Split (1)

train · 6.5k rows

id stringlengths 2 6	url stringlengths 32 489	title stringlengths 1 87	text stringlengths 18 168k
737194	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CF%81%CF%8C%CE%B3%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%BC%CE%B1%20Helios	Πρόγραμμα Helios	To Πρόγραμμα Helios (Ήλιος) είναι πρόγραμμα υποστήριξης στέγασης και ένταξης αναγνωρισμένων προσφύγων και δικαιούχων διεθνούς προστασίας στην Ελλάδα. Δημιουργήθηκε το 2019 και υλοποιήθηκε από τον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης (ΙΟΜ) με απευθείας χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή (Directorate General Migration and Home Affairs of the European Commission - DG HOME). Δικαιούχοι και παροχές Δικαιούχοι του προγράμματος είναι οι δικαιούχοι διεθνούς προστασίας οι οποίοι διέμεναν κατά την αναγνώριση τους στα στεγαστικά σχήματα του συστήματος υποδοχής (πρόγραμμα ESTIA, πρόγραμμα FILOXENIA, Ανοιχτές Δομές Φιλοξενίας, Κ.Υ.Τ, κ.τ.λ.), οι οποίοι ζητείται να αποχωρήσουν από τις ανωτέρω δομές ένα μήνα μετά την επίδοση της θετικής απόφασης αναγνώρισης τους. Το πρόγραμμα Helios παρέχει ενημέρωση σχετικά με την εύρεση οικίας και καλύπτει τα έξοδα ενοικίου και μετακόμισης αναλόγως, με ποσό που κυμαίνεται αναλόγως το μέγεθος της οικογενείας. Παρέχονται επίσης μαθήματα ελληνικής γλώσσας, εργασιακής συμβουλευτικής, ανάπτυξη δεξιοτήτων ένταξης και διοργανώνονται εκδηλώσεις και δράσης ευαισθητοποίησης των κοινοτήτων υποδοχής. Ωφελούμενοι του προγράμματος Σύμφωνα με τα στοιχεία που εξέδωσε ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης τον Μάιο του 2021, στο πρόγραμμα έχουν γραφτεί 30775 άτομα. Από αυτούς το μεγαλύτερο ποσοστό αποτελούν Σύριοι (36.5%), ακολουθούν πρόσφυγες από το Αφγανιστάν (32.8%) και από το Ιράκ (12.3%). Το 54% επί του συνόλου είναι άντρες και το 46% γυναίκες. Σύνολο έχουν υποστηριχθεί οικονομικά 5526 νοικοκυριά τα οποία αποτελούνται από 14032 άτομα ενώ τα σπίτια που έχουν ενοικιασθεί μέσω του προγράμματος είναι 4040 σε όλη την Ελληνική επικράτεια. Παραπομπές Μετανάστευση στην Ελλάδα
823663	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%B1%CE%BB%CE%BC%CF%80%CE%B5%CF%81%CF%84%CF%81%CE%AC%CE%BD%CF%84	Σαλμπερτράντ	Το Σαλμπερτράντ (ιταλικά: Salbertrand) είναι ιταλικός δήμος στην Μητροπολιτική Πόλη του Τορίνο, στην περιφέρεια του Πεδεμοντίου. Παραπομπές Δήμοι της Μητροπολιτικής Πόλεως του Τορίνο
292145	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9F%CE%B9%20%CE%94%CE%B5%CF%83%CE%BC%CE%B5%CF%85%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%BF%CE%B9%20%28%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C%20%CE%BA%CF%8C%CE%BC%CE%BC%CE%B1%29	Οι Δεσμευμένοι (πολιτικό κόμμα)	Οι Δεσμευμένοι (γαλλ. Les Engagés) είναι ένα γαλλόφωνο κεντρώο κόμμα του Βελγίου. Το κόμμα προέρχεται από τη διάσπαση του Χριστιανικού Κοινωνικού Κόμματος (PSC-CVP) το 1972, το οποίο και βρισκόταν στην κυβέρνηση για το μεγαλύτερο μέρος της μεταπολεμικής περιόδου. Συνέχισε να ονομάζεται Χριστιανικό Κοινωνικό Κόμμα (γαλλ. Parti Social Chrétien, PSC) μέχρι το 2002, οπότε και μετονομάστηκε σε Δημοκρατικό Ανθρωπιστικό Κέντρο (γαλλ. Centre Démocrate Humaniste, CDH). Έλαβε το σημερινό του όνομα στις 17 Μαρτίου 2022 και σήμερα δεν συμμετέχει σε καμία κυβέρνηση. Έδρες σε κοινοβούλια Παραπομπές Βελγικά πολιτικά κόμματα Χριστιανοδημοκρατικά κόμματα
639396	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CF%81%CF%81%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82%20%CF%84%CE%BF%CF%85%20%CE%A7%CE%AC%CF%87%CE%BC%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%BA-%CE%96%CE%AC%CE%BF%CF%85%CE%B6%CE%B5%CE%BD%CE%BC%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%BA	Ερρίκος του Χάχμπεργκ-Ζάουζενμπεργκ	O Ερρίκος, γερμ. Heinrich (1300 - 1318) από τον Οίκο του Τσέρινγκεν ήταν μάργραβος του Χάχμπεργκ-Ζάουζενμπεργκ (1312-1318). Βιογραφία Ήταν ο πρωτότοκος γιος του Ροδόλφου Α΄ μαργράβου του Χάχμπεργκ-Ζάουζενμπεργκ και της Αγνής, κόρης και κληρονόμου του Όθωνα κυρίου του Ρέττελν. Ήταν 12 ετών όταν διαδέχθηκε τον πατέρα του. Όταν το 1315 ενηλικιώθηκε, ο θείος του Λύτχολτ Β΄ του Ρέττελν του έδωσε την κυριότητα του Ρέττελν και απεβίωσε το επόμενο έτος. Ο Ερρίκος απεβίωσε 18 ετών και τον διαδέχθηκε ο επόμενος αδελφός του Ροδόλφος Β΄. Πηγές Fritz Schülin: Rötteln-Haagen, Beiträge zur Orts-, Landschafts- und Siedlungsgeschichte, Lörrach, 1965, p. 65 Karl Seith: Die Burg Rötteln im Wandel ihrer Herrengeschlechter, Ein Beitrag zur Geschichte und Baugeschichte der Burg, Röttelbund e.V., Haagen, p. 6; cited by Schülin as "in: Markgräflerland, vol. 3, issue 1, 1931" Οίκος του Τσέρινγκεν
413603	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF%80%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%AE%CF%81%CE%B9%CE%BF%20%CE%91%CE%B8%CE%B7%CE%BD%CF%8E%CE%BD	Δημοπρατήριο Αθηνών	Το Δημοπρατήριο Αθηνών είναι πρατήριο που λειτουργεί κατά μήκος της εμπορικής οδού Ηφαίστου, στο ιστορικό τρίγωνο της παλαιάς πόλης των Αθηνών. Ξεκινάει από την πλατεία του Μοναστηρακίου, αναπτύσσεται παραλλήλως της Ερμού και διέρχεται από την Πλατεία Αβησσυνίας όπου πραγματοποιείται υπαίθριο παζάρι παλαιοπωλών, για να καταλήξει στην εμπορική Στοά του Αττάλου στο Θησείο. Φημίζεται για τα πιο οικονομικά προϊόντα που προσφέρει στους κατοίκους και τους επισκέπτες της πόλης συγκριτικά με την Ερμού, όπως ενδεικτικά είδη ρουχισμού, ταξιδιωτικά, στρατιωτικά και τουριστικά είδη καθώς αναπτύσσεται βορείως της τουριστικής οδού Αδριανού. Ενδιαφέροντα γειτονικά τοπόσημα θεωρούνται το Τζαμί Τζισταράκη, η Βιβλιοθήκη του Αδριανού , η Αρχαία Αγορά της Αθήνας και η Ρωμαϊκή Αγορά στην Πλάκα, ενώ σε κοντινή απόσταση βρίσκεται η Βαρβάκειος συνοικιακή αγορά στην Αθηνάς. Το πρατήριο είναι προσβάσιμο μέσω του Σταθμού του Μοναστηρακίου και θεωρείται τουριστικό πέρασμα από τα γειτονικά κέντρα εστίασης της περιοχής, στην καρδιά του αθηναϊκού εμπορίου, παρουσιάζοντας λαογραφικό ενδιαφέρον διαχρονικά. Αθήνα Ελληνικό εμπόριο
11017	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CF%8D%CF%81%CF%81%CF%89%CE%BD	Πύρρων	Ο Πύρρων ο Ηλείος (Ήλιδα 360 π.Χ. – 270 π.Χ.) ήταν Έλληνας φιλόσοφος, ιδρυτής της Σχολής του Σκεπτικισμού. Ιερεύς και περίφημος για την ψυχική του γαλήνη, συμπαθών της απλότητος των Κυνικών και επηρεασμένος από τον Δημόκριτο και τον σχετικισμό των Σοφιστών, κήρυξε μία αδιατάρακτη ηρεμία του θυμικού μέσω της διαρκούς αμφιβολίας και της παραιτήσεως από κάθε γνώμη ή ροπή («εποχή», αποφυγή κάθε κρίσεως) λόγω του παντελώς αδύνατου της σιγουριάς. Κατά τον Πύρρωνα, τίποτε δεν μπορεί να είναι καθαυτό (από μόνο του) ηθικά καλό ή κακό, ωραίο ή αισχρό, δίκαιο ή άδικο (καθώς η ανθρώπινη συμπεριφορά ρυθμίζεται από τη συμβατικότητα, «νόμω και έθει», δηλαδή από την καθιερωμένη συνήθεια και το έθιμο). Βασικό αξίωμα των Σκεπτικών είναι η λεγόμενη «Αρρεψία» (αμφιβολία), ενώ ως το μόνο πραγματικό αγαθόν αναγνωρίζεται η Αρετή. Δεν μπορούμε να διακρίνουμε, μετρήσουμε και κρίνουμε τα πράγματα, που χαρακτηρίζονται «αδιάφορα, αστάθμητα και ανεπίκριτα». Ούτε τα δεδομένα των αισθήσεων, ούτε οι κρίσεις μας μπορεί να είναι αληθείς ή ψευδείς. Η διδασκαλία του Πύρρωνος άσκησε τεράστια επίδραση στη Μέση και Νεώτερη Ακαδήμεια απειλώντας τες μάλιστα με πιθανή αφομοίωση. «Ο πολύς Ηλείος φιλόσοφος Πύρρων, υιός Πλειστάρχου, ο αρχηγός της Πυρρωνείου φιλοσοφικής σκέψεως. Ήτο σύγχρονος του Μ. Αλεξανδρου, μεθ' ου συνεξεστράτευσε μέχρι των Ινδιών· ήτο πρότερον ζωγράφος και έπειτα τραπείς εις την φιλοσοφίαν εν τέλει έζη εν Ήλιδι τιμώμενος σφόδρα υπό των συμπολιτών αυτού· ήτο δε πένης, αλλά μετ' αταραξίας υπέμενε την πενίαν αυτού και απέθανε τω 275 ή 270 π. Χ. ενενηκοντούτης (Διογ. Λαέρτιος, ΙΧ 62...). Ήτο μαθητής Δρύσωνος του Στύλπωνος και συνηκολούθησεν επί πολύ τον Ανάξαρχον, έσχε δε μαθητάς τους Τίμωνα Φλιάσιον και Φύλωνα Αθηναίον, αλλ' η σχολή αυτού δεν ανεπτύχθη ουδέ διήρκεσεν πολύ, ην κατόπιν ανέπτυξεν ο Αινεσίδημος. Είχε και αδελφήν την Φιλίσταν μαίαν. Ο Πύρρων ως φιλόσοφος έθετε τα πάντα εν αμφιβολία (σκεπτικισμός) λέγων: «ουδέν γιγνώσκομεν ασφαλώς· ούτε η αίσθησις ούτε η λογική σκέψις παρέχουσι βεβαιότητα, η μεν αίσθησις δεικνύει τα όντα ουχί πως έχουσιν αληθώς, αλλά πως εις ημάς φαίνονται, η δε λογική βασίζεται επί συνηθείας και νόμου». Εκ τούτου δε και νυν οι δυσπιστούντες εις πάντα λέγονται Πυρρώνειοι· ήτο δε και απράγμων και ατάραχος και ηθικός, εξ ου και ιερατικό αξίωμα εις αυτόν οι Ηλείοι έδωκαν και χάριν αυτού εδώρησαν ατέλειαν και τοις λοιποίς φιλοσόφοις. Γνωστή δ' είναι και η φράσις αυτού ότι «ουδέν διαφέρει ζην ή τεθνάναι». Ότε δε τις τον ηρώτησεν εκ τούτου «διατί λοιπόν δεν αποθνήσκει;» απήντησε: «διότι ουδέν διαφέρει» (Ιωαν. Στοβαίος τόμος 4 περί ζωής και θανάτου). Από το βιβλίο του Δ. Φ. Γυμνασιάρχου Γεωργίου Παπανδρέου «Η Ηλεία δια μέσου των αιώνων». Βιβλιογραφία Α. Α. Long, Η ελληνιστική φιλοσοφία: Στωικοί, Επικούρειοι, Σκεπτικοί. Μετάφραση Σ. Δημόπουλου και Μυρτώς Δραγώνα Μοναχού, εκδ. Μ.Ι.Ε.Τ., Αθήνα 1990, σελ.129-147 Κωνσταντίνος Βουδούρης, «Ο Πυρρώνειος σκεπτικισμός ως γνωστική στάσις και ως τρόπος ζωής». Ηλειακαί μελέται 1 (1982), 395-402 Πυρρώνειοι Υποτυπώσεις, «Τόμοι Α και Β» εκδ. Ζήτρος, 2007 ISBN 960-8437-93-8 Οι Σκεπτικοί, εκδ. Θύραθεν ISBN 960-8097-15-0 Γεώργιος Παπανδρέου (Δ. Φ. Γυμνασιάρχου) «Η Ηλεία δια μέσου των αιώνων» 1924 Μαυράκης Νίκος, Ανατολικές επιρροές στην ελληνική σκέψη και τον δυτικό πολιτισμό. Σοκόλης, (Αθήνα 2016), σσ. 387-401, ISBN 978-618-5139-32-2 Εξωτερικοί σύνδεσμοι Stanford Encyclopedia of Philosophy Παραπομπές Αρχαίοι Ηλείοι Αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι Σκεπτικοί φιλόσοφοι Επιστημολόγοι
559159	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%B1%CE%BC%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82%20%CE%B3%CE%BB%CF%8E%CF%83%CF%83%CE%B5%CF%82	Σαμογιεντικές γλώσσες	Οι σαμογιεντικές γλώσσες ή γλώσσες σαμογιέντ (ΔΦΑ: sæməˌjɛd)) χρησιμοποιούνται και στις 2 πλευρές των Ουραλίων στο βόρειο άκρο της Ευρασίας από περίπου 25.000 ομιλητές. Προέρχονται από την πρωτοσαμογιεντική γλώσσα, και αποτελούν κλάδο της γλωσσικής οικογενείας των ουραλικών γλωσσών. Διασπάστηκαν σε διαφορετικές γλώσσες πιθανώς κατά τους τελευταίους π.Χ. αιώνες, και θεωρείται πως είναι η πρώτη ομάδα γλωσσών που απέκτησε τον δικό της κλάδο σε σχέση με τις υπόλοιπες ουραλικές γλώσσες. Ετυμολογία Ο όρος σαμογιέντ προέρχεται από την ρωσική λέξη самоед‎ η οποία χρησιμοποιείται για την περιγραφή κάποιων ιθαγενών λαών της Σιβηρίας. Η χρήση του στην καθημερινή ομιλία έχει αρνητική χροιά καθώς στα ρώσικα σημαίνει αυτόν που τρώει τον εαυτό του ή κανίβαλο. Υπάρχει ωστόσο και εναλλακτική ετυμολογία όπου σύμφωνα με αυτή ο όρος προέρχεται από τον λαό των Σάμι. Ως εναλλακτικός όρος έχει προταθεί το Σαμοδεϊκές γλώσσες. Ταξινόμηση Οι γλώσσες της οικογενείας αυτής τυπικά διακρίνονται γεωγραφικά σε 3 κύριες ομάδες, τις βόρειες (Τούνδρα), νότιες (Όρη), καθώς και αυτή της Τάιγκα (δάση) και νοτίων ορών η οποία αποτελεί επιπλέον υποδιαίρεση της νότιας ομάδας. Γεωγραφική κατανομή Η περιοχή όπου ομιλούνται οι γλώσσες εκτείνεται από την Λευκή Θάλασσα έως την Θάλασσα Λάπτεφ, κατά μήκος των αρκτικών ακτών της ευρωπαϊκής Ρωσίας, συμπεριλαμβάνοντας το νότιο τμήμα της Νόβαγια Ζεμλιά, την χερσόνησο Γιαμάλ, τα ανοίγματα των ποταμών Ομπ και Γενισέι, καθώς και στην χερσόνησο Ταϊμύρ στο βόρειο άκρο της Σιβηρίας. Παραπομπές Ουραλικές γλώσσες Γλώσσες της Ρωσίας
689917	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE%B1%CF%8B%CE%BD%CE%AC%CF%81%CE%B1%20%CE%9A%CF%8C%CE%BD%CF%84%CE%B9	Ταϋνάρα Κόντι	Η Ταϋνάρα Μέλο ντε Καρβάλιου (γεν. 9 Ιουνίου 1995 στο Ρίο ντε Τζανέιρο) είναι Βραζιλιάνα επαγγελματίας παλαίστρια και τζουντόκα. Είναι γνωστή για την εργασία της στο WWE, όπου πολέμησε στο NXT υπό το ψευδώνυμο Ταϋνάρα Κόντι.Τώρα εργάζεται στο AEW. Πρώτα χρόνια Η ντε Καρβάλιου έχει μαύρη ζώνη στο τζούντο και μπλε ζώνη στο βραζιλιάνικο τζίου-τζίτσου. Έχει συμμετάσχει σε δοκιμαστικά για την βραζιλιάνικη ομάδα των Ολυμπιακών Αγώνων 2016, λίγο πριν ενταχθεί στο WWE. Η ντε Καρβάλιου ξεκίνησε να προπονείται στην καλλιτεχνική γυμναστική στην ΚΡ Βάσκο ντα Γκάμα, αλλά σύντομα την κέρδισαν οι πολεμικές τέχνες. Η Κόντι συμμετείχε στο εγχείρημα "Brasil vale ouro" (Η Βραζιλία αξίζει το χρυσό) και αργότερα εντάχθηκε στο "Instituto Reação" του τζουντόκα Φλάβιου Κάντου. Η Κόντι ήταν περιφερειακή πρωταθλήτρια και τετράκις πολιτειακή πρωταθλήτρια. Επίσης ήταν φιναλίστ Βραζιλίας τέσσερις φορές. Έχει αγωνιστεί με την βραζιλιάνικη εθνική ομάδα και έχει συμμετάσχει σε αγώνες πυγμαχίας στην Πορτογαλία και τη Γερμανία. Επαγγελματική σταδιοδρομία στη πυγμαχία WWE Τον Οκτώβριο του 2016 ανακοινώθηκε ότι η ντε Καρβάλιου υπέγραψε με το WWE και εστάλη στο Κέντρο Απόδοσης του WWE. Έκανε την πρώτη της εμφάνιση ως επαγγελματίας πυγμάχος στην WrestleMania Axxess στο Ορλάντο της Φλόριντας στις 1 Απριλίου 2017, όπου έχασε από τη Σάρα Μπρίτζις. Ξεκινώντας από το καλοκαίρι του 2017, άρχισε να εμφανίζεται τακτικά σε εκπομπές και έλαβε το ψευδώνυμο Ταϋνάρα Κόντι. Η Κόντι συμμετείχε στο Mae Young Classic 2017, ωστόσο αποκλείστηκε στον πρώτο γύρο από την Λέισι Έβανς. NXT (2017–2020) Στο τηλεοπτικό της ντεμπούτο, η Κόντι εμφανίστηκε στο επεισόδιο του NXT της 11ης Οκτωβρίου 2017, όπου παρενέβη σε έναν αγώνα τριπλής απειλής ανάμεσα στην Νίκι Κρος, την Πέιτον Ρόις και την Λιβ Μόργκαν, για λογαριασμό της The Undisputed Era (Άνταμ Κόουλ, Μπόμπι Φις και Κάιλ Ο'Ρίλι), αποτρέποντας την Κρος από τον να κερδίσει τον αγώνα. Αυτό οδήγησε έναν αγώνα ανάμεσα στην Κρος και την Κόντι, ο οποίος έλαβε χώρα στο επεισόδιο του NXT της 1ης Νοεμβρίου 2017, όπου η Κόντι ηττήθηκε από την Κρος στο πρώτο αγώνα της Κόντι ο οποίος μεταδόθηκε από τη τηλεόραση. Στις 8 Απριλίου 2018 η Κόντι έκανε το ντεμπούτο της στην WrestleMania καθώς αγωνίστηκε στηνWrestleMania 34. Οι αντίπαλοί της στην WrestleMania 34 ήταν διάφορες συναγωνίστριες της στο NXT. Η Κόντι και άλλες συναγωνίστριες της συμμετείχαν στο WrestleMania Women's Battle Royal. Η Κόντι είναι η πρώτη βραζιλιάνα που συμμετείχε στη WrestleMania. Τον Ιούλιο, η Κόντι προκρίθηκε στο τουρνουά Mae Young Classic 2018 αφού κέρδισε τη Βανέσα Μπορν. Νίκησε την Τζέσι Ίλαμπαν στον πρώτο γύρο, αλλά αποκλείστηκε από την Λέισι Λέιν στο δεύτερο γύρο του τουρνουά. Στις 17 Απριλίου 2020, η Κόντι ήταν μια από τους αρκετούς παλαιστές που έλησαν την συνεργασία τους με το WWE λόγω των περικοπών στα έξοδα από την εταιρεία, εξαιτίας της πανδημίας κορονοϊού 2019-20. AEW(2020-σήμερα) Στις 4 Αυγούστου 2020 έκανε το ντεμπούτο της στο AEW.Εκεί συνεργάτηκε με την Anna Jay για να κατακτήσουν το AEW Women's Tag Team Cup Tournament ανεπιτυχώς.Στη συνέχεια σχημάτισαν ομάδα με το όνομα TayJay.Πολλές φορές διεκδίκησε τίτλους εναντίον της Britt Baker,Serena Deeb και Hikaru Shida αλλά απέτυχε να τους κατακτήσει. Παραπομπές Βραζιλιάνοι αθλητές Παλαιστές
263660	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%BA%CE%B1%CF%82%20%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%AF%CF%89%CE%BD%20%CE%98%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BD%CF%8E%CE%BD%20%CE%9F%CE%BB%CF%85%CE%BC%CF%80%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CF%8E%CE%BD%20%CE%91%CE%B3%CF%8E%CE%BD%CF%89%CE%BD%201896	Πίνακας μεταλλίων Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων 1896	Ο Πίνακας μεταλλίων των Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων του 1896 είναι μία λίστα της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, η οποία κατατάσσει τις χώρες με βάση τον αριθμό των μεταλλίων που κατέκτησαν στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896. Συνολικά, 241 αθλητές από 14 χώρες έλαβαν μέρος σε 43 αγωνίσματα των 9 αθλημάτων που πραγματοποιήθηκαν στην Αθήνα, από 6 έως 15 Απριλίου 1896. Δέκα από τις 14 συμμετέχουσες χώρες κέρδισαν μετάλλια στους Αγώνες, ενώ δύο μετάλλια κέρδισε η Μικτή ομάδα (ομάδα που περιελάμβανε αθλητές από διαφορετικά κράτη). Οι Η.Π.Α. κέρδισαν τα περισσότερα χρυσά μετάλλια (11), ενώ η Ελλάδα κέρδισε τα περισσότερα μετάλλια στο σύνολο (47) καθώς και τα περισσότερα ασημένια (18) και χάλκινα (19), χάνοντας την πρώτη θέση στον πίνακα από τις Η.Π.Α. για ένα χρυσό μετάλλιο. Σημειώσεις Αντίθετα με σήμερα, οι νικητές έπαιρναν ένα ασημένιο μετάλλιο, ένα κλαδί ελιάς και ένα αναμνηστικό δίπλωμα, ενώ οι δεύτεροι έπαιρναν ένα χάλκινο μετάλλιο, ένα κλαδί δάφνης και το αναμνηστικό δίπλωμα. Οι τρίτοι δεν έπαιρναν μετάλλιο. Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή αποφάσισε αργότερα να απονείμει χρυσά, ασημένια και χάλκινα μετάλλια στους τρεις πρώτους αθλητές κάθε αγωνίσματος ώστε να συμβαδίζουν με τις πιο πρόσφατες παραδόσεις. Τρεις ισοπαλίες είχαν ως αποτέλεσμα να μοιραστούν τα μετάλλια μεταξύ των αθλητών, ανεβάζοντας έτσι τον συνολικό αριθμό μεταλλίων των χωρών. Τέτοιες ισοπαλίες υπήρξαν: μεταξύ του Φράνσις Λέιν (από τις Η.Π.Α.) και του Λάγιος Σόκολι (από την Ουγγαρία) για την τρίτη θέση στα 100 μέτρα, ανάμεσα στον Ευάγγελο Δαμάσκο (Ελλάδα) και τον Ιωάννη Θεοδωρόπουλο (Ελλάδα) στo επί κοντώ και μεταξύ του Κωνσταντίνου Πασπάτη (Ελλάδα) και του Μομτσίλο Ταπάβιτσα (Ουγγαρία) στο απλό τουρνουά της αντισφαίρισης. Επιπλέον, χάλκινα μετάλλια δεν απονεμήθηκαν σε μερικά αγωνίσματα όπου δεν υπήρχε τρίτος νικητής. Πίνακας μεταλλίων Παρακάτω είναι ο πίνακας μεταλλίων των Αγώνων, που κατατάσσει τις χώρες με βάση τα μετάλλια που απονεμήθηκαν από τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή στη διάρκεια των Αγώνων. Η κατάταξη δεν γίνεται με βάση το συνολικό αριθμό των μεταλλίων, αλλά πρώτα με βάση τον αριθμό των χρυσών, στη συνέχεια τον αριθμό των ασημένιων και τέλος, με βάση τον αριθμό των χάλκινων μεταλλίων. Αν μετά από αυτά υπάρχουν ισοπαλίες μεταξύ των χωρών, τότε οι χώρες κατατάσσονται στην ίδια θέση και μπαίνουν στη λίστα αλφαβητικά, σύμφωνα με τους κωδικούς χωρών της ΔΟΕ. Παραπομπές Βιβλιογραφία Επίσημο Χρονικό των Αγώνων (Τόμος Β'): Εθνοσπόρ: 108 Χρόνια Ολυμπιακοί Αγώνες (1896-2004) (σελ. 13) Εξωτερικοί σύνδεσμοι Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες 1896 - Αθήνα (Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή) Αθήνα 1896 (Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή) Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες 1896 1896
836575	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%84%CE%AE%CF%81%CE%B9%CE%BF%20%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CE%95%CE%B8%CE%BD%CE%BF%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%AD%CE%BB%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B7%CF%82%20%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%AF%CE%B1%CF%82%20%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CE%A3%CE%B5%CF%81%CE%B2%CE%AF%CE%B1%CF%82	Κτήριο της Εθνοσυνέλευσης της Δημοκρατίας της Σερβίας	Το Κτήριο της Εθνοσυνέλευσης της Δημοκρατίας της Σερβίας (σερβ.: Дом Народне μεкупштине Републике Србије, λατ.: Dom Narodne skupštine Republike Srbije) είναι η έδρα της Εθνοσυνέλευσης της Σερβίας. Το κτήριο βρίσκεται στην πλατεία Nikola Pašić στο κέντρο του Βελιγραδίου και αποτελεί ορόσημο και τουριστικό αξιοθέατο. Από την ολοκλήρωσή του το 1936 έως το 2006 ήταν η έδρα του Κοινοβουλίου της Γιουγκοσλαβίας και του Κοινοβουλίου της Σερβίας και του Μαυροβουνίου. Από το 2006 είναι έδρα της Εθνοσυνέλευσης της Σερβίας. Ιστορία Ο βασιλιάς Πέτρος Α' έχτισε τη Βουλή των Αντιπροσώπων του Βασιλείου της Σερβίας κοντά στην θέση ενός μεγάλου τζαμιού του Μπατάλ. Τα πρώτα σχέδια για τη μελλοντική Βουλή των Αντιπροσώπων εκπονήθηκαν από τον αρχιτέκτονα Κονσταντίν Γιοβάνοβιτς το 1891, ο οποίος σχεδίασε και το κτήριο της Εθνοσυνέλευσης της Βουλγαρίας. Τα σχέδιά του αναθεωρήθηκαν ελαφρώς λόγω του νέου πολιτειακού συντάγματος που επέβαλε διθάλαμο (αντί για μονοθάλαμο) νομοθετικό σώμα. Ο αρχιτέκτονας Γιόβαν Ίλκιτς κέρδισε έναν διαγωνισμό σχεδιασμού του 1901, τηρώντας το βασικό σχέδιο του Γιοβάνοβιτς. Ο θεμέλιος λίθος της Βουλής των Αντιπροσώπων τέθηκε σε δημόσια τελετή το 1907 από τον βασιλιά Πέτρο Α΄ παρουσία άλλων μελών της βασιλικής οικογένειας και ανώτερων αξιωματούχων. Η κατασκευή διήρκεσε μέχρι το 1936, διακοπτόμενη από τους Βαλκανικούς Πολέμους, τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και τη Μεγάλη Ύφεση. Η πρώτη συνεδρίαση στη νέα Βουλή πραγματοποιήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 1936. Το κτήριο εμβαδού 13.800 m2 (149.000 τετραγωνικά πόδια) είναι σχεδιασμένο σε νεομπαρόκ στυλ. Το εσωτερικό του, που ολοκληρώθηκε το 1938, σχεδιάστηκε από τον Ρώσο αρχιτέκτονα Νικολάι Κράσνοφ. Ο Krasnov σχεδίασε κάθε λεπτομέρεια: πολυελαίους, φωτιστικά, χειρολαβές, παράθυρα και έπιπλα. Τα σχέδιά του ήταν ζωγραφισμένα με ακουαρέλα, αντί για ένα κλασικό τεχνικό σχέδιο με μολύβι και χάρακα. Οι νομοθέτες δεν είχαν πολύ χρόνο να απολαύσουν τη νεόκτιστη Βουλή των Αντιπροσώπων. Μετά την εισβολή στη Γιουγκοσλαβία το 1941 και κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, η Βουλή των Αντιπροσώπων στέγασε τη γερμανική ανώτατη διοίκηση για τη νοτιοανατολική Ευρώπη. Το κτήριο υπέστη ζημιές κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων της 5ης Οκτωβρίου 2000 και εμφανίζεται στο τραπεζογραμμάτιο των 5.000 RSD. Το κτήριο του κοινοβουλίου παρουσιάστηκε στην ταινία του 2011, Κοριολανός. Εξωτερικό Το κτήριο σχεδιάστηκε αρχικά από τον αρχιτέκτονα Κωνσταντίν Γιοβάνοβιτς το 1891, αλλά οι οικονομικοί περιορισμοί εμπόδισαν την κατασκευή του εκείνη την εποχή. Ένας νέος σχεδιασμός προτάθηκε από τον Γιόβαν Ίλκιτς το 1901 μετά από μια συνταγματική τροποποίηση και τη δημιουργία ενός διθάλαμου κοινοβουλίου. Μετά τον σχηματισμό του Βασιλείου των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων το 1918, το κοινοβούλιο αυξήθηκε και το αρχικό σχέδιο (υπό κατασκευή) κρίθηκε ανεπαρκές. Ένα τροποποιημένο σχέδιο έγινε από τον γιο του Ίλκιτς, Πάβλε, το 1920 και η κατασκευή συνεχίστηκε μέχρι την ολοκλήρωσή της το 1936. Το 1939 τοποθετήθηκε μπροστά από το κτήριο ένα γλυπτό του Τόμα Ροσάντιτς, Igrali se konji vrani (Παιχνίδι με μαύρα άλογα). Εσωτερικό Το εσωτερικό του κτηρίου σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Nikolai Krasnov σε ακαδημαϊκό παραδοσιακό στυλ. Με έκταση περίπου 13.400 m2 (144.000 τετραγωνικά πόδια), έχει τέσσερις ορόφους: υπόγειο, ισόγειο, πρώτος όροφος και σοφίτα, με ημιώροφο κάτω από το υπόγειο, μεταξύ του υπογείου και του ισογείου και μεταξύ του ισογείου και του πρώτου ορόφου. Το κτήριο διαθέτει 100 γραφεία, μεγάλες και μικρές αίθουσες και τέσσερις αίθουσες επιτροπών. Η βιβλιοθήκη 165 τετραγωνικών μέτρων, στον πρώτο όροφο, περιέχει πάνω από 60.000 βιβλία. Το κτήριο είναι διακοσμημένο με 23 τοιχογραφίες και μια σειρά από πίνακες ζωγραφικής, γλυπτά και άλλα έργα τέχνης. Κατά τη διάρκεια των ταραχών της 5ης Οκτωβρίου του 2000, 91 έργα τέχνης εκλάπησαν από την Εθνοσυνέλευση. Τριάντα πέντε έχουν βρεθεί, αλλά 56 εξακολουθούν να αγνοούνται. Κατασκευή Η κατασκευή άρχισε στις 27 Αυγούστου 1907, όταν ο θεμέλιος λίθος του κτήριο τέθηκε παρουσία του Πέτρου Α΄ της Σερβίας, του Γεωργίου, πρίγκιπα διαδόχου της Σερβίας, των μελών του κοινοβουλίου και του διπλωματικού σώματος. Ο χάρτης του, που σφραγίστηκε στον ακρογωνιαίο λίθο κατά τη διάρκεια της τελετής, έφερε τα ονόματα του βασιλιά, του μητροπολίτη και του αρχιτέκτονα Γιόβαν Ίλκιτς. Η κατασκευή επιβλέφθηκε από τον εργολάβο του Βελιγραδίου Vasa Tešić. Καθυστέρησε μέχρι το τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, με μόνο τον πρώτο όροφο να έχει ολοκληρωθεί. Η κατασκευή επηρεάστηκε από τον σχηματισμό του Βασιλείου της Γιουγκοσλαβίας, ο οποίος επέβαλε την τροποποίηση του έργου. Μετά τον θάνατο του Ίλκιτς το 1917, ο γιος του, ο αρχιτέκτονας του Υπουργείου Κατασκευών Pavle Ilkić, ηγήθηκε του έργου. Στα καθήκοντά του περιλαμβάνονταν η πραγματοποίηση των απαιτούμενων αλλαγών και η ολοκλήρωση του αρχικού σχεδίου. Η κατασκευή συνεχίστηκε από το 1920 έως το 1926, οπότε και διακόπηκε και πάλι. Η απόφαση για την επόμενη φάση ελήφθη μετά τον θάνατο του Αλέξανδρου Α΄ της Γιουγκοσλαβίας το 1934, οπότε ανάδοχος έγινε ο αρχιτέκτονας του Υπουργείου Κατασκευών Νικολάι Κράσνοφ (1864-1939). Τα 30 χρόνια εμπειρίας του Κράσνοφ στον σχεδιασμό δημόσιων κτηρίων (που του χάρισε τους τίτλους του αρχιτέκτονα της ρωσικής αυτοκρατορικής αυλής και του «ακαδημαϊκού της αρχιτεκτονικής») οδήγησαν στην πρόσκλησή του να εργαστεί σε σημαντικά κτήρια της σερβικής πρωτεύουσας, και παρείχε λεπτομέρειες για το εσωτερικό. Η Εθνοσυνέλευση εγκαινιάστηκε στις 18 Οκτωβρίου 1936 παρουσία του Πέτρου Β΄ της Γιουγκοσλαβίας, μετά από 29 χρόνια κατασκευής. Η πρώτη κυβερνητική συνεδρίαση πραγματοποιήθηκε δύο ημέρες αργότερα, και μέχρι το τέλος του έτους το κτήριο είχε ολοκληρωθεί πλήρως. Αρχιτεκτονική Στο κεντρικό ριζίτικο του κτηρίου δεσπόζει μια στοά με τριγωνικό τύμπανο, πάνω από την οποία βρίσκεται ένας τρούλος με φανάρι στην κορυφή. Ο εξωτερικός σχεδιασμός του (με ρουστίκ πράσινη πέτρα από το Ripanj για το υπόγειο), καθώς και το σχήμα των παραθύρων και των παραστάδων που εκτείνονται στα δύο κεντρικά επίπεδα και καταλήγουν σε γείσο οροφής με κιγκλίδωμα, υποδηλώνουν νεοαναγεννησιακά και νεομπαρόκ πρότυπα. Οι εραλδικές και γλυπτικές διακοσμήσεις του αρχικού σχεδίου δεν εκτελέστηκαν. Τα μόνα πλαστικά στολίδια είναι μενταγιόν με εικόνες του Περικλή, της Αθηνάς, του Δημοσθένη και του Κικέρωνα, του γλύπτη Đorđe Jovanović, στα πλευρικά ριζίτικα. Ένα γλυπτό πάνω από τις πύλες ενός αγγέλου με πυρσό και κλαδί ελιάς σχεδιάστηκε από τον γλύπτη Petar Palavičini. Μια περίφραξη του 1937 με διακοσμητικά καντήλια και δύο φυλάκια με στυλιζαρισμένα φανάρια στην κορυφή σχεδιάστηκε από τον Krasnov- η περίφραξη έμεινε μέχρι το 1956, όταν αφαιρέθηκε για την πλατεία Μαρξ και Ένγκελς (σημερινή πλατεία Nikola Pašić). Το 1939 εγκαταστάθηκε κοντά στα σκαλιά ένα γλυπτό συγκρότημα του Toma Rosandić, το Black Horses Playing (Μαύρα άλογα που παίζουν). Ο εσωτερικός σχεδιασμός περιλαμβάνει μεγάλες και μικρές αίθουσες και αίθουσες συνεδριάσεων, έναν κεντρικό προθάλαμο που στεγάζεται από θόλο, πολύχρωμους τοίχους με κίονες, παραστάδες, κόγχες και λότζια και μαρμάρινο δάπεδο. Η αίθουσα συνελεύσεων, που είχε σχεδιαστεί για να χωράει 200 άτομα, επεκτάθηκε για να φιλοξενήσει 400 άτομα. Τα σχέδια επίπλων του Krasnov αντικατοπτρίζουν τα σύγχρονα γούστα του Βελιγραδίου. Οι τοίχοι της Συνέλευσης κοσμούνται με είκοσι τοιχογραφίες, που φιλοτεχνήθηκαν κατά τη διάρκεια του 1937 από διακεκριμένους Γιουγκοσλάβους καλλιτέχνες. Λόγω της αρχιτεκτονικής, πολιτιστικής, ιστορικής και καλλιτεχνικής του αξίας, το κτήριο της Εθνοσυνέλευσης ανακηρύχθηκε πολιτιστικό μνημείο το 1984. Προηγούμενο κτήριο Πριν από το 2006, η Εθνοσυνέλευση της Σερβίας συνεδρίαζε σε άλλο κτήριο του Κοινοβουλίου στην οδό Kralja Milana, ενώ το σημερινό κτήριο χρησιμοποιούνταν από την Ομοσπονδιακή Συνέλευση της Γιουγκοσλαβίας. Το κτήριο του κοινοβουλίου εξακολουθεί να χρησιμοποιείται από την εθνοσυνέλευση για γραφεία και διοίκηση. Ο σχεδιασμός του κτηρίου αυτού ολοκληρώθηκε το 1948 και η κατασκευή του ολοκληρώθηκε στα τέλη του 1953. Σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα E. Azriel και κατασκευάστηκε από το Ινστιτούτο Κατασκευών της Σερβίας. Το κτήριο ήταν γνωστό ως Κτήριο Γραφείων της Προεδρίας της Κυβέρνησης της Λαϊκής Δημοκρατίας της Σερβίας στην οδό Στρατάρχη Τίτο (αργότερα μετονομάστηκε σε οδό Kralja Milana). Η πρώτη σύνοδος της Εθνοσυνέλευσης στο κτήριο πραγματοποιήθηκε στις 20 Μαρτίου 1954- από το 1945 έως το 1954, οι σύνοδοι της Εθνοσυνέλευσης διεξάγονταν στο Σπίτι της Εθνοσυνέλευσης στην πλατεία Nikola Pašić. Φωτογραφίες Παραπομπές Εξωτερικοί σύνδεσμοι Virtual tour The National Assembly Artwork Εθνοσυνελευση
238924	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%86%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82%20%CE%9D%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BB%CE%B1%CE%BF%CF%82%20%CE%9A%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B9%CE%B8%CE%AD%CE%B1%CF%82%20%CE%A6%CF%89%CE%BA%CE%AF%CE%B4%CE%B1%CF%82	Άγιος Νικόλαος Καλλιθέας Φωκίδας	Το παρόν λήμμα αφορά το παραθαλάσσιο χωριό. Για άλλα λήμματα με το ίδιο όνομα, δείτε Άγιος Νικόλαος Φωκίδας (νησίδα) Ο Άγιος Νικόλαος είναι ένα παραθαλάσσιο χωριό του Κορινθιακού κόλπου στη Δωρίδα του Νομού Φωκίδας. Έχει πληθυσμό 81 κατοίκους, σύμφωνα με την απογραφή του 2011 και μαζί την Αγία Ειρήνη, τη νησίδα Άγιο Νικόλαο, τον Άγιο Σπυρίδωνα, την Καλλιθέα, τον Κλοβινό, τη νησίδα Πρασούδι και τα Φλαμπουράκια συναποτελούν την Τοπική Κοινότητα Καλλιθέας της Δημοτικής Ενότητας Τολοφώνος του Δήμου Δωρίδος. Γεωγραφία - Αξιοθέατα Ο Άγιος Νικόλαος βρίσκεται στην εθνική οδό Αντιρρίου - Ιτέας, δίπλα στον οικισμό Φλαμπουράκια ενώ απέχει 30 χλμ. Δ από το Γαλαξείδι και 36 χλμ Α από τη Ναύπακτο. Το χωριό είναι γνωστό για το νησάκι με την εκκλησία του Αγίου Νικολάου. Πρόκειται για γραφικό παραθαλάσσιο θέρετρο, όπου εκεί βρίσκονται αρκετές εξοχικές κατοικίες καθώς και συγκροτήματα με ενοικιαζόμενα στούντιο και δωμάτια. Διαθέτει παραλία με βότσαλα, έναν μώλο καθώς και αρκετές ταβέρνες, καφετέριες και μπαράκια. Μέχρι τον Μάιο του 2011 λειτουργούσε εκεί το Πορθμείο Αγίου Νικολάου - Αιγίου, που συνέδεε τη Φωκίδα με την Πελοπόννησο. Σε απόσταση 4 χλμ. από τον Άγιο Νικόλαο και 6 χλμ. προς την Ερατεινή βρίσκεται ο φάρος Ψαρομύτας που το κτήριο του έχει χαρακτηριστεί ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο (ΦΕΚ 984/Β/9-8-2000). Απογραφές πληθυσμού Παραπομπές Εξωτερικοί σύνδεσμοι faroi.com: Ο πέτρινος παραδοσιακός φάρος στη θέση Ψαρομύτα στον Άγιο Νικόλαο Φωκίδας Χωριά του νομού Φωκίδας Δήμος Δωρίδος Παραλίες της Φωκίδας
625943	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%B9%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%AC%CE%B3%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B7%20%CE%A7%CE%B5%CE%BB%CF%8E%CE%BD%CE%B1	Κιτρινομάγουλη Χελώνα	Η κιτρινομάγουλη χελώνα (Trachemys Scripta Scripta) είναι ένα υποείδος χελώνας ξηράς και νερού που ανήκει στην οικογένεια των Εμυδίδων. Αυτό το υποείδος συναντάται στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και πιο συγκεκριμένα στη Φλόριντα μέχρι τη νοτιοανατολική Βιρτζίνια και μάλιστα θεωρείται ένα από τα πιο κοινά είδη χελώνας για την περιοχή. Ζει σε μια μεγάλη ποικιλία υδροβιότοπων όπως λίμνες, ποτάμια και βάλτους. Εκτός από αυτά η Κιτρινομάγουλη Χελώνα είναι επίσης και πολύ δημοφιλή κατοικίδιο . Περιγραφή Τα αρσενικά συνήθως φτάνουν τα 13-23 εκατοστά, μικρότερα από τα θηλυκά τα όποια κυμαίνονται στα 20-33 εκατοστά. Το καβούκι είναι συνήθως καφέ ή μαύρο, συχνά με κίτρινες γραμμώσεις ή κουκκίδες. Το χρώμα δέρματος είναι σκούρο πράσινο με εξίσου συχνά κίτρινες γραμμώσεις στο λαιμό και τα πόδια. Σε αυτά τα χαρακτηριστικά οφείλει και το όνομα της η Κιτρινομάγουλη Χελώνα. Ωστόσο το κάτω κέλυφος της τείνει να είναι κίτρινο με μαύρες κηλίδες κατά μήκος τω άκρων και σε συχνές περιπτώσεις πάνω σε αυτό σχηματίζονται σχήματα όπως S και ερωτηματικού. Με την πάροδο του χρόνου όταν η χελώνα ενηλικιωθεί, φτάνοντας την ηλικία των 3-4 χρόνων, το καβούκι της τείνει να γίνεται πιο σκούρο. Φωτογραφίες Παραπομπές Είδη ελαχίστης ανησυχίας (LC) Ερπετά Χελωνίδες
787291	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%AD%CF%81%CE%B2%CE%BF%CF%82%20%28%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B9%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%AF%CF%84%CE%B7%CF%82%29	Σέρβος (αρχιμανδρίτης)	Ο αρχιμανδρίτης Σέρβος (18ος αι.-1821), ήταν Σέρβος κληρικός και οπλαρχηγός. Έλαβε μέρος στην Ελληνική Επανάσταση του 1821 στη Μολδοβλαχία. Έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στη μάχη της μονής Νοτσέτου και στη μάχη στο Κόλτσι, ενώ συμμετείχε στη μάχη του Δραγατσανίου. Τελικά, συνελήφθη από τους Τούρκους και βρήκε μαρτυρικό θάνατο στην πόλη Σιλίστρια. Πρώτα χρόνια Για τα πρώτα χρόνια της ζωής του Αρχιμανδρίτη Σέρβου μπορούν να γίνουν μόνο υποθέσεις. Προφανώς γεννήθηκε κατά τον 18ο αιώνα, αφού το 1821 ήταν ήδη κληρικός. Το πραγματικό του όνομα είναι άγνωστο. Έμεινε γνωστός με το παρωνύμιο παπα-Σέρβος. Το μόνο που μπορεί να συμπεραθεί για την οικογενειακή του κατάσταση είναι πως ήταν άγαμος ή χήρος, όπως υποδηλώνει ο τίτλος του αρχιμανδρίτη. Μάχη στη Μονή Νοτσέτου Έλευση του Σέρβου με ενισχύσεις Η πρώτη αναφορά στη δράση του αρχιμανδρίτη είναι για τη συμμετοχή του στη μάχη της μονής Νοτσέτου, που διεξήχθη στις 27-28 Μαΐου του 1821, στο ομώνυμο μοναστήρι της Μικρής Βλαχίας (τμήμα της σημερινής Ρουμανίας). Στις 27 Μαΐου, τουρκικές δυνάμεις του Κεχαγιά Βεγή Χατζή- Αχμέτ, προσέβαλαν 60 Έλληνες, που βρίσκονταν οχυρωμένοι στο μοναστήρι υπό την αρχηγία του χιλίαρχου Ιωάννη Κολοκοτρώνη. Η επίθεση αποκρούστηκε, αλλά ο Κολοκοτρώνης ειδοποίησε τον Υψηλάντη να αποστείλει ενισχύσεις. Εκείνος διέταξε τον Αρχιμανδρίτη Σέρβο, που διοικούσε σώμα αποτελούμενο από 100 συμπατριώτες του, καθώς και τους οπλαρχηγούς Ορφανό και Δούκα, να σπεύσουν στη μονή. Ο παπα-Σέρβος με τον Ορφανό έφτασαν εγκαίρως και μαζί με τον Κολοκοτρώνη κατέλαβαν θέσεις μέσα στο δάσος που περιέβαλλε τη μονή Νοτσέτου. Έτσι, με μια συνδυασμένη επίθεση με τις δυνάμεις που είχαν μείνει στη μονή -υπό τους οπλαρχηγούς Σφήκα και Σαχίνη- κατάφεραν να καταδιώξουν το τουρκικό στράτευμα, προκαλώντας του βαριές απώλειες. Βλέποντας, όμως, την αργοπορία του Δούκα, επέστρεψαν στο μοναστήρι. Η λιποταξία του Δούκα Ο Δούκας, επικεφαλής 400 ιππέων, έφτασε στη μονή Νοτσέτου μετά τη μάχη. Για έναν ακατανόητο λόγο, όμως, όχι μόνο δεν επιτέθηκε στους Τούρκους που υποχωρούσαν, αλλά βλέποντας τα τουρκικά πτώματα στον τόπο της σύγκρουσης λιποτάκτησε και επέστρεψε στο Τυργοβίστι, όπου βρίσκονταν συγκεντρωμένες οι δυνάμεις του Υψηλάντη. Εκεί, άρχισε να διαδίδει ψευδείς ειδήσεις περί πανωλεθρίας των Ελλήνων, με αποτέλεσμα τα χριστιανικά στρατεύματα που βρίσκονταν στην πόλη μαζί με τους κατοίκους της, να την εγκαταλείψουν στα χέρια των Τούρκων, που εισήλθαν σ’ αυτήν στις 29 Μαΐου. Έλευση του Σέρβου στο νέο στρατόπεδο Ύστερα από τη μάχη και αγνοώντας τη διάλυση του ελληνικού στρατοπέδου, ο Ιωάννης Κολοκοτρώνης, ο αρχιμανδρίτης Σέρβος και ο Ορφανός αποχώρησαν από τη μονή Νοτσέτου, πηγαίνοντας προς το Τυργοβίστι. Βλέποντάς το, όμως, εγκαταλελειμμένο από τα χριστιανικά στρατεύματα, κατευθύνθηκαν προς την πόλη Κιμπολούγγι, όπου πληροφορήθηκαν τη διαταγή του Υψηλάντη για συγκέντρωση όλων των δυνάμεων στην πόλη Ρίμνικο. Τελικά, ο αρχιμανδρίτης Σέρβος και οι υπόλοιποι υπερασπιστές της μονής Νοτσέτου, ενωμένοι με 200 ιππείς του χιλίαρχου Γρυπάρη, έφτασαν στο νέο στρατόπεδο, με αποτέλεσμα οι ευρισκόμενοι εκεί να ενημερωθούν για το πραγματικό αποτέλεσμα της μάχης και για την ανευθυνότητα του Δούκα. Μάχη του Δραγατσανίου Στις 7 Ιουνίου του 1821, ο Ιερός λόχος ηττήθηκε από υπέρτερες τουρκικές δυνάμεις στη μάχη του Δραγατσανίου. Παρά το καταστροφικό για τους Έλληνες αποτέλεσμα της μάχης, αποτελεσματική γι’ αυτούς ήταν η επέμβαση του αρχιμανδρίτη Σέρβου. Ο δραστήριος κληρικός με τους λίγους άνδρες του και τις δυνάμεις του Γεωργάκη Ολύμπιου, ανέκοψαν την πορεία των Τούρκων που κατεδίωκαν τους Ιερολοχίτες, δίνοντας χρόνο στους δεύτερους να κρυφτούν στα δάση της περιοχής. Συγκέντρωση δυνάμεων στο όρος Κόλτσι Έπειτα από την καταστροφή των Ελλήνων στο Δραγατσάνι, ακολουθεί η φυγή του Υψηλάντη στην Αυστρία (14 Ιουνίου 1821), καθώς και η ήττα των ελληνικών στρατευμάτων στο Σκουλένι (17 Ιουνίου 1821). Η οργανωμένη Επανάσταση στη Μολδοβλαχία έχει ουσιαστικά σβήσει, αλλά αρκετοί οπλαρχηγοί συνεχίζουν να προβάλλουν αντίσταση με τα σώματα που διοικούν. Μεταξύ αυτών, συγκαταλεγόταν και ο παπα-Σέρβος. Ο αρχιμανδρίτης, μαζί με 15 πολεμιστές, διασχίζοντας τα βουνά της Βλαχίας, έφτασε στα σύνορα με την Αυστροουγγαρία και άρχισε να συγκεντρώνει στρατό. Εκεί συγκρότησε ένα σώμα από 300 Έλληνες και Σέρβους, που βρίσκονταν διασκορπισμένοι στην περιοχή και στρατοπέδευσε στο όρος Κόλτσι. Μάχη στο Κόλτσι Νίκη του αρχιμανδρίτη Σέρβου Κύριο λήμμα: Μάχη στο Κόλτσι Εν τω μεταξύ, στις 11 Ιουλίου, τουρκικός στρατός μαζί με τις μονάδες του Έλληνα οπλαρχηγού Σάββα Φωκιανού, που είχε προσχωρήσει στους Τούρκους, επιτέθηκε στις δυνάμεις του αρχιμανδρίτη Σέρβου, που βρίσκονταν στρατοπεδευμένες στο Κόλτσι. Ακολούθησε σφοδρή σύγκρουση, που κατέληξε σε νίκη των επαναστατών. Οι Τούρκοι έφυγαν από το πεδίο της μάχης αφήνοντας πίσω τους 120 νεκρούς. Οι Έλληνες και οι Σέρβοι είχαν μόνο 8 τραυματίες. Είσοδος των δυνάμεων του Σέρβου στην Αυστροουγγαρία Αν και οι Τούρκοι υποχώρησαν, οι στρατιώτες του Σέρβου κατάλαβαν πως σύντομα θα έφταναν νέες οθωμανικές δυνάμεις. Έτσι, ζήτησαν από τους αξιωματικούς του λοιμοκαθαρτηρίου, που βρισκόταν εντός των αυστριακών συνόρων, να τους αφήσουν να διέλθουν στην Αυστροουγγαρία. Εκείνοι δέχτηκαν, θέτοντας τον όρο οι εισερχόμενοι να παραδώσουν τον οπλισμό τους. Ο αρχιμανδρίτης Σέρβος τότε αναγκάστηκε να ακολουθήσει τον στρατό του, που συμφώνησε με την πρόταση των Αυστριακών. Εκδίωξη από την Αυστρία Ύστερα από λίγο, έφτασε στην περιοχή ο Τούρκος Σιρκίλογλου, με ισχυρές στρατιωτικές δυνάμεις και απαίτησε από τους αξιωματικούς του λοιμοκαθαρτηρίου την παράδοση των επαναστατών, τουλάχιστον του αρχιμανδρίτη Σέρβου. Οι Αυστριακοί αρνήθηκαν και ο Σιρκίλογλου, για να τους εξαναγκάσει να ενδώσουν, διέταξε 150 στρατιώτες να εισβάλουν στα σύνορα της Αυστροουγγαρίας και να περικυκλώσουν το λοιμοκαθαρτήριο. Τελικά, οι δύο πλευρές συμφώνησαν σε μια μέση λύση: ο αρχιμανδρίτης θα υποχρεωνόταν να εισέλθει στη Βλαχία, μαζί με τον οπλισμό του κι έναν υπηρέτη του, όπως και έγινε στις 14 Ιουλίου. Θάνατος του αρχιμανδρίτη Σέρβου Για ημέρες ολόκληρες, οι Τούρκοι καταδίωκαν τον αρχιμανδρίτη Σέρβο μέσα στα δάση, τα βουνά και τα φαράγγια της Βλαχίας, έχοντας συχνά συμπλοκές μαζί του. Σε μια από αυτές σκοτώθηκε και ο υπηρέτης του. Πλέον, ο αρχιμανδρίτης ήταν αβοήθητος και έπρεπε να ξεφύγει από την ανηλεή καταδίωξη των εχθρών. Τελικά, ο αρχιμανδρίτης Σέρβος έπεσε από έναν βράχο και έτσι οι Τούρκοι κατάφεραν να τον ακινητοποιήσουν. Δεμένο με αλυσίδες τον μετέφεραν στο Βουκουρέστι και από εκεί στη Σιλίστρια, όπου εκτελέστηκε με μαρτυρικό τρόπο. Δείτε επίσης Μάχη στη Μονή Νοτσέτου Μάχη στο Κόλτσι Μάχη του Δραγατσανίου Παραπομπές Πηγές Βακαλόπουλος, Α. (1980). Ιστορία του Νέου Ελληνισμού: Η μεγάλη ελληνική επανάσταση (1821-1829) – Τόμος 5: Οι προϋποθέσεις και οι βάσεις της (1813-1822). Θεσσαλονίκη. Δεσποτόπουλος Α. (1975), Παράγοντες, διάρκεια, φάσεις και ιδιομορφία της Ελληνικής Επαναστάσεως. Ιστορία του ελληνικού έθνους – Τόμος 12: Η ελληνική επανάσταση και η ίδρυση του ελληνικού κράτους (1813-1822) (σελ. 8-70). Αθήνα: Εκδοτική Αθηνών. Δρακόπουλος, Β. & Ευθυμίου, Γ. (Επιμ.) (2004). Επίτομο λεξικό της ελληνικής ιστορίας: Ημερομηνίες. Αθήνα: Το Βήμα. Κόκκινος, Δ. (1974). Η ελληνική επανάστασις, Τόμος 1. Αθήνα: Μέλισσα. Φιλήμων, Ι. (1859), Δοκίμιον ιστορικόν περί της Ελληνικής Επαναστάσεως, Τόμος 2. Αθήνα: Τύποις Γ. Καρυοφύλλη. Σέρβοι αγωνιστές του 1821 Σέρβοι κληρικοί
133849	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%B5%CE%BB%CF%84%CE%AF%CE%BF%20%CE%B4%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CE%B6%CE%BF%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%BF%CF%85	Δελτίο δανειζομένου	Το δελτίο δανειζομένου ή η κάρτα βιβλιοθήκης είναι η αναγνωριστική κάρτα που έχει ο κάθε χρήστης μιας βιβλιοθήκης όταν είναι μέλος σε αυτή. Πάνω στο δελτίο αναγράφονται τα βασικά στοιχεία του χρήστη (όνομα, επίθετο, ιδιότητα) και συνήθως υπάρχει πρόσφατη φωτογραφία του χρήστη-κατόχου του δελτίου (στον οποίο ανήκει το δελτίο). Κάθε κάρτα διακρίνεται από ένα barcode, το οποίο αντιστοιχεί την ηλεκτρονική κάρτα του χρήστη μέσα στο αυτοματοποιημένο σύστημα που χρησιμοποιεί η βιβλιοθήκη. Συνεπώς, ο βιβλιοθηκονόμος έχει τη δυνατότητα να δει με λεπτομέρεια τα στοιχεία του χρήστη, να καταχωρίσει τα δανεισμένα βιβλία στο φάκελό του και να αποδεσμεύσει τον χρήση όταν τα επιστρέψει στη βιβλιοθήκη. Σήμερα τα περισσότερα πανεπιστήμια δημιουργούν πλαστικοποιημένες κάρτες που επιτρέπουν στην πανεπιστημιακή κοινότητα να την χρησιμοποιήσει σε διάφορες υπηρεσίες εντός πανεπιστήμιου, όπως και για την είσοδο στην βιβλιοθήκη. Με την ίδια κάρτα ο χρήστης μπορεί να θέσει ηλεκτρονικά σε κράτηση ένα τεκμήριο που χρειάζεται και δεν είναι διαθέσιμο στη βιβλιοθήκη τη δεδομένη χρονική στιγμή, ώστε να έχει προτεραιότητα στο δανεισμό. Βιβλιοθηκονομία
