category
stringclasses 5
values | date
stringlengths 9
14
| link
stringlengths 22
753
| topic
stringlengths 1
11.6k
⌀ | author
stringlengths 1
1.98k
⌀ | content
stringlengths 1
187k
⌀ |
|---|---|---|---|---|---|
BLOG
|
2012.06.13
|
http://tharindunirmalgeadawiya.blogspot.com/
|
කෝඩුකාරයාගේ මෙලොවට ආගමනය
|
කෝඩුකාරයා
|
අද කෝඩුකාරයට ටිකක් වැදගත් දවසක්......අද උදේ ඇඳෙන් බැස්ස වෙලාවෙ ඉඳල ටිකක් විතර අමුතු දේවල් සිද්ධ වෙනව කියල මට තේරුණා.ඒව හැම එකක්ම ඉතින් ප්‍රසිද්ධියේ කියන්න බෑනේ.....ඒක නිසා මම ඒව ගැන කතා නොකර ඉන්නම්.....කොහොමහරි ඉතින් කෝඩුකාරය අද ඉස්කෝලෙ පැත්තෙ ගිහිල්ල එනකොට එක කොල්ලෙක් මාව නවත්තගෙන මෙන්න මෙහෙම අහනවා........."උඹල අපිටත් නොකියම පාටි දාන්න වගේ නේ හදන්නේ....කෝ යකෝ අපිට කේක්....."දැන් ඉතින් මට නිකන් මඤ්ඤං වගේ....."තොට පයිත්තයන්ද යකෝ............."මම අරූගෙන් ඇහුව.."ඇයි යකෝ....අද තොගෙ උපන්දිනේ නේද......"කෙලිය තාප්පෙට...මට මගේ උපන්දිනේ අමතක වෙලා...දැන් ඉතින් මොනා කරන්නද....කියල මට හිතුන....ඒත් එක්කම මට මතක් වුනේ අද මගේ උපන්දිනේ කියල අපේ ගෙදර ඇත්තන්ට අමතක වීම පිළිබඳව...අයියෝ...මට ඒ වෙලාවෙනම් ඉතින් ඇත්තටම දුක හිතුන.....හැබැයි ඉතින් ඒ දුක නැත්තටම නැතිවුනේ මම ගෙදරට අඩිය තියනකොටම වෙච්ච සිද්ධියක් නිසයි.අපේ ගෙදර කස්ටිය මටත් නොකියම ගෙදර පාටියක් ලෑස්ති කරල......දැන් ඉතින් දුකක් නෑ....ඔන්න ඉතින් යුතුකමක් විදිහට අපේ බ්ලොග් පුරයේ ඇත්තන්ටත් කේක් කෑල්ලක් දෙන්න ඕනෙ කියල මට හිතුන.....ඔන්න ඉතින් ගූගල් කඩෙන් ගත්ත කේක් එකක් පහලින් දාල තියනව....කස්ටිය බෙදාගෙන කන්න ඕනෙ හොඳේ.
|
BLOG
|
2012.05.24
|
http://tharindunirmalgeadawiya.blogspot.com/
|
නිලඹර වසන්තය.....(4 කොටස)
|
කෝඩුකාරයා
|
නිලඹර වසන්තය.....(1 කොටස)නිලඹර වසන්තය.....(2 කොටස)නිලඹර වසන්තය.....(3 කොටස)මෙතනින් කියවන්න*********************************************************************************මිතුරු මිතුරියන්ගේ කවට වදන් හමුවේ දවස ගතවී යනු තාරකාට කිසිසේත්ම නොදැනිණි.තාරකාගේ නිවසින් නික්මෙන්නට සූදානම් වූ අවස්ථාවේදී දේවින්දගේ මුහුණේ තිබූ ශෝකය මුසු වූ අවිහිංසක බැල්ම ඔවුන් ගිය පසුත් තාරකාගේ සිතේ සිතුවම් වී තිබිණි. දේවින්දව දකින වාරයක් වාරයක් පාසා තාරකාගේ සිතට මහත් ව්‍යාකූලභාවයක් නොදැනුනා නොවේ.ජීවිතයේ මෙතෙක් නොසිතන යමක් දැන් දැන් සිතන්නට පැමිණ ඇතැයි ඇයට දැනේ.තම හදවත් මලුව ජය ශ්රී මහා බෝ සමිඳුන් උදෙසා පවත්වනු ලබන පිච්ච මල් පූජාව වැනි උතුම් වූ මංගල කටයුත්තකට පේ වන බව ඇයට හැඟේ.වෙනදා ඇඳේ පෙරළෙමින් කල්පනා කරන්නට දෙයක් සෙවුවද මෑතක වනතුරුම ඇයට එවැන්නක් හමුවී නැත.නමුත් දැන් එසේ නොවේ.අද හිත තමාගේ නොවේ වගේය.කෙනෙකු පැමිණ තම හිත ඔහුගේ යටතට යටත් කරගත්තාක් මෙනි.තාරකා කෙදිනකවත් හදවතේ හැඟීම වලට එරෙහි වී නැත.ඔලුවෙන් නොව හදවතින් තීරණ ගන්නට ඇය කවදත් ආශා කලාය.මලක පෙති පිපෙන්නේ කලාවකට ලතාවකටය.තමනුත් පැමිණියේ ජීවිතයේ මල් වාර කිහිපයක් පසුකරමින් වුවද පිපෙන්නට ඉඩ තිබියදීත් නොපිපුණේ මන්දැයි තාරකාට සිතුණි.දෛවයද එසේ විය යුතුය.වසන්ත සමයන් සියගණනක් පසුකලද නොපිපුණ කුසුමක් එක් ආදරබර සමනල බැල්මකදී මල සතු වූ සියක් පෙතිම විකසිත වී සමනල හදවතටම නතුවන අවස්ථාද නැතුවා නොවේ.නින්ද අහලකවත් නොවූ හෙයින් කාමරයේ තුබූ සීඩී ප්ලේයරය ක්රියාත්මක කල තාරකා ඇඳට වැටුණි.කවුලු පියන්පත් වහන්න සඳළු තලාවේ....ඔබ දුරයි නෙතට මා සිටිනා ලවැලි තලාවේ.....කසුන් කල්හාර ගැයූ සුමියුරු ගීය ඇයගේ හද පත්ලෙහි ගැඹුරුම තැනක් ස්පර්ශ කලා යැයි ඇයට හැඟුණි.ගීතයේ මිහිර විඳිමින් සිටි ඇය ටික වේලාවකින් නිදි කුමරියගේ පහසට නතු වූවාය.සතියක් පමණ ඉකුත් වූ පසු තාරකාට ඇවිදින්නට හැකි දුරකට ඇගේ පාදය සනීපවී තිබුණි.මේ සතිය ඇතුලත දේවින්ද,අනුරාධා ඇතුලු තාරකාගේ මිතුරු කැල ඇයව බලන්නට දින හතරක් පමණ පැමිණියහ. අම්මෝ....මෙන්න ලෙඩ සනීප වෙලාද කොහෙද පාර දිගේ උඩ පැන පැන එනවා....සිනහ මලක් මුවග රඳවාගෙන මිතුරන් අතරට පැමිණෙන තාරකා දෙසට අත දිගුකර අනුරාධා පැවසුවාය."මොනවද මම එනව දැකලා කෙඳිරුවේ...."මිතුරන් අතරට පැමිණි තාරකා අනුරාධාගෙන් ඇසුවාය."නෑ..මම මේ කිවුවෙ ආයිත්නම් ඔයාලගෙ ගෙදර යමු කියලා අපිට කවුරුත් කරදර කරන එකක් නෑ කියල.පහුගිය දවස් ටිකේ සමහර අයගෙන් පුදුම කරදරයක්නෙ තිබුනේ......""කවුද අපේ ගෙදර යමු කියලා ඔයාලට කරදර කලේ.....""අම්මේ මේ යකානම් මැරෙන්නෙ නෑ.....ඔන්න ඔය එන මනුස්සය තමයි අපිට මෙච්චර දවසක් වද දුන්නේ......"එක්වරම තාරකාගේ මුහුණ ලැජ්ජාවත් සමග මුසුවූ කෝල බවකින් බිමට බරවිය.තම මිතුරන් පිරිවරාගෙන තමන් ඉදිරියට එන දේවින්දව ඇගේ දෑසට හසුවන්නට තත්පරයක්වත් ගතවූයේ නැත."ආ....ලමයගෙ ලෙඩ සනීපයි වගේ නේද."තාරකා අසලට පැමිණි දේවින්ද සිනාමුසු මුහුණින් යුතුව ඇසුවේය."තාරකාගෙ ලෙඩ සනීප වුනාට මොකද තවත් සමහර කට්ටියටනම් අමුතු ලෙඩක් හැදීගෙන එනව වගේ......."අරවින්ද අනුරාධාට ඇඟිල්ලකින් ඇන පැවසුවේය."ඒ කතාවටනම් මමත් සම්පූර්ණ එකඟයි.""උඹල හිතාගෙන ඇත්තේ කට්ටියම එකතු වෙලා එකෙක් දෙන්නෙක්ව බයිටට ගන්න එක මහ ලොකු වීර ක්‍රියාවක් කියල නේ....."දේවින්ද අරවින්ද වෙත කෝපය මුසු බැල්මක් හෙලමින් පැවසුවේය."ආ......මෙයා මොකද මේ අහසෙ පාවෙන තොප්පි ඔළුවට දාගන්නෙ...."අනුරාධා පැවසුවාය.මිහිර අමිහිර ගැබ් වූ වදන් අතරින් කෙලිලොල් තරුණ තරුණියන්ගේ දින එකිනෙක ගත විය.අසීමිත,අපරිමාණ ආදරයක් තමන්ගේ සිත් තුල පැවතියද දේවින්දත් තාරකාත් තම සිත තුල පවතින්නේ ආදරයක් යැයි තේරුම් ගැනීමට අපොහොසත් විය...................................................................................................................................................................අද දින වෙනදාටත් වඩා ඉක්මනින් හිරු අහසට විත් යැයි දේවින්දට හැඟුණි.මේ වනවිට තාරකාත් දේවින්දත් එකිනෙකාට මුණගැසී මසකටත් වැඩි කාලයක් ගතවී තිබුණි.මේ කාලය තුල තමාත් තාරකාත් කෙතරම් සමීප වුණිදැයි දේවින්ද සිතුවේය.ක්‍රීඩා උළෙලෙහි අවාසාන මොහොතේදී ප්‍රථම ස්ථානය ලබාගත් නිවාසය ප්‍රකාශයට පත්කරන අවස්ථාවේදී තාරකාත් දේවින්දත් ගැහෙන හදින් යුතුව එක ළඟට වී බලා සිටියහ.තාරකාගේ අත ඇය නොදැනුවත්වම දේවින්දගේ අතැඟිලි අතර පැටලිණි."මෙම වසරේ නිවාසාන්තර ක්‍රීඩා උළෙලේ ජය හිමිකරගන්නා නිවාසය වනුයේ................................"මුලු ක්‍රීඩා පිටියේම හුන් ළමුන් සියලු දෙනා මීයට පිම්බාක් මෙන් නිහඬ විය.තාරකාගේ දෑඟිලි දේවින්දගේ අතට වඩාත් තදවිය.ඇයගේ හුස්ම වැටෙන ශබ්දය දේවින්දගේ දෙසවන් තුල රැව් දෙමින් ඇසිණි."මෙවර ක්‍රීඩා උළෙලේ ජයග්‍රහණය ලබාගන්නා නිවාසය වනුයේ....විජය නිවාසයයි............"එක්වරම මුළු ක්‍රීඩා පිටියම මහත් අත්පොලසන්නද නගමින් ප්‍රීතිඝෝශා පවත්වන්නට විය.දේවින්ද නොදැනුවත්වම ඔහුගේ නෙතඟින් ගිලිහෙන්නට බලා සිටි කඳුලු කැට දෙකක් ඔහුගේ කම්මුල තෙමමින් ඇදවැටුණි.ඔහු තාරකා දෙස බැලීය.මුහුණ පුරා දෝරෙගලනා නිමක් නැතු සතුටක් අතරින් තාරකාගේ සිනහමුසු මුහුණ ඔහුහට දක්නට ලැබිණි.දේවින්දත් තාරකාත් එකිනෙක වැළඳගත්තේ අපරිමිත වූ ප්‍රීතියක් දෙදෙනා අතර හුවමාරු කරගන්නට මෙනි.තවත් ඇසිල්ලකින් තමාගේ නිවාසය ජයග්‍රහණය කරා ගෙනයන්නට අපමණ වෙහෙසක් දැරූ දේවින්දව,විජය නිවාසයේ සියලු ළමුන් එක් රොක් වී කරමතින් තබාගෙන ප්‍රීතිඝෝශා පවත්වන්නට විය."මෙයා මොකද මේ කණ්නාඩිය දිහා බලාගෙන තනියම හිනාවෙන්නේ.....අනිමිසලෝචන පූජාවක්වත් පවත්වනවද."තම සොහොයුරියගේ හඬින් දේවින්ද ගැස්සී ගියේය.අම්මෝ....මගේ හිත ගිහිල්ල තියන දුර...දේවින්දට සිතුණි."මම අනිමිසලෝචන පූජාවෙ නෙමෙයි...රුවන් සක්මනේ යෙදුනත් තමුසෙට තියන අමාරුව මොකක්ද....යනව යනවා.....ගිහිල්ල තමුසෙගෙ වැඩක් බලාගෙන ඉන්නව."දේවින්ද සොයුරියට පැවසුවේය."මට ඇති අමාරුවක් නෑ හලෝ...අන්න අම්ම කෑම කන්න කතා කරා..මම ඒක කියල යන්නයි ආවෙ."ඇය ගස්සාගෙන කාමරයෙන් එලියට ගියාය.දේවින්ද පාසලට යෑම සඳහා හැඳ පැළඳ තම කාමරයෙන් නික්ම යන්නට සූදානම්වනවාත් සමගම දේවින්දගේ ජංගම දුරකතනය නාද විය.එය අතට ගත් දේවින්ද දුරකතන ඇමතුම කාගෙන්දැයි බැලුවේය.ඇමතුම අනුරාධාගෙනි.කෙදිනකවත් අනුරාධා දේවින්දට මෙතරම් උදෑසනින් කතාකර නැත්.මහත් කුතුහලයෙන් යුතුව දේවින්ද අනුරාධාව ඇමතීය."දේවින්ද..මට ඔයාට කියන්න ලොකු දෙයක් තියනවා.""එහෙනම් ඉතින් ඉක්මනට ලොකු දේ පොඩියට පැහැදිලිව කියන්නකෝ....""විහිළු නෙමෙයි බං...මම අද ඉස්කෝලෙ එන්නෙ නෑ.උඹට පුළුවන්නම් අද ඉස්කෝලෙ ඇරෙන ටයිම් එකට බේක් හවුස් එක ගාවට වරෙන්.මම මේ කියන්න යන දේ උඹට ගොඩාක් වැදගත් වෙයි.ඒක නිසා විහිළුවකට ගන්නෙ නැතුව අද හවසට මාව හම්බවෙන්න වරෙන්.මම තියනවා."දුරකතන ඇමතුම විසන්ධි විය.අනුරාධා කෙදිනකවත් මෙතරම් බැරෑරුම් ලෙස කතා කරන්නේ නැත.මොකක් හෝ බරපතල කරුණක් විය යුතුය.අද පාසල ඇරී අනුරාධා හමුවීමට දේවින්ද සිතුවේය.
|
BLOG
|
2012.05.12
|
http://tharindunirmalgeadawiya.blogspot.com/
|
නිලඹර වසන්තය.....(3 කොටස)
|
කෝඩුකාරයා
|
නිලඹර වසන්තය.....(1 කොටස)නිලඹර වසන්තය.....(2 කොටස)මෙතනින් කියවන්න*********************************************************************************සිහින වාලුකාවක අතරමං වී තිබූ තමන්ගේ හිත මොකක්දෝ රටාවකට හැඩගැසීමට සූදානම් වනබව තාරකා ඉවෙන් මෙන් වටහා ගත්තාය.තම දිවියේ සහරාව මෙන් සතර අතටම පැතිරුණු හුදෙකලා බව රසවිඳීමට හැකි යැයි තාරකාට දැන් දැන් සිතේ. අද දිනයේදී සිදුවූ සියල්ලක්ම පාහේ තාරකාට ඉතා පුදුමසහගත සිදුවීම්ය.කවර දිනකවත් තම පියා හැරුනු කොට වෙනත් පිරිමියෙකු සමග සමීපව නැතිනම් ලෙන්ගතුව කතා කර නොතිබූ තාරකාගේ හිත අද උදෑසන දේවින්ද සමග කතා කිරීමට බල කලේ ඇයි.තමන්ගේ කකුල අනතුරකට ලක් වූ වෙලේ දේවින්ද තමාව දෝතට ගත් විට තමන්ගේ මුළු ගතම හිරිවැටී ගියා නොවේදැයි තාරකාට සිහිවිය.එම වේලාවේ සිට තමන්ව නිවසට රැගෙන එන තෙක්ම ඔහු තාරකා ළඟින් රැඳී සිටියේය.මේ සියල්ල එක පෙළටම තාරකාට සිහි විය.වෙනදා නිවසට ආ විගසම තම ආදරණීය නැගෙණිය සමඟ කතාවට වැටෙන ඇය අද මෙතරම් හුදෙකලා වූවේ ඇයි.තමාගේ සිත මෙතරම් දේවින්ද ගැන සිතන්නේ ඇයි.ඇයට තම සිත සමග විටෙක තරහක්ද ඇතිවේ.තවත් විටෙක තමාගේ සිත මෙතරම් බොළඳ වූයේ කෙලෙසදැයි ඇයට සිතේ."එයා මට මෙච්චර උදවු කලේ මනුස්සකමට වෙන්න ඇති.එහෙම එකේ ඇයි මගෙ හිත මට එයා ගැන මෙච්චර හිතන්න බල කරන්නෙ......."ඇය එම ප්‍රශ්නය ඇසුවේ තම හදවතිනි.ඇයට එම ප්‍රශ්නයට පිළිතුරක් සොයා ගැනීමට අපහසු වූවාය."ලොකු දූ....ඔයාට කෑම එක බෙදලා ගෙනත් දෙන්නද.නැත්නම් මම කවන්නද."මවගේ හඬින් තාරකා ගැස්සී ගියාය."එපා අම්මා.....ඉන්න මම ඔතනට එන්නම්."යැයි කියමින් ඇය ඇඳෙන් නැගී සිටින්නට හැදුවද නැවතත් ඇගේ කකුල රිදුම් දෙන්නට පටන් ගත්හ."හා හා...දරුවෝ.....ඔයා නැගිටින්න හදන්න එපා....ටිකක් ඔය කකුල සනීප වෙනකම් ඇඳට වෙලා ඉන්න කියල දොස්තරත් කිවුව නේද.පොඩ්ඩක් ඔහොම ඉන්න.මම බත් බෙදාගෙන ඇවිත් ඔයාට කවන්නම්."කාමරයට පැමිණි මව පැවසීය."අනේ මට එච්චර අමාරුවක් නෑ අම්මා.පොඩ්ඩක් කකුල රිදෙන එක විතරයි.අනූ අක්කා අම්මට දොස්තර කියපු නැති දේවලුත් කියල ගිහිල්ල වගේ.....""නෑ......අනුරාධා දුව ඔයත් එක්ක එලියට ආපු වෙලාවේ අර පිරිමි දරුවට කතාකරල දොස්තර කියල තියෙන්නේ ඔයාට ටික දවසක් යනකම් ඇවිදින්න දෙන්න එපා කියල.ඔයා බයවෙයි කියල තමයි ඒ දරුව ඔයාට ඔය විත්තියක් කියල නැත්තේ...ඒ වුනාට මට ඇවිල්ල කිවුව ඔයාට වැඩිය ඇවිදින්න දෙන්න එපාය කියල දොස්තර කිවුවලු."මවගේ කතාවෙන් තාරකා දේවින්ද ගැන තව දුරටත් වටහාගත්තාය.ඈත අහසේ දිදුලන චන්ද්‍රයා ඈ දෙසට නෙත් හෙලාගෙන සිටින අයුරු විවෘතව ඇති ජනේලයෙන් ඇයට පෙනේ.තාරකාට අමරසිරි පීරිස්ගේ ගී පදවැලක් සිහියට නැගුනි.විටෙක දේවින්දද මේ පුරහඳේ අසිරිය විඳිමින් සිටිනවා විය හැක.එදින තාරකා නින්දට ගියේ හැකිතාක් ඉක්මනින් පාසල වෙත යෑමේ බලාපොරොත්තුවක් සිත තුල රඳවාගනිමිනි.හිමිදිරි ගුවන් ගැබට සූර්ය්‍ය කුමරුගේ බැල්ම වැටීමටත් කලියෙන් දේවින්ද දවස ආරම්භකර හමාරය.සෑම දිනකම හිරුට කලින් දවස ආරම්භ කිරීමට දේවින්ද ප්‍රිය කලේය.එවිට ගතට මෙන්ම සිතටද මහත් සැනසීමක් නිස්කලංකභාවයක් දැනේ."අරවින්දට මතකද......අර තාරකා නංගි වැටුන වෙලාවෙ මෙයා පුදුම විදිහට බය වෙලානෙ හිටියේ.......""ඒක නේන්නම් බන් මාත් බලාගෙන හිටියෙ...මූ මෙච්චර එකට ඉන්න අපිට කරදරයක් වුනාමවත් ඔහොම සලකන්නෙ නෑනෙ....."පෙර දින රාත්‍රියේදී තම මිතුරන් විසින් දේවින්දට කරන ලද කවට වදන් ඔහුට සිහිවිය.උදෑසනින්ම වතුර මල යටට වී වතුර මලින් එන කුඩා ජල බිඳුවලට තම ශරීරය හොඳ හැටි සිපගැනීමට ඉඩදුන් දේවින්ද ඔවුන් අද දින යොදාගත් ගමන යෑම සඳහා සුදුසු සැහැල්ලු ඇඳුමක් ඇදගත්තේය.තම මිතුරු මිතුරියන් තවමත් පැමිණ නැතිබව ඔහුට විශ්වාසය.එම නිසා වැඩි කලබලයකින් තොරව ලෑස්ති වූ දේවින්ද ගෙදරින් එලියට බැස්සේය.අද දින වන විට තම පාදය සනීප වී ඇවිදීමට හැකිවේයැයි සිතුවද එසේ ඇවිදීමට හැකි තත්වයක් තාරකාට තිබුනේ නැත.ඇඳෙන් බිමට අඩිය තබන සෑම මොහොතක් පාසාම ඇගේ කකුල වේදනා දෙන්නට විය.මැදියම් රාත්‍රිය වනතෙක් හරි හැටි නින්දක් නොලැබූ තාරකා උදෑසන 7 වනවිටත් තද නින්දක පසුවිය.පාන්දර 6ට පමණ තම දියණියගේ කාමරයට පැමිණි තාරකාගේ මව වෙන දිනවල අලුයම හතරට පමණ අවදිවන දියණිය අද තවමත් සුවසේ නිදි කුමරියගේ පහස විඳිමින් සිටින දෙස මොහොතක් බලා සිටියාය."පව් දූලගෙ තාත්තෙ.......කෙල්ල ඊයෙ රෑ වෙනකම් නිදාගන්නෙ නැතුව ඇති.කොච්චර නෑ කියල කිවුවත් කකුලෙ අමාරුව නිදාගන්න ඇඳට ගිය වෙලාවෙත් තිබ්බ කියල මට තේරුණා."දියණියගේ කාමරයට ඔළුව දැමූ ගුණසේන මහතා දෙස බලා තාරකාගේ මව පැවසුවාය.නමුත් තාරකාගේ නින්ද සොරාගෙන තිබුනේ ඇයගේ කකුලෙහි ආබාධය නොව ඇගේ සිතට ඇතුළු වී තිබූ ආගන්තුක වූ සෙනෙහෙබර හැඟීම් පොකුරක් බව කිසිවෙකු නොදත්තේය.නිවසේ සීනුව නාදවන විට තාරකා සිටියේ තම ඇඳ මත වාඩිවී පොතක් කියවනගමන්ය."අම්මා............කවුද ඇවිල්ල වගේ.පොඩ්ඩක් බලන්න....."සීනුවේ හඬ ඇසුණු තාරකා තම මවට හඬගෑවාය.ටික වේලාවකට පසු මව නිවසේ දොර විවර කරන ශබ්දයත්,ඉන් පසුව තවත් කටහඬවල් කිහිපයකුත් තාරකාගේ දෙසවනට ඇසිණි.තවත් තත්පර කිහිපයකට පසුව සුපුරුදු මුහුණක් තාරකාගේ කාමරයට එබිණි. ටික වේලාවකට පසු මව නිවසේ දොර විවර කරන ශබ්දයත්,ඉන් පසුව තවත් කටහඬවල් කිහිපයකුත් තාරකාගේ දෙසවනට ඇසිණි.තවත් තත්පර කිහිපයකට පසුව සුපුරුදු මුහුණක් තාරකාගේ කාමරයට එබිණි. "අනූ අක්කේ.....ඔයාල..." තාරකාට අදහාගන්නටත් බැරිය.පළමුවෙන්ම අනුරාධාගේ මුහුණත් දෙවනුව තවත් මිතුරන් කිහිපදෙනෙක් සහ පිටුපසින්ම දේවින්දගේ මුහුණත් ඇයගේ දෑසට හසුවිය."මේ මොකද කෙල්ල නිකන් බය වෙලා වගේ........"තාරකාගේ ඇඳ කොනකින් අසුන්ගත් අනුරාධා ඇසුවාය."නෑ...බය වෙලා නෙමෙයි.මට එකපාරටම හිතාගන්නවත් බැරි වුනා.පුරුදු කටහඬවල් ටිකක් ඇහුනට මම හිතුවෙ නෑ ඔයාල වෙන්න ඇති කියල.අනික මෙච්චර උදෙන්ම..."තාරකා විශ්මය ගැබ් වූ හඬකින් පැවසුවාය."අපිටනම් ඉතින් මෙච්චර උදෙන් එන්න ඕන කමක් තිබුනෙ නෑ...ඒත් ඉතින් මේ එක්කෙනෙක්ට නම් ඔයාව බලන්න එන්න පුදුම ඕනකමක් තිබුනනේ.ඒ නිසා ඉතින් අපිත් ඉතින් ඕන මඟුලක් කියල උදේ පාන්දරින්ම ආව."අනුරාධා පැවසූයේ දේවින්දට ඇහැකින් ඉඟි කරමිනි.තාරකාගේ දෑස ක්ෂණයකින්ම දේවින්ද වෙත යොමුවිය.කහ පැහැති ටී ෂර්ටයකින් හා ලා නිලට හුරු ඩෙනිමකින් සැරසී සිටි දේවින්ද ඔහු කුමන ඇඳුමට වුවද ලස්සනයැයි ඇයට සිතුණි.තමා දෙස බලා සිටින තාරකා දෙසට නෙත් හෙලූ දේවින්ද "දැන් සනීපද නංගී..."යැයි ඇසුවේ මුවගට අහිංසක සිනහවක් නංවා ගනිමිනි."අනේ ඔව් අයියේ....දැන් හොඳටම සනීපයි.ඒකනෙ මේ ඇඳෙන් බැහැගන්න බැරුව ඇඳට වෙලා ඉන්නේ...."දේවින්දගේ ප්‍රශ්නයට පිළිතුරු ලැබුනේ තාරකාගෙන් නොව අරවින්දගෙනි.අරවින්ද ඇද පැද පැවසූ කතාවට සියල්ලන් සිනහ ගැන්වීමට සමත්විය."මම තොගෙන් මුකුත් ඇහුවේ නෑ....කට වහගෙන හිටු."දේවින්ද ඔහුට බැණවැදුනේ තරහකින් නොවේ."මොනවහරි බීල ඉමු ලමයිනේ..."තේ බන්දේසියක් අතින් රැගෙන තාරකාගේ කාමරයට පැමිණි ගුණසේන මහත්මිය පැවසුවාය."අයියෝ....ඇන්ටි මොකටද කරදර වුනේ..කෝ දෙන්න,මම ඕක අල්ලන්නම්."ඇගේ අතින් තේ බන්දේසිය ගන්නා ගමන් කාංචනා ඵැවසුවාය."ඔව් ඔව් ඇන්ටි...අපේ කාංචනාට හොඳට හවුස් කීපින් වැඩ පුළුවන්.මෙයා ඒ ලෙවල් වලින් පස්සෙ දෝහා කටාර් යන්න ඉන්නෙ.එහේ ගෘහ සේවිකා ඇබෑර්තු ගොඩාක් තියනව කියන්නේ...."කාංචනාට අනුරාධාගේ කට තලා දමන්නට සිතුණි."ඕව ඇන්ටි ඉරිසියාවට කියන කතා...අනූගෙ අම්ම හැම තිස්සෙම වගේ අපිත් එක්ක කියන්නෙ මේකිව කසාද බන්දල දෙන්න වෙන්නෙ හොඳට ගෙදර වැඩ කරන්න පුළුවන් මිනිහෙක්ට කියලනේ....ඉතින් අනූගෙ අම්මම එහෙම කියනකොට මෙයාගෙ ගෙදර වැඩ කිරීමේ හැකියාව ගැන ඇන්ටිට අමුතුවෙන් තේරුම් කරන්න ඕන නැහැනේ."පිරිසට තේ බන්දේසිය අල්ලන ගමන්ම කාංචනා පැවසුවාය.
|
BLOG
|
2012.05.02
|
http://tharindunirmalgeadawiya.blogspot.com/
|
නිලඹර වසන්තය.....(2 කොටස)
|
කෝඩුකාරයා
|
තමා ඉදිරියේ සැහැල්ලු කහ පැහැති ටී ෂර්ට් එකක් සහ කලු පැහැයෙන් යුත් බොටම් කලිසමක් හැඳ සිටින මේ තරුණ යුවතිය දෙස දේවින්ද තත්පර දහයක් පමණ එක එල්ලේ බලා සිටියේ ය.යුවතියක් සැහැල්ලු වූ විට කෙතරම් ලස්සනද.ඇසිල්ලකින් දේවින්දගේ සිතට එම පැනය නැගුණි.තාරකා ලැජ්ජාවෙන් බිම බලා ගත්තාය.දේවින්ද මීට පෙර තාරකාව දැක ඇතත් ඇයගේ කටහඬ අසා නැත."තාම කවුරුත් නෑනෙ නංගි...ඔයා ආවෙ බාස්කට්බෝල් ප්‍රැක්ටිස් වලට නේද."දේවින්ද එසේ ඇසුවේ අසන්නට වෙනත් යමක් නැති නිසාය."ඔව්...අයියටනම් මාව මතක නැතුව ඇති නේද.""ඔයාගෙ මූණනම් ටිකක් දැකල පුරුදුයි.හැබැයි ඉතින් එච්චරටම මතකයක් නැහැ.""ම්...ම්....ඔයාගේ නම දැනගන්න පුළුවන්ද."දේවින්ද තාලයකට මෙන් ඇසුවේය.කෙතරම් තම පන්තියේ මිතුරියන් සමග මිත්‍රශීලීව සිටියද තාරකා හමුවේදී දේවින්ද තරමක් අපහසුතාවයකට පත් වූවේය.ඒ මක්නිසාදැයි ඔහුට නොවැටහුණි."මගේ නම තාරකා.මම ඉන්නෙ 12 A3 ක්ලාස් එකේ.ඔයාලගෙ ක්ලාස් එකේ ඉන්න අනුරාධා අක්ක මගේ හොඳ යාළුවෙක්......"ඇය කෙළින්ම දේවින්දගේ මුහුණ දෙස බලා පැවසුවාය.ඇස් නටවමින් කතාකරන ඇයගේ කතා විලාශයට දේවින්ද මහත් සේ ඇලුම් කලේය."ඇත්තද....අනුරාධා නම් මට ඔයා ගැන මීට කලින් වැඩි විස්තරයක් කියල නෑ."දේවින්ද මුවට සියුම් මදහසක් නංවාගෙන පැවසුවේය.පසෙකින් නැගුණු අඩි ශබ්දය නිසා දේවින්දත්,තාරකාත් පිටුපස හැරී බැලුවහ.තවත් මිතුරියන් කිහිපදෙනෙක් වටකරගෙන අනුරාධා සිනා සලමින් දේවින්දලා සිටින තැනට පැමිණේ."මචංලා......අපි පරක්කු නෑ නේද."පන්තියේ කටකාරිය වූ අනුරාධා සිනහසලමින් ඇසුවාය."පරක්කු නෑ.......බලපන් දැන් වෙලාව කීයද කියලා....."දේවින්ද තම අත් ඔරලෝසුව ඇයට දිගුකරමින් පැවසුවේය."දැන් මෙයා මෙහෙම කිවුවට මොකද අපි පරක්කු වෙනවනම් හොඳයි කියල හිත හිත ඉන්න ඇත්තේ."තාරකා දෙසට නෙත් හෙළමින් කාංචනා පැවසුවාය.දේවින්දව තව ටිකක් තරහ ගැස්සීමට සිතූ අනුරාධා "හැබැයි ඉතින් දැන් දේවින්දට ඇස් පේනවත් අඩුයි වගේ නේ....කමක් නෑ....ඕව ඉතින් හතලිස් ඇඳිරිය ලං වෙනකොට හැදෙන සාමාන්‍ය ලෙඩනේ....දැන් හරියටම වෙලාව උදෑසන අට පසුවී මිනිත්තු විසි පහයි..""මම මෙතන තව එව්න් ඉන්න නිසා උඹලට මොනවත් කියන්නේ නෑ.කිවුව කියල හිතාගනින්කෝ.......""ආ.............ඔය එන්නෙ අනිත් එකත්.එහෙනම් අපි වැඩ පටන්ගමු නේ"අනුරාධා ඉක්මන් ගමනින් පිරිස දෙසට පැමිණෙන අරවින්ද දෙසට අත දිගු කරමින් දේවින්දට පැවසූවාය."හරි....හරි...දන් ඉතින් කට්ටියම ආවනේ.එහෙනම් දැන් ඉතින් කට්ටියම බාස්කට්බෝල්ස් ටික අරගෙන කෝඩ් එකට යන්න."දේවින්ද සැමටම ඇසෙන සේ කෑගැසුවේය.ක්‍රීඩා පුහුණුවීම් ඇරඹුණි.භද්‍ර යෞවනියන්ගේ ක්‍රීඩාශීලිත්වය ඉතාමත් ඉහල තත්වයක පවතින බව ටික වේලාවක් යනවිට දේවින්දට පසක් විය.දේවින්දත්,අරවින්දත් ක්‍රීඩිකාවන්ගේ ක්‍රීඩාශීලීත්වය පරික්ෂා කරමින් ඔවුන්ට නිවැරදි ක්‍රීඩා ඉරියවු පෙන්වා දුන්හ.සිසිලසින් යුත් මන්දමාරුතයක් ඔවුන්ගේ ගතෙහි වැදීගෙන ගුවනට පාවී ගියේ නිදහසට උරුමකම් කියන මේ යෞවන යෞවනියන්ට සුභ ප්‍රාර්ථනා කිරීමට මෙනි.එහෙත් නොසිතූ මොහොතක එක්වරම දේවින්දගේ ළඟ බෝලය අතේ තබාගෙන සිටි තාරකාගේ කකුලක් පටලැවී ඇයව වැටෙන්නට යන අවස්ථාවේදී දේවින්ද පැන ඇගේ බඳ වටා අත දමා ඇයව අල්ලාගත්තද,ඇගේ එක් කකුලක් පෙරළී ගොස් තිබිණි.සියල්ලන්ම තාරකා වටා රොක්වූහ.වෙනත් කරන්නට දෙයක් නැති නිසාවෙන් ඇයව දෝතට ගත් දේවින්ද ඇයව රැගෙන ගොස් බංකුවක් මත තැබුවේය.මේ වන විටත් අධික වේදනාවට පත් තාරකාගේ ඇස් බොඳවී ගොස් කඳුළු කැට ගලායමින් තිබුණි.වහාම තමාගේ බෑගය ඇර ඒ තුළින් වේදනානාශක ස්ප්‍රේ එකක් ගත් දේවින්ද එය ඇගේ කකුලෙහි ගැල්වීය."තාමත් රිදෙනවද නංගි...."දේවින්ද බෙහෙත් ගල්වා අවසානයේදී ඇගෙන් විමසීය."දැන්නම් ටිකක් අඩුයි වගේ....."ලැජ්ජාවට පත්වූ ඇය බිම බලාගෙනම කීවාය."ඔයාට ගොඩක් අමාරුද කෙල්ලේ.....ඉන්න අපි ඔයාව ගෙදරට ගිහිල්ලා ඇරලවන්නම්."අනුරාධාගේ ආදරණීය වදන් ඇගේ දෑස් තවත් බොඳකරවන්නට විය."එපා අනූ අක්කේ....ඔයාල සෙල්ලම් කරන්න.මම මෙහෙම ඉන්නම්.මට එච්චර අමාරුවක් නෑ."ඇය කෙසේ කීවද ඇගේ වේදනාව අඩුවී නොමැති බව දේවින්දට වැටහුණි."නංගි පොඩ්ඩක් ඔහොම ඉන්න.මම ඉක්මනට කඩේට ගිහින් ඇස්ප්‍රීන් එකක් අරගෙන එන්නම්."දේවින්ද ඉක්මනින් කඩයට දිවගියේය.එදින හවස ක්‍රීඩා පුහුණුවීම් අවසන් වී අනුරාධාත්,දේවින්දත් තාරකාව ත්‍රී රෝද රථයක දමාගෙන ඇයව රෝහල කරා රැගෙන ගොස් කකුලට ප්‍රතිකාර කොට ඉන්පසුව ඇගේ නිවස වෙත රැගෙන ගියහ.තාරකාගේ මව තම දියණියට සිදුවූ අනතුර ගැන බියපත් වී සිටියා ය.ඇයට සිදුවූ සියල්ල පැහැදිලි කර දුන් අනුරාධා තාරකාව රැගෙන එන විට ඇයව වෛද්‍යවරයෙකුට පෙන්වූ බවත් ඇයගේ කකුලේ තත්වය ගැන බියවීමට කාරණාවක් නොමැති බව දොස්තර මහතා කී බවත් තාරකාගේ මවට පැවසීය.සියල්ල නිම වී දේවින්ද තම නිවසට පැමිණෙන විට රාත්‍රී අටත් පසුවී තිබුණි.මේ වනවිට දේවින්දගේ නිවසින් ඔහු රෑ වෙනතෙක් ගෙදර නොපැමිණීම ගැන බියපත්ව සිටියහ.දේවින්ද නිවසට ගොඩ වදින විටම බියපත් මුහුණින් දේවින්දගේ මව සහ සොයුරිය ඉදිරියට පැමිණියහ."ඇයි අම්මා.....""කොහෙද දරුවෝ මේ රෑ වෙනකම් යන්නේ.තාත්ත දැනගත්තොත් මටත් විසුමක් වෙන්නෑ.ඔයා දන්නවනේ තාත්තගෙ හැටි.අඩුමගානෙ පරක්කු වෙනවනම් කෝල් එකක් දෙන්න තිබුනනේ.අක්කයි මමයි කොච්චර පපුවෙ ගින්දරෙන්ද හිටියේ.ඔයාගෙ ෆෝන් එක වැඩ කරන්නෙත් නෑ..........""මගෙ ෆෝන් එකේ බැට්‍රි ලෝ වෙලා අම්මා....ඒකයි කෝල් එකක් දෙන්න බැරි වුනේ....."දේවින්ද එදින සිදුවූ සියල්ල මවට පැහැදිලි කලේය."ඔය මෙයාගෙ බොරු අම්මා.....කෙල්ලෙක්ව අල්ලගෙන කොහෙහරි රස්තියාදු ගහල ගහල එන්නැති...."දේවින්ද මුලු විස්තරයම අසා සිටි දේවින්දගේ අක්කා සිනාසලමින් පැවසීය."තමුසෙ තමුසෙගෙ වැඩක් බලාගෙන ඉන්නවා......."දේවින්ද ගේ තුලට ගියේ අක්කාගේ උරහිසට පහරක් ගසමිනි."ආව්.......බලන්න අම්මා......."ඇය කෑගැසීය."හොඳ වැඩේ කට තියාගෙන ඉන්න බැරුවට....""අම්මටත් ඉතින් අම්මගෙ සූකිරි පොඩි පුතාව තමයි ලොකු...."දේවින්දගේ සොහොයුරිය ගස්සාගෙන කාමරයට වැදුනාය.දේවින්දගේ සිතට එදින පුදුමාකාර වෙනසක් දැනේ.එය සැහැල්ලු හැඟීමක්ද,නැතහොත් හිතට බරක් ලෙස දැනෙන හැඟීමක්දැයි ඔහුට නොතේරුණි.අද ගෙදර පැමිණි වෙලාවේ සිටම හිත මාන බලන්නේ තනිවෙන්නටමය.නැතිනම් හුදෙකලාවක අතරමංවන්නටය.එයට හේතුව කුමක්දැයි ඔහුට නොතේරුන නමුත් එය තේරුම් ගැනීමටද දේවින්ද උත්සාහ නොකළේය.ඒ සොඳුරු හුදෙකලාවේ අතරමංවීමට ඔහුගේ සිත ප්‍රිය කලේය.
|
BLOG
|
2012.04.27
|
http://tharindunirmalgeadawiya.blogspot.com/
|
නිලඹර වසන්තය.....(1 කොටස)
|
කෝඩුකාරයා
|
ඉරමල නැගෙනහිර අහසින් එබිකම් කරන්නට පටන්ගෙන දෙපැයක් ගතවන්නටත් පෙර පාසල් භූමිය අකුරු කරනට පැමිණෙන සිසු සිසුවියන්ගෙන් පිරී යන්නට විය.පසෙකින් නැගෙන ඝෝශාව පරයා නැගෙන තම මිතුරන්ගේ උසුළු විසුළු වලින් දේවින්දට මහත් සංග්‍රහ ලැබිණි."දැන් ඉතින් දේවීන්දයට මේ ස්පෝට් මීට් එකක් ලොකු වෙලා අපිව මතකත් නෑ.ඕකට තමයි මචන් කියන්නෙ ඉස්සෙල්ල ආපු රැවුලට වඩා පස්සෙ ආපු කොණ්ඩෙ ලොකුවෙනවා කියල..."අමිල පැවසුවේ ඕනෑවට එපාවට මෙනි."ඇත්තද බන්.උඹේ කොණ්ඩෙට කලින් ආවෙ රැවුලද.මගේනම් ඉස්සෙල්ල ආවෙ කොණ්ඩෙ...පස්සෙ තමයි අනිත් තැන්වල වැවුනෙ..."කටකාරයෙකු වූ දේවින්දව මැඩවීමට ගොස් තමාට වැරදුණු බව අමිලට වැටහුනේ ටික වේලාවක් ගත වූ පසුවය.යෞවනය මිහිරියාවක් කොටගෙන ජීවත්වූ දේවින්දට තම ජීවිතය දැණුනේ මල් ගොමුවක රොන් උරාබොමින් සිටින සමනලයෙකුවන් හැඟීමකි.නිදහසට උරුමකම් කියමින් කටකාර කෙළිලොල් මිතුරන් අතරේ ගෙවෙන මෙම දිවියට දේවින්ද ප්‍රිය කළේය.පාසලට මේ දිනවල නව පණක් ලැබී ඇත්තාක් මෙනි.පාසලේ වාර්ෂික නිවාසාන්තර ක්‍රීඩා උළෙලට ඇත්තේ තව මසකටත් අඩු කාලයකි.ගුරුවරුන්ගෙන් සිසු සිසුවියනට තරමක නිදහසක් ලැබී ඇත්තේ ගුරුවරුන්ද හනි හනිකට ක්‍රීඩා උළෙලට ලක ලෑස්ති වන නිසා විය යුතුය.තිස්ස,විජය,පරාක්‍රම,ගැමුණු යන නිවාස හතරෙන් විජය නිවාසයේ නිවාස නායකත්වය ඉසිලූ දේවින්දට හරි හැටි කෑමක් බීමක් ගන්නටවත් කාලයක් නොමැත.ඉරමල යන්තම් අහස් ගැබට එබිකම් කරන්නට පටන් ගන්න වෙලාවේ පාසලට පැමිණෙන දේවින්ද උදේ පාන්දරින්ම තමන්ගේ නිවාසයේ සිසු සිසුවියන් හට පුහුණුවීම් සඳහා අවැසි වන ක්‍රීඩා උපකරණ සකසා දෙයි.ඉන්පසුව විවිධ වයස් මට්ටම් වලට අදාලව රැස්වීම පවත්වා තම සගයන්ව දැනුවත් කරන ඔහු ඉන්පසුව යන්නේ ශිෂ්‍යයන්ට ක්‍රීඩා සඳහා උපදෙස් ලබා දීමටය.මේ සියල්ල අවසන් කර හවස තිබෙන අවසන් දවසේ පැවැත්වීමට නියමිත සරඹ සංදර්ශනයේ පුහුණුවීම්ද නරඹා නිවසට යනවිට සඳ කුමරිය අහස් ගැබට පිවිසී හමාරය.කෙතරම් බරක් තම ඔළුව මත තිබුණද එම කිසිවක් කරදරකාරී දේවල් ලෙස දේවින්ද කිසිදු විටක නොසිතයි.ඔහු අභියෝගවලට ප්‍රිය කරයි.ඕනෑම දෙයක් අභියෝගයක් ලෙස බාරගන්නා මොහු කෙරෙහි සමස්ථ විජය නිවාසයම විශ්වාසය තබා ඇත. ක්‍රීඩා උළෙල සඳහා තව කෙටි කලක් ඇති නිසාවෙන් ඉරිදා දිනවලද පුහුණුවීම් කටයුතු සිදු කළහ.දේවින්දගේ මූලිකත්වයෙන් මීළඟ ඉරුදින විජය නිවාසයේ ගැහැණු ළමුන්ගේ පැසිපන්දු පුහුණුවීම් සඳහා වෙන් කෙරුණි.ඉරුදිනට හිමිකම් කියන ඉරමල අහසට පහන්වන විටත් දේවින්ද සිටියේ පැසිපන්දු ක්‍රීඩා භූමියේය.දේවින්ද නියමිත වේලාවට පැමිණියද කිසිවෙකු පැමිණ නැත.තමාට වේලාව වැරදුණිදැයි දේවින්දගේ හිතට සැකයක් මතුවිය.ඔහුගේ නෙත් තම අතේ බැඳි ඔරලෝසුව දෙසට යොමුවිය.නැත.තමා පැමිණ ඇත්තේ නියමිත වේලාවටය.ගැහැණු ළමුන් තබා තමාගේ සගයා වන අරවින්ද ද තවම පැමිණ නැත.තම කලිසම් සාක්කුවට අත යැවූ දේවින්ද ජංගම දුරකතනය එළියට ගෙන අරවින්දට දුරකතන ඇමතුමක් ගත්තේය."කොහෙද %#%&)* ඉන්නෙ.""අනේ දේවින්දයො...මට ඇහැරෙන්න පොඩ්ඩක් පරක්කු වුනා මචෝ...මේ දැන් එන්න ලෑස්ති වෙන ගමන්.""හරි හරි...දැන්වත් හැඩ වැඩ වෙවී ඉන්නෙ නැතුව ඉක්මණට ඇඳුමක් දාගෙන වර.""හැඩ වැඩ නොවී කොහොමද යකෝ...අද ප්‍රැක්ටිස් තියෙන්නෙ කෙල්ලන්ගෙ නේද.කෙල්ලො ඉන්න තැනකට හැඩ වැඩ නොදා එන්නෙ කොහොමද &...."දේවින්ද දුරකතන ඇමතුම විසන්ධි කර විශාල මාර ගස යටට ගොස් වාඩිවිය.දේවින්දට නොදැනුවත්වම ඔහුගේ සිත තැන් තැන්වල සැරිසරන්නට විය.තමාට නිවාස නායකත්වය ලැබුණ මොහොතේ සිය මේ වනතෙක් සිදුකල වැඩ කටයුතු පිළිබඳවත් ඉදිරි දිනවල කරන්නට තිබෙන වැඩ කටයුතු පිළිබඳවත් ඔහුට සිහිවිය.තාරකා ක්‍රීඩා භූමියට පැමිණෙන විට විශාල මාර ගසේ සෙවණේ පහස විඳිමින් සිටි දේවින්දව ඇයගේ නෙතට හසුවිය.ඇයගේ හිත ආගන්තුක හැඟීමකින් පිරී ගියාය.ඔහු මේ වෙලාවේ කුමක් පිළිබඳව සිතමින් සිටිනවා ඇත්ද.තාරකාට ඔහු සමවැදී සිටි දැහැන බිඳ දමන්නට ලෝබ සිතුණි.ඇය තවත් විනාඩියක් පමණ දේවින්ද දෙස නෙත් හෙලාගෙන සිටියාය.ඔහුගේ රුව මතක තබාගෙන ගොස් රස විඳීමට වටින්නේ යැයි ඇයට සිතුණි.දේවින්ද සැබැවින්ම කඩවසම් ශරීරයකට හිමිකම් කියන්නෙකි.ඔහුලේ එම කඩවසම්භාවය ඕනෑම තරුණියකගේ හිත් ඇද බැඳ ගැනීමට සමත්ය.එහෙත් මෙතුවක්කල් ඔහු යුවතියකට සමීප වී නැත්තේ ඔහු අන් අය මෙන් ආදරය යන හැඟීම විහිළුවකට නොගෙන සිටි නිසාවෙනි."ඇයි දේවින්ද අයියේ......තාම කවුරුත් ඇවිල්ල නැද්ද."තාරකා සුහද අයුරින් විමසුවාය.එක්වරම ඇසුණු කටහඬින් විශ්මයට පත් දේවින්ද හිස එසවීය...................................................................................................................................................................ප/ලිඔන්න ඉතින් මම ඊයෙ කිවුව විදිහටම කෝඩුකාරයාගේ තවත් කෝඩුකාර සිහිනයක් මේ පෝස්ට් එක තුලින් මල් පළ ගැන්වුනා.....මේ ලිපිය තුල වැරදි අඩුපාඩු බොහොමයක් ඇති.ඔයාල මට ඒ අඩුපාඩු පෙන්නල දෙන්න කියල මම ඔයාලගෙන් ඉල්ලනවා.ඔයාලගෙ යෝජනා..චෝදනා ඔක්කොම මගෙ කමෙන්ට් බොක්ස් එක ඇතුලේ ලියවෙයි කියන බලාපොරොත්තුවක් සමගම අදට මම සමුගන්නවා.......මීළඟ කොටසත් අරගෙන ඔයාලව හම්බවෙන්න එන්නම්.
|
BLOG
|
2014.09.08
|
http://borukaraya.blogspot.com/
|
Free GPA Calculator-Simple App by FxMax
|
Anuradha KeLuM
|
..addGap(31, 31, 31) .addGap(90, 90, 90)) .addGap(7, 7, 7) .addGap(37, 37, 37) .addGap(27, 27, 27) .addGap(18, 18, 18) ...
|
BLOG
|
2013.10.22
|
http://borukaraya.blogspot.com/
|
Mace Pepper Guns
|
Anuradha KeLuM
| null |
BLOG
|
2012.10.29
|
http://borukaraya.blogspot.com/
|
ශ්රී ලංකාව තුල ක්රියාත්මක වන ගුවන් විදුලි නාලිකා සියල්ලෙහිම ප්‍රති ස්ථාපන සංඛ්‍යාත
|
Anuradha KeLuM
|
ශ්රී ලංකා විදුලි සංදේශ නියාමන කොමිෂන් සභාව [ TRCSL - Telecommunications Regulatory Commission of Sri Lanka ] විසින් 2012 නොවැම්බර් මස පළමුවනදා සිට ශ්රී ලංකාව තුල ක්රියාත්මක වන ගුවන් විදුලි නාලිකා සියල්ලෙහිම සංඛ්‍යාත [ Frequency ] ප්‍රති ස්ථාපනය කිරීම සදහා තීරණය කර ඇත. මෙයට හේතු වී ඇත්තේ දැනට ශ්‍රි ලංකාව තුල ක්රියාත්මක ගුවන් විදුලි නාලිකා වැඩි ප්‍රමාණයක සංඛ්‍යාතයන් පළාත් අනුව වෙනස්වීමත් එහිදී නාලිකා දෙකක් අතර තිබිය යුතු නියමිත දුර නොලැබීමෙන් එම ප්‍රදේශයට එම නාලිකා නිසි පරිදි ශ්‍රවනය නොවීමත්ය.මෙලස මේ වන විට පවතින ගුවන් විදුලි නාලිකාවන්හි සංඛයාත. උදාහරණ ලෙස මෙතෙක් X නම් ගුවන් විදුලිය කරගහතැන්නට 89.5, දෙනියායට 88.3, මාගල්කන්දට 97.3 , 105.6 කොකාවිල්, 99.3 කොළඹට සහ නුවරට 104.5 ලෙස සංඛ්‍යාත කිහිපයකින් ශ්‍රවනය වූවා නම් නොවැම්බර් පළමුවනදා සිට X නම් ගුවන් විදුලිය ක්රියාත්මක වන්නේ මුළු දිවයිනම ආවරණය වන පරිදි සංඛ්‍යාත එකකින් හෝ දෙකකිනි.මේ අනුව ගුවන් විදුලි නාලිකාවන්හි නව සංඛ්‍යාත87.6 | 87.1 | 100.5 – රන් FM88.3 – E FM88.6 | 88.8 – සිංහ FM89.1 | 89.3 – ඉසිර FM89.6 | 89.1 – වයඔ Radio90.4 | 90.6 – වෙට්රි FM90.9 | 91.1 – ෂා FM91.7 | 91.9 – ස්වදේශී සේවය92.2 | 92.4 – FM දෙරණ92.7 – Y FM92.5 | 93.7 – ලක්හඩ94 – VIP Radio94.3 | 94.5 – වෙළද සේවය94.8 | 95 – නෙත් FM95.6 – රිදම් FM96.1 | 96.3 – හිරු FM96.6 – කිරුළ FM96.4 | 97.6 – කොත්මලේ FM98.2 | 98.4 - සියත FM98.7 | 98.9 – Sun FM99.2 – TNL Rocks100 | 100.2 – ශ්රී FM100.8 | 101 – Yes FM101.3 | 101.5 – බෞද්ධයා ගුවන් විදුලිය102.1 | 102.6 | 102.8 – වසන්තම් FM103.4 | 103.6 – සූරියන් FM103.9 | 104.1 – ශක්ති FM104.4 | 105.7 – රංගිරි ගුවන් විදුලිය104.7 | 104.9 – Thendral106 | 106.2 – ලක් FM106.5 | 106.7 – සිරස FM107 – වී FM107.3 – රජරට සේවය107.3 – කදුරට සේවය107.3 – පළාලි සේවය107.3 – Pirei FM107.3 | 107.5 – රුහුණු සේවයBy : Kushan Randika on FBනැණත.
|
BLOG
|
2012.07.28
|
http://borukaraya.blogspot.com/
|
MaxRay v 1.0 For Sony Xperia Ray
|
Anuradha KeLuM
|
හා හා පුරා කියලා ඔන්න මාත් කස්ටොම් රොම් එකක් හැදුවා...මේක මගෙ පලවෙනි රොම් එක...ඒනිසා අඩු පාඩු තියෙන්න පුලුවනනේ නිසා ඔයාලගෙ උදව් ඕන...මේක xperia ray ෆෝන් එකට විතරමයි.මගේ ෆෝන් එකෙත් රන් වෙන්නේ මේ OS එක තමා..තාම කිසි අවුලක් ආවේ නෑ..මේක CM9 හා ASOP මත පදනම් උන එකක්...Sony S,Xperia Ray,Galaxy Nexus වගේ ෆෝන් වල Os වල එකතුවක් කියන්නත් පුලුවන්....0......................
|
BLOG
|
2012.07.27
|
http://borukaraya.blogspot.com/
|
Android Presentation Download[ppt]
|
Anuradha KeLuM
|
මේ තියෙන්නේ මම ඇන්ඩ්‍රොයිඩ් ගැන කරපු presentation එකක්.......
|
BLOG
|
2012.07.22
|
http://borukaraya.blogspot.com/
|
ගන්න අපේ දේ, ඇන්ඩ්‍රොයිඩ් කස්ටොම් රොම් එකක් ශ්‍රි ලාංකිකයෙකුගෙන්...(Xperia Ice Cream Pureness Build 8)
|
Anuradha KeLuM
|
අද මම කියන්න යන්නේ ලාංකිකයෙකු (ThilinaC)විසින් නිර්මානය කරපු කස්ටොම් රොම් එකක් ගැනයි.මේක ICS 4.0.4 පදනම් උන රොම් එකක්.5.+....t=1737862Neohttp://forum.......t=1788701Rayhttp://forum....t=1788672From XDA.
|
BLOG
|
2012.07.07
|
http://borukaraya.blogspot.com/
|
How to relock Android Bootloader
|
Anuradha KeLuM
|
Bootloader unlock කල පසු අපිට pc companian හරහා අපිට ෆෝන් එක update කරන්න බෑ.ඒ නිසා අපිට වෙනවා ෆෝන් එක බූට් ලෝඩර් රීලොක් කරන්න.stock kernal එකෙන් flash කලාට bootloader relock වෙන්නේ නෑ.අනික warrranty දෙන්නෙත් නෑ..ඔයාලට warranty එක ආපහු ඕන නම්, මේ tutorial ඒක follow කරන්න.අවශ්යතා:1. PC Companion ඉන්ස්ටෝල් කරපු PC එකක්.2.2.9.1.com/7H4JT35B6G3. ඉහත දීලා තියෙන files ටික download කරගන්න.2.2.9.1.exe’ ඉන්ස්ටෝල් කරගන්න.3.4.ftf” කොපි කල පසු flashtool run කරන්න.5. Flash බොත්තම ඔබන්න.6. පහත තියෙන image එක වගේ එකක් පෙනේයි.7.8. දැන් ෆෝන් එක USB cabel එකට කනෙක්ට් කරන්න. එහෙම කනෙක්ට් කරනකොට flash mode එකෙන් කනෙක්ට් කරන්න ඕන.soft button තියෙන ෆෝන් වල volume key down(xperia ray,LWW) press කරගෙන කනෙක්ට් කරන්න.Hard button තියෙන ෆෝන් වල back key එක press කරගෙන කනෙක්ට් කරන්න.9. හරියට කනෙක්ට් උනාම flashtool ඔටෝ flash කරනවා.10. ටික වෙලාවක් යනවා.11. finished කියලා වටුනාම disconnect කරලා ෆොන් එක ඔන් කරන්නEnjoy.
|
BLOG
|
2012.07.02
|
http://borukaraya.blogspot.com/
|
How to create Backlink via Backlink gold mine
|
Anuradha KeLuM
|
අද මම දෙන්න යන්නේ වැදගත් දෙයක්..ස්යිට් එකකට traffic වැඩි කරගන්න ක්‍රමයක්...ඒ ගැන ලියපු හොද පොතක් තමා පහල තියෙන්නේ...
|
BLOG
|
2012.06.20
|
http://borukaraya.blogspot.com/
|
Official CM9/AOKP Themes
|
Anuradha KeLuM
| null |
BLOG
|
2012.06.20
|
http://borukaraya.blogspot.com/
|
MEGA CM9/AOKP Theme Chooser Collection
|
Anuradha KeLuM
| null |
BLOG
|
2014.08.31
|
http://blogging.parakum.com/
|
How to insert a feed reader into your blog post
|
Ajith Perakum Jayasinghe
| null |
BLOG
|
2014.08.31
|
http://blogging.parakum.com/
|
What is Mturk?
|
Ajith Perakum Jayasinghe
|
).
|
BLOG
|
2013.09.14
|
http://blogging.parakum.com/
|
My blog does not re-direct to the URL without www
|
Ajith Perakum Jayasinghe
| null |
BLOG
|
2012.01.17
|
http://gamaya-amal.blogspot.com
|
තිමීස් මැදුර...
|
amal
|
පහත් තැනකින් බසින නිතිනීතියකි ලංකාවෙ ඇතිහරස් වෙන්නට ඊට හැකිඅයම වෙති ලොකු දානපතිවැරැදි නිවැරැදි සෙවුම වුවවිශාරද මිල මත යැපෙනසොරකමක් වෙයි ඇස් වසනපරතෙරක් අප හට නොදැන....ඇමැති මැති රජිදුන්ටරාජ නීතියෙන් වැඩඔවුන් අත කරකැවෙනචක්‍රයයි එයලෝයර්ගෙ කිවිසුමටවුව තිගැස්සී ගැහෙනඅයව නිති වෙලන තදදැලක්මය එය...දිව්‍ය දූ තිමීසයනගන මද ස්මිතයකාට ඔච්චමෙන්දැයි සිතා ගත හැකහරස් ප්රශ්නයක් කරබලන ලෙස පුරන්දරකලු ලෝගු මහත්තුරු රගන යස රග...නිහඩ බව සරසාපුමුසාවෙන් රජයාපුසෙයකි මේ ශුද්ධ බිමදුබලයන් හට අකැපකගක් අත රදවාපුදෙඇස් බැදලා දාපුරුවය දෙව් දුව සදිසියුක්තියේ මන්දිරය.
|
BLOG
|
2011.11.26
|
http://gamaya-amal.blogspot.com
| null |
amal
|
බීරසයුරේ හිරු රැස් කිමිදී යන විටපුරවා වීදුරුවක් එන්නදොඩමලුවන්න මා හාබීර මත දිදුලන සඳ මඩලටහිනාවෙමු එතකොට බැහැරව එන එකදු හඬක්ගැනවත් නොහිතාසුන්දර ගගනත පීරාතරු මල් නෙලනට මේ රෑනිදි මැද සිටිනා නුවරුන්අවදි කරන්නද කෙලෙසේඅනියත දම්බන දෙසමින්හිනාවෙන නමුත් කඩුපුල්සුන්දර මේ රෑ කුමකටහඬා වැලපෙමුද මිහිරේපන්සිළු ඇවිදින් කරනා ඇරයුම් දැකලාඔබත් වයනු මැනනීරෝ සමගින් වීණාඅපේ විහිළුකෙළි කවට සිනාඇස ගැටිලාආවොත් මරුවා වුව යයිආපසු හැරිලාගණදුරු මැදියම පොරකනවාන් දමන සතුටේ දියදිය හැකි අන් අය කවුරුදමගෙ මීවිත මිතුරේචංචල හදවත් දොර'රින්නන්දන උයනට පිවිසීස්වර්ණ වර්ණ ලෝ නන් විසිතුරු බවබලා කියාසැනැහී.
|
BLOG
|
2011.11.25
|
http://gamaya-amal.blogspot.com
|
පැතුම් තොටමුන
|
amal
|
පැතුම් තොටමුනඅවර ගිරගින් අදුර ආවා පවර පෙම් පනිවිඩ ගෙනාවාඅරුදතිය නැති පාලු අහසේතනිව සද කැලුමන් ගෙනාවාඅහිතකර දායාද වූ දුක්සුසුම් මැද මුදු එලිය විද විදසුවච කීකරු තාරකාවන්සදපතිට මුදු බැලුම් හෙලුවාරිදී රේඛා තබා ශෝකාඅහස හිටිවන කැලුම් පෑවාඅරුදතිය නැති දුකට සදපතිමහා කදු කදුලෙන් තෙමාවාලොවේ නන් දෙස වියෝවෙන් සිටි පෙම්වතුන්ගේ කදුලු ධාරාඒ රැයේ මහ වැස්සටම වන්ගං ඉවුරු ශෝකයෙන් හැඩුවාඑදා සිට ඒ වියෝ ගී නදජල තරග සේ සයුරෙ දිලුනාකැලබි කැලබී පපු තුරේ ගිනිහෝ හඩින් ගල් කුලක වැදුනා.
|
BLOG
|
2011.11.20
|
http://gamaya-amal.blogspot.com
|
manojprint: ස්වයන් වින්දන හොටෙල්
|
amal
|
manojprint: ස්වයන් වින්දන හොටෙල්: පුදුම දේශයක් තියෙන්නේ එක තැනක අහිංසක හස්ති රාජයන් බිල්ලට දෙන්න , මගුල් සක්වල රබන් ගහන්න, අහිංසක සත්තු බිල්ලට දෙන ඉසව්වක ඔන්න දැන් ඉස්ප.
|
BLOG
|
2011.11.20
|
http://gamaya-amal.blogspot.com
| null |
amal
|
4pt 0in 5.4pt 0in 5.
|
BLOG
|
2014.07.21
|
http://bloggadol.blogspot.com/
|
පූස් අතීතාවර්ජන
|
BLOG ගඩොල්
|
අවුරුදු දෙකකට පස්සෙ පොඩි නිවාඩුවකට පුරුපුරු ලංකාවට ආවා. උදේ පාන්දරින්ම අහස් යන්තරෙන් බැස්ස ගමං පූස්ගමට තමයි ගියේ. වටපිටාවෙ ගොඩක් දේවල් වෙනස් වෙලා. පූස්ගම එදාට වඩා දියුණුයි. ගෙදර ආපු හැටියෙම පොඩි වොෂ් එකක් දාලා පූස්ගම ටවුමට ගිය එක තමයි අපේ යාලුවා කළේ. වෙනදා ටවුමෙ ඉන්න යාලුවො, රස්තියාදුකාරයො, වෙළෙන්දෝ කවුරුත් පේන්න හිටියෙ නෑ. අලුත් සෙට් එකක් ඇවිත් ඒ හැමෝම රිප්ලේස් කරලා. පුරුපුරුට දවස් කීපයක්ම ගතවුණා දවල් රෑ මාරුවෙච්ච ගතිය ඇරගන්න. ඒ මදිවට හැතැක්ම, රාත්තල්, ගැලුම් වලට අමාරුවෙන් පුරුදුකරගෙන හිටපු ඔලුකට්ට ආපහු මෙට්‍රික් ක්‍රමයට ඇජස්ට් කරගන්න වුණා. දැන්නං ඒ වැඩ ටික හරි. පුරුපුරු ලංකාවට එන්න සති කීපෙකට කලින් උපාසක කාන්තාරෙ රටකට ගියා රස්සාවකට. ඤාව්වයි, මී කතුරයිත් ෆ්‍රී වෙන්නෙත් වීක්එන්ඩ් එකේ විතරයි. ඉතිං ඉස්සර වගේ හිතිච්ච වෙලාවට යාලුවො එක්ක සෙට් වෙන්න දැන් බැහැ. යාලුවන්ට බිසී වීමට අමතරව පුරුපුරුත් ඉතිං දැන් පවුල්කාරයා නෙව.ඉස්සර පූසොත් එක්ක සෙට් වෙච්ච යාලුවො, වලි දාගත්තු හතුරො වැඩිදෙනෙක් පූස්ගම දැන් නෑ කියලා තමයි ඤාව්වා කිව්වේ. ඒ අය එක්කො රස්සාවලට හරි, කසාද බැඳලා හරි පූස්ගමින් යන්න ගිහිං. සමහරු රට ගිහිං. ඔය වෙලාවට තමයි ඉතිං හිතෙන්නෙ අඳුරන්නෙම නැති මිනිස්සු ඉන්නවට වඩා දන්න හතුරෙක් හරි හිටියනං හොඳයි කියලා.දන්න යාලුවෙක් එක්ක සෙට් වුණත් කතාකෙරෙන මාතෘකා ඉස්සර කතා කරපුවා නෙවෙයි. වෙඩින් ගන්න ඒවා, වාහන, ඉන්ධන මිල ගණන් ගැන තමයි දැන් කට්ටියගෙ කතාව. ඉස්සර කරපු මගෝඩි වැඩ අතඇරලා කස්ටිය පිළිවෙළක් වෙලා වගේ තමයි පේන්නේ. කොහොම වුණත් පූසොත් එක්ක සෙට් වෙලා ඉස්සර ෆේස් කරපු අප්සට් සිද්දි තමයි පුරුපුරුට තවමත් වටින්නේ. ළඟදි මෑන්ස් දැක්කා බුකියෙ කවුද කියලා තියෙනවා කොච්චර පන්තිකාමරේ ඇතුලෙ ඉගෙනගත්තත් කවදාහරි මතකෙ රැඳෙන්නෙ ඉස්කෝලෙ කරපු දඟ වැඩ ටික තමයි කියලා. ඒ කතාවනං සහතික ඇත්ත.පාරෙ ඇවිදිද්දි පරණ මතක ආපහු ඔලුවට එනවා. ගම්පහ ටවුන් එකත් දැන් වෙනස් කරලා. වොලිබෝල් පිළිමෙ පේන්න නෑ. පූසන්ගෙ මතක ගබඩාවක් වෙච්ච පරණ බස්ටෑන්ඩ් එකත් කඩලා තිබුනා. අලුත් බස්ටෑන්ඩ් එකේ දැන් ක්ලාස් යන ළමයි එයාලාගෙ මතක ගබඩා කරනවා. තව අවුරුදු ගානකින් එ් අයත් මෙහෙමම කියයි.ටිකට් ගිනි ගනං වුණත් ලංකාවට ආපු එක ගැන පූසාට සතුටුයි. ඉස්සරහ දවස්ටිකේ යාලුවො එක්ක හොඳ ට්‍රිප් එකක් එහෙම ගිහිං ෆන් එකක් ගැනීම තමයි පූස් ප්ලෑන් එක. ඒ වගේම තුම්මුල්ල සක්වල තක්සලාව පැත්තෙ ගිහිං ගුරුවරු එහෙම වුණගැහෙන්නත් ඕනේ. කුරුඳුවත්ත ඉස්කෝලෙ පැත්තෙත් පුලුවන් වුණොත් යනවා. විශේෂයෙන් සතුටුයි ගොඩක් කාලෙකින් බ්ලොග් එක පැත්තට එන්න ලැබීච්ච එක ගැන. පූසා අධ්‍යාපනයෙන් බිසී වෙද්දි බ්ලොග් ලිවිල්ල ජෝන් බාස්ට ගියා තමයි. ඒත් දැන්නං ඉස්සරට වඩා පොඩි කාලවේලාවක් ඉතුරු වෙන තත්ත්වයක් තමයි තියෙන්නේ. එහෙම වුණොත් ඉතිං ඉස්සර වගේ දිගටම ලියන්න පුලුවන් වේවි.එහෙනං හරිහමං ලිපියකින් ආපහු මුණගැහෙමු.-පුරුපුරු (ඉස්සර බ්ලොග් ලිව්ව පූසෙක්).
