id
stringlengths 2
7
| url
stringlengths 32
150
| title
stringlengths 1
90
| text
stringlengths 21
104k
|
|---|---|---|---|
1552790
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Harksk%C3%A4r
|
Harkskär
|
Harkskär is een plaats in de gemeente Gävle in het landschap Gästrikland en de provincie Gävleborgs län in Zweden. De plaats heeft 118 inwoners (2005) en een oppervlakte van 38 hectare. De plaats ligt aan een kleine baai van de Botnische Golf. Vanuit de plaats heeft men uitzicht over verschillende vaak onbewoonde eilandjes die in deze baai liggen.
Plaats in Gävleborgs län
Gävle
|
2273575
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Heilig%20Hartbeeld%20%28Wateringen%29
|
Heilig Hartbeeld (Wateringen)
|
Het Heilig Hartbeeld is een standbeeld in de Nederlandse plaats Wateringen.
Achtergrond
Het Heilig Hartbeeld werd begin 20e eeuw geplaatst bij de Sint-Jan de Doperkerk. Het werd gemaakt door beeldhouwer Joseph Timmermans uit Den Haag.
Beschrijving
De staande Christusfiguur houdt zijn beide handen zegenend geheven. Op zijn borst is het vlammend Heilig Hart zichtbaar. Het beeld staat op een vierkante natuurstenen sokkel waarop in een casement te lezen is
Waardering
Het beeldhouwwerk werd in 2001 als rijksmonument ingeschreven in het monumentenregister, onder meer vanwege de "bijzondere uitdrukking van een geestelijke en een typologische ontwikkeling, in het bijzonder de ontwikkeling van de katholieke H. Hartdevotie. Het beeld heeft ensemblewaarden als onderdeel van het kerkelijk complex van St. Jan de Doper."
Zie ook
Lijst van Heilig Hartbeelden in Nederland
Lijst van rijksmonumenten in Wateringen
Wateringen
Rijksmonument in Westland
|
176458
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Ren%C3%A9%20Paas
|
René Paas
|
Frederik Johannes (René) Paas (Dordrecht, 16 september 1966) is een Nederlands CDA-politicus en bestuurder. Sinds 18 april 2016 is hij commissaris van de Koning in Groningen.
Jeugd en studie
Paas groeide op in Marknesse en ging naar het vwo op de Christelijke Scholengemeenschap in Emmeloord. Van 1984 tot 1991 studeerde Paas Nederlands recht (staats- en bestuursrecht) en juridische bestuurswetenschappen aan de Rijksuniversiteit Groningen; van beide studies behaalde hij in 1991 het doctoraal. Hij was actief binnen de faculteit (studentenjaarcommissie, juridisch spreekuur Oranjewijk, secretaris van 'Dorknoper', student-assistent bij de vakgroep Bestuursrecht en Bestuurskunde). Tijdens zijn studie was Paas al actief in de politiek. Hij werd actief binnen het Groninger CDJA (voorzitter van de afdeling Groningen, en landelijk vice-voorzitter CDJA-raad, redactielid en voorzitter van de commissie milieu). Naast zijn studie roeide hij bij Gyas (was daar redacteur van het clubblad en secretaris van de geschillencommissie).
Maatschappelijke loopbaan
Tijdens zijn studie was Paas van 1989 tot 1990 projectsecretaris op het ministerie van Economische Zaken (een uit de hand gelopen stage). Na zijn studie was hij in 1991 onderzoeksmedewerker bij de vakgroep vakgroep Economie en Openbare Financiën van de Rijksuniversiteit Groningen en van 1991 tot 1992 medewerker bestuurszaken bij de gemeente Roden. Tussen 1992 en 1996 was hij organisatieadviseur bij Bleker en de Koningh en bij BDO CampsObers. Daar hield hij zich bezig met strategische advisering van overheden, onderwijs- en zorginstellingen en begeleidde hij fusies, reorganisaties en verzelfstandigingen. Hij was diaken van de Nieuwe Kerk in Groningen.
Politieke loopbaan
In 1990 werd Paas gemeenteraadslid voor het CDA in de gemeente Groningen, in 1994 werd hij er fractievoorzitter van het CDA. Hij was lijsttrekker bij de gemeenteraadsverkiezingen van 1998 en 2002. Van 1996 tot 2005 was hij er wethouder van stadsbeheer en milieu, volksgezondheid, sport en internationale betrekkingen. Als wethouder hield hij zich onder andere bezig met een experimentele aanpak van de drugsverslaafdenproblematiek door middel van het instellen van "gebruiksruimten". Paas was voorzitter van de Commissie Invoeringsaspecten Heroïnebehandeling (CIBH), die de minister van VWS adviseerde over de omstreden invoering van behandeling met heroïne aan langdurig zwaar verslaafden. Van 1995-2002 was hij redacteur van het blad van het Wetenschappelijk Instituut van het CDA, Christen Democratische Verkenningen. Bij de Tweede Kamerverkiezingen van 1994, 2002 en 2003 schreef hij mee aan het verkiezingsprogramma van het CDA. Martine Visser volgde hem in 2005 op als wethouder van Groningen.
Van 2005 tot 2009 was hij voorzitter van het CNV. Op 30 mei 2005 werd hij door de algemene vergadering gekozen. In augustus 2005 volgde hij Doekle Terpstra als voorzitter op. Vanaf 1 september 2009 tot april 2016 was hij voorzitter van Divosa. In 2009 was Paas informateur bij de tussentijdse vorming van een college in Utrecht en in 2015 had hij deze functie na de Provinciale Statenverkiezingen in Overijssel.
Commissaris van de Koning in Groningen
Op 2 februari 2016 droegen Provinciale Staten van de provincie Groningen Paas voor om Max van den Berg op te volgen als commissaris van de Koning. Op 12 februari dat jaar nam de ministerraad de voordracht over om Paas per 18 april dat jaar bij koninklijk besluit te benoemen. Daartoe is Paas op 15 maart dat jaar beëdigd door de koning. Op 20 april dat jaar volgde zijn installatie in een bijzondere vergadering van Provinciale Staten. Naast zijn nevenfuncties ambtshalve is hij voorzitter van de raad van advies van de Sociale Verzekeringsbank (SVB), onafhankelijk voorzitter van het bestuur van PGGM en voorzitter van de Interkerkelijke Commissie voor het Justitiepastoraat en bekleedt hij een aantal beschermheerschappen en heeft hij zitting in een aantal comités van aanbeveling.
Persoonlijk
Paas is getrouwd met de theologe Ruth Peetoom, tot 2011 predikante in de PKN en vanaf dat jaar CDA-partijvoorzitter. Zij hebben drie kinderen.
CDA-politicus
Gemeenteraadslid van Groningen
Wethouder van Groningen
Nederlands vakbondsbestuurder
Commissaris van de Koning
|
4544674
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Lukas%20Homan
|
Lukas Homan
|
Lucas Homan (Vries, 20 juni 1717 – Rolde, 11 mei 1771) was schulte van Rolde.
Leven en werk
Homan was een zoon van Johannes Homan (1678-1735), landdagcomparant en ette van Noordenveld, en Anna Hiddingh (1683-1755). Hij was schulte van Rolde van 1748 tot zijn dood in 1771. Hij werd op 3 maart 1757 beleend met "een deel der grove en smalle tienden te Gees, in het kerspel Oosterhesselte, waarmee wijlen zijn moeder Anna Hiddinck op 9 december 1750 is beleend geweest; en van hem hulde te hebben ontvangen".
Zijn grafschrift in de kerk van Rolde luidt:
Lucas Homan trouwde op 27 december 1757 te Westerbork met Aleida Nijsing (1722-1801), dochter van Hendrik Nijsing en Aaltje Oldenhuis. Uit dit huwelijk werd een zoon geboren, Johannes Homan.
Schulte van Rolde
|
3795570
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Joost%20Wichman
|
Joost Wichman
|
Joost Wichman (Lichtenvoorde, 19 mei 1978) is een Nederlandse mountainbiker met four-cross (4X) als voornaamste discipline.
Hij werd driemaal Europees kampioen four-cross (2006, 2008 en 2010) en won drie wereldbekerwedstrijden. Bij het wereldkampioenschap mountainbike in 2011 won Wichman brons en in 2013 werd hij wereldkampioen in het Oostenrijkse Leogang. Vlak voor die wedstrijd kondigde Wichman aan zijn carrière te besluiten.
In 2012 richtte hij zijn eigen mountainbiketeam op waarvan hij ook de teammanager werd: Rose Vaujany Mountainbike Team. In 2014 verlaat hij dat team. Hij vindt in het Duitse fietsenmerk Radon een nieuwe sponsor en start het Radon Flow Team. Daarnaast is hij sinds 2013 de organisator van de Pump Battle Series, een serie wedstrijden op een zogeheten pumptrack.
Externe link
Resultaten the-sports.org
Wichman, Joost
|
2529748
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Plagiodera
|
Plagiodera
|
Plagiodera is een geslacht van kevers uit de familie bladkevers (Chrysomelidae).
De wetenschappelijke naam van het geslacht werd in 1837 gepubliceerd door Louis Alexandre Auguste Chevrolat.
Soorten
Plagiodera aenea Linnaeus, 1758
Plagiodera atmanama Daccordi, 1982
Plagiodera finisafricae Biondi & Daccordi, 1998
Plagiodera ornorei Daccordi, 1986
Plagiodera recchiai Daccordi, 1986
Plagiodera rileyi Daccordi, 1986
Plagiodera seenoi Balsbaugh & Daccordi, 1987
Plagiodera sorbinii Daccordi, 1986
Plagiodera versicolora Laicharting, 1781
Bladkevers
|
3643480
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Odontomera%20ferruginea
|
Odontomera ferruginea
|
Odontomera ferruginea is een vliegensoort uit de familie van de Richardiidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1843 door Macquart.
Richardiidae
|
5401340
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Darna
|
Darna
|
Darna is een geslacht van vlinders van de familie slakrupsvlinders (Limacodidae).
Soorten
D. catenatus (Snellen, 1879)
D. luticrista (Tams)
D. metaleuca (Walker, 1862)
D. nemacera (Hampson, 1900)
D. trima (Moore, 1859)
Slakrupsvlinders
|
2490913
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Cephaloleia%20sandersoni
|
Cephaloleia sandersoni
|
Cephaloleia sandersoni is een keversoort uit de familie bladkevers (Chrysomelidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1996 gepubliceerd door Staines.
sandersoni
|
3958340
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Nickelodeon%20Kids%27%20Choice%20Awards%202005
|
Nickelodeon Kids' Choice Awards 2005
|
De Nickelodeon Kids' Choice Awards 2005 was de 18e editie van de jaarlijkse Nickelodeon Kids' Choice Awards, gehouden op 2 april 2005 in het Pauley Pavilion te Los Angeles, Californië. De show werd gepresenteerd door Ben Stiller en er waren onder andere optredens van Will Smith en Simple Plan.
Prijzen
Film
Televisie
Muziek
Overig
Kids' Choice Awards
|
310779
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Abraham%20Kipp
|
Abraham Kipp
|
Abraham Kipp (Den Haag, 2 juni 1917 - Buenos Aires, 6 juli 1995) was een Nederlandse politieagent en oorlogsmisdadiger.
In 1935 sloot hij zich aan bij de NSB. Hij werkte achtereenvolgens bij de politie in Ede, Velsen en Leiden.
Na de verovering van Nederland door de Duitsers in 1940 sloot hij zich ook aan bij de Waffen-SS en ging hij eveneens werkzaamheden verrichten voor de Sicherheitsdienst. Kipp werd na de oorlog in 1949 bij verstek ter dood veroordeeld wegens het arresteren en mishandelen van Joden en verzetsmensen, een straf die later werd omgezet in levenslange gevangenisstraf. Hij wist zijn straf te ontlopen door naar Argentinië te vluchten.
Hij werd in 1988 gevonden, maar Argentinië weigerde steeds om hem aan Nederland uit te leveren. In juni 2009 bracht journalist Arnold Karskens naar buiten dat Kipp reeds in 1995 was overleden en was bijgezet op de Duitse begraafplaats in Buenos Aires.
Externe link
Biografie van Abraham Kipp, TracesOfWar
Holocaustpleger
Nederlands collaborateur in de Tweede Wereldoorlog
Nederlands politiefunctionaris
NSB-lid
SS-lid
|
5646306
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Singel%2046-48
|
Singel 46-48
|
Singel 46-48 te Amsterdam is een gebouw aan de Singel te Amsterdam-Centrum.