818431	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%81%CE%AF%CF%83%CE%B7%20%CF%84%CE%BF%CF%85%20%CE%9B%CE%B9%CE%B2%CE%AC%CE%BD%CE%BF%CF%85%20%281958%29	Κρίση του Λιβάνου (1958)	Η κρίση του Λιβάνου του 1958 (επίσης γνωστή ως Λιβανέζικος Εμφύλιος Πόλεμος του 1958) ήταν πολιτική κρίση στον Λίβανο που προκλήθηκε από πολιτικές και θρησκευτικές εντάσεις στη χώρα που περιελάμβαναν την στρατιωτική επέμβαση των Ηνωμένων Πολιτειών. Η παρέμβαση διήρκεσε περίπου τρεις μήνες έως ότου ο Πρόεδρος Καμίλ Σαμούν, ο οποίος είχε ζητήσει τη βοήθεια, ολοκλήρωσε τη θητεία του ως πρόεδρος του Λιβάνου. Αμερικανικές και λιβανικές κυβερνητικές δυνάμεις κατέλαβαν με επιτυχία το λιμάνι της Βηρυτού και το διεθνές αεροδρόμιο της Βηρυτού. Με το πέρας της κρίσης, οι Ηνωμένες Πολιτείες αποχώρησαν. Ιστορικό Αραβικός Ψυχρός Πόλεμος Μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου το 1945, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Σοβιετική Ένωση ήταν οι δύο μεγάλες παγκόσμιες δυνάμεις. Δύο χρόνια αργότερα, ανακοινώθηκε το Δόγμα Τρούμαν, με στόχο τον περιορισμό της εξάπλωσης του κομμουνισμού και της Σοβιετικής Ένωσης. Ο Ψυχρός Πόλεμος θεωρείται γενικά ότι ξεκίνησε περίπου αυτή την εποχή. Καθώς ο κόσμος χωρίστηκε στο Ανατολικό (κομμουνιστικό) και στο Δυτικό (καπιταλιστικό) Μπλοκ, εμφανίστηκε μία μάχη για ιδεολογική γεωπολιτική υπεροχή μεταξύ των ΗΠΑ και της ΕΣΣΔ. Ένας από τους τρόπους που εκδηλώθηκε ήταν μέσω των πολέμων πληρεξουσίων σε διάφορες παγκόσμιες περιοχές. Μία από αυτές τις περιοχές ήταν η Μέση Ανατολή, όπου έλαβε χώρα ο Αραβικός Ψυχρός Πόλεμος. Μετά την κρίση του κρίση του Σουέζ το 1956, παρατηρήθηκε αύξηση της εχθρότητας των Αράβων προς τις Ηνωμένες Πολιτείες καθώς και μία αυξημένη σοβιετική επιρροή στην Αίγυπτο και τη Συρία. Η κρίση ενθάρρυνε επίσης τον παναραβισμό και αύξησε τη δημοτικότητα και την επιρροή του Προέδρου της ΑιγύπτουΓκαμάλ Άμπντελ Νάσερ. Οι Ηνωμένες Πολιτείες φοβήθηκαν ότι η περιοχή ήταν επιρρεπής στην εξάπλωση του κομμουνισμού. Το Δόγμα Αϊζενχάουερ ανακοινώθηκε από τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών Ντουάιτ Αϊζενχάουερ τον Ιανουάριο του 1957. Υποσχέθηκε αμερικανική οικονομική και στρατιωτική βοήθεια για να αποτρέψει την εξάπλωση του κομμουνισμού στη Μέση Ανατολή. Το Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών ενέκρινε το δόγμα στις 7 Μαρτίου και υπογράφηκε σε νόμο στις 9 Μαρτίου. Ο Τζέιμς Π. Ρίτσαρντς άρχισε να περιοδεύει στη Μέση Ανατολή και ο Κοινός Αρχηγός του Επιτελείου και η Ευρωπαϊκή Διοίκηση των Ηνωμένων Πολιτειών άρχισαν να κάνουν σχέδια για επέμβαση στην περιοχή. Το σχέδιό τους επικεντρώθηκε γύρω από τον 6ο Στόλο των Ηνωμένων Πολιτειών, που σταθμεύει στη Μεσόγειο Θάλασσα, τη Δύναμη της Μέσης Ανατολής και αρκετές μονάδες της Πολεμικής Αεροπορίας. Επίσης 11.000 στρατιώτες ετοιμάστηκαν για μάχη στην περιοχή. Ενώ το δόγμα δεν επικαλέστηκε ποτέ επίσημα, οι ΗΠΑ υποστήριξαν τον Χουσεΐν της Ιορδανίας το 1957 ενάντια σε μια υποτιθέμενη απόπειρα πραξικοπήματος και κινήθηκαν για να αποτρέψουν την εξάπλωση του κομμουνισμού στη Συρία. Η κατάσταση στον Λίβανο Η διαίρεση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας δημιούργησε τη σημερινή Συρία και τον Λίβανο υπό την Εντολή για τη Συρία και τον Λίβανο το 1923. Ο Λίβανος έγινε εντελώς ανεξάρτητο έθνος στις 22 Νοεμβρίου 1943 όταν έληξε επίσημα η γαλλική εντολή. Γύρω στην εποχή της ανεξαρτησίας, συμφωνήθηκε το Εθνικό Σύμφωνο που όριζε ότι, μεταξύ άλλων, ο Λίβανος επρόκειτο να είναι ένα εντελώς ανεξάρτητο κυρίαρχο κράτος. Οι Χριστιανοί έπρεπε να παραιτηθούν από την αναζήτηση ξένης προστασίας ή από την προσπάθεια να θέσουν τον Λίβανο υπό ξένο έλεγχο ή επιρροή. Σε αντάλλαγμα, οι μουσουλμάνοι έπρεπε να παραιτηθούν από κάθε προσπάθεια να φέρουν τον Λίβανο σε οποιαδήποτε πολιτική ένωση με τη Συρία ή στο σχηματισμό οποιασδήποτε Αραβικής Ένωσης. Το Σύμφωνο σηματοδότησε έναν συμβιβασμό μεταξύ πολλών θρησκευτικών αιρέσεων που ζούσαν στη χώρα—δηλαδή Μαρωνιτών Χριστιανών, Σουνιτών Μουσουλμάνων, Σιιτών Μουσουλμάνων, Ελλήνων Ορθοδόξων Χριστιανών, Ελλήνων Καθολικών Χριστιανών και Δρούζων. Ο Καμίλ Σαμούν εξελέγη δεύτερος Πρόεδρος του Λιβάνου στις προεδρικές εκλογές το 1952, αντικαθιστώντας την Μπεχαρά Ελ Χούρι. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, χαρακτηρισμένες ως αρκετά ανοιχτά αντικομμουνιστές, θεωρούσαν τον Σαμούν ως σίγουρο φίλο. Το 1957, λίγο μετά την ανακοίνωση του Δόγματος Αϊζενχάουερ - το οποίο το καθεστώς του Σαμούν ήταν η μόνη αραβική κυβέρνηση που υποστήριξε ανοιχτά χωρίς επιφύλαξη - οι Ηνωμένες Πολιτείες ανησυχούσαν ότι οι κοινοβουλευτικές εκλογές που είχαν προγραμματιστεί για τον Ιούνιο θα οδηγούσαν στην εκλογή ενός κοινοβούλιο που θα ήταν εχθρικό προς τις ΗΠΑ. Πολλοί μουσουλμάνοι στο έθνος υποστήριξαν τον Νάσερ και την Ηνωμένη Αραβική Δημοκρατία. Ο Καμάλ Τζουμπλάτ και ο Ρασίντ Καράμι, οι Δρούζοι και οι Σουνίτες ηγέτες, αντίστοιχα, καταδίκασαν την υποστήριξη του Σαμούν στο δόγμα ως παραβίαση του Εθνικού Συμφώνου. Οι προσπάθειες των ΗΠΑ να επηρεάσουν τις εκλογές περιελάμβαναν την έγκριση της αποστολής στρατιωτικής ή οικονομικής βοήθειας 12,7 εκατομμυρίων δολαρίων και την αποστολή στελέχων της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών στην περιοχή, οι οποίοι παρείχαν συνεισφορές στην εκστρατεία, απέναντι σε φιλοδυτικούς πολιτικούς. Στα τέλη Μαΐου του 1957, τα στρατεύματα υπέρ του Σαμούν σκότωσαν επτά και τραυμάτισαν εβδομήντα τρεις διαδηλωτές στη Βηρυτό και τον επόμενο μήνα οι ηγέτες της αντιπολίτευσης υποστήριξαν ότι ο Σαμούν "είχε αγοράσει τόσες πολλές ψήφους και είχε καταστρέψει τόσες πολλές περιφέρειες που η ψηφοφορία δεν θα είχε νόημα". Οι εκλογές ήταν μια αμερικανική επιτυχία, καθώς 53 στους 66 βουλευτές υποστήριξαν τον Σαμούν. Οι ΗΠΑ συνέχισαν να παρέχουν βοήθεια στον Σαμούν, φοβούμενοι την επιρροή της Σοβιετικής Ένωσης και της Ηνωμένης Αραβικής Δημοκρατίας στην περιοχή. Οι αντίπαλοι του Σαμούν υποστήριξαν ότι οι εκλογές ήταν άκυρες και έπρεπε να διεξαχθούν εκ νέου. Στις 8 Μαΐου 1958, ένας Λιβανέζος δημοσιογράφος, ο Νασίμπ αλ Μετνί, δολοφονήθηκε στο γραφείο του στη Βηρυτό. Μετά από αυτό το περιστατικό σημειώθηκαν έντονες διαδηλώσεις στη Βηρυτό και στην Τρίπολη. Το 1958, ο Καμίλ Σαμούν ήταν στον έκτο και τελευταίο χρόνο της θητείας του ως Προέδρου του Λιβάνου. Αυξανόμενες εντάσεις Την 1η Φεβρουαρίου 1958, η Συρία και η Αίγυπτος ενώθηκαν, σχημάτισαν την Ηνωμένη Αραβική Δημοκρατία. Οι ΗΠΑ φοβήθηκαν αρχικά ότι το νέο έθνος θα γινόταν η κυρίαρχη δύναμη στη Μέση Ανατολή, αλλά το αναγνώρισαν στις 25 Φεβρουαρίου αφού αποφάσισαν ότι το Ηνωμένη Αραβική Δημοκρατία θα μπορούσε να είναι επωφελές για την ανάσχεση της εξάπλωσης του κομμουνισμού και τη συγκράτηση του Νάσερ. Ο Σαμούν και ο Σαρλ Μαλίκ ανησύχησαν ότι ο κίνδυνος ανατροπής στον Λίβανο από την ΗΑΔ ήταν άμεσος και ζήτησαν αμερικανική βοήθεια. Οι εντάσεις αυξάνονταν στον Λίβανο στις αρχές του 1958. Αν και η θητεία του Σαμούν θα είχε λήξει στις 23 Σεπτεμβρίου 1958, σκόπευε να θέσει εκ νέου υποψηφιότητα για πρόεδρος, κάτι που δεν επιτρεπόταν στο Σύνταγμα του Λιβάνου, και ζήτησε την αμερικανική υποστήριξη στην προσπάθειά του. Ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες φοβούνταν ότι ένα κίνημα κατά του Σαμούν θα μπορούσε να βλάψει τα συμφέροντά τους στην περιοχή, ήταν απρόθυμες να αποσύρουν την υποστήριξή του, καθώς ο Φουάντ Σεχάμπ, ο αρχηγός του επιτελείου του Λιβανικού Στρατού, ήταν ο πιο πιθανός για να διαδεχθεί τον Σαμούν. Ο Ρόμπερτ ΜακΚλίντοκ, Αμερικανός πρεσβευτής στον Λίβανο, περιέγραψε τον Σεχάμπ ως ένα ουδέτερο όσπριο που θα απαιτούσε προσεκτικό κλάδεμα για να αναπτυχθεί προς τη σωστή κατεύθυνση. Ως αποτέλεσμα, οι ΗΠΑ δεν υποστήριξαν επίσημα την προσπάθεια του Σαμούν. Οι διαμαρτυρίες από διάφορες ομάδες -κυρίως Σουνίτες και Δρούζοι- ξεκίνησαν τον Φεβρουάριο κατά του Σαμούν, ο οποίος είχε επίσης ευθυγραμμιστεί υπέρ των ΗΠΑ και της Βρετανίας, ενέργειες που οι διαδηλωτές θεωρούσαν παραβιάσεις του Εθνικού Συμφώνου. Οι διαδηλώτες διαμαρτυρήθηκαν επίσης ότι ο Σαμούν δεν είχε επιτρέψει στον Λίβανο να ενταχθεί στην ΗΑΔ. Οι διαδηλωτές ένιωσαν ότι ο Σαμούν δεν ήταν διατεθειμένος να τροποποιήσει την εξωτερική του πολιτική εκτός και αν αναγκαζόταν. Οι εντάσεις μεταξύ Μαρωνιτών Χριστιανών και Αράβων Μουσουλμάνων συνέχισαν να αυξάνονται μετά τη δολοφονία του Νασίμπ αλ Μετνί στις 8 Μαΐου. Ο Μετνί ήταν ο συντάκτης της Al Telegraf και είχε ασκήσει κριτική στην κυριαρχία του Σαμούν. Οι μάχες ξέσπασαν στους δρόμους της Βηρυτού καθώς ένας μουσουλμανικός όχλος έκαψε τη βιβλιοθήκη της Υπηρεσίας Πληροφοριών των ΗΠΑ. Αυξημένες εντάσεις υπήρχαν σε όλη τη χώρα, συμπεριλαμβανομένης της κοιλάδας Μπεκάα, όπου σιίτες μαχητές λάμβαναν όπλα από τη Συρία. Οι New York Times χρονολόγησαν την έναρξη μιας επίσημης ένοπλης εξέγερσης στις 10 Μαΐου 1958. Ο Σαμούν ζήτησε αμερικανική στρατιωτική επέμβαση στις αρχές Μαΐου ενάντια στην απειλή για την εξουσία του υπό το Δόγμα Αϊζενχάουερ, αν και ο ΜακΚλίντοκ σημείωσε ότι υπήρχε απουσία απροκάλυπτης κομμουνιστικής επιθετικότητας. Ο Νάσερ, άρχισε να καλεί δημόσια για αραβική ενότητα. Διάφορα έθνη, συμπεριλαμβανομένου του Λιβάνου, κατηγόρησαν τις ενέργειες του Νάσερ για την αύξηση της σεχταριστικής αναταραχής και η λιβανική κυβέρνηση υπέβαλε επίσημη καταγγελία στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών στις 22 Μαΐου 1958, κατηγορώντας τον για ανάμειξη στις υποθέσεις του έθνους. Το ΣΑΗΕ εξέδωσε ψήφισμα στις 11 Ιουνίου 1958 που συνιστούσε την αποστολή μιας ομάδας στον Λίβανο για να διασφαλιστεί ότι δεν θα υπάρξει παράνομη διείσδυση προσωπικού ή προμήθεια όπλων ή άλλου υλικού πέρα από τα σύνορα του Λιβάνου. Μια «ομάδα των τριών» — Galo Plaza, Rajeshwar Dayal και Odd Bull — Νταγκ Χάμαρσκελντ, ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, και μέλη του Οργανισμού Εποπτείας Εκεχειρίας των Ηνωμένων Εθνών εστάλησαν σύντομα στον Λίβανο για να σχηματίσουν την Ομάδα Παρατήρησης των Ηνωμένων Εθνών στον Λίβανο. Επιχείρηση Μπλε Νυχτερίδα Ο Αϊζενχάουερ απάντησε εξουσιοδοτώντας την Επιχείρηση Μπλε Νυχτερίδα στις 15 Ιουλίου 1958, στην πρώτη εφαρμογή του Δόγματος Αϊζενχάουερ στην οποία οι ΗΠΑ ανακοίνωσαν ότι θα παρέμβουν για να προστατεύσουν καθεστώτα που θεωρούσαν ότι απειλούνταν από τον διεθνή κομμουνισμό. Στόχος της επιχείρησης ήταν να ενισχυθεί η φιλοδυτική λιβανική κυβέρνηση του Σαμούν από την εσωτερική αντιπολίτευση και τις απειλές από τη Συρία και την Αίγυπτο. Το σχέδιο ήταν να καταληφθεί και να ασφαλιστεί το Διεθνές Αεροδρόμιο της Βηρυτού, λίγα μίλια νότια της πόλης, και στη συνέχεια να ασφαλιστεί το λιμάνι της Βηρυτού και οι προσεγγίσεις προς την πόλη. Η δομή διοίκησης για την Επιχείρηση Μπλε Νυχτερίδα ήταν η εξής: η διοίκηση του Αϊζενχάουερ σε στρατηγικό επίπεδο. Η Ειδική Διοίκηση της Μέσης Ανατολής (SPECCOMME, μία «διπλή αρμοδιότητα» για τον Ανώτατο Διοικητή, των Ναυτικών Δυνάμεων των ΗΠΑ, τον Ανατολικό Ατλαντικό και τη Μεσόγειο) σε επιχειρησιακό επίπεδο, ο 6ο Στόλος των Ηνωμένων Πολιτειών, με τα αεροπλανοφόρα USS Saratoga, USS Essex και USS Σφήκα, τα καταδρομικά USS Des Moines και USS Boston, και δύο μοίρες αντιτορπιλικών, συμπεριλαμβανομένου των USS Leary, USS Vesole και USS William M. Wood. Στα τέλη Ιουνίου, το Essex και το Boston αγκυροβολήσαν στον Πειραιά, στην Ελλάδα, ενώ το Des Moines, ήταν στο Villefranche-sur-Mer, στη Γαλλία. Οι χερσαίες δυνάμεις περιλάμβαναν τη 2η Προσωρινή Πεζοναυτική Δύναμη (Task Force 62) και την Ομάδα Κρούσης 201 του Στρατού των Ηνωμένων Πολιτειών σε τακτικό επίπεδο. Καθένα από αυτά τα τρία στοιχεία επηρέασε το Επιχειρησιακό Σχέδιο 215-58 και την εκτέλεσή του. Στην επιχείρηση συμμετείχαν περισσότεροι από 14.000 άνδρες, μεταξύ των οποίων 8.509 μέλη του αμερικανικού στρατού, ένα σώμα από την 1η Αερομεταφερόμενη Ομάδα Μάχης, η 187η μονάδα Πεζικού από την 24η Μεραρχία Πεζικού και 5.670 αξιωματικούς και άνδρες του Σώματος Πεζοναυτών των Ηνωμένων Πολιτειών. Το 2ο τάγμα και το 8ο των πεζοναύτων έφτασε στις 16 Ιουλίου μετά από 54ωρη αερομεταφορά από το Τσέρι Πόιντ της Βόρειας Καρολίνας. Υποστηρίχθηκαν από στόλο 70 πλοίων και 40.000 ναυτών. Στις 16 Ιουλίου 1958, ο ναύαρχος Τζέιμς Χολογουέι, καθώς και οι ανώτατοι επικεφαλής των δυνάμεων, πέταξαν από το Λονδίνο στο αεροδρόμιο της Βηρυτού και επιβιβάστηκαν στο USS Taconic από τοοποίο διέταξαν το υπόλοιπο της επιχείρησης. Οι ΗΠΑ απέσυραν τις δυνάμεις τους στις 25 Οκτωβρίου 1958. Ο Αϊζενχάουερ έστειλε τον διπλωμάτη Ρόμπερτ Ντάνιελ Μέρφι στον Λίβανο ως προσωπικό του εκπρόσωπο. Ο Μέρφι έπαιξε σημαντικό ρόλο στο να πείσει και τις δύο πλευρές της σύγκρουσης να καταλήξουν σε συμβιβασμό εκλέγοντας τον μετριοπαθή χριστιανό στρατηγό Φουάντ Σεχάμπ ως νέο πρόεδρο, αλλά επιτρέποντας στον Σαμούν να συνεχίσει στην εξουσία μέχρι το τέλος της θητείας του, στις 22 Σεπτεμβρίου. Ο πρωθυπουργός του Λιβάνου Ρασίντ Καράμι σχημάτισε κυβέρνηση εθνικής συμφιλίωσης μετά το τέλος της κρίσης του 1958. Δείτε επίσης Λιβανέζικος Εμφύλιος Πόλεμος 1982 Πόλεμος του Λιβάνου Εξωτερικές παρεμβάσεις των Ηνωμένων Πολιτειών Συμμετοχή των Ηνωμένων Πολιτειών στην αλλαγή καθεστώτων Παραπομπές Βιβλιογραφία Περαιτέρω ανάγνωση Βιβλία και μελέτες Alin, Erika G. The United States and the Libanon Crisis 1958, American Intervention in the Middle East, 1994. Brands, HW Into the Labyrinth: The United States and the Middle East, 1945-1993 (1994) απόσπασμα σελ. 72–80. Gendzier, Irene L. Notes from the Minefield: United States Intervention in Lebanon and the Middle East 1945–1958, 1997 Korbani, Agnes G. Παρέμβαση των ΗΠΑ στο Λίβανο, 1958–1982: προεδρική λήψη αποφάσεων, 1991. Schulimson, Jack. Πεζοναύτες στον Λίβανο 1958, Ιστορικός Κλάδος, Μεραρχία G-3, Αρχηγείο, Σώμα Πεζοναυτών των ΗΠΑ, Ουάσιγκτον, Τμήμα Ναυτικού, Σώμα Πεζοναυτών Ηνωμένων Πολιτειών, 1966, 60 σ. Ράιτ, Κουίνσι. «Η επέμβαση των Ηνωμένων Πολιτειών στον Λίβανο». American Journal of International Law 53.1 (1959): 112–125. Γιακούμπ, Σαλίμ. Containing Arab Nationalism, The Eisenhower Doctrine and the Middle East, 2003. Eξωτερικοί σύνδεσμοι Παγκόσμια ασφάλεια – Επιχείρηση Blue Bat Rapid Deployment Logistics: Lebanon, 1958 Archived Διαμεσολαβητικοί πόλεμοι Ιστορία του Λιβάνου
791972	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%B5%CE%B3%CE%BF%CE%BD%CF%8C%CF%84%CE%B1%20%CE%99%CE%BF%CF%85%CE%BD%CE%AF%CE%BF%CF%85%202022	Γεγονότα Ιουνίου 2022	1 Ιουνίου Καταστροφές και δυστυχήματα Τέσσερα άτομα σκοτώνονται και άλλα 41 τραυματίζονται από σεισμό 5,9 Ρίχτερ στην πόλη Σιτσουάν της Κίνας. (The Washington Post) Διεθνείς σχέσεις Δανικό δημοψήφισμα του 2022 Οι δημοσκοπήσεις έξω από τα εκλογικά κέντρα δείχνουν ότι περίπου τα δύο τρίτα των Δανών ψήφισαν υπέρ της ένταξης της Δανίας στην Κοινή Πολιτική Ασφάλειας και Άμυνας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τερματίζοντας τα 30 χρόνια της πολιτικής εξαίρεσης. (Al Jazeera) Σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ακυρώνει τις συνομιλίες υψηλού επιπέδου με τον Έλληνα πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, κατηγορώντας τον Μητσοτάκη ότι χρησιμοποιεί σταθερά ελληνικά πολεμικά αεροσκάφη για να παραβιάζουν τον εναέριο χώρο της Τουρκίας. Ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Μεβλούτ Τσαβούσογλου είχε επίσης κατηγορήσει την Ελλάδα για παραβίαση του εναέριου χώρου της αποστρατιωτικοποιημένης ζώνης στο Αιγαίο χθες. (Al Jazeera) Νόμος και έγκλημα Τουλάχιστον πέντε άτομα, συμπεριλαμβανομένου του δράστη, σκοτώνονται σε μαζικό πυροβολισμό σε κλινική στην Τάλσα στην Οκλαχόμα των ΗΠΑ. (CNN) Ο ηθοποιός Τζόνι Ντεπ κερδίζει τη δίκη για συκοφαντική δυσφήμιση εναντίον της πρώην συζύγου, ηθοποιού Έιμπερ Χερντ. (BBC News) Πολιτική και εκλογές Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εγκρίνει επίσημα με πλειοψηφία το πολωνικό σχέδιο που αφορά τη χρήση των κεφαλαίων του Μηχανισμού Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας της ΕΕ. Αν και τα χρήματα δεν θα είναι άμεσα διαθέσιμα για χρήση, το σχέδιο πρέπει να εγκριθεί στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και τυχόν μελλοντικά αιτήματα χρηματοδότησης σε αυτόν τον μηχανισμό θα υπόκεινται επίσης στην έγκριση άλλων κρατών μελών. Η αποδοχή είχε προηγουμένως αρνηθεί λόγω ανησυχιών σχετικά με το κράτος δικαίου στη χώρα, και ιδίως λόγω της μη συμμόρφωσης της Πολωνίας με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που διέταξε τη διάλυση του Πειθαρχικού Τμήματος του Ανωτάτου Δικαστηρίου. (Rzeczpospolita) (Politico) Επιστήμη και τεχνολογία Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Δυτικής Αυστραλίας ανακοινώνουν ότι ένα θαλάσσιο φυτό του είδους Posidonia australis που καλύπτει 200 τετραγωνικά χλμ, περίπου τρεις φορές το μέγεθος του Μανχάταν, που βρέθηκε από τον Κόλπο Σαρκ της Δυτικής Αυστραλίας ανήκει στην πραγματικότητα σε ένα φυτό, καθιστώντας το το μεγαλύτερο γνωστό φυτό στη Γη. (BBC News) 2 Ιουνίου Πόλεμος και επιθέσεις Ρωσο-Ουκρανικός πόλεμος Εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία Οι ουκρανικές αρχές αναφέρουν ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας έχουν ανακαταλάβει 20 οικισμούς στην Περιφέρεια Χερσώνα. (VOA) Τέχνες και πολιτισμός Αρχίζουν οι εορτασμοί για το Πλατινένιο Ιωβηλαίο της βασίλισσας Ελισάβετ Β΄ στο The Mall του Λονδίνου. (BBC News) Υγεία και περιβάλλον Έξαρση της ευλογιάς των πιθήκων το 2022 Το Μαρόκο επιβεβαιώνει το πρώτο περιστατικό της ευλογιάς των πιθήκων. (Reuters) Διεθνείς σχέσεις Τα Ηνωμένα Έθνη αναγνωρίζουν το νέο επίσημο όνομα Türkiye έπειτα από αίτημα από την Τουρκία να αλλάξει το όνομά της. Ο τουρκικός κρατικός ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός TRT λέει ότι η αλλαγή του ονόματος είναι πρωτίστως για να αποφευχθεί η συσχέτιση με τη γαλοπούλα. (BBC News) 3 Ιουνίου Καταστροφές και δυστυχήματα Το Τσαντ κηρύσσει κατάσταση έκτακτης ανάγκης λόγω της επισιτιστικής ανασφάλειας στη χώρα. Τα Ηνωμένα Έθνη εκτιμούν ότι περισσότερο από το ένα τρίτο του πληθυσμού χρειάζεται επείγουσα ανθρωπιστική βοήθεια. (Africa News) Τέσσερα άτομα σκοτώνονται και άλλα 60 τραυματίζονται έπειτα από εκτροχιασμό τρένου στο Γκάρμις-Παρτενκίρχεν της Βαυαρίας, στη Γερμανία. (AP) Υγεία και περιβάλλον Έξαρση της ευλογιάς των πιθήκων το 2022 Η Λεττονία επιβεβαιώνει το πρώτο κρούσμα ευλογιάς των πιθήκων. (Reuters) Πολιτική και εκλογές Ένας διαδηλωτής στο Χαρτούμ του Σουδάν σκοτώνεται όταν οι δυνάμεις ασφαλείας ανοίγουν πυρ εναντίον διαδηλωτών στην τρίτη επέτειο της σφαγής του Χαρτούμ. (Reuters) Η συμφωνία για κυβέρνηση συνασπισμού της Εσθονίας καταρρέει καθώς ο μικρότερος εταίρος του συνασπισμού, το Κόμμα του Κέντρου, προσχωρεί στο ακροδεξιό ΕΚΡΕ για να καταψηφίσει ένα κυβερνητικό νομοσχέδιο για την πρωτοβάθμια εκπαίδευση, και αποβάλλεται από την πρωθυπουργό Κάγια Κάλας. Η Κάλας αναμένεται να σχηματίσει κυβέρνηση συνασπισμού με δύο άλλα κόμματα, το Isamaa και τους Σοσιαλδημοκράτες. (Reuters) Επιστήμη και τεχνολογία Η πολιτεία των ΗΠΑ Νέα Υόρκη εγκρίνει τη μερική διετή απαγόρευση εξόρυξης κρυπτονομισμάτων για κρυπτονομίσματα που εξορύσσονται από σταθμούς παραγωγής ενέργειας ορυκτών καυσίμων. (Politico) 4 Ιουνίου Καταστροφές και δυστυχήματα Μια μεγάλη δασική πυρκαγιά ξεσπά στον Υμηττό κοντά στην Αθήνα, με αποτέλεσμα να σημειωθούν υλικές καταστροφές σε πολλά σπίτια. (Reuters) Εννέα άτομα σκοτώνονται και άλλα 19 τραυματίζονται από την έκρηξη λέβητα σε εργοστάσιο χημικών στο Χαπούρ στην πολιτεία Ουτάρ Πραντές της Ινδίας. (AP) Ένα άτομο σκοτώνεται και άλλα 8 τραυματίζονται από τον εκτροχιασμό τρένου στην Γκουιζού της Κίνας. (AP) Νόμος και έγκλημα Στη Φιλαδέλφεια της πολιτείας Πενσιλβάνια των ΗΠΑ σκοτώνονται 3 άτομα και τραυματίζονται 11 σε μαζικούς πυροβολισμούς στη γειτονιά Σάουθ Στριτ. (Reuters) Ένας άντρας λιντσάρεται από όχλο αποτελούμενο από 200 άτομα στην πρωτεύουσα Αμπούτζα της Νιγηρίας, έπειτα από θερμό καβγά του με ισλαμιστή κληρικό. (Reuters) Πολιτική και εκλογές Αλβανικές προεδρικές εκλογές 2022 Έπειτα από τρεις γύρους κατά τους οποίους κανείς από τους υποψηφίους δεν κατάφερε να συγκεντρώσει τον απαιτούμενο αριθμό ψήφων προκειμένου να εκλεγεί, το Κοινοβούλιο της Αλβανίας εκλέγει τον αρχηγό του Γενικού Επιτελείου των Ενόπλων Δυνάμεων Μπαϊράμ Μπεγκάι ως τον νέο Πρόεδρο της Αλβανίας. (Reuters) Αθλητισμός Ο 83χρονος Ιάπωνας Κενίτσι Χορίε γίνεται το γηραιότερο πρόσωπο που διασχίζει μόνο του τον Ειρηνικό. (The Japan Times) 5 Ιουνίου Πόλεμος και επιθέσεις Ρωσο-Ουκρανικός Πόλεμος Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία Η Ρωσία εξαπολύει αεροπορική επιδρομή στην πρωτεύουσα της Ουκρανίας Κίεβο για πρώτη φορά από τις 28 Απριλίου. Το ρωσικό υπουργείο Άμυνας αναφέρει ότι οι πυραυλικές επιθέσεις είχαν στόχο άρματα μάχης T-72 που είχαν προμηθεύσει στην Ουκρανία πολλές χώρες της ΕΕ. Τουλάχιστον ένα άτομο τραυματίζεται. (The Guardian) Τουλάχιστον 50 άνθρωποι σκοτώνονται σε μαζικούς πυροβολισμούς και βομβαρδισμούς μέσα σε Καθολική εκκλησία στην Όντο της Νιγηρίας. (Reuters) Επιχειρήσεις και οικονομία Η Bundestag αποφασίζει με 400 ψήφους υπέρ, 41 κατά, και 200 αποχές, να εγκρίνει την αύξηση του κατώτατου μισθού στη Γερμανία στα 12 € την ώρα. (DW) Καταστροφές και δυστυχήματα Τουλάχιστον 49 άνθρωποι σκοτώνονται και περισσότεροι από 400 τραυματίζονται από έκρηξη και πυρκαγιά σε αποθήκη στη Σιτακούντα της Τσιταγκόνγκ του Μπανγκλαντές. (BBC News) Δύο πιλότοι σκοτώνονται έπειτα από αεροπορικό δυστύχημα στο Αρ-Ραμθά της Ιορδανίας. (Reuters) Ένα άτομο σκοτώνεται και άλλα 14 τραυματίζονται από ισχυρές καταιγίδες στη Γαλλία. (AP) Από την πτώση λεωφορείου μέσα σε βάραθρο στην Ουταραχάντ της Ινδίας σκοτώνονται 26 άτομα και άλλα 4 τραυματίζονται. (Reuters) Υγεία και περιβάλλον Έξαρση της ευλογιάς των πιθήκων το 2022 Η Κολομβία αναφέρει το πρώτο εντοπισμένο κρούσμα ευλογιάς των πιθήκων σε έναν άντρα από την Ισπανία, ο οποίος είχε ταξιδέψει στη χώρα φέρνοντας την ασθένεια. Ο άνδρας νοσηλεύεται. (24 News Recorder) Διεθνείς σχέσεις Η Βόρεια Κορέα δοκιμάζει οκτώ βαλλιστικούς πυραύλους μικρού βεληνεκούς στη Θάλασσα της Ιαπωνίας. (The Japan Times) Νόμος και έγκλημα Τρία άτομα σκοτώνονται και άλλα 14 τραυματίζονται από μαζικούς πυροβολισμούς στην Τσατανούγκα της πολιτείας Τενεσί των ΗΠΑ. Άλλα τρία άτομα εμβολίστηκαν από αυτοκίνητα και ένα εξ αυτών υπέκυψε στη συνέχεια στα τραύματά του. (AP) Πολιτική και εκλογές Καζακικό συνταγματικό δημοψήφισμα του 2022 Οι πολίτες του Καζακστάν ψηφίζουν σε ένα δημοψήφισμα για 56 τροποποιήσεις στο σύνταγμα και για τις προτάσεις της "Δεύτερης Δημοκρατίας" του προέδρου Κασίμ-Τζομάρτ Τοκάγιεφ, ανάμεσα στις οποίες και η μείωση των προεδρικών εξουσιών, η μεταρρύθμιση του κοινοβουλίου, η μείωση των εξουσιών του πρώην προέδρου Νουρσουλτάν Ναζαρμπάγιεφ και η δημιουργία τριών νέων περιφερειών. (The Economist) Αθλητισμός Ο Ραφαέλ Ναδάλ επικρατεί του Κάσπερ Ρούουντ και κερδίζει το μονό των ανδρών στον τελικό του Ρολάν Γκαρός για το 2022. Είναι ο 22ος του τίτλος Γκραν Σλαμ, που αποτελεί ρεκόρ στα χρονικά της αντισφαίρισης. (BBC Sport) 6 Ιουνίου Πολιτική και εκλογές Κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου, Partygate Ο Σερ Γκράχαμ Μπρέιντι, πρόεδρος της Επιτροπής του 1922 του Συντηρητικού Κόμματος, ανακοινώνει ότι έλαβε τις 54 επιστολές που είναι απαραίτητες για την ενεργοποίηση πρότασης δυσπιστίας κατά του πρωθυπουργού Μπόρις Τζόνσον, αρχηγού του κόμματος. (The Guardian) Οι συντηρητικοί βουλευτές αρχίζουν να ψηφίζουν για την πρόταση δυσπιστίας. Ο Τζόνσον χρειάζεται 180 ψήφους για να παραμείνει στην εξουσία. (The Guardian) Ο Μπόρις Τζόνσον επιζεί της πρότασης μομφής με ψήφους 211 προς 148 και παραμένει πρωθυπουργός. Το 58,8% του Συντηρητικού Κόμματος ψήφισαν υπέρ του Τζόνσον και το 41,2% τον καταψήφισαν. (The Times) Ο αρχηγός της χούντας του Μάλι Ασιμί Γκοϊτά διακηρύσσει ότι το Μάλι θα επιστρέψει στην πολιτική διοίκηση τον Μάρτιο του 2024. (France 24) 7 Ιουνίου Καταστροφές και δυστυχήματα Είκοσι δύο άνθρωποι σκοτώνονται όταν λεωφορείο πέφτει σε χαράδρα στην Περιοχή Κίλα Σαϊφουλάχ στο Βαλουχιστάν του Πακιστάν. (AP) Έξι άνθρωποι σκοτώνονται μετά από κατάρρευση ορυχείου διαμαντιών στο Κασάι της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό. (Reuters) Τρία άτομα σκοτώνονται και αρκετά άλλα τραυματίζονται από τη σύγκρουση τρένου με φορτηγό στο Γκάρα Ορέσετς της Βουλγαρίας. (AP) Διεθνείς σχέσεις Μια ανεξάρτητη έρευνα που πραγματοποιήθηκε από το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών μετά την ισραηλινοπαλαιστινιακή κρίση του 2021 εκδίδει μια έκθεση που κατηγορεί το Ισραήλ ότι επιδιώκει «πλήρη έλεγχο» στα παλαιστινιακά εδάφη και ότι παραχωρεί «διαφορετική πολιτική κατάσταση, δικαιώματα και νομική προστασία» στους άραβες πολίτες της χώρας. (Al Jazeera) (Reuters) Πολιτική και εκλογές Ανθρώπινα δικαιώματα στη Ρωσία Η ρωσική Κρατική Δούμα ψηφίζει σχεδόν ομόφωνα υπέρ της ψήφισης ενός νομοσχεδίου που τερματίζει τη δικαιοδοσία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στη χώρα, με μόνο έναν βουλευτή από το Κομμουνιστικό κόμμα να εναντιώνεται στο νομοσχέδιο. Το νομοσχέδιο πρέπει τώρα να υπογραφεί από τον πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν πριν γίνει νόμος. (Reuters) Ο αναπληρωτής μέγας μάγιστρος του Κυρίαρχου Στρατιωτικού Τάγματος της Μάλτας Μάρκο Λουτσάγκο πεθαίνει και τον διαδέχεται ad interim (μεταβατικά) ο Ρουί Γκονσάλο ντε Βάλε Πεϊσότο ντε Βίλας Μπόας. (ANSA) Επιστήμη και τεχνολογία Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή συμφωνεί να καταστήσει το USB τύπου C ως την κοινή θύρα φόρτισης για όλα τα κινητά τηλέφωνα, τα τάμπλετ και τις κάμερες στην Ευρωπαϊκή Ένωση έως το φθινόπωρο του 2024. (Reuters) 8 Ιουνίου Καταστροφές και δυστυχήματα Έπειτα από τη σύγκρουση τρένου με εκσκαφέα κοντά στην Τάμπας της επαρχίας Νότιο Χορασάν του Ιράν σκοτώνονται 22 άτομα και τραυματίζονται άλλα 87. (AP) Από τη συντριβή αεροσκάφους του Σώματος Πεζοναυτών των ΗΠΑ τύπου V-22 Osprey κοντά στην πόλη Γκλέιμις της Καλιφόρνια σκοτώνονται 5 Αμερικανοί πεζοναύτες που επιβαίνουν σε αυτό. (CBS News) Στην Κίνα δέκα άτομα σκοτώνονται και άλλα τρία αγνοούνται έπειτα από σφοδρές πλημμύρες στη Χουνάν και στην Γκουανξί. (AP) Υγεία και περιβάλλον Έξαρση της ευλογιάς των πιθήκων το 2022 Η Βραζιλία, η Ελλάδα και η Γκάνα αναφέρουν τα πρώτα περιστατικά της ευλογιάς των πιθήκων.(CNA) (Reuters) (BBC News) Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποφασίζει τη σταδιακή κατάργηση της πώλησης νέων οχημάτων εσωτερικής καύσης έως το 2035. (AP) Διεθνείς σχέσεις Ο βασιλιάς Φίλιππος του Βελγίου, σε ομιλία στο Κοινοβούλιο του Κονγκό στην Κινσάσα, καταδικάζει επισήμως τις θηριωδίες που διαπράχθηκαν όταν η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό κηρύχθηκε προσωπική περιουσία του προγόνου του, Λεοπόλδου Β΄, λέγοντας ότι η αποικιακή κυβέρνηση «ήταν μια άνιση σχέση, αδικαιολόγητη από μόνη της, που χαρακτηριζόταν από πατερναλισμό, διακρίσεις και ρατσισμό». (BBC News) Η Αλγερία αναστέλλει την 20ετή συνθήκη φιλίας με την Ισπανία και απαγορεύει όλες τις εισαγωγές από την Ισπανία, εν μέσω διαφωνίας σχετικά με τη θέση της ισπανικής κυβέρνησης για την αμφισβητούμενη Δυτική Σαχάρα. (Reuters) Νόμος και έγκλημα Ένας άνθρωπος σκοτώνεται και άλλοι 30, μεταξύ των οποίων 14 μαθητές, τραυματίζονται, όταν αυτοκίνητο πέφτει πάνω σε πλήθος στο Βερολίνο της Γερμανίας. Ένας 29χρονος Γερμανο-Αρμένιος άνδρας συνελήφθη στο σημείο. (BBC News) (Reuters) Πολιτική και εκλογές Το Ηνωμένο Βασίλειο αποφασίζει κατά της άμεσης διακυβέρνησης των Βρετανικών Παρθένων Νήσων παρά το γεγονός ότι διαπιστώνει "μεγάλες αποτυχίες διακυβέρνησης" στην υπερπόντια επικράτεια. Η βρετανική κυβέρνηση θα δώσει στη νέα διοίκηση της επικράτειας δύο χρόνια για να μεταρρυθμιστεί πριν επιβάλει την άμεση διακυβέρνηση, σύμφωνα με την υπουργό Εξωτερικών Λιζ Τρας. (BBC News) Ο Βιτάλι Χοτσένκο ορκίζεται νέος πρωθυπουργός της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονέτσκ μετά την παραίτηση του Αλεξάντερ Αναντσένκο. (TASS) 9 Ιουνίου Πόλεμος και επιθέσεις Είκοσι πέντε άνθρωποι σκοτώνονται σε επίθεση ενόπλων που οδηγούν μοτοσικλέτες στην Ντικούα της πολιτείας Μπόρνο στη Νιγηρία. (Reuters) Διεθνείς σχέσεις Η Πολωνία αποφασίζει να άρει την κατάσταση έκτακτης ανάγκης λόγω προσπαθειών μεταναστών να περάσουν τα σύνορα Λευκορωσίας-Πολωνίας, λέγοντας ότι το συνοριακό φράγμα που έχει χτίσει είναι ως επί το πλείστον ολοκληρωμένο. (AP) Νόμος και έγκλημα Επτά άτομα σκοτώνονται και άλλα 46 τραυματίζονται από μια πυρκαγιά, η οποία πιθανολογείται ότι οφείλεται σε εμπρησμό, η οποία εξαπλώθηκε σε ένα κτήριο γραφείων στην πόλη Νταεγού της Νότιας Κορέας. Ο ύποπτος σκοτώνεται στην πυρκαγιά. (AP) Η Ταϊλάνδη αφαιρεί τα φυτά της κάνναβης από τον κατάλογο των παράνομων ναρκωτικών και θα επιτρέψει στους ανθρώπους να καλλιεργούν απεριόριστο αριθμό αυτών των φυτών σε φάρμες και κήπους για ιατρικούς σκοπούς αρκεί να ενημερώνουν τις αρχές. Ωστόσο, η δημόσια κατανάλωση αυτών των φυτών αποθαρρύνεται από τις επίσημες αρχές. (The Guardian) Τρεις άνθρωποι σκοτώνονται και άλλος ένας τραυματίζεται σε μαζικό πυροβολισμό στο Σμίθσμπουργκ της Μέριλαντ στις Ηνωμένες Πολιτείες. (AP) Η Λαϊκή Δημοκρατία του Ντονέτσκ (DPR) καταδικάζει σε θάνατο δύο Βρετανούς και έναν Μαροκινό που είχαν ενταχθεί στις ουκρανικές δυνάμεις με κατηγορίες τρομοκρατίας, μισθοφορικές δραστηριότητες και απόπειρα ανατροπής της κυβέρνησης της DPR. (AP) Πολιτική και εκλογές Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εγκρίνει ψήφισμα με το οποίο καλεί να τροποποιηθούν οι Συνθήκες της Ευρωπαϊκής Ένωσης προκειμένου να καταργηθεί η αρχή της ομοφωνίας στη λήψη αποφάσεων όσον αφορά τις κυρώσεις και την εξωτερική πολιτική και να παραχωρηθεί στο Κοινοβούλιο το δικαίωμα για νομοθετική πρωτοβουλία. (Politico) 10 Ιουνίου Πόλεμος και επιθέσεις Η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό (ΛΔΚ) κατηγορεί τη Ρουάντα ότι σκότωσε δύο παιδιά από το Κονγκό σε επίθεση με ρουκέτα. Η Ρουάντα κατηγορεί επίσης τη ΛΔΚ ότι εκτόξευσε ρουκέτες στη χώρα από την Μπουναγκανά. (Reuters) Επιχειρήσεις και οικονομία Ο Βιομηχανικός Δείκτης Ντάου Τζόουνς υποχωρεί κατά 880 μονάδες και ο S&P 500 πέφτει 117 μονάδες μετά τη δημοσίευση μιας έκθεσης πληθωρισμού που έδειξε ταχύτερη από την αναμενόμενη αύξηση των τιμών και καταναλωτικό κλίμα φθάνοντας σε ιστορικό χαμηλό. (NBC News) Υγεία και περιβάλλον Πανδημία COVID-19 Η κυβέρνηση Μπάιντεν ανακοινώνει ότι οι ΗΠΑ έχουν άρει τους περιορισμούς και τα τεστ για COVID-19 για τα διεθνή ταξίδια. (AP) Έξαρση της ευλογιάς των πιθήκων το 2022 Η Πολωνία αναφέρει το πρώτο κρούσμα της ευλογιάς των πιθήκων. (Reuters) Διεθνείς σχέσεις Η Ρωσία και η Κίνα ανοίγουν τη νέα Γέφυρα Μπλαγκοβεσκένσκ–Χέιχε. Η γέφυρα μήκους 1 km διασχίζει τον ποταμό Αμούρ για να συνδέσει τη Χέιχε στην επαρχία Χεϊλονγκιάν της βορειοανατολικής Κίνας με το Μπλαγκοβεσκένσκ στην Περιφέρεια Αμούρ της ρωσικής Άπω Ανατολής. Θα μειώσει την απόσταση μετακίνησης εμπορευμάτων μεταξύ Κίνας και δυτικής Ρωσίας κατά 1.500 km. (Reuters) Η Ρωσία αποχωρεί από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Τουρισμού των Ηνωμένων Εθνών (UNWTO) αφού είχε ανασταλεί η συμμετοχή της σε αυτόν τον οργανισμό λόγω της εισβολής στην Ουκρανία. (The Guardian) Νόμος και έγκλημα Στη Μαλαισία ο υπουργός Δικαιοσύνης Ουάν Τζουνάιντι ανακοινώνει ότι η υποχρεωτική θανατική ποινή θα καταργηθεί στη χώρα. (CNN) 11 Ιουνίου Πόλεμος και επιθέσεις Σε σφαγή από ύποπτους τζιχαντιστές στην επαρχία Σενό της Μπουρκίνα Φάσο σκοτώνονται περισσότεροι από 100 άνδρες. (Reuters) Καταστροφές και δυστυχήματα Ένα ελικόπτερο που αγνοείται από τις 9 Ιουνίου βρέθηκε να έχει συντριβεί κοντά στη Μόντενα στην Εμίλια-Ρομάνια της Ιταλίας. Από τη συντριβή σκοτώθηκαν και οι επτά επιβαίνοντες. (Reuters) Διεθνείς σχέσεις Οι κορυφαίοι παραγωγοί πετρελαίου και πετροχημικών Ιράν και Βενεζουέλα υπογράφουν συμφωνία για οικονομική συνεργασία διάρκειας 20 ετών. (Reuters) Νόμος και έγκλημα Η πρώην πρόεδρος της Βολιβίας Τζανίν Άνιες καταδικάζεται σε φυλάκιση 10 ετών για τα εγκλήματα της παράβασης καθήκοντος και για ψηφίσματα αντίθετα με το Σύνταγμα και τους νόμους της Βολιβίας κατά τη διάρκεια της πολιτικής κρίσης του 2019. (elDiarioAR.com) Πολιτική και εκλογές Η Βόρεια Κορέα διορίζει την Τσόε Σον-χουί ως υπουργό Εξωτερικών. (Reuters) Διαδηλώσεις Πορεία για τις Ζωές μας Διαδηλωτές συμμετέχουν σε περισσότερες από 450 συγκεντρώσεις σε όλη τη χώρα για να πιέσουν για αλλαγές στη νομοθεσία περί όπλων έπειτα από μαζικούς πυροβολισμούς στις Ηνωμένες Πολιτείες. (NBC News) (NPR) 12 Ιουνίου Τέχνες και πολιτισμός 75α βραβεία Τόνυ Στα φετινά βραβεία Τόνυ, το έργο A Strange Loop κερδίζει στην κατηγορία καλύτερου μιούζικαλ ενώ η Τριλογία του Λεμάν αναδεικνύεται καλύτερο θεατρικό έργο. (New York Times) Πολιτική και εκλογές Γαλλικές βουλευτικές εκλογές 2022 Οι ψηφοφόροι στη Γαλλία πηγαίνουν στις κάλπες για να εκλέξουν στον πρώτο γύρο τα 577 μέλη της 16ης Εθνοσυνέλευσης. (AP) Οι δημοσκοπήσεις έξω από τα εκλογικά τμήματα δείχνουν ότι ο συνασπισμός των αριστερών κομμάτων με επικεφαλής τον ακροαριστερό βουλευτή Ζαν Λικ Μελανσόν προηγείται με μικρή διαφορά του συνασπισμού του προέδρου Εμανουέλ Μακρόν Ensemble Citoyens με τις περισσότερες ψήφους στον πρώτο γύρο, κερδίζοντας 25,6% και 25,2% των ψήφων αντίστοιχα. Η συνολική συμμετοχή προβλέπεται να είναι 47%, το χαμηλότερο ποσοστό που έχει καταγραφεί σε γαλλικές εκλογές. (The Guardian) Ιταλικό δημοψήφισμα του 2022 Το δημοψήφισμα για τη μεταρρύθμιση του δικαστικού συστήματος καθίσταται άκυρο καθώς δεν έφτασε το απαιτούμενο όριο του 50%. (Reuters) Αθλητισμός Στο γκολφ, η Σουηδή Λιν Γκραντ γίνεται η πρώτη γυναίκα νικήτρια στο PGA European Tour μετά τη νίκη της στο Σκανδιναβικό Μικτό. Το τουρνουά εγκρίθηκε από κοινού με το European Tour Γυναικών το 2020. (CNN) 13 Ιουνίου Πόλεμος και επιθέσεις Ρωσο-Ουκρανικός Πόλεμος Η Λαϊκή Δημοκρατία του Ντονέτσκ αναφέρει ότι πέντε άνθρωποι σκοτώθηκαν και άλλοι 22 τραυματίστηκαν σε επίθεση του πυροβολικού σε αγορά στο κέντρο του Ντονέτσκ. Τα φιλορωσικά μέσα ενημέρωσης κατηγορούν το ΝΑΤΟ ότι προμήθευσε τα πυρομαχικά που χρησιμοποιήθηκαν στην επίθεση. (Reuters) Οικονομία και επιχειρήσεις Οι παγκόσμιες μετοχές και τα κρατικά ομόλογα βυθίζονται με τον MSCI World Index να πέφτει κατά 2,95%, τον DOW κατά 4,68%, τον S&P 500 κατά 3,88%, τον STOXX Europe 600 κατά 2,41%, τον ιαπωνικό Nikkei 225 κατά 3,01%, τον Hang Seng του Χονγκ Κονγκ κατά 3,99%, και τον κορεατικό KOSPI κατά 3,52%. Το Bitcoin υποχωρεί κατά 12,1% και το Ethereum κατά 13,6%. (Reuters) (Reuters) Ο S&P 500 κλείνει περισσότερο από 20% κάτω από το ρεκόρ κλεισίματος της 3ης Ιανουαρίου, επιβεβαιώνοντας ότι ο δείκτης βρίσκεται σε παρατεταμένη μείωση (bear market). (Reuters) Νόμος και έγκλημα Λογοκρισία της Wikipedia Το Ίδρυμα Wikimedia υποβάλλει προσφυγή κατά μιας ρωσικής δικαστικής απόφασης που απαιτεί την αφαίρεση ορισμένων πληροφοριών που σχετίζονται με τον Ρωσο-Ουκρανικό Πόλεμο από τη Βικιπαίδεια στη ρωσική γλώσσα, η οποία είναι μία από τις λίγες εναπομείνασες πηγές που ελέγχουν τα γεγονότα και εξακολουθούν να είναι διαθέσιμες στο ευρύ ρωσικό κοινό. (Reuters) (DW) Πολιτική και εκλογές Η βρετανική κυβέρνηση επιβεβαιώνει ότι θα προχωρήσει σε σχέδια για τον τερματισμό του Πρωτόκολλου Βόρειας Ιρλανδίας προκειμένου να διευκολυνθεί η ροή αγαθών μεταξύ Βρετανίας και Βόρειας Ιρλανδίας. Η Ευρωπαϊκή Ένωση κατηγορεί το Ηνωμένο Βασίλειο για παραβίαση του διεθνούς δικαίου παραβιάζοντας τη συμφωνία που επιτεύχθηκε κατά τις διαπραγματεύσεις για το Brexit. (BBC News) Ο Πάπας Φραγκίσκος διορίζει τον Τζον Τ. Ντάνλαπ ως τον νέο αναπληρωτή Μεγάλο Μάγιστρο του Κυρίαρχου Στρατιωτικού Τάγματος της Μάλτας. (Τάγμα της Μάλτας) Οι αυτόχθονες πληθυσμοί στον Ισημερινό μπλοκάρουν τους αυτοκινητόδρομους που οδηγούν στην πρωτεύουσα Κίτο, για να διαμαρτυρηθούν για τις πολιτικές του προέδρου Γκιγέρμο Λάσο και να ζητήσουν οικονομικές μεταρρυθμίσεις. (Reuters) 14 Ιουνίου Πόλεμος και επιθέσεις Δέκα άνθρωποι σκοτώνονται και άλλοι τρεις τραυματίζονται σε ανταλλαγή πυροβολισμών μεταξύ των δυνάμεων ασφαλείας και υπόπτων εγκληματιών στο Τεσκαλτιτλάν στην Πολιτεία του Μεξικού. (Reuters) Ένας Τατζίκος συνοριοφύλακας σκοτώνεται και άλλοι τρεις τραυματίζονται σε σύγκρουση με Κιργίζιους συνοριακούς στρατιώτες. (Reuters) Τέχνες και πολιτισμός Οι φιλανδικές αρχές αφαιρούν το τελευταίο εναπομείναν μνημείο του ιδρυτή και ηγέτη της Σοβιετικής Ένωσης Βλαντιμίρ Λένιν στην Κότκα της Κιμενλάακσο, μεταφέροντας το δώρο του 1979 από τη Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Εσθονίας σε μουσείο. (Yle) Καταστροφές Η κυβέρνηση του Κιριμπάτι κηρύσσει κατάσταση συναγερμού λόγω της έντονης ξηρασίας στη χώρα. (RNZ) Υγεία και περιβάλλον Έξαρση ευλογιάς των πιθήκων του 2022 Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ανακοινώνει σχέδια να μετονομάσει επίσημα τον ιό προκειμένου να καταπολεμήσει το στίγμα και τον ρατσισμό που περιβάλλουν την ασθένεια. (Bloomberg) Διεθνείς σχέσεις Πόλεμος του Ουίσκι Το υπουργείο Εξωτερικών της Δανίας ανακοινώνει ότι κατέληξε σε συμφωνία με τον Καναδά για τη διαίρεση του επί μακρόν αμφισβητούμενου νησιού Χανς στην Αρκτική εξ ημισείας μεταξύ του εδάφους Νούναβουτ του Καναδά και της Γροιλανδίας. (Reuters) 15 Ιουνίου Πόλεμος και επιθέσεις Εμφύλιος πόλεμος στην Υεμένη Ένας Υεμενίτης δημοσιογράφος δολοφονείται έπειτα από έκρηξη βόμβας μέσα στο αυτοκίνητό του στο Άντεν. (AP) Οικονομία και επιχειρήσεις Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ αυξάνει τα επιτόκιά της κατά 0,75% σε ένα εύρος στόχου μεταξύ 1,5% και 1,75% εν μέσω εκτίναξης του πληθωρισμού. Είναι η μεγαλύτερη αύξηση των επιτοκίων στις Ηνωμένες Πολιτείες από το 1994. (BBC News) Διεθνείς σχέσεις Σχέσεις Ηνωμένου Βασιλείου–Ευρωπαϊκής Ένωσης Η Ευρωπαϊκή Ένωση κινεί νομικές ενέργειες κατά του Ηνωμένου Βασίλειου, ισχυριζόμενη την παραβίαση των συμφωνιών μετά το Brexit σχετικά με το Πρωτόκολλο της Βόρειας Ιρλανδίας. (CNN) Πολιτική και εκλογές Τα κόμματα της αντιπολίτευσης στην Ταϊλάνδη καταθέτουν πρόταση δυσπιστίας σε βάρος του πρωθυπουργού Πραγιούθ Τσαν-ότσα και 10 από τους υπουργούς του, κατηγορώντας τους για «μοχθηρία, οικονομική κακοδιαχείριση και υπονόμευση της δημοκρατίας και προσκόλληση στην εξουσία». (Reuters) Αθλητισμός Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 2026 Η FIFA ανακοινώνει τα ονόματα των πόλεων σε Καναδά, Μεξικό και Ηνωμένες Πολιτείες που θα φιλοξενήσουν το Παγκόσμιο Κύπελλο ΦΙΦΑ το 2026. (ESPN) 16 Ιουνίου Πόλεμος και επιθέσεις Ρωσο-Ουκρανικός Πόλεμος Εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία Ουκρανοί αξιωματούχοι λένε ότι τέσσερις άνθρωποι σκοτώθηκαν και έξι άλλοι τραυματίστηκαν σε επίθεση με ρουκέτα στο Σούμι κατά τη διάρκεια της νύχτας. (Reuters) Ένας Σουδανός διαδηλωτής πυροβολείται έπειτα από έξαρση αντιπολεμικών διαδηλώσεων στο Χαρτούμ και στο Ομντουρμάν. (Reuters) Επιχειρήσεις και οικονομία Το ευρωπαϊκό σημείο αναφοράς για τις τιμές του φυσικού αερίου αυξήθηκε κατά περίπου 30% αφού η ρωσική Gazprom μείωσε την παροχή αερίου της Nord Stream 1 στη Γερμανία στο 40% της χωρητικότητας του αγωγού. Η Ρωσία κατηγορεί τα προβλήματα συντήρησης που προκύπτουν από την άρνηση του Καναδά να επιστρέψει τον εξοπλισμό που στάλθηκε για επισκευή και προειδοποιεί ότι η χρήση του αγωγού θα μπορούσε να ανασταλεί πλήρως. (Reuters) Οι τιμές του πετρελαίου αυξάνονται στις Ηνωμένες Πολιτείες μετά την ανακοίνωση της κυβέρνησης Μπάιντεν για νέες κυρώσεις κατά του Ιράν στην πετροχημική βιομηχανία. Οι κυρώσεις είναι μια προσπάθεια να εξαναγκάσουν το Ιράν να συμμορφωθεί με το Κοινό Ολοκληρωμένο Σχέδιο Δράσης, από το οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες αποχώρησαν μονομερώς το 2018. (Al Jazeera) (Reuters) Καταστροφές και δυστυχήματα Τέσσερις άνθρωποι σκοτώνονται και άλλοι πέντε τραυματίζονται σε πυρκαγιά που ξεσπά σε κτίριο στην πόλη Χάντλοβα στη Σλοβακία. (AP) Νόμος και έγκλημα Τρία άτομα σκοτώνονται σε πυροβολισμούς που σημειώνονται σε Επισκοπική Εκκλησία στη Βεστάβια Χιλς της πολιτείας Αλαμπάμα των ΗΠΑ. (The Independent) Αθλητισμός Τελικοί NBA 2022 Στο μπάσκετ, οι Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς νικούν τους Μπόστον Σέλτικς σε έξι αγώνες για να κερδίσουν το τέταρτο πρωτάθλημά τους ΝΒΑ έπειτα από οκτώ χρόνια. Ο Στέφεν Κάρι ονομάστηκε πολυτιμότερος παίκτης των τελικών. (The Washington Post) (KION-TV) 17 Ιουνίου Πόλεμος και επιθέσεις Ένας Κονγκολέζος στρατιώτης διασχίζει τα σύνορα της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό με τη Ρουάντα προς τη Δυτική επαρχία, Ρουάντα και πυροβολείται από έναν αστυνομικό της Ρουάντα. Αξιωματούχοι της Ρουάντα λένε ότι ο στρατιώτης επιτέθηκε σε ανθρώπους και είχε τραυματίσει δύο αξιωματικούς πριν σκοτωθεί. (AP) Η ΛΔΚ κλείνει τα σύνορά της με τη Ρουάντα ως απάντηση στη δολοφονία του στρατιώτη της. (Al Jazeera) Τέχνες και πολιτισμός Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 2023 Το Ηνωμένο Βασίλειο καλείται να φιλοξενήσει τον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision του επόμενου έτους, αφού οι διοργανωτές του κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η Ουκρανία δεν είναι σε θέση να φιλοξενήσει τον διαγωνισμό. (The Guardian) Οικονομία και επιχειρήσεις Ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της WWE Βινς Μακμάν παραιτείται οικειοθελώς από τις εκτελεστικές του θέσεις, ενώ το διοικητικό συμβούλιο του WWE ερευνά φερόμενη ανάρμοστη συμπεριφορά (σεξουαλική παρενόχληση) σχετικά με μια «συμφωνία σιωπής» 3 εκατομμυρίων δολαρίων με μια πρώην υπάλληλο. Η κόρη του Μακμάν Στέφανι διορίζεται ως προσωρινή διευθύνων σύμβουλος και πρόεδρος, με τον Βινς να διατηρεί τους ρόλους του που σχετίζονται με το δημιουργικό περιεχόμενο του WWE. (The Wall Street Journal) Καταστροφές και δυστυχήματα Τουλάχιστον έξι άνθρωποι σκοτώνονται από κατάρρευση κτιρίου στο Κάιρο της Αιγύπτου. (AP) Εννέα άνθρωποι σκοτώνονται και 40 τραυματίζονται έπειτα από δυστύχημα λεωφορείου στην Τίλα της Τσιάπας στο Μεξικό. (AP) Υγεία και περιβάλλον έξαρση της ευλογιάς των πιθήκων το 2022 Τα πρώτα επιβεβαιωμένα κρούσματα της ευλογιάς των πιθήκων αναφέρουν οι Γεωργία, Ισλανδία, Λουξεμβούργο, Σερβία και Χιλή. (Agenda.ge) (Reykjavik Grapevine) (Luxembourg Times) (Reuters) (Reuters) Διεθνείς σχέσεις Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή συνιστά στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να χορηγήσει στην Ουκρανία καθεστώς υποψήφιας χώρας για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. (The Washington Post) Νόμος και έγκλημα Πυρηνική καταστροφή της Φουκουσίμα Το Ανώτατο Δικαστήριο της Ιαπωνίας απαλλάσσει την το κράτος από κάθε ευθύνη αποζημίωσης περίπου 3.700 ατόμων που επλήγησαν από την πυρηνική καταστροφή. (Reuters) Το υπουργείο Εσωτερικών του Ηνωμένου Βασιλείου εγκρίνει την έκδοση του ιδρυτή των WikiLeaks Τζούλιαν Ασάνζ στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι δικηγόροι του Ασάνζ ανακοινώνουν ότι θα ασκήσουν έφεση κατά της απόφασης. (BBC News) Επιστήμη και τεχνολογία Η Κίνα εγκαινιάζει το τρίτο αεροπλανοφόρο, το Fujian, κατά τη διάρκεια τελετής στη Σανγκάη, ενισχύοντας περαιτέρω την ικανότητα της χώρας να προβληθεί στρατιωτικά στο εξωτερικό. Η Κίνα είναι πλέον 2η σε αριθμό αεροπλανοφόρων από οποιαδήποτε χώρα, πίσω μόνο από τις Ηνωμένες Πολιτείες, που έχουν έντεκα αεροπλανοφόρα. (Reuters) Αθλητισμός Η αγγλική εθνική ομάδα κρίκετ ανδρών πετυχαίνει την υψηλότερη βαθμολογία σε One Day International με 498 έναντι της Ολλανδίας, ξεπερνώντας το προηγούμενο παγκόσμιο ρεκόρ της με βαθμολογία 481 έναντι της Αυστραλίας το 2018. (BBC Sport) 18 Ιουνίου Πόλεμος και επιθέσεις Ρωσο-Ουκρανικός Πόλεμος, Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία Οι αρχές της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονέτσκ κατηγορούν τις ουκρανικές δυνάμεις ότι βομβάρδισαν το ανθρακωρυχείο Σαζιάντκο, παγιδεύοντας 77 ανθρακωρύχους. (Al Arabiya) Πόλεμος του Μάλι Τουλάχιστον 20 άτομα σκοτώνονται σε επίθεση στην κοινότητα Αντσαουαντί του Μάλι. (Voice of America) Δύο άτομα σκοτώνονται και άλλα έξι τραυματίζονται έπειτα από την επίθεση ύποπτων τζιχαντιστών σε λεωφορείο στη νοτιοδυτική Ρουάντα. (Reuters) Καταστροφές και δυστυχήματα Τουλάχιστον δύο άνθρωποι σκοτώνονται έπειτα από πλημμύρες στην Κουανγκσί της Κίνας. (Macau Business) Ένα άτομο σκοτώνεται ύστερα από πυρκαγιά σε εργοστάσιο πετροχημικών στη Σαγκάη της Κίνας. (Reuters) Πυρκαγιές εξαπλώθηκαν σε όλη τη βορειοανατολική Ισπανία εν μέσω καύσωνα, με τις υψηλότερες αναμενόμενες θερμοκρασίες να αναμένονται τις τελευταίες δεκαετίες μεταξύ 40 και 42 ºC στη Σαραγόσα. (NDTV) Ένας πυροσβέστης σκοτώνεται έπειτα από κατάρρευση κτηρίου στη Φιλαδέλφεια στην πολιτεία Πενσιλβάνια των ΗΠΑ. (AP) Υγεία και περιβάλλον Πανδημία COVID-19 Το Η.Π.Α. CDC ψηφίζει ομόφωνα υπέρ της έγκρισης εμβολίων για την COVID-19 για παιδιά κάτω των πέντε ετών, συμπεριλαμβανομένων των μωρών. (NBC News) Νόμος και έγκλημα Ο πρόεδρος του Ισημερινού Γκιγέρμο Λάσο κηρύσσει κατάσταση έκτακτης ανάγκης στο Κίτο και σε άλλα μέρη της χώρας εν μέσω διαδηλώσεων. Ανάμεσα στα μέτρα είναι και η αναστολή των πολιτικών ελευθεριών. (Reuters μέσω SwissInfo) 19 Ιουνίου Διεθνείς σχέσεις Η Λιθουανία απαγορεύει τη διαμετακόμιση εμπορευμάτων που υπόκεινται σε κυρώσεις της ΕΕ μέσω της επικράτειάς τους προς τον ρωσικό θύλακα του Καλίνινγκραντ. (Reuters) Η Ευρωπαϊκή Ένωση καταδικάζει το «δομικά ανεπαρκές» σύστημα δικαιοσύνης στη Βολιβία και την έλλειψη «δέουσας διαδικασίας» στη δίκη της Τζανίν Άνιες και ζητά την αποφυλάκισή της. (RPP) Πολιτική και εκλογές Προεδρικές εκλογές Κολομβίας 2022 Οι πολίτες προσέρχονται στις κάλπες για να ψηφίσουν στον δεύτερο γύρο των εκλογών τον Κολομβιανός πρόεδρο. (elDiario.es) Ο αριστερός υποψήφιος Γκουστάβο Πέτρο κερδίζει τις προεδρικές εκλογές με 50,44% των ψήφων, κερδίζοντας τον αντίπαλό του Ροδόλφο Ερνάντες που έλαβε το 47,31% των ψήφων, σύμφωνα με τα πρώτα αποτελέσματα. (elDiario.es) Εκλογές στην Ισπανία Περιφερειακές εκλογές Ανδαλουσίας 2022 Το κυβερνών Λαϊκό Κόμμα της Ανδαλουσίας κερδίζει μια ιστορική απόλυτη πλειοψηφία, την πρώτη για ένα συντηρητικό κόμμα στην Ανδαλουσία. Το κόμμα Πολίτες, του οποίου αρχηγός ήταν ο αντιπρόεδρος της περιοχής, χάνει και τους 21 βουλευτές που διέθετε. (The Guardian) Γαλλικές βουλευτικές εκλογές 2022 Οι Γάλλοι ψηφοφόροι κατευθύνονται στις κάλπες για να ψηφίσουν στον δεύτερο γύρο των τελευταίων βουλευτικών εκλογών. (Euronews) Ανακοινώνεται ότι το κόμμα του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν La République En Marche! και οι σύμμαχοί του δεν θα επαναλάβουν την απόλυτη πλειοψηφία στην Εθνοσυνέλευση. (elDiario.es) Αθλητισμός Η FINA, κατά τη διάρκεια του γενικού συνεδρίου της, αποφασίζει την απαγόρευση στις τρανς γυναίκες κολυμβητές να αγωνίζονται σε αγώνες υψηλού επιπέδου. Ωστόσο, ο φορέας θα συγκαλέσει ομάδα εργασίας για την ανάπτυξη μιας «ανοιχτής» κατηγορίας για αυτά τα άτομα σε επιλεγμένους αγώνες. (CNN) 20 Ιουνίου Πόλεμος και επιθέσεις Πόλεμος του Μάλι Φανατικοί ισλαμιστές σκοτώνουν τουλάχιστον 40 πολίτες σε σειρά επιθέσεων σε τρία χωριά στην Μπανκάς Σερκλ της περιφέρειας Μοπτί. (AP) Διεθνείς σχέσεις Η βελγική κυβέρνηση επαναπατρίζει το λείψανο (δόντι) του ηγέτη της ανεξαρτησίας και πρώην πρωθυπουργού του Κονγκό Πατρίς Λουμούμπα σε επίσημη τελετή στην οποία παρευρέθηκε η οικογένειά του στο Παλάτι Έγκμοντ στις Βρυξέλλες. (NBC News) Η Ουκρανία επικυρώνει τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης. (Ukrayinska Pravda) Πολιτική και εκλογές Γαλλικές βουλευτικές εκλογές 2022 Το κόμμα La République En Marche! του Γάλλου προέδρου Εμμανουέλ Μακρόν επιβεβαιώνεται ότι χάνει την πλειοψηφία του στην Εθνοσυνέλευση μετά τον χθεσινό δεύτερο γύρο των τελευταίων βουλευτικών εκλογών. Τόσο η αριστερή συμμαχία NUPES όσο και το δεξιό κόμμα Εθνική Συσπείρωση επιτυγχάνουν σημαντικά εκλογικά κέρδη, αναγκάζοντας την κυβέρνηση να επιδιώξει συμβιβασμούς με άλλα κόμματα κατά την επερχόμενη κοινοβουλευτική περίοδο. Αυτή η πολιτική κατάσταση έχει να παρατηρηθεί στη Γαλλία από τις βουλευτικές εκλογές του 1988. (Reuters) Επόμενες ισραηλινές βουλευτικές εκλογές Τα ηγετικά μέλη της 36ης κυβέρνησης του Ισραήλ Ναφτάλι Μπένετ και Γιαΐρ Λαπίντ συμφωνούν να διαλύσουν την Κνεσέτ, προκαλώντας τις πέμπτες πρόωρες εκλογές σε λίγο περισσότερο από τρία χρόνια. Ο Λαπίντ θα ασκήσει χρέη πρωθυπουργού μέχρι τη διεξαγωγή των εκλογών. (Reuters) 21 Ιουνίου Πόλεμος και επιθέσεις Ρωσο-Ουκρανικός Πόλεμος Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία Ο κυβερνήτης του Λουχάνσκ Σέρχι Χαϊντάι αναφέρει ότι οι ρωσικές δυνάμεις κατέλαβαν τις πόλεις Πιντλίσνε και Μίρνα Ντολίνα, στα νότια του Λισιχάνσκ, και επιβεβαιώνει τις αναφορές ότι οι δυνάμεις των αυτονομιστών κατέλαβαν χθες την πόλη Τοσκίβκα. (Reuters) Ο κυβερνήτης της περιφέρειας Πολτάβα, Όλεχ Σινιεχούμποφ, αναφέρει ότι σε ρωσικούς βομβαρδισμούς σκοτώθηκαν 15 άμαχοι εντός και κοντά στο Χάρκιβ. (Reuters) Οικονομία και επιχειρήσεις Οι εργαζόμενοι στις σιδηροδρομικές μεταφορές προχωρούν σε πανεθνική γενική απεργία στο Ηνωμένο Βασίλειο μετά την κατάρρευση των συνομιλιών για αύξηση των μισθών κατά 7%. Η RMT λέει ότι τα αφεντικά του κλάδου έχουν προσφέρει μόνο αύξηση 2% στους μισθούς, πολύ κάτω από τα αυξανόμενα επίπεδα του πληθωρισμού. (BBC News) Η Ρωσία γίνεται ο μεγαλύτερος προμηθευτής πετρελαίου της Κίνας, ξεπερνώντας τη Σαουδική Αραβία και αντιπροσωπεύοντας πάνω από το ήμισυ των εισαγωγών πετρελαίου της όμορης χώρας. (Al Jazeera) Νόμος και έγκλημα Κατά τον εορτασμό της της φετινής Παγκόσμιας Ημέρας γιόγκα στη Μαλέ, την πρωτεύουσα των Μαλδίβων, ξεσπούν επεισόδια. Οι διαδηλωτές διακηρύσσουν ότι η γιόγκα αντιτίθεται στις αρχές του Ισλάμ. (Reuters) 22 Ιουνίου Πόλεμος και επιθέσεις Ρωσο-Ουκρανικός Πόλεμος Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία Η Ουκρανική Πολεμική Αεροπορία εξαπολύει επιδρομή με μη επανδρωμένο αεροσκάφος σε διυλιστήριο πετρελαίου στο Νοβοσαχτίνσκ της περιφέρειας Ροστόφ της Ρωσίας, προκαλώντας τεράστιο πλήγμα στο διυλιστήριο, έκρηξη και πυρκαγιά. Οι εργασίες στο διυλιστήριο έχουν ανασταλεί. Τα πλάνα στο κοινωνικά δίκτυα φαίνεται να δείχνουν τουλάχιστον ένα ένοπλο drone να χτυπά την εγκατάσταση. (Reuters) Ο ουκρανικός στρατός αναφέρει ότι έχει προκαλέσει "σημαντικές απώλειες" στις ρωσικές δυνάμεις μετά την εκτόξευση αεροπορικής επιδρομής στη Νήσο του Φιδιού στη Μαύρη Θάλασσα, καταστρέφοντας ένα πυραυλικό σύστημα Pantsir, έναν σταθμό ραντάρ και πολλά οχήματα στο κατεχόμενο νησί. (Euronews) Διαδηλώσεις στον Ισημερινό το 2022 Ομάδες ιθαγενών του Ισημερινού επιτίθενται σε αστυνομικό τμήμα στο Πούγιο της Παστάσα, εν μέσω συνεχιζόμενων διαδηλώσεων στη χώρα. Ένας διαδηλωτής πυροβολείται από αστυνομικούς. Δεκαοκτώ αστυνομικοί αγνοούνται, ενώ άλλοι έξι είναι τραυματίες. (Bangkok Post) Επιχειρήσεις και οικονομία Ο πληθωρισμός στο Ηνωμένο Βασίλειο φτάνει το 9,1%, σημειώνοντας ρεκόρ 40 ετών, καθώς οι τιμές των τροφίμων και των καυσίμων αυξάνονται. (AP) Καταστροφές και δυστυχήματα Σεισμός στο Αφγανιστάν Ιουνίου 2022 Από σεισμό μεγέθους 6,1 Ρίχτερ στη Χοστ σκοτώνονται τουλάχιστον 1.000 άτομα και τραυματίζονται περισσότερα από 1.500 άλλα. (BBC News) Νόμος και έγκλημα Η στρατιωτική χούντα της Μιανμάρ διατάζει τη μεταφορά της ακροαματικής διαδικασίας σε βάρος της ανατραπείσας ηγέτη Αούνγκ Σαν Σου Κίι από τις δικαστικές αίθουσες στους χώρους των φυλακών χωρίς να δοθεί καμία εξήγηση. Η Σου Κίι τελεί υπό κράτηση από το πραξικόπημα της Μιανμάρ το 2021.