id
stringlengths 2
7
| url
stringlengths 32
150
| title
stringlengths 1
90
| text
stringlengths 21
104k
|
|---|---|---|---|
2421089
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Leptorchestes%20algerinus
|
Leptorchestes algerinus
|
Leptorchestes algerinus is een spinnensoort in de taxonomische indeling van de springspinnen (Salticidae).
Het dier behoort tot het geslacht Leptorchestes. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 2001 door Wanda Wesołowska & Szeremeta.
Springspinnen
|
3986769
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Where%20have%20I%20been%20wrong%20%28album%29
|
Where have I been wrong (album)
|
Where have I been wrong is een muziekalbum van The Cats uit vermoedelijk 1970. De nummers op dit verzamelalbum zijn allemaal door de Cats-leden zelf geschreven. Het album is genoemd naar het gelijknamige nummer Where have I been wrong, dat voor het eerst werd uitgebracht op het album Take me with you'' uit 1970 en ook op dit album voorkomt.
Nummers
De duur van de nummers is ontleend van andere elpees en kan met deze elpee verschillen.
Muziekalbum van The Cats
Muziekalbum uit 1970
|
924419
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Ruud%20Hoff
|
Ruud Hoff
|
Rudolf Hendrik (Ruud) Hoff (Den Haag, 30 december 1949 – Hilversum, 17 september 2020) was een Nederlands historicus en politicoloog. Hij stond bekend als deskundige op het terrein van de hedendaagse geschiedenis van het Midden-Oosten.
Loopbaan
Hij studeerde geschiedenis en politieke wetenschappen aan de Universiteit van Amsterdam met als specialisatie internationale betrekkingen. Tijdens zijn studie raakte hij geïnteresseerd in het Midden-Oosten, een belangstelling die hij altijd is blijven houden. Hij gaf er les in en publiceerde erover, bijvoorbeeld het algemene overzichtsoverwerk Het Midden-Oosten (1991). Hij gaf regelmatig commentaar in actualiteitenrubrieken op de radio en de televisie.
Vanaf 1983 was hij leraar geschiedenis en vooral buitenlandse politiek aan de School voor Journalistiek in Utrecht. Hij doceerde hij ook over het Midden-Oosten, sinds 1991 als gastdocent aan het Instituut Clingendael te Den Haag en sinds 2006 aan het Hoger onderwijs voor ouderen in Utrecht. Ook gaf hij gastcolleges in het Centrum Informatie en Documentatie Israël (CIDI).
Ruud Hoff overleed in 2020 op 70-jarige leeftijd.
Werken (selectie)
Het Midden-Oosten, Het Spectrum, Utrecht, 1991
Jemen: mensen, politiek, economie, cultuur, Landenreeks Koninklijk Instituut voor de Tropen, Amsterdam e.a., 1995
Jasser Arafat, Aspekt, Soesterberg, 2005
Internationale machtsverhoudingen na 1945, Boom, Amsterdam, 2008
Externe link
Overzicht van zijn werken in de Koninklijke Bibliotheek (Nederland)
Nederlands historicus
Nederlands politicoloog
20e-eeuws historicus
|
2933418
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Acanthormius%20japonicus
|
Acanthormius japonicus
|
Acanthormius japonicus is een insect dat behoort tot de orde vliesvleugeligen (Hymenoptera) en de familie van de schildwespen (Braconidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Ashmead in 1906.
japonicus
|
4845474
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Fischland
|
Fischland
|
Fischland is een landengte aan de zuidelijke Oostzeekust van de Mecklenburger Bucht en onderdeel van het schiereiland Fischland-Darß-Zingst. Het behoort tot het landsdeel Mecklenburg. De grens loopt langs de Grenzweg in Ahrenshoop.
Geografie
In de tijd dat Fischland nog een eiland was, werd het begrensd door twee vaargeulen die bevaarbaar waren tot de 14e eeuw: de Permin in het zuiden en de Loop in het noorden. De voormalige ligging van de Loop markeert ook de grens tussen Mecklenburg en Voor-Pommeren. Ten laatste vanaf 1835 worden ook de stadsweiden van Ribnitz ten zuiden van Wustrow bij Fischland gerekend, meestal worden Dierhagen en de noordrand van het bos van Ribnitz als zuidgrens beschouwd. Dit gebied wordt ook "Laag Fischland" genoemd. In het noordwesten en zuidoosten zijn de grenzen het actieve klif (Hohes Ufer) en het vlakke strand aan de Oostzee ofwel de waterkant van de Saaler Bodden. Fischland, dat zich van het zuidwesten naar het noordoosten uitstrekt, is 5 km tot 8,5 km lang (afhankelijk van het verloop van de grens) en tussen 400 m en 2,5 km breed.
Het hoogste punt van Fischland is de Bakelberg met 17,9 m nabij de steile oever Althagen/Niehagen.
Maar vier plaatsen liggen volledig op Fischland: de wijken Althagen en Niehagen in Ahrenshoop en de gemeente Wustrow met de wijk Barnstorf. Deze plaatsen lopen tegenwoordig voor het grootste deel in elkaar over. Het oude, noordelijke deel van het dorp Ahrenshoop, dat bekend werd als vakantieoord en woonplaats voor artiesten, ligt niet meer op Fischland, maar op de Vordarß en dus in Voor-Pommeren.
Van eiland tot landengte
De Pleistocene kern van Fischland ("Hoog Fischland"), die gelijk is aan het historische eiland, bestaat uit smeltwaterzanden en till uit het Weichselien. In het verloop van het latere Holoceen (vanaf ca. 5000 v. Chr.) hebben Fischland en het omringende kustgebied zware veranderingen door stroming, golving en wind ondergaan. Zo ontstond enerzijds de steile kust aan de Oostzeekant door erosie en anderzijds groeiden de landvlakken ten noorden en ten zuiden van het oorspronkelijke Fischland door aggradatie, zodat langzaamaan landverbindingen naar Darß en het vasteland ontstonden.
In 1392 of 1393 verwoestten 1000 mannen uit de Hanzestad Rostock de haven van Ahrenshoop en "verdamden" de Loop, doordat patriciër uit deze stad een zeehaven bij Darß als bedreiging voor hun handelprivileges zagen, incl. hun vruchtgebruik aan de activiteiten van de Victualiënbroeders. Omstreeks 1400 lieten de Stralsunders drie schepen zinken in de Permin waarna de vaargeul dichtgelegd werd. De Loop ("Darßer Kanal") bleef waarschijnlijk nog tot aan de tweede helft van de 15e eeuw permanent open. Zware stormvloeden braken de landengtes daarna ook steeds weer open: aantoonbaar is dat de Loop in 1625, in 1761 en in 1872 opengebroken werd, de Permin in 1786, in 1872 en in 1875.
Nog steeds nemen stormen gemiddeld een halve meter per jaar weg van de Oostzeekust van Fischland, om het verder noordelijk weer neer te slaan aan Darßer Ort.
Literatuur
Kaarten
Fischland, Darß, Zingst (Doppelkarte), 1 : 30 000, grünes herz, Ilmenau/Ostseebad Wustrow. ISBN 978-3-929993-33-2
Reisgidsen en geïllustreerde boeken
Roland Buchwald: Fischland, Darß und Zingst. Landschafts- und Reiseführer für Wanderer, Wassersportler, Rad- und Autofahrer. grünes herz, Ilmenau/Ostseebad Wustrow. ISBN 3-929993-52-X
Frank Thamm: Darß, Fischland und Zingst. Ellert und Richter, Hamburg. ISBN 3-89234-815-4
Horst Prignitz, Thomas Grundner: Fischland, Darß, Zingst. Carl Hinstorff, Rostock. ISBN 3-356-01056-5
Fictie
Käthe Miethe: Das Fischland, 1949
Käthe Miethe: Bark Magdalene, 1951
Externe links
Fischland-Darß-Zingst
Referenties
Landengte
Geografie van Mecklenburg-Voor-Pommeren
Duits schiereiland
Verdwenen eiland
|
3503533
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Agalmopolynema%20wallacei
|
Agalmopolynema wallacei
|
Agalmopolynema wallacei is een vliesvleugelig insect uit de familie Mymaridae. De wetenschappelijke naam is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1915 door Girault.
Mymaridae
|
3547052
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Anepitacta%20inconspicua
|
Anepitacta inconspicua
|
Anepitacta inconspicua is een rechtvleugelig insect uit de familie sabelsprinkhanen (Tettigoniidae). De wetenschappelijke naam van deze soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1891 door Brunner von Wattenwyl.
Sabelsprinkhanen
|
2636617
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Stenohelia%20umbonata
|
Stenohelia umbonata
|
Stenohelia umbonata is een hydroïdpoliep uit de familie Stylasteridae. De poliep komt uit het geslacht Stenohelia. Stenohelia umbonata werd in 1905 voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Hickson & England.
Stylasteridae
|
3525550
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Paragryllodes%20ceylonicus
|
Paragryllodes ceylonicus
|
Paragryllodes ceylonicus is een rechtvleugelig insect uit de familie krekels (Gryllidae). De wetenschappelijke naam van deze soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1936 door Lucien Chopard.
Krekels
|
2642826
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Subergorgia%20nuttingi
|
Subergorgia nuttingi
|
Subergorgia nuttingi is een zachte koraalsoort uit de familie Subergorgiidae. De koraalsoort komt uit het geslacht Subergorgia. Subergorgia nuttingi werd in 1937 voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Stiasny.
Zachte koralen
|
1363437
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Portovesme
|
Portovesme
|
Portovesme is een plaats (frazione) in de Italiaanse gemeente Portoscuso. Ze herbergt een belangrijk industriegebied en haven. Het industriegebied is een van de grootste centra van de non-ferrometaalnijverheid in Italië. In 1973 werd er een aluminiumsmelter opgestart, die in 1996 werd overgenomen door Alcoa. Deze werd in 2012 stilgelegd en de fabriek werd in 2014 gesloten. Portovesme s.r.l., opgestart in 1970 en sedert 1999 een dochtermaatschappij van Glencore, produceert er zink, zilver, goud evenals zwavelzuur.
De Enel-elektriciteitscentrale Sulcis heeft een geïnstalleerd vermogen van 600 MW. De schoorsteen van de centrale is het hoogste bouwwerk op Sardinië.