|
BLOG
|
2013.03.10
|
http://bloggadol.blogspot.com/
|
තෙක් අහස
|
BLOG ගඩොල්
|
ටික වෙලාවක ඉඳන් අමුතු සද්දයක් දදා හිටපු කොමියුනිකේෂන් එකේ ප්‍රින්ටරේ එකපාරටම නතරවුණේ පුරුපුරුගෙයි ආකාස්ගෙයි පපු බොයිල් වෙන ගානට රත් කරමිනුයි.“අයියෙ මේ වඳින්නං ඉක්මනට මගෙ ප්‍රින්ටවුට් ටික අරන් දියං බං“ආකාස් ඒ අස්සෙ කොමියුනිකේෂන්කාරයාට පිංසෙන්ඩු වෙනවා.“හරි හරි මල්ලි මට විනාඩි දහයක් දෙන්න. මම කොහොමහරි වැඩේ කරල දෙන්නං“කොමියුනිකේෂන් අයියත් දැන් ටිකක් බයවෙලා. පැත්තක ඉන්න පුරුපුරුටත් අම්බානට බයයි වගේම ෆ්ලවර් ජම්ප් වෙලා ඉන්නේ. අවුරුද්දක් තිස්සෙ මහන්සි වෙලා කරපු වැඩ ටික ඔක්කොම වතුරෙ යයිද.**********************************************************************************පුරුපුරු සහ ආකාස් කියන්නෙ හොඳ යාලුවො දෙන්නෙක්. මේ දෙන්නම ඉගෙනගත්තෙ තුම්මුල්ල සක්වල තක්සලාවෙ හතරවෙනි අවුරුද්දෙ. ඒ වගේම මේ වෙද්දි මේ අය හිටියේ තමන්ගෙ උපාධියෙ අවසාන දවස් කීපය ගත කර කර. ඕනෙම විශේෂ උපාධියක වගේ අපේ යාලුවන්ගෙ උපාධියෙත් අවසාන අවුරුද්ද පුරාම දුවන ප්‍රොජෙක්ට් එකක් කරන්න තිබුනා. පුරුපුරුට තිබුනෙ එක්තරා නන්නාඳුනන ප්‍රෝටීනයක් සෛල ඇතුලෙ කරන්නෙ මොකද්ද කියලා හොයන්න. ආකාස්ට තිබුනේ ඒ ප්‍රෝටීනයම සෛල ඇතුලෙ තියෙන්නෙ මොන ඒරියා එකේද කියලා හොයන්න. ඉතිං මේ අවුරුද්ද පුරාවටම අපේ යාලුවො දෙන්නා බොහොම සහයෝගයෙන් එකට එකතු වෙලා තමයි තමන්ගෙ රිසර්ච් කළේ.හැබැයි ඉතිං මේ අයට තිබුන අවුරුද්දක කාලෙ ඇතුලත, තිබුන පහසුකමුත් එක්ක මේ වැඩ දෙකෙන් එකක්වත් සම්පූර්ණ කරන්න පුලුවන්කම තිබුනෙ නෑ. ඒත් දෙන්නාටම පුලුවන් වුණා ඒ අවුරුද්ද ඇතුලත අලුතින් ලොකු වැඩ කොටසක් කරන්න. ඉතිං මේ කියන දවසෙ තමයි පුරුපුරුලාට තමන් කරපු රිසර්ච් එකට අදාල ව්‍යාපෘති වාර්තා බාර දෙන්න තිබුනේ. හැබැයි ඒ බාරගන්නෙ හවස තුනට කලින් බාරදෙන තීසිස් විතරයි. තුම්මුල්ල සක්වල තක්සලාවෙ පුරුපුරුලා හිටපු ඩිපාර්ට්මන්ට් එක වෙලාවට වැඩ කිරීම ගැන බොහොම සැලකිලිමත් තැනක්. ඉතිං අපේ යාලුවො දැනගෙන හිටියා හවස තුනයි එකට මේක බාරදුන්නත් ඩිපාර්ට්මන්ට් එකෙන් බාරගන්න එක බොරුයි කියලා.ඒක හින්දා තමයි අන්තිම දවස් කීපෙම අපේ පුරුපුරු රෑට නිදාගන්නෙත් නැතුව මේ වාර්තාව හැදුවේ. කොහොමහරි ඉතිං අපේ පූසාට පුලුවන් වුණාලු නියමිත දවසෙ උදේ වෙද්දි වැඩේ ෆිනිෂ් කරන්න. මෑන්ස් ෆයිල් ටික පෙන් එකේ දාගෙන ප්‍රින්ටවුට් ගන්න යන්න හදද්දි තමයි ආකාස්ගෙන් කෝල් එකක් ආවේ.“මචං පුරුපුරු, උඹ ප්‍රින්ටවුට් ගත්තද.““නෑ, මම මේ ගන්න හදන්නෙ. උඹ.““මමත් තාම ගත්තෙ නෑ. උඹ එහෙනං කොළඹ එන ගමන් මහරගමින් බැහැපන්. මෙහෙ ලාබෙට ප්‍රින්ටවුට් ගන්න තැනක් තියෙනවා““ආ.. එළකිරි..මම බැහැලා උඹට කෝල් එකක් දෙන්නං“ඉතිං ඔය විදිහට පූස්ගමින් ප්‍රින්ටවුට් ගන්න අයිඩියා එක අතඇරපු පූසා මහරගම යන්න පිටත් වුණාලු.මෑන්ස් මහරගමින් බහිනකොට වෙලාව උදේ එකොළහමාරට විතර. හිතුවට වඩා ටිකක් පරක්කුත් වෙලා. කොහොමහරි පුරුපුරු ආකාස් කියපු තැනට ඇවිත් ටික වෙලාවක් යද්දි ආකාසුත් එතනට ආවලු. ඊටපස්සෙ තිබුනෙ පුරුපුරුගෙ පිටු එකසිය ගානක් තිබ්බ වාර්තාව ප්‍රින්ට් කරන එක. ඒ වැඩෙත් ඉතිං පැය බාගයක් විතර යද්දි ඉවරවුණාලු. ඊටපස්සෙ තිබුනෙ ආකාස්ගෙ ප්‍රින්ටවුට් ටික ගන්න එක.කොහොමහරි ඉතිං මේ රිපෝර්ට් දෙක බයින්ඩ් කරනකොට තමයි ආකාස් දැක්කෙ තමන්ගෙ පිටු කීපයක් තාමත් එඩිට් කරලා නැති බව. දෙලෝ රත්වෙච්ච ආකාස් කොමියුනිකේෂන් එකේ අයියගෙනුත් සමාව අරගෙන ආපහු පටන්ගත්තලු වාර්තාව එඩිට් කරන්න.මොකක්හරි දෙයක් වැරදෙන්න ගත්තම ඒකට අදාල හැමදේම වරදින්න පටන්ගන්න බව සමහරවිට ඔයාලා අත්දැකීමෙන් දන්නවා ඇති. මෙතෙන්දි අපේ ආකාස්ට වුණෙත් ඒ වැඩේමයි. පොර ටයිප් කරන්න පටන්ගත්ත වෙලේ ඉඳන් “වර්ඩ්“ සොෆ්ට්වෙයාර් එකේ අවුලක්. කොහොමහරි මෑන්ස් අමාරුවෙන් වැඩේ ඉවරකරද්දි දෙකට විතර ඇති.මේ වෙද්දිනං අපේ පූසාගේ හාර්ට් එක ෆුල් බීට් වෙවී තිබුනේ. තීසිස් එක බාර දෙන්න තව තියෙන්නේ පැයයි. උපාධි නිබන්දනය මත තමයි පුරුපුරු ඉගෙනගත්ත ෆීල්ඩ් එකේ ඉස්සරහට ගොඩක් දේවල් තීරණය වෙන්නේ. රස්සාවක් විතරක් නෙවෙයි, උසස් අධ්‍යාපනය ලබන්න වුණත් කරපු රිසර්ච් ප්‍රොජෙක්ට් එක ගොඩක් වැදගත්. මේ වෙද්දි පුරුපුරුගෙ වාර්තාව බයින්ඩ් කරලත් ඉවරයි. ඒත් හැමදාම එකට හිටපු යාලුවාව අසරණ වෙච්ච මොහොතේ තනිකරලා යන්නත් බෑ. ඉතිං ඔය විදිහට ආකාස්ගේ ප්‍රින්ටවුට් ටික ගන්නකොට තමයි ප්‍රින්ටර් එක වැඩ කරන්නෙ නැතුව ගියේ.**********************************************************************************දැන් අපේ යාලුවො දෙන්නා දෙලෝ රත්වෙලා ඉන්නේ. හොඳ වෙලාවට කොමියුනිකේෂන් අයියා දන්න දහංගැට ටිකක් දාලා, ප්‍රින්ටවුට් අරගෙන, බයින්ඩුත් කරලා ආකාස්ගෙ තීසිස් එක දුන්නත් මේ වෙද්දි වෙලාව හවස දෙකයි හතළිහයි. තව විනාඩි විස්සක් ඇතුලත වාර්තා දෙක බාරදුන්නෙ නැත්තං අපේ යාලුවො දෙන්නාට හුළං තමයි. බස් එකේ ගියොත් කොහොමත් වෙලාවට කැම්පස් එකට යන්න බෑ. විශේෂයෙන් ඒ වෙලාවට තියෙන ට්‍රැෆික් එකත් එක්ක බැලුවාම. ඉතිං අපේ යාලුවො දෙන්නට ඉතුරු වුණේ ත්‍රීවීල් එකක් අරගෙන යන ඔප්ෂන් එක විතරයි.කොහොමහරි ඉතිං කඩේ ගාව ත්‍රීවීල් කීපයක්ම තිබුනත් විනාඩි විස්සෙන් තුම්මුල්ලට යන්න එකඟ වුණේ එක ත්‍රීවීල් එකක් විතරයි. ඒත් රුපියල් හත්සීයකට. වෙලාවෙ හැටියට සල්ලි ගැන වාද කර කර ඉන්න විදිහක් තිබුනෙ නැති හින්දා අපේ යාලුවො දෙන්නත් මොනවත් කියන්නෙ නැතුව වාහනේට ගොඩ වුණාලු. හැබැයි මොනවා වුණත්, කීප පාරක්ම හැප්පෙන්න ගියත්, ඒ ත්‍රීවීල් සහෝදරයානං දෙයියෙක්. නයිට් රයිඩර්ගේ බාප්පගෙ පුතා වගේ වීල් එක එළවපු මෑන්ස් ගානට දෙකයි පනස් නමයට කැම්පස් එකට ආවලු. මහාචාර්යවරු දෙන්නෙක්ගේ නවත්තලා තිබුන කාර් දෙකක් මැද්දෙන්ම ත්‍රීවීල් එක ඇවිත් නැවැත්තුවට පස්සේ එළියට බැස්ස අපේ යාලුවො දෙන්නා ඩිපාර්ට්මන්ට් එකට දිව්වේ කඟවේන්නු දෙන්නෙක් වගේ.කොහොමහරි ඒ වෙද්දිත් තීසිස් බාරදෙන්න කට්ටිය පෝලිමේ. දෙයියො බැලුවා වගේ ප්රශ්නයක් නැතුව වැඩේ කෙරුනට පුරුපුරුගේ හිතට සතුටුයි. හිත සැනසිල්ලේ හති අරිද්දි තමයි ආකාස් පුරුපුරුට අමතක වෙච්ච දෙයක් කිව්වේ.“අද ඩොක්ටර් චාමික වික්‍රමසූරියගෙ ලෙක්චර් එකට යන්නෙ නැද්ද.“එතකොට තමයි පුරුපුරුට මතක්වුණේ ඒ ලෙක්චර් එක ගැන.ආචාර්ය චාමික වික්‍රමසූරිය තුම්මුල්ල සක්වල තක්සලාවෙම ආදි ශිෂ්‍යයෙක්. එයා ඒ වෙද්දි අණුක ජීව විද්‍යාව සම්බන්ධයෙන් ඇමරිකාවෙ ඇති ප්‍රධානම විශ්ව විද්‍යාල දහයෙන් එකක සහකාර මහාචාර්යවරයෙක් විදිහට වැඩ කර කර හිටියේ. නිවාඩුවට ලංකාවට ඇවිත් හිටිය ආචාර්ය චාමික කැම්පස් එකට ඇවිත් ගෙස්ට් ලෙක්චර් එකක් කරන බව ළමයින්ට කලින් දැනුම් දීලයි තිබුනේ. ආචාර්ය චාමිකගෙ රිසර්ච් ගැන වගේම ඇමරිකාවෙ උසස් අධ්‍යාපන අවස්ථා ගැන දැනගන්න ආසාවෙන් හිටපු පුරුපුරු කොහොමත් මේ ලෙක්චර් එකට යන්නයි හිටියේ.“යමු යමු. තව ටිකකින් ලෙක්චර් එක පටන් ගන්නවා“පුරුපුරු ආකාස්ට උත්තර දුන්නලු.දෙවන කොටස බලාපොරොත්තුවන්න.
|
BLOG
|
2012.12.28
|
http://bloggadol.blogspot.com/
|
සම්බන්දෙ ගැන ගෙදරට කියන විදිහ
|
BLOG ගඩොල්
|
අපි කලින් ලිපියෙ කිව්වෙ පුරුපුරු තමන්ගෙ පෙම්වතිය වෙච්ච සුදුපූසිගෙ ගෙදර ගිය හැටි ගැන නොවැ. කොහොමහරි ඉතිං ඒ විදිහට අපේ පූසාගෙ එෆෙයාර් එකට සුදුපූසිගෙ පැත්තෙන් කොළ එළිය වැටුනලු. ඒත් ඒ වෙද්දි පුරුපුරුගෙ පැත්තෙන් මේ ගැන කිසිම දෙයක් දැනගෙන හිටියෙ නෑ.පුරුපුරු කියන්නෙ පවුලේ බාලයා. ඒ වගේම හොඳ ලැජ්ජ බයට හැදිච්ච පූසෙක්. අනික මේ වෙද්දි මෑන්ස්ගෙ වයස අවුරුදු විසි එකක් විතර වුණේ. ඒ හින්දා තමන්ගෙ සම්බන්දෙ ගැන ගෙදරට කියන්න අවශ්‍ය පූස් ගට පුරුපුරුට තිබුනෙ නෑ. කටේ කිරි සුවඳ නොගිය තමන්ගෙ පූස් පුතා ආදර සම්බන්දයක් පටන් අරගෙන කියලා ආරංචි වුණොත් දෙමව්පියො මොන වගේ ප්‍රතිචාරයක් දක්වයිද කියන එක ගැනත් පුරුපුරුට කිසිම අයිඩියා එකක් තිබුනෙ නෑ. ඉතිං ඒ හින්දා දැනට මේ සම්බන්දෙ ගැන ගෙදරට නොකියා ඉන්න පූසා තීරණය කළාලු.මේ වෙද්දි එෆෙයාර් එකට පෙම්වතියගෙ පැත්තෙන් කැමැත්ත තිබුන හින්දා සමහර වීක් එන්ඩ් වලදි සුදුපූසිගෙ ගෙදර ගිහිං එයාව බලන්න පුරුපුරුට පර්මිෂන් තිබුනලු. සුදුපූසි කැම්පස් එකේම නැවතිච්ච දවස්වලට පුරුපුරු කරන්නේ නුවර ගිහිං එයාව මුණගැහෙන එක. එහෙමත් නැත්තං උපාසකයි ඤාව්වයි එක්ක පිස්සු කෙලින එක. කොහොම වුණත් පුරුපුරු මේ සම්බන්දෙ ගැන ගෙදරට කියපු නැති එක ගැන සුදුපූසිගෙ ගෙදර උදවිය එච්චර කැමැත්තක් දැක්වුවෙ නැහැ. විශේෂයෙන් පූසා නිතරම තමන්ගෙ ගෙදර යන එන වාතාවරණයක් තියෙද්දි ඒ ගැන පුරුපුරුගෙ ගෙදරින් දැනගෙන ඉන්න ඕනෙ කියන මතයෙ තමයි සුදුපූසිගෙ ගෙදර වැඩිහිටියො හිටියෙ.“දැන් පුරුපුරු පුතා අපේ දුව ගැන ගෙදරට කියලද තියෙන්නෙ.““මේ ගැන ගෙදරට කියලා හිටියනං නේද හොඳ.““පුතාලගෙ ගෙදර කට්ටිය මේ ගැන දැනගත්තොත් අපිටත් බැනුම් අහන්න තමයි වෙන්නෙ“දැන් මේ වගේ කම්ප්ලේන් කෝටියයි. පුරුපුරුත් දැන් ගිරේට අහුවෙච්ච පුවක් ගෙඩියක් වගේ ෆුල් අන්දොස් වෙලා ඉන්නෙ සිටුවේෂන් එක ගැන. ඇයි දෙයියනේ අම්මා කාමරේට ඇවිත් බත් කවද්දි එයාට කියන්න පුලුවන්ද පුරුපුරුට කෙල්ලෙක් ඉන්නවා, ඒ මදිවාට එහෙ ගිහිල්ලත් තියෙනවා කියලා. කොහොමහරි ඉතිං අපේ පූසා මේ ගැන හිත හිතා පසුතැවෙද්දි තමයි එක දවසක් විශේෂ සිද්දියක් වුණේ.මේ කියන වීක් එන්ඩ් එකේ සුදුපූසි ගෙදර ආවෙ නෑ. එයා හොස්ටල් එකේ නැවතිලයි හිටියේ. ඉතිං පුරුපුරුට ඉහළින් නියෝග ලැබුනලු සෙනසුරාදට නුවර එන්නයි කියලා.“මොකද්ද අනේ ඔයා දැන් ගොඩක් දවසකින් නුවර ආවෙ නෑ මාව බලන්න. මේ සතියෙත් ආවෙ නැත්තං මම ඔයත් එක්ක තරහම තරහයි. “දැන් ඉතිං නුවර පලයංකො බස් එකේ පැය ගානක් බඩගාගෙන. ඇත්තටම බස් එකේ නුවර යන එක මහ එපා කරපු වැඩක්. ඒත් ඉතිං කට්ට කාගෙන හරි සුදුපූසිව බලන්න යන්න ඕනෙ හින්දා පුරුපුරුත් නුවරට යනවා. ඔය විදිහට ඉතිං පහුවදා උදේම ලෑස්ති වෙච්ච පුරුපුරු හිමිදිරි පාන්දර ගෙදරින් පිටත් වුණාලු සුදුපූසිව බලන්න යන්න.බස් එක ගලහ හන්දියට එනකොට දවල් දොළහටත් කිට්ටුයි. එතකොටත් සුදුපූසි හන්දියට ඇවිල්ලයි හිටියේ. කොහොමහරි ඉතිං දෙන්නා කැම්පස් එක ඇතුලේ රවුම් ගහලා, ලන්ච් එකත් අරගෙන, ඊටපස්සෙ ඒ කිට්ටුව තිබුන උද්භිද උද්‍යානයෙත් ඇවිද්දලු. අන්තිමට පුරුපුරු සුදුපූසිගෙන් සමුගත්තේ හවස හතරට තියෙන හොරණ බස් එක අල්ලගන්න බලාගෙන. මොකද ඒ බස් එකේ ගාස්තුව වැඩි වුණත් පූස්ගම හරහා යන හින්දා පුරුපුරුට ගේ ගාවින්ම බහින්න පුලුවන්කම තිබුනා. හොඳ වෙලාවට එදා පුරුපුරු බස් එක යන්න කලින් හෝල්ට් එකට ඇවිත් තිබුනා. බස් එකට නැග්ග පූසා හොඳ නින්දක් දාලා හවස හයහමාරට විතර පූස්ගමින්ම බැස්සා.එදා හවස ගෙදර ආපු පුරුපුරුට සෑහෙන ගමන් මහන්සියක් තිබුනලු. ඒ හින්දා මෑන්ස් කළේ ඇඳුම් ටික පැත්තකින් දාලා හොඳට නිදාගත්ත එක. පැයක දෙකක නින්දකින් පස්සේ අපේ පූසා නැගිට්ටේ අම්මගේ කට හඬ ඇහිලා.අම්මා :- පුතා, අද කොහෙද ඔයා ගියෙ.අම්මා ප්රශ්නෙ අහපු විදිහටම මොකක්හරි වැඩක් ජෝන් බාස්ට ගිහිං තියෙන වග පූසාට ඉවෙන් වගේ තේරුණාලු. පුරුපුරු :- ම්...ම්...මම මේ කන්දෙ කැම්පස් එකට ගියෙ අම්මෙ මී කතුරා හම්බවෙන්නත් එක්ක.අම්මා :- එතකොට මේ ෂර්ට් එකේ සාක්කුවෙ උද්භිද උද්‍යානෙට ගත්තු ටිකට් දෙකක් තියෙන්නෙ.කෙලියා තාප්පෙටම... බැලින්නං අපේ පුරුපුරුට පාක් එකට යන්න ගත්ත ටිකට් දෙක විසි කරන්න අමතක වෙලා. මෑන්ස්ගෙ අම්මා ඇඳුම් ටික හෝදන්න දාන්න හදනකොට තමයි සාක්කුවෙ තිබුන ටිකට් දෙක අහුවෙලා තියෙන්නෙ. දැන් ඉතිං නිදහසට මොනවා හරි කියන්නත් ඕනෙ. ඒත් වැඩි වෙලා හිත හිතා ඉන්නත් බෑ. ඉතිං පුරුපුරු කළේ ඒ වෙලාවෙ කටට ආපු උත්තරයක් කියලා දාපු එක.පුරුපුරු :- මේ...මේ...ඒක මී කතුරගෙ වෙන්න ඇති අම්මේ...මම දන්නෙ නෑ.අම්මා :- ආ ඇත්තද.මෙහෙම කියපු පුරුපුරුගෙ අම්මා වෙන මොනවත් අහන්නෙ නැතුව එතනින් යන්න ගියාලු. දැන්නං අපේ පූසාට දාඩියත් දාලා. කම්මුල් රත් වෙලා. බඩ හීතල වෙලා. මෑන්ස් දන්නවා අම්මා අහපු ප්‍රශ්නෙට දුන්න උත්තරේට සුදුපූසිගෙ අම්මගෙ මොන්ටිසෝරියට යන පොඩි එකෙක්වත් රැවටෙන්නෙ නැති වග. ඒ වගේම මී කතුරා එක්ක පාක් ගියා කියලා කිව්ව එකෙන් පුරුපුරු ගේ කුරුල්ලෙක් කියලා ගෙදර මිනිස්සු හිතන්නත් පුලුවන්.අනික සමහරවිට මේ වෙච්ච වැඩේ වෙස්වලාගෙන ආපු ආශිර්වාදයක් වෙන්නත් පුලුවන්. මොකද මේක අම්මාට සුදුපූසි ගැන කියන්න ලැබිච්ච හොඳ චාන්ස් එකක්. වැඩිය මහන්සි වෙන්නෙ නැතුව අනිත් ටිකට් එකේ හිමිකාරිය සුදුපූසියි කියලා විතරයි කියන්න ඕනෙ. ඉතිං පූසා ඔහොම කල්පනා කර කර ඉන්නකොට තමයි මෑන්ස්ගෙ අම්මා ආපහු පාරක් කාමරේට ආවේ. මේ වෙලාවෙනං අම්මා කටක්වත් අරින්න කලින්න අපේ පුරුපුරු කතාව පටන් ගත්තලු.පුරුපුරු :- අම්මේ...මේ...මේ...අර ටිකට් දෙක....අම්මා :- ඔව් ඉතිං.පුරුපුරු :- ඒ දෙක මී කතුරාගෙ නෙවෙයි, මගේ....මේ...මේ...මම....දැන් පූසාට එතනින් එහාට මොනවත් කියාගන්න බැරුව වචන ගොත ගගහා ඉන්නවා. මේ වෙලාවේ තමයි අම්මා පුරුපුරුගෙ පිහිටට ආවේ.අම්මා :- ඔයා සුදුපූසිව බලන්න නේද ගියෙ.අම්මා පුරුපුරුට වන් ෂොට් නොකවුට් ප්‍රශ්නය කෙළින්ම යොමු කළා. මේ වෙද්දිත් පුරුපුරුගෙ අම්මා දන්නවා පුරුපුරුයි සුදුපූසියි හොඳ යාලුවො කියලා. ඒ වගේම මේ දෙන්නා පොඩි කාලෙ එකම පන්තියේ ඉගෙන ගන්න කාලෙත් පුරුපුරුගෙ අම්මා සුදුපූසිට හරිම කැමතියි. සුදුපූසි දැන් ඉන්නේ කන්දෙ කැම්පස් එකේ බවත් අම්මා දැනගෙන හිටියා. ඒ හින්දා පූසා නුවර ගියේ කෙල්ලෙක් බලන්නනම් ඒ කෙල්ල වෙන්න ලොකුම ප්‍රොබබිලිටිය තියෙන්නේ සුදුපූසි බව පුරුපුරුගෙ අම්මා ගෙස් කරන්න ඇති. කොහොමහරි ඔයින් මෙයින් වැඩේ පූසා හිතුවාටත් වඩා පහසු වුණා.පුරුපුරු :- හ්ම්...අනිත් පැත්ත හැරිච්ච පුරුපුරු ඔලුවෙ ඉඳන් පෙරවගෙන නිදාගත්තා.අම්මා :- මේ ගැන අපිට කියපු එක හොඳයි.මෙහෙම කියපු අම්මත් කාමරෙන් යන්න ගියා. කොහොමහරි ඉතිං මේ සම්බන්දයෙන් පුරුපුරුගෙ පැත්තෙනුත් කිසිම ප්රශ්නයක් ඇතිවුණේ නෑලු. ඉතිං මෑන්ස්ට ඊටපස්සෙ සුදුපූසිගෙ ගෙදර ගියාම ප්‍රශ්න කිරීම් වලට ලක්වෙන්න සිද්ද වුණෙත් නෑලු.දැන් මේ කතාව කියෙව්වට පස්සෙ තමන්ගෙ ආදර සම්බන්දෙ ගැන ගෙදරට කියාගන්න බැරුව ලතවෙන කස්ටියට තේරෙනවනෙ නේද මොකද්ද කරන්න ඕනෙ කියලා. විසඳුම හරි සරලයි. අවශ්‍ය කරන්නේ ටිකට් දෙකක් විතරයි. මේ ක්‍රමය අනුගමනය කළාම තමන් ප්රශ්නෙ වෙත යන්නෙ නැතුව ප්රශ්නෙ තමන් වෙතට ගෙන්න ගන්න පුලුවනි. හැබැයි ඊටපස්සෙ වෙන දේවල් වලට බ්ලොග් ගඩොල් වග කියනු නොලැබේ.
|
BLOG
|
2012.12.25
|
http://bloggadol.blogspot.com/
|
පෙම්වතියගේ ගෙදර ගිහින් තියෙනවාද?
|
BLOG ගඩොල්
|
අපේ පුරුපුරුගෙ ආදර අන්දරය, ඒ කියන්නෙ සුදුපූසි ගැන බ්ලොග් ගඩොල් කියවපු ඔයාලා දන්නවා ඇතිනේ. ඉතිං අපි ඒ කතාවෙ කිව්වෙ පූසයි, සුදුපූසියි යාලු වෙච්ච තැනට යනකං විතරයි. ඊටපස්සෙ කොයි ආදර කතාවත් වගේ අපේ පූස් ලව් එකත් කාලයක් ජයටම නැගලා ගියා. ඔය අතරේ තමයිලු ඒ ලෙවල් විභාගෙ ප්‍රතිඵල ආවේ.අපි කලිනුත් කිව්වා වගේ විභාගෙන් පුරුපුරුට සතුටුදායක අන්දමේ ප්‍රථිවලයක් ඇවිත් තිබුනා. මෑන්ස් යන්න ආසාවෙන් හිටපු ඩිග්‍රියට යන්න ඒ රිසාල්ට් හොඳටම ඇති. සුදුපූසිත් කැම්පස් යන්න පුලුවන් මට්ටමේ ප්‍රතිඵල අරගෙන තිබුනා. ඉතිං මේ දෙන්නාම තීරණය කළාලු දෙවෙනි පාර විභාගෙට ඉන්නෙ නැතිව කැම්පස් යන්න. හැබැයි පොඩි කොස්සකට තිබුනෙ මේ දෙන්නට වෙන වෙනම කැම්පස් දෙකකට යන්න වෙච්ච එක.පුරුපුරු ඇතුලත් වෙච්ච අණුක ජීව විද්‍යාව සහ ජෛවරසායන විද්‍යාව පාඨමාලාව තිබුනේ තුම්මුල්ල සක්වල තක්සලාවෙ විතරයි. ඉතිං මෑන්ස්ට කැමැත්තෙන් හෝ අකමැත්තෙන් යන්න පුලුවන් වුණේ තුම්මුල්ල කැම්පස් එකට විතරයි. සුදුපූසිව තේරුණේ ජෛවීය විද්‍යාව උපාධියට. තුම්මුල්ලෙත් ඒ උපාධිය තිබුනත් සුදුපූසිව තේරුණේ කන්දෙ සක්වල තක්සලාවට. කොහොමහරි ඉතිං අපේ දයියේ මෙච්චර කූරු ඇයි කියලා දුක්වුණ පූස් කපල් එක එකිනෙකින් සෑහෙන දුරින් තිබුන මේ කැම්පස් දෙකට ඇතුල් වුණාලු.මේ වෙද්දිත් මේ දෙන්නගෙ එෆෙයාර් එක ගෙවල් දෙකටම හොර රහසින් තමයි ක්රියාත්මක වුණේ. ඒ වගේම දෙන්නා කිලෝමීටර් සීයකින් විතර වෙන් වෙලා හිටපු හින්දා නිතරම මුණගැහෙන්න පුලුවන්කමක් තිබුනෙත් නෑ. මුණගැහුනත් එක්කෝ පුරුපුරු කන්ද උඩරටට ගිය වෙලාවක හරි, සුදුපූසි ගෙදර ඇවිත් ගම්පහ ආපු වෙලාවක හරි වගේ බොහොම කලාතුරකින් උදාවෙන අවස්ථාවක තමයි. ඒ හින්දා අපේ පූස් කපල් එකගේ සන්නිවේදනය බොහෝ දුරට සිද්ද වුණේ ජංගම දුරකතනයට පිං සිද්ද වෙන්න.ඉතිං ඔය අතරේ තමයි සුදුපූසිට වෛරස් උණක් හැදිලා ලෙඩ වුණේ. ඉතිං සුදුපූසි කළේ ගෙදර නතරවෙලා ප්‍රතිකාර ගත්ත එක. පුරුපුරුට සුදුපූසිව බලන්න එන්න ඕනෙ වුණත් ගෙදරට ඇවිත් එයාව බලන්න තරම් පූස් ගටක් තිබුනේ නෑ. ඔහොම දවසක් දෙකක් ඉන්නකොටනං හැබැයි අපේ පූසාට තවදුරටත් ඉවසාගෙන ඉන්න බැරිවුණා. දැන් මෑන්ස්ට ඕනෙ කොහොමහරි ගිහිං සුදුපූසිව බලන්න. ඉතිං පූසා තමන්ගෙ පෙම්වතියට ගත්තලු කෝල් එකක්.පුරුපුරු :- මේ, මම ඔයාලගෙ ගෙදර එනවා හෙට, ඔයාව බලන්න.සුදුපූසි :- ඈ. අනේ අපේ තාත්තා අහයි ඔයා කවුද කියලා. එනවනං කවුරුහරි යාලුවෙක් එක්ක එන්න.පුරුපුරු :- හරි හරි, තාත්තට කියන්න මම ඔයාගෙ හොඳ යාලුවෙක් කියලා.සුදුපූසි :- හ්ම්...මේ කියන දවස්වල පුරුපුරු එක්ක මෑන්ස්ගෙ බෝඩින් සගයා වෙච්ච කොළොම්බාසුත් නැවතිලා හිටියා. බෝඩින් සගයා කිව්වට කොළොම්බාස්ට අයිති ගෙදර තමයි පුරුපුරුවත් නවත්තගෙන හිටියේ. ඉතිං පූසා වීක් එන්ඩ් එකේ නිවාඩුවට ගෙදර එනකොට කොළොම්බාස්වත් ඇදගෙන ඇවිත් තිබුනා. කොහොමහරි ඉතිං මෑන්ස්ට මේ බරපතල මිෂන් එක ගැන කිව්වාම කොළොම්බාසුත් එක පයින්ම වැඩේට කැමති වුණාලු.මේ වෙද්දි පුරුපුරු සුදුපූසිගෙ ගෙදර තියෙන තැන දැනගෙන හිටියා. ඒ වගේම මේ දෙන්නා පොඩි කාලෙ එකට ඉස්කෝලෙ ගිය හින්දා සුදුපූසිගෙ අම්මත් පුරුපුරුව ටිකක් අඳුරනවා. ඒත් තමන්ගෙ අනාගත මාමණ්ඩිනං මොන ටයිප් එකේ ඩයල් එකක්ද කියලා පූසා මේ වෙද්දිත් දැනගෙන හිටියෙ නෑ. ඒත් ඉතිං ආදරෙන් අන්ධ වෙච්ච පූසෙක්ට අනාගතේ ඇතිවෙන්න පුලුවන් භයානක ප්‍රතිවිපාක වර්තමානෙදි පේන්නෙ නැහැයිලුනේ. ඒ හින්දා ඕන දෙයක් වෙච්චාවේ කියලා හිතපු අපේ යාලුවො දෙන්නත් වැඩේට බරට සූදානම් වුණාලු.මේ වෙද්දි පුරුපුරු අමාරුවෙන් ඉතුරු කරපු පොකට් මනි වගයක් මෑන්ස් ගාව තිබුනා. ඉතිං ගෙදර ළඟ තිබුන කඩේකට ගොඩ වැදිච්ච පුරුපුරුයි කොළොම්බාසුයි කළේ සල්ලි ටික ඔක්කොම ඉවරවෙනකං සුදුපූසිට එක එක ඒවා ගත්ත එක. චොක්ලට් බිස්කට්, චොක්ලට් කේක්, චොක්ලට් රෝල්, චොක්ලට් බෝල, ඔරිමජිනල් චොක්ලට් වගේ චොක්ලට් නිෂ්පාදනම තමයි පූසා මිලදී ගත්තේ. මොකද සුදුපූසි චොක්ලට් වලට බොහොම මනාපයි.“මොකද්ද යකෝ ඔක්කොම චොක්ලට් බඩු ගන්නේ. උඹ කැන්ඩොස් එකට මොකක්හරි ණයක් තියෙනවද.“කොළොම්බාස් මෙහෙම අහලා කින්ඩිය දාපු හින්දා තව දොඩම් ටිකකුයි ඇපල් ටිකකුයි ගන්නත් අපේ පුරුපුරුට සිද්ද වුණාලු. ඔක්කොම බඩු ටික අරගෙන පුරුපුරු ඒ ටික කොළොම්බාස්ගෙ බෑග් එකට පැටෙව්වෙ ආපහු ගෙදර යද්දි ගෙදර කට්ටියට තෑගි ටික අහුවෙන්න තියෙන සම්භාවිතාව අවම කරන්න.කොහොමහරි ඉතිං පහුවදා අපේ යාලුවො දෙන්නා ආපහු බෝඩිමට යන ගමන් සුදුපූගෙ ගෙදර ළඟ තිබුන බස් හෝල්ට් එකෙන් බැස්සලු. දැන් ඉතිං බරට බරේ තෑගි උස්සගත්තු අපේ යාලුවො දෙන්නා සුදුපූසිගෙ ගේ දොරකඩටම ඇවිත් ඉන්නේ. කලින් නිර්භීත වෙලා තීරණ ගත්තට මොකද, දැන්නං අපේ පූසාගේ කකුල් දෙක මැන්ඩලින් ගහන සයිස් එකෙන් තියෙන්නේ. ඒ අස්සේ මොකද්දෝ කුජීත හැඟීමක් කොහේදෝ තිබිලා හිතට එනවා.ඉතිං ඔය විදිහට අපේ යාලුවො දෙන්නත් ගෙදර දොරකඩටම ඇදුනලු. මේ වෙද්දි පුරුපුරු සුදුපූසිට කෝල් කරලා තමන් එන බව දන්වලා තිබුනේ. මෑන්ස්ට පෙනිච්ච විදිහට සුදුපූසි ඒ වෙද්දිත් ගෙදර කට්ටියට පණිවිඩේ කියලා වගේ. මොකද අපේ යාලුවො දෙන්නා දොරකඩට එද්දිම අනාගත නැන්දම්මා ඇවිත් මේ දෙන්නව බොහොම හොඳින් පිළිගත්තලු.“ආ..එන්න පුතාලා, වාඩි වෙන්න.““පුරුපුරු පුතානං පොඩි කාලෙට වඩා ටිකක් කෙට්ටු වෙලාද කොහෙද.“ඔය විදිහට සුහදව කතා කරපු නැන්දම්මා සහ සුදුපුසිගෙ අක්කා යාලුවො දෙන්නටම හොඳ තේ පැන් සංග්‍රහයක් කළාලු. සුදුපුසිත් සභාවට එකතු වුණේ ඔය අතරේ. හැබැයි හොඳ වෙලාවට මාමණ්ඩිනං පේන්න හිටියේ නෑ. පස්සෙ හොයලා බැලින්නං එයා සුදුපූසිගෙ මල්ලි එක්ක ළඟ ගෙදරකට ගිහින්. මාමණ්ඩියි මස්සිනයි ගෙදර ආවේ තවත් ටිකක් වෙලා ගියාට පස්සේ. හැබැයි මෑන්ස් වුණත් හිතපු තරමේ අප්සට් ගතියක් පේන්න තිබුනේ නෑ.ඊටපස්සෙ උදාවුණේ පුරුපුරු ජීවිතේ ෆේස් කරපු ටෆ්ම ඉන්ටර්වීව් එකක්. පුද්ගලික තොරතුරු, ඉස්කෝලෙ තොරතුරු, අනාගත බලාපොරොත්තු, ගමේ විස්තර, දෙමව්පියන්ගෙ විස්තර, දෙමව්පියන්ගෙ ගම්, රස්සා, දේශපාලනය, ආර්ථිකය, දේශප්‍රේමය, භෞමික අඛණ්ඩතාවය වගේ එකී මෙකී නොකී හැම ක්ෂේත්‍රයකම තොරතුරු ගැන මාමණ්ඩිත් එක්ක හොඳ විවරණයක යෙදෙන්න චාන්ස් එකක් අපේ පූසාට හම්බවුණාලු. මේ වෙද්දිත් සුදුපූසි, පුරුපුරු තමන්ගෙ යාලුවෙක් විතරක් බව ගෙදරට කියලා තිබුනත් ගෙදර මිනිස්සුන්ට මේ දෙන්නගෙ සම්බන්දෙ දිග පළල ගැන සැකයක් තිබුන බවයි මාමණ්ඩිගේ ඉන්ටර්වීව් එකේදි පුරුපුරුට තේරුණේ. අනිත් එක පුරුපුරු තමන්ගෙ දුවගේ පෙම්වතා බව තවමත් ඔප්පුවෙලා නොතිබුනු නිසා ඉන්ටර්වීව් එක ඔෆිෂියල් තත්ත්වයෙන් නැතුව සුහදතාවයෙන් පවත්වාගෙන යන්නත් මාමණ්ඩි පියවර ගත්තා.මාමණ්ඩි :- පුරුපුරු පුතා එතකොට ඉස්කෝලෙ ගියෙ එහෙම කොහෙද.පුරුපුරු :- කුරුඳුවත්තට අංකල්.මාමණ්ඩි :- ආ...බොහොම හොඳයි. මමත් මරියකඩේට තමයි ගියෙ.ඔන්න ඔය විදිහට බොහොම ෂේප් එකේ තමයි මාමණ්ඩි පුරුපුරුගෙන් තොරතුරු උකහා ගත්තේ. මේ වගේ වැදගත් ගමනක් ආවම වැඩිපුරම කතා කරන්න හොඳ නෑ. ඒ වගේම තමයි අවශ්‍ය ප්‍රමාණයට කතා බහ කරන්නත් මතක තියා ගන්න ඕනේ. හැම දෙයක්ම ෆුල් ඩිප්ලොමැටික් විදිහට තමයි කරන්න ඕනේ. කොහොමහරි ඉතිං පැය දෙකක් විතර පුරා තිබුන ඉන්ටර්වීව් එකෙන් පස්සේ සුදුපූසිගෙ දුක සැපත් බලලා ආපහු එන්න අපේ යාලුවන්ට පුලුවන් වුණාලු. මේ වෙද්දිත් පුරුපුරුට තේරිලා තිබුනේ තමන් ඉන්ටර්වීව් එකට සාර්ථකව ෆේස් කළයි කියලා. කොළොම්බාසුත් ඒ බව පූසාට තහවුරු කළා.කොහොමහරි ඉතිං පූසාගේ ආගමනයෙන් පස්සේ ගෙදර කට්ටිය, විශේෂයෙන් අක්කා සහ මල්ලි සුදුපූසිට එක එක හින්ට් පාස් කරලා තියෙනවා.“ඒ ළමයා කොහොමද දන්නෙ තමුසෙ චොක්ලට් වලට ඔච්චරම කැමතියි කියලා““පුරුපුරු අයියා ආවට පස්සෙ මෙයාගෙ ලෙඩෙත් නිකම්ම සනීපයි වගේ“මේ වගේ කඩ කැඩිච්ච කතා තමයි ඒ අය කියලා තියෙන්නේ. කොහොමහරි නැන්දම්මටයි, මාමණ්ඩිටයිත් පූසාව හොඳිට හිතට අල්ලලා ගිහින් කියලා තමයි ආරංචි වුණේ.නැන්දම්මා :- අනේ හරිම නිවිච්ච ළමයෙක්. වැදගත් විදිහට හැදිලා තියෙන බව කතා බහ කරද්දිම තේරෙනවා.මාමණ්ඩි :- ඔව් ඔව්.. හරිම ගුණ යහපත් ළමයෙක්. ඉගෙනීමටම තමයි කැප වෙලා ඉන්නේ.අක්කා :- කුරුඳුවත්තෙ හොස්ටල් එකේ හිටියයි කිව්වා නේද. එහෙනං ඔය කියන තරං උපාසකයෙක් වෙන්න බෑ. (සුදුපූසිගෙ අක්කා වජිර පාරෙ බාලිකාවට ගිය හින්දා ගෙදර අනිත් කට්ටියට වඩා කුරුඳුවත්තෙ හොස්ටල් එක ගැන දන්නවා ඇති)නැන්දම්මා :- අනේ ඒ ළමයානං එහෙම දඟ වැඩ කරන කෙනෙක් නෙවෙයි.ඉතිං ඔය වගේ සාර්ථක ප්‍රතිචාර තමයි සුදුපූසිගෙ ගෙදරින් පුරුපුරුට හම්බවෙලා තිබුනේ. ඉතිං වැඩි දවසක් නොගිහින්ම සුදුපූසි ඔෆිෂියල් විදිහට ගෙදරට දැනුම් දුන්නලු තමන්ට පුරුපුරුත් එක්ක සම්බන්ධයක් තියෙන බව. ගෙදරිනුත් ඒකට විරුද්ද වෙන්න කිසිම හේතුවක් තිබුනේ නෑ. ඒත් මේ වෙද්දිත් පුරුපුරුගෙයි සුදුපූසිගෙයි සම්බන්දෙ ගැන පූසාගේ ගෙදරින් හාංකවිසියක් දැනගෙන හිටියෙ නෑ. ඉතිං ඒ පැත්තෙන් මොකද වුණේ කියලා ඊළඟ ලිපියෙන් බලමු.
|
BLOG
|
2012.12.20
|
http://bloggadol.blogspot.com/
|
අවිද්‍යාව, ජ්‍යෝතිෂය සහ ලාංකික සමාජය
|
BLOG ගඩොල්
|
මෑත කාලීනව ලංකාවේ සිදුවූ විවිධ සිදුවීම් දකින, කියවන විට බොහෝ දෙනෙක්ගේ සිතට එක්වරම නැගෙන්නේ එකම ප්‍රශ්නයකි.“ලංකාවට මොකද්ද මේ වේගෙන එන්නේ.“එක පැත්තකින් ලංකාව පුරාම අද්භූත එළිය. තවත් පැත්තකින් ජෙලි වැසිය. ඒ මදිවාට සමහර ප්‍රදේශ වල වතුරත් රතු පාටට හැරී ඇත. ඒ නාසා ආයතනය මගින් ලංකාවට එල්ල කරන ලද ජීව රසායනික ප්‍රහාරයක් ලෙස තවත් සමහරු අර්ථ දක්වති. මේ සියල්ල අස්සේ බල්ලන් සමූහ වශයෙන් මිය යාම්, භූමිකම්පා, දකුණින් ඉර පෑයීම, මුහුදු නයි මතුවීම ආදියද අසන්නට ලැබේ. මේ වාර්තා දැකීමේදී කැපී පෙනුන ප්‍රධාන දෙයක් වූයේ මේ සිද්දි සම්බන්දව ලාංකික ජනතාව සහ මාධ්‍ය දැක්වූ ප්‍රතිචාරයයි. සමහර සිද්දි වල සොයා බැලිය යුතු තරමේ අද්භූතජනක බවක් තිබුනද බොහෝ අවස්ථාවලදී ඇත්තටම සිදුවී තිබුනේ සාමාන්‍ය විද්‍යාත්මක සංසිද්ධි හරහා පැහැදිලි කළ හැකි ආකාරයේ සිදුවීම්ය. එහෙත් බොහෝ දෙනෙක් ඉහත කී සිද්දි විස්තර කළේ එක්කෝ 21 වනදා සිදුවීමට නියමිත ලෝක විනාශයේ පෙරනිමිති ලෙසය. නැතහොත් පෘථිවියට එල්ලවීමට ආසන්න පිටසක්වල ප්‍රහාරයක පෙරනිමිති ලෙසය. එහෙමත් නැත්නම් මේ අනාවැකි දෙකම එක්කර ගොතාගත් විස්තර කිරීමකි.අද්භූත එළි දර්ශනය වීම ගැන තවමත් නිශ්චිත පැහැදිලි කිරීමක් කිසිවෙකුත් කර නැත. කෙසේ වෙතත් මෙම එළි පිටසක්වල යානා නොවීමට බොහෝ හැකියාවක් ඇත. මන්ද යත් අහසේ පෙනෙන ආකාශ වස්තු නොවන හැම දෙයක්ම පිටසක්වල යානා නොවන බැවිනි. කෙසේ වෙතත් මේ සම්බන්ධයෙන් විවිධ විද්වතුන් විවිධ අදහස් දැක්වීමද ජනතාව තුළ පැවති බය සහ කලබලය වැඩි කිරීමට හේතු විය. මේ පිළිබඳ විධිමත් පරීක්ෂණ පවත්වා මේ ගැන පැහැදිලි කිරීම තාරකා භෞතික විද්‍යාව පිළිබඳ පර්යේෂකයන්ගේ වගකීමයි. තාරකා විද්‍යාව අතින් සීඝ්‍ර දියුණුවක් ලබමින් පවතින ශ්රී ලංකාවේ රජයට අදාල පර්යේෂකයන්ට ඒ සඳහා අදාල පහසුකම් ලබාදීම එතරම් අසීරු කරුණක් නොවනු ඇත.ජෙලි වැස්සද මේ ආකාරයේ සිදුවීමකි. සාමාන්‍ය වර්ෂාවක වුවද ජලයට අමතරව වායුගෝලයේ පවතින තවත් දේවල් අඩංගු වන බව සාමාන්‍ය පෙළ දක්වා හෝ විද්‍යා විෂය හැදෑරූ ඕනෑම කෙනෙක් දන්නා කරුණකි. වැසි ජලයේ දියවී ඇති දේ අනුව එහි භෞතික සහ රසායනික ගුණ තීරණය වේ. ජෙලි වැස්ස මෙන්ම කහ වැස්සද එකී සංසිද්ධිවල ප්‍රථිපලය. ඇතැම් පැලෑටි වලින් නිස්සාරන කරන ලද කාබෝහයිට්‍රේට ජෙලි වශයෙන් මිදෙන්නට හැකියාවක් පවතී. එවැනි සංයෝගයක් අවකාශයේදී සිදු කළ භෞතික හෝ රසායනික ප්‍රතික්‍රියාවක ඵල ලෙස මේ ජෙලි වැස්ස වැටෙන්නට ඇත. කෙසේවෙතත් මේ පිළිබඳ අවශ්‍ය පරීක්ෂණ සිදුකර මෙම අමුතු වැසි වල සංඝටක හඳුනාගැනීමට අවශ්‍ය මානව සහ භෞතික සම්පත් ශ්රී ලංකාවේ විශ්ව විද්‍යාලවල ඕනෑ තරම් පවතී.ජල උල්පත් වල වතුර රතු වීමද බොහෝවිට ජලය තුළ වර්ධනය වූ ඇල්ගී වර්ගයක හෝ ක්ෂුද්‍ර ජීවී විශේෂයක ප්‍රතිඵලයක් විය හැක. එසේ නැතිව ඇතැම් මාධ්‍ය මගින් වාර්තා කළ ආකාරයේ ශ්රී ලංකාවට එරෙහි ඇමරිකානු පහරදීමක් වීමේ සම්භාවිතාව ඇත්තේ ඉතා අඩු වශයෙනි. බැක්ටීරියාවක් මගින් තවත් ජීවී විශේෂයකට එල්ලකළ හැකි බලපෑම පරික්ෂා කිරීමට ඉතා නූතන මෙන්ම විද්‍යාත්මක ක්‍රමවේද ඇමරිකාව සතුව ඇත. ඇරත් මාධ්‍ය වාර්තා කළ ආකාරයට ලාංකීය ජනයාට හොරෙන් පර්යේෂණ කිරීමට, වතුරේ වර්ධනය වන විට රතුපාට වී ජනතාව කලබල කරන ආකාරයේ ක්ෂුද්‍ර ජීවී විශේෂයක්ම යොදාගත්තේ ඇයිද යන්න ගැටලුවකි. ඊට අමතරව ලංකාවට මෙවන් ජීව විද්‍යාත්මක පහරදීමක් සිදුකිරීමට නාසා ආයතනය පියවර ගනීයැයි විශ්වාස කිරීමට අසීරුය. මෙවන් වාර්තා සිංහලෙන් පමණක් පළ වීම මහත් භාග්‍යයක් වන අතර ඉංග්‍රීසි භාෂාවෙන් පළ වූවානම් ජාත්‍යන්තරය ඉදිරියේ ශ්රී ලංකා නාමය විහිලුවක් වීම නොවැලැක්විය හැකි වනු ඇත.බල්ලන් මිය යාමට හේතුවද මරණ පරීක්ෂණයක් මගින් තහවුරු කර ගැනීමට හැක. මාධ්‍යවල වාර්තා වූ ආකාරයට සිද්දියේ සැකය එල්ල වී තිබුනේ අදාල ප්‍රදේශයට පතිත වූ උල්කාෂ්මයක් වෙතටයි. නමුත් බොහෝදුරට සමාන ජාන සැකැස්මක් සහිත එම ප්‍රදේශයේ සිටින අනෙක් ක්ෂීරපායී සතුන්ට කිසිම හානියක් සිදු නොවීම නිසා ලේඛකයා විශ්වාස කරන්නේ මරණ වලට හේතුව උල්කාෂ්මය නොව සුනඛයන්ට පමණක් වැළඳෙන රෝගයක් විය යුතු බවයි. කෙසේ හෝ වැඩිදුර පරීක්ෂණ වලින් තොරව මේ සම්බන්ධව කල්පිත ගොඩනැගීම පල රහිත කරුණකි. එමෙන්ම මුහුදු නයි මතුවීමද මේ ආකාරයේ ස්වභාවික සංසිද්ධියකි.ඉර දකුණින් පෑයීමේ සිද්දියනම් අමු කෙප්පයක් විය යුතුය. ඉර යනු ලංකාවට පමණක් පායන ආකාශ වස්තුවක් නොවේ. එබැවින් ඉර දකුණු දිශාවෙන් පෑයුවානම් මුලු ලොවටම එය දර්ශනය විය යුතුය. අනෙක් අතට සූර්යයා සෑම කාලයේදීම එකම තැනින් පායන්නේ නැත. පෘථිවියේ භ්‍රමණය අනුව එය කාලයෙන් කාලයට පායන සහ බැසයන ස්ථාන වෙනස් කරයි. එමෙන්ම පායන සහ බැසයන වේලාවන්ද වෙනස් කරයි. මෙය කවුරුත් දන්නා දෙයක් බැවින් කලබල විය යුතු නැත.ඉහත කී සිද්දි සම්බන්ධයෙන් මාධ්‍ය හැසිරුණු ආකාරය අනුමත කළ නොහැක. රටේ පවතින සැබෑ ප්‍රශ්න අමතක වන ලෙස ඉහත ආකාරයේ සිද්දි වවාගෙන කන්නේ මාධ්‍ය විසිනි. එමෙන්ම එකී වාර්තා කිරීම් තුළ ඉහත ඇතැම් සරල සංසිද්ධි වලට පවා කෘත්‍රිම අද්භූත ස්වභාවයක් ආරෝපණය කර ඇති ආකාරය දැකගත හැකි විය. ජනතාව මේ සම්බන්ධව දැක්වූ අනවශ්‍ය කලබලය සහ මාධ්‍ය මගින් මේවා වාර්තා කළ ආකාරය දුටු විට ලේඛකයාගේ සිතට නිතැතින්ම නැගුනු නිගමන කිහිපයක් විය.ලාංකික සමාජය විද්‍යා අධ්‍යාපනය අතින් බොහෝ පිටුපසට ගොස් ඇත. තමාට තේරුම් ගැනීමට නොහැකි සංසිද්ධි සමාජය පැහැදිලි කරගැනීමට යොදාගන්නේ අවිද්‍යාත්මක සංකල්පය. එමෙන්ම විද්‍යාව සමාජය තුළ අත්පත් කරගත යුතු ස්ථානය ජ්‍යෝතිෂය සහ අනෙකුත් විකල්ප විෂයයන් විසින් හිමි කරගෙන ඇත. මේ තත්ත්වයට මාධ්‍ය, රජය මෙන්ම ලාංකීය විශ්ව විද්‍යාලද වගකීම බාර ගත යුතුය. ඉහත කී සිදුවීම් එක්තරා හුදකලා සිදුවීම් මාලාවක් නොවේ. මෙය බොහෝ කාලයක් තිස්සේ ලාංකීය සමාජය අවිද්‍යාවේ ගැලී සිටීමේ ප්‍රතිඵලයකි.ලාංකීය සමාජය තුළ විද්‍යාවට නියමිත ස්ථානය ලැබී නැත. සමාජගතකර ඇත්තේ “විද්‍යාව නරකයි“ වැනි මතයකි. ඇතමෙකුගේ ආකල්පය වන්නේ විද්‍යාව යනු බටහිර නිර්මාණයක් බවත් පෙරදිග අපට බටහිර විද්‍යාව කැප නැති බවත්ය. ඒත් ඒ සියලුම දෙනා “බටහිර“ විද්‍යාවට ගරහන අතරේ විද්‍යාවේ මහිමයෙන් ලොවට බිහිවූ නිෂ්පාදන නොපැකිල පරිහරණය කරති. අපේ මිනිස්සු ජාන වෙනස්කළ ආහාර වලට බිය වෙති. නමුත් ජාන කියන්නේ මොනවාද කියාවත් දන්නේ නැත. ජාන තාක්ෂණයේ ප්‍රයෝජන ගැන දන්නේද නැත. රසායනික කියන නමටද බිය වෙති. රසායනික ද්‍රව්‍ය වලින් ලබාගත හැකි ප්‍රයෝජන ගැන සිතන්නේ නැත. “න්‍යෂ්ටික“ කියූවිට මතක් වෙන්නේ න්‍යෂ්ටික බෝම්බයයි. “විකිරණ“ යනුද භයානක වචනයකි.සමාජයේ වගකිවයුත්තන්ද හැසිරෙන්නේ විද්‍යාව අරහං ගානටය. ටික කලකට පෙර සොරෙක් අත්අඩංගුවට ගැනීමට කනප්පුවක පිහිට පැතූ පොලිස් නිළධාරීන් පිරිසක් ගැන අසන්නට ලැබුනි. ප්‍රධාන දේශපාලකයන් සියල්ල පෝලිමේ යන්නේ දේවාල වලටය. සාස්තර අසන්නටය. ඇතැම් දේශපාලකයන්ට පුද්ගලික වෛද්‍යවරු මෙන්ම පුද්ගලික ජ්‍යෝතිෂවේදීන්ද සිටිති. රටේ ලොක්කන් ප්‍රසිද්දියේ අවිද්‍යාවේ යෙදෙන විට රටවැසියාද ඊට නොදෙවෙනි ආකාරයට අවිද්‍යාවේම ගැලෙති. ලෙඩ රෝග සුව කරන්නට තොවිල් පවිල් කරති. දෙවියන්ට යාඥා කරති. එවිට කපුවන් සහ පූජකයන් අතින් රෝගීහු මියයති. උදේ පාන්දරම විද්‍යුත් සහ මුද්‍රිත මාධ්‍ය වලින් අපට ලැබෙන්නේ ලග්න පලාපලයි. මාධයවල වැඩිපුරම දැන්වීම් පළකරන්නේ ජ්‍යෝතිෂකරුවන්ය. වශී ගුරුකම් කරන කට්ටඩියෝ මාධ්‍යවල රජ කරති. විද්‍යාව වෙනුවෙන් තත්ත්පරයක් වෙන් නොකරන රූපවාහිනී නාලිකාවල පැය ගනන් පෙන්නන්නේ ජ්‍යෝතිෂවේදීන්ය.මෙවන් සමාජ තත්ත්වයක් තුළ ජනතාවගේ දැනුම සහ විචාර බුද්ධිය වර්ධනය වේ යැයි සිතිය නොහැක. විද්‍යාව හැදෑරීමෙන් ලැබෙන්නේ විද්‍යාත්මක දැනුම පමණක් නොවේ. ඕනෑම දෙයක් මනාව විග්‍රහ කර බුද්ධිමත්ව ඒ පිළිබඳ තීරණ ගැනීමේ හැකියාව විද්‍යාව හැදෑරූ අයෙකු සතුය. ඇතැම් ක්ෂේත්‍රවල විද්‍යාව හැදෑරූ සිසුන් අනෙක් සිසුන්ට වඩා දස්කම් දක්වන්නේ එනිසාය. එමනිසා රටේ මිනිසුන්ගේ ආකල්ප දියුණු කිරීමටත්, රට ආසියාවේ ආශ්චර්යය කිරීමටත් අවශ්‍යනම් කළ යුත්තේ රටේ ජනතාවට මනා විද්‍යාත්මක දැනුමක් ලබාගැනීමේ ඉඩකඩ පුලුල් කිරීමයි. විද්‍යාව සම්බන්ධයෙන් රටේ දැනට ඇති ආකල්පය වෙනස් කිරීමයි.ජ්‍යෝතිෂය යනු සත්‍යයක්ද, අසත්‍යයක්ද, එය විද්‍යාවක්ද නැද්ද යනු බ්ලොග්අවකාශයේ පවා විශාල විවාදයක් ඇතිකළ මාතෘකාවකි. මෙම ලිපියේ ඒ සම්බන්දව සාකච්ඡා කිරීමට අදහස් නොකරන නමුත් ජ්‍යෝතිෂය විසින් ලාංකික සමාජයට සිදුකර ඇති ආකල්පමය හානිය අතිමහත් බව සඳහන් කළ යුතුමය. මන්දයත් ජ්‍යෝතිෂය විසින් සමාජයේ විද්‍යාවට ලැබිය යුතු ස්ථානය පැහැරගෙන ඇති බැවිනි. විද්‍යාත්මක මනසකින් යුත් පුද්ගලයන් බිහිවීමට ජ්‍යෝතිෂය සහ අනෙකුත් විකල්ප විෂයයන් ඉඩ ලබා නොදෙන බැවිනි. එබැවින් සමාජයේ විකල්ප විශ්වාස විද්‍යාත්මක සිතුවිලි මගින් ඉවත් කිරීමට රජය සහ මාධ්‍ය පෙරමුණ ගත යුතුය. නමුත් තමන්ට මහත් ලාබයක් ගෙන දෙන ජ්‍යෝතිෂය සමාජයෙන් ඉවත් වනවාට මාධ්‍ය හෝ, විචාරශීලී පුරවැසියන් බිහිකරන විද්‍යාව සමාජගත වනවාට දේශපාලකයන් හෝ කැමති වෙතියි සිතීම ඵල රහිතය. එබැවින් විද්‍යාව සමාජගත කිරීමේ වගකීම විද්‍යාවට සහ රටට ආදරය කරන සෑම පුරවැසියෙකුගේම යුතුකමකි.ප.ලි - මෙම ලිපිය සැකසීමේදී ගොසිප් 9 අඩවියේ පළවූ දෙසැම්බර් 29දා භූමිකම්පා අනාවැකිය හා පසුගිය මාසයේ ලංකාවෙන් වාර්තා වූ අමුතු පුවත්ලිපියේ තොරතුරු ඇසුරු කර ගැනුනි.