Algemeen
Het is zowel gemeentelijk (voorhuis) als rijksmonument (achterhuis). De Singel is één van de oudste grachten van Amsterdam. De oorspronkelijke bebouwing op deze hoek met de Roomolenstraat is allang verdwenen. Tot circa 1918 stond hier een “gewoon grachtenpand”, vermoedelijk uit eind 18e eeuw. Het gebouw bestond uit drie delen; een voor-, een pot- en achterhuis.
Voorhuis en pothuis
In de jaren volgend op 1918 kwam er in plaats van het voor- en pothuis nieuwbouw naar ontwerp van architect Adriaan Moen. Hij kreeg daartoe opdracht van het kledingbedrijf NV voorheen A. Cohen & Co. Moen kwam met een gebouw in de stijl van de Amsterdamse School. Het bestond uit een beletage met daaronder een souterrain. Vervolgens kwamen drie verdiepingen. De daarop geplaatste zoldertage zat achter een compleet bakstenen wand, die tevens plaats bood aan de naam van de firma. Die zolderetage werd later bij het gebouw getrokken waarbij er na een verbouwing een doorlopende gevelwand ontstond met raampartijen. De voorgevel is symmetrisch ten opzichte van de toegangsportiek met trapje. Deze toegangspartij is ingesloten door twee risalerende pilasters, die tot aan de dakrand voortzetten, die risalieten zijn ook te vinden in de randen van het gebouw. Ter hoogte van de scheiding beletage bevinden zich in de twee middelste daarvan ornamenten in baksteen. Driehoekige onderdelen daarvan worden teruggevonden in de erker, die boven de toegangspartij tussen de risalieten bevindt. Hoog in de gevel zijn in de buitenste risalieten opnieuw versieringen aangebracht. De overgang tussen voor- en zijgevel werd grotendeels vormgegeven in een zigzagmotief met ornamenten. Bij de bovenste etage is dat zigzagmotief achterwege gelaten en is er plaats voor robuust uitgevoerd smeedijzerwerk voor een vlaggenmast. De onderzijde wordt gevormd door een grof natuurstenen band. De zijgevel is soberder van opzet, maar kent ook twee risalieten aan de randen; ook daarin zijn baksteen versieringen aangebracht. Vensters zijn uitgevoerd in raamwerken van houten balken. De ramen kennen de veel klassiekere raamindeling (negen raampjes). De zwaar houten toegangsdeur is uitgevoerd met een smeedijzeren bescherming. De huisnummers zijn weergegeven in de typografie van de Amsterdamse School. Op de grens van de jaren zeventig en tachtig was het gebouw een aantal jaren gekraakt.
Op 21 september 2004 werd dit deel van het gebouw gemeentelijk monument.
Achterhuis
Het achterhuis van Singel 48 bleef staan (of afgebroken en weer opgebouwd). Het heeft drie raamrijen (horizontaal) en vier raamgangen (verticaal) maar geen toegangsdeur (en dus geen adres). Boven de gevel bevindt zich een verhoogde lijst in sterk reliëf uit de 18e eeuw. Voor dit deel van het gebouw staat een hekwerk, dat ook uit die tijd zou stammen. Dit deel is sinds 1970 een rijksmonument.
Afbeeldingen
Bouwwerk in Amsterdam-Centrum
Gemeentelijk monument in Amsterdam
Rijksmonument in Amsterdam-Centrum
|
2955672
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Diphyus%20gibbosus
|
Diphyus gibbosus
|
Diphyus gibbosus is een insect dat behoort tot de orde vliesvleugeligen (Hymenoptera) en de familie van de gewone sluipwespen (Ichneumonidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Berthoumieu in 1899.
gibbosus
|
49041
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Transsiberi%C3%AB%20Express
|
Transsiberië Express
|
De Transsiberië Express was een luxetrein die, door de Compagnie Internationale des Wagons-Lits, werd ingezet op de Trans-Siberische spoorlijn.
Voorgeschiedenis
In 1885 kwamen de eerste plannen voor een Transsiberische spoorlijn. Het duurde nog tot 17 maart 1891 voordat officieel tot de aanleg werd besloten. Deze verbinding zou ook gebruikt kunnen worden voor personenverkeer tussen Europa en het Verre Oosten wat de CIWL op het idee bracht een luxetrein op de nieuwe spoorverbinding te laten rijden.
CIWL
Op 3 dec 1898 reed de Transsiberië Express voor het eerst op het deeltraject Moskou-Tomsk, iets ten noorden van het huidige Novosibirsk. Naarmate de aanleg van de spoorlijn ten oosten van Novosibirsk vorderde werd ook de treindienst in oostelijke richting verlengd. Op 13 mei 1914 kon de trein voor het eerst het hele traject tussen Moskou en Vladivostok afleggen. Door de Oktoberrevolutie van 1917 kwam een eind aan de treindienst.
SZD
De Sovjet-regering nam het rollend materieel van de CIWL, zonder financiële compensatie, in beslag. Na de Eerste Wereldoorlog is er tot 1930 tevergeefs onderhandeld over de hervatting van de treindienst. De treindienst is door de spoorwegen van de Sovjet-Unie (SZD) hervat onder de naam Rossiya. Vanaf 1931 werd de treindienst weer via het sovjet reisbureau Intourist aangeboden.
Treindienst in Rusland
Compagnie Internationale des Wagons-Lits
|
3261774
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Randallia%20minuta
|
Randallia minuta
|
Randallia minuta is een krabbensoort uit de familie van de Leucosiidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1935 door Rathbun.
Leucosiidae
|
3917611
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Batrachorhina%20induta
|
Batrachorhina induta
|
Batrachorhina induta is een keversoort uit de familie van de boktorren (Cerambycidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1902 door Fairmaire.
induta
|
3661092
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Jatimekar%20%28Jatiasih%29
|
Jatimekar (Jatiasih)
|
Jatimekar is een bestuurslaag in het regentschap Kota Bekasi van de provincie West-Java, Indonesië. Jatimekar telt 36.170 inwoners (volkstelling 2010).
Plaats in West-Java
|
3964516
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst%20van%20Xbox%20One-spellen
|
Lijst van Xbox One-spellen
|
Dit is een lijst van spellen die aangekondigd of verschenen zijn voor Xbox One.
0-9
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X Y Z
Zie ook
Lijst van Xbox-spellen
Lijst van Xbox-spellen die speelbaar zijn op Xbox 360
Lijst van Xbox 360-spellen
Lijst van Games with Gold-spellen
Xbox One
|
4102043
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Circus%20in%20het%20dorp
|
Circus in het dorp
|
Circus in het dorp is het 5de stripverhaal van Samson en Gert. De reeks werd getekend door striptekenaarsduo Wim Swerts & Jean-Pol. Danny Verbiest, Gert Verhulst en Hans Bourlon namen de scenario's voor hun rekening. De strips werden uitgegeven door Studio 100. Het stripalbum verscheen in 1995.
Personages
In dit verhaal spelen de volgende personages mee:
Samson
Gert
Alberto Vermicelli
Burgemeester Modest
Octaaf De Bolle
Marie
Fred Kroket
Verhaal
Het album bevat de volgende verhalen:
De oliesjeiks
Gert bakt appeltaart voor een goed doel. Intussen is Octaaf op zoek naar een mol in zijn tuin. Tijdens het graven vindt Octaaf een oliebron en denkt dat hij plots schatrijk is. Octaaf koopt alle taarten van Gert, kleren als een echte oliesjeik, en een klassewagen met alles erop en eraan. Alberto wordt knecht en krijgt daar in ruil voor lekkere appeltaart. Heel het dorp staat op zijn kop op zoek naar olie. Octaaf gaat intussen naar een oliemaatschappij. De pers is van de partij en Octaaf staat in het middelpunt van de belangstelling. Maar dan blijkt het om een oude verroeste olietank te gaan. Het dorp is boos op Alberto en Octaaf. Alle inwoners kopen taarten met slagroom bij Gert, en gooien die in de gezichten van Alberto en Octaaf. Gert is blij omdat hij nu veel geld heeft voor het goede doel.
Heidi uit Tirol
De postbode brengt een brief met de boodschap dat Heidi, het nichtje van Gert, voor enkele dagen komt logeren in het huis van Samson en Gert. Gert stelt zijn nichtje voor aan Alberto en de burgemeester. Beide worden meteen verliefd op Heidi en willen zelfs trouwen met haar. Iedere poging om dit duidelijk te maken mislukt. Maar wanneer Alberto en de burgemeester alle moed bij elkaar geraapt hebben om het te vertellen komen ze Heinz tegen. Heinz en Heidi maken nu bekend dat ze speciaal gekomen zijn om Samson en Gert te kunnen uitnodigen voor hun trouwfeest. Het verhaal eindigt met liefdesverdriet voor Alberto en de burgemeester.
Circus in het dorp
Er is circus in het dorp van Samson en Gert. Marie gaat soep maken voor de circusartiesten. Maar de burgemeester laat onvrijwillig een stuk zeep in de soep vallen. Hij laat dit aan niemand weten en sust zijn eigen geweten dat op die manier de groentjes nog eens extra gewassen zijn. Even later staan alle circusartiesten voor de grote ketel van Marie aan te schuiven voor een kom soep. Er ontstaat een groot probleem want al de circusmensen hebben soep gegeten en zijn ziek geworden. De burgemeester vraagt aan Samson, Gert, Alberto en Octaaf of dat zij de plaats willen innemen en optreden als echte circusartiesten. Zo vindt een van de merkwaardigste avonden uit de geschiedenis van het circus plaats in het dorp van Samson en Gert.
Stripverhaal van Samson en Gert
|
3485982
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Horismenus%20cohnorum
|
Horismenus cohnorum
|
Horismenus cohnorum is een vliesvleugelig insect uit de familie Eulophidae. De wetenschappelijke naam is voor het eerst geldig gepubliceerd in 2009 door Hansson.
cohnorum
|
1234137
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/S%C3%A3o%20Rom%C3%A3o%20de%20Ar%C3%B5es
|
São Romão de Arões
|
São Romão de Arões is een plaats (freguesia) in de Portugese gemeente Fafe en telt 3258 inwoners (2001).
Plaats in Portugal
|
5479955
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/L%C3%A9on%20Binoche
|
Léon Binoche
|
Léon Binoche (Champs-sur-Yonne, 16 augustus 1878 - Ferney-Voltaire, 28 augustus 1962) was een Frans rugbyspeler.
Carrière
Binoche speelde in zijn studententijd rugby en werd tweemaal landskampioen van Frankrijk. Tijdens de Olympische Zomerspelen 1900 werd hij met zijn ploeggenoten kampioen.
Erelijst
Met Frankrijk
Olympische Zomerspelen: 1900
Externe links
Frans olympisch kampioen
Frans rugbyspeler
|
3245014
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Argulus%20diversus
|
Argulus diversus
|
Argulus diversus is een visluizensoort uit de familie van de Argulidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1944 door Wilson C.B..
Argulidae
|
3548283
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Gryllomorpha%20mira
|
Gryllomorpha mira
|
Gryllomorpha mira is een rechtvleugelig insect uit de familie krekels (Gryllidae). De wetenschappelijke naam van deze soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1993 door Gorochov.
Krekels
|
5467626
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Beleg%20van%20Menen
|
Beleg van Menen
|
Inname van Menen (1578), door Spaansgezinde malcontenten
Inname van Menen (1579), opnieuw door Staatsen
Inname van Menen (1582), weer door het Spaanse leger
Inname van Menen (1645), Fransen veroveren de stad op Spanje
Inname van Menen (1648), Spanje herovert de stad op Frankrijk
Inname van Menen (1658), Frankrijk herovert de stad op Spanje
Beleg van Menen (1706), de Oostenrijkers veroveren de stad op de Fransen na een beleg van 1 maand.
Beleg van Menen (1744), de Fransen veroveren de stad op de Nederlanders na een beleg van 4 weken.
Inname van Menen (12 September 1793), inname door de Franse Revolutionairen en bezetting door het Bataafs Legioen.
Inname van Menen (15 September 1793), herovering door de Oostenrijkers na de Slag bij Kortrijk (1793).
Inname van Menen (29 April 1794), inname door de Franse Revolutionairen na de Slag bij Moeskroen.
Menen
|
1639809
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Crkvine%20%28Mladenovac%29
|
Crkvine (Mladenovac)
|
Crkvine (Servisch cyrillisch ) is een plaats in de Servische gemeente Mladenovac. De plaats telt 214 inwoners (2002).
Plaats in Servië
Geografie van Belgrado
|
2323278
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst%20van%20burgemeesters%20van%20Beegden
|
Lijst van burgemeesters van Beegden
|
Dit is een lijst van burgemeesters van de voormalige Nederlandse gemeente Beegden tot die gemeente op 1 januari 1991 opging in de gemeente Heel.
Zie ook
Lijst van burgemeesters van Heel
Beegden
|
2004734
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Caracara%C3%AD%20%28microregio%29
|
Caracaraí (microregio)
|
Caracaraí is een van de 4 microregio's van de Braziliaanse deelstaat Roraima. Zij ligt in de mesoregio Sul de Roraima en grenst aan de microregio's Boa Vista, Nordeste de Roraima, Sudeste de Roraima en Rio Negro (AM). De microregio heeft een oppervlakte van ca. 74.282 km². In 2006 werd het inwoneraantal geschat op 36.379.
Drie gemeenten behoren tot deze microregio:
Caracaraí
Iracema
Mucajaí
Caracarai
|
3214711
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Eudistoma%20austerum
|
Eudistoma austerum
|
Eudistoma austerum is een zakpijpensoort uit de familie van de Polycitoridae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1909 door Hartmeyer.
Polycitoridae
|
417460
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Aubigny-en-Laonnois
|
Aubigny-en-Laonnois
|
Aubigny-en-Laonnois is een gemeente in het Franse departement Aisne (regio Hauts-de-France) en telt 116 inwoners (2009). De plaats maakt deel uit van het arrondissement Laon.
Geografie
De oppervlakte van Aubigny-en-Laonnois bedraagt 4,4 km², de bevolkingsdichtheid is dus 26,4 inwoners per km².
Demografie
Onderstaande figuur toont het verloop van het inwonertal (bron: INSEE-tellingen).
Gemeente in Aisne
|
2487087
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Taphinellina%20hummeli
|
Taphinellina hummeli
|
Taphinellina hummeli is een keversoort uit de familie bladkevers (Chrysomelidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1935 gepubliceerd door Laboissiere.
hummeli
|
1145973
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Moskou%20gelooft%20niet%20in%20tranen
|
Moskou gelooft niet in tranen
|
Moskou gelooft niet in tranen (Russisch: Москва слезам не верит, Moskva slezam ne verit) is een Russische dramafilm uit 1979, geregisseerd door Vladimir Mensjov.
Plot
De film speelt zich in het begin af in 1958, en gaat over de drie meisjes Ljoedmila, Katerina en Antonina uit de provincie die in Moskou aankomen en een kamer in een studentenhuis delen. Hoewel ze nogal verschillen van karakter, worden ze later vriendinnen.
Met name de personages Ljoedmila en Katerina worden diep uitgewerkt. Ljoedmila is een flierefluiter, die in Moskou een loterij ziet waar alleen maar interessante mannen wonen, zoals kunstenaars, architecten en ingenieurs. Ze doet haar werk in een broodfabriek slechts plichtmatig. Katerina is veel serieuzer, werkt hard in een machinefabriek en studeert in de avonden voor het toelatingsexamen van de universiteit.
Antonina leert Nikolaj kennen, een eenvoudige bouwvakker en een goed mens, die zij naar de mening van Ljoedmila ook in de provincie had kunnen tegenkomen. Pas als Ljoedmila ziet dat Nikolaj een auto en een datsja heeft, begint zij in hem iets te zien. Nikolaj zegt dat zij niet zijn smaak is en zal al vroeg trouwen met Antonina.
Ljoedmila wil niet alleen geluk in de liefde, ze wil het meteen. Een mooie kans doet zich voor als de oom van Katerina, een professor van aanzien, met een appartement in een van de prestigieuze Zeven Zusters, voor twee weken op vakantie gaat. Katerina mag er die tijd logeren, en Ljoedmila haalt Katerina over dat zij ook mee mag. Ze gebruikt het appartement om een feestje te organiseren en allerlei beroemde mannen uit te nodigen, zeggend eigenaren van het appartement te zijn.
Ljoedmila ontmoet de ijshockeyer Goerin, Katerina ontmoet Rudolf, iemand die zegt een hoge positie bij de televisie te bekleden, maar cameraman blijkt te zijn. Rudolf verleidt Katerina, waarna zij zwanger van hem wordt. Rudolf wil niet met haar trouwen; zijn moeder, lid van de Sovjet-elite, biedt haar geld aan, maar Katerina weigert.
Dan maakt de film een sprong naar 20 jaar later. Katerina is nog steeds ongetrouwd en woont samen met haar puberende dochter. Ze is inmiddels opgeklommen tot directeur van een grote, goed draaiende fabriek. Ljoedmila werkt bij een stomerij en haar man, die vroeger als sporter nooit dronk, is inmiddels alcoholist en komt steeds om geld bedelen. Antonina is nog steeds getrouwd met Nikolaj en leidt een tevreden huiselijk leven met hun drie kinderen.
Katerina heeft een succesvolle carrière, maar mist nog altijd een man in haar leven. Op een avond ontmoet zij in de trein een man, Gosja geheten, met wie zij wat lijkt op te bouwen. Gosja, een technicus bij een onderzoeksinstituut, is een man van principes; zo vindt hij dat de man altijd gelijk heeft, en dat de man altijd meer moet verdienen dan de vrouw. Katerina verzwijgt voor hem dat ze een veel betere baan dan hij heeft en dat ze veel meer geld verdient. Dan komt Katerina Rudolf per toeval weer tegen als de televisie een reportage over de fabriek maakt. Hij wil zijn dochter leren kennen, maar zij wil niets van hem weten. Als Rudolf ongevraagd bij Katerina aanbelt, en Gosja door het eropvolgende gesprek achter de positie van Katerina komt, loopt hij woedend het huis uit omdat zij tegen hem gelogen heeft.
Hij laat zich niet meer zien, en het is moeilijk om zijn woonplaats te achterhalen aangezien hij nooit zijn achternaam verteld heeft. Na een week komen Antonina en Ljoedmila langs om haar te helpen. Katerina is nog steeds in tranen. Haar vriendinnen besluiten iets te ondernemen: Moskou gelooft niet in tranen, er moet iets ondernomen worden. Nikolaj vindt Gosja, zwaar aan de wodka. Na een drinkgelag komen ze samen terug bij Katerina's flat. Gosja eet soep, terwijl Katerina met tranen in haar ogen naar hem kijkt. Gosja vraagt "Wat is er aan de hand". Katerina antwoordt: "Ik heb zo lang naar je gezocht". Na een klein pauze antwoordt Gosja: "acht dagen". Katerina zegt: "Nee", en herhaalt: "Ik heb zo lang naar je gezocht".
Rolverdeling
|-
|||Katerina
|-
|||Ljoedmila
|-
|||Antonina
|-
|||Gosja
|-
|||Rodion Petrovitsj Ratsjkov, vader van Aleksandra
|-
|||Sergej Goerin, ijshockeyspeler
|-
|||directeur van de club
|-
|||Volodja, minnaar van Katerina
|-
|}
Prijzen
De film kreeg in 1981 een Oscar in de categorie Beste buitenlandse film. Ook werd in eigen land aan de regisseur de Staatsprijs van de Sovjet-Unie toegekend. Verder was er nog een niet verzilverde nominatie voor de Gouden Beer op het Filmfestival van Berlijn.
Russische film
Film uit 1979
Dramafilm
|
3853936
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/A%C3%A9roport%20Valence-Chabeuil
|
Aéroport Valence-Chabeuil
|
De Luchthaven Valence-Chabeuil (Frans: Aéroport Valence-Chabeuil) ligt op ongeveer 7 kilometer ten oosten van Valence in het Franse departement Drôme. Het ligt op het grondgebied van de buurgemeente Chabeuil.
Het is een voormalig militair vliegveld van de Franse luchtmacht, dat nu opengesteld is voor commercieel en privé-vliegverkeer. Het heeft een landingsbaan in asfalt van 2.100 meter en twee evenwijdige grasbanen. Er zijn geen lijnvluchten meer, maar in het verleden was er een verbinding Valence-Parijs. Er is nog een militaire aanwezigheid van het Franse leger op de site, de GAMSTAT (Groupement Aéromobilité de la Section Technique de l'Armée de Terre). In 2012 telde men er meer dan 35.000 vliegbewegingen, hoofdzakelijk van lokale vliegtuigen.
Externe links
Gegevens van Valence-Chabeuil
Aeroport V
Verkeer en vervoer in Drôme
Valence
|
952878
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Sanandaj
|
Sanandaj
|
Sanandaj (سنندج, (Perzisch) of Senna (سنه, Koerdisch) is de hoofdstad van de provincie Kordestan in Iran. De bevolking bedraagt 374.000 inwoners (2011). De stad ligt zo'n 500 kilometer ten westen van Teheran op een hoogte van 1480 meter boven zeeniveau.
In Sanandaj wonen voornamelijk Koerden, maar ook Armeniërs, Assyriërs en een kleine Joodse gemeenschap.
Stad in Kordestan
Hoofdstad van een Iraanse provincie
|
2469725
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Pachycypha%20aurea
|
Pachycypha aurea
|
Pachycypha aurea is een libellensoort uit de familie van de Chlorocyphidae (Juweeljuffers), onderorde juffers (Zygoptera).
De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1950 door Lieftinck.
Juweeljuffers
|
2109514
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Femme%20Fatale%20%28album%29
|
Femme Fatale (album)
|
Femme Fatale is het zevende studioalbum van de Amerikaanse popzangeres Britney Spears, dat op 25 maart 2011 uitkwam. Het album werd tussen 2009 en 2011 opgenomen met medewerking van de producers Max Martin en Dr. Luke. De leadsingle Hold It Against Me kwam uit op 11 januari 2011 en behaalde in zeven landen de hoogste plaats in de hitlijst. De tweede single, Till the World Ends, verscheen op 4 maart 2011 maar was al op 3 maart uitgelekt. Het album werd goed ontvangen en kreeg veel positieve recensies.
Achtergrond en ontwikkeling
In juni 2010 vertelde producer Danja in een interview dat hij samen met Spears aan het werk was voor haar volgende album, Femme Fatale. In augustus 2011 zei Darkchild tijdens een Ustream-sessie dat Spears' fans binnen een aantal weken goed nieuws zouden krijgen. Spears' manager, Adam Leber, ontkende dit. Later vertelde Leber aan het Amerikaanse tijdschrift Entertainment Weekly dat het een progressieve sound zou worden en totaal iets anders dan Spears' eerdere werk. In november 2010 maakte Dr. Luke bekend dat hij de uitvoerend producent was, in samenwerking met Max Martin. Op 12 november zei Spears op Twitter dat ze met Luke en Martin 'een monsterlied' opgenomen had.
In januari 2011 deed Danja een interview met MTV, waarin ze vertelde dat Britney nog midden in de opnamen zat en dat hij niet met haar gewerkt had. Op 2 februari zei Dr. Luke in een interview met het Amerikaanse muziektijdschrift Rolling Stone dat de tracklist nog niet was samengesteld. Vervolgens maakte Spears op Twitter haar albumtitel bekend. De standaardversie van het album lekte twee weken voor de officiële verschijningsdatum van 11 maart 2011 uit. De gelekte versie kreeg van Rolling Stone een beoordeling van 4 uit 5 sterren. Nieuwswebsite "Digital Spy" gaf de gelekte versie 5 van de 5 sterren. Een aantal dagen later lekten ook de vier bonustracks uit.
Singles
"Hold It Against Me" (11 januari 2011). Nadat de demoversie uitgelekt was, werd de single voor het eerst op 10 januari op de radio gedraaid. Het lied kwam binnen op nummer 1 in de hitlijsten van Canada, België, Denemarken, Nieuw-Zeeland en de Verenigde Staten.
"Till the World Ends" (4 maart 2011). Op 3 maart 2011 lekte de single uit, wat reden was om deze zo snel mogelijk uit te brengen, en op 4 maart deed Spears voor het eerst in 5 jaar een live radio-interview bij Ryan Seacrest. De single kwam op 6 april uit.
"Till the World Ends (Femme Fatale Remix)". Op 25 april kwam deze remix uit in samenwerking met Ke$ha en Nicki Minaj.
"I Wanna Go" (7 juni 2011). Op 16 mei 2011 werd aangekondigd dat "I Wanna Go" als derde single zou worden uitgebracht.
"Criminal" zal de 4de single van Femme Fatale worden. De video kwam uit op 20 oktober.
Promotie
Spears heeft niet aan promotie gedaan toen de eerste twee singles verschenen. Op 25 maart trad ze op als speciale gast in Las Vegas. Op 27 maart 2011 werd de Good Morning America-special in San Francisco opgenomen, die op 29 maart uitgezonden werd. Het was "Britney Day" op alle Amerikaanse zenders van MTV en Spears sloot de dag af met een liveoptreden en interview bij Jimmy Kimmel. Ook zou ze een interview en optreden doen bij Ellen Degeneres, maar door een fout in de planning werden die verschoven. In de zomer en herfst van 2011 zou ze door Amerika en Europa toeren met haar Femme Fatale Tour.
