Split (1)

train · 6.5k rows

id stringlengths 2 6	url stringlengths 32 489	title stringlengths 1 87	text stringlengths 18 168k
97720	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CE%B9%CE%AC%CF%81%CE%B7%CF%82	Αλεξιάρης	Στην ελληνική μυθολογία ο Αλεξιάρης ήταν γιος του Ηρακλή και της θεάς Ήβης. Ο Ηρακλής πήρε ως σύζυγό του την Ήβη μετά τον θάνατό του, όταν ανέβηκε στον Όλυμπο και έγινε αθάνατος, ενώ συμφιλιώθηκε και με την Ήρα (Βιβλιοθήκη Απολλοδώρου, 11, 7, 7). Το όνομα του Αλεξιάρη, όπως και του αδελφού του από την ίδια μάνα, του Ανικήτου, αναφέρονται και ως επίθετα του πατέρα τους Ηρακλή. Εκτός από αυτά τα δύο, όλα τα άλλα παιδιά του Ηρακλή (περίπου 50) είχαν γεννηθεί από θνητές γυναίκες. Ο Αλεξιάρης λατρεύοταν ως θεότητα, μαζί με τον Ανίκητο, ιδίως στη Θήβα και στη Ρόδο. Δείτε επίσης Ηρακλείδες Πηγές Emmy Patsi-Garin: Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας, εκδ. οίκος «Χάρη Πάτση», Αθήνα 1969 Ηρακλείδες Πρόσωπα της ελληνικής μυθολογίας
659728	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A7%CE%AC%CF%81%CE%B7%CF%82%20%CE%92%CE%B1%CF%81%CE%B8%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CF%8D%CF%81%CE%B7%CF%82	Χάρης Βαρθακούρης	Ο Χάρης Βαρθακούρης (Αθήνα, 26 Μαρτίου 1975) είναι Έλληνας τραγουδιστής, γιος του Γιάννη Πάριου. Παιδική ηλικία και Οικογένεια Γεννήθηκε στις 26 Μαρτίου του 1975 στην Αθήνα με γονείς τον Γιάννη Πάριο και τη Ντίνα Μαρκοπούλου. Έχει έναν ακόμα ομόαιμο αδερφό, τον Θανάση, και δύο ακόμα ετεροθαλείς αδελφούς, τον Μιχαήλ-Άγγελο και τον Νικόλα, από τον δεύτερο γάμο του πατέρα του. Μουσική και σπουδές Ο Χάρης, λόγω του πατέρα του, οικειοποιήθηκε από πολύ μικρός την μουσική, στην οποία αργότερα συνειδητοποίησε και την κλίση του. Η πρώτη επίσημη επαφή του με την μουσική συνέβη όταν ήταν δέκα ετών όταν συνέθεσε και ερμήνευσε -με τον πατέρα του- το τραγούδι του ‘Πιο καλή η μοναξιά‘. Το 1992 ο Χάρης πήγε στην Βοστώνη για να σπουδάσει Εφαρμογή Ηλεκτρονικών Υπολογιστών στη μουσική και επέστρεψε το 1994 με έτοιμη την μουσική για τον καινούργιο δίσκο του Γιάννη Πάριου “Παρέα Με Το Χάρη” που κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 1995. Προσωπική ζωή Το 2010, παντρεύτηκε με πολιτικό γάμο την Αντελίνα Τελώνη-Βαρθακούρη, με την οποία γνωρίστηκαν μέσω Facebook. Μαζί της έχει αποκτήσει δύο κόρες, τη Μελωδία (γενν. 2010) και τη Λιόνα (γενν. 2012). Καριέρα Η πρώτη του εμφάνιση ήταν το 1999 με τον Γιάννη Πάριο και τον Στέλιο Ρόκκο στο νυχτερινό μαγαζί ‘Πύλη Αξιού’ στην Θεσσαλονίκη. Το 2000 κυκλοφόρησε το πρώτο του Cd-Single ‘Προκαταβολικά‘ (που περιείχε τα τραγούδια "Αδέσποτες οι Νύχτες" και "Τον εαυτό σου να κοιτάς")και λίγο αργότερα ο πρώτος του δίσκος ‘Αδέσποτες οι νύχτες‘ με δική του μουσική και στίχους του Γιάννη Πάριου, του Αντώνη Ανδρικάκη, του Άρη Δαβαράκη, του Βαγγέλη Κωνσταντινίδη και της Ναταλίας Γερμανού. Το 2002 κυκλοφόρησε το δεύτερο άλμπουμ του ‘Αδυναμία μου‘ που περιέχει και την τεράστια επιτυχία τoυ "Βράδια Αξημέρωτα". Την ίδια χρονιά ξεκίνησε η συνεργασία του με τον Τόλη Βοσκόπουλο και την Δέσποινα Βανδή στο νυχτερινό μαγαζί Rex. Πέντε χρόνια μετά, ο Βαρθακούρης επανέρχεται στην καλλιτεχνική σκηνή με νέο Cd-Single ‘Φώναξε πιο δυνατά’ από την Sony BMG. Το 2010 κυκλοφόρησε τον τρίτο προσωπικό του δίσκο "Άρχοντας του Κόσμου" που περιέχει το "Φώναξε πιο δυνατά", το "Τα'πια" και το "Έστω" μεταξύ άλλων. Ο Χάρης έχει συνθέσει πολλά κομμάτια για τον πατέρα του καθώς και για τους: Αντώνης Ρέμος, Σάκης Ρουβάς, Νατάσα Θεοδωρίδου, Δέσποινα Βανδή, Stan (τραγουδιστής) κ.α. Έχει επίσης γράψει μουσική σε διαφημιστικά καθώς και πολλά σήματα και θέματα τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών εκπομπών. Το 2019 ο Χάρης μαζί με την σύζυγο του, Αντελίνα, συμμετείχαν στο ταξιδιωτικό reality του Star Channel "Globetrotters" όπου και κέρδισαν την πρώτη θέση. Το 2020 τον βρίσκει παρουσίαστή του νέου Big Brother (Ελλάδα) στον ΣΚΑΪ και από τις 30 Ιανουαρίου 2021 στην εκπομπή "ΣουΚου Family" μαζί με τη σύζυγό του Αντελίνα, που μεταδίδεται τα μεσημέρια του Σαββατοκύριακου στο ίδιο κανάλι. Έλληνες άνδρες τραγουδιστές Έλληνες τραγουδοποιοί Έλληνες στιχουργοί Έλληνες συνθέτες Έλληνες μουσικοί Έλληνες παρουσιαστές
495156	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B1%20%28%CE%91%CE%BB%CE%B2%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B1%29	Νάρτα (Αλβανία)	Η Νάρτα (αλβανικά: Narta ή Nartë, ελληνικά: Άρτα ή Παλαιοάρτα) είναι κωμόπολη στην Αλβανία και βρίσκεται στην περιφέρεια Αυλώνα. Το 2015 με την αλλαγή της τοπικής αυτοδιοίκησης εντάχθηκε στο δήμο Αυλώνα. Βρίσκεται στα βορειοδυτικά της πόλης του Αυλώνα (αλβ. Vlorë). Τόσο η Νάρτα όσο και η γειτονική Σβέρνιτσα κατοικούνται από μέλη της ελληνικής μειονότητας της Αλβανίας, και μιλάνε ένα βόρειο ιδίωμα της Ελληνικής γλώσσας. Ένα από τα ντόπια έθιμα που προσελκύουν τουρισμό είναι μια τριήμερη γιορτή που γίνεται κάθε χρόνο. Μια Ορθόδοξη εκκλησία βρίσκεται στο κέντρο του χωριού. Στα πέριξ της περιοχής βρίσκονται πολλές αλυκές. Η τοπική λιμνοθάλασσα, που φιλοξενεί ένα ξεχωριστό οικοσύστημα, βρίσκεται στα βόρεια της κωμόπολης. Το 1873 άνοιξε ένα ελληνικό σχολείο στο χωριό. Η ελληνική παιδεία επεκτάθηκε με το άνοιγμα σχολείου θηλέων και με νηπιαγωγείο το 1912. Παραπομπές Νάρτα Ναρτα
85140	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%B3%CE%B3%CE%AF%CF%84%CE%B9%CE%B4%CE%B1	Μηνιγγίτιδα	Μηνιγγίτιδα αποκαλείται η φλεγμονή των προστατευτικών μεμβρανών που περιβάλλουν το κεντρικό νευρικό σύστημα και συνολικά είναι γνωστές ως μήνιγγες. Η μηνιγγίτιδα προκαλείται από διάφορες αιτίες, περιλαμβανομένων των μολυσματικών παραγόντων, του τραυματισμού, καρκίνου και συγκεκριμένων φαρμάκων. Αν και μερικές μορφές της μηνιγγίτιδας είναι ήπιες και θεραπεύονται από μόνες τους, η μηνιγγίτιδα είναι μια σοβαρή ασθένεια αφού η φλεγμονή γειτνιάζει με τον εγκέφαλο και τη σπονδυλική στήλη, ενώ είναι και μεταδοτική με τον αέρα και μπορεί να πάρει διαστάσεις επιδημίας. Η πιθανότητα σοβαρής μορφής νευρολογικής ζημιάς, ακόμα και θανάτου, επιβάλλει την άμεση ιατρική εξέταση και φροντίδα. Η φλεγμονώδης μηνιγγίτιδα, η πιο διαδεδομένη μορφή, θεραπεύεται με αντιβιοτικά και κατάλληλη παρακολούθηση. Τα πιο κοινά συμπτώματα της μηνιγγίτιδας είναι η κεφαλαλγία και η αυχενική δυσκαμψία, που συνοδεύονται από πυρετό, σύγχυση ή μεταβολή του επιπέδου συνείδησης, έμετο, μη ανοχή σε έκθεση στο φως (φωτοφοβία) και σε δυνατούς ήχους (φωνοφοβία). Μερικές φορές, ειδικά στα μικρά παιδιά, εμφανίζονται μόνο μη ειδικά συμπτώματα, όπως ευερεθιστότητα και υπνηλία. Εάν συνοδεύεται από εξάνθημα, μπορεί να υποδεικνύει ένα συγκεκριμένο αίτιο μηνιγγίτιδας, όπως είναι, παραδείγματος χάριν η μηνιγγίτιδα προκαλούμενη από μηνιγγιτιδόκοκκο με το χαρακτηριστικό εξάνθημα. Η οσφυονωτιαία παρακέντηση (ΟΝΠ) είναι χρήσιμη για τη διάγνωση ή τον αποκλεισμό μηνιγγίτιδας. Αυτή περιλαμβάνει την εισαγωγή βελόνας στο νωτιαίο σωλήνα για τη λήψη δείγματος εγκεφαλονωτιαίου υγρού (ΕΝΥ), του υγρού που περιβάλλει τον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό. Ακολούθως το ΕΝΥ εξετάζεται σε κλινικό εργαστήριο. Η συνήθης αντιμετώπιση της μηνιγγίτιδας είναι η άμεση χορήγηση αντιμικροβιακής και μερικές φορές αντιικής αγωγής. Σε μερικές καταστάσεις μπορεί να χρησιμοποιηθούν κορτικοστεροειδή για την αποτροπή επιπλοκών από υπερβολική φλεγμονώδη αντίδραση. Η μηνιγγίτιδα μπορεί να προκαλέσει σοβαρές μακροπρόθεσμες επιπτώσεις, όπως κώφωση, επιληψία, υδροκέφαλο και νοητικό έλλειμμα, ιδίως αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα. Κάποιες μορφές μηνιγγίτιδας (όπως αυτές που προκαλούνται από μηνιγγιτιδόκοκκο, αιμόφιλο της ινφλουέντσας τύπου Β, πνευμονιόκοκκο ή από τον ιό της παρωτίτιδας) μπορούν να προληφθούν με ανοσοποίηση. Μηχανισμός Οι μήνιγγες περιλαμβάνουν τρεις μεμβράνες που, μαζί με το εγκεφαλονωτιαίο υγρό, περικλείουν και προστατεύουν τον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό (το κεντρικό νευρικό σύστημα). Η χοριοειδής μήνιγγα είναι μια λεπτή, αδιαπέραστη μεμβράνη, η οποία βρίσκεται σε άμεση επαφή με την επιφάνεια του εγκεφάλου, ακολουθώντας το ακριβές περίγραμμα των ελίκων του. Η αραχνοειδής μήνιγγα (που ονομάστηκε έτσι λόγω της ομοιότητας της με ιστό αράχνης) είναι ένας χαλαρός θύλακας πάνω από τη χοριοειδή μήνιγγα. Ο υπαραχνοειδής χώρος διαχωρίζει την αραχνοειδή και τη χοριοειδή μήνιγγα και περιέχει το εγκεφαλονωτιαίο υγρό. Η εξωτερική μεμβράνη, η σκληρά μήνιγγα, είναι μια παχεία, ανθεκτική μεμβράνη, που προσφύεται τόσο στην αραχνοειδή μήνιγγα όσο και στο κρανίο. Στη μικροβιακή μηνιγγίτιδα, τα βακτήρια φθάνουν στις μήνιγγες με μία από τις δύο κύριες οδούς: αιματογενώς (μέσω της κυκλοφορίας του αίματος) ή κατά συνέχεια ιστού (άμεση επικοινωνία των μηνίγγων είτε με τη ρινική κοιλότητα είτε με το δέρμα). Στην πλειονότητα των περιπτώσεων η μηνιγγίτιδα ακολουθεί την εισβολή στην κυκλοφορία μικροβίων που αποικίζουν τους βλεννογόνους, όπως στη ρινική κοιλότητα. Αυτό συχνά συμβαίνει όταν έχει προηγηθεί κάποια ιογενής λοίμωξη που έχει διαταράξει το φυσιολογικό βλεννογόνιο φραγμό. Όταν τα μικρόβια εισέλθουν στην αιματική κυκλοφορία, διεισδύουν στον υπαραχνοειδή χώρο στα σημεία που ο αιματοεγκεφαλικός φραγμός είναι ευάλωτος, όπως το χοριοειδές πλέγμα. Η μηνιγγίτιδα λαμβάνει χώρα στο 25% των νεογέννητων με λοιμώξεις του αίματος οφειλόμενες σε στρεπτόκοκκο ομάδας Β. Το φαινόμενο αυτό είναι λιγότερο συχνό σε ενήλικες. Άμεση μόλυνση του εγκεφαλονωτιαίου υγρού μπορεί να συμβεί από μόνιμες συσκευές, κατάγματα του κρανίου, ή λοιμώξεις του ρινοφάρυγγα ή των παραρρίνιων κόλπων, που έχουν σχηματίσει επικοινωνία με τον υπαραχνοειδή χώρο (συρίγγιο). Περιστασιακά, μπορεί να αναγνωριστούν συγγενείς διαμαρτιές της σκληράς μήνιγγας. Η μεγάλης κλίμακας φλεγμονή που λαμβάνει χώρα στον υπαραχνοειδή χώρο στη διάρκεια μηνιγγίτιδας, δεν είναι άμεσο αποτέλεσμα της μικροβιακής λοίμωξης, αλλά αποδίδεται περισσότερο στην ανοσιακή απάντηση απέναντι στην είσοδο τον βακτηρίων στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Όταν τα συστατικά της κυτταρικής μεμβράνης των μικροβίων αναγνωριστούν από τα ανοσοποιητικά κύτταρα του εγκεφάλου (αστροκύτταρα και μικρογλοία), αντιδρούν απελευθερώνοντας μεγάλες ποσότητες κυτοκινών, μεσολαβητών που προσελκύουν άλλα ανοσιακά κύτταρα και διεγείρουν άλλους ιστούς που συμμετέχουν στην ανοσιακή απάντηση. Ο αιματεγκεφαλικός φραγμός γίνεται πιο διαπερατός οδηγώντας σε αγγειογενές εγκεφαλικό οίδημα (οίδημα του εγκεφάλου εξαιτίας εξαγγείωσης υγρού από τα αγγεία). Μεγάλος αριθμός λευκοκυττάρων εισέρχεται στο εγκεφαλονωτιάιο υγρό, προκαλώντας φλεγμονή στις μήνιγγες και οδηγώντας σε διάμεσο εγκεφαλικό οίδημα (οίδημα λόγω συγκέντρωσης υγρού μεταξύ των κυττάρων). Επιπλέον, τα τοιχώματα των αγγείων φλεγμαίνουν (εγκεφαλική αγγειίτιδα) γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα τη μειωμένη αιματική ροή και έναν τρίτο τύπο οιδήματος, το κυτταροτοξικό. Και οι τρεις τύποι του εγκεφαλικού οιδήματος οδηγούν σε αύξηση της ενδοκράνιας πίεσης. Σε συνδυασμό με τη χαμηλή αρτηριακή πίεση, που συχνά επιπλέκει οξείες λοιμώξεις, έχει ως αποτέλεσμα τη δυσχέρεια του αίματος να φτάσει στον εγκέφαλο και τότε τα εγκεφαλικά κύτταρα στερούνται οξυγόνου και υφίστανται απόπτωση (προγραμματισμένο κυτταρικό θάνατο). Πιστεύεται ότι η χρήση αντιβιοτικών μπορεί αρχικά να επιδεινώσει τη διαδικασία που περιγράφεται πιο πάνω, αυξάνοντας την ποσότητα των συστατικών της μικροβιακής κυτταρικής μεμβράνης στο ΕΝΥ μέσω της καταστροφής των μικροβίων. Ειδικές θεραπείες, όπως η χρήση κορτικοστεροειδών, στοχεύουν στην ελάττωση της απάντησης του ανοσοποιητικού συστήματος σε αυτό το φαινόμενο. Σημεία και συμπτώματα Κλινικά χαρακτηριστικά Στους ενήλικες μια σοβαρή κεφαλαλγία είναι το συνηθέστερο σύμπτωμα της μηνιγγίτιδας, που απαντάται στο 90% των περιπτώσεων μικροβιακής μηνιγγίτιδας, ακολουθούμενη από αυχενική δυσκαμψία (αδυναμία παθητικής κάμψης του αυχένα λόγω του αυξημένου τόνου των μυών του αυχένα). Η κλασσική τριάδα των διαγνωστικών σημείων αποτελείται από: Αυχενική δυσκαμψία (Εμφανίζεται στο 70% των περιπτώσεων μικροβιακής μηνιγγίτιδας σε ενήλικες. ) Αιφνίδιο υψηλό πυρετό Μεταβολή του επιπέδου συνείδησης. Παρ' όλα αυτά και τα τρία αυτά συμπτώματα εμφανίζονται μόνο στο 44-46% όλων των περιπτώσεων μικροβιακής μηνιγγίτιδας. Αν απουσιάζουν και τα τρία αυτά σημεία τότε η διάγνωση της μηνιγγίτιδας είναι ιδιαιτέρως απίθανη. Άλλα σημεία που συχνά σχετίζονται με μηνιγγίτιδα περιλαμβάνουν τη φωτοφοβία (μη ανοχή στο φως) και τη φωνοφοβία (μη ανοχή στους δυνατούς ήχους). Άλλα σημεία μηνιγγισμού περιλαμβάνουν: Παρουσία θετικών σημείων Kernig: Το σημείο Kernig αξιολογείται με τον ασθενή σε ύπτια θέση με το ισχίο και το γόνατο σε γωνία 90 μοιρών. Στον ασθενή με θετικό σημείο Kernig ο πόνος περιορίζει την παθητική έκταση στην κατά γόνυ άρθρωση. Παρουσία θετικών σημείων Brudzinski: Θετικό σημείο Brudzinksi υπάρχει όταν κάμψη του αυχένα προκαλεί ακούσια κάμψη γονάτων και ισχίων. Γρήγορη οριζόντια περιστροφή του κεφαλιού (jolt accentuation maneuver): Ζητείται από τον ασθενή να περιστρέψει γρήγορα το κεφάλι του στο οριζόντιο επίπεδο. Αν αυτός ο χειρισμός δεν επιδεινώνει την κεφαλαλγία, η διάγνωση μηνιγγίτιδας είναι απίθανη.: Παρόλο που τα σημεία Kernig και Brudzinski χρησιμοποιούνται ευρέως στον έλεγχο για μηνιγγίτιδα, η ευαισθησία τους είναι περιορισμένη. Έχουν όμως πολύ καλή ειδικότητα για τη μηνιγγίτιδα: σπάνια συναντώνται σε άλλες παθήσεις. Τα μικρά παιδιά συνήθως δεν παρουσιάζουν τα προαναφερθέντα συμπτώματα και μπορεί μόνο να είναι ανήσυχα και να φαίνονται αδιάθετα. Στα βρέφη έως 6 μηνών μπορεί να προβάλλει η πρόσθια πηγή (το μαλακό σημείο στην κορυφή της κεφαλής των βρεφών). Άλλα χαρακτηριστικά που μπορεί να διακρίνουν τη μηνιγγίτιδα από άλλες λιγότερο σοβαρές παθήσεις σε μικρά παιδιά είναι ο πόνος στα κάτω άκρα, τα ψυχρά άκρα και το μη φυσιολογικό χρώμα του δέρματος. Τα συμπτώματα στα πολύ μικρά βρέφη και νεογέννητα είναι άτυπα. Για αυτό κάθε παιδί αυτής της ηλικίας με πυρετό, πρέπει οπωσδήποτε να επισκέπτεται τον παιδίατρό του. Η μηνιγγίτιδα που προκαλείται από το μικρόβιο Ναϊσσέρια της μηνιγγίτιδας (Naisseria meningitidis), γνωστή και ως μηνιγγιτιδοκοκκική μηνιγγίτιδα μπορεί να διαφοροποιηθεί από τη μηνιγγίτιδα που οφείλεται σε άλλα αίτια, από ένα πετεχειώδες εξάνθημα που εξαπλώνεται ταχέως και το οποίο μπορεί να προηγείται από τα υπόλοιπα συμπτώματα. Το εξάνθημα συνίσταται σε πολυάριθμα, μικρά και ακανόνιστα, σημάδια (πετέχειες) στον κορμό, στα κάτω άκρα, στους βλεννογόνους, στον επιπεφυκότα και (περιστασιακά) στις παλάμες και τα πέλματα. Το εξάνθημα, τυπικά, δεν εγκαταλείπει εντύπωμα, δηλαδή η ερυθρότητα δεν εξαφανίζεται όταν ασκείται πίεση με το δάχτυλο ή με ένα κομμάτι γυαλί. Παρόλο που το εξάνθημα δεν είναι απαραίτητα παρόν στην μηνιγγιτιδοκοκκική μηνιγγίτιδα, είναι όμως σχετικά ειδικό για τη νόσο, αν και εξάνθημα μπορεί να παρατηρηθεί και σε μηνιγγίτιδα από άλλα μικρόβια. Κάποια στοιχεία που μπορούν να υποδείξουν το αίτιο της μηνιγγίτιδας είναι τα δερματικά σημεία της νόσου χειρών-ποδών-στόματος και του έρπητα των γεννητικών οργάνων, που σχετίζονται με διάφορες μορφές ιογενούς μηνιγγίτιδας. Πρώιμες επιπλοκές Άτομα με μηνιγγίτιδα είναι δυνατόν να αναπτύξουν επιπρόσθετα προβλήματα στα αρχικά στάδια της νόσου. Αυτά μπορεί να απαιτούν ειδική αντιμετώπιση και μερικές φορές υποδηλώνουν σοβαρή νόσο ή χειρότερη πρόγνωση. Η λοίμωξη μπορεί να πυροδοτήσει σήψη, ένα σύνδρομο συστηματικής φλεγμονώδους αντίδρασης, με χαμηλή αρτηριακή πίεση, ταχυκαρδία, ταχύπνοια και υψηλή ή αφύσικα χαμηλή θερμοκρασία. Πολύ χαμηλή αρτηριακή πίεση είναι δυνατόν να εμφανιστεί νωρίς, ιδιαίτερα άλλα όχι αποκλειστικά, στην μηνιγγιτιδοκοκκική νόσο. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ανεπαρκή αιμάτωση των υπόλοιπων οργάνων. Η διάχυτη ενδαγγειακή πήξη (ΔΕΠ), δηλαδή η υπέρμετρη ενεργοποίηση της πήξης, μπορεί να προκαλέσει τόσο απόφραξη της αιματικής ροής προς τα διάφορα όργανα όσο και παράδοξη αύξηση του κινδύνου για αιμορραγίες. Στην μηνιγγιτιδοκοκκική νόσο μπορεί να εμφανιστεί γάγγραινα των άκρων.. Σοβαρές μηνιγγιτιδοκοκκικές και πνευμονιοκοκκικές λοιμώξεις μπορεί να έχουν ως αποτέλεσμα επινεφριδιακή αιμορραγία, η οποία οδηγεί στο σύνδρομο Waterhouse-Friderichsen, συχνά θανατηφόρο. Μια άλλη επιπλοκή είναι το εγκεφαλικό οίδημα με αυξημένη ενδοκράνια πίεση, το οποίο μπορεί να προκαλέσει εγκολεασμό του εγκεφάλου. Αυτό μπορεί να γίνει αντιληπτό από τη σταδιακή ελάττωση του επιπέδου συνείδησης, απουσία του αντανακλαστικού της κόρης στο φως και δυσκαμψία. Η φλεγμονή του εγκεφαλικού ιστού είναι επίσης δυνατόν να παρακωλύσει την κυκλοφορία του εγκεφαλονωτιαίου υγρού (ΕΝΥ) γύρω από τον εγκέφαλο (υδροκέφαλο). Επιληπτικές κρίσεις μπορεί να εμφανιστούν για διάφορους λόγους. Στα παιδιά οι κρίσεις είναι συχνές από τα αρχικά στάδια της μηνιγγίτιδας (30% των περιπτώσεων) και δεν υποδηλώνουν απαραίτητα κάποια υποκείμενη αιτία. Οι επιληπτικές κρίσεις μπορεί να είναι αποτέλεσμα αυξημένης πίεσης, αλλά και φλεγμονωδών εστιών στον εγκέφαλο. Οι εστιακές επιληψίες (οι επιληψίες που αφορούν ένα μόνο μέλος ή σημείο του σώματος), οι εμμένουσες κρίσεις, οι επιληψίες όψιμης έναρξης και αυτές που δεν ελέγχονται εύκολα με τη φαρμακευτική αγωγή είναι δείκτες φτωχότερης μακροπρόθεσμης πρόγνωσης. Οι φλεγμονή των μηνίγγων μπορεί να προκαλέσει ανωμαλίες των κρανιακών νεύρων, μιας ομάδας νεύρων που αναδύονται από το στέλεχος του εγκεφάλου και που νευρώνουν την περιοχή του κρανίου και του αυχένα, ενώ μεταξύ άλλων ελέγχουν τις οφθαλμικές κινήσεις, τους προσωπικούς μυς και την ακοή. Προβλήματα όρασης και απώλεια ακοής μπορεί να παραμείνουν μετά από ένα επεισόδιο μηνιγγίτιδας. Η φλεγμονή του εγκεφάλου (εγκεφαλίτιδα) και των αιμοφόρων αγγείων (εγκεφαλική αγγειίτιδα), όπως και ο σχηματισμός θρόμβων στις φλέβες (θρόμβωση των φλεβώδων κόλπων του εγκεφάλου), έχουν ως αποτέλεσμα αδυναμία, απώλεια των αισθήσεων, ανώμαλη κινητικότητα ή λειτουργικότητα του μέρους του σώματος που εξυπηρετείτε από τις προσβεβλημένες περιοχές του εγκεφάλου. Αίτια Η μηνιγγίτιδα συνήθως προκαλείται από λοίμωξη από ιούς ή μικροοργανισμούς. Οι περισσότερες περιπτώσεις οφείλονται σε ιογενή λοίμωξη, με τα βακτήρια, τους μύκητες και τα παράσιτα να αποτελούν τα επόμενα πιο συχνά αίτια. Μπορεί επίσης να είναι αποτέλεσμα μη λοιμωδών αιτίων. Βακτηριακά Τα είδη των βακτηρίων που προκαλούν μικροβιακή μηνιγγίτιδα ποικίλουν ανάλογα με την ηλικιακή ομάδα. Στα πρόωρα νεογνά και τα βρέφη μέχρι 3 μηνών, τα πιο κοινά αίτια είναι ο στρεπτόκοκκος της ομάδας Β (Streptococcus group B ή Streptococcus agalactiae), υπότυπος ΙΙΙ, που αποικίζει φυσιολογικά τον κόλπο και είναι αίτιο μηνιγγίτιδας κυρίως την πρώτη εβδομάδα της ζωής, και το κολοβακτηρίδιο (Escherichia coli) που αποικίζει φυσιολογικά το γαστρεντερικό σωλήνα. Η λιστέρια (Listeria monocytogenes), ορότυπος IVb, μπορεί να προσβάλλει τα νεογέννητα και εμφανίζεται σε επιδημίες. Τα μεγαλύτερα παιδιά προσβάλλονται συχνότερα από τη ναϊσσέρια της μηνιγγίτιδας ή μηνιγγιτιδόκοκκο (Naisseria meningitidis), από τον στρεπτόκοκκο της πνευμονίας ή πνευμονιόκοκκο (Streptococcus pneunoniae), ορότυπους 6, 9, 14, 18 και 23, και εκείνα κάτω των 5 ετών από αιμόφιλο της ινφλουέντσας (Haemophilous influenzae) τύπου Β (συμβαίνει σε χώρες που δεν έχει καθιερωθεί εμβολιασμός). Στους ενήλικες, ο μηνιγγιτιδόκοκκος και ο πνευμονιόκοκκος μαζί προκαλούν το 80% όλων των περιπτώσεων μικροβιακής μηνιγγίτιδας, με αυξημένη επίπτωση της λιστέριας στους ενήλικες άνω των 50 ετών. Μετά την καθιέρωση του αντιπνευμονιοκοκκικού εμβολιασμού η επίπτωση της πνευμονιοκοκκικής μηνιγγίτιδας ελαττώθηκε.Πρόσφατο τραύμα στο κρανίο, δίνει τη δυνατότητα στα βακτήρια της ρινικής κοιλότητας να εισέλθουν στο μηνιγγικό χώρο. Παρομοίως, άτομα που φέρουν κοιλιοπεριτοναϊκή παράκαμψη, κοιλιοστομία ή υποδόρια δεξαμενή Ommaya βρίσκονται σε αυξημένο κίνδυνο λοίμωξης από αυτές τις συσκευές. Σε αυτές τις περιπτώσεις, πιο πιθανή είναι η λοίμωξη από σταφυλόκοκκο, καθώς και από ψευδομονάδα (Pseudomonas aeruginosa) και άλλους αρνητικούς κατά gram βάκιλους. Τα ίδια παθογόνα είναι επίσης συχνά αίτια μηνιγγίτιδας σε ανοσοκατεσταλμένα άτομα. Σε ένα μικρό ποσοστό ατόμων, μια λοίμωξη στην περιοχή της κεφαλής και του τραχήλου, όπως η μέση ωτίτιδα ή η μαστοειδίτιδα, μπορεί να προκαλέσουν μηνιγγίτιδα. Οι αποδέκτες κοχλιακού εμφυτεύματος λόγω απώλειας ακοής βρίσκονται σε αυξημένο κίνδυνο πνευμονιοκοκκικής μηνιγγίτιδας. Η φυματιώδης μηνιγγίτιδα, που οφείλεται σε λοίμωξη από το μυκοβακτηρίδιο της φυματίωσης (Mycobacterium tuberculosis) είναι πιο συχνή σε περιοχές που ενδημεί η φυματίωση, αλλά επίσης ανέκυψε σε ασθενείς με νόσο του ανοσοποιητικού, όπως το AIDS. Υποτροπιάζουσα μικροβιακή μηνιγγίτιδα μπορεί να προκληθεί από υφιστάμενες ανατομικές ανωμαλίες, συγγενείς ή επίκτητες, ή από διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος. Οι ανατομικές ανωμαλίες επιτρέπουν την επικοινωνία ανάμεσα στο εξωτερικό περιβάλλον και το νευρικό σύστημα. Το πιο συχνό αίτιο υποτροπιάζουσας μηνιγγίτιδας είναι τα κατάγματα του κρανίου, και ειδικά εκείνα που αφορούν τη βάση του κρανίου ή επεκτείνονται διαμέσου των παραρρίνιων κόλπων και του οστέινου λαβύρινθου (λιθοειδές). Μια αναδρομική μελέτη 363 αναφερόμενων περιπτώσεων υποτροπιάζουσας μηνιγγίτιδας, έδειξε ότι το 59% οφειλόταν σε τέτοιες ανατομικές ανωμαλίες, το 36% σε ανοσοανεπάρκειες (όπως ανεπάρκεια συμπληρώματος, που προδιαθέτει ειδικά για υποτροπιάζουσα μικροβιακή μηνιγγίτιδα) και το 5% σε εμμένουσες λοιμώξεις σε περιοχές παρακείμενες στις μήνιγγες. Άσηπτη Ο όρος άσηπτη μηνιγγίτιδα αναφέρεται αόριστα σε όλες τις περιπτώσεις μηνιγγίτιδας που δεν μπορεί να αποδειχθεί μικροβιακή λοίμωξη. Αυτή συνήθως οφείλεται σε ιούς, αλλά μπορεί και να οφείλεται σε μικροβιακή λοίμωξη που έχει ήδη μερικώς αντιμετωπιστεί, με εξάλειψη των μικροβίων από τις μήνιγγες, ή σε λοίμωξη σε παρακείμενη στις μήνιγγες περιοχή. Άσηπτη μηνιγγίτιδα μπορεί να προκαλέσει και η ενδοκαρδίτιδα (λοίμωξη των καρδιακών βαλβίδων) με τη διασπορά μικροβιακού υλικού μέσα στην κυκλοφορία. Επίσης, η σπειροχαίτη, ένα γένος βακτηρίων που περιλαμβάνει την ωχρά σπειροχαίτη (Treponema pallidum) (αίτιο της σύφιλης) και η Μπορέλλια (Borrelia burgdorferi) (αίτιο της νόσου του Lime) μπορούν να προκαλέσουν άσηπτη μηνιγγίτιδα. Με μηνιγγίτιδα μπορεί ακόμη να επιπλακεί η εγκεφαλική ελονοσία. Μυκητιασική μηνιγγίτιδα π.χ. οφειλόμενη σε κρυπτόκοκκο (Cryptococcus neoformans) είναι τυπική σε ασθενείς με ανεπάρκεια του ανοσοποιητικού, όπως στο AIDS. Η αμοιβαδική μηνιγγίτιδα που οφείλεται σε λοίμωξη από αμοιβάδα, όπως η Naegleria fowleri, μεταδίδεται από πηγές γλυκού νερού. Ιογενής Στους ιούς που μπορούν να προκαλέσουν μηνιγγίτιδα, περιλαμβάνονται οι εντεροϊοί, οι ιοί του απλού έρπητα τύπου 2 (και λιγότερο συχνά τύπου 1), ο ιός της ανεμευλογιάς - έρπητα ζωστήρα, ο ιός της παρωτίτιδας, ο HIV και ο ιός της λεμφοκυτταρικής χοριομηνιγγίτιδας. Παρασιτική Παρασιτικό αίτιο πιθανολογείται όταν υπάρχει επικράτηση των εωσινόφιλων στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό (ΕΝΥ). Τα πιο κοινά παράσιτα που εμπλέκονται, είναι ο Angiostrongylus cantonensis και το Gnathostoma spinigerum. Η φυματίωση, η σύφιλη, η κρυπτοκοκκίαση και κοκκιδιοδομύκωση είναι σπάνια αίτια ηωσινοφιλικής μηνιγγίτιδας και πρέπει να λαμβάνονται υπ' όψιν. Μη λοιμώδης Μηνιγγίτιδα μπορεί αν προκληθεί και από ποικιλία μη λοιμωδών παραγόντων, όπως επινέμηση καρκίνου στις μήνιγγες (καρκινωματώδης ή νεοπλασματική μηνιγγίτιδα) και από συγκεκριμένα φάρμακα (κυρίως μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη, αντιβιοτικά, και ενδοφλέβιες ανοσοσφαιρίνες). Είναι δυνατόν επίσης να προκληθεί από διάφορες φλεμονώδης καταστάσεις, όπως η σαρκοείδωση (η οποία τότε αποκαλείται νευροσαρκοείδωση), νοσήματα του συνδετικού ιστού, όπως ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος, και κάποιες αγγειίτιδες (φλεγμονώδης κατάσταση του τοιχώματος των αγγείων), όπως η νόσος του Behçet. Οι επιδερμοειδείς και οι δερμοειδής κύστεις μπορεί να προκαλέσουν μηνιγγίτιδα με αποβολή ερεθιστικού υγρού στον υπαραχνοειδή χώρο. Η μηνιγγίτιδα Mollaret είναι ένα σύνδρομο επαναλαμβανόμενων επεισοδίων άσηπτης μηνιγγίτιδας, που πιστεύεται ότι προκαλείται από τον ιό του απλού έρπητα τύπου 2. Σπάνια, μηνιγγίτιδα μπορεί να προκαλέσει η ημικρανία, όμως αυτή η διάγνωση τίθεται μόνο εφόσον έχουν αποκλεισθεί άλλα πιθανά αίτια. Διάγνωση Εργαστηριακές εξετάσεις και απεικόνιση Όταν υπάρχει υποψία μηνιγγίτιδα γίνεται έλεγχος στο αίμα για ανεύρεση δεικτών φλεγμονής, π.χ. C-αντιδρώσα πρωτεΐνη (CRP), και γενική αίματος, όπως και αιμοκαλλιέργειες. Η πιο σημαντική εξέταση για τη διάγνωση ή τον αποκλεισμό μηνιγγίτιδας είναι η ανάλυση του εγκεφαλονωτιαίου υγρού (ΕΝΥ) με οσσφυονωτιάια παρακέντηση (ΟΝΠ). Παρ' όλα αυτά, η οσφυονωτιάια παρακέντηση αντεδείκνυται σε ασθενείς με μάζα στον εγκέφαλο (όγκο ή απόστημα) ή όταν είναι αυξημένη η ενδοκράνια πίεση (ΕΚΠ), επειδή ενέχει τον κίνδυνο εγκολεασμού του εγκεφάλου. Αν ο ασθενείς βρίσκεται σε αυξημένο κίνδυνο για αυτές τις καταστάσεις (πρόσφατη κρανιοεγκεφαλική κάκωση, γνωστή διαταραχή του ανοσοποιητικού συστήματος, παρουσιάζει εστιακή νευρολογική σημειολογία, ή κλινικά σημεία αυξημένης ενδοκράνιας πίεσης), πριν την οσφυονωτιαία παρακέντηση διεξάγεται αξονική τομογραφία (CT) ή μαγνητική τομογραφία (MRI). Αυτό εφαρμόζεται περίπου στο 45% όλων των ενήλικων ασθενών. Αν προηγηθούν η αξονική ή η μαγνητική τομογραφία, ή αν η οσφυονωτιαία παρακέντηση αποδειχτεί δύσκολη, η εμπειρική αντιβιοτική θεραπεία σύμφωνα με τις επίσημες κατευθυντήριες οδηγίες πρέπει να ξεκινά άμεσα για να αποφευχθεί καθυστέρηση στην έναρξη της αντιμετώπισης. especially if this may be longer than 30 minutes. Συχνά η αξονική και η μαγνητική γίνονται σε οψιμότερο στάδιο για την εκτίμηση επιπλοκών της μηνιγγίτιδας. Σε σοβαρές περιπτώσεις μηνιγγίτιδας είναι σημαντική η παρακολούθηση των ηλεκτρολυτών του αίματος. Για παράδειγμα συχνή ηλεκτρολυτική διαταραχή στη μηνιγγίτιδα είναι η υπονατριαιμία, η οποία οφείλεται σε ένα συνδυασμό παραγόντων που περιλαμβάνουν αφυδάτωση, απρόσφορη έκκριση αντιδιουρητικής ορμόνης (SIADH) ή πολύ επιθετική χορήγηση ενδοφλέβιων υγρών. Οσφυονωτιαία παρακέντηση Η οσφυονωτιάια παρακέντηση διεξάγεται τοποθετώντας τον ασθενή συνήθως ξαπλωμένο στο πλάι, εφαρμόζοντας τοπική αναισθησία και εισάγοντας μία βελόνα στον υποσκληρίδιο χώρο για τη συλλογή εγκεφαλονωτιαίου υγρού. Αφού επιτευχθεί αυτό μετράται η πίεση διάνοιξης του ΕΝΥ με ένα μανόμετρο. Η πίεση αυτή φυσιολογικά κυμαίνεται μεταξύ 6 και 18 cm H2O. Στη μικροβιακή μηνιγγίτιδα η πίεση του ΕΝΥ είναι συνήθως αυξημένη. Η μακροσκοπική εμφάνιση του υγρού μπορεί να δώσει πληροφορίες για τη φύση της λοίμωξης: θολερότητα υποδεικνύει υψηλά επίπεδα πρωτεϊνών, λευκά και ερυθρά αιμοσφαίρια ή/και βακτήρια, και γι'αυτό μπορεί να υποδηλώνει μικροβιακή μηνιγγίτιδα. Το δείγμα του ΕΝΥ εξετάζεται για την παρουσία και τον τύπο των λευκών αιμοσφαιρίων, ερυθρών αιμοσφαιρίων, επίπεδα πρωτεϊνών και γλυκόζης. Η χρώση κατά Gram να αναδείξει μικρόβια σε μικροβιακή μηνιγγίτιδα, η απουσία τους όμως δεν τη αποκλείει καθώς αυτά ανευρίσκονται μόνο στο 60% των περιπτώσεων. Το ποσοστό αυτό μειώνεται περαιτέρω κατά 20% αν χορηγηθούν αντιβιοτικά πριν τη λήψη του δείγματος και η χρώση κατά Gram είναι επίσης λιγότερο αξιόπιστη σε συγκεκριμένες λοιμώξεις, όπως η λιστερίωση. Η καλλιέργεια του δείγματος είναι πιο ευαίσθητη (αναγνωρίζει τον μικροοργανισμό στο 70-85% των περιπτώσεων), αλλά χρειάζονται μέχρι και 48 ώρες για τη λήψη αποτελεσμάτων. Ο τύπος των λευκοκυττάρων που επικρατούν υποδεικνύει αν η μηνιγγίτιδα είναι μικροβιακή (συνήθως πολυμορφοπυρηνικός τύπος) ή ιογενής (συνήθως λεμφοκυτταρικός τύπος), παρόλο που στα αρχικά στάδια της νόσου δεν είναι πάντα αξιόπιστος δείκτης. Λιγότερο συχνά, επικράτηση των ηωσινόφιλων υποδεικνύει παρασιτική ή μυκητιασική αιτιολογία, μεταξύ άλλων. Η συγκέντρωση της γλυκόζης στο ΕΝΥ είναι φυσιολογικά πάνω από 40% από αυτήν στο αίμα. Στη μικροβιακή μηνιγγίτιδα είναι σταθερά ελαττωμένη. Γι'αυτό χρησιμοποιείται ο λόγος της συγκέντρωσης της γλυκόζης στο ΕΝΥ προς την τιμή αυτής στο αίμα. Ένας λόγος <0.4 είναι ενδεικτικός μικροβιακής αιτιολογίας της μηνιγγίτιδας. Στα νεογέννητα, βέβαια, που η φυσιολογική τιμή της γλυκόζης στο ΕΝΥ είναι υψηλότερη, παθολογικός θεωρείται λόγος <0,6. Αυξημένα επίπεδα γαλακτικού στο ΕΝΥ δείχνουν μεγαλύτερη πιθανότητα μικροβιακής μηνιγγίτιδας, όπως και οι αυξημένες τιμές των λευκών αιμοσφαιρίων. Διάφορες πιο εξειδικευμένες εξετάσεις μπορεί να χρησιμοποιηθούν για τη διάκριση μεταξύ των διάφορων μορφών μηνιγγίτιδας. Η εξέταση συγκόλλησης με λάτεξ (latex agglutination, LA) μπορεί να είναι θετική σε μηνιγγίτιδα από πνευμονιόκοκκο (Streptococcus pneumoniae), μηνιγγιτιδόκοκκο (Naisseria meningitidis), κολοβακτηρίδιο (Escherichia coli) και στρεπτόκοκκο ομάδας Β (Streptococcus agalactiae). Η χρήση της ως ρουτίνα αποθαρρύνεται μιας και σπάνια οδηγεί σε τροποποίηση της θεραπείας, μπορεί όμως να χρησιμεύσει όταν οι άλλες μέθοδοι δεν είναι διαγνωστικές. Παρομοίως, η δοκιμασία λύσεως του αμοιβαδοκυττάρου (Limulus amebocyte lysate test) μπορεί να είναι θετική σε μηνιγγίτιδα από gram αρνητικά βακτήρια, αλλά η χρήση της είναι περιορισμένη, εκτός αν οι υπόλοιπες εξετάσεις δε βοηθούν. Η αλυσιδωτή αντίδραση πολυμεράσης (Polymerase chain reaction, PCR) είναι μια μέθοδος που χρησιμοποιείται για να πολλαπλασιάσει μικρές ποσότητες DNA, προκειμένου να διαπιστώσει την παρουσία βακτηριακού ή ιικού γενετικού υλικού στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό. Αποτελεί μια εξέταση υψηλής ειδικότητας και ευαισθησίας μιας και απαιτούνται μόνο ίχνη του DNA του λοιμώδους παράγοντα. Μπορεί να προσδιορίσει το μικροβιακό παράγοντα στη μικροβιακή μηνιγγίτιδα και να συνεισφέρει στη διάκριση των διάφορων αιτίων ιογενούς μηνιγγίτιδας (εντεροϊοί, απλός έρπης τύπου 2 και παρωτίτιδα στους μη ανοσοποιημένους). Ορολογικές εξετάσεις (ανίχνευση αντισωμάτων κατά του ιού) μπορεί να συνεισφέρουν στη διάγνωση της ιογενούς μηνιγγίτιδας. Αν πιθανολογείται φυματιώδης μηνιγγίτιδα, το δείγμα αποστέλλεται για χρώση Ziehl-Neelsen, που έχει χαμηλή ευαισθησία, και καλλιέργεια για μυκοβακτηρίδιο, που όμως απαιτεί μεγάλο χρονικό διάστημα. Η PCR σε αυτές τις περιπτώσεις χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο. Η διάγνωση της κρυπτοκοκκικής μηνιγγίτιδας μπορεί να γίνει με τη χαμηλού κόστους χρώση του ΕΝΥ με σινική μελάνη, όμως ο έλεγχος για κρυπτοκοκκικά αντιγόνα στο αίμα ή στο ΕΝΥ είναι πιο ευαίσθητος, ειδικά σε άτομα που πάσχουν από AIDS. Διαγνωστική και θεραπευτική πρόκληση αποτελεί η μερικώς αντιμετωπισθείσα μηνιγγίτιδα, όπου υπάρχουν μηνιγγικά συμπτώματα μετά από λήψη αντιβιοτικών (π.χ. για πιθανή ιγμορίτιδα). Όταν συμβαίνει αυτό, τα ευρήματα από το ΕΝΥ μοιάζουν με αυτά της ιογενούς μηνιγγίτιδας, αλλά η αντιβιοτική θεραπεία θα πρέπει αν συνεχιστεί μέχρι να υπάρχει ξεκάθαρη απόδειξη ιογενούς αιτίου (π.χ. θετική PCR για εντεροϊό). Μεταθανάτια Η μηνιγγίτιδα μπορεί να διαγνωσθεί και μετά την επέλευση του θανάτου. Τα ευρήματα τότε περιλαμβάνουν διάχυτη φλεγμονή της χοριοειδούς και της αραχνοειδούς μήνιγγας που περιβάλλουν τον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό. Ουδετερόφιλα πολυμορφοπύρηνα συνήθως μεταναστεύουν στο ΕΝΥ και την κάτω επιφάνεια του εγκεφάλου, όπου μαζί με τα κρανιακά νεύρα και το νωτιαίο μυελό μπορεί να περιβάλλονται από πύο -όπως και τα μηνιγγικά αγγεία. Πρόληψη Για μερικά αίτια μηνιγγίτιδας παρέχεται μακροπρόθεσμη προφύλαξη με τον εμβολιασμό ή άμεση με τα αντιβιοτικά. Από το 1980, πολλές χώρες, έχουν συμπεριλάβει την ανοσοποίηση κατά του αιμόφιλου της ινφλουέντσας (Haemophilus influenzae) στα προγράμματα παιδικού εμβολιασμού ρουτίνας. Αυτό πρακτικά εξάλειψε αυτό το παθογόνο ως αίτιο μηνιγγίτιδας στα μικρά παιδιά σε αυτές τις χώρες. Στις χώρες όμως που η επίπτωση της νόσου είναι υψηλότερη, ο εμβολιασμός παραμένει πολύ ακριβός. Επίσης, η ανοσοποίηση για την παρωτίτιδα οδήγησε σε δραματική πτώση των κρουσμάτων παρωτιτιδικής μηνιγγίτιδας, η οποία πριν την καθιέρωση του εμβολιασμού αφορούσε το 15% όλων των περιστατικών παρωτίτιδας. Αντιμηνιγγιτιδοκοκκικό εμβόλιο υπάρχει κατά των ομάδων A, C, W135 και Y. Στις χώρες που καθιερώθηκε ο εμβολιασμός για το μηνιγγιτιδόκοκκο ομάδας C, οι περιπτώσεις μηνιγγίτιδας που οφείλονταν στο συγκεκριμένο αίτιο μειώθηκαν ουσιαστικά. Πλέον κυκλοφορεί τετραδύναμο εμβόλιο και για τις 4 ομάδες του μικροβίου. Η ανάπτυξη εμβολίου κατά του μηνιγγιτιδόκοκκου ομάδας Β αποδείχθηκε πολύ πιο δυσχερής, καθώς οι επιφανειακές πρωτεΐνες του (που χρησιμοποιούνται στην παρασκευή του εμβολίου) εγείρουν μόνο μια μικρή ανοσιακή απάντηση ή έχουν διασταυρούμενες αντιδράσεις με φυσιολογικές ανθρώπινες πρωτεΐνες. Όμως μερικές χώρες (Νέα Ζηλανδία, Κούβα, Νορβηγία και Χιλή) έχουν αναπτύξει εμβόλια κατά τοπικών στελεχών του μηνιγγιτιδόκοκκου ομάδας Β. Κάποια έχουν φέρει καλά αποτελέσματα και χρησιμοποιούνται στα τοπικά προγράμματα εμβολιασμού. Στην Αφρική, η ισχύουσα προσέγγιση για την πρόληψη και τον έλεγχο των επιδημιών από μηνιγγιτιδόκοκκο βασίζεται στην έγκαιρη διάγνωση της νόσου και τον επείγοντα μαζικό εμβολιασμό των ομάδων υψηλού κινδύνου με διδύναμα A/C ή τριδύναμα A/C/W135 πολυσακχαριδιτικά εμβόλια. Ο εμβολιασμός ρουτίνας κατά του πνευμονιόκοκκου της πνευμονίας (με το συζευγμένο εμβόλιο κατά του πνευμονιοκόκκου, PCV), που είναι δραστικό κατά των 7 πιο διαδεδομένων οροτύπων αυτού του παράγοντα, έχει μειώσει δραστικά την επίπτωση της πνευμονιοκοκκικής μηνιγγίτιδας. Το πνευμονιοκοκκικό πολυσακχαριτιδικό εμβόλιο, που καλύπτει 23 στελέχη, χορηγείται μόνο σε συγκεκριμένες ομάδες (π.χ. σε άτομα που έχουν υποβληθεί σε σπληνεκτομή). Όμως δεν επιφέρει σημαντική ανοσιακή απάντηση σε όλους του παραλήπτες του εμβολίου, όπως τα μικρά παιδιά. Ο παιδικός εμβολιασμός με το εμβόλιο κατά του βάκιλου Calmette-Guerin (BCG) οδήγησε σε σημαντική μείωση των κρουσμάτων φυματιώδους μηνιγγίτιδας, αλλά η έλλειψη αποτελεσματικότητας στους ενήλικες δημιούργησε την ανάγκη έρευνας για ένα καλύτερο εμβόλιο. Η βραχυπρόθεσμη χορήγηση αντιβιοτικών είναι άλλη μια μορφή πρόληψης της μηνιγγίτιδας και συγκεκριμένα της μηνιγγιτιδοκοκκικής. Σε περιπτώσεις μηνιγγιτιδοκοκκικής μηνιγγίτιδας προφυλακτική θεραπεία αυτών που ήρθαν σε στενή επαφή με τους ασθενείς με αντιβιοτικά (όπως ριφαμπικίνη, σιπροφλοξακίνη ή κεφτριαξόνη) μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο μετάδοσης της νόσου, αλλά δεν προστατεύει από μελλοντική λοίμωξη. Θεραπεία Αρχική θεραπεία Η μηνιγγίτιδα είναι δυνητικά μια κατάσταση απειλητική για τη ζωή και έχει υψηλό ποσοστό θνησιμότητας αν αφεθεί χωρίς θεραπεία. Καθυστέρηση στην έναρξη της θεραπείας έχει συσχετιστεί με χειρότερη πρόγνωση. Γι' αυτό η έναρξη θεραπείας με ευρέως φάσματος αντιβιοτικά δε θα πρέπει να καθυστερεί μέχρι να διενεργηθούν οι επιβεβαιωτικές εξετάσεις. Αν υπάρχουν υποψίες για μηνιγγιτιδοκοκκική νόσο, οι κατευθυντήριες οδηγίες συνιστούν τη χορήγηση βενζυλπενικιλλίνης πριν τη μεταφορά στο νοσοκομείο. Σε περίπτωση υπότασης ή καταπληξίας (σοκ) πρέπει να χορηγηθούν υγρά ενδοφλεβίως. Δεδομένου ότι η μηνιγγίτιδα μπορεί να προκαλέσει διάφορες πρώιμες σοβαρές επιπλοκές, συνίσταται τακτική κλινική επανεξέταση για να αναγνωριστούν αυτές εγκαίρως, ενώ η εισαγωγή σε μονάδα εντατικής θεραπείας κρίνεται αναγκαία. Αν το επίπεδο συνείδησης είναι πολύ ελαττωμένο ή υπάρχει υποψία εγκατάστασης αναπνευστικής ανεπάρκειας μπορεί να χρειαστεί μηχανικός αερισμός. Αν υπάρχουν σημεία αυξημένης ενδοκράνιας πίεσης, πρέπει να παρακολουθείται με συχνές μετρήσεις. Αυτό θα επιτρέψει τη βελτιστοποίηση της εγκεφαλικής πίεσης αιμάτωσης και τη μείωση της ενδοκράνιας πίεσης με φαρμακευτική αγωγή (π.χ. μαννιτόλη). Οι επιληπτικές κρίσεις αντιμετωπίζονται με αντιεπιληπτικά. Η εγκατάσταση υδροκέφαλου (απόφραξη της ροής του ΕΝΥ) μπορεί να απαιτεί προσωρινή ή μόνιμη τοποθέτηση κάποιας συσκευής παροχέτευσης, όπως η κοιλιοπεριτοναϊκή παροχέτευση. Μικροβιακή μηνιγγίτιδα Αντιβιοτικά Η εμπειρική θεραπεία με αντιβιοτικά (πριν την ακριβή διάγνωση) πρέπει να ξεκινά άμεσα, ακόμη και πριν γίνουν γνωστά τα αποτελέσματα της οσφυονωτιαίας παρακέντησης και της ανάλυσης του εγκεφαλονωτιαίου υγρού. Η επιλογή της αρχικής θεραπείας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το είδος των μικροβίων που προκαλούν μηνιγγίτιδα σε μια συγκεκριμένη περιοχή. Για παράδειγμα, στο Ηνωμένο Βασίλειο η εμπειρική θεραπεία συνίσταται στη χορήγηση μιας κεφαλοσπορίνης 3ης γενιάς, όπως η κεφοταξίμη ή η κεφτριαξόνη. Στις ΗΠΑ, που η αντοχή του στρεπτόκοκκου στις κεφαλοσπορίνες αυξάνεται, συνίσταται η προσθήκη βανκομυκίνης στην αρχική θεραπεία. Η εμπειρική θεραπεία θα πρέπει να επιλέγεται με βάση την ηλικία του ασθενούς, το αν η λοίμωξη προκλήθηκε μετά από εγκεφαλικό τραύμα, αν ο ασθενής υπέστη νευροχειρουργική επέμβαση και αν είναι ή όχι παρούσα κάποια παροχετευτική συσκευή του ΕΝΥ. Για παράδειγμα, στα μικρά παιδιά και στους ασθενείς >50 ετών, όπως και στους ανοσοκατεσταλμένους, συνίσταται προσθήκη αμπικιλίνης στο αρχικό σχήμα για κάλυψη της λιστέριας (Listeria monocytogenes). Εφόσον βγουν τα αποτελέσματα της χρώσης κατά Gram, και διαπιστωθεί ποια ομάδα μικροβίων προκαλεί τη λοίμωξη, το αρχικό σχήμα μπορεί να τροποποιηθεί ώστε να ανταποκρίνεται πιο εξειδικευμένα σε αυτήν την κατηγορία μικροβίων. Τα αποτελέσματα της καλλιέργειας του ΕΝΥ γενικά απαιτούν μεγαλύτερο διάστημα για να είναι διαθέσιμα (24-48 ώρες). Όταν βγουν, η εμπειρική θεραπεία τροποποιείται σε ειδική αντιβιοτική θεραπεία που στοχεύει το συγκεκριμένο παθογόνο αίτιο και ανάλογα με την ευαισθησία του στα αντιβιοτικά. Για να είναι ένα αντιβιοτικό αποτελεσματικό για τη μηνιγγίτιδα, δεν αρκεί μόνο να είναι δραστικό απέναντι στο συγκεκριμένο αιτιολογικό παράγοντα, αλλά και να επιτυγχάνει επαρκή συγκέντρωση στις μήνιγγες. Κάποια αντιβιοτικά έχουν μικρή διεισδυτική ικανότητα στις μήνιγγες και γι' αυτό δεν έχουν θέση στη θεραπεία της μηνιγγίτιδας. Τα περισσότερα αντιβιοτικά που χρησιμοποιούνται στη μηνιγγίτιδα δεν έχουν δοκιμαστεί σε ανθρώπους ασθενείς σε κλινικές μελέτες, όμως έχουν εξαχθεί σχετικά συμπεράσματα από μελέτες σε κουνέλια. Η φυματιώδης μηνιγγίτιδα απαιτεί μακρά αντιβιοτική θεραπεία. Ενώ για τη φυματίωση των πνευμόνων η αγωγή διαρκεί ένα εξάμηνο, για τη φυματιώδη μηνιγγίτιδα απαιτείται διάστημα ενός χρόνου ή και περισσότερο. Στη φυματιώδη μηνιγγίτιδα η αντιμετώπιση με κορτικοστεροειδή βασίζεται σε ισχυρά δεδομένα, παρόλο που τα στοιχεία αυτα περιορίζονται στους ασθενείς με AIDS. Στεροειδή Επικουρική θεραπεία με κορτικοστεροειδή (συνήθως δεξαμεθαζόνη) έχει φανεί σε μελέτες ότι μειώνει το ποσοστό θνητότητας, σοβαρής απώλειας της ακοής και νευρολογικής βλάβης σε εφήβους και ενήλικες από ανεπτυγμένες χώρες που έχουν χαμηλή επίπτωση HIV λοίμωξης. Ο πιθανός μηχανισμός είναι η καταστολή της υπερβολικής φλεγμονής Οι επίσημες κατευθυντήριες οδηγίες συνιστούν την έναρξη δεξαμεθαζόνης ή κάποιου παρόμοιου κορτικοστεροειδούς ακριβώς πριν την πρώτη δόση αντιβιοτικών και με διάρκεια 4 μέρες. Δεδομένου ότι τα οφέλη από αυτή τη θεραπεία περιορίζονται σε αυτούς που πάσχουν από πνευμονιοκοκκική μηνιγγίτιδα, μερικές οδηγίες συνιστούν τη διακοπή της δεξαμεθαζόνης εφόσον διαπιστωθεί διαφορετικό αίτιο. Η επικουρική θεραπεία με κορτικοστεροειδή παίζει διαφορετικό ρόλο στα παιδιά από ό,τι στους ενήλικες. Παρόλο που έχουν αποδειχθεί τα οφέλη των κορτικοστεροειδών σε παιδιά και σε ενήλικες ανεπτυγμένων χωρών, η χρήση τους σε παιδιά από αναπτυσσόμενες χώρες δεν υποστηρίζεται από στοιχεία. Ο λόγος γι'αυτήν την ασυμφωνία δεν είναι ξεκάθαρος. Ακόμη και στις ανεπτυγμένες χώρες το όφελος από την χορήγηση κορτικοστεροειδών διαπιστώνεται μόνο εάν αυτά χορηγηθούν πριν την πρώτη δόση αντιβιοτικών και είναι μέγιστο στην περίπτωση μηνιγγίτιδας από αιμόφιλο της ινφλουέντσας, η επίπτωση της οποίας έχει ελαττωθεί δραματικά μετά την εισαγωγή του εμβολίου κατά του αιμόφιλου b (Hib). Συμπερασματικά, τα κορτικοστεροειδή συνιστώνται για την αντιμετώπιση της μηνιγγίτιδας στα παιδιά, μόνο εάν οφείλεται στον αιμόφιλο και μόνο αν χορηγηθούν πριν την πρώτη δόση των αντιβιοτικών. Το 2010 μια ανάλυση προηγούμενων μελετών έδειξε ότι το όφελος από τα στεροειδή μπορεί να μην είναι τόσο σημαντικό όσο πιστευόταν. Το ένα πιθανό σημαντικό όφελος που προκύπτει αφορά την απώλεια ακοής σ' αυτούς που θα επιβιώσουν, και τις δυσμενείς νευρολογικές επιπτώσεις. Ιογενής μηνιγγίτιδα Η ιογενής μηνιγγίτιδα απαιτεί χαρακτηριστικά μόνο υποστηρικτική θεραπεία. Οι περισσότεροι ιοί που προκαλούν μηνιγγίτιδα δεν επιδέχονται ειδικής θεραπείας. Η ιογενής μηνιγγίτιδα συνήθως ακολουθεί πιο καλοηθή πορεία σε σχέση με τη μικροβιακή. Ο απλός έρπης και ο ιός της ανεμευλογιάς-έρπητα ζωστήρα μπορεί να ανταποκριθούν σε θεραπεία με αντιιικά φάρμακα, όπως η ακυκλοβίρη, αλλά δεν υπάρχουν κλινικές μελέτες που να αποσαφηνίζουν αν αυτή η θεραπεία είναι αποτελεσματική. Ήπιας βαρύτητας περιστατικά μπορούν να αντιμετωπισθούν κατ΄οίκον με συντηρητικά μέτρα, όπως η χορήγηση υγρών, κλινοστατισμό και αναλγητικά. Μυκητιασική μηνιγγίτιδα Η μυκητιασική μηνιγγίτιδα, όπως η κρυπτοκοκκική, αντιμετωπίζονται με μακράς διάρκειας θεραπεία με αντιμυκητιασικά φάρμακα, όπως η αμφοτερικίνη Β και η φλουκυτοσίνη. Η αυξημένη ενδοκράνια πίεση είναι συνήθης στη μυκητιασική μηνιγγίτιδα και γι' αυτό συνίσταται συχνά (ιδανικά καθημερινά) οσφυονωτιαία παρακέντηση, ή εναλλακτικά παροχέτευση του ΕΝΥ. Πρόγνωση Χωρίς θεραπεία η μικροβιακή μηνιγγίτιδα είναι σχεδόν πάντα θανατηφόρος. Σε αντίθεση, η ιογενής μηνιγγίτιδα τείνει να λύεται αυτομάτως και σπάνια οδηγεί στο θάνατο. Με θεραπευτική αντιμετώπιση η θνητότητα της μικροβιακής μηνιγγίτιδας εξαρτάται από την ηλικία του ασθενούς και το υποκείμενο αίτιο. Στα νεογέννητα η θνητότητα ενός επεισοδίου μικροβιακής μηνιγγίτιδας φτάνει το 20-30%. Το ποσοστό αυτό είναι πολύ μικρότερο στα μεγαλύτερα παιδιά, στα οποία η θνητότητα είναι περίπου 2%, αλλά ανεβαίνει ξανά σε περίπου 19-37% στους ενήλικες. Η θνητότητα σχετίζεται και με άλλους παράγοντες πλην της ηλικίας, όπως ο παθογόνος μικροοργανισμός και ο χρόνος που μεσολαβεί μέχρι την κάθαρσή του από το ΕΝΥ, τη βαρύτητα της γενικευμένης νόσου, το ελαττωμένο επίπεδο συνείδησης πολύ χαμηλός αριθμός λευκών αιμοσφαιρίων στο ΕΝΥ. Η μηνιγγίτιδα που προκαλείται από τον αιμόφιλο της ινφλουέντσας και το μηνιγγιτιδόκοκκο έχει καλύτερη πρόγνωση σε σχέση με τις περιπτώσεις από στρεπτόκοκκο ομάδας Β, κολοβακτηρίδια και πνευμονιόκοκκο. Στους ενήλικες, η μηνιγγιτιδοκοκκική μηνιγγίτιδα έχει επίσης χαμηλότερο ποσοστό θνησιμότητας (3-7%) από την πνευμονιοκοκκική. Στα παιδιά υπάρχει ενδεχόμενο σοβαρής αναπηρίας λόγω βλάβης του νευρικού συστήματος. Νευροαισθητήριος βαρυκοΐα, επιληψία, μαθησιακές δυσκολίες και διαταραχές συμπεριφοράς παρουσιάζονται στο 15% των επιζόντων. Σε ένα ποσοστό η βαρυκοΐα μπορεί να είναι αναστρέψιμη. Στους ενήλικες το 66% των περιπτώσεων θεραπεύεται χωρίς υπολειπόμενη αναπηρία. Τα κυριότερα προβλήματα είναι η κώφωση (στο 14%) και οι γνωστικές δυσλειτουργίες (στο 10%). Επιδημιολογία Παρόλο που η μηνιγγίτιδα είναι ασθένεια υποχρεωτικής δήλωσης σε πολλές χώρες η ακριβής επίπτωση της νόσου είναι άγνωστη. Η μικροβιακή μηνιγγίτιδα εμφανίζεται σε 3 άτομα στα 100.000 ετησίως στις δυτικές χώρες. Πληθυσμιακές μελέτες έχουν δείξει ότι η ιογενής μηνιγγίτιδα είναι πιο συχνή, στα 10,9 ανά 100.000 άτομα, και είναι πιο συχνή το καλοκαίρι. Στη Βραζιλία το ποσοστό μικροβιακής μηνιγγίτιδας είναι υψηλότερο, στο 45,8 ανα 100.000 ετησίως. Η υποσαχάρια αφρική μαστίζεται από μεγάλες επιδημίες μηνιγγιτιδοκοκκικής μηνιγγίτιδας για περισσότερο από έναν αιώνα, και γι' αυτό αποκαλείται ζώνη μηνιγγίτιδας. Τυπικά, οι επιδημίες συμβαίνουν την περίοδο ξηρασίας (Δεκέμβριο με Ιούνιο) και ένα επιδημικό κύμα μπορεί να διαρκέσει 2 με 3 χρόνια, ενώ υφίεται στις παρεμβαλόμενες περιόδους βροχών. Αυτές οι περιοχές, που έχουν πολύ φτωχή παροχή υπηρεσιών υγείας, αντιμετωπίζουν ποσοστό κρουσμάτων 100-800 περιπτώσεις ανά 100.000 κατοίκους. Αυτές οι περιπτώσεις προκαλούνται κατά κύριο λόγο από τον μηνιγγιτιδόκοκκο. Η μεγαλύτερη επιδημία που έχει καταγραφεί στην ιστορία σάρωσε όλη την περιοχή το 1996-1997, προκαλώντας πάνω από 250.000 κρούσματα και πάνω από 25.000 θανάτους. Η μηνιγγιτιδοκοκκική νόσος προκαλεί επιδημίες σε περιβάλλοντα που συμβιώνουν πολλοί άνθρωποι μαζί για πρώτη φορά, όπως οι στρατώνες σε περίοδο επιστράτευσης, οι εστίες πανεπιστημιουπόλεων και το ετήσιο προσκύνημα στη Μέκκα (Χατζ). Παρόλο που το μοτίβο των επιδημιών στην Αφρική δεν είναι πλήρως κατανοητό, πολλοί παράγοντες έχουν συσχετισθεί με την εμφάνιση επιδημιών στην ζώνη μηνιγγίτιδας. Αυτοί περιλαμβάνουν: υγειονομικές συνθήκες (ανοσολογική ευαισθησία του πληθυσμού), δημογραφικές συνθήκες (ταξίδια και μεγάλες μετακινήσεις πληθυσμών), κοινωνικοοικονομικές συνθήκες (υπερπληθυσμός και χαμηλό βιοτικό επίπεδο), κλιματικές συνθήκες (ξηρασία και αμμοθύελλες) και συνυπάρχουσες λοιμώξεις (οξείες λοιμώξεις του αναπνευστικού). Υπάρχουν σημαντικές διαφορές στην γεωγραφική κατανομή των αιτίων μικροβιακής μηνιγγίτιδας. Για παράδειγμα, ενώ η ναϊσσέρια της μηνιγγίτιδας ομάδας B και C προκαλεί τα περισσότερα κρούσματα στην Ευρώπη, η ομάδα Α βρίσκεται στην ασία και εξακολουθεί να κυριαρχική στην Αφρική, που προκαλεί τις περισσότερες από τις επιδημίες στη ζώνη μηνιγγίτιδας'', αφού ενοχοποιείται για το 80 με 85% των διαπιστωμένων περιπτώσεων μηνιγγιτιδοκοκκικής μηνιγγίτιδας. Παραπομπές Εξωτερικοί Σύνδεσμοι Paidiatros.com Medlook Kids iatronet Νευρολογικές παθήσεις Φλεγμονές Επείγοντα ιατρικά περιστατικά Οξύς πόνος