|
BLOG
|
2012.12.18
|
http://bloggadol.blogspot.com/
|
බ්ලොග් පාඨකයන්ට, ගුරුවරුන්ට සහ සගයන්ට උපහාර
|
BLOG ගඩොල්
|
බ්ලොග් ගඩොල් පටන් ගත්තේ 2010 අවුරුද්දේ අප්‍රේල් මාසෙ දවසක. ඒ කියන්නේ දැන් මේ වැඩේ පටන් අරගෙන අවුරුදු තුනකටත් ළඟයි. මෙච්චර කල් කරගෙන යන්න කිසිම මූලික සැලසුමක් තිබුනෙ නැති මේ බ්ලොග් එක පටන් ගත්තේ අපේ යාලුවො කීප දෙනෙක් විනෝදෙන් ඉන්න වෙලාවක හදිස්සියෙ ආපු අයිඩියා එකක් විදිහට. ඒ වෙද්දිත් මම මුලින්ම බ්ලොග් එකක් කියවලා මාස කීපෙකට වඩා ගතවෙලා තිබුනෙ නෑ.කොහොමහරි ඉතිං අපි තුන් දෙනත් (පුරුපුරු, ඤාව්වා සහ උපාසක) බොහොම ග්‍රෑන්ඩ් විදිහට බ්ලොග් එක පටන් ගත්තා. ඤාව්වා ලිපි නොලිව්වත් පුරුපුරු සහ උපාසක ලියපු ලිපි වල ගුණ දොස් විචාරලා, අලුත් කතා මතක් කරලා ලොකු සහයෝගයක් දුන්නා. මී කතුරාත් දුන්න සහයෝගය අමතක කරන්න බෑ. කොටින්ම අපිත් එක්ක විරසක වෙලා හිටපු මාලුකට්ටා පවා බ්ලොග් එක බලන්න එන්න අමතක කළේ නෑ.බ්ලොග් ගඩොල් කියන්නේ තනිකරම අත්හදා බැලීමක්. මීට කලින් පුරුපුරුවත් උපාසකවත් කිසිම විදිහක ලේඛන කටයුත්තක යෙදිලා තිබුනෙ නෑ. ඒ හින්දා අපිට මුලින්ම තිබුන ලොකුම සැකය වුණේ පාඨකයො මේ බ්ලොග් එක කොහොම බාර ගනීවිද කියන එක. අපිට බ්ලොග් අවකාශෙ හරි සින්ඩිකේටර්වල හරි යාලුවො හිටියෙ නෑ. දැනට වුණත් ඉන්නෙ හිතවතුන් කීප දෙනෙක් විතරයි. ඒ හින්දා අපේ අත්දැකීම් කතා විදිහට කිසිම විදිහකට අඳුරන්නෙ නැති පාඨක පිරිසකට දෙන එක තමයි අපිට චැලේන්ජ් එක වුණේ. ඒ මදිවාට අපේ ලේඛන ශෛලිය සම්ප්‍රදායෙන් පිටයි. ඒක බ්ලොග් කියවන අයට එච්චර අල්ලයිද නැද්ද කියන සැකයත් අපිට තිබුනා.කොහොමහරි බ්ලොග් එකේ පළවෙනි ලිපි කීපයෙන්ම සාර්ථක ප්‍රතිචාර ලබාගන්න අපිට පුලුවන්කම ලැබුනා. අපිටත් දෙයක් කැත නැතුව ලියන්න පුලුවන් වගේ හැඟිමක් ඇති වුණා. කොහොම වුණත් ඒකෙ ඇත්ත නැත්ත දන්නේ කියවන ඔයගොල්ලෝ තමයි. ඊටපස්සේ අපි තවත් ධෛර්යමත් වුණා. දිගින් දිගටම ලිව්වා. පස්සෙ කාලෙක උපාසක ගොඩක් කාර්යබහුල වුණාට පස්සෙ පුරුපුරුට බ්ලොග් එකේ වැඩි බරක් අදින්න වුණා. ඒත් උපාසකත් තමන්ට පුලුවන් විදිහට ලිපි ලිව්වා.ඒ වෙද්දිත් අපිට හිට්ස්, කමෙන්ට්ස් සහ ෆලෝවර්ස්ලා සෑහෙන්න හිටියා. ඇත්තටම අපි ඒ දේවල්වලට ඉස්සර පට්ටම කැමතියි. (දැනුත් එහෙම තමයි) ලිපියක් ලිව්වට පස්සේ පැයෙන් පැයට ගිහින් බලන්නෙ කොච්චර කොමෙන්ට් ඇවිත්ද කියලා. කවුරු මොනවා කිව්වත් ඒ දේවල් තමයි බ්ලොග්කරුවෙක්ට තමන්ගේ රචනය වෙනුවෙන් ලැබෙන ඇගයීම. අනික ඉතිං මෙච්චර කරන්ට් බිල්, ඉන්ටර්නෙට් බිල්, කාලය, ශ්‍රමය ඔක්කොම වැය කරගෙන ලියලා ඒ වෙනුවෙන් කිසිම ඇගයීමක් බලාපොරොත්තු නොවෙන්න අපි රහත් වෙච්ච අය නෙවෙයි නොවැ. ඒ වගේම ලේසියි වගේ පෙනුනත් බ්ලොග් ගඩොල් වල ලිපියක් අපි පලකරන්නෙ ගොඩක් මහන්සි වෙලා. හරිහමං විදිහට අක්ෂර වින්‍යාසය හදන්න, ඡේද වෙන් කරන්න වගේ පොඩි දේවල් වලට පවා අපි ගොඩක් මහන්සි වෙනවා.කොහොමහරි ඉතිං මමත් පට්ටම බිසී වෙනකං අපි හොඳට බ්ලොග් එක කරගෙන ගියා. ගොඩ දෙනෙක් අපේ ලිපි කියෙව්වා. රස වින්දා. ඒ දවස්වල බ්ලොග් ගඩොල් කිව්වාම බ්ලොග් ලියන ඕනෙ කෙනෙක් දන්න තත්ත්වයක් තිබුනා. බ්ලොග් එකේ කොමෙන්ට් කියවලා අපි අනේක සතුටක් වින්දා. ඒ හැමෝටම ස්තුති කරන්නත් මේ වෙලාවෙ අමතක කරන්න හොඳ නෑ. ඇත්තටම අපිට ලැබිච්ච එකම සහ ලොකුම ඇගයීම වුණේ පාඨකයන්ගෙ ප්‍රතිචාර තමයි. බ්ලොග් ගඩොල් තමන්ගේ ප්‍රියතම බ්ලොග් එක කියලා ගොඩක් දෙනෙක් විවිධ ලිපිවල කියලා තිබුනා. අපිට ඒක ලොකු දෙයක්. බොරු කියන්න ඕනෙ නෑනෙ.ඒ වගේම ඕනෙම කෙනෙක්ට ඕනෙම දෙයක් කියන්න නිදහස හැමදාමත් මේ බ්ලොග් එකේ තිබුනා. ඇනෝ කොමෙන්ට් ඩිසේබල් කිරීම හරි කොමෙන්ට් මොඩරේට් කිරීම හරි කවදාවත් බ්ලොග් ගඩොල් වල සිද්දවුණේ නෑ. අසභ්‍ය වචන අඩංගු කොමෙන්ට් විතරයි අපි ඩිලීට් කළේ.කොහොමහරි ගිය අවුරුද්දේ අග ඉඳලා තමයි බ්ලොග් එකේ අයහපත් කාලෙ උදාවුණේ. බ්ලොග් එක පටන් ගනිද්දී පුරුපුරුත් උපාසකත් උසස් අධ්‍යාපනය හදාරන ශිෂ්‍යයෝ. ඒත් 2011 අගදී උපාසකට අමතරව පුරුපුරුත් ගොඩක් කාර්ය බහුල වුණා. පහුගිය අවුරුද්ද තමයි පුරුපුරුගෙ ජීවිතේ ගොඩක්ම සංසිද්දි වුණ අවුරුද්ද. මේ කාලෙ ඇතුලත පුරුපුරු උපාධිය ඉවර කළා. කැම්පස් එකේම රස්සාවක් පටන් ගත්තා. පරස්තාවකුත් කරගත්තා. රස්සාවෙන් අස් වුණා. ලංකාවෙනුත් යන්න වුණා. ඒ මදිවාට පස්තාච්චි කුපාඩියක් පටන් ගන්නත් වුණා. මේ වැඩ මැද්දේ 2012 අවුරුද්දේදි බ්ලොග් ගඩොල් පාලුවට ගියා.ඉස්සරහටත් පුරුපුරුයි උපාසකයි තමන්ට වෙලාව තියෙන හැටියට බ්ලොග් එකේ ලිපි ලියයි. ඒත් හැමදාම නෙවෙයි. පාඨකයන්ට අපිව නීරස වේගෙන එනවා කියලා තේරුන දවසට මේ බ්ලොග් එක නතර කරලා දාන එකයි අපේ කැමැත්ත. අපිට ඕනෙ ඇඩම් ගිල්ක්‍රිස්ට්, හේඩ්න්, පොන්ටින් පන්නයේ සමුගැනීමක් විනා සනත් ජයසූරිය හරි අර්ජුන හරි සමුගත්ත විදිහට සමුගන්න නෙවෙයි. ඉතිං මෙච්චරකල් අපිත් එක්ක ඉඳපු, අපිව සතුටට පත් කරපු පාඨක ඔයාලාටයි අපේ පළමුවෙනි උපහාරය.මගේ බ්ලොග් ජීවිතේ විවිධ තැන්වලදී, විවිධ මිනිස්සුන්ගෙන් විවිධ දේ ඉගෙනගෙන තියෙනවා. ඒත් මගේ ප්‍රධානම බ්ලොග් ගුරුවරුන් දෙන්නා වුණේ ටැබූ සහ කතන්දරයි. මේ මිනිස්සු දෙන්නාගෙන් මම ඉගෙනගත් දේවල් බොහෝමයි. කරන්න අවශ්‍ය දේවල් බොහොමයක් වගේම කරන්න නුසුදුසු සමහර දේවල් පවා මම ඉගෙන ගත්තේ මේ දෙන්නාගෙන් තමයි. අද බ්ලොග් ගඩොල් යම් තැනක ඉන්නවානං ඒකෙ ගෞරවය මගේ බ්ලොග් ගුරුවරුන්ටත් හිමිවෙන්න ඕනෙ. මේ ලිපියෙ පවා මාතෘකාවට ටැබූගෙ නමයි කතන්දරගෙ නමයි දැම්මනං අම්බානට හිට්ස් ලබාගන්න තිබුනා. මේක ඉගෙනගත්තෙත් මගේ බ්ලොග් ගුරුවරුන්ගෙන් තමයි. ඒත් ඒ ලබාගන්න හිට්ස් වලින් වැඩක් නෑ. මේක ඉගෙන ගත්තෙත් ඒ අයගෙන්ම තමයි.වර්තමානෙදි තමන්ගෙ සුපුරුදු ආකර්ෂණීය ලේඛන රටාවෙන් අයින්වෙලා ඇනෝවරුත් එක්ක මොකද්ද විකාරයක් කරමින් ඉන්න කතන්දරට ආපහු ඉක්මනින්ම යථා තත්ත්වයට එන්න පුලුවන් වේවා කියලත් මෙතනදි ප්‍රාර්ථනා කරන්න කැමතියි. කොහොම වුණත් කකා කියන්නෙ සිංහල බ්ලොග්අවකාශයට විශාල සේවයක් කරපු පුද්ගලයෙක් වගේම තමන්ට විරුද්ධ මත ඉවසන්න පුලුවන් මහත්මයෙක් විදිහට තමයි මමනං දකින්නේ. විශේෂයෙන් තමන්ගේ පඩිය ගැන පවා සඳහන් කරමින් පොර ටෝක් දෙන බ්ලොග්කරුවන් අතරේ කකා නිහතමානී චරිතයක්.ඒ වගේම මට අනුවනං සිංහල බ්ලොග්අවකාශය තුළ පහළ වෙච්ච දක්ෂම, වඩාත්ම දුර දැක්මක් සහිත වෙච්ච ලේඛකයා ටැබූ වගේම, සිංහල බ්ලොග්අවකාශය තුළ තිබුන ලොකුම බලපෑමක් සහිත බ්ලොග් එක තමයි ඔහු ලිව්ව ටැබූ සබ්ජෙක්ට්ස්. අවාසනාවට ටැබූ සබ්ජෙක්ට්ස් බ්ලොග් එක පස්සෙ කාලෙකදි අපිට නැති වුණා. ඒකට හේතුව මම හරියටම දන්නෙ නැති වුණත් ඒකෙන් බ්ලොග්අවකාශෙට වෙච්ච පාඩුව ගොඩක් විශාලයි කියලා ටැබූගේ විරුද්දවාදීන් වුණත් පිළිගනීවි. විශේෂයෙන් ටැබූගෙ නික්ම යාමෙන් ඇතිවෙච්ච නායකත්වයේ රික්තය පුරවන්න උත්සාහ කරපු සමහර බ්ලොග්කරුවන් හින්දා බ්ලොග්අවකාශයේ සාහිත්‍යමය පැත්තට වෙච්ච හානිය සුළුපටු නෑ. කොහොම වුණත් මගේ ඊළඟ උපහාරය මගේ බ්ලොග් ගුරුවරුන් දෙන්නාටයි.මීට කාලෙකට ඉස්සර වෙලා බලන්න සෑහෙන්න වටින සමාජීය සහ දේශපාලනික බ්ලොග් ගොඩක් තිබුනා. ටැබූ සබ්ජෙක්ට්ස්, පෙරමුණේ රාළගේ අටුවාව, බියෝන්ඩ් ෆ්‍රේම්, පුලස්තිගෙ සටහන ඒ අතරින් කීපයක්. ඒත් දැන් ඒ ගොඩක් බ්ලොග් සක්‍රීය මට්ටමින් ක්රියාත්මක වෙන්නෙ නෑ. දැන් ඒ අඩුව පුරවන්න ඉන්නේ බුවාගේ සිතුවිලි, ඇල්කෙමියාගේ දිනපොත, රියර් ගේට්, මාතලන්, (දැන් ටික කාලෙකින් මොනවත් ලියවිලා නැති වුණත්) වර්ගපූර්ණිකාව වගේ බ්ලොග්. ඉතිං පුරවන්න අමාරු රික්තයක් පුරවන්න උත්සාහ කරන, ඒ උත්සාහය යම්තාක් දුරකට සාර්ථක කරගත්තු, හැමදාම ඉන්ටර්නෙට් එන අපිට අලුතින් හිතන්න යමක් ලියන මේ බ්ලොග්කරුවන්ටත් මගේ උපහාරය පුද කරන්න කැමතියි. ඒ වගේම නම් සඳහන් කරන්න අමතක වෙච්ච අයට කණගාටුව පළ කරන්නත් ඕනේ.වින්දනාත්මක බ්ලොග් ගැන කතාකරන්න ගියොත්නං වෙනම දිග ලිස්ට් එකක් ලියන්න වෙනවා. ඒ හින්දා මම හිතන්නේ දැනට මේ ඇති. ඒ වගේම එදා මෙදා තුර මාව වචනයකින් හරි දිරිමත් කරපු, වැරදි හදාගන්න බ්ලොග් ගඩොල් විවේචනය කරපු හැම බ්ලොග්කරුවෙක්ටම, බ්ලොග් පාඨකයෙක්ටමත් නැවතත් ස්තුති කරන්න ඕනේ.ප.ලි - දැනට බ්ලොග් අවකාශයේ ඉන්න බ්ලොග්කරුවන්ගෙන් මම මුණගැහෙන්න කැමතිම බ්ලොග්කරුවා බුවාගේ සිතුවිලි ලියන බුවාවයි. මොකද බුවාගේත් මගේත් සිතුවිලි මොකක්හරි හේතුවක් නිසා හැම අතින්ම සමානයි. දේශපාලනික බ්ලොග් එකක් පටන් ගන්න හිතාගෙන හිටියත් මට ලියන්න ඕනෙ හැම දෙයක්ම මෑන් ලියන හින්දා මම අදහස අතඇරලා දැම්මා. ප.ප.ලි - චමින්ද වාස්ගේ පින්තූරයක් දැම්මේ හිතාමතාම බව කරුණාවෙන් සලකන්න. :).
|
BLOG
|
2012.12.10
|
http://bloggadol.blogspot.com/
|
හුංගා
|
BLOG ගඩොල්
|
හුංගෙක් - උපුටා ගැනීම http://www.com/animals/2011/12/31/ගෙදර මාලු ටැංකියක් තියාගෙන සුරතල් මාලු ඇතිකරන එක ගොඩක් කොල්ලන්ගෙ පුරුද්දක්. ඉතිං අපේ පූසො සෙට් එකේ පුරුපුරු, ඤාව්වා සහ උපාසකත් මේ විදිහට මාලු ඇති කරන්න ඇබ්බැහි වෙලා හිටපු තුන් දෙනෙක් තමයි. ඉතිං මේ අයගේ ටැංකිවල ගෝල්ඩ් ෆිෂ්ලා, කාෆ්ලා, ඒන්ජල්ලා වගේ රට මාලු වගේම නළහඳයි, ගප්පි, පෙතියො, වැලිගොව්වෝ වගේ දේශීය මාලුත් හිටියලු. ඇත්තටම පුරුපුරුනං රට මාලුන්ටත් වඩා කැමති වුණේ අර අන්තිමට කියපු වෙල් මාලුන්ට තමයි. මොකද වීදුරු ටැංකියකට දැම්මාට පස්සෙ වෙල් මාලුන්ගෙන් පේන ලස්සන රට මාලුන්ටත් වඩා වැඩියි.ඉතිං මේ සිද්දිය වුණේ අපේ පූසො ඒ ලෙවල් කරලා ගෙදර හිටපු දවස්වල. මේ දවස්වල තමයි අධ්‍යාපන කටයුතු හින්දා කාලයක් තිස්සේ අඩපණ වෙලා තිබුන මාලු හැදිල්ල ආපහු නග්ගලා ගන්න පූසො තීරණයක් ගත්තේ. ඉතිං කට්ටිය තීරණය කළාලු ලස්සන වෙල් මාලු ටිකක් අල්ලගෙන තමන්ගෙ මාලු ටැංකි ලස්සන කරගන්න. මේ වැඩේට අපේ පූසො සෙට් එක තෝරගත්තේ පුරුපුරුලාගෙ ගෙදර පල්ලෙහා තිබුන වෙල අයිනෙන් ගලාගෙන ගිය පොඩි ඇළ.ඔය විදිහට ඉතිං නියමිත දවසේ පූසො තුන්දෙනා සුබ නැකතින් වෙලට බැස්සලු මාලු අල්ලන්න ඕනෙ කරන ආම්පන්න ටිකත් අරගෙන. ආම්පන්න තමයි ඉතිං මාලුන්ව අල්ලන්න හදාගත්තු රෙදි ගොටු ටිකයි, ලොකු රෙද්දකුයි, අල්ලගත්ත මාලුන්ව ආපහු ගෙනියන්න ගෙනාපු ෂොපින් කවර ටිකයි. ඔය විදිහට ආම්පන්න වලින් සන්නද්ද වෙච්ච අපේ යාලුවො මුලින්ම ගියේ ඇළේ මාලු ගහනය වැඩියි කියලා කලින් මීටර් කරගෙන තිබුන ඒරියා එකකට.දැන් ඉතිං අපේ කස්ටිය රෙදි එළලා, ගොටු ගහලා ලෑස්තිය මාලු ටිකක් අල්ලගන්න. කිව්වත් වගේ එතන හිටියේ ජනගහන වේගය පාලනය කරගන්න බැරිවෙච්ච මාලු සෙට් එකක්. හැබැයි ඉතිං උං ඔක්කොම ගප්පියෝ. ඉතිං බොහොම කෙටි කාලයක් ඇතුලත ෂොපින් උරයක් පිරෙන්න ගප්පි අල්ලගන්න අපේ පූසන්ට පුලවන්කම ලැබුනලු. තව ටිකක් එහාට ගිහින් ටිකක් මහන්සි වුණාට පස්සේ පෙතියෝ සෙට් එකකුයි, වැලිගොව්වෝ කීප දෙනෙකුයි අල්ලගන්නත් කට්ටියට චාන්ස් එක හම්බවුණාලු. දැන් ඉතිං තුන්දෙනාටම ටැංකිවලට දාන්න තරම් කට්ටිය මාලු අල්ලගෙනයි ඉන්නේ. ඒ හින්දා පුරුපුරුටයි, උපාසකටයි ඕනෙ වුණේ ආපහු ඉක්මනට ගෙවල් වලට යන්න.ඒත් ඤාව්වාටනං ආපහු යන්න කිසිම කැමැත්තක් තිබුනේ නෑ. මොකද මෑන්ස්ගේ ප්‍රධාන ගෝල් එක ඇචීව් කොරගන්න ඤාව්වාට ඒ වෙද්දිත් පුලුවන්කමක් ලැබිලා තිබුනේ නෑ. ඇත්තටම එදා දවසේ අපේ ඤාව්වාට ගොඩක්ම ඕනෙකම තිබුනේ හුංගෙක්ව අල්ලගන්න. ඉතිං මෑන්ස් පුරුපුරුගෙන් මේ ගැන කලින් දවසේ ඇහුවාම පුරුපුරුත් ඤාව්වාට කිව්වලු ඇළේ හුංගො ගොඩක් ඉන්නවයි කියලා. ඇත්තටම මේ පොඩි ඇළේ හුංගො ඉන්නබව පුරුපුරු කලින් එකපාරක් අහලා තිබුනත් පෑවිල්ල හින්දා ඇළේ වතුර ගොඩක් අඩු වෙලයි තිබුනේ. ඒ හින්දා පුරුපුරු ඇත්තටම විස්වාස කළේ නෑ ඤාව්වාට හුංගෙක් අල්ලගන්න ලැබෙයි කියලා. ඒත් ඉතිං කම්මැලි ඤාව්වාව එදා දවසේ ගෙන්නගන්න ඕනෙ හින්දම පුරුපුරු මෑන්ස්ට කිව්වලු ෂුවර් එකට හුංගෙක්ව අල්ලගන්න පුලුවන් වෙයි කියලා.දැන් ඉතිං හුංගෙක්ව අල්ලගන්න බැරිවෙච්ච එකට ඤාව්වාට පට්ට අප්සෙට්. ඒ මදිවාට මෑන්ස්ට අම්බානට ෆ්ලවර් ජම්ප් වෙලා.“මොකද්ද බං උඹලා හුංගෙක්ව අල්ලලා දෙනවා කියලනෙ මට එන්ඩ කිව්වෙ. කිව්වනං දැන් අල්ලල දීපං. නැත්තං මම එන්නෙ නෑ ආපහු යන්ඩ“දැන් ඤාව්වා වෙල මැද්දෙ පුරුපුරුටයි, උපාසකටයි සද්දෙ දානවා. වෙලේ ඉන්න අසමජ්ජාති මී හරක් රංචුවේ හැටි දන්න හින්දා මෑන්ස්ව තනියෙන් දාලා යන්නත් බයයි වගේ. ඉතිං අන්තිමට පුරුපුරුයි, උපාසකයි තීරණය කළාලු ඤාව්වාට කොහොමහරි හුංගෙක් අල්ලලා දීලා මේ ප්රශ්නෙ ඉවරයක් කරන්න. ඒත් ඉතිං මෙච්චර වෙලා හම්බ නොවිච්ච හුංගො දැන් කොහෙන් හොයන්නද.මේ අතරෙ තමයි උපාසක මෙහෙම යෝජනාවක් කළේ.“මචංලා අපි අර කැළෑව හරියට යමු බලන්න. ඒ හරියෙ ඇළේ සමහරවිට හුංගො ඉන්න පුලුවන්“ඉතිං මේ යෝජනාවට එකඟ වෙච්ච පූසො සෙට් එකම ඈතින් තියෙන කැළෑව පැත්තට ගියාලු. ඇත්තටම මේක කැළෑවක් කිව්වට කැළෑ බඩියක්. එහෙම නැත්තං බඩවැටියක්. ඒ හරියෙ වෙල වුණත් ගොයම් වවලා නැතුව පුරන් වෙලයි තිබුනේ. ඉතිං මුලු ඒරියා එකේම තිබුනේ පාලු ස්වභාවයක්. කොහොමහරි ඉතිං අපේ යාලුවො තුන් දෙනාම දැන් ඇළ දිගේ ඇවිදගෙනම ඉස්සරහට යනවලු. බඩවැටිය හරියට ආවට පස්සෙ ඇළත් වහගෙනම වගේ කැළේ වැවිලයි තිබුනේ. ඉතිං තමන්ට අඩි දෙකතුනකට වඩා ඉස්සරහා තිබුන දේවල් පූසන්ට පෙනුනේ නෑ.ඔය අතරේ තමයි ඤාව්වා එකපාරටම කෑ ගහන්න ගත්තේ.“අන්න හුංගෙක්. හුංගෙක්. අල්ලපන් ඕකාව“කලබල වෙච්ච පාර උපාසකයි, පුරුපුරුයිත් ඒ පැත්ත බැලුවත් දෙන්නම කිසිම හුංගෙක් දැක්කෙ නෑ. ඒත් ඇළේ හුංගෙක් හිටපු බව ඤාව්වාට හොඳටම ෂුවර්. දැන් මෑන්ස්ගෙ ලෑස්තිය ඇළේ බඩගාලා හුංගාව හොයන එක. ඒත් හුංගො කියන්නෙ එසේ මෙසේ මාලු ජාතියක් නෙවෙයි. උන් විද්දොත් සෑහෙන්න අමාරු වෙන්න පුලුවන් කියලයි පුරුපුරුනං අහලා තියෙන්නෙ. ඉතිං මෑන්ස් ඤාව්වාට ඇළට බහින්න දුන්නේ නෑ. ඒ වෙනුවට කට්ටියම කළේ හුංගාව අල්ලන්න සෝදිසි මෙහෙයුමක් දියත් කරලා තවත් ටිකක් ඉස්සරහට ගිය එක.මෙහෙම යද්දි තමයි අපේ යාලුවො කට්ටියට එකපාරටම ඇළ අයිනේ තිබුන බැරල් එකක් හම්බවුණේ. මේ බැරල් එක ගනට වැවිච්ච පඳුරු අස්සේ හැංගිලා තිබුන හින්දා පූසො ඒක ඇඟේ වදින ගානට ළං වෙනකං දැක්කේ නෑ. ඒ වගේම බැරල් එක හින්දා පූසන්ගේ ඉදිරි ගමන අවහිර වෙලා තිබුනේ. ඉතිං උපාසක කළේ බැරල් එක ඇළට පෙරලලා දාන්න ට්‍රයි කරපු එක. ඒත් ගොඩක් බර ඒ බැරල් එක තල්ලු කරන එක පූසාට හිතපු තරං ලේසි වුණේ නෑ. අන්තිමට පූසො තුන් දෙනාම එකතුවෙලා තමයි බැරල් එක ඇළට තල්ලු කළේ. ඇළට වැටිච්ච බැරල් එක ඇතුලේ තිබුන දියරයක් “ගොජ ගොජ“ සද්දෙන් ඇළට එකතු වෙන්න ගත්තේ එතකොට.එතකොට තමයි පූසන්ට මීටර් වුණේ මේ බැරල් එකේ තිබුනේ මොනවාද කියලා. ඒ තමයි වෙල් ෆැන්ටා, මුල්ල පටස්, කෂියා වගේ විවිධ නම් වලින් හඳුන්වන හෙළයන්ගේ ජනප්‍රිය පානය. දැන් ඉතිං මේක මහන්සියෙන් පෙරපු එකා වැඩේ දැක්කොත් පූසන්ට අබ සරණයි. ඉතිං හුංගො හෙවිල්ල පැත්තකින් තියපු පූසො කළේ අල්ලගත්තු මාලු ටිකත් උස්සගෙන පණ කඩාගෙන ආපහු දුවපු එක. දුවලා ගිහින් වෙලෙන් එගොඩ වෙනකංම අපේ යාලුවො නෙවෙයි ආපහු පිටිපස්ස හැරිලාවත් බැලුවේ.පස්සේ වෙන දවසක උපාසකලගෙ ගෙවල් ගාව වෙලෙන් පොඩි හුංගෙක්ව අල්ලගන්න ඤාව්වාට පුලුවන්කම ලැබුනලු. ඔහොම සතියක් දෙකක් යද්දි තමයි පුරුපුරුට හද සලිතවෙන ජාතියෙ නිව්ස් එකක් ලැබුනේ. ගමේ හිටපු පුරුපුරුගෙ යාලුවෙක් එක දවසක් මෑන්ස්ව හම්බවෙච්ච වෙලාවක පුරුපුරුට මෙහෙම කිව්වලු.යාලුවා :- මොකද්ද බං මේ උඹ කසිප්පු පෙරන කතාව.පුරුපුරු :- හෑ... මොකක්. @$$*(*%$#%#@%@යාලුවා :- නෑ බං අපේ අම්මට අර අල්ලපු ගෙදර ඇසිලින් ඇන්ටි කියලා තියෙනවා උඹ විබාගෙ ෆේල් වෙලා කොළඹ යාලුවොත් එක්ක ගමේ හොරෙන් කසිප්පු පෙරනවයි කියලා.බැලින්නං එදා අපේ පූසෝ හුංගො හොයන්න ගිය ඒරියා එක ගමේ කෂියා පෙරන්න ප්‍රසිද්ද වෙච්ච තැනක්ලු. ඉතිං පුරුපුරු අනිත් පූසොත් එක්ක ඔය ඒරියා එකේ බඩවැටි අස්සෙ රිංග රිංග ඉන්නකොට ඕක දැකපු ගමේ ඩයල් එකක් තමයි මෑන්ස් ගැන ඔය නිගමනයට ඇවිත් ඉන්නේ. එදා තමයි අපේ පූසා දැනගත්තේ ගමේ රහස් ඔත්තු ජාලය සී.අයි.ඒ එකටත් වඩා කොච්චර ප්‍රබලද කියලා.උපාසක තිප්පිලියෙක් සමඟ.
|
BLOG
|
2012.12.08
|
http://bloggadol.blogspot.com/
|
හයවෙනි ඉන්ද්‍රිය
|
BLOG ගඩොල්
|
ඔයාලා දන්නවද හයවන ඉන්ද්‍රිය ගැන. අපේ පූසො සෙට් එකටනම් එහෙම එකක් තියෙනවා. මොකක් හරි අසමජ්ජාති වැඩක් වෙන්න යනකොට ඒක පූසන්ගෙ හයවෙනි ඉන්ද්‍රියට දැනෙනවලු.ඔන්න ඉතිං අද අපි කියන්න යන්නෙ අපේ උපාසකට වෙච්චි සිද්දියක් ගැන. 2008 අවුරුද්දෙ තමයි මේක වුණේ. මේ වෙද්දි උපාසක කොළඹ පැත්තෙ නැවතිලා තොරතුරු තාක්ෂණය ගැන පාඨමාලාවක් හදාරමිනුයි හිටියෙ. ඉතිං මාසෙකට දෙවතාවක් විතර සති අන්තයෙ තමයි මෑන්ස් ගෙදර ආවෙ.මෙහෙම සෙනසුරාදා දවස් කීපයකදිම ගෙදර එද්දි ගම්පහ ස්ටේසමේදි උපාසකගෙ රේඩාර් එකට අහුවුනු ගෑනු ළමිස්සියෙක් හිටියා. සුදු පොඩි බෝලයක් වගේ ගෑනු ළමයෙක්ලු ඉතිං. ගම්පහ ස්ටේසමේ ඇතුලෙ තියෙනවලු එක ප්ලැට්ෆෝර්ම් එකක ඉඳලා අනිකට මාරු වෙන්න හදපු පඩිපෙලක්. ඔය පඩිපෙලේ කොළඹට කෝච්චි යන පැත්තෙ පාමුල තියෙනවලු ටැප් එකක්. ඉතිං ඔන්න ඔතනම තියෙන බංකුවෙ තමා මේ ගෑනු ළමයා හැමදාමත් වාඩිවෙලා හිටියේ. අපේ උපාසකත් ඉතිං කරන්නෙ කොළඹ ඉඳන් එන ට්‍රේන් එකේ ඇවිත් අදාල ප්ලැට්ෆෝර්ම් එකෙන් බහින්නෙ නැතුව අනිත් පැත්තෙන් කෝච්චි පාරට පැනලා අර ගෑනු ළමයා ඉන්න හරියෙන් ගොඩවෙන එකයි.මෙහෙම ඉතිං සති කීපයක් ගෙවිලා ගියාලු. කෝස් වර්ක් එක්ක අම්බානට බිසී හින්දා ඉස්සර චංචලාට ට්‍රයි කරන කාලෙ වගේ ගෑනු ළමයාගෙ විස්තර හොය හොයා කාලයක් තිබුනෙත් නැහැලු අපේ උපාසකට. ඒ නිසා උපාසක තීරනය කළාලු ඉක්මණින්ම වැඩේට එන්ටර් වෙන්න.ඔන්න ඉතිං ඊළඟ සෙනසුරාදා දවසත් උදා වුණාලු. උපාසකත් දැන් කොළඹ ඉඳන් කෝච්චියෙ ආවලු. ඇවිත් ගම්පහ නැවැත්තුවට පස්සෙ වෙනදා වගේ රේල පාරට පනින්නෙත් නැතුව, පූසා හෙමීට අහිංසක විදියට පඩිපෙල දිගේ නැගලා එහා පැත්තට සැපත් වුනාලු. සැපත් වෙලා බැලින්නම් මෙන්න වෙනදා වගේම ඉන්නවලු අර ගැනු ළමයත්. මියෙම්වා රැකෙම්වා කියලා හිතට පූස් ධෛර්යය අරගත්තු අපේ පූසා කෙලින්ම ගිහින් වාඩි වුණාලු අර ගෑනු ළමයා ගාවින්. අනේ මේ කෙල්ලත් ඉතිං ඔලුව උස්සල බලලා උපාසකට ලාවට හිනාවකුත් දැම්මලු. උපාසකත් ඉතිං පොඩි හිනාවක් එහෙම දාලා කතාවට එන්ටර් වුනාලු.මේ ගෑනු ළමයා උපාසකට කලින් දැකලා පුරුදු ගතියකුත් තිබුන හින්දම,උපාසක :- හායි, ඔයා 2006ද ඒලෙවල් කලේ. මට ටිකක් දැකලා පුරුදුයි වගේ ඒකයි ඇහුවෙ.ගැනු ළමයා :- ඔව්. මම සයන්ස් කළේ, මට මතකයි ඔයා බ්ලැක් ඔෆිසර් සර්ගෙ ෆිසික්ස් ක්ලාස් ආවා.උපාසක :- (හුටා මාව දන්නවත් වගේ... තව මොනව දන්නවද දන්නෙ නෑ.)"ආ...ඔව් ඔව්.. ආවා නේන්නං. එහෙනං ඒක තමා මටත් ඔයාව මීටර් වෙලා තිබුනෙ. මම මැත්ස් කළේ.ගෑනු ළමයා :- ආ... ඒක තමයි ඔයාව අනිත් ක්ලාස් වලදි දැකලා නැත්තෙ.(දකින්න ඉතිං මේ ළමයා දන්නෙ නෑ නොවැ අපේ උපාසක ක්ලාස් ගිය හැටි :) )උපාසක :- ඉතිං මොකක්ද ඔයාගෙ නම. මමනං උපාසක.ගෑනු ළමයා- මම නිසූපා.උපාසක- නිසූපා. හ්ම්ම්... නිසූපා ඔයා හැමදාම මේ වෙලාවට මෙතන ඉන්නවා නේද. මොනාහරි ක්ලාස් එකකටවත් යනවද.නිසූපා - මම යක්කල ආයූර්වේදෙ ඉගෙන ගන්නව අනේ. සෙනසුරාදාට ඉක්මනට ගෙදර එනවා.උපාසක- ආ... වෙද නෝනා කෙනෙක්නෙ, ඒක හොඳයි හදිස්සියකට ලෙඩකටවත් බේත් ගන්න බැරියැ..(අපේ පූසාට තියෙන පික්සුවට තාම බේත් ලොවෙත් නෑලු)ඔහොම ඉතිං උපාසක ටෝක් එක ඉතාම සාර්ථක විදිහට ඉස්සරහට අරගෙන ගියාලු. වාසනාවට වගේ ස්ටේශන් එකේ අංකලුත් කෑගහලා කිව්වලු කොළඹ පැත්තට යන කෝච්චිය ලේට් කියලත්. දැන් ඉතිං අපේ මෑන්ස්ට මල් හතයි. දෙන්න ඔහොම පැයක් විතර අනං මනං ඕප දූප කියෝ කියෝ හිටියලු. ඔහොම කතාවෙන් කතාවෙන් උපාසක ඩේටා බේස් එකට දාගත්තු විස්තර තමා මෙව්වා.නම - නිසූපා.ඉන්නෙ - ගම්පහයි කොළඹයි අතරේ.වයස - උපාසකලගෙ වයසේමයි.අධ්‍යාපනය - යක්කල ආයුර්වේද ආයතනයේ ඉගෙන ගන්නවා.පවුලේ තොරතුරු - මල්ලියෙක් ඉන්නවාමියුචුවල් ෆ්‍රෙන්ඩ්ස් - දෙන්නම අඳුරන යාලුවොත් ගොඩක් ඉන්නවා.ඉතිං මෙහෙම කතා කර කර ඉද්දි තමයි තවත් දන්න අඳුරන ඩයල් එකක් ඒ පැත්තට ඇවිදගෙන එනවා උපාසක දැක්කේ. බැලින්නං මෙන්න බොලේ රෝහණදීර කට කනේ හිනාවක් දාගෙන පූසා ඉන්න පැත්තට එනවලු. ඔයාලා දිගටම බ්ලොග් ගඩොල් බැලුවනං රෝහණදීරව අමතක වෙන්න කොහෙත්ම පුලුවන්කමක් නෑ නොවැ. මතකනෙ අර පූස්ගම හොල්ලගෙන හිටපු චණ්ඩියා.ඔය විදිහට උපාසකව දැක්ක රෝහණදීරත් ඉතිං එතනට ආවලු හිනාවත් දාගෙනම. උපාසකත් ඉතිං රෝහණදීරත් එක්ක කතා කළාලු. හැබැයි මෙහෙම ටික වෙලාවක් කතා කරගෙන යද්දි උපාසකගෙ හයවන ඉන්ද්‍රියට නිකන් අවුල් අවුල් වගේලු.රෝහණදීර :- ආ මලයා කොහොමද ඉතිං. මොකද මේ පැත්තෙ.උපාසක :- ඔහෙ ඉන්නවා රෝහණදීර අයියා, මේ බෝඩිමේ ඉඳලා ගෙදර යන ගමන් යාලුවෙක්ව හම්බ වුණා.රෝහණදීර :- ඉතිං ඉතිං තාම ස්ටඩීස් එහෙම ඉවර නැද්ද. කෝ පූසො සෙට් එක එහෙම. කස්ටිය දැක්කෙවත් නෑ කාලෙකින්.රෝහණදීර මෙන්න මෙහෙම උපාසකගෙන් ප්‍රශ්න පත්තරයක්ම අහන්න ගත්තලු. උපාසකත් ඉතිං ඒවාට උත්තර දුන්නට පස්සෙ රෝහණදීර එකපාරටම නිසූපා පැත්තට හැරිලා මෙහෙම ඇහුවලු.රෝහණදීර :- අද කෝච්චි පරක්කුයි වගේ නේද නංගි.නිසූපා :- ඔව් අයියේ. අද ගොඩක් පරක්කුයි වගේ.ඔන්න එතකොටයි උපාසකට තේරුනේ මේ දෙන්නත් අදුරන දෙන්නෙක් බව. ඒත් ඉතිං අවුලක් නෑනෙ කියලා හිත හදාගත්තු උපාසක දිගටම රෝහණදීර එක්ක කතාව කරගෙන ගියාලු.දැන් උපාසකයි, නිසූපයි එක ළඟ වාඩි වෙලා ඉන්නවා, රෝහණදීර ඉස්සරහින් හිටගෙන කතා කරනවා. උපාසකගෙ හයවන ඉන්ද්‍රියත් දිගට හරහට මෑන්ස්ට මැසේජ් එවනවා මොකක්හරි අවුලක් කියලා. මේ වෙද්දිනං අපේ උපාසකට උපරිම ෆ්ලවර් ජම්ප් වෙලයි හිටියේ. ඇයි දෙයියනේ නිදහසේ වැඩක් කිරරගන්න හදද්දිම කොහෙවත් හිටපු රෝහණදීරයෙක් ආවා නොවැ උදැල්ල දාන්න. ඉතිං අන්තිමේදි පූසා තීරණය කළාලු රෝහණදීරව වහාම එතනින් පිටමං කළේ නැත්තං තමන්ගෙ මිෂන් එක ගොඩදාගන්න තියෙන සම්භාවිතාව එකට පනස්දාහට බහිනවයි කියලා. අන්තිමේදි උපාසක නැගිටලා රෝහණදීරට පැත්තකට අඬගැහුවලු.උපාසක :- මේ රෝහණදීර අයියේ, පොඩ්ඩක් මෙහාට එන්නකෝරෝහණදීරත් ඉතිං උපාසකත් එක්ක ටිකක් එහාට ගියාලු. මේ වෙද්දි ඉතිං නිසූපාටත් ටිකක් මීටර් වෙලයි තිබුනේ මොකක්හරි අබ්ලික් කේස් එකක් එතන ක්රියාත්මක වෙමින් තිබුන බව.උපාසක :- මේ රෝහණදීර අයියේ උඹට වෙන වැඩක් නැද්ද බං. මම මේ පොඩි සීන් එකක උච්ඡතම අවස්තාවෙ ඉන්නේ, ඒක කරගන්න දීලා මෙතනින් කැපියන්කො තරහ නැතුව.රෝහණදීර :- කැපෙන්නෙ. කැපෙන්න නෙවේ #%.#$.# මගෙන් අහගන්නෙ නැතුව පලයන් මෙතනිං. මේ මගෙ කෑල්ල යකෝ. සතියකට සැරයයි ඒකිව මට හම්බවෙන්නෙ. ඒකටත් හැමදාම තෝ වගේ ගෝතයෙක් පාත් වෙනවනෙ...ඔන්න එතකොට තමයි අපේ උපාසකට තරු පේන්න ගත්තේ. මොනවා කරන්නද ඉතිං, අර ගිය මොකක්ද එක ආයෙ ඇත්තු ලවාවත් අද්දවන්න බැහැ කියලා කතාවක් තියෙනවා නොවැ. ඉතිං උපාසක රෝහණදීරට පොඩි බටර් පාරක් ගාලා ෂේප් කරගෙන, වැඩිය චාටර් නෑ කියලා හිත හදාගෙන ඒ වෙලාවෙම ගෙදර ආවලු. රෝහණදීර පූසො සෙට් එකත් එක්ක ෆිට් බුවා නිසා හොඳයි ඉතිං. නැත්නං එදා උපාසකට ගෙදර එන්න වෙන්නෙ කොටස් වශයෙන්ලු.ප:ලි:- එදා ඉඳලා ඉතිං උපාසක එක්ක රෝහණදීර වගේම නිසූපාත් සෑහෙන්න ෆිට් වුණාලු. හැබැයි ඉතිං උපාසකනං නිසූපා එක්ක කතා කළේ මූණටම හම්බවුණොත් විතරයි. නැත්තං මෑන්ස් කළේ නිසූපාව දැක්කාම හිමීට එතනින් ඌර්ධවපාතනය වෙලා යන එක. ඇයි ඉතිං වෙච්ච දේ හැටියට හිත හදාගෙන එයාට ෆේස් කරන්නේ කොහොමද. ඒ වගේම දැන්නං හැබයි රෝහණදීරගෙයි නිසූපාගෙයි මෙව්වා එක නැහැ කියලා තමයි ආරංචි.
|
BLOG
|
2012.11.19
|
http://bloggadol.blogspot.com/
|
උසස් අධ්‍යාපනයට ඉල්ලුම් කිරීම
|
BLOG ගඩොල්
|
සාමාන්‍යයෙන් බ්ලොග් ගඩොල් වල ලිපි ලියවෙන්නේ කාලය අනුපිළිවෙලට. ඒ අනුව බැලුවොත් අපි තවමත් ඉන්නේ 2007/2008 කාල පරිච්ඡේදයේ. ඒත් උසස් අධ්‍යාපන කටයුතු වලට ඉල්ලුම් කරන කාලය උදා වෙලා තියෙන හින්දත්, බ්ලොග් අවකාශයේ උසස් අධ්‍යාපනයේ නිරත වෙන්න බලාපොරොත්තු වෙන කස්ටිය ගොඩක් ඉන්න බව මම දන්න හින්දත්, කාලය පොඩ්ඩක් ස්කිප් කරලා 2011 අවුරුද්දට එන්න තීරණය කළා. මගේ මේ ලිපි පෙළ ඒ අයට වගේම අධ්‍යාපන කටයුතු ගැන උනන්දු හැමෝටම ප්‍රයෝජනයක් වෙයි කියලයි මගේ බලාපොරොත්තුව. ඒ වගේම කියන්න ඕනෙ මම විද්‍යා අංශයෙන් අධ්‍යාපනය ලැබුව කෙනෙක් විදිහට මේ ලිපි ලියවෙන්නේ විද්‍යා අංශයට සම්බන්ධව බව. ඒත් කළමණාකරන, කලා වගේ ඕනෙම ක්ෂේත්‍රයක නිරත වෙලා ඉන්න අයට මේ කරුනු කාරනා යම්තාක් දුරකට හරි පිටිවහලක් වෙයි.මුලින්ම කියන්න ඕනෙ මෙතනදි උසස් අධ්‍යාපනය කියලා මම අදහස් කරන්නේ පශ්චාත් උපාධි, එහෙමත් නැත්තං කතන්දරකාරයාගේ භාෂාවෙන් කියනවනං පස්තාච්චි කුපාඩි ගැන. නැතුව මූලික උපාධියක් ලබාගැනීම ගැන නෙවෙයි.කරනවාද නැද්ද.ඕනෙම දෙයක් කරන්න කලින් වගේම උසස් අධ්‍යාපන කටයුතු කරන්න කලිනුත් ඔයාලා එක හිතින් තීරණය කරන්න ඕනෙ මූලිකම දේ තමයි උසස් අධ්‍යාපනය කරනවාද නැද්ද කියන එක. මේක සරල දෙයක් වගේ හිතුනත් ඔයාලා ජිවිතයේදී ගන්න සෑහෙන්න බැරෑරුම් තීරණයක්. ගොඩක් දෙනෙක් කරන ලොකු වැරැද්දක් තමයි තමන්ගෙ මූලික උපාධිය ඉවරවෙනකං, එහෙමත් නැත්තං උපාධියෙ අන්තිම අවුරුද්ද වෙනකං ඉන්නවා මේ තීරණය ගන්න. ඒත් පුරුපුරුගෙ මතයනං මේ තීරණය ගන්න ඕනෙ මූලික උපාධියෙ පළවෙනි අවුරුද්දේ, එහෙමත් නැත්තං දෙවෙනි අවුරුද්දෙ මුලදි බව. එතකොට තමයි තමන්ට කල්තියා ප්ලෑන් කරන්න පුලුවන් තමන් අවුරුදු හතරක උපාධියක් කරනවාද, එහෙමත් නැත්තං අවුරුදු තුනකින් උපාධිය ඉවරකරලා රස්සාවක් කරනවාද කියන එක.ඊට අමතරව තමන් උසස් අධ්‍යාපනය හදාරනවාද නැද්ද කියලා තීරණය කරපු කෙනෙකුට කැම්පස් එකේදි හදාරන්න ඕනෙ පාඨමාලා ඒකක (course units) මොනවද කියලා තීරණය කරන එක හරිම පහසුයි. උදාහරණයක් විදිහට උසස් අධ්‍යාපනය හදාරන්නෙ නැතුව කෙලින්ම රැකියාවකට යන්න බලාපොරොත්තු වෙන කෙනෙක්ට කැම්පස් එකේදි ගොඩක් වෘත්තීයමය පැත්තට බරවෙච්ච පාඨමාලා ඒකක තෝරගන්න පුලුවන්. ඒ වගේම කැම්පස් එකේ ඉගෙනගන්න අතරෙම ලබාදෙන කාර්මික පුහුණුවලට (industrial training) සහභාගි වෙන එක මේ අයට ගොඩක් ප්‍රයෝජනවත් වේවි. ඒත් උසස් අධ්‍යාපනයේ නියැලෙන්න බලාපොරොත්තු වෙන අය ගොඩක් දුරට විෂය කරුණු ගැඹුරින් ඉගැන්වෙන පාඨමාලා ඒකක තෝරගන්න එක ඇඟට ගුණයි. ඒ වගේම තමන්ට හැකි හැම ආකාරයෙන්ම පර්යේෂණ අත්දැකීම් (research experiences) ලබාගන්න එක මේ අය අනිවාර්යයෙන්ම කරන්න ඕනෙ දෙයක්.ඒ වගේම උසස් අධ්‍යාපන පාඨමාලා වලට ඇතුලත් වීමේදී සම්පූර්ණ කර තිබිය යුතු විවිධ විභාග තියෙනවා. (උදා :- GRE, IELTS, TOEFL ආදිය) ඉතිං ඔයාලා මූලික උපාධිය කරන අතරතුරේම මේ විභාගත් ඉවර කරලා තිබුනොත් මූලික උපාධිය අවසන් කරපු වහාම උසස් අධ්‍යාපන පාඨමාලා වලට ඇප්ලයි කරන්න ඔයාලාට පුලුවන්. ඉතිං මේකටත් උසස් අධ්‍යාපනය හදාරනවාද නැද්ද කියලා කලින්ම තීරණය කරන ඒක බොහොම වැදගත්.ඉතිං මේ තීරණය ගනිද්දී ඕනෑම කෙනෙක් සැලකිල්ලට ගන්න ඕනෙ උසස් අධ්‍යාපනය ලැබීමේ වාසි සහ අවාසි. වාසි විදිහට මටනං මේ වෙලාවේ මතක් වෙන්නේ මේ කරුණු. හොඳ රැකියාවක් පහසුවෙන් සොයාගැනීමේ හැකියාව, කථිකාචාර්යවරයෙක්/ පර්යේෂකයෙක් වීමේ හැකියාව, සමාජෙය් ඉහළ පිලිගැනීමක් ලැබීම, මහත් දැනුම් සම්භාරයක් ඇති පුද්ගලයෙක් වීම වගේ දේවල් තමයි වාසි විදිහට ගන්න පුලුවන්. අවාසි ගැන කතා කරනවානං උසස් අධ්‍යාපනය ලබන කාල සීමාවේ අඩු වැටුපක් ලැබීම/ වැටුප් නොලැබීම, තමාගේ තරුණ කාලය අධ්‍යාපනය වෙනුවෙන් කැප කිරීමට සිදුවීම, අධික ශාරීරික සහ මානසික වෙහෙස, අධික කාර්යබහුලතාවය වගේ දේවල් ගන්න පුලුවන්. ඉතිං මේ තීරණය තනිකරම හිතට එකඟව ඔයාලා විසින්ම ගන්න ඕනෙ තීරණයක්. නැතුව ගෙදර මිනිස්සුවත්, ගුරුවරුවත් ගන්න ඕනෙ තීරණයක් නෙවෙයි.ලබාගන්න පුලුවන් උපාධිඋසස් අධ්‍යාපන පාඨමාලා වලින් පශ්චාත් උපාධි සහතිකපත්, පශ්චාත් උපාධි ඩිප්ලෝමා ආදියට අමතරව ලබාගන්න පුලුවන්උපාධි විදිහට ශාස්ත්‍රපති (M.Sc), දර්ශනපති (M.), ආචාර්ය උපාධි (Ph.) ආදියසදහන් කරන්න පුලුවන්.ඉතිං තමන්ගේ අනාගත බලාපොරොත්තු වලට ගැලෙපන විදිහට, ඒ වගේම තමන්ගේ වර්තමාන අධ්‍යාපන සුදුසුකම් වලට අනුව තමන්ට වඩාත්ම ගැලපෙන උපාධිය තෝරාගන්න එක ඔයාලාට බාරයි. උදාහරණයක් විදිහට පශ්චාත් උපාධියෙන් පස්සේ කාර්මික අංශයේ රස්සාවකට යන්න බලාපොරොත්තු වෙන කෙනෙක් අවුරුදු පහකින්වත් ඉවර කරන්න අමාරු ආචාර්ය උපාධියක් කරනවාට වඩා, අවුරුදු දෙකකින් ඉවර කරන්න පුලුවන් ශාස්ත්‍රපති උපාධියක් කරලා රස්සාවට යන්න කැමති වෙන්න පුලුවන්. නමුත් විශ්ව විද්‍යාල ආචාර්යවරෙයක්, පර්යේෂකයෙක්, විද්‍යාඥයෙක් වෙන්න ඕනෙ අයට හොඳම ඔප්ෂන් එක තමයි ආචාර්ය උපාධිය. ඒ වගේම තමන්ගේ මූලික උපාධියේ ප්‍රථිඵල එච්චරම හොඳට නැත්තං සහ තමන්ට ආචාර්ය උපාධියක් කරන්න ඕනෙනං වඩාත්ම යථාර්ථවාදී ක්‍රමය තමයි මුලින් ශාස්ත්‍රපති හරි දර්ශනපති හරි උපාධියක් කරලා පස්සේ ආචාර්ය උපාධියකට යන එක.තවත් සමහරුන්ට තියෙන අවශ්‍යතාවයක් තමයි විදේශ රටක ප්‍රසිද්ද විශ්ව විද්‍යාලයකින් ආචාර්ය උපාධියක් ගන්න එක. ඉතිං ඒ වගේ කට්ටියට පුලුවන් මුලින්ම ඒ රටේ සාමාන්‍ය විශ්ව විද්‍යාලයකින් ශාස්ත්‍රපති උපාධියක් කරලා ඊට පස්සේ ප්‍රසිද්ද විශ්ව විද්‍යාලයකට ඇප්ලයි කරන්න. මොකද ලංකාවේ මූලික උපාධියකින් විදේශ රටක ගොඩක් ලොකු කැම්පස් එකකට යන එකට වඩා ඒ ක්‍රමය ලේසියි.උසස් අධ්‍යාපනය ලබන්නේ කොහෙද.දැන් අපි බලමු උසස් අධ්‍යාපනය ලබාගන්න ඔයාලා තෝරගන්නේ කොහෙද කියන එක. මේ කාරනේදි ඔයාලාට ඔප්ෂන් දෙකක් තියෙනවා. පළවෙනි එක ලංකාවේ ඉඳලා උසස් අධ්‍යාපනය හදාරන එක. දෙවෙනි එක ලංකාවෙන් එළියට ගිහින් උසස් අධ්‍යාපනය හදාරන එක. ඉතිං අපි බලමු මේ ඔප්ෂන් දෙකේ තියෙන වාසි සහ අවාසි.ලංකාව ඇතුලේ උසස් අධ්‍යාපනය හැදෑරුවොත් තමන්ට තමන්ගේ පවුලේ සාමාජිකයෝ, ඒ වගේම පෙම්වතිය/පෙම්වතා/සහකරු/සහකාරිය සමග කල් ගතකරමින්ම උසස් අධ්‍යාපනය ලබන්න පුලුවන්. ඒ වගේම ලංකාව කියන්නේ තමන් ඉපදුන රට. පරිසරය සහ සමාජය තමන්ට හුරු පුරුදුයි. සමාජය ගැන අමුතුවෙන් ඉගෙනගන්න ඕනෙ දේවල් ඇත්තේම නැති තරම්. දෙමව්පියන්ට සලකන්න ලේසියි. මේ වගේ වාසි කීපයක් තියෙනවා.ඒත් ලංකාව ඇතුලේ උසස් අධ්‍යාපනය හැදෑරීමේ අවාසිත් ගොඩක් තියෙනවා. ඉතාම අඩු වැටුප (සාමාන්‍යයෙන් මාසිකව රු. 25000ක් පමණ), අඩු තාක්ෂණය, නවීන දැනුම ලබාගැනීමේ අඩුපාඩුකම්, විශ්ව විද්‍යාලවල ප්‍රශ්න, විද්‍යාගාරවල පහසුකම් හිඟය, විද්‍යාගාරවල ඉඩකඩ අඩු වීම, විද්‍යාගාර වල වැඩ කිරීමට කාල සීමාවක් තිබීම, ආචාර්යවරුන් අධික කාර්යබහුල පුද්ගලයන් වීම වගේ කරුණු ලංකාවේ උසස් අධ්‍යාපනය ලැබීමේ අවාසි විදිහට සලකන්න පුලුවන්. මේ සම්බන්ධව මම වෙනම ලිපියක් ඉස්සරහට ලියන්න හිතාගෙන ඉන්න නිසා වැඩිපුර මේ ගැන කතා කරන්න බලාපොරොත්තුවක් නෑ. ඒත් ලංකාව ඇතුලේ විද්‍යාත්මක පර්යේෂණ කරන එක ඉතාම අමාරු වැඩක් බව කියන්න ඕනෑ. ඒ වගේම සමාජයේ විද්‍යාවට ලබා දී ඇති පහත් තත්ත්වය නිසා ලංකාවේ විද්‍යාඥයින්ට හිතකර පර්යේෂණ සංස්කෘතියක් නැහැ. වෛද්‍ය පර්යේෂණ ආයතනයේ නිළධාරීන් පිටසක්වල ප්‍රහාර ගැන ප්‍රකාශ නිකුත් කිරීමෙන්ම වර්තමානයේ සමාජයේ විද්‍යාවට අත්වී තියෙන ඉරණම පේනවා.පිටරටක උසස් අධ්‍යාපනය ලැබීමෙන් මම කලින් ලංකාවේ උසස් අධ්‍යාපනය ගැන සඳහන් කරපු අඩුපාඩු සියල්ලම මගහරවා ගන්න පුලුවන්. ඊට අමතරව පිටරටක රැකියාවක් කරන්න බලාපොරොත්තු වෙනවනං පිටරටකම උසස් අධ්‍යාපනය ලැබීම අතිශයින්ම වාසි සහගතයි. ඒත් වෙනත් රටක උසස් අධ්‍යාපනය ලැබීමේ අවාසිත් සෑහෙන තියෙනවා. ඒ තමයි කලින් ලංකාවේ උසස් අධ්‍යාපනය ලැබීමේදී අත් වෙනවයි කියපු වාසි නොලැබීම. ඊට අමතරව විදෙස් අධ්‍යාපනය ලැබීම ඉතාම මිල අධික වැඩක්. විශේෂයෙන්ම පාඨමාලා ගාස්තු සහ ජීවන වියදම ඉතාම ඉහළයි. ඉතිං විදෙස් රටක උසස් අධ්‍යාපනය ලබන්න බලාපොරොත්තු වෙන ඕනෑම කෙනෙක්ගේ මූලිකම බලාපොරොත්තුව ශිෂ්‍යත්වයක් හරි සහකාර තනතුරක් හරි ලබාගැනීම. එතකොට අදාල කැම්පස් එකෙන් තමන්ට සල්ලි ගෙවන අතර මාසිකව සැලකිය යුතු මුදලක් ඉතුරු කරන්නත් පුලුවන්. අවශ්‍ය සුදුසුකම්මූලිකම සුදුසුකම තමයි මූලික උපාධියක් තිබීම. ඒ වගේම අදාල උපාධියේදී තමන් ඉගෙනගත් විෂය කරුණු ඉතාම වැදගත්. ජීව විද්‍යාවෙන් උසස් අධ්‍යාපනය ලබනවානං යම් තාක් දුරකට ගණිතය, රසායන විද්‍යාව, භෞතික විද්‍යාව එහෙමත් ඉගෙනගෙන තිබුනොත් ගොඩක් ප්‍රයෝජනවත්. මීට අමතරව ඔයාලා ඇප්ලයි කරන්නේ ඇමරිකා එක්සත් ජනපදයටනං උපාධියේ කාල සීමාව අවුරුදු හතරක් වීම ඉතාම වැදගත්. නැත්තං මූලික උපාධියට අමතරව ශාස්ත්‍රපති උපාධියකුත් තියෙන්න ඕනේ. බ්‍රිතාන්‍යය, ඔස්ට්‍රේලියාව වගේ රටවලට මුදල් ගෙවලා පශ්චාත් උපාධියක් කරන්න යන්න අවුරුද තුනක උපාධියක් තිබුනාම ඇති. ඒත් ඒ රටවල ශිෂ්‍යත්වයක් ලබාගන්න අවුරුදු තුනක උපාධියකින් පුලුවන්ද කියලා මම දන්නේ නෑ. දන්න කෙනෙක් මේ ගැන දැනුවොත් කළොත් ඉතාම ස්තුතිවන්ත වෙනවා. ලංකාව ඇතුලේ උසස් අධ්‍යාපනය ලබන්නනං අවුරුදු තුනක උපාධියක් ප්‍රමාණවත්.ඒ වගේම ලංකාවෙන් එළියේ උසස් අධ්‍යාපනය ලබන්න මූලික උපාධියේ පංති සාමාර්ථය එච්චරම බලපාන්නේ නෑ. උදාහරණයක් විදිහට GPA එක 3.49 (දෙවෙනි පන්තියේ උසස් සාමාර්ථය) සහ 3.50 (පළමු පන්ති සාමාර්ථය) ලබාගත්ත සිසුන් දෙන්නෙක්ට පිටරට විශ්ව විද්‍යාලයකින් ලැබෙන්නේ එක වගේ පිළිගැනීමක්. ඒ වගේම උපාධිය ලබාගත්තේ රජයේ විශ්ව විද්‍යාලයකින්ද, පුද්ගලික විශ්ව විද්‍යාලයකින්ද කියන එකත් විදේශ අධ්‍යාපනය ලැබීමේදී බලපාන්නේ නෑ.ඊලඟට වැදගත් දේ තමයි තමන්ට ඇති පර්යේෂණ අත්දැකීම් ප්‍රමාණය. බොහෝ රටවල වගේම ලංකාවේ ආචාර්ය උපාධියක් හදාරන්නත් තමන්ට අවුරුද්දකවත් පර්යේෂණ අත්දැකිම් තියෙන්න ඕනේ. ශාස්ත්‍රපති උපාධියකට වුණත් ඇප්ලයි කරනකොට වැඩියෙන් පර්යේෂණ අත්දැකීම් තියෙන අයදුම්කරුවන්ට තමයි ප්‍රමුඛතාවට හම්බවෙන්නේ. ජීව විද්‍යාව, රසායන විද්‍යාව වගේ ක්ෂේත්‍රවලට මේ කාරණේ පොදු වුණත් පරිඝණක විද්‍යාව වගේ විෂයයන් වලදීනං මම දන්න විදිහට ගොඩක් දුරට සැලකිල්ලට ගන්නේ කාර්මික අංශයේ අත්දැකීම්. කොහොම වුණත් සිව් අවුරුදු උපාධිවල අන්තිම අවුරුද්දේ ඇති පර්යේෂණ හෝ කාර්මික ව්‍යාපෘතිය හින්දා ගොඩක් දෙනෙක් මූලික උපාධිය අවසන් කරද්දිම මේ සුදුසුකම සම්පූර්ණ කරගෙන ඉවරයි.ඊළඟට අදාල කැම්පස් එකට තමන් ලිපියක් මගින් දැනුම් දෙන්න ඕනෙ තමන් ඇයි ඒ කැම්පස් එකේ අදාල පාඨමාලාව හදාරන්න කැමති කියලා. මේකට කියන්නේ “අරමුණු සඳහන් ප්‍රකාශය (Statement of Purpose)“ කියලා. මේ ලියුම ගොඩක් වැදගත්. මේකෙන් තමයි කැම්පස් එකේ නිළධාරීන්ට අපි ඒත්තු ගන්වන්නේ ඒ අයගේ කැම්පස් එකට එන්න අපි ගොඩක් ආසාවෙන් ඉන්නේ, අපිට අහවල් සුදුසුකම් සහ හැකියාවල් තියෙනවා, ඒ නිසා අපිව කැම්පස් එකට ගන්න කියලා. ඒ එක්කම අපේ ජීවදත්ත සටහනක් යවන්නත් ඕනේ.මේ අතරේ ඔයාලාට සිද්දවෙනවා කලින් ඉගෙනගත්ත කැම්පස් එකෙන් නිර්දේශාත්මක ලිපි (Recommendation Letters) ලබා ගන්න. මේ ලිපි ලබාගන්න ඕනෙ තමන් ගැන හොඳින් දන්න ආචාර්යවරුන්ගෙන්. විශේෂයෙන්ම තමන්ගේ පර්යේෂණ ව්‍යාපෘතිය භාරව හිටපු ආචාර්යවරයාගේ ලියුම ගොඩක් වැදගත්. මේ ලියුම් හරියට චරිත සහතික වගේ. තමන් ඇප්ලයි කරපු කැම්පස් එකෙන් තමන් මොන විදිහේ මනුස්සයෙක්ද කියලා අවබෝධයක් ලබාගන්නේ මේ ලියුම් වලින් තමයි. ඒ වගේම මේ ලියුම් වල තමන් ගැන තියෙන්නේ මොනවද කියලා බලන්න ඔයාලාට හැකියාවක් නෑ. ඉතිං ඒ හින්දා තමන් එක්ක හිත හොඳ ආචාර්යවරුන්ගෙන් මේ ලිපි ලබාගන්න එක ඇඟට ගුණයි. සාමාන්‍යයෙන් ආචාර්ය උපාධි ඇප්ලිකේෂන් එකකදී ආචාර්යවරු තුන් දෙනෙකුගෙන්වත් නිර්දේශාත්මක ලිපි ලබා ගන්න ඕනේ.ඔයාලා ඇප්ලයි කරන්නේ ඉංග්‍රීසි කතාකරන රටකරනං ඒ අයට ඔයාලාගේ ඉංග්‍රීසි හැකියාව ඔප්පු කරලා පෙන්නන්න වෙනවා. ඒකට ඉංග්‍රීසි හැකියා විභාගයකින් සැලකිය යුතු ලකුණු සංඛ්‍යාවක් අරගෙන පෙන්නන්න ඕනේ. සාමාන්‍යයෙන් මේ සඳහා කරන්න ඕනේ එක්කෝ TOEFL (Test of English as a Foreign Language) හරි IELTS (International English Language Testing System) කියන විභාග දෙකෙන් එකක්. ඇමරිකාව TOEFL විභාගය ගොඩක් පිළිගන්න අතරේ බ්‍රිතාන්‍යය, කැනඩාව, ඔස්ට්‍රේලියාව වගේ රටවල් ගොඩක් කැමති IELTS විභාගයට. නමුත් වර්තමානයේ බහුතරයක් විශ්ව විද්‍යාල මේ විභාග දෙකම පිලිගන්නවා.ඊටපස්සේ තියෙන්නේ ඇමරිකාවේ උසස් අධ්‍යාපන ආයතනයකට ඇප්ලයි කරනවානං ඔබ අනිවාර්යයෙන්ම කරන්න ඕනේ GRE (Graduate Record Examination) කියන විභාගයයි. ඇමරිකානු විශ්ව විද්‍යාල ජාත්‍යන්තර සිසුන්ගේ සුදුසුකම් වලින් ප්‍රධාන වශයෙන් අවධානය යොමු කරන්නේ මේ විභාගයේ ලකණු වලටයි. ඒ නිසා සෑහෙන්න මහන්සි වෙලා GRE විභාගයට හොඳ ලකුණක් ලබාගන්න එක ඇමරිකාවට යන්න බලාපොරොත්තු වෙන හැම සිසුවාගේම ඇඟට ගුණයි. මේ විභාගයේදී ටෙස්ට් කරන්නේ ඔයාලාගේ ගණිතය, ඉංග්‍රීසි සහ විශ්ලේෂණාත්මක රචනා හැකියාවනුයි. මේවායින් ගණිත කොටස ශ්රී ලාංකික සිසුන්ට ලේසි වුණත් ඉංග්‍රීසි කොටස බොහෝ අමාරු බවයි වැඩි දෙනෙක්ගේ මතය.වියදම් පියවාගැනීමවිදෙස් අධ්‍යාපනය ලබන/ ලබන්න බලාපොරොත්තු වෙන හැම දෙනාටම තියෙන ප්‍රධානම ප්රශ්නයක් තමයි පාඨමාලා ගාස්තු සහ ජීවන වියදම අධික වීම. මේ සඳහා හොඳම විසඳුම තමයි අදාල කැම්පස් එකෙන් ශිෂ්‍යත්වයක් හරි සහකාර තනතුරක් හරි ලබාගන්න එක. ඇමරිකාවේනං බොහෝදුරට පශ්චාත් උපාධි හදාරන සිසුන්ට කලින් සඳහන් කරපු ආකාර දෙකෙන් මුදල් ආධාර ලබා දෙනවා. කොහොමවුණත් ශිෂ්‍යත්වයක් ලබාගන්න එක අපහසු වගේම ඉතාම තරඟකාරී කටයුත්තක්. ඒ හින්දා ගොඩක් ජාත්‍යන්තර සිසුන්ට ලැබෙන්නේ සහකාර තනතුරු. ශිෂ්‍යත්වයක් සහ සහකාර තනතුරක් අතර වෙනස තමයි ශිෂ්‍යත්වයකදී සිසුවාට කිසිම ශ්‍රමය වැය කිරීමකින් තොරව මුදල් ලැබෙන එක සහ සහකාර තනතුරකදී සිසුවාට ශ්‍රමය වැය කිරීමෙන් මුදල් උපයන්නට සිදුවීම. ඉගැන්වීම් සහකාර තනතුරකදී සිසුවාට නියමිත වෙන්නේ අදාල කැම්පස් එකේ මූලික උපාධි සිසුන්ට නිබන්ධන උගන්වන එක. පර්යේෂණ සහකාර තනතුරකදී සිද්ද වෙන්නේ අදාල කැම්පස් එකේ විද්‍යාගාරවල පර්යේෂණ කටයුතු වල නිරත වෙන එක.මේ වගේ ශිෂ්‍යත්වයක් හරි සහකාර තනතුරක් හරි ලබාගන්න සිසුන්ට කැම්පස් එකේ පාඨමාලා ගාස්තු ගෙවන්න ඕනෙ වෙන්නේ නෑ. ඒ වගේම අතටත් සෑහෙන්න ගානක් හම්බ වෙනවා. වෛද්‍ය රක්ෂණ, ජීවිත රක්ෂණ ලැබෙනවා. මේ නිසා සෑහෙන ගානක් මාසිකව ඉතුරු කරන්න පුලුවන්. ඒත් තමන්ට ශිෂ්‍යත්වයක්, සහකාර තනතුරක් ලැබුනේ නැතත් පාර්ට් ටයිම් ජොබ් එකක් කරලා සල්ලි හොයාගන්න සමහර රටවල්වලදී පුලුවන්. කොහොම වුණත් නිකං ඉඳගෙනත් කරන්න අමාරු පශ්චාත් උපාධියක් රස්සාවකුත් එක්ක කරන එක තවත් අමාරුයි. ඒ වගේම සමහර රටවල ශිෂ්‍ය වීසා සහිත පුද්ගලයන්ට රැකියා කරන්න ඉඩ දෙන්නේ නෑ. ඒ හින්දා ශිෂ්‍යත්වයක් හරි සහකාර තනතුරක් හරි ලබාගන්න උත්සාහ කරන එක උසස් අධ්‍යාපන කටයුතු වලට විදෙස්ගත වෙන්න බලාපොරොත්තු වෙන හැම සිසුවාම හිතට ගන්න ඕනෙ කාරණයක්.මීළඟ ලිපි වලින් තවත් විස්තර බලාපොරොත්තු වන්න.
