id
stringlengths 2
7
| url
stringlengths 32
150
| title
stringlengths 1
90
| text
stringlengths 21
104k
|
|---|---|---|---|
4569789
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Opostirus
|
Opostirus
|
Opostirus is een geslacht van kevers uit de familie somberkevers (Zopheridae).
De geslachtsnaam werd in 1865 gepubliceerd door Theodor Franz Wilhelm Kirsch. Hij beschreef tevens de typesoort, Opostirus exsectus, uit Bogotà (Colombia).
Opostirus is monotypisch; O. exsectus is de enige soort in het geslacht.
Somberkevers
|
1132209
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Septumpiercing
|
Septumpiercing
|
Een septumpiercing is een piercing door het neustussenschot (septum). Het is mogelijk om het door het kraakbeen te piercen maar dit wordt niet aangeraden onder piercers. De meeste septumpiercings zijn dan ook door het dunne velletje, vlak onder het kraakbeen, gepiercet. Dit wordt onder piercers ookwel de "sweet spot" genoemd.
De piercing wordt vaak uitgevoerd met een naald van ongeveer 1,6 à 2,0 mm diameter. De piercing kan later verder gestretcht worden tot meerdere millimeter.
In een septumpiercing wordt vaak een gebogen staafje of "circular barbell" gedragen, onder andere vanwege het gemak waarmee de piercing verborgen kan worden. Door de opening in het ringetje kan de drager de piercing omhoog de neusgaten in klappen waardoor de piercing nagenoeg niet meer te zien is. Na stretching kan in het gaatje ook een vol of hol staafje (flesh tunnel) gedragen worden. Stretching is gewoonlijk gemakkelijk en niet erg pijnlijk, totdat het staafje of ringetje een diameter krijgt waarbij die begint te drukken op het meer gevoelige kraakbeen.
Zie ook
Neusvleugelpiercing
Neusring
Piercing in het gezicht
|
2378740
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Norsjo
|
Norsjo
|
Norsjö (doorverwijspagina), plaats en gemeente in Zweden
Norsjø, meer in Noorwegen
|
5695796
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Whitney%20Hedgepeth
|
Whitney Hedgepeth
|
Whitney Lynn Hedgepeth (Charlottesville, 19 maart 1971) is een Amerikaans zwemster.
Biografie
Hedgepeth zwom tijdens de Olympische Zomerspelen van 1996 in eigen land naar de gouden medaille op de 4x100m wisselslag, Hedgepeth zwom in de series de rugslag. Op 100m en 200m rugslag legde zij beslag op de zilveren medaille.
Internationale toernooien
Amerikaans zwemmer
Amerikaans olympisch kampioen
|
17487
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Goa%20%28muziekstijl%29
|
Goa (muziekstijl)
|
Goa of Goa-Trance is een muziekstijl die eind jaren tachtig en begin jaren negentig is ontstaan in de Indiase staat Goa. Vandaag worden de namen Goa-trance & Psychedelic trance vaak door elkaar gebruikt, wat eigenlijk onterecht is. Psychedelic trance is de overkoepelende naam voor alle Trance (muziek)-genres die psychedelische elementen in zich heeft. Ook Full On, Forest, Dark, Progressive, Psychedelic Ambient (of kortweg Psybient) en natuurlijk Goa-Trance vallen hieronder.
Goa-Trance (soms wordt dit ook "old school" genoemd) is elektronische dansmuziek, met een duidelijk 4/4 ritme waarvan het tempo meestal tussen de 140 en 150 beats per minuut ligt. In het algemeen duren goanummers zo'n zeven tot tien minuten. De nummers proberen geleidelijk aan de energie op te bouwen door middel van veranderingen in de percussiepatronen en steeds meer gecompliceerde en gelaagde synthesizergeluiden, melodieën en harmonieën, om zo een hypnotisch, euforisch en intens gevoel te creëren.
Het verschil tussen Goa en de andere Psychedelic Trance genres, is de nadruk op melodie.
Zoals al eerder gezegd is deze muziek ontstaan op de stranden van de Indiase deelstaat Goa. Ze werd in de jaren zestig en zeventig een populaire bestemming onder hippies. In de jaren tachtig werd ze weer populair door de oudere, nu rijkere hippies die de oude hippieroutes uit de jaren zestig wilden herbeleven, en de 'gewone' toerist volgde. Goa wordt dan ook weleens moderne 'hippiemuziek' genoemd.
Door dit fenomeen werd deze muziekstijl al snel als een subcultuur verspreid over de wereld. Deze muziek kende vooral in de jaren 90 een grote populariteit in Israel en Europa. Maar ook Japan, Australië, Zuid-Afrika en Brazilië dansten toen al mee op Goa-trance. Ondanks de populariteit bleef het undergroundlabel wel behouden. Vooral de link naar (psychedelische) drugs en de opmerkelijke danslocaties en -gewoontes zorgden hiervoor. Deze dansfeesten hadden vaak een lengte van twaalf uur of langer. Vaak worden deze feesten gehouden in verlaten forten, op het strand of op zogenaamde geheime locaties. Door middel van flyers en meetingpoints (plaats van waar men naar de danslocatie vertrekt) kan men tot op deze locatie geraken.
De locaties zijn vaak versierd door middel van blacklights, videoprojectoren en doeken en versieringen die reageren op het blacklight. Deze dragen bij aan de aparte sfeer die op deze party's heerst. Het valt dan ook op dat er hier zeer weinig gebruik wordt gemaakt van moderne lichtapparatuur, wel gebruikt maar eerder uitzondering dan regel. Dit om de kostprijs zo laag mogelijk te houden en ook wordt dit gezien als verwijzing naar de hippietijd. Ook de kledingstijl van vele bezoekers gaat terug naar de hippies, vooral met kleuren die reageren op het blacklight.
De muziek leidt samen met de veelal gebruikelijke psychedelica bij tot een esoterische sfeer die kenmerkend is voor goafeestjes. Enkele veelgebruikte drugs zijn MDMA, 2C-B, peyote, paddo's, DMT en LSD.
Goa-Trance in België
België heeft sinds het midden van de jaren 2000 een speciale plaats in de international Goa-trance scene. In het begin van de jaren 2000 was Goa-Trance bijna uitgestorven. Andere Psychedelic Trance genres namen over en de nadruk op melodie werd losgelaten. Slechts enkele groepen en labels bleven de traditionele Goa-Trance produceren. Dit resulteerde in 2004 in de oprichting van het Belgische muzieklabel Suntrip Records. Dit is vandaag de wereldleider als het gaat over moderne Goa-Trance. Nadien volgden nog andere Belgische Goa-Trance labels zoals Dimensional Records, Sita Records, Cronomi Records en Lost in Time Records.
Onder invloed van Suntrip Records en zijn eigenaar, Dj Anoebis bleef Goa-Trance floreren in België tot de dag van vandaag en zijn er artiesten die een internationale faam bezitten. Live acts & dj's zoals Triquetra, Agneton, Anoebis en Antares hebben een Belgische thuisbasis maar spelen over heel de wereld.
Goa-Trance in de rest van de wereld
De in België gestarte wederopstanding van traditionele Goa-Trance kreeg ook internationaal bijklank. In het midden van de jaren 2000 is "old school" goa niet alleen in België populair, ook in Israël schieten de feesten opeens als paddestoelen uit de grond. De artiest Afgin is hier een van de drijvende krachten achter. De voorbije 5 jaar is de Goa-Trance scene in de wereld heel wat groter geworden. In Portugal, Spanje, Servië en Brazilië kan je nu ook makkelijk een hele nacht dansen op Goa-Trance. De bekendste festivals die zich alleen met deze sound bezig houden zijn ZNA Gathering in Portugal en Apsara Festival in Roemenië
Trance
Goa
|
1035944
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Pinhook%20Corners
|
Pinhook Corners
|
Pinhook Corners is een plaats (census-designated place) in de Amerikaanse staat Oklahoma, en valt bestuurlijk gezien onder Sequoyah County.
Demografie
Bij de volkstelling in 2000 werd het aantal inwoners vastgesteld op 161.
Geografie
Volgens het United States Census Bureau beslaat de plaats een oppervlakte van
25,0 km², geheel bestaande uit land.
Plaatsen in de nabije omgeving
De onderstaande figuur toont nabijgelegen plaatsen in een straal van 8 km rond Pinhook Corners.
Externe link
Plaats in Oklahoma
|
2429676
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Clubiona%20altiformis
|
Clubiona altiformis
|
Clubiona altiformis is een nomen dubium. De naam werd gegeven aan een spin, vermoedelijk uit de familie Trachelidae, die in Chili werd gevonden, maar waarvan niet meer is na te gaan welke soort ermee bedoeld werd.
De naam werd in 1849 gepubliceerd door Hercule Nicolet.
Trachelidae
|
5302904
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Gemotoriseerde%20sport%20in%20Suriname
|
Gemotoriseerde sport in Suriname
|
De gemotoriseerde sport in Suriname kwam op in de jaren 1930 en bestond aanvankelijk uit behendigheidswedstrijden en rally's. In 2013 opende Motosur de eerste racebaan van Suriname, het Suriname Motorsport Park in Para.
Geschiedenis
Automobilistenvereniging
De eerste auto kwam in 1913 in Suriname aan. Het duurde nog tot juli 1936 voordat er een automobilistenvereniging werd opgericht. Deze droeg de naam 'Paramaribo'. In het eerste jaar waren 30 automobilisten lid en een jaar later waren dat er 42. De nadruk lag er in de begintijd op om het verkeer beter te regelen en nog niet om sportwedstrijden te houden. Op 12 februari 1938 werd er een wedstrijd gehouden in behendige besturing, met onderdelen als een helling en wipplank over rijden, auto ondertussen uit- en aanzetten en door kegels heenrijden. Er werden ook winnaars aangewezen. Dit soort wedstrijden werden hierna nog enkele malen georganiseerd.
Rally's
Op 28 september 1952 werd in Suriname de eerste sterrit (rally) georganiseerd door de kort ervoor opgerichte Surinaamse Motorrijders Vereniging. Er werden twee etappes van bij elkaar 167 kilometer verreden door 45 deelnemers. Onderweg werd een rustpauze gehouden van twee uur. Op 29 augustus 1954 volgde een Zündapp-rally. Twee maanden later werd de Eerste Surinaamse Bromfietsen Club opgericht die jarenlang sterritten organiseerde.
Ook daarna werden verschillende rally's georganiseerd voor brommers, motoren en auto's. Dankzij de verbinding over de Marowijnerivier kon in 1969 voor het eerst de afstand Cayenne-Paramaribo overbrugd worden. Sinds de jaren zeventig werden speciale savannerally's georganiseerd waarbij gedurende drie dagen tussen de duizend en vijftienhonderd kilometer werd afgelegd.
