht in 1934 als het British Committee for Relations with Other Countries, en in 1940 een koninklijk handvest verleend door Koning George VI, werd het British Council geïnspireerd door Sir Reginald (Rex) Leeper's erkenning van het belang van \"culturele propaganda\" bij het bevorderen van Britse belangen. Zijn \"sponsor ministerie\" binnen de Britse regering is het ministerie van Buitenlandse Zaken en Commonwealth, hoewel het operationeel onafhankelijk is in de dagelijkse werkzaamheden. In Pakistan werkt het British Council sinds 1948 op het gebied van kunst, onderwijs en Engels in alle vier provincies, evenals in Azad Kashmir, Gilgit-Baltistan en FATA via kantoren in Karachi, Lahore en Islamabad.",
"Commissie Buitenlandse Zaken van het Huis van Afgevaardigden van de Verenigde Staten\nDe Commissie Buitenlandse Zaken van het Huis van Afgevaardigden van de Verenigde Staten, ook bekend als de House Foreign Affairs Committee, is een vaste commissie van het Huis van Afgevaardigden van de Verenigde Staten, die bevoegd is voor wetsvoorstellen en onderzoeken met betrekking tot de buitenlandse zaken van de Verenigde Staten. Afgevaardigde Ed Royce uit Californië is de voorzitter van de House Foreign Affairs Committee en bekleedt deze functie sinds januari 2013. Van 1975 tot 1978 en van 1995 tot 2007 heette deze commissie de Commissie Internationale Betrekkingen. In januari 2007 (en januari 1979) keerde de commissie terug naar haar oorspronkelijke naam. Haar bevoegdheid was en is onder beide namen dezelfde.",
"Global Relations Forum\nHet Global Relations Forum (GRF) is een onafhankelijke, non-profit ledenvereniging, opgericht op 11 mei 2009 in Turkije, met de toegewijde steun van 40 Turkse mannen en vrouwen die prominente rollen hebben vervuld in internationale fora en internationale erkenning hebben gekregen voor hun inspanningen gedurende hun carrière. De oprichtende leden omvatten voormalige ministers van Buitenlandse Zaken, universiteitsrectoren, gouverneurs van de centrale bank, rechters van het EHRM en gepensioneerde ambassadeurs, evenals vooraanstaande bedrijfsleiders, wetenschappers, kunstenaars en journalisten. Het GRF is toegewijd aan het zijn van een platform voor het betrekken, informeren en stimuleren van zijn leden en alle geïnteresseerde personen in alle zaken met betrekking tot internationale aangelegenheden en mondiale vraagstukken. Het GRF pleit voor een wereldorde van gedeelde invloed en verantwoording en streeft naar een constructieve rol voor Turkije in die orde.",
"Frans-Iraanse betrekkingen\nDe Frans-Iraanse betrekkingen zijn de internationale betrekkingen tussen Frankrijk en Iran. Iran heeft over het algemeen sinds de middeleeuwen een vriendschappelijke relatie met Frankrijk onderhouden. De reizen van Jean-Baptiste Tavernier zijn bijzonder bekend in het Safavidische Perzië. Frankrijk heeft een ambassade in Teheran en Iran heeft een ambassade in Parijs. Recentelijk zijn de betrekkingen echter verslechterd door de weigering van Iran om de uraniumverrijking te stoppen en de steun van Frankrijk aan de doorverwijzing van Iran naar de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties.",
"Internationale Raad voor Jacht en Wilde Dier Conservatie (CIC)\nDe Internationale Raad voor Jacht en Wilde Dier Conservatie (CIC) (Frans: Conseil International de la Chasse et de la Conservation du Gibier, Duits: Internationaler Rat zur Erhaltung des Wildes und der Jagd) is een politiek onafhankelijk, non-profit adviesorgaan, dat streeft naar het behoud van wilde dieren door de bevordering van duurzaam gebruik van wilde dierenbronnen. Het acroniem CIC komt van de oorspronkelijke Franse naam van de organisatie Conseil International de la Chasse. De CIC werd opgericht in 1928. Tot 1999 was het hoofdkantoor van de CIC gevestigd in Parijs. Vandaag de dag heeft de CIC haar hoofdkantoor in Hongarije. Momenteel verenigt de organisatie 26 lidstaten (vertegenwoordigd door de ministeries verantwoordelijk voor wildbeheer en -conservering, of de aangewezen instelling), een breed scala aan organisaties die betrokken zijn bij jacht en natuurbehoud, evenals individuen zoals particuliere leden en wetenschappelijke experts uit 86 landen over de hele wereld. De officiële talen van de CIC zijn Engels, Frans en Duits.",
"Buitenlandse betrekkingen van België\nBelgië is een land in Europa en lid van belangrijke internationale organisaties zoals de Europese Unie en de NAVO, die beide hun hoofdkwartier in Brussel, België hebben. Als federale staat hebben de Gemeenschappen en Gewesten hun eigen buitenlandse betrekkingen en kunnen zij zelf verdragen sluiten."
] | 1,318 |
De Council on Foreign Relations is uit Frankrijk.
|
[
"European_Council_on_Foreign_Relations",
"Committee_of_Ministers_of_the_Council_of_Europe",
"Assemblée_des_francophones_fonctionnaires_des_organisations_internationales",
"Foreign_Policy_Association",
"Atlantic_Council",
"Foreign_relations_of_Canada",
"Council_of_Foreign_Ministers"
] |
[
"Council on Foreign Relations\nDe Council on Foreign Relations (CFR), opgericht in 1921, is een Amerikaanse non-profitorganisatie en denktank gespecialiseerd in het Amerikaanse buitenlandse beleid en internationale aangelegenheden. Het hoofdkantoor is gevestigd in New York City, met een bijkantoor in Washington D.C. Het telt 4900 leden, waaronder vooraanstaande politici, meer dan een dozijn ministers van Buitenlandse Zaken, CIA-directeuren, bankiers, advocaten, professoren en vooraanstaande mediafiguren. De CFR promoot globalisering, vrije handel, het verminderen van financiële regelgeving voor transnationale ondernemingen en economische consolidatie in regionale blokken zoals NAFTA of de Europese Unie, en ontwikkelt beleidsaanbevelingen die deze doelen weerspiegelen. De CFR-vergaderingen brengen regeringsfunctionarissen, wereldleiders uit het bedrijfsleven en prominente leden van de inlichtingendienst en de buitenlandbeleidgemeenschap samen om internationale kwesties te bespreken. CFR publiceert het tweemaandelijkse tijdschrift Foreign Affairs en beheert het David Rockefeller Studies Program, dat het buitenlandse beleid beïnvloedt door aanbevelingen te doen aan de presidentiële administratie en de diplomatieke gemeenschap, getuigenissen af te leggen voor het Congres, interactie te hebben met de media en te publiceren over kwesties van buitenlands beleid."