De nabijgelegen steenkoolmijn in Nuraxi Figus (een frazione van Gonnesa) is de laatste actieve koolmijn in Italië. In 2012 barricadeerden een aantal mijnwerkers zich in de mijn om te protesteren tegen de mogelijke sluiting van de mijn en het verlies van hun baan.
De plaats lag in de provincie Carbonia-Iglesias totdat deze provincie in 2016 opging in de huidige provincie Sud Sardegna.
Plaats in Zuid-Sardinië
|
2533174
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Zonitoschema%20rubricolor
|
Zonitoschema rubricolor
|
Zonitoschema rubricolor is een keversoort uit de familie van oliekevers (Meloidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1924 door Pic.
Oliekevers
|
3216231
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Pyura%20trita%20typica
|
Pyura trita typica
|
Pyura trita typica is een ondersoort van de zakpijpensoort Pyura trita uit de familie van de Pyuridae. De wetenschappelijke naam van de ondersoort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1922 door Michaelsen.
Pyuridae
|
682113
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Piet%20van%20der%20Pas
|
Piet van der Pas
|
Piet van der Pas (Delft, 27 november 1953) is een Nederlands acteur en regisseur.
Van der Pas volgde zijn opleiding op de Academie voor Podiumvorming in Den Haag. Van Rob van Rijn leerde hij pantomime. Van der Pas leerde van Van Rijn ook alles van mise-en-scène en de impact van het bewegen.
Van der Pas speelde van 2003-2016 de rol van Profpiet in de Jetix-serie De Club van Sinterklaas.
Het meest bekend is hij van zijn jarenlange verschijning in theaterproducties en zijn optredens op De Parade en zijn regies in Nederland en Duitsland.
Naast acteren spreekt Van der Pas ook boeken in. Zo is hij 'de stem' van de boeken van Dan Brown, zoals De Da Vinci Code, Het Bernini Mysterie en Het Juvenalis Dilemma. Het Prins Bernhard Cultuurfonds gebruikt de stem van Van der Pas in onder meer commercials.
Filmografie
Nachtvlinder (1999)
De Club van Sinterklaas als Profpiet (2003-heden)
De Club van Sinterklaas als Directeur van Kunstacademie (2006 - Seizoen 7, aflevering 1)
De Club van Sinterklaas & Het Geheim van de Speelgoeddokter als Profpiet (2012)
De Club van Sinterklaas & De Pietenschool als Profpiet (2013)
De Club van Sinterklaas & Het Pratende Paard als Profpiet (2014)
De Club van Sinterklaas & De Verdwenen Schoentjes als Profpiet (2015)
De Club van Sinterklaas & Geblaf op de Pakjesboot als Profpiet (2016)
Sinterklaas & De Vlucht door de Lucht als Profpiet (2018)
Waar is het Grote Boek van Sinterklaas? als Profpiet (2019)
De Club van Sinterklaas & Het Grote Pietenfeest als Profpiet (2020)
De Club van Sinterklaas & Het Pietendiploma als Profpiet (2021)
De Club van Sinterklaas, Geheimen van de Sint als Profpiet (2022)
Theater
Momenten van Geluk
Romeo en Julia (2000)
Orfeus + Euridice
Colores (La Historia de Los Colores) (2005, 2006)
De club van Sinterklaas – 20 jaar (2019)
Luisterboeken
De Kronieken van Narnia: Het paard en de jongen
Nederlands acteur
|
2487211
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Exosoma%20albanicum
|
Exosoma albanicum
|
Exosoma albanicum is een keversoort uit de familie bladkevers (Chrysomelidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1934 gepubliceerd door Meschnigg.
albanicum
|
3429816
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Leucanopsis%20velivolans
|
Leucanopsis velivolans
|
Leucanopsis velivolans is een beervlinder uit de familie van de spinneruilen (Erebidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1920 door Dyar.
Leucanopsis
|
1175135
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Station%20Rueil-Malmaison
|
Station Rueil-Malmaison
|
Rueil-Malmaison is een station gelegen in de Franse gemeente Rueil-Malmaison en het departement van Hauts-de-Seine
Geschiedenis
Het station werd op 26 augustus 1837 geopend en werd op 1 oktober 1972 onderdeel van het RER-netwerk
Het station
Rueil-Malmaison dient voor de langsrijdende treinen van het RER-netwerk (Lijn A). Voor Passe Navigo gebruikers ligt het station in zone 3. Het telt vier sporen en twee, centrale perrons en is eigendom van het Parijse vervoersbedrijf RATP
Overstapmogelijkheid
RATP
zes buslijnen
Noctilien
één buslijn
Bus en Seine
één buslijn
Traverciel
twee buslijnen
Treindienst
Rueil-Malmaison
Rueil-Malmaison
|
2958267
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Neocryptopteryx%20incarum
|
Neocryptopteryx incarum
|
Neocryptopteryx incarum is een insect dat behoort tot de orde vliesvleugeligen (Hymenoptera) en de familie van de gewone sluipwespen (Ichneumonidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Porter in 1967.
Gewone sluipwespen
|
5121510
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Sint-Rochuskerk%20%28Blankenberge%29
|
Sint-Rochuskerk (Blankenberge)
|
De Sint-Rochuskerk is een rooms-katholiek kerkgebouw in de West-Vlaamse stad Blankenberge, gelegen aan Elisabethstraat 1.
Het betreft een grote bakstenen kerk met natuurstenen sierelementen. De kerk is gebouwd in eclectische stijl met neogotische en vooral neoromaanse elementen. De kerk werd gebouwd van 1884-1889 naar ontwerp van Verhaegen en J. de Bethune. De toren werd in 1903 toegevoegd.
De kerk werd gebouwd naar aanleiding van de uitbreiding van de badplaats Blankenberge. De oude Sint-Antoniuskerk was immers te klein geworden en lag bovendien niet in het toeristische centrum.
De halfingebouwde toren wordt geflankeerd door twee traptorens. Ze heeft een achtkante spits, geflankeerd door vier hoektorentjes.
Galerij
Rochus
Onroerend erfgoed in Blankenberge
|
3254832
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Podoprion%20bolivari
|
Podoprion bolivari
|
Podoprion bolivari is een vlokreeftensoort uit de familie van de Podoprionidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1891 door Chevreux.
Podoprionidae
|
1964967
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/NGC%202468
|
NGC 2468
|
NGC 2468 is een lensvormig sterrenstelsel in het sterrenbeeld Lynx. Het hemelobject werd op 1 januari 1865 ontdekt door de Duits-Deense astronoom Heinrich Louis d'Arrest.
Synoniemen
UGC 4110
MCG 9-13-95
ZWG 287.16
PGC 22325
Zie ook
Lijst van NGC-objecten
Externe links
NASA/IPAC Extragalactic Database
SIMBAD Astronomical Database
SEDS
NGC-object in Lynx
Sterrenstelsel in Lynx
|
452005
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Oxford%20Circus
|
Oxford Circus
|
Oxford Circus, in het West End van Londen in Westminster, is de kruising van de grote winkelstraten Oxford Street en Regent Street. Het metrostation met dezelfde naam bevindt zich onder het plein.
De naam 'circus' is gebruikelijk voor een rond plein, maar Oxford Circus kan nauwelijks een plein worden genoemd.
De gebouwen op de vier hoeken hebben concave gevels en vormen samen een (onnauwkeurige) cirkel.
Andere pleinen in Londen met 'circus' in hun naam zijn Piccadilly Circus en Cambridge Circus.
Externe link
360° panoramafoto van Oxford Circus
Plein in Londen
City of Westminster
|
3186733
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Nuculana%20loshka
|
Nuculana loshka
|
Nuculana loshka is een tweekleppigensoort uit de familie van de Nuculanidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1908 door Dall.
Nuculanidae
|
134675
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Francophonie
|
Francophonie
|
La Francophonie (formeel l'Organisation internationale de la Francophonie in het Frans) is een organisatie van landen waarin de Franse taal wordt gesproken. Zo'n 57 landen zijn lid van de organisatie, vier andere zijn geassocieerde leden en nog twintig landen zijn observerende leden. Het Frans wordt er door ten minste een deel van de bevolking gesproken en voor enkele landen is het de belangrijkste taal. De organisatie kan vergeleken worden met het Britse Gemenebest, aangezien veel van de aangesloten landen voormalige Franse kolonies zijn.
De organisatie werd opgericht in 1970 en heeft als motto égalité, fraternité, solidarité, complémentarité. De organisatie begon als een kleine club van Franssprekende landen, maar heeft zich ontwikkeld tot een grote internationale organisatie met samenwerkingsverbanden op het vlak van cultuur, wetenschap, economie, rechtspraak en vrede.
La Francophonie is een pleitbezorger van wereldwijde culturele en taalkundige verscheidenheid. Net als organisaties als UNESCO houdt ze zich bezig met taalkundige evolutie. Er wordt samengewerkt met het Portugeestalige Lusophonia en organisaties op het gebied van de Spaanstalige Hispanofonie.
La Francophonie heeft een observerende status in de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties.
Leden
Lidstaten
Afrika
Geassocieerde lidstaten
Observerende lidstaten
Algemene vergadering
De algemene vergadering van staatshoofden en regeringsleiders wordt elke twee jaar gehouden en is de hoogste autoriteit binnen de Francophonie. De vergadering wordt voorgezeten door het staatshoofd of de regeringsleider van het gastland en deze is voorzitter tot de volgende algemene vergadering. Het wordt de "Top van de Francofonie" genoemd (Sommet de la francophonie).
Locaties
Versailles, Frankrijk (17-19 februari 1986)
Quebec, Canada (2-4 september 1987)
Dakar, Senegal (24-26 mei 1989)
Parijs, Frankrijk (19-21 november 1991)
Port Louis, Mauritius (16-18 oktober 1993)
Cotonou, Benin (2-4 december 1995)
Hanoi, Vietnam (14-16 november 1997)
Moncton, Canada (3-5 september 1999)
Beiroet, Libanon (18-20 oktober 2002)
Ouagadougou, Burkina Faso (26-27 november 2004)
Boekarest, Roemenië (28-29 september 2006)
Quebec, Canada (17-19 oktober 2008)
Montreux, Zwitserland (22-24 oktober 2010)
Kinshasa, Congo-Kinshasa (12-14 oktober 2012)
Diamniadio, Senegal (29-30 november 2014)
Antananarivo, Madagaskar (26-27 november 2016)
Jerevan, Armenië (11-12 oktober 2018)
Djerba, Tunesië (19-20 november 2022)
Villers-Cotterêts, Frankrijk (2024)
Secretaris-generaal
Boutros Boutros-Ghali (Egypte): 16 november 1997 - 31 december 2002
Abdou Diouf (Senegal): 1 januari 2003 - 31 december 2014
Michaëlle Jean (Canada): 1 januari 2015 - 31 december 2018
Louise Mushikiwabo (Rwanda): 1 januari 2019 -
Zie ook
Hispanofonie
Lusophonia
Frans
Taalorganisatie
|
2442391
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Hemerorhinus%20opici
|
Hemerorhinus opici
|
Hemerorhinus opici is een straalvinnige vissensoort uit de familie van slangalen (Ophichthidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1972 door Blache & Bauchot.