|
BLOG
|
2012.09.18
|
http://bloggadol.blogspot.com/
|
ක්‍රිකට් ක්‍රීඩකයාගේ සොයුරිය - 2 (අවසානය)
|
BLOG ගඩොල්
|
ක්‍රිකට් ක්‍රීඩකයාගේ සොයුරිය - 1අපි කලින් දවසේ කතාව නතර කළේ අපේ මාලුකට්ටායි, නිසංසලායි හොඳම යාලුවො වෙච්ච තැනින් නොවැ. හැබැයි ඒ නිසංසලාට රයන් කියලා බෝයි ෆ්‍රෙන්ඩ් කෙනෙක් ඉන්දැද්දිමයි. කොහොමහරි ඉතිං ඔය දවස්වල මාලුකට්ටා තමයි රයන්ටත් වඩා නිසංසලාට කිට්ටුවෙන් හිටියේ. කොටින්ම රයන් එක්ක වලියක් දාගත්තමත් නිසංසලා කෝල් කරලා දුක කියන්නේ මාකට්ට. මාකටුත් ඉතිං රයන්ටත් වඩා හොඳට නිසංසලාව නලවලා සනසනවාලු. ඔය විදිහට වැඩේ ලෙසටම නැගලා යද්දි තමයි එක දවසක් විශේෂ සිද්දියක් වුණේ.මේ කියන දවසේ අපේ පූසො කට්ටිය පුරුපුරුලාගෙ ගෙදරට සෙට් වෙලා ෆිල්ම් එකක් බල බලා හිටියේ. එක පාරටම මාකට්ගෙ ෆෝන් එක රිංග් වුණේ අනිත් පූසන්ට අම්බානට ෆ්ලවර් ජම්ප් කරලා. මොකද මේ වෙද්දි කට්ටිය සෙට් වෙලා මොකක් හරි වැඩක් කරද්දි මාකට්ට නිතරම නිසංසලාගෙන් කෝල් එන එක අනිත් පූසන්ට වදයක් වෙලයි තිබුනේ. කොහොමහරි ඉතිං අනිත් පූසන්ගේ ඇනුම්පද මැද්දෙන් කෝල් එක ආන්සර් කරපු මාලුකට්ටාගෙ මූණෙ පෙම් පාට වෙනස් වෙන්න වැඩි වෙලාවක් ගියෙ නෑ. ඉතිං මෑන්ස් මොකක්හරි ජලබරි කේස් එකකට ෆේස් කරලා ඉන්න වග අනිත් පූසෝ තේරුම් ගත්තලු. පස්සෙ බැලින්නං මෑන්ස්ට ඇවිත් තිබුනේ මේ වගේ කෝල් එකක්. හැබැයි ඒ නිසංසලාගෙන්නම් නෙවෙයි.අමුත්තා :- මේ මිස්ටර් මාලුකට්ටාද කතා කරන්නේ.මාකට් :- ඔව්. මාලුකට්ටා තමයි. කවුද මේ කතා කරන්නේ.අමුත්තා :- මම මේ අහවල් දිස්ත්‍රික්කය බාර එස්. එස්. පී කතා කරන්නේ. මට තමාගෙන් වැදගත් තොරතුරු වගයක් දැනගන්න තියෙනවා.මාකට් :- හික් හික්.. මේ ***, විහිලු නොකර කියපං උඹ කවුද කතා කරන්නේ කියලා. ඇත්ත කියපං, උඹ වේයන්ගොඩයා නේද.අමුත්තා :- තමුසෙට මේක විහිලුවක් වගේද තේරෙන්නෙ. වැඩිය ආවොත් මම තමාව දානවා කූඩුවෙ...මාකට් :- (අම්බානට බයවී) මොනවද මගෙන් දැනගන්න ඕනෙ.අමුත්තා :- තමන් නිසංසලා දිසානායක කියන තරුණියව අඳුරනවා නේද.මාකට් :- (තවත් පුදුම වී) ඔව්. ඇයි නිසංසලාට කරදරයක්ද.අමුත්තා :- කරදරයක්ද. තමා වහාම නිසංසලාව තියන් ඉන්න තැනකින් පොලිසියට එක්ක එනවා හොඳයි.මාකට් :- මොකක්. මම දන්නෙ නෑ නිසංසලා ඉන්න තැන. එයා මගෙ යාලුවෙක් විතරයි.අමුත්තා :- එතකොට ඊයෙ හවස හයයි තිහට නිසංසලා තමාට කෝල් එකක් ගත්තෙ නැද්ද.මාකට් :- ගත්තා. ඒත් ඊට පස්සෙනං එයා මට කෝල් කළේ නෑ.අමුත්තා :- හොඳයි අපි ඒකෙ ඇත්ත නැත්ත දැනගන්නං. අද හවස පූස්ගම පොලිසියට ඇවිත් මාව මීට් වෙන්න. මම අද පූස්ගමට එන්නං තමාව මුණගැහෙන්න.කොහොමහරි ඉතිං කෝල් එක ඉවර වෙද්දි අපේ මාකට්ගෙ කකුල් දෙක මැන්ඩලින් ගහන ගානට වෙව්ලනවා. ඇයි දෙයියනේ මේ කොහෙන් කඩා පාත් වෙච්ච මරාලයක්ද. ඒ වගේම මේ වෙද්දි අපේ යාලුවො කස්ටියත් නොඉවසිල්ලෙන් උන්නේ මාකට්ගෙන් සිද්ද වෙච්ච දේ ගැන දැනගන්න. ඉතිං මැන්ස්ට සිද්ද වුණාලු වෙච්ච දේ අනිත් පූසන්ටත් එවේලෙම කියන්න.මේ වෙද්දි අපේ සෙට් එකේ කාටවත් පුලුවන්කමක් තිබුනේ නෑ සිද්ද වෙලා තියෙන දේ හරියටම පැහැදිලි කරන්න. මාකට් දිගින් දිගටම නිසංසලාගෙ ෆෝන් එකට කෝල් ගන්න හැදුවත් ඒ ෆෝන් එක ඕෆ් කරලයි තිබුනේ. කොහොමහරි අන්තිමට අපේ යාලුවන්ට තේරුම් ගියේ නිසංසලා ගෙදර නැති බවත්, ඒ වගකීම ගිහින් තියෙන්නේ මාලුකට්ටාගෙ පිටින් වගත්. කොහොම වුණත් මාකට් දිගින් දිගටම කිව්වේ නිංසසලා මේ මොහොතේ ඉන්නෙ කොහෙද කියලා මෑන්ස් දන්නෙ නෑ කියලා.ඔය විදිහට තවත් පැය බාගයක් ඇතුලත මාකට්ට තවත් ෆෝන් කෝල්ස් කීපයක්ම ලැබුනලු. එක කෝල් එකක් ආවෙ සී.අයි.ඩී එකෙන්. තව කෝල් එකක් ආවෙ පූස්ගම ඕ.අයි.සී ගෙන්. කොහොමහරි මේ කෝල් වලින් කියවුණේ මාකට්ට පොලිසියට එන්න අවශ්‍ය නැති බවයි, පහුවදා පොලිසියෙන් ඇවිත් ගම්පහදි මාකට්ව හම්බවෙන බවයිලු. ඒ වගේම මේ ඇමතුම් වලින් පූසන්ට ලැබුනු තොරතුරු වලට අනුව නිසංසලා කොල්ලෙක් එක්ක ගෙදරින් පැනලා ගිහින්. ඒ වගේම එයා පැනලා යන්න කලින් අන්තිම කෝල් එක අරගෙන තියෙන්නෙත් මාකට්ට. ඒක තමයි පොලිසිය අපේ පූසාව මේ ගැන මුලින්ම සැක කරලා තියෙන්නේ. කොහොම වුණත් ඊට පස්සේ ආරංචි වෙලා තියෙනවා නිසංසලා පැනලා ගිහින් තියෙන්නේ රයන් එක්ක කියලා.ඉතිං තමන්ව සීන් එකට සැක නෑ කියලා දැනගත්තාට පස්සේ තමයි මාකට්ගේ ඇඟට ලේ ටිකක් ඉනුවේ. ඒත් මේ සිද්දිය ගැන පුරුපුරුටයි, ඤාව්වාටයි, උපාසකටයි තිබුනේ බරපතල සැකයක්. මොකද මේ වගේ චූටි කේස් එකකට පොලිසියේ උසස් තැන් වලින් බැහැපු එකයි, සිද්දිය සම්බන්ධයෙන් වගකිවයුතු ආයතන වල තිබුන කාර්යක්ෂම බවයි සාමාන්‍යයෙන් අපිට ලංකාවෙදි දැකගන්න අමාරු දේවල්. ඉතිං අපේ පූසන්ට කුතුහලයක් ඇතිවුණාලු නිසංසලා කාගෙ කවුද කියලා මාකට්ගෙන් දැනගන්න.පුරුපුරු :- යකෝ සාමාන්‍ය පවුලක කෙල්ලෙක් පැනලා ගියානං පැය විසිහතරක් විතර ගිහින් තමයි හොයන්න ගන්නේ. ඇත්ත කියපං මාකට්, කවුද මේ නිසංසලා.උපාසක :- ඒක තමයි, ඈ බොල උඹ මැණික් මුදලාලි කෙනෙක්ගෙ දුවෙක් පස්සෙන්ද ගියෙ, නැත්තං ඇමති කෙනෙක්ගෙ දුවෙක් පස්සෙන්ද.මාකට් :- මම දන්නෙ නෑ බං. අපි කවදාවත් ඒකිගෙ පවුලෙ විස්තර ගැන කතාබහ කරලා නෑ. මට තරහා මේකිට මට නිකංවත් කියන්න බැරිවුණානෙ පැනලා යන්න ඉන්නෙ කියලා. නැත්තං මම උදව් නොකර ඉන්නෙ නෑනෙ.මී කතුරා :- පලයං *** යන්න. තෝ එහෙනං පැනලා යන්න උදව් කරන්න ගිහින් මෙලහට පොලිස් කූඩුවෙ.කොහොමහරි ඉතිං මාකට් පහුවදා ගම්පහ ක්ලාස් ගිහින් එනගමන් පොලිස් නිළධාරියාවත් මුණගැහිලා තිබුනලු. ඒ වගේම නිසංසලාගෙ අයියත් එතනට ඇවිත් තිබුනලු. බලාගෙන යද්දි පොලිස් නිළධාරියා අයියගේ හොඳ යාලුවෙක්. ඉතිං එදා හවස මාකට් එනකං අනිත් පූසො නොඉවසිල්ලෙන් බලාගෙන හිටියේ විස්තරේ දැනගන්න.මාකට් :- මචංලා උඹලා දන්නවද නිශාන් දිසානායක කියලා ක්‍රිකටර් කෙනෙක්ව. එහෙම එකෙක් ගැන මමනං අහලා නෑ.මේක ඇහිච්ච ගමන් උපාසකගේ කටින් පිටවුණේ අසභ්‍ය වචන මාලාවක්. මොකද නිශාන් දිසානායක කියන්නේ ඒ වෙද්දි සිලෝන් ටීම් ගහපු ප්‍රබල ක්‍රීඩකයෙක්. කොහොම වුණත් අරවින්ද ද සිල්වා කියන්නේ කවුද කියලා නොදැන හිටපු මාකට් නිශාන් දිසානායක ගැන දැන නොහිටිය එක ගැන පුරුපුරුනං පුදුම වුණේ නෑ. බැලින්නං නිශාන් දිසානායක තමයි නිසංසලාගේ අයියා. මේ වෙද්දිත් නිසංසලාව කාටවත් හම්බවෙලා තිබුනෙ නෑ. ඉතිං නිශානුත් ක්‍රිකට් ගැහිල්ල පැත්තකින් තියලා තමන්ගෙ නංගිව හොයන්න ෆුල්ම විදිහට ගේමට බැහැලා හිටියේ. ගොඩක් දුරට මේ හෙවිල්ල ෆෝකස් වෙලා තිබුනේ රයන්ගෙ ගෙවල් තියෙන බවට නිසංසලා මාකට්ට කියලා තිබුනු නුගේගොඩ පැත්තෙලු. කොහොමහරි ඉතිං නිසංසලාව හොයන වැඩේට මාකට්ටත් එන්නයි කියලා නිශාන් දිසානායක ආරාධනා කරලා තිබුනලු. මාලුකට්ටාත් ඒ ඉන්විටේෂන් එක බාර අරගෙන තිබුනේ ඉතසිතින්. මේ කතාව අහපු ඤාව්වාටයි, පුරුපුරුටයිත් වැඩේට ජොයින් වෙන්න ඕනෙ වුණත් නිශාන් මාකට්ට කියලා තිබුනේ මේ සිද්දිය ගැන කාටවත් කියන්න එපා කියලා.කොහොමහරි ඉතිං අන්තිමට දවස් කීපෙකට පස්සේ නිසංසලා ඉන්න තැන නිශාන් හොයාගෙන තිබුනා. මෑන්ස් ඊටපස්සෙ කරලා තිබුනේ පොලිසියත් එක්ක ගිහින් නිසංසලාව ගෙදර එක්කගෙන එන එක. මේ ගමනට සහභාගි වෙන්න අපේ මාලුකට්ටාත් අමතක කළේ නෑ. බලාගෙන යද්දි නිසංසලා රයන් එක්ක පැනලා ගිහින් තියෙන්නේ අනුරාධපුරේටත් එහා තියෙන දුෂ්කර ගමකට. මොකද බැලින්නං රයන්ගේ ගම නුගේගොඩ නෙවෙයි, අනුරාධපුරේ පැත්තෙලු. ඒ වගේම රයන් කියන නමත් බොරු නමක් කියලයි පස්සේ ආරංචි වුණේ.කොහොමහරි ඉතිං මේ සිද්දියෙදි මාකට් දක්වපු සහය වෙනුවෙන් නිශාන් දිසානායක මාකට්ට සෑහෙන්න ස්තුති කරලා තිබුනා. මාකට්නං කිව්වේ නිශාන්ගෙ සැප වාහනේ යන්න ලැබිච්ච එකම මෑන්ස්ට සැහෙන දෙයක් කියලා. නිශාන් මාකට්ට කියපු අන්තිම වාක්‍යය මතක් කර කර අපේ පූසො සෙට් එක සෑහෙන කල් හිනා වුණා.“මේකිට පිස්සුද කොහෙද මල්ලි. අනුරාධපුරේ කොහෙද රයන්ලා.“ කොහොමහරි ඊටපස්සෙ මාලුකට්ටාගෙයි නිසංසලාගෙයි ෆ්‍රෙන්ඩ්ශිප් එකත් එහෙමම නතරවුණා. ඒ වගේම මාකට් අලුත් පුරුද්දකට ඇබ්බැහි වුණා. ඒ තමයි රී ලෝඩ් පොත්වල ෆොටෝ ගහගෙන ඇවිත් ඒවයෙ තියෙන ෆෝන් නම්බර් වලට කෝල් කරන එක. මේ ගොඩක් කෝල් අසාර්ථක වුණත් මෑන්ස්ට වැඩේ වැඩකරපු අවස්ථාත් නොතිබුනා නෙවෙයි. ඉතිං ඔය විදිහට තමයි අපේ මාකට් මෑන්ස් වැටෙන්න ගිය ලෝක අමාරුවකින් නූලෙන් බේරුනේ.ප.ලි - නිශාන් දිසානායක යනු බොරු නමකි.ප.ප.ලි - නෝ ඔෆෙන්ස් ටු අනුරාධපුර කස්ටියට.
|
BLOG
|
2014.07.07
|
http://supiriwedak.blogspot.com/
|
හැම පෝන් එකකටම සෙට්වෙන ඇන්ඩ්‍රොයිඩ් සීක්‍රට් කෝඩ් සෙට් එකක්ම. Android "Secret" Codes.
|
-Supiri WedaK-
|
දැන් දෙන්න යන්නෙ මොකක්ද දන්නවනේ. හොදයි කට්ටිය ගාවඇතිනේ ස්මාර්ට් පෝන් එහෙම මේ ඇන්ඩ්‍රොයිඩ්පෝන් වල සීක්‍රට් කෝඩ් සෙට් එකක් තමයි දෙන්න හදන්නෙ. මේ සීක්‍රට් කෝඩ් වලින් අපිටනිකන් කරන්න බැරි ගොඩක් දේවල් කරන්න පුලුවන්. බලමු මොනවද කරන්න පුලුවන් කියල. ඔය පහලින් දාල තියෙන්නෙ කරන්න පුලුවන් දේවල්වලින් ටිකක්. බලන්න. පෝන් වර්ග එකින් එකට වෙන වෙනම කෝඩ් ඩවුන්ලෝඩ් කරගන්න ෆයිල්එකේ තියෙනව. වැඩි කතා ඕන නෑ පහලට ගිහින් බලන්න.SAMSUNGHTCMicromaxLG ChinaAndroid Phone Motorola ZTE ***මෙතන ඔයාගෙ පෝන් එකේ වර්ගය තියෙනවනම් සීක්‍රට්කෝඩ් තියෙන ෆයිල් එක ඩවුන්ලෝඩ් කරගෙන බලන්න.ඔය පහලින් තියෙන්නෙ මේ කෝඩ් වලින්කරන්න පුලුවන් දේවල් වලින් ටිකක්..ඔයාගෙ අදහසත් කියලම යන්න... මෙම කෝඩ් ලබාගත්තේ විශ්වාස වන්තස්ථාන වලිනි. කුමක් හෝ වරදක් සිදුවුවහොත් එයට අප වගකියනු නොලැබේ.
|
BLOG
|
2014.07.06
|
http://supiriwedak.blogspot.com/
|
Eiffel Tower (අයිෆල් කුළුණ) උඩ ඉදන් බිම බලන්න ආසද?
|
-Supiri WedaK-
|
Eiffel Tower (අයිෆල් කුළුණ) උඩඉදන් බිම බලන්න ආසද.මේ ඔයාලට කියන්න යන්නෙ දැනට ලෝකෙ තියෙන ගිගා පික්සල් Panorama පින්තූර වලින් එකක් ගැන. මේ අයිෆල්ටවර් එක උඩට ගියාට පස්සෙ ඒ අවට වටපිටාව පේන විදිය තමයි මේකෙන් පේන්නෙ.අයිෆල් ටවර් එක තියෙන්නෙ පැරීසියේ හොදේ.බලන්නකොච්චර ලස්සනද කියල. ආහ් වැඩි කතා ඕන නෑ ඔන්න එහෙනම් දුවල එන්නමෙතනින් ඇවිත් බලන්න.ලිපිය හොදයි නම් කමෙන්ට් එකක් දාල යන්න ඈ.
|
BLOG
|
2014.07.05
|
http://supiriwedak.blogspot.com/
|
Super Copier සුපිරිම කොපි සොෆ්ට්වෙයාර් එක....
|
-Supiri WedaK-
|
Super Copierසුපිරිමකොපි සොෆ්ට්වෙයාර්එක....වින්ඩෝස් 8 වලටත් වැඩ...ඔන්න අදදෙන්න යන්නෙ පට්ට වැදගත් සුපිරිම කොපි සොෆ්ට්වෙයාර් එකක්.මේක ටෙරා කොපි වලට ටිකක් සමානයි. හැබැයිටෙරාකොපි වලට වඩා ගොඩක් ස්පීඩ්.මට නම් ගිගාබයිට් 3 ක් කොපි කරන්න තත්පර 35 ක් වගේපොඩි වෙලාවයි ගියේ.මේකෙ අපිට තව පහසුකමක් දීල තියෙනව. අපිටවිටෙකදි හිතුනොත් මේ සොෆ්ට්වෙයාර් එකෙන්නැතිව ඉස්සෙල්ලා විදියට කොපි කරන්න ඕන කියල හිතුනොත් පල්ලෙහා ටස්ක් බාර් එකේ තියෙන මේ අයිකන් එකඋඩ එකපාරක් ක්ලික් කරොත් ආයෙමත් වින්ඩෝස් ඔපරේටින් සිස්ටම් එකේ එන පරණ කොපි ටූල් එකටමාරුවෙන්න පුලුවන්.ආයෙමත් ඕන කියල හිතුනොත් ආයෙමත් එකපාරක් ක්ලික් කරන්න. එතකොටපරණ එකෙන් සොෆ්ට්වෙයාර් එකට මාරු වෙනව.ඒක තමයි මේකෙ තියෙන විශේෂම පහසුකම. මේක වින්ඩෝස්8 වලටත් වැඩකරනවා. ආ වැඩි කතා ඕන නෑ ඔයත් දාගෙනම අදහස් කියන්න.මෙතනින් ඩවුන්ලෝඩ් කරගන්න.
|
BLOG
|
2014.02.04
|
http://supiriwedak.blogspot.com/
|
බ්ලොග් එකට ජාතික ධජය ඇඩ් කරමුද?
|
-Supiri WedaK-
|
***සියළුම සිංහල බ්ලොග් අඩවි වලටශ්‍රී ලංකා ජාතික ධජය ඇතුලත් කරන්න.***මාස ගානකට පස්සෙ තමයි මේ පෝස්ට් එකක් ලියන්නෙ. අද නිදහස් දිනය ඔය හැමෝම දන්නවනේ අද ඔයාගෙ බ්ලොග් එකටත් ජාතික කොඩියක් ඇඩ් කරගන්න ඕන නම් මෙයින් කැමති එකක් ඇඩ් කරගන්න. අපේ බ්ලොග් වලට ලංකාවෙන් විතරක් නෙවීනෙ කට්ටිය එන්නෙ පිට රටවල් වලිනුත් එනවනේ ඒ අයට අද අපේ ලංකාවට විශේෂ දිනයක් කියල පෙන්වන්න ඕන.ආ වැඩිය කතා ඕන නෑ ලස්සනයි හොදයි කියල හිතෙනවනම් දාගන්න.1.gif"style="position:fixed;top:0px;left:0px;border:none;z-index:5;"/>ලිපිය ගැන ඔයාට හිතෙන දේ ගැන කමෙන්ට් එකක් දාල ගියොත් ඒක මට ලොකු හයියක් වෙයි..අපි ගියා ඈ ජය වේවා.. සුභ අනාගතයක් ..පහලින් ඔයාගෙ බ්ලොග් එකේ ලින්ක් එකත් කමෙන්ට් කරන්න.
|
BLOG
|
2013.12.03
|
http://supiriwedak.blogspot.com/
|
Software නැතුව Youtube වීඩියෝ ඩවුන්ලෝඩ් කරමු.
|
-Supiri WedaK-
|
Software නැතුව Youtube වීඩියෝ ඩවුන්ලෝඩ් කරමු. How to Download Youtube Videoඔන්න එහෙනම් අදSoftwareනැතුව Youtube වීඩියෝ බාන හැටි තමයි කියල දෙන්නෙ. එහෙනම්මම කියන විදියට කරන්න.ඉස්සෙල්ලාම තමන්ට ඕන කරන Youtube වීඩියෝ එක තෝරගන්න. දැන් ඔයාගෙ ඇඩ්‍රස්බාර් එකේ තියෙන ලින්ක් එක දිහා බලන්න. දැන් ඔයාට මේ වගේ ලින්ක් එකක් පේනව නේදex:http://www.v=Hqg8m32MB7Q දැන් ඔතන www. කියල තියෙන තැනට එහායින් ss කියල දාන්න. මේ විදියට ->http://www.v=Hqg8m32MB7Qදැන් එන්ටර් කරන්න. ඊට පස්සෙ ඔයාව මේ වගේ පිටුවකට යාවි. මේකෙYoutube වීඩියෝවිතරක් නෙවී Rapidsharefiles download කරගන්නත් පුලුවන්.දැන් තමන්ට කැමති file formats එකකින් කැමති size එකකින් Download කරගන්න. නැත්නම් කෙලින්ම මේ සයිඩ් එකට ගිහින් ලින්ක් එක දෙන්න.net/හරිනේ එහෙනම් අපි ගියා.
|
BLOG
|
2013.11.09
|
http://supiriwedak.blogspot.com/
|
Chocolate Kaalla - Katta Kala 2 SJS (Official HD Video) _එක දෙක මොණර කාසි පර්ස් එකට එන්නේ.
|
-Supiri WedaK-
|
එක දෙක මොණර කාසි පර්ස් එකට එන්නේදැන්ෆුල් ආතල් එකේ මං හිදින්නේවැරදුනයම් තැනක දැන් මට හැගෙන්නේකෙල්ලටදං දීලා රිම් එකෙන් ඉන්නේ...//චොකලට්කෑල්ල මගේසූකිරිබට්ටිය මගේඔයානොලැබුනොත් අනේපනිනවාලෝකාන්තේඉස්සරකිවුවට අනෙ - ආයෙත් නෑ කියන්නේ...//පංතිත්කට් කරලා ඉන්නේ ඇය බලන්නකරුමෙටසෙට් වුනා මගේ වත හිදින්නතිබුනටබූට් සොමිය මේ හද පිරේන්නදැන්දුක නෑ ඉතුරු වෙනවා හැම සතේම...//චොකලට්කෑල්ල මගේසූකිරිබට්ටියා මගේඔයානොලැබුනොත් අනේපනිනවාලෝකාන්තේඉස්සරකිවුවට අනෙ - ආයෙත් නෑ කියන්නේ...//වදයක්නෑ රෑට නෑ මල් කඩන්නේඉස්සරමෙන් නෑ ඩබල් ටිකට් ගන්නේවියදමදැං නෑ මචං ඩබල් වෙන්නේබූට්එකත් අමුතු ආතල් එකක්නේ...//චොකලට්කෑල්ල මගේසූකිරිබට්ටිය මගේඔයානොලැබුනොත් අනේපනිනවාලෝකාන්තේඉස්සරකිවුවට අනෙ - ආයෙත් නෑ කියන්නේ.....//.
|
BLOG
|
2013.12.17
|
http://pavithra994.blogspot.com/
|
ගෙදරදීම ලයිටරයක් සදාගන්නේ මෙහෙමයි..
|
සුළඟිල්ල | pinkie
|
වෙනදා වගේ නෙවෙයි ඕන් ඉඔක්මනටම ඊලඟ පොස්ටුවත් අරගෙන ආවා... නාකිවෙලාවත්දෝ කියලා හිතුනාට තාම අත්දැකීම් කියලා තියෙන්නෙ ඒලෙවල් ඕලෙවල් කාලෙ අත්දැකීම් විතරයි... එවගෙනුත් බහුතරයක් කියන්නෙ ඔක්කොම වගෙ ඉස්කොලෙදි හම්බුවිච්චා...මෙහෙම ඉන්න කොට එක පාට්ට හිනත් යනවා කරපුවා මතක් වෙලා... ගිය අවුරුද්දෙ මුල හරියෙ කාරිය තිබ්බා ඉස්කොලෙ මෙව්වා අභිමන් කියලා එක්සිබිශන් එකක්.. උත්සවස්‍රීයෙන් හෙන යජට එහෙම කෙරුවා... ඔයිකට තමයි මං අර කේවලව "මදුරු මර්ධණයට නව නිපැයුමක්" ඉදිරිපත් කළේ.ප්‍රදර්ශනේ තිබුනු සතියෙ විතරක් නෙවෙයි ඊට මාසෙකට කලින් විතර ඉදලා නයිට් ගහලා නොසෑහෙන්න අපි මහන්සි උනා.. ඔය අතරෙ ඉතිං අපිත් බොන කන මිනිස්සු විච්චි අපිටම කියලා දෙයක් කරගත්තෙ නැත්තෙමත් නෑ.අපෙ පන්තියේ උන්ගෙන් වැඩකරපු සෙට් එකෙන් මම විතරයි කියමුකො ඒවගෙ වැඩවලට හිටියේ... :3කොහොම උනත් අපෙ පන්තියෙ උන්ට තිබ්බා හෙන..ම අමධ්‍යප අමාරුවක්... මං අර දවසක් කිව්වෙ බෝඩ් කෑල්ලි ඉදන් එල්ලලා තියෙනවායි කියලා පන්තියේ. ඉතිං ඔන්න ඔහොම නයිට් ගහද්දි එහෙම මම පන්තියෙ උන්ට හොරා ඈක්කා වැඩ නොකරේම නෑ...අපේ සෙට් එකේ ප්‍රබල සාමාජිකයෙක් තමයි මයෙ හොදම මිත්‍රයා.. මිනිහා දැන් නැති උනාට මිනිහා කරලා ගිය වැඩ මිනිහව අමතක වෙන්න දෙන්නෙම නෑ. කොහොම උනත් ඌත් හෙන අමධ්‍යපයා.. මයෙ වැඩ වලට සෑහෙන්න අකුල් හෙලනවා.කොහොම හරි දවසක් රෑ මං දාගෙන ලයිටරේ හොයනවා... එකෙක්වත් සද්ද නෑ.. පන්තියෙ අහලකවත් ගිනි පෙට්ටියක් නෑ. මටත් දැන් හෙන බර අවුල...වයරින් වැඩ සදහා විමසන්න.ටික වෙලාවක් කල්පනා කොරන කොට මට වැඩේ තේරුනා.. අපෙ මිත්‍රයා ලයිටරේට වැඩේ දීලා කියලා.. පන්තියෙ කිප දෙනෙක්ට කරන්ට් එක වදින කෑල්ලකින් ආතල් දෙනවත් මම හවස් වරුවෙ දැක්කා..:Dඔය අතරෙ තමයි මයෙ මොලෙට ක්‍රියෙටිවු අයිඩියර් එකක් ආවේ... කට්ටිය අතේ තියෙන එකෙන් මොළේ තරම පේනවා කියලා කිව්වාට තාම මයෙ මොළේ කුරොල්ලු වෙලා නැති නිස්සා එහෙන් මෙහෙන් ක්‍රියෙටිවු අයිඩියාස් එනවා..කොහොමත් පන්තියෙ ඉලෙට්‍රික්‍ බාස් මම.:Dගත්තා තිනර් පොගොලා අත පිහ පිහ උන්නු රෙදි කැල්ල.. ගැහුවා ප්ලග් එකට මල්ටි මීටරේ ප්‍රොබ් දෙකේ ජැක් දෙක... රෙදිකෑල්ල බිම තියලා ප්‍රොබ් දෙක එකට ගෑව්වා විතරයි මෙන්න ගින්දර.ප.ව..තාම මොළේ නං පොඩ්ඩක්වත් කුරවල්ලු වෙලා නැති උනාට ඒවා මේවා පානය සෞක්‍යට අහිත කරයි කියලා කියන්නෙ කට කහනවට නෙවෙයිනේ.. :)මල්ටි මිටරේ ප්‍රොබ්ස් කියන්නෙ මෙව්වට.
|
BLOG
|
2013.12.13
|
http://pavithra994.blogspot.com/
|
RIP ඉංගිරීසි...
|
සුළඟිල්ල | pinkie
|
යක්කු ගස් නගින්නටත් කිට්ටු වෙන වෙලාවේ නිදි මතක් තැපෑලෙවත් එන්නැති හංදා මේ පැත්ත මතක් උනා.. :3හර බර එව්වා තේරෙන්නැති එව්වා අර කතා මේකතා නානාක්ප්‍රකාරේ කතා ලියද්දි අතරින් පතර සුවිට් මෙමරියක් බෙදා හදා ගන්න කොටත් පොඩි ගතියක් තියෙනවා නෙවැ..:D අනික ඉතිං කිවන උන්දගෙ ඉදන් ලියන උන්ද වෙනකන් කොයි කවුරුත් කැමතිනෙ ඔය මසබාල්දි හෝදන්න.දැන් කතාවට බහිමු ඔන්න... අර කතාවට කියනවනේ ඕලෙවල් කාලෙ තමයි සුංදරම කාලෙ කියලා.. මටනම් ඉතිං ඉදපු හැම කාලයක්ම සුදරයි..:D කොහොමින් හරි මෙ ඔලෙවල් කාලෙ විච්ච ස්ටෝරියක්..බ්ලොග් පොස්ට් කීපයකම කාරිය මං මයෙ කඩ්ඩෙ මුවහත් බාවය ගැන කියලා ඇතිනේ.. කොටින්ම කියනවන්ම් මගෙ ඉංගිරිසි දැනුම 0යි..:D කොව්වා කොහොම උනත් අනිත් විශයන් කෑලි ටික යන්තන් ගැටගහන් හිටියා ඒ දවස් වල... ඒ දවස් වල අපේ සෙට් එකේ අපි ශ්‍රම විභජනයක් කරන් තමයි උන්නේ.. ඒ කියන්නෙ මොකක් හරි පන්තියෙ වැඩක් හදන්න දුන්නාම අපේ පුලුවන් එකා කරලා අනික් උන් එක්ක ශෙයර් කරගන්නවා... ඕක ඉතිං දැන් ප්‍රාථමික පංතියේ ඉදං ළමයි කරන දෙයක්නේ..ඔන්න අපේ සෙට් එකේ හිට්යා මාර බුවෙක්.. මිනිහට කඩ්ඩ නතින්... අනික් එව්වා නැත්තටම නතින්... :3 කොහොමද කියනවනම් මිනිහාගෙ පහු කාලීන ඔලෙවල් රිසාල්ට් එක A එකයි Fවා අටයි... A එක කඩ්ඩට. ඉංග්‍රීසි වලට A එකක් තිබ්බාට මහා ප්‍රාග්ඥයෙක් නෙවෙයි වෙන්නැති. ඒත් කොහොමින් හරි කඩ්ඩ මටවඩා සෑහෙන්න මුවහත්...ඕන් දවසක් දා ඉංග්‍රීසි පාඩම...ඉංවිටේශන් කාඩ් ගැන කියලා දෙනවා... මාත් ඉතිං ටීචර් කියන එව්වා අතරින් පතර අහන් ඉන්නවා... කොහොම හරි ඔය අතරින් පතර කන වැකුනා "පැමිණීම දන්වන්න" ද "එන්නැත්තන් කියන්නද" කොහෙද අන්තිමට ලියනවා වෙනුවට ලියන කෙටි යෙදුමක් ගැන.. කෙටි යෙදුම මට ඇහුනට ඔලුවට ගියේ නෑ අර වාක්‍ය කෑල්ල විතරයි මතක හිට්ටේ...ඔන්න අපිට ඉන්විටේශන් එකක් හදන්න අපිට ටීචර් පැවරුවයි කියමුකෝ.. මං ලොවෙත් පොත් පෙන්නනේ නෑ ඒත් ඉතින් නිකන් ආතල් එකට වගෙ ඉංවිටේශන් එකක් හැදුවා පොතේ..:D අර මගෙ කඩ්ඩ පුළුවන් මිතුරු තෙමේ ගෙන් උදවු අරගෙන. ඇත්තටම මම කලේ ඌ ලියන එක එබි එබි බල බලා මාත් ලිවීමයි.. යමක් කමක් තේරෙන ක්‍රීයෙටිවු මෙව්වා එක දාලා වාක්‍ය සෙන්ටර් කරලා බෝල්ට් කරලා ඉටලික් කරලා පාට පෑන් වලින් ලියලා උගේ එකම නව මුද්‍රණයක් ලෙස එලි දක්කොපු එක...අන්තිමේදි අරූට වඩා ටිකක් වෙනස් වෙන්නත් එපැයි කියලා අර "පැමිණිම දන්වන්න" කියලා ලියන කෙටි යෙදුමත් දාන්න හිතුවා.. එක දන්නෙ නැති නිසා අරූගෙන්ම අහගෙන දැම්මයි කියමුකෝ...ඔන්න ඉතින් දැන් මාත් කියො කියො විකාර කර කර කර ඉන්නවා.. මව පොඩ්ඩක් මැඩම් ට නෝට්ද කොහෙද.. මයෙ වොලිවුම් කොන්ට්‍රෝල් එකත් සෑහෙන්න අවුල්නේ.. එහෙමයි කියලා කියවිල්ල නවත්තන එකක් යෑ. ඔන්න මැඩම් පුළුටු මූණ දාගෙන මයෙ ලඟට ආවා... වැඩේ ඉවරද ඇහැව්වා.. මාත් ඉතිං කිංඩි හිනාවක් දාලා පොත දුන්නා..:D මෙන්න ගෑණි මූණ පුක කරගෙන පොත විසික් කරා කියාහංකෝ...කනින් අල්ලලා පොඩ්ඩක් හෙලෙව්වා.. එයාගෙන් මං පහුකාලිනවා ගුටිත් කාලා තියෙන නිසා දැන් කනෙන් ඇල්ලිල එච්චර ගානක් නෑ.:Dමං ඒ පීරියඩ් එක ඉවර වෙනකන් අරූගෙන් මොකො උනේ අහන්න බලන් හිටියෙ, මාව ඉස්සරහට ගත්තු නිසා... නැතුව කතා කරන්න බයකට නෙවෙයි... ඕන් පීරියඩ් එක ඉවර උනත් හරි පන්තියෙම හූ එකයි..:D අනික් ඔක්කොම ළමයි මයෙ පොත ඇහිදන් කියො කියො එකිනෙකට පාස් කරනවා.. අර ඉස්සර අපි වැල මගසින් පාස් කරනවා වගේ:Dපහු පහු වෙනකොට වැටහුනේ අරූ ආතල් එකටත් එක්ක ඉන්විටේශන් එක හදනවා කියලා හදලා තියෙන්නේ ඉංග්‍රීසි වැල පත්‍රීකාවක්.. ඒ මදිවට අන්තිමේදි අර අහපු පැමිණීම දන්වන්න කියන එකට මොකද්ද කියන්නෙ කියලා උගෙන් ඇහුවාම ඌ ජොගියට කියලා තියෙන්නේ RSVP වෙනුවට RIP කියලා.ප.ව.කොටින්ම කියනවනම් මං මේ මෑතක තමයි ඉංග්‍රීසියෙන් Paul ලියන්න ඉගන ගත්තෙත්.. ඉතිං මයෙ කඩුවෙ මුවහත ආයෙ කියන්න ඔනෑ නෑනේ... අනික ඔලෙවල් වලින් පස්සෙ ඒලෙවල් වලදි ඉංගිරිසි පිරියඩ් එකක ඉන්නවා තියා ඒ මැඩම් මාව අදුරන්නෙවත් නැති ගානට (කොටින්ම කියනවනම් ඉදලා හිටලා පන්තියට ගියාම යන්න කියනවා අල්ලපු පන්තියෙ කියලා හිතලා) ඉංග්‍රිසි විශයෙන් ඈත් වෙලා උන්නු නිසා දැන් ඒ කාලෙ තරන්වත් දැනුමක් නෑ.. :3 ආයෙ මුල ඉදං පටන් ගන්න ඔනේ -_-ප.ප.ව.මට මේ කියපු පොත මෑතකදි හම්බුනා.. ඒලෙවල් ඉවර කරලා ඒ පොත් ටික රාක්ක ගත කරද්දි ඒ රාක්කවල අහුමුළුවල තිබ්බ ඕලෙවල් පොත් අයින් කරද්දි තමයි හම්බුනේ.. කැරපොතු බෙටි වලින් හොදටම ජරාජීරනය වෙලා තිබ්බ පොතේ ඒ ඉන්විටේශන් එක පොටො එකක් ගත්තෙම බ්ලොග් එකට දානවයි කියලා.. අවාසනාවන්තලෙස පොත විසික් කරා.. පොන් එකේ තියෙන නිසා.. පෝන් එක මේ ඊයෙ පෙරෙදා නැති වෙලා නෙව.. :3 මට දුක ඒම සුවිට් මෙමරියක් නැත්තටම නැති වෙලා ගිය එක.
|
BLOG
|
2013.12.08
|
http://pavithra994.blogspot.com/
|
දෙකෙලැවරවල් මැදින් තව කෙලැවරවල් තියෙනවද?
|
සුළඟිල්ල | pinkie
|
ඒලෙවල් ලියනකන් උන්නේ ඉවර කරලා බ්ලොග් ලියනවා... අරවා කරනවා මේවා කරනවා කියලා. අන්තිමේ ඒලෙවලුත් ඉවරයි. ක්ලාස් ගිහිල්ලත් ඉවරයි. ඒත් ලියපු බ්ලොග් පොස්ට් එකකුත් නෑ කරපු අරකකුත් නෑ කරපු මේකකුත් නෑ. ගෙදෙට්ටම නාකි උනා කියලත් හිතෙනවා...කොහොමින් හරි තටමලා තටමලා කාලෙ කන්න ක්‍රමයක් නැතිම තැන තමයි මේ දිහාවට අවිත් මේ පෝස්ටුව ලියන්නේ.. ලිව්වට මොකද මේක වෙනදා ලියන හැමොම ආසකරන කැටගරිවලට අයිති පොස්ට් එකක් නෙවෙයි.. කොටින්ම කියනවනම් බෝරින් ටොපික් එකක් ගැන ලියන්නේ.. ඒත් මේ දවස් ටිකේම හිතේ කැකෑරි කැකෑරි තිබුණු ටොපික් එකක් තමයි මේක...මට මේක මතක්වුණේ නිවාඩු කාලේ ඇවටාර් ටිවි සෝ එක බලද්දි... ඇත්තටම එක කාර්ටූන් එකක් උනාට මොකො මොළේ නිවුරෝනයක් නිවුරෝනයක් ගානෙම හිතන්න වටින කාරණා එහෙමත් තියෙනවා. යින්-යැන්ග් සංකල්පය ගැන එහෙම :D යින් යැන්ග් කිව්වාම ඉතින් ඔනම කෙනෙක්ට කියන්න පුළුවන් කළු - සූදු කියලා... ඒත් ඒකේ ගැබුරට ගියොත් අපිට පේනවා කළුපාට තීරුව ඇතුළේ සුදු පාට තිතකුයි සුදු පාට තීරුව ඇතුළේ කළු පාට තිතකුයි තියෙනවා. හැමතිස්සෙම වගේ අපි කළුපාටින් කියන්නේ නරක, ඈක්කා, චීය, දුක, කළුවර බ්ලා බ්ලා බ්ලා වගේ එව්වනේ.. එතකොට සුදු පාටින් කියන්නේ හොඳ, ආලොකය අනම් මනම්...යින් යැන්ග් එකේදි කියවෙන්නෙ ඇත්තටම ඈක්කා, චීයා ඔය අතරින් හොද කියන එකත් සුදුපාට මැද්දෙන් කළුපාටත් ටිකක් හරි මුසු වෙලා තියෙනවයි කියලා වගේ සංකල්පයක්...එතනින් එහාට ගියාම තවත් කියන්න පුලුවන් ඒ යින් යැන්ග් රවුම හැදෙන්න කළු සහ සුදු දෙකම ඔනෑ. ඒකත් කලින් කිව්ව උපමේය වලට ආදේශ කරගන්ට...ඔය මං කිව්වෙ සම්පූර්ණ වචයෙන් මගේ හිතේ ඇඳුණු කරුණු ටික. කොටින්ම කියනවනම් යින් යෑන්ග් කියන චයිනිස් වචන දෙකේ තේරුන් වත් මං දන්නෑ. ඒක නිසා ඔය රවුම හදපු උදවිය ඕකට දුන්නු තේරුම මං කිව්වාට වඩා හාත්පසින්ම වෙනස් වෙන්නත් පුළුවන්.. ඒක නිසා ඒ කිව්ව ටිකෙ වැරැද්දැක් තිබ්බොත් දන්න කෙනෙක්ට නිවැරැදි කරන්න බාරයි.ඒත් මෙච්චර වෙනකන් අපි කතා කරේ කෙළවරවල් දෙකක් ගැන නේ.. අපි සමාන්‍යයෙන් කතා කොරද්දි එහෙම නිතරම කෙළවරවල් දෙකක් ගැන තමයි කතා කරන්නේ.. උදාහරණෙකට කිව්වොත් සැප- දුක, කළු- සුදු, එළිය- අඳුර.... ඕම ඕම නානාප්‍රකාරෙ මතෘකා ගැන කෙළවරවල් දෙකක් තියලා අපි කතා කරනවා... අපි කිව්වෙ මම ඇතුළුව හැමොම වගේ දන්නවා ඔය දෙක අතර මැද තවත් සංක්‍රාණ්ති තියෙන විත්තිය.හරියට වැස්ස වෙලාවට අඳුරුයි. ඒත් රෑට ඊට වඩා අඳුරුයි. රෑට වහිනවනම් අමාවකනම් ඊටත් වඩා අඳුරුයි... ඔහොම ඔහොම අඳුරේ ප්‍රබේද තියෙනවා.. ඒළියෙත් එහෙම්මමයි... ඔය වගේ තමයි මේ ලෝකෙ තියෙන ගොඩක් වා මායිම් ලකුණු කරන්න බැ මහේක්ෂිය වියට බැලලා. ඒකට කමක් නෑ ඉතින් අපිට දැනට ඒ මකේක්ෂිය අන්වීක්ෂීය කතන්දර වැඩක් නෑ.දැන් පොඩ්ඩක් තර්ක ශාත්‍රය පැත්තට හැරුනොත් අපිට හම්බෙනවා තර්ක ක්‍රම කිහිපයක්... ද්වීකෝටික තර්ක ක්‍රමය, ත්‍රිකෝටික තර්ක ක්‍රමය, චතුර්කොටික තර්ක ක්‍රමය. (ත්‍රිකොටික කියලා එකක් නම් ඇත්තටම තියෙද දන්නෑ.. මං හැදුවේ ) ද්විකොටික තර්ක තමයි ගොඩක් වෙලාවට පවිච්චි වෙන්නෙ අපි අතරෙ.. ඔව් නම් ඔව් නැත්තන් නෑ, සිං නම් සිං දොං නම් දොං ඔය වගේ.. ඒක සරළව පැහැදිළි කරන්න පුළුවන්... චතුර්කොටික් තර්ක ක්‍රමය නම් එහෙම සරළව විස්තර කරන්න අමාරුයි.. කාලෙකට කලින් ඔය එක එක පොස්ට් දාද්දි මං අඩවන් කරපු දුරක් ගැන එහෙම කතා කලා මතකද.මෙහෙමයි. අඩවන් කරපු දොරක් තියෙනවා.. දැන් දොර ඇරලාද.. නෑ. ඒත් දොර වහලත් නෑ.. ගොඩක් කට්ටිය පාවිච්චි කරාට උඩ කියපු ද්වීකෝටික තර්ක කරමයෙන් මෙව්වට උත්තර දෙන්න බෑ. ඒවගෙ වෙලාවකට යන්න වෙනවා චතුර්කෝටික තර්ක ක්‍රමයට.දොර ඇරලා ඇත.දොර වසා ඇත.දොර ඇරලා සහ වහලා ඇත.දොර ඇරලවත් වහලවත් නැත.මුල් කාලෙ මාත් නිතරම හිතුවෙ අන්තිමට කියලා තියෙන කරුණු දෙකම එකයි කියලා. ඒකයි මං අර උඩින් ත්‍රීකොටික කියලා එකක් මංම හදාගත්තා කියලා කිව්වේ... ඒත් තවට් ටිකක් පතුලට හිතුවොත් ඔප්ශන්ස් 4ක්ම තියෙනවා කියලා පේනවා. පෙනුනට මොකො ඒක තේරුම් ගන්න සහ තේරුම් කරන්න හෙනම අමාරුයි... අපිට එහෙම උනාට ඒදවස් වල මුවා පස්සෙ ගිය දේවානම් පිය තිස්ස රජ්ජුරුවොනම් ඒක සුටුස් ගාලා තේරුම් අරන් තියෙනවා... මිහිදු හාමුදුරුවන්ගේ අඹ ප්‍රස්නය නෑදෑ ප්‍රශ්ණය ඔය ඔක්කොම කොන් තුනද 4ද කෙසේ වෙතත් ද්වීකොටිකයෙන් එහාට ගිය එව්වා...ඇත්තටම අපි තාමත් පාවිච්චි කරණ නීතිය හැම දෙයක්ම වගේ ද්විකොටික තර්කය පදනම් විච්චා.. මේ 21 සියවස.. කියන්න ඔනෑ උනේ අපිත් එකමත් එක කාලෙක් ඔයිට වඩා දිවුණු තර්ක ක්‍රම පාවිච්චි කාලා තියෙනවයි කියලා.. :3ප.ව.කොහොමින් හරි අන්තිමට පුරුදු විදියට මං වන්සේකබල්ගාන තැනට ආව... අඹ ප්‍රශ්ණය නෑදෑ ප්‍රශ්ණය එව්වා අමුතුවෙන් කියන්න ඔනෑනේ හැමදාම කාලීන බණට හාමුදුරුවො කියන්නෙ ඕකනේ..:Dඅවසාන වශයෙන් යිං යැං වන්දනා කරුවන්ගෙන් මං ප්‍රශ්ණයක් අහන්නම්...කළුසුදු හැර වෙනත් පාටවල් තිබේද. :).
|
BLOG
|
2013.09.30
|
http://pavithra994.blogspot.com/
|
HRM පොත් තියෙනවද?
|
සුළඟිල්ල | pinkie
|
මේක ඇවිල්ලා කෙටි කතාවක්.. පරිසමාප්ත මෙව්වා එකෙන්ම කෙටියි.කලින් බුෆෙයාර් කතාවටම අල්ලලා ලියන්න තිබ්බට මට අමතක වෙලා. මං හිතන් හිටියෙ බුක්ෆෙයාර් එකෙ දි සිද්ද විච්ච රසම කෑල්ල මං මුලින්ම ලියන්නටැති කියාලා... කොහොමින් හරි මඟ ඇරුනු කෑල්ල කියලා ඉන්නම්කො.ඕන් අපි බුක්ෆෙයාර් එකේ වැඩ. කලින් කිව්වත් වගේ පට්ටන් ගහපු කරත්ත රෝද දැකලාම මෙව්වා වෙලා හිටියේ...ඔය අතරෙ මං පුරුදු උනා දන්නැති පොතක් ගැන ඇහැව්වාම උනත් ඒක දන්නෑ කියන්නැතුව පොර ටෝකක් දෙන්න.ඒලෙවල් මැත්ස් බයෝ කරන උන්, රශියන් ට්‍රාන්ස්ලේට් හොයපු උන්, එහෙන් ගියාම අට්ටකතා, ටීකා ටිප්පටි වගෙ පොත් හොයපු උන් තමයි මගේ ප්‍රධාන ඉලක්කය උනේ... ඒලෙවල් පොත් හොයපු කට්ටියව කෙලින්ම යැව්වේ සරසවි, ගොඩගේ වගේ එව්වට. රශියන් එව්වා හොයපු කට්ටියව යැව්වා රුසියාව ප්‍රකාශන එකටයි B එකෙ තිබ්බ කොමියුනිස්ට් පාර්ටි එකෙ ස්ටොල් එකටයි.(අපේ ස්ටොල් එකෙත් දැදිගම රොද්‍රිගූගෙ එහෙම පොත් තිබ්බා... එත් රුසියානු පොත් හොයන් ආපු මිනිස්සුන්ව හරවල යැව්වෙ එතන වැඩකරපු අපිට 50%ටවඩා අඩුකරලා පොත් දෙන්න බෑකිව්ව එකට. :3 )අට්ටකථා අනම් මනම් හොයපු වයෝවෘද කට්ටියව සමයවර්ධන එකටයි කුණ්සේන එකටයි යැව්වා.ඔයවගෙ හරඹ දක්වන්න බුක්ෆෙයාර් පටන් අරන් දවසක් දෙකක් ගියා.. මොකද අපිත් බුක්ෆෙයර් එකෙ එහෙමෙහෙ ඩිංගක් ඇවිදලා බැලුවාමනෙ අනික් ස්ටොල් ගැන අවබෝදයක් ලැබ්බෙන්නේ...ඒලෙවල් පොත් වලනම් ලියපු මෑන්ගෙ නම කිව්වම මොකද්ද විශය මොකද්ද පොත කියලා කියන්න පොඩි අවබොදයක් තිබ්බා. රශියන් ට්‍රන්ස්ලෙට්වලටත් එහෙම්මමයි... අහලා නැති නමක් උනත් නම ඇහුනාම මෙහෙ වෙන්නැති කියලා හිතාගන්න පුලුවන්නේ...සිංහල හර බැර පොත්, එව්වයෙ කතෘ වරු ගැන නම් ලොකු අවබොදයක් තිබ්බෙ නෑ.ඕං සූ ගාලා සෙනග.මැක්සිම් ගෝර්කි. -අරහේඑනිඩ් බ්... -මෙහේඔන්න ඔහොම අරයගෙ මෙයාගෙ පොත් තියෙන්නෙ කොහෙද කියලා අහනවා... මාත් ඉතින් අරහෙ මෙහෙ කියලා උත්තර දෙනව. ඔය අතරෙ ඉතිං කන්නිමහර සුමංගල හාමුදුරුවන්ගෙ, ඩෙස්මන් මොරිස් උන්නැහේගෙ පොත් ගැන එහෙම අහපු උදවියත් නොහිටියෙම නෑ. එවගෙ කට්ටියටනම් අරහෙ මෙහෙ කියලා කියන්නැතුව සාක්කුවෙ දාන් හිටපු මැප් එකෙන් තියෙන තැන පෙන්නලත් දුන්නා.. ඉගන ගන්න උදවියට අපි උදවු කරන්න එපෑය.ඔය අතරෙ ලස්සන මිස් අක්කා කෙනෙක් මගෙන් අහනවාඑක්ස්කියුස් මී. HRM පොත් තියෙනවද.කොටිංම කියනවනම් මං හෙන සමීකරනෙකට එන්ටර් වෙලයි හිට්යේ...මං- අනේ එයාගෙ පොත් නම් නෑනෙ මිස්...මිස් අක්කා- හි.. හි... මං කිව්වෙ හිවුමන් රිසෝස් මැනේජ්මන්ට් බුක්ස්...මට කට උත්තර නැති උනා.මට තියෙන තරහා මේකි එතනින් නවතින්නැතුව,හෙන අමාරුවෙන් සිංහල අමුණ අමුණ 'මානව...සම්පත් කළමනා...කරණය.' කියලා කියාපු එකට...පව.එක අතකට මගෙ වැරැද්ද.. මගෙ නෙවෙයි.. මං හදාගත්තු සමීකරනේ වැරැද්ද.පොතෙ නම කියලා අහන කට්ටියට ඒවිදිඅයට උත්තර දුන්නාකතෲගෙ නම කියලා අහන උන්ට, දන්න එකෙක්නම් ඒවිදියට උත්තරදුන්නා.දන්නැති සිංහල නමක් නම් අදාල සබ්ජෙක්ට් එක අහගත්තා. ඉංග්‍රිසිනම් එයාගෙ පොත් නෑ කියලා හරෝලා යැව්වා..මගෙ සමීකරනෙ ඇතුලෙ කෙටියෙදුම් කියලා එකක් තිබ්බෙ නෑනේ.
|
BLOG
|
2013.09.24
|
http://pavithra994.blogspot.com/
|
මර දූවරු වගෙද බුක්ෆෙයාර් එක!
|
සුළඟිල්ල | pinkie
|
රෙස්ට් කරනවා කියාපු සතිය ඉවරායි... දැන් ඉතින් සුපුරුදු විදියට වැඩේ පටාන් ගමු...ඒලෙවල් ඉවර කරලා ට්‍රිප් ගියා. රස්තියාදු ගැහුව්වා... ඔක්කොමත් කාරිය ඉවර කරලා ටෙම්පරි ජොබ් කට්ටකුත් කරා... බුක් ෆෙයාර් එකේ සේල්ස් වැඩක්...සේල්ස් කිව්වාට සේල්ස් ඇර අනික් හැම දෙයක්ම කරා... පොත් ඇද්ද. බැනර් එල්ලුවා. ලයිට් දැම්මා... අතුගෑවා.. ඔයිට අමතරවා බිල් ගහන උන් කන්ට ගියාම බිලුත් දැම්ම... සේල්ස් ඇරෙන්න කියාල කිව්වෙ මේකයි...කස්ටමස්ලා අහන ප්‍රශ්න සහ මගේ පිළිතුරු-අහවල් පොත තියෙනවද. නෑ සාර්.. සරසවි එකෙ බැලුවෙ නැද්ද.-මේව්වා ගැන පොත් නැද්ද. නෑ මිස් ගුණසේන එකේ බලන්ට.-පුතා මේ පොත දෙන්න. ම්ම්ම් සර් අපි සුරස නෙවෙයි. අකුරු පැටලිලා... :)ඔය අතරෙ...-අයියෙ මේ පොත් කොහෙද තියෙන්නෙ. [පැණි හිනාවක් දාලා] අනේ නංගියො අපි ඒලෙවල් පොත් නම් කරන්නෙ නෑනේ... ;)ඒත් ඉතින් ඔය එකියෙක්වත් අපිව පඩේකට ගනන් ගත්තෙ නෑ..... මොකද ඉතින් අපි සේල්ස්ලානේ.. එයාලා කස්ටමර් නොනලයි මහත්තුරුයිනේ...:Dකොහොමින් කොහොමින් හරි අපි පොත් නොවික්කෙමත් නෑ...ඇන්ටි පාරක්- මේ රේන්ද පොත් නැද්ද. මිස් රේන්ද පොත්නං නෑ... ම්ම්ම් ලස්සන වැසිලිස්සා දෙන්නද..:Pඑනවා මෙතන ඒයි මේයි ගාන්ට.නානාප්‍රකාරෙ සිද්දි අතරෙ හොඳම සිද්දිය ඒකමත් නෙවේ.. ඒ කලින් කියපු ඇන්ටි පාර ඇතුලු ඇන්ටි, අක්කා, නංගි, ආච්චි ආදි කන්තා පාරවල් ගැනයි කියන්ට තියෙන්නෙ...පෝය දවසෙ පංසලකට යන්නැතුව කරත්ත රෝදෙට පට්ටම ගැහුව්වා වගේ ඇඳන් එනවා කාරිය... එහෙන් සැම්න් ටින් එක වගේ හිර වෙනවා... මර දූවරු ආවත් ඉවසන්නම්. ඒත් මෙව්වා. අයි දෙයියනෙ අපිත් මස්-මාළු කනවනේ....ප.ව.බුක් ෆෙයාර් එකෙන් විච්ච හොදම දේ කාලයක් තිස්සෙ හොයාපු 'නිරුවත් ගැහැණිය' හම්බුනා.තව එකක්...ජිවිතෙට කරපු පළවෙනි රස්සව සහ පළවෙනි පඬිය...
|
BLOG
|
2013.08.18
|
http://pavithra994.blogspot.com/
|
පටාන් ගන්නයි යන්නේ...
|
සුළඟිල්ල | pinkie
|
හප්පෙ මාස තුනකින් විතර ඩශ්බෝඩ් එක දැක්කේ... බල්ලෝ පූසො කැත කරපුව අහක් කරලා යතා තවෙකට ගන්නත් එපැයි....ඕන් දැන් පටන් ගන්න යන්නෙ අයෙත් මේක...සතියක් විතර රෙස්ට් කරලා මොනා හරි ලියන්නම්කො කාරිය...මෙහෙම පෝස්ටුවක් දැම්මේ මැරිලා නෑ කියලා කියන්ට හොදේ..
|
BLOG
|
2014.06.15
|
http://mylifemyway-chams.blogspot.com/
|
I need someone......
|
Chams
|
........
|
BLOG
|
2013.05.03
|
http://mylifemyway-chams.blogspot.com/
|
I want to be invisible
|
Chams
|
4pt 0in 5..............................
|
BLOG
|
2013.03.23
|
http://mylifemyway-chams.blogspot.com/
|
Keep Calm And…..
|
Chams
|
4pt 0in 5.4pt 0in 5.4pt 0in 5.4pt 0in 5..........
|
BLOG
|
2013.02.14
|
http://mylifemyway-chams.blogspot.com/
|
Father - A daughter's first love
|
Chams
|
4pt 0in 5.4pt 0in 5............... ආදරණීය අප්පච්චිhttp://www.
|
BLOG
|
2012.12.30
|
http://mylifemyway-chams.blogspot.com/
|
Well….it’s a new year after all..!
|
Chams
|
4pt 0in 5..4pt 0in 5.
|
BLOG
|
2012.12.07
|
http://mylifemyway-chams.blogspot.com/
|
It’s my blogoversary :-)
|
Chams
|
4pt 0in 5.
|
BLOG
|
2012.11.25
|
http://mylifemyway-chams.blogspot.com/
|
So how are you keeping?
|
Chams
|
4pt 0in 5....................
|
BLOG
|
2012.10.21
|
http://mylifemyway-chams.blogspot.com/
|
Finally I have learnt my lessons
|
Chams
| null |
BLOG
|
2012.10.16
|
http://mylifemyway-chams.blogspot.com/
|
A crying heart
|
Chams
|
.........
|
BLOG
|
2012.06.05
|
http://mylifemyway-chams.blogspot.com/
|
That is all I need
|
Chams
|
...............
|
BLOG
|
2014.06.18
|
http://padyakaviewageewa.blogspot.com/
|
කාළ ගුණේ ලොක්කා වෙත..
|
Maathalan - Priyantha Hewage
|
ගහගෙන ගිය සරම හෑගොඩ කවියාගේසිහිවෙනවා මාතර දුක දැක්කාමකළසම් ඇඳන් ඉන්නා උන් කාළගුණේහෙළුවෙන් වරෙන් ගංවතුරේ පීනන්නඉන්දිය කාළගුණෙ වෝනින් අපට දෙතිඅපේ හරක් පච කෙල කෙල බත් බුදිතිසන්නාහක සවිකර ඇත බේරෙන්නඑවත් පුච්චගෙන වැදියන් මුන්ට හෙන.
|
BLOG
|
2013.05.05
|
http://padyakaviewageewa.blogspot.com/
|
දුමින්ද සිල්වා රෝහලේ...!
|
Maathalan - Priyantha Hewage
|
පින්වත් අපේ දුමින්ද සිල්වා මැතිදා,ආයෙත් වරක් නවළොවකට ගෙනිහිල්ලා...ඇස් වහ, කට වහ, හෝ වහ වැදුනාදෝ....ෆේස් බුක් එකේ මළ මූසලයන්ගේ....තාමත් නඩුව යනවානේ අළුත්කඩේ,ඊළඟ නඩු දිනේ ඇත එන්නට කියලා....හේමන්තයේ කුළසූරිය ගුරාගේ,නවතම ගුරුකමයි මට නම් පෙනෙන්නේ...නඩු පිට නඩු දැම්මත් උඹ හිරු නංගී..දුස්..සා...ධ්‍ය රෝගයකුයි තියෙන්නේ.එව්වත් ඔයා මට පිට පිට සිතාසීනවළෝකේ ඉන්නවා මම සිනාසි.
|
BLOG
|
2011.12.20
|
http://padyakaviewageewa.blogspot.com/
|
සිරසට දරුණු ප්‍රහාරයක්
|
Maathalan - Priyantha Hewage
|
හේමා නෝනා ඇවිදින් පින් බත් බෙදුවයිපන්සල් ගානේ ගොස් පනහේ චෙක් බෙදුවයිනිව්ස් වලින් වරුවක් අපි මඩ ගැසුවයිලයිව් දෙන්න මැට්ටෝ පිරිසක් යැව්වයිඉස්සෙල්ලාම කෑවේ පොඩි පොඩි පාරක්ලෙමෝ එක්ක කෑවා ඊළඟ පාරමූලස්ථානෙටත් ආවා තඩි ගල් පාරදරුණුම ප්‍රහාරේ රනිලගෙ ගල් පාරරනිල් ගල් වලට කැමතියිනේ.... හෙහ් හෙහ්.
|
BLOG
|
2011.12.19
|
http://padyakaviewageewa.blogspot.com/
|
කරූ ජයසූරිය මැතිතුමා වෙත
|
Maathalan - Priyantha Hewage
|
අනේ දෙවියනේ මට උන වියෝ යාතිබුන එකත් අද මට නැති උනෝ යාලණු දුන් එකා යන්තම් ගොඩ ගියෝ යාමේ වන් දුකක් කාටත් සිඳු නොවේ යාගම් මට්ටමෙයි බිම් මට්ටමෙයි සැරි සැරු වාපන්සල් පල්ලි ගොස් ගොන් රැල රැවටූ වාකොළඹ ඉන්න යක්කුත් එක්ක බෑ එව් වාවැඩි වේගය කැඳවනවා නොවැ මරු වා.
|
BLOG
|
2011.12.16
|
http://padyakaviewageewa.blogspot.com/
|
අතිගරු කාදිනල් මැල්කම් රංජිත් අගරදගුරු තුමා වෙත
|
Maathalan - Priyantha Hewage
|
ගොන් බූරූවෝ වැටලූ ඒ මොරටු පුරේප්‍රේම් නිවසේ මේරී සොයුරිය වෙනුවෙන්නොසැලි උන් නිසා කෙසරුකු විලසින්බල්ලෝ උනා ඇමතිහොරුත් ආන්ඩුවත්වළඳා තුටු පඬුරු ගොන් මහ රාජාගේරනිල් මරන් කනවා තුන් තිස් පැයමඅත්සන් බෑ, විරුවා නිදහස් කරගන්නතුහ් නොදොකින් අපගේ හාමුදුරුහොරු.
|
BLOG
|
2014.09.18
|
http://gonawala.blogspot.com
|
දෛවය......
|
සුරේන්ද්‍ර ගෝනාවල
|
මේ ගං තෙර මත අත්වැල් බැඳගෙනඇවිදන් ගිය හැටි ඔබහට මතකදබැසයන හිරු දෙස ඔච්චම් කරමින්මදහස පෑවා ඔබහට මතකදසොඳුරු අතීතයේ සෙවනැලි අතරින්ඉදිරිය මැව්වා ඔබහට මතකදදෙමගක් ඔස්සේ පියමන් කරනටපියවර තැබු හැටි ඔබ හට මතකදඔබ අද වෙනතක මා අද වෙනතකකෙසේ වයන්නද අපගේ දෛවයසමුගෙන යන්නට ඉඳින් අවසරයිමල හිරු බැසයයි අපටත් නොදැනිම.
|
BLOG
|
2014.09.06
|
http://gonawala.blogspot.com
|
මගේ මල....
|
සුරේන්ද්‍ර ගෝනාවල
|
දුරද මල් ඇතලඟද මල් ඇතමා පතන මලඒ අතර ඇතසියක් දහසක්මල් අතර නුඹ,වුනෙමි මානෙත රසදුනක්දුනිමි මා හදසැබෑ සතුටක්.හැඟුනි මටපෙම් කල බවක්.ඒ සිතුම් තුලයදම් ලා මා,නුඹ දුරස් වුනිඅසුරුසැනෙකින්එනතුරාවටමගබලාගෙනතවම ඇත මමඉදිකඩුලු ළඟ.
|
BLOG
|
2014.08.15
|
http://gonawala.blogspot.com
|
අහිමි (කර)වූ පෙම........
|
සුරේන්ද්‍ර ගෝනාවල
|
අමු ලී කොටයගෙන මා කල මූර්තියඋදුරා ගෙන ගොස්තබා ඇත විකිණීමට.
|
BLOG
|
2014.08.12
|
http://gonawala.blogspot.com
|
අඳුර
|
සුරේන්ද්‍ර ගෝනාවල
|
සෝක ලතැවුල් මැදින් ඉදිවූඅදුරු මා හද කුටිය එළිකළපහන්සිල මා දමා ගිය සඳපෙම්බදිමි ඒ අඳුරු පැහැයටකඳුල සගවා සිනාසෙන්නටහැගුම් සඟවා රගපාන්නටදෙනෙත් සඟවා බොරු කරන්නටඅඳුර අවැසිය දිවි ගෙවන්නටසෝ සුසුම් උණුහුම මැකෙන්නටඉකිගසුම් හඬ මැකී යන්නටඋණු කඳුළු වැල් සිහිල් වන්නටදෙන්න අඳුරට තුරුළු වන්නට.
|
BLOG
|
2013.08.26
|
http://gonawala.blogspot.com
|
ජීවිතය.........
|
සුරේන්ද්‍ර ගෝනාවල
|
තුරු පතර අතරින් මංපෙත් ගොඩනගන සිහිලැල් දියපහර නුබකළු ගල් වැලිතලා බාදක පරයා නිසසලේ ගලා යන නුඹකෙමෙන් කෙමෙන් මහා දියකඳක් වන්නට පෙරුම් පුරන නුඹසයුතු තලයට මුසුවන්න්නට පෙර හැඩි දැඩි ගඟක් වියන් ජීවිතය නුඹඑකෙකු හඬද්දී අන් හැම සිනාසුනු දින පැමිණි නුඹගල් මල් දුක් සතුටු සෝ සුසුම් මැදින් ගලායන නුඹලබන්නට පන්නරය තැලෙන්නටසිදුවන බව දත්නුඹවිටෙක කටුකය විටෙක සොඳුරුය තවත් විටෙක අරුමය ජීවිතය නුඹ.
|
BLOG
|
2013.05.06
|
http://gonawala.blogspot.com
|
මවකගේ උණුසුම.....
|
සුරේන්ද්‍ර ගෝනාවල
|
ගෙදර මිදුලේ තිබුන පැණි කුරුළු කූඩුවේ පැටව්න් දෙන්නෙක් ඉන්නව දැක්කේ අහම්බෙන්. කුරුළු අම්ම කෑමඅරන් ඇවිත් ක්ෂණයෙන් කෑමකවල යනවත් දැක්ක. කැමරාවත් අටවාගෙන මමත් ලෑස්ති උනා පැටව්න්ට කෑමකවන ෆොටෝ එකක් ගන්න. විනාඩි 15ක් විතර යද්දී ඔන්න අයෙත් කුරුළු අම්ම ආව. එත් මොන ෆොටෝදකෑමකවල යන්න ගිය හිතුවටත් වැඩිවේගෙන්. කොහොමහරි ඉවසීමෙන් සැනසීම ලැබේ කියල පැය 2ක් විතර කැමරාව අටවාගෙන හිටිය. කුරුළු අම්මත් පස් පාරක් විතර ආවගියා. අන්තිමට ඉවසීම නැතිවෙන්න ඔන්න මෙන්න තියල මේ ෆොටෝ එක ගන්න පුළුවන් උනා. එක කොච්චර සාර්ථකද අසර්තකද කියල ඔයාලම තීරණය කරන්න.
|
BLOG
|
2013.01.13
|
http://gonawala.blogspot.com
|
සිව් වසක් අවසන.....
|
සුරේන්ද්‍ර ගෝනාවල
|
නොදැනුනත් අරුම සිව් වසක් පුරාවටවැඩෙයි අසිරිය අවසන ලංවූ සඳදලුලයි දුක හද පුරාවටවෙන්වෙන මොහොත ලංවෙයි නොදැනීමනොම වූනි අවදි උදැසනනොදිටිමි හිමිදිරි සිරි අසිරියදුටු කල එය මෙසඳවියෝ දුක මිස තුටක් නම් නැතයායුතුව ඇත දිවිමග බෝ දුරහැරයා යුතුව ඇත මේ තොටුපලඈත දියඹට පැදයන අතරතුරඉදින් පහන්ටැඹ වී මට එලිය සපයන....(සරසවි නේවාසිකාගාරයේ සිට ගන්නා ලද චායාරුපයකි).
