author
stringclasses 244
values | pl_number
float64 1
1k
| pl_head
stringlengths 6
90.1k
| salutation
stringlengths 0
29k
| text
stringlengths 0
1.51M
| notes
stringlengths 0
109k
| brackets
stringlengths 0
207k
| author_viaf_link
stringclasses 243
values | recipients
listlengths 0
0
| date
stringclasses 1
value |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Innocentius II
| 422 |
CDXXII. Bulla pro controversia sedanda inter Manassem Meldensem episcopum et Risendam abbatissam Pharensis monasterii. (Anno 1139, Oct. 23.) [DUPLESSIS, Hist. de Meaux, II, p. 34.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectae in Christo filiae RISENDI abbatissae Pharensis monasterii et sororibus in abbatiae regimine regulariter successuris in perpetuum.
|
Inter venerabilem siquidem fratrem nostrum Manassem Meldensem episcopum, et te, dilecta in Christo filia Risendis abbatissa, controversia agebatur: quam profecto venerabilibus fratribus nostris Gaufrido Catalaunensi episcopo et Hugoni Altissiodorensi episcopo commisimus terminandam. Qui adhibitis sibi religiosis viris ac prudentibus eamdem controversiam, sicut ex eorum scriptis asserimus, terminarunt, etc. Datum Laterani per manum Aimerici sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardin. et cancellarii, X Kal. Novembris, indictione III, Incarnationis Dominicae 1139, pontificatus vero domni Innocentii II papae anno X.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 423 |
CDXXIII. Privilegium pro monasterio S. Mariae Balneolensi. (Anno 1139, Nov. 18.) [GIULINI, Memorie di Milano, tom. V, p. 570.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio BRUNONI abbati monasterii Sanctae Mariae, quod in villa Balneoli in Mediolanensi territorio situm est, ejusque successoribus regulariter promovendis in perpetuum.
|
Si religiosorum virorum preces et desideria paterna benignitate admittimus, nostris procul dubio opportunitatibus clementem Dominum reperimus. Cumque universis Ecclesiis per orbem terrarum longe lateque diffusis, ex injuncto nobis a Deo apostolatus officio debeamus salubriter providere, illis tamen in reformatione religionis, et in caeteris propensiori studio nos convenit imminere, quae sub B. Petri ditione consistunt, et peccatis exigentibus, sunt in temporalibus et spiritualibus imminutae. Hujus rei gratia, dilecte in Domino fili Bruno abbas, tuis postulationibus impertimur assensum, et abbatiam de Cerreto, quae B. Petri juris existit, tibi tuisque successoribus apostolica dispensatione concedimus, ut videlicet per te et fratres tuos ibidem honestas et religio reformetur, et idem locus tam temporaliter, quam spiritualiter gratum incrementum suscipiens monasterio Claraevallis subjaceat. Adjicientes etiam ut tam locus ipse, quam universa, quae sibi, inpraesentiarum in terris, pratis, pascuis, silvis, aquis, et caeteris omnibus cultis vel incultis, canonice ac legitime pertinent, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, vel aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, tibi tuisque successoribus firma et illibata permaneant. Ad indicium autem, quod eadem abbatia beati Petri juris existat, singulis annis duodecim nummos Mediolanensis moneta. nobis nostrisque successoribus census nomine persolvetis. Ut autem securius atque liberius omnipotentis Dei servitio vacare possitis, auctoritate apostolica constituimus ut de laboribus, quos propriis manibus colitis, decimas vel primitias a vobis exigere, vel recipere, nemo praesumat. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum fas sit praedictum monasterium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet molestiis fatigare; sed omnia integra et illibata conserventur eorum, pro quorum sustentatione ac gubernatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si qua igitur in posterum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, nisi reatum suum congrua emendatione correxerit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae subjaceat ultioni. Cunctis autem eidem loco sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus, subscripsi. Ego Conradus Sabinensis episcopus, subscripsi. Ego Otto diaconus card. Sancti Georgii ad Velum Ego Theodewinus Sanctae Rufinae episcopus, subscripsi. Ego Albertus Albanensis episcopus, subscripsi. Ego Albericus Ostiensis episcopus, subscripsi. Ego Gerardus presbyter cardinalis tit. S. Crucis in Jerusalem, subscripsi. Ego Anselmus presbyter card. tit. Sancti Laurentii in Lucina, subscripsi. Ego Lucas presbyter card. tit. Sanctorum Joannis et Pauli, subscripsi. Ego Boetius presbyt. card. tit. Sancti Clementis, subscripsi. Ego Ivo presbyt. card. tit. Sancti Laurentii in Damaso, subscripsi. Aureum, subscripsi. Ego Guido diaconus card. Sanctorum Cosmae et Damiani, subscripsi. Ego Octavianus diac. card. S. Nicolai in Carcere, subscripsi. Datum Laterani per manum Aimerici Sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, XIV Kal. Decembris, indict. III, Incarnationis Dominicae anno 1139, pontificatus vero domni Innocentii II papae anno decimo.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 424 |
CDXXIV. Monasterii Richenbergensis (prope Goslariam) protectionem suscipit, disciplinamque ac possessiones confirmat. (Anno 1139, Nov. 25.) [HEINECCIUS, Antiq. Goslar., lib. II, p. 142.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio GERHARDO Richenbergensis ecclesiae praeposito, et ejus fratribus canonicam vitam professis tam praesentibus quam futuris in perpetuum.
|
Religiosis desideriis facile accommodare debemus assensum, ut fidelis devotio celerem sortiatur effectum. Hujus rei gratia, dilecti in Domino filii, vestris petitionibus clementer annuimus, et Richenbergensem ecclesiam, in qua divino vacatis servitio, praesentis scripti patrocinio communimus, statuentes ut ordo canonicus secundum beati Augustini regulam in eodem loco perpetuis temporibus irrefragabiliter conservetur, adjicientes etiam ut nemini vestrum post factam ibi professionem, et habitum religionis assumptum, absque praelati sui licentia ad locum alium liceat transmigrare. Quascunque praeterea possessiones, quaecunque bona idem venerabilis locus, inpraesentiarum juste et legitime possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, praestante Domino, poterit adipisci, firma vobis in perpetuum et illibata permaneant. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum fas sit praefatam vestram ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet molestiis fatigare; sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si qua igitur ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, nisi reatum suum congrua satisfactione correxerit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine divinae subjaceat ultioni. Cunctis autem eidem loco sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud supremum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen. Ego Octavianus diaconus cardinalis S. Nicolai in Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus ss. Ego Conradus Fabianensis Ecclesiae episcopus ss. Ego Gerardus presbyter cardinalis tit. S. Crucis in Jerusalem ss. Ego Godefridus presbyter cardinalis tit. S. Vestinae ss. Ego Lucas presbyter cardinalis tit. SS. Joannis et Pauli ss. Ego Theodewinus S. Rufinae episcopus ss. Ego Otto diaconus cardinalis S. Georgii ad Velum Aureum ss. Ego Guido diaconus cardinalis S. Angeli ss. Carcere ss. Datum Laterani per manus Almerici sanctae Romanae Ecclesiae diaconi card. et cancellarii apostolicae sedis, indictione III, Incarnationis Dominicae anno millesimo centesimo tricesimo octavo, pontificatus vero domni Innocentii II anno IX.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 425 |
CDXXV. Clero et laicis dioecesis Hildesheimensis scribit; « ut nullus laicorum bona fratrum claustralium vel aliorum clericorum mobilia vel immobilia in vita seu in morte usurpare praesumat. » (Anno 1139, Nov. 27.) [JAFFÉ, Regesta Pontif. Rom., p. 589, ex tabulario regio Hannoverano.] CDXXVI. Privilegium pro parthenone Quedlinburgensi. (Anno 1139, Dec. 11.) [LEUCKFELD, Antiq. Michaelst., 20.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectae in Christo filiae BEATRICI, abbatissae Quintileburgensis monasterii, et universis sibi in ejusdem loci regimine regulariter successuris, in perpetuum.
|
Sicut gestorum veterum monumenta declarant, Quintilinburgense monasterium ab egregiae memoriae Henrico rege fundatum est, et sub censu annuo unius librae argenti beato Petro solvendo, eidem apostolorum principi ab ipso fundatore oblatum; praedecessores quoque nostri sanctae recordationis Agapitus. Joannes, Sylvester Romani pontifices, locum ipsum in proprietatem atque tuitionem sedis apostolicae susceperunt, et scriptis authenticis munierunt. Nos igitur, quorum praecipue interest bona et possessiones sacrae Romanae Ecclesiae specialiter pertinentia propensius defensare, tuis petitionibus, dilecta in Domino filia Beatrix abbatissa, paterna benignitate annuimus, et Quintilingurgense monasterium cui, Domino auctore, praeesse cognosceris, situm juxta fluvium Boda, ad exemplum eorumdem praedecessorum nostrorum, apostolicae sedis patrocinio communimus; statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona idem venerabilis locus inpraesentiarum juste et canonice possidet tam in ecclesiis, quam in decimis, vel aliis, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum, liberalitate principum, oblatione fidelium, sive aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma tibi tuisque posteris et illibata permaneant. Innovamus etiam et omnimodis prohibemus, ut nulli unquam ecclesiae vel personae, praeterquam Romano pontifici, idem coenobium submittatur. Sed nec alicui regum aliquando licentia pateat, idem coenobium quibuslibet hominibus in beneficium dare. Obeunte vero te nunc ejusdem loci abbatissa, vel qualibet sororum quae tibi in regimine abbatiae successerint, nulla ibi qualibet subreptionis astutia seu violentia praeponatur, nisi quam sanctimoniales ipsius coenobii communi assensu, vel pars consilii sanioris, secundum Dei timorem providerint eligendam. Sicut autem praefatum monasterium soli tantum Romano pontifici subjacere statuimus, ita nihilominus de personis tam clericorum quam laicorum seu caeteris rebus ad eumdem locum generaliter pertinentibus, et nostro servitio deputatis praesenti decreto sancimus, sicut eorumdem praedecessorum nostrorum sanctione noscitur institutum. Simili quoque modo decernimus, ut claustrum Sanctae Mariae in monte, secundum beati Benedicti Regulam, claustrum Sancti Wiperti in praefato loco Quintiliburg, necnon claustrum Sancti Nicolai in Winethusen juxta beati Augustini Regulam ordinentur. Universa insuper, quae ecclesiae Sancti Michaelis archangeli, sitae in loco qui vocatur Lapis Sancti Michaelis, ex bonis Burchardi quondam militis, nunc autem conversi petitione et assensu ejus, dilecta in Christo filia Beatrix abbatissa, devotionis intuitu contulisti, eidem loco nihilominus confirmamus. Adjicientes etiam ut quicunque ibi Deo servire decreverint, sine proprio communiter et regulariter vivant. Quaecunque vero idem locus inpraesentiarum legitime possidet, aut in futurum rationabilibus modis poterit adipisci, tibi inconcussa manere decernimus, dum tamen eadem ecclesia sub Quintiliburgensis monasterii, sicut hactenus jure ac dispositione consistat. Id ipsum quoque de ecclesia S. Joannis Baptistae sita in Quintiliburg et hospitali domo ad suscipiendos pauperes juxta eam praesenti scripto statuimus. Verumtamen ibidem presbyter religiosus et sapiens statuatur, qui etiam pauperum curam gerat, exceptis quoque excommunicatis, si quis ibi sepeliri desiderat, nequaquam prohibeatur, salva nimirum matricis ecclesiae justitia et reverentia. Nulli igitur imperatorum, regum, archiepiscoporum, episcoporum, principum seu cujuslibet ecclesiasticae vel alterius dignitatis personae liceat eadem coenobia, aut sorores, vel fratres ibi Domino servientes, temere perturbare, aut eorum possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet molestiis fatigare, sed omnia integra conserventur, vestris, vel vestrarum sororum, vel fratrum usibus profutura. Ad indicium autem quod idem locus Beati Petri juris existat, singulis annis una libra argenti, nobis nostrisque successoribus census nomine persolvetis. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua reatum suum correxerit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Dei ac Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Conradus Sabinensis episcopus. Ego Theodewinus S. Rufinae episcopus. Ego Gerhardus presbyter cardinalis tituli S. Crucis in Jerusalem. Ego Lucas presbyt. card. tit. Sanctorum Joannis et Pauli. Ego Chrysogonus presb. card. tit. Sanctae Praxedis. Ego Gregorius diacon. card. Sanctorum Sergii et Bacchi. Ego Guido diacon. card. Sanctorum Cosmae et Damiani. Datum Laterani per manum Almerici, S. Romanae Ecclesiae diac. card. et cancellari, III Idus Decembris, indict. III, Incarnationis Dominicae anno 1139, pontificatus vero domni Innocentii II papae anno X.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 427 |
CDXXVII. Privilegium pro monasterio Ravengirsburgensi. (Anno 1139, Dec. 11.) [GUNTHER, Cod. dipl. Rhen. Mos., I, 252.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis WECELINO praeposito, ejusque fratribus in Ravenghenburchensi ecclesia canonicam vitam professis in perpetuum.
|
Religiosis desideriis facilem accommodare debemus assensum, ut fidelis devotio celerem sortiatur effectum. Hujus rei gratia, dilecti in Domino filii, vestris petitionibus clementer annuimus, et personas vestras ac Ravenghensburchensem ecclesiam, in qua divino vacatis servitio, ad exemplum praedecessoris nostri sanctae memoriae papae Honorii, sub beati Petri ac nostra tutela suscipimus et praesentis scripti patrocinio communimus, statuentes ut ordo canonicus, secundum beati Augustini regulam, in eodem loco perpetuis temporibus irrefragabiliter conservetur. Obeunte vero te ejusdem loci praeposito vel tuorum quolibet successorum, nullus in eadem ecclesia qualibet subreptionis astutia seu violentia praeponatur, sed quem fratres communi assensu, vel fratrum pars consilii sanioris, secundum Dei timorem regulariter providerint eligendum. Sane possessiones et bona, quae liberalitate illustris viri comitis Bertolfi, uxoris ejus Hadewic seu aliorum fidelium oblatione inpraesentiarum juste et canonice possidetis, sive in futurum largiente Deo justis modis poteritis adipisci, firma vobis et illibata permaneant, salva dioecesani episcopi justitia et reverentia. Auctoritate quoque Dei, et beatorum apostolorum Petri et Pauli et nostra interdicimus ne quis ejusdem coenobii advocatiam absque praepositi et fratrum electione sibi usurpet. Prohibemus etiam ne idem advocatus ullum advocatum in eodem loco sibi substituere audeat. Electus autem nullum a fratribus canonicis, vel ab eorum officialibus servitium exigere praesumat, nec causas suas et placita infra septa et officinas claustrales agat. Archipresbytero synodum ibi habere non liceat absque nutu fratrum canonicorum, nec ab aliquo pecunia pro ecclesiae redemptione exigatur omni deinceps tempore. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat vestram praefatam ecclesiam in aliquo perturbare, vel ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet vexationibus molestare, sed omnia vobis integra conserventur, vestris et pauperum usibus profutura. Si qua igitur ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire praesumpserit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Conradus Sabinensis episcopus. Ego Albertus Albanensis episcopus. Ego Albericus Hostiensis episcopus. Ego Gerardus presbyter cardinalis Sanctae Crucis in Jerusalem. Ego Intifredus presbyter cardinalis titulo Vellinae. Ego Lucas presbyter cardinalis titulo Sanctorum Joannis et Pauli. Ego Grysogonus presbyter cardinalis titulo Praxedis. Ego Otto diaconus cardinalis Sancti Georgii ad Velum Aureum. Ego Gerardus diaconus cardinalis Sanctae Mariae in Dominica. Datum Laterani per manum Aimerici, sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, III Idus Decembris, indictione III, Incarnationis Dominicae anno 1139, pontificatus vero domni Innocentii papae II anno decimo.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 428 |
CDXXVIII. Privilegium pro ecclesia Ilbenstadensi. (Anno 1139, Dec. 12.) [HUGO, Ord. Praem. Annal., I, Pr., p. 662.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio ANTONIO praeposito, et fratribus in Eloffstadensi ecclesia canonicam vitam professis, tam praesentibus quam futuris, in perpetuum.
|
Ad hoc Ecclesiae Catholicae cura nobis a summo pastore Deo commissa est, ut ipsius servos paternis affectibus diligamus, et eo amplius studeamus ipsorum devotiones modis omnibus confovere, quo ferventius ipsi disciplinis ecclesiasticis, et sanctorum Patrum regulis inhaerere noscuntur. Tunc denique omnipotente Domino gratus erit famulatus, si sanctorum locorum salubris institutio sanctae Romanae Ecclesiae patrociniis in religionis puritate fuerit conservata. Eapropter, dilecte in Domino fili Antoni praeposite, tuis justis postulationibus clementer annuimus, et ecclesiam Eloffstadensem, cui auctore Domino praesides, sub apostolicae sedis tutela et protectione suscipimus, et praesentis scripti pagina communimus: statuentes siquidem et apostolica auctoritate firmantes ut ordo canonicus secundum B. Augustini Regulam inibi perpetuis futuris temporibus irrefragabiliter conservetur. Praedicandi per omnem provinciam et modis omnibus in vita et morte salutem animarum operandi licentiam ab archiepiscopo vobis concessam, vel quaecunque alia bona eadem ecclesia in allodiis, decimis, mancipiis, terris cultis et incultis, inpraesentiarum juste et legitime possidet, tibi tuisque successoribus, et per nos eidem ecclesiae in perpetuum praesenti privilegio confirmamus; in quibus haec propriis nominibus adnotanda subjunximus: fundum in quo nobiles comites Gotefridus et Oddo fratres eamdem vestram ecclesiam in honorem Dei Genitricis Mariae et apostolorum Petri et Pauli pro suorum peccatorum venia construxerunt, cum aliis possessionibus ab ipsis vobis collatis, allodium Dorcheim, allodium Rodae, teloneum vel naulum quod dilectus filius noster Lotharius imperator bonae memoriae Franchenwordae pro animae suae salute donavit, et allodium Tutnendorff; quaecunque praeterea in posterum concessione pontificum, liberalitate regum vel principum, oblatione fidelium, seu quibuslibet justis aliis modis, auxiliante Domino, poteritis adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. Obeunte vero te, nunc ejusdem loci praeposito, vel tuorum quolibet successorum, nullus inibi qualibet subreptionis astutia seu violentia praeponatur, nisi quem fratres communi consensu, vel pars consilii sanioris, secundum Dei timorem et beati Augustini Regulam praeviderint eligendum. Liceat etiam vobis clericos vel laicos e saeculo fugientes, vel vestrae societatis castris inseri cupientes ad communionem in vita et in morte suscipere, nisi sint excommunicationis et alicujus conditionis vinculis innodati; nulli etiam fratrum liceat post habitum assumptum, et facta inibi professione, ex consortio vestro sine communi fratrum permissione discedere discedentem vero nullus episcoporum, abbatum monachorumque, nullus omnino hominum audeat sine praepositi et fratrum licentia suscipere vel retinere. Ipsum vero transfugam, si secundo tertiove commonitus resipiscere forte contempserit, excommunicandi eum praelatus suus liberam habeat facultatem. In ecclesiis vero quas ecclesia vestra instituit, vel, Domino cooperante, futuris temporibus propagatura est, debita vobis reverentia secundum institutionem vestri ordinis impendatur. Si vero, quod absit! praelati ecclesiarum quae fuerint de vestro collegio propagatae, religionis destructores, vel alias turpis vitae et malae conversationis fuerint deprehensi, nihilominus corrigantur secundum quod apostatis seu fratribus vestrarum congregationum noscitur regulariter institutum. Insuper apostolica auctoritate praecipimus ut vester locus invitis fratribus advocatum suscipere non cogatur. Si vero in Moguntina provincia interdictum fuerit generale prolatum, exclusis excommunicatis et interdictis, in ecclesiis vestrae parochiae libere divina vobis liceat officia celebrare. Decernimus ergo ut nulli archiepiscopo, nulli episcopo vel archidiacono, nulli omnino ecclesiasticae saecularive personae liceat vestram ecclesiam perturbare, vel aliquibus exactionibus opprimere, aut ejus possessiones auferre, seu ablatas retinere, minuere, aut quibuslibet vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, necessitatibus omnimodis profutura; salva nimirum Moguntini archiepiscopi canonica justitia et reverentia. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non congrue satisfecerit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Jesu Christi Redemptoris nostri aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco sua jura servantibus, vel ibidem Domino servientibus, sit pax Domini Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Conradus Sabinensis episcopus. Ego Theodewinus S. Rufinae episcopus. Ego Albertus Albanensis episcopus. Ego Albericus Ostiensis episcopus. Ego Gerardus presbyter cardinalis tituli Sanctae Crucis in Jerusalem. Ego Lucas presbyter cardinalis tit. Sanctorum Joannis et Pauli. Ego Chrisogonus presb. card. tit. Praxedis. Ego Georgius diaconus card. S. Angeli. Datum Laterani per manum Almerici, sanctae Romanae Ecclesiae diac. card. et cancel., II Idus Decembris, indict. II, Incarnationis Dominicae anno 1139, pontificatus vero domni Innocentii II papae anno X.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 429 |
CDXXIX. Monasterio S. Joannis Kastenbornensi asserit bona ab Ottone quondam episcopo Halberstadensi collata. (Anno 1139, Dec. 14.) [ Thuringia sacra, 305.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis fratribus in Caldebrunnensi Beati Joannis evangelistae ecclesia canonicam vitam professis tam praesentibus quam futuris in perpetuam memoriam.
|
Sicut sacrorum canonum docet auctoritas, tribus ex causis loca sanctorum mutanda sunt; quarum utique duas dilectus filius noster Otto quondam Alberstadensis episcopus in causa Ecclesiae de Revenigne intervenire cognoscens, scilicet incommoditatem loci et importunitatem praedonum ob majorem fructum divini servitii communi fratrum suorum assensu praedia praefatae ecclesiae collata in Caldebrunnen transtulit et mutavit. Nos igitur, quorum praecipue interest ea quae a fratribus nostris fiunt rationabiliter, roborare et pia desideria opportunis adminiculis confovere, eamdem mutationem praedictis ex causis factam praesenti decreto firmamus et futuris temporibus ratam manere sancimus. Praedecessorum quoque nostrorum sanctae memoriae Calixti atque Honorii vestigiis inhaerentes, vitae canonicae ordinem quem in eadem ecclesia professi estis, perpetuis temporibus idem observari statuimus, eumdemque locum cum suis omnibus pertinentiis beati Petri patrocinio communimus. Quaecunque praeterea possessiones, quaecunque bona a nobilibus viris Hermanno atque Wicmanno vel a quibuscunque fidelibus de suo jure eidem loco legitime collata sunt, sive in futurum, largiente Domino, juste et canonice conferri contigerit, firma semper vobis vestrisque successoribus et inconvulsa permaneant. Nulli ergo hominum liceat praedictam ecclesiam temere pertubare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere sive quibuslibet temerariis vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva nimirum Alberstatensis episcopi canonica reverentia. Obeunte vero ejusdem venerabilis loci praeposito, nullus ibi qualibet subreptionis astutia seu violentia praeponatur, nisi quem fratres communi consensu vel fratrum pars consilii sanioris secundum Deum elegerunt. Si quis igitur, decreti hujus tenore cognito, temere, quod absit! contraire tentaverit, honoris et officii sui periculum patiatur, aut excommunicationis ultione plectatur, nisi praesumptionem suam digna satisfactione correxerit. Amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus, manu propria. Ego Gregorius diaconus card. Sanctorum martyrum Sergii et Bacchi, manu propria. Ego Otto diaconus card. S. Georgii ad Velum Aureum, manu propria. Ego Theodewinus S. Rufinae episcopus, manu propria. Ego Albertus Albanensis episcopus, manu propria. Ego Albericus Ostiensis episcopus, manu propria. Ego Gerardus presbyter cardinalis tit. S. Crucis in Jerusalem, manu propria. Ego Anselmus presbyter cardinalis tituli S. Laurentii in Lucina, manu propria. Ego Lucas presbyter cardinalis SS. Joannis et Pauli, manu propria. Ego Chrysogonus presbyter card. tituli S. Praxedis, manu propria. Ego Ivo presbyter cardinalis tit. S. Laurentii in Damaso. Datum Laterani per manus Himerici S. Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellari, XVIII Kal. Januar., indict. III, Incarnationis Dominicae anno 1139, pontificatus vero domni Innocentii II papae anno X.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 430 |
CDXXX. Ad Gerardum praepositum Bonnensem. (Anno 1139, Dec. 16.) [GUNTHER, Cod. dipl. Rhen.-Mosell., I, 256.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio GERARDO Bunnensi praeposito, ejusque successoribus canonice instituendis in perpetuum.
|
Sicut sanctorum canonum docet auctoritas, sollicitudo et ordinatio Ecclesiarum ad episcoporum pertinet curam. Et quoniam ipsi per suam praesentiam non possunt omnia exercere, constituti sunt archidiaconi, qui quasi episcoporum oculi universa perlustrent, ut statu Ecclesiarum nec non cleri et populi per eos plene comperto, quae corrigenda fuerint corrigi, et quae statuenda praestante Domino valeant confirmari. Qui etiam pro reparandis basilicis dioecesanis suggerunt sacerdoti, qui quoque inquirunt parochias et ornamenta vel res basilicarum et parochiarum gesta vel libertatum ecclesiasticarum episcopo referunt. A quibus insuper presbyterorum vel aliorum excessus eisdem episcopis nuntiantur. Ex quibus omnibus aperte colligitur quod archidiaconi debent absque aliquorum contradictione parochias visitare, et de animabus hominum ibi degentium curam gerere. Ideoque, dilecte in Domino fili Gerarde praeposite, sanctorum Patrum vestigia prosequentes, et generalem consuetudinem Ecclesiae attendentes, licentiam et liberam potestatem certis temporibus visitandi et circumeundi decanias, quae in archidiaconatu vestro sitae sunt, videlicet Archoe et Zulphechoe, sicut in reliquis duabus, id est Yflensi et Sibergensi, hactenus facere consuevistis, tibi tuisque successoribus concedimus atque firmamus. Et quia novis morbis nova est adhibenda medicina, si raptores et malefactores Bunnensis ecclesiae commoniti resipiscere forte noluerint, et archiepiscopus requisitus eos secundum justitiam coercere neglexerit, postquam secundo et tertio evocati minime satisfecerint, interdicendi vel excommunicandi eos tua persona habeat facultatem. Nihilominus etiam constituimus ut sedem et locum tam in choro Sancti Petri quam in publicis processionibus sive conventibus, ex justitiae aequitate, per Coloniensem ecclesiam vobis adjudicatum obtineatis. Vestra igitur interest ita honeste per Dei gratiam vivere et sanctae Romanae Ecclesiae matri vestrae devotos existere, ut ampliori gratia digni sitis. Si quis autem contra hujus nostrae constitutionis tenorem temere venire tentaverit, nisi praesumptionem suam congrua satisfactione correxerit, indignationem omnipotentis Dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum ejus incurrat. Conservantes autem haec eorumdem benedictionum gratiam consequantur. Amen, amen, amen. Ego Gerardus presbyter cardinalis titulo Sanctae Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus Crucis in Jerusalem. Ego Lucas presbyter cardinalis titulo Sanctorum Joannis et Pauli. Ego Ivo presbyter cardinalis titulo Sancti Laurentii in Damaso. Ego Grisogonus presbyter cardinalis titulo Praxedis. Ego Conradus Sabiensis episcopus. Ego Teodinus episcopus Sanctae Rufinae. Ego Albericus Hostiensis episcopus. Ego Gregorius diaconus cardinalis Sanctorum Sergii et Bacchi. Ego Guido diaconus cardinalis Sanctorum Cosmae et Damiani. Ego GG. diaconus cardinalis Sancti Angeli. Datum Laterani per manum Almerici, sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, XVII Kal. Januarii, Incarnationis Dominicae anno 1139, pontificatus vero domini Innocentii secundi papae anno X.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 431 |
CDXXXI. Monasterii SS. Petri et Pauli Cantuariensis privilegia confirmat. (Anno 1139.) [ Chronica W. Thorne apud TWYSDEN, Hist. Angl. Script., II, 1800.] CDXXXII Ad Ludovicum Francorum regem. (Anno 1139.) [BALUZ., Miscell., II, 165.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, charissimo in Christo filio LUDOVICO illustri et glorioso Francorum regi, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Gaudet agricola si arbor ab illo plantata altis haeret radicibus et fructum optimum praestat tempore opportuno. Cum ergo, charissime fili, tu nostris tanquam beati Petri manibus sis, ungente sancto Spiritu in regem a Domino consecratus, quanto de tuis bonis actibus et successibus jucundius gratulamur, tanto amaricosius, si secus egeris, contristamur. Nec decet regem ira stimulante ad illicita verba sive juramenta prorumpere, imo deberet cum magna maturitate et subtili libramine sermones suos actusque pensare et rerum exitum praevidere. Qui vero sacrosanctam Romanam matrem Ecclesiam molitur offendere aut ejus dignitatem imminuere, in coelum os ponit et indignationem de supernis acquirit. Sed quia personam tuam sincera charitate et affectione paterna diligimus, preces tuas admittimus, et compatientes nobili et famosae Remensi Ecclesiae, licentiam eligendi in archiepiscopum idoneam et honestam personam, quae tamen non sit regimini episcopatus astricta, canonicis Remensibus indulgemus. Praecipimus autem ut consilio venerabilium fratrum nostrorum Gaufredi Carnotensis apostolicae sedis legati, Hugonis Antisiodorensis, Gosseni Suessionensis et Alvisi Atrebatensis episcoporum, Spiritu sancto cooperante, id fiat. Et quoniam te Deus in regem eligi et ungi voluit ut sponsam suam, sanctam videlicet Ecclesiam, proprio sanguine suo redemptam, defenderes et ejus libertatem illibatam servares, per apostolica tibi scripta mandamus ac in remissionem peccatorum injungimus quatenus pravos illos Remensium conventus, quos compagnias vocant, potestate regia dissipes, et tam ecclesiam quam civitatem in eum statum et libertatem in qua erat tempore egregiae recordationis patris tui et fratris nostri Rainoldi archiepiscopi nuper defuncti reducas, damna vero quae Ecclesiae et ecclesiasticis personis a civibus sunt illata eis facias restaurari. Bonum est tibi ut Deus in hoc saeculo de te gaudeat defensore quam eum mala non corripiendo sentias in futuro ultorem.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 433 |
CDXXXIII. Parthenonis SS. Georgii et Pancratii Heklingensis protectionem suscipit, bonaque ac jura confirmat. (Anno 1140, Jan. 10.) [ECCARD, Hist. geneal. princ. Sax. sup., p, 563.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectae in Christo filiae IRMENGARDI abbatissae monasterii Sanctorum martyrum Georgii atque Pancratii de Kakelinge et sororibus sibi regulariter successuris in abbatiae regimine, in perpetuum.