Verder worden er rally's georganiseerd door de Surinaamse Auto Rally Klub (SARK), zoals de SARK Friyari rally (januari), CoNi (oktober), de Savannerally (november), de Zeker is Zeker Familie Speurtocht en de End of the Year Rally (beide in december).
Motosur
Op 2 november 2006 werd Motosur opgericht, voluit de Stichting ter bevordering van de Motorsport in Suriname. Motosur organiseert sindsdien wedstrijden zoals dragraces op verschillende plaatsen in het land.
Op 15 juni 2010 stelde minister Santokhi van Justitie en Politie de werkgroep Bevordering Motorsport in Suriname in met Desmond Plet van het directoraat Sportzaken als voorzitter. De commissie had tot doel om een crossterrein te vinden, waardoor de races op de openbare weg uit de illegale sfeer gehaald zouden worden. Er werd toegewerkt aan een locatie met een oppervlakte van rond de honderd hectare. In de commissie waren ook leden van Motosur vertegenwoordigd. In april 2011 was nog korstondig de Stichting Sur Race Track in beeld als mededinger.
Vervolgens was het Motosur die in mei 2013 met een pagara en een defilé van auto's en motoren zijn nieuwe Suriname Motorsport Park in Para opende. Hiermee werd de eerste officiële racebaan van Suriname geopend. De baan is een kilometer lang en achttien meter breed en geschikt voor het organiseren van dragraces. Tijdens de opening werd het doel uitgesproken om het aantal racebanen in Suriname uiteindelijk uit te breiden naar zeven.
Er zijn ook nog andere plaatsen voor motorsport, zoals de op de Vasilda Crossbaan in Lelydorp.
Externe links
Drone-video van Keti Koti Motor Ride 2022, toertocht met motoren in met name Paramaribo
Suriname Motorfest 2022 at Suriname Motorsport Park 2022, drone-video boven het park
|
385366
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Malta%20op%20het%20Eurovisiesongfestival
|
Malta op het Eurovisiesongfestival
|
Malta doet sinds 1971 mee aan het Eurovisiesongfestival.
Geschiedenis
1971–1975
Malta maakte in 1971 zijn eerste opwachting. Joe Grech zong in het Maltees, en werd meteen laatste. In 1972 herhaalde de geschiedenis zich voor het land. Hierna bleven de Maltezen twee jaar thuis, maar in 1975 waagden ze, ditmaal in het Engels, een nieuwe poging die iets beter afliep: een twaalfde plaats op negentien.
Het zou daarna tot 1991 duren voordat Malta opnieuw deelnam. Eind jaren 80 wilde het land terugkeren, maar de EBU hield dit tegen omdat ze het aantal deelnemers niet wilde verhogen.
Jaren 90
In 1991 nam Nederland niet deel vanwege de dodenherdenking en daarop vroeg de EBU of Malta de lege plaats wilde opvullen. In eerste instantie zou het gaan om een eenmalige deelname. Met Could it be eindigde Malta echter zesde, en daarom werd besloten het aantal deelnemers alsnog te verhogen, zodat Malta hierna kon blijven deelnemen. Vanaf dan ontpopte Malta zich tot een van de succesvolste Eurovisielanden, zij het nog zonder overwinningen.
Malta haalde tussen 1991 en 2005 slechts driemaal géén plaats in de top 10. In 1992 was er een derde plaats voor Mary Spiteri, en in 1998 leek het lange tijd op dat Malta zou kunnen gaan winnen. Pas tijdens de bekendmaking van de punten van de laatste jury werd zangeres Chiara dat vooruitzicht ontnomen. Zij werd uiteindelijk ook derde.
2002 tot 2016
Ook in 2002 stond Malta een tijd lang bovenaan op het scorebord, maar uiteindelijk moest het Letland laten voorgaan. In 2005 ten slotte haalde zangeres Chiara haar tweede medailleplaats, ditmaal tweede.
In 2003 haalde Malta pas haar eerste echt lage positie sinds de terugkeer in 1991, met slechts 4 punten en een 25e plaats op 26. In 2006 kreeg Malta welgeteld 1 punt van Albanië en belandde daarmee op de laatste plaats in de finale.
In 2007 werd Malta bij haar 20e deelname vertegenwoordigd door Olivia Lewis. Deze zangeres had al tien maal eerder geprobeerd om door de nationale finale heen te geraken en bij de elfde maal was het haar eindelijk gelukt. In tegenstelling tot de 19 eerdere Maltese bijdragen, belandde haar lied Vertigo echter niet in de finale van het Eurovisiesongfestival. Ze werd namelijk slechts 25e in de halve finale met 15 punten.
Na het allesbehalve succesvolle resultaat van Malta in 2007 was het de vraag of het land nog wilde deelnemen aan het Eurovisiesongfestival 2008. Blocvoting in combinatie met televoting zou het land bijzonder benadelen, omdat ze als "eenzaam eilandje" in de Middellandse Zee maar weinig "bevriende buurlanden" zou hebben. Toch besliste het land alsnog aan het Eurovisiesongfestival van 2008 te zullen deelnemen. Het bleef dat jaar echter wederom steken in de halve finale.
In 2009 deed zangeres Chiara voor de derde maal mee voor Malta. Het land haalde de finale maar ging daar onderuit met een 22ste plaats. In 2010 en 2011 wist Malta geen plaats te veroveren in de finale. Bij de 25ste deelname van Malta, in 2012, bezorgde Kurt Calleja het land wel weer een finaleplaats en eindigde daarin op een 21ste plaats. Ook in 2013 en 2014 haalde het land de finale. In 2013 eindigde het land met Gianluca Bezzina zelfs weer in de top 10 (achtste plaats). In 2015 kon het land niet doorstoten. In 2016 werd Malta na veertien jaar weer vertegenwoordigd door Ira Losco. Haar tweede plaats van 2002 evenaarde ze niet; ze eindigde in de finale op de twaalfde plaats.
2017 en verder
In 2017 nam Malta voor de dertigste keer deel aan het songfestival. Het stuurde Claudia Faniello naar Kiev, zus van Fabrizio Faniello die al eerder voor Malta aan het festival meedeed. Zij kreeg met haar ballade Breathlessly echter geen enkel punt van de televoters en verkreeg zodoende geen finaleplaats. Ook in 2018 zat er geen finaleplaats in: Christabelle werd met Taboo 13de in de tweede halve finale. Zangeres Michela wist Malta in 2019 wel naar de finale te loodsen, maar strandde daar in de middenmoot met het nummer Chameleon.
In 2020 zou Malta vertegenwoordigd worden door Destiny, die voor Malta in 2015 al het Junior Eurovisiesongfestival had gewonnen. Vanwege de coronapandemie ging het festival dat jaar echter niet door, waarna de Maltese omroep besloot om de zangeres in 2021 een tweede kans te gunnen. Haar nummer voor dat jaar werd Je me casse, dat volgens de peilingen een van de favorieten was op de eindzege. Destiny slaagde erin de eerste halve finale te winnen, maar werd pas zevende in de grote finale. In de finale werd ze derde bij de vakjury's, maar slechts veertiende bij de televoters.
In 2022 won Emma Muscat de Maltese voorronde met het nummer Out of sight. Net zoals in 2016 met Ira Losco werd de inzending evenwel nog gewijzigd en Muscat trad op het festival in Turijn uiteindelijk aan met het nummer I am what I am. Hiermee veroverde Malta geen finaleplaats.
Taal
Malta heeft, afgezien van de eerste twee deelnames, altijd Engelstalige liedjes ingestuurd. Het Engels is naast het Maltees een officiële taal op Malta. Vanaf de jaren negentig profiteerde Malta ervan een van de slechts drie landen te zijn die het Engels mochten gebruiken, maar sinds dit in 1999 aan ieder land werd toegestaan, bleven de resultaten vrijwel op hetzelfde niveau.
Maltese deelnames
Punten
De tabellen beslaan de jaren 1971-2023. Punten uit halve finales zijn in deze tabellen niet meegerekend.
Twaalf punten gegeven aan Malta
(j) = vakjury; (t) = televoting
Twaalf punten gegeven door Malta
(Vetgedrukte landen waren ook de winnaar van dat jaar.)
(j) = vakjury; (t) = televoting
Zie ook
Malta Song for Europe
Malta Eurovision Song Contest
Malta op het Junior Eurovisiesongfestival
|
2467461
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Enallagma%20civile
|
Enallagma civile
|
Enallagma civile is een libellensoort uit de familie van de waterjuffers (Coenagrionidae), onderorde juffers (Zygoptera).
De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1861 door Hagen.
Waterjuffers
|
1986763
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Niquel%C3%A2ndia
|
Niquelândia
|
Niquelândia is een gemeente in de Braziliaanse deelstaat Goiás. De gemeente telt 39.803 inwoners (schatting 2009).
Aangrenzende gemeenten
De gemeente grenst aan Água Fria de Goiás, Alto Paraíso de Goiás, Barro Alto, Campinaçu, Colinas do Sul, Mimoso de Goiás, Santa Rita do Novo Destino, São João d'Aliança, Uruaçu en Vila Propício.
Gemeente in Goiás
|
420721
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Ribeyret
|
Ribeyret
|
Ribeyret is een gemeente in het Franse departement Hautes-Alpes (regio Provence-Alpes-Côte d'Azur) en telt 106 inwoners (2009). De plaats maakt deel uit van het arrondissement Gap.
Geografie
De oppervlakte van Ribeyret bedraagt 17,9 km², de bevolkingsdichtheid is dus 5,9 inwoners per km².
Demografie
Onderstaande figuur toont het verloop van het inwonertal (bron: INSEE-tellingen).
Externe links
Gemeente in Hautes-Alpes
|
1630067
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/W70%20Nuenen%20c.a.
|
W70 Nuenen c.a.
|
W70 Nuenen c.a. is een lokale politieke partij in de Nederlandse gemeente Nuenen, Gerwen, Nederwetten en Eeneind.
Geschiedenis
Oorspronkelijk kwam de partij voort uit de Katholieke Arbeidersbeweging (KAB). De voorloper van deze partij werd opgericht in 1945. Het militaire gezag verzocht de toenmalige burgemeester van Nuenen c.a., jonkheer van Rijckevorsel, via de commissaris van de Koningin van Noord-Brabant om een tijdelijke Gemeenteraad aan te stellen. Door een hiertoe aangestelde vertrouwenscommissie werd een kandidatenlijst van 44 inwoners opgesteld waaruit een Gemeenteraad van 13 personen en een College van B&W met twee wethouders, werd gevormd.
