author
stringclasses 244
values | pl_number
float64 1
1k
| pl_head
stringlengths 6
90.1k
| salutation
stringlengths 0
29k
| text
stringlengths 0
1.51M
| notes
stringlengths 0
109k
| brackets
stringlengths 0
207k
| author_viaf_link
stringclasses 243
values | recipients
listlengths 0
0
| date
stringclasses 1
value |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Adrianus IV
| 110 |
CX. Ecclesiam Bellunensem tuendam suscipit et canonicorum bona ac jura confirmat. (In Urbe veteri, Oct.) [UGHELLI, Italia sacra, V, 150.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, diletis filiis ANNO archipresbytero Bellunensis ecclesiae ejusque fratribus tam praesentibus quam futuris canonice substituendis in perpetuum.
|
Effectum justa postulantibus indulgere, et vigor aequitatis exigit, et ordo postula: rationis, praesertim quando petentium voluntatem et pietas adjuvat, et veritas non relinquit. Quocirca, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus libenter annuimus: et praefatam ecclesiam qua divino mancipati estis obsequio, sub B. Petri, et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti patrocinio communimus. Statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona, eadem eccles., inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontif., largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis modis, praestante Domino, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus, et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: Eccles. S. Bartholomaei in loco, qui dicitur Agrae sitam, cum domo hospitalis ibidem existente; hospitalem domum in loco, qui Vedana dicitur, constitutam, et ecclesiam ibidem fundatam; montem Premezze cum decimis et pertinentiis suis; terram in villa, quae dicitur Formeganum; praedia quoque, et possessiones, et praesertim decimas illas quas Aymo bonae memoriae. Bellunique episcopus eidem ecclesiae pietatis intuitu contulit, quae sunt in parte orientali Bellunensis civitatis ultra flumen, quod Ardum vocatur, vobis, et per vos ecclesiae vestrae nihilominus confirmamus. Decernimus ergo, ut nulli omnino hominum liceat supradictam ecclesiam temere perturbare, aut ei possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet exactionibus fatigare; sed illibata omnia et integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva in omnibus apostolicae sedis auctoritate, et episcopi vestri canonica justitia, etc, Si qua igitur, etc. Ego Adrianus catholicae sedis episcopus. Ego Ubaldus presbiter cardialis tit. S. Praxedis. Ego Manfredus presbyter card. S. Sabinae. Ego Gerardus presb. card. tit. S. Stephani in Coelio Monte. Ego Henricus presb. card. tit. SS. Nerei et Achillei. Ego Joannes diaconus card. tit. Sanctorum Sergii et Bacchi. Datum Urbe veteri per manus Rolandi, S. R. E. presbyteri cardinalis; anno Incarn. Dom. 1155 indict. V tertia mensis Octobris pontificatus vero Adriani papae IV anno II.
|
[1156]
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | ||
Adrianus IV
| 111 |
CXI. Ecclesiae Aquensis protectionem suscipit, et canonicorum bona ac jura confirmat. (Laterani, Nov. 12.) [MORIONDI, Monumenta Aquensia, I, 59.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis UBERTO Aquensis ecclesiae archidiacono, ejusque fratribus tam praesentibus quam futuris, in perpetuum.
|
Officii nostri hortatur auctoritas Ecclesiarum quieti et utilitati, praestante Domino, salubriter providere; nec Deo gratior aliquando famulus impenditur, si non ex charitatis radice procedens, a puritate religionis fuerit conservatus. Quapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus clementer annuimus et praefatam ecclesiam, in qua divino mancipati estis obsequio, sub B. Petri et nostra protectione suscipimus et praesentis scripti privilegio communimus; statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona, eadem ecclesia in praesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, praestante Domino, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus, et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: Jus parochiale quod habetis in civitate Aquensi et suburbio tam in decimis et primitiis, quam in aegrotantium poenitentiis et morientium sepulturis, et quidquid intra terminos ejusdem loci possidetis, in ecclesiis, domibus, terris. . . . . . . nemoribus, molendinis, plebem de Calamagna, et quidquid habetis in Plaxano, plebem de Campali et decimam ejusdem loci; totam ecclesiam S. Martini de Septebrio, et quidquid habetis in eodem loco; ecclesiam S. Georgii in Wiwliola, et quidquid habetis in eodem loco; quidquid habetis in Pradasco et in Cassinellis, quidquid habetis in Ursaria, vel Ripalta, quidquid habetis in Montebono, sive Casanova, quidquid in Tercio et Bestagno in Melagio et Cartonio, Veredino et Cavatore, in Vidixone et Cascinis; quidquid habetis in terra dominorum de Barberio, censum Gamundiensium ecclesiarum, in denariis et candelis, censum olei de Codoleto, censum olei de Albengana, censum de ecclesia S. Thomae de Canello. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat supradictam ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet vexationibus fatigare, sed illibata omnia et integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva sedis apostolicae auctoritate et episcopi vestri canonica justitia. Si qua igitur, etc. Ego Adrianus catholicae Ecclesiae episcopus Ego Guido presbyter cardinalis S. Chrysogoni. Ego Ubaldus presbyter Ecclesiae S. Praxedis. Ego Octavianus presbyter titulatus S. Ceciliae. Ego Oddo diaconus cardinalis S. Georgii. Ego Guido diac. cardinalis S. Mariae in Porticu. Ego Odo diac. cardinalis in Carcere Tulliano. Ego Henricus presbyter cardinalis tit. Sanctorum Nerei et Achillei. Datum Laterani per manum Rolandi, sanctae Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis et cancellarii, II Idus Novembris, indictione V, Incarnationis Dominicae anno 1156, pontificatus vero domni Adriani papae IV, anno II.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 112 |
CXII. Ecclesiam Sanctae Mariae Pinetensem tuendam suscipit, et ejus bona ac jura confirmat. (Laterani, Nov. 30.) [LAMI, Eccl. Flor. Mon., I, 81.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis in Christo filiis HUGONI plebano ecclesiae Beatae Mariae in Pineta, ejusque fratribus tam praesentibus quam futuris, canonice substituendis in perpetuum.
|
Officii nostri nos admonet et invitat auctoritas pro ecclesiarum statu satagere, et earum quieti ac tranquillitati salubriter, auxiliante Deo, providere. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus clementer annuimus et praefatam ecclesiam, in qua divino mancipati estis obsequio, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus et praesentis scripti privilegio communimus. Statuentes, ut quascunque possessiones, quaecunque bona in praesentiarum eadem ecclesia juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, praestante Domino, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus, et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis. Ecclesiam Sancti Martini de Strata cum omnibus pertinentiis suis; ecclesiam Sanctae . . . . de castro Montis-acuti; ecclesiam Sanctae Mariae de Carpineta cum omnibus suis pertinentiis; ecclesiam Sancti Justi de Mazzaena cum omnibus suis pertinentiis; ecclesiam S. Petri in Hierusalem cum omnibus suis pertinentiis; ecclesiam Sancti Stephani de Patholatico cum omnibus pertinentiis suis; ecclesiam Sancti Laurentii de Lerose cum omnibus pertinentiis suis; ecclesiam Sancti Petri de Muliermala cum omnibus possessionibus suis; ecclesiam Sancti Martini de Bagnoio cum omnibus pertinentiis suis; ecclesiam Sancti Stephani de Bifonicae cum omnibus pertinentiis suis; ecclesiam Sancti Andreae de Lujano cum omnibus pertinentiis suis; ecclesiam Sancti Romuli de Bopsi cum omnibus pertinentiis suis; ecclesiam Sancti Martini de Caffari cum omnibus pertinentiis suis; ecclesiam Sancti Georgii de Pineta cum omnibus suis pertinentiis; ecclesiam Sancti Christophori de Strata cum omnibus possessionibus suis; ecclesiam Sanctae Christinae de Panicole cum omnibus possessionibus suis; ecclesiam Sancti Hilarii de Pitiliano cum omnibus possessionibus suis; ecclesiam Sancti Laurentii de Collina cum omnibus possessionibus suis; ecclesiam Sancti Michaelis de Daethano cum omnibus pertinentiis suis; ecclesiam Sancti Miniatis de Quintulo cum omnibus possessionibus suis, et duodecim decimales. Liceat autem vobis easdem capellas ordinare atque idoneos in eis constituere sacerdotes, qui debitam obedientiam ac reverentiam humiliter vobis exhibeant. Populus quoque, qui in plebis vestrae territorio habitaverit, quod de jure debet tam in decimis, primitiis, oblationibus, sepulturis, testamentis et vestimentis, quam in aliis rebus, sicut in privilegio beatae memoriae papae Nicolai praedecessoris nostri contineri dignoscitur, sine alicujus contradictione vobis persolvat. Adjicientes vero auctoritate apostolica prohibemus, ne infra terminos vestrae parochiae ullus omnino sine vestra et episcopi consensu ecclesiam aliquam vel hospitale construere, vel constructum alterius audeat subjicere potestati. Sed nec in coemeteriis praedictarum ecclesiarum domum quamlibet aliquis aedificare praesumat. Parochianos quoque vestros ad sepulturam nullus accipiat, nisi justitia vestra, quae sacrorum canonum vos sanctione contingit, vobis integre conservata. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatam ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet vexationibus fatigare, sed illibata omnia et integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione ac sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura; salva sedis apostolicae auctoritate et dioecesani episcopi canonica justitia. Si qua igitur, etc. Ego Adrianus catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Centhius Portuensis et S. Rufinae. Ego Gregorius Sabinensis episcopus. Ego Guido presb. card. tit. S. Chrysogoni. Ego Hubaldus presb. card. tit. S. Praxedis. Ego Julius presb. card. tit. S. Marcelli. Ego Manfredus presb. card. S. Savinae. Ego Bernardus. presb. card. tit. S. Clementis. Ego Octavianus presb. card. tit. S. Ceciliae. Ego Gerardus presb. card. tit. S. Stephani in Coelio Monte. Ego Joannes Sanctorum Joannis et Pauli tit. Pamachii. Ego Odo diaconus card. tit. S Georgii ad Velum Aureum. Ego Jacinthus diac. card. S. Mariae in Cosmedin. Ego Ildebrandus diac. card. S. Eustachii juxta templum Agrippae. Datum Laterani per manum Rolandi, sanctae Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis et cancellarii, II Kal. Decembr., indict. V, Incarnationis Dominicae anno 1156, pontificatus vero domni Adriani papae IV anno secundo.
|
( Mariae )
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | ||
Adrianus IV
| 113 |
CXIII. Bulla pro Ecclesia Nemausensi. (Laterani, Dec. 10.) [ Gall. Christ., t. VI, Instr., 198.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri ALDEBERTO Nemausensi episcopo, ejusque successoribus canonice substituendis.
|
In eminenti apostolicae sedis specula, disponente Domino, constituti, fratres nostros episcopos tam vicinos quam longe positos fraterna charitate diligere, et ecclesiis, in quibus Domino militare noscuntur, suam justitiam debemus conservare. Eapropter, dilecte in Domino frater Aldeberte episcope, tuis justis postulationibus clementer annuimus, et beatae Dei Genitricis semperque virginis Mariae Nemausensem ecclesiam, cui, Deo auctore, praeesse dignosceris, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus; statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona inpraesentiarum juste et canonice possides, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poteris adipisci, firma tibi tuisque successoribus et illibata permaneant; in quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis. Infra muros ipsius civitatis, monasterium S. Salvatoris de Fonte, ecclesiam S. Martini de Arenis, ecclesiam S. Thomae, ecclesiam S. Vincentii, ecclesiam S. Stephani de Capitolio, ecclesiam S. Laurentii, castrum quod dicitur porta Arelatensis, tertiam partem omnium ledarum fori, et nundinarum, et tertiam partem sextarii, corde, et quintal, tertiam partem omnium tabularum, salvo in hoc jure canonicorum. Extra civitatem, Cendracensem abbatiam, Tornacense monasterium, castrum S. Martialis cum ecclesia, castrum S. Boniti cum ecclesia, castrum de Leguas cum ecclesia, castrum Montispesati, ecclesiam S. Stephani de Garons cum villa et territorio suo, ecclesiam S. Gervasii cum villa, ecclesiam de Amiglau cum villa quae est in podio, ecclesiam Sanctae Mariae de Gaujaco cum villa, ecclesiam de Dorbia cum capellis suis, de Valle garnita, de Rocafolio. In Uticensi episcopatu, villam de Rovoreto, alias quoque ecclesias, possessiones et caetera, quae tui juris esse noscuntur, tibi tuisque successoribus nihilominus confirmamus. Concordiam vero illam quae inter te et canonicos ecclesiae tuae sapientum et discretorum virorum consilio rationabiliter facta est, ratam manere sancimus, et sicut in scriptis super hoc factis continetur, observari praecipimus. Praeterea tuae fraternitatis precibus inclinati, omnes ecclesias vel possessiones et bona, quae tua vel aliorum Dei fidelium concessione juste et canonice possident, vel in futurum rationabilibus modis, Deo propitio, poterunt adipisci, ipsis et eorum successoribus regularem vitam professis, sedis apostolicae auctoritate firmamus. In quibus haec propriis nominibus duximus adnotanda. Infra muros ipsius civitatis ecclesiam Sanctae Mariae Magdalenae, ecclesiam Sanctae Eugeniae, ecclesiam S. Stephani infra duas ecclesias, ecclesiam Sancti Joannis. Extra civitatem ecclesiam de Margarita, ecclesiam de Agarna, ecclesiam de Costaballenis, ecclesiam de Carto, ecclesiam de Sancta Perpetua, ecclesiam de Polvereriis, ecclesiam de Bollanicis, ecclesiam de Fonte cooperto, ecclesiam de Liveriis, ecclesiam de Brociano, ecclesiam de Codol, ecclesiam de Melignanicis, ecclesiam de Geneiraco, ecclesiam de Bello-vicino, ecclesiam de Poscheriis, ecclesiam de Olodanicis, ecclesiam de Carrugeriis, ecclesiam de Galadanicis cum capellis suis, S. Guiraldi de Villetella, S. Mariae de Ponte Ambrosio, et S. Cosmae, ecclesiam de Cavairaco, ecclesiam de S. Cosma, ecclesiam de S. Dionysio, ecclesiam de Anagia, ecclesiam de Bosseriis, ecclesiam de Bizaco, ecclesiam de Calvitione, ecclesiam de Liveriis, ecclesiam Sanctae Mariae de Congeniis, locum Sanctae Mariae de Bonaur, ecclesiam Sanctae Andreae de Congeniis, ecclesiam de Saumanicis, ecclesiam de Podiis, ecclesiam de Leuco, ecclesiam de Bordeto, ecclesiam de Sumena, ecclesiam de Rocaduno, ecclesiam de Visseco, ecclesiam de Aulatis, ecclesiam de Daveda, ecclesiam Sancti Romani. In Uticensi episcopatu, ecclesiam de Calmetis, ecclesiam de Roveria, ecclesiam de Montinianicis, ecclesiam de Guillano. In Mimatensi episcopatu, ecclesiam de Melosa. Praenominatas itaque ecclesias cum capellis, et omnibus earum appendiciis, eisdem canonicis, ut supra diximus, confirmamus, salva tamen tua et successorum tuorum et aliorum episcoporum, in quorum parochiis eaedem ecclesiae sitae sunt canonica justitia. Prohibemus etiam ut infra parochiam ecclesiae Sanctae Mariae Nemausensis sedis, et monasterii S. Baudilii nullus oratorium vel coemeterium sine consensu episcopi et canonicorum facere praesumat. Sancimus etiam ut in parochialibus ecclesiis quas monachi et canonici tenent tuo assensu presbyteros collocent, quibus si idonei fuerint curam parochiae committes, ut hujusmodi sacerdotes de plebis quidem cura tibi respondeant; illis autem pro rebus temporalibus debitam subjectionem exhibeant. Prohibemus etiam ut nullus parochianos Nemausensis Ecclesiae absque tuo et canonicorum assensu ad sepeliendum suscipiat, nisi forte ipsi in aliquo venerabili loco se sepeliendos decreverint. Decernimus ergo ut nulli hominum omnino liceat praefatam ecclesiam perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, aut aliquibus vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur eorum pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva sedis apostolicae auctoritate. Si quae tamen ecclesiastica saecularisve persona hanc nostrae constitutionis paginam sciens, etc. Locus sigilli. Ego Adrianus catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Ymarus Tusculanus episcopus. Ego Lentius Portuensis de Sancta Rufina episc. Ego Gregorius Sabinensis episcopus. Ego Guido presb. cardinalis tit. S. Chrysogoni. Ego Ubaldus presb. card. tit. Sanctae Praxedis. Ego Manfredus presb. card. tit. Sanctae Sabinae. Ego Julius presb. card. tit. S. Marcelli. Ego Otho diaconus cardinalis tituli S. Georgii ad Velum Aureum. Ego Guido diac. cardinalis S. Mariae in Porticu. Ego Jacintus diac. card. S. Mariae in Cosmedin. Ego Ildebrandus diaconus cardinalis S. Eustachii. Datum Laterani per manum Rolandi, S. R. E. presbyteri cardinalis de cancellaria, IV Idus Decembris, indictione V, Incarnationis Dominicae anno 1156, pontificatus nostri domni Adriani papae IV, anno tertio.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 114 |
CXIV. Monasterii S. Dionysii privilegia possessionesque confirmat. (Laterani, Dec. 18.) [DOUBLET, Hist. de Saint-Denys, 501.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio ODONI abbati monasterii Beati Dionysii martyris, quod Parisiis situm est, ejusque successoribus regulariter substituendis, in perpetuum.
|
Cum omnibus ecclesiis et personis ecclesiasticis debitores ex injuncto nobis a Deo apostolatus officio, existimamus, illis tamen propensioris charitatis studio nos convenit providere qui beato Petro et sanctae Romanae Ecclesiae familiares esse noscuntur. Quocirca, dilecte in Domino fili Odo, quem fidelem et devotum beato Petro sanctaeque Romanae Ecclesiae certis indiciis experti sumus, rationabilibus tuis postulationibus gratum praebemus assensum. Statuimus itaque, ut quaecunque dignitas authenticis praedecessorum nostrorum Zachariae, Stephani, Leonis, Alexandri, Paschalis, Calixti, Innocentii et Eugenii Romanorum pontificum privilegiis eidem loco concessa est, quaecunque bona catholicorum regum vel aliorum fidelium legitimis oblationibus ad idem monasterium pertinere noscuntur, quidquid etiam in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, seu aliis justis modis, Domino largiente, poterit adipisci, firma tibi tuisque successoribus, et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: In pago Metensi cellam novam cum omnibus appendiciis suis, videlicet Hulsperc, Ausminge, Enmelingas, ecclesiam de Fulcreia, Salinas ac patellas Salinarum, apud Marsalciam, monasterium Argentolium, quod situm est in pago Parisiensi super fluvium Sequanae, cum pertinentiis suis. In episcopatu Aurelianensi campum Mainetii, Villare, Vendrous, Villammeium, Feienis, Liuns. In episcopatu Laudunensi altare de Caadursa, altare de Sancto Goberto, altare de Pirolis, altare de Sairiaco cum capella Sancti Dionysii quae est apud Ribomontem. In Visana valle, altare de Sorbais, altare de Altrepia, altare de Rochiniis, altare de serenis fontibus. In episcopatu Cameracensi, altare de Solem, altare de Vertiniolo cum decimis et omnibus appendiciis eorum. In dioecesi Rothomagensi ecclesiam Calvomonte cum appendiciis suis, quam venerabilis frater noster Hugo Rothomagensis archiepiscopus, consentiente charissimo filio nostro Ludovico, rege Francorum, vobis donavit. In episcopatu Parisiensi cellam B. Mariae prope Corbolium super fluvium Essonae sitam cum appendiciis suis. Ex dono praedicti regis quidquid habebat in villa de Tropis, praeter annualem hospitationem quando ibidem jacuerit, et taliam quam apud Cergiacum in Vilcassino, et apud Cormelias vobis donavit. Ex dono bonae memoriae Gaufridi Carnotensis episcopi, altaria de Monarvilla et de Rubrido. Ex dono Aluisi Atrebatensis episcopi altare de Anechin. Ex dono illustris memoriae Edouardi scilicet et Guillelmi regum Angliae Derhestiam super fluvium Sabrinae sitam; Tantoniam et Moram, Ruliacum cum appendiciis suis, ecclesiam de Berno, ecclesiam de Bosia, ecclesiam de Vico pleno, ecclesiam de Chasanoy, ecclesiam de Aldo, ecclesiam de Pelolio et campum dominicum prope ecclesiam positum, ecclesiam de Nopsiaco, ecclesiam de Malliaco, ecclesiam de duobus casis, ecclesiam de Stivaliculis, ecclesiam de Giveretis, ecclesiam de Argentearia, ecclesiam de vallo , ecclesiam de Lanatico, ecclesiam de Vimreziaco, ecclesiam de Noto, ecclesiam de Archiniaco, Leuraam in Alemania cum omnibus appendiciis suis. In episcopatu Cenomanensi Sanctam Gaburgem , cum omnibus appendiciis suis, capellam Gastinel , ecclesiam de Allennes , ecclesiam de Malo stabulo , castrum novum cum omnibus appendiciis suis; Furnellos in Hispania cum omnibus pertinentiis suis, ecclesiam Sancti Martini, ecclesiam de Arcolio, ecclesiam Marniaci cum appendiciis suis. Vicariam quoque et omnimodam justitiam ac plenariam libertatem juxta villam Sancti Dionysii sicut subscriptis terminis distinguitur; a fluvio videlicet Sequanae, a molendino quod vulgo vocatur Bayard usque ad supremum caput villae quae vocatur Habervillare, quam praefatus rex Ludovicus juris esse S. Dionysii recognoscens, ei restituit, vobis nihilominus roboramus. Praeterea omnimodam potestatem omnemque justitiam, et universas consuetudines nundinorum indicti, ipsius regis liberalitate vobis concessas, ut perpetuis eos quiete obtineatis temporibus, assertionis nostrae munimine confirmamus. Decernimus ut nulli omnino hominum liceat praedictum monasterium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, vel temerariis vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione ac sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Obeunte vero te nunc ejusdem loci abbate vel tuorum quolibet successorum, nullus ibi qualibet subreptionis astutia seu violentia praeponatur, nisi quem fratres communi consensu vel fratrum pars consilii sanioris secundum Dei timorem et beati Benedicti Regulam elegerint. Electus autem vel a Romano pontifice, vel a quo maluerit catholico episcopo consecretur. Chrisma, oleum sanctum, consecrationes altarium sive basilicarum, ordinationes monachorum, vel clericorum ad idem monasterium pertinentium, a catholicis accipietis episcopis, quemadmodum praedecessorum nostrorum canonicae aequitatis privilegiis institutum est. Missas sane publicas celebrari, aut stationem in eodem monasterio, praeter abbatis voluntatem, fieri prohibemus; sed nec interdicere, nec excommunicare, nec ad synodum vocare, vel abbatem, vel ipsius loci monachos episcopis, aut episcoporum ministris permittimus facultatem. Porro tam tibi, quam tuis successoribus licentiam indulgemus in gravioribus negotiis sedem apostolicam appellare, nec appellantes ante negotii finem laesio ulla contingat, quatenus, auctore Deo, in sanctae religionis studiis quieti ac seduli permanere possitis. Si quis in posterum, etc. Cunctis, etc, Ego Adrianus catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Hubaldus presbyter cardinalis tituli Sanctae Praxedis. Ego Manfredus presb. card. tit. Sanctae Sabinae. Ego Hubaldus presb. card. Sanctae Crucis in Jerusalem Ego Astaldus presb. card. tituli Sanctae Priscae. Ego Girardus presbyter cardinalis tituli Sancti Stephani. Ego Joannes presb. card. tit. Pammachii. Ego Centhius Portuensis et Sanctae Rufinae episc. Ego Gregorius Sabinensis episcopus. Ego Odo diaconus cardinalis Sancti Georgii ad Velum Aureum. Ego Guido diac. card. Sanctae Mariae in Porticu. Ego Jacinthus diacon. cardin. Sanctae Mariae in Cosmedin. Ego Hildebrandus diac. cardin. Sancti Eustachii. Ego Odo diaconus card. Sancti Nicolai in Carcere Tulliano. Datum Laterani per manum Rolandi, sanctae Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis et cancellarii, XV Kal. Januarii, indict. V, Incarnationis Dominicae anno 1156, pontificatus vero domni Adriani papae IV, anno tertio.
|
( le prieuré
de S. Gaulburge ) ( la chapelle de Gastineau ) ( Notre-Dame d' Aleines ) ( de Mallétable )
|
[ alias de vallibus] [ alias Lebraham]
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |
Adrianus IV
| 115 |
CXV. Monasterii S. Bavonis Gandavensis protectionem suscipit, bonaque confirmat. (Laterani, Dec. 31.) [MIRAEI Opp. dipl., IV, 21.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis BETTONI abbati monasterii S. Bavonis ejusque fratribus tam praesentibus quam futuris, regulariter substituendis, in perpetuum.
|
Religiosam vitam eligentibus apostolicum convenit adesse praesidium, ne forte cujuslibet temeritatis incursus aut eos a proposito revocet, aut robur sacrae religionis infringat. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus clementer annuimus, et praefatum monasterium, in quo divino mancipati estis obsequio, sub B. Petri et nostra protectione suscipimus et praesentis scripti privilegio communimus, statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona idem monasterium in praesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, praestante Domino, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus, et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: Altaria Sancti Bavonis, ab omni personatu libera: altare de Waterlos; altare de Aspera cum appendiciis suis, altare de Gremmine, altare de Dorla, altare de Poesela, altare de Canenchein; altare de Vinderholt, altare de Lathem, altare de Eckerchem cum appendiciis suis, altare de Everchem, altare de Christi-Kercka cum appendiciis suis; altare de Rodemburch cum appendiciis suis; altare de Vondeslo, altare de Danckenam, altare de Murcoka, altare Sancti Bavonis infra episcopatum Cameracensem; altare de Swalma cum appendiciis suis; altare de Holthem, altare de Esscha, altare de Rothem, altare de Flethersele cum appendiciis suis, altare de Selleka, altare de Cobbenchem, altare de Bocholt cum appendiciis suis, altare de Fonnethe. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatam ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet vexationibus fatigare; sed illibata omnia et integra conserventur eorum pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva sedis apostolicae auctoritate et dioecesani episcopi canonica justitia. Si qua igitur, etc. Ego Adrianus Ego Hubaldus presbyt. card. tit. Sanctae Praxedis. Ego Gregorius Sabinensis episcopus. Ego Jacynthus diac. card. Sanctae Mariae in Cosmedin. Ego Hildebrandus diac. card. S. Eustachii. Ego Henricus presb. card. tit. SS. Nerei et Achillaei Datum Laterani per manum Rolandi, sanctae Romanae Ecclesiae presbyt. cardin. et cancellarii, II Kalendas Januarii, indictione V, Incarnationis Dominicae an. 1156, pontificatus vero domni Adriani papae IV, anno tertio.
|
(quod absit!)
|
[papa IV.]
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |
Adrianus IV
| 116 |
CXVI. Privilegium pro monasterio S. Petri Aldenburgensi (Laterani, Dec. 31.) [ Chron. monast. Aldenburg., App., 94.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis HERMANNO, abbati Sancti Petri Aldenborgensis ejusque fratribus tam praesentibus quam futuris regularem vitam professis in perpetuum.
|
Effectum justa postulantibus indulgere et vigor aequitatis et ordo exigit rationis, praesertim quando petentium voluntati et pietas adjuvat et veritas non relinquit. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus clementer annuimus et praesertim monasterium, in quo divino mancipati estis obsequio, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus et praesentis scripti privilegio communimus, statuentes, ut quascunque possessiones, quaecunque bona idem monasterium inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, praestante Domino, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant, in quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: Tertiam partem decimae totius parochiae de Aldenborg, tertiam praeterea partem decimae et oblationes omnes et quaecunque de altari S. Mariae proveniunt, exceptis beneficiis quae ad presbyteratum pertinent. Quae omnia sub annuo censu octo librarum et undecim solidorum, quos annuatim debetis exsolvere, quemadmodum in privilegiis Tornacensis ecclesiae continetur, vobis auctoritate apostolica confirmamus, decimam de Herneghem, terram quam habetis apud Aldenborg. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatum monasterium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet vexationibus fatigare, sed illibata omnia et integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt usibus omnimodis profutura, salva sedis apostolicae auctoritate et dioecesani episcopi canonica justitia. Si qua igitur, etc. Datum Lateranis per manum Rolandi, sacrae Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis, cancellarii, pridie Kalendas Januarii, indict. V, Incarnationis Domin anno 1156, pontificatus vero domini Adriani papae IV, anno III.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 117 |
CXVII. Berengarii archiepiscopi electionem confirmat. (Gall. Christ., VI, Instr., 40.)
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio B. electo Narbonensis ecclesiae, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Narbonensis Ecclesia proprio destituta pastore te in Patrem et archiepiscopum eligere studuit, et ad sanctam apostolicae sedis electionem suam voluit praesentari. Super qua cum a fratribus nostris in nostra praesentia esset aliquantulum pertractatum; quoniam per te ipsius Ecclesiae statum posse credimus, auctore Domino, in melius reformari, electionem ipsam duximus confirmare. Ideoque per praesentia tibi scripta mandamus, quatenus cum a filiis nostris clericis Narbonensis ecclesiae fueris requisitus, ad ecclesiam supradictam accedas, et onus episcopale de larga Omnipotentis pietate confisus suscipias.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 118 |
CXVIII. Hospitali domui Cantuariensi asserit ecclesiam de Northborne, a Silvestro abbate S. Augustini ad solatium peregrinorum et pauperum concessam. (TWISDEN, Hist. Angl. Script., II, 2110.)
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis SILVESTRO abbati et universis monachis ecclesiae Sancti Augustini, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Si de his operibus, etc. Infra: Ex inspectione litterarum vestrarum quoniam relatione dilecti filii nostri R. confratris vestri cognovimus vos ecclesiam de Northborne cum capellis, decimis et omnibus pertinentiis suis hospitali domui quae ante portam vestram constructa est, ad solatium peregrinorum et pauperum misericordiae intuitu concessisse, unde quoniam hanc vestram concessionem nostro postulastis patrocinio roborari, nos eam ad petitionem vestram, sicut rationabiliter a vobis facta esse dignoscitur et scripti vestri pagina confirmata, auctoritate apostolica confirmamus et praesentis scripti patrocinio communimus, etc.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 119 |
CXIX. ANNO 1154-1157. Petente Theobaldo, episcopo Parisiensi, concordiam inter Stephanum decessorem ejus et Theobaldum archidiaconum compositam confirmat. (Vide PETIT, Theodori Poenitentiale, II, 718.)
CXX. Lanfranci episcopi Laudensis, et Berardi, abbatis monasterii S. Sixti Placentini, controversiam de ecclesia S. Michaelis in Castronovo dirimit. (CAMPI, Hist. di Piacenza, II, 354.)
