Datasets:
fibonacciai
/
shahname

Dataset card Data Studio Files
xet
Community
Chapter
int64
1
61
Part
int64
1
76
Bait
int64
1
890
Mesra
int64
1
2
Text
stringlengths
18
34
7
13
46
1
چو نزدیک شاه آفریدون رسید
7
13
46
2
سر و تخت و تاج بلندش بدید
7
13
47
1
ز بالا فرو برد سر پیش اوی
7
13
47
2
همی بر زمین بر بمالید روی
7
13
48
1
گرانمایه شاه جهان کدخدای
7
13
48
2
به کرسی زرین ورا کرد جای
7
13
49
1
فرستاده بر شاه کرد آفرین
7
13
49
2
که ای نازش تاج و تخت و نگین
7
13
50
1
زمین گلشن از پایهٔ تخت تست
7
13
50
2
زمان روشن از مایهٔ بخت تست
7
13
51
1
همه بندهٔ خاک پای توایم
7
13
51
2
همه پاک زنده به رای توایم
7
13
52
1
پیام دو خونی به گفتن گرفت
7
13
52
2
همه راستیها نهفتن گرفت
7
13
53
1
گشاده زبان مرد بسیار هوش
7
13
53
2
بدو داده شاه جهاندار گوش
7
13
54
1
ز کردار بد پوزش آراستن
7
13
54
2
منوچهر را نزد خود خواستن
7
13
55
1
میان بستن او را بسان رهی
7
13
55
2
سپردن بدو تاج و تخت مهی
7
13
56
1
خریدن ازو باز خون پدر
7
13
56
2
بدینار و دیبا و تاج و کمر
7
13
57
1
فرستاده گفت و سپهبد شنید
7
13
57
2
مر آن بند را پاسخ آمد کلید
7
13
58
1
چو بشنید شاه جهان کدخدای
7
13
58
2
پیام دو فرزند ناپاک رای
7
13
59
1
یکایک بمرد گرانمایه گفت
7
13
59
2
که خورشید را چون توانی نهفت
7
13
60
1
نهان دل آن دو مرد پلید
7
13
60
2
ز خورشید روشن‌تر آمد پدید
7
13
61
1
شنیدم همه هر چه گفتی سخن
7
13
61
2
نگه کن که پاسخ چه یابی ز بن
7
13
62
1
بگو آن دو بی‌شرم ناپاک را
7
13
62
2
دو بیداد و بد مهر و ناباک را
7
13
63
1
که گفتار خیره نیرزد به چیز
7
13
63
2
ازین در سخن خود نرانیم نیز
7
13
64
1
اگر بر منوچهرتان مهر خاست
7
13
64
2
تن ایرج نامورتان کجاست
7
13
65
1
که کام دد و دام بودش نهفت
7
13
65
2
سرش را یکی تنگ تابوت جفت
7
13
66
1
کنون چون ز ایرج بپرداختید
7
13
66
2
به کین منوچهر بر ساختید
7
13
67
1
نبینید رویش مگر با سپاه
7
13
67
2
ز پولاد بر سر نهاده کلاه
7
13
68
1
ابا گرز و با کاویانی درفش
7
13
68
2
زمین کرده از سم اسپان بنفش
7
13
69
1
سپهدار چون قارن رزم زن
7
13
69
2
چو شاپور و نستوه شمشیر زن
7
13
70
1
به یک دست شیدوش جنگی به پای
7
13
70
2
چو شیروی شیراوژن رهنمای
7
13
71
1
چو سام نریمان و سرو یمن
7
13
71
2
به پیش سپاه اندرون رای زن
7
13
72
1
درختی که از کین ایرج برست
7
13
72
2
به خون برگ و بارش بخواهیم شست
7
13
73
1
از آن تاکنون کین او کس نخواست
7
13
73
2
که پشت زمانه ندیدیم راست
7
13
74
1
نه خوب آمدی با دو فرزند خویش
7
13
74
2
کجا جنگ را کردمی دست پیش
7
13
75
1
کنون زان درختی که دشمن بکند
7
13
75
2
برومند شاخی برآمد بلند
7
13
76
1
بیاید کنون چون هژبر ژیان
7
13
76
2
به کین پدر تنگ بسته میان
7
13
77
1
فرستاده آن هول گفتار دید
7
13
77
2
نشست منوچهر سالار دید
7
13
78
1
بپژمرد و برخاست لرزان ز جای
7
13
78
2
هم آنگه به زین اندر آورد پای
7
13
79
1
همه بودنیها به روشن روان
7
13
79
2
بدید آن گرانمایه مرد جوان
7
13
80
1
که با سلم و با تور گردان سپهر
7
13
80
2
نه بس دیر چین اندر آرد بچهر
7
13
81
1
بیامد به کردار باد دمان
7
13
81
2
سری پر ز پاسخ دلی پرگمان
7
13
82
1
ز دیدار چون خاور آمد پدید
7
13
82
2
به هامون کشیده سراپرده دید
7
13
83
1
بیامد به درگاه پرده سرای
7
13
83
2
به پرده درون بود خاور خدای
7
13
84
1
یکی خیمهٔ پرنیان ساخته
7
13
84
2
ستاره زده جای پرداخته
7
13
85
1
دو شاه دو کشور نشسته به راز
7
13
85
2
بگفتند کامد فرستاده باز
7
13
86
1
بیامد هم آنگاه سالار بار
7
13
86
2
فرستاده را برد زی شهریار
7
13
87
1
نشستنگهی نو بیاراستند
7
13
87
2
ز شاه نو آیین خبر خواستند
7
13
88
1
بجستند هر گونه‌ای آگهی
7
13
88
2
ز دیهیم و از تخت شاهنشهی
7
13
89
1
ز شاه آفریدون و از لشکرش
7
13
89
2
ز گردان جنگی و از کشورش
7
13
90
1
و دیگر ز کردار گردان سپهر
7
13
90
2
که دارد همی بر منوچهر مهر
7
13
91
1
بزرگان کدامند و دستور کیست
7
13
91
2
چه مایستشان گنج و گنجور کیست
7
13
92
1
فرستاده گفت آنکه روشن بهار
7
13
92
2
بدید و ببیند در شهریار
7
13
93
1
بهاری ست خرم در اردیبهشت
7
13
93
2
همه خاک عنبر همه زر خشت
7
13
94
1
سپهر برین کاخ و میدان اوست
7
13
94
2
بهشت برین روی خندان اوست
7
13
95
1
به بالای ایوان او راغ نیست
7
13
95
2
به پهنای میدان او باغ نیست