Eerste verkiezingswinst
Deze op 27 augustus 1945 geïnstalleerde Gemeenteraad functioneerde tot de eerste gemeenteraadsverkiezingen op 29 juli 1946. De KAB behaalde bij deze verkiezingen twee zetels. Vervolgens participeerde ze als een van de diverse lokale lijsten, bij alle verkiezingen nadien. In 1962 verkreeg de partij drie zetels in de Gemeenteraad.
In 2018 en 2022 heeft W70 zes zetels behaald.
Naamswijziging
Door de naamswijziging in 1970 in W70 Nuenen c.a. was het mogelijk om ook niet-leden van de KAB waar de partij uit was voortgekomen op de kieslijst te plaatsen. De partij won dat jaar vier raadszetels en er werd een wethouder geleverd.
Op 3 maart 2010 werd W70 de grootste partij tijdens de gemeenteraadsverkiezingen. De partij behaalde (als enige partij) 4 zetels in de gemeenteraad.
Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2018 wist de partij 6 van de 19 raadszetels te behalen en werd daarmee opnieuw de grootste partij in de raad. Dit met een verschil van drie zetels ten opzichte van de tweede grootste partij, de VVD.
Het Geheim van de Zonnebloem
De bekende documentairemaker Frans Bromet volgde W70 - in aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen van 3 maart 2010 - ruim een half jaar op de voet. Het maandenlange 'kijkje achter de schermen' resulteerde op 1 en 8 maart 2010 in NCRV Dokuments documentaire-tweeluik 'Het Geheim van de Zonnebloem'.
Externe link
Website W70
Het Geheim van de Zonnebloem (deel 1)
politiek in Nuenen, Gerwen en Nederwetten
Nuenen W70 Nuenen c.a.
|
3313859
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Dicheirotrichus%20tenuimanus
|
Dicheirotrichus tenuimanus
|
Dicheirotrichus tenuimanus is een keversoort uit de familie van de loopkevers (Carabidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1873 door Bates.
tenuimanus
|
355751
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Usipetes
|
Usipetes
|
De Usipetes of Usipii, in het Nederlands Usipeten, waren een Germaanse stam die ten tijde van Julius Caesar gevestigd was op de rechteroever van de Rijn, ongeveer in het huidige Noordrijn-Westfalen.
Wat bekend is over deze stam komt vooral van Caesar en Cassius Dio. Volgens Caesar waren ze een volk dat door het opdringen van de Suevi zijn boerenbestaan niet kon handhaven en op de vlucht werd gedreven. Hij beschreef hoe ze in 55 v.Chr. met de Tencteri de Rijn overstaken, het gebied van de Menapiërs innamen en ook actief waren in de Maasvallei. Vermoedelijk bij Kessel dreef Caesar hen in het nauw en richtte hij een massamoord aan die naar eigen zeggen geen van hen in leven liet. Terwijl de Senaat in Rome besprak of deze wapenfeiten gevierd moesten worden met een supplicatio, greep Caesars tegenstander Cato de Jongere de gebeurtenissen aan om de veldheer aan te klagen. Hij oordeelde dat Caesar een wapenstilstand had verbroken en/of gezanten had mishandeld en eiste dat hij – om de vervloeking tot zijn persoon te beperken – zou worden overgeleverd aan de uitgemoorde stammen. Zover kwam het echter niet.
Volgens Plutarchus zouden bij de vijandelijkheden tegen de Usipetes en de Tencteri 400.000 doden zijn gevallen, waardoor dit mogelijk als een vroeg voorbeeld van een genocide kan beschouwd worden. Hoewel er ongetwijfeld op grote schaal is gedood en vervolgd, verdwenen de Usipetes niet volledig uit de geschiedenis. Tijdens de veldtocht van Nero Claudius Drusus in 11 v.Chr. werden ze verslagen. Tacitus vermeldt dat er een cohort van Usipi (dat waarschijnlijk synoniem staat voor Usipetes) deelnam aan de militaire campagnes van generaal Agricola in Britannia.
In de derde en vierde eeuw gingen de Usipetes op in een nieuw stamverband met de Franken.
Antieke bronnen
Caesar, Commentarii de bello Gallico IV 1, 4, 16, 18; VI 35.
Cass. Dio, LIV 32.1, 33.1.
Tac., Ann. I 51.2.
Referenties
West-Germaans volk
Historisch volk in Duitsland
Geschiedenis van Noordrijn-Westfalen
|
3172192
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Euterebra%20taylori
|
Euterebra taylori
|
Euterebra taylori is een slakkensoort uit de familie van de Terebridae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1860 door Lovell Augustus Reeve.
Terebridae
|
5787920
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Talk%20You%20Down
|
Talk You Down
|
Talk You Down is een nummer van de Ierse rockband The Script uit 2009. Het is de vierde single van hun titelloze debuutalbum.
In de tekst van "Talk You Down" wordt onder andere verwezen naar de moeilijke tijd die gitarist Mark Sheehan doormaakte toen zijn moeder ernstig ziek werd en overleed. Het nummer werd een kleine hit op de Britse eilanden, met bijvoorbeeld een 19e positie in Ierland, het thuisland van The Script. In het Nederlandse taalgebied bereikte het geen hitlijsten.
Tracklijst
Cd-single
"Talk You Down" – 3:50
"None The Wiser" (demoversie) – 3:18
"Before The Worst" (Armand Van Helden remix) – 3:23
"Talk You Down" (videolclip) – 3:50
Muziekdownload
"Talk You Down" – 3:50
"Talk You Down" (videoclip) – 3:50
Nummer van The Script
Single uit 2009
|
1269377
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Gregor%20Piatigorsky
|
Gregor Piatigorsky
|
Gregor Piatigorsky (oorspronkelijk Oekraïens: Григорій Павлович Пятеґорский, Grigori Pavlovitsj Pjatigorski) (17 april 1903, Jekaterinoslav – 6 augustus 1976, Los Angeles) was een Oekraïens cellist en incidenteel componist die later de Amerikaanse nationaliteit verwierf.
Levensloop
Piatigorsky (zijn vrienden noemden hem "Grisha") werd geboren te Jekaterinoslav (hedendaags Dnipro) en studeerde viool en piano bij zijn vader. Na het horen van het geluid van de cello besloot hij cellist te worden. Zijn allereerste cello fröbelde hij zelf in elkaar; een echte ontving hij toen hij zeven was.
Piatigorsky won een beurs voor het Moskou Conservatorium. Met het spelen van cello in lokale cafés verdiende hij geld voor zijn familie.
De Russische Revolutie vond plaats toen Piatigorsky 13 was. Kort hierop zou hij meespelen in het Leninkwartet. Op 15-jarige leeftijd werd hij aangesteld als eerste cellist van het Bolsjojtheater.
De Russische autoriteiten lieten het niet toe dat wonderkind Piatigorsky naar het buitenland zou vertrekken om aldaar verder te studeren. Daarom vluchtte hij op een veetransporttrein naar Polen met een groep van artiesten. In zijn dagboek schreef Piatigorsky over deze reis dat hun wagon door grenswachters werd beschoten. Een obese sopraan zou Piatigorsky's cello voor haar hebben genomen om de kogels op te vangen. De cello zou het enige slachtoffer zijn.
Met 18 jaar studeerde hij kort in Berlijn en Leipzig bij Hugo Becker en Julius Klengel. Hij speelde in een trio in een Russisch café om in levensonderhoud te voorzien. Hier werd hij ontdekt door Wilhelm Furtwängler. Furtwängler schakelde Piatigorsky als eerste cellist in voor het Berliner Philharmoniker.
In 1929 bezocht Piatigorsky voor het eerst Amerika. Hier speelde hij in het Philadelphia Orchestra onder leiding van Leopold Stokowski en het New York Philharmonic onder Willem Mengelberg. In Ann Arbor, Michigan trad hij in het huwelijk met Jacqueline de Rothschild, dochter van Édouard Alphonse de Rothschild van de welvarende Rothschild-bankiersfamilie uit Frankrijk. Na terugkeer in Frankrijk kregen de twee hun eerste kind, Jephta. Door de Tweede Wereldoorlog zag de familie zich genoodzaakt naar Elizabethtown in het Adirondackgebergte te vluchten. Hier werd hun zoon Joram geboren in 1940.
In Amerika speelde Piatigorsky privé veel kamermuziek met Jascha Heifetz, Leonard Pennario en Nathan Milstein. In Amerika doceerde Piatigorsky aan verschillende universiteiten en conservatoria. Piatigorsky overleed aan longkanker in Los Angeles.
Spel
Piatigorsky bezat twee Stradivari, de "Batta" en de "Baudiot". Piatigorsky's speelstijl was zeer intens en gepassioneerd met uitgebreid portato en vibrato. Piatigorsky's doel was dan ook de maximale expressie uit een stuk te halen. De toenmalig hedendaagse componisten droegen werken aan hem op. Zo droegen onder andere Sergej Prokofjev, Paul Hindemith en William Walton hun celloconcert aan hem op. Met Igor Stravinsky schreef hij een bewerking van de Suite Italienne voor cello en piano. Piatigorsky zelf schreef ook nog tal van cellotranscripties van werken van Skrjabin en Prokofjev, maar ook van Paganini's 24 caprices.
Oekraïens cellist
Oekraïens componist
|
2491053
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Parimatidium%20romani
|
Parimatidium romani
|
Parimatidium romani is een keversoort uit de familie bladkevers (Chrysomelidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1921 gepubliceerd door Julius Weise.
romani
|
975140
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Riverside%20Park%20%28Manhattan%29
|
Riverside Park (Manhattan)
|
Riverside Park is een park in de wijk Washington Heights in de Upper West Side van Manhattan, New York en wordt bijgehouden door de New York City Department of Parks and Recreation. Het park met een oppervlakte van 108 ha bestaat uit een meer dan 6 km strook land tussen de rivier de Hudson en Riverside Drive.
Recreatie
Het park wordt bezocht door lokale inwoners en toeristen van alle leeftijden. Er is een pad waar je kan fietsen en rolschaatsen; het leidt van 125th Street tot 72nd Street. Gedurende de lente en de zomer is er ook gratis kajakverhuur in de weekenden, wanneer het weer het toelaat.
Zie ook
Riverside South, een residentiële wijk ten zuiden van Riverside Park
Manhattan
Park in New York (stad)
|
3206049
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Gallienica%20andringitra
|
Gallienica andringitra
|
Gallienica andringitra is een vlinder uit de familie spinneruilen (Erebidae), onderfamilie donsvlinders (Lymantriinae). De wetenschappelijke naam van deze soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1977 door Griveaud.
