text
stringlengths 0
136
|
|---|
باوليه کې ولیدل او زما له تګه يو کال وروسته وفات شوه. دویمه
|
خوشاله بی بی ده. تردې دمه چې زه دا لیکنه کوم لا ژوندۍ ده
|
خوشاله بي بي د ایوب احمد مور ده او په وړوکي عمر کې له سواته
|
راواده شوه او د بهوپال په دې وړوکي کلي کې يې ژوند پیل کړ. په
|
باوليه کې د ټیلیفون او د برېښنا اسانتیاو ې شته خو د کلي سړک
|
پوځ نه دی.
|
زما په پوښتنه ايوب احمد راته وویل: دا کلی همدغسې ښه دی.
|
مور سړک نه غواړو.
|
اوس د کروندې لپاره دوی ټرېکټراو سره کاروي او تېرکال يوازې د
|
غنم حاصل رپالېن يې دوه زره کیلوګرامه و. د غنمو سربېره دوی چڼې
|
او دال.او په لږٍه مځکه ترکاري هم کري. دوی بزګران هم لري چې
|
زیاترهههندوان دي. د دوی مېرمنې هم د کور په کارونو کې بوختې
|
وي. هر یوه خدمتګار ته دوی څلورسوه روپی تنخواه ورکوي. په واده
|
ښادۍ کې ورته نوې جامې او پیزار اخلي. د پښتنو له هر کور سره
|
جوخته یوه حجره ضرور جوړه وي. سړي ماښام په حجره کې راټولېږي
|
او څراغ لالټین په رڼا کې کیسې کوي. يا راډيو اوري. د دې کلي
|
پښتانه په اسلامي اصولو سخت ولاړ دي. کله چې یې ښځې د یوه بل
|
کور ته ځي نو پړوني یې پر سروي. خو چې له بهوپال ښاره بهر وځي
|
نو بیا چادري برقعې اغوندي. ځینو سپین ږیرو د نوابۍ وخت په ښه
|
بهوپال د هندوستان پښتانه
|
090165 0 6666
|
پټهاري ۱۴۳
|
ټکو کې ياداووخو د کلي ځوانانو يې په هغه اړه هېڅ معلومات نه
|
لرل. داسې ځوانان هم شته چې په پښتو خبرې کوي او په دې وياړي
|
چې دوی پښتانه دي او نور بيا د اسلامیت او د مسلمانۍ او د
|
مسلمانانو د یووالي په خبره ټینګ دي.
|
په بهوپال کې د د کونړ اوسېدونکي يوه وکيل وحيدخان د صدیق
|
حسن ذکر په ښه ټکیو کې وکړ. صدیق حسن د شاهجهان بېګم دویم
|
خاوند و او د انګرېزانو پر ضد يې تبلیغ کاوه وحیدخان په دې نظر و
|
چې صدیق حسن یو لوستی سړ یو او د اسلام د دین لپاره يې له یوه
|
لوی قدرت سره ډغره وهله.
|
که څه هم په اوسني هند کې مسلمانان خپل ځان ډېر ترګوا: ښ لاندې
|
احساسوي. خو په بهوپال کې پښتانه د پېژندګلو لپاره د خپلې ژبې
|
یا کلتور پر ځای تر اسلامي چتر لاندې خپل ځان زیات خوندي ګڼي
|
په بهوپال کې زياتره پښتانه اوس د ځايي خلکو غوندې ژ ژوند
|
تېروي. دوی خپله ژبههېره کړې ده. د نوي کول ځوانان اردو وايي خو
|
لوستلای یې نه شي ځکه چې په هند کې رسمي لیکنې په ګورمکهي
|
رسم الخط باندې کېږي. له پښتنو پرته «علاوه چې دلته نور
|
مسلمانان ژوند کوي په کړو وړو کې يې ډېر توپیر نشته د
|
هندوستان له وېشه وروسته هغه هندو مهاجر چې د پاکستان له سند
|
سوبې «ایالت» نه ورغلي وو. د دوی ګڼ شمېر په بهوپال کې ځای کړل
|
ځینې پښتانه په دې خبره په تشویش کې دي چې په پاکستان او
|
افغانستان کې د دوی د قام خلک په ترهګرۍ بدنامېږي. دوی هلته د
|
امریکا او اروپايي ځواکونو په شتوالي هم خواشیني وو په بهوپال
|
کې ورته د یوه لږکي «اقلیت» په توګه ژوند ګران نه دی خو کله کله د
|
شش هال د هندوستان پښتانه
|
۱۴۳٣۴ ۰- 7 0001165 پټهاري
|
خپلو مشرانو د وختونو او د هغه دور یادونه ضرورکوي. چې په دې
|
خاوره یې حکومت کړی و
|
د دوست محمد روزنامجه
|
د سلطان جهان د نوابۍ پر وخت هرکال د اختر پر موقع د کورنۍ
|
ټول غړي به په لوی تالار کې راټول شول او هغه وخت به د دوست
|
محمدخان روزنامچه د هغه د اوسپنې له لویې پېټۍ راوابستل شوه
|
او ټولو به لکه د تبرک ولیدله. بيا به یې هم هغسې سنبال کښېوده. پر
|
دې موقع به یې د حضرت محمدصلی الله عليه وسلم وېښته مبارک
|
هم لیدو چې ورته ترکي سلطان ډالی کړی و. عابدې سلطان په خپله
|
دا دواړه شيان کال پر کال لیدل. :
|
د دوست محمد روزنامچه د هغه ديوان «وزیر بیجي رام ورته په
|
فارسي کې لیکلې وه. د نواب حميدالله د مړينې وروسته لکه چې د
|
هغه نور شيان ورک شول د دې روزنامچې درک هم ونه لګېد.
|
کله چې شهريارخان د بهوپال د تاریخ ليکلو لپاره له خپلوانو سره
|
رابطه وکړه. نو دا روزنامچه له هېچا سره نه وه. په ۱۹٩۲ م کال کې د
|
هندوستان يوه اردو مجله "شعله حښات''ددې روزنامچې ژباړه په
|
قسطونو کې چاپ کړه. عابده سلطان وايي: دا د اصل متن ژباړه ده
|
شهريار خان راته وویل چې ده د مجلې له چلونکيو سره هم رابطه
|
وکړه. خو دوی خبر نه وو چې اصل روزنامچه له چا سره وه ان تر دې
|
چې د هند په مليأ رشیف کې هم نشته خو مهمه خبره داده چې د دې
|
روزنامچې له مخې د قدسیې بېګم د زمانې راهیسې د بهوپال تاریخ
|
لیکل شوی دی. شاهجهان بېګم په خپله هم د بهوپال د تاريخ د لیکلو
|
پر وخت له دې روزنامچې څخه پېښې لیکلي دي
|
بهوپال د هندوستان پښتانه
|
00011953 ۲ 9٧
|
اخځليکونه ۱۴۵۰
|
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.