] |
[
"Europese Raad voor Buitenlandse Betrekkingen\nDe Europese Raad voor Buitenlandse Betrekkingen (ECFR) is een pan-Europese denktank met kantoren in zeven Europese hoofdsteden. Opgericht in oktober 2007, voert het onderzoek uit en streeft het ernaar om een geïnformeerd debat in heel Europa te bevorderen over de ontwikkeling van een coherent en effectief buitenlands beleid gebaseerd op Europese waarden. De ECFR werd opgericht door Mark Leonard samen met 50 Europese politici, bedrijfsleiders, intellectuelen en activisten. ECFR heeft kantoren in Berlijn, Londen, Madrid, Parijs, Rome, Warschau en Sofia en wordt geleid door haar directeur, Mark Leonard, en CEO Alison Wallace. De raad van ECFR brengt meer dan 160 invloedrijke Europeanen uit 27 landen samen.",
"Comité van Ministers van de Raad van Europa\nHet Comité van Ministers van de Raad van Europa (Frans: Comité des ministres du Conseil de l'Europe) of gewoonlijk het Comité van Ministers (Frans: Comité des ministres) is het besluitvormende orgaan van de Raad van Europa. Het bestaat uit de ministers van Buitenlandse Zaken van alle lidstaten, of hun permanente diplomatieke vertegenwoordigers in Straatsburg. Het is zowel een gouvernementeel orgaan, waar nationale benaderingen van problemen waarmee de Europese samenleving wordt geconfronteerd op voet van gelijkheid kunnen worden besproken, als een collectief forum, waar Europees brede reacties op dergelijke uitdagingen worden geformuleerd. In samenwerking met de Parlementaire Vergadering is het de hoeder van de fundamentele waarden van de Raad en bewaakt het de naleving door de lidstaten van hun verplichtingen.",
"Assemblée des francophones fonctionnaires des organisations internationales\nDe Assemblée des francophones fonctionnaires des organisations internationales (AFFOI), Frans voor de Vergadering van Franstalige internationale ambtenaren, is een wereldwijd netwerk van Franstalige internationale ambtenaren. De Assemblée werd in 2007 in Den Haag opgericht door vertegenwoordigers van de Verenigde Naties (VN), het Internationaal Gerechtshof (IGH), het Internationaal Strafhof (ICC), de Organisatie voor het Verbod op Chemische Wapens (OPCW), het Europees Ruimtevaartagentschap (ESA), Europol en Eurojust; het is nu vertegenwoordigd in 57 internationale organisaties. Het doel van de AFFOI is het verdedigen van de linguïstische, culturele en conceptuele diversiteit binnen het functioneren van internationale organisaties. Het streeft ook naar de vernieuwing van het bestuur van multilaterale instellingen. De AFFOI heeft kantoren in steden met een hoge dichtheid aan internationale organisaties - Den Haag, New York City, Washington, Genève, Luxemburg, Brussel, Addis Abeba - maar heeft ook vertegenwoordigers binnen internationale organisaties die geografisch meer geïsoleerd zijn. Het hoofdkantoor is gevestigd in Den Haag, Nederland.",
"Foreign Policy Association\nDe Foreign Policy Association (voorheen bekend als de League of Free Nations Association) is een non-profitorganisatie, opgericht in 1918, die zich toelegt op het inspireren van het Amerikaanse publiek om meer over de wereld te leren. De Foreign Policy Association streeft ernaar om wereldwijd bewustzijn en begrip van buitenlandse-politieke kwesties te verspreiden. De voorzitter is Noel Lateef.",
"Atlantic Council\nDe Atlantic Council is een Amerikaanse denktank op het gebied van internationale betrekkingen. Opgericht in 1961, biedt het een forum voor internationale politieke, zakelijke en intellectuele leiders. Het beheert tien regionale centra en functionele programma's met betrekking tot internationale veiligheid en mondiale economische welvaart. Het hoofdkantoor is gevestigd in Washington D.C. Het is lid van de Atlantic Treaty Association.",
"Buitenlandse betrekkingen van Canada\nDe buitenlandse betrekkingen van Canada zijn de betrekkingen van Canada met andere regeringen en volkeren. De belangrijkste relatie van Canada, en de grootste handelsrelatie ter wereld, is die met de Verenigde Staten. Canadese regeringen hebben echter van oudsher actieve betrekkingen onderhouden met andere naties, meestal via multilaterale organisaties zoals de Verenigde Naties, het Gemenebest van Naties, La Francophonie, de Organisatie van Amerikaanse Staten en de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie (NAVO).",
"Raad van Ministers van Buitenlandse Zaken\nDe Raad van Ministers van Buitenlandse Zaken was een organisatie die in 1945 op de Conferentie van Potsdam werd overeengekomen en werd aangekondigd in het Akkoord van Potsdam. Het Akkoord van Potsdam bepaalde dat de Raad zou bestaan uit de ministers van Buitenlandse Zaken van het Verenigd Koninkrijk, de Unie van Socialistische Sovjetrepublieken, China, Frankrijk en de Verenigde Staten. De Raad zou normaal gesproken in Londen vergaderen (in Lancaster House) en de eerste vergadering zou uiterlijk op 1 september 1945 plaatsvinden. Als onmiddellijke belangrijke taak kreeg de Raad de bevoegdheid om vredesverdragen op te stellen met Italië, Roemenië, Bulgarije, Hongarije en Finland, en om voorstellen te doen voor de regeling van openstaande territoriale kwesties na het einde van de oorlog in Europa. Ook moest de Raad een vredesregeling voor Duitsland voorbereiden die geaccepteerd zou worden wanneer een \"voor dit doel geschikt gouvernement is gevestigd\"."
] | 1,318 |
George R.R. Martin werd in 1944 geboren.
|
[
"David_Benioff",
"George_Turner_(writer)",
"Martin_R._Dean",
"Gregory_Paul_Martin",
"Martin_McDonagh",
"George_Madden_Martin",
"Thomas_K._Martin"
] |
[
"George R. R. Martin\n-RCB- -RCB- George Raymond Richard Martin (geboren George Raymond Martin; 20 september 1948), vaak aangeduid als GRRM, is een Amerikaanse romanschrijver en schrijver van korte verhalen in de genres fantasy, horror en sciencefiction, scenarioschrijver en televisieproducent. Hij is vooral bekend om zijn internationaal bestverkochte serie epische fantasyromans, A Song of Ice and Fire, die later werd verfilmd tot de HBO-dramaserie Game of Thrones. Martin fungeert als co-uitvoerend producent van de serie en schreef ook vier afleveringen van de serie. In 2005 noemde Lev Grossman van Time Martin \"de Amerikaanse Tolkien\", en het tijdschrift noemde hem later een van de \"2011 Time 100\", een lijst van de \"meest invloedrijke mensen ter wereld\"."