De soort komt voor in tropisch Afrika.
Donsvlinders
Dier uit het Afrotropisch gebied
|
3962131
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Abdij%20van%20Fl%C3%B4ne
|
Abdij van Flône
|
De Abdij van Flône was een abdij te Flône, waarvan tal van gebouwen nog bestaan.
Geschiedenis
De stichting van de abdij gaat terug tot 1075, toen drie lekebroeders zich hier terugtrokken op een stuk gerond, hen geschonken door Hendrik I van Verdun, prins-bisschop van Luik. De monniken kanaliseerden het riviertje de Flône, bouwden enkele watermolens, en stichtten een herberg voor reizigers over de heerweg van Tongeren naar Aarlen.
In 1189 werd deze stichting verheven tot abdij, en ze behoorde toe aan de Orde der Augustijnen, die verschillende parochies in de omgeving bedienden. In 1550 werd een brouwerij gesticht, die tegenwoordig tot de oudste delen van het abdijcomplex behoort. In 1568 werd de abdij verwoest door de troepen van Willem van Oranje.
In de 17e eeuw vond een heropleving plaats. Toen werden de duiventoren, de watermolen en de toegangspoort opgericht. In de tweede helft van de 17e eeuw werden de hoektoren, de kerk en kloostergebouwen geconstrueerd. Ook gedurende de 18e eeuw was er veel bouwactiviteit. Toen werd onder meer een cijnshuis en het paleis voor de abten gebouwd.
De abdij verwierf tal van landgoederen, en hield zich ook bezig met de bosbouw en de mijnbouw (steenkool, ijzererts en zinkerts). De Franse bezetter liet in 1796 de abdij opheffen en verkocht de bezittingen aan particulieren. In 1844 werd de Société Anonyme de la Grande Montagne opgericht, die de exploitatie van zinkertsen hernieuwd op zich nam en ook een zinksmelter bezat. Deze sloot in 1979.
In 1921 verwierven de Zusters van het Christelijk Onderwijs het voormalige abdijcomplex. Hier kwam een meisjesinternaat, hetgeen zich ontwikkelde tot een regulier onderwijsinstituut.
Flone
Amay
Beschermd erfgoed in Wallonië
|
5728120
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Watergoor%20%28kasteel%29
|
Watergoor (kasteel)
|
Watergoor was een kasteel in de Nederlandse plaats Nijkerk, provincie Gelderland. Van het kasteel zijn geen zichtbare restanten overgebleven.
De oudste vermelding van het kasteel dateert uit circa 1300. De eerste bewoner die bij naam bekend is, betreft Willem van Aller in het jaar 1377.
Carselis van Aller werd in 1472 beleend met Watergoor. Zijn zoon Hendrik van Aller volgde hem als leenman op in 1485. Toen hij overleed in 1501 liet hij het huis na aan zijn toen nog minderjarige zoon Carselis. In 1520 werd Carselis opgevolgd door zijn zus Henrica. Zij was getrouwd met Jelis van Riemsdijk, die in 1539 werd terechtgesteld wegens verraad. Na het overlijden van Henrica in 1559 erfde Adriaan van Furstenborch het huis.
In 1741 kwam Watergoor in bezit van de familie Schimmelpenninck van der Oye. Het werd in dat jaar omschreven als een oud gebouw met een droge gracht, met er tegenover een boerderij dat Klein Watergoor heette.
In 1847 verkocht eigenaar Van der Hammen het huis aan Wulf van den Tweel, die het rond 1850 liet afbreken. Alleen het koetshuis en de gracht werden toen gespaard. Uiteindelijk zijn ook deze verdwenen.
Anno 2023 ligt het bedrijventerrein Watergoor op de voormalige kasteellocatie.
Verdwenen kasteel in Nederland
Kasteel in Gelderland
Geschiedenis van Nijkerk
|
2408786
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Setarchidae
|
Setarchidae
|
Setarchidae (Schorpioenvissen) zijn een familie van straalvinnige vissen uit de orde van Schorpioenvisachtigen (Scorpaeniformes).
Geslachten
Ectreposebastes Garman, 1899
Lioscorpius Günther, 1880
Setarches J. Y. Johnson, 1862
|
3165301
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Monogamus%20barroni
|
Monogamus barroni
|
Monogamus barroni is een slakkensoort uit de familie van de Eulimidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1854 door A. Adams.
Eulimidae
|
4333111
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Japanse%20hulst
|
Japanse hulst
|
Japanse hulst (Ilex crenata) is een groenblijvende struik of kleine boom, die behoort tot Ilex sectie Paltoria en komt van nature voor in China, Taiwan, Japan, Korea. en Sachalin.
Japanse hulst wordt gebruikt ter vervanging van Buxus sempervirens, die sinds 2005 door de schimmel Cylindrocladium buxicola aangetast wordt.
Op Paleis Het Loo is in 2012/2013 alle buxus vervangen door de cultivar 'Dark green'.
Beschrijving
Japanse hulst kan 3–5 m (soms 10 m) hoog worden met een stamdiameter tot 20 cm. De afwisselend geplaatste, glimmende, donkergroene bladeren zijn 10–30 mm lang en 10–17 mm breed en hebben een gegolfde bladrand soms met stekels. De plant bloeit in mei en juni. De eenslachtige bloemen zijn wit met vier slippen. De zwarte vrucht is een 5 mm grote steenvrucht met vier zaden.
Teelt
Japanse hulst wordt aangeplant vanwege de dichte, donkergroene bebladering. Ook is het een populaire plant bij bonsailiefhebbers.
De struik groeit het beste in grond met een pH tussen 3,7 en 6,0.
Er bestaan zeer veel cultivars, waaronder:
'Caroline Upright', donkergroen, opgaande groei, geeft géén besjes
'Luxus Globe', donkergroen, breed uitgroeiend, geeft géén besjes
'Golden Gem' met in de herfst goudgeel blad
'Shiro-Fukurin' met bont blad. Is vrouwelijk.
'Dark green' met donkergroen blad
'Green Hedge' met lichtgroen blad
'Bad Zwischenahn' met grijsgroen blad
'Green Lustre' met mat, donkergroen blad en breed uitgroeiend
'Convexa' breder dan hoger uitgroeiend met iets bolstaand blad
'Ivory Hall' met gele vruchten
'Fastigiata' met zuilvormige groei
'Chesapeake' met een zuilvormige groei
'Green Island' met een gespreide groei
'Hetzii' met een gespreide groei
'Hellen' met dwerggroei
'Twiggy' met dwerggroei en fijne textuur
'Mariesii' met dwerggroei
'Stokes' met dwerggroei
Hulstfamilie
Plant uit het Palearctisch gebied
|
367401
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Otto%20Kittel
|
Otto Kittel
|
Otto Kittel (Kronsdorf, 21 februari 1917 – boven Koerland, 14 februari 1945) was een Duits gevechtspiloot uit de Tweede Wereldoorlog. Met 268 overwinningen was hij de op drie na meest succesvolle jachtvlieger.<ref>Weal, John (2001). Jagdgeschwader 54 'Grünherz'''. Oxford: Osprey, p.123</ref> Al zijn overwinningen behaalde hij boven het oostfront op vliegtuigen van de luchtmacht van de Sovjet-Unie.
Biografie
Kittel kwam in 1940 bij de Luftwaffe en bleek al snel over zeer veel talent te beschikken. Op 22 juni 1941 begon Operatie Barbarossa, het grootscheepse offensief van Duitsland om de Sovjet-Unie te veroveren. Op de eerste dag van dit offensief maakte Kittel zijn eerste gevechtsvlucht, en al na enkele minuten schoot hij een Russisch vliegtuig neer. Vanaf deze eerste dag haalde Kittel doorlopend vliegtuigen neer.
Hij stond bekend als een stille man met een gesloten persoonlijkheid. Het liefste wilde hij helemaal alleen werken. Toen hij in april 1943 zijn honderdste overwinning behaalde, kreeg hij van de luchtleiding een belangrijke mededeling: vanaf nu hoefde hij niet meer in een eskader te vliegen en met anderen tegelijk aan te vallen. Hij mocht opstijgen wanneer hij maar wilde en solovluchten maken, op zoek naar de vijand.
Kittel kwam een week voor zijn 28e verjaardag om het leven toen hij in februari 1945 werd neergeschoten. Hij werd postuum onderscheiden met Zwaarden bij de Eikenloof van zijn Ridderkruis van het IJzeren Kruis.
Militaire loopbaan
Unteroffizier:
Feldwebel:
Oberfeldwebel]]: 26 februari 1943
Leutnant:
Oberleutnant: 25 november 1944
Decoraties
Ridderkruis van het IJzeren Kruis op 29 oktober 1943 als [[Sergeant|Oberfeldwebel en pilot in het 2./JG 54Volgens Scherzer als pilot in de I./JG 54.
Ridderkruis van het IJzeren Kruis met Eikenloof (nr.449) op 11 april 1944 als Leutnant en pilot in het 1./JG 54Fellgiebel 2000, p.81
Ridderkruis van het IJzeren Kruis met Eikenloof en Zwaarden (nr.113) op 25 november 1944 als Oberleutnant en Staffelkapitän van het 2./JG 54Fellgiebel 2000, p.46
IJzeren Kruis 1939, 1e Klasse (oktober 1941) en 2e Klasse (30 juni 1941)
Duitse Kruis in goud op 26 februari 1943 als Feldwebel in het 2./JG 54 Gewondeninsigne 1939 in zwart
Ehrenpokal für besondere Leistung im Luftkrieg''
Gesp voor Gevechtsvluchten aan het Front voor jachtvliegers in goud met getal "500"
Gezamenlijke Piloot-Observatiebadge
Duits militair in de Tweede Wereldoorlog
Duits vliegenier
|
3412348
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Dichrorampha%20batesi
|
Dichrorampha batesi
|
Dichrorampha batesi is een vlinder uit de familie van de bladrollers (Tortricidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1932 door Heinrich.
batesi
|
4573238
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Nathan%20de%20Medina
|
Nathan de Medina
|
Nathan de Medina (8 oktober 1997) is een Belgische voetballer van Kaapverdische afkomst. Hij is een verdediger die in juli 2020 de overstap maakte van Royal Excel Moeskroen naar Arminia Bielefeld.