Slangalen
|
2571849
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Pogaina%20oncostylis
|
Pogaina oncostylis
|
Pogaina oncostylis is een platworm (Platyhelminthes). De worm is tweeslachtig. De soort leeft in het zoute water.
Het geslacht Pogaina, waarin de platworm wordt geplaatst, wordt tot de familie Provorticidae gerekend. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1987 door Ax & Armonies.
Rhabditophora
|
1338976
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Lu%C4%87mierz-Las
|
Lućmierz-Las
|
Lućmierz-Las is een plaats in het Poolse district Zgierski, woiwodschap Łódź. De plaats maakt deel uit van de gemeente Zgierz en telt 20 inwoners.
Plaats in Łódź
|
2449812
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Parupeneus%20jansenii
|
Parupeneus jansenii
|
Parupeneus jansenii is een straalvinnige vissensoort uit de familie van zeebarbelen (Mullidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1856 door Bleeker.
Zeebarbelen
|
1355990
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Belz%20%28Oekra%C3%AFne%29
|
Belz (Oekraïne)
|
Belz (Oekraïens: Белз; Pools: Bełz; Jiddisch: בעלזא) is een kleine stad in de oblast Lviv in het westen van Oekraïne aan de grens met Polen. De plaats ligt tussen de rivieren Solokija (zijrivier van de Westelijke Boeg) en de Rzeczyca. De stad staat onder jurisdictie van het district Sokalski. De plaats werd voor het eerst genoemd in 1030. In 1377 verkreeg ze Maagdenburgse rechten. Belz maakte eeuwenlang deel uit van Galicië,een landstreek behorend tot het Habsburgse Rijk.
De chassidisch-joodse beweging Belz heeft in Belz haar oorsprong. Vele geestelijke leiders liggen hier begraven, waardoor de stad een soort bedevaartsoord is geworden.
Stad in Oekraïne
Plaats in oblast Lviv
|
1239439
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Vikantice
|
Vikantice
|
Vikantice (Duits: Weigelsdorf) is een Tsjechische gemeente in de regio Olomouc, en maakt deel uit van het district Šumperk.
Vikantice telt 87 inwoners.
Gemeente in Šumperk
|
3305078
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Colepia%20rufiventris
|
Colepia rufiventris
|
Colepia rufiventris is een vliegensoort uit de familie van de roofvliegen (Asilidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1838 door Macquart.
Roofvliegen
|
5637932
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Samsonovo%20%28Koersk%29
|
Samsonovo (Koersk)
|
Samsonovo (Russisch: Самсоново) is een dorp (derevnja) in de Russische oblast Koersk, district Medvenski, selsovjet Gostomljanski.
Geografie
Samsonovo ligt op het Centraal-Russisch Plateau, op de rivier de Reoet (de linker zijrivier van de Sejm), 37 km ten zuidwesten van Koersk, 20 km ten noordwesten van Medvenka, 2,5 km van het selsovjetcentrum – 1. Gostomlja.
Klimaat
Het lokale klimaat is vochtig continentaal, met significante regenval gedurende het hele jaar (Dfb volgens de klimaatclassificatie van Köppen).
Inwonersontwikkeling
Opmerking: Volkstelling
Economie en infrastructuur
Er zijn 24 huizen in de plaats.
Verkeer
Samsonovo ligt 18,5 km van de federale autoweg M-2 of Krim.
Plaats in de oblast Koersk
|
1975718
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/110th%20Street
|
110th Street
|
110th Street (straat) - Straat in New York
110th Street (Lexington Avenue Line) - metrostation in New York aan bovenstaande straat
|
3442520
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Eupselia%20tristephana
|
Eupselia tristephana
|
Eupselia tristephana is een vlinder uit de familie van de sikkelmotten (Oecophoridae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1915 door Meyrick.
Sikkelmotten
|
3949044
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Zoocosmius
|
Zoocosmius
|
Zoocosmius is een kevergeslacht uit de familie van de boktorren (Cerambycidae). De wetenschappelijke naam van het geslacht werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1872 door Fåhraeus.
Soorten
Zoocosmius omvat de volgende soorten:
Zoocosmius basalis Aurivillius, 1925
Zoocosmius basilewskyi Fuchs, 1974
Zoocosmius bicolor (Kolbe, 1894)
Zoocosmius coeruleus Aurivillius, 1914
Zoocosmius leptis (Jordan, 1903)
Zoocosmius masoni Aurivillius, 1924
Zoocosmius minor (Jordan, 1894)
Zoocosmius nigra (Aurivillius, 1907)
Zoocosmius teocchii Adlbauer, 2006
|
5385634
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Matthias%20Zurbriggen
|
Matthias Zurbriggen
|
Matthias Zurbriggen (Saas-Fee, 15 mei 1856 - Genève, 21 juni 1917) was een Zwitsers alpinist en berggids.
Biografie
Matthias Zurbriggen werd geboren in 1856 in Saas-Fee in het kanton Wallis, nabij onder meer de Matterhorn en de grens met Piëmont-Sardinië. Zijn vader was schoenmaker en ging in 1858 aan de slag als mijnwerker in Macugnaga, net over de grens in Piëmont-Sardinië. Op 13-jarige leeftijd verliet hij zijn familie en trok hij door Zwitserland, Italië, Frankrijk en Frans-Algerije, waar hij verschillende beroepen uitoefende.
Op zijn vijfentwintigste keerde hij terug naar Zwitserland om er berggids te worden. In 1886 ontdekte hij als berggids een nieuwe klimroute op de Monte Rosa. Later werd hij bekend voor de eerste beklimming van de Pioneer Peak (6962 m) in de Karakoram in 1892, voor verschillende eerste beklimmingen in Nieuw-Zeeland in 1894 en 1895 en de eerste beklimming van de Aconcagua in de Andes tussen 1896 en 1897. In 1899 trok hij voor een tweede maal naar de Karakoram, om vervolgens in 1900 door te reizen naar de Tiensjan. In 1902 trok hij door de Himalaya.
In 1907 zette Zurbriggen zijn alpinisme-activiteiten stop. In 1917 kwam hij eenzaam en verarmd om het leven door zelfdoding.
Zie ook
Henriette d'Angeville
Zwitsers alpinist
Berggids
|
2660892
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Paraonis%20neapolitana
|
Paraonis neapolitana
|
Paraonis neapolitana is een borstelworm uit de familie Paraonidae. Het lichaam van de worm bestaat uit een kop, een cilindrisch, gesegmenteerd lichaam en een staartstukje. De kop bestaat uit een prostomium (gedeelte voor de mondopening) en een peristomium (gedeelte rond de mond) en draagt gepaarde aanhangsels (palpen, antennen en cirri).
Paraonidae
|
2493089
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Platypria%20hystrix
|
Platypria hystrix
|
Platypria hystrix is een keversoort uit de familie bladkevers (Chrysomelidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1798 gepubliceerd door Johann Christian Fabricius.
hystrix
|
3313320
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Acupalpus%20hydropicus
|
Acupalpus hydropicus
|
Acupalpus hydropicus is een keversoort uit de familie van de loopkevers (Carabidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1863 door Leconte.
hydropicus
|
5442339
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/H.%20Maria%20Geboortekerk%20%28Losser%29
|
H. Maria Geboortekerk (Losser)
|
De H. Maria Geboortekerk is een rooms-katholieke kerk in de Overijsselse plaats Losser. De kerk ligt aan de noordwestkant van het centrum. Het kerkgebouw in neogotische bouwstijl vertoont overeenkomsten met een hallenkerk en is in 1901-02 gerealiseerd naar het ontwerp van Alfred Tepe (1840-1920). De pastorie is in 1904 gebouwd door dezelfde architect en middels een laag tussenlid met de zuidzijde van de kerk verbonden. Aan de westzijde van het complex ligt de r.k. begraafplaats. De kerk en pastorie zijn beide sinds 2008 een gemeentelijk monument (0168 /WN039).
Geschiedenis
De kerk is onder eigen beheer van het kerkbestuur gebouwd onder leiding van de heer Vrijdag, uitvoerder van architect Alfred Tepe. De eerstesteenlegging was op 25 maart 1901, de gedenksteen bevindt zich naast de entree in de voorgevel en draagt het opschrift "DEN KONING DER EEUWEN - DEN VERLOSSER DER WERELD - JEZUS CHRISTUS- ALLE EER EN GLORIE - 25 MAART 1901". Op 3 juni 1902 is de kerk plechtig ingewijd door mgr. H. van de Wetering, aartsbisschop van het aartsbisdom Utrecht.
Interieur
Het hoogaltaar, Maria-altaar en Jozefaltaar, doopvont en communiebank zijn uit de oude Martinuskerk op de Markt meegenomen en door F.W. Mengelberg uit Utrecht herbouwd.
Het hoogaltaar
Het huidige hoogaltaar bestaat uit de oorspronkelijke sokkel met een altaaropstand voor een kruis met corpus, met aan weerszijden een reliëf van Maria en Johannes. Het is vervaardigd in het kunstatelier van Hans Mengelberg in 1936.
De koorbanken
De koorbanken zijn gemaakt in 1948 door N.V. Cuypers & Co, kunstwerkplaats te Roermond.
De dertien beeldjes
Het oude altaar droeg op de witmarmeren onderbouw die nu nog steeds het altaar schraagt, als bovenstuk 13 unieke en kostbare apostelbeelden. Ze zijn vermoedelijk afkomstig uit het klooster Maria Vlucht op de Glaan in het Duitse Gronau. Dit klooster was de opvolger van het Catharinaklooster dat aan de rand van Almelo stond en dat in 1665 wegens de Reformatie moest uitwijken naar Duitsland. Na aanpassing van het hoofdaltaar in 1936 kregen 12 beeldjes een plek op de koorbanken. Het dertiende heeft een plaats boven de deur van de sacristie. Later zijn deze uit veiligheidsoverwegingen geplaatst op de galerij onder het orgel.