|
In apostolicae sedis specula, disponente Deo, constituti, ita paternorum canonum nos convenit decreta librare, ut et omnibus sua justitia conservetur, et nulli, quantum in nobis exhibetur, tanto magis in earum tuitione nos decet esse sollicitos, et pro ipsarum pace atque quiete attentius laborare. Quamobrem, dilecta in Domino filia, Irmengardis abbatissa, tuis votis paterna benignitate impertimur assensum, et monasterium Sanctorum Georgii et Pancratii, cui utique auctore Domino praesides, a nobili viro comite Bernardo fundatum et tam ab ipso, quam etiam a suis successoribus atque comitibus, videlicet Theoderico atque Helperico, ditatum, ejusdem Helperici filiis, scilicet Chunrado marchione atque Bernardo, simili devotionis intuitu in melius commutatum, sub tutelam beati Petri nostramque suscipimus, et praesentis scripti pagina communimus; statuentes ut ordo monasticus secundum beati Benedicti Regulam in eodem loco perpetuis temporibus irrefragabiliter conservetur. Quaecunque praeterea bona, quascunque possessiones ex dono praedictorum virorum idem monasterium inpraesentiarum canonice possidet, aut aliorum virorum, quaecunque etiam in futurum concessione pontificum, liberalitate regum vel principum, oblatione fidelium, aut aliis justis modis, parante Domino, poterit adipisci, firma tibi tuisque sororibus in abbatiae regimine successuris, et illibata permaneant. Obeunte vero te nunc ejusdem loci abbatissa, vel qualibet sororum tibi in eodem regimine succedentium, nulla ibi quavis subreptionis astutia seu violentia praeponatur, nisi quam sorores communi assensu, aut pars consilii sanioris secundum Dei timorem et regulam supradictam elegerint. Id ipsum quoque in persona praepositi, cum eligendus fuerit, observari censemus. Nulli igitur hominum liceat praefatum vestrum monasterium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet molestiis fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum sustentatione concessa sunt, usibus profutura. Si qua sane ecclesiastica saecularisve persona, hujus nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non praesumptionem suam congrua satisfactione correxerit, potestatis honorisque sui periculum patiatur, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Dei ac Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Conservantes autem haec omnipotentis Dei et beatorum Petri ac Pauli apostolorum ejus benedictionem et gratiam consequantur. Amen. Ego Anselmus presbyter cardinalis ecclesiae Sancti Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Gregorius diaconus Sanctorum Sergii et Bacchi. Ego Theodoricus S. Rufini episcopus. Ego Otto diaconus cardinalis Sancti Georgii ad Velum Aureum. Ego Guido diaconus cardinalis Sanctorum Cosmae et Damiani. Ego Gerardus presbyter cardinalis ecclesiae S. Crucis in Jerusalem. Laurentii in Lucina. Ego Lucas presbyter cardinalis ecclesiae Sanctorum Joannis et Pauli. Ego Chrysogonus presbyter cardinalis ecclesiae Sanctae Praxedis. Ego Ivo presbyter card. ecclesiae Sanctorum Laurentii et Damasi. Ego Albericus Ostiensis episcopus. Ego Hubaldus diaconus cardinalis Sancti Adriani. Datum Laterani per manum Aimerici, sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, IV Idus januarii, indictione III, Incarnationis Dominicae 1139, pontificatus vero domni Innocentii II papae anno decimo.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 434 |
CDXXXIV. Monasterii S. Blasii possessiones et privilegia confirmat. (Anno 1140, Jan. 21.) [NEUGART, Cod. diplom. Aleman., II, 68.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis B. abbati et fratribus monasterii Sancti Blasii, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Licet ex injuncto nobis a Deo apostolatus officio fratres nostros episcopos et abbates communiter honorare ac diligere debeamus, et Ecclesiis sibi commissis suam justitiam conservare, illis tamen propensiori cura nos convenit providere quos beato Petro et sanctae Romanae Ecclesiae constat specialius adhaerere. Hujus rei gratia desideriis vestris clementer annuimus, et concessionem, quam vobis privilegii sui auctoritate praedecessor noster felicis memoriae Honorius confirmavit, nos quoque apostolica auctoritate praesenti scripto firmam atque ratam censemus, ut videlicet Ecclesias vestras ac decimas pertinentes Ecclesiis quas habetis vel habebitis, et a laicis recipere annuente Domino poteritis, vestris perpetuo usibus obtineatis, absque omni episcoporum vel aliorum contradictione, salva tamen episcopali reverentia. Propriis vero nominibus duximus exprimendas ecclesias quas inpraesentiarum idem venerabilis locus possidet cum utilitate decimarum. Ecclesia Nallingen, quae ab Anshalmo nobili viro cum dimidia portione decimarum est delegata, ecclesia Batimaringin, quae ab Arnoldo cum medietate decimarum monasterio est tradita, ecclesia Sneisanc, quae cum media portione decimarum Ecclesiae Sancti Blasii ab Erlewino comite est oblata, ecclesia Berowe et Nunkilcha quae a Gotefrido etiam cum portionibus decimarum sunt collatae. In his ergo vestris ecclesiis et in aliis quas habetis, decernimus ut nulli omnino hominum liceat vestrum praefatum monasterium temere perturbare, vel quibuslibet vexationibus infestare. Si quis autem hujus nostrae confirmationis auctoritatem sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonitus, si non reatum suum congrua satisfactione correxerit, indignationem omnipotentis Dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum ejus incurrat. Amen. Data Laterani, XII Kal. Feb., anno 1137.
|
[BERTHOLDO]
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | ||
Innocentius II
| 435 |
CDXXXV. Privilegia ab imperatoribus atque antecessoribus suis monasterio S. Blasii collata, cellasque et ecclesias ejusdem confirmat. (Anno 1140, Jan. 21.) [NEUGART, ibid., p. 68.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio BERTOLDO abbati monasterii S. Blasii, quod in Constantiensi episcopatu, in loco videlicet qui Nigra Silva dicitur situm est, ejusque successoribus regulariter substituendis in perpetuum.
|
Licet ex injuncto nobis a Deo apostolatus officio, etc., ut supra in bulla an. 1137. Hujus rei gratia, dilecte in Domino fili Bertolde abbas, tuis desideriis paterna benignitate annuimus et monasterium Beati Blasii cui auctore Deo praeesse dignosceris, praesentis scripti pagina communimus, statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona idem venerabilis locus inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, etc. In quibus haec propriis nominibus duximus exprimenda: videlicet cellas Hochsenhusen, Berowa, Wittenowa, Burgelun, cum omnibus earum pertinentiis, ecclesias quoque Nunchilcha, Sneisanc, Birbomestorf, Bathmaringin, Griezheim, similiter cum omnibus earum appendiciis, cellam etiam Wizelinhoven, cum suis pertinentiis. Confirmamus quoque dispositionem illam quam bonae recordationis Henricus quartus imperator de monasterii vestri libertate et advocatia constituit, et praedecessor noster felicis memoriae Calixtus auctoritatis suae privilegio roboravit, atque dilectus filius noster Lotharius rex praecepti sui firmitate munivit, et sanctae recordationis PP. Honorius episcoporum et cardinalium deliberatione firmavit, et nos in Lateranensi concilio approbavimus. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat vestrum praefatum monasterium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, vel quibuslibet vexationibus infestare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si qua igitur, etc. Amen, amen, amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae eps. ss. Ego Theodewinus S. Rufinae eps. ss. Ego Albericus Hostiensis eps. ss. Ego Gerardus presb. card. tit. S. Crucis in Jerusalem ss. Ego Anselmus presb. card. tit. S. Laurentii in Lucina ss. Ego Lucas presb. card. tit. Sanctorum Joan. et Pauli ss. Ego Boetius presb. card. tit. S. Clementis ss. Ego Ivo presb. card. tit. Sanctorum Laurentii et Damasi ss. Ego Grisogonus presb. card. tit. S. Praxedis ss. Ego Gregorius diac. card. Sanctorum Sergii et Bacchi ss. Ego Otto diac. card. S. Georgii ad Velum Aureum ss. Ego Guido diac. card. Sanctorum Cosmae et Damiani ss. Ego Uass. diac. card. S. Eustachii ss. Ego Gregorius diac. card. S. Angeli ss. Datum Laterani per manum Aimerici S. Rom. Eccles. diac. card. et cancell. XII Kal. Febr., indictione III, Incarnationis Dominicae anno 1140, pontificatus vero domini Innoc. II papae anno X.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 436 |
CDXXXVI. Donationem quartae partis villae in Oningen, a Cunrado duce Zaringiae Augiensi monasterio factam, confirmat. (Anno 1140, Febr. 17.) [HERGOTT, Geneal. Hasb., II, p. 160.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio FRIDELOO, abbati Augiensis monasterii, ejusque successoribus regulariter substituendis in perpetuum.
|
Ex commisso nobis a Deo apostolatus officio Ecclesiarum omnium curam nos convenit gerere, et si qua eis oblatione, seu donatione fidelium conferuntur, apostolico debemus munimine roborare. Quam profecto sollicitudinem erga Augiense monasterium tanto ampliorem gerere volumus, quanto specialius idem locus cum rebus ad ipsum pertinentibus, ad jus beati Petri cognoscitur pertinere. Eapropter, dilecte in Domino fili Frideloe abbas, tuis petitionibus gratum praebentes assensum, quartam partem villae Oningin, ab illustri viro Chunrado duce Zaringin cum omni jure et justitia, quam ipse successione haereditaria inibi habebat, Augiensi monasterio pia devotione collatam, in perpetuum tibi, tuisque successoribus, et per vos eidem coenobio confirmamus et praesenti privilegio communimus. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat vel ecclesiam vestram, super hac nostra confirmatione de caetero molestare, aut de praedicta portione villae aliquam vobis injuriam irrogare. Si quis autem hanc donationem, seu oblationem infringere, vel mutare ausu temerario attentaverit, secundo tertiove commonitus, si non congrue satisfecerit, potestatis honorisque sui dignitate careat, et donec corrigat reatum suum, excommunicationi subjaceat. Amen, amen, amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus Ego Lucas presbyter cardinalis tit. Sanctorum Joannis et Pauli. Ego Theodwinus episcopus Sanctae Rufinae. Ego Gotho Sanctae Romanae Ecclesiae cardinalis. Ego Ivo presbyter cardinalis tit. Sanctorum Laurentii et Damasi. Ego Grisogonus presbyter cardinalis tit. Sanctae Praxedis. Data Laterani per manum Aimerici, sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, XIII Kalend. Mart. indictione III, Incarnationis Dominicae anno 1139; pontificatus vero domni Innocentii II papae anno XI.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 437 |
CDXXXVII. Privilegium pro monasterio S. Mariae de Berghe. (Anno 1140, Febr. 26.) [LACOMBLET, Urkundenb., I, p. 221.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio BERNONI abbati monasterii Sanctae Mariae de Berghe ejusque successoribus regulariter substituendis, in perpetuum.
|
Piae postulatio voluntatis effectu debet prosequente compleri, quatenus et devotionis sinceritas laudabiliter enitescat, et utilitas postulata vires indubitanter assumat. Hoc nimirum intuitu, dilecte in Domino fili Berno abbas, tuis postulationibus clementer annuimus et monasterium Sanctae Mariae de Berghe cui, Domino auctore, praesides, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus et praesentis scripti pagina communimus; statuentes ut quaecunque bona, quascunque possessiones idem monasterium inpraesentiarum juste et legitime possidet, aut in futurum, concessione pontificum, liberalitate regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, praestante Domino, poterit adipisci, firma tibi tuisque successoribus, et illibata permaneant; in quibus haec propriis nominibus duximus exprimenda: haereditatem Berghe ab illustri viro Adolfo comite Coloniensi ecclesiae ad fundandam et statuendam ibi religionem pro sua devotione collatam; curtem quoque Bochem cum decimis suis; terram juxta Bladesheim sitam quae dicitur Cameruost cum decimis suis. Curtem quoque Wanemala et vineam in episcopatu Herbipolensi sitam in monte qui dicitur Thaebog, et vineam unam Truensthorp ; vineam etiam in Bagaracha cum decimis suis. Decernimus etiam ut de laboribus quos propriis manibus aut sumptibus colitis, seu vestrorum animalium nutrimentis, decimas dare non cogamini. Ordo sane monasticus, qui secundum beati Benedicti Regulam et institutionem fratrum Cisterciensium in eodem monasterio est per Dei gratiam constitutus, perpetuis temporibus ibidem conservetur. Ut autem divinis officiis liberius vacare possitis, constituimus ne abbas, qui praefato coenobio pro tempore praeerit, ad synodum vel saecularia judicia, nisi magna et evidente necessitate, cogatur. Nulli ergo omnino hominum liceat praefatum monasterium vestrum temere perturbare, vel ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet molestiis fatigare; sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si qua igitur ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, nisi reatum suum congrua satisfactione correxerit, a sacratissimo corpore et sanguine Dei ac Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae subjaceat ultioni. Cunctis autem eidem loco sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen amen, amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus ss. Ego Conradus Sabinae episcopus ss. Ego Theodewinus S. Rufinae episcopus ss. Ego Gerardus presbyter cardinalis tit. Sanctae Crucis in Jerusalem ss. Ego Anselmus presbyter cardinalis tit. S. Laurentii in Lucina ss. Ego Lucas presbyter cardinalis tit. SS. Joannis et Pauli ss. Ego Gregorius diaconus cardinalis SS. Sergii et Bacchi ss. Ego Octavianus diaconus cardinalis S. Nicolai in Carcere ss. Ego Guido sanctae Romanae Ecclesiae indignus sacerdos ss. Data Laterani per manum Aimerici sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, IV Kalend. Martii, indictione III, Incarnationis Dominicae anno 1139, pontificatus vero domni Innocentii II papae anno XI.
|
(Dransdorf)
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | ||
Innocentius II
| 438 |
CDXXXVIII. Ecclesiae Misnensis possessiones, petente Godebaldo episcopo, confirmat. (Anno 1140, Febr. 27.) [JAFFÉ, Regesta Rom. pont., p. 589, « ex schedis Pertzii.] CDXXXIX. Privilegia exemptionesque abbatiae Egmondanae, monachorum Benedictinorum, et simul abbatiae Reinsburgensis, nobilium monialium ejusdem ordinis in Hollandia confirmat. (Anno 1140, Febr. 28.) [MIRAEI Opp. dipl., IV, p. 13.)
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio WALTERO Egmondensis monasterii abbati, ejusque successoribus regulariter substituendis in perpetuum.
|
Nobilis vir Theodoricus comes de Hollandt Hierosolymam proficiscens, nostram praesentiam adiit. Inter caetera vero, quae secum de morum correctione et suae vitae institutione contulimus, idem illustris vir tam vice sua quam etiam Petronillae comitissae matris suae Egmondense monasterium, atque etiam Reynsburgense beato apostolorum principi devotionis intuitu proprietario jure obtulit, atque contradidit. Et nos igitur, quorum praecipue interest jura ejusdem coelorum clavigeri specialiter defensare, eadem venerabilia loca in proprietatem atque protectionem S. Romanae Ecclesiae suscepimus, eaque cum omnibus suis pertinentiis praesentis scripti patrocinio communimus. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefata monasteria temere perturbare, eorum possessiones auferre, vel ablatas retinere, seu quibuslibet molestiis fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum sustentatione et gubernatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Ad indicium autem quod eadem monasteria B. Petri juris existant, singulis annis tam tu quam successores tui quatuor solidos Frisingensis monetae nobis nostrisque successoribus census nomine persolvetis. Si qua sane ecclesiastica saecularisve persona hujus nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non reatum suum congrua satisfactione correxerit, a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco jura sua servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen. Bene Valete. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus subscripsi. Ego Conradus Sabinensis episcopus subscripsi. Ego Gerardus presbyter cardinalis tituli S. Crucis in Hierusalem subscripsi. Ego Otto diaconus cardinalis tituli S. Georgii subscripsi. Ego Michael presbyt. cardinalis tituli S. Laurentii in Lucina subscripsi. Ego Albertus Albanensis episcopus subscripsi. Ego Lucas presbyter cardinalis tituli SS. Joannis et Pauli subscripsi. Ego Albertus Ostiensis episcopus subscripsi. Ego Georgius diaconus S. Angeli subscripsi. Data Laterani per manum Aimerici Theodorici, S. Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, pridie Kalendas Martii, indictione tertia, Incarnationis Dominicae anno millesimo centesimo tricesimo nono, pontificatus vero domni Innocentii papae secundi anno undecimo.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 440 |
CDXL. Privilegium pro ecclesia S. Gentiani Balgentiacensi. (Anno 1140, Mart. 6.) [ Gall. Christ. VIII, Instr. 506, ex autographo.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio JOSCELINO abbati Sancti Gentiani de Balgentiaco ejusque successoribus regulariter substituendis in perpetuum.
|
Inter caetera quae de cura universalis Ecclesiae nobis imminent, religiosorum quieti nos convenit attentius providere, qui quanto fragiliores sumus, tanto magis eorum orationibus indigemus. Hoc nimirum intuitu, dilecte in Domino Josceline abbas, tuis postulationibus clementer annuimus, et ecclesiam Sancti Gentiani, cui Deo auctore praeesse dignosceris, apostolicae sedis privilegio communimus. In primis siquidem statuentes ut ordo canonicus secundum beati Augustini regulam in vestra B. Dei Genitricis Sanctique Gentiani ecclesia institutus, perpetuis temporibus ibidem conservetur. Sancimus etiam ut quascunque possessiones, quaecunque bona idem venerabilis locus inpraesentiarum juste ac legitime possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, praestante Domino, poterit adipisci, firma tibi tuisque successoribus et illibata permaneant. In quibus haec propriis nominibus duximus exprimenda: ecclesiam S. Firmini cum decima quae ad ipsam pertinet, et parochia totius villae, et omnibus caemeteriis, necnon capella Sancti Nicolai, et capella Sancti Lazari, ecclesiam S. Petri de Vosone cum decima, et terra, et omnibus quae ad ipsam pertinent, ecclesiam Santi Andreae de Darneto cum omnibus suis pertinentiis, tres arpennos etiam vinearum in eadem villa, ecclesiam Sancti Stephani de Marciliaco, ecclesiam Sancti Sulpitii de Lalliaco, ecclesiam sancti Aniani de Boola, ecclesiam Sancti Joannis de Tovers, et capellam Sancti Martini, quae est in coemeterio ejusdem ecclesiae, ecclesiam Sancti Petri de Poliaco, ecclesiam sancti Petri de Villecerlo, ecclesiam Sancti Leobini de Pireto terram de Feucis de Sisuinnai, terram Melsdun, terram de Pireto super Malvam, terram de Castris, terram de Villemani, terram de Taupennis, medietatem molini de Porta, medietatem molini de Tovers, molendinum de Trusseth, decimam de Chosel, viginti solidos in pedagio de Firmitate Neberti. Obeunte vero te nunc ejusdem loci abbate, vel tuorum quolibet successorum, nullus ibi qualibet subreptionis astutia seu violentia praeponatur, nisi quem fratres communi assensu vel fratrum pars consilii sanioris, secundum Dei timorem et beati Augustini regulam, providerint eligendum, qui ab Aurelianensi episcopo sine pravitate aliqua consecretur. Adjicimus etiam ut nemini fratrum liceat post factam in vestra ecclesia professionem absque tua licentia et capituli ad alia loca transmigrare, discedentem vero nullus audeat retinere, qui etiam secundo tertiove vocatus, si, quod absit! redire contempserit, praelatus suus in eum canonicam sententiam proferendi habeat facultatem, sed nec alicui liceat vobis invitis novas ecclesias vel oratoria in parochiis vestris construere, salva auctoritate et reverentia S. Romanae Ecclesiae. Tua itaque interest, dilecte in Domino fili Josceline abbas, divina suffragante clementia, honeste vivere, et fratres tuos si forte quandoque excesserint, communicato fratrum tuorum consilio transmutare. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatam vestram ecclesiam perturbare, vel ejus possessiones auferre, ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet vexationibus molestare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si qua igitur ecclesiastica saecularisve persona, hujus nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire praesumpserit, secundo tertiove commonita, nisi reatum suum congrua satisfactione correxerit, indignationem omnipotentis Dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum ejus et nostram incurrat, et a sacratissimo corpore et sanguine Dei et Domini redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen. Ego Innocentius catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Gerardus presbyter cardinalis Sanctae Crucis in Jerusalem. Ego Anselmus presbyter cardinalis Sancti Laurentii in Lucina. Ego Lictifredus presbyter cardinalis tit. Vestinae. Ego Lucas presbyter cardinalis tit. Sanctorum Joannis et Pauli. Ego Guido sanctae Romanae Ecclesiae indignus sacerdos. Ego Ivo presbyter cardinalis tit. Sancti Laurentii in Damaso Ego Rainerius diaconus cardinalis sanctae Romanae Ego Crisogonus presbyter cardinalis Sanctae Praxedis. Ego Conradus Sabiniensis episcopus. Ego Albertus Albiniensis episcopus. Ego Albericus Ostiensis episcopus. Ego Gregorius cardinalis Sanctorum Sergii et Bacchi Ego Otto diaconus cardinalis Sancti Georgii ad Velum Aureum. Ego Vassallus diaconus cardinalis S. Eustachii. Ego . . . . . presbyter Sanctae Romanae Ecclesiae diaconus cardinalis. Ego Goizo sanctae Romanae Ecclesiae diaconus cardinalis. Ecclesiae. Data Laterani per manum Almerici, sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, pridie Nonas Martii, Incarnationis Dominicae anno 1139, pontificatus vero domni Innocentii papae II anno undecimo.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 441 |
CDXLI. Privilegium pro ecclesia S. Nicolai Miserayensi. (Anno 1140, April. 3.) [ Gall. Christ., II, Instrum., 59.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis in Christo filiis GERALDO priori de Miseraico, ejusque fratribus tam praesentibus quam futuris, in eodem loco religiosam vitam professis in perpetuum.
|
Qui religiosos fovet, et piis eorum desideriis facilem praebet assensum, gratum Domino immolat holocaustum. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris postulationibus paterna benignitate annuimus, et ecclesiam Beati Nicolai de Miseraico in qua divino vacatis servitio, sub Beati Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti privilegio communivimus, statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona idem venerabilis locus inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium seu aliis justis modis Deo propitio poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus illibata permaneant. Sancimus etiam ut in eodem loco perpetuis futuris temporibus enitescat religio; interdicimus etiam ut nulli omnino hominum fas sit de vestris laboribus quos propriis manibus aut sumptibus colitis, vel de fructu vestrorum animalium decimas exigere. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatam vestram ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel oblatas retinere, minuere, seu quibuslibet molestiis fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si quis igitur in futurum huic nostro decreto contraire praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum ejus incurrat et excommunicationi subjaceat. Conservantes autem haec, omnipotentis Dei et eorumdem apostolorum benedictionem et gratiam consequantur. Amen, amen, amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episc. Ego Conradus Sabin. episcopus. Ego Theoduinus Sanctae Rufinae episcopus. Ego Gerardus presbyter cardinalis S. Crucis in Jerusalem. Ego Albertus Albanensis episcopus. Ego Anselmus presbyter cardin. titulo Sancti Laurentii in Lucina. Ego Albericus Ostiensis episcopus. Ego Chrisogonus presbyter cardin. titulo Sanctae Praxedis. Ego Ramerius presbyter cardinalis titulo S. Priscae. Ego Griso presbyter cardin. titulo S. Caeciliae. Ego Octavianus diaconus cardin. titulo S. Nicolai in Carcere. Datum Laterani per manum Aimerici, S. Romanae ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, tertio Nonas Aprilis, indictione tertia, Incarnationis Dominicae anno millesimo centesimo trigesimo sexto, pontificatus domini Innocentii II papae anno undecimo.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 442 |
CDXLII. Canonicorum Veronensium possessiones et jura confirmat. (Anno 1140, April. 16.--Fragmentum.) [UGHELLI, Italia Sacra, V, 781.]
|
In canonicorum tabulario reperitur Innocentii II diploma ad favorem Gilberti archipresb. caeterorumque canonicorum Ecclesiae Veronensis, iisdem omnino verbis conceptum quibus Calixti II diploma pro iisdem.
|
Datum Laterani per manum Aimerici, sanctae Romanae Ecclesiae diac. card. et cancellarii XVI Kal. Maii, ind. III, Incarnationis Dominicae anno 1140, pontificatus vero domini Innocentii papae II anno XI. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Conradus Sabinensis episc. Ego Theodovinus episc. Portuensis, et S. Rufinae. Ego Anselmus presb. card. tit. S. Laurent. in Lucina. Ego Gotifredus presb. card. tit. S. . . . . . . Ego Grisogonus presb. card. tit. S. Praxedis. Ego Presbyter de titulo Pastoris cardinalis presbyter. Ego W. presb. card. tit. S. Grisogoni. Ego Gozo presb. card. tit. S. Caeciliae. Ego Gregorius diac. card. SS. Sergii et Bacchi. Ego Otto diac. card. S. Georgii ad Velum Aureum. Ego Gerardus diac. card. S. Mariae in Dominica. Ego Thomas S. R. E. diac. card.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 443 |
CDXLIII. Ecclesiae S. Frigdiani Lucensi ecclesiam S. Salvatoris in Mustolio committit, ea lege ut duodecim monetae Lucensis denarii quotannis persolvantur. (Anno 1140, April. 21.) [ Bullar. Lateran., 18.] CDXLIV. Ecclesiam S. Vincentii Bergomatem tuendam suscipit et ejus bona ac jura confirmat. (Anno 1140, April. 29.) [LUPUS, Codex diplom. Bergam., II, p. 1022.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis ALBERTO archipresbytero ejusque fratribus tam praesentibus quam futuris in Pergamensi ecclesia Sancti Vincentii canonice viventibus in perpetuam memoriam.
|
Commissae nobis apostolicae sedis auctoritas nos hortatur ut locis et personis ejus auxilium devotione debita implorantibus, tuitionis praesidium impendere debeamus. Quia sicut injusta petentibus nullus est tribuendus effectus, ita legitima et justa poscentium non est differenda petitio, praesertim eorum qui cum honestate vitae et laudabili morum compositione gaudent omnipotenti Deo deservire. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis et rationabilibus postulationibus clementer annuimus, et Beati Vincentii martyris ecclesiam una cum vestrae congregationis collegio et cum omnibus ad eamdem ecclesiam pertinentibus sub apostolicae sedis tutela protectioneque suscipimus, et praesentis scripti pagina communimus. Statuimus enim ut quascunque possessiones, quaecunque bona in ecclesiis, oppidis, villis, decimis, et nundinarum redditibus seu aliis rebus, eadem ecclesia inpraesentiarum juste et legitime possidet, aut in futurum concessione pontificum, liberalitate regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis rationabiliter, auxiliante Domino, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus in perpetuum et illibata permaneant. Decernimus ergo ut, quandiu in canonicae disciplinae observantia permanseritis, nulli omnino hominum liceat ecclesiam vestram temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, vel importunis angariis seu temerariis vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Interdicimus etiam ut nec episcopo, nec archiepiscopo liceat, nec etiam alicui personae facultas sit vestrae communitatis bona in proprios usus deflectere, sive in beneficium aliis dare, vel quibuscunque aliis modis a praebenda fratrum vel communi utilitate alienare. Locationes vero seu commutationes aut investitiones praedictorum absque communi fratrum consilio nullatenus perpetrentur, nec hujusmodi jus ab episcopo vel personis quibuslibet invadatur, salva tamen canonica Catholicorum episcoporum Pergamensium reverentia. Si quis igitur in posterum archiepiscopus, episcopus, imperator, rex, dux, princeps, comes aut vicecomes, sive quaelibet ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non reatum suum congrua satisfactione correxerit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco jura sua servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus subscripsi. Ego Conradus Sabinensis episcopus subscripsi. Ego Theodewindus episcopus S. Rufinae subscripsi. Ego Albericus Ostiensis episcopus subscripsi. Ego Anselmus presb. card. tit. Sancti Laurentii in Lucina subscripsi. Ego Wido sanctae Romanae Ecclesiae indignus sacerdos subscripsi. Ego Ivo presbyt. cardinal. tit. S. Laurentii in Damaso subscripsi Ego Grisogonus presbyt. cardinal. tit. Sanctae Praxedis subscripsi. Ego Gregorius presb. card. tit. Calixti subscripsi. Ego Presbit. tituli Pastoris cardinalis presbyter subscripsi. Ego Goizo presbyt. cardin. tit. Sanctae Caeciliae subscripsi. Ego Gregorius diacon. card. tit. Sanctorum Sergii et Bacchi subscripsi. Ego Otto diac. card. Sancti Georgii ad Velum Aureum subscripsi. Ego Vassalus diac. card. Sancti Eustachii subscripsi. Ego Gerardus diac. card. Sanctae Mariae in Dominica subscripsi. Ego Octavianus diac. card. Sancti Nicolai in Carcere subscripsi. Ego Thomas diac. card. sanctae Romanae Ecclesiae subscripsi. Ego Guido sanctae Romanae Ecclesiae diaconus card. subscripsi. Datum Laterani per manum Aimerici sanctae Romanae Ecclesiae diacon. cardinalis et cancellarii III Kalend. Maii, indict. III, Incarnationis Dominicae anno 1140, pontificatus domni Innocentii II papae anno XI.
|
( sic )
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | ||
Innocentius II
| 445 |
CDXLV. Monasterii S. Maximini Trevirensis tutelam suscipit possessionesque confirmat. (Anno 1140, Maii 6.) [HONTHEIM, Hist. Trevir. diplom., I, 543.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio SIGERO abbati monasterii S. Maximini, quod in suburbio Trevirensi situm est, ejusque successoribus regulariter substituendis.
|
Incomprehensibilis et ineffabilis divinae miseratio potestatis nos hac providentiae ratione in apostolicae sedis administratione constituit, ut paternam de omnibus Ecclesiis sollicitudinem gerere studeamus. Siquidem sancta Romana Ecclesia, quae a Deo sibi concessum omnium Ecclesiarum retinet principatum, tanquam diligens et mater singulis, ut debet, Ecclesiis instanti vigilantia providere. Ad ipsam enim, quasi ad caput, et matrem, ab omnibus est concurrendum, ut ejus visceribus nutriantur, auctoritate defendantur, et a suis oppressionibus releventur. Condecet igitur ut ecclesiae et venerabilia loca, maxime quae ad speciale jus et singularem proprietatem sanctae Ecclesiae spectant, specialioris praerogativae sortiantur honorem, et apostolicae auctoritatis munimine roborentur. Quamobrem, dilecte in Domino fili, Sigere abbas, tuis ac tuorum fratrum justis postulationibus clementius inclinati, ad instar praedecessorum nostrorum, sanctae recordationis Gregorii, Agapiti, Joannis; item Joannis, et Leonis noni, Romanorum pontificum, beati Maximini monasterium, cui auctore Domino praesides, sub apostolicae sedis tutela et protectione suscipimus, et praesenti privilegio communimus. Statuimus enim ut quascunque possessiones, quaecunque bona in ecclesiis, villis, terris, cultis vel incultis, seu aliis rebus eidem monasterio inpraesentiarum juste et legitime possidet, aut in futurum concessione pontificum, liberalitate regum, imperatorum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, tibi tuisque successoribus, ac fratribus inibi Domino pro tempore famulantibus, firma in perpetuum et illibata consistant. In quibus haec propriis duximus imprimenda vocabulis: in archiepiscopatu Trevirensi villas cum ecclesiis Bescha, Willera, Drudelinga, Murmiringa, Mamhra, Daleheim, Frisinga, Tavena, Berga cum appendiciis suis, Emmelde, Luttrestharra, Billicha, Marchidictum cum appendiciis suis, Oldinga, Schitelinga, Mudeuurt, Mersche, Liniche cum pertinentiis suis, Everlinga, Voela, Ham cum appendiciis suis in pago Bidgowe, Ratersdorff, Buchstat, Frankingun, Ebbena, Metzrich, Stedeheim, Enselinga, Simonisvilla, Meisbreth, Kenne, Insula, Lonquich, Vallis cum appendiciis suis, Riola, Lorche, Poliche, Decima cum appendiciis suis, Martinivilla, Bumaga cum pertinentiis suis, Budelbach, Lovena, Rivenacha, Gunderhausen cum appendiciis suis, Prichena cum pertinentiis suis, ecclesiam de Talefangh, ecclesiam de Remiche, ecclesiam de Wimerskirche, ecclesiam de Lunesdorff, ecclesiam de Cumiciaco, ecclesiam de Steinsele, ecclesiam de Schoneberga, ecclesiam de Betresdorff; in archiepiscopatu Moguntino ecclesiam Sancti Christophori cum domibus, et areolis in ipsa civitate, ecclesiam de Wyldenstein, ecclesiam de Gozoluesheim, ecclesiam de Albucha, ecclesiam de Winheim, ecclesiam de Flancheim, ecclesiam de Husun. Item villas cum Suapeheim, Evernesheim, Briccenheim, Buckenheim, Esenheim, Apula cum suis appendiciis, Scheringesfeld, Mammeldal, Siemera; in archiepiscopatu Coloniensi, Oxesheim cum ecclesia, Leccenic cum ecclesia, Buddelar, et Barwillere cum ecclesia et appendiciis suis; in episcopatu Leodiensi Aselbrunna cum ecclesia, Curmeringa, Fractura; in episcopatu Metensi, in ipsa civitate domos cum areolis, vineis et agris; ecclesiam de Theodonisvilla cum quinque mansis, Wilre cum ecclesia, ecclesiam de Lutzelkirche, Bisanga cum ecclesia et suis pertinentiis, Wirtzkircha cum ecclesia, Tincheris, Vriulcurt, Vkenishem; piscationem quoque Roveri fluvii, et vennam in eo constructam vobis nihilominus confirmamus. Ecclesias insuper, et alias possessiones ad praefatam abbatiam pertinentes cum decimis et dotibus suis, et cunctas salicas decimationes, quas in usus hospitum, pauperum et peregrinorum felicis memoriae praedecessor noster Leo papa vestro monasterio habendas concessit, vobis nihilominus confirmamus. Libertatem etiam a Romanis pontificibus, et religiosis regibus, sive imperatoribus monasterio vestro collatam, inviolatam servari decernimus, ut videlicet idem locus nulli unquam sedi vel Ecclesiae subdatur, sed sub sanctae Romanae Ecclesiae jure et patrocinio, et imperatorum mundiburdio seu tuitione consistens, ea libertate et immunitate fruatur quam idem monasterium a Romanis pontificibus et imperatoribus noscitur habuisse. Nulla etiam cujuslibet dignitatis persona, nisi a te vel tuo quolibet successore invitata, infra praefatum monasterium quidquam pro suo libitu audeat ordinare vel ausu temerario exercere. Obeunte vero te ejusdem loci abbate, vel tuorum quolibet successorum, nullus inibi qualibet subreptionis astutia seu violentia praeponatur, nisi quem fratres communi assensu, seu pars consilii sanioris, secundum Dei timorem et beati Benedicti Regulam, praeviderint eligendum. Sane sepulturam ipsius loci liberam esse concedimus, ut eorum, qui se illic sepeliri deliberaverint devotioni nullus obsistat. Decernimus ergo ut nulli unquam ecclesiasticae saecularive personae liceat praefatum vestrum monasterium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, sive quibuslibet fatigare molestiis, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si qua igitur in posterum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam venire tentaverit, secundo tertiove commonita, nisi reatum suum congrua satisfactione correxerit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimis corpore et sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud supremum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Anselmus presbyter cardinalis tituli S. Laurentii in Lucina. Ego Chrisogonus presbyter card. tit. S. Praxedis. Ego Ivo card. presbyter S. Laurentii in Damaso. Ego G. G. card. presbyter tit. Sancti Calixti. Ego Ribaldus presbyter card. tit. S. Anastasiae. Ego Wido presbyter card. tit. S. Chrisogoni. Ego Presbiter tit. Pastoris cardinalis presbyter. Ego Goizo presbyter card. tit. S. Caeciliae. Ego Conradus Sabiniensis episcopus. Ego Theodevinus Sanctae Rufinae episcopus. Ego Alberius Albanensis episcopus. Ego Gregorius diaconus card. Sanctorum Sergii et Bacchi. Ego Albericus Ostiensis episcopus. Ego Otto diaconus card. S. Georgii ad Velum Aureum. Ego Vasallus diaconus card. S. Eustachii juxta templum Agrippae. Ego Hubaldus diaconus card. S. Mariae in Via Lata. Ego Octavianus diaconus card. S. Nicolai in Carcere. Ego Guido sanctae Romanae Ecclesiae diaconus cardinalis. Datum Laterani per manum Almerici, sanctae Romanae Ecclesiae diaconi, cardinalis et cancellarii, secundo Nonas Maii, indictione tertia, anno Incarnationis Dominicae 1140, pontificatus vero domini Innocentii secundi papae anno undecimo, etc..
