Datasets:
fibonacciai
/
shahname

Dataset card Data Studio Files
xet
Community
Chapter
int64
1
61
Part
int64
1
76
Bait
int64
1
890
Mesra
int64
1
2
Text
stringlengths
18
34
8
13
20
1
زدم داستان تا ز راه خرد
8
13
20
2
سپهبد به گفتار من بنگرد
8
13
21
1
فرو برد سرو سهی داد خم
8
13
21
2
به نرگس گل سرخ را داد نم
8
13
22
1
که گردون به سر بر چنان نگذرد
8
13
22
2
که ما را همی باید ای پرخرد
8
13
23
1
چنان دان که رودابه را پور سام
8
13
23
2
نهانی نهادست هر گونه دام
8
13
24
1
ببردست روشن دلش را ز راه
8
13
24
2
یکی چاره مان کرد باید نگاه
8
13
25
1
بسی دادمش پند و سودش نکرد
8
13
25
2
دلش خیره بینم همی روی زرد
8
13
26
1
چو بشنید مهراب بر پای جست
8
13
26
2
نهاد از بر دست شمشیر دست
8
13
27
1
تنش گشت لرزان و رخ لاجورد
8
13
27
2
پر از خون جگر دل پر از باد سرد
8
13
28
1
همی گفت رودابه را رود خون
8
13
28
2
بروی زمین بر کنم هم کنون
8
13
29
1
چو این دید سیندخت برپای جست
8
13
29
2
کمر کرد بر گردگاهش دو دست
8
13
30
1
چنین گفت کز کهتر اکنون یکی
8
13
30
2
سخن بشنو و گوش دار اندکی
8
13
31
1
ازان پس همان کن که رای آیدت
8
13
31
2
روان و خرد رهنمای آیدت
8
13
32
1
بپیچید و بنداخت او را بدست
8
13
32
2
خروشی برآورد چون پیل مست
8
13
33
1
مرا گفت چون دختر آمد پدید
8
13
33
2
ببایستش اندر زمان سر برید
8
13
34
1
نکشتم بگشتم ز راه نیا
8
13
34
2
کنون ساخت بر من چنین کیمیا
8
13
35
1
پسر کو ز راه پدر بگذرد
8
13
35
2
دلیرش ز پشت پدر نشمرد
8
13
36
1
همم بیم جانست و هم جای ننگ
8
13
36
2
چرا بازداری سرم را ز جنگ
8
13
37
1
اگر سام یل با منوچهر شاه
8
13
37
2
بیابند بر ما یکی دستگاه
8
13
38
1
ز کابل برآید به خورشید دود
8
13
38
2
نه آباد ماند نه کشت و درود
8
13
39
1
چنین گفت سیندخت با مرزبان
8
13
39
2
کزین در مگردان به خیره زبان
8
13
40
1
کزین آگهی یافت سام سوار
8
13
40
2
به دل ترس و تیمار و سختی مدار
8
13
41
1
وی از گرگساران بدین گشت باز
8
13
41
2
گشاده شدست این سخن نیست راز
8
13
42
1
چنین گفت مهراب کای ماه‌روی
8
13
42
2
سخن هیچ با من به کژی مگوی
8
13
43
1
چنین خود کی اندر خورد با خرد
8
13
43
2
که مر خاک را باد فرمان برد
8
13
44
1
مرا دل بدین نیستی دردمند
8
13
44
2
اگر ایمنی یابمی از گزند
8
13
45
1
که باشد که پیوند سام سوار
8
13
45
2
نخواهد ز اهواز تا قندهار
8
13
46
1
بدو گفت سیندخت کای سرفراز
8
13
46
2
به گفتار کژی مبادم نیاز
8
13
47
1
گزند تو پیدا گزند منست
8
13
47
2
دل درمند تو بند منست
8
13
48
1
چنین است و این بر دلم شد درست
8
13
48
2
همین بدگمانی مرا از نخست
8
13
49
1
اگر باشد این نیست کاری شگفت
8
13
49
2
که چندین بد اندیشه باید گرفت
8
13
50
1
فریدون به سرو یمن گشت شاه
8
13
50
2
جهانجوی دستان همین دید راه
8
13
51
1
هرانگه که بیگانه شد خویش تو
8
13
51
2
شود تیره رای بداندیش تو
8
13
52
1
به سیندخت فرمود پس نامدار
8
13
52
2
که رودابه را خیز پیش من آر
8
13
53
1
بترسید سیندخت ازان تیز مرد
8
13
53
2
که او را ز درد اندر آرد به گرد
8
13
54
1
بدو گفت پیمانت خواهم نخست
8
13
54
2
به چاره دلش را ز کینه بشست
8
13
55
1
زبان داد سیندخت را نامجوی
8
13
55
2
که رودابه را بد نیارد بروی
8
13
56
1
بدو گفت بنگر که شاه زمین
8
13
56
2
دل از ما کند زین سخن پر ز کین
8
13
57
1
نه ماند بر و بوم و نه مام و باب
8
13
57
2
شود پست رودابه با رودآب
8
13
58
1
چو بشنید سیندخت سر پیش اوی
8
13
58
2
فرو برد و بر خاک بنهاد روی
8
13
59
1
بر دختر آمد پر از خنده لب
8
13
59
2
گشاده رخ روزگون زیر شب
8
13
60
1
همی مژده دادش که جنگی پلنگ
8
13
60
2
ز گور ژیان کرد کوتاه چنگ
8
13
61
1
کنون زود پیرایه بگشای و رو
8
13
61
2
به پیش پدر شو به زاری بنو
8
13
62
1
بدو گفت رودابه پیرایه چیست
8
13
62
2
به جای سر مایه بی‌مایه چیست
8
13
63
1
روان مرا پور سامست جفت
8
13
63
2
چرا آشکارا بباید نهفت
8
13
64
1
به پیش پدر شد چو خورشید شرق
8
13
64
2
به یاقوت و زر اندرون گشته غرق
8
13
65
1
بهشتی بد آراسته پرنگار
8
13
65
2
چو خورشید تابان به خرم بهار
8
13
66
1
پدر چون ورا دید خیره بماند
8
13
66
2
جهان آفرین را نهانی بخواند
8
13
67
1
بدو گفت ای شسته مغز از خرد
8
13
67
2
ز پرگوهران این کی اندر خورد
8
13
68
1
که با اهرمن جفت گردد پری
8
13
68
2
که مه تاج بادت مه انگشتری
8
13
69
1
چو بشنید رودابه آن گفت‌وگوی
8
13
69
2
دژم گشت و چون زعفران کرد روی