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri LANFRANCO Laudensi episcopo, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Ea, quae inter viros ecclesiasticos, compositione vel concordia mediante, rationabili providentia statuuntur, in sua debent stabilitate consistere, ac ad majorem inposterum firmitatem habendam eadem apostolicae sedis praesidio necesse est communiri. Eapropter, venerabilis in Domino frater episcope, compositionem quae inter te et dilectum filium nostrum Berardum abbatem ecclesiae Sancti Sixti de Placentia super ecclesia Sancti Michaelis de Castronovo de qua inter vos quaestio vertebatur, dilecto filio nostro Giufredo, nuntio tuo cum eodem abbate pariter id agente, cui plenariam super hoc concesseras facultatem, in praesentia nostra ex utriusque partis assensu rationabiliter facta est, auctoritate sedis apostolicae duximus roborandam. Quae videlicet compositio ita facta est, velut in subsequentibus continetur. Sacerdos siquidem, qui in eadem Sancti Michaelis ecclesia instituendus fuerit, ab abbate eligendus est, et tibi repraesentandus, qui, si idoneus inventus fuerit, curam a te suscipiat animarum atque obedientiam promittat, et promissam in animarum cura tibi exhibeat. De plebis autem cura tibi et successoribus tuis; de temporalibus vero abbati, ejusque successoribus respondebit. Omnia insuper jura episcopalia, praeter partem decimarum et primitiarum, tibi in eadem ecclesia vindicabis, et omni quarto anno, cum ad ecclesiam ipsam accesseris, tibi, et duodecim personis, et totidem equitaturis, sufficienter debent in prandio, vel in coena necessaria ministrare. Duodecim quoque denarios Mediolanen. veteris monetae tibi, et successoribus tuis in festo Sancti Martini de praefata ecclesia pro censu abbas, vel sacerdos, qui pro tempore ibi fuerit, singulis annis exsolvent. Nihil vero aliud, his exceptis, quae superius sunt expressa, in ecclesia ipsa debebit. Ut autem praedicta compositio inter vos facta futuris temporibus inviolabiliter observetur, eam auctoritate apostolica confirmamus, et praesentis scripti patrocinio communimus. Statuentes, ut nulli omnino hominum liceat hanc paginam nostrae confirmationis infringere, vel ei aliquatenus contraire, etc.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 122 |
CXXII. Parthenonem S. Mariae Caramagnensem Anselmo episcopo Astensi confert. (Jan. 4.) [UGHELLI, Italia sacra, IV, 365.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, venerab. fratri ANSELMO Astensi episcopo, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Quae a praedecessoribus nostris Romanis pontificibus rationabili providentia fiunt, in sua volumustabilitate persistere, et ne futuris temporibus immutentur, nostro etiam munimine roborentur. Beatae siquidem Mariae monasterium, quod in loco Caramagnae situm est, sub apostolicae sedis defensione, ac dispositione consistit, et ad ejus jus ex antiqua oblatione cognoscitur pertinere. Ipsius ergo meliorationem et recuperationem, ex apostolicae sedis provisione operam impendentes tibi, charissime frater, et coepiscope Anselme, ejusque successoribus ad exemplum felicis memoriae V papae Callisti praedecessoris nostri, eumdem locum committimus, ut in eo vices nostras agas in abbatissarum ordinationibus, et consecrationibus, et in caeteris episcopalibus administrationibus, salvo nimirum in omnibus jure et reverentia Romanae Ecclesiae et censu aurei unius, singulis annis Lateranensi palatio persolvendi. Idem enim monasterium, sicut religiosorum fratrum relatione didicimus in spiritualibus et temporalibus admodum diminutum esse, et per vestram potissimum industriam in statum meliorem, cooperante Domino, reformari, et a pravorum hominum potestate et infestatione defendi. Nulli ergo omnino hominum facultas sit, supradictum monasterium a vestra provisione, atque subjectione subtrahere, aut quod a nobis statutum est, qualibet temeritate removere, sed vices nostras in omnibus, prout superius dictum est, ad honorem Dei, et animarum nostrarum salutem, et loci interius, et exterius augmentum, et meliorationem libere per Dei gratiam peragatis. Si quis autem adversus hanc nostram commissionem audaci temeritate proruperit, honoris, et officii sui periculum patiatur, aut excommunicationis abscissione plectatur, nisi praesumptionem suam digna satisfactione coerceat. Ego Adrianus catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Otho diac. card. S. Georgii ad Velum Aureum. Ego Manfredus presb. card. tit. S. Sabinae. Ego Guido diac. cardin. S. Mariae in Porticu. Ego Ymanus Tusculanus episcopus. Ego Jacinthus diac. card. S. Mariae in Cosmedin. Ego Cencius Portuensis, et S. Rufinae episcopus. Ego Oddo diac. card. S. Nicolai in Carcere Tulliano. Ego Octavianus presb. card. tit. S. Ceciliae. Ego Ard. S. Theodori diac. card. Ego Joannes diac. card. SS. Joannis et Pauli, tit. Pammachii. Ego Boso diac. card. SS. Cosmae et Damiani. Datum per manum Rolandi, S. R. E. presb. card. et cancellarii II Non. Januarii, indictione IV, Incarnationis Dominicae anno 1156, pontif. vero D. Adriani papae IV, anno III.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 123 |
CXXIII. Ad Wibaldum abbatem Stabulensem.--Ut imperatori suggerat, ut in veneratione sedis apostolicae permaneat. (Laterani, Jan. 19.) [MARTEN., Ampl. Collect., II, 597.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio WIBALDO Stabulensi abbati, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Devotionem tuam, quam, dum praesens esses, discretio tua nobis exhibuit, attendentes, nihil aliud de persona tua, quam quod probo viro et devoto filio conveniat, arbitramur. Inde siquidem est, quod, licet plurimi astruere moliantur, quod multa in Graecia, praeter eam quam de te habemus, opinionem, contra nos et matrem tuam sacrosanctam Romanam Ecclesiam fueris machinatus, nos tamen huic assertioni fidem nolumus adhibere, quoniam ea devotio, quam coram positus nobis exhibuisti, talia credere nos non permittit. Caeterum quia, ut ait quidam sapiens, vita judicat de priori, ex futuris attendimus, quid de praedictis credere debeamus. Quoniam igitur circa charissimum filium nostrum Fredericum Romanorum imperatorem quidam esse dicuntur, qui ad hoc modis omnibus elaborant, ut in animo ejus sacrosanctae Romanae Ecclesiae devotionem exstinguant, dilectioni tuae per apostolica scripta mandamus, quatenus juxta prudentiam tuam pravis suggestionibus illorum obsistas, et praedictum imperatorem in veneratione apostolicae sedis, sicut debet, moneas permanere, ita ut a bono et recto sensu nullius penitus suggestionibus moveatur. Ex hoc enim nosse poterimus, quid de animi tui devotione sine dubitatione aliqua tenere possimus. Data Lat. XIV Kal. Februarii.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 124 |
CXXIV. Parthenonem S. Zachariae Venetum tuendum suscipit. (Laterani, Febr. 18.) [CORNELII Ecclesiae Venetae, XI, 374.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis in Christo filiabus GISELDRUDAE abbatissae monasterii S. Zachariae, ejusque sororibus tam praesentibus quam futuris, regulariter substituendis, in perpetuum.
|
Apostolici moderaminis clementiae convenit religiosas personas diligere, et eorum loca piae protectionis munimine defensare. Eapropter, dilectae in Domino filiae, vestris justis postulationibus clementer annuimus, et praefatum monasterium, in quo divino estis mancipatae obsequio, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus et praesentis scripti privilegio communimus. Imprimis siquidem statuentes ut ordo monasticus, qui secundum Deum et Cluniacensium fratrum observantiam ibi noscitur institutus, perpetuis temporibus inviolabiliter observetur. Praeterea quascunque possessiones, quaecunque bona idem monasterium in praesenti juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma vobis et his quae post vobis successerint, et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis. Curtem sitam in villa quae Petriolo vocatur cum ecclesia Sanctae Thomae, et omnibus pertinentiis suis; curtem positam in loco quae dicitur Cona, cum ecclesia Sanctae Mariae et omnibus pertinentiis suis et quidquid in Sacco, Lupa, in Liquentia, et in Laurentiaca atque earum appendiciis. Decimas quoque omnium colonum earumdem curtium, quas rationabiliter possidetis, vobis nihilominus confirmamus. Prohibemus autem ut nulla deinceps soror in eodem monasterio admittatur, quae proprietatem modis quibuslibet habere praesumat. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatum monasterium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, aut aliquibus vexationibus fatigare, sed illibata omnia et integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione ac sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva sedis apostolicae auctoritate et dioecesani episcopi canonica justitia. Si qua igitur, etc. Ego Adrianus catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Ubaldus presb. card. tit. S. Praxedis. Ego Manfredus presb. card. tit. S. Sabinae. Ego Octavianus presb. card. tit. S. Ceciliae. Ego Actaldus presb. card. tit. S. Priscae. Ego Gerardus presb. card. tit. S. Stephani in Coelio Monte. Ego Joannes presb. card. SS. Joannis et Pauli tit. Pammachii. Ego Aldiprandus presb. card. Basilicae XII Apostolorum. Ego Odo diac. card. S. Georgii ad Velum Aureum. Ego Rodulphus diac. card. in Septa solis. Ego Guido diac. card. S. Mariae in Porticu. Ego Bonadies diac. card. S. Angeli. Datum Laterani per manum Rolandi, sanctae Romanae Ecclesiae presb. card. et cancellarii, XII Kal. Martii, indictione V, Incarnationis Dominicae anno 1156, pontificatus vero domni Adriani papae IV, anno III.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 125 |
CXXV. Monasterii Scotorum S. Jacobi Ratisponensis tutelam suscipit possessionesque ac privilegia confirmat, imposito monachis bizantii unius censu annuo. (Laterani, Mart. 19.) [RIED, Cod. diplom. Ratisb, I, 224.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis, GREGORIO abbati monasterii Sancti Jacobi, quod in suburbio Ratispone situm est, ejusque fratribus Scotis tam praesentibus quam futuris regularem vitam professis in perpetuum.
|
Piae postulatio voluntatis effectu debet prosequente compleri, quatenus et devotionis sinceritas laudabiliter existat, et utilitas postulata vires indubitanter assumat. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus clementer annuimus et praedecessorum nostrorum felicis memoriae Calixti et Eugenii Romanorum pontificum vestigiis inhaerentes praefatum monasterium, in quo divino mancipati estis obsequio, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus, inprimis siquidem statuentes, ut ordo monasticus, qui secundum Deum et beati Benedicti Regulam in eodem loco noscitur institutus, perpetuis ibidem temporibus inviolabiliter conservetur. Praeterea quascunque possessiones, quaecunque bona idem monasterium in praesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium seu aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant; sepulturam quoque ipsius loci liberam esse decernimus, ut eorum, qui se illic sepeliri deliberaverint, devotioni et extremae voluntati, nisi forte excommunicati vel interdicti sint, nullus obsistat, salva tamen justitia matricis Ecclesiae. Ad indicium autem hujus a sede apostolica concessi praecepti protectionis bizantium unum nobis nostrisque successoribus annis singulis persolvetis. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat, praefatum monasterium temere perturbare, aut aquaeductum ab abbate de Prule vobis juste concessum, seu caeteras possessiones auferre vel ablatas retinere, minuere aut aliquibus vexationibus fatigare; omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimode profutura, salva Ratisponensis episcopi canonica justitia. Si qua igitur, etc. Ego Adrianus catholicae Ecclesiae episcopus. Deinde sequitur subscriptio quinque cardinalium. Datum Laterani per manum Rolandi, sanctae Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis et cancellarii XIV Kalend. Aprilis, indictione V, Incarnationis Dominicae anno 1156, pontificatus vero domni Adriani papae IV, anno tertio. Plumbum: Adrianus PP. IV.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 126 |
CXXVI. Monasterii S. Vitalis Ravennatis protectionem suscipit bonaque confirmat. (Laterani, April. 5.) [MARGARINI, Bullar Casin., II, 177.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis ALBERICO abbati monasterii Sancti Vitalis Ravennatis, ejusque fratribus, tam praesentibus quam futuris regularem vitam professis, in perpetuum.
|
Religiosam vitam eligentibus, sollicita nos oportet consideratione prospicere, ne alicujus necessitatis occasio, aut eos desides faciat, aut, quod absit! robur sacrae conversationis infringat. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus clementer annuimus et praefatum monasterium, in quo divino mancipati estis obsequio, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus et praesentis scripti privilegio communimus. Statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona idem monasterium in praesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, praestante Domino, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus, et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: Ecclesiam Sanctae Crucis et Sancti Nozarii cum possessionibus suis; ecclesiam Sancti Laurentii in Pannonia, et Sancti Joannis in consule; ecclesiam Sanctae Mariae in vinea Taliata. In episcopatu Faventino, ecclesiam Sancti Joannis in Ronco cum possessionibus suis; ecclesiam Sancti Laurentii in Auriclania cum possessionibus suis, et cum eisdem villis, homines et dominicata vestra, molendina et quidquid habetis in Taurise. Hospitale Sancti Jacobi de Carossa cum ecclesia et possessione sua; quidquid habetis in ecclesia Sanctae Mariae in Prata; tenimentum quod habetis in Gunfo, Fossula, Vigazolo, Flexo, Badarzolo et Blancana. Quidquid habetis in ecclesia Sancti Petri et Sancti Salvatoris, homines, molendinum, et dominicata, quae sunt posita in Albereto, ex utraque parte fluminis. Quidquid habetis in curte Sancti Basilii, et ecclesiam Sancti Petri, in Ponticello, cum possessionibus suis; homines et dominicata quae sunt posita in Ponticello et Abruliam cum suis fundis. Quidquid habetis in civitate Faventia, totum fundum Visiliani et Cerreti; curtem Aviliani cum omnibus pertinentiis suis; et quae sunt posita in utraque parte fluminis; ecclesiam Sancti Petri in Casaliclo cum possessionibus suis, quae est in episcopatu Corneliensi. Quidquid habetis in comitatu Cunii. Quidquid habetis in comitatu Bagnae caballi; ecclesiam Sancti Gervasii et Protasii cum possessionibus suis. In episcopatu Bononiensi ecclesiam Sancti Laurentii in Galeria cum possessionibus. In episcopatu Ferrariensi ecclesiam Sancti Vitalis cum possessionibus suis; curtem Sancti Laurentii in Scornio cum omnibus possessionibus suis; quae omnia sunt posita in territorio Ferrariensi et Adrianensi. Quidquid habetis in civitate Argentea, terris, aquis, paludibus et piscationibus ex utraque parte Padi. In episcopatu Cerviensi, quidquid habetis, tam in salinis quam in aedificiis, ecclesiam Sancti Theodori cum omnibus possessionibus suis, tam in terris, quam in vineis silvis et paludibus; quae omnia sunt posita in episcopatu Cerviensi, et in episcopatu Cesenae. Quidquid habetis in curte Saliani et in episcopatu Cesenae. In episcopatu Ariminensi ecclesiam Sanctae Mariae in Gauriolo cum omnibus possessionibus suis, silvis, ripis et montibus; quidquid habetis in eodem episcopatu in plebe Sancti Archangeli et in plebe Sancti Viti. Castrum Marignani, cum ecclesia Sancti Joannis et cum omnibus pertinentiis suis. Quidquid habetis in episcopatu Senogalliensi, tam in civitate, quam juxta civitatem et extra. Decernimus ergo, quod nulli omnino hominum liceat supradictum monasterium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet vexationibus fatigare, sed illibata omnia et integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione ac sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva sedis apostolicae auctoritate, et dioecesanorum episcoporum canonica justitia. Si qua igitur, etc. Cunctis autem, etc. Ego Adrianus catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Cencius Portuensis et Sanctae Rufinae episc. Ego Gregorius Sabinensis episcopus. Ego Manfredus presbyter cardin. tit. S. Sabinae. Ego Julius presb. card. tit. S. Marcelli. Ego Bernardus presb. card. tit. S. Clementis. Ego Octavianus presb. card. tit. S. Caeciliae. Ego Gerardus presb. card. tit. S. Stephani in Coelio Monte. Ego Henricus presb. card. tit. SS. Nerei et Achillei. Ego Ildebrandus presb. card. tit. Basilicae XII Apostolorum. Ego Oddo diaconus cardinalis tit. S. Georgii ad Velum Aureum. Ego Guido diac. card. tit. S. Mariae in Porticu. Ego Jacynthus diac. card. S. Mariae in Cosmedin. Ego Bonadies diac. card. tit. S. Angeli. Ego Ardicio diac. card. tit. S. Theodori. Ego Albertus diac. card. tit. S. Adriani. Datum Laterani per manum Rolandi, sanctae Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis et cancellarii, Nonis Aprilis, indictione V, Incarnat. Dominicae anno 1157, pontificatus vero domni Adriani papae IV, anno tertio.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 127 |
CXXVII. Ecclesiam S. Petri Guastallensem tuendam suscipit et ejus bona ac jura confirmat. (Laterani, Maii 13.) [Affo, Istoria di Guastalla, I, 341.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis RAINALDO archipresbytero ecclesiae Beati Petri quae in Guastallensi pago sita est, ejusque fratribus tam praesentibus quam futuris canonice substituendis, in perpetuum.
|
Quoniam sine verae cultu religionis, nec charitatis unitas subsistere potest, nec Deo gratum valet servitium exhiberi, expedit apostolicae auctoritati religiosas personas diligere, et religiosa loca maxime quae B. Petri juris existunt et ad Romanam specialiter spectant Ecclesiam sedis apostolicae munimine confovere. Quocirca, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus clementer annuimus et praefatam ecclesiam, quae esse juris Romanae Ecclesiae dignoscitur, a praedecessore nostro felicis memoriae papa Gregorio quinto in plebem de capella promotam et successorum ejus sanctae recordationis Paschalis, Innocentii et Eugenii Romanorum pontificum privilegiis roboratam sub ejusdem apostolorum principis et nostra protectione suscipimus et praesentis scripti patrocinio communimus. Statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona seu decimas eadem ecclesia impraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, liberalitate regum, largitione principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, praestante Domino, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus, et illibata permaneant. Chrisma vero, oleum sanctum, ordinationes clericorum, sive consecrationes ecclesiarum a quocunque malueritis, catholico suscipiendi episcopo licentiam vobis liberam indulgemus. Ad haec adjicientes decernimus ut nullus ecclesiam infra terminos vestrae parochiae nisi quae vobis debeat esse subjecta, absque vestra licentia aedificare praesumat. Capellas quoque Sancti Georgii, Sancti Martini, Sancti Jacobi ad jus vestrae ecclesiae pertinentes et a praefatis antecessoribus nostris vobis firmatas in vestra subjectione perpetuo manere sancimus. Ad indicium autem hujus a sede apostolica perceptae protectionis tres bisantios nobis nostrisque successoribus annis singulis persolvetis. Decernimus ergo ut nulli archiepiscopo, episcopo, abbati, duci, marchioni seu capitaneo, judici aut castaldioni, seu omni alicui hominum liceat praefatam ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu aliis quibuslibet vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur eorum pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva tamen in omnibus apostolicae sedis auctoritate. Si qua igitur, etc. Ego Adrianus catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Gregorius Sabinensis episcopus. Ego Odo diac. card. S. Georgii ad Velum Aureum. Ego Rodulfus diac. card. S. Luciae in Septa Solis. Ego Manfredus presb. cardinalis tit. S. Luciae. Ego Julius presb. card. S. Marcelli. Ego Octavianus presb. card. tit. S. Caeciliae Ego Joannes presb. card. SS. Joannis et Pauli tit. Pammachii. Ego Aldebrandus presb. card. tit. Basilicae XII Apostolorum. Ego Guido diac. card. S. Mariae in Porticu. Ego Jacynthus diac. card. S. Mariae in Cosmedin. Ego Ardicio diac. card. S. Theodori. Ego Boso diac. card. SS. Cosmae et Damiani. Datum Laterani per manum Rolandi, sanctae Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis et cancellarii, III Idus Maii, indict. V, Incarnationis Dominicae anno 1157, pontificatus vero domni Adriani papae IV, anno tertio.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 128 |
CXXVIII. Privilegium pro monasterio Canusino in pago Reginensi. (Laterani, Maii 15.) [TIRABOSCHI, Memorie Moden., III, 33.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis MANFREDO abbati monasterii Canusini quod situm est in Regina parochia, ejusque fratribus tam praesentibus quam futuris regulariter substituendis, in perpetuum.
|
Piae postulatio voluntatis effectu debet prosequente compleri, quatenus devotionis sinceritas laudabiliter enitescat, et utilitas postulata vires indubitanter assumat. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis petitionibus clementer annuimus, et Beati Apollonii monasterium, ad exemplar praedecessorum nostrorum felicis memoriae Honorii et Innocentii summorum pontificum, in quo divino mancipati estis obsequio, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus et praesentis scripti privilegio communimus; statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona impraesentiarum idem monasterium juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: Medietatem ipsius castri Canusini cum capella Sancti Martini et caeteris pertinentiis suis; castellum Sarzanum cum capella et curte ipsius; castrum Filicae cum curte et duabus capellis, castrum novum cum capella et curte; monasterium Sancti Michaelis cum pertinentiis suis; ecclesiam de Roarolo, ecclesiam Sancti Abbundi, ecclesiam Sancti Joannis de Gurgo; ecclesiam Sancti Petri de Bagnolo, ecclesiam Sanctae Euphemiae de Casula, capellam Sancti Georgii de Fano, ecclesiam Sanctae Euphemiae de Plazola, mansum quoque de Fano quem recolendae memoriae Henricus imperator ecclesiae vestrae pietatis intuitu noscitur tradidisse; decimas etiam de Donnicatis, quae fuerunt bonae recordationis marchionis Bonifacii aut de propriis donnicatis ejusdem monasterii in curte Canossae, Paterni, Bibianelli, Caviliani, Cargnoni, Pantani, et de donnicato Gnasiani, Sorzani, Cavelli novi, Filinae, salvis rationibus plebium, et decimam de Foresto curiae Canossae, sicut eas decimas venerabilis frater noster Albertus Reginus episcopus praefato monasterio canonice concessisse dignoscitur, et scripti sui pagina roborasse. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praedictum monasterium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu aliquibus molestiis fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva in omnibus apostolicae sedis auctoritate, et dioecesanorum episcoporum in supradictis ecclesiis canonica justitia. Ad indicium autem hujus a sede apostolica perceptae libertatis XX sol . . . nobis nostrisque successoribus annis singulis persolvetis. Si qua igitur, etc. Ego Adrianus catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Manfredus presb. card. titulo Sanctae Sabinae. Ego Octavianus presb. card. titulo Sanctae Ceciliae. Ego Guido diac. card. Sanctae Mariae in Porticu. Ego Bonadies diaconus cardinalis Sancti Angeli. Ego Henricus presbyter cardinalis titulo Sanctorum Nerei et Achillaei. Ego Otto diaconus cardinalis Sancti Georgii ad Velum Aureum. Ego Oddo diaconus cardinalis Sancti Nicolai in Carcere Tulliano. Ego Albertus diaconus cardinalis Sancti Adriani. Ego Ildeprandus presbyter cardinalis tit. Basilicae XII Apostolorum. Datum Laterani per manum Rolandi, sanctae Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis et cancellarii, Idibus Maii, indictione V, Incarnationis Dominicae anno 1156, pontificatus vero domni Adriani papae IV, anno III.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 129 |
CXXIX. Privilegium pro monasterio S. Mariae Pontiniacensi. (Laterani? Maii 18.) [MARTENI, Thesaur. Anecdot., III, 1231.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio GUIZARDO abbati monasterii S. Mariae de Pontiniaco, ejusque fratribus tam praesentibus quam futuris regularem vitam professis in perpetuum.
|
Religiosis desideriis dignum est facilem praebere consensum, ut fidelis devotio celerem sortiatur effectum. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus clementer annuimus, et praefatum monasterium in quo divino estis mancipati obsequio, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus, statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona idem monasterium inpraesentiarum juste et canonice possidet, vel in futuro, Domino praestante, poterit adipisci rationabiliter, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis. Abbatiam de Pontiniaco cum omnibus pertinentiis suis, Grangiam, S. Porcariam, Bunionem, Creceium, Challiacum, Burs, Vilers, Algremontem, Campum-inventum, Folcherias, Aiglisoles, cum omnibus pertinentiis earum in nemoribus, in planis, pratis, aquis, usaria quoque in universa Otta, et in nemoribus quae ad Senonensem archiepiscopum et Trecensem episcopum pertinent, sicut ab eis pia vobis devotione concessum, et scripti sui pagina noscitur confirmatum. Statuimus etiam ut infra circuitum grangiarum vestrarum nullus omnino hominem capere, vel furtum, aut rapinam facere, seu violentiam exercere praesumat. Adjicimus praeterea ut infra spatium dimidiae leucae circa grangias vestras, et praecipue circa grangiam Seveiae, domum aliquam de novo ad habitandum nulla penitus ecclesiastica saecularisve persona sine conscientia et permissione vestra facultatem habeat construendi. Si quis autem id attentare praesumpserit, canonica sententia percellatur. Sane novalium vestrorum, quae propriis manibus aut sumptibus colitis, sive de nutrimentis vestrorum animalium, nullus a vobis decimas praesumat exigere. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatum monasterium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet vexationibus fatigare; sed illibata omnia et integra conserventur, eorum pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt usibus omnimodis profutura, salva sedis apostolicae auctoritate. Si qua igitur, etc. S. PETRUS, S. PAULUS, ADRIANUS PAPA IV. Locus monogrammatis. OCULI MEI SEMPER AD DOMINUM. Ego Adrianus catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Gregorius Sabinensis episcopus. Ego Manfredus presbyter card. tituli S. Sabinae. Ego Octavianus presbyter card. tituli S. Ceciliae. Ego Gerardus presbyter cardinalis tituli S. Stephani in Coelio Monte. Ego Joannes presbyter cardinalis Sanctorum Joannis et Pauli tituli Pammachii. Ego Henricus presbyter cardinalis SS. Nerei et Achillei. Ego Joannes presbyter cardinalis tituli Sanctorum Silvestri et Martini. Ego Aldebrandus presbyter cardinalis tituli Basilicae XII apostolorum. Ego Radulfus diaconus cardinalis S. Luciae in Septasolis. Ego Guido diaconus cardinalis S. Mariae in Porticu. Ego Jacintus diaconus cardinalis S. Mariae in Cosmedin. Ego Ardicio diaconus cardinalis S. Theodori. Ego Boso diaconus cardinalis Sanctorum Cosmae et Damiani. Ego Albertus diaconus cardinalis S. Adriani. Data per manum Rolandi, sanctae Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis et cancellarii, XV Kalendas Junii, indictione V, Incarnationis Dominicae, anno 1156, pontificatus vero domni Adriani papae IV, anno III.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 130 |
CXXX. Parthenonis S. Mariae Carolicastrensis protectionem suscipit bonaque confirmat. (Laterani, Maii 18.) [ Béatrix, comtesse de Châlons, p. 128.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis in Christo filiabus PERONELLAE abbatissae Sanctae Mariae Carolicastrensis monasterii, ejusque sororibus tam praesentibus quam futuris regularem vitam professis in perpetuum.
|
Dicatis Deo virginibus, quae spretis connubiis maritalibus, et relicto mundo ac pompis ipsius, se totas contulerunt in obsequium Conditoris, et sub religionis habitu ac proposito sanctitatis, mortificata carne, accensis lampadibus cum Christo Domino ad coeleste satagunt convivium introire, nostrum convenit adesse praesidium et contra mundanorum fluctuum tempestates apostolicum munimen impendi, ut apostolica tuitione vallatae ab omnibus reddantur securae molestiis, et in Christo se recuperasse gaudeant opem quam in saeculo reliquerunt. Eapropter, dilectae in Domino filiae, vestris justis postulationibus clementer annuimus, et praefatam ecclesiam Carolicastrensem, in qua divino mancipatae estis obsequio, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti patronicio communimus; statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona idem monasterium in praesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poteritis adipisci, firma vobis, et his quae vobis successerint et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: Ecclesiam de Molar, ecclesiam de Nores, ecclesiam de Salaman, ecclesiam Sancti Petri de Mura, ecclesiam de Plaseio, ecclesiam de Rento, ecclesiam de Artai, ecclesiam Sancti Saphorini cum omnibus pertinentiis earum. Praeterea quoniam Willelmo comite Burgundiorum et Matisconensi viam universae carnis ingresso, Adalasia comitissa uxor ejus cum Stephano et Gerardo filiis suis, tertiam partem villae quae dicitur Faisses et tallias et alia emolumenta quae in ea contra justitiam faciebant in praesentia venerabilis fratris nostri Huberti Bisuntini archiepiscopi supradictae ecclesiae pietatis intuitu refutavit, et Tibertus de Montmoret talliam panitariam, caponariam, et garbariam, quam in quosdam homines ecclesiae vestrae faciebat, et septem nummos quos in festo Sancti Martini annuatim in unoquoque manso a Carolicastrensi ecclesia exigebat, in praesentia quorumdam nobilium pro animae suae remedio et salute reliquit, easdem refutationes praesentis scripti privilegio confirmamus et inconcussas perpetuis temporibus statuimus permanere. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatam Carolicastrensem ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet molestiis fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva nimirum apostolicae sedis auctoritate et dioecesanorum episcoporum canonica justitia. Ad indicium autem hujus a sede apostolica perceptae protectionis, decem libras aerae in septimo anno semper nobis nostrisque successoribus persolvetis. Si qua igitur, etc. Symbolum Adriani papae: OCULI MEI SEMPER AD DOMINUM. Ego Adrianus catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Gregorius Sabinensis episcopus. Ego Manfredus presb. card. tit. S. Sabinae. Ego Octavianus presb. card. tit. S. Ceciliae. Ego Girardus presb. card. tit. S. Stephani in Coelio Monte. Ego Joannes presb. card. tit. Sanctorum Joannis et Pauli tit. Pammachii. Ego Henricus presb. card. tit. SS. Nerei et Achillei. Ego Joannes presb. card. tit. Sanct. Silvestri et Martini. Ego Aldebrandus presb. card. tit. Basilicae duodecim Apostolorum. Ego Odo diac. card. Sancti Georgii martyris ad Velum Aureum Ego Radulphus diac. card. in Luciae S. Septa solis. Ego Guido diac. card. S. Mariae in Porticu. Ego Jacinthus diac. card. S. Mariae in Cosmedin. Ego Adicio diac. card. Sancti Theodori. Ego Boso diac. card. SS. Cosmae et Damiani. Ego Albertus diac. card. S. Adriani. Datum Laterani per manum Rolandi, sanctae Romanae Ecclesiae presb. card. et cancell. XV Kalendas Junii, indict. V, Incarnationis Dominicae anno 1156, pontificatus vero domni Adriani papae IV, anno tertio.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 131 |
CXXXI. Ecclesiae Genevensis protectionem suscipit, pacemque inter Arducium episcopum et Amedeum comitem Genevensem factam confirmat. (Laterani, Maii 21.)
(SPON, Hist. de Genève, II, 14.)
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri ARDUCIO Gebennensi episcopo, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Quoties a fratribus nostris episcopis talia postulantur, quae et aequitati conveniant et a rationis tramite non recedant, decet nos animo libenti concedere, et eorum vota oportet nos, effectu operis prosequente complere. Eapropter, venerabilis in Christo frater episcope, justis postulationibus tuis grato concurrentes assensu personam tuam, et commissam tibi ecclesiam sub beati Petri et nostra protectione suscipimus et praesentis scripti patrocinio communimus. Compositionem vero quae inter te et dilectum filium nostrum nobilem virum Amedeum Gebennensem comitem in praesentia venerabilium fratrum nostrorum S. Viennensis E. Lugdunensis, et P. Tarentasiensis archiepiscoporum, J. Gratianopolitani et Guillelmi Belicensis episcoporum, et quorumdam religiosorum abbatum, super quibusdam controversiis quae inter vos agebantur, utriusque partis assensu rationabiliter facta est, juxta tuae postulationis instantiam, tibi et per te ecclesiae auctoritate apostolica confirmamus cujus videlicet compositionis tenor, sicut in instrumento exinde facto continetur, in subsequentibus invenitur annexus. Praedictus siquidem frater noster Petrus Tarentasiensis archiepiscopus et dilecti filii nostri Almadricus praecentor Gebennensis ecclesiae, et Willelmus Alberici decanus, Lambertus de Anassiaco decanus, et Artoldus decanus, Gualterius canonicus et capellanus, Pontius de Filingio canonicus, magister Petrus de Tolno canonicus, Aymo vicedominus Gebennensis, Amedeus de Nangiaco, Petrus de Nangiaco, Aymericus de Nangiaco, Falco Turumbertus, Cono de Ruppe, a gravaminibus sacerdotum et diaconorum tibi a comite illatis incipientes, quoniam tu exinde querimoniam feceras, ita inter vos composuerunt, ut si feudum vel terram comitis sacerdotes vel diaconi tenerent, eidem ex aequo servirent; si vero terram ejus dimittere vellent, investituram dimitterent, et secundum quod ab eo tenuerant, usamentum facerent, et sic episcopo et ecclesiae Gebennensi in pace per omnia remanerent. Quia etiam comes adversus te querimoniam fecerat, quoad eos, qui servili conditione sui erant, ordinaveras, super hoc ita est definitum, ut qui ante sacerdotes vel diaconi ordinati fuerant, in pace tibi dimitterentur, et deinceps servos comitis, vel suorum, nisi eorum assensu nullatenus ordinares. De feudo quoque decimarum conquestus est comes, sed quia praetendebas definitionem per compositionem super ipsas decimas a comite tibi factam esse, ita positum est, ut compositionem esse factam ostenderes et teneretur; sin autem feudum decimarum comiti dimitteres, salvo quidem episcopali jure et apostolicae sedis mandato. Tu vero post haec aliam proposuisti querimoniam de castris super ecclesia a comite nuper constructis, et de Willelmo de Marvello cujus hominum comes indebite acceperat, et proinde ab ecclesia Gebennensi cujus per omnia esse debuerat, alienaverat; inde nimirum praefati concordatores sic de castris composuerunt, ut quaecunque super terram ecclesiae per comitem constructa fuerant, si probari posset, omnino destruerentur; alioquin si super terram comitis erecta essent, integra remanerent, ita sane quod rebus ecclesiae in aliquo non nocerent. Praeterea de Willelmo Marvallensi ita est ordinatum, ut quia vir nobilis est, si vellet feudum comitis dimitteret, et hominio comitis irrito facto ad Gebennensis ecclesiae dominium et episcopi rediret; si mallet feudum comitis et ejus dominium tenere feudum ecclesiae in pace dimitteret, et exinde nullam exactionem comes ecclesiae faceret. De caetero querimonia comitis fuit de filio Maynerii quem tu ei abstuleras, super quo satis ad plenum a te responsum est habitum, videlicet quod mater ad domum Gebennensis ecclesiae attinebat, et propter hoc filio Maynerii feudum ecclesiae dederat, quia ex parte matris quaesierat et ad ipsum spectabat. Quocirca positum est, si comes ipsum filium Maynerii habere vellet, ille feudum ecclesiae ad pacem dimitteret, et a comite vel ab aliquo nulla ex hoc gravamina ecclesiae inferrentur. Porro de hominibus et terris ecclesiae a comite et a suis interceptis et superceptis a te querimonia deposita fuit, super communi consilio compositorum dictum fuit, ut in quibus partibus Gebennensis episcopatus hujusmodi controversia habebatur, pro examinanda veritate circa locorum affinitates quatuor ex parte tua et quatuor ex parte comitis homines boni testimonii et indigenae ad jusjurandum censura ecclesiastica cogerentur, et quod ipsos constaret tactis sacrosanctis reliquiis de justa possessione ecclesiae vel comitis profiteri, ab utroque vestrum firmiter in posterum teneretur. Inter caetera vero, quae continentur in compositione apud Saysel facta, continerentur et haec: ut recordationes factae post jusjurandum per homines episcopi et comitis Amaldricum videlicet Gebennensem cantorem et canonicum, Willelmum Born. decanum, Richardum vicedomnum, Willelmum de Bosco, sicut recitatae fuerant communi assensu tui scilicet et comitis in praesentia memorati Petri Tarentasiensis archiepiscopi et Amedei Lausannensis episcopi, atque abbatum totius Gebennensis episcopatus, Rodulphi de Alta Comba, Stephani Chisiriasensis, Moysi de Bonomonte, Borch. de Habundantia, Pontii de Six, nec non Rodulphi Agaunensis abbatis et multorum religiosorum et honestorum virorum assistentium in episcopali domo apud Gebennas, quid episcopo, quid comiti in dominio et justitia Gebennensis civitatis attineret firmiter ab utrisque tenerentur. Recordationes sunt istae: Bannum totius Genevae in omnibus et per omnia tuum solummodo esse; justitiam et dominium cujusque sit homo ad te tantummodo pertinere; adventitios quoque ex quo per annum et diem Gebennis moram fecerint, tuos solummodo esse, comes vero in tota Geneva nullos homines capere debet; hospitalitatem, placitum generale, foraciones vini, coroddam et mutationes domorum, si dominus mortuus fuerit, debes ut dominus possidere; forum totius villae et justitiam fori ad te solummodo pertinere; pedagium ripale et pascua similiter. Comes quoque per se vel per aliquem de suis in pascuis Gebennensibus, nullas equitaturas capere debet; monetam in manus tuas tantummodo esse. Si quis vero latro captus fuerit, ipsum et omnia ejus tu habere debes; statio comitis Gebennis in cognitione tua sit, ita tamen ut comes et familia ejus ecclesiae et civibus et ecclesiasticis rebus non noceat; comes etiam aut aliqui de suis vadimonia sua per vim alicui et nisi aeque valent minime ponant, et non aliter quam ad pacem creditoris eadem dimittant; hactenus episcopalia.--De his vero quae ad comitem spectare videntur sunt haec: Comes est, et bonus advocatus sub episcopo esse debet; tantam denique familiaritatem ex dilectione in domo episcopali habere debet, quod in mutationibus officiorum ejusdem domus, situ inde quaestionem habueris druuliam ibi admodum habere debet. Tu quoque si adversus aliquem de familia sua commotus vel iratus fueris, ad comitem refugium habebit, et donec tibi congrue satisfaciat, comiti eumdem tenere licebit; simili modo de familia comitis a te per omnia tenebitur. Quamvis vero de latrone, sicut superius continetur, fiat, si ad damnandum, vel aliquam inde justitiam faciendam fuerit deputatus, comiti tamen pro peragenda justitia reddetur; consequenter et de monasteriis, si falsam aliquando monetam fecerint, jussu tuo comes justitiam faciet. Quoniam igitur comes modum excedendo multa et maxima damna tibi intulerat et canonicis similiter domosque hominum tuorum diruendo destruxerat, dixerunt compositores ut quadraginta libras pro restauratione damni comes persolveret; canonicis vero damnum suum ad eorum libitum et misericordiam emendaret. In redintegratione quoque domorum hominibus quorum fuerant ad eorum pacem emendationem comes faceret. Dictum est autem ut omnibus hominibus tuis quos comes, pro malivolentia inter se et te habita odio habuerat, pacem redderet: similiter et tu ipse hominibus comitis pacem faceres, exceptis illis qui tua abstulerant, illa videlicet quae comes minime habuerat, de quibus dictum est, ut comes tibi super ipsis justitiam, donec ablata juxta beneplacitum tuum redderentur, faceret; sin autem tu ipse justitiam tuam proinde faceres, comes vero in nullo tibi contradiceret. De piscatione vero ante tu querimoniam feceras, ita positum est ut bonas consuetudines quas homines tui ab antiquo per locum habuerant, semper in pace haberent. Fuit et querimonia tua de die piscationis in Venna quam comes abstulerat, super quo a compositoribus dictum est, ut quando comitem vocare velles, in curiam tuam veniret, ac per cognitionem curiae in pace remaneret. De Rodulpho quidem Sancti Gervasii, quia comes inde conquestus fuerat, sic positum est ut investitura ecclesiae remaneret, et si comes vellet super hoc in curiam tuam veniret, et secundum quod dictum erat vel adhuc diceretur, jus suum uterque possideret. Si quis vero pacem hanc vel concordiam temerario ausu infringere tentaverit, dictum est ab ipsis compositoribus ut tu inde justitiam facias, et comes infra quadraginta dies et tua pro facta justitia non offendat. Ut igitur compositio ipsa futuris temporibus inviolabiliter observetur, eam apostolicae sedis auctoritate duximus confirmandam, et praesenti privilegio muniendam. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat hanc paginam nostrae confirmationis infringere, vel ei aliquatenus contraire. Si quis autem hoc attentare praesumpserit, secundo tertiove commonitus, nisi praesumptionem suam congrua satisfactione correxerit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reumque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis vero eam servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen. Ego Adrianus catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Gregorius Sabinensis ecclesiae episcopus. Ego Manfredus presbyter cardinalis tituli Sanctae Sabinae. Ego Girardus presbyter cardinalis tituli Sancti Stephani in Coelio Monte. Ego Henricus presbyter cardinalis tituli Sanctorum Nerei et Achillei. Ego Otto diaconus cardinalis tituli Sancti Georgii ad Velum Aureum. Ego Rodulphus diaconus cardinalis Sanctae Luciae in Scepta . . . . . Ego Guido diaconus cardinalis Sanctae Mariae in Porticu. Ego Odo diaconus cardinalis Sancti Nicolai in Carcere Tulliano. Ego Ardicio diaconus cardinalis Sancti Theodori. Ego Boso diaconus cardinalis Sanctorum Cosmae et Damiani. Ego Albertus diaconus cardinalis, Sancti Adriani. Datum Laterani per manum Rolandi, sanctae Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis et cancellarii, XII Kal. Junii, indictione V, Incarnationis Dominicae anno 1157, pontificatus vero domni Adriani papae IV anno tertio.
