text
stringlengths
0
136
سه دغودۍ باد چې باسی لۀسۍ
«حباب نامه ئی رټ شي یاب غي
ددومي څېرې مه کوه مطربېه
وو
په لحم یې يیو يو واه نك دودو
جما نز نياز
000165١ ۶ ‏اس‎
مقد مه عبدالقابغان پ
و 1
چه څوک په که يايه مان دی واړه په مد د پک تّصان دی
ان په غو وگه د سامعانوهه "شا داز په حمد د تسان دی
يی ځا تعاط له مد جل لاله او رسول له دس ود» صلی؛ له عابه لم .
'ے عنزه ۱ . د حِب » په لین د طامتونو اوسس. ُمتونوځق شناس يه اترارګول په خله چه خدالن
دو دڅهه شش يدد : اوحد رسول : ر ليه وسلم) دد دے اولصد يق لعل دلورئ دزړئ
لس يې
قريان د رنامه‌شم حد هنعمښۍ
حهے سات ته وعا د مقوحاس دو شه
: کاس د تد صدق شم داقه دد َعُرشم
فُداشٌم ترعغان ‏ .بلهاری شم شرحندو
کُواړو اتصادو دوستئ ده درسول دوستۍ ررسول دوس دځ ات دوس د» - ص چه دغْداة
دوتان دئ - په دواړۍ چهاه په اماث دی - يس له امانه "تو و اړه"طاعتولو ده نمو دے اوه
څه په له وغ وه . مو به ترټب ادو یکم و چه نو څک وی -ص
600165٧٧٨٨١6
٢
رکوع» وود ته سلوی - به سپ هم شرییی ‏ اکا امانق مه که - او مدق کوه دروشښيار ھ
د هلصا نکاس دےه - یس سعي په شه ُصلت کوی ‏ دانسان ادد يوان تفاون په غو ده ووه
کم ازارۍ ده څوکو اش ھ په لاس » بۀ ليه څوک اژ رر مه کي سه
دچا مه خله "رر عبد ادا وسۍ تردالشتت دے پد کاس عبد الادرۍئ
چه ورګ دمظلوم دائ سه ۷ عاوت شی هخه خو(رعبد ادا دسئ
حدلاسن نسی لطلدور رو خستی په فظالم شی نتاس عبدادکادرۍ
څوک چه غوری په ظلم مال دتیانو ډکوی ګډ پا په نا رصد العار
هې چانه په ښک ‎٥‏ نار کوسۍ چه په ځان نخ يندے په بل مه ستد »هن که
ش به موه .که به ړت بد دتوسو با يئ څل پار په چا مه درک له چاسوال مه کو« د
بل مه زدی ړۍ چه مد شَكََّْت مه ون شت ے
خل ستاوه خد 2 قر متس ۷
مييه بهه 2 دایه وایه ومانه
به مقراضش که د څوک دواړه شوېهحېرنا
هکی هی ښکنئل مه کوۍ فچاته
ور وکيل ږگڼه اې ورگړکه په عداد زيا ته لب ډع؟ رطرۍ چامت غور په مورد
وروپ - به هللانی رحمت ګو - د ران ُرمت کوئ . د عالمانی عزت کوۍ - دقشرل نی خدمت کو» -
په ص کال کِے . يه له په ناسد . يه ګفتاس »يه غوراگ لد يم دمشرکړۍ » مش ورورنگه يلا 1
دملاس اشٌنايان لکهروته ‏ دچایموته مه شاړۍ سردا يوش وُسه ‏ ريای ه
اے چهییونه دیل اکش دي
ځٍل ځان نه سو خلمو هس و -ږ2ے
٣۳
000165 00666٠٠
‏سردهبه د غټو نو دادسے‎
‏څه دیل عغيت د عُان کش وسےه‎
‏يت له چا مه کو سو مع کو به حان پدګان اوسه - به پل يگ ګان لو‎
‏دچقل وس غلم اوسه ديل لپ احان وگه , ځل وس لب و ًورۍ ء لپ وایه به و(يه چه‎ هوک‎
‏څک د ويوش حاله واه لېه کی دىل رے تلافی کړه په ډر بد لب م6 فاتء بلکه عشو‎
‏هترک تام ده 00000 ورگړه په مت جطه گوه ناوت په شالڅه‎
‏دسته» موه دا » تي چه يت ورهنه مل يد وځ سکٌړی په آرپ امل سی هغه دے هترو کو‎
‏په وتو متا وعا . په څوگ د ولول ورشه گته قرار په وقاس کن ناست سه دعلیاء لس لازم‎
‏ګزڼۍ . ډرعلم لب عمل کو ځی د علم په ډس عب لگډ ۷ يا‎
‏مب‎ 2-٧ ‏هع لل ےه 0 : دخداے ګهورو‎
‏لب پل له علم ډار دے » ورعمل ه علمه. مو‎
‏دمشَاكْ په ديدن وس دوم ناسے ورسره کون په ادب د اويياء يه اس انگاي ما کړه به‎ ٠
‏شاکر وه ه مار تک ويد واړئا له خدايهگيۍ موړ په قناعت شه - قناع تک دے.‎
‏څهه نۀ نا ق کی - راقی په مت له چه مسځه قوش ول ه‎
‏که وه‎
‏بسجد‌حلة وداړه اشځال وسه‎
‏به دوا گرته کُوم خرشال ؤسه‎
‏دا ئوک رابه همين واسبه‎
‏چه څیش له خد ,یا په ص احوال وسه‎
‏دص د شا مۀ کو ص څخطی د» څه نه ترس حد له حاسره مخکعه لد دو زځ‎
په .حد په ذي ځا که دب له اوس دځ رت پو نه حذار - به ستوږ وعا. چه له مول سرۍ
00193 ۲ 9
ّ«
نمی ١ا‏ هغه سه د به شماس د رور دے :.کیر مت ګککا چه خوار لځ اه تو اطح کوه چه غزز
څه ‏ مگرڅاته ‏ متواش سه -(ژار مه اڅله - دص چا نا وه - سر دضنه ؤ یله ول زاږھ
له ځله حد «یاصىه حاشع وسه ‏ حلم شه نغموے چه دره نه وښه سطرته مد ود په کان
به دا حت مۀ کو ياښ دیدنو ده - ستاوتکړه مه دص چا هيوب شه تل مڅ کو»'