] |
[
"David Benioff\nDavid Benioff (geboren als David Friedman; 25 september 1970) is een Amerikaanse romanschrijver, scenarioschrijver, televisieproducent en regisseur. Hij staat vooral bekend als mede-bedenker en showrunner van de veelgeprezen, bekroonde HBO-serie Game of Thrones.",
"George Turner (schrijver)\nGeorge Reginald Turner (15 oktober 1916 – 8 juni 1997) was een Australische schrijver en criticus, het best bekend om de sciencefictionromans die hij in het latere deel van zijn carrière schreef. Hij viel op als een 'late bloomer' in sciencefiction (naar de maatstaven van het vakgebied). Zijn eerste sciencefictionverhaal en roman verschenen in 1978, toen hij in zijn vroege zestiger jaren was. Tegen die tijd had hij echter al aanzienlijk succes behaald als mainstream romanschrijver, waaronder een Miles Franklin Award, en als literatuurcriticus.",
"Martin R. Dean\nMartin R. Dean (geboren 17 juli 1955 in Menziken/Aargau) is een Zwitserse schrijver.",
"Gregory Paul Martin\nGregory Paul Martin (geboren 21 januari 1957) is een Britse schrijver/producent en acteur voor toneel, film en televisie. Hij is de oudste zoon van Beatles-producer Sir George Martin en de halfbroer van muziekproducent Giles Martin.",
"Martin McDonagh\nMartin McDonagh ( -LSB- məkˈdɒnə -RSB- geboren 26 maart 1970) is een toneelschrijver, scenarioschrijver en filmregisseur, geboren en getogen in Londen, uit Ierse ouders. Hij heeft een dubbele Britse en Ierse nationaliteit. Hij is beschreven als een van de belangrijkste levende toneelschrijvers in Ierland.",
"George Madden Martin\nGeorge Madden Martin (3 mei 1866 – 30 november 1946) was een Amerikaans auteur van fictie uit het begin van de 20e eeuw.",
"Thomas K. Martin\nThomas Kieth Martin (geboren Middlesboro, Kentucky, 25 september 1960) is een Amerikaanse fantasyauteur."
] | 1,319 |
De Hobbit-films speelden William James Nesbitt.
|
[
"The_Hobbit:_The_Battle_of_the_Five_Armies",
"Hobitit",
"James_Nesbitt_filmography",
"List_of_original_characters_in_The_Hobbit_film_series",
"The_Hobbit_(1977_film)",
"Hobbit_Day",
"The_Hobbit:_The_Desolation_of_Smaug"
] |
[
"De Hobbit (filmserie)\nDe Hobbit is een filmserie bestaande uit drie high fantasy-avonturenfilms geregisseerd door Peter Jackson. Ze zijn gebaseerd op de roman De Hobbit uit 1937 van J.R.R. Tolkien, met grote delen van de trilogie geïnspireerd op de appendices bij De terugkeer van de koning, die het verhaal in De Hobbit uitbreiden, evenals nieuw materiaal en personages speciaal geschreven voor de films. Samen vormen ze een prequel op Jackson's De Heer der Ringen-filmtrilogie. De films zijn ondertiteld Een onverwachte reis (2012), De verwoesting van Smaug (2013) en De slag der vijf legers (2014).\n\nHet scenario werd geschreven door Fran Walsh, Philippa Boyens, Jackson en Guillermo del Toro, die oorspronkelijk was gekozen om te regisseren voordat hij het project verliet. De films spelen zich af in de fictieve wereld van Midden-aarde, zestig jaar voor het begin van De Heer der Ringen, en volgen de hobbit Bilbo Baggins (Martin Freeman), die door de tovenaar Gandalf de Grijze (Ian McKellen) wordt overgehaald om dertien dwergen te vergezellen, aangevoerd door Thorin Eikenschild (Richard Armitage), op een queeste om de Eenzame Berg terug te veroveren van de draak Smaug (ingesproken door Benedict Cumberbatch). De films breiden ook bepaalde elementen uit de roman en ander bronmateriaal uit, zoals Gandalf's onderzoek in Dol Guldur, en de achtervolging van Azog en Bolg, die wraak zoeken op Thorin en zijn voorouders.\n\nDe films bevatten een ensemblecast die ook James Nesbitt, Ken Stott, Evangeline Lilly, Lee Pace en Luke Evans omvat, met verschillende acteurs die hun rollen uit De Heer der Ringen hernemen, waaronder Cate Blanchett, Orlando Bloom, Ian Holm, Christopher Lee, Hugo Weaving, Elijah Wood en Andy Serkis. De films bevatten ook Manu Bennett, Sylvester McCoy, Stephen Fry, Mikael Persbrandt, Barry Humphries en Lawrence Makoare. Ook terug voor de productie waren onder anderen illustratoren John Howe en Alan Lee, art director Dan Hennah, cinematograaf Andrew Lesnie en componist Howard Shore, terwijl rekwisieten opnieuw werden vervaardigd door Weta Workshop, met visuele effecten beheerd door Weta Digital.\n\nDe eerste film in de serie ging in première in het Embassy Theatre in Wellington, Nieuw-Zeeland op 28 november 2012. Honderdduizend mensen stonden langs de rode loper op Courtenay Place, en het hele evenement werd live uitgezonden op televisie in Nieuw-Zeeland en gestreamd via internet. De tweede film van de serie ging in première in het Dolby Theatre in Los Angeles, Californië op 2 december 2013. De derde en laatste film ging in première op Leicester Square in Londen op 1 december 2014.\n\nDe serie was een groot financieel succes, waarbij de films werden geclassificeerd als een van de meest succesvolle filmseries aller tijden, en uiteindelijk meer opbrachten dan De Heer der Ringen-filmtrilogie. Hoewel kritisch gezien als inferieur aan De Heer der Ringen, werd het genomineerd voor verschillende prijzen en won het er verschillende, hoewel niet zoveel als zijn voorganger."