|
( sic )
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | ||
Adrianus IV
| 133 |
CXXXIII. Privilegium pro parthenone Romaricensi. (Laterani, Jun. 3.) [ Gall. Christ., XIII, Instr., 509.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis in Christo filiabus JUDITH Romaricensis monasterii abbatissae, ejusque sororibus tam praesentibus quam futuris regulam professis.
|
Licet ex injuncto nobis officio omnium Ecclesiarum curam gerere debeamus, pro illis tamen Ecclesiis quae ad jus beati Petri specialiter pertinent, nos convenit sollicitiores existere. Eapropter, dilectae in Domino filiae, vestris rationabilibus postulationibus gratum praebentes assensum, Romaricense monasterium in quo divino mancipatae estis officio, sub apostolicae sedis tutela et protectione suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus, et statuimus, cum ut idem monasterium, juxta venerabilia praedecessorum nostrorum decreta sub speciali semper apostolicae sedis jure persistat: quaecunque etiam idem monasterium in praesentiarum juste et canonice possidet aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, praestante Domino, poterit adipisci, firma vobis vestrisque succedentibus, et illibata permaneant, ex quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: Territorium quod habet Romaricense monasterium Adocei et redditus de Mandasmei quos guirpuit Guillelmus de Arches, villam de Goherey Candarau, punctum Gaudricourt, Bussoncourt, Guislovillard, et terras de Mandasmei, mansum in civitate Tullensi, quem tenuit Hugo de Gondricourt, vineas quas habetis in Barro, terram quam habetis in territorio Tullensi. Ut autem in monialium recessibus populari conventui accessus non pateat, ab aliquo episcopo missas publicas celebrari, aut rerum ejusdem loci dispositionem fieri prohibemus, nisi ab eo quem ad haec ejusdem loci abbatissa vel sororum conventus invitaverit. Chrisma vero, oleum sanctum, consecrationes altarium vel basilicarum, ordinationes clericorum qui ad sacros ordines fuerint promovendi, a quocunque malueritis suscipiatis episcopo, qui nimirum gratiam et communionem sedis apostolicae habeat. Etsi aliquando rogatus episcopus ad monasterium accesserit, non liceat vel de ornamentis, vel de vasis, aut quibuslibet rebus quidquam sibi vel magnum vel exiguum usurpare; sed neque archiepiscopus, neque archidiaconus, neque ipsum dioecesanum episcopum, neque personam quamlibet in eodem monasterio potentiam exercere permittimus. Prohibemus etiam ne infra unam leugam a monasterio liceat alicui quaecunque invadere, vel bona ejus auferre. Obeunte vero te nunc ejusdem loci abbatissa vel qualibet earum quae post te successerint, nulla illic aliqua subreptione, astutia vel violentia praeponatur, nisi quam sorores communi consensu, aut pars sanioris consilii secundum Dei timorem et B. Benedicti Regulam providerint eligendam; electa vero ob percipienda benedictionis mysteria Romano pontifici praesentetur quae si forte a regulari tramite deviaverit, apostolicae sedis correctionibus subjacebit: episcopus autem sine Romani pontificis licentia adversus eam exercere animadversionem aliquam non praesumat. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatum monasterium temere perturbare, et ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet vexationibus fatigare, sed illibata omnino et integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva in omnibus apostolicae sedis auctoritate. Ad indicium autem perceptae a Romana sede libertatis infra quatuor annorum spatium cum astrolino pallio, equum candidum nobis nostrisque successoribus persolvetis. Si quis igitur in futurum archiepiscopus aut episcopus, imperator aut rex, princeps aut marchio, comes, vicecomes, judex, seu aliqua ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, nisi praesumptionem suam congrua satisfactione correxerit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Dei et Domini nostri, et Redemptoris Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat; cunctis autem eidem venerabili loco sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen.Ego Idebrandus presbyter cardin. tit. Basilicae Ego Adrianus apostolicae Ecclesiae episcopus Ego Manfredus presbyter cardinalis S. Sabinae. Ego Julius presbyter cardin. tituli S. Marcelli. Ego Hubaldus presbyter cardin. tituli S. Luciae. Ego Astaldus presbyter cardin. tituli S. Priscae. Ego Gerardus presbyter cardin. tituli S. Stephani. Ego Joannes presbyter cardin. tituli SS. Joannis et Pauli, tit. Damassi Ego Henricus presbyter cardin. tit. SS. Nerei et Achillei. Ego Joannes presbyter cardin. tit. SS. Siluri atque Martini, tit. Equi. XII Apostolorum. Ego Gregorius Sabinensis episcopus. Ego Odo diaconus cardinalis sancti Georgii ad Velum Aureum. Ego Guido diac. card. S. Mariae in Porticu. Ego Odo diaconus cardin. S. Nicolai in Carcere Tulliano. Ego Bonadies diaconus cardin. S. Angeli. Ego Ardicio diaconus cardin. S. Theodori. Ego Boso diaconus cardin. Sanctorum Cosmae et Damiani. Ego Albertus diaconus cardin. S. Adriani. Datum Lat. per manum Rolandi, sanctae Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis et cancell., III Nonas Junii, indictione V, Incarnationis Dominicae anno 1157, pontificatus vero domini Adriani papae IV anno III.
|
(ex cap. 64
Regulae S. Patris Benedicti)
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | ||
Adrianus IV
| 134 |
CXXXIV. Monasterii S. Blasii in Nigra Silva tutelam suscipit, bonaque et jura confirmat. (Laterani, Jun. 8.) [GERBERT, Hist. Nigrae Silvae, III, 82.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio GUNTHERO abbati monasterii S. Blasii, quod in Constantiensi episcopatu, in loco videlicet, qui Nigra Silva dicitur, situm est, ejusque successoribus regulariter substituendis, in perpetuum.
|
Justis religiosorum desideriis consentire, ac rationabilibus eorum postulationibus clementer annuere, apostolicae sedis, cui, largiente Domino, deservimus, auctoritas et fraternae charitatis unitas nos hortatur. Quocirca, dilecte in Domino fili Gunthere abbas, tuis justis petitionibus gratum impertientes assensum praefatum Beati Blasii monasterium, cui, Deo auctore, praeesse dignosceris, ad exemplar praedecessoris nostri felicis memoriae papae Innocentii, sub B. Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus. Statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona idem monasterium in praesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma tibi tuisque successoribus, et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis. Ochsenhusen cellam cum ecclesiis ad eam pertinentibus, Rainstesten, Mittilbuc, ecclesia de Berichem, ecclesia de Banhem, ecclesia de Arta, ecclesia de Horsenhusen, ecclesia de Wolpach et aliis ecclesiis cum pertinentiis earum; cellam Berowa cum ecclesiis ad eam pertinentibus, id est Berowa, Nuchilca cum caeteris ecclesiis ejusdem cellae; cellam Witinova cum ecclesiis suis Viselat videlicet, Tennibero; cellam Burgulum cum ecclesiis suis Eggenheim scilicet, Sicenchilcha, Chaltenbach cum eo jure et potestate in decimis accipiendis, et in aliis, quae venerabilis frater noster Hermannus Constantiensis episcopus monachis de Burgulum rationabiliter noscitur concessisse, et scripto suo confirmasse; cellam Wiziluichovin; ecclesias quoque Batemaringin cum subdita sibi ecclesia Moucheim, Steina, Brambach, Richeim, Everingin, Hougelheim, Rotwilo, Grizheim, Sneisanc, Stallinkovin, Chilotorf, Tougingin, Guldelwanc, Nallingin, Plochingin, Buron, Brunnon, Luvingin, Entilibouch, Schwercin, Waremundisriet, caeterasque ecclesias cum omnibus earum pertinentiis. Sane novalium vestrorum, quae propriis manibus aut sumptibus colitis, sive de nutrimentis vestrorum animalium, nullus omnino a vobis decimas exigere praesumat. Statuimus etiam ut in parochialibus ecclesiis quas tenetis, sacerdotes idoneos eligatis et episcopo praesentetis, quibus, si idonei fuerint, episcopus animarum curam absque contradictione committat, ut de plebis quidem cura episcopo rationem reddant, vobis autem pro rebus temporalibus ad ipsum monasterium pertinentibus debitam subjectionem exhibeant. Chrisma vero, oleum sacrum, consecrationes altarium, seu basilicarum, ordinationes monachorum, qui ad sacros ordines fuerint promovendi, et caetera ad episcopale officium pertinentia, a Constantiensi episcopo, in cujus dioecesi estis, accipietis, si tamen catholicus fuerit, et gratiam atque communionem apostolicae sedis habuerit, et ea gratis ac sine pravitate voluerit exhibere, alioquin liceat vobis catholicum quem malueritis adire antistitem, et ab eo consecrationum sacramenta recipere, qui nimirum nostra fultus auctoritate, quae postulantur indulgeat. Sepulturam quoque ejusdem loci liberam omnino esse decernimus, ut eorum qui se illic sepeliri deliberaverint, devotioni et extremae voluntati, nisi forte excommunicati vel interdicti sint, nullus obsistat; salva tamen justitia matricis ecclesiae. Porro clericos sive laicos liberos et absolutos ad conversionem suscipere nullius episcopi vel praepositi contradictio vos inhibeat. Obeunte vero te nunc ejusdem loci abbate, vel tuorum quolibet successorum, nullus ibi qualibet subreptionis astutia seu violentia praeponatur, nisi quem fratres communi consensu, vel fratrum pars consilii sanioris secundum Deum et B. Benedicti Regulam elegerint. Cellam quoque de Silva Swarzwalt a S. Reginberto constructam vestro monasterio confirmamus cum omnibus possessionibus, praediis et terris ad ipsam pertinentibus. Insuper dispositionem illam, quam bonae memoriae Henricus IV imperator et Lotharius rex de monasterii vestri libertate et advocatia constituerunt, et praedecessores nostri felicis recordationis Calixtus, Honorius et Innocentius Romani pontifices, episcoporum et cardinalium deliberatione firmarunt, vobis nihilominus confirmamus, videlicet ut in advocati electione abbas liberam habeat potestatem cum fratrum suorum consilio talem eligere, quem ad defensionem libertatis monasterii bonum et utilem esse cognoverit, qui non pro terreno commodo, sed pro Dei amore, et peccatorum suorum venia, necnon et aeternae benedictionis mercede advocatiam ipsam bene habere cupiat et tractare. Si autem calumniator potius quam advocatus existens monasterii bona pervaserit, et non magis ea defenderit, et semel et secundo commonitus nullatenus emendaverit, abbas habeat facultatem cum fratrum consilio alium sibi statuere advocatum utiliorem, quatenus, sicut a praefato Henrico imperatore et a Lothario rege judicio definitum est, coenobii vestri libertas modis omnibus a jure Basiliensis Ecclesiae sit aliena. Ad judicium autem hujus a sede apostolica perceptae tuitionis, et concessae vestro monasterio libertatis, aureum unum nobis nostrisque successoribus annis singulis persolvetis Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatum monasterium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, aut aliquibus vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva sedis apostolicae auctoritate et dioecesanorum episcoporum canonica justitia. Si qua igitur, etc. Ego Adrianus catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Gregorius Sabinensis episcopus Ego Manfredus presbyter cardinalis tit. S. Sabinae. Ego Julius presbbyter cardinalis tit. S. Marcelli. Ego Hubaldus presb. card. tit. S. Crucis in Hierusalem Ego Octavianus presbyter cardinalis tit. S. Caeciliae. Ego Gerardus presb. card. tit. S. Stephani in Coelio Monte. Ego Henricus presb. card. tit. SS. Nerei et Achillei. Ego Ildebrandus presb. card. Basilicae XII Apostolorum. Ego Odo diaconus cardinalis S. Georgii ad Velum Aureum. Ego Boso diaconus cardinalis SS. Cosmae et Damiani. Ego Albertus diaconus cardinalis Sancti Adriani. Datum Laterani per manum Rolandi, sanctae Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis et cancellarii, VI Idus Junii, indict. V, Incarnationis Dominicae anno 1157, pontificatus vero domni Adriani papae IV, anno III.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 135 |
CXXXV. Monasterio S. Blasii asserit Burglensem. Eggenheimensem, Koltenbacensem ecclesias. (Laterani, Jun. 8.) [ Ibid., p. 88]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis GUNTHERO, abbati monasterii Sancti Blasii, ejusque successoribus, salutem et apostolicam benedictionem
|
Ea quae a fratribus nostris episcopis rationabiliter gesta esse noscuntur, in sua debent stabilitate consistere, et, ne alicujus temeritate in posterum valeant immutari, apostolicae sedis convenit auctoritate muniri. Quocirca, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus grato concurrentes assensu, illud, quod de Burgilla cella et capella S. Joannis, quae in loco qui Egginheim dicitur, sita est, a bonae memoriae Udalrico, Constantiensi episcopo, et successore ejus Udalrico, consensu archipresbyteri ac caeterorum presbyterorum illius parochiae, statutum est, ad exemplar felicis memoriae papae Innocentii, auctoritate sedis apostolicae confirmamus, ut videlicet praedicta Burgila cella et ecclesia S. Joannis quae nimirum praefatis episcopis consentientibus in allodio constructae sunt, quod Werinherus et Wipertus ad conversionem venientes monasterio S. Blasii, in quo divino mancipati estis obsequio, canonice obtulerunt cum suis pertinentiis perpetuo jam dicti coenobii juris existant, ita tamen ut in praenominata Burgila cella vos libere et absque alicujus contradictione Domino serviatis, et in ecclesia S. Joannis Eggenheim in pede montis aedificata plebs divina percipiat sacramenta et unaquaeque suis contenta sit terminis, quemadmodum a praedictis episcopis noscitur institutum. Praeterea ecclesiam Choltenbach omni jure et facultate sua, sicut venerabilis frater Hermanus episcopus Constantiensis monasterio vestro concessisse, et scripto suo noscitur confirmasse, nos auctoritate sedis apostolicae confirmamus. Nulli ergo omnino hominum fas sit hujus nostrae confirmationis paginam temerario ausu infringere, aut ei modis aliquibus contradicere. Si quis autem id attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum se noverit incursurum. Datum Laterani, per manum Rolandi, sanctae Romanae Ecclesiae cardinalis et cancellarii, VI Idus Julii , indictione V, pontificatus domni Adriani papae IV anno III.
|
[ leg. Junii]
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | ||
Adrianus IV
| 137 |
CXXXVII. Ad Henricum Gradensem patriarcham.--Patriarchalem dignitatem confirmat, et primatum super Jadertinum archiepiscopatum. (Laterani, Jun. 31.) [MANSI, Concil., XXI, 822.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri HENRICO Gradensi patriarchae, ejusque successoribus canonice substituendis, in perpetuum.
|
Apostolicae officium dignitatis creditae nobis, et dispensationis debitum utiliter exsequi comprobamur, cum collatam unicuique ecclesiae dignitatem provida sollicitudine custodimus; et singulis ecclesiis jura sua illibata studemus et integra conservare; sicut etiam nulli, ultra quam mereatur, aliquid est a sede apostolica favore gratiae concedendum. Quarto itaque majori es praerogativa supernae respectu gratiae sublimatus, tanto solertius tibi est attendendum, ut in corrigendis subditis, plus apud te possit ratio quam potestas; atque te boni dulcem, mali vero pium sentiant correctorem; personas diligas, et subjectorum vitia persequaris; ne si agere aliter forte volueris, transeat in crudelitatem correctio, et perdas quos desideras emendare, sicque vulnus debeas abscindere, ut non possis, quod sanum est, ulcerare; ne, si ferrum plus quam res exigit, imprimatur, noceat cui prodesse festinas; sed alterum condiatur ex altero, quod et boni habeant amando, quod caveant, et mali metuendo, quod diligant. Eapropter, venerabilis in Christo frater Henrice patriarcha, tuis postulationibus grato concurrentes assensu, Gradensem ecclesiam, cui auctore Deo praeesse dignosceris, sub B. Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus. Igitur praedecessorum nostrorum fel. mem. Pelagii, Alexandri et Urbani II vestigiis inhaerentes, illius praecipuae constitutionis tenorem servantes, quam praedecessor noster Leo IX papa sanctissimus, et synodali judicio, et privilegii pagina confirmavit, tibi tuisque successoribus canonice substituendis patriarchalem concedimus dignitatem, et magisterium Gradensis ecclesiae gerendi in iis tamen finibus confirmamus, qui per supradictos praedecessores nostros eidem noscuntur ecclesiae constituti, Crucem quoque ante te ferendam etiam concedimus, nisi cum Romae fueris, aut in praesentia Romani pontificis vel comitatu. Pallium etiam fraternitati tuae, plenitudinem videlicet pontificalis officii, ex apostolicae sedis liberalitate largimur; quo intra ecclesiam tuam ad missarum solemnia celebranda uti memineris eis diebus, quibus praedecessores tuos non ambigimus usos fuisse; videlicet in Nativitate Domini, Epiphania, tribus festivitatibus sanctae Mariae, Coena Domini, Sabbato sancto, Resurrectione Domini, Ascensione et Pentecoste, in natalitio S. Joannis Baptistae, et Omnium Apostolorum, in festivitatibus quoque S. Marci, S. protomartyris Stephani, S. Laurentii, S. Martini, in solemnitate Omnium Sanctorum, et principalibus ecclesiae tuae festivitatibus: nec non in ecclesiarum, episcoporum, caeterorum clericorum consecrationibus, et anniversario consecrationis tuae dioecesis. Praeterea, ne commissa regimini et dispositioni tuae praefata Gradensis ecclesia, quae de benignitate apostolicae sedis praerogativa gaudet honoris ex brevitate patriarchatus inferior et abjectior valeat apud simpliciores haberi, et ad ampliandam dignitatem ipsius, primatum ei super Jadertinum archiepiscopatum, et episcopatus ipsius apostolica auctoritate concedimus; et tam te quam successores tuos, Jadertinos archiepiscopos, et episcopis ejus, qui pro tempore fuerint, dignitate primatus praesidem statuimus, et consecrationis munus eidem archiepiscopo impertiri: Romano quidem pontifici traditione pallii reservata. Statuimus etiam ut quaecunque bona, quascunque possessiones, quae eadem Gradensis ecclesia juste et canonice possidet, aut in futurum justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma tibi tuisque successoribus et illibata permaneant. Porro ecclesias religiosis episcopis Gradensis ecclesiae oblatas, per patriarchatum tuum constitutas, tibi tuisque successoribus libere confirmamus: ita ut nulli episcopo liceat absque tuo assensu in eis consecrationes celebrare, aut sacerdotibus in eisdem Domino servientibus, donec in locis ipsis fuerint, divina officia prohibere. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat supradictam ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet vexationibus fatigare; sed illibata omnia et integra conserventur eorum pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt usibus omnimodis profutura, salva in omnibus apostolicae sedis auctoritate Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, etc. Ego Adrianus catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Ymarus Tusculanus episcopus. Ego Cintius Portuensis et Sanctae Rufinae episcopus. Ego Guido presbyter cardinalis tit. S. Chrysogoni. Ego Ubaldus presbyt. cardin. tit. S. Praxedis. Ego Manfredus presbyt. card. tit. S. Sab. Ego Julius presbyt. card. tit. S. Marcelli. Ego Ubaldus presbyt. card. tit. S. Crucis in Jerusalem. Ego Octavianus presbyter cardin. tit. Sanctae Caeciliae. Ego Joannes presbyt. card. SS. Joan. et Pauli, tit. Pammachii. Ego Joannes presbyter card. tit. SS. Silvestri et Martini. Ego Oddo diaconus card. S. Georgii ad Velum Aureum. Ego Guido diaconus cardinalis Sanctae Mariae in Aquiro. Ego Hyacinthus diacon. card. Sanctae Mariae in Cosmedin. Datum Laterani, per manum Rolandi, sanctae Romanae Ecclesiae cardinalis et cancellarii, Idibus Junii, indict. V, Incarnationis Dominicae anno 1157, pontificatus vero domni Adriani papae IV anno III.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 138 |
CXXXVIII. Ad eumdem.--Ut Constantinopoli et in aliis urbibus imperii CP., in quibus Veneti plures habent ecclesias, episcopos ordinare ac consecrare possit. (Laterani, Jun. 13.) [MANSI, Concil., col. 824.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri HENRICO patriarchae, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Inter omnia coeli sidera, quae ad decorem mundi et usus hominum, in principio sapientia divina formavit, solem voluit claritate luminis praeeminere; cujus ortus et diem terrae infunderet, et noctis tenebras propulsaret. Conveniens namque fuerat quod eo praestantior caeteris sideribus haberetur; quo specialiter in ipso formationis exordio, ut singulariter praeesset diei, de superni munere Conditoris accepit. Sic nimirum Redemptor noster, cum ecclesias veluti micantes stellas in diversa mundi climata latius propagasset, sacrosanctam Romanam Ecclesiam, cujus B. Petrus apostolorum princeps exstitit gubernator, tanquam splendidum solem, omnibus superesse, et singulas ei ecclesias, utpote membra, suo capiti statuit subjacere. Quod ex illis verbis manifestius declaratur, quibus eumdem Petrum est Dominus allocutus: Si diligis me, pasce oves meas . Et alibi: Tu es Petrus, et super hanc petram aedificabo Ecclesiam meam . Petra vero supra quam legitur esse fundata, nullas scissuras recipit, nullas patitur sectiones. Hoc idem rursus demonstratur, cum dicitur: Quodcunque ligaveris super terram, erit ligatum et in coelis; et quodcunque solveris super terram, erit solutum et in coelis . Ipsi quoque et propriae firmitas, et fidei alienae confirmatio data est, quando a magistro audire meruit: Ego pro te rogavi, Petre, ut non deficiat fides tua; et tu aliquando conversus, confirma fratres tuos . Istis itaque et aliis rationibus sancta et apostolica Ecclesia, quae coelesti privilegio inter alias obtinet principatum, tantam ab ipso capite Domino Jesu Christo praerogativam accepit, ut auctoritatem habeat singularem universis per orbem terrarum ecclesiis providendi, et discreta in eis consideratione statuere, quae cognoscit statuenda. Nobis igitur qui, licet insufficientibus meritis, vices apostolorum principis in sancta Ecclesia suscepimus exsequendas, providendum imminet attentius et agendum, ut secundum uniuscujusque dignitatem et statum Ecclesiae honor ei debitus impendatur, et cum salute populi fratribus nostris provida sollicitudine deferatur. Hac siquidem consideratione, venerabilis in Christo frater Henrice patriarcha, inclinati justis postulationibus tuis gratum impartimur assensum; et tam devotioni tuae, quam honori et utilitati Graden. Ecclesiae, cui, Deo auctore, praeesse dignosceris, deferre volentes, tibi et successoribus tuis auctoritate apostolica duximus concedendum, ut in Constantinopolitana urbe, et in aliis civitatibus, in Constantinopolitano duntaxat imperio, constitutis, in quibus Veneti plures habent ecclesias, ubi videlicet eorum multitudo consuevit assidue convenire, liceat vobis episcopum ordinare, et absque alicujus contradictione munus ei consecrationis impendere. Ut igitur haec nostra concessio perpetuis temporibus inviolabiliter observetur, eam auctoritatis nostrae praesidio roboramus, et praesentis scripti patrocinio communimus. Statuentes ut nulli omnino hominum liceat hanc paginam nostrae concessionis et confirmationis infringere, etc. Si quis igitur, etc. Cunctis autem servantibus, etc. Amen, amen, amen. Ego Adrianus catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Ymarus Tusculanus episcopus. Ego Cinthius Portuensis et S. Rufinae episc. Ego Guido presb. cardinalis S. Chrysogoni. Ego Ubaldus presb. card. tit. S. Praxedis Ego Manfredus presb. card. S. Sabinae. Ego Julius presb. card. tit. S. Marcelli. Ego Ubaldus presb. card. tit. S. Crucis in Jerusalem. Ego Octavianus presb. card. tit. S. Caeciliae Ego Joannes presb. card. SS. Joan. et Pauli tit. Pammachii. Ego Joannes presb. card. tit. SS. Sylvestri et Martini. Ego Oddo diac. card. S. Georgii ad Velum Aur. Ego Guido diac. card. S. Mariae in Aquiro. Ego Hyacinthus diac. card S. Mariae in Cosmedin. Datum Laterani, per manum Rolandi, sanctae Romanae Ecclesiae presb. card. et cancellarii, Idib. V, Incarn. Domin. anno 1157, pontif. vero D. Adriani papae IV anno III.
|
(Joan. XXI) (Matth.
XVI) (ibid.) (Luc. XXII)
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | ||
Adrianus IV
| 139 |
CXXXIX. Episcopis, duci, populo Venetiarum Henricum patriarcham Gradensem commendat. Nuntiat eidem ab archiepiscopo Jadertino promissam obedientiam esse. (Laterani, Jun. 13.) [ Ibid., col. 825.]
|
ADRIANUS episcopus, servus, servorum Dei, venerabilibus fratribus episcopis et dilectis filiis, majestati ducis, et universo populo Venetiarum, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Venerabilem fratrem nostrum Henricum Gradensem patriarcham, sicut eum, quem vera in Domino affectione diligimus, et sincerae charitatis brachiis amplectimur, ad sedem apostolicam venientem ea, qua decuit benignitate recepimus, et honorem ei debitum impendentes, ipsum in postulationibus suis, tum pro suae honestate ac probitate personae, et pro commisso sibi dignitatis officio, tum pro eo quod vos et civitatem vestram, sicut nobilem et famosam diligimus, et intendimus honorare quibus modis secundum Deum potuimus, curavimus exaudire. Quem ad vos, tanquam ad speciales et devotos filios, cum apostolicae sedis benedictione, et nostrae gratiae plenitudine principaliter remittentes, universitati vestrae ipsum attentius commendamus, per apostolica vobis scripta mandantes, quatenus eum honorifice recipiatis, honeste tractetis, et ei tanquam spirituali principi et animarum vestrarum rectori debitam in omnibus obedientiam et reverentiam impendatis. Ad haec discretioni vestrae praesentium significatione volumus innotescat, quod frater noster Jadrensis archiepiscopus in nostra et fratrum nostrorum praesentia, memorato fratri nostro patriarchae ejusque successoribus, obedientiam, tanquam primati suo spontanea voluntate promisit, et nos promissionem ipsam in publicum fecimus redigi instrumentum. Vos autem sicut viri strenui et famosi ad dilatandos terminos Gradensis Ecclesiae matris vestrae omnibus modis laboretis, atque ad ejus augmentum efficaciter studeatis. Nos enim temporis opportunitate accepta, eamdem Ecclesiam, quibus modis cum Deo poterimus, curabimus honorare, atque exaltationi et utilitati ipsius attentius providere. Datum Lat., Idib. Junii, anno III.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 140 |
CXL. Rodulpho priori Camaldulensi ejusque successoribus asserit monasterium Prataliense a Jeronymo episcopo Aretino donatum. (Laterani, Jun. 15.) [MITARELLI, Ann. Camal., III, Append., 496.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis RODULPHO priori Camaldulensi, ejusque fratribus, tam praesentibus quam futuris, regularem vitam professis, in perpetuum.
|
Quoties illud a nobis petitur, quod religioni et honestati convenire dignoscitur, animo nos decet libenti concedere, et petentium desideriis congruum impertiri suffragium. Petivistis a nobis, dilecti in Domino filii, ut donationem monasterii de Pratalia et concessionem vobis et per vos Ecclesiae Camaldulensi a venerabili fratre nostro Jeronymo Aretino episcopo vobis canonice factam, auctoritate apostolica muniremus, nos vero ex ejusdem fratris episcopi litterarum tenore, quas nobis transmisit, plenarie cognoscentes, eamdem donationem canonice factam auctoritate apostolica confirmamus, et confirmationem ipsam ratam et inconcussam perpetuis temporibus decernimus permanere. Praefatum ergo monasterium cum ecclesiis et omnibus pertinentiis suis vobis munimine sedis apostolicae confirmantes ipsum sub apostolicae sedis et nostra speciali protectione suscipimus et praesentis scripti privilegio communimus. In primis siquidem statuentes ut ordo monasticus, qui secundum Deum et beati Benedicti Regulam atque ordinem Camaldulensium fratrum ibidem dignoscitur institutus, perpetuis in eodem loco temporibus inviolabiliter observetur. Praeterea quascunque possessiones, quaecunque bona idem monasterium impraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, praestante Domino poterit adipisci, firma vobis, et his qui in eodem monasterio studuerint Domino deservire, et illibata permaneant. Sepulturam quoque illius loci liberam esse concedimus, ut eorum devotioni et extremae voluntati, qui se illic sepeliri deliberaverint, nisi forte excommunicati vel interdicti sint, nullus obsistat, salva tamen justitia matricis ecclesiae. Sane novalium ejusdem monasterii, quae propriis manibus aut sumptibus excoluntur, sive de nutrimentis animalium vestrorum nullus decimas praesumat exigere Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatum monasterium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet vexationibus fatigare, sed illibata omnia et integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva sedis apostolicae auctoritate et dioecesani episcopi canonica justitia. Si qua igitur, etc.Ego Bernardus, presb. card. tit. S. Stephani in Ego Adrianus, catholicae Ecclesiae episcopus Ego Gregorius, Sabinensis episcopus. Ego Manfredus, presb. card. tit. Sanctae Sabinae. Ego Julius, presb. card. tit. Sancti Marcelli. Ego Hubaldus, presb. card. tit. S. Crucis in Jerusalem. Ego Guido, presb. card. tit. Pastoris. Ego Octavianus, presb. card. tit. S. Caeciliae Coelio Monte. Ego Joannes, presb. card. SS. Joannis et Pauli tit. Pammachii. Ego Ildebrandus, presb. card. tit. Basilicae XII apostolorum. Ego Oddo, diac. card. Sancti Nicolai in Carcere Tulliano. Ego Oddo, diac. card. Sancti Georgii ad Velum Aureum. Ego Bonadies, diac. card. Sancti Angeli. Ego Boso, diac. card. SS. Cosmae et Damiani. Datum Laterani per manum Rolandi, sanctae Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis et cancellarii, XVII Kalend. Julii, indictione V, Incarnationis Dominicae anno 1157, pontificatus vero domni Adriani papae IV anno III.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 141 |
CXLI. Privilegium pro Ecclesia Ravellensi. (Anagniae, Sept. 11.) [UGHELLI, Italia sacra, I, 1185.]
|
ADRIANUS IV episcopus, servus servorum Dei, ven. fr. Jo. Ravellensi episc. ejusque success. canonice substituendis in perpetuum.
|
Piae postulatio voluntatis effectu debet prosequente compleri, quatenus et devotionis sinceritas laudabiliter enitescat, et utilitas postulata vires indubitanter assumat. Eapropter, venerabilis in Christo frater Joannes episcope, tuis justis postulationibus clementer annuimus, et praefatam Ravellensem Ecclesiam, cui, Deo auctore, praeesse dignosceris, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus, statuentes, ut quascunque possessiones, quaecunque bona eadem Ecclesia inpraesentiarum, juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum, vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma tibi, tuisque successoribus et illibata permaneant, omnem vero ambitum Ravellensis Ecclesiae, sicut a praedecessoribus tuis rationabiliter possessus est, tibi tuisque successoribus in perpetuum confirmamus. Decernimus ergo, ut nulli omnino hominum liceat praefatam Ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet vexationibus fatigare; sed omnia integre conserventur eorum, pro quorum gubernatione, ac sustentatione concessa sunt usibus omnino profutura, salva sedis apostolicae auctoritate. Si qua igitur, etc. Ego Adrianus, catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Hubaldus, presb. card. tit. S. Praxedis. Ego Hubaldus, presb. card. tit. S. Crucis in Hierusalem. Ego Jacobus, presb. card. SS. Joann. et Pauli tit. Pammachii. Ego Arditio, diac. card. S. Theodori. Ego Boso, diac. card. SS. Cosmae et Dam. Datum Anagniae per manum Rolandi, S. R. E. presb. card. et cancellarii, III Id. Sept., ind. V, Incar. Dom. 1157, pontificatus vero domni Adriani papae IV anno III.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 142 |
CXLII. Privilegium pro Ecclesia Beneventana. (Urbeveteri, Sep. 28.) [UGHELLI, Italia sacra, VIII, 117.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri HENRICO Beneventano archiepiscopo, ejusque successoribus canonice substituendis in perpetuum.