|
(cui Deo auctore servimus) (nisi forte
excommunicati sint)
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | ||
Innocentius II
| 446 |
CDXLVI. Ad Alberonem archiepiscopum Trevirensem. Jubet ut monasterium S. Maximini in ordinem reducat. (Anno 1140, Maii 8.) [WURTVEIN, Nova subsidia, IX, p. 202.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri ALBERONI Trevirensi archiepiscopo, apostolicae sedis legato, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Laboribus tuis affectione paterna compatimur, et in quibus secundum Deum possumus opem et consilium tibi tanquam charissimo fratri nostro libenter impendimus. Scire te quidem volumus, quod abbatem Sancti Maximini accepta securitate, ut de causa, pro qua excommunicatus fuerat, mandatis nostris obediat, absolvi fecimus, absolutum vero ad tuam discretionem remittentes, viva voce sibi praecipimus ut tibi tanquam proprio archiepiscopo obedientiam et reverentiam cum humilitate exhibeat. Tua itaque interest, ad reformandam in eodem monasterio religionem studiose impendere, et ad pacem et tranquillitatem ipsius loci et fratrum ibidem Domino servientium propensius operam dare. Electionem quam clerici Sancti Florini de Moguntino praeposito contra SS. Patrum decreta fecerant, non approbavimus; propterea quod, sicut praecepimus, Henricus comes Namurcensis episcopatum tuum rapinis et incendiis vastaverit, per praesentia tibi scripta mandamus, quatenus ipsum ab ecclesiae tuae infestatione, et tua desistere et de damnis et illatis injuriis satisfacere districte commoneas, cum censura exercens. Nos autem sententiam quam in eum canonice promulgaveris, auctore Domino ratam habebimus. Datum Laterani VIII Idus Maii.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 447 |
CDXLVII. Ad Henricum Senonensem et Rainaldum Remensem episcopos, et Bernardum abbatem Claraevallensem.--De Abaelardo et Arnaldo de Brixia damnatis, et monasterio includendis, librisque eorum comburendis. (Anno 1140, Jul. 16.) [MANSI, Concil., XXI, 564.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabilibus fratribus HENRICO Senonensi, RAINALDO Remensi, archiepiscopus, eorumque suffraganeis, et charissimo in Christo filio BERNARDO Claraevallensi, abbati, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Testante Apostolo , sicut unus Deus, una fides esse dignoscitur, in qua tanquam immobili fundamento, praeter quam nemo aliud potest ponere, firmitas Catholicae Ecclesiae inviolata consistit. Inde est quod B. Petrus apostolorum princeps pro eximia hujus fidei confessione audire meruit: Tu es Petrus, et super hanc petram aedificabo Ecclesiam meam . Petram utique firmitatem fidei, et Catholicae unitatis soliditatem manifeste designans. Haec siquidem est inconsutilis tunica Redemptoris nostris, super quam milites sortiti sunt, sed eam dividere minime potuerunt. Contra quam in initio fremuerunt gentes, et populi meditati sunt inania; astiterunt reges terrae, et principes convenerunt in unum. Verum apostoli duces Dominici gregis, et eorum successores apostolici viri, ardore charitatis et zelo rectitudinis succensi, fidem defendere, et eam in cordibus populorum proprii sanguinis effusione plantare non dubitaverunt. Demum cessante persecutorum rabie, imperavit ventis, et facta est in Ecclesia tranquillitas magna. Sed quia hostis humani generis semper circuit, quaerens quem devoret, ad expugnandam sinceritatem fidei, fraudulentam haereticorum fallaciam subinduxit. Contra quas veri Ecclesiarum rectores viriliter insurgentes, eorum prava dogmata cum ipsorum auctoribus condemnarunt, in magna namque Nicaena synodo Arius haereticus est damnatus. Constantinopolitana synodus Manichaeum haereticum debita sententia condemnavit. In Ephesina synodo Nestorius condignam sui erroris condemnationem recepit. Chalcedonensis quoque synodus Nestorianam haeresim et Eutychianam cum Dioscoro et ejus complicibus justissima sententia confutavit. Marcianus praeterea, licet laicus, Christianissimus tamen imperator, Catholicae fidei amore succensus, praedecessori nostro sanctissimo papae Joanni scribens, adversus eos qui sacra mysteria profanare contendunt, inter caetera sic loquitur, dicens: « Nemo clericus, vel alterius cujuslibet conditionis, de fide Christiana publice conetur in posterum tractare, Nam injuriam facit judicio reverendissimae synodi, si quis semel judicata et recte disposita revolvere et iterum disputare contendit: et in contemptores hujus legis, tanquam in sacrilegos, poena non deerit. Igitur si quis clericus erit, qui publice tractare de religione ausus fuerit, a consortio clericorum removebitur. » Dolemus autem quoniam, sicut litterarum vestrarum inspectione et missis a fraternitate vestra nobis errorum capitulis cognovimus, in novissimis diebus, quando instant periculosa tempora, magistri Petri Abaelardi perniciosa doctrina, et praedictorum haereses, et alia perversa dogmata Catholicae fidei obviantia, pullulare coeperunt. Verum in hoc maxime consolamur, et omnipotenti Deo gratias agimus, quod in partibus vestris pro patribus tales filios suscitavit, et in tempore apostolatus nostri in Ecclesia sua tam praeclaros voluit esse pastores, qui novi haeretici studeant calumniis obviare, et immaculatam sponsam uni viro virginem castam exhibere Christo. Nos itaque qui in cathedra S. Petri, cui a Domino dictum est: Et tu aliquando conversus confirma fratres tuos , licet indigni, residere conspicimur, communicato fratrum nostrorum episcoporum cardinalium consilio, destinata nobis a vestra discretione capitula, et universa ipsius Petri dogmata, sanctorum canonum auctoritate, cum suo auctore damnavimus, eique tanquam haeretico perpetuum silentium imposuimus. Universos quoque erroris sui sectatores et defensores, a fidelium consortio sequestrandos, et excommunicationis vinculo innodandos esse censemus. Datum Laterani XII Kal. Augusti,
|
(Ephes. IV) (Matth. XVI) (Luc. XXII)
|
[ f. Macedonium]
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |
Innocentius II
| 448 |
CDXLVIII. Ad Samsonem Remensem, Henricum Senonensem, episcopos, et Bernardum abbatem Claraevallensem.--De Abaelardi et Arnaldi damnatione. (Anno 1140, Jul. 16.) [MANSI, Concil., XXI, 565.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabilibus fratribus SAMSONI Remensi, HENRICO Senonensi archiepiscopis, et charissimo in Christo filio BERNARDO Claraevallis abbati, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Per praesentia scripta fraternitati vestrae mandamus quatenus Petrum Abaelardum et Arnaldum de Brixia, perversi dogmatis fabricatores, et Catholicae fidei impugnatores, in religiosis locis, ubi vobis melius visum fuerit, separatim faciatis includi, et libros erroris eorum, ubicunque reperti fuerint, igne comburi. Data Laterani XVII Kalendas Augusti. Transcripta ista nolite ostendere cuiquam, donec ipsae litterae in Parisiacensi colloquio, quod prope est, praesentatae fuerint ipsis archiepiscopis.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 450 |
CDL. Ecclesiam Pomeranensem tuendam suscipit. Sedem episcopalem jubet in civitate Wollinensi esse, bonaque Ecclesiae confirmat. (Anno 1140, Oct. 14.) [LUDEVIG, Script. rer. German., II, 535.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri ADELBERTO, Pomeranorum episcopo ejusque successoribus canonice substituendis in perpetuum.
|
Ex commisso nobis a Deo apostulatus officio, fratribus nostris, tam vicinis quam longe positis, paterna nos convenit provisione consulere et in ecclesiis in quibus Domino militare noscuntur, suam justitiam conservare, ut quemadmodum, Domino disponente, patres vocamur in nomine, ita nihilominus comprobemur in opere hujus rei gratia, venerabilis frater Adelberte episcope, tuis justis postulationibus clementer annuimus, et commissam tibi, Pomeranensem Ecclesiam sub beati Petri et nostram protectionem suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus, statuentes ut in civitate Wollinensi, in ecclesia B. Alberti, episcopalis sedes perpetuis temporibus habeatur. Praeterea quaecunque bona, quascunque possessiones eadem ecclesia inpraesentiarum juste et legitime possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, vel aliis justis modis, Deo propitio poterit adipisci, firma tibi tuisque successoribus et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus explicanda vocabulis videlicet civitatem ipsam Wollin cum foro et taberna et suis omnibus appendiciis; Dymin, Treboses, Chozk, Wollgast, Huzon, Grosswin, Piritz, Stargard cum villis et eorum appendiciis omnibus; Stettin, Camin cum taberna, foro et eorum appendiciis de tota Pomerania usque ad Lebam fluvium, de unoquoque arante duas mensuras annonae, et quinque denarios decimam, fori quod dicitur Si chem. Decernimus ergo ut nec regi nec duci seu alicui hominum liceat praefatam ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, aut ablatas retinere, imminuere, seu quibuslibet fatigare molestiis: sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si qua sane in posterum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, nisi reatum suum congrua satisfactione correxerit, privationem honoris potestatisque suae patiatur, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Dei ac Domini nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae subjaceat ultioni. Cunctis autem eidem loco sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis accipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Datum Trans-Tyberim per manum Aymerici, S. Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, secundo Idus Octobris, indictione quarta, Incarnationis Domini 1140, pontificatus vero domni Innocentii papae secundi anno undecimo.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 451 |
CDLI. Ecclesiae Pennensis possessiones, petente Grimaldo episcopo confirmat. (Anno 1140, Oct. 27.) [UGHELLI, Italia sacra, I, 1119.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, ven. Fr. GRIMALDO Pennensi episcopo, ejusque successoribus canonice substituendis in perpetuum.
|
Sicut injusta poscentibus nullus est tribuendus effectus, ita legitima postulantium non est differenda petitio. Eapropter, dilecte in Domino frater Grimalde episcope, preces tuas rationabiles clementer admisimus, et ecclesiam B. Mariae, et gloriosi Christi martyris ac levitae Maximi praesentis scripti privilegio communimus, statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona eadem ecclesia inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis legitimis modis Deo propitio poterit adipisci, firma tibi tuisque successoribus ac illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: civitatem ipsam cum omnibus suis pertinentiis, videlicet cum casalibus Neto, Cese, et casali, S. Joannem de Cypresso, Mezu, castellum quod dicitur Collis Altus, villam de Paternella, ecclesiam S. Mariae de Liciano cum ecclesiis et omnibus suis pertinentiis, ecclesiam S. Petri de Laureto cum ecclesiis et omnibus suis appendicibus, ecclesiam S. Serotini, ecclesiam S. Saturiani in Colle Cortino, ecclesiam S. Felicis de Monte Silvano, ecclesiam S. Michaelis et S. Joannis, ecclesiam S. Barbarae de civitate S. Angeli, cum ecclesia S. Angeli, et S. Andreae, et S. Antimi, ecclesiam S. Mariae de Atria, ecclesiam S. Mariae de Moscufo, ecclesiam S. Mariae de Planella, ecclesiam S. Mariae de Cumulo, ecclesiam S. Mariae de Quana civitate, ecclesiam B. Mariae de Catiniano, ecclesiam S. Mariae de Bistejo, ecclesiam S. Petri ad Pennensem, ecclesiam S. Clementis de Balbine, ecclesiam S. Mariae de Trevio, ecclesiam S. Georgii ad Ornanum, ecclesiam S. Rufinae de Aquilano, ecclesiam S. Angeli de Puteo, ecclesiam S. Mariae de Rubilia, ecclesiam S. Laurentii de Fabrica, ecclesiam S. Mariae de Brittuli, ecclesiam S. Joannis in Balneo, ecclesiam S. Mariae de Podio. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatam Ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas, retinere, aut aliquibus vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si qua igitur in futurum ecclesiastica vel saecularis persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, nisi satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Dei et Domini nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco justa servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus subscripsi. Ego Conradus Sabinen. episcopus subscripsi. Ego Geraldus presb. card. tit. S. Crucis in Hierusalem subscrip. Ego Petrus card. titul. Pastoris subsc. Ego Guizo presb. cardin. S. Caeciliae subsc. Ego Gregorius diac. card. tit. SS. Sergii et Bacchi subscripsi. Ego Octavianus diaconus card. S. Nicolai in Carcere subscripsi. Ego Thomas S. R. E. diac. card. subs. Datum Later. per manus Aymerici S. R. E. diac. card. et cancellarii, VI Kalend. Novemb., indict. IV, Incarnat. Dom. anno 1140, pontificatus vero dom. Innocentii papae II, anno XI.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 452 |
CDLII. Moniales Crisenonis a dominatione Molismi laudante papa liberantur. (Anno 1140, Nov. 1.) [ Gall. Christ., XII, Instrum. 112.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectae filiae ADALINAE abbatissae Crisenonis et cunctis ejusdem loci sororibus, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Tam ex praesentium latoris relatione quam ex litteris filii nostri G. illustris Nivernensium comitis, vos et locum vestrum cum appendiciis suis a jugo et dominatione Molismensium monachorum penitus absolutas esse audivimus et gratum habuimus, et quidquid a dilectis filiis Hu. bonae memoriae tunc Autissiod. episcopo et G. illustri Nivernensi comite, vel de ordinatione vestra, vel de sensus commutatione, secundum providentiam venerabilium abbatum Hu. Pontiniacensis, et A. Vizeliacensis, et G. Trecensis, et G. Claraevallensis prioris, quibus id injunximus, provisum et statutum est, nos quoque id volumus et sedis apostolicae auctoritate ratum habemus. Privilegium vero quod super hoc fieri postulastis, cum rem plenius viderimus, viso scripto de ejusdem pacis compositione, sine difficultate impetrabitis. Nos charissimae in Christo filiae, pro officii nostri debito vestram devotionem exhortamur ut summopere caveatis ne sub hujus occasione libertatis vestram priscam religionem in aliquo, quod absit! diminuatis, sed Deo cum summa humilitate et subjectione servientes, ut ad libertatem gloriae filiorum Dei tandem transire mereamini omni instantia laboretis. Datum Romae Kalendis Novembris, anno Domini 1140.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 453 |
CDLIII. Monasterium S. Jacobi Bessense tuendum suscipit et ejus bona ac privilegia confirmat, imposito monachis aurei unius tributo annuo. (Anno 1140, Nov. 19.) [UGHELLI, Italia sacra, IV, 776.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio NICOLAO abbati monasterii S. Jacobi de Bexia, ejusque successoribus regulariter substituendis in perpetuum.
|
Apostolici moderaminis, etc., usque, patrocinio foveamus. Eapropter, dilecte in Domino fili Nicolae abbas, rationabilibus tuis postulationibus clementer annuimus, et monasterium, cui Deo auctore praeesse dignosceris, sub B. Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti patrocinio communimus, statuentes quascunque possessiones, etc., usque illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda nominibus: ecclesiam videlicet S. Gratiani, in suburbio Vercellensi sitam cum Hospitali pauperum, et terra Lateriani, et in Tarto, et in . . . . . et in casali Ruffo, et in Lebraria, et in castello Novo sitam cum omnibus ad ipsam ecclesiam et hospitale pertinentibus, ecclesiam S. Salvatoris in burgo, S. Agathae cum terris in planitie S. Agathae acquisitis, ecclesiam S. Michaelis prope Cerionem sitam, ecclesiam S. Mariae in Ronicenda, ecclesiam S. Martini de Scala cum suis pertinentiis, ecclesiam S. Eusebii juxta castrum Montisalti situm cum hospitali pauperum cum omnibus ad eamdem ecclesiam, et hospitale pertinentibus, terras quoque quas habetis in Carisio, in Salutiola, in Cerione, et in pago Bugellense. Curtem etiam Medieni, et Silvam quae Rovicenda nominantur, sane laborum vestrorum, quos propriis manibus aut sumptibus colitis, sive de nutrimentis vestrorum animalium nullus omnino clericus, vel laicus decimas a vobis exigere praesumat. Obeunte vero te, etc., usque secundum Deum, et B. Benedicti Regulam communiter providerint eligendum, salva Vercellensis episcopi canonica justitia, et reverentia. Decernimus ergo, ut nec episcopo Vercellensi, nec alicui hominum liceat, etc., usque omnimodis profutura. Et ipsum monasterium in libertate a Raynerio bonae memoriae Vercellensi episcopo ipsius coenobii fundatore absque contradictione permaneat. Ad indicium autem hujus a sede apostolica praeceptae protectionis et liberationis nobis nostrisque successoribus aureum unum annualiter persolvatis. Si qua igitur in futurum, etc., usque districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco, etc. usque praemia aeternae pacis inveniant. Amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Conradus Sabinensis episcopus. Ego Albertus Albanensis episcopus. Ego Gerardus presb. card. tit. S. Crucis in Jerusalem. Ego Chrysogonus presb. card. tituli S. Praxedis. Ego Anselmus presb. card. S. Laurentii in Lucina. Ego Petrus presb. card. tit. S. Pastoris. Ego Goizo presb. card. tit. S. Caeciliae. Ego Guido S. R. E. indignus sacerdos. Datum Laterani per manum Arimerici S. R. E. diaconi cardinalis et cancellari, XIII Kal. Decemb., indict. IV, Incarn. Dominicae 1140, pontificatus vero D. Innocentii II papae anno XI.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 454 |
CDLIV. Monasterii S. Pauli in Carinthia protectionem suscipit possessionesque ac privilegia confirmat. (Anno 1140, Nov. 24.) [HORMAYR, Arch. S. Geogr. 1821, p 238.] CDLV. Privilegium pro Mediano-Monasterio. (Anno 1140, Dec. 12.) [BELHOMME, Hist. Mediani-Monasterii, p. 284.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio MILONI abbati Mediani-Monasterii ejusque successoribus regulariter substituendis, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Ad haec nobis Ecclesiae Catholicae cura a summo pastore Deo commissa est ut paternis affectibus diligamus, et eo amplius studeamus ipsorum devotis inclinari postulationibus, quo ferventius ipsi disciplinis ecclesiasticis et Sanctorum Patrum Regulis inhaerere noscuntur. Tunc enim noster Deo gratus erit famulatus, si sanctorum locorum institutis et eorum ordo nostris patrociniis in religionis puritate fuerit conservatus. Eapropter, dilecte in Domino fili Milo abbas, tuis rationabilibus postulationibus clementer annuimus et praefatum monasterium cui, Domino auctore, servire dignosceris; sub beati Petri tutela et nostra suscipimus, et praesentis scripti pagina communimus; statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona idem monasterium inpraesentiarum juste et rite possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma tuisque successoribus, et illibata remaneant; in quibus haec propriis nominibus duximus adnotanda: Eamdem villam ipsius monasterii cum aliis villis sibi subjectis, videlicet Rua , Werria , Visivallum , ecclesiam Sancti Petri scamnum cum praedio ibi acquisito; villam quae vocatur Alba ; ecclesiam de Montiniaco , et praedium quod ibi habetis; ecclesiam de Guineix cum praedio et hominibus quos in eadem habetis; ecclesiam de Erkelingis cum praedio; curiam de Montis cum appendiciis suis; apud cortem Mantonis praedium quod fuit Odonis. Ecclesiam de Serris cum his quae rationabiliter acquissitis; ecclesiam Riclusicortis , ecclesiam de Corte et capellam de Asteravalla ; campum et partum quod Hilfridus in eadem villa vobis dono dedit: apud Manceriolas praedium cum silva et molendino; allodium de Moyen quod Draco et Robertus eidem monasterio contulerunt, et allodium quod ab ecclesia Sancti Deodati legitime acquisistis; praedium de Romoraldivilla et allodium domini Garcirii, et apud Barbonvillam allodium quod dedit vobis idem Garsirus; allodium quod dederunt vobis Widericus et Cono; possessiones Barbonvillae apud Manierias ; decimas de Avenigis et Croadis quod fuit de beneficio ipsius Mediani-Monasterii, ecclesiam de Gevoniscurte cum capellis suis, et terram quam dedit vobis ibidem Simon de Paroya , et concambium de Hunaldi Masnile et quod habetis apud Marsallum et Richecicortem , et allodium apud domnum Rosvinum ; curiam de Welchercha cum appendiciis suis; ecclesiam Beati Maximini cum capellis Beatae Mariae et Sancti Apri de Erguiseim , apud Tutelheim mansos novem; apud Hundenisheim ecclesiam Beati Petri apostoli et curtem cum appendiciis suis; Uthratisheim allodium Gerardi et Hecelini. Apud Startosheim mansum unum. Apud Hergenseim mansum unum. Apud Wirchensheim quatuor et apud Biristet unum. Ecclesiam Sancti Mauritii de villa quae appellatur Capella ; ecclesiam de Alta-Petra et praedium de Maleséivilla ; ecclesiam de Echery cum appendiciis suis; cellam Bellaevallis cum ecclesiis et praediis eidem juste concessis; ecclesiam de Raspatio . In villa Mediani-Monasterii capellam Sancti Apri. Ad septem abietes capellam S. Gregorii apud Hurbacium capellas videlicet S. Stephani, S. Crucis et S. Mariae apud Ormontem ; apud Visivallum capellam Sancti Leodegarii. Apud Dilonisvillam ecclesiam S. Mauritii cum capellis suis. Apud Busserias capellam S. Remigii cum capella S. Egidii. In civitate Argentina mansionem unam. Apud Abnieim septem mansos terrae; cortem Radavillaris cum vineis, pratis, agris sibi appendentibus. Apud Bercheim vineas et cortes et decimas dominicatorum domni episcopi Tullensis; silvam ibidem vobis ab eo datam. Apud Rabaldivilare Aresvingordos. Apud Castinoxe cortem cum vineis. Cellam de Tanvillare et decimas ipsius allodii. Ecclesiam de Montis cum capellis suis ; ecclesiam de Barbonvilla. Praeterea auctoritate apostolica prohibemus, ut nullus advocatus in bonis aut justitiis ipsius monasterii, nisi quod antiquitus constitutum est accipiat, vel novas consuetudines seu exactiones aliquas eis imponat, nec subadvocatum loco sui constituat. Decernimus ergo ut nec ipsi episcopo, nec regi, nec duci sive principi, nec alicui omnino hominum liceat praefatum monasterium temere perturbare, gravare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu aliquibus modis fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt usibus omnimodis profutura. Si quae igitur in posterum ecclesiastica saecularisve persona hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, nisi reatum suum congrua satisfactione correxerit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate agnoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Domini nostri Jesu Christi aliena fiat atque in extremo examine districtae ultione subjaceat, cunctis autem eidem loco sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Gerardus presbyter cardinalis tituli S. Crucis in Jerusalem. Ego Gregorius diaconus cardinalis Sanctorum Seret Bacchi. Ego Otto diaconus cardinalis Sancti Georgii ad Velum Aureum. Data Laterani per manum Aimerici sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, secundo Idus Decembris, indictione IV, Incarnationis Dominicae anno 1140, pontificatus domni Innocentii papae II, anno XI.
|
( Moyenmoustier ) ( Ravon ) ( La
Voivre ) ( Veseval ) ( Pechone ) ( Blamont ) ( Montigny ) ( Gugney ) ( Ersing ) ( Mont-dit-Berg ) ( Mantoncourt ) ( Serres ) ( Rechicourt ) ( Gelacourt ) ( Aizerailles ) ( forte Mazerulles ) ( Moyen ) ( Remenoville ) ( Barbonville ) ( Magnières ) ( Givicourt ) ( hodie
Paroye ) ( Hunamesnil ) ( Marsal et Richecourt ) ( forte domnum Juvinum, Domgevin ) ( Veldkirch ) ( nunc
Krautergershim ) ( Titelheim ) ( Hindesheim ) ( Itersheim ) ( Storstheim ) ( Krautergersheim ) ( forte Baar ) ( forte Lachapelle
supra Mortam ) ( Autrepierre ) ( Malzéville ) ( Repas ) ( Ban
de Sapt ) ( Hurbache ) ( S. Jean d' Ormont ) ( Veseval ) ( Glonville ) ( Bussières ) ( Raviller ) ( Ribauville ) ( Chatenoy ) ( Tanviller ) ( Mont, Moussey et Thionville )
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | ||
Innocentius II
| 456 |
CDLVI. Bona et immunitates Stivagii monasterii confirmat. (Anno 1140, Dec. 12.) [HUGO, Annal. Praem., II, p. 540.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio HENRICO praeposito Stivagii, ejusque successoribus regulariter instituendis in perpetuum.
|
Ad hoc nobis Ecclesiae Catholicae cura a summo pastore Deo commissa est, ut Dei servos paternis affectibus diligamus, et eo amplius studeamus ipsorum devotionem, modis omnibus confovere; quo ferventius ipsi disciplinis ecclesiasticis et sanctorum Patrum Regulis inhaerere noscuntur, tunc enim noster Deo erit gratus famulatus si sanctorum locorum salubris institutio, rigor et ordo nostris patrociniis in religionis puritate fuerint conservata. Ea propter, dilecte in Domino fili Henrice praeposite, tuis rationabilibus postulationibus clementer annuimus, et praefatum monasterium, cui Deo auctore praeesse dignosceris, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus et praesentis scripti patrocinio communimus, statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona idem monasterium inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum, vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Dei propitio, poterit adipisci, firma tibi tuisque successoribus et illibata permaneant, in quibus haec propriis nominibus duximus adnotanda: eamdem villam ipsius monasterii cum aliis villis sibi subjectis, videlicet Brehemont cum tota terra de Lacavere usque Bellummontem, tam cultam quam incultam, et quindecim mansos apud Mansuile cum tota terra de Lastigie usque Fossehe, cum alio praedio ab Haldidvidis vado usque ad grandem rivum cum piscatione ipsius rivi, cum tota silva quae vocatur Espasge, et piscationem a Fracta Petra ad Haldidvidis vadum, et insuper tertiam partem ipsius banni Stivagii, tam in terris quam in pratis, in silvis, in aquis et totius banni quorumlibet animalium pasturis. Decimationem quoque totius banni ipsius tam frugum, quam animalium cum censu capitali hominum manentium in tota Lotharingia, tam hominum Eleonis monasterii quam Stivagio pertinentium; Sindronisvillam quam dedit Sendraas cum decimatione, cum mancipiis et justitia ipsius banni, cum suo confinio a vado Mosellae qui vadus S. Petri vocatur, usque Silvam quae Liwir dicitur, et ultra campum Sancti Quintini usque supradictam Mosellam, cum piscatione usque Tornalli: praedium Saberti-orti cum mancipiis et justitia ipsius banni. Quatuor quarteria terrae quae habetis apud Frovillam; duodecim quos habetis in allodio de Bassumpunt. Duo quarteria terrae quae habetis apud Hennolvillam; allodium d' Envas cum duobus silvis et justitia ipsius banni cum mancipiis, decimationem croadarum et ancingiarum et agriculturae quatuor boum in eodem loco arantium, et broli quam ab antiquo libere tenuistis. Curiam de Dunceres et ecclesiam cum capella sibi subjecta in honore sanctae Mariae et apud supradictam curiam pertinent octo quarteria terrae; census minorum quatuor quarteriorum sexdecim denarii sunt, et duodecim gallinae et singula horum quatuor quarteriorum debent pro vectura et tritura tres denarios et quatuor gerbas de accingiis et tempore secationis et messis, falcem et tres sortes sex solidos debent. Quindecim orti quinque solidos debent, et quindecim gallinas et singulae quinque ova. Et censuum apud Sefrevile et Roiville, et Bereznil, et Nossoncour, quinque solidi debent, et praedium de jungeris cum mancipiis, silvis, pratris et justitiam banni. In Alsatia apud Singolsem ecclesiam in honore beati Petri cum omni decimatione et praedium in quo sita est eadem ecclesia, et quinquaginta duas hobas in eodem pago. Ecclesiam Dispaglingis cum omni decimatione. Apud Farlivigis ecclesiam cum omni decimatione, et ecclesiam cum decimis de Falves. Apud Andlan, ecclesiam Sancti Andreae cum omni decimatione; ecclesiam Stivagiensem in qua coenobium vestrum situm est. Regimen animarum tam clericorum quam laicorum parochianarum ecclesiarum cum omnibus pertinentibus suis, videlicet ecclesiam Sanctae Mariae in eodem loco sitam cum capella Sancti Michaelis de Belmunt, capellam etiam Sancti Apri Norpadi ecclesiae, capellam Sancti Dionysii Burguntiae, capellam Sancti Remigii et ecclesiam Sanctae Mariae de Mosteriolo parochialem, cum capella Sancti Martini de Nohenneis cum decimis et censibus earum et decimationem de Cretumville. Apud Bellummontem, quindecim mansos in atrio manentes. Apud Norpadi ecclesiam, quindecim mansos in atrio, et apud Burguntiam quindecim mansos in atrio; apud Sanctum Remigium quindecim mansos in atrio. Apud Nohenneis quindecim mansos in atrio ad luminare ecclesiae Sanctae Mariae spectantes. Synodalia quoque placita et justitiam laicorum, curas quoque recipientium ecclesias de manibus vestris, et caetera quae ex concessione sanctae recordationis, piae memoriae sanctae Tullensis Ecclesiae Brunonis qui inde vobis privilegium conscripsit et dedit. Praeterea auctoritate apostolica prohibemus, ut nullus advocatus in bonis seu rusticis ipsius monasterii, nisi ex consensu accipiat, vel novas consuetudines seu exactiones aliquas eis imponat, nec subadvocatum loci sui constituat. Decernimus ergo, ut nec episcopo, nec regi, nec duci, sive principi, nec alicui omnino hominum liceat praefatum monasterium temere perturbare, gravare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu aliquibus molestiis fatigare, sed omnia integra conserventur eorum pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnibus profutura. Si qua igitur in posterum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, nisi reatum suum congrua satisfactione correxerit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco sua jura servantibus, sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen.Ego Gregorius diaconus card. Sanctorum Sergii Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Conradus episcopus Sabinensis. Ego Gerardus presbyter card. tit. S. Crucis in Sertin. Ego Ivo presbyter card. tit. Sancti Laurentii in Damaso. Ego Chrisogonus presb. card. tit. Sanctae Praxedis. Ego GG. presbyter card. tit. Calixti. Ego Cono presb. card. tit. Sanctae Caeciliae. et Bacchi. Ego Otto diac. card. Sancti Georgii ad Velum Aureum. Ego Gerardus diac. card. Sanctae Mariae in Dominica Ego Octavianus card. Sancti Nicolai in Carcere. Ego Thomas S. Romanae Ecclesiae diac. card. Datum Laterani per manum Henrici sanctae Romanae Ecclesiae diac. card. et cancellarii, II Idus Decembris, indictione III, Incarnationis Dominicae anno 1140, pontificatus vero domni Innocentii papae II anno undecimo.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 457 |
CDLVII. Introductionem canonicorum Praemonstratensium in monasterio S. Dionysii Schefflariensis confirmat. (Anno 1140, Dec. 18.) [HUGO, Annal. Praem., II, p. 483.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio ENGELBERTO monasterii Sancti Dionysii in Schefflaren praeposito, ejusque fratribus tam praesentibus quam futuris regulariter substitutis, in perpetuum.