Het Maria-altaar
Vervaardigd uit marmer en zandsteen. De altaarsteen bevat de relieken van de heiligen Judas en Mansuetus. Op de tombe is het Maria-monogram aangebracht geflankeerd door een spitsboog. Ter weerszijden van het tabernakel komt een achterglasschildering voor met afbeeldingen van Isaias en David en aan de bovenkant van de beide figuren staan de jaartallen 1810 - 1910. Het door de kunstenaar F.W. Mengelberg ontworpen altaar is in 1910 door de parochianen geschonken ter gelegenheid van het eeuwfeest van de teruggave van de oude Sint-Martinuskerk aan de katholieken in 1810. In drie spitsboogvormige nissen zien we de beelden van Maria met Kind, met daarnaast Judith en Esther.
Het Jozefaltaar
Vervaardigd uit marmer en zandsteen. Op 2 februari 1911 krijgt F.W. Mengelberg opdracht het Sint-Jozefaltaar af te bouwen. Het altaar was al in 1907 opgesteld, maar nog niet definitief afgebouwd. Midden op de tombe een voorstelling van het Lam Gods. De achterglasschilderingen stellen voor Mozes en Salomon. Naast het beeld van Sint-Jozef staan de patroon en patrones Bernard en Geertruida Leurink afgebeeld van de schenkers: Sint-Bernardus met de hond aan zijn voeten en aan de andere kant Sint-Gertrudis met staf waartegen een muis omhoog klimt.
Het nieuwe altaar
Bestaande uit eeuwenoud eikenhout van erve Hobbelink en gemaakt door Bennie Grundel.
Twee beeldjes
In het nisje in de muur naast het Maria-altaar staat een zandstenen beeldje, de heilige Dorothea.
In een nis in de buitenmuur naast het Sint-Jozefaltaar staat sinds kort het beeldje van de heilige Aloysius van Gonzaga (1568 - 1591). Dit beeldje is afkomstig uit de voormalige Aloysiusschool aan de Kerkstraat.
Kruiswegstaties
De kruisweg bestaat uit 14 gepolychromeerde gipsen reliëfs, met telkens ongeveer een tiental personages; deze werd geleverd in 1907 door Piet van Tielraden uit Tilburg.
Triomfkruis
Boven in de kerk hangt een neogotisch triomfkruis - 1920 - eveneens geleverd door Piet van Tielraden uit Tilburg.
Doopvont
In oktober 1906 leverde Marmer- en Steenhouwerij Wiesman uit Utrecht het gepolijste granieten doopvont en kunstsmederij Helling en Kniep maakte een hek dat nu bij de Mariakapel is geplaatst.
De ongelovige Thomas
Deze notenhouten beeldengroep uit 1950 is gemaakt door Charles Vos (1888-1891) uit Maastricht.
De Mariakapel
Ingericht tijdens het pastoraat van pastoor Poelman. O.L.V. Onbevlekte Ontvangenis; gebeitst lindehout, toegeschreven aan het kunstatelier J.T. Stracké (1817-1891) te Münster. Het hek dat op 10 juni 1906 werd geplaatst bij de doopkapel is ook gemaakt door kunstsmederij Hellings en Kniep. Het hek is later verplaatst naar de Mariakapel toen deze werd ingericht als dagkapel.
Overige kostbaarheden
Vóór in de kerk, te linker en te rechterzijde van het altaar, treffen we twee beelden aan van gepolychromeerd lindehout: de heiligen Michaël en Joris. Achter in de kerk, tegen de muur onder het voormalige koor, bevindt zich het beeld van Antonius van Padua, in ordegewaad, het kind dragend. Het beeld is ook van lindehout, het voetstuk van eiken. Boven de andere portaaldeur, bij de doopvont, het beeld van Franciscus van Assisi, ook in ordegewaad, de rechtervoet rustend op een globus. Tussen de beide beelden in: Christus aan het kruis. Mogelijk komen ook deze kunstwerken uit het klooster van Glane.
De gebrandschilderde ramen
De gebrandschilderde ramen zijn rond 1922 vervaardigd door Hubert Hertel uit Düsseldorf.
Het Orgel
In 1923 werd bij firma Steinmann uit Wehrendorf een orgel van 30 registers besteld. Dit orgel werd eerst ingebouwd op het achterkoor. In 1947, tijdens een grondige revisie door de firma Vierdag uit Enschede, verhuisde het orgel naar het zijkoor. In 1961 werd het orgel deels gerestaureerd door de firma Vermeulen uit Alkmaar. In 1983 werd er een parochieel orgelfonds opgericht en werd het orgel opnieuw gerestaureerd.
Het altaarkruis van de Sint-Martinuskerk
In 2017 is het altaarkruis uit de voormalige Sint-Martinuskerk geplaatst aan de wand in de doopkapel. Het kruis is door de parochianen van de toenmalige Martinusparochie geschonken ter gelegenheid van het 40-jarig priesterfeest van pastoor Ruud Driever.
Het bijzondere kruis is vervaardigd door de kunstenares Gabrielle Mulder uit Glanerbrug. Het 3.90 bij 1.90 meter grote kruis is gemaakt van glasheldere kunststof. De kunstenares heeft zich laten inspireren door het Keltische granieten kruis met een ring in het centrum. Deze ring bestaat uit een regenboog van gekleurde zijde.
De regenboog geldt als een Bijbels symbool van het verbond dat God met de mensen sloot.
Gebruik
Het gebouw is sinds 1903 altijd in gebruik geweest als kerk. In 2014 was de kerk van januari tot en met augustus gesloten voor een grondige schilder- en schoonmaakbeurt. Sinds 2016 na de sluiting van de Sint-Martinuskerk is dit de enige kerk binnen katholiek Losser en maakt deel uit van de R.K. parochie Maria Vlucht.
Externe links
Kerkwebsite H. Maria Geboortekerk
Gemeentelijke Monumentenlijst Losser 2008
Kerkfotografie Nederland Heilige Maria Geboorte Losser
HKL interactieve 360graden rondleiding (Open Monumentendag 2020)
Hallo Losser 360graden foto
Hallo Losser Fotoalbum
Maria Geboortekerk (Losser)
Maria Geboortekerk (Losser)
Neogotisch kerkgebouw in Nederland
|
3219813
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Cytheropteron%20kuochui
|
Cytheropteron kuochui
|
Cytheropteron kuochui is een mosselkreeftjessoort uit de familie van de Cytheruridae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 2008 door Hu & Tao.
Cytheruridae
|
3198944
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Xestia%20distensa
|
Xestia distensa
|
Xestia distensa is een vlinder uit de familie uilen (Noctuidae). De wetenschappelijke naam is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1851 door Eversmann.
De soort komt voor in Europa.
distensa
Dier uit het Palearctisch gebied
|
3500129
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Chrysolampus%20tenuiscapus
|
Chrysolampus tenuiscapus
|
Chrysolampus tenuiscapus is een vliesvleugelig insect uit de familie Perilampidae. De wetenschappelijke naam is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1841 door Förster.
Perilampidae
|
460497
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Bengy-sur-Craon
|
Bengy-sur-Craon
|
Bengy-sur-Craon is een gemeente in het Franse departement Cher (regio Centre-Val de Loire) en telt 609 inwoners (1999). De plaats maakt deel uit van het arrondissement Bourges. In de gemeente ligt spoorwegstation Bengy-sur-Craon.
Geografie
De oppervlakte van Bengy-sur-Craon bedraagt 36,0 km², de bevolkingsdichtheid is 16,9 inwoners per km².
Demografie
Onderstaande figuur toont het verloop van het inwonertal (bron: INSEE-tellingen).
Externe links
|
2114059
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/IGEMO
|
IGEMO
|
IGEMO, de afkorting van Intergemeentelijke vereniging voor ontwikkeling van het GEwest Mechelen en Omgeving,
is een streekintercommunale met een ruime dienstverlening. IGEMO heeft tot doel haar werkingsgebied op een duurzame manier te ontwikkelen. De statutaire opdracht van IGEMO is de bevordering van "duurzame ontwikkeling van de streek”.
Geschiedenis
De vereniging werd opgericht op 2 juni 1973.
Door het decreet intergemeentelijke samenwerking van 2001 werd ze in 2003 noodgedwongen geherstructureerd. Afvalbeheer werd overgedragen naar het hiervoor opgerichte IVAREM, dat een "opdrachthoudende" vereniging is in tegenstelling tot de "dienstverlenende" IGEMO. Aangezien de termijn van dienstverlenende verenigingen beperkt is tot 18 jaar, blijft het samenwerkingsverband tot 2021 bestaan.
Werkingsgebied
Het werkingsgebied van IGEMO valt samen met het arrondissement Mechelen en bestreek de gemeenten Berlaar, Bonheiden, Bornem, Duffel, Putte, Puurs-Sint-Amands, Sint-Katelijne-Waver en Willebroek en de steden Mechelen en Lier. Sinds 2019 maken ook Heist-op-den-Berg en Nijlen deel uit van IGEMO.
Kerntaken
Ontwikkeling van bedrijventerreinen
Realisatie van woonprojecten
Ruimtelijke ordening & stedenbouw
Milieu, natuur & duurzame ontwikkeling
Wonen & huisvesting
Preventie & Bescherming
Objectieven
De partner zijn van haar steden en gemeenten.
De belangrijkste publieke actor zijn inzake duurzame streekontwikkeling.
Een zichtbare wijziging van gedrag en mentaliteit realiseren ten aanzien van duurzaamheid.
Een voortrekkersrol vervullen in Vlaanderen.
Externe link
Website van de streekintercommunale
Intercommunale in België
|
3186380
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Dosinia%20glauca
|
Dosinia glauca
|
Dosinia glauca is een tweekleppigensoort uit de familie van de Veneridae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1850 door Reeve.
Veneridae
|
2865566
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Geaya%20aenescens
|
Geaya aenescens
|
Geaya aenescens is een hooiwagen uit de familie Sclerosomatidae.
Sclerosomatidae
|
4364059
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Lapta
|
Lapta
|
Lapta (Grieks: Λάπηθος, Lapithos) is een stad gelegen aan de noordkust van Cyprus. De stad behoort sinds 1983 tot de Turkse Republiek Noord-Cyprus en telt ongeveer 7.839 inwoners.