|
BLOG
|
2014.11.20
|
http://liyanna-liyanna.blogspot.com/
|
අපුල සහ කේන්තිය... Anger with Disgust
|
Weni
|
"බලනවා ..මම කොහොමද දැන් මෙහෙම ඔෆිස් යන්නෙ . ළමයින්ව බස් වල ගෙනියන්නවත් දන්නෙ නැද්ද . හරක් ."බස් එක දෙවනත් වෙන්න බෙරිහන් දීපු ඒ මැදිවියේ මනුස්සයා ඉඳගෙන හිටපු අසුනෙන් නැගිටලා සම්පූර්ණ බස් එක දිහාවටම තම කෝපයෙන් ගිනි ගන්න දෑස යොමු කළා. ඒ ආසන්නයේම තවත් සෙනඟ පොදියකට බෑගයත් එක්කම හිර වෙලා හිටිය මමත් නිතැතින්ම දෙඇස යොමු කළා.. කහ පැහැයට හුරු කමිසයේ උඩ සාක්කුව හරියේ ඉඳන්ම කහපාටට පෙරෙන වතුර පාරක් එක්කම ඔහු මහත් අපහසුතාවයට පත් වෙලා හිටියා.. කෝපයෙන් දැවෙමින් ඉන්න මනුස්සයා ළඟම ඉඳ ගෙන හිටියෙ අම්මා කෙනෙක් සහ තවමත් අම්මගේ උකුළෙ ඉඳන් ඔළුව පහළට නවා ගෙන ඕක් ගාලා වමනෙ කරන ළදැරියක්...ක්ෂණයකින් අප හැමෝටම වෙච්ච දේ වැටහුණා..ඒ ළදැරියට පාලනයක් නැතුවම වමනෙ ගිහින්..වමනෙ ටික අර ළඟ හිටිය මහත්තයගෙ ෂර්ට් එකට හැලිලා..අහල පහළ හිටි හැමෝම පිළිකුලෙන් තමන්ගෙ මුහුණ අහකට හරවා ගත්තෙ තමන්ගෙ ඇඟට වමනය හැලිලා වගෙයි..තරමක දුප්පත් පෙනුමක් තිබ්බ අර අම්මා මොනවද මුමුණනවා..අර දැරිවි තාමත් තමන්ගෙ හිස අම්මගෙ උකුළෙ සඟවගෙන.."කොහොමද මම දැන් ඔෆිස් යන්නෙ ."අර මනුස්සයා ගුගුරණවා...අර අම්මා තමුන්ගෙ බෑග් එකෙන් තරමක් කිලිටි වෙච්ච තුවායක් වගේ එකක් එළියට අදිනවා.."මීට පස්සෙවත් තමුන්ගෙ ළමයින්ට පුරුදු කරනවා වමනෙ යන්ඩ එනවා නම් කල් ඇතුව කියන්ඩ ඒ එක්කම අයිනෙ සීට් එකක් ඉල්ලා ගන්ඩ..නැතිනම් වාහනයක් කුලියට අරගෙන යනවා..දැන් මට ඔෆිස් යන්ඩත් නෑ..ගෙදර ගිහින් එන්ඩත් වෙලාව මදි.."ඇත්තටම ඔෆිස් එකට වාහන තදබදයක් තියෙන මේ වගේ වෙලාවක ආපහු ගෙදර යන්න උණොත් එහෙම අපිට උණත් සිද්ධ වෙන අකරතැබ්බක් හිතට එනකොට අපේ හිතටත් මොහොතකින් මෝදු වෙන්ඩ ගත්තෙ කේන්තියක්ම තමයි..අර මහත්තයා තවමත් බනිනවා අර අම්මට...අපිත් හිතින් අර මහත්තයගෙ සහයට තව තව කාරණා සපයන අතරේ අර අම්මයි දැරිවියයි දිහා බැලුවෙ තරමක් පිළිකුලෙන් වගේම කේන්තියෙන්..වමනෙ නවත්තපු අර දැරිවි බොහොම බයාදු බැල්මකින් බියපත් වෙච්ච මුව පොව්වෙක් වගේ ඔළුව ඔසවලා බැලුවා..පරුෂ හඬින් තමුන්ගෙ අම්මටත් තමුන්ටත් බනින අර මනුස්සයගෙ කට දිහා බලා ඉඳලා තමන්ගෙ ඇස් තමුන්ගෙ අම්මා දිහාවට යොමු කරලා..ඈ....ඈ...ඈ....ඈ...කියලා මහ හයියෙන් අම්මගෙ නිකට තමුන්ගෙ මූණ දිහාවට හරවලා ප්‍රශ්නාර්ථයෙන් යුක්තව බලාගෙන හිටියා....අපිත් එතකොටයි දුටුවෙ සහ තේරුණෙ අර දැරිවි ගොළු දැරිවියක් සහ අම්මා ඒ වෙලාවෙ කොයිතරම් නම් අසරණ වෙලා හිටියද කියනවා නම් ඈට අඬනවා හැරෙන්න වෙන කරන්න දෙයක් ඉතුරු වෙලා තිබුණෙ නෑ අර මහත්තයගෙ ගෝරනාඩුව හමුවෙ..අර දැරිවි තමන්ගෙ දෑතින්ම අම්මගේ කම්මුල දිගේ බේරෙන කඳුළු පිහිදනවා..ගා....ගා....ගා...කියලා..අපේ හිතත් කඩා වැටුණා..මම ළඟම හිටපු තව කෙනෙක් මෙච්චර වෙලා සඟවා ගෙන හිටපු තම හඬ ඉස්මතු කළා.."මහත්තයා වෙච්ච දේ උණා..ඒක මේ අම්මවත් , පොඩි එකාවත් හිතලා මතලා කරපු දෙයක් නෙවෙයිනෙ..දැන් මේ බස් එක ගමනාන්තෙට යනකන් බැන්නත් වැඩක් නෑ. මහත්තයා එක්කො බැහැලා ගෙදර යන්න..නැතිනම් ඔෆිස් එකට ගිහින් ඔය කමිසය හෝදා ගන්න"අර මහත්තයා කෝපයෙන් පිපිරි පිපිරීම බස් එකෙන් බැස්සා..අර අම්මා බස් එකේ ගමනාන්තයට යනකම්ම හැඬූ කඳුළින් යන අතරේ..පොඩි එකා එක එක සද්ද කරමින්...අම්මගෙ කඳුළු පිහින්න උණා...දවසක් දෙකක් යනකම්ම මම උණත් මේ සිද්ධිය ගැන හිතන්න උණා..ඇත්තටම අපිටත් එහෙම දෙයක් උණොත් අපි කොහොම හැසිරෙයිද.....කියන එක ගැන..මේ සිද්ධිය වෙලා අවුරුදු පහක් හයක්ම කාලයේ වැලි තලාවට යට වෙලා මගේ හිතෙනුත් මැකිලා ගිහින් අහවර වෙලයි තිබුණෙ..--------------------------------------------------------------------------------------------------"තැන්ක් යූ මල්ලි, මම ටවල් එක එහෙමම බාත් රූම් එකේ තියෙන්න ඇරියා ඔන්න"" ආ හරි ප්‍රියන්ත මහත්තයා මම ඒක ලොන්ඩ්‍රියට යවන්නම්"අපේ නවාතැන් භාරව සිටිය නිලධාරියා මගේ අතින් යතුර අර ගන්න ගමන් කිව්වා...හෝදපු කමිසය අයන් කළත් තවම හොඳට වේලිලා නැහැ.උදේ කැම වෙලාව පහු උණත් ආපන ශාලාවෙ තියෙන මොනවා හරි දෙයක් බඩට දමා ගත්තෙ නැතොත් මේ දවස් වල ගිලින බෙහෙත් පෙති කන්දරාවෙ හැටියට ගැස්ට්‍රයිටිස් හදා ගෙන ඒකටත් තව බෙහෙත් පෙති බොන්ඩ වෙන එක නම් සිකුරු නිසාම මම ආපන ශාලාට ගිහින් එතන තිබුණු බිත්තර පාන් එකකුයි චයිනීස් රෝලකුයි තේ එකකුයි අරගෙන දන්න හඳුනන සොයුරියක් ඒ වෙලාවෙත් තේ බිබී ඉන්න මේසයට ගියා.."මොනවද අයියෙ ඔයා ළඟ ගඳ . වමනෙ නේද ."ඈ තමන් කකා හිටිය බනිස් ගෙඩිය අප්පිරියාවෙන පිඟානට අත හරින ගමන් ඇහුවා.."නෑ මට බඩගිනි නෑ..."ඈ කමින් හිටිය බනිස් ගෙඩියේ භාගය සහ තවමත් නොකාපු බිත්තර පාන් එකත් පොඩ්ඩක් බීලා ඉතුරු වෙච්ච තේ එකත් එක්කම මාව ඒ මේසෙ තනි කරලා නැගිටලා ගියා..ගිය නුවණ ආයි ඇතුන්ටවත් අද්දන්ට පුළුවනෑ...----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------මිනිස්සුන්ට ලෙඩ දුක් අසනීප එන්නෙ කල් ඇතුව කිය කියා නම් නෙවෙයි...සමහර වෙලාවලට අපි හොඳ සෞඛ්‍යය සම්පන්නව ඉන්නම ඕනි කාලවලදි තමයි ලෙඩ දුක් පොදි බැඳ ගෙන එන්නෙත්.. ලෙඩ දුක් ආවහම ඉතින් සල්ලි වගේම වියදම් වෙන අනිත් දේ තමයි අපේ කාලය...පහු ගිය අවුරුදු වල ඉතුරු වෙලා තිබුණු නිවාඩුත් එකතු කරලා එකතු කරලා බොහොම අමාරුවෙන් එක දිගටම ලෙඩ වෙලා ඉද්දි ගත්තු නිවාඩු ටික පඩි රහිත නිවාඩු නොවෙන ගොන්නට දමා ගත්තත්... අවුරුද්ද ඉවර වෙන්න තව මාස ගාණක් තියෙන නිසා ඉදිරි කාලය බොහොම අභියෝගාත්මකයි...බොහොම හෙමින්...ඉවසිල්ලෙන්...ඔය අතරෙම අපි විඳින අපේ ප්‍රශ්න ගැන නොදන්න අපේම සහෘදයන්ගෙ සමහර ඉල්ලීම් හමුවේ අසරණ වෙන අපි එක්ක හිත බිඳවා ගෙන අමනාප වෙන අයත් නො ඉන්නවා ම නෙවෙයි...මේක තමයි ඉතින් ජීවිතේ...ඒ පඳුරු තැලිල්ල නම් කළේ අද උදේ වෙච්ච සිද්ධියට ඕනි කරන ඌන පූරණයක් ගන්න තමයි...කොටින්ම කියතොත්..මම මලත් නිවාඩු නම් ගන්න නම් බෑ රජෝ මේ අවුරුද්දෙ දි නම් ඕන් .සාමාන්‍යෙන් බත්තරමුල්ලෙදි බස් එකෙන් භාගයක් විතර බහින නිසා හැමදාම වගේ ඉඳගන්න සීට් එකක් ලැබෙන එක ඉර හඳ පායනවා වගේ විශ්වාසයි. මම ළඟම සීට් එකේ හිටියෙ අවුරුද්දක විතර පොඩ්ඩෙක් අම්මා එක්ක..පොඩ්ඩා අම්මගේ කරේ හොඳටම නිදි..මමත් කාර්යාල බෑගය ඔඩොක්කුවෙ තියා ගෙන පොඩ්ඩක් ඇහැ පියා ගත්තෙ බස් එකේ ඔය වෙලාවට දාගෙන එන පොඩි නින්ද මාර සැපයි ආපහු වැඩ පටන් ගන්නකොට...බස් එක මොකද්ද එකකට තිරිංග පාගනවා එක්කම සේරම මඟීන් එක්කම මාවත් ඉස්සරහට ගැස්සිලා ගිහින් අසුනට හේත්තු උණා....ඒ වෙනකම්ම අර අම්මගෙ උර හිසේ හොඳට නිදියා ගෙන හිටපු පොඩි එකා ගැස්සුණු ගැස්සිල්ලට වෙන්න ඇති..ගොජොස් ගාලා වමනේ පාරක් දැම්මෙ නැද්ද මගේ කමිසයයි බෑග් එකයි කලිසමේ එක කකුලකයි..හීතලට වමනෙ .හිතට එක පාරටම ආපු පිළිකුල එක්ක ආපු කේන්තියක් .ඒ ක්ෂණයකින්ම ඔළුව ඇතුළේ කොහේදෝ හිර වෙලා තිබුණු අර උඩ කියන සිද්ධිය තත්පරයකින් දාහකින් එකක් වගේ කාලයකදි..මනසේ රඟ දැක්වුණා...මගේ කේන්තියෙන් පිපිරෙන මුහුණ කවුරුවත් දකින්න නැතුව ඇති..අර අම්මා බියපත් මුහුණකින් බොහොම අසරණව මා දිහා බලාගෙන ඉන්නවා..කතා කර ගන්නවත් බැරුව ගොළු වෙලා....කමිසයට උරා ගත්ත වමනය ටික සීතලට බැනියමට යටින් හමට දැනෙන අතරේ...පොඩි අයගේ නොදිරවපු කිරි වමනය මගේ නහය කඩා ගෙන යන්න හදනවා..රහත් වෙලා හරි බණ භාවනා කරලා හරි නැති යටි හිත කේන්තියෙන් පුපුරනවා..කාර්යාලයට නොගිහින්ම බැහැ..අනේ පව් ඒ අම්මා එක අතකින් පොඩි එකාව අල්ලා ගෙන අනිත් අතින් තමුන්ගෙ බෑගය අදිනවා..එතන හිටි අනිත් කාන්තාව බෑගය අරගෙන ඒකෙන් පොඩි ටවල් ඇදලා දුන්නා ඒ අම්මා අතට...බියෙන් සලිත වෙච්ච ඒ අම්මා...මගේ බෑග් එකේ පිට පිරිලා තිබ්බ වමනෙ පිහින්ඩ හදනවා ඒ ටවල් එකෙන්......"සොරි සර්..."ඈ ගොත ගහනවා...මම ක්ෂණයකින් අහක බලලා නැවත ඈ සහ දරුවා දෙස බැලුවා..."ඔය බබාව පිහිදාන්න ඕකෙන්..මේක කමක් නෑ..මම ඔෆිස් එකට ගිහින් හෝදා ගන්නම්"වසර ගණනාවකට ඉස්සර මේ වගේම ඉහත කිව්ව සිද්ධියට තුන්වන පාර්ශ්වයක් විදියට මුහුණ දීලා ඒ ගැන දවස් ගාණක් හිතලා නොතිබ්බා නම් මමත් සමහර විට තිරිසනෙක් වගේ අර අම්මට බනින්නත් ඉඩ තිබ්බා නේද කියලා මට හිතෙන කොට මට ඇති වෙන්නෙ හරිම ලැජ්ජාවක්...එහෙම නොඋන එක ගැන මට සතුටුයි වගේම...මගේ මතකයෙන් ගිලිහිලා ගිහිල්ලා තිබුණයි කියලා හිතන මේ වගේ වැදගත්ම සිද්ධියක් අත්‍යවශ්‍යම වෙලාවකට ක්ෂණයකින් හිත මතුපිටට ඇවිල්ලා මාව වෙනස් කරපු එක ගැන මට ලොකු ආත්ම තෘප්තියක් දැනෙන්නත් ගත්තා...ඒත් අර කම්මලේ ඉන්න බල්ලට හෙණ ගැහුවට දැනෙන්නෙ නෑ කියනවා වගේ..කිව්වට සැරින් සැරේ මගේ සියොළඟින්ම එන කිරි වමනෙ ගඳ මට පොඩ්ඩ්ක් අපුලක් නම් ගෙනෙනවා තාමත්..හවස කෝච්චියෙ යනකොට අනිත් සෙනඟින් පොඩ්ඩක් මෑත් වෙලා යන එක හොඳයි වගේ.
|
BLOG
|
2014.10.16
|
http://liyanna-liyanna.blogspot.com/
|
කාලයත් සමඟ මුසුවූ නිධාන කතාවක්...
|
Weni
|
නිධාන කතාව2012 මාර්තු මස අපි සාමාන්‍යයෙන් සමහර වෙලාවල් තියෙනවා සීමාව පැන්නහම වැඩිය හිතන්නෙ බලන්නෙ නැතුව කියන දේවල්.. ඒ වගේ දේවල් අපේ ජීවිතේටම සමහර වෙලාවට හොඳට, සමහර වෙලාවට නරකට හිටිනවා. එහෙම සිද්ධ වෙච්ච වෙලාවකට ඇණයක් උණත් පස්සෙ හිතන වෙලාවල් වල ජීවිතේම හැරවුම් ලක්ෂ්‍යයක් වුණු දෙයක් තමයි මේ..මට පහු ගිය කාලෙ ඉතින් ඔය කැමරා රාජයෙක් හම්බ උණා නොව..මන් ළඟ තිබුණු පොඩි පොඩි කැමරා එක්ක බලද්දි මේ කැමරාව උස්ස ගෙන ඉන්නත් සෑහෙන කැලරි දහනය වෙන වැඩක් තමයි. ෆොටෝ ගහන්න හොඳයි, ලස්සනයි කියලා හිතෙන සීනරීස් දැක්කත් ඔය ප්රශ්නෙ නිසා කැමරාව උස්සගෙන යනවා ටිකක් කම්මැලි වැඩක්ම තමයි..ඉතින් ඔය කැමරාව එක්කම මට දවස් කීපයක කැමරා භාවිතය පිළිබඳව පුහුණුවක් ලැබුණා. කැමරාව එපා කීවත් මේ අති දුෂ්කර පුහුණුව නම් මග හරින්න කිසිම ක්‍රමයක් තිබුණෙ නෑ.ඉස්සෙල්ලා තිබුණු කැමරාවෙන් බොහෝම ලේසිවට ගත්තා ඇල්ලුවා ගැහැව්වා කියන සරල කම බොහෝම ඈතකට ගිහින් තිබ්බත් මමත් ඉතින් ඔය කැමරාවෙ මැනුවල් එක එහෙම කියවලා දැන් වැඩේ යනවා.. මැනුවල් එක කියවලා ඒකෙ තියෙන විදියටම කරනවා කියන එකත් මහ ලොකු ගේමක් නෙවී..ඒ පාඩමත් ඉවරයි..ඊළඟට තමයි ආවෙ ගේම . එක එක වෙලාවලට කියනවා ,"Ah ..."ෆොටෝ එකක් ගන්ඩ අමාරු අඩු එළිය තියෙන මොහොතවල් වල සහ දුෂ්කර ෆොටෝ ගැනීම ගැන ඔන්න ඔහොම තමයි මට ෆොටෝ ඉගෙන ගන්ඩ උණේ. මට අකමැත්තක් පෙන්නන්නත් බෑ..මොකද මෙච්චර ලොකු තෑග්ගක් දීපු කෙනාගෙ හිත රිදවන්න බැහැනෙ කොහොමත්.. අනිත් භයානකම එක අකමැත්තක් හිතන්නත් බෑ හිතන දේවල් පවා දැනෙන තරම් සමීපතමයෙක් වීම ඊටත් වඩා ලොකු හේතුවක්..ඔහොම පාඩම් දෙක තුනකට පස්සෙ මන් මහන්සිය නිසාම පොඩ්ඩක් ඇල උණා පොඩි නැප් එකකට...මගේ කරුමෙ කියන්නෙ ඒ වෙලාවෙම ජනේලෙ වීදුරුවෙ වහලා සලබයෙක්..ඌ හිතන්ඩ ඇත්තෙ වීදුරුවක් නෙවේ කියලා වෙන්ඩැති. ඕක දැක්ක විතරයි.. ඌ සලබයෙක් මතක් කළා සලබයාට කියන ඉංග්‍රීසි වචනෙ එන්නෙම නෑ ඔළුවට"No no this is not a butterfly it is a kind of moth"කියලා ෂේප් වෙච්ච මන් කැමරා උපකරණ ටික ලෑස්ති කරන් ගියා එතනට..යකඩෝ ඌ වහලා ඉන්න තැන මගේ උසට වඩා අඩි 2-3ක් උඩ. මොනවා කරන්නද වැඩිය සද්ද බද්ද නොකර පුටුවක් උස්සන් ගිහින් ගත්තා ෆොටෝ 2-3ක් ම.. පුටුව උඩ ඉඳන් එහෙ මෙහෙ වෙන්නත් බෑ හරියටම එළිය වැටෙන පැත්තෙ ඉඳන් ගන්ඩ..ගන්න ගන්න ෆොටෝ එක බලලා ..."හතර පස් පාරක් ගත්තත් ෆොටෝ එක ඔය උත්තරේමයි ලැබෙන්නෙ..පුටුවක් උඩ නැගලා මේ කැමරාව එල්ල කරන් ඉඳලා අත් දෙකයි උරහිසත් රිදෙනවා. මහන්සිය අස්සෙ මේ කැමර හිලෙන් සලභයා දිහා බලා ඉඳලම ඇස් දෙකත් රිදෙනවා..තව ෆොටෝ දෙක තුනක් අරන් ෂාප් නැහැයි කීවහම මටත් ගන දෙවි නුවන පහළ උණා පොඩ්ඩක්"Oh, These photos are sharp. The trouble is this butterfly itself is not sharp"උත්තර දීලා ෆොටෝ ගන්න එක නැවැත්තුවා.හිනා වෙලා මොනා හරි තේරුම් අරගෙන වගේ ඒ පාඩම එතනින් ඉවර උණා කියමුකො..මේ තියෙන්නෙ ඒ ෆොටෝ සෙට් එකේ වැඩිම ලකුණු දීපු ෆොටෝ එක.. ඒත් ලකුණු 40යි.ඔන්න ඔහොම කැමරා ලෙසන් ඉවර වෙලා මට වෙන කරන්න කීව වැඩක් දවස් දෙක තුනක් ම අමතක වෙලා අත පහු උණා.. මෙන්න එනවා SMS එකක් ෆෝන් එකටThis butterfly itself is not sharp :-Dකියලා.. එතකොටයි මට මීටර් උණේ මොකද්ද කියලා.. ඒ වෙලාවෙම අතපසු වෙච්ච වැඩේ ඉවර කරලා දැම්මා. දැන් කැමරාව ගෙනාවට ඕක දමලා තියා ගන්ඩ මට හරි හමන් එකක් නෑ.. කැමරාව අරන් යන බෑග් එකේම තමයි තියලා තියෙන්නෙ..දවස් කීපයක්ම ඔය කියන කැමරා ආරක්ෂක බොක්ස් එකක් බලලා තිබ්බත් මිලදී ගන්න එක අතපහු උණා..ඒ වෙලාවෙම චෙක් කළා වෙලාව නවයයි කාලයි. ඔෆිස් යන්ඩ වෙලාව තියෙනවා. ඒ ෂොප් එක එක. මේ වෙලාව ඇරලා. ගියා ගත්තා බොක්ස් එක.. ඒ වැඩෙත් ඉවරයි..මටම හිනා මතක් වෙනකොට.. මේ වචන සෙට් එක මාව පාලනය කරන හැටි කියලා. ඇත්තටම මේක ගැන වාදයක් ගියානම්..ඒ කීවෙදැන් කී දවසක් ඔහොම කිය කියා ඉන්නද ..හැම වැඩේම ඔය වගෙයි කල් දම දමා ඉන්නවා වගේ එකක් කීවනම් එහෙම මගෙත් හිතත් රිදෙනවා.. මමත් මොනවා හරි ම කියනවා..අවසාන ප්‍රතිඵලය දෙන්නම් හිත් රිදවා ගන්නවා..මේක හොඳ සාර්ථක ක්‍රමයක් තමයි එයා පාවිච්චි කරන..මමත් ඒකෙන් පාඩමක් ඉගෙන ගත්තා යමක් කරවා ගන්නෙ කොහොමද හිත් නොරිදවා කියලා..හැබැයි මට එකක් ෂුවර් මගේ ජීවිත කාලෙටම සෑහෙන වාරයක්,"Aah this butterfly itself is not sharp"කියන එක අහන්ඩ ලැබෙයි. මට විරුද්ධ වෙන්ඩ බෑ ඒකට.. ඒ මගේම වචන .ඒ එක්කම මගේ වැඩ අතපසු කිරීමේ නරක පුරුද්දත් නැති වෙලාම යයි..වර්තමානයතත්පරෙන් තත්පරේ...විනාඩියෙන් විනාඩිය..පැයෙන් පැය..දසින් දවස...සතියෙන් සතිය..මාසෙන් මාසෙ ගෙවිලා ගිහින් මාස 31 ගියපු වර්තමානයෙ ඉඳලා පහු ගිය කාලය දිහා ආපහු හැරිල බලද්දි..සතුට, වගේම දුකකුත් මිශ්‍රිත මහා අමුතු හැඟීමක් තමයි ඡායාරූපකරණය හා බැඳිච්ච මගේ ජීවිතය ගැන ඇති වෙන්නෙ..ගත්ත සමහර ඡායාරූප ගැන තාවකාලිකව තෘප්තියක් ලැබුනත්..හිත පතුලෙ අසංතෘප්ත වෙච්ච මහා ලොකු පිපාසාවක් එක්ක ජීවත් වෙන මම කවදා හරි මේ පිපාසයෙන් අත්මිදෙයිද කියන එක තරමක ප්‍රශ්ණයක්...ඒක ප්‍රශ්ණයක් වෙන්නෙ පහු ගිය කාලය තුල මා කොයි තරම් නම් කාලයක් ඡායාරූපකරණය වෙනුවෙන් වෙන් කලාද කියන එක මත තමයි..ඡායාරූපකරණය පිළිබඳ පාඨමාලාවකට යොමු උන නිසාම ITPA එහෙම නැතිනම් ඉන්ද්‍රනාථ තේනුවර ඡායාරූප ඇකඩමියට සම්බන්ධ වීම නිසා ඒ ශිල්පය ගැන එහෙන් මෙහෙන් දැනගෙන හිටි කරුණු ගොඩක් එක්ක නව දැනුම් රාශියක් ළඟා කර ගනිමින් ඉන්නවා. ඉදිරියෙදි නම් ඒ දැනුම උරගා බලන්න හොඳ අවස්ථාවක් ලැබෙයි කියන ලොකු බලාපොරොත්තුවක් එක්ක..කාලය ගෙවෙන්නෙ ..ඒ වගේමයි ඉතින් තමුන් නියැලිලා නොහිටිය ක්ෂේත්‍රයක් ගැන හදාරන කොට ඉතින් ඒකෙ තියෙන අහුමුළු වලට ගත සිත යොමු කරන්ඩ වෙන කාලය එක්ක ලොකු තරඟයක් එනකොට ඒ වෙනුවෙන් කැප කරන්නෙ මොන කාලයද කියන එක මත පහුගිය කාලයේම මට මග ඇරිලා ගියේ මේ ලියවිල්ල තමයි. බ්ලොග් එකේ කාලෙකට සැරයක් හරි පෝස්ට් එකක් දාන්ඩ ඕනිය කියන සිතුවිල්ල අමාරුවෙන් උනත් යටපත් කරගෙන ඉන්න උනා. ඒත් එක්කම හිතට සතුටක් එන්නෙ මේ අත්දැකීම් එක්ක ජීවිතේට එකතු වන දේවල් වලින් ලියන්ඩ තියෙන දේවල් මහාකන්දරාවක් ගොඩගැහෙන එක ගැන තමයි.
|
BLOG
|
2014.08.14
|
http://liyanna-liyanna.blogspot.com/
|
මේ කපන කාලයයි ! Harvesting Time
|
Weni
|
කොළ පැහැයත් කහ පැහැයත් අතර වර්ණයකින් ගැවසි ගත් බණ්ඩි ගොයම ටිකින් ටික රන්වන් පැහැගැන් වෙන්නේත් ආඩම්බරයෙන් අහස දෙස බලා සිටි ගොයම් කරල් බිමට නැවෙන්නේත් බලා සිටිද්දීමය...නියර පුරා ආරක්ෂකයන් මෙන් සිටුවා ඇති පොල් පිති වල හිඳ යාය පුරා ගොයම් කරල් වල සාරය බීමට පැමිණෙන ගොයම් මැස්සන් වෙත බැල්ම හෙළමින් සිටින් නා නා විද කුරුල්ලෝ විටින් විට යාය වෙත පියඹා ගොස් නැවත් තමන් සිටි පොල් පිති අසුන වෙත පියඹා එයි..මේ ගොයම් පැසී ලහි ලහියේ ගොයම් කපන්නට සූදානම් වන කාලයයි...තාත්තා වී අටුවේ කොනක ගසා තිබූ දෑකැති සමූහය ගෙන භූමිතෙල් උලා පීරකින් ඒවා නැවත මුවහත් කරද්දී... අම්මා වී වේලෙන්නට දමන මාගල් මිටිය ලිහා ඒවා තුළට වී තැනින් තැන කපා දැමූ මීයන්ට දෙස් දෙවොල් තබමින් නැවත සකසයි.. ලොකු අක්කා බට පොතු පෙට්ටිය සහ බත් කෑමට ගන්නා වට්ටි ගොන්න එළියට ගෙන අව්වේ දමා සියල්ල පිළිවෙළට සකසා ගනී.චූටි අක්කාත් මමත් ළඟ එන සතුටුදායක දින කිහිපයකට ඇඟිලි ගනිමින් බලා සිටින්නෙමුමාර්තු මාසයේ කැපෙන ගොයමට වඩා අප වඩාත් ආශා කළේ අගෝස්තු නිවාඩු කාලයේ ගොයම් කැපෙන සමයටයි. පාසැලේ ක්‍රීඩා උත්සව වලට මුලු කාලයම වැය කරන මාර්තු මාසයත් ඊළඟට පැමිණීමට නියමිත සිංහල අළුත් අවුරුදු සමයත් නිසාම එම කාලයේ ගොයම් කැපිල්ල නම් විටෙක හිසරදයක් වූබවත් මතකය. එනිසාම අගෝස්තු නිවාඩු කාලය ඉතා මිහිරි මතකයන් රන්දන කුඹුරු සමයක් වීම නම් අනිවාර්ය අංගයක්ම වීය.අද මේ වෙනකොට නම් සුනාමි, භූතයා යන නම් වලින් හඳුන්වන ගොයම් නෙළීමේ යන්ත්‍ර තිබුණත් 70 දශකයේ අග හා අසූවෙ දශකය මුල සියලුම කුඹුරු වැඩ මිනිස් ශ්‍රමයෙන් කර ගත් කාලයක් තිබුණි. එලෙසම කුලියට මළියට නොව අත්තමට එකිනෙකාට උදව් කර ගනිමින් කුඹුරු කල හැටි ගැන අමතක නොවන කාලයක සැමරුම් ගොන්නත් හිත පතුලේ ඇත..පහු ගිය දොහක..හරියටම අගෝස්තු 13 දිනය පුරාම මම මගේ අසල්වාසී අයියා කෙනෙකු වූ අබේ අයියාගේ ලියැදි කීපයකින් යුත් කුඹුරේ ගොයම් කැපීමට සහභාගී වීමි. කාර්යාල වලටම වී හොර වී ඇති ඇඟ හැමතැනකම ඇදුම් දුන්නත්එදා දිනයම ලත් සතුට නම් කාලයක් හිත පුරා දෝංකාර දෙනු නියතය.. එදින වැඩය කරන අතර තුර මා ෆෝන් කැමරා කාචය තුළ රුවා ගත් ඡායාරූප කිහිපයක් තමයි මේ තියෙන්නෙ.මෙය ප්‍රභා මිය යාමට මොහොතකට පෙර ඡායාරූපයක් නොව මාගේ කොන්ද රුදාව නිසා නියරේ ඇලවී සිටිද්දී ගත් ඡායාරූපයක් බව කරුණාවෙන් සලකන්න .ගොයම් කැපීම අතින් කළත් මැඩවීම නම් යන්ත්‍රයෙන් කල නිසා දවස් එක හමාරක් වැනි කෙටි කාලයක් තුළ සියලුම වැඩ නිම වීය..අපේ ගම් වල මැණික් පතල් හෑරීම කුඹුරු වල සිදු වීම නිසාම දණිස තෙක් එරෙන කුඹුරු වල අදටත් අතින් ගොයම් කැපීම සිදුවේ. ගොයම් මැඩවීම සඳහා අද නම් සියලුම ගොවීන් පාහේ යන්ත භාවිතා කරනු දක්නට ලැබේ.නමුත් එදා යන්ත්‍ර නොතිබූ සමයක සහ එරෙන කුඹුරු නිසා කුඹුර සැකසීමටවත් මී හරක් යොදා ගැනීමට නොහැකි කුඹුරු නිසා ගොයම් මැඩීම කළේද ගොවීන් තමන්ගෙ කකුල් මගිනි. එය හරකුන් යොදා කරනවාට වඩා කලාවකට කළයුතු දෙයක් වීය. දෙපසේ සිටවූ කරු දෙකකට රඳවනු ලැබූ දෙ අතින් අල්ලා ගතහැකි දණ්ඩ අල්ලා ගෙන තම දේපතුල් වලට මැදි කර ගත් ගොයම් මිටිය ඇට හලෙන තුරු දෙකකුලින්ම පාගනු ලබයි. මෙය ඉතා වෙහෙසකර කාර්යයක් වූවද පළපුරුදු ගොවීන්හ් අට එය ඉතා සුළු දෙයක්ම වීය.කුඩා අපද අපේ වැඩිහිටියන් ඇඹුල සප්පායම් වන විට ගොයම් කරල් 10-15 ගෙන ගොයම් මැඩීම කර ඇත්තෙමු. එහි ප්‍රතිඵලය දැනෙන්නේ කකුල සෝඅදන්නට දියට බැස්ස විටය. පාගන ගොයම් ගස් වලට සීරුණු දෙකකුල් දැවිල්ල දින කීපයක් යනතුරුම පවතී.ගොයම් මැඩීම කරනු ලබන්නේ රාත්‍රියේ වීමද ඉතා සුන්දරය. පැට්‍රෝල් මැක්ස් ලාම්පු එළියෙන් ආලෝකමත් වන කමත මඩවා ගොඩ කරන ලද පිදුරු ගොඩ අපේ පිනුම් පිටිය වන්නේ කොයි තරම් නම් චමත්කාරයක් එක කරමින්ද .එවන් කාලසීමා වල සිදුවූ රසවත් සිද්ධීන් අටෝ රාශියක් හිතට නැගුණත්..එයින් එකක් අදට මගේ සිත පාරවන්නට වූයේ මේ චරිතයේ උන් නැගණිය පසුගිය සතියක අකාලයේ මියැදී මාද එම මළගමට සහභාගී වූ නිසාය...මේ අප අවුරුදු 8 හෝ 9 ක් වූ කාල සීමාවයි. වැඩිහිටියන්ගේ සියලුම ක්‍රියා දෙස බොහෝ කුතුහලයෙන් බලන්නට පුරුදු වූ කාලයක් හා ඔවුන්ව අනුකරණය කරන්නට පෙළඹෙන කාලයක් වීය.කිසිම අර්ථයක්, රසක් නොදැන බීඩි බී බලන්නට ගොස් කැස්ස හදා ගත් කොලු නඩයක් වූ අපි...එක් දිනයක අසල්වාසී කුඹුරක ගොයම් මඩවන කමතකට වී මැඩුවන් ගසා දැමීම..කරල් ඇහිලීම වැනි පොඩි පහේ වැඩ කරමින් සිටියෙමු. රාත්‍රිය වනවිට..අප කමත වටා රැස් වී පිදුරු ගොඩ උඩ පිනුම් ගසමින්ද වැඩිහිටියන්ගේ ඇනුම් බැණුම් වලට ලක් වෙමින්ද සිටින විටෙක කපිල අපිට අතින් අමුතුව සන් කරනු දැක්කෙමු.අනිත් අයට හොරෙන් එකිනෙකා පැමිණෙන මෙන් ඉල්ලා සිටි බැවින්..අපිද හොරෙන් එකා දෙන්නා කමතින් එළියට ඇදෙමින් සිටියෙමු.නිහඬවම ඔහු පසු පස එන්නැයි අතින් සන් කල නිසාම අපිද අලිබබා සහ හොරු හතළිහ මෙන් එකා පසු පස එකා කපිල පසුපස ඇදුනෙමි. ඔහු හෙමින් යන්නේ අසල වැඩ නිමවූ කුඹුරෙහි කමත දෙසටය. පැත්තකින් කන්දක් මෙන් අඳුරේ ඉහළට නැගුණු පිදුරු ගොඩද කමතෙහි තැනින් තැන සිටවූ කණුද අතරින් තැනින් තැන පිදුරු ගැලවී වැටුණු පොඩි පැල් කොටයක්ද අඳුරෙහි වූවද වලාකුළකට මුවාවූ සඳ එළියෙහි බබළමින් තිබුණි. අපි සෙමින් සෙමින් කපිල අනුගමනය කරමින් පිදුරු ගොඩට මුවා වීමු. සඳ කෙමින් කෙමින් වලාකුළු අතරින් තම සොමි කිරණ ලොව වෙත මුදා හරිත්ම අඳුරේ වෙලී හුන් පැල්කොටය අප දෙනෙත ඉදිරියේ වඩාත් පැහැදිලි වන්නට වීය..තැනින් තැන පිදුරු ගැලවී වැටුණු පැල් කොටය තුළ කවුරුන්දෝ අයකු සිටී..හොඳින් බලන විට එක් අයකු නොව දෙදෙනකු බව අප හට පෙනෙන්නට වීය..ඒ සෝමේ මාමා කපිල එක් තමා ළඟම සිටි එකාගෙ කනට කොඳුරා කීමත් සමඟම ක්ෂණයකින් ආරංචිය පෝලිමේ සිටි අන්තිමයාගේ කන වෙතට ඇදුනි. අනිත් කෙනා අසල්වාසී ගෙදරක සිටි සීලවතී නැන්දා බවත් දැන් සියල්ලෝම දනී...අපි සියල්ලෝම බලා සිටිනු නොදැන ඔවුන් ඔවුන්ගේ ලෝකයේය. දෙදෙනාගේ අත පය ක්‍රියාකාරීව යන පෙදෙස් දිහා සෙවනැල්ලක් මෙන් වූ රූ දෙස අපිද ඇසි පිය නොහෙළා බලා සිටින්නව වීමු.අවාසනාවක මහත වූයේ සිරස්ව සිටි දෙදෙනා සෙමින් උක්කුටව වාඩි වීමත් සමඟ සිදු වන්නේ කුමක්ද යන්න අපගේ දර්ශන පථයෙන් ඈත් වීමය..පෙනෙන දෙයට වඩා නොපෙනෙන දෙය තුළ මහා විශාල දෙයක් වේයැයි සිතන මනුෂ්‍ය චින්තනය අපට සහජයෙන්ම ලැබුණු නිසා..දැන් එකිනෙකා හෙමි හෙමි පිදුරු ගොඩින් මෑත්ව පැල් කොටය වෙත ඇදේ..පැල් කොටයේ පිදුරු කඩා වැටී ඇති සිදුරකින් එබී බලන්නට උත්සාහයද එතරම්ම සාර්ථක නැත..එකිනෙකා එකා පිටිපස්සේ එකා පොරකද්දී සිදු වූයේ අප සියලුදෙනා නැගී සිටි නියර පලුවට අප සියල්ලම තවදුරටත් දරා ගැනීමට නොහැකිව අසරණ වීමයි..සිදුරු පිරුණද අසල වූ වතුර පිරුණු ලියැද්ද තුළට එකිනෙකා ඇද වැටෙද්දී හූ කීම පටන් ගත්තේ කවුරුද යන්න අදටද අබිරහසකි. අඳුරේම සරමත් අතට ගෙන ඉගිලුණු සෝමෙ මාමා පසුපස සීලවතී නැන්දාද මිටින් හල කුරුල්ලකු මෙන් දිව ගිය බව අපට පසුව කීවෙ ඒ වනවිටත් පිදුරු ගොඩ අසලා රැඳී සිටි රනාය. මේ සිද්ධිය අපට කාලයක් යනතුරු මහා විශාල විනෝදයක් ගෙන දුනි. නමුත් පසු දිනයක වූ සිද්ධියක් සමඟම අප සියල්ලම ගමේම සිටි ගම කන්ඩ ආ හැතිකරයක් ලෙස හංවඩු ගැසෙන්නටත් හේතු පාදක වූයේද මෙම සිද්ධියමය... වෙනත් වෙල් යායක ගොයම් මැඩවීමකට අප ගොස් එහි සිටි චූටික්කි නම් අවුරුදු හය හතක දැරිවියක් අසල වූ පැල් කොටයකට ගෙන ගොස් සෝමෙ මාමා මෙන් අත පත ගා බලන්නට තීරණය කර තිබුණි...කරන්නේ කුමක්ද යන්න පිළිබඳ කිසිම හැඟීමක් හෝ ලිංගිකත්වයක් පිළිබඳව හාංකවිසියක් ඇඟට , හිතට නොදැනෙන කාල සීමාවක..අප චූටික්කිව රවට්ටාගෙන ගොස් අත පය අත ගා බැලුවෙමු. නමුත් කිසිම වෙනසක් නැත. ඇයද සිනහ වෙමින් මෙය තවත් සෙල්ලමක් ලෙසට ගෙන සිටි බව නම් මතකය...ඇය මේ බැව් ඇගේ අම්මාටද කිවූ බව දන්නේ දිනක් ඈ ආයි එහෙම තොපිලා චූටික්කිගෙ ජංගිය පල්ල අතගාලා තිබ්බොත් කපනවා තොපිලයෙ බිලිං ජුංඩව කෝප්පිහියකින් යැයි අප සෙල්ලම් කරන පිට්ටනියටම විත් අප සියල්ලටම බැණ වැදී ගිය නිසාවෙනි..චූටික්කි පසුව චූටි වී අප සැමගේ හොඳම යෙහෙළිය වූවා පමණක් නොව පසු ගියා කාලයේ ලෙඩ ඇ ඳට වැටී අපගෙන් සමු ගන්නට පෙර අප ගම වෙත යන සැම දිනකම මොනවා හරි රසකැවිල්ලක් සාදා අප නිවෙස වෙතට එවන්නට තරම් හිතේෂිවන්ත කමක් තිබුණි...අද ඒ කුඹුරු යායම පුරන්ව ගොස් ඇත...ඒ සුන්දර වටාපිටාවේ හුන් බොහෝ අය අපව මෙහි දමා ගොස් ඇත..අපුරු ළමාවියක් ගෙවූ අප සියල්ලෝම වැඩිහිටියන්ව ඇත..නමුත් මනස තවමත් ඔකඳ වන්නේ ඒ සුන්දර අතීතයේම පමණි.
|
BLOG
|
2014.08.11
|
http://liyanna-liyanna.blogspot.com/
|
කාලයයි මේ.. From Hybenation..
|
Weni
|
නිදා හුන් ශිශිර නිද්‍රාවෙන්අවදි වන්නට කාලයයි මේ..නෙතු මානයේ දැවටුනුසිහින දහසක ඡායාමාත්‍රයන්ලුහුබඳින්නට කාලයයි මේ...තණපත් මත රැඳුනු පිණිබිඳුනිරුවත් දෙපා සිප ගත් කලකය පුරා දෝරෙ ගලනප්‍රහර්ෂයකින් උමතු වන්නට කාලයයි මේ..විටෙක සිඳී ගිය උමතු සිතුවිලි ගඟයලිත් සයිබර් අවකාශය පුරාගලා යවන්නට කාලයයි මේ...
|
BLOG
|
2014.07.11
|
http://liyanna-liyanna.blogspot.com/
|
තුනක සතුට...එක හිතකින් උතුරලා යනකොට.. After three years..
|
Weni
|
තුන කියන්නෙ බොහොම සුන්දර දෙයක් වගේම බොහොම ප්‍රයෝජනවත් දෙයක් කියලා නොදන්න කෙනෙක් ඉන්නවද ඉතින් .ලෝකයේ මිනිස් පැවැත්මේ රහස රැඳිලා තියෙන්නෙ ඔය තුන තුල කියලා කවුද නොදන්නෙ .ඕන් මගේ බ්ලොගයටත් තුන පිරිලා අදට...මේ පහුගිය දොහ නම් ටිකක විවේකයක් ලබන වෙලාවක් තමයි. බුකියෙ අය නම් දන්නවා හේතුව..කාර්යබහුල වීම අතරේම තවත් අළුත් වැඩකට අත ගහපු එක නිසා..ලියවිල්ල ටිකක් එහෙ මෙහෙ වෙනවා. හැබැයි ලියන්ඩ අත්දැකීම් අටෝ රාෂියක් එකතු කර ගෙන තමයි ආපහු මම එන්නෙ...මොකද බ්ලොග් ලියවිල්ලෙන් පොඩ්ඩක් එහෙ මෙහෙ වෙන මේ කාල සීමාවෙ මම ඉන්නෙ බොහොම සුන්දර මනුස්සෙක් වෙච්ච ක්ෂේත්‍රයේම ප්‍රවීනයෙක් ළඟනෙ..මීට ඉස්සෙල්ලා පෝස්ට් එකෙන් ඒක දැනෙන්ඩ ඇතිනෙ...අවුරුදු තුනක් ...පෝස්ට් තුන් සීයක්...මිනිය නොහැකි තරමේ සතුටක් ගෙනදුන් කමෙන්ට් රාශියක් එක්ක හිතට ලං වෙච්ච හෘදයාත්මක හිත් ගොන්නක් එක්ක ලබපු සතුට..ලබන සතුට මුදල් කෝටි ප්‍රකෝටි ගානක් තිබුනත් ගන්න බැරි දෙයක් තමයි. එච්චර වටින සතුටක් ලං කලේ මේ වෙනකම් මාත් එක්ක හිටපු ඔබ සැම තමයි.කශූ...කතන්දර ශූරින් ගේ මුල්ම කමෙන්ටුව එක්ක පටන් ගත්ත මම...අවුරුදු ගානකට ඉස්සෙල්ලා මොනවද මන්දා හොයද්දි අහම්බෙන් මගේ තිරය මතට ආපු මාරයගේ හෝරාවෙ පන්සල් කතාවෙන් සිංහල බ්ලොග් වලට ආදරේ බැන්ද මම..අවසානයේ අද වෙන කොට "ලියන්නා " වෙලා..බුදු සන්තෝ මට දැනෙන සතුටක් .සිංහල බ්ලොග් නිසා අළුතින් ජීවිතේට කී දෙනෙක් නම් ලං උනාද . ඒකත් ගිනිය නොහැකි තරමේ ගානක්..ඒ සේරටම බොහොම ස්තූතියි කියලා අඩුවෙන් කියන්නෙ නම් නෑ මම..ඒ වෙනුවට ඔබ සැමව බොහොම ගෞරවයෙන් , බොහොම ලෙංගතු කමෙන් හදවතින් වැළඳ ගන්නම් .හමු උනාම සිප වැළඳ ගන්නම්...බත්තරමුල්ලෙ දියත උයනේ සංගීත රාවයට වර්ණ වෙනස් කරමින් රඟන වතුර මලේ වර්ණාවලියෙන් මුසපත් වෙලා හිටි මා දිහා බොහොම ආදරෙන් සඳ කුමාරි තමන්ගෙ සළු වළාකුළු මෑත් කරලා බලන මොහොතේ....මටත් නොදැනිම මගේ අතේ තිබුනු කැමරාව ක්රියාත්මක උනා.. මට හිතුනෙ මම නේද මේ ලෝකෙ ඉන්න වාසනාවන්තම මනුස්සයා කියලා...ආපහු ගෙදරට එන්න බස් එකට දෙන්න සල්ලි පසුම්බියේ නොතිබුනත්..මගේ හදවත දෝර ගලා ගෙන යන සතුට නැති කරන්න ඒක හේතුවක් උනේ නෑ..මම හෙමි හෙමිහිට ගෙදර බලා පියමං කලා සුපුරුදු සතුටින්..හිතේ සතුටට සල්ලි වලින් කරන්න පුළුවන් බම්බුවක් නෑ කියලා මට ආයි ආයිත් තහවුරු උනා..බ්ලොග් ලිවිල්ලෙන් ලැබුන, ලබන සතුටත් එමමයි..ඒක ලබන්න මම වාසනාවන්ත උනා.
|
BLOG
|
2014.06.06
|
http://liyanna-liyanna.blogspot.com/
|
නවමු අත්දැකීමක පහස ... ආලෝක පින්තාරු..
|
Weni
|
මවකගෙ කුසින් බිහිවෙලා මුල්ම වරට ඇස් ඇරලා බලන වෙලාවෙ ඉඳන්ම අපි අපේ අවසන් හුස්ම වාතලයට එකතු කරලා දෙඇස් පියා ගන්නා තුරුම ලෝකය දකින්නෙ ආලෝකය හා අඳුර අතරෙ ඇති වෙනස තුලින් කියලයි මට හිතෙන්නෙ..මේ වෙනසේ ඇති ගණනය කල නොහැකි තරමේ විවිධත්වය තමයි අපි ජීවිතය කියලා පින්තාරු කරන්නෙ...අනේක වාරයක් දුක් වේදනා විඳින අතරෙ සොබා දහම අපේ ජීවිත සමබර කරන්න හිත සතුටු කරන්න දීලා තියෙන එක අවස්ථාවක් තමයි කලා නිර්මාණ කියන්නෙ...නිමා කල නොහැකි තරමේ නිර්මාණ අපගේ ඇස තුලින් මනසට ගෙන එන්නෙ සතුටක්..ඒ සතුට පස්සෙ දිවියටම වෙනත් අරුතක් එකතු කරනවා..ජීවිතේ ඉස්සරහට යන්නෙ මේ අරුත් මතින්..මම මෙහෙම ප්‍රවේශයක් ගත්තෙ...මගේ එක විනෝදාංශයක් තමයි ෆොටෝ ගන්න එක..මගේ ඇස අඳුර ආලෝකය අතරේ විඳින සුවය මට කොහේ හරි සටහන් කර ගන්න ඕනි උනා. ඇයි ඒ සතුට තව කෙනෙකුට මෝදු කරන්න අවස්ථාවක් ලැබුනොත්...කියන කාරණයත් එක්ක... අපිට වැඩියෙන්ම සතුටක් ලැබෙන්නෙ මොකෙන්ද කියන ප්‍රශ්ණය ඕනි කෙනෙකුගෙන් ඇහුවොත්... උත්තරය වෙන්නෙ අපිට වැඩියෙන්ම සතුටක් ලැබෙන්නෙ තව කෙනෙකුට ළඟා කරන සතුටකින් කියලයි මගේ පුද්ගලික අදහස.. ඒ නිසා වෙන්න ඇති..අපි විඳින සතුටක සේයාවක් අපි අන් අය සමඟ බෙදා ගන්න කැමති.කැමරාවක් හම්බ උන නිසා සහ කැමරාවකට ආදරය කරන කෙනෙකු සමඟ ජීවිතය බෙදා හදා ගන්න උනු නිසා අවුරුදු ගණනාවකට උඩ ඉඳලම මමත් ෆොටෝ ගත්තා. එහෙන් මෙහෙන් කියවලා එහෙන් මෙහෙන් යමක් දැන ගත්තා. එහෙම දැන ගත්තත් නිසි හැදෑරීමක් නම් කරලා තිබ්බෙ නෑ..මම මේ වෙනකම් මේ බ්ලොග් එකේ බෙදා හදා ගත්ත ෆොටෝ එහෙම ගත්ත ඒවා..ඒ නිසාම කෙනෙක් හිතලා තිබ්බා මම ඡායාරූප ශිල්පියෙක් කියලා. එහෙම කිව්ව හැම තැනකම මම ඒ අයව ප්‍රසිද්ධියෙම නිවැරදි කලා, මම කැමරාවක් අත දරන්නෙක් මිසක ඡායාරූප ශිල්පියෙක් නොවන වග. බුකිය පුරාම මම සිය වාරයක් එහෙම ලියලා ඇති.ඔය අතරේ පහුගිය මාසෙක මම පුල පුලා බලා හිටිය ඉන්ද්‍රනාථ තේනුවර ෆොටෝ ඇකඩමිය (ITPA) මට යන්න පුළුවන් නිවාඩු දවස වෙච්ච ඉරිදාවක ඒ ගොල්ලන්ගෙ අළුත්ම පාඨමාලාව පටන් ගත්තා. මම ආයි දෙසැරයක් නොහිතා එතනට සහභාගි උනා. දැන් තමයි ඡායාරූපකරණය ගැන පිළිවෙලට යමක් ඉගෙන ගන්නෙ අපේ තේනු සර්ගෙන්...ඔය පාඨමාලාවට ගිය හැමෝම සහ දන්න අය කියනවා වගේ..ඡායාරූපකරණය වගේම ඒ හා බැඳිච්ච ජීවන රටාවක් අපූරුවට අපේ මනසේ සිත්තම් කරනවා මේ ආදරණීය ගුරුවරයා..තේනු සර්ගෙ ඡායාරූපකරණයේ නව මානයන් සොයා යාමේ නවතම එළි දැක්ම ජූනි 14 , 15 , 16 කියන දිනවල කොළඹ 07, හෝර්ටන් පෙදෙසේ ජේ.ඩී. ඒ පෙරේරා කලාගාරයේදී පැවැත්වෙනවා ඉන්ද්‍රනාථ තේනුවරගේ ආලෝක පින්තාරු කියන නමින්..මේක ගැන මේ වෙනකොට හැම මාධ්‍යයකින්ම ප්‍රචාරය වෙන නිසා ගොඩක් අය ඇහැ ගැටිලා ඇතියි කියලා හිතනවා.මේ ලිපියෙනුත් ගොඩක් දේවල් දැන ගන්න පුළුවන්..com/article/17243මේ ප්‍රදර්ශනය ගැන අපේ සර් මෙහෙමයි බුකියෙ කියලා තියෙන්නෙඋපුටා ගැනීම ආලෝක පින්තාරු හෙවත් Light Painting යන්න මීට බොහෝ වසර ගණනකට ද පෙර අත්හදා බලන ලද්දකි. හිස් අවකාශය තුළ ආලෝක පුංජයක් මගින් විවිධ චිත්‍ර ඇඳීම එහි මූලාරම්භයයි.දෙවනු ව කුඩා ආලෝක කදම්බයක් මගින්, යම් පමණක් වස්තූන් ආලෝකවත් කරන්නට පටන් ගැණිනි. මෙම ක්‍රමය ආලෝකය වත් කිරීම හෙවත් Light Pumping යනුවෙන් ශ්රී ලංකාවේදී හැඳින්වුව ද, ජාත්‍යන්තර ව එය භාවිත තාක්ෂණික වචනයක් නොවේ.පටල පට කැමරා භාවිතයේදී මෙය තරමක් පහසු මෙන් ම අපහසු ද කාර්යයකි. පටල පට කැමරාවේ ආකාරයට එහි ද්වාරය සකසා, කේබල් රිලීසයක් මගින් ද්වාරය ඇර තබා, බොහෝ වේලාවක් ගත කරමින්, එක් හෝ දෙකක් හෝ විදුලි පන්දම් ආධාරයෙන් වස්තූන් ආලෝකවත් කර ගැණිනි. එහිදී අවට ඇති ආලෝකයන් සියල්ල නිවා දැමීම මගින් අධික අඳුරක් ලබා ගැනෙන අතර, පන්දම් එහා මෙහා ගෙන යන විට, කාච වැස්ම මගින් පරෙස්සමෙන් කාචය වැසීමෙන් ඒවා අනාවරණය වීම වැළක්වා ගත හැකි විය.නමුත් ඩිජිටල් සෙන්සරය මෙවන් අධික කාලයක් නිරාවරණය කර තැබීමේදී, එහි උෂ්ණත්වය ඉහළ ගොස් අනවශ්‍ය විශාල නොයිස් ප්‍රමාණයක් සෑදෙන්නට පටන් ගනී. එනිසා පටල පට ක්‍රමවේදය ඩිජිටල් සෙන්සරයට ආදේශ කළ නොහැකි වෙයි.නමුත් ඩිජිටල් කැමරාව සමග සමගාමී , මෘදුකාංග භාවිතයෙන් පටලයට වඩා ඉහළ නිර්මාණ කර ගන්නට පුලුවන.මා භාවිතා කලේ ද නිශ්චිත ස්ථාවර රාමුවක කැමරාව රඳවා, තත්පර 20 හෝ 30 හෝ අනාවරණ කාල යොදමින් ඡාවාරූප 30 - 40ක් හෝ විටෙක 60 - 70ක් පමණ හෝ ඊටත් වැඩියෙන් හෝ අනාවරණය කොට ගෙන, ඒ සියල්ල ෆොටෝෂොප් හි ලේයර් බ්ලෙන්ඩින් මෝඩ් හි ඇති විශේෂතාවයන්ගෙන් ප්‍රෙයා්ජනයෙන් එකට එක්කාසු කිරීමයි.අප ආලෝක පින්තාරු පසුතලය මත සූදානම් වන්නේ හිරු බැස යන්නට පෙර ය. කැමරාව ස්ථාවර ව රඳවා, හිරු බැස ගිය ඔන්න මෙන්න තිබියදී පළමු රාමුව අනාවරණය කර ගනු ලැබේ. ඉන්පසු හාත්පස දැඩි අඳුර ගාල් වන තෙක් සිට, කෙළවරෙක සිට පියවරෙන් පියවර, කොටසින් කොටස විදුලි පන්දම් දෙකක් ආධාරයෙන් ආලෝක ගන්වමින් ඉදිරියට පැමිනෙන්නෙමු.ඩිජිටල් සෙන්සරයේ වර්ණ උෂ්ණත්ව පරාස අනුව කෙල්වින් අංශක ප්‍රමාණය වෙනස් කිරීමෙන්, ටංස්ටන් බල්බයේ එළිය කහ පාටටත්, LED පන්දමේ ආලෝකය නිල් පාටටත් -සටහන් කර ගන්නෙමු. පසු සංස්කරණයේ දී මේ වර්ණ වෙනස තවත් වැඩි කර ගැනීමෙන් ඡායාරූපයට නාටකීය ස්වරූපයක් එකතු වෙයි.අප ප්‍රධාන වශයෙන් මේ ආලෝකවත් කිරීම සඳහා භාවිතා කළේ විදුලි පන්දම් හතරකි.අඩු බල ටංස්ටන් සහ LED පන්දම් දෙකකුත්, වැඩි ආලෝක බලයක් සහිත ටංස්ටන් සහ LED පන්දම් දෙකකුත් වශයෙනි. කැමරාවට කිට්ටු, විශාල ප්‍රෙද්ශ ආලෝකවත් කිරීම සඳහා විදුලි පන්දමේ මුහුණතට ආලෝක විසිරුමක් Diffuser යොදා ගතිමු.කැමරා ක්‍රියාකරු සහ ආලෙක කරණය අතර සම්බන්ධිකරණය සඳහා අපි වෝකි ටෝකි 4ක් ද යොදා ගත්තෙමු.මගේ මේ ප්‍රදර්ශනය ශ්රී ලංකාව තුළ පැවැත්වෙන පළමු සහ එක ම ආලෝක පින්තාරු ඡායාරූප ප්‍රදර්ශනයයි. නමුත් එය ලෝකයේ මුල් ම ආලෝක පින්තාරු ප්‍රදර්ශනය නොවන වග අවධාරණය කරන්නට කැමැත්තෙමි. නමුත් මා භාවිතා කළ තාක්ෂණය වෙනත් කිසිවකු භාවිතා කර නැති වග පමණක් දනිමි.එපමණක් ද නොව තව අවුරුදු ගණනාවක් ම යන තෙක් වෙන කෙනෙකුට තඉා මටවත් යළි මෙවැන්නක් කළ නොහැකි වනු ඇති. මන්ද එය එතරම් ම අධික මුදලක් වැය වන කාර්යයක් නිසා ය.එමෙන් ම මවිසින් ඡායාරූපයට නගන ලද මේ දැවැන්ත පසුතලවල, විදුලි පන්දම් එළියෙන් නිර්මිත පළමු සහ එක ම ඡායාරූප සමුච්ඡය මෙය පමණක් ම වන්නේ ය....විවිධ ජනමාධ්‍යයන් හි පළවන සමහර යෙදුම් අතිශයින් සාවද්‍ය ය. ඒවා ලියූ ලේඛක ලේඛිකාවන්ගේ ඡායාරූප ගැන දැනුම අල්ප වීමත්, මා කියන දෙය වෙනත් මානයකින් වටහා ගැනීමත් නිසා, සමහර කරුණු අමු අමුවේ ම වෙනස් වී තිබිණි.නමුත් ඔවුන් ඒ සියල්ල කළේ මා වෙනුවෙනි. මට උදව් කිරීම සඳහා ය. රට පුරා සිටින ජනතාවට මගේ ප්‍රදර්ශනය ගැන කීම සඳහා ය.එනිසා යම් පමණකින් හෝ එය නිවැරදි කරනු සඳහා මේ සටහන මෙසේ ලියා තබමි.උපුටා ගැනීම අවසන්.(ඉන්ද්‍රනාථ තේනුවර , ජූනි 01)මේ තියෙන්නෙ බුකියෙ සර් හැමෝටම කරපු ආරාධනාව..අපි නම් දවසම එතන ඉන්නවා. හැමෝම එන්න. ඇවිත් නවමු අත්දැකීමක පහස විඳ ගන්න එහෙනම්.