|
Apostolici moderaminis clementiae convenit religiosos eligere, et eorum loca pia protectione communire. Dignum namque et honestati conveniens esse cognoscitur, ut qui ad ecclesiarum regimen assumpti sumus, eos et a pravorum hominum nequitia tueamur, et apostolicae sedis patrocinio foveamus. Eapropter, dilecti in Domino filii, postulationibus vestris rationabiliter clementer annuimus, et monasterium vestrum sub beati Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti pagina communimus. In primis siquidem statuentes, ut in vestro monasterio ordo canonicus secundum regulam sancti Augustini et institutionem Praemonstratae Ecclesiae perpetuis temporibus inviolabiliter conservetur. Praeterea quaecunque bona, quascunque possessiones idem monasterium tam ex dono venerabilis fratris nostri Ottonis Frisingensis episcopi quam aliorum Christi fidelium inpraesentiarum juste ac legitime possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis poteritis adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. Sancimus etiam ne professis in vestro monasterio aliqua occasione liceat absque abbatis et capituli licentia ad alia loca transire, nec discedentes quisquam contra voluntatem vestram suscipere vel retinere praesumat. In generali quoque ipsius episcopatus interdicto submissa voce et clausis januis, divina officia celebrandi licentiam concedimus, nullo tamen interdicto, vel excommunicato admisso; sacerdotes vero, qui in vestris ecclesiis sunt admittendi, episcopo praesentari, qui sibi de spiritualibus, vobis autem de temporalibus respondeant. Sane laborum vestrorum decimas, quas propriis manibus aut sumptibus colitis, sive de nutrimentis vestrorum animalium nullus omnino clericus, sive laicus a vobis exigere praesumat. Chrisma vero, oleum sanctum, consecrationes altarium seu basilicarum, ordinationes clericorum, qui ad sacros ordines fecerint promovendi, a dioecesano susciepietis episcopo, si quidem Catholicus fuerit, et gratiam atque communionem sedis apostolicae habuerit, et ea gratis et absque aliqua pravitate voluerit exhibere. Alioquin liceat vobis Catholicum, quemcunque malueritis, adire antistitem, qui nimirum nostra fultus auctoritate, quod postulatur indulgeat. Obeunte vero te, nunc ejusdem loci praeposito, nullus qualibet subreptionis astutia, seu violentia praeponatur, nisi quem fratres communi consensu secundum Deum et beati Augustini regulam praeviderint eligendum. Sepulturam quoque ipsius loci liberam esse decernimus, ut eorum, qui se illic sepeliri deliberaverint, devotioni et extremae voluntati, nisi forte excommunicati fuerint, nullus obsistat, salvo jure matricis ecclesiae. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatum monasterium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, retinere, minuere, seu quibuslibet molestiis fatigare, sed omnia integre conserventur eorum pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si quae igitur ecclesiastica saecularisve persona, hujus nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non reatum suum congrua satisfactione correxerit, honoris potestatisque sua dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Dei ac Domini nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco jura sua servantibus, sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus Ego Gregorius diaconus cardinalis SS. Sergii et Bacchi. Ego Gerardus presbyter cardinalis tit. S. Crucis in Jerusalem. Ego Albertus Attanensis episcopus. Ego Otto diac. card. S. Georgii ad Velum Aureum. Ego Anselmus presb. card. tit. S. Laurentii in Lucina. Ego Bernardus diaconus card. S. Mariae in Dominica. Ego Ivo presbyt. card. tit. S. Laurentii in Damaso Ego Chrysogonus presb. card. tit. S. Pastoris. Ego Gorzo presb. card. tit. S. Caeciliae. Ego Aubaldus diac. card. S. Mariae in Via Lata. Ego Thomas S. Romanae Ecclesiae diac. cardinalis. Datum Laterani per manum Aimerici sanctae Romanae Ecclesiae cardinalis diaconi et cancellarii, XV Kalendas Januarii, indictione III, anno Incarnationis Dominicae 1140, pontificatus vero domni Innocentii II papae anno undecimo.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 458 |
CDLVIII. Alberoni archiepiscopo Trevirensi, et ejus successoribus asserit monasterium S. Maximini a Conrado rege concessum. (Anno 1140, Dec. 20.) [HONTHEIM, Hist. Trevir., I, 547.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri ADALBERONI Trevirensi archiepiscopo, apostolicae sedis legato, ejusque successoribus canonice substituendis in perpetuum.
|
Tunc sancta mater laetatur et exsultat Ecclesia, quando tantum fide plenum, industria et charitate roboratum filium generat et enutrit, qui et eorum fulgore superni numinis virtutibus plenus resplendeat, et in conspectu Romani pontificis atque sacrosanctae Romanae Ecclesiae regum, principum, atque populi gloriosus et reverendus appareat. Eapropter, venerabilis in Domino frater Adalbero Trevirensis archiepiscope, apostolicae sedis legate, tuis et multorum religiosorum pro te intercedentium precibus inclinati, non immemores siquidem devotionis et obsequiorum, a tua fraternitate, temporibus praedecessorum nostrorum felicis memoriae papae Paschalis, Calixti et nostri propensius impensorum, communicato nimirum fratrum nostrorum, episcoporum et cardinalium consilio, illud juris, quod charissimus filius noster Conradus Rom. rex, sive antecessores ejus, in abbatia S. Maximini habuisse noscuntur, tibi, et per te Trevirensi Ecclesiae ab eodem Conrado collatum sive restitutum est, tibi et successoribus tuis auctoritate apostolica confirmamus, et praesentis scripti pagina communimus, salva nimirum per omnia justitia S. R. E., si quam habet. Si quis autem, hujus nostrae confirmationis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, nisi congrue satisfecerit, indignationem omnipotentis Dei, et BB. Petri et Pauli apostolorum ejus incurrat. Conservantes autem haec ejusdem omnipotentis Dei et supradictorum apostolorum ejus benedictionem consequantur. Amen, amen, amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Conradus Sabinensis episcopus. Ego Gregorius diaconus cardinalis SS. Sergii et Bacchi. Ego Otto diaconus cardinalis S. Georgii ad Velum Aureum. Ego Vas. diac. cardinalis S. Eustachii. Ego Hubaldus diac. cardinal. S. Mariae in Via Lata. Ego Gerardus presbyter card. tit. S. Crucis in Jerusalem. Ego Absalon presb. card. tit. S. Laurentii in Lucina. Ego Quido S. R. E. indignus sacerdos. Ego Luc. presb. card. tit. S. Laurentii in Damaso. Ego Chrysogonus presb. card. tit. S. Praxedis. Ego Ramerius presb. card. tit. S. Priscae. Ego Gerzo presb. card. S. Caeciliae. Ego Hubaldus diac. card. S. Adriani. Datum Laterani per manum Ammerici S. R. E. diaconi card. et cancellarii, XIII Kal. Jan., indict. IV Incarnat. Dominicae anno 1140, pontificatus vero domini Innocentii II papae anno XI.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 459 |
CDLIX. Jura et exemptiones neo-fundati monasterii Hemmerodiensis confirmat. (Anno 1140, Dec. 20.) [HONTHEIM, ibid., 548.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio RANDULPHO, abbati monasterii de Claustro, ejusque fratribus, tam praesentibus quam futuris, regulariter substituendis in perpetuum.
|
Quoniam sine verae cultu religionis nec charitatis unitas potest subsistere, nec Deo gratum exhiberi servitium, expedit apostolicae auctoritati religiosas personas diligere, et earum loca apostolicae sedis munimine confovere. Eapropter, dilecte in Domino fili Randulphe abbas, tuis justis postulationibus clementer annuimus, et praefatum monasterium, cui Deo auctore praesides, sub B. Petri et nostra tutela suscipimus, et praesenti privilegio communimus, statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona jam dictum monasterium possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, auxiliante Domino, poterit adipisci, firma tibi tuisque successoribus et illibata permaneant. Sane laborum vestrorum, quos propriis manibus, aut sumptibus colitis, sive de nutrimentis animalium vestrorum, nullus omnino vel clericus vel laicus a vobis decimas exigere praesumat. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatum monasterium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet molestiis fatigare, sed omnia integra conserventur, eorum pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si qua igitur in posterum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, nisi reatum suum congrue emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem venerabili loco sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Conradus Sabinensis episcopus. Ego Gregorius diaconus cardinalis SS. Sergii et Bacchi. Ego Albertus Albanensis episcopus. Ego Gerardus presbyter cardinalis tit. S. Crucis in Jerusalem. Ego Vasallus diaconus cardinalis S. Eustachii. Ego Ivo presbyter card. tit. S. Laurentii in Damaso. Ego Chrysogonus presbyter cardinalis tit. S. Praxedis. Ego GG. presbyter card. tit. S. Calixti. Ego Octavianus diaconus cardinalis tit. S. Nicolai in Carcere. Ego Petrus presbyter card. tit. Pastoris. Ego Guizo presbyter cardinalis tit. S. Caeciliae. Datum Laterani per manus Almerici S. Rom. Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, XIII Kalend. Januarii, indict. III, Incarnationis Dominicae anno 1140, pontificatus vero domini Innocentii II papae anno undecimo.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 460 |
CDLX. Henrico Moraviensi episcopo, paganos ad fidem convertere volenti, scribit, ut prius Romam veniat. (Circa an. 1140, April. 12.) [BOCZEK, Codex diplom. Morav. I, p. 212.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri HENRICO Moraviensi episcopo, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Fraternitatis tuae litteras benigne suscepimus, et de tua sospitate certiores effecti sumus gavisi. Verumtamen quoniam ex ipsis voluntatem tuam cognovimus, paganis verbum Domini praedicare et ad fidem Christi convertere, opus est ut ad matrem tuam sanctam Romanam Ecclesiam venias, quatenus cognito fructu exinde proventuro ibidem secundum universalis Ecclesiae doctrinam assumpta forma docendi ipsius auctoritate, quod faciendum fuerit, auxiliante Domino, perficere valeas. Datum Laterani II Idus Aprilis.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 461 |
CDLXI. Ad Hugonem monasterii S. Augustini Cantuariensis abbatem. (Anno 1139-1141, Nov. 20.) [ Rerum Angl. script. II, p. 1801.]
|
INNOCENTIUS episcopus, etc. . . . . .
|
Litteras et nuntios vestros paterna benignitate suscepimus, et ea quae nobis significastis diligenter attendimus, et nos quidem monasterium vestrum utpote sub beati Petri tutela et proprietate consistens speciali amore diligere volumus, atque in libertate a praedecessoribus nostris et nobis sibi collata familiariter confovere, vestrosque turbatores auctoritate apostolica comprimere. Vestra itaque, dilecti in Domino filii, interest ut, sicut monasterium vestrum in Anglia religionis fuit initium, ita nihilominus ad monasticae professionis observantiam laudabiliter intendatis, et tales vos coram Deo et hominibus exhibere curetis, quod Deus omnipotens de vestris actibus honoretur et sedes apostolica maternis affectibus gratuletur. Mandamus etiam vobis ut bibliam manualem parvi voluminis qualem Romanum pontificem deceat ad opus nostrum fieri faciatis. Quia vero, dilecte in Domino fili Hugo, occasione parentum tuorum idem monasterium multa damna et gravamina sustinere accepimus, mandando tibi praecipimus, quatenus eos a dominatione maneriorum monasterii amoveas, ut locus ipse ab hujusmodi onere liberetur, et persona tua nullam exinde blasphemiam vel peccatum ulterius incurrere mereatur. Hubertum quoque monachum quem turbatorem fratrum et eidem loco perniciosum esse audivimus, ad suum monasterium, videlicet Sancti Andreae; redire compellas, et negotia ipsius loci prioris et fratrum consilio non extraneorum quorumlibet ordines atque pertractes, et numerum eorum qui imminutus esse dicitur, consilio eorumdem de honestis et religiosis personis studeas adimplere. Praecepta etiam quae in apostolicae sedis authenticis privilegiis collatis praefato monasterio continentur, firmiter teneas et observes. Praeterea si qua tibi vel fratribus tuis adversa contigerint, tuum erit ad communem omnium matrem Ecclesiam Romanam recurrere, vel eosdem tuos fratres transmittere, ut tam tu quam ipsi dignis apud nos consolationibus foveantur, et a suis oppressionibus releventur. Nos autem fratri nostro Theobaldo archiepiscopo Cantuariensi, ne illos l. s. et VII d. qui a vobis pro acceptione chrismatis et sacri olei exigebantur, ulterius exigat interdicendo mandavimus, vobisque ne ipsos amodo persolvatis pariter inhibemus. Datum Laterani XII Kal. Decembris.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 462 |
CDLXII. Theobaldo archiepiscopo Cantuariensi, interdicit ne monachis S. Augustini injurias inferat, neve ab iis « l. s. VII d[enarios] pro datione chrismatis et olei sacri » exigat. (Anno 1139-1141, Nov.) [Chronica W. Thorn. apud TWISDEN, Hist. Anglic. Script. II, 1800.] CDLXIII. Ad Henricum Wintoniensem episcopum.--Ut monasterium S. Augustini Cantuariense tueatur. (Anno 1139-1141, Nov.) [ Hist. Angl. Script., II, 1801.]
|
INNOCENTIUS episcopus, etc. . . . .
|
Fraternitati tuae maximas gratias agimus, quoniam ergo ea quae beati Petri sunt attentam sollicitudinem geris, et abbati et fratribus monasterii Sancti Augustini Cantuariae in suis necessitatibus adjutor et protector astitisti. Et quoniam non incoepisse, sed perfecisse virtutis est, experientiae tuae rogando atque praecipiendo mandamus, quatenus praefatum monasterium et fratres ibi Domino servientes more solito manuteneas, et pro beati Petri et nostra reverentia, nullis injuriis aut molestiis ab aliquo fatigari permittas, summopere providens ut tam erga regem quam erga omnes alios, prout necessarium fuerit, consilium et auxilium per omnia praebeas, et ita eos vice nostra studeas confortare, ut et ipsi de sua quiete et libertate congaudeant, et nos sollicitudini tuae pleniores gratias referre possimus.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 464 |
CDLXIV. Ad Stephanum Anglorum regem.--Ne monasterium S. Augustini Cantuariense affici injuriis patiatur. (Anno 1139-1141, Nov.) [ Ubi supra. ]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, etc.
|
Quanto omnipotens Deus, et infra, unde etiam tibi est injuncta necessitas religiosa loca diligere et quae beati Petri sunt filialis devotionis intuitu nullis injuriis aut molestiis fatigari permittere. Secure namque contra adversarios consistit in terris quisquis eumdem apostolorum principem patronum habere meretur in coelis. Nunquam enim regnum tuum melius confirmari poterit vel augeri, quam si ecclesias vel personas ecclesiasticas studueris venerari. Proinde fraternitati tuae rogando mandamus et hortamur in Domino quatenus monasterium Sancti Augustini Cantuariensis quod utique idem beatus vir apostolorum principi obtulit, et Romani pontifices ac praedecessor tuus Ethelbertus Anglorum rex libertate donarunt et suis privilegiis munierunt, nullis molestis inquietes, aut ab aliquo infestari permittas; sed sic illud ab omnibus forinsecus perturbationum tumultibus protegas, ut et illi qui intus Deo serviunt de sua quiete et libertate congratulantes ipsi, Deo pro te et pro pace regni tui preces fundere attentius studeant, et nos serenitati tuae uberiores inde gratias agere valeamus.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 465 |
CDLXV. Privilegium Humberto Augustodunensi episcopo concessum. (Anno 1141, Jan. 21.) [D. PLANCHER, Histoire de Bourgogne, tom. I, Preuves, p. 41.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri HUMBERTO Augustodunensi episcopo ejusque successoribus canonice instituendis.
|
Aequum et justitiae consentaneum est ut qui ecclesiarum omnium curam ex injuncto nobis apostolatus officio gerimus eisdem singulis suas dignitates et privilegia conservemus integra. Dignum siquidem et rationabile est ut nobilis et famosa Aeduensis Ecclesia, quae in fide Catholica et obedientia atque beati Petri et sanctae Romanae Ecclesiae reverentia firma permansit, praerogativa sua libere perfruatur. Quapropter, charissime in Christo frater Humberte, Aeduensis episcope, quem pallii genio decoravimus, tuis rationabilibus postulationibus gratum praebentes assensum, quascunque concessiones sive ecclesias, seu villas, vel oppida, aut quaecunque bona inpraesentiarum juste et canonice possides, sive in futurum legitime, auxiliante Domino poteris adipisci, tibi et per te Aeduensi Ecclesiae, ac tuis successoribus in perpetuum praesentis scripti privilegio confirmamus. In quibus haec propriis nominibus exprimenda subjunximus: ecclesiam videlicet Beatae Mariae et Sancti Lazari de Avalone, et castrum Toilonii cum omnibus eorum pertinentiis, ecclesias de Ulmo, ecclesiam Sanctae Sabinae, ecclesiam Sanctae Mariae de Borbono; jus etiam quod habetis in ecclesia, videlicet de Rigny et de Brion et de Sarri. Concedimus etiam tibi ut libere et absque contradictione in tuo episcopatu juxta sanctorum Patrum constitutiones corrigenda corrigas et disponenda disponas. Vicariam etiam dignitatem quam antecessores tui in Lugdunensi Ecclesia usque ad haec tempora habuisse noscuntur, tibi nihilominus confirmamus. Nullus ergo primas, sive metropolitanus in episcopatu tuo praeter tuum aut tuorum comprovincialium assensum aliquid de his quae ad tuam parochiam spectant definire praesumat. Sedes enim apostolica, quae primates, metropolitanos et episcopos constituit, unicuique suos terminos et metas praefixit. Unde plurimorum Romanorum pontificum haec et alia praecesserunt decreta, ut videlicet si aliquis metropolitanorum sine omnium comprovincialium praesentia, vel episcoporum consilio, aut eorum, aut alias ecclesias, non eas tantum quae ad proprias pertinent parochias, agere aut eas gravare voluerit, ab omnibus districte corrigatur, ne talia deinceps praesumere audeat. Et iterum si quis metropolitanus episcopus, non quod ad suas solummodo pertinet parochias, sine consilio et voluntate omnium comprovincialium episcoporum aliquid agere tentaverit, gradus sui periculo subjacebit, et quod egerit irritum habeatur et vacuum. Decedente vero te vel aliquo successorum tuorum episcopo, nullus praepositus, nullus laicus domos episcopales invadere, aut aliquibus de bonis episcopalibus occupare praesumat, sed omnia succedenti episcopo conserventur. Si quis autem haec attentare praesumpserit, excommunicationi se noverit subjacere. Decrevimus ergo ut nulli omnino hominum liceat eamdem ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessionum aliquid auferre, vel ablatas retinere, minuere, aut aliquibus vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur, vestris ac pauperum usibus et commodis profutura. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non congrue satisfecerit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem ecclesiae sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Gerardus presbyter cardinalis Sanctae Crucis in Jerusalem. Ego Chrysogonus presbyter cardinalis Sanctae Praxedis. Ego Petrus presbyter cardinalis tituli Pastoris. Ego Boizo presbyter cardinalis tituli Sanctae Caeciliae. Ego Gregorius diaconus cardinalis SS. Sergii et Bacchi. Ego Otto diaconus cardinalis. Ego Guido diaconus cardinalis SS. Cosmae et Damiani. Ego Gerardus diaconus cardinalis Sanctae Mariae in Dominica. Datum Laterani per manum Aimerici, sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et. . . . . duodecimo Kalendas Februarii, indictione IV, Incarnationis Dominicae anno 1140, pontificatus vero domni Innocentii anno XI.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 466 |
CDLXVI. Parthenonis S. Mariae Minerviensis possessiones et privilegia confirmat. (Anno 1141, Jan. 28.) [GRADONICI, Pont. Brix., 209.] CDLXVII. Privilegium pro monasterio Baumburgensi. (Anno 1141, Febr. 1.) [ Monumenta Boica, t. II, p. 186.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis GOTSCHALCO praeposito ecclesiae Sanctae de Baumburg, ejusque fratribus tam praesentibus quam futuris regulariter substituendis in perpetuum.
|
Justis religiosorum virorum desideriis consentire, atque rationabilibus eorum postulationibus libenter annuere, apostolicae sedi, cui Deo largiente praesidemus, auctoritas et fraternae charitatis unitas nos hortatur. Hujus rei gratia, dilecti in Domino filii, preces vestras clementer admittimus, et donationes ecclesiae Beatae Mariae de Hawarteschirha cum decimis, villis, praediis a venerabili fratre nostro Henrico Pataviensi episcopo, postulante et consentiente Wolframo ipsius villae advocato et filio ejus Beringario, atque eamdem advocatiam ad opus praefatae ecclesiae Sanctae Margaretae libere resignante, vobis et ecclesiae vestrae rationabiliter factam confirmamus; statuentes ut in praefata Beatae Mariae ecclesia ordo canonicus secundum beati Augustini Regulam perpetuis temporibus inviolabiliter observetur. Praeterea quascunque possessiones, quaecunque bona eadem ecclesia inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, praestante Domino, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatam ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu aliquibus aliis molestiis fatigare; sed omnia integre conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hujus nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco jura sua servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen. Datum Laterani per manum Almerici sanctae Romanae Ecclesiae diaconi et cancellarii, Kal. Februarii, indictione IV, Incarnationis Dominicae anno 1140, pontificatus vero domni Innocentii papae II anno undecimo.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 468 |
CDLXVIII. Monasterio S. Mariae Locediensi asserit praedium a Rainerio, marchione Montisferrati, donatum. (Anno 1141, Mart. 3.) [MORIONDI, Monumenta Aquensia, I, p. 52, ex autogr.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio RICHARDO abbati monasterio Sanctae Mariae de Lucedio, ejusque successoribus regulariter ibi viventibus in perpetuum.
|
Cultus verae religionis absque integritate non valet integre observari. Quando vero sub occasione causarum forensium lites et jurgia oriuntur, perturbatus animus et splendor atque jucunditas contemplationis internae subtrahitur. Ob hoc, quia ad pacem et concordiam religiosis dandam summopere occurrendum est; ideo, dilecte in Domino fili Ricarde abbas, refutationem de praedio, quod illustris memoriae Reinerius marchio Montisferrati Anselmo tunc Vercellensi episcopo, confirmante monasterio B. Mariae de Lucedio, cui auctore Domino praesides, respectu piae devotionis donavit. Post multas lites et contentiones ab Othone abbate Sancti Januarii, et fratribus ejus factam collaudamus, et eamdem possessionem cum aliis bonis, quae inpraesentiarum juste et legitime possides, aut in futurum rationabiliter poteris adipisci, tibi tuisque successoribus, et per vos praefato beatae Mariae coenobio in perpetuum confirmamus. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat, etc. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Albertus Albanensis episcopus. Ego Gerardus presbyter card. S. Crucis in Hierusalem. Ego Anselmus presbyter cardinalis tit. S. Laurentii in Lucina. Ego Guido S. Romanae Ecclesiae indignus sacerdos. Ego Stamius presbyter cardin. tit. S. Savinae. Ego Grisogonus presbyt. card. tit. S. Praxedis. Ego Ribaldus presbyt. card. tit. S. Anastasiae. Ego Gorzo presbyter card. tit. S. Caeciliae. Ego Otto diaconus cardin. tit. S. Georgii ad Velum Aureum. Ego Vasallus diaconus card. tit. S. Eustachii. Ego Ubaldus diacon. cardin. tituli S. Adriani. Ego Thomas sanctae Romanae Ecclesiae diaconus cardinalis. Datum Laterani per manum Almerici, S. Romanae Ecclesiae diacon. cardin. et cancell., V Nonas Martii, indictione IV, Incarnationis Dominicae anno 1130, pontificatus vero D. Innocentii II papae anno XII.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 469 |
CDLXIX. Monasterio Trenorciensi ecclesias de Planesiaco et de Tresilliaco, Lugdunensis et Claramontensis dioeceseon, confirmat. (Anno 1141, Mart. 25.) [COCQUELINES, II, p. 249.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio PETRO Trenorciensi abbati, ejusque successoribus regulariter substituendis, in perpetuum.
|
Commissa nobis apostolicae sedis auctoritas nos hortatur, ut locis et personis, ejus auxilium devotione debita implorantibus, tuitionis praesidium impendere debeamus. Quia sicut injusta petentibus nullus est tribuendus effectus, ita legitima et justa poscentium non est differenda petitio, praesertim eorum, vel qui religionem devote videntur amplecti, et sub ea gaudent Domino militare, vel qui cum honestae vitae et laudabili morum compositione gaudent omnipotenti Domino deservire. Eapropter, dilecte in Domino fili, tuis rationabilibus postulationibus clementer annuimus, et concessiones a venerabilibus fratribus nostris, tam ecclesiae de Planesiaco ab Huberto Bizuntino archiepiscopo quam ecclesiae de Tresilliaco ab Aymerico Claramontensi episcopo, vestro monasterio rationabiliter factas, tibi tuisque successoribus et per vos eidem monasterio confirmamus, statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona praefatae ecclesiae inpraesentiarum juste et canonice possident, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poterint adipisci, firma vobis in perpetuum et illibata permaneant. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eisdem ecclesiis justa servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus ss. Ego Gerardus presbyter cardinalis tituli Sanctae Crucis in Jerusalem ss. Ego Chrysogonus presbyter cardinalis tituli Sanctae Praxedis ss. Ego Rainerius presbyter cardinalis tit. Sanctae Priscae ss. Ego Guido presbyter tituli Sanctae Caeciliae ss. Ego Ubaldus diaconus cardinalis Sanctae Mariae in Via Lata ss. Ego Ubaldus diaconus cardinalis Sancti Adriani ss. Datum Laterani, per manus Aymerici, sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, VIII Kalendas Aprilis, indictione III, Incarnationis Dominicae anno 1141, pontificatus vero domni Innocentii II papae anno XII.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 470 |
CDLXX. Monasterium Aureae-Vallis (dioec. Trevirensis) tuendum suscipit et ejus bona confirmat. (Anno 1141, April. 12.) [Dom CALMET, Hist. de Lorraine, II, Pr., p. CCCXX.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio CONSTANTINO abbati monasterii Beatae Mariae Aureae Vallis, ejusque successoribus regulariter substituendis in perpetuum.
|
Apostolici moderaminis convenit clementiae religiosos diligere, et eorum loca pia protectione munire. Dignum namque et honestati conveniens esse cognoscitur ut qui ad Ecclesiarum regimen assumpti sumus, eas et a pravorum hominum nequitia tueamur, et apostolicae sedis patrocinio foveamus. Eapropter, dilecte in Domino fili Constantine, tuis rationabilibus postulationibus clementer annuimus, et supradictum monasterium, cui Deo auctore praeesse dignosceris, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti patrocinio communimus, statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona idem monasterium inpresentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis Deo, propitio poterit adipisci, firma tibi tuisque successoribus et illibata permaneant. Sane agrorum vestrorum quos propriis manibus aut sumptibus colitis, sive de nutrimentis vestrorum animalium, nullus omnino clericus vel laicus decimas a vobis exigere praesumat. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat jam dictum monasterium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, aut aliquibus vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur, eorum pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Dei et Domini Redemptoris Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco justa servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen. Paulo inferius in orbe scriptum erat: SANCTUS PETRUS, SANCTUS PAULUS, INNOC. P. II; et in circulo: ADJUVA NOS, DEUS SALUTARIS NOSTER; et a latere: Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus; Et paulo inferius: Ego Conradus Sabin. episcopus. Ego Gregorius diaconus card. Sanctorum Sergii et Bacchi. Ego Albertus Albanensis episcopus. Ego Stephanus Praenestinus episcopus. Ego Otto diac. card. S. Nicolai in Carcere Tulliano. Ego Gerardus presbyter card. titulo Sanctae Crucis in Jerusalem. Ego Martinus presbyter card. tit. Sancti Stephani in Caelio Monte. Ego Boetius presbyter card. tit. S. Caeciliae. Ego Thomas presbyter card. tit. Vestinae. Et adhuc inferius. Dat. Laterani per manum Aimerici sanctae Romanae Ecclesiae diac. card. et cancell., II Id. April., indict. IV, Incarnat. Dominicae anno 1141, pontif. vero Domini Innoc. papae II an. XII.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 471 |
CDLXXI. Privilegium pro parthenone Chiemseensi. (Anno 1141, April. 19.) [HONDIUS, Metrop. Salzburg., II, p. 241.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectae filiae MACHILDI abbatissae de Chiemsee ejusque sororibus, tam praesentibus quam futuris, regulariter substituendis, in perpetuum.
|
Quoniam sine vero cultu religionis nec charitatis unitas potest subsistere, nec Deo gratum exhiberi servitium, expedit apostolicae auctoritati religiosas personas diligere, et earum loca pia protectione munire. Eapropter, dilectae in Domino filiae, vestris rationabilibus postulationibus clementer annuimus, et ipsum Beatae Dei genitricis Mariae monasterium, quod in Salzeburgen episcopatu situm est, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti patrocinio communimus: statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona idem monasterium inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatum coenobium temere perturbare, minuere, aut aliquibus vexationibus fatigare, sed omnia integre conserventur, pro vestra et eorum pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco justa servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud dictrictum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Conradus Sabinensis episcopus. Ego Albertus Albanensis episcopus. Ego Stephanus Praenestinensis episcopus. Ego Gerhardus presbyter cardinalis tit. S. Crucis in Jerusalem. Ego Gregorius diaconus cardinalis SS. Sergii et Ego Anselmus presbyter cardinalis tituli S. Laurentii in Lucina. Ego Chuido sanctae Romanae Ecclesiae indignus sacerdos. Ego Boetius presbyter cardinalis tituli Sancti Clementis. Ego Ivo presbyter cardinalis SS. Laurentii et Damasi. Ego Gregorius presbyter cardinalis tituli Calixti. Ego Ribaldus cardin. presbyter S. Anastasiae. Ego Goizo presbyter cardinalis tit. S. Caeciliae. Ego Petrus presbyter cardinalis tit. Pastorum. Ego Thomas presbyter cardinalis tit. Vestinae. Bacchi. Ego Otto diaconus cardinalis S. Georgii ad Velum Aureum. Ego Guido diaconus cardinalis SS. Cosmae et Damiani. Ego Vassallus diaconus card. S. Eustachii. Ego Hubaldus diaconus cardinalis S. Mariae in Via Lata. Ego Octavianus diaconus cardinalis Sancti Nicolai in Carcere. Ego Hubaldus diaconus cardin. S. Adriani. Datum Lat. per manum Aimerici sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, XIII Kal. Maii, indict. IV, Incarnationis Dominicae anno 1141, pontificatus vero Innocentii secundi papae anno duodecimo.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 472 |
CDLXXII. Parthenonis S. Mariae Hederensis protectionem suscipit possessionesque confirmat, petente Stephano episcopo Parisiensi. (Anno 1141, April. 30.) [MABILLON., Annal. Bened., VI, 675.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectae filiae HILDIARDI abbatissae monasterii Sanctae Mariae de Hedera ejusque sororibus, tam praesentibus quam futuris, regulariter substituendis in perpetuum.
|
Ad hoc universalis Ecclesiae cura nobis a provisore omnium bonorum Deo commissa est, ut religiosas diligamus personas, et beneplacentem Deo religionem studeamus modis omnibus propagare. Nec enim Deo gratus aliquando famulatus impenditur, nisi ex charitatis radice procedens, a puritate religionis fuerit conservatus. Oportet igitur omnes Christianae fidei amatores religionem diligere, et loca venerabilia cum ipsis personis divino servitio mancipatis attentius confovere, ut nullis pravorum hominum inquietentur molestiis, vel importunis angariis fatigentur. Eapropter, dilectae in Domino filiae, venerabilis fratris nostri Stephani Parisiensis episcopi precibus inclinati, praefatum monasterium sub beati Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus, statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona idem monasterium inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma vobis vestrisque succedentibus et illibata permaneant. Sane laborum vestrorum, quos propriis manibus aut sumptibus colitis, sive de nutrimentis vestrorum animalium nullus omnino clericus vel laicus decimas a vobis exigere praesumat. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatum vestrum coenobium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, aut aliquibus vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur pro vestra et eorum pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco justa servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen. In rotundo circulo legitur hoc dictum: ADJUVA NOS, DEUS SALUTARIS NOSTER.Ego Otto diaconus cardinalis S. Georgii ad Velum Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Stephanus Praenestinus episcopus subscripsi. Ego Martinus presbyter card. tit. S. Stephani in Caelio Monte subscripsi. Ego Ivo presbyter card. S. Laurentii tit. Damasi subscripsi. Ego Grizo presbyter card. tituli Sanctae Caeciliae subscripsi. Ego Gregorius diac. card. Sanctorum Sergii et Bacchi subscripsi. Aureum subscripsi. Ego Guido diac. card. SS. Cosmae et Damiani juxta templum Romuli subscripsi. Ego Imbaldus diac. card. Sanctae Mariae in Via Lata subscripsi. Ego Hubaldus diac. cardinalis S. Adriani subscripsi. Ego Guido sanctae Romanae Ecclesiae diaconus card. subscripsi. Datum Laterani per manum Aimerici sanctae Romanae Ecclesiae diac. card. et cancellarii, II Kal. Maii, indictione III, Incarnationis Dominicae anno 1141, pontificatus vero domni Innocentii secundi anno XII.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 473 |
CDLXXIII. Parthenonem S. Ambrosii Florentinum tuendum suscipit et possessiones ejus confirmat. (Anno 1141, Maii 4.) [UGHELLI, Italia sacra, III, 93.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectae filiae CAECILIAE abbatissae monasterii S. Ambrosii de Petra Plana, ejusque sororibus, tam praesentibus quam futuris, regulariter substituendis in perpetuum mansuris.