Voor 19 oktober 2011 was een optreden aangekondigd in Ahoy in Rotterdam. Dit zou Spears' eerste optreden in Nederland sinds 2004 worden.
Tracklist
Bij de luxe-editie zit een bonus-dvd met onder andere de videoclip en beelden achter de schermen van Hold It Against Me en de opnamen van het album.
Bij de Premium Fan-editie zit een lp van Hold It Against Me en een boek met de gehele fotoreportage voor Femme Fatale. Het album heeft een alternatieve cover.
Verschijningsdata
Hitnoteringen
Nederlandse Album Top 100
Vlaamse Ultratop 100 Albums
Muziekalbum uit 2011
Muziekalbum van Britney Spears
|
2195488
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Thomas%20Feyrsinger
|
Thomas Feyrsinger
|
Thomas Feyrsinger (Kitzbühel, 7 augustus 1976) is een professioneel golfer uit Oostenrijk.
Thomas Feyrsinger had als amateur handicap +2 en werd in 1998 professional. In 2008 kwam hij voor de eerste keer in de top-50 van de Europese Challenge Tour, en in 2010 weer. Hij is al zeven keer naar de Tourschool geweest, met matig succes.
Op de Alps Tour won hij in 2005 het Neuchâtel Open, en op de Challenge Tour is zijn beste resultaat een 9de plaats bij het Kenya Open in 2011.
Feyrsinger is in 2007 getrouwd met Claudia. Ze wonen in Kirchberg.
Gewonnen
Nationaal
2000: PGA kampioenschap
2005: PGA kampioenschap
Alps Tour
2005: Open de Neuchâtel, Gösser Open, Open le Pavoniere
Externe links
Officiële website
Website Europese Tour: profiel
Oostenrijks golfer
|
2223022
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/%C5%A0u%C5%88ava
|
Šuňava
|
Šuňava (Hongaars: Szépfalu, Duits: Schönau) is een Slowaakse gemeente in de regio Prešov, en maakt deel uit van het district Poprad.
Šuňava telt inwoners.
Gemeente in Poprad
|
3880664
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Paarskeelboself
|
Paarskeelboself
|
De paarskeelboself (Philodice mitchellii, synoniem Calliphlox mitchellii) ) is een vogel uit de familie Trochilidae (kolibries). De vogel is genoemd naar de Engelse zoöloog David William Mitchell.
Verspreiding en leefgebied
Deze soort komt voor van oostelijk Panama tot westelijk Ecuador.
Externe link
Avibase
Kolibries
Dier uit het Neotropisch gebied
IUCN-status niet bedreigd
|
2437557
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Bembrops%20caudimacula
|
Bembrops caudimacula
|
Bembrops caudimacula is een straalvinnige vissensoort uit de familie van baarszalmen (Percophidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1876 door Franz Steindachner. De vindplaats van zijn specimen was Nagasaki.
Het epitheton caudimacula komt van het Latijn cauda (staart) en macula (vlek) en verwijst naar de kenmerkende donkere vlek op de staartvin van de vis. De soort wordt 20,5 centimeter lang en komt in het westelijke deel van de Stille Oceaan voor, van Japan en Korea tot het noordoosten van Australië; in de Indische Oceaan en in de Golf van Guinee in het oosten van de Atlantische Oceaan.
Percophidae
|
3148379
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Calliostoma%20paradigmatum
|
Calliostoma paradigmatum
|
Calliostoma paradigmatum is een slakkensoort uit de familie van de Calliostomatidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1995 door Marshall.
Calliostomatidae
|
2766493
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Energiesignaal
|
Energiesignaal
|
In de signaalverwerking is een energiesignaal een reëel- of complexwaardig signaal met eindige energie-inhoud.
Definitie
Een complexwaardig continu signaal wordt energiesignaal genoemd als:
Een complexwaardig discreet signaal wordt energiesignaal genoemd als:
In deze uitdrukkingen stelt de complex geconjugeerde van voor.
De grootheid wordt de signaalenergie genoemd, maar is geen energie in strikte zin. Wel is de werkelijk energie-inhoud van het signaal recht evenredig met de signaalenergie, met als evenredigheidsfactor de belasting van het signaal.
Typische energiesignalen
Typische energiesignalen zijn signalen met eindig signaalniveau die op enig moment ingeschakeld en op een ander moment weer uitgeschakeld worden, die dus slecht een eindige tijd bestaan.
Fysische achtergrond
De term signaalenergie sluit aan bij de begrippen in de natuurkunde en de elektrotechniek. Beschouwt men bijvoorbeeld als signaal een elektrische stroom die door een weerstand stroomt, dan is het op het tijdstip ontwikkelde elektrische vermogen gelijk aan:
en de totale geleverde energie:
Literatuur
(1995) - Signalübertragung, Springer Verlag, 6e druk,
Signaalanalyse
|
2949107
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Brachyscleroma%20albipetiolata
|
Brachyscleroma albipetiolata
|
Brachyscleroma albipetiolata is een insect dat behoort tot de orde vliesvleugeligen (Hymenoptera) en de familie van de gewone sluipwespen (Ichneumonidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door He & Chen in 1996.
albipetiolata
|
335701
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Szczytno%20%28district%29
|
Szczytno (district)
|
Szczytno (powiat szczycieński) is een Pools district (powiat) in de woiwodschap Ermland-Mazurië. Het district heeft een oppervlakte van 1776,17 km² en telt 70.891 inwoners (2014).
Steden
Pasym (Passenheim)
Szczytno (Ortelsburg)
District in Ermland-Mazurië
|
5725164
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Kanton%20Tavaux
|
Kanton Tavaux
|
Tavaux is een kanton van het Franse departement Jura. Het kanton maakt deel uit van het arrondissement Dole.
In 2020 telde het 18.132 inwoners.
Het kanton werd gevormd ingevolge het decreet van 17 februari 2014 met uitwerking op 22 maart 2015 met Tavaux als hoofdplaats.
Het decreet van 5 maart 2020 heeft de naam van het kanton aangepast aan de gewijzigde naam van zijn hoofdplaats.
Gemeenten
Het kanton omvat volgende 29 gemeenten:
Abergement-la-Ronce
Annoire
Asnans-Beauvoisin
Aumur
Balaiseaux
Bretenières
Chaînée-des-Coupis
Champdivers
Chaussin
Chemin
Chêne-Bernard
Le Deschaux
Les Essards-Taignevaux
Gatey
Les Hays
Longwy-sur-le-Doubs
Molay
Neublans-Abergement
Peseux
Petit-Noir
Pleure
Rahon
Saint-Aubin
Saint-Baraing
Saint-Loup
Séligney
Tassenières
Tavaux
Villers-Robert
Tavaux
|
3717088
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Phytomyza%20hedingi
|
Phytomyza hedingi
|
Phytomyza hedingi is een vliegensoort uit de familie van de mineervliegen (Agromyzidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1953 door Ryden.
Mineervliegen
|
5610366
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Tielt-Sport
|
Tielt-Sport
|
Tielt-Sport was een Belgische voetbalclub uit Tielt-Winge. De club sloot in 1950 aan bij de KBVB met stamnummer 5337.
In 2010 fuseerde de club met FC Meensel-Kiezegem en vormde zo Tielt-Winge 3000.
Het stamnummer van Tielt-Sport bleef behouden.
Geschiedenis
Voor de oprichting van Tielt-Sport in 1950 bestonden al eerder twee clubs met die naam in het dorp die ook bij de KBVB actief waren. Tussen 1933 en 1940 was al een Tielt-Sport aangesloten met stamnummer 2076 en tussen 1943 en 1949 had een tweede Tielt-Sport stamnummer 3950.
Na het verdwijnen van het tweede Tielt-Sport in 1949, werd in februari 1950 een derde club met als naam Tielt-Sport opgericht en bij de KBVB aangesloten in juni van datzelfde jaar.
In het seizoen 1959-1960 behaalde de club een eerste belangrijk succes met de kampioenstitel in Derde Provinciale. Men speelde twee seizoenen in Tweede Provinciale, maar moest in 1962 terug naar Derde Provinciale.
In 1969-1970 mocht opnieuw de kampioensvlag gehesen worden en ditmaal duurde het verblijf op het tweede provinciale niveau drie seizoenen tot in 1973 degradatie naar Derde Provinciale volgde.
In 1976 belandde Tielt-Sport voor het eerst in Vierde Provinciale. In 1979 mocht men opnieuw naar Derde Provinciale en het daaropvolgende seizoen werd een derde titel in Derde Provinciale behaald, waardoor de club de jaren tachtig begon op het tweede provinciale niveau.
Na twee opeenvolgende degradaties werd opnieuw de laagste provinciale reeks het speelterrein vanaf 1984. In het tiende seizoen op dit niveau werd men kampioen en keerde zo terug naar Derde Provinciale in 1994.
Tot de fusie in 2010 zou Tielt-Sport, met uitzondering van de periode tussen 1998 en 2002 toen men in Tweede Provinciale speelde, op het derde provinciale niveau aantreden.
Tielt-Sport
Sport in Tielt-Winge
Tielt-Winge
|
532846
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Oeral-Kozakken
|
Oeral-Kozakken
|
De Oeral-Kozakken (Russisch: Уральские казаки) vormden een Kozakkenlegioen langs de rivier de Oeral aan de grens met het gebied van de Kazachen. Ze woonden in stanitsas en heetten eerst Jaik-Kozakken, naar de oude naam van de rivier. Toen ze echter bij de Poegatsjovopstand Don-Kozak Jemeljan Poegatsjov steunden, liet tsarina Catharina de Grote vanwege hun hulp de naam van de rivier veranderen naar Oeral. Ze namen daarop de naam Oeral-vojsko aan.
Stichting
De Jaik-Kozakken stamden af van de Don-Kozakken. Hun belangrijkste centrum was Jaitski Gorodok of Jaitsk aan de rivier de Jaik, die van het Oeralgebergte door de Kaspische Steppe naar zee stroomde. De rivier werd door Don-Kozakken gebruikt als winterkwartier als ze de Kaspische zeekust van het Perzische rijk plunderden. In de vroege 17e eeuw verbleef men permanent aan de rivier en werden de Jaik-Kozakken autonoom. Het lag verder van Moskou vandaan en gaf de kans de heroïsche broederschap van de oorspronkelijke Dongemeenschap opnieuw uit te vinden, zonder de corruptie door rijkdom en sociale verdeling die bij de Don-Kozakken was opgetreden. Gevestigd vóór de Nikonische Hervormingen bleven de Jaik-Kozakken het Oude Geloof trouw.
Onder Michaël en Peter de Grote
Ook de Jaik-Kozakken hadden een sponsor nodig, die hen kon leveren wat ze zelf niet konden produceren. Het tsaardom Rusland lag voor de hand. Ze waren dan wel verplicht tsaar Michaël Romanov (1596-1645) als beschermheer te erkennen. Hij kon hun diensten aan de grens goed gebruiken, maar had vooral oog voor hun gebied op de lange termijn.
Peter de Grote, die door veel van zijn tijdgenoten als de anti-christ werd gezien, maakte goed duidelijk wat de greep van de tsaar inhield. Het beschermheerschap van een Moskouse tsaar werd tot de dominantie van een Europese keizer. De Jaik-Kozakken waren voor Peter de Grote te onafhankelijk en onbetrouwbaar. Hij gaf weinig om hun tradities en gevoeligheden. Hij gaf hun de taak forten te bouwen en te bemannen van een nieuwe verdedigingslinie van de Oeral tot de Kaspische Zee en gaf hun opdracht oorlog te voeren ver van huis. Protesten werden bruut afgewezen. De regering wilde de kozakken onderwerpen. Aangezien de kozakken niet helemaal werden vertrouwd kwamen er ook niet-kozakken naar de forten. In 1734 begon de bouw van Orenburg, een groot, nieuw administratief en militair centrum ten oosten van de kozakken. Jaik en de kozakken werden op het tweede plan gezet en ingelijfd in de staat.
In het begin van de 18e eeuw polariseerden de Jaik-Kozakken in posloesjnoj (gehoorzamen, de elite) en neposloesjnoj (de ongehoorzamen, de gewone manschappen). Een 'sub-elite' bracht de leiders voort die onophoudelijk met de autoriteiten overhoop lagen. Het Oude Geloof speelde bij alle groepen een grote rol bij de organisatie en het maken van nieuwe allianties.