646015	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A1%CE%AC%CF%84%CE%B6%CE%B9%CE%B1%20%CE%A3%CE%AC%CE%BC%CF%80%CE%B1	Ράτζια Σάμπα	Η Rajya Sabha ή Συμβούλιο των Κρατιδίων είναι η άνω βουλή του δύο σωμάτων του Κοινοβουλίου της Ινδίας. Σήμερα ο μέγιστος αριθμός των μελών της είναι 245 εκ των οποίων τα 233 εκλέγονται από τις βουλές των κρατιδίων και των ενωσιακών εδαφών με τη χρήση της απλής μετατρέψιμης ψήφου με ανοικτή ψηφοφορία, ενώ ο Πρόεδρος μπορεί να διορίσει 12 μέλη για τις συνεισφορές τους στην τέχνη, τη λογοτεχνία, την επιστήμη και τις κοινωνικές υπηρεσίες . Οι βουλευτές υπηρετούν κλιμακωτές θητείες διάρκειας έξι ετών, με εκλογές κάθε χρόνο, αλλά σχεδόν το ένα τρίτο των 233 εκλέγονται για εκλογή κάθε δύο χρόνια, συγκεκριμένα σε μονά χρόνια. Η Ράτζια Σάμπα συνεδριάζει σε συνεχείς συνεδρίες και σε αντίθεση με τη Lok Sabha , που είναι η κάτω Βουλή ,η Rajya Sabha, ως άνω βουλή δεν υφίσταται διάλυση. Όμως, όπως και η κάτω βουλή, μπορεί να τερματιστεί πρόωρα η περίοδός της από τον Πρόεδρο. Η Ράτζια Σάμπα είναι ισότιμη αναφορικά με τη νομοθεσία με την Lok Sabha, εκτός από τον τομέα παροχής , όπου η τελευταία έχει μεγάλες εξουσίες. Σε περίπτωση αντικρουόμενης νομοθεσίας, μπορεί να πραγματοποιηθεί κοινή συνεδρίαση των δύο οίκων, όπου η Lok Sabha θα έχει μεγαλύτερη επιρροή λόγω της μεγαλύτερης συμμετοχής της. Ο Αντιπρόεδρος της Ινδίας (σήμερα ο Venkaiah Naidu ) είναι ο εξ οφίτσιο πρόεδρος του Rajya Sabha, ο οποίος προεδρεύει των συνόδων του. Ο Αντιπρόεδρος , ο οποίος εκλέγεται μεταξύ των μελών του Σώματος, φροντίζει για τα καθημερινά θέματα του σπιτιού, απουσία του Προέδρου. Η Ράτζια Σάμπα πραγματοποίησε την πρώτη του συνεδρίαση στις 13 Μαΐου 1952. Η Ράτζια Σάμπα συνεδριάζει στο του Κοινοβουλίου στο Νέο Δελχί. Από τις 18 Ιουλίου 2018, υπάρχει δυνατότητα ταυτόχρονης διερμηνείας και στις 22 επίσημες γλώσσες της Ινδίας. Η άνω βουλή έχει επίσης τη δική της τηλεόραση, την RSTV. Μέλη ανά κρατίδιο/ενωσιακό έδαφος Παραπομπές Περαιτέρω ανάγνωση The Nominated Members of India's Council of States: A Study of Role-Definition J. H. Proctor, Legislative Studies Quarterly, Vol. 10, No. 1, Feb 1985, pp. 53–70. Εξωτερικοί σύνδεσμοι Rajya Sabha homepage hosted by the Indian government Rajya Sabha FAQ page hosted by the Indian government 37 Rajya Sabha members have criminal background: Study – analysis by the Association for Democratic Reforms and National Election Watch Λίστα διορισμένων μελών State wise list Rajya Sabha Television- Τηλεοπτικός Σταθμός MEMBERS OF RAJYA SABHA (STATE WISE LIST) TN Κοινοβούλια Πολιτική της Ινδίας
701403	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%86%CE%B1%CE%B3%CE%AE%20%CF%84%CE%BF%CF%85%20%CE%9B%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B9%CF%84%CF%83%CE%B5	Σφαγή του Λίντιτσε	Η σφαγή του Λίντιτσε ήταν η πλήρης καταστροφή του χωριού Λίντιτσε, στο προτεκτοράτο της Βοημίας και της Μοραβίας (τώρα Τσεχική Δημοκρατία), τον Ιούνιο του 1942 κατόπιν εντολών του Αδόλφου Χίτλερ και του Χάινριχ Χίμλερ στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου. Σε αντίποινα για τη δολοφονία του Ράινχαρτ Χάιντριχ, Προστάτη του Ράιχ (Reichproteκtor) στην Τσεχοσλοβακία, στα τέλη της άνοιξης του 1942, και οι 173 άνδρες του χωριού που ήταν άνω των 15 ετών εκτελέστηκαν στις 10 Ιουνίου 1942. Άλλοι 11 άντρες από το χωριό που δεν ήταν παρόντες, συνελήφθησαν και εκτελέστηκαν σύντομα αργότερα, μαζί με αρκετούς άλλους που είχαν ήδη τεθεί υπό κράτηση. Οι 184 γυναίκες και 88 παιδιά απελάθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Λίγα παιδιά ,που θεωρήθηκαν φυλετικά κατάλληλα και ως εκ τούτου επιλέξιμα για γερμανικοποίηση, παραδόθηκαν σε οικογένειες των SS και τα υπόλοιπα στάλθηκαν στο Στρατόπεδο εξόντωσης του Κέλμνο όπου θανατώθηκαν στους θαλάμους αερίων. Το Associated Press στη Νέα Υόρκη αναμεταδίδοντας τις γερμανικές ραδιοφωνικές μεταδόσεις δήλωσε: «Όλοι οι ενήλικες άντρες της πόλης πυροβολήθηκαν, ενώ οι γυναίκες μεταφέρθηκαν σε στρατόπεδο συγκέντρωσης και τα παιδιά ανατέθηκαν σε κατάλληλα εκπαιδευτικά ιδρύματα». Περίπου 340 άτομα από το Λίντιτσε πέθαναν λόγω της γερμανικής αντεκδίκησης (192 άνδρες, 60 γυναίκες και 88 παιδιά) και μετά το τέλος του πολέμου, μόνο 153 γυναίκες και 17 παιδιά επέστρεψαν. Ιστορικό Δολοφονία του Χάιντριχ Από τις 27 Σεπτεμβρίου 1941, ο SS-Obergruppenführer (Αντιστράτηγος) Ράινχαρντ Χάιντριχ ενεργούσε ως Προστάτης του Ράιχ του ναζιστικού προτεκτοράτου της Βοημίας και της Μοραβίας. Αυτή η περιοχή είχε καταληφθεί από τη ναζιστική Γερμανία στις 5 Απριλίου 1939. Το πρωί της 27ης Μαΐου 1942, ο Χάιντριχ οδηγούσε από την εξοχική του βίλα στο γραφείο του στο Κάστρο της Πράγας. Όταν έφτασε στην περιοχή Κομπύλισυ (Kobylisy) της Πράγας, το αυτοκίνητό του δέχθηκε επίθεση (εκ μέρους της τσεχοσλοβακικής κυβέρνησης στην εξορία) από τους Τσεχοσλοβάκους στρατιώτες Γιόζεφ Γκάμπτσικ και Γιαν Κούμπις. Αυτοί οι άνδρες, που ήταν μέλη μιας αντιστασιακής ομάδας που είχε εκπαιδευτεί στη Μεγάλη Βρετανία, με αλεξίπτωτο προσγειώθηκαν στη Βοημία τον Δεκέμβριο του 1941 για την πραγματοποίηση της Επιχείρησης Ανθρωποειδές. Αφού μπλόκαρε το όπλο του Γκάμπτσικ, ο Χάιντριχ διέταξε τον οδηγό του, SS-Oberscharführer Kλάιν, να σταματήσει το αυτοκίνητο. Όταν ο Χάιντριχ σηκώθηκε για να πυροβολήσει τον Γκάμπτσικ, ο Κούμπις έριξε μια τροποποιημένη αντιαρματική χειροβομβίδα στο αυτοκίνητο του Χάιντριχ. Η έκρηξη τραυμάτισε τόσο τον Χάιντριχ όσο και τον Κούμπις. Ο Χάιντριχ έστειλε τον Κλάιν για να κυνηγήσει τον Γκάμπτσικ και τελικά ο Γκάμπτσικ τον πυροβόλησε στο πόδι κάτω από το γόνατο. Οι Τσεχοσλοβάκοι κατάφεραν να ξεφύγουν. Στις 4 Ιουνίου, ο Χάιντριχ, αφού αρνήθηκε να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση από μη Γερμανούς γιατρούς, πέθανε στο νοσοκομείο Μπούλοβκα της Πράγας από σηψαιμία που προκλήθηκε από κομμάτια υφάσματος από την στολή του που εισήλθαν στο σώμα του όταν εξερράγη η χειροβομβίδα. Αντίποινα Αργά το απόγευμα της 27ης Μαΐου, ο SS-Gruppenführer Καρλ Χέρμαν Φρανκ κήρυξε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και έθεσε απαγόρευση κυκλοφορίας στην Πράγα. Όποιος βοηθούσε τους αναζητούμενους Γκάμπτσικ και Κούμπις θα εκτελείτο μαζί με την οικογένειά του. Ξεκίνησε μια έρευνα στην οποία ανακρίθηκαν 21.000 άντρες και ελέγχθηκαν 36.000 σπίτια. Μέχρι τις 4 Ιουνίου, 157 άτομα είχαν εκτελεστεί ως αποτέλεσμα των αντιποίνων, αλλά οι δολοφόνοι δεν είχαν βρεθεί και δεν υπήρχαν πληροφορίες. Οι ομιλίες πένθους στην κηδεία του Χάιντριχ στο Βερολίνο δεν είχαν τελειώσει όταν, στις 9 Ιουνίου, αποφασίστηκε να παρθεί εκδίκηση για το θάνατο του. Ο Φρανκ, υφυπουργός για το ναζιστικό προτεκτοράτο της Βοημίας και της Μοραβίας, ανέφερε από το Βερολίνο ότι ο Φύρερ είχε διατάξει τα ακόλουθα σχετικά με οποιοδήποτε χωριό που βρέθηκε να φιλοξενεί τους δολοφόνους του Χάιντριχ: Εκτελέστε όλους τους ενήλικες άντρες Μεταφέρετε όλες τις γυναίκες σε στρατόπεδο συγκέντρωσης Συγκεντρώστε τα παιδιά που είναι κατάλληλα για γερμανικοποίηση και, στη συνέχεια, τοποθετήστε τα σε οικογένειες των SS στο Ράιχ και διαχειριστείτε τα υπόλοιπα παιδιά με άλλους τρόπους Κάψτε το χωριό και ισοπεδώστε το εντελώς Σφαγή Άνδρες Ο Χορστ Μπέμε, επικεφαλής της αστυνομίας Ασφαλείας για το προτεκτοράτο της Βοημίας και της Μοραβίας, ενήργησε αμέσως σύμφωνα με τις εντολές που έλαβε. Μέλη της αστυνομίας της τάξης (Ordnungspolizei) και της SD (Sicherheitsdienst) περικύκλωσαν το χωριό Λίντιτσε, εμποδίζοντας όλες τις οδούς διαφυγής. Το ναζιστικό καθεστώς επέλεξε αυτό το χωριό, επειδή οι κάτοικοί του ήταν ύποπτοι ότι φιλοξένησαν τοπικούς αντιστασιακούς που συνδέονταν ψευδώς με μέλη της ομάδας της Επιχείρησης Ανθρωποειδές. Όλοι οι άνδρες του χωριού μαζεύτηκαν και μεταφέρθηκαν στο αγρόκτημα της οικογένειας Χόρακ στην άκρη του χωριού. Στρώματα ελήφθησαν από γειτονικά σπίτια όπου τοποθετήθηκαν στους τοίχους του αχυρώνα του Χόρακ για να αποφευχθούν τυχόν εξοστρακισμοί των βλημάτων. Οι πυροβολισμοί των ανδρών ξεκίνησαν περίπου στις 7:00 π.μ. Αρχικά, οι άνδρες εκτελούνταν σε ομάδες των πέντε, αλλά ο Μπέμε πίστευε ότι οι εκτελέσεις προχωρούσαν πολύ αργά και διέταξε να εκτελεστούν δέκα άντρες κάθε φορά. Οι νεκροί έμειναν ξαπλωμένοι εκεί όπου έπεσαν. Αυτό συνεχίστηκε μέχρι τις απογευματινές ώρες, όταν πλέον υπήρχαν 173 νεκροί. Άλλοι 11 άντρες που δεν ήταν στο χωριό εκείνη την ημέρα συνελήφθησαν και δολοφονήθηκαν λίγο αργότερα, καθώς και οκτώ άνδρες και επτά γυναίκες που είχαν ήδη συλληφθεί επειδή είχαν σχέσεις με τον τσεχικό στρατό στην εξορία στο Ηνωμένο Βασίλειο. Μόνο τρεις άνδρες κάτοικοι του χωριού επέζησαν από τη σφαγή, δύο από τους οποίους ανήκαν στη Βασιλική Πολεμική Αεροπορία και ήταν σταθμευμένοι στην Αγγλία εκείνη την εποχή. Ο μόνος ενήλικας άντρας από το Λίντιτσε στην Τσεχοσλοβακία που επέζησε από αυτήν την αγριότητα ήταν ο Φραντιέκ Σέιντλ (1887–1961), ο πρώην αναπληρωτής δήμαρχος του Λίντιτσε που συνελήφθη στο τέλος του 1938 επειδή στις 19 Δεκεμβρίου 1938 σκότωσε κατά λάθος τον γιο του Έντουαρντ Σιντλ. Φυλακίστηκε για τέσσερα χρόνια και δεν είχε ιδέα για αυτήν τη σφαγή. Ανακάλυψε τι είχε συμβεί όταν επέστρεψε στο σπίτι στις 23 Δεκεμβρίου 1942. Όταν ανακάλυψε τη σφαγή, ήταν τόσο απογοητευμένος που παραδόθηκε σε αξιωματικούς των SS στην κοντινή πόλη Κλάντνο, ομολογώντας ότι ήταν από το Λίντιτσε και μάλιστα είπε ότι ενέκρινε τη δολοφονία του Χάιντριχ. Παρά την επιβεβαίωση της ταυτότητάς του, οι αξιωματικοί των SS απλώς γελούσαν και τον έδιωξαν ώστε τελικά επιβίωσε από τον πόλεμο. Γυναικόπαιδα Συνολικά 203 γυναίκες και 105 παιδιά μεταφέρθηκαν αρχικά στο σχολείο του χωριού του Λίντιτσε, ύστερα στη γειτονική πόλη του Κλάντνο και κρατήθηκαν σε σχολείο για τρεις ημέρες. Τα παιδιά χωρίστηκαν από τις μητέρες τους και τέσσερις έγκυες γυναίκες στάλθηκαν στο ίδιο νοσοκομείο όπου πέθανε ο Χάιντριχ, τις ανάγκασαν να υποβληθούν σε άμβλωση και έπειτα στάλθηκαν σε διαφορετικά στρατόπεδα συγκέντρωσης. Στις 12 Ιουνίου 1942, 184 γυναίκες του Λίντιτσε μεταφέρθηκαν με φορτηγά στο σιδηροδρομικό σταθμό του Κλάντνο όπου αναγκάστηκαν να επιβιβαστούν σε μια ειδική επιβατική αμαξοστοιχία που φρουρούσε ένας συνοδός. Το πρωί της 14ης Ιουνίου, η αμαξοστοιχία σταμάτησε σε παράπλευρη σιδηροδρομική γραμμή στο στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Ράβενσμπρικ. Οι αρχές του στρατοπέδου προσπάθησαν να τις κρατήσουν απομονωμένες, αλλά αυτό δε μπορούσε να γίνει λόγω της παρέμβασης των άλλων κρατουμένων. Οι γυναίκες αναγκάστηκαν να εργαστούν στην επεξεργασία δερμάτων, στην κατασκευή δρόμων, στην κλωστοϋφαντουργία και στα πυρομαχικά. Ογδόντα οκτώ παιδιά του Λίντιτσε μεταφέρθηκαν στην περιοχή του πρώην εργοστασίου κλωστοϋφαντουργίας στην οδό Gneisenau στο Λοτζ. Η άφιξή τους ανακοινώθηκε από ένα τηλεγράφημα από το γραφείο του Χορστ Μπέμε στην Πράγα, το οποίο τελείωνε με τα εξής:«...τα παιδιά έφτασαν μόνο με αυτά που φορούν. Δεν απαιτείται ειδική φροντίδα.» Η φροντίδα ήταν ελάχιστη και υπέφεραν από έλλειψη υγιεινής και από ασθένειες. Με εντολή της διοίκησης του καταυλισμού, δεν δόθηκε ιατρική περίθαλψη στα παιδιά. Λίγο μετά την άφιξή τους στο Λοτζ, αξιωματούχοι του τμήματος RuSHA επέλεξαν επτά παιδιά για γερμανικοποίηση. Τα λίγα παιδιά που θεωρήθηκαν φυλετικά κατάλληλα για γερμανικοποίηση παραδόθηκαν σε οικογένειες των SS. Η κατακραυγή για τη σφαγή στο Λίντιτσε προκάλεσε δισταγμό για την τύχη των υπόλοιπων παιδιών, αλλά στα τέλη Ιουνίου ο Άντολφ Άιχμαν διέταξε τη σφαγή των υπόλοιπων παιδιών. Ωστόσο, δεν καταδικάστηκε για αυτό το έγκλημα στη δίκη του στην Ιερουσαλήμ, καθώς οι δικαστές θεώρησαν ότι «... δεν έχει αποδειχθεί πέρα από εύλογη αμφιβολία, σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουμε ενώπιον μας, ότι δολοφονήθηκαν».Στις 2 Ιουλίου, όλα τα υπόλοιπα 82 παιδιά του Λίντιτσε παραδόθηκαν στο γραφείο της Γκεστάπο στο Λοτζ, το οποίο τα έστειλε στο στρατόπεδο εξόντωσης του Κέλμνο ,70 χιλιόμετρα μακριά, όπου θανατώθηκαν με αέριο σε φορτηγά αερίου. Από τα 105 παιδιά του Λίντιτσε, 82 πέθαναν στο Κέλμνο, έξι πέθαναν στα γερμανικά ορφανοτροφεία Λέμπενσμπορν και 17 επέστρεψαν στην πατρίδα τους. Λίντιτσε Το χωριό πυρπολήθηκε και τα ερείπια των κτιρίων καταστράφηκαν με εκρηκτικά. Όλα τα ζώα του χωριού - κατοικίδια ζώα και ζώα εκτροφής - σφαγιάστηκαν επίσης. Ακόμα και εκείνοι που ήταν θαμμένοι στο νεκροταφείο δεν γλίτωσαν. Οι τάφοι εκταφίστηκαν, λεηλατήθηκαν για εύρεση χρυσού και κοσμημάτων και τα λείψανα καταστράφηκαν. Στη συνέχεια εστάλη μια γερμανική ομάδα εργασίας 100 ατόμων για να αφαιρέσει όλα τα ορατά ερείπια του χωριού και κάλυψε ολόκληρη την περιοχή, που κάποτε καταλάμβανε το χωριό, με χώμα και φυτεύοντας καλλιέργειες. Περαιτέρω αντίποινα Το μικρό τσεχικό χωριό Λεζάκυ καταστράφηκε δύο εβδομάδες μετά το Λίντιτσε, όταν οι πράκτορες της Γκεστάπο βρήκαν εκεί έναν πομπό ραδιοφώνου που ανήκε σε μέλος της αντιστασιακής ομάδας αλεξιπτωτιστών που ανήκαν ο Κούμπις και ο Γκάμπτσικ. Και οι 33 ενήλικες (άνδρες και γυναίκες) από το χωριό πυροβολήθηκαν. Τα παιδιά στάλθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης ή για γερμανικοίηση. Ο αριθμός των νεκρών που προκύπτει από την εκδίκηση για το θάνατο του Χάιντριχ εκτιμάται σε περισσότερους από 1.300 ανθρώπους. Αυτή η μέτρηση περιλαμβάνει συγγενείς των αντιστασιακών, τους υποστηρικτές τους, άτομα της τσεχικής ελίτ που ήταν ύποπτοι για αντιστασιακές δράσεις και τυχαία θύματα, όπως εκείνοι από το Λίντιτσε. Διεθνής απάντηση Η ναζιστική προπαγάνδα είχε ανακοινώσει ανοιχτά και υπερήφανα τα γεγονότα στο Λίντιτσε, σε αντίθεση με άλλες σφαγές στην κατεχόμενη Ευρώπη που κρατήθηκαν κρυφές. Οι πληροφορίες συλλέχθηκαν αμέσως από τα μέσα των συμμάχων. Τον Σεπτέμβριο του 1942, ανθρακωρύχοι στο Stoke-on-Trent, στο Στράτφορντσαιρ της Μεγάλης Βρετανίας με επικεφαλής τον Μπάρνεττ Στροςς (Barnett Stross), έναν γιατρό, ο οποίος το 1945 έγινε τοπικός βουλευτής, ίδρυσε τον οργανισμό Lidice Shall Live για να συγκεντρώσει κεφάλαια για την ανοικοδόμηση του χωριού μετά το πόλεμο. Λίγο μετά την καταστροφή του χωριού, πόλεις σε διάφορες χώρες μετονομάστηκαν όπως η συνοικία San Jerónimo Lízyj στην Πόλη του Μεξικού, ώστε το όνομα να ζει για πάντα παρά τις προθέσεις του Χίτλερ. Μια γειτονιά στο Crest Hill, στο Ιλλινόις των ΗΠΑ, μετονομάστηκε σε Λίντιτσε. Ένας δρόμος στη Σόφια της Βουλγαρίας, μετονομάστηκε για να τιμήσει τα θύματα της σφαγής. Υπάρχει ένα γλυπτό για τη μνήμη της σφαγής στο Πάρκο Wallanlagen στη Βρέμη της Γερμανίας. Το νέο Λίντιτσε Γυναίκες από το Λίντιτσε που επέζησαν από το στρατόπεδο Ράβενσμπρικ επέστρεψαν μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και επανεγκαταστάθηκαν στο νέο χωριό Λίντιτσε που χτίστηκε με θέα στην αρχική τοποθεσία. Το πρώτο μέρος του νέου χωριού ολοκληρώθηκε το 1949. Δύο άνδρες από το Λίντιτσε βρίσκονταν στο Ηνωμένο Βασίλειο και υπηρετούσαν στη Βασιλική Πολεμική Αεροπορία τη στιγμή της σφαγής. Μετά το 1945, ο πιλότος αξιωματικός Γιόζεφ Χόρακ {Josef Horák) και ο ιπτάμενος υπολοχαγός Γιόζεφ Στρίμπρνυ (Josef Stříbrný) επέστρεψαν στην Τσεχοσλοβακία για να υπηρετήσουν στην Τσεχοσλοβακική Πολεμική Αεροπορία. Μετά το τσεχοσλοβακικό πραξικόπημα του 1948, η νέα κομμουνιστική κυβέρνηση δεν θα τους επέτρεπε να υποβάλουν αίτηση για μείνουν στο νέο Λίντιτσε, επειδή είχαν υπηρετήσει στις τάξεις μιας δυτικής δύναμης. Ο Χόρακ και η οικογένειά του επέστρεψαν στη Βρετανία και στη βασιλική πολεμική αεροπορία. Πέθανε σε αεροπορικό ατύχημα τον Δεκέμβριο του 1948. Ένα γλυπτό από τη δεκαετία του 1990 της Marie Uchytilová, έχει θέα στην τοποθεσία του παλιού χωριού του Λίντιτσε. Με τίτλο «Το Μνημείο για τα παιδιά-θύματα του Πολέμου» αποτελείται από 82 χάλκινα αγάλματα παιδιών (42 κορίτσια και 40 αγόρια) ηλικίας 1 έως 16 ετών, για να τιμήσουν τα παιδιά που δολοφονήθηκαν στο Κέλμνο το καλοκαίρι του 1942. Ένας σταυρός με αγκαθωτό στεφάνι συμβολίζει το μαζικό τάφο των ανδρών του Λίντιτσε. Στην τοποθεσία του παλιού Λίντιτσε έχει διαμορφωθεί ένας χώρος μνήμης που πλαισιώνεται από ένα μουσείο και μια μικρή αίθουσα εκθέσεων. Η περιοχή του μνημείου συνδέεται με το νέο χωριό με μια λεωφόρο από φίλυρα δέντρα. Το 2001 διαμορφώθηκε ένα νέος κήπος με 21.000 θάμνους. Παραπομπές Βιβλιογραφία Θηριωδίες του Β' Παγκοσμίου Πολέμου
226191	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%AF%CE%BD%CE%B4%CE%B1%CF%81%CE%BF%CF%82	Γίνδαρος	Η Γίνδαρος (ή Γένδαρρος όπως συχνά αναφέρεται σε παλαιότερα γραπτά) ήταν αρχαία ελληνιστική κωμόπολη της αρχαίας Συρίας, εκεί όπου σήμερα βρίσκεται η κωμόπολη Τζεντιρές της Συρίας. Ήταν κτισμένη στα νότια μέρη της Κυρρηστικής . Ο Στέφανος Βυζάντιος την ταύτισε, εσφαλμένα, με την ακρόπολη της αρχαίας Κύρρου. Κατά τον Στράβωνα, η Γίνδαρος ήταν διαβόητο άντρο ληστών. Ισχυρή ένδειξη της μακεδονικής προέλευσης της Γινδάρου ήλθε για πρώτη φορά στο φως το 1977, με την ανακάλυψη, στην Αραβισσό του Νομού Πέλλας, επιγραφής, η οποία αναφέρει οικισμό Γένδερρο, ο οποίος βρισκόταν κοντά στη μακεδονική Κύρρο. Ο Θεοδώρητος Κύρρου περιγράφει τη Γίνδαρο ως μεγάλο χωριό υπό τον έλεγχο της Αντιόχειας. Η αναφορά του Θεοδωρήτου, σε συνδυασμό με επιγραφή του 106/7 μ.Χ. που βρέθηκε στη Τζεντιρές, δείχνει πως, ακόμη κι αν η Γίνδαρος ανήκε αρχικά στην Κυρρηστική, φαίνεται πως κατά τη ρωμαϊκή περίοδο περιήλθε στην επικράτεια της Αντιόχειας. Εκεί σε μάχη που διεξήχθη το 38 π.Χ. ο Πάρθος πρίγκηπας Πάκορος Α' σκοτώθηκε από τον Ρωμαίο στρατηγό Βεντίδιο Βάσσο. Το 253 ο Σασσανίδης βασιλιάς Σαπώρ Α' κατέλαβε τη Γίνδαρο. Οχυρώθηκε στην εποχή του αυτοκράτορα Θεοδοσίου Α΄. Στα πρώτα χριστιανικά χρόνια κατέστη έδρα επισκόπου, από τους οποίους ο μόνος γνωστός μάς είναι ο Πέτρος, ο οποίος συμμετείχε στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιας (325) και τη Σύνοδο της Αντιόχειας (341). Στις πρώτες δεκαετίες του 5ου αιώνα μόνασε σε στύλο έξω από την Γίνδαρο ο άγιος Συμεών ο Στυλίτης. Προς τιμήν του ιδρύθηκε εκκλησία (σημ. Καλαάτ Σεμαάν, Kal'at Semaan) το 475 από τον αυτοκράτορα Ζήνωνα. Η επισκοπική έδρα της κώμης δεν αναφερόταν ούτε στο Notitia Episcopatuum της Αντιόχειας του 6ου αιώνα, ούτε σε αυτό του 10ου αιώνα. Στα χρόνια του αυτοκράτορα Ιουστινιανού, όταν μεταφέρθηκαν τα οστά του αγίου Μαρίνου από την Γίνδαρο στην Αντιόχεια, η πόλη δεν είχε πια επίσκοπο αλλά περιοδευτή. Επίσης απουσιάζει από τον κατάλογο (Συνέκδημο) των συριακών πόλεων του Ιεροκλέους (αρχές 6ου αιώνα) και του Κυπρίου Γεωργίου (αρχές 7ου αιώνα). Πρόκειται για τη σημερινή Jendires που υπάγεται στο Πατριαρχείο Αντιοχείας και είναι έδρα ρωμαιοκαθολικού επισκόπου. Ανασκαφές που διεξήχθησαν στην Γίνδαρο έφεραν στο φως πήλινα όστρακα, λυχνάρια, νομίσματα, θραύσματα γυαλιού καθώς και ανάγλυφη προτομή του Διονύσου από τερακότα η οποία χρονολογείται στην ύστερη ελληνιστική περίοδο. Παραπομπές Πηγές Getzel M. Cohen, The Hellenistic Settlements in Syria, the Red Sea and Africa, California University Press, 2006, ISBN 0-520-24148-7. Ιρανική εγκυκλοπαίδεια Αρχαίες πόλεις της Συρίας
53742	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B5%CF%81%CE%B8	Περθ	Το Περθ (αγγλικά: Perth, ), ή εξελληνισμένα Πέρθη, είναι η πρωτεύουσα της πολιτείας της Δυτικής Αυστραλίας. Σύμφωνα με την απογραφή του 2016 ο πληθυσμός της Μητροπολιτικής περιοχής του Περθ υπολογίζεται σε 2.022.044 κατοίκους. Είναι η μεγαλύτερη πόλη της Δυτικής Αυστραλίας, όπου διαμένουν περίπου τα τρία τέταρτα των κατοίκων της περιοχής. Είναι η τέταρτη σε πληθυσμό πόλη σε όλη την Αυστραλία, με μέσο όρο ανάπτυξης πάνω από αυτό της Αυστραλίας. Το Περθ ιδρύθηκε τον Ιουνίο του 1829 από τον Πλοίαρχο Τζέημς Στέρλινγκ (Captain James Stirling). Αποτελεί έδρα της Κυβέρνησης της Δυτικής Αυστραλίας έως σήμερα. Η μητροπολιτική περιοχή βρίσκεται στα νοτιοδυτικά της ηπείρου, ανάμεσα από τον Ινδικό Ωκεανό και το Ντάρλινγκ Ρέηντζ. Το εμπορικό κέντρο της πόλης και τα προάστια του Περθ αναπτύσσονται πέριξ του ποταμού Σουάν. Γεωγραφικά και κλιματολογικά στοιχεία Το Περθ βρίσκεται στη νοτιοδυτική πλευρά της Αυστραλίας. Είναι χτισμένο στις όχθες του ποταμού Σουάν, που πήρε το όνομά του (κύκνος) από ένα ενδημικό είδος μαύρων κύκνων (Cygnus atratus) της Αυστραλίας (οι Αβοριγίνες αποκαλούσαν τον ποταμό ως Derbal Yerrigan). Η πόλη αποτελεί μια από τις πιο επίπεδες μητροπολιτικές περιοχές στη Γη. Το κέντρο της καθώς και τα περισσότερα προάστιά της βρίσκονται στο επίπεδο αλίπεδο του Σουάν, το οποίο βρίσκεται μεταξύ του χαμηλού κρημνού Darling Scarp (που οριοθετεί ανατολικά την πόλη) και του Ινδικού Ωκεανού στη δυτική πλευρά. Το Κεντρικό Επιχειρηματικό Διαμέρισμα (Perth CBD) του δήμου οριοθετείται από τον ποταμό Σουάν στον νότο και ανατολικά, το πάρκο Κινγκς (Kings) δυτικά και τις σιδηροδρομικές γραμμές βόρεια. Η μητροπολιτική περιοχή εκτείνεται βόρεια προς το Yanchep και νότια προς το Rockingham, σε μια απόσταση 90 χλμ. Προς τη δύση βρίσκεται η παραλιακή ζώνη της περιοχής, που βρέχεται από τον Ινδικό Ωκεανό, ενώ προς την ανατολή φτάνει μέχρι το Mundaring, καλύπτοντας μια απόσταση περίπου 50 χιλιομέτρων. Συνολικά η μητροπολιτική περιοχή του Περθ καλύπτει έναν χώρο 6.100 τ.χλμ.. Το υπόστρωμα της περιοχής είναι βαθύ βραχώδες, ενώ το έδαφος είναι αμμώδες. Ολόκληρη η μητροπολιτική περιοχή έχει δύο κύρια συστήματα ποταμών. Το πρώτο σχηματίζεται από τους ποταμούς Σουάν και Κάννινγκ (Canning), τα οποία βρίσκονται στην πόλη του Περθ, και το δεύτερο από τους Σέρπενταϊν (Serpentine) και Μάρεϊ (Murray). Κλίμα Το κλίμα του Περθ χαρακτηρίζεται μεσογειακό. Τα καλοκαίρια είναι ξηρά και ζεστά, και διαρκούν από τον Δεκέμβριο μέχρι τον Μάρτιο, ενώ ο πιο ζεστός μήνας είναι Φεβρουάριος. Συχνά η θερμοκρασία ξεπερνά τους 40 βαθμούς Κελσίου, τουλάχιστον μια φορά το καλοκαίρι. Η μεγαλύτερη θερμοκρασία που έχει καταγραφεί την πόλη ήταν 46,2 βαθμοί Κελσίου, στις 23 Φεβρουαρίου 1991. Την εποχή του καλοκαιριού, μετά το απόγευμα η θερμοκρασία συνήθως πέφτει αισθητά, καθώς κάνει την εμφάνισή του άνεμος από τη θάλασσα. Οι χειμώνες είναι ήπιοι και υγροί και διαρκούν από τον Μάιο μέχρι τον Σεπτέμβριο. Η χαμηλότερη θερμοκρασία που έχει σημειωθεί στην πόλη ήταν -0,7 βαθμοί Κελσίου, στις 17 Ιουνίου 2006. Η ισχυρότερη βροχόπτωση καταγράφηκε, πάντως, στις 19 Φεβρουαρίου 1991 (120,6 mm). Το Περθ είναι η πόλη με τους περισσότερους ανέμους στην Αυστραλία., ενώ κατά περιόδους εμφανίζονται και ισχυρές καταιγίδες, όπως αυτή του Μαρτίου του 2010 που προκάλεσε αρκετές καταστροφές στη πόλη. Ιστορία Σύμφωνα με ανασκαφικά ευρήματα από τις όχθες του ποταμού Σουάν, οι πρώτοι κάτοικοι της περιοχής ήταν Αβορίγινες της φυλής Noongar (οι Άνθρωποι), και κατά κύριο λόγο ένα κομμάτι τους που αποκαλούταν Whadjuk. Η φυλή αυτή ζούσε στην περιοχή για περίπου 40.000 χρόνια. Οι πρώτοι Ευρωπαίοι που εγκαταστάθηκαν στη περιοχή ήταν Ολλανδοί, υπό τον καπετάνιο τους Willem de Vlamingh, στις 10 Ιανουαρίου 1697, ενώ διάφοροι άλλοι Ευρωπαίοι είχαν εγκατασταθεί μέχρι το 1829. Η πρώτη μαζική εγκατάσταση έγινε από Βρετανούς, που σε φόβο για πιθανή εγκατάσταση Γάλλων στην περιοχή, έφτασαν τον Ιούνιου του 1829 στην περιοχή του Περθ. Διοικητής τους ήταν ο Τζέιμς Στέρλινγκ, καπετάνιος του «Παρμέλια». Στις 12 Αυγούστου η Ελεν Ντανς, σύζυγος του καπετάνιου του δεύτερου πλοίου Sulphur, έκοψε ένα δέντρο, σημαίνοντας την επίσημη τελετή ίδρυσης της πόλης. Ο Στέρλινγκ είχε ήδη διαλέξει το όνομα της πόλης, που θεωρείται πως προέρχεται από την ομώνυμη πόλη της Σκοτίας, και δόθηκε σε αυτή προς τιμή του σερ Τζορτζ Μάρεϊ , που καταγόταν από αυτή. Τα πρώτα χρόνια υπήρχαν συγκρούσεις μεταξύ των αποίκων και των Νούνγκαρ. Από το 1831, καθώς η αποικία άρχιζε να μεγαλώνει, παρατηρήθηκαν βίαιες πράξεις όπως η εκτέλεση του πρεσβύτερου των Whadjuk, Μιντγκεγούρου (Midgegooroo), και του γιου του Γιαγκάν (Yagan), το 1833 και η μάχη του Πιντζάρα το 1834. Μετά τον θάνατο του αρχηγού τους Γελαγκόνγκα (Yellagonga), το 1884, αποσύρθηκαν στην περιοχή Μπουτζαμούλινγκ (Boodjamooling - στο σημερινό Hyde Park ή Third Swamp Reserve του Περθ). Το 1850 στη Δυτική Αυστραλία εγκαταστάθηκαν κατάδικοι από τη Βρετανία, ενώ το 1856 η Βασίλισσα Βικτωρία έδωσε στο Περθ τον τίτλο της πόλης. Μετά το 1900, η Δυτική Αυστραλία ενώθηκε με τις υπόλοιπες αποικίες του νησιού δημιουργώντας την Ομοσπονδία της Αυστραλίας, το 1901. Ανάμεσα στα ανταλλάγματα για την ένωση ήταν η δημιουργία σιδηροδρομικής γραμμής προς το Περθ. Η ανάπτυξη του Περθ, κυρίως τη δεκαετία του 1960,, το έκανε κέντρο της περιοχής. Δημογραφικά στοιχεία Το Περθ είναι η τέταρτη μεγαλύτερη πόλη της Αυστραλίας, έχοντας ξεπεράσει τον πληθυσμό της Αδελαΐδας στις αρχές του 1980. Η απογραφή του 2006 κατέγραψε 1.445.079 άτομα που κατοικούν στο Περθ, ενώ αυτή του 2011 αύξησε τον επίσημο πληθυσμό της πόλης στους 1.728.867 κατοίκους. Αυτό σήμαινε μια ανάπτυξη της τάξης του 14,3%, τη μεγαλύτερη για οποιαδήποτε πρωτεύουσα πολιτείας της Αυστραλίας (με δεύτερο το Ντάργουιν με ρυθμό αύξησης 13,8%) και πολύ πιο πάνω από το ρυθμό αύξησης κατά 8,3% του συνολικού επίσημου πληθυσμού της χώρας. Σύμφωνα με την απογραφή του 2006, το 79,9% των κατοίκων του μιλά αποκλειστικά την Αγγλική γλώσσα, ενώ το 24,9% δηλώνουν Καθολικοί, 19.8% Αγγλικανοί, ενώ 22,2% δήλωσαν πως δεν ακολουθούν καμία θρησκεία. Σύνθεση πληθυσμού - μετανάστες Με βάση τη μέτρηση του 2006 και τις αναλύσεις για την καταγωγή του πληθυσμού της μητροπολιτικής περιοχής του Περθ, οι μεγαλύτερες τέτοιες ομάδες ήταν: Άγγλοι (534.555 ή 28,6%), Αυστραλοί (479.174 ή 25,6%), Ιρλανδοί (115.384 ή 6,2%), Σκώτοι (113.846 ή 6,1%), Ιταλοί (84.331 ή 4,5%) και Κινέζοι (53.390 ή 2,9%). Υπήρξαν επίσης 3.101 Αβορίγινες στην πόλη (0,2%). Αξιοσημείωτο στον πληθυσμό του Περθ είναι το υψηλό ποσοστό των κατοίκων που γεννήθηκαν στη Βρετανία. Κατά την απογραφή του 2006, βρέθηκαν 142.424 τέτοιοι κάτοικοι, αριθμός κοντά στον αντίστοιχο για την πόλη του Σίδνεϊ (145.261), παρά το γεγονός ότι ο συνολικός πληθυσμός του Περθ είναι μόλις το 35% του συνολικού πληθυσμού του Σίδνεϊ. Η εθνοτική σύνθεση του Περθ άλλαξε στα μέσα του εικοστού αιώνα, όταν ένας σημαντικός αριθμός Ευρωπαίων μεταναστών έφτασαν στην πόλη. Πριν από αυτό, ο πληθυσμός του Περθ είχε σχεδόν αποκλειστικά άγγλο-κελτική καταγωγή. Καθώς το λιμάνι του Φρίμαντλ (Fremantle) ήταν η είσοδος στην Αυστραλία για πολλούς από αυτούς στις δεκαετίες του 1950 και του 1960, το Περθ άρχισε να βιώνει μια διαφορετική εισροή ατόμων, μεταξύ των οποίων υπήρξαν πολλοί Ιταλοί, Έλληνες, Ολλανδοί, Γερμανοί, Κροάτες, Βόσνιοι, Σέρβοι, Πολωνοί, Τσέχοι, Σλοβάκοι, Ρώσοι, Ουκρανοί, Σλαβομακεδόνες, Τούρκοι και πολλοί άλλοι. Διάφορα προάστια γύρω από την περιοχή του Φρίμαντλ περιέχουν επίσης υψηλές συγκεντρώσεις Ιταλών, Κροατών και Πορτογάλων. Το Περθ έχει επίσης μια ζωντανή εβραϊκή κοινότητα – 20.106 άτομα το 2006 - που μετανάστευσαν κυρίως από την Ανατολική Ευρώπη και, πιο πρόσφατα, από τη Νότια Αφρική. Ένα άλλο πιο πρόσφατο κύμα αφίξεων περιλαμβάνει Ευρωπαϊκές μειονότητες από τη Νότια Αφρική. Ο αριθμός των κατοίκων που έχουν γεννηθεί στη Νότια Αφρική πλησιάζει τον αντίστοιχο αυτών που έχουν γεννηθεί στην Ιταλία. Μέχρι το 2006, υπήρχαν στο Περθ 18.825 κάτοικοι γεννημένοι στη Νότια Αφρική, αντιπροσωπεύοντας το 1,3% των κατοίκων της πόλης. Πολλοί Αφρικάνερς και Άγγλοι από τη Νότια Αφρική και τη Ζιμπάμπουε μετανάστευσαν προς Περθ κατά τη διάρκεια του 1980 και του 1990.] Ως αποτέλεσμα, η πόλη έχει χαρακτηριστεί ως «η αυστραλιανή πρωτεύουσα της Νότιας Αφρικής στην εξορία». Ο λόγος που το Περθ είναι τόσο δημοφιλές μεταξύ των λευκών Νοτιοαφρικάνων θεωρείται πως είναι η θέση του (πιο κοντά στην Αφρική από ό,τι άλλες μεγάλες πόλεις), το τεράστιο ποσοστό της επέκτασης του και του χώρου που καλύπτει, καθώς και το ελαφρώς θερμότερο κλίμα σε σύγκριση με άλλες μεγάλες πόλεις της Αυστραλίας. Το Περθ έχει ένα κλίμα αντίστοιχο με αυτό της περιοχής γύρω από το Κέιπ Τάουν της Νότιας Αφρικής. Κατά τις τρεις τελευταίες δεκαετίες, η Νοτιοανατολική Ασία έχει καταστεί από τις σημαντικότερες πηγές μεταναστών για την πόλη του Περθ, κυρίως από τις περιοχές της Μαλαισία, της Ινδονησίας, της Ταϊλάνδης, της Σιγκαπούρης, του Χονγκ Κονγκ, της ηπειρωτικής Κίνας και της Ινδίας. Υπήρχαν 53.390 άτομα Κινεζικής καταγωγής στο Περθ το 2006 (2,9% του πληθυσμού της πόλης). Η Ινδική κοινότητα περιλαμβάνει ένα σημαντικό αριθμό Πάρσων που μετανάστευσαν από τη Βομβάη. Το Περθ είναι η πλησιέστερη μεγάλη πόλη της Αυστραλίας στην Ινδία. Ο πληθυσμός των γεννημένων στην Ινδία κατοίκων του Περθ κατά τη διάρκεια της απογραφής του 2006 ήταν 14.094 άνθρωποι (0,8%). Το Περθ φιλοξενεί επίσης τον μεγαλύτερο πληθυσμό των Άγγλων από τη Βιρμανία (σημερινή Μιανμάρ) στον κόσμο. Πολλοί εγκαταστάθηκαν εδώ μετά την ανεξαρτησία της Βιρμανίας το 1948 και η πόλη είναι πλέον το πολιτιστικό κέντρο τους σε όλο τον κόσμο. Υπάρχει επίσης ένας σημαντικός αριθμός Άγγλων από την Ινδία, που εγκαταστάθηκαν στην πόλη μετά την Ανεξαρτησία της Ινδίας. Διοίκηση Ο πολεοδομικός σχεδιασμός της πόλης του Περθ, το λεγόμενο Metropolitan Region Scheme, έχει τεθεί σε λειτουργία από το 1963. Η μητροπολιτική περιοχή του Περθ χωρίζεται σε 30 μικρότερους φορείς τοπικής αυτοδιοίκησης, μεταξύ των οποίων και αυτή της Πόλης του Περθ (City of Perth), που διαχειρίζεται την κεντρική επιχειρηματική περιοχή του Περθ. Το Περθ στεγάζει το κοινοβούλιο της Δυτικής Αυστραλίας, ενώ είναι και η έδρα του Κυβερνήτη της Δυτικής Αυστραλίας. Το Ανώτατο Δικαστήριο της πολιτείας βρίσκεται στο Περθ, μαζί με την έδρα του Περιφερειακού Δικαστήριο και αυτή για το Οικογενειακό Δίκαιο, ενώ στην πόλη υπάρχει έδρα και του Ομοσπονδιακού Δικαστηρίου της Αυστραλίας. Σε επίπεδο πολιτείας, σήμερα, 42 από τις 59 έδρες της Νομοθετικής Συνέλευσης της Δυτικής Αυστραλίας (κάτω βουλή) και 18 από τις 36 έδρες του Νομοθετικού Συμβουλίου Δυτικής Αυστραλίας (άνω βουλή) ελέγχονται από τη μητροπολιτική περιοχή του Περθ (εκλογές 2008). Σε επίπεδο Κοινοπολιτείας, στη Μητροπολιτική περιοχή του Περθ αντιστοιχούν 9 από τις 15 συνολικές έδρες (Divisions) της πολιτείας της Δυτικής Αυστραλίας στην ομοσπονδιακή Βουλής των Αντιπροσώπων, που συνολικά περιέχει 150 έδρες σε ολόκληρη την Αυστραλία. Διοικητική διαίρεση Σύμφωνα με τους ισχύοντες νόμους της Δυτικής Αυστραλίας, η πολιτεία χωρίζεται σε 141 Περιοχές Τοπικής Διοίκησης (Local Government Areas), συμπεριλαμβανομένων σε αυτές των Νησιών Κόκος και του Νησιού των Χριστουγέννων. Αυτές μπορούν να φέρουν τον τίτλο "City" (πόλεις), "Town" (κωμοπόλεις) ή "Shire" (επαρχίες). Η Μητροπολιτική Περιοχή του Περθ χωρίζεται σήμερα σε 30 τέτοιους μικρότερους φορείς. Ο παλαιότερος από αυτούς είναι αυτός της Πόλης του Περθ (Ciy of Perth), που ελέγχει το επιχειρηματικό κομμάτι της πόλης. Τέλος, η Μητροπολιτική Περιοχή του Περθ (γνωστή και με τον όρο Metropolitan Region Scheme) μαζί με άλλες περιοχές που την περιβάλλουν (Peel Region Scheme, Greater Bunbury Region Scheme και Avon Arc) σχηματίζουν το Ευρύτερο Περθ (Greater Perth). Οικονομία Λόγω του πληθυσμού του και του ρόλο του ως διοικητικό κέντρο της πολιτείας, το Περθ δεσπόζει της οικονομίας της Δυτικής Αυστραλίας, παρά την ύπαρξη σημαντικών ορυχείων, εγκαταστάσεων άντλησης πετρελαίου και βιομηχανιών γεωργικών εξαγωγών σε άλλα σημεία της πολιτείας. Η οικονομία Περθ βασίζεται σήμερα στον τομέα της παροχής υπηρεσιών, τομέας που ξεκίνησε να αναπτύσσεται από το 1950. Παρά το γεγονός ότι ένα από τα σημαντικότερα μέρη των υπηρεσιών που παρέχει η πόλη συνδέεται με τη βιομηχανία των φυσικών πόρων και, σε μικρότερο βαθμό, τη γεωργία, οι περισσότεροι κάτοικοι του Περθ απασχολούνται σε υπηρεσίες που απευθύνονται προς άλλα άτομα. Ως αποτέλεσμα της σχετικής γεωγραφικής απομόνωσης του Περθ, ποτέ δεν είχε τις απαραίτητες προϋποθέσεις να αναπτύξει μεγάλης κλίμακας μεταποιητικές βιομηχανίες, εκτός αυτών που εξυπηρετούν τις άμεσες ανάγκες των κατοίκων του, τα ορυχεία και τη γεωργία της περιοχής. Ανέπτυξε επίσης ορισμένες εξειδικευμένες υπηρεσίες, όπως είναι, τον τελευταίο καιρό, η κατασκευή πλοίων και η συντήρηση τους. Ήταν απλά φθηνότερο να εισάγει όλα τα απαραίτητα μεταποιημένα αγαθά είτε από τις ανατολικότερες περιοχές είτε από το εξωτερικό. Μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, οι ιδιοκτήτες αυτοκινήτων αυξήθηκαν ενώ η βελτίωση των μεταφορών οδήγησε μεγάλο μέρος του εργατικού δυναμικού στα προάστια. Έτσι κατέστη δυνατή η δημιουργία μιας μικρής κλίμακας παραγωγής σε αυτά. Πολλές επιχειρήσεις επωφελήθηκαν από τη σχετικά φτηνή γη για την κατασκευή ευρύχωρων, μονώροφων εργοστασίων στις προαστιακές περιοχές όπου η στάθμευση, η πρόσβαση και η κυκλοφοριακή συμφόρηση ήταν ελάχιστη. Τέτοιες βιομηχανικές περιοχές, όπως αυτές της Kwinana, του Welshpool και του Kewdale, δημιουργήθηκαν μεταπολεμικά και συνέβαλαν στην αύξηση της παραγωγής νότια του ποταμού Σουάν. Από τη δεκαετία του 1950, η βαριά βιομηχανία που είχε κυριαρχήσει στην περιοχή περιελάμβανε ένα διυλιστήριο πετρελαίου, εργοστάσιο χάλυβα με μια υψικάμινο, διυλιστήριο αλουμίνας, ένα σταθμό παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και ένα διυλιστήριο νικελίου. Μια άλλη εξέλιξη, επίσης, συνδέεται με την ανάπτυξη των σιδηροδρόμων, κυρίως όταν το 1968 δημιουργήθηκε ο τερματικός σταθμός εμπορευμάτων στο Kewdale, δίπλα στη βιομηχανική περιοχή Welshpool. Τη σημαντική αύξηση του πληθυσμού μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ακολούθησε αύξηση της απασχόλησης, όχι στον τομέα της μεταποίησης, αλλά στο λιανικό και χονδρικό εμπόριο, τις υπηρεσίες προς τις επιχειρήσεις, την υγεία, την εκπαίδευση, τις κοινοτικές και προσωπικές υπηρεσίες και στη δημόσια διοίκηση. Σύμφωνα με έκθεση της παγκόσμιας εταιρείας Wealth-X, το Περθ (όπως και το Μπρισμπέιν) αναπτύσσει τα τελευταία χρόνια μια νέα γενιά οικονομικών "μεγιστάνων", αν και το Σίδνεϊ και η Μελβούρνη παραμένουν παραδοσιακά στις πρώτες θέσεις της λίστας. Central Business District Το Κεντρικό Επιχειρηματικό Διαμέρισμα (Central business district - CBD) του Περθ, το οποίο βρίσκεται εντός των ορίων του δήμου της Πόλης του Περθ, περιέχει ένα μεγάλο αριθμό υπηρεσιών γύρω από τον πολιτικό και τον χρηματοοικονομικό τομέα. Το St Georges Terrace που αποτελεί την κεντρική οδό του Περθ (παράλληλος προς τον ποταμό Σουάν) είναι ταυτόχρονα ο σημαντικός οικονομικός δρόμος της περιοχής, με γραφεία συνολικού χώρου 1,3 εκατ. τετραγωνικά μέτρα. Στις οδούς Hay Street και Murray Street βρίσκονται οι περισσότερες από τις εμπορικές και ψυχαγωγικές εγκαταστάσεις. Στην περιοχή αυτή υπάρχει επίσης και το υψηλότερο κτήριο της πόλης, το Central Park (ύψους 249 μ.), ενώ ένας νέος ουρανοξύστης με το όνομα City Square (ύψους 269,5 μ.) κατασκευάζεται στην ίδια περιοχή, για λογαριασμό της μεταλλευτικής εταιρείας BHP Billiton. Η συγκεκριμένη περιοχή γνωρίζει ανάπτυξη τα τελευταία χρόνια, κυρίως λόγω των εταιριών εξόρυξης μεταλλευμάτων που δημιουργούν στην περιοχή γραφεία. Ταυτόχρονα, έχουν προγραμματιστεί έργα που θα της δώσουν καλύτερη πρόσβαση και προς άλλες περιοχές. Εκπαίδευση Το Περθ αποτελεί έδρα τεσσάρων δημόσιων πανεπιστήμιων της Αυστραλίας: του Πανεπιστημίου Δυτικής Αυστραλίας, του Πανεπιστήμιο Murdoch, του Πανεπιστημίου Curtin, και του Πανεπιστημίου Edith Cowan. Υπάρχει επίσης ένα ιδιωτικό πανεπιστήμιο, το Πανεπιστήμιο της Notre Dame (Αυστραλίας). Το Πανεπιστήμιο της Δυτικής Αυστραλίας (University of Western Australia - UWA) ιδρύθηκε το 1911. Είναι γνωστό ως ένα από τα κορυφαία ερευνητικά ιδρύματα της Αυστραλίας. Η μνημειώδες νεοκλασική αρχιτεκτονική του πανεπιστημίου το κάνει ένα ξεχωριστό τουριστικό προορισμό στην πόλη. Είναι το μοναδικό πανεπιστήμιο στην πολιτεία που αποτελεί μέλος της «Ομάδας των Οκτώ», ενός δικτύου των οκτώ μεγαλύτερων ιδρυμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης της Αυστραλίας, καθώς και ένα από τα 6 λεγόμενα «Πανεπιστήμια ψαμμίτη» της Αυστραλίας, ονομασία που έχει δοθεί στα παλαιότερα πανεπιστήμια της χώρας καθώς το κύριο υλικό με το οποίο είναι κατασκευασμένα είναι ο ψαμμίτης. Το Πανεπιστήμιο Curtin (Curtin University - γνωστό και ως Curtin University of Technology μέχρι το 2010) είναι το μεγαλύτερο σε φοιτητές πανεπιστήμιο της Δυτικής Αυστραλίας. Ήταν γνωστό, από την ίδρυσή του το 1966 μέχρι το 1986, ως «Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Δυτικής Αυστραλίας» (Western Australian Institute of Technology - WAIT). Το 1969 σε αυτό συγχωνεύθηκαν η Μεταλλευτική Σχολή Δυτικής Αυστραλίας, τη Γεωπονική Σχολή Muresk και τις σχολές φυσιοθεραπείας και εργοθεραπείας που λειτουργούσαν από το 1950 στο Shenton Park. Το πανεπιστήμιο Curtin έχει μια ραγδαία αυξανόμενη φήμη στον τομέα της έρευνας και είναι το μοναδικό πανεπιστήμιο της Δυτικής Αυστραλίας που έχει καταφέρει να παραχωρήσει διδακτορικό δίπλωμα επιπέδου χρυσού μεταλλίου AINSE, την υψηλότερη δυνατή αναγνώριση σε διδακτορικό επίπεδο στην επιστήμη και στη μηχανική στην Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία. Το Πανεπιστήμιο Murdoch (Murdoch University) ιδρύθηκε στη δεκαετία του 1970, και αποτελεί τη μεγαλύτερη πανεπιστημιούπολη της Αυστραλίας σε γεωγραφική έκταση (καταλαμβάνει 2,27 τετραγωνικά χιλιόμετρα). Ανάμεσα στα τμήματά του υπάρχει και η μόνη κτηνιατρική σχολή της Δυτικής Αυστραλίας. Το Πανεπιστήμιο Edith Cowan (Edith Cowan University) ιδρύθηκε στις αρχές του 1990 στη θέση του προϋπάρχοντος Κολεγίου Προχωρημένης Εκπαίδευσης Δυτικής Αυστραλίας (Western Australian College of Advanced Education - WACAE), το οποίο με τη σειρά του είχε ιδρυθεί το 1970 μετά από συγχώνευση των Κολεγίων Εκπαιδευτικών του Claremont, του Churchlands, και του Mount Lawley. Το πανεπιστήμιο αυτό έχει ενσωματώσει και την Ακαδημία Παραστατικών Τεχνών Δυτικής Αυστραλίας (Western Australian Academy of Performing Arts - WAAPA). Το ιδιωτικό Πανεπιστήμιο της Notre Dame Αυστραλίας (University of Notre Dame Australia) ιδρύθηκε το 1990 στο προάστιο του Περθ, Φρίμαντλ, ως ένα Καθολικό Πανεπιστήμιο. Παράρτημά του δημιουργήθηκε επίσης στο Σίδνεϊ. Η πανεπιστημιούπολη του Φρίμαντλ δημιουργήθηκε στο δυτικό άκρο του, αξιοποιώντας τα ιστορικά κτίρια του λιμανιού που χτίστηκαν τη δεκαετία του 1890, δίνοντας στο πανεπιστήμιο μια ατμόσφαιρα παλαιών Ευρωπαϊκών Πανεπιστημίων. Αν και έχει «στενούς δεσμούς» με το πανεπιστήμιο Notre Dame της Ινδιάνα των ΗΠΑ, αποτελούν ξεχωριστά όργανα. Στη Μητροπολιτική Περιοχή του Περθ υπάρχουν επίσης τέσσερα Κολέγια TAFE (Technical And Further Education) που παρέχουν επαγγελματική κατάρτισης και εκπαίδευση στον τομέα του εμπορίου. Στην Αυστραλία το πρόγραμμα TAFE ξεκίνησε ως ένα σύστημα για τεχνικές σχολές και κολέγια και τελικά, διαμορφώθηκε σε περιφερειακές σχολές. Οι τέσσερις σχολές που υπάρχουν στο Περθ είναι το Κεντρικό Ινστιτούτο Τεχνολογίας (Central Institute of Technology), το Ινστιτούτο Επιμόρφωσης Δυτικής Ακτής (West Coast Institute of Training), το Polytechnic West και το Challenger Institute of Technology. Μεταφορές Το Περθ διαθέτει ένα οδικό δίκτυο με τρεις κλειστούς αυτοκινητόδρομους ταχείας κυκλοφορίας (freeways) και εννέα μητροπολιτικούς αυτοκινητοδρόμους. Αντίθετα, δεν υπάρχουν δρόμοι με διόδια. Η σήραγγα Northbridge, μέρος του αυτοκινητοδρόμου ταχείας κυκλοφορίας Graham Farmer Freeway, αποτελεί τη μοναδική σημαντική οδική σήραγγα στο Περθ. Δημιουργήθηκε το 2000. Στα μέσα μαζικής μεταφοράς της Μητροπολιτικής Περιοχής του Περθ συμπεριλαμβάνονται τρένα, λεωφορεία και πορθμεία (στον ποταμό Σουάν). Συντονίζονται μέσω του συστήματος μαζικής μεταφοράς Transperth, που λειτουργεί υπό την Αρχή Μαζικών Μεταφορών της Δυτικής Αυστραλίας. Το Transperth συνδέεται με τις αγροτικές περιοχές που εξυπηρετούνται από ένα παρόμοιο σύστημα, το Transwa. Υπάρχουν 70 σιδηροδρομικοί σταθμοί και 15 σταθμοί λεωφορείων στη μητροπολιτική περιοχή. Επιπρόσθετα, το σιδηροδρομικό δίκτυο έχει επεκταθεί στα βόρεια και τα νότια προάστια της πόλης, μέσω του New MetroRail. Υπάρχουν επίσης γραμμές λεωφορείων και τρένων με μηδενικό εισιτήριο, γύρω από το κέντρο της πόλης («Ζώνη Ελεύθερης Διέλευσης»). Μέχρι το 1969 στην πόλη λειτουργούσε και γραμμή τραμ. Το σιδηροδρομικό σύστημα έχει υποστεί πρόσφατα σημαντικές αναπλάσεις, με μια νέα σιδηροδρομική γραμμή που κατασκευάστηκε μεταξύ του Περθ και του Μάντουραχ (Mandurah), διπλασιάζοντας το μήκος των σιδηροδρόμων του Περθ. Η σιδηροδρομική αυτή γραμμή άνοιξε στις 23 Δεκεμβρίου 2007. Πρόσφατες πρωτοβουλίες περιλαμβάνουν σταδιακή αντικατάσταση του στόλου των λεωφορείων και ένα νέο σύστημα έκδοσης ηλεκτρονικών εισιτηρίων. Μεταξύ του Περθ και του Σίδνεϊ λειτουργεί η σιδηροδρομική γραμμή Indian Pacific. Μέσω αυτής το Περθ συνδέεται επίσης με την Αδελαΐδα και το Καλγκούρλι, καθώς και με άλλες πόλεις της Δυτικής Αυστραλίας με συνδέσεις με σιδηροδρομικές γραμμές του συστήματος Transwa. Οι σιδηροδρομικές γραμμές εμπορευματικών μεταφορών καταλήγουν στον τερματικό σταθμό Kewdale Rail Terminal, 15 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά του κέντρου της πόλης. Το Περθ εξυπηρετείται από δύο αεροδρόμια. Το Αεροδρόμιο του Περθ (Perth Airport - IATA: PER, ICAO: YPPH) βρίσκεται στην ανατολική περιοχή της πόλης, νότια του Γκίλφορτ (Guildford). Είναι το μεγαλύτερο εμπορικό αεροδρόμιο της Δυτικής Αυστραλίας και εξυπηρετεί εγχώριες και διεθνείς πτήσεις, ενώ αποτελεί το τέταρτο πιο πολυσύχναστο αεροδρόμιο στην Αυστραλία και παίζει στρατηγικό ρόλο λόγω της θέσης του. Το Αεροδρόμιο Jandakot (Jandakot Airport - IATA: JAD, ICAO: YPJT) βρίσκεται στα νότια προάστια της πόλης. Ξεκίνησε τη λειτουργία του το 1963. Εξυπηρετεί τη γενική αεροπορία καθώς και πτήσεις τσάρτερ. Κύριος λιμένας του Περθ αποτελεί το επιβατικό λιμάνι του Φρίμαντλ, 19 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά των εκβολών του ποταμού Σουάν. Ένα δεύτερο λιμενικό συγκρότημα αναπτύσσεται στο Κόκμπερν Σάουντ (Cockburn Sound), κατά κύριο λόγο για την εξαγωγή γεωργικών προϊόντων. Παραπομπές Εξωτερικοί σύνδεσμοι City of Perth website Perth Forum Interactive Panorama: Perth Πανεπιστήμια του Περθ University of Western Australia Curtin University Murdoch University Edith Cowan University University of Notre Dame Australia Μεταφορές Perth Airport Jandakot Airport Transperth