|
Ad hoc universalis Ecclesia, etc., usque fatigentur. Eapropter, dilectae in Domino filiae, vestris rationabilibus postulationibus clementer annuimus, et praefatum Beati Ambrosii monasterium, quod in Florentino episcopatu situm est, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti patrocinio communimus, statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona idem monasterium inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu justis aliis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma vobis vestrisque succedentibus illibata permaneant. In quibus et ecclesiam Sancti Michaelis, in Palchito sitam infra civitatem Florentinam, cum omnibus suis appendiciis a Godefrido episcopo Florentino vobis canonice concessam, et suo scripto firmatam proprio nomine duximus adnotandam, salva Ecclesiae Florentinae canonica reverentia. Recipiendi etiam oblationes, tam pro vivis quam pro defunctis, absque alicujus contradictione liberam vobis concedimus facultatem. Sepulturam quoque ipsius liberam esse sancimus, ut quicunque se illic sepeliri deliberaverint, nisi forte excommunicati sint, nullus obsistat, salva tamen justitia matris Ecclesiae. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatum vestrum coenobium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, aut aliquibus vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur vestris, et aliorum pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si qua igitur ecclesiastica, etc. Cunctis autem, etc. Amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus subscripsi. Ego Conradus Sabinensis episcopus subscripsi. Ego Gerardus presb. card. tit. Sanctae Crucis in Jerusalem subscripsi. Ego Anselmus presb. card. tit. Sancti Laurentii in Lucina subscripsi. Ego Martinus presb. card. tit. Sancti Stephani in Caelio Monte subscripsi. Ego Boethius presb. card. tit. Sancti Clementis subscripsi. Ego Goizo presbyter cardin. tit. Sanctae Caeciliae subscripsi. Ego Thomas presbyter cardinalis tit. Vestinae subscripsi. Ego Gregorius diaconus cardinalis Sanctorum Sergii et Bacchi subscripsi. Ego Otho diaconus card. S. Gregorii ad Velum Aureum subscripsi. Ego Vassallus diaconus cardinalis Sancti Eustachii subscripsi. Ego Ubaldus diaconus cardinalis S. Mariae in Via Lata subscripsi. Ego Octavianus diaconus cardinalis tit. Sancti Nicolai in Carcere subscripsi. Datum Laterani per manum Aimerici, sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, quarto Nonas Maii, indict. quarta, Incarnationis Dominicae anno 1141, pontificatus vero domini Innocentii papae secundi anno XII, etc.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 474 |
CDLXXIV. Monasterium S. Salvatoris Venetiarum sub apostolicae sedis protectione recipit et decernit ut canonicus ordo a Bonofilio institutus ibidem perpetuo permaneat. (Anno 1141, Maii 13.) [CORNELIUS, Ecclesiae Venetae illustratae, t. XIV, p. 92.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis BONOFILIO ejusque fratribus, in ecclesia S. Salvatoris in Rivoalto sita, canonicam vitam professis, tam praesentibus quam futuris, in perpetuum.
|
Commissae nobis apostolicae sedis auctoritas nos hortatur, ut locis et personis ejus auxilium devotione debita implorantibus tuitionis praesidium impendere debeamus. Quia sicut injusta petentibus nullus est tribuendus effectus, ita legitima et justa poscentium non est differenda petitio, praesertim eorum, qui religionem devote videntur amplecti, et sub ea gaudent Domino militare. Eapropter, dilecti in Domino filii, preces vestras rationabiles clementer admittimus, et praefatam S. Salvatoris ecclesiam sub beati Petri et nostra protectione suscipimus et praesentis scripti privilegio communimus. Quia vero canonicum ordinem observare et secundum B. Augustini regulam vivere devovistis, votis vestris libenter annuimus, et ipsum ordinem in eadem ecclesia perpetuis temporibus inviolabiliter permanere apostolica auctoritate sancimus; statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona inpraesentiarum juste et canonice possidetis, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum, vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Domino propitio, poteritis adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. Partem quoque decimarum de parochianis vestris, quae secundum sacros canones, et sanctorum Patrum constitutiones vestram contingit ecclesiam, vobis nihilominus confirmamus. Addentes etiam interdicimus, ne quis in ipsa ecclesia qualibet subreptionis astutia seu violentia praeponatur, nisi quem fratres ipsius loci communiter, vel pars sanioris consilii canonice providerint eligendum. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat personas vestras, vel ipsam ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere; minuere, aut aliquibus vexationibus fatigare, nec ipsius ecclesiae parochianos illicite suscipere vel retinere, salva dioecesani episcopi canonica justitia. Si quis igitur contra hanc nostrae constitutionis paginam sciens temere venire tentaverit, si secundo tertiove commonitus reatum suum digna satisfactione non emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco justa servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus subscripsi. Ego Conradus Sabinensis episcopus subscripsi. Ego Gerardus presbyter card. tit. S. Crucis in Jerusalem subscripsi. Ego Anselmus presbyter card. tit. S. Laurentii in Lucina subscripsi. Ego Martinus presbyter card. tit. S. Stephani in Caelio Monte subscripsi. Ego Boetius presbyter cardinalis tit. S. Clementis subscripsi. Ego Rabaldus presbyter card. tit. S. Anastasiae subscripsi. Ego Guido S. Romanae Ecclesiae diac. cardinalis Ego Hybaldus diaconus cardinalis S. Adriani subscripsi. Ego Ubaldus diac. card. S. Mariae in Via Lata subscripsi. Ego Goizo presbyter cardinalis tit. S. Caeciliae subscripsi. Ego Thomas presbyter cardinalis tit. Vestinae subscripsi. Ego Otto diaconus cardin. S. Georgii ad Velum Aureum subscripsi. Ego Guido diaconus cardinalis sanctorum Cosmae et Damiani subscripsi. Ego Vassallus diaconus cardinalis S. Eustadii subscripsi. . . subscripsi. Datum Laterani per manum Aimerici, S. Romanae Ecclesiae diac. cardinalis et cancell., III Idus Maii, indictione IV, Incarnationis Dominicae anno 1141, pontificatus vero domni Innocentii secundi papae anno XII.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 476 |
CDLXXVI. Ad clerum et populum Pictaviensem.--De Grimoardo electo. (Anno 1141, Maii 20.) [ Gall. Christ. II, 1174, in textu, ex cod. ms. S. Capellae Bituricensis.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis canonicis, abbatibus, principibus, clero et populo Pictaviensi, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Vera obedientia humilitatis socia caeteras virtutes menti inserit, insertasque custodit. Sola namque est quae fidei meritum possidet, sine qua infidelis quis esse convincitur, etiamsi fidelis esse videatur; ideoque quisquis praelatus inobediens esse praesumpserit in unitate sanctae Ecclesiae, cum Deo partem habere non poterit. Gaudendum siquidem vobis est, quoniam, sicut accepimus, venerabili fratre nostro Willelmo episcopo vestro viam universae carnis ingresso, idonea et religiosa persona vobis est in episcopum collocata, et quoniam is aliis jure praeponitur, cujus vita et conversatio apud Deum acceptabiliter aestimatur, universitati vestrae pie apostolica scripta mandamus atque praecipimus, quatenus sibi de caetero humilitate et debita obedientia pareatis, ejusque salubribus praeceptionibus obtemperare curetis. Datum Lateranis XIII Kal. Junii.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 477 |
CDLXXVII. Ad G[rimoardum] Pictaviensem episcopum electum. (Anno 1141, Maio.) [ Ibid., col. 1175, ex cod. eod.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri G. Pictaviensi episcopo, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Accepimus personam tuam ad regimen Pictaviensis Ecclesiae assumptam esse; et quoniam longe debet vitam suam conversatione probare qui aliis vult praeesse, per apostolica tibi scripta mandamus atque praecipimus, quatenus in his quae ad episcopale officium pertinent, temetipsum satagas laudabiliter exercere, opus fac evangelistae, ministerium tuum imple. Subditos vero tuos paternis affectibus dilige, et ut commissa tibi a Deo Ecclesia sub tua providentia tam spiritualiter quam temporaliter augeatur, intenta animi vigilantia studeas providere. Possessiones quoque et bona ipsius episcopatus, quae distracta, vel illicite alienata esse noscuntur, cum omni diligentia recuperare labores.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 478 |
CDLXXVIII. Ecclesiae S. Sepulcri Hierosolymitanae protectionem suscipit ac possessiones confirmat. (Anno 1141, Jun. 21.) [Eug. DE ROZIÈRE Cartul. du Saint-Sépulcre, 24.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis PETRO priori et fratribus in ecclesia Sancti Sepulcri canonicam vitam professis, tam praesentibus quam futuris in perpetuum.
|
Si mansuetudo et liberalitas sanctae Romanae Ecclesiae Christianis debet opportuna sola ministrare, multo magis his qui religiosam vitam ducunt et omnipotenti Domino familiarius adhaerere videntur, id ipsum convenit propensius impertiri. Quia ergo, dilecti in Domino filii, juxta regulam beati Augustini vivere decrevistis, et in loco ubi steterunt pedes Domini, adorantes apud gloriosum sepulcrum ejus, in quo triduo corporaliter requievit, et alia sanctissima loca, in quibus Redemptor mundi pro salute nostra vincula, flagella, crucis ignominiam, vulnera mortemque sustinuit, regulariter militatis, majori vos benevolentia et gratia dignos esse censemus, et paternis affectibus volumus confovere. Vestris igitur postulationibus debita benignitate accommodantes assensum, sacrosanctam ecclesiam Sancti Sepulcri, in qua, divinis obsequiis insistentes, passionem Dominicam et victoriossime crucis triumphum assidue oculata fide recolitis, nec non etiam personas vestras sub beati Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti pagina communimus, statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona eadem ecclesia inpraesentiarum canonice possidet, quaecunque etiam ab egregiae memoriae viris, duce videlicet Godefrido et utroque rege Balduino, Arnulpho quoque et aliis patriarchis, eidem loco juste collata sunt, aut in posterum a patriarchis vel aliis Dei fidelibus rationabiliter conferentur, firma vobis in perpetuum et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: possessiones videlicet, quas habetis in Antiochia et ipsius territorio, quemadmodum a Raymundo, illustri ejusdem civitatis principe, et uxore sua Constantia vestrae ecclesiae legitime concessa et scriptis confirmata sunt, ecclesiam Sancti Sepulcri in Monte Peregrino prope Tripolym, ecclesiam Sancti Georgii cum omnibus pertinentiis suis, in civitate Tyro ecclesiam Sanctae Mariae; in territorio ipsius civitatis casale Derina et hortum inter murum et antemurale, in civitate Acon ecclesiam Sancti Sepulcri, in territorio ejusdem civitatis ecclesiam Sanctae Mariae de Mimas cum omnibus pertinentiis suis, in civitate Joppe ecclesiam Sancti Petri cum omnibus pertinentiis suis, decimas civitatis Jerusalem et eas quas habetis in territorio ipsius civitatis, oblationes altarium ecclesiae Sancti Sepulcri; in episcopatu Papiensi castellum Cerret cum omnibus suis appendiciis, salva nimirum episcoporum justitia, in quorum parochiis ecclesiae vestrae sitae sunt. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco justa servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen. Ego Innocentius, Catholicae Ecclesiae episcopus, subscripsi. Ego Stephanus, Praenestinus episcopus, subscripsi. Ego Ribaldus, presbyter cardinalis tituli Sanctae Ego Anselmus, presbyter cardinalis tituli Sancti Laurentii in Lucina, subscripsi. Ego Martinus, presbyter cardinalis Sancti Stephani in Caelio Monte, subscripsi. Ego Sancius, presbyter cardinalis tituli Sanctae Sabinae, subscripsi. Ego Boecius, presbyter cardinalis tituli Sancti Clementis, subscripsi. Ego Ivo, presbyter cardinalis Sancti Laurentii tituli Damasi, subscripsi. Ego Gregorius, presbyter cardinalis tituli Calixti, subscripsi. Anastasiae, subscripsi. Ego Rainerus, presbyter cardinalis tituli Sanctae Priscae, subscripsi. Ego Petrus, presbyter cardinalis tituli Pastoris, subscripsi. Ego Goizo, presbyter cardinalis tituli Sanctae Caeciliae, subscripsi. Ego Thomas, presbyter cardinalis tituli Vestinae, subscripsi. Ego Hubaldus, presbyter cardinalis tituli Sanctae Praxedis, subscripsi. Ego Gregorius, diaconus cardinalis Sanctorum Sergii et Bacchi, subscripsi. Ego Otto, diaconus cardinalis Sancti Georgii ad Velum Aureum subscripsi. Ego Hubaldus, diaconus cardinalis Sanctae Mariae in Via Lata, subscripsi. Ego Gerardus, diaconus cardinalis Sanctae Mariae in Dominica, subscripsi. Ego Octavianus, diaconus cardinalis Sancti Nicolai in Carcere, subscripsi. Datum Laterani, per manum Baronis, capellani et scriptoris, XI Kalendas Julii, indictione IV, Incarnationis Dominicae anno 1141, pontificatus vero domini Innocentii papae II anno XII.
|
[tia] [si] [tituli]
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | ||
Innocentius II
| 479 |
CDLXXIX. Monasterium S. Bartholomaei Faesulanum tuendum suscipit, et ejus possessiones ac jura confirmat. (Anno 1141, Sept. 22.) [UGHELLI, Italia sacra, III, 243.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filii GREGORIO, abbati Sancti Bartholomaei, ejusque fratribus, tam praesentibus quam futuris, regulariter constitutis in perpetuum.
|
Desiderium quod ad religionis propositum et animarum salutem pertinere monstratur, animo nos decet libenti concedere, et petentium desideriis congruum impertiri suffragium. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus elementer annuimus, et beati Bartholomaei apostoli monasterium, quod juxta montem Faesulanae civitatis situm est, cum omnibus suis pertinentiis, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus, statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona idem monasterium inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitate regum vel principum, oblatione fidelium, seu justis aliis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: monasterium S. Salvatoris de Alena cum ecclesia S. Pontiti, ecclesiam S. Martini in Fugnano, in Campo Novoli, ecclesiam S. Martini cum decimis, et omnibus suis pertinentiis et adjacentiis, et quidquid in Bononiensi episcopatu praefatum monasterium habere cognoscitur, in Capraja medietatem ecclesiae S. Christinae, in Ripula ecclesiam S. Salvatoris, ecclesiam S. Michaelis de Marene, in Ripalta ecclesiam S. Andreae, ecclesiam S. Donati de Fronzano, in Biviliano medietatem ecclesiae S. Mariae, curtem de Sancto Domnino cum omnibus decimationibus suis, curtem de Papiana cum pertinentiis suis, et quidquid in plebe Sancti Donati de Calenzanu possidere dignoscitur cum decimis, et suis pertinentiis, sive in plebe S. Stephani de Campi, seu in plebe S. Martini sito Brozzi, vel etiam in plebe S. Juliani in Septimo, aut infra plebem S. Joannis de Signa, cum decimis et omnibus earum pertinentiis. Villas quoque alias possessiones, sicut in privilegio et donatione bonae memoriae Jacobi episcopi Faesulani nominatim vobis concessae sunt. Prohibemus etiam, et apostolica auctoritate interdicimus, ne alicui omnino liceat idem monasterium in alium ordinem transmutare, vel episcopalem sedem ibi transferre absque Rom. pontificis auctoritate. Obeunte vero nunc ejusdem loci abbate, nullus ibi qualibet subjectionis astutia vel violentia praeponatur, nisi quem fratres ipsius loci communi assensu, vel pars sanioris consilii, sub Dei timorem et beati Benedicti regulam, canonice providerint eligendum. Qui Faesulano episcopo si canonicus fuerit, et gratiam atque communionem sedis apostolicae habuerit, eamque gratis et absque aliqua pravitate exhibere voluerit, benedictionem suscipiat. Alioquin liceat ei quemcunque maluerit adire antistitem, qui, nostra fultus auctoritate, quae postulantur indulgeat. Sepulturam quoque ipsius loci liberam esse concedimus, ut eorum devotioni et extremae voluntati, qui se illic sepelire deliberaverint, nisi forte excommunicati sint, nullus obsistat, salva tamen justitia matris Ecclesiae. Monasterium quoque S. Salvatoris de Alena, quod sub ejusdem S. Bartholomaei monast. esse cognoscitur, liberam sepulturam concedimus, sicut etiam hactenus habuisse dignoscitur; laborum namque manuum vestrarum decimas, tam vobis quam vestro monasterio Sancti Salvatoris in usus pauperum habendas largimur. Prohibemus insuper ut nulli omnino hominum fas sit eidem monasterio, sive S. Salvatoris monasterio divinum officium interdicere, praeter Romanum pontificem, aut legatum ipsius, vel indebitas exactiones imponere, seu aliquibus injustis vexationibus ausu temerario fatigare. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat, etc., si qua igitur, etc., cunctis autem, etc. Amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus ss. Ego Conradus Sabinensis episcopus subscripsi. Ego Albericus Ostiensis episcopus subscripsi. Ego Stephanus Praenestinus episcopus subscripsi. Ego Gerardus presbyter card. tit. Sanctae Crucis in Hierusalem subscripsi. Ego Martinus presbyter, card. S. Stephani in Caelio Monte subscripsi. Ego Manfredus presb. card. tit. S. Sabinae ss. Ego Boetius presb. card. tit. S. Clementis ss. Ego Guido presb. S. Laurentii tit. Damasi ss. Ego Gregorius diac. card. SS. Sergii et Bacchi ss. Ego Octavianus diac. card. tit. S. Nicolai in Carcere ss. Ego Guido diac. card. S. Apollinaris ss. Datum Laterani per manum Baronis capellani, et scriptoris X Kal. Octob., ind. V, Incarn. Dominicae an. 1141, pontif. vero D. Innocentii II an. XII.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 480 |
CDLXXX. Bulla Innocentii II confirmantis bona et possessiones Trunchiniensis ecclesiae. (Anno 1141, Sept. 22.) [HUGO, Ann. Praem., II, p. 608.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis GOZVINO Trunchiniensi abbati, ejusque fratribus regulariter instituendis, in perpetuam memoriam.
|
Ad hoc nobis a Deo pastoralis officii cura commissa est, ut, beneplacente Deo, religionem laboremus modis omnibus statuere, et stabilitam ex aucta diligentia conservare. Eapropter, dilecti in Domino filii, venerabilis fratris nostri Simonis et Noviomensis episcopi precibus inclinati, vestris justis postulationibus elementer annuimus, et ecclesiam S. Mariae Trunchiniensis, in qua divino mancipati estis obsequio, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti patrocinio communimus; statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona eadem ecclesia inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant; in quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: curtes et villas videlicet Landenghem, Voclar, Petengem, Astinem, Salenghem, Verrebronch, Hulst et Hulsterlo, incultam terram juxta Belsalam, curtim quae dicitur Stabulum, Burste, Pomerium, quod juxta eamdem ecclesiam jacet, omnesque mansiones, quae inter idem pomerium atriumque interjacent, quas Ywanus praefatae contulit ecclesiae, cum omni decimatione reddituum suorum tam in eadem villa, quam in tota Wasia. Liceat etiam vobis omni tempore divina officia celebrare, clausis januis et exclusis excommunicatis, sive interdictis, nisi abbatis vel fratrum ipsius loci manifesta culpa exstiterit. Si quae igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Conradus Sabinensis episcopus. Ego Gregorius diaconus cardinalis SS. Sergii et Bacchi. Ego Albericus Ostiensis episcopus. Ego Bernardus presb. card. tit. S. Crucis in Jerusalem. Ego Stephanus Praenestinus episcopus. Ego Boetius presbyt. card. tit. Sancti Clementis. Ego Yvo presb. cardin. S. Laurentii tit. Damasi. Ego GG. presb. cardin. tit. Calixti. Ego Guido sanctae Romanae Ecclesiae diacon. cardinalis. Ego Reinerius presb. cardin. tit. Priscae. Datum Laterani per manum Baronis capellani et scriptoris X Kalend. Octobris, indictione V, Incarnationis Dominicae anno 1141; pontificatus vero domni Innocentii II papae anno XII.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 481 |
CDLXXXI. Ad Guillelmum Montispessulani dominum.--Compatitur tribulationibus et angustiis quas ille ab infidelibus hominibus suis patiebatur, suamque opem ei atque consilium pollicetur. (Anno 1141, Octob. 5.) [D. BOUQUET, Recueil XV, p. 402.]
|
Innocentius episcopus, servus servorum Dei, dilecto in Christo filio Guillelmo Montispessulani domino, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Litteras et nuntios tuos debita benignitate suscepimus, et tribulationibus et angustiis quas ab infidelibus tuis hominibus pateris, affectione paterna compatimur, utpote qui personam tuam, tanquam Catholicum principem et specialem B. Petri filium, vera in Domino charitate diligimus, et in quibus secundum Deum possumus, opem et consilium libenter impendimus. Tu vero, quoniam aurum fornax tentatio justum probat, viriliter age et confortetur cor tuum, et sustine Dominum: ipse enim ventos compescit, et mare comprimit. Datum Laterani III Nonas Octobris.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 482 |
CDLXXXII. Hospitale S. Blasii juxta Modoetiam tuendum suscipit ejusque possessiones confirmat. (Anno 1141, Oct. 15.) [GIULINI, Memorie di Mil., t. V, p. 576.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio ADAM magistro hospitalis, quod est apud Sanctum Blasium, juxta Modoetiam ejusque fratribus, tam praesentibus quam futuris, canonice substituendis in perpetuum.
|
Ad hoc in apostolicae sedis regimen, disponente Domino, promoti sumus ut piis votis assensum praebere, auresque nostras justis inclinare petitionibus debeamus. Eapropter, dilecte in Domino fili Adam, devotionem tuam laudabilem attendentes, praefatum hospitale quod cum omnibus suis appendiciis, assensu et consilio Arnoldi, et Joannis aliorumque vicinorum ipsius loci, sub censu sex denariorum Mediolanensis monetae veteris nobis nostrisque successoribus annualiter persolvendo, beato Petro et nobis offers, paterna benignitate suscipimus, et praesentis scripti pagina communimus. Statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona idem hospitale inpraesentiarum juste ac legitime possidet, aut in futurum rationabilibus modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma eidem hospitali, ac pauperibus, et illibata permaneant. Si qua igitur in posterum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Dei ac Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in ex tremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen. In circulo: ADJUVA NOS, DEUS SALUTARIS NOSTER. In monogrammate: Bene valete. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus subscripsi. Ego Gerardus presbyter cardinalis tituli S. Crucis in Jerusalem ss. Ego Gregorius diaconus card. Sanctorum Sergii et Bacchi ss. Ego Hubaldus diac. card. S. Mariae in Via Lata ss. Ego Guido sanctae Romanae Ecclesiae diacon card. ss. Datum Laterani per manum Baronis capellani et scriptoris, Idibus Octobris, indictione V, Incarnationis Dominicae anno 1141, pontificatus vero domni Innocentii II papae anno XII.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 483 |
CDLXXXIII. Ad monachos Marchianenses.--Censuras A. episcopi Atrebatensis nullas declarat, praecipitque ut ad abbatis electionem procedant. (Anno 1141, Nov. 1.) [MARTENE, Ampl. Collect., I, 719, ex ms. Marchianensi.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectissimis filiis monachis Marcianensibus, S. et A. B.
|
Super injuriis et oppressionibus quas ex litteris et fratrum vestrorum relatione, Joannis videlicet et Andreae, qui nostro se conspectui praesentarunt, a fratre nostro A. Atrebatensi episcopo vobis illatas esse accepimus, debita affectione compatimur, et vobis, tanquam dilectis filiis nostris, in quibus secundum Deum possumus, opem et auxilium libenter impendimus. Quia ergo praefatus frater noster electionem vestram secundum B. Benedicti regulam et praedecessoris nostri papae Calixti bonae memoriae et nostri etiam privilegii tenorem, a vobis communiter celebratam omnimodis impedivit, et ad majorem suae malitiae evidentiam, post appellationem ad sedem apostolicam factam, vestrum monasterium a divinis interdicere praesumpsit officiis, nos idem interdictum irritum esse censuimus, et vobis divina celebrare officia apostolica auctoritate praecipimus. Si vero mutationem aliquam vel constitutionem in eodem monasterio vel locis sibi pertinentibus post appellationem ad sedem apostolicam fecisse cognoscitur, totum evacuamus, et omnia in eo statu, in quo tempore appellationis fuisse noscuntur, revocari praecipimus. Vobis autem praecipiendo mandamus quatenus secundum B. Benedicti Regulam et sedis apostolicae privilegia religiosam et idoneam personam vobis in abbatem communi vel sanioris partis assensu eligatis, per cujus nimirum prudentiam et religionem idem monasterium, tam temporaliter quam spiritualiter, auxiliante Domino, proficere valeat. Datum Laterani Kalendis Novembris.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 484 |
CDLXXXIV. Ad A. [lvidum] episcopum Atrebatensem.--Arguit eum quod Marchianenses monachos vexaverit. (Anno 1141, Nov.) [MARTENE, ibid., col. 720, ex eodem ms.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri A. Atrebatensi episcopo S. et A. B.
|
Miramur et dolemus super injuriis et oppressionibus et damnis et aliis multis gravaminibus, quae monasterio et fratribus Marcianensibus a fraternitate tua illata esse accepimus. Haec namque ordini et religioni tuae sunt valde contraria, et his quae a B. Gregorio de monasteriis et religiosis locis statuta sunt, probantur adversa. Cum enim eorum abbas, sicut asserunt, tuis gravaminibus monasterium ipsum relinquere compulsus sit, et ipsi secundum B. Benedicti Regulam et praedecessorum nostrorum et nostrum etiam privilegium, abbatem videlicet religiosum et honestam personam elegerint, tu, contemptis apostolicae sedis decretis, eos super hoc omnimodis infestasti, et ad majorem tuae malitiae cumulum, contra appellationem ad sedem apostolicam factam, praefatum monasterium a divinis officiis interdicere praesumpsisti. Quae praesumptio quanta severitate puniri debeat, B. Gregorii sententia demonstratur; ait enim: « Nihil prius de eo quod ad sinum sanctae Romanae confugit Ecclesiae, ejusque implorat auxilium, decernatur, quam ab ejusdem Ecclesiae fuerit praeceptum auctoritate, quae vices suas ita aliis impertivit Ecclesiis, ut in partem sint vocatae sollicitudinis et in plenitudinem potestatis. Si tamen a quoquam secus praesumptum fuerit, ab officio cleri submotus, apostolicae auctoritatis reus ab omnibus judicetur. » Et quoniam beati Petri et sanctae Romanae Ecclesiae contemptum inultum praeterire non possumus, per praesentia tibi scripta mandamus atque praecipimus quatenus praefatum monasterium et fratres in pace omnino dimittas, et in nullo eis per te vel per alios impedire praesumas. De contemptu vero sanctae Romanae Ecclesiae et nostro et multis aliis, quae nostris auribus sinistro rumore de persona tua sunt nuntiata, proxima Dominica qua legitur Ego sum pastor bonus, ad nostram praesentiam venias responsurus.
|
(quod non arbitramur)
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | ||
Innocentius II
| 485 |
CDLXXXV. Privilegium pro canonica S. Mariae Parmensi. (Anno 1141, Nov. 7.) [AFFO, Storia di Parmi, II, p. 350, ex archivo capituli Parm. saec. XII, n. XXXI.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio BONIZONI archipresbytero, caeterisque canonicis Parmensis Ecclesiae, tam praesentibus quam futuris, canonice substituendis, in perpetuum.
|
Aequitatis et justitiae ratio persuadet nos Ecclesiae perpetuam rerum suarum firmitatem et vigoris inconcussi munimenta conferre: non enim decet clericos in sortem Domini evocatos perversis malorum hominum molestiis agitari, et temerariis quorumlibet vexationibus fatigari; similiter et praedia usibus secretorum coelestium dedicata nullas potentum angarias, nihil debent extraordinarium sustinere. Eapropter, dilecti in Domino filii, interventu dilecti filii nostri magistri Hubaldi diaconi cardinalis, vestris justis postulationibus clementer annuimus, et beatae Dei Genitricis semperque virginis Mariae Parmensem canonicam cum omnibus bonis suis mobilibus et immobilibus sub beati Petri et nostra protectione suscepimus, et praesentis scripti privilegio communimus, statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona inpraesentiarum juste et canonice possidetis, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poteritis adipisci, firma vobis vestrisque successoribus, et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: monasterium Sancti Quintini cum ecclesia Sanctae Mariae de Plano, et caeteris ad ipsum jure pertinentibus: ecclesiam Sanctae Christinae; ecclesiam Sancti Nicolai, et ecclesiam Sancti Antonini: plebem Sancti Pancratii cum ecclesia Sancti Nicolai et hospitato ejus juxta Taronem, et cum ecclesia Sancti Anastasii infra urbem, et caeteris ad ipsam plebem pertinentibus: plebem Sancti Martini cum decimis: plebem Sancti Prosperi cum decimis; plebem de Purpurano cum capellis suis: plebem de Molandriano: plebem Sancti Calliani cum decimis: capellam de Vilignano: capellam de Marano: capellam de Meletulo: capellam de Ballone: capellam de Corviaco intra castrum sitam: capellam de Barca: capellam de Marzaliis: capellam de Azano, capellam de Vallera inferiore: capellam de Travagnano; capellam de Terentio: capellam de Sancti Secundi: capellam de Pizzo: capellam de Palazione: capellam de Vico longo: capellam de Sala; jus quod habetis in capella Sancti Gorgii de Pratis, et in capella de Ponticello, ac in capella de vico Pauli: capellam de Ulmo: capellam de Calerno cum hospitali: capellam Sancti Laurentii de Meletula cum omnibus ad praedictas plebes et capellas jure pertinentibus; decimas omnium habitantium in ipsa civitate, et in suburbiis; quemadmodum secundum divisionem plebium eas usque ad haec tempora legitime possidetis, vestram partem oblationum quae offeruntur in vigilia et festivitate Sancti Domnini de Burgo et in Assumptione Beatae Mariae in plebe de Cornilio. Decernimus ergo ut nulli omnino ecclesiasticae vel saeculari personae fas sit eamdem canonicam temere perturbare, aut bona vestra, vel possessiones auferre, retinere, minuere, seu quibuslibet videbitis exactionibus fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura; salva episcopi vestri canonica reverentia. Ad indicium autem hujus a sede apostolica perceptae protectionis, bizantium aureum nobis nostrisque successoribus annualiter persolvetis. Si quis igitur in futurum, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonitus, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reumque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi alienus fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco justa servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus ss. Ego Conradus Sabinensium episcopus ss. Ego Guido Sanctae Romanae Ecclesiae diac. card. Ego Gregorius diaconus card. Sanctorum Sergii et Bacchi ss. Ego Albericus Ostiensis episcopus ss. Ego Gerardus presb. card. tit. S. Crucis in Jerusalem ss. Ego Stephanus Praenestinus episcopus ss. Ego Stantius presb. card. tit. Sanctae Savinae ss. Ego Gibertus presb. card. tit. S. Calixti ss. Ego Rainerus presb. card. tit. Sanctae Priscae ss. Ego Goyzo presb. card. tit. Sanctae Caeciliae ss. Ego Thomas presb. card. tit. Vestinae ss. Ego Hubaldus diacon. card. Sanctae Mariae in Via Lata ss. ss. Ego Petrus diac. card. Sanctae Mariae de Porticu ss. Datum Lat. per manum Baronis capellani et scriptoris, VII Idus Novembris, indictione V, Incarnationis Dominicae anno 1141, pontificatus vero domni Innocentii papae II anno duodecimo. Pendet bulla plumbea.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 486 |
CDLXXXVI. Privileqium pro ecclesia Frisingensi. (Anno 1141, Nov. 20.) [ Monumenta Boica, IX, p. 24.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri OTTONI Frisingensi episcopo, ejusque successoribus canonice substituendis in perpetuum.
|
Ex commisso nobis a Deo apostolatus officio fratres nostros episcopos debemus diligere, et Ecclesiis sibi a Deo commissis suam justitiam conservare. Proinde, dilecte a Domino frater Otto episcope, preces tuas rationabiles clementer admittimus, et personam tuam cum commissa tibi a Deo ecclesia sub beati Petri et nostra protectione et praesentis scripti patrocinio communimus; statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona eadem ecclesia inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Domino propitio, poterit adipisci, firma tibi tuisque successoribus et illibata permaneant. Sancimus etiam ut in quocunque episcopatu, in fundo Frisingensis ecclesiae monasteria, vel ecclesiae aedificatae sint, assensu et consilio tuo in eis presbyteri statuantur. Jura quoque tuae ecclesiae, quae venerabilis frater noster Conradus Salzeburgensis archiepiscopus recognovit, et scripti sui auctoritate firmavit, tibi et commissae ecclesiae confirmamus. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat eamdem ecclesiam temere perturbare, aut decimas, bona et possessiones ipsius auferre, vel ablatas retinere, minuere, vel ab ipsa alienare, seu quibuslibet molestiis fatigare; sed omnia integra conserventur tuis tuorumque successorum usibus profutura. Praeterea, quoniam advocati ad defensionem ecclesiae statuuntur, advocatis ipsius ecclesiae omnino interdicimus, ne aliquid gravamen eidem loco, vel rebus ad ipsum pertinentibus inferre, vel aliquid praeter jus suum ab eis exigere praesumant. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco justa servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Gregorius diaconus SS. Sergii et Bacchi. Ego Gerardus presbyter cardinalis tit. S. Crucis in Jerusalem. Datum Laterani per manum Baronis capellani et scriptoris, XII Kal. Decembris, indictione V, Incarnationis Dominicae anno 1144, pontificatus vero domni Innocentii II papae anno XII.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 487 |
CDLXXXVII. Privilegium pro monasterio Wezzinbrunnensi. (Anno 1141, Nov. 20.) [ Monumenta Boica, tom. VII, p. 380.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis WATTONI Wezzenbrunnensi abbati ejusque fratribus tam praesentibus quam futuris regulariter substituendis in perpetuum.