Clubcarrière
Jeugd
Nathan de Medina sloot zich op zevenjarige leeftijd aan bij de jeugd van RSC Anderlecht. In zowel het seizoen 2014/15 als 2015/16 bereikte De Medina met het elftal onder 19 jaar de halve finale van de UEFA Youth League. In april 2015 ondertekende hij zijn eerste profcontract bij de Brusselse club.
Anderlecht
Op 19 mei 2016 maakte De Medina zijn officieel debuut voor Anderlecht. Hij mocht toen van coach Besnik Hasi in play-off I in de basis starten in de uitwedstrijd tegen KRC Genk. Anderlecht verloor het duel met 5–2. Ook in de slotwedstrijd van het seizoen, tegen Zulte Waregem, kreeg De Medina een basisplaats. Anderlecht won deze wedstrijd met 2-0. Onder Hasi's opvolger René Weiler belandde De Medina echter in de C-kern, waarop hij op 31 augustus 2016 werd uitgeleend aan Oud-Heverlee Leuven.
Excel Moeskroen
In augustus 2017 maakte De Medina definitief de overstap van Anderlecht naar Royal Excel Moeskroen. In zijn eerste seizoen speelde hij negentien wedstrijden, maar in zijn tweede seizoen moest hij zich tevreden stellen met een halfuur speeltijd. Na een seizoen onder Bernd Storck waarin hij totaal uit beeld verdween, werd De Medina in het seizoen 2019/20 weer een basisspeler bij Moeskroen.
Arminia Bielefeld
Na drie seizoenen bij Excel Moeskroen stapte De Medina in juli 2020 transfervrij over naar Arminia Bielefeld, dat enkele weken eerder voor het eerst in elf jaar weer naar de Bundesliga was gepromoveerd.
statistieken
Bijgewerkt t/m 13 juli 2020.
Zie ook
Lijst van spelers van RSC Anderlecht
Lijst van spelers van Oud-Heverlee Leuven
Lijst van spelers van Royal Excel Moeskroen
Belgisch voetballer
Kaapverdisch voetballer
|
3320290
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Cyrtomoscelis%20abacetoides
|
Cyrtomoscelis abacetoides
|
Cyrtomoscelis abacetoides is een keversoort uit de familie van de loopkevers (Carabidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1958 door Straneo.
abacetoides
|
3616845
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Tr%C5%A1%C4%87e
|
Tršće
|
Tršće (Kakanj), een plaats in de gemeente Kakanj, Bosnië-Herzegovina
Tršće (Čabar), een plaats in de Kroatische gemeente Čabar
|
5108443
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Gouverneur-generaal%20van%20de%20Mascarenen
|
Gouverneur-generaal van de Mascarenen
|
De gouverneur-generaal van de Mascarenen (1735-1810) was een bestuurder van de Franse kolonie de Mascarenen. De kolonie bestond uit de 3 eilanden île Bourbon, île de France en îsle Rodrigues.
Aanvankelijk, in 1735, na het vertrek van de Nederlanders uit Nederlands-Mauritius, had de Franse Oost-Indische Compagnie volledige zeggenschap over de 3 eilanden. Vanaf 1767 benoemde de Franse Kroon echter de gouverneur-generaal voor deze kolonie. De gouverneur-generaal werd bijgestaan door de intendant van de Mascarenen, een functie gecreëerd door de Franse Kroon. De intendant was verantwoordelijk voor de handel, in het bijzonder de slavenhandel, alsook voor de bevoorrading voor de kolonisten en de taksen. Daarnaast werd de gouverneur-generaal bijgestaan door de afzonderlijke gouverneurs van île Bourbon en île de France. Beide gouverneursposten konden ook gecombineerd worden door één persoon.
De eerste gouverneur-generaal was Bertrand François Mahé, graaf van La Bourdonnais, in dienst van de Franse Oost-Indische Compagnie (1735-1747). De laatste gouverneur-generaal was Charles Decaen, in dienst van keizer Napoleon I Bonaparte (1803-1810). Decaen gaf de eilanden over aan de Britten.
|
740696
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Yours%20Truly%2C%20Angry%20Mob
|
Yours Truly, Angry Mob
|
Yours Truly, Angry Mob is het tweede album van de Britse band Kaiser Chiefs.
Geschiedenis
Het album, dat is geproduceerd door Stephen Street bij Hook End Manor in Berkshire, is opgenomen in een sessie van zes weken in september en oktober 2006.
Het is gemixt door Cenzo Townshend en Stephen Street bij Olympic Studio in Barnes, Londen.
In Nederland en België kwam het album uit op 23 februari 2007. In de rest van de wereld verscheen het op 26 februari 2007, en in Noord-Amerika op 27 maart 2007. Het album kwam begin maart nieuw binnen op nummer 1 in de Nederlandse Album Top 100.
Nummers
Bezetting
Ricky Wilson - leadzang, percussie
Nick Hodgson - drums, achtergrondzang
Andrew White - gitaar
Simon Rix - basgitaar
Nick Baines - keyboard
Hitlijsten
Album Top 100
Singles
Singles met hitnoteringen in de Nederlandse Top 40
Muziekalbum uit 2007
|
1010343
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Buck%20Grove
|
Buck Grove
|
Buck Grove is een plaats (city) in de Amerikaanse staat Iowa, en valt bestuurlijk gezien onder Crawford County.
Demografie
Bij de volkstelling in 2000 werd het aantal inwoners vastgesteld op 49. In 2006 is het aantal inwoners door het United States Census Bureau geschat op 53, een stijging van 4 (8,2%).
Geografie
Volgens het United States Census Bureau beslaat de plaats een oppervlakte van 0,9 km², geheel bestaande uit land.
Plaatsen in de nabije omgeving
De onderstaande figuur toont nabijgelegen plaatsen in een straal van 16 km rond Buck Grove.
Externe link
Plaats in Iowa
|
1729584
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Absorptiespectrum
|
Absorptiespectrum
|
Het absorptiespectrum van een materiaal geeft de absorptie van golven, als functie van de frequentie. Typisch wordt het begrip gebruikt in de context van elektromagnetische golven, zoals licht. Voor atomen is het absorptiespectrum sterk gepiekt rond een aantal specifieke frequenties (kleuren, in het geval van licht). Deze pieken zijn de absorptielijnen. De posities daarvan zijn van stof tot stof verschillend en karakteristiek voor de samenstelling van een materiaal, zodat een stof aan de hand van zijn absorptiespectrum herkend kan worden. Dit laat onder andere ook toe de chemische samenstelling van sterren van op afstand te bepalen, alsmede de temperatuur van de steratmosfeer.
Een toepassing is te zien op de afbeelding rechts: het absorptiespectrum van de buitenste lagen van de atmosfeer beïnvloedt het licht dat de ruimtetelescoop Hubble bereikt. Er wordt schematisch weergegeven welke laag een deel van het oorspronkelijke spectrum (kleuren) wegfiltert.
Toepassing
Aangezien het absorptiespectrum erg typerend is voor de absorberende stof, kan men door analyse van het spectrum bepalen welke stoffen in een systeem aanwezig zijn. Dit is de basis van de spectroscopie en spectrometrie. Voorbeelden zijn:
atomaire-emissiespectrometrie en
molecuulspectroscopie.
Zie ook
Emissie
Natuurkunde
|
2489511
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Glaucorhabda%20cyaneovittata
|
Glaucorhabda cyaneovittata
|
Glaucorhabda cyaneovittata is een keversoort uit de familie bladkevers (Chrysomelidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1880 gepubliceerd door Léon Marc Herminie Fairmaire.
Bladkevers
|
3741039
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Prosynopeas%20dactylidis
|
Prosynopeas dactylidis
|
Prosynopeas dactylidis is een vliesvleugelig insect uit de familie van de Platygastridae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1916 door Kieffer.
Platygastridae
|
114560
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Wasco
|
Wasco
|
Wasco, een merknaam waaronder waskrijt verkocht wordt
Wasco (Californië), een plaats in de staat Californië in de Verenigde Staten
Wasco (Oregon), een plaats in de staat Oregon in de Verenigde Staten
Wasco County, een county in de staat Oregon in de Verenigde Staten
Wasco (volk), een indianenvolk uit de staat Oregon in de Verenigde Staten
Wasco (tekenaar), pseudoniem van Henk van der Spoel, een Nederlandse striptekenaar.
|
3927593
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Exocentrus%20balachowskyi
|
Exocentrus balachowskyi
|
Exocentrus balachowskyi is een keversoort uit de familie van de boktorren (Cerambycidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1976 door Breuning & Teocchi.
balachowskyi
|
3179571
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Lydiphnis%20cincta
|
Lydiphnis cincta
|
Lydiphnis cincta is een slakkensoort uit de familie van de Tornidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1857 door Carpenter.
Tornidae
|
1296801
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Strope%C5%A1%C3%ADn
|
Stropešín
|
Stropešín (Duits: Stropeschin) is een Tsjechische gemeente in de regio Vysočina, en maakt deel uit van het district Třebíč.
Stropešín telt 114 inwoners.
Gemeente in Třebíč
|
2846437
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Joe%20Grifasi
|
Joe Grifasi
|
Joe Grifasi (Buffalo (New York), 14 juni 1944) is een Amerikaans acteur.
Biografie
Grifasi heeft de high school doorlopen aan de Bishop Fallon High School in Buffalo. Hierna ging hij verder studeren aan de Canisius College in Buffalo om daarna dienst te nemen in de United States Army. Na zijn diensttijd ging hij acteren leren aan de Yale School of Drama.
Grifasi begon met acteren tijdens zijn studietijd aan de Canisius College en daarna speelde hij in voornamelijk off-Broadway theaters. Hij maakte in 1976 zijn debuut op Broadway in het toneelstuk A Memory of Two Mondays / 27 Wagons Fulls of Cotton. Hierna heeft hij nog meerdere rollen gespeeld op Broadway.
Grifasi begon in 1977 met acteren voor televisie in de televisieserie Great Performances. Hierna heeft hij nog meer dan 120 rollen gespeeld in televisieseries en films zoals The Deer Hunter (1978), Splash (1984), Brewster's Millions (1985), Moonstruck (1987), Naked Gun 33⅓: The Final Insult (1994), L.A. Law (1993-1994), One Fine Day (1996), Law & Order (1996-2001), Tarzan (2003), 13 Going on 30 (2004) en Law & Order: Special Victims Unit (2005-2011).
Grifasi is getrouwd met een saxofoniste.