|
Et rationis ordo disponit, et ecclesiasticae utilitatis consideratio persuadet, fratribus et coepiscopis nostris ampliorem gratiam et honorem impendi, et commissarum eorum gubernationi Ecclesiarum contra saecularis pravitatis incursus sacrosanctae Romanae Ecclesiae tuitione vallari, ut tanto de subditorum salute, ac sui exsecutione officii sollicitiores possint semper existere, quanto contra pravorum audaciam protectionis apostolicae majus se prospexerint munimen habere. Eapropter, venerab. in Christo frater Henrice archiepiscope, tuis justis postulationibus clementer annuimus, et Beneven. Eccl., cui, Deo auctore, praeesse dignosceris, sub B. Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scriptis privilegio communimus. Statuentes ut, quascunque possessiones, quaecunque bona eadem Ecclesia impraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum, vel principum, oblatiore fidelium seu aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma tibi, tuisque successoribus, et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis, episcopatus, Avellinum, Montem-Maranum, Frequentinum, Arianum, Montem de Vico, Bovinum, Asculum, Luceriam, Florentinum, Tortibulum, Montem-Corvinum, Vulturariam, Civitatem, Draconariam, Alarinum, Termulam, Guardiam, Triventum, Bojanum, Alifam, Telesam, et Sanctam Agatham: infra civitatem Beneventanam, ecclesiam S. Pauli, ecclesiam S. Mariae de Porta Gloriosa, ecclesiam S. Petri Paccadosso, ecclesiam Sanctae Theclae, ecclesiam S. Martini, ecclesiam Sanctae Mariae ante horam, ecclesiam S. Petri sitam juxta eccl. Petri de Medicis. ecclesiam Sanctae Mariae de Ancona, ecclesiam S. Arthellais, ecclesiam S. Januarii de Graecis, ecclesiam S. Marini, ecclesiam S. Paschasii, ecclesiam S. Angeli, quae est sita juxta ecclesiam S. Cassiani, ecclesiam Sanctae Mariae Rotundae: extra civitatem vero Beneventanam, ecclesiam S. Mariae de Rocca, ecclesiam S. Mariae de Venticano, ecclesiam S. Petri de Cardito, ecclesiam S. Petri de Planisio, ecclesiam S. Theodorae, ecclesiam S. Mariae in Geldone, abbatiam S. Mariae in Strata, abbatiam Sanctae Mariae de Corate, ecclesiam S. Mariae in Gradellis, et quidquid juris habes in castro Montis Sarculi, et valle Caudina. Praeterea concedimus tibi pallii usum ex more ad sacra missarum solemnia celebranda, et crucem per totam parochiam tuam deferendam; pallii vero usum videlicet in Natali Domini, in die S. Stephani, Epiphania, Purificatione sanctae Mariae, in Annuntiatione ejusdem, in Laetare Jerusalem, Coena Domini, in Sabbato sancto, in paschalibus festivitatibus, Ascensione Domini et Pentecostes; in festivitate S. Joannis Baptistae, et in natalitiis beatorum apostolorum, in Assumptione et Nativitate beatae Mariae virginis, et in duabus translationibus B. Bartholomaei, in dedicatione tui archiepiscopatus, et in anniversario tuae consecrationis die, in congregationibus, et consecrationibus episcoporum, ordinationibus clericorum, consecrationibus ecclesiarum, et in festivitatibus majorum ecclesiarum tuae provinciae. Decernimus etiam ut nulli omnino hominum liceat praefatam Ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, aut aliquibus vexationibus fatigare; sed omnia integra conserventur eorum pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt usibus omnimodis profutura, salva in omnibus apostolicae sedis auctoritate. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona hanc nostrae constitutionis paginam sciens contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de praedicta iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco justa servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen. Ego Adrianus, cath. Eccl. episc. Ego Hubaldus, presbyt. card. tit. S. Praxedis. Ego Manfredus, presb. card. tit. S. Sabinae. Ego Hubaldus, presb. card. tit. S. Crucis. Ego Octavianus, presb. card. tit. S. . . . Ego Gerardus, presb. card. tit. S. Stephani in Coelio Monte. Ego Henricus, presb. card. tit. SS. Nerei et Achillei. Ego Joannes, presb. card. tit. Sanctorum Silvestri et Mari. Ego Joannes, diac. card. tit. Sanctorum Sergii et Bacchi. Ego Oddo, diac. card. tit. S. Nicolai in Carcere Tulliano. Dat. Urbeveteri per manum Rolandi, S. R. E. presbyteri cardinalis et cancellarii IV Kal. Octobr., indict. V, Incarnationis Dominicae anno 1157, pontificatus domni Adriani papae IV anno tertio.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 143 |
CXLIII. Friderico Romanorum imperatori exprobrat quod sacrilegam Eskilli archiepiscopi Lundensis comprehensionem, neglectis admonitionibus suis, impunitam adhuc tulerit. Memorat coronam imperatoriam a sese ei collatam, etc. (Circa Oct.) [MANSI, Concil., XXI, 789.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio FRIDERICO illustri Romanorum imperatori, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Imperatoriae majestati, pàucis retroactis diebus, recolimus scripsisse, illud horrendum et exsecrabile facinus, et piaculare flagitium tempore nostro commissum, in Teutonicis partibus, sicut credimus, aliquando intentatum, excellentiae tuae ad memoriam revocantes, non sine grandi admiratione ferentes quod absque digna severitate vindictae usque nunc transire passus sis tam perniciosi sceleris feritatem. Qualiter enim venerabilis frater noster E. Londonensis archiepiscopus, dum a sede apostolica remearet, a quibusdam impiis et scelestis in partibus illis captus fuerit, et adhuc in custodia teneatur; qualiter etiam in ipsa captione praedicta, viri impietatis, semen nequam, filii scelerati, in eum et in suos evaginatis gladiis violenter exarserint, et eos ablatis omnibus, quam turpiter atque inhoneste tractaverint, et tua serenissima celsitudo cognoscit, atque ad longinquas et remotissimas regiones fama tanti sceleris jam pervenit. Ad cujus utique vehementissimi facinoris ultionem, sicut is cui bona placere, mala vero displicere credimus, constantius exsurgere debuisti, et gladium, qui tibi ad vindictam maledictorum, laudem vero bonorum est ex divina provisione concessus, in cervicem desaevire oportuit impiorum, et gravissime conterere praesumptores. Tu vero ad ipsum ita dissimulasse diceris, saevitiam neglexisse, quod eosdem non est quare poeniteat commisisse reatum; quia impunitatem sacrilegii quod gesserunt, jamjam sentiunt invenisse. Cujus quidem dissimulationis et negligentiae causam penitus ignoramus, quoniam nos in aliquo serenitatis tuae gloriam offendisse conscientiae scrupulus nostrum animum non accusat; sed personam tuam sicut charissimi et specialis filii nostri et principis Christianissimi, quem in apostolicae confessionis petra non ambigimus per Dei gratiam solidatum, sincera semper dilexerimus charitate, et debitae tractavimus benignitatis affectu. Debes enim, gloriosissime fili, ante oculos mentis reducere, quam gratanter et quam jucunde alio anno mater tua sacrosancta Romana Ecclesia te susceperit, quanta cordis affectione tractaverit, quantum tibi dignitatis plenitudinem contulerit, et honoris, et qualiter imperialis insigne coronae libentissime conferens benignissimo gremio suo tuae sublimitatis apicem studuerit confovere, nihil prorsus efficiens quod regiae voluntati vel in minimo cognosceret obviare. Neque tamen poenitet nos desideria tuae voluntatis in omnibus implevisse, sed si majora beneficia excellentia tua de manu nostra suscepisset, si fieri posset, considerantes quanta Ecclesiae Dei et nobis per te incrementa possint et commoda provenire, non immerito gauderemus. Nunc autem quia tam immensum facinus, quod in contumeliam universalis Ecclesiae et imperii tui noscitur etiam commissum, negligere ac dissimulare videris, suspicamur utique ac veremur ne forte in hanc dissimulationem et negligentiam propter hoc tuus animus sit inductus, quod suggestione perversi hominis zizania seminantis, adversus clementissimam matrem tuam sacrosanctam Romanam Ecclesiam, et nos ipsos indignationem, quod absit! aliquam conceperis vel rancorem. Ob hoc igitur et ob hoc alia omnia negotia, quae cognoscimus imminere, duos de melioribus et charioribus, quos circa nos habemus, dilectos scilicet filios nostros, Bernhardum S. Clementis presbyterum, Rolandum S. Marci presbyterum cardinalem et cancellarium nostrum, viros utique religione, prudentia et honestate conspicuos, serenitati tuae de latere nostro, ad praesens duximus destinandos, excellentiam tuam rogantes attentius, quatenus eos tam honorifice quam benigne recipias, honeste tractes, et ea quae ipsi super hoc, et super aliis, ad honorem Dei et sacrosanctae Romanae Ecclesiae, ad decus etiam et exaltationem imperii pertinentia, ex parte nostra, imperatoriae proposuerint dignitati, sicut si ab ore nostro procedant, absque ulla haesitatione suscipias, et ipsorum verbis, tanquam si ea contingeret nos proferre, fidem non dubites adhibere
|
(quod sine grandi animi moerore non dicimus)
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | ||
Adrianus IV
| 144 |
CXLIV. Hospitalis S. Blasii juxta Modoetiam possessiones confirmat. (Laterani, Nov. 4.) [GIULINI, Memorie di Milano, VI, 529.] CXLV Monasterio Mediolanensi Sancti Dionysii confirmat omnia illius jura et bona. (Laterani, Nov. 10.) [MURATORI, Antiq. Ital., V, 1035.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis WILFREDO abbati monasterii Sancti Dionysii Mediolanensis, ejusque fratribus tam praesentibus quam futuris, regularem vitam professis in perpetuum.
|
Justis religiosorum desideriis dignum est facilem praebere consensum, ut fidelis devotio celebrem consequatur effectum. Eapropter, dilecte in Domino fili Wilfrede abbas, tuis justis postulationibus clementer annuimus, et monasterium Sancti Dionysii, cui, Deo auctore, praesides, et praedecessoris nostri beati Petri, et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus, statuentes ut, quascunque possessiones, quaecunque bona idem monasterium impraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, praestante Domino, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: Ecclesiam videlicet Sancti Michaelis de Pescallo, in qua monasterium statuendi, si expedierit, facultatem habetis, sicut a venerabili fratre nostro Oberto Mediolanensi archiepiscopo rationabili providentia vobis concessum est; totam parochiam suburbii illius portae, quae dicitur Porta Nova, sicut per ejusdem archiepiscopi sententiam legitime vobis adjudicata est; ecclesiam Sanctae Mariae in Solario, quae nunc Sancti Fidelis dicitur; ecclesiam Sancti Laurentii, quae est juxta domum Tassonis, cum omnibus earum pertinentiis; curtem de Melate cum tribus capellis, videlicet Sancti Bartholomaei, Sancti Dionysii, Sanctae Mariae de Sabioncello, et duobus castris, scilicet de Melate et Sabioncello; curtem de Lierni, cum duabus capellis beati Mauricii videlicet et beati Michaelis; tertiam partem curtis de Talamona cum decima, et jus vestrum in duabus capellis, quae in curte illa sitae sunt, videlicet Sanctae Mariae et Sancti Martini, cum omnibus ad eas pertinentibus; capellam Sancti Martini de Gradi, cum omnibus ejus possessionibus; ecclesiam beati Michaelis de Pescallo, cum omnibus suis pertinentiis; decimam terrarum, quae sunt juxta ipsum monasterium, et illarum terrarum, quae sunt circum flumen Sevisum hinc atque inde in omnibus pertinentiis hominum habitantium in Porta, quae dicitur Nova, et in porta orientali, quae modo coluntur, vel in antea cultae fuerunt, sicut ab Eriberto bonae memoriae Mediolanensi archiepiscopo canonice vobis concessa est, et in scripto suo firmata; possessiones, quas habetis in Sacrate et in Sexto, qui dicitur Joannis, in Affori, in Ponte Curionis, in Grogonzola, in Aronio, Pescallo, Lomacio, Casalego, Calutate, Romano, in Quinto, in Surdi, et in Casale, de Casinis, de Valle Saxia, cum omnibus supradictarum possessionum libertatibus et consuetudinibus, sicut eas cessione regum hactenus quiete habuistis, et praefati Oberti archiepiscopi scripto vobis confirmatae sunt. Ad haec quatuor clerici ipsius monasterii, qui sunt de ordine Decomanorum Mediolanensis Ecclesiae, ab abbate, qui pro tempore fuerit, ad honorem Dei in eadem Ecclesia ponantur et ordinentur, eique tanquam patri et Domino suo obedientes existant, sicut hactenus exstitisse dignoscitur, et scripto jam dicti archiepiscopi continetur. Statuimus autem in praedictis ecclesiis Sanctorum Laurentii et Fidelis, vobis cum assensu memorati archiepiscopi absque contradictione aliqua ponere liceat sacerdotes. Prohibemus etiam ut nemini fas sit in parochia suburbii Portae Novae, quae vestri juris existit, infirmos visitare, mortuos sepelire, et alia divina officia, quae ad parochiale jus pertinent, vobis invitis, populo celebrare. Praeterea quidquid Adalbertus jam dictus abbas ipsius monasterii invasor ab eadem Ecclesia Sancti Dionysii per venditiones, pignorationes, infeudationes, investituras, libellos, commutationes, locationes, seu alio quolibet modo illicite alienavit, irritum esse censemus, et ad ipsam Beati Dionysii ecclesiam revocandi facultatem vobis concedimus, quemadmodum per senteutiam consulum Mediolanensium a Rubaldo bonae memoriae archiepiscopo confirmatum legitime judicatum est. Sane novalium vestrorum, quae propriis manibus aut sumptibus colitis, sive de nutrimentis vestrorum animalium, nullus a vobis decimas praesumat exigere. Decimas quoque, quas canonice possidetis, vobis nihilominus confirmamus. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatum monasterium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet vexationibus fatigare, sed illibata omnia et integra conserventur, eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva sedis apostolicae auctoritate et Mediolanensis archiepiscopi canonica justitia. Si qna igitur in futurum ecclesiastica, saecularisve persona hanc nostrae constitutionis paginam sciens contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonitus, nisi praesumptionem suam digna satisfactione correxerit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sanctissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen.Ego Henricus, presbyter cardinalis tituli Sanctorum Ego Adrianus, catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Gregorius, Sabinensis episcopus. Ego Hubaldus, presbyter cardinalis tituli Sanctae Praxedis. Ego Julius, presbyter cardinalis tituli Sancti Marcelli. Ego Octavianus, presbyter cardinalis tituli Sanctae Caeciliae. Nerei et Achillei. Ego Odo, diaconus cardinalis Sancti Georgii ad Velum aureum. Ego Guido, diaconus cardinalis Sanctae Mariae in Porticu. Ego Odo, diaconus cardinalis Sancti Nicolai in Carcere Tulliano. Ego Bonadies, diaconus cardinalis Sancti Angeli. Datum Laterani per manum Alberti, Sancti Adriani diaconi cardinalis, vicem domni Rolandi, sanctae Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis et cancellarii, gerentis, IV Idus Novembris, indictione VI, Incarnationis Dominicae anno 1157, pontificatus vero domni Adriani papae IV, anno tertio.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 146 |
CXLVI. Privilegium pro parthenone S. Spiritus Paraclitensi (Laterani, Dec. 1.) [Opp. Abaelardi, 353.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis in Christo filiabus HELOISSAE abbatissae, caeterisque in oratorio Sancti Spiritus, quod in pago Trecensi situm est, divino famulatui mancipatis, etc. .
|
Loca vero de Pomario, Triagnello, Leavalle, Neforto, Sancti Flaviti, quemadmodum vobis rationabiliter concessa sunt, auctoritate vobis apostolica confirmamus, etc. Datum Laterani, per manum Alberti, Sancti Adriani diaconi cardinalis, vicem domini Rolandi, sanctae Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis et cancellarii, gerentis, Kal. Decembris, ind. XI, Incarnationis Dominicae anno 1157, pontificatus vero domini Adriani papae IV anno III.
|
[ ut in superiori Eugenii epist. ]
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | ||
Adrianus IV
| 147 |
CXLVII. Ecclesiam S. Rudberti Salsburgensem tuendam suscipit et ejus bona ac jura confirmat. (Laterani, Decemb. 30.) [HANSIZII, Germ. sacra, II, 254.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis HUGONI praeposito Sancti Rudberti Salsburgensis Ecclesiae, ejusque fratribus tam praesentibus quam futuris, canonicam vitam professis, in perpetuum.
|
Quoties illud a nobis petitur, quod religioni et honestati dignoscitur convenire, animo nos decet libenti concedere et petentium desideriis congruum impertiri suffragium. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus clementer annuimus, praedecessorum nostrorum felicis memoriae Calixti, Honorii, Innocentii et Eugenii Romanorum pontificum vestigiis inhaerentes, ecclesiam Sancti Rudperti, in qua divino mancipati estis obsequio sub B. Petri et nostra protectione suscipimus et praesentis scripti privilegio communimus. In primis siquidem statuentes ut ordo canonicus, qui secundum Dominum et B. Augustini Regulam atque institutionem venerabilis fratris nostri bonae memoriae Conradi Salzburgensis archiepiscopi noscitur institutus perpetuis ibidem temporibus inviolabiliter observetur. Sancimus etiam ut nullus de loco in quo statuti estis, vos audeat amovere aut ordinem alterius professionis super vos inducere, Praeterea quascunque possessiones, quaecunque bona eadem ecclesia inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, praestante Domino, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: Longow, cum omnibus pertinentiis suis; Krencecar, cum omnibus pertinentiis suis; Saldorf, cum omnibus pertinentiis suis; Hoerdingen, cum omnibus pertinentiis suis; Salinas in Halle, cum curtibus et mancipiis, et aliis pertinentiis suis. In orientali plaga vineas, agros, curtes, familias, cum omnibus pertinentiis suis; Arnstorff, cum omnibus pertinentiis suis; Peberar, cum omnibus pertinentiis suis, et ea quae juste et legitime possidere videmini in Salzburgensi pago, tam in agris quam in pratis et novalibus; ecclesiam Sancti Jacobi, quae in Salzburgensi civitate juxta monasterium vestrum sita est, cum omnibus pertinentiis suis; Pongor autem Hopfgart cum omnibus pertinentiis suis. Sane ne quis vestrum clericus vel laicus, post professionem exhibitam proprium quid habere, neve sine abbatis vel congregationis licentia claustri cohabitationem deserere audeat, interdicimus. Prohibemus etiam ut nullus ecclesiae vestrae advocatus alium pro se substituere, vel vos injustis vexationibus fatigare praesumat. Nulli etiam episcopo licentia pateat angarias vel alias novas exactiones canonice quieti et religioni contrarias vobis vel ecclesiae vestrae imponere. Obeunte vero te, nunc ejusdem loci abbate vel tuorum quolibet successorum, nullus ibi qualibet subreptionis astutia seu violentia praeponatur, nisi quem fratres communi consensu, vel fratrum pars consilii sanioris, secundum Dominum et beati Augustini Regulam, providerint eligendum. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatam Ecclesiam temere perturbare aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere. seu quibuslibet vexationibus fatigare; sed illibata omnia et integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt usibus omnimodis profutura, salva sedis apostolicae auctoritate, et Salzburgensis archiepiscopi canonica reverentia. Si qua igitur, etc. Cunctis autem, etc. Datum Laterani per manum Rolandi, sanctae Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis et cancellarii, III Kal. Januarii, indictione VI, Incarnationis Dominicae anno 1157, pontificatus vero domni Adriani papae IV anno IV.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 148 |
CXLVIII. Archiepiscopis et episcopis Germaniae queritur injurias a Friderico imperatore legatis suis illatas. Mandat enitantur ut imperator a Reinaldo cancellario satisfactionem faciat exhiberi. [MANSI, Concil., XXI, 790.]
|
Quoties aliquid in Ecclesia contra honorem Dei et salutem fidelium attentatur, fratrum et coepiscoporum nostrornm, et eorum praecipue qui Spiritu Dei aguntur cura debet existere, ut ea, quae male gesta sunt, gratam Deo correctionem debeant invenire. Hoc autem tempore, quod absque nimio moerore non dicimus, charissimus filius noster Fridericus Romanorum imperator, tale quid egit, quale temporibus antecessorum suorum non legimus perpetratum. Cum enim nos duos de melioribus fratribus nostris, Bernhardum tit. S. Clementis, et Rolandum, Cancellarium nostrum, tit. S. Marci presbyteros cardinales, ad ipsius praesentiam mississemus, ipse, cum primum ad ejus praesentiam pervenerunt, alacriter visus est eos recepisse. Sequenti vero die cum redirent ad eum, et litterae nostrae in ejus auribus legerentur, accepta occasione cujusdam verbi, quod ipsarum litterarum series continebat, insigne videlicet coronae beneficium tibi contulimus, in tantam animi commotionem exarsit, ut convicia, quae in nos et legatos nostros dicitur conjecisse, et quam inhoneste ipsos a praesentia sua recedere, ac de terra sua velociter exire compulerit, et audire opprobrium, et lamentabile sit referre. Eis autem ab ipsius praesentia excedentibus, facto edicto, ne aliquis de regno vestro ad apostolicam sedem accedat, per omnes fines ejusdem regni custodes dicitur posuisse, qui eos, qui ad sedem apostolicam venire voluerint, violenter debeant revocare. Super quo facto licet aliquantulum perturbemur, ex hoc tamen in nobis ipsis majorem consolationem accipimus, quod ad id de vestro et principum consilio non processit. Unde confidimus eum a sui animi motu, consilio et persuasione vestra facile revocandum. Quocirca fratres, quoniam in hoc facto non solum nostra, seu vestra et omnium Ecclesiarum res agi dignoscitur, charitatem vestram monemus, et exhortamur in Domino, quatenus opponatis vos murum pro domo Domini, et praefatum filium nostrum ad viam rectam quam citius reducere studeatis, attentissimam sollicitudinem adhibentes, ut a Reinaldo cancellario suo, et Palatino comite, qui magnas blasphemias in praefatos legatos nostros, et matrem vestram sacrosanctam Romanam Ecclesiam evomere praesumpserunt, talem et tam evidentem satisfactionem faciat exhiberi ut, sicut multorum aures amaritudo sermonis eorum offendit, ita etiam satisfactio multos ad viam rectam debeat revocare.
|
Non acquiescat idem filius noster consiliis iniquorum, consideret novissima et antiqua, et per illam viam incedat, per quam Justinianus, et alii catholici imperatores incessisse noscuntur. Exemplo siquidem et imitatione illorum, et honorem in terris, et felicitatem in coelis sibi poterit cumulare. Vos etiam, si eum ad rectam semitam reduxeritis, et beato Petro apostolorum principi gratum dependetis obsequium, et vobis, et Ecclesiis vestris conservabitis libertatem. Alioquin noverit antedictus filius noster, ex admonitione vestra, noverit ex promissionis evangelicae veritate, quod sacrosancta Romana Ecclesia super firmissimam petram, Deo collocante, fundata, quantocunque ventorum turbine quatiatur, in sua firmitate, protegente Domino, in saeculum saeculi permanebit. Nec autem, sicut nostis, deceret eum tam arduam viam absque vestro consilio attentasse. Unde credimus quod, auditis admonitionibus vestris, facillime poterit ad frugem sanioris studii, sicut vir discretus, et imperator catholicus revocari.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 149 |
CXLIX. Aldebrandino et Bernardino, filiis Ubolini comitis de Calmaiare, praedia quaedam beneficiaria tribuit. [MURATORI, Antiq. Ital., I, 631.]
|
In nomine Domini, etc. Ego Adrianus sanctae sedis apostolicae papa IV, consensu et voluntate fratrum meorum, videlicet Ubaldi presbyteri cardinalis titulo Sanctae Praxedis, Ubaldi titulo Sanctae Crucis, Julii titulo Sancti Marcelli, Henrici titulo Sanctorum Nerei et Achillei, Bosonis diaconi cardinalis Sanctorum Cosmae et Damiani, camerarii nostri, et Alberti diaconi cardinalis Sancti Adriani; concedimus vobis Aldebrandino et Bernardino, filiis quondam Ubolini comitis de Calmajare, vestrisque legitimis filiis et filiabus vestris; si autem sine legitimis filiis et filiabus decesseritis, infra nominatae terrae, quas vobis concedimus, in jure et dominio beati Petri libere remaneant; id est Fractam filii Adzonis, etc., ut supra. Positae sunt autem praedictae terrae in episcopatibus Suanensi, Urbevetano, Tudertino, Clusino, juris beati Petri et sanctae Romanae Ecclesiae. Ad tenendum, utendum, fruendum, meliorandum, et, sicut dictum est, tenendum, possidendum, pro eo quod hominium nobis fecistis et fidelitatem nobis nostrisque catholicis successoribus et sanctae Romanae Ecclesiae jurastis, et stratam omni tempore et omnibus personis servare, exceptis publicis latronibus, et inimicis Ecclesiae Romanae et vestris. Ita tamen si formam peregrinorum non portaverint, et treugam jurare et observare promisistis, si alii compares vestri juraverint et observaverint, Roccam Sancti Stephani custodiendam damus Scarlatano de Radicofano et Orlandino fratri suo, et filiis Belizi, etsi fidelitatem nobis fecerint, cum expensis vestris per quinque continuos annos. Tali conditione, quod si aliqua causa in strata offenderitis, et infra octo dies requisiti non emendaveritis, tunc praenominata Rocca Sancti Stephani in jure et dominio beati Petri absolute remaneat. Si vero in treuga vel contra Hospitales, Templares, clericos, monachos offenderitis, et infra quindecim dies requisiti non emendaveritis, tunc praenominata Rocca Sancti Stephani in jure et dominio beati Petri remaneat. Ecclesias, clericos, monachos de terra vestra ita fovebitis et servabitis, sicut alii nostri fideles suas ecclesias, clericosque suos et monachos servant. Nulli alii pio loco concessionem istam in partem vel in totum dabitis vel alienabitis, nec alicui personae vendetis seu alienabitis, priusquam domno papae, qui pro tempore fuerit, et sanctae Romanae Ecclesiae, justo videlicet pretio minuendo in duodecim denariis pro unaquaque libra. Quod si emere et alienationem ipsam recipere noluerit, dabitis ei suprascriptum commodum, et vendetis seu alienabitis tali personae, quae nobis placeat, sine malitia, salvo semper jure et dominio beati Petri et sanctae Romanae Ecclesiae. Guerram et pacem per personas vestras et praedictas terras ad mandatum Romani pontificis et Romanae ecclesiae facietis vos et filii vestri; filii vero et generi vestri, qui terras ipsas partemve earum tenebunt, nobis nostrisque catholicis successoribus fidelitatem et hominium, guerram et pacem ad mandatum nostrum nostrorumque successorum facient; treugam, stratam, ecclesias, Hospitales, Templares, clericos et monachos se non offendere jurabunt. Alioquin si qui ita non fecerint, a jure nostrae concessionis expertes remanebunt. Nos autem et nostri successores defendere promittimus ab omni homine, si necesse fuerit, secundum officium nostrum.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | ||||
Adrianus IV
| 150 |
CL. Canonicis Calvimontensibus interdicit ne ecclesiae bona alienent; jampridem enim decretum esse, ut in eorum ecclesia fratres monasterii S. Dionysii collocarentur. (Romae, ap. S. Petrum, Jan. 10.) [DOUBLET, Hist. de S. Denys, 502.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei dilectis filiis canonicis Calvimontis Ecclesiae, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Non potest aliqua praesumptione convelli quod auctoritate apostolicae sedis rationabiliter contigerit ordinari. Jamdudum autem, sacrosancta Romana Ecclesia decernente, dignoscitur institutum ut in ecclesia vestra de monasterio B. Dionysii ad divina dependenda obsequia monachi ponerentur, ad quorum usum et dispositionem decedentium canonicorum beneficia devenirent. Ut igitur tam laudabilis institutio nullius valeat astutia vacuari, per praesentia vobis scripta mandamus quatenus praebendas et beneficia vestra vendere, vel quomodolibet alienare nullatenus praesumatis, alioquin nos et alienationes ipsas auctoritate apostolica vacuamus, et in vos, auctore Deo, taliter vindicabimus, ut quam grave sit tam sanctas et tam laudabiles constitutiones infringere, docente poena, intelligere valeatis. Datum Romae apud Sanctum Petrum, IV Idus Januarii.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 151 |
CLI. Henrico Belvacensi episcopo quemdam D. commendat. (Romae, ap. S. Petrum, Jan. 10.) [MARTEN., Ampl. Collect., II, 638.]
|
ADRIANUS episcopus, etc. venerabili fratri HENRICO Belvacensi episcopo, etc.
|
Quia plurimum de tua devotione et animi sinceritate confidimus pro his quos charos habemus preces tibi porrigere minime dubitamus. Inde est quod dilectum filium nostrum D. latorem praesentium, qui multa nobis tam super dilectione circa eum quam super aliis pluribus de tua fraternitate retulit commendanda, charitati tuae attentius commendamus, per apostolica scripta rogantes, quatenus eum pro B. Petri ac nostra reverentia diligas et honores, et eum cum interventu nostro et pro devotione sua de charo habeas chariorem, ipsum quoque in negotiis suis, si qua emerserint, prudentia tua studeat viriliter defensare. Data Romae, apud Sanctum Petrum, IV Kal. Februarii
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 153 |
CLIII. Henrico episcopo Bellovacensi Ansoldum abbatem Compendiensem commendat. (Laterani, Oct. 29.) [MARTEN., Ampl. Collect., II, 642.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei venerabili fratri HENRICO Belvacensi episcopo, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Compendiensem Ecclesiam tanto amplius diligere nos convenit et fovere, quanto plus sollicitudinis ad plantandam in ea religionem Romana Ecclesia dignoscitur habuisse. Quocirca fraternitatem tuam rogamus attentius et monemus in Domino, quatenus dilectum filium nostrum An., ejusdem loci abbatem, pro reverentia beati Petri et nostra diligas et honores, et in suis necessitatibus opem et praesidium largiaris. Et quoniam dilectus filius noster Philippus frater tuus thesaurum ipsius ecclesiae adhuc dicitur detinere, frequens apud eum exhortatio non desit, ut thesaurus ipse in manus praefati abbatis debeat devenire. Praeterea fraternitati tuae mandamus, quatenus de malefactoribus illis, de quibus antedictus abbas in audientia tua querimoniam deposuerit, ita plenam ei justitiam facias, ut pro defectu justitiae non cogatur amplius laborare. Datum Laterani, IV Kal. Novembris.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 154 |
CLIV. Godescalco episcopo Atrebatensi praecipit ut Hugoni cancellario ablatum altare de Aslues restituat. (Laterani, Nov. 1.) [MANSI, Concil., XXI, 807.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri . . . . . Atrebatensi episcopo, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Dilectus filius noster Hugo, charissimi filii nostri Ludovici, illustris Francorum regis cancellarius, transmissa nobis relatione monstravit, se altare quoddam in Atrebatensi episcopatu ex dono Aluisi bonae memoriae Atrebatensis quondam episcopi habuisse, et usque ad illud tempus, quo investituram majoris archidiaconatus in Ecclesia tua de mandato nostro fuerat suscepturus, asserit se idem altare quiete ac pacifice possedisse. Imminente vero die, quo de ipso archidiaconatu debebat juxta mandatum nostrum, sicut diximus, investiri, tu, prout nobis suggeritur, nisi eodem altari tibi primitus restituto, investituram ei facere noluisti, et taliter ab eo ipsum altare diceris extorsisse. Quia vero hujusmodi circumventio rationi contraria est, et a pontificali officio penitus aliena, fraternitati tuae per apostolica scripta praecipiendo mandamus, et mandando praecipimus; qnatenus si res ita se habet, ipsum altare jam dicto filio nostro Hugoni cancellario infra 40 dies post horum susceptionem, omni appellatione cessante, restituas. Quod si tu facere forte distuleris, venerabili fratri nostro , Remensi archiepiscopo, apostolicae sedis legato, a nobis datum esse noveris in mandatis, ut ipse hoc vice nostra non differat effectui mancipare. Datum Laterani V Idus Maii.