De nederzetting is destijds gesticht door de Spartanen. In Assyrische inscripties werd Lapta genoemd als een van de elf Cypriotische koninkrijken. Tijdens de Perzische overheersing werd Lapta bewoond door de Feniciërs. De laatste onafhankelijke koning Praxippos werd verslagen door Ptolemaeus I in 312 voor Christus.
Lambousa is de naam die momenteel gebruikt wordt voor de oude Romeinse stad aan de kust. Deze oude stad ligt ongeveer 3 kilometer ten noorden van de huidige stad Lapta.
Lapithos was in 1974 na Gazimağusa en Güzelyurt met 5.540 Grieks-Cypriotische (t.o.v. 370 Turks-Cypriotische) inwoners de twee na grootste Grieks-Cypriotische gemeente, wiens Griekssprekende bewoners na de invasie vluchtten of verdreven werden.
Geografie
Lapta bevindt zich op ongeveer 14 kilometer ten westen van Girne, aan de noordelijke kust van Cyprus. In het oosten grenst het aan Alsancak, in het westen aan Basileia en in het zuiden aan de dorpen van Sysklhpos, Agridaki en Larnaka tis Lapithou. De stad strekt zich uit van de hoge bergen van Pentadactylos tot aan de wateren van de Middellandse Zee.
Economie
Ambtenaren en werknemers vormen de meerderheid van de werkende bevolking. Daarnaast zijn ook toerisme, landbouw en visserij belangrijke bronnen van inkomsten.
Landbouw
Dankzij de zachte maar warme lente heeft Lapta rijke waterbronnen en een vruchtbare grond. Dit resulteert in een agrarische sector met een breed scala van producten. De citrusvruchten zijn een belangrijk product, waarvan vooral de citroenen van Lapta bekend zijn. In de heuvels groeien olijfbomen, pistache, konari en kolokas. De moerbeibomen worden geplant om bescherming voor de citroenbomen tegen het zout en wind van de zee te bieden.
Stad in Noord-Cyprus
|
3942860
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Nupserha%20thibetana
|
Nupserha thibetana
|
Nupserha thibetana is een keversoort uit de familie van de boktorren (Cerambycidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1948 door Breuning.
thibetana
|
573169
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Waiuku
|
Waiuku
|
Waiuku is een kleine plaats op het noordelijke eiland van Nieuw-Zeeland.
De plaats ligt 40 kilometer ten zuiden van Auckland en ligt aan het einde van de Waiuku rivier.
Geboren
Ben Bright (12 juli 1974), triatleet
Plaats in Nieuw-Zeeland (Noordereiland)
Auckland (regio)
|
3243434
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Neripperichal
|
Neripperichal
|
Neripperichal is een census town in het district Tirupur van de Indiase staat Tamil Nadu.
Demografie
Volgens de Indiase volkstelling van 2001 wonen er 15.632 mensen in Neripperichal, waarvan 52% mannelijk en 48% vrouwelijk is. De plaats heeft een alfabetiseringsgraad van 65%.
Plaats in Tirupur
|
2656451
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Colombophiloscia%20alticola
|
Colombophiloscia alticola
|
Colombophiloscia alticola is een pissebed uit de familie Philosciidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1968 door Vandel.
Philosciidae
|
759968
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/River
|
River
|
River (Eminem)
River (Engeland), een plaats in Kent
River Phoenix, een acteur
river (poker), een term bij poker
River (televisieserie), een Britse televisieserie uit 2015
River (2015), Canadese film uit 2015
|
2623419
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Cebrio%20luteolus
|
Cebrio luteolus
|
Cebrio luteolus is een keversoort uit de familie Cebrionidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1873 door Fairmaire.
Cebrionidae
|
3488191
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Cryptoprymna%20elongata
|
Cryptoprymna elongata
|
Cryptoprymna elongata is een vliesvleugelig insect uit de familie Pteromalidae. De wetenschappelijke naam is voor het eerst geldig gepubliceerd in 2000 door Sureshan & Narendran.
Pteromalidae
|
3072055
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Neolamprologus%20christyi
|
Neolamprologus christyi
|
Neolamprologus christyi is een straalvinnige vissensoort uit de familie van de cichliden (Cichlidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1952 door Trewavas & Poll.
Cichliden
|
3526349
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Biroella%20aruensis
|
Biroella aruensis
|
Biroella aruensis is een rechtvleugelig insect uit de familie Morabidae. De wetenschappelijke naam van deze soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1930 door Bolívar.
Morabidae
|
1349502
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Csabacs%C5%B1d
|
Csabacsűd
|
Csabacsüd is een plaats (község) en gemeente in het Hongaarse comitaat Békés. Csabacsüd telt 2130 inwoners (2002).
Plaats in Hongarije
|
1153570
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Sk%C3%A6rup%20%28parochie%29
|
Skærup (parochie)
|
Skærup is een parochie van de Deense Volkskerk in de Deense gemeente Vejle. De parochie maakt deel uit van het bisdom Haderslev en telt 777 kerkleden op een bevolking van 833 (2004).
Tot 1970 was de parochie deel van Holmans Herred. In dat jaar werd de parochie opgenomen in de nieuwe gemeente Børkop. Deze ging in 2007 op in de vergrote gemeente Vejle.
Parochie in Denemarken
Vejle
|
899339
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Janneke%20Schopman
|
Janneke Schopman
|
Johanna ("Janneke") Dorotheo Maria Schopman (Haarlem, 26 april 1977) is een Nederlands hockeyster. Ze speelde tot dusver (peildatum 9 augustus 2010) 212 interlands (32 doelpunten) voor de Nederlandse vrouwenhockeyploeg.
Schopman begon met hockeyen op jonge leeftijd bij Tempo '34 en ging van daaruit naar HC Rotterdam en komt sinds 2004 als verdedigster uit voor Hockeyclub 's-Hertogenbosch. Daarnaast is zij trainer-coach bij de Bossche Meisjes A jeugd.
HC Den Bosch won, met Schopman in de gelederen, vijfmaal de landstitel en vijfmaal de Europa Cup I. HC Rotterdam won, met Schopman opgesteld, eenmaal de Europa Cup II. In 2004, 2005 en 2006 werd Schopman door Féderation Internationale de Hockey (FIH) genomineerd voor de titel Hockeyster van de Wereld.
Op 3 maart 2010 werd bekend dat Schopman in september 2010, na het WK hockey in Argentinië, stopt met tophockey. In de zomer werd Schopman coach van de dames van SCHC.
Erelijst
WK hockey 2002 te Perth (Aus)
EK hockey 2003 te Barcelona (Spa)
Olympische Spelen 2004 van Athene (Gri)
Champions Trophy 2004 te Rosario (Arg)
EK hockey 2005 te Dublin (Ier)
Champions Trophy 2005 te Canberra (Aus)
WK hockey 2006 te Madrid (Spa)
Champions Trophy 2007 te Quilmes (Arg)
EK hockey 2007 te Manchester (GBr)
Olympische Zomerspelen 2008 te Peking (Chn)
Champions Trophy 2009 te Sydney (Aus)
EK hockey 2009 te Amstelveen (Ned)
Champions Trophy 2010 te Nottingham (GBr)
WK hockey 2010 te Rosario (Arg)
Nederlands hockeyer
Nederlands olympisch kampioen
Nederlands hockeycoach
|
397718
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Gussola
|
Gussola
|
Gussola is een gemeente in de Italiaanse provincie Cremona (regio Lombardije) en telt 2909 inwoners (31-12-2004). De oppervlakte bedraagt 25,3 km², de bevolkingsdichtheid is 112 inwoners per km².
Demografie
Gussola telt ongeveer 1177 huishoudens. Het aantal inwoners steeg in de periode 1991-2001 met 5,1% volgens cijfers uit de tienjaarlijkse volkstellingen van ISTAT.
Geografie
De gemeente ligt op ongeveer 27 m boven zeeniveau.
Gussola grenst aan de volgende gemeenten: Colorno (PR), Martignana di Po, San Giovanni in Croce, Scandolara Ravara, Sissa Trecasali (PR), Solarolo Rainerio, Torricella del Pizzo.
Geboren
Angelo Bergamonti (1939-1971), motorcoureur
Gemeente in Cremona
|
2571821
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Balgetia%20hyalina
|
Balgetia hyalina
|
Balgetia hyalina is een platworm (Platyhelminthes). De worm is tweeslachtig. De soort leeft in het zoute water.
Het geslacht Balgetia, waarin de platworm wordt geplaatst, wordt tot de familie Provorticidae gerekend. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1962 door Karling.
Rhabditophora
|
3679975
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Taman%20%28plaats%20in%20Pemalang%29
|
Taman (plaats in Pemalang)
|
Taman is een bestuurslaag in het regentschap Pemalang van de provincie Midden-Java, Indonesië. Taman telt 12.837 inwoners (volkstelling 2010).
Plaats in Midden-Java
|
3859253
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Eug%C3%A8ne%20Fichefet
|
Eugène Fichefet
|
Eugène Joseph Fichefet (Court-Saint-Etienne, 14 juli 1854 - Liverpool, 20 mei 1908) was een Belgisch volksvertegenwoordiger.
Levensloop
Aannemer van openbare werken, werd Fichefet in 1894 verkozen tot katholiek volksvertegenwoordiger voor het arrondissement Brussel en vervulde dit mandaat tot in 1900.
Literatuur
Paul VAN MOLLE, Het Belgisch Parlement, 1894-1972, Antwerpen, 1972.
Externe link
Fiche Eugène Fichefet op Odis
Belgisch volksvertegenwoordiger
|
3488087
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Australsecodes%20elachertiformis
|
Australsecodes elachertiformis
|
Australsecodes elachertiformis is een vliesvleugelig insect uit de familie Eulophidae. De wetenschappelijke naam is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1955 door De Santis.
Eulophidae
|
3183743
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Limatula%20deceptionensis
|
Limatula deceptionensis
|
Limatula deceptionensis is een tweekleppigensoort uit de familie van de Limidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1916 door H.B. Preston.
De soort werd verzameld door A.G. Bennett in Deception Harbour, Zuidelijke Shetlandeilanden, in 1913-14.