In 1718 stuurde Peter de Grote een expeditie om onder de Jaik-Kozakken iedereen te arresteren die na 1695 was aangekomen. Er werden er 600 opgepakt. Een nieuwe ronde volgde in 1720. De kozakken kozen een nieuwe ataman (hetman) en stuurden een afvaardiging naar de tsaar om hun bezwaren kenbaar te maken. Peter de Grote reageerde woedend en nam hen hun status van autonomie af en plaatste hen onder het Oorlogscollege in plaats van College van Buitenlandse Zaken. De ataman diende zich voortaan te verantwoorden bij de gouverneur van Orenburg en niet aan de eigen kroeg (vergadering) en hij verloor de boentsjoek, de strijdknots die het symbool was van de onafhankelijkheid van de kozakken. Daarna werden drie kozakken publiekelijk geëxecuteerd. Deze verhoudingen bleven de vijftig jaar daarna: petities werden beantwoord met arrestaties, geselingen en verbanningen. Haat voor de regering en de eigen elite stapelde zich op.
Opstand
Toen in 1771 de kozakken weigerden vluchtende Kalmukken te achtervolgen kwam er een strafexpeditie onder generaal Traubenberg. Door het zien van een processie kozakken, die een nieuwe ataman wilden kiezen, raakte Traubenberg zodanig in paniek, dat hij zijn artillerie inzette en 100 kozakken ombracht. De kozakken raakten daarop slaags met dit leger en behaalden de overwinning. Maar ze waren geïsoleerd, verdeeld, zonder leider en zonder plan en de meerderheid geloofde er nog steeds in er met de overheid uit te kunnen komen. Toen de strafexpeditie kwam werd er in juni 1772 twee dagen gevochten, waarna de rebellie de kop in werd gedrukt en er zware straffen volgden. Toen kwam in november 1772 Jemeljan Poegatsjov op het toneel en begon de Poegatsjovopstand.
Literatuur
O'Rourke, S. (2007), The Cossacks, Manchester University Press, 2013, p. 114-117
Externe links
Oeral Kozakkenkoor: de Oeral Kozakken
Oeral Kozakkenkoor: het leger
Kozakkenlegioen
|
3292954
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Megasis%20rippertella
|
Megasis rippertella
|
Megasis rippertella is een vlinder uit de familie snuitmotten (Pyralidae). De wetenschappelijke naam is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1839 door Zeller.
De soort komt voor in Europa.
rippertella
Dier uit het Palearctisch gebied
|
263984
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Pesaro%20e%20Urbino
|
Pesaro e Urbino
|
De provincie Pesaro-Urbino ligt in de Italiaanse regio Marche. In het noorden grenst ze aan de provincie Rimini (regio Emilia-Romagna) en de republiek San Marino. In het westen liggen de provincies Arezzo (Toscane) en Perugia (Umbrië) en ten slotte in het zuiden de provincie Ancona.
Territorium
De provincie beslaat ongeveer het grondgebied van het oude hertogdom Urbino.
In het westen liggen de Apennijnen, de hoogste top is hier de Monte Carpegna (1415 meter). De bergketen vormt een natuurlijke grens met de buurregio's Umbrië en Toscane. Het binnenland is heuvelachtig, in het noordwesten ligt de historische streek Montefeltro. Het noordelijke deel van de kust bij Gabicce Mare is bergachtig en heeft de status van beschermd natuurgebied. Bij Pesaro en verder naar het zuiden zijn overwegend zandstranden te vinden. De provincie telt twee grote plaatsen: Pesaro en Fano, Urbino, de tweede hoofdstad is de belangrijkste kunststad.
Belangrijke plaatsen
Pesaro (90.311 inw.)
Urbino (15.128 inw.)
Fano (62.000 inw.)
Fossombrone (9586 inw.)
Bezienswaardigheden
De havenstad Pesaro is opgericht door de Romeinen in het jaar 184 voor Christus onder de naam Pisaurum. Het Piazza del Popolo is het hart van de stad. Hier staat het statige Palazzo Ducale. Pesaro is de geboortestad van de componist Gioacchino Rossini naar wie het conservatorium en theater vernoemd zijn. Ten westen van de stad ligt het natuurpark van de berg San Bartolo waarvan de wanden steil vanuit zee omhoog rijzen. Gradara behoort tot de best geconserveerde middeleeuwse plaatsen van Italië, het dorp is geheel door een hoge stadsmuur omgeven en wordt van bovenaf bewaakt door het kasteel Rocca.
De tweede provinciehoofdstad Urbino is samen met Ascoli Piceno de belangrijkste kunststad van de regio Marche. De ommuurde stad ligt op een heuvel op 485 meter hoogte. Belangrijkste monument is het 15e-eeuwse Palazzo Ducale met zijn markante torens aan de voorzijde. In het gebouw huist ook het museum Galleria nazionale delle Marche waar belangrijke werken te zien zijn als La Muta (Rafael), Veduta della Città Ideale (Piero della Francesca) en het Opstanding (Titiaan). Fano is de tweede stad qua grootte van de provincie. Ook deze stad heeft een Romeinse oorsprong en heette in die tijd Fanum Fortunea. De boog Arco di Augusto (9 na Chr.) dateert nog uit die periode.
Andere bezienswaardige plaatsen:
Cagli, het oude Romeinse Cale, gelegen aan de Via Flaminia die Rome met Rimini verbond. In de plaats staat de enorme toren Torrione di Cagli. De streek Montefeltro op de grens met de regio Emilia-Romagna telt vele ongeschonden middeleeuwse dorpen. Novafeltria (6577 inw.) is de grootste plaats van de streek, tot 1941 had het de naam Mercatino Marecchia. Het kasteel van San Leo heeft een spectaculaire ligging op de top van een rots, in de plaats staan vele vroeg-middeleeuwse monumenten waaronder de 12e-eeuwse kathedraal en het religieuze complex La Pieve waarvan delen uit de achtste eeuw dateren.
Partnerschap
Rastatt (Duitsland), sinds 1996
Foto's
Externe links
Provincie Pesaro-Urbino
|
212402
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Naharia
|
Naharia
|
Naharia (Hebreeuws: ; van nahar-river) is de noordelijkste kuststad van Israël, gelegen aan de Middellandse Zee ten noorden van Akko en Haifa en ten zuiden van de grens met Libanon. De stad had in september 2003 naar schatting 48.200 inwoners.
Naharia is opgericht in 1934, door joodse vluchtelingen uit Duitsland. De Duitsers hebben een langdurige invloed gehad op het Europese, rustieke karakter van deze toeristische badplaats. In het centrum van de stad ligt de Ga'aton Boulevard, met er middenin het Ga'atonriviertje en aan de zijden daarvan kleine hotels, cafés en restaurants.
De stilte werd in het verleden enkele malen verstoord door aanvallen van terroristen, die binnen wisten te dringen vanuit Libanon, en er bloedbaden aanrichtten. Ook vielen er vele Katjoesja-raketten. De stad gold ook als uitgaanscentrum voor in Libanon gestationeerde UNIFIL-soldaten.
Geboren
Gilad Shalit (1986), soldaat
Viktor Tsihankov (1997), voetballer
Stad in Israël
District Noord (Israël)
|
3440963
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Stenoma%20iatma
|
Stenoma iatma
|
Stenoma iatma is een vlinder uit de familie van de sikkelmotten (Oecophoridae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1915 door Meyrick.
iatma
|
3643698
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Dasiops%20velvetus
|
Dasiops velvetus
|
Dasiops velvetus is een vliegensoort uit de familie van de Lonchaeidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1964 door McAlpine.
Lonchaeidae
|
2471608
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Zygonyx%20pretentiosa
|
Zygonyx pretentiosa
|
Zygonyx pretentiosa is een libellensoort uit de familie van de korenbouten (Libellulidae), onderorde echte libellen (Anisoptera).
De wetenschappelijke naam Zygonyx pretentiosa is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1957 door Fraser.
Korenbouten
|
5057789
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Dunc%20Munro
|
Dunc Munro
|
Duncan Brown (Dunc) Munro (Elgin, 19 januari 1901 - Montreal, 3 januari 1958) was een Canadese ijshockeyspeler. Munro won met zijn ploeg de Toronto Granites zowel in 1922 als in 1923 de Allan Cup en vanwege de winst in 1923 mochten de Toronto Granites Canada vertegenwoordigen op de Olympische Winterspelen 1924. Munro was aanvoerder van de ploeg die de olympische gouden medaille veroverde. Munro was tevens scheidsrechter tijdens de voorronde wedstrijd België tegen de Verenigde Staten op de spelen. Munro tekende een professioneel contract bij de Montreal Maroons en werd hiermee de best betaalde speler en veroverde in 1926 de Stanley Cup
Externe links
Canadees ijshockeyer
Canadees olympisch kampioen
|
2440089
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Dermogenys%20brachynotopterus
|
Dermogenys brachynotopterus
|
Dermogenys brachynotopterus is een straalvinnige vissensoort uit de familie van halfsnavelbekken (Hemiramphidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1854 door Bleeker.
De soort staat op de Rode Lijst van de IUCN als Onzeker, beoordelingsjaar 2009.
Halfsnavelbekken
IUCN-status onzeker
|
4069829
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst%20van%20voetbalinterlands%20Brunei%20-%20Myanmar
|
Lijst van voetbalinterlands Brunei - Myanmar
|
Deze lijst van voetbalinterlands is een overzicht van alle officiële voetbalwedstrijden tussen de nationale teams van Brunei en Myanmar. De landen hebben tot nu toe acht keer tegen elkaar gespeeld. De eerste ontmoeting was een wedstrijd tijdens de Zuidoost-Aziatische Spelen 1983 op 29 mei 1983 in Singapore. Het laatste duel, een kwalificatiewedstrijd voor de Zuidoost-Azië Cup 2014 op 16 oktober 2014 in Vientiane (Laos)
Wedstrijden
Samenvatting
Wedstrijden bepaald door strafschoppen worden, in lijn met de FIFA, als een gelijkspel gerekend.
Myanmar
Brunei
|
2615702
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Loxosomella%20fungiformis
|
Loxosomella fungiformis
|
Loxosomella fungiformis is een soort in de taxonomische indeling van de kelkwormen (Entoprocta).
De worm behoort tot het geslacht Loxosomella en behoort tot de familie Loxosomatidae. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1953 door Bobin & Prenant.
Kelkwormen
|
3889607
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Nyg%C3%A5rds%20hagar
|
Nygårds hagar
|
Nygårds hagar is een plaats (tätort) in de gemeente Nykvarn in het landschap Södermanland en de provincie Stockholms län in Zweden. De plaats heeft 328 inwoners (2010) en een oppervlakte van 39 hectare.
Plaats in Stockholms län
|
1446649
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Izvir
|
Izvir
|
Izvir is een plaats in Slovenië en maakt deel uit van de gemeente Brežice in de NUTS-3-regio Spodnjeposavska.
Plaats in Brežice
|
337341
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Remco%20olde%20Heuvel
|
Remco olde Heuvel
|
Remco olde Heuvel (Losser, 24 november 1983) is een Nederlandse oud-schaatser. Zijn specialiteit lag op de sprint- en middenafstanden. Nadat hij enkele jaren voor de VPZ-schaatsploeg gereden had maakte hij in 2010 overstap naar TVM waar zijn jongere broer Wouter al enkele jaar voor reed. In 2012 verliet hij TVM weer. Op 20 november 2012 maakte hij bekend te stoppen met schaatsen omdat hij de motivatie niet meer kon opbrengen om door te gaan.
Biografie
Op 12 november 2005 reed Olde Heuvel samen met Jochem Uytdehaage en Rintje Ritsma in de ploegachtervolging in Calgary naar 3.41,63. Eind oktober 2006 zette Olde Heuvel op de ijsbaan van het Beierse Inzell het officieuze wereldrecord buitenbaan op de 1500 meter op zijn naam. Zijn eindtijd was 1.47,81: daarmee was hij vijf honderdste van een seconde sneller dan het oude record dat op naam stond van Mark Tuitert. In seizoen 2007/2008 plaatste hij zich tijdens het NK Afstanden op de 1000 meter voor de eerste twee wereldbekerwedstrijden. In 2009 deed Olde Heuvel dat door op de 1500 meter als vierde te eindigen. Ook werd hij geselecteerd voor het onderdeel ploegenachtervolging waar hij samen met Jan Blokhuijsen en Koen Verweij in Thialf naar de winnende tijd, samen met het USA-team 3.43,94, reed.
Records
Persoonlijk records
* samen met Jochem Uytdehaage en Rintje Ritsma
Wereldrecords
Resultaten
Medaillespiegel
Nederlands langebaanschaatser
|
5647215
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Sebastiaan%20van%20Schonenburg
|
Sebastiaan van Schonenburg
|
Sebastiaan van Schonenburg (ook wel: Schoonenburg, Schonenburch of Schoenenburger) (overleden Kollum, 1558) was een Fries bestuurder.
Biografie
Van Schonenburg schijnt van Duitse afkomst geweest te zijn al is hier geen bewijs voor gevonden. In 1527 kwam hij voor als drossaard te Franeker. Vervolgens werd hij in 1535 of 1536 benoemd to grietman van Kollumerland. Ten noorden van Kollum bezat hij de Schonenburg State en in Kollum zelf stond het Huis Schonenburg waar later het grietenijbestuur zetelde. In 1550 was Van Schonenburg wegens ziekte afwezig bij de landdag in 1550 waarbij de huldiging van Filips II behandeld werd. Daarom werd substituut-grietman Tjepke Hessels als volmacht gestuurd. In 1551 had Van Schonenburg een conflict met de abt van het klooster Jeruzalem over de jurisdictie over Burum. In 1552 wordt Van Schonenburg vermeld als eigenaar van een wapenrusting in Kollum. In 1556 werd hij opgevolgd als grietman door zijn schoonzoon, Joost van Hardenbroek. Van Schonenburg zelf bleef functioneren als substituut-grietman.
Huwelijk en kinderen
Van Schonenburg trouwde met Ath van Herema, dochter van Sybrant van Herema en Auck van Camstra. Het echtpaar kreeg onder meer de volgende kinderen:
Maarten van Schonenburg, trouwde met Eelck van Heemstra. Maarten was grietman van Dantumadeel.
Anna van Schonenburg, trouwde met Pieter van Eemskerk, griffier van het Hof van Friesland.
Cecilia (Siettie of Lucia) van Schonenburg, trouwde met Joost van Hardenbroek, grietman van Kollumerland na Van Schonenburg.
Zie ook
Lijst van grietmannen van Kollumerland en Nieuwkruisland
Grietman van Kollumerland en Nieuwkruisland
Persoon in de Nederlanden in de 16e eeuw
|
578846
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/W.G.%20van%20de%20Hulst%20jr.
|
W.G. van de Hulst jr.
|
Willem G. van de Hulst (Utrecht, 4 juni 1917 – Nieuwersluis, 27 juli 2006) was een Nederlandse kunstschilder, schrijver en beeldhouwer. Tevens was hij, in zijn vroege jaren, illustrator van honderden jeugdboeken. Hij was de oudste zoon uit het tweede huwelijk van de bekende kinderboekenschrijver W.G. van de Hulst sr. met Jeanette Maan.
Leven
Het eerste boek dat Willem G. van de Hulst op 14-jarige leeftijd voor zijn vader illustreerde was INDE SOETE SUIKERBOL (1931), een van de eerste stripverhalen in Nederland dat verscheen in het toenmalige dagblad De Standaard. Er zouden daarna nog duizenden illustraties voor uiteenlopende auteurs en projecten volgen. Deze illustraties zijn zeer herkenbaar door Van de Hulsts 'handschrift' en zijn zeer gezochte verzamelobjecten.
Vader en zoon Van de Hulst bleven tot de dood van senior in 1963 nauw samenwerken aan de meer dan 100 kinderboeken, leesmethodes, geschiedenisboeken, pedagogische geschriften, lezingen die W.G. van de Hulst sr. schreef.
Willem G. van de Hulst volgde de beroepsopleiding aan de Rijksakademie van beeldende kunsten in Amsterdam, toen hij in 1946 het kinderboek Tippeltje en de roman Feestgebouw in de regen uitbracht (De Arbeiderspers). Daarna verscheen nog ongeveer een dertigtal verhalen. Ook schreef hij voor het basisonderwijs een aanvankelijke biologiemethode, een geschiedenismethode en de succesvolle leesmethode Ik zie, ik zie.. en Kijk het heeft gesneeuwd! met de bekende klassikale wandplaten; een zeer vernieuwend concept in 1959.
Zijn magnum opus is het zogenoemde Metro-project dat hij begin jaren tachtig tot stand bracht, en waaraan hij drie jaar werkte. Het achtluik (olieverf op paneel) waarop zeer grote opzichzelfstaande metropassagiers zijn aangebracht. Ook is er de nodige contrastering tussen licht en donker. Het schilderstuk kent geen uitgangen, geen rails en uit een van de hoeken schijnt een fel licht dat kennelijk de passagiers afschrikt. Het kunstwerk draagt als thema "de zin en uitzichtsloosheid van het bestaan".
Elke eerste zondag van de maand had Van de Hulst een open dag in zijn atelier in zijn woonplaats Nieuwersluis waar zijn beeldhouwwerken en schilderijen nog steeds kunnen worden bezichtigd.
Museum van Lien toonde in 2005 een overzicht van zijn werk.
In 2007 was er een uitgebreide herdenkingstentoonstelling in het Stedelijk Museum Vianen.
W.G. van de Hulst jr. overleed op 89-jarige leeftijd.
Boeken
Tippeltje (1946)
De Pruikenmaker en de Prins (1947)
Wilhelmus (1948)
Japie (1950)
Het geheim (1950)
Ko-tje en het kerstfeest (1950)
Wat de uil zag (1952)
Tussen het gele riet (1954)
Ere zij God (1956)
Lotte-Rot (1959)
Ik ben een oude juffrouw (1960)
Het verdwaalde schaap (1961)
Kerstfeest voor een gulden (1962)
Feestgebouw in de regen (1963)
Ik zie, ik zie wat jij niet ziet (1963)
Het geheim in de mist (1964)
Kijk, het heeft gesneeuwd deel 1 (1964)
Hans de Ponnie (1965)
Tom (1966)
Kijk, het heeft gesneeuwd deel 2 (1966)
Het boek van het prinsenkind (1967)
Het opstapje (1967)
Kip-Kakel (1967)
Duizend jaar 1 (1968)
Duizend jaar 2 (1968)
Ezeltje (1968)
De tovenaar (1969)
Voorjaar aan het water (1972)
Ik en Beppie (1970)
Waarom de tram stil stond (1971)
Winter in het weiland (1972)
Herfst in het bos (1972)
Zomer aan zee (1972)
Wachten op de kraakwagen
Vera (Later: Akkie en haar kerstlantaarn) (1973)
Duffie (1974)
De verloren foto (1977)
Een kwestie van tijd (1982)
Kijken naar de maan (1990)
Zwarte kraaien (1991)
Zijn de kraaien nog zwart
Het spook van de Ravenhorst (1994)
Tom en van een jongen die jaloers was (1994)
Akkie en haar lantaarn (Eerder: Vera) (1994)
Het spook van de Ravenhorst (1994)
Het kerstfeestgevoel (1994)
Het ezeltje (1995)
Een lichtje in het donkere bos (1997)
Feest in Houten (1999)
Koosje en het kerstfeest (2000)
De natte hond (2001)
Rumoer op de (2002)
De wolvenjacht (2002)
Een gevaarlijk dier (2002)
De grote teen van vader (2004)
Maat, getal, gewicht. Verhalen en herinneringen (2004)
Nederlands beeldhouwer
Nederlands illustrator
Nederlands kunstschilder
Nederlands schrijver
Nederlands kinderboekenschrijver
Nederlands stripauteur
|
1092798
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/West%20Autobahn
|
West Autobahn
|
(alleen auto's)
(gesloten)
(gesloten)
(gesloten)
(alleen auto's)
(450 m)
München
|}
|}
De West Autobahn is een autosnelweg gelegen in Oostenrijk tussen Wenen, Linz en Salzburg. De weg is de oudste snelweg in Oostenrijk en heeft het wegnummer A1. Bij de plaats Walserberg sluit de weg aan op de Duitse snelweg A8.
Aanleg
Reeds in de Tweede Wereldoorlog werd er bij de stad Salzburg een deel van het traject aangelegd. Men ving aan met de bouw op 7 april 1938, kort na de Anschluss van Oostenrijk bij Duitsland, in het bijzijn van Adolf Hitler. Tot het einde van de oorlog was 16,8 kilometer van de weg klaar. Na de oorlog heeft het een aantal jaren geduurd voordat men verderging met de aanleg van de snelweg, maar uiteindelijk werd de bouw in 1955 voortgezet. De laatste stukken van de weg werden aangelegd tussen Pressbaum en Wenen. In de 21e eeuw hebben er diverse verbredingen van de snelweg plaatsgevonden, zoals tussen het knooppunt Voralpenkreuz en het knooppunt Haid.
Knooppunten (vanuit Wenen gezien)
Met de A21 bij Steinhäusl
Met de autowegen S33 & S34 bij Sankt Pölten
Met de A7 bij de stad Linz
Met de A25 bij Haid
Met de A8 & de A9: knooppunt Voralpenkreuz
Met de A10 bij de stad Salzburg
Autosnelweg in Oostenrijk
|
3315839
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Trichardis%20apicalis
|
Trichardis apicalis
|
Trichardis apicalis is een vliegensoort uit de familie van de roofvliegen (Asilidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1974 door Oldroyd.
Roofvliegen
|
4260954
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Antsakoamanondro
|
Antsakoamanondro
|
Antsakoamanondro is een plaats in Madagaskar gelegen in de regio Diana. In 2001 telde de plaats bij de volkstelling 5622 inwoners.
In de plaats is basisonderwijs en voortgezetonderwijs voor jonge kinderen beschikbaar. 98 % van de bevolking is landbouwer. Er wordt met name rijst verbouwd, maar koffie, gerber en sinaasappelen komt ook voor. 0,02 % van de bevolking is werkzaam in de dienstensector en 1,98 % van de bevolking voorziet zich via visserij in levensonderhoud.
Gemeente in Diana
|
3513006
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Gnamptogenys%20dichotoma
|
Gnamptogenys dichotoma
|
Gnamptogenys dichotoma is een mierensoort uit de onderfamilie van de Ectatomminae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 2008 door Mackay & Mackay.
Gnamptogenys
|
3278616
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Procampylaspis%20bacescoi
|
Procampylaspis bacescoi
|
Procampylaspis bacescoi is een zeekommasoort uit de familie van de Nannastacidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1966 door Reyss & Soyer.
Zeekomma's
|
451116
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Aquarijn
|
Aquarijn
|
Aquarijn is een zwemvereniging uit Nieuwegein, in de Nederlandse provincie Utrecht.
Geschiedenis
Zwemvereniging Aquarijn is opgericht op 1 januari 1971. In dat jaar werd zwemvereniging uit Jutphaas de Jutphase zwemvereniging samengevoegd met de de Watertor uit Vreeswijk. De afbeelding van een watertor is nog te vinden in het logo van de fusievereniging. Thuisbasis is Sport- en Evenementencomplex Merwestein in Nieuwegein.
Opleidingen
Er zijn verschillende opleidingen bij Aquarijn te volgen:
Wedstrijdzwemmen
Schoonspringen
Waterpolo
Zwemvaardigheid
Synchroonzwemmen
Diplomazwemmen (diploma A, B en C)
Bekende (oud-)zwemmers
Bekende (oud-)zwemmers van Aquarijn zijn:
Chantal Boonacker, brons op de Paralympische Spelen 2004 (Athene) en 2008 (Peking)
Jesse Puts, wereldkampioen 50 m vrije slag korte baan 2016 (Canada)
Manon van Rooijen, goud op de Olympische Zomerspelen 2008 (Peking), zilver op de Olympische Zomerspelen 2000 (Sydney)
Sebastiaan Verschuren, zevende op de wereldkampioenschappen zwemmen 2009 (Rome)
Externe link
Zwemvereniging Aquarijn
Nederlandse waterpolovereniging
Nederlandse zwemvereniging
Sport in Nieuwegein
Sportvereniging in Utrecht (provincie)
|
2959175
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Diradops%20jesusandresi
|
Diradops jesusandresi
|
Diradops jesusandresi is een insect dat behoort tot de orde vliesvleugeligen (Hymenoptera) en de familie van de gewone sluipwespen (Ichneumonidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Ugalde & Gauld in 2002.
jesusandresi
|
2454978
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Scarus%20arabicus
|
Scarus arabicus
|
Scarus arabicus is een straalvinnige vissensoort uit de familie van papegaaivissen (Scaridae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1902 door Steindachner.
De soort staat op de Rode Lijst van de IUCN als niet bedreigd, beoordelingsjaar 2009.
Papegaaivissen
IUCN-status niet bedreigd
|
3658432
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Cilangcang
|
Cilangcang
|
Cilangcang is een bestuurslaag in het regentschap Majalengka van de provincie West-Java, Indonesië. Cilangcang telt 1213 inwoners (volkstelling 2010).
Plaats in West-Java
|
3929772
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Glenea%20fainanensis
|
Glenea fainanensis
|
Glenea fainanensis is een keversoort uit de familie van de boktorren (Cerambycidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1916 door Pic.
fainanensis
|
3502743
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Aprostocetus%20phillyreae
|
Aprostocetus phillyreae
|
Aprostocetus phillyreae is een vliesvleugelig insect uit de familie Eulophidae. De wetenschappelijke naam is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1965 door Domenichini.
phillyreae
|
2071918
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Diguetia%20canities%20mulaiki
|
Diguetia canities mulaiki
|
Diguetia canities mulaiki is een spinnensoort uit de familie Diguetidae. De soort komt voor in de Verenigde Staten.
Diguetidae
Endemisch dier uit de Verenigde Staten
|
4593335
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Van%20Volden
|
Van Volden
|
Volden Von of Van, familie
Van Volden (godshuis), een godshuisstichting uit Brugge
Joseph van Volden de Lombeke, politicus uit België en het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden
|
2755696
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Gamelia%20dargei
|
Gamelia dargei
|
Gamelia dargei is een vlinder uit de familie nachtpauwogen (Saturniidae), onderfamilie Hemileucinae.
De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd door Naumann, Brosch & Wenczel in 2005.
Nachtpauwogen
|
3194495
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Torleya%20lacuna
|
Torleya lacuna
|
Torleya lacuna is een haft uit de familie Ephemerellidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 2007 door Jacobus, McCafferty & Sites.
De soort komt voor in het Oriëntaals gebied.
Ephemerellidae
Dier uit het Oriëntaals gebied
|
5223536
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/ATP-toernooi%20van%20Londen%202019
|
ATP-toernooi van Londen 2019
|
Het ATP-toernooi van Londen 2019 (met de officiële naam Fever-Tree Championships 2019) werd gespeeld van 17 tot 23 juni op de grasbanen van de Queen's Club in de Britse hoofdstad Londen.
Enkelspel
Geplaatste spelers
Prijzengeld en ATP-punten
Afmeldingen
Tijdens het toernooi
Juan Martín del Potro - Knieblessure
Toernooischema
Finale
Bovenste helft
Onderste helft
Dubbelspel
Geplaatste spelers
Prijzengeld en ATP-punten
Afmeldingen
Voor het toernooi
Juan Martín del Potro / Horacio Zeballos → vervangen door Robert Lindstedt / Artem Sitak
Toernooischema
Externe links
Londen
ATP-toernooi van Londen
|
1652634
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Debra%20Marshall
|
Debra Marshall
|
Debra Gale Marshall (Tuscaloosa (Alabama), 2 maart 1960) is een Amerikaans actrice, voormalig professioneel worstelaarster en manager.
In worstelen
Afwerking en kenmerkende bewegingen
DDT
Hair-pull snapmare
Jawbreaker
Low blow
Slap
Sleeper hold
Managers
Chyna
The Kat
Worstelaars managed
Stone Cold Steve Austin
Ric Flair
Eddie Guerrero
Owen Hart
Jeff Jarrett
Dean Malenko
Steve McMichael
The Rock
Alex Wright
Chyna
D'Lo Brown
Kampioenschappen en prestaties
Pro Wrestling Illustrated
PWI Manager of the Year (1999)
PWI Woman of the Year (1999)
World Wrestling Federation
WWF Women's Championship (1 keer)
Filmografie
|-
|-
| align=center|1994 || Texas Chainsaw Massacre: The Next Generation || Agente in Bud's Pizza ||
|-
| align=center|1999 || Beyond the Mat || Debra Marshall ||
|-
| align=center|2006 || Just Another Romantic Wrestling Comedy || Jennie/Danser ||
|-
| align=center|2011 || Gathering of Heroes: Legend of the Seven Swords || Reina || Postproductie
|-
|-
| rowspan=2 align=center|1999 || Biografie || Debra || 1 aflevering: "The Life and Death of Owen Hart"
|-
| Teen Choice Awards || Debra Marshall || Presentator
|-
| rowspan=2 align=center|2002 || MADtv || Debra || Seizoen 7, aflevering 15
|-
| Weakest Link || Debra || Quizprogramma: Aflevering: "WWF Superstars Edition 2"
|-
| align=center|2007 || Inside Edition || Debra ||
|}
Externe links
Officiële website
Online World of Wrestling.com - profiel
Amerikaans professioneel worstelaar
Professioneel worstelmanager
Amerikaans acteur
|
1016066
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Lancaster%20%28Minnesota%29
|
Lancaster (Minnesota)
|
Lancaster is een plaats (city) in de Amerikaanse staat Minnesota, en valt bestuurlijk gezien onder Kittson County.
Demografie
Bij de volkstelling in 2000 werd het aantal inwoners vastgesteld op 363.
In 2006 is het aantal inwoners door het United States Census Bureau geschat op 321, een daling van 42 (-11,6%).
Geografie
Volgens het United States Census Bureau beslaat de plaats een oppervlakte van
5,8 km², geheel bestaande uit land.
Plaatsen in de nabije omgeving
De onderstaande figuur toont nabijgelegen plaatsen in een straal van 28 km rond Lancaster.
Externe link
Plaats in Minnesota
|
3423275
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Shafferiessa%20pumila
|
Shafferiessa pumila
|
Shafferiessa pumila is een vlinder uit de familie van de snuitmotten (Pyralidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1997 door Landry & Neunzig.
Snuitmotten
|
3165641
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Sabinella%20meridionalis
|
Sabinella meridionalis
|
Sabinella meridionalis is een slakkensoort uit de familie van de Eulimidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1917 door Bartsch.
Eulimidae
|
399279
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Erdenet
|
Erdenet
|
Erdenet is een industriestad in Mongolië. Met 82.000 inwoners (2006) is de plaats, na de hoofdstad Ulaanbaatar, de grootste stad van het land. Erdenet ligt ongeveer 410 kilometer ten noordwesten van de hoofdstad in de ajmag Orhon, waarvan het de hoofdstad is.
Erdenet ligt aan de voet van het Burengiin-gebergte. De stad werd pas in 1975 gesticht om de werknemers van de nieuwe kopermijn te huisvesten. Op kaarten uit de tijd van het communisme in de Sovjet-Unie werd de stad vanwege haar strategisch belang opzettelijk aangegeven op een verkeerde plaats.
Verkeer en vervoer
Erdenet is het eindpunt van een zijtak van de Trans-Mongoolse spoorlijn, die in Darchan aftakt van het hoofdtracé. Twee keer daags rijdt er een bus naar de hoofdstad en terug. De luchthaven van Erdenet (ZMED/ERT) is buiten gebruik gesteld.
Economie
In Erdenet bevindt zich de op vier na grootste kopermijn ter wereld. Deze mijn is een Mongools-Russische joint venture. De mijn zorgt voor het leeuwendeel van de Mongoolse inkomsten uit export en belastingen. Lange tijd werd uitsluitend kopererts geëxporteerd maar tegenwoordig is de installatie van de mijnbouwonderneming in staat om ook zuiver koper te produceren.
Verder bevinden zich in Erdenet een internationaal bekende tapijtfabriek, een fabriek voor levensmiddelen en verschillende houtverwerkende bedrijven, die het hout uit de taiga verwerken tot gebruikshout voor meubelstukken en gers.
Afbeeldingen
Stad in Mongolië
|
1833903
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Oostelijk%20Commando
|
Oostelijk Commando
|
Het Oostelijk Commando (Engels: Eastern Command) was een commando van de British Army.
Geschiedenis
Eastern Command werd in 1905 opgericht uit de 4e Legerkorps en was in Londen gevestigd. Een van de formaties die onder de supervisie stond van Eastern Command was de 12e (Oostelijke) Infanteriedivisie. Het hoofdkwartier was oorspronkelijk gevestigd in de Horseguards in Londen.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd Eastern Command verplaatst naar Luton Hoo in Bedfordshire. Na de oorlog verhuisde Eastern Command na de Hounslow Barracks in Hounslow en in 1954 verhuisde het naar Wilton Park in Beaconsfield.
In 1939 viel ook de 4e Infanteriedivisie onder het Eastern Command.
In 1972 werd Eastern Command toegevoegd aan de HQ UK Land Forces (tot 2008 Land Command geheten).
Bevelhebbers
De General Officers Commanding-in-Chief (bevelhebbers) van het Eastern Command waren:
1905 - 1908 luitenant-generaal Lord Methuen
1908 - 1911 luitenant-generaal Sir Arthur Paget
1912 - 1914 luitenant-generaal Sir James Grierson
1914 - 1915 luitenant-generaal Sir Charles Woollcombe
1915 - 1916 luitenant-generaal Sir Leslie Rundle
1916 - 1917 luitenant-generaal Sir James Wolfe-Murray
1917 - 1918 luitenant-generaal Sir Henry Wilson
1918 generaal Sir William Robertson
1918 - 1919 luitenant-generaal Sir Charles Woollcombe
1919 - 1922 generaal Lord Horne
1922 - 1926 luitenant-generaal Sir George Milne
1926 - 1927 luitenant-generaal Sir Walter Braithwaite
1927 - 1931 generaal Sir Robert Whigham
1931 - 1933 generaal Sir Webb Gillman
1933 - 1935 luitenant-generaal Sir Cyril Deverell
1936 - 1938 luitenant-generaal Sir William Edmund Ironside
1938 - 1941 luitenant-generaal Sir Guy Williams
1941 - 1942 luitenant-generaal Laurence Carr
April 1942 - augustus 1942 luitenant-generaal Sir Kenneth Arthur Noel Anderson
September 1943 - januari 1944 luitenant-generaal Sir James Gammell
Januari 1944 - december 1944 luitenant-generaal Sir Kenneth Arthur Noel Anderson
December 1944 - augustus 1945 luitenant-generaal Sir Alan Cunningham
1945 - 1947 luitenant-generaal Sir Oliver Leese
1947 - 1950 generaal Sir Evelyn Barker
1950 - 1952 generaal Sir Gerald Templer
1952 - 1953 luitenant-generaal Sir George Erskine
1953 - 1954 luitenant-generaal Sir Geoffrey Bourne
1954 - 1956 luitenant-generaal Sir Francis Festing
1956 - 1959 luitenant-generaal Sir Cyril Coleman
1959 - 1960 luitenant-generaal Sir James Cassels
1960 - 1961 generaal Sir Gerald Lathbury
1962 - 1965 luitenant-generaal Sir Roderick McLeod
1965 - 1966 luitenant-generaal Sir George Cole
1966 - 1968 luitenant-generaal Sir David Peel Yates
Referenties
Britse landmacht
|
5751812
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Manu%20Mondo
|
Manu Mondo
|
Manuel (Manu) Mondo Díaz Ramos (18 december 1999) is een Italiaans-Argentijns hockeyer.
Levensloop
Mondo was actief bij KMTH uit Mechelen. In mei 2022 werd bekend dat hij vanaf seizoen 2022-'23 zou aansluiten bij Herakles.
Daarnaast is hij actief bij het Italiaans hockeyteam.
Italiaans hockeyer
|
5671123
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Dit%20is%20de%20tijd
|
Dit is de tijd
|
Dit is de tijd is een nummer van de Nederlandse zanger Gerard Joling en rapper Donnie uit 2021.
Hoewel de plaat slechts een 24e positie in de Tipparade behaalde, werd het wel een hit op TikTok. Joling was verheugd dat hij hiermee ook "een jongere generatie bereikte". De bijbehorende videoclip speelt zich af in een platenzaak waarin alle hits van Joling te koop zijn.
Nummer van Gerard Joling
Nummer van Donnie
Single uit 2021
|
2564372
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Zwartstreepgaasvlieg
|
Zwartstreepgaasvlieg
|
De Zwartstreepgaasvlieg (Chrysopa nigricostata) is een insect uit de familie van de gaasvliegen (Chrysopidae), die tot de orde netvleugeligen (Neuroptera) behoort.
Chrysopa nigricostata is voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Brauer in 1851.
Gaasvliegen
|
3233333
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Phyllopodopsyllus%20minor
|
Phyllopodopsyllus minor
|
Phyllopodopsyllus minor is een eenoogkreeftjessoort uit de familie van de Tetragonicipitidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1903 door Thompson I.C. & Scott A..
Tetragonicipitidae
|
35676
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Heloten
|
Heloten
|
De Heloten (Oudgrieks: , Heilotes) waren de oorspronkelijke bewoners van het gebied rond Sparta; door de Spartiaten werd deze pre-Dorische bevolking verslagen en tot slaaf gemaakt. Zij verzorgden de levensbehoeften van Sparta, zodat de Spartanen zich met het leger konden bezighouden. De meeste heloten bewerkten een stuk land, een klèros (). De heloten werden door de Spartanen geminacht. Zij werden mishandeld en werden vermoord tijdens bepaalde rituelen zoals de Krypteia. Toch is het voor huidige historici niet geheel duidelijk of het waar was wat de oude schrijvers hierover schreven. Veel van de geschriften komen van vijanden van Sparta en kunnen gebruikt zijn als propaganda.
Alleen de staat, en niet de burger wiens grond de heloten bewerkten, beschikte over het recht de heloten vrij te laten. Dit kon gebeuren ter beloning van militaire prestaties in het Spartaanse leger waarin ze als gymneten of lichtgewapenden opgenomen konden worden.
De eerste slaven kwamen waarschijnlijk uit de stad Helos, waar ze, volgens sommigen, hun naam aan te danken hebben. Dit is etymologisch echter niet zeker. Er zijn andere theorieën waaronder de theorie dat het woord heloten verwant is aan de stam ϝελ / wel zoals in het woord ἁλίσκομαι, halískomai (gevangengenomen worden, gevangen). Dit betekent dat het woord Helot niet per se met de afkomst van de Heloten te maken heeft maar meer met hoe er naar ze gekeken werd: het waren slaven en zo werden ze dus ook genoemd. Antiochus van Syracuse, in een fragment (fragment 13) bewaard gebleven door Strabo, schrijft "diegenen van de Lacedaemoniërs die niet aan de expeditie deelnamen werden als slaven bevonden en werden Heloten genoemd" (VI 3, 2), terwijl Theopompus (fragment 122), geciteerd door Athenaeus (VI, 416c, zegt "..en de natie noemde haar slaven Heloten en de anderen noemden hen Penestae...".In de 7e eeuw v.Chr. kwamen de Heloten meerdere malen in opstand, vooral in Messenië.
Noten
Oud-Grieks volk
Geschiedenis van de Peloponnesos
Geschiedenis van Sparta
Slavenopstand
|
3545486
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Neoconocephalus%20colligatus
|
Neoconocephalus colligatus
|
Neoconocephalus colligatus is een rechtvleugelig insect uit de familie sabelsprinkhanen (Tettigoniidae). De wetenschappelijke naam van deze soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1869 door Walker.
colligatus
|
5261045
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Trigonophorus%20xizangensis
|
Trigonophorus xizangensis
|
Trigonophorus xizangensis is een keversoort uit de familie bladsprietkevers (Scarabaeidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1981 door Ma en Zhang.
Bladsprietkevers
|
96744
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Kit%20%28afdichting%29
|
Kit (afdichting)
|
Kit is de verzamelnaam voor dikvloeibare materialen, die gebruikt worden voor verlijming of als afdichting. Een kit blijft na opdrogen plastisch.
Kitten zijn over het algemeen verkrijgbaar in kokers, en worden aangebracht door middel van een kitspuit.
Soorten kit
Er bestaan 3 soorten kitten:
Plastische kitten: Deze vervormen wel onder druk maar veren niet uit zichzelf terug en vertonen geen relaxatie. Butyleenkit is hier een voorbeeld van.
Plasto-elastische kitten: Vervormen onder druk, en ontspannen dan. Acrylaatkit is hier een voorbeeld van.
Elastische kitten: Deze hebben een rubberachtig gedrag, keren na indrukken of uitrekken weer in oorspronkelijke toestand terug. Siliconenkit en polyurethaankit zijn beide elastisch.
Samenstelling
Er zijn veel types kit met diverse samenstelling. Het toepassingsgebied is zeer breed. Terwijl vroeger veel oplosmiddelen werden gebruikt is dit verminderd, waarbij giftige stoffen zijn vervangen. Er zijn diverse soorten hybride kitten op de markt gekomen zoals de MS-polymeren. In oudere soorten kitten kan asbest verwerkt zijn, al is er vaak geen sprake van een hoge vezelemissie bij bewerking.
Zie ook
Stopverf
Bevestigingsmiddel
Bouwmateriaal
|
3264955
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Armases%20roberti
|
Armases roberti
|
Armases roberti is een krabbensoort uit de familie van de Sesarmidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1853 door H. Milne Edwards.
Sesarmidae
|
2336204
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Haplodrassus%20mediterraneus
|
Haplodrassus mediterraneus
|
Haplodrassus mediterraneus is een spinnensoort in de taxonomische indeling van de bodemjachtspinnen (Gnaphosidae). De spin jaagt 's nachts en verschuilt zich overdag onder rotsen en bladeren. Het lijf van de spin is ovaalvormig, smal en puntig aan de achterzijde.
Het dier behoort tot het geslacht Haplodrassus. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 2004 door Gershom Levy.
Bodemjachtspinnen
|
3963214
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Zaifeng
|
Zaifeng
|
Aisin Gioro Zaifeng (Hanyu pinyin: Aìxīnjuéluó Zaifeng, Peking, 12 februari 1883 - aldaar, 3 februari 1951), formeel prins Chun van de eerste rang (醇亲王), was een Mantsjoe-prins ten tijde van de Qing-dynastie.
Zaifeng was de jongere halfbroer van keizer Guangxu. Hij was de vader van Puyi, de laatste Qing-keizer, en diende als prins-regent tijdens zijn zoons regeerperiode van 1908 to 1911.
Jeugd
Zaifeng werd op 12 februari 1883 in Peking geboren als vijfde zoon van Yixuan, prins Chun. Hij was de tweede van Yixuans zonen die de volwassenheid wist te behalen, de rest van zijn broers stierven in hun kindertijd. Zaifengs moeder was Lingiya, een Han-Chinese van geboorte. Na de dood van keizer Tongzhi in 1875 werd Zaifengs oudere halfbroer prins Zaitian door de keizerin-weduwes Cixi en Ci'an tot opvolger benoemd. Zaitian werd keizer van China onder de naam Guanxu. Zaifengs vader Yixuan kreeg als vader van de keizer een hogere rang aan het hof.
Na de dood van Yixuan in januari 1891 erft de achtjarige Zaifeng de titel 'Prins Chun van de Eerste Rang'. In 1900 tijdens de Bokseropstand toen Westerse troepen Peking bezetten, pleegde Zaifengs verloofde zelfmoord uit angst te worden onteerd door buitenlandse indringers.
Chinese adel
Chinees politicus
|
466137
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Vlag%20van%20Gagaoezi%C3%AB
|
Vlag van Gagaoezië
|
De vlag van Gagaoezië (Moldavië) is in gebruik sinds 31 oktober 1995 en bestaat uit drie horizontale banen, waarvan de bovenste blauw is en breder dan de onderste twee (die wit en rood zijn). Links in de blauwe baan staan drie gele sterren.
In de volksmond bekend als de "Vlag van de Hemel". Over de algehele symboliek wordt gediscussieerd, maar de sterren kunnen de drie Gagaoezische-gemeenten in Moldavië vertegenwoordigen. De driekleur doet denken aan de Russische vlag, die ook populair is in Gagaoezië; de kwestie heeft geleid tot wrijving tussen Gagaoezische en Moldavische politici.
Hoewel de opkomst van het Gagaoezische-nationalisme teruggaat tot de jaren 1900, toen het tegen de tsaristische autocratie was, zijn afzonderlijke symbolen voor het Gagaoezische volk en hun grondgebied relatief nieuw. Tijdens de ontbinding van de Sovjet-Unie in 1991 werden verschillende etnische en semi-officiële vlaggen geregistreerd voor Gagaoezische-separatisten, meestal met de grijze wolf (of bozkurt). De niet-erkende Gagaoezische republiek nam dergelijke symboliek in verschillende vormen aan; het apparaat stond op de officiële vlag, die naar verluidt in slechts één exemplaar bestond.
Ondanks hun aanvankelijke populariteit, werden vlaggen met grijze wolven aangetast door controverse en werden ze gelezen als verwijzingen naar het Pan-Turkisme en de gelijknamige extreemrechtse groep. Ze vielen buiten gebruik in 2000-2010, maar reemerged zo populair in het volgende decennium. In 2017 stelde gouverneur Irina Vlah de introductie voor van een vlag met de kop van de wolf in het rood als een 'historische vlag' met officiële status. Indien aangenomen, zou deze resolutie de "Vlag van de Hemel" niet vervangen.
Gagaoezië
Gagaoezie
|
5575358
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Val%C3%A9ry%20Demory
|
Valéry Demory
|
Valéry Demory (Denain, 13 september 1963) is een Frans voormalig basketballer en huidig basketbalcoach.
Carrière
De 1,78 meter lange point guard verhuisde in 1982 van zijn thuisclub AS Denain-Voltaire naar de eerste divisie club Stade Français Basket in Parijs. Daar bleef hij een jaar, daarna stond hij van 1983 tot 1987 onder contract bij Challans, van 1987 tot 1989 bij Cholet Basket en van 1989 tot 1991 bij CSP Limoges. Met Limoges werd hij Frans kampioen in 1990, Demory droeg bij aan het succes in het seizoen 1989/90 met een gemiddelde van 8,5 punten en 6,7 assists. In datzelfde jaar bereikte hij met Limoges de halve finale van de Europese Kampioensbeker. Zij werden uitgeschakeld, maar wonnen de wedstrijd om de derde plaats.
Hij verliet Limoges in 1991 om bij de aartsrivalen Pau-Orthez te gaan spelen. Hij won het kampioenschap van 1992 met het team, met een gemiddelde van 10,2 punten en 5 assists in dat seizoen. In 1994 verhuisde hij van Pau-Orthez terug naar Cholet, waar hij tot 1997 bleef. Van 1997 tot 2000 kwam Demory, die vooral bekend stond om zijn snelheid, begrip van het spel en zijn vermogen om assists te geven, bij het team van ALM Évreux. In 1988, 1989 en 1990 werd hij door het tijdschrift Maxi-Basket uitgeroepen tot de beste Franse point guard in de competitie.
Met de nationale ploeg van Frankrijk nam hij deel aan de Wereldbeker van 1986 en de Europese Kampioenschappen van 1985, 1987 en 1991.
Als coach werkte hij in Évreux (2000/01), daarna in Mourenx (2001 tot 2007). Tussen 2007 en 2017 stegen de vrouwen van Lattes-Montpellier onder zijn leiding als coach naar de Franse top, wonnen het Franse kampioenschap in zowel 2014 als 2016 en de bekercompetitie in 2011, 2013, 2015 en 2016. In 2017 nam hij de coachingstaak op zich bij het vrouwenteam van Lyon Basket (later omgedoopt tot ASVEL Féminin). Hij leidde Lyon naar de titel van het Franse kampioenschap in 2019. In 2011 en 2019 werd Demory uitgeroepen tot coach van het jaar van de Franse vrouwen eredivisie. In 2021 werd hij opnieuw coach van Lattes-Montpellier. In oktober 2021 werd hij tevens ook de bondscoach van de Belgische nationale vrouwenploeg. Op 28 oktober 2022 werd hij ontslagen als bondscoach van de Belgische ploeg.
Erelijst
Als Speler
Frans landskampioen: 1990, 1992
Als Coach
Frans landskampioen: 2014, 2016, 2019
Frans bekerwinnaar: 2011, 2012, 2015, 2016
Frans coach van het jaar (vrouwencompetitie): 2011, 2019
Frans basketballer
Frans basketbalcoach
|
4396596
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Grace%20Lee%20Boggs
|
Grace Lee Boggs
|
Grace Lee Boggs (Providence (Rhode Island), 27 juni 1915 – Detroit (Michigan), 5 oktober 2015) was een Amerikaans politiek activiste en schrijfster.
Biografie
Boggs werd geboren in 1915 als Grace Chin Lee. Haar ouders waren van Chinese komaf. Boggs studeerde filosofie. Na haar studies ontmoette ze activisten zoals Richard Wright en Katherine Dunham. Ze sloot zich aan bij een trotskistische politieke partij. Ze vertaalde ook grote delen van de Parijse manuscripten van Karl Marx naar het Engels. In 1953 huwde ze met de Afro-Amerikaan James Boggs. In de jaren 60 schreef ze een aantal boeken, geïnspireerd op haar politieke ideeën, zoals Revolution and Evolution in the Twentieth Century.
In 2007 werd ze geëerd met een ereplaquette in de National Women’s Hall of Fame in Seneca Falls.
In 1993 overleed haar echtgenoot. Zelf overleed Boggs in 2015 op 100-jarige leeftijd.
Amerikaans politicus
Amerikaans schrijver
Amerikaans honderdplusser
|
4072158
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Swisher
|
Swisher
|
Swisher (Iowa), plaats in de Verenigde Staten
Swisher County, county in Texas
Gloria Wilson Swisher (1935), Amerikaans componiste
|
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.