|
BLOG
|
2014.06.02
|
http://liyanna-liyanna.blogspot.com/
|
කුරිරු සොබාදහමද ? පැරණි කතාවක ආවර්ජනයක්
|
Weni
|
ඊයෙ දවල් පටන් ගත්ත වැස්ස මහ අනෝරා වැස්සක් වෙලා නතර උනේ අද උදේ පාන්දර තමයි..මම කාර්යාලයට එන්නෙ පාර දිගේ කිලෝමීටරයක් විතර ඇවිද ගෙන..භාගයක් විතර අස්වද්දපු කුඹුරු යායක් මැද්දෙන් මම එන ගමන නොහොම හෙමිහිට..දවසින් දවස නිලට නිලේ දශමෙන්ට් දශමෙ උස් වෙන ගොයම් ගස් දිහා බලා ගෙන හිත නිවා ගෙන එන මේ ගමන හරිම රසවත්..අදත් සුපුරුදු විදියට වෙල් යාය දෙපැත්තම බැලුවහම මගේ බඩ පපුව පිච්චිලා ගියා...හිතෙන් මවා ගෙන ආපු කෙටි ගොයම් පැළ සේරම වහ ගෙන ගලා බහින වතුර පාර මාව ඇඬෙව්වා..මොහොතක් බලා ඉඳලා ජංගම දුරකතනය අතට ගත්තෙ ෆොටෝ එකක් ගන්න උනත්..මට ඒ දේ කරන්න වාරුවක් හිතට තිබුනෙ නෑ.. අද දවසම අඳුරු වෙලා තිබ්බා වගේ මගෙ හිතත් දවසම අඳුරින් බර වෙලා තියන්න මේ දර්ශනය හොඳටම ප්‍රමාණවත් උනා. මගේ ළඟම සහෘදයෙක් ගෙ කුඹුරු කෑල්ලත් එතන වතුරට යට වෙලා තිබ්බා උනත් පොදුවේ ගොවිතැනින් දිවිය සරි කර ගත්තෙ මගේ පවුලෙ අය කී සැරයක් මේ වගේ කුඹුරු ගං වතුරට අහුවෙලා ඊ ළඟ කන්නෙ එනකන් දුක් වින්දද කියන අතීතය මගේ හිත ඇතුලෙ සක්මන් කිරිල්ලත් එක්ක මට මේ කුඹුරු කරපු අයගෙ අද උදේ ඇතිවෙච්ච වේදනාවට සංවෙදී වෙන්න ලොකු දුර යන්න ඕනි උනේ නැ.ඔය එක්කම මට මතක් උනේ ගිය අවුරුද්දෙ සිද්ධ වෙච්ච අලකංචියක් එක්ක මම ලියපු මේ ආත්මකථනය..මේකෙ ලියවෙන ප්‍රධාන සිද්ධියට මූලික උනෙත් මේ වගේම ගං වතුරකින් අපේ කුඹුරු යායම විනාශ වෙලා..බොහොම අමාරුවෙන් ගත කරපු කාලයක් තුල ම තමයි...මතකද මම එදා ලියපු ඒ කතාව .------------------------------------------------------------------මම කැමරාවද රැගෙන ඔහේ ඉබා ගාතේ යමින් සිටියෙමි. සිතට දැනුන යම් සිත්තමක් කැමරා කාචයේ තවරා ගනිමින් මා හෝරා ගනනාවක් ඇවිදිමින් සිටියෙමි. තිබහද දැනේ..කුසගින්නක්ද කොහේ හෝ සිට හිස ඔසවා ගෙන එනු දැනේ.ස්වාභාවිකව ගලා ගිය දිය දහර හරස් කොට කෘතීමව තැනූ පොකුණ දැන් කාලයක් තිස්සේ පැවති නිසා එය අවට පරිසරයටම බද්ධ වී ඇතුවාක් මෙන් පෙනෙන ඉදිරියේ වූ උද්‍යානයේ පොකුණ අසලම වූ බංකුව මත මා හිඳ ගතිමි. කැමරා ආම්පන්න සහිත මල්ල පසෙක තැබූ මා හට පෙනුනේ මා අසලම තණ ගොල්ලේ හිඳ සිටින තරුණ වියේ පිරිසකි. අවුරුදු 15ත් 25ත් අතර විය හැකි යැයි සිතිය හැකි සමනල් රෑනක් බඳු ඔවුන් ඉතා ප්‍රීතියෙන් කෙලි දෙලෙන් හිනා වෙමින් කාලය ගත කරයි. ඔවුන්ගෙන් කීප දෙනෙක් අසල වූ පොකුණෙ නාමින් සිටී. ජීවිතයේ සොඳුරුතම ඉසව්ව වූ යෞවනය...මේ පිරිසට කෙතරම් නම් ප්‍රීතිජනකද යන්න මා හට ඔවුන්ගේ කතා බහින් දැඟලිල්ලෙන් පෙනේ..ඇසේ..දැනේ..දුප්පත් කමින් බර වූ පවුලකට හිමි කම් කී මාගේ යෞවනය ගෙවී ගියේ බොහෝ විට අධ්‍යාපන කටයුතු සඳහාත්..එයින් ඉඩක හසරක් ලද විටෙක යම් කුලී වැඩක් හෝ පතල් ගොස් කීයක් හෝ හම්බ කර ගැනීමට මිස...යහළු යෙහෙලියන් හා මෙසේ විනෝද වීමට නොවේ. ගමේ ගොඩේ දුවේ පැන ගිය සොඳුරු ළමා කාලයක් තිබුනත්...අඩුලුහුඬු කම් දැනෙන්න ගන්නා කාලය වන විට ජීවිතය කෙතරම් නම් අමාරුද යන්න මා වටහා ගත්තේ ඉතා ලාබාල අවදියේය. ඒ නිසාම අධ්‍යාපනය කෙරෙහි මා තැබූ අති විශ්වාසය මා අධ්‍යාපනයේ කෙළවර කරා ගෙන යන්නට සමත් වූ බව ඉඳුරාම කිව හැකිය. නමුත් එය ආ මඟ... කිසිදා රෝස මල් ඇතුරූ මඟක් නම් නොවීය. එහි වූ කටු පඳුරු වලින් තුවාල වූ තැන් බොහොමයක් අදටත් ලේ ගලන බව මා දැක ඇත්තෙමි..එවන් කාලයක් ලද මා මේ තරුණ පිරිස ගැන හිතන්නේ කුමක්දැ යන්න මාගෙන්ම මා විමසූයෙමි. ඉරිසියාවකි..එය පැහැදිලි ඉරිසියාවකි. අනේ මටත් මෙවන් තරුණ කාලයක් තිබුනා නම්... එය ඉතා කෙටි කාලයකට මා සිත දරන සිතුවිල්ලයි. මා අද වන විට ගෙවා දැමූ 42 වසරක ජීවිතයේ ලද අත්දැකීම් රාශිය මත මා මෙවන් ඉරිසියාවක් වැනි ලද බොළඳ සිතුවිල්ලක් මා සිතේ ස්ථාපනය වීමට ඉඩ දෙන්නේ නැත.සියල්ලම ඇතිවී , පැවතී, නැතිවී යන ලෝකයක..මා යනු පඤ්චස්කන්ධයක් තුලින් සිත තුල ගොඩ නඟා ගත් ඉහත කී උත්පාද, ඨිති, භංග වන ශර්‍රීර කූඩුවකි. තවත් මා යැයි සිතමින් ලොබ බැඳ ගැනීමේ චේතනාව හැකි උපරිමයෙන් ඉවත් කිරීමට වෙර දරන මා හට තවත් බැඳීම් , දුක් වේදනා අවශ්‍ය නොවේ..ඔවුන් මට වඩා ඉතා වාසනාවන්තය..පොකුණින් නාගෙන ආ පිරිස තණ පිස්සේ හිඳ වුන් පිරිස හා එකතු වෙයි. හීන්දෑරි හාදයකු ගිටාරයක් ගෙන වයන්නට පටන් ගනී. මට සිහින මලයා සිහි වේ. මට සිනහවක් නැගෙන්නේ අප කෙලෙස විහිළු තහළු කලත්...වෙනී මාමේ කියා අමතන ඔහුගේ ප්‍රියශීලී බාවය මතක් වීමෙනි..මා මොහොතකට දෑස පියාගෙන සුළඟ හා මුසුව එන ගිටාරයේ තත් හැඬවෙන නාදයට සිත යොමු කලෙමි..ඉක්මනින් අසල වූ කඩයට ගොස් යමක් කා බඩගින්න මඟ හරවා ගෙන දවසේ ඉතිරියද කැමරාව තුලින් අවට දැකිය යුතුයි... නමුත් අපූරු තත් සර මාගේ කැළඹුනු සිතුවිලි නිවා දමයි...මා කොතරම් වේලාවක් සිටියාදැයි නොදනිමි.."එක්ස්කියුස්මී අංකල්"මා තිගැස්සී දෑස විවර කලේ..සමහර විට මා සිටි බංකුවට තවත් අයකු පැමිණ ඉඳගැනීමට අවසර පතනවා වන්නට පුළුවන්ය යන සිතුවිල්ලත් සමඟය. මන්ද මාගේ කැමරා බෑගය බංකුවේ සෑහෙන ඉඩක් ගෙන තිබුනි. මේ සිතුවිල්ලත් සමඟම දෑස හරින ගමන් මා බෑගයද උකුලට ගතිමි."අංකල් අපි ගෙනාපු සැන්විචස් වගයක් තියෙනවා..අද අපේ ක්ලාස් එකේ අන්තිම දවසෙ පාටිය. මෙන්න අන්කල්ට සැන්විචස් ටිකකුයි ඩ්‍රින්ක් එකකුයි..."අර තරුණ පිරිසෙන් මිදුනු තිදෙනකු මා අසල සැන්විචස් දීසියක් සමඟ සිසිල් බීම බෝතලයක් මා වෙතට දිගු කරමින් සිටී. ස්තූති කර මා එය අනුභව කර එතනින් පිට වූයේ..කුමන අහ්ලාදජනක සිතුවිල්ලකින්ද යන්න මට තවමත් සතුටින් ආවර්ජනය කල හැක. ජීවිතයේ කිසිදා නොදුටු නන්නාඳුන අයෙකුට වූවද ඔවුනට පෑ හැකි අමුතුම සෙනෙහසක් ඔවුන් තුල තිබුනි...මේ අද කාලයේ ලයාදර තරුණයින්ගෙන් පිරිසකි..ඔවුන් කල දේ ඉතා සුළු දෙයක් වූවත්...එහි ගැඹුර...ඔවුන් දනී නම්...එය එසේ අවසන් වීය.මා ඉදිරියේ ඇත්තේ විශාල ජල තලාවකි... විටින් විට නැගෙන මදනලෙන් පැන නගින රල පහරක් හැර අන් කිසිම තරංගයක් ජල තලය මත නොනඟී.. නිසල දිය ගැඹුරු බව මා අසා ඇත්තෙමි..එය එලෙස බව අවබෝධ කරගෙනද ඇත්තෙමි. ..හිඳ සිටි තැනින් නැගී සිටි මා අසල වූ කැට කැබැල්ලක් ගෙන ජල තලය මතට වේගයෙන් දමා ගැසීමි. කැට කැබැල්ල ජල තලයේ ලිස්සා යමින් ඈතට ඇදෙන්නට වීය. ජල තලයේ එහා කෙළවර පිරිසක් යම් කාර්යයක් කරමින් සිටී. ඔවුන් මා හට අත වනන බව මා දෑස අගින් දුටුවෙමි. කැට කැබිලිත්ත අවසානයේ ජල තලයේ වැදී යටට යන ස්ථානය කෙරෙහි මා දෙඇස යොමු වෙද්දී...හරියටම එම ස්ථානයෙන් මහා ජල කඳක් පැන නැග්ගේ මුළු ජල තලයම කළඹිමිනි. මාගේ කුඩා කැට කැබැල්ල කලේ කුමක්ද යන්න සිතා ගන්නටත් පෙරම මාගේ ඉන තරමට ඉහල නැග ආ ජල කඳ මා නැගිට සිටි ස්ථානයෙන් මා ඔසවා බිම දැමූයේ කිසිම හිතක් පපුවක් නැති සේය. මා සියොළඟම තෙත බරිතව ඇත.. සිදු වූයේ කුමක්ද යන්න මා හට තවමත් සිතා ගත නොහැක.සෙමින් සෙමින් නැවත ජලකඳ ජලාෂය තුල ඇදේ...එය නිසල වීමට කාලයක් ගත වනු ඇත..එම කාලය තුල අවු රශ්මියට ගොස් මා හට තෙත බරිත වූ ගත වියලා ගත හැක..මා සිත නැවතත් අතීතයට දිව යයි. සැමදා මෙන්ම අකමැත්තෙන් වූවද රොටී කෑල්ලක් ලුණු මිරිස සමඟ ගිල දමන්නට එදාද උදෑසන සිදු විය... අකල් ගං වතුරින් අපට බත සරි කල කුඹුර විනාශ වී තිබූ කාලයක..කට දවන ලුණු මිරිසේ රසට කිසිම රසක් නොදැනෙන රොටී කෑම කුඩා මා හට ඉතා නීරස වීය. කෑවාද නැද්ද යන්න මතකක් නැතත්..ඒ ඉරිදා උදෑසන දහම් පාසලට ගියේ එය සැමදා කරන කාර්යයක් මිස වෙන වැඩි වටිනාකමක් නොදැනය. සෙමින් සෙමින් කුසගින්න වැඩි වේ. මල් වට්ටිය ගෙන බුදුන් සිටි කුටියට ගොස් පූජා කරන විටා මා දෙනෙත ගැටුනේ ඊට මොහොතකට පෙර බුදුන්ට පූජා කල බුද්ධ පූජාවයි. කිරි හොද්දේ අල කෑල්ලක් පෙනෙන්නට තිබුනි. ඉඳිආප්ප, ආප්ප සහ තවත් වෑංජන කිහිපයක් කුඩා තැටි වල අසුරා තිබුනි. හවස් වන විට මේ සියල්ලම මල් අස් කරන කුණු ගොඩට යයි. කුසගින්න කිසිසේත් උසුලා ගත නොහැක... මූත්‍රා කිරීමට අවසර ගෙන මා හෙමිහිට රිංගා ගත්තේ බුදු කුටියටයි..මා හට බුදු පිළිමය දෙස බැලීමට නොහැක. බත් කුට්ටියක් ගෙන අල හොද්දේ පොඟවා මුව තුල බහා ගතිමි. රස නහර පිනා යයි. තවත් බත් ගුලි දෙකක් පමණ ගෙන මුව තුල ඔබා ගත්තා මතකය. වැරෙන් ලද අතුල් පහරට මා විසී වී ගොස් අසල වූ පිළිමයක්ද පෙරලා ගෙන බිම වැටිනි. පන්සලේ ඇබිත්ත මාමා මුළු දහම් පාසලේම සිසු සිසුවියන් මැදින් ඇද ගෙන ගොස් මා ලොකු හාමුදුරුවන් වෙත පෑවේය..එවිටත් මා අතේ ගුලි වී තිබුනු බත් ගුලිය නිසා මා වැරදි කරු වී හමාරය. වේවැලෙන් ලද පහර කීපයක් සමඟ මා බෝධිය අසල වූ ඝන්ඨාරය අසල රත් වූ වැල්ලේ දන ගසා ගෙන සිටියෙමි. රත්වූ වැලි කැට වලට දෙදණ පිලිස්සෙයි. කකුල් දෙක හරහා වැදුනු වේවැල් පහර වල වේදනාව ඇදුම් කයි. ගමෙන් භාගයකටත් වඩා වූ දහම් පාසැල් සිසු සිසුවියෝ සිනාසෙන්නේද නැද්ද යන්න මට නොපෙනෙන්නේ..මා බලා සිටින්නේ අසල වැටී ඇති වියළුණු බෝ පත් සහ ලා රත් පැහැ බෝ දලු දෙස පමණක් වන නිසාය. කිසිවකු අත යැවූ පණිවිඩ්යකින් අක්කා පැමිණ අඬමින් මා ගෙදර රැගෙන ගියාය. ගමේ හිස ඔසවා ගෙන ගමන් කල ගොවියකු වූ කෝපාවිශ්ඨ වූ තාත්තා පේර කෝටු කීපයක්ම කැඩෙන තුරු මට තලා ගෙදරින් පිට ගියේය. මා හැඬුවාද යන්න මතක නැත. අවසාන වන විට මා හට හඬන්නට කඳුළු තිබෙන්නට නැත. කුස තුල නැගෙන්නේ කුසගින්නක් නොව වේදනාවකි. කුලී වැඩට ගොස් හවස අම්මා එනවිට මඟදීම ඇයට කිසිවකු කථාව කියා ඇත. " පේර කෝටු කැඩෙනකල් තැලුවා මිසක් එකෙක් හොයලා බැලුවද කොල්ලා උදේට කෑවෙ මොනවද කියලා ."අම්මා හැඬූ කඳුලින් තුවාල වූ තැන් වල බෙහෙත් ගැල්වූවාය... ඊට පසු කිසි දිනක මා හට අම්මා රොටී කන්නට නොදුන්නාය. කෙසේ හෝ අල ගෙඩියක්, දෙල් ටිකක් හෝ කොස් ටිකක් තම්බා දුන්නා මිස...ඈ කිසි දිනක මා හට රොටී කෑමට වද නොකල බව මතකය. මුළු ගමම බුද්ධ පූජාව හොරෙන් කෑ එකා කියමින් අවමන් කලා මිස එය කෑමට පෙර මා කොතරම් බඩගින්නේ සිටියේද යන්න විමසූයේ නැත. අසල ගමේ වූ දහම් පාසලින් ධර්මාචාර්‍යය විභාගය සමත් වූ මා පසුව ගමේ පංසලේ එම දහම් පාසලේම වසර තුනක් ඉගැන්වීමේ කටයුතු කල බව මතකය. මට වෛර කරන සමාජයකට කිසිසේත් වෛර කිරීමේ ප්‍රතිපත්තියක් මට නොතිබුනි.. වසර 42ක ජීවිත කාලය තුල මා මිල මුදලින් පොහොසත් වනවාට වඩා බොහෝ අත්දැකීම් වලින් පොහොසත්යැයි මට හැඟේ..දහස් වර කියවා ඇතත් අදටත් මනුතාපය කෘතිය කියවන මාගේ දෙනෙතට කඳුලක් නැගෙන්නේ මන්දැයි මා නොදනිමි. නමුත් දිය බිඳක් ඉල්ලන විට අනුකම්පා විරහිත ලෝකයෙන් ලැබෙන්නේ දිය බිඳක් නොවන බව මා දැන හිටියේ අද ඊයේ නොවේ..එදාද එලෙසමය..අදද එලෙසමය..මෙයද කිසිවිටෙකත් අනුකම්පාව ඇයදීමක් නොවේ.. ඔබ මොහොතකට හෝ දෑස් පියා ගෙන සිටී නම් එය විවර කිරීමටය..වෙළඳ සමාජයක අනුකම්පාව යනු තවත් එක් වෙළඳ භාන්ඩයක් මිස හදවත පතුලින් නැගෙන සානුකම්පිත හැඟීමක් නොවන බව මට වැටහෙමින් සිටී...විසල් ජල තලය මත තවමත් විසල් රැල නැගෙයි. නැවත එය නිසල වීමට මහා කාලයක් ගත වනු ඇත.. මා ගත වියලීයාමටද බොහෝ වේලාවක් යනු ඇත. වැවේ එහා ගොඩේ වැඩ කරමින් සිටි කෙනකු වැව් තලයේ වූ ගලක් බෝර දමා කැඩුවා යැයි නොකීවා නම් මා සිතා සිටින්නේ මා විසි කල කැට කැබැල්ල මෙය කල බවයි.සියළුම සංස්කාරක ධර්මයන්ගේ පවතින්නේ මේ අනිත්‍යය බවයි. මම ඔබට කියන්නෙමි.. නැත සහෘදය මෙය දහසකුත් එකක් චරිතයන්ට පන පොවන අවජාතක ආරච්චිලාගේ ලියන්නාගේ කතාව නොවේ. ඔබගේ පපුවට අත තබා බලන්න..ආන්න එලෙසම ගැහෙන රිදවෙන හදවතක් හිමි වෙනීගේ කතාවයි, මේ ලියවෙන්නේ..එවිට අන් අයකු මෙය ලිවීමට තම කාලය හා ශ්‍රමය වැය නොකරනු ඇත...මා ජල තලය නැවතත් නිසල වන තුරු බලා සිටින්නෙමි.නැතහොත් සසල ජල කඳ අත හැර දමා ඒ වෙනුවට සයුර අසල නිරතුරුවම බිඳෙන ජල තලය අසලට වී කාලය ගත කරන්නට අදිටන් කර ගත්තෙමි. -----------------------------------------------------------------ඔහොමයි ඒ කතාව එදා ඉවර කලේ..ඉවර කලා කිව්වට කොමාවක් දැමුවෙ...මේ කතාවෙ කියපු කාරනා අද වෙන කොට කොයිතරම් නම් වෙනස් වෙලාද කියලා හිතන්න කාලෙ හරි කියලා මට හිතුනත්...එහෙම හිතන හැම වෙලාවෙම මගේ හිත අරක් ගන්නෙ අර පුංචිම පුංචි ගොයම් ගස් උඩින් ගලා ගෙන යන දුඹුරු පාට වතුර කඳම තමයි...අපේ දෙමවිපියො සොබා දහම එක්ක ගැටිලා..ඒකෙන් බැට කාලා ආයිත් ඒකට වෛර නොකර බොහොම අකම්පිතව ඒ දේ කලත්...ඒ හුරුව අපිට නැත්තෙ ඇයි..කියන මහ ලොකු ප්‍රශ්ණය හිත ඇතුලේ කරකැවෙන්නෙ මහ සුළි කුණාටුවක් වගේ.
|
BLOG
|
2014.05.17
|
http://liyanna-liyanna.blogspot.com/
|
හිට්ස් නම් තම්බලා කන්ඩද ? හෙවත් ආදරබර ස්තූතිය.. Thank you Very much !
|
Weni
|
මාස 34ක් තිස්සෙ එක දිගටම මේක ඇද ගෙන එන්න පුළුවන් කම තිබ්බෙ මේක බලන්න ආපු මගේ ආදරණීය රසිකයො ටික නිසාම තමයි. මම කවදාවත් ඇස් මට්ටමේ එල්ලා ගන්න නොහිතුව , නමුත් මුල කාලෙ නම් එහෙම එල්ලලා තියා ගෙන හිටිය ලියන්නව කියවන්න ආපු ගණන අද වෙනකොට ලක්ෂ දෙක පැනලා. ඒ නිසාම ඔන්න අහම්බෙන් ඇහැ ගැටිච්ච ඒ ඉලක්කම එල්ල ගත්තා ඇස් මට්ටමේම.සිංහල බ්ලොග් අවකාශයේ කියවන අයව බොහොම වේගයෙන් ආකර්ශනය කර ගන්න පුළුවන් එක මාතෘකාවක් තමයි දේශපාලනය..තවත් කෙටින්ම කිව්වොත් පවතින ආණ්ඩුවට විරුද්ධව මතයක් දරා ගෙන ඒ සම්බන්ධව ලිපි ලිවීම.ගොඩක් අය ඒ වගේ ලිපි කියවන්න තමයි කැමති. ඒ වගේමයි ඒ වගේ ලිපි කියවලා මතවාද, සංවාද ,විසංවාද ගොඩ නගා ගන්න තමයි බහුතරයක් කැමතියි..සිංහල බ්ලොග් අවකාශයේ හිට්ස් වලින් නම් ඉහලින්ම තියෙන්නෙ ඒ වගේ බ්ලොග් කිහිපයක් තමයි. මම උනත් වැඩියෙන්ම කියවන්නෙත් ඒ වගේ ලිපි තියෙන බ්ලොග්ම තමයි.ඒත් මම ලියන්ඩ අකමැතිම මාතෘකාවත් දේශපාලනය තමයි. ඒක මගේ පුදගලික අකමැත්තක් මිසක් වෙන හේතුවක් නෑ..ඒ වගේමයි ඉතින් මම එහෙම දේශපාලන ලිපි ලිව්වා නම් මේ බ්ලොග් එකේ හිට 20කට 30 කට එහා යන්නෙ නෑ මේ වෙනකම් මොකද එච්චරටම නීරස වෙයි..මට එහෙම ලිපි ලියන්ඩ හැකියාවක් නෑ ඒකයි හේතුව..ඒ නිසාම මගේ බ්ලොග් ලිපි පිරිලා තියෙන්නෙ මගේම ජීවිත අත්දැකීම එක්ක මිශ්‍ර වෙච්ච කෙටි නිර්මාණ ගොන්නකින් කියනඩ පුලුවන්. එහෙම බහුතරයක් ආකරෂනය කර ගන්ඩ බැරි මාතෘකා ගොන්නකින් ලියලා හොයා ගත්ත ලක්ෂ දෙක මට හරියට වටිනවා...කොයි තරම් කාලයක් ගියත් අතීතය නම් අමතක වෙන්නෙ නෑ..මම පටන් ගත්තෙ ලියන්න අවුරුදු ගානකට ඉස්සර මොනවා හරි දෙයක් සර්ච් කරන කොට අපේ චතුෂ මල්ලිගෙ මාරයගේ හෝරාව අහම්බෙන් ඇහැ ගැටුනා..ඒතනින් කියවන්ඩ පටන් ගත්තා..ලින්ක් හරහ සහ ගූගල් වලින් සර්ච් කර කර කියෙව්වා..අවුරුදු ගණනාවක්ම..මම ලියපු පළමුවෙනි කතාව පළ උනේ නම් අන්තිම පේළිය සයිට් එකේ..ඒකට කතා 10 ක් විතර ලියලා තමයි මම මේ ලියන්නා බ්ලොග් එක හදා ගත්තෙ..මුල්ම කමෙන්ටුව දැම්මෙ ඉතින් ආයි වෙන කවුරුත් නෙවෙයි කතන්දර ..මම කියන විදියට කශූ..ඔහොම පටන් ගත්ත එක.. පෝස්ට් තුන් සිය ගානක් වෙලා කමෙන්ට් මහ බර ගානක් වෙලා..හිට්ස් උනත් ලක්ෂ දෙකක් වෙච්ච එක මට අහිංසක ආඩම්බරයක් තමයි. ඒ වගේමයි මේ බ්ලොග් එක හරහා සහ බුකිය හරහා පටන් ගෙන ඇත්තටම හමු වෙච්ච මිතුරු මිතුරියො කන්දරාව.. මම හිතුවෙ නෑ බොහොම පොඩියට පටන් ගත්ත මේ බ්ලොග් එක හින්දා මෙච්චර දෙයක් වෙයි කියලා නම්..මෑතදීම සිද්ද උනේ..මම එම්සී එකට ගියා ලැප් එකට අවශ්‍ය බඩු වගයක් ගන්න. යුනිටි එක යට තියෙන පෙරේරා ඇන්ස් සන්ස් එකෙන් අයිස් කෝපි එකක් බීලා එළියට එනකොට මාත් එක්ක හිනා වෙච්ච හාදයා...ඔහු කතා කරලා අඳුන්වලා දුන් නිසාවෙන දැන ගත්තෙ අජිත් කියන ඔහු මගේ බ්ලොග් එක මුල කාලෙ ඉඳලම කියවපු කෙනෙක්..ඒ වගේ සිදුවීම් අනන්තවත් උනා මේ පොඩි කාල සීමාව ඇතුලෙ...පහු ගිය කාලෙ තිස්සෙම වැඩ අධික වීමත් එක්කම බ්ලොග් එක ලියන එක සහ සහෘද බ්ලොග් වල කමෙන්ට් දමන එක පොඩ්ඩක් අඩු උනත්.. ආයිමත් මේ වැඩ ටික එහෙ මෙහෙ උන ගමන්ම පටන් ගන්න ඕනි ඒක..හිට්ස් තම්බලා කන්ඩද කියලා ටොපික් එක දැම්මට හිට්ස් සහ කමෙන්ට් වලින් එන ආත්ම තෘප්තිය නම් මිල කරන්න බෑ..ඒ සතුටම තමයි නැවත නැවතත් මොනවා හරි ලියන්න කියලා අපේ හිත උනන්දු කරවන්නෙත්..එහෙනම් මාත් එක්ක මේ වෙනකම් හිටිය මට ලොකු හයියක් වෙච්ච මගේ සහෘද කැලට මගේ හද පිරි ගෞරවාන්විත ස්තූතිය මෙහෙම පුද කරන්නම්...
|
BLOG
|
2014.05.13
|
http://liyanna-liyanna.blogspot.com/
|
පුංචි පුංචි වෙසක් තොරන්.. Wesak Pandols at oura childhood
|
Weni
|
වෙසක් මාසෙ කියන්නෙ අදටත් අපිට බොහොම ප්‍රීති ජනක කාලයක් තමයි. දැනට නම් ඒකට මූලික හේතුව වෙන්නෙ නිවාඩු හම්බ වෙන එක උණාට ඉස්සර කාලෙ නම් වෙසක් කාලෙ කියන්නෙ වෙසක් කූඩු හදන එකයි වෙසක් බලන්න යන එකයි දන්සැල් වන්දනාවයි තමයි වෙසඟේ හොඳම හරිය උණේ..ජීවිතේටම දෙසැරයක් සිල් අර ගෙන තිබුණා උණත් පොඩි අපිටම තේරිලා තිබ්බා සිල් අරගෙන කඩන එකට වඩා සිල් නොගෙන කැඩෙන්න අරින එක පව ටිකක් හරි අඩුයි කියලා. ඒ හින්දමයි ඉතින් සිල් නොගත්තෙ පස්සෙන් පහු..අට පට්ටම්, තරු, නෙළුම් මල් සහ අහස් යාත්‍රා හදන එක හැමදාම සාමාන්‍යකරණය වෙච්ච දෙයක් උණු අපි දෙසැරයක්ම කොල්ලො කාණ්ඩෙ එකතු වෙලා තොරන් හැදුවා. ඔය තොරන් හැදිල්ලෙ කතන්දර දෙකම බුද්ධාලමබන ප්‍රීතියක් එක් කරමින් අවසන් නොවුන බව නම් මතකයි.මේ හතර අතේම බැලුවත් තියෙන්නෙ බුද්ධාලම්බනප් ප්‍රීතිය වෑහෙන දේවල් හින්දම මම හිතුවේ අපේ මේ තොරන් වෑයම් දෙකේ කතාව කියලා දාන්ඩයි ඔන්න ඔහේ. කට්ටිය එහෙනම් සාධු කාරයක් දීලම කියොවන්ඩ පටන් ගත්තා නම් හොඳා නේද .මුලින්ම හදන්න ගිය තොරණ තමයි ආලවක දමනය..ඔය කාලෙ අපි ඉස්කෝල හය නැත්නම් හත ශ්‍රේණියෙ වෙන්න ඇති..ඔය වයසට තියෙන උණක් නේ ඉතින් ඔය වගේ වැඩක් කරන එක..අපේ යාළුවෙක් වෙච්ච සුගත්ලගේ පාළුවට ගියපු ඉඩමක් ශුද්ධ කරලා ගත්තා වැඩේට. මෙතන තමයි හොඳම මොකද ගමේ පන්සලට යන පාරවල් කීපයක්ම එකතුවෙන තැනක තමයි මේ ඉඩම තිබ්බෙ...කොහෙන් පන්සල් ආවත් මේ පාර ඉඩම ළඟින් යන්න වෙන නිසා බලන්න එන අයගෙන් අඩුවක් තියෙන්න විදියක් නෑ..ඉඩම ශුද්ධ කරලා වැඩේ සැලසුම් කළා. ළඟම තිබ්බ ගල් තලාවෙ බුදු හාමුදුරුවො තියමු. එතන පහළ තියෙන වල වගේ ප්‍රදේශය ආලවක යකාගේ විමානය හදමු...කියන සැලසුමට තමයි වැඩේ කරන්න පටන් ගත්තෙ. කට්ටියක් බුදු හාමුදුරුවන්ගෙ සැකිල්ල හදලා කාඩ්බෝඩ් වලින් ඒක ආවරණය කළා..අපි කට්ටිය ආලවක යකාගෙ විමානෙ හැදුවා කාලා දාපු මළ මිනී වල කෑලි, ඇට සැකිලි වගේ එව්වා හදන එක කොහොමත් ලේසි වැඩක්නෙ.. ඔය අතරේ අපේ රට ගිය යාලුවෙක්ගෙ තාත්තා එයාගෙ දුවට ගෙනත් දීලා තිබ්බ මහ ලොකු බෝනික්කව අර ගෙන ඒකට රජ ඇඳුම් අන්දවලා ආලවක කුමාරයා බවට පත් කළා. තොරණේ ප්‍රධානම කාරණය වෙච්ච ආලවක යකා හදන එක අන්තිමට තියා ගෙන අනිත් සියල්ලම ලහි ලහියෙ වැඩ ඉවර කළා...මේ කතාවෙ ඊළඟ චරිතය සිමියොන් මාමා ගමේම මුල් පදිංචි කාරයො වෙච්ච ඒ ගොල්ලො ගමේ හිටිය නම ගිය චණ්ඩි රැළෙන් එක් කෙනෙක් තමයි සිමියොන් මාමා. ඇඟ පුරාම තිබ්බ මයිල් නිසා නැති තැන හැමෝම කිව්වෙ යකා කියලයි..ආලවකයා හදන එක ඇර අනිත් වැඩ ටික ඉවර වෙන කොට හතර වටින්ම කලුවරත් වැටී ගෙන වෙසක් සඳ පායා ගෙන එන වෙලාව. ඔය කාලෙ වෙනකොට අපේ ගම්තුලානට ලයිට් හම්බ වෙලා තිබ්බ නිසා ළඟම තිබ්බ සයිමන් මාමලගෙ ගෙදරින් වයර් ඇදලා අපි ලයිට් පත්තු කර ගෙන වැඩේ පටන් ගත්තා ආලවක යකා හදන්න...දවසම වැඩ කරලා හැමෝම තෙහෙට්ටුව නිසා ආලවක යකා හිතපු තරම් ඉක්මනට හැදෙන්නෙ නැති පාටයි..මුලින්ම හදපු ලී රාමුවේ කළු පාට කරපු ගෝනි පඩංගු ඔතලා එහෙම යකාගෙ ඇඟ ටිකක් එහෙන මෙහෙන් හැඩේ ගත්තා.."මේක වෙලාවට හදා ගන්න පුළුවන් වෙයිද බන් ."එතකොටත් ගමේ හිටිය අය සිල් පවාරණය කරලා ආපු යන්ඩ පටන් අරගෙන..යන එන අය පොඩ්ඩක් නැවතිලා බලන් ඉන්න සයිස් එකක් තිබ්බෙ..විවෘත කරන්න තිබ්බ කොටස විතරක් පොඩ්ඩක් වහලා තිබ්බට අනිත් ප්‍රදේශයම එළියෙ.."සේරමත් හරි මේ යකාව හදන එක තමයි අමාරුම වැඩේ..අපිට තිබ්බෙ අනිත් වැඩ යන අතරෙ යකාවත් හදන්න.."වැඩ වලදි මූලික වැඩ කොටස කරටම අර ගෙන කරපු කමල් පොඩ්ඩක් වෙහෙස නිවා ගන්න ගමන් එහෙම කිව්වාඔය අතරේ අතුල"මම කියන්නද මීට වඩා හොඳ වැඩක්""කියහන්කො එහෙනම් ""අපි මේ යකාව හදන වැඩේට මහන්සි නොවී සිමියොන් මාමට කීයක් හරි දීලා මෙතන හිටවලා තියමු"හිනා කන අස්සෙ"කවුද ගිහින් ආරාධනා කරන්නෙ .""හිටහල්ලා මම කරන්නම්"කියලා මහ හයියෙන් කියා ගෙන එතනින් වේගයෙන් ගියේ සිමියොන් මාමගෙ පුතා..අපි දුටුවෙත් නෑ මිනිහා බලන් ඉන්න සෙනඟ අස්සෙ ඉඳලා.."අප්පට සිරි වැඩේ වකූර් වගේ මූ ගිහින් කියයිද .""කියව්වෙදෙන් අපිට මොනා කරන්නද ."කියලා කිව්වට අපි හැමෝම පොඩ්ඩක් තිගැස්ස්මෙන් තමයි හිටියෙ. මොකද නාහෙට නාහන තිරිසනෙක් තමයි සිමියොන් මාමා කියන්නෙ..කීවත් වගේ යකාගෙ දකුණු කකුල හදලා ඉවර වෙන්න ඔන්නෙ මෙන්න තියෙද්දි කුණුහරුප වැලක් කියා ගෙන කඩුවත් අරගෙන තොරන් භූමියට ඇතුළු උණේ සිමියොන් මාමා,බුදු හාමුදුරුවො ඇරෙන්න කඩුව පොවන්න පුළුවන් හැම තැනක්ම කඩු ගාලා දාපු සිමියොන් යන්ඩ ගියේ තවත් කුණු හරුප වැලක් කියලම තමයි.අන්තිමේ තොරන් පොළ තිබ්බෙ චතුරංගනී සේනාවට අහු වෙච්ච පරාද වෙච්ච යුද පිටියක් දිහා බොහොම සොවෙන් බලන් ඉන්න බුදුහාමුදුරුවන්ගෙ පිළිමය තමයි..අපිට කරන්ඩ දෙයක් තිබ්බෙම නෑ. වයර් වලින් ඇදපු ලයිට් වලින් පැත්තම එළිය වෙලා තියෙද්දි, අපි ආලවක දමනය කියලා ගහපු බෝඩ් එක වෙනස් කළාආලවක විනාශය කියලා..මුළු ගමම දොස් කියද්දි පස්සෙ සිමියොන් මාමා රුපියල් දෙසීයක් එවලා තිබ්බා වෙච්ච පාඩුව පියවා ගන්න.පහු වෙනිදා පංසලේ තිබ්බ පිංකම අස්සෙ ඔය රුපියල් දෙසීය මෙහෙම ආධාර පත්තරේකට එකතු වෙලා තිබ්බා"සිමියොන් මාමට නිවන් සුව පිණිස රු. 200ක ආධාරයක් කරන්නෙ එතුමාගේ සුපින්වත් පුත්‍ර රත්නය නිමල්"ඔය තොරණෙ කතාව අමතක වෙලා යනකන් ඉඳලා අපි සෙට් එකට ආයිමත් හැදුනනෙ තොරන් පිස්සුව..මෙදා පාර හදන්න ගත්තෙ යාන්ත්‍රිකව ක්රියාත්මක වන සිද්ධාර්ථ උත්පත්තිය..මහා මායා රැජින සල් අත්තක් අල්ලා ගෙන ඉන්නවා..වටේ සුදු තිර ඇදලා පරිවාර ස්ත්‍රීන් ඉන්නවා. අර සුදු තිර අතරින් මතුවෙන සිද්ධාර්ථ කුමාරය හෙමි හෙමිහිට නෙළුම් මල් හතක් උඩින් පා තබලා ගිහින් අන්තිම හත් වෙනි මල උඩ ඉඳලා අග්ඝෝ හමස්මි ලෝකස්ස..කියන උදාන වාක්‍යය කියනවා.. සරලයි එච්චරයි..මේකෙත් සම්පූර්ණ යාන්ත්‍රික වැඩ ටික කරලා දුන්නෙ කමල්..සියල්ලමම විවෘත කිරීමට සූදානම්...යාන්ත්‍රික නොවන කොටසක් උණේ අර උදාන වාක්‍යය කියන එක සිදුහත් කුමාරයා මුල්ම නෙළුම් මලට වැඩලා තත්පර හැටකින් තමයි ඔය ගාථාව කියන කැසට් එක අතින් ආරම්භ කරන්න ඕනි. නැතිනම් ඔන් කරන්න ඕනි..ඊළඟ ටර්න් එකට විනාඩි පහක් විතර තිබ්බා..එතන තිබ්බ තිරය වහලා ආයිමත් මුල ඉඳන් පටන් ගන්න..අපි මේක විවෘත කරන්න ආරාධනා කරලා තිබ්බෙ ගමේ හිටිය ලොකු මැණික් මුදලාලි කෙනෙකුට..සේරම හරි..පන්සලෙ හාමුදුරුවො පන්සිල් දීලා අපේ කොල්ලො සෙට් එකේ ගුණ වරුණාවකුත් කරලා..ආරාධිත අමුත්තා මේක විවෘත කරන්න ස්විච් එක එබුවා..හෙමිහිට තිරය විවෘත උණා..පාට පාට ආලෝකයෙන් වර්ණවත් වෙච්ච ස්ටේජ් එක උඩ...පැත්තක සල් මල් පිරිච්ච ගහ ළඟ සුදු පිරිවට වලින් වැහිච්ච මහාමායා දේවිය..දෙපැත්තෙන් පරිවාර කාන්තාවො....සාධු සාධු හඬක් එක්කම..හෙමිහිට චර චර හඬක් එක්ක..අර සුදු පිරිවට අතරින් සිදුහත් කුමාරයා තම සුරත අහසට නංවා ගෙන පිරුවටය ළඟින්ම තිබ්බ නෙළුම් මල උඩට පාද තැබුවා..මුලින් අපි හිතුවෙ සුළඟට වෙන්න ඇති කියලා මහාමායා දේවිය වට කරලා තිබ්බ සුදු පිරිවටය එහෙ මෙහෙ වෙන්ඩ ගත්තා..අපොයි දෙයියනේ .සිදුහත් කුමාරයාගේ පහළ දමන් හිටි අතේ ඇඟිල්ලකට අර සුදු පිරිවටය පැටලිලා..ඕක ගැන වගේ වගක් නැතුව උන්නාන්සෙ මෙන්න වඩිනවා ඊළඟ නෙළුම් මල උඩට..ක්රියාත්මක කළාට මැදින් නවත්තන්නෙ කොහොමද කියලා නොදන්න අපි තුෂ්ණිම්භූත වෙලා ඉද්දිම ඊළඟ මොහොතේ බලන් හිටි නරි කොලු රැලගෙන් ආවෙ මහ හූවක්...මොනවා කරන්නද සිදුහත් කුමාරයා දේවිය වට කරලා තිබ්බ පිරුවටයත් අරගෙනම හතර වෙනි නෙළුම් මලට පාද තිබ්බා...අපි හරි හමන්වට හදලා තිබ්බෙ මහාමායා දේවියගේ පිරිවටයෙන් උඩ කොටස විතරයි..යට කොටස සාමාන්‍ය ගහක කොටයක් තිබ්බෙ.. මේ හාන්කවිශියක්වත් නොදන්න උදාන වාක්‍යය ගාථාව දාන්ඩ හිටි හාදයා සිදුහත් කුමාරයා හතර වෙනි නෙළුම් මල උඩ ඉද්දිම කැසට් එක ඔන් කළා...හාමුදුරුවන්ටත් හිනා..ගමම හිනා කනවා..කොහෙන්ද දුවන් ආපි කමල් ඉස්සරහ තිරය වැහුවා..ඊළඟ දවස් තුනේම ඕක පෙන්නපු හැම සැරේකම හිටපු එකෙක් හරි හිනා නොවී හිටියෙ නම් නෑ ඔය සිද්ධියට..ඔයින් මත්තට අපේ සෙට් එක තොරන් හැදුවෙත් නෑ.එහෙනම් හැමෝටම සුබ වෙසඟක් වේවා .
|
BLOG
|
2014.05.11
|
http://liyanna-liyanna.blogspot.com/
|
මගේ නොවන හිත සොරා ගෙන....
|
Weni
|
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------"ලියන්නා ඔය ඕෆ් වෙන්නද හදන්නෙ . තවම ඕෆ් වෙන වෙලාව ආවෙ නැහැ නේද. ""සර් මට හරියටම දහයට තමයි බස් එක තියෙන්නෙ..ඒක මිස් වුණොත් ඊ ළඟ බස් එකට යන්න බැරි වෙනවා සර් ඒකයි මගේ වැඩ ටික ඉක්මනට ඉවර කළේ""වැඩ ටික උඩින් පල්ලෙන් ගහලා දමන්න ඇති..කෝ දැන් හෙට ඕනි කරන රෙකෝර්ඩ් ටික. බලනවා ඒ ටික කරලා නෑ. ""සර් ඔය අද ෆයිල් එක. හෙට ගන්න ඕනි ෆයිල් එකේ සේරම දමලා ඇති""තමුසෙලා ජොබ් එකට එනකොට නම් කලින් යන්න දඟලන කතන්දර නෑ..කියන වෙලාව එනකන් ඉන්නවා කියලයි එන්නෙ. සෙට් කර ගන්නවකො මේ අහල පහළ බෝඩිමක්. හොයා ගෙන තියෙන්නෙත් කොළඹ අන්තිම කෙළවරේ.."බොහෝමයක් පුද්ගලික ආරක්ෂක සේවාවල රැකියා ජීවිතය මෙහෙම තමයි.. හොඳම ලොක්කෙක් ලබන්න නම් වාසනා කරලා තියෙන්න ඕනි.. පිළිතුරු දෙන්න ගිහින් මේ වාදය දිග්ගස්ස ගෙන මට අන්තිම බස් එක වරද්දා ගන්න බෑ..ඒ නිසාම නිහඬ බව අවස්ථානුකූලව උචිත යැයි මට වැටහී ගිය බැවින්......ලියන්නා පුතා ඔයා මොන අවස්ථාවට මුහුණ දුන්නත් ආයි ආවේගශීලී වෙන්න නම් බෑ..ඒ වගේ අවස්ථාවකට මුහුණ දෙන්න වුණොත් මුලින්ම හිතන්න ඒ අවස්ථාව කොයි තරම් වෙලාවක් දරා ගන්න වෙයිද කියලා ඔයාම අනුමාන කර ගන්න. ඊට පස්සෙ ඒ කාලයට හරි යන්න යම්කිසි ගානක ඉඳන් අවරෝහණ ක්‍රමයට හිතෙන් ගණන් කරන්න පටන් ගන්න. එතකොට ඔයාටම දැනෙයි ඔයාගෙ ආවේගශීලි බව අඩු වෙනවා.. ඊට වඩා මන් කියන්න ඕනි නැහැනෙ.අපි මෙච්චර දවස් ඔයාව දැනුවත් කරපු දේවල් මතකයේ තියා ගන්න...ගුරු පියාණන් කෙනකුගේ බඳු එම වෛද්‍ය ඔවදන් එදින පටන් මාගේ ජීවිතාරක්ෂකයෙකු බවට පත්වූ ආකාරය නම් ඉතා පුදුමාකාරය.50,49,48,47,46,45……."තමුසෙ හෙටවත් වෙලාවට එනවා.. දැන් දවස් කීයක් පරක්කු වෙලා ආවද."37,36,35,35,34,......."අන්තිම චාන්ස් එක තමයි මේක..මන් හෙඩ් ඔෆිස් එකට දන්වල යවනවා එතකොට ඉවරයිනෙ.."20,19,18,17,...."එකෙක් මෙහෙම කරනකොට මන් කොහොමද අනිත් අයව කන්ට්‍රෝල් කරන්නෙ."10,9,8,7,6,5,.."හොඳයි සර්මන් එහෙනම් යනවා.. ගුඩ් නයිට් . ""හ්ම්..."එක අතක ඇති දිගු කුඩයට වාරු වෙමින් මම හනි හනිකට බස් නැවතුම වෙත පිය නැගුවෙමි..මීට සති කීපයකට ප්‍රථම මගේ ප්‍රධානියාට අවශ්‍ය ආකාරයට මගේ හෘද්‍යසාක්ෂිය විකුණූයේ නම් මෙවන් අසාධාරණ වූ දෝෂාරෝපණ වලට ලක් නොවන්නට ඉඩ තිබිණි. මස් රාත්තලම ඉල්ලන සමාජයක නියම කොටසක් වූවර්තමාන ප්‍රධානියාගෙන් මීට ප්‍රථම සිටි ප්‍රධානියාගෙන් මෙන් කිසිම අනුකම්පාවක් බලාපොරොත්තු වීම ඉදිරියේ පසුතැවිලි වීමට හේතුකාරක විය හැකි බැවින් එය ඉවත දමා බොහෝ කල්ය. මගේ වැරදි වලට බනින කොට නම් එය හදා ගන්න බැරියැ..මට අදාළ නොවන බැණුම් මා කනකට වත් නොගන්නේ එම හේතුව නිසාය.අද දින නම් බසය වෙනදාට වඩා සෙනඟ පිරී ඇත. සහතිකවම මීට පෙර පැමිණිය යුතුව තිබූ බසය අවලංගු වන්නට ඇත. විනාඩි 45කට වඩා යා යුතු වූ දුෂ්කර ගමන.. සීට් එකක් අයිනට වුණා නම් එක් කකුලක් සීට් එකට හේත්තු කරගෙන ටිකක් හරි පහසුවෙන් ඉන්න පුළුවන් වෙයි යන සිතුවිල්ලත් සමඟ මා බසයට නැගුනෙමි. විනෝද චාරිකාවකට හෝ එවන් ගමනකටගොස් ආපසු එන තරුණ පිරිසකින් බසය පිරී ගොස් තිබුණි. පාසල හැර ගිය සැනින්ම රැකියාවට යොමු වූවායැයි සිතිය හැකි තරුණ තරුණියන් පිරිසකි ඒ. නවීන පන්නයටනෑකම් කියමින් යාන්තමින් විලි වසා ගත් ඔවුන්, ඔවුන්ගේ ලෝක වල සිනා සලමින් බසය ඔවුන්ගේම කර ගනිමින් දඟලමින් පිස්සු කෙළිමින් සිටියෝය. බසයේ පසු පස දොරටුවෙන් නැගි මා බසය පුරා බැල්මක් හෙළුවේ මදක්හෝ පහසුවෙන් හිට ගෙන යා හැක්කේ කොතනද යන්න සෙවීමටය. බසයේ ඉදිරියේම අසුන ළඟ මද ඉඩක් පෙනෙන්නට තිබුණි. ඉතා සීරුවෙන් බසයේ අසුන් අතර දෙපේළියට සිටින සැමගේම නොරිස්සුම් බැල්මන් ඉවසා ගනිමින් මම හෙමිහිට මගේ ක්ෂේම භූමිය අසලට ඇදුනි. මට අවැසි තරමට එතැන ඉඩ තිබුණත්..ඒ ළඟම සිටි තරුණියන් රොත්ත මා දෙස බලන්නට වූයේ මහත් නොරිස්සුමකින් මෙනි ."එක්ස්කියුස් මී මිස්.."කොඳුරමින් මා මගේ ආරක්ෂිත ස්ථානයට පැමිණීමට හැකි විය. බසයේ උඩ ඇති රාක්කයට බෑගය දැමූ මා දිගු සුසුමක් හෙළමින්.. ඉදිරි අසුන හා බසයේ රියැදුරු අතර ඇති වැට මතට මගේ බර යාන්තමින් සැහැල්ලු කළේ දකුණු කකුලෙන් පැමිණෙන වේදනාව දරා ගනිමිනි. අත තිබූ කුඩය එම කකුලට ආධාරකයක් වන සේ තබා තරමක සැහැල්ලුවක් ගත් මා දෑස පියා ගත්තේ... මද හෝ සැනසීමක් ගැනීමටයි.බසය පුරාම පැතිර යන කෙළිලොල් හිනා හඬ කියා පාන්නේ වගකීමක්, බරක් පතලක් නැති සොඳුරුම සොඳුරු තරුණ දිවියේ ප්‍රීතිමත් ස්වභාවයයි.. කෙළි කවට හිනා හඬ මා සිතට දැනෙන්නෙ දවස පුරාම වූ තෙහෙට්ටු ගතිය පලවා හරින ඖෂධයක් ශරීරය පුරා ගල්වන්නාක් මෙන් හැඟීමකි. වරින් වර නැගෙන පාදයේ වේදනාව මදින් මද දුරස් වේ.. බසය රළු පාර පුරා උඩ පනිමින් එහාට මෙහාට පැද්දෙමින් ඇදෙන්නේ කුඩා කොලු ගැටයෙකු මවගේ සුරතින් මිදී පාර පුරා දුවයන හිතුවක්කාර ගමන් විලාසය සිහිපත් කරමිනි. දෑසට දැනෙන කෙඩෙත්තු ස්වභාවය නිවා ගැනීමට මා දෙනෙත් වසා ගත්තේ..හෙටින් එළඹෙන සතිය පුරාවට මා අනිවාර්යෙන්ම කළයුතු කාර්යයන් සිහිපත් කර ගැනීමට උත්සාහ දරා ගනිමිනි. හෙට උදෑසනින්ම සේවා ස්ථානයට පැමිණිය යුතුව ඇත. මා සිත තුල කිසිම ක්‍රෝධයක් නැතත් මාගේ ප්‍රධානියා යම් විවේචනයක් ප්‍රධාන කාර්යාලයට දැන්වුවහොත් අලි මදිවට හරක් සේ තවත් ප්‍රශ්න රාශියකට මුහුණ පාන්නට වනු නියතය. වෙනත් රැකියාවක් සොයා ගැනීමට ඉඩක් ඇත්තේම නැත . දැනට තිබෙන වියදම් සහ ලැබෙන පඩිය තුලිත කරන්නට සිදු වන නිසාම දුර ප්රශ්නයක් වූවත් ඉතා අඩු මුදලක් ගෙවන මාගේ වර්තමාන කුලී නිවාසය අත හැර දැමිය නොහැක.. පඩි පත අතට ගත් වහාම කල යුතු කාරණා අතර මුල් කාරණය වන්නේ දැනට අපහසුවෙන් වූවත් පැළඳීමට වී තිබෙන කල් පැන ගිය කිට් එක..."වට් අ ෆ... දැන් කී සැරයක් නම් කකුලෙ අත හැප්පුවද . එක සැරයක් දෙකක් ඉවසුවා.. ඒ මදිවට කකුල හේත්තු කර ගන්නවා මගේ ඇඟේ.. බලන්න අයියෙ ."එක් වරම මා සිතුවිලි ලොවෙන් ඇද දැමූවේ දෙසවන් අසලින්ම ඇසුණු කෝප සහගත කට හඬකින් හා සියුමැලි අතකින් මා තල්ලු කර දමන වෑයමකින්ය. අනපේක්ෂිත සිද්ධිය නිසාම මා මගේ කකුලට වාරු කරගෙන තිබූ කුඩය මා අතින් ගිලිහී ගිය අතර ශරීරයේ සමබරතාවය රැක ගැනීමට එම අතින් බසයේ අසුන් ගරාදිය අල්ලා ගතිමි. ශරීරය සමබර වූයේ අසල වූ අනිත් තරුණියගේ නිතඹේ මගේ මුලු ශරීරයම ගැටීමත් සමඟය. ඇයද නොරිස්සුම් හඬින්"මේ වනචරයො එක්ක බස් එකක වත් යන්න බෑ අප්පා.."අවට සිටියවුන් නොසන්සුන් වනවාත් සමඟම.. ඔවුන් අතරේ සිටි තරුණයන් කිහිප දෙනා එම තරුණියන් අතරින් මා දෙසට එන්නට විය."මුන් බස් වල එක්ක යන්න වටින්නෙ නෑ.. ඇදලා එළියට දමමු මචන්..""කෙල්ලෙක් ජීවිතේට දැකලා නැති අසහනකාරයො.. බලහන් බීලාද කොහෙද ඉන්නෙත්.. ""ඔව් ඔව් හරියට කෙළින් ඉන්නවත් බෑ"මීට පෙර සිදු වූ අත්දැකීම් වලින් මා උගෙන සිටියේ මෙවන් අවස්ථාවලදි කටහඬ අවදි කර තත්වය උග්‍ර කර ගන්නවාට වඩා නිහඬව සිටීම නුවණට හුරු බවයි.මාස දෙකකට පමණ පෙර මා බීමතින් සිටිනවා යැයි සිතා මෙවැනිම තරුණයන් පිරිසක් මා බසයෙන් ඇද දැමූ විට මා හට සිදුවූ අකරතැබ්බය මා හට තවමත් මතක නිසාම..999,998,997,996,995 ....."ඩ්‍රයිවර් අයියෙ නවත්වන්න බස් එක ඉස්සරහා.. මූව එළියට දමන්න."එක් අයකු මාගේ කමිසයේ කොලරයෙන් අල්ලා ගත් අතර.."මල්ලි ඔයාලට වැරදීමක් වෙලා.."වාක්‍යය අවසන් කරන්නට මා හට ඉඩ නොලැබුනි."කොහෙද යකෝ වරදින්නෙ ..කොහෙද. "කලිසමේ බඳ පටිය තදින් අල්ලා ගත් කාය වර්ධන ශූරයකු බඳු තරුණයා.. මා දෙස විමසිලිමත්වබලමින් රකුසු කර ගත් මුහුණින් යුතුව...ඔහු මිටි කරගත් අත සහ තද කරගත් ඇඟිලි වලින් ඔහුගේ අත ගෙන ගියේ මාගේ යටි බඩ දෙසටයි...එක්වරම.. දෑස් විශාල වී.. වඩාත් විමසුම් බැල්මක් මා වෙත යොමන්නට විය." තමුසෙලා බස් එක ඇතුළෙ වලි දමා ගන්නව නෙවෙයි..මන් අල්ලනවා බස් එක පොලීසියට ඉස්සරහ තියෙන.. "ඒ බස් රියදුරුගේ රළු කටහඬයි.. මගේ යටිබඩ මිරිකූ තරුණයාගේ දෑස තවමත් විශාලය.. කමිස කොලරය අල්ලා ගෙන සිටි තරුණයාගේ අතින් මා මුදවාලූ ඔහු.."අතෑරලා දමමු මචන්.."සිහින් හඬින් මිතුරාට කීවේය."ඇයි . ඇයි . ඇදලා දමමු මචන් එළියට මූව..""කියන එක අහපන් බන්..මේක අත ඇරලා දමමු..""ඔය ළමයි දෙන්නා මෙතන ඉඳ ගන්න.."අසල වූ අසුනේ සිටි දෙදෙනා පෙර කලබල කල තරුණියන් දෙදෙනාට එම අසුන පරිත්‍යාග කරමින් නැගී සිටියෝය."මේ වගේ උන්ට රටේ නීතිය හරියට ක්රියාත්මක වෙන්නෙ නැති එක තමයි ලොකුම අහේතුව..."මා අසලම අනිත් අසුනේ සිටි මැදිවිය ඉක්මවූ ගැහැනුන් දෙදෙනා මහා හඬින්, මා දෙස පිළිකුලින් බලමින්, විශාල සාකච්ජාවකට මුල් ගල තැබූහ..අර හැඩි දැඩි තරුණයා තවමත් මා දෙස විමසිල්ලෙන් බලා සිටී. නිහඬව සිටින ලෙස ඔහුට ඔළුවෙන් සන් කල මා..800,799,798,797,796,795...500,499,498,497...ඉහත කී තරුණියන් දෙදෙනාගෙන් එක් අයෙක් බස් රථයෙන් බැසීමට නැගී සිටියාය.කකුල මෙන්ම යටි බඩ දෙසින්ද එන වේදනාව නිසාම මා එම අසුනේ ඉඳ ගැනීමට තැත් කරන විටම අර තරුණිය වහා තම අතවූ කුඩා බෑගය ඇයත් මාත් අතරවූ හිඩැස මත තැබූයේ.. නැවතත් හදිසියේ වත් ස්පර්ශවෙතැයි යන පිළිකුලින් යුතුවය..කෙසේ හෝ මා හට ලැබුණු කුඩා ඉඩ මත මා ඉඳ ගතිමි.දකුණු කකුලේ දණහිස ළඟින් පැමිණෙන වේදනාව මුළු ගතම හිරි වට්ටා ගෙන යයි. .. කලිසම් කකුල රෝල් කර උඩට ගෙනදණහිසෙන් පහළ වූ ඇලුමිනියම් පාදය එය දණහිසට සම්බන්ධ කර තිබූ ගාන්චුවෙන් ගලවා පැත්තකට තැබු මා.. දුටුවේ දණහිසට පළඳවා තිබූ විශේෂ රෙදි ආවරණය මතට ලේ බිඳු උණා ඇති බවයි. මගේ ගමන් මල්ල තුල වූ විශේෂ බෑගයේ තිබූ අයිස් කැට කීපය කකුල මත තැබූ මා හට යම් සහනයක් දැනුණි..ත්‍රස්තවාදීන් අටවා පුපුරා ගිය පිටකොටුවේ බෝම්බය නිසා පාදයක් අහිමි වූ මා හට අහිමි වූයේ පාදයක් පමණක් නොවේ.. ජීවිකාව කල රැකියාව සහ මාගේ ඉදිරි පරම්පරාවයි.පෙනහැල්ල ඇතුළු ශරීරයේ බොහෝ ස්ථාන වල රැඳී ඇති යකඩ කැබලිනිසා මා හට ආවේගශීලි වීම තහනම්කර තිබෙන්නේ..එහි ප්‍රථිපලයක් වන අධික රුධිර පීඩනය මාගේ ජීවිතයට අනතුරුදායක නිසාය. එවකට සිටි රැකියාවෙන් ලද වන්දි මුදල මස් රාත්තලම ඉල්ලන සමාජයේ මාගේ නැගණියන් දෙදෙනාගේ දෑවැද්ද සඳහා දුන් මා හට දැනට කරන රැකියාව මාගේ එකම ජීවිත රැකවරණයයි. සුළු මුදලක් වන ගෙවල් කුලිය හා කෑම වලට යන වියදම හැරුණ විට ඉතිරිය වියදම් වන්නේ බෙහෙත් වලට සහ යටි බඩ පෙදෙසට පැළඳිය යුතු විශේෂ උපකරණ සඳහාය. අසරණ යැයි සමාජයට පෙන්වීමට ඉඩ නොදෙන මගේ ආඩම්බර හිත ඉවතලා හෙට සිට මාගේ අත් වාරුව රැගෙන ආ යුතුය යන්න මගේ සිතට කා වැදුණි.අහම්බෙන් මෙන් මා දෙස බැලූ යුවතිය ක්ෂණයකින් මා හා ඇය අතර හිර කර තැබූ බෑගය වහා අතට ගෙන මා දෙස බැලූයේ විස්මයකිනි.මා දෑස තද කර වසා ගතිමි.මේ සොඳුරු යොවුන් තරුණ තරුණියන් අත වරදක් නැත.ඔවුන්කාලයත් සමඟ මෝරන ජීවිතය තුල ක්ෂණික තීරණ වල අවලංගු බව පසක් කර ගනිමින් බොහෝ දේ උගෙන ගනිමින් සමාජය ජීවත් කරවනු නියතය.599,598,597,596......වේදනාව පරයමින් සිනහවක් මා හද තුලින් පිපෙන්නට පටන් ගති...පසු වදන මේ ගීතයේම නව මානයක් හොයා ගෙන ගිහින් මම කලෙකට ඉස්සර ගොතපු මේ කතාව මගේ සිහියට නැගුනෙ අද උදේ පාන්දරම නැවතත් කනට වැකුණම තමයි...බ්ලොග් එකේ කතාවක් ලිව්වෙ නැහැ කාලෙකට..ඒ ගැන හිතේ තියෙන අතෘප්තිකර හැඟීමත් එක්කම මට ආපු ලොකුම ප්‍රශ්ණෙ.. මේ වගේ නිර්මාණ කරන්න මගේම නොවන මට තිබ්බ මගේම හිත අද කෝ කියලයි.
|
BLOG
|
2014.11.10
|
http://rishantranslations.blogspot.com/
|
இக் கவிதையை எறிகிறேன் ஆகாயத்தின் மீது
|
M.RISHAN SHAREEF
|
4pt 0in 5.
|
BLOG
|
2014.10.08
|
http://rishantranslations.blogspot.com/
|
திலீபன்
|
M.RISHAN SHAREEF
|
4pt 0in 5...
|
BLOG
|
2014.08.14
|
http://rishantranslations.blogspot.com/
|
மில்லியன் மக்கள் பேரணிக் கவிதை
|
M.RISHAN SHAREEF
|
1995.10.4pt 0in 5.4pt 0in 5.4pt 0in 5.
|
BLOG
|
2014.06.10
|
http://rishantranslations.blogspot.com/
|
எவ்வளவு அழகியது அம் மாலை நேரம்
|
M.RISHAN SHAREEF
| null |
BLOG
|
2014.11.30
|
http://forbiddendtree.blogspot.com/
|
සමරිසි දේශපාලනය LGBT Politics
|
santushb
|
දැන් මැතිවරණ උණුසුමත් එක්ක හැමතැනම දේශපාලනය,ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය,යහපාලනය ගැන කතා වෙනවා ගැන කතා වෙනවා.එක එක කොටස් තමුන් ගේ මතවාද ඉල්ලීම් ඉදිරිපත් කරනවා.වර්තමානයේ හැමෝම තම තමන්ගේ ජන් ද මල්ල ඉදිරියේ තියමින් තම ඉල්ලීම් ලබා ගන්න ඉදිරිපත් වෙනවා.ඕනෑම සමාජයක් ගත්තොත් වැඩිම සුළුතරය සමරිසි පුද්ගල යින්.මෙය කොයි සමාජයටත් පොදුයි.සුළුතර අයිතිවාසිකම් ගැන ඉහළින් කතා වෙන මේ යුගයේ වැඩියෙන්ම සිටින සුළුතරය ගැන ලංකා දේශපාලන යේ කිසිදා කතා වී නෑමීට ප්‍රධාන හේතුව සමාජීය කාරණා නිසා බොහෝ සමරිසි පුද්ගලයින් එළිපිට සංවිධානය වීමට ඇති අකැමැත්තයි.ඒක එක අතකට සාධාරණයි.ඒත් දැන් තොරතුරු තාක්ෂණයේ දියුණුවත් එක්ක ප්‍රසිද්ධියේ අපහසුතාවයට පත් නොවී සංවිධානය විය හැකියි.අද සමරිසි සංස්කෘතිය ප්‍රධානවම සංවිධානය වෙලා තියෙන්නේ අන්තර්ජාලය වටා.ඒක ඇත්තටම හොඳයි.පොදු සමාජයෙන් වෙනස් වූවන්ට තමා තනි නැති බව දැනෙන්නේත් තමා වැනිම අදහස් ඇති තමන් වැනිම තව බොහෝ පිරිසක් සිටින බව දැනෙන්නේ මෙවනි අනතර්ජාල සමාජ නිසා.ශ්රී ලංකාවේ ජනගහණය 2012 ගණනයට අනුව 20,263,723 .විද්‍යාත්මක දත්තයන්ට අනුව ලෝකයේ ඕනෑම සමාජයක අවම වශයෙන් 1.5 % වත් සම්පූර්ණයෙන්ම සමරිසි පුද්ගලයන්.ඒ අනුව 303 955 සමරිසි පුද්ගලයින් ලංකාවේ සිටිනවා.මෙය උදාහරණයක් වශයෙන් 2010 මැතිවරණයේදී කොළඹ දිස්ත්‍රික්කයෙන් පාර්ලිමේන්තු මන්ත්රී ආසන 06ක් දිනා ගත් ජන් ද සංඛාවට සමානයි.මුළු ලංකාවම ගෙන බැලුවොත් දළ වශයෙන් පාර්ලිමේන්තු මන්ත්රී ධූරයකට අවශ්‍ය ඡන් ද 90 060.දැන්ම නොවුනත් මෙය යථාර්තයක් කරගත හැකි, කර ගත යුතු ක්‍රියාවලියක්.ඇයි කියනාවනම් දේශපාලන නියෝජනයකින් තොරව කිසිදා කිසිදු ඉල්ලීමක් දිනා ගත නොහැකි නිසා.
|
BLOG
|
2014.11.18
|
http://forbiddendtree.blogspot.com/
|
සමකෝණී ත්‍රිකෝණයක සමකාමී ආදරයක්- "ෆ්‍රැන්ජිපානි" ... By Damith Welikala
|
santushb
|
සමරිසි,සමකාමී බව පිළිබඳව ඇත්ත තියෙන සයපෙති අරලියා ගැන කතා කරන හොඳ ලිපියක් boondi.lk එකේ කියවන්න ලැබුනා.ලියලා තියෙන්නේ දමිත් වැලිකලමේ එහි උපුටා ගැනීමක්.සමකෝණී ත්‍රිකෝණයක සමකාමී ආදරයක්- "ෆ්‍රැන්ජිපානි" ...දමිත් වැලිකල ඔහු නමින් චමත් ය. එහෙත් ඈ ආදරයට ඔහු ඇමතුවේ බස්සා යන සුරතල් නාමයෙනි. ඈ සරසි හෙවත් ඉස්සි ය. ඉස්සීගේත් බස්සාගේත් ආදරය අතරට පැමිණෙන කඩවසම් ආගන්තුකයා නලීන් ය. චමත් සහ නලීන් කෙමෙන් මෝරා වැඩෙන මිතුදම විනිවිදිමින් ලාලසාත්මක සමකාමී ප්‍රේමයකින් වෙළෙති. ඒ අතරම ඔවුන් සරසිගේ ආදරය කේන්ද්‍ර කරගනිමින් භ්‍රමණය වන ප්‍රේමවන්තයන් දෙදෙනෙකු ද වේ. කාලයාගේ ඈවෑමෙන් නලීන් හා සරසි යුග දිවියට එළැඹෙති. හුදෙකලා වන බස්සා ස්වකීය ජීවිතාභිලාෂය සොයා උඩුගම් බලා පිහිනන්නෙකු බවට පත්වේ. අනේකවිධ හැලහැප්පීම් කම්කටොළු මැදින් ඔවුන්ගේ තුන්කොන් ආදරය ගලා යයි. එහෙත් මේ ආදර කතාව සුඛාන්තවත්ය. දිගු වන්දනා ගමනක අවසානයේ තිදෙනාම නැවතත් මුලින් සිටි තැන්වලමය. මේ වූ කලී ෆ්‍රැන්ජිපානි කතා වස්තුවයි.සාම්ප්‍රදායික ත්‍රිකෝණගත ප්‍රේමාන්දරයකින් ෆ්‍රැන්ජිපානි වෙනස් වන්නේ එහි මූලික ධාරණාව එක්තරා සුවිශේෂී වූ මානුෂීය සාරයක් කැටි කරගන්නා බැවිනි. සමකාමීත්වය හා සමකාමී ආදරය මූලික වශයෙන් ෆ්‍රැන්ජිපානි තුළ දෝලනය වන්නා වූ වස්තු විෂයන් ලෙස දැකිය හැකිය. සමකාමීත්වය සමලිංගිකත්වය ලෙස ප්‍රනිශ්චය වී තිබීම මහා සංස්කෘතික ආප්තයන්ගේ එක්තරා වැරදි පූර්වාදර්ශයකි. සමකාමී ආදර සම්බන්ධයක් අශ්ශීල, ජුගුප්සාජනක මානසික විකෘතියක් ලෙස විග්‍රහ කරනු ලබන්නේ ද යට කී මහා ‘ශුද්ධ’ සංස්කෘතිය විසින් අධිනිශ්චය කරනු ලැබූ ප්‍රකෘති යැයි අප හඟින මානව චර්යාවන්ගේ නිර්නායකයන්ට එය අනුකූල නොවන හෙයිනි. සමකාමීත්වය සපුරාම අනිච්ඡානුගත මනෝභාවයක් වන අතර එය මානවීයත්වයේම එක්තරා සුවිශේෂී දිගුවක් ලෙස අවබෝධ කරගැනීම මෙවැනි කතා සන්දර්භයකට පිවිසීම සඳහා වඩා ප්රජාතන්ත්රවාදී ප්‍රවේශයක් අපට සපයයි."මේ චිත්‍රපටයෙන් කියැවෙන දේ ගැන කවුරු හරි මගෙන් ඇහුවොත් මම කියන්නෙ මේක ‘ආදරය සහ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය’ ගැන කතාවක් කියල." ඒ චිත්‍රපටයේ අධ්‍යක්ෂ විසාකේස චන්ද්‍රසේකරම්ගේ හඬය. සැබෑ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය යනු බහුතරයේ කැමැත්ත ලෙස නිගමනය කිරීමම එක්තරා අතකට ප්‍රජාතන්ත්‍ර විරෝධී අර්ථකථනයකි. බහුතරයේ කැමැත්ත මත සියල්ල තීරණය වන සමාජයක සුළුතරයේ අභිලාෂයන් මහා ප්‍රවාහයේ සෙවණැල්ල තුළ සැඟවී යාම සැබෑ ප්රජාතන්ත්රවාදී සමාජයක් විසින් අනුදක්නා යුතු තත්වයක් නොවේ. අනෙක් අතට, බහුතරයේ ස්වභාවික කැමැත්ත ලෙස ප්‍රනිශ්චය වී ඇති සංස්කෘතික භාවිතාවන් තුළ සුළුතරයේ ඊට සාපේක්ෂව ‘වෙනස්’ අභිලාෂයන් අසංස්කෘතිකවත් හෝ අශ්ශීලත්වයන් ලෙසට නිර්වචනය වීම ද සැබෑ ප්‍රජාත්න්ත්‍රවාදී සමාජයක් විසින් ප්‍රශ්න කළ යුතු තත්වයකි. සුළුතරයක් විසින් බහුතරයට වඩා වෙනස් මතයක් නියෝජනය කළ පමණින් ඔවුන් හැම විටම බහුතර අනෙකා යටතේ පීඩිත ප්‍රජාවක් බවට පත්වීමේ තත්වය සාම්ප්‍රදායික අර්ථරාමු තුළ අවිඥානිකවම පිළිගැනෙන තත්වයකි. එමෙන්ම බහුතර කැමැත්ත තුළ ඔවුන්ගේ ආධ්‍යාශයන් දිය කර හැරීමට සිදුවන්නේ නම් හෝ සමාජමය වශයෙන් හුදෙකලාභාවයකට පත්වීමට ඔවුන්ට සිදුවේ නම් එතැන සැබෑ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයක් හෝ සමාජ සාධාරණත්වයක් පැවතිය නොහැක. නියම ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය යනු සුළුතර අයිතිවාසිකම් කඩනොවන පරිදි බහුතර කැමැත්තට ඉඩ දීමේ ‘කලාවකි’. එහෙත් ලංකාව වැනි දුර්වල දේශපාලන සංස්කෘතියක් ඇති රටක සුළුතර අයිතිවාසිකම් පිළිබඳ කතා කිරීමම අතුරේ යෑමක් වැනි වැඩකි. එවැනි සන්දර්භයක් තුළ සමකාමී අයිතීන් වෙනුවෙන් පෙනී සිටීම යනු දැලි පිහියෙන් කිරි කන අතරේ අතුරේ යෑමක් තරම් මාරාන්තික වූවකි. එහෙත් සැබෑ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයක් වෙනුවෙන් කලාව විසින් ඇති කළ යුතු කතිකාව කොතැනින් හෝ ඇරඹිය යුතුව ඇත. ෆ්‍රැන්ජිපානි ඔස්සේ සිනමාකරු නියැළෙන්නේද එවැනි වූ ප්රජාතන්ත්රවාදී කලාවක් උදෙසා සාමූහික චින්තනය පුළුල් කිරීමේ වෑයමකය. නලින්ගේ ආගමනයෙන් වෙනස් වන්නා බවට පත්වන්නේ චමත්ය. එතෙක් ඔහුගේ චරිතාභ්‍යන්තරය තුළ සැඟව තිබූ ඇතැම් ගූඪ චිත්තයන්ට සැබෑ අර්ථයක් සැපයෙන්නේ නලීන්ගේ පැමිණීමත් සමඟය. නිය ආලේපන ගැල්වීමෙන් ඔහු ලබන ප්‍රමෝදයේ සිට සමකාමීන් වෙනුවෙන් පෙනී සිටීම දක්වා වූ චමත්ගේ චරිතයේ අතීත සංසිද්ධීන් නලීන්ගේ පැමිණීමෙන් පසු වඩාත් අර්ථවත් වන්නට පටන් ගනී. සරසි හා චමත්ගේ ප්‍රේමය ද දෙදරා යන අතර නලීන්ගේ ඇසුරෙන් පසු චමත් ඍජුවම සමකාමියකු බවට රූපාන්තරණය වෙයි. සරසිට හිමි වන්නට තිබූ ඔහුගේ ආදරය ඉඳුරාම නලීන් වෙනුවෙන් පුද කරන්නට චමත් පෙළැඹේ. ආපසු ගම්රට බලා යන්නට බසයට ගොඩවන මොහොතේ චමත් නලීන්ගේ කණට කොඳුරන්නේ ආදරණීය තරවටුවකි. "මාව අමතක කරොත් මං උඹව මරනවා"සමකාමීත්වයට ලාංකේය සමාජසංස්කෘතික ප්‍රවාහයන් වෙතින් එල්ල වන උග්‍රතර ප්‍රතිවිරෝධය සූක්ෂම ලෙස ඉස්මතු කරන්නට සිනමාකරු සමත් වෙයි. චමත්ගේ පෙරළිය මානසික විකෘතියක් ලෙස වටහා ගන්නා පවුලේ උදවිය තොවිල්පවිල් ආදිය මඟින් පවා ඔහුගේ ‘විකෘතිය’ මැඩ පවත්වන්නට ගනු ලබන වෑයම උපහාසාත්මක ලෙස ඉස්මතු කෙරෙයි. චමත්ගේ ජීවන ආධ්‍යාශය උපේක්ෂාවෙන් යුතුව වටහා ගන්නේ ඔහුගේ මව පමණකි. චමත් නිසා ඇති වූ නින්දාව හේතුවෙන් සංතාපයටත් කෝපයටත් පත් වැඩිමහලු සොයුරා ඔහුට පහර දෙන්නට වූ විට මව චමත් බේරා ගන්නේ ඔහු මිනීමරුවෙකු හෝ ත්‍රස්තවාදියෙකු නොවන බව කියමිනි. භික්ෂුවක වන චමත්ගේ අනෙක් සොහොයුරා ද ඔහුගේ ජීවන ගමන්මඟ පිළිබඳ මනා ලෙස අවබෝධ කර ගත්තෙකු සේ නිරූපිතය. සමාජ අපවාදයෙන් මුදවනු පිණිස චමත් නගරයට ඇරලවනු ලබන්නේ ද සොයුරු භික්ෂුව විසිනි. නලින්-සරසි විවාහයෙන් පසු හුදෙකලාවන චමත් සමකාමියෙකු ලෙස ස්වකීය ජීවිතය ගත කිරීමට ගන්නා උත්සහය හා ඒ තුළ ඔහු මුහුණ පාන්නා වූ අනේකවිධ ගැහැටකම්කටොළු සංවේදනාත්මක සිනමා රූප පෙළක් ලෙසින් අප ඉදිරියේ දිග හැරෙන්නට සලස්වනු ලැබේ. සංස්කෘතික විනිශ්චයන්ගෙන් හා බන්ධනයන්ගෙන් ඔද්දල්ව මහා සමාජයෙන් පළා යන චමත් සමකාමී සමාජය විසින් සාදරයෙන් පිළිගනු ලබයි. ඔහු සිය ජීවිතේ අර්ථය අවබෝධ කරගනු ලබන්නේ එතැනින් පසුවය. නලීන් සමකාමියෙකු වුවත් ඔහුගේ අභිලාෂයන් තරමක වෙනස් හැඩහුරුකමක් ගනී. ස්වකීය හැඟීම් එළිදරවු වනවාට ඔහු අකමැතිය. ඔහුට අවශ්‍ය වන්නේ සාමාන්‍ය මිනිසෙකු ලෙස ජීවත් වීමටය. චමත්ගේ සමකාමී ආදරය ද මඟහරිමින් සරසි හා විවාහ වන්නේ ඔහුගේ පුද්ගල අභිලාෂයන් ඒ ඔස්සේ මුදුන් පමුණුවා ගැනීමේ අරමුණ ඇතිවය. එහෙත් විවාහයෙන් ටික කලකට පසු නලීන් චමත් සොයා නගරයට පැමිණෙන්නට වන අතර ඔවුහු යළිත් සුපුරුදු සමකාමී කායික ප්‍රේමයෙන් බැ‍ඳෙති. මෙකී සිද්ධි දාමය හා සසඳන විට The Falls: Testament of Love සිනමා කෘතිය සහ ෆ්‍රැන්ජිපානි අතර කිසියම් දූරස්ථ වූ සමානකමක් පෙනී යා හැකිය. එහි හමුවන ක්‍රිස් සහ ආර්ජේ ෆ්‍රැන්ජිපානි හි නලීන්, චමත් මෙන් සමාන්තර තත්වයන්ගෙන් ගොඩනැංවී ඇති චරිත යුගයලකි. ලංකාවේ සමලිංගික චර්යාවන්ට අදාළව පවත්නා නීතිමය අඩුලුහුඬතාවන් ද සිනමා කෘතිය ඔස්සේ පෙනෙන්නට සලස්වා ඇත්තේ එවැනි සිද්ධියක් මූලික කරගනිමින් නලීන් සිරභාරයට පත්වීම හා බැඳුනු සිදුවීම් දාමය තුළිනි. නලීන් නෛතික දණ්ඩනයෙන් නිදහස් වුවත් ඒ කරණ කොට ගෙන ඔහුගේ විවාහ සංස්ථාව බිඳී යන්නට පටන් ගනී. සමාජ අපවාදයට ද ලක්වේ. මෙය වූකලී, සමකාමීත්වය සම්බන්ධයෙන් නීතියට වඩා සමාජ සංස්කෘතික සම්මතයන්ගේ තීව්‍රතර භාවය බලපවත්වන බව පෙන්වන අවස්ථාවක් සේ සැලකිය හැකිය. ෆ්‍රැන්ජිපානි තුළ තේමාත්මක සංකේතය වන්නේ සය පෙති අරලියා මල පිළිබඳ රූපකයයි. "මේ අරලියා මලට පෙති හයයි. කොහොමද එහෙම වෙන්නෙ. අරලියා මලට පෙති පහයිනෙ" "පෙති හයේ අරලියා මලුත් තියනව"සමකාමීත්වය පොදු මානව ධර්මතාවයන්ගෙන් වෙසෙසි වූ, එහෙත් එය නොඉක්මවන තත්වයක් බව සිනමාකරුවා අප හමුවට ගෙනෙන්නේ එවැනි සෞන්දර්යාත්මක රූපකාර්ථවත් ඉඟියකිනි. සය පෙති කුසුමක් වුව එයද එකසේ සුවඳැති අරලියා මලකි. අරලියා මල හැම විටම අරලියා මලක් වීමම මිස මල් පෙත්තක වෙනස හුවා දැක්වීමේ අරුත කුමක්ද. සමකාමී අයිතීන් කලාව ඔස්සේ ප්රජාතන්ත්රවාදී කතිකාවන් තුළට ගෙන ඒමේ ප්‍රවණතාව අද වන විට ලෝක මට්ටමෙන් දක්නට ලැබෙන තත්වයකි. එහෙත් ලංකාවේ පවතින තත්වය හමුවේ මෙවැනි සිනමා කෘති සම්බන්ධයෙන් ඇතිවිය හැකි තත්වය බොහෝවිට කණගාටුදායක විය හැකිය. එසේ වුවද ප්රජාතන්ත්රවාදී අයිතීන් වෙනුවෙන් කලා භාවිතාවන් ප්‍රවණතාත්මකව වර්ධනය කිරීමත් ඒ වෙනුවෙන් පෙනී සිටීමත් අද දවසේ කලාව වෙනුවෙන් පෙළගැසෙන්නන් විසින් අත්‍යවශ්‍යයෙන්ම කළ යුත්තක් බව අවධාරණය කළ යුතුමය.