Limidae
|
1326698
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Kartal%20%28Istanbul%29
|
Kartal (Istanbul)
|
Kartal is een Turks district in de provincie Istanbul en telt 541.209 inwoners (2007). Het district heeft een oppervlakte van 34,4 km².
Kartal was vroeger een vissersplaats aan de Zee van Marmara. Tegenwoordig is het een dicht bevolkte industriële voorstad van Istanbul.
Demografie
De bevolkingsontwikkeling van het district is weergegeven in onderstaande tabel.
Sport
Kartalspor
District van Istanbul
|
3698901
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Phytosciara%20orcina
|
Phytosciara orcina
|
Phytosciara orcina is een muggensoort uit de familie van de rouwmuggen (Sciaridae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1960 door Tuomikoski.
Rouwmuggen
|
2864801
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Discocyrtus%20singularis
|
Discocyrtus singularis
|
Discocyrtus singularis is een hooiwagen uit de familie Gonyleptidae.
Gonyleptidae
|
3786721
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Helenodoridae
|
Helenodoridae
|
De Helenodoridae zijn een familie van uitgestorven fluweelwormen (Onychophora). De wetenschappelijke naam van de familie werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Poinar in 1901.
Taxonomie
Het volgende geslacht is bij de familie ingedeeld:
Geslacht Helenodora Poinar, 2000
Uitgestorven fluweelwormen
|
3173850
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Nannamoria%20inflata
|
Nannamoria inflata
|
Nannamoria inflata is een slakkensoort uit de familie van de Volutidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 2008 door Bail & Limpus.
Volutidae
|
238754
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Hockey%20op%20de%20Olympische%20Zomerspelen%201964
|
Hockey op de Olympische Zomerspelen 1964
|
Hockey is een van de sporten die beoefend werden tijdens de Olympische Zomerspelen 1964 in Tokio.
Er zouden 16 herenteams deelnemen aan dit toernooi, echter Indonesië werd uitgesloten van deelname, door het IOC, wegens de organisatie van de GANEFO-Spelen in 1963.
De 15 overgebleven teams werden over twee groepen verdeeld, die een halve competitie speelden, de groepwinnaars en de nummers 2 plaatsten zich voor de halve finales, de nummers 3 en 4 voor de strijd om de 5de plaats.
Heren
Voorronde
Groep A
Groep B
Plaatsingswedstrijden
5de t/m 8ste plaats
5de-6de plaats
Halve Finales
Bronzen Finale
Finale
Eindrangschikking
Hockey
1964
Hockey in 1964
Olympische Spelen
|
3202876
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Pelagonema%20norvegicum
|
Pelagonema norvegicum
|
Pelagonema norvegicum is een rondwormensoort uit de familie van de Oncholaimidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1939 door Allgén.
Enoplida
|
3455845
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Cerura%20laqueata
|
Cerura laqueata
|
Cerura laqueata is een vlinder uit de familie van de tandvlinders (Notodontidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1911 door Schaus.
Tandvlinders
|
2040641
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/DAF%20YBZ-3300
|
DAF YBZ-3300
|
De DAF YBZ-3300 wordt binnen het Nederlandse leger ingezet voor de berging en afvoer van wielvoertuigen en is geproduceerd door de Nederlandse vrachtautofabriek DAF.
Algemeen
In 1989 plaatste het Ministerie van Defensie bij DAF een opdracht voor 255 nieuwe takelwagens van het type YBZ-3300, met een aanvullende optie van 30 stuks. Deze nieuwe voertuigen kwamen in de plaats van de 20 à 30 jaar oude DAF takelwagens van het type YB-616 en YB-626. Medio 1986 had DAF al twee prototypen geleverd die voor een periode van achttien maanden waren getest. Een voertuig was uitgerust met een HIAB kraan en de ander met een Noorse Moelven kraan, deze laatste werd uiteindelijk gekozen door Defensie. De opdracht had een waarde van ruim 150 miljoen gulden. De voertuigen zijn begin 90'er jaren afgeleverd.
Technische gegevens
Het voertuig wordt gebruikt voor het bergen van wielvoertuigen van een gelijke of lagere gewichtsklasse. De YBZ-3300 heeft een kraan die een maximale last van 8,4 ton kan tillen. Het beschikt over drie afzonderlijke liersystemen: een kraan-, een bergings- en hulplier. Er zijn vier hydraulische stempels die kunnen worden neergeklapt om de stabiliteit te verhogen bij het tillen van zware lasten. Alle zes wielen (6x6) worden aangedreven. Het voertuig is in gebruik bij alle krijgsmachtonderdelen.
Motor:
Type: 6 cilinders, kopklep, vloeistofgekoeld
Merk: DAF DKX 1160
Brandstof: diesel
Vermogen: 260 kW of 337 pk
Gewicht en maten:
Eigen gewicht: 21 870 kg
Totale lengte: 9,05 meter
Totale breedte: 2,5 meter
Totale hoogte: 3,55 meter
Ten behoeve van de missie in Afghanistan (2005-2011) is een aantal YBZ's omgebouwd, dit om deze te voorzien van een gepantserde cabine. Deze moet de gebruikers bij het uitvoeren van hun taak, betere bescherming bieden tegen zelfgemaakte explosieven en zwaardere kalibers K.K.W.
Externe link
Film van YBZ-3300. (op YouTube)
Militair voertuig
YBZ-3300
|
434976
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Rancourt%20%28Somme%29
|
Rancourt (Somme)
|
Rancourt is een gemeente in het Franse departement Somme (regio Hauts-de-France) en telt 144 inwoners (1999). De plaats maakt deel uit van het arrondissement Péronne.
Geografie
De oppervlakte van Rancourt bedraagt 2,9 km², de bevolkingsdichtheid is 49,7 inwoners per km².
Demografie
Onderstaande figuur toont het verloop van het inwonertal (bron: INSEE-tellingen).
Externe links
Gemeente in Somme
|
3263044
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Serenolumnus%20kasijani
|
Serenolumnus kasijani
|
Serenolumnus kasijani is een krabbensoort uit de familie van de Pilumnidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1969 door Serène.
Pilumnidae
|
3234089
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Maemonstrilla%20hyottoko
|
Maemonstrilla hyottoko
|
Maemonstrilla hyottoko is een eenoogkreeftjessoort uit de familie van de Monstrillidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 2008 door Grygier & Ohtsuka.
Monstrillidae
|
2610654
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Trichopselaphus%20subiridescens
|
Trichopselaphus subiridescens
|
Trichopselaphus subiridescens is een keversoort uit de familie loopkevers (Carabidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1843 door Chaudoir.
Loopkevers
|
3704762
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Kepatihan%20%28Jombang%29
|
Kepatihan (Jombang)
|
Kepatihan is een bestuurslaag in het regentschap Jombang van de provincie Oost-Java, Indonesië. Kepatihan telt 4509 inwoners (volkstelling 2010).
Plaats in Oost-Java
|
1739111
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Verbonden%20som
|
Verbonden som
|
In de topologie en de knopentheorie, deelgebieden van de wiskunde, is een verbonden som van twee gegeven variëteiten een nieuwe variëteit die ontstaat door op elk van de beide variëteiten een punt te kiezen en de variëteiten in de buurt van deze punten te verenigen. Deze constructie speelt een belangrijke rol in de classificatie van gesloten oppervlakken.
Meer in het algemeen kan men variëteiten ook samenvoegen langs identieke deelvariëteiten; deze veralgemening wordt vaak de vezelsom genoemd. Er bestaat ook een nauw verwante notie van een verbonden som op knopen, die ook wel de knoopsom of samenstelling van knopen wordt genoemd.
Differentiaaltopologie
Knopentheorie
|
5696381
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Stephanus%20Schellink
|
Stephanus Schellink
|
Stephanus Schellink, bekend als S. Schellink, (Utrecht, 26 juni 1868 – Leeuwarden, 5 mei 1950) was een Nederlands pianist, tenor, maar vooral muziekpedagoog.
Hij was zoon van schoenmaker Josephus Johannes Bernardus Schellink en Hillegonda Alter wonende aan de Nieuwegracht. Broer Sam Schellink was kunstschilder. Hijzelf was sinds 1904 getrouwd met Helena Maria Looijen.
Hij kreeg zijn opleiding aan de Muziekschool van de Maatschappij tot Bevordering der Toonkunst. Docenten waren Leo Ruygrok, J.J. Koopman en Carel Wirtz voor piano, Bertha Zegers Veeckens voor zang en Johan Wagenaar voor muziektheorie. Hij musiceerde zowel als pianist als tenor. Na de studie werd hijzelf docent aan genoemde instelling, de Volkszangschool (eervol ontslag in 1936); hij gaf les in solo- en koorzang. Hij gaf ook les aan de Jan van Nassaukweekschool en Rijkskweekschool; muziekles aan aanstaande onderwijzers. Onder zijn leerlingen bevonden zich Willem Pijper, Bertus van Lier en Wouter Paap.
Hij werd bekend vanwege het in herdruk brengen van het Eerste zangboekje en Tweede zangboekje voor de lagere scholen en voor zangscholen van Johannes Worp, ook nog herdrukken in 1919. Hij schreef zelf Voor de zangles, leerboekje bij het eerste zangonderwijs, in 1908 uitgegeven door J.A.H. Wagenaar, dat in 1929 haar vierde druk beleefde en betreffende populariteit in de voetsporen trad van de Jeugdige zanger van Richard Hol.
De laatste jaren van zijn leven woonde hij in Oosterlittens, toen nog gemeente Baarderadeel. Hij werd begraven op de tweede Algemene Begraafplaats in Utrecht. Onder de aanwezigen waren onder andere Wouter Paap en Jeannette G. Molsbergen.
Nederlands muziekpedagoog
Nederlands pianist
Nederlands tenor
|
4730014
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Bailya
|
Bailya
|
Bailya is een geslacht van weekdieren uit de klasse van de Gastropoda (slakken).
Soorten
Bailya anomala (Hinds, 1844)
Bailya cidaris Watters, 2013
Bailya intricata (Dall, 1884)
Bailya morgani Watters, 2009
Bailya parva (C. B. Adams, 1850)
Bailya sanctorum Watters, 2009
Buccinidae
|
3176051
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Mareleptopoma%20pellucens
|
Mareleptopoma pellucens
|
Mareleptopoma pellucens is een slakkensoort uit de familie van de Pickworthiidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 2003 door Le Renard & Bouchet.