649117	https://el.wikipedia.org/wiki/8%20%CE%BB%CE%AD%CE%BE%CE%B5%CE%B9%CF%82	8 λέξεις	Οι 8 λέξεις ήταν μια ελληνοκυπριακή καθημερινή δραματική τηλεοπτική σειρά παραγωγής 2019-2021, που δημιουργήθηκε από τη Βάνα Δημητρίου και προβαλλόταν από τον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ. Η σειρά αποτέλεσε ένα ερωτικό - κοινωνικό - πολιτικό θρίλερ με πρωταγωνιστικό ζευγάρι τον Ανδρέα Γεωργίου και την Ειρήνη Καραγιώργη (αρχικά) και την Ναταλία Κηρύκου (μεταγενέστερα) και παρουσίασε τον Οδυσσέα και Μιχαήλ Καλλέργη που αγαπούσαν την ίδια γυναίκα, και στο τέλος να την αφήσουν και οι δύο,τα αδέλφια τα βρίσκουν κι ο Οδυσσέας διαλέγει την βοηθό,καλύτερη του φίλη και manager του, Έρση Πολίτη (Ναταλία Κηρύκου). Το σενάριο της σειράς υπέγραψε η Βάνα Δημητρίου ενώ τη σκηνοθεσία επιμελούνται ο Ανδρέας Γεωργίου μαζί με τον Κώστα Αναγνωστόπουλο, τον Γιώργο Ευαγγέλου και τον Κωνσταντίνο Χριστοδουλίδη. Τη σκηνοθετική επιμέλεια της σειράς έχει ο Ανδρέας Γεωργίου, ενώ η εταιρία παραγωγής ήταν η Make it Productions του Κούλη Νικολάου. Τον Μάιο του 2019 οι τρεις δημιουργοί, Βάνα Δημητρίου-Ανδρέας Γεωργίου-Κούλλης Νικολάου, έβγαλαν στη δημοσιότητα το πρώτο τρέιλερ της σειράς. Τον Ιούνιο του ίδιου έτους έγινε γνωστό πως οι 8 Λέξεις αγοράστηκαν και πρόκειται να προβληθούν από τον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ στην Ελλάδα και τον τηλεοπτικό σταθμό Alpha Κύπρου στην Κύπρο. Το πρώτο επεισόδιο της σειράς προβλήθηκε την Κυριακή 8 Σεπτεμβρίου του 2019. Η προβολή της σειράς γινόταν καθημερινά Δευτέρα με Πέμπτη. Επισκόπηση σειράς Παραπομπές Ελληνικές τηλεοπτικές σειρές Τηλεοπτικές σειρές ΣΚΑΪ Τηλεοπτικές σειρές
372613	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%92%CE%84%20%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B7%CE%B3%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1%20%CF%80%CE%BF%CE%B4%CE%BF%CF%83%CF%86%CE%B1%CE%AF%CF%81%CE%BF%CF%85%20%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CF%8E%CE%BD%20%CE%9A%CF%8D%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%85%201987-88	Β΄ κατηγορία ποδοσφαίρου ανδρών Κύπρου 1987-88	Η Β΄ κατηγορία ποδοσφαίρου ανδρών Κύπρου 1987-88 ήταν η 33η έκδοση της Β΄ κατηγορίας ποδοσφαίρου της Κύπρου. Το πρωτάθλημα κέρδισε ο Κεραυνός Στροβόλου για 2η φορά στην ιστορία του. Σύστημα διεξαγωγής Στο πρωτάθλημα της Β΄ κατηγορίας 1987-88 συμμετείχαν 15 ομάδες. Όλες οι ομάδες αναμετρήθηκαν αναμεταξύ τους από δύο φορές, μία εντός και μία εκτός έδρας. Πρωταθλήτρια ανακηρύχτηκε η ομάδα που συγκέντρωσε τους περισσότερους βαθμούς. Οι δύο πρώτες ομάδες προβιβάστηκαν στο πρωτάθλημα Α΄ κατηγορίας 1988-89. Οι τρεις τελευταίες ομάδες υποβιβάστηκαν στο πρωτάθλημα Γ΄ κατηγορίας 1988-89. Σύστημα βαθμολόγησης Η νίκη βαθμολογείτο με 2 βαθμούς και η ισοπαλία με 1 βαθμό ενώ η ήττα δεν έδινε κανένα βαθμό. Αλλαγές σε σχέση με την περίοδο 1986-87 Ομάδες που δεν συμμετείχαν στο πρωτάθλημα Ομάδες που προήχθησαν στην Α΄ κατηγορία 1987-88 ΑΠΕΠ Λεμεσού Αναγέννηση Δερύνειας Ομάδες που διαβαθμίστηκαν στην Γ΄ κατηγορία 1987-88: Ορφέας Αθηένου Απόλλων Λυμπιών Ομάδες που συμμετείχαν στο πρωτάθλημα Ομάδες που διαβαθμίστηκαν από την Α΄ κατηγορία 1986-87 Ομόνοια Αραδίππου Ερμής Αραδίππου Ομάδες που προήχθησαν από την Γ΄ κατηγορία 1986-87: Ελπίδα Ξυλοφάγου Εθνικός Δευτεράς Βαθμολογία Η τελική βαθμολογία του πρωταθλήματος ήταν: Κανόνες βαθμολογίας: 1ος Βαθμοί, 2ος Διαφορά τερμάτων (τέρματα υπέρ-τέρματα κατά), 3ος Καλύτερη επίθεση. Παραπομπές Πηγές Δείτε επίσης Β΄ κατηγορία ποδοσφαίρου ανδρών Κύπρου Κύπελλο Κύπρου ποδοσφαίρου ανδρών 1987-88 Ποδόσφαιρο στην Κύπρο Σύστημα ποδοσφαιρικών πρωταθλημάτων Κύπρου Β΄ κατηγορία ποδοσφαίρου ανδρών Κύπρου Εγχώρια ποδοσφαιρικά πρωταθλήματα 1987-1988
374646	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CE%B5%CF%81%CF%8C%CF%82%20%CE%9D%CE%B1%CF%8C%CF%82%20%CE%95%CF%80%CE%B9%CF%83%CE%BA%CE%BF%CF%80%CE%AE%CF%82%20%CE%A4%CE%B5%CE%B3%CE%AD%CE%B1%CF%82	Ιερός Ναός Επισκοπής Τεγέας	Ο Ιερός Ναός της Επισκοπής Τεγέας βρίσκεται στην Τεγέα Αρκαδίας. Η διαρκής ανθρώπινη παρουσία αποδεικνύεται από ευρήματα αρχαϊκά, ελληνιστικά, ρωμαϊκά και βυζαντινά. Σώζονται επίσης υπολείμματα μεσαιωνικού κάστρου. Μέσα στο καταπράσινο πάρκο της Τεγέας, στον χώρο όπου βρισκόταν η αρχαία πόλη, δεσπόζει σήμερα ο ιερός ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου, γνωστός και ως Παλαιά Επισκοπή. Είναι κτισμένος επάνω στο κοίλο του αρχαίου θεάτρου, το οποίο οικοδομήθηκε με χορηγία του Αντιόχου του Επιφανούς, τον 2ο αιώνα π.Χ., και ερείπιά του φαίνονται κάτω από το ιερό του ναού. Τιμά εκτός από την Κοίμηση της Θεοτόκου, τον Άγιο Σπυρίδωνα και τη Ζωοδόχο Πηγή. Η πανήγυρης που γίνεται το Δεκαπενταύγουστο είναι η μεγαλύτερη της Πελοποννήσου. Η εικόνα της Θεομήτορος λιανεύεται μέσα στο πάρκο του Τεγεατικού συνδέσμου. Πρόκειται ουσιαστικά για έναν ανοιχτό τεράστιο αρχαιολογικό χώρο, σκιασμένο από τα υψηλά δέντρα. Η Τεγέα ήταν έδρα επισκοπής από τον 5ο αιώνα, όπως δείχνει η συμμετοχή του επισκόπου της, Ωφέλιμου, στη Δ΄ Οικουμενική Σύνοδο της Χαλκηδόνας, το 451. Στην περιοχή της Τεγέας, κοντά στην Επισκοπή, σώζεται βασιλική του 6ου αιώνα με θαυμάσια ψηφιδωτά, τα οποία απεικονίζουν τους μήνες του έτους και τους τέσσερις ποταμούς του Παραδείσου. Από τον 7ο αιώνα η Τεγέα μετονομάσθηκε σε Αμύκιον ή Νύκλιον και στους επόμενους αιώνες γνώρισε μεγάλη ακμή. Γύρω στο 1000 κτίστηκε ο ναός της Επισκοπής, που λειτούργησε για πολλά χρόνια. Μετά την παρακμή της Τεγέας και τις καταστροφές της από πολέμους και σεισμούς, ο ναός παρέμεινε ερειπωμένος μέχρι τον 19ο αιώνα. Η σημερινή εκκλησία αποκαταστάθηκε με δαπάνες του Τεγεατικού συνδέσμου το 1888, μιας και ο προϋπάρχων ναός είχε καταρρεύσει. Το έργο της αποκατάστασης ανέλαβε ο επιφανής Γερμανός αρχιτέκτονας Ερνέστος Τσίλλερ. Ο ναός αρχιτεκτονικά ανήκει στον λεγόμενο «μεταβατικό τύπο», δηλαδή στη μετάβαση από την παλαιοχριστιανική τρουλαία βασιλική στον μεσοβυζαντινό σταυροειδή εγγεγραμμένο ναό. Στην κάτοψη δίνει την εντύπωση τρίκλιτης βασιλικής, τα κλίτη της οποίας χωρίζονται με τοίχους. Στην τοιχοποιία του ναού έχουν χρησιμοποιηθεί πολυάριθμα αρχιτεκτονικά μέλη από κτίσματα της αρχαίας Τεγέας και από γειτονικά βυζαντινά οικοδομήματα. Το εσωτερικό του διακοσμείται με τοιχογραφίες της περιόδου 1935-1936, έργα του γνωστού ζωγράφου Αγήνορα Αστεριάδη. Μέχρι και το 1851 λάμβανε χώρα ένα ιδιότυπο έθος στον περιβάλλοντα χώρο, ένα πανηγύρι ονομαζόμενο του Κάλλους, που ήταν αφιερωμένο στα συνοικέσια. Πρόκειται για επιβίωση των ύστερων αρχαϊκών πρακτικών του ζευγαρώματος, γνωστών σε όλη την ελληνική επικράτεια. Πηγές Ιστοσελίδα traveltripolis, Δήμου Τρίπολης Παραπομπές Επισκοπη Τεγεα Δήμος Τρίπολης
186475	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%87%CE%BF%CE%BB%CE%AE%20%CF%84%CE%BF%CF%85%20%CE%A0%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CE%AF%CE%BF%CF%85%20%CE%A4%CE%AC%CF%86%CE%BF%CF%85%20%CF%83%CF%84%CE%BF%20%CE%A6%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%81%CE%B9	Σχολή του Παναγίου Τάφου στο Φανάρι	Η Σχολή του Παναγίου Τάφου στο Φανάρι (ή εν Φαναρίω Σχολή του Παναγίου Τάφου) ήταν ελληνικό εκπαιδευτικό ίδρυμα του 19ου αιώνα. Ιστορική αναδρομή Ιδρύθηκε στο Αγιοταφικό Μετόχιο του Παναγίου Τάφου και περιελάμβανε ένα Ελληνικό Σχολείο αρρένων και ένα Παρθεναγωγείο. Στο Ελληνικό Σχολείο των αρρένων φοιτούσαν περί τα σαράντα παιδιά της ενορίας. Το εκπαιδευτικό σύστημα ήταν τριετές και τα παιδιά, εκτός από τα Ελληνικά και τα βοηθητικά μαθήματα, διδάσκονταν και την Γαλλική γλώσσα. Τα μαθήματα του Παρθεναγωγείο διαιρούντο στα Αλληλοδιδακτικά και στα Ελληνικά. Είχε χωρητικότητα 340 κοριτσιών και ακολουθούσε δεκαετές εκπαιδευτικό σύστημα στα Αλληλοδιδακτικά και τριετές στα Ελληνικά μαθήματα. Η σχολή διέθετε βιβλιοθήκη που ήταν καταρτισμένη με 2441 βιβλία, από τα οποία 490 ήταν χειρόγραφα. Πηγές Εκπαίδευση στην Κωνσταντινούπολη Ελληνικά σχολεία
257832	https://el.wikipedia.org/wiki/Crunk%20Juice	Crunk Juice	Το Crunk Juice είναι το έκτο στούντιο άλμπουμ των Αμερικανών καλλιτεχνών Lil Jon & the East Side Boyz, που κυκλοφόρησε στις 16 Νοεμβρίου του 2004, στις TVT/BME. Η παραγωγή έγινε από τον ίδιο τον Lil Jon, ο οποίος επίσης συνεργάστηκε με την εκτελεστική παραγωγή, δίπλα στους Bryan Leach, Rob McDowell, Emperor Searcy, Vince Phillips, και την παραγωγή από τους Lil Jay του Crime Mob, DJ Flexx, Scotty Beats, Pharrell και Hugo της The Neptunes, και Rick Rubin. Το άλμπουμ περιέχει πολλές συνεργασίες από ράπερ και τραγουδιστές, όπως οι Ludacris, Ice Cube, Usher, Bun B από τους UGK, Jadakiss, Nas, T.I., τους Ying Yang Twins και Pharrell μεταξύ άλλων. Υπάρχει μία κομμένη και πιεσμένη έκδοση του άλμπουμ που έγινε από τον DJ Michael "5000" Watts. Το επόμενο σόλο άλμπουμ του Lil Jon, το Crunk Rock του 2010, δεν εμφανίζεται με τους East Side Boyz. Track Listing Άλμπουμ Επιβεβαιώθηκε από την Disco GS. Κομμάτι 6, περιέχει απόσπασμα από το remix του "Sippin' & Spinnin' [Remix]", ερμηνεύεται από τους Gangsta Boo, Playa Fly και Bun B. Κομμάτι 10, περιέχει απόσπασμα από τα "Mandatory Suicide" και "Raining Blood", ερμηνεύονται από τους Slayer. Κομμάτι 12, περιέχει απόσπασμα από το "Lovers and Friends", ερμηνεύεται από τον Michael Sterling. Κομμάτι 17, περιέχει απόσπασμα του "Tonite", ερμηνεύεται από τους Kleeer. Πρόωρες πιέσεις αυτού του άλμπουμ πίστωσαν εσφαλμένα τον Fat Joe (και όχι τον Jadakiss) ως έναν από τους ράπερ στο "The Grand Finale." Bonus remix disc Επιβεβαιώθηκε από την Artist Direct. DVD Επιβεβαιώθηκε από την Artist Direct. Προσωπικό Επιβεβαιώθηκε από την Artist Direct. Ερμηνευτές Κύριοι ερμηνευτές Lil Jon The East Side Boyz: Big Sam και Lil' Bo Featured guest Bo Hagon Lil Scrappy Ice Cube Gangsta Boo Trillville Jazze Pha Pimpin' Ken, 8Ball & MJG: 8Ball και MJG Usher Ludacris Oobie DJ Flexx R. Kelly Nate Dogg Suga Free Snoop Dogg Ying Yang Twins: Kaine και D-Roc Pharrell (Pharrell Williams) Bun B Jadakiss Nas T.I. Elephant Man Lady Saw Pitbull Daddy Yankee Terror Squad: Fat Joe, Cool & Dre, DJ Khaled, K.A.R., Armageddon, Tony Sunshine Ma$e Eminem Trick Daddy Twista N.O.R.E. Bad Brains Παραγωγή Κύρια παραγωγή Jonathan "Lil Jon" Smith Rick Rubin DJ Flexx The Neptunes Scotty Beats Crime Mob\|Lil Jay Εκτελεστική παραγωγή Jonathan "Lil Jon" Smith Bryan Leach Rob McDowell Emperor Searcy Vince Phillips Τεχνικά Μηχανικοί Chris Steinmetz DJ Flexx Josh Butler Andrew Coleman Abel Garibaldi Wassim Zreik Ian Mereness Mark Vinten Chris Carmouche Jason Lader Brian Sumner Gary Fly Assistant Stephen Georgiafandis Paolo Sheehy John Frye Warren Bletcher (as.) Επιτηρητές Greg "Frosty" Smith John Frye Εκποίηση αποσπασμάτων Danny Zook Μίξη και mastering Jonathan "Lil Jon" Smith Andrew Scheps Scotty Beats Jason Lader John Frye Warren Bletcher (as.) Gary Fly Assistant (as.) Michael Watts (Remixing, μόνο Chopped & Screwed Version) Tom Coyne (mas.) Ενοργάνωση Κιθάρες: Craig Love Πλήκτρα: L-Roc, Scott Storch Μπάσσο: LaMarquis Mark Jefferson Σχεδιασμός και φωτογραφία Σχέδιο: Benjamin Wheelock Φωτογραφία: Michael Blackwell Chart θέσεις Άλμπουμ Σινγκλ Το "Real Nigga Roll Call" του Ηνωμένου Βασίλειου χαρτογραφήθηκε ως "Roll Call" μαζί με το "What U Gon' Do" ως ένα διπλό σινγκλ. Υποσημειώσεις Εξωτερικοί σύνδεσμοι Lovers & Friends: The Softer Side Of Crunk Δισκογραφία του Lil Jon
192918	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%81%CF%87%CE%AD%CE%BB%CE%B1%CE%BF%CF%82	Αρχέλαος	Αρχέλαος είναι ένα αρχαίο ελληνικό ανδρικό όνομα. Ετυμολογικά προέρχεται από τη σύνθεση των λέξεων «αρχή» και «λαός» και σημαίνει «εκείνος που ηγείται του λαού» — βλ. Αρχέλαος (όνομα). Το λήμμα αυτό μπορεί να σχετίζεται με κάποιο από τα παρακάτω: Μυθικά πρόσωπα Αρχέλαος του Ηρακλή (μυθολογία), γιος του Ηρακλή. Αρχέλαος του Ηλεκτρίωνα (μυθολογία), γιος του Ηλεκτρίωνα και της Αναξώς. Αρχέλαος του Αιγύπτου (μυθολογία), γιος του Αιγύπτου. Αρχέλαος του Τημένους (μυθολογία), γιος του Τημένους. Βασιλείς Αρχέλαος Α΄ της Μακεδονίας, που κυβέρνησε κατά την περίοδο 413 - 399 π.Χ. Αρχέλαος Β΄ της Μακεδονίας, που κυβέρνησε κατά την περίοδο 396 - 393 π.Χ. Αρχέλαος της Καππαδοκίας, που κυβέρνησε κατά την περίοδο 36 π.Χ. - 17 μ.Χ. Αρχέλαος ο Λακεδαιμόνιος, μέλος της Οικογένειας των Αγιαδών που κυβέρνησε κατά τον 9ο αιώνα π.Χ. Αρχέλαος της Αιγύπτου, σύντροφος της Βερενίκης Δ΄ της Αιγύπτου (1ος αιώνας π.Χ.) Ηρώδης Αρχέλαος, εθνάρχης της Σαμαρείας, της Ιουδαίας και της Ιδουμαίας κατά την περίοδο 4 π.Χ. - 6 μ.Χ. Άλλα ιστορικά πρόσωπα Αρχέλαος ο Αθηναίος, φιλόσοφος, μαθητής του Αναξαγόρα (5ος αιώνας π.Χ.) Αρχέλαος (επιγραμματοποιός), αρχαίος έλληνας επιγραμματοποιός. Αρχέλαος (χορευτής), ευνοούμενος του Αντιόχου Β΄ της Συρίας (3ος αιώνας π.Χ.) Αρχέλαος (Αθηναίος Άρχων), κατείχε το αξίωμα το 222 π.Χ. Αρχέλαος (στρατηγός Γονατά), διοικητής των μακεδονικών δυνάμεων στην Κόρινθο (3ος αιώνας π.Χ.) Αρχέλαος (στρατηγός Μιθριδάτη), που πολέμησε στον Πρώτο και τον Τρίτο Μιθριδατικό Πόλεμο (1ος αιώνας π.Χ.) Αρχέλαος (γλύπτης), καταγόμενος από την Αρχαία Πριήνη. Αρχέλαος (αρπιστής), καταγόμενος από τη Μίλητο. Αρχέλαος (ποιητής), καταγόμενος από τη Χερσόνησο. Αρχέλαος (ιερέας), υπηρέτης του Κάρνειου Απόλλωνα στη Σικυώνα. Αρχέλαος (μάρτυρας), ιεροδιάκονος άγιος του 3ου αιώνα. Αρχέλαος Αντώναρος, σύγχρονος γελοιογράφος (1921-1998). Αθλητικοί σύλλογοι Γ.Α.Σ. Αρχέλαος Κατερίνης, έτος ίδρυσης 1956. Σ.Φ.Κ. Πιερικός Αρχέλαος, έτος ίδρυσης 2008. Διάφορα Αρχέλαος (τραγωδία), έργο του Ευριπίδη. Αποσαφηνίσεις ονομάτων
641786	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%BB%CE%AC%CF%84%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CF%82%20%CE%A0%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%B1%CE%BC%CF%80%CF%85%CE%BB%CE%AF%CF%89%CE%BD%20%CE%91%CE%B9%CF%84%CF%89%CE%BB%CE%BF%CE%B1%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%BD%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B1%CF%82	Πλάτανος Παρακαμπυλίων Αιτωλοακαρνανίας	Για οικισμούς με το ίδιο όνομα δείτε το λήμμα: Πλάτανος (αποσαφήνιση) Ο Πλάτανος Παρακαμπυλίων είναι ημιορεινό χωριό στην Περιφερειακή Ενότητα Αιτωλοακαρνανίας με υψόμετρο 404 μέτρα, το οποίο βρίσκεται σε απόσταση 32,5 χλμ. Β.-ΒΑ. από το Αγρίνιο. Αναφέρεται ως οικισμός για πρώτη φορά το 1991 να απογράφεται στην τότε κοινότητα Αμπελίων. Σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης μαζί με τα Αμπέλια, τις Αυλακιές, τα Δροσινιάτικα, την Κράψη, το Βαϊνάρι και τον Σταυρό αποτελούν την τοπική κοινότητα Αμπελίων που υπάγεται στη δημοτική ενότητα Παρακαμπυλίων του δήμου Αγρινίου και σύμφωνα με την απογραφή 2011 έχει 16 μόνιμους κατοίκους. Σημείωση Στην Αιτωλοακαρνανία υπάρχουν οι συνώνυμοι οικισμοί: Πλάτανος Ναυπακτίας και Πλάτανος Αγρινίου. Παραπομπές Χωριά του νομού Αιτωλοακαρνανίας Δήμος Αγρινίου
491949	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9F%20%CE%BA%CF%8D%CE%BA%CE%BB%CE%BF%CF%82%20%CF%84%CF%89%CE%BD%20%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BC%CE%BD%CE%AE%CF%83%CE%B5%CF%89%CE%BD	Ο κύκλος των αναμνήσεων	Ο κύκλος των αναμνήσεων (πρωτότυπος τίτλος: The Railway Man) είναι ταινία του 2013 βρετανικής και αυστραλιανής παραγωγής. Η σκηνοθεσία είναι του Τζόναθαν Τεπλίτσκι και το σενάριο είναι βασισμένο στην αυτοβιογραφία του Έρικ Λόμαξ, Άγγλου βετεράνου του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Πλοκή Αγγλία, δεκαετία του '80. Ο Έρικ Λόμαξ είναι ένας Άγγλος βετεράνος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, που ασχολείται με τα τρένα. Μία μέρα, καθώς ταξιδεύει με ένα τρένο, γνωρίζει την Πάτι, την οποία ερωτεύεται, και λίγο καιρό αργότερα γίνεται σύζυγός του. Κατά τη διάρκεια του γάμου τους, ο Έρικ αρκετές φορές φέρεται αλλοπρόσαλλα, ξυπνάει μέσα στη νύχτα και δείχνει ότι έχει ένα μυστικό που κρύβει. Η Πάτι, μη μπορώντας να μάθει το έχει συμβεί στον Έρικ, απευθύνεται στον φίλο του και συμπολεμιστή του Φίνλεϊ, ο οποίος της λέει ότι ο Έρικ έχει βασανιστεί στην Ταϊλάνδη από έναν Ιάπωνα της στρατιωτικής αστυνομίας, τον Τακάσι Ναγκάσε, κατά τη διάρκεια της αιχμαλωσίας του στο στρατόπεδο εργασίας που δούλευαν οι Άγγλοι στρατιώτες για τη δημιουργία σιδηροδρομικών γραμμών. Ο Έρικ βασανίστηκε επειδή αποκάλυψε πως εκείνος ήταν υπεύθυνος για την κατασκευή ραδιοφώνου, προκειμένου να ακούν οι Άγγλοι στρατιώτες BBC. Ο Φίνλεϊ πληροφορεί τον Έρικ, πως ο υπεύθυνος για τους βασανισμούς του ζει και δουλεύει στην Ταϊλάνδη στη σιδηροδρομική γραμμή ως ξεναγός. Ο Φίνλεϊ λέει στον Έρικ πως πρέπει να πάει να τον βρει για να τον εκδικηθεί. Λίγο αργότερα, ο Φίνλεϊ αυτοκτονεί, μη μπορώντας να αντέξει τα βιώματα που είχε και αυτός από τον πόλεμο. Ο Λόμαξ ταξιδεύει στην Ιαπωνία και βρίσκει τον Ναγκάσε να δουλεύει στη σιδηροδρομική γραμμή. Μετά το τέλος της δουλειάς του, τον απειλεί και του λέει πως θα τον σκοτώσει. Ο Ναγκάσε του λέει πως τότε γλίτωσε την καταδίκη, παρ' όλο που ήταν εγκληματίας πολέμου, καθώς δήλωσε ψευδώς πως στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο δούλευε ως διερμηνέας, εκμεταλλευόμενος το γεγονός πως ήταν ο μόνος Ιάπωνας στρατιώτης στο στρατόπεδο εργασίας που ήξερε αγγλικά. Ο Έρικ τελικά δεν μπορεί να σκοτώσει τον Ναγκάσε και γυρνά στην πατρίδα του και λαμβάνει ένα γράμμα από τον Ναγκάσε, στο οποίο του ζητά συγγνώμη. Ο Έρικ πηγαίνει ξανά στην Ταϊλάνδη, αυτή τη φορά μαζί με την Πάτι, και συναντά ξανά στον Ναγκάσε. Του δίνει ένα γράμμα, στο οποίο του λέει πως τον συγχωρεί. Οι δυο τους παρέμειναν φίλοι μέχρι το τέλος της ζωής τους. Διανομή Παραπομπές Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επίσημη ιστοσελίδα Η ταινία στην IMDb Βρετανικές ταινίες Αυστραλιανές ταινίες Αγγλόφωνες ταινίες Ιαπωνόφωνες ταινίες Ταινίες Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου Ταινίες που αφορούν την εκδίκηση Ταινίες του 2013 Βρετανικές πολεμικές δραματικές ταινίες Ταινίες βασισμένες σε βιογραφίες Ταινίες γυρισμένες στην Αυστραλία Αυστραλιανές δραματικές ταινίες Δραματικές ταινίες βασισμένες σε πραγματικά γεγονότα Ταινίες βασισμένες σε πραγματικά γεγονότα (Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος) Ταινίες γυρισμένες στη Σκωτία Ταινίες γυρισμένες στην Ταϊλάνδη
734457	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%BB%CE%AC%CF%84%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CF%82%20%CE%9B%CE%AC%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%B1%CF%82	Πλάτανος Λάρισας	Ο Πλάτανος είναι οικισμός της Περιφερειακής Ενότητας Λάρισας, στην Περιφέρεια Θεσσαλίας. Διοικητικά ανήκει στην Κοινότητα Καλλιθέας Φαρσάλων, της Δημοτικής Ενότητας Ναρθακίου και υπάγεται στον Δήμο Φαρσάλων. Γεωγραφικές πληροφορίες Ο Πλάτανος Λάρισας βρίσκετται σε υψόμετρο 329 μέτρων και έχει πληθυσμό 10 κατοίκων, σύμφωνα με την Απογραφή του 2011. Ως το 1940 ονομαζόταν Τσακερλί και μέχρι το 1957, Ισακερλίον. Διοικητικές μεταβολές Διοικητικές μεταβολές οικισμών - Πλάτανος Λάρισας (Ισακερλίον Λάρισας, Τσακερλί Λάρισας) (Ε.Ε.Τ.Α.Α.). Παραπομπές Χωριά του νομού Λάρισας Δήμος Φαρσάλων
448591	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%AE%20%CE%95%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B7	Ιουλιανή Επανάσταση	Η Γαλλική Επανάσταση του 1830, επίσης γνωστή ως η Ιουλιανή Επανάσταση, Δεύτερη Γαλλική Επανάσταση ή Trois Glorieuses στα γαλλικά, έφερε την ανατροπή του βασιλιά Καρόλου Ι΄, του Γάλλου Βουρβόνου μονάρχη, και την άνοδο του ξαδέλφου του Λουδοβίκου-Φιλίππου, Δούκα της Ορλεάνης, ο οποίος με τη σειρά του θα ανατρεπόταν, μετά από 18 επισφαλή χρόνια στον θρόνο. Σηματοδότησε τη στροφή από μία συνταγματική μοναρχία, την Παλινόρθωση των Βουρβόνων, σε μια άλλη, την Ιουλιανή Μοναρχία, τη μετάβαση της εξουσίας από τον Οίκο των Βουρβόνων σε ένα παρακλάδι του, τον Οίκο της Ορλεάνης, και την αντικατάσταση της αρχής της κληρονομικής εξουσίας από τη λαϊκή κυριαρχία. Οι υποστηρικτές των Βουρβόνων ονομάζονταν Νομιμόφρονες, και οι υποστηρικτές του Λουδοβίκου-Φιλίππου Ορλεανιστές. Ιστορικό Στις 16 Σεπτεμβρίου 1824, ο Κάρολος Ι΄ ανέβηκε στον θρόνο της Γαλλίας. Ήταν ο νεότερος αδελφός του Λουδοβίκου ΙΗ΄, ο οποίος, μετά την ήττα του Ναπολέοντα, και με συμφωνία των Συμμαχικών Δυνάμεων είχε εγκατασταθεί ως Βασιλιάς της Γαλλίας. Το γεγονός ότι τόσο ο Λουδοβίκος όσο και Κάρολος κυβερνούσαν με βάση το κληρονομικό δικαίωμα και όχι τη λαϊκή συναίνεση ήταν η πρώτη από τις δύο αφορμές για τις Les Trois Glorieuses, τις «Τρεις ένδοξες μέρες" της Ιουλιανής Επανάστασης. Μετά την παραίτηση του Ναπολέοντα το 1814, η ηπειρωτική Ευρώπη, και ιδίως η Γαλλία, ήταν σε κατάσταση αταξίας. Το Συνέδριο της Βιέννης συγκλήθηκε για να αναδιατυπώσει τον πολιτικό χάρτη της ηπείρου. Αν και υπήρχαν πολλές ευρωπαϊκές χώρες που συμμετείχαν στο συνέδριο, υπήρχαν τέσσερις μεγάλες δυνάμεις που έλεγχαν τη διαδικασία λήψης αποφάσεων: το Ηνωμένο Βασίλειο, εκπροσωπούμενο από τον Υπουργό Εξωτερικών Υποκόμη Κάσλρη, η Αυστρία, εκπροσωπούμενη από τον επικεφαλής υπουργό (και πρόεδρο του συνεδρίου) Κλέμενς φον Μέττερνιχ, η Ρωσία, εκπροσωπούμενη από τον αυτοκράτορα Αλέξανδρο Α΄, και η Πρωσία, εκπροσωπούμενη από τον βασιλιά Φρειδερίκο Γουλιέλμο Γ΄. Ένα άλλο πολύ ισχυρό πρόσωπο στο συνέδριο ήταν ο Σαρλ-Μωρίς ντε Ταλλεϋράν, ένας Γάλλος διπλωμάτης του Ναπολέοντα. Παρά το γεγονός ότι η Γαλλία θεωρήθηκε εχθρικό κράτος, στον Ταλλεϋράνδο επετράπη να παρακολουθήσει το συνέδριο, γιατί ισχυρίστηκε ότι είχε συνεργαστεί με τον Ναπολέοντα μόνο υπό πίεση. Ο Ταλλεϋράνδο πρότεινε ότι η Ευρώπη πρέπει να αποκατασταθεί στα "νόμιμα" (δηλαδή προ-Ναπολέοντα) σύνορα και κυβερνήσεις, ένα σχέδιο που, με ορισμένες αλλαγές, έγινε δεκτό από τα μέλη του Συνεδρίου. Η Γαλλία επέστρεψε στα σύνορά της του 1789 και ο Οίκος των Βουρβόνων, που είχε καθαιρεθεί από την Επανάσταση, παλινορθώθηκε στον θρόνο. Το Συνέδριο, ωστόσο ανάγκασε τον Φίλιππο για τη χορήγηση της Charte constitutionnelle française, το Γαλλικό Σύνταγμα αλλιώς γνωστό ως La Charte. Το έγγραφο αυτό ήταν η δεύτερη σκανδάλη της Ιουλιανής Επανάστασης. Βασιλεία Καρόλου Ι΄ Στις 16 Σεπτεμβρίου 1824, μετά από μια παρατεταμένη ασθένεια αρκετών μηνών, ο 69χρονος Λουδοβίκος ΙΗ΄ πέθανε άτεκνος. Ως εκ τούτου, ο νεώτερος αδελφός του, ο Κάρολος, ηλικίας 66 ετών, κληρονόμησε τον θρόνο της Γαλλίας. Στις 27 Σεπτεμβρίου ο Κάρολος Ι΄ όπως ήταν γνωστός πλέον, έκανε την κρατική είσοδό του στο Παρίσι με λαϊκή αναγνώριση. Κατά τη διάρκεια της τελετής, ενώ παρουσιάζε στον βασιλιά τα κλειδιά της πόλης, ο Κόμης ντε Σαμπρόλ, Νομάρχης του Σηκουάνα, δήλωσε: «Περήφανο να διαθέτει τον νέο βασιλιά του, το Παρίσι μπορεί να φιλοδοξεί να γίνει η βασίλισσα των πόλεων με το μεγαλείο του, καθώς οι άνθρωποι της φιλοδοξούν να είναι πάνω από όλα στην πίστη του, την αφοσίωσή του και την αγάπη του.» Αλλά οκτώ μήνες αργότερα, στη διάθεση της πρωτεύουσας είχε επιδεινωθεί σημαντικά η γνώμη της για τον νέο βασιλιά. Τα αίτια αυτής της δραματικής μεταστροφής της κοινής γνώμης ήταν πολλά, αλλά τα κύρια δύο ήταν τα εξής: Η επιβολή της θανατικής ποινής για όσους βεβηλώνουν τη Θεία Ευχαριστία. Οι διατάξεις για οικονομικές αποζημιώσεις για περιουσίες που είχαν κατασχεθεί από την Επανάσταση του 1789 και την Πρώτη αυτοκρατορία του Ναπολέοντα. Αυτές οι αποζημιώσεις έπρεπε να καταβληθεί σε οποιονδήποτε, είτε ευγενή ή μη-ευγενή, που είχε χαρακτηριστεί "εχθρός της Επανάστασης." Οι επικριτές για το πρώτο κατηγόρησαν τον βασιλιά και τη νέα κυβέρνησή του ότι υποθάλπει την Καθολική Εκκλησία, και με τον τρόπο αυτό παραβιάζει τις εγγυήσεις της ισότητας των θρησκευτικών πεποιθήσεων, όπως ορίζεται στη La Charte. Το δεύτερο θέμα, αυτό των χρηματοοικονομικών αποζημιώσεων, ήταν πολύ πιο ευκαιριακό από το πρώτο. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι μετά την αποκατάσταση της μοναρχίας, υπήρξαν αιτήματα από όλες τις ομάδες να λύσουν τα θέματα της ιδιοκτησίας, να μειώσουν, αν όχι να εξαλειφθούν, οι αβεβαιότητες στην αγορά ακινήτων, τόσο στο Παρίσι όσο και στην υπόλοιπη Γαλλία. Αλλά και τους αντιπάλους, πολλοί από τους οποίους ήταν απογοητευμένοι Βοναπαρτιστές, ξεκίνησαν μια εκστρατεία ψιθύρων ότι ο Κάρολος Ι΄ πρότεινε αυτό μόνο προκειμένου να ντροπιάσει όσους δεν είχαν μεταναστεύσει. Και τα δύο μέτρα, όπως ισχυρίζονταν, δεν ήταν τίποτα περισσότερο από έξυπνα τεχνάσματα με στόχο να φέρουν την καταστροφή της La Charte. Μέχρι αυτή τη στιγμή, χάρη στην αύξηση της δημοτικότητας της Charte constitutionnelle και της Βουλή των Αντιπροσώπων στον λαό του Παρισιού, η σχέση του βασιλιά με την ελίτ - τόσο των υποστηρικτών των Βουρβόνων όσο και της αντιπολίτευσης προς τους Βουρβόνους - παρέμεινε σταθερή. Αυτό, επίσης, ήταν έτοιμο να αλλάξει. Στις 12 Απριλίου, με ώθηση τόσο την πραγματική πεποίθηση όσο και το πνεύμα της ανεξαρτησίας, η Βουλή των Αντιπροσώπων απέρριψε κατηγορηματικά την πρόταση της κυβέρνησης να αλλάξει τους νόμους κληρονομικότητας. Η δημοφιλής εφημερίδα Le Constitutionnel χαρακτήρισε αυτή την άρνηση "μια νίκη κατά των δυνάμεων των αντεπαναστατών και της αντίδρασης.» Η δημοτικότητα της Βουλής των Λόρδων και της Βουλής των Αντιπροσώπων εκτινάχθηκε στα ύψη, και η δημοτικότητα του βασιλιά και της κυβέρνησής του του έπεσε. Αυτό έγινε ολοφάνερο όταν στις 16 Απριλίου 1827 κατά την επιθεώρηση της Βασιλικής Φρουράς στο Πεδίο του Άρεως, ο βασιλιάς έγινε δεκτός με παγωμένη σιωπή, ενώ πολλοί από τους θεατές αρνήθηκαν ακόμα και να βγάλουν τα καπέλα τους. Ο Κάρολος Ι΄ "είπε αργότερα [στον ξάδελφό του] Ορλεάνη ότι, «αν και οι περισσότεροι άνθρωποι που ήταν παρόντες δεν ήταν πολύ εχθρικοί, μερικοί κοιτούσαν μερικές φορές με τρομερές εκφράσεις»." Λόγω του ό, τι θεωρήθηκε να αυξάνεται, αμείλικτη, και όλο και περισσότερο καυστική κριτική κατά της κυβέρνησης και της Εκκλησία, η κυβέρνηση του Καρόλου Ι΄ εισήγαγε στη Βουλή των Αντιπροσώπων πρόταση νόμου για σύσφιξη της λογοκρισίας, ιδίως σε σχέση με τις εφημερίδες. Η Βουλή, από την πλευρά της, αντιτάχθηκε τόσο βίαια που η ταπεινωμένη κυβέρνηση δεν είχε άλλη επιλογή παρά να αποσύρει τις προτάσεις της. Στις 17 Μαρτίου 1830 η πλειοψηφία στη Βουλή των Αντιπροσώπων έκανε τη Διακήρυξη των 221 (πρόταση μομφής) εναντίον του βασιλιά και της κυβέρνησης του Πολινιάκ. Την επόμενη μέρα, ο Κάρολος διέλυσε το κοινοβούλιο, και στη συνέχεια θορύβησε την αντιπολίτευσης των Βουρβόνων καθυστερώντας τις εκλογές για δύο μήνες. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι φιλελεύθεροι υπερασπίστηκαν τους «221» ως δημοφιλείς ήρωες, ενώ η κυβέρνηση αγωνίστηκε να κερδίσει υποστήριξη σε όλη τη χώρα καθώς νομάρχες σκορπίζονταν γύρω από τα διαμερίσματα της Γαλλίας. Οι εκλογές που ακολούθησαν έφεραν συντριπτική πλειοψηφία, ανατρέποντας έτσι την κυβέρνηση. Αυτό ήρθε μετά από ένα άλλο γεγονός: με την αιτιολογία ότι είχε συμπεριφερθεί με προσβλητικό τρόπο προς το στέμμα, στις 30 Απριλίου ο βασιλιάς διέλυσε απότομα την Εθνική Φρουρά του Παρισιού, μια εθελοντική ομάδα πολιτών και ένα συνεχώς αξιόπιστο σύνδεσμο μεταξύ της μοναρχίας και του λαού. Ακόμη και ψύχραιμοι εκφράστηκαν με αποτροπιασμό: "θα προτιμούσα να μου κόψουν το κεφάλι", έγραψε ένας ευγενής από τη Ρηνανία όταν άκουσε την είδηση, "από το να έχω συμβουλεύσει για μια τέτοια πράξη: το μόνο άλλο μέτρο που απαιτείται για να προκαλέσει μια επανάσταση είναι η λογοκρισία." Αυτό συνέβη τον Ιούλιο του 1830 όπου, την Κυριακή 25 Ιουλίου ο Κάρολος Ι΄ υπέγραψε τα Ιουλιανά Διατάγματα. Αυτά, μεταξύ άλλων μέτρων, ανέστειλαν την ελευθερία του Τύπου, διέλυαν τη νεοεκλεγείσα Βουλή των Αντιπροσώπων και απέκλειαν την εμπορική μεσαία τάξη από μελλοντικές εκλογές. Τη Δευτέρα 26 Ιουλίου δημοσιεύθηκαν στην κορυφαία συντηρητική εφημερίδα στο Παρίσι, Le Moniteur. Την Τρίτη 27 Ιουλίου, ξεκίνησε η επανάσταση και το τέλος της μοναρχίας των Βουρβόνων. Οι τρεις ένδοξες μέρες Δευτέρα, 26 Ιουλίου 1830 Ήταν ένα ζεστό, ξηρό καλοκαίρι, ωθώντας εκείνους που μπορούσαν να φύγουν από το Παρίσι για την επαρχία. Οι περισσότεροι επιχειρηματίες δεν μπορούσαν, και έτσι ήταν μεταξύ των πρώτων που έμαθαν για τα διατάγματα, με τα οποία τους απαγορεύθηκε από θέτουν υποψηφιότητα για τη Βουλή των Αντιπροσώπων, η συμμετοχή στην οποία ήταν εκ των ων ουκ άνευ όσων αποζητούσαν το απόλυτο κοινωνικό γόητρο. Σε ένδειξη διαμαρτυρίας, τα μέλη του Χρηματιστηρίου αρνήθηκαν να δανείσουν χρήματα, και ιδιοκτήτες επιχειρήσεων έκλεισαν τα εργοστάσιά τους. Οι εργαζόμενοι ανοργάνωτα βγήκαν στον δρόμο για να φροντίσουν τον εαυτό τους. Η ανεργία, η οποία είχε αρχίσει να αυξάνεται από τις αρχές του καλοκαιριού, εκτοξεύθηκε. "Ως εκ τούτου, μεγάλος αριθμός των εργαζομένων ... δεν είχε τίποτα να κάνει, εκτός από το να διαμαρτύρεται". Ενώ οι εφημερίδες, όπως η Journal des débats, Le Moniteur και η Le Constitutionnel είχαν ήδη παύσει την έκδοσή τους, σύμφωνα με τον νέο νόμο, σχεδόν 50 δημοσιογράφοι από μια ντουζίνα εφημερίδες της πόλης συναντήθηκαν στα γραφεία της Le National. Εκεί υπέγραψαν συλλογική διαμαρτυρία, και ορκίστηκαν ότι οι εφημερίδες τους θα συνεχίσουν να λειτουργούν. Εκείνο το βράδυ, όταν η αστυνομία εισέβαλε σε ένα τυπογραφείο εφημερίδων και τα κατάσχεσε λαθραίες εφημερίδες, την υποδέχτηκε με ένας βαρύς, άνεργος όχλος φωνάζοντας οργισμένα, "À bas les Bourbons!" (Κάτω οι Βουρβόνοι!) "Vive la Charte!» (Ζήτω η Χάρτα!). Ο Αρμάν Καρέλ, ένας δημοσιογράφος, έγραψε στην έκδοση της επόμενης ημέρας της Le National: Η Γαλλία ... πέφτει πίσω στην επανάσταση με τις ενέργειες της ίδιας της κυβέρνησης ... το καθεστώς της νομιμότητας διακόπτεται τώρα, αυτό της βίας έχει αρχίσει ... στην κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε τώρα η υπακοή έχει πάψει να αποτελεί καθήκον. .. Για τη Γαλλία είναι το να κριθεί ο βαθμός στον οποίο θα πρέπει να επεκταθεί το επίπεδο της δικής της αντίστασης. Παρά τη δημόσια οργή για την αστυνομική επιδρομή, ο Jean-Henri-Claude Magin, διευθυντής αστυνομίας στο Παρίσι έγραψε εκείνο το βράδυ, «... η πιο τέλεια ηρεμία συνεχίζει να βασιλεύει σε όλα τα σημεία της πρωτεύουσας. Δεν υπάρχει περίπτωση άξια προσοχής που να καταγράφεται στις εκθέσεις που έχουν έρθει σε μένα." Τρίτη 27 Ιουλίου 1830: Πρώτη ημέρα Καθ 'όλη την ημέρα, το Παρίσι παρέμενε ήσυχο, καθώς τα πλήθη μεγάλωναν ολοένα και περισσότερο. Στις 4:30 μ.μ. διοικητές των στρατευμάτων της Πρώτης Μεραρχίας του Παρισιού και της Βασιλικής Φρουράς διατάχθηκαν να επικεντρώσουν τις δυνάμεις τους και τα όπλα, στην πλατεία του Καρουζέλ με μέτωπο προς το παλάτι του Κεραμεικού, την πλατεία Βαντόμ και την Place de la Bastille. Προκειμένου να διατηρηθεί η τάξη και να προστατευθούν τα καταστήματα όπλων από πλιατσικολόγους, στρατιωτικές περιπολίες σε όλη την πόλη, ιδρύθηκαν, ενισχύθηκαν, και επεκτάθηκαν. Ωστόσο, δεν ελήφθησαν ειδικά μέτρα για την προστασία των αποθηκών οπλισμού ή εργοστασίων μπαρουτιού. Μέχρι κάποια στιγμή, αυτές οι προφυλάξεις φαινόταν πρόωρες, αλλά στις 7:00 μ.μ., με τον ερχομό του λυκόφωτος, ξεκίνησαν οι εχθροπραξίες. "Οι Παριζιάνοι, όχι οι στρατιώτες, ήταν οι επιτιθέμενοι. Πέτρες από τα λιθόστρωτα, κεραμίδια και γλάστρες από τα ψηλά παράθυρα ... άρχισαν να βρέχουν τους στρατιώτες κάτω στους δρόμους». Αρχικά, οι στρατιώτες έριξαν προειδοποιητικές βολές στον αέρα. Αλλά πριν τελειώσει η νύχτα πάνω από είκοσι άμαχοι είχαν σκοτωθεί. Οι εξεγερμένοι στη συνέχεια παρέλασαν το πτώμα ενός από τους πεσόντες στους δρόμους φωνάζοντας «Mort aux Ministres!», «À bas les aristocrates!"(«Θάνατος στους υπουργούς!», «Κάτω οι αριστοκράτες!») Ένας μάρτυρας έγραψε:[Είδα] ένα πλήθος ταραγμένους άνθρωπους να περνούν και να εξαφανίζονται, μετά ένα στράτευμα ιππικού να τους ακολουθεί ... Σε κάθε κατεύθυνση και κατά διαστήματα ... Απροσδιόριστους θορύβους, πυροβολισμούς, και στη συνέχεια, για ένα διάστημα όλα είναι σιωπηλά και πάλι έτσι για κάποιο χρόνο θα μπορούσε κανείς να πιστέψει ότι τα πάντα στην πόλη ήταν φυσιολογικά. Αλλά όλα τα καταστήματα είναι κλειστά, το Pont Neuf είναι σχεδόν εντελώς σκοτεινό, η αποβλάκωση ορατή σε κάθε πρόσωπο θυμίζει σε όλους μας πάρα πολλά από την κρίση που αντιμετωπίζουμε ....Το 1828, η πόλη του Παρισιού είχαν εγκατασταθεί περίπου 2.000 λάμπες του δρόμου. Αυτά τα φανάρια ήταν κρεμασμένα σε σχοινιά με θηλιές από τον ένα στύλο στον άλλο, αντί να ασφαλίζονται στις θέσεις τους. Η εξέγερση κράτησε αργά τη νύχτα μέχρι που τα περισσότερα από αυτά είχαν καταστραφεί στις 22:00, αναγκάζοντας τα πλήθη να ξεγλυστρίσουν. Τετάρτη 28 Ιουλίου 1830: Δεύτερη ημέρα Η μάχη στο Παρίσι συνεχίστηκε όλη τη νύχτα. Ένας αυτόπτης μάρτυρας έγραψε:Είναι σχεδόν 8:15, και ήδη κραυγές και πυροβολισμοί ακούγονται. Οι επιχειρήσεις είναι σε πλήρη ακινησία .... Πλήθη ορμούν στους δρόμους ... ο ήχος των κανονιών και των πυροβολισμών γίνεται ολοένα και πιο δυνατός .... Κραυγές "À bas le roi !', 'À la guillotine!!" μπορούν να ακουστούν ....Ο Κάρολος Ι΄ διέταξε τον Ωγκύστ ντε Μαρμόν, Δούκα της Ραγούσα, τον εν υπηρεσία υποστράτηγορ της Garde Royale, να καταστείλει τις ταραχές. Ο Μαρμόν ήταν προσωπικά φιλελεύθερος, και αντίθετος με την πολιτική του υπουργείου, αλλά συνδεόταν στενά με τον βασιλιά, γιατί πίστευε ότι αυτό ήταν το καθήκον του, και ενδεχομένως, λόγω της αντιδημοτικότητάς του για τη γενικά αντιληπτή και υπό ευρεία επίκριση της λιποταξίας του από τον Ναπολέοντα το 1814. Ο βασιλιάς παρέμεινε στο Saint-Cloud, αλλά παρέμενε ενήμερος για τα γεγονότα στο Παρίσι από τους υπουργούς του, οι οποίοι επέμεναν ότι τα προβλήματα θα τελείωναν σύντομα καθώς οι ταραξίες θα ξέμεναν από πυρομαχικά. Το σχέδιο του Μαρμόν ήταν να βάλει την Garde Royale και διαθέσιμες μονάδες πεζικού της φρουράς της πόλης να φυλάνε τις ζωτικές αρτηρίες και γέφυρες της πόλης, καθώς και να προστατέψουν σημαντικά κτίρια, όπως το Palais Royal, Palais de Justice, και το Hôtel de Ville. Το σχέδιο αυτό ήταν κακοσχεδιασμένο και υπερβολικά φιλόδοξο. Όχι μόνο δεν υπήρχαν αρκετά στρατεύματα, αλλά δεν υπήρχαν και πουθενά αρκετές προϋποθέσεις. Η Garde Royale ήταν ως επί το πλείστον πιστή προς το παρόν, αλλά οι μονάδες πεζικού ήταν υπό αμφιταλάντευση: ένας μικρός αλλά αυξανόμενος αριθμός στρατιωτών λιποτακτούσε. Μερικά απλώς ξεγλιστρούσαν, άλλοι έφευγαν, χωρίς να νοιάζονται ποιος τους είδε. Στο Παρίσι, μια επιτροπή της αντιπολίτευσης των Βουρβόνων, που αποτελούνταν από τον τραπεζίτη Ζακ Λαφίτ, τον Καζιμίρ Περιέρ, τους στρατηγούς Ετιέν Ζεράρ και Ζορζ Μουτόν, μεταξύ άλλων, είχε συντάξει και υπογράψει μια αναφορά με την οποία ζήτησε να αποσυρθούν τα Διατάγματα. Η αναφορά επέκρινε «όχι τον βασιλιά, αλλά τους υπουργούς του», διαψεύδοντας με τον τρόπο αυτό την πεποίθησή του Καρόλου Ι΄ ότι οι φιλελεύθεροι αντίπαλοί του ήταν εχθροί της δυναστείας του.» Μετά την υπογραφή της αναφοράς, τα μέλη της επιτροπής πήγαν κατευθείαν στον Μαρμόν να ικετεύουν για ένα τέλος στην αιματοχυσία, και να τον παρακαλέσουν να γίνει μεσολαβητής μεταξύ του Saint-Cloud και του Παρισιού. Ο Μαρμόν δέχθηκε την αναφορά, αλλά δήλωσε ότι ο λαός του Παρισιού θα πρέπει να καταθέσει πρώτα τα όπλα για να επιτευχθεί μια διευθέτηση. Αποθαρρυμένη αλλά όχι απελπισμένη, η επιτροπή, στη συνέχεια αναζήτησε τον επικεφαλής υπουργό του βασιλιά, ντε Πολινιάκ - "Jeanne d'Arc en culottes"". Από τον Πολινιάκ έλαβαν ακόμη λιγότερη ικανοποίηση. Αρνήθηκε να τους δει, ίσως επειδή ήξερε ότι οι συζητήσεις θα ήταν χάσιμο χρόνου. Όπως ο Μαρμόν, ήξερε ότι ο Κάρολος Ι΄ θεωρούσε τα Διατάγματα ζωτικής σημασίας για την ασφάλεια και την αξιοπρέπεια του θρόνου της Γαλλίας. Έτσι, ο βασιλιάς δεν θα απέσυρε τα Διατάγματα. Στις 4 μ.μ., ο Κάρολος Ι΄ δέχθηκε τον συνταγματάρχη Κομιερόφσκι, έναν από τους κύριους συμβούλους του Μαρμόν. Ο συνταγματάρχης μετέφερε ένα σημείωμα από τον Μαρμόν στην Αυτού Μεγαλειότητά του:Μεγαλειότατε, δεν είναι πλέον μια εξέγερση, είναι μια επανάσταση. Είναι επείγον για τη Μεγαλειότητά Σας να λάβετε μέτρα για την ειρήνευση. Η τιμή του στέμματος μπορεί ακόμα να σωθεί. Αύριο, ίσως, δεν θα υπάρχει περισσότερος χρόνος ... Περιμένω με ανυπομονησία τις διαταγές της Μεγαλειότητάς Σας.Ο βασιλιάς ζήτησε συμβουλές από τον Πολινιάκ, και η συμβουλή ήταν να αντισταθεί. Πέμπτη, 29 Ιουλίου 1830: Τρίτη ημέρα Αυτοί (ο βασιλιάς και οι υπουργοί) δεν έρχονται στο Παρίσι», έγραψε ο ποιητής, πεζογράφος και θεατρικός συγγραφέας Αλφρέντ ντε Βινύ, «οι άνθρωποι πεθαίνουν γι'αυτούς ... Ούτε ένας πρίγκιπας έχει εμφανιστεί. Οι φτωχοί άνδρες της φρουράς έχουν εγκαταλειφθεί χωρίς διαταγές, χωρίς ψωμί για δύο ημέρες, κυνηγημένοι παντού και μαχόμενοι.Ίσως για τον ίδιο λόγο, οι βασιλόφρονες δεν βρίσκονταν πουθενά. Ίσως ένας άλλος λόγος ήταν ότι τώρα οι révoltés ήταν καλά οργανωμένοι και πολύ καλά οπλισμένοι. Σε μόνο μια μέρα και μια νύχτα πάνω από 4.000 οδοφράγματα είχαν απλωθεί σε όλη την πόλη. Η τρίχρωμη σημαία των επαναστατών - η "σημαία του λαού" - ανέμιζε πάνω από κτίρια, και ένας αυξανόμενος αριθμός από αυτά ήταν σημαντικά κτίρια. Στον Μαρμόν έλειπε είτε η πρωτοβουλία είτε η νοημοσύνη για να ζητήσει πρόσθετα στρατεύματα από το Σεν Ντενί, το Βινσέν, τη Λουνεβίλ, ή το Σεν-Ομέρ. Ούτε και να ζητήσει βοήθεια από τους εφέδρους ή τους Παριζιάνους που ήταν ακόμα πιστοί στον Κάρολο Ι΄. Η Βουρβονική αντιπολίτευση και υποστηρικτές της Ιουλιανής Επανάστασης κατέκλυσαν το αρχηγείο του ζητώντας τη σύλληψη του Πολινιάκ και των άλλων υπουργών, ενώ οι υποστηρικτές των Βουρβόνων ηγετών και ηγέτες της πόλης απαίτησαν ν συλλάβει τους ταραξίες και τους ηγέτες τους. Ο Μαρμόν αρνήθηκε να ενεργήσει για κάθε αίτηση, και εναλλακτικά περίμενε διαταγές από τον βασιλιά. Με 13:30, το Παλάτι του Κεραμεικού είχε αλωθεί. "Ένας άνδρας φορώντας ένα φόρεμα χορού που ανήκε στη Δούκισσα ντε Μπερρύ, με φτερά και λουλούδια στα μαλλιά του, φώναξε από ένα παράθυρο του παλατιού: «Je reçois! Je reçois!» Άλλοι έπιναν κρασί από τα κελάρια του παλατιού. Νωρίτερα εκείνη την ημέρα, το Λούβρο είχε πέσει, ακόμη πιο γρήγορα. Οι Ελβετοί Φρουροί βλέποντας τον όχλο να συγκεντρώνεται απέναντί τους, και περιορισμένοι από τις διαταγές του Μαρμόν να μην πυροβολήσουν αν πρώτα δεν πυροβοληθούν, έτρεξαν μακριά. Δεν είχαν καμία επιθυμία να μοιραστούν τη μοίρα ενός παρόμοιου αποσπάσματος Ελβετών Φρουρών το 1792, το οποίο διατήρησε τη θέση του, ενάντια σε ένα άλλο παρόμοιο όχλο και διαλύθηκε σε κομμάτια. Μέχρι τα μέσα του απογεύματος το μεγαλύτερο λάφυρο, το Δημαρχείο του Παρισιού, είχε καταληφθεί. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι το μέγεθος της λεηλασίας αυτές τις τρεις μέρες ήταν εκπληκτικά μικρό, όχι μόνο στο Λούβρο - των οποίων οι πίνακες και αντικείμενα τέχνης προστατεύθηκαν από το πλήθος - αλλά και ο Κεραμεικός, το Palais de Justice, το Παλάτι του Αρχιεπισκόπου, και άλλοι χώροι επίσης. Λίγες ώρες αργότερα, οι πολιτικοί μπήκαν στο κακοποιημένο συγκρότημα και κινήθηκαν για τη σύσταση προσωρινής κυβέρνησης. Αν και θα υπήρχαν λίγα σημεία μάχης σε όλη την πόλη για τις επόμενες ημέρες, η επανάσταση, για όλες τις προθέσεις και τους σκοπούς της, είχε τελειώσει. Αποτέλεσμα Η επανάσταση του Ιούλιου 1830 δημιούργησε μια συνταγματική μοναρχία. Στις 2 Αυγούστου, ο Κάρολος Ι΄ και ο γιος του ο Δελφίνος παραιτήθηκαν από τα δικαιώματά τους στον θρόνο και αναχώρησαν για τη Μεγάλη Βρετανία. Παρά το γεγονός ότι ο Κάρολος είχε την πρόθεση ότι ο εγγονός του, ο Δούκας του Μπορντό, θα έπαιρνε τον θρόνο ως Ερρίκος Ε΄, οι πολιτικοί που αποτελούσαν την προσωρινή κυβέρνηση αντίθετα τοποθέτησαν στον θρόνο ένα μακρινό ξάδελφο, τον Λουδοβίκο Φίλιππο, του Οίκου της Ορλεάνης, ο οποίος συμφώνησε να κυβερνήσει ως συνταγματικός μονάρχης. Η περίοδος αυτή έγινε γνωστή ως Ιουλιανή Μοναρχία. Οι υποστηρικτές της εξόριστης γραμμής διαδοχής της δυναστείας των Βουρβόνων έγιναν γνωστοί ως Νομιμόφρονες. Η Ιουλιανή Στήλη, που βρίσκεται στην πλατεία Place de la Bastille, τιμά τα γεγονότα των Τριών Ενδόξων Ημερών. Αυτή η ανανεωμένη Γαλλική Επανάσταση πυροδότησε μια εξέγερση τον Αύγουστο στις Βρυξέλλες και στις νότιες επαρχίες του Ηνωμένου Βασιλείου των Κάτω Χωρών,που οδήγησε σε διαχωρισμό και την ίδρυση του Βασιλείου του Βελγίου. Το παράδειγμα της Ιουλιανής Επανάστασης επίσης ενέπνευσε ανεπιτυχείς επαναστάσεις στην Ιταλία και την Πολωνία. Δύο χρόνια αργότερα, Παριζιάνοι φοιτητές απογοητευμένοι από το αποτέλεσμα και βαθύτερα κίνητρα της εξέγερσης, εξεγέρθηκαν σε ένα γεγονός που είναι γνωστό ως το Ιουνιανή Εξέγερση. Αν και η εξέγερση συντρίφθηκε μέσα σε λιγότερο από μία εβδομάδα, η Ιουλιανή Μοναρχία παρέμεινε μη δημοφιλής και τελικά ανατράπηκε το 1848. Παραπομπές Επιπλέον υλικό Pinkney, David H. "A New Look at the French Revolution of 1830," Review of Politics (1961) 23#4 pp. 490-506 in JSTOR Pinkney, David H. The French Revolution of 1830 (1973) Guy Antonetti, Louis-Philippe, Librairie Arthème Fayard, Paris, 2002 ISBN 2-213-59222-5 Schmidt-Funke, Julia A. "Die 1830er Revolution als europäisches Medienereignis", European History Online, Institute of European History, Mainz 2011, retrieved: 21 February 2013. Ιστορία της Γαλλίας Επαναστάσεις Ταραχές στη Γαλλία Υπόβαθρο Μετά την ήττα και την παράδοση της Ναπολεόντειας Γαλλίας τον Μάιο του 1814, η ηπειρωτική Ευρώπη, και η Γαλλία ειδικότερα, ήταν σε κατάσταση αταξίας.Το Κογκρέσο της Βιέννης συνεδρίασε για να επανασχεδιάσει τον πολιτικό χάρτη της ηπείρου. Πολλές ευρωπαϊκές χώρες παρευρέθηκαν στο Συνέδριο, αλλά η λήψη αποφάσεων ελεγχόταν από τέσσερις μεγάλες δυνάμεις: την Αυστριακή Αυτοκρατορία, εκπροσωπούμενη από τον Πρίγκιπα Μέττερνιχ . το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Ιρλανδίας, εκπροσωπούμενο από τον Υπουργό Εξωτερικών του Viscount Castlereagh . η Ρωσική Αυτοκρατορία, εκπροσωπούμενη από τον αυτοκράτορα Αλέξανδρο Α', και την Πρωσία, εκπροσωπούμενη από τον βασιλιά Φρειδερίκο Γουλιέλμο Γ'. Ο υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας, Charles Maurice de Talleyrand, παρευρέθηκε επίσης στο Συνέδριο.