|
BLOG
|
2014.07.28
|
http://forbiddendtree.blogspot.com/
|
On Being Gay In Medicine: A Leading Harvard Pediatrician’s Story
|
santushb
|
ලෝක ප්‍රකට හාවර්ඩ් ෛවද්‍ය විද්‍යාලයේ ළමා රෝග පිළිබඳ මහාචාර්‍ය හා අංශ ප්‍රධානී ෛවද්‍ය මාර්ක් තම සමරිසි භාවය පිළිබඳව කළ ඉතා වැදගත් දේශනයක් තමයි මේ.මේ දේශනය සමරිසියන් යනු හුදු ලිංගික අැබ්බැහි කරුවන් රෝගීන් පමණක් යැයි කියනා සමහරුන්ට අතුල් පහරක්.ඒ වගේම කිසිදු බාධකයක් හමුවේ නොසැලී තම සමරිසි බව ගැන දුක් වෙමින් නොසිට ජීවිතය ජය ගන්නා අයුරු ගැන අපි කාටත් හොඳ පාඩමක්.
|
BLOG
|
2014.07.02
|
http://forbiddendtree.blogspot.com/
|
ශ්රී ලාංකීය දෙමළ සමරිසි හඬ Ruban Lawrence... Voice of Sri lankan Tamil Gay
|
santushb
|
ශ්රී ලාංකිකයන් විදියට සමරිසි භාවය හා අපේ වික්ටෝරියානු සංස්කෘතිය පොදි බැඳ ගත් සමාජය අතර ලොකු ගැටීමක් තියෙන්වා.83 පසු ඇතිවූ සමාජ පසුබිම මත අපේ දෙමළ සමාජය ජාත්‍යන්තරයට වඩාත් විවර උනා.ඒ හින්දම වඩා අදහස් ප්‍රකාශ කිරීමේ නිදහසක් වගේම ෛධර්‍යයක් ලැබුනා.මේ පසුබිම නිසාම සමරිසි බව නිසා තමන්ට ලාංකීය සමාජය හා තිබූ ගැටීම් නොබියව ලෝකයාට කියා පෑමට දෙමළ සමාජයේ විදෙස්ගතවූ සමරිසි පුද්ගලයන්ට ඉඩ ලැබුනා.ඉන් මට සිහියට නැගෙන පළමු පුද්ගලයා තමයි තම ජීවන අත්දැකීම් නොබියව නව කතාවලට පෙරළූ Funny Boy රචනා කළ Shyam Selvadurei.ඉහත වීඩියෝවෙන් පෙනෙන්නේත් එවැනිම තවත් තරුණයෙක්. Ruban Lawrenceකැනඩාවට සංක්‍රමණය වී සිටින ඔහු තම අත්දැකීම් ඇසුරෙන් ආසියානු සමරිසි ෙයෟවන සහෝදරයන්ට වටිනා පණිවිඩ හා උපදෙස් රාශියක් ලබා දෙනවා.මේ ඉන් කිහිපයක්.You tube එකට ගියොත් ඔහුගේ Channel එක හා සම්බන්ධ වී ඔහූගේ අදහස් බෙදා ගත හැකියි.
|
BLOG
|
2014.04.14
|
http://forbiddendtree.blogspot.com/
|
කිරාංචි Kiranchi By ඉසුරු චාමර සෝමවීර.
|
santushb
|
4pt 0in 5. බිත්ති, සිවිලිම, කොටිටෙ, ඇඳ රෙද්ද මේ හැම දෙයක්ම සුදු පාටයි. ඇඳ ළඟ ටීපෝ එක උඩ වතුර වීදුරුවක් සුදු පාට පීරිසියකින් වහලා. හැම දෙයක්ම විකාර විදියට පිරිසිදුයි, පිළිවෙලයි. සුදු පාට ජනෙල් රෙද්ද ජනේලෙන් එහා දේවල් මගෙ ඇස් වලින් හංගනවා. කාලයක් මං සුදු පාටට හිස් නිදහස් ඉඩට හුඟක් ආසා වෙලා හිටියා.මගෙකාමරේ කැලැන්ඩරයක්වත් එල්ලන්න මං කැමති වුණේ නැහැ. ඒත් දැන් ඒ සුදු පාට හිස් ඉඩ මට මහ වෙහෙසක් ගේනවා. ඔළුව ඇතුලෙ එක එක සද්ද මහ ගොඩක් දෝංකාර දෙනවා වගේ දැනෙනවා. ඒක වචනෙට ගන්න බැරි වේදනාවක්. උදේ මගෙ බෙහෙත් වේල ගත්තත් උණ අඩුවෙලා තිබුණෙ නැහැ. මගෙ කට ඇතුළෙ මැළියම් තට්ටුවක් බැඳිලා, කට තිත්තම තිත්තයි. නින්දත් නොනින්දත් අතරෙ පේන විකාර ඔළුවෙ බර ගතිය වැඩි කරනවා . මට අඬන්න ඕනෙ. කෑ ගහන්න ඕනෙ. මේ ජරා උණ වසංගතෙන් මාව මැරිලා යයි කියලා ලොකු බයක් හිතට එනවා. ඔක්කොටම වැඩිය දරන්න බැරි ඔළුව ඇතුළෙන් එන වේදනාව.ඒකදූපතක්. මම හිතන්නෙ කිරංචි වල සිවපුරව් වෙරළට පේන දූපත. ඒ හීනෙ වටිටක්කා, වම්බටු, පතෝල, මෑ වැවිච්ච සාරවත් වගාවක් තිබුණා කියන්න මට හොඳටම මතකයි. තද කොළ පාට විසාල වටිටක්කා කොළ එක යායට හුළඟට පැද්දුනා. ඒවයෙ පිණි බිංඳු ඉර එළියට දිලිසුනා. දම් පාට ලොකු වම්බටු ගෙඩි වල කොළ පාට හීන් පනුවො ඇවිද්දා. කහපාට වට්ටක්කා මල් අතරෙ මී මැස්සො පියෑඹුවා. මමයි කෝප‍්‍රල් සමන් කුමාරයි බොලොක් ගල් වලින් බැඳපු, කපරාරු නොකරපු පොඩි ගෙයක් ඉස්සරහපිට ඉඳන් අපේ වගාව දිහා බලන් හිටියා. අපේ ඇස් දිලිසුනා. කෝප‍්‍රල් සමන් කුමාරගෙ මුණෙ තිබුණෙ මහ වල් දඩයක්කාර හිනාවක්. මගෙ මූණෙත් ලොකු හිනාවක් තිබුණා. කෝප‍්‍රල් සමන් කුමාර ජින්නා, මම උපාලි ගිනි වැල්ල. ඒක වචන වලින් කතා නොකලට ඒ හීනෙ අපි දෙන්නා උපාලියි ජින්නයි කියලා මට දැනුනා. පොඩි ළමයි වගේ නෙමේ මේ දැන් ඉන්න විදියටමයි අපි ඒ හීනෙ හිටියෙ. අපි දෙන්නගෙම මූණු වල ලාවට රැුවුල් කොට වැවිලා තිබුණා. අපේ ගෙදර බැල්ලි බ්ලැකී හෙළවෙන වට්ටක්කා කොළ ගොල්ලක් දිහාවට බුරමින් හිටියා. සමන්ගෙ ඇස් හීන් වුණා."ඉත්තෑවෙක්,ඕකුං අපේ වගා කාබාසිනියා කරනවා."සමන්මගෙ කන ළඟට එයාගෙ ලොකු තොල් තියලා මිමිණුවා. සමන් තුවක්කුව ඇහැ ළඟට තියලා, ඇහැ හීන් කරලා කුරුමානම් ඇල්ලුවා. ඌ ඉත්තෑවෙක් නෙමේ හාවෙක්. ලොකු වට්ටක්කා කොළ උඩ ලේ බිංදු ඉහිලා. සමන් දඩයං දත් පේන විදියට ලොකුවට හිනා වුනා. මමත් හිනා වෙවී හිටියා කියන්න මට මතකයි. ඌ සෑහෙන්න විසාල අඳුරු පාට හාවෙක්. ඊට පස්සෙ හීනෙ කොටසක් අපැහැදිලියි.ඊළඟටඅපි හිටියෙ වෙරළක. ඈතින් හඳ එළියෙ මුහුද සන්සුන් විදියට නැළවුණා. අපි දෙන්නා එක ළඟින් වැතිරිලා හිටියා. තරමක ගිනි මැලයක් අපි ඉස්සරහ පට පට ගගා ඇවිලුනා. මං හිටියෙ රොබින්සන් කෲසෝගෙ කතාව සමන්ට කියලා දෙමින්. මගෙ රොබින්සන් කෲසෝ කතාවෙ ෆ‍්‍රයිඩේ හුඟක් කඩවසම් මිනිහෙක්. රොබින්සන් කෲසෝයි ෆ‍්‍රයිඩෙයි ජීවිත කාලෙම ඒ දූපතේ ඉන්න තීරණය කරනවා. මොකද ඒ දෙන්නට ඕනෙ විදියට ජීවත් වෙන්න ලෝකෙ කිසිම තැනක ඉඩක් නැහැ. ඒ දෙන්නා මිලේචිඡයොත් එක්ක සටන් කරනවා. කොටින්ම ෆ‍්‍රයිඩේ තමන්ගෙ නෑයන්ව මරනවා රොබින්සන් කෲසෝ වෙනුවෙන්. කෲසෝ තමන්ගෙ රටට අයිති නැව් දකිනකොට හැංගෙනවා. එයාලා වවනවා, එකට පීනනවා, දඩයම් කරනවා, සද්දෙට පිරිමි හඩින් හිනා වෙනවා. සමන් මගෙ ඇස් වලට එබිලා බලනවා. ඒ ඇස් තෙතයි, දිලිසෙනවා. එයාගෙ ඇඟ හරිම උණුසුම්. ලාවට රස්නයක් තියන වෙරළෙ වැලි තලාව උඩ අපි පෙරලෙනවා. සමන්ගෙ කොණ්ඩෙ තැවරිච්චි වැලි මම පිහදාන කොට සමන්ගෙ ඇස් වලට බැරෑරුම් පෙනුමක් එනවා. අපිට තව කී දවසක් මේ විදියට මේ දූපතේ ඉන්න ලැබෙයිද. අපේ උන් කොයි වෙලේ මේකට කඩාපාත් වෙයිද දන්නෙ නෑ. මම පාත් වෙලා සමන්ගෙ නළල ඉඹිනවා. එතකොට එයාගෙ ඇස් හීන් වෙනවා. එයා බිබී හිටපු සිගරට් එක සමන් මට දෙනවා. අපි උඩ බලාගෙන මාරුවෙන් මාරුවට සිගරට් එක උරනවා ."අරකඔරායන්, අර පේලියට තියන තරු තුන, ඔරායන්ගෙ බෙල්ට් එක."සමන්මගෙ අත දිගේ තරු බලන ගමන් එක අතකින් මාව අත ගානවා. මාව ගිනියං වේගෙන එනවා."හපෝතමුසෙ දන්න දේවල්, තරුයි , මාළුයි, ඉංගී‍්‍රසියි, දෙමළයි, හැම කෙහෙල්මල ම දන්නවා"මටයිසමන්ටයි දෙන්නට ම හිනා යන්නෙ එකටමයි."මංවෙඩි තියන්න දන්නෙ නෑ, වගා කරන්න දන්නෙ නෑ" මම කියනවා."ඇයිමම උපාලි ගිනිවැල්ලෙ නොවී ජින්නා වුණේ ."සමන්එක පාරටම ඇහුවම මම අනිත් පැත්ත හැරිලා. සමන්ව තදින් බදා ගත්තත්, සමන් මාව තල්ලු කරනවා."තොපිඔක්කොම එකයි, තෝත් මාව රවට්ටනවා. කියපිය තෝත් මාව රවට්ටනවා නේද."සමන්ගෙදඩයං දත දිලිසෙනවා. මමත් සමන්ව තල්ලු කරනවා."උඔලාතමා රවට්ටන්නෙ, මට හැමදාම වුණේ රැවටෙන්න,"අම්මාවිනාකිරි පොඟොපු රෙදි කෑල්ලක් මගෙ නළලෙ එලනවා. ඒ රෙදි කෑල්ල සීතලයි."කැඳටිකක් ගේන්නද.""එපා,බොන්න බෑ, කට අප්පිරියයි""සැරටලුණුමිරිසක් හදල පාන් කෑල්ලක් කමු, දැන් තියෙන්නෙ අසත්තිය. දවස් හතරකින් ඇඟට හරි හමන් කෑමක් වැටුණෙම නෑනෙ""කන්නබෑ, කට තිත්තයි අප්පිරියයි""එහෙමකියලා හරියන්නෙ නෑනෙ, එහෙනං ආයෙ හවසට දොස්තර මහත්තයා ගාවට යමු"මමමුකුත් නොකියා රෙද්දෙන් මුණ වහ ගන්නවා. එතකොට අඳුරුයි. ආලෝකෙට දෙන්න බැරි සුවයක් පහසුවක් අන්දකාරෙ මට දෙනවා. අන්දකාරෙ ඇතුළෙදි කිසිම දෙයක් සුවිශේෂ නැහැ. කිසිම දෙයක් කැපිලා පේන්නෙ නැහැ. කිසිම දෙයක් දිහා බලන්න කියලා අපේ ඇස් අපිට බල කරන්නෙ නැහැ. ආලෝකෙ අරන් එන්නෙ නැති සිසිලක් පහසුවක් අන්දකාරෙ ගේනවා. රෙද්දෙන් ඔළුව වහ ගත්තම මට අම්මව පේන්නෙ නෑ. ඒත් එයා එතන ඉන්නවා කියලා මට තේරෙනවා. ටිකකින් එයා යනවා මට ඇහෙනවා. ආයෙමත් එළියට නිරාවරණය වෙන්න මට ඕනෙ නැහැ. මම රෙද්ද ඇතුළෙ ගුලි වෙනවා. ඔළුව එකම විදියට තියාගත්තම පහසුයි. එහාට මෙහාට හැරෙනකොට මගෙ සමතුලිතතාවෙ බිඳිලා ගිහිල්ලා විසාල ප‍්‍රපාතෙකට ඇදගෙන වැටෙනවා වගේ බයක් වේදනාවක් හිතට එනවා. නොහෙල්ලී මං අන්දකාරෙට ඇහුන්කන් දෙනවා.මංයශෝධරන්ගෙ ගෙදරට ගියෙ තිලිත් එක්ක. තිලීබන් කියන නම කෙටි කරලා අපි හැමෝම එයාට කිව්වෙ තිලී කියලා. ඒ මම කිරාංචි ආව පළවෙනි වතාව. ඒ පාර අපි කිරාංචි ගියෙ මන්නාරාමෙන් විඩතලදිව් පහු කරලා වෙල්ලන්කුලම් වලින් හැරිලා මුලන්කාවිල් හරහා. කිරාංචි වල ඒ විසාල වගුරු බිම හරහා යද්දි මට මොකද්දො මහ අමුත්තක් දැණුනා. ඒක අහසට නිරාවරණය වෙච්ච මහ විසාල තැනිතලාවක්. ඒ මහා වගුර වේලිලා තිබුණෙ. වතුර ඉතුරු වෙලා තිබුණු තැන් තැන් වල එක එක වර්ග වල කොක්කු මාළු අල්ලමින් හිටියා. මට ඒ වගුරෙ පිංතූර ටිකක් ගන්න ඕන වුණත් කටිටිය චුරු චුරු ගාන්න පටන් ගත්තා. හැමෝටම ඕන වුණේ වැඩ ටික ඉක්මනට ඉක්මනට ඉවර කරලා කරුවල වැටෙන්න කලින් මන්නාරමේ අපි නතර වෙලා හිටපු හෝටලේට යන එක. යුද්දෙ ඉවරයි කිව්වට පහුගිය දවස් ටිකේ එහෙ මෙහෙ ගිය ටිකට අපිට දැනේනන පටන් අරන් තිබුණා අපි මේ කරක් ගහන්නේ වෙනම ම ලෝකෙක කියලා.කිරංචිසිවපුරම් වල අපි මුලින්ම ගිය ගෙදර රෝස පාට පතුරු ගිය තනි බිත්තියකට පොල් අතු යාලත්තක් බාලා හදපු පොඩි පැලක. මිදුලෙ තුලාසි පඳුරක් වවලා. පැත්තක සමන් පිචිච පැලේ පීදිලා කියලා, හොඳට අතුගාපු මිදුලට ඇතුල් වෙනකොටම එන සුවඳින් දැණුනා. තිලී ඉස්සර වුණා වීඩුකාරෙංග. උච්චාරණේ හරි නැති වුණාට තිලී ඉන්දෙද්දිත් මම එහෙන් මෙහෙන් වැරදි දෙමළ කියෙව්වා. ඒ ගෙදර හිටියෙ කහ පාටට හුරු තැඹිලි පාට කිළුටු සාරියක් ඇඳ ගත්ත අම්මා කෙනෙකුයි, උස හීන්දෑරි කෙල්ලෙකුයි."අපි....... විශ්ව විද්‍යාලෙන්, කිරාංචි කලපුවෙයි, වගුරු බිමෙයි, ඉන්න මාළු වර්ග ගැන පරීක්ෂණ වගයක් කරන්නයි යන්නෙ, ඒ වැඩේට අපිට ඔයාලගෙ උදව් ඕනා. අවුරුදු ගානකින් මේ පැත්තෙ ඉන්න මාළු ගැන කව්රුවත් පරීක්ෂණ කරලා නෑ. අපි විශේෂයෙන්ම හොයන්න බලාපොරොත්තු වෙන කාරණා දෙකක් තියනවා. එකක් තමා කලපු වතුරෙ මේ පැත්තට ආවේනික දැල්ලන් විශේෂ මොනවද කියන එක, අනික කිරංචි කලපුවෙ මාළුන්ගෙ ඇඟේ තියන රස දිය ප‍්‍රමාණ මනින එක. මේක අවුරුද්දක් විතර යන විශේෂ ව්‍යාපෘතියක්."තිලීලොකු ලස්සන හිනාවක් එක්ක දෙමලෙන් කියා ගෙන කියා ගෙන යනකොට අර අම්මයි, හීන්දෑරි කෙල්ලයි හිස් බැල්මකින් අපි දිහා බලන් හිටියා .ඒමුණු හිස්. ඒවයෙ සතුටක්වත්, වේදනාවක්වත්, අඩුම තරමෙ කිසිම දෙයක්වත් ඇඳිලා තිබුණෙ නැහැ. මිදුලෙ මල් හිටවන්න ඇත්තෙ ඒ දෙන්නා නෙමේ වෙන්න ඇති කියලා මගෙ හිත මට කිව්වා. යාපනෙන් ආපු තිලීගෙ මුණෙ මොට්ට පාට හිනාවක් ඇඳිලා තිබුණා. ඊළඟට කරන්නෙ මොකක් ද කියලා හිතා ගන්න බැරුව අපි මෝඩ විදියට හිටගෙන හිටියා."යංමහත්තයා" තිලී මගෙ කනට කෙඳිරුවා.ඒඅම්මගෙ ඇස් වලින් එක පාරටම මොකක්දෝ තෙතක් දිස්නයක් කාන්දු වෙන්න ගත්තා. හැමදෙයක්ම හරි ඉක්මණට වුණේ. ඒ අම්මගෙ මූණෙ මහ විසාල හිනාවක් ඇඳුණා."යශෝ,යශෝ , එල්ලුඩය මගන්"කෙල්ලගෙඇස් ලොකු වුණා. ඒකි තදින් අම්මගෙ අත අල්ල ගත්තා."අම්මා,අවන් යශෝ ඉල්ෙලෙ" ඒකි කෙඳිරුවා.අම්මාඑකපාරටම ඇවිත් මගෙ අතක් එයාගෙ අත් දෙකෙන්ම තද කරල අල්ල ගත්තා. මට වෙන්නෙ මොකක්ද කියලා හරියටම තේරුණේ නැතත්, මොකක් හරි මෝඩ චිත‍්‍රපටියක රඟපාමින් ඉන්නවා වගේ දැණුනා. තිලී පැනලා ඒ අම්මගෙ අත ගලවන්න හැදුවත්, තැඹිලි සාරි අම්මා මාව හිර කරලා අල්ලගෙනයි හිටියෙ. කෙට්ටු කෙල්ල හුස්ම අල්ල අල්ල මොනවදෝ වේගෙන් කියෙව්වා. ඒක යාතිකාවක් වාගේ . එහෙන් මෙහෙන් වචනයක් දෙකක් තේරුණත්, ඒකි වේගෙන් කියෝගෙන කියෝගෙන ගිය නිසා මට කිසිම දෙයක් හරියට තේරුණේ නැහැ. තිලී මට ඒකිව පරිවර්තනය කලා. යශෝ එයාගෙ අයියලු. එයා අතුරුදහන් වෙලාලු. තාත්තත් මැරිලලු."මැරිලද,මරලද." මම ඇහුවා.ඒකඅහන්න ඕන නැති තරම් මෝඩ ප්රශ්නයක් කියලා මට තේරුණේ තිලී මං දිහා බලපු බැල්මෙන්. යශෝ කොයි වෙලේ හරි එයි කියලා මේ අම්මයි, දුවයි බලන් ඉන්නවා. අම්මගෙ ඔළුව ටිකක් හොඳ මදිලු. එයා දකින දකින කෙනාට යශෝ කියලා කතා කරනවලු. මේ කෙල්ල හිතනවලු යශෝ පණ පිටින් නැතුව ඇති කියලා මොකද එහෙම ඉන්නවා නම් ඇයි තාම නාවෙ කියලා එයා අහනවා. "වෙන රටක හරි, කඳවුරක හරි ඉන්නවා නමි ." මං ඇහුවා. කෙල්ල ඒකිගෙ දුඹුරු පාට ගැහිචිච දත් පෙන්නලා ඔළුව වනලා හිනා වුණා.. "ඔයා මොනවද දන්නෙ අපි ගැන" වගේ දෙයක් ඒ හිනාව ඇතුළෙ තියෙන්න ඇති. එතකොටයි මම දැක්කෙ ඒකිගෙ කකුල්.වළලුකරෙන්උඩ කොටස පිච්චිලා. හම ඇකිලිලා. ඒක වුණෙ කොහොමද කියලා අහන්න හදලත් මං ඒ ප්රශ්නෙ ගිල්ලා. යශෝගෙ අම්මගෙ ඇස් වල සුද බැඳීගෙන එනවා. ඒත් ඒ සුද පහු කරගෙන මොකක්දෝ තෙත කාන්තියකින් ඒ ඇස් දිලිසෙනවා. කෙල්ල අපිට ගෙට කතා කලා. මුළු ගෙදරම තිබුණු ප්ලාස්ටික් පුටු දෙකේ මමයි, තිලියි වාඩි වුණා. අනිත් කටිටිය කැමැත්තෙන්ම එළියෙ නතර වුණා. ලොකු ඇලුමිනියම් මුට්ටි දෙකකුයි, මදුරු දැලකුයි එක මුල්ලක තිබුණා. තවම පැකින් වත් කඩලා නැති මොකකදෝ උස දෙයක් බිත්තියකට හේත්තු කරලා තිබුණා. ඉන්දියන් රජයේ පරිත්‍යාගයක් කියලා බාසා තුනෙන්ම ඒ පාර්සලේ ගහලා. පුල්ලෙයාර් රූපයක් රෝස පාටට තීන්ත පතුරු යන බිත්තියෙ එල්ලුනා. සුදුපාට ප්ලාස්ටික් මල් මාලයක් දාලා තිබිච්ච පිංතූරෙ හිටිය මනුස්සය මේ කියන යශෝධරන්ගෙ තාත්තා වෙන්න ඇති කියලා මම අනුමාන කලා.අපුරුමදේ තිබුණෙ රෝස පාටට පතුරු යන බිත්තියෙ පැස්ටල් වලින් ඇඳලා. ඒක බිත්තිය පිරෙන්න ඇඳපු දැවැන්ත චිත‍්‍රයක්. ඒකෙ හිටියෙ යෝධ ගිරව් දෙන්නෙක් මූණෙන් මුණ බලාගෙන. උන් වහලා හිටියෙ මල් වලින් බර වෙච්ච අත්තක. ඒ ගිරව් හරියට මැකෝ ගිරව් වගෙ. උන්ගෙ පිහාටු හැම පාටකින්ම පාට කරලා. අම්මා ඒ වෙනකොටත් මගෙ අත අතඇරලා තිබුණෙ නෑ. හරියට මම එයාව අත ඇරලා දුවයි වගේ. "ඕක ඇන්ඳෙ අපේ නිලාමදි" අම්මා දෙමළෙන් කිව්වා. ඒ කෙල්ලගෙ නම නිලාමදි.නිලාමදි,අපිට කෝපි හදාගෙන ආවා. ඒ කෝපි එකෙන් කොත්තමල්ලි රසකුත් එනවා. ඒක නිසා කෝපි බොනකොට මොකක්දෝ අමුතු සිසිලක් දැනෙනවා. කෝපි කොටන කොට කොත්තමල්ලිත් දාලා කොටනවා ඇති කියලා හිතුවත් මං ඒක අහන්න ගියෙ නෑ. එතන හැදිලා තිබිච්ච නිස්සද්දතාව හරි ඝනකම්. එළියෙ ඉන්න අයට කෝපි දෙන්න කෝප්ප මදි නිසා නිලාමදි, මමයි තිලීයි බීලා ඉවර වෙනකන් බලන් හිටියා. ඒත් එළියෙ හිටිය හතර දෙනාගෙන් තුන් දෙනෙක්ම මේ ගෙවල් වලින් වතුරවත් බොන්නෙ නැති බව මං දැනං හිටියා. "ඔයාද මේ චිත්‍රෙ ඇන්දෙ. හරි ලස්සනයිනෙ" මම දෙමලෙන් ඇහුවම කෙල්ලගෙ ඇස් දිලිසුනා."මමතමා ඇන්දෙ, මේ යශෝ, මේ වාකි" කෙල්ල ගිරව් දෙන්නට අත දික් කරලා පෙන්නුවා. තිලීටයි මටයි මූණෙන් මූණ බැලුනා. අම්මට වගෙ මේ කෙල්ලටත් ඔළුවෙ අමාරුවක් තියෙවා වගේ. ඒකි ආයෙමත් ආවේසෙකින් වගේ කියවන්න ගත්තා. ගොත ගගහ පැමිණිල්ලක් කරනවා වගේ ඒකි කියෙව්වෙ. ඒ වේගෙ අල්ල ගන්න බැරි නිසා මම වචන අල්ලන එක නතර කලා. නිලාමදි කියෙව්වෙ ඔළුව කහ කහ. එයාගෙ ඇස් ලොකු වෙන හැටි පුංචි වෙන හැටි, මූණ ඒ මේ අතට හරවන හැටි මං බලා හිටියා. ඒ කොණ්ඩෙ තඹ පාටක් ගැහිලා. අම්මා ඒ වෙද්දි මාව අත ඇරලා ගිහිල්ලා සුට් කේස් එකක් අවුස්ස අවුස්ස මොනවදෝ හොය හොය හිටියෙ. එළියෙ හිටිය අපේ කටිටිය සැරින් සැරේ ගෙට එබුණෙ යමු කියලා නොකියා කියමින්. නිලාමදි හෝ ගාලා කියවනවා.අම්මාසුට්කේස් එකෙන් හොයාගෙන ආවෙ කළු සුදු පිංතූරයක්. ඒ පිංතූරෙ හිටියෙ මගෙ වයසෙම වගේ කොල්ලො දෙන්නෙක්. දෙන්නා කරවල් වල අත් දාගෙන. නිලාමදි ඇවිල්ලා තිලීටයි මටයි පිංතූරෙ ඉන්න අයව විස්තර කලා. ඉත්තෑකූරු කොණ්ඩයක් එක්ක ලොකු ඇස් දෙකක් තිබුණු කඩවසමි හාදයා යශෝධරන්. පොඩි ළමයෙකුගෙ හිනාවක් තිබුණු අනිත් කෙනා වාකීසන්. දෙන්නම ලොකුවට හිනා වෙනවා. මගෙයි යශෝධරන්ගෙයි සමාන කමකට තිබුණෙ ලොකු ඇසුයි, ලොකු තොලුයි විතරයි. ඒක අම්මෙක්ව රවටිටන්න පුළුවන් සමානකමක් නෙමේ. අපි ආපහු එන්න පිටත් වෙනකොට ඒ අම්මා ටිකක් සන්සුන් වෙලා හිටියෙ. එයා ටිකක් ඈතින් ඉදන් අපි දිහා බලන් හිටියා. ඒ ඇස් කියන දේවල් තේරුම් ගන්න උත්සහ කළත් සුද බැඳිචිච ඒ ඇස් මුකුත්ම කිව්වෙ නෑ."නොකිව්වටඕකුං ඔක්කොම කොටි වෙන්න ඇති, දැක්කද ඒකිගෙ කොන්ඩෙ කොටට කපලා තිබිච්ච හැටි"ජයේකියන කොට තිලී මං දිහා බලලා හිනා වුණා. ඒ හිනාව මට තේරුණා. තිලී කැනඩාවට යන්න ඒ වෙන කොට හුඟක් මහන්සි වෙමින් හිටියෙ. ඒ අතරවාරෙ පොඩි පොඩි පරිවර්තන වැඩ කර කර හොයා ගන්න සල්ලි හරි පරිස්සමට ඉතුරු කලා. මූණට නොකිව්වට තිලී හරි කුණා කියලා අපේ කට්ටිය කතා වෙනවා මට කීප විටක්ම ඇහිලා තිබුණා."මොනවදඒ කෙල්ල ආවේසෙන් වගේ දෙඩෙව්වෙ." මම ඇහුවා තිලී අතීරණෙන් වගේ තත්පරයක් ඉඳල පිටිපස්ස හැරිලා ජයේ දිහා බලලයි කතා කරන්න ගත්තෙ.නිලාමදිඑයාගෙ අයියගෙ කතාවයි කිව්වෙ, අයියට ඕනෙ වුණේ සංගීතෙ ඉගෙන ගන්නලු. ගිටාර් ගැහුවලු. යාළුවොත් එක්ක ගෲප් එකකුත් පටන් ගත්තලු. එයාලම එකතු වෙලා ඩ‍්‍රව් සෙට් එකකුත් හැදුවලු. හොඳට සින්දු කිව්වලු. අයියා ඉංගී‍්‍රසි සිංදු කියන්නලු වැඩිය කැමති. අයියගෙ හොඳම යාළුවා, වාකිත් සිංදු කිව්වලු. ඒ දෙන්නා පොඩි කාලෙ ඉඳන්ම හොඳම යාළුවොලු. පස්සෙ පස්සෙ එයාලා සිංදු කියන එක නවත්තලා. මොකද වාකි නිතරම යශොත් එක්ක රංඩුවට ඇවිත්. වාකිත් එක්ක කතා කරන්න එපා, එයා කියන ඒවා විශ්වාස කරන්න එපා කියලා, යශෝ නිලාමදීටයි අම්මටයිත් නීති දාලා. ගෲප් එකේ අනිත් කොල්ලොත් හිටියෙ වාකිගෙ පැත්තෙලු. සංවිදානෙ හිටපු කමලා කියලා ගෑනියෙකුත් ඒ දවස් වල වාකිව මුණ ගැහෙනවා කියලා ආරංචි ආවලු. යශොයි, වාකියි තරහ වෙලා. වාකි සැරෙන් සැරේ යශෝව බලන්න ආවම යශෝ වාකිට බැනලා එලෝගෙන. දෙන්නා දරුණු විදියට රණ්ඩු කර ගත්තලු. ඊට ටික දවසකට පස්සෙ වාකි අතුරුදහන් වෙලා. යශෝ දවස් ගානක් නොකා නොබී බලාගත්තු අත බලාගෙන ඉඳලා. පස්සෙ එක රෑක ගෙදර කට්ටියට එයා ගැන ආයෙ හොයන්න එපා කියලා පොඩි ලියුමක් ලියලා තියලා අතුරුදහන් වෙලා. පස්සෙ කාලෙක නිලාමදිත් සංවිදානෙට බැඳුනට යශෝ ගැනවත් වාකි ගැනවත් කිසිම තොරතුරක් හොයාගන්න බැරි වෙලා. නිලාමදිලගෙ ලිඳ ගාවට හැමදාම හවසට ගිරව් දෙන්නෙක් එනවලු. උන් මාල ගිරව්. නිලාමදිලා උන්ට බත් දෙනවලු. උන් නිලාමදි දිහා බලන විදියට නිලාමදීට හිතෙන්නෙම ඒ කොහෙදි හරි මැරිච්ච යශෝයි වාකියි කියලාලු.මගෙඔළුව ඇතුළෙ යශෝයි, වාකියි ගැන වෙනමම කතාවක් දළු දාන්න ගත්තත් මම ඒ දළු කඩලා විසි කලා. මට එක පාරටම මං ගැනම මහ හිරිකිතක් දැණුනා.අම්මාවමනෙ දාන්න මගෙ ඇඳ ළඟ තියලා තිබුණු ටින් එක මම දැක්කෙ දෙකක් වගේ. වමනෙ ගියෙ මුහුදෙ රැළි ගහනවා වගේ. අන්තිමට ඇඟ දඟර ගගහා ඔක්කාරෙ කලත් එළියට දාන්න දෙයක් තිබුණෙ නැහැ. වමනෙ බිම හැම තැනම. ඔළුව ඇතුළෙන් එන වේදනාව දරන්න බැරි තරම්."කිලිනොච්චිකියන එකේ තේරැම දන්නවද. නික ගස් වල වහපු ගිරව්, මේ දම් පාටට පොඩි මල් පිපුණු, හීන් දිග කොළ තියන ජාතිය...." තිලී නික ගහක් දැකපු වෙලාවක කිව්වා. සට සට ග ගා ගිරව් පියාඹනවා.. උං හැමතැනම වහලා. යට ලීයෙ පෝළිමට. ජනෙල් පඩිය උඩ වහන්ඩ ඉඩ නැති උං කිරීස් ග ගා කෑ ගගහා පියාඹනවා. ආච්චිලගෙ වත්තෙ පොල් කඩපු අවුරුදු ගාණකට කලින් ගහකින් වැටිලා මැරිච්ච ජේමිස් සරම කැහැපොට ගහගෙන මයිල් පිරිච්ච කකුල් වන වන ගිරව් වහලා ඉන්න බාල්කෙක වාඩි වෙලා රතු ඇස් වලින් මගෙ දිහා බලන් ඉන්නවා. මම තද කරලා ඇස් පියා ගත්තා. තද කළු පාට අන්දකාරෙක ගිරව් ඉංගී‍්‍රසියෙන් සිංදු කිය කිය රවුමට රවුමට පියාඹනවා.කිරාංචිවෙරළෙදි සමන් කුමාරව දැකපු ගමන් මගෙ ඔළුවෙ විදුලි කෙටුවා. එයාට තිබුණෙ ගොරෝසු ඇහි බැමි යටින් වෙඩි තියන ඇස් . මං එයා දිහා කෙලින් බැලුවෙ නැතුවට මාළු අල්ලන මිනිස්සු ගෙනාපු දැල්ලන්ව අපි මනින දිහා මිනිහා උනන්දුවෙන් බලන් ඉන්න හැටි පැත්තට දැක්කා."මහත්තෙලාමෙතන වැඩ කරන්ඩ අපේ බි‍්‍රගෙඩ් එකෙන් අවසර ගත්තද."මිනිහාඇහුවෙ සෑහෙන වෙලාවකට පස්සෙ. මං ඔව් කිව්වම මිනිහා මගෙ කට වචනෙ විශ්වාස කළා."කට්ටියමසිංහලනෙ, අවුලක් නෑ"ටිකක්ඈතින් තව ආමි කොල්ලො දෙන්නෙක්, ජයේ දැල්ලන්ගෙ සාම්පල් බෝතල් වලට දාන හැටි බලන් උන්නා. මං සිගරට් එකක් පත්තු කරගෙන හෙවණට ගියා. මාළුවා හැරිච්ච ගමන් මං ඔළුවෙන් කතා කරලා සිගරට් එක දික් කලා. මාළුවා ඇම ගිල්ලා. වෙඩි තියන ඇස් දෙක මගෙ ළඟට ආවා. තිලී අමුතු හිනාවක් එක්ක මට ඇහැක් ගහලා අහක බලා ගත්තා."මල්ලි,ගම් පළාත් කොහෙද.""මංඑප්පාවල, එළියදිවුල්වැව අයියෙ"මාළුවාලොකු හිනාවක් එක්ක කිව්වා. තමන්ගෙ ඇස් වෙඩි තියන බව ඌ දන්නෙ නැහැ කියලා කට අරිනකොටම ඕනෙ කෙනෙක්ට තේරෙනවා. වෙඩි තියන ඇස් තිබිචිච මාළුවා දෙපාරක් ඇදලා ආයෙ සිගරට් එක මට දුන්නා."මල්ලිලාකි‍්‍රයාන්විතෙත් හිටිය ද .""නැතුවඅපි නන්දිකඩාල් වලත් හිටියා අයියෙ, ඒ දවස් වල මට කහ උනත් හැදුණා. හැමෝම හිතුවෙ මං මළා තමා කියලා. දවස් හතරක්ම සිහි නැතුව උන්නා. මංවත් හිතුවෙ නෑ ආයි බත් කයි කියලා. පුරුවෙ පිනක් තිබිලා බේරුණා. අයියා කොයි පළාතෙ ද.""මංපිළියන්දල, මෙහෙ හොඳයි ද."කොල්ලාහීනියට හිනා වුණා. වෙඩි තියන ඇස් දෙකකුයි ලොකු තොල් දෙකකුයි තිබුණට, ඌට තිබුණෙ පොඩි එකෙකුගෙ අහිංසක හිනාවක්. උල් දඩයං දත් නිසා ඒ හිනාව ඇතුළෙ වෙනම ලස්සනකුත් තිබුණා."දැන්නංඉස්සර තරං නිවාඩු ගන්ඩ අමාරු නෑ. ඒත් ඉතිං ගම් පළාතෙ ඉන්නවා වගේ කොහෙද.""ඇයිඒ, එහෙ දාලා එන්න බැරි කෙනෙක් ඉන්නවද."කොලුවටආයෙමත් හිනා ගියා."තාමඑයාව බැඳලා නෑ, එන අවුරුද්දෙ අපි බඳිනවා""මොකක්දනම.""බට්ටි""බට්ටි.""ඇත්තනම දමයන්ති, ගෙදෙට්ට කියන්නෙ බට්ටි කියලා""කවුදබට්ටි කියලා නම දැම්මෙ, ඔයාද.""නෑ,පොඩිකාලෙ එයාලෑ අම්මා දාන්න ඇති""දමයන්තිනං දම්මි කියන්න එපැයෑ, ඇයි බට්ටි කියන්නෙ."කෝප‍්‍රල් සමන් කුමාරට හිනා."ඒකමට නෙමේ, එයාලැයි අම්මට කියන්න""ඉතිංඔයාවත් මීට පස්සෙ දම්මි කියන්න""මොනනම කිව්වම මොකෝ"මංතණකොළ බිස්සෙ වාඩි වෙලා තවත් සිගරට් එකක් පත්තු කර ගත්තා. සමන්ටත් එකක් දුන්නා."කීදෙනෙක්ට වෙඩි තියලා තියනවද."සමන්ගැස්සුනා. මං දුං වලල්ලක් ඇරියා."අපිපංසල් ගිය, දංසැල් දුන්න කොල්ලො අයියෙ, මල් පුජා කරපු අත් වලින්ම පෙර කරුමෙකට තුවක්කු අල්ලන්න උනාට""අක්කරායන්වලදි හම්බ වෙච්ච ආමි මල්ලියෙක් අරුංගෙ කෑම්ප් එකකට ගහපු කරපු හැටි කිව්වා, උංගෙ එකෙක්ටවත් බේරිලා යන්න දීලා නෑ"මංකිව්වම සමන් නිකට උස්සලා මගෙ දිහා බැලුවා."අපේතාත්තා මැරෙන කොට මට අවුරුදු අටයි. අම්මා මල්ලිවයි, මාවයි මහණ කරන්න හැදුවා. මල්ලි මහණ වුණා. මං කෑ ගහල අඬලා ගෙදර නතර වුණා. මට තව නංගිලා දෙන්නෙකුයි, අක්කෙකුයි ඉන්නවා. අම්මා පොස්පේට් එකේ වැඩට ගියා. දැන් වකුගඩු අමාරුව. එක නංගි කෙනෙක් පැනලා ගියා. අනිත් නංගියි අක්කයි ගෙදර"ඌවෙඩි තියන ඇස් වලින් මගෙ දිහා බලාගෙන කියවගෙන කියවගෙන ගියා. ඒ ඇස් තව දුරටත් වෙඩි තියන්නෙ නැහැ.මංතිලීට කතා කරලා අපි දෙන්නගෙ ෆොටෝ එකක් ගන්න කිව්වා. සමන් යුනිෆෝමි එකේ රැුලි අතින් හදලා මෝල් ගහක් වගේ හිටගෙන හරි කෙලින් කැමරාව දිහා බැලුවා. මං සමන්ගෙ කර වටේ අත දැම්මත්, සමන් මගෙ කර වටේ අත දැම්මෙ නැහැ. "හිනා වෙන්නකො රවං ඉන්න නැතුව" මම කිව්වම කොල්ලා සැර පෙනුම බහින්නෙ නැති වෙන්න හීන් හිනාවක් දැම්මා.දවල්,නිලාමදි, වෙරළට ආවා අපි ගාව රස්සා තියනවද බලන්න.අපිගාව රස්සා තිබුණෙ නැහැ.හවසඅකුණු ගගහා වැස්සා. සමන්ලා පොයින්ට් එකේ තේ වක්කරලා අපිටත් බොන්න දුන්නා. සමන්ගෙන් විතරක් ඉල්ලන්න බැරි නිසා මම ආමි කොල්ලො තුන් දෙනාගෙම ටෙලිෆෝන් නොම්බර ඉල්ල ගත්තා.ආපහුමන්නාරමට එද්දි වෙල්ලංකුලම් හරියෙදි වාහනේ මඩේ එරිලා, ඒක තල්ලු කරන්න ගිහින් අපි හැමෝම තෙමුණා. ළඟ ගෙදරක කොල්ලො ටිකක් අඬගහගෙනයි යාන්තං තල්ලුකර ගත්තෙ. මන්නාරමට එද්දි පාන්දර එකටත් ළඟයි.සුබානිස්මාමා තාලෙට මතුර මතුර මගෙ ඔළුව වටේ කරකවලා ගිරෙන් කපන දෙහි ගෙඩි වල බෑ වතුර බේසමට වැටෙනවා. මගෙ ඔළුව ඇතුළෙ ඒ යාතිකාව දෝංකාර දෙනවා. ඇස් අරින්න බෑ ඇස් පිහාටු බරයි .මමකිරංචි වෙරළෙ හිටගෙන ඉන්නවා. ඈතින් පේන දූපතේ ඉඳන් කවුදෝ අත වනනවා. එයාව බේරගන්න කියලා කෑ ගහනවා. ඒක බැරෑඬි වෙච්ච කටහඬක්. ඒ මම ද. වාකි ද. යශෝ ද. සමන් කුමාර ද. නැත්තං තිලී ද.ඉසුරුචාමර සෝමවීර.com/2011/04/kiranchi.
|
BLOG
|
2014.02.05
|
http://forbiddendtree.blogspot.com/
|
Bombay Talkies...ශ්රී ලාංකීය පුංචි තිරයේ සමරිසි දිග හැරුම
|
santushb
|
පහුගිය සතියේ TV එකේ ගිය film එකක් දැකලා ඒක ගැන ලියන්න ඕනෑ කියලා හිතුනා.ඇත්තටම ඒකෙ පළවෙනි කොටස.ඒ film එක කතා කීපයක එකතුවක්.පළවෙනි කතාව direct කරලා තියෙන්නේ හිනිදි සිනමාවේ දැවැන්තයෙක් වන කරන් ජොහාර්.ඒක මම දැකලා තියෙන විදියට ලංකාවේ රූපවාහිනියක පළවෙනි වතාවට විකාශය වුනු සමරිසි තේමාවක් රැගත් චිත්‍රපටය.මාතෘකාව කාලීන වගේම නිර්මණයත් හරිම කලාත්මකයි.කතාව දිවෙන්නේ ප්‍රධාන චරිත තුනක් වටා.ඒ ගයත්‍රි(Rani Mukerji),දේව්(Randeep Hooda) හා අවිනාශ් (Saqib Saleem) අතර.ගයාත්‍රි හා දේව් විවාහකයි.ඒත් ඔවුන් ගේ විවාහ ජීවිතය අසාර්ථකයි.මේ අතර අවිනාශ් ගයත්‍රි ගේ කාර්‍යාලයේ වැඩට පැමිනෙනවා.අවිනාශ් සමරිසි පුද්ගලයෙක් වගේම ඒ නිසාම තම දෙමාපියන් වෙතින් ඉවත් වූවෙක්.ඔහුත් ගයත්‍රිත් ඉතාම ඉක්මනින් හොඳ මිතුරන් බවට පත් වෙනවා වගේම ගයත්‍රිගේ විවාහ ජීවිතයේ ඇති අසාර්ථකත්වයත් හෙළි කෙරෙනවා.ගයත්‍රි අවිනාශ්ව තම සැමියා දේව්ට හඳුන්වා දෙන්නේ මේ අතර.ඇත්තටම සමරිසියෙක් උවත් ලෝකයට වෙනත් මුහුණක් පෙන්වා සිටීමට උත්සාහ කරන දේව් හා අවිනාශ් අතර ඇතිවන සංකීර්ණ සම්බන්ධතාව ඔස්සේ කතාව ගලා යනවා.මෙහි අවිනාශ් හා දේව් අතර සිප ගැනීමේ දර්ශනයකුත් ඇතුලත්.ඒක ඉතින් අපේ නාලිකාවේ නම් පෙන්නුවේ නෑ.ඔයාලත් මේ කතාව බලලම අදහස් අපට කියන්නකෝ...You tube Linkකතාවේ සම්පූර්ණ Plot එක මෙන්න.
|
BLOG
|
2014.01.23
|
http://forbiddendtree.blogspot.com/
|
සිංහල සිනමාවේ පිරිමි සමරිසි ආදරය ... Frangipani නැත්නම් අරලියා මල
|
santushb
|
4pt 0in 5.කියන විදියට මේ චිත්‍ර පටයේ ගැබ් වෙන්නේ සමරිසි ආදරයකින් බැඳි තරුණයන් දෙන්නෙක් අතරට ආදරය සොයා එන තරුණියක් එක්වී නිර්මාණය වන තුන්කොන් ආදරයක්.Movie Trailer එකේපේන විදියට නම් නිර්මාණය ඉතාම කලාත්මකයි.ඒවගේම කවදාවත් සිංහල සිනමාවේ ප්‍රධානවම කතා නොවුනු දෙයක්.
|
BLOG
|
2014.01.23
|
http://forbiddendtree.blogspot.com/
|
සමරිසි අයිතීන් ! ගෝත්‍රික නීති
|
santushb
|
ලිංගිකත්වය සම්බන්ධ යල් පැන ගිය නීතියක් උපයෝගී කරගෙන මංගල සමරවීර මහතා අත්අඩංගුවට ගැනීමේ සැලසුමක් ක්රියාත්මක වෙමින්තිබෙන බවත් ආසියාවේ ආශ්චර්යය කරා යන බව කියන ආණ්ඩුව නූතන ලෝකය විසින් බැහැර කරන මෙවන් නීති කරළියට ගෙන ඒම ‘අතිශය පසුගාමී රටක නූගත් පිරිසකගේ පාලන සමය මූර්තිමත් කිරීමක් බවත්’ එක්සත් කාන්තා කමිටුව නිවේදනයක් නිකුත් කරමින් කියා සිටී.එම නිවේදනය මෙසේය.” එක්සත් ජාතික පක්ෂ මාතර දිස්ත්‍රික් පාර්ලිමේන්තු මන්ත්රී මංගල සමරවීර ගේ නිවසට පැන මත්පැන් බෝතල් කිහිපයක් හා ලැප්ටොප් පරිගණකයක් සොරාගත් බවට සැකය මත අත්අඩංගුවට ගෙන ඇප මත නිදහස් කරනු ලැබූ සැකකරු පොලිස් මූලස්ථානය වෙත කල පැමිණිල්ලක් මුල්කොටගෙන, සම්මත නොවන ලිංගික ඇසුර සම්බන්ධයෙන් මන්ත්‍රීවරයා අත්අඩංගුවට ගැනීමේ සැළසුමක් මේ වනවිට ක්රියාත්මක වෙමින් පවතින බවට තොරතුරු වාර්තා වෙමින් පවතී.මෙය දේශපාලන පළිගැනීමක් සඳහා සංවිධානාත්මකව කරණ ලද කුමන්ත‍්‍රණයක් බව පැහැදිලිව පෙනෙන්නට ඇති අතර, එමගින් ශ්රී ලංකාවේ වෙසෙන කවරහෝ ‘සමරිසියකුට එරෙහිව ඕනෑම අවස්ථාවක මෙම යල්පැනගිය නිතිය ක්රියාත්මක කිරීමේ අවධානමක් පැනනගී.එහෙයින්, කාන්තා අයිතිවාසිකම් සහ සුභ සිද්ධීන් වෙනුවෙන් ක්‍රියාකාරී වන අප සංවිධානය මේ ප්‍රශ්නය වෙනුවෙන් පෙනී සිටින්නේ මිනිසුන් සතු ලිංගිකත්වය සම්බන්ධයෙන් වන අයිතිවාසිකම ඉතා නිර්ල්ජ්ජිත හා ගෝත්‍රික මානසිකත්වයෙන් යුතුව උල්ලංඝනය කිරීමට වත්මන් පාලනාධිකාරිය හා ඔවුන්ගේ හිතමිතුරන් මේ මොහෝතේ කරළියට පැමිණ ඇති තත්ත්වයක් තුළය.මංගල සමරවීර මන්ත‍්‍රීවරයාගේ පෞද්ගලික ජීවිතය මූලික කොට ඔහුට එරෙහිව නීතිය ක්රියාත්මක කරවන්න කැස කවන්නේ පැරණි වික්ටෝරියානු සදාචාරවාදයේ යල්පැන ගිය නීති නැවත කරළියට ගෙන එමිනි. වික්ටෝරියානු සදාචාරවාදය උපන් එංගලන්තයේද මේ මානව විරෝධී නීති ඉවත් කර දැන් බොහෝ කල්ය. එහෙත් අතිශය පසුගාමී රටක ඇතැම් නූගත් පිරිසකගේ පාලන සමය මූර්තිමත් කරමින් අද වත්මන් පාලනාධිකාරිය හා ඔවුන්ගේ මිතුරන් මේ නීති ක්රියාත්මක තලයට ගෙන ඇත.රටක නීති පැවැතිය යුත්තේ කිසිවකුගේ හෝ අයිතිවාසිකම් උල්ලංඝනය කිරීමට නොව ඒ සු‍රැකීමටය. අද ශ්රී ලංකාවේ පවත්නා නීති පද්ධතිය මානව අයිතිවාසිකම් සුරක්ෂිත වන ලෙස විද්‍යාත්මක සමාජ භාවිතයට ගැලපෙන ලෙස ප‍්‍රතිසංස්කරණය කොට වඩා ප්රජාතන්ත්රවාදී පරිසරයක් ජනතාව වෙත ලබාදිය යුතුව තිබෙන තත්තවයක් තුළ මේ සිදුවීම ඉතා කණගා‍ටු දායකය.ශ්රී ලංකාව තුළ ජීවත්වන සමරිසියන් 1886 සිට පනවන ලද දණ්ඩ නීති සංග්‍රහයේ 365A පරිච්ඡේදය ප්‍රකාරව මානසික පීඩනයට යටත්ව ජීවත්වේ .එමෙන්ම පසුගිය වසර 50කට අධික කාලයක් මෙම යල්පැනගිය නීති ක්රියාත්මක වී නැති අතර සමරිසියන්ගේ අයිතිය දියුණු රටවල මෙන්ම සංවර්ධනය වෙමින් පවතින රටවල සහ තුන්වෙනි ලෝකයේ රටවල් පවා පිළිගෙන නීත්‍යානුකූල කර ඇති හා ඒ සලකා බැලෙමින් පවතින පසුබිමක නව ප්රජාතන්ත්රවාදී යුගයකට හා ආසියාවේ ආශ්චර්යය කරා ගෙන යනවාය කියන ගමනේදී හුදු දේශපාලන පළිගැනීම උදෙසා මංගල සමරවීර මහතාගේ මානව හිමිකම් උල්ලංගනන කිරීමක් පමණක් නොව සමස්ත සමරිසි ජනතාවගේ අවමාන කොට චරිත ඝාතනයක් ද මේ තුළින් සිදුකරන්නට සැරන බව පැහැදිලිය.රාජ්‍යයක් මෙහෙයවන පාලකයන්ට ඒ සමස්ත රට වැසියාගේ අයිතිවාසිකම් සුරක්ෂිත කිරීම හැකියාව සහිත විය යුතුය. ඒ නොහැකියාවන් නිසා අපි රටක් ලෙස පසුගිය දශක ගණනාවක් පුරා ලේ වැකි යුද්ධයක්ද සමඟින් පීඩාවට පත්ව සිටිමු. ඒ තවදුරටත් මේ රටට අවශ්‍ය තත්ත්වයක් නොවේ.එසේම පොදුරාජ්‍ය මණ්ඩලීය රටක් මෙන්ම එහි වත්මන් සභාපතිධුරය හිමිව තිබෙන රටක් ලෙස මෙම යල් පැන ගිය නීති පොදුරාජ්‍ය මණ්ඩලීය ප්‍රඥපතිය ඍජුවම උල්ලංඝනය කිරීමක් බව පොදුරාජ්‍ය මණ්ඩලීය සභාපති රාජපක්ෂ ජනාධිපතිවරයාට යළි මතක් කිරීම කළයුතු නොවනු ඇතැයි අපි කල්පනා කරමු.අනෙකාට අමානුෂික ලෙස සලකන යල් පැන ගිය ගෝත්‍රික නීති ඉවත් කර යහපාලනය හා ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය සුරක්ෂිත කරවන යුගයක් අපට අවශ්‍ය වී තිබේ. විවිධ ජාතීන්ට, ආගමිකයන්ට මෙන්ම සමරිසි ජනතාවද අපෙක්ෂා කරන්නේ එයයි. අපි ඒ වෙනුවෙන් කොන්දේසි විරහිතව පෙනී සිටිමු. ඒ වෙනුවෙන් සටන් කරමු.ඩයනා ගමගේ සභාපති එක්සත් කාන්තා පෙරමුණ2014 ජනවාරි 23link http://sinhala.p=2624.
|
BLOG
|
2013.12.02
|
http://forbiddendtree.blogspot.com/
|
රැයේ පෙම්වත...
|
santushb
|
දුටුයෙම් ඔය රළු අත ගෙන ඇවිදිනයුරු උණුසුම් උදයේවිඳිමින් සිසිල් සුසුමන් කිමිදෙමින් නැවුම් රස සයුරේබලමින් දේදුනු දිදුලනයුරුපවසන්නට සියලු දේසිතුයෙම් උඹට මා තෙපුලා එරහස් තබා සිටි තෙරපා හද තුල සඟවමින් මුළු ලොවෙන් උඹ නොවෙද මා සුහද සැමදා නමුදුගතවුනි එරැය උනුසුම් සුසුමන් අතරවිඳිමින් මිහිරිම සිහින ගියේ ගලා සියළු රස දහරාවෙලමින් උනුසුම් ගතගියමුදු මා හද සිඹ නොදිටිමි ඔය ඇස් නැවතදුටුවද ඔබ සළකුණු නිතර මුහුණු පොත මතඔබම විය මා නවතම රහස...
|
BLOG
|
2013.10.17
|
http://forbiddendtree.blogspot.com/
|
නුහුරු ඇති ඔබට....By ඉසුරු චාමර සෝමවීර
|
santushb
| null |
BLOG
|
2014.11.28
|
http://nilukakadurugamuwa.blogspot.com
|
ගයනු මැන වස්දඬුව දී මා අතට- ඛලීල් ජිබ්රාන්
|
නිලූක කදුරුගමුව
|
4pt 0in 5.0pt; font-family:"Calibri",sans-serif; mso-ascii-font-family:Calibri; mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-hansi-font-family:Calibri; mso-hansi-theme-font:minor-latin; mso-bidi-language:AR-SA;}ගයනු මැන වස්දඬුව දී මා අතටඅජරාමරබව රැඳී ඇත ගීයකඅප නැසී ගිය පසුව වුවවැලපේය වස්දඬු රාවයගලන දියපහරවල් දිගේ ගොස්ගිරි ශිඛර මත නැගුණු මා මෙන්සරණ සෙව්වෙහිද ඔබහුදෙකලා වන අරණක.සුමිහිරි විලවුනක ගිලී ගොස්එළියකින් ගත වියළුවෙහිද කිසි දිනෙකබිව්වෙහිද හිමිදිරිය මිදි පැනක් මෙන්බහා ද්‍රවමය කුසලානවල.ගයනු මැන වස්දඬුව දී මා අතටගීය යනු අනගිතම යැදුමකියජීවිතය නැතිව ගිය පසුව වුවවැලපේය වස්දඬු රාවයරන්වන් පහන් පොකුරෙන් ගැවසිමිදිවැල් අතර හිඳගත කළෙහිද කිසි කලෙකසවස්වරුවක් ඔබ .අමතක කොට ගෙවුණු කලනොසිතමින් හෙටක් ගැනනිදිගත්තෙහිද ඔබ රැයකඑලාලූ තණ පලස මතමුළු අවකාශයමපොරෝණාවක් කොට.ගයනු මැන වස්දඬුව දී මා අතටගී නද පසිඳලයි යුක්තිය හදවතටසියලුම වරදවල් අහෝසිව ගිය පසුවවැලපේය වස්දඬු රාවයගයනු මැන වස්දඬුව දී මා අතටඅමතක කොට රෝ බියද පිළියමදදුර්වලව දිවි ගෙවන මිනිසාසෙමින් මිය යනු ඇතමන්දයත්,මිනිසුන් වනාහි වෙනයම් දෙයක් නොවදිය මත කුරුටු ගෑ ඉරි ටිකක් පමණකියමකුළු දැල නිර්මිත හුයවල් පමණකියවන අරණ වනාහී දිවියේ නිවහනයමා අතේ ඉතිරි දින විසුරුවන්නේ එහියඒ ගැන තීරණය කාලය සතුව ඇතවන අරණට ඇදෙන මා සිත වලක්වයි කාලය දෛවයේ ගමන් මග දිරියෙන් අනූනයඑනමුදු මිනිස් අරමුණු ඊටත් සවිමත්ය-- ඛලීල් ජිබ්රාන් (1883-1931).
|
BLOG
|
2014.03.07
|
http://nilukakadurugamuwa.blogspot.com
|
හිමවැටෙන සැඳෑවක වනපෙත අසබඩ නැවතී
|
නිලූක කදුරුගමුව
|
*චිත්‍රය: ග්‍රැහැම් පෝප්*මේ කාගේ වනරොදක් දැයි,සිතමි මම මා දනිත් යැයිපිහිටා තිබේ ඔහු නිවෙසගම්මානයේනොදනී හෙතෙම එනමුදු මාමෙතැන නතර වූ වගක්දකින්නට එවනරොද පිරී යනසැටි හිමෙන්මා කුඩා අසු සිතනු ඇත එයඅරුමයක්යැයිනැවතුම මෙසේ අහළක නැතිවනිවෙසක්වනපෙත හා දිය මිදුණු විලඅතරමැදවසරේ අඳුරුතම රාත්‍රියේසොලවයි හෙතෙම ගෙලෙහි බැඳිකිකිණිඅසන්නට මෙන් මහට වැරදීඇතිදැයි යමක්මඳ සුළඟ හමන හඬ, හිම පියලිවැටෙන හඬපමණකිය ඒ හැරුණු විටඇසෙන්නේවනපෙත සොඳුරුය, අඳුරුය,ගැඹුරුයඑනමුදු රකින්නට ප්‍රතිඥාමවෙත ඇතනිදන්නට පළමුව බොහෝ දුර යායුතුය,නිදන්නට පළමුව බොහෝ දුර යායුතුය.
|
BLOG
|
2014.02.19
|
http://nilukakadurugamuwa.blogspot.com
|
පූර්විකා
|
නිලූක කදුරුගමුව
|
*චිත්‍රය:-ජෝන් බ්‍රැක්*Iපැලපදියම් වෙයි සීතකලහැන්දෑවබැදෙන මස්වල සුවඳසමගින් පටුමංවල.වේලාව හයයි.දුම්ගැහුණු දවස්වලදැවීගිය අග්ගිස්.ඔබ පයට පෑගෙනකුණු වැකුණු වියළි කොළසුන්බුන්දහිස් ඉඩම්වල විසිරුණුපත්තරදකෝපගත් වැස්සක් ඇදහැලීදැන්එහි දවටා ගනියි;කැඩුණු ජනේල ආවරණ මතපියැසි දුම් කවුළු මතවර්ෂාව දිගටම බැට දෙයි,වීදියේ කෙළවර රියකබැඳිසිරුරෙන් දුම්දමනහුදෙකලා අශ්වයෙක්කුර පොළොවේ ගසයි.පහන් එළි දැල්වෙයි.IIකෝපිහල් වෙත ඇදෙනමඩවැකි පාවලට පෑගෙනලී කුඩු විසුළ වීදියෙන්බීරවල ලා පිළුණු ගඳ මැදසිහි එළවා ගනියි උදෑසන.කාලය විසින් යළි අරඹනසෙසු බහුරූ කෝලම් සමග,බඩු මුට්ටු පිරවූ කාමර සහසකඅඳුරු සෙවණැලි මවනසෑම දෑතක් ගැනමකෙනෙක් කල්පනා කරයි.IIIපොරෝණය ඇඳෙන් වීසි කරවැතිරගෙන ඇඳෙහිඋඩුබැලි අතටබලා සිටියෙහිය ඔබ;ඔබ ආත්මය තැනුණුසහසක් අසුන්දර මනස් රූරාත්‍රිය විසින් හෙළිකරන සැටිනිදි කිරා වැටි වැටීබලා සිටියෙහිය ඔබචංචල වීය ඒ රූ සිවිලිමමත. යළි සිහියට එළැඹි කලජනේල අතරින් එළියරිංගා පැමිණි විටවැහි පීල්ලේ ගේ කුරුළුකූජනය ඇසුණු කල,මැවිණි ඔබ මනසෙහිවීදිය ගැන සිතුවමක්,ඔබ ඇඳ කෙළවරෙහි හිඳගෙනහිසකේ කැරළි ගන්වනසැටි ගැනදකුණු වැකුණු අත්ලෙන්කහ ගැහුණු යටිපතුල්අල්ලන සැටි ගැනදනැති හෙයින් වීදියේගලන ජන ගඟට කිසි වැටහුමක්IVනුවර ගොඩනැගිලිපිටුපසින්වියැකෙන අහස හරහාඔහු ආත්මය ඇදී ඇතතදින්,එසේ නැතහොත් පෑගෙන්නේයඑයහතර, පහ, හය කණිසමටවහ වහා ඇවිදින පාවලින්;දුම් පයිප්ප පුරවනමිටි හතරැස් ඇඟිලි,සවස් කල පුවත්පත්,ඇතැම් නියතයන් ගැනනියතබව ඒත්තු ගන්වනුලැබූ දෑස්,ලොව පිළිගන්නටනොඉවසිල්ලෙන් හිඳිනකලු ගැහුණු වීදියකහෘදය සාක්ෂිය.මේ මනස් රූ වටකර එහි එල්බගෙන සිටිනසිතිවිලිවලින් මමසැලෙන්නෙමි:අපරිමිත මුදුබවෙන්පිරිඅපරිමිත දුක්ඛදායකදෙයකසිතිවිලි මාත්‍රයක්විලසින්.හඬ නගා හිනැහෙන්නපිසදමා අතින් මුව;කැරකෙන්නේය ග්‍රහලෝකහිස් ඉඩම්වල දර සොයනමහලු ගැහැනුන් විලස.-ටී.එස්. Eliot(1888–1965).
|
BLOG
|
2014.02.12
|
http://nilukakadurugamuwa.blogspot.com
|
“ සල්ලිවලට හැම දෙයක්ම කළ හැකියි ”
|
නිලූක කදුරුගමුව
|
එකෝමත් එක කාලෙකඉතාමත් පෝසත් කුමාරයෙක් ජීවත් වුණා. ඒ කුමාරයා ජීවත් වෙච්ච රටේ රජතුමාගේ මාලිගාවඉස්සරහින්, ඒ රජ මාලිගාවට වඩා හුඟක් ලස්සණ මාලිගාවක් හදන්න ඕනෑ කියන අදහසකුමාරයාගේ ඔලුවට ඇතුළු වුණා. ඉතින් මේ අලුත් මාලිගාව හදලා ඉවර වුණාට පස්සේ, “සල්ලිවලටසෑම දෙයක්ම කළ හැකිය” කියන වචන ටික ඔහු මේ මාලිගාවේ ඉස්සරහ බිත්තියේ කෙටුවා. රජතුමා එළියටඇවිත් මේ දැන්වීම දැක්ක හැටියෙම,අර කුමාරයාට ඇවිත් තමන් හම්බවෙන්නය කියලාපණිවිඩයක් ඇරියා. කුමාරයා මේ නගරයට ඇවිත් කාලයක් ගත වුණත් ඊට පෙර කවදාවත් ගිහින්රටේ රජතුමා බැහැදැකලා තිබුණේ නෑ.“මගේ සුබපැතුම්, ” රජතුමා කියුවා. “ඔබේ මාලිගාව ඇත්තෙන්ම මහා විස්මයජනකනිර්මාණයක්. ඒකත් එක්ක තියලා බලනකොට මගේ මාලිගාව නිකම්ම නිකම් පැල්පතක්. මම ඔබටසුබපතනවා. ඒත් “සල්ලිවලට සෑම දෙයක්ම කළ හැකිය” කියලා දැන්වීමක් එල්ලන එක ඔබේඅදහසක්ද. ”තමන් ඕනෑවට වඩා ලොකු පණ්ඩිතකමක් කරලා තියෙන බව කුමාරයාට වැටහුණා.“ඔව් ඒක මගේ අදහසක්,” කුමාරයා උත්තර දුන්නා. “ඒත් ඔබවහන්සේ ඒකට අකමැති නම්මට පුළුවන් ඒ වචන ටික බොහෝම පහසුවෙන්මකවලා දාන්න.”“නෑ. නෑ. එහෙම දෙයක් කරන්න ඔබට බලකරන්න මගේ කිසිම අදහසක් නෑ. මට ඕනෑ ඒ ප්‍රකාශයෙන්ඔබ අදහස් කළේ මොකක්ද කියන එක ඔබේ කටින්ම දැනගන්නයි. උදාහරණයක් හැටියට ඔබ හිතනවාදඔබේ සල්ලිවලින් මාව මරවන්න වුණත් පුළුවන් කියලා.”තමන් අලි අමාරුවක වැටිලා ඉන්න බව කුමාරයාට තේරුණා.“දේවයන්වහන්ස මට සමාවෙන්න. ඒ වචන ටික මම මේ දැන්ම මකවලා දාන්නම්. ඔබවහන්නේමගේ මන්දිරයට අකැමැතියි නම් කියන්න මම ඒකත් බිමට සමතලා කරලා දාන්නම්.”“නෑ. නෑ. ඒක එහෙමම තියෙන්න අරින්න. ඒත් සල්ලි තියෙන මිනිහෙකුට ඕනෑම දෙයක්කරන්න පුළුවන් කියලා ඔබ කියන නිසා ඒක මට ඔප්පු කරලා පෙන්වන්න. මගේ දූ කුමරියටකතාකරන්න උත්සාහ කරන්න මම ඔබට දවස් තුනක් දෙනවා.ඇයට කතා කරන්නට ඔබට පුළුවන් වුණොත් ඒක හොඳයි. මම ඈ ඔබට සරණ පාවලා දෙනවා.හැබැයි ඇයට කතාකරන්න ඔබට බැරි වුණොත් මම ඔබේ හිස ගස්සවලා දානවා. ඒක පැහැදිලිද. ”මේ කරදරය නිසා කුමාරයාට කන්න, බොන්න, නිදාගන්න බැරිව ගියා. මුළු දවල්වරුවමයි රෑ යි ඔහු කල්පනා කළේ තමන්ගේ බෙල්ල බේරා ගන්නේ කොහොමද කියන එක ගැනවිතරමයි. දෙවැනි දවස වෙනකොට මේ වැඩේ තමන්ට කොහොමවත් කරන්න බැරි බව තේරුම් ගත්තකුමාරයා තමන්ගේ අන්තිම කැමැති පත්‍රය සූදානම් කරන්න තීරණය කළා. ඔහුට රජතුමා කරපු අභියෝගය කොහෙත්ම කරන්න බැරිදෙයක්. ඒකට හේතුව රජතුමාගේ දූ කුමරිය හිටියේ ආරක්ෂක සෙබලුන් සිය දෙනෙකුගෙන් වටකරපු බළකොටුවක් ඇතුළේ වීමයි. අප්‍රාණිකව, සුදුමැළි වෙලා පරණ වැරහැල්ලක් වගේකුමාරායා මරණය බලාපොරොත්තුවෙන් ඇඳේ වැතිරිලා හිටියා. මෙන්න මේ වෙලාවේ තමයි කුමාරයාකුඩා කාලේ ඔහුට කිරි දුන්න, තවමත් කුමාරයා ගාව වැඩකරන, හොඳටම මහලු, දුර්වල ප්‍රාණියෙක්වෙච්චි කුමාරයාගේ කිරි මව කාමරයට ඇතුළු වුණේ. කුමාරයාගේ හැටි සොබාව දැකපු මහලුකාන්තාව ඒකට හේතුව මොකක්දැයි විමසුවා. කුමාරයා අඬමින් සුසුම් හෙලමින්සම්පූර්ණකතාව ඇයට කියුවා.“ඉතින් මොකද. ” ඇය ඇසුවා. “ඔබ ඔය විදියට වැඩේ අතඇරලා දාන්නද යන්නේ. මට නම්හිනාත් යනවා. මේකට මොකද කරන්න පුළුවන් කියලා මම බලන්නම්.” කොර ගසමින් කාමරයෙන් පිට වී ගිය ඇය නගරයේ හිටිය දක්ෂතම රිදී වැඩකරුවා ගාවටගිහින්, හොට අරින්න වහන්න පුළුවන් පාත්තයෙක් තනි රිදියෙන් හදන්න කියලා ඔහුට අණකළා. ඒ පාත්තයා මිනිහෙකු තරමට විශාල විය යුතු බවත් ඇතුළහිස් විය යුතු බවත්ඇය කියුවා. “මේක මට හෙට වෙනකොට ඕනෑ,” ඇය අණ කළා.“හෙට. ඔබට පිස්සු.” රිදී වැඩකරුවා විස්මයෙන් කෑ ගැසුවා.“මම කිවුවේ හෙට කියලා. ” යි කියූ මහලු කාන්තාව රන්කාසි පුරවපු පසුම්බියක්ඇදලා ගත්තා. “හිතලා බලන්න. මේ ප්‍රමාණය දැන් ගෙවනවා. හෙට පාත්තයා හදලා දුන්නමඉතිරි ගාණමම ඔබට දෙනවා. ” ඇය කියුවා.රිදී වැඩකරුවාට කට උත්තර නැතිව ගියා. “එහෙම නම් මොකද බැරි” කියූ ඔහු “හෙටවෙනකොට පාත්තයා හදලා දෙන්න මම පුළුවන් තරම් උත්සාහ කරන්නම්” යැයි පැවසුවා. ඊළඟ දවස වෙනකොට පාත්තයා සාදා අවසන් වෙලා තිබුණා. ඒක බලන්න වටිනලස්සණනිර්මාණයක්.“ඔබේ වීණාවත් අරගෙන මේ පාත්තයා ඇතුළට යන්න. අපි පාරට ගියහැටිය වීණාව වාදනය කරන්න පටන් ගන්න” ඇය කුමාරයාට කියුවා.මහලු කාන්තාව රිදීපාත්තයාවත් ලණුවකින් ඇදගෙන නගරයේ වීදි ඔස්සේ ඇවිදගෙන ගියා. කුමාරයා පාත්තයා ඇතුළේ ඉඳන් වීණාව වාදනය කරමින් හිටියා. මේක බලන්න නගරයේජනතාව වීදි දෙපස පෙළගැසුණා. මේ ලස්සණ පාත්තයා බලන්න දුවගෙන නාපු එක්වැසියෙක්වත් ඒ නගරයේ හිටියේ නෑ. රාජ කුමරිකාව රඳවලා හිටපු බළකොටුව ඇතුළටත් මේපාත්තයා ගැන ආරංචිය ළඟා වුණා. මේ අරුම පුදුම දර්ශනය බලන්න යන්න තමන්ට ඉඩ දෙන්නකියලා කුමාරිකාව පිය රජතුමාගෙන් ඉල්ලා හිටියා.“හෙට වෙනකොට අර පුරාජේරුකාර කුමාරයාට දීලා තියෙන කාලෙ ඉවර වෙනවා. ඊට පස්සෙඑළියට ගිහින් දුවට ඒ පාත්තයාව බලන්නපුළුවන්” කියලා රජතුමා කියුවා. ඒත් මේ පාත්තයා එක්ක යන මහලු කාන්තාව හෙට කියන දවස වෙනකොට යන්න යන බවකුමාරිකාවට ආරංචි වෙලා තිබුණා. ඒ හින්දා රජතුමා අණ කළා තමන්ගේ දූ කුමරියට බලන්නටපුළුවන් වෙන විදියට ඒ පාත්තයා ඇය සිටින බළකොටුවට අරන් එන්න කියලා. මහලු කාන්තාවබලාගෙන හිටියේ මෙන්න මේ අවස්ථාව උදා වෙනකම් තමයි. කුමාරිකාව රිදීපාත්තයාඑක්ක තනි වෙලා උගේ හොටෙන් ගලන මිහිරි සංගීතය රසවිඳින්න පටන් ගත්තා විතරයි උගේ ඇඟවිවෘත වෙලා ඒ ඇතුළෙන් මිනිහෙක් එළියට ආවා. “බය වෙන්න එපා. ” මිනිසා කතා කළා. “මම තමයි ඔබත් සමග කතා කළ යුතු සහ එහෙමකරන්නට බැරි වුණොත් හෙට උදේ ඔබේ පිය රජතුමාගෙන් හිස්ගැසුම් කන කුමාරයා. ඔබ මා සමගකතා කළා කියලා කිව්වොත් මගේ ජීවිතය බේරා ගන්න ඔබට පුළුවන් වෙනවා.”ඊළඟ දවසේ රජතුමා කුමාරයාව මාලිගාවට කැඳෙව්වා. “හොඳයි, ඉතින් ඔබේ සල්ලිවලටපුළුවන් වුණාද මගේ දූ කුමරිය එක්ක ඔබව කතා කරවන්න. ” “ඔව් දේවයන්වහන්ස” කියලා කුමාරයා උත්තර දුන්නා. “මොනවා. ඔබ ඔය කියන්නේ ඈ සමග කතා කළා කියලද. ”“එහෙමද කියලා ඇගෙන් අහන්න.” රජතුමා විසින්ම බළකොටුව ඇතුළට ගෙනෙන්නට අණ කරපු රිදී පාත්තයා ඇතුළේ කුමාරයාහැංගිලා හිටපු හැටි කුමාරිකාව විස්තර කළා.ඒ කතාව අහපු රජතුමා තමන්ගේ ඔටුන්න ගලවලා කුමාරයාගේ හිසෙන් තැබුවා. “ඒකියන්නේ ඔබට සල්ලි විතරක් නෙවෙයි හොඳ නුවණකුත් තියෙනවා. සතුටින් ජීවත් වෙන්න. මාඔබට මගේ දූ කුමරිය සරණ පාවලා දෙනවා,” රජතුමා ප්‍රකාශකළා. (ඉතලෝ කල්විනෝගේ ඉතාලි ජනකතා නම් කෘතියේ එනඉතාලියේ ජෙනොවා ප්‍රදේශයේ ජනකතාවකි.).
|
BLOG
|
2014.02.05
|
http://nilukakadurugamuwa.blogspot.com
|
ආදරයේ දර්ශනය
|
නිලූක කදුරුගමුව
|
*චිත්‍රය:- ගුස්ටාව් ක්ලිම්ට්*උල්පත් මුසු වේය ගං හෝ දිය සමග,ගං දිය මුසු වේය මහ සයුරත් සමග;දිව පවන් මුසුව ඇත මිහිරි හැඟුමන් සමගතනිව ඇති කිසිවක් නැත්තේය මේ ලොවදෙව් නියමයකට අනුව මුසුව ඇත තවෙකක් සමගඉතින් මා ඔබ එලෙස නොකරනු ඇයිද .බලනු මැන, අර කඳු සිඹිනයුරු නුබ ගැබ,නොපෙනේද දියරැළි එක්වන අපූරුව;හැකිද මලකට ඉතින් තව මලක් පිළිකුල් කරන්නට;වැලඳ ගෙන හිරු රැස් ඇත්තේය මහ පොළොව,සඳ කිරණ හාදු දෙයි සිඳු ජල තලය මත;--සිප නොගන්නේ නම් ඉදින් මා ඔබ,කවර පලයක් වේද ඒ සියලු හාදුවල . පර්සි බිෂ් ෂෙලී (1792- 1822).
|
BLOG
|
2014.01.29
|
http://nilukakadurugamuwa.blogspot.com
|
බයිසන්තියමට* යාත්‍රා කිරීම
|
නිලූක කදුරුගමුව
|
Iනොවිණි එයමහල්ලන් පිණිස වූ රටක්ආලිංගනයෙහිය තරුණතරුණියන් මියයමින් ඇතිපරපුරක විහඟුන්ගැයුමෙහිය ගීතුරු මත රැඳෙමින්,සැමන් මසුන් කැළබෝවෙත් යහමින්මහමුහුදු පිරී ඇතමැකරල් මසුන්ගෙන්මත්ස්‍ය, සත්ව හෝසැවුල් ගණ වැඩෙත් සුවයෙන් පුරාගිම්හානයඉපදී මැරී යත්හටගත් සියලු දෙයගැලීගෙන මියැසියේඉඳුරන් පිනවනනොසලකා හරිත්සියල්ලෝවියපත් නොවනබුද්ධියේ සිහිවටන IIමහල්ලෙකු යනු ඉතාසුළු දෙයකියඅත්පුඩි ගසා ගීනොගයයි නම් ආත්මයකෝටුවක රැඳවූවැරහැල්ලක් පමණකිය,ස්ව ශ්‍රීවිභූතිය ගැන ඉගෙනුමම මිසගී ගයන කිසිගුරුකුලයක් නොවිණඑබැවිනියපැමිණියේ මා සයුරු තරණය කරබයිසන්තියම්ශුද්ධ වූ නුවර වෙතIIIරන් බිතු සිතුවමකවූ පරිද්දෙන්ඉසිවරුනි සිටගත්දේව අග්නිය ඉදිරිපිටනික්මව අග්නියෙන්බැමෙනු මැන මණ්ඩලාකාරවගයනු මැන ගී මාආත්මය වෙතතෘෂ්ණාවෙන්ගිලන්ව, මියෙන මෝහිත සිරුරකබැඳුණු මා හදවතදවා හලු කරනු මැනසදාකාලිකබවේමායාව වෙත මා රැගෙන යනු මැනIVමෙදියතෙන් නික්මගිය කලනොගන්නෙමි මාසිරුරට කිසි සොබාවිකවස්තුවක රූපයක්,නිදිකිරන අදිරදුන්අවදියෙන් තබන්නටනොහොත් ගැයුමටබයිසන්තියම් පුර කුලවතුන් වෙතතුන් කල් ගැනතලාලූ රනෙන් හාආලේපයෙන්ග්‍රීක රන්කරුවන්තැනූකනකමය අත්තක වසනරුවක් වන්නෙමිඉතින්-විලියම් බට්ලර් යේට්ස්*පුරාතන ග්‍රීකනගරයක් වූ බයිසන්තියම (වර්තමාන තුර්කියේ ඉස්තාන්බුල් නුවර) ඊට පසුකාලීනව රෝමඅධිරාජ්‍යයේ අගනගරය බවටද පත්විය. රෝමඅධිරාජයෙකු වූ පළමුවැනි කොන්ස්ටන්ටයින් අධිරාජයාගේ සමයේදී මෙලෙස බයිසන්තියම් නුවරරෝම අධිරාජ්‍යයේ අගනුවර බවට පත්වීමෙන් පසු එය කොන්ස්තන්තිනෝපල් යන නමින්හැඳින්වෙන්නට විය. යුරෝපා හාආසියානු මහාද්වීප එකට හමුවන තැන පිහිටි බයිසන්තියම කලා ශිල්ප, සංස්කෘතිය ආදියෙන්ආඪ්‍ය මහා නුවරක් විය. එම නගරය ස්වර්ණමය බිතුසිතුවම්වලට නම් දරා ඇති අතර ඒ පිළිබඳසඳහනක්ද මේ කවියෙහි අන්තර්ගතය.කවියා සිය මහලු වයස ගැන පශ්චාත්තාප වන අතර එහි දුක්ඛදෝමනස්සයන්ගෙන් මිදී බයිසන්තියම් නුවරට පැමිණ අමරණීය වන්නට තැත්කරන අයුරු මේකවියෙන් ප්‍රකාශිතය.
|
BLOG
|
2014.01.22
|
http://nilukakadurugamuwa.blogspot.com
|
එක් සොවුරු ඝාතනයක්
|
නිලූක කදුරුගමුව
|
*චිත්‍රය:- තින්තොරෙත්තෝ*සාක්ෂි පෙන්වාදෙන පරිදි, මිනීමැරුම සිදුකොට ඇත්තේ මේ ආකාරයටය:මිනීමැරුම සිදුකළ ෂමර්, එක් සඳ පහන් රැයක නවයේ කණිසමට පමණ, මරණයට ලක්වූ වෙසේ සිය කාර්යාලයෙන් පිටවගොස් තම නිවෙස පිහිට වීදියට හැරෙන මුල්ලෙහි ස්ථානගත වූයේය.රාත්‍රී වාතයදැඩි ශීතයෙන් යුතු විය. එහෙත් ෂමර් හැඳ සිටියේ නිල් පැහැති තුනී ඇඳුම් කට්ටලයක්පමණි; ඔහුගේ කබායේ බොත්තම් පියවා තිබුණේද නැත. එහෙත් ඔහුට ශීතල නොදැනිණි. අනෙක,ඔහු සිටියේ නිරන්තරයෙන් ඔබ මොබ ඇවිදිමිනි. අඩක් බයිනෙත්තු තුඩක්ද අඩක් කුස්සිපිහියක්ද වූ ඔහුගේ ආයුධය හෙතෙම තද කොට අල්ලාගෙන සිටි අතර එය ආවරණය කොට නොතිබිණි.ඔහු පිහිය සඳ එළියට අල්ලා බැලුවේය; පිහිතලය දිලිසිණි; එහෙත් ෂමර්ට ඒ මදිය.ගිනිපුළිඟු පිටවන තෙක් හෙතෙම පදික වේදිකාවේ ගල්වලට ඉන් පහර දුන්නේය. ඇතැම්විට ඉන්පිහියට වූ හානිය ගැන පසුතැවිලි වූවාක් මෙන් හෙතෙම තනි කකුලෙන් සිටගෙන ඉදිරියට නැවීපිහිය වයලීන අලුවක් මෙන් අල්ලාගෙන සිය බූට් සපත්තු අඩියේ එය අතුල්ලන්ට වූ අතරපිහිය බූට් සපත්තුවේ ගෑවෙන හඬටත් දෛවෝපගත හරස්වීදිය දෙසින් නැගිය හැකි ඕනෑමශබ්දයකටත් සවන් දෙන්නට විය. ඒ අසල පිහිටිගොඩනැගිල්ලක දෙවැනි මහලෙහි වූ සිය නිවෙසේජනේලයකින් මේ සියල්ල දෙස බලාගෙන සිටි පල්ලාස් නම් සාමාන්‍යපුරවැසියා එමමිනීමැරුම සිදුවීමට ඉඩ හැරියේ මන්ද . මිනිස් ස්වභාවයේ සැටි බලන්න . කමිස කොලරය උඩටඔසවා ගෙල වසාගෙන, සිය රාත්‍රී ඇඳුම ස්ථුල ශරීරයෙහි ඔතාගෙන, හිස දෙපසට වනමින් ඔහුපහළ බලාගෙන සිටියේය. ඊට ගෙවල් පහකටඑහා, වීදියේ ප්‍රතිවිරුද්ධ පැත්තේ, සිය රාත්‍රීඇඳුමට උඩින් ලොම් කබායක්හැඳගත් වෙසේ මහත්මිය අද රෑ සිය සැමියා වෙනදා නැති පරිද්දෙන් සුනංගු වන්නේ මන්දැයිබැලීමට නිවෙසෙන් එළියට එබී බැලුවාය. අවසානයේදී වෙසේගේකාර්යාලයේ දොරට උඩින් එල්ලා ඇති, දොර සීනුවකට නොගැලපෙන තරමේ විශාල හඬක් පිටකරනසීනුව නගරය හා ඊට උඩින් ඇති අහස සිසාරා සිය හඬ පතුරවමින් නාද විය. වෙසේ නමැතිඋද්යෝගිමත් රාත්‍රී සේවකයා ගොඩනැගිල්ලෙන් එළියට බටුයේය. ඔහු තවමත් වීදියේ දකින්නටනොවූ අතර ඔහුගේ පැමිණීම දැනුම් දෙන ලද්දේ සීනුහඬින් පමණි. එකෙණෙහිම, පදික වේදිකාවමත ගැටෙන ඔහුගේ සන්සුන් පියවර හඬ ඇසෙන්නට විය.පල්ලාස් තවත්ඉදිරියට නැඹුරු විය. තමා ඉදිරිපිට සිදුවන්නට යන සිද්ධියේ කිසිවක් මග හැරෙනවාට කැමැතිවූයේ ඔහු නොවේ. සීනු හඬ ශ්‍රවණය කළ වෙසේ මහත්මිය සැනසීමට පත් වූවා හඬ නගා ජනේලයවසා දැම්මාය. එහෙත් ෂමර් දණ ගසා ගත්තේය.ඔහුගේ සිරුරේ වෙනත් නිරාවරණය වූස්ථාන නොවූයෙන් හෙතෙම සිය මුහුණත් දෙඅත්ලත්පදික වේදිකාවට තබා තද කළේය. සෑම දෙයක්ම මිදී යන ශීතයේ, ෂමර් පමණක් ගිනියම් වීහුන්නේය. වීදි දෙක දෙපසට බෙදෙන මුල්ලේ වෙසේ මදකට නතර වූයේය. හදිසි ආසාවක් ඔහු තුළ ජනිත විය. අඳුරුනිල්පැහැයෙන් හා රන්වන් පැහැයෙන් සුසැදි රෑ අඹර ඔහුට ඇරයුම් කළේය. කිසිවක් නොදැනඔහු හිස නගා ඒ දෙස බලා සිටි අතර කිසිවක් නොදැන සිය හිස්වැසුම ඔසවා හිසකේ අතගෑවේය.ඔහුගේ මෑත අනාගතය අර්ථ විවරණය කරන කිසි රටාවක් අහසේ නිමැවුණේ නැත. සියලු දේ හැඟීම්විරහිතව, තේරුම්ගත නොහැකි තැන්වල රැඳී තිබිණි. වෙසේ කිසිදු බාධාවකින් තොරව ඉදිරියටඇවිදගෙන යෑම අතිශය යුක්ති සහගත ක්‍රියාවක් විය. එහෙත් ඔහු ඇවිද ගියේ ෂමර්ගේ පිහියවෙතටය. සිය ඇඟිලිතුඩුවලින් සිටගෙන, අත හොඳින් දිගහැර ගනිමින් පිහිය පහත්කොට අමෝරාගෙන ෂමර් “වෙසේ .” යැයි යටිගිරියෙන්කෑ ගැසුවේය. “වෙසේ . උඹට කවදාවත්ම ආපහු ජූලියාව දකින්න බෑ . කෙලින්මඋගුරටත්, උගුරෙන් වම්පසටත්, තුන්වැනිවර උදරයේ ගැඹුරටත් ෂමර්ගේ පිහිය කිඳා බැස්සේය.දිය මීයන් කපා විවර කරන විටද නගන්නේ වෙසේ නැගුවාක් වැනි හඬකි.“ඉවරයි,” කියූ ෂමර්, දැන්තමාට අනවශ්‍ය, ලේ තැවරුණු පිහිය ළඟම වූ නිවෙසේ මිදුලට වීසි කළේය. “මිනීමැරීමේ සතුට. තව එකෙකුගේ ලේ හැලීමෙන් ලැබෙන දැඩි ප්‍රීතිය, සහනය . වෙසේ, නාකි රෑ කුරුල්ලා,යාලුවා, එකට අඩි ගහපු සගයා, උඹ පාරේ යටින් තියෙන අඳුරු මහපොළොවට දියවෙලා යනවා. ඇයිඋඹට බැරි නිකම්ම ලේ පුරවපු මල්ලක් වෙන්න . එතකොට මට තිබ්බා උඹව පාගලා අතුරුදහන්කරලා දාන්න. අපට ඕනෑ හැම දෙයක්ම සැබෑවක් වෙන්නේ නෑ. මල් පිපිච්ච හීන හැම එකකම පලහටගන්නේ නෑ. උඹේ මැරිච්ච ශරීරය මෙතැන තියෙනවා, ඒකට කොච්චර පයින් ගැහුවත් උඹට ගාණක්නෑ. උඹ අහන මෝඩ ප්‍රශ්නෙන් ඇති වෙන හොඳ මොකක්ද .”පල්ලාස් තම සිරුර තුළ වූ හලාහල විෂෙන් හුස්ම ගැනීමට අපහසුව, සියනිවෙසේ පියන් දෙකේ දොර වේගයෙන් විවෘත වන විට ඒ ඉදිරිපිට සිටගෙන සිටියේය. “ ෂමර් . ෂමර් . මම හැමදෙයක්ම දැක්කා. මට මොනවත් මග ඇරුණේ නෑ.” පල්ලාස් සහ ෂමර් ඉතා සියුම්ව එකිනෙකා පරීක්ෂාකර ගත්හ. එම පරීක්ෂාවේ ප්‍රතිඵලයෙන්පල්ලාස් සෑහීමට පත්වූ අතර ෂමර් කිසිදු නිගමනයකට එළැඹුණේ නැත. දෙපසින් මිනිසුන් කණ්ඩායමක් පිරිවරාගත් වෙසේ මහත්මිය වේගයෙන් දිව ආවාය.කම්පනය කරණ කොට ගෙන ඇගේ මුහුණ බෙහෙවින් වියපත් වී තිබිණි. ඇගේ ලොම් කබාය ඉදිරියෙන්විවෘත වූ අතර ඇය වෙසේගේ සිරුර මතට කඩා වැටුණාය. රාත්‍රී ඇඳුමෙන් වැසුණු ඇගේ සිරුරවෙසේට අයත් වූ අතර යුවළ වැසූ ලොම් කබාය සොහොනක් මත වැවෙන සිනිඳු තණ පලසක් සේ වටේබලාසිටින්නවුන්ට පෙනිණි.සිය ඔක්කාරයේ අවසන් අදියර සමග අසීරුවෙන් ඔට්ටු වෙමින් සිටි ෂමර්, සෙමෙන්අඩි තබමින් ඔහු ඉවත රැගෙන ගිය පොලිස් නිලධාරියාගේ උරැහිස මත සිය මුව තැබීය. ෆ්‍රාන්ස් කෆ්කා (1883-1924)(විලා සහ එඩිවින් මුයිර්ගේ ඉංගිරිසි පරිවර්තනයෙනි).
|
BLOG
|
2014.01.15
|
http://nilukakadurugamuwa.blogspot.com
|
රිදී
|
නිලූක කදුරුගමුව
|
චිත්‍රය:-ව්ලැදිමීර් ඉවානොවිච් ඔව්චින්නිකොව් සෙමෙන්, නිහඬව, ඉතින් දැන් සඳවතියපැළඳ රිදී මිරිවැඩි රෑ සක්මන් කරයි;එහෙ මෙහෙන් එබි එබී බලමින්රිදී තුරු මත රිදී ඵල දකියි;රිදීවන් පියැසි යට, දොර කවුළු එකින් එකඇගේ රැස් දහරින් තෙමෙයි,රිදී පා ඇති සුනඛ තෙම, කොටයක් පරිද්දෙන්කූඩුවේ නිසලව නිදයි,රිදී සිරුරෙන් සුසැදි, නිදිගත් පරෙවියනසුදෝසුදු ළැම පෙදෙස් කූඩුවෙන් එළියට එබෙයි;රිදී පා පොඩිති ඇති රිදී ඇස්වලින් යුත්කුඩා මීයෙක් සැණෙන් එහෙ මෙහේ පැන දුවයි;රිදී දිය දහරෙක, රිදී පන් පඳුරු අසනිසලව පිහිනන, මීන රළ දිලිසෙයි වෝල්ටර් ඩි ලා මෙයා (1873-1956).
|
BLOG
|
2014.01.08
|
http://nilukakadurugamuwa.blogspot.com
|
දේවවරම
|
නිලූක කදුරුගමුව
|
චිත්‍රය- වින්ස්ලෝ හෝමර්අවන්හලකදී ඒ අවමන් සහගත සිද්ධියට අලෙස්සන්ද්‍රෝ මා බඳුන් කළේය;සති දෙකකට පසුව, කාසියා පාරදිගේ සිය මෝටර් සයිකලය පදවාගෙන යමින් සිටි හෙතෙම ලොරියක ගැටී එතැනම ජීවිතක්ෂයටපත්විය. සිනමා ශාලාවෙන් එළියට පැමිණෙමින් සිටියදීජූලියෝ මට පහරදෙන්නට විය. දවස් තුනක් යන්නටත් මත්තෙන්, ටයිබර් නදියේස්නානය කරමින් සිටි ඔහුට අපද්‍රව්‍ය වාහක පල්දෝරුවලින් බෝවන ඒ භයානක රෝගය වැලඳුණුඅතර පැය කිහිපයක් තුළහෙතෙම මියගියේය. රිපෙත්තා වීදියේදී රෙමෝ මට“මෝඩ තකතීරුවා,ගොනා, හරකා”කියමින් අවමන්කළේය;ඊට ටික වේලාවකට පසු දෙල්ලොකා වීදියට හැරෙන තැනදී දොඩම් ලෙල්ලක් පැගී ඇදවැටී ඔහුගේ කකුල කැඩිණි. පාපන්දු තරගයක් අතරතුරදී මාරියෝ මට ඇසැබි ඉඟියක් පෑවේය;එසැණින්ම පාහේ, ඔහුගේ සාක්කුසටහන් පොත සොරකම් කොට ඇතැයි පෙනුණු බව කිවමනාය.මේ සිද්ධි හතරත්,මගේ කතාව ඒකාකාරි එකක් වෙතැයි යන බියෙන් මා මෙහි සඳහන් නොකරන තවත්සිද්ධීනුත් මට එරෙහිව යන ඕනෑම කෙනෙකු වෙත මරණය හෝ යම් ආකාරයක දඬුවමක් පමුණුවන යම්කිසි අද්භූත බලවේගයක ආරක්ෂාව යටතට මා පත්ව ඇතැයි යන්න ඒ වසරේදී මට පසක් කළේය.කරුණාකර ඒ ඇස්වහ පිළිබඳ කාරණයකැයි නොසිතන්න. ඇස්වහ ඇති පුද්ගලයෙකු යම් අන්තරායක්පමුණුවන්නේ කිසිදු චේතනාවකින් තොරවය. වතුර මලකින් වතුර විසිරෙන්නාක් මෙන් එවන්පුද්ගලයෙක් අතුරු අන්තරා හා ආපදා විසුරුවයි. ඊට යම් රටාවක්වත් හේතුවක්වත් නැත. මාකිසිම වැදගත්කමක් ඇති අයෙකු නොවූවත්, කඩවසම්බවෙන්,ශක්තිමත්බවෙන් හා ධනවත්බවෙන් තොර වූවත් ( මා රෙදි සාප්පුවක සහායකයෙකි),හෝ වෙන කිසියම් අන්දමක උරුමයකින් හෝ තැන්පත් ධනයකින් තොර වූවත්,දඬුවමක් නොලබා මා වෙත හානියක් කිරීමට කිසිවෙකුට නොහැකි වන ආකාරයේ අසාමාන්‍යබලයකින් මා ආරක්ෂා කෙරෙන බව මට දැනිණි. මෙය හුදුඅනුමානයකැයි ඔබ කියනු ඇත. එසේනම් මා හට අඩන්තේට්ටම් කිරීමට අදහස් කළපුද්ගලයන් වෙතළඟාවූ අභාග්‍යයන්ගේ අහම්බය කරුණාකර මට පහදා දෙනු මැනවි. මා කිසියම් අපහසුතාවකටපත්වන අවස්ථාවකදී මේ බලවේගය කීකරු බලු පැටියෙකු මෙන් මගේ කැඳවීම අනුව මගේ සහයටපැමිණ මට ඒ අපහසුතාව ඇති කරන්නට තරම් නිර්භීත වූ ඒ අපරික්ෂාකාරී පුද්ගලයා හටදඬුවම් ලබා දෙන්නේ මන්දැයි මට පහදා දෙනු මැනවි. අවසාන වශයෙන්ඔබ මෙයද පහදා දිය යුතුය.... එහෙත් එයින් කම් නැත. ඔබ දැනගත යුත්තේ කිසියම් මායාමයබලයකින් මෙන් ඒ දවස්වලදී මා ඉතා සුපසන් ජීවිතයක් ගත කරන්නේය යන අදහස මගේ හිස තුළටඇතුළුව තිබූ බව පමණි.ඔස්ටියා මුහුදු වෙරළට ගොස් ඉරිදා දිනය ගත කිරීමට ගිම්හානයේ එක් දවසක මමත්ග්‍රාසියාත් තීරණය කළෙමු. අපගේ රෙදි සාප්පුවේ සහාහකයෝ තිදෙනෙක් වූහ. ඒ ග්‍රාසියා,මා සහ අලුතින් පැමිණියෙකු වූ ඌගෝ ය. ඇත්තම කියන්නේ නම් මේ අවසානයට කියූතැනැත්තා කිසිසේත්ම මා ප්‍රිය කරන වර්ගයේ එකෙකු නොවේ: හෙතෙම උසය,ක්‍රීඩකයෙකු වැනිය, ආත්ම ශක්තියෙන්යුතුය. ඔහුට තිබුණේ බුන් නාසයකින් සහ ඉදිරියට නෙරූ හකුපාඩාවලින් යුත් බොක්සිං ක්‍රීඩකයෙකුගේබඳු මුහුණකි. සිය පාරිභෝගිකයා දෙස නොව පාරේ යන එන මිනිසුන් දෙස සාප්පුවේ වීදුරුදොරෙන් බලාගෙන, ඇඟිලි දෙකකින් අල්ලා ගස්සමින් රෙදිකැබැල්ලක් කවුන්ටරය මත දමා එය දිගහැරීමේ පුරුද්දක් ඌගෝට තිබිණි. මෙය මට කෙසේවත්රිස්සුවේ නැත. ගැනුම්කරුවෙකු රෙද්ද ගැන යම් සැකයක් මතු කළ විට ඔහුගේ සැකදුරුකිරීමට වෑයම් කරනු වෙනුවට ඌගෝ කළේ සිය ගණන්කාර ස්වභාවය ආරුඪ කරගැනීමය. එනම්,හෙතෙම ගරුසරු නැති, අප්‍රසාදජනකනිහඬතාවක ගැලෙයි; එසේත් නොමැතිනම්“මහත්තයට අවශ්‍යකරන්නේ මීට වඩා සාමාන්‍ය රෙද්දක්”යැයි ඉතාමවියළි ස්වරයෙන් කියන ඔහු රෙදි කැබැල්ල රාක්කයේ තැන්පත් කරයි. ඇත්ත වශයෙන්ම ඔහු කළේගැනුම්කරුවා තර්ජනයෙන් බියවැද්දීමට තැත්කිරීමය; එහෙත් හැමවිටමපාහේ ගැනුම්කරුවා පසුතැවිලි ස්වරයෙන් ඔහුට කතා කොට රෙදි කැබැල්ල යළි පරීක්ෂාකර බලාඑය මිලදී ගනියි. එහෙත් මා ඌගෝ අනුකරණය කරන්නට තැත් කළ සෑමවිටම (මට ඌගෝගේ ශාරීරිකපෙනුමවත් ඔහුගේ ගරුසරු නැතිබවවත් නොමැති නිසා වන්නට පුළුවන) මා නරක හැසිරීමක්ඇත්තෙකැයි කියූ මිනිස්සු මා සේවයෙන් පහකළයුතුයැයිකළමනාකාරවරයාට උපදෙස් දුන්හ. ඉතින්, අසාර්ථක උත්සාහකිහිපයකට පසු, මම මගේ මෘදු, යටහත් පහත්,මිහිරි, චාටුකාර සහ සතුටින් සිටින ස්වභාවයට යළි අවතීර්ණවීමි.ග්‍රාසියා ඌගෝ ප්‍රිය නොකළාය; අඩුම තරමේ,එසේ නොවේයැයි ඕ කිහිප වතාවක්ම ශපථ කළාය:“බලන්නකෝ අරමිනිහා... දෙවියනේ . මිනිහ නම් මහ මොකෙක්ද එකෙක්... හරියට නීග්‍රෝ කාරයෙක් වගේ.”කෙසේවුවද,අප ඔස්ටියා ගමනේ කටයුතු පිළියෙළ කොට අවසන් වූ පසු,ඌගෝ පැමිණ“මේ ඉරිදටඔයගොල්ලො කරන්න හිතාගෙන ඉන්නේ මරු වැඩක්නේ .”යැයි සියසුපුරුදු උද්ධච්ඡ ස්වරයෙන් පැවසූ විට ඇය ඇඹරි ඇඹරී සිනා සලා,ඔමරි පාමින් වහාම පිළිතුරු දුන්නාය:“අනේ ඌගෝ ඔයත්යංකෝ .”ඌගෝ කෙසේහැසිරුණිදැයි ඔබට සිතා ගත හැකිය: ඔහු ඇරයුම එකපයින් පිළිගත්තේය. එපමණක් නොව,අප දෙදෙනාටම ගැහැනු ළමුන් සිටිනු පිණිස ගැහැනු ළමයෙකුත් මේ ගමනට කැඳවාගෙනඑන්නට තමා වැඩපිළිවෙළක් සලසන බව කියන තරමට ඔහු දුර දිග ගියේය. එහෙත් ඔහු එය කියූඅයුරින් මම අවිනිශ්චිතබවකට පත්වීමි. ඇත්තෙන්ම ග්‍රාසියා ඔහුගේ ගැහැනු ළමයා බවත් මාසඳහා ඔහු අනෙක් ගැහැනු ළමයා රැගෙන එන බවත් එයින් අදහස් කළාක් මෙනි.ඉරිදා දිනයේදී, ගිවිසගත්වේලාවට,සිතන්නටවත් බැරි ලෙස සෙනඟ පිරුණු සැන් පාඔලෝ දුම්රියපොළේදී අපි සියලු දෙනාමමුණගැසුණෙමු. ඇගේ රන්වන් හිසකේවලට හොඳින් ගැලපෙන, පළමු වතාවටඅඳින අලුත් ලා නිල් පැහැති ඇඳුමකින් ග්‍රාසියා සැරසී සිටියාය. අපේ දවල් කෑම අඩංගුපාර්සල් මම අතින් කටින් ඔසවාගෙන සිටියෙමි. ඌගෝ කොළපාටට හුරු අළුවන් සිනිඳුඇඳුමකින් ජේත්තුවට සැරසී සිටියේය. ක්ලෙමෙන්තිනා නම් වූ ඌගෝගේ ගැහැනු ළමයාද පැමිණසිටියාය. ඌගෝ ග්‍රාසියාගේ බාහුව අධිකාරීත්වයෙන් යුතුව අල්වා ගෙන ක්ලෙමෙන්තිනා සහමා දෙසට හැරී“ඒයි ඔය දෙන්නාඑහෙ මෙහෙ හැංගෙන්න එපා. අපි යන්න ලෑස්ති වෙනකොට පේන්න ඉන්න”යි කී විටසාප්පුවේදී මා තුළ හටගත් සැකය සැණෙකින් තහවුරු විය. ග්‍රාසියා හඬ නගා හිනැහෙමින්සතුටින් ඔහුට හේත්තු වී සිටියාය. මම ක්ලෙමෙන්තිනා දෙස බැලුවෙමි. ඇය ඇත්ත වශයෙන්මමටම ගැලපෙන යුවතියක වූවාය. එනම්, ඌගෝ මගේපෞරුෂත්වය පිළිබඳව ගොඩනගාගෙන තිබූ අදහස අනුව මට ගැලපෙන එකියකි. සුදු සහ මහත,එළදෙනකගේ බඳු උකුල්තලයක් සහ ළය මඬලක් ඇති, එළදෙනකගේම බඳුමෝඩ පාටැති මුහුණකින් යුත් ඇයට අඩුවකට තිබුණේ ගෙලෙහි එල්ලන සීනුවක් පමණකි. ඌගෝ සහග්‍රාසියා දෙස බලමින් මුහුණෙහි සිනහවක් රඳවා ගත් ඇය මට මෙසේ කීවාය:“ඔයාට පේනවානේද ඒ දෙන්නට දෙන්නා කොච්චර කැමතිද කියලා. ඇතැම්විට ඒඊට සමාන අයුරින් හැසිරීමට කරන ලද ඇරයුමක් වන්නට පුළුවන. ඒ වෙනුවට ඇගෙන් මඳක්ඈත්වමින් මම රළු ලෙස පිළිතුරු දුනිමි:“ආ ඇත්තට ....ඔයා ඔය කිව්වට... මං ඒක දැක්කෙ නෑනෙ.”දුම්රිය පැමිණි අතර කෑකෝ ගසන, දඟලන සෙනඟකන්දරාව අතරින් ඊට ගොඩවූ පළමු තැනැත්තා වූයේ ඌගෝය. ඔහු එය කළේ කෙසේදැයිදන්නේ දෙවියන් පමණි. සිය අප්‍රසන්න මුහුණත් සමගින් ජනේලයක් අසල පළමුවෙන්මපෙනී සිටි තැනැත්තා වූයේද ඌගෝය. ඔහු කෑ ගැසුවේය:“මම සීට් හතරක්අල්ලා ගත්තා. ඔයගොල්ලො නිවීහැනහිල්ලේ නගින්න.”දුම්රියටනැගුණු අපි හිඳගතිමු. ඒ එක් ජෝඩුවක් අනෙක් ජෝඩුවට මුහුණා ලා සිටින අයුරිනි.දුම්රිය පිටත් විය. මුළු ගමනපුරාවටම ඉදිරිපිට සිටි දෙදෙනාගෙන් එක් මොහොතකටවත් මා දෑස් ඉවතට නොගත් බව කීම අතිශයෝක්තියක්නොවේ. එසේ දෑස් ඉවතට ගැනීම මට කෙසේවත් කළ නොහැකි විය.ඌගෝ මේ වනවිට ග්‍රාසියා සම්පූර්ණයෙන්ම අත්පත් කරගෙන සිටියේය. වරෙක ඔහු ඇයටහිනා පහළ වී මුහුණ රතුවන ලෙස කනට කොඳුරා යමක් කියයි. වරෙක විහිළුවට මෙන් ඇය වැලඳගනියි. තවත් වරෙක, කිසිවක්නොකරන්නාක් මෙන් බොරුවට පෙන්වමින් ඇයගේ සිරුර අත ගායි. ග්‍රාසියාද කිසිම ලජ්ජාවක්නැති ගැහැනියක මෙන් මේවාට කිසිදු විරුද්ධත්වයක් නොපෑවාය.ඇය කළ එකම දෙය වූයේ ආඳෙකු මෙන් ඇඹරෙමින් ඔහුට තුරුළුවීම පමණි. එහෙත් මටවඩාත්ම වේදනා ගෙන දෙන කරුණවූයේ මා එතැනනොසිටින්නේයැයි සිතමින් මෙන් මා සම්පූර්ණයෙන්ම නොසලකා හරිමින් ඔවුන් එසේහැසිරීමයි. ක්ලෙමෙන්තිනා සමග ඒ ආකාරයටම හැසිරෙමින් ඌගෝගේ ක්‍රියාවන්ට එකටෙක කරන්නටතිබුණා නම් . එහෙත් මා ඈ කෙරෙහි ආකර්ෂණය නොවීමට අමතරව ඇයටද මා කෙරෙන් කිසිදුආලිංගන පෑමක් අවශ්‍ය නොවූ බව පෙනෙන්නට තිබිණි. සිය හිස පස්සට කරගෙන,විවෘත මුඛයෙන් සහ උකුළ මත තැබූ දෑතින් යුක්තව ඕ නිදමින් සිටියාය.ඔස්ටියා වෙරළේ ස්නානාගාරයේදී මාරුවෙන් මාරුවට කුඩා කුටියකට ගොස් අපි ඇඳුම්මාරු කර ගතිමු. අප සිවු දෙනා නාන ඇඳුම් හැඳගත් විට අප අතර වූ වෙනස වඩාත්පැහැදිලිව පෙනෙන්නට විය. දිගු සවිමත් දෙපා සහ මනා හැඩයෙන් යුත් ඌර්ධව කායක් සහිතග්‍රාසියාට වූයේ සිහින්, සුන්දරසිරුරකි.අනෙක් අතට ක්ලෙමෙන්තිනාගේ විශාල උකුළ හා ළයමඬල නිසාත් ඉඟ හා ගෙල නොමැති වීමනිසාත් ඇය මැදින් ගැටගැසූ කොට්ටයක් මෙන් පෙනිණි. ඌගෝ හා මා අතර වෙනස මීටත් වඩාතීව්‍ර විය. ඌගෝට තිබුණේ උරැහිස්වලින් පුළුල්ව ගොස් ඉඟෙන් සිහින් වන,දැඩි, මාංශ පේශී ගහණ,දුඹුරුවන්, මල්ලවපොර ක්‍රීඩකයෙකුගේබඳු සිරුරකි. ඔහුගේ නාන කලිසම තට්ටම්වලට ඇලී ඇති බවක් පෙනුණු අතර රෝමයන්ගෙන් ගැවසිඔහුගේ දෙපා ජීවයෙන් පොපියමින් තිබිණි. අනෙක් අතට මම, සිහින් අත් පාඇති,කුඩා, මස් කළඳක් නැති සිරුරකින් යුත්,මකුළුවෙකු බඳු පුද්ගලයෙක් වීමි. වියයුතු පරිද්දෙන්ම ඌගෝ එක්වරම ග්‍රාසියාගේඅතින් අල්ලා ගත්තේය. ඔවුහු ගිනිරත්වූ වැල්ල දිගේ මුහුද දෙසට දිවගොස්හිස් පහතට සිටින සේ ජලයේ කිමිදුණෝය.“අනේ කොච්චරඅපූරු ජෝඩුවක්ද. .”මා අමනාපයටපත්කිරීම සඳහා කළහැකි සියල්ලම කරන්නාක් මෙන් පෙනුණු ක්ලෙමෙන්තිනා කීවාය.ඔවුහු දෙදෙනා දැන් මුහුදේ බැස එකිනෙකා වෙත ජලය ඉස ගනිමින්,එකිනෙකා තල්ලු කර ගනිමින් සිටියහ. ඌගෝ ග්‍රාසියා හරහට වඩාගත් අතර ඇය ඔහුගේගෙලේ එල්ලී මහහඬින් හිනැහුණාය. ඇයට නාන්නට අවශ්‍යදැයි මම ක්ලෙමෙන්තිනාගෙන්විමසුවෙමි. ඇය ඊට සතුටින් යුතුව ඔව් කීවාය. එහෙත් වැඩි ගැඹුරට නොයා වෙරළ ළඟටම වීසිටින්නට ඇය කැමති වූයේ ඇයට පිහිනීමට නොහැකි වූ බැවිනි.එබැවින් අඬන, කෑ කොස්සන් ගසනළමුන් එකිනෙකා වෙත බෝල වීසි කරන, අපිරිසිදු සහඋණුසුම් ජලයේ අපගේ දෙපා පොඟවන්නට අපට සිදු විය. ඒ ළමයින්ගේ මවුවරුන් සහ ආයාවරුන්ඔවුන්ගේ නම් කියමින් බෙරිහන් දුන් අතර ස්නානාගාරයේ වූ රේඩියෝව මහහඬින් නොනවත්වාපැරණි ගීතයක් වාදනය කරන්නට විය:මහමුහුද සැමදාමනිල් පාටයි, හරියට ඔබවගේමයි...මේ අතර ඌගෝ සහ ග්‍රාසියා නියම ක්‍රීඩකයන්පරිද්දෙන් ඈත දියඹෙහි පිහිනමින් සිටි අතර නොපෙනෙන තරම් ඈතක වූහ.ඒ මොහොතේදී, ඒ ගැනසිතීමකින්වත් තොරව ඉතාම ස්වභාවික ආකාරයෙන් මසිතට පිවිසුණේ ඌගෝ අද දින දියේ ගිලෙනුඇතිය යන සිතිවිල්ලයි. එය වලකාලිය නොහැකි සහ සාධාරණ දෙයක් ලෙස මට හැඟිණි. ඔහු මටවරදක් කොට ඇත, එමනිසා ඔහු මියයා යුතුය. මේ සිතිවිල්ලඑක්වරම මගේ මනසට ශාන්තිය උදා කළේය. ආරක්ෂක ලණුව දෑතින්ම අල්ලා ගෙන ජලයේ සිටගෙනහුන් ක්ලෙමෙන්තිනා අසලට ගිය මම කතා කළෙමි.“ඌගෝ කියන්නේබොරුවට පේන්න වීරකම් කරන්න හදන ජාතියේ මිනිහෙක්. ඊට පස්සෙ කෙණ්ඩා පෙරළිලා වතුරේගිලෙන ජාතියේ මිනිහෙක්... ඊට පස්සේ වෙරළට ගෙනල්ලා මිනිහට කෘත්‍රීම ශ්වසනය දෙන්නවෙනවා.”මා අදහස් කළේකුමක්දැයි නොදැන මා දෙස බැලූ ඇය“ඒත් එයා ඉතාමදක්ෂ පීනුම්කාරයෙක්නේ.”යැයි පැවසුවාය.මම ඔලුව සොලවමින් පිළිතුරු බැන්දෙමි.“එයා දක්ෂපීනුම්කාරයෙක්බව ඇත්ත. මම ඒක නැහැයි කියන්නේ නෑ...ඒත් එයා තමන්ගේ ඉරිදා දවසේ විනෝද ගමන වැල්ලෙවැතිරිලා තවත් කෙනෙක් කෘත්‍රීම ශ්වසනය දෙන එකෙන් අවසන් කරගන්න ජාතියේමිනිහෙක්...ඔයා බලන්නකෝ බොරුද කියලා.”ටික වේලාවකට පසු වතුරෙන් ගොඩට ආ ග්‍රාසියා සහ ඌගෝ සිය සිරුරු වේලා ගන්නටවෙරළදිගේ උඩට පහළටදුවන්නට වූහ. ඔවුන් කීවේ සිරුරු වේලෙන්නට එසේ දුවන බවයි. එකිනෙකා පසුපස එලවාගෙනගිය ඔවුහු විදාගත් දෑත්වලින් එකිනෙකා අල්ලා ගත්තෝය, කුඩා වැලිබෝලවලින් එකිනෙකා වෙත දමා ගැසුවෝය, එකට බිමපෙරලුණෝය. තවමත් ආරක්ෂක ලණුවේ එල්ලී සිටි ක්ලෙමෙන්තිනා අසල සිටගත් මම ඇසිපිය නොගසාඔවුන් දෙස බලා සිටියෙමි. ඌගෝ මුහුදට පනිනුද, කෙණ්ඩා පෙරලීමටබඳුන්ව වේගයෙන් අතපය ගසනුද, ඉන්පසු ඔහුදියේ ගිලෙනුද ඉන් අනතුරුව ඔවුන් ඔහු ගොඩට ගෙනවුත් කෘත්‍රීම ශ්වසනය දෙනුද මට මැවීපෙනෙන්නාක් මෙන් විය. ඔහු මැරෙන්නට යන බව නම් ස්ථිරව කිව නොහැකි වූයේය. එසේ වුවදඔවුන් කියන්නාක් මෙන් ඔහු ජීවිතයත් මරණයත් අතර අඩුම ගණනේ පැයක්වත් පොරබැදියයුතුයැයි සිතන්නට මම කනගාටු නොවීමි. මේ අතර ඌගෝ සහ ග්‍රාසියා සිය සිරුරු වේලාගෙනඅවසන්ව තිබූ අතර අප සිටි තැනට පැමිණි ඌගෝ අප බෝට්ටුවේ රවුමක් යා යුතුයැයි යෝජනාකළේය. තමන්ට පිහිනන්නට නොහැකි නිසා ඒ ගමන යන්නට බැරි යැයි ක්ලෙමෙන්තිනාඑකපැහැර කීවාය. ඉතින් අපි තිදෙනා බෝට්ටුවකට නැගුණෙමු. මම හබල් අසල හිඳ ගතිමි. ඌගෝසහ ග්‍රාසියා බෝට්ටු අවරෙහි එක ළඟින් හිඳ ගත්හ.ගිනි ගහන අවුවේ, නිසල මුහුදමතින් මම සෙමෙන් බෝට්ටුව හබල් ගෑමට පටන්ගත්තෙමි. මගේ දෙනෙත් හැමවිටම ඔවුන් කෙරේම යොමුවතිබුණේ හරියට මගේ බැල්මෙන් වෑහෙන විස ඔවුන් තුළ ලජ්ජාවක් ජනිත කොට වඩා සංයමයකින්හැසිරෙන්නට ඔවුන්ට බලකරනු ඇතිවාක් මෙනි. එහෙත් මාගේ වෑයම අපතේ ගියේය. මීට ටිකවේලාවකට කලින් දුම්රියේදී කළාක් මෙන් ඔවුන් එකිනෙකාගේ ඇඟේ ඇතිල්ලෙමින්විහිළුකරගත්තේ හරියට මා කුලියට ගත් බෝට්ටුකරුවෙකු ලෙස සලකමිනි. මේ තත්ත්වයතවදුරටත් හුවා දක්වන්නට අදහස් කළ ඌගෝ පරිහාසාත්මක ලීලාවකින් මෙසේ කීවේය:“හොඳ කොල්ලා වගේතරහ නැතුව ඔය වම්පැත්තේ හබල ටිකක් වැඩියෙන් ගහනවද . නැත්නම් අපි අරපහුරෙ ගිහින් හැප්පෙයි.”අවසානයේදීමෙයින් මගේ ඉවසීම නැතිව ගිය අතර මම මෙසේ පිළිතුරු දිනිමි:“ඕයි ඌගෝ තමුසෙමොනතරම් අසික්කිත මිනිහෙක්ද කියලා කවුරුහරි මීට කලින් තමුසෙට කියලා නැද්ද.”කෙලින් වීහිඳගත් ඔහු කා යන්න වැඩිපුර අදිමින්“මොකා-ක් .”යැයි ඇසුවේ“මොකක්ද මට ඒඇහුණේ .මට ඒ කියපු දේ හරියට ඇහුණද. යන ප්‍රශ්නවෙනුවටය. හබල් ගසමින්ම මම යළිත් කතා කළෙමි:“ඔව්,අසික්කිත ගමයෙක්, මන්දබුද්ධිකයෙක්... කවුරුවත් තමුසෙට එහෙම කියලා නැද්ද.”“තමුසෙට මක්වෙලාද.”ඔහු ඇසුවේ හඬඋස්කරමිනි.“මට මක් වෙලාද.මට මොනවත් වෙලා නෑ. තමුසෙ නොම්බර එකේ තක්කඩියෙක්”මම ගණනකට නැතිවකීවෙමි.“ඒයි කටපරිස්සම් කරගන්නවා.”“මං කියන්නේ මටහිතෙන දේ. තමුසෙ තක්කඩියෙක් විතරක් නෙවෙයි අමු තිරිසනෙක්.”“ඒයි පරිස්සම්වෙයන්. මා එක්ක සෙල්ලමට එන්න එපා.”එසේ කියමින්මනැගී සිටි ඔහු මගේ පපුවට වැරෙන් පා පහරක් ගැසීය. හබල් අතහැර දැමූ මමද නැගිට ඔහුටපහර දෙන්නට සූදානම් වීමි. එහෙත් ඔහු ඊට වඩා ඉක්මන් විය. හෙතෙම වානේවලින් තැනුවාක්බඳු ඇඟිලි දෙකකින් මගේ මැණික්කටුව අල්ලා ගත්තේය. හිඳගත්වනම සිට අපට එයනවත්වන්නයැයි ග්‍රාසියා කෑ ගසා ආයාචනා කරත්දී අපි දෙදෙනා බෝට්ටුවේ සිටගෙන දඟලමින්සිටියෙමු. අප රැඳී සිටි පටු සහ නූස් කොටසේ කෙරුණු මේ දැඟලිල්ලේ එක් විශේෂිත චලනයක්නිසා බෝට්ටුවේ සමබරතාව බිඳුණු අතර අපි තිදෙනාම දියට ඇද වැටුණෙමු.අප සිටියේ වෙරළෙන් එතරම් ඈතක නොවේ. වතුරට වැටෙන අතරම‘දැන් මිනිහගෙකෙණ්ඩා පෙරළිලා දියේ ගිලෙයි...ගිලිලා මැරෙයි, හරියටඅලෙස්සන්ද්‍රෝයි ජූලියෝයි වගේ’යැයි ඉමහත්තෘප්තියකින් යුතුව මා මටම කියා ගත් බව මම දිවුරා කියමි. ගිලිහුණු හබල් ජලයේ පාවී,යටිකුරුව පෙරළුණු බෝට්ටුව ටිකෙන් ටික ඈතට ගසා ගෙන යත්ම අපි තිදෙනාම ඒවෙතින් ඉවතට පිහිනුවෙමු.‘මොට්ටයා.’ඌගෝ මා දෙස බලාකෑ ගැසුවේය. කිසිවක් සිදු නොවුණු ගාණට ග්‍රාසියා වෙරළ දෙසට පිහිනමින් සිටියාය.“තමුසෙත්මොට්ටයෙක්. ඒ විතරක් නෙවෙයි කුහක මිනිහෙක්,”මම පිළිතුරුදිනිමි. මේ පිළිතුර දෙනවාත් සමගම ජලය ස්වල්පයක් මගේ මුව තුළට ගියේය. එහෙත් ඒ මොහොතවනවිට මා කෙරෙහි කිසිදු සැලකිල්ලක් නොදැක්වූ ඌගෝ ග්‍රාසියා සමග එක්වීම පිණිසපිහිනමින් සිටියේය. මාද වෙරළ කරා පිහිනන්නට පටන් ගත්තේ මේ දැන් දැන් ඔහු මුහුදුපත්ලට ඇදගන්නා කෙණ්ඩා පෙරළීම ගැන නිරතුරුවම කල්පනා කරමිනි. ඒ ක්ෂණයෙන්මමගේ සිරුරේ දකුණු පස උරැහිසෙන් පටන් ගෙන පාදය දක්වා දිවෙන දැඩි තියුණුවේදනාවක් මට දැනෙන්නට වූ අතර කෙණ්ඩා පෙරළීම සිදුව ඇත්තේ ඌගෝට නොව මට බව මා හටවැටහී ගියේය. මේ සියල්ල සිදුවූයේ එක් ක්ෂණයකිනි. ඒ මොහොතේම මගේ සිහියද විකල්වගියේය. දැඩි වේදනාව පහව ගියේ නැත. මට හුස්ම ගැනීම අසීරු වූ අතර මරු විකල්ලෙන් මෙන්මම අතපය ගසන්නට වීමි. දැඩි භීතියක් මා වෙළාගත්තේය. මා කෑ ගසන විට ජලය මුව තුළට ගලාආවේය.“බේරගනියෝ .”යි බෙරිහන්දුන් මට තවත් වතුර පෙවිණි. මේ මුළු කාලය තුළම කෙණ්ඩා පෙරළීම පැවති අතර මම ජලයේගිලී යළි උඩට පැමිණියෙමි.“බේරගනියෝ .”මම යළිත් වරක්කෑ ගසා ජලයේ ගිලුනෙමි. මේ සෑමවිටම තවතවත් ජලය මගේ මුව තුළට ගියේය. අන්තිමේදී අතක්ප්‍රාදූර්භූත වී මගේ බාහුවෙන් අල්ලා ගන්නා අතරම කටහඬක්- එනම් ඌගෝගේ කටහඬ-“දඟලන්නේ නැතිවඉන්නවා. මම තමුසෙව වෙරළට අරන් යන්නම්”යැයි නොකියන්නට මා දියේ ගිලී යා හැකිවතිබිණි. ඉන් අනතුරුව මම දෑස වසා ගත්තෙමි. මා සිතන හැටියට මා ක්ලාන්ත වූවා වියයුතුය.කොපමණදැයි මා නොදන්නා වේලාවකට පසු මට නැවත සිහිය ආ විට ගිනිරත් වූ වැල්ලේඋණුසුම මගේ පිටට දැනිණි. කවුරුන්දෝ මගේ මැණික්කටුවලින් අල්ලාගෙන අත් දෙක ඉහළ පහළකරමින් සිටියේය. තවත් කවුරුන්දෝ මා පසෙක උක්කුටියෙන් හිඳගෙන මගේ පපුවත් බඩත්සම්බාහනය කළේය. විශාල දූලි වළාවක් අහසේ වූ අතර හිරු එළියට ඇස් ගිනිකණ වැටිණි. මාවටේටම වූයේ අවුවෙන් දුඹුරු පැහැගැනුණු, රෝමයෙන්ගැවසිගත් දෙපා සමුදායකි. ඒවායේ අයිතිකරුවෝ මා මියයමින් සිටින සැටි බලා සිටියෝය.“මිනිහා ඉවරයිවගේ”යැයි කවුරුන්හෝ කියනු මට ඇසිණි.“ඔයමිනිස්සුන්ට ඕනෑ බොරු වීරකම් පෙන්නන්න. පේනවනේ එතකොට වෙන දේ .ගිලිලා නහින එකයි වෙන්නේ.”තවෙකෙක් කීවේය.මා ජලයෙන් පිරී ඇතැයි යන හැඟීමක් මට ඇති වූ අතර හිස ඉතා බර විය. ඒ මදිවාට මගේඅත්දෙක මයිනහමක අඬු දෙකක් මෙන් ඉහළ පහළ යමින් තිබිණි. මා තුළ විශාල කේන්තියක්හටගත් අතර අත්දෙක නිදහස් කරගන්නට දඟලමින් මම කෑ ගැසුවෙමි:“මට නිදහසේ ඉන්නදීලා යකාට පලයවු”; එවිටම මම යළිත්ක්ලාන්ත වූයෙමි.ඒ අවසනාවන්ත දිනය ගැන මීට වඩා යමක් කියන්නට මම අදහස් නොකරමි. එහෙත් සතියකටපමණපසු සාප්පුවේදීඌගෝ ළඟපාතක නොසිටින වේලාවක් බලා ග්‍රාසියා මගේ කනට කෙඳිරුවාය:“ගිය ඉරිදාඔස්ටියාවලදීඔයා ගිලිලා මැරෙන්න ගියේ ඇයි කියලා ඔයාදන්නවාද .”“නෑ;ඇයි ඒ .”“ඌගෝ ඒක මටපැහැදිලි කරලා දුන්නා... එයා කියනවා එයාව ආරක්ෂා කරන ගුප්ත බලවේගයක් තියෙනවාලු;එයාට විරුද්ධව යන අය මැරෙන්න වුණත් පුළුවන්ලු... එයා කියනවා එයාට දේවවරමක්තියෙනවාලු... මේ දේවවරම කියන්නේ මොකක්ද කියලා දැනගන්න මම කැමතියි.”“දේවවරම කියන්නේ එහෙම වරමක් ලැබිච්ච කෙනා හෝ දෙය පූජනීය වස්තුවක් බවටපත්වෙනවා කියන එකයි.”මම පිළිතුරුදිනිමි.කපු රෙදි රෝලකුත් රැගෙන ඌගෝ එතැනට පැමිණි නිසා ඇය ඊට කිසිවක් නොකීවාය. ඌගෝසුපුරුදු ලෙස රෙදි කැබැල්ල ඇඟිලි දෙකින් අල්ලා දිග හරිමින්“මෙන්න මේජාතියේ රෙද්දක් තමයි නෝනා ඔය හොයන්නේ”යි කීවේය.එහෙත් ග්‍රාසියා නෙතගින් හෙලූබැල්මෙන් ඇයසැබැවින්ම ආලයෙන් වෙලී සිටින බව මම වටහා ගතිමි. දෙයියන්ටම ඔප්පු වෙච්චාවේ . - මේමිනිහා හැඩයි, තරුණයි, හයි හත්තියත්තියෙනවා,ඒ මදිවාට මේ යකාට දේවවරමකුත් තියෙනවාලු . -අල්බෙර්තෝ මොරාවියා (1907-1990).
|
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.