|
[Samsoni]
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | ||
Adrianus IV
| 155 |
CLV. Thesbaldum Parisiensem episcopum hortatur ut Hugoni cancellario primum personatum vel honorem qui in Parisensi Ecclesia vacabit, concedat (Laterani, Nov. 1.) [MANSI, XXI, 805.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri Parisiensi episcopo, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Quoniam de devotione et fidei sinceritate, quam erga sacrosanctam Romanam Ecclesiam et nos ipsos habere dignosceris, plenam fiduciam obtinemus, fraternitatem tuam pro his qui nobis chari sunt et accepti, rogare non dubitamus. Quanto autem dilectus filius noster Hugo, charissimi filii nostri, illustris Francorum regis cancellarius, matri tuae sacrosanctae Romanae Ecclesiae et nobis ipsis devotus sit et fidelis, quantum pro ipsius honore sollicitus permaneat et attentus, et nos ipsi cognoscimus, et prudentiam tuam non credimus ignorare. Inde est quod illum fraternitati tuae duximus plurimum commendandum, rogantes attentius quatenus pro beati Petri et nostrarum reverentia litterarum, primum personatum vel honorem qui in tua vacabit ecclesia, ei concedas, ut et ipse nostras sibi preces sentiat fructuosas, et nos de nostrarum precum admissione gratiarum tibi debeamus exsolvere actiones. Datum Laterani, Kal. Novembris.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 156 |
CLVI. Guillelmo nobili viro et universo populo Montispessulani praescribit, ut « finito quinquennio altare S. Salvatoris et oblationes in manu prioris ecclesiae B. Mariae reddant. » (Laterani, Nov. 8.) [D. BOUQUET, Recueil, XV, 687.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio nobili viro GUILLELMO et universo populo Montispessulani, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Licet sacri canones de rebus ecclesiasticis nullam disponendi laicis attribuant facultatem, intuitu tamen devotionis vestrae oblationes S. Salvatoris, ad ipsam ecclesiam relevandam, ita vobis sunt concessae, ut studio vestro inceptum opus citius possit et facilius consummari. Quia vero non convenit res ecclesiasticas ab ecclesiasticarum personarum dispositione penitus alienari, certum tempus determinare volumus, ut, eo peracto, altare ipsum et oblationes per quinquennium annorum spatium, et non amplius teneatis. Quocirca universitati vestrae mandamus quatenus, finito quinquennio, altare praedictum et oblationes in manu prioris ecclesiae B. Mariae reddatis, ut de ipsis sicut de aliis ecclesiasticis rebus liberam disponendi habeat facultatem. Vos igitur, ut de opere vestro et labore possitis aeternae felicitatis gaudia promereri, de ipsis oblationibus et de propriis facultatibus vobis a Deo praestitis agite, et ita efficaciter ad perficiendum opus Ecclesiae insistite, quod in brevi termino valeat, auctore Domino consummari. Datum Laterani, VI Idus Novembris.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 157 |
CLVII. Ad S. Remensem archiepiscopum et ejus suffraganeos.--Pro ecclesia Jerosolymitana et pro militibus Templi. (Laterani, Nov. 13.) [MARTEN., Ampl. Coll., II, 647.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri S. Remorum archiepiscopo, apostolicae sedis legato, ejusque suffraganeis episcopis, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Quantum strenui et egregii domini bellatores, milites videlicet Templi, novi sub gratia Macchabaei, universae Christianitati proficiant et qualiter loca sancta, quae Salvator noster corporali praesentia illustravit, et a paganorum versutia et persecutione defendant, non solum ad eorum, qui vicini sunt, sed et qui extremum orbis axem inhabitant, non ambigimus pervenisse. Unde quanto majora universis Christi fidelibus per eos proveniunt incrementa, tanto attentius providendum nobis imminet et agendum, ut eorum necessitates sublevare curemus, et ipsis paternae charitatis affectu in suis adversitatibus condolentes consilium et auxilium ministremus. Noviter autem, quod sine grandi moerore et exulceratione non dicimus quaedam eis infortunia emerserunt, et invalescente saevitia paganorum, peccatis exigentibus, tam rerum quam personarum non mediocre perpessi sunt dispendium et jacturam. Cum enim filius sanguinei ad obsidendam Bellinacii, quae Christianorum erat subdita ditioni, infinita collecta perfidorum hominum multitudine, accessisset, charissimus in Christo filius noster B. illustris Jerosolymorum rex, simul cum fratribus militiae templi ad fugandos hostes velocius properavit. Cumque adversus paganos e regione castrorum idem rex consedisset, major pars suorum, fratribus templi cum eo remanentibus, impetrata licentia recesserunt; hostes autem hoc liquido cognoscentes, sub festinatione aggressi sunt Christianos, ut eos in manu valida viriliter repugnarent. Rex vero, et qui cum eo erant, quoniam infinitae multitudinis . . . minime poterant sustinere, suasu et nimia precum instantia eorumdem militum templi, ipsis simul cum residuis militibus regis remanentibus ad conflictum, licet invitus, multa tamen prece et postulatione devictus, illaesus tandem ad propria remeavit. Caeterum praedicti fratres pro Christi nomine et Christianorum salute, animas ponere nullatenus formidantes, et alii qui cum eis remanserant, cum innumerabili multitudine paganorum congressi sunt, et praelium ingerunt. In ipso autem praelio dilectus filius noster B. magister militiae templi ab hostibus captus est, et cum eo octoginta septem de numero fratrum, trecenti vero de aliis militibus, tum capti fuerunt, tum in ore gladii trucidati, et tam equos quam arma et alia spolia incredibiliter amiserunt. Sed post hujus diversitatis caliginem et errorem temporis tenebrosi prosperitatis tempus emicuit, et dies optatus serenitatis illuxit. Praedictus itaque filius noster rex, exercitu reparato et collecta militum ac peditum multitudine, simul cum dilectis filiis nostris nobilibus viris T. Flandriae comite et Rainaldo de Sancto Walerico et suis, quos tunc ad partes illas ex insperato contigerat applicare, superbientium hostium rabiem truculentam invasit, et nonnullis eorum captis, nonnullis interfectis, de ipsis utique feliciter triumphando exercitum procul a praedictae civitatis obsidione fugavit. Interim ad majorem laetitiam et ampliorem cumulum gaudiorum, ad majorem quoque de adversitate consolationem habendam milites templi circa triginta, ducentos paganorum euntes ad nuptias verterunt in fugam, et divino praesidio comitante, omnes partim ceperunt, partim gladio trucidarunt. Nunc autem quoniam in tanta desolatione et imminentis necessitatis articulo praedictis fratribus et aliis loca illa sancta pietatis intuitu defendentibus, nec debemus, nec possumus ulla ratione deesse, fraternitatem tuam rogamus, monemus et exhortamur in Domino, quatenus commissum vobis populum studeatis diligentissime commonere, et eis in suorum veniam delictorum ex injunctio vobis officio injungatis, ut si qui idonei fuerint et strenui ad bellandum, ad loca illa pro eorum liberatione ac defensione festinent. Hi vero qui in propriis personis non poterunt laborare, equos, arma bellica, quae in partibus illis sunt plurimum necessaria, et alia de facultatibus suis pro animarum suarum salute et paganorum remedio illuc studeant destinare. Data Laterani, Id. Nov.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 158 |
CLVIII. Abbatibus Biterrensis dioecesis praecipit ut praesuli Biterrensi pareant. (Laterani, Nov. 13.) [ Gall. Christ., VI, Instrum., 138.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis abbatibus per Biterrensem parochiam constitutis, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Non moveri non possumus de iis quae a venerabili fratre nostro Guillelmo Biterrensi episcopo nobis nuntiata sunt. Asserit siquidem nobis quod debitam ei recusatis obedientiam et reverentiam quanquam vestro episcopo exhibere. Unde cum ad obediendum potius quam ad repugnandum suscepti habitus vos qualitas provocet, datur evidenter intelligi quod non illud intus gestatis in mente quod exterius in veste protenditis; obedire enim vestro praelato vos convenit, qui propriam voluntatem etiam, quantum habitus ostendit, pro Domino reliquistis. Ut ergo aliud non probemini gestare interius quam id quod habitu exterius demonstratis, per apostolica vobis scripta mandamus praecipiendo, quatenus vos quibus idem episcopus auctoritate sua manus imponit, omnem illi obedientiam et reverentiam appellatione remota sine contradictione aliqua persolvatis, quae a subditis praelatis debet humiliter exhiberi: quod si aliquis vestrum inobediens ipsi aut rebellis exstiterit, sententiam quae a jam dicto fratre nostro in eum qui ipsi obedire noluerit canonice fuerit promulgata, nos, auctore Domino, auctoritate nostra ratam habebimus. Datum Laterani, Idibus Novembris.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 159 |
CLIX. Privilegium pro parthenone S. Spiritus Paraclitensi. (Laterani, Nov. 25.) [Opp. Petri Abaelardi, p. 354.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis in Christo filiabus, HELOISSAE abbatissae monasterii de Paracleto ejusque sororibus, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Quoties religiosae personae a nobis talia postulant, quae a rationis tramite non discordant, ad concedendum quod petitur non debemus difficiles inveniri. Eapropter, dilectae in Domino filiae, vestris justis postulationibus gratum impertientes assensum, auctoritate vobis apostolica concedimus, ut eos qui de facultatibus suis Ecclesiae vestrae grata conferunt solatia charitatis, si forte non proprio reatu, sed pro alienis sunt excessibus interdicti, liceat vobis ad sepulturam recipere, et ipsos In coemeterio vestro cum aliis fidelibus tumulare. Datum Laterani, VIII Kal. Decembris.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 160 |
CLX. Ad Henricum episcopum Belvacensem.--Ut, nulla interposita dubitatione, fungi munere episcopali pergat. (Laterani, Dec. 1) .[Marten., Ampl, Collect., II, 650.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri HENRICO Belvacensi episcopo, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Praedecessor noster sanctae memoriae papa Eugenius in Belvacensem te voluit episcopum subrogari, sperans quod de tua persona Ecclesiae Dei utilitas non modica proveniret. In qua siquidem dignitate tua nobilitas adeo provide, honeste ac circumspecte, cooperante gratia divina, se hactenus habuit, quod ipsius praedecessoris nostri videtur intentio adimpleta, et nos tuam cognoscentes de praeteritis probitatem, de tuae fraternitatis industria meliorem spem jugiter et fiduciam obtinemus, ac per hoc si non esses a contemplationis requie ad labores actionis translatus, studeremus diligenter efficere, ut pro Ecclesiae utilitate hujusmodi translatio fieret, nec debemus efficere quod facta debeat irritari. Non ergo te moveat verbum quod minus caute diceris protulisse, quia illud dicere nequaquam fuit spiritualem dimittere dignitatem. Susceptum itaque ministerium episcopale discretio tua diligenter exerceat, commissum tibi gregem verbo et opere ita in doctrina Christi studeas informare, ut non vacuus ad arcam patris familias accedere debeas, si plures tecum, divina faciente gratia, possis manipulos reportare. Non enim volumus, nec possemus ullatenus sustinere quod episcopalem dimitteres dignitatem, nisi forte, quod absit! tale in te vitium cognosceremus, propter quod non posses in episcopali officio Domino deservire. Praeterea dilectis filiis nostris fratribus Sancti Luciani, te ita benignum et misericordem exhibeas, ut ipsi omnipotentem pro te Dominum affectuosius deprecentur. Data Laterani Kalendas Decembris.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 161 |
CLXI. Ad eumdem.--Pro ecclesia Sancti Luciani. (Laterani, Dec. 1.) [MARTEN., ibid. col. 651.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri HENRICO Belvacensi episcopo, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Ad pietatis et misericordiae opera tanto te duximus propensius invitandum, quanto de tua honestate ac religione majorem fiduciam obtinemus, et speramus quod nostras preces debeat tua fraternitas exaudire. Religiosi fratres ecclesiae B. Luciani, de quibusdam rebus, de quibus inter te et ipsos controversia vertebatur, tuae se decreverunt potius supponere voluntati, quam cum tua nobilitate in judicio disputare, sperantes quod eis plus utilitatis erga te conferre humilitas, quam litigiorum jurgia ministrare. Et ideo apostolicis litteris charitatem tuam monemus, rogamus et exhortamur in Domino, quatenus de his omnibus, quae in tua liberalitate ponere decreverit, praecipue de decimis et prandiis et piscationibus, ita erga supradictos fratres nobilitas tua se habeat, ut videaris religiosos fratres pro amore Christi diligere ac favore, et nos tibi uberes possimus gratiarum exsolvere actiones. Data Laterani Kal. Decembris.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 162 |
CLXII. Ad eumdem--Pro nepotibus cujusdam canonici Antissiodorensis. Laterani, Dec. 8.)[MARTEN., ibid. col. 652.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri HENRICO Belvacensi episcopo, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Venientis ad apostolicae sedis praesentiam dilecti filii nostri Altissiodorensis canonici querimoniam nuper accepimus, quod A. Abbas ecclesiae Sancti Germani Altissiodorensis terram, quae quibusdam nepotibus suis paterno solatio destitutis, sicut nuper accepimus, haereditario jure pertinere dicitur, contra justitiam detinere praesumit. Cumque alia vice causa ipsa venerabilibus fratribus nostris Hu. Senonensi archiepiscopo et Altissiodorensi episcopo commissa fuisset, fine debito terminanda, in ipsius examinatione negotii, ad sedem apostolicam fuit appellatum. Quia vero ex injuncto nobis officio pupillis et orphanis compellimur in sua justitia salubriter providere, fraternitati tuae per apostolica scripta mandamus, quatenus infra quindecim dies post susceptionem praesentium litterarum, memoratum abbatem studeas diligentius convenire, ut vel ipsam terram nepotibus praedicti L. sub velocitate restituat, vel in praesentia tua ipsis exhibeat justitiae complementum. Si vero causam interire maluerit, quam terram in integrum restituere, utraque parte in tua praeseutia constituta, et rationibus hinc inde subtiliter investigatis et cognitis, causam ipsam, omni appellatione cessante, ita justitia mediante decidas, quod ulterius super hoc in audientia nostra non debeat replicari querimonia. Quod si praedictus abbas nec terram restituere, nec justitiam de his ad quos eadem terra spectare dicitur, voluerit exhibere, neque tuo super hoc judicio stare, ex tunc in ipsa terra, de qua controversia est, auctoritate nostra divina prohibeas officia celebrari. Praeterea si A. uxor quondam S. de Merlenmaco per se vel per alium, quominus alterum istorum effectui mancipetur, praesumpserit impedire, in personam ejus excommunicationis, in terram vero ipsius sententiam proferas interdicti. Datum Laterani VI Idus Decembris.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 163 |
CLXIII. Ad eumdem.--Pro quodam canonico Ecclesiae Antissiodorensis. (Laterani, Dec. 8.) [MARTEN., ibid. col. 553.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri HENRICO Belvacensi episcopo, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Venerabilibus fratribus nostris Hu. Senonensi archiepiscopo et A. Altissiodorensi episcopo causam quae inter dilectos filios nostros R. praepositum de Liriaco et L. Antissiodorensis Ecclesiae canonicum super quadam praebenda noscitur agitari, olim commisimus audiendam, et fine debito terminandam. Cumque utramque partem ante suam praesentiam evocassent, praedictus R. praepositus ad eorum vocationem venire contempsit, sed eumdem L. frustratoria dilatione ad sedem apostolicam appellavit: Nos vero quia plurimum de tua discretione confidimus, eamdem causam experientiae tuae committimus, omni appellatione remota, mediante justitia terminandam. Quocirca fraternitati tuae per apostolica scripta mandamus, quatenus utramque partem ante tuam praesentiam evoces, et rationibus quae hinc inde vertantur subtiliter inquisitis, et plenarie intellectis, eamdem causam canonico fine decidas. Si vero memoratus R. praepositus contumaciter noluerit ad tuam vocationem accedere, vel tuae super hoc sententiae efficaciter obedire, jam dictum filium nostrum L. de ipsa praebenda sine appellationis obstaculo auctoritate nostra investias. Data Laterani VI Id. Decembris
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 166 |
CLXVI. Archiepiscopis et episcopis mandat ut monasterio S. Dionysii a servis ejusdem praestari debita servitia cogant (Laterani, Dec. 11.) [DOUBLET, Hist. de Saint Denys, p. 505.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, venerabilibus fratribus universis archiepiscopis et episcopis ad quos litterae istae pervenerint, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Inter caetera quae nos de universalis Ecclesiae cura sollicitant, illud plurimum nos conturbat, si monasteria quae religione et rerum opulentia florere noscuntur, in utroque vel in eorum altero detrimenta sustineant. Pervenit autem ad apostolatus nostri notitiam monasterium Sancti Dionysii, quod nobile est et satis famosum in regno Francorum, plura in servis suis et magna dispendia sustinere. Latitant enim angulis terrarum, ut dicitur, et servitia eidem monasterio debita impendere omnino recusant. Unde ne per malitiam et fraudem servorum idem monasterium suo jure ulterius defraudetur, fraternitati vestrae per apostolica scripta mandamus, quatenus si aliqui fuerint in parochiis vestris reperti, qui jam dicto monasterio servitutis vinculo teneantur astricti, pro vestri officii debito attentius elaboretis, ut abbati et fratribus ejusdem monasterii penitus sint subjecti, et eis debita in domo Sancti Dionysii servitia, et omnem reverentiam studeant exhibere, alioquin vinculo excommunicationis eos innodare non differatis. Datum Laterani, III Idus Decembris.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 167 |
CLXVII. Godefrido Lingonensi et Alano Antissiodorensi episcopis mandat sub excommunicationis poena Milonem de Nugerio hortentur ut monachis Regniacensibus cuprum in eorum terra inventum restituat. (Laterani, Dec. 13.) [Vide LEBEUF, Mémoires d' Auxerre, II, Pr., page 267.] CLXVIII. Hugoni Francorum regis cancellario mandat ut abbati Compendiensi gratiam regis reconciliet. (Laterani, Dec. 21.) [MANSI, Concil., XXI, 806.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio HUGONI, cancellario illustris regis Francorum, salutem et apostolicam benedictionem.
|
De tua devotione atque industria plenam fiduciam obtinentes, ad exsequenda quae majori affectu cupimus operis exsecutione compleri, tuam prudentiam confidentius excitamus. Sicut tua novit discretio, Compendiense monasterium, in quo de novo religio est instituta, multis turbinum procellis concutitur, et pravorum incursionibus molestatur. Et adeo quod, sicut nobis suggeritur, dilectus filius noster . . . abbas ejusdem loci, propter quasdam falsas suggestiones a charissimi filii nostri Ludovici regis Francorum credatur gratia declinasse. Ac per hoc industriae tuae praesentium significatione mandamus, quatenus in gratiam supradicti filii nostri eumdem abbatem pro posse tuo restituas, et gratum ei, et commissae sibi ecclesiae studeas consilium et utile ministrare. Datum Laterani, XII Kal. Jan.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 169 |
CLXIX. Commonitorium papae ad abbatem et conventum S. Vedasti. (Laterani, Dec. 23.) [MARTEN., Ampl. Collect., I, 848.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, MARTINO abbati S. Vedasti et universo conventui, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Vos qui Aegyptum reliquistis, et sicco pede mare Rubrum jam videmini pertransisse, ad anteriora debetis oculos mentis vestrae semper erigere, et ad terram promissionis tanto attentius anhelare, quanto plures in Aegypto positos conspicitis cum Pharaone submergi, et Aegyptiorum deliciis citius quam aestiment defraudari. Defraudantur enim desiderio suo, qui super ollas carnium in Aegypto remanere desiderant, quoniam in puncto ad inferna descendunt, licet bonis videantur temporalibus et carnis voluptatibus abundare; transivi quidem et ecce non erat, quia licet firma videatur stultus radice consistere, percepta tamen maledictionis sententia, statim arescit, et a gloria penitus elongatur. Porro vos, dilecti in Domino filii, qui voluntates etiam proprias pro Domino reliquistis, ad Aegyptiorum opera mentes vestras nullatenus convertatis, nec affectetis redire in Aegyptum animo, ubi Pharaoni deservitur in luto et latere, qui corporis habitu ab ipso videmini separati: vestium siquidem qualitas videtur innuere, et opera quae facitis charitatis, quod ad coelestem patriam tenditis, et ad ipsam festinantes secundum propositam vobis regulam curritis, et bravium supernae vocationis, largiente Domino, contenditis obtinere. Verum quia in via mandatorum Dei currentibus humani generis inimicus consuevit juxta iter offendicula ponere, cavendum est vobis, filii, attentius et agendum, ut ita circumspecte et provide iter quod coepistis, peragere studeatis, quatenus ad palmam felicitatis aeternae possitis pertingere, et cum B. Benedicto in coelesti gloria coronari. Nos vero commissam vobis ecclesiam et personas vestras tanquam B. Petri speciales filios paterna charitate diligimus, et grata semper cupimus subsidia ministrare. Datum Laterani, X Kal. Januarii.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 170 |
CLXX. E. comiti de Leon et filiis ejus, vicecomiti de Lamvio, et filiis Iveni Gueni et Iveni Gualli, Hugonem archiepiscopum Dolensem commendat. (Laterani, Dec. 27.) [MARTEN., Thesaur. Anecdot., III, 900.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, nobilibus viris E. comiti de Leon et filiis suis, vicecomiti de Lamvio , et filiis Iveni Gueni et Iveni Galli, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Vestrae nobilitatis industria pia debet consideratione intendere, et sollicite cogitare, quomodo ecclesias Dei augmentare valeat, et gratis semper beneficiis ampliare. Inter caetera enim pietatis opera, per quae ad aeternae beatitudinis bravium pervenitur, nihil est quod magis in conspectu divinae placeat majestatis, quam si quis sacrosanctas ecclesias diligat, manuteneat, et eis sua jura illibata studeat et integra conservare. Inde est quod venerabilem fratrem nostrum H. Dolensem archiepiscopum, quem utique sicut virum discretum, idoneum et honestum, charum satis et acceptum habemus, et Ecclesiam ipsius gubernationi commissam piae sollicitudini vestrae attentius commendantes, rogamus plurimum, monemus et exhortamur in Domino, atque in peccatorum remissionem vobis injungimus, quatenus tam eum quam Ecclesiam suam sincera charitate diligatis, et in sua studeatis justitia confovere. Illam quoque honorificentiam et devotionem, quam antecessores vestri Dolensi archiepiscopo impendere consueverunt, ut vos per omnia appareat patriae virtutis haeredes, praedicto fratri nostro archiepiscopo pio corde et humili voluntate studeatis exhibere. Consilium vero et auxilium ad exemplar antecessorum vestrorum eidem in necessitatibus suis subministretis, et bona Dolensis Ecclesiae, quae in terra vestra consistunt, memoratum fratrem nostrum faciatis cum integritate habere, et eum quiete et pacifice de caetero possidere. Datum Laterani, VI Kalendas Januarii.
|
[ al. Lautino]
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | ||
Adrianus IV
| 172 |
CLXXII. Ad Autissiodorenses S. Eusebii canonicos.--De confirmatione donationis reditus primi anni praebendarum ecclesiae cathedralis Autissiodorensis. (Laterani, Jun. 1.) [MARTEN. Anecd., I, 440.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis canonicis S. Eusebii, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Quoties a viris religiosis super his quae juste ac legitime possident, nostra confirmatio imploratur, animo nos decet libenti concedere, et petentium desideriis congruum suffragium impertiri, ut quanto a perturbatione aliorum securiores exstiterint, et bona sua in majori pace possederint, tanto attentius professioni suae insistere, ac divinis officiis valeant propensius incumbere. Eapropter, dilecti in Domino filii, paci et quieti vestrae benignum impertimur assensum, et beneficium praebendarum, quod venerabilis frater noster Alanus Autissiodorensis episcopus Ecclesiae vestrae concessit, et scripti sui pagina confirmavit, juxta canonicam concessionem ipsius, vobis, et per vos Ecclesiae vestrae auctoritate apostolica confirmamus, et praesentis scripti patrocinio communimus. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostrae confirmationis infringere, vel ei aliquo modo contraire. Si quis autem hoc attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei, et beatorum apostolorum ejus Petri et Pauli se noverit incursurum. Datum Laterani Kal. Junii.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 173 |
CLXXIII. Ad N. decanum et capitulum Suessionense.--Pro libertate et consuetudinibus Suessionensis Ecclesiae. (Laterani, Jun. 1.) [MARTEN., Ampl. Collect., II, 646.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis N. decano et toti capitulo Suessionensi, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Ex injuncto nobis a Deo summi pontificatus officio, sollicitudini nostrae incumbit, ecclesiarum utilitatibus intendere, et earum libertatibus providere, ut ab injuriantium molestatione secure permaneant, et nostro sibi beneficio gaudeant fuisse provisum. Inde siquidem est, quod nos vobis et Ecclesiae vestrae cupientes, utiliter providere, consuetudines et libertates, quas in episcopatu hucusque dignoscimini habuisse, videlicet malefactores vestros sive eorum terras interdicendi et absolvendi, episcopo inconsulto, devotioni vestrae nec non et eidem ecclesiae auctoritate apostolica confirmamus, et praesentis scripti patrocinio communimus; adjicientes quod si quando ecclesia vestra pro injuria illata cessavit a divinis, reliquae ecclesiae secundum quod consuetudo vestra dignoscitur habuisse, de capituli vestri mandato cessent. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat hanc paginam nostrae confirmationis infringere, vel ei aliquatenus contraire. Si quis autem hoc attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei, et beatorum Petri et Pauli apostolorum ejus se noverit incursurum. Datum Laterani, Kal. Junii.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 174 |
CLXXIV. Ecclesiae S. Mariae Trajectensis protectionem suscipit possessionesque confirmat. (Laterani, Jan. 3.) [MIRAEI, Opp. Diplom., IV, 22.] CLXXV. Ecclesiam Ferrariensem tuendam suscipit canonicorumque possessiones confirmat. (Romae, ap. S. Petrum, Jan. 10.) [UGHELLI, Italia Sacra, II, 536.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis canonicis Ferrariensis Ecclesiae tam praesentibus, etc.
|
Officii nostri nos admonet et invitat auctoritas pro ecclesiarum statu satagere, et earum quieti et tranquillitati salubriter, auxiliante Domino, providere. Dignum namque, et honestati conveniens esse dignoscitur, ut qui ad ecclesiarum regimen assumpti sumus, eas a pravorum hominum nequitia tueamur, et B. Petri, atque sedis apostolicae patrocinio muniamus. Quocirca, dilecti in Domino filii, vestris justis petitionibus clementer annuimus, et praefatam Ferrariensem Ecclesiam, in qua divino mancipati estis obsequio, sub B. Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus. Statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona eadem Ecclesia inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus, et illibata permaneant, in quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: Villam videlicet, quae dicitur Quartisana, fundum contra Padum, locum Curcula, caput Redae, villam quae dicitur Baniolum, fundum Dundorgum, villam quae dicitur Quartiatica, fundum Pecorile, villam quae dicitur Fossanova, capellam S. Marci ibidem sitam, aquam piscaritiam, quae dicitur Morticiacum, ecclesiam S. Michaelis cum suis pertinentiis, capellam S. Stephani cum suis pertinentiis; in burgo Ferrariae, capellas S. Petri et Salvatoris sitas in castro ejusdem Ferrariae, cum omnibus suis pertinentiis, capellam S. Mariae Magdalenae et S. Viti, quae est in mercato Ferrariae, capellas S. Leonardi, Corrigium stadii totum, medietatem Lendenariae majoris et minoris, Cocolariam lami piscatoriam Zamedellae, mansum in capite lamas communis, medietatem fundi Gallinarii, medietatem fundi Purpuranae, portum capitis Redae, terram quoque, quae fuit de Ajacha positam in valle, quae dicitur Zucula, mansum unum in fundo, qui dicitur Duce; insuper medietatem omnium rerum, quae pro animabus fidelium defunctorum, ecclesiae S. Georgii in episcopio Ferrariae relinquuntur, tam mobilium quam immobilium, medietatem decimationis ejusdem ecclesiae S. Georgii, totam decimam totius villae, quae dicitur Cocomarium, et caetera, quae eidem ecclesiae juste pertinent in terris, vineis, pratis, agris cultis, incultis, aquis, piscationibus, venationes etiam et molendina, servos et ancillas, duodecim homines illius loci, qui vos navigio ferant, quocunque usus vester fuerit, absque omni pretio. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatam Ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, aut aliquibus vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur vestris, et aliorum, pro quorum gubernatione, et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva sedis apostolicae auctoritate, et Ferrariensis episcopi canonica reverentia. Si qua igitur, etc., cunctis autem, etc.Ego Joannes, presb. card. tit. SS. Sylves. et Ego Adrianus, catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Gregorius, Sabinensis episcopus. Ego Ubaldus, presb. card. S. Praxedis. Ego Julius, presb. card. tit. S. Marcelli. Ego Ubaldus, presbyter cardin. tit. S. Crucis in Jer. Ego Bernardus, presb. card. tit. S. Clementis. Ego Octavianus, presb. card. tit. S. Ceciliae. Ego Gerardus, presb. card. tit. S. Stephani in monte Coelio. Ego Joannes, presb. card. SS. Jo. et Pauli. Martini. Ego Ildeprandus, presb. card. Basilicae XII Apostolorum. Ego Odo, diac. card. S. Georgii ad Velum aureum. Ego Guido, diac. card. S. Mariae in Porticu. Ego Hyacinthus, diac. card. S. Mariae in Cosmedin. Ego Joannes, card. SS. Sergii et Bacchi. Ego Bonadies, diac. card. S. Angeli. Ego Arditio, diac. card. S. Theodori. Ego Boso, diac. card. SS. Cosmae et Damiani. Ego Albertus, diac. card. S. Adriani. Datum Romae apud S. Petrum per manum Rolandi S. R. E. presb. card. et cancellarii IV Id. Januarii, indict. VI, Incarn. Dom. an. 1157, pontific. vero D. Adriani IV, an. IV.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 176 |
CLXXVI. Domum hospitalem de Misericordia Placentinam tuendam suscipit. (Romae, ap. S. Petrum, Jan. 21.) [CAMPI, Hist. di Piacenza, II, 356.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, ALBERTO rectori domus hospitalis de Misericordia, ejusque fratribus tam praesentibus quam futuris, regularem vitam professis in perpetuum.
|
Religiosis desideriis dignum est facilem praebere consensum, ut fidelis devotio celerem sortiatur effectum. Quocirca, dilecti in Domino filii, venerabilis fratris nostri Hugonis episcopi vestri precibus inclinati, vestris justis postulationibus grato concurrentes assensu, B. Aegidii ecclesiam cum hospitali, in quo divinis estis obsequiis mancipati, sub B. Petri, et nostra protectione suscipimus; et praesentis scripti privilegio communimus statuentes. Ad haec rationabiles consuetudines et libertates vobis a supradicto fratre nostro concessas, et scripti sui munimine roboratas, devotioni vestrae auctoritate apostolica confirmamus, et quemadmodum in ejusdem fratris nostri scripto continetur, ratum et inconcussum futuris temporibus statuimus permanere. Novalium quoque quae propriis manibus aut sumptibus colitis, seu de nutrimentis vestrorum animalium, nullus omnino a vobis decimas exigere praesumat. Clavicam etiam aquae, quam supradictus frater noster Hugo Placentinus episcopus vobis concessit, et scripti sui munimine roboravit, auctoritate apostolica nihilominus confirmamus. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatam ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, aut aliquibus vexationibus fatigare; sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione, et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva sedis apostolicae auctoritate et dioecesani episcopi canonica justitia. Si qua igitur in futurum ecclesiastica, saecularisve persona, etc. Ego Adrianus, catholicae Ecclesiae episcopus. Datum Romae apud Sanctum Petrum per manum Rolandi S. R. E. presb. card. et cancellarii, XII Kal. Februarii, indictione XI, Incarnationis Dominicae anno 1157, pontificatus vero domini Adriani papae IV, anno IV.
|
( Sequuntur expressa in privilegio Anastasii IV supra
allato. ) ( Sequuntur subscriptiones cardinalium. )
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | ||
Adrianus IV
| 177 |
CLXXVII. Ecclesiae Raceburgensis protectionem suscipit, possessionesque ac jura confirmat, petente Henrico Bavariae et Saxoniae duce. (Romae, ap. S. Petrum, Jan. 21.) [ Orig. Guelf., III, Praef., 42.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri EBERHARDO episcopo, et dilectis filiis canonicis Raceburgensis Ecclesiae tam praesentibus quam futuris canonice substituendis, in perpetuum.
|
Religiosis desideriis facilem debemus praestare consensum, ut et pia devotio celerem sortiatur effectum et vires indubitanter assumat; cum ei fuerit a sede apostolica concessum praevia charitate. Eapropter, dilecti in Christo filii, petitioni vestrae inclinati precibus charissimi filii nostri Henrici Bavariae et Saxoniae ducis, in cujus fundo praedicta ecclesia fundata esse dignoscitur, libenter annuimus, et praefatam Ecclesiam Raceburgensem sub beati Petri et nostra protectione suscipimus et praesentis scripti patrocinio communimus, statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona eadem ecclesia inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: Ex dono nobilis viri Henrici, Bavariae et Saxoniae ducis, trecentos mansos cultos et incultos cum omnibus appendiciis suis, molendina, Sadelbandiam atque Polabiam totam et integram cum ecclesiis et earum decimis, atque subjectis sibi plebibus. Ad haec adjicientes statuimus ut ordo canonicus, qui secundum Deum et beati Augustini Regulam atque Praemonstratensium fratrum habitum, ibidem dignoscitur institutus, perpetuis in eadem ecclesia temporibus inviolabiliter observetur. Obeunte vero te nunc ejusdem loci antistite, veltuorum quorumlibet successorum, nullus ibi qualibet subreptionis astutia seu violentia praeponatur, sed quem fratres Raceburgensis Ecclesiae consilio religiosarum personarum secundum Deum et sanctorum Patrum constitutiones praeviderunt eligendum. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatam Ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, aut aliquibus vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur, vestris et aliorum, pro quorum gubernatione ac sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem Ecclesiae sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen. Ego Adrianus catholicae Ecclesiae episcopus. Datum Romae apud Sanctum Petrum per manum Rolandi sanctae Romanae Ecclesiae presb. card. et cancellarii, XII Kalendis Februarii, indictione VI, Incarnationis Dominicae anno 1157, pontificatus vero domini Adriani papae IV anno IV.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 178 |
CLXXVIII. Ecclesiam S. Mariae de Gariberto Placentinam tuendam suscipit. (Romae, ap. S. Petrum, Jan. 23.) [CAMPI, Hist. di Piacenza, II, 356.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis HONESTO priori Sanctae Mariae de Gariberto, ejusque fratribus tam praesentibus quam futuris canonice substituendis, in perpetuum.
|
Quoties illud a nobis petitur, quod rationi et honestati convenire dignoscitur, animo nos decet libenti concedere, et petentium desideriis congruum impertiri suffragium. Eapropter, dilecti in Domino filii, venerabilis fratris nostri Hugonis Placentini episcopi precibus inclinati, vestris justis postulationibus clementer annuimus, et praefatam ecclesiam, quae ad jus et proprietatem praefati episcopi pertinet, sub B. Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus; statuentes ut, quascunque possessiones, quaecunque bona eadem ecclesia inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus, et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda nominibus: Totam terram, quam habetis in Rizolo et in Uzano, et quod habetis in Trabatiano, in Carpeneto, in Cerbole, in Vezano, in Aquensi, in Clolano, et in Octavello; Clausum, quod habetis prope civitatem in Faygliria; clausum prope molendinum vicecomitis, et aliud clausum ultra Fosostam, quod est prope Gignolam. Quidquid habetis in Vivacario, in Sancto Paulo, in Casali remissi, in Mamiliano, et domos omnes, quas habetis circa ecclesiam, aut in ipsa civitate. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatam Ecclesiam temere perturbare, etc. Ego Adrianus, catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Hymarus, Tusculanus episcopus. Ego Gregorius, Sabinensis episcopus. Ego Hubaldus, presb. card. tit. S. Praxedis. Ego Julius, presb. card. tit. S. Marcelli. Ego Bernardus, presb. card. tit. S. Clementis. Ego Octavianus, presb. card. tit. S. Ceciliae. Ego Astaldus, presb. card. tit. S. Priscae. Ego Joannes, presb. card. SS. Joannis et Pauli tit. Pamachii. Ego Henricus, presb. card. tit. SS. Nerei et Achillei. Ego Ildeprandus, presb. card. basilicae XII Apostolorum. Ego Guido, diac. card. S. Mariae in Porticu Ego Hyacinthus, diac. card. S. Mariae in Cosmedin. Ego Joannes, diacon. cardin. SS. Sergii et Bachi. Ego Albertus, diac. card. S. Adriani. Datum Romae apud S. Petrum per manum Rolandi S. R. E. presb. card. et cancel., X Kal. Februarii, indictione VI, Incarnationis Dominicae anno 1157, pontificatus vero D. Adriani papae IV anno IV.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 179 |
CLXXIX. Praeposito et universo clero Ecclesiae Placentinae praecipit ut ad disciplinam canonicam reverbantur, Hugonique episcopo obediant. (Romae, ap. S. Petrum, Jan. 25.) [ Ibid., p. 356.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis praeposito et universo clero Placentinae Ecclesiae, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Vita, conversatione ac moribus clerici a laicis debent differre, ut ordo clericorum eniteat, et majori dignitate probetur clarescere, cum illa studuerint agere, quae conveniunt officio clericali. Odor namque conversationis honestae, ac bonae opinionis, a clericis debet ad laicos pervenire, et ab illis praecipue, qui canonici nuncupantur, et ad providendum pluribus in majoribus et dignioribus ecclesiis sunt ad serviendum Domino congregati. Unde sollicite vobis agendum est, filii, et cogitandum attentius, ut vos et commissam vobis Ecclesiam ad illum antiquum statum atque laudabilem reducatis, a quo dignoscitur excidisse; ne forte videamini honestatem negligere, et terrena potius compendia, quam coelestia cogitare. Sicut enim multorum relatione accepimus, Placentinae status Ecclesiae quondam famosus, et Deo atque hominibus placitus exstitit, et adeo quod inter alias ecclesias Italici regni praefulgebat copia honestatis. Ecclesiae siquidem ipsius canonici juxta consuetudinem honestam atque laudabilem insimul in uno refectorio comedebant, et in uno dormitorio somnum capiebant tempore opportuno. Vos autem, unde valde miramur, honestatis statum in minus laudabilem convertistis; et formam videmini clericalis ordinis fere penitus abjecisse. Ac per hoc ita factum est, ut quae prius honestatis abundantia videbatur esse in capite, nunc possit in parte posteriori merito numerari. Ut ergo in pristinum statum conversationis honestae possitis, auctore Domino, reformari, per praesentia vobis scripta praecipiendo mandamus, quatenus omnes de uno cellario insimul in uno refectorio comedatis, et in communi dormitorio dormientes, in capitulo conveniatis quotidie, ut de commissae vobis Ecclesiae negotiis tam spiritualibus quam temporalibus valeatis communiter pertractare. Verum, quoniam haec et alia, quae ad honestatem pertinent, juxta . . . . . charissimi fratris nostri Hugonis episcopi vestri debetis peragere, et operis exsecutione complere: nihilominus vobis praecipimus quatenus eidem fratri nostro, tanquam Patri vestro et animarum vestrarum pastori, studeatis humiliter obedire, et ordines ab Ecclesia requisitos, qui fuerint digni, recipere, et pannos rotundos deferentes in ecclesia constitutis horis Domino secundum canonicorum consuetudinem deservire, atque domum vestram cum ejusdem fratris nostri episcopi vestri favore, et auxilio ita, largiente Domino, ordinare, ut non tantum nomine, sed re tenus possitis canonici nuncupari. Alioquin scire vos volumus quod nos sententiam, quam idem frater noster in aliquem vestrum propter hoc promulgaverit, nos, auctore Deo, ratam habebimus, et ipsam faciemus inviolabiliter observari. Dat. Romae apud Sanctum Petrum, VIII Kal. Februarii.
|
(quod sine gravi animi
moerore non dicimus)
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | ||
Adrianus IV
| 180 |
CLXXX. Monasterium B. Pancratii Ranshovense, rogante Henrico Bavariae et Saxoniae duce, tuendum suscipit, ejusque bona ac jura confirmat. (Romae, ap. S. Petrum, Jan. 29.) [ Orig. Guelf., III, 473.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis, MEGENARDO praeposito Ranshoviensis ecclesiae Beati Pancratii, ejusque fratribus, tam praesentibus quam futuris, regularem vitam professis, in perpetuum.