829682	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%AD%CE%BD%CF%84%CE%B1	Πιατέντα	Η Πιατέντα (ιταλικά: Piateda) είναι ιταλικός δήμος στην Επαρχία του Σόντριο, στην περιφέρεια της Λομβαρδίας. Παραπομπές Δήμοι της Επαρχίας του Σόντριο
787607	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%B9%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1%20%28%CF%80%CE%BB%CE%B7%CE%BA%CF%84%CF%81%CE%BF%CE%BB%CF%8C%CE%B3%CE%B9%CE%BF%29	Διάστημα (πληκτρολόγιο)	Η γραμμή διαστήματος, το πλήκτρο διαστήματος ή απλά το διάστημα είναι ένα πλήκτρο σε μια γραφομηχανή ή ένα αλφαριθμητικό πληκτρολόγιο με τη μορφή μιας οριζόντιας γραμμής στην κατώτατη σειρά και είναι σημαντικά μεγαλύτερο από όλα τα άλλα πλήκτρα. Κατά τις περισσότερες φορές χρήσης του, εισάγει κενό στο κείμενο κατά την πληκτρολόγηση. Ένα τυπικό πλήκτρο διαστήματος είναι πολύ μεγάλο, αρκετά ώστε να μπορεί να πιεστεί από έναν αντίχειρα από οποιοδήποτε χέρι και βρίσκεται σχεδόν πάντα στην κάτω σειρά των τυπικών διατάξεων πληκτρολογίου. Με την πάροδο του χρόνου οι γραμμές διαστήματος έχουν γίνει πιο στενές στους υπολογιστές για να υπάρξει χώρος για άλλα νέα πλήκτρα όπως το πλήκτρο control και το πλήκτρο alt. Ιστορία Αρχικά, (σε πρώιμες γραφομηχανές) που χρονολογούνται από τα τέλη του 19ου αιώνα) το διάστημα ήταν μια μεταλλική ράβδος που καταλάμβανε όλο το πλάτος του πληκτρολογίου (ή και περισσότερο) που πυροδοτούσε την προώθηση του βαγονιού. Αργότερα, δεν υπήρξε κάποια απότομη αλλαγή και σιγά σιγά εξελίχθηκαν στην τρέχουσα πιο εργονομική τους μορφή ως ένα φαρδύ, κεντρικά τοποθετημένο αλλά κατά τα άλλα φαινομενικά κανονικό "πλήκτρο", καθώς τα πληκτρολόγια γραφομηχανών (και υπολογιστών) άρχισαν να ενσωματώνουν πρόσθετα πλήκτρα λειτουργιών. Αν και διαφέρει ανάλογα με τον τύπο πληκτρολογίου, η γραμμή διαστήματος βρίσκεται συνήθως μεταξύ των πλήκτρων Alt (ή των πλήκτρων Command στα πληκτρολόγια Macintosh) και κάτω από τα πλήκτρα γραμμάτων: C, V, B, N και M σε ένα τυπικό πληκτρολόγιο QWERTY. Ορισμένες πρώιμες γραφομηχανές και ιδιαίτερα πληκτρολόγια υπολογιστών χρησιμοποιούσαν μια διαφορετική μέθοδο εισαγωγής διαστημάτων, συνήθως ένα μικρότερο, λιγότερο ευδιάκριτο πλήκτρο "διαστήματος" το οποίο επίσης συχνά τοποθετούνταν σε μια λιγότερο κεντρική θέση, π.χ. η Hansen Writing Ball, οι γραφομηχανές Hammond ή τα Sinclair ZX Spectrum και Jupiter Ace. Το παλαιότερο γνωστό παράδειγμα, η γραφομηχανή Sholes and Glidden χρησιμοποιούσε έναν μοχλό για να παρέχει χώρο μεταξύ των λέξεων, τοποθετώντας την εφεύρεση του ενθέτου διαστήματος μετά το 1843. Ωστόσο, αυτές οι μέθοδοι ήταν επίσης συνήθως μόνο ένα μέρος παρόμοιων ιδιότυπων διατάξεων πλήρους πληκτρολογίου, σχεδιασμένες περισσότερο για να ανταποκρίνονται σε συγκεκριμένες τεχνικές απαιτήσεις ή περιορισμούς παρά με οποιαδήποτε αίσθηση φιλικότητας προς τον χρήστη και ως εκ τούτου γνώρισε περιορισμένη επιτυχία, μερικές φορές απορρίφθηκε ακόμη και σε μεταγενέστερα μοντέλα της ίδιας σειράς (π.χ. Sinclair Spectrum 128k και "Plus", τα οποία υιοθέτησαν πληκτρολόγια πιο οικείας μορφής με πλαστικά πλήκτρα και ένα φαρδύ, κεντρικό πλήκτρο διαστήματος στη θέση των προηγούμενων λαστιχένιων πλήκτρων "chiclet" και του μικρού πλήκτρου διαστήματος offset). Άλλες χρήσεις Ανάλογα με το λειτουργικό σύστημα, η γραμμή διαστήματος που χρησιμοποιείται με ένα πλήκτρο τροποποίησης, όπως το πλήκτρο controla, μπορεί να έχει λειτουργίες όπως αλλαγή μεγέθους ή κλείσιμο του τρέχοντος παραθύρου ή μισή απόσταση. Στα προγράμματα περιήγησης ιστού, η γραμμή διαστήματος συνήθως επιτρέπει στο χρήστη να κάνει σελίδα προς τα κάτω ή να ανεβάσει σελίδα όταν η γραμμή διαστήματος χρησιμοποιείται με το πλήκτρο Shift. Σε πολλά προγράμματα για αναπαραγωγή γραμμικών μέσων (όπως βίντεο ή μουσική), το πλήκτρο διαστήματος χρησιμοποιείται για παύση και συνέχιση της αναπαραγωγής. Στα βιντεοπαιχνίδια όπου ο χαρακτήρας με δυνατότητα αναπαραγωγής μπορεί να μετακινηθεί και να μεταπηδήσει, το προεπιλεγμένο πλήκτρο για μεταπήδηση είναι συνήθως το πλήκτρο διαστήματος. Τις περισσότερες φορές, χρησιμοποιείται μαζί με τα πλήκτρα WASD για κίνηση πάνω, κάτω, αριστερά και δεξιά. Πηγές
220584	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BD%CF%84%CF%8E%CE%BD%CE%B9%CE%BF%CF%82%20%CE%9C%CF%80%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BD%CE%B9%CE%AC%CF%82	Αντώνιος Μπουρνιάς	Ο Αντώνιος Μπουρνιάς, γνωστός και ως Χατζηαντώνης, ήταν αγωνιστής του 1821, επικεφαλής της επανάστασης στη Χίο. Βιογραφία Γεννήθηκε στο χωριό Παρπαριά της Χίου το 1788. Την εποχή που ξέσπασε η Ελληνική Επανάσταση ο Μπουρνιάς βρισκόταν στην Αίγυπτο, όπου υπηρετούσε ως αντισυνταγματάρχης του γαλλικού στρατού. Μόλις έμαθε για την Επανάσταση, παραιτήθηκε και έλαβε μέρος σε αυτή ως αρχηγός των επαναστατημένων Χίων σε συνεργασία με τον αρχηγό των Σαμίων Λυκούργο Λογοθέτη. Λόγω του κύρους που είχε αποκτήσει ο Λογοθέτης με την επανάσταση στη Σάμο προσεγγίσθηκε από τον Μπουρνιά. Ο Μπουρνιάς είχε ζητήσει και παλιότερα βοήθεια από τον Υψηλάντη για την απελευθέρωση του νησιού του, επειδή όμως η επιχείρηση παρουσίαζε δυσχέρειες και κινδύνους δεν συμφώνησε. Ο Μπουρνιάς θα συναντήσει τον Λογοθέτη στη Σάμο και θα τον παρασύρει με τον ενθουσιασμό και την αποφασιστικότητά του να οργανώσει και να πραγματοποιήσει την επιχείρηση. Πράγματι, θα αποβιβαστούν στην τοποθεσία Αγία Ελένη στα παράλια της Χίου, ο Μπουρνιάς όντας επικεφαλής 150 Χίων. Οι πρόκριτοι όμως του νησιού αντέδρασαν, ενώ ο ίδιος ήλθε σε προστριβές με τον Λογοθέτη. Μετά την Καταστροφή της Χίου ο Αντώνιος Μπουρνιάς, o Χατζηαντώνης, διασώθηκε και κατέφυγε στα Ψαρά, ενώ αργότερα εγκαταστάθηκε στην Αίγινα. Παραπομπές Πηγές Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 18, σελ. 108 Αγωνιστές του 1821
683680	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE%B5%CF%81%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B6%CE%B1%20%CE%9A%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%BD%CE%B8%CE%AF%CE%B1%CF%82	Νεράντζα Κορινθίας	Η Νεράντζα είναι παραθαλάσσιο χωριό της Περιφερειακής Ενότητας Κορινθίας στην Πελοπόννησο με υψόμετρο 5 μέτρα. Γεωγραφία - Ιστορία Η Νεράντζα βρίσκεται στις νότιες ακτές του Κορινθιακού, σε απόσταση 18 χλμ. Δ.-ΒΔ. από την Κόρινθο (μέσω Άσσος - Βραχάτι) και 8 χλμ. ΒΔ. από το Ζευγολατιό (έδρα δήμου). Τον οικισμό δημιούργησαν κάτοικοι από τα Τρίκαλα Κορινθίας γι΄ αυτό και πολιούχος τους είναι ο Άγιος Βλάσιος. Η εκκλησία που έκτισαν προς τιμή του το 1835 είναι μονόκλιτη βασιλική. Οι κάτοικοι ασχολούνται με τη γεωργία αν και το καλοκαίρι είναι σημαντικό παραθεριστικό θέρετρο της Κορινθίας και της Αθήνας, το οποίο διαθέτει οργανωμένη παραλία, ξενοδοχείο, πολλά ενοικιαζόμενα δωμάτια καθώς και κέντρα εστίασης. Ως οικισμός αναφέρεται, μετά την απελευθέρωση, το 1834 στο ΦΕΚ 19Α - 07/06/1834 να προσαρτάται στην τότε κοινότητα Απίας. Το 1927 με το ΦΕΚ 132Α - 01/07/1927 ορίστηκε έδρα της ομώνυμης νεοσυσταθείσας κοινότητας. Σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης, αποτελεί την τοπική κοινότητα Νεράντζης που υπάγεται στη δημοτική ενότητα Βέλου του Δήμου Βέλου - Βόχας και σύμφωνα την απογραφή του 2011 έχει πληθυσμό 636 κατοίκους. Εξωτερικοί σύνδεσμοι Ιερός ναός Αγίου Βλασίου Νεράντζας από τον ιστότοπο https://www.vocha.gr/ Παραπομπές Χωριά του νομού Κορινθίας Δήμος Βέλου-Βόχας
368046	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%96%CE%BF%CE%AC%CE%BF%20%CE%A0%CE%B5%CF%83%CF%8C%CE%B1	Ζοάο Πεσόα	Το Ζοάο Πεσόα ή Ζοάο Πεσσόα (πορτογαλικά: João Pessoa, προφορά: [ʒuˈɐ̃w peˈsoɐ]) είναι η πρωτεύουσα της βραζιλιάνικης πολιτείας Παραΐμπα, στην βορειοανατολική Βραζιλία. Σύμφωνα με υπολογισμούς του 2013, η Ζοάο Πεσόα έχει 769.604 κατοίκους και είναι η 23η πολυπληθέστερη πόλη στη χώρα. Η πόλη αναφέρεται ως η ανατολικότερη πόλη της ηπειρωτικής Αμερικής, με γεωγραφικό μήκος στο Πόντα ντος Σεΐσας 34°47′35″ Δ. Βρίσκεται 125 χιλιόμετρα βόρεια του Ρεσίφε και 180 χιλιόμετρα νότια του Νατάλ. Ιστορία Το Ζοάο Πεσόα ιδρύθηκε το 1585 στο όνομα των βασιλικών κτημάτων και χαρακτηρίστηκε αμέσως πόλη, γεγονός που την κατατάσει ως την τρίτη παλαιότερη πόλη στη Βραζιλία. Η πόλη ιδρύθηκε με το όνομα Νόσα Σενιόρα ντας Νέβες (Nossa Senhora das Neves), αλλά με την υποταγή του πορτογαλικού στέμματος στο ισπανικό η πόλη μετονομάστηκε σε Φιλίπια ντε Νόσα Σενιόρα ντας Νέβες. Στην πόλη άνθισε το έμποριο ζάχαρης από ζαχαροκάλαμα, με 18 μύλους να λειτουργούν στην πόλη στις αρχές του 17ου αιώνα. Η πόλη κατακτήθηκε από τους Ολλανδούς το 1634 και οι Πορτογάλοι την ανέκτησαν το 1654. Η πόλη πήρε το όνομα Παραΐμπα, όνομα το οποίο διατήρησε μέχρι το 1930, όταν και πήρε το σημερινό της όνομα από τον κυβερνήτη της πολιτείας Ζοάο Πεσσόα Καβαλακάντι ντι Αλμπουκέρκι. Η πόλη αναπτύχθηκε σημαντικά μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα ενώ με την ανάπτυξη του εμπορείου στους νότιους ωκεανός η ανάπτυξη της πόλης επιταχύνθηκε. Μια λιμνοθάλασσα που υπήρχε ανάμεσα στη πόλη και τις παραλίες αποξηράνθηκε το 1910 βοηθώντας στην επέκταση των ορίων της πόλης και στην αστικοποίησή Δόμηση Η πόλη διαθέτει παραλιακό μέτωπο μήκους 20 χιλιομέτρων στο οποίο δεν επιτρέπεται η κατασκευή κτιρίων με περισσότερους από τέσσερις ορόφους. Το ιστορικό κέντρο της πόλης αποτελεί από το 2007 μνημείο εθνικής κληρονομιάς. Παραπομπές Εξωτερικοί σύνδεσμοι Πόλεις της Βραζιλίας
814918	https://el.wikipedia.org/wiki/NGC%205966	NGC 5966	Ο NGC 5966 είναι ελλειπτικός γαλαξίας ο οποίος βρίσκεται στον αστερισμό Βοώτη. Ανακαλύφθηκε από τον αστρονόμο Ουίλιαμ Χέρσελ (William Herschel) στις 18 Μαρτίου 1787 και απέχει, βάσει της μετατόπισής του στο ερυθρό, περίπου 220 εκατομμύρια έτη φωτός. Παραπομπές Αναφορές Εξωτερικοί σύνδεσμοι Ελλειπτικοί γαλαξίες Βοώτης (αστερισμός) 5966 55552 09923
3065	https://el.wikipedia.org/wiki/1347	1347	Η τρέχουσα σελίδα αφορά το έτος 1347 κατά το Γρηγοριανό ημερολόγιο Γεγονότα 8 Φεβρουαρίου - Τερματίζεται ο Βυζαντινός εμφύλιος πόλεμος 1341-47 με τη συμφωνία καταμερισμού της εξουσίας μεταξύ του Ιωάννη ΣΤ' Καντακουζηνού και του Ιωάννη Ε' Παλαιολόγου. 28 Μαΐου - Ο γιος της Άννας της Σαβοΐας, Ιωάννης Ε΄ Παλαιολόγος, παντρεύεται τη 15χρονη κόρη του Ιωάννη ΣΤ' Καντακουζηνού, Ελένη Καντακουζηνή. Μάιος - Γενοβέζικα πλοία, που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη Θεοδοσία λόγω της μαύρης πανώλης, σταματούν στην Κωνσταντινούπολη, μολύνοντας την πόλη. Γεννήσεις 1 Απριλίου - Ίνγκεμποργκ της Δανίας, δούκισσα του Μεκλεμβούργου Θάνατοι 11 Οκτωβρίου - Λουδοβίκος Δ΄ της Βαυαρίας, αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας Γουλιέλμος του Όκαμ, Άγγλος φιλόσοφος Έτη
561169	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%AE%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%82%20%CE%A3%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B7%CF%82	Δημήτριος Σάντης	Ο Δημήτριος Σάντης (1892 - ;) ήταν Έλληνας πανεπιστημιακός. Βιογραφικά στοιχεία Γεννήθηκε στο Γκοπέσι Μοναστηρίου. Υπήρξε καθηγητής Δημόσιας Οικονομίας στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης από το 1933, θέση από την οποία αποχώρησε το 1962. Το 1939 απέτυχε να εκλεγεί καθηγητής στη Νομική Σχολή Αθηνών, στην οποία όμως διορίστηκε από την κατοχική κυβέρνηση το 1941. Μετά την απελευθέρωση οι καθηγητές ψήφισαν την κατάργηση της έδρας του και την επιστροφή του στη Θεσσαλονίκη. Την περίοδο 1917 - 1928 διετέλεσε γενικός γραμματέας του Υπουργείου Γεωργίας ενώ το 1941 κυβερνητικός επίτροπος στην Τράπεζα της Ελλάδος. Στις 3 Ιουλίου 1941 τοποθετήθηκε Διοικητής αυτής παραμένοντας μέχρι και τις 20 Ιανουαρίου 1943. Μετά τον πόλεμο οι διορισμοί της κατοχικής κυβέρνησης ακυρώθηκαν με τον Ν. 89/15.1.1945. Πηγές Έλληνες πανεπιστημιακοί
184921	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%AE%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%82%20%CE%A0%CE%B5%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%AC%CE%BA%CE%B7%CF%82	Δημήτριος Πετροπουλάκης	Ο Δημήτριος Πετροπουλάκης ήταν Έλληνας αγωνιστής στην Ελληνική Επανάσταση του 1821 και διακρίθηκε κυρίως στις μάχες κατά του Ιμπραήμ Πασά. Πολέμησε στην εξέγερση της Θεσσαλίας και στην Κρητική Επανάσταση. Εκλέχθηκε βουλευτής το 1850. Βιογραφικά στοιχεία Γεννήθηκε στην Ράχη Γυθείου Μάνης το 1800 και, σύμφωνα με παραδόσεις και ιστορικά στοιχεία, η οικογένεια από την οποία προερχόταν ήταν εγχώρια και πολύ παλαιά. Αποτελούσαν μάλιστα, μαζί με τις οικογένειες Μαυρομιχάλη και Γρηγοράκη, τους τρεις ισχυρότερους μανιάτικους οίκους εκείνης της εποχής, που διαγωνιζόντουσαν για το μπεηλίκι της Μάνης. Οι Πετροπουλάκηδες συμμετείχαν σχεδόν σε όλες τις ελληνικές επαναστάσεις και πολλές φορές κατείχαν ηγετικό ρόλο. Εικάζεται πως η απώτερη καταγωγή της οικογενείας ήταν από την Καλαμάτα, απ' όπου και πήγε στη Μάνη κάποιος Πετρόπουλος με σκοπό να συμμετάσχει στις επιχειρήσης των αδούλωτων Μανιατών, γύρω στα 1600. Λέγεται επίσης πως η καταγωγή ήταν από το Ηράκλειο Κρήτης, απ' όπου και διώχθηκε από τους Οθωμανούς, κάποιος Πετρόπουλος ή Πετροπουλάκης που, για να γλιτώσει και να πολεμήσει με περισσότερη ελπίδα και κύρος τους Τούρκους, κατέφυγε στην πιο κοντινή και φιλική στους Κρήτες, μανιάτικη γη. Άλλοι λένε πως ήταν ντόπιοι Μανιάτες. Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδος, υπήρξε υποστηρικτής του Ιωάννη Καποδίστρια και του Βασιλιά Όθωνα όπου και υπηρέτησε ως αντισυνταγματάρχης της Βασιλικής Φάλαγγας. Το 1844 απέτυχε να εκλεγεί βουλευτής αλλά το 1850 κατάφερε να εκλεχθεί βουλευτής στην Μάνη. Παράλληλα με την πολιτική δραστηριότητα ακολούθησε και στρατιωτική σταδιοδρομία. Το 1854 έλαβε μέρος στην εξέγερση της Θεσσαλίας, ως επικεφαλής σώματος εθελοντών στην οποία και διακρίθηκε μαζί με τον Στρατηγό Χατζηπέτρο. Την ίδια χρονιά θα τραυματιστεί στην Μάχη της Καλαμπάκας. Το 1862-63 θα διωχθεί από την Προσωρινή Κυβέρνηση και θα διαταχθεί να εγκαταλείψει την Λακωνία. Το 1866 θα λάβει μέρος στην Κρητική Επανάσταση (1866-1869) ως αρχηγός μαζί με τον γιό του, ενώ θα επιστρέψει στα τέλη του 1868 για δεύτερη φορά επικεφαλής 1.000 εθελοντών, θα ηττηθεί όμως στην μάχη στις Βρύσες και θα αιχμαλωτισθεί, για να απελευθερωθεί αργότερα με την επέμβαση των Μεγάλων Δυνάμεων. Το 1870 θα προαχθεί στον βαθμό του Συνταγματάρχη. Απεβίωσε στην Αθήνα το 1870. Πηγές - Εξωτερικοί σύνδεσμοι Το παρόν πορτραίτο του είναι ξυλογραφία από το περιοδικό Εθνικόν Ημερολόγιον Βρετού του 1868 Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο Πετροπουλάκης Δημήτριος Δημήτριος Πετροπουλάκης - βιογραφικά στοιχεία Αγωνιστές του 1821 Έλληνες αξιωματικοί της Βασιλικής Φάλαγγας Βουλευτές Λακωνίας
740101	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BD%CE%BD%20%CE%A3%CE%BF%CF%86%CE%AF	Ανν Σοφί	Η Ανν Σοφί Ντουρμάγιερ (· γενν. 1 Σεπτεμβρίου 1990, Λονδίνο) είναι Γερμανίδα τραγουδίστρια. Εκπροσώπησε τη Γερμανία στον Διαγωνισμό Τραγουδιού Eurovision του 2015 στη Βιέννη, με το τραγούδι «Black Smoke», τερματίζοντας στην 27η θέση στον τελικό με κανέναν βαθμό, σε ισοπαλία με την Αυστρία. Παραπομπές Γερμανίδες τραγουδίστριες Συμμετέχοντες στο διαγωνισμό τραγουδιού Eurovision με τη Γερμανία Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 2015 Συμμετέχοντες στη Eurovision
31863	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%B5%CE%BD%20%CE%9B%CE%AD%CE%B9	Κεν Λέι	Ο Κένεθ Λέι (αγγλ. Kenneth Lee Lay, 15 Απριλίου 1942- 5 Ιουλίου 2006) ήταν ο ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας Enron. Ο Κεν Λέι καταδικάστηκε στις 25 Μαΐου του 2006 για την υπόθεση που αποτέλεσε ένα από τα μεγαλύτερα οικονομικά και χρηματιστηριακά σκάνδαλα στην ιστορία των ΗΠΑ. Μαζί με τον Τζέφρι Σκίλλινγκ (Jeffrey Skilling), ο Λέι θεωρήθηκε υπεύθυνος για τη χρεοκοπία της εταιρείας, τον Δεκέμβριο του 2001, και τη μετατροπή της σε συνώνυμο των λογιστικών σκανδάλων. Η Enron υπήρξε μια από τις μεγαλύτερες εταιρείες των Ηνωμένων Πολιτειών και ο Λέι στενός φίλος του προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών Τζωρτζ Μπους. Ο Λέι πέθανε από καρδιακή προσβολή στη θερινή του κατοικία στο Άσπεν του Κολοράντο. Παραπομπές Εξωτερικοί σύνδεσμοι Προφίλ Αμερικανοί επιχειρηματίες
417505	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%86%CE%B9%CE%BC%CF%80%CE%B5%CE%BD%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BA	Άιμπενστοκ	Το Άιμπενστοκ (γερμανικά: Eibenstock) είναι δήμος του Έρτσγκεμπιργκσκραϊς στο κρατίδιο της Σαξονίας στη Γερμανία. Παραπομπές Βιβλιογραφία Ipoenander: Alte und Neue Merckwürdigkeiten Von der Königl. Pohln. und Churfürstl. Sächßl. Berg-Stadt Eybenstock. Schneeberg 1747 (Digitalisat). Johann Paul Oettel: Alte und Neue Historie Der Königl. Pohln. und Churfürstl. Sächßl. freyen Berg-Stadt Eybenstock, in Meißnischen Ober-Erz-Gebürge. Schneeberg 1748 (erweiterter Nachdruck 1997). Johann Paul Oettel: Alter und Neuer Geschichte der löblichen freyen Bergstadt Eybenstock, in Meißnischen Ober-Erzgebürg gelegen, Andere Haupt Abtheilung. Schneeberg 1749 (erweiterter Nachdruck 1997). Stadt Eibenstock (Hrsg.): 850 Jahre Bergstadt Eibenstock – Festschrift. Eibenstock 2005. Richard Steche: Eibenstock. In: Beschreibende Darstellung der älteren Bau- und Kunstdenkmäler des Königreichs Sachsen. 8. Heft: Amtshauptmannschaft Schwarzenberg. C. C. Meinhold, Dresden 1887, S. 12. Eybenstock, Eibenstock. In: August Schumann: Vollständiges Staats-, Post- und Zeitungslexikon von Sachsen. 2. Band, Zwickau 1815, S. 583–589. Eibenstock. In: Die Bergbaulandschaft von Schneeberg und Eibenstock (= Werte der deutschen Heimat. Band 11). 1. Auflage. Akademie Verlag, Berlin 1967. S. 130–140. Εξωτερικοί σύνδεσμοι Δήμοι του Έρτσγκεμπιργκσκραϊς
792639	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CF%81%CE%B1%CF%81%CF%8C	Φραρό	Το Φραρό (γαλλικά: Fraroz) είναι γαλλική κοινότητα στο νομό του Ζυρά, στη διοικητική περιοχή της Βουργουνδίας-Φρανς-Κοντέ. Οι κάτοικοί του είναι γνωστοί ως Μπαροσέ (γαλλικά: Barochers). Παραπομπές Κοινότητες του Ζυρά
541536	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CF%84%CE%AD%CE%B9%CE%BC%CE%B9%CE%B1%CE%BD%20%CE%93%CE%BA%CF%81%CE%B7%CE%BD	Ντέιμιαν Γκρην	Ο Ντέιμιαν Χάουαρντ Γκρην (Damian Howard Green, 17 Ιανουαρίου 1956) είναι Βρετανός πολιτικός. Έχοντας διατελέσει σε κυβερνήσεις του Συντηρητικού Κόμματος υφυπουργός και υπουργός, το 2017 έγινε Πρώτος Γραμματέας του Κράτους, πρακτικά αναπληρωτής πρωθυπουργός, υπό την Τερέζα Μέι. Γεννήθηκε το 1956 στο Μπάρυ της νότιας Ουαλίας και παρακολούθησε Φιλοσοφία, Πολιτική και Οικονομικά στο Κολλέγιο Μπάλιολ του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης. Το 1997 εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής των Συντηρητικών στην εκλογική περιφέρεια του Άσφορντ στην κομητεία του Κεντ στη νοτιοανατολική Αγγλία. Παραπομπές Βρετανοί πολιτικοί
187846	https://el.wikipedia.org/wiki/Zetor	Zetor	Η Zetor είναι βιομηχανία κατασκευής τρακτέρ από την Τσεχία, και μέχρι το 1990 θυγατρική εταιρία της Zbrojovka από το Μπρνο. Ιστορία Η Zetor ιδρύθηκε ήδη πριν από το 1945, το 1946 άρχισε την παραγωγή τις σειράς τρακτέρ με το όνομα Zetor. Το όνομα καταχωρήθηκε για πρώτη φορά στις 17 Αυγούστου 1946. Η επωνυμία βγήκε από το γράμμα Z (Zet) από το αρχικό γράμμα της Zbrojovka και τα δύο τελευταία γράμματα της λέξης τρακτόρ. Τα πρώτα σχεδιασμένα τρακτέρ ήταν έτοιμα το Νοέμβριο του 1945. Τα Zetor φημιζόντουσαν για την απλή τους κατασκευή. Μετά την ιδιωτικοποίηση το 1990 μεταπωλήθηκε το 2002 στην HTC-Holding. Από το 1993 έως το 1998 κατασκεύαζε και τρακτέρ για την John Deere. Σήμερα κατασκευάζονται τρεις σειρές: PROXIMA, PROXIMA PLUS και FORTERRA. Gallery Εξωτερικοί σύνδεσμοι www.zetor.com Εταιρείες κατασκευής τρακτέρ Μοραβία Βιομηχανίες
13929	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%B4%CE%B1%CF%83%CE%BF%CF%82%20%CF%84%CE%BF%CF%85%20%CE%92%CE%AC%CE%B9	Φοινικόδασος του Βάι	Το Φοινικόδασος του Βάι βρίσκεται στην Κρήτη, στο νομό Λασιθίου. Βρίσκεται στο ανατολικό άκρο της Κρήτης δίπλα στη θάλασσα, συγκεκριμένα στις κρητικές ακτές του Καρπάθιου πελάγους, λίγο βορειότερα από το χωριό Παλαίκαστρο και σε απόσταση 20 περίπου χιλιομέτρων από τη Σητεία. Είναι ένα απο τα 19 Αισθητικά Δάση της Ελλάδας στα οποία εντάχθηκε το 1973. Ο λόγος ένταξής του στην κατηγορία προστατευόμενων φυσικών περιοχών είναι η ύπαρξη του ενδημικού Κρητικού φοίνικα. Ο συγκεκριμένος φοίνικας είναι γνωστός από τη Μινωική εποχή και ονομάζεται φοίνικας του Θεόφραστου (Phoenix theophrastii). Η έκταση του δάσους είναι 20 εκτάρια και η ονομασία του προέρχεται από την τοπική διάλεκτο, στην οποία οι φοίνικες ονομάζονται Βάγιες ή Βάγια → Βάι. Είναι η πιο μεγάλη έκταση φοινίκων Phoenix theophrastii που υπάρχει στην Κρήτη, καθώς στις άλλες περιοχές του νησιού (περίπου 10) απαντώνται μόνο μικρές συστάδες ή άλση (Πρέβελη, Άγιος Νικήτας), δεν υπάρχει όμως εκτεταμένο δάσος. Το φοινικόδασος είναι περιφραγμένο. Στην περιφραγμένη περιοχή υπάρχει μία μικρή πηγή, η οποία τροφοδοτεί ένα, επίσης μικρό, ρυάκι. Στο ανατολικό άκρο του, προς την παραλία, υπάρχουν θίνες, έδαφος ιδιαίτερα ευνοϊκό για την ανάπτυξη των φοινίκων. Η τοποθεσία του Βάι είναι ιδιαίτερα σημαντική για όλη την Ευρώπη, λόγω της μοναδικότητάς της: πουθενά αλλού στην Ευρώπη δεν είναι γνωστό δάσος από Phoenix theophrastii. Παραπομπές Νομός Λασιθίου Φοινικοδάση της Ελλάδας Εθνικά πάρκα της Ελλάδας Παραλίες της Ελλάδας
526715	https://el.wikipedia.org/wiki/Intrakat	Intrakat	Η Intrakat είναι κατασκευαστική εταιρία στην Ελλάδα με διεθνή παρουσία. Ως κάτοχος εργοληπτικού πτυχίου 7ης τάξης, η εταιρεία αναλαμβάνει κατασκευαστικά έργα μεγάλης κλίμακας, όπως τηλεπικοινωνιακά και περιβαλλοντικά έργα, καθώς και έργα υποδομών, κτιριακών εγκαταστάσεων, ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και αξιοποίησης ακινήτων για το Δημόσιο και για τον ιδιωτικό τομέα. Μεταξύ άλλων, η εταιρεία είχε αναλάβει την αναβάθμιση του αεροδρομίου της Πάρου και της Καρπάθου. Τον Μάρτιο του 2017 ανέλαβε από τη Fraport Greece το σχεδιασμό και την υλοποίηση των εργασιών ανακατασκευής, αναβάθμισης και επέκτασης των 14 περιφερειακών αεροδρομίων στην Ελλάδα. Η Intrakat είναι μέλος της Intracom ενός από τους μεγαλύτερους πολυεθνικούς ομίλους τεχνολογίας στη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Παραπομπές Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επίσημη ιστοσελίδα της Intrakat Ελληνικές επιχειρήσεις Ελληνικά εμπορικά σήματα
603404	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%B5%CF%89%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B1%20%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CE%A3%CE%B9%CE%B3%CE%BA%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%8D%CF%81%CE%B7%CF%82	Γεωγραφία της Σιγκαπούρης	Η Σιγκαπούρη είναι ένα μικρό, έντονα αστικοποιημένο νησί και πόλη-κράτος στη Νοτιοανατολική Ασία, η οποία βρίσκεται στο τέλος της Μαλαϊκής Χερσονήσου μεταξύ της Μαλαισίας και της Ινδονησίας. Η Σιγκαπούρη έχει συνολική έκταση 721.5 τ.χλμ. Η περιοχή της Σιγκαπούρης περιλαμβάνει την ηπειρωτική χώρα και άλλα νησιά. Η ηπειρωτική χώρα της Σιγκαπούρης κυμαίνεται από 50 χιλιόμετρα από τα ανατολικά προς τα δυτικά και 27 χιλιόμετρα από τα βόρεια προς νότια. Η Σιγκαπούρη έχει 193 χιλιόμετρα ακτογραμμής. Η Σιγκαπούρη διαχωρίζεται από την Ινδονησία με το πορθμό της Σιγκαπούρης και από τη Μαλαισία με τα Στενά του Τζοχόρ. Τοπογραφία Η κύρια περιοχή της Σιγκαπούρης είναι νησί σε σχήμα διαμαντιού, παρόλο που η επικράτειά της περιλαμβάνει επιπλέον μικρά νησιά. Το πιο απομακρυσμένο νησί είναι το Πέντρα Μπράνκα. Από τα δεκάδες μικρότερα νησιά δεκάδες μικρότερα νησιά της Σιγκαπούρης, τα μεγαλύτερα είναι τα Τζουρόνγκ, Πουλάου Τεκόνγκ, Πουλάου Ουμπίν και Σεντόσα. , Οι περισσότεροι από Σιγκαπούρη είναι όχι περισσότερο από 15 μέτρα πάνω από το επίπεδο της θάλασσας. Το υψηλότερο σημείο της Σιγκαπούρης είναι ο λόφος Μπουκίτ Τιμάχ με υψόμετρο 165 μέτρων. Αποτελείται από πυριγενές πέτρωμα και γρανίτη. Οι λόφοι και οι κοιλάδες ιζηματογενών πετρωμάτων κυριαρχούν στα βορειοδυτικά, ενώ η ανατολική περιοχή αποτελείται από αμμώδη γη. Η Σιγκαπούρη δεν έχει φυσικές λίμνες, αλλά έχουν κατασκευαστεί ταμιευτήρες και λεκάνες απορροής με σκοπό την αποθήκευση φρέσκου νερού για τη παροχή νερού της πόλης. Η Σιγκαπούρη έχει ανακτήσει γη χρησιμοποιώντας υλικά από τους λόφους της, τον βυθό της θάλασσας, καθώς και από γειτονικές χώρες. Ως αποτέλεσμα, η έκταση της Σιγκαπούρης έχει αυξηθεί από 581 τ.χλμ. στη δεκαετία του 1960 σε 723.2 τ.χλμ. σήμερα και μπορεί να αυξηθεί κατά άλλα 100 τ.χλμ. έως το 2033. Κλίμα Η Σιγκαπούρη βρίσκεται 1.5 μοίρες βόρεια του ισημερινού και βρίσκεται εντός του 1ου και 2ου βόρειου παραλλήλου. Το κλίμα της Σιγκαπούρης χαρακτηρίζεται ως τροπικό (τύπος Af της κλιματικής ταξινόμησης Κέππεν), χωρίς πραγματικές διακριτές εποχές. Λόγω της γεωγραφικής της θέσης και της έκθεσης στη θάλασσα, το κλίμα χαρακτηρίζεται από την ομοιόμορφη θερμοκρασία και πίεση, υψηλή υγρασία και άφθονες βροχοπτώσεις. Ως εκ τούτου, ο καιρός είναι σχεδόν πάντα ζεστός και υγρός. Η μέση ετήσια βροχόπτωση είναι γύρω στα 2.340 χιλιοστόμετρα. Η μεγαλύτερη βροχόπτωση σε ένα 24ωρο ήταν στο Παγιά Λεμπάρ (με 512.4 χιλιοστόμετρα στις 2 Δεκεμβρίου 1978), ενώ η 2η και 3η υψηλότερη καταγραφή ήταν 467 και 366 χιλιοστόμετρα αντίστοιχα, το 1969 και στις 19 Δεκεμβρίου 2006 αντίστοιχα. Η θερμοκρασία κυμαίνεται γύρω στους 25 °C με 33 °C. Ο Απρίλιος είναι ο πιο ζεστός μήνας του χρόνου στη Σιγκαπούρη, ακολουθούμενος από το Μάιο. Αυτό οφείλεται στους ελαφριούς ανέμους και την έντονη ηλιοφάνεια κατά τη διάρκεια αυτών των μηνών. Η υψηλότερη καταγεγραμμένη θερμοκρασία είναι 36.0 °C στις 17 Απριλίου του 1983 στο Τενγκάχ. Η χαμηλότερη καταγεγραμμένη θερμοκρασία ήταν 19.4°C στις 14 Φεβρουαρίου 1989 στο Πάγια Λεμπάρ. Η θερμοκρασία συχνά υπερβαίνει τους 33.2 °C και μπορεί να φθάσει τους 35 °C κατά καιρούς. Η σχετική υγρασία φτάνει το 90% νωρίς το πρωί, αλλά μειώνεται περίπου στο 60% στα μέσα του απογεύματος. Μερικές φορές μπορεί να φτάσει και κάτω από 50%. Τον Μάιο του 2009, η μέση σχετική υγρασία ήταν 81%, μια αύξηση από το 77.1% το Μάιο του 2008. Κατά τη διάρκεια παρατεταμένης έντονης βροχόπτωσης, η σχετική υγρασία συχνά αγγίζει το 100%. Γενικά, υπάρχουν πολύ περισσότερες βροχοπτώσεις στη δυτική πλευρά του νησιού απ'ότι στο ανατολικό τμήμα της Σιγκαπούρης, λόγω βροχοσκίασης. Έτσι, η ανατολική πλευρά της Σιγκαπούρης είναι πολύ ξηρότερη και ελαφρώς θερμότερη απ'ότι η δυτική Σιγκαπούρη. Αυτό μπορεί να προκαλέσει ελαφριές καιρικές διαφορές από τη μία πλευρά του νησιού στην άλλη. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ακόμη και ένα μικρός λόφος ο λόφος Μπουκίτ Τιμάχ μπορεί να προκαλέσει αυτό το φαινόμενο. Παρά το μικρό μέγεθος της Σιγκαπούρης, μπορεί να υπάρχει ηλιοφάνεια στη μία πλευρά ενώ στην άλλη να υπάρχει βροχή. Οι περαιτέρω αντιθέσεις που εμποδίζουν την αληθή ετήσια ομοιομορφία είναι οι εποχές των μουσώνων που συμβαίνουν δύο φορές κάθε χρόνο. Ο πρώτος είναι ο βορειοανατολικός Μουσώνας που εμφανίζεται από τα μέσα Νοεμβρίου έως τις αρχές Μαρτίου. Ο δεύτερος είναι ο νοτιοδυτικός μουσώνας εποχή που εμφανίζεται από τον Ιούνιο έως τον Σεπτέμβριο. Οι περίοδοι μεταξύ των εποχών των μουσώνων έχουν λιγότερη βροχόπτωση και άνεμο. Κατά το Βορειοανατολικό Μουσώνα, οι βορειοανατολικοί άνεμοι επικρατούν, φτάνοντας και τα 20 χιλιόμετρα μερικές φορές. Ο Δεκέμβριος και ο Ιανουάριος είναι συννεφιασμένος και περιλαμβάνουν απογευματινές βροχοπτώσεις. Οι περίοδοι εκτεταμένης βροχόπτωσης διαρκούν συνήθως 1 έως τρεις ημέρες. Ο Φεβρουάριος και οι αρχές Μαρτίου είναι σχετικά ξηροί αν και η βροχόπτωση ξεπερνά τα 120 χιλιοστόμερα. Η πόλη γενικά θυελλώδης με ταχύτητες ανέμου που μερικές φορές φθάνουν τα 30 με 50 χιλιόμετρα κατά τους μήνες Ιανουάριο και Φεβρουάριο. Κατά τη διάρκεια της νοτιοδυτικής εποχής των μουσώνων, οι νοτιοανατολικοί άνεμοι που κυριαρχούν. Οι απομονωμένες και διάσπαρτες βροχοπτώσεις λαμβάνουν χώρα αργά το πρωί και νωρίς το απόγευμα. Οι καταιγίδες "Σουμάτρα" είναι κοινές και εμφανίζονται τις πρωινές ώρες. Ζώνη ώρας Αν και η Σιγκαπούρη δεν χρησιμοποιεί τη θερινή ώρα (DST), ακολουθεί τη ζώνη ώρας GMT+8, μία ώρα μπροστά από την τυπική ζώνη για τη γεωγραφική της θέση. Δείτε επίσης Σύνδεση μεταξύ Σιγκαπούρης και Τζοχόρ Παραπομπές Εξωτερικοί σύνδεσμοι Meteorological Services Singapore Singapore Weather Forecast Climatology of Singapore – National Environment Agency CNN.com – Weather – Singapore
136695	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CF%80%CF%80%CF%8C%CE%B4%CE%B1%CE%BC%CE%BF%CF%82%20%28%CE%BC%CF%85%CE%B8%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1%29	Ιππόδαμος (μυθολογία)	Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Ιππόδαμος είναι γνωστός ένας από τους Τρώες που έλαβαν μέρος στον Τρωικό Πόλεμο. Ο Ιππόδαμος, που υποτίθεται ότι ήταν γιος του βασιλιά Μέροπα της Περκώτης, σκοτώθηκε στον πόλεμο αυτό από τον Οδυσσέα, που τον λόγχισε μαζί με τον αδελφό του. Ο Ιππόδαμος αναφέρεται στην Ιλιάδα, όπου παρατηρείται μία σύγχυση: Στη ραψωδία Λ (στίχ. 334) ο αδελφός του, που σκοτώνεται μαζί του, έχει το όνομα Υπείροχος. Αλλά στη ραψωδία Β (στ. 830) μνημονεύονται οι μόνοι αληθινοί γιοί του Μέροπα: οι Άδρηστος και Άμφιος — όχι ο Ιππόδαμος. Επομένως οι Ιππόδαμος και Υπείροχος δεν πρέπει να ήταν γιοι του Μέροπα. Πηγές Κρουσίου: Λεξικόν Ομηρικόν, διασκευή από την 6η γερμανική έκδ. υπό Ι. Πανταζίδου, έκδοση «Βιβλιεκδοτικά καταστήματα Αναστασίου Δ. Φέξη», Αθήνα 1901, σελ. 426 Ιπποδαμος
245592	https://el.wikipedia.org/wiki/1572%20%CE%A0%CE%BF%CE%B6%CE%BD%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B1	1572 Ποζνανία	Η Ποζνανία (Posnania) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 10,00. Ανακαλύφθηκε το 1949 από τους Πολωνούς αστρονόμους Γιέρζυ Ντομπρύσκι και Αντρέι Κβικ, που παρατηρούσαν από το Πόζναν, και πήρε το όνομά της προς τιμή της πόλεως αυτής. Φυσικά χαρακτηριστικά Η μέση διάμετρος της Ποζνανίας εκτιμάται σε 33,62 ± 2,5 χιλιόμετρα. Ο φασματικός τύπος της είναι άγνωστος, ενώ το γεωμετρικό άλβεδό της είναι 0,156 ± 0,026. Η Ποζνανία περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 8 ώρες και 3 λεπτά. Εξωτερικοί σύνδεσμοι Τροχιά από το JPL (Java) / Εφημερίδα Ποζνανια
460760	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%84%CE%B1%CF%8D%CF%81%CE%BF%CF%82%20%CE%A4%CF%83%CE%B1%CE%BA%CF%85%CF%81%CE%AC%CE%BA%CE%B7%CF%82	Σταύρος Τσακυράκης	Ο Σταύρος Τσακυράκης (Μήθυμνα, 1951 - Μυτιλήνη, 21 Ιουλίου 2018) ήταν καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Βιογραφία Γεννήθηκε στον Μόλυβο της Λέσβου, όπου και πέρασε τα παιδικά του χρόνια, και ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στο Λύκειο Αρρένων της Καλλονής. Φοίτησε με υποτροφία στο Κολέγιο Αθηνών. Έπειτα σπούδασε Νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου δραστηριοποιήθηκε πολιτικά. Κατά την περίοδο της Χούντας των Συνταγματαρχών διετέλεσε γραμματέας της ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος και μέλος της συντονιστικής επιτροπής κατάληψης του Πολυτεχνείου. Για την αντιδικτατορική του δράση συνελήφθη, φυλακίστηκε και βασανίστηκε στα κρατητήρια ΕΑΤ-ΕΣΑ. Ακολούθησαν μεταπτυχιακές σπουδές στη Φιλοσοφία του Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Ρώμης. Το 1990 αναγορεύθηκε διδάκτορας Συνταγματικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Διατέλεσε καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου τον Απρίλιο του 2018 έκανε το τελευταίο μάθημα σε μια κατάμεστη αίθουσα καθώς θα συνταξιοδοτούνταν στο τέλος της ακαδημαϊκής χρονιάς 2017-2018. Ταυτόχρονα υπήρξε ακαδημαϊκός επισκέπτης στα πανεπιστήμια Χάρβαρντ, Κολούμπια και Νέας Υόρκης. Στις ευρωεκλογές του 2014 έθεσε υποψηφιότητα με Το Ποτάμι χωρίς όμως επιτυχία. Αρθρογραφούσε τακτικά σε νομικά περιοδικά και στον ημερήσιο τύπο και ήταν μέλος της επιστημονικής επιτροπής της επιθεώρησης The Books' Journal. Την 1η Φεβρουαρίου 2016 η Βασιλική Θάνου, τότε πρόεδρος του Αρείου Πάγου, κατέθεσε έγκληση εναντίον του για εξύβριση και δυσφήμηση, λόγω χαρακτηρισμών που είχε χρησιμοποιήσει προς το πρόσωπό της, σε άρθρο στο προσωπικό του ιστολόγιο. Με ανακοίνωσή τους, 14 καθηγητές συνταγματικού δικαίου εξέφρασαν την αντίθεση τους προς την κίνηση της Προέδρου του Αρείου Πάγου ζητώντας της να αποσύρει την έγκληση. Πέθανε στις 21 Ιουλίου 2018 στη Μυτιλήνη από καρκίνο. Από το 2019 και εφεξής, κάθε χρόνο το καλοκαίρι στον Μόλυβο, παλιοί φίλοι, συνεργάτες και φοιτητές του τον τιμούν με θερινό συνέδριο που διοργανώνεται. Εργογραφία Σταύρος Τσακυράκης, Οι καταβολές του φιλελευθερισμού στο έργο του Hobbes και του Locke, Εκδόσεις Π. Ν. Σάκκουλα, Αθήνα 1992, Σταύρος Τσακυράκης, Η ελευθερία του λόγου στις ΗΠΑ, επιμέλεια σειράς: Γ. Κασιμάτης, κείμενα: Σταύρος Τσακυράκης, Εκδόσεις Π. Ν. Σάκκουλα, Αθήνα 1997, ISBN 960-420-047-Χ, ISBN 978-960-420-047-4, Σταύρος Τσακυράκης, Θρησκεία κατά τέχνης, Εκδόσεις Πόλις, Αθήνα 2005, ISBN 960-435-083-8, ISBN 978-960-435-083-4, Συλλογικό έργο, Όψεις λογοκρισίας στην Ελλάδα, κείμενα: Λεωνίδας Καραμπίνης, Γιάννης Ζιώγας, Μαριάννα Τζιαντζή, Νάνος Βαλαωρίτης, Δημήτρης Χριστόπουλος, Γεράσιμος Θεοδόσης, Σταύρος Τσακυράκης, Χριστόφορος Δ. Αργυρόπουλος, Ανδρέας Χ. Τάκης, Δημήτρης Δημούλης, Γιάννης Σταυρακάκης, Νικόλας Α. Σεβαστάκης, Αθηνά Αθανασίου, Νίκος Παναγιωτόπουλος, Θάνος Λίποβατς, επιμέλεια: Γιάννης Ζιώγας, Λεωνίδας Καραμπίνης, Γιάννης Σταυρακάκης, Δημήτρης Χριστόπουλος, "Εκδόσεις Νεφέλη", Αθήνα 2008, ISBN 978-960-211-862-7, Σταύρος Τσακυράκης, Από πού κι ως πού όλοι οι αγώνες είναι δίκαιοι: Μια συζήτηση με τον Απόστολο Δοξιάδη για τη Δημοκρατία στην Ελλάδα της Μεταπολίτευσης, Μεταίχμιο, Αθήνα 2018, Σταύρος Τσακυράκης, Δικαιοσύνη: Η ουσία της πολιτικής, Μεταίχμιο, Αθήνα 2019, Σταύρος Τσακυράκης, Η ελευθερία του λόγου στις ΗΠΑ, Νέα έκδοση, Πρόλογος Πάσχος Μανδραβέλης, Επίμετρο Ιωάννα Τουρκοχωρίτη, Πανεπιστημιακές εκδόσεις Κρήτης, 2021. Παραπομπές Εξωτερικοί σύνδεσμοι Η σελίδα του Σταύρου Τσακυράκη στον ιστότοπο της Νομικής Σχολής Αθηνών Άρθρα του Σταύρου Τσακυράκη στην εφημερίδα Το Βήμα Σταύρος Τσακυράκης: «Ποτέ μου δεν συμπάθησα τα σύμβολα» Συνέντευξη του Σταύρου Τσακυράκη στην Κατερίνα Ανέστη, εφημερίδα Η Καθημερινή, 11 Απριλίου 2016. Έλληνες νομικοί Έλληνες πανεπιστημιακοί Καθηγητές νομικής Αθηνών
359362	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BD%CF%84%CF%8E%CE%BD%CE%B7%CF%82%20%CE%91%CF%81%CE%B1%CE%B2%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BD%CF%8C%CF%82	Αντώνης Αραβαντινός	Ο Αντώνης Αραβαντινός (25 Δεκεμβρίου 1960) είναι στέλεχος της ελληνικής Σωφρονιστικής Υπηρεσίας από το 1982. Σήμερα υπηρετεί ως αρχιφύλακας σε παράρτημα των φυλακών κορυδαλλού (Κ.Α.Υ.Φ) ,στην πορεία των χρόνων έχει διατελέσει αρχιφύλακας στις περισσότερες ελληνικές φυλακές. Ήταν πολλά χρόνια συνδικαλιστής με την ΠΑΣΚΕ και κατείχε τη θέση του υπευθύνου Δημοσίων Σχέσεων (παλαιότερα και για μεγάλο διάστημα του προέδρου) της Ομοσπονδίας Σωφρονιστικών Υπαλλήλων Ελλάδος (ΟΣΥΕ). Το όνομα του Αραβαντινού έχει ταυτιστεί με τον Κορυδαλλό και συχνά αναφέρεται ως το πρόσωπο που επί δεκαετίες έχει την πραγματική εξουσία και κυβερνά τις φυλακές. Κατά καιρούς έχει γίνει στόχος αρνητικών δημοσιευμάτων από ΜΜΕ, όπως η Καθημερινή και το Πρώτο Θέμα. Βιογραφικό Η απώτερη καταγωγή της οικογένειας Αραβαντινού είναι από την Κεφαλλονιά, αλλά αργότερα εγκαταστάθηκαν στα Κρέσταινα Ηλείας. Ο πατέρας του Αντώνη Αραβαντινού, Ανδρέας, ήταν εργολάβος δημοσίων έργων και αρχικά ευκατάστατος, αλλά η εμπλοκή του με το παράνομο ΚΚΕ οδήγησε σε καταδίκη από Έκτακτο Στρατοδικείο και φυλάκιση. Τελικά κατάφερε να αποφυλακιστεί με τη βοήθεια του Αριστοτέλη Ωνάση, ο οποίος του ανέθεσε την κατασκευή των περισσότερων κτιρίων στο ιδιόκτητο νησί του, τον Σκορπιό. Ο Αντώνης Αραβαντινός ως παιδί γνώρισε τον ίδιο τον Ωνάση, αλλά και τα παιδιά του, Αλέξανδρο και Χριστίνα. Όπως διηγείται ο ίδιος: «Ο Ωνάσης τον έβγαλε απ’ τη φυλακή και τον έβαλε εργολάβο στο Σκορπιό. Όλο τον Σκορπιό τον έχει φτιάξει ο πατέρας μου. Ήταν αυθεντία στις εκρήξεις και ίσως γι’ αυτό τον κυνηγούσαν. Αριστερός και αυθεντία στα εκρηκτικά ήταν κακός συνδυασμός. Μεγάλωσα στο Σκορπιό με την Χριστίνα και τον Αλέξανδρο». Στις αρχές του 1982 ο Αραβαντινός, που ήταν ήδη μέλος του ΠΑΣΟΚ, διορίστηκε σωφρονιστικός υπάλληλος με το πρώτο κύμα διορισμών που έγιναν από τον υπουργό Δικαιοσύνης Στάθη Αλεξανδρή, και έχει υπηρετήσει στις περισσότερες ελληνικές φυλακές, με αποκορύφωμα τη θητεία του ως αρχιφύλακας των φυλακών Κορυδαλλού. Παράλληλα, ανέπτυξε έντονη συνδικαλιστική δραστηριότητα μέσω του ΠΑΣΟΚ και της ΠΑΣΚΕ, αποκτώντας πολύ σημαντική επιρροή στο σωφρονιστικό σύστημα. Ο Αραβαντινός έχει κατά καιρούς κατηγορηθεί για φιλικές σχέσεις με σκληρούς ποινικούς κρατούμενους. Πιο γνωστή ήταν η κατηγορία ότι βοήθησε με πλαστές βεβαιώσεις, το Δεκέμβριο του 1993, στην αποφυλάκιση του μεγαλέμπορου ναρκωτικών Αλέξανδρου Ζεκερίδη, ο οποίος είχε καταδικαστεί για εμπόριο εκατοντάδων κιλών ηρωίνης.. Σε αντάλλαγμα, ο Ζεκερίδης και οι άνθρωποί του φαίνεται ότι είχαν παρέμβει αποφασιστικά για να βοηθήσουν τον Αραβαντινό να «συνετίσει» τους κρατούμενους Αλέκο Κοσμόπουλο και Νίκο Χατζηλία, οι οποίοι δημιουργούσαν ανεξέλεγκτες καταστάσεις στη φυλακή με εκβιασμούς και ξυλοδαρμούς των συγκρατουμένων τους. Για αυτή την υπόθεση ασκήθηκε ποινική δίωξη εις βάρος του Αραβαντινού, όμως τελικά αθωώθηκε ομόφωνα. Επίσης ο Βασίλης Παλαιοκώστας, στο βιβλίο του, έχει κατηγορήσει τον Αραβαντινό ως τον άνθρωπο που μαζί με άλλους σωφρωνιστικούς υπαλλήλους τον ξυλοκόπησε κατά την φυλάκισή του, το 1999, στο Κορυδαλλό. Στις αρχές του 1995 ο Αραβαντινός ήρθε σε σύγκρουση με τον υπουργό Δικαιοσύνης Γεώργιο Κουβελάκη, παρόλο που και οι δύο ανήκαν στον ίδιο πολιτικό χώρο. Αποτέλεσμα της σύγκρουσης ήταν να εξαναγκαστεί σε παραίτηση ο υπουργός Δικαιοσύνης και να αναβαθμιστεί ο Αραβαντινός. Αφορμή της σύγκρουσης ήταν η επίσκεψη του Αραβαντινού στις φυλακές Αλικαρνασσού όπου συναντήθηκε -χωρίς να πάρει άδεια, κατά παράβαση των κανονισμών, και χωρίς να ενημερώσει το υπουργείο Δικαιοσύνης ή την διεύθυνση των φυλακών- με τον Σέρβο βαρυποινίτη, καταδικασμένο για ανθρωποκτονίες, Nτανίλο Μπάλντιτς, κατόπιν εντολής του Αντώνη Λιβάνη, στενού συνεργάτη του πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου και πολιτικού προϊσταμένου των μυστικών υπηρεσιών (ΕΥΠ). Ο Ντανίλο, όπως πίστευαν ο Λιβάνης και η τότε Διοίκηση της ΕΥΠ, ήξερε πολλά για την τρομοκρατία Ο Κουβελάκης έθεσε σε διαθεσιμότητα τον Αραβαντινό, ο οποίος σύμφωνα με ορισμένα δημοσιεύματα χειροδίκησε σε βάρος του υπουργού. Λίγες μέρες αργότερα ο Κουβελάκης παραιτήθηκε. Το Νοέμβριο 2012 ενημέρωσε μίλησε στην Ειδική Επιτροπή Σωφρονιστικού Συστήματος της Βουλής λέγοντας ότι οι πλούσιοι κρατούμενοι δεν σιτίζονται με το συσσίτιο που διατίθεται στους άλλους κρατουμένους, αλλά μέχρι και σολομό ενώ οι φτωχοί κρατούμενοι προτιμούν να είναι μέσα στη φυλακή για να τρώνε ένα πιάτο φαγητό. . Παραπομπές Εξωτερικοί σύνδεσμοι Έλληνες αστυνομικοί Φυλακές στην Ελλάδα
520570	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%BA%CE%B1%CE%AF%CE%B9%CE%BA%CE%B1%20%CE%97%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%B1%CF%82	Καλακαίικα Ηλείας	Τα Καλακαίικα είναι οικισμός της Τοπικής Κοινότητας Σκαφιδιάς του Νομού Ηλείας που βρίσκεται 14,4 χλμ. βορειοδυτικά της πόλης του Πύργου σε υψόμετρο 25 μέτρων. Διοικητικά ανήκει στην Δημοτική Ενότητα Πύργου του Δήμου Πύργου και έχει 85 μόνιμους κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2011. Χαρακτηρίζεται από την μεγάλη αμμωδη παραλία της με πράσινα διαυγή νερά και μήκος περίπου 4 χιλιόμετρα . Δημογραφικά στοιχεία Η εξέλιξη του μόνιμου πληθυσμού τον 21ο αιώνα είναι η εξής: Παραπομπές Εξωτερικοί σύνδεσμοι https://www.eetaa.gr/metaboles/oikmet_details.php?id=11834 (Διοικητικές Μεταβολές Καλακαίικα Ηλείας 1897 - 1997) Χωριά του νομού Ηλείας Δήμος Πύργου