|
Ad hoc universalis Ecclesiae cura nobis a provisore omnium bonorum Deo commissa est, ut religiosas personas, et earum diligamus ecclesias, et ne pravorum hominum infestationibus rerum suarum detrimenta sustineant apostolicae defectionis moderamine nos convenit providere. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus paterna benignitate annuimus, et Wezzinbrunnense monasterium, in quo divino mancipati estis obsequio, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus, statuentes ut ordo monasticus, qui secundum beati Benedicti Regulam in eodem monasterio institutus esse cognoscitur, perpetuis futuris temporibus ibidem inviolabiliter observetur. Praeterea quascunque possessiones, quaecunque bona idem monasterium inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. In quibus haec propriis nominibus duximus exprimenda: duas partes videlicet decimae de Risbach, sicut a venerabili fratre nostro Henrico Ratisponensi episcopo vobis rationabiliter concessae sunt, et scripto suo firmatae: praedia videlicet haec: Achselswanc, Pansingen, Piberbach, Waltenberc, Wolmutsahe, Gutingen, Gezines, Izenes. Sancimus etiam ut nullus ipsius loci advocatiam sibi usurpare vel ab aliquo recipere audeat, nisi quem abbas et fratres secundum Dei timorem et ipsius monasterii utilitatem communiter providerint eligendum. In ecclesiis quoque quae juris vestri monasterii esse noscuntur, quemadmodum in generalibus conciliis statutum est, assensu et consilio vestro presbyteri statuantur. Porro super decimis a fratribus nostris Wolfgango Ratisponensi et Uldarico Augustensi episcopis ecclesiae vestrae concessis, successoribus suis nullatenus liceat vos ausu temerario fatigare, aut aliquam vobis inferre molestiam. De fundo quoque vestri monasterii, seu etiam de novalibus, aut aliis laboribus vestris quos propriis manibus sumptibusque colligitis, juxta quod a nobis in generalibus est statutum conciliis, a vobis exigi decimas auctoritate apostolica prohibemus. Nulli etiam fratrum vestrorum fas sit post factam in eodem monasterio professionem absque abbatis vel fratrum licentia inde discedere vel ad alia loca transire: discedentem vero nullus episcoporum vel abbatum suscipere audeat, vel retinere. Ad haec praesenti decreto sancimus, ut nulli episcoporum licentia pateat angarias, vel alias exactiones monasticae quieti et utilitati contrarias, vobis vel ecclesiae vestrae imponere. Porro sepulturam ipsius loci omnino liberam esse decernimus, ut eorum qui se illic sepeliri deliberaverint, devotioni et extremae voluntati, nisi excommunicati sint, nullus obsistat. Nulli regum ergo, ducum, marchionum vel aliorum hominum fas sit praefatum monasterium super hac nostra constitutione temere perturbare aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, aut quibuslibet vexationibus infestare, sed omnia integra conserventur, vestris usibus omnimodis profutura. Si quis autem hujus nostri decreti paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, nisi reatum suum congrue emendaverit, indignationem omnipotentis Dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum ejus incurrat, et excommunicationi subjaceat. Conservantes vero hanc eorumdem apostolorum benedictionem et gratiam consequantur. Amen. Ego Innocentius catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Gregorius diaconus cardinalis SS. Sergii et Bacchi. Ego Gerardus presbyter cardinalis S. Crucis in Jerusalem. Ego Ivo presbyter card. SS. Laurentii et Damasi. Dat. Laterani per manus Baronis capellani et scriptoris, XII Kal. Decembris, indictione V, Incarnationis Dominicae anno 1141, pontificatus vero domni Innocentii papae II anno duodecimo.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 488 |
CDLXXXVIII. Monasterii Marcianensis protectionem suscipit bonaque ac privilegia confirmat. (Anno 1141, Dec. 1.) [BUZELIM, Gallo-Flandria sacra et profana, I part., p. 346.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis monachis Marchianensibus, tam praesentibus quam futuris, regulariter substituendis, in perpetuam memoriam.
|
Officii nostri nos monet auctoritas religiosa loca diligere, et ea opportuno consolationis munimine confovere. Hujus rei gratia, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus paterna benignitate impertimur assensum, et Marchianense monasterium, in quo divino mancipati estis obsequio, sub B. Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus; statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona praefatum monasterium inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant, etc. Nam postea latissime possessiones, decimas et altaria Martianensibus obnoxia enumerat, quibus tandem omnibus haec subjicit: Quae videlicet universa in consuetae libertatis immunitate decernimus permanere, quatenus fratres qui et omnipotenti Deo debita possint servitia exhibere. Ad haec adjicientes sancimus ut nulli omnino liceat praefatum monasterium et ecclesiam Hamagiensem absque manifesta et probata culpa a divinis officiis interdicere. Nullus quoque ibidem qualibet subreptionis astutia vel violentia in abbatem praeponatur, sed liceat vobis communi consilio, vel parti consilii sanioris, secundum Dei timorem et B. Benedicti regulam, absque ullius contradictione abbatem eligere. Chrisma vero, oleum sacrum, consecrationes altarium seu basilicarum, benedictionem abbatis, ordinationem monachorum vel clericorum vestrorum, qui ad sacros ordines fuerint promovendi, a dioecesano episcopo, si quidem catholicus fuerit, et gratiam atque communionem sedis apostolicae habuerit, et ea gratis, et absque pravitate aliqua voluerit exhibere; alioquin liceat vobis catholicum quemcunque malueritis adire antistitem, qui nimirum nostra fultus auctoritate, quod postulastis indulgeat. Sepulturam quoque ipsius loci liberam esse concedimus, ut quicunque se illic sepeliri deliberaverint, nisi forte excommunicati sint, nullus obsistat. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat idem coenobium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu aliquibus molestiis fatigare, sed omnia integra et illibata conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, temere contra eam venire tentaverit, secundo tertiove commonita, nisi reatum suum congrua satisfactione correxerit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen. Datum per manum Baronis capellani et scriptoris, Kalend. Decembris, indict. V, Incarnat. Dom. anno 1141, pontificatus domni Innocentii II papae anno XII.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 489 |
CDLXXXIX. Sententiam Conradi III, RR., pro monasterio S. Blasii contra episcopum Basileensem latam, confirmat. (Anno 1141, Dec. 6.) [NEUGART, Cod. diplom. Alem., II, 74.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis G. abbati et monachis S. Blasii, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Quae pro bono pacis et Ecclesiarum quiete secundum aequitatis et justitiae moderationem contracta sunt, ut nulla possint in posterum refragatione constringi, sedis apostolicae debent munimine roborari et in sua stabilitate firmari. Concordiam itaque, quae de contentione subjectionis et advocatiae monasterii vestri inter vos et Basileensem Ecclesiam per charissimum filium nostrum Conradum, illustrem Romanorum regem, rationabiliter facta est, et hinc cum scriptis et testibus confirmata, sedis apostolicae auctoritate roboramus, ratamque et inconvulsam manere sancimus. Si quis autem hujus nostrae confirmationis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonitus, si non reatum suum congrua satisfactione correxerit, indignationem omnipotentis Dei, et beatorum Petri et Pauli apostolorum ejus incurrat. Datum Laterani VIII Idus Decemb.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 490 |
CDXC. Ad Gregorium Bergomatem episcopum. (Anno 1141, Dec. 13.) [UGHELLI, Italia sacra, IV, 459.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri GREGORIO Bergomensi episcopo, ejusque successoribus canonice substituendis in perpetuum.
|
In eminenti sedis apostolicae specula disponente Domino constituti ex injuncto nobis officio fratres nostros episcopos debemus diligere, et Ecclesiis sibi a Deo commissis suam justitiam conservare. Proinde, dilecte in Domino Fr. G. episcope Bergomensis, Ecclesiae, cujus a Deo tibi cura commissa est, patria sollicitudine providentes, statuimus ut quascunque possessiones, quaecunque bona inpresentiarum juste et canonice possides, aut in futurum largiente Domino rationabilibus modis poteris adipisci, firma tibi tuisque successoribus et illibata permaneant, canonici quoque S. Vincentii, tam praesentes quam futuri, canonicam et debitam obedientiam tibi tuisque successoribus exhibeant, nec occasione privilegii ab apostolica sede percepti eam subtrahant. Si qua igitur ecclesiastica saecularisve persona, etc. Amen.Ego Gerardus presb. card. tit. S. Crucis in Jerusalem Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus ss. Ego Conradus Sabinensis episcopus subsc. Ego Stephanus Praenestinus episcopus subsc. subsc. Ego Guido S. R. E. indignus sacerdos subsc. Ego Suasinus presb. card. tit. S. Stephani subsc. Ego Boetius presb. card. tit. S. Clementis ss. Ego Ivo presb. card. S. Laurentii in Damaso ss. Ego Gregorius tit. Calixti presb. card. subsc. Ego Gratianus presb. card. tit. S. Sabinae subsc. Ego Gregorius diac. card. SS. Sergii et Bacchi ss. Ego Otto diac. card. S. Georgii ad Velum Aureum ss. Ego Guido diac. card. SS. Cosmae et Damiani ss. Ego Hubaldus diac. card. S. Mariae in Via Lata ss. Ego Gerardus diac. card. S. Mariae in Dominica ss. Ego Petrus diac. S. Mariae in Aquiro subsc. Datum Laterani per manum Baronis capellani et scriptoris, Id. Decemb., indict. V, Incarnationis Dominicae anno 1141, pontif. vero D. Innoc. PP. II anno XII.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 491 |
CDXCI. Ecclesiae S. Mariae Caesaraugustanae protectionem suscipit et canonicorum bona confirmat. (Anno 1141, Dec. 15.) [ARRUEGO, Catedral. episcop. de Zaragoza, p. 792.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis PETRO priori, et canonicis ecclesiae S. Mariae Caesaraugustanae civitatis, tam praesentibus quam futuris, regulariter substituendis, in perpetuum.
|
Ad hoc universalis Ecclesiae cura nobis commissa est, ut religiosas diligamus personas, et beneplacentem Deo religionem studeamus modis omnibus propagare; nec enim Deo gratus aliquando impenditur famulatus, nisi ex charitatis radice procedens a puritate religionis fuerit conservatus, hoc nimirum charitatis intuitu, venerabilis fratris nostri Bernardi episcopi vestri precibus inclinati, praefatam Dei genitricis semperque Virginis Mariae ecclesiam in qua divino mancipati estis obsequio, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus. In primis siquidem statuentes ut ordo canonicus, quemadmodum a praefato fratre nostro, secundum beati Augustini regulam in eadem ecclesia constitutus esse dignoscitur, perpetuis ibidem temporibus inviolabiliter conservetur. Praeterea quascunque possessiones, quaecunque bona eadem ecclesia inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatam ecclesiam temere perturbare, aut ejus bona vel possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet molestiis fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura; salva Caesaraugustani episcopi canonica justitia et reverentia. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non reatum suum congrua satisfactione emendaverit, a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini nostri Redemptoris Jesu Christi, abstineat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Gregorius diacon. card. SS. Sergii et Bacchi. Ego Gerardus presbyter cardinalis tituli S. Crucis in Hierusalem. Ego Otto diacon. card. Sancti Gregorii ad Velum Aureum. Ego Guido sanctae Romanae Ecclesiae indignus sacerdos. Ego Guido diacon. cardin. Sanctorum Cosmae et Damiani. Ego Ibo presbyt. cardinal. Sancti Laurentii tit. Damasi. Ego Petrus diaconus cardinalis Sanctae Mariae in Porticu. Datum Laterani per manum Baronis capellani et scriptoris, XVIII Kalendas Jan., indictione V, Incarnationis Dominicae anno 1141, pontificatus vero domni Innocentii papae secundi anno XII.
|
[ f. Georgii]
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | ||
Innocentius II
| 492 |
CDXCII. Henrico Moraviensi episcopo, paganis de Prussia praedicare cupienti, indulget licentiam crucem ante se ferendi. (Circa annum 1141, Jan. 31.) [BOCZER, Cod. diplom. Morav., I, p. 212.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri HENRICO, Moraviensi episcopo, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Non decet episcopum ad pascendum gregem Dominicum constitutum proprias oves jejunas relinquere, et alienis pabula ministrare. Si tamen paganis de Prussia verbum Domini praedicare et eos ad fidem Christi convertere desideras, et fructum Ecclesiae Dei exinde proventum existimas, opus est ut per episcopatum tibi a Deo commissum honestas et discretas personas interim constituas, quae corrigenda corrigant, et quae statuenda fuerint ad honorem Dei stabiliant, atque ovibus tibi a Deo commissis vitae pabula subministrent. Postmodum vero si tantum laborem Ecclesiae Dei utilem cognoveris, tam sanctum opus auxiliante Domino studeas adimplere. Crucem quoque ad memoriam Dominicae passionis et inimicos Christi convertendos in terra illius gentis ferendi ante te fraternitati tuae licentiam indulgemus. Denuntiato etiam illi genti verbo Domini ad populum tibi commissum redire non differas. Datum Laterani II Kalendas Februarii.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 493 |
CDXCIII. Henrico Moraviensi episcopo concedit licentiam praedicandi paganis in Prussia; attamen ut populum suum rebellem reformare non negligat. (Circa annum 1141, April. 1.) [BOCZEK, Cod. dipl., I, p. 213.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri HENRICO Moraviensi episcopo, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Qui pastoralis officii regimen in Ecclesia Dei obtinent, et ad aliorum regimina proponuntur, sollicita debent consideratione perpendere, quod non tantum de propriis, sed etiam de subditorum suorum excessibus reddituri sunt supremo judici rationem. Quamvis itaque, charissime in Christo frater, populus tibi a Deo, commissus durae cervicis sit, tibique rebellis et inobediens existat, valde nobis tibi expedire videtur, ut pro ipsius adhuc salute et admonitione attentius debeas laborare, et quantum in te est, ad viam rectitudinis revocare. Scriptum namque est: Clama, ne cesses, sicut tuba exalta vocem tuam; et rursus scriptum est: Si dicente me ad impium: Morte morieris, non annuntiaveris ei, et neque locutus fueris, ut avertatur a via sua impia, et vivat ipse impius in iniquitate sua, morietur; sanguinem autem ejus de manu tua requiram; si autem tu annuntiaveris impio, et ille non fuerit conversus ab iniquitate sua, morietur; tu autem animam tuam liberasti. Hinc etiam Ephesiis Paulus dicit: mundae sunt hodie manus meae a sanguine omnium vestrum; non enim subterfugi, quo minus annuntiarem omne consilium Dei vobis. Mundus ergo a sanguine eorum non esset, si eis consilium Dei annuntiare noluisset; quia cum increpare delinquentes noluerit, eos procul dubio tacendo pastor occidit. Ideoque etsi, quod absit! tuis commonitionibus converti noluerint, ipsi in impietate sua morientur, tu vero de morte ipsorum eripies. Verum si ad paganos, de quibus nobis te significasti transire, iisque verbum Dei et fidem christianam annuntiare discretioni tuae videtur utile, nobis placet, ita tamen ut ad commissum tibi populum quam citius redire non negligas. Datum Laterani Kal. Aprilis.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 494 |
CDXCIV. Clerum episcopatus Olomucensis contra prohibitionem episcopi sui divina celebrantem arguit, monetque ad obedientiam et reverentiam sui episcopi. (Circa annum 1141, April. 1.) [BOCZEK, Cod. diplom., t. I, p. 214.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, abbatibus canonicis, et clericis per Olomucensem episcopatum constitutis.
|
Quod vos de beati Petri et nostra gratia minime salutamus, non nostrae severitati, sed vestrae potius inobedientiae et praesumptioni est ascribendum. Audimus enim, quod tamen valde dolemus, vos in tantam insaniam prorupisse, quod contra prohibitionem venerabilis fratris nostri Henrici, episcopi vestri, divina officia celebrare praesumitis et excommunicatos suos recipere et sacramenta ecclesiastica, quae Dei sunt, cum eis communicare nullatenus formidatis. Quod quam exsecrabile sit, quantum animarum vestrarum saluti contrarium, sanctorum Patrum decreta manifeste declarant. Ait namque Calixtus papa inter caetera: Excommunicatos a sacerdotibus nullus recipiat, nec cum eis in oratione, aut cibo aut potu, aut consilio communicet, nec ave eis dicat, quia quicunque in iis vel in aliis prohibitis scienter excommunicatis communicaverit, juxta apostolorum institutionem et ipse simili excommucationi subjaceat. Ab his ergo clerici et laici se abstineant, qui eadem pati noluerint. Item ex Carthaginensi concilio. Qui communicaverit vel oraverit cum excommunicato, si laicus est, excommunicetur; si clericus, deponatur. Quae cum ita sint, per apostolica scripta universitatem vestram monemus et monendo praecipimus, ut de tantis excessibus praefato fratri nostro, episcopo vestro, digne satisfaciatis, et ad ipsius obedientiam et reverentiam cum omni devotione humiliter redeatis; alioquin excommunicationis vel depositionis sententiam quam in vos canonica aequitate promulgaverit, beati Petri principis apostolorum, et nostra auctoritate firmabimus. Datum Laterani Kalendis Aprilis.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 495 |
CDXCV. Ad Raimundum, Rusticum et Baronem presbyteros. (Anno 1138-1142, Mart. 14.) [BALUZ, Miscell., IV, 591.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, RAIMUNDO, RUSTICO atque BARONI presbyteris, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Non dubium vobis quod ecclesiam Sancti P. ad reformandam in eodem loco religionem dilectis filiis nostris J. priori et fratribus ecclesiae S. Fridiani commisimus. Proinde apostolica vobis auctoritate mandando praecipimus ut quod a nobis exinde factum est irrefragabiliter observetis, et neque in eadem ecclesia, nec in aliquo loco ad eam pertinente absque eorumdem fratrum licentia maneatis. Quod si contradictores exstiteritis, nisi infra quindecim dies post susceptionem praesentium litterarum, ab hujusmodi pertinacia resipueritis, extunc divinum vobis officium interdicimus. Data Laterani II Idus Martii.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 496 |
CDXCVI. Robotonem comitem hortatur ut ecclesiae Baumburgensi praedium quoddam restituat. (Anno 1138-1142, Nov. 24.) [Hujus epistolae mentio exstat apud. LANG, Regesta, I, 158.] CDXCVII Ad milites et bonos homines Nogariae. (Anno 1138-1142 Nov. 25.) [MURATORI, Antiq. Ital., II, 179.]
|
INNOCENTIUS, servus servorum Dei, dilectis filiis militibus et bonis hominibus Nogariae, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Perlatum est ad aures nostras quod Nogariensem Silvam, quam comitissa Mathildis a monasterio Nonantulano sub annuali pensione tenuit, et antequam moreretur, eidem monasterio reddidit, exstirpaveritis, eamque vestris usibus excolatis. Et quoniam valde periculosum est ecclesiarum justitiam minuere vel retinere, per praesentia vobis scripta mandamus atque praecipimus quatenus de laboribus, quos ibidem excolitis, praefati monasterii fratribus jus suum integre persolvatis. Datum Laterani VII Kalendas Decembris.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 499 |
CDXCIX. Monasterii Monasteriensis [Münchmünster] bona alienari vetat. (Anno 1138-1142, Dec. 5.) [LANG, Regesta, I, 132.] D. D. marchionem hortatur ut monasterio B. Petri [Münchmünster] ablata restituat. (Anno 1138-1142, Dec. 8.) [LUDEWIG, Script. rer. Germ., t. I, p. 580.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto in Christo filio D. marchioni, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Quisquis Deo placere desiderat, expedit ut religiosos viros, divino famulatui mancipatos, juxta facultatem sibi a Deo concessam juvet et manuteneat, et in suis opportunitatibus opem eis et consilium praebeat. Ideoque nobilitati tuae rogando mandamus, ut religiosos fratres, in ecclesia B. Petri Monasteriensis Domino servientes juves et manuteneas, et si quid de bonis eorum injuste detinere cognoscis, eis restituas. Valde namque periculosum est et animarum saluti contrarium, ea quae pro remissione peccatorum aut requie animarum venerabilibus ecclesiis concessa sunt alienis usibus applicare. Rogamus etiam et in peccatorum remissionem injungimus, ut occasione advocatiae vel injusta exactione eosdem fratres vel eorum familiam inquietari ab aliquo non permittas, sciens pro hujusmodi Dominum propitium tibi facies, et aeternae retributionis praemia acquires. Datum Laterani VI Idus Decembris.
|
[DIETPOLDO]
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | ||
Innocentius II
| 501 |
DI. Henricum Wintoniensem episcopum.--De facultate audiendi querimonias monachorum Westmonasterii. (Anno 1138-1142, Dec. 9.) [WILKINS, Concil. Magnae Britanniae, I, p. 418 ex ms. Cotton. Vitell. A, XVII, f. 17 b. ]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri HENRICO Wintoniensi episcopo, apostolicae sedis legato, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Ex parte filiorum nostrorum monachorum beati Petri Westmonasterii per dilectum filium nostrum Osbertum querelam accepimus, quod videlicet ecclesiae possessiones et bona ipsius monasterii a multis in partibus illis eis auferantur, et violenter detineantur. Et cum ad hoc vices nostras in terra illa obtines, ut injuriam patientibus, praecipue personis ecclesiasticis, justitiam facias; per apostolica tibi scripta mandamus, quatenus querimonias eorum audias, et debitam eis justitiam facias exhiberi, et nullam eis injuriam vel molestiam permittas irrogari. Data Laterani quinto Idus Decembris.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 502 |
DII. Ad conventum Westmonasteriensem.--De canonizatione regis Edwardi. (Anno 1138-1142, Dec. 9.) [WILKINS, ibid. ]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis G. abbati, et fratribus S. Petri Westmonasterii, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Cum religiosum virum priorem Osbertum a vestra fraternitate cum litteris vestris directum gratanter accepimus, eum pro merito probitatis et conversationis egregiae, ut dilectum filium nostrum proprie et specialiter vobis commendamus, cujus honesta importunitas adeo nos coegit vestro satisfacere desiderio, ut, si sufficientia prae manibus habuissemus testimonia episcoporum et abbatum jam canonizatum in catalogo sanctorum a Romana secum curia reportasset regem vestrum. Ea de causa consulentibus fratribus nostris episcopis et cardinalibus, petitionem vestram perficere hac vice distulimus, quia, cum tanta festivitas debeat fieri ad honorem et profectum totius regni, ab omni regno pariter debet postulari. In vestro igitur pendet arbitrio, congrua, si vultis, testimonia quaerere, et eadem per instructas monasterii vestri personas nostro conspectui praesentare. In his vero et in caeteris secundum Deum preces vestras libenter volumus exaudire, et jura vestri monasterii vobis illibata servare. Inde est quod venerabili fratre nostro Henrico, Wintoniensi episcopo, apostolicae sedis legato, per apostolica scripta mandavimus ut de his qui ecclesias, possessiones et bona vestri monasterii injuste detinent, plenam vobis justitiam faciat. Vestra itaque interest, dilecti in Domino filii, ita juxta professionem vestram religiose vivere, et beati Benedicti Regulam observare, ut vestrae bonae conversationis exemplum alios ad bene vivendum edoceat, et mater vestra sancta Romana Ecclesia de vestris bonis actionibus valeat exsultare. Data Laterani quinto Idus Decembris.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 503 |
DIII. Ad archiepiscopos, episcopos, abbates et priores. (Anno 1138-1142, Dec. 29.) [Le PAIGE, Bibl. Praem., p. 421.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabilibus fratribus archiepiscopis, episcopis, et dilectis filiis abbatibus, praepositis et prioribus ad quos litterae istae pervenerint, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Non videtur fraternae charitatis amore succensus, qui quod sibi non vult fieri, proximo suo ausu temerario inferre praesumit, sed et quanto aliquis majore dignitate atque officio decoratur, quove amplius religiosus dici et esse desiderat, eo magis debet attendere, ne quicquam extraordinarium vel minus canonicum in suis actionibus valeat inveniri, sed potius ejus opera coram hominibus luceant et per ipsius bona studia omnipotens Dominus collaudetur. Cujus rei gratia fraternitati vestrae mandamus et apostolica auctoritate praecipimus, ut nullum de conversis vel caeteris fratribus Praemonstratensis ordinis post factam in suo loco professionem et promissam obedientiam absque praelati sui licentia recipiatis. Et si quis eorum contra hanc nostram prohibitionem ad vos confugium fecerit, absque contradictione vel molestia eumdem transfugam proprio abbati vel praelato suo reddatis. Quod si contemptores exstiteritis, indignationem sedis apostolicae vos incursuros esse sciatis. Datum Laterani quarto Kalend. Januarii.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 504 |
DIV. Heloisae abbatissae et sororibus Paraclitensibus asserit bona a Gundrico sacerdote concessa. (Anno 1138-1142, Dec. 30.) [ABAELARDI et HELOISAE Opp., 348.
|
INNOCENTIUS, servus servorum Dei, dilectis in Christo filiabus HELOISSAE abbatissae, et sanctimonialibus Paraclitensis coenobii salutem et apostolicam benedictionem.
|
Religiosis desideriis dignum est facilem praebere consensum, ut fidelis devotio celerem sortiatur effectum. Quanto itaque feminus sexus exstat fragilior, tanto magis erga vos paternam curam atque sollicitudinem volumus exhibere, et in quibus secundum Deum possumus quieti et utilitati vestrae salubriter providere. Locum itaque suum cum omnibus ad ipsum pertinentibus, quem Gundricus sacerdos in paterno praedio constructum religiosorum precibus et consilio rationabiliter vobis concessit, auctoritate vobis apostolica confirmamus, et concessionem ipsam praesentis scripti pagina roboramus. Si quis autem, hujus nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonitus, si non reatum suum congrua satisfactione correxerit, indignationem omnipotentis Dei, et beatorum Petri et Pauli apostolorum ejus se noverit incursurum. Datum Laterani III Kal. Januar.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 505 |
DV. Ad D. plebanum de Massa et universos capellanos ejusdem plebis. (Anno 1139-1142.) [BALUZ., Miscell., IV, 590.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio. D. plebano de Massa et universis capellanis ejusdem plebis, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Ignotum vobis esse non credimus quod Ecclesiam S. Pantaleonis charissimis filiis nostris, J. priori et caeteris fratribus Ecclesiae S. Fridiani commisimus. Quapropter apostolica vobis auctoritate mandando praecipimus quatenus populum vobis commissum commoneatis ne jam dictis fratribus ullam exinde molestiam inferant, sed potius eosdem ibidem quiete permanere permittant. Quicunque vero eis super hoc contrarietatem inferre praesumpserit, ab eo, donec resipiscat, tanquam ab excommunicato abstineatis, eumque in Ecclesiis vestris publice notetis. Porro Signorectum atque Rolandum presbyteros, quorum unus in ecclesia S. Pantaleonis, alter vero in ecclesia S. Antonii contra interdictum nostrum celebrare officium praesumpserunt, XIV Kal. Aprilis ad nostram praesentiam invitamus super his canonice respondere paratos. Data Laterani Idus Februar.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 506 |
DVI. Ad R[iboaldum] archiepiscopum Mediolanensem, et Ar[dizzonem Comensem] et J[oannem] Laudensem, episcopos.--Ut homines non prohibeantur accipere monachilem habitum in fine, neque sepeliri in monasteriis, nisi excommunicati. (Anno 1139-1142, April. 23.) [Aug. THEINERUS, Disquisitiones criticae, p. 366, ex codice Vaticano num. 1364, fol. 255.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabilibus fratribus R. Mediolanensi archiepiscopo, AR. Cumano et J. Laudensi episcopis, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Perlatum est ad aures nostras quod, contra Romanae Ecclesiae privilegia, quaedam nova et inaudita vestris parochiis statuere contendatis, ut videlicet nullus deinceps saecularium in monasteriorum coemeteriis tumuletur; et si quis infirmitate praeventus se monachum fieri postulaverit, nullatenus suscipiatur. Mandamus itaque vobis et universo clero vestro quatenus ab hujusmodi praesumptione omnimodis desistatis, et eos qui in vita vel in morte in monasteriis converti vel sepeliri decreverint, ut, juxta consuetudinem hactenus habitam, eis liberam licentiam permittatis, per apostolica vobis scripta mandando praecipimus, nisi forte excommunicati fuerint. Dat. Laterani IX Maii.
|
[Kal.?]