Filmografie
Films
Selectie:
2005 Slow Burn – als Drown
2004 13 Going on 30 – als Mr. Flamhaff
1999 Switching Goals – als Dave
1997 Sunday – als Scottie Elster
1996 One Fine Day – als Manny Feldstein
1995 Money Train – als Riley
1995 Batman Forever – als bank beveiliger
1994 Natural Born Killers – ls deputy sheriff Duncan Homolka
1994 Naked Gun 33 1/3: The Final Insult – als regisseur
1994 The Hudsucker Proxy – als Lou
1988 Beaches – als Otto Titsling
1988 The Naked Gun: From the Files of Police Squad! – als voorman
1987 Moonstruck – als Shy Walter
1986 F/X – als Mickey
1985 Brewster's Millions – als J.B. Donaldo
1984 The Pope of Greenwich Village – als Jimmy de kaasman
1984 Splash – als Manny
1982 Still of the Night – als Joseph Vitucci
1981 Honky Tonk Freeway – als Osvaldo
1978 The Deer Hunter – als bandleider
Televisieseries
Uitgezonderd eenmalige gastrollen.
2022 Evil - als Lombino - 3 afl.
2005 – 2021 Law & Order: Special Victims Unit – als Hashi Horowitz – 14 afl
2016 - 2021 Bull - als rechter Arlen Rand - 7 afl.
2018 - 2019 Lodge 49 - als Burt - 11 afl.
2007 The Bronx Is Burning – als Yogi Berra – 8 afl.
2003 Tarzan – als luitenant Scott Conner – 5 afl.
1996 – 2001 Law & Order – als James Line – 3 afl.
2001 Some of My Best Friends – als Joe Zito – 4 afl.
1996 – 1997 Early Edition – als Harry Hawks – 3 afl.
1993 – 1994 L.A. Law – als Dominic Nuzzi – 5 afl.
1993 Class of '96 – als Joe Morrisey – 2 afl.
1990 – 1991 WIOU – als Tony Pro – 14 afl.
1988 Matlock – als hotdog verkoper – 2 afl.
Theaterwerk op Broadway
2002 – 2003 Dinner at Eight – als Max Kane
1995 The Play's the Thing – als Mansky
1985 – 1987 The Mystery of Edwin Drood – als Bazzard / Phillip Bax
1984 Accidental Death of an Anarchist – als kapitein Pisani
1979 – 1980 The 1940's Radio Hour – als Neal Tilden
1977 Happy End – als kapitein Hannibal Jackson
1976 Boy Meets Girl – als Green
1976 Secret Service – als korporaal Matson
1976 A Memory of Two Mondays / 27 Wagons Fulls of Cotton – als Frank
Amerikaans filmacteur
Amerikaans televisieacteur
Amerikaans toneelacteur
|
1494248
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Babahoyo
|
Babahoyo
|
Babahoyo is de hoofdstad van de provincie Los Ríos en een parochie (parroquia) in Ecuador in het kanton Babahoyo. De stad is gesticht op 30 september 1948 en heeft bijna honderdduizend inwoners. Babahoyo ligt tussen twee grote rivieren die samen de Río Babahoyo vormen en kent een grote rivierhaven.
Geboren
Jefferson Montero (1989), Ecuadoraans voetballer
Stad in Ecuador
|
1535867
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Naama%20%28provincie%29
|
Naama (provincie)
|
Naama is een provincie (wilaya) van Algerije. De provincie ligt in het noordwesten, op de grens met Marokko. Het grenst in het noorden met de provincie Tlemcen en Sidi-bel-Abbès, in het oosten van El Bayadh en in het zuiden met van Béchar.
Aardrijkskunde
De provincie bevindt zich op meer dan 1.000 meter boven de zeespiegel op de Hooglanden, wordt doorkruist door de keten van de Sahara-Atlas met pieken van meer dan 2.000 meter, op Djebel Mekfer 2.200 meter.
Het klimaat is droog continentaal met gemiddelden van -10 °C in de winter en meer dan 45 °C in de zomer.
Geschiedenis
De provincie Naama herbergt archeologische, natuurlijke en toeristische locaties: rotstekeningen (meer dan 2000 figuren), de oude ksour zoals Assela, Moghrara, Sfissifa en Tiout, de Kalaâ van Cheikh Bouamama, het graf van Isabelle Eberhardt in Aïn Sefra, de thermale bron van Aïn Ouarka, de gigantische duin van Mekther de palmbossen van Moghrara, Tiout en Assela.
Regies van de provincie
Watervoorraden
Toerisme
Onderwijs
Religieuze zaken en waqfs
Cultuur
Gezondheid
Jeugd en sport
Openbare werken
Vervoersnetwerk
Landbouw
Stedenbouw
Woningbouw
Bosbehoud
Provincie van Algerije
|
3924387
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Emeopedus%20longicornis
|
Emeopedus longicornis
|
Emeopedus longicornis is een keversoort uit de familie van de boktorren (Cerambycidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1925 door Fisher.
longicornis
|
3359283
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Tornos%20quadripuncta
|
Tornos quadripuncta
|
Tornos quadripuncta is een vlinder uit de familie van de spanners (Geometridae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1897 door Warren.
quadripuncta
|
3668741
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Patemon%20%28Bojongsari%29
|
Patemon (Bojongsari)
|
Patemon is een bestuurslaag in het regentschap Purbalingga van de provincie Midden-Java, Indonesië. Patemon telt 3477 inwoners (volkstelling 2010).
Plaats in Midden-Java
|
1183982
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Diu%20%28district%29
|
Diu (district)
|
Diu is een district van het Indiase unieterritorium Dadra en Nagar Haveli en Daman en Diu. Het district telt 44.110 inwoners (2001) en heeft een oppervlakte van 40 km².
Het district omvat voornamelijk het gelijknamige eiland Diu, gelegen aan de Arabische Zee aan de zuidwestkust van de deelstaat Gujarat. Het was vanaf de zestiende eeuw tot 1961 een deel van Portugees-India. De hoofdplaats van het district is de stad Diu.
Dadra en Nagar Haveli en Daman en Diu
|
3369219
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Boskruiskruid
|
Boskruiskruid
|
Boskruiskruid (Senecio sylvaticus) is een eenjarige plant uit de composietenfamilie (Asteraceae), die verspreid voorkomt in heel Europa en vooral te vinden is in lichte bossen, langs bosranden en op kapvlaktes.
Naamgeving en etymologie
Duits: Wald-Greiskraut
Engels: Woodland ragwort, Heath groundsel
De botanische naam Senecio is afgeleid van het Latijnse senex (oude man), naar de witte beharing van de uitgebloemde bloemhoofdjes. De soortaanduiding sylvaticus is eveneens Latijn en betekent 'van het bos'.
Kenmerken
Boskruiskruid is een eenjarige kruidachtige plant die 15 tot 50 cm hoog kan worden. De stengel is onbehaard tot verspreid wollig behaard, maar in tegenstelling tot het kleverig kruiskruid niet kleverig. Wel geeft hij een onaangename geur af. De bladeren zijn tot veerdelig, aanvankelijk geelachtig groen, later vaak rood aangelopen, de middelste en bovenste bladeren halfstengelomvattend met getande oortjes.
De bloeiwijze is een losse pluim met 12 tot 24 bloemhoofdjes, elk ongeveer 5 mm in doorsnede. De bloemstengels dragen verspreide, korte klierharen en meestal talrijke lange, wollige klierloze haren, die een spinnenwebachtige beharing vormen. Per bloemhoofdje zijn er één tot acht teruggeslagen, gele lintbloemen; ze kunnen ook volledig ontbreken. In het midden zitten gele, radiaal symmetrische buisbloemen.
De vrucht is een nootje, rondom voorzien van korte, aangedrukte haren.
De plant bloeit van juli tot september.
Ecologie
Boskruiskruid groeit voornamelijk op open, kalkarme, droge humeuze bodem in open bossen, langs bosranden, in struwelen, op akkers en kapvlaktes, tot op 1.800 m hoogte.
Plantensociologie
Boskruiskruid is een kensoort van de wilgenroosje-associatie (Senecioni sylvatici-Epilobietum angustifolii).
Verspreiding
Boskruiskruid komt van nature verspreid voor in Europa en is geïntroduceerd in Noord-Amerika.
In Nederland is de soort algemeen in de Pleistocene districten en in de Duindistricten, en elders zeldzaam.
Composietenfamilie
Plant uit het Palearctisch gebied
|
3724428
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Zaphne%20frontata
|
Zaphne frontata
|
Zaphne frontata is een vliegensoort uit de familie van de bloemvliegen (Anthomyiidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1838 door Zetterstedt.
Bloemvliegen
|
3390689
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Chionodes%20vanduzeei
|
Chionodes vanduzeei
|
Chionodes vanduzeei is een vlinder uit de familie van de tastermotten (Gelechiidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1935 door Keifer.
vanduzeei
|
1766868
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Lourdes%20Cecilia%20Fern%C3%A1ndez
|
Lourdes Cecilia Fernández
|
Lourdes Cecilia Fernández (Buenos Aires, 2 april 1981) is een Argentijns zangeres, componist en actrice. Ze is vooral bekend geworden als lid van de Argentijnse vrouwenband Bandana. Tevens is ze zangeres van de band Lourdes, welke naar haar is vernoemd.
Discografie
Televisivamente (2004)
De otro mundo (2007)
Filmografie
Vivir Intentando (2003) - Lourdes
Popstars: Argentina (2001) - zichzelf
1000 millones (2002) - cameo
Externe links
Officiële website
Lourdes Cecilia Fernández at IMDb.
Argentijns zanger
Argentijns acteur
|
520814
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Eestrum
|
Eestrum
|
Eestrum (officieel, Fries: Jistrum, ) is een dorp in de gemeente Tietjerksteradeel, in de Nederlandse provincie Friesland.
Het ligt ten noorden van Drachten, ten noordoosten van het Bergumermeer in een coulisselandschap in de Friese Wouden. Het dorp ligt aan het Friese Woudenpad. Ten zuidwesten van het dorp ligt de opvaart naar het Bergumermeer (Jistrumer Opfeart), waar bij de monding het recreatiegebied Blauwhoek ligt. De westgrens van het dorpsgebied wordt gevormd door de Kuikhornstervaart en de zuidgrens door het Kolonelsdiep.
Het dorp telde in inwoners. Sinds 1989 is de officiële naam Jistrum. Onder het dorp valt ook een deel van de buurtschap Schuilenburg.
Geschiedenis
Ontstaan
De naam Eestrum wordt in verband gebracht met 'es' (ies) en heem (woonplaats bij de Eest) en verwijst daarmee naar de hoge zandgronden rond het Bergumermeer, die al vroeg werden bewoond. De oudste bewoningssporen gaan terug tot het Mesolithicum of Paleolithicum en bestaan uit vuurstenen gebruiksvoorwerpen.