|
Religiosam vitam eligentibus apostolicum convenit adesse praesidium ne forte cujuslibet temeritatis incursus, aut eos a proposito deterreat, aut robur, quod absit! sacrae religionis infringat. Eapropter, dilecti in Domino filii, Henrici illustris Bavariae et Saxoniae ducis precibus inclinati, vestris justis postulationibus clementer annuimus et praefatam beati Pancratii martyris ecclesiam in qua divino vacatis officio, sub beati Petri apostolorum principis tutelam protectionemque suscipimus, et apostolicae sedis privilegio communimus. In primis siquidem statuentes ut ordo canonicus, qui secundum B. Augustini Regulam in eodem loco noscitur institutus, perpetuis ibidem temporibus inviolabiliter observetur. Praeterea quascunque possessiones, quaecunque bona eadem ecclesia inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium seu aliis modis, praestante Domino, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis. Ecclesiam videlicet S. Michaelis cum decima et jure parochiali; capellas in Winkirchin, Hantinberge, Geroltisberge, et capellam Sancti Stephani in Brunove cum pertinentiis eorum; capellam Hochberch cum pertinentiis suis, in ea libertate, in qua frater noster Eberhardus Saltzburgensis archiepiscopus vobis scripto proprio rationabiliter confirmavit, ut videlicet nullus in eis praeter ipsum archiepiscopum et Ecclesiae vestrae praepositum aliquid debeat ordinare. Sane novalium vestrorum, quae propriis manibus aut sumptibus colitis, sive de nutrimentis vestrorum animalium nullus a vobis decimas praesumat exigere. Porro sacramenta ecclesiastica a dioecesano suscipietis episcopo, siquidem catholicus fuerit, et gratiam atque apostolicae sedis communionem habuerit, eaque gratis et absque aliqua pravitate vobis voluerit exhibere; alioquin quemcunque malueritis catholicum adeatis antistitem, qui nimirum nostra fultus auctoritate, quod postulatur, indulgeat. Obeunte vero te, nunc ejusdem loci praeposito, vel ad alterius Ecclesiae regimen transeunte, sive tuorum quolibet successorum, nullus qualibet subreptionis astutia seu violentia praeponatur, nisi quem fratres communi consensu, aut pars consilii sanioris secundum Dei timorem et beati Augustini Regulam providerint eligendum. Ad haec quoniam locus vester sic est institutus, ut advocatus bonorum praefati ducis in partibus illis, ejusdem quoque loci sit advocatus, prohibemus ut nec ipsi, nec alicui sub ministerio ejus liceat eumdem locum injustis gravaminibus infestare, sed eum vicem jam dicti ducis, sicut ipse instituit et scripto suo firmavit, cum mancipiis et possessionibus suis idem advocatus defendere et tueri debet, eo tenore, ut querimonias tam vestras quam mancipiorum vestrorum audiat, et congruam justitiam faciat; partem vero nullam a vobis propter hoc exigat, sed tantum de horreo praefati ducis secundum antiquam constitutionem tempore suo accipiat. Super hoc enim nullam potestatem disponendi in claustro vel mancipiis aut possessionibus vestris memoratus dux eidem advocato concedit; sed ut loco suo vos protegat et aeternam retributionem tantum inde requirat. Nos quoque haec omnia vobis concedimus, et auctoritate apostolica confirmamus. Si autem ipse advocatus contra haec venire tentaverit, et secundo ac tertio admonitus non emendaverit, consilio et auxilio praefati ducis ipsa advocatia ab inutili auferatur, et alius idoneus ejus loco substituatur. Sepulturam quoque ipsius loci liberam esse concedimus ut eorum devotioni et extremae voluntati, qui se illic sepeliri deliberaverint, nisi forte excommunicati vel interdicti fuerint, nullus obsistat, salva tamen justitia matricis ecclesiae. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatam Ecclesiam temere perturbare aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet vexationibus fatigare, sed omnia illibata et integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione ac sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura salva sedis apostolicae auctoritate et dioecesani episcopi canonica justitia. Si qua igitur in futurum, etc. Cunctis autem eidem loco, etc. Datum Romae apud Sanctum Petrum, per manus Rolandi sanctae Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis et cancellarii, IV Kalend. Februarii, indict. VI, Incarnationis Dominicae anno 1157, pontificatus vero domni Adriani papae IV anno III.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 181 |
CLXXXI. Fridericum imperatorem verbis satis mitibus alloquitur. Prioris epistolae (f. supra num. 143) locos quosdam excusat. Legatos suos « ad commonitionem Henrici Bavariae et Saxoniae ducis » missos commendat. [PERTZ, Monum. Germ. hist., Leg. t. II, p. 106.]
|
Ex quo universalis Ecclesiae curam, Deo, prout ipsi placuit, disponente, suscepimus, ita in cunctis negotiis magnificentiam tuam honorare curavimus, ut de die in diem animus tuus magis ac magis in amore nostro et veneratione sedis apostolicae debuisset accendi. Unde sine grandi admiratione non ferimus, quod, cum, audito ex suggestione quorumdam animum tuum aliquantulum contra nos fuisse commotum, duos de melioribus et majoribus fratribus nostris, Rolandum scilicet cancellarium tituli Sancti Marci, et Bernhardum tituli Sancti Clementis, presbyteros cardinales, qui pro tuae majestatis honore in Romana Ecclesia solliciti semper exstiterant, pro voluntatis tuae cognitione ad tuam praesentiam direximus, aliter quam imperialem decuerit honorificentiam, sunt tractati. Occasione siquidem cujusdam verbi, quod est « beneficium » tuus animus, sicut dicitur, est commotus, quod utique nedum tanti viri, sed nec cujuslibet minoris animum merito commovisset. Licet enim hoc nomen, quod est beneficium, apud quosdam in alia significatione, quam ex impositione habeat, assumatur, tunc tamen in ea significatione accipiendum fuerat, quam nos ipsi posuimus, et quam ex institutione sua noscitur retinere. Hoc enim nomen ex bono et facto est editum, et dicitur beneficium apud nos, non feudum, sed bonum factum. In qua significatione in universo sacrae Scripturae corpore invenitur, ubi ex beneficio Dei, non tanquam ex feudo, sed velut ex benedictione, et bono facto ipsius gubernari dicimur et nutriri. Et tua quidem magnificentia liquido recognoscit, quod nos ita bene et honorifice imperialis dignitatis insigne tuo capiti imposuimus, ut bonum factum valeat ab omnibus judicari. Unde quod quidam verbum hoc, et illud scilicet « contulimus tibi insigne imperialis coronae, » a sensu suo nisi sunt ad alium retorquere, non ex merito causae, sed de voluntate propria, et illorum suggestione qui pacem regni et Ecclesiae nullatenus diligunt, hoc egerunt. Per hoc enim vocabulum « contulimus » nil aliud intelleximus, nisi quod superius dictum est, imposuimus. Sane quod postmodum personas ecclesiasticas a debita sacrosanctae Romanae Ecclesiae visitatione, ut dicitur, revocare jussisti, si ita est, quam inconvenienter actum sit, tua, fili in Christo charissime, discretio, ut credimus recognoscit. Nam si aliquid apud nos amaritudinis habebas, per nuntios et litteras tuas nobis fuerat intimandum, et nos honori tuo curavissemus, sicut filii charissimi, providere. Nunc igitur ad commonitionem dilecti filii nostri Henrici, Bajoariae et Saxoniae ducis, duos de fratribus nostris Henricum tituli Sancti Nerei et Achillei, et Iacinctum Sanctae Mariae in Cosmidin diaconos cardinales, prudentes siquidem et honestos viros, ad tuam praesentiam destinavimus, celsitudinem tuam monentes et hortantes in Domino, quatenus eos honeste et benigne recipias, et quod ab eis ex parte nostra tuae magnificentiae fuerit intimatum, a sinceritate cordis nostri noverit tua excellentia processisse, ac per hoc cum eisdem filiis nostris, mediante jam dicto filio nostro duce, ita celsitudo tua studeat convenire, ut inter te ac matrem tuam sacrosanctam Romanam Ecclesiam, nullius discordiae seminarium debeat remanere.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | ||||
Adrianus IV
| 182 |
CLXXXII. Ecclesiarum SS. Joannis et Pauli, S. Martini, S. Stephani Majoris et S. Stephani Minoris, sustentationi canonicorum ecclesiae B. Petri (Romanae) destinatarum, possessiones juraque confirmat . (Laterani, Febr. 10.) [ Bullarium Vaticanum, I, 57.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis BERNARDO tit. S. Clementis presbytero cardinali et archipresbytero canonicae basilicae principis apostolorum, et ejusdem canonicis, et rectoribus quatuor monasteriorum Sanctorum Joannis et Pauli, Sancti Martini, Sancti Stephani Majoris et Sancti Stephani Minoris, tam praesentibus quam futuris, canonice substituendis, in perpetuum.
|
Liquet omnibus fidei Christianae cultoribus, beatum Petrum ab ipso Salvatore nostro Domino Jesu Christo apostolorum fore principem constitutum, atque potestatem ligandi atque solvendi animas coelesti privilegio traditam, unde et etiam dicitur: Tu es Petrus, et super hanc petram aedificabo Ecclesiam meam, et tibi dabo claves regni coelorum, et quodcunque ligaveris super terram erit ligatum et in coelis et quodcunque solveris super terram, erit solutum et in coelis . Et iterum: Si diligis me, Simon Petre, pasce oves meas . Nos igitur qui, licet indigni, ejusdem coelorum clavigeri vicarii sumus, et ejus loco in sancta Dei Ecclesia residemus, speciales ipsius ministros, sive patrimonia sedis apostolicae debemus patrocinio confovere, et a pravorum hominum incursibus defensare. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris petitionibus benignitate debita impertimur assensum, et sacrosanctas ecclesias Beatorum martyrum Joannis et Pauli, Sancti Martini, Sancti Stephani Majoris, et Sancti Stephani Minoris, vestris usibus ac sustentationibus destinatas, ad exemplar praedecessorum nostrorum felicis memoriae Sergii II, Leonis IV, Leonis IX, et Innocentii II Romanorum pontificum, praesentis scripti pagina communimus. Statuentes, ut quascunque possessiones, quaecunque bona eisdem venerabilibus locis canonice pertinent, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, praestante Domino poterit adipisci firma vobis vestrisque successoribus, et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: Ecclesiam Sanctae Mariae in Catharina cum omnibus ad eam pertinentibus; ecclesiam Sancti Salvatoris juxta terriones, quae constructa est a praedecessore nostro sanctae recordationis Leone IV papa ad sepulturam omnium Ultramontanorum, cum omnibus usibus et pertinentiis suis; ecclesiam S. Justini, quae constructa est ad sepulturam omnium Longobardorum et Italorum, cum omnibus usibus et pertinentiis suis; ecclesiam Sancti Peregrini, ecclesiam Sanctae Mariae Virgariorum, ecclesiam Sancti Salvatoris de Cossa Caballi. Ad Castrum Bucceje, ecclesiam Sanctorum Marii et Marthae, et cum ecclesia S. Laurentii de castro Bucceje, castrum Bucceje cum fundis et casalibus suis, scilicet Atticiano colle, et Pauli fundum, Olivetum cum suis aliis vocabulis, cum ecclesia diruta Sanctorum Cosmae et Damiani, qui scilicet fundi positi sunt in territorio Silvae-Candidae: castrum Luterni cum fundis casalibus, et cum omnibus suis pertinentiis; ecclesiam Sanctorum Joannis et Pauli intra ipsum castrum; oratorium Sancti Nicolai, quod est in Mesagna ipsius castri; ecclesiam Sancti Andreae cum omnibus suis pertinentiis; fundum Sessani majoris, fundum Sessani minoris, massam Pretoriolam cum casis, terris, et cum omnibus suis pertinentiis, qui fundi positi sunt in territorio Cerense juxta castrum Luterni tricesimo milliario ab urbe Roma; ecclesiam Sanctae Anatoliae in Portuensi civitate veteri, cum piscaria juxta eam; cum terris et manicis suis in Trajano; ecclesiam Sancti Silvestri de Sutrio cum valle quae vocatur Frictilli cum molendinis suis; hospitale de Ferento cum oratorio Sancti Laurentii et cum omnibus suis pertinentiis; hospitale de Narnia cum omnibus suis pertinentiis. Monasterium Sancti Benedicti cum omnibus ad ipsum pertinentibus; ecclesiam Sancti Martini de Spello, ecclesiam Sancti Stephani de Runceja positam in episcopatu Attisiensi; hospitale de Traversa cum oratorio Sancti Nicolai; castrum Cassi cum ecclesia Sancti Petri et ecclesia Sanctae Mariae cum fundis, villis et casalibus suis: Castrum Capracorum cum terris fundis et casalibus suis, cum ecclesia S. Joannis diruta, cum aquimolis et molaria sua; fundum Sancti Cassiani, fundum Vicoli, fundum Memoriensem, fundum Taliani majoris, et Taliani minoris, fundum Casanilli, fundum Casapindulae, fundum Cucumelli, fundum Rotulae, fundum Protelaris, fundum Pritanellae, fundum qui dicitur casa Lardaria, fundum Cleandris, cum ecclesia Sanctae Agathae diruta, fundum Cantuli, fundum Aquae frigdulae omnes invicem cohaerentes; fundum Bravi, fundum Pollini cum suis omnibus vocabulis; monasterium S. Cornelii, quod est positum in territorio Vegentano cum omnibus suis pertinentiis; sex pedicas terrarum in fundo qui dicitur valles de Pertica; terram de Macerano positam ad petram Pertusiam; omnes possessiones terrarum quas a canonica vestra monasterium Sancti Sabae tenet in territorio Galeriae; medietatem quoque pensionis domorum et possessionum Sanctae Mariae in Turri, tertiam partem oblationis quae venit ad manus Portuensis episcopi super altare, ex quo calix super altare ponitur in Coena Domini, in sexta feria, in Sabbato sancto, in die Paschae, et in Die Natalis Domini. Chrisma vero, oleum sanctum, consecrationes altarium seu basilicarum, ordinationes clericorum, in vestris ecclesiis existentium a dioecesanis suscipietis episcopis, siquidem catholici fuerint et gratiam apostolicae sedis habuerint, et sine ulla pravitate voluerint exhibere; alioquin liceat vobis quemcunque malueritis adire antistitem, qui nostra fultus auctoritate, quod postulatur indulgeat. Statuimus praeterea, ne quilibet episcoporum absque conscientia Romani pontificis in ecclesiis vestris, nisi quando generale fuerit interdictum, divina officia interdicere, et aliquid in eis exigere, nulla ratione praesumat, sed libere ipsae ecclesiae sub nostra protectione consistant. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat supradictam Ecclesiam temere perturbare aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet vexationibus fatigare, sed illibata omnia et integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva sedis apostolicae auctoritate. Si qua igitur, etc. Cunctis autem eidem loco, etc. Ego Adrianus, catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Imarus, Tusculanus episcopus. Ego Gregorius, Sabinensis episcopus. Ego Hubaldus, presbyter card. tit. S. Praxedis. Ego Julius, presb. card. tit. Sancti Marcelli. Ego Hubaldus, presb. card. tit. Sanctae Crucis in Jerusalem. Ego Octavianus, presb. card. tit. Sanctae Ceciliae. Ego Astaldus, presb. card. tit. Sanctae Priscae. Ego Gerardus, presb. card. tit. Sancti Stephani in Coelio monte. Ego Joannes, presb. card. Sanctorum Joannis et Pauli, tit. Pamachii. Ego Joannes, presb. card. tit. Sanctorum Sylvestri et Martini. Ego Ildebrandus, presb. card. basilicae XII Apostolorum. Ego Oddo, diac. card. Sancti Georgii ad Velum aureum. Ego Guido, diacon. cardin. S. Mariae in Porticu. Ego Bonadies, diac. card. S. Angeli. Ego Boso, diac. card. Sanctorum Cosmae et Damiani. Ego Albertus, diac. card. S. Adriani. Datum Laterani, per manum Rolandi sanctae Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis et cancellarii, IV Idus Febr., indictione VI, Incarnationis Dominicae anno 1157, pontificatus vero domni Adriani papae IV anno IV.
|
(Matth. XVI) (Joan. XXI)
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | ||
Adrianus IV
| 183 |
CLXXXIII. Hugoni archiepiscopo et Willelmo decano Viennensi eorumque successoribus asserit privilegia a Friderico I rege tributa. (Laterani, Mart. 15.) [Bosco, Bibliotheca Floriacensis, laev. xyst., 85.] CLXXXIV. Ecclesiam S. Feliculae Parmensem tuendam suscipit, et ejus possessiones ac jura confirmat. (Laterani, April. 24.) [AFFO, Storia di Parma, II, 369.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis GERARDO priori ecclesiae S. Feliculae, ejusque fratribus, tam praesentibus quam futuris, canonicam vitam profitentibus in perpetuum.
|
Quoties illud a nobis petitur quod rationi et honestati convenire videtur, animo nos decet libenti concedere et petentium desideriis congruum impertiri suffragium. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus clementer annuimus, et praefatam ecclesiam in qua divino mancipati estis obsequio, ad exemplar praedecessoris nostri sanctae recordationis Eugenii papae, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus et praesentis scripti privilegio communimus; statuentes, ut quascunque possessiones, quaecunque bona eadem ecclesia impraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, praestante Domino, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: Ecclesiam Sancti Sepulcri cum suo hospitali sitam in suburbio Parmae cum pertinentiis suis; ecclesiam Sancti Michaelis de Castiliculo cum pertinentiis suis, ecclesiam Sancti Jacobi cum pertinentiis suis, sicut Gerardus abbas Sancti Joannis eam vobis noscitur concessisse; statuentes quoque ut ordo canonicus, qui secundum Deum et B. Augustini Regulam in eodem loco noscitur constitutus, perpetuis ibidem temporibus inviolabiliter observetur. Sane laborum vestrorum novalium, quae propriis manibus aut sumptibus colitis, nullus a vobis decimas praesumat exigere. Praeterea liceat vobis clericos e saeculo fugientes vel laicos liberos absque alicujus contradictione ad conversionem suscipere. Prohibemus quoque ut nulli fratrum vestrorum, post factam in eodem loco professionem aliqua levitate sine prioris sui licentia fas sit de claustro discedere; discedentes vero absque communium litterarum cautione nullus audeat retinere. Porro sepulturam ipsius loci liberam esse concedimus, ut eorum qui se illic sepeliri deliberaverint, nisi forte excommunicati vel interdicti sint, devotioni et extremae voluntati nullus obsistat: salva justitia parochialium ecclesiarum de quibus mortuorum corpora admittuntur. Clericorum quoque ordinationes, qui ad sacros ordines fuerint promovendi, a dioecesano suscipietis episcopo, siquidem Catholicus fuerit, et gratiam atque communionem sedis apostolicae habuerit et ea gratis et absque pravitate voluerit exhibere. Alioquin liceat vobis quem malueritis adire antistitem, qui nostra fultus auctoritate quod postulatur indulgeat. Sane statuimus etiam ut oblationes missarum, quae in vestris ecclesiis a Parmensi episcopo celebratae fuerint quemadmodum venerabilis frater noster, Lanfrancus ipsius civitatis antistes eas vobis concessit, quietas et liberas perpetuis temporibus habeatis. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatam ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu aliquibus vexationibus fatigare, sed omnia libere conserventur eorum, pro quorum gubernatione ac sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura; salva in omnibus sedis apostolicae auctoritate et dioecesani episcopi canonica justitia. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, nisi praesumptionem suam congrua satisfactione correxerit, potestatis honorisque sui dignitate careat; reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostris Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen. Ego Adrianus catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Imarus Tusculanus episcopus. Ego Gregorius Sabinensis episcopus. Ego Hubaldus presb. card. tit. S. Crucis in Jerusalem. Ego Octavianus presb. card. S. Caeciliae. Ego . . . . . . . . . . . . Ego Joannes presb. card. tit. SS. Silvestri atque Martini. Ego Ildebrandus presb. card. basilicae duodecim Apostolorum. Ego Guido presb. card. tit. S. Calixti. Ego Petrus diac. card. S. Eustachii justa Templum Agrippae. Ego Raimundus diac. card. S. Mariae in Via Lata. Datum Laterani, per manum Rolandi sanctae Romanae Ecclesiae presbyteri, cardinalis et cancellarii, VIII Kalend. Maii, indictione VII, Incarnationis Dominicae anno 1158, pontificatus vero domni Adriani papae IV anno IV.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 185 |
CLXXXV. Ecclesiae S. Sansonis Aurelianensis protectionem suscipit bonaque confirmat. (Laterani, Maii 10.) [SAUSSEY, Annal. Eccl. Aurel., 446.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis priori S. Sansonis Aurelianensis, ejusque fratribus, tam praesentibus quam futuris, regularem vitam ducentibus in perpetuum.
|
Piae voluntatis postulatio effectu debet prosequente compleri, ut et devotionis sinceritas laudabiliter enitescat, et utilitas postulata vires indubitanter assumat. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus clementer annuimus, et praefatam ecclesiam, in qua divino mancipati estis obsequio, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus: imprimis siquidem statuentes ut ordo canonicus, qui, secundum Dei timorem et beati Augustini Regulam et institutionem, ecclesiae S. Mariae de Monte Sion in eodem loco noscitur institutus, perpetuis ibidem temporibus inviolabiliter conservetur. Praeterea quascunque possessiones, quaecunque bona, eadem ecclesia impraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, praestante Domino, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. Concedimus autem et apostolica auctoritate statuimus, ut liceat vobis in ecclesia vestra coemeterium consecrare, et in eo tam fratres, quam conversos vestros et totam familiam vestram absque contradictione aliqua sepelire. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatam ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, aut aliquibus vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione aut sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva in omnibus apostolicae sedis auctoritate, et dioecesani episcopi canonica justitia; salva etiam institutione de praebendis saecularium clericorum, quae a praedecessore nostro sanctae recordationis Eugenio papa facta esse dignoscitur. Si qua igitur, etc. Cunctis, etc. Ego Adrianus catholicae Ecclesiae episcopus, etc. Datum Laterani, per manum Rolandi sanctae Romanae Ecclesiae presbyteri, cardinalis et cancellarii, VI Idus Maii, indict. VI, anno Incarnationis Dominicae 1158, pontificatus vero domni Adriani papae IV anno IV.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 186 |
CLXXXVI. Parthenonis Visbeccensis protectionem suscipit, bona ac privilegia confirmat. (Laterani, Maii 11.) [WURDTWEIN, Subsid. dipl., VI, 334.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, dilectae filiae THEMODI Visbicensi abbatissae, et aliis cum ea canonicam vitam professis in perpetuum.
|
Piae postulatio voluntatis effectu debet prosequente compleri, quatenus et devotionis sinceritas laudabiliter enitescat et utilitas vires indubitanter assumat. Eapropter, dilecta in Christo filia, devotionem quam erga sedem apostolicam geris, diligenter attendentes, monasterium in quo divino mancipatae estis obsequio, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus; statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona idem monasterium impraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma vobis et his quae post vos successerint, et illibata permaneant. Cui etiam indifferentem sepulturam nobilium utriusque sexus et usui vestro, et earum quae vobis canonice successerint, auctoritate nostra concedimus. Sancimus quoque ut ipsum monasterium nulli omnino personae in beneficium quibuslibet occasionibus aliquando concedatur, sed semper sub protectione Romanorum pontificum atque imperatorum vel regum defensione permaneat. Praeterea constituimus ut infra ambitum aedificiorum vel sepium memorati monasterii nemo clericorum vel laicorum jure proprietatis vel beneficii mansionem aliquam ullo tempore habeat, sed totius loci ipsius ambitus abbatissae, sororum et aliarum personarum religiosarum usibus et habitationibus pateat. Prohibemus autem ut in eodem monasterio nulli episcoporum praeter Romanum pontificem, liceat quamlibet jurisdictionem habere, ita ut nisi ab abbatissa ipsius monasterii fuerit invitatus, nec missarum solemnia ibidem celebrare praesumat. Ut igitur haec omnia quae supra diximus plenum imposterum robur obtineant, tam vobis quam his quae post vos successerint, favoris nostri auctoritate firmamus. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatum monasterium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, aut aliquibus vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur, horum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva sedis apostolicae auctoritate, et dioecesani episcopi canonica justitia. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco sua jura servantibus, sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen. Ego Adrianus catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Hubaldus presbyter cardinalis Sanctae Praxedis. Ego Adalbertus presbyter card. Sancti Adriani. Datum Laterani, per manum Rolandi cancellarii, V Idus Maii, indictione VI, Incarnationis Dominicae anno 1156, pontificatus domni Adriani papae IV anno.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 187 |
CLXXXVII. Privilegium pro monasterio SS. Nazarii et Celsi Veronensi. (Laterani, Maii 20.) [UGHELLI, Italia sacra, V, 798.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis CLEMENTI abbati monasterii SS. Nazarii et Celsi, ejusque fratribus tam praesentibus quam futuris, monasticam vitam professis in perpetuum.
|
Quoties, etc. Communimus. In primis siquidem statuentes ut ordo monasticus, qui secundum Dei et beati Benedicti Regulam in ipso monasterio institutus esse dignoscitur, perpetuis futuris temporibus inviolabiliter observetur. Propterea quascunque possessiones, quaecunque bona eadem Ecclesia impraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, praestante Domino, poterit adipisci, firma vobis, vestrisque successoribus et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis. Ecclesiam S. Mariae de Marcellitis cum pertinentiis, salvo censu unius bizantii, quem singulis annis pro eadem ecclesia nobis, nostrisque successoribus solvere debeatis; ecclesiam S. Sebastiani cum pertinentiis; ecclesias de Carliano, ecclesiam S. Mariae de Cluave cum pertinentiis suis, ecclesiam S. Cassiani cum pertinentiis suis, ecclesiam S. Martini de Lavago cum pertinentiis suis, ecclesiam S. Sepulcri cum hospitali cum pertinentiis suis, ecclesiam S. Vitalis cum pertinentiis suis, ecclesiam S. Felicitae cum pertinentiis suis, villam Cosiliani cum omni jure suo, terram quam habetis in Lenazzo, terram de Nodesola, terram de Portu, terram de Porcile, terram de Gepito, terram de Lavagno cum vineis et domibus suis, terram de Grillana, terram de Mizano, terram de Monteauro cum molendinis, et valeatoribus et vineis suis, terram de Mizoli cum olivis et vineis suis, terram cum olivis in territorio S. Mariae in Selle, terram et vineas de Colignola, terras de Lilasi, terram de Garda cum olivis suis, insulam de Paquara cum pratis, et cum omnibus ad ipsam pertinentibus. Obeunte vero te nunc ejusdem loci abbate, vel tuorum quolibet successorum, nullus ibi qualibet subreptionis astutia, seu violentia praeponatur, nisi quem fratres communi consensu, vel fratrum pars sanioris consilii secundum Dei timorem, et beati Benedicti Regulam praeviderint eligendum. Sane novalium vestrorum, quae propriis manibus, aut sumptibus colitis, sive de nutrimentis vestrorum animalium decimas a vobis nullus praesumat exigere. Decernimus ergo, etc. salva, etc. Cunctis autem, etc. Amen. Ego Adrianus catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Hubaldus presb. card. tit. Sanctae Praxedis. Ego Julius presb. card. tit. Sancti Marcelli. Ego Octavianus presb. card. tit. S. Ceciliae. Ego Astaldus presb. card. tit. S. Priscae. Ego Girardus presb. card tit. Sancti Stephani. Ego Hildebrandus, presb. card. basilicae XII Apostolorum. Ego Guido, presb. card. tit. S. Chrysogoni. Ego Gulielmus, presb. card. tit. S. Petri ad Vincula. Ego Oddo, diaconus card. S. Georgii ad Velum Aureum. Ego Rodulphus, diaconus card. S. Luciae. Ego Petrus, diac. card. sancti Eustachii juxta templum Agrippae. Ego Raymundus, diaconus cardinalis S. Mariae in Via Lata. Datum Laterani, per manum Rolandi sanctae Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis et cancellarii XIII Kalendas Junii, indictione VI, Incarnationis Domini, anno 1158, pontificatus vero D. Adriani papae IV, anno IV.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 188 |
CLXXXVIII. Ecclesiae S. Joannis Selbodiensis bona possessionesque ac privilegia confirmat. (Sutrii, Jun. 12.) [WENCK, Hist. du pays de Hesse, III, p. 105.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio GERBODONI praeposito ecclesiae Sancti Joannis Baptistae in Selbod, ejusque successoribus canonice substituendis, in perpetuum.
|
Officii nostri nos hortatur auctoritas religiosa loca diligere, et ea sub apostolicae sedis munimine confovere. Hujus rei gratia, dilecte in Domino fili Gerbodo, tuis justis postulationibus clementer annuimus, et ecclesiam Sancti Joannis Baptistae cui, auctore Domino, praesides, ad jus sacrosanctae Romanae Ecclesiae specialiter pertinentem, ad exemplar praedecessorum nostrorum bonae memoriae Paschalis et Innocentii Romanorum pontificum, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus. Quam videlicet ecclesiam Ditmarus bonae memoriae quondam Gelnhusensis comes per Rabenuldi religiosi sacerdotis ministerium beato Petro et sanctae Romanae Ecclesiae devote et fideliter obtulit, et regulares canonicos ibidem congregari disposuit. In primis siquidem statuentes ut ordo canonicus, qui secundum Dei timorem et beati Augustini Regulam, et ordinem Praemonstratensium fratrum, in eadem ecclesia institutus esse dignoscitur, perpetuis ibidem temporibus inviolabiliter conservetur. Praeterea quaecunque bona, quascunque possessiones eadem ecclesia impraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma tibi tuisque successoribus, et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: ecclesiam parochialem in Selbod cum appendiciis suis, agris et decimis ex utraque parte interfluentis Kintziche, ita videlicet ut de ea nulli personae, nisi episcopo respondeatis; ecclesiam S. Mariae in Valle cum possessionibus agrorum et vinearum ex utraque parte rivi, tam in Hetenesheim quam in Alta villa, excepto jure quod ex antiquo episcopali debetur mensae. Sane novalium vestrorum quae propriis manibus aut sumptibus colitis, sive de nutrimentis animalium vestrorum decimas a vobis nullus praesumat exigere. Fratres vero vestros, vel conversos post factam professionem de claustro discedere, vel ad alium locum transire, absque praelati sui vel fratrum licentia similiter interdicimus; discedentes nullus episcoporum vel abbatum, aut ecclesiasticae saecularisve personae suscipere audeant, vel retinere. Quod si secundo tertiove commonitus redire contempserit, eum excommunicandi habeatis licentiam. Ordinationes vero clericorum, consecrationes ecclesiarum, sive alia ecclesiastica sacramenta a Moguntino accipietis archiepiscopo, si tamen catholicus fuerit, et gratiam apostolicae sedis habuerit, et ea gratis ac sine pravitate exhibere voluerit. Alioquin liceat vobis catholicum quem malueritis adire antistitem, qui nostra fultus auctoritate quod postulalatur indulgeat. Praeterea, cum commune interdictum terrae fuerit, liceat vobis, clausis januis, exclusis, excommunicatis vel interdictis, non pulsatis tintinnabulis, suppressa voce divina officia celebrare. Ad indicium autem hujus perceptae a Romana Ecclesia libertatis unum bizantium nobis nostrisque successoribus singulis annis persolvetis. Statuimus praeterea, ut neque comiti, neque principi, neque advocato, nec alicui ecclesiasticae vel saeculari personae liceat indebitas et injustas exactiones a vobis exigere, aut sacerdotibus in praefata ecclesia vel in ejus obedientiis commorantibus indebite gravamina irrogare. Decernimus ergo, ut nulli omnino hominum liceat praefatam ecclesiam, vel ejus bona temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu aliquibus vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva in omnibus apostolicae sedis auctoritate et dioecesani episcopi canonica justitia. Si qua igitur, etc. Ego Adrianus, catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Hubaldus presb. card. tit. S. Praxedis. Ego Julius, presb. card. tit. S. Marcelli. Ego Bernardus presbyt. cardinalis tituli Sancti Clementis. Ego Gerardus, presbyt. cardinalis tit. Sancti Stephani in Coelio Monte. Ego Ildebrandus, presbyt. cardinalis tit. basilicae XII Apostolorum. Ego Guido, presbyt. card. tit. S. Calixti. Ego Guillelmus, presb. card. tit. Sancti Petri ad Vincula. Ego Rudolfus, diac. card. Sanctae Luciae in Septa solis. Ego Boso, diac. card. Sanctorum Cosmae et Damiani. Ego Raimundus, diacon. card. Sanctae Mariae in Via Lata. Datum Sutrii per manum Rolandi, sanctae Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis et cancellarii, II Idus Junii, indictione VII, Incarnationis Dominicae anno 1158, pontificatus vero domni Adriani papae IV anno IV.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 189 |
CLXXXIX. Ad Tarraconensem et Narbonensem archiepiscopos.--Sub protectione sedis apostolicae suscipit Raymundum comitem Barcinonensem, ditionesque ejus. (Sutrii, Jun 23.) [MANSI, Concil., XXII, 828.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, venerabilibus fratribus Tarraconensi archiepiscopo et Narbonensi archiepiscopo apostolicae sedis legato eorumque suffraganeis, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Dilectum filium Raymundum illustrem Barcinonensem comitem a multis retro temporibus devotum plurimum ac fidelem sacrosanctae Romanae Ecclesiae exstitisse, atque ad ejus obsequium sollicitum semper exhibuisse se ac paratum, nos ipsi multis rerum experimentis agnovimus, et ad discretionis vestrae notitiam credimus absque dubio pervenisse. Unde et nos in proposito et voluntate habemus eum tanquam devotissimum et specialem filium nostrum sincera charitate diligere et ipsum ab iniquorum impugnationibus propensius defensantes in omni sua justitia sollicite intendimus confovere. Venerabiles autem fratres nostri Pampilonensis et Caesaraugustanus episcopi nobis ex parte sua proponere studuerunt quod, treuga et pax inter eum et Lupum Valentiae regem discissa sit et penitus violata. Sane cum ipse comes, sicut instanter asserit, ad edomandas barbaras gentes et efferas nationes, rabiem videlicet Saracenorum, quorum pestis est perniciosissima Christianis, modis omnibus, auctore Domino, reprimere intendat et viriliter impugnare, quidam tamen Christianae professionis, qui eidem comiti adversantur, tum inimicitia, tum etiam pecuniae cupiditate seducti, simul cum Saracenis, sicut accepimus, eum intendunt offendere, atque inclytum ejus animum a tam laudabili proposito retardare. Quod utique tanto magis nobis grave est ac molestum quanto et personam ejus sinceriori affectione diligimus, et factum tam impium atque a religione Christianae fidei alienum perniciosum adimplentes et posteris prodire cognoscimus in exemplum. Ut igitur qui hoc attentare praesumpserit, rem sacrilegam et profanam se doleat incoepisse, fraternitati vestrae per apostolica scripta praecipiendo mandamus quatenus omnes Christianos qui praefatum comitem, cujus personam et totam terram sub B. Petri et nostra protectione suscepimus, ut ab iniquorum incursibus pro nostri officii debito defendamus, a suo proposito praesumpserint impedire, et vel cum Saracenis, vel etiam sine eis, ipsum vel terram ejus, dum in hoc proposito fuerit, tentaverint molestare, auctoritate nostra non differatis censura ecclesiastica coercere et omnes terras eorum usque ad condignam satisfactionem interdicti sententiae supponatis. Data Sutrii IX Kal Julii.
|
[BERENGARIO]
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | ||
Adrianus IV
| 190 |
CXC. Ecclesiae Sancti Marcelli Parisiensis protectionem suscipit bonaque ejus ac jura confirmat. (Sutrii, Jun. 26.) [FÉLIBIEN, Hist. de Paris, III, 13.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis NIVELONI decano ecclesiae Sancti Marcelli Parisiensis, ejusque fratribus, tam praesentibus quam futuris, canonice substituendis, in perpetuum.