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | ||
Innocentius II
| 507 |
DVII. Ad A. archidiaconum Lucensem. (Anno 1141-1142, Jan. 17.) [BALUZ., Miscell. IV, 591.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio A. Lucano archidiacono, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Ecclesiam S. Salvatoris de Mustolio, quae Beati Petri juris esse dignoscitur dilectis filiis nostris Jer. priori et fratribus Sancti Fridiani commisimus, et presbyteris qui eidem Ecclesiae deserviunt, ut eis obedientiam et reverentiam exhiberent, praecipiendo mandavimus. Qui tanquam rebelles et contumaces nobis inobedientes existunt, et ipsis juxta mandatum nostrum obedire contemnunt. Quocirca per praesentia tibi scripta mandamus atque praecipimus quatenus eosdem presbyteros usque ad proximam Purificationem beatae Mariae praefato filio nostro Jer. obedientiam et reverentiam exhibere ex nostra parte districte commoneas. Quod si contemptores exstiterint, ex tunc ab officio et beneficio ecclesiastico eos removeas, donec de contemptu et inobedientia nostro se conspectui repraesentent satisfacturi. Data Laterani XVI Kal. Februar.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 508 |
DVIII. Ad R. priorem et canonicos S. Angeli. (Anno 1141-1142, Mart. 13.) [BALUZ., ibid., p. 592.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, R. priori et canonicis S. Angeli in Foro, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Displicet nobis quod pro una eademque re saepe vobis scribere compellimur. Per aliam siquidem vobis praecipiendo mandasse meminimus, ne dilectos filios nostros canonicos S. Fridiani super Ecclesia S. Salvatoris in Mustolio infestaretis, et parochianos vestros ab eorum infestatione compesceretis. Quod sicut ad audientiam nostram perlatum est effectui mancipare neglexistis, et quamvis vos dissimuletis, et contra vestram voluntatem hoc fieri dicatis, parochiani tamen vestri eos infestare et graviter injuriare non desistunt. Unde iterato vobis mandamus et mandando praecipimus ut sicut Beati Petri et nostram gratiam habere vultis, nullam praedictis fratribus injuriam, nullam violentiam inferatis, aut a parochianis vestris inferri permittatis, sollicite praecaventes ne in poena eis sitis consortes, quibus in maleficio estis consentientes; facientis enim procul dubio culpam habet, qui quod potest corrigere neglexit emendare. Data Laterani III Id. Martii.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 509 |
DIX. Ad Arnaldum Narbonensem archiepiscopum.--Excommunicationis sententiam se promulgasse significat in consules Montispessulani qui, expulso Guillelmo eorum domino, ab ejus se fidelitate subtraxerant. (Anno 1142, Jan. 1.) [D. BOUQUET, Recueil, XV, 406.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri Narbonensi archiepiscopo et suffraganeis, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Qualiter Montispessulani homines, tanquam infideles et perfidi filium nostrum Guillelmum expulerint, et seipsos ab ejus servitio et fidelitate subtraxerint, prudentiam vestram latere non credimus. Unde nos quorum praecipue interest nequitiam ipsorum animadversione debita comprimere, et eidem filio nostro in sua justitia non deesse, in illos qui ipsius loci consules appellantur, et alios omnes qui tantae malitiae capita esse noscuntur, excommunicationis sententiam promulgavimus, et locum ipsum a divinis officiis interdiximus, praeter baptisma puerorum et poenitentias morientium. Et quoniam qui excommunicatis scienter participat, excommunicationi se subjicit, per praesentia vobis scripta mandamus quatenus parochianos vestros ab eorum auxilio subtrahatis, et ne ipsis in aliquo communicare praesumant, districte cogere studeatis. Datum Laterani Kalend. Januarii.
|
[ARNALDO]
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | ||
Innocentius II
| 500 |
DX. G[uillelmo] Mimatensi et H[umberto] Aniciensi episcopis ut superiore epistola de Montispessulanis scribit. (Anno 1142, Jan.) [Hujus epistolae mentio tantum exstat apud GARIET, Series praesulum Magalon. et Monspel., I, 182.] DXI. Monasterii Mortuimaris privilegia confirmat. (Anno 1142, Jan. 4.--Fragmentum.) [ Neustria pia, p. 779.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis ADAE abbati de Mortuomari ejusque fratribus, tam praesentibus quam futuris, regulariter substituendis, in perpetuum, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Desiderium quod ad religionis propositum et animarum salutem pertinere monstratur, etc. Datum Laterani per manum Gerardi, S. R. E. presbyteri cardinalis et bibliothecarii, II Nonas Januarii, indict. V, anno Dominicae Incarnationis 1141, pontificatus vero D. Innocentii papae XII.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 512 |
DXII. Privilegium pro abbatia Longipontis. (Anno 1142, Jan. 5.) [MULDRAC (Ant.) , Chronicon abbatiae Longipontis, p. 9.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, HUGONI abbati Longipontis, ejusque fratribus praesentibus et futuris regulariter substituendis in perpetuum.
|
Dilecti in Domino filii, vestris justis petitionibus clementer annuimus, et beatae Dei Genitricis monasterium de Longoponte in quo divino mancipati estis obsequio, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus et praesentis scripti privilegio communimus: statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona monasterium vestrum in praesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco justa servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi. Amen, amen, amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Conradus Sabinensis episcopus. Ego Stephanus Praenestinus episcopus. Ego Guido S. Romanae Ecclesiae indignus sacerdos. Ego Martinus presbyter cardinalis tit. Sancti Stephani. Ego Stantius presbyt. card. tit. S. Sabinae. Ego Ravierius presbyter cardinalis tit. S. Priscae. Ego Yvo presbyt. card. S. Laurentii tit. Damasi. Ego Gregorius diaconus cardinalis SS. Sergii et Bacchi. Ego Otto diacon. card. S. Georgii ad Velum Aureum. Ego Guido diaconus SS. Cosmae et Damiani. Ego Lumbaldus diac. card. S. Mariae in via Lata. Datum Laterani per manum Gerardi S. Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis et bibliothecarii, Nonas Januarii, indictione V, anno Dominicae Incarnationis 1141; pontificatus vero domni Innocentii II papae anno XII.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 513 |
DXIII. Privilegium pro ecclesia Berchdesgamensi. (Anno 1142, Jan. 8.) [HUNDIUS, Metropolis Salisburg., II, p. 158.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis EBERWINO Ecclesiae Berchdesgadmensis ejusque fratribus, tam praesentibus quam futuris, regulariter substituendis, in perpetuum.
|
Piae postulatio voluntatis effectu debet prosequente compleri, quatenus et devotionis sinceritas laudabiliter enitescat et utilitas postulata vires indubitanter assumat. Verumtamen petitionibus illorum ampliori charitate nos oportet intendere quorum loca in religione fundata ad jus sanctae Romanae Ecclesiae specialius pertinere noscuntur. Eapropter dilecti in Domino filii vestris justis petitionibus clementer annuimus, et praefatum Beati Petri monasterium in quo divino mancipati estis officio ad exemplar praedecessorum nostrorum bonae memoriae Paschalis et Calixti Romanorum pontificum sub beati Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus statuentes, ut quascunque possessiones, quaecunque bona eadem Ecclesia inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: silva quae cellae adjacet, Niderheim, Sconenberc, Flozze, et reliqua quae comes Berengarius et filius ejus Gebehardus eidem loco dederunt. Quidquid in orientali plaga legitime possidetis. Tetenstete et caetera quae Engelwanus, Heinricus et Bernhardus de Mosa, Willehalmus de Huba, et alii vicini eorum vobis rationabiliter contulerunt, Rotehonen cum suis pertinentiis, Hebnigen cum caeteris quae Carolus et fratres ejus vobis similiter donaverunt. Ea etiam quae Rudolphus de Lungowe eodem modo vobis contulit. Sancimus etiam ut nulli omnino hominum liceat vitae canonicae ordinem, quem secundum Beati Augustini regulam professi estis in vestra ecclesia immutare. Nemini etiam professionis vestrae facultas sit, alicujus levitatis instinctu vel arctioris religionis obtentu, sine praepositi vel congregationis licentia de claustro discedere: quod si discesserit, nullus episcoporum, nullus abbatum, nullus monachorum sine communium litterarum cautione suscipiat, quandiu videlicet in ecclesia vestra canonici ordinis tenor, Domino praestante viguerit. Sane ecclesiastica sacramenta a dioecesano suscipietis episcopo, si quidem gratiam atque communionem apostolicae sedis habuerit, et si gratis ac sine pravitate voluerit exhibere. Alioquin liceat vobis pro eorumdem sacramentorum susceptione, Catholicum quem malueritis adire antistitem, qui nostra fultus auctoritate, quod postulatur indulgeat. Porro loci vestri advocatiam sine praepositi et fratrum consensu aut a fundatorum haeredibus, aut a quibuslibet aliis occupari omnimodis prohibemus. Si vero is cui commissa fuerit eadem ecclesia, gravis aut inutilis apparuerit, et secundo tertiove commonitus non emendaverit, ipsum expellendi et alium idoneum loco substituendi, liberam vobis concedimus facultatem. Laborum quoque vestrorum quos propriis manibus aut sumptibus colitis, sive de nutrimentis vestrorum animalium, nullus omnino clericus aut laicus a vobis decimas exigere praesumat. Curam etiam animarum servorum scilicet ipsius Ecclesiae, qui intra cellam deserviunt, aut circa quam novalia excolunt, cum ipsorum decimis, quemadmodum, permittente Salzeburgensi archiepiscopo, hactenus habuistis, salva ipsius reverentia, de caetero vos habere concedimus. Concordiam vero litis, quae inter vos et Bamburgenses canonicos fuerat, quemadmodum coram venerabili fratre nostro C. Salzeburgensi archiepiscopo rationabiliter terminata est atque scripto suo firmata, ratam manere sancimus. Obeunte vero te nunc ejusdem loci praeposito, vel ad alterius Ecclesiae regimen transeunte, sive tuorum quolibet successorum, nullus ibi qualibet subreptionis astutia seu violentia substituatur vel praeponatur, nisi quem fratres communi consensu, aut pars sanioris consilii secundum Dei timorem et beati Augustini regulam canonice ei providerint eligendum. Sepulturam quoque ipsius loci liberam esse concedimus, ut eorum qui se illic sepeliri deliberaverint extremae voluntati et devotioni nullus obsistat, nisi fuerint excommunicati, salva tamen justitia matricis ecclesiae. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatam ecclesiam temere perturbare, aut ejus bona vel possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet indebitis exactionibus vel molestiis fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione ac sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva Salzeburgensis archiepiscopi canonica justitia. Ad indicium autem hujus a sede apostolica perceptae protectionis, bizantium aureum nobis nostrisque successoribus annis singulis persolvetis. Si qua ergo in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non reatum suum congrua satisfactione correxerit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco justa servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen. Ego Innocentius catholicae Ecclesiae episcopus ss. Ego Conradus Sabinensis episcopus ss. Ego Alberius Ostiensis episcopus ss. Ego Stephanus Praenestinus episcopus ss. Ego Martinus presb. card. tit. S. Stephani ss. Ego Boetius presb. card. tit. S. Clementis ss. Ego Petrus presbyt. card. tit. S. Pastoris ss. Ego Hubaldus presb. card. tit. S. Praxedis ss Ego Otto diac. card. S. Georgii ad Velum Aureum ss. Ego Vassallus diac. card. S. Eustachii ss. Ego Petrus diac. card. S. Mariae de Porticu ss. Datum Laterani per manum Gerardi S. Romanae Ecclesiae presbyteri card. et bibliothecarii, VI Idus Januarii, indictione V, Incarnationis Dominicae anno 1141, pontificatus vero domni Innocentii II papae anno XII.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 514 |
DXIV. Reicherspergense monasterium sub sedis apostolicae protectione recipitur, confirmatisque bonis omnibus, plura monachis et praeposito conceduntur privilegia. (Anno 1142, Jan. 8.) [COCQUELINES, II, 255.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis GEROHO Richerspergensis Ecclesiae praeposito, ejusque fratribus, regulariter substituendis in perpetuum.
|
Piae postulatio voluntatis effectu debet prosequente compleri, et justis petentium desideriis congruum decet nos impertiri suffragium. Eapropter, dilecti in Domino filii, venerabilis fratris nostri Conradi Salzburgensis archiepiscopi precibus inclinati, petitiones vestras rationabiles libenter admittimus, et monasterium vestrum, quod est in episcopatu Pataviensi, et fundo Salzburgensis ecclesiae situm, in quo divino mancipati estis officio, sub apostolicae sedis ac nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus; in primis siquidem statuentes ut tam in vestro quam in monasterio sanctimonialium vobis subdito, ordo canonicus juxta B. Augustini regulam perpetuis temporibus inviolabiliter conservetur. Praeterea quascunque possessiones, quaecunque bona eadem Ecclesia inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: fundum videlicet et plebem Richerspergensem cum decima et jure parochiali, capellam Sancti Martini cum suis pertinentiis, vineas in Aschab, villam Crovuat, et reliqua praedia Wenenhere loci ipsius fundatori oblata, patellam salis in Halla, et reliqua praedia a praenominato fratre nostro Salzburgensi archiepiscopo Ecclesiae vestrae collata, Hostat, et alia praedia quae Ruopertus obtulit, praedia quae Fredericus donavit, praedia quae fuerunt Eglolfi et Eberhardi, cum eorum decimis, ab episcopo Frisingensi vobis concessis, et vineas emitas in Eremesa, et ea, quae dux Luitpoldus contulit. Sane laborum vestrorum, quas propriis manibus aut sumptibus colitis, sive de nutrimentis vestrorum animalium, nullus omnino clericus sive laicus decimas a vobis exigere praesumat. Ecclesiastica nimirum sacramenta a dioecesano accipietis episcopo vel a Salzburgensi archiepiscopo, si quidem gratiam et communionem apostolicae sedis habuerint, et si ea gratis et sine pravitate voluerint exhibere; alioquin, liceat vobis pro eorumdem sacramentorum susceptione Catholicum, quem malueritis, adire antistitem, qui nostra fultus auctoritate, quod postulatur indulgeat. Et quia sic locus vester est institutus, ut Salzburgensis Ecclesiae principalis advocatus, ipsius quoque loci sit advocatus, neque ipsi, neque alicui sub advocato ejus, eumdem locum liceat injustis gravaminibus infestare. Quod si fecerit, et vobis conquerentibus, non emendaverit, consilio et auxilio praefati archiepiscopi, ipsa advocatia ab inutili auferatur, et alius loco ejus substituatur. Obeunte vero te nunc ejusdem loci praeposito, vel alterius ad Ecclesiae regimen transeunte, sive tuorum quolibet successorum, nullus ibi qualibet subreptionis astutia seu violentia substituatur vel proponatur, nisi quem fratres communi consensu, aut pars sanioris consilii, secundum Dei timorem et B. Augustini regulam canonice providerint eligendum. Sepulturam quoque ipsius loci liberam esse concedimus, ut eorum qui se illic sepeliri deliberaverint, extremae voluntati et devotioni nullus obsistat, nisi fuerint excommunicati, salva tamen justitia matricis ecclesiae. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatum coenobium temere perturbare, aut ejus bona vel possessiones auferre, vel ablatas temere retinere, minuere, seu quibuslibet indebitis exactionibus, vel molestis fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva nimirum Salzburgensis archiepiscopi, et Pataviensis episcopi debita justitia. Si quae igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua reatum suum correxerit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Dei et Domini nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Addentes etiam interdicimus, ut nemini professionis vestrae facultas sit alicujus levitatis instinctu, vel arctioris religionis obtentu, sine praepositi vel congregationis licentia de claustro discedere. Quod si discesserit, nullus episcoporum, nullus abbatum, nullus monachorum sine communium litterarum cautione eum suscipiat, quandiu videlicet in Ecclesia vestra canonici ordinis tenor, Domino praestante, vignerit. Si vero secundo vel tertio vocatus, redire contempserit, liceat ejusdem loci praeposito canonicam in eo proferre sententiam. Cunctis autem eidem ecclesiae justa servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae retributionis inveniant. Amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Conradus Sabinensis episcopus. Ego Albericus Ostiensis episcopus. Ego Stephanus Praenestinus episcopus. Ego Otto diac. card. S. Georgii ad Velum Aureum. Ego Martyrius presb. card. tit. S. Stephani. Ego Boetius presb. card. tit. S. Clementis. Ego Petrus presb. card. de tit. Pastoris. Ego Ubaldus presb. card. tit. S. Praxedis. Ego Ubaldus presb. card. tit. SS. Joannis et Pauli. Ego Vassallo diac. card. S. Eustachii. Ego Petrus diac. card. S. Mariae de Porticu. Dat. Laterani VI Idus Januarii per manum Gerardi sanctae Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis et bibliothecarii, indictione V.
|
[ f. emptas]
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | ||
Innocentius II
| 516 |
DXVI. Privilegium pro coenobio Munsteriensi (Munchmunster). (Anno 1142, Jan. 23.) [HUNDIUS, Metropolis Salisburg. II, p. 518.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto in Christo filio RICHARDO abbati coenobii S. Petri siti in loco qui vocatur Monasterium, ejusque fratribus tam praesentibus quam futuris, regulariter substituendis, in perpetuum.
|
Justis votis assensum praebere justisque petitionibus aures accommodare nos convenit, qui licet indigni justitiae custodes atque praecones in excelsa apostolorum principum Petri et Pauli specula positi, Domino disponente, conspicimur. Quapropter, dilecte in Christo fili Richarde abbas, tuis postulationibus debitae charitatis affectione accommodamus assensum, et monasterium Beati Petri cui, Deo auctore, praesides, in tutelam et protectionem sedis apostolicae suscipientes, praesentis scripti pagina communimus: in primis siquidem statuentes ut ordo monasticus secundum beati Benedicti regulam ibidem perpetuis temporibus, Domino largiente, inviolabiliter conservetur. Nemini etiam vestrae professionis facultas sit alicujus levitatis instinctu, vel arctioris religionis obtentu, sine abbatis vel congregationis licentia de claustro discedere. Quod si discesserit, nullus episcoporum, nullus abbatum, nullus monachorum, sine communium litterarum cautione suscipiat, quandiu videlicet in ecclesia vestra monastici ordinis tenor, Domino praestante, viguerit. Praeterea quascunque possessiones, quaecunque bona eadem ecclesia inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu etiam aliis justis modis, Domino volente, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus, et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus adnotanda vocabulis: duas scilicet partes decimarum et oblationum de duabus parochiis, scilicet Attenhonem et Alantinchingen, quae ad praefatam ecclesiam pertinere noscuntur. Sepulturam quoque illius loci liberam esse concedimus, ut eorum qui se illic sepeliri deliberaverint, devotioni et extremae voluntati, nisi forte excommunicati sint, nullus obsistat, salva matricis Ecclesiae debita justitia. Laborum quoque vestrorum, quos propriis manibus aut sumptibus colitis, sive de nutrimentis vestrorum animalium nullus omnino clericus vel laicus decimas a vobis exigere praesumat. Prohibemus etiam ut nullus abbatiam ipsam, loca vel homines ad ipsam pertinentes occasione advocatiae inquietare, vel indebitis exactionibus molestare praesumptione temeraria audeat. Statuimus etiam ut in parochialibus ecclesiis, quae ad vestrum monasterium pertinent, presbyteros eligatis, et episcopo praesentetis qui, si idonei fuerint, et canonice reprobari non potuerint, episcopus animarum curam eis committat, ut de animarum quidem cura episcopo respondeant, vobis vero pro temporalibus debitam subjectionem exhibeant. Obeunte vero te, nunc ejusdem loci abbate, vel tuorum quolibet successorum, nullus ibi qualibet subreptionis astutia seu violentia praeponatur; sed liceat vobis communi consilio, vel sanioris partis consensu, secundum Dei timorem et B. Benedicti regulam, absque alicujus contradictione abbatem eligere. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatum monasterium vestrum temere perturbare, vel ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, aut aliquibus injustis vexationibus, vel indebitis exactionibus molestare, sed omnia integre conserventur eorum, pro quorum gubernatione ac sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva nimirum dioecesani episcopi canonica reverentia. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit. Secundo tertiove commonita, si non reatum suum congrua satisfactione correxerit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine, districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen. SANCTUS PETRUS, SANCTUS PAULUS. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Gregorius diaconus card. Sanctorum Sergii et Achatii. Ego Otto diacon. card. S. Georgii ad Velum Aureum. Ego Guido card. SS. Cosmae et Damiani. Ego Gerhardus diaconus cardinalis S. Mariae in Dominica. Ego Guido S. Romanae Ecclesiae diaconus cardinalis. Ego Martinus tituli S. Stephani in Caelio Monte presbyt. cardinalis. Ego Guido S. Romanae Ecclesiae indignus sacerdos. Ego Stephanus Praenestinus episcopus. Ego Guido presbyter cardinalis tit. S. Chrysogom. Ego Petrus presbyt. card. tit. Pastoris. Ego Hubaldus presbyt. card. tit. SS. Joannis et Pauli. Datum Laterani per manum Gerardi S. Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis et cancellarii, VII Kal. Martii, indictione VI, anno Incarnationis Dominicae 1141, pontificatus vero domni Innocentii papae II anno XII.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 517 |
DXVII. Privilegium pro monasterio S. Petri Rosslebiensi. (Anno 1142, Jan. 25.) [ Thuringia sacra, p. 738.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio PETRO praeposito et fratribus Ecclesiae B. Petri in Rostenleve, tam praesentibus quam futuris, regulariter substituendis in perpetuum.
|
Quoties illud a nobis petitur, quod religioni et honestati convenire dignoscitur, animo nos decet libenti concedere et petentium desideriis congruum impertiri suffragium. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus clementer annuimus, praefatam ecclesiam in qua Domino mancipati estis obsequio, sub B. Petri et nostra protectione communimus, statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona eadem ecclesia in praesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, sive aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. Quidquid etiam Ludovicus et conjux ejus Mathildis consensu haeredum suorum eidem ecclesiae legitime contulerunt, similiter confirmamus. Obeunte vero te nunc ejusdem loci praeposito, vel tuorum quolibet successorum, nullus ibi qualibet subreptionis astutia seu violentia praeponatur, sed liceat vobis communi consilio vel partis consilii sanioris, secundum Dei timorem et B. Augustini regulam absque ullius contradictione eligere. Addentes etiam statuimus ut ordo canonicus secundum B. Augustini regulam perpetuis ibi temporibus inviolabiliter conservetur. Decernimus quoque ut nulli omnino homini liceat praefatam vestram ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, aut aliquibus vexationibus fatigare, sed omnia integre conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si qua igitur in posterum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat. Cunctis autem eidem loco justa servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus N. Ego Conradus substitutus episcopus N. Ego Gregorius diaconus card. Divi Georgii, Sergii et Bacchi N. Ego Albericus Ostiensis episcopus N. Ego Otto diaconus card. scribe orbi ad Velum Aureum N. Ego Stephanus Praenestinus episcopus N. Ego Guido diac. card. Sanctorum Cosmae et Damiani N. Ego Martinus presbyter card. Sancti Stephani N. Ego Guido sanctae Romanae Ecclesiae indignus sacerdos N. Ego Stantius presbyter card. H. Sanctae Savinae N. Ego Guido presbyter card. H. Sancti Chrisogoni N. Ego Rainerius presbyter card. H. Sancti Prisci N. Ego Thomas presbyter card. S. . . . Pauli N. Ego Cadalaus diac. card . . . . in Dominica N. Ego Octovianus diac. card. Sancti Nicolai in Carcere. Datum sub--mo-- Gerardi sanctae Romanae Ecclesiae presbyteri card. ac bibliothecarii, V Kal. Martii, indict. V, Incarnat. Dominicae anno 1142, pontificatus nostri domni Innocentii papae II anno XII.
|
[ l. S. Georgii] [Constantius] [ l. Laterani, manu]
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | ||
Innocentius II
| 518 |
DXVIII. Ad Guillelmum Montispessulani dominum.--Significat se episcopis provinciae Narbonensis mandasse, ut Ildefonsum comitem Tolosanum a ferendo auxilio proditoribus ejus de Montepessulano compescerent, alioquin excommunicandum. (Anno 1142, Mart. 3.) [DOM BOUQUET, Recueil, XV, p. 406.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio illustri viro GUILELMO Montispessulani, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Sicut per alia scripta tibi mandasse meminimus, de adversitate tua affectione paterna dolemus, in quibus secundum Deum opem tibi et consilium libenter impendimus. Inde est quod venerabilibus fratribus nostris, illius terrae episcopis, per litteras nostras praecipiendo mandavimus ut Ildefonsum Tolosanum comitem ab auxilio proditorum tuorum de Montepessulano desistere commoneant; quod si contemptor exstiterit, ipsum excommunicatum publice denuntient, et in terra sua divina prohibeant officia celebrari. De episcopo vero Magalonensi quid actum sit, per nuntium tuum agnoscere poteris. Tu vero in Domino et in potentia virtutis ejus confortare, quia sperantes in se non derelinquit, sed ad portum optatae quietis perducit. Datum Laterani, V Nonas Martti.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 519 |
DXIX. Confirmatio bonorum omnium monasterii S. Columbani Bobiensis dioecesis ordinis Casinensis, quod sub protectione B. Petri recipitur. (Anno 1142, Mart. 8.) [COCQUELINES, Bullarum, privileg. ac diplom. Rom. ampliss. Collect. II, 258.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis OGLERIO abbati Sancti Columbani Bobiensis, ejusque fratribus, tam praesentibus quam futuris, regularem vitam professis in perpetuum.
|
Desiderium quod ad religionis propositum et salutem consequendam pertinet, animo nos decet libenti concedere, et petentium desideriis congruum impertiri suffragium. Eapropter, dilecte in Domino lili, venerabilis fratris vestri episcopi justis precibus inclinati, Beati Columbani ecclesiam, in qua divino mancipati estis obsequio, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus et praesentis privilegii patrocinio communimus, statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona inpraesentiarum possidetis juste et canonice, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis causis, praestante Domino poteritis adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant: in quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: curtem Sancti Martini cum ecclesia et castro, quod dicitur Petra-Carraria, cum omnibus suis pertinentiis, curtem Sancti Salvatoris cum ecclesia et pertinentiis curtem de Cruce cum ecclesia et pertinentiis suis, curtem de Garda cum ecclesiis, districtu, omnibusque pertinentiis suis, curtem de Gravilia cum ecclesia pertinentiisque suis, curtem quae dicitur Gomorga cum ecclesia pertinentiisque suis, curtem Vignalis cum ecclesia et pertinentiis suis, curtem Carelii cum ecclesia et pertinentiis suis, plebem Sancti Albani in Candubrio cum pertinentiis suis, ecclesiam Sancti Evasii in Quintiniano cum pertinentiis suis, ecclesiam Sancti Georgii quae est sita in Monte-Curto, cum pertinentiis suis, ecclesiam de Ceresola cum pertinentiis suis, ecclesiam Sancti Antonii de Braida cum decimis et pertinentiis suis, ecclesiam S. Columbani de Monte claro cum pertinentiis suis, ecclesiam Sancti Georgii de Montale cum pertinentiis suis, ecclesiam Sancti Andreae de Travano cum decimis et pertinentiis suis, ecclesiam Sanctae Mariae in spelunca cum pertinentiis suis, ecclesiam infirmorum cum pertinentiis suis, ecclesiam Novam cum pertinentiis suis, ecclesiam Sancti Laurentii cum pertinentiis suis, ecclesiam Sancti Bartholomaei in Saxo cum pertinentiis suis, et medietatem mercati, mercatum Sancti Columbani, et aliud mercatum de Oliva, centum decem solidorum Papiens. In curte Auraemalae: villa de Stabulo, villa de Conio, villa de Cavana nova, decima de Pradello Antonino, villa de Dusbagno, villa de Salso, mansum Guasconi, possessionem Theodosii de Cigognis, villa Riuturni, Broidumque et pratum Donnicatum in monte Pennicis, monte de Menningo, villa de Cerreto, villa de Cavana cum Braida Donnica, Sapateli, et Roveretum, montem de Lenna, villam de Roncore, villam Taidelli, Pratum-longum, mansum Rugeli, Gambalata, Runchum de Grillo, Fraretum, Runchum de Pradilia, mansum Barbuti, mansum de Petra Columba, mansum de Vaccaritia, mansum de Silva, mansum de Buzochi, mansum de Costaalta, mansum de Conflenti, mansum de Garda, mansum Bonisenioris de Cavello, mansos de Uzoli Cazaritia, mansum Lisignoli inter Bobium et Traebiam, mansum de Motio, mansum de Gosino, mansum de Asino, mansum de Niblo, mansum de Oniziis, mansum de Cerecesola, mansum de Albino, mansum de Curto, mansum de Buchia, mansum de Merconis de Canneto, mansum de Sancto Desiderio, mansum de Guercho, decimam Sigisberti de Guita, mansum de Ponziprondo, mansum Rustici de Stavela, mansum Joannis Benedicti de Caulo, decimam Lanfranci de Otono, mansum Savonarii, mansum Ugonis Alberti Dagatarii, mansum Vallis Lauriculae, mansum de Pradello, mansum Borelli de Sarto, mansum Somenzarii, mansum de Sclavo, mansum de Maliolis, mansum Quoquotum, mausum Petroli, et Joannis de Caniolo, sortem unam in Lobi, sortem unam in Palatio; et censum de Corinello, braidam de Ponte, braidam juxta Fossatum de Batalia, braidam in campo Tufini, braidam in Pigno, braidam in Marzelasco, pratum quod dicitur Codognarium, cum vineis sibi adjunctis, vineam intra civitatem, et molendina quaecunque etiam praefatus Simon episcopus vel antecessores ejus, sive Aluisa uxor marchionis Marcelli cum filiis suis, vobis rationabiliter concesserit, similiter confirmamus. Sanc laborum vestrorum, quos propriis manibus et sumptibus colitis, sive de nutrimentis animalium vestrorum, nullus omnino clericus, vel laicus decimas a vobis exigere praesumat. Si vero eadem episcopalis sedes vacaverit, vel Catholicum episcopum non habuerit, chrisma, oleum sanctum, consecrationes altarium, seu basilicarum ordinationes ecclesiasticas a quocunque malueritis episcopo, vobis suscipere liceat. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatum monasterium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quomodolibet fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum sustentatione et gubernatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva summi pontificis canonica justitia. Si quae igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non reatum suum congrue satisfaciendo correxerit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Domini nostri Redemptoris Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic bonae actionis fructum percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 520 |
DXX. Monasterium Gerbacense [al. Ingerbacense] tuendum suscipit et ejus bona ac jura confirmat. (Anno 1142, Mart. 11.) [ Monumenta Boica tom. X, p. 236.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis BERONI praeposito ejusque fratribus, tam praesentibus quam futuris, in Gerbacensi ecclesia regularem vitam professis, in perpetuum.
|
Apostolicae sedis clementiae convenit religiosos viros diligere, et eorum loca piae protectionis munimine confovere. Eapropter, dilecti in Domino filii, venerabilis fratris nostri Henrici Ratisponensis episcopi precibus inclinati, petitiones vestras rationabiles clementer admittimus, et praefatam ecclesiam in qua divino mancipati estis obsequio, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus et praesentis scripti patrocinio communimus: statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona eadem ecclesia inpraesentiarum juste et canonice possidet, et in futurum rationabilibus modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. Sancimus etiam ut ordo canonicus secundum beati Augustini regulam, perpetuis ibi temporibus inviolabiliter conservetur. Obeunte vero te nunc ejusdem loci praeposito, vel tuorum quolibet successorum, nullus ibi qualibet subreptionis astutia seu violentia praeponatur, nisi quem fratres communi consensu vel fratrum pars consilii sanioris, secundum Dei timorem et beati Augustini regulam canonice providerint eligendum. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praedictam ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu aliquibus vexationibus fatigare: sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura: salva dioecesani episcopi canonica justitia. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco justa servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Datum Laterani per manum Gerardi sanctae Romanae Ecclesiae presbyteri card. et cancell., V Idus Martii, indict. V, anno Incarnationis Dominicae 1141, pontificatus vero domni Innocentii papae II anno XIII.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 521 |
DXXI. Monasterii S. Imeri Bellelagiensis protectionem suscipit possessionesque confirmat. (Anno 1142, Mart. 14.) [HUGO, Annal. Praemonstrat., I, p. 216.]
|
INNOCENTIUS episcopus servus servorum Dei, dilectis filiis GERALDO abbati Bellelagiae, ejusque fratribus, tam praesentibus quam futuris regulariter substituendis in perpetuum.
|
Quoties illud a nobis petitur, quod religioni et honestati convenire dignoscitur, animo nos decet libenti concedere et petentium desideriis congruum impertiri suffragium. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus clementer annuimus, et Beati Imeri ecclesiam, in qua divino mancipati estis obsequio, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus. In primis siquidem statuentes ut ordo canonicus secundum beati Augustini regulam et institutionem fratrum Praemonstratensium perpetuis temporibus ibi inviolabiliter conservetur. Praeterea quascunque possessiones, quaecunque bona, ipsa ecclesia inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant: in quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: ecclesiam Sancti Ursicini de Nocriol cum appendiciis suis; Rurscam vallem cum appendiciis suis; curiam de Boecourt cum pertinentiis suis; vineas apud Biellam. Sane laborum vestrorum quos propriis manibus aut sumptibus colitis, sive de nutrimentis vestrorum animalium, nullus omnino clericus vel laicus decimas a vobis exigere praesumat. Decernimus ergo ut nulli hominum praefatam Bellelagiensem ecclesiam liceat temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, retinere, minuere, seu quibuslibet molestiis fatigare; sed omnia integra conserventur, eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura; salva Basibensis episcopi canonica reverentia. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco justa servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Conradus Sabinensis episcopus. Ego Albericus Ostiensis episcopus. Ego Stephanus Praenestinus episcopus. Ego Octavius diaconus cardinalis Sancti Nicolai in Carcere. Datae litterae per manum Gerardi sanctae Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis et bibliothecarii, II Idus Martii, indictione IV, Incarnationis Dominicae 1141, pontificatus domni Innocentii II papae anno XI.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 522 |
DXXII. Parthenonis S. Lamberti Tulbensis protectionem suscipit, possessiones confirmat, privilegia instituit. (Anno 1142, Mart. 18.) [COCQUELINES, II, 252.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis in Christo filiabus sanctimonialibus, in ecclesia Beati Lamberti martyris Tulbensi regularem vitam professis, tam praesentibus quam futuris, in perpetuum.
|
Desiderium quod ad religionis propositum, et animarum salutem pertinere monstratur animo nos decet libenti concedere, et petentium desideriis congruum impertiri suffragium. Eapropter, dilectae in Domino filiae, vestris justis postulationibus clementer annuimus, et praefatam ecclesiam, in qua divino mancipatae estis obsequio, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus, in primis siquidem statuentes ut ordo monasticus secundum beati Benedicti Regulam perpetuo inviolabiliter observetur. Praeterea quascunque possessiones, quaecunque bona ipsa ecclesia inpraesentiarum, juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma vobis vestrisque posteris, et illibata permaneant: in quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: allodium videlicet, et beneficium in Tulba, quod Gerlacus et conjux ejus Regelinde, devotionis intuitu cum multis aliis bonis suis Fuldensi monasterio tradiderunt, quemadmodum a bonae memoriae Conrado ipsius monasterii abbate, fratrum suorum et praedicti Gerlaci consilio cum quibusdam aliis bonis postmodum vobis religionis intuitu concessum est, allodium Evernide, villa Luvris, Hamelemburch quinque mansos et dominicale, Erdale VII mansos, in alia villa ejusdem nominis dimidium mansum unius Lathonis, et quidquid praefatus Gerlacus et uxor ejus habuerunt Franchenborne et Wolfchershlegere, allodium Vostat, quod dedit uxor ipsius Gerlaci, parochiam ipsius loci, et villam unam Voestensasso, decimationem dominicalium Hamelemburch, et dominicalis Thiebac. Prohibemus etiam ut nulla ibi qualibet subreptionis astutia vel violentia praeponatur, nisi quam sorores communi assensu, vel pars sanioris consilii, secundum Dei timorem et beati Benedicti regulam, providerint eligendam. Praepositus quoque nullus ibi alius praeponatur, nisi quem abbatissa, communi sororum consilio sibi idoneum elegerit. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatum monasterium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, aut aliquibus vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum conservatione et gubernatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva Fuldensis monasterii justitia et reverentia. Si quae igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco justa servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen.Ego Guido presbyter cardinalis tit. Sanctae Caeciliae Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus, ss. Ego Albericus Ostiensis episcopus subscripsi. Ego Stephanus Praenestinus episcopus subscripsi. Ego Guido sanctae Romanae Ecclesiae indignus sacerdos subscripsi. subscripsi. Ego Thomas presbyter card. tit. Vestinae subscripsi. Ego Otto diaconus cardinalis S. Georgii ad Velum Aureum subscripsi. Ego Guido diaconus cardinalis Sanctorum Cosmae et Damiani subscripsi. Ego Octavianus diaconus cardinalis tit. Sancti Nicolai in Carcere subscripsi. Data Laterani per manum Gerardi sanctae Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis et bibliothecarii, XV Kalend. Aprilis, indictione X, Incarnationis Dominicae anno 1141, pontificatus vero domni Innocentii II papae anno XIII.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 523 |
DXXIII. Confirmatio possessionum Grandis-Silvae. (Anno 1142, April. 1.) [ Gall. Christ., XIII, Instrum., 18.]
|
INNOCENTIUS, servus servorum Dei, dilectis filiis BERTRANDO abbati monasterii Grandis-Silvae ejusque fratribus, tam praesentibus quam futuris, regularem vitam professis in P. P. M.
|
Apostolici moderaminis clementiae convenit religiosos diligere et eorum loca pia protectione munire. Dignum namque et honestati conveniens esse cognoscitur ut qui ad ecclesiarum regimen assumpti sumus, eas et a pravorum hominum nequitia tueamur et apostolicae sedis patrocinio foveamus. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus clementer annuimus, et praefatum beatae Dei Genitricis semperque virginis Mariae monasterium, quod in Tolosano episcopatu situm est, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus et praesentis scripti patrocinio communimus. Statuentes ut ordo monasticus secundum beati Benedicti Regulam et institutionem fratrum Cisterciensium perpetuis ibi temporibus inviolabiliter conservetur. Praeterea quascunque possessiones, quaecunque bona idem monasterium inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: locum scilicet Grandem-Silvam, cum omnibus quae ad ipsum pertinent, qui locus infra has quatuor ecclesias videlicet Riclercellam, Pulchrum-Montem, Bolliacum, et sanctum Germanum, situs est. Grangiam de Cobirac, grangiam de Combaroger. Et ultra fluvium Garonnae grangiam de Baniols, Grangiam de Lasela. In alio loco sub castro de Caraman grangiam de Salet. Praeterea in pago Narbonensi locum Fontisfrigidi cum decimis et primitiis et omnibus pertinentiis suis, quem Aimericus vicecomes Narbonensis ad aedificandam ibi abbatiam pro redemptione animae suae praedicto abbati et fratribus in perpetuum contulit. In pago Petragoricensi locum de Scenzalas cum decimis et primitiis et omnibus quae ad eum pertinent, sane laborum vestrorum quos propriis manibus aut sumptibus colitis, sive de nutrimentis vestrorum animalium, nullus omnino clericus vel laicus decimas a vobis exigere praesumat. Obeunte vero te nunc ejusdem loci abbate, vel tuorum quolibet successorum, nullus ibi qualibet subreptionis astutia seu violentia praeponatur; sed liceat vobis communi consilio vel partis consilii sanioris secundum Dei timorem et beati Benedicti Regulam, absque ullius contradictione abbatem eligere. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatum monasterium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu aliquibus vexationibus fatigare; sed omnia integra conserventur, eorum pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hujus nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco justa servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Gregorius Gerardus. Ego Conradus Sabiniensis episcopus, diaconus cardinalis Sanctorum Sergii et Bacchi. Ego Albericus Ostiensis episc. Ego Guido diaconus cardinalis Sanctorum Cosmae et Damiani. Ego Guido sanctae Romanae Ecclesiae indignus sacerdos. Ego Gerardus diaconus cardinalis Sanctae Mariae in Dominica. Ego Octavianus diaconus cardinalis Sancti Nicolai in Carcere. Ego Guido sanctae Romanae Ecclesiae diaconus cardinalis. Guizo presbyter cardinalis tituli Sanctae Caeciliae. Datum Laterani per manum Gerardi sanctae Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis et bibliothecarii, Kalendis Aprilis, indictione quinta, Incarnationis Dominicae anno 1142, pontificatus vero domini Innocentii II anno XIII.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 524 |
DXXIV. Privilegium pro ecclesia S. Laurentii Viterbiensi. (Anno 1142, April. 3.) [BUSSI, Istoria della citta di Viterbo, I, p. 400.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio AZONI archipresbytero ecclesiae Sancti Laurentii Viterbiensis, ejusque successoribus canonice substituendis.
|
Piae postulatio voluntatis debet effectu prosequente compleri ut devotionis sinceritas laudabiliter innotescat, et utilitas postulata vires indubitanter assumat. Eapropter, dilecte in Domino fili Azo archipresbyter, tuis justis postulationibus clementer annuimus, et praefatam ecclesiam, cui, Deo auctore, praeesse dignosceris, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti patrocinio communimus; statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona eadem Ecclesia inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma tibi tuisque successoribus, et illibata permaneant; in quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: Ecclesiam Sancti Blasii, ecclesiam Sancti Egidii, ecclesiam Sancti Bartholomaei cum omnibus earum pertinentiis. Oblationes vero vivorum et quidquid eisdem ecclesiis pro mortuis conceditur, vel offertur, quaecunque etiam in aliis ecclesiis legitime possides, vobis nihilominus confirmamus. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praenotatam ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, seu quibuslibet modis vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hujus nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine divinae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem ecclesiae justa servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen. Datum Laterani per manus Gerardi sanctae Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis et bibliothecarii, III Nonas Aprilis, indict. V, Incarnationis Dominicae anno 1142, pontificatus vero domni Innocentii II papae anno XIII.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 525 |
DXXV. Privilegium pro ecclesia S. Stephani Totosana. (Anno 1142, April. 19.) [ Gall. Christ., XIII, Instrum. p. 19.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri RAIMUNDO Tolosano episcopo, ejusque successoribus canonice substituendis in perpetuum.
|
Ex injuncto nobis a Deo apostolatus officio, fratres nostros tam vicinos quam longe positos debemus diligere, et ecclesiis in quibus Domino militare noscuntur, suam justitiam conservare: eapropter, venerabilis frater, Raimunde episcope, tuis justis postulationibus clementer annuimus, et Tolosanam B. protomartyris Stephani ecclesiam, cui Deo auctore praeesse dignosceris, sub B. Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus. Statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona inpraesentiarum juste et canonice possides, aut in futurum rationabilibus modis, Deo propitio, poteris adipisci, firma tibi tuisque successoribus et illibata permaneant. Praeterea apostolica auctoritate interdicimus ut nullus laicus sive clericus in tuo vel tuorum successorum obitu episcopalia bona pervadat aut res ecclesiasticas distrahat, sed ad opus Ecclesiae et episcopi substituendi in oeconomi et archidiaconorum maneant potestate: prohibemus etiam ut eadem bona sine tuo vel successorum consilio, vel sanioris partis capituli ipsius ecclesiae, nullus vendere vel impignorare, seu quolibet modo alienare praesumat. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat eamdem ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet vexationibus fatigare; sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si qua igitur in futurum ecclesiastica, etc. Ego Innocentius Catholicae ecclesiae episcopus subscripsi. Ego Conradus Sabinensis episcopus. Ego Stephanus Praenestinus episcopus. Himinarius Tusculanus episcopus Guido S. Romanae Ecclesiae indignus sacerdos. Martinus presbyter cardin. tit. S. Pastoris. Goizo presbyter cardin. tit. S. Caeciliae. Gregorius diaconus cardin. SS. Sergii et Bacchi. Otto diaconus cardin. S. Georgii ad Velum Aureum. Guido diaconus cardin. SS. Cosmae et Damiani. Geraldus diaconus cardin. S. Mariae in Dominica. Octavianus diaconus cardin. S. Nicolai in Carcere. Petrus cardin. Sanctae Mariae in Porticu. Nicolaus diaconus cardin. sanctae Romanae Ecclesiae. Datum Laterani per manum Geraldi S. Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis ac bibliothecarii, XIII Kal. Maii, indict. V, Incarnationis 1142, pontificatus vero Innocentii II papae anno tertio decimo.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 526 |
DXXVI. Ad clerum et populum Tolosanum.--Commendat eis Raimundum episcopum a se venientem, mandatque ut opem ei et consilium praebeant ad recuperanda distracta Ecclesiae Tolosanae bona. (Anno 1142, April. 19.) [D. BOUQUET, t. XV, p. 406.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis clero et populo Tolosano, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Venientem ad nos venerabilem fratrem nostrum Raimundum episcopum vestrum, debita benignitate suscepimus, et de iis quae ad episcopale officium pertinent diligenter instruximus. Ipsum itaque cum gratia sedis apostolicae et litterarum nostrarum prosecutione ad sedem propriam remittentes, universitatem vestram rogamus, monemus atque praecipimus, quatenus ipsum benigne recipiatis, affectione praecipua diligatis et honoretis, eique tanquam patri et animarum vestrarum episcopo obedientiam et reverentiam humiliter deferatis. In recuperandis quoque bonis et possessionibus Tolosanae Ecclesiae, quae per malos rectores distracta vel alienata sunt, et habitis conservandis, tanquam boni filii opem et consilium praebeatis. Nos quidem venditiones, impignorationes, vel quaslibet alienationes de bonis vel possessionibus episcopalibus, absque ipsius episcopi consensu per quoslibet factas evacuamus et irritas esse censemus. Si quis vero rebellis et inobediens esse praesumpserit, sententiam quam in eum canonice promulgaverit, nos auctore Domino ratam habebimus. Datum Laterani XIII Kal. Maii.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 527 |
DXXVII. Ecclesiam B. Eusebii Vercellensem tuendam suscipit, canonicorumque possessiones confirmat. (Anno 1142, April. 25.) [UGHELLI, Italia sacra, IV, 779.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis ABRAHAM archipresbytero, et canonicis majoris Vercellensis Ecclesiae, tam praesentibus quam futuris, canonice substituendis in perpetuum.
|
Aequitatis et justitiae ratio persuadet nos Ecclesiis perpetuam rerum suarum firmitatem et vigoris inconcussi monumenta conferre. Non enim decet clericos, in sortem Domini vocatos, perversis malorum hominum molestiis agitari, et temerariis quorumlibet vexationibus fatigari, similiter et praedia, usibus secretorum coelestium dedicata, nullas potentum angarias nihil debent extraordinarium sustinere. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus clementer annuimus, et B. Eusebii Vercellensem Ecclesiam, in qua divino mancipati estis obsequio, sub B. Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus, statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona eadem Ecclesia inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus, et per vos eidem Ecclesiae in perpetuum et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: curtem Caresianam, Villiacum, montem Galliani cum omnibus appendiciis suis, Portum servi; praeterea antiquas et rationabiles consuetudines ipsius Ecclesiae ratas manere censemus. Nulli ergo omnino hominum liceat praedictam Ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu vexationibus fatigare, salvis privilegiis, scilicet Romanae Ecclesiae et episcopi Vercellensis canonica reverentia. Si quis contra haec temere venire tentaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, et a sacratissimo corpore et sanguine Domini nostri Jesu Christi alienus fiat, et in extremo judicio ultioni subjaceat. Amen, amen. Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Conradus Sabinensis episcopus. Ego Albericus Ostiensis episc. Ego Martinus presb. card. S. Stephani. Ego Guido S. R. E. indignus sacerdos. Ego Stamius presb. card. tit. S. Sabinae. Ego Guido presb. card. S. Chrysogoni. Ego Ranerius presb. card. tit. S. Priscae. Ego Petrus presb. card. tit. Pastoris. Ego Goizo presb. card. tit. S. Caeciliae. Ego Ubaldus presb. card. tit. SS. Joannis et Pauli. Ego Thom. presb. card. Tit. Vestinae. Ego Greg. diac. card. SS. Sergii et Bacchi. Ego Otho diac. card. S. Georgii ad Velum Auri. Ego Guido diac. card. SS. Cosmae et Damiani. Ego Vassallus diac. card. S. Eustachii. Ego Ubaldus diac. card. in Via Lata. Ego Gerardus diac. S. Mariae in Dominica. Ego Octavianus diac. card. S. Nicolai in Carcere. Ego Guido S. R. E. diac. card. Ego Petrus diac. card. S. Mariae in Porticu. Ego Guido S. R. E. diac. card. Datum Laterani per manum Gerardi S. R. E. presb. card. ac bibliothecarii, VII Kal. Maii, indict. quinta, Incarnationis Dom. anno 1142, pont. D. Innocentii II papae anno decimo tertio.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 528 |
DXXVIII. Ad Petrum Venerabilem Cluniacensem abbatem.--Manerium in Anglia a rege Stephano datum loco centum marcarum, quas rex Henricus dederat. (Anno 1142, Maii 19.) [MANSI, Concil., XXI, 408.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio PETRO Cluniac. abbati, ejusque fratribus tam praesentibus quam futuris regulariter substituendis, in perpetuum.
|
Ad hoc in apostolicae sedis regimine, disponente Deo, promoti sumus, ut piis votis assensum praebere, auresque nostras inclinare justis petitionibus debeamus. Quia sicut injusta poscentibus nullus est tribuendus effectus, ita legitima et justa postulantium non est differenda possessio. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus gratum impertientes assensum, manerium de Letdecumba, quemadmodum ab illustri viro Stephano Anglorum rege, cum consuetudinibus et libertatibus illi pertinentibus, et omnibus suis appendiciis, de proprio dominio suo vobis devotionis intuitu concessum est, et scripto suo firmatum, pro centum videlicet marcis argenti quas Henricus bonae memoriae Anglorum rex, praedecessor illius, et thesauro suo annis singulis persolvendas, vobis concesserat, auctoritate apostolica vobis et per vos Cluniacensi monasterio confirmamus, et praesentis scripti pagina communimus. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hujus nostrae confirmationis paginam sciens, etc. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus, subscripsi. Ego Conradus Sabinensis episcopus, subscripsi. Ego Albericus Ostiensis episcopus, subscripsi. Ego Martinus presbyter card. tit. S. Stephani, subscripsi. Ego Statius presbyter cardinalis tit. S. Sabinae, subscripsi. Ego Guido presb. card. tit. S. Chrysogoni, subscripsi. Ego Goizo presb. card. tit. S. Caeciliae, subscripsi. Ego Hubaldus presb. card. tit. SS. Joannis et Pauli subscripsi. Ego Rainerius presb. card. tit. Sanctae Priscae, subscripsi. Ego Otto diaconus card. S. Georgii ad Velum Aureum subscripsi. Ego Guido diaconus card. SS. Cosmae et Damiani, subscripsi. Ego Gerardus diac. card. S. Mariae in Dominica, subscrip Ego Octavianus diac. card. S. Nicolai in Carcere, subscripsi. Ego Petrus diac. card. S. Mariae in Porticu, subscripsi. Datum in monte Tiburtino per manum Gerardi S. R. E. presb. card. ac bibliothecarii, XIV Kal. Junii, indictione V, Incarnationis Dominicae anno 1142, pontificatus vero domni Innocentii II papae anno XIII.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 529 |
DXXIX. Privilegium pro Ecclesia Ragusina. (Anno 1142, Jun. 11.) [FARLATUS, Illyricum sacrum, tom. VI, p. 63.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri ANDREAE Ragusii civitatis antistiti, ejusque successoribus canonice promovendis, in perpetuum.
|
Ex commisso nobis apostolatus officio fratribus nostris tam vicinis quam longe positis, paterna nos convenit provisione consulere, etc. Itaque postulationibus tuis, debita benignitate gratum impertientes assensum, etc., quascunque parochias . . . tibi tuisque successoribus integras permanere sancimus, scilicet Zachulmiae regnum, et regnum Serviliae, Tribuniaeque regnum, civitatem quoque Catharinensem seu Rosae, Budoanensem Avarorum, Ulcinatensem atque Scodrensem, nec non Drivastensem, et Polatensem cum abbatiis, ecclesiis et parochiis earum, etc. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hujus nostrae contitutionis paginam sciens, temere contra eam venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non congrue satisfecerit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus subs. Ego Albitius, etc. Datum in monte Tiburtino per manum Gerardi S. Romanae Ecclesiae presbyt. cardin. ac bibliothecarii, III Idus Junii, indictione V, Incarnationis Dominicae anno 1142, pontificatus vero domni Innocentii papae II anno XIII.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 530 |
DXXX. Privilegium pro ecclesia S. Mariae de Stromberch. (Anno 1142, Junii 12.) [LACOMBLET, Urkundenb, I, p. 233.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis WALTHERO Ecclesiae Sanctae Mariae de Stromberch praeposito, atque HERMANNO, caeterisque ipsorum fratribus, tam praesentibus quam futuris, regulariter substituendis in perpetuum.
|
Ad hoc universalis Ecclesiae cura nobis a provisore omnium bonorum Deo commissa est, ut religiosas diligamus personas, et bene placentem Deo religionem studeamus modis omnibus propagare. Nec enim Deo gratus aliquando famulatus impenditur, nisi ex charitatis radice procedens a puritate religionis fuerit conservatus. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus clementer annuimus, et praefatam Ecclesiam in qua divino mancipati estis obsequio, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus; statuentes ut ordo canonicus secundum beati Augustini regulam, perpetuis ibi temporibus inviolabiliter conservetur. Praeterea quascunque possessiones, quaecunque bona eadem ecclesia impraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma vobis, vestrisque successoribus, et illibata permaneant. Decimas quoque totius montis in quo vestra ecclesia sita est, et omnium novalium quae excolentur intra terminum, videlicet intra marcam hominum habitantium in Winthere, et caetera omnia quae ab Arnoldo Coloniensi archiepiscopo vobis rationabiliter concessa sunt, similiter confirmamus. Advocatiam vero ipsius loci nullus sibi usurpare praesumat, nisi quem fratres communi consensu, vel sanioris partis consilii, secundum Dei timorem, et ejusdem loci utilitatem, providerint eligendum. Sane laborum vestrorum quos propriis manibus aut sumptibus colitis, sive de nutrimentis vestrorum animalium nullus, omnino clericus vel laicus, decimas a vobis exigere praesumat. Sepulturam quoque ipsius loci liberam esse concedimus, ut quicunque es illic sepeliri deliberaverint, nisi forte excommunicati sint, nullus obsistat; salva tamen justitia matricis ecclesiae. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praedictam ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus profutura; salva Coloniensis archiepiscopi canonica justitia. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco justa servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus, subs. Ego Albericus Ostiensis episcopus, subs. Ego Octavianus diaconus cardinalis S. Nicolai in Carcere subs. Data in monte Tiburtino per manum Gerardi Sanctae Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis ac bibliothecarii, II Idus Junii, indictione V, Incarnationis Dominicae anno 1142, pontificatus vero domni Innocentii II papae anno XIII.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 531 |
DXXXI. Henrico Moraviensi episcopo Guidonem cardinalem legatum ad corrigendas cleri enormitates in has partes missum, recommendat, rogans ut ipsi ope et consilio assistat. (Anno 1142, Aug. 21.) [BOCZEK, Cod. diplom. Morav. I, 215, ex ms. codice archivii Olomucensis, saec. XIV, sign. CCCLXXIX, ecclesiae Litoviensis saec. XV.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri HENRICO, Moraviensi episcopo, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Diu est quod fraternitatem tuam in exstirpandis vitiis et fovendis virtutibus valde sollicitam esse, et pro Christianae fidei religione in partibus illis propaganda te instantius laborare cognovimus. Pro magna itaque, quam de persona tua habemus fiducia, dilectum filium nostrum Guidonem diaconum cardinalem, prudentem quidem et honestum virum, quem pro enormitatibus corrigendis ad partes illas de nostro latere destinamus, dilectioni tuae attentius commendamus, rogantes, quatenus sibi diligenter assistas, et in his quae ad Christianae religionis augmentum et morum correptionem spectare cognoveris, opem et consilium praebeas. Datum Laterani XII Kalendas Septembris.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 532 |
DXXXII. Monasterium Arnsteinense tuendum suscipit et ejus possessiones juraque confirmat. (Anno 1142, Sept. 30.) [HONTHEIM, Hist. Trevir. diplom., I, 548.]
|
INNOCENTIUS, etc., dilectis filiis GODEFRIDO abbati Arnsteinensi ejusque fratribus tam praesentibus quam futuris regulariter substituendis in perpetuum.
|
Ad hoc universalis Ecclesiae cura nobis a provisore omnium bonorum Deo commissa est ut religiosas diligamus personas et bene placentem Deo religionem studeamus modis omnibus propagare. Nec enim Deo gratus aliquando famulatus impenditur nisi ex charitatis radice procedens, a puritate religionis fuerit conservatus. Oportet igitur omnes Christianae fidei amatores diligere, et loca venerabilia cum ipsis personis divino officio mancipatis attentius confovere, ut nullis pravorum hominum inquietentur molestiis, vel importunis angariis fatigentur. Proinde, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus clementer annuimus, et Arnsteinensem B. Dei genitricis semperque Virginis Mariae, et gloriosi confessoris Christi Nicolai ecclesiam, in qua divino mancipati estis obsequio, sub B. Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus, in primis siquidem statuentes ut ordo canonicus, secundum beati Augustini regulam et institutionem fratrum Praemonstratensium, perpetuis ibi temporibus inviolabiliter conservetur. Nullus etiam fratrum post factam professionem alicujus levitatis instinctu vel districtioris religionis obtentu audeat sine abbatis totiusque congregationis permissione discedere, discedentem vero nullus abbatum vel clericorum sine communi litterarum cautione suscipiat. Praeterea quascunque possessiones, quaecunque bona, tam ex dono vel concessione illustris viri Ludovici, et Gudae uxoris suae, quam aliorum Dei fidelium inpraesentiarum juste et canonice possidetis, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poteritis adipisci, firma vobis vestrisque successoribus in perpetuum et illibata permaneant; in quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: Ecclesiam Sanctae Margaretae cum decima, ecclesiam Kirchdorff cum decima et caeteris suis pertinentiis, sicut a fratre nostro Alberone archiepiscopo Trevirensi vobis rationabiliter concessa esse dignoscitur, Clelebach cum omni possessione sua, sicut a praefato archiepiscopo vobis concessa est, Hattenhusen, Welderode, Gozenerode, Holdenruche, cum omnibus eorum pertinentiis vineas, et silvas in Neven et Bremme, cum omni jure et dominio, sicut praefatus Ludovicus vobis concessisse dignoscitur. Bubenheim cum ecclesia et omnibus possessionibus suis, Wize et Berhernhem. Sane laborum vestrorum, quos propriis manibus aut sumptibus colitis, sive de nutrimentis animalium vestrorum, nullus omnino clericus, vel laicus decimas a vobis exigere praesumat. Obeunte vero te ejusdem loci abbate, vel tuorum quolibet successorum, nullus ibi qualibet subreptione, astutia vel violentia praeponatur, sed liceat vobis communi consilio, vel parte sanioris consilii, secundum Dei timorem et beati Augustini regulam, absque ullius contradictione, abbatem eligere. Porro loci vestri advocatiam nullus invadere vel usurpare praesumat, nisi quem abbas et fratres, secundum Deum et ipsius loci utilitatem, providerint eligendum. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatam Ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, aut aliquibus vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur, eorum pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva Trevirensis archiepiscopi canonica justitia. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco justa servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen. Ego Innocentius Catholicae Eccles. episcopus. Ego Conradus Sabinensis episcopus. Ego Gregorius cardinalis diaconus SS. Sergii et Bacchi. Ego Stephanus Praenestinus episcopus. Ego Otto diaconus cardinalis Sancti Georgii ad Velum Aureum. Ego Stannus presbyter cardinalis tituli S. Sabinae. Ego Guido card. presb. tituli S. Chrysogoni. Ego Rainerius presb. card. S. Priscae. Ego Guido diaconus card. SS. Cosmae et Damiani. Ego Petrus diacon. cardinalis Sanctae Marthae in Porticu. Datum Laterani per manum Gerardi sanctae Romanae Ecclesiae presb. cardinalis ac bibliothecarii, XI Kalend. Octobris, indictione quinta, Incarnationis Dominicae anno 1142, pontificatus vero domini Innocentii papae II anno XIII.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 533 |
DXXXIII. Ecclesiae Colbicencis protectionem suscipit possessionesque ac privilegia confirmat, petentibus Rodulfo Halberstadensi et Alberto Bambergensi episcopis. (Anno 1142, Sept. 30.) [BECKMANN, Hist. v. Anhalt., I, 469.] DXXXIV. Monasterii S. Mariae Varlariensis protectionem suscipit bonaque confirmat. (Anno 1142, Oct. 27.) [HUGO, Annal. Praemonstrat., II, p. 651.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis ALBERTO praeposito Ecclesiae Sanctae Mariae de Varlare, ejusque fratribus, tam praesentibus quam futuris, in perpetuum.
|
Desiderium quod ad religionis propositum et animarum salutem pertinere monstratur, animo nos decet libenti concedere, et petentium desideriis congraum impertiri suffragium. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus clementer annuimus, et praefatam ecclesiam, in qua divino mancipati estis obsequio, sub B. Petri et nostra protectione suscipimus et praesentis scripti privilegio communimus, statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona eadem ecclesia in praesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant; in quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: Coesvilde, Asbecke, Lette, decimam; Lette mansum Adelheidis invariare. Obeunte vero te nunc ejusdem loci praeposito, vel tuorum quolibet successorum, nullus ibi qualibet subreptionis astutia seu insolentia praeponatur, sed liceat vobis communi consilio, vel partis consilii sanioris, secundum Dei timorem, et beati Augustini regulam, absque alicujus contradictione praepositum eligere. Porro loci vestri advocatiam nullus invadere, vel usurpare praesumat, nisi quem praepositus et fratres, secundum Deum et ipsius loci utilitatem unanimiter praeviderint eligendum. Sepulturam quoque ipsius loci liberam esse decernimus, ut quicunque se illic sepeliri deliberaverint, nisi forte excommunicati sint, nullus obsistat, salva tamen justitia matricis Ecclesiae. Sane laborum vestrorum, quos propriis manibus aut sumptibus colitis, sive de nutrimentis jumentorum vestrorum animalium, nullus omnino clericus, vel laicus decimas a vobis exigere praesumat. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatam ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, aut ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva dioecesani episcopi canonica justitia. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco justa servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Gregorius diaconus cardinalis Sanctorum Sergii et Bacchi. Ego Stephanus Praenestinus episcopus. Ego Octavianus diaconus cardinalis Sancti Nicolai in Carcere. Datum Laterani per manum Gerardi Sanctae Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis ac bibliothecarii, VI Kalendas Novembris, indictione VI, Incarnationis Dominicae anno 1142, pontificatus vero domni Innocentii II anno XIII.
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | |||
Innocentius II
| 536 |
DXXXVI. Monasterii Salvatoris et S. Bonifacii Fuldensis possessiones privilegiaque, petente Alehotfo abbate, confirma (Anno 1142, Nov. 15.) [DRONKE, Cod. diplom. Fuld., 391.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio ALOLFO, abbati monasterii Salvatoris Domini nostri Jesu Christi et Sancti Bonifacii, siti juxta ripam fluminis quod Fulda vocatur, ejusque successoribus regulariter substituendis in perpetuum.
|
Cum universis Dei fidelibus ex injuncto nobis a Deo apostolatus officio debitores existamus, illis tamen locis atque personis, quae ad sedem apostolicam specialius pertinere noscuntur, propensiori nos convenit charitatis studio imminere. Eapropter, dilecte in Domino fili Alolfe abbas, tuis rationabilibus postulationibus clementer annuimus et Salvatoris Domini nostri Jesu Christi monasterium, cui Deo auctore praeesse dignosceris, sanctae Romanae Ecclesiae privilegio communimus. Statuimus enim ut quascunque possessiones, quaecunque bona idem monasterium inpraesentiarum juste et legitime possidet aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium seu aliis justis modis praestante Domino poterit adipisci, firma tibi tuisque successoribus et illibata permaneant. In quibus haec propriis nominibus duximus adnotanda: Monasterium videlicet Sancti Andreae apostoli, quod vocatur Exaiulum, situm Romae juxta ecclesiam Sanctae Dei genitricis Mariae semper virginis, quae vocatur ad Praesepe, a praedecessore nostro felicis memoriae Leone praedecessori tuo Hecberto religioso abbati respectu dilectionis donatum, cum omnibus caminatis, mansionibus, cellis, vinariis et coquina, cum vineis, hortis, diversisque pomorum generibus, cum curte et puteo, et introitu per portam majorem a via publica, et cum omnibus ad idem monasterium generaliter pertinentibus, tam intra quam extra urbem sitis, quae ei juste ac recte pertinere noscuntur. Prohibemus autem omnem cujuslibet ecclesiae sacerdotem in jam dicto vestro Fuldensi monasterio aliquam ditionem habere, vel auctoritatem praeter nostram apostolicam sedem. Specialiter vero episcopum in cujus dioecesi constat esse constructum, ita ut nisi ab abbate ipsius monasterii fuerit invitatus, nec missarum ibidem solemnia celebrare praesumat. Porro dona, oblationes ac decimas fidelium absque ullius personae contrarietate eidem monasterio perpetuo firma esse sancimus. Interdicimus etiam ne femina unquam illuc ingredi praesumat, et ne quis unquam placitum ibi habeat vel in caeteris ejus locis, nec servos nec colonos ad aliquod servitium constringat nisi cui abbas ad utilitatem suae necessitatis assensum praebuerit. Obeunte vero te nunc ejusdem loci abbate, nullus ibi qualibet subreptionis astutia seu violentia praeponatur, nisi quem fratres communi consensu aut fratrum pars consilii sanioris secundum beati Benedicti regulam elegerint. Statuimus autem ut congruis temporibus nostrae sollicitudini ecclesiasticae intimetur, qualiter religio monastica inter fratres tuo regimini commissos regulari habitu dirigatur concordiaque convenienti ecclesiastico studio mancipetur, ne forte sub hujus privilegii obtentu animus gressusque rectitudinis vestrae a norma justitiae aliquo modo retorqueatur. Concedimus etiam tibi, fili charissime, praedicare verbum Dei auctoritate nostra apostolica, et ut tam tu quam successores tui ante alios abbates Galliae seu Germaniae primatum in omni loco conventuque obtineatis. Usum quoque dalmaticae et sandaliorum in missarum solemniis ex apostolicae sedis benignitate secundum quod in antecessorum nostrorum privilegiis continetur dilectioni tuae concedimus. Et ob majorem familiaritatis praerogativam, quam in sancta Romana Ecclesia nostro tempore consequi meruisti, licentiam utendi mitra et annulo tibi tuisque successoribus nihilominus impertimur. Abbas vero non nisi a nostra sede benedicatur a qua benedici debet. Et si in aliquo crimine accusatus fuerit, ejusdem tantummodo Romanae sedis judicium exsequatur. Illud insuper generaliter addendum esse dignum duximus ut quidquid auctoritate praedecessorum nostrorum, regum vel imperatorum ipsi Fuldensi coenobio certum est fuisse concessum, sit etiam nostra auctoritate apostolica per hujus scripti paginam confirmatum. Nulli ergo omnino hominum liceat, etc., ut in privilegio anni 1137, supra, usque ad aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus Ego Cunradus Sabinensis episcopus. Ego Stefanus Praenestinus episcopus. Ego Guido sanctae Romanae Ecclesiae indignus sacerdos. Ego Petrus presbyter cardinalis de tit. Pastoris. Ego Thomas presbyter cardinalis tit. Vestinae. Ego Gregorius diaconus cardinalis Sanctorum Sergii et Bacchi. Ego Otto diaconus cardinalis S. Georgii ad Velum Aureum. Ego Humbaldus diaconus cardinalis Sanctae Mariae in Via Lata. Ego Octavianus diaconus cardinalis S. Nicolai in Carcere. Ego Petrus diaconus cardinalis S. Mariae in Agro. Ego Petrus diaconus cardinalis S. Mariae in Porticu. Datum Laterani per manum Gerardi sanctae Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis ac bibliothecarii, XVII Kal. Decembr., indictione VI, Incarnationis Dominicae anno 1142, pontificatus vero domni Innocentii II papae anno XIII.
|
(quod absit!) (S. p.) (B. V.)
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] | ||
Innocentius II
| 537 |
DXXXVII. I[eronymo] priori ecclesiae S. Frigdiani Lucensis significat eum a clericis laicisque Ecclesiae Aretinae Romam vocatis episcopum electum esse. Hortatur ut episcopatum capessat. (Anno 1142, Nov. 22.) [BALUZ., Miscell., IV. 592.]
|
INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio I. priori S. Fridiani, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Aretina Ecclesia pastore viduata, quoniam sicut in talibus solet fieri, in diversas personas partium vota se diviserunt, pro electione aliquandiu laboravit, et in personam honestam et religiosam per se ipsa convenire non potuit. Et quoniam ex injuncto nobis a Deo apostolatus officio nostra interest omnium Ecclesiarum curam gerere, et omnibus paterna sollicitudine providere, ejusdem Ecclesiae, tam ex clericis quam ex lalcis, graviores et honestiores personas universitatis vice ante nostram praesentiam evocavimus, et eos per nos et fratres nostros ad unitatem et concordiam revocare curavimus. Inspirante itaque illo a quo omne bonum, et sine quo nihil boni possumus, in personam tuam, dilecte in Domino fili, convenerunt, et in nostra et in fratrum nostrorum praesentia praepositus, archidiaconus, abbates et alii clerici, consules quoque et judices qui cum eis venerant, unanimiter et concorditer te in pastorem et episcopum suum elegerunt. Ergo quoniam servus Christi utilitati proximorum non debet secretum ponere suum, quando ipse Patris Unigenitus, ut multis prodesset, de sinu Patris egressus est ad publicum nostrum, per praesentia tibi scripta mandamus, et mandando per obedientiam praecipimus quatenus regimen Aretinae Ecclesiae, ad quod Domino disponente vocatus es, confisus de misericordia Dei, suscipias, et non tantum tibi, sed commisso tibi a Deo populo prodesse studeas. Data Laterani X Kal. Decemb.
|
( sic )
|
http://viaf.org/viaf/62343397
|
[] |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.