Het eigenlijke esdorp zelf is echter veel jonger en dateert op zijn laatst van begin 13e eeuw. Toen verrees namelijk een dorpskerk (later de hervormde kerk) bij het akkercomplex de Geesten. De kerk behoorde waarschijnlijk door de ligging in het stroomgebied van de Boorne (en haar zijrivieren als de Wijde en de Smalle Ee) al van oorsprong (9e eeuw) bij het bisdom Utrecht. De grens met het bisdom Münster (die het stroomgebied van de Lauwers en Ried kreeg) lag ten oosten van Eestrum. Later breidde het dorp zich uit naar het westen, waar enkele kampontginningen ontstonden en het akkercomplex de Ies ontstond.
Landbouw
Het dorp telde vroeger drie escomplexen aan weerszijden van de huidige Ieswei: de Ies, het Kortland (It Koartlân) en de Geesten (Gjisten). In de 17e eeuw was dit aantal met de Oegekamp en de Oostelijke Velden uitgegroeid tot vijf. Aan de randen van deze akkerlandcomplexen werden de boerderijen gebouwd op hornlegers (erven) en ontstond het huidige dorp. In zowel 1511 als 1638 waren er 24 boerderijen die de omliggende gronden als een meenschaar (gemeenschappelijke grond) gebruikten. Ten zuiden van de Achterweg lagen vroeger de heidevelden. Ook behoorden er hooilanden (de Mieden en de Briek) en het 'Eestrumermeer' (het dorpsdeel van het Bergumermeer, voor visvangst en zandwinning) tot de dorpsgronden. Het dorp was in die tijd verdeeld in een 'Suydereynde', het 'Middelquartier' en het 'Noordereynde' die in 1612 elk een 'eygen arffde' en een 'meyerman' hadden, die door de landgebruikers en -eigenaren werden gekozen om hen te vertegenwoordigen bij het opstellen van de schaarbrief. In het eerder genoemde jaar 1638 werd de meenschaar -mogelijk in reactie op de agrarische hoogconjunctuur van die tijd- echter opgeheven en werd het land verdeeld in brede stroken, die in handen van individuele boeren kwamen en tegenwoordig nog steeds te herkennen zijn in het landschap. De landbouw veranderde in de loop der tijd van gemengde bedrijven naar veeteelt. De akkerbouw was begin 20e eeuw van de Geesten, langs de hoge rand van de Warhemen en van de vroegere heide verdwenen. Eind 20e eeuw werd alleen nog mais verbouwd op de Ies en enkele verspreide percelen.
Bebouwing
In de loop der tijd breidde de bebouwing zich uit met lintbebouwing langs de wegen, waardoor Eestrum steeds meer het karakter van een wegdorp kreeg. In 1830 werd de Friesestraatweg aangelegd, waardoor de Alde Harstewei ten noorden van Eestrum buiten gebruik raakte als oude verbindingsweg. De Kooiweg werd vervolgens aangelegd als nieuwe verbindingsweg naar de Friesestraatweg.
Na de Afscheiding werd in de 19e eeuw een gereformeerde kerk gebouwd. Sinds de fusie van beide kerken tot de PKN worden alle kerkdiensten gehouden in de dorpskerk en is de gereformeerde kerk omgevormd tot een verenigingsgebouw. In 1911 werd een christelijke lagere school gesticht, die in de jaren 1980 werd omgevormd tot CBS de Finne.
Rond 1900 bestond er enige middenstand, die in de loop van de 20e eeuw echter grotendeels weer verdween. De aanleg van de Jisteboerewei naar het aangrenzende dorp Kootstertille wijst op het toegenomen belang van dit dorp voor veel voorzieningen.
Bevolkingsontwikkeling
Rijksmonumenten
Kerk
De Nederlands-hervormde kerk dateert uit de 13e eeuw. Dit komt naar voren uit een oorkonde van rond 1230 waarin melding wordt gemaakt van de kerk als eigenaar van weiland in de mieden. Het is een gebouwtje in romaanse stijl met gotische vensters en romanogotische meloengewelven. Opvallend zijn de hagioscopen in de oostelijke travee van het schip. Deze kleine vensters worden ook wel leprozenruitjes genoemd. In 2007 werd begonnen met de renovatie van het interieur. Het dak werd onder handen genomen, de wanden werden voorzien van een nieuwe stuclaag, de elektrische installatie vernieuwd. Aan het interieur werden op bescheiden wijze kleuren toegevoegd. Door gebruik van een aantal aardetinten werd de architectuur van het gebouw verfraaid. Bijzonder is de plaatsing van het fraaie pijporgel uit de voormalige Gereformeerde kerk. Het orgel werd volledig gerestaureerd en past op unieke wijze bij het kerkmonument.
Boerderijen
Schoolstraat 31
Een kenmerkende boerderij uit de eerste helft van de 19e eeuw van het 'Burgumermartype' met een dwars voorhuis, waarvan het dak doorloopt over de schuur, is de Burgumermarpleats. Deze staat aan de Schoolstraat 31 en vormt een rijksmonument.
Schoolstraat 8
Langgerekt woongebouw waarschijnlijk oorspronkelijk in verschillende woningen gedeeld, en gedekt door twee evenwijdige zadeldaken tussen topgevels met hoekschoorstenen en afgedekt door houten lijsten. Zesruitsvensters.
Schoolstraat 54
Gaaf bewaarde boerderij van het kop-hals-romptype met zesruitsvensters in beganegrond en topgevel, in schoorsteenanker gedateerd 1865.
Schoolstraat 59
Boerderij onder grotendeels rieten dak met klein voorhuis waarin zesruitsvensters. Ook in het woongedeelte van de schuur zesruitsvensters.
De voormalige boerderij is een fraai voorbeeld van een boerenbehuizing zoals dat eeuwenlang in de Wâlden gebruikelijk was. Gebouwd van Friese geeltjes (appelbloesem), rietgedekt en met zesruitsvensters. Vanbinnen is het onder architectuur geheel gemoderniseerd:woonkeuken in het voorhuis, 2 badkamers waarvan een met sauna, 6 slaapkamers; het geheel is uitgerust met vloerverwarming onder een leistenen vloer.
Sport
De plaatselijke voetbalvereniging van Eestrum is VV Jistrum en is opgericht in 1949. Het voetbalveld en de kantine liggen aan de Fjildwei.
Fiets- en Wandelroutes.
Doarpskuier Jistrum
Het startpunt van de Doarpskuier (dorpswandeling) van Jistrum ligt aan de Joostwiersmaweg 24, Jistrum. De route gaat deels over oude paden. Via een (fiets) pad over de polderkade langs het Prinses Margrietkanaal gaat de route door open gebied. Tevens komt deze route met een klein uitstapje langs een uitzichtpunt bij het Burgumer Mar.
De markering voor deze route bestaat uit paaltjes met een groene streep. Deze zijn niet voorzien richtingsmarkeringen. Het ommetje kan op ieder willekeurig punt starten en in beide richtingen lopen.
Galerie
Externe links
Site over Jistrum(nl)
Eestrum op FrieslandWonderland(nl)
Plaats in Friesland
Geografie van Tietjerksteradeel
|
4094219
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Philodina%20grandis
|
Philodina grandis
|
Philodina grandis is een raderdiertjessoort uit de familie Philodinidae. De wetenschappelijke naam van deze soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1916 door Milne.
Raderdieren
|
3390610
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Chionodes%20canofusela
|
Chionodes canofusela
|
Chionodes canofusela is een vlinder uit de familie van de tastermotten (Gelechiidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1947 door Clarke.
canofusela
|
2402971
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Harpactea%20zaitzevi
|
Harpactea zaitzevi
|
Harpactea zaitzevi is een spinnensoort in de taxonomische indeling van de celspinnen (Dysderidae).
Het dier behoort tot het geslacht Harpactea. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1956 door Charitonov.
Celspin
|
3499472
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Aphytis%20notialis
|
Aphytis notialis
|
Aphytis notialis is een vliesvleugelig insect uit de familie Aphelinidae. De wetenschappelijke naam is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1965 door De Santis.
Aphelinidae
|
5750799
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Kasteeltje%20van%20Tildonk
|
Kasteeltje van Tildonk
|
Het Kasteeltje van Tildonk is een kasteel in de tot de Vlaams-Brabantse gemeente Haacht behorende plaats Tildonk, gelegen aan Kasteeldreef 1.
Geschiedenis
Hier was een 12e-eeuws mottekasteel met opperhof en neerhof. Dit was de zetel van de heerlijkheid Nieuwenborg, wat één van de vijf kleine heerlijkheden in Tildonk was. In 1401 werd dit kasteel voor het eerst vermeld. Het huidige kasteeltje is van 1642. In 1761 werd Nieuwenborg opgekocht door Maximiliaan de Lalaing die al graaf van Tildonk was en de kleinere heerlijkheden bij zijn bezit voegde.
Midden 18e eeuw werd het Kanaal Leuven-Dijle aangelegd dat de verbinding van het kasteel met de dorpskom doorsneed. Omstreeks 1850 werd het kasteeltje uitgebreid met een langgerekte vleugel. Ook werd een langsschuur gebouwd.
In 1987 werd de motteheuvel afgevlakt en werden de grachten gedempt. Dit werd gedaan omdat het kasteeltje instabiel dreigde te worden.
Gebouw
Het woonhuis is blokvormig en wordt gedekt door een schilddak. Het is gebouwd in kalkzandsteen en heeft een bakstenen sokkel die vermoedelijk in 1642 is aangebracht toen de motte voor een deel werd afgegraven. Tegen het blokvormige huis is een lange aanbouw van omstreeks 1850. Ook e gebouwen van het neerhof dateren uit die tijd.
Tildonk
Onroerend erfgoed in Haacht
|
3951066
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Brachynarthron
|
Brachynarthron
|
Brachynarthron is een kevergeslacht uit de familie van de boktorren (Cerambycidae). De wetenschappelijke naam van het geslacht werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1956 door Breuning.
Soorten
Brachynarthron omvat de volgende soorten:
Brachynarthron aeneipennis Breuning, 1956
Brachynarthron murzini Teocchi & al., 2010
Brachynarthron simile Breuning, 1964
Brachynarthron unicoloripennis Breuning, 1968
Boktorren
|
2053641
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Po%C4%8Ditelj
|
Počitelj
|
Počitelj is een historische nederzetting in Bosnië en Herzegovina binnen de gemeente Čapljina, onderdeel van de Federatie van Bosnië en Herzegovina.
