text
stringlengths 0
136
|
|---|
0001953 ۲ ۲ 9٧6
|
لس انځورونه
|
نواب حمیدالله خان
|
بهوپال د هندوستان پښتانه
|
ی٢ سب
|
۴۰ وروستی نواب
|
په ۱۹۴۹ کال کې د هغې پلار د خپل علاج لپاره په انګلستان کې
|
و. عابدې خپل کالي پتري 1م ۲٨6
|
یې وروسپار رل او دا یې بمبۍ ته ورواستوله. څو ورځې وروسته دا په
|
خپله هم بمبۍ ته ور ورسېده. هلته یې د سکواش په اتلولیو کې برخه
|
واخیسته او بیا په بېړۍ کې کښېناسته او د هند خاوره یې پرېښوده
|
دې په خپلې ماڼۍ کې نوکران. موټرې. اسونه او د کورهرڅه
|
همدغسې پرېښودل او تر ډېرو ورځو څوک خبر نه وو چې دا به بيا نه
|
راځي څو ورځې وروسته یې په انګلستان کې یو جیپ و اخیستو او د
|
سړک له لارې اروپا. ترکیې او له ایرانه پاکستان ته ولاړه. هغه مهال
|
د دې زوی شهريارخان په کېمبریج پوهنتون کې سبق ویلو
|
د کراچۍ په ملیر سیمه کې هغې ځان له مځکه واخيستله او خپل
|
کور یې پرې جوړ کړ. چې تر ډېرې مودې پورې نامکمله پاتې و او
|
برېښنا په کې نه وه. هغې خپل کالي خرڅول او شهريار ته یې د سبق
|
لپاره پیسې وراستولې. ځکه د هغه د تعليم لپاره لا پخوا د بهوپال
|
سرکاري وظيفه بنده شوې وه د هغې په وتلو سره نواب حمیدالله ځان
|
ورسره ټول اړیکي شلولي وو. د هغې د مځکو ګټه هم ورباندې بنده
|
شوه او د نورالصباح ماڼۍ سرکاري شوه.
|
عابدې سلطان اته کاله ډېر په خوارۍ ژوند تېر کړ خو له پلاره یې
|
چېرې هم پیسې ونه غوښتلې. یو واري د دې په کور کې غلا هم وشوه
|
او یو څه کالي پتري چې ورسره وو هغه هم ترې ولاړل. دا په خپل
|
کتاب کې ليکي:
|
"یوازې زما رښتیني ملګري زما کور ته راتلل ځکه زما کور ته له
|
کراچۍ ښاره د نیم ساعت لاره وه زما په کور کې د خدمت لپاره کله
|
بهوپال د هندوستان پښتانه
|
00065١ 661٨
|
وروستی نواب د هړ
|
ناکله بنګالیان راتلل. دوی تاوده زړونه او خوشاله روح لرلو. کله به د
|
هند مهاجر راتلل چې ډېر با ادبه او ډېر یې اعتباره وو. کله به پښتانه
|
راتلل چې ډېر مودبه نه خو پتمن وو او پنجابيانو به کار ډېر کولو خو
|
پتمن نه وو''
|
په ۰ ۱٠٩ کې عابده سلطان د خپلې ځور ساجده سلطان د لیدو
|
لپاره ډیلي ته ورغله ساجده د پټوډي په پښتون نواب منصورعلي
|
خان واده وه. په دې وخت د هغې مور مېمونه سلطان ورته ټبلیفون
|
وکړ چې پلار یې سخت ناروغه دی. دا له خپلې خور سره یو ځای په
|
الوتکه کې بهوپال ته ورسېده.
|
عابده سلطان لیکی:
|
"مور د خپل پلار د شخصي ساتونکي له خوا په پوړو ودرول شو
|
او راته یې وویل چې هېڅوک اجازه نه لري له دې ځايه وړاندې ولاړ
|
شي موږ دواړه خویندې سختې خواشینې بهر ولاړو بيا بهر په باغ
|
کې کښېناستو زموږ مور له ډاکټرانو سره جنجال کاوه. دوی ډېر
|
مودبه وو او ويل يې: "چې په مناسب وخت به اجازه ورکړي. چې
|
نواب صېب وويني" که څه هم بهوپال په ۱۹۴۹ کې له هند سره يو
|
ځای شوی و خو تر ۱۹٩۰ پورې ځینو نوابانو خپل رسمي حثيت هم
|
هغسې ساتلی و. دوی څه خاص امتیازات نه لرل او تش په نوم پاتې
|
وو. زیاتره یې د خپلو مځکو او باغونو په آمدن ژوند تېراوه.
|
په بله ورځ عابدې او د هغې خور ته اجازه ورکړل شوه چې خپل پلار
|
نواب حمیدالله خان وویني عابدې دولس کاله خپل پلار نه وو لیدلی
|
او په وروستي ځل خپل پلار ورته په یو سخت ليک کې خبرتيا
|
ورکړې وه چې دا د بهوپال په مځکو او جایداد کې هېڅ برخه نه لري
|
بهوپال د هندوستان پښتانه
|
-١٢١ - دا هه ووستی نواب
|
اوس د هغه سترګې کمزورې شوې وې او کله چې يې د خپلې لور
|
غر واورېدو نو له خوشالۍ يې غېره پرانیستله او عابده يې تر غاړې
|
وته. څو ورځې وروسته د ۰ کال پر ۴ فروري نواب حمید الله خان
|
له دې فاني دنیا سترګې پټې کړې
|
د هغه د جنازې د مراسمو لپاره عابدې هلې ځلې وکړې او غوښتل
|
يې چې پلار یې په پوره سرکاري درناوي سره خاورو ته وسپارل شي
|
او د بهوپال د يوويشتو توپو سلامي ورته وکړي. دې ته اطلاع ورکړل
|
شوه چې اوس په بهوپال کې توپې نشته. دلته بيا د عابدې سرټمبګي
|
کار وکړو هغې فیصله وکړه چې مقصد د بارودو د ډز نه دی. په څه
|
ستړو یې ١٢ د بارودو ګولې تيار رې کړې او د جناز زې پر وخت يې وار
|
په وار خلاصولې. د نواب حمید الله مړی يې د بهوپال په شاهي جنډۍ
|
بېرغ کې خاورو ته وسپارلو
|
د عابدې کورنۍ اوس پر هغې فشار راوړ چې دا دې پاتې شي او د
|
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.