|
Effectum justa postulantibus indulgere et vigor aequitatis, et ordo exigit rationis, praesertim quanto petentium voluntatem et pietas adjuvat et veritas non relinquit. Quocirca, dilecti filii nostri, Thomae concanonici vestri precibus inclinati, vestris justis postulationibus clementer annuimus, et praefatam ecclesiam, in qua divino mancipati estis obsequio, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus; statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona tam in vineis, quam terris cultis vel incultis, pascuis, pratis et aquis, eadem ecclesia impraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus, et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: Burgum videlicet, in quo ipsa ecclesia sita est, cum omnibus appendiciis suis; quidquid habetis in territorio de villa Judea; terram quam habetis in territorio de Bertoldicurte, terram quam habetis in territorio de Castreyo, et terram quam habetis in territorio de Chesi; ecclesiam Sancti Petri de Ivry cum coemeterio, ecclesiam Sanctorum Gervasii et Protasii de Vitri cum coemeterio et decimis ad ipsam pertinentibus; ecclesiam de Piro cum coemeterio et decimis ad ipsam pertinentibus, et capella de Santrio; ecclesiam de Asneriis cum coemeterio et decimis ad ipsam pertinentibus, et ecclesiam de Charentum cum coemeterio et decimis suis, atque terris quas ibidem habetis. Statuimus insuper, ut secundum antiquam et rationabilem Ecclesiae vestrae consuetudinem, libere vobis liceat decanum eligere, qui assidue debeat ecclesiae deservire. Clerici quoque ipsius ecclesiae qui ad ordines fuerint promovendi, per decanum ejusdem ecclesiae episcopo praesententur. Praeterea omnes illas libertates, et priscas atque rationabiles consuetudines vestras quas intra ambitum claustri, aut in burgo in quo ipsa ecclesia sita est, seu in villis et possessionibus vestris, vel in capellis ipsius burgi, videlicet Sancti Martini et Sancti Hyppoliti, et in capelia Sancti Hilarii de Monte hactenus habuistis, vobis auctoritate apostolica confirmamus. Nulli etiam liceat in parochiis praefatae ecclesiae, nisi cum vestro et episcopi vestri assensu, ecclesiam aedificare. Neque alicui licitum sit servos ejusdem ecclesiae ab utilitate et servitio vestro, vobis invitis, subtrahere vel auferre. In parochialibus vero ecclesiis, quas tenetis, liceat vobis libere secundum antiquam institutionem Ecclesiae vestrae, sicut hactenus fecistis, sacerdotes eligere et episcopo praesentare, quibus, si idonei inventi fuerint, episcopus curam animarum committat, et vobis quidem de temporalibus, episcopo vero de spiritualibus iidem sacerdotes debeant respondere. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatam ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione ac sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva sedis apostolicae auctoritate et Parisiensis episcopi canonica justitia. Si qua igitur in, etc. Cunctis autem, etc. Ego Adrianus, catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Hubaldus, presbyter cardinalis Sanctae Praxedis. Ego Hubaldus, presbyter cardinalis tit. S. Crucis. Ego Guillelmus, presb. card. tituli S. Petri ad Ego Bernardus, presbyter cardinalis tituli Sancti Clementis. Ego Octavianus, presb. card. tit. Sanctae Ceciliae. Ego Gerardus, presb. card. tit. Sancti Stephani in Coelio Monte. Ego Hildebrandus, presbyter cardinalis basilicae XII Apostolorum. Ego Guido, presb. card. tituli S. Calixti. Ego Joannes, presbyt. card. tit. Sanctae Anastasiae. Ego Albertus, presb. card. tituli Sancti Laurentii in Lucina. Vincula. Ego Odo, diaconus cardinalis tit. Sancti Georgii ad Velum Aureum. Ego Bozo, diaconus cardinalis Sanctorum Cosmae et Damiani. Ego Cinthius, diac. card. Sancti Adriani. Ego Petrus, diaconus cardinalis Sancti Eustachii juxta templum Agrippae. Ego Raymundus, diac. card. Sanctae Mariae in Via Lata. Datum Sutrii per manum Rolandi, sanctae Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis et cancellarii, VI Kalendas Julii, indictione VI, Incarnationis Dominicae anno 1158, pontificatus vero domni Adriani papae IV anno IV.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 191 |
CXCI. Composita canonicos inter et Sutrinum episcopum de ecclesia S. Silvestri controversia, dato diplomate concordiam efficit perpetuam. (Vetrallae, Jul. 12.) [ Bullar. Vatic., I, p. 60.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis ecclesiae Sancti Petri canonicis salutem, et apostolicam benedictionem.
|
Ea quae a fratribus nostris cardinalibus de mandato sedis apostolicae rationabiliter aut concorditer statuuntur, firma debent stabilitate consistere, et quae definita sunt, ne temeritate aliqua valeant in posterum immutari, eadem necesse est auctoritatis nostrae praesidio communiri. Cum autem inter vos et venerabilem fratrem nostrum G. Sutrinum episcopum super ecclesia Sancti Silvestri olim controversia verteretur, et in nostra praesentia super hoc fuisset querela deposita, Nos volentes omnem litigandi materiam cum voluntate partium de medio concorditer amovere, dilectis filiis nostris Rol. tituli Sancti Marci presbytero cardinali et cancellario nostro, Alberto tituli Sancti Laurentii in Lucina, Willelmo tituli S. Petri ad Vincula, presbyteris, et Raymondo Sanctae Mariae in Via lata diacono card. commisimus amicabiliter componendum, qui de communi voluntate et consensu partium, in hunc modum, sicut in eorum scripto noscitur contineri, ipsam controversiam terminarunt, ut videlicet praestationes, vel exenia quaedam carnium, quae Sutrinus episcopus in quibusdam solemnitatibus ab ecclesia ipsa recipere consuevit, de caetero per eadem tempora, sicut ab ecclesiis Sanctae Christinae, Sancti Pauli, Sancti Joannis aut Sancti Juliani recipiat, et consuetam exhibeat eis honorem. Porro quando pro receptione et procuratione nostra ab episcopo collecta fuerit per ecclesias facienda, ecclesia ipsa sicut una praedictarum ecclesiarum auxilium episcopo ministrabit. Clerici illius ecclesiae ad synodum et capitulum episcopi, et Sutrinae Ecclesiae, ad chrisma et baptismum juxta consuetudinem illarum ecclesiarum sine contradictione conveniant. Commune interdictum episcopi et sententiam quam episcopus super aliquem parochianorum suorum pro suo reatu posuerit usque ad condignam satisfactionem firmiter teneant et observent. Si aliquis clericorum illius Ecclesiae in tam evidens manifestumque delictum corruerit, ut suspendi de statutis canonum mereatur, episcopus sine conscientia vestra usque ad condignam satisfactionem eum ab officio suspendet, ecclesiastico vero beneficio non privabit. Si vero aliquis super aliquo crimine fuerit impetitus, et in talem culpam visus fuerit corruisse, quae ordinem judiciorum requirere videatur, una vobiscum Sutrii cognoscere et judicare debebit. Cum autem archipresbyter in ecclesia fuerit ordinandus, vos personam eligetis et episcopo praesentabitis, episcopus autem electionem ipsam, nisi evidens et manifesta causa, quae impedire debeat, apparuerit, confirmabit, et ei curam animarum committet. Qui confirmatus in manu sua promittet se soluturum et servaturum quae superius designata sunt, vobis autem fidelitatem faciet, obedientiamque promittet, et tam ipse, quam reliqui clerici vobis obedient, et de dispositione et ordinatione ecclesiae respondebunt. Ut igitur haec perpetuam obtineant firmitatem, et quod inter vos concorditer statutum est, nullius nunquam refragatione turbetur, nos compositionem ipsam auctoritate apostolica confirmamus et praesentis scripti patrocinio communimus; statuentes ut nulli omnino hominum liceat hanc paginam nostrae confirmationis infringere, vel ei aliquatenus contraire. Si quis autem hoc attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei, et beatorum Petri et Pauli apostolorum ejus se noverit incursurum. Datum Vetrallae, IV Idus Julii.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 192 |
CXCII. Ecclesiae S. Mariae Aquisgranensis protectionem suscipit possessionesque confirmat. (Ap. Castrum Vicum varium, Sept. 22.) [QUIX, Cod. diplom. Aquensis, I, 31.] CXCIII. Adae magistro asserit magisterium scholarum Ecclesiae Meldensis, a bonae memoriae M[anasse] episcopo concessum. (Laterani, Oct. 30.) [DUPLESSIS, Hist. de Meaux, II, 47.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio ADAE magistro scholarum Meldensis Ecclesiae, salutem et apostolicam benedictionem.. . . . . Magisterium scholarum Meldensis Ecclesiae a bonae memoriae M quondam Meldensi, episcopo rationabili dispositione tibi concessum, auctoritate apostolica tibi confirmamus. . . . . Statuentes ut juxta consuetudinem quam hactenus Ecclesia ipsa obtinuit, nemini sine licentia et permissione tua liceat in civitate Meldensi scholas regere, etc. . . . .
|
Datum Laterani, III Kal. Novembris.
|
[anasse]
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | ||
Adrianus IV
| 194 |
CXCIV. Ad Hugonem Francorum regis cancellarium.--Gratulatur quod paci inter Francorum Anglorumque reges firmandae utilem operam navaverit. (Laterani, Nov. 4.) [MANSI, Concil., XXII, 808.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio HUGONI illustris regis Francorum cancellario, salutem et apostolicam benedictionem,
|
Quod ad pacem et concordiam inter charissimos filios nostros Ludovicum illustrem regem Francorum et Henricum illustrem regem Anglorum, pro posse tuo, sicut nobis dicitur, sollicitus exstitisti, et studio ad hoc effectui mancipandum, et vigilantem operam impendisti; tanto amplius gratum et acceptum habemus, et animi tui prudentiam in hac parte tanto attentius commendamus, quanto magis ipsa pax atque concordia Deo est et hominibus grata, et tam praesentibus quam posteris profutura. Accepimus siquidem, et ex dilecti filii nostri Henrici nuntii praedicti filii nostri regis Franciae relatione, et litterarum suarum tenore concepimus, tantam inter eos studio et diligentia tua unitatem per Dei gratiam esse, et vinculum charitatis, tantam etiam pacem et tantam intervenisse concordiam, ut nihil alternae amicitiae foedus infringere, nihil amoris firmitatem aliquatenus valeat disturbare. Unde nos laetitiam tanto majorem concipimus, et cum Deo et angelis ejus tanto amplius exsultamus, quanto magis amicitiam ipsam utrique parti necessariam esse cognoscimus, et multam exinde utilitatem multum fructum conspicimus provenire. Eapropter omnipotenti Deo, a quo bona cuncta procedunt, et in cujus manu regum corda consistunt, immensas gratiarum referimus actiones: qui discordantia quondam vota, et dispares voluntates, ita per suam misericordiam voluit esse conjuncta, ut nihil jam in ipsis possit reperiri diversum; sed idem velint, et idem sentire pariter videantur. Nos vero qui pacis et concordiae bonum inter omnes esse plurimum optare debemus, divinam clementiam assiduis precibus exoramus, ut pacem firmam inter eos conservare dignetur et perpetuam unitatem. Ad haec, jam dictum filium nostrum Henricum, litteratum quidem clericum et honestum, quem circa negotia tua fidelem satis esse cognoscimus ac devotum, dilectioni tuae propensius commendantes, rogamus plurimum, ut eum pro B. Petri ac nostra reverentia de charo habeas chariorem, et eidem in opportunitatibus suis ita pietatis intuitu et nostro interventu provideas, quod et ipse preces nostras apud te sibi sentiat fructuosas, et nos exinde devotioni tuae gratiarum debeamus exsolvere actiones. Datum Laterani, II Non. Novemb.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 195 |
CXCV. G[regorium] priorem et universum capitulum Camaldulense ad virtutem pacemque hortatur. (Laterani, Nov. 24.) [MITARELLI, Ann. Camald., III, 350.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis G priori et universo capitulo Camaldulensi, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Monasterium vestrum, in quo vos ad Dei estis servitium congregati, ut confiteamini nomini sancto suo, et gloriamini in laude ejus, quantum ex anteacta priorum vita et honestate ac religione ipsorum tam spiritualibus quam temporalibus profecerit incrementis et nos ipsi plenarie novimus, et hoc ipsum celebri est circumquaque fama vulgatum. Quandiu enim ejusdem monasterii fratres in quiete, unanimitate et concordia perstiterint, non sua, sed ea potius, quae sunt Christi, quaerentes, quandiu monasticam regulam habitu, vita et moribus tenuerint, spiritualium redolebant gratia et jucunditate bonorum, rerumque temporalium copiis abundabant, et tantus erat odor bonae opinionis quem de ipsa congregatione manabat, quod minores ad perfectiora exemplo simili traherentur, ita ut dicerent: Trahe nos post te; curremus in odorem unguentorum tuorum . Tanta etiam in eodem loco quies, tanta pax et unitas habebatur, ut illud de eo merito dicerent, quod scriptum est: Vere non est hic aliud nisi domus Dei et porta coeli . Ne igitur Camaldulense monasterium, quod olim tanta religione et honestate pollebat, tanta virtutum excellentia praeeminebat, tempore vestro a suo statu, quod absit! aliquatenus imminui videatur, hortamur vos, rogamus et obsecramus in Domino, ut relictis omnino carnalibus desideriis quae militant adversus animam, et concupiscentiis saeculi conculcatis, ad aeterna et sine fine mansura per bona opera suspiretis, ad summum bonum et ad praemia felicitatis aeternae piae conversationis studio intendatis, atque ita stabiles in obsequio Conditoris permanere curetis, et in ejus devotione ferventes, ut nihil sit quod jam vos a charitate Christi valeat aliquatenus separare; sed pro laudabili conversatione vitae illud sacrae Scripturae testimonium vobis possit merito adaptari, quo dicitur: Laudabilis populus, cui Dominus exercituum benedixit, dicens: Opus manuum mearum tu es, haereditas mea, Jerusalem . Vobis siquidem solertissime intuendum est et attentius cogitandum, ne adversarius vester diabolus, qui tanquam leo rugiens circuit, quaerens quem devoret , veneno astutiae et consuetae et antiquae fraudis insidiis a sponsi amplexibus et a servitio, quod absit! vos retrahat Conditoris. Quanto enim amplius humani generis inimicus Christi fideles legi mandatorum Dei conspicit inhaerere, et ejus salubribus monitis diligentius obedire, tanto magis ad callida se argumenta convertit, et sollicitius elaborat, ut eos de virtutum faciat arce corruere, et a sancto proposito resilire. Caeterum confidimus de vobis in Domino, si bene novimus vestri interioris hominis charitatem, qua praedecessorum vestigia imitantes, cum non sapiatis, quae vestra sunt, sed quae Jesu Christi, qui de tenebris et umbra mortis vocavit vos in admirabile lumen suum , inimici astutia in vobis minime praevalebit, neque ab ejus obsequio, cui estis indissolubili charitate devincti, ipsius vos poterit iniqua persuasio retardare. Confortamini ergo in Domino, et in potentia virtutis ejus; state fortes in fide ; abjiciatis opera tenebrarum, et induimini armis lucis , atque omnes antiqui hostis insidias, divino comitante praesidio, superantes, et mutuam in vobismetipsis charitatem habentes. Ita quidem, ut in nullo juxta Apostolum praesumatis, sed tantum in Domino et de Domino gloriari, sicut scriptum est: Qui gloriatur, in Domino glorietur ; non enim qui seipsum commendat, ille probatus est, sed quem Deus commendat . Dicitur autem, unde quaeramus plurimum et doleamus, quod inter vos murmur, quod est detestabile vitium, habeatur, et quod alterutrum ultra quam debeatis, murmuretis, quod vitium ipsum in tantum jam de vobis insonuit, quod plerisque referentibus ad apostolicae sedis audientiam usque pervenit. Unde monemus vos et exhortamur attentius, ut ea tam mortifera peste cessetis . . . . . a murmure, pacatam habentes mentem de caetero, et tranquillam, ne in aeterni Conditoris aspectu et divinae majestatis oculis pro tanto debeatis crimine displicere; scitis enim, ut credimus, et pro certo cognoscitis, qualiter Maria, soror Aaron, pro eo quod adversus Moysen murmurabat apud Dominum, contemptibilis sit effecta, et quam gravis leprae sit macula et foeditate percussa, quae se a murmure minime continebat. Unde et tandiu extra castra est conversata, quousque caro ejus pristinae fuit reddita sanitati. Ne igitur invalescente eodem vitio in conspectu Altissimi contemptibiles, et in oculis hominum debeatis abominabiles apparere, corda vestra, qua convenit vigilantia, observetis, ne hac foeditate valeant ulterius deturpari. Ut autem haec omnia, quae superius dicta sunt, facilius valeatis, auctore Domino, adimplere, tu. dilecte fili prior, fratribus tuis mansuetum Patrem atque tractabilem te exhibeas, et salubria eis documenta proponas, plus semper amari appetens, quam timeri; negotia quoque monasterii tuae gubernationi commissi juxta consilium fratrum religiosorum et timentium Deum, secundum quod in Beati Benedicti Regula continetur, disponere studeas et tractare. Vos vero, dilecti filii monachi, priori vestro tanquam proprio pastori et rectori animarum vestrarum debitam in omnibus subjectionem atque obedientiam impendatis, et neque in reformatione ordinis secundum antiquam et rationabilem Camaldulensium consuetudinem, nec in quolibet alio, quod ad ipsius monasterii et vestram utilitatem pertineat, rebelles ei vel contumaces existere praesumatis. Nos autem, qui ex injuncto nobis apostolatus officio universis Christi fidelibus existimus debitores, si, divina cooperante gratia, et in fide fueritis stabiles, et in opere efficaces, vobis paterno providebimus charitatis affectu, et in opportunitatibus vestris, quantum, Deo donante, poterimus, vobis et monasterio vestro absque intermissione curabimus subvenire. Datum Laterani VIII Kalendas Decembris.
|
(Cant. I) (Gen. XXVIII) (Isa. XIX) (I Petr. V) (I Petr. II) (Ephes.
VI) (Rom. XIII) (I Cor. I) (II Cor. X)
|
[REGORIO]
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |
Adrianus IV
| 196 |
CXCVI. Privilegium Hugoni episcopo Placentino concessum. (CAMPI, Hist. di Piac., II, 357.)
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri HUGONI Placentino episcopo, ejusque successoribus canonice substituendis, in perpetuum.
|
In sedis apostolicae culmine, divina disponente clementia, residentes fratribus nostris episcopis, et illis praecipue, qui sacrosanctae Romanae Ecclesiae specialius adhaerere noscuntur, nos convenit sua jura illibata servare, et ita ea sedis apostolicae munimine stabilire, quod nulla possint temeritate a statu rationabili amoveri. Et, quoniam te, venerabilis in Christo frater Hugo episcope, pro tua honestate speciali praerogativa diligimus, rationabilibus petitionibus tuis grato concurrentes assensu, ad exemplar praedecessorum nostrorum felicis memoriae Paschalis, et Innocentii Romanorum pontificum statuimus, et praesenti decreto sancimus ut clerici intra civitatem, seu parochiam Placentinam ad B. Xisti monasterium pertinentes, tibi, tuisque successoribus episcopalis juris obnoxii habeantur; videlicet, ut a vobis ordinationem suscipiant, vocati ad consilium veniant, et de regimine populi dispositiones vestras custodiant, chrisma, oleum sanctum, consecrationes altarium, sive basilicarum intra parochiam Placentinam a te, vel tuis catholicis successoribus tempore opportuno recipiant, siquidem gratiam et communionem apostolicae sedis habuerint, et ea gratis, ac sine pravitate voluerint exhibere. Praedecessoris etiam nostri bonae memoriae Paschalis papae vestigia imitantes, monasterium B. Pauli de Mezano cum cellis, vel ecclesiis, quas in parochia Placentina possidet, tibi tuisque successoribus episcopali jure subditum perpetuo manere sancimus; et ejusdem monasterii abbas quicunque successerit, per vos futuris temporibus benedictionem ordinationis accipiat; et tam ipse, quam qui sub eo sunt clerici, ad synodum vestram venire non renuant: ejusdem quoque loci quilibet clerici, vel monachi per vestrum ministerium ad sacros ordines promoveantur, chrisma, oleum sanctum, consecrationes altarium sive basilicarum vel in ipso monasterio, sive in cellis ejus, aut ecclesiis in vestra parochia constitutis a vobis suscipiant, siquidem gratiam, atque communionem apostolicae sedis habueritis, et ea gratis ac sine pravitate volueritis exhibere. Decerninus ergo ut nulli omnino hominum liceat hanc nostrae confirmationis paginam, etc. Ego Adrianus, catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Hymarus, Tusculanus episcopus. Ego Gregorius, Sabinensis episcopus Ego Hubaldus, presbyter cardinalis tit. Sanctae Praxedis. Ego Juiius, presbyter cardin. tit. Sancti Marcelli. Ego Geraldus, presb. card. tit. S. Stephani in Coelio Monte. Ego Joannes, presb. card. SS. Joannis et Pauli tit. Pamachii. Ego Guido, diaconus cardinalis S. Mariae in Porticu. Ego Jacinthus, diaconus cardin. S. Mariae in Cosmedin. Ego Joannes, diaconus cardinalis SS. Sergii et Bacchi. Ego Bonadies, diac. card. S. Angeli.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 197 |
CXCVII. Friderico imperatori, ut Guido, Ecclesiae Romanae subdiaconus, praeponatur Ecclesiae Ravennati optanti, non obsequitur. (MANSI, Concil., XXI, 795.)
|
ADRIANUS, servus servorum Dei, charissimo in Christo filio FRIDERICO, illustri Romanorum imperatori, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Qualiter superni Conditoris intuitu, et tam excellentiae tuae, quam dilecti filii nostri Guidonis Blanderadensis comitis interventu, dilectum filium Guidonem subdiaconum nostrum, ejusdem comitis filium, olim in familiaritatem et in nostrum consortium receperimus; qualiter etiam intuitu probitatis ejusdem, atque pro honore et utilitate sacrosanctae Romanae Ecclesiae, tanquam si in diaconum jam fuerit ordinatus, Ecclesiam ei specialiter assignaverimus, et nos profecto memores, et a serenitatis tuae memoria non credimus excidisse. Nunc autem honestatem ipsius considerantes et provectum scientiae, si ei vita comes fuerit, attendentes; intelligentes etiam quanta per eum, ac per nobiles et potentes parentes ipsius, sacrosanctae Romanae Ecclesiae adhuc potuerint commoda provenire, et ad quantum dignitatis apicem in eadem Romana Ecclesia ipse valeat, vita generi concordante, conscendere, cum a sede apostolica in subdiaconatus officium sit promotus, et ei tanquam si jam diaconus esset, sicut superius dictum est, a nobis sit Ecclesia specialiter assignata, communicato fratrum nostrorum consilio, a nostro latere tam pretiosum pignus, juxta petitionem excellentiae tuae, non potuimus removere; sed ipsum, opportunitate accepta, Deo auctore, in Romana Ecclesia ad honorem ejusdem Ecclesiae et imperii intendimus ordinare, ut vel in ea, prout divina gratia proposuerit, quandoque ad sublimiora conscendat vel exinde ad alterius ecclesiasticae fastigium dignitatis ipsum contingat, auxiliante Domino, pervenire. Convenientius siquidem est ut qui filius et clericus est Romanae Ecclesiae, ab ejus gremio non recedat, et ipsa ei circa se locum dignitatis conferens, eidem inde provideat altiora. Ipsa etenim viros et moribus et scientia adornatos, praeditos honestate, et sanguinis nobilitate praeclaros ad se libenter evocat, et eos aliunde consuevit admittere, non se talibus, cum ipsos in gremio suo habeat, facile spoliare. Quia igitur hoc decentius esse conspicimus, et honorabilius existere arbitramur, confidentes etiam imperatoriae majestati hoc potius debere placere, et gratum atque acceptum esse, postulationem tuam in hac parte non duximus admittendam, credentes atque sperantes quod, ex quo nostram super hoc cognoveris voluntatem, tu ipse nostram intentionem et propositum commendabis.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 199 |
CXCIX. Consules et universum populum Castri Grassae hortatur ut monachos Lerinenses contra Saracenos aliosque inimicos defendant. ( Hist. pat. Mon., Script., II, 413.)
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis consulibus et universo populo in castro Grassae commorantibus salutem, et apostolicam benedictionem.
|
Cum ex injuncto nobis apostolatus officio universorum Christi fidelium utilitati intendere debeamus, illos tamen oportet nos speciali quadam praerogativa diligere, deque eorum quiete ac pace propensius cogitare, qui et religione et honestate sunt praedicti et ad jus sanctae Romanae Ecclesiae noscuntur specialiter pertinere. Hujus igitur rationis intuitu provocati, dilectos filios nostros religiosos, videlicet fratres Lerinensis monasterii, et possessiones ac bona eorum devotioni vestrae attentius commendamus, rogantes plurimum et in peccatorum vestrorum vobis veniam injungentes, ut eos pietatis intuitu et pro beati Petri et nostra reverentia diligatis, manuteneatis, et eis studeatis modis omnibus suam justitiam conservare. Si vero Saraceni. Christiani nominis inimici, aut perfidi Christiani, monasterium sive aliquod castellum ipsorum invadere forte praesumpserint, eis viriliter assistatis, et tam consilium quam auxilium, quibuscunque modis poteritis, impendite. Datum, etc.
|
( non erà ancora Grassa onorata della dignità
episcopale per questo la chiama castello e non
cità )
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | ||
Adrianus IV
| 200 |
CC. Ad Ludovicum Francorum regem.--Commendat propensiorem ejus in religiosos viros dilectionem quam petit ut Praemonstratenses fratres pro B. Petri et sua reverentia experiantur. (D. BOUQUET, Recueil, XV, 688.)
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, charissimo in Christo filio LUDOVICO illustri Francorum regi, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Paternae charitatis affectus, quo nobilitatem tuam. Christianissime princeps, amplectimur, magnam infert cordi nostro laetitiam, quoties de actibus tuis ad nos talia perferuntur, quae ad salutem animae tuae noscuntur procul dubio pertinere. Audivimus siquidem et operis experimento tenemus, quod religiosas personas diligis et honoras, et gratia eis tanquam devotus Ecclesiae filius studes solatia exhibere. Sane in religiosorum dilectione quae animum tua magnificentia gerat interius, evidenter ostenditur, quoniam in quoslibet comprobaris, religionem diligere et fovere propensius honestatem: ac per hoc dilectos filios nostros abbatem et religiosos fratres Praemonstratenses, tanto affectuosius tantoque confidentius tuae excellentiae commendamus, quanto et nos pro sua honestate et religione puriori affectu charitatis diligimus, et de regii tui animi benignitate majorem fiduciam obtinemus. Tuam ergo industriam apostolicis litteris attente rogamus quatenus pro amore Dei et B. Petri et nostra reverentia eos manuteneas, foveas et defendas, et quod bonae memoriae Ludovicus pater tuus, vel quilibet et alius, intuitu pietatis eis rationabiliter contulit, concessa tibi a Domino potestate ipsis conserves et ab his qui eos super hoc infestare voluerint, ipsos studeas attentius defensare.
|
(Hugonem)
|
[ forte
quem]
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |
Adrianus IV
| 201 |
CCI. Ad Berengarium archiepiscopum Narbonensem, Artaldum episcopum Helenensem, et barones per Helenensem episcopatum constitutos.--Adversus Gaufredum comitem Ruscinonensem. (MANSI, Concil., XXI, 829.)
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, venerabilibus fratribus BERENGARIO Narbonensi archiepiscopo et apostolicae sedis legato, et ARTALDO Helenensi episcopo, et universis baronibus per Helenensem episcopatum constitutis, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Quae a praedecessoribus nostris rationabiliter sunt statuta, nullius temeritate volumus perturbari, sed inconvulsa ea mandamus et illaesa ab omnibus observari. Praedecessor autem noster felicis memoriae papa Eugenius comitem Gaufredum et eam quam tenet adulteram excommunicationis vinculo innodavit, pro eo videlicet quod legitima uxore dimissa, non est veritus adulteram sibi matrimonio copulare. Et quia, ut nobis dicitur, pertinaciter adhuc in sua iniquitate perdurat eamdem sententiam ratam habentes, mandamus eam ab omnibus inviolabiliter observari, statuentes ut eidem comiti nunquam sit liberum, legitima etiam uxore defuncta, eam sibi matrimonio copulare quam non est dubium manifesto adulterio polluisse. Filios autem quos ex adultera in adulterio procreavit, qui spurii a jure censentur, decernimus perpetuo paterna haereditate carere; nec eis liceat ullo tempore aliquid haereditatis ipsius comitis jure successionis petere vel habere. Si vero ab eis hoc fuerit aliquando attentatum, excommunicationis vinculo se noverint innodandos.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 202 |
CCII. Ad Gualterum Laudunensem episcopum.--Ut beneficia Praemonstratae Ecclesiae ab antecessoribus ejus collata conservet, nec ullas super eisdem benefitiis molestias inferat, aut inferri permittat. (D. BOUQUET Rec., XV, 687.)
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri GUALTERO Laudunensi episcopo, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Qui antecessores suos in bonis actibus imitari, et eorum nititur inhaerere vestigiis, apud Dominum praemio dignus habetur, et ab hominibus non immerito commendatur. Qualiter autem praedecessores tui, bonae memoriae Bartholomaeus et Gualterus beneficia, quae Praemonstratae Ecclesiae, tam per eos quam per alios, pietatis intuitu collata esse noscuntur, et auctoritate apostolica , manutenuerint et studuerint modis omnibus conservare, tuae discretionis prudentia, sicut credimus, non ignorat. Inde siquidem est quod fraternitati tuae per apostolica scripta mandamus, quatenus ipsa beneficia quae memoratae Praemonstratensi Ecclesiae devotione fidei et charitatis amore concessa sunt, sicut praedicti antecessores tui fecisse dicuntur, tu ipse manuteneas et conserves, nullamque illi Ecclesiae super eisdem beneficiis molestias inferas, vel ab aliis juxta posse tuum aliquo modo permittas, inferri.
|
[confirmata]
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | ||
Adrianus IV
| 203 |
CCIII. Ad eumdem.--Ejusdem argumenti. ( Ibid., p. 689.)
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri GUALTERO Laudunensi episcopo, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Quanto amplius fratres Praemonstratae Ecclesiae legi mandatorum Dei jugiter inhaerere noscuntur, et se a servitio non retrahunt Conditoris, tanto magis eos sincera charitate diligimus, et his de quorum devotione confidimus, ipsos efficaciter commendamus. Inde est quod charitatem tuam pro eisdem fratribus per auctoritatem sedis apostolicae rogamus attentius, monemus et exhortamur in Domino, quatenus tam ipsos quam Praemonstratensem Ecclesiam, in qua divino sunt obsequio mancipati, pro reverentia B. Petri et nostra, fraterna charitate diligas, manuteneas ac defendas, atque ipsam Ecclesiam cum omnibus ad eam pertinentibus in pace ac quiete dimittas, et eam non permittas ab aliquo parochianorum tuorum ullatenus infestari, illis vero qui eamdem Ecclesiam molestare in aliquo aut perturbare praesumpserint, tanquam pius sollicitusque defensor obicem te opponas, et eos spirituali gladio non differas a sua malitia coercere.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 204 |
CCIV. Ecclesiae S. Joannis in Vineis bona et privilegia confirmat. (LOUEN, Hist. de l' abb. de Saint-Jean des Vignes, p. 292.)
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis in Christo filiis GUIDONI abbati, canonico Sancti Joannis, qui cognominatur de Vineis juxta Suessionem, ejusque fratribus ibidem sub Regula B. Augustini constitutis et constituendis, in perpetuum.
|
Justis votis assensum praebere, justisque petitionibus aures accommodare nos convenit, qui, licet indigni justitiae praecones atque custodes in excelsa apostolorum Petri et Pauli specula, dispensatione sumus divina constituti. Quia igitur, inspirante Domino, dictam canonicam secundum beati Augustini Regulam delegistis, bono ac laudabili voto devotione debita congaudemus, et ut laudabile propositum laudabiliora subsequantur incrementa, paterna vos affectione, ut filios charissimos cum omnibus appendiciis vestris, sub protectione sedis apostolicae suscipimus, et scripti nostri privilegio communimus, statuentes in primis ut ordo canonicus secundum Deum et beati Augustini Regulam, quae in eodem loco noscitur institutus, ibidem temporibus perpetuis inviolabiliter observetur. Praeterea quascunque possessiones, quaecunque bona eadem ecclesia in praesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitiante, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. Adjicientes insuper, interdicimus ne aliquas decimas parochiarum de laica manu, sine consensu vestro et episcopi vestri, recipiatis, vos autem recuperandi cum episcopi vestri consensu, construere. Nulli praeterea, fratrum vestrorum post factam in ecclesia vestra professionem, absque abbatis et fratrum licentia liceat a claustro vestro discedere, discedentem vero sine litterarum communium cautione nullus audeat retinere. Si autem discesserit, et secundo tertiove commonitus redire contempserit, abbati videlicet, qui pro tempore fuerit, excommunicandi eum potestatem habeat. Obeunte vero te, fili dilecte Guido, nunc hujus loci abbate, vel quolibet tuorum successorum nullus ibi qualibet subreptionis astutia seu violentia praeponatur, nisi quem fratres communi consensu, vel fratrum pars consilii sanioris, secundum Deum et B. Augustini Regulam de eodem ordine providerint eligendum.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 205 |
CCV. Ad monachos Pontiden.--Ut solvant decimas loci cujusdam. (MANSI, Concil., XXI, 830.)
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis A. priori et universis monachis de Pontiden., salutem et apostolicam benedictionem
|
Nobis in eminenti specula, disponente Domino, constitutis, si cunctarum jura ecclesiarum integra non debent et illibata servari, locum beati Petri apostolorum principis inutiliter obtinere, et juxta commissae nobis dispensationis officium negligenter agere videremur. Sic enim Ecclesia Dei, nobis eam divina providente gratia gubernantibus, recte suo cursu dirigitur, dum nos errata quaeque vigili provisione corrigere et unicuique studemus jus proprium conservare. Dilectus autem filius noster Pontanolensis Ecclesiae canonicus adversus nos cum quaestione deposita, sua nobis relatione monstravit vos quasdam decimationes ad ipsorum jus pertinentes eis violenter auferre et ipsos super eisdem dicimationibus ausu temerario infestare: qui si beati Benedicti Regulam, juxta quam dicitis, et monasticum habitum quem gestatis, attenta sollicitudine pensaretis, ad proximorum bona diripienda non praesumeretis manus extendere vel quae alterius juris sunt vobis ita illicite usurpare. Ne igitur vos de caetero, aut avaritiae malum, aut vitium, quod absit! rapacitatis accuset, per apostolica scripta vobis praecipiendo mandamus quatenus nullam antiquam eorum possessionem vel decimationem, et eam praesertim quae in eo loco qui Arden. nuncupatur existit, auferre seu perturbare ulterius praesumatis, et si quid eis praeter solitum hoc anno de ipsis decimis negavistis, quascunque etiam ipsorum possessiones per violentiam detinetis, secundum quod antiquitus praefata Ecclesia noscitur possedisse, eisdem canonicis in integrum restituere omni occasione cessante nullatenus differatis. Nos siquidem religiosis viris non alias decimas nisi eas, quae de novalibus provenire noscuntur duximus indulgendas. Si vero hujus nostri mandati ausi fueritis existere contemptores, et ad sedis apostolicae audientiam querimonia pervenerit iterata timendum vobis erit ne sentire postmodum debeatis severitatis ecclesiasticae ultionem.
|
[ leg. vos conquaestiones]
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | ||
Adrianus IV
| 206 |
CCVI. [ Stephano ] Metensi, et Virdunensi episcopis mandat ut Matthaeum ducem Lotharingiae excommunicatum denuntient. (BALUZ. Cupitularia, II, 1559.)
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, venerabilibus fratribus Metensi et Virdunensi episcopis et dilectis filiis G. praeposito et R. decano Treverensis Ecclesiae, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Notitiam vestram non credimus ignorare qualiter sacrosancta Romana Ecclesia Matthaeum ducem pro castello Gundulfivillae, quod ante civitatem Tullensem erexit, excommunicationi subjecit et a communione fidelium reddidit alienum. Sane cum illi iniquitatis filius percussus saltem emendari debuerit, de corrigendo quod male gesserat cogitare super dolorem ejusdem civitatis adjecit, et Tullensi Ecclesiae Vischiriacum et alias villas, ecclesias, possessiones, et multa alia praesumpsit auferre, multisque ipsam molestiis et rapinis non desinit fatigare. Per praesentia itaque scripta vobis mandando praecipimus quatenus eum excommunicatum publice nuntietis, et in terris ipsius in vestris episcopatibus constitutis, praeter baptisma parvulorum et poenitentias morientium, omnia divina prohibeatis officia celebrari, et inviolabiliter ab omnibus eamdem sententiam servari faciatis. Si quis autem constitutus in clero eidem sententiae contraire praesumpserit, ut tandiu a beneficio suo reddatis eum et officio alienum donec de tanto reatu satisfacturus ad apostolicam sedem cum litteris vestris accedat.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 207 |
CCVII. Eberardo, archiepiscopo Salzburgensi respondet servorum conjugia, invitis dominis contracta, non esse dissolvenda. (Augustini Tarracon. Opp., IV, 248.)
CCVIII. Ecclesiae Leodiensis protectionem suscipit possessionesque confirmat petente Henrico episcopo. (CHAPEAVILLE, Gesta episcop. Tungr., II, 105.)
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri Henrico Leodiensi episcopo, ejusque successoribus canonice substituendis in perpetuum.
|
Injuncti nobis a Deo apostolatus officium, et ecclesiasticae utilitatis consideratio nos hortatur et admonet fratres nostros episcopos, quos scientia et honestate pollere cognoscimus, ampliori charitate diligere, majoremque illis honorem jugiter et gratiam exhibere. Tunc enim de subjectorum suorum utilitate vere poterunt esse solliciti, tunc officii sui prosecutioni poterunt efficacius imminere, cum et ipsi nos abundantiorem sibi senserint honorem impendere, et propensiori affectu diligere charitatis. Eapropter venerabilis in Christo, frater Henrice episcope, tuis justis postualtionibus gratum impertientes assensum, et Ecclesiam Leodiensem, cui, Deo auctore, praeesse dignosceris, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus, statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona eadem Ecclesia inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, praestante Domino, poterit adipisci, firma tibi tuisque successoribus et illibata permaneant; in quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis Castrum de Rode, allodium et familiam cum omni integritate sua, tam in spiritualibus quam temporalibus, castrum de Belmont, allodium de Astenoit, castrum de Duras, castrum de Revonia, castrum de Esmerville, castrum de Burne, castrum de Fontaines ex dono nobilis viri Cononis, tria allodia Diepenbeche, Repe, Scanz: quae ad mensam tuam spectare noscuntur. Praeterea quaecunque Christianissimi imperatores Pippinus, Carolus, Ludovicus, Lotharius, Otto secundus et tertius, Henricus, et caeteri reges eidem Ecclesiae contulerunt, tibi tuisque successoribus nihilominus confirmamus. Abbatias Lobes cum omnibus appendiciis suis, Florines, Bronium, S. Hubertum, Gemblues cum advocatia sua et cum omnibus ad eam pertinentibus, Fossis, Malonia, Namucus, Dynant cum castro, Ceynacum, Maffia, Tongris, Hoyum, Amanium, Trajectum, Monasterium super Sambram, Turne, Alna, Villers, Everbode, Helecines, Castra, Tudinum, Covinum, Bullont, Gyueth, Hierges, Merlemont, Soture, castrum de Florines, castrum Fossis Truinges, Evenes, Chaumont, Mirewart, Rochefort. Praeterea quidquid habet juris in castris, villis, burgis, comitatibus, et in tota terra comitis de Hainau, Louvierval, Clarum montem, Franchiermont, Warsage, Argenteal, Casselin, Curtes, Berthehein, Coverne, Lentrechowe, Wentreluke, Semplovoir, Hoyn et Hoyz, Vervier, Nivellam, S. Petrum in Trajecto, Freres, Alleke, Hurle, Vileir, Seran, Ufey, Fronvile, Havelange, Thihange, Jamme, Methin, Maflines, Bavenchin, Hirwardes, Heiste, Turinnes, Herewardes ex dono nobilis mulieris comitissae Ermengardis. Allodium de Woroime cum omnibus appendiciis suis. Pacem etiam quam praedecessor tuus Henricus bonae memoriae in ipso episcopatu constituit. Decernimus ergo, etc. Ego Adrianus quartus hujus nominis catholicae Ecclesiae episcopus, subscripsi.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 209 |
CCIX. Ecclesiae Sanctis Audomari privilegia confirmat. [Miraei Opp. dipl. IV, 23.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis JOANNI decano et universis canonicis ecclesiae beati Audomari . . . . . .. . . . praefatam Sancti Audomari ecclesiam in qua divino mancipati estis obsequio, ubi videlicet venerandum corpus ejus requiescere creditur, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus . . . . . . . . . . . Adjungimus etiam. . . . . . . ut nullus sacerdotum in villa Beati Audomari missam in Purificatione sanctae Mariae celebrare praesumat, donec in majori ecclesia missarum sint solemnia celebrata. . . . . De redditibus vero et praebendis ad pauperum hospitale pertinentibus, statuimus ut, decedentibus his qui ad praesens eam percipiunt, nec clericis, nec laicis concedantur; sed cum vacaverint, soli mensae pauperum de caetero debeant deservire, etc
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | ||||
Adrianus IV
| 210 |
CCX. Monasterii S. Michaelis in periculo Maris protectionem suscipit, bonaque confirmat. ( Monast. Anglic., II, 903.)
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis POBERTO monasterii S. Michaelis in Periculo Maris abbati, atque fratribus tam praesentibus quam futuris, regularem vitam professis, in perpetuum.
|
Religiosam vitam eligentibus apostolicum convenit adesse praesidium, ne forte cujuslibet temeritatis incursus, aut eos a proposito revocet, aut robur, quod absit! sacrae religionis infringat. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus clementer annuimus, et praefatum monasterium, in quo divino mancipati estis obsequio, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus, statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona idem monasterium in praesenti juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus, et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis. Ecclesias in Castro-Montis sitas cum redditibus et dignitatibus ejus tam ecclesiasticis quam saecularibus; villam quae vocatur Gornicum cum ecclesiis ipsius et cum pertinentiis suis; et ecclesiam Sancti Clementis et villam quae vocatur Drago cum ecclesia, et ecclesiam S. Michaelis de Lupis, et ecclesiam de Sarthitheyo, Ardenar cum ecclesia et omnibus pertinentiis suis, et villam de Belneyr cum ecclesia, et villam de Passibus cum ecclesia; villam de Cureyo cum ecclesia, villam de Husius cum ecclesia, villam quae Crox vocatur cum pertinentiis suis, Ballene cum pertinentiis suis, et burgum Bremonis cum pertinentiis suis, ecclesiam de Cangeye cum pertinentiis suis, ecclesias Pontis Vixonis cum decimis reddituum ipsius castri, capellam Hamelini cum pertinentiis suis. In episcopatu Constantiensi villam S. Paterni cum ecclesia et pertinentiis suis, ecclesiam Sancti Joannis de Campis, ecclesiam S. Pancratii, ecclesiam de Coldevilla, ecclesiam de Fulquere-villa cum ipsa villa et pertinentiis suis, villam de Eenoch, terram de Elleos, ecclesiam de Cartereth, et insulam de Chansye, et quidquid habent in insula quae vocatur Gerley, et in insula quae vocatur Gurneie quartam partem; et in eadem insula ecclesiam Sancti Salvatoris, ecclesiam Sanctae Mariae de Castro, ecclesiam S. Michaelis de Valle, et ecclesiam S. Petri de Bosco, ecclesiam S. Mariae de Lishon cum pertinentiis suis, et capellam S. Georgii; insulam quae vocatur . . . . . enchon cum ecclesia. In episcopatu Bajocensi, villam quae vocatur Donus Joannis cum pertinentiis suis, villam quae dicitur Bretenvilla cum ecclesia et pertinentiis suis, et villam quae dicitur Bersum, cum pertinentiis suis, ecclesiam de Sear, cum pertinentiis suis; in episcopatu Rothomagensi, in ipsius urbis foro, ecclesiam Sancti Michaelis; in episcopatu Lexoviensi prata quaedam, in villa quae dicitur Pons-episcopi; in episcopatu Carnotensi villam quae dicitur Golcere, cum ecclesia et pertinentiis suis; in episcopatu Cenomanensi cellam S. Victurii in suburbio ipsius urbis, cum burgo ipsius suburbii cum omnibus justis consuetudinibus, tam vini, quam aliarum rerum venalium et aliis pertinentiis suis. In eodem suburbio ecclesiam S. Joannis cum pertinentiis suis; ecclesiam de Lucare cum pertinentiis suis, ecclesiam de Pontenay cum pertinentiis suis; Vilarentum cum pertinentiis suis; vineas quas habetis apud castrum Sillaim; in episcopatu Turonensi terras et vineas quas habetis apud ipsam civitatem; in episcopatu Andegavensi in ipsa civitate domum unam et vineas et terram juxta urbem, ecclesiam de Creant cum appendiciis suis. In Britannia, in episcopatu Dolensi montem Randum cum pertinentiis suis, Prastaam villam. Melnen et Landem in episcopatu Alletensi, et ecclesiam quamdam cum pertinentiis suis; ecclesiam S. Tigal cum pertinentiis suis; in episcopatu S. Corentini ecclesiam Sancti Michaelis de Cornugallia; in episcopatu Redonensi villam quae dicitur Villa maris cum ecclesia et pertinentiis suis; ecclesiam de Polleyo in Anglia, in episcopatu Exoniae, cellam S. Michaelis de Monte Cornubiae cum pertinentiis suis; villam Ettoniae cum ecclesia et pertinentiis suis, Sedewne et ecclesiam ipsius, ecclesiam de Endebrie, Viscumbam, Estolleiam, Ercumbam et ecclesiam, villam quae vocatur Hedrin; in episcopatu Wintoniensi ecclesias tres; in villa, quae dicitur Basinges, Basingsthoc; ecclesiam Saliburnae in episcopatu Salisburiensi, ecclesiam Hetonae in episcopatu Vellensi et Ratoniensi; ecclesiam de Merthoc cum pertinentiis suis in episcopatu Heliensi; ecclesiam de Wem in episcopatu Eboracensi; villam quae dicitur Wath cum ecclesia, et omnibus his quae ad eamdem ecclesiam pertinere noscuntur. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat supradictum monasterium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet vexationibus fatigare, sed illibata omnia et integra observentur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva nimirum apostolicae sedis auctoritate et dioecesanorum episcoporum canonica justitia. Si qua igitur in futurum, etc.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 212 |
CCXII. Ad Hugonem Rothomagensem archiepiscopum.--Pro causa Petri et matris ejus. (Anagiae, Aug. 13.) [MARTEN., Ampl. Collect., II, 642.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri Rothomagensi archiepiscopo, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Causam quae inter matrem Petri et eumdem Petrum, atque illam quae fuit conjux fratris ejusdem Petri, et virum suum super quadam dote noscitur agitari, venerabili fratri nostro Cenomanensi episcopo commisimus audiendam, et fine debito terminandam. Quocirca per apostolica scripta fraternitati tuae mandamus, quatenus cum ab eodem episcopo propter hac fueris requisitus, illam quae conjux fuit fratris praedicti Petri, et virum suum ejusdem judicis praesentiam adire, et quod ex merito ab eo judicatum fuerit, suscipere et firmiter observare, eos omni cum districtione compellas. Data Anagniae Id. Augusti.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 213 |
CCXIII. Ludovico Francorum regi, Pontium abbatem Vizeliacensem tuenti, gratias agit. Monet ut monasterium defendere a comite Nivernensi pergat, domosque lapideas burgensium Vizeliacensium dirui jubeat. (MANSI, Concil., XXI, 814.)
|
Gratum et acceptum habemus, et magnificentiam tuam de piarum rerum exsecutione plurimum commendamus, quoniam dilecto filio nostro Pontio Vezeliacensi abbati, sicut ejus directa nobis relatio patefecit, amore Dei, et nostrarum reverentia litterarum juxta regiae dignitatis officium diligenter hactenus astitisti, et contra suos et monasterii sui persecutores auxilium ei et consilium praebuisti. Unde quoniam bonorum intentio ad salutaria opera tanto amplius dirigitur, quanto saepius inde commonetur, celsitudinem tuam per apostolica scripta rogamus, et in peccatorum tibi remissionem injungimus, quatenus pro Dei amore; et pro beati Petri et nostra reverentia, praedictum abbatem propensius diligas et honores, et ut monasterium ipsum a dilecti filii nostri Nivernensis comitis, et aliorum omnium infestatione defendas, ut ratres inibi commorantes, pro tua et regni tui salute ad Dominum debeant jugiter intercedere, et nos regiae nobilitati tuae gratias exsolvere debeamus. Et quoniam Burgenses Vizeliac. occasione praesertim lapidearum domorum, quas munitas habent et elevatas, adversus antedictum filium nostrum abbatem, et Vizeliacensem Ecclesiam ita superbiunt, ut nec manere pro persecutione illorum idem filius noster possit in monasterio. Magnificentiam tuam rogamus, quatenus easdem domos ita facias dirui, ut Burgensium superbia retundantur, et Vizeliacensis ecclesia occasione hac non debeat fatigari.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | ||||
Adrianus IV
| 215 |
CCXV. Hugoni Francorum regis cancellario confirmat archidiaconatum Atrebatensem. (Laterani, Jan. 21.) [MANSI, Concil., XXI, 803.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio HUGONI, charissimi filii nostri Ludovici regis Francorum cancellario, et Atrebatensis Ecclesiae archidiacono, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Si rationabilibus filiorum nostrorum petitionibus facili assensu concurrimus, et eos super collatis sibi ecclesiasticis beneficiis nostro patrocinio communimus, officii nostri debitam exsequimur actionem, et ecclesiasticis utilitatibus efficaciter providemus. Tanto enim quisque de sui exsecutione officii poterit fructuosius cogitare, quanto pravorum temeritati ad suam infestationem omnem aditum viderit attentius interclusum. Eapropter, dilecte in Domino fili Hugo, paci et quieti tuae in posterum providere volentes, majorem archidiaconatum Atrebatensis Ecclesiae cum omnibus ad eum pertinentibus, a ven. fratre nostro Godefrido, ejusdem Ecclesiae episcopo, rationabili tibi provisione concessum, auctoritate tibi apostolica confirmamus et praesentis scripti pagina communimus. Nulli ergo, etc. Datum Laterani, XII Kal. Febr.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 216 |
CCXVI. Monasterii S. Dionysii privilegia a Roberto et Dagoberto regibus concessa confirmat. (Laterani, Febr. 5.) [DOUBLET, Hist. de Saint-Denys, 504.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis ODONI abbati, et fratribus monasterii Sancti Dionysii, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Quae religiosis viris et sacrosanctis ecclesiis largitione catholicorum principum divinitatis intuitu conferuntur in suo statu debent consistere, ac ne processu temporis quarumlibet praesumptione turbentur, auctoritate sedis apostolicae communiri. Illustris autem memoriae Robertus quondam Francorum rex quieti fratrum in ecclesia vestra, Domino famulantium providere desiderans, fratribus qui tunc erant, et eorum in perpetuum successoribus, solemnem curiam quam antecessores ejus, et ipse in Natali Domini, Epiphania, Pascha et Pentecoste antiquitus consueti fuerant in ipso Beati Dionysii castello tenere, divinae misericordiae contemplatione remisit, ita ut nec ipse, nec aliquis successorum suorum solemnem curiam in eodem loco deberet suprascriptis solemnitatibus ulterius retinere, ne forte in servorum Dei recessibus frequentiae praeberetur occasio populari, et graves expensas in extraneorum concursu ecclesia sustineret. Immunitati etiam immunitatem adjiciens, concessionem illustris memoriae Dagoberti praedecessoris sui quondam Francorum regis, quae de fugitivis ad vestrum monasterium emanaverat, ratam et inconcussam perpetuis temporibus permanere decrevit. Ita siquidem ut usque ad eumdem locum quo tendentes ad eamdem ecclesiam Tricenam-pontem ingrediantur, nec non etiam usque ad Montem-martyrum, et praeterea usque ad viam publicam quae ducit ad Luperam, quidquid infra totam hanc procinctam contineri dignoscitur, cum tamen judiciaria potestate, hoc est banno, omnique infractura, et si quae aliae consuetudines legum, sive in agris, sive in domibus, sive in viis publicis et privatis evenerint, in jure monasterii vestri sine alicujus contradiction permaneret. Unde quoniam haec ad majorem firmitatem sui nostro postulastis patrocinio roborari, nos petitionibus vestris benigno concurrentes assensu, concessiones istas auctoritate apostolica firmamus, et praesentis scripti pagina communimus. Adjicientes etiam feudum quod Matthaeus Bellus-Ligius homo ecclesiae vestrae ad requisitionem et conjurationem bonae memoriae Sugerii quondam abbatis vestri, ab ecclesia vestra se cognovit habere, atque ad posterorum memoriam scripturae commisit, eidem ecclesiae, ac vobis vestrisque successoribus nihilominus confirmamus. Adjicientes etiam constituimus ut ecclesiam Sanctae Crucis, et decimam Vallis-Crisonis, sicut et juste et canonice possidetis, sine alicujus perturbatione, perpetuis temporibus teneatis. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostrae confirmationis infringere, vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attentare praesumpserit, indignationem Dei omnipotentis, et beatorum Petri et Pauli apostolorum ejus se noverit incursurum. Datum Laterani, Nonas Februarii.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 217 |
CCXVII. Ad B. [Balduinum] Noviomensem et Henricum Belvacensem episcopos.--Pro cantore Peronensis Ecclesiae. Laterani, Febr. 18.)[MARTEN., Collect. II, 643.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, venerabilibus fratribus B. Noviomensi et HENRICO Belvacensi episcopis, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Veniens ad apostolicae sedis clementiam, dilectus filius noster O. cantor Peronensis Ecclesiae, sua nobis conquestione monstravit, quod W. de Inciaco et uxor ejus centum libras Catalaunensis monetae, terras et quaedam allodia per patrocinium nobilis viri. J. Suessionensis comitis, ei praesumunt auferre, et contra omnem justitiam detinere. Unde venerabilis frater noster Cameracensis episcopus, cum ita esse liquido cognovisset, pro tanta rapina eos, sicut ex litteris ejus agnovimus, excommunicationis vinculo innodavit, et terram eorum interdicto subjecit, quia vero praedictum filium nostrum cantorem suo jure privari, sicut non debemus, ita nec possumus sustinere, fraternitati vestrae per apostolica scripta praecipiendo mandamus, quatenus memoratum comitem, cujus patrocinio et auxilio ipsa bona sunt ei violenter ablata, infra triginta dies post harum susceptionem convenire diligentius studeatis, ut eumdem W. et uxorem ejus ad restitutionem omnium ablatorum omni cum districtione compellat, nec eis ad eorum detentionem auxilium vel subsidium de caetero praestare praesumat. Alioquin in tota terra ipsius comitis, quousque jam dicto filio nostro cantori de omnibus fuerit satisfactum, appellatione remota, non differatis omnia divina officia prohibere. Data Laterani XII Kal. Martii.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 218 |
CCXVIII. Ecclesiae S. Ursi Augustensis (prov. Tarentasiensis) bona quaedam confirmat. (Laterani, Mart. 6.) [ Hist. Patr. Mon., Chart., I, 819.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei dilecto filio G. priori et universo capitulo ecclesiae Sancti Ursi, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Quoties a religiosis viris contra pravorum incursus super his quae juste et legitime possident nostra confirmatio postulatur, ad concedendum non debemus difficiles inveniri, nec rationabilibus eorum petitionibus nostrum denegare consensum, ne pravis hominibus ad malefaciendum locum dare videamur, quibus potius resistere nos oportet. Eapropter, dilecti in Domino filii, genti vestrae et utilitati Ecclesiae vos commissae volentes in posterum utiliter providere et vestris justis postulationibus clementer annuentes ecclesiam Sancti Petri, ecclesiam Sancti Andreae de Paone, ecclesiam Sancti Joannis de Carto cum appendiciis suis, decimam de Carto cum appendiciis suis, sicut a venerabili fratre nostro Gui. Yporiensi episcopo ecclesiae vestrae sunt canonice concessae, vobis et per vos Ecclesiae vobis commissae auctoritate apostolica confirmamus et praesentis scripti patrocinio communimus, statuentes ut nulli omnino huminum liceat hanc paginam nostrae confirmationis infringere, vel ei aliquatenus contraire. Si quis autem hoc attentare praesumpserit indignationem omnipotentis Dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum ejus se noverit incursurum. Datum Later. II Nonas Martii.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 219 |
CCXIX. Ad Henricum Belvacensem episcopum.--Pro magistro Nicolao. (Laterani, Mart. 8.) [MARTEN., Collect., II, 644.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri HENRICO Belvacensi episcopo, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Quoties ab aliquo filiorum nostrorum, ad te pro ecclesiasticis causis interventus noster exquiritur, tanto facilius petitioni ejus assensum nostrum impendimus, quanto te ad exsecutionem rei quae petitur et admonitione nostra et injunctae administrationis officio efficacius confidimus provocandum. Veniens autem ad apostolicae sedis praesentiam dilectus filius noster magister Ni. qui nobis satis charus est et acceptus, Arremarensis monachus, de suffragio ejus et admissione precum suarum in negotiis ejusdem ecclesiae fraternitatem tuam nostris litteris expetiit admoneri. Quocirca fraternitatem tuam per apostolica scripta rogamus, quatenus eumdem filium nostrum, qui circa negotia tua exstitit satis sollicitus ac devotus, pro beati Petri et nostra reverentia diligas attentius et honores, et petitionibus ejus in negotiis ipsius ecclesiae benigno jugiter concurras assensu, et ita ei favorem et auxilium tuum in causis suis impendas, ut fraternitas tua de admissione precum mearum commendabilis videatur, et nos petitiones tuas liberius admittere debeamus. Data Lateranis VIII Id. Mart.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 220 |
CCXX. Ad S. Remensem archiepiscopum.--Pro eodem. (Laterani, Mart. 8.) [ Ibid. ]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri S. Remensi archiepiscopo apostolicae sedis legato, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Quoties ab aliquo filiorum nostrorum ad te pro ecclesiasticis causis interventus noster exquiritur, tanto facilius petitioni ejus assensum nostrum impendimus, quanto te ad exsecutionem rei quae petitur et admonitione nostra, et injunctae administrationis officio efficacius confidimus provocandum. Veniens autem ad apostolicae sedis praesentiam dilectus filius noster magister Nicolaus, qui nobis satis charus est et acceptus, Arremarensis monasterii monachus, de suffragio ejus et admissione precum suarum in negotiis ejusdem ecclesiae fraternitatem tuam nostris litteris expetiit admoneri. Quocirca fraternitatem tuam per apostolica scripta rogamus, quatenus eumdem filium nostrum, qui circa negotia tua exsistit satis sollicitus ac devotus, pro beati Petri et nostra reverentia diligas attentius et honores, et petitionibus ejus in negotiis ipsius ecclesiae benigno jugiter concurras assensu, et ita ei favorem et auxilium tuum in causis suis impendas, ut fraternitas tua de admissione precum nostrarum commendabilis videatur, et nos petitiones tuas libentius admittere debeamus. Data Lateranis VIII Idus Martii.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 221 |
CCXXI. Ad Remensem archiepiscopum et Laudunensem episcopum.--Pro filio Ramaldi Cottellae. (Laterani, Mart. 12.) [ Ibid., col. 645.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, venerabilibus fratribus Remensi archiepiscopo, apostolicae sedis legato, et Laudunensi episcopo, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Ad apostolicae sedis audientiam vestra fraternitas noverit pervenisse, quod Ramaldus Cotella, olim Jerosolymam proficiscens, quamdam villam suam, quae Boccumvilla dicitur, Henrico de Teir, pecunia ab eo mutuo suscepta, pignori obligavit. Ipse vero Henricus de fructibus etiam provenientibus sortem suam et eo amplius dicitur recepisse. Ideoque fraternitati vestrae per apostolica scripta mandamus, quatenus si verum est quod asseritur, uxorem et filios jam dicti Henrici, quia ipse viam est universae carnis ingressus, omni appellatione remota, districtius compellatis, ut praedictam villam filio memorati Ramaldi, postposita omni occasione et dilatione, restituant, alioquin non differatis in eos usque ad condignam satisfactionem excommunicationis sententiam promulgare. Datum Lateranis IV Idus Martii.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 222 |
CCXXII. Ad Henricum Belvacensem episcopum.--Pro cantore Ecclesiae Suessionensis, ut ei ablata restituantur. (Laterani, Mart. 13.) [MARTEN. Ampl. Collect., II, 645.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri HENRICO Belvacensi episcopo, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Constitutus in praesentia nostra dilectus noster Suessionensis cantor adversus Odonem de Angevilers uxorem et familiam suam in audientia nostra querelam deposuit, quod cum quidam homo de terra sua quinque marcar. et XXXI aureorum ei furatus fuerit, et pecunia ipsa ad manus ipsorum devenerit, ipsi nec eum restituere, nec justitiam exinde, prout iste asserit, voluerunt ullatenus exhibere. Quoniam igitur praedicto filio nostro in suo jure nec possumus, nec debemus ulla ratione deesse, fraternitati tuae per apostolica scripta mandamus, quatenus praefatum Od. uxorem et familiam suam, studeas diligentissime convenire, ut infra quadraginta dies post commonitionem tuam, vel praetaxatam pecuniam praedicto cantori cum integritate restituant, vel plenariam exinde justitiam ei in tua praesentia non differant exhibere. Quod si forte neutrum istorum voluerint adimplere, eos ad alterum efficiendum vinculo excommunicationis compellas. Datum Lateranis, III Idus Marti,
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | |||
Adrianus IV
| 223 |
CCXXIII. A[lbertum] abbatem Nonantulanum rogat ut Lot. et Turcl., viris nobilibus precariam quamdam denuo concedat. (Laterani, an. 1157, Martii 21.) [TIRABOSCHI. Storia di Nonantola, II, 268.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio A Nonantulano abbati, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Quia de tua devotione confidimus, pro amicis fidelibus nostris preces tibi porrigere non dubitamus. Inde est quod dilationem tuam rogamus attentius ut precariam quam dilecti filii nostri nobiles viri Lot. et Turcl. fideles tui a Nonantulano monasterio tenere noscuntur pro reverentia beati Petri ac nostra non differas innovare et eis de caetero sicut huc usque concedas quatenus iidem filii nostri preces nostras super hoc tibi porrectas sibi sentiant fructuosas et non cogantur propter hoc ad nos ulterius laborare. Dat. Later. XII Kal. April.
|
[LBERTO]
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | ||
Adrianus IV
| 224 |
CCXXIV. Transactionem de subjectione Vallis-magnae monasterio Bonarum-vallium factam confirmat. (Laterani, April. 6.) [ Gall. christ., VI, Instr., 325.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio PETRO abbati monasterii de Bona-valle, salutem et apost. bened.
|
Controversiae quae inter ecclesiasticas personas emergunt, et ad nostram praesentiam deferuntur, mediante justitia terminari, et postquam decisae fuerint, ne a posterorum memoria dilabantur, litterarum sunt committendae Cadunensis autem ecclesia pro ea devotione quam circa monasterium Cisterciense habebat, duas ecclesias quae ad suum jus pertinebant, Ardurellensem videlicet et ecclesiam Vallis-magnae, eidem monasterio contulit, ut secundum institutionem ipsius vitam et habitum reformarent. Abbas vero Cisterciensis utramque ecclesiam monasterio de Bona-valle concessit. Sicque factum est ut, cum utramque ecclesiam de fratribus Bonae-vallensis monasterii Guigo antecessor tuus, qui nunc Ameliensis est episcopus, ordinasset, abbas praedictae Cadunensis ecclesiae cum in judicium traxit, donationem ipsam neque de suo, neque de sui capituli assensu factam fuisse instantius asseverans: unde et ad hoc deventum est quod de utriusque partis assensu talis inter vos compositio atque transactio intercessit, ut videlicet praedictus Cadunensis abbas Ardurellensem ecclesiam quiete et sine molestia obtineret, ecclesia vero de Magna-valle Bonae-vallensi monasterio libere remaneret. Hanc autem transactionem Ardurellensis abbas et ejusdem loci capitulum de mandato Cadunensis abbatis voluntate propria concesserunt, et se confirmaturos litterarum munimine promiserunt: pollicentes etiam quod ab Albiensi episcopo, de cujus parochia sunt, idipsum facerent confirmare. Caeterum aliquo tempore post transacto cum praefatus Ardurellensis abbas transactionem ipsam vellet infringere, et te super hoc traheret in judicium, quoniam ad praestandum de calumnia juramentum cogere te volebat, tu in hoc te sentiens praegravari, eum ad sedem apostolicam appellasti. Cum igitur tam ipse, quam Ermengaldus abbas Vallis-magnae a te pro eodem negotio destinatus, in nostra essent praesentia constituti, et ipse abbas Magnae-vallis ea quae superius dicta sunt in nostro auditorio allegasset, memoratus vero Ardurellensis abbas se et capitulum suum ex coactione non voluntarie huic transactioni assensum praebuisse instantius affirmaret, nos tamen hinc inde, auditis rationibus et diligenter inspectis, communicato fratrum nostrorum consilio, transactionem ipsam ratam ac firmam perpetuis temporibus decrevimus permanere: adjicientes ut omnes res mobiles quae in praesentiarum apparent, et quas abbas et fratres Ardurellensis monasterii in praesentia fratris nostri P. Lutevensis episcopi se eidem ecclesiae contulisse legitimis testibus poterunt demonstrare, tu eis infra quatuor menses post factam probationem cum integritate debeas restituere Ut autem haec omnia perpetuis temporibus inviolabiliter observentur, adversae parti perpetuum silentium imponentes, auctoritate apostolica ea duximus roboranda et praesentis scripti patrocinio munienda, statuentes ut nulli omnino hominum liceat hanc paginam nostrae confirmationis infringere, vel ei aliquatenus contraire. Si quis hoc attentare praesumpserit, secundo tertiove commonitus, nisi praesumptionem suam congrua satisfactione correxerit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reumque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini nostri Jesu Christi alienus fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem ista servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Datum Laterani, VIII Idus Aprilis.
|
(apicibus.)
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | ||
Adrianus IV
| 226 |
CCXXVI. Eberhardo archiepiscopo Salzburgensi et (Hartwico) episcopo Ratisponensi mandat, ut Conrado abbati Biburgensi monasterium ob fratrum injurias dimissum restituant, monachosque poena afficiant. (Laterani, April. 17.) [HUND., Metrop. Salisb., II, 212.]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, venerabilibus fratribus EBERHARDO Salisburgensi archiepiscopo et Ratisbonensi episcopo, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Dilectus filius noster Conradus abbas monasterii S. Mariae de Biburch, sicut ex tua fraternitate, Ratisbonensis episcope, et canonicorum tuorum et fratris nostri Bambergensis episcopi attestatione, atque aliorum plurium religiosorum virorum assertione cognovimus, quorumdam iniquorum fratrum malitia et vexatione compulsus a monasterio suo discessit, et apostolicae sedis praesentiam visitavit; qui dum transfretare disponeret, et Hierosolymam pergere, ut ibidem in aliquo loco religioso ad Dei servitium, et ad salvandam animam perpetuo moraretur, nos eum a suae mentis intentione retraximus et ipsum ad proprium monasterium remisimus, ut fratrum curam sicut hactenus, ita de caetero habeat, et in abbatia plenarie debeat ministrare. Eum itaque fraternitati vestrae attentius commendantes, per apostolica vobis scripta praecipiendo mandamus quatenus ipsum infra 20 dies post harum susceptionem in plenitudinem abbatiae auctoritate nostra restituatis, fratribusque ejusdem monasterii firmiter injungentes, ut eum honeste recipiant, benigne tractent, et ipsi tanquam proprio abbati et animarum suarum rectori debitam in omnibus reverentiam et subjectionem impendant. Si vero aliquis interim in eadem abbatia fuerit subrogatus, eum sine contradictionis obstaculo penitus amoveri curetis. Duos etiam ejusdem ecclesiae monachos, Udo videlicet, et Walth , et duos conversos scilicet Euch. et Udal. , quibus infestantibus et multipliciter perturbantibus praedictus filius noster Conradus abbas commissae sibi abbatiae regimen se asserit dimisisse, ab ipso monasterio moveatis, et eos in obedientiis monasterii, extra monasterium tamen, auctoritate nostra ponatis. Qui tandiu compellantur in ipsis obedientiis permanere, quousque a sua malitia recedentes, correcti et emendati a memorato abbate ad proprium monasterium revocentur. Data Laterani, Kal. Maii.
|
(Waltherum) (Eucherium forte vel Eucharium) (Udalricum)
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] | ||
Adrianus IV
| 227 |
CCXXVII. Monachis Biburgensibus praecipit ut Conrado abbati obediant. (Laterani, April. 17.) [ Ibid. ]
|
ADRIANUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis monachis, et conversis S. Mariae de Biburch, salutem et apostolicam benedictionem.
|
Dilectus filius noster Conradus abbas vester, sicut ex relatione sua, et plurium religiosorum virorum attestatione cognovimus, quorumdam iniquorum fratrum malitia et vexatione compulsus a monasterio vestro discessit, et apostolicae sedis praesentiam visitavit. Qui dum transfretare disponeret, et Jerosolymam pergere, ut ibidem in aliquo loco religioso ad Dei servitium, et ad salvandam animam perpetuo moraretur, nos eum a suae mentis intentione retraximus, et ipsum ad proprium monasterium remisimus, ut fratrum curam, sicut hactenus, ita de caetero habeat, et in abbatia debeat plenarie ministrare. Eum itaque universitati vestrae attentius commendantes per apostolica scripta vobis praecipiendo mandamus, quatenus cum honeste recipiatis, benigne tractetis, ipsi tanquam proprio abbati, et animarum vestrarum rectori debitam in omnibus subjectionem et obedientiam impendatis. In nullo quoque eidem rebelles, in nullo contumaces existere praesumatis. Quod si forte contempseritis adimplere sententiam quam ipse in aliquem vestrum, qui contemptor exstiterit, propter hoc canonice promulgaverit, a nobis ratam noveritis ac firmam habendam. Duos autem monasterii vestri monachos, Ud. videlicet et Gualch. et duos conversos, scilicet Ud. et Euch. quibus infestantibus et multipliciter perturbantibus, praedictus filius noster Conradus abbas commissae sibi abbatiae regimen se asserit dimisisse, per fratres nostros Salzburgensem archiepiscopum et Ratisbonensem episcopum ab ipso monasterio praecipimus amoveri, et eos tandiu in obedientiis monasterii extra monasterium decernimus permanere, quousque a sua malitia recedentes correcti et emendati, a memorato abbate ad proprium monasterium revocentur. Data Laterani XV Kal. Maii.
|
http://viaf.org/viaf/249802914
|
[] |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.