] |
[
"The Hobbit: De Slag der Vijf Legers\nThe Hobbit: De Slag der Vijf Legers is een epische high fantasy-actiefilm uit 2014, geregisseerd door Peter Jackson en geschreven door Jackson, Fran Walsh, Philippa Boyens en Guillermo del Toro. Het is het derde en laatste deel in Peter Jackson's driedelige filmaanpassing gebaseerd op de roman The Hobbit van J.R.R. Tolkien, na Een Ongewachte Reis (2012) en De Desolatie van Smaug (2013), en samen vormen ze een prequel op Jackson's De Heer der Ringen-filmtrilogie. Het werd geproduceerd door New Line Cinema, Metro-Goldwyn-Mayer en WingNut Films, en gedistribueerd door Warner Bros. Pictures. De Slag der Vijf Legers werd uitgebracht op 11 december 2014 in Nieuw-Zeeland, 12 december 2014 in het Verenigd Koninkrijk en op 17 december 2014 in de Verenigde Staten. De hoofdrollen worden vertolkt door Martin Freeman, Ian McKellen, Richard Armitage, Evangeline Lilly, Lee Pace, Luke Evans, Benedict Cumberbatch, Ken Stott en James Nesbitt. Er zijn ook rollen voor Cate Blanchett, Ian Holm, Christopher Lee, Hugo Weaving en Orlando Bloom. De film ontving gemengde recensies en bracht wereldwijd meer dan $956 miljoen op, waarmee het de op een na meest succesvolle film van 2014 en de 38e meest succesvolle film aller tijden werd. Op de 87e Academy Awards ontving de film een nominatie voor Beste Geluidsmontage.",
"Hobitit\nHobitit (letterlijk: De Hobbits) is een Finse live-action fantasy televisieserie die oorspronkelijk in 1993 werd uitgezonden op Yle TV1. Geproduceerd door Olof Qvickström, is het gebaseerd op In de Ban van de Ring van J.R.R. Tolkien, maar beperkt zich tot het verhaal van Frodo en Sam. Hun avonturen worden vele jaren later door Sam verteld aan een publiek van jonge Hobbits. Behalve een flashback naar Bilbo's ontmoeting met Gollum, wordt er geen materiaal uit De Hobbit gebruikt. De serie werd geschreven en geregisseerd door Timo Torikka. Toni Edelmann componeerde de soundtrack. Hobitit bevatte negen afleveringen van 30 minuten die werden uitgezonden van 29 maart tot 24 mei 1993. De filmlocaties omvatten het Ryhmäteatteri theater in Helsinki en de productiefaciliteiten van Yle.",
"Filmografie van James Nesbitt\nJames Nesbitt is een acteur uit Noord-Ierland wiens filmografie zowel televisie- als filmrollen omvat over een periode van 30 jaar. Nesbitts schermcarrière begon in de vroege jaren 1980 met niet-vermelde rollen in afleveringen van de BBC Play For Today-reeks, terwijl hij verbonden was aan de jeugdgroep van het Riverside Theatre. Zijn eerste bijrol kreeg hij in 1989, als figurant in de John Ogdon-biopic Virtuoso, gevolgd door zijn eerste hoofdrol in een speelfilm in 1991 in Hear My Song. Als incidentele acteur in de vroege jaren 90 combineerde Nesbitt televisie- en filmrollen; hij verscheen in afleveringen van Boon, The Young Indiana Jones Chronicles, Covington Cross, Lovejoy en Between the Lines. Hij speelde ook rollen in verschillende films van Michael Winterbottom, beginnend met Loves Lies Bleeding in 1993 en voortgezet met Go Now in 1995, Jude in 1996 en Welcome to Sarajevo in 1997. In 1997 kreeg hij zijn doorbraakrol op televisie als Adam Williams in Cold Feet, een personage dat hij tot 2003 speelde. In die tijd verscheen hij ook in de film Waking Ned Devine, twee series van Playing the Field, Touching Evil, zijn debuut als hoofdrolspeler in de speelfilm Lucky Break, en Paul Greengrass' controversiële televisiefilm Bloody Sunday, als Ivan Cooper. Na Bloody Sunday begon Nesbitt meer dramatische rollen op zich te nemen, met vijf series van Murphy's Law (2003-2007), de tweedelige televisiefilm Passer By (2004), Steven Moffats Jekyll (2007) en het oorlogsdrama Occupation (2009) over de Irakoorlog. Hij heeft zijn speelfilmcarrière verder uitgebreid door rollen te spelen in Woody Allens Match Point (2005), het drama over The Troubles Five Minutes of Heaven (2009), de thriller Outcast (2010), Nadia Tass' Matching Jack (2010) en Emilio Estevez' The Way (2010). Hij speelde de hoofdrol in de ITV medische dramaserie Monroe (2011-2012) en heeft een rol als de dwerg Bofur in Peter Jacksons The Hobbit-trilogie (2012-2014). Nesbitt heeft gedurende zijn carrière ook theaterrollen op zich genomen; tussen 1987 en 1994 speelde hij in niet minder dan vijf grote toneelstukken, waaronder de musical Up on the Roof, een wereldtournee van Hamlet en het drama over The Troubles Paddywack. Na een pauze van elf jaar keerde Nesbitt terug naar het toneel om zijn debuut te maken in het Londense West End in Owen McCaffertys Shoot the Crow (2005).",
"Lijst van originele personages in de Hobbit-filmserie\nDit is een lijst van originele personages te vinden in Peter Jackson's verfilmingen van J.R.R. Tolkien's De Hobbit.",
"De Hobbit (film uit 1977)\nDe Hobbit is een geanimeerde muzikale televisiespecial uit 1977, gecreëerd door Rankin/Bass, een studio bekend om hun feestspecials, en geanimeerd door Topcraft, een voorloper van Studio Ghibli, met liedteksten aangepast van het boek. De film is een bewerking van het gelijknamige boek uit 1937 van J.R.R. Tolkien en werd voor het eerst uitgezonden op NBC in de Verenigde Staten op zondag 27 november 1977.",
"Hobbitdag\nHobbitdag is de verjaardag van de hobbits Bilbo en Frodo Baggins, twee fictieve personages uit J.R.R. Tolkiens populaire boekenreeks <i>De Hobbit</i> en <i>In de Ban van de Ring</i>. In de boeken worden zowel Bilbo als Frodo geboren op 22 september, maar in verschillende jaren. Bilbo werd geboren in het jaar 2890 en Frodo in het jaar 2968 van het Derde Tijdperk (respectievelijk 1290 en 1368 in de Shire-rekening). Tolkienweek is de week waarin Hobbitdag valt.",
"The Hobbit: De Slag om de Vijf Legers\nThe Hobbit: De Desolatie van Smaug is een epische high-fantasy avonturenfilm uit 2013, geregisseerd door Peter Jackson en geproduceerd door WingNut Films in samenwerking met New Line Cinema en Metro-Goldwyn-Mayer. De distributie werd verzorgd door Warner Bros. Pictures en het is het tweede deel in de driedelige filmserie gebaseerd op de roman The Hobbit van J.R.R. Tolkien. De film werd voorafgegaan door An Unexpected Journey (2012) en gevolgd door The Battle of the Five Armies (2014); samen vormen ze een prequel op Jackson's The Lord of the Rings-filmtrilogie.\n\nDe film volgt de titelrolspeler Bilbo Baggins terwijl hij Thorin Oakenshield en zijn metgezellen, de dwergen, vergezelt op een queeste om de Eenzame Berg terug te veroveren van de draak Smaug. De film toont ook de wraakzuchtige achtervolging van Azog de Ontiere en Bolg, terwijl Gandalf de Grijze een groeiend kwaad onderzoekt in de ruïnes van Dol Guldur. De ensemble cast omvat Ian McKellen, Martin Freeman, Richard Armitage, Benedict Cumberbatch, Evangeline Lilly, Lee Pace, Luke Evans, Ken Stott, James Nesbitt en Orlando Bloom.\n\nFran Walsh, Philippa Boyens, Peter Jackson en Guillermo del Toro schreven het scenario. De films werden gelijktijdig in 3D opgenomen met een projectiesnelheid van 48 frames per seconde, waarbij de belangrijkste opnames plaatsvonden in Nieuw-Zeeland en in Pinewood Studios. Aanvullende opnames vonden plaats gedurende mei 2013.\n\nThe Hobbit: De Desolatie van Smaug ging in première op 2 december 2013 in Los Angeles en werd internationaal uitgebracht op 11 december 2013 in zowel conventionele als IMAX-bioscopen. De film ontving overwegend positieve recensies en heeft wereldwijd meer dan $958 miljoen opgebracht, waarmee hij zowel The Fellowship of the Ring als The Two Towers overtrof. Dit maakt hem de vierde meest succesvolle film van 2013 en de 34e meest succesvolle film aller tijden."
] | 1,320 |
De Hobbit-films speelden William James Nesbitt.
|
[
"Hobbit_(disambiguation)",
"John_Callen",
"List_of_hobbit_families",
"Middle-earth_in_film",
"Richard_Armitage_(actor)",
"Bilbo_Baggins",
"Ian_Holm"
] |
[
"James Nesbitt\nWilliam James Nesbitt (geboren 15 januari 1965) is een acteur en presentator uit Noord-Ierland. Geboren in Ballymena, County Antrim, groeide Nesbitt op in het nabijgelegen dorp Broughshane, voordat hij naar Coleraine, County Londonderry verhuisde. Hij wilde leraar worden, net als zijn vader, dus begon hij een studie Frans aan de University of Ulster. Hij stopte er na een jaar mee toen hij besloot acteur te worden en stapte over naar de Central School of Speech and Drama in Londen. Na zijn afstuderen in 1987 bracht hij zeven jaar door met het spelen in toneelstukken die varieerden van de musical Up on the Roof (1987, 1989) tot het politieke drama Paddywack (1994). Hij maakte zijn debuut in een speelfilm als talentenjager Fintan O'Donnell in Hear My Song (1991).\n\nNesbitt kreeg zijn doorbraakrol op televisie als Adam Williams in de romantische komedie-drama Cold Feet (1998-2003), waarmee hij een British Comedy Award, een Television and Radio Industries Club Award en een National Television Award won. Zijn eerste belangrijke filmrol kwam toen hij verscheen als varkensboer \"Pig\" Finn in Waking Ned (1998). Met de rest van de hoofdcast werd Nesbitt genomineerd voor een Screen Actors Guild Award. In Lucky Break (2001) maakte hij zijn debuut als hoofdrolspeler in een film, als gevangene Jimmy Hands. Het volgende jaar speelde hij Ivan Cooper in de televisiefilm Bloody Sunday, over de schietpartijen in Derry in 1972. Een afwijking van zijn eerdere \"cheeky chappie\"-rollen, de film was een keerpunt in zijn carrière. Hij won een British Independent Film Award en werd genomineerd voor de British Academy Television Award voor Beste Acteur.\n\nNesbitt speelde ook in Murphy's Law (2001-2007) als undercover detective Tommy Murphy, in een rol die voor hem werd gecreëerd door schrijver Colin Bateman. De rol leverde Nesbitt tweemaal een nominatie op voor Beste Acteur bij de Irish Film & Television Awards (IFTA). In 2007 speelde hij de dubbele rol van Tom Jackman en Mr. Hyde in Steven Moffat's Jekyll, waarmee hij in 2008 een nominatie voor een Golden Globe Award verdiende. Nesbitt is sindsdien in verschillende dramatischere rollen verschenen; hij speelde samen met Liam Neeson in Five Minutes of Heaven (2009) en was een van de drie hoofdrolspelers in de televisieserie Occupation (2009). Hij speelde ook in de films Outcast (2010) en The Way (2010). Hij portretteerde Bofur in Peter Jackson's The Hobbit-filmserie (2012-2014). In 2014 speelde Nesbitt de hoofdrol als de vaderfiguur Tony Hughes in de veelgeprezen BBC One dramaserie The Missing.\n\nNesbitt was getrouwd met voormalig actrice Sonia Forbes-Adam, met wie hij twee dochters heeft. Hij is voorstander van talloze goede doelen en in 2010 nam hij de ceremoniële functie van kanselier van de University of Ulster aan."
] |
[
"Hobbit (doorverwijspagina)\nEen Hobbit is een fictief wezen bedacht door J.R.R. Tolkien. Hobbit of De Hobbit kan ook verwijzen naar:",
"John Callen\nJohn Callen (geboren 4 november 1946) is een in Engeland geboren Nieuw-Zeelandse karakteracteur, stemacteur en regisseur. Hij is vooral bekend van zijn vertolking van Óin, de broer van Glóin, in de filmtrilogie The Hobbit (2012-2014). Hij heeft gespeeld in films, waaronder The Rainbow Warrior, en tv-series, waaronder The Tribe, en zijn stem geleend aan Power Rangers Jungle Fury. Hij heeft gespeeld in Goodbye Pork Pie, Pictures, Send a Gorilla, Sinking of the Rainbow Warrior (als premier David Lange), Feathers of Peace, Fly (Beste Acteur in een Korte Film), Treasure Island Kids (x3), Love Birds in 2010 (met Sally Hawkins en Rhys Darby), en vele tv-series en films waaronder Close to Home, Pioneer Women, Roche, Moynihan, 221B Baker Street, Xena – Warrior Princess (met Selma Blair en Karl Urban), The Man Who Lost His Head (met Martin Clunes), en Bliss (2010). Hij heeft ook vele werken voor televisie geregisseerd, waaronder Shortland Street, The Tribe, Epitaph, Taonga, en The Kiwi Who Saved Britain (2010). Hij heeft in meer dan 100 toneelstukken gespeeld en/of geregisseerd, waaronder rollen als Macbeth, Shylock, Polonius en Claudius, en heeft prijzen gewonnen voor beste acteur en beste bijrol voor zijn theaterwerk. Hij is in een aantal tv-reclames verschenen en heeft meer dan 120 documentaires en duizenden reclames ingesproken.",
"Lijst van hobbitfamilies\nHobbits zijn een fictief volk in J.R.R. Tolkiens boeken over Midden-aarde. Ze verschijnen voor het eerst in De Hobbit en spelen een belangrijke rol in het boek De Heer der Ringen. Dit is een alfabetische lijst van hobbitfamilies die bij achternaam worden genoemd in Tolkiens werken.",
"Midden-aarde in film\nJ.R.R. Tolkiens romans <i>De Hobbit</i> en <i>De Heer der Ringen</i>, die zich afspelen in Midden-aarde, zijn het onderwerp geweest van diverse filmadaptaties. Er waren vele eerdere mislukte pogingen om het fictieve universum tot leven te brengen op het scherm, sommige zelfs afgewezen door de auteur zelf. De eerste verbeeldingen van Midden-aarde op film werden gerealiseerd in 1966 als een korte tekenfilm. In 1978 werd de eerste bioscoopaptatie van de fictieve setting geïntroduceerd in <i>De Heer der Ringen</i>. Het verhaal werd min of meer voltooid met de animatiefilm <i>De Terugkeer van de Koning</i>. In 1985 werd Midden-aarde voor het eerst verbeeld in een live-action film door een adaptatie geproduceerd in de Sovjet-Unie. In 1993 werd een live-action televisieserie met de titel <i>Hobitit</i> uitgezonden door de Finse omroep Yle. New Line Cinema bracht het eerste deel van regisseur Peter Jacksons <i>De Heer der Ringen</i>-filmserie uit in 2001 als onderdeel van een trilogie en verschillende acteurs en rollen werden opnieuw geïntroduceerd in een trilogie in <i>De Hobbit</i>-filmserie. Er zijn ook fanfilms van Midden-aarde geweest zoals <i>The Hunt for Gollum</i> en <i>Born of Hope</i>, die respectievelijk op 8 mei 2009 en 11 december 2009 op YouTube werden geüpload. Collectief heeft de franchise een record van 38 Academy Award-nominaties ontvangen, waarvan 17 gewonnen, en één speciale prijs, ook een record. Samen met <i>The Godfather</i>-trilogie is het een van de twee filmseries tot op heden die drie nominaties voor Beste Film hebben ontvangen. De derde film in Peter Jacksons trilogie, <i>De Heer der Ringen: De Terugkeer van de Koning</i>, was de eerste en, per 2016, enige fantasyfilm die Beste Film won, evenals het tweede vervolg dat dit deed na <i>The Godfather Part II</i>. Verder is het momenteel het enige derde deel dat de prijs won. Samen met <i>Titanic</i> en <i>Ben-Hur</i> heeft <i>De Heer der Ringen: De Terugkeer van de Koning</i> het record voor Academy Awards gewonnen door een enkele film en is het de enige van de drie films die elke categorie won waarvoor het genomineerd was.",
"Richard Armitage (acteur)\nRichard Crispin Armitage (geboren 22 augustus 1971) is een Engels film-, televisie-, theater- en stemacteur. Hij kreeg bekendheid in het Verenigd Koninkrijk met zijn eerste hoofdrol als John Thornton in het Britse televisieprogramma North & South (2004). Maar het was zijn rol als dwergprins en leider Thorin Eikenschild in Peter Jackson's verfilming van De Hobbit die hem internationale erkenning opleverde. Andere opmerkelijke rollen zijn onder andere John Proctor in Yaël Farber's toneelproductie van Arthur Miller's The Crucible, Francis Dolarhyde in de Amerikaanse tv-serie Hannibal, Lucas North in het Britse tv-drama Spooks, John Porter in het Britse tv-drama Strike Back, en Guy van Gisborne in het Britse tv-drama Robin Hood. Na zijn afstuderen aan de London Academy of Music and Dramatic Art (LAMDA) zocht Armitage aanvankelijk werk in het theater en was hij lid van de Royal Shakespeare Company (RSC). Hij wendde zich tot film- en televisierollen toen hij merkte dat hoofdrollen in het theater naar acteurs met naamsbekendheid gingen die publiek konden trekken. Na twaalf jaar afwezigheid en nadat hij die naamsbekendheid had verworven, keerde Armitage in 2014 terug naar het toneel en nam hij zijn eerste hoofdrol in een grote productie. Hij speelde John Proctor in de zeer succesvolle en door de critici geprezen productie van The Crucible in The Old Vic, en kreeg een Olivier Award-nominatie voor Beste Acteur. Een van Armitage's handelsmerken is zijn bariton stem, die hij sinds 2006 als stemacteur gebruikt. Tijdens het werken aan de tv-serie Robin Hood werd hem gevraagd om audioboeken in te spreken voor het eerste seizoen van die serie. Sindsdien heeft Armitage vele bekende audioboeken ingesproken en heeft hij als verteller gewerkt aan vele tv- en radioprogramma's en reclames.",
"Bilbo Baggins\nBilbo Baggins is het titelpersonage en de protagonist van J.R.R. Tolkiens roman *De Hobbit* uit 1937, evenals een bijfiguur in *De Heer der Ringen*. In Tolkiens verhalende concept, waarin alle geschriften van Midden-aarde vertalingen zijn uit het fictieve boek *Het Rode Boek van Westmarken*, is Bilbo de auteur van *De Hobbit* en vertaler van diverse \"werken uit het Elfs\" (zoals vermeld aan het einde van *De Terugkeer van de Koning*).",
"Ian Holm\nSir Ian Holm CBE (geboren 12 september 1931) is een Engelse acteur bekend om zijn werk op het toneel en zijn vele filmrollen. Hij ontving de Tony Award voor Beste Bijrol in 1967 voor zijn vertolking van Lenny in The Homecoming en de Laurence Olivier Award voor Beste Acteur in 1998 voor zijn vertolking van de titelrol in King Lear. Hij won de BAFTA Award voor Beste Mannelijke Bijrol in 1981 voor zijn rol als atletiektrainer Sam Mussabini in Chariots of Fire, waarvoor hij ook genomineerd werd voor een Academy Award. Andere bekende filmrollen zijn Ash in Alien, Sir William Gull in From Hell, Father Vito Cornelius in The Fifth Element, en de hobbit Bilbo Baggins in de filmseries The Lord of the Rings en The Hobbit."
] | 1,320 |
Ventura is een county in Zuid-Californië.
|
[
"Ventura_County_Gulls",
"Santa_Cruz_County,_California",
"Santa_Barbara_County,_California",
"Rancho_Temescal",
"Simi_Valley",
"Datura,_California",
"Buckhorn,_Ventura_County,_California"
] |
[
"Zuid-Californië\nZuid-Californië, vaak afgekort als SoCal, is een geografische en culturele regio die over het algemeen de 10 zuidelijkste county's van Californië omvat. De regio wordt traditioneel beschreven als acht county's, gebaseerd op demografische gegevens en economische banden: Imperial, Los Angeles, Orange, Riverside, San Bernardino, San Diego, Santa Barbara en Ventura. De uitgebreidere definitie van 10 county's, die Kern en San Luis Obispo county omvat, wordt ook gebruikt en is gebaseerd op historische politieke indelingen. De definities van 8 en 10 county's worden niet gebruikt voor de grotere megaregio Zuid-Californië, een van de 11 megaregio's van de Verenigde Staten. De megaregio is uitgebreider en strekt zich naar het oosten uit tot Las Vegas, Nevada en naar het zuiden over de Mexicaanse grens tot Tijuana.\n\nZuid-Californië omvat het dichtbevolkte stedelijke gebied dat zich langs de Pacifische kust uitstrekt van Ventura via het Grotere Los Angeles-gebied en het Inland Empire tot aan Groter San Diego. De bevolking van Zuid-Californië omvat zeven grootstedelijke gebieden: het grootstedelijk gebied Los Angeles (Los Angeles en Orange county), het Inland Empire (Riverside en San Bernardino county), het grootstedelijk gebied San Diego, het grootstedelijk gebied Oxnard-Thousand Oaks-Ventura, het grootstedelijk gebied Santa Barbara, het grootstedelijk gebied San Luis Obispo en het gebied El Centro. Het gebied Los Angeles heeft meer dan 12 miljoen inwoners, terwijl het gebied Riverside-San Bernardino meer dan 4 miljoen inwoners heeft en het gebied San Diego meer dan 3 miljoen inwoners. Voor doeleinden van Community Supported Agriculture (CSA) worden de vijf county's Los Angeles, Orange, Riverside, San Bernardino en Ventura gecombineerd tot het Grotere Los Angeles-gebied met meer dan 17,5 miljoen mensen. Met meer dan 22 miljoen mensen bevat Zuid-Californië ongeveer 60 procent van de bevolking van Californië.\n\nDe Colorado-woestijn en de Colorado-rivier liggen aan de oostgrens van Zuid-Californië met Arizona, en de Mojave-woestijn ligt ten noorden van de grens van Californië met Nevada. De zuidelijke grens van Zuid-Californië maakt deel uit van de grens tussen Mexico en de Verenigde Staten."
] |
[
"Ventura County Gulls\nDe Ventura County Gulls waren een minor league baseballteam in Ventura, Californië. Het was een high-A klasse team dat speelde in de California League en was een farmteam van de Toronto Blue Jays voor het enige jaar dat de franchise als de Gulls bestond. Ze speelden al hun thuiswedstrijden op het honkbalveld van Ventura College. Ondanks het feit dat de selectie van de Gulls in hun enige jaar 14 toekomstige Major League honkbalspelers bevatte, haalden Ventura County de play-offs niet; in plaats daarvan verloren ze een tiebreaker van de Visalia Oaks. Gecombineerd met het slechte bezoekersaantal van de Gulls, bleek dit te veel voor de worstelende franchise. Voor het seizoen 1987 werden de Ventura County Gulls verkocht en verhuisd naar San Bernardino, Californië, waar de franchise de San Bernardino Spirit werd.",
"Santa Cruz County, Californië\nSanta Cruz County, Californië, officieel de County of Santa Cruz, is een county aan de Pacifische kust van de Amerikaanse staat Californië. Volgens de telling van 2010 bedroeg de bevolking 262.382. De county seat is Santa Cruz. Santa Cruz County omvat het Santa Cruz-Watsonville, CA Metropolitan Statistical Area, dat ook is opgenomen in het San Jose-San Francisco-Oakland, CA Combined Statistical Area. De county ligt aan de Central Coast van Californië, ten zuiden van de regio San Francisco Bay Area. De county vormt de noordelijke kust van de Monterey Bay, met Monterey County die de zuidelijke kust vormt.",
"Santa Barbara County, Californië\nSanta Barbara County, Californië, officieel de County of Santa Barbara, is een county in het zuidelijke deel van de staat Californië, in de Verenigde Staten. Volgens de telling van 2010 bedroeg de bevolking 423.895. De county seat is Santa Barbara, en de grootste stad is Santa Maria. Santa Barbara County omvat het Santa Maria-Santa Barbara, CA Metropolitan Statistical Area. Het grootste deel van de county maakt deel uit van de California Central Coast. Belangrijke pijlers van de economie van de county zijn engineering, winning van natuurlijke hulpbronnen (met name oliewinning en de winning van diatomeeënaarde), wijnbouw, landbouw en onderwijs. De softwareontwikkeling en de toeristische sector zijn belangrijke werkgevers in het zuidelijke deel van de county. Zuid-Santa Barbara County wordt soms beschouwd als de noordelijke culturele grens van Zuid-Californië.",
"Rancho Temescal\nRancho Temescal was een Mexicaanse landconcessie van 5400 hectare in het huidige Ventura County en Los Angeles County, Californië, verleend in 1843 door gouverneur Manuel Micheltorena aan Francisco Lopez en José Arellanes. Het woord Temescal is Spaans voor \"zwetende bad\" of \"zweetlodge\". De concessie lag in het bovenste deel van de Santa Clara Valley, in het oostelijke deel van Ventura County, in de bovenloop van de Santa Clara River, nabij de voet van de Topatopa Mountains waar Piru Creek en de Santa Clara River samenkomen. De concessie omvatte het huidige Lake Piru en de plaats Piru.",
"Simi Valley\nSimi Valley is een synclinale vallei in Zuid-Californië in de Verenigde Staten. Het is een ingesloten of verborgen vallei, omringd door bergen en heuvels. Het is verbonden met de San Fernando Valley in het oosten via de Santa Susana Pass en de snelweg 118, en in het westen verbinden de nauwe gedeelten van de Arroyo Simi en de snelweg 118 met Moorpark en Ventura, Californië. De relatief vlakke bodem van de vallei bevat bodems gevormd uit schalie, zandsteen en conglomeraten, geërodeerd van de omringende heuvels van de Santa Susana Mountains in het noorden, die Simi Valley scheiden van de Santa Clara River Valley, en de Simi Hills.",
"Datura, Californië\nDatura is een voormalige nederzetting in Lassen County, Californië. Het lag 1,2 km ten oosten van Standish. Een postkantoor was gevestigd in Datura van 1895 tot 1899, waarna het naar Standish werd verplaatst.",
"Buckhorn, Ventura County, Californië\nBuckhorn is een plaatsnaam langs State Route 126 in een landelijk, niet-ingelijfd gebied van Ventura County, Californië, Verenigde Staten. Buckhorn ligt ongeveer 3 kilometer buiten het stadje Piru, maar valt binnen de gelijknamige census-designated place. Gelegen in de Santa Clara River Valley, was dit een vroeg postkoetsstation en een regelmatig eetgelegenheid, bekend als tussenstop tussen Los Angeles en Santa Barbara. Het werd gerund door de familie Warring, die in 1869 naar de county kwam en de nabijgelegen Buckhorn Ranch bezat. Buckhorn was ook een station op de oorspronkelijke route van de kustspoorlijn die in 1887 in de vallei aankwam. Met de voltooiing van de Santa Susana Tunnel in 1904 werd de route via Oxnard en Simi Valley de meest directe route tussen Los Angeles en San Francisco. Het transport van landbouwproducten zoals citrus hield deze route vele jaren druk. De Santa Paula zijlijn maakt geen verbinding meer met Santa Clarita nadat de rails zijn weggespoeld. De aansluiting met de hoofdlijn ligt vlakbij het station East Ventura (Metrolink)."
] | 1,321 |
Brunei wordt omringd door oceaan.
|
[
"Borneo",
"Malay_Archipelago",
"Music_of_Brunei",
"Serasa,_Brunei-Muara",
"Bandar_Seri_Begawan",
"Bruneian_Empire",
"Brunei_River"
] |
[
"Brunei\nBrunei ( -LSB- bruːˈnaɪ -RSB- , ), officieel het Sultanaat Brunei, de Verblijfplaats van Vrede (Negara Brunei Darussalam, Jawi: ), is een soevereine staat gelegen aan de noordkust van het eiland Borneo in Zuidoost-Azië. Afgezien van zijn kustlijn aan de Zuid-Chinese Zee, is het land volledig omringd door de staat Sarawak, Maleisië. Het is in twee delen gescheiden door het Sarawakse district Limbang. Brunei is de enige soevereine staat die volledig op het eiland Borneo ligt; de rest van het grondgebied van het eiland is verdeeld tussen de landen Maleisië en Indonesië. De bevolking van Brunei bedroeg 408.786 in juli 2012. Op het hoogtepunt van het Bruneise Rijk wordt beweerd dat Sultan Bolkiah (regeerde 1485 – 1528) de controle had over de meeste regio's van Borneo, inclusief het huidige Sarawak en Sabah, evenals de Sulu-archipel aan de noordoostelijke punt van Borneo, Seludong (het huidige Manilla), en de eilanden aan de noordwestelijke punt van Borneo. De maritieme staat werd in 1521 bezocht door de Magellan-expeditie van Spanje en vocht tegen Spanje in de Castilliaanse Oorlog van 1578. Gedurende de 19e eeuw begon het Bruneise Rijk te verzwakken. Het Sultanaat stond Sarawak (Kuching) af aan James Brooke en installeerde hem als de Witte Radja, en het stond Sabah af aan de British North Borneo Chartered Company. In 1888 werd Brunei een Brits protectoraat en kreeg in 1906 een Britse resident als koloniale bestuurder toegewezen. Na de Japanse bezetting tijdens de Tweede Wereldoorlog werd in 1959 een nieuwe grondwet opgesteld. In 1962 werd een kleine gewapende opstand tegen de monarchie beëindigd met behulp van de Britten. Brunei verkreeg zijn onafhankelijkheid van het Verenigd Koninkrijk op 1 januari 1984. Economische groei in de jaren 90 en 2000, waarbij het BBP met 56% steeg van 1999 tot 2008, transformeerde Brunei tot een geïndustrialiseerd land. Het heeft rijkdom ontwikkeld uit uitgebreide olie- en aardgasvelden. Brunei heeft de op één na hoogste Human Development Index onder de Zuidoost-Aziatische landen, na Singapore, en wordt geclassificeerd als een \"ontwikkeld land\". Volgens het Internationaal Monetair Fonds (IMF) staat Brunei op de vijfde plaats ter wereld naar bruto binnenlands product per hoofd van de bevolking op basis van koopkrachtpariteit. Het IMF schatte in 2011 dat Brunei een van de twee landen was (het andere was Libië) met een staatsschuld van 0% van het nationale BBP. Forbes rangschikt Brunei ook als de vijfde rijkste natie van de 182, gebaseerd op zijn olie- en aardgasvelden."
] |
[
"Borneo\nBorneo ( -LSB- ˈbɔrnioʊ -RSB- Pulau Borneo, Kalimantan) is het op twee na grootste eiland ter wereld en het op een na grootste eiland van Azië. In het geografische centrum van Maritiem Zuidoost-Azië, ten opzichte van de belangrijkste Indonesische eilanden, ligt het ten noorden van Java, ten westen van Sulawesi en ten oosten van Sumatra. Het eiland is politiek verdeeld over drie landen: Maleisië en Brunei in het noorden, en Indonesië in het zuiden. Ongeveer 73% van het eiland is Indonesisch grondgebied. In het noorden vormen de Oost-Maleisische staten Sabah en Sarawak ongeveer 26% van het eiland. Daarnaast ligt het Maleisische federale territorium Labuan op een klein eiland vlak voor de kust van Borneo. De soevereine staat Brunei, gelegen aan de noordkust, omvat ongeveer 1% van Borneo's landoppervlak. Antipodaal aan een gebied van Amazone-regenwoud, herbergt Borneo zelf een van de oudste regenwouden ter wereld.",
"Maleise Archipel\nDe Maleise Archipel (Maleis & Indonesisch: Kepulauan Melayu/Nusantara, Kapuluang Malay, Visayaans: Kapupud-ang Malay) is de archipel tussen het vasteland van Indochina en Australië. Hij is ook wel bekend als de Maleise Wereld, de Indo-Australische Archipel, de Oost-Indië, Nusantara, de Specerijenarchipel en andere namen door de tijd heen. De naam is ontleend aan het 19e-eeuwse Europese concept van een Maleis ras. Gelegen tussen de Indische en de Stille Oceaan, is de groep van meer dan 25.000 eilanden de grootste archipel naar oppervlakte en de vierde naar aantal eilanden ter wereld. Het omvat Brunei, Singapore, Oost-Maleisië, Indonesië, de Filipijnen en Oost-Timor. Het eiland Nieuw-Guinea wordt meestal uitgesloten van definities van de Maleise Archipel, hoewel het Indonesische westelijke deel van het eiland wel kan worden meegerekend. De term is grotendeels synoniem met maritiem Zuidoost-Azië.",
"Muziek van Brunei\nBrunei is een Zuidoost-Aziatisch land gelegen op Borneo, tussen de Maleisische staten Sabah en Sarawak. Er is een breed scala aan inheemse volksmuziek en -dans. Brunei deelt enkele culturele perspectieven en banden met landen in Zuidoost-Azië zoals Maleisië, Singapore, Indonesië, Thailand en de Filipijnen. Hoewel Brunei overeenkomsten vertoont met andere landen, betekent de sterke islamitische invloed dat dansvoorstellingen en muziek enigszins beperkt zijn. Het omvat Groenland.",
"Serasa, Brunei-Muara\nSerasa is een mukim in het district Brunei-Muara van Brunei. Het is de meest oostelijke en noordelijkste mukim in het district Brunei-Muara. Het bevat de grootste haven van het land - Muara Port. Het wordt begrensd door de Zuid-Chinese Zee in het noorden, de Brunei-baai in het oosten en zuiden en Mukim Mentiri in het westen. Er zijn verschillende eilanden en twee zandbanken die binnen Mukim Serasa liggen; Pulau Pelong-Pelongan of Pelong Rocks (in het Engels), Tanjong Pelumpong of Pelumpong Spit (ook wel de Muara Spit genoemd), een zandbank die is afgekapt en tot een \"kunstmatig\" eiland is omgevormd, de kunstmatige Serasa Spit en het grote Pulau Muara Besar.",
"Bandar Seri Begawan\nBandar Seri Begawan (uitgesproken als ˌbɑːndə_sᵻˌriː_bᵻˈɡaʊ.ən of ˌbæn - ) (Jawi: بندر سري بڬاوان; ˌbanda səˌri bəˈɡawan), voorheen bekend als Brunei Town, is de hoofdstad en grootste stad van het Sultanaat Brunei. Bandar Seri Begawan heeft naar schatting 50.000 inwoners, en inclusief het hele district Brunei-Muara heeft het grootstedelijk gebied naar schatting 279.924 inwoners.",
"Bruneis Imperium\nHet Bruneise Imperium of Rijk van Brunei (bruːˈnaɪ), ook bekend als Sultanaat van Brunei of Negara Brunei, was een Maleis sultanaat, gecentreerd in Brunei aan de noordkust van het eiland Borneo in Zuidoost-Azië. Het koninkrijk werd in de vroege 7e eeuw gesticht en begon als een klein zeevarend handelskoningrijk, geregeerd door een inheemse heidense of hindoeïstische koning die door de Chinezen bekend stond als Po-Li of Po-Ni. Bruneise koningen bekeerden zich tot de islam rond de 15e eeuw, toen het aanzienlijk groeide na de val van Malakka in handen van de Portugezen, zich uitstrekkend over kustgebieden van Borneo en de Filipijnen, voordat het in de 17e eeuw afnam.",
"Brunei-rivier\nDe Brunei-rivier is een rivier die door Brunei stroomt en uitmondt in de Bruneibaai in noordoostelijke richting. Het Istana Nurul Iman, de officiële residentie van de Sultan van Brunei, staat aan de oevers. De Brunei-rivier is de kortste grote rivier in Brunei Darussalam. De traditionele woonwijken van Brunei Darussalam, Kampong Ayer (Waterdorp), liggen aan de rivier. Bandar Seri Begawan, de hoofdstad van Brunei Darussalam, ligt aan de oevers. De bovenloop van de rivier is een belangrijke bron van zoet water voor de westelijke delen van het land. Brunei heeft een lange maritieme geschiedenis. De Sultans van Brunei controleerden ooit heel Borneo, plus delen van de Filippijnen en Indonesië. De dichte jungle in de regio betekende dat het transport en de communicatie altijd via boten verliepen. Dit leidde tot de vestiging van traditionele nederzettingen langs rivieren en waterwegen. Deze waterwegen boden een gemakkelijk transport door een jungle-omgeving en een voedselvoorziening. In 2006 startte het ministerie van Milieu, Parken en Recreatie (Jastre) van Brunei een opruimactie van de Brunei-rivier. In totaal is $ 3,9 miljoen toegewezen voor het opruimingsproject, naast de $ 90.000 voor de huis-aan-huis afvalinzameling."
] | 1,322 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.