622242	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%8D%CF%80%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%BF%20%CE%9A%CF%85%CF%80%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%BF%CF%8D%CF%87%CF%89%CE%BD%20%CE%A3%CE%A4%CE%9F%CE%9A%202018-19	Κύπελλο Κυπελλούχων ΣΤΟΚ 2018-19	Το Κύπελλο Κυπελλούχων ΣΤΟΚ 2018-19 ήταν η 34η έκδοση του Κυπέλλου Κυπελλούχων ΣΤΟΚ. Νικητής ήταν ο Λένας Λεμεσού για 1η φορά στην ιστορία του. Σύστημα διεξαγωγής Στο Κύπελλο Κυπελλούχων ΣΤΟΚ 2018-19 συμμετείχαν οι 11 κυπελλούχες ομάδες από τα κύπελλα των αγροτικών (τοπικών) ομοσπονδιών μελών της ΣΤΟΚ. Αν ο κυπελλούχος μίας τοπικής ομοσπονδίας είχε κατακτήσει και το πρωτάθλημα της ομοσπονδίας (οπόταν συμμετείχε στο Πρωτάθλημα Πρωταθλητριών ΣΤΟΚ 2018-19), τότε στο Κύπελλο Κυπελλούχων ΣΤΟΚ συμμετείχε ο φιναλίστ του κυπέλλου της ομοσπονδίας. Διεξήχθη σε 4 γύρους. Σε όλους τους γύρους έγινα μονοί αγώνες σε ουδέτερη έδρα. Προκρινόταν η ομάδα που πετύχαινε τον μεγαλύτερο αριθμό τερμάτων. Σε περίπτωση ισοπαλίας δινόταν ημίωρη παράταση. Αν μετά το τέλος της παράτασης το αποτέλεσμα εξακολουθούσε να ήταν ισόπαλο, η πρόκριση καθοριζόταν με την εκτέλεση πέναλτι. Συμμετέχουσες ομάδες Ο πίνακας που ακολουθεί παρουσιάζει τις συμμετέχουσες ομάδες και την ομοσπονδία από την οποία προέρχονταν. (κ.) : Κυπελλούχος ομάδα ομοσπονδίας (φ.) : Φιναλίστ κυπέλλου ομοσπονδίας Προκριματικά Στη προκριματική συμμετείχαν οι 6 από τις 11 ομάδες. Οι υπόλοιπες 5 ομάδες πέρασαν στα προημιτελικά χωρίς αγώνα, μετά από κλήρωση. Οι αγώνες πραγματοποιήθηκαν στις 10 Απριλίου 2019. Προημιτελικά Στην προημιτελική φάση συμμετείχαν οι ομάδες που προκρίθηκαν από τα προκριματικά και οι ομάδες που εξαιρέθηκαν από αυτά. Οι αγώνες έγιναν στις 13 και 14 Απριλίου 2019. Ημιτελικά Στην ημιτελική φάση συμμετείχαν οι ομάδες που προκρίθηκαν από την προημιτελική φάση. Οι αγώνες έγιναν στις 17 Απριλίου 2019 σε ουδέτερα στάδια. Τελικός Στον τελικό προκρίθηκαν ο Λένας Λεμεσού και η ομάδα . Ο τελικός διεξήχθη στις 20 Απριλίου 2019 στο . Νικητής ήταν ο Λένας Λεμεσού με σκορ 2-1. Παραπομπές Πηγές Δείτε επίσης Πρωτάθλημα Πρωταθλητριών ΣΤΟΚ 2018-19 Κύπελλο Κυπελλούχων ΣΤΟΚ Εγχώρια ποδοσφαιρικά κύπελλα 2018-2019
228418	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%86%CE%B2%CE%B9%CE%BB%CE%B1%20%CE%94%CE%B5%CE%BA%CE%B1%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CF%89%CF%82	Άβιλα Δεκαπόλεως	Η Άβιλα Δεκαπόλεως, μεταγενέστερα Σελεύκεια Δεκαπόλεως, ήταν αρχαία πόλη στη Δεκάπολη της Κοίλης Συρίας. Η πόλη ήταν γνωστή και ως Ραφάνα. Η ονομασία Άβιλα προέρχεται από τη σημιτική λέξη 'Αβελ (λειβάδι στα Εβραϊκά) . Βρισκόταν κοντά στον παραπόταμο Γιαρμούκ (Yarmouk) του Ιορδάνη. Ο Ευσέβιος τοποθετεί την πόλη 19 χλμ ανατολικά των Γαδάρων . Η περιοχή των Αβίλων-Σελευκείας είχε κατοικηθεί ήδη από το 3000 π.Χ. κατά την εποχή του Χαλκού. Από τότε και μέχρι σήμερα η ανθρώπινη παρουσία είναι διαρκής, όπως αποδεικνύεται από τις ανασκαφές . Τα Άβιλα απέκτησαν μεγαλύτερη σημασία κατά την ελληνιστική περίοδο. Μετά τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου (323 π.Χ.) πέρασε στην πτολεμαϊκή κατοχή. Η πόλη φαίνεται ότι αρχικά αποικίστηκε από αυτή τη μακεδονική δυναστεία της Αιγύπτου. Το 218 π.Χ. ο Σελευκίδης βασιλιάς Αντίοχος Γ΄ κατανίκησε τις πτολεμαϊκές ενισχύσεις του στρατηγού Νικία και κατέκτησε την πόλη. Η πόλη περιήλθε και πάλι στον πτολεμαϊκό έλεγχο, αλλά πέρασε οριστικά στην σελευκιδική κατοχή μετά την νίκη στο Πάνειον όρος (198 π.Χ.) και ίσως τότε να επανιδρύθηκε ως ελληνική πόλη με το όνομα Σελεύκεια. Έκτοτε οι κάτοικοι της πόλεως καλούνταν Σελευκεῑς Ἀβιληνοί. Το 83/2 π.Χ. η πόλη πέρασε στην κατοχή του Αλεξάνδρου Ιανναίου (103-76 π.Χ.) βασιλιά των Ιουδαίων . Το 64 π.Χ. έπεσε στα χέρια των Ρωμαίων του Πομπήιου, ο οποίος την κατέστησε αυτόνομη. Από την περίοδο εκείνη έγινε τμήμα της Δεκαπόλεως και έκοψε τα νομίσματά της. Στην εποχή του Καρακάλλα έφερε τον τίτλο Σελεύκεια Άβιλα. Κατά τη βυζαντινή περίοδο ανήκε στην επαρχία Palestina Secunda (Παλαιστίνη Β΄). Την θέση της Ιορδανικής Σελεύκειας κατέχει το χωριό Τελλ Αμπίλ (αγγλικά: Tell Abil) της Ιορδανίας. Παρόλο που αρκετές από τις αρχαίες δομές της έχουν ανασκαφεί όπως υδραγωγεία, τάφοι, πύλες και δημόσια κτίρια, τα Άβιλα είναι ιδιαίτερα συναρπαστικά, επειδή τόσο μεγάλο μέρος των λειψάνων τους είναι ακόμα θαμμένα στο έδαφος. Ο πρώτος Ευρωπαίος που επισκέφθηκε την τοποθεσία ήταν ο Ούλριχ Τζάσπερ Seetzen το 1806. Τα ερείπια έχουν περιγραφεί σε δημοσιευμένη βιβλιογραφία ήδη από το 1889 από τον Guy Le Strange. Η περιοχή χωρίζεται σε ξεχωριστές περιοχές με βάση τη θέση τους και τα αρχαιολογικά χαρακτηριστικά. Οι περιοχές αυτές ορίζονται ως εξής: Περιοχή Α, πεδίο AA, Χώρος Β, Περιοχή Γ, Τομέας Δ, Περιοχή DD, E Χώρος και Χώρος Η. Μεγαλιθικές στήλες υπάρχουν στο Ουμ Ελ-Αμάντ (η μητέρα των στηλών). Ο χώρος έχει ανασκαφεί σε μεγάλο βαθμό από το 1980. Οι ανασκαφές έχουν δείξει διηνεκή κατοίκηση στην Σελεύκεια από το 4000 π.Χ. έως το 1500 και έχουν έλθει στο φως πολλά έργα τέχνης, τμήματα των τειχών της πόλης, θέατρο και εκκλησία του 6ου αιώνα. Η πόλη παραμένει έδρα επισκόπου της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, με τον τίτλο Abilenus. Η επισκοπική έδρα παραμένει κενή από το 1977. Αρχαιολογικά στοιχεία δείχνουν ένα ναό στην περιοχή που χρησιμοποιήθηκε για τη λατρεία του Ηρακλή, της Τύχης και της Αθηνάς. Περαιτέρω στοιχεία έχουν δείξει ότι ο χώρος χρησιμοποιήθηκε για τη χριστιανική λατρεία, τουλάχιστον τον έβδομο έως τον όγδοο αιώνα. Παραπομπές σημειώσεις Πηγές The Princeton Encyclopedia of Classical Sites. Εβραϊκή εγκυκλοπαίδεια. Πολυβίου Ιστορίαι, Ε΄ βιβλίο. Εξωτερικοί σύνδεσμοι Αρχαίες πόλεις της Συρίας Δεκάπολις
812528	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE%B6%CF%8C%CE%B6%CE%B5%CF%86%20%CE%9B%CF%8C%CE%BF%CF%85%CE%B6%CE%B9	Τζόζεφ Λόουζι	Ο Τζόζεφ Γοόλτον Λόουζι ο τρίτος (Joseph Walton Losey III, 14 Ιανουαρίου 1909 – 22 Ιουνίου 1984) ήταν Αμερικανός σκηνοθέτης του κινηματογράφου, παραγωγός και σεναριογράφος, ενώ επιπλέον σκηνοθέτησε και για το θέατρο. Μελέτησε το θέατρο στην προπολεμική Γερμανία και Σοβιετική Ένωση με τον Μπέρτολτ Μπρεχτ. Μεταπολεμικώς συμπεριλήφθηκε στη λεγόμενη «Μαύρη Λίστα του Χόλυγουντ» ως μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος των Ηνωμένων Πολιτειών, οπότε μετανάστευσε στην Ευρώπη, όπου δημιούργησε όλες τις υπόλοιπες ταινίες του, κυρίως στο Ηνωμένο Βασίλειο. Από τις πλέον επαινεθείσες από την κριτική ταινίες του, αλλά και εμπορικώς επιτυχημένες, ήταν εκείνες στις οποίες το σενάριο είχε συγγράψει ο γνωστός Άγγλος θεατρικός συγγραφέας Χάρολντ Πίντερ: Ο υπηρέτης (1963) και Ο μεσάζων (1971). Η ταινία του Λόουζι Κύριος Κλάιν (1976) κέρδισε το Βραβείο Σεζάρ Καλύτερης ταινίας του 1977 και ο ίδιος το Βραβείο Σεζάρ Καλύτερου Σκηνοθέτη για την ταινία αυτή. Επιπλέον, ήταν 4 φορές υποψήφιος με ταινίες του για τον «Χρυσό Φοίνικα» (τον κέρδισε μόνο η ταινία του Ο μεσάζων) και άλλες 4 για τον «Χρυσό Λέοντα», καθώς και δύο φορές υποψήφιος για Βραβεία Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου (BAFTA). Παραπομπές Βιβλιογραφία Caute, David: Joseph Losey: A Revenge on Life, εκδ. Faber & Faber, 1994 Ciment, Michel: Conversations with Losey, εκδ. Methuen, Νέα Υόρκη 1985, αρχική γαλλική έκδοση: Le Livre de Losey. Entretiens avec le cinéaste, Stock/Cinéma, Παρίσι 1979 Ciment, Michel: Joseph Losey: l'oeil du Maître, Institut Lumière/Actes Sud, 1994 Cohen, Robert: «Bertolt Brecht, Joseph Losey, and Brechtian Cinema» στο Escape to Life: German Intellectuals in New York: A Compendium on Exile after 1933, επιμ. Eckart Goebel και Sigrid Weigel, εκδ. De Gruyter, 2012, σσ. 142-161 DeRahm, Edith: Joseph Losey: An American Director in Exile, εκδ. Pharos, 1995 Hirsch, Foster: Joseph Losey, εκδ. Twayne, 1980 Houston, Penelope: «Losey's Paper Handkerchief», Sight and Sound, καλοκαίρι 1966 Jacob, Gilles: «Joseph Losey, or The Camera Calls», Sight and Sound, άνοιξη 1966 Leahy, James: The Cinema of Joseph Losey, εκδ. A.S. Barnes, 1967 Ledieu, Christian: Joseph Losey, εκδ. Seghers, 1963 Palmer, Palmer και Michael Riley: The Films of Joseph Losey, Cambridge University Press, 1993 Vallet, Joaquín: Joseph Losey, εκδ. Cátedra, 2010 Εξωτερικοί σύνδεσμοι Πλήρης φιλμογραφία στη βάση δεδομένων του British Film Institute (BFI) Βιογραφία από το BFI Ο Λόουζι στην Internet Movie Database Ο Λόουζι στην Internet Broadway Database Robert Maras: «Dissecting class relations: The film collaborations of Joseph Losey and Harold Pinter», 28/5/2012 Αμερικανοί σκηνοθέτες κινηματογράφου Βραβευμένοι με Σεζάρ Απόφοιτοι του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ Μαύρη Λίστα του Χόλυγουντ Αμερικανοί θεατρικοί σκηνοθέτες
293451	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%AE%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%82%20%CE%96%CE%B1%CE%90%CE%BC%CE%B7%CF%82	Δημήτριος Ζαΐμης	Ο Δημήτριος Ζαΐμης , ήταν Έλληνας αγωνιστής του 1821 κι μετέπειτα πολιτικός από την Αχαία. Καταγόταν από την Κερπινή Καλαβρύτων από οικογένεια αγωνιστών του 1821 και πολιτικών του Ελληνικού κράτους. Πατέρας του ήταν ο Ανδρούτσος Ζαΐμης και γιος του ο Ανδρέας Δ. Ζαΐμης. Ήταν παντρεμένος από το 1796 με την Ευδοκία κόρη του Νικολάου Περούκα και εγγονή του Ιωάννη Περούκα από το Άργος. Προεπαναστατικά ήταν προεστός των Καλαβρύτων και οπλαρχηγός πήρε μέρος σε πολλές μάχες στην επανάσταση του 1821. Ήταν πληρεξούσιος Καλαβρύτων το 1829 στην Δ' Εθνοσυνέλευση Άργους. Παραπομπές Έλληνες πληρεξούσιοι Δημητριος Αγωνιστές του 1821
90544	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B9%CE%B5%CF%84%CE%AC%20%28%CE%9C%CE%B9%CF%87%CE%B1%CE%AE%CE%BB%20%CE%86%CE%B3%CE%B3%CE%B5%CE%BB%CE%BF%CF%82%29	Πιετά (Μιχαήλ Άγγελος)	Η Πιετά (ιταλικά Pietà, αγγλικά The Pity, ελληνικά Έλεος, 1497 - 1499) είναι ένα μαρμάρινο γλυπτό της Αναγέννησης, γνωστό και ως «Αποκαθήλωση», που φιλοτεχνήθηκε από τον Μιχαήλ Άγγελο και βρίσκεται στην Βασιλική του Αγίου Πέτρου στην πόλη του Βατικανού. Είναι το πρώτο έργο του καλλιτέχνη που ήταν τότε λίγο μεγαλύτερος από 20 χρόνων το μοναδικό που έχει υπογράψει, και ίσως ένα από τα σπουδαιότερα έργα τέχνης του δυτικού κόσμου. Ιστορία Κατα την διάρκεια της πρώτης διαμονής του στη Ρώμη, από το 1499 έως το 1501, ο καλλιτέχνης ανέπτυξε φιλία με τον τραπεζίτη Jacopo Galli, που ήταν εκείνος που τον σύστησε σε κάποιους καρδινάλιους για συνεργασία. Μια από τις δουλειές που ανέλαβε ο Μιχαήλ Άγγελος ήταν η κατασκευή μαρμάρινης Πιετά για το παρεκκλήσι της Santa Patronilla απο τον Γάλλο καρδινάλιο Jean de Bilhères, ο οποίος θαπτηκε εκεί κάνοντας πολλούς τα πιστεύουν ότι το άγαλμα προοριζόταν για το ταφικό του μνημείο εξ αρχής. Κατασκευάστηκε, σε μάρμαρο διαλεγμένο από τον καλλιτέχνη. Ο Μιχαήλ Άγγελος έλαβε 500 δουκάτα ως πληρωμή και υπέγραψε συμβόλαιο να παραδώσει το άγαλμα σε ένα χρόνο από τις 27 Αυγούστου του 1498. Πράγματι το άγαλμα το 1499 ήταν έτοιμο να πάρει την θέση του. Το άγαλμα έτυχε μεγάλου ενθουσιασμού και θαυμασμού και όπως ο ίδιος ο καλλιτέχνης έχει αναφέρει το υπέγραψε όταν άκουσε δύο άνδρες να αποδίδουν αυτό σπουδαίο έργο στον γλύπτη από την Λομπαρδία Cristoforo Solari. Αργότερα μετάνιωσε την ματαιοδοξία του αυτή και ορκίστηκε να μην ξαναυπογράψει έργο του. Λίγο πριν το 1517 το έργο μεταφέρθηκε στην βασιλική του Αγίου Πέτρου στο Βατικανό, όπου άλλαξε θέσεις μέχρι την σημερινή του θέση που μεταφέρθηκε το 1749. Το 1964 το άγαλμα δόθηκε ως δάνειο από το Βατικανό στην διεθνή έκθεση της Νέας Υόρκης ως έκθεμα στο περίπτερο της πόλης του Βατικανού. Ο κόσμος σχημάτισε ουρές για να δει από κοντά το πιο διάσημο άγαλμα της εποχής του. Ύφος Το γλυπτό έχει σχήμα πυραμίδας και το κεφάλι της Μαρίας ταυτίζεται με την κορυφή του. Το άγαλμα φαρδαίνει σταδιακά προς τα κάτω με το φόρεμα της Μαρίας μέχρι την βάση του, τον βράχο του Γολγοθά. Οι μορφές είναι σχετικά εκτός αναλογίας και αυτό οφείλεται στη δυσκολία απεικόνισης ενός ενήλικου άντρα ξαπλωμένου στην ποδιά μιας γυναίκας. Το μεγαλύτερο μέρος του σώματος της Μαρίας κρύβεται από το πλούσιο φόρεμα και έτσι η όλη σύνθεση φαίνεται σχετικά φυσική. Η ερμηνεία του Μικελάντζελο για την Πιετά ήταν διαφορετική από τα έργα που είχαν δημιουργηθεί παλιότερα από άλλους καλλιτέχνες, καθώς ο ίδιος έφτιαξε μια νεαρή και όμορφη Μαρία αντί για μια ηλικιωμένη γυναίκα κοντά στην ηλικία των 50 ετών. Τα σημάδια της Σταύρωσης αντιπροσωπεύονται μονάχα με μικρά σημάδια από τα καρφιά και ένα ίχνος από την πληγή του λογχισμού στα πλευρά του Ιησού. Το πρόσωπο του Χριστού δεν αποκαλύπτει κανένα σημάδι από το Θείο Πάθος. Ο Μικελάντζελο δεν επιθυμούσε το άγαλμά του να εκπροσωπεί τον θάνατο αλλά προτιμούσε να δείξει το "θρησκευτικό όραμα της εγκατάλειψης και ένα γαλήνιο πρόσωπο του Υιού", επομένως ήθελε να δείξει την σύνδεση ανάμεσα στον άνθρωπο και τον Θεό μέσω της αγιοποίησης του Ιησού. Νεαρή Παναγία Η Παναγία απεικονίζεται σε πολύ νεαρή ηλικία, πράγμα παράδοξο για μια μητέρα που έχει έναν σχεδόν 33χρονο γιο. Υπάρχουν διάφορες ερμηνείες για αυτό το παράδοξο. Μια απ' αυτές είναι πως η νιότη της συμβολίζει την αγνότητά της, καθώς είπε και ο ίδιος ο Μικελάντζελο στο βιογράφο του, γλύπτη Ασκάνιο Κοντίβι: Μια άλλη εξήγηση είναι ότι στη δημιουργία του ο Μιχαήλ Άγγελος επηρεάστηκε από το πάθος του για τη Θεία Κωμωδία του Δάντη: τόσο οικείος ήταν με το έργο ώστε όταν πήγε στη Μπολόνια ανταπόδωσε τη φιλοξενία που του έγινε απαγγέλλοντας στίχους από τη Θεία Κωμωδία. Στον Παράδεισο (στο 33ο τραγούδι του ποιήματος) ο Άγιος Βερνάρδος, σε μια προσευχή προς την Παναγία, λέει "Vergine madre, figlia del tuo figlio" (Παρθένα μητέρα, κόρη του γιου σου). Αυτό γιατί από τη στιγμή που ο Ιησούς είναι ένα από τα τρία μέρη της Τριάδας, η Μαρία θα ήταν κόρη του, αλλά παράλληλα και αυτή που τον γέννησε. Μια τρίτη ερμηνεία, που παραθέτει ο Καντίβι λίγο μετά τα παραπάνω λόγια του Μιχαήλ Άγγελου, είναι απλά πως "τέτοια φρεσκάδα και άνθος νιότης, πέρα από τη συντήρηση με φυσικά μέσα, βοηθάται από τη θεία πρόνοια". Τέλος υποστηρίζεται ότι στην πραγματικότητα παριστάνεται η Μαρία να κρατά το βρέφος Ιησού. Η νεανική της εμφάνιση και η ήρεμη έκφραση του προσώπου, αν συνδυαστεί με τη θέση των χεριών, υπαινίσσεται ότι βλέπει το παιδί της, ενώ ο θεατής βλέπει μια εικόνα από το μέλλον. Προηγούμενο Αν και υπήρχε προηγούμενο για ζωγραφικές απεικονίσεις του θρήνου της Παρθένου πάνω από το κορμί του νεκρού Ιησού στη Φλωρεντίνικη τέχνη, το θέμα ήταν νέο για την εποχή του στην ιταλική γλυπτική. Υπήρχε, πάντως, μια παράδοση στα γλυπτά της Πιετά στη βόρεια τέχνη, ειδικά στη Γερμανία, την Πολωνία και τη Γαλλία, πατρίδα του καρδινάλιου. Επιπλέον, η εκκλησία του Άγιου Δομίνικου στη Μπολόνια διέθετε μια Πιετά φτιαγμένη στη Γερμανία. Έτσι υπάρχει η περίπτωση ο καρδινάλιος να είχε αυτά τα αγάλματα κατά νου του όταν παράγγειλλε το έργο. Μετά την ολοκλήρωση Η δημιουργία της Πιετά πήρε στο Μιχαήλ Άγγελο λιγότερο από δυο χρόνια. Η εκδοχή που παρουσίαζε στο έργο ήταν πολύ διαφορετική από προηγούμενες αναπαραστάσεις άλλων καλλιτεχνών - παρουσίαζε μια νέα, ήρεμη και αιθέρια Μαρία αντί για μια πενθούσα, μεγαλύτερη γυναίκα. Το έργο τοποθετήθηκε αρχικά στο παρεκκλήσι της Σάντα Πετρονίλλα, ένα ρωμαϊκό μαυσωλείο κοντά στη νότια πτέρυγα του Αγίου Πέτρου, μέρος που ο καρδινάλιος διάλεξε για τελευταία του κατοικία. Το παρεκκλήσι αργότερα κατεδαφίστηκε από το Ντονάτο Μπραμάντε όταν ανοικοδομούσε τη Βασιλική. Σύμφωνα με τον Τζόρτζιο Βάζαρι, λίγο καιρό μετά την τοποθέτηση της Πιετά, ο Μικελάντζελο άκουσε κάποιον να λέει ότι το γλυπτό ήταν έργο κάποιο άλλου γλύπτη, του Κριστόφορο Σκολάρι. Τότε χάραξε τη φράση MICHEL.A[N]GELVS BONAROTVS FLORENT[INVS] FACIEBAT (Μικελάντζελο Μπουοναρόττι, απο την Φλωρεντία, εποίησε) στη ζώνη που διατρέχει το στήθος της Μαρίας. Αυτό ήταν και το μόνο έργο που υπέγραψε ποτέ: αργότερα μετάνιωσε για αυτή την έκρηξη ματαιοδοξίας και ορκίστηκε να μην υπογράψει ποτέ ξανά κανένα από τα έργα του. Στους αιώνες που ακολούθησαν η Πιετά έπαθε αρκετές φθορές. Τέσσερα δάχτυλα από το αριστερό χέρι της Παρθένου έσπασαν κάτα τη διάρκεια μιας μετακίνησης και αποκαταστάθηκαν το 1736 από τον Τζουζέπε Λιριόνι, οι ειδικοί όμως διχάζονται για το κατά πόσον ο γλύπτης έκανε τη χειρονομία της Μαρίας πιο ρητορική. Η σημαντικότερη ζημιά έγινε στις 21 Μαίου του 1972 (Κυριακή της Πεντηκοστής) όταν ο 34χρονος αυστραλός διαταραγμένος László Tóth μπήκε στο παρεκκλήσι και επιτέθηκε στην Παρθένο με ένα σφυρί, φωνάζοντας "Είμαι ο Ιησούς Χριστός, αναστημένος από τους νεκρούς", καταφέρνοντας 15 χτυπήματα στο έργο πριν τον αφοπλίσουν. Μετά την επίθεση ημορφή της Παναγίας παρουσίαζε πάνω από 50 ραγίσματα, κυρίως στο δεξί μπράτσο, ενω ο αγκώνας ήταν κατακερματισμένος και η μύτη και τα βλέφαρα σχεδόν κατεστραμμένα. Η αποκατάσταση ξεκίνησε αμέσως μετά από μελέτη με την χρήση όσο ήταν δυνατόν των εναπομείναντων θραυσμάτων σε συνδυασμό με ένα μείγμα από κόλλα και μαρμαρόσκονη. Η συντήρηση έγινε στα εργαστήρια του μουσείου του Βατικανού και χάρις την συλλογή σχεδόν όλων τον θραυσμάτων το άγαλμα δεν παρουσιάζει σήμερα ανομοιομορφία στα σημεία που χτυπήθηκε. Ο δράστης του περιστατικού συνελήφθη και μεταφέρθηκε σε ψυχιατρική κλινική μέχρι και το 1975 που επαναπατρίστηκε στη Αυστραλία. Το άγαλμα επέστρεψε στην παλιά του θέση προστατευμένο αυτή την φορά από αλεξίσφαιρο υαλοπίνακα ειδικά φτιαγμένο για την περίπτωση. Πηγές Pope-Hennessy, John (1996). Italian Renaissance and Baroque Sculpture. London: Phaidon Το παρεκκλήσι της Πιετά στη σελίδα της Βασιλικής του Αγ. Πέτρου Μοντέλα του Μιχαήλ Άγγελου για τα γλυπτά του Hibbard, Howard. 1974. Michelangelo. New York: Harper & Row. Εξωτερικοί σύνδεσμοι Robert Hupka's Pietà Picture gallery Models of wax and clay used by Michelangelo in making his sculpture and paintings Αγάλματα Βατικανό Μιχαήλ Άγγελος Έργα αναγεννησιακής γλυπτικής Βανδαλισμένα έργα τέχνης
34553	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%84%CE%AD%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%82%20%CE%A7%CE%B1%CF%84%CE%B6%CE%B7%CE%B9%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%BF%CF%85	Στέλιος Χατζηιωάννου	Ο Σερ Στέλιος Χατζηιωάννου (14 Φεβρουαρίου 1967) είναι Ελληνοκύπριος επιχειρηματίας, ο οποίος ζει στην Αγγλία. Είναι απόφοιτος της Σχολής Οικονομικών του Λονδίνου και έχει μεταπτυχιακό από το Πανεπιστήμιο Σίτι του Λονδίνου. Ασχολήθηκε με την ναυτιλιακή εταιρεία του πατέρα του και αργότερα το 1995 ίδρυσε την εταιρεία χαμηλού κόστους EasyJet. Έχει ιδρύσει επίσης τις εταιρείες: EasyCar, EasyValue, EasyMoney, EasylnternetCafe και EasyCruise. Ο Στέλιος Χατζηιωάννου θεωρείται ένας από τους πλουσιότερος Κύπριους επιχειρηματίες με την περιουσία του να ανέρχεται περίπου στα 1.45 δισεκατομμύρια δολάρια. Το 2006 έλαβε τον τίτλο του ιππότη (ΣΕΡ) από την Βασίλισσα Ελισάβετ για τις υπηρεσίες του στην επιχειρηματικότητα. Από το 2009 διατελεί ως Επίτιμος Γενικός Πρόξενος της Δημοκρατίας της Κύπρου στο Πριγκιπάτο του Μονακό. Επιπλέον έχει ιδρύσει το φιλανθρωπικό ίδρυμα Stelios Philanthropic Foundation. Παραπομπές Εξωτερικοί σύνδεσμοι Πρόσωπα κυπριακής καταγωγής Κύπριοι επιχειρηματίες Έλληνες υπήκοοι ελληνοκυπριακής καταγωγής
683677	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9F%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%8C%20%CE%A6%CF%8C%CF%81%CE%BF%CF%85%CE%BC%20%CE%94%CE%B5%CE%BB%CF%86%CF%8E%CE%BD	Οικονομικό Φόρουμ Δελφών	Το Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών είναι μη κερδοσκοπικός, μη κομματικός οργανισμός, ο οποίος ιδρύθηκε το 2016 και διατηρεί την έδρα του στην Ελλάδα, στην πόλη της Αθήνας. Η λειτουργία του φόρουμ βασίζεται στην στενή συνεργασία του με τις δημόσιες οργανώσεις, τους κοινωνικούς φορείς, τις επιχειρήσεις και τα άτομα. Οι Δελφοί του νομού Φωκίδας αποτελούν τον τόπο των ετήσιων συναντήσεων των συνεδρίων που διοργανώνει ο οργανισμός. Συμμετέχουν ακαδημαϊκοί, πολιτικοί, επιχειρηματίες και κορυφαίοι εμπειρογνώμονες, σε μια προσπάθεια να αντιμετωπισθούν οι σύγχρονες προκλήσεις που επηρεάζουν την Ελλάδα και τη γύρω περιοχή. Η ανάπτυξη νέων στρατηγικών μέσα από αλλαγές και δομικές μεταρρυθμίσεις με σκοπό την επίτευξη βιώσιμων και κοινωνικά υπεύθυνων αναπτυξιακών μοντέλων διακυβέρνησης,με γεωγραφικό προσδιορισμό την Ελλάδα, την Ευρώπη και την ευρύτερη περιοχή της ανατολικής Μεσογείου, αποτελεί τον στόχο που πρέπει να επιτύχει η εκάστοτε ετήσια διοργάνωση, Ο ιδρυτής του φόρουμ Συμεών Τσομώκος, αναφέρει ως μέρος του οράματος του για τους Δελφούς: να καταστεί ένα μέρος όπου πολιτικοί και αξιωματούχοι από αντίπαλα πολιτικά και ιδεολογικά στρατόπεδα θα μπορούν να συζητήσουν και να συνεννοηθούν για κάποια βασικά πράγματα. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν, επίσης, οι ζωντανές και οι δορυφορικές διαδικτυακές εκδηλώσεις που διοργανώνει το φόρουμ, θέτοντας επίκαιρους προβληματισμούς προς ανοικτή συζήτηση, αναζητώντας διεξόδους στα κοινωνικοοικονομικά προβλήματα. Μέχρι σήμερα έχουν πραγματοποιηθεί τέσσερις συναντήσεις στους Δελφούς με την συμμετοχή το έτος 2019 να αγγίζει τους 3.200 συνέδρους. Η αντίστοιχη διοργάνωση στην Κύπρο ονομάζεται Cyprus Forum. Παραπομπές Εξωτερικοί σύνδεσμοι Ιστότοπος Οικονομικού φόρουμ Δελφών Κοινωνική οικονομία Μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί Κοινά
243122	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9E%CE%BF%CF%8D%CE%B8%CE%BF%CF%82	Ξούθος	Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Ξούθος αναφέρεται ένα κεντρικό γενεαλογικώς πρόσωπο του έθνους των Ελλήνων. Ο Ξούθος ήταν γιος του Έλληνος και της Νύμφης Ορσηίδας, αδελφός του Αιόλου (του γενάρχη των Αιολέων) και, σύμφωνα με την επικρατούσα εκδοχή, του Δώρου. Ο Ξούθος πήρε ως σύζυγό του την Κρέουσα την Αθηναία, τη θυγατέρα του Ερεχθέως και της Πραξιθέας, καθώς ο Ξούθος διαδέχθηκε τον Ερεχθέα στη βασιλεία των Αθηνών. Σύμφωνα με την τραγωδία `Ιων του Ευριπίδη, πριν από τον γάμο της η Κρέουσα είχε μείνει έγκυος από τον Απόλλωνα και το βρέφος της παρέλαβε ο Ερμής και το άφησε στους Δελφούς. Η Κρέουσα με τον Ξούθο όμως αργούσαν να αποκτήσουν παιδί, οπότε η Κρέουσα πήγε στους Δελφούς για να ρωτήσει τι θα έπρεπε να κάνει για να μείνει (και πάλι) έγκυος. Εκεί βρήκε και ανεγνώρισε τον γιο της, τον `Ιωνα, που έμελλε να γίνει γενάρχης και επώνυμος ήρωας των Ιώνων. Στα επόμενα χρόνια, η Κρέουσα και ο Ξούθος έκαναν και δικά τους παιδιά, τον Αχαιό, τον Αίκλο, τον Κόθο, τη Διομήδη και, σύμφωνα με τον Ευριπίδη, και τον Δώρο. Οι δύο από τους γιούς τους έγιναν οι γενάρχες και των άλλων ελληνικών φύλων, των Δωριέων και των Αχαιών. Ο Δώρος όμως σε άλλες εκδοχές είναι γιος του `Ελληνα, ή του Απόλλωνα και της Φθίας. Δείτε επίσης Βοηδρόμια Παραπομπές Πηγές Hamilton, Edith (1942): Mythology. Little, Brown & Company. ISBN 0-316-34114-2. Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 18, σελ. 552 Ξουθος Δευκαλιωνίδες
724724	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%BA%CE%BA%CE%BB%CE%B7%CF%83%CE%AF%CE%B1%20%CF%84%CE%BF%CF%85%20%CE%A0%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CE%B2%CE%AD%CF%83%CE%B9	Εκκλησία του Πεταγιαβέσι	Η Εκκλησία του Πεταγιαβέσι είναι παλιά ξύλινη Λουθηρανική εκκλησία, που βρίσκεται σε μία χερσόνησο στη λίμνη Σολικκογιάρβι (Solikkojärvi) στο χωριό Πεταγιαβέσι (Petäjävesi) στη Φινλανδία. Είναι κλασσικό δείγμα παραδοσιακής αρχιτεκτονικής των Σκανδιναβικών χωρών και συνδυάζει στοιχεία Αναγέννησης, Μπαρόκ και γοτθικού ρυθμού. Το 1994 ανακηρύχθηκε μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO. Πληροφορίες Η παλιά εκκλησία Πεταγιαβέσι χτίστηκε μεταξύ των ετών 1763 και 1765 υπό τη καθοδήγηση του ντόπιου τεχνίτη Γιάκκο Λεππάνεν (Jaakko Leppänen). Τα πατώματα, οι τοίχοι και η απότομη ξύλινη οροφή ολοκληρώθηκαν το καλοκαίρι του 1763. Το εσωτερικό του ναού ολοκληρώθηκε το 1764. Το καμπαναριό, που υπάρχει στο νότιο μέρος του ναού, προστέθηκε το 1821 από τον εγγονό του Γιάκκο Λεππάνεν, τον Έρκκι Λεππάνεν (Erkki Leppänen). Τα αρχιτεκτονικά μέρη του καμπαναριού έχουν επιρροές από τη Γαλλική Αναγέννηση. Η εκκλησία είναι κατασκευασμένη από ξύλα πεύκων. Η απότομη δίρρηχτη οροφή έχει επιρροές από τη γοτθική αρχιτεκτονική. Η κάτοψη του ναού σχηματίζει έναν σταυρό. Το 1879 μία νέα εκκλησία κατασκευάστηκε στην περιοχή με αποτέλεσμα η παλιά εκκλησία να πάψει να χρησιμοποιείται. Στη δεκαετία του 1920 έγιναν εργασίες ανακαίνισης και συντήρησης της παλιάς εκκλησίας. Το κοιμητήριο, που υπάρχει στον περιβάλλοντα χώρο του ναού, ανάγεται στον 18ο αιώνα και είναι ακόμα σε χρήση. Σήμερα πλέον η παλιά εκκλησία χρησιμοποιείται μόνο το καλοκαίρι. Η εκκλησία αυτή προσελκύει πλήθος τουριστών κάθε χρόνο. Εικόνες Εξωτερικοί σύνδεσμοι Petäjävesi Old Church άρθρο στην ιστοσελίδα whc.unesco.org Petäjävesi Old Church Παραπομπές Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς στη Φινλανδία Λουθηρανικές εκκλησίες στη Φινλανδία Ξύλινες εκκλησίες στη Φινλανδία Χριστιανικοί ναοί στη Φινλανδία
770826	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%AE%20%CF%86%CE%B9%CE%BB%CE%BF%CF%83%CE%BF%CF%86%CE%AF%CE%B1	Ανατολική φιλοσοφία	Η ανατολική φιλοσοφία ή ασιατική φιλοσοφία περιλαμβάνει τις διάφορες φιλοσοφίες που προέρχονται από την Ανατολική και τη Νότια Ασία, συμπεριλαμβανομένης της κινεζικής φιλοσοφίας, της ιαπωνικής φιλοσοφίας, της κορεατικής φιλοσοφίας και της βιετναμέζικης φιλοσοφίας. Αυτές κυριαρχούν στην Ανατολική Ασία και στο Βιετνάμ, ενώ η ινδική φιλοσοφία (συμπεριλαμβανομένης της ινδουιστικής φιλοσοφίας, του τζαϊνισμού, της βουδιστικής φιλοσοφίας και του σιχισμού) κυριαρχεί στη Νότια Ασία, στη Νοτιοανατολική Ασία, στο Θιβέτ και στη Μογγολία. Παραπομπές Ανατολική φιλοσοφία
525376	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CF%80%CE%B5%CE%BD%CE%AF%20%CE%9C%CF%80%CE%B5%CF%81%CF%84%CE%AD	Μπενί Μπερτέ	Ο Μπενί Μπερτέ (γαλλικά: Benny Berthet) ήταν Γάλλος αθλητής της αντισφαίρισης. Συμμετείχε 18 φορές στο Ρολάν Γκαρός από του 1929 έως το 1938 και από το 1946 έως το 1955. Συμμετείχε στο Γουίμπλεντον το 1931 και το 1950, χωρίς να περάσει τον 1ο γύρο. Αρχηγός της ομάδας της Γαλλίας στο Κύπελλο Ντέιβις από το 1955 έως το 1965, όπου μαζί της έπαιξε στον τελικό ζώνη της Ευρώπης το 1964 όταν κι έχασε με 1-4 από τη Σουηδία. Το 1931 ήταν πρώτος στο Πολωνικό πρωτάθλημα, την ίδια χρονιά στο Πρωτάθλημα αντισφαίρισης Ανατολικής Μεσογείου ήταν δεύτερος στο απλό χάνοντας από τον Γκότφριντ φον Κραμ, δεύτερος και στο Σαν Ρέμο αλλά και στις Κάννες. Επίσης το 1931 έπαιξε στα ημιτελικά του απλού στο Ρολάν Γκαρός όπου αποκλείστηκε από τον Μποροτρά. Συνελήφθη αιχμάλωτος κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου πολέμου, στη συνέχεια, θα κατασκευάσει στο στρατόπεδο του με τους συναδέλφους του γήπεδα τένις οργανώνοντας και τουρνουά. Η φιλανθρωπική ημέρα του τουρνουά Ρολάν Γκαρός που διοργανώνετε από το 1977 ονομάζεται "Ημέρα Μπενί Μπερτέ" και λαμβάνει χώρα το Σάββατο το απόγευμα όπου πριν την έναρξη του τουρνουά οι καλύτεροι παίκτες έρχονται για να υπογράψουν αυτόγραφα στα παιδιά, η είσοδος είναι ελεύθερη για τα παιδιά κάτω των επτά ετών. Τα κέρδη από την εκδήλωση πάνε σε φιλανθρωπικά ιδρύματα. Παραπομπές Γάλλοι αθλητές της αντισφαίρισης Γάλλοι προπονητές της αντισφαίρισης
675016	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%92%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%BF%CF%82%20%CE%A3%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CF%84%CF%83%CE%BF%CE%B4%CE%AE%CE%BC%CE%BF%CF%82	Βασίλειος Σκαλτσοδήμος	Ο Βασίλειος Σκαλτσοδήμος (; - 1873) ήταν Έλληνας πολιτικός. Βιογραφικά στοιχεία Ήταν γιος του οπλαρχηγού Δήμου Σκαλτσά. Το 1836 εγκαταστάθηκε στο Αγρίνιο. Εξελέγη βουλευτής Δωρίδος για πρώτη φορά στις εκλογές του 1850 και επανεξελέγη, ως βουλευτής Τριχωνίας, στις εκλογές του 1862, του 1865, του 1869, του 1872 και του 1873. Διετέλεσε υπουργός Στρατιωτικών στην κυβέρνηση Μπενιζέλου Ρούφου (1865), θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι τις 26 Ιανουαρίου 1866, οπότε και αντικαταστάθηκε. Απεβίωσε στις 10 Ιουλίου 1873 εν ενεργεία βουλευτής. Ήταν παντρεμένος με την Μαριώσσα Στάϊκου, κόρη του Γιαννάκη Στάϊκου και είχαν αποκτήσει αρκετά παιδιά μεταξύ των οποίων τον Ανδρέα Σκαλτσοδήμο, βουλευτή και δήμαρχο Αγρινίου, και την Σπυριδούλα Σκατσοδήμου, σύζυγο του Μιχαήλ Μπέλλου, δημάρχου Αγρινίου. Πηγές Βουλευτές Δωρίδας Βουλευτές Τριχωνίας Έλληνες υπουργοί Στρατιωτικών
510589	https://el.wikipedia.org/wiki/Dodge	Dodge	Η Dodge (ευρωπαϊκή προφορά: Ντοτζ, ορθή αμερικανική προφορά: Ντατζ) είναι ένας από τους μεγαλύτερους κατασκευαστές αυτοκινήτων των Η.Π.Α. και σήμερα εδρεύει στην περιοχή Όμπορν Χιλς της πολιτείας Μίσιγκαν. Ιδρύθηκε υπό την ονομασία Dodge Brothers Company (Εταιρεία των Αδερφών Ντοτζ), από τα αδέρφια Ντοτζ το έτος 1900. Επίσης, αποτέλεσε μια από τις θυγατρικές εταιρείες του ομίλου FCA US (πρώην Chrysler LLC) και γενικότερα της Fiat Chrysler Automobiles από το 2014. Από τον Ιανουάριο του 2021 ανήκει στον όμιλο Stellantis. Κατά το παρελθόν, εθεωρείτο ως εταιρεία η οποία ήταν αποτελούμενη από μεσαίου οικονομικού κόστους δίδυμα μοντέλα της τότε λίγο ακριβότερης Chrysler, δηλαδή αντίθετα με την σήμερα ανενεργή Plymouth (1928 - 2001) που ήταν η «εισαγωγική» στον όμιλο της Chrysler και το κόστος απόκτησης των μοντέλων της ήταν ακόμα χαμηλότερο από αυτών της Dodge. Στα νεότερα χρόνια, έχει δώσει έμφαση κυρίως στον τομέα των υψηλών επιδόσεων. Ιστορικό Αρχικά ξεκίνησε ως εταιρεία κατασκευής ανταλλακτικών, ενώ το πρώτο της εργοστάσιο πλήρους παραγωγής κτίστηκε στην περιοχή Χάμτρακ του Μίσιγκαν το 1910, μονάδα που έκλεισε τον Ιανουάριο του 1980 και κατεδαφίστηκε το 1981, και η παραγωγή αυτοκινήτων της ξεκίνησε το 1914. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, η εταιρεία παρήγαγε τροχοφόρα οχήματα που ήταν βασιζόμενα στις σειρές VC και WC. Η μετέπειτα πορεία της Dodge είχε ως αποτέλεσμα την πώλησή της λόγω των θανάτων των δύο αδελφών το 1920 και η εταιρεία πωλήθηκε από τις οικογένειές τους το 1925 στην Dillion, Read & Co, μια τράπεζα που υπήρχε έως και τη δεκαετία του 1960, και μετά εξαγοράστηκε από την αυτοκινητοβιομηχανία Chrysler το 1928. Ως αποτέλεσμα, υπήρξε και μέλος του ομίλου DaimlerChrysler από το 1998 έως το 2007. Από τον Ιούνιο του 2006, η Dodge ξεκίνησε να διατίθεται επίσημα και στην Ευρώπη (αν και τελικώς η εξαγωγή αυτή έμελλε να είναι βραχύβια). Το 2009 βρέθηκε προσωρινά υπό την καθοδήγηση της Αμερικανικής κυβέρνησης, λόγω της χρεωκοπίας που υπέστη ο όμιλος Chrysler, που είχε ως αποτέλεσμα να εξαγοραστεί από την Fiat και να ενταχθεί στον νέο τότε όμιλο Fiat Chrysler Automobiles (FCA). Μετά την εξαγορά του ομίλου Chrysler (και συνεπώς των Chrysler και Dodge) από τη Fiat, ο τότε πρόεδρος της Fiat, Σέρτζιο Μαρκιόνε, ανακοίνωσε τον Οκτώβριο του 2009 ότι αποφάσισε να αποσύρει τις εταιρείες Chrysler και Dodge από την Ευρώπη το 2010 (με εξαίρεση το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ιρλανδία ειδικά για την Chrysler) και να διατηρήσει στην ήπειρο αυτή μόνο την Jeep από τις αμερικανικές μάρκες, με την αιτιολογία ότι, όπως δήλωσε τότε, «δεν μπορούμε να διατηρούμε τόσες μάρκες στην Ευρώπη ταυτόχρονα». Ειδικότερα η Dodge σταμάτησε να διατίθεται επίσημα στην Ευρώπη από την 1η Ιουνίου 2011 (σχεδόν ταυτόχρονα και με την Chrysler, που διατηρήθηκε για λίγα χρόνια ακόμα μόνο στο Ηνωμένο Βασίλειο και στην Ιρλανδία και μετά διακόπηκε και εκεί οριστικά). Με απόφαση επίσης του Σέρτζιο Μαρκιόνε, το 2009 επήλθε ο διαχωρισμός της Ram Trucks από την Dodge. Ωστόσο, από το 2012 απέκτησε δυο θυγατρικές: την RAM Trucks και, προσωρινά, την σπορ SRT. Η Ram Trucks είναι θυγατρική της Dodge και κατασκευαστής βαρέων οχημάτων ακόμα και σήμερα. Η SRT με την έναρξη παραγωγής του Dodge Viper πέμπτης γενιάς, κυκλοφόρησε το μοντέλο για πρώτη φορά ως SRT Viper μέχρι τον Μάιο του 2014, που μετονομάστηκε εκ νέου σε Dodge Viper, καθώς η βραχύβια εταιρεία SRT επανεντάχθηκε τότε στην Dodge. Η παραγωγή της 5ης γενιάς έληξε οριστικά τον Αύγουστο του 2017, όταν και διακόπηκε οριστικά και η σπορ σειρά Viper. Πρόσφατα και σημερινά μοντέλα Λογότυπα Από το 1993 έως τον Μάιο του 2010, το λογότυπο της Dodge απεικόνιζε το κεφάλι ενός κριού, με το σλόγκαν «Grab life by the horns», δηλαδή «Πιάσε τη ζωή από τα κέρατα». Από τη σεζόν (model year) του 2011, τα μοντέλα Dodge φέρουν στο εξής τη λέξη «Dodge» με δύο κεκλιμένες αγωνιστικές ρίγες, οι οποίες και συμβολίζουν τον σπορ χαρακτήρα της μάρκας. Αναφορές Βιβλιογραφία Brinkley, Douglas (2004). Wheels for the World: Henry Ford, his Company, and a Century of Progress, 1903–2003. . Burness, Tad (2001). Ultimate Truck & Van Spotter's Guide 1925–1990. . . Gunnell, John A., ed. (1993). Standard Catalog of American Light-Duty Trucks, Second Edition. . Lenzke, James T., ed. (2000) Standard Catalog of Chrysler 1914–2000. . Ruiz, Marco (1986). Japanese Car. . Vlasic, Bill and Stertz, Bradley A. (2000). Taken for a Ride: How Daimler-Benz Drove Off with Chrysler. . Εξωτερικοί σύνδεσμοι Η επίσημη αμερικανική ιστοσελίδα της Dodge Η επίσημη ελληνική ιστοσελίδα της Dodge Dodge Trucks of the 60s and 70s Αυτοκινητοβιομηχανίες των ΗΠΑ Κατασκευαστές φορτηγών
664477	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%BF%CF%82%20%CE%A7%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CF%89%CE%BD	Κάστελλος Χανίων	Ο Κάστελλος είναι χωριό και έδρα ομώνυμης κοινότητας του δήμου Αποκορώνου στην περιφερειακή ενότητα Χανίων της Κρήτης. Βρίσκεται σε υψόμετρο 210 μέτρων και απέχει 52 χιλιόμετρα από τα Χανιά. Ιστορικά στοιχεία Το χωριό αναφέρεται από τον Φραντσέσκο Μπαρότσι το 1577 ως Castello, στην επαρχία Αποκορώνου. Το χωριό αναφέρεται στην ενετική απογραφή του 1583 από τον Καστροφύλακα ως Castello et Patima με 132 κατοίκους, 17 οφειλόμενες αγγαρείες και 4 προνομιούχους. Ο Βασιλικάτα το αναφέρει το 1630 ως Castello. Ο οικισμός ήταν αρχικά κτισμένος σε χαμηλότερο υψόμετρο, στη θέση Αγκαθιάς, αλλά περί το 1800 μετακινήθηκε στη σημερινή θέση, στη κορυφή λόφου στους πρόποδες των Λευκών Ορέων. Στην αιγυπτιακή απογραφή του 1834, αναφέρεται ότι είχε αμιγώς χριστιανικό πληθυσμό, με 20 οικογένειες να κατοικούν σε αυτό. Το 1881 είχε 211 κατοίκους, όλοι χριστιανοί, και υπαγόταν στον δήμο Μαθέ. Στην απογραφή του 1900 υπαγόταν στον δήμο Γεωργιούπολης και είχε 225 κατοίκους. Το 1920 είχε οριστεί έδρα ομώνυμου αγροτικού δήμου. Αναλυτικά η δημογραφική πορεία του χωριού σύμφωνα με τις απογραφές: Διοικητικά στοιχεία Αναφέρεται επίσημα το 1925 στο ΦΕΚ 27Α - 31/01/1925 να προσαρτάται στην κοινότητα Κουρνά και το 1926 στο ΦΕΚ 199Α - 13/06/1926 να αποσπάται και να ορίζεται έδρα της ομώνυμης νεοϊδρυθείσας κοινότητας. Σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης και την τροποποίηση του Κλεισθένης Ι, μαζί με τους οικισμούς Μεταμόρφωση και Πάτημα αποτελούν την κοινότητα Καστέλλου που υπάγεται στη δημοτική ενότητα Γεωργιούπολης του δήμου Αποκορώνου ενώ σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει 124 κατοίκους. Δείτε: Κοινότητα Καστέλλου Σημείωση Στο Δήμο Ρεθύμνης υπάρχει ο συνώνυμος οικισμός Κάστελλος. Παραπομπές Χωριά του νομού Χανίων Δήμος Αποκορώνου
789240	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%AF%CE%B1	Ατροφία	Ατροφία είναι η μερική ή πλήρης απώλεια ενός μέρους του σώματος. Οι αιτίες της ατροφίας περιλαμβάνουν μεταλλάξεις (που μπορούν να καταστρέψουν το γονίδιο για τη δημιουργία του οργάνου), κακή σίτιση, κακή κυκλοφορία, απώλεια ορμονικής υποστήριξης, απώλεια παροχής νεύρων στο όργανο στόχο, υπερβολικό ρυθμό απόπτωσης των κυττάρων και αχρησία ή έλλειψη άσκησης ή ασθένεια εγγενή στον ίδιο τον ιστό. Στην ιατρική πρακτική, ορμονικές και νευρικές εισροές που συντηρούν ένα όργανο ή μέρος του σώματος λέγεται ότι έχουν τροφικά αποτελέσματα. Η μειωμένη μυϊκή τροφική κατάσταση χαρακτηρίζεται ως ατροφία. Ατροφία είναι η μείωση του μεγέθους του κυττάρου, του οργάνου ή του ιστού, μετά την επίτευξη της φυσιολογικής ώριμης ανάπτυξής του. Αντίθετα, υποπλασία είναι η μείωση του μεγέθους ενός κυττάρου, οργάνου ή ιστού που δεν έχει επιτύχει φυσιολογική ωριμότητα. Η ατροφία είναι η γενική φυσιολογική διαδικασία επαναρρόφησης και διάσπασης των ιστών, που περιλαμβάνει την απόπτωση. Όταν εμφανίζεται ως αποτέλεσμα ασθένειας ή απώλειας τροφικής υποστήριξης λόγω άλλων ασθενειών, ονομάζεται παθολογική ατροφία, αν και μπορεί να είναι μέρος της φυσιολογικής ανάπτυξης του σώματος και της ομοιόστασης επίσης. Φυσιολογική ανάπτυξη Παραδείγματα ατροφίας ως μέρος της φυσιολογικής ανάπτυξης περιλαμβάνουν τη συρρίκνωση του θύμου αδένα στην πρώιμη παιδική ηλικία και των αμυγδαλών στην εφηβεία. Στην τρίτη ηλικία παραδείγματα περιλαμβάνουν, αλλά δεν περιορίζονται σε, απώλεια δοντιών, μαλλιών, λέπτυνση του δέρματος που δημιουργεί ρυτίδες, εξασθένηση των μυών, απώλεια βάρους και υποτονική πνευματική δραστηριότητα. Μυϊκές ατροφίες Η ατροφία μυών και οστών, με απώλεια μάζας και δύναμης, μπορεί να συμβεί μετά από παρατεταμένη ακινησία, όπως εκτεταμένο κλινοστατισμό ή τοποθέτηση ενός μέρος του σώματος σε γύψο. Αυτός ο τύπος ατροφίας μπορεί συνήθως να αντιστραφεί με άσκηση εκτός εάν είναι σοβαρός. Υπάρχουν πολλές ασθένειες και καταστάσεις που προκαλούν ατροφία της μυϊκής μάζας. Για παράδειγμα, ασθένειες όπως ο καρκίνος και το AIDS προκαλούν ένα σύνδρομο απώλειας μάζας που ονομάζεται καχεξία, το οποίο είναι αξιοσημείωτο για τη σοβαρή μυϊκή ατροφία που παρατηρείται. Άλλα σύνδρομα ή καταστάσεις που μπορούν να προκαλέσουν ατροφία των σκελετικών μυών είναι η συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια και η ηπατική νόσος. Κατά τη διάρκεια της γήρανσης, παρατηρείται σταδιακή μείωση της ικανότητας διατήρησης της λειτουργίας και της μάζας των σκελετικών μυών. Αυτή η κατάσταση ονομάζεται σαρκοπενία και μπορεί να διαφέρει από την ατροφία στην παθοφυσιολογία της. Αν και η ακριβής αιτία της σαρκοπενίας είναι άγνωστη, μπορεί να προκαλείται από συνδυασμό σταδιακής ανεπάρκειας στα δορυφορικά κύτταρα που βοηθούν στην αναγέννηση των σκελετικών μυϊκών ινών και μείωση της ευαισθησίας ή της διαθεσιμότητας κρίσιμων εκκρινόμενων αυξητικών παραγόντων που είναι απαραίτητοι για διατήρηση της μυϊκής μάζας και της επιβίωσης των δορυφορικών κυττάρων. Δυστροφίες, μυοσίτιδα και καταστάσεις κινητικού νευρώνα Παθολογική ατροφία των μυών μπορεί να συμβεί με ασθένειες των κινητικών νεύρων ή ασθένειες του ίδιου του μυϊκού ιστού. Παραδείγματα ατροφικών ασθενειών των νεύρων περιλαμβάνουν τη νόσο Σαρκό-Μαρί-Τουθ, την πολιομυελίτιδα, την αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση (ALS) και το σύνδρομο Γκιλαίν-Μπαρέ. Παραδείγματα ατροφικών μυϊκών ασθενειών περιλαμβάνουν τη μυϊκή δυστροφία, τη συγγενή μυοτονία και τη μυοτονική δυστροφία. Οι αλλαγές στην έκφραση ισομορφής του καναλιού Na+ και η αυθόρμητη δραστηριότητα στους μυς που ονομάζεται μαρμαρυγή μπορεί επίσης να οδηγήσει σε μυϊκή ατροφία. Όταν το πρωτεύον νεύρο ενός άκρου έχει αποκοπεί το αποτέλεσμα είναι η πλήρης έλλειψη κινητικότητας και αίσθησης. Οι μύες σύντομα μαραζώνουν από την ατροφία. Ατροφία αδένα Τα επινεφρίδια ατροφούν κατά την παρατεταμένη χρήση εξωγενών γλυκοκορτικοειδών όπως η πρεδνιζόνη. Ατροφία των μαστών μπορεί να συμβεί με παρατεταμένη μείωση των οιστρογόνων, όπως με τη νευρική ανορεξία ή την εμμηνόπαυση. Η ατροφία των όρχεων μπορεί να συμβεί με παρατεταμένη χρήση αρκετών εξωγενών στεροειδών φύλου (είτε ανδρογόνων είτε οιστρογόνων) για τη μείωση της έκκρισης γοναδοτροπίνης. Κολπική ατροφία Στις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες, τα τοιχώματα του κόλπου γίνονται πιο λεπτά (ατροφική κολπίτιδα). Ο μηχανισμός για την πάθηση που σχετίζεται με την ηλικία δεν είναι ακόμη σαφής, αν και υπάρχουν θεωρίες ότι το αποτέλεσμα προκαλείται από μειώσεις στα επίπεδα οιστρογόνων. Αυτή η ατροφία, και ταυτόχρονα αυτή των μαστών, συνάδει με τον ομοιοστατικό (φυσιολογική ανάπτυξη) ρόλο της ατροφίας γενικά, καθώς μετά την εμμηνόπαυση το σώμα δεν έχει περαιτέρω λειτουργική βιολογική ανάγκη να διατηρήσει το αναπαραγωγικό σύστημα το οποίο έχει σταματήσει οριστικά. Παραπομπές Παθολογική ανατομία