Pickworthiidae
|
683449
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/DNF
|
DNF
|
Disjunctieve normaalvorm, in logica
Duke Nukem Forever, een computerspel
Did not finish, opgave in sport
DNF (software), afkorting van Dandified Packaging Tool, een pakketbeheerder
|
5086060
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Kirnbergerstemming
|
Kirnbergerstemming
|
De Kirnbergerstemming is een serie verwante stemmingssystemen ontwikkeld in de tweede helft van de achttiende eeuw door Johann Kirnberger. Het is een voorbeeld van ongelijkzwevende stemming, waarbij de kwestie van het wolfskwint wordt opgelost door op de zuiverheid van andere intervallen in te boeten, maar niet alle intervallen even (on)zuiver zijn. Kirnberger was leerling van Johann Sebastian Bach en wilde diens stempraktijk (die aan de grondslag lag van bijvoorbeeld Das Wohltemperierte Klavier) in een systeem vatten.
Theorie en versies
In de eerste versie van zijn stemming, ontwikkeld in 1766, ging Kirnberger uit van de stemming van Pythagoras. Dit was ongebruikelijk in die tijd, omdat er al eeuwenlang middentoonstemmingen werden gebruikt. De kwinten C-G, G-D en A-E zijn rein, net als de terts C-E, wat al meteen een duidelijk te kleine kwint D-A oplevert (een syntonisch komma te klein, om precies te zijn). Deze stemming is daarom weinig praktisch.
In een nieuwe versie van zijn stemming, die hij in 1771 uit de doeken deed in zijn boek Die Kunst des reinen Satzes in der Musik, splitste hij dit komma op tussen de kwinten D-A en A-E. Met twee extra reine kwinten E-B en B-Fis zorgt dit ervoor dat de grote tertsen C-E, G-B en D-Fis alle drie rein gestemd zijn. De kwinten Des(Cis)-As(Gis) tot en met F-C zijn allemaal rein; als gevolg hiervan zijn de tertsen Des-F, As-C, Es-G en Bes-D pythagoreïsch, dat wil zeggen een stuk ruimer dan de rein gestemde terts. Het overblijvende kwint Fis-Cis is een schisma te klein; praktisch gezien is het daarmee even groot als een kwint in de gelijkzwevende stemming.
In een ongedateerde brief aan Johann Nikolaus Forkel (een in Bach gespecialiseerde musicoloog) noemt Kirnberger nog een mogelijkheid: het syntonisch komma over de eerste vier kwinten verdelen. Hierdoor zijn de kwinten C-G, G-D, D-A en A-E alle vier iets te klein. Alleen de terts C-E is nog rein gestemd. De andere kwinten blijven zoals ze zijn.
De drie beschreven varianten noemt men respectievelijk Kirnberger I, II en III.
Gevolg
In de Kirnbergerstemming klinken de toonsoorten met enkele kruisen zeer helder, omdat zowel de tertsen als de kwinten relatief zuiver zijn. Toonsoorten met mollen of veel kruisen klinken wezenlijk duisterder. Ook mineurtoonsoorten zullen al gauw wringen. Dit hangt samen met de barokke toonsoortensymboliek. Hier kleven aan toonsoorten als G-groot en D-groot onbezorgde en extraverte associaties, terwijl een toonsoort als c-klein als 'duister' en fis-klein als 'pijnlijk' geldt.
Het Kirnbergersysteem raakte, net als vele andere ongelijkzwevende stemmingen, uiteindelijk in onbruik ten gunste van de gelijkzwevende stemming, waarin het Pythagoreïsch komma gelijkmatig over alle kwinten wordt verdeeld. Dit kwam door de toegenomen behoefte aan modulatie in de romantische muziek. Met de opkomst van de Oude Muziekbeweging werd de Kirnbergerstemming weer in ere hersteld, met name voor achttiende-eeuwse muziek. Meestal stemt men instrumenten in Kirnberger III, ook Kirnberger II wordt wel gebruikt.
Barokmuziek
Classicisme (muziek)
Stemming (muziek)
|
3715540
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Neopseudatrichia%20canei
|
Neopseudatrichia canei
|
Neopseudatrichia canei is een vliegensoort uit de familie van de venstervliegen (Scenopinidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1969 door Kelsey.
Venstervliegen
|
1547034
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Praga%20E-41
|
Praga E-41
|
De Praga E-41 (ook wel bekend als BH-41) is een Tsjechoslowaaks dubbeldekker lesvliegtuig gebouwd door Praga. De BH-41 maakte haar eerste vlucht in 1931.
Versies
E-41: originele versie, uitgerust met een Hispano-Suiza 8Fb motor, 43 stuks gebouwd.
E-141: versie uitgerust met een ZOD 260 motor.
E-241: versie uitgerust met een Walter Pollux II motor, 95 stuks gebouwd.
Specificaties (E-241)
Bemanning: 2, de piloot en de instructeur
Lengte: 8,30 m
Spanwijdte: 11,15 m
Vleugeloppervlak: 28,6 m2
Leeggewicht: 1 185 kg
Startgewicht: 1 570 kg
Motor: 1× Walter Pollux II, 270 kW (360 pk)
Maximumsnelheid: 230 km/u
Plafond: 5 700 m
Klimsnelheid: 4,5 m/s
Gebruikers
Slowakije – zo’n 30 E-241’s
Tsjechoslowakije
E-041
Praga E-041
Praga E-041
Tsjecho-Slowaaks vliegtuig in de Tweede Wereldoorlog
|
10556
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Sofia
|
Sofia
|
Het Griekse woord sophia (σοφία), betekent wijsheid. Het kan verwijzen naar:
Geografie
Sofia (stad), de hoofdstad van Bulgarije
Sofia (oblast), een oblast in Bulgarije, exclusief de hoofdstad
Sofia-Hoofdstad, een oblast in Bulgarije, inclusief de hoofdstad
Sofia (regio), Madagaskar
Sofia (rivier), Madagaskar
Voornaam
Sofia (voornaam), een meisjesnaam
Sofia (zangeres), Portugese zangeres
Overige
Sofia (geslacht), geslacht van kevers
Sofia (metrostation), gepland station in de Zweedse stad Stockholm
Sofia (nummer), nummer van de Spaanse singer-songwriter Álvaro Soler
SOFIA (observatorium), Stratospheric Observatory for Infrared Astronomy, een telescoop in een omgebouwde Boeing 747SP
Sofia (studentenvereniging), rechtenstudenten in Antwerpen
Sofiakathedraal (doorverwijspagina)
Zie ook
Sophia (doorverwijspagina)
Sofie (doorverwijspagina)
|
5103500
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Nieuwe%20Oranjetuin
|
Nieuwe Oranjetuin
|
De Nieuwe Oranjetuin is een begraafplaats, aangelegd in 1756 en gesloten in 1961, gelegen aan de Dr. J.F. Nassylaan 8 in Paramaribo, Suriname. Deze begraafplaats is onderdeel van de historische binnenstad van Paramaribo, die sinds 2002 door UNESCO aan de Werelderfgoedlijst is toegevoegd.
Geschiedenis
Overleden leden van de hervormde kerk in Paramaribo konden officeel tot 7 maart 1757 begraven worden in de Oranjetuin (ook Orange Thuijn), de begraafplaats rond de Hervormde kerk aan het Kerkplein. De naam Oranjetuin had de begraafplaats gekregen door de eromheen staande sinaasappelbomen. Die dag werd namelijk de nieuwe begraafplaats, die in 1756 was aangelegd, aan de toenmalige rand van de stad in gebruik genomen. Die begraafplaats kreeg de naam de Nieuwe Oranjetuin, terwijl de begraafplaats om de kerk de naam Oude Oranjetuin kreeg. Dit betekende niet dat men niet meer begraven mocht worden in de Oude Oranjetuin; tegen een boete van 500 Hollandse guldens bleef dit mogelijk tot 1801. Een graf in de Nieuwe Oranjetuin kostte 150 guldens. Door de hoge kosten was een graf in zowel de Oude als de Nieuwe Oranjetuin alleen weggelegd voor welgestelde notabelen, zoals de rijke planters, gouverneurs en andere hoge ambtenaren, legerofficieren en zeekapiteins. Armere mensen werden begraven op begraafplaats langs de toenmalige Rust en Vredestraat. Deze begraafplaatsen zijn alle verdwenen en de grond is verkaveld.
Het zij opgemerkt dat begraven in de kerk zelf al sinds 1686 was verboden.
De Nieuwe Oranjetuin werd gebruikt tussen 1767 en 1961. De begraafplaats werd tweemaal vergroot, totdat deze in 1928 werd gesloten. Toch werden er in de Tweede Wereldoorlog veel Chinezen begraven. In 1951 werd de Nieuwe Oranjetuin weer geopend om in 1961 voor de tweede keer officieel gesloten te worden.
De begraafplaats heeft echter ook veel graven uit de jaren dertig van de 20e eeuw, die waarschijnlijk afkomstig zijn van voormalige begraafplaatsen op en bij Fort Zeelandia en van Kitty's Rust (1801-1864 en geruimd in 1927).
Onder de notabelen uit de kolonie die in de Nieuwe Oranjetuin werden begraven zijn 7 gouverneurs, 25 leden van het Rode Hof (Hof van Politie en Criminele Justitie) en 14 leden van het Zwarte Hof (Hof van Civiele Justitie). Onder de laatsten die er begraven werden, waren bijvoorbeeld Rudi Kappel en Vincent Faiks, luchtvaartpioniers van Suriname, die in 1959 in de binnenlanden waren verongelukt.
In de 21e eeuw is de begraafplaats in een staat van verval, ondanks een aantal herstelpogingen. Zo werd in 1988 de Stichting Oranjetuin opgericht. In juli 2016 werd de Commissie Rehabilitatie Oranjetuin ingesteld door het Directoraat Cultuur met de taak om te komen tot duurzaam beheer van de begraafplaats Nieuwe Oranjetuin. Zo werd onder meer eind 2016 de muur rondom de begraafplaats hersteld.
Bouw
De Nieuwe Oranjetuin is gelegen tussen de Henck Arronstraat (toen nog Gravenstraat genoemd), de Dr. J.F. Nassylaan (toen nog Wagenwegstraat geheten) en de Swalmbergstraat. De gehele begraafplaats is omgeven door een bakstenen muur, wat deze begraafplaats in de volksmond Stenen Kerkhof opleverde. Deze muur werd na 1770 aangelegd; daarvoor werd de begraafplaats omringd door een limoenhaag. Zowel aan de kant van de voormalige Gravenstraat als aan de kant van de voormalige Wagenwegstraat bevindt zich een toegangspoort.
Karakteristiek voor de Nieuwe Oranjetuin is dat deze geen padenstelsel kent, op de hoofdpaden en de paden over de dammen na.
Op de begraafplaats staan grafmonumenten uit de achttiende, negentiende en twintigste eeuw. De graven uit de verschillende tijdperiodes liggen naast en door elkaar. Veel van de bakstenen grafmonumenten werden gemaakt door N.P. van Duykeren en steenhouwer Mezas. De begraafplaats telt ongeveer 1600 grafstenen.
Een redelijk volledige inventarisatie voor de vroege periode door Frederik Oudschans Dentz uit 1921 telde 846 grafzerken. Er werden echter veel meer mensen hier begraven, maar veel graftekens zijn verloren gegaan, grotendeels doordat er ook (goedkopere) houten kruizen werden gebruikt. In de registers van de Hervormde kerk zijn in de periode 1756-1776 656 begravingen genoteerd; in de 21e eeuw zijn daar er slechts 61 van terug te vinden op de begraafplaats.
De oudste zerken zijn vaak sober, hebben weinig symboliek en staan vaak op bakstenen poeren, terwijl latere zerken minder sober werden, meer symboliek kregen en een bakstenen ombouw hebben, waarbij de ombouw in de loop der tijd steeds hoger werd en meer geprofileerd. De zerken met ombouw zijn vaak van hardsteen, maar ook marmeren zerken komen voor. Er is een grote verscheidenheid in gebruikte materialen, zo werd er ook gietijzer, zandsteen, leisteen, hout en graniet gebruikt.
Veel grafmonumenten uit de 20e eeuw hebben tegeltjes in verschillende kleuren en patronen.
Verder zijn er veel grafhekken rond de grafmonumenten te vinden, vaak van gietijzer, in allerlei vormen en typen.
Zie ook
Lijst van monumenten in Paramaribo
Externe link
City of Paramaribo, Oranjetuin
Bouwwerk in Paramaribo
Monument in Suriname
Werelderfgoed in Suriname
Begraafplaats in Suriname
|
1995180
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Cotrigua%C3%A7u
|
Cotriguaçu
|
Cotriguaçu is een gemeente in de Braziliaanse deelstaat Mato Grosso. De gemeente telt 14.965 inwoners (schatting 2009).
Gemeente in Mato Grosso
|
2481265
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Semiotus%20melleus
|
Semiotus melleus
|
Semiotus melleus is een keversoort uit de familie kniptorren (Elateridae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 2007 door Wells.
melleus
|
3274312
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Petrolisthes%20galapagensis
|
Petrolisthes galapagensis
|
Petrolisthes galapagensis is een tienpotigensoort uit de familie van de Porcellanidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1960 door Haig.
Porcellanidae
|
891193
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Paradijs%20%28West-Vlaanderen%29
|
Paradijs (West-Vlaanderen)
|
Paradijs is een gehucht in de Belgische provincie West-Vlaanderen. Het ligt in het zuiden van Rekkem, een deelgemeente van de stad Menen. Paradijs ligt tegen de grens met Frankrijk en Wallonië en is van het dorpscentrum van Rekkem afgesneden door de snelweg A14/E17. Paradijs heeft een eigen parochie, genoemd naar de Heilige Maagd der Armen.
Geschiedenis
Op de Atlas der Buurtwegen uit het midden van de 19de eeuw staat het gehucht Paradis aangeduid. Het gehucht kende een sterke ontwikkeling door de groeiende industrie in Noord-Frankrijk.
Bezienswaardigheden
De parochiekerk Maagd der Armenkerk is opgetrokken in 1979. Het is een modern kerkje met een losstaande betonnen klokkentoren.
Trivia
Paradijs is gelegen tussen de gehuchten Dronkaard en Purgatoire (vagevuur).
Nabijgelegen kernen
Neuville-en-Ferrain, Rekkem, Moeskroen
Paradijs (Rekkem)
Paradijs (Rekkem)
|
2924167
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Bracon%20kuzguni
|
Bracon kuzguni
|
Bracon kuzguni is een insect dat behoort tot de orde vliesvleugeligen (Hymenoptera) en de familie van de schildwespen (Braconidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Beyarslan in 2011.
kuzguni
|
289134
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Tsonga
|
Tsonga
|
Tsonga (Xitsonga in Tsonga) is een taal die behoort tot de Bantoetak van de Niger-Congotalen, die wordt gesproken door het Tsonga-volk, dat ook bekendstaat als de Shangaan. Het is een van de elf officiële talen van Zuid-Afrika, waar het de moedertaal is van 2.280.000 mensen (2013). In Mozambique wordt de taal door ongeveer 1.75 miljoen mensen gesproken en door nog eens 23.000 in Swaziland. Er zijn ook 7.200 sprekers in Zimbabwe.
Tekstvoorbeeld
Onze Vader in Tsonga:
Tata wa hina la nge matilweni,
vito ra wena a ri hlawuleke;
a ku te ku fuma ka wena;
ku rhandza ka wena a ku endliwe misaveni,
tanihi loko ku endliwa tilweni.
U hi nyika namuntlha vuswa bya hina bya siku rin'wana ni rin'wana;
u hi rivalela swidyoho swa hina,
tanihi loko na hina hi rivalela lava hi dyohelaka;
u nga hi yisi emiringweni,
kambe u hi ponisa eka Lowo biha,
Amen.
Externe link
Ethnologue: Tsonga
Tsonga op Omniglot
Natuurlijke taal
Taal in Lesotho
Taal in Mozambique
Taal in Swaziland
Taal in Zuid-Afrika
|
1755626
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Spalerosophis
|
Spalerosophis
|
Spalerosophis is een geslacht van slangen uit de familie toornslangachtigen (Colubrinae) en de onderfamilie Colubrinae.
Naam en indeling
De wetenschappelijke naam van de groep werd voor het eerst voorgesteld door Giorgio Jan in 1865.
Er zijn zes soorten die een sterk verschillend verspreidingsgebied hebben. De bekendste soort is Spalerosophis diadema, die in andere talen diadeemslang wordt genoemd en een relatief groot areaal heeft.
Veel soorten behoorden eerder tot andere geslachten, zoals Coluber en Zamenis
Verspreiding en habitat
De slangen komen voor in Azië, Afrika en het Midden-Oosten en leven in de landen Irak, Iran, Afghanistan, Pakistan, India, Rusland, Turkmenistan, Kazachstan, Tadzjikistan, Oezbekistan, Kirgizië, Marokko, Algerije, Tunesië, Libië, Egypte, Israël, Jordanië, Syrië, Mauritanië, Mali, Niger, Soedan, Turkije, Oman, Verenigde Arabische Emiraten, Koeweit, Saoedi-Arabië, Westelijke Sahara, Somalië.
De habitat bestaat onder andere uit scrublands en bossen.
Beschermingsstatus
Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is aan XXX soorten een beschermingsstatus toegewezen. Een soort wordt beschouwd als 'veilig' (Least Concern of LC) en een soort als 'onzeker' (Data Deficient of DD).
Soorten
Het geslacht omvat de volgende soorten, met de auteur en het verspreidingsgebied.
Bronvermelding
Colubrinae
|
2639126
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Bargmannia%20amoena
|
Bargmannia amoena
|
Bargmannia amoena is een hydroïdpoliep uit de familie Pyrostephidae. De poliep komt uit het geslacht Bargmannia. Bargmannia amoena werd in 1999 voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Pugh.
Pyrostephidae
|
2648034
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Ceratomyxa%20macrouridonum
|
Ceratomyxa macrouridonum
|
Ceratomyxa macrouridonum is een microscopische parasiet uit de familie Ceratomyxidae. Ceratomyxa macrouridonum werd in 2010 beschreven door Gunter & Adlard.
Myxozoa
|
5633884
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Nicholas%20Arnst
|
Nicholas Arnst
|
Nicholas Arnst (Jeddah, 6 maart 1991) is een Vlaamse goochelaar en presentator. Hij is onder andere bekend van zijn televisieprogramma Nicholas.
Levensloop
Arnst is geboren in Jeddah te Saoedi-Arabië. Hij verhuisde op zijn 12e naar Brugge waar hij met goochelen in contact kwam. Hij studeerde psychologie aan de Katholieke Universiteit Leuven, tot hij in zijn laatste jaar stopte om zijn eigen tv-programma te maken.
In 2013 was Arnst een van de deelnemers aan het tweede seizoen van het VTM-programma Belgium's Got Talent. Hier schopte hij het tot de halve finale waarna hij zijn eigen televisieprogramma werd aangeboden door 'TvBastards'.
Arnst presenteerde van februari 2015 tot en met januari 2020 het naar hem vernoemde VTM-programma Nicholas. In het programma verbaasde hij voorbijgangers op straat en bekende Vlamingen met zijn street magic.
Televisie
2013: Belgium's Got Talent, als deelnemer
2015-2020: Nicholas, als presentator
2017: De Uitverkorenen, als presentator
Theatervoorstellingen
Arnsts eerste theatervoorstelling Echt was een grootschalige tour van 120 shows. In deze voorstelling kon men voor het eerst 'in het echt' zijn populairste trucs zien die hij eerder al op televisie toonde.
Na zijn eerste voorstelling kwam hij in 2022 met zijn tweede theatervoorstelling getiteld In alle eerlijkheid. Deze voorstelling draait om één specifieke truc die hij doorheen de voorstelling ook uitlegt.
Op 17 mei 2023 stelde Nicholas zijn nieuwe voorstelling 'Als niets zeker is' voor. De vraag is niet of Nicholas zal verbazen, enkel hoe. Nicholas: “Volgens mij is niets zeker, dat heb ik geleerd door te goochelen. Je bent nooit 100% zeker van eender wat en dat klinkt negatief, maar eigenlijk is dat iets heel positief. Als niets zeker is, is niets onmogelijk.” Op zaterdag 16 september gaat hij in première in De Minnepoort in Leuven. Nicholas heeft een speciale band met de stad. Hij heeft er namelijk niet alleen gestudeerd, maar speelde er ook zijn allereerste show (Echt) in Het Depot.
Bibliografie
, Nicholas - geheimen van een goochelaar, Horizon, 2017.
Vlaams goochelaar
Vlaams presentator
|
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.