(Al Arabiya) Οι Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα σε αναφορά τους ισχυρίζονται ότι σκοτώθηκε από ρωσικές δυνάμεις ένας Ουκρανός φωτοειδησεογράφος ενώ βρισκόταν τραυματισμένος στο έδαφος κατά την έναρξη της σύρραξης. (Al Jazeera) Πολιτική και εκλογές Πολιτική της Βουλγαρίας: Καταρρέει έπειτα από 6 μήνες η κυβέρνηση της Βουλγαρίας, καθώς υπερψηφίζεται με ψήφους 123 προς 116, πρόταση δυσπιστίας σε βάρος του πρωθυπουργού Κίριλ Πέτκοφ. (lifo.gr) 23 Ιουνίου Πόλεμος και επιθέσεις Διαδηλώσεις στον Ισημερινό το 2022 3 διαδηλωτές σκοτώνονται στο Κίτο κατά τη διάρκεια συγκρούσεων με την αστυνομία καθώς γύρω στις 10.000 διαδηλωτές συνεχίζουν να αποκλείουν την πόλη. (France 24) Η Τουρκία συλλαμβάνει 10 Ιρανούς χειριστές πληροφοριών που απέτρεψαν απόπειρα τρομοκρατικής επίθεσης. (AFP μέσω Al Arabiya) (Daily Sabah) Καταστροφές και δυστυχήματα Πέντε άνθρωποι σκοτώθηκαν και άλλοι 25 τραυματίστηκαν σε πυρκαγιά που ξεσπά σε πολυκατοικία στο Μπουένος Άιρες της Αργεντινής. (CNN) Διεθνείς σχέσεις Διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης Η Ευρωπαϊκή Ένωση απονέμει επίσημα το επίσημο καθεστώς υποψήφιας χώρας σε Ουκρανία και Μολδαβία. (BBC News) Πολιτική και εκλογές Γενικές εκλογές Γρενάδας 2022 Οι ψηφοφόροι στη Γρενάδα προσέρχονται στις κάλπες για τις βουλευτικές εκλογές. (Loop Caribbean News) Νόμος και έγκλημα Με ψήφους 65 προς 33 η αμερικανική Γερουσία εγκρίνει, για πρώτη φορά έπειτα από πολλές δεκαετίες, νομοθεσία για το έλεγχο των όπλων. (BBC News) Επιστήμη και τεχνολογία Επιστήμονες ανακαλύπτουν το μεγαλύτερο γνωστό βακτήριο, το Thiomargarita magnifica, στα μαγκρόβια δάση της Γουαδελούπης στις Μικρές Αντίλλες. Έχει μήκος μέχρι 2 cm (3/4 της ίντσας). (France 24) 24 Ιουνίου Καταστροφές και δυστυχήματα Δεκαοκτώ μετανάστες σκοτώνονται και εκατοντάδες άνθρωποι τραυματίζονται, κυρίως ισπανικές και μαροκινές δυνάμεις ασφαλείας, καθώς περίπου 2.000 μετανάστες επιχειρούν να εισέλθουν παράνομα στη Μελίγια της Ισπανίας από το Μαρόκο. (AP) Ένα στρατιωτικό μεταγωγικό αεροσκάφος τύπου Ιλιούσιν Il-76 που μετέφερε εννέα άτομα συντρίβεται κοντά στο Ριαζάν της Ρωσίας, σκοτώνοντας πέντε επιβάτες. (Reuters) Πέντε άνθρωποι σκοτώνονται και άλλοι έντεκα τραυματίζονται στην Περιφέρεια Γκαγιάν της επαρχίας Πακτίκα του Αφγανιστάν, από μετασεισμό λίγο μετά τον πρόσφατο σεισμό που σκότωσε τουλάχιστον 1.100 ανθρώπους στο Αφγανιστάν και το Πακιστάν. (Reuters) Υγεία και περιβάλλον Έξαρση ευλογιάς των πιθήκων το 2022 Η Ταϊβάν, ο Λίβανος, η Σιγκαπούρη, η Νότια Κορέα, η Βουλγαρία, η Κροατία, η Νότια Αφρική και η Κολομβία αναφέρουν τα πρώτα τους κρούσματα ευλογιάς των πιθήκων.(Reuters) (Reuters 2) (Reuters 3) (Reuters 4) (Reuters 5) (Total Croatia News) (Reuters 6) (Reuters 7) Διεθνείς σχέσεις Η Βουλγαρία αίρει το βέτο για την ένταξη της Βόρειας Μακεδονίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. (DW) Νόμος και έγκλημα Το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ ανατρέπει την απόφαση στην υπόθεση Roe v. Wade, καταργώντας το συνταγματικό δικαίωμα στην άμβλωση έπειτα από σχεδόν 50 χρόνια. Η καθεμιά πολιτεία θα αποφασίζει αν θα απαγορεύσει ή όχι τις αμβλώσεις. (Reuters) (CNBC) Πολιτική και εκλογές Γενικές εκλογές Γρενάδας 2022 Το αντιπολιτευόμενο Εθνικό Δημοκρατικό Κογκρέσο κερδίζει τις περισσότερες έδρες στις εκλογές στη Γρενάδα. Ο αρχηγός του NDC Ντίκον Μίτσελ αναλαμβάνει νέος πρωθυπουργός. (Loop Caribbean News) Επαναληπτικές εκλογές στο Ηνωμένο Βασίλειο Το Συντηρητικό Κόμμα ηττάται σε δύο επαναληπτικές βουλευτικές εκλογές, στις περιφέρειες Τίβερτον και Όνιτον και Ουέικφιλντ από τους Φιλελεύθερους Δημοκράτες και το Εργατικό Κόμμα αντίστοιχα. Στον απόηχο των δύο ηττών, ο αρχηγός των Συντηρητικών Όλιβερ Ντόουντεν παραιτείται. (BBC News) 25 Ιουνίου Πόλεμος και επιθέσεις Δύο άνθρωποι σκοτώνονται και άλλοι 21 τραυματίζονται κατά τη διάρκεια μαζικών πυροβολισμών σε τρεις ξεχωριστές τοποθεσίες στο κέντρο του Όσλο στη Νορβηγία, συμπεριλαμβανομένου ενός νυχτερινού κέντρου για γκέι. Ένας Ιρανο-Νορβηγός άνδρας συλλαμβάνεται και κατηγορείται για δολοφονία, απόπειρα φόνου και τρομοκρατία. Το κίνητρο εικάζεται ότι είναι ισλαμικός εξτρεμισμός. (BBC News) ( NRK) Ισραηλινοπαλαιστινιακή σύρραξη Ένας 16χρονος Παλαιστίνιος έφηβος πέθανε χθες υπό κράτηση από ισραηλινά πυρά στρατιωτών στη Σιλουάντ της Δυτικής Όχθης. (Al Jazeera) Είκοσι έξι άνθρωποι σκοτώνονται σε επίθεση στην περιοχή Ακουάγια στη Νοτιοδυτική περιφέρεια του Καμερούν. (Reuters) Τέχνες και κουλτούρα Η Φούσια Άννα Ραβένα από τις Φιλιππίνες στέφεται στην Πατάγια της Ταϊλάνδης Miss International Queen, ένας διαγωνισμός ομορφιάς που θεωρείται ευρέως ως τα μεγαλύτερα καλλιστεία για τρανς γυναίκες διεθνώς. (Reuters) Καταστροφές και δυστυχήματα Από σεισμό μεγέθους 5,6 Ρίχτερ κοντά στη Νήσο Κις του Ιράν σκοτώνεται ένας άνθρωπος και τραυματίζονται άλλοι 31. (AP) Υγεία και περιβάλλον Πανδημία COVID-19 Η Σανγκάη κηρύσσει "νίκη" επί της COVID-19 και το Πεκίνο ανακοινώνει την επαναλειτουργία των σχολείων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης μετά τη μείωση του αριθμού των κρουσμάτων. (Reuters) έξαρση της ευλογιάς των πιθήκων το 2022 Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας λέει ότι η ευλογιά των πιθήκων δεν αποτελεί ακόμη κατάσταση έκτακτης ανάγκης για τη δημόσια υγεία. (NBC News) Διεθνείς σχέσεις Το Τόγκο και η Γκαμπόν γίνονται επίσημα μέλη της Κοινοπολιτείας των Εθνών. (France 24) Πολιτική και εκλογές Διαδηλώσεις του Ισημερινού το 2022 Η Εθνοσυνέλευση συνέρχεται για να συζητήσει την πιθανή απομάκρυνση του προέδρου Γκιγέρμο Λάσο εν μέσω συνεχιζόμενων διαδηλώσεων. (La Nación) Ο Αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν υπογράφει τον Δικομματικό Νόμο για Ασφαλείς Κοινότητες. (CNN) Αθλητισμός Μεσογειακοί Αγώνες 2022 Οι 19οι Μεσογειακοί Αγώνες αρχίζουν στο Οράν της Αλγερίας. (Mundo Deportivo) 26 Ιουνίου Πόλεμος και επιθέσεις Ρωσο-Ουκρανικός Πόλεμος Εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία Σε επίθεση με ρωσικούς πυραύλους Κρουζ στο Κίεβο, σκοτώνεται ένας άμαχος και τραυματίζονται άλλοι τέσσερις, σύμφωνα με τον Γενικό Εισαγγελέα της Ουκρανίας. Μερικοί από τους πυραύλους εκτοξεύτηκαν από στρατηγικά βομβαρδιστικά Tupolev Tu-95 πάνω από την Κασπία Θάλασσα. (BBC News) (Al Jazeera) (Ukrinform) Σε πυραυλική επίθεση σκοτώνεται ένας άμαχος και καταστρέφεται μια στρατηγική γέφυρα που συνδέει τη δυτική Ουκρανία με τα ανατολικά πεδία μάχης στην Περιφέρεια Τσερκάσι. (Reuters) Καταστροφές και δυστυχήματα Είκοσι δύο άνθρωποι βρέθηκαν νεκροί σε μια ταβέρνα στο Ανατολικό Λονδίνο, Ανατολικό Ακρωτήριο στη Νότια Αφρική. Η αιτία του θανάτου τους είναι ασαφής. (BBC News) Ένα άτομο σκοτώθηκε και άλλο ένα αγνοείται έπειτα από πυρκαγιά σε φεριμπότ στη Μανίλα στις Φιλιππίνες. (AP) Δύο άνθρωποι σκοτώνονται και άλλοι εννέα τραυματίζονται από πυρκαγιά σε αγορά στην Μπανγκόκ της Ταϊλάνδης. (Reuters) Τρεις άνθρωποι σκοτώνονται στο Μπρέντγουντ της Καλιφόρνια των ΗΠΑ όταν το αυτοκίνητό τους συγκρούεται με ένα τρένο Amtrak. (CBS News) Τέσσερις άνθρωποι σκοτώνονται και 322 τραυματίζονται όταν μια κερκίδα σε μια αρένα ταυρομαχίας καταρρέει στο Ελ Εσπινάλ της Κολομβίας. (AP) Δύο άνθρωποι σκοτώθηκαν και αρκετοί άλλοι αγνοούνται έπειτα από σφοδρές πλημμύρες στο Κρασνοντάρ του Σότσι στη Ρωσία. (FloodList) Αθλητισμός Σεζόν NHL 2021–22 Στο χόκεϊ επί πάγου, η ομάδα Colorado Avalanche επικρατεί των Tampa Bay Lightning σε έξι αγώνες για να κερδίσουν το πρώτο τους Stanley Cup από το 2001, εκθρονίζοντας έτσι τους Lightning στην προσπάθειά τους για three-peat. (The New York Times)(BBC News) (Al Jazeera) (Ukrinform) 27 Ιουνίου Πόλεμος και επιθέσεις Ρωσο-Ουκρανικός Πόλεμος Εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία Δύο πύραυλοι πλήττουν ένα πολυπληθές εμπορικό κέντρο στην πόλη Κρεμεντσούκ σκοτώνοντας τουλάχιστον 13 άτομα και τραυματίζοντας τουλάχιστον άλλα 50. (Reuters) (Al Jazeera) Ο κυβερνήτης της Περιφέρειας Λουχάνσκ ισχυρίζεται ότι σε ρωσική επίθεση στο Λισιχάνσκ σκοτώθηκαν οκτώ άμαχοι που μάζευαν νερό και τραυματίστηκαν άλλοι 21. (NDTV) Οικονομία και επιχειρήσεις Η Ρωσία αποτυγχάνει να εξοφλήσει δύο ταϊβανέζικα Ευρωομόλογα αξίας 100 εκατομμυρίων $. Οι δυτικές κυρώσεις οδήγησαν την Euroclear να εμποδίσει τις προσπάθειες της Ρωσίας να εξοφλήσει το χρέος πριν από τη χθεσινή προθεσμία. Η Ρωσία περιγράφει την προεπιλογή ως τεχνητά κατασκευασμένη και «φάρσα». Η αθέτηση υποχρεώσεων θα έχει λίγες άμεσες συνέπειες για τη Ρωσία, καθώς η χώρα αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να δανειστεί διεθνώς. (Reuters) (BBC News) Καταστροφές και δυστυχήματα Ένα Amtrak επιβατικό τρένο που μετέφερε 243 επιβάτες συγκρούεται με ένα φορτηγό κοντά στο Μέντον του Μιζούρι στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οκτώ αυτοκίνητα και δύο μηχανές εκτροχιάστηκαν, σκοτώνοντας τρία άτομα και τραυματίζοντας τουλάχιστον 50 άλλα. (CNN) (KSNW-TV) Δώδεκα άνθρωποι σκοτώνονται και άλλοι 251 τραυματίζονται από διαρροή τοξικού αερίου στο λιμάνι της Άκαμπα της Ιορδανίας. (Reuters) Τουλάχιστον 46 άνθρωποι βρίσκονται νεκροί μέσα σε ρυμουλκούμενο φορτηγό στο Σαν Αντόνιο του Τέξας. Άλλοι δεκαέξι μεταφέρονται σε νοσοκομεία. (CNN) Ένα άτομο σκοτώνεται και άλλα πέντε τραυματίζονται από τη σύγκρουση τρένων στο Μπόχουμιν της Τσεχίας. (AP) Ένα άτομο σκοτώνεται και άλλα δέκα τραυματίζονται όταν ανεμοθύελλα πλήττει την πόλη Ζέρικζι της Ολλανδίας. (AP) Υγεία και περιβάλλον Έξαρση ευλογιάς των πιθήκων το 2022 Η Γερμανία αναφέρει γύρω στα 100 νέα περιστατικά της ευλογιάς των πιθήκων. (RKI Deutsche) Το Περού ανακοινώνει το πρώτο κρούσμα ευλογιάς των πιθήκων. (Bernama) Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας επιβεβαιώνει τον πρώτο θάνατο από την έξαρση της ευλογιάς των πιθήκων για το 2022. (WHO) Πανδημία COVID-19 Τα κρούσματα COVID-19 στο Ναουρού υπερβαίνουν τις 2.000, με τον πρόεδρο Λάιονελ Αϊνγκιμέα να κηρύσσει τη χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. (Loop Nauru) Διεθνείς σχέσεις 48η σύνοδος κορυφής των G7 Οι παγκόσμιοι ηγέτες στη σύνοδο κορυφής των G7 στη Γερμανία εκδίδουν μια δήλωση δεσμευόμενοι να παράσχουν περισσότερη οικονομική, ανθρωπιστική, στρατιωτική και διπλωματική υποστήριξη προς την Ουκρανία. Η δήλωση γίνεται μετά τη δημοσίευση ενός βίντεο από τον Ουκρανό πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι με το οποίο ζητά περισσότερα βαρέα όπλα από τους συμμάχους. (BBC News) Νόμος και έγκλημα Οι κρατικοί δικαστές στη Νέα Ορλεάνη και στη Γιούτα μπλοκάρουν προσωρινά τις απαγορεύσεις άμβλωσης για όλα τα στάδια της εγκυμοσύνης που ανακοίνωσαν οι κρατικοί αξιωματούχοι μετά την ανατροπή της υπόθεσης Roe v. Wade. (The Guardian) (Deseret) Ένα άτομο σκοτώθηκε και άλλα πέντε τραυματίστηκαν σε μαζικό μαχαίρωμα που σημειώνεται σε καταφύγιο για αιτούντες άσυλο στο Κρέσμπορν της Βάδης-Βυρτεμβέργης, στη Γερμανία. (AP) 28 Ιουνίου Πόλεμος και επιθέσεις Εμφύλιος πόλεμος της Συρίας Τα Ηνωμένα Έθνη υπολογίζουν ότι περισσότεροι από 300.000 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί από την έναρξη του εμφύλιου πολέμου το 2011, που είναι το 1,5% του προπολεμικού πληθυσμού της Συρίας. (Reuters) Καταστροφές και δυστυχήματα Το Τόκιο αναφέρει την πιο ζεστή μέρα από το 1875 καθώς το κύμα καύσωνα συνεχίζεται. Αρκετά άτομα νοσηλεύονται λόγω θερμοπληξίας. (CNA) Πυρκαγιά ξέσπασε κατά τη διάρκεια ταραχών σε φυλακή στην Τουλούα της Κολομβίας, σκοτώνοντας 51 κρατούμενους και τραυματίζοντας άλλους 24. (Reuters) Έντεκα άνθρωποι σκοτώνονται από κατάρρευση κτιρίου στη Βομβάη της Μαχαράστρα, στην Ινδία. (Reuters) Τέσσερις άνθρωποι σκοτώνονται όταν ένα ελικόπτερο πέφτει στην Αραβική Θάλασσα. (Reuters) Υγεία και περιβάλλον Έξαρση της ευλογιάς των πιθήκων το 2022 Οι συνολικές περιπτώσεις ευλογιάς στις Ηνωμένες Πολιτείες ανέρχονται σε περισσότερες από 300. (CDC.GOV) Το Μπενίν αναφέρει τα τρία πρώτα κρούσματα της ευλογιάς των πιθήκων. (Outbreak News Today) Διεθνείς σχέσεις Διεύρυνση του ΝΑΤΟ Η Τουρκία, η Φινλανδία και η Σουηδία υπογράφουν ένα κοινό μνημόνιο για την ασφάλεια, ανοίγοντας το δρόμο για τις υποψηφιότητες ένταξης της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ. (Reuters) Πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν Οι ιρανικές συνομιλίες για τα πυρηνικά μεταφέρονται στο Κατάρ σε μια νέα προσπάθεια αναβίωσης του Κοινού Συνολικού Σχεδίου Δράσης. (Politico) 29 Ιουνίου Υγεία και περιβάλλον Έξαρση της ευλογιάς των πιθήκων το 2022 Η Ελλάδα αναφέρει 3 νέα κρούσματα της ευλογιάς των πιθήκων. (Monkeypox Report EU) Πανδημία COVID-19 Η Νότια Κορέα εγκρίνει το εμβόλιο SKYCovione, το πρώτο που παρήχθη εγχώρια εναντίον της COVID-19, για άτομα ηλικίας 18 ετών και άνω. (ABC News) Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο συμφωνεί σε γενικές γραμμές σχετικά με διάφορα μέτρα για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Μεταξύ αυτών είναι η απαγόρευση των κινητήρων εσωτερικής καύσης για καινούργια αυτοκίνητα από το 2035, η διάθεση 59 δισεκατομμυρίων ευρώ για ένα ειδικό ταμείο για τη μείωση του κόστους μετάβασης για τους φτωχότερους, που θα καταβληθεί το 2027–32, η μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα κατά 55% από το επίπεδο αναφοράς του 1990 και η μεταρρύθμιση στην αγορά άνθρακα. Οι συνομιλίες για την τελική μορφή αυτών των μεταρρυθμίσεων θα συνεχιστούν. (Al Jazeera) Διεθνείς σχέσεις Στη σύνοδο κορυφής του NATO στη Μαδρίτη, ο Αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν ανακοινώνει ότι οι ΗΠΑ θα έχουν μόνιμη παρουσία του στρατού τους στην Πολωνία. (USA Today) Η Συρία επιβεβαιώνει επίσημα την αναγνώριση των λαϊκών δημοκρατιών Λουχάνσκ και Ντονέτσκ, που αποσχίστηκαν από τη νότια Ουκρανία. (Reuters) Νόμος και έγκλημα Ο τραγουδιστής R. Kelly καταδικάζεται σε φυλάκιση 30 ετών για απάτη και σωματεμπορία. (BBC News) 30 Ιουνίου Πόλεμος και επιθέσεις Ρωσο-Ουκρανικός Πόλεμος Εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία Η Ρωσία ανακοινώνει ότι αποχώρησε από το Φιδονήσι στη Μαύρη Θάλασσα, ως "χειρονομία καλής θέλησης". Αντίστροφα, η Ουκρανία αναφέρει ότι απώθησε τις ρωσικές δυνάμεις έξω από το νησί έπειτα από μαζική επίθεση του πυροβολικού.(Reuters) Καταστροφές και δυστυχήματα Επτά άτομα σκοτώνονται και εκφράζονται φόβοι για άλλα 55 θύματα έπειτα από κατολίσθηση στη Μανιπούρ της Ινδίας. (Reuters) Υγεία και περιβάλλον Πανδημία COVID-19 Τα κρούσματα COVID-19 στο Ναουρού υπερβαίνουν τις 3.000, που αντιστοιχεί στο 1/3 περίπου του συνολικού πληθυσμού της χώρας. (Loop) Νόμος και έγκλημα Δικαιώματα ΛΟΑΤ στην Πολωνία Το ανώτατο δικαστήριο της Πολωνίας επικυρώνει τις αποφάσεις κατώτερων δικαστηρίων, με τις οποίες ακυρώθηκαν οι αποφάσεις κατά των ΛΟΑΤ, γνωστές ως "ζώνες ελεύθερες από ΛΟΑΤ", οι οποίες είχαν υιοθετηθεί από τις τοπικές αρχές. (Notes from Poland) Διεθνείς σχέσεις Η Ευρωπαϊκή Ένωση καταλήγει σε συμφωνία ελευθέρου εμπορίου με τη Νέα Ζηλανδία. (Politico) Πολιτική και εκλογές Ο Μπονγκμπόνγκ Μάρκος ορκίζεται ως ο 17ος Πρόεδρος των Φιλιππίνων. (The Washington Post) Ισραηλινές βουλευτικές εκλογές 2022 Η Κνεσέτ αποφασίζει να αυτοδιαλυθεί και προκηρύσσονται πρόωρες εκλογές για την 1η Νοεμβρίου. Ο Γιαΐρ Λαπίντ γίνεται πρωθυπουργός και διαδέχεται τον Ναφτάλι Μπένετ μέχρι να σχηματιστεί μια νέα κυβέρνηση.(The Times of Israel) 06
3361	https://el.wikipedia.org/wiki/18%20%CE%9F%CE%BA%CF%84%CF%89%CE%B2%CF%81%CE%AF%CE%BF%CF%85	18 Οκτωβρίου	17 Οκτωβρίου \| 18 Οκτωβρίου \| 19 Οκτωβρίου Η 18η Οκτωβρίου είναι η 286η ημέρα του έτους κατά το Γρηγοριανό ημερολόγιο (287η σε δίσεκτα έτη). Υπολείπονται 79 ημέρες. Γεγονότα 614 - Ο βασιλιάς Χλωτάριος Β΄ εκδίδει το Έδικτο του Παρισιού (Edictum Chlotacharii), με το οποίο προστατεύονται τα δικαιώματα των Φράγκων ευγενών, ενώ απαγορεύει στους Εβραίους να κατέχουν δημόσια αξιώματα στη Φραγκία. 1009 – Ο χριστιανικός Ναός της Αναστάσεως στην Ιερουσαλήμ καταστρέφεται εκ θεμελίων από τον χαλίφη των Φατιμιδών, Αλ-Χακίμ μπι-Αμρ Αλλάχ. 1016 – Οι Δανοί νικούν τους Σάξονες στη μάχη του Άσινγκτον. 1081 – Οι Νορμανδοί νικούν τον βυζαντινό στρατό στη μάχη του Δυρραχίου. 1356 - Ισχυρός σεισμός καταστρέφει τη Βασιλεία (Ελβετία), στο πιο σημαντικό ιστορικό σεισμολογικό γεγονός βόρεια των Άλπεων. 1522 – Μαρτυρούν στην Αίγυπτο οι νεομάρτυρες Γαβριήλ και Κυρμιδώλης. 1748 – Υπογράφεται η συνθήκη της Αιξ-λα-Σαπέλ, με την οποία τερματίζεται ο Πόλεμος της Αυστριακής διαδοχής. 1843 – Σεισμός μεγέθους 6,5 Ρίχτερ χτυπά τη Χάλκη Δωδεκανήσου, σκοτώνοντας 600 άτομα. 1851 – Εκδίδεται στο Λονδίνο για πρώτη φορά το έργο του Χέρμαν Μέλβιλ «Μόμπι Ντικ», με τίτλο «Η φάλαινα». 1860 – Ο Αμερικανός φωτογράφος Τζέιμς Γουάλας Μπλακ, βγάζει τις πρώτες αεροφωτογραφίες πόλης στην Βοστώνη. Αυτές οι φωτογραφίες θεωρούνται έως και σήμερα οι παλαιότερες αεροφωτογραφίες που διασώζονται σε ολόκληρο τον κόσμο. 1867 – Οι Η.Π.Α. παίρνουν στην κατοχή τους την Αλάσκα μετά την αγορά της από τη Ρωσική Αυτοκρατορία για 7.200.000$. Το γεγονός εορτάζεται κάθε χρόνο στην Πολιτεία ως η Ημέρα της Αλάσκας. 1898 - Οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής παίρνουν στην κατοχή τους το Πουέρτο Ρίκο από την Ισπανία. 1912 – Α΄ Βαλκανικός πόλεμος: ο ελληνικός στρατός απελευθερώνει την Έδεσσα και την Αλεξάνδρεια. Την ίδια μέρα, το τορπιλοβόλο 11 με κυβερνήτη τον Νικόλαο Βότση τορπιλίζει στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης το τουρκικό θωρηκτό «Φετχί Μπουλέντ». 1921 – Ιδρύεται η Κριμαϊκή Αυτόνομη Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία ως μέρος της Ρωσικής Σοβιετικής Ομοσπονδιακής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας. 1922 – Ιδρύεται το BBC. 1934 – Ανεμοστρόβιλος πλήττει τον Αστακό Αιτωλοακαρνανίας, με 3 νεκρούς και 40 τραυματίες. 1944 - Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος: Η Σοβιετική Ένωση αρχίζει την απελευθέρωση της Τσεχοσλοβακίας από τη Ναζιστική Γερμανία. 1944 – Σχηματίζεται κυβέρνηση εθνικής ενότητος υπό τον Γεώργιο Παπανδρέου. 1944 – Οι μαχητές του ΕΛΑΣ υπό τον Άρη Βελουχιώτη απελευθερώνουν τη Λαμία από τα στρατεύματα της ναζιστικής κατοχής. 1967 – Το σοβιετικό σκάφος Βενέρα 4 φτάνει στην Αφροδίτη και γίνεται το πρώτο διαστημόπλοιο που μετρά την ατμόσφαιρα άλλου πλανήτη. 1979 – Η Σουηδική Ακαδημία ανακοινώνει ότι το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας θα απονεμηθεί στον Οδυσσέα Ελύτη. 1981 – Ελληνικές βουλευτικές εκλογές: Το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου κερδίζει τις εκλογές με το 48,06% των ψήφων και 172 έδρες, σχηματίζοντας αυτοδύναμη κυβέρνηση. Η Νέα Δημοκρατία με 35,88% κερδίζει 115 έδρες και το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας με 10,93% κερδίζει 13 έδρες. Στις ταυτόχρονες ευρωεκλογές, το ΠΑΣΟΚ λαμβάνει 40,12% και 10 έδρες, η Νέα Δημοκρατία 31,34% και 8 έδρες, το Κ.Κ.Ε. 12,84% και 3 έδρες, το Κ.Κ.Ε. Εσωτερικού 5,30% και 1 έδρα, το ΚΟΔΗΣΟ-ΚΑΕ 4,26% και 1 έδρα και το Κόμμα Προοδευτικών 1,96% και 1 έδρα. 1991 – Το Ανώτατο Συμβούλιο του Αζερμπαϊτζάν εγκρίνει τη διακήρυξη της ανεξαρτησίας από τη Σοβιετική Ένωση. 1993 – Ορκίζεται για δεύτερη θητεία Πρωθυπουργός της Ελλάδας ο Ανδρέας Παπανδρέου. 1993 – Ο ΟΗΕ επιβάλλει εμπάργκο πετρελαίου στην Αϊτή προκειμένου να αποκατασταθεί η δημοκρατία στη χώρα. 1993 – Στην Πολωνία, νέος πρωθυπουργός ορίζεται ο Βάλντεμαρ Πάβλακ. 1994 – Η Βόρεια Κορέα και οι ΗΠΑ καταλήγουν σε συμφωνία για τον έλεγχο του πυρηνικού προγράμματος της Πιονγιάνγκ. 1995 – Γιουγκοσλαβία και Βοσνία αποφασίζουν την ίδρυση γραφείων σύνδεσης, ως πρώτο βήμα για την εγκαθίδρυση διπλωματικών σχέσεων. 1996 – Εγκαινιάζεται στο Αμβούργο η λειτουργία του Διεθνούς Δικαστηρίου για το Δίκαιο της Θάλασσας. Οι 21 δικαστές του έχουν εκλεγεί από τις 102 χώρες που έχουν επικυρώσει τη συνθήκη για το Δίκαιο της Θάλασσας. Το δικαστήριο ασχολείται με διαφορές που αφορούν το θαλάσσιο χώρο όλου του κόσμου. 1997 – Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Νετανιάχου ανακοινώνει ότι δε θα σταματήσει τον αποκλεισμό στην ανατολική Ιερουσαλήμ. 1998 – Στο δεύτερο γύρο των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών στην Ελλάδα, δήμαρχος Πειραιά εκλέγεται ο Αγραπίδης και Θεσσαλονίκης ο Παπαγεωργόπουλος. Υπερνομάρχης Αττικής εκλέγεται ο Θ. Κατριβάνος. Διεξαγωγή των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών, κατά τις οποίες η πλειοψηφία των εκλεγόμενων νομαρχών και δημάρχων υποστηρίζονται από το κόμμα της Ν.Δ. 2001 – Στις προεδρικές εκλογές στην Γκάμπια, που διεξάγονται σε ήρεμο κλίμα και με υψηλή συμμετοχή (89,8%), νικητής αναδεικνύεται ο από το 1994 ηγέτης, Γιαγιά Τζαμέ, με το 52,9% των ψήφων έναντι 32,7 % για τον κυριότερο αντίπαλό του, Ουζάινου Ντάρμπο. 2003 – Ο Κάρλος Μέσα εκλέγεται από το Κογκρέσο της Βολιβίας στη θέση του προέδρου, με θητεία έως τον Αύγουστο του 2007. 2005 – Το ρεκόρ του 1969 για τους περισσότερους τυφώνες σε ένα χρόνο ισοφάρισε φέτος ο Ατλαντικός, με τον τυφώνα «Bίλμα», τον δωδέκατο της σεζόν, να κινείται απειλητικά προς την Κεντρική Αμερική. Γεννήσεις 1239 - Στέφανος Ε΄, βασιλιάς της Ουγγαρίας 1405 – Πάπας Πίος Β΄ 1585 - Χάινριχ Συτς, Γερμανός συνθέτης 1595 - Λούκας φαν Ούντεν, Φλαμανδός ζωγράφος 1663 - Ευγένιος, πρίγκιπας της Σαβοΐας 1668 - Λουδοβίκος Γ΄, πρίγκηπας του Κοντέ 1706 - Μπαλντασάρε Γκαλούπι, Ιταλός συνθέτης 1741 – Πιερ Σοντερλό ντε Λακλό, Γάλλος στρατηγός και συγγραφέας 1777 – Χάινριχ φον Κλάιστ, Γερμανός συγγραφέας 1824 - Χουάν Βαλέρα ι Αλκαλά Γκαλιάνο, Ισπανός συγγραφέας 1831 - Φρειδερίκος Γ΄, αυτοκράτορας της Γερμανίας 1843 - Αμιλκάρε Τσιπριάνι, Ιταλός αναρχικός 1847 - Αλέξανδρος Λοντίγκιν, Ρώσος εφευρέτης 1854 - Σάλομον Άουγκουστ Αντρέε, Σουηδός εξερευνητής 1859 – Ανρί Μπεργκσόν, Γάλλος φιλόσοφος 1894 – Τίμπορ Ντέρι, Ούγγρος συγγραφέας 1902 - Μίριαμ Χόπκινς, Αμερικανίδα ηθοποιός 1905 - Ντίνος Ανδριανόπουλος, Έλληνας ποδοσφαιριστής 1909 – Νορμπέρτο Μπόμπιο, Ιταλός φιλόσοφος 1912 - Φιλιμπέρ Τσιρανάνα, πρόεδρος της Μαδαγασκάρης 1918 – Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, Έλληνας πολιτικός 1919 – Πιέρ Έλιοτ Τρυντώ, Καναδός πολιτικός 1920 – Μελίνα Μερκούρη, Ελληνίδα ηθοποιός, τραγουδίστρια και πολιτικός 1925 – Ραμίζ Αλία, Αλβανός πολιτικός 1926 – Τσακ Μπέρι, Αμερικανός τραγουδιστής και κιθαρίστας 1927 – Τζορτζ Σι Σκοτ, Αμερικανός ηθοποιός 1934 - Ερρίκος Μπριόλας, Έλληνας ηθοποιός 1939 – Λη Χάρβεϊ Όσβαλντ, Αμερικανός δολοφόνος 1941 - Ενρίκε Γκοριαράν Μέρλο, Αργεντινός αντάρτης 1954 - Άλκηστις Πρωτοψάλτη, Ελληνίδα τραγουδίστρια 1956 - Μαρτίνα Ναβρατίλοβα, Τσέχα αντισφαιρίστρια 1960 – Ζαν Κλοντ Βαν Νταμ, Βέλγος ηθοποιός και αθλητής πολεμικών τεχνών 1973 – Μιχάλης Καψής, Έλληνας ποδοσφαιριστής 1979 – Γιάροσλαβ Ντρόμπνι, Τσέχος ποδοσφαιριστής 1982 - Σβετλάνα Λομποντά, Ουκρανή τραγουδίστρια 1983 – Ντάντε Μπονφίμ Κόστα Σάντος, Βραζιλιάνος ποδοσφαιριστής 1986 - Λούκας Γιώρκας, Κύπριος τραγουδιστής 1987 – Ζακ Έφρον, Αμερικανός ηθοποιός 1994 - Πασκάλ Βερλάιν, Γερμανός οδηγός αγώνων 1995 - Άγκονι, Ισπανίδα τραγουδίστρια Θάνατοι 33 - Αγριππίνα η Πρεσβύτερη, Ρωμαία ευγενής 629 - Χλωτάριος Β΄, βασιλιάς των Φράγκων 707 - Πάπας Ιωάννης Ζ΄ 1035 - Σάντσο Γκαρθές Γ΄, βασιλιάς της Παμπλόνα 1081 - Νικηφόρος Παλαιολόγος, Βυζαντινός στρατηγός 1102 - Ούγος, κόμης του Βερμαντουά 1417 - Πάπας Γρηγόριος ΙΒ΄ 1503 - Πάπας Πίος Γ΄ 1541 - Μαργαρίτα Τυδώρ, βασίλισσα της Σκωτίας 1545 - Τζον Τάβερνερ, Άγγλος συνθέτης 1595 - Άλβαρο ντε Μεντάνια, Ισπανός εξερευνητής 1678 - Γιάκομπ Γιόρντενς, Φλαμανδός ζωγράφος 1865 - Υποκόμης Πάλμερστον, Άγγλος πολιτικός 1871 - Τσαρλς Μπάμπατζ, Άγγλος μαθηματικός και μηχανικός 1893 - Σαρλ Γκουνώ, Γάλλος συνθέτης 1918 - Ράντκο Δημητρίεφ, Βούλγαρος στρατιωτικός 1921 - Λουδοβίκος Γ΄, βασιλιάς της Βαυαρίας 1926 - Αουρέλιο Παλμιέρι, Ιταλός κληρικός και λόγιος 1931 - Τόμας Έντισον, Αμερικανός εφευρέτης 1942 - Μιχαήλ Νεστέροφ, Ρώσος ζωγράφος 1948 - Βάλτερ φον Μπράουχιτς, Γερμανός στρατάρχης 1955 - Χοσέ Ορτέγα ι Γκασέτ, Ισπανός φιλόσοφος 1976 - Γιώργος Τζαβέλλας, Έλληνας σκηνοθέτης 1977 - Γιαν-Καρλ Ράσπε, Γερμανός τρομοκράτης 1979 - Απόστολος Λευκάδιος (Χαμοσφακίδης), Έλληνας ζωγράφος 2003 - Μανουέλ Βάθκεθ Μονταλμπάν, Ισπανός δημοσιογράφος, συγγραφέας και κριτικός 2021-Κόλιν Πάουελ Αμερικανός πολιτικός και στρατιωτικός 2021-Εντίτα Γκρουμπέροβα Σλοβάκος τραγουδιστής 2021-Τσάρλι Κουλπ Αμερικανός αεροβικός πιλότος 2021-Μιγκέλ Πάλμερ Μεξικανός ηθοποιός. Αργίες και εορτές Ορθόδοξη Εκκλησία Ημέρες του έτους
246087	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CE%BB%CE%AC%CE%B2%CE%B9%CE%BF%CE%B9	Φλάβιοι	Οι Φλάβιοι (λατινικά: Flavii) αποτελούσαν γένος πληβείων της δημοκρατικής Ρώμης, αρχαιοτάτης προέλευσης, ίσως προρωμαϊκής. Οι κλάδοι της οικογένειας αυτής είναι πολυάριθμοι, σκορπισμένοι σε ολόκληρο το ρωμαϊκό έδαφος, ασφαλώς ύστερα από τις στρατιωτικές κατακτήσεις και την απελευθέρωση δούλων, οι οποίοι έπαιρναν το όνομα του απελευθερωτή. Καταγράφονται, εκτός από πολλές ιταλικές περιοχές, στην Ελλάδα, στην Ανατολή, στην Αίγυπτο και στη Νουμιδία. Κατά τις αρχές της χριστιανικής χρονολογίας, το όνομα των Φλαβίων ανήκε ήδη σε πολλά σπουδαία πρόσωπα της τάξεως των ιππέων και των συγκλητικών και κατά τον 1ο και 4ο αιώνα μ.Χ. το έφεραν δύο δυναστείες Ρωμαίων αυτοκρατόρων. Οι Φλάβιοι που ανέβηκαν στον αυτοκρατορικό θρόνο τον 1ο αιώνα μ.Χ., προερχόταν από έναν ετρουσκικό κορμό του Ριέτι και καταγόταν από τον Τίτο Φλάβιο Πετρώνιο, που πολέμησε στα Φάρσαλα με το στρατό του Πομπηίου. Ο γιος του, Τίτος Φλάβιος Σαβίνος Ι, ο οποίος είχε αναλάβει την είσπραξη των λιμενικών φόρων της Ασίας, συσσώρευσε μεγάλα πλούτη, που χρησίμευσαν αργότερα στον Βεσπασιανό για να γίνει αυτοκράτορας. Τον διαδέχθηκαν οι γιοί του Τίτος και Δομιτιανός. Αντίθετα οι Φλάβιοι που ανήλθαν στην ηγεσία της αυτοκρατορίας στις αρχές του 4ου αιώνα, καταγόταν ίσως από απελεύθερους, όπως αφήνει να εννοηθεί το διπλό αριστοκρατικό όνομα Φλάβιος Βαλέριος, που είχαν. Πρώτος από τους Φλαβίους αυτούς υπήρξε ο (Μάρκος Φλάβιος Βαλέριος) Κωνστάντιος ο Χλωρός και τελευταίος ο Ιουλιανός ο Παραβάτης, αλλά σημαντικότερος υπήρξε ο Μέγας Κωνσταντίνος. Γενεαλογία του Γένους των Φλαβίων Πηγές Έγχρωμη Εγκυκλοπαίδεια Δομή, Τόμος 15ος, λήμμα «Φλάβιοι». Ρωμαίοι Ρωμαίοι Αυτοκράτορες
103119	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9E%CE%AC%CE%BD%CE%B8%CE%B7%20%CE%91.%CE%A3.	Ξάνθη Α.Σ.	Ο Αθλητικός Σύλλογος Ξάνθη ήταν ελληνικό αθλητικό σωματείο καλαθοσφαίρισης που δραστηριοποιούταν στην πόλη της Ξάνθης, στον ομώνυμο νομό, όπου και βρίσκεται η έδρα του, το Κλειστό Γυμναστήριο Ξάνθης «Φίλιππος Αμοιρίδης». Αγωνιζόταν με χρώματα το κόκκινο και το μπλε. Διατηρούσε τμήματα καλαθοσφαίρισης όλων των ηλικιακών ομάδων. Τμήμα καλαθοσφαίρισης ανδρών Ιστορική αναδρομή Το καλοκαίρι του 1999 πολλά ιστορικά σωματεία της Ξάνθης αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους διοικητικά και αγωνιστικά, δημιουργώντας ένα σύλλογο με το όνομα της πόλης. Την αγωνιστική περίοδο 1998–99 ο σύλλογος κατέκτησε το τοπικό Πρωτάθλημα της Α' Κατηγορίας Ανδρών της Ε.ΚΑ.Σ.Α.ΜΑ.Θ.. Την αγωνιστική περίοδο 1999-00 αν και αγωνιζόταν για πρώτη φορά σε εθνική κατηγορία, η ομάδα της Ξάνθης αναδείχθηκε Πρωταθλήτρια Γ' Εθνικής Κατηγορίας (2ος Όμιλος Βορρά), εξασφαλίζοντας παράλληλα την άνοδό της στη Β' Εθνική. Το 2003 κατέκτησε την πρώτη θέση στη Β' εθνική και εξασφάλισε την άνοδο της στην Α2 κατηγορία στην οποία αγωνίστηκε μέχρι το καλοκαίρι του 2010. Παραπομπές Εξωτερικοί σύνδεσμοι Κλειστό Γυμναστήριο Ξάνθης «Φίλιππος Αμοιρίδης», πληροφορίες στον ιστότοπο Stadia.gr. Αθλητικοί σύλλογοι Ξάνθης Ανενεργοί ελληνικοί σύλλογοι καλαθοσφαίρισης Σωματεία Ε.ΚΑ.Σ.Α.ΜΑ.Θ. Ιδρύσεις αθλητικών συλλόγων το 1999 Ιδρύσεις ομάδων καλαθοσφαίρισης το 1999
597120	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A5%CE%B2%20%CE%91%CE%BB%CE%B5%CE%B3%CE%BA%CF%81%CE%AD	Υβ Αλεγκρέ	Ο Υβ Αλεγκρέ (γαλλικά: Yves Allegret), (13 Οκτωβρίου 1905 - 31 Ιανουαρίου 1987), ήταν Γάλλος σκηνοθέτης κυρίως σε ταινίες φιλμ νουάρ. Ο Αλεγκρέ ήταν παντρεμένος την περιόδο 1944 εως 1949, με την ηθοποιό Σιμόν Σινιορέ και της οποίας την καριέρα προώθησε. Η κόρη του Καθρίν Αλεγκρέ είναι ηθοποιός και ο νεότερος αδελφός του Μαρκ Αλεγκρέ, είναι επίσης σκηνοθέτης. Φιλμογραφία Tobias Is an Angel (1940) The Emigrant (1940) Dédée d'Anvers (1948) Une si jolie petite plage (1949) Manèges (1950) Les Miracles n'ont lieu qu'une fois (1951) The Proud and the Beautiful (1953) Mam'zelle Nitouche (1954) Oasis (1955) Méfiez-vous fillettes (1957) Quand la femme s'en mêle (1957) La fille de hambourg (1958) The Restless and the Damned (1959) Jack of Spades (1960) Konga Yo (1962) Germinal (1963) Johnny Banco (1967) Παραπομπές Εξωτερικοί σύνδεσμοι Γάλλοι σκηνοθέτες κινηματογράφου
56538	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CE%B5%CF%81%CF%8C%CF%82%20%CE%9B%CF%8C%CF%87%CE%BF%CF%82%20%281821%29	Ιερός Λόχος (1821)	Ο Ιερός Λόχος ήταν στρατιωτικό σώμα το οποίο ιδρύθηκε από τον Αλέξανδρο Υψηλάντη στη Φωξάνη, (πόλη στα όρια της Μολδαβίας με τη Βλαχία) στα μέσα Μαρτίου του 1821 και συγκροτήθηκε από εθελοντές σπουδαστές των ελληνικών παροικιών της Μολδοβλαχίας και της Οδησσού, κυρίως. Ήταν η πρώτη οργανωμένη στρατιωτική μονάδα της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 και του ελληνικού στρατού γενικότερα. Ο Υψηλάντης πίστευε πως οι νεαροί αυτοί θα μπορούσαν να αποτελέσουν την ψυχή του στρατού του. Γι’ αυτό τους ονομάτισε από το κλασικό όνομα του Ιερού Λόχου των Θηβών. Δομή - οργάνωση Στη Φωξάνη, μετά την ολοκλήρωση της εκπαίδευσης των Ιερολοχιτών οργανώθηκε μεγαλοπρεπής τελετή ορκωμοσίας, κατά την τσαρική εθιμοτυπία. Αμέσως μετά την ορκωμοσία ο Αλέξανδρος Υψηλάντης μίλησε με ιδιαίτερο ενθουσιασμό και παρέδωσε τη Σημαία του Ιερού Λόχου στον αρχηγό του Λόχου Γεώργιο Καντακουζινό. Στη συνέχεια οι Ιερολοχίτες παρέλασαν με βήμα στρατιωτικό τραγουδώντας πολεμικό θούριο που είχε συγγράψει 20 χρόνια πριν ο Αδαμάντιος Κοραής για την "Ταξιαρχία των Ακροβολιστών της Ανατολής" του Βοναπάρτη που πολεμούσε στην Αίγυπτο και στην οποία ταξιαρχία συμμετείχαν Έλληνες. Στους πρώτους 120 ιερολοχίτες προστέθηκαν και άλλοι αργότερα φτάνοντας τους 400, ενώ η οργάνωση του σώματος αυτού ολοκληρώθηκε στο Τιργοβίτσι. Στολή Οι άνδρες του Ιερού Λόχου έφεραν ομοιόμορφες στολές ευρωπαϊκού τύπου φτιαγμένες από ολόμαλλη μαύρη τσόχα. γι'αυτό και ονομάζονταν μελανοφόροι ή μαυροφόροι. Η στολή του ιερολοχίτη αποτελούνταν από χιτώνιο μακρύ που έφθανε λίγο πιο πάνω από τα γόνατα, περισκελίδα και ψηλό χωρίς γείσο κάλυμμα κεφαλής, που σύμφωνα με την περιγραφή που δίνει ο Κωνσταντίνος Ράδος έμοιαζε με το κάλυμμα των Ουσάρων. Το κάλυμμα αυτό έφερε στην κορυφή λευκό λοφίο και ψηλά, τρίχρωμο εθνόσημο με κόκκινο λευκό και κυανό χρώμα.Κάτω από αυτό μετωπικά υπήρχε νεκροκεφαλή με δύο οστά χιαστί από λευκό μέταλλο, σημαίνοντα Ελευθερία ή Θάνατος. Ο ιερολοχίτης είχε για όπλο λογχοφόρο τυφέκιο ενώ έφερε χιαστί δερμάτινη ζώνη με τις παλάσκες και το γυλιό στη μέση. Το μόνο γνωστό μέχρι σήμερα κειμήλιο που προέρχεται από τη στολή των ιερολοχιτών είναι ο επενδύτης του ιερολοχίτη Κωνσταντίνου Ξενοκράτους, (1803-1876), ο οποίος εκτίθεται στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο. Σημαία Η σημαία του Ιερού Λόχου ήταν τρίχρωμη. Στη μία πλευρά της σημαίας αναγραφόταν το ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ και υπήρχε στο κέντρο η εικόνα των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης. Στην άλλη πλευρά υπήρχε η εικόνα του Φοίνικα αναγεννόμενου από τις φλόγες και αναγραφόταν ΕΚ ΤΗΣ ΚΟΝΕΩΣ ΜΟΥ ΑΝΑΓΕΝΝΩΜΑΙ. Στο στρατιωτικό οργανισμό που συνέταξε ο Νικόλαος Υψηλάντης στις παραγράφους ΙΑ και ΙΒ η σχετική οδηγία για τη σημαία αναφέρει: " Η Ελληνική σημαία τόσο εις τα της ξηράς στρατεύματα όσο και εις τα της θαλάσσης πρέπει να είναι κατασκευασμένη εκ τριών χρωμάτων: άσπρο, μαύρο και κόκκινο. Το άσπρο σημαίνει την αθωότητα της δικαίας ημών επιχειρήσεως κατά των τυράννων, το μαύρο το υπέρ πατρίδος και ελευθερίας θάνατον ημών και το κόκκινο την αυτεξουσιότητα του Ελληνικού λαού και την χαράν αυτού διότι πολεμεί δια την ανάστασιν της Πατρίδος" Οργάνωση Διοικητής του Ιερού Λόχου διορίστηκε ο Γεώργιος Καντακουζηνός, πρώην ανώτερος αξιωματικός του τσαρικού στρατού – ο οποίος σύντομα παραμερίστηκε από τον Υψηλάντη - και υπασπιστής ο Αθανάσιος Τσακάλωφ, συνιδρυτής της Φιλικής Εταιρείας. Εκατόνταρχοι του Ιερού Λόχου ήταν ο Σπυρίδων Δρακούλης, δραματικός ηθοποιός, από την Ιθάκη, ο Κωνσταντινουπολίτης Δημήτριος Σούτσος, αδελφός του ποιητή Αλέξανδρου Σούτσου, ο Κεφαλλονίτης Λουκάς Βαλσαμάκης , ο Πελοποννήσιος Ανδρόνικος, ο Φαναριώτης Αλέξανδρος Ρίζος, γιος του πρωθυπουργού της Μολδαβίας Ιακώβου Ρίζου Νερουλού, ο Ρίζος από τα Ιωάννινα και ο Χιώτης Ιωάννης Κρόκιας. Εκτός όμως από το Πεζικό τμήμα δημιουργήθηκε και Ιππικό με στολές Ουσάρων και Κοζάκων. Για δε την οργάνωση του Ιππικού σημαντικά χρηματικά ποσά διέθεσε επίσης και ο ηγεμόνας της Μολδαβίας Μιχαήλ Σούτσος. Όρκος Ι.Λ. Στην Φωξάνη, οι σπουδαστές που δεν είχαν καμιά στρατιωτική εμπειρία άρχισαν να γυμνάζονται και να εκπαιδεύονται στην χρήση των όπλων και της λόγχης. Η ορκωμοσία τους έγινε στο ναό της πόλης: «Ως Χριστιανός ορθόδοξος και υιός της ημετέρας Καθολικής Εκκλησίας, ορκίζομαι στο όνομα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και της Αγίας Τριάδας να μείνω πιστός εις την Πατρίδα μου και εις την Θρησκείαν μου. Ορκίζομαι να ενωθώ με όλους τους αδελφούς μου Χριστιανούς δια την ελευθερίαν της Πατρίδος μας. Ορκίζομαι να χύσω και αυτήν την υστέραν ρανίδα του αίματός μου υπέρ της θρησκείας και Πατρίδος μου. Να αποθάνω μετά των αδελφών μου υπέρ της Ελευθερίας της Πατρίδος και της Θρησκείας μου. Να φονεύσω και αυτόν τον ίδιον τον αδελφόν μου, εάν τον εύρω προδότην της Πατρίδος μας. Να υποτάσσομαι στον υπέρ της Πατρίδος μου αρχηγόν, Να μη βλέψω εις τα όπισθέν μου, εάν δεν αποδιώξω τον εχθρόν της Πατρίδος και Θρησκείας μου. Να λάβω τα όπλα εις κάθε περίστασιν, ευθύς μόλις ακούσω ότι ο Αρχηγός μου εκστρατεύει κατά των τυράννων και να συγκαταφέρω άπαντας τους φίλους και γνωρίμους μου εις το να με ακολουθήσωσιν. Να βλέψω πάντοτε τους εχθρούς μου με μίσος και με περιφρόνησιν. Να μη παρατήσω τα όπλα προτού να ιδώ ελευθέραν την Πατρίδα μου και εξολοθρευμένους τους εχθρούς της. Να χύσω το αίμα μου, ίνα νικήσω τους εχθρούς της θρησκείας μου ή ν΄ αποθάνω ως μάρτυς δια τον Ιησού Χριστόν. Ορκίζομαι τέλος πάντων εις το της Θείας Μεταλήψεως φοβερόν Μυστήριον ότι θα υστερηθώ της Αγίας Κοινωνίας εις την τελευταία μου εκείνην ώρα, εάν δεν εκτελέσω απάσας τας υποσχέσεις, τας οποίας έδωσα ενώπιον της εικόνος του Κυρίου μας Ιησού Χριστού » Θούριο Ι.Λ. Το θούριο αυτό που υιοθέτησαν και τραγουδούσαν οι Ιερολοχίτες το είχε συγγράψει 20 χρόνια πριν ο Αδαμάντιος Κοραής. Φίλοι μου συμπατριώταιδούλοι ν΄ άμεθα ως πότε; των αγρίων μουσουλμάνωντης Πατρίδος των τυράννων Έφθασεν ω φίλοι τώραεκδικήσεως η ώρα. Η κοινή πατρίς φωνάζειμε τα δάκρυα μας κράζει! Γίνομεν Γραικοί γενναίοι;δράμετ΄ άνδρες τε και νέοι κι είπατε μεγαλοφώνωςΕίπατε όλοι τε συμφώνως Κι΄ ασπαζόμεν΄ εις τον άλλονμ΄ ενθουσιασμόν μεγάλον έως πότε η τυραννία;Ζήτω η Ελευθερία! Επιχειρήσεις Η πρώτη μεγάλη μάχη (πλην διαφόρων μικροσυμπλοκών) που επιλέγει να δώσει ο Υψηλάντης, είναι στην κωμόπολη του Δραγατσανίου, όπου είναι εγκατεστημένη ισχυρή φρουρά με ιππικό των Τούρκων. Μετά από μία τριήμερη δύσκολη πορεία κάτω από πολύ κακές καιρικές συνθήκες, ο Ιερός Λόχος θα φτάσει απέναντι από το Δραγατσάνι όπου θα στρατοπεδεύσει. Την επόμενη ημέρα, 7 Ιουνίου 1821, θα ξεκινήσουν οι αψιμαχίες, προτού καταφτάσει όλο το στράτευμα, με την αποτυχημένη επίθεση του ελληνικού ιππικού του Βασιλείου Καραβία. Ο Ιερός Λόχος, με επικεφαλής τον Νικόλαο Υψηλάντη, έσπευσε προς βοήθεια με 375 αξιωματικούς και οπλίτες, αλλά η φυγή του τμήματος του Καραβία ανάγκασε τους Ιερολοχίτες να πολεμήσουν μόνοι τους χωρίς την υποστήριξη ιππικού. Πριν προφτάσει ο Ιερός Λόχος να σχηματίσει τετράγωνα, επιτέθηκε το τουρκικό ιππικό με αρχηγό τον Καρά Φέιζ και χώρισε το Λόχο στα δύο. Η μάχη ήταν σκληρή και αιματηρή. Οι Ιερολοχίτες πολέμησαν ηρωικά και έγραψαν μια ένδοξη σελίδα στη νεοελληνική ιστορία. Οι απώλειες ήταν σημαντικές, οι εκατόνταρχοι, ο σημαιοφόρος του Λόχου, 25 αξιωματικοί και 180 στρατιώτες έπεσαν νεκροί, ενώ 37 Ιερολοχίτες αιχμαλωτίστηκαν και στάλθηκαν στο Βουκουρέστι κι από εκεί στην Κωνσταντινούπολη, όπου αποκεφαλίστηκαν. Στη κρίσιμη στιγμή της μάχης έφτασε ο Γεωργάκης Ολύμπιος ο οποίος διέσωσε τους υπόλοιπους, 136 συνολικά, μεταξύ των οποίων και ο αρχηγός Νικόλαος Υψηλάντης και ο υπασπιστής του Ιερού Λόχου Αθανάσιος Τσακάλωφ, και τη σημαία του Λόχου από το σημείο που είχε πέσει ο σημαιοφόρος. Ο Νικόλαος Υψηλάντης σώθηκε τυχαία από έναν φιλέλληνα Γάλλο αξιωματικό, που τον ανέβασε στο άλογό του. Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης κατέφυγε στο Ρίμνικο, όπου συνέταξε την τελευταία διαταγή του στις 8 Ιουνίου 1821, με την οποία στιγμάτισε την προδοσία του πολιτικού και στρατιωτικού του επιτελείου και εξήρε την αυτοθυσία του Ιερού Λόχου: «Σεις δε σκιαί των γνησίων Ελλήνων και του Ιερού Λόχου, όσοι προδοθέντες επέσατε θύματα δια την ευδαιμονίαν της πατρίδος, δεχτήτε δι’ εμού τας ευχαριστήσεις των ομογενών σας! Ολίγος καιρός και στήλη θα ανεγερθή να διαιωνίση τα ονόματά σας. Με χαρακτήρες φλογερούς είνε εγκεχαραγμένα εις τα φίλτρα της καρδίας μου, τα ονόματα εκείνων όσοι μέχρι τέλους μ’ έδειξαν πίστιν και ειλικρίνειαν. Η ενθύμησίς των θα είναι πάντοτε το μόνον δροσιστικόν ποτό της ψυχής μου .» Μνημεία αφιερωμένα στον Ιερό Λόχο Στο κοιμητήριο του Δραγατσανίου στη Ρουμανία υπάρχει το Μνημείο των Πεσόντων Ιερολοχιτών το οποίο ανεγέρθη στα 1884 με την πρωτοβουλία της συντακτικής επιτροπής της Ελληνικής εφημερίδας του Βουκουρεστίου "Σύλλογοι". Το μνημείο φιλοτέχνησαν από πεντελικό μάρμαρο οι Τήνιοι καλλιτέχνες Χαλεπάς και Λαμπαδίτης. Έχει ύψος συνολικά επτά μέτρων. Στην κύρια όψη του στηλοβάτη του υψώνεται μονόλιθος 5 μέτρων με ανάγλυφο σταυρό επί της ημισελήνου και από κάτω το σήμα των ιερολοχιτών. Στο κέντρο του στηλοβάτη εν μέσω δάφνινου στεφανιού αναγράφεται με χρυσά γράμματα : ΔΙΑΒΑΤΑ ΑΓΓΕΛΟΥ ΟΤΙ ΕΝΘΑΔΕ ΚΕΙΜΕΘΑ ΥΠΕΡ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΑΓΩΝΙΣΑΜΕΝΟΙ/. Μία ακόμη στήλη εις μνήμην των ιερολοχιτών, έργο του γλύπτη Λεωνίδα Δρόση, έστησε ο ποιητής Αλέξανδρος Σούτσος εις μνήμην του αδελφού του Δημητρίου, του ηρωικού εκατόνταρχου του Ιερού Λόχου στα 1845 αρχικά, ΒΔ του Πανεπιστημίου. Από τα 1885 η στήλη μεταφέρθηκε δίπλα στον Ιερό Ναό των Ταξιαρχών στο Πεδίον του Άρεως κοντά στο μνημείο του Αλέξανδρου Υψηλάντη που φιλοτεχνήθηκε στα 1869 από τον Λ.Δρόση. Παραπομπές Πηγές Γ. Κορδάτου. Μεγάλη Ιστορία της Ελλάδας Εγκυκλοπαίδεια ΠΑΠΥΡΟΣ LAROUSSE BRITANNICA Φωτεινός Ηλίας (1846) Οι Άθλοι της εν Βλαχία Επαναστάσεως το 1821 έτος Εν Λειψία της Σακσονίας. Φιλήμων Τιμολέων (1861) Δοκίμιον ιστορικόν περί της Ελληνικής Επαναστάσεως Αθήναι: Τύποις Σούτσα & Α. Κτενά Ζυγούρη Νικολέττα (2011) Ο επενδύτης του ιερολοχίτη Κωνσταντίνου Ξενοκράτους Τεκμήρια Ιστορίας Μονογραφίες 2011 ΙΕΕΕ σσ53-70 Ελληνική Επανάσταση του 1821
761398	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B9%CE%B5%CF%81%CF%86%CE%AF%CF%84-%CE%B1%CE%BD-%CE%A3%CE%B5%CE%BD%CE%B3%CE%BA%CE%BB%CE%B1%CE%AF	Πιερφίτ-αν-Σενγκλαί	Το Πιερφίτ-αν-Σενγκλαί (γαλλικά: Pierrefitte-en-Cinglais) είναι γαλλική κοινότητα στο νομό του Καλβαντός, στη διοικητική περιοχή της Νορμανδίας. Οι κάτοικοί του είναι γνωστοί ως Πιερφιταί (γαλλικά: Pierrefittais). Παραπομπές Κοινότητες του Καλβαντός
584036	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE%B6%CE%B1%CE%BC%CE%AF%20%CE%A4%CE%B6%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%AF%CF%84	Τζαμί Τζεντίτ	Το Τζαμί Τζεντίτ (ή το Τζαμί Τζετίτ) είναι συνοικία του Δήμου Λεμεσού. Τοποθεσία Στα δυτικά συνορεύει με τα Τσιφλικούδια, στα βορειοδυτικά με την Αρναουτογειτονιά, στα βορειοανατολικά με την Καθολική, στα ανατολικά με τη Αγία Νάπα και στα νότια με τον Άγιο Αντώνιο. Το νοτιοανατολικό του τμήμα είναι παραθαλλάσιο. Στο χώρο αυτό ήταν κτισμένο το παλιό λιμάνι Λεμεσού. Στη θέση του σήμερα βρίσκεται ένα ψαρολίμανο με τουριστικές και ψυχαγωγικές εγκαταστάσεις. Ιστορία Το Τζαμί Τζεντίτ αποτελούσε την μεγαλύτερη τουρκοκυπριακή συνοικία της Λεμεσού από την έναρξη της τουρκοκρατίας. Αποτελούσε το κέντρο των εμπορικών, οικονομικών και εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων των Τουρκοκυπρίων στη Λεμεσό. Πληθυσμός Σύμφωνα με τις απογραφές πληθυσμού που πραγματοποιήθηκαν στην Κύπρο, ο πληθυσμός της συνοικίας Τζαμί Τζεντίτ παρουσιάζει μείωση στις τελευταίες απογραφές. Ο πίνακας που ακολουθεί παρουσιάζει τον πληθυσμό του Τζαμί Τζεντίτ όπως καταγράφηκε στις απογραφές πληθυσμού που έγιναν στην Κύπρο. Σημαντικά κτήρια Σημαντικό κτήριο της συνοικίας αποτελεί το τέμενος Τζαμί Τζεντίτ (τέμενος της Παρασκευής). Βρίσκεται στις όχθες του ποταμού Γαρύλλη. Κατασκευάστηκε το 1835 από τον Χατζή Ιμπραήμ Αγά (γνωστός ως Κοπρουλού), μετά από υπόσχεση του για ανέγερση ναού στην περιοχή αν επέστρεφε ασφαλής από τη μάχη της Άκρας στην Παλαιστίνη. Το τζαμί καταστράφηκε το 1894 λόγω πλημμύρας του ποταμού. Ξανακτίστηκε το 1909. Το Τζαμί Τζεντίτ ονομάζεται και ως Cami-i Cedit (Νέο Τζαμί) ή Κοπρουλού Ιμπραήμ Τζαμί ή Camisi Ντερέ (τζαμί του ρέματος). Επιπρόσθετα, στα διοικητικά όρια της συνοικίας βρίσκεται το μεσαιωνικό κάστρο Λεμεσού. Χάρτης περιοχής Παραπομπές Πηγές Συνοικίες Δήμου Λεμεσού
507840	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CE%AF%CE%BB%CE%B9%CF%80%CF%80%CE%BF%CF%82%20%CE%BF%20%CE%91%CF%81%CE%BA%CE%AC%CE%B4%CE%B9%CE%BF%CF%82%20%285%CE%BF%CF%82%20%CE%B1%CE%B9%CF%8E%CE%BD%CE%B1%CF%82%20%CF%80.%CE%A7.%29	Φίλιππος ο Αρκάδιος (5ος αιώνας π.Χ.)	Ο Φίλιππος ο Αρκάδιος (ή Αρκάδας ή Αρκάς, 5ος αιώνας π.Χ.), ήταν αρχαίος Έλληνας ολυμπιονίκης με καταγωγή από την Πελλάνα της Αρκαδίας, ο οποίος στέφθηκε νικητής στο αγώνισμα της πυγμαχίας παίδων κατά τους 86ους (436 π.Χ.) ολυμπιακούς αγώνες της αρχαιότητας. Ο ανδριάντας του στην Ολυμπία ήταν έργο του γλύπτη Μύρωνα. Παραπομπές Αρχαίοι Έλληνες Ολυμπιονίκες Αρχαίοι Αρκάδες ολυμπιονίκες Αρχαίοι ολυμπιονίκες της πυγμαχίας παίδων‎ Αρχαίοι ολυμπιονίκες (5ος αιώνας π.Χ.)
543219	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%AC%CF%87%CE%B7%20%CF%84%CE%BF%CF%85%20%CE%A0%CE%AF%CF%81%CE%BF%CF%84%20%281913%29	Μάχη του Πίροτ (1913)	Η Μάχη του Πίροτ ήταν συγκρούσεις μεταξύ του Βουλγαρικού και του Σερβικού στρατού στα περίχωρα του Πίροτ, κοντά στα Σέρβο-Βουλγαρικά σύνορα, την περιόδο 6-8 Ιουλίου 1913. Στο μέτωπο, μεταξύ του Βουλγαρικού 3ου Σώματος Στρατού (Σλιβνίτσα-Τρν-Κάριμπροντ) και του Σερβικού 2ου Σώματος Στρατού (Σόφια-Πίροτ-Νις), η κύρια μάχη έλαβε μέρος, έξω από το Πίροτ στις 6 και 7 Ιουλίου. Ο διοικητής του Σερβικού 2ου Σώματος Στρατού, πρότεινε στις 8 Ιουλίου, να εγκαταλειφθεί το Πίροτ. Ωστόσο, όταν η Ρουμανική προέλαση, αιφνιδίασε το Βουλγαρικό 1ο Σώμα Στρατού το απόγευμα της ίδιας μέρας, ο Βούλγαρος διοικητής, διέταξε οπισθοχώρηση. Με την Σερβική νίκη στη Μπρεγκάλνιτσα, οι Βούλγαροι υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν τις όποιες επιχειρήσεις στην Νότιοανατολική Σερβία. Παραπομπές Πηγές Πίροτ Μάχες Σερβικού στρατού Μάχες βουλγαρικού στρατού
535386	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CF%81%CE%B5%CE%B9%CE%B4%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82%20%CE%94%CE%84%20%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CE%91%CF%85%CF%83%CF%84%CF%81%CE%AF%CE%B1%CF%82	Φρειδερίκος Δ΄ της Αυστρίας	Ο Φρειδερίκος Δ΄ ο αποκαλούμενος με τις άδειες τσέπες (γερμ.: Friedrich IV mit der leeren tasche, 1382 - 24 Ιουνίου 1439) από τον Οίκο των Αψβούργων ήταν δούκας της Πέραν Αυστρίας (1402-39) και κόμης του Τυρόλου (1406-39). Βιογραφία Ήταν γιος του Λεοπόλδου Γ΄ δούκα της Αυστρίας και της Βιρίντις Βισκόντι, κόρης του Μπερναμπό κυβερνήτη του Μιλάνου. Οικογένεια Νυμφεύτηκε πρώτα το 1407 της Ελισάβετ των Βίττελσμπαχ, κόρη του Ρούπερτ της Γερμανίας και είχε τέκνο: Ελισάβετ απεβ. 1408, αλλά η κόρη του και η σύζυγός του απεβίωσαν λίγο μετά τη γέννα. Το 1411 έκανε δεύτερο γάμο με την Άννα των Γουέλφων, κόρη του Φρειδερίκου Α΄ δούκα του Μπράουνσβαϊγκ-Βόλφενμπυτελ και απέκτησε τέκνα: Σιγισμούνδος 1427-1496, δούκας, μετέπειτα αρχιδούκας της Αυστρίας. Χέντβιγκ απεβ. 3 ετών, Μαργαρίτα απεβ. 1 έτους, Βόλφγκανγκ απεβ. νήπιο. Εξωτερικοί σύνδεσμοι Encyclopedia of Austria Αναφορές Οίκος των Αψβούργων
88882	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CF%80%CE%B1%CE%BC%CE%B5%CE%B9%CE%BD%CF%8E%CE%BD%CE%B4%CE%B1%CF%82%20%CE%9B.%20%CE%94%CE%B5%CE%BB%CE%B7%CE%B3%CE%B5%CF%8E%CF%81%CE%B3%CE%B7%CF%82	Επαμεινώνδας Λ. Δεληγεώργης	Ο Επαμεινώνδας (Νώντας) Δεληγεώργης (1883 - 1908) ήταν Έλληνας διπλωμάτης και ποιητής. Βιογραφικά στοιχεία Γεννήθηκε στο Παρίσι και ήταν γιος του Λεωνίδα Δεληγεώργη, γόνου της γνωστής οικογενείας των πολιτικών, και της Θεανώς Ζωγράφου, κόρη του τραπεζίτη και μεγαλοκτηματία Χρηστάκη Ζωγράφου. Έζησε τα παιδικά του χρόνια στο εξωτερικό μεταξύ Γαλλίας και Ελλάδας. Η οικονομική κατάσταση των γονιών του τού επέτρεψε να λάβει επιμελημένη εκπαίδευση μιλώντας ήδη από νεαρή ηλικία ελληνικά, γαλλικά και γερμανικά. Σπούδασε νομικά στα πανεπιστήμια του Μονάχου, της Λειψίας και της Χαϊδελβέργης και αναγορεύτηκε διδάκτορας νομικής. Στη συνέχεια επέστρεψε στην Ελλάδα όπου εισήλθε στο διπλωματικό σώμα ως ακόλουθος στο υπουργείο εξωτερικών. Παράλληλα αρθρογραφούσε σε εφημερίδες και περιοδικά της εποχής ενώ είχε ασχοληθεί και με την ποίηση. Θεωρείτο ταλαντούχος αλλά δυστυχώς πρόλαβε να εκδώσει μόνο μια ποιητική συλλογή με τίτλο «Rythmes du Reve et de la Mort» (Παρίσι, 1908), η οποία προλογίστηκε από τον διάσημο ποιητή Ζαν Μωρέα. Απεβίωσε αιφνιδιαστικά το 1908, σε ηλικία μόλις 25 ετών. Πηγές Έλληνες διπλωμάτες Νεοέλληνες ποιητές Επαμεινώνδας Οικογένεια Ζωγράφου
450888	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%B1%CF%81%CE%AF%CE%BD%CE%BF%CF%82%20%CE%BF%20%CE%A4%CF%8D%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%82	Μαρίνος ο Τύριος	Ο Μαρίνος ο Τύριος ή Μαρίνος της Τύρου (περ. 70–130 μ.Χ.) ήταν Έλληνας ή εξελληνισμένος γεωγράφος και μαθηματικός, που θεωρείται ο θεμελιωτής της μαθηματικής γεωγραφίας και των υποκείμενων ιδεών στη Γεωγραφικήν Υφήγησιν του Πτολεμαίου. Ο Μαρίνος υπήρξε επίσης πρωτοπόρος χαρτογράφος, αφού επινόησε την ισορθογώνια προβολή. Βιογραφικά στοιχεία Ο Μαρίνος ο Τύριος γεννήθηκε στην Τύρο της τότε ρωμαϊκής επαρχίας της Συρίας. Με το έργο του υπήρξε πρόδρομος του έργου του Κλαυδίου Πτολεμαίου, ο οποίος χρησιμοποίησε τον Μαρίνο ως πηγή για τη δική του εργασία στη γεωγραφία, τη Γεωγραφικήν Υφήγησιν (150), αναγνωρίζοντας τη μεγάλη του οφειλή στον Τύριο γεωγράφο. Φαίνεται ότι ο Μαρίνος είχε χρησιμοποιήσει ως πηγές του εμπόρους, αλλά είχε απογοητευθεί, καθώς ο Πτολεμαίος γράφει: «Ο Μαρίνος λέει για την τάξη των εμπόρων γενικώς ότι ενδιαφέρονται μόνο για το εμπόριό τους και ελάχιστα για εξερευνήσεις, και ότι συχνά με την αγάπη τους για την καύχηση μεγαλώνουν τις αποστάσεις.» Αργότερα ο Μαρίνος μνημονεύεται από τον Άραβα γεωγράφο και ιστορικό Αλ-Μασούντι. Πέρα από αυτά, ελάχιστα γνωρίζουμε για τη ζωή του Μαρίνου. Το έργο του Η γεωγραφική πραγματεία του Μαρίνου της Τύρου έχει χαθεί και είναι γνωστή μόνο από τις αναφορές του Πτολεμαίου. Συγκεκριμένα, ο Πτολεμαίος στο πρώτο βιβλίο του έργου του Γεωγραφική Υφήγησις περιέχει τα εξής κεφάλαια: «Περί της κατά Μαρίνον γεωγραφικής υφηγήσεως» «Διόρθωσις της κατά Μαρίνον τού πλάτους της εγνωσμένης γης διαστάσεως από των φαινομένων» «Η αυτή διόρθωσις από των διανύσεων των κατά τας οδοιπορίας» «Η αυτή διόρθωσις από των κατά πλουν διανύσεων» Ο Μαρίνος εισήγαγε βελτιώσεις στην κατασκευή των χαρτών και ανέπτυξε σύστημα ναυτικών χαρτών. Η βασική συμβολή του ήταν ότι υπήρξε ο πρώτος που συνέδεσε με κάθε τόπο ένα κανονικό γεωγραφικό πλάτος και μήκος. Ο πρώτος μεσημβρινός που όρισε ο Μαρίνος διέτρεχε τη δυτικότερη γη που του ήταν γνωστή, τις Νήσους των Μακάρων, ίσως τις σημερινές Καναρίους Νήσους ή τις νήσους του Πράσινου Ακρωτηρίου. Για τις μετρήσεις του πλάτους χρησιμοποίησε τον παράλληλο της Ρόδου. Ο Πτολεμαίος αναφέρει αρκετές αναθεωρήσεις του γεωγραφικού έργου του Μαρίνου, που χρονολογείται συχνά το 114 μ.Χ., αν και αυτό είναι αβέβαιο. Ο Μαρίνος εκτίμησε το μήκος του ισημερινού για μία σφαιρική Γη σε 180 χιλιάδες στάδια, που αντιστοιχεί περίπου σε περιφέρεια της Γης 33.300 χιλιόμετρα, περίπου 17% μικρότερη από την πραγματική τιμή. Ο Μαρίνος ο Τύριος μελέτησε επίσης προσεκτικά τα έργα των προγενεστέρων του γεωγράφων και τα ημερολόγια ταξιδευτών. Οι χάρτες του ήταν οι πρώτοι στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία που έδειχναν την Κίνα. Ο Μαρίνος εφήυρε την κυλινδρική ή ισορθογώνια προβολή, η οποία χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα για τη δημιουργία χαρτών. Μερικές από τις γνώμες του Μαρίνου αναφέρονται από τον Πτολεμαίο: ο Μαρίνος πίστευε ότι ο Ωκεανός χωριζόταν σε ανατολικό και δυτικό μέρος από τις ηπείρους Ευρώπη, Ασία και Αφρική. Η οικουμένη του εκτεινόταν σε γεωγραφικό πλάτος από τη Θούλη μέχρι την Αγίσυμβα στην Αφρική (κοντά στον Τροπικό του Αιγόκερω), και σε γεωγραφικό μήκος από τις Νήσους των Μακάρων μέχρι τη Σήρα (την Κίνα). Περιέγραψε καλύτερα από τους παλαιότερους το βόρειο τμήμα της Ευρώπης. Ο Μαρίνος επίσης εισήγαγε τον όρο «Ανταρκτική» αναφερόμενος στο αντίθετο του Αρκτικού Κύκλου. Παραπομπές-σημειώσεις Βιβλιογραφία E.H. Bunbury: Hist. of Ancient Geography (1879), ii. p. 519 E.H. Berger: Geschichte der wissenschaftlichen Erdkunde der Griechen (1903)* Chisholm, Hugh, ed.: Το λήμμα «Marinus of Tyre» στην Encyclopædia Britannica (11η έκδοση, 1911). A. Forbiger: Handbuch der alten Geographie, τόμ. i. (1842) Φωτεινός, Νικόλαος Γ.: Μαρίνος ο Τύριος: Μέγας Έλλην γεωγράφος, σχεδιαστής του ναυτικού χάρτου, Αθήναι 1977 Το λήμμα «Μαρίνος (Αρχ.)» στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια (Χάρη Πάτση), τόμ. 17 (1972), σελ. 382 Το λήμμα «Marinus» στο Realencyclopädie der Classischen Altertumswissenschaft (Brill, 2010) Εξωτερικοί σύνδεσμοι Διερευνήσεις στην Υφήγησιν με πολλές αναφορές στον Μαρίνο τον Τύριο Αρχαίοι Έλληνες γεωγράφοι Αρχαίοι Έλληνες μαθηματικοί Αρχαίοι Έλληνες χαρτογράφοι Σύροι γεωγράφοι Σύροι μαθηματικοί
52038	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%88%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CF%84%CE%BF%20%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CE%9D%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B7%CF%82	Έδικτο της Νάντης	Το Έδικτο της Νάντης (γαλ.: Édit de Nantes) εκδόθηκε στις 30 Απριλίου 1598 από τον Ερρίκο Δ΄ της Γαλλίας παραχωρώντας στους Καλβινιστές Προτεστάντες της Γαλλίας (επίσης γνωστούς ως Ουγενότους) ουσιώδη δικαιώματα σε ένα έθνος σχεδόν αμιγώς Καθολικό. Η κυριότερη ανησυχία ήταν η πολιτική ενότητα, και το Έδικτο διαχώρισε την πολιτική από την θρησκευτική ενότητα, μεταχειρίσθηκε κάποιους Προτεστάντες για πρώτη φορά σαν κάτι παραπάνω από απλούς σχισματικούς και αιρετικούς, και άνοιξε τον δρόμο για την εκκοσμίκευση του κράτους και τη θρησκευτική ανεκτικότητα. Όσον αφορά στην προσφορά γενικής ελευθερίας συνείδησης ατομικά, το έδικτο προσέφερε πολλές συγκεκριμένες εκχωρήσεις στους Προτεστάντες, όπως η αμνηστία και η αποκατάσταση των πολιτικών δικαιωμάτων τους, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος στην εργασία σε κάθε τομέα ή για το Κράτος και να αναφέρουν παράπονα απευθείας στο βασιλιά. Σηματοδοτεί το τέλος των θρησκευτικών πολέμων που διαίρεσε τον πληθυσμό της Γαλλίας κατά το δεύτερο μισό του 16ου αιώνα (1562-1598). Το έδικτο παραχωρούσε στους Ουγενότους τα εξής δικαιώματα: Ιδιωτική λατρεία και ελευθερία συνείδησης σε ολόκληρη τη Γαλλία. Δημόσια λατρεία μπορούσε να λάβει χώρα σε 200 πόλεις/ κωμοπόλεις και πάνω από 3.000 κάστρα. Ένα ποσό προσφερόταν από το κράτος για προτεσταντικά σχολεία Επιτρεπόταν η έκδοση καλβινιστικών βιβλίων. Πλήρη πολιτικά δικαιώματα. Πρόσβαση σε όλες τις δημόσιες υπηρεσίες. Πολιτικό έλεγχο για οκτώ χρόνια σε διακόσιες πόλεις/ κωμοπόλεις, όπου η φρουρά θα συντηρούνταν από το στέμμα. Ορισμένα δικαστικά προνόμια. Το δικαίωμα ίδρυσης θρησκευτικών και πολιτικών οργανώσεων. Παρασκήνιο Το Έδικτο σκόπευε βασικά να τερματίσει τους μακροχρόνιους, διχαστικούς Γαλλικούς Θρησκευτικούς Πολέμους. Ο Ερρίκος Δ' είχε επίσης προσωπικούς λόγους για να υποστηρίξει το Έδικτο. Πριν διεκδικήσει το θρόνο το 1589 είχε ασπασθεί τον Προτεσταντισμό, και παρέμεινε συμπαθής στη Προτεσταντική υπόθεση: είχε μεταστραφεί στον Καθολικισμό το 1593 μόνο για να διασφαλίσει την θέση του ως βασιλιά, λέγοντας υποθετικά "το Παρίσι αξίζει μια Θεία Λειτουργία". Το Έδικτο πέτυχε να αποκαταστήσει την ειρήνη και την εσωτερική ενότητα στη Γαλλία, αν και δεν ευχαρίστησε καμία πλευρά: οι Καθολικοί απέρριψαν την φαινομενική αναγνώριση του Προτεσταντισμού ως ενός μονίμου στοιχείου στη Γαλλική κοινωνία και ακόμη έλπισε να ενισχύσει την θρησκευτική ομοιομορφία, ενώ οι Προτεστάντες ήλπιζαν σε ισότητα με τους Καθολικούς. «Η Ανεκτικότητα στη Γαλλία ήταν μια βασιλική ιδέα, και η θρησκευτική εγκατάσταση εξαρτάτο από την συνεχιζόμενη υποστήριξη του στέμματος.» Η επανεγκατάσταση της βασιλικής εξουσίας στη Γαλλία απαίτησε εσωτερική ειρήνη, βασισμένη στην περιορισμένη ανεκτικότητα που ενισχυόταν από το στέμμα. Από τότε που βασιλικοί στρατιώτες δεν μπορούσαν να είναι παντού, οι Ουγενότοι χρειαζόταν να τους εγκριθεί αυστηρά καθορισμένες δυνατότητες αυτοάμυνας. Η ανάκληση του εδίκτου Το έδικτο ανακλήθηκε το 1685 από τον Λουδοβίκο ΙΔ΄ με το Έδικτο του Φονταινεμπλώ, που κήρυσσε τον προτεσταντισμό παράνομο. Ως αποτέλεσμα, χιλιάδες Ουγενότων εγκατέλειψαν τη Γαλλία. Δεδομένου ότι οι περισσότεροι Ουγενότοι ανήκαν στις μεσαίες τάξεις και πολλοί μάλιστα ήταν δικηγόροι, έμποροι, διανοούμενοι κτλ, η φυγή αυτή φτώχυνε σημαντικά τη Γαλλία και ενίσχυσε τις προτεσταντικές γειτονικές χώρες (Ελβετία, Ολλανδία, γερμανικά κράτη) και την Αγγλία. Επιπλέον, η ανάκληση του διατάγματος έκανε τις προτεσταντικές χώρες να πάρουν εχθρική στάση προς το καθεστώς του Λουδοβίκου ΙΔ΄. Σημειώσεις παραπομπές Πηγές Carlton J.H. Hayes, A political and social history of modern Europe, τομος Α΄, Νέα Υόρκη: MacMillan, 1916, σ.145. Δικτυακοί τόποι The Edict of Nantes Εδικτο της Ναντης Εδικτο της Ναντης Νάντη
712060	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%97%20%CE%B6%CF%89%CE%AE%20%CF%84%CE%BF%CF%85%20%CE%9B%CE%B1%CE%B8%CE%B1%CF%81%CE%AF%CE%B3%CE%B9%CE%BF%20%CE%BD%CF%84%CE%B5%20%CE%A4%CF%8C%CF%81%CE%BC%CE%B5%CF%82	Η ζωή του Λαθαρίγιο ντε Τόρμες	Η ζωή του Λαθαρίγιο ντε Τόρμες και η τύχη και οι αντιξοότητες του (γνωστό ως Lazarillo de Tormes ) είναι ένα ανώνυμο ισπανικό μυθιστόρημα, γραμμένο στο πρώτο πρόσωπο και σε επιστολικό στιλ (ως ένα μακρύ γράμμα), του οποίου οι παλαιότερες γνωστές εκδόσεις χρονολογούνται από 1554. Σε αυτό, η ζωή ενός παιδιού του 16ου αιώνα, το Λάθαρο ντε Τόρμες, είναι αυτοβιογραφική, από τη γέννησή του και την άθλια παιδική του ηλικία μέχρι τον γάμο του, ήδη στην ενηλικίωση. Θεωρείται ο πρόδρομος του μυθιστορήματος πικαρέσκο λόγω στοιχείων όπως ο ρεαλισμός, η αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο, η πλατφόρμα, η υπηρεσία σε διάφορους δασκάλους και η ηθικοποιητική και απαισιόδοξη ιδεολογία. Παραπομπές Εξωτερικοί σύνδεσμοι Αναγεννησιακή λογοτεχνία Λήμματα που χρειάζονται παραπομπές Ισπανικά μυθιστορήματα
96950	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%BB%CF%89%CE%BD%CE%AF%CE%B1	Απολλωνία	Πολλές ελληνικές πόλεις στην αρχαιότητα έφεραν το όνομα Απολλωνία ή Απολλωνιάς, προς τιμή του λατρευόμενου σ΄ αυτές θεού Απόλλωνα. Σημαντικότερες εξ αυτών ήταν οι: Απολλωνία η Ιλλυρική Σωζόπολη της Ανατολική Ρωμυλίας ή Απολλωνία Μάγκνα ή Απολλωνία η Ποντική ή Άνθεια (στη σημερινή Βουλγαρία) Απολλωνία η Χαλκιδική Απολλωνία Κρήτης Αρχαία Ελεύθερνα γνωστή και ως Απολλωνία στη νότια Κρήτη Απολλωνία η Κυρηναϊκή Απολλωνία Λυδίας Απολλωνία Μυγδονίας Απολλωνία η Φρυγική Απολλωνία Απολλωνιάτιδος στην ανατολική Μεσοποταμία Απολλωνία Παλαιστίνης Απολλωνία Απαμείτιδος στη Συρία κοντά στην Απάμεια Απολλωνία Κοίλης Συρίας Με την ονομασία αυτή υπάρχουν δύο οικισμοί της Ελλάδας: η Απολλωνία Θεσσαλονίκης και η Απολλωνία Σίφνου Δείτε επίσης Δήμος Απολλωνίας Νέα Απολλωνία Θεσσαλονίκης Αποσαφηνίσεις ελληνικών τοπωνυμίων
517988	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%AC%CF%87%CE%B7%20%CF%84%CE%BF%CF%85%20%CE%92%CE%BF%CF%8D%CE%BA%CE%BF%CE%B2%CE%B1%CF%81	Μάχη του Βούκοβαρ	Η μάχη του Βούκοβαρ ήταν η 87-ήμερη πολιορκία του Βούκοβαρ στην ανατολική Κροατία από τον γιουγκοσλαβικό λαϊκό στρατό (JNA), ο οποίος υποστηριζόταν από διάφορες παραστρατιωτικές δυνάμεις της Σερβίας, από τον Αύγουστο μέχρι τον Νοέμβριο του 1991. Πριν τον πόλεμο της Κροατίας, η μπαρόκ πόλη ήταν μια ακμάζουσα, μικτή κοινότητα Κροατών, Σέρβων και άλλων εθνικοτήτων. Καθώς η Γιουγκοσλαβία άρχισε να διασπάται, ο πρόεδρος της Σερβίας Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς και ο πρόεδρος της Κροατίας Φράνιο Τούτζμαν ακολούθησαν εθνικιστική πολιτική. Το 1990, άρχισε ένοπλη συμπλοκή από Κροάτες Σέρβους στρατιώτες, με την υποστήριξη της σερβικής κυβέρνησης και παραστρατιωτικών οργανώσεων, οι οποίοι κατέλαβαν περιοχές όπου κατοικούσαν Σέρβοι στην Κροατία. Ο JNA άρχισε να παρεμβαίνει υπέρ της επανάστασης και ξέσπασαν συγκρούσεις στην ανατολική κροατική περιοχή της Σλαβονίας τον Μάιο του 1991. Τον Αύγουστο, ο JNA εξαπέλυσε επίθεση πλήρους κλίμακας ενάντια σε κροατικά εδάφη στην ανατολική Σλαβονία, συμπεριλαμβανομένου του Βούκοβαρ. Την άμυνα του Βούκοβαρ είχαν αναλάβει περίπου 1.800 στρατιώτες με ελαφρύ εξοπλισμό της Κροατικής Εθνοφρουράς (ZNG) και εθελοντές πολίτες, ενάντια σε 36.000 στρατιώτες του JNA και Σέρβους παραστρατιωτικούς, εξοπλισμούς με βαρύ πυροβολικό και θωράκιση. Κατά τη διάρκεια της μάχης, η πόλη βαλλόταν με ρουκέτες και βλήμματα με ρυθμό μέχρι 12.000 την ημέρα. Εκείνη την περίοδο, ήταν η σφοδρότερη και πιο παρατεταμένη μάχη στην Ευρώπη από το 1945, και το Βούκοβαρ ήταν η πρώτη μεγάλη ευρωπαϊκή πόλη που καταστράφηκε ολοσχερώς από τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Όταν οι Σέρβοι κατέλαβαν το Βούκοβαρ στις 18 Νοεμβρίου 1991, εκατοντάδες στρατιώτες και πολίτες σφαγιάστηκαν από τις σερβικές δυνάμεις και τουλάχιστον 20.000 κάτοικοι απελάθηκαν. Από το Βούκοβαρ απομακρύνθηκε ο μη-σερβικός πληθυσμός του και έγινε τμήμα της αυτοανακηρυγμένης Δημοκρατίας της Σερβικής Κράινα. Πολλοί Σέρβοι στρατιωτικοί και πολιτικοί αξιωματούχοι, συμπεριλαμβανομένου του Μιλόσεβιτς κατηγορήθηκαν και σε μερικές περιπτώσεις φυλακίστηκαν για εγκλήματα πολέμου κατά τη διάρκεια και μετά τη μάχη. Η μάχη εξάντλησε τον JNA και αποδείχθηκε σημείο καμπής στον πόλεμο της Κροατίας. Η παύση πυρός ανακηρύχθηκε μερικές εβδομάδες αργότερα. Το Βούκοβαρ παρέμεινε σε σερβικά χέρια μέχρι το 1998, όταν επανενσωματώθηκε στην Κροατία. Από τότε και έχει ξαναχτιστεί αλλά έχει λιγότερο από το μισό του προπολεμικού πληθυσμού και πολλά κτίρια είναι ακόμη σημαδεμένα από τη μάχη. Οι δύο κύριες εθνικές κοινότητες παραμένουν διχασμένες και δεν έχει επανακτήσει την πρότερη ευημερία της. Υπόβαθρο Το Βούκοβαρ ήταν σημαντικό επαρχιακό κέντρο στα ανατολικά σύνορα της Κροατίας, στην ανατολική Σλαβονία, στις δυτικές όχθες του Δούναβη. Η περιοχή είχε ποικίλο πληθυσμό Κροατών, Σέρβων, Ούγγρων, Σλοβάκων, Ρουθηνιανών και πολλών άλλων εθνικοτήτων, οι οποίες ζούσαν μαζί για αιώνες σε σχετική αρμονία πριν τον πόλεμο της Κροατίας. Ήταν μια από τις πλουσιότερες περιοχές της Γιουγκοσλαβίας πριν τον πόλεμο. Η μακροχρόνια ευημερία του Βούκοβαρ αντικατοπτριζόταν σε ένα από τα εντυπωσιακότερα σύνολα μπαρόκ αρχιτεκτονικής στην Κροατία. Στην περιοχή έλαβαν χώρα σημαντικές δημογραφικές μεταβολές μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν οι εθνικά Γερμανοί απελάθηκαν και στη θέση τους ήρθαν πρόσφυγες από άλλα μέρη της Γιουγκοσλαβίας. Στην τελευταία απογραφή της Γιουγκοσλαβίας, το 1991, ο δήμος του Βούκοβαρ είχε 84.189 κατοίκους, από τους οποίος το 43,8% ήταν Κροάτες, 37,5% ήταν Σέρβοι και οι υπόλοιποι από άλλες εθνότητες. Ο πληθυσμός της πόλης ήταν 47% Κροάτες και 32,3% Σέρβοι. Από το 1945, η Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας κυβερνιόταν από ένα ομοσπονδιακό σοσιαλιστικό κράτος αποτελούμενο από έξι νεοδημιοργηθήσες δημοκρατίες. Τα τρέχοντα σύνορα ανάμεσα σε Σερβία και Κροατία καθορίστηκαν το 1945 από κρατική ομοσπονδιακή επιτροπή, η οποία περιέλαβε τις περιοχές με σερβική πλειοψηφία στη σοσιαλιστική δημοκρατία της Σερβίας και αυτές με κροατική πλειοψηφία στη σοσιαλιστική δημοκρατία της Κροατίας. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα μεγάλη σερβική μειοψηφία να βρεθεί στην Κροατία. Μετά τον θάνατο του ηγέτη της Γιουγκοσλαβίας Γιόσιπ Μπροζ Τίτο το 1980, ο καταπιεσμένος εθνικισμός αναζωπυρώθηκε και οι επιμέρους δημοκρατίες άρχισαν να διεκδικούν περισσότερο την εξουσία τους καθώς η ομοσπονδιακή κυβέρνηση αδυνατούσε. Η Σλοβενία και η Κροατία κινήθηκαν προς τη πολυκομματική δημοκρατική και οικονομική μεταρρύθμιση, αλλά ο αυταρχικός κομμουνιστής πρόεδρος Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς εναντιώθηκε στη μεταρρύθμιση και προσπάθησε να αυξήσει τη δύναμη της κομμουνιστικής κυβέρνησης της Γιουγκοσλαβίας. Το 1990, η Σλοβενία και η Κροατία διεξήγαγαν εκλογές στις οποίες τερματίστηκε η κομμουνιστική ηγεσία και έφεραν στην εξουσία εθνικιστικά υπέρ της ανεξαρτησίας κόμματα. Στην Κροατία, η Κροατική Δημοκρατική Ένωση του Φράνιο Τούντζμαν αναδείχθηκε κυβέρνηση με τον Τούτζμαν πρόεδρο. Στο πρόγραμμα του Τούτζμαν εναντιώθηκαν πολλά μέλη της σερβικής μειονότητας στην Κροατία, προς τα οποία ήταν τελείως ανταγωνιστικό. Το Σερβικό Δημοκρατικό Κόμμα, με υποστήριξη από τον Μιλόσεβιτς, αποκήρυξε την Κροατική Δημοκρατική Ένωση ως μετενσάρκωση των εθνικιστών-φασιστών Ουστάσι, οι οποίοι είχαν σφαγιάσει εκατοντάδες χιλιάδες Σέρβους κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Από τα μέσα του 1990, το Σερβικό Δημοκρατικό Κόμμα οργάνωσε ένοπλη εξέγερση στις περιοχές της Κροατίας όπου κατοικούσαν Σέρβοι και δημιούργησε την αυτοανακηρυγμένη Δημοκρατία της Σερβικής Κράινα με κρυφή υποστήριξη από τη σερβική κυβέρνηση και σερβικών παραστρατιωτικών ομάδων. Η κροατική κυβέρνηση έχασε γρήγορα τον έλεγχο μεγάλων περιοχών της δημοκρατίας. Τον Φεβρουάριο του 1991, οι Σέρβοι της Κράινα κήρυξαν την ανεξαρτησίας τους από την Κροατία και ανακοίνωσαν ότι θα ενωθούν με τη Σερβία. Άλλες σερβικές κοινότητες ανακοίνωσαν ότι θα αποσχιστούν και δημιούργησαν τις δικές του στρατιωτικές δυνάμεις. Πρελούδιο της μάχης Η διαμάχη ανάμεσα σε Σέρβους και Κροάτες επεκτάθηκε στην ανατολική Σλαβονία στις αρχές του 1991. Την 1η Απριλίου, Σέρβοι γύρω από το Βούκοβαρ και άλλες πόλεις στην ανατολική Σλαβονία άρχισαν να ορθώνουν οδοφράγματα σε κύριους δρόμους. Οι Λευκοί Αετοί, μια σερβική παραστρατιωτική οργάνωση με αρχηγό τον Βόγισλαβ Σέσελι, μετακινήθηκαν στο σερβικού πληθυσμού χωριό Μπόροβο Σέλο, λίγο βόρεια του Βούκοβαρ. Στα μέσα Απριλίου 1991, εκτοξεύθηκαν αντιαρματικοί πύραυλοι Armbrust σε αγροτικό μηχάνημα το οποίο δρούσε ως οδόφραγμα. Σύμφωνα με μια δεύτερη εκδοχή, τρεις πύραυλοι εκτοξεύθηκαν εναντίων σπιτιών Σέρβων. Δεν υπήρχαν θύματα, αλλά οι επιθέσεις όξυναν τις εθνικιστικές τάσεις. Τις 2 Μαΐου, Σέρβοι παραστρατιωτικοί έστησαν ενέδρα σε δύο κλούβες της κροατικής αστυνομίας στο κέντρο του Μπόροβο Σέλο, σκοτώνοντας 12 αστυνομικούς και τραυματίζοντας άλλους 22. Τρεις Σέρβοι έχασαν, επίσης, τη ζωή τους. Η μάχη του Μπόροβο Σέλο αποτελούσε τη χειρότερη πράξη βίας ανάμεσα σε Σέρβους και Κροάτες από το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Εξόργισε πολλούς Κροάτες και οδήγησε σε εθνικιστική βία σε όλη τη Σλαβονία. Λίγο αργότερα, μονάδες του Γιουγκοσλαβικού λαϊκού στρατού (JNA) μεταφέρθηκαν στο Μπόροβο Σέλο. Η παρέμβαση του στρατού καλωσορίστηκε από τους τοπικούς Κροάτες ηγέτες, αλλά ο Κροάτης υφυπουργός εσωτερικών Μίλαν Μπρέζακ κατηγόρησε ότι ο JNA εμπόδισε την κροατική αστυνομία να αντιμετωπίσει τους παραστρατιωτικούς. Ανταλλαγές πυροβολισμών ξέσπασαν στην περιοχή ανάμεσα σε αντίπαλους στρατιωτικούς. Στο Βούκοβαρ, οι Κροάτες παρενοχλούσαν Σέρβους κατοίκους, κάποιες φορές βίαια. Η κροατική αστυνομία κατέλαβε με τη βίαια τον τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό, Radio Vukovar, και οι Σέρβοι υπάλληλοι του πολυεθνικού σταθμού απολύθηκαν και αντικαταστάθηκαν με Κροάτες. Οι Σέρβοι παραστρατιωτικοί απέκλειαν συστηματικά τις μεταγωγικές οδούς στην εξοχή γύρω από το Βούκοβαρ, στην οποία κατοικούσαν κυρίως Σέρβοι, και εντός ολίγων ημερών, η πόλη ήταν κυρίως προσβάσιμη μέσω ενός μη ασφαλτοστρωμένου δρόμου ο οποίος περνούσαν μέσα από χωριά με Κροάτες κατοίκους. Η ατμόσφαιρα στο Βούκοβαρ λεγόταν ότι ήταν «δολοφονική». Τις 19 Μαςιου 1991, η κροατική κυβέρνηση διεξήγαγε δημοψήφισμα σχετικά με την ανακήρυξη ανεξαρτησίας. Στο Βούκοβαρ, όπως και αλλού στην Κροατία, οι σκληροπυρηνικοί Σέρβοι εθνικιστές ζήτησαν από τους Σέρβους να μποϊκοτάρουν το δημοψήφισμα, ενώ οι μετριοπαθείς ήθελαν να χρησιμοποιήσουν το δημοψήφισμα για να δείξουν την αντίθεσή τους στην ανεξαρτησία. Πολλοί ντόπιοι Σέρβοι ψήφισαν, αλλά το δημοψήφισμα υπερψηφίστηκε με 94% υπέρ. Η βία εντός και γύρω από το Βούκοβαρ επιδεινώθηκε μετά το δημοψήφισμα ανεξαρτησίας. Συνεχείς επιθέσεις με όπλα και βόμβες καταγράφονταν στην πόλη και στα γύρω χωριά. Σποραδικοί βομβαρδισμοί της πόλης άρχισαν τον Ιούνιο και αυξήθηκαν σε ένταση κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Το Μπόροβο Νασέλιε, ένα κροατικό βόρεια προάστιο του Βούκοβαρ δέχθηκε σφοδρά πυρά τις 4 Ιουλίου. Σέρβοι παραστρατιωτικοί απομάκρυναν χιλιάδες μη-Σέρβους από τις οικίες τους στον δήμο. Κροάτες παραστρατιωτικοί, υπό τη αρχηγία του Τόμισλαβ Μέρτσεπ, επιτέθηκαν σε Σέρβους στο Βούκοβαρ. Ανάμεσα σε 26 με 30 Σέρβους φέρονται να εξαφανίστηκαν ή να σκοτώθηκαν, και χιλιάδες άλλοι έφυγαν από τις οικίες τους. Ένας αντιπρόσωπος της κροατικής κυβέρνησης στο Βούκοβαρ είπε στις αρχές στο Ζάγκρεμπ ότι «η πόλη είναι ξανά θύμα του τρόπου, ένοπλης πάλης και προβοκατόρικους πυροβολισμούς με πιθανές ολέθριες συνέπειες. Η πολιτική που ακολουθείται μέχρι τώρα έχει δημιουργήσει ατμόσφαιρα τρόμου στον κροατικό και σερβικό πληθυσμό.» Ένοπλοι και από τις δύο πλευρές έκαψαν και λεηλάτησαν εκατοντάδες σπίτια και αγροκτήματα στην περιοχή. Αντίπαλες δυνάμεις Μέχρι τα τέλη του 1991, οι αυτοσχέδιες κροατικές δυνάμεις στο Βούκοβαρ περιβάλλονταν σχεδόν ολοκληρωτικά από Σέρβους παραστρατιωτικούς στα γύρω χωριά. Παραστρατιωτικοί, στρατιώτες του JNA και της Εδαφικής Άμυνας (κροατικά: Teritorijalna obrana, σερβικά: Територијална одбрана ή TO) ήταν παρόντες στις περιοχές όπου κατοικούσαν Σέρβοι. Υπήρχε επίσης μικρή δύναμη του JNA στους στρατώνες της πόλης στην περιοχή Σαϊμίστε του Βούκοβαρ, η οποία περιβαλλόταν από περιοχές τις οποίες έλεγχαν Κροάτες. Αν και οι δύο πλευρές αναφέρονται συνήθως ως «κροατική» και «σερβική» ή «γιουγκοσλαβική», Σέρβοι και Κροάτες καθώς και άλλες εθνικές ομάδες πολέμησαν και στις δύο πλευρές. Ο πρώτος διοικητής της επιτιθέμενης δύναμης ήταν Σλαβομακεδόνας και σημαντικό τμήμα των Κροατικών δυνάμεων ήταν Σέρβοι και μέλη των άλλων εθνικοτήτων. Κροατικές δυνάμεις Οι κροατικές δυνάμεις στο Βούκοβαρ αποτελούνταν από 1.800 άντρες, οργανωμένους σε μονάδες από τη νεοδημιουργηθείσα Κροατική Εθνοφρουρά, συμπεριλαμβανομένων 400 μελών της 1ης και της 3ης Ταξιαρχίας Φρουρών. Το 4ο Τάγμα της 3ης Ταξιαρχίας Φρουρών ήταν σταθμευμένο στην πόλη εξ αρχής, ενώ μέλη της πρώτης Ταξιαρχίας Φρουρών έφτασαν ενώ υποχωρούσαν από άλλες περιοχές στη δυτική Συρμία. Πέρα από τους φρουρούς υπήρχαν 300 αστυνομικοί και 1.100 εθελοντές πολίτες από του Βούκοβαρ και κοντινές κοινότητες. Ο κύριος όγκος των δυνάμεων αρχικά οργανώθηκε με αυτοσχέδιο τρόμο, αλλά αναδιοργανώθηκε επίσημα στα τέλη Σεπτεμβρίου 1991 ως η 204η ταξιαρχία του Βούκοβαρ, γνωστή και ως 124η ταξιαρχία. Εθελοντές έφτασαν από άλλα μέρη της Κροατίας, συμπεριλαμβανομένων 58 μελών της ακροδεξιάς παραστρατιωτικής οργάνωσης Κροατικές Δυνάμεις Άμυνας (HOS) τους οποίους υποστήριζε το ακραίο εθνικιστικό Κροατικό Κόμμα Δικαιωμάτων του Ντόμπροσλαβ Παράγκα. Οι αμυνόμενοι ήταν χαρακτηριστικό δείγμα της κοινωνίας του Βούκοβαρ. Σχεδόν το ένα τρίτο ήταν μη Κροάτες, όπως Σέρβοι, Ρουθηνιανοί, Ούγγροι και από άλλες εθνικότητες. Περίπου εκατό από τους αμυνόμενους ήταν Σέρβοι. Σύμφωνα με τον Ζόραν Σάνγκουτ, ένα από τους Κροάτες αμυνόμενους «Τους εμπιστευόμασταν πλήρως. Υπερασπίστηκαν το Βούκοβαρ μαζί μας». Οι κροατικές δυνάμεις στο Βούκοβαρ ήταν υπό την ηγεσία του Μίλε Ντεντάκοβιτς, πρώην αξιωματικό του γιουγκοσλαβικού στρατού, ο οποίος είχε ενταχθεί στην Κροατική Εθνοφρουρά. Ο Ντεντάκοβιτς προσφέρθηκε εθελοντικά για μια θέση στο Βούκοβαρ και ανέλαβε την άμυνα της πόλης. Κατά τη διάρκεια της πολιορκίας ήταν γνωστός ως το «Γεράκι» (Jastreb). Εκείνη την περίοδο, ο Κρόατης υπουργός άμυνας Γκόικο Σούσακ ανέφερε ότι το Βούκοβαρ το υπερασπίζονταν και Σέρβοι και χρησιμοποιήσε τον Ντεντάκοβιτς ως παράδειγμα, ένας ισχυρισμός ο οποίος αναφέρεται επίσης από ανεξάρτητες πηγές, αλλά είναι αναληθής. Ο υπαρχηγός του Ντεντάκοβιτς ήταν ο Μπράνκο Μπόρκοβιτς, ένας άλλος πρώην αξιωματικός του γιουγκοσλαβικού στρατού ο οποίος είχε προσφερθεί εθελοντικά να υπηρετήσει στο Βούκοβαρ. Οι δύο άντρες εγκαθίδρυσαν ενοποιημένη διοίκηση, οργάνωσαν τους αμυνόμενους σε μια ταξιαρχία και επέβαλαν ολοκληρωμένο αμυντικό σύστημα. Δημιουργήθηκε αμυντικός δακτύλιος έξι τομέων, και ο κάθε τομέας ανατέθηκε σε μια μονάδα της 204ης ταξιαρχίας. Οι αμυνόμενοι χρησιμοποίησαν δίκτυο κελλαριών, καναλιών, αναχωμάτων και τάφρων για να ανασυσταγχθούν στους τομείς όπως ήταν ανάγκη. Στην αρχή της μάχης, ήταν κακώς οπλισμένοι και πολλοί διέθεταν μόνο κυνηγετικά τυφέκια. Βασίζονταν κυρίως σε ελαφρά όπλα του πεζικού, αλλά απέκτησαν μερικά βαριά πυροβόλα και αντιαεροπορικά όπλα, και κατασκεύασαν αυτοσχέδιες νάρκες. Επίσης, απέκτησαν αρκετές εκατοντάδες αντιαρματικά όπλα, όπως εκτοξευτές ρουκετών Μ79 και Μ80, αλλά δεν διέθεταν αρκετά πυρομαχικά κατά τη διάρκεια της μάχης. Η κατάληψη των στρατώνων του JNA βελτίωσε την κατάσταση του Βούκοβαρ, όπου η τροφοδοσία πυρομαχικών ήταν προτεραιότητα. Εκτιμάται ότι στο πεδίο μάχης του Βούκοβαρ καταναλώθηκε περίο το 55-60% των πυρομαχικών που είχαν διαθέσιμες οι Κροατικές δυνάμεις. Σερβικές δυνάμεις Οι επιθετικές δυνάμεις περιλάμβανε στρατιώτες του Λαϊκού Στρατού από όλη τη Γιουγκοσλαβία, μέλη του ΤΟ, Τσέτνικ (Σέρβοι παραστρατιωτικοί εθνικιστές), τοπικοί Σέρβοι στρατιωτικοί και μονάδες του γιουγκοσλαβικού ναυτικού και αεροπορίας. Οι Γιουγκοσλαβικές και Σερβικές δυνάμεις στην περιοχή του Βούκοβαρ έφτασαν να αριθμούν μέχρι περίπου 36.000 στη μέγιστη ισχύ τους. Ήταν εξοπλισμένοι με βαρύ πυροβολικό, πυραύλους και άρματα μάχης και υποστηρίζονταν από αεροσκάφη και πολεμικά πλοία στον Δούναβη. Αν και η μάχη δόθηκε κυρίως από τον ομοσπονδιακό γιουγκοσλαβικό στρατό, η κυβέρνηση της Σερβίας ήταν άμεσα εμπλεκόμενη. Η σερβική μυστική αστυνομική υπηρεσία, η SDB, έλαβε μέρος στις πολεμικές επιχειρήσεις και κάποιοι από τους αξιωματικούς της ηγούνταν των σερβικών δυνάμεων ΤΟ που πολεμούσαν στο Βούκοβαρ. Το σερβικό υπουργείο εσωτερικών διηύθυνε τις δραστηριότητες των παραστρατιωτικών καθώς και τους παρείχε πυρομαχικά και άλλον εξοπλισμό. Ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς αργότερα κατηγορήθηκε για άμεση εμπλοκή. Σύμφωνα με τον Βέσελιν Σλιβαντσάνιν, ο οποίος αργότερα κατηγορήθηκε για εγκλήματα πολέμου στο Βούκοβαρ, η εντολή να βομβαρδιστεί στο Βούκοβαρ «ήρθε από το Ντεντίνιε», τη γειτονιά του Βελιγραδίου όπου ζούσε ο Μιλόσεβιτς. Στην αρχή του πολέμου της Σλοβενίας, ο στρατός θεωρούσε ακόμη τον εαυτό του προστάτη της ομοσπονδιακής, κομμουνιστικής Γιουγκοσλαβίας, πάρα όργανο του σερβικού εθνικισμού. Ο επικεφαλής του, στρατηγός Βέλικο Καντίγιεβιτς, Γιουγκοσλάβος υπουργός Άμυνας και αφοσιωμένος κομμουνιστής, αρχικά επεδίωξε να κρατήσει με τη βια τη Γιουγκοσλαβία ενωμένη και ανακήρυξε την ουδετερότητα του στρατού στη διαμάχη Σέρβων-Κροατών. Η ηγεσία του λαϊκού στρατού σκόπευε να κόψει την Κροατία στα δύο καταλαμβάνοντας τις περιοχές με σερβικό πληθυσμό στην ενδοχώρα, σχεδόν όλη τη Δαλματική ακτή και μεγάλο τμήμα της κεντρικής και ανατολικής Κροατίας. Σκόπευε να αναγκάσει την πολιτική ηγεσία της Κροατίας να συνθηκολογήσει και να επαναδιαπραγματευτεί τη θέση της ως μέλος της Γιουγκοσλαβίας. Η ηγεσία του λαϊκού στρατού δεν κυριαρχούταν από εθνικά Σέρβους και αυτοί οι στόχοι αντικατόπτριζαν τη «γιουγκοσλαβική» ματιά της πολυεθνικής ηγεσίας. Ο Καντίγιεβιτς ήταν μισός Κροάτης και μιστός Σέρβος, ο υπαρχηγός του Σλοβένος, ο διοικητής στη πρώτη φάση της μάχης Σλαβομακεδόνας και ο επικεφαλής της αεροπορίας, ο οποίος βομβάρδισε επανειλημμένως το Βούκοβαρ κατά τη διάρκεια της μάχης, ήταν Κροάτης. Η απώλεια της Σλοβενίας μετά τον πόλεμο των δέκα ημερών κατέστησε αδύνατο να εκπληρωθεί ο αρχικός στόχος να μείνει η Γιουγκοσλαβία ενωμένη. Πολλοί από τους Σέρβους στον στρατό δεν ήθελαν να πολεμήσουν για μια πολυεθνική Γιουγκοσλαβία. Ο στρατός απέκτησε ολοένα αυξανόμενο σερβικό χαρακτήρα, καθώς οι μη-Σέρβοι λιποτάκτησαν ή αρνήθηκαν να καταταγούν. Κάποιοι από τους διοικητές του λαϊκού στρατού υποστήριζαν ανοικτά τους Σέρβους επαναστάτες στην Κροατία και τους παρείχαν όπλα. Αν και ο Καντίγιεβιτς και άλλοι διοικητές του στρατοί αρχικά συμφώνησαν ότι «ο λαϊκός στρατός πρέπει να υπερασπίζεται όλα τα έθνη της Γιουγκοσλαβίας», τελικά αναγνώρισαν ότι δεν υπήρχε πιθανότητα να επιτύχουν τους αρχικούς τους στόχους και υποστήριξαν τους επαναστάτες Σέρβους στην Κροατία. Η γιουγκοσλαβική και σερβική προπαγάνδα απεικόνιζε τους Κροάτες αποσχιστές ως τους βίαιους Ουστάσι, οι οποίοι είχαν καταλάβει παράνομα τη Γιουγκοσλαβία και απειλούσαν Σέρβους πολίτες, υπενθυμίζοντας τα αντισερβικά πογκρόμ κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Καντίγιεβιτς αργότερα δικαιολόγησε την επίθεση του λαϊκού στρατού στο Βούκοβαρ λέγοντας ότι «αποτελούσε ραχοκοκκαλιά του κροατικού στρατού» και ότι «έπρεπε να απελευθερωθεί». Φάση Α, Αύγουστος-Σεπτέμβριος 1991 Η μάχη του Βούκοβαρ έλαβε χώρα σε δύο φάσεις και διήρκεσε περίπου 90 μέρες: από τον Αύγουστο μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1991, πριν η πόλη περικυκλωθεί πλήρως, και από τις αρχές Οκτωβρίου μέχρι τα μέσα Νοεμβρίου, όταν η πόλη περικυκλώθηκε και στη συνέχεια κατελήφθη από τον λαϊκό στρατό. Από τον Ιούνιο, οι Σερβικές δυνάμεις υπέβαλαν το Βούκοβαρ και τα γειτονικά του χωριά σε καθημερινό ή σχεδόν καθημερινό βομβαρδισμό με βλήματα και όλμους. Κατά τη διάρκεια του Ιούλη, ο λαϊκός στρατός και η ΤΟ άρχισαν να αναπτύσσουν μεγάλους αριθμούς στρατιωτών στην ανατολική Σλαβονία, περιβάλλοντας το Βούκοβαρ από τρεις πλευρές. Οι σφοδρές συγκρούσεις ξεκίνησαν στα τέλη του Αυγούστου. Τις 23 Αυγούστου, το Μπόροβο Νασέλιε δέχθηκε σφοδρό βομβαρδισμό. Οι κροατικές δυνάμεις κατέρριψαν δύο γιουγκοσλαβικά μαχητικά αεροσκάφη Soko G-2 Galeb χρησιμοποιώντας αντιαεροπορικούς πυραύλους. Την επόμενη μέρα, ο Λαϊκός Στρατός, η Αεροπορία και το Ναυτικό άρχισαν μαζική επίθεση, χρησιμοποιώντας αεροσκάφη, πολεμικά πλοία στον Δούναβη, άρματα μάχης και πυροβόλα όπλα. Η επίθεση, η οποία εξαπολύθηκε από τις δύο πλευρές των συνόρων και προκάλεσε εκτεταμένες καταστροφές και θανάτους πολιτών. Η κροατικές κυβέρνηση επιτέθηκε σε τάγματα του λαϊκού στρατού και αποθήκες όπλων σε όλη τη χώρα τις 14 Σεπτεμβρίου, μια επίθεση η οποία ονομάστηκε η μάχη των στρατώνων. Ο στρατώνας του Βούκοβαρ ήταν ένας από αυτούς που δέχθηκαν επίθεση εκείνη την ημέρα, αλλά ο λαϊκός στρατός κατάφερε να τον υπερασπιστεί. Ως αντίποινα, Σέρβοι παραστρατιωτικοί επιτέθηκαν σε περιοχές νοτιοδυτικά του Βούκοβαρ από το Νεγκοσλάβτσι, τρέποντας 2.000 ανθρώπους σε φυγή. Υπήρχαν αναφορές για μαζικές δολοφονίες και θανάτους πολιτών. Οι κροατικές δυνάμεις έξω από την περίμετρο του Βούκοβαρ απέκτησαν μεγάλες ποσότητες όπλων και πυρομαχικών από αποθήκες που κατέλαβαν εκεί, βοηθώντας τες να αναχαιτίσουν τις επιθέσεις του λαϊκού στρατού. Ο λαϊκός στρατός απάντησε με μαζική επίθεση στην ανατολική Σλαβονία, όπου σκόπευε να προελάσει δυτικά μέσα από το Βικόβτσι και το Όσιγιεκ προς το Ζάγκρεμπ. Ο στρατός δεν παρέκαμψε το Βούκοβαρ, διότι επεδίωκε να βοηθήσει τους πολιορκημένους στους στρατώνες και να εξαλείψει πιθανή απειλή στις γραμμές ανεφοδιασμού. Ο λαϊκός στρατός δεν επεδίωκε να γίνει το Βούκοβαρ κύριος στόχος της επίθεσης, αλλά, όπως συνέβη και στο Στάλινγκραντ κατά τη διάρκεια του Β΄ παγκοσμίου πολέμου, η αρχική εμπλοκή έγινε πολιτικό σύμβολο και στις δύο πλευρές. Τις 19 Σεπτεμβρίου, μια μονάδα του λαϊκού στρατού, αποτελούμενη από τουλάχιστον εκατό Τ-55 και Μ-84 άρματα μάχης, με θωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού και βαρύ πυροβολικό έφυγε από το Βελιγράδι. Εισήλθε στην Κροατία κοντά στη σερβική πόλη Σιντ στις 20 Σεπτεμβρίου. Οι κροατικές δυνάμεις σύντομα εξαλείφθηκαν και υποχώρησαν στο Βούκοβαρ. Η πρώτη μηχανοκίνητη ταξιαρχία έφτασε σύντομα στους στρατώνες του Βούκοβαρ και ήρε την πολιορκία. Επίσης, κινήθηκαν για να περικυκλώσουν στο Βούκοβαρ. Μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου, η πόλη είχε σχεδόν περικυκλωθεί, όλοι οι δρόμοι από και προς την πόλη είχαν αποκλειστεί και η μόνη οδός πρόσβασης ήταν μέσο ενός αγροτικού δρόμου ο οποίος διέσχιζε ένα εκτεθειμένο χωράφι με καλαμπόκια. Ο λαϊκός στρατός πραγματοποίησε επανειλημμένες επιθέσεις στο Βούκοβαρ, αλλά δεν κατάφερε πρόοδο. Τα θωρακισμένα οχήματα, σχεδιασμένα για μάχη σε ανοικτό πεδίο, δεν μπορούσαν να εισέλθουν στους στενούς δρόμους του Βούκοβαρ. Δεν υπήρχε υποστήριξη από το τακτικό πεζικό και οι μη επαρκώς εκπαιδευμένοι και χωρίς ισχυρό κίνητρο στρατιώτες της ΤΟ ήταν ανεπαρκές υποκατάστατο. Οι στρατιώτες του λαϊκού στρατού φαινόταν να μην κατανοούν πώς να κάνουν επιχειρήσεις σε πόλεις και οι αξιωματούχοι επέδειξαν αργή και αντιδραστική λήψη αποφάσεων στο πεδίο της μάχης. Οι κροατικές δυνάμεις αντιμετώπισαν τις επιθέσεις του λαϊκού στρατού, τοποθετώντας νάρκες στους δρόμους, στέλνοντας κινητές μονάδες εξοπλισμένες με αντιαρματικά όπλα, τοποθετώντας ελεύθερους σκοπευτές και πολεμώντας από ισχυρά οχυρωμένες θέσεις. Ο λαϊκός στρατός αρχικά βασιζόταν σε θωρακισμένες ομάδες οι οποίες θα προωθούνταν στους δρόμους και θα ακολουθούσαν μερικοί λόχοι πεζικού. Οι Κροάτες αντέδρασαν, χρησιμοποιώντας αντιαρματικά όπλα από μικρή απόσταση, ακόμη και 20 μέτρα, ώστε να ακινητοποιήσουν τα οχήματα, παγιδεύοντας τους υπόλοιπους στρατιώτες. Προσπαθούσαν να μην καταστρέψουν τελείως τα θωρακισμένα οχήματα του λαϊκού στρατού, για να χρησιμοποιήσουν τα υλικά για τον ανεφοδιασμό. Οι Κροάτες χρησιμοποίησαν την τακτική της «ενεργούς άμυνας» ώστε να αποσυντονίσουν τον λαϊκό στρατό. Αντιαρματικές και νάρκες ενάντια προσώπων εμπόδιζαν τους ελιγμούς του λαϊκού στρατού. Οι αντισυμβατικές τακτικές χρησιμοποιήθηκαν για να υποβαθμίσουν το ηθικό του λαϊκού στρατού, όπως να τοποθετούν νάρκες κάτω άρματα μάχης του λαϊκού στρατού ενώ ήταν σταματημένα τη νύχτα, με αποτέλεσμα να εκρήγνυνται όταν ξεκινούσαν το πρωί. Οι απώλειες του λαϊκού στρατού ήταν βαριές. Σε ένα δρόμο, ο οποίος έγινε γνωστός ως το «νεκροταφείο των τανκ», περίπου εκατό θωρακισμένα οχήματα καταστράφηκαν, τα δεκαπέντε από τον συνταγματάρχη Μάρκο Μπάμπιτς. Οι απώλειες εξουθένωσαν το ηθικό των Σέρβων σε όλη την αλυσίδα της διοίκησης. Ο λαϊκός στρατός άρχισε τη χρήση πυροβολικού και ρουκετών ενάντια στην πόλη. Μέχρι το τέλος της μάχης, πάνω από 700.000 βλήματα και άλλα πυρομαχικά είχαν βομβαρδίσει το Βούκοβαρ, με ρυθμό μέχρι 12.000 την ημέρα. Εκτιμάται ότι το Βούκοβαρ και οι γειτονικές περιοχές βομβαρδίστηκαν με πάνω από 2,5 εκατομμύρια βλήματα διαμέτρου από 20 χιλιοστά και άνω. Ο βομβαρδισμός ήταν πιο σφοδρός και από αυτόν του Στάλινγκραντ, λαμβάνοντας υπόψιν την γεωγραφική έκταση. Οι εκατοντάδες πολίτες που παρέμεναν στο Βούκοβαρ έβρισκαν καταφύγιο σε κελάρια και καταφύγιο τα οποία είχαν κτιστεί κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Οι αδυναμίες του λαϊκού στρατού και η αλλαγή τακτικής Η έλλειψη υποστήριξης από το πεζικό ήταν εξαιτίας της υπερβολικά αργής επιστράτευσης τους προηγούμενους μήνες. Πολλοί έφεδροι, οι οποίοι προέρχονταν από όλες τις δημοκρατίες της Γιουγκοσλαβίας, συμπεριλαμβανομένης της Κροατίας, αρνήθηκαν να αναφερθούν στο καθήκον, και πολλοί στρατιώτες λιποτάκτησαν αντί να πολεμήσουν. Η Σερβία δεν ήταν ποτά επισήμως σε πόλεμο και δεν έλαβε χώρα γενική επιστράτευση. Εκτιμάται ότι 150.000 Σέρβοι έφυγαν στο εξωτερικό για να αποφύγουν τη στρατολόγηση και πολλοί άλλοι λιποτάκτησαν ή κρύφτηκαν. Μόνο το 13% των στρατολογημένων αναφέρθηκαν. Άλλοι 40.000 οργάνωσαν επαναστάσεις σε πόλεις σε όλη τη Σερβία. Η σερβική εφημερίδα Vreme σχολίασε τον Ιούλιο του 1991 ότι η κατάσταση ήταν αυτή μιας «πλήρης αποσύνθεσης του στρατού». Το ηθικό στο πεδίο της μάχης ήταν χαμηλό. Οι διοικητές του λαϊκού στρατού για να τονώσουν το ηθικό των αντρών για μάχη πυροβολούσαν στις ίδιες τις θέσεις. Όταν ο διοικητής μια μονάδας του λαϊκού στρατού στο Βούκοβαρ απαίτησε να μάχη ποιος θέλει να πολεμήσει και ποιος να επιστρέψει σπίτι, η μονάδα χωρίστηκε στα δύο. Ένας στρατιώτης ο οποίος δεν μπορούσε να αποφασίσει σε ποια πλευρά θα πάει, αυτοπυροβολήθηκε. Ένας αξιωματικός του λαϊκού στρατού ο οποίος υπηρέτησε στο Βούκοβαρ περιέγραψε πώς οι άντρες του αρνήθηκαν να υπακούσουν σε εντολές σε πολλές περιπτώσεις «εγκαταλείποντας τα οχήματα μάχης, πετώντας τα όπλα τους, μαζεύονταν, κάθονταν και τραγουδούσαν το Give Peace a Chance του Τζον Λένον.» Στα τέλη Οκτώβρη, ένα ολόκληρο τάγμα πεζικού από το Νόβι Σαντ στη Σερβία, εγκατέλειψε τη επίθεση στο Μπόροβο Νασέλια και λιποτάκτησε. Μια άλλη ομάδα εφέδρων πέταξαν τα όπλα τους και επέστρεψαν στη Σερβία πεζοί, διασχίζοντας την τοπική γέφυρα. Ένας οδηγός άρματος μάχης, ο Βλάντιμιρ Ζίβκοβιτς, οδήγησε το τανκ του από τη γραμμή του μετώπου στο Βούκοβαρ μέχρι το κτίριο του γιουγκοσλαβικού κοινοβουλίου στο Βελιγράδι, και το άφησε στα σκαλιά στην είσοδο του κοινοβουλίου. Συνελήφθη και ανακηρύχθηκε τρελός από τις αρχές. Η μεταχείρισή του εξόργισε τους συναδέλφους του, οι οποίοι διαμαρτυρήθηκαν καταλαμβάνοντας ένα τοπικό σταθμό με την απειλή του όπλου και ανακοίνωσαν ότι «δεν είμαστε προδότες, αλλά δεν θέλουμε να είμαστε οι επιτιθέμενοι». Στα τέλη Σεπτεμβρίου, ο αντισυνταγματάρχης Ζίβοτα Πάνιτς τοποθετήθηκε επικεφαλής της επιχείρησης ενάντια στο Βούκοβαρ. Δημιούργησε νέα κεντρικά γραφεία και διατάξεις ελέγχου ώστε να επιλυθεί η αποδιοργάνωση η οποία είχε εμποδίσει τις επιχειρήσεις του λαϊκού στρατού. Ο Πάνιτς χώρισε τις δυνάμεις του λαϊκού στρατού σε βόρεια και νότια περιοχή ευθύνης. Η βόρεια περιοχή ευθύνης ανατέθηκε στον υποστράτηγο Μλάντεν Μπράτιτες, και στον συνταγματάρχη Μίλε Μρκσιτς δόθηκε η νότια. Μαζί με νέα στρατεύματα έφτασαν και παραστρατιωτικές οργανώσεις. Ήταν καλά οπλισμένοι και υψηλό ηθικό, αλλά ήταν συχνά απείθαρχοι και βίαιοι. Σχημάτισαν ομάδες του μεγέθους του τάγματος, καθώς δεν είχαν εφέδρους. Ο διοικητής του σώματος του Νόβι Σαντ έχει καταγραφεί μετά τη μάχη να εξαίρει τη Σερβική Εθελοντική Φρουρά («τίγρεις»), του Ζέλικο Ραζνάτοβιτς, γνωστού και ως Αρκάν. Ο Πάνιτς συνδύασε τους παραστρατιωτικούς με εκπαιδευμένες ομάδες οι οποίες στόχευαν να αφαιρέσουν τις νάρκες και να καθαρίσουν αμυντικά σημεία, και υποστηρίζονταν από βαριά θωράκιση και πυρομαχικά. Οι παραστρατιωτικοί άρχισαν μια νέα επίθεση, η οποία άρχισε στις 30 Σεπτεμβρίου. Η επίθεση πέτυχε να αποκόψει την τροφοδοσία του Βούκοβαρ όταν κατελήφθη το χωριό Μαρίντσι την 1 Οκτωβρίου. Λίγο αργότερα, ο διοικητής της 204ης ταξιαρχίας, Μίλε Ντεντάκοβιτς, κατάφερε να λύσει τον αποκλεισμό φτάνοντας στο κροατοκρατούμενο χωριό Βινκόβτσι. Ο υπαρχηγός του, Μπράνκο Μπόρκοβιτς, ανέλαβε την υπεράσπιση του Βούκοβαρ. Ο στρατηγός Άντον Τους, διοικητής των κροατικών δυνάμεων έξω από την περίμετρο του Βούκοβαρ, έθεσε τον Ντεντάκοβιτς επικεφαλής για την επιχείρηση ανακούφισης της πολιορκίας της πόλης και άρχισε αντεπίθεση στις 13 Οκτωβρίου. Περίπου 800 στρατιώτες και 10 άρματα μάχης ενεπλάκησαν στην επίθεση, η οποία άρχισε νωρίς το πρωί. Ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας εισήλθαν στο Μαρίντσι πριν το μεσημέρι, αλλά υποχώρησαν επειδή δεν μπορούσαν αν διατηρήσουν τις θέσεις τους. Η 252η θωρακισμένη ταξιαρχία του λαϊκού στρατού προκάλεσε σοβαρές απώλειες στις κροατικές δυνάμεις και η επίθεση σταμάτησε στην 13:00. Επιτράπηκε σε ανθρωπιστική βοήθεια από τον Ερυθρό Σταυρό να εισέλθει στο Βούκοβαρ. Φάση Β΄, Οκτώβριος-Νοέμβριος 1991 Κατά τη διάρκεια της τελικής φάσης της μάχης, οι εναπομείναντες κάτοικοι του Βούκοβαρ, συμπεριλαμβανομένων χιλιάδων Σέρβων, βρήκαν καταφύγιο σε κελάρια και κοινοτικά καταφύγια, τα οποία στέγαζαν μέχρι 700 άτομα το ένα. Δημιουργήθηκε επιτροπή κρίσης, με έδρα ένα πυρηνικό καταφύγιο κάτω από το δημοτικό νοσοκομείο. Η επιτροπή ανέλαβε τη διοίκηση της πόλης και οργάνωσε την παράδοση φαγητού, νερού και ιατρικών προμηθειών. Διατηρούσε τον αριθμό πολιτών στους δρόμους στο ελάχιστο και διασφάλισε ότι κάθε καταφύγιο φυλασσόταν και διέθετε τουλάχιστον ένα γιατρό και μια νοσηλεύτρια. Το νοσοκομείο έπρεπε να αντιμετωπίσει εκατοντάδες τραυματίες - περίπου δεκαέξι με ογδόντα κάθε μέρα, τα τρία τέταρτα από αυτούς πολίτες, στο δεύτερο μισό του Σεπτεμβρίου. Αν και το κτίριο είχε το σήμα του Ερυθρού Σταυρού, δέχθηκε πάνω από 800 βλήματα κατά τη διάρκεια της μάχης Το μεγαλύτερο τμήμα του κτιρίου ήταν κατεστραμμένο και το προσωπικό και οι ασθενείς έπρεπε να μεταφερθούν σε υπόγειους διαδρόμους. Η εντατική μονάδα μετακινήθηκε στο πυρηνικό καταφύγιο. Τις 4 Οκτωβρίου, η Γιουγκοσλαβική Αεροπορία επιτέθηκε στο νοσοκομείο, καταστρέφοντας το τμήμα του που λειτουργούσε. Μια βόμβα διαπέρασε πολλά πατώματα, δεν εξερράγη και κατέληξε στο πόδι ενός τραυματία, χωρίς να τον τραυματίσει. Ένας από τους γιατρούς του νοσοκομείου αργότερα ρώτησε τη Σερβία γιατί επιτέθηκε στο νοσοκομείο και έλαβε την απάντηση «επειδή εκεί βρίσκονταν τραυματισμένοι Κροάτες στρατιώτες». Οι κροατικές δυνάμεις προσάρμοσαν αρκετά διπλάνα Antonov An-2 για να ρίψουν προμήθειες με αλεξίπτωτα στο Βούκοβαρ. Τα αεροσκάφη επίσης χρησιμοποιήθηκαν για τη ρίψη αυτοσχέδιων βομβών φτιαγμένες από ντεπόζιτα καυσίμων και θερμοσίφωνες γεμάτους εκρηκτικά και μεταλλικές ράβδους. Το πλήρωμα χρησιμοποιούσε GPS για να βρει το στόχο και στη συνέχεια έσπρωχνε τα φορτία από την πλευρική πόρτα. Ένα από τα αεροσκάφη καταρρίφθηκε από ένα πύραυλο SA-6, σκοτώνοντας τον Μάρκο Ζίβκοβιτς, διοικητή της αεροπορικής μονάδας. Η Ευρωπαϊκή Κοινότητα επιχείρησε να προσφέρει ανθρωπιστική βοήθεια σε 12.000 πολίτες παγιδευμένους εντός της περιμέτρου, αλλά μόνο μια ομάδα βοήθειας κατάφερε να φτάσει. Οι κροατικές δυνάμεις διέκοψε τη στρατιωτική δράση για να εισέλθει η βοήθεια στις 12 Οκτωβρίου, αλά ο λαϊκός στρατός χρησιμοποίησε την παύση πυρός για επιπλέον στρατιωτικά κέρδη. Μετά την αποχώρηση της αυτοκινητοπομπής, ο λαϊκός στρατός την καθυστέρησε για δύο μέρες και χρησιμοποίησε τον χρόνο για να τοποθετήσει νάρκες, να φέρει ενισχύσεις και να παγιώσει τον έλεγχο του λαϊκού στρατού στο δρόμο από το Βούκοβαρ. Όταν η αυτοκινητοπομπή έφτασε, παρέδωσε ιατρικές προμήθειες στο νοσοκομείο του Βούκοβαρ και απομάκρυνε 114 τραυματισμένους πολίτες. Τις 16 Οκτωβρίου, ο λαϊκός στρατός ξεκίνησε μαζική επίθεση ενάντια στο Μπόροβο Νασέλιε. Επέτυχε μερικά εδαφικά κέρδη, αλλά καθηλώθηκε από την αποφασισμένη άμυνα των Κροατών. Τις 30 Οκτωβρίου, ο λαϊκός στρατός εξαπέλυσε μια πλήρως συντονισμένη επίθεση, με αιχμή του δόρατος τις παραστρατιωτικές δυνάμεις, με το πεζικό και τα μηχανικά στρατεύματα να προωθούνται εν μέσω της κροατικής άμυνας. Οι δυνάμεις του λαϊκού στρατού, χωρισμένες σε βόρειο και νότιο επιχειρησιακό τομέα, επιτέθηκαν ταυτόχρονα σε πολλά σημεία και απώθησαν τους αμυνόμενους. Ο λαϊκός στρατός υιοθέτησε επίσης νέες τακτικές, όπως να πυροβολεί εντός σπιτιών και στη συνέχεια να περνάει με άρματα μάχης από μέσα τους, χρησιμοποιώντας δακρυγόνα και καπνογόνα για να αναγκάσουν τους αμυνόμενους να βγουν από τις κρυψώνες τους, προκαλώντας βαριές απώλειες, και χρησιμοποίησαν αντιαρματικά και αντιαεροπορικά όπλα για να καταλάβουν την πόλη κτίριο-κτίριο. Τις 2 Νοεμβρίου, ο λαϊκός στρατός έφτασε στο στρατηγικό προάστιο Λούτσακ, ανάμεσα στο Μπόροβο Νασέλιε και το Βούκοβαρ, αποκόπτοντας έναν από τους δύο δρόμους που συνέδεαν το κέντρο της πόλης και το βόρειο προάστιο. Εν τω μεταξύ, η Κροατική Εθνοφυλακή (η οποία είχε μετονομαστεί σε Κροατικός Στρατός) επιχείρησε να ανακαταλάβει τα χωριά Μαρίντσι και Τσέριτς ώστε να ανοίξει δρόμος τροφοδοσίας προς το Βούκοβαρ. Άρχισε σφοδρό βομβαρδισμό των οδών πρόσβασης του λαϊκού στρατού προς το Βούκοβαρ και επιτέθηκε σε άρματα μάχης τις γραμμές του λαϊκού στρατού. Ο στρατηγός του λαϊκού στρατού Μλάντεν Μπράτιτς σκοτώθηκε τις 4 Νοεμβρίου, όταν το τανκ χτυπήθηκε από βλήμα, αλλά η υπεροπλία του λαϊκού στρατού σε πυροβολικό και πυραύλους τον βοήθησε να σταματήσει την προέλαση των Κροατών και να προκαλέσουν βαριές απώλειες. Πτώση του Βούκοβαρ Τα στρατεύματα του λαϊκού στρατού ξεκίνησαν μια φιλόδοξη επίθεση στο Δούναβη βόρεια του Λούζατς τις 3 Νοεμβρίου για να ενωθούν με τους παραστρατιωτικούς «Τίγρεις» του Αρκάν. Αυτή η επίθεση χώρισε την κροατική περίμετρο στα δύο και χώρισε τις κύριες ομάδες αμυνόμενων στο κέντρο της πόλης σε μικρότερα οχυρά στο Μπόροβο Νασέλια. Η νότια επιχειρησιακή ομάδα του λαϊκού στρατού άρχισε να προωθείται στο κέντρο του Βούκοβαρ, αποκόπτοντας τις υπόλοιπες ομάδες των αμυνόμενων. Κατέλαβαν την κορυφή του λόφου Μίλοβα Μπρντα, τις 9 Νοεμβρίου, αποκτώντας ξεκάθαρο πεδίο στην πόλη. Στην επίθεση ηγούνταν κυρίως παραστρατιωτικές ομάδες, με τα στρατεύματα του λαϊκού στρατού και τη ΤΟ να έχουν υποστηρικτικό ρόλο, ιδιαίτερα σε απαιτητικές επιχειρήσεις και υποστήριξη πυρομαχικών. Το κροατικό χωριό Μπογκντανόβτσι, ακριβώς δυτικά του Βούκοβαρ, έπεσε στις 10 Νοεμβρίου. Τις 13 Νοεμβρίου, ο λαϊκός στρατός απέκοψε πλήρως το Μπόροβο Νασέλιε από το Βούκοβαρ. Οι κροατικές δυνάμεις εκτός της περιμέτρου του Βούκοβαρ επιχείρησαν μια τελευταία φορά να σπάσουν την πολιορκία επιτιθέμενοι στο χωριό Νούσταρ, αλλά ο λαϊκός στρατός του απώθησε. Πλέον, οι αμυνόμενοι είχαν έλλειψη πυρομαχικών και είχαν εξαντληθεί από τις συνεχείς μάχες χωρίς προοπτική ανακούφισης ή αντικατάστασης των νεκρών και των τραυματισμένων. Είχαν περιοριστεί σε τρεις ξεχωριστούς θύλακες. Με την ήττα πλέον αναπόφευκτη, αρκετές εκατοντάδες Κροάτες στρατιώτες και πολίτες επιχείρησαν αν λύσουν την πολιορκία, καθώς ο λαϊκός στρατός ετοίμαζε την τελική του επίθεση. Οι περισσότεροι που επιχείρησαν να λύσουν στην πολιορκία του Μπόροβο Νασέλιε σκοτώθηκαν. Τις 18 Νοεμβρίου, ο τελευταίος από τους αμυνόμενους στο κέντρο του Βούκοβαρ παραδόθηκε. Πολλοί από τους κατοίκους του Βούκοβαρ ζούσαν σε άθλιες συνθήκες και σχεδόν λιμοκτονούσαν. Μια γυναίκα ανέφερε ότι πέρασε τους τελευταίους δύο μήνες σε καταφύγιο με τα πέντε παιδιά της, χωρίς τουαλέτες ή νερό για πλύσιμο. Έτρωγαν δύο φέτες ψωμί και ένα κομμάτι πατέ την ημέρα. Αν και η μάχη είχε τελειώσει στο κέντρο του Βούκοβαρ, σποραδικές συμπλοκές συνέχισαν για αρκετές ακόμη μέρες σε άλλα σημεία της κατεστραμμένης πόλης. Αν και οι αμυνόμενοι συνέχισαν να αντιστέκονται μέχρι τις 20 Νοεμβρίου και μερικοί κατάφεραν να φύγουν από το Μπόροβο Νασέλιε μέχρι τις 23 Νοεμβρίου. Εγκλήματα πολέμου Πολλοί από όσους αιχμαλωτίστηκαν στο Βούκοβαρ, τόσο στρατιώτες όσο και πολίτες, σκοτώθηκαν. Σέρβοι παραστρατιωτικοί περιφέρονταν στους δρόμους ψάχνοντας για Κροάτες για να σκοτώσουν και προχώρησαν σε πολυάριθμες εκτελέσεις. Οι δημοσιογράφοι είδαν μια τέτοια εκτέλεση στον κύριο δρόμο του Βούκοβαρ και ανέφεραν ότι είδαν στους δρόμους εκατοντάδες πτώματα και ρούχα πολιτών. Δημοσιογράφοι της τηλεόρασης του BBC κατέγραψαν Σέρβους παραστρατιωτικούς να τραγουδούν: « Slobodane, Slobodane, šalji nam salate, biće mesa, biće mesa, klaćemo Hrvate!» («Σλόμπονταν, Σλόμπονταν, στείλε μας λίγη Σαλάτα, θα υπάρχει κρέας, θα υπάρχει κρέας, θα σφάξουμε Κροάτες»). Περίπου 400 άτομα από το νοσοκομείου του Βούκοβαρ - μη-Σέρβοι ασθενείς, ιατρικός προσωπικό, τοπικές πολιτικές μορφές και άλλοι οι οποίοι είχαν καταφύγει εκεί - απομακρύνθηκαν από τον λαϊκό στρατό. Αν και κάποιοι από αυτούς στη συνέχεια απελευθερώθηκαν, περίπου 200 μεταφέρθηκαν στη κοντινή φάρμα Οβτσάρα και εκτελέστηκαν, σε ένα γεγονός γνωστό ως η σφαγή του Βούκοβαρ. Τουλάχιστον 50 άλλοι μεταφέρθηκαν αλλού και δεν τους είδαν ξανά. Χιλιάδες επιπλέον άνθρωποι μεταφέρθηκαν από τον λαϊκό στρατό σε στρατόπεδα-φυλακές σε σερβοκρατούμενες περιοχές και στη Σερβία. Ακολούθησαν επιπλέον μαζικές δολοφονίες: στο Ντάλι, βόρεια του Βούκοβαρ, όπου πολλοί κάτοικοι είχαν ήδη δολοφονηθεί, πολυάριθμοι φυλακισμένοι από το Βούκοβαρ υπεβλήθησαν σε σκληρές ανακρίσεις, ξυλοδαρμούς και βασανιστήρια και τουλάχιστον 35 σκοτώθηκαν. Ο λαϊκός στρατός φυλάκισε δύο χιλιάδες άτομα στη βιομηχανική μονάδα Velepromet στο Βούκοβαρ. Οχτακόσιοι ταξινομήθηκαν ως αιχμάλωτοι πολέμου από τον λαϊκό στρατό. Πολλοί ανακρίθηκαν βίαια, άλλοι εκτελέστηκαν από μέλη της ΤΟ και παραστρατιωτικούς, και άλλοι στάλθηκαν στην Οβτσάρα όπου και σφαγιάστηκαν. Οι υπόλοιποι κρατούμενοι μεταφέρθηκαν σε φυλακή-στρατόπεδο του λαϊκού στρατού με στη Σρέμσκα Μιτρόβιτσα στη Σερβία, όπου γυμνώθηκαν όταν έφτασαν, ξυλοκοπήθηκαν, ανακρίθηκαν και αναγκάστηκαν να κοιμηθούν για εβδομάδες στο ξύλινο πάτωμα. Οι περισσότεροι απελευθερώθηκαν τον Ιανουάριο του 1992, ύστερα από συμφωνία στην οποία μεσολάβησε ο απεσταλμένος του ΟΗΕ Σίρους Βανς. Οι υπόλοιποι συνέχισαν να κρατούνται μέχρι τα μέσα του 1992. Οι Σέρβοι οι οποίοι υπεραμύνθηκαν του Βούκοβαρ θεωρήθηκαν προδότες και τους μεταχειρίστηκαν βάναυσα, με άγριους ξυλοδαρμούς. Οι κρατούμενοι οι οποίοι δεν ήταν ύποπτοι για ανάμειξη με τις κροατικές ένοπλες δυνάμεις απομακρύνθηκαν από το Βούκοβαρ σε άλλες περιοχές στη Σερβία και στην Κροατία. Ο μη σερβικός πληθυσμός του Βούκοβαρ και η τριγύρω περιοχή εθνοκαθάρθηκε και τουλάχιστον 20.000 κάτοικοι του Βούκοβαρ αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την πόλη, όμως και δεκάδες άλλοι οι οποίοι είχαν απομακρυνθεί από την ανατολική Σλαβονία. 2.600 άνθρωποι εξαφανίστηκαν μετά την πτώση της πόλης, από τους οποίους οι 550 είναι ακόμη αγνοούμενοι. Υπήρχαν επίσης περιστατικά βιασμών, για τους οποίους καταδικάστηκαν δύο στρατιώτες. Οι Σερβικές δυνάμεις απομόνωσαν μια ομάδα εξεχόντων ατόμων, ανάμεσα στα οποία ήταν η Δρ. Βέσνα Μπόσανακ, διευθύντρια του νοσοκομείου, η οποία θεωρούταν ηρωίδα στην Κροατία, αλλά είχε δαιμονοποιηθεί από τα σερβικά μέσα. Αυτή και ο σύζυγός της μεταφέρθηκαν στη φυλακή στη Σρέμκα Μιτρόβιτσα, όπου κλειδώθηκε σε ένα δωμάτιο μαζί με 66 άλλες γυναίκες για αρκετές εβδομάδες. Ο σύζυγός του υπέστη επανειλημμένους ξυλοδαρμούς. Μετά από αρκετές εφέσεις από τη Διεθνή Επιτροπή του Ερυθρού Σταυρού, το ζευγάρι απελευθερώθηκε από τη φυλακή με ανταλλαγή κρατούμενων. Ο Κροάτης δημοσιογράφος του ραδιοφώνου Σίνισα Γλαβάσεβιτς, του οποίου οι μεταδόσεις είχαν γίνει σύμβολο στην Κροατία, μεταφέρθηκε στην Οβτσάρα, όπου ξυλοκοπήθηκε και πυροβολήθηκε μαζί με τα άλλα θύματα της σφαγής. Το Βούκοβαρ υπέστη συστηματική λεηλασία μετά την κατάληψή του. Ένας στρατιώτης του λαϊκού στρατού ο οποίος πολέμησε στο Βούκοβαρ είπε στη σερβική εφημερίδα Dnevni Telegraf ότι «οι Τσέτνικ (παραστρατιωτικοί) συμπεριφέρονταν σαν επαγγελματίες ληστές, ήξεραν τι να ψάξουν στα σπίτια που λεηλατούσαν». Ο λαϊκός στρατός συμμετείχε επίσης στη λεηλασία. Περισσότερα από 8.000 έργα τέχνης λεηλατήθηκαν κατά τη διάρκεια της μάχης, συμπεριλαμβανομένων των περιεχομένων του δημοτικού μουσείου, στο κάστρο Ελτς, το οποίο είχε βομβαρδιστεί και καταστραφεί κατά τη διάρκεια της μάχης. Η Σερβία επέστρεψε 2.000 έργα τέχνης τον Δεκέμβριο του 2001. Παραπομπές Πηγές Βιβλία Ειδησεογραφικά άρθρα Άλλες πηγές Διάλυση της Γιουγκοσλαβίας
504902	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE%BF%CF%8D%CE%B9%CE%BD%CF%84%CE%B9	Νούιντι	Το Νούιντι (επίσης, Νγιούγκντι, Νγιούγκντη, και Νγιούιντι) αποτελεί χωριό και δήμο της επαρχίας Σαμάχι του Αζερμπαϊτζάν. Έχει πληθυσμό 632 κατοίκους. Παραπομπές Κατοικημένες περιοχές στην Επαρχία Σαμάχι Χωριά του Αζερμπαϊτζάν
784527	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%B5%CF%83%CE%BF%CE%B1%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AC%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%B7%20%CF%87%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1	Μεσοαμερικάνικη χρονολογία	Η μεσοαμερικάνικη χρονολογία είναι η αποδεκτή μέθοδος περιγραφής της ιστορίας των προκολομβιανών πολιτισμών της Μεσοαμερικής με όρους ονομασμένων εποχών και περιόδων, από τις πρώτες ενδείξεις ανθρώπινης εγκατάστασης έως την πρώιμη αποικιακή περίοδο μετά τον ισπανικό αποικισμό της Αμερικής. Οι ιστορικοί και οι αρχαιολόγοι χωρίζουν την ιστορία της Μεσοαμερικής σε περιόδους. Οι ημερομηνίες που αναφέρονται είναι μόνο εκτιμήσεις και οι μεταβάσεις από τη μια περίοδο στην άλλη δεν συνέβησαν ταυτόχρονα και υπό τις ίδιες συνθήκες μεταξύ διαφορετικών λαών. Ορισμένοι ερευνητές αμφισβητούν ακόμη και αυτή την ευρωκεντρική άποψη, η οποία μοιάζει αρκετά με τη χρονολογία της Αρχαίας Ελλάδας. Ο πολιτισμός της Μεσοαμερικής είναι ένας σύνθετος συνδυασμός διαφορετικών πολιτισμών που προέκυψαν σε διαφορετικούς χρόνους. Οι διαδικασίες που οδήγησαν στη διαμόρφωση καθενός από τα πολιτιστικά συστήματα της Μεσοαμερικής καθορίστηκαν όχι μόνο από την εσωτερική δυναμική της αντίστοιχης κοινωνίας, αλλά και από εξωτερικούς και ενδογενείς παράγοντες - για παράδειγμα, μεταναστεύσεις πληθυσμών ή φυσικές καταστροφές. Χρονολογία Δείτε επίσης Ιστορία του Μεξικού Μεσοαμερική Νέα Ισπανία Νέος Κόσμος Παραπομπές Βιβλιογραφία Carrasco, David (2001). The Oxford Encyclopedia of Mesoamerican Cultures: The Civilizations of Mexico and Central America. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-510815-6. Κεντρική Αμερική
612944	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%80%CE%BF%CE%B2%CE%AC%CE%B8%CF%81%CE%B1%20%CE%9A%CE%B1%CE%B2%CE%AC%CE%BB%CE%B1%CF%82	Αποβάθρα Καβάλας	Η Αποβάθρα Καβάλας ή Ελευθερών είναι μικρός παραθαλάσσιος οικισμός της Νέας Ηρακλίτσας στο νομό Καβάλας. Σύμφωνα με τα στοιχεία της απογραφής του 2011, ο πληθυσμός της ανέρχεται στους 45 κατοίκους. Γενικά στοιχεία Η Αποβάθρα βρίσκεται στον όρμο Ελευθερών δίπλα στο παλιό λιμάνι της Νέας Περάμου. Απέχει 17 χλμ. ΝΔ. από την πόλη της Καβάλας, 2,5 χλμ. ΒΑ. από τη Νέα Πέραμο και 2 χλμ. νότια από τη Νέα Ηρακλίτσα. Ο όρμος είναι χαρακτηρισμένη περιοχή Natura 2000 και πρόκειται για προστατευμένη αμμώδη ακτή με ρηχά νερά, πλούσια χλωρίδα φυκιών σε μικρές πέτρες και με παρουσία Ζοστέρας του Νολτ (Zostera noltii) και εκτεταμένες κλίνες Ποσειδωνίας (Posidonia) μέχρι βάθος 30 μέτρων. Ως οικισμός αναφέρεται για πρώτη φορά επίσημα το 1991 με 14 κατοίκους να προσαρτάται στην τότε κοινότητα Νέας Ηρακλίτσας της επαρχίας Παγγαίου. Το 1997 υπήχθη στον δήμο Ελευθερών, ενώ σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης ανήκει στην τοπική κοινότητα Νέας Ηρακλίτσης του δήμου Παγγαίου. Εξωτερικοί σύνδεσμοι Η Αποβάθρα Καβάλας στο https://www.google.gr/maps Παραπομπές Δήμος Παγγαίου Χωριά του νομού Καβάλας
571339	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CF%84%CE%AC%CF%81%CE%B1%CF%82%20%CE%A1%CE%B9%CE%BD%CE%BA%CE%B5%CE%B2%CE%AF%CF%84%CF%83%CE%B9%CE%BF%CF%85%CF%82	Γκιντάρας Ρινκεβίτσιους	Ο Γκιντάρας Ρινκεβίτσιους (λιθουανικά: Gintaras Rinkevičius, γεννήθηκε το 1960) είναι Λιθουανός μαέστρος, ο οποίος βραβεύθηκε το 1994 με το Εθνικό Βραβείο Πολιτισμού και Τεχνών της Λιθουανίας. Το 1989 ίδρυσε τη Λιθουανική Κρατική Συμφωνική Ορχήστρα. Ζωή και καριέρα Ο Ρινκεβίτσιους αποφοίτησε από τη Σχολή Καλών Τεχνών Μ.Κ. Τσιουρλιόνις της Λιθουανίας, από το Ωδείο της Αγίας Πετρούπολης το 1983 και από το Κρατικό Ωδείο Τσαϊκόφσκι της Μόσχας το 1986. Το 1985 κέρδισε τον Διεθνή Διαγωνισμό Συνθετών στο Βερολίνο Χέρμπερτ φον Καραγιάν. Μεταξύ του 1996 και του 2003, υπήρξε καλλιτεχνικός διευθυντής και επικεφαλής μαέστρος της Εθνικής Όπερας της Λετονίας. Ήταν επίσης επικεφαλής μαέστρος στο Θέατρο Όπερας και Μουσικής του Μάλμο από το 2002 έως το 2005. Μεταξύ των συμφωνικών ορχηστρών που έχει καθοδηγήσει είναι η Συμφωνική Ορχήστρα του Βερολίνου, η Staatskapelle Weimar, η Συμφωνική Ορχήστρα του Τίβολι στην Κοπεγχάγη, η Φιλαρμονική Ορχήστρα της Αγίας Πετρούπολης, η Ρωσική Εθνική Ορχήστρα και η Ρωσική Κρατική Συμφωνική Ορχήστρα. Έχει κάνει παραστάσεις στο Σάλτσμπουργκ, το Ρόγιαλ Άλμπερτ Χολ στο Λονδίνο και το θέατρο των Ηλυσίων Πεδίων στο Παρίσι, καθώς και στην Ταϊβάν και το Χονγκ Κονγκ. Έχει εμφανιστεί ως μαέστρος στο Θέατρο Μπολσόι στη Μόσχα από το 2003. Ο Ρινκεβίτσιους συνεχίζει να εργάζεται στη Λιθουανία, διοργανώνοντας όπερες στο Θέατρο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και Μπαλέτου της Λιθουανίας, ως αρχιμουσικός και καλλιτεχνικός διευθυντής της Λιθουανικής Κρατικής Συμφωνικής Ορχήστρας και ως καθηγητής στη Λιθουανική Ακαδημία Μουσικής και Θεάτρου. Έχει χρησιμοποιήσει αυτές τις ευκαιρίες για να παρουσιάσει μια σειρά από πρωτότυπες συνθέσεις από Λιθουανούς συνθέτες, συμπεριλαμβανομένου του Μια Επιστολή σε Ολόκληρη την Κοινωνία από τους Αλγκίρντας Μαρτινάιτις, Άγκνους Ντέι και Φελίξας Μπαγιόρας. Από τον Σεπτέμβριο του 2007 ο Γκιντάρας Ρινκεβίτσιους είναι επίσης καλλιτεχνικός διευθυντής και κύριος διευθυντής της Ακαδημαϊκής Συμφωνικής Ορχήστρας του Νοβοσιμπίρσκ. Βραβεύσεις Νικητής, Πέμπτος Ομόσπονδος Διαγωνισμός Συνθετών στη Μόσχα (1983) Δαφνοστεφής, Διεθνής διαγωνισμός στη μνήμη του Γιάνος Φέρεντσικ στη Βουδαπέστη (1986) Τάγμα του Μεγάλου Δούκα της Λιθουανίας Γκεντιμίνας, τέταρτη τάξη (1997) Μεγάλο Λετονικό Μουσικό Βραβείο (1997 και 2000) Λετονικό Τάγμα των Τριών Αστέρων Ιππότης του Βασιλικού Νορβηγικού Τάγματος της Αξίας Διοικητής του Πορτογαλικού Τάγματος της Αξίας Παραπομπές Εξωτερικοί σύνδεσμοι Lithuanian State Symphony Orchestra. Retrieved September 7, 2007. Vilnius - European Capital of Culture in 2009. Ministry of Culture of the Republic of Lithuania. Retrieved September 7, 2007. Λιθουανοί μουσικοί
831011	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%BA%CF%81%CE%BF%CF%80%CE%AD%CE%BB%CE%BB%CE%BF%20%CE%9A%CE%B1%CF%8A%CF%81%CF%8C%CE%BB%CE%B9	Γκροπέλλο Καϊρόλι	Το Γκροπέλλο Καϊρόλι (ιταλικά: Gropello Cairoli) είναι ιταλικός δήμος στην Επαρχία της Παβίας, στην περιφέρεια της Λομβαρδίας. Παραπομπές Δήμοι της Επαρχίας της Παβίας
127143	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%AC%CE%BC%CE%BF%CF%82%20%CE%99%CE%99%CE%99%20%28%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CF%84%CE%BF%CF%81%CF%80%CE%B9%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CF%8C%29	Σάμος ΙΙΙ (αντιτορπιλικό)	{{Πληροφορίες πλοίου \| εικόνα = \| μέγεθος εικόνας = \| λεζάντα = \| παραγγελία = \| ναυπηγείο = Fairfield Shipbuilding and Engineering Company, Γκόβαν \| έναρξη ναυπήγησης = 1914 \| καθέλκυση = 1 Φεβρουαρίου 1915 \| έναρξη υπηρεσίας = 16 Αυγούστου 1915 \| παροπλισμός = 1921 \| δίδυμο = Χίος ΙΙΙ, Κρήτη ΙΙΙ και Λέσβος ΙΙ \| χρήση = \| κατάληξη = \| εκτόπισμα = 1200 τόνοι \| μήκος = \| πλάτος = \| βύθισμα = \| πρόωση = 25.000 shp \| ταχύτητα = 23 κόμβοι \| αυτονομία = \| πλήρωμα = 80 άτομα \| οπλισμός = 3 πυροβόλα των 102 χιλ. και 2 διπλοί τορπιλοβλητικοί σωλήνες των 21. \| θωράκιση = \| έξοδα κατασκευής = }} Το αντιτορπιλικό τύπου Μ Σάμος III ήταν το τρίτο πλοίο του ελληνικού πολεμικού ναυτικού που έφερε αυτό το όνομα. Ήταν ένα από τα 4 παραγγελθέντα πλοία της Ελληνικής Κυβέρνησης το 1914 στο Ηνωμένο Βασίλειο, τα οποία δεν παραδόθηκαν ποτέ λόγω της έναρξης του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και κρατήθηκαν από τους Βρετανούς μαζί με τις προκαταβολές που είχε αποδώσει το ελληνικό κράτος (445.435 δραχμές για το Κρήτη ΙΙΙ, 445.337 δραχμές για το Λέσβος ΙΙ, 519.561 δραχμές για το Χίος ΙΙΙ, και 408.191 δραχμές για το Σάμος ΙΙΙ). Η κλάση του αποτελούταν από τα πλοία Χίος ΙΙΙ, Κρήτη ΙΙΙ, Λέσβος ΙΙ, και Σάμος ΙΙΙ. Τα πλοία αυτά έδρασαν στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο ως βρετανικά και ένα από αυτά βυθίστηκε στην διάρκεια πολεμικών επιχειρήσεων. Το Κρήτη ΙΙΙ μετονομάστηκε σε HMS Medea (Μήδεια), το Λέσβος ΙΙ, σε HMS Medusa (Μέδουσα), το Χίος ΙΙΙ σε HMS Melampus (Μελάμπους) και το Σάμος ΙΙΙ σε HMS Melpomene (Μελπομένη). Το Σάμος ανέλαβε να ναυπηγήσει η Fairfield Shipbuilding and Engineering Company στο Γκόβαν. Καθεκλύστηκε την 1η Φεβρουαρίου 1915 και εντάχθηκε στο Βρετανικό Βασιλικό Ναυτικό ως HMS Melpomene'' στις 16 Αυγούστου 1915. Πουλήθηκε για διάλυση στις 9 Μαΐου 1921. Ελληνικά αντιτορπιλικά Βρετανικά πολεμικά πλοία του Α' Παγκοσμίου Πολέμου
230608	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%85%CE%BB%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CF%8C%20%CF%8C%CF%81%CE%B3%CE%B1%CE%BD%CE%BF	Συλλογικό όργανο	Στη νομική επιστήμη με την ονομασία συλλογικό όργανο φέρεται ένα σύνολο προσώπων, ισότιμα συμπραττόντων και οργανωμένων σε ενιαία βούληση, όπου δυνάμει σχετικής νομοθεσίας, του παρέχεται η δυνατότητα να ενεργεί προς το συμφέρον και για λογαριασμό συγκεκριμένου νομικού προσώπου, επί διαφόρων υποθέσεων τόσο σε εσωτερικές όσο και σε εξωτερικές σχέσεις. Γενικά Τα συλλογικά όργανα ανάλογα της φύσης της δράσης τους υπόκεινται σε ειδικούς κανόνες συγκρότησης, σύνθεσης και λειτουργίας. Εν προκειμένω η "συγκρότηση" αυτών αναφέρεται στον καθορισμό της νομίμου πληρότητας των μελών, είτε με εκλογή είτε με διορισμό, τόσο των τακτικών όσο και των αναπληρωματικών. Η δε "σύνθεση" αναφέρεται στην νομιμότητα της λειτουργίας του οργάνου, εκ της συμμετοχής των μελών σε συνεδρία, την έγκαιρη πρόσκλησή τους καθώς και την έλλειψη ασυμβίβαστων κωλυμάτων σε συνάφεια του εξεταζομένου θέματος. Τέλος η "λειτουργία" αναφέρεται στη παρουσία των μελών καθ΄ όλη τη διάρκεια της συνεδρίας, τη θέση του εισηγητή, καθώς και τον τρόπο λήψης των αποφάσεων (πλειοψηφία). Οποιαδήποτε παραβίαση επί των παραπάνω κανόνων συνιστά λόγο ακυρότητας της όποιας απόφασης που έχει ληφθεί υπό αυτές τις συνθήκες και κατ΄ επέκταση και οποιαδήποτε διοικητικής πράξης που ακολούθως στηρίχθηκε σ΄ αυτή την απόφαση. Διάκριση Τα δημόσια συλλογικά όργανα, αρχικά διακρίνονται σε "άμεσα", όταν οι αρμοδιότητές τους καθορίζονται από το σύνταγμα της χώρας και σε "έμμεσα", όταν προσδιορίζονται από άλλους διοικητικούς νόμους. Aνάλογα του χαρακτήρα της λειτουργίας τους διακρίνονται σε "νομοθετικά", "δικαστικά" και "διοικητικά". Τα τελευταία, επιμέρους σε "κεντρικά" και "περιφερειακά". Ανάλογα του χαρακτήρα των αποφάσεών τους αυτά διακρίνονται σε αποφασιστικά και γνωμοδοτικά. Τέλος διακρίνονται και σε πολλές άλλες κατηγορίες, ανάλογα της παρ΄ εκάστου αρμοδιότητας αυτών. Συλλογικά όργανα Συλλογικά όργανα είναι πάσης φύσεως διοικητικά συμβούλια και επιτροπές του δημοσίου, όπως π.χ. το Υπουργικό Συμβούλιο, οι Υγειονομικές Επιτροπές, Επιτροπές λιμένων, τα Δημοτικά συμβούλια, πειθαρχικά συμβούλια κ.λπ., καθώς επίσης σύλλογοι, σωματεία, ομοσπονδίες κ.λπ. Διεθνές συλλογικό όργανο Στο Διεθνές Δίκαιο ως διεθνή συλλογικά όργανα φέρονται όλες οι γενικές γραμματείες και τα εκτελεστικά συμβούλια των διεθνών οργανισμών, οι πάσης φύσεως αντικειμένου διεθνείς επιτροπές, διεθνείς συνελεύσεις, διεθνείς επαγγελματικές ενώσεις κ.λπ. Πηγές "Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larousse Britannica" τομ.55ος, σελ.369. Δημόσια Διοίκηση Εργατικό Δίκαιο Διεθνές Δίκαιο
667657	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%B9%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%20%CE%A7%CE%AF%CE%BF%CF%85	Μικρασιατική Χίου	Η Μικρασιατική Αθλητική Ποδοσφαιρική Ένωση Χίου, συντμημένα Μικρασιατική Α.Π.Ε. Χίου και γνωστή απλά ως Μικρασιατική Χίου είναι Ελληνικός ιστορικός ποδοσφαιρικός σύλλογος της Χίου με έδρα την ομώνυμη πόλη του νησιού. Επίσημο έτος ίδρυσης του συλλόγου είναι το 1924 και έχει χρώματα το κίτρινο και το μαύρο και έμβλημα τον δικέφαλο αετό, έχοντας ιδρυθεί από Έλληνες μικρασιάτες πρόσφυγες μετά την Μικρασιατική καταστροφή. Ανήκει στη δύναμη της Ε.Π.Σ. Χίου και αγωνίζεται στις διοργανώσεις της. Ιστορικό Η «Μικρασιατική Χίου» ιδρύθηκε το 1924 από Έλληνες μικρασιάτες πρόσφυγες που έφτασαν και εγκαταστάθηκαν στη Χίο μετά την Μικρασιατική καταστροφή το 1922 και αποτέλεσε το πρώτο επίσημο σωματείο της Χίου. Αναφέρεται στον τύπο ως «Μικρασιατικός» το 1926, με πρόεδρο τον κ. Δόλωρο. Το Δεκέμβριο του 1926 πήρε μέρος στο τοπικό πρωτάθλημα που διοργάνωσε ο Παγχιακός με τη συμμετοχή των δύο αυτών ομάδων και της Λαίλαπας. Είναι γνωστό πως ηττήθηκε από τον Παγχιακό με 1-4 και νίκησε τη Λαίλαπα. Αξιοσημείωτο είναι πως την Κυριακή 31 Αυγούστου του 1932 νίκησε σε διεθνές φιλικό αγώνα την τουρκική ομάδα Αλτινορντού από τη Σμύρνη με 3-2. Η τουρκική ομάδα ταξίδεψε που ταξίδεψε στη Χίο, προηγουμένως είχε νικήσει την τοπική πρωταθλήτρια Λαίλαπα Χίου με 1-4. Το τοπικό πρωτάθλημα της Χίου ξεκίνησε ανεπίσημα από το 1934 στο οποίο εκτός από την Μικρασιατική μετείχαν επίσης οι Αετός, Κανάρης Καπέλας, Λαίλαψ, Αστραπή και Όμηρος Καλλιμασιάς. Αναγνωρίστηκε επίσημα από την ΕΠΟ με αύξοντα Αριθμό Μητρώου ΕΠΟ 216. Το 1939 αποτέλεσε ιδρυτικό σωματείο της Ε.Π.Σ. Χίου και εν συνεχεία πρωταγωνίστησε στα πρωταθλήματά της, κατακτώντας το πρωτάθλημα τις χρονιές 1954-55 και 1960-61. Τη σεζόν 1961-62 κατέκτησε εκ νέου το πρωτάθλημα και προκρίθηκε στο τελευταίο άτυπο πρωτάθλημα Β΄ Εθνικής του 1962, μέσω του οποίου διεκδίκησε την άνοδο στην Α΄ Εθνική χωρίς επιτυχία, κέρδισε όμως την ιστορική άνοδο στη νεοσύστατη και μόνιμη πλέον Β΄ Εθνική κατηγορία. Τη σεζόν 1962-63 αγωνίστηκε στην Β΄ Εθνική και υποβιβάστηκε, έχοντας τερματίσει προτελευταία στη 14η θέση του 1ου ομίλου. Τη σεζόν 2010-11 κατέκτησε ξανά το τοπικό πρωτάθλημα της Ε.Π.Σ. Χίου και κέρδισε την άνοδο στην Δ΄ Εθνική κατηγορία στην οποία αγωνίστηκε τη σεζόν 2011-12 και υποβιβάστηκε, έχοντας τερματίσει τελευταία στη 15η θέση του 9ου ομίλου. Τη σεζόν 2019-20 αναδείχθηκε εκ νέου πρωταθλήτρια Ε.Π.Σ. Χίου και κέρδισε την άνοδο στην Γ΄ Εθνική ερασιτεχνική κατηγορία, 4η τη τάξει κατηγορία. Παρουσία στα εθνικά πρωταθλήματα Β΄ Εθνική κατηγορία: 1961-62 (Β΄ Όμιλος Νότου): 8η θ., 21β. 1962-63 (Α΄ Όμιλος): 14η θ., 35β. Γ΄ Εθνική κατηγορία: 2020-21 (8ος Όμιλος): 11η θ., 6β. Δ΄ Εθνική κατηγορία: 2011-12 (9ος Όμιλος): 15η θ., 7β. Παραπομπές Πηγές Ιστορία του ποδοσφαίρου στη Χίο (1924-2016) SportsChios Ελληνικοί προσφυγικοί αθλητικοί σύλλογοι Αθλητικοί σύλλογοι Χίου Ιδρύσεις αθλητικών συλλόγων το 1924 Ποδοσφαιρικές ομάδες Ελλάδας Ιδρύσεις ποδοσφαιρικών ομάδων το 1924
777506	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%81%CF%80%CF%81%CE%AF%CF%82	Αρπρίς	Το Αρπρίς () είναι κοινότητα στο νομό Μοζέλ της διοικητικής περιφέρειας Γκραντ Εστ στη βορειοανατολική Γαλλία. Δείτε επίσης Κατάλογος κοινοτήτων του Νομού Μοζέλ Παραπομπές Κοινότητες της Μοζέλ Σελίδες με πηγές CS1 στα Γαλλικά (fr)
143790	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%B9%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1	Διάστημα	Με τον όρο διάστημα (space) ή πιο επιστημονικά εξώτερο διάστημα (οuter space), περιγράφεται ο αχανής χώρος όπου κινούνται όλα τα ουράνια σώματα και, ακριβέστερα, οι σχετικά κενές περιοχές μεταξύ των ουρανίων σωμάτων, πέρα από αυτά και τις ατμόσφαιρές τους. Σε αντίθεση με τη συνήθη αντίληψη, το διάστημα δεν είναι εντελώς άδειο, δηλαδή ένα τέλειο κενό, αλλά εμφανίζει περιεκτικότητα (πολύ μικρής πυκνότητας) σε σωματίδια, κυρίως πλάσματος υδρογόνου, ενώ περιέχει ακόμα ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία (φωτόνια), καθώς και τα πολύ μικρής μάζας νετρίνα. Μακροσκοπικά, σε αυτό περιέχονται επίσης γαλαξίες και νεφελώματα. Σύμφωνα με νεότερες θεωρίες, οι γαλαξίες και τα νεφελώματα αποτελούν μόλις το 5% της πραγματικής μάζας του σύμπαντος· το υπόλοιπο 95% αποτελείται, σύμφωνα με τις θεωρίες αυτές, από σκοτεινή ύλη και σκοτεινή ενέργεια, οι οποίες ωστόσο μέχρι σήμερα δεν έχουν παρατηρηθεί και η ύπαρξή τους δεν έχει επιβεβαιωθεί. Οι ανθρώπινες δραστηριότητες που σχετίζονται με τη μελέτη των ουράνιων σωμάτων και των ιδιοτήτων του διαστήματος, κυρίως του δικού μας Ηλιακού συστήματος, με την αποστολή επανδρωμένων ή μη επανδρωμένων αποστολών στο διάστημα, περιγράφονται με το γενικό όρο εξερεύνηση του διαστήματος. Πυκνότητα Το εξώτερο διάστημα είναι η καλύτερη φυσική προσέγγιση του τέλειου κενού. Πρακτικώς, δεν παρουσιάζει τριβή ή γενικότερα κάποια αντίσταση στην κίνηση, επιτρέποντας έτσι στους αστέρες, τους πλανήτες και τους δορυφόρους να διατηρούν ανεμπόδιστα τις τροχιές τους. Ωστόσο, ακόμα και στα βάθη του διαγαλαξιακού διαστήματος, υπάρχουν λίγα διάσπαρτα άτομα υδρογόνου ανά κυβικό μέτρο ή σύμφωνα με κάποιες θεωρίες μόλις 1 άτομο υδρογόνου ανά κυβικό μέτρο. Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος των τιμών αυτών, ενδεικτικώς σημειώνεται ότι η ατμόσφαιρα που αναπνέουμε, στην επιφάνεια της θάλασσας, περιέχει 1025 μόρια ανά κυβικό μέτρο. Η πυκνότητα του διαστήματος είναι τόσο ελάχιστη, ώστε ακόμα και η ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία ταξιδεύει για τεράστιες αποστάσεις χωρίς να συναντήσει αντίσταση και χωρίς να εκτραπεί. Ενδεικτικώς, η ελεύθερη και ανεμπόδιστη διαδρομή για ένα φωτόνιο που ταξιδεύει στο διαγαλαξιακό διάστημα, φτάνει τα 1023 χιλιόμετρα ή 10 δισεκατομμύρια έτη φωτός. Όρια έναρξης του διαστήματος Δεν υπάρχει σαφές όριο ανάμεσα στην ατμόσφαιρα της Γης και στο διάστημα. Αυτό οφείλεται στο ότι η πυκνότητα της ατμόσφαιρας μειώνεται σταδιακά με την αύξηση του ύψους από την επιφάνεια και στα πολύ μεγάλα ύψη πλέον απομένουν λίγα διάσπαρτα μόρια ύλης, τα οποία βαθμιαία αναμιγνύονται με τη ροή των σωματιδίων που είναι γνωστή ως Ηλιακός άνεμος. Επομένως, η μετάβαση γίνεται βαθμιαία και δεν υπάρχει εμφανής διαχωρισμός - πιο απλά, δεν υπάρχει εμφανές όριο όπου «λήγει» η ατμόσφαιρα και αρχίζει το διάστημα. Για πρακτικούς λόγους πάντως, υπάρχουν κάποια συμβατικά επιστημονικά όρια. Συγκεκριμένα: Η Διεθνής Ομοσπονδία Αεροναυτικής (Fédération Aéronautique Internationale / FAI) έχει υιοθετήσει τη λεγόμενη Γραμμή Κάρμαν, η οποία βρίσκεται σε ύψος 100 χιλιόμετρα / 62 μίλια, ως τον πρακτικό ορισμό του διαχωρισμού μεταξύ της Αεροναυτικής και της Αστροναυτικής. Ο λόγος που χρησιμοποιείται το υψόμετρο αυτό, είναι ότι πάνω από τα 100 χιλιόμετρα η ατμόσφαιρα είναι πλέον τόσο αραιή, ώστε για να μπορούσε ένα αεροσκάφος να επιτύχει επαρκή δυναμική άνωση από τον ατμοσφαιρικό αέρα, θα έπρεπε να αναπτύξει ταχύτητα μεγαλύτερη από την κανονική ταχύτητα που χρειάζεται για να μπει σε σταθερή τροχιά. Με άλλα λόγια, λόγω της ελάχιστης πυκνότητας του αέρα, η δυναμική άνωση της ατμόσφαιρας δεν θα μπορούσε πλέον να το «σηκώσει» σε αεροναυτικές ταχύτητες, άρα η ατμόσφαιρα γίνεται ανεπαρκής για αεροναυτικές πτήσεις. Το πρακτικό αυτό όριο είχε προβλεφθεί από τον Τέοντορ φον Κάρμαν και φέρει το όνομα αυτό προς τιμήν του. Η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ όμως, πιστή στο αγγλοσαξονικό σύστημα μονάδων, ορίζει ως αστροναύτη έναν άνθρωπο που έχει πετάξει σε υψόμετρο άνω των 50 μιλίων ξηράς (80 χιλιόμετρα), μετρώντας από τη μέση στάθμη της θάλασσας. Το νούμερο αυτό, αντιστοιχεί στο όριο μεταξύ μεσόσφαιρας και θερμόσφαιρας. Η NASA παλαιότερα χρησιμοποιούσε το όριο των 100 χιλιομέτρων της FAI, αλλά το 2005 άλλαξε τον ορισμό επίσης στα 80 χιλιόμετρα, προκειμένου να μην δημιουργείται αναντιστοιχία στις πτήσεις τους. Ωστόσο, οι ΗΠΑ ως κράτος δεν ορίζουν επισήμως ένα «σύνορο του διαστήματος». Ειδικότερα για την επιστροφή στη Γη, το επιτελείο ελέγχου των αποστολών της NASA χρησιμοποιεί τα 76 μίλια / 122 χιλιόμετρα ως το επίσημο όριο έναρξης για την επανείσοδο στην ατμόσφαιρα. Αυτό είναι συνήθως το όριο όπου, κατά την κάθοδο, η αντίσταση της ατμόσφαιρας αρχίζει να γίνεται αισθητή (στην πράξη μπορεί να υπάρξουν μικρές αποκλίσεις, ανάλογα με τον βαλλιστικό συντελεστή του σκάφους), αναγκάζοντας πλέον τους χειριστές να περάσουν από τον χειρισμό με τους μικρούς ανασχετικούς πυραύλους ρύθμισης πορείας στο διάστημα, στον άμεσο έλεγχο της κατεύθυνσης μέσα στην ατμόσφαιρα. Περιοχές του διαστήματος Όπως προαναφέρθηκε, το διάστημα δεν είναι εντελώς άδειο (δηλαδή ένα τέλειο κενό), αλλά εμφανίζει μία ελάχιστη περιεκτικότητα σε σωματίδια. Μάλιστα παρουσιάζει και ροές σωματιδίων, γνωστές ως διαστημικοί «άνεμοι», οι οποίοι και καθορίζουν τις περιοχές του διαστήματος. Στις περιοχές αυτές, κυριαρχεί ένα είδος τέτοιων ανέμων, έως τα όριά τους, όπου δίνουν τη θέση τους σε κάποιο άλλο είδος. Το λεγόμενο «Γεωδιάστημα» ξεκινάει από τα ανώτερα στρώματα της γήινης ατμόσφαιρας (το επίσημο όριο έναρξής του είναι η Ιονόσφαιρα) και φτάνει έως τα εξωτερικά άκρα του γήινου μαγνητικού πεδίου, όπου δίνει τη θέση του στον Ηλιακό άνεμο του διαπλανητικού διαστήματος. Το διαπλανητικό διάστημα φτάνει έως την Ηλιόπαυση, όπου δίνει τη θέση του στους ανέμους του διαστρικού διαστήματος. Το διαστρικό διάστημα φτάνει έως τις εξωτερικές παρυφές του Γαλαξία, όπου και χάνεται μέσα στη διαγαλαξιακή άβυσσο. Γεωδιάστημα Ως Γεωδιάστημα (Geospace) ορίζεται η περιοχή του διαστήματος κοντά στη Γη. Το Γεωδιάστημα περιλαμβάνει τα ανώτερα στρώματα της γήινης ατμόσφαιρας, όπως επίσης και την Ιονόσφαιρα και τη Μαγνητόσφαιρα. Επίσης, οι ζώνες ακτινοβολίας Βαν Άλεν βρίσκονται μέσα στο Γεωδιάστημα. Αν και το Γεωδιάστημα γενικώς πληροί τα κριτήρια ορισμού του διαστήματος, η πυκνότητα στα ανώτερα στρώματα της γήινης ατμόσφαιρας, δηλαδή στις πρώτες εκατοντάδες χιλιόμετρα πάνω από τη γραμμή Κάρμαν (που είναι σε ύψος 100 χιλιόμετρα), είναι ακόμα ικανή να προκαλέσει αξιοσημείωτη αντίσταση στους τεχνητούς δορυφόρους. Όσοι περιφέρονται σε τέτοιες τροχιές, πρέπει να ενεργοποιούν τα συστήματα προώθησής τους κάθε λίγες μέρες, προκειμένου να διατηρήσουν την τροχιά τους σε σταθερό ύψος. Στο Γεωδιάστημα υπάρχουν ηλεκτρικά φορτισμένα σωματίδια, σε χαμηλές πυκνότητες, η κίνηση των οποίων καθορίζεται από το γήινο μαγνητικό πεδίο. Κατά τη διάρκεια ισχυρών μαγνητικών καταιγίδων, τα σωματίδια αυτά αλληλεπιδρούν με τα σωματίδια του Ηλιακού ανέμου. Αυτή η αλληλεπίδραση, λόγω του βομβαρδισμού των υψηλών ατμοσφαιρικών στρωμάτων από ηλεκτρόνια που προέρχονται από ρεύματα φορτισμένων σωματιδίων από τον Ήλιο, προκαλεί το εντυπωσιακό φαινόμενο που είναι γνωστό ως Σέλας. Διαπλανητικό διάστημα Ως διαπλανητικό διάστημα (interplanetary space) ή μεσοπλανητικό, ορίζεται το διάστημα γύρω από τον Ήλιο και τους πλανήτες. Τα εξωτερικά όριά του, καθορίζονται από τον Ηλιακό άνεμο, μια διαρκή ροή φορτισμένων σωματιδίων από τον Ήλιο, που δημιουργεί μία εξαιρετικά αραιή ατμόσφαιρα, την Ηλιόσφαιρα. Η πυκνότητα του Ηλιακού ανέμου υπολογίζεται στα 5 - 10 πρωτόνια ανά κυβικό εκατοστό και η ταχύτητα του ανέμου στα 350 - 400 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο, αν και πολύ σπάνια μπορεί να φτάσει ακόμα και τα 800 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο, όταν ο Ήλιος παρουσιάζει έντονη δραστηριότητα. Το διαπλανητικό διάστημα φτάνει έως την Ηλιόπαυση, όπου δίνει τη θέση του στους ανέμους του διαστρικού διαστήματος, με αποτέλεσμα η Ηλιόπαυση να θεωρείται και το επίσημο όριο λήξης του Ηλιακού συστήματος. Η απόσταση όπου βρίσκεται η Ηλιόπαυση είναι 121 αστρονομικές μονάδες και μάλλον δεν είναι σταθερή, αλλά μεταβάλλεται ανάλογα με το επίπεδο δραστηριότητας του Ηλιακού ανέμου και τις τοπικές πυκνότητες του διαστρικού διαστήματος. Από το 1995, ανακαλύπτονται διαρκώς εξωηλιακοί πλανήτες και αυτό σημαίνει ότι ο ίδιος ορισμός μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για άλλα παρόμοια εξωηλιακά πλανητικά συστήματα γύρω από αστέρες. Διαστρικό διάστημα Διαστρικό διάστημα (interstellar space) ή μεσοαστρικό, είναι το διάστημα μέσα σε έναν γαλαξία, το οποίο δεν καταλαμβάνεται από αστέρες και τα πλανητικά τους συστήματα. Περιέχει διαστημική σκόνη και συντρίμμια, διάφορα ιόντα, υποατομικά σωματίδια, κοσμική ακτινοβολία, καθώς και ποσότητες διαστημικών αερίων. Κάποιες περιοχές του διαστρικού διαστήματος εμφανίζουν υψηλή πυκνότητα αερίων και σκόνης, σχηματίζοντας τα νεφελώματα, όπου και δημιουργούνται νέοι αστέρες. Επίσης, μέσα στο διαστρικό διάστημα παρατηρούνται αστρικοί άνεμοι, αντίστοιχοι με τον Ηλιακό άνεμο. Διαγαλαξιακό διάστημα Διαγαλαξιακό διάστημα (intergalactic space) ή μεσογαλαξιακό, είναι το διάστημα ανάμεσα σε γαλαξίες. Γενικώς άδειο από διαστημική σκόνη και συντρίμμια, το διαγαλαξιακό διάστημα είναι η καλύτερη φυσική προσέγγιση του τέλειου κενού. Μερικές θεωρίες τοποθετούν τη μέση πυκνότητα του σύμπαντος ως το ισοδύναμο του ενός ατόμου υδρογόνου ανά κυβικό μέτρο. Ωστόσο, η πυκνότητα του σύμπαντος δεν είναι ομοιόμορφη, καθώς κυμαίνεται από μία σχετικά υψηλή πυκνότητα στους γαλαξίες (και εξαιρετικά υψηλές πυκνότητες σε δομές στο εσωτερικό τους, όπως πλανήτες, αστέρες και μαύρες τρύπες), έως συνθήκες τεράστιων κενών, με πυκνότητες πολύ χαμηλότερες από τον μέσο όρο του σύμπαντος. Η θερμοκρασία του διαγαλαξιακού διαστήματος υπολογίζεται σε μόλις 2,73 °Κ (−270,4 °C ή −454,8 °F). Ειδικότερα μέσα σε μεγάλα σμήνη γαλαξιών, όπως το Σμήνος της Παρθένου, το κοντινότερο σε εμάς μεγάλο σμήνος γαλαξιών (50 έως 65 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά), το διαγαλαξιακό διάστημα καταλαμβάνεται από ένα ιδιαίτερα αραιό υλικό μέσο, το πλάσμα, ανιχνεύσιμο από εκπομπές ακτίνων Χ. Το πλάσμα αυτό ονομάζεται διαγαλαξιακό μέσο (intergalactic medium / IGM) και αποτελείται κυρίως από ιονισμένο υδρογόνο - επομένως περιέχει ίσο αριθμό ελεύθερων πρωτονίων και ηλεκτρονίων. Η πυκνότητα του IGM θεωρείται ότι κυμαίνεται από 10 έως 100 φορές μεγαλύτερη από τη μέση πυκνότητα του σύμπαντος, δηλαδή 10 έως 100 άτομα υδρογόνου ανά κυβικό μέτρο, αλλά μπορεί να φτάσει ακόμα και τα 1.000 άτομα μέσα σε τεράστια σμήνη. Δείτε επίσης Εξερεύνηση του διαστήματος Χρονολόγιο εξερεύνησης του διαστήματος Διαστημική τεχνολογία Διαστημικός σταθμός Δίκαιο του διαστήματος Κατάλογος διαστημικών υπηρεσιών NASA ESA Σύμπαν Παρατηρήσιμο σύμπαν Τοποθεσία της Γης στο Σύμπαν Πανσπερμία Αναφορές Βιβλιογραφία Note: this source gives a value of molecules per cubic meter. Note: a light year is about 1013 km. </ref> Εξωτερικοί σύνδεσμοι New-scientist.com/subject/ Space Space.com Περιβάλλοντα
174001	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%BC%CE%AF%CE%BB%20%CE%95%CE%B3%CE%BA%CE%AD	Εμίλ Εγκέ	Ο Εμίλ Εγκέ (γαλλικά: Émile Egger) (18 Ιουλίου 1813 - 1 Σεπτεμβρίου 1885) ήταν Γάλλος λόγιος και ελληνιστής φιλέλληνας. Βιογραφικά στοιχεία Γεννήθηκε στις 18 Ιουλίου 1813 στο Παρίσι και σε ηλικία μόλις είκοσι ετών αναγορεύτηκε διδάκτορας της φιλολογίας. Δίδαξε ελληνικά από το 1834 σε διάφορα εκπαιδευτήρια του Παρισιού. Το 1840 ονομάστηκε καθηγητής agrégé της Ελληνικής φιλολογίας στη Σορβόνη και από το 1855 έγινε τακτικός καθηγητής. Διατέλεσε μέλος της Ακαδημίας των Επιγραφών και ισόβιος επίτιμος πρόεδρος του Συλλόγου προς διάδοση των Ελληνικών γραμμάτων στη Γαλλία. Πέθανε στις 30 Αυγούστου του 1885 στη Ρουαγιά (Royat) και τάφηκε στο κοιμητήριο του Μονπαρνάς, κοντά στον τάφο του Αδαμάντιου Κοραή. Εργογραφία Ο Εγκέ ήταν πολυγραφότατος, έχοντας δύο μόνιμους γραφείς στους οποίους υπαγόρευε τα έργα του. Στα σημαντικότερα έργα του κατατάσσονται τα εξής: Essai sur l'histoire de la critique chez les Grecs (Δοκίμιο για την ιστορία της κριτικής από τους Έλληνες)(1849) Notions élémentaires de grammaire compare (Βασικές έννοιες συγκριτικής γραμματικής της ελληνικής γλώσσας) (1852) Apollonius Dyscole, essai sur l'histoire des théories grammaticales dans l'Antiquité (Απολλώνιος ο Δύσκολος, δοκίμιο για την ιστορία των θεωριών για τη γραμματική στην αρχαιότητα) (1854) Mémoires de littérature ancienne (Απομνημονεύματα της αρχαίας γραμματείας) (1862) Mémoires d'histoire ancienne et de philologie (1863) Les Papyrus grecs du Musée du Louvre et de la Bibliothèque Impériale (Οι ελληνικοί παπυροι του Μουσείου του Λούβρου και της Αυτοκρατορικής Βιβλιοθήκης) (1865) Études sur les traits publics chez les Grecs et les Romains (1866) L'Hellénisme en France (Ο ελληνισμός στη Γαλλία) (1869) Observations et réflexions sur le développement de l'intelligence et du langage chez les enfants (1879). La Littérature grecque (Η ελληνική λογοτεχνία) (1890). Ενδεικτική βιβλιογραφία Παραπομπές Πηγές Γάλλοι φιλόλογοι Γάλλοι φιλέλληνες Γάλλοι λόγιοι Γάλλοι ελληνιστές
102629	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE%AD%CE%B1%20%CE%A4%CE%AD%CE%BD%CE%B5%CE%B4%CE%BF%CF%82%20%CE%A7%CE%B1%CE%BB%CE%BA%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82	Νέα Τένεδος Χαλκιδικής	Η Νέα Τένεδος είναι χωριό και πρώην κοινότητα του Νομού Χαλκιδικής. Διοικητικά ανήκει στον Δήμο Νέας Προποντίδας της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας (πρόγραμμα Καλλικράτης). Από το 1999 έως το 2010 σύμφωνα με την τότε διοικητική διαίρεση της Ελλάδας ανήκε στον Δήμο Τρίγλιας. Κατά την απογραφή του 2001 αριθμούσε 355 κατοίκους. Κύριες ασχολίες είναι η γεωργία και ειδικότερα η ελαιοκομία, η καλλιέργεια φιστικόδεντρων, βαμβακιού και σιτηρών, όπως επίσης και η κτηνοτροφία. Παράγεται κυρίως λάδι. Στα βόρεια του χωριού εκτείνεται ο ορεινός όγκος Ύψωμα ή Μικρή Κατσίκα με πλούσια πετρώματα ασβεστόλιθου, γεγονός που ώθησε την ανάπτυξη της λατομίας στην περιοχή και στο χαρακτηρισμό της ως λατομική ζώνη. Η Νέα Τένεδος εντάσσεται στο γεωθερμικό πεδίο Τρίγλιας με θερμοκρασία υδάτων περίπου 42 βαθμούς Κελσίου. Στο χωριό υπάρχει ένα από τα τρία συνολικά λατομεία στη Χαλκιδική. Υποδομή Νηπιαγωγείο, ΚΑΠΗ, αγροτικό ιατρείο, αγροτικός συνεταιρισμός. Ο οικισμός ιδρύθηκε με την εγκατάσταση προσφύγων από τo νησί της Τενέδου μετά το 1923. Δραστηριοποιείται «Σύλλογος Απανταχού Τενεδίων το κοινόν των τενεδίων», οπου ιδρύθηκε το 1999 και διοργανώνει εκδηλώσεις μνήμης, όπως και επισκέψεις στο νησί της Τενέδου καθε καλοκαίρι. Παραπομπές Εξωτερικοί σύνδεσμοι Πληροφορίες για τη Νέα Τένεδο Χωριά του νομού Χαλκιδικής Δήμος Τρίγλιας Δήμος Νέας Προποντίδας
718777	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE%B6%CE%BF%CE%B2%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B9%20%CE%A0%CE%B1%CF%84%CF%83%CE%AF%CE%BD%CE%B9	Τζοβάννι Πατσίνι	Ο Τζοβάννι Πατσίνι (Giovanni Pacini, 17 Φεβρουαρίου 1796 – 6 Δεκεμβρίου 1867) ήταν Ιταλός συνθέτης, γνωστός κυρίως για τις πολλές όπερες που συνέθεσε. Γεννήθηκε στην Κατάνια της Σικελίας και ήταν γιος του τραγουδιστή όπερας (κωμικού βαθύφωνου) Λουίτζι Πατσίνι (1767-1837), ο οποίος θα εμφανιζόταν αργότερα στις πρεμιέρες πολλών από τις όπερες του γιου του. Η οικογένεια καταγόταν από την Τοσκάνη. Οι πρώτες 25 περίπου όπερες του Πατσίνι γράφτηκαν όταν ο Τζοακίνο Ροσσίνι κυριαρχούσε στην ιταλική όπερα. Αλλά οι όπερες του Πατσίνι ήταν «μάλλον επιφανειακές», γεγονός που, αργότερα, παραδέχθηκε με ειλικρίνεια στα Απομνημονεύματά του. Για μερικά χρόνια κατείχε τη θέση του διευθυντή του Θεάτρου Σαν Κάρλο στη Νάπολη. Αργότερα, αποσυρμένος στο Βιαρέτζιο για να ιδρύσει σχολή μουσικής, ο Πατσίνι πήρε χρόνο για να αξιολογήσει την κατάσταση της όπερας στην Ιταλία και, κατά τη διάρκεια μιας πενταετούς περιόδου κατά την οποία σταμάτησε να συνθέτει, εξέφρασε τις απόψεις του στα απομνημονεύματά του. Όπως ο Σαβέριο Μερκαντάντε, ο οποίος επίσης επανεκτίμησε τη δύναμη και τις αδυναμίες αυτής της περιόδου στην όπερα, έτσι και ο Πατσίνι άλλαξε το στιλ του, αλλά γρήγορα επισκιάσθηκε από την αυξανόμενη επιρροή του Τζουζέπε Βέρντι στην ιταλική οπερατική σκηνή και πολλές από τις όπερες του φάνηκαν να είναι «ντεμοντέ», και σπάνια παρουσιάστηκαν εκτός της Ιταλίας. Το έργο του Πατσίνι είναι σε μεγάλο βαθμό ξεχασμένη σήμερα, αν και υπάρχουν κάποιες ηχογραφήσεις του. Σταδιοδρομία Σε όλη τη ζωή του ο Πατσίνι συνέθεσε περίπου 74 όπερες, μια εκτίμηση μικρότερη από παλαιότερες, που έδιναν 80 έως 90, καθώς έχει πλέον βεβαιωθεί ότι πολλές ήταν απλώς εναλλακτικοί τίτλοι άλλων έργων. Γράφηκε ότι «λίγο νοιαζόταν για την αρμονία και την ενορχήστρωση», κάτι που συνδέεται με το αποφθεγματικό σχόλιο που είχε εκφράσει ο Ροσσίνι για αυτόν: «Ο Θεός να μας βοηθούσε αν ήξερε μουσική. Κανένας μας δεν θα μπορούσε να του αντισταθεί». Ο Πατσίνι ανεγνώριζε σαφώς τα δυνατά χαρακτηριστικά της συνθέσεως του Ροσσίνι και την κυριαρχία του εκείνη τη χρονική περίοδο: «Ο καθένας ακολουθούσε την ίδια σχολή, τις ίδιες μόδες, και ως αποτέλεσμα ήσαν όλοι μιμητές του μεγάλου αστέρα ... Εάν εγώ ήμουν ακόλουθος του μεγάλου ανδρός από το Πέζαρο, το ίδιο ήταν και όλοι οι άλλοι.» Μετά την αποδημία του Ροσσίνι στο Παρίσι το 1824, ο Πατσίνι και οι σύγχρονοί του (Μάιερμπεερ, Βακκάι, Κότσια, Μπελλίνι, Ντονιτσέττι, Μερκαντάντε και αδελφοί Ρίτσι) άρχισαν να μεταβάλλουν τη φύση της ιταλικής όπερας και έδωσαν νέα κατεύθυνση στο μπελ κάντο. Η ενορχήστρωση έγινε βαρύτερη, η κολορατούρα μειώθηκε, ιδίως στις ανδρικές φωνές, και δόθηκε μεγαλύτερη σημασία στο λυρικό πάθος. Εκτός από εξαιρέσεις, οι ρομαντικοί πρώτοι ρόλοι γράφονταν πλέον για φωνή τενόρου. Οι ρόλοι των «κακών» έγιναν μπάσοι ή αργότερα βαρύτονοι (ενώ συχνά ήταν τενόροι στον Ροσσίνι). Με τον καιρό, πολύ μεγαλύτερη έμφαση δόθηκε στη θεατρική πλευρά της όπερας. Ο ρόλος του Πατσίνι στο να επέλθουν αυτές οι αλλαγές αρχίζει να αναγνωρίζεται μόλις τώρα, υπό το φως και της αναβιώσεως δύο έργων-κλειδιών: της όπερας του Βακκάι Ιουλιέττα και Ρωμαίος και της όπερας του Πατσίνι Η τελευταία ημέρα της Πομπηίας, που γράφτηκαν το 1825. Η επιτυχία πολλών από τις ελαφρότερες όπερες του Πατσίνι, ιδίως των Ο βαρόνος του Ντόλσαϊμ, Η πιστή σύζυγος και Η σκλάβα στη Βαγδάτη (και οι τρεις συντέθηκαν από το 1818 μέχρι το 1820) κατέστησε τον Πατσίνι έναν από τους πλέον εξέχοντες συνθέτες στην Ιταλία. Η θέση του ενισχύθηκε από τις άμεσες επιτυχίες που σημείωσαν δύο ακόμα όπερές του, Ο Μέγας Αλέξανδρος στις Ινδίες (Alessandro nelle Indie, Νάπολη 1824, αναθεωρ. Μιλάνο 1826) και η Αματσίλια (Νάπολη 1824, αναθεωρ. Βιέννη 1827), καθώς και η προαναφερθείσα Η τελευταία ημέρα της Πομπηίας. Στον Μέγα Αλέξανδρο στις Ινδίες ο επώνυμος ρόλος δημιουργήθηκε από έναν βαρύτονο τενόρο, τον Αντρέα Νοτσάρι (Andrea Nozzari, 1776-1832), αλλά στην αναθεώρηση του Μιλάνου ερμηνεύθηκε σε υψηλότερες οκτάβες από τον Τζοβάννι Νταβίντ, δείχνοντας την επιθυμία του Πατσίνι να ακολουθήσει μια νέα κατεύθυνση. Η όπερα Οι Άραβες στη Γαλατία (Μιλάνο 1827) έφθασε σε πολλές από τις σημαντικότερες σκηνές του κόσμου και υπήρξε η πρώτη του όπερα που εκτελέσθηκε στις ΗΠΑ. Στην Ιταλία «ανέβαινε» συχνότατα και μόλις το 1830 η πρώτη επιτυχία του Μπελλίνι, Ο πειρατής (επίσης έργο του 1827) ξεπέρασε τους `Αραβες στη Γαλατία σε αριθμό παραστάσεων στη Σκάλα του Μιλάνου. Αν και αυτό δεν έχει συνειδητοποιηθεί γενικά, ήταν ο Πατσίνι και όχι ο Ντονιτσέττι ή ο Μπελλίνι, αυτός που ανταγωνιζόταν σκληρότερα από πλευράς εμπορικής επιτυχίας τον Ροσσίνι σε όλη τη δεκαετία 1820-1830. Ακολούθησαν πολλές όπερες που σήμερα είναι σχεδόν εντελώς ξεχασμένες. Μία από αυτές, Ο κουρσάρος (Ρώμη 1831) ερμηνεύθηκε μετά από 173 χρόνια, το 2004, αν και μόνο με συνοδεία πιάνου. Αυτό το έργο διαφέρει σε πολλά από την ομώνυμη μεταγενέστερη όπερα του Βέρντι. Ο επώνυμος ρόλος του Κορράδου γράφτηκε για να ερμηνεύεται από musico (γυναίκα που υποδυόταν τον άνδρα) κοντράλτο, ενώ ο «κακός» Σαΐντ είναι τενόρος. Ωστόσο, ο Μπελλίνι πρώτα και κατόπιν ο Ντονιτσέττι ξεπέρασαν σε φήμη τον Πατσίνι. Πολλές από τις ύστερες όπερες του Πατσίνι, όπως ο Carlo di Borgogna το 1835, υπήρξαν αποτυχίες. Ο ίδιος ο Πατσίνι υπήρξε ο πρώτος που ανεγνώρισε την ήττα του στα απομνημονεύματά του: «Άρχισα να συνειδητοποιώ ότι πρέπει να αποσυρθώ από τον χώρο. Ο Μπελλίνι, ο θεϊκός Μπελλίνι, με έχει ξεπεράσει.» Ωστόσο ο Μπελλίνι απεβίωσε σε ηλικία μόλις 34 ετών, το 1835, οπότε λίγα χρόνια αργότερα ο Πατσίνι ξανάρχισε να συνθέτει και, μετά από μία ακόμη αποτυχία, απόλαυσε τον μεγαλύτερο θρίαμβό του με την όπερα Σαπφώ (Saffo, Νάπολη 1840). Μετά τη Σαπφώ, ο Πατσίνι εισήλθε σε μία ακόμα χρονική περίοδο υπεροχής. Εκτός από τον θάνατο του Μπελλίνι, ο Ντονιτσέττι είχε αναχωρήσει για το Παρίσι, ενώ οι μεγάλες επιτυχίες του Μερκαντάντε ανήκαν στο παρελθόν. Ο μόλις τότε ανερχόμενος Βέρντι ήταν ο μόνος που μπορούσε να τον συναγωνισθεί. Οι επιτυχίες του Πατσίνι αυτή την περίοδο περιλαμβάνουν τις όπερες La fidanzata corsa (Νάπολη 1842), Maria, regina d'Inghilterra (Παλέρμο 1843), Μήδεια (Παλέρμο 1843, με αρκετές μετέπειτα αναθεωρήσεις, η τελευταία των οποίων πρωτοπαρουσιάσθηκε στη Νάπολη το 1853), Lorenzino de' Medici (Βενετία 1845), Bondelmonte (Φλωρεντία 1845), Stella di Napoli (Νάπολη 1845) και Η Βασίλισσα της Κύπρου (Τορίνο 1846). Η όπερα Allan Cameron (Βενετία 1848) είναι αξιοσημείωτη επειδή ασχολείται με τη νεανική ηλικία του βασιλιά Καρόλου Β΄ της Αγγλίας. Ο Βέρντι καθιερώθηκε την ίδια δεκαετία με τα έργα Ναμπούκο, Οι Λομβαρδοί και Ερνάνης, ξεπερνώντας τον Πατσίνι. Αυτή η περίοδος ακολουθήθηκε από μία μακρά αλλά αργή παρακμή, που απαλύθηκε μόνο από τις μέτριες επιτυχίες των La punizione (Βενετία 1854), Il saltimbanco (Ρώμη 1858) και Niccolò de' Lapi (Φλωρεντία 1873). Ο Πατσίνι πέθανε στην Πέσια της Τοσκάνης, σε ηλικία 71 ετών. Δημιούργησε μεγάλο όγκο μουσικής υψηλού διαμετρήματος. Οι πάνω από 70 όπερές του υπερβαίνουν σε αριθμό ακόμα και εκείνες του Ροσσίνι (41 όπερες) και του Χαίντελ (43). Μαζί με τον Ντονιτσέττι θα παραμείνει στην ιστορία της μουσικής ως ένας από τους παραγωγικότερους συνθέτες όπερας που έζησαν ποτέ. Παραπομπές Πηγές Balthazar, Scott L.; Michael Rose: το λήμμα «Pacini, Giovanni» στο The New Grove Dictionary of Opera, τόμ. 3, σσ. 808-812, Macmillan Publishers, Inc., Λονδίνο 1998 Budden, Julian: The Operas of Verdi, τόμ. 1, εκδ. Cassell, Λονδίνο 1984, ISBN 0-304-31058-1 Rose, Michael (2001), στο The New Penguin Opera Guide, επιμ. Amanda Holden, εκδ. Penguin Putnam, Νέα Υόρκη 2001, ISBN 0-140-29312-4, σσ. 649-650 Εξωτερικοί σύνδεσμοι Ιταλοί συνθέτες Συνθέτες όπερας Συνθέτες του Ρομαντισμού
630095	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B1%CF%83%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%B4%CE%B7%CF%82	Πασαλίδης	Το ελληνικό επώνυμο Πασαλίδης μπορεί να αναφέρεται στα εξής πρόσωπα: Ιωάννης Πασαλίδης (1885-1968), πολιτικός, πρόεδρος της ΕΔΑ, γιατρός Τριαντάφυλλος Πασαλίδης (γενν. 1996), ποδοσφαιριστής Ελληνικά επώνυμα
750124	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B1%CE%B3%CE%BF%CE%B4%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%AF%CE%B1%20%CF%84%CE%B1%CF%87%CF%8D%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B1%CF%82%20%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82%20%CE%A7%CE%B5%CE%B9%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CF%8D%CF%82%20%CE%9F%CE%BB%CF%85%CE%BC%CF%80%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CF%8D%CF%82%20%CE%91%CE%B3%CF%8E%CE%BD%CE%B5%CF%82%201924%20%E2%80%93%205.000%20%CE%BC%CE%AD%CF%84%CF%81%CE%B1%20%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CF%8E%CE%BD	Παγοδρομία ταχύτητας στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες 1924 – 5.000 μέτρα ανδρών	Τα 5.000 μέτρα ανδρών ήταν ένα από τα πέντε αγωνίσματα παγοδρομίας ταχύτητας στο πρόγραμμα των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων του 1924. Συνολικά 22 αθλητές από 10 χώρες έλαβαν μέρος στον αγώνα που διεξήχθη στις 26 Ιανουαρίου 1924 στο Ολυμπιακό Στάδιο του Σαμονί στη Γαλλία. Νικητής αναδείχθηκε ο Φινλανδός Κλας Τούνμπεργκ, ενώ το ασημένιο μετάλλιο κατέκτησε ο συμπατριώτης του Τζούλιους Σκούτναμπ και το χάλκινο ο Νορβηγός Ρόαλντ Λάρσεν. Τον αγώνα παρακολούθησαν συνολικά 1.342 θεατές και βασικός κριτής ήταν ο Νορβηγός Χανς Όσκαρ Χάμερσταντ. Συμμετέχουσες χώρες Στον ιστότοπό της, η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή ονομάζει 9 ακόμη αθλητές στο αγώνισμα, που όμως δεν ξεκίνησαν τον αγώνα και ως εκ τούτου δεν καταγράφονται στη λίστα των συμμετεχόντων. Οι 10 χώρες που έλαβαν μέρος είναι οι εξής (σε παρένθεση ο αριθμός των αθλητών): Σύνοψη αγωνίσματος Ελάχιστες επιδόσεις κάτω των 9 λεπτών είχαν σημειωθεί πριν τους Αγώνες του Σαμονί. Στους αγώνες προετοιμασίας στο Νταβός, οι Φινλανδοί Τζούλιους Σκούτναμπ (8:50.4) και Κλας Τούνμπεργκ (8:51.9) είχαν καταγράψει τους ταχύτερους χρόνους της σεζόν. Παράλληλα, τρεις από τους τέσσερις Νορβηγούς συμμετέχοντες είχαν επίσης επιδόσεις κάτω των 9 λεπτών στους δικούς τους αγώνες προετοιμασίας. Γρηγορότερος εξ αυτών ήταν ο κάτοχος του παγκοσμίου ρεκόρ, Χάραλντ Στρεμ, με 8:52.3. Στο δεύτερο αγώνισμα της 26ης Ιανουαρίου 1924 (προηγήθηκαν τα 500 μέτρα), οι αθλητές αγωνίστηκαν σε ζευγάρια και έπρεπε να καλύψουν απόσταση 5.000 μέτρων στο παγοδρόμιο, σε όσο το δυνατόν λιγότερο χρόνο. Τα ζευγάρια καθορίστηκαν με κλήρωση πριν τον αγώνα, αλλά η μη εκκίνηση αρκετών αθλητών είχε ως συνέπεια την αναδιάταξή τους. Τσαρλς Γκόρμαν και Λέοναρντ Κουάγκλια ήταν οι πρώτοι που ξεκίνησαν την προσπάθειά τους. Ο Κουάγκλια είχε κερδίσει το Γαλλικό Πρωτάθλημα δύο εβδομάδες νωρίτερα στο ίδιο παγοδρόμιο και βελτίωσε τον χρόνο του κατά 15 δευτερόλεπτα (9:08.6). Ο πρώτος που τερμάτισε σε χρόνο κάτω των 9 λεπτών ήταν ο Νορβηγός Φρίθιοφ Πάουλσεν (8:59.0) και ακολούθησε ο συμπατριώτης του Χάραλντ Στρεμ με 8:54.6. Ο χρόνος του Στρεμ ήταν καλός, δεδομένου ότι υπέφερε από γρίπη καθώς ως σημαιοφόρος της Νορβηγίας στην τελετή έναρξης, αναγκάστηκε να μείνει στη βροχή για αρκετές ώρες φορώντας μόνο την αγωνιστική του στολή. Ο γρηγορότερος σκέιτερ της Βόρειας Αμερικής, Βάλενταϊν Μπαϊάλας, κληρώθηκε με τον Τζούλιους Σκούτναμπ και έδωσαν μία δυνατή μάχη, την οποία κέρδισε ο 34χρονος Φινλανδός, βελτιώνοντας παράλληλα την καλύτερη επίδοση της σεζόν σε 8:48.4. Από την άλλη, ο Κλας Τούνμπεργκ δεν είχε τόσο ισχυρό ανταγωνισμό στη δική του προσπάθεια, αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε να σημειώσει χρόνο 8:39.0 και να ξεπεράσει τους πάντες. Οι δύο εναπομείναντες Νορβηγοί, Ρόαλντ Λάρσεν και Σίγκουρντ Μόεν, πραγματοποίησαν εξαιρετική εμφάνιση, αλλά δεν μπόρεσαν να πλησιάσουν το φινλανδικό δίδυμο. Ρεκόρ Το παγκόσμιο ρεκόρ στο αγώνισμα πριν την έναρξη των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων 1924: Τα ακόλουθα ρεκόρ σημειώθηκαν κατά τη διάρκεια του αγώνα: Τελική κατάταξη Παραπομπές Εξωτερικοί σύνδεσμοι 5000 μετρα ανδρών
815882	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE%B6%CE%BF%CE%BD%20%CE%91%CE%BC%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%BD%CE%AD%CE%B8%CF%85%20%28%CE%B9%CE%B5%CF%81%CE%AD%CE%B1%CF%82%29	Τζον Αμπερνέθυ (ιερέας)	Ο Τζον Αμπερνέθυ (, 19 Οκτωβρίου 1680 - 1 Δεκεμβρίου 1740) ήταν Ιρλανδός πρεσβυτεριανός ιερέας και εκκλησιαστικός ηγέτης, παππούς του χειρουργού Τζον Αμπερνέθυ. Βίος Γεννήθηκε στο Κόλερεϊν της κομητείας Λοντοντέρι, όπου ο πατέρας του Τζον ήταν πρεσβυτεριανός ιερέας. Ο Τζον Αμπερνέθυ ο πρεσβύτερος συνόδευσε τον Πάτρικ Άνταιρ σε αντιπροσωπεία της γενικής επιτροπής των πρεσβυτεριανών του Όλστερ, η οποία απηύθυνε συγχαρητήριο διάγγελμα στον Γουλιέλμο Γ΄ στο Λονδίνο το 1689 και έλαβε από τον βασιλιά επιστολή (9 Νοεμβρίου 1689) με την οποία συνιστούσε την υπόθεσή τους στον δούκα Σόμπεργκ. Στο δέκατο τρίτο έτος της ηλικίας του, ο Τζον Αμπερνέθι εισήχθη στο Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης και, αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του εκεί, πήγε στο Εδιμβούργο, όπου σύντομα κινήθηκε στους πιο καλλιεργημένους κύκλους. Επιστρέφοντας στην πατρίδα του, έλαβε άδεια για να κηρύττει από το Πρεσβυτέριο του πριν κλείσει τα είκοσι ένα του χρόνια. Το 1701 κλήθηκε να αναλάβει την ευθύνη μιας σημαντικής κοινότητας στο Άντριμ. Μετά από διάστημα δύο ετών, που πέρασε κυρίως σε περαιτέρω σπουδές στο Δουβλίνο, χειροτονήθηκε εκεί στις 8 Αυγούστου 1703. Έγινε γνωστός εισηγητής στις συνόδους και τις συνελεύσεις της εκκλησίας του και κορυφαίος ευαγγελιστής. Έχει περιγραφεί ως ο «νεαρός ιερέας του Άντριμ ... ένας άνθρωπος με μελετητικές συνήθειες, αιρετικές απόψεις και αξιοσημείωτη ικανότητα». Το 1712, συγκλονίστηκε από την απώλεια της συζύγου του (Σουζάνα Τζόρνταν). Πέντε χρόνια αργότερα, προσκλήθηκε στο εκκλησίασμα του Άσερς Κουέι, στο Δουβλίνο, καθώς και στο λεγόμενο Παλαιό εκκλησίασμα του Μπέλφαστ. Η σύνοδος τον ανέθεσε στο Δουβλίνο. Μετά από προσεκτική σκέψη αρνήθηκε και παρέμεινε στο Άντριμ. Η άρνηση αυτή προκάλεσε αποδοκιμασία, και ακολούθησε διαμάχη, με τον Αμπερνέθυ να υπερασπίζεται σταθερά τη θρησκευτική ελευθερία και να αποκηρύσσει τα εκκλησιαστικά δικαστήρια. Ο Αμπερνέθυ και οι συνεργάτες του έσπειραν τους σπόρους του αγώνα (1821-1840) κατά τον οποίο, υπό την ηγεσία του Δρ. Χένρι Κουκ, τα αρειανά και σοσιανιστικά στοιχεία της Ιρλανδικής Πρεσβυτεριανής Εκκλησίας εκδιώχθηκαν. Πολλά από αυτά που διεκδικούσε έγιναν σιωπηλά δεκτά με την πάροδο του χρόνου. Το 1730 μετακόμισε στην οδό Γουντ του Δουβλίνου. Λέγεται γι' αυτόν ότι ήταν τριαδικός. Ωστόσο, ο Δρ. Χένρι Κουκ δήλωσε ότι ο Αρειανισμός «σημείωσε πολύ σημαντική πρόοδο υπό την αιγίδα υψηλών ονομάτων, όπως ο Αμπερνέθυ, συγγραφέα ενός πολύ εξαιρετικού έργου για τα Γνωρίσματα, ο οποίος του έδωσε μεγάλη έκταση». Ονομαστικά επρόκειτο για την Πράξη περί Δοκιμών, αλλά στην πραγματικότητα για ολόκληρο το ζήτημα των εξετάσεων και των αναπηριών. Η θέση του ήταν: Ήταν σχεδόν έναν αιώνα μπροστά από την ηλικία του. Έπρεπε να λογικέψει εκείνους που αρνούνταν ότι ένας Ρωμαιοκαθολικός ή ένας αντιφρονούντας θα μπορούσε να είναι «άνθρωπος με ακεραιότητα και ικανότητα». Παραπομπές Βιβλιογραφία Ιρλανδοί κληρικοί
217815	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CF%81%CE%B1%CE%AF%CE%B5%CF%82%20%CE%BA%CF%8C%CF%81%CE%B5%CF%82	Ταναγραίες κόρες	Οι Ταναγραίες κόρες είναι περίφημα αρχαία Ελληνικά έργα πλαστικής τέχνης από τερακότα. Παρουσιάζουν γυναίκες σε όρθια ή καθιστή στάση που προέρχονται από τα κοροπλαστικά εργαστήρια της Τανάγρας της αρχαίας Βοιωτίας. Το μέγεθός τους κυμαίνεται από 15 ως 35 εκατοστά και χρησίμευαν ως ταφικά κτερίσματα ή ως γούρια στον κάτοχό τους. Ιστορική αναδρομή Αν και μεμονωμένα ευρήματα ήταν ήδη γνωστά από διάφορους αρχαιολογικούς τόπους, τα έργα των κοροπλαστών δεν είχαν προσελκύσει το ιδιαίτερο ενδιαφέρον των αρχαιολόγων, μέχρι που το 1874 ένα σημαντικό εύρημα τα έκανε γνωστά στο ευρύ κοινό. Ένας αγρότης που όργωνε το χωράφι του στην Τανάγρα, ανακάλυψε ένα σύμπλεγμα αρχαίων τάφων, στους οποίους βρίσκονταν πολλές Ταναγραίες κόρες, οι οποίες μάλιστα ήταν διατηρημένες σε πολύ καλή κατάσταση. Οι Ταναγραίες κόρες ήταν πολύ δημοφιλείς στους Έλληνες του 4ου και 3ου αιώνα π.Χ., και το εμπόριό τους ήταν πολύ διαδεδομένο σε όλη την Ελληνιστική επικράτεια, ενώ εργαστήρια παραγωγής τους άνθιζαν στην Αλεξάνδρεια, Τάραντα, και Μυρίνα. Η παραδοσιακή τέχνη των Ταναγραίων κορών ξεκινάει τουλάχιστον από τον 5ο αι. π.Χ., αφού η αρχαία Ελληνίδα ποιήτρια Κόριννα από τη Βοιωτία στο ποίημά της αναφέρει τα εξής: Ο Γερμανός ποιητής Ρίλκε εξύμνησε την ομορφιά των κορών της Τανάγρας αφιερώνοντάς τους το 1906 το ποίημα «Τανάγρα». Και ο Όσκαρ Ουάιλντ περιγράφει την πανέμορφη πρωταγωνίστρια του στο «Ένας ιδανικός σύζυγος» ως κόρη της Τανάγρας. Ο Γάλλος ζωγράφος Ζαν-Λεόν Ζερόμ (Jean-Léon Gérôme) συχνά χρησιμοποιεί ταναγραίες κόρες στους πίνακές του, ενώ το γλυπτό του με τίτλο Tanagra έγινε διάσημο στην καλλιτεχνική έκθεση Salon de Paris του 1890. Οι κόρες της Τανάγρας έγιναν σύντομα τόσο δημοφιλείς, που τα Μουσεία και οι ιδιώτες συλλέκτες ανταγωνίζονταν ποιος θα τις αποκτήσει. Περιγραφή, ερμηνεία και κατασκευή Οι Ταναγραίες κόρες παρουσιάζουν ως επί το πλείστον ευγενείς κυρίες, πρότυπα ιδανικής ομορφιάς και μόδας της εποχής τους. Η ενδυμασία είναι πολυτελής και περίτεχνα διπλωμένη, ενώ τονίζουν τις ωραίες γραμμές του σώματος. Η κεφαλή και κόμη έχει όλα τα αριστοκρατικά χαρακτηριστικά, ακόμη και όταν είναι καλυμμένη με μαντήλι. Συνοδεύονται δε και με καλαίσθητα και πολύτιμα αξεσουάρ, όπως σκουλαρίκια, βεντάλιες, καπέλα και άλλα. Σπάνια συναντούμε και θεότητες, όπως την Αφροδίτη. Είναι άξιο θαυμασμού, πως ένα απλό αγροτικό χωριό σαν την Τανάγρα έκανε τόσο θαυμάσια έργα για την εποχή τους, ενώ η καλή κοινωνία που απεικονίζουν βρισκόταν μάλλον στην Αθήνα και την Αλεξάνδρεια. Αρχικά χρησιμοποιήθηκαν ως νεκρικά παραθέματα, σε τάφους νεαρών γυναικών, γι' αυτό συμπεραίνουμε, ότι η τέχνη αυτή εξελίχθηκε ως έκφραση της ιδανικής και τέλειας ομορφιάς, σοφίας και καλλιτεχνίας, και ως συνοδεία της αγαπημένης νεκρής στον κόσμο μετά τον θάνατο. Ίσως να ήταν και αφιερώματα στη θεά Αφροδίτη, η οποία εκπροσωπούσε το ιδανικό της θηλυκής ομορφιάς, οι Μούσες εκπροσωπούσαν την καλλιτεχνική Μουσική, επιστήμη, ρητορική ικανότητα, γλυπτική, ζωγραφική, καλλιγραφία. Πιθανώς να χρησίμευαν ως φυλακτό ή για γούρι, και γι' αυτό συνόδευαν τις γυναίκες σε όλη τους τη ζωή, από την παιδική ηλικία έως τον θάνατο. Η κατασκευή των Ταναγραίων κορών ήταν εξελιγμένη σε βαθμό βιομηχανοποίησης. Οι κατασκευαστές ονομάζονταν «κοροπλάστες» και χρησιμοποιούσαν ξύλινα καλούπια, τα οποία πολλές φορές είχαν πρότυπο κάποιο πραγματικό πρόσωπο. Οι κεφαλές, και μερικές φορές και τα χέρια, κατασκευάζονταν ξεχωριστά από τα σώματα και προσαρμόζονταν μετά το ψήσιμο. Μια στρογγυλή ή συχνότερα τετράγωνη οπή στην όπισθεν όψη χρησίμευε ως διέξοδος των καυτών αερίων κατά τη διάρκεια του ψησίματος, έτσι ώστε να αποφεύγονται οι ρωγμές και τα σπασίματα. Μετά την αποθέρμανση ζωγράφιζαν την επιφάνεια με άσπρο χρώμα (όχι σμάλτο), το οποίο χρησίμευε ως υπόβαθρο για την υπόλοιπη πολύχρωμη διακόσμηση των λεπτομερειών. Συχνά η λευκή μπογιά δεν κρατούσε πολύ και ξεφλούδιζε, γι' αυτό πολλά από τα ευρήματα δεν διατηρούν τον αρχικό τους ζωγραφικό διάκοσμο. Όσα όμως έχουν διατηρηθεί, είναι πανέμορφα δείγματα τέχνης. Πολλά των σημαντικότερων μουσείων, όπως το Λούβρο, το Βρετανικό Μουσείο, το Αρχαιολογικό Μουσείο του Βερολίνου, το Μουσείο Ερμιτάζ της Αγίας Πετρούπολης, το Μουσείο Ελληνικής και Ρωμαϊκής Τέχνης της Αλεξάνδρειας φιλοξενούν συλλογές Ταναγραίων κορών. Ιδίως στην Αλεξάνδρεια, όπου και κατασκευάζονταν στην αρχαιότητα, η φήμη τους ήταν πολύ μεγάλη. Πηγές Simone Besques-Mollard: Tanagra, Braun et Cie., Paris, 1950 (frz.) Walter Danz, Eberhard Paul: Tanagra Figuren. Prisma-Verl., Leipzig, 1962 Zolatan Franyo: Frühgriechische Lyriker, III: Sappho, Alkaios, Anakreon. Akademie-Vlg., Berlin, 1976 Eberhard Paul: Tanagra Figuren aus den Staatlichen Museen zu Berlin, Fotografien von Walter Danz; Prisma Verlag, Leipzig 1962 Diane Rayor: Korinna. Gender and the Narrative Tradition. In: Arethusa Bd. 26, 1993, pp. 219–231 Staatliche Museen Berlin (Hrsg.): Die Tanagra-Figuren und die Kunst des 19. Jahrhunderts. In: Gerhard Zimmer, Irmgard Kriseleit und J. Cordelia Eule: Bürgerwelten. Hellenistische Tonfiguren und Nachschöpfungen im 19. Jh., Katalog der Ausstellung der Antikensammlung Staat. Museen zu Berlin, Preußischer Kulturbesitz, Berlin, 1994 Εξωτερικοί σύνδεσμοι Φωτογραφικό υλικό Περίφημο έργο που παρουσιάζει την Αφροδίτη με Έρωτα, στο Ερεμιτάζ της Αγίας Πετρούπολης Ιστορία της Τανάγρας Αρχαία ελληνικά αγάλματα
319761	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%AC%CE%B3%CE%B3%CE%BB%CE%B9%CE%BF%20%CF%84%CE%BF%CF%85%20%CE%BA%CE%B1%CF%81%CF%80%CE%BF%CF%8D	Γάγγλιο του καρπού	Τα Γάγγλια του καρπού (Carpal Ganglion Cyst) και της άκρας χειρός είναι καλοήθεις κυστικές ή συμπαγείς εξεργασίες (δηλαδή ογκίδια) οι οποίες εντοπίζονται συχνότερα κοντά στους τένοντες και στις αρθρώσεις, ενώ ορισμένες φορές μπορεί βρίσκονται ενδοοστικά ή περιτενόντια. Το Γάγγλιο του καρπού, ΔΕΝ έχει καμμία σχέση με τους Λεμφαδένες (Lymph Nodes), που - κακώς - στο παρελθόν ονομάζονταν «Λεμφογάγγλια». Επίσης, ΔΕΝ έχει σχέση με το Νωτιαίο Γάγγλιο (Ganglion Spinale), ούτε με το Συμπαθητικό Γάγγλιο (Ganglion Sympathicum), πού αποτελούν ανατομικά νευρικά στοιχεία. Πρακτικά, φαίνεται τα Γάγγλια να αποτελούν εκκολπώματα (προσεκβολές) του υμένος αρθρώσεως ή ελύτρου τένοντος, κάτι ανάλογο με την κύστη του Baker στό γόνατο, η οποία είναι ένα τεράστιο γάγγλιο.,. Παθολογική Ανατομική του Γαγγλίου Η συχνότερη θέση εντόπισης των Γαγγλίων είναι ο καρπός.Ακολουθούν οι καμπτήρες τέχοντες της χειρός, τα δάκτυλα και ακολουθεί ο ταρσός και ο άκρος πόδας. Το Γάγγλιο του καρπού είναι μια κυστική διόγκωση (κύστη) που συνήθως εμφανίζεται στη ράχη του καρπού και σπανιότερα στην παλαμιαία, εκεί που καταφύεται ο Κερκιδικός Καμπτήρ του Καρπού Τένοντας, αποτελείται δε από σκληρή μεμβράνη και περιέxει ζελατινώδες θυλακικό υγρό. Μερικά γάγγλια συνήθως είναι συμπαγή και όχι κυστικά. Είναι δυνατόν σπανιότερα να εμφανισθεί και στην βάση των δακτύλων, αλλά τότε είναι πολύ μικρότερο σε μέγεθος. Πρόκειται γιά κυστικό σχηματισμό, προερχόμενο από ινώδη εκφύλιση των συνδέσμων του Kαρπού, ή του ινώδους ελύτρου τών εκτεινόντων ή των καμπτήρων Tενόντων, περιέχει δε συνήθως, παχύρευστο ελυτρικό ή αρθρικό υγρό (gel, glairy, viscous fluid). Κατά μία άποψη αποτελεί προσεκβολή τού ορογόνου υμένα τής αρθρώσεως (synovial herniation), η οποία μετεβλήθη σε κύστη ,. Σπανιότατα πίσω από ένα γάγγλιο μπορεί να κρύβεται ένας όγκος. Εχει δημοσιευθεί στό περιοδικό της Ελληνικής Εταιρείας Ορθοπεδικής και Τραυματολογίας Acta Orthopaecica Hellenica μία περίπτωση γαγγλίου του καρπού πού απεδείχθη με βιοψία ότι ήταν κακοήθης γιγαντοκυτταρικός όγκος (Giant Cell Tumor). Συμπτώματα Τα γάγγλια αποτελούν απλώς αισθητικό πρόβλημα και σπάνια πονούν. Αυτό συμβαίνει ιδίως σε καταπόνηση της πλησίον αρθρώσεως ή του τένοντος από τον οποίο εξορμώνται. Οι ηλικίες που εμφανίζονται είναι από μωρά 3 ετών μέχρι την μέση ηλικία. Σπάνια τα βλέπουμε σε ηλικιωμένους. Θεραπεία Τα γάγγλια είναι γενικώς ακίνδυνα. Το μόνο πρόβλημα που δημιουργούν είναι ο πόνος και το αισθητικό πρόβλημα. Η παρακολούθηση είναι επαρκής στις περισσότερες περιπτώσεις. Μερικές φορές εξαφανίζονται και μόνα τους σε μερικούς μήνες. Η θεραπεία των Γαγγλίων γίνεται με τις εξής μεθόδους: (1) Ελαστική συμπίεση με ένα πλαστικό πίεστρο και ένα περικάρπιο από Neoprene, ή συμπιεστικό ελαστικό επίδεσμο για 10-20 ημέρες. Η παλιά πρακτική μέθοδος με πίεση με ένα κέρμα μέχρι να σπάσει το γάγγλιο, δεν είναι δόκιμη και μάλλον ανήκει στά βασανιστήρια. (2) Παρακέντηση υπό τοπική αναισθησία με Xylocaine 2% και με ή χωρίς έγχυση Κορτιζόνης. Παρακεντάται το γάγγλιο, με Xylocaine 2%, γίνονται πολλές οπές στό τοίχωμάτου ή αναρροφείται το gel που εμπεριέχει. Οι ενδείξεις για πιο ριζική αντιμετώπιση με ένεση Κορτιζόνης είναι ο πόνος, η κινητική δυσλειτουργία, η πίεση νεύρου και ο κίνδυνος εξέλκωσης (σπάνιες περιπτώσεις ορισμένων βλεννωδών κύστεων). Το ποσοστό υποτροπής μετά από παρακέντηση και αναρρόφηση είναι πάνω από 50%. Εξαίρεση αποτελούν οι κύστεις που εντοπίζονται στο έλυτρο των εκτεινόντων τενόντων όπου το ποσοστό υποτροπής είναι κάτω από 30%.,. (3) Χειρουργική αφαίρεσή τους. Η χειρουργική αφαίρεση των Γαγγλίων είναι αποτελεσματική με ποσοστό υποτροπής μικρότερο από 5% εφόσον η εξαίρεση της κύστης περικλείει το μίσχο της μαζί με ένα κομμάτι αρθρικής κάψας. Η ακριβής εντόπιση του πόνου βοηθά στη χειρουργική αφαίρεση γαγγλίων τα οποία δεν είναι ψηλαφητά. Η μέθοδος της αρθροσκόπησης για τη θεραπεία των ραχιαίων καρπικών γαγγλίων βρίσκεται ακόμη σε πειραματικό στάδιο με ενθαρρυντικά όμως αποτελέσματα. Η χειρουργική αφαίρεση αποτελεί κατάλληλο χειρουργικό περιβάλλον και προσεκτική εγχειρητική τεχνική από Χειρουργό άκρας χειρός, με σκοπό το χαμηλό ποσοστό υποτροπής και την προφύλαξη από βλάβες των παρακείμενων ιστών.,. (4) Η μέθοδος στραγγαλισμού με ράμμα: Το έτος 1992 δημοσιεύθηκε μιά μή χειρουργική μέθοδος θεραπείας των Γαγγλίων του καρπού, στό περιοδικό The Journal of Hand Surgery αλλά στήν πράξη δεν απεδείχθη επιτυχής και εγκαταλλείφθηκε. Παραπομπές Σκελετικές παθήσεις
781433	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9B%CE%B1%CF%81%CE%AF%CF%83%CE%B1%20%CE%A4%CF%83%CE%AD%CF%81%CE%B9%CF%84%CF%82	Λαρίσα Τσέριτς	Η Λαρίσα Τσέριτς (γεννημένη στις 26 Ιανουαρίου 1991) είναι Βόσνια τζουντόκα, που αγωνίζεται στην κατηγορία των +78 κιλών γυναικών. Κέρδισε ένα ασημένιο μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Τζούντο το 2014 και ένα χάλκινο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Τζούντο το 2018. Στους Ευρωπαϊκούς Αγώνες του 2019, η Τσέριτς κέρδισε ένα ασημένιο μετάλλιο, το μόνο μετάλλιο όλων των Ευρωπαϊκών Αγώνων για τη χώρα της. Κέρδισε επίσης ένα χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Τζούντο Νεανίδων το 2009, το οποίο εξακολουθεί να είναι ο μοναδικός παγκόσμιος τίτλος σε οποιοδήποτε ολυμπιακό άθλημα για τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη. Η Τσέριτς συμμετείχε στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016 και στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2020, χάνοντας και τις δύο φορές στον δεύτερο γύρο του διαγωνισμού. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016 στο Ρίο ντε Τζανέιρο, η Λαρίσα Τσέριτς αποκλείστηκε στον πρώτο της αγώνα εναντίον της Τυνήσιας Νιχέλ Σεΐχ Ρουχού. Την επόμενη χρονιά, έχασε στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα 2017 στη Βαρσοβία στα προημιτελικά από τη Λευκορωσή Μαρίνα Σλουτσκάγια. Η Λάρισα Τσέριτς εξασφάλισε το χάλκινο μετάλλιο με νίκες στον ελπιδοφόρο γύρο επί της Ουγγρικής Μερσέντες Ζιγκετβάρι και της Τουρκάλας Κάιρα Σαγίτ. Στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 2017 στη Βουδαπέστη, τερμάτισε έβδομη. Το 2018 νίκησε την Ουκρανή Γιελισαβέτα Καλάνινα στα ημιτελικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος στο Τελ Αβίβ, στον τελικό, που έχασε από τη Γαλλίδα Ρομάν Ντικό. Πέντε μήνες αργότερα, νίκησε την Ιρίνα Κιντζέρσκαγια από το Αζερμπαϊτζάν στα προημιτελικά του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος 2018 στο Μπακού και έχασε στα ημιτελικά από την Ιάπωνα Σάρα Ασαχίνα. Με νίκη επί της Βρετανίδας Σάρα Άντλινγκτον εξασφάλισε το χάλκινο μετάλλιο. Στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα 2019 που διεξήχθη στο πλαίσιο των Ευρωπαϊκών Αγώνων στο Μινσκ, η Λάρισα Τσέριτς έφτασε στον τελικό, αλλά έχασε εκεί από τη Λευκορωσή Μαρίνα Σλούτσκαγια. Την ίδια χρονιά τερμάτισε έβδομη στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Τόκιο. Στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2020 ήταν μία από τους σημαιοφόρους μαζί με τον Αμέλ Τούκα. Ο Τούκα μετέφερε επίσης τη σημαία στο στάδιο στην τελετή λήξης. Έχει αξιοσημείωτες νίκες έναντι των Ολυμπιονίκων Έμιλι Αντεόλ (χρυσό), Ιρίνα Κιντζέρσκα (χάλκινο), Γιού Σονγκ (χάλκινο), Κανάε Γιαμάμπε (χάλκινο) και Λουτσίγια Πολάβντερ (χάλκινο). Η Τσέριτς είναι μεταξύ των πέντε αθλητών με τα περισσότερα μετάλλια Ευρωπαϊκών Πρωταθλημάτων Τζούντο στην κατηγορία +78 (4) από τότε που εισήχθη το 1998, με την Καρίνα Μπράιαντ (8), την Τέα Ντονγκουζασβίλι (8), τη Λουτσίγια Πολάβντερ (7) και την Άννι-Σοφία Μοντιέρε. (5). Το 2018, στην κατηγορία +78 κιλών για ηλικιωμένους, κατέκτησε την παγκόσμια κατάταξη Νο. 1. Επιτεύγματα και βραβεία Βραβεία Βοσνία-Ερζεγοβίνη Αθλητής της Χρονιάς (7 φορές): 2009, 2010, 2013, 2014, 2017, 2018, 2019 Ολυμπιακή Επιτροπή Βοσνίας-Ερζεγοβίνης Αθλητής της Χρονιάς (4 φορές): 2012, 2014, 2017, 2018 Βραβείο έκτης Απριλίου του Σεράγεβο Παραπομπές Αθλητές στους Μεσογειακούς Αγώνες 2013 Αθλητές στους Μεσογειακούς Αγώνες 2009 Βόσνιοι αθλητές
515855	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CF%80%CE%AD%CF%81%CE%BD%CE%B1%CF%81%CE%BD%CF%84%20%CE%9D%CF%8C%CE%BF%CF%85%CE%BB%CF%82	Μπέρναρντ Νόουλς	Ο Μπέρναρντ Νόουλς (αγγλικά: Bernard Knowles, 20 Φεβρουαρίου 1900 - 12 Φεβρουαρίου 1975) ήταν Άγγλος σκηνοθέτης, σεναριογράφος παραγωγός και κινηματογραφιστής. Περισσότερο γνωστός είναι για τη συνεργασία του με τον Άλφρεντ Χίτσκοκ, πριν ο τελευταίος μεταναστεύσει στις ΗΠΑ. Μερικές από τις ταινίες που συμμετείχε ως κινηματογραφιστής, του Χίτσκοκ, είναι το Τα 39 Σκαλοπάτια (1935), το Σαμποτάζ (1936) και το Μυστικός πράκτωρ (1936). Μετά από αυτήν την εποχή, ξεκίνησε να σκηνοθετεί ταινίες, οι οποίες έφτασαν επτά το σύνολο. Μεταξύ αυτών το The Magic Bow (1946). Επίσης, ασχολήθηκε, και με την τηλεόραση, συνσκηνοθετώντας σειρές όπως Fabian of the Yard και το Τhe Adventures of Robin Hood. Πέθανε στο Τάπλοου, λίγο πριν κλείσει τα 75α γενέθλιά του. Παραπομπές Εξωτερικοί σύνδεσμοι Bernard Knowles στο AllMovie Άγγλοι σεναριογράφοι Άγγλοι παραγωγοί ταινιών Βρετανοί κινηματογραφιστές Άγγλοι σκηνοθέτες κινηματογράφου
661961	https://el.wikipedia.org/wiki/Photomath	Photomath	Η Photomath είναι εφαρμογή κινητού, η οποία έχει περιγραφή ως "αριθμομηχανή-κάμερα". Χρησιμοποιεί μια κάμερα τηλεφώνου για να αναγνωρίζει τις μαθηματικές εξισώσεις και μετά τις εμφανίζει λυμένες βήμα προς βήμα στην οθόνη. Είναι διαθέσιμη δωρεάν στα λειτουργικά Android και iOS. Η εφαρμογή κυκλοφόρησε το 2014 από τη Microblink, μια εταιρεία με έδρα το Ζάγκρεμπ, η οποία διαθέτει γραφείο στο Λονδίνο. Η εταιρεία ειδικεύεται στο λογισμικό αναγνώρισης κειμένου. Από το 2016, εκτός από τυπωμένα κείμενα, αναγνωρίζει και τους γραφικούς χαρακτήρες, παρέχοντας τα βήματα για την λύση της μαθηματικής εξίσωσης. Από το 2017, η Photomath λειτουργεί ως ξεχωριστή εταιρεία. Κατατάχθηκε τρίτη στον κατάλογο των 20 καλύτερων εφαρμογών μάθησης. Επαινέθηκε και επικρίθηκε από τους εκπαιδευτικούς. Έχει πάνω από 100 εκατομμύρια λήψεις στο Google Play. Παραπομπές Λογισμικό μαθηματικών Λογισμικό iOS Λογισμικό Android
433384	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%BF%CF%85%CE%BB%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82	Πουλόπουλος	Το ελληνικό επώνυμο Πουλόπουλος (ετυμολογικά σημαίνει «γιος της γιού» ή «γιος της κόρης») μπορεί να αναφέρεται σε κάποιο από τα παρακάτω: Πρόσωπα Γιάννης Πουλόπουλος (γέννηση 29 Ιουνίου 1945 Μάνη), Έλληνας τραγουδιστής, συνθέτης και στιχουργός Γιώργος Πουλόπουλος (γέννηση 28 Ιουνίου 1975 Αθήνα), Έλληνας ποδοσφαιριστής Ελληνικά επώνυμα
710576	https://el.wikipedia.org/wiki/Peret	Peret	Ο Πέδρο Πουμπίγ Καλάφ (Ισπανικά: Pedro Pubill Calaf [ˈpeðɾo], Καταλανικά: [puˈβiʎ kəˈlaf], 24 Μαρτίου 1935 - 27 Αυγούστου 2014), γνωστός ως Peret, ήταν Ισπανός-Ρομά τραγουδιστής, κιθαρίστας και συνθέτης της Καταλανικής Ρούμπα από το Ματαρό (Βαρκελώνη). Γνωστός για το single του 1971, "Borriquito" (Ariola Records), ο Peret εκπροσώπησε την Ισπανία στο διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision 1974 με το τραγούδι "Canta y sé feliz" και ερμήνευσε κατά τη διάρκεια της τελετής λήξης στους θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992 στη Βαρκελώνη. Το 2001, ο Peret ηχογράφησε και κυκλοφόρησε το Rey De La Rumba (Βασιλιάς της Ρούμπα), ένα άλμπουμ με ενημερωμένες εκδόσεις των παλαιότερων τραγουδιών του με καλεσμένους μουσικούς, συμπεριλαμβανομένων των Jarabe de Palo, El Gran Silencio, David Byrne of the Talking Heads και πολλοί άλλοι. Το 1982 ο Peret αποχώρησε από τη μουσική βιομηχανία, έγινε μέλος στην Iglesia Evangélica de Filadelfia, μια μεγάλη θρησκευτική κοινότητα των Ισπανών Ρομά (τσιγγάνων), και αφιερώθηκε τα επόμενα χρόνια αποκλειστικά για κήρυγμα και θρησκευτικές δραστηριότητες. Αφού έφυγε από την εκκλησία το 1991, συνέχισε τη μουσική του δραστηριότητα και ηχογράφησε νέα άλμπουμ. Το 1992, τιμήθηκε για όλη τη δουλειά του όταν τραγούδησε ως εκπρόσωπος της Καταλονίας στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης κατά τις τελετές λήξης. Ο Peret πέθανε στη Βαρκελώνη το 2014 από καρκίνο του πνεύμονα, σε ηλικία 79 ετών. Δισκογραφία Άλμπουμ βινυλίων 1967: Peret (Discophon) 1968: Rumba pa'ti (Discophon) 1968: Una lágrima (Vergara) 1969: Lamento gitano (Discophon) 1969: Gipsy Rhumbas (Discophon) 1970: Canta para el cine (Vergara) 1971: Borriquito (Ariola) 1972: Una lágrima (Ariola) 1973: Mi santa (Ariola) 1974: Lo mejor de Peret (Ariola) 1974: Peret y sus gitanos (EMI) 1974: Canta y sé feliz (Ariola) 1978: Saboreando (Ariola) 1978: Lágrimas negras (Ariola) 1978: El joven Peret (CBS) 1980: El jilguero (Belter) 1981: De cap a la palla (Belter) 1988: De coco a la paja (Belter) CD άλμπουμ 1991: No se pué aguantar (PDI)* 1992: Gitana hechicera (PDI)* 1992: Rumbas de la clausura με τους Los Manolos και Los Amaya (PDI)* 1993: Cómo me gusta (PDI)* 1995: Que disparen flores (PDI)* 1996: Jesús de Nazareth (PDI)* 2000: Rey de la Rumba (Virgin) 2007: Que levante el dedo (K Industria Cultural) 2009: De los cobardes nunca se ha escrito nada (Universal Music) *Επανακυκλοφόρησε το 2008 από την Picap Άλμπουμ μετά θάνατον 2014: Des del Respecte / Desde el Respeto (Satélite K) Άλμπουμ συλλογής 1979: El cancionero nº 1 (Belter) 1982: El forat (Impacto) (Κυκλοφορία σε κασέτα - Πλευρά A στα Καταλανικά, κομμάτια πλευράς B από De cap a la palla και De coco a la paja) 1989: Rumbas de oro (Divucsa) 1990: Peret es la rumba (Ariola) 1994: La vida por delante (Sony/BMG) 1996: Siempre Peret (PDI) 1998: Sus grabaciones en Discophon (Rama Lama/Blanco y Negro) 2000: Don Toribio Carambola (Arcade) 2000: Chica Vaivén (Sony/BMG) 2000: Número 1 en rumba (PDI) 2001: La salsa de la rumba (Sony/BMG) 2004: Singles Collection (Divucsa) 2006: Mano a mano (Divucsa) 2008: Sus 20 grandes éxitos (O.K.) Σίνγκλς (Επιλεκτικά διεθνή χιτs) 1971: "Borriquito" 1971: "Voy voy" 1972: "Ni fu ni fa" 1973: "El mosquito" 1974: "Canta y sé feliz" 1988: "Borriquito" (Mix) άλλα χιτ: 1964: "Sapore di sale" / "Salomé" / "Qué suerte" / "Si yo fuera" (Discophon), 1964) 1965: "Jugando" / "Caliente" (Ariola, 1975) 1978: "Saboreando" 1980: "Pa amb oli" / "De cap a la palla" (Belter) 1982: "El forat" / "Estem fotuts" 2001: "Marujas asesinas" (Virgin) Τσαρτ Φιλμογραφία 1969: Amor a todo gas1970: El meson del gitano1971: A mi las mujeres ni fu ni fa1973: Que cosas tiene el amor1974: Si fulano fuese menganoΠολλοί δευτερεύοντες ρόλοι και έξτρα 1963: Los Tarantos1967: Las cuatro bodas de Marisol1968: El taxi de los conflictos1968: Un dia despues de agosto1969: Alma gitana2001: Marujas asesinas2008: Lazos rotosΣχετική βιβλιογραφίαPeret, l'ànima d'un poble., από τη Cèlia Sànchez-Mústich. Edicions 62 (2005)Peret: Biografía de la Rumba Catalana.'', από τον Juan Puchades. Global Rhythm Press (2011). Παραπομπές Επιπλέον Peret ερμηνεύοντας το "El Muerto Vivo" με Ojos de Brujo το 2009 Ισπανοί τραγουδιστές Συμμετέχοντες στη Eurovision Ισπανοί συμμετέχοντες στο Διαγωνισμό Τραγουδιού Eurovision Ισπανοί ηθοποιοί Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 1974
526255	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B5%CF%82%20%CE%B3%CE%B9%CE%B1%20%CE%B1%CE%B3%CF%81%CE%AF%CE%BF%CF%85%CF%82	Ιστορίες για αγρίους	Το Ιστορίες για αγρίους (πρωτότυπος τίτλος: Relatos salvajes) είναι αργεντίνικη-ισπανική ταινία του 2014 σε σκηνοθεσία και σενάριο του Νταμιάν Σιφρόν. Πλοκή Στην ταινία εκτυλίσσονται έξι παράλληλες ιστορίες: Pasternak Σε ένα αεροπλάνο οι επιβάτες αρχίζουν να μιλάν μεταξύ τους και ανακαλύπτουν ότι έχουν ένα κοινό: όλοι γνώρισαν σε κάποια στιγμή της ζωής τους τον Πάστερνακ, τον πιλότο του αεροσκάφους. Las Ratas Ένας τοκογλύφος μπαίνει σε ένα εστιατόριο για να φάει. Η σερβιτόρα τον αναγνωρίζει και λέει στη μαγείρισσα ότι είναι αυτός που κατέστρεψε την οικογένειά της. Τότε, η δεύτερη της προτείνει να του ρίξει ποντικοφάρμακο στο φαγητό. El más fuerte Ένας άντρας με ακριβό αυτοκίνητο οδηγεί στην εθνική οδό και εκνευρίζεται όταν μπροστά του βρίσκεται ένα πολύ αργό αμάξι. Οι δύο άντρες ξεκινούν τον καβγά, ο οποίος καταλήγει σε βιαιοπραγία. Bombita Ο Σιμόν είναι υπεύθυνος για κατεδαφίσεις κτιρίων και όταν τελειώνει τη δουλειά του, πηγαίνει σε ένα ζαχαροπλαστείο για να πάρει τούρτα στο πάρτι γενεθλίων της κόρης του. Όσο βρίσκεται στο μαγαζί, η τροχαία του σηκώνει το αμάξι και χάνει το πάρτι. Στη συνέχεια, προσπαθεί να σβήσει το πρόστιμο, αλλά δεν τα καταφέρνει. Τότε, αποφασίζει να πάρει την εκδίκησή του. La Propuesta Ένας έφηβος παίρνει το πολυτελές αυτοκίνητο του πατέρα του και σκοτώνει μία έγκυο. Τότε, ο πατέρας αποφασίζει να δωροδοκήσει έναν υπηρέτη του γιανα πει ότι εκείνος διέπραξε το έγκλημα, ούτως ώστε να γλιτώσει ο γιος του τη φυλακή. Hasta que la muerte nos separe Κατά τη διάρκεια ενός εβραϊκού γάμου, η νύφη ανακαλύπτει ότι ο γαμπρός έχει σχέση με μία από τις καλεσμένες. Την ώρα του χορού του λέει ότι το έχει καταλάβει και στη συνέχει ανεβαίνει στην ταράτσα. Εκεί συναντά τον μάγειρα και μετά από λίγο κάνουν σεξ. Ο γαμπρός τους πιάνει απ' αυτοφώρω και εκείνη του λέει ότι από εδώ και πέρα θα κάνει σεξ με όποιον άντρα δει. Επιστρέφουν στον χώρο της δεξίωσης, όπου η νύφη χτυπά με δύναμη την ερωμένη του συζύγου της. Στη συνέχεια επικρατεί αναστάτωση, όμως μετά το ζευγάρι χορεύει, φιλιέται και ξεκινά να κάνει σεξ πάνω στην τούρτα, ενώ οι καλεσμένοι φεύγουν. Διανομή Ρικάρντο Νταρίν ως Σιμόν Όσκαρ Μαρτίνεζ ως Μαουρίσιο Λεονάρντο Σμπαράλια ως Ντιέγο Χουλιέτα Ζίλμπερμπεργκ ως Μόζα Νταρίο Γκραντινέτι ως Σαλγκάδο Ερίκα Ρίβας ως Ρομίνα Βραβεία/Διακρίσεις Η ταινία κέρδισε το Βραβείο BAFTA Καλύτερης Μη Αγγλόφωνης Ταινίας και το Βραβείο Γκόγια Καλύτερης Ιβηροαμερικανικής Ταινίας. Ήταν υποψήφια για το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας, τον Χρυσό Φοίνικα, το Βραβείο Satellite καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας και το Βραβείο Γκόγια καλύτερης ταινίας. Παραπομπές Εξωτερικοί σύνδεσμοι Αργεντινικές ταινίες Ισπανικές ταινίες Ισπανικές κωμικές ταινίες Αργεντινικές κωμικές ταινίες Ισπανόφωνες ταινίες Ταινίες με παράλληλες ιστορίες Κωμικές θρίλερ ταινίες Ταινίες που αφορούν την εκδίκηση Ταινίες του 2014
173860	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BC%CF%86%CE%AF%CE%B2%CE%B9%CE%B1	Αμφίβια	Τα αμφίβια είναι εξώθερμα, τετράποδα σπονδυλωτά και ανήκουν στην ομοταξία Amphibia. Η λέξη προέρχεται ετυμολογικά από τις λέξεις αμφί και βίος που σημαίνει διπλή ζωή ή διπλή επιβίωση. Διαβιούν σε ένα ευρύ φάσμα βιοτόπων, με τα περισσότερα είδη να ζουν σε χερσαία, υπόγεια, δασικά ή υδατικά οικοσυστήματα. Τα αμφίβια ξεκινούν συνήθως ως προνύμφες που ζουν στο νερό, ενώ ορισμένα είδη έχουν αναπτύξει ηθολογικές προσαρμογές, ώστε να παρακάμψουν το στάδιο αυτό. Οι προνύμφες υφίστανται μεταμόρφωση, όπου χάνουν τα βράγχια τους και αποκτούν πνεύμονες. Τα αμφίβια χρησιμοποιούν επίσης το δέρμα τους ως δευτερεύουσα αναπνευστική επιφάνεια, ενώ σε ορισμένα είδη που δεν έχουν πνεύμονες αποτελεί το κύριο αναπνευστικό όργανο. Τα αμφίβια λόγω των περίπλοκων αναπαραγωγικών αναγκών τους και του διαπερατού δέρματος τους, αποτελούν συχνά οικολογικούς δείκτες. Τις τελευταίες δεκαετίες σημειώθηκε δραματική μείωση των πληθυσμών των αμφιβίων σε πολλά είδη παγκοσμίως. Η μελέτη των αμφιβίων ονομάζεται βατραχολογία, ενώ η μελέτη αμφότερων των ερπετών και αμφιβίων ονομάζεται ερπετολογία. Ταξινόμηση Οι τρεις αρτίγονες τάξεις των αμφιβίων είναι τα Άνουρα (βάτραχοι, φρύνοι), τα Ουρόδηλα (σαλαμάνδρες) και τα Άποδα (καικίλια). Ο αριθμός των γνωστών ειδών αμφιβίων είναι περίπου 7.000, εκ των οποίων το 90% περίπου αφορά βατράχους. Στην Ελλάδα απαντώνται περισσότερα από 20 είδη αμφιβίων, κυρίως βάτραχοι, φρύνοι, αλλά και σαλαμάνδρες. Εξελικτική ιστορία Τα πρώτα αμφίβια εξελίχθηκαν κατά το Δεβόνιο από τους σαρκοπτερύγιους, οι οποίοι διέθεταν χαρακτηριστικά που διευκόλυναν την μετάβαση στη ξηρά, όπως πνεύμονες και λοβοειδή πτερύγια. Διαφοροποιήθηκαν και έγιναν οι κυρίαρχοι οργανισμοί κατά τη διάρκεια του Λιθαναθρακοφόρου και Πέρμιου, αλλά αντικαταστάθηκαν αργότερα από τα ερπετά και τα άλλα τετράποδα. Με την πάροδο του χρόνου τα αμφίβια συρρικνώθηκαν σε μέγεθος και μειώθηκαν σε αριθμό ειδών, αφήνοντας μόνο τη σύγχρονη υφομοταξία Lissamphibia. Χαρακτηριστικά Τα αμφίβια είναι εξώθερμα σπονδυλωτά που δεν διατηρούν τη θερμοκρασία του σώματος του μέσω εσωτερικών φυσιολογικών μηχανισμών. Ο μεταβολικός τους ρυθμός είναι χαμηλός και έτσι οι ανάγκες τους σε τροφή και ενέργεια είναι περιορισμένες. Σε ενήλικο στάδιο, διαθέτουν δακρυϊκούς αγωγούς, κινητά βλέφαρα και τα περισσότερα είδη έχουν ακουστικούς πόρους, όπου μπορούν να ανιχνεύσουν δονήσεις μέσω εδάφους ή αέρα. Έχουν μυώδεις γλώσσες, οι οποίες σε πολλά είδη εξωθούνται. Το δέρμα περιέχει πολλούς βλεννογόνους αδένες και σε ορισμένα είδη, ορώδεις δηλητηριώδεις αδένες. Η καρδιά των αμφιβίων είναι τρίχωρη, με δύο κόλπους και μια κοιλία. Έχουν ουροδόχο κύστη και τα αζωτούχα απόβλητα αποβάλλονται κυρίως ως ουρία. Τα περισσότερα αμφίβια αποθέτουν τα αυγά τους στο νερό και έχουν υδρόβιες προνύμφες που υποβάλλονται σε μεταμόρφωση. Αναπαραγωγή Η αναπαραγωγή των περισσότερων βατράχων είναι εξωτερική, ενώ αντίθετα στα περισσότερα είδη σαλαμανδρών και στα καικίλια η αναπαραγωγή είναι εσωτερική. Βιβλιογραφία
402857	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BC%CF%86%CE%B9%CF%84%CF%81%CE%AF%CF%84%CE%B7%20%CE%88%CE%B2%CF%81%CE%BF%CF%85	Αμφιτρίτη Έβρου	Η Αμφιτρίτη είναι ένας οικισμός του νομού Έβρου. Γεωγραφικά στοιχεία Ανήκει στο Δήμο Αλεξανδρούπολης και βρίσκεται 8 χιλιόμετρα έξω από την πόλη. Κοντά στο χωριό βρίσκεται η Εγνατία Οδός. Απογραφή Πηγές Δ.Καρακούσης, Θράκη:Τουριστικός Ιστορικός Αρχαιολογικός Οδηγός Εγκυκλοπαίδεια Δομή, 2002-4 Παραπομπές Χωριά του νομού Έβρου Δήμος Αλεξανδρούπολης
428483	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%96%CE%B5%CF%8D%CE%BE%CE%B9%CF%82	Ζεύξις	Ο Ζεύξις ή Ζεύξιππος (5ος - 4ος αιώνας π.Χ.) ήταν ένας από τους διασημότερους ζωγράφους της αρχαιότητας, με καταγωγή από την Ηράκλεια, δεν είναι βέβαιο ποια αλλά πιθανώς την Ηράκλεια την Ποντική στη Βιθυνία ή την Ηράκλεια της Λευκανίας. Κατά τον συγγραφέα του 1ου αιώνα μ.Χ. Πλίνιο τον Πρεσβύτερο, ο οποίος αποτελεί μια από τις κύριες πηγές για τη ζωή του Ζεύξιδος, η τέχνη του ξεπέρασε όλους τους ζωγράφους της εποχής του, εκτός από τον Παρράσιο, και συγκρινόταν σε καλλιτεχνική ολοκλήρωση με καλλιτέχνες όπως ο Φειδίας και ο Πολύγνωτος. Καταγωγή Ο κλασικός φιλόλογος του 17ου αιώνα Ζαν Αρντουέν (Jean Hardouin) θεωρεί πιθανό τόπο καταγωγής του την Ηράκλεια της Λευκανίας μια και ο Ζεύξις είχε δημιουργήσει ένα διάσημο έργο για τη γειτονική πόλη του Κρότωνα. Ωστόσο, υπάρχει και η άποψη πως πρόκειται για την Λυγκηστίδα Ηράκλεια στη Μακεδονία, μια και ο Ζεύξις απολάμβανε της εκτίμησης του βασιλιά Αρχέλαου Α´ της Μακεδονίας. Οι απόψεις αυτές, όμως, φαίνεται πως στηρίζονται περισσότερο στη φήμη των έργων του καλλιτέχνη στις δύο αυτές περιοχές παρά σε άλλα στοιχεία και μάλλον ο Ζεύξις γεννήθηκε πριν την ίδρυση της Ηράκλειας στην Ιταλία, μετά το 433 π.Χ. Είναι πιο πιθανό πως πατρίδα του ήταν η Ηράκλεια η Ποντική στη Βιθυνία της Μικράς Ασίας, η οποία ήταν και η πιο διάσημη Ηράκλεια της εποχής και συνεπώς δεν προσδιορίζονταν πάντοτε συγκεκριμένα ως η Ποντική από τους αρχαίους συγγραφείς. Ωστόσο, το ενδεχόμενο να πρόκειται για την Ηράκλεια της Λευκανίας παραμένει, επίσης, πιθανό. Χρονολόγηση Η χρονολόγηση του Ζεύξιδος έχει γίνει αντικείμενο αμφισβήτησης, η οποία δημιουργήθηκε από τα ασαφή γραφόμενα του Πλίνιου του Πρεσβύτερου, ο οποίος είναι η κύρια πηγή πληροφοριών για τη ζωή του καλλιτέχνη. Αναφέρει πως «Τις πύλες της τέχνης, που άνοιξε ο Απολλόδωρος των Αθηνών, τις διάβηκε ο Ζεύξις της Ηράκλειας κατά το 4ο έτος της 95ης Ολυμπιάδας (400-399 π.Χ.)», αλλά είναι ασαφές το αν εννοείται ως η χρονολογία όπου ο Ζεύξις είχε φτάσει στο απόγειο της δόξας του ή είχε μόλις ξεκινήσει να αναπτύσσεται. Θεωρείται πολύ πιθανό πως ο Ζεύξις έφτασε στο απόγειο της τέχνης του κατά το τελευταίο τέταρτο του 5ου αιώνα π.Χ., καθώς τα ιστορικά στοιχεία δείχνουν πως ήταν ήδη καταξιωμένος καλλιτέχνης στην Αθήνα και γεννήθηκε περίπου το 455 π.Χ., πηγαίνοντας στην Αθήνα λίγο πριν ή μετά από την έναρξη του Πελοποννησιακού πολέμου. Στη Μακεδονία εμφανίζεται κατά τη βασιλεία του Αρχέλαου Α´, δηλαδή το 413 π.Χ. ή λίγο αργότερα. Πέρασε επίσης κάποιο διάστημα στη Μεγάλη Ελλάδα, όπως μαρτυρείται από τη δημιουργία της εικόνας της Ελένης, την οποία δημιούργησε για την πόλη του Κρότωνα και είναι, επίσης, πιθανό πως επισκέφτηκε και τη Σικελία. Ωστόσο, αναφέρεται πως ταξίδεψε και στην Ολυμπία. Η ημερομηνία θανάτου του είναι άγνωστη, αν και είναι πιθανό πως πέθανε πριν το 355 π.Χ. Σύμφωνα με τις πληροφορίες που διασώζονται, ο Ζεύξις πέθανε γελώντας, καθώς ζωγράφίζε την εικόνα μιας ηλικιωμένης γυναίκας. Οι αρχαίες αναφορές και το όνομα Στον «Πρωταγόρα» του Πλάτωνα ο Σωκράτης μιλά για τον νεαρό ζωγράφο Ζεύξιππο, που ήρθε στην Αθήνα («τοῦ νεανίσκου τοῦ νῦν νεωστὶ ἐπιδημοῦντος, Ζευξίππου τοῦ Ἡρακλεώτου»). Στον «Γοργία» αναφέρεται ρητά ο ζωγράφος Ζεύξις. Στα δε έργα του άλλου μαθητή του, τού Ξενοφώντα, ο Σωκράτης αναφέρεται εγκωμιαστικά στον Ζεύξι : «τεθαύμακα....ἐπὶ ζωγραφίᾳ Ζεῦξιν». Στους «Αχαρνής» τέλος, όπου δύο στίχοι μιλούν για ένα «ζωγραφισμένο Έρωτα στεφανωμένο με λουλούδια», ο σχολιαστής της Σούδας σημειώνει ότι πρόκειται για έργο του Ζεύξι στον ναό της Αφροδίτης της «εν Κήποις». *** Δεδομένου, λοιπόν, ότι ο Ζεύξις καταγόταν από την (μιαν) Ηράκλεια, όπως και ο Ζεύξιππος του «Πρωταγόρα», ότι οι ηλικίες και η ενασχόληση με τη ζωγραφική συμφωνούν στους σύγχρονους αυτούς συγγραφείς, πιθανολογείται πως το «Ζεύξις» ήταν συντετμημένη μορφή του ονόματος «Ζεύξιππος». Τέχνη Ο Πλίνιος αναφέρει πως ο Ζεύξις ήταν μαθητής είτε του Δημόφιλου ή του Νησέα της Θάσου. Σε κάθε περίπτωση ανήκε σε σχολή ζωγραφικής τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά της οποίας ήταν η ακρίβεια της αναπαράστασης. Ο Ζεύξις φαίνεται, επίσης, να επηρεάστηκε κατά την περίοδο που βρισκόταν στην Αθήνα και από τον Αθηναίο ζωγράφο Απολλόδωρο, ως προς την απόδοση του φωτός και της σκίασης. Αναφέρεται επίσης πως ο Ζεύξις αναπαριστούσε τα μέλη του σώματος μεγεθυσμένα σε σχέση με την πραγματικότητα. Ελένη Ο Κικέρων περιγράφει με λεπτομέρειες τη διήγηση σχετικά με την περίοδο κατά την οποία ο Ζεύξις βρίσκονταν στον Κρότωνα και διάλεξε πέντε όμορφες παρθένες ως μοντέλα για τη ζωγραφιά της Ελένης, έργο το οποίο αφιερώθηκε στον ναό της Ήρας στην πόλη. Το έργο αυτό θεωρούνταν ως ένα από τα ωραιότερα του Ζεύξι και μια από τις τελειότερες αναπαραστάσεις του γυναικείου σώματος, μια και χρησιμοποίησε το πιο όμορφο σημείο του σώματος της κάθε παρθένας για να ολοκληρώσει το έργο του. Ο ίδιος ο Ζεύξις αναφέρεται πως θεωρούσε το έργο αυτό το καλύτερό του και πως δεν μπορούσε να ξεπεραστεί. Ο Κλαύδιος Αιλιανός αναφέρει και μια ιστορία σύμφωνα με την οποία πριν η ζωγραφιά αφιερωθεί στον ναό, ο Ζεύξις την εξέθεσε σε κοινή θέα με εισιτήριο, κερδίζοντας έτσι αρκετά χρήματα. Αυτό όμως έδωσε την αφορμή σε κάποιους σχολιαστές της εποχής να αποδώσουν τον συμπληρωματικό χαρακτηρισμό Εταίρα στον πίνακα της Ελένης. Η θεματολογία του έργου ακολουθήθηκε πολλές φορές κατά τη διάρκεια της Αναγέννησης και του Διαφωτισμού από καλλιτέχνες που εμπνεύστηκαν από την περιγραφή του αρχικού έργου. Τα σταφύλια Η ακριβής αναπαράσταση άψυχων αντικειμένων ήταν ένας τομέας όπου ο Ζεύξις και ο νεότερός του Παρράσιος διακρίθηκαν σε πολύ μεγάλο βαθμό. Η διήγηση του Πλίνιου αναφέρει πως όταν κατά τη διάρκεια ενός διαγωνισμού μεταξύ Ζεύξι και Παρράσιου, ο πρώτος ζωγράφισε ένα τσαμπί σταφύλια, η απεικόνιση ήταν τόσο τέλεια ώστε τα πουλιά προσέκρουαν στον πίνακα προσπαθώντας να φάνε τα σταφύλια. Έτσι, ο Ζεύξις, βέβαιος για τη νίκη του στο διαγωνισμό, ζήτησε από τον Παρράσιο να μη χρονοτριβεί και να αφαιρέσει το κάλυμμα από τη δική του ζωγραφιά ώστε να φανεί ποιος είναι ο καλύτερος. Ωστόσο, το κάλυμμα δεν ήταν πραγματικό αλλά ήταν η ίδια η ζωγραφιά που είχε δημιουργήσει ο Παρράσιος, ξεγελώντας έτσι τον Ζεύξι, ο οποίος αναγνώρισε την ήττα του, λέγοντας πως ο ίδιος κατάφερε να ξεγελάσει τα πουλιά, αλλά ο Παρράσιος κατάφερε να ξεγελάσει ένα καλλιτέχνη. Μια παρόμοια ιστορία που αναφέρεται επίσης από τον Πλίνιο, λέει πως ο Ζεύξις αργότερα ζωγράφισε ένα αγόρι να κρατάει σταφύλια, οπότε πάλι ένα πουλί ξεγελάστηκε νομίζοντας πως τα σταφύλια είναι αληθινά. Αλλά ο Ζεύξις δεν ήταν ικανοποιημένος από τη ζωγραφιά αυτή λέγοντας πως ζωγράφισε τα σταφύλια καλύτερα από το αγόρι, κι έτσι τα πουλιά δεν τρόμαξαν νομίζοντας πως το αγόρι ήταν πραγματικό. Ηρακλής Πέρα από τις ικανότητες του στη ρεαλιστική αναπαράσταση, πολλά από τα έργα του Ζεύξι διέθεταν και μεγάλη εκφραστικότητα ως προς τη δραματική απεικόνιση, όπως στην απεικόνιση του Ηρακλή ως νεογνού που πνίγει το φίδι, όπου η κύρια εκφραστικότητα απεικονίζεται στον τρόμο της μητέρας του Αλκμήνης και του Αμφιτρύωνα καθώς παρακολουθούν την πάλη. Όταν δημιουργήθηκε το έργο αυτό ο Ζεύξις είχε φτάσει ήδη στο απόγειο της φήμης του και διέθεσε τον πίνακα δωρεάν. Η Ιπποκένταυρος Ένα άλλο διάσημο έργο του αποτελεί και η Ιπποκένταυρος, το οποίο περιγράφει ο Λουκιανός ο οποίος είχε δει ένα αντίγραφο του έργου στην Αθήνα. To αυθεντικό είχε χαθεί σε ναυάγιο στο ακρωτήριο του Μαλέα, όταν το έστειλε στη Ρώμη ο Ρωμαίος δικτάτορας Σύλλας. Ο πίνακας απεικόνιζε μια ειρηνική και ευτυχισμένη ομάδα Κενταύρων, όπου η εικόνα της μητέρας Κενταύρου να θηλάζει το μικρό της, ερχόταν σε όμορφη αντίθεση με το αθλητικό και γεροδεμένο παράστημα του πατέρα Κενταύρου, ο οποίος ήταν μερικώς ορατός σε ένα ύψωμα πίσω από τη μητέρα και το μικρό, κρατώντας ένα σκύμνο (νεαρό λιοντάρι) για να φοβίζει τους μικρούς κενταύρους. Ο αρσενικός Κένταυρος, αν και χαμογελαστός, διέθετε μια αγριότητα και σκληρότητα, ενώ η θηλυκή Κένταυρος συνδύαζε αρμονικά την ομορφιά της γυναικείας μορφής στο πάνω μέρος με αυτές του αλόγου, στο κάτω μέρος, με τόση δεξιοτεχνία, όπου ήταν αδύνατο να εντοπιστεί το συγκεκριμένο σημείο, όπου γινόταν η μετάβαση από την ανθρώπινη στη ζωώδη μορφή. Οι μικροί κένταυροι, αν και νεογέννητοι, είχαν εμφανή τα σημάδια της αγριότητας της φύσης τους, αναμεμειγμένη περίτεχνα με τον φόβο και την περιέργεια τους, απέναντι στους σκύμνους, τους οποίους κοιτούσαν ενώ αποτραβιόντουσαν στην προστασία της αγκάλης της μητέρας τους. Η αναπαράσταση ενός θηλυκού Κενταύρου να θηλάζει το μικρό της, η οποία είναι σχεδόν βέβαιο πως εμπνεύστηκε από το έργο του Ζεύξιδος, υπάρχει σε ένα κόσμημα στην πινακοθήκη Ουφίτσι. Άλλα Άλλα έργα του περιλαμβάνουν τον ένθρονο Δία, με τους υπόλοιπους θεούς να βρίσκονται γύρω του, έργο το οποίο χαρακτηρίζεται από τον Πλίνιο ως μεγαλειώδες (magnificus), και θεωρείται επίσης ως ένα από τα κορυφαία έργα του καλλιτέχνη. Αναφέρεται επίσης ο Μαρσύας Δεσμώτης (Marsyas religatus), στον ναό της Κονκόρντια (Ομονοίας) στη Ρώμη. Ο Μενέλαος του Ζεύξι αναφέρεται από τον βυζαντινό λόγιο του 12ου αιώνα, Ιωάννη Τζέτζη, ενώ ο Βορέας ή Τρίτων από τον Λουκιανό. Ο Πλίνιος αναφέρει πως ο Ζεύξις ζωγράφιζε επίσης και μονόχρωμες αναπαραστάσεις αναμειγνύοντας τις διάφορες σκιάσεις του γκρίζου χρώματος, καθώς και πως υπήρχαν και αμφορείς τους οποίους ο διάσημος ζωγράφος φιλοτέχνησε στην πόλη της Αμβρακίας. Μεταγενέστερες αναφορές Υπάρχει πλήθος αναφορών στον Ζεύξι κατά τη διάρκεια όλης της αρχαιότητας και έπειτα ως και την Αναγέννηση, και εξακολουθεί να αποτελεί πηγή έμπνευσης στη σύγχρονη εποχή. Είναι αξιοπρόσεκτο το ότι απουσιάζουν εντελώς αναφορές οι οποίες να προέρχονται από τον περιηγητή του 2ου αιώνα μ.Χ. Παυσανία. Αυτό πιθανώς οφείλεται στο ότι τα έργα του Ζεύξι δημιουργούνταν σε γενικά μικρές επιφάνειες αντί για τοιχογραφίες, και ενδεχομένως να είχαν καταστραφεί ή χαθεί κατά τον καιρό του Παυσανία, ιδιαίτερα επειδή οι Ρωμαίοι μετέφεραν μεγάλο αριθμό έργων από τις ελληνικές πόλεις προς τη Ρώμη. Ο Ρέμπραντ ζωγράφισε μια αυτοπροσωπογραφία του βασισμένη στον Ζεύξι, ο οποίος σύμφωνα με τον μύθο γέλασε μέχρι θανάτου όταν ζωγράφιζε την προσωπογραφία μιας άσχημης γριάς που του παρήγγειλε να την απεικονίσει ως Αφροδίτη. Ο Ιερώνυμος, εκκλησιαστικός συγγραφέας του 4ου αιώνα μ.Χ., αναφέρει πως τα λουτρά του Ζεύξιππου στην Κωνσταντινούπολη πήραν το όνομα τους από τον Ζεύξι, έργα του οποίου κοσμούσαν τις εγκαταστάσεις. Παραπομπές Πηγές Εξωτερικοί σύνδεσμοι Zeuxis, A Dictionary of Greek and Roman biography and mythology, William Smith, Ed. (λεπτομερείς ιστορικές και εικαστικές πληροφορίες) Αρχαίοι Έλληνες ζωγράφοι
412878	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%B9%CF%8E%CF%81%CE%B3%CE%BF%CF%82%20%CE%9A%CE%B1%CF%84%CF%83%CE%B9%CE%BC%CF%80%CE%AC%CF%81%CE%B4%CE%B7%CF%82	Γιώργος Κατσιμπάρδης	Ο Γεώργιoς Κατσιμπάρδης (26 Ιανουαρίου 1939 - 26 Ιουλίου 2018) ήταν Έλληνας δικηγόρος, αθλητής, συγγραφέας και πολιτικός, ιδρυτικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ. Έχει διατελέσει βουλευτής Βοιωτίας και υφυπουργός, καθώς και πρόεδρος του ΣΕΓΑΣ (Σύνδεσμος Ελληνικών Γυμναστικών Αθλητικών Σωματείων). Βιογραφικά στοιχεία Γεννήθηκε το 1939 στη Δομβραίνα Βοιωτίας. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και άσκησε τη δικηγορία. Πολλές φορές υπερασπίστηκε αφιλοκερδώς εργατοϋπαλληλικές και συνεταιριστικές οργανώσεις. Παράλληλα, υπήρξε πρωταθλητής στους δρόμους ταχύτητας, μέλος της Εθνικής Ομάδας Στίβου και Βαλκανιονίκης (1960). Η πολιτική του δράση ξεκίνησε την περίοδο της χούντας, ως μέλος του αντιδικτατορικού ΠΑΚ, ενώ το 1974 ήταν ιδρυτικό μέλος του ΠΑΣΟΚ. Διετέλεσε βουλευτής Βοιωτίας για 23 χρόνια (1977 - 2000), και το ίδιο διάστημα χρημάτισε πρόεδρος του ΣΕΓΑΣ (1984 - 1987) και υφυπουργός Εσωτερικών (1987 - 1988). Συγγραφή Έχει συγγράψει αρκετά βιβλία, που κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις Λιβάνη: Από τον Διόνυσο Καδμείο στον Οιδίποδα - Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη, 1995 Ο Ευριπίδης, η εποχή του και τα μηνύματα που εκπέμπουν οι Φοίνισσες - Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη, 1996 Τροφώνιος, ο μεταρρυθμιστής αρχιτέκτονας, θεός της μαντικής - Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη, 1997 Υπάρχει και η Βουθόη - Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη, 2000 ΠΑΣΟΚ και εκσυγχρονισμός - Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη, 2005 Ιστορία επτά μύθων. Κύκλια έπη, Όμηρος, Ησίοδος, Πίνδαρος και Ηρόδοτος: οι βασικές πηγές του 1ου τόμου Ιστορία επτά μύθων. Αισχύλος, Σοφοκλής και Ευριπίδης: οι βασικές πηγές του 2ου τόμου Βλάχοι και Βάκχοι στη Θήβα Παραπομπές Έλληνες δικηγόροι Έλληνες αθλητές δρόμων ταχύτητας Έλληνες συγγραφείς Βουλευτές εκλεγμένοι με το ΠΑΣΟΚ Βουλευτές Βοιωτίας Έλληνες υφυπουργοί Εσωτερικών Μέλη του Πανελλήνιου Απελευθερωτικού Κινήματος Έλληνες πρόεδροι αθλητικών Ομοσπονδιών
525025	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CE%AD%CE%B9%20%CE%A3%CE%B2%CE%B5%CE%BD%CF%84	Αλεξέι Σβεντ	Ο Αλεξέι Σβεντ (Μπέλγκοροντ, 16 Δεκεμβρίου 1988) είναι Ρώσος επαγγελματίας διεθνής καλαθοσφαιριστής. Με ύψος 1 μέτρο και 98 εκατοστά, παίζει στις θέσεις πόιντ γκαρντ και σούτινγκ γκαρντ για την κινέζικη Σανξί Φεντζιού. Είναι ένας από τους κορυφαίους παίκτες στην χώρα του με πολλές διακρίσεις. Σταδιοδρομία Ρωσία (2006-2012) Ο Σβεντ ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας σε ένα ρωσικό παιχνίδι Σούπερ Λιγκ, ενάντια στην ομάδα Ural Great Perm στις 4 Νοεμβρίου 2006. Το ντεμπούτο του στην Ευρωλίγκα το έκανε σε αγώνα ενάντια στην Ζάλγκιρις στις 17 Ιανουαρίου 2007. Τον Φεβρουάριο του 2007 ενσωματώθηκε στην Χίμκι ως δανεικός από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Στην συνέχεια επέστρεψε στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας πριν από την έναρξη της σεζόν 2007-08. Το Δεκέμβριο του 2009 πήγε στην Δυναμό Μόσχας ως δανεικός από την ΤΣΣΚΑ, στην οποία και επέστρεψε πριν από την έναρξη της σεζόν 2010-11.Την επόμενη σεζόν έφτασε στον τελικό της Ευρωλίγκα με τους κόκκινους. NBA (2012-2015) Στις 23 Ιουλίου 2012, η ΤΣΣΚΑ Μόσχας ανακοίνωσε επίσημα την αναχώρηση του Σβεντ προκειμένου να υπογράψει με τους Μινεσότα Τίμπεργουλβς του ΝΒΑ. Δύο ημέρες αργότερα, υπέγραψε πολυετή συμφωνία με τους Τίμπεργουλβς. Στις 23 Αυγούστου 2014 ολοκληρώθηκε μια συμφωνία τριών ομάδων, στην οποία συμμετείχαν οι Τίμπεργουλβς, οι Κλίβελαντ Καβαλίερς και οι Φιλαδέλφεια 76ερς. Στο πλαίσιο της συμφωνίας, ο Σβεντ και ο συμπαίκτης Luc Mbah a Moute διατέθηκαν στους Sixers, μαζί με το πρώτο draft για το Cleveland το 2015. Οι Κάβαλιερς έλαβαν τον Kevin Love από τη Μινεσότα, ενώ οι λύκοι έλαβαν τον Andrew Wiggins και τον Anthony Bennett από το Cleveland και τον Thaddeus Young από τη Φιλαδέλφεια. Στις 19 Δεκεμβρίου 2014, ο Σβεντ αποκτήθηκε από τους Χιούστον Ρόκετς σε μια συμφωνία τριών ομάδων που συμπεριλάμβανε και τους 76ers και τους Μινεσότα Τίμπεργουλβς. Στις 19 Φεβρουαρίου 2015, ο Σβεντ αποτέλεσε αντικείμενο διαπραγμάτευσης, μαζί με δύο επιλογές δευτέρου γύρου, στους Νιου Γιορκ Νικς με αντάλλαγμα τον Pablo Prigioni. Χίμκι (2015-2021) Στις 16 Ιουλίου 2015, ο Σβεντ επέστρεψε στη Ρωσία και υπέγραψε τριετές συμβόλαιο με την Χίμκι. Η συμφωνία ανήλθε στα 10,2 εκατομμύρια δολάρια καθαρού εισοδήματος σε διάστημα τριών ετών. Στις 27 Μαρτίου 2017, ο Σβεντ βγήκε MVP της χρονιάς στο EuroCup. Ήταν ο πρώτος παίκτης στην ιστορία του EuroCup με μέσο όρο τουλάχιστον 22 πόντους, 5 ασίστ και 4 ριμπάουντ ανά παιχνίδι την ίδια εποχή. Ο Σβεντ βραβεύτηκε με το βραβείο του MVP για την VTB Λίγκα στη σεζόν 2016-17. Τον Ιούλιο του 2017, ο Σβεντ επεκτείνει το συμβόλαιό του με την Χίμκι έως την σεζόν 2019-20. Στις 23 Φεβρουαρίου, έγινε ο δεύτερος παίκτης στην ιστορία της Ευρωλίγκα που πετυχαίνει 16+ πόντους σε 23 σερί αγώνες μετά από τον Αλφόνσο Φορντ. Κατέκτησε το Βραβείο Κορυφαίου Σκόρερ της Ευρωλίγκα «Αλφόνσο Φορντ» για την σεζόν 2017-18, ενώ έκανε και ρεκόρ στα εύστοχα τρίποντα για μια σεζόν πετυχαίνοντας 107. Στις 5 Νοεμβρίου 2019, ανακοινώθηκε η η υποψηφιότητά του για την καλύτερη ομάδα της δεκαετίας 2010-2020 στην Ευρωλίγκα, ωστόσο δεν βρέθηκε στην τελική δεκάδα. Τον Φεβρουάριο του 2020, κόντρα στην Βιλερμπάν για την Ευρωλίγκα, πραγματοποίησε σπουδαία εμφάνιση καθώς τελείωσε το παιχνίδι με 24 πόντους, (5/7 δίποντα, 4/7 τρίποντα, 2/2 βολές), 1 ριμπάουντ, 13 ασίστ, 3 κλεψίματα, 1 λάθος, 4 κερδισμένα φάουλ και 37 βαθμούς στο σύστημα αξιολόγησης. Αυτοί οι αριθμοί των ανέδειξαν σε MVP της αγωνιστικής. Στις 30 Ιουνίου 2020, ανανέωσε το συμβόλαιο του με την Χίμκι για τρία ακόμα χρόνια. Στις 13 Αυγούστου 2020, ανακοινώθηκε από την Ευρωλίγκα ότι αποτελεί μέλος της κορυφαίας δεκάδας (ομάδας) της Χίμκι στη δεκαετία 2010-2020, όντας πρώτος σε ψήφους του κοινού με ποσοστό 97,85%. Στις 26 Οκτωβρίου 2020, έγινε ο πρώτος παίκτης στην ιστορία της VTB Λίγκα που φτάνει το ρεκόρ των 3.000 πόντων στη λίγκα. Τον Δεκέμβριο έφτασε τους 2.500 πόντους στην Ευρωλίγκα. Η σεζόν 2020-21 ήταν αποτυχημένη για την Χίμκι με 4 νίκες σε 34 αγωνιστικές, ωστόσο ο Σβεντ έκανε ατομικά καλή χρονιά και αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ της χρονιάς με 19,78 πόντους (45,5% δίποντα, 33,3% τρίποντα, 89,9% βολές) σε 23 αγώνες, κάτι που του έφερε και το Βραβείο Κορυφαίου Σκόρερ της Ευρωλίγκα «Αλφόνσο Φορντ» για δεύτερη φορά στην καριέρα του. Έτσι έγινε ο τρίτος παίκτης με τουλάχιστον 2 βραβεία στην ιστορία. ΤΣΣΚΑ Μόσχας (2021-2023) Στις 12 Αυγούστου 2021, ανακοινώθηκε η επιστροφή του στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας μετά από εννέα χρόνια, με συμβόλαιο διάρκειας 1+1 χρόνια. Στις 18 Σεπτεμβρίου, κατέκτησε το πρώτο Σούπερ Καπ της VTB Λίγκα, νικώντας την Ζενίτ 81-73 με τον ίδιο να έχει 7 πόντους. Στις 4 Φεβρουαρίου 2022 κόντρα στην Άλμπα Βερολίνου, έγινε ο 10ος παίκτης στην ιστορία της Ευρωλίγκα που ξεπέρασε τους 3.000 πόντους. Τη σεζόν 2021-22 μέτρησε 11 πόντους και 3.7 ασίστ σε 24 αγώνες στην Ευρωλίγκα, ενώ στα playoffs της VTB κατέγραψε 17.5 πόντους και 6 ασίστ σε 13 αναμετρήσεις, χωρίς να καταφέρει να οδηγήσει την ομάδα του στον τίτλο. Στις 9 Ιουνίου 2022, η ΤΣΣΚΑ έκανε χρήση της option που υπήρχε στο συμβόλαιο του διατηρώντας τον στη Μόσχα για την αγωνιστική περίοδο 2022-23. Τον Ιανουάριο του 2023, αναδείχθηκε MVP του μήνα στη VTB αφού είχε 16,6 πόντους μέσο όρο, με 42,2% στο τρίποντο, μετρώντας 8,4 ασίστ, 3 ριμπάουντ και 19,6 βαθμούς στο σύστημα αξιολόγησης. Συνολικά τη σεζόν 2022-23, μέτρησε 16.6 πόντους, 7.8 ασίστ και 3.5 ριμπάουντ σε 32 ματς με την ΤΣΣΚΑ. Σανξί Φεντζιού (2023-σήμερα) Τον Οκτώβριο του 2023, συμφώνησε να μετακομίσει για πρώτη φορά στην καριέρα του στην Κίνα για λογαριασμό της Σανξί Φεντζιού. Εθνική ομάδα Ο Αλεξέι Σβεντ έπαιξε με τις ρωσικές κατώτερες εθνικές ομάδες. Έπαιξε στο πρωτάθλημα FIBA Europe Under 18 του 2006 και στα πρωταθλήματα FIBA Ευρώπης κάτω των 20 ετών το 2007 και το 2008. Ο Σβεντ είναι επίσης μέλος της ρωσικής εθνικής ομάδας μπάσκετ των ανδρών. Κέρδισε το χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ 2011. Στους Θερινούς Ολυμπιακούς του 2012, στις 12 Αυγούστου 2012, ο Σβεντ σημείωσε 25 πόντους για να οδηγήσει τη ρωσική εθνική ομάδα σε μια νίκη 81-77, επί της Αργεντινής, κερδίζοντας το χάλκινο μετάλλιο. Έπαιξε επίσης με τη Ρωσία στο Ευρωμπάσκετ 2013, και στο Ευρωμπάσκετ 2017, όπου βρέθηκε στην καλύτερη ομάδα του τουρνουά. Τίτλοι-Διακρίσεις Συλλογικοί ΤΣΣΚΑ Μόσχας Ευρωλίγκα: (2008) 4x Πρωτάθλημα Ρωσίας: (2008, 2009, 2011, 2012) 2x VTB Λίγκα: (2008, 2012) Σούπερ Καπ VTB Λίγκα: (2021) Ατομικοί Καλύτερος νέος παίκτης στη Ρωσία: (2008) MVP στα play off ρωσικού πρωταθλήματος: (2012) MVP του Eurocup: (2017) Πρώτος σκόρερ του Eurocup: (2017) Καλύτερη πεντάδα του Eurocup: (2017) 2x Πρώτος σκόρερ στην Ευρωλίγκα: (2018, 2021) Δεύτερη Καλύτερη πεντάδα στην Ευρωλίγκα: (2018) MVP του μήνα στην Ευρωλίγκα: (Φεβρουάριος 2018) 7x MVP της αγωνιστικής στην Ευρωλίγκα Πρώτος στις ασίστ στην Ευρωλίγκα: (2021) MVP της VTB Λίγκα: (2017) 2x Πρώτος σκόρερ στην VTB Λίγκα: (2018, 2019) MVP του μήνα στην VTB Λίγκα: (Ιανουάριος 2023) 4x All Star Game VTB Λίγκα: (2017, 2020, 2021, 2022) MVP All Star Game VTB Λίγκα: (2020) Εθνική ομάδα Χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ 2011 Χάλκινο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες 2012 Παραπομπές Εξωτερικοί σύνδεσμοι Ρώσοι καλαθοσφαιριστές Πόιντ γκαρντ Καλαθοσφαιριστές ΤΣΣΚΑ Μόσχας Καλαθοσφαιριστές Ντιναμό Μόσχας Καλαθοσφαιριστές Νιου Γιορκ Νικς Καλαθοσφαιριστές Μινεσότα Τίμπεργουλβς Καλαθοσφαιριστές Χιούστον Ρόκετς Καλαθοσφαιριστές Χίμκι Καλαθοσφαιριστές του NBA Καλαθοσφαιριστές Εθνικής Ρωσίας Καλαθοσφαιριστές VTB Λίγκα Καλαθοσφαιριστές ρωσικών συλλόγων Καλαθοσφαιριστές Ευρωμπάσκετ 2011 Καλαθοσφαιριστές Ευρωμπάσκετ 2013 Καλαθοσφαιριστές Ευρωμπάσκετ 2017 Καλαθοσφαιριστές στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες 2012 Ολυμπιονίκες της καλαθοσφαίρισης
716017	https://el.wikipedia.org/wiki/Association%20of%20American%20Railroads	Association of American Railroads	Ο Σύνδεσμος Αμερικανικών Σιδηροδρόμων (AAR) είναι ένας εμπορικός όμιλος βιομηχανίας που αντιπροσωπεύει κυρίως τους κύριους εμπορευματικούς σιδηροδρόμους της Βόρειας Αμερικής ( Καναδάς, Μεξικό και Ηνωμένες Πολιτείες ). Η Amtrak και ορισμένοι περιφερειακοί σιδηροδρομοι είναι επίσης μέλη. Οι μικρότεροι εμπορευματικοί σιδηρόδρομοι αντιπροσωπεύονται συνήθως από την American Short Line and Regional Railroad Association (ASLRRA), αν και ορισμένοι μικρότεροι σιδηρόδρομοι και σιδηροδρομικές εταιρείες χαρτοφυλακίου είναι επίσης μέλη του AAR. Το AAR έχει επίσης δύο συνεργαζόμενα προγράμματα και οι περισσότεροι συνεργάτες είναι προμηθευτές της σιδηροδρομικής βιομηχανίας. Δημιουργία Η AAR δημιουργήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 1934 από τη συγχώνευση πέντε ομίλων που σχετίζονται με τη βιομηχανία: Την Αμερικανική Ένωση Σιδηροδρόμων Την Ένωση Στελεχών Σιδηροδρόμων Το Γραφείο Οικονομικών των Σιδηροδρόμων Το Σύνδεσμο Λογιστών Σιδηροδρόμων Το Σύνδεσμο Αξιωματικών Σιδηροδρόμων Ο William George Besler ήταν ο πρώτος πρόεδρος. Εγκαταστάσεις και θυγατρικές Η AAR εδρεύει στην Ουάσιγκτον, DC, όχι μακριά από το Καπιτώλιο. Η θυγατρική της πληροφορικής, Railinc, εδρεύει στο Cary της Βόρειας Καρολίνας. Τα συστήματα πληροφορικής Railinc και οι υπηρεσίες πληροφοριών, συμπεριλαμβανομένου του συστήματος Umler, του Interline Settlement System και του συστήματος Embargoes αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της σιδηροδρομικής υποδομής της Βόρειας Αμερικής. Η Railinc παραδίδει περίπου εννέα εκατομμύρια μηνύματα κάθε μέρα μέσω του δικτύου EDI της, συμπεριλαμβανομένων φορτωτικών μεταφοράς, συνιστώμενων τρένων, αποκλεισμού αιτημάτων και απαντήσεων και σχεδίων ταξιδιού. Οι εφαρμογές της υποστηρίζουν σιδηροδρόμους, ιδιοκτήτες εξοπλισμού και προμηθευτές σιδηροδρομικής βιομηχανίας σε κάθε σύνδεσμο της αλυσίδας εφοδιασμού . Η εταιρεία διατηρεί τη μόνη αποδεκτή από τον κλάδο έκδοση των επίσημων πινάκων κωδικών της βιομηχανίας σιδηροδρόμων της Βόρειας Αμερικής. Ξεκινώντας ως τμήμα τεχνολογίας πληροφοριών στην Ένωση Αμερικανικών Σιδηροδρόμων (AAR), η εταιρεία ιδρύθηκε ως πλήρως θυγατρική, κερδοσκοπική θυγατρική της AAR το 1999. Μια άλλη θυγατρική, το Transportation Technology Center, Inc. (TTCI), λειτουργεί και συντηρεί το Κέντρο Τεχνολογίας Μεταφορών, σε μία εγκατάσταση βορειοανατολικά του Pueblo, Κολοράντο, το οποίο ανήκει στο Υπουργείο Μεταφορών των Ηνωμένων Πολιτειών. Η εγκατάσταση είναι υπό σύμβαση περίθαλψης, φύλαξης και ελέγχου από την Ομοσπονδιακή Διοίκηση Σιδηροδρόμων. Το TTCI διαθέτει μια σειρά εξειδικευμένων εγκαταστάσεων δοκιμών και κομματιών. Ο ιστότοπος επιτρέπει τη δοκιμή τροχαίου υλικού εμπορευμάτων και επιβατών, εξαρτημάτων οχήματος και τροχιάς, καθώς και συσκευών ασφαλείας. Λειτουργίες Όπου ενδείκνυται, η AAR εκπροσωπεί τα συμφέροντα των μελών της στο ευρύ κοινό και ιδίως στο Κογκρέσο και τις κυβερνητικές ρυθμιστικές αρχές. Η AAR εργάζεται για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας, της ασφάλειας και της εξυπηρέτησης της βιομηχανίας σιδηροδρόμων, όπως μέσω της ευθύνης της για τους κανόνες ανταλλαγής και τις προδιαγραφές εξοπλισμού της βιομηχανίας, π.χ. για τον έλεγχο πολλαπλών μονάδων ατμομηχανής. Ένα από τα καθήκοντα της AAR είναι να επιβλέπει την εκχώρηση σημάτων αναφοράς – κωδικούς δύο έως τεσσάρων γραμμάτων που προσδιορίζουν με μοναδικό τρόπο τον ιδιοκτήτη οποιουδήποτε κομματιού σιδηροδρομικού τροχαίου υλικού ή εξοπλισμού διατροπικών εμπορευματικών μεταφορών ( ρυμουλκούμενα, ημιρυμουλκούμενα, εμπορευματοκιβώτια κ.λπ.) που μπορούν να μεταφερθεί σε σιδηροδρόμο Αναφορές Τον Νοέμβριο του 2013, η AAR προέτρεψε την αμερικανική διοίκηση ασφάλειας αγωγών και επικίνδυνων υλικών (PHMSA) να πιέσει για βελτιωμένη ασφάλεια των αυτοκινήτων των δεξαμενών, απαιτώντας από όλα τα οχήματα δεξαμενών που χρησιμοποιούνται για τη μεταφορά εύφλεκτων υγρών να μετασκευαστούν ή να καταργηθούν σταδιακά, και να κατασκευάζονται νέα οχήματα με αυστηρότερα πρότυπα " Μέλη Πλήρη μέλη της AAR Ειδικά μέλη της AAR (Πλήρεις καναδικές και μεξικάνικες εταιρείες σιδηροδρόμων) Σιδηρόδρομος Καναδά Ειρηνικού: : Καναδικές επιχειρήσεις Εθνικός Σιδηρόδρομος Καναδά: Καναδικές λειτουργίες Ferrocarril del Istmo de Tehuantepec, SA de CV Ferrocarril del Sureste Ferrocarril Mexicano Ferrocarril Y Terminal del Valle de Mexico, SA de CV Kansas City Southern de Mexico, SA de CV BNSF Railway Δείτε επίσης Αμερικανική σιδηροδρομική ένωση Οργανισμός για τις συνδυασμένες επιχειρήσεις σιδηροδρόμων (OSShD) Διεθνής Ένωση Σιδηροδρόμων (UIC) Αφρικανική Ένωση Σιδηροδρόμων (AUR) Ρύθμιση τροχού AAR Παραπομπές Περαιτέρω ανάγνωση Εξωτερικοί σύνδεσμοι Σύνδεσμος Αμερικάνικων Σιδηροδρόμων Railinc Κέντρο Τεχνολογίας Μεταφορών Σήματα αναφοράς του Association of American Railroads (AAR) AAR Records 1939 ~ 1978, Βιβλιοθήκη PSU Σιδηροδρομικές μεταφορές στη Βόρεια Αμερική
363597	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%B1%CE%BE%CE%B9%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%82%20%CE%92%CE%84%20%CE%95%CE%BC%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CF%85%CE%AE%CE%BB%20%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CE%92%CE%B1%CF%85%CE%B1%CF%81%CE%AF%CE%B1%CF%82	Μαξιμιλιανός Β΄ Εμμανουήλ της Βαυαρίας	Ο Μαξιμιλιανός Β΄ Εμμανουήλ (Maximilian II. Emanuel, 11 Ιουλίου 1662 - 26 Φεβρουαρίου 1726) από τον Οίκο του Βίττελσμπαχ ήταν εκλέκτορας της Βαυαρίας, εγγονός του Μαξιμιλιανού Α΄. Βιογραφία Ο Λουδοβίκος Μαρία Ιωσήφ Γαϊτανός Αντώνιος Νικόλαος Φραγκίσκος Ιγνάτιος Φήλιξ ήταν γιος του Φερδινάνδου Μαρία της Βαυαρίας και της Ερριέττας Αδελαΐδας της Σαβοΐας, κόρης τού Βίκτωρα Αμεδαίου Α΄ της Σαβοΐας. Διαδέχτηκε τον πατέρα του το 1679. Πήρε μέρος στους πολέμους ενάντια των Οθωμανών Τούρκων, στους οποίους και διακρίθηκε (1683). Το 1690 διορίστηκε αρχιστράτηγος των στρατευμάτων του Ρήνου εναντίον των Γάλλων και το 1691 εκδήλωσε αξιώσεις στον ισπανικό θρόνο, εξαιτίας του πρώτου γάμου του με τη Μαρία Αντωνία, κόρη του Λεοπόλδου Α΄. Στον πόλεμο για τη διαδοχή του ισπανικού θρόνου συμμάχησε με τον Λουδοβίκο ΙΔ΄ της Γαλλίας, αλλά μετά τις ήττες του στο Σέλενμπεργκ (1704) και στο Χαίχσταιτ (1704), αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη Βαυαρία. Το 1706, επικεφαλής των γαλλικών στρατευμάτων, γνώρισε πολλές ήττες και έχασε τη Βραβάντη. Μετά τη σύναψη όμως της συνθήκης του Ράστατ, αποκαταστάθηκε στις προηγούμενες κτήσεις του. Τον διαδέχτηκε ο γιος του, ο κατοπινός Κάρολος Ζ΄. Οικογένεια Πρώτα νυμφεύτηκε το 1685 τη Μαρία Αντωνία των Αψβούργων, κόρη του Λεοπόλδου Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, και είχε τέκνα: Λεοπόλδος Φερδινάνδος (22 - 25 Μαΐου 1689). Αντώνιος (28 Νοεμβρίου 1690), θνησιγενής. Ιωσήφ Φερδινάνδος (1692 - 1699). Το 1692 απεβίωσε η Μαρία Αντωνία και έπειτα από τρία έτη ο Μαξιμιλιανός Β΄ Εμμανουήλ έκανε δεύτερο γάμο με τη Θηρεσία Κυνεγόνδη Σομπιέσκα, κόρη του Ιωάννη Γ΄ της Πολωνίας & Λιθουανίας, και είχε τέκνα: θνησιγενής γιος (12 Αυγούστου 1695). Μαρία Άννα Καρολίνα (1696 - 1750), μοναχή. Κάρολος Ζ΄ (1697 - 1745), Εκλέκτορας της Βαυαρίας, Αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Φίλιππος Μαυρίκιος Μαρία (1698 - 1719), Επίσκοπος Πάντερμπορν και Μύνστερ. Φερδινάνδος Μαρία Ιννοκέντιος (1699 - 1738), στρατηγός της Αυστρίας. Κλήμης Αύγουστος (1700 - 1761), Μέγας Μάγιστρος των Ιπποτών του Τευτονικού Τάγματος, Αρχιεπίσκοπος της Κολωνίας, Επίσκοπος του Ρέγκενσμπουργκ, Πάντερμπορν, Οσναμπρύκ, Χίλντεσχαϊμ, Μύνστερ. Γουλιέλμος (1701 - 1704). Αλοϋσιος Ιωάννης Αδόλφος (1702 - 1705). Ιωάννης Θεόδωρος (1703 - 1763), Καρδινάλιος, Πρίγκιπας-Επίσκοπος του Ρέγκενσμπουργκ, Φράιζινγκ, Λιέγης. Μαξιμιλιανός Εμμανουήλ Θωμάς (1704 - 1709). Από την εκτός γάμου σχέση του με την Ανιές Φρανσουάζ Λουσιέ είχε ένα φυσικό τέκνο: Εμμανουήλ Φραγκίσκος Ιωσήφ (1695 - 1747), Κόμης της Βαυαρίας. Εξωτερικοί σύνδεσμοι Οίκος του Βίττελσμπαχ Δούκες της Βαυαρίας
503636	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%BF%CE%BB%20%CE%9A%CE%B1%CE%BC%CF%80%CE%AC%20%CE%A4%CE%B9%CE%B5%CE%BC%CF%80%CE%AC	Πολ Καμπά Τιεμπά	Ο Πολ Καμπά Τιεμπά (Paul Kaba Thieba, γενν. στις 28 Ιουλίου 1960) είναι οικονομολόγος και πολιτικός από την Μπουρκίνα Φάσο. Ήταν Πρωθυπουργός της Μπουρκίνα Φάσο από τον Ιανουάριο του 2016 ως τις 19 Ιανουαρίου 2019. Πρώτα χρόνια και σταδιοδρομία πριν την πρωθυπουργία Γεννήθηκε το 1960 στο Μπομπό-Ντιουλασό. Είναι πατέρας τριών παιδιών. Τον Σεπτέμβριο του 1998, διορίστηκε επικεφαλής της χρηματιστηριακής υπηρεσίας στην Κεντρική Τράπεζα των Δυτικοαφρικανικών Κρατών. Από τον Ιούλιο του 2000 ως τον Δεκέμβριο του 2006 ήταν βοηθητικός διευθυντής για τις οικονομικές επιχειρήσεις. Στη συνέχεια ανέλαβε διευθυντής (Ιανουάριος 2007-Δεκέμβριος 2008). Λίγο πριν τον διορισμό του στην πρωθυπουργία του ήταν διοικητικός διευθυντής του Ταμείου Σταθερότητας της Δυτικοαφρικανικής Νομισματικής Ένωσης. Πρωθυπουργός Ο Τιεμπά διορίστηκε πρωθυπουργός από τον πρόεδρο Ρος Μαρκ Κριστιάν Καμπορέ λίγο μετά την ορκωμοσία του τελευταίου στις 6 Ιανουαρίου 2016. Στην πρώτη του δοκιμασία ως πρωθυπουργού αντιμετώπισε την επίθεση τζιχαντιστών της Αλ Κάιντα του Ισλαμικού Μαγκρέμπ στο ξενοδοχείο Splendid στην Ουαγκαντουγκού στις 15 Ιανουαρίου 2016. Το ξενοδοχείο περικυκλώθηκε από τις δυνάμεις ασφαλείας και απελευθερώθηκαν 30 άτομα, ενώ οι νεκροί ξεπέρασαν τους 20. Στις 19 Ιανουαρίου 2019 ο πρόεδρος Καμπορέ σε τηλεοπτικό του διάγγελμα ανακοίνωσε την παραίτηση του πρωθυπουργού. Δεν δόθηκε καμία εξήγηση για την απομάκρυνση του Τιεμπά από την πρωθυπουργία. Παραπομπές Πρωθυπουργοί της Μπουρκίνα Φάσο
456349	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%B9%CF%81%CE%B6%CE%AC%20%CE%91%CE%BC%CF%80%CE%AC%CF%82%20%CE%9D%CE%BF%CF%8D%CF%81%CE%B9	Μιρζά Αμπάς Νούρι	Ο Μιρζά Αμπάς Νούρι (Φαρσί:ميرزا عباس نوري), περισσότερο γνωστός ως Μιρζά Μπουζούργκ, ήταν ο πατέρας του Μπαχαολλά, του ιδρυτή της Μπαχάι Πίστης. Ο Μιρζά Μπουζούργκ ήταν ευγενής από την περσική επαρχία Νουρ και για ένα χρονικό διάστημα ήταν στην υπηρεσία του Φαθ Αλί Σαχ Καζάρ. Ήταν γιος του Μιρζά Ριντά-Κουλί Μπιγκ (Mírzá Riḍá-Qulí Big), γιου του Μιρζά Αμπάς (Mírzá `Abbás), γιου του Χατζί Μουχάμαντ-Ριντά Μπιγκ (Ḥájí Muḥammad-Riḍá Big), γιου του Ακά Μουχάμαντ-Αλί (Áqá Muhammad-`Ali), γιού του Ακά Φακρ (Áqá Fakhr), γιου του Σαριγιάρ-Χασάν (Shahríyár-Ḥasan). Είχε τέσσερεις συζύγους, τρεις παλλακίδες και τουλάχιστον 15 παιδιά. Σημειώσεις παραπομπές Βιβλιογραφία Εξωτερικοί σύνδεσμοι Καταστροφή του οίκου του Μιρζά Μπουζούργκ Αγγλικά Πέρσες καλλιγράφοι
313167	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CF%80%CF%8C%CE%B9%20%CE%A4%CE%B6%CE%BF%CF%81%CF%84%CE%B6	Μπόι Τζορτζ	Ο Μπόι Τζορτζ (πραγματικό όνομα στα αγγλικά: George Alan O'Dowd, 14 Ιουνίου 1961 - ) είναι Άγγλος τραγουδιστής, τραγουδοποιός, στιχουργός, συγγραφέας βιβλίων, σχεδιαστής ρούχων, φωτογράφος και DJ. Καριέρα Ήταν μέλος του αγγλικού νεορομαντικού κινήματος που εμφανίστηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Η μουσική του έχει συχνά χαρακτηριστεί ως blue-eyed soul και είναι επηρεασμένη από rhythm and blues και ρέγκε. Τις δεκαετίες του 1990 και του 2000 -την εποχή της σόλο καριέρας του- η μουσική του είχε glam επιρροές από καλλιτέχνες όπως ο Ντέιβιντ Μπόουι και ο Iggy Pop. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980, ο Μπόι Τζορτζ ήταν ο τραγουδιστής των Culture Club που έγινε γνωστός για την αισθαντική φωνή του και την ανδρόγυνη εμφάνιση. Την περίοδο 1989-1992 δημιούργησε το συγκρότημα Jesus Loves You με το οποίο κυκλοφόρησε ένα από τα καλύτερα άλμπουμ της δεκαετίας του ΄90, το The Martyr Mantras. Το 2006, στο ντοκιμαντέρ σε σκηνοθεσία Σάιμον Τζορτζ με τίτλο Η τρέλα του Μπόι Τζορτ, ο Μπόι Τζορτζ δήλωσε στην κάμερα ότι είναι «μαχητικά γκέι». Επιπλέον, στο ντοκιμαντέρ του 2008 Ζώντας με τον Μπόι Τζορτζ, μίλησε για πρώτη για την ομοφυλοφιλία του και τους γονείς του. Επίσης, είναι και ηθοποιός. Παραπομπές Άγγλοι τραγουδιστές Άγγλοι τραγουδοποιοί Club DJs ΛΟΑΤ πρόσωπα από το Ηνωμένο Βασίλειο Άγγλοι ιρλανδικής καταγωγής
741374	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CE%AF%CE%B1%20%CE%A7%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%8D%CE%BD	Αλεξία Χατούν	Η Αλεξία Χατούν (Οθ. Τούρκικα:الكسياس خاتون) (Τούρκικα: Alexias Hatun, γεννημένη ως Αλεξία Μεγάλη Κομνηνή, 1443 - 1488) ήταν η ένατη σύζυγος του σουλτάνου Μωάμεθ Β΄ της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Βιογραφία Γεννήθηκε το 1443. Σε ηλικία 20 ετών παντρεύτηκε τον Μωάμεθ Β΄, μετά την εκτέλεση του πατέρα της Δαυίδ Μέγα Κομνηνού, τελευταίου αυτοκράτορα της Τραπεζούντας, στο Γεντί Κουλέ την 1η Νοεμβρίου 1463 και τον χωρισμό του Μωάμεθ από την Άννα Χατούν. Λέγεται ότι ήταν μια από τις πιο όμορφες γυναίκες της εποχής της, του Σουλτάνου Μωάμεθ Β΄. Παρά το γάμο της, με τον Μωάμεθ Β΄ δεν μεταστράφηκε στον Ισλαμισμό, παρέμεινε Χριστιανή. Πέθανε το 1488. Παραπομπές Πηγές Peirce, Leslie P., The Imperial Harem: Women and Sovereignty in the Ottoman Empire, Oxford University Press, 1993, ISBN 0-19-508677-5 (paperback) Yavuz Bahadıroğlu, Resimli Osmanlı Tarihi, Nesil Yayınları (Ottoman History with Illustrations, Nesil Publications), 15th Ed., 2009, ISBN 978-975-269-299-2 (Hardcover) Δυναστεία των Κομνηνών Βυζαντινοί του 15ου αιώνα Γυναίκες στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία Σουλτάνες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας
424523	https://el.wikipedia.org/wiki/Coti%20K	Coti K	Ο Κωνσταντίνος Λουκάς Ρολάνδος Κυριάκος, γνωστός ως Coti K., είναι ελληνοϊταλός μουσικός, συνθέτης, ηχολήπτης και μουσικός παραγωγός. Ξεκίνησε από τα μέσα της δεκαετίας του '80 και δραστηριοποιείται μέχρι και σήμερα. Βιογραφία Το 1966 γεννιέται στο Μιλάνο, από Έλληνα πατέρα και Ιταλίδα μητέρα. Το 1972, σε ηλικία 6 χρονών, έρχεται με την οικογένειά του για μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα. Σπούδασε ηχοληψία στο School of Sound Recording στο Μάντσεστερ. Εργάστηκε ως ηχολήπτης στο Studio Praxis για 7 χρόνια (1992-1999) όπου ηχογράφησε αλλά και συμμετείχε σε διάφορους δίσκους, όπως τους πρώτους τρεις δίσκους των Στέρεο Νόβα. Παράλληλα, από το 1984 και έπειτα, συμμετέχει σαν μουσικός (παίζοντας ηλεκτρικό μπάσο και πλήκτρα) σε διάφορα σχήματα ηλεκτρονικής και μη μουσικής (Ricochet, Dada Data, Film Noir, In Trance 95, RAW, The Kitchenware Orchestra). Το 1992 συμμετέχει στον δίσκο συλλογή Random Relations 1 της Elfish records για πρώτη φορά σαν Coti K., και το 1994 κυκλοφορεί το πρώτο του 12ιντσο με τίτλο Θέρος (FM records). Από το 1999 και έπειτα δουλεύει σαν ανεξάρτητος παραγωγός δίσκων και έχει δουλέψει με συγκροτήματα όπως Raining Pleasure, Tuxedomoon, Γιάννης Αγγελάκας, Διάφανα Κρίνα κ.α. Έχει γράψει μουσική για θέατρο, τηλεόραση και κινηματογράφο και έχει συνεργαστεί με διάφορους σκηνοθέτες όπως Δημήτρης Παπαϊωάννου, Θωμάς Μοσχόπουλος, Μπάμπης Μακρίδης, Γιώργος Λάνθιμος. Έχει κυκλοφορήσει οκτώ προσωπικούς δίσκους και έχει παίξει ζωντανά στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Έχει κάνει διάφορες οπτικοακουστικές εγκαταστάσεις με διάφορους συνεργάτες όπως Voltnoi, Δ. Χαρίτο κ.α. Το 2009 μαζί με τους Νίκο Βελιώτη και ILIOS ιδρύει τους Mohammad με τους οποίους κυκλοφόρησε συνολικά έξι δίσκους. Το 2014 έβγαλε τον πρώτο προσωπικό δίσκο με τραγούδια που ερμηνεύει ο ίδιος, με το όνομα The Man from Managra. Δισκογραφία Τhe Man from Managra (LP vinyl, 2014 Onefingermusic) Solesulsuolo (CD, 2013 Antifrost) Onda (CD, 2010 triple bath) Dunung (CD, 2008 Antifrost) Lido / Lato (double CD, 2004 Poeta Negra) Metamemoria (CD, 2001 Vibrant Music) La Gru Gialla (EP, 2001 Vibrant Music) Pause (CD, 2001 Cheap Art [not for sale]) Lego (CD, 1999 Studio2) Quasi (CD, 1997 FM / Indivisible) Θέρος (EP, 1994 FM) Παραγωγές-μηχανικός ήχου Γιάννης Αγγελάκας και οι 100⁰ - Ησυχα Τραγούδια Για Ανέμελα Λιβάδια (2016 Feelgood) Παύλος Παυλίδης & B-Movies - Στον διπλανό ουρανό (2015 Inner Ear records) Γιάννης Αγγελάκας - Η γελαστή Ανηφόρα (2014 All Together Now) Etten - Lappuggla (2011 Inner ear) Etten - I know you are behind me but I am not scared (2009 Undo/EM) Tuxedomoon - Vapor Trails (2008 Crammed) Γ. Αγγελάκας & Ν. Βελιώτης - Πότε θα φτάσουμε εδώ (2007 All Together Now) Μέντα - Ινστρουμέντα (CD 2007) Tuxedomoon - Bardo Hotel (2006 Crammed) Γ. Αγγελάκας & N. Βελιώτης - Οι ανάσες των λύκων (2005 All Together Now) Congotronics vol.2 (2005 Crammed) Tuxedomoon - Cabin in the sky (CD, 2004 Crammed) Raining Pleasure - Forwards and backwards (CD, 2003 EMI) Μέντα - Σε καινούργια µπάντα (CD, 2003 Studio 2) Sigmatropic - 16 haikus και άλλες ιστορίες (CD, 2002 Hitch hyke) Raining Pleasure - Flood (CD, EMI 2001) Διάφανα Κρίνα - Είναι που όλα ήρθανε αργά (EP/CD, 2001 My Voice records) Ονειροπαγίδα - Μελόντικα (CD, 2000 Warner) Μέντα - Στον Πλανήτη του Εδµούνδου (CD, 2000 Studio 2) Blaine Reininger - The more I learn, the less I know (CD, 1999 FM records) Ονειροπαγίδα - Μικρά Μυστικά (CD, 1999 Studio 2) Bokomolech - Slowburner (CD, 1999 Hitch Hyke) Ονειροπαγίδα - Ασηµένια Μέρα (CD, 1998 Studio 2) Εγκαταστάσεις Suono (2010, Γκαλερί Cheap Art) Auriculars (2009, Biennale Αθήνας) Pollen (µε τον Δ.Χαρίτο) (2009, Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Αθήνα) Omega (2009, The Art Foundation, Αθήνα) Statistical Harp (µε τον Δ.Χαρίτο) (2007, Event gallery, Λονδίνο) Στατιστική άρπα και άλλες μηχανές (µε τον Δ.Χαρίτο) (2006, Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης τέχνης) Άχρονο 1 (2006, στο Time Based Arts, Πνευματικό κέντρο Αγ.Παρασκευής) Στατιστική άρπα και άλλες μηχανές (µε τον Δ.Χαρίτο) (2006, Γκαλερί Cheap Art) Tone Home RMX (µε τους Voltnoi, Δ.Χαρίτο, Θ.Ευγενίου) (2005, Synch festival) Detour (µε τους Δ.Χαρίτο, Ε.Γαβρήλου, Β.Μπουρδάκη, Δ.Σκούφη) (2004, Athens By Art) Tone Home (µε τους Voltnoi καί Δ.Χαρίτο) (2003, Γκαλερί Cheap Art) Lego_Garden (µε τον Δ.Χαρίτο) (2002, Bios 1 festival) Pause (µε τον Δ.Ρότσιο) (2001, Γκαλερί Cheap Art) 180ο (µε τον Δ.Χαρίτο) (2001, Γκαλερί Kappatos) Lego Kit Box (µε τον Δ.Χαρίτο) (2000, Γκαλερί Μύλος) Πηγές-αναφορές Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επίσημη ιστοσελίδα Έλληνες μουσικοί Έλληνες συνθέτες ηλεκτρονικής μουσικής
777555	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%B8%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE%20%CE%92%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CE%B8%CE%AE%CE%BA%CE%B7%20%CF%84%CE%BF%CF%85%20%CE%9C%CE%B5%CE%BE%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D	Εθνική Βιβλιοθήκη του Μεξικού	Η Εθνική Βιβλιοθήκη του Μεξικού (BNM) (ισπανικά: Biblioteca nacional de México) βρίσκεται στην Πόλη του Μεξικού, στην κύρια πανεπιστημιούπολη του Εθνικού Αυτόνομου Πανεπιστημίου του Μεξικού (UNAM). Δημιουργήθηκε το 1867 μετά από πολλές ανεπιτυχείς προσπάθειες και η συλλογή της σήμερα ανέρχεται σε 1.250.000 τεκμήρια. Διαθέτει τον μεγαλύτερο βιβλιογραφικό κατάλογο στο Μεξικό και λειτουργεί ως το επίσημο αποθετήριο της χώρας. Ιστορία Η βιβλιοθήκη δημιουργήθηκε το 1867 στον χώρο της εκκλησίας Σαν Αουγκουστίν, με διάταγμα που εκδόθηκε από τον Πρόεδρο Μπενίτο Χουάρες. Εγκαινιάστηκε το 1884. Το 1914, η βιβλιοθήκη προσαρτήθηκε στο Εθνικό Αυτόνομο Πανεπιστήμιο του Μεξικού (UNAM) και έγινε αναπόσπαστο μέρος του το 1929. Το 1967 δημιουργήθηκε το Ινστιτούτο Βιβλιογραφικής Έρευνας (Instituto de investigaciones bibliograficas) για να τη διαχειρίζεται. Το 1979, η βιβλιοθήκη μετακόμισε στις νέες εγκαταστάσεις στην πανεπιστημιούπολη του UNAM. Η παλιά συλλογή παρέμεινε στην εκκλησία Σαν Αουγκουστίν μέχρι το 1993, όταν η συλλογή μεταφέρθηκε σε νέες εγκαταστάσεις στην πανεπιστημιούπολη κοντά στο κτίριο που προορίζεται για τη σύγχρονη συλλογή. Αποστολή Το διάταγμα του 1867 ορίζει τα καθήκοντα της βιβλιοθήκης. Η αποστολή της βιβλιοθήκης είναι η δημοσίευση της εθνικής βιβλιογραφίας του Μεξικού, η διατήρηση της εθνικής βιβλιογραφικής κληρονομιάς, η διευκόλυνση της πρόσβασης του κοινού σε πληροφορίες και αρχεία, η προώθηση των συλλογών της μέσω καταλόγων, βιβλιογραφιών, εκθέσεων, ιστοσελίδων... και η αγορά αρχείων για το Μεξικό που δημοσιεύθηκαν από ξένους εκδότες. Συλλογές Οι συλλογές της βιβλιοθήκης χωρίζονται σε δύο μέρη: την παλιά συλλογή και τη σύγχρονη συλλογή. Η παλιά συλλογή αποτελείται από περίπου 200.000 πολύτιμα, σπάνια ή παλιά έγγραφα (βιβλία και χειρόγραφα). Είναι προσβάσιμη μόνο σε ερευνητές. Η σύγχρονη συλλογή είναι προσβάσιμη σε οποιονδήποτε άνω των 16 ετών. Αποτελείται από όλα τα είδη εγγράφων που δημοσιεύθηκαν από τα τέλη του 19ου αιώνα. Διαφορετικές αίθουσες παρέχουν πρόσβαση στα αρχεία: αναγνωστήριο, βιβλιοθήκη ήχου, βιντεοθήκη, βιβλιοθήκη χαρτών, εκπαιδευτικό υλικό. Συλλογή αποθεμάτων Η συλλογή αποθεμάτων (Reservado Fund) διαθέτει τα πιο πολύτιμα αρχεία που ανήκουν στη βιβλιοθήκη. Η συλλογή είναι προσβάσιμη μόνο σε ερευνητές και χωρίζεται σε τέσσερις ενότητες: Σπάνια και πολύτιμα έργα: Η πρώτη ενότητα περιλαμβάνει 170 αρχέτυπα και μία έκδοση του 1498 της Θείας Κωμωδίας του Δάντη. Διαθέτει επίσης αντίγραφα των πρώτων βιβλίων που τυπώθηκαν στο Μεξικό, από τα οποία τα παλαιότερα που υπάρχουν είναι τα Recognitio summularum και Dialéctica resolutio του Αλόνσο ντε λα Βερακρούζ. Επιπλέον, η συλλογή Lafragua περιέχει αρκετούς τόμους που τεκμηριώνουν την κοινωνική και οικονομική ιστορία του Μεξικού μεταξύ 1576 και 1924. Αρχεία, χειρόγραφα και εικόνες: Η δεύτερη ενότητα περιέχει χειρόγραφα και αρχεία από διάφορες προσωπικότητες και οργανισμούς της μεξικανικής ιστορίας. Διαθέτει επίσης μια συλλογή από φωτογραφίες, πίνακες ζωγραφικής και χαρακτικά γνωστά ως Iconoteca. Πρωτότυπη συλλογή (Fondo de Origen): Η τρίτη ενότητα περιλαμβάνει 95.000 αρχεία, τα περισσότερα από τα οποία τυπώθηκαν στην Ευρώπη μεταξύ 1501 και 1821. Ειδικές συλλογές: Αυτές περιλαμβάνουν ιδιωτικές συλλογές και προσωπικές βιβλιοθήκες που αποκτήθηκαν μέσω δωρεών ή αγοράστηκαν από τη βιβλιοθήκη. Αξιοσημείωτες συλλογές είναι εκείνες που ανήκαν στους Μάριο Κολίν Σάντσεθ, Μαρία Ασούνσολο, Άνχελ Πόλα, Γκαμπίνο Μπαρέντα και άλλους. Δείτε επίσης Κατάλογος μεγαλύτερων βιβλιοθηκών Παγκόσμια Ψηφιακή Βιβλιοθήκη Europeana Ευρωπαϊκή Βιβλιοθήκη Μεξικό Πόλη του Μεξικού Παραπομπές Εξωτερικοί σύνδεσμοι Official website Βιβλιοθήκες στο Μεξικό Με
45778	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%BF%CF%83%CE%B9%CE%B1%CE%BB%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C%20%CE%9A%CF%8C%CE%BC%CE%BC%CE%B1%20%CF%84%CE%BF%CF%85%20%CE%9C%CE%B1%CF%85%CF%81%CE%BF%CE%B2%CE%BF%CF%85%CE%BD%CE%AF%CE%BF%CF%85	Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα του Μαυροβουνίου	Το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα του Μαυροβουνίου (σερβικά: Социјалдемократска партија Црне Горе, Socijaldemokratska Partija Crne Gore - SDP) είναι πολιτικό κόμμα του Μαυροβουνίου. Ιστορία Το κόμμα ιδρύθηκε το 1993 με την ένωση του Σοσιαλιστικού Δημοκρατικού Κόμματος των Μεταρρυθμιστών του Μαυροβουνίου και του Σοσιαλιστικού Κόμματος του Μαυροβουνίου καθώς και άλλων μικρότερων κομμάτων και από την ίδρυσή του ήταν αντίθετο με τον πόλεμο στην πρώην Γιουγκοσλαβία και στο καθεστώς του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς. Ιδρυτές του ήταν οι Žarko Rakčević, Ljubiša Stanković και Dušan Simonović. Από τα κόμματα του Μαυροβουνίου είναι το μόνο πλήρες μέλος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Μετά τη στροφή στην πολιτική του DPS υπέρ της πλήρους ανεξαρτησίας της χώρας, το DPS και το SDP συνεργάστηκαν για την επίτευξη του στόχου αυτού και κέρδισαν το δημοψήφισμα της 21 Μαΐου 2006. Ο τωρινός πρόεδρος του κόμματος Ranko Krivokapić ανακήρυξε επισήμως την ανεξαρτησία του Μαυροβουνίου στις 3 Ιουνίου 2006. Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επίσημος δικτυακός τόπος του SDP VLADA RCG, Επίσημος δικτυακός τόπος της κυβέρνησης του Μαυροβουνίου Πολιτικά κόμματα Μαυροβουνίου Σοσιαλδημοκρατικά κόμματα
816549	https://el.wikipedia.org/wiki/The%20Road%20to%20Hell%20%28%CF%84%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%BF%CF%8D%CE%B4%CE%B9%29	The Road to Hell (τραγούδι)	Το "The Road to Hell" είναι τραγούδι σε δύο μέρη που γράφτηκε από τον Βρετανό τραγουδιστή και τραγουδοποιό Κρις Ρέα και κυκλοφόρησε στο ομώνυμο άλμπουμ. Κυκλοφόρησε ως single, με μόνο το 2o μέρος στην Α' πλευρά των 7 ιντσών. Το single έγινε η μεγαλύτερη επιτυχία του Ρέα στο Ηνωμένο Βασίλειο, φτάνοντας στο Νο. 10 στο UK Singles Chart. Το τραγούδι εμπνεύστηκε από τις απογοητεύσεις της κυκλοφορίας στις ώρες αιχμής στους αυτοκινητόδρομους Μ25 και Μ4. Track listings 7-inch single 12-inch single CD single CD single (US promo) Τσαρτ Παραπομπές Singles του 1989 Τραγούδια του 1989
258705	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CF%81%CF%89%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C%20%28%CE%9C%CE%B5%20%CE%BC%CE%B9%CE%B1%20%CF%80%CE%B9%CF%81%CF%8C%CE%B3%CE%B1%29	Ερωτικό (Με μια πιρόγα)	Το Ερωτικό (Με μια πιρόγα) είναι τραγούδι σε στίχους Άλκη Αλκαίου και μουσική Θάνου Μικρούτσικου. Ερμηνεύτηκε για πρώτη φορά το 1982 από τον Μανώλη Μητσιά στον δίσκο Εμπάργκο και επανεκδόθηκε από τους: Χαρούλα Αλεξίου, Βασίλη Παπακωνσταντίνου, Νότη Σφακιανάκη, Βασίλη Καρρά, Πασχάλη Τερζή, Δημήτρη Μητροπάνο, Μίλτο Πασχαλίδη, Δημήτρη Μπάση, Θέμη Αδαμαντίδη. Παραπομπές Τραγούδια του Θάνου Μικρούτσικου Ελληνόφωνα τραγούδια Τραγούδια του 1982
481621	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%BF%CF%87%CE%BF%CF%82%20%CE%A0%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%B1%CE%90%CE%B4%CE%B1%CF%82	Αντίοχος Πτολεμαΐδας	Ο Αντίοχος Πτολεμαΐδας (; - μεταξύ 404 και 408) ήταν χριστιανός επίσκοπος στην Πτολεμαΐδα της Φοινίκης. Βίος Κατά τον 4ο αιώνα υπήρξε επίσκοπος Πτολεμαΐδος (Άκρα) στην Φοινίκη. Κάτοχος επιμελημένης παιδείας και ιδιαίτερα χαρισματικός στο λόγο του, χαρακτηριζόταν Χρυσόστομος από τους ακροατές των ομιλίων του στην Κωνσταντινούπολη. Κατά τη διάρκεια της εκεί παρουσίας του ανήκε στον κύκλο των αντιπάλων του Ιωάννης του Χρυσόστομου. Συγκεκριμένα μετείχε στην σύνοδο Επί Δρυν (404)και στις διαβουλεύσεις που οδήγησαν τον Ιωάννη Χρυσόστομο στην εξορία. Από την κηρυγματική δράση του προσποριζόταν χρήματα. Πέθανε μεταξύ 404 και 408 μ.Χ. Συγγραφικό έργο Λίγα αποσπάσματα μας έχουν σωθεί από τα έργα του. Ο Γεννάδιος Μασσαλίας αναφέρει εγκωμιαστικά δύο έργα του: Κατά της φιλαργυρίας και Περί της θεραπείας του τυφλού Δύο ομιλίες Εις την Γέννησιν του Χριστού βρεθηκαν από τον Chr. Martin. Από αυτές προέρχονται κομμάτια που παρατίθενται σε έργα των Θεοδώρητου και Λεόντιου Βυζαντίου και στα Πρακτικά της συνόδου της Χαλκηδόνας. Ο Πάπας Γελάσιος παραθέτει δύο αποσπάσματα από ομιλία του με τίτλο Κατά Ιουδαίων περί Πάσχα. Παραπομπές Πηγές Στυλιανός Παπαδόπουλος, Πατρολογία Γ', εκδ.Γρηγόρης, Αθήνα, 2010, σελ.177 Παναγιώτης Χρήστου, Ελληνική Πατρολογία, τομ. Δ, εκδ. Κυρομάνος, Θεσσαλονίκη, 2006, σελ. 407-408 Βυζαντινοί του 5ου αιώνα Επίσκοποι του 5ου αιώνα
719104	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82%20%CE%A3%CE%B1%CE%B2%CE%AF%CE%BD	Πολιτισμός Σαβίν	Οι Τσαβίν ήταν ένας προκολομβιανός πολιτισμός ο οποίος δραστηριοποιήθηκε περίπου το 800 π.Χ και εξαφανίστηκε περίπου το 1 μ.Χ στην σημερινή παράκτια περιοχή του Περού. Αν και εξαφανισμένος αυτός ο πολιτισμός μας έχει αφήσει πολλά πράγματα που αφορούν την τέχνη και την θρησκεία του όπως ερείπια ναών, γλυπτές παραστάσεις ή αγάλματα. Παραπομπές Προκολομβιανοί πολιτισμοί της Νότιας Αμερικής Ιστορία του Περού
2899	https://el.wikipedia.org/wiki/1458	1458	Η τρέχουσα σελίδα αφορά το έτος 1458 κατά το Γρηγοριανό ημερολόγιο Γεγονότα 24 Ιανουαρίου − Ο Ματθίας Κορβίνος γίνεται βασιλιάς της Ουγγαρίας. 15 Μαΐου − Ο Μωάμεθ Β΄ ο Πορθητής με πρόφαση τη μη έγκαιρη πληρωμή φόρων από τον Θωμά Παλαιολόγο, εισβάλλει στην Πελοπόννησο. 6 Αυγούστου - Οι Οθωμανοί καταλαμβάνουν την Κόρινθο. 19 Αυγούστου − Ο Πάπας Πίος Β΄ διαδέχεται τον Πάπα Κάλλιστο Γ΄ ως ο 210ος Πάπας. Οι Τούρκοι καταλαμβάνουν την Αθήνα. Ιδρύεται το Μαγδαλήνιο Κολέγιο του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης. Γεννήσεις 13 Απριλίου - Ιωάννης Β΄, δούκας της Κλέβης 28 Ιουλίου - Τζάκοπο Σαννατσάρο, Ιταλός ποιητής Θάνατοι 17 Ιανουαρίου - Λουδοβίκος Α', λάντγκραβος της Έσσης 20 Ιανουαρίου - Λάζαρ Μπράνκοβιτς, δεσπότης της Σερβίας 27 Ιουνίου - Αλφόνσος Ε', βασιλιάς της Αραγωνίας 6 Αυγούστου − Πάπας Κάλλιστος Γ΄ 26 Δεκεμβρίου − Αρθρούρος Γ', δούκας της Βρετάνης Έτη
349697	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%AF%CE%B9%CE%BA%CE%B1%20%CE%91%CF%81%CE%BA%CE%B1%CE%B4%CE%AF%CE%B1%CF%82	Σπαναίικα Αρκαδίας	Για οικισμούς με ίδιο όνομα, δείτε: Σπαναίικα Τα Σπαναίικα (παλαιότερα και Σπαναίοι) είναι μικρό χωριό που ανήκει στην τοπική κοινότητα Πετρίνας, της δημοτικής ενότητας Φαλαισίας του δήμου Μεγαλόπολης της Περιφερειακής Ενότητας Αρκαδίας, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”. Μέχρι το 2010, τα Σπαναίικα ανήκαν στο τοπικό διαμέρισμα Πετρίνας του πρώην δήμου Φαλαισίας. Βρίσκεται 3 χιλιόμετρα από το χωριό Πετρίνα, κοντά στα σύνορα με την Λακωνία. Είναι χτισμένο στις πλαγιές του Ταυγέτου σε υψόμετρο 643 μ κοντά και βόρεια της Μονής Αμπελάκη. Οι λιγοστοί μόνιμοι κάτοικοι ασχολούνται με την γεωργία και την κτηνοτροφία. Κατά την απογραφή του 2011 το χωριό είχε 21 κατοίκους. Κοντά στον οικισμό περνά ο αυτοκινητόδρομος Τρίπολης-Σπάρτης Α7. Παραπομπές Χωριά του νομού Αρκαδίας Δήμος Μεγαλόπολης
586031	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B1%CF%81%CE%B5%CE%BA%CE%BA%CE%BB%CE%AE%CF%83%CE%B9%CE%BF%20%CE%9D%CE%BF%CF%84%CF%81-%CE%9D%CF%84%CE%B1%CE%BC-%CE%BD%CF%84%CE%B5-%CE%BB%CE%B1-%CE%A3%CE%B1%CE%BB%CE%AD%CF%84%20%28%CE%A3%CE%B1%CE%B9%CE%BD%CF%84-%CE%9C%CE%B1%CF%81%CE%AF%29	Παρεκκλήσιο Νοτρ-Νταμ-ντε-λα-Σαλέτ (Σαιντ-Μαρί)	Το Παρεκκλήσιο Νοτρ-Νταμ-ντε-λα-Σαλέτ (γαλλικά: Chapelle Notre-Dame-de-la-Salette) είναι καθολικό παρεκκλήσιο στη νήσο της Ρεϋνιόν, γαλλικό υπερπόντιο νομό στα νοτιοδυτικά του Ινδικού Ωκεανού. Ευρισκόμενο εντός της κοινότητας της Σαιντ-Μαρί, στα βόρεια του νησιού, κατεγράφη ως ιστορικό μνημείο το 2012. Δείτε επίσης Κατάλογος ιστορικών μνημείων της Ρεϋνιόν Παραπομπές Νοτρ-Νταμ-ντε-λα-Σαλετ Νοτρ-Νταμ-ντε-λα-Σαλετ Ιστορικά μνημεία στη Ρεϋνιόν Ιστορικά μνημεία καταγεγραμμένα το 2012 Καθολική Εκκλησία στη Ρεϋνιόν Θρησκευτική ιστορία της Ρεϋνιόν Αρχιτεκτονική στη Σαιντ-Μαρί (Ρεϋνιόν)
708239	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CF%83%CE%B5%CE%BD%CE%AC%CE%B9%20%CE%A3%CE%AF%CF%84%CE%B9%20%CE%A6.%CE%9A.	Τσενάι Σίτι Φ.Κ.	Η Τσενάι Σίτι Φούτμπολ Κλαμπ (χίντι: चेन्नई सिटी एफ.सी.,αγγλικά: Chennai City Football Club) είναι ινδικός επαγγελματικός ποδοσφαιρικός σύλλογος με έδρα το Κοϊμπαντόρ του Ταμίλ Ναντού, ο οποίος συμμετέχει στην I-League, μία από τις κορυφαίες κατηγορίες ποδοσφαίρου στην Ινδία. Ο σύλλογος ιδρύθηκε από πέντε φίλους το 1946 ως Νετατζί Σπορτς Κλαμπ (Netaji Sports Club). Ο σύλλογος έχει περάσει το μεγαλύτερο ποσοστό της ιστορίας του αγωνιζόμενος στα τουρνουά τοπικής πολιτείας και πόλης, αλλά μπήκε στην εθνική σκηνή το 2016. Στις 11 Δεκεμβρίου 2016, η ομάδα κέρδισε μία θέση άμεσης εισόδου στην I-League για τη σεζόν 2016-17 και έγινε πρωταθλητής I-League της σεζόν 2018-19. Ιστορία Ο σύλλογος ιδρύθηκε το 1946 ως Netaji Sports Club από πέντε φίλους, τους Σ.Β. Καναγκασάμπαϊ, Ε. Βαντιβέλου, Τ.Ρ. Γκοβινταράτζαν, Π.Β. Τσελαπά και Κ. Εκαμπαράμ. Στις 11 Δεκεμβρίου 2016, ο σύλλογος έλαβε μία θέση άμεσης εισόδου για την I-League 2016-17 και έγινε ο δεύτερος σύλλογος από το Ταμίλ Ναντού που έπαιξε στην πρώτη κατηγορία μετά την ομάδα της Indian Bank στη Νάσιοναλ Φούτμπολ Λιγκ Ινδίας. Στις 6 Φεβρουαρίου 2019, η Τσενάι Σίτι Φ.Κ. συμφώνησε για συνεργασία με την ΦΚ Βασιλεία, η οποία πλέον κατέχει το 26 τοις εκατό του συλλόγου και θα αναπτύξει το ποδόσφαιρο στην πολιτεία δημιουργώντας σχολές ποδοσφαίρου για νεαρά ταλέντα. Η ΦΚ Βασιλεία θα έχει επίσης ένα πρόγραμμα ανταλλαγής παικτών, συμπεριλαμβανομένων των παικτών της πρώτης ομάδας της Τσενάι Σίτι Φ.Κ. και θα βοηθήσει τον σύλλογο με τεχνογνωσία. Στις 9 Μαρτίου 2019, η Τσενάι Σίτι Φ.Κ. νίκησε τους πρώην πρωταθλητές Μινέρβα Παντζάμπ με 3-1, για να στεφθεί πρωταθλήτρια της σεζόν 2018-19. Αυτό σηματοδότησε το τέλος μιας πολύ επιτυχημένης σεζόν για τον σύλλογο, αψηφώντας όλες τις πιθανότητες για να κερδίσει το πρωτάθλημα. Ο Ουρουγουανός επιθετικός Πέντρο Μάνζι σημείωσε δύο γκολ σε αυτόν τον αγώνα και ήταν ο κοινός κορυφαίος σκόρερ του πρωταθλήματος, σημειώνοντας 21 γκολ. Αυτός ήταν ο πρώτος τίτλος της I-League για την Τσενάι Σίτι Φ.Κ., όπου της έδωσε την πρόκριση για την πρώτη της συμμετοχή στο ΑΦΚ Τσάμπιονς Λιγκ. Η Τσενάι Σίτι Φ.Κ. έπαιξε επίσης στο Σούπερ Καπ Ινδίας κατά τη διάρκεια Μαρτίου-Απριλίου 2019 και έχασε στον ημιτελικό από την τελική νικήτρια, Φ.Κ. Γκόα. Ωστόσο, κατάφερε να κερδίσει με 2-1 την πρωταθλήτρια της I-League, Μπένγκαλουρου ΦΚ, στον προημιτελικό. Κατασκευαστές στολής και χορηγοί φανέλας Στάδιο Ο σύλλογος παίζει τους εντός έδρας αγώνες της στο Στάδιο Τζαβαχαρλάλ Νεχρού στο Κοϊμπαντόρ. Κατασκευάστηκε το 1971, αυτή τη στιγμή χρησιμοποιείται κυρίως για ποδοσφαιρικούς αγώνες και έχει χωρητικότητα 30.000 θεατών. Πριν από τη σεζόν 2017-2018, ο σύλλογος έπαιξε τους εντός έδρας αγώνες του στο Στάδιο Τζαβαχαρλάλ Νεχρού στο Τσενάι. Ο σύλλογος αποφάσισε να παίξει τους ηπειρωτικούς αγώνες του στο Αχμενταμπάντ. Διακρίσεις I-League Πρωταθλητές: 2018–19 Αρχεία ομάδας I-League Ρεκόρ ομάδας Υψηλότερο ποσό μεταγραφής που έλαβε - 125.000 € συν ρήτρα πώλησης από την Αλμπίρεξ Νίγκατα για τον Πέντρο Μάνζι, 2020 Παραπομπές Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επίσημος ιστότοπος Τσενάι Σίτι Φ.Κ. Ποδοσφαιρικές ομάδες Ινδίας Ιδρύσεις ποδοσφαιρικών ομάδων το 1946
108707	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9F%CF%81%CE%B3%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82%20%CE%B1%CF%81%CF%83%CE%AF%CE%BD%CE%B5%CF%82	Οργανικές αρσίνες	Οι οργανικές αρσίνες είναι οργανικές ενώσεις που αποτελούν παράγωγα της Αρσίνης με μια τουλάχιστον οργανική ρίζα, αντίστοιχες με τις οργανικές αμίνες και τις οργανικές φωσφίνες. Το όνομά τους προέρχεται εκ της αγγλικής arsines (arsenic + ines = παράγωγα του στοιχείου αρσενικού). Οι οργανικές αρσίνες διακρίνονται σε πρωτοταγείς ενώσεις (με ένα αλκύλιο), δευτεροταγείς (με δύο αλκύλια), τριτοταγείς (με τρία αλκύλια). Υπάρχουν ακόμη και τεταρτοταγείς αρσίνες, οι λεγόμενες του αρσωνίου. Οι πρώτες δύο κατηγορίες παρασκευάζονται με αναγωγή των αλκυλιωμένων παραγώγων του αρσενικώδους οξέος, ενώ οι τριτοταγείς από τριχλωριούχο αρσενικό και οργανομαγνησιακές ενώσεις. Από των τελευταίων με προσθήκη αλκυλαλογονιδίων λαμβάνονται οι τεταρτοταγείς ενώσεις του αρσωνίου. Οι οργανικές αρσίνες, και ιδιαίτερα οι άκυκλες, είναι σε αέρια ή υγρά μορφή με χαμηλό σημείο ζέσεως και παρουσιάζουν οσμή σκόρδου. Αντίθετα οι τεταρτοταγείς ενώσεις του αρσωνίου είναι κρυσταλλικά στερεά με ισχυρή βασική αντίδραση παρέχοντας άλατα. Όλες οι αρσίνες, και περισσότερο οι πτητικές, είναι ισχυρά δηλητηριώδεις και χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής. Οι αρσίνες σε χρήση περιλαμβάνονται στα χημικά όπλα, στη κατηγορία των ερεθιστικών. Σημαντικότερες αρσίνες Σπουδαιότερες αρσίνες εκ των οποίων και γίνεται χρήση σε χημικά όπλα είναι: Η χλωριούχος διφαινυλαρσίνη (ή πταρνίτης) Η διχλωριούχος αιθυλαρσίνη Η διβρωμιούχος αιθυλαρσίνη Η χλωριούχος φαινυλαρσίνη, κ.ά. Δείτε επίσης Αρσενικό Αρσίνη Οργανικές ενώσεις με αρσενικό Χημικές υπερομόλογες σειρές
806595	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%98%CE%B5%CE%BF%CE%B4%CE%B5%CE%B3%CF%8C%CE%B8%CE%B1	Θεοδεγόθα	Η Θεοδεγόθα (5ος αι. – 502) ήταν πριγκίπισσα των Οστργότθων και με τον γάμο της έγινε βασίλισσα των Βησιγότθων. Βιογραφία Ήταν κόρη τού Θεοδώριχου τού Μεγάλου, βασιλιά των Οστρογότθων. Παντρεύτηκε τον Αλάριχο Β΄ βασιλιά των Βησιγότθων (βασ. 494–507). Ο γάμος της κανονίστηκε ως συμμαχία μεταξύ των Βησιγότθων και των Οστρογότθων, αν και αμφισβητείται πότε έγινε και επομένως οι ακριβείς λόγοι της συμμαχίας. Ήταν η μητέρα του Αμαλάριχου. Βιβλιογραφικές αναφορές Βισιγοθικές βασίλισσες
609462	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%AC%CF%81%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CF%82%20%CF%84%CE%BF%CF%85%20%CE%92%CE%AD%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%BA%CE%B5%CF%84%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CF%84	Κάρολος του Βέστεργκετλαντ	Ο Κάρολος, σουηδ. Carl (27 Φεβρουαρίου 1861 - 24 Οκτωβρίου 1951) από τον Οίκο των Μπερναντότ ήταν δούκας του Βέστεργκετλαντ στη Σουηδία. Βιογραφία Ήταν ο τρίτος γιος του Όσκαρ Β΄ της Σουηδίας και της Σοφίας, κόρης του Γουλιέλμου δούκα του Νασσάου. Έγινε μέλος του Συντάγματος της Ζωής και συνήθως φορούσε τη μπλε στολή του συντάγματός του. Ο ίδιος είχε πει, ότι ο γάμος του κανονίστηκε από τον πατέρα του και τον πατέρα της νύφης. Αλλά και η σύζυγός του έχει πει, ότι της ήταν άγνωστος, όταν τον παντρεύτηκε. Ο Κάρολος ήταν εξάδελφος με την πεθερά του Λουίζα των Μπερναντότ, κόρη του Καρόλου ΙΕ΄ της Σουηδίας. Οικογένεια Νυμφεύτηκε το 1897 με την Ίνγκεμποργκ των Σ.Χ.Σ.Γκλύκσμπουρκ, κόρη του Φρειδερίκου Η΄ της Δανίας και είχε τέκνα: Μαργαρίτα 1899-1977, παντρεύτηκε τον Άξελ των Σ.Χ.Σ.Γκλύκσμπουρκ πρίγκιπα της Δανίας. Μάρθα 1901-1954, παντρεύτηκε τον Όλαφ Ε΄ των Σ.Χ.Σ.Γκλύκσμπουρκ βασιλιά της Σουηδίας. Άστριντ 1905-1935, παντρεύτηκε τον Λεοπόλδο Γ΄ των Βέττιν-Σαξονίας-Κόμπουργκ & Γκότα βασιλιά του Βελγίου. Κάρολος 1911-2003, δούκας του Έστεργκετλαντ. Παραπομπές Οίκος των Μπερναντότ
36973	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%82%20%CE%A6%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%BA%CE%BF%CF%8D%CE%B4%CE%B7%CF%82	Ιωάννης Φραγκούδης	Ο Ιωάννης Φραγκούδης (1863 - 19 Οκτωβρίου 1916) ήταν Ελληνοκύπριος Ολυμπιονίκης της σκοποβολής (1896) και αξιωματικός του Στρατού. Βιογραφικά στοιχεία Γεννήθηκε στη Ζάκυνθο και ήταν γιος του διπλωμάτη Χαράλαμπου Φραγκούδη. Καταγόταν από παλαιά οικογένεια της Λεμεσού και ήταν εγγονός του Δημήτριου Φραγκούλη, εμπόρου εγκατεστημένου στην Τεργέστη. Αδελφός του ήταν ο Ανδρέας Φραγκούδης, συνταγματάρχης του στρατού. Φοίτησε στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων και υπήρξε συμφοιτητής με τον διάδοχο Κωνσταντίνο, με τον οποίο συνδέθηκε με φιλία. Ακολούθησε σταδιοδρομία στο Πυροβολικό φτάνοντας μέχρι τον βαθμό του Συνταγματάρχη. Συμμετείχε στον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897 καθώς και στον Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο. Διετέλεσε υπασπιστής του Βασιλιά Γεωργίου Α΄ και ήταν παρών κατά τη διάρκεια της δολοφονίας του τελευταίου στις 5 Μαρτίου 1913 στη Θεσσαλονίκη. Ήταν, μάλιστα, αυτός που συνέλαβε τον δολοφόνο του Βασιλιά, Αλέξανδρο Σχινά. Υπήρξε δεινός ξιφομάχος. Το 1908, ύστερα από φιλονικία, μονομάχησε με τον Λεωνίδα Παρασκευόπουλο τραυματίζοντας τον τελευταίο. Απεβίωσε στις ΗΠΑ το 1916 από ηλεκτροπληξία και ενώ βρισκόταν σε αποστολή του ελληνικού στρατού με σκοπό την προμήθεια πυρομαχικών. Σκοποβολή Στους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες, το 1896, συμμετείχε με τα χρώματα της Ελλάδας και κατέκτησε ένα χρυσό μετάλλιο στο περίστροφο 25 μέτρων, ένα αργυρό μετάλλιο στο πολεμικό όπλο 300 μ. και ένα χάλκινο στο ελεύθερο πιστόλι. Μέχρι την Ολυμπιάδα του Λονδίνου το 2012 (και την κατάκτηση του αργυρού μεταλλίου από τον Παύλο Κοντίδη) ήταν ο μοναδικός Κύπριος που έχει κατακτήσει ολυμπιακό μετάλλιο. Παραπομπές Εξωτερικοί σύνδεσμοι Σ.Ε.Γ.Α.Σ., ανακτήθηκε 1/1/2009. Κυπριακή Ολυμπιακή Επιτροπή, ανακτήθηκε 1/1/2009. Έλληνες Ολυμπιονίκες Κύπριοι αθλητές της σκοποβολής Έλληνες αθλητές της σκοποβολής Σκοπευτές στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες 1896 Έλληνες σκοπευτές στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες Κύπριοι Ολυμπιονίκες Έλληνες αξιωματικοί του πυροβολικού
826324	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9F%CF%85%CF%81%CF%81%CE%AC%CE%BA%CE%B1%20%CF%84%CE%BF%CF%85%20%CE%9A%CE%BF%CE%B2%CE%B1%CF%81%CE%BF%CF%8D%CE%B2%CE%B9%CE%B1%CF%82	Ουρράκα του Κοβαρούβιας	Η Ουρράκα Γκαρσία, ισπαν.: Urraca de Castille, (απεβ. μετά τον Ιανουάριο του 1038) ήταν συν-αντιβασιίλισσα της Καστίλης κατά τη διάρκεια της ανηλικιότητας του ανιψιού της, Γκαρσία Σάντσεθ της Καστίλης, το 1017-28. Βιογραφία Ήταν κόρη του Γκαρσία Φερνάνδεθ, κόμη της Καστίλλης, και της συζύγου του Άβα δε Ριβαγόρθα. Στις 24 Νοεμβρίου 978, οι γονείς της τής έδωσαν το μέρος γνωστό ως Κοβαρούβιας και πολλές άλλες βίλες και ακίνητα σε όλη την Καστίλη, καθώς και το αβαείο του Σαν Κόσμε υ Σαν Νταμιάν και άλλες βίλες και αλατωρυχεία στην Άλαβα. Όλες αυτές οι ιδιοκτησίες θα γίνονταν αυτό, που ήταν γνωστό ως πρόσοδος (infantado), το οποίο στο μέλλον θα εκχωρούνταν σε οποιοδήποτε πριγκίπισσα (infanta) ή κόρη ενός κόμη της Καστίλης, που παρέμενε άγαμη. Στο θεμελιώδες καταστατικό του infantado και στο επάγγελμά της ως μοναχής στο μοναστήρι, έγιναν μάρτυρες οι γονείς της, τα αδέλφια της Σάντσo, Γκονθάλo, Tόδα, η θεία της Φρονίλδε Φερνάντεθ και ο βασιλιάς Σάντσο Β΄ της Παμπλόνα και η σύζυγός του και η θεία της, Ουρράκα Φερνάντεθ. Οι άλλες αδελφές της Ουρράκας, η Mάγιος, η Eλβίρα Γκαρσία της Καστίλης, και Oνέκα πιθανότατα δεν είχαν γεννηθεί ακόμη ή ήταν πολύ μικρές, για να είναι παρούσες στην τελετή. Η Ουρράκα διοικούσε το μοναστήρι ως ηγουμένη του. Αφού σκοτώθηκε ο αδελφός της Σάντσο, μοιράστηκε την αντιβασιλεία του Γκαρσία Σάντσεθ της Καστίλης μαζί με τη Χιμένα Φερνάντεθ, χήρα του βασιλιά Γκαρθία Σάντσεθ Β', για τον γιο του Χιμένα, τον βασιλιά Σάντσο Γ' της Παμπλόνα και από τη σύζυγο τού βασιλιά και την ανιψιά του Ουρράκα, βασίλισσα Μουνιαδόνα. Η Ουρράκα εμφανίζεται για τελευταία φορά σε μεσαιωνικούς χάρτες την 1η Ιανουαρίου 1038 στο μοναστήρι του Σαν Πέδρο δε Αρλάνθα. Υστεροφημία Ένας πύργος στο Κοβαρούβιας πήρε το όνομά της. Βιβλιογραφικές αναφορές Βιβλιογραφία Εξωτερικοί σύνδεσμοι " Women in power 1000-1100" από το Guide2womenleaders.com, τελευταία πρόσβαση στις 29 Μαΐου 2015 Οίκος Μπένι Μαμαδούνα
624847	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%B5%CF%8E%CF%81%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82%20%CE%9C%CE%BF%CF%83%CF%87%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%AC%CE%BA%CE%B7%CF%82	Γεώργιος Μοσχουλάκης	Ο Γεώργιος Μοσχουλάκης (Σάρχο Μαλεβιζίου 1811 - 1866) ήταν Έλληνας μάρτυρας της επανάστασης της Κρήτης. Καταγόταν από την παλαιά βυζαντινή οικογένεια Μόσχου (Κλάδος Μόσχου Λέου). Συμμετείχε ενεργά στην επανάσταση του 1866 όπου πρωταγωνιστικό ρόλο έπαιξε η περιοχή του Μαλεβιζίου. Συμμετείχε στην μάχη της Πυργού όπου τραυματίστηκε ο συμπέθερος του και μετέπειτα πεντακοσίαρχος καπετάν Χριστοδουλάκης από τον Κρουσώνα και στα γεγονότα του σπηλαίου Σάρχου όπου τραυματίστηκε ο γαμπρός του καπετάν Ζαχαρίας Φιλιππάκης. Στην μάχη του Κρουσώνα στις 27 Σεπτεμβρίου 1866 έπεσε νεκρός από τουρκικά πύρα στην προσπάθεια να καθυστερήσουν οι γεροντότεροι τους Τούρκους, ώστε να ανέβει ο άμαχος πληθυσμός στα ορεινά του Κρουσώνα. Ο Μοσχουλάκης είχε δυο κόρες. Απόγονοι υφίστανται από τα εγγόνια του Ζαχαρία. Μ.Χριστοδουλάκη (Μοσκολοζαχάρη),του Ιωάννη Μ.Χριστοδουλάκη (Μοσκολογιάννη),του Γεωργίου.Μ.Χριστοδουλάκη (Μοσκολογιώργη). Δισέγγονός του ήταν ο πρόεδρος της Κοινότητας Σάρχου, Γεώργιος Ζ.Χριστοδουλάκης όπου εκτελέστηκε από τους Γερμανούς τον Αύγουστο του 1944 μαζί με 34 ακόμη συχωριανούς του. Καθώς επίσης και ο Κ.Γ.Χριστοδουλάκης όπου έπεσε στην μάχη της Τρεμπεσίνας την άνοιξη του 1941 στην Εαρινή επίθεση των Ιταλών στο Αλβανικό Έπος. Βιβλιογραφία-Παραπομπες -Πηγες Ο Κώδικας των θυσιών, Βικελαία Βιβλιοθήκη. Κρητικά Χρονικά, Εκδότης Α.Γ. Καλοκαιρινός,1954. Οι Κρήτες Μαχητές στην Αλβανία , Αρχεία Κράτους. Μοσχουλακης Κρητικά χρονικά,Εκδότης Α.Γ.Καλοκαιρινος σελίδα 11. Ο κωδικός των θυσιών ,βικελαια βιβλιοθήκη ,σελίδες 47,187. www.dis.army.gr/el/content www.dmko.gr/martyrikes-polis-2 για το χωριό Σαρχος.
789517	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CF%80%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%AF%CF%81	Μπουσίρ	Το Μπουσίρ ή Μπουσέρ (περσ. بوشهر), ή και Μπαντάρ Μπουσέρ (بندر بوشهر), γνωστό στην αρχαιότητα και με την ελληνική ονομασία Ἀντιόχεια τῆς Περσίδος και Μπουχτ Αρδασίρ, είναι μεγάλη πόλη και λιμάνι του Ιράν στις ακτές του Περσικού Κόλπου, πρωτεύουσα της ομώνυμης Επαρχίας Μπουσέρ. Ο πληθυσμός του αριθμούσε 223.504 κατοίκους στην απογραφή του 2016. Το Μπουσίρ βρίσκεται στην παραλιακή πεδιάδα του Περσικού Κόλπου, στα νοτιοδυτικά της χώρας, περίπου 1.218 χιλιόμετρα νοτίως της Τεχεράνης, κτισμένο κοντά στο αρχαίο λιμάνι Ρισάρ ή Ριβ Αρντασίρ. Την εποχή της Δυναστείας των Σασσανιδών αυτό ήταν το κύριο λιμάνι της Περσίας. Τότε ονομαζόταν και Ραμ Αρντασίρ και αργότερα Ρεϋσάρ. Στους μεταγενέστερους αιώνες υπήρξε το βασικό εμπορικό κέντρο της χώρας. Και σήμερα ακόμα τα κτίσματα της πόλεως διατηρούν έναν παραδοσιακό χαρακτήρα, έχοντας μικρές αναλογίες. Από τον 19ο αιώνα και μετά, εξαιτίας της ελλείψεως σιδηροδρομικής συνδέσεως με το εσωτερικό της χώρας και του αβαθούς χαρακτήρα του λιμανιού, έχασε τη θέση της ως το βασικό λιμάνι και εμπορικό κέντρο του Ιράν. Σήμερα πάντως διαθέτει διεθνές αεροδρόμιο. Η πόλη έχει θερμό ημίξηρο κλίμα, με μέση ετήσια βροχόπτωση 268 χιλιοστόμετρα, εντόνως επικεντρωμένη στους μήνες Δεκέμβριο και Ιανουάριο, και πρακτικά ανύπαρκτη τους θερινούς μήνες και τον Σεπτέμβριο. Το Πυρηνικό εργοστάσιο του Μπουσίρ απέχει μόλις 17 χιλιόμετρα από το κέντρο της πόλεως. Η κατασκευή του, με 2 αντιδραστήρες, είχε συμφωνηθεί με γερμανική εταιρεία το 1975, αλλά σταμάτησε εξαιτίας της Ιρανικής Επαναστάσεως και συνεχίσθηκε από τους Ρώσους το 1995 με 1 αντιδραστήρα ελαφρού ύδατος. Τα εγκαίνια και η πρώτη παροχή ηλεκτρικής ενέργειας στο δίκτυο της χώρας εγιναν τον Σεπτέμβριο του 2011. Η πόλη φιλοξενεί επίσης το «Πανεπιστήμιο του Περσικού Κόλπου» και το Πανεπιστήμιο Ιατρικών Επιστημών του Μπουσίρ. Παραπομπές Εξωτερικοί σύνδεσμοι «Το Μπουσέρ στον Περσικό Κόλπο» Μπουσιρ
633800	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%92%CE%B5%CF%81%CE%BD%CE%AC%CF%81%CE%B4%CE%BF%CF%82%20%CE%92%CE%84%20%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CE%A3%CE%B1%CE%BE%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%B1%CF%82	Βερνάρδος Β΄ της Σαξονίας	O Βερνάρδος Β΄, γερμ. Bernard II (π. 995 - 29 Ιουνίου 1059) από τον Οίκο των Μπίλλουνγκ ήταν δούκας της Σαξονίας (1011-1059) και κόμης της Φρισίας. Βιογραφία Ήταν ο πρωτότοκος γιος τού Βερνάρδου Α΄ δούκα της Σαξονίας και της Χίλντεγκαρτ. Ο Βερνάρδος Β΄, τρίτος τού Οίκου του στη Σαξονία, επέκτεινε την εξουσία τού δούκα και εθεωρείτο ως ένας από τους πιο ισχυρούς των Μπίλλουνγκ. Αρχικά ήταν υποστηρικτής τού Ερρίκου Β΄ των Οθονιδών της Γερμανίας και τον είχε συνοδεύσει στην Πολωνία για να διαπραγματευτεί την ειρήνη στο Μπάουτσεν το 1018. Το διάστημα 1019-20 ωστόσο εξεγέρθηκε εναντίον του και κέρδισε την αναγνώριση των φυλετικών νόμων στη Σαξονία, κάτι που ο πατέρας του είχε αποτύχει να κάνει. Έπειτα επέστρεψε στον πόλεμο εναντίον των Οβοτριτών και των Λουτισίων, δύο Σλαβικών φυλών και τους έφερε στη δική του σφαίρα επιρροής δια μέσου τού ηγέτη τους Γκόττσαλκ. Υποστήριξε τον διάδοχο τού Ερρίκου Β΄, τον Κορράδο Β΄ των Σαλίων της Γερμανίας το 1024 και τον γιο εκείνου Ερρίκο Γ΄. Όμως άρχισε να φοβάται τον τελευταίο, λόγω τού ότι ο Ερρίκος Γ΄ ήταν κοντά στον Αλβέρτο αρχιεπίσκοπο της Βρέμης, τον οποίο εθεωρούσε κατάσκοπο και παλαιό εχθρό των δουκών της Σαξονίας. Έγινε κρίσιμος σύμμαχος των Δανών, που παρείξαν θεμελιώδη υποστήριξη στους πολέμους τού Ερρίκου Γ΄ στις Κάτω Χώρες, ωστόσο ήταν στο χείλος της εξέγερσης ως το τέλος τού Αδαλβέρτου. Το υπόλοιπο της εξουσίας του πάντως ήταν ήσυχο. Το 1045 οικοδόμησε το κάστρο Άλστερμπουργκ στο Αμβούργο. Απεβίωσε το 1059 σε ηλικία 64 ετών και τον διαδέχθηκε ο γιος του Όρντουλφ· τάφηκε στο ναό τού Αγ. Μιχαήλ στο Λύνεμπουργκ. Οικογένεια Νυμφεύτηκε την Εϊλίκα των Σβάινφουρτ, κόρη τού Ερρίκου μαργράβου τού Νόρντγκαου και είχε τέκνα: Γερτρούδη π.1030-1113, παντρεύτηκε πρώτα τον Φλόρις Α΄ κόμη της Ολλανδίας και μετά τον Ροβέρτο Α΄ κόμη της Φλάνδρας. Όρντουλφ π.1020-1070, δούκας της Σαξονίας. Χέρμανν. Ίντα, παντρεύτηκε τον Αλβέρτο Γ΄ κόμη τού Ναμύρ. Παραπομπές Πηγές Timothy Reuter, Germany in the Early Middle Ages C. 800-1056, (Routledge, 1998), 200. Οίκος των Μπίλλουνγκ
824165	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A1%CE%B5%CF%86%CF%81%CE%B1%CE%BD%CE%BA%CF%8C%CF%81%CE%B5	Ρεφρανκόρε	Το Ρεφρανκόρε (ιταλικά: Refrancore) είναι ιταλικός δήμος στην Επαρχία του Άστι, στην περιφέρεια του Πεδεμοντίου. Παραπομπές Δήμοι της Επαρχίας του Άστι
328107	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A5%CF%80%CE%BF%CF%86%CE%B8%CE%BF%CF%81%CE%B9%CF%8E%CE%B4%CE%B5%CF%82%20%CE%BF%CE%BE%CF%8D	Υποφθοριώδες οξύ	Το υποφθοριώδες οξύ είναι ανόργανη χημική ένωση, με μοριακό τύπο HOF. Είναι το μόνο γνωστό οξοξύ του φθορίου, αλλά και το μόνο γνωστό οξοξύ στο οποίο το κύριο άτομο παίρνει ηλεκτρόνια από το οξυγόνο για να δημιουργήσει αρνητική οξειδωτική βαθμίδα. Η οξειδωτική βαθμίδα του οξυγόνου στο υποφθοριώδες οξύ είναι 0. Επίσης, το υποφθοριώδες οξύ είναι το μόνο υπαλογονώδες οξύ που μπορεί να απομονωθεί στη στερεή κατάσταση. Αποτελεί ενδιάμεσο προϊόν της οξείδωσης του νερού από στοιχειακό φθόριο. Κατά τη διάρκεια αυτής της διεργασίας συμπαράγονται (ενδιάμεσα ή τελικά) υδροφθόριο (HF), διφθοριούχο οξυγόνο (OF2), υπεροξείδιο του υδρογόνου (H2O2), όζον (O3) και (δι)οξυγόνο (O2). Παράγεται σε χημικά καθαρή μορφή με επίδραση στοιχειακού αερίου φθορίου σε πάγο, στους -40°C. Μετά την παραγωγή του συλλέγεται στην αέρια κατάσταση και συμπυκνώνεται στην υγρή: Η ένωση έχει χαρακτηριστεί στη στερεή φάση, με κρυσταλλογραφία ακτίνων Χ, εμφανίζοντας μια «γωνιακή» μοριακή δομή (με δεσμική γωνία) 101°. Τα μήκη των δεσμών O-F και O-H, που περιέχει, είναι αντιστοίχως 144,2 pm και 96,4 pm. Η δομή του στη στερεή κατάσταση αποτελείται από αλυσίδες O-H...O. Η δομή του έχει αναλυθεί επίσης στην αέρια κατάσταση, όπου η δεσμική γωνία του είναι 97,2°. Χημική συμπεριφορά και εφαρμογές Το υποφθοριώδες οξύ είναι εκρηκτικό, διασπώμενο από τους 0°C σε υδροφθόριο και οξυγόνο: Όταν χρειάζεται η χρήση του, συνήθως παράγεται «in situ», με διαβίβαση αερίου φθορίου μέσα σε ένυδρο αιθανονιτρίλιο (CH3CN), εξυπηρετώντας ως ένα πολύ (ισχυρό) ηλεκτρονιόφιλο αντιδραστήριο, , γνωστού με την ονομασία «αντιδραστήριο Ροζέν» (Rozen's reagent), που χρησιμεύει για τη μεταφορά οξυγόνου (ή και ολόκληρου υδροξυλίου) Με την επίδραση υποφθοριώδους οξέος σε φαινανθρολίνη παράγεται διοξείδιο 1,10-φαινανθρολίνης, πάνω από 50 χρόνια μετά από την πρώτη ανεπιτυχή απόπειρα. Όταν αντιδρά με το νερό, σχηματίζεται υπεροξείδιο του υδρογόνου:Όταν αντιδρά με φθόριο, σχηματίζεται διφθοριούχο οξυγόνο:Τέλος, αποτελώντας τη μόνη πηγἠ «θετικού» υδροξυλίου (OHδ+), δίνει αντιδράσεις προσθήκης σε πολλαπλούς δεσμούς, αντίθετα από τα υπόλοιπα υπαλογονώδη οξέα. Για παράδειγμα:Σημειώνεται ότι για κάθε άλλο αλογόνο (X), είναι: Υποφθοριώδη Τα υποφθοριώδη είναι παράγωγα του ανιόντος OF-, που είναι η συζυγής βάση του υπoφθοριώδους οξέος. Ένα παράδειγμα υποφθοριώδους ένωσης είναι το υποφθοριώδες τριφθορομεθύλιο (CF3OF), που θεωρητικά είναι ο εστέρας του υποφθοριώδους οξέος και της ασταθούς τριφθορομεθανόλης (CF3OH). Τα άλατα του υποφθοριώδους οξέος, όμως, είναι (στην πραγματικότητα) άγνωστα. Μόνο από την πρωτονιομένη μορφή του ελεύθερου υποφθοριώδους οξέος (H2ΟF+) έχουν παρατηρηθεί λίγα άλατα, και αυτά μόνο σε μορφή συμπλόκων τους. Δείτε επίσης Το υποχλωριώδες οξύ (HOCl) είναι μια «συγγενική» ένωση, που έχει μεγαλύτερη τεχνολογική σημασία, αλλά δεν έχει παρατηρηθεί ποτέ σε χημικά καθαρή μορφή, παρά μόνο στη μορφή διαλυμάτων της. Αναφορές και σημειώσεις Ανόργανες ενώσεις φθορίου Ασταθείς ενώσεις Οξοξέα
526712	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%80%CF%85%CF%81%CE%AF%CE%B4%CF%89%CE%BD%20%CE%91%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CE%B9%CE%AC%CE%B4%CE%B7%CF%82	Σπυρίδων Αλεξιάδης	Ο Σπυρίδων Αλεξιάδης (1885 - ;) ήταν Έλληνας πολιτικός. Βιογραφικά στοιχεία Γεννήθηκε στην Καλαμπάκα. Σπούδασε νομικά και άσκησε ενεργή δικηγορία στα Τρίκαλα. Εξελέγη βουλευτής Τρικάλων στις εκλογές του 1920 και επανεξελέγη βουλευτής Τρικάλων με το Λαϊκό Κόμμα στις εκλογές του 1926 καθώς και στις 7 Μαρτίου 1936 στη θέση του αποβιώσαντος Σπυρίδωνος Ταλιαδούρου. Παραπομπές Βουλευτές Τρικάλων Βουλευτές εκλεγμένοι με το Λαϊκό Κόμμα
586983	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CF%8C%CF%81%CE%B6%CE%BF%CE%BF%CF%85%CE%BD%20%CE%A0%CF%81%CE%AD%CE%BC%CE%B9%CE%B5%CF%81%20%CE%9B%CE%B9%CE%B3%CE%BA	Νόρζοουν Πρέμιερ Λιγκ	H Νόρζοουν Πρέμιερ Λιγκ (αγγλικά: NorZone Premier League) είναι πρώτου επιπέδου διοργάνωση στο σύστημα ποδοσφαιρικών πρωταθλημάτων Βόρειας Επικράτειας στην Αυστραλία. Υπεύθυνη για τη διεξαγωγή της διοργάνωσης είναι η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία Βόρειας Επικράτειας, το διοικητικό όργανο του αθλήματος στην πολιτεία. Παραπομπές Εξωτερικοί σύνδεσμοι Ποδόσφαιρο στην Αυστραλία
253410	https://el.wikipedia.org/wiki/Volkswagen%20Corrado	Volkswagen Corrado	Το Volkswagen Corrado ήταν σπορ αυτοκίνητο που αναπτύχθηκε από τη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία Volkswagen και κατασκευάστηκε από τον βελτιωτικό οίκο Karmann στο Οσναμπρύκ της Γερμανίας, για λογαριασμό της Volkswagen. Η μαζική παραγωγή του ξεκίνησε στις 1 Σεπτεμβρίου 1988 και έληξε στις 31 Ιουλίου 1995. Από την σεζόν του 1990 έως το 1994, το Corrado διατέθηκε επίσημα και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Βασικά στοιχεία Αρχικά σχεδιάστηκε ως πιθανός διάδοχος της Porsche 944, αλλά τελικώς το Corrado εξελίχθηκε σε ένα μοντέλο με εντελώς διαφορετική προσωπικότητα και εντάχθηκε στην παλέτα των μοντέλων της Volkswagen. Διατέθηκε αποκλειστικά ως 3-πορτο hatchback coupé, με διάταξη καθισμάτων αυστηρά 2+2. Το σασί του αυτοκινήτου βασίστηκε στην πλατφόρμα Α2, στην οποία είχε βασιστεί το Volkswagen Golf δεύτερης γενιάς και το αντίστοιχο σεντάν Volkswagen Jetta. Με εξαίρεση την κορυφαία έκδοση VR6, όλες οι άλλες εκδόσεις χρησιμοποίησαν τα υποπλαίσια και τα συστήματα διεύθυνσης, πέδησης και ανάρτησης από την παλέτα των μοντέλων της πλατφόρμας Α2. Ειδικότερα η κορυφαία έκδοση VR6 χρησιμοποίησε εξαρτήματα της ανάρτησης από την πλατφόρμα Α3, δηλαδή το σασί της τρίτης γενιάς του Golf. Επίσης είχε υψηλότερο καπό, προκειμένου να φιλοξενηθεί ο κινητήρας VR6, και φαρδύτερους μπροστινούς τροχούς, με αποτέλεσμα να έχουν υιοθετηθεί μεγαλύτεροι θόλοι στους τροχούς, διαφορετικά μπροστινά φτερά, καθώς και ένας μπροστινός προφυλακτήρας αντίστοιχης σχεδίασης. Το 1988, στην πρώτη παρουσίαση του Corrado στη γνωστή τηλεοπτική εκπομπή Top Gear του BBC, ο οδηγός αγωνιστικών αυτοκινήτων και παρουσιαστής Tiff Needell, αξιολόγησε την έκδοση Corrado G60 και του προσέδωσε θετική κριτική, δηλώνοντας επίσημα ότι: «Στο κράτημα, το Corrado είναι κλασικό μπροστοκίνητο και είναι πραγματικά πολύ, πολύ καλό». Το 2003, στη Σειρά 3 της εκπομπής Top Gear, ο παρουσιαστής Ρίτσαρντ Χάμοντ χαρακτήρισε το Corrado ως μελλοντικό κλασικό αυτοκίνητο: «Ένα είδος κλασικού περιμένει στα φτερά ... νομίζω ότι είναι πραγματικά ιδιαίτερο ... το αποτέλεσμα είναι φανταστικό». Δήλωσε επίσης ότι το Corrado «ήταν πάρα πολύ ακριβό και κανείς δεν το αγόρασε». Για την ακρίβεια, η συνολική παραγωγή του έφτασε μόλις τα 97.521 οχήματα, πιθανότατα λόγω της υψηλής, για την κατηγορία, εμπορικής τιμής του. Πωλήσεις Ευρώπη - 73.055 αντίτυπα Ειδικά στη Γερμανία - 44.025 αντίτυπα ΗΠΑ - 19.814 αντίτυπα Καναδάς - 2.817 αντίτυπα Άλλες χώρες - 1.835 αντίτυπα Αναφορές Βιβλιογραφία R.M. Clarke (Hrsg.): VW Corrado Limited Edition. Brooklands Books, 2004, ISBN 1-85520-673-0 Heinz Hormann: Das große VW Corrado-Buch. Heel Verlag, 1990, ISBN 3-89365-187-X. Eberhard Kittler: Deutsche Autos seit 1990, Bd. 5, Motorbuch Verlag, Stuttgart 2001, ISBN 3-613-02128-5, S. 263-265. Claudia Böhler/Manfred Grieger/Dirk Schlinkert/Ulrike Gutzmann: ''Scirocco: Aufregend vernünftig. Der Volkswagen Scirocco 1974/1992 (Gebundene Ausgabe: 128 Seiten Verlag: Heel ISBN 3-935112-33-5. Oldtimer-Markt 1/2009 Kaufberatung p.36 ff. Εξωτερικοί σύνδεσμοι Volkswagen Corrado at the Open Directory Project Parker's Guide to Corrado models and specifications «Eighties classics \| Used Car Tests \| Car Reviews». Auto Express 1990-1994 Volkswagen Corrado review (αναφέρεται στο Volkswagen Corrado αμερικανικών προδιαγραφών) Corrado Σπορ αυτοκίνητα Γερμανικά αυτοκίνητα
151128	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CE%BF%CF%85%CE%B4%CE%AE%CE%B8%20%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CE%92%CE%B1%CF%85%CE%B1%CF%81%CE%AF%CE%B1%CF%82%20%28795-843%29	Ιουδήθ της Βαυαρίας (795-843)	Η Ιουδήθ της Βαυαρίας, (γερμανικά: Judith, 797/805 – 843) από τον Οίκο των Παλαιών Γουέλφων ήταν κόρη του κόμη Γουέλφου και της -ευγενούς από τη Σαξονία- Χέντβιχ, κόρης του Ίζαμπαρτ κόμη του Τούργκαου. Η Ιουδήθ έγινε η δεύτερη σύζυγος του αυτοκράτορα των Φράγκων Λουδοβίκου του Ευσεβούς από τη Δυναστεία των Καρολιδών, με τον γάμο έγινε βασίλισσα και αυτοκράτειρα. Ο γάμος της με τον Λουδοβίκο έφερε την είσοδο της στη βασιλική αυλή, μια φυσιογνωμία που επηρέασε σημαντικά την αυτοκρατορική εξουσία. Με τον γάμο απέκτησε δυο παιδιά : την Γκιζέλα και τον Κάρολο τον Φαλακρό μετέπειτα βασιλιά στη Δυτική Φραγκία. Η γέννηση του γιου της έφερε μεγάλες συγκρούσεις στην αυτοκρατορική εξουσία ανάμεσα στην ίδια και τους γιους του συζύγου της από τον πρώτο του γάμου, είχε γίνει ήδη η πρώτη διανομή. Η εξουσία της στην αυτοκρατορική αυλή έπεσε σημαντικά όταν έγινε αυτοκράτειρα η σύζυγος του Καρόλου του Φαλακρού Ερμεντρούδη της Ορλεάνης, τάφηκε στην Τουρ (846). Δεν υπάρχουν πηγές σχετικά με τη χρονιά και την ημερομηνία που γεννήθηκε η Ιουδήθ, πιθανότατα γύρω στο 797. Τα περισσότερα κορίτσια την εποχή των Καρολιδών παντρεύονταν ανήλικα, η μικρότερη ηλικία ήταν τα 12 έτη, την εποχή του γάμου της γύρω στο 819 η ίδια ήταν 22 ετών και ο Λουδοβίκος ο Ευσεβής 41. Γάμος με τον αυτοκράτορα Η Οικογένεια των Γουέλφων τα πρώτα χρόνια των Καρολιδών ήταν κατώτερης τάξης, δεν ανήκε στην "Αυτοκρατορική αριστοκρατία", στις οικογένειες που ασκούσαν εξουσία στην αυλή των Καρολιδών. Η οικογένεια είχε χάσει τη βασιλική εξουσία στον τόπο καταγωγής της Αλεμαννία, ανέβηκε απότομα ωστόσο χάρη στους δεσμούς που απέκτησαν με την αυτοκρατορική οικογένεια τη δεκαετία του 770. Στην περιοχή καταγωγής τους παρέμειναν τοπικά μέλη της υψηλής αριστοκρατίας, είχαν τους τίτλους του "δούκα" και του "κόμητος". Το καθεστώς αυτό οδήγησε σε μια ευνοϊκή γαμήλια συμφωνία με την αυτοκρατορική οικογένεια, η εξουσία των Γουέλφων ανέβηκε απότομα μετά τον δεύτερο γάμο του Λουδοβίκου του Ευσεβούς με την Ιουδήθ (819). Η πρώτη σύζυγος του Λουδοβίκου του Ευσεβούς Ερμενγάρδη του Τουρ πέθανε (3 Οκτωβρίου 818), γιοι τους ήταν : Λοθάριος Α΄, Πεπίνος Α΄ της Ακουιτανίας και Λουδοβίκος ο Γερμανικός. Οι σύμβουλοι πίεσαν έντονα τον απογοητευμένο χήρο αυτοκράτορα να ξαναπαντρευτεί, τα Χριστούγεννα του 819 παντρεύτηκε την Ιουδήθ στο Άαχεν. Σαν τους περισσότερους βασιλικούς γάμους της εποχής η επιλογή της Ιουδήθ έγινε σε δημόσια εκδήλωση υπό μορφής θεάματος. Η Ιουδήθ ήταν 22 χρόνια νεώτερη από τον Λουδοβίκο, ο αυτοκράτορας την επέλεξε "ανάμεσα σε πολλές άλλες νύφες που μεταφέρθηκαν στην αυλή του από όλες τις περιοχές και τις κομητείες των Φράγκων". Στη Φραγκική κοινωνία μόνο γυναίκες από αριστοκρατικές οικογένειες μπορούσαν να επιλεγούν σαν νύφες του βασιλιά, η Ιουδήθ ανήκε προφανώς σε αριστοκρατική οικογένεια. Οι ιστορικοί της εποχής της περιγράφουν ότι ο Λουδοβίκος ο Ευσεβής την επέλεξε σαν δεύτερη σύζυγο για την ομορφιά της, την εξυπνάδα της και τις μουσικές της ικανότητες. Ο Λουδοβίκος την παντρεύτηκε επιπλέον για γεωγραφικούς και στρατιωτικούς λόγους, η οικογένεια της ήταν πανίσχυρη στα ανατολικά σύνορα της αυτοκρατορίας, ζητούσε συμμαχίες για να τα προστατεύσει από τους εξωτερικούς εχθρούς. Δεν είναι βέβαιο αν ήταν Φραγκικής ή Αλαμανικής καταγωγής είχε όμως πολλά εδάφη τόσο στη Βαυαρία όσο και στην Αλεμμανία. Οι απειλές στα ανατολικά σύνορα ανάγκαζαν τον αυτοκράτορα να ταξιδεύει σε ολόκληρη τη χώρα, είχε ανάγκη να αποκτήσει πολιτική και στρατιωτική υποστήριξη από την αριστοκρατία της περιοχής. Η Ιουδήθ παντρεύτηκε τον Λουδοβίκο τον Ευσεβή στο Άαχεν (819), ήταν συνηθισμένο γεγονός της εποχής να δίνουν προίκα στις βασιλικές νύφες, πήρε το μοναστήρι του Σαν Σαλβαντόρ στην Μπρέσια στη Λομβαρδία. Η προίκα θα περνούσε στη νύφη μετά την ολοκλήρωση του γάμου, δεν ήταν σταθερή ωστόσο αφού θα μπορούσε να αλλάξει αργότερα ανάλογα με τις συνθήκες, το ίδιο έγινε και με την Ιουδήθ όταν έχασε την εξουσία της στην αυλή. Ο ρόλος της στα ανάκτορα Η στέψη της βασίλισσας γινόταν στην κοινωνία των Καρολιδών μόνο μετά την ολοκλήρωση του γάμου, η πρώτη του σύζυγος Ερμενγάνδη πήρε τον τίτλο "Αυγούστα" σύμφωνα με τη Ρωμαϊκή ορολογία (794). Το ίδιο παρατηρήθηκε και με την Ιουδήθ για την οποία όπως καταγράφεται "στέφτηκε αυτοκράτειρα και ανακηρύχτηκε Αυγούστα". Οι ιστορικές πηγές παρουσιάζουν ένα μεγάλο κενό την εποχή που μεσολάβησε από την ημερομηνία του γάμου της (819) μέχρι τη γέννηση του γιου της Καρόλου (823), η πιο πιθανή εξήγηση είναι ότι τότε υποτιμήθηκε επειδή δεν είχε προσφέρει στον αυτοκράτορα κάποιο διάδοχο. Διάφορες πηγές ωστόσο αναφέρουν ότι η Ιουδήθ είχε ειδικούς ρόλους στην αυτοκρατορική αυλή όπως η διαχείριση του βασιλικού νοικοκυριού. Τα καθήκοντα της περιορίστηκαν στους υπηρέτες, τα κοσμήματα, τους φόρους, με τον τρόπο αυτό ο αυτοκράτορας είχε απαλλαγή από ασχολίες ευτελούς σημασίας. Ο ρόλος της δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να χαρακτηριστεί περιττός, η παρουσία της ήταν έντονη στη διαχείριση του βασιλικού νοικοκυριού. Είναι βέβαιο ότι η Ιουδήθ είχε το προσωπικό της νοικοκυριό για να μπορέσει να ανταποκριθεί στα καθήκοντα της, η συνήθεια υπήρχε από την εποχή των Μεροβίγγειων. Τα καθήκοντα της ήταν περιορισμένα στη βασιλική αυλή, είχε όμως και πολιτικές εξουσίες. Την εποχή που ο σύζυγος της έλλειπε σε εκστρατείες κυβερνούσε σαν αντιβασιλιάς στο πλευρό του, μπορούσε να επηρεάσει επίσης τη γνώμη του σαν βασιλικός σύμβουλος. Οι εξουσίες της ανέβηκαν κατακόρυφα με τη γέννηση του γιου της Καρόλου, έφτασαν σε τέτοιο σημείο που ο Λουδοβίκος ο Ευσεβής άλλαξε γνώμη και έκανε νέα αναδιανομή της αυτοκρατορίας ώστε να συμμετέχει και ο Κάρολος ο Φαλακρός. Οικογένεια Η Ιουδήθ της Βαυαρίας απέκτησε δυο παιδιά με τον Λουδοβίκο Α΄ τον Ευσεβή: Γκίζελα, γεν. το 1920. Παντρεύτηκε τον Εβεράρδος του Φρίουλι φανατικό οπαδό του Λοθαρίου Α΄, γιος τους ο Βερεγγάριος Α΄ της Ιταλίας. Κάρολος ο Φαλακρός Το μεγαλύτερο διάστημα της εγκυμοσύνης της στον Κάρολο η Ιουδήθ το πέρασε στη Φραγκφούρτη όπου το παιδί γεννήθηκε (13 Ιουνίου 823), θα είναι ο μετέπειτα βασιλιάς της Δυτικής Φραγκίας. Η γέννηση του Καρόλου ήταν ένα σημαντικό γεγονός που άλλαξε τη ζωή της Ιουδήθ, ήταν ο μοναδικός κληρονόμος του Λουδοβίκου του Ευσεβούς από τον δεύτερο γάμο του. Η γέννηση του άλλαξε τα σχέδια διαδοχής του συζύγου της και την "Αυτοκρατορική Διανομή", η Ιουδήθ έβαλε στόχο να εξασφαλίσει μερίδιο διαδοχής και να τον δικό της γιο, να τον προστατεύσει από τις αρπακτικές διαθέσεις των θετών της γιων. Ο πιο επικίνδυνος ήταν ο μεγαλύτερος Λοθάριος Α΄, για να τον ηρεμήσει η Ιουδήθ του πρότεινε να γίνει νονός του Καρόλου, η στρατηγική της έφερε αιματηρές εμφύλιες συγκρούσεις για τη διαδοχή που ξέσπασαν μετά τον θάνατο του Λουδοβίκου του Ευσεβούς (840). Αυτοκρατορική διανομή Ο αυτοκράτορας βρισκόταν με τη συνοδεία του στο Άαχεν, μια στέγη κατέρρευσε και σκότωσε τους περισσότερους άντρες του (9 Απριλίου 817). Ο Λουδοβίκος ο Ευσεβής επέζησε αλλά σοκαρίστηκε τόσο πολύ που φοβήθηκε και για τον δικό του θάνατο, αποφάσισε να κάνει διανομή των αυτοκρατορικών εδαφών στους γιους του ενώ ζούσε ακόμα η πρώτη του σύζυγος. Ο μεγαλύτερος γιος του Λοθάριος Α΄ θα κληρονομούσε τον τίτλο του αυτοκράτορα και ολόκληρη τη Φραγκία, ο δεύτερος γιος του Πεπίνος και ο τρίτος Λουδοβίκος θα κληρονομούσαν αντίστοιχα την Ακουιτανία και τη Βαυαρία ως υποτελείς του Λοθαρίου. Το πρόβλημα ήταν ο ανεψιός του Βερνάρδος της Ιταλίας που ήταν ήδη βασιλιάς της Ιταλίας από το 810, παρέμεινε με αμφιλεγόμενες εξουσίες. Ο Βερνάρδος αποφάσισε να επαναστατήσει απαιτώντας να έχει μόνιμη εξουσία, η επανάσταση σύντομα συνετρίβη, ο Βερνάρδος, συνελήφθη, τυφλώθηκε και πέθανε από τα τραύματα του (17 Απριλίου 818). Ο δεύτερος γάμος, η γέννηση του Καρόλου και ο γάμος του Λοθαρίου Α΄ έφερε δύο μεγάλους αυτοκρατορικούς οίκους σε σύγκρουση. Η Ιουδήθ που είχε επιζήσει μετά τον θάνατο του Λουδοβίκου του Ευσεβούς φρόντισε δημιούργησε τη δική της ομάδα, προσπάθησε με κάθε τρόπο να εξασφαλίσει τα κληρονομικά δικαιώματα του γιου της Καρόλου και να τον προστατεύσει από τους ετεροθαλείς αδελφούς του. Σε μια επιστολή που έγραψε ο επίσκοπος της Λυών στον Λουδοβίκο τον Ευσεβή φαίνεται καθαρά ο τρόπος που είχε αναδείξει τον Λοθάριο σε πλεονεκτική θέση απέναντι στους υπόλοιπους γιους του : '"Τα εκτελέσατε όλα με τέτοια τελειότητα που κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι σας έδωσε έμπνευση ο ίδιος ο θεός, αναθέσατε τμήματα του βασιλείου στους γιους σας αλλά αναδείξατε τον έναν από αυτούς σαν ανώτερο και διατάξατε να υπογράψουν τις αποφάσεις σας. Στη συνέχεια στείλατε τον γιο σας Λοθάριο στη Ρώμη για να τον αναγνωρίσει ο πάπας Συναυτοκράτορα και διατάξατε όλους τους ευγενείς να αναγνωρίσουν την απόφαση σας, σταδιακά τα διατάγματα περιείχαν τα ονόματα και των δύο αυτοκρατόρων". Προστάτιδα του γιου της Καρόλου Η Ιουδήθ φοβήθηκε έντονα για το μέλλον της, σε περίπτωση που έμενε χήρα θα δεχόταν απειλές από τους θετούς γιους της οι οποίοι δεν είχαν κανένα ενδιαφέρον για τη δεύτερη σύζυγο του πατέρα τους. Σε επιστολή που έστειλε στον πάπα Νικόλαο Α΄ φαίνεται ότι η Ιουδήθ έστειλε στον Έμπο, αρχιεπίσκοπο του Ρενς ένα δαχτυλίδι και τον παρακάλεσε να προσευχηθεί για την υγεία του Καρόλου, αν της επέστρεφε το δαχτυλίδι σε περίοδο ταραχών θα τον βοηθούσε. Η κίνηση αυτή είχε έντονη πολιτική σημασία αφού ο Έμπο ήταν στενός φίλος του Λουδοβίκου του Ευσεβούς, ήθελε να εξασφαλίσει το πολιτικό μέλλον του γιου της. Οι τρεις μεγαλύτεροι γιοι του Λουδοβίκου του Ευσεβούς από τον πρώτο του γάμο επαναστάτησαν εναντίον του πατέρα τους, ο στόχος ήταν να εξασφαλίσουν τη διαδοχή αφού τον έλεγχο στην αυτοκρατορική αυλή είχε η θετή τους μητέρα. Η Ιουδήθ κατηγορήθηκε για σχέσεις μοιχείας με τον βαπτιστικό του Λουδοβίκου του Ευσεβούς Βερνάρδο της Σεπτιμανίας, εξορίστηκε στην Ιταλία στη μονή της Αγίας Ραδεγούνδης (830). Μετά το τέλος της κρίσης επέστρεψε στο Άαχεν και συνέχισε τις προσπάθειες της να αναδειχθεί ο γιος της Κάρολος στη διανομή της αυτοκρατορίας. Η θέση της Ιουδήθ στην αυλή αυξήθηκε σημαντικά την τελευταία χρονιά της βασιλείας του Λουδοβίκου του Ευσεβούς, οι δεσμοί που δημιούργησε βοήθησαν τον Κάρολο στη διαδοχή. Προσπάθησε να ιδρύσει μια συμμαχία ανάμεσα στον γιο της Κάρολο με τον μεγαλύτερο ετεροθαλή αδελφό του Λοθάριο με συμμαχικούς γάμους (839). Η κόρη της Γκίζελα παντρεύτηκε τον Εβεράρδος μάργραβο του Φρίουλι που ήταν φανατικός οπαδός του Λοθάριου, ο αδελφός της Κορράδος Α΄ του Ωσέρ παντρεύτηκε την Αδελαΐδα του Τουρ, κουνιάδα του Λοθάριου. Με τον φόβο ότι ο σύζυγος της θα πεθάνει προσπάθησε να εξασφαλίσει μια συμμαχία ανάμεσα στον γιο της Κάρολο με έναν από τους μεγαλύτερους ετεροθαλείς αδελφούς του. Με τον θάνατο του Λουδοβίκου του Ευσεβούς βοήθησε τον γιο της Κάρολο στις εκστρατείες εναντίον του Λοθαρίου, προσπαθούσε να καταλάβει την Ακουιτανία και το μεγαλύτερο τμήμα από τη Φραγκία. Είχε μεγάλη εξουσία στον γιο της, όταν ο αρχιεπίσκοπος Γεώργιος αιχμαλωτίστηκε σε μια μάχη που έπεσαν 40.000 άνδρες του Λοθάριου και του Πεπίνου του έδωσε συμβουλή να συμπεριφερθεί απέναντι του με ελεημοσύνη. Ανατροπή και κατηγορίες Η άνοδος της Ιουδήθ στη βασιλική αυλή δημιούργησε πολλά μίση εναντίον της, ο αρχιεπίσκοπος της Λυών που ήταν οπαδός του Λοθάριου έγραψε δύο βιβλία εναντίον της (833). Η Ιουδήθ κατηγορήθηκε ότι με τον αντιφεμινιστικό χαρακτήρα της οδηγούσε σε καταστροφή τον σύζυγο της, όταν είδαν ότι ο Λουδοβίκος δεν έσπαζε τους δεσμούς μαζί της την κατηγόρησαν για εξωσυζυγικές σχέσεις "πρώτα κρυφά και στη συνέχεια αδέξια". Οι εχθροί της Ιουδήθ την κατηγόρησαν για μοιχεία με τον Βερνάρδο της Σεπτιμανίας που ήταν ευνοούμενος του συζύγου της. Η εικόνα αυτή έρχεται σε αντίθεση με τα ποιήματα που έχουν γραφτεί για την ίδια που την παρουσιάζουν ως "μια δεύτερη Βιβλική Ιουδίθ, Μαρία αδελφή του Ααρών, Σαπφώ για τις μουσικές της ικανότητες, προφήτισσα, έξυπνη, ευσεβής και γλυκιά στις συναναστροφές". Η Ιουδήθ έμεινε μόνη της στο Άαχεν την εποχή που ο σύζυγος της προχώρησε σε εκστρατεία στη Βρετάνη (830), η ίδια ήταν έντονα αντίθετη σε αυτήν λόγω οικονομικών δυσκολιών. Την ίδια περίοδο οι μεγιστάνες έστρεψαν τους θετούς της γιους της γιους εναντίον του πατέρα τους και της θετής τους μητέρας, όταν επέστρεψε ο Λουδοβίκος ο Ευσεβής ακολούθησε επανάσταση. Πριν από το Πάσχα του 830 (17 - 24 Απριλίου) ο Πεπίνος με τη σύμφωνη γνώμη του Λοθάριου "αφαίρεσε από τον αυτοκράτορα και τη σύζυγο του τις εξουσίες", η Ιουδήθ φυλακίστηκε στη μονή της Αγίας Ραδεγούνδης στο Πουατιέ. Σε Σύνοδο στο Ναϊμέχεν (1 Οκτωβρίου 830) παρουσία όλων "των επισκόπων, ηγουμένων και κομήτων" η Ιουδήθ κλήθηκε να δικαστεί για όλες τις κατηγορίες εναντίον της από "το δικαστήριο των Φράγκων". Στη δίκη που ακολούθησε (1 Φεβρουαρίου 831) δεν βρέθηκε κανένας άντρας να πει κάτι εναντίον της και "αθωώθηκε από όλες τις κατηγορίες"''. Τελευταία χρόνια Ο Λουδοβίκος ο Ευσεβής άκουσε ότι οι τρεις γιοι του Λοθάριος, Πεπίνος και Λουδοβίκος ο Γερμανικός συμμάχησαν για να επαναστατήσουν εναντίον του, δεν μπόρεσε να τους αποτρέψει, ανατράπηκε και πήρε ο Λοθάριος την εξουσία. Μετά την ανατροπή του συζύγου της η Ιουδήθ εξορίστηκε από τους θετούς της γιους στην Ιταλία, ο Λουδοβίκος ο Ευσεβής φυλακίστηκε έναν χρόνο στο Άαχεν. Οι δυο μικρότεροι γιοι Πεπίνος και Λουδοβίκος καταδίκασαν την κακομεταχείριση του πατέρα τους, συγκέντρωσαν στρατό από Ακουιτανούς, Βαυαρούς, Αυστρασιανούς, Σάξονες, Αλαμαννούς και Φράγκους και βάδισαν εναντίον του Λοθάριου. Με το άκουσμα ότι πλησιάζει ένας μεγάλος στρατός ο Λοθάριος δραπέτευσε και άφησε τον πατέρα του πίσω. Ο Λουδοβίκος ο Ευσεβής ξαναπήρε την εξουσία, ζήτησε από τον Λοθάριο να τον συγχωρέσει αλλά εκείνος τον αγνόησε. Την ίδια εποχή οι οπαδοί του Λουδοβίκου στην Ιταλία έμαθαν για μια συνωμοσία για τη δολοφονία της Ιουδήθ, η ίδια μετά την αποκατάσταση του συζύγου της δραπέτευσε και επέστρεψε στο Άαχαν. Ο Λουδοβίκος ο Ευσεβής πέθανε στα ανάκτορα του στο Ίνγκελχαϊμ, η Ιουδήθ έμεινε χήρα, υποστήριξε με πάθος της προσπάθειες του γιου της Καρόλου να γίνει βασιλιάς συγκεντρώνοντας στρατεύματα από την Ακουιτανία (841). Τον Απρίλιο του 841 ο Κάρολος ο Φαλακρός δέχτηκε το στέμμα και το αυτοκρατορικό ένδυμα, η Ιουδήθ έμαθε που βρισκόταν ο γιος της και του έστειλε τα βασιλικά τεχνουργήματα. Ο Κάρολος ο Φαλακρός παντρεύτηκε σε πρώτο γάμο την Ερμεντρούδη της Ορλεάνης (842), το πρώτο παιδί τους Ιουδήθ της Φλάνδρας (844) πήρε το όνομα της γιαγιάς της. Ο γάμος ωστόσο έριξε σημαντικά τη θέση της Ιουδήθ στη βασιλική αυλή με αποτέλεσμα να παραιτηθεί από την περιουσία της και να αποσυρθεί. Η υγεία της μετά το 842 άρχισε να χειροτερεύει σημαντικά, πέθανε σε έναν χρόνο (19 Απριλίου 843) στην Τουρ, την τελευταία χρονιά υπέφερε συνεχώς από βήχα και ζαλάδες. Την εποχή που πέθανε ήταν περίπου 46 ετών, 3 χρόνια μετά τον σύζυγο της που ήταν στα 62. Η Ιουδήθ τάφηκε στη Βασιλική του Αγίου Μαρτίνου στην Τουρ. Παραπομπές Πηγές Friedrich von Bezold: Kaiserin Judith und ihr Dichter Walahfrid Strabo. In: Historische Zeitschrift Bd. 130 (1924), S. 377-439. Armin Koch: Kaiserin Judith. Eine politische Biographie. Matthiesen, Husum 2005, ISBN 3-7868-1486-4 (zugl. Dissertation, Universität Konstanz 2004) Elizabeth Ward: Caesar's Wife. The Career of the Empress Judith 819–829. In: Peter Goodman, Roger Collins (Hrsg.): Charlemagne's Heir. New Perspectives on the Reign of Louis the Pious (8114–40). Clarendon, Oxford 1990 Hrabanus Maurus (856), Dedicatory letter to the Expositio in librum Judith (in Migne, Patrologia Latina, vol. 109; transl. Sean Gilsdorf Agobard of Lyons: On the Division of the Empire (to Louis the Pious) c. 830 Nelson, Janet L. The Annals of St-Bertin. Manchester: Manchester UP, 1991. Print. Koch, Armin. Kaiserin Judith: Eine Politische Biographie. Husum: Matthiesen, 2005. Print. Rogers, Barbara, Bernhard W. Scholz, and Nithardus. Carolingian Chronicles, Royal Frankish Annals Nithard’s Histories. Ann Arbor: Univ. of Michigan, 1972. Print. Stafford, Pauline. Queens, Concubines and Dowagers: The King's Wife in the Early Middle Ages. London, Leicester UP, 1998. Print. Depreux, Philippe. Prosopographie De L'entourage De Louis Le Pieux (781-840). Sigmaringen: Thorbecke, 1997. Print. Elizabeth Ward: Caesar's Wife. The Career of the Empress Judith 819–829. In: Peter Goodman, Roger Collins Wemple, Suzanne Fonay. Women in Frankish Society: Marriage and the Cloister, 500 to 900. Philadelphia: University of Pennsylvania, 1981. Print. Nelson, Janet L. Charles the Bald. London: Longman, 1992. Print. Lupus, and Graydon W. Regenos. The Letters of Lupus of Ferrières. The Hague: Martinus Nijhoff, 1966. Print. Ermoldus Nigellus, Poem in Honor of Louis, Sean Gilsdorf Geneviève Bührer-Thierry, The Adulterous Queen, Translated by Sean Gilsdorf from Geneviève Bührer-Thierry, La reine adultère, Cahiers de civilisation médiévale 35 (1992): 299-312. Translations of original texts follow those made by Bührer-Thierry Εξωτερικοί σύνδεσμοι γενεαλογικές πληροφορίες Βασίλισσες και Αυτοκράτειρες της Γαλλίας Αυτοκράτειρες της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας Φράγκοι ευγενείς Σύζυγοι των βασιλέων των Φράγκων
413491	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%BC%CF%80%CE%AC%20%28%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%AF%CE%B1%29	Νταλαμπά (νομαρχία)	Η Νταλαμπά (γαλλ: Dalaba) είναι μία από τις τρεις νομαρχίες της περιφέρειας Μαμού στη Γουινέα. Πρωτεύουσα είναι η Νταλαμπά. Γεωγραφία Η Νταλαμπά βρίσκεται δυτικά της Γουινέας και κεντρικά του Μαμού. Συνορεύει στα δυτικά με την Πιτά, στα νότια με το Μαμού, στα νότια με την Κιντιά, στα βόρεια με την Κουμπιά, στα βορειοδυτικά με το Λαμπέ και στα βορειοανατολικά με το Τουγκουέ. Δήμοι Κααλά (Kaala) Κανκαλαμπέ (Kankalabé) Κεμπαλί (Kébali) Κομπά (Koba) Μαφαρά (Mafara) Μιττύ (Mitty) Μομπεγιά (Mombéyah) Μποντιέ (Bodié) Νταλαμπά-Σεντρ (Dalaba-Centre) Ντιτίν (Ditinn) Πηγές Αγγλική Βικιπαίδεια (Dalaba Prefecture) Δείτε επίσης Νομαρχίες της Γουινέας Ν
843595	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CF%81%CE%B5%CE%B2%CE%AD	Ερεβέ	Το Ερεβέ (γαλλικά: Errevet) είναι γαλλική κοινότητα στο νομό της Ωτ-Σον, στη διοικητική περιοχή της Βουργουνδίας-Φρανς-Κοντέ. Παραπομπές Κοινότητες της Ωτ-Σον
342692	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%84%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CF%83%CE%AF%CE%B1	Ατλαντισία	Η ατλαντισία είναι γερανόμορφο πτηνό της οικογενείας των Ραλλιδών, που απαντά αποκλειστικά στη νήσο Ιναξέσιμπλ (Inaccesible, ελλ. απόδοση Απρόσιτη Νήσος) του Αρχιπελάγους Τριστάν ντα Κούνια (Tristan da Cunha), στον νότιο Ατλαντικό. Η επιστημονική ονομασία του είδους είναι Atlantisia rogersi και δεν περιλαμβάνει υποείδη (μονοτυπικό). Η ατλαντισία ανήκει σε εκείνα τα πτηνά που έχουν χάσει την πτητική τους ικανότητα (flightless birds) και, μάλιστα, κατέχει τον τίτλο του μικρότερου σε μέγεθος, σωζόμενου πτηνού αυτής της «ομάδας», ακριβώς στον αντίποδα της στρουθοκαμήλου, η οποία επίσης είναι ανίκανη να πετάξει. Τάση πληθυσμού Σταθερή → Ονοματολογία Η επιστημονική ονομασία του γένους, Atlantisia, δόθηκε στο πτηνό από τη μυθική Ατλαντίδα, λόγω του απόμακρου των νήσων Τριστάν ντα Κούνια που, η ευρύτερη περιοχή τους (νότιος Ατλαντικός) αποτελούσε μία από τις φημολογούμενες θέσεις της. Ο όρος rogersi στην επιστημονική ονομασία του είδους, οφείλεται στον Βρετανό ιερωμένο Χ. Ρότζερς (H. M. C. Rogers, 1879-1926) ο οποίος ήταν ο πρώτος που συνέλεξε δείγματα του πτηνού, τα οποία μετεφέρθησαν τον Ιούλιο του 1923 (έτος ονομασίας του είδους), στο Βρετανικό Μουσείο, οπότε και ανέλαβε την ταυτοποίηση και καταχώρησή του ως νέο είδος, ο Λόουι (βλ. Συστηματική). Συστηματική ταξινομική Το είδος περιγράφηκε από τον Άγγλο χειρουργό και ορνιθολόγο Π.Λόουι (Percy Roycroft Lowe, 1870-1948). Κάποτε, στο γένος Atlantisia συμπεριλαμβάνονταν δύο ακόμη είδη, που ζούσαν στα γειτονικά νησιά της Αναλήψεως και της Αγίας Ελένης, τα Mundia elpenor και Aphanocrex podarces, αντίστοιχα. Το πρώτο είχε αναφερθεί περιληπτικά απο τον ταξιδευτή και φυσιοδίφη Πίτερ Μούντι (Peter Mundy) το 1656, και εξαφανίστηκε λίγο πριν το 1700. Το δεύτερο, είχε κάποιες αναφορές χωρίς να το δει κανείς και, εξαφανίστηκε πριν το 1600. Ωστόσο, επειδή κατοπινές έρευνες έδειξαν ότι τα δύο αυτά είδη εξελίχθηκαν ανεξάρτητα (μάλιστα η Ατλαντισία, δεν είχε κάποια κοντινή σχέση με αυτά), μετακινήθηκαν το καθένα στο δικό του ξεχωριστό γένος. Γεωγραφική κατανομή Η ατλαντισία απαντά ως ενδημικό είδος της νήσου Ιναξέσιμπλ (Inaccesible, ελλ. απόδοση Απρόσιτη Νήσος) στον Ατλαντικό Ωκεανό. Η νήσος αποτελεί μέρος του ευρύτερου συμπλέγματος Τριστάν ντα Κούνια (Tristan da Cunha), που βρίσκεται απομονωμένο στις εσχατιές του Νοτίου Ημισφαιρίου. Βιότοπος Η ατλαντισία απαντά σε όλο το νησί, στους περισσότερους τύπους βλάστησης και σε όλα τα υψόμετρα (μέχρι τα 500 μ. ), ακόμη και στις πιο απότομες πλαγιές. Αναπαραγωγική περίοδος Έχει καταγραφεί να φωλιάζει κυρίως στα δυτικά παράκτια οικοσυστήματα του νησιού (Blenden Hall), που βρίθουν από το πολύ υψηλό (μέχρι 3μ.) αγρωστώδες Spartina arundinacea, ιδίως όταν αυτό είναι αναμεμειγμένο με το πτεριδόφυτο Blechnum penna-marina. Φωλιές έχουν βρεθεί επίσης, στα ορεινά, γυμνά από δένδρα πλατώματα του νησιού με πλούσιο υπόστρωμα από φυτά της οικογένειας Cyperaceae και συστάδες από φτέρες, μακριά από τις ορθοπλαγιές. Συχνάζει ακόμη στους ρεικότοπους των οροπεδίων και εκεί όπου όπου η βλάστηση, οι σκόρπιοι βράχοι ή άλλα χαρακτηριστικά του τοπίου στο επίπεδο του εδάφους, δημιουργούν σήραγγες ή σχισμές, στις οποίες μπορεί να καλυφθεί και να φωλιάσει. Μη-αναπαραγωγική περίοδος Το είδος απαντά, πρακτικά, σε κάθε διαθέσιμο ενδιαίτημα συμπεριλαμβανομένων των περιοχών με πολύ κοντή βλάστηση, παραλίες με διάσπαρτα βράχια και βαλτώδεις περιοχές, πάνω από τη γραμμή παλίρροιας. Η μοναδική περιοχή του νησιού απ’ όπου φαίνεται να απουσιάζει, είναι εκείνη στο South Hill, με τις ηφαιστιακές πέτρες σε υπόστρωμα αγρωστωδών, χωρίς όμως αυτό να είναι απολύτως βέβαιο. Μορφολογία Η ατλαντισία είναι πτηνό, με γενικότερο «στρουμπουλό» παρουσιαστικό, σκοτεινά χρώματα και ελαφρύ σε σχέση με το μέγεθός της. Όλη η άνω επιφάνεια του σώματος έχει μαυριδερό καφετί χρώμα με εμφανή σκωριόχρωμη απόχρωση, ενώ η κάτω επιφάνεια είναι καφετί-γκρίζα, με αχνές υπόλευκες ραβδώσεις στα πλευρά. Το ράμφος της είναι κοντό, μυτερό και σκουρόγκριζο, οι ταρσοί και τα πόδια γκρίζα, ενώ η ίριδα του οφθαλμού είναι κοκκινωπή. Στο μεγάλο δάκτυλο των ποδιών τους, τόσο τα ενήλικα άτομα, όσο και οι νεοσσοί, φέρουν ένα εξαιρετικά μεγάλο νύχι, το οποίο τα βοηθάει, πιθανότατα, να αναρριχώνται στη βλάστηση. Τα αρσενικά να είναι λίγο μεγαλύτερα από τα θηλυκά. Τα νεαρά άτομα είναι σκουρότερα σε χρωματισμό και με καστανόμαυρη ίριδα. Βιομετρικά στοιχεία Μήκος σώματος: 13 έως 14 (-15,5) εκατοστά Βάρος: ♂ 35 – 49 γραμμάρια , ♀ 34 – 42 γραμμάρια Τροφή Η δίαιτα της ατλαντισίας περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα ασπονδύλων, όπως γαιοσκώληκες, νυχτοπεταλούδες, μυριάποδα (σαρανταποδαρούσες), καθώς και μεγάλη ποικιλία εντόμων και των προνυμφών τους. Επίσης, φυτική ύλη όπως μούρα και σπέρματα, , αλλά ποτέ ψάρια ή θνησιμαία άλλων πτηνών, παρόλο που υπάρχουν σε μεγάλη αφθονία στις ακτές του νησιού. Επίσης αγνοεί τις «ανθρωπογενείς» τροφές, όπως τυρί και ψωμί που οι επιστήμονες τοποθετούν επίτηδες για να καταγράψουν το διαιτολόγιό της. Όταν αναζητεί την τροφή της σε ανοικτές περιοχές, με χαμηλή βλάστηση και διάσπαρτες πέτρες, η ατλαντισία είναι εξαιρετικά επιφυλακτική και προσεκτική. Είναι δραστήρια κατά τη διάρκεια της ημέρας, αλλά περιστασιακά μπορεί να τρέφεται ή να ακούγεται και τα βράδια. Ηθολογία Όπως προαναφέρθηκε, η ατλαντισία είναι είδος που έχει χάσει την πτητική του ικανότητα. Είναι είδος μονογαμικό και, ζει σε ολιγομελείς οικογενειακές ομάδες, που κατέχουν μικρές περιοχές με πυκνότητα 10-15 πτηνά ανά εκτάριο -όταν τα ενδιαιτήματα βρίσκονται σε καλή κατάσταση-. Υπάρχουν περιγραφές για το πτηνό, οι οποίες παρομοιάζουν τη γενικότερη κίνησή του στο έδαφος με εκείνη ενός ποντικού (mouse-like). Αυτό οφείλεται, κατά μεγάλο ποσοστό, στο γρήγορο και με αλλαγές κατεύθυνσης, βάδισμά του. Ενώ όταν αναζητεί την τροφή του βαδίζει αργά, μπορεί να τρέξει ταχύτατα σε περίπτωση κινδύνου, με τις πτέρυγες ανοιγμένες σε σχήμα τόξου, ενώ κρατάει το σώμα του καμπουριαστό. Επίσης, έχει παρατηρηθεί να ανεβαίνει στα φυτά, μέχρι 1,5 μέτρο, ή σε πλαγιές με κλίση μέχρι 60°, έχοντας ανοιγμένες και κτυπώντας τις πτέρυγες για ισορροπία και, ίσως, υποβοηθούμενη από το νύχι του μεγάλου δακτύλου των ποδιών της. Φωνή Η ατλαντισία είναι πτηνό που αρθρώνει αρκετά και δυνατά καλέσματα, πιθανότατα για να επικοινωνεί με τα άλλα πουλιά του είδους της, στη χαμηλή βλάστηση. Ένα από αυτά που αρθρώνει συχνότερα, είναι μία χαρακτηριστική τρίλια, κυρίως από τα ζευγάρια στην περιοχή φωλιάσματος και για να υπερασπίσουν το ζωτικό τους χώρο. Επίσης, όταν αναζητεί την τροφή της, αναγνωρίζονται τρεις μονότονοι υψίσυχνοι ήχοι, ενώ όταν φωλιάζει και πλησιάζει θηρευτής βγάζει ένα χαρακτηριστικό ήχο κινδύνου, με το οποίο «προτρέπει» τους νεοσσούς να παραμείνουν σιωπηλοί. Απώλεια πτητικής ικανότητας Τα είδη των πτηνών που έχουν απωλέσει την ικανότητά τους προς πτήση, περίπου 40 σωζόμενα, φαίνεται να ανήκουν χονδρικά σε δύο μεγάλες κατηγορίες: σε εκείνα που έχουν παντελή έλλειψη τρόπιδας, της κάθετης ελασματοειδούς απόφυσης του θωρακικού κλωβού πάνω στην προσφύονται οι πτητικοί μύες και σε εκείνα που έχουν διαμορφωμένη τρόπιδα -αν και σε μικρό βαθμό- και απώλεσαν την πτητική τους ικανότητα για περιβαλλοντικούς λόγους, ή σε συνδυασμό των δύο παραγόντων. Για παράδειγμα, η στρουθοκάμηλος ανήκει στην πρώτη περίπτωση, αλλά οι περιοχές όπου ζει βρίθουν από δυνητικούς θηρευτές, χωρίς αυτό να είναι απαγορευτικό για την επιβίωσή της, λόγω των αμυντικών μηχανισμών που έχει αναπτύξει στο πέρασμα των αιώνων. Η ατλαντισία ανήκει σε εκείνα τα μη-ιπτάμενα είδη, που απώλεσαν την πτητική τους ικανότητα λόγω απουσίας θηρευτών. Αυτός, άλλωστε, είναι και ο λόγος που τα περισσότερα από τα πουλιά που δεν μπορούν να πετάξουν, απαντούν σε απομακρυσμένες περιοχές, όπως λ.χ. απομονωμένα νησιά. Οι ανεπαρκείς και, πολλές φορές ανύπαρκτες, συγκοινωνιακές υποδομές βοήθησαν στην απουσία σημαντικών θηρευτών από τα μέρη αυτά, που στις περισσότερες περιπτώσεις έχουν έλθει εκεί από τον άνθρωπο. Δεν είναι τυχαίο ότι τα περισσότερα ανίκανα προς πτήση πτηνά, βρίσκονται στη Νέα Ζηλανδία και τα νησιά του νότιου Ατλαντικού, περιοχές που -τουλάχιστον στο παρελθόν- ήσαν δυσπρόσιτες. Αναπαραγωγή Τα αρσενικά υπερασπίζονται το ζωτικό τους χώρο έντονα, με χαρακτηριστικούς ήχους και επιθετική διάθεση, μέχρις ότου το ένα να υποχωρήσει. Εκτός από κάποιες αναφορές για τα αυγά και τους νεοσσούς του είδους, από τους δύο προηγούμενους αιώνες, η αναπαραγωγή της ατλαντισίας παραμένει σε μεγάλο βαθμό όχι καλά μελετημένη. Φωλιά Κατασκευάζει τη φωλιά της πάνω στο έδαφος, κάτω από ένα πυκνό κάλυμμα βλάστησης, συχνά σε περιβάλλον με το πτεριδόφυτο Blechnum penna-marina. Είναι προσεκτικά υφασμένη από προσκείμενο φυτικό υλικό, συνήθως οβάλ ή σε σχήμα αχλαδιού, με την είσοδο στο στενότερο άκρο της και, προσβάσιμη μέσω ενός τμήματος που λειτουργεί ως δίοδος, συνήθως σηραγγοειδούς μορφής, που εκτείνεται μέχρι 50 εκατοστά μέσα στη βλάστηση. Έχει ειπωθεί ότι η ατλαντισία μπορεί να σκάβει υπόγειες σήραγγες, αλλά αυτό δεν έχει αποδειχθεί, αν και υπάρχει αναφορά για μία τέτοια τρύπα που είχε βρεθεί στις ρίζες ενός φυτού, με βάθος 30 εκατοστά, περίπου. Η φωλιά μπορεί έχει λεπτά τοιχώματα έτσι ώστε, σε περίπτωση κινδύνου το πουλί να μπορεί να διαφύγει εύκολα, αλλά μπορεί και να είναι πιο στιβαρή κατασκευή. Οι διαστάσεις της φωλιάς ποικίλλουν: μία (1) είχε μήκος 17 εκατοστά, πλάτος 13 εκ. και ύψος 13 εκ., επίσης. Η εσωτερική διάμετρος ήταν 9 εκ. και η διάμετρος εισόδου 4 εκ. Σε τέσσερις καταμετρημένες φωλιές, οι τρεις είχαν ως βασικό υλικό κατασκευής τα γειτονικά αγρωστώδη και μία, ξερά φυτά Cyperaceae. Γέννα Παρόλο που υπάρχουν πολύ λίγα δεδομένα, η περίοδος αναπαραγωγής τοποθετείται από τον Οκτώβριο έως τον Ιανουάριο και, η γέννα αποτελείται από 2, πολύ σπάνια 3 αβγά. Οι διαστάσεις των δύο αβγών από μια φωλιά ήταν 32,6Χ22,0 και 33,8Χ23,3 χιλιοστά. Τα αβγά ζυγίστηκαν έξι φορές πριν την εκκόλαψη και είχαν μέσο βάρος 8,7±0,12 γραμμάρια, δηλαδή το 25% του βάρους του θηλυκού, το οποίο ζυγίστηκε στα 36,9 γραμμάρια. Η περίοδος επώασης παραμένει άγνωστη, αλλά επωάζουν και οι δυο γονείς, με το αρσενικό να επωάζει κατά μέσον όρο 81 λεπτά σε κάθε «βάρδια», και το θηλυκό 50 λεπτά, περίπου. Οι νεοσσοί είναι φωλεόφυγοι, γεννιούνται δηλαδή με ανεπτυγμένο χνούδι και μπορούν να περπατήσουν μέσα σε δύο ώρες. Αφήνουν τη φωλιά ήδη από την επόμενη ημέρα της εκκόλαψής τους και επιτηρούνται από τον ένα γονέα, ενώ ο άλλος σιτίζεται. Το κύριο χαρακτηριστικό τους είναι ο ήδη ανεπτυγμένος όνυχας στο μεγάλο δάκτυλο του ποδιού. Απειλές Όπως προαναφέρθηκε, η ατλαντισία δεν έχει σημαντικούς θηρευτές στη νήσο Ιναξέσιμπλ (Inaccesible, ελλ. απόδοση Απρόσιτη Νήσος), γι’ αυτό καταφέρνει όχι μόνο να επιβιώνει, αλλά και να έχει σχετικά σταθερούς πληθυσμούς. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι απουσιάζουν όλοι οι θηρευτές. Ο σημαντικότερος από αυτούς είναι η τσίχλα των Τριστάν ντα Κούνια (Nesocichla eremita), επίσης ενδημικό στη νήσο αλλά και στα γύρω νησιά, που τρέφεται συνήθως με θνησιμαία, αλλά μπορεί κάλλιστα να λεηλετήσει τη φωλιά ενός άλλου πουλιού, όπως της ατλαντισίας. Επίσης, ο πολύ υγρός καιρός του νησιού, μπορεί να αποτελέσει κίνδυνο, ιδιαίτερα για τους ευάλωτους νεοσσούς, χωρίς όμως να είναι πραγματική απειλή. Ωστόσο, υπάρχει ένας μόνιμος «φόβος» ότι το νησί θα εποικιστεί από αρπακτικά θηλαστικά, έναν πραγματικά σοβαρό κίνδυνο, ιδιαίτερα από τον κοινό αρουραίο Rattus rattus από τα γειτονικά νησιά. Ο αποικισμός της νήσου Ιναξέσιμπλ από δυνητικούς ανταγωνιστές θα μπορούσε επίσης να είναι μια απειλή, καθώς και ξενικά είδη ασπονδύλων, που θα μπορούσε να τροποποιήσουν αρνητικά τη βάση της τροφικής αλυσίδας της ατλαντισίας. Άλλωστε, και, παρά την ονομασία του, το νησί είναι πλέον πιο προσιτό μέσω ενός περιπολικού σκάφους για τον έλεγχο της αλιείας, με βάση το Τριστάν. Κατάσταση πληθυσμού Ο πληθυσμός του είδους ήταν γύρω στα 1.200 άτομα το 1938, αυξήθηκε κατόπιν στα 5.000-10.000 το 1952, για να πέσει και πάλι στα 1.000-2.000 ζευγάρια αναπαραγωγής το 1974 . Η πιο ακριβής μέχρι στιγμής έρευνα, έδωσε μια εκτίμηση 8.400 ατόμων, που αντιστοιχούν χονδρικά σε 5.600 ενήλικες. Οι πυρκαγιές που ξέσπασαν στο νησί μεταξύ 1872 και 1909, θα μπορούσαν να είχαν σκοτώσει πολλά άτομα, φαίνεται όμως ότι οι άφθονες παραλιακές κρυψώνες προσέφεραν και προσφέρουν ασφαλή καταφύγια σε αυτές τις περιπτώσεις. Γενικά, δεν υπήρξαν σοβαρές πυρκαγιές στο νησί για περισσότερα από ογδόντα χρόνια. Πάντως, η ατλαντισία απαντά παντού στη νήσο, πιθανόν όμως να βρίσκεται στην υψηλότερη δυνατή πληθυσμιακή κατάσταση (carrying capacity), λόγω της υψηλής πυκνότητας του πληθυσμού της και της έλλειψης μεγάλων θηρευτών ή ανταγωνιστών, οπότε έχουν αναπτυχθεί αντισταθμιστικοί παράγοντες, όπως καθυστερημένη ωριμότητα και μικρή σε μέγεθος ωοτοκία. Το είδος, κυρίως λόγω του ότι είναι στενοενδημικό και περιορισμένο σε ένα τόσο μικρό νησί, ακόμη και αν οι πληθυσμοί του είναι σχετικά σταθεροί, θεωρείται Ευάλωτο (VU) από την IUCN. Μέτρα διαχείρισης Η νήσος Ιναξέσιμπλ είναι προστατευόμενο Φυσικό Καταφύγιο (Natural Reserve) αν και, οι κάτοικοι των γειτονικών νησιών διατηρούν το δικαίωμα να συλλέγουν επιπλέοντα ξύλα και γκουανό, παρά την περιορισμένη πρόσβαση. Ένα σχέδιο διαχείρισης για το νησί επρόκειτο να συζητηθεί το 2000. Κάποια από τα προτεινόμενα διαχειριστικά μέτρα είναι: Διεξαγωγή ερευνών για την εκτίμηση του σημερινού πληθυσμού και παρακολούθησης των τάσεων του πληθυσμού. Διεξαγωγή ερευνών για τον εντοπισμό και την ποσοτικοποίηση των κυρίων αιτιών της φυσικής θνησιμότητας του είδους. Ελαχιστοποίηση των κινδύνων εποικισμού της νήσου από εισαγόμενα ξενικά είδη, μέσω των αυστηρών ελέγχων για τις επισκέψεις. Προώθηση της ευαισθητοποίησης σχετικά με τους κινδύνους από την εισαγωγή ξενικών ειδών, μέσω της συγκοινωνίας μεταξύ των νησιών. Καθιέρωση ενός πληθυσμού εκτροφής σε αιχμαλωσία για την έρευνα και τη διατήρηση. Η ανακήρυξη της νήσου Ιναξέσιμπλ ως, Χώρος Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. Εξωτερικοί σύνδεσμοι Παραπομπές Πηγές Collar, N. J.; Stuart, S. N. 1985. Threatened birds of Africa and related islands: the ICBP/IUCN Red Data Book. International Council for Bird Preservation, and International Union for Conservation of Nature and Natural Resources, Cambridge, U.K. Cooper, J.; Ryan, P. G.; Andrew, T. G. 1995. Conservation status of the Tristan da Cunha Islands. In: Dingwall, P.R. (ed.), Progress in conservation of the subantarctic islands, pp. 59-70. IUCN-World Conservation Union, Gland, Switzerland. del Hoyo, J.; Elliott, A.; Sargatal, J. 1996. Handbook of the Birds of the World, vol. 3: Hoatzin to Auks. Lynx Edicions, Barcelona, Spain. Elliott, H. F. I. 1957. A contribution to the ornithology of the Tristan da Cunha group. Ibis 99: 545-586. Fraser, M. W.; Dean, W. R. J.; Best, I. C. 1992. Observations on the Inaccessible Island Rail Atlantisia rogersi: the world's smallest flightless bird. Bulletin of the British Ornithologists' Club 112: 12-22. Hagen, Y. 1952. Birds of Tristan da Cunha. Results of the Norwegian Scientific expedition to Tristan da Cunha. 1937-1938. No 20. Norske Videnskaps-Akademi, Oslo. Richardson, M. E. 1984. Aspects of the ornithology of the Tristan da Cunha group and Gough Island, 1972-1974. Cormorant 12: 123-201. Taylor, B. 1998. Rails: a guide to the rails, crakes, gallinules and coots of the world. Pica Press, Robertsbridge, UK. Βιβλιογραφία «Το Κόκκινο Βιβλίο των Απειλουμένων Σπονδυλοζώων της Ελλάδας» (RDB), Αθήνα 1992 Bertel Bruun, Birds of Britain and Europe, Hamlyn 1980. Bob Scott and Don Forrest, The Birdwatcher’s Key, Frederick Warne & Co, 1979 Christopher Perrins, Birds of Britain and Europe, Collins 1987. Colin Harrison & Alan Greensmith, Birds of the World, Eyewitness Handbooks, London 1993 Colin Harrison, Nests, Eggs and Nestlings Of British and European Birds, Collins, 1988. Dennis Avon and Tony Tilford, Birds of Britain and Europe, a Guide in Photographs, Blandford 1989 Detlef Singer, Field Guide to Birds of Britain and Northern Europe, The Crowood Press, Swindon 1988 Enticott Jim and David Tipling: Photographic Handbook of the Seabirds of the World, New Holland, 1998 Gray, Mary Taylor The Guide to Colorado Birds, Westcliffe Publishers, 1998 Handrinos & Akriotis, The Birds of Greece, Helm 1997 Hermann Heinzel, RSR Fitter & John Parslow, Birds of Britain and Europe with North Africa and Middle East, Collins, 1995 Howard and Moore, Checklist of the Birds of the World, 2003. Jim Flegg, Field Guide to the Birds of Britain and Europe, New Holland, London 1990 Jobling, J. 1991. A dictionary of scientific bird names. University Press, Oxford. Killian Mullarney, Lars Svensson, Dan Zetterström, Peter J. Grant, Τα Πουλιά της Ελλάδας Της Κύπρου και της Ευρώπης, ΕΟΕ, 2007 Killian Mullarney, Lars Svensson, Dan Zetterström, Peter J. Grant, Τα Πουλιά της Ελλάδας Της Κύπρου και της Ευρώπης, Collins Linnaeus, Carolus (1758). Systema naturae per regna tria naturae, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Tomus I. Editio decima, reformata (in Latin). Holmiae (Laurentii Salvii). Peter Colston and Philip Burton, Waders of Britain and Europe, Hodder & Stoughton, 1988 R. Grimmett, C. Inskipp, T. Inskipp, Birds of Nepal, Helm 2000 Rob Hume, RSPB Complete Birds of Britain and Europe DK, 2002 Valpy, Francis Edward Jackson, An Etymological Dictionary of the Latin LanguageΒασίλη Κλεισούρα, Εργοφυσιολογία, εκδ. Συμμετρία, Αθήνα 1990 Γεωργίου Δ. Μπαμπινιώτη, Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας, Αθήνα 2002 Χανδρινός Γ. και Δημητρόπουλος Α.: Τα Αρπακτικά Πουλιά της Ελλάδας, εκδ. Ευσταθιάδης, Αθήνα, 1982 Γιώργος Σφήκας, Πουλιά και Θηλαστικά της Κρήτης, Ευσταθιάδης, 1989 Γιώργος Σφήκας, Πουλιά και Θηλαστικά της Κύπρου, Ευσταθιάδης, 1991 Ιωάννη Όντρια (I), Πανίδα της Ελλάδας, τόμος Πτηνά. Ιωάννη Όντρια (II), Συστηματική Ζωολογία, τεύχος 3. Ιωάννου Χατζημηνά, Επίτομος Φυσιολογία, εκδ. Γρ. Παρισιάνου, Αθήνα 1979 Ντίνου Απαλοδήμου, Λεξικό των ονομάτων των πουλιών της Ελλάδας, 1988.Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, εκδ. 1996 (ΠΛΜ)Πάπυρος Λαρούς, εκδ. 1963 (ΠΛ)Σημαντικές Περιοχές για τα Πουλιά της Ελλάδας'' (ΣΠΕΕ), ΕΟΕ 1994 Χανδρινός Γιώργος (Ι), «Το Κόκκινο Βιβλίο των Απειλουμένων Σπονδυλοζώων της Ελλάδας» Ραλλίδες Τριστάν ντα Κούνια
756500	https://el.wikipedia.org/wiki/Torbaaz	Torbaaz	Το Τορμπάαζ (μτφρ. Μαύρο Γεράκι) είναι μια ινδική χίντι ταινία δράσης του 2020, σε σκηνοθεσία του Γκιρίς Μαλίκ. Ο Σαντζάι Ντουτ παίζει τον ρόλο ενός επαγγελματία γιατρού ο οποίος έχασε τη γυναίκα και τον γιο του, ενώ ήταν τοποθετημένος στην Ινδική Πρεσβεία στην Καμπούλ, ενώ άλλους εξέχοντες χαρακτήρες υποδύονται οι Ναργκίς Φαχρί και Ραχούλ Ντεβ. Το Torbaaz είχε προγραμματιστεί να κυκλοφορήσει στις κινηματογραφικές αίθουσες νωρίτερα, κάτι που δεν μπόρεσε να συμβεί εξαιτίας της πανδημίας COVID-19, μετά την οποία οι παραγωγοί επιβεβαίωσαν τη σύμβαση διανομής του με το δίκτυο Netflix. Η πρεμιέρα της ταινίας πραγματοποιήθηκε στο Netflix στις 11 Δεκεμβρίου 2020. Πλοκή Η ταινία αναφέρεται έχει ως κεντρικό της θέμα μια ομάδα παιδιών που είναι βομβιστές αυτοκτονίας στο Αφγανιστάν, τα οποία έχουν εκπαιδευτεί για να πιστεύουν ότι η δολοφονία του εχθρού θα οδηγήσει στην αρετή και τη δόξα στη μετά θάνατον ζωή. Ηθοποιοί Σαντζάι Ντουτ ως Νασίρ Ναργκίς Φαχρί ως Αγιέσα Ραχούλ Ντεβ ως Καζάρ Γκάβι Τσαχάλ ως Σαριγιάρ Χαν Κουγουαρτζίτ Τσοπράα ως Χαμπιμουλάχ Χουμαγιούν Σαμς Χαν ως Ραγού Ραχούλ Μίτρα ως Κολ Χαν Ρακσίτ Γουαχί ως Ντουαλατζαάχι Πριγιάνκα Βέρμα ως Μίρα Βανς Σαγιανί ως ένα από τα αγόρια της ομάδας Ρόκι Ράινα ως Αμπντουλάχ Παραγωγή Η παραγωγή της ταινίας Torbaaz ανακοινώθηκε για πρώτη φορά τον Σεπτέμβριο του 2016. Η Nargis Fakhri επιλέχθηκε για τον πρωταγωνιστικό ρόλο δίπλα στον Σαντζάι Ντουτ . Τα γυρίσματα της ταινίας ξεκίνησαν τον Δεκέμβριο του 2017. Μετά τα γυρίσματα στο Αφγανιστάν, το Torbaaz γυρίστηκε κυρίως στο Μπισκέκ της Κιργιζίας. Πρόκειται για την πρώτη ινδική ταινία που γυρίζεται στην Κιργιζία. Ανάμεσα σε άλλες τοποθεσίες γυρισμάτων, είναι το Μουμπάι, το Μανάλι (Χιμάτσαλ Πραντές) και το Παντζάμπ της Ινδίας. Κυκλοφορία Η ταινία Torbaaz είχε προγραμματιστεί αρχικά να κυκλοφορήσει στους κινηματογράφους τον Μάιο του 2019, αλλά η πρεμιέρα της αναβλήθηκε για τα μέσα του 2020. Λόγω όμως της αρχής της πανδημίας COVID-19, η ταινία δεν μπόρεσε να κυκλοφορήσει ούτε εκείνη την εποχή, επειδή οι κινηματογραφικές αίθουσες είχαν κλείσει. Τον Ιούλιο του 2020, αποφασίστηκε ότι το Torbaaz θα κυκλοφορήσει απευθείας στο διαδίκτυο. Έτσι η ταινία κυκλοφόρησε στις 11 Δεκεμβρίου 2020 από το Netflix, το οποίο αγόρασε τα ψηφιακά δικαιώματα καθώς και τα δικαιώματα διανομής της. Υποδοχή Ο Πραθιούς Παρασουραμάν από το Film Companion γράφει: «Ένα μακρινό βλέμμα ζωντανεύει αυτή την ταινία διάρκειας 2 ωρών που διαδραματίζεται στο Αφγανιστάν - ξεκινά με πλάνα γυρισμένα με ντρόουν τα οποία δείχνουν μια παρθέναα ευλογημένη πόλη, στη σκιά του Hindu Kush, και διατηρεί αυτή την απόσταση για το υπόλοιπο της ταινίας. Οι μάχες με όπλα και οι βομβιστικές εκρήξεις διαδραματίζονται σε ασφαλή απόσταση μακριά από την κάμερα - ως θεατή, δεν σε κάνουν ποτέ να νιώθεις ότι βρίσκεσαι στο βάθος της κατάστασης". Παραπομπές Ταινίες γυρισμένες στην Ασία Ινδικές ταινίες Ταινίες του 2020 Κινηματογράφος στην Ασία
385752	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%B5%CF%84%CE%B1%CF%81%CF%81%CF%85%CE%B8%CE%BC%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%AD%CF%82%20%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CE%91%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%AC%CF%82%20%CE%B3%CE%B9%CE%B1%20%CF%84%CE%B7%20%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%AF%CE%B1%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CF%84%CE%B7%CE%BD%20%CE%91%CE%BD%CE%AC%CF%80%CF%84%CF%85%CE%BE%CE%B7	Μεταρρυθμιστές της Αριστεράς για τη Δημοκρατία και την Ανάπτυξη	Οι Μεταρρυθμιστές της Αριστεράς για τη Δημοκρατία και την Ανάπτυξη είναι ελληνική πολιτική κίνηση η οποία ιδρύθηκε από τον Σπύρο Λυκούδη, βουλευτή Επικρατείας εκλεγμένο αρχικά με τη Δημοκρατική Αριστερά, ο οποίος ανεξαρτητοποιήθηκε από το κόμμα στις 9 Σεπτεμβρίου 2014. Ιστορικό Η ίδρυση της κίνησης ανακοινώθηκε στις 21 Οκτωβρίου 2014 σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο Μουσείο Μπενάκη,, ενώ στις 29 Νοεμβρίου 2014 πραγματοποιήθηκε στο αμφιθέατρο του ραδιοφωνικού σταθμού Αθήνα 9.84 στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων η πρώτη πανελλαδική σύσκεψη της κίνησης, στην οποία χαιρέτισαν, μεταξύ άλλων, οι Γιάννης Ραγκούσης, Παντελής Καψής, Βασίλης Οικονόμου και Νίκος Μουζέλης, ενώ εξελέγη και Πανελλαδικό Συμβούλιο. Στις 24 Δεκεμβρίου 2014 ανακοινώθηκε η συνεργασία των Μεταρρυθμιστών της Αριστεράς για τη Δημοκρατία και την Ανάπτυξη με το Ποτάμι σε κοινή συνέντευξη τύπου μπροστά από το κτήριο του Μεγάρου της Παλαιάς Βουλής. Στις εκλογές του Ιανουαρίου, ο Σπύρος Λυκούδης εξελέγη βουλευτής Α΄ Αθηνών με το ψηφοδέλτιο του Ποταμιού. Τι ίδιο συνέβη και στις εκλογές του Σεπτεμβρίου, παρά τη μείωση των ποσοστών του Ποταμιού. Οι Μεταρρυθμιστές συμμετείχαν στην ίδρυση του Κινήματος Αλλαγής, μαζί με Το Ποτάμι. Τον Ιούλιο του 2018, μετά την απόφαση του Ποταμιού για αποχώρηση από το Κίνημα Αλλαγής, οι Μεταρρυθμιστές αποφάσισαν και αυτοί να τεθούν εκτός του ενιαίου φορέα. Αποτελέσματα εκλογών Βουλή των Ελλήνων Παραπομπές Ελληνικά πολιτικά κόμματα Σοσιαλδημοκρατικά κόμματα Το Ποτάμι
505719	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CF%81%CE%BD%CE%AD%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82%20%CE%91%CF%8D%CE%B3%CE%BF%CF%85%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82%20%CF%84%CE%BF%CF%85%20%CE%9C%CF%80%CF%81%CE%AC%CE%BF%CF%85%CE%BD%CF%83%CE%B2%CE%B1%CF%8A%CE%B3%CE%BA	Ερνέστος Αύγουστος του Μπράουνσβαϊγκ	Ο Ερνέστος Αύγουστος (Ernst August von Braunschweig-Calenberg, 20 Νοεμβρίου 1629 - 23 Ιανουαρίου 1698) από τον Οίκο των Γουέλφων-Αννόβερου ήταν πρίγκιπας του Κάλενμπερκ (Calenberg), που ήταν μέρος του δουκάτου του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ. Το πριγκιπάτο του, με πρωτεύουσα το Αννόβερο, αναβαθμίστηκε σε εκλεκτοράτο. Επίσης ήταν διοικητής του Οσναμπρύκ. Βιογραφία Γεννήθηκε στο Χέρτσμπεργκ αμ Χαρτς και ήταν ο τέταρτος γιος του Γεωργίου, πρίγκιπα του Κάλενμπεργκ και της Άννας-Ελεονώρας, κόρης του Λουδοβίκου Ε΄ λαντγκράβου της Έσσης-Ντάρμστατ. Του έδωσαν τη διοίκηση του πριγκιπάτου-επισκοπής του Οσναμπρύκ. Το Κάλενμπεργκ κληρονόμησε ο πρωτότοκος αδελφός του Χριστιανός-Λουδοβίκος, που όταν απεβίωσε άτεκνος το 1665 τον διαδέχθηκε ο δευτερότοκος αδελφός Γεώργιος-Γουλιέλμος. Επειδή οι τρεις μεγαλύτεροι αδελφοί του δεν είχαν άρρενες απογόνους, τα εδάφη τους θα περιερχόταν στον πρωτότοκο γιο του, τον Γεώργιο Α'. Ο Ερνέστος Αύγουστος επιθυμούσε να αναβαθμιστεί σε εκλέκτορα, έτσι όρισε τα εδάφη του να μην μοιράζονται στους γιους όπως συνηθιζόταν, αλλά να κληρονομούνται στον πρωτότοκο μόνο. Είχε έξι γιους και οι πέντε νεότεροι διαμαρτυρήθηκαν. Ακολούθησε τον Λεοπόλδο Α΄ των Αψβούργων στον πόλεμο που έκαναν οι ευρωπαϊκές δυνάμεις εναντίον των Οθωμανών (1683-1699). Ο πόλεμος ξεκίνησε το 1683, όταν οι Οθωμανοί πολιόρκησαν για δύο μήνες τη Βιέννη, ηττήθηκαν όμως στη μάχη που ακολούθησε. Μετά η Βενετία υπό τον Μοροζίνι κατέλαβε τη Λευκάδα και την Πελοπόννησο. Το 1692 ο Λεοπόλδος Α΄ του υποσχέθηκε την αναβάθμιση σε εκλέκτορα, πράγμα που τέθηκε σε ισχύ το 1708. Ο Ερνέστος Αύγουστος απεβίωσε το 1698 στο ανάκτορο Χερρενχάουζεν στο Αννόβερο και τον διαδέχθηκε στο Κάλενμπεργκ ο πρωτότοκος γιος του Γεώργιος Α'. Το 1705 απεβίωσε ο Γεώργιος Γουλιέλμος χωρίς άρρενες απογόνους και τον διαδέχθηκε στο Λύνεμπουργκ και στη Σαξονία-Λάουενμπουργκ ο ανιψιός του Γεώργιος Α'. Τα εδάφη αποτέλεσαν το εκλεκτοράτο του Αννοβέρου. Ο Γεώργιος Α' το 1714 διαδέχθηκε τη δεύτερη εξαδέλφη του Άννα Στιούαρτ, βασίλισσα της Βρετανίας, ως ο επόμενος, μη καθολικός, συγγενής της και έγινε βασιλιάς της Βρετανίας. Οικογένεια Το 1658 νυμφεύτηκε τη Σοφία των Βίττελσμπαχ, κόρη του Φρειδερίκου Ε΄, εκλέκτορα του Παλατινάτου και της Ελισάβετ των Στιούαρτ. Είχε τέκνα: Γεώργιος Α΄ 1660-1727, μέσω της μητέρας του, που ήταν εγγονή του Ιακώβου Α΄ των Στιούαρτ βασιλιά της Αγγλίας, έγινε κληρονόμος του βασιλείου της Βρετανίας. Φρειδερίκος-Αύγουστος 1661-1690, απεβίωσε 29 ετών σε μάχη. Μαξιμιλιανός-Γουλιέλμος 1666-1726, πρίγκιπας του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ. Έμεινε άγαμος. Σοφία-Καρλότα 1668-1705, παντρεύτηκε τον Φρειδερίκο Α΄ των Χοεντσόλερν της Πρωσίας. Γιος της ήταν ο Φρειδερίκος Γουλιέλμος Α΄ της Πρωσίας. Κάρολος-Φίλιππος 1669-1690, απεβίωσε 21 ετών σε μάχη. Χριστιανός-Ερρίκος 1671-1703, απεβίωσε 32 ετών σε μάχη (πνίγηκε στο Δούναβη). Ερνέστος-Αύγουστος 1674-1728, δούκας της Υόρκης & Ώλμπανυ. Έμεινε άγαμος. Οικόσημο Το οικόσημό του περιλαμβάνει τους εξής επιμέρους θυρεούς (από αριστερά προς τα δεξιά): δύο λέοντες (των Γουέλφων), άλογο (της Βεστφαλίας), λέων με καρδιές (του Λύνεμπουργκ), λέων σε μπλε πεδίο (κομητεία του Έμπερσταϊν, Eberstein), τροχός (πριγκιπική επισκοπή του Οσναμπρύκ), λέων περιτριγυρισμένος με δίχρωμη ταινία (κομητεία του Χόμπουργκ), επάνω λέων επί χρυσού πεδίου και κάτω αετός (κομητεία του Ντάιπχολντ), επάνω χρυσός λέων και κάτω οριζόντιες ραβδώσεις (κομητεία του Λάουτερμπεργκ), ελάφι (κομητεία του Κλέτεμπεργκ), επάνω δύο ίχνη αρκούδας, στη μέση ραβδώσεις, κάτω διαγώνιες γραμμές που σχηματίζουν μπλε και λευκά τρίγωνα (κομητείες Χόγκα και Μπρούχουσεν), κόκκινα και λευκά τετράγωνα (κομητεία του Χόνσταϊν), δύο ζεύγη κεράτων ελαφιού (κομητείες Ράινσταϊν και Μπλάνκενμπουργκ). Πρίγκιπες του Κάλενμπεργκ Οίκος του Αννόβερου
107989	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%8D%CF%80%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%BF%20%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%BF%CF%82%20%CF%80%CE%BF%CE%B4%CE%BF%CF%83%CF%86%CE%B1%CE%AF%CF%81%CE%BF%CF%85%20%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CF%8E%CE%BD%201995-96	Κύπελλο Ελλάδος ποδοσφαίρου ανδρών 1995-96	Στην 54η διοργάνωση του κυπέλλου Ελλάδας 1995-96 μετείχαν συνολικά 72 ομάδες (18 Α' εθνικής, 18 Β' εθνικής και 36 Γ' εθνικής κατηγορίας) και διεξήχθη σε 6 γύρους, συμπεριλαμβανομένου του τελικού. Η διοργάνωση Η ΑΕΚ έφτασε στην κατάκτηση του τροπαίου μετά από 13 χρόνια, με αποτέλεσμα 7-1 στον τελικό τον Απόλλωνα Αθηνών, για τον οποίο ήταν η πρώτη (και μοναδική ως τώρα) παρουσία του σε τελικό κυπέλλου. Ήταν και ο τελευταίος τίτλος (μετά από 4 πρωταθλήματα) που κέρδισε η ΑΕΚ με τεχνικό τον Ντούσαν Μπάγεβιτς. Μετά την αρχική φάση των ομίλων η ΑΕΚ απέκλεισε διαδοχικά τους Ηρακλή, Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό και Αθηναϊκό, ενώ για τον Απόλλωνα σημαντική υπήρξε η πρόκρισή του στον ημιτελικό επί του ΠΑΟΚ, με νίκη 3-1 στο γήπεδο της Τούμπας (εντός έδρας ήττα για τον "Δικέφαλο" στο θεσμό του κυπέλλου μετά από 28 χρόνια). Για μία ακόμη φορά ΑΕΚ και Παναθηναϊκός βρέθηκαν μαζί σε προκριματικό όμιλο του Α' γύρου, και κληρώθηκαν ξανά αντιμέτωποι στον προημιτελικό. Στα αξιοσημείωτα και η παρουσία του Ντέμη Νικολαΐδη στον τελικό, σαν ποδοσφαιριστής του Απόλλωνα και ελάχιστο διάστημα πριν μεταπηδήσει στην ομάδα της ΑΕΚ, αλλά και του Γιάννη Παθιακάκη ως αντίπαλου προπονητή της ΑΕΚ, με την οποία έμελλε 4 χρόνια αργότερα να κατακτήσει με την ίδια το κύπελλο του 2000. Οι αγώνες Ο τελικός Αθήνα, Ολυμπιακό Στάδιο, Τετάρτη 15 Μαΐου 1996 ΑΕΚ - Απόλλων 7-1 (ημίχρονο: 3-0) Σκόρερς: Μπατίστα (11' σουτ, 34' σουτ), Τσάρτας (22' σουτ, 48' πέναλτι, 76' σουτ), Κετσπάγια (60' σουτ), Κωστής (89' σουτ) -- Μπάρνιακ (78' σουτ) Αποβολή: 52' Μπατίστα Διαιτητής: Χρήστος Σωτηρόπουλος (Πειραιά) -- Επόπτες: Τόγιας, Βεργής Εισιτήρια: 31.563 Τηλεοπτική μετάδοση: ΕΤ 1 (Στράτος Σεφτελής) Πηγές ΕΠΟ Κύπελλο Ελλάδος 1996-99 αρχείο .pdf RSSSF Κύπελλο Ελλάδος 1996 Κύπελλο Ελλάδας (ποδόσφαιρο ανδρών) Εγχώρια ποδοσφαιρικά κύπελλα 1995-1996
819726	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE%B6%CE%B1%CE%BC%CE%AF%20%CF%84%CE%BF%CF%85%20%CE%A3%CE%B9%CF%81%CE%B2%CE%AC%CE%BD%CE%B9	Τζαμί του Σιρβάνι	Το Τζαμί του Σιρβάνι (τουρκικά: Şirvan Camii) είναι τζαμί στο Γκαζιαντέπ της Τουρκίας. Βρίσκεται στη γειτονιά Σεφέρπασα (Seferpaşa), νοτιοδυτικά του Κάστρου του Γκαζιαντέπ. Το τζαμί, που είναι ένα από τα παλαιότερα της πόλης, ανέλαβε ο Σιρβάνι Μεχμέτ Εφέντι. Ένα άλλο όνομα για το τζαμί είναι το İki Şerefeli Camii (Τζαμί με Διπλό Μπαλκόνι), επειδή, σε αντίθεση με τα συμβατικά τζαμιά που έχουν μόνο ένα, ο μιναρές του έχει δύο μπαλκόνια. Επίσης, είναι χαρακτηριστικό ότι το μινμπάρ βρίσκεται σε μια ειδική υποδοχή και μεταφέρεται για ειδικές υπηρεσίες. Στις 6 Φεβρουαρίου 2023, το τζαμί υπέστη σοβαρές ζημιές από δύο διαδοχικούς σεισμούς. Παραπομπές Σιρβανι Κτίρια και κατασκευές στο Γκαζιαντέπ Κτίρια που υπέστησαν ζημιές από το σεισμό Τουρκίας-Συρίας του 2023

Subsets and Splits

No community queries yet

The top public SQL queries from the community will appear here once available.