379753	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%80%CF%8D%CF%81%CE%BF%CF%82%20%CE%A0%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%B3%CE%B5%CF%89%CF%81%CE%B3%CE%AF%CE%BF%CF%85	Σπύρος Παπαγεωργίου	Ο Σπύρος Παπαγεωργίου (1940 – 3 Οκτωβρίου 2014) ήταν δημοσιογράφος, συγγραφέας και πραξικοπηματίας. Γεννήθηκε το 1940 στο χωριό Τρεμετουσιά (Επαρχία Λάρνακας) στην Κύπρο. Εργάστηκε στην κυπριακή εφημερίδα Ελευθερία και ως αρχισυντάκτης στην Κυπριακή εφημερίδα Πατρίς. Για αρκετά χρόνια ήταν αρχισυντάκτης στην Αθηναϊκή εφημερίδα ΕΣΤΙΑ. Πέθανε στην Αθήνα τις 4 Οκτωβρίου 2014. Ανάμεσα στους 27 τίτλους βιβλίων που αναφέρει η Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια ότι είχε γράψει μέχρι το 1990 βρίσκεται και η Αγία Τηλλυρία (ποίηση) που εκδόθηκε στη Λευκωσία το 1972. Αυτό το ποιητικό έργο μελοποιήθηκε από το Γιώργο Κοτσώνη και πρωτοπαρουσιάστηκε στο αρχαίο θέατρο των Σόλων (Κύπρος). Συμμετείχε στην βραχύβια πραξικοπηματική κυβέρνηση της Κύπρου (1974) , από την θέση του κυβερνητικού εκπροσώπου. Δεν πέρασε ποτέ από δίκη για την ενέργεια του αυτή. Στοιχεία για την οικογένεια του βρίσκονται στην αγγελία του εννιάμερου μνημόσυνου του που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Φιλελεύθερος, 11 Οκτωβρίου 2014. Στην αγγελία επίσης αναφέρεται ότι ο εκλιπών ετάφη στην Ελλάδα. Παραπομπές Πηγές Τόμος 11, Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια, 1990 http://www.sigmalive.com/simerini/news/167183 http://www.philenews.com/el-gr/politismos/518/221440/pethane-o-dimosiografos--istorikos-spyros-papageorgiou http://www.sigmalive.com/news/local/166976 https://web.archive.org/web/20160308232829/http://www.greekbooks.gr/papageorgiu-spiros.person ΕΣΗΕΑ (03/10/2014),http://www.esiea.gr/efyge-o-spyros-papageorgioy/ Κύπριοι δημοσιογράφοι
86115	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%AC%CF%84%CF%89%20%CE%92%CE%B9%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%BF%CF%82%20%CE%97%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%BF%CF%85	Κάτω Βιάννος Ηρακλείου	Η Κάτω Βιάννος είναι χωριό και έδρα ομώνυμης κοινότητας του Δήμου Βιάννου στην Περιφερειακή Ενότητα Ηρακλείου. Ανήκε στην Επαρχία Βιάννου του Νομού Ηρακλείου. Η Κάτω Βιάννος βρίσκεται στις νότιες υπώρειες του όρους Δίκτη. Οι κάτοικοι ασχολούνται κυρίως με την ελαιοκαλλιέργεια. Σήμερα η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων είναι ηλικίας άνω των 65 ετών. Ιστορικά στοιχεία και ναοί Η Κάτω Βιάννος αναφέρεται το 1583 με την ονομασία Viannes Catto , στην σχετική απογραφή του Καστροφύλακα (Κ 97). Όταν έγινε κοινότητα, σε αυτήν υπήχθη και ο οικισμός Λασιθιωτών Μέση, που βρίσκεται σε υψόμετρο 540 μ. Οι κάτοικοι της Μέσης κατάγονται από το Οροπέδιο Λασιθίου. Το χωριό κατοικείται από ελάχιστους γεωργούς. Στη Μέση βρίσκεται ο διμάρτυρος ναός του Προφήτη Ηλία και των Τριών Ιεραρχών, ο οποίος οικοδομήθηκε σχετικά πρόσφατα. Ο κύριος ναός στην Κάτω Βιάννο είναι αυτός που είναι αφιερωμένος στη μνήμη του Αγίου Γεωργίου. Πολύ ενδιαφέρων είναι και ο ναός των Εισοδίων της Θεοτόκου, που έχει ξυλόγλυπτο τέμπλο. Κοντά στο χωριό βρίσκεται η παλιά εκκλησία της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα, με τοιχογραφίες. Την περίοδο της Τουρκοκρατίας υπήρχε ο οικισμός Πέρα Μέση, όπου βρίσκεται το εξωκλήσι της Παναγίας. Εκεί, στη διάρκεια γάμου, οι Τούρκοι εισέβαλαν και σκότωσαν όλο τον κόσμο που γλεντούσε, έπειτα από υπόδειξη ενός μικρού παιδιού. Επίσης, κατέστρεψαν τον οικισμό. Από τον άλλοτε οικισμό σώζονται ερείπια. Η ονομασία Μέση προέρχεται πιθανότατα από το γεγονός ότι οι κάτοικοι που ίδρυσαν το χωριό είχαν ξεκινήσει από το Τυμπάκι κάποιοι και άλλοι από τη Σητεία, με αποτέλεσμα να συναντηθούν στη μέση, όπου και βρίσκεται ο σημερινός οικισμός, στα νότια του νομού Ηρακλείου. Μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους και στην πρώτη διοικητική οργάνωση του νησιού το χωριό εκπροσωπούσε, στο Δήμο Βιάννου όπου υπαγόταν, ο Δημήτριος Δουλγεράκης σαν ειδικός πάρεδρος και αργότερα ο πρώτος εκλεγμένος σύμβουλος Εμμανουήλ Βαβουρανάκης. Δείτε Κοινότητα Κάτω Βιάννου Φωτογραφίες Πηγές Παραπομπές Χωριά του νομού Ηρακλείου Δήμος Βιάννου
785051	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%B9%CE%B4%CE%B7%CF%81%CE%BF%CE%B4%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%8C%20%CE%B4%CF%85%CF%83%CF%84%CF%8D%CF%87%CE%B7%CE%BC%CE%B1%20%CF%83%CF%84%CE%BF%20%CE%9B%CE%B1%CE%BD%CF%8D-%CE%A0%CE%BF%CE%BC%CF%80%CF%8C%CE%BD	Σιδηροδρομικό δυστύχημα στο Λανύ-Πομπόν	Το σιδηροδρομικό δυστύχημα στο Λανύ-Πομπόν σημειώθηκε στο Πομπόν, ανατολικά του Παρισιού, στο διαμέρισμα Σεν-ε-Μαρν τη νύκτα της 23ης Δεκεμβρίου 1933 στη γραμμή Παρίσι-Στρασβούργο . Προκάλεσε διακόσιους δεκατέσσερις θανάτους και τριακόσιους τραυματισμούς και παραμένει το πιο θανατηφόρο σιδηροδρομικό δυστύχημα στη Γαλλία μετά το σιδηροδρομικό δυστύχημα του Σεν-Μισέλ-ντε- Μωριάν το 1917. Οι συνθήκες του δυστυχήματος Για να αντιμετωπίσει την εισροή ταξιδιωτών πριν από τα Χριστούγεννα, η Compagnie des chemins de fer de l'Est είχε προγραμματίσει πολλά επιπλέον τρένα που αναχωρούσαν από τον Γκαρ ντε λ'Εστ (Ανατολικός σταθμός, Gare de l'Est). Ωστόσο, στις 23 Δεκεμβρίου, οι κακές καιρικές συνθήκες εμπόδισαν τους συρμούς να είναι ακριβείς στα ωράριά τους και οι καθυστερήσεις έφθασαν τις δύο ώρες. Πράγματι, στην τοποθεσία Ουρκ (Ourcq) όπου γινόταν η προετοιμασία των τρένων, το υφιστάμενο προσωπικό των σιδηροδρόμων δεν ήταν αρκετό για να αναλάβει την επιπλέον εργασία, ενώ ο παγετός έκανε τμήμα του εξοπλισμού μη διαθέσιμο και η πολύ πυκνή ομίχλη επιβράδυνε τους ελιγμούς. Αντί να αναχωρήσει στις , η αμαξοστοιχία Παρίσι - Νανσύ είχε φύγει από το Παρίσι στις . Ακολούθησε, εννέα λεπτά αργότερα, η ταχεία Παρίσι- Στρασβούργο, η αναχώρηση της οποίας ήταν κανονικά προγραμματισμένη για τις . Μετά το Βαιρ (Vaires), όπου είχαν ολοκληρωθεί τόσο το τμήμα των τεσσάρων λωρίδων κυκλοφορίας όσο και τα ηλεκτρικά φώτα του αυτόματου φωτεινού μπλοκ, ένα αργό τρένο (σταματά σε όλους τους σταθμούς) που ταξίδευε προς την ίδια κατεύθυνση ήταν σταθμευμένο στην πλαγιά του Πομπόν. Το τρένο έτσι βρέθηκε εγκλωβισμένο ανάμεσα στους δύο συρμούς. Επιβράδυνε, σταμάτησε, στη συνέχεια, όταν η γραμμή ελευθερώθηκε, εκκίνησε εκ νέου, όταν έφθασε με μεγάλη ταχύτητα το τρένο , που ελκυόταν από ατμάμαξα τύπου 241, επονομαζόμενη Mountain, η οποία το χτύπησε και έπεσε στη σκευοφόρο και στα τέσσερα τελευταία βαγόνια του, των οποίων τα ξύλινα αμαξώματα συνεθλίβησαν εντελώς. Πίσω από το βαγόνι προστασίας, το 241-017, που στη συνέχεια ονομάστηκε La Charcutière στο αμαξοστάσιο Villette , μόνον η σκευοφόρος και δύο προπορευόμενα βαγόνια είχαν εκτροχιαστεί, αλλά παρέμειναν σχεδόν άθικτα. Τα μεταλλικά συντρίμμια που προκλήθηκαν από την πρόσκρουση προκάλεσαν προσωρινή διακοπή των σημάτων στην αντίθετη λωρίδα, ένας συρμός εξπρές που ερχόταν από το Σαλόν σταμάτησε 150 μέτρα πριν από το σημείο της σύγκρουσης, αποφεύγοντας έτσι ένα επιπλέον δυστύχημα . Βαρύς απολογισμός Την αυγή της 24 Δεκεμβρίου 1933 , ενώ η βοήθεια ήταν ακόμα απασχολημένη στο σημείο της καταστροφής, υπήρχαν ήδη σχεδόν 200 νεκροί . Τα σώματά τους, που ευλογήθηκαν επί τόπου από τον ιερέα του Λανύ (Lagn και τον Επίσκοπο Λαμύ (Lamy), επίσκοπο του Μω, μεταφέρθηκαν στο Παρίσι και συγκεντρώθηκαν σε παρεκκλήσιο που είχε στηθεί στον χώρο αποσκευών που βρίσκεται στο υπόγειο του Γκαρ ντε λ' Εστ, όπου ήρθαν οι σοροί. ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Αλμπέρ Λεμπρέν και ο Καρδινάλιος Βερντιέ (Verdier), Αρχιεπίσκοπος Παρισίων. Όλα τα θύματα βρίσκονταν στα βαγόνια του εξπρές του Νανσί, του οποίου οι μεταλλικοί σκελετοί τσαλακώθηκαν από το την ατμομηχανή της ταχείας, η οποία κονιορτοποίησε τα ξύλινα αμαξώματά τους, τεμαχίζοντας τους επιβαίνοντες. Μεταξύ των νεκρών ήταν δύο βουλευτές που επέστρεψαν στις εκλογικές τους περιφέρειες για τις γιορτές: ο Henri Rollin, δήμαρχος του Σαιν-Ντιζιέ και ο Victor Schleiter, δήμαρχος του Βερντέν, καθώς και ο πρώην βουλευτής και υπουργός Paul Morel, τότε δήμαρχος του Βεζούλ . Οι τραυματίες, μεταξύ των οποίων ήταν και ένας άλλος βουλευτής, ο Γκαστόν Πουαττεβέν, ήταν επίσης εκατοντάδες, και πολλοί απομακρύνθηκαν μόνον μετά από αρκετές ώρες παραμονής στον χώρο σε θερμοκρασία −5 °C γύρω από φωτιές που άναψαν οι πρώτοι διασώστες με τα συντρίμμια των βαγονιών, μια δοκιμασία από την οποία κάποιοι δεν επέζησαν. Έρευνα για τους υπεύθυνους Αμέσως ξεκίνησε έρευνα για τον εντοπισμό των αιτιών και των υπευθύνων της σύγκρουσης. Αφού άκουσαν τους υπευθύνους για τη ρύθμιση της κυκλοφορίας, οι δικαστικές αρχές θεώρησαν ότι θα μπορούσε να ενοχοποιηθεί μόνο η ομάδα οδήγησης της ατμομηχανής προφυλακτήρα. Ο μηχανικός, Λυσιέν Ντωμπινύ (Lucien Daubigny 47 ετών), ωστόσο υποστήριξε ότι καθώς περνούσε όλα τα σήματα ήταν ανοιχτά και ότι είχε ενεργοποιήσει το φρενάρισμα έκτακτης ανάγκης όταν είδε τα δύο κόκκινα φώτα του βαγονιού, μερικές δεκάδες μέτρα μακριά να σηματοδοτούν τον συρμό. Ο θερμαστής του, Ανρί Σαρπαντιέ (Henri Charpentier 31 ετών), επιβεβαίωσε την εκδοχή του. Ωστόσο, χωρίς να περιμένει περαιτέρω έρευνες, ο εισαγγελέας Αλμπυσέ (M. Ο Albucher), διέταξε την προσωρινή κράτηση των δύο εργαζομένων σιδηροδρομικών βασιζόμενος κυρίως στον αριθμό των θανάτων από την καταστροφή και σε μια δέσμη, σύμφωνα με τον ίδιο, από "περίεργα" στοιχεία που θα μπορούσαν να υποδηλώνουν την ενοχή τους . Αντιμετωπίζοντας τη συγκίνηση που προκάλεσε αυτή η απόφαση και οις διαμαρτυρίες των συνδικάτων, αφέθηκαν ελεύθεροι τέσσερις ημέρες αργότερα, αλλά παρέμειναν κατηγορούμενοι για ανθρωποκτονία. Στο τέλος της έρευνας, ο θερμαστής Ανρί Σαρπαντιέ, ο οποίος δεν ήταν υπεύθυνος για την παρακολούθηση των σημάτων, και επιπλέον είχε διαγνωσθεί με αχρωματοψία μετά από εξέταση από οφθαλμίατρο, αφέθηκε ελεύθερος . Ο μηχανικός Ντωμπινύ, που θεωρήθηκε ο μόνος υπεύθυνος για την καταστροφή, επειδή παραβίασε τη σηματοδότηση και διατήρησε υπερβολική ταχύτητα σε δυσμενείς καιρικές συνθήκες, οδηγήθηκε ως εκ τούτου ενώπιον του ποινικού δικαστηρίου του Μω. Ταυτόχρονα με τη δικαστική έρευνα, η καταστροφή συζητήθηκε επίσης εκτενώς ενώπιον της Βουλής, η οποία έλαβε τουλάχιστον δεκαοκτώ αιτήσεις παρέμβασης για το θέμα της, σχετικά τόσο με τις αιτίες της όσο και με τα διδάγματα που πρέπει να αντληθούν από αυτήν και την ανεπάρκεια στις επιχειρήσεις ανακούφισης. Ενοχλημένοι από την αναταραχή της υπόθεσης Σταβίσκυ και τις κυβερνητικές αλλαγές, οι συζητήσεις κατέλαβαν τρεις συνεδριάσεις σε δύο μήνες, στις 19 και26 janvier26 Ιανουαρίου , και το15 mars15 Μαρτίου . Όσον αφορά στα αίτια της τραγωδίας, εστίασαν στα τρία κρίσιμα σημεία που εξαρτώνται από πιθανές ευθύνες. Αμφιβολία για την οπτική σηματοδότηση Πέρα από το Βαιρ, τα σήματα του αυτόματου μπλοκ, που αποτελούνταν από το Παρίσι από σήματα με ηλεκτρικά φώτα, αντικαταστάθηκαν από σημαφόρους παλετών σε πάνελ από λαμαρίνα. Αυτές οι εγκαταστάσεις γίνονταν ορατές τη νύχτα μέσω φιμέ γυαλιού που φωτιζόταν από λυχνίες κηροζίνης, αλλά σύμφωνα με ξεπερασμένο χρωματικό κώδικα. Πράγματι, εκείνη την εποχή, ένας νέος κωδικός σηματοδότησης, γνωστός ως κωδικός Verlant που πήρε το όνομά του από τον μηχανικό που προήδρευε της επιτροπής δικτύου που δημιουργήθηκε για τον σκοπό αυτόν το 1926, είχε ήδη εγκριθεί από τον Υπουργό Δημοσίων Έργων την 1η Αυγούστου 1930 . Υιοθέτησε, κατά το πρότυπο πολλών ξένων χωρών, το πράσινο για ελεύθερη διαδρομή, το πορτοκαλί για προειδοποίηση ή επιβράδυνση και το κόκκινο για τη στάση . Ωστόσο, τα δίκτυα εξουσιοδοτήθηκαν να κατανείμουν σε μια περίοδο τριών έως πέντε ετών τις προσαρμογές που απαιτούνταν από τη μεταρρύθμιση και αυτές δεν είχαν ακόμη πραγματοποιηθεί από την Compagnie de l'Est. Έτσι, σε κάτι περισσότερο από τέσσερα χιλιόμετρα μέχρι το Λανύ, τρεις σημαφόροι διαδέχονταν η μία την άλλη : 13, 15 και 17, το άνοιγμα των οποίων σηματοδοτήθηκε από ένα λευκό φως και το κλείσιμο από δύο φώτα, το ένα πράσινο και το άλλο κόκκινο. Ανάμεσά τους ήταν διάσπαρτα διάφορές προειδοποιητικές ενδείξεις, συμπεριλαμβανομένων τετράγωνων ή αδαμαντόσχημων ενδείξεων, που έδειχναν λευκό φως αν ήταν ανοιχτό και δύο πράσινα φώτα αν ήταν κλειστό Ο μηχανικός του εξπρές 55 είχε παρατηρήσει στην ομίχλη τα πράσινα προειδοποιητικά φώτα που ανακοίνωναν το κλείσιμο της σημαφόρου 17 και είχε σταματήσει στα κόκκινα και πράσινα φώτα του, πριν ξεκινήσει ξανά όταν είχαν γίνει λευκά. Από την άλλη, ενώ η σημαφόρος 15 και οι πίνακες ειδοποιήσεών του θα έπρεπε να προστατεύουν αυτόματα το μπλοκ στο οποίο βρισκόταν, εμφανίζοντας τα πράσινα και κόκκινα φώτα που απαγορεύουν την πρόσβαση για το τρένο 25 bis, το τελευταίο συνέχισε την πορεία του χωρίς να επιβραδύνει. Μόνο δύο υποθέσεις θα μπορούσαν να προβλεφθούν για να εξηγήσουν αυτή την αστοχία των διατάξεων ασφαλείας. Διαφορετικά, τα σήματα είχαν λειτουργήσει κανονικά και ήταν ο μηχανικός που δεν τα είχε σεβαστεί, με αποτέλεσμα να φέρει την ευθύνη. Ή, η λειτουργία του αυτόματου μπλοκ είχε παρουσιάσει δυσλειτουργία παραπλανώντας τον μηχανικό, ο οποίος στη συνέχεια αθωώθηκε. Η πρώτη πιθανή εξήγηση συνίστατο στην απόδοση του ατυχήματος σε αποκλειστική υπαιτιότητα του μηχανικού, που δεν είχε παρατηρήσει τα κλειστά σήματα, είτε από απροσεξία είτε ως αποτέλεσμα υπερβολικής ταχύτητας στην ομίχλη. Αυτή ήταν η θέση που υπερασπίστηκε ιδιαίτερα η εταιρεία και οι εμπειρογνώμονες που διορίστηκαν κατά τη διάρκεια της έρευνας, η οποία θα μπορούσε να ισχυριστεί μια συγκεκριμένη λογική, καθώς η σηματοδότηση είχε εμφανιστεί σε κατάσταση λειτουργίας όχι μόνο όταν πέρασε το τρένο 55 , αλλά και κατά τη διάρκεια δοκιμών που πραγματοποιήθηκαν μετά το δυστύχημα. Προς υπεράσπιση του κατηγορουμένου, κάποιοι υποστήριξαν την κακή ορατότητα των πράσινων και λευκών χρωμάτων στην ομίχλη και τη σύγχυση που θα μπορούσε να προκύψει . Η δεύτερη εξήγηση απέδωσε το ατύχημα σε δυσλειτουργία σήματος. Ήταν εκείνη του μηχανικού Ντωμπινύ και του θερμαστή του, οι οποίοι υποστήριξαν ότι, παρά την ομίχλη, είχαν αντιληφθεί ευδιάκριτα μια σειρά από λευκά φώτα που τους έδιναν καθαρή πορεία, ενώ δεν ήταν. Τουλάχιστον τρία στοιχεία θα μπορούσαν να υποστηρίξουν την αξιοπιστία του ισχυρισμού τους. Πρώτα απ' όλα, οι εξετάσεις που έγιναν από τον γιατρό Κουτελά (Coutelas), οφθαλμίατρο της Compagnie du chemin de fer de Paris à Orléans (PO), είχαν δείξει ότι ο Ντωμπινύ είχε καλύτερη οπτική οξύτητα από την κανονική . Δεύτερον, σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του ως μηχανικού, δεν είχε παραβιάσει ποτέ ούτε ένα κλειστό σήμα και αντιθέτως είχε διακριθεί για την επαγρύπνησή του, ιδίως αποφεύγοντας ένα σοβαρό ατύχημα πριν από λίγο καιρό. Τρίτον, η διακοπή της αυτόματης σηματοδότησης φαινόταν ακόμη πιο πιθανή καθώς οι συσκευές επανάληψης σήματος είχαν επίσης αποδειχθεί ελαττωματικές. Ελλείψεις στην επανάληψη σήματος Από τα τέλη της δεκαετίας του 1910, προκειμένου να βελτιωθεί η ασφάλεια, ιδίως μετά την καταστροφή του Μελύν (Melun), τα μεγάλα δίκτυα είχαν εγκαταστήσει, κατόπιν αιτήματος του κράτους, στις κύριες γραμμές τους συσκευές που διπλασιάζονταν τα οπτικά σήματα με ακουστικές ενδείξεις. Η τακτική επανάληψη των πληροφοριών που δίνονται από τη σηματοδότηση έλαβε χώρα μέσω ενός μεταλλικού μαξιλαριού που αποκαλείται "κροκόδειλος" τοποθετημένο ανάμεσα στις ράγες, δημιουργώντας ηλεκτρική επαφή με ένα μάκτρο, επίσης μεταλλικό, στερεωμένο κάτω από τη μηχανή, με σκοπό την παραγωγή ακουστικής προειδοποίησης και σημείωση της θέσης των σημάτων και την αντίδραση του μηχανικού στην ταινία Flaman (ταινία καταγραφής) του ταχύμετρου. Υπήρχε επίσης ένας μηχανισμός έκτακτης ανάγκης, που περιλάμβανε κροτίδες που τοποθετήθηκαν αυτόματα στις ράγες για να εκραγούν κάτω από τους τροχούς των ατμαμαξών που παραβίαζαν σήμα στάσης. Έτσι, το πέρασμα του rapid 55 πάνω από τους "κροκόδειλους" που βρίσκονται στα δεξιά των κλειστών προειδοποιήσεων και των σημαφόρων θα έπρεπε ταυτόχρονα να σημειώνεται από το σφύριγμα της ατμομηχανής και να δείχνει την ταινία Flaman. Ωστόσο, η ανάλυση της ταινίας αποκάλυψε ότι τα δεδομένα σχετικά με τη σηματοδότηση δεν είχαν καταγραφεί και το συνεργείο επιβεβαίωσε ότι δεν είχε ακούσει κανένα ηχητικό σήμα. Ως εκ τούτου, φαινόταν πιθανό ότι δεν είχε εξασφαλιστεί η επανάληψη των σημάτων στο μηχάνημα. Ερωτήματα δημιούργησε και η λειτουργία του συστήματος έκτακτης ανάγκης. Πράγματι, εάν οι κροτίδες που τοποθετήθηκαν στα δεξιά της σημαφόρου 15 είχαν πράγματι εκραγεί, όπως επιβεβαιώνει ο φύλακας μιας ισόπεδης διάβασης που βρίσκεται σε άμεση γειτνίαση , δεν ήταν τη στιγμή που θα έπρεπε, δηλαδή να λένε το πέρασμα της ατμάμαξας, αλλά κάτω από το βαγόνι - τραπεζαρία που βρίσκεται στο τέλος του συρμού, σύμφωνα με την ομόφωνη μαρτυρία των επιβαινόντων της . Λαμβάνοντας υπόψη τη θέση της σημαφόρου του μηχανισμού τοποθέτησης των κροτίδων στις ράγες, θα μπορούσε να υποτεθεί ότι οι τελευταίες, ανοιχτές και επομένως δίνοντας λευκό φως στη δίοδο του μηχανήματος, είχαν κλείσει πολύ αργά ως αποτέλεσμα βλάβης. Χωρίς αμφιβολία, όπως υπενθύμισε ο πρόεδρος του Ποινικού Δικαστηρίου κατά την έναρξη της δίκης του μηχανικού Ντωμπινύ, υποτίθεται ότι υπάκουε «παθητικά» στα οπτικά σήματα, «κροκόδειλοι, κροτίδες, συσκευή Flamant «είναι όργανα ελέγχου και όχι ασφάλειας» . Τουλάχιστον, η συσσώρευση αστοχιών συσκευών που συνδέονται στενά με τη σηματοδότηση δημιούργησε σοβαρές υποθέσεις για στιγμιαία διαταραχή των ίδιων των σημάτων, αναμφίβολα υπό την επίδραση των ατμοσφαιρικών συνθηκών. Επίδραση των καιρικών συνθηκών Ενώ την ημέρα της καταστροφής η θερμοκρασία δεν είχε ξεπεράσει τους −5 °C, ήταν εύλογο ότι ο παγετός θα μπορούσε να είχε καταλάβει τις μηχανικές μεταδόσεις των σημάτων ή τα ηλεκτρικά ρελέ που τα πυροδοτούσαν. Ομοίως, δεδομένου ότι ο σχηματισμός παγετού διέκοψε την κυκλοφορία των ηλεκτρικών ρευμάτων μεταξύ των "κροκόδειλων" και των μηχανών, το «λάδωμα» συνήθως χρησιμοποιήθηκε για να ξεπεραστεί αυτό το μειονέκτημα. Ωστόσο, αποδείχθηκε ότι η Compagnie de l'Est είχε αποφασίσει, σε πειραματική βάση, να εγκαταλείψει αυτήν την τεχνική από την 1η Οκτωβρίου 1933, τόσο που, κατά τη διάρκεια της δίκης, ο επικεφαλής μηχανικός ελέγχου Γκοντέν, που κατέθεσε ως μάρτυρας, αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι, σε ορισμένους "κροκόδειλους" υπήρχαν έως και τρία χιλιοστά παγετού εκείνη την ημέρα. που εμπόδιζαν τη διέλευση του ρεύματος» . Αθώωση του μηχανικού στο δικαστήριο Κατά τη διάρκεια της δίκης που ξεκίνησε στι2 19 Δεκεμβρίου 1934 εναντίον του μηχανικού Ντωμπινύ ενώπιον του Ποινικού Δικαστηρίου του Μω, οι εμπειρογνώμονες και οι μηχανικοί της εταιρείας επιβεβαίωσαν τη βεβαιότητά τους για την κανονική λειτουργία των σημάτων. Αντίθετα, επιβεβαιώνοντας την εκδοχή του Ντωμπινύ, άλλοι μάρτυρες, συμπεριλαμβανομένων μηχανικών και τεχνικών, ανέφεραν προηγούμενες περιπτώσεις δυσλειτουργίας αυτόματων συστημάτων . Δεδομένης της αβεβαιότητας που εξακολουθούσε να υπάρχει στο τέλος της διήμερης ακροαματικής διαδικασίας, ο εισαγγελέας Γκαστόν Αλμπυσέ (Gaston Albucher), υπεύθυνος για την κατηγορία, εξέδωσε πολύ μέτριο κατηγορητήριο, εκφράζοντας την πεποίθησή του ότι τα σήματα ήταν πράγματι κλειστά και προτείνοντας καταδίκη «μετριασμένη από ευρύτερα ελαφρυντικά», αλλά δηλώνοντας στους δικαστές ότι «παρουσία δύο ασυμβίβαστων θέσεων, αν καταδικάσει κανείς τον Ντωμπινύ πρέπει να είναι βέβαιος ή, αν έχει την παραμικρή αμφιβολία, θα τον αθωώσει» . Κατά την ετυμηγορία του στις 24 Ιανουαρίου 1935, το Ποινικό Δικαστήριο έλαβε υπόψιν του αυτές τις παραινέσεις κρίνοντας "ότι στην υπόθεση υπάρχει αμφιβολία ως προς τη λειτουργία των σημάτων στη διέλευση του τρένου 55, και από αυτήν την αμφιβολία, όσο μικρή κι αν είναι, ο Ντωμπινύ πρέπει να επωφεληθεί" και ανήγγειλε την αθώωσή του. . Συνέπειες Ως συνήθως, συζητήθηκαν τα διδάγματα που έπρεπε να εξαχθούν από τις ελλείψεις που αποκάλυψε η καταστροφή. Αυτό είχε ουσιαστικά τονίσει τρεις από αυτές: ατέλειες της σήμανσης, κινδύνους λόγω των βαγονιών με ξύλινα αμαξώματα και ελλείψεις στην οργάνωση των υπηρεσιών έκτακτης ανάγκης. Οι συζητήσεις στην Βουλή απηχούσαν εκτενώς τις επικρίσεις και τις προτάσεις που εγείρονται από αυτά τα τρία ερωτήματα. Ωστόσο, αυτό δεν οδήγησε σε ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις. Έτσι, τα ξύλινα βαγόνια εξακολουθούσαν να χρησιμοποιούν μέχρι το 1962 περίπου από τους SNCF . Αδιαμφισβήτητα έγινε σηματοδότηση ότι ο αντίκτυπος του ατυχήματος είχε τις περισσότερες συνέπειες, συμβάλλοντας στην επίσπευση της εφαρμογής του κώδικα Verlant . Σημειώσεις και παραπομπές Εξωτερικός σύνδεσμος Άρθρο με φωτογραφίες για το ατύχημα Lagny-Pomponne , σε blog που διατηρεί ένας κάτοικος του Λιβερντέν (τρεις κάτοικοι του Λιβερντέν , δήμου του Μερτ-ε-Μοζέλ είχαν τραυματιστεί εκεί). 1933 στη Γαλλία Λήμματα Επιχείρησης Γαλλία Σιδηροδρομικά ατυχήματα και δυστυχήματα
252070	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CF%81%CE%AF%CF%84%CE%BF%20%CE%9D%CE%B5%CE%BA%CF%81%CE%BF%CF%84%CE%B1%CF%86%CE%B5%CE%AF%CE%BF%20%CE%91%CE%B8%CE%B7%CE%BD%CF%8E%CE%BD	Τρίτο Νεκροταφείο Αθηνών	Το Τρίτο Νεκροταφείο Αθηνών (επίσημη ονομασία: Γ΄ Κοιμητήριο Δήμου Αθηναίων) βρίσκεται στη συνοικία Άσπρα Χώματα της Νίκαιας. Βρίσκεται στο ύψος του κόμβου των λεωφόρων Θηβών και Πέτρου Ράλλη και η κεντρική του είσοδος του είναι επί της οδού Καυκάσου. Η έκταση του κοιμητηρίου εντάσσεται στο Δήμο Νίκαιας και νυν Δήμο Νίκαιας - Αγ. Ιωάννη Ρέντη και διοικητικά υπάγεται στο Δήμο Αθηναίων. Αποτελεί το μεγαλύτερο κοιμητήριο σε έκταση των Βαλκανίων, με περισσότερα από 27.000 ταφικά μνημεία. Θεωρείται επίσης σημαντικό, επειδή εκεί αναπαύονται αρκετοί επώνυμοι Έλληνες. Στο βορειοδυτικό τμήμα του, στο ύψος όπου συναντώνται τα όρια των δήμων Νίκαιας, Κορυδαλλού, Αγ. Βαρβάρας και Αιγάλεω, περιλαμβάνει και Εβραϊκό νεκροταφείο, το δεύτερο συνολικά νεκροταφείο εβραϊκής κοινότητας στην Αθήνα. Στον περιβάλλοντα χώρο εντός του κοιμητηρίου, υπάρχουν μνημεία για τους εκτελεσθέντες του Μπλόκου της Κοκκινιάς και της Σφαγής του Αιγάλεω, αντίστοιχα. Πλησίον του κοιμητηρίου βρίσκονται το Δημοτικό Γήπεδο Νίκαιας, το Δ.Α.Κ. Νικαίας «ο Πλάτων» και το Γενικό Νοσοκομείο Νίκαιας Πειραιά «Άγιος Παντελεήμων». Παραπομπές Αθηνας Γ Νεκροταφειο Γ
568654	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%82%20%CE%A6%CF%81%CE%B5%CE%B9%CE%B4%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82%20%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CE%92%CF%85%CF%81%CF%84%CE%B5%CE%BC%CE%B2%CE%AD%CF%81%CE%B3%CE%B7%CF%82-%CE%92%CE%AC%CE%B9%CE%BB%CF%84%CE%B9%CE%BD%CE%B3%CE%BA%CE%B5%CE%BD	Ιούλιος Φρειδερίκος της Βυρτεμβέργης-Βάιλτινγκεν	Ο Ιούλιος-Φρειδερίκος, γερμ. Julius-Friedrich (3 Ιουνίου 1588 - 25 Απριλίου 1635) από τον Οίκο της Βυρτεμβέργης ήταν δούκας της Βυρτεμβέργης-Βάιλτινγκεν (1608-1635). Βιογραφία Ήταν ο τρίτος γιος του Φρειδερίκου Α΄ δούκα της Βυρτεμβέργης και της Σίβυλλας των Ασκάνια, κόρης του Ιωακείμ-Ερνέστου πρίγκιπα του Άνχαλτ. Το 1635 απεβίωσε στο Στρασβούργο σε ηλικία 47 ετών και τον διαδέχθηκε ο πρωτότοκος γιος του Σίλβιος Α΄ Νίμροτ. Οικογένεια Νυμφεύτηκε το 1618 την Άννα-Σαβίνα, κόρη του Ιωάννη Β΄ δούκα του Σ.Χ.Σόντερμπουρκ και είχε τέκνα: Ρόντερικ 1618-1651, δούκας της Βυρτεμβέργης-Βάιλτινγκεν. Ιουλία-Φελίσιτας 1619-1661, παντρεύτηκε τον Ιωάννη Ι΄ λουθηρανό διοικητή της επισκοπής της Λυβέκης. Σίλβιος Α΄ Νίμροτ 1622-1654, δούκας της Βυρτεμβέργης-Ελς. Φλοριάνα-Ερνεστίνα 1623-1672, παντρεύτηκε τον Φρειδερίκο Κραφτ κόμη του Χοενλόε-Πφέντελμπαχ. Φαυστίνα-Μαριάννα 1624-1679. Μάνφρετ Α΄ 1626-1662, δούκας της Βυρτεμβέργης-Βάιλτινγκεν. Νυμφεύτηκε την Ιουλιανή, κόρη του κόμη του Όλντενμπουρκ και είχε τέκνο: Φρειδερίκος-Φερδινάνδος 1654-1705, δούκας της Βυρτεμβέργης-Βάιλτινγκεν. Νυμφεύτηκε τη 2η εξαδέλφη του Ελισάβετ, κόρη του Γεωργίου Β΄ δούκα της Βυρτεμβέργης-Μονμπελιάρ και είχε τέκνα: Σίβυλλα-Καρλόττα 1690-1735, παντρεύτηκε τον Κάρολο-Φρειδερίκο Β΄ δούκα της Βυρτεμβέργης-Ελς. Χέντβιχ-Φρειδερίκη 1691-1752, παντρεύτηκε τον Ιωάννη-Αύγουστο πρίγκιπα του Άνχαλτ-Τσερμπστ. Ιούλιος-Περεγρινάτος 1627-1645, απεβίωσε 18 ετών. Ζουένο-Μαρτιάλις-Έντενολφ 1629-1656, απεβίωσε 27 ετών. Πηγές Paul Friedrich von Stälin (1881), "Julius Friedrich", Allgemeine Deutsche Biographie (ADB) (in German), 14, Leipzig: Duncker & Humblot, pp. 684–685 Παραπομπές Οίκος της Βυρτεμβέργης
339426	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A7%CE%B9%CE%BC%CE%BD%CE%AC%CF%83%CE%B9%CE%B1%20%CE%B9%20%CE%95%CF%83%CE%B3%CF%81%CE%AF%CE%BC%CE%B1%20%CE%BD%CF%84%CE%B5%20%CE%A7%CE%BF%CF%85%CF%87%CE%BF%CF%8D%CE%B9	Χιμνάσια ι Εσγρίμα ντε Χουχούι	Η Χιμνάσια Χουχούι είναι αργεντίνικος αθλητικός σύλλογος από το San Salvador de Jujuy, Jujuy Province. Ο σύλλογος ιδρύθηκε στις 18 Μαρτίου 1931 και είναι περισσότερο γνωστός για το ποδοσφαιρικό του τμήμα. Συμμετέχει στην Πριμέρα Β΄ Νασιονάλ, τη δεύτερη κατηγορία Αργεντινής. Έδρα της ομάδας είναι το Estadio 23 de Agosto, χωρητικότητας 25000 θεατών. Η ποδοσφαιρική ομάδα είναι μια από τις σημαντικότερες στη Βορειοδυτική Αργεντινή. Συμμετέχει κυρίως στη δεύτερη κατηγορία αλλά έχει και συμμετοχές στην ανώτατη κατηγορία. Τίτλοι Πριμέρα Β΄ Νασιονάλ (1): 1993–94 Εξωτερικοί σύνδεσμοι Official site Blog del Lobo fans forum Ιδρύσεις ποδοσφαιρικών ομάδων το 1931 Ποδοσφαιρικές ομάδες Αργεντινής
316042	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%BF%CE%B4%CE%AC%CE%B3%CF%81%CE%B1%20%28%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%83%CE%B1%CF%86%CE%AE%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%B7%29	Ποδάγρα (αποσαφήνιση)	Όταν αναφερόμαστε στη λέξη ποδάγρα, μπορεί να εννοούμε΅ Ποδάγρα, ουρική αρθρίτιδα, πάθηση των αρθρώσεων των κάτω άκρων. Ποδάγρα (Λουκιανός), αμφισβητούμενο έργο του Λουκιανού που υπέφερε όμως απ΄αυτή.
669519	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BB%CE%BC%CF%80%CE%B5%CF%81%CF%84%CE%AF%CE%BD%CE%B1	Αλμπερτίνα	Η Αλμπερτίνα (Albertina) είναι μουσείο στο 1ο Διαμέρισμα (κεντρική περιοχή) της Βιέννης, στην Αυστρία. Ιδρύθηκε το 1805 και στεγάζει μία από τις μεγαλύτερες και σημαντικότερες συλλογές έντυπης τέχνης στον κόσμο, την Αλβερτινή Συλλογή (Graphische Sammlung Albertina), με περίπου 65.000 σχέδια και περίπου 1 εκατομμύριο τυπωμένες ξυλογραφίες, χαρακτικά, οξυγραφίες και πιο σύγχρονα έργα γραφιστικής. Το όνομά της οφείλεται στο ότι ο πυρήνας της δημιουργήθηκε από τον Αλβέρτο-Καζίμιρ πρίγκιπα της Σαξονίας, στα τέλη του 18ου αιώνα. Επιπροσθέτως, τον 21ο αιώνα το μουσείο απέκτησε -με τη μορφή μόνιμου δανεισμού- δύο σημαντικές συλλογές ιμπρεσιονιστικών έργων και έργων των αρχών του 20ού αιώνα, μέρος των οποίων εκτίθεται σε μόνιμη βάση. Ιστορία Το κτήριο ανεγέρθηκε σε ένα από τα τελευταία εναπομείναντα τμήματα των τειχών της Βιέννης, τον Αυγουστινιανό Προμαχώνα. Εκεί βρισκόταν προηγουμένως το Hofbauamt (γραφείο κατασκευών της Αυλής), που το 1744 ανακαινίσθηκε από τον διευθυντή του γραφείου, τον κόμη Εμμανουήλ Τέλες της Σίλβα-Ταρουκά, για να γίνει το ανάκτορό του, με την ονομασία Palais Taroucca. Αργότερα το κτήριο πέρασε στην κατοχή του Αλβέρτου-Καζίμιρ πρίγκιπα της Σαξονίας και δούκα του Τέσεν, που το χρησιμοποίησε ως κατοικία του και αργότερα μετέφερε εκεί τη συλλογή του από τις Βρυξέλλες, όπου είχε διατελέσει κυβερνήτης της Αψβουργικών Κάτω Χωρών. Επεξέτεινε το κτίσμα σε σχέδια του αρχιτέκτονα Λουί Μοντογιέ. Από τότε η Αλμπερτίνα συνόρευε κατευθείαν με το Αυτοκρατορικό Ανάκτορο των Αψβούργων, το Χόφμπουργκ. Η συλλογή επεκτάθηκε από τους διαδόχους του Αλβέρτου-Καζίμιρ. Εξαιτίας της διαμονής σε αυτό του εγγονού του Αλβέρτου αρχιδούκα της Αυστρίας και δούκα του Τέσεν (1817-1895) μέχρι τον θάνατό του, το κτήριο αποκλήθηκε 'Ανάκτορο Αρχιδούκα Αλβέρτου (Palais Erzherzog Albrecht). Παραπομπές Εξωτερικοί σύνδεσμοι Αλμπερτινα
629411	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CF%8C%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CE%B1%20%CE%9A%CF%85%CE%B8%CE%AE%CF%81%CF%89%CE%BD	Δόκανα Κυθήρων	Τα Δόκανα είναι οικισμός στα Κύθηρα. Διοικητικά ανήκει στον δήμο Κυθήρων της Περιφερειακής Ενότητας Νήσων Αττικής. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011, έχει 18 κατοίκους. Πληθυσμός Παραπομπές Δήμος Κυθήρων Χωριά των Κυθήρων
749810	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%88%CE%BA%CF%80%CE%BB%CE%B7%CE%BE%CE%B7	Έκπληξη	Έκπληξη είναι σύντομη ψυχική κατάσταση-αντίδραση ως αποτέλεσμα ενός απροσδόκητου γεγονότος. Η έκπληξη μπορεί να αρνητική και θετική. Η έκπληξη συνδέεται στενά με την ιδέα της δράσης σύμφωνα με ένα σύνολο κανόνων. Όταν οι κανόνες της πραγματικότητας που δημιουργούν γεγονότα της καθημερινής ζωής διαχωρίζονται από τις προσδοκίες του βασικού κανόνα, το αποτέλεσμα είναι η έκπληξη. Η έκπληξη αντιπροσωπεύει τη διαφορά μεταξύ προσδοκιών και πραγματικότητας, το χάσμα μεταξύ των υποθέσεων και των προσδοκιών μας για τα κοσμικά γεγονότα και τον τρόπο με τον οποίο εξελίσσονται πραγματικά αυτά τα γεγονότα. Αυτό το χάσμα μπορεί να θεωρηθεί ως σημαντικό θεμέλιο, καθώς οι εκπλήξεις μπορούν να κάνουν τους ανθρώπους να αντιληφθούν τη δική τους άγνοια. Η αναγνώριση της άγνοιας, με τη σειρά της, μπορεί να σημαίνει ένα παράθυρο στη νέα γνώση. Η έκπληξη εκφράζεται με ποικίλους τρόπους, όπως το άνοιγμα του στόματος ή η καμπύλωση των φρυδιών. Παραπομπές Συναισθήματα
562724	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE%B6%CE%BF%20%CE%92%CE%B1%CE%BB%CE%AC%CF%84%CF%83%CE%B9	Τζο Βαλάτσι	O Tζόζεφ (Τζο) Μάικλ Βαλάτσι (αγγλικά: Joseph Michael "Joe Cargo" Valachi) · 22 Σεπτεμβρίου, 1904 – 3 Απριλίου 1971), ήταν Αμερικανός γκάνγκστερ, ο οποίος έμεινε στην ιστορία ως το πρώτο μέλος της Ιταλο-αμερικανικής μαφίας που παραδέχτηκε δημόσια την ύπαρξή της και στον οποίο αποδίδεται η διάδοση του όρου Κόζα νόστρα. Ο Βαλάτσι κατέθεσε το 1963 ενώπιον μιας επιτροπής της Αμερικανικής Γερουσίας, διαδικασία γνωστή με το όνομα «Ακροάσεις Βαλάτσι», αποκαλύπτοντας άγνωστες μέχρι τότε πληροφορίες για τη δράση και τη δομή της Ιταλο-αμερικανικής μαφίας. Η κατάθεσή του υπήρξε η πρώτη σημαντική παραβίαση της αρχής της ομερτά («Ο νόμος της σιωπής της μαφίας») προς τις ομοσπονδιακές αρχές των ΗΠΑ και το αμερικανικό κοινό. Βιογραφία Ο Τζο Βαλάτσι γεννήθηκε στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης απο Ναπολιτάνους μετανάστες. Ό πατέρας του Ντομινίκ Βαλάτσι ήταν αλκοολικός και βίαιος και που αργοτέρα ο Βαλάτσι θα τον κατηγορούσε για την ένταξή του στο οργανωμένο εγκλήμα. Ξεκίνησε την καριέρα του ως οδηγός σε μια μικρή συμμορία τη λεγόμενη "Μινιούτ-μεν" δηλαδή οι άντρες του λεπτού, και αυτό γιατί ο χρόνος διάρρηξης και διαφυγής ήταν μόλις ενα λεπτό. Το 1925 συνελήφθη και καταδικάστηκε σε κάθειρξη 18 μηνών και μεταφέρθηκε στις διαβόητες φυλακές του Σινγκ Σινγκ, άλλα παρέμεινε μόλις 9 μήνες. Κατά τη διάρκεια αυτήν θα γνωρίσει τον Αλεσάντρο Βαλέρο (μέλος της Καμόρα της Νέας Υόρκης), και ο οποιος θα τον συμβούλεψει να μην ανακατευθεί με τους Σικελούς άλλα να πάει στο Σικάγο και στη συμμορία του Τζόνι Τόριο. Όταν αποφυλακίστηκε ο Βαλάτσι δεν άκουσε τη συμβούλη του Βαλέρο και έμεινε στη Νέα Υόρκη και μπαίνοντας στην εγκληματική οικογένεια Λουτσέσε του Τομ Ρέινα, ως "σολντάτο" (στρατιώτης), με αρχηγό τον Γκαετάνο Ρέινα. Ο Βαλάτσι ήταν μαζί τους κατά τη διάρκεια του πολέμου του Καστελαμαρέζε, μια αιματηρή και βίαιη σύγκρουση του οργανωμένου εγκλήματος, μεταξύ των φατρίων του Τζο Μασερία και του Σαλβατόρε Μαραντζάνο για τον έλεγχο των επιχειρήσεων στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Ρέινα θα δολοφονηθεί μετά από τη συμμαχία του με τον Μασερία, από τον Μαραντζάνο. Ο Βαλάτσι θα πάει στη οικογένεια του Μαραντζάνο ως σωματοφύλακάς του. Μετά από 5 μήνες του τέλους του πολέμου του Καστελαμάρεζε ο Μαραντζάνο θα δολοφονηθεί απο την ομάδα του Λάκι Λουτσιάνο. Ο Βαλάτσι έγινε μέλος της νέας εγκληματικής οικογένειας Λουτσιάνο με προϊστάμενο λοχαγό τον Τόνι «Μπέντερ» Στρόλο. Με το που έγινε μέλος παντρεύτηκε την κόρη του πρώην αφεντικού του Γκαετάνο Ρέινα. Ξεκίνησε να κάνει διάφορες δουλειές για λογαριασμό της οικογένειας του Λουτσιάνο. Επίσης αναμίχθηκε στην επιχείρηση μεταφοράς ηρωίνης από τη Γαλλία στις ΗΠΑ (γνωστή και ως "Γαλλικός Σύνδεσμος"). Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ο Λάκι Λουτσιάνο ζούσε στην Ιταλία και αρχηγός της οικογένειας είχε αναλάβει ο Φρανκ Κοστέλο. Το 1959 ο Βαλάτσι συνελήφθη με την κατηγορία περί ναρκωτικών και καταδικάστηκε σε 15 χρόνια κάθειρξη στις φυλακές της Ατλάντα. Το 1962 καταδικάστηκε σε επιπλέον 25 χρόνια κάθειρξης. Ακροάσεις Βαλάτσι Για παρά πολλά χρόνια στις Ηνωμένες Πολιτείες αγνοούνταν η ύπαρξη της Μαφίας, παρ' ότι στην Ιταλο-Αμερικανική κοινοτήτα ήταν κοινό μυστικό. Ακόμη και ο διευθυντής του FBI Τζέι Έντγκαρ Χούβερ αρνούνταν την ύπαρξη της δημόσια. Αλλά όλα αλλάξαν με τη Σύσκεψη των Απαλάχιων το 1957 που σε μια επιδρομή της αστυνομίας συνελήφθησαν 57 αφεντικά του οργανωμένου εγκλήματος στις ΗΠΑ. Τον Οκτώβριο του 1963 ο Τζο Βαλάτσι αποφάσισε να καταθέσει σε μια επιτροπή της Αμερικανικής Γερουσίας με επικεφαλής τον Γερουσιαστή του Αρκάνσας Τζον ΜακΚλίλαν. Ο λόγος που το έκανε και έσπασε την ομερτά για πρώτη φορά στην ιστορία της Μαφίας, είναι ίσως επειδή φοβόταν για τη ζωή του, μιας και ο υπαρχηγός του Λουτσιάνο, Βίτο Τζενοβέζε τον θεωρούσε προδότη για τη φυλάκιση και του ιδίου στις ίδιες φυλακές με τον Βαλάτσι, είτε για να μπει στο προγράμμα προστασίας μαρτύρων του Αμερικανικού Κράτους. Ο Βαλάτσι έδωσε για πρώτη φορά στη δικαιοσύνη με κάθε λεπτομέρεια, τη δομή και οργάνωση της κάθε εγκληματικής οικογένειας της Μαφίας, καθώς επίσης και όλες τις δραστηριότητες, όπως τζόγος, πορνεία, ναρκωτικά κτλ. Ύστερα χρόνια Στις 3 Απριλίου του 1971 ο Βαλάτσι θα αφήσει την τελευταία του πνοή σε ηλικία 67 ετών στις φυλακές του Ελ Πάσο στο Τέξας. Το 1968 ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Πήτερ Μάας έκδοσε το βιβλίο του "The Valachi Papers" το οποίο έγινε μπεστ σέλερ. Το 1972 ο παραγωγός Ντίνο ντε Λαουρέντις το μετέφερε στον κινηματογράφο σε σκηνοθεσία Τέρενς Γιανγκ και με πρωταγωνιστή τον Τσαρλς Μπρόνσον στο ρόλο του Τζο Βαλάτσι. Στην Ελλάδα η ταινία κυκλοφόρησε με τον τίτλο "Φάκελος Βαλάτσι". Παραπομπές {{DEFAULTSORT: Βαλάτσι Τζο}} Αμερικανική μαφία Αμερικανοί εγκληματίες Αμερικανοί Γκάνγκστερ
779129	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%B8%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE%20%CE%92%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CE%B8%CE%AE%CE%BA%CE%B7%20%CE%A0%CE%AD%CE%B4%CF%81%CE%BF%20%CE%A7%CE%B5%CE%BD%CF%81%CE%AF%CE%BA%CE%B5%CF%82%20%CE%9F%CF%85%CF%81%CE%AD%CE%BD%CE%B9%CE%B1	Εθνική Βιβλιοθήκη Πέδρο Χενρίκες Ουρένια	Η Εθνική βιβλιοθήκη Πέδρο Χενρίκες Ουρένια (ισπανικά: Biblioteca Nacional Pedro Henríquez Ureña) - η εθνική βιβλιοθήκη της Δομινικανής Δημοκρατίας. Ιδρύθηκε το 1971. Από το 2001, πήρε το όνομά της από τον Πέδρο Χενρίκες Ουρένια. Ιστορία Προσπάθειες για την ίδρυση Εθνικής Βιβλιοθήκης έγιναν και πριν από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Το 1927, ο νόμος 666 προέβλεπε ποσό 5.000 πέσος για την κατασκευή της Εθνικής Βιβλιοθήκης. Στις 18 Φεβρουαρίου 1935, ο Πρόεδρος Ραφαέλ Λεωνίδας Τρουχίγι διέταξε με τον νόμο αριθ. 1011 την κυκλοφορία μίας ειδικής έκδοσης γραμματοσήμων, ώστε τα έσοδα διατεθούν για τα Εθνικά Αρχεία και τη Βιβλιοθήκη (Pro Archivo y Biblioteca Nacionales). Ωστόσο, αυτές οι προσπάθειες δεν καρποφόρησαν. Χρόνια μετά, στις 29 Αυγούστου 1969 ο Πρόεδρος Χοακίν Μπαλαγκέρ εξέδωσε το διάταγμα αριθ.4058, το οποίο αποτέλεσε βάση για τη δημιουργία της. Διόρισε τις επιτροπές που θα ήταν υπεύθυνες για τη ίδρυση της βιβλιοθήκης. Το σχέδιο του κτιρίου εκπονήθηκε από τον Χοσέ Αντόνιο Κάρο Άλβαρεθ και το κόστος κατασκευής ανήλθε στο ποσό των 1.200.000 Πέσος. Τα Εγκαίνια του κτιρίου που βρίσκεται στην Οδό Σέζαρ Νικολάς Πενσόν αριθ. 91 έγιναν στις 28 Φεβρουαρίου 1971 με την παρουσία μεταξύ άλλων, του προέδρου και των κυβερνητικών εκπροσώπων. Μόλις τέσσερα χρόνια αργότερα, στις 25 Νοεμβρίου 1975, ο πρόεδρος εξέδωσε τον νόμο αριθ. 263, ο οποίος έγινε η νομική βάση για τη λειτουργία της βιβλιοθήκης . Με το διάταγμα αριθ. 382-01 της 20ης Μαρτίου 2001, η Βιβλιοθήκη πήρε το όνομά της από τον Πέδρο Χενρίκες Ουρένια. Τα έτη 2007–2012 το κτίριο της βιβλιοθήκης ανακαινίστηκε και επεκτάθηκε σημαντικά. Κατά τη διάρκεια των εργασιών η βιβλιοθήκη μεταφέρθηκε προσωρινά σε ένα κτίριο στην Λεωφόρο Luperón αριθ. 5 . Στις 6 Αυγούστου 2012, ο Πρόεδρος Λεονέλ Φερνάντες με τη σύζυγό του, την εκλεγμένη Αντιπρόεδρο Μαργαρίτα Σεντένιο, τον Υπουργό Πολιτισμού Χοσέ Ραφαέλ Λατίγκουα και τον διευθυντή της Βιβλιοθήκης Διομήδη Νούνες Πολάνκο εγκαινίασαν επίσημα το κτίριο μετά την ανακατασκευή . Από το 2000 η βιβλιοθήκη υπάγεται στο Υπουργείο Πολιτισμού. Σύμφωνα με τον νόμο 502-08 της 30ής Δεκεμβρίου 2008 σχετικά με τα βιβλία και τις βιβλιοθήκες, είναι η κεντρική βιβλιοθήκη. Σύμφωνα με το διάταγμα αριθ. 616-03 της 20ης Ιουνίου 2003, ενεργεί ως Εθνική Υπηρεσία ISBN και ISSN . Κτίριο Το τετραώροφο κτίριο, των 5.000 τ.μ, επεκτάθηκε μετά από σημαντικές παρεμβάσεις. το 2012 η ανακατασκευή ολοκληρώθηκε, η βιβλιοθήκη δημιούργησε, μεταξύ άλλων: νέα ερευνητικά εργαστήρια, αναγνωστήρια, αίθουσα με πρόσβαση στο Διαδίκτυο, αίθουσα ταυτόχρονης μετάφρασης, βιβλιοπωλείο, καφετερία και σύγχρονο αμφιθέατρο για τη διοργάνωση συνεδρίων. εργαστήρια, συναυλίες και άλλες πολιτιστικές εκδηλώσεις . Το κτίριο στεγάζει επίσης μια δημόσια βιβλιοθήκη . Κατά Νόμο Κατάθεση Σύμφωνα με τον Νόμο 112 της 23ης Απριλίου 1971, η Βιβλιοθήκη δικαιούται 2 αντίτυπα περιοδικών (εφημερίδες, εβδομαδιαίες, μηνιαίες και άλλες περιοδικές εκδόσεις) και 3 αντίτυπα ακουστικών, ηλεκτρονικών και οπτικοακουστικών εκδόσεων. Δείτε επίσης Κατάλογος μεγαλύτερων βιβλιοθηκών Παγκόσμια Ψηφιακή Βιβλιοθήκη Europeana Ευρωπαϊκή Βιβλιοθήκη Δομινικανή Δημοκρατία Σάντο Ντομίνγκο Εξωτερικοί σύνδεσμοι Official website Παραπομπές Βιβλιοθήκες στη Δομινικανή Δημοκρατία Εθνικές βιβλιοθήκες
516147	https://el.wikipedia.org/wiki/C2H6O3	C2H6O3	Ο μοριακός τύπος C2H6O3 (με μοριακή μάζα 78,0672 amu), που αντιστοιχεί σε βαθμό ακορεστότητας 0, μπορεί να αναφέρεται στα ακόλουθα (όχι όλα σταθερά) οκτώ (8) ισομερή θέσης, που είναι όλα «τυπικοί» υδατάνθρακες (δηλαδή έχουν την αναλογία ατόμων υδρογόνου - οξυγόνου 2:1, που έχει και το νερό, αλλά χωρίς να είναι πραγματικά σάκχαρα): Ορθοαιθανικό οξύ, με ημισυντακτικό τύπο CH3CH(OH)3. Μεθοξυμεθανοδιόλη, με ημισυντακτικό τύπο CH3OCH(OH)2. Οξυδιμεθανόλη, με ημισυντακτικό τύπο HOCH2OCH2OH. 1-υδροϋπεροξυαιθανόλη, με ημισυντακτικό τύπο CH3CH(O2H)OH. 2-υδροϋπεροξυαιθανόλη, με ημισυντακτικό τύπο HO2CH2CH2OH. 1,1,2-αιθανοτριόλη, με ημισυντακτικό τύπο HOCH2CH(OH)2. Διμεθυλοτριοξειδάνιο, με ημισυντακτικό τύπο CH3O3CH3. Αιθυλυδροτριοξειδάνιο, με ημισυντακτικό τύπο CH3CH2O3H. {{DISPLAYTITLE:C2H6O3}} Αποσαφηνίσεις χημικών τύπων C2 Τυπικοί υδατάνθρακες
231724	https://el.wikipedia.org/wiki/HTTP%20403	HTTP 403	Στο πρωτόκολλο HTTP που χρησιμοποιείται στο World Wide Web , το 403 Forbidden είναι ένας κωδικός κατάστασης HTTP που επιστρέφεται από έναν διακομιστή Web, όταν ένας χρήστης ζητά μια ιστοσελίδα ή μέσο στο οποίο ο διακομιστής δεν τους επιτρέπει την πρόσβαση. Με άλλα λόγια, ο διακομιστής μπορεί να προσπελάσει, αλλά να αρνηθεί τελικά να επιτρέψει την πρόσβαση στη σελίδα. Αυτή η απάντηση επιστρέφει ο Apache web server, όταν οι λίστες καταλόγων έχουν απενεργοποιηθεί. Ο Microsoft IIS απαντά με τον ίδιο τρόπο, όταν αρνούνται οι λίστες καταλόγων. Η ίδια απάντηση μπορεί επίσης να επιστραφεί από το διακομιστή, εάν ο πελάτης εξέδωσε ένα αίτημα με την μέθοδο WebDAVPROPFIND, αλλά δεν προσδιόρισε ταυτόχρονα την απαιτούμενη τιμή στη μεταβλητή Βάθος (Depth), ή δήλωσε τιμή στο Βάθος "infinity" (άπειρο). Υποκατηγορίες κωδικών σφαλμάτων 403 για τον Microsoft IIS 403.1 - Execute access forbidden. 403.2 - Read access forbidden. 403.3 - Write access forbidden. 403.4 - SSL required. 403.5 - SSL 128 required. 403.6 - IP address rejected. 403.7 - Client certificate required. 403.8 - Site access denied. 403.9 - Too many users. 403.10 - Invalid configuration. 403.11 - Password change. 403.12 - Mapper denied access. 403.13 - Client certificate revoked. 403.14 - Directory listing denied. 403.15 - Client Access Licenses exceeded. 403.16 - Client certificate is untrusted or invalid. 403.17 - Client certificate has expired or is not yet valid. 403.18 - Cannot execute request from that application pool. Λόγοι για τον κωδικό κατάστασης HTTP 403: Forbidden Ο κωδικός κατάστασης HTTP 403 χρησιμοποιείται από τον διακομιστή για να δηλώσει ότι η πρόσβαση στον αιτούμενο πόρο απαγορεύεται. Αυτός ο κωδικός κατάστασης ενεργοποιείται για διάφορους λόγους και σημαίνει ότι, ενώ ο διακομιστής κατανόησε το αίτημα, αρνείται να χορηγήσει πρόσβαση. Ο κωδικός κατάστασης 403 μπορεί να εμφανιστεί για τους ακόλουθους λόγους: Ανεπαρκή δικαιώματα: Ο πιο συνηθισμένος λόγος για έναν κωδικό κατάστασης 403 είναι ότι ο χρήστης δεν έχει τα απαραίτητα δικαιώματα για πρόσβαση στον αιτούμενο πόρο. Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι ο χρήστης δεν είναι συνδεδεμένος, δεν έχει παράσχει έγκυρα διαπιστευτήρια ή δεν ανήκει στην κατάλληλη ομάδα χρηστών για πρόσβαση στον πόρο. Απαιτείται έλεγχος ταυτότητας: Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο διακομιστής απαιτεί έλεγχο ταυτότητας για την πρόσβαση σε ορισμένους πόρους. Εάν ο χρήστης δεν παρέχει έγκυρα διαπιστευτήρια ή εάν ο έλεγχος ταυτότητας αποτύχει, επιστρέφεται ένας κωδικός κατάστασης 403. Περιορισμοί IP: Ο διακομιστής μπορεί επίσης να περιορίσει την πρόσβαση σε συγκεκριμένες διευθύνσεις IP ή περιοχές IP. Εάν η διεύθυνση IP του χρήστη δεν περιλαμβάνεται στον κατάλογο των επιτρεπόμενων διευθύνσεων, επιστρέφεται ένας κωδικός κατάστασης 403. Διαμόρφωση διακομιστή: Η διαμόρφωση του διακομιστή μπορεί να ρυθμιστεί ώστε να απαγορεύει την πρόσβαση σε ορισμένα αρχεία, καταλόγους ή περιοχές του ιστότοπου. Αυτό μπορεί να οφείλεται σε λανθασμένη διαμόρφωση ή σε σκόπιμους περιορισμούς που επιβάλλει ο διαχειριστής του διακομιστή. Μπλοκάρισμα από τείχος προστασίας ή λογισμικό ασφαλείας: Ένας κωδικός κατάστασης 403 μπορεί να εμφανιστεί εάν ένα τείχος προστασίας ή ένα λογισμικό ασφαλείας εμποδίζει την πρόσβαση στον πόρο. Αυτό μπορεί να συμβεί λόγω πολιτικών ασφαλείας, ανίχνευσης κακόβουλου λογισμικού ή άλλων μέτρων ασφαλείας. Δείτε επίσης HTTP HTTP 404 Σημειώσεις Παραπομπές Εξωτερικοί σύνδεσμοι Help for HTTP 403 'Forbidden' errors SELinux: chcon -R -t httpd_sys_content_t /web/ Διαδίκτυο Σφάλματα υπολογιστών
351302	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%98%CE%BF%CE%BB%CE%AC%CF%81%CE%B9%CE%B1%20%CE%91%CE%BC%CE%BF%CF%81%CE%B3%CE%BF%CF%8D	Θολάρια Αμοργού	Τα Θολάρια είναι παραδοσιακός οικισμός της Αμοργού. Σύμφωνα με τα στοιχεία της απογραφής του 2011 ο πληθυσμός τους ανέρχεται στους 138 μόνιμους κατοίκους. Έχει πάρει το όνομά του από θολωτούς τάφους της ρωμαϊκής περιόδου, γνωστούς με το ίδιο όνομα. Γενικά και ιστορικά στοιχεία Τα Θολάρια είναι κτισμένα στο βορειοδυτικό τμήμα του νησιού, σε υψόμετρο 220 μέτρων. Απέχουν 17 χιλιόμετρα από τη Χώρα και 2,5 χιλιόμετρα από τον Όρμο Αιγιάλης, το δεύτερο λιμάνι της Αμοργού. Βρίσκονται κοντά στον λόφο Βίγλα, στη θέση στην οποία βρισκόταν η Αρχαία Αιγιάλη, μια από τις τρεις πόλεις της αρχαίας Αμοργού. Ο οικισμός έχει παραδοσιακή κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική, με λευκά σπίτια και στενά δρομάκια. Σύμφωνα με τον ιστορικό και γεωγράφο Αντώνιο Μηλιαράκη, κατά το 1884 τα Θολάρια διέθεταν περίπου 100 σπίτια. Η κεντρική εκκλησία του οικισμού είναι αφιερωμένη στους Αγίους Αναργύρους και γιορτάζει την 1η Ιουλίου. Κοντά στην εκκλησία βρίσκεται ο αρχαιολογικός χώρος της Αιγιάλης. Στα Θολάρια ανακαλύφθηκε κορμός κούρου της αρχαϊκής εποχής. Ο οικισμός το 1845 προσαρτήθηκε στο δήμο Αμοργού και το 1864 στο δήμο Αιγιαλής. Από το 1912 μέχρι το 1997 ανήκε στην επαρχία Νάξου ως έδρα της κοινότητας Θολαρίων. Από το 1997 ανήκει στον δήμο Αμοργού. Απογραφές πληθυσμού Παραπομπές Χωριά της Αμοργού
279222	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%B8%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE%20%CE%A3%CF%85%CF%81%CE%AF%CE%B1%CF%82%20%28%CF%80%CE%BF%CE%B4%CF%8C%CF%83%CF%86%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%BF%20%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CF%8E%CE%BD%29	Εθνική Συρίας (ποδόσφαιρο ανδρών)	Η εθνική ομάδα ποδοσφαίρου της Συρίας αντιπροσωπεύει την Συρία στο ποδόσφαιρο και ελέγχεται από την Συριακή Αραβική Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου (FASF), το κυβερνών σώμα για το ποδόσφαιρο στη Συρία. Η έδρα της Εθνικής Συρίας είναι το στάδιο Αμπασιγίν (stade des Abbassides), το οποίο βρίσκεται στη Δαμασκό και το στάδιο του Χαλεπίου (stade international d'Alep). Η εθνική Συρίας δεν έχει πάρει μέρος σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου ποτέ στην ιστορία της. Ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία της Συρίας είναι ο Ράτζα Ρέιφ που μαζί με τον τωρινό αρχηγό Φεράς Αλ Κατίμπ θεωρούνται ως οι 2 κορυφαίοι παίχτες που έχει βγάλει ποτέ η Συρία. Ιστορία Η εθνική ομάδα ποδοσφαίρου της Συρίας συμμετείχε το 1950 και το 1958 στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Ήταν μία από τις πρώτες ομάδες της Μέσης Ανατολής που συμμετείχαν σε προκριματικά Παγκοσμίου Κυπέλλου. Μεταξύ του 1958 και του 1961, η ομάδα συνενώθηκε μαζί με αυτήν της Αιγύπτου και μετονομάστηκε σε Εθνική Ομάδα της Ηνωμένης Αραβικής Δημοκρατίας. Στα προκριματικά του Παγκόσμιου Κύπελλου Ποδοσφαίρου 2014 η Συρία αποκλείστηκε πολύ νωρίς και πολύ άδοξα. Εκείνη την εποχή οι Σύριοι θεωρούσαν ότι διέθεταν ομάδα που μπορεί να πάει πολύ ψηλά καθώς οι κυριότεροι παίχτες ήταν στην ακμή της καριέρας τους. Όμως μόλις στον πρώτο γύρο και ενώ είχαν αποκλείσει πολύ άνετα στον αγωνιστικό χώρο το Τατζικιστάν αποκλείστηκαν στα χαρτιά καθώς ο παίχτης Τζορτζ Μούραντ δεν είχε δικαίωμα συμμετοχής. Στα προκριματικά του Παγκόσμιου Κύπελλου Ποδοσφαίρου 2018 η Συρία έφτασε μια ανάσα από τη πρόκριση στη Ρωσία αλλά αποκλείστηκε στα μπαράζ από την Αυστραλία έχοντας και δοκάρι στο τελευταίο δευτερόλεπτο της αναμέτρησης. Σε λίγο καιρό θα αρχίσει τη προσπάθεια της για πρόκριση στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 2022 που θα γίνει στην Ήπειρο της και συγκεκριμένα στο Κατάρ. Παραπομπές Εξωτερικοί σύνδεσμοι Syria national team on FIFA.com Official website of Syrian Arab Federation of Football Syria national team on Goalzz.com Syria national team on Super.ae Syria national team on Kooora.com Εθνική Συρίας (ποδόσφαιρο) Συρια
335791	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE%B9%CE%BF%CF%85%CF%84%CE%AC%CE%BF%CF%85%CE%BD%20%CE%93%CE%B9%CE%BF%CF%85%CE%BD%CE%AC%CE%B9%CF%84%CE%B5%CE%BD%CF%84	Νιουτάουν Γιουνάιτεντ	Η Νιουτάουν Γιουνάιτεντ είναι μια ποδοσφαιρική ομάδα από τον Άγιο Χριστόφορο και Νέβις, από την Ανατολική Μπαστέρ. Αγωνίζεται στην Πρέμιερ Ντιβίζιον, τη ανώτατη κατηγορία της χώρας. Ιδρύθηκε το 1962. Έδρα της ομάδας είναι το Newtown Football Stadium, χωρητικότητας 3.000 θέσεων. Έχει κατακτήσει 15 πρωταθλήματα (1981, 1984, 1987, 1988, 1989, 1992, 1993, 1995, 1996, 1997, 1998, 2003-04, 2006-07, 2007-08, 2009-10), ένα κύπελλο (2007) και τρία Leeward Islands Club Champions Tournament (1987, 1988, 1989). Επιπρόσθετα, έχει μία συμμετοχή στο ΚΟΝΚΑΚΑΦ Τσάμπιονς Λιγκ το 1994, όπου αποκλείστηκε στον τρίτο γύρο. Εξωτερικοί σύνδεσμοι Unofficial Website Club profile - SKNFA Ιδρύσεις ποδοσφαιρικών ομάδων το 1962 Νιουτάουν Γιουνάιτεντ Ποδοσφαιρικές ομάδες Άγιου Χριστόφορου και Νέβις
790423	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%8D%CE%B3%CE%BA%CF%81%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%B7%20%CF%83%CF%85%CF%81%CE%BC%CF%8E%CE%BD%20%CF%83%CF%84%CE%BF%20%CE%A7%CE%B9%CE%BF%CF%8D%CE%BA%CF%83%CE%B5%CE%BC%CF%80%CE%B5	Σύγκρουση συρμών στο Χιούκσεμπε	Η σύγκρουση συρμών στο Χιούκσεμπε συνέβη στη γραμμή Sørlandet μεταξύ Χιούκσεμπε (Hjuksebø) και Χόλτσος (Holtsås), Τέλεμαρκ, Νορβηγία στις 15 Νοεμβρίου 1950. Η ταχεία Κρίστιανσαντ - Όσλο επρόκειτο να περάσει από το Χιούκσεμπε, αλλά καθυστέρησε, και ο προϊστάμενος ελιγμών πίστευε ότι είχε χρόνο να "γυρίσει" ένα εμπορευματικό τρένο που περίμενε, πριν φθάσει η ταχεία, απομακρύνοντας μια σειρά από βαγόνια εμπορευμάτων από τη διαδρομή της. Καθώς δεν τα είχε συνδέσει στη μηχανή, ωστόσο, τα βαγόνια κατηφόρισαν προς τον σταθμό Χόλτσος, και επέπεσαν στην ταχεία, σκοτώνοντας δεκατέσσερα άτομα. Εκείνη την εποχή, ήταν το χειρότερο σιδηροδρομικό δυστύχημα της Νορβηγίας εν καιρώ ειρήνης. Πρελούδιο της καταστροφής Η ταχεία ήταν η υπ' αρ. 72, καθ' οδόν από το Κρίστιανσαντ προς το Όσλο . Αποτελούνταν από μια ηλεκτρική πολλαπλή μονάδα NSB Κλάσης 66 τριών οχημάτων, την οποία η NSB λειτουργούσε στη γραμμή ως "lyntog" ("τρένο κεραυνού", υπερταχεία). Στο όχημα ελέγχου στο πρόσθιο τμήμα του τρένου βρισκόταν ο μηχανοδηγός Εμίλ Γκρίμσουντ. Είχε φύγει από το Κρίστιανσαντ στις 08:00΄, και όταν το τρένο έφευγε από το Νορνταγκούτου στις 10:45΄ ήταν οκτώ λεπτά πίσω από το πρόγραμμα. Πάνω στο σταθμό Χιούκσεμπε, στις 10:40΄ το επιβατικό τρένο αρ. Το 5443 είχε φτάσει μετά από ένα ταξίδι στη γραμμή Bratsberg από το Νούτοντεν. Εισήλθε στη γραμμή 2 του σταθμού. Ήδη σε αυτήν τη γραμμή συγκεντρώνονταν επτά φορτηγά βαγόνια, τα οποία υποτίθεται ότι ήταν προσαρτημένα στο τρένο αρ. 5444, σε διαδρομή επιστροφής στο Νούτοντεν. Για να προετοιμαστεί αυτό το τρένο, αυτά τα φορτηγά βαγόνια θα έπρεπε να απομακρυνθούν από τη γραμμή, έτσι ώστε η μηχανή έλξης να μπορεί να κάνει αναστροφή για το ταξίδι της επιστροφής. Η διαφυγή από το Χιούκσεμπε Κανονικά, η προετοιμασία της εμπορικής αμαξοστοιχίας θα περίμενε έως ότου η ταχεία αμαξοστοιχία από το Κρίστιανσαντ περνούσε από το Χιούκσεμπε, αλλά εκείνη την ημέρα ο προϊστάμενος ελιγμών ενημερώθηκε ότι η ταχεία καθυστέρησε μερικά λεπτά. Με αυτόν τον επιπλέον χρόνο, αποφάσισε ότι υπήρχε αρκετός χρόνος για να εκτελέσει εκείνη τη στιγμή την αναστροφή. Η μηχανή του τρένου 5443 αποσπάστηκε από τα βαγόνια και ώθησε τα βαγόνια εμπορευμάτων που υπήρχαν μπροστά της προς τα νότια, με σκοπό να τα επαναφέρει στη γραμμή 3, έτοιμα για το ταξίδι της επιστροφής. Δυστυχώς, τα τέσσερα φορτηγά βαγόνια στο πρόσθιο μέρος δεν ήταν συνδεδεμένα με το υπόλοιπο τρένο. Νότια του Χιούκσεμπε, η γραμμή έχει κατωφερική κλίση προς τον σταθμό Χόλτσος. Ο προϊστάμενος ελιγμών έκανε μια απέλπιδα προσπάθεια να τρέξει και να προλάβει τα βαγόνια που είχαν ξεφύγει, ελπίζοντας να πηδήξει πάνω του και να ενεργοποιήσει τα φρένα έκτακτης ανάγκης. Μπόρεσε στην αρχή να σκαρφαλώσει σε ένα από τα βαγόνια, αλλά δεν κατάφερε να φτάσει στο μπροστινό μέρος των διαφυγόντων βαγονιών,όπου βρισκόταν το κρίσιμο φρένο, έτσι αναγκάστηκε να πηδήξει και να προσπαθήσει να τρέξει πλάι του για να φτάσει μπροστά. Τα αποσπασμένα βαγόνια, όμως, ανέβαζαν πλέον ταχύτητα και ο προϊστάμενος ελιγμών απέτυχε στην προσπάθειά του. Η μηχανή που είχε σπρώξει τα βαγόνια ακολούθησε, μετά τα βαγόνια, εκπέμποντας προειδοποιητικό σήμα με τη σειρήνα της για να προειδοποιήσει τα τρένα που τυχόν βρίσκονταν εμπρός για τον κίνδυνο. Ο σταθμάρχης στο Χιούκσεμπε συνειδητοποίησε τον επικείμενο κίνδυνο και κάλεσε στο Χόλτσος ελπίζοντας να σταματήσει το εισερχόμενο επιβατικό τρένο αρ. 72. Η κλήση έγινε πολύ καθυστερημένα, και τα διαφυγόντα φορτηγά βαγόνια και ο συρμός αρ. 72 συγκρούστηκαν στις 10:50΄. Η σύγκρουση Τα βαγόνια που διέφυγαν είχαν διανύσει σχεδόν τρία χιλιόμετρα πριν επιπέσουν στην εισερχόμενη ταχεία και η ταχύτητά τους ήταν πιθανώς γύρω στα 60 km/h. Η ταχεία κινούνταν με 70–75 km/h, παρά την εφαρμογή του φρένου έκτακτης ανάγκης στα δευτερόλεπτα πριν από τη σύγκρουση. Το πρώτο φορτηγό βαγόνι από τα διαφυγόντα ήταν φορτωμένο με κορμούς δένδρων για το στήσιμο των τηλεγραφικών στύλων, και αυτό πρόσθεσε στη ζημιά. Το φορτίο διέρρηξε το πρόσθιο βαγόνι της ταχείας, όπου βρίσκονταν ο μηχανοδηγός και 19 επιβάτες. Ο μηχανοδηγός και 11 επιβάτες σκοτώθηκαν ακαριαία, ενώ άλλοι 2 πέθαναν αργότερα από τα τραύματά τους. Οι επιζώντες στο πρόσθιο βαγόνι είχαν τραυματιστεί σοβαρά. Επιχείρηση διάσωσης Άνδρες από τη "Norsk Hydro" στο Νιούτοντεν στάλθηκαν στο σημείο της σύγκρουσης με εργαλεία που θα μπορούσαν να απομακρύνουν τους παγιδευμένους επιβάτες από το παραμορφωμένο τρένο. Τα δύο εναπομείναντα βαγόνια στα συντρίμμια δεν υπέστησαν σοβαρές ζημιές και τρένο διάσωσης από το Σίεν μετέφερε αυτά τα βαγόνια πίσω στο Νορνταγκούτου . Μέχρι τις 23:05΄ εκείνη τη νύχτα, οι εργαζόμενοι κατάφεραν να καθαρίσουν τη γραμμή και να την ανοίξουν ξανά για κυκλοφορία, ενώ η γραμμή ήταν κλειστή, τα τρένα επαναδρομολογήθηκαν μέσω Βεστφολντμπάνεν. Στις 12:06΄ ένα νοσοκομειακό τρένο αναχώρησε από το Ντράμμέν προς το σημείο του δυστυχήματος, αλλά μέχρι να φτάσει στις 13:30΄ οι τραυματίες είχαν ήδη σταλεί σε νοσοκομείο στο Νιούτοντεν. Συνέπειες Ο προϊστάμενος ελιγμών που είχε επιβλέψει την ατυχή επιχείρηση στο Χιούκσεμπε είχε υποστεί θλιπτικό σοκ και τέθηκε σε αναρρωτική άδεια μετά το ατύχημα. Τελικά μετατέθηκε σε νέο σταθμό, όπου δεν τέθηκε επικεφαλής για καμία επιχείρηση με σοβαρό κίνδυνο ασφάλειας. Παρόλο που υπήρξαν εκκλήσεις για πειθαρχικά μέτρα εναντίον του, η έρευνα αποκάλυψε ότι υπήρχε υπαιτιότητα και άλλα άτομα που εμπλέκονταν, καθώς και οι επικρατούσες συνήθεις πρακτικές που ακολουθούσαν τότε στον σταθμό Χιούκσεμπε. Δεν απαγγέλθηκαν κατηγορίες ούτε επιβλήθηκαν κυρώσεις κατά των εμπλεκομένων. Υπήρξαν διεκδικήσεις από τους Νορβηγικούς Κρατικούς Σιδηροδρόμους να αποζημιώσουν τους επιζώντες από τα θύματα της καταστροφής στο Χιούκσεμπε και τους τραυματίες επιβάτες. Αυτά τα αιτήματα διευθετήθηκαν τελικά γύρω στα μέσα της δεκαετίας του 1950. Σε χρηματικούς όρους, το ατύχημα κόστισε στην NSB περίπου 910.000 κορώνες Νορβηγίας . Το ατύχημα έκανε το Κοινοβούλιο της Νορβηγίας να εξετάσει το ενδεχόμενο εισαγωγής ραδιόφωνων τρένων στα νορβηγικά τρένα. Παραπομπές Σελίδες με μη επιθεωρημένες μεταφράσεις Σιδηροδρομικά ατυχήματα και δυστυχήματα
394189	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BD%CE%AC%CE%BB%CF%85%CF%83%CE%B7%20%CE%BA%CF%8C%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%84%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CF%83%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B1%CF%82	Ανάλυση κόστους-αποτελεσματικότητας	Η Ανάλυση κόστους-αποτελεσματικότητας είναι η μέθοδος της σύγκρισης των συνεπειών διαφόρων εναλλακτικών δράσεων κατά την οποία, ενώ το κόστος μετριέται σε χρηματικούς όρους, τα αποτελέσματα επιτρέπεται να εκφρασθούν σε κλινικούς όρους. Η μέθοδος μπορεί να χρησιμοποιηθεί καλύτερα για να εκτιμήσει προγράμματα διαφόρων δυνατοτήτων επίτευξης του ίδιου θεραπευτικού αποτελέσματος. Οικονομικά της υγείας Ποιότητα υγειονομικής περίθαλψης
373461	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%BA%CE%BA%CE%BB%CE%B7%CF%83%CE%AF%CE%B1%20%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CE%94%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B1%CF%82	Εκκλησία της Δανίας	Η Εκκλησία της Δανίας ή Ευαγγελική Λουθηρανική Εκκλησία της Δανίας ή Δανική Εθνική Εκκλησία (δαν.: Den Danske Folkekirke) είναι η εκκλησία της Δανίας που αποτελεί την επίσημη θρησκεία της χώρας. Δογματικά συγκαταλέγεται στα Λουθηρανικά χριστιανικά δόγματα. Είναι οργανωμένη σε 11 επισκοπές, ενώ υπάρχουν 2.200 ενορίες και 2.400 θρησκευτικοί λειτουργοί. Στις 1 Ιανουαρίου 2014 το 78,4% του πληθυσμού της Δανίας, ήταν μέλη της Εθνικής Εκκλησίας. Υποσημειώσεις Εξωτερικοί σύνδεσμοι Η επίσημη σελίδα της Εκκλησίας της Ισλανδίας Προτεσταντικές εκκλησίες Λουθηρανισμός Χριστιανισμός στη Δανία Δανια
81811	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF%83%CE%B9%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%AC%CF%86%CE%BF%CF%82	Δημοσιογράφος	Δημοσιογράφος ονομάζεται το πρόσωπο που ασχολείται με την συλλογή και τη μετάδοση πληροφοριών προς το κοινό σχετικά με την επικαιρότητα, τα προβλήματα που υπάρχουν, τους ανθρώπους, τα θέματα που τους απασχολούν κ.α. Οι δημοσιογράφοι συλλέγουν πληροφορίες, είτε προφορικά είτε γραπτά, και τις δημοσιεύουν στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Οι δημοσιογράφοι διακρίνονται σε: Παρουσιαστές ειδήσεων Ανταποκριτές ή ρεπόρτερ Συλλέγουν πληροφορίες για κάποιο γεγονός και τις δημοσιεύουν με ανταπόκριση ή με ρεπορτάζ στα μέσα μαζικής επικοινωνίας όπως είναι οι εφημερίδες, η τηλεόραση, το ραδιόφωνο, τα περιοδικά, το ντοκιμαντέρ και το διαδίκτυο. Αρθρογράφοι Γράφουν τα άρθρα που εμφανίζονται τακτικά στις εφημερίδες ή τα περιοδικά, αποκαλούμενες στήλες. Φωτογράφοι Συντάκτες Υπάρχει η άποψη ότι ο δημοσιογράφος πρέπει να είναι αντικειμενικός φορέας ειδήσεων, συγκεντρωμένος στο περιεχόμενο του άρθρου του χωρίς άλλες διαδικαστικές ανησυχίες ώστε η ορθότητα, η πληρότητα και ο τρόπος έκφρασης να συντελούν στη συνολική ποιότητα. Κάτι τέτοιο όμως είναι λάθος και εξ ορισμού αδύνατον. Εφόσον μπαίνουν στη μέση ζητήματα όπως η επιλογή μιας είδησης ανάμεσα σε τόσες άλλες, ο χρόνος και ο τόπος στον οποίο αυτή θα αναπαραχθεί, το προσωπικό ύφος και ο σχολιασμός του δημοσιογράφου, καταρρίπτεται αμέσως η αντικειμενικότητα, και φανερώνεται η χροιά του υποκειμενικού που υπάρχει σε κάθε δημοσιογραφική δραστηριότητα. Οι δημοσιογράφοι σήμερα Από ένα παγκόσμιο δείγμα 27,500 δημοσιογράφων από 67 χώρες μεταξύ 2012-2016 προέκυψε το ακόλουθο προφίλ: Το 57% είναι άντρες. Η μέση ηλικία είναι τα 38 έτη. Ο μέσος όρος εμπειρίας είναι τα 13 χρόνια. Το 56% έχουν πιστοποιητικό σπουδών τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και το 29% επιπλέον μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών. Το 61% εξειδικεύτηκε στη δημοσιογραφία ή τις επικοινωνίες στο πανεπιστήμιο/κολέγιο. Το 62% ταυτίστηκαν ως δημοσιογράφοι γενικού περιεχομένου και το 23% ως δημοσιογράφοι σημαντικών ειδήσεων (σημαντικών εθνικών/παγκοσμίων ειδήσεων, κοινωνικών και πολιτικών θεμάτων κ.α.). Το 47% ήταν μέλη επαγγελματικής ένωσης. Το 80% εργάζονταν με πλήρη απασχόληση. Το 50% εργαζόταν σε εφημερίδες, το 23% στην τηλεόραση, το 17% στο ραδιόφωνο και το 16% στο διαδίκτυο. Πηγές Fowler, Nathaniel Clark. (1913). "The Handbook of Journalism: All about Newspaper Work-Facts and Information of Vital Moment to the Journalist and to all who would Enter this Calling." New York: Sully and Kleinteich. Randall, David.(2000). "The Universal Journalist" Sterling Virginia: Pluto Press Δημοσιογραφία
483331	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%BF%CF%85%CE%BC%CF%80%CE%AC%CF%81%CE%B1%CE%BA%20%CE%93%CE%BF%CF%85%CE%B1%CE%BA%CE%AC%CF%83%CE%BF	Μουμπάρακ Γουακάσο	Ο Μουμπάρακ Γουακάσο ( * γεννηθείς στις 25 Ιουλίου 1990), είναι Γκανέζος επαγγελματίας ποδοσφαιριστής που αγωνίζεται ως πλάγιος μέσος. Συλλογική καριέρα Τα πρώτα χρόνια / Ισπανία Γεννηθείς στο Tamale, Βόρεια Περιοχή, ο Γουακάσο άρχισε την καριέρα του στην ομάδα Ashanti Gold SC. Το 2008 μετακόμισε στο εξωτερικό και υπέγραψε ένα πενταετές συμβόλαιο με την Elche CF στην Ισπανία. Στα τέλη Ιανουαρίου του 2011, μετά από αρκετές περιόδους απειθαρχίας, ο Γουακάσο αποδεσμεύτηκε από την Έλτσε. Λίγο μετά πήγε σε μια άλλη ομάδα στην περιοχή, την Villarreal CFs Β-ομάδα, παίζοντας στην Segunda División. Στις 27 Φεβρουαρίου 2011, ο Γουακάσο έκανε το ντεμπούτο του, μπαίνοντας ως αλλαγή στον Χοσέ Catalá στα τελευταία λεπτά της εκτός έδρας ισοπαλίας 2-2 κόντρα στην Racing de Santander. Έπαιξε μόνο έξι παιχνίδια στην πρώτη του πλήρη σεζόν, με το Κίτρινο Υποβρύχιο να υποβιβάζεται μετά από δώδεκα χρόνια στην πρώτη κατηγορία. Ο Γουακάσο υπέγραψε ένα τετραετές συμβόλαιο στην RCD Espanyol στις 11 Ιουλίου 2012, . Ξεκίνησε ως βασικός σε 23 από τις εμφανίσεις του στο πρωτάθλημα για τους Καταλανούς στην πρώτη και μοναδική σεζόν του με την Εσπανιόλ. Ρούμπιν Καζάν Τις τελευταίες ημέρες της μεταγραφικής περιόδου του καλοκαιριού του 2013, ο Γουακάσο μετακόμισε στη ρωσική Premier League για την FC Rubin Kazan. Στις 28 Αυγούστου 2014 εντάχθηκε στην Σέλτικ, σε έναν δανεισμό για όλο το χρόνο. Ο Γουακάσο σκόραρε στο ντεμπούτο του με την Σέλτικ, σε μια 2-2 εκτός έδρας ισοπαλία εναντίον της FC Red Bull Salzburg για το UEFA Europa League. Στις 30 Αυγούστου 2015, αφού εμφανίζονται σπάνια,πήγε ως δανεικός στην UD Las Palmas για ένα έτος. Παναθηναϊκός Στις 10 Ιουλίου 2016, ο Γουακάσο υπέγραψε τριετές συμβόλαιο με τον Παναθηναϊκό για ένα άγνωστο ποσό, όπου παρέμεινε για μία σεζόν μόνο. Διεθνής καριέρα Ο Γουακάσο εκπροσώπησε την Γκάνα στο 2005 FIFA U-17 World Championship στο Περού, παίζοντας δύο αγώνες. Έκανε το πλήρες διεθνές ντεμπούτο του στις 13 Οκτωβρίου 2012, στο 2013 Κύπελλο Εθνών Αφρικής qualifier κόντρα στο Μαλάουι. Ο Γουακάσο σκόραρε το πρώτο του γκολ για την Γκάνα σε ένα φιλικό με πράσινο Ακρωτήριο στις 14 Νοεμβρίου 2012. Επιλέχθηκε για την ομάδα που εμφανίστηκε το 2013 στη Νότια Αφρική, σκοράροντας το μοναδικό γκολ σε έναν αγώνα στη φάση των ομίλων ενάντια στο Μάλι, με ένα πέναλτι, Στη συνέχεια, σκόραρε και τα δύο τέρματα στη νίκη με 2-0 εναντίον του Πράσινου Ακρωτηρίου στον προημιτελικό . Ο Γουακάσο επιλέχθηκε από το προπονητή Τζέιμς Kwesi Appiah για το 2014 FIFA World Cup ομάδα. Έκανε το ντεμπούτο του στο τουρνουά στις 21 Ιουνίου, παίζοντας 22 λεπτά στο ισόπαλο 2-2 εναντίον της Γερμανίας. Στις 5 Φεβρουαρίου 2015, σκόραρε το δεύτερο γκολ στην νίκη με 3-0 της Γκάνας ενάντια στην Ισημερινή Γουινέα στον ημιτελικό του 2015 Africa Cup of Nations για να τους περάσει στον τελικό. Στον κρίσιμο αγώνα, ενάντια στην Ακτή Ελεφαντοστού, σκόραρε στην διαδικασία των πέναλτυ με την Γκάνα να χάνει σε αυτή τη διαδικασία με 8-9. Διεθνή τέρματα Προσωπική ζωή Ο μικρότερος αδερφός του, ο Αλχασάν, είναι επίσης ποδοσφαιριστής και είναι ένας μέσος. Πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του στην Πορτογαλία. Ο Γουακάσο είναι ένας εν ενεργεία Μουσουλμάνος. Στατιστικά Σύλλογος Τίτλοι Χώρα Κύπελλο Εθνών Αφρικής: δευτεραθλητές 2015 Παραπομπές Ποδοσφαιριστές Παγκοσμίου Κυπέλλου 2014 Ποδοσφαιριστές Ασάντι Γκολντ ΣΚ Ποδοσφαιριστές Σέλτικ Γλασκώβης Ποδοσφαιριστές Έλτσε ΚΦ Ποδοσφαιριστές Ρουμπίν Καζάν Ποδοσφαιριστές Εθνικής Γκάνας Γκανέζοι ποδοσφαιριστές Ποδοσφαιριστές Πριμέρα Ντιβιζιόν Ποδοσφαιριστές Σεγούντα Ντιβιζιόν Ποδοσφαιριστές Βιγιαρρεάλ ΚΦ Β Ποδοσφαιριστές Βιγιαρρεάλ ΚΦ Ποδοσφαιριστές Πρέμιερ Λιγκ Ρωσίας Ποδοσφαιριστές Γρανάδα ΚΦ Ποδοσφαιριστές Ντεπορτίβο Αλαβές Ποδοσφαιριστές ΟΝ Λας Πάλμας Ποδοσφαιριστές ΡΚΝ Εσπανιόλ Ποδοσφαιριστές Κυπέλλου Εθνών Αφρικής 2021
138465	https://el.wikipedia.org/wiki/Goin%27%20Through	Goin' Through	Οι Goin' Through είναι ελληνικό hip-hop/rap συγκρότημα που αποτελείται από το Νίκο Βουρλιώτη γνωστός και ως NiVO και τον Μιχάλη Παπαθανασίου. Ιστορία Οι Goin' Through ήταν από τα πρώτα urban συγκροτήματα που υπέγραψαν με μεγάλη δισκογραφική εταιρεία, το 1994. Έγιναν αμέσως γνωστοί διασκευάζοντας το γνωστό τραγούδι των Πελόμα Μποκιού "Γαρύφαλλε Γαρύφαλλε" με τη συμμετοχή του Βλάσση Μπονάτσου. Το πρώτο τους άλμπουμ κυκλοφόρησε το 1995 από την FM Records ενώ ακολούθησαν άλλα 2 άλμπουμ μέχρι το 1998, όταν αποχώρησαν και υπέγραψαν με τη Universal Music και τη Def Jam Recordings. Το Μάρτιο του 2004 οι Goin' Through κυκλοφόρησαν το άλμπουμ ''La Sagrada Familia'' και τον Φεβρουάριο του 2006 τους απονεμήθηκε ο χρυσός δίσκος. Το 2006 κυκλοφόρησε το άλμπουμ ''VENDETTA'', το οποίο έγινε χρυσό. Το 2007 κυκλοφόρησαν το άλμπουμ ''VETO'', ενώ το Μάρτιο του 2008 τους απονεμήθηκε ο χρυσός δίσκος. Το 2009 κυκλοφόρησε το άλμπουμ "Ι-4" και στη συνέχεια άλλα 5 άλμπουμς με τελευταίο το "ISO 9001" τον Ιούλιο του '19. Συνολικά έχουν 4 χρυσούς δίσκους για προσωπικές τους δουλειές και 1 πλατινένιο με τον Γιώργο Μαζωνάκη, και αριθμούν δεκάδες ακόμα συνεργασίες με άλλους γνωστούς καλλιτέχνες. Οι Goin' Through έχουν συνεργαστεί μεταξύ άλλων με τους: Άλκηστη Πρωτοψάλτη, Άννα Βίσση, Δέσποινα Βανδή, Γιώργο Μαζωνάκη, Αντώνη Ρέμο, Στέλιο Ρόκκο, Πάνο Κιάμο, Κώστα Χατζή, Λάκη Παπαδόπουλο, Βασίλη Σαλέα, Πασχάλη Αρβανιτίδη (Olympians), Μαριάντα Πιερίδη, Ελευθερία Ελευθερίου, Guru (Gangstarr), 7L & Esoteric, Terror X Crew, Ημισκούμπρια, Ταραξία, Υποχθόνιο, Μαρίνα Σκιαδαρέση, Κατερίνα Μουτσάτσου, Θηρίο, ΝΕΒΜΑ, TNS, DJ S, Μιχάλη Τζουγανάκη και άλλους. Κριτική Οι Goin' Through έχουν καταξιωθεί από την αγορά και οι δουλειές τους έχουν παρουσιαστεί σε όλα τα σχετικά μέσα. Τους έχουν απονεμηθεί 4 χρυσοί δίσκοι και ένας πλατινένιος για την συνεργασία τους με τον Γιώργο Μαζωνάκη. Έχουν βραβευτεί επανειλημμένως και σε πολλαπλές κατηγορίες στα MAD Music Awards και στα Μουσικά Βραβεία Αρίων. Θεωρείται πως εκείνοι πρώτοι έφεραν το Ελληνικό Hip hop στο mainstream, ανοίγοντας τον δρόμο και για πολλούς καλλιτέχνες οι οποίοι ακολούθησαν. Στην κουλτούρα του Ελληνικού Hip Hop, οι Goin' Through έχουν συχνά κατακριθεί λόγω της μεγάλης εμπορικής επιτυχίας και των ετερόκλητων συνεργασιών τους. Πολιτική άποψη Οι Goin' Through χαρακτηρίζονται και από ρεπερτόριο και τραγούδια με έντονο πολιτικό λόγο, παίρνοντας κατά καιρούς θέση για θέματα που απασχόλησαν την πολιτική επικαιρότητα, ενώ επίσης έχουν δηλώσει πως ιδεολογικά και πολιτικά ανήκουν στον χώρο της αριστεράς. Το καλοκαίρι του 2012 μαζί με τους ΝΕΒΜΑ συμμετείχαν αφιλοκερδώς στο ετήσιο φεστιβάλ της Κομμουνιστικής Νεολαίας Ελλάδας στην Αθήνα, κίνηση για την οποία ασκήθηκε κριτική τόσο στους ίδιους όσο και στο ΚΚΕ κυρίως από κινήσεις της ευρύτερης αριστεράς και ιδιαίτερα από τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α., με την αιτιολογία πως οι συγκεκριμένοι καλλιτέχνες είναι εκφραστές μίας κουλτούρας στον χώρο της μουσικής και του θεάματος η οποία έρχεται σε αντίθεση με τις αξίες και τα πρότυπα της αριστεράς. Ωστόσο οι ίδιοι αντικρούουν τα επιχειρήματα αυτά, καθώς όπως δηλώνουν πρόκειται για μουσικά σχήματα που προέρχονται από τα λαϊκά στρώματα και την εργατική τάξη, πράγμα που το έχουν εκφράσει ανοιχτά και μέσα από τη μουσική τους με πολιτικό στίχο. Βραβεία Έχουν βραβευτεί από τα MAD Video Music Awards το: 2004 - Καλύτερο video clip Ηip Hop: Πόσο μαλάκας είσαι 2005 - Καλύτερο video clip από συγκρότημα: Γυναίκες 2006 - Καλύτερο video clip Ηip Hop: Έρωτα ή Πόλεμο με την Άννα Βίσση 2007 - Καλύτερο video clip Ηip Hop: Σχολείο 2007 - Καλύτερος στίχος που έγινε ατάκα: Κύριε Υπουργέ γαμώ τα υπουργεία σας - 2008 - Καλύτερο video clip της χρονιάς: Ψηλά το κεφάλι Έχουν βραβευτεί το 2007 από τα Μουσικά Βραβεία Αρίων στην κατηγορία εναλλακτική μουσική: Καλύτερος δίσκος: Vendetta Καλύτερο τραγούδι: "Καλημέρα Ελλάδα" Καλύτερο συγκρότημα: "Goin'Through" Δισκογραφία Άλμπουμ Αναζήτηση (FM Records - 08/05/1995) Μικροί Θεοί (FM Records - 03/04/1997) Goin' Through III (FM Records, Tripe Η - 11/12/1998) The Best Of (FM Records - 2000) Συμβόλαιο Τιμής (Def Jam Recordings, Family The Label - 2001) La Sagrada Familia (Def Jam Recordings, Universal Music Greece, Family The Label - 2004) La Sagrada Familia - Golden Edition (Def Jam Recordings, Universal Music Greece, Family The Label - 2005) The Duets (Universal Music Greece, FM Records - 2006) Vendetta (Def Jam Recordings, Universal Music Greece, Family The Label - 2006) Veto (Def Jam Recordings, Universal Music Greece, Family The Label - 2007) Λούφα και Απαλλαγή (Def Jam Recordings, Universal Music Greece, Family The Label - 2008) Best Of And Revisited (Def Jam Recordings, Universal Music Greece, Family The Label - 2009) Joker (Def Jam Recordings, Universal Music Greece, Family The Label - 2010) Gallery (Def Jam Recordings, Universal Music Greece, Family The Label - 2012) 20 (Cobalt Music, Universal Music Greece, Family The Label - 2015) ISO 9001 (Cobalt Music, Family The Label - 2019) NiVO Releases Streetbeat 2004 (Universal Music, Family The Label , 2004) NiVo Plays The Game (Universal Music, Family The Label , 2006) NiVo Plays The Game 2 (Universal Music, Family The Label , 2008) Radio Hits (Family The Label, 2013) Ghetto (Family The Label, 2020) feat. Sparky T Jesus (πίστη μου σ΄ έχασα) (Family The Label, 2021) Singles Αναζήτηση (FM Records/Freestyle Productions, 1994) Εκεί που βρίσκεται το φως (FM Records, 1996) feat. Uneek Η γιορτή/Η πρώτη επαφή (The Remixes) (FM Records, 1998) All About Us (BMG/FM Records, 1998) with Peter Andre Θέλω να γυρίσω (Universal/Family The Label, 1999) με τον Γιώργο Μαζωνάκη Γίνε Ολυμπιακός (Universal/Family The Label, 2004) με τον Γιώργο Σχοινά Γυναίκες - Βάλε φαντασία (Universal/Family The Label, 2004) με την Μαριάντα Πιερίδη Καλημέρα Ελλάδα (Universal/Family The Label/Def Jam, 2006) Το Σχολείο 2006 (Universal/Family The Label/Def Jam, 2006) feat. TNS, Θηρίο, Ταραξίας & Πασχάλης Ψηλά το κεφάλι (Universal/Family The Label/Def Jam, 2007) Πότε ξανά (Universal/Family The Label/Def Jam, 2007) NiVo/Θηρίο Σε παρακαλώ (Universal/Family The Label/Def Jam, 2007) ΝΕΒΜΑ feat. NiVo Κλείστε μου το στόμα (Universal/Family The Label/Def Jam, 2007) Δεν αντέχω (301 και Σήμερα) (Universal/Family The Label/Def Jam, 2008) Δεν κάνω διακοπές (Universal/Family The Label/Def Jam, 2009) Πόρτα κλειστή (Universal/Family The Label/Def Jam, 2009) feat. Professional Sinnerz Πολλά προβλήματα (Universal/Family The Label/Def Jam, 2010) Το ψέμα πληρώνει (Universal/Family The Label/Def Jam, 2010) Family All-Stars Crew Δεν καταλαβαίνω (Universal/Family The Label/Def Jam, 2011) Αν μου 'φτάναν τα λεφτά (Universal/Family The Label, 2011) Stan feat. NiVo Κάτι μοναδικό (Universal/Family The Label/Def Jam, 2011) με την Ελισάβετ Σπανού Εντάξει (Universal/Heaven, 2012) με τον Αντώνη Ρέμο Είσαι αλλού (Universal/Family The Label/Def Jam, 2012) feat. Zan Batist Όπως εγώ (Universal/Family The Label/Def Jam, 2012) feat. Μέλισσες Δυο μάτια μπλε 2014 (Cobalt Music) feat. Πάνος Κιάμος Δε μ'ενδιαφέρει 2015 (Cobalt Music) feat. TNS Πέσε στα Γόνατα 2016 (Cobalt Music) feat. Ηλίας Βρεττός Ντεκολτέ 2016 (Cobalt Music) Καληνύχτα Ελλάδα 2017 (Cobalt Music) Όταν το χέρι μου χτυπώ (Cobalt Music, 2018) & Μιχάλης Τζουγανάκης Bellagio (Cobalt Music, 2018) Hola (Cobalt Music, 2018) & Julio Iglesias Jr. Euro 2019 (Cobalt Music, 2018) Κλείστε Μου Το Στόμα (Cobalt Music, 2020) DJ PaCo Official Remix 2K20 Μέσα Απ'Τα Μάτια Σου (Family The Label/Walnut Entertainment, 2020) feat. Ισορροπιστής, Αγγέλα Σιδηροπούλου (Χαλβάη 5-0 OST) Μπαμπά (Family The Label, 2020) feat. Destro, Obi Omah Νο Ηabla Español (Family The Label, 2020) feat. Κατερίνα Στικούδη, Οbi Omah, Ισορροπιστής Με γάμησες (Family The Label, 2021) Goin' Through x Ισορροπιστής ft. OBi Ποιος Παπαδόπουλος (Family The Label, 2022) feat. Ισορροπιστής Red Card (Family The Label, 2023) feat. Ισορροπιστής Μουσικά βίντεο 1994 - Αναζήτηση 1995 - Γαρύφαλλε, γαρύφαλλε με τον Βλάσση Μπονάτσο 1995 - Μια ώρα από το χρόνο 1996 - Με το σπρέυ του μυαλού μου 1997 - Εκεί που βρίσκεται το φως feat. Uneek 1997 - Η πτώση feat. Ημισκούμπρια & Terror X Crew 1998 - Το Πάρτυ '98 1998 - Χωρίς παράπονο 1998 - Δεν έχετε ιδέα SUFFIX feat. NiVo 1999 - Θέλω να γυρίσω με τον Γιώργο Μαζωνάκη 2001 - Οι ψυχές με την Άλκηστις Πρωτοψάλτη 2004 - Δεν αντέχω Φίλοι Για Πάντα feat. Goin' Through 2004 - Πόσο μα**κας είσαι feat. ΝΕΒΜΑ 2004 - 12 παρά feat. TNS 2004 - Ευρώ feat. Ταραξίας 2004 - Αυτή η ζωή feat. Guru 2004 - Γυναίκες feat. TNS, ΝΕΒΜΑ & Μαριάντα Πιερίδη 2005 - Στυλ πιο δυνατό TNS feat. NiVo 2006 - Καλημέρα Ελλάδα 2006 - 12 ακριβώς feat. TNS, Ταραξίας & Ominus 2006 - Το τραγούδι μου 2006 - Το Σχολείο 2006 feat. TNS, Ταραξίας, Θηρίο & Πασχάλης 2006 - Έρωτα ή πόλεμο Άννα Βίσση feat. NiVo 2007 - Ταρα-κούνησέ τους Ταραξίας feat. NiVo 2007 - Ψηλά το κεφάλι feat. TNS & Dope MC 2007 - Κλείστε μου το στόμα 2007 - Σε παρακαλώ ΝΕΒΜΑ feat. NiVo 2007 - Ποτέ ξανά Θηρίo & NiVo 2008 - Κάρτα feat. ΝΕΒΜΑ 2008 - Δεν αντέχω (301 και Σήμερα) 2009 - Δεν κάνω διακοπές feat. ΝΕΒΜΑ 2009 - Πόρτα κλειστή feat. Αδάμαντας 2009 - Let Me Be N-DUBZ feat. NiVo 2010 - Πολλά προβλήματα 2010 - Μπορώ και εγώ feat. ΝΕΒΜΑ 2010 - Το ψέμα πληρώνει Family All-Stars Crew 2011 - Δεν καταλαβαίνω 2011 - Αν μου 'φτάναν τα λεφτά Stan feat. NiVo 2011 - Φωτιά στα ηχεία ΝΕΒΜΑ feat. NiVo & Κόμης Χ 2011 - Κάτι μοναδικό feat. Ελισάβετ Σπανού 2012 - Εντάξει Αντώνης Ρέμος feat. Goin' Through 2012 - Είσαι αλλού feat. Zan Batist 2012 - Όπως εγώ feat. Μέλισσες 2012 - Τα βήματά μου 2014 - Καινούργια ζωή feat. Whitenoiz 2014 - Δυο μάτια μπλε feat. Πάνος Κιάμος 2015 - Δε μ' ενδιαφέρει (Cobalt Music) feat. TNS 2016 - Άτακτη (Cobalt Music) 2016 - Πέσε στα γόνατα (Cobalt Music) feat Ηλίας Βρεττός 2016 - Ντεκολτέ (Cobalt Music) 2017 - Καληνύχτα Ελλάδα Virgin White (Cobalt Music, Family The Label) 2017 - Καληνύχτα Ελλάδα Porn Blue (Cobalt Music, Family The Label) 2018 - Όταν το χέρι μου χτυπώ & Μιχάλης Τζουγανάκης (Cobalt Music, Family The Label) 2018 - Bellagio (Cobalt Music, Family The Label) 2018 - Hola (Cobalt Music, Family The Label) & Julio Iglesias Jr. 2019 - Euro 2019 (Cobalt Music, Family The Label) 2020 - Μέσα Απ'Τα Μάτια Σου (Family The Label/Walnut Entertainment) feat. Ισορροπιστής, Αγγέλα Σιδηροπούλου (Χαλβάη 5-0 OST) 2020 - Μπαμπά (Family The Label) feat. Destro, Obi Omah 2020 - Ghetto (Family The Label) feat. Sparky T Συμμετοχές Συλλογή Χοντρές Δουλειές - Open Your Mind (DJ S & Μιχάλης Παπαθανασίου-Goin' Through) Δίσκος Η Άφιξις - Δεν Έχετε Ιδέα (συμμετοχή Νίκος Βουρλιώτης-Goin' Through) - SUFFIX Δίσκος Nylon - Έρωτα ή πόλεμο (συμμετοχή Νίκος Βουρλιώτης-Goin' Through) - Άννα Βίσση Δίσκος AleAda - Το σημάδι (Меченая) (συμμετοχή Goin' Through) - Linda Δίσκος Βήματα - Αλήτισσα Ψυχή (συμμετοχή Goin' Through) - Στέλιος Ρόκκος Δίσκος Πέταγα Ψηλά - Δεν αντέχω (συμμετοχή Νίκος Βουρλιώτης-Goin' Through)- Φίλοι Για Πάντα Δίσκος Ominus Ρήση - Made In Greece (συμμετοχή Νίκος Βουρλιώτης-Goin' Through) - Ominus & DJ'S Δίσκος Απ' αυτούς που λατρεύεις να μισείς - Ξημέρωμα (συμμετοχή Νίκος Βουρλιώτης-Goin' Through) - ΝΕΒΜΑ Single Στυλ Πιο Δυνατό - Στυλ Πιο Δυνατό (συμμετοχή Νίκος Βουρλιώτης-Goin' Through) - TNS Δίσκος Διαταραχή - Τάρα-Κούνησέ τους (συμμετοχή Νίκος Βουρλιώτης-Goin' Through) - Ταραξίας Δίσκος Ήχος Ανοχής - Όλοι Λένε, Σε Παρακαλώ & Πλήρωσε Το Τίμημα (συμμετοχη Νίκος Βουρλιώτης-Goin' Through & Ταραξίας) - ΝΕΒΜΑ Δίσκος Amazing - Sex, Drugs & Rock N' Roll (συμμετοχή Νίκος Βουρλιώτης-Goin' Through) - Professional Sinnerz Δίσκος ΝΕΒΜΑτικά Δικαιώματα - Φωτιά Στα Ηχεία & Άκου Τη Μουσική (συμμετοχή Νίκος Βουρλιώτης-Goin' Through & Κόμης Χ) - ΝΕΒΜΑ Δίσκος Πλάτη με Πλάτη - Φέρ'την Εδώ (συμμετοχή Νίκος Βουρλιώτης) - Σταμάτης Γονίδης Δίσκος Δε Σε Φοβάμαι Ουρανέ - Δε Σε Φοβάμαι Ουρανέ (συμμετοχή Νίκος Βουρλιώτης) - Πάολα Παραπομπές Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επίσημη ιστοσελίδα Goin' Through στο YouTube Goin' Through στο Facebook Goin' Through στο Instagram Συνέντευξη του Νίκου Βουρλιώτη στο hiphop.gr (Σαβ, 18 Δεκ 04) Ελληνικά hip hop συγκροτήματα Ελληνικά μουσικά συγκροτήματα
570955	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%BA%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AD%CF%82%20%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD%20%CE%9A%CF%8D%CF%80%CF%81%CE%BF	Εκλογές στην Κύπρο	Στην Κύπρο διενεργούνται προεδρικές εκλογές, βουλευτικές εκλογές, ευρωεκλογές και εκλογές για την ανάδειξη δημοτικών και τοπικών συμβουλίων κάθε πέντε χρόνια. Ο θεσμός του δημοψηφίσματος δεν προβλέπεται από το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας, ωστόσο το 2004 διεξήχθη δημοψήφισμα σχετικά με την αποδοχή ή απόρριψη πρότασης για τη λύση του Κυπριακού προβλήματος. Εκλογές Προεδρικές εκλογές Πλαίσιο εκλογών Η ανάδειξη Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας γίνεται μέσω άμεσης, καθολικής και μυστικής ψηφοφορίας κάθε πέντε χρόνια. Πρόεδρος εκλέγεται όποιος από τους υποψηφίους συγκεντρώσει περισσότερο από το 50% των ψήφων. Εάν κανείς από τους υποψηφίους δεν συγκεντρώσει τον απαιτούμενο αριθμό ψήφων, η ψηφοφορία επαναλαμβάνεται μετά από μία εβδομάδα, μεταξύ των δύο επικρατέστερων υποψηφίων του πρώτου γύρου. Πρόεδρος εκλέγεται ο υποψήφιος που θα λάβει την πλειοψηφία των έγκυρων ψήφων. Κυπριακές προεδρικές εκλογές 2018 Βουλευτικές εκλογές Πλαίσιο εκλογών Οι Βουλευτικές Εκλογές διενεργούνται και ρυθμίζονται με βάση τις διατάξεις του περί Εκλογής Μελών της Βουλής των Αντιπροσώπων Νόμου, σε συνδυασμό με τα άρθρα 62 μέχρι 72 του Συντάγματος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Για σκοπούς Βουλευτικών Εκλογών η Δημοκρατία διαιρείται σε έξι εκλογικές περιφέρειες, οι οποίες αντιστοιχούν προς τις έξι διοικητικές περιφέρειες και οι 56 βουλευτικές έδρες κατανέμονται κατά εκλογική περιφέρεια με βάση τον αριθμό των εγγεγραμμένων εκλογέων κάθε εκλογικής περιφέρειας. Δικαίωμα υποβολής υποψηφιότητας για εκλογή στο αξίωμα του Μέλους της Βουλής των Αντιπροσώπων, έχει κάθε πολίτης της Δημοκρατίας, ο οποίος: συμπλήρωσε το 21ο έτος της ηλικίας του, δεν έχει καταδικασθεί για αδίκημα ατιμωτικό ή ηθικής αισχρότητας ή δεν έχει στερηθεί της εκλογιμότητας κατόπιν απόφασης αρμόδιου Δικαστηρίου λόγω οποιουδήποτε εκλογικού αδικήματος, και δεν πάσχει από διανοητική νόσο που να τον καθιστά ανίκανο να ασκήσει τα καθήκοντά του ως βουλευτή. Η Βουλή των Αντιπροσώπων εκλέγεται για πενταετή περίοδο, όμως αυτή μπορεί να αυτοδιαλυθεί πρόωρα, με απόφαση που λαμβάνεται με απόλυτη πλειοψηφία των μελών της. Πρόσφατες βουλευτικές εκλογές (2021) Κυπριακές βουλευτικές εκλογές 2016 Ευρωεκλογές Πλαίσιο εκλογών Οι εκλογές για την ανάδειξη των Μελών Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου διενεργούνται και ρυθμίζονται με βάση τις διατάξεις του περί της Εκλογής Μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Νόμου, σε συνδυασμό με τις διατάξεις του περί Εκλογής Μελών της Βουλής των Αντιπροσώπων Νόμου και της Πράξης περί της Εκλογής των Μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με άμεση και καθολική ψηφοφορία. Για σκοπούς εκλογής των έξι εκπροσώπων της Κυπριακής Δημοκρατίας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ολόκληρη η επικράτεια της Δημοκρατίας αποτελεί μια ενιαία εκλογική περιφέρεια. Δικαίωμα του εκλέγειν στις εν λόγω εκλογές έχουν οι πολίτες της Δημοκρατίας και κάθε πολίτης άλλου κράτους μέρους που κατοικεί στη Δημοκρατία και έχει εκδηλώσει τη βούλησή του να ασκήσει το δικαίωμα του εκλέγειν για την ανάδειξη των έξι εκπροσώπων της Δημοκρατίας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Οι εκλογείς περιλαμβάνονται σε δύο ειδικούς εκλογικούς καταλόγους, ένα στον οποίο περιλαμβάνονται οι πολίτες της Δημοκρατίας και ένα στον οποίο περιλαμβάνονται οι πολίτες άλλων κρατών μελών. Κυπριακές ευρωεκλογές 2014 Δημοτικές εκλογές Δημοψηφίσματα Παραπομπές Εξωτερικοί σύνδεσμοι Κυπριακές εκλογές Κυπριακές προεδρικές εκλογές Κυπριακές βουλευτικές εκλογές Κυπριακές ευρωεκλογές
48995	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9B%CE%AD%CE%BD%CE%B1%CF%81%CF%84%20%CE%9C%CE%AD%CF%81%CE%B9	Λέναρτ Μέρι	Ο Λέναρτ Μέρι (Lennart Meri, 29 Μαρτίου 1929 - 14 Μαρτίου 2006) ήταν Εσθονός συγγραφέας, σκηνοθέτης και πολιτικός. Βιογραφία Γεννήθηκε στο Τάλιν στις 29 Μαρτίου 1929. Ο Μέρι ήταν ηγέτης του Κινήματος για την Ανεξαρτησία της Εσθονίας και σπούδασε στο εξωτερικό. Παντρεύτηκε δύο φορές και απέκτησε 3 παιδιά. Το 1990-1992 χρημάτισε Υπουργός Εξωτερικών. Υπήρξε Πρόεδρος της Εσθονίας από το 1992 ως το 2001. Ορκίστηκε Πρόεδρος στις 6 Οκτωβρίου 1992 και επανεξελέγη στις 20 Σεπτεμβρίου 1996, για δεύτερη και τελευταία θητεία. Τον διαδέχθηκε στην προεδρία ο Άρνολντ Ρούτελ (Arnold Rüütel). Το 1998 ψηφίστηκε "Ευρωπαίος της χρονιάς" από τη γαλλική εφημερίδα La Vie. Πέθανε στις 14 Μαρτίου 2006. Βιβλία 1964 – "Tulemägede maale" (To the Land of Fiery Mountains) 1974 – "Virmaliste väraval" (At the Gate of Northern Light) 1976 – "Hõbevalge" (Silverwhite) 1977 – "Lähenevad rannad" (Nearing Shores) 1984 – "Hõbevalgem" Εξωτερικοί σύνδεσμοι http://news.bbc.co.uk/1/hi/world/europe/4806218.stm (νεκρολογία στο BBC). Πρόεδροι της Εσθονίας Απόφοιτοι Πανεπιστημίου του Τάρτου
375846	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CF%81%CF%89%CE%BA%CF%84%CE%BF%CF%83%CE%BA%CF%8C%CF%80%CE%B7%CF%83%CE%B7%20%CF%85%CF%88%CE%B7%CE%BB%CE%AE%CF%82%20%CE%B5%CF%85%CE%BA%CF%81%CE%AF%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CE%B1%CF%82	Πρωκτοσκόπηση υψηλής ευκρίνειας	Η υψηλής ευκρίνειας πρωκτοσκόπηση (high resolution anoscopy) είναι μία πολύ πρόσφατη μέθοδος διάγνωσης των προκαρκινωματωδών δυσπλασιών στην περιοχή του πρωκτού. Οι δυσπλασίες αυτές προκαλούνται από τον ιό HPV (ιός των ανθρωπίνων κονδυλωμάτων) και ειδικά από ορισμένους υποτύπους του. Οι υψηλόβαθμες ενδοεπιθηλιακές δυσπλασίες (HGAIN) είναι παρόμοιες με τις υψηλόβαθμες δυσπλασίες του τραχήλου της μήτρας και μπορεί να εξελιχθούν σε διηθητικό καρκίνο πρωκτού σε ένα ποσόστό 10-15% εντός 3-5 ετών. Η εξέταση αυτή εκτελείται όταν η κυτταρολογική εξέταση του πρωκτού δείξει την ύπαρξη άτυπων κυττάρων ενδεικτικών δυσπλασίας. Μπορεί να γίνει και σε κάθε άλλη περίπτωση που υπάρχει υπόνοια δυσπλασίας στην περιοχή του πρωκτού (ομάδες υψηλού κινδύνου) Επιπλέον αποτελεί την καλύτερη εξέταση για διάγνωση των κονδυλωμάτων του πρωκτού. Η διαδικασία είναι απλή και έχει πολλές ομοιότητες με την κολποσκόπηση που γίνεται στον κόλπο. Αφού εμποτισθεί η περιοχή με οξεικό οξύ, εισάγεται ένα πρωκτοσκόπιο και εξετάζεται η περιοχή με μεγάλη μεγέθυνση. Γίνεται φωτογραφική αποτύπωση των ύποπτων περιοχών και λαμβάνονται βιοψίες. Πολλές φορές χρησιμοποιείται και διάλυμα Lugol (δοκιμασία Schiller) Εάν οι βιοψίες αποβούν θετικες για δυσπλασία, η εξέταση επαναλαμβάνεται και γίνεται καυτηριασμός των προκαρκινωματωδών βλαβών υπο τοπική αναισθησία. Παραπομπές Ιατρικές εργαστηριακές εξετάσεις
88385	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%BF%CF%85%CE%AF%CE%BB%CE%B9%20%CE%9C%CF%80%CF%81%CE%AC%CE%BF%CF%85%CE%BD	Γουίλι Μπράουν	Ο Γουίλι Μπράουν (Willie Brown, 6 Αυγούστου 1900, Κλάρξντεϊλ Μισισιπή – 30 Δεκεμβρίου 1952, Τούνικα, Μισισιπής) ήταν Αμερικανός μπλουζ μουσικός, τραγουδιστής και κιθαρίστας, κύριος εκπρόσωπος των πρώιμων μπλουζ του Δέλτα. Γεννημένος στο Κλάρξντεϊλ του Μισισιπή, ο Μπράουν διακρίθηκε κυρίως μέσα από τη συνεργασία του με διακεκριμένους μπλουζ μουσικούς όπως ο Τσάρλι Πάτον, ο Σον Χάουζ και ο Ρόμπερτ Τζόνσον, τους οποίους συνόδευε στην κιθάρα. Χαρακτηριστικά, ο Ρόμπερτ Τζόνσον αναφέρεται στον «φίλο» του Γουίλι Μπραόυν στους στίχους του τραγουδιού Cross Road Blues. Συμμετείχε στις ηχογραφήσεις που πραγματοποίησε ο Πάτον το 1930 για την εταιρεία Paramount, παίζοντας στα τραγούδια M & Ο Blues και Future Blues. Αναφορικά με την προσωπική δισκογραφία του Μπράουν υπάρχει μέχρι σήμερα διχογνωμία σχετικά με το αν το τραγούδι Rowdy Blues του 1929, που αποδίδεται στον Κιντ Μπέιλι (Kid Bailey), είναι δική του δημιουργία, ή αν ο ίδιος χρησιμοποίησε το ψευδώνυμο Κιντ Μπέιλι. Συμμετείχε επίσης στην ηχογράφηση του τραγουδιού Make Me a Pallet on the Floor, το οποίο περιλαμβάνεται στη σειρά ηχογραφήσεων των Τζον και Άλαν Λόμαξ για τη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου και χρονολογείται το 1941. Παραπομπές Βιβλιογραφία Vladimir Bogdanov (εκδ.), All Music Guide to the Blues: The Definitive Guide to the Blues, Backbeat Books, 2003 Μπλουζ μουσικοί
783911	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%AF%CF%81%20%CE%9A%CF%81%CE%B9%CF%84%CF%83%CE%AD%CF%86%CF%83%CE%BA%CE%B9	Φεντίρ Κριτσέφσκι	Ο Φεντίρ Κριτσέφσκι (; – 30 Ιουλίου 1947) ήταν ένας σημαντικός Ουκρανός πρώιμος μοντερνιστής ζωγράφος . Ήταν αδερφός του γραφίστα Βασίλ Κριτσέφσκι. Βιογραφία Ο Κριτσέφσκι γεννήθηκε στο Λεμπεντίν, στο Κυβερνείο του Χάρκοβο της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, στην οικογένεια ενός Εβραϊκού γιατρού, που ασπάστηκε τον Ορθόδοξο Χριστιανισμό και παντρεύτηκε μια Ουκρανή. Αποφοίτησε από τη Σχολή Ζωγραφικής, Γλυπτικής και Αρχιτεκτονικής της Μόσχας το 1901 και την Ακαδημία Τεχνών της Αγίας Πετρούπολης το 1910. Ταξίδεψε στη Δυτική Ευρώπη για ένα χρόνο και σπούδασε για λίγο με τον Γκουστάφ Κλιμτ στη Βιέννη. Μετακόμισε στο Κίεβο, όπου υπηρέτησε ως καθηγητής και διευθυντής στη Σχολή Τέχνης του Κιέβου από το 1914 έως το 1918. Το 1917, ήταν ένας από τους ιδρυτές και πρύτανης (από το 1920 έως το 1922) της Ουκρανικής Κρατικής Ακαδημίας Τεχνών. Όταν καταργήθηκε η ακαδημία, εργάστηκε ως καθηγητής στο Κρατικό Ινστιτούτο Τέχνης του Κιέβου, για να γίνει τελικά πρύτανης του. Παρέμεινε στο Κίεβο με την έναρξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και κράτησε τη θέση του στο ινστιτούτο, προσπαθώντας να το σώσει σε δύσκολες συνθήκες κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής του Κιέβου. Υπηρέτησε ως πρόεδρος της Ένωσης Ουκρανών Καλλιτεχνών, που προσπάθησε να βελτιώσει τις συνθήκες των καλλιτεχνών κατά τη διάρκεια της κατοχής. Ήταν εξαιρετικά δημοφιλής μεταξύ των καλλιτεχνών-συναδέλφων, του διδακτικού προσωπικού του ινστιτούτου και των φοιτητών, και κανείς δεν πρόδωσε την εβραϊκή του καταγωγή στις γερμανικές αρχές, σώζοντάς τον από τη σφαγή του Μπάμπι Γιαρ. Μετακόμισε στο Καινιξμπέργκ το καλοκαίρι του 1943, για να ενωθεί με τον αδελφό του Βασίλ. Προσπάθησε να διαφύγει δυτικά για να ξεφύγει από τα προελαύνοντα σοβιετικά στρατεύματα, αλλά το τρένο με το οποίο ταξίδευε ξεπεράστηκε. Ο Κριτσέφσκι συνελήφθη από το NKVD ως συνεργάτης του, αλλά οι ανακρίσεις του δεν προκάλεσαν τίποτα που θα μπορούσε να τον ενοχοποιήσει, έτσι του αφαιρέθηκαν όλοι οι τίτλοι και οι τιμές του και τον έστειλαν σε εσωτερική εξορία στο χωριό Ιρπίν κοντά στο Κίεβο, όπου πέθανε από την πείνα κατά τη διάρκεια του λιμού το 1947, παρά την επισιτιστική βοήθεια που λάμβανε από τη μαθήτριά του Τετιάνα Γιαμπλόνσκα. Δώδεκα χρόνια μετά το θάνατό του ο Κριτσέφσκι «αποκαταστάθηκε». Το 1959 πραγματοποιήθηκε η πρώτη έκθεση των έργων του στο Κίεβο και άρχισαν να δημοσιεύονται πληροφορίες για το έργο του. Έργα Συνολικά, παρήγαγε σχεδόν χίλια έργα, μεταξύ των οποίων αφηγηματικές συνθέσεις, πορτρέτα, τοπία, σχέδια. Το πρώιμο έργο του παραμένει το πιο πολύτιμο και εκτιμώμενο μέρος του έργου του. Δημιουργήθηκε υπό την επιρροή των Γκούσταφ Κλιμτ και Φέρντιναντ Χόντλερ και συνδύασε τις αποσχιστικές αισθητικές αρχές με τις ευαισθησίες της παράδοσης και της αγιογραφίας. Η σχεδιαστική ικανότητα του Κριτσέφσκι θεωρείται εφάμιλλη με αυτή του Άντολφ Μέντσελ. Το μεταγενέστερο έργο του, αν και σταθερό στην εκτέλεση, υπέφερε από ιδεολογικούς περιορισμούς του σοσιαλιστικού ρεαλισμού. Για 30 χρόνια ο Κριτσέφσκι ήταν μια από τις κορυφαίες φυσιογνωμίες της ουκρανικής τέχνης. Το 1911 και το 1913 οργάνωσε τις πρώτες αυστηρά ουκρανικές εκθέσεις τέχνης. Ξεκινώντας το 1897, το έργο του εκτέθηκε σε περισσότερες από 34 εκθέσεις εντός και εκτός Ουκρανίας. Ήταν επίσης ένας επιτυχημένος δάσκαλος, στους μαθητές του οποίου συμμετείχαν πολλοί διάσημοι Ουκρανοί καλλιτέχνες. Το τρίπτυχο «Ζωή» του Κριτσέφσκι παραμένει ένα από τα εμβληματικά παραδείγματα του ουκρανικού μοντερνισμού. Το έργο συνδυάζει τα στοιχεία Art Nouveau και Ουκρανικά θρησκευτικά έργα ζωγραφικής. Κάθε πίνακας περιέχει αντίστοιχα αιώνια θέματα ζωής - έρωτα, επιτεύγματα και απώλεια. Η μοντέρνα πινελιά του Κριτσέφσκι στις εικόνες, όπως ο επίπεδος-γραμμικός ρυθμός και η αρμονία των χρωμάτων εμπλούτισαν την κλασική ερμηνεία των πινάκων. Επιρροή Ο Κριτσέφσκι είχε πολλούς μαθητές σε όλη τη μακροχρόνια καριέρα του, κυρίως τους Μπόρις Κριούκοφ, Τετιάνα Γιαμπλόνσκα. Υπάρχει ένας δρόμος στο Κίεβο, που πήρε το όνομά του προς τιμήν του. Παραπομπές Ζωγράφοι του Αρ Νουβό Ζωγράφοι του συμβολισμού Εβραίοι της Ουκρανίας Ουκρανοί ζωγράφοι
599286	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%BB%CE%B1%CE%90%CF%82%20%CE%B7%20%CE%B5%CE%BB%CE%B1%CE%B9%CE%BF%CF%86%CF%8C%CF%81%CE%BF%CF%82	Ελαΐς η ελαιοφόρος	Η Ελαΐς η ελαιοφόρος είναι ελαιοφοίνικας με κοινή ονομασία Αμερικάνικος ελαιοφοίνικας. Είναι ενδημικό σε περιοχές της Νότιας και Κεντρικής Αμερικής από την Ονδούρα έως τη βόρεια Βραζιλία. Αντίθετα προς τη συγγενή Ελαΐδα τη Γουινήσια, σπάνια καλλιεργείται εμπορικά για παραγωγή φοινικέλαιου. Αντικείμενο μελέτης είναι τα υβρίδια μεταξύ των δύο ειδών ως προς επιθυμητές ιδιότητες, όπως η ανθεκτικότητα σε ασθένειες και η περιεκτικότητα του ελαίου σε πολυακόρεστα λιπαρά οξέα. Βιβλιογραφία Χλωρίδα της Βραζιλίας Χλωρίδα του Παναμά Χλωρίδα του Περού Αρεκοειδή
822726	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%BF%CE%BD%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CF%8C%CE%BB%CE%BF%20%CE%BD%CF%84%CE%B9%20%CE%A3%CE%B1%CE%B2%CE%B9%CE%BB%CE%B9%CE%AC%CE%BD%CE%BF	Μοναστερόλο ντι Σαβιλιάνο	Το Μοναστερόλο ντι Σαβιλιάνο (ιταλικά: Monasterolo di Savigliano) είναι ιταλικός δήμος στην Επαρχία του Κούνεο, στην περιφέρεια του Πεδεμοντίου. Παραπομπές Δήμοι της Επαρχίας του Κούνεο
707365	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A1%CE%B9%CF%87%CE%AC%CF%81%CE%B4%CE%BF%CF%82%20%CE%93%CE%84%20%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CE%93%CE%BA%CE%B1%CE%AD%CF%84%CE%B1	Ριχάρδος Γ΄ της Γκαέτα	Ο Ριχάρδος Γ΄ (πέθανε το 1140 ή το 1141), επίσης γνωστός ως Ριχάρδος του Καλένο, ήταν Νορμανδός κόμης της Καρινόλας και ο τελευταίος σχεδόν ανεξάρτητος Δούκας της Γκαέτα, που κυβερνούσε από το 1121 μέχρι το θάνατό του. Από το 1113, ήταν συγκυβερνήτης με τον ξάδελφό ή ανιψιό του, Ιωνάθαν της Γκαέτα, το 1121 τον διαδέχθηκε. Ως δούκας ήταν υποτελής των Πριγκίπων της Κάπουα. Οικογένεια Ο Ριχάρδος ήταν γιος του Κόμη Βαρθολομαίου της Καρινόλας, όπως βεβαιώνει ο Πέτρος ο Διάκονος, ο οποίος τον αποκαλεί Bartholomei de Caleno filius(γιο του Βαρθολομαίου του Καλένο) στο Chronicon Cassinense του. Ο Βαρθολομαίος ήταν αδελφός του Πρίγκιπα Ζουρντέν Α΄ της Κάπουα και του Κόμη Ιωνάθαν Α΄ της Καρινόλα. Ο Ριχάρδος ήταν λοιπόν μέλος κλάδου της οικογένειας Ντρέγκοτ. Ο Δούκας Τζόναθας, ο οποίος προηγήθηκε του Ριχάρδου στη Γκαέτα, μπορεί να ήταν ο γιος του Κόμη Τζόναθας Ο Γκράχαμ Λουντ παρουσιάζει μια εναλλακτική γενεαλογία, καθιστώντας τον Ριχάρδο γιο του κόμη Τζόναθας και τον δούκα Τζόναθας ανιψιό του, γιο ενός ανώνυμου αδελφού του Ριχάρδου . Ο Ριχάρδος παντρεύτηκε μια γυναίκα που ονομάζεται Άννα, ο γιος τους, ο Τζόναθας (πέθανε 1162 - 66), κληρονόμησε την Κομητεία της Καρίνολα και αποζημιώθηκε για την απώλεια της Γκαέτα, η οποία πέρασε στο στέμμα μετά το θάνατο του Ριχάρδου Θητεία του στη Γκαέτα Σύμφωνα με τον Πέτρο Διάκονο, μετά το θάνατο του Δούκα Ριχάρδου Β΄ το 1111, η χήρα του, Ρανγκάρντα, πολέμησε τον Κόμη Ριχάρδο της Καρινόλα «για τον [έλεγχο] του Δουκάτου της Γκαέτα» (pro ducatu Cagetano). Ο Πέτρος δεν αναφέρει ποτέ τον Ριχάρδο της Καρινόλα ως δούκα της Γκαέτα, προτιμώντας να τον αποκαλεί απλά τον «άρχοντα της Καρινόλα» (dominus Caleni). Μετά το θάνατο του προκατόχου του, Ριχάρδου Β΄ το 1113, ο Τζόναθας εγκαταστάθηκε ως δούκας, με τον Ριχάρδο ως συνκυβερνήτη, από τον Πρίγκιπα Ροβέρτο Α΄ της Κάπουα. Ο Τζόναθας είναι γνωστός από το Codex Caietanus Ως ένδειξη της ανεξαρτησίας της Γκαέτα, μεταξύ Μαρτίου ή Μαΐου 1113 και Ιουλίου 1114, αυτός και ο Ριχάρδος εξέδωσαν έγραφα που χρονολογούνται από την κοινή βασιλεία των βυζαντινών αυτοκρατόρων Αλεξίου Α΄ (1081–1118) και Ιωάννη Β΄ (1092–1143). Το 1114 ο Ριχάρδος αφιέρωσε στο αβαείο του Μοντεκασσίνο τις περιουσίες του στο Φοντί, το Σεκκάνο, το Ακουίνο, το Βενάφρο, το Αλίφε και το Τεάνο. Το 1115 η Ρανγκάρντα κατάσχεσε τον πύργο και άλλα αντικείμενα της μονής στο Σάιο, σε αντίποινα για τη φυλάκιση του δεύτερου συζύγου της, του Αλεξάνδρου, της κομητείας της Σέσας Αουρούνκα. Το 1117 ο Ριχάρδος βοήθησε στην αποκατάσταση των κτημάτων του . Τον Μάρτιο του 1118, όταν ο αυτοκράτορας Ερρίκος Ε΄ εγκατέστησε έναν αντιπάππα, τον Γρηγόριο Η΄ στη Ρώμη, ο νόμιμος Πάπας Γελάσιος Β΄ έφυγε στην Γκαέτα. Αν και ήταν μοναχός και διάκονος, δεν είχε ποτέ χειροτονήσει ιερέα. Στην Γκαέτα, η χειροτονία και ο αγιασμός του πραγματοποιήθηκαν στις 9-10 Μαρτίου, σύμφωνα με το Liber pontificalis (την επίσημη παπική ιστορία), παρουσία του Δούκα Ριχάρδου, του Δούκα Γουλιέλμου Β΄της Απουλίας και του Πρίγκιπα Ροβέρτου Α' της Κάπουα. Και οι τρεις έπειτα ορκίστηκαν πίστη στον πάπα. Το 1121 ο Ριχάρδος επιβεβαίωσε την ιδιοκτησία του Campus Pedeacetu, ιδιοκτησία μιας από τις κορυφαίες οικογένειες της Γκαέτα. Το 1123, ο Ριχάρδος, μετά από αίτημα του λαού, ορκίστηκε ενώπιον των προξένων και "μεγάλων αντρών" (maiores) να μην αλλάξει το φολλάρι, νόμισμα, που κόπηκε και χρησιμοποιήτω στη Γκαέτα. Αυτά τα νομίσματα κυκλοφόρησαν μόνο τοπικά και διατηρήθηκαν ακόμη και κάτω από τους βασιλιάδες της Σικελίας έως τα 1194 - 1197. Το Φολλάρι φέρει τις επιγραφές RIC CON ET DUX και †GAETA ακολουθούμενο είτε από το II είτε το III που αποδίδεται στους δούκες Ριχάρδο Β΄και Ριχάρδο Γ΄. Αυτή η πράξη του 1123 παρουσιάζει επίσης την πρώτη εμφάνιση των προξένων στην Γκαέτα. Οι πρόξενοι - συνήθως τέσσερις σε αριθμό, επανεμφανίστηκαν μετά το θάνατό του Ριχάρδου. Όπως φαίνεται από τα νομίσματά του, ο Ριχάρδος χρησιμοποίησε γενικά τον τίτλο Consul et Dux (πρόξενος και δούκας). Το 1127 το κτίριο που στεγάζει την Κουρία το παραχώρησε στους πρόξενους. Διαφωνία με το Μόντεκασσινο Σύμφωνα με τον Πέτρο τον Διάκονο, το 1124, ο Ριχάρδος του Πινγκάρδου «δελεάστηκε από τις υποσχέσεις» (promissionibus illectus) του Ριχάρδου της Γκαέτα για να φυλακίσει τον Λέοντα, πρόξενο του Φόντι και τον γιο του Πέτρο. Ο ηγούμενος Οντερίσιους Β΄ του Μόντεκσσινο, με την έγκριση του Πάπα Κάλλιστου Β΄, κατέλαβε στη συνέχεια το κάστρο του Πινγκάρδου στο Πίκο. Αυτό ώθησε τον Δούκα Ριχάρδο να ζητήσει βοήθεια από τον άρχοντα και ξάδελφό του, τον Πρίγκιπα Ζουρντέν Β΄ της Κάπουα, ο οποίος εισέβαλε αμέσως στα εδάφη του Μοντεκασσίνο. Μόνο η παρέμβαση του Πάπα, ο οποίος ανάγκασε τον Οντερίσο Β΄να επιστρέψει τα εδάφη στο Πίκο και η πληρωμή 300 κιλών χρυσού από τον ηγούμενο στον πρίγκιπα σταμάτησαν τον Ζουρτέν από το να πάρει πίσω το κάστρο με τη βία. Ο Πέτρος προσθέτει ότι ο Δούκας Γουλιέλμος της Απουλίας αρνήθηκε να παρέμβει στη σύγκρουση. Η πράξη του Οντερίσου Β΄ το 1126 προκάλεσε μια αναταραχή μεταξύ των εχθρών του Μοντεκασσίνο. Το 1125, σύμφωνα με τον Πέτρο τον Διάκονο απέλυσε τις πόλεις Sant'Ambrogio, La Giuntura, Santo Stefano, San Giorgio και Sant'Apollinare. Το 1127 ο Ριχάρδος έστειλε τον Αντενούλφο, κόμη του Σπινινίου, να καταλάβει το Καστέλνοβοβο Παράνο. Αυτό στη συνέχεια ανταλλάχθηκε στην μονή με αντάλλαγμα το κάστρο του Πίκο. Το 1127, ο Ριχάρδος λεηλάτησε το κοινόβιο του Αγίου Νικολάου της Πίκας (κοντά στο σύγχρονο Πίκο), ιδιοκτησία του Μοντεκασσίνο. Ο κάτοικος του κοινοβίου, Σενιορέκτους, σύντομα θα εκλεγεί ηγούμενος του Μοντεκασσίνο το ίδιο έτος. Τον Φεβρουάριο – Μάρτιο 1128, ο Ριχάρδος ήταν στην Κάπουα όπου επισκέπτονταν τον συγγενή του, πρίγκιπα Ροβέρτο Β ΄. Στις 4 Φεβρουαρίου ήταν ο πρώτος αναφερόμενος μάρτυρας του όρκου που έδωσε ο Ροβέρτος, ορκίστηκε στον Ηγούμενο Σενιόρεκτους για να σεβαστεί τα υπάρχοντα του Μοντεκασσίνο εντός των περιοχών του. Τον Μάρτιο, πιστώνοντας τον Ριχάρδο και έναν άλλο βαρόνο, τον Ρενώ Λοπίνους, ο Ροβέρτος παραχώρησε 300 tarì σε ετήσιο εισόδημα από την Casa Genzana στο Μοντεκασσίνο. Τελευταία χρόνια Το 1129 ο Ριχάρδος υπέγραψε μια συνθήκη ειρήνης και συμμαχίας με το Δουκάτο της Νάπολης. Το 1134 υπέγραψε μια συνθήκη με τον άρχοντα του Monte Circeo κατά των πολιτών της Τερρακίνα . Το ίδιο έτος αποκατέστησε επίσης περιουσία που είχε ληφθεί από μια εκκλησία στην πόλη. Μέχρι το 1137 ο Ριχάρδος φαίνεται να έχει παρουσιαστεί στον Βασιλιά Ρογήρο Β΄ της Σικελίας, και δεν υπάρχει καμία καταγραφή των κυβερνώντων προξένων της Γκαέτα μετά το 1135. Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει ούτε έγγραφο του Ριχάρδου ως δούκας της Γκαέτα μετά τον Μάιο του 1135, αλλά έζησε τουλάχιστον μέχρι το 1140 ή το 1141, προφανώς εξακολουθούσε να κυβερνά. Το 1137, η Δημοκρατία της Πίζας απηύθυνε επιστολή στους προξένους της Γκαέτα, προτρέποντάς τους να μην επιτεθούν στη Νάπολη, κάτι που έχει νόημα μόνο αν είχε χαλάσει η ειρήνη με τη Νάπολη και ο Ριχάρδος είχε ευθυγραμμιστεί με τον Ρογήρο. Το 1137 ο Ριχάρδος συμπαρατάχθηκε με τον αυτοκράτορα Λοθάριο Β΄ όταν ο τελευταίος εισέβαλε στη νότια Ιταλία. Το 1140, ορισμένα πλοία της Γκαέτα έκαναν επιδρομή στην ακτή των Γενουάτων, αλλά εκείνη τη χρονιά ο δούκας αναγκάστηκε να αποτίνει φόρο τιμής και να ορκιστεί πίστη όχι μόνο στον Βασιλιά Ρογήρο, αλλά και στους γιους του Δούκα Ρογήρου Γ΄ της Απουλίας και του πρόσφατα εγκατεστημένου Πρίγκιπα Αλφόνσο της Κάπουα Στη συνέχεια, ο Ριχάρδος ήταν υποτελής του βασιλιά. Όταν πέθανε, το δουκάτο του πέρασε στο στέμμα και σταδιακά ενσωματώθηκε στο βασίλειο ως βασιλική πόλη. Παραπομπές Πηγές Δούκες της Γκαέτα Ιταλονορμανδοί Οίκος Ντρέγκοτ
228974	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%AC%CE%B3%CE%BD%CE%BF%CF%82%20%CE%99%CE%B1%CF%84%CF%81%CF%8C%CF%82	Μάγνος Ιατρός	Μάγνος Ιατρός ονομάζεται επιγραμματοποιός, επίγραμμα του οποίου σώζεται στην Ανθολογία του Πλανούδη (Ελληνική Ανθολογία XVI 270). Ο Μάγνος Ιατρός δεν είναι γνωστός από άλλη πηγή. Ο Paton εκτιμά με επιφύλαξη ότι έζησε τον 4ο μ.Χ. αιώνα. Πηγές W.R.Paton, “The Greek Anthology”, Loeb Classical Library, v.V, p. 399. Ανθολογία του Πλανούδη
631291	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%BB%CE%AD%CF%89%CE%BD%20%CE%93%CF%81%CE%B7%CE%B3%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%AC%CE%B4%CE%B7%CF%82	Κλέων Γρηγοριάδης	Ο Κλέων Γρηγοριάδης (Αθήνα, 17 Ιουνίου 1965 - ) είναι Έλληνας ηθοποιός, πολιτικός και βουλευτής του ΜέΡΑ25. Βιογραφικό Τηλεοπτικές συμμετοχές Τη σεζόν 1991-1992, έκανε την πρώτη του τηλεοπτική εμφάνιση με πρωταγωνιστικό ρόλο στη κοινωνική σειρά "Το ταξίδι που σκοτώνει" παίζοντας μαζί με την Άννα Βαγενά και τον Τάσο Χαλκιά. Ακολούθησε η σειρά της Μιρέλλα Παπαοικονόμου "Γυναίκες" τη σεζόν 1992-1993, ενώ τη σεζόν 1994-1995 πρωταγωνίστησε στη δραματική σειρά "Το μάτι του φιδιού". Από το 1998 μέχρι το 1999 έκανε κάποιες guest εμφανίσεις στον δεύτερο κύκλο της σειράς "Και οι παντρεμένοι έχουν ψυχή". Έγινε ευρύτερα γνωστός τη σεζόν 1999-2000 πρωταγωνιστώντας στην κωμική σειρά "Κάτι τρέχει με τους δίπλα" που σημείωσε μεγάλη επιτυχία. Εκεί έπαιξε μαζί με τους Ρένο Χαραλαμπίδη, Δήμητρα Ματσούκα και Ελευθερία Βιδάκη, ενώ το σενάριο και τη σκηνοθεσία της σειράς ανήκε στον Βασίλη Νεμέα. Ακολούθησαν δύο τηλεοπτικές σειρές την επόμενη σεζόν: "Εσύ φταις" στο Mega Channel και "Ο τέλειος άνδρας" στο Star Channel. Την περίοδο 2001-2002 συμμετείχε σε δύο ιστορίες της αστυνομικής σειράς του Πάνου Κοκκινόπουλου "Κόκκινος κύκλος". Από το 2002 μέχρι το 2003 πρωταγωνίστησε μαζί με την Άννα Παναγιωτοπούλου και τη Νένα Μεντή στην κωμική σειρά "Πάτρα-Βενετία". Από το 2004 ως το 2005 συμμετείχε στις σειρές "Επτά θανάσιμες πεθερές", "Κανείς δε λέει σ' αγαπώ" και "Safe Sex TV Stories" ενώ πρωταγωνίστησε στην τηλεταινία "Συμφωνίες γυναικών". Τη σεζόν 2005-2006 έπαιξε στις σειρές "Οι αταίριαστοι" και "Η κατάλληλη στιγμή" ενώ την επόμενη σεζόν στο "Τύχη βουνό" και "Οι ιστορίες του αστυνόμου Μπέκα". Τη σεζόν 2008-2009 έκανε μία guest εμφάνιση στη σειρά "Έχω ένα μυστικό" ενώ πρωταγωνίστησε στην σειρά "Υπάρχουν άντρες κι άντρες". Επέστρεψε τηλεοπτικά τη σεζόν 2014-2015 έχοντας ένα από τους πρωταγωνιστικούς ρόλους στην καθημερινή δραματική σειρά του Δημήτρη Αρβανίτη "Δικαίωση". Κινηματογράφος Στον κινηματογράφο έκανε την πρώτη του εμφάνιση το 1990 πρωταγωνιστώντας στην ταινία Η νύχτα της μυστικής συνάντησης ενώ την ίδια χρονιά συμμετείχε στην ταινία μικρού μήκους Το εργαστήρι του δρος Καλιγκάρι. Ακολούθησε η ταινία Γκρι σταθμός το 1991. Το 1995 έπαιξε στην ταινία του Γιώργου Πανουσόπουλου Ελεύθερη κατάδυση. Το 1998 έλαβε μέρος στην ταινία Black Out ενώ την επόμενη χρονιά συμμετείχε στις ταινίες Θηλυκή εταιρεία και Η διακριτική γοητεία των αρσενικών. Το 2000 έπαιξε στην ταινία Ριζότο ενώ το 2001 στις ταινίες Στάκαμαν και To be Continued. Το 2005 έκανε μία μικρή εμφάνιση στην ταινία Λουκουμάδες με μέλι. Το 2009 έπαιξε στην ταινία Άμα δε σε θέλει ενώ το 2013 πρωταγωνίστησε στην ταινία του Δημήτρη Αρβανίτη Μία νύχτα στην Αθήνα. Πολιτική Στο δημοψήφισμα του 2015 είχε ταχθεί δημοσίως υπέρ του «Όχι». Είναι μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΜέΡΑ25. Στις ευρωεκλογές του 2019 ήταν υποψήφιος ευρωβουλευτής και συγκέντρωσε 19.107 ψήφους. Στις βουλευτικές εκλογές του 2019 εξελέγη βουλευτής στον Β1' Βόρειο Τομέα Αθηνών και από τον Ιούλιο του 2019 είναι κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κόμματος. Φιλμογραφία Κινηματογράφος Τηλεόραση Παραπομπές Έλληνες άνδρες ηθοποιοί τηλεόρασης Έλληνες άνδρες ηθοποιοί θεάτρου Έλληνες άνδρες ηθοποιοί κινηματογράφου Βουλευτές εκλεγμένοι με το ΜέΡΑ25 Βουλευτές Β1΄ Βόρειου Τομέα Αθηνών
240509	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%BF%CE%BB%CF%8D%CE%B1%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CF%82%20%CE%9B%CE%B1%CE%BC%CF%88%CE%B1%CE%BA%CE%B7%CE%BD%CF%8C%CF%82	Πολύαινος Λαμψακηνός	Ο Πoλύαινoς Λαμψακηνός, (340 π.Χ. - C 285 π.Χ.) ήταν ένας αρχαίος Έλληνας μαθηματικός φίλος του Επίκουρου. Η φιλία του με τον Επίκουρο, ξεκίνησε μετά τη φυγή του τελευταίου από τη Μυτιλήνη το 307 ή 306 π.Χ., όταν άνοιξε μια φιλοσοφική σχολή στην Λάμψακο η οποία τον συνέδεσε με άλλους πολίτες της πόλης, όπως τον Πυθοκλή, τον Κολώτη τον Λαμψακηνό, και τον Ἰδομενέα τον Λαμψακηνό. Με τους προαναφερθείσες συμπολίτες του μετακόμισε στην Αθήνα, όπου ίδρυσε μια σχολή φιλοσοφίας με τον Επίκουρο ως επικεφαλής, ενώ ο Πoλύαινoς, ο Έρμαρχoς και ο Μητρόδωρος Λαμψακηνός ήταν καθηγεμόνες. Ένας άντρας με ήπιους και φιλικούς τρόπους, όπως αναφέρει ο Φιλόδημος, υιοθέτησε πλήρως το φιλοσοφικό σύστημα του φίλου του (του Επίκουρου) και παρόλο που ο ίδιος είχε προηγουμένως αποκτήσει μεγάλη φήμη ως μαθηματικός, ανέπτυξε με τον Επίκουρο την ευτέλεια της γεωμετρίας. Αλλά αυτή η θέση μπορεί να αμφισβητηθεί αφού είναι βέβαιο ότι ο Πoλύαινoς έγραψε ένα μαθηματικό έργο που ονομάζεται "Aπoριαι" στο οποίο η ισχύς-ορθότητα της γεωμετρίας διατηρείται. Ήταν εναντίον αυτής της πραγματείας ότι ένας άλλος Επικούρειος, ο Δημήτριος ο Λάκων, έγραψε το έργο "Πρὸς τὰς Πoλυαίνoυ ἀπoρίας" τον 2ο αιώνα π.Χ.. Όπως και στον Επίκουρο, ένας σημαντικός αριθμός έργων, τα οποία έχουν αμφιλεγόμενου συγγραφέα, φαίνεται να έχουν ανατεθεί σ 'αυτόν. Ένα από αυτά είναι το "Κατά των Ρητόρων", η γνησιότητα του οποίου δέχθηκε επίθεση τόσο από τον Ζήνωνα της Σιδώνας και το μαθητή του Φιλόδημο. Έργα που έχουν χρεωθεί στον Πoλύαινo Λαμψακηνό "Σχετικά με τους ορισμούς" "Σχετικά με τη Φιλοσοφία" "Εναντίον του Αρίστωνα" "Απορίαι" "Στη Σελήνη" "Ενάντια στους ρήτορες" και το σύνολο των επιστολών του που συλλέχθηκαν. Αναφορές Polyaenus, Polieno. Frammenti, A. Tepedino Guerra (Italian translation), Napoli, (1991) Smith, William; Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, "Polyaenus (2)", Boston, (1867) Donald J. Zeyl, Daniel Devereux, Phillip Mitsis, (1997), Encyclopedia of Classical Philosophy, page 446 Αρχαίοι Έλληνες μαθηματικοί Λάμψακος
548433	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%82%20%CE%96%CE%84%20%CF%84%CE%BF%CF%85%20%CE%8C%CE%BB%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BD%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B3%CE%BA	Ιωάννης Ζ΄ του Όλντενμπουργκ	Ο Ιωάννης Ζ΄, γερμ. Johannes VII. (9 Σεπτεμβρίου 1540 - 12 Νοεμβρίου 1603) από τον Οίκο του Όλντενμπουργκ ήταν Κόμης του Όλντενμπουργκ (1573-1603). Βιογραφία Γεννήθηκε στο Όλντενμπουργκ και ήταν ο πρωτότοκος γιος του Αντωνίου Α΄, κόμη του Όλντενμπουργκ και της Σοφίας των Ασκάνια, κόρης του Μάγκνους Α΄, δούκα της Σαξονίας-Λάουενμπουργκ. Το 1573 διαδέχθηκε τον πατέρα του στην κομητεία του Όλντενμπουργκ. Επίσης το 1575 διαδέχθηκε την εξαδέλφη του πατέρα του, Μαρία του Βίμκεν στην κυριότητα του Γέφερ (Jever), παρά τις αντιρρήσεις του ανιψιού της Έντσαρντ Β΄, κόμη της Ανατολικής Φρισίας. Η Μαρία ήταν κόρη της Χέντβιχ (κόρης του Γκέρχαρντ ΣΤ΄, κόμη του Όλντενμπουργκ). Το 1577 έπρεπε να παραδώσει τα έσοδα των Χάρπστετ, Ντέλμενχορστ, Βάρελ και μερικών μικρότερων κάστρων στον νεότερο αδελφό του Αντώνιο Β΄ για 10 έτη. Το 1597 το Συμβούλιο της Αυλής διέταξε ότι η κομητεία του Ντέλμενχορστ έπρεπε να διαχωριστεί από το Όλντενμπουργκ· ο διαχωρισμός κράτησε ως το 1647. To 1596 προσπάθησε να φράξει το Σβάρτσε Μπρακ με σκοπό να δημιουργήσει έναν ισθμό από το Όλντενμπουργκ ως το Γέφερ, αλλά ο Έντσαρντ Β΄ τον απέτρεψε. Παρόλα αυτά κέρδισε το παρωνύμιο ο κατασκευαστής αναχωμάτων με τα δαπανηρά σχέδια ανάκτησης γης (από τη θάλασσα) στο Μπουτγιάντινγκεν και στον κόλπο Γιάντε. Αναδιοργάνωσε τη διοίκηση και τη νομοθεσία. Εκσυγχρόνισε την οργάνωση της Λουθηρανικής Εκκλησίας στο Όλντενμπουργκ· έθεσε γι' αυτό επιθεωρητή τον Χάμελμαν, που ενοποίησε την ομολογία του Λουθήρου. Ο Ιωάννης Ζ΄ απεβίωσε το 1603 στο Όλντενμπουργκ σε ηλικία 63 ετών και τον διαδέχθηκε ο γιος του Αντώνιος Γκύντερ. Οικογένεια Νυμφεύτηκε το 1576 την Ελισάβετ, κόρη του Γκύντερ Μ΄, κόμη του Σβάρτσμπουργκ και είχε τέκνα: Άννα 1579-1639 Ελισάβετ 1581-1619 Αικατερίνη 1582-1644, παντρεύτηκε τον Αύγουστο, δούκα της Σαξονίας-Λάουενμπουργκ Αντώνιος Γκύντερ 1583-1667, κόμης του Όλντενμπουργκ Μαγδαληνή 1585-1657, κόμισσα του Γέφερ, παντρεύτηκε τον Ροδόλφο, πρίγκιπα του Άνχαλτ-Τσερμπστ Παραπομπές Πηγές Friedrich Wilhelm Schaer (1974), "Johann XVI. (Vii.)", Neue Deutsche Biographie (NDB) (γερμ.), 10, Berlin: Duncker & Humblot, pp. 508–509 Hans Friedl, Wolfgang Günther, Hilke Günther-Arndt and Heinrich Schmidt (eds.): Biographisches Handbuch zur Geschichte des Landes Oldenburg, Oldenburg, 1992, ISBN 3-89442-135-5 Οίκος του Όλντενμπουργκ Κόμητες του Όλντενμπουργκ
809294	https://el.wikipedia.org/wiki/Shazam%21%20%CE%97%20%CE%9F%CF%81%CE%B3%CE%AE%20%CF%84%CF%89%CE%BD%20%CE%98%CE%B5%CF%8E%CE%BD	Shazam! Η Οργή των Θεών	Το Shazam! Η Οργή των Θεών (πρωτότυπος αγγλικός τίτλος: Shazam! Fury of the Gods) είναι μια Αμερικανική ταινία υπερηρώων βασισμένη στον χαρακτήρα των DC Comics, Shazam. Η παραγωγή έγινε από τις New Line Cinema, DC Studios, και The Safran Company, και η διανομή από την Warner Bros. Pictures. Είναι συνέχεια της ταινίας Shazam! (2019) και η 12η ταινία του Εκτεταμένου Σύμπαντος της DC (DCEU). Σκηνοθετήθηκε από τον Ντέιβιντ Σάμπεργκ, με τους Χένρι Γκέιντεν και Κρις Μόργκαν να γράφουν το σενάριο. Πρωταγωνιστούν οι Ζάκαρι Λίβαϊ, Άσερ Έιντζελ, Τζακ Ντίλαν Γκρέιζερ, Ρέιτσελ Ζέγκλερ, Άνταμ Μπρόντι, Ρος Μπάτλερ, Μέγκαν Γκουντ, Λούσι Λιού, Ντζιμόν Χουνσού και Έλεν Μίρεν. Μία συνέχεια του Shazam! μπήκε σε ανάπτυξη λίγο καιρό μετά την κυκλοφορία της ταινίας τον Απρίλιο του 2019, με τον Γκέιντεν να επιστρέφει ως σεναριογράφος. Τον Δεκέμβριο ανακοινώθηκε ότι ο Σάνμπεργκ και ο Λίβαϊ θα επιστρέψουν. Ο τίτλος και οι υπόλοιποι ηθοποιοί ανακοινώθηκαν τον Αύγουστο του 2020. Η Ζέγκλερ, η Μίρεν και η Λιού προσλήφθηκαν στις αρχές του 2021. Τα γυρίσματα ξεκίνησαν τον Μάιο της ίδιας χρονιάς στην Ατλάντα και ολοκληρώθηκαν τον Αύγουστο. Το Shazam! Η Οργή τον Θεών κυκλοφόρησε στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής στις 17 Μαρτίου του 2023. Έλαβε μεικτά σχόλια από τους κριτικούς, οι οποίοι το θεωρούν κατώτερο από τον προκάτοχό της. Εισέπραξε πάνω από $133 εκατομμύρια παγκοσμίως απέναντι σε έναν προϋπολογισμό $100-125 εκατομμυρίων, γίνοντας εισπρακτική αποτυχία. Πλοκή Στην Αθήνα, δύο από τις κόρες του Άτλα, η Εσπερίδα και η Καλυψώ, κάνουν διάρρηξη στο Μουσείο Ακρόπολης για να κλέψουν την σπασμένη ράβδο του Μάγου. Την πάνε στον Μάγο, ο οποίος είναι φυλακισμένος, αναγκάζοντάς τον να φωνάξει "Σαζάμ", φτιάχνοντάς την ράβδο και ενεργοποιώντας τις δυνάμεις της. Στην Φιλαδέλφεια, ο Μπίλι Μπάτσον με τα θετά αδέλφια του σώζουν κόσμο σε μια γέφυρα που διαλύεται αλλά κατηγορούνται για την καταστροφή. Στο σπίτι τους, όλοι χωρίζονται, καθώς μεγαλώνουν και έχουν διαφορετικά ενδιαφέροντα. Ο Μπίλι ανησυχεί μήπως τον διώξουν από την οικογένεια αφού γίνει 18 και βγει έξω από το πρόγραμμα υιοθεσίας. Σε ένα όνειρο, ο Μπίλι προειδοποιείται από τον Μάγο για τις κόρες του Άτλα. Ο Μπίλι και τα αδέλφια του κάνουν έρευνα για τις αδελφές. Ο Φρέντι, που τον εκφοβίζουν στο σχολείο, γνωρίζει ένα κορίτσι με όνομα Αν, και αρχίζουν να κάνουν παρέα με αυτόν να της δείχνει τον υπερηρωικό εαυτό του. Η Εσπερίδα και η Καλυψώ φτάνουν με την ράβδο, κλέβοντας τις δυνάμεις του Φρέντι. Η Αν αποκαλύπτεται πως είναι η μικρότερη κόρη του Άτλα, η Ανθεία. Όσο ο Μπίλι με τα αδέλφια του πάνε για να σώσουν τον Φρέντι, οι αδελφές τον απαγάγουν, και βάζουν την πόλη μέσα σε έναν θόλο, παγιδεύοντας την οικογένεια μέσα. Ο Φρέντι φυλακίζεται με τον Μάγο στο βασίλειο των αδελφών. Η αδελφές αποκαλύπτουν πως θέλουν εκδίκηση γιατί ο Μάγος σκότωσε τον πατέρα τους. Η οικογένεια πάει στον Βράχο της Αιωνιότητας. Συναντούν ένα μαγικό στιλό με όνομα "Στιβ", τον οποίο θέλουν να χρησιμοποιήσουν για να στείλουν ένα γράμμα στην Εσπερίδα για να κάνουν μια συμφωνία για τον Έντι και τη ράβδο. Ο Μπίλι συναντεί την Εσπερίδα σε ένα μαγαζί που πουλάει μπέργκερ, όπου αυτή παραδέχεται πως ο πατέρας της ήταν ένας τύραννος και έκλεψε όλες τις δυνάμεις από τους θεούς. Η οικογένεια την πολεμάει με την Καλυψώ να παίρνει τις δυνάμεις του Πέντρο με τη ράβδο. Η Εσπερίδα ηττείται και μεταφέρεται στο αρχηγείο τους. Όσο προσπαθούν να σκεφτούν ένα σχέδιο, η Εσπερίδα δραπετεύει, βρίσκοντας το χρυσό μήλο, τον σπόρο της ζωής. Στο βασίλειο ο Φρέντι και ο Μάγος προσπαθούν να φύγουν από τον κόσμο των θεών με την Ανθεία να τους βοηθάει. Όμως, όσο φτάνουν την πόρτα, έρχεται η Εσπερίδα με το μήλο. Ο Μάγος προτείνει να το κλέψουν καθώς έχει την δυνατότητα να καταστρέψει τον κόσμο. Όσο προσπαθούν να το κλέψουν, ο Φρέντι πέφτει, με τις αδελφές να τον βλέπουν, αλλά σώζεται από τον Μπίλι. Ο Μπίλι, ο Φρέντι, ο Μάγος και η υπόλοιπη οικογένεια αποκαλύπτουν στους γονείς τους πως είναι υπερήρωες, όσο ένας δράκος πρόκειται να καταστρέψει το σπίτι τους. Η Καλυψώ τους κυνηγάει για το μήλο, με όλους εκτός από τον Μπίλι και την Μαίρη να χάνουν τις δυνάμεις τους. Η Μαίρη πετάει με το μήλο, αλλά χάνει τις δυνάμεις της και πέφτει. Ο Μπίλι την σώζει, με την Καλυψώ να παίρνει το μήλο. Τραυματίζει την Εσπερίδα και φυτεύει το μήλο σε ένα γήπεδο φυτρώνοντας το Δέντρο της Ζωής και ελευθερώνοντας διάφορα τέρατα που επιτίθενται στους κατοίκους. Η οικογένεια σταματάει σε ένα πάρκινγκ για να παρακολουθήσουν το χάος. Ο Μπίλι νιώθει απελπισμένος και ζητάει από τον Μάγο να του πάρει πίσω τις δυνάμεις του. Λέει στον Μπίλι ότι τον διάλεξε εξαιτίας του εγωισμού του και για το πόσο νοιάζεται για την οικογένειά του, ξέροντας ότι μπορεί να είναι αποστολή αυτοκτονίας. Ο Μπίλι πολεμάει την Καλυψώ και τον δράκο της και τους καταστρέφει αφού σπάει τη ράβδο, τραυματίζοντας τον θανάσιμα. Η Ανθεία πάει την οικογένεια στο βασίλειό της για την κηδεία του. Η Wonder Woman ξαφνικά εμφανίζεται και φτιάχνει τη ράβδο, και με αυτήν ανασταίνει τον Μπίλι. Η οικογένεια επισκευάζει το σπίτι, με τον Μάγο και την Ανθεία να ζουν στον κόσμο τους. Σε μια σκηνή στην μέση των τίτλων τέλους, η Εμίλια Χάρκουρτ και ο Τζον Εκόνομος συναντούν τον Σαζάμ εκ μέρους της Αμάντα Γουόλερ για να γίνει μέλος των Justice Society. Σε μια σκηνή μετά τους τίτλους τέλους, ο αποκαλύπτεται πως ο Θάντεους Σιβάνα βρίσκεται ακόμη στη φυλακή, συναντώντας τον Μίστερ Μάιντ για άλλη μια φορά. Ηθοποιοί και χαρακτήρες Ζάκαρι Λίβαϊ και Άσερ Έιντζελ στο ρόλο του Μπίλι Μπάτσον / Shazam Τζακ Ντίλαν Γκρέιζερ και Άνταμ Μπρόντι στο ρόλο του Φρέντερικ "Φρέντι" Φρίμαν Ρέιτσελ Ζέγκλερ στο ρόλο της Ανθεία Ρος Μπάτλερ και Ίαν Τσεν στο ρόλο του Γιουτζίν Τσόι Ντ. Τζ. Κοτρόνα και Γιοβάν Αρμάντ στο ρόλο του Πέντρο Πένα Γκρέις Καρολίν Κάρι στο ρόλο της Μαίρη Μπρόμφιλντ Μέγκαν Γκουντ και Φέιθ Χέρμαν στο ρόλο της Ντάρλα Ντάντλεϊ Λούσι Λιού στο ρόλο της Καλυψώ Ντζιμόν Χουνσού στο ρόλο του Μάγου Έλεν Μίρεν στο ρόλο της Εσπερίδα Γκαλ Γκαντότ στο ρόλο της Wonder Woman Τζένιφερ Χόλαντ στο ρόλο της Εμίλια Χάρκουρτ Στιβ Έιτζι στο ρόλο του Τζον Εκόνομος Παραπομπές Εξωτερικοί σύνδεσμοι Ταινίες του 2023 Αγγλόφωνες ταινίες Αμερικανικές κωμικές ταινίες δράσης Αμερικανικές ταινίες φαντασίας Αμερικανικές ταινίες επιστημονικής φαντασίας Αμερικανικές εφηβικές κωμικές ταινίες Ταινίες του Εκτεταμένου Σύμπαντος της DC Ταινίες γυρισμένες στην Ατλάντα Ταινίες παραγωγής New Line Cinema Ταινίες παραγωγής Warner Bros. Αμερικανικές ταινίες Crossover ταινίες με υπερήρωες Ταινίες 4DX Ταινίες με μουσική σύνθεση Κρίστοφ Μπεκ Ταινίες IMAX
702313	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CF%81%CE%B9%CF%84%CF%82%20%CE%A6%CE%AF%CF%83%CE%B5%CF%81	Φριτς Φίσερ	Ο Φριτς Ερνστ Φίσερ (5 Οκτωβρίου 1912 - 2003) ήταν Γερμανός ιατρός που, υπό το ναζιστικό καθεστώς, συμμετείχε σε ιατρικά πειράματα, που διεξήχθησαν σε κρατούμενους του στρατοπέδου συγκέντρωσης του Ράβενσμπρικ. Βιογραφία Ο Φίσερ γεννήθηκε στο Βερολίνο. Σπούδασε ιατρική πρώτα στη Βόννη, αργότερα στο Βερολίνο και στη Λειψία και τελικά αποφοίτησε στο Αμβούργο το 1938. Έγινε μέλος των SS το 1934 (τελικά έφτασε στο αξίωμα του Στουρμπανφύρερ) και έγινε μέλος του Ναζιστικού Κόμματος τον Ιούνιο του 1937. Το 1940, έγινε στρατιωτικός ιατρός της μεραρχίας των Ες-Ες Σωματοφυλακής του Αδόλφου Χίτλερ . Αφού τραυματίστηκε, τοποθετήθηκε και πάλι στο Σανατόριο Χοχενλύχεν (υπηρετούσε εκεί το 1939) και εργαζόταν στο νοσοκομείο του στρατοπέδου συγκέντρωσης Ράβενσμπρικ ως χειρουργός βοηθός του Καρλ Γκέμπχαρντ. Συμμετείχε στα χειρουργικά πειράματα, που πραγματοποιήθηκαν σε τροφίμους στρατοπέδων συγκέντρωσης εκεί. Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, δικάστηκε στη Δίκη των Ιατρών στη Νυρεμβέργη και καταδικάστηκε για εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας σε ισόβια κάθειρξη. Η ποινή του μειώθηκε σε 15 χρόνια το 1951 και απελευθερώθηκε τον Μάρτιο του 1954. Ο Φίσερ ανέκτησε στη συνέχεια την άδειά του για άσκηση του ιατρικού επαγγέλματος και ξεκίνησε μια νέα σταδιοδρομία στην εταιρεία Boehringer στο Ίνγκελχαϊμ, όπου έμεινε μέχρι τη συνταξιοδότησή του. Ήταν παντρεμένος με τρία παιδιά, δύο γιους και μια κόρη. Με βάση τα διαθέσιμα αρχεία, όταν πέθανε το 2003, σε ηλικία 90 ή 91 ετών, ήταν ο τελευταίος επιζών όσων καταδικάστηκαν στην Δίκη των Ιατρών. Ετάφη μαζί με τη σύζυγό του, Μαγκνταλένα, στο Όκενχαϊμ. Πηγές Schäfer, S .: Zum Selbstverständnis von Frauen im Konzentrationslager: das Lager Ravensbrück, σελ. 130στ. Διδακτορική διατριβή 2002, TU Berlin . ( Αρχείο PDF, 741 kB ). Στα γερμανικά. Schmidt, U .: Lebensläufe: Biographien und Motive der Angeklagte aus der Perspektive des medizinischen Sachverständigen, Dr. Leo Alexander, 1945-1947, στο Dörner, K., Ebbinghaus, A. (ed. ): Vernichten und Heilen: Der Nürnberger Ärzteprozess und seine Folgen ; Aufbau-Verlag, Βερολίνο 2001; ; σελ. 374–404. Waltrich, H .: Zur Geschichte der Heilanstalten vom Roten Kreuz in Hohenlychen , part 2, ostkostadt-Nachrichten 28 (1999). Παραπομπές Εξωτερικοί σύνδεσμοι Ένορκη δήλωση του Fritz Ernst Fischer Μέλη των Waffen-SS Κατηγορούμενοι στις δίκες της Νυρεμβέργης
818987	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CF%85%CE%BC%CF%80%CE%BB%CE%AF	Πυμπλί	Το Πυμπλί (γαλλικά: Publy) είναι γαλλική κοινότητα στο νομό του Ζυρά, στη διοικητική περιοχή της Βουργουνδίας-Φρανς-Κοντέ. Οι κάτοικοί του είναι γνωστοί ως Πυμπλικαίν (γαλλικά: Publicains). Παραπομπές Κοινότητες του Ζυρά
394945	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%85%CE%BC%CE%BC%CE%B1%CF%87%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82%20%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%B5%CF%82%20%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%AC%CF%82%20%CF%84%CF%89%CE%BD%20%CE%B9%CE%B1%CF%80%CF%89%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8E%CE%BD%20%CE%B1%CE%B5%CF%81%CE%BF%CF%83%CE%BA%CE%B1%CF%86%CF%8E%CE%BD%20%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD%20%CE%92%E2%80%99%20%CE%A0%CE%B1%CE%B3%CE%BA%CF%8C%CF%83%CE%BC%CE%B9%CE%BF%20%CE%A0%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%BF	Συμμαχικές ονομασίες αναφοράς των ιαπωνικών αεροσκαφών στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο	Οι Σύμμαχοι απέδιδαν κατά την διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου ονομασίες αναφοράς στα ιαπωνικά πολεμικά αεροσκάφη προκειμένου να διευκολύνεται η αναγνώριση και η ταυτοποίηση τους. Ο γενικός κανόνας που ακολουθούνταν ήταν να αποδίδονται ανδρικά ονόματα στα μαχητικά αεροσκάφη, γυναικεία ονόματα στα βομβαρδιστικά, τα μεταγωγικά και τα αναγνωριστικά, ονόματα πτηνών στα ανεμόπτερα και ονόματα δέντρων στα εκπαιδευτικά Οι ονομασίες αναφοράς ήταν σε ευρεία χρήση από την εισαγωγή τους το 1942 και χρησιμοποιούνται μέχρι σήμερα στην σχετική βιβλιογραφία. Κατάλογος Σημειώσεις Παραπομπές Βιβλιογραφία Αεροπορία στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο
57786	https://el.wikipedia.org/wiki/475%20%CF%80.%CE%A7.	475 π.Χ.	Γεγονότα Η Σκύρος παραδίδεται στην Αθηναϊκή συμμαχία, καθώς οι Δόλοπες, οι οποίοι την είχαν καταλάβει κι επιδίδονταν στην πειρατεία, καταδικάζονται από τη Δελφική Αμφικτυονία σε αποζημίωση που δεν μπορούν να καταβάλουν Ο Αισχύλος γράφει στη Σικελία το δράμα Αιτναίαι Γεννήσεις Θάνατοι Άτοσσα, αυτοκράτειρα της Περσίας από την δυναστεία των Αχαιμενιδών Έτη
738043	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%B1%CE%B3%CE%B4%CE%B1%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%AE%20%CE%A3%CE%AF%CE%B2%CF%85%CE%BB%CE%BB%CE%B1%20%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CE%88%CF%83%CF%83%CE%B7%CF%82-%CE%9D%CF%84%CE%AC%CF%81%CE%BC%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%84	Μαγδαληνή Σίβυλλα της Έσσης-Ντάρμστατ	Η Μαγδαληνή-Σίβυλλα, γερμ.: Magdalena-Sibylla von Hessen-Darmstadt (28 Απριλίου 1652 - 11 Αυγούστου 1712) από τον Οίκο της Έσσης ήταν κόρη του λαντγκράβου της Έσσης-Ντάρμστατ και με τον γάμο της έγινε δούκισσα της Βυρτεμβέργης. Έγινε επίτροπος του δουκάτου της Βυρτεμβέργης από το 1677 έως το 1693, και ήταν εξέχουσα Γερμανίδα συνθέτρια μπαρόκ ύμνων. Βιογραφία Γεννήθηκε στο Ντάρμστατ, ως πρώτη κόρη του Λουδοβίκου ΣΤ΄ λαντγκράβου της Έσσης-Ντάρμστατ και της Μαρίας-Ελισάβετ, κόρης του Φρειδερίκου Γ΄ δούκα του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Γκόττορπ. Ως παιδί έχασε τη μητέρα της και τη φροντίδα της ανέλαβε η θεία της, η χήρα βασίλισσας της Σουηδίας Χεδβίγη-Ελεονόρα του Σ.Χ.Γκόττορπ. Στη Στοκχόλμη εκδήλωσε βαθιές θρησκευτικές πεποιθήσεις. Με αφορμή μία επίσκεψη τού Γουλιέλμου-Λουδοβίκου διαδόχου της Βυρτεμβέργης, μνηστεύτηκε με αυτόν. Παντρεύτηκαν στις 6 Νοεμβρίου 1673 στο Ντάρμσταντ. Μόλις έξι μήνες μετά την τελετή ο δούκας Έμπερχαρντ Γ΄ απεβίωσε, και ο σύζυγός της Γουλιέλμος-Λουδοβίκος κληρονόμησε τον θρόνο της Βυρτεμβέργης. Αυτός το 1677 απεβίωσε από καρδιακή προσβολή. Έτσι η 25χρονη Mαγδαληνή-Σίβυλλα ανέλαβε τη διακυβέρνηση του δουκάτου της Βυρτεμβέργης και έγινε επίτροπος για τον ανήλικο γιο της Έμπερχαρντ-Λουδοβίκο, που θα αναλάμβανε τον θρόνο το 1693 σε ηλικία 16 ετών. Λόγω της ευσέβειας και σύνεσης που είχε σε όλες τις αποφάσεις της, απολάμβανε μεγάλη δημοτικότητα. Η ευλάβειά της αντικατοπτρίζεται στους πολυάριθμους ύμνους που έγραψε, αρκετοί από τους οποίους βρήκαν μία μόνιμη θέση στους προτεσταντικούς ύμνους. Από το 1690 έως το 1692 απασχολούσε τον συνθέτη Γιόχαν Πάχελμπελ. Μετά την ενηλικίωση του διαδόχου, αποχώρησε στο κάστρο Kίρχαϊμ, όπου απεβίωσε. Οικογένεια Eλεονώρα-Δωροθέα (1674–1683), απεβ. 9 ετών. Eμπερχαρντίνα-Λουίζα (1675–1707), απεβ. 32 ετών. Έμπερχαρντ-Λουδοβίκος (1676–1733), δούκας της Βυρτεμβέργης. Μαγδαληνή-Βιλελμίνη (7 Νοεμβρίου 1677 - 30 Οκτωβρίου 1742), παντρεύτηκε τον Κάρολο Γ΄ Γουλιέλμο μάργραβο του Μπάντεν-Ντούρλαχ. Έργα Christian View of the Troubled Times, Νυρεμβέργη 1680 (πεζογραφικές λατρείες με επιπλέον στίχο) Νέα αυξημένη. . . Λατρευτική Θυσία , Στουτγκάρδη 1683 (184 ύμνοι και άλλες εκδόσεις με διαφορετικούς τίτλους) Η καρδιά σταυρώθηκε με τον Ιησού, 3 τόμους, Στουτγκάρδη και αλλού το 1691 (προσευχές και τραγούδια) Spiritual Apothecary for the Sick, Στουτγκάρδη 1703 (βιβλίο αφοσίωσης) Πηγές Gerhard Dünnhaupt : "Magdalena Sibylla of Württemberg (1652-1712)", σε: Προσωπικές βιβλιογραφίες των πιέσεων του μπαρόκ, τόμος 4, Στουτγκάρδη: Hiersemann 1991, σ. 2633-37. Werner Raupp (Ed.): Gelebter Glaube. Erfahrungen und Lebenszeugnisse aus unserem Land. Ein Lesebuch, Metzingen / Württ. 1993, S. 96–100, 385 (Εισαγωγή, Πηγή κειμένου, Περαιτέρω ανάγνωση). Παραπομπές σε πηγές Οίκος της Έσσης
718326	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%B1%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B1%CE%B6%CE%AD	Καμπουλαζέ	Το Καμπουλαζέ (γαλλικά: Camboulazet, οξιτανικά: Cambolaset) είναι γαλλική κοινότητα στο νομό του Αβερόν, στη διοικητική περιοχή της Οξιτανίας. Οι κάτοικοί του είναι γνωστοί ως Καμπουλαζετουά (γαλλικά: Camboulazetois). Παραπομπές Εξωτερικοί σύνδεσμοι Κοινότητες του Αβερόν
761693	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%B1%CE%B9%CE%BD-%CE%A3%CE%B1%CE%BD%CF%83%CF%8C%CE%BD%20%28%CE%9A%CE%B1%CE%BB%CE%B2%CE%B1%CE%BD%CF%84%CF%8C%CF%82%29	Σαιν-Σανσόν (Καλβαντός)	Το Σαιν-Σανσόν (γαλλικά: Saint-Samson) είναι γαλλική κοινότητα στο νομό του Καλβαντός, στη διοικητική περιοχή της Νορμανδίας. Οι κάτοικοί του είναι γνωστοί ως Σαιν-Σανσοναί (γαλλικά: Saint-Samsonnais). Παραπομπές Κοινότητες του Καλβαντός
62769	https://el.wikipedia.org/wiki/318%20%CF%80.%CE%A7.	318 π.Χ.	Γεγονότα Ξεσπά ο Δεύτερος Πόλεμος των Διαδόχων: Πολυπέρχων και Ευμένης ενάντια στον Αντίγονο και τον Κάσσανδρο, γιο του Αντίπατρου. Οι Αθηναίοι εκτελούν το στρατηγό Φωκίωνα, αλλά τελικά αναγκάζονται να συνθηκολογήσουν με τον Κάσσανδρο. Ο στόλος του Πολυπέρχονα ηττάται στο Βόσπορο. Γεννήσεις Πύρρος, βασιλιάς της Ηπείρου Θάνατοι Φωκίων, πολιτικός και στρατηγός της Αρχαίας Αθήνας. Έτη

Subsets and Splits

No community queries yet

The top public SQL queries from the community will appear here once available.