Tijdens de Bosnische Oorlog is het in zomer van 1993 door de Kroatische Defensieraad een groot gedeelte van de oude nederzetting verwoest. Na de recente reconstructie is Počitelj teruggekeerd naar zijn oorspronkelijke vorm. De UNESCO heeft Počitelj onlangs geregistreerd als kandidaat voor de Werelderfgoedlijst.
Počitelj bezit prachtige oosterse architectuur en Ottomaanse bouwstijl en is gastheer van de langst bekende kunstkolonie in Zuidoost-Europa. Kunstenaars uit de hele wereld verzamelen zich hier elk jaar weer om te schilderen.
Tot de trekpleisters van Počitelj behoren de "De Hadzi-Alija moskee", de "Sisman-Ibrahimpasina medresa" en het "Gavran Kapetanovic"-huis. Alle zijn na de reconstructie geopend voor bezoekers en zijn steeds meer in trek bij toeristen. Het meest opvallende object in Počitelj is de "Sahat-kula", een silovormige toren die vanaf de top van de heuvel uitkijkt over het gehele dorp.
Galerij
Plaats in Bosnië en Herzegovina
|
362401
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Kanton%20Dormans
|
Kanton Dormans
|
Dormans is een voormalig kanton van het Franse departement Marne. Het kanton maakte deel uit van het arrondissement Épernay.
Het werd opgeheven bij decreet van 21 februari 2014 met uitwerking in maart 2015.
Gemeenten
Het kanton Dormans omvatte de volgende gemeenten:
Boursault
Le Breuil
Champvoisy
Courthiézy
Dormans (hoofdplaats)
Festigny
Igny-Comblizy
Leuvrigny
Mareuil-le-Port
Nesle-le-Repons
Œuilly
Troissy
Verneuil
Vincelles
Dormans
|
1399635
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/%C5%A0umn%C3%A1
|
Šumná
|
Šumná (Duits: Schönwald) is een Tsjechische gemeente in de regio Zuid-Moravië, en maakt deel uit van het district Znojmo.
Šumná telt 601 inwoners.
Gemeente in Znojmo
|
3250163
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Leptostenus%20leptocerus
|
Leptostenus leptocerus
|
Leptostenus leptocerus is een vlokreeftensoort uit de familie van de Eulimnogammaridae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1874 door Dybowsky.
Eulimnogammaridae
|
1308345
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Het%20laatste%20kasteel
|
Het laatste kasteel
|
Het laatste kasteel (originele titel: The Last Castle) is een fantasyboek van Jack Vance uit 1966. In het Nederlands verscheen het in een vertaling van Warner Flamen in 1974.
Verhaal
Na terugkeer van de mens op aarde werden negen kastelen gebouwd om de repatrianten in onder te brengen. Ze werden geconstrueerd als sterke gebouwen, met hoge muren en van alle gemakken voorzien. De bewoners leefden honderden jaren in luxe en passeerden de tijd in een door tradities bepaalde omgeving. De bevolkingsomvang wordt zorgvuldig in de hand gehouden en wanneer een geboorte boven het quotum plaatsvindt wordt de boreling in een dorpje van de "Boetelingen" in de buurt ondergebracht. Voor de noodzakelijke werkzaamheden en het amusement waren enkele buitenwereldse rassen geïmporteerd. De Boeren verzorgden het grovere werk, Phanes waren verfijnde kweekproducten, die in de verst ontwikkelde vorm op fijn gebouwde meisjes leken. Het technisch werk werd overgelaten aan de ondoorgrondelijke maar bekwame Meks, een ras dat over telepathische eigenschappen leek te beschikken. En dan waren er de Vogels, een lomp en brutaal vliegend ras, gespeend van elk gevoel voor decorum, dat werd gebruikt voor verkenning en luchttransport.
Over de eigenschappen van het ras der Meks werd veel gespeculeerd en diverse geleerden hadden elk hun eigen gezichtspunten dienaangaande. De kasteelbevolking leefde vele eeuwen op zorgeloze wijze. Totdat verontrustende informatie kwam over Meks die plotseling kasteel Zeeëiland hadden overgenomen. Daarna kwam Janeil aan de beurt, de vesting met 60 meter hoge muren van smeltrots. De heren den dames bleven onbezorgd, totdat een aarden wal, waaraan door de belegeraars ‘s nachts werd gewerkt, op aanzienlijke hoogte tegen de muur lag en de bedoeling duidelijk werd. Op een zeker moment, na een aantal maanden, rolde de aarde over de kasteelmuur naar binnen en bij de daarop volgende slachtpartij vonden alle bewoners van Janeil de dood, de heren, de dames, Boeren en Phanes. Alleen de Vogels wisten scheldend en mopperend de vlucht te nemen.
De rest van het verhaal behandelt gebeurtenissen op Hagedorn, een onneembaar geacht kasteel op de top van een diorietrots, waarvan alleen al de muren honderd meter hoog waren. Op het moment dat bij de acht andere kastelen de Meks vertrokken waren gebeurde datzelfde op Hagedorn, met medeneming van gereedschappen, wapens en apparatuur. Tijdens de vele daarna volgende vergaderingen werd tussen de notabelen veel overlegd, maar passende maatregelen bleven uit. Alleen heer Claghorn toonde een realistisch soort bezorgdheid. De situatie was niet acuut zorgwekkend, hoewel met het vertrek van de Meks het technisch onderhoud nu weggevallen was omdat de heren zich slechts op theoretisch gebied hadden ontwikkeld. Op een zeker moment besluit militair specialist Xanten een verkenningsvlucht uit te voeren met behulp van de Vogels. Hij ontdekt hierbij hoe slecht de toestand is. Na langdurig en zinloos overleg besluit Claghorn Kasteel Hagedorn te verlaten en zich bij de buiten de kastelen wonende dorpelingen aan te sluiten.
Op onderzoek uitgestuurde Vogels keren terug met verontrustend nieuws; inmiddels blijken alle overige kastelen verloren te zijn gegaan. Dan begint de belegering van Hagedorn. Meks laten hun krachtwagens, halflevende spierplaten op wielen, de onderlaag onder het kasteel weggraven. Muren storten in. Ondertussen weet Claghorn de Boetelingen en nomaden te organiseren voor een tegenaanval van buitenaf. Dit blijkt een succesvolle actie. Er wordt uiteindelijk een overeenkomst gesloten met de Meks; het traditionele leven op de kastelen is echter voorgoed voorbij.
Fantasyroman
Werk van Jack Vance
Roman uit 1966
|
2030503
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Muziekdienst
|
Muziekdienst
|
De term muziekdienst betreft software of websites die het mogelijk maken om naar muziek te luisteren op een computer. Hierbij wordt veelal gebruikgemaakt van het internet. De diensten kunnen de muziek zowel ter download als ter stream aanbieden.
Lijst van muziekdiensten
7digital
Allofmp3.com
Beatport
Deezer
iTunes
Jamendo
Jango
Napster
Soundcloud
Spotify
Tidal
URGE
Online muziekdienst
|
2608961
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Planeteros%20bredoi
|
Planeteros bredoi
|
Planeteros bredoi is een keversoort uit de familie netschildkevers (Lycidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1997 gepubliceerd door Sergey Vasiljevich Kazantsev.
Netschildkevers
|
1195790
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Doln%C3%AD%20Ole%C5%A1nice
|
Dolní Olešnice
|
Dolní Olešnice (Duits: Nieder Oels) is een Tsjechische gemeente in de regio Hradec Králové, en maakt deel uit van het district Trutnov.
Dolní Olešnice telt 360 inwoners.
Gemeente in Trutnov
|
996253
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Lexington%20%28Alabama%29
|
Lexington (Alabama)
|
Lexington is een plaats (town) in de Amerikaanse staat Alabama, en valt bestuurlijk gezien onder Lauderdale County.
Demografie
Bij de volkstelling in 2000 werd het aantal inwoners vastgesteld op 840.
In 2006 is het aantal inwoners door het United States Census Bureau geschat op 833, een daling van 7 (-0,8%).
Geografie
Volgens het United States Census Bureau beslaat de plaats een oppervlakte van
8,3 km², geheel bestaande uit land. Lexington ligt op ongeveer 234 m boven zeeniveau.
Plaatsen in de nabije omgeving
De onderstaande figuur toont de plaatsen in een straal van 24 km rond Lexington.
Externe link
Plaats in Alabama
|
4104865
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Baureihe%20429.1
|
Baureihe 429.1
|
De Baureihe 429.1 is een vijfdelig treinstel van het type Stadler FLIRT. Dit treintype wordt in Duitsland gebruikt worden bij onderstaande bedrijven:
DB Regio
Eurobahn
Hessische Landesbahn
Westfalenbahn
429
Baureihe 429
|
3458261
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Misogada%20bleura
|
Misogada bleura
|
Misogada bleura is een vlinder uit de familie van de tandvlinders (Notodontidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1915 door Schaus.
Tandvlinders
|
813668
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Thames%20AFC
|
Thames AFC
|
Thames AFC was een Engelse voetbalclub uit Oost-Londen die kort in de Football League speelde tussen 1930 en 1932. De club werd in 1928 opgericht op dezelfde manier als New Brighton Tower en Chelsea FC die opgericht werden om in een stadion te spelen dat al bestond maar waarin geen team speelde. Het stadion met de immense capaciteit van 120 000 toeschouwers werd door zakenlui gebouwd en werd voornamelijk gebruik door de week voor speedway- en greyhound-racen. Hierdoor bleef het stadion ongebruikt op zaterdag waardoor beslist werd om een voetbalclub op te richten.
De club startte in de Southern League en werd 14de in het eerste seizoen en 3de in het tweede. Dit volstond om verkozen te worden tot de Football League Third Division South en verving hiermee Merthyr Town dat uit de League werd gestemd. Het verblijf van Thames in de League was een kort en onsuccesvol verblijf. Hoewel de club over het grootste stadion van het land beschikte kwamen er niet veel bezoekers opdagen en ironisch gezien heeft de club het record met het minste aantal toeschouwers in een League-wedstrijd in de gehele Engelse voetbalgeschiedenis. Voor de wedstrijd van Thames tegen Luton Town op 6 december 1930 werden slechts 469 plaatsbewijzen verkocht.
De concurrentie van plaatselijke rivalen Charlton Athletic, Clapton Orient, Millwall FC en West Ham United was te zwaar voor de club. In 1930/31, waaraan 22 clubs deelnamen, haalde Thames AFC een 20e plaats, en het volgende seizoen werd Thames zelfs laatste. Hierdoor deed de club zelfs geen aanvraag om herverkozen te worden tot de League. Thames AFC hield hierna op te bestaan, ondanks de vraag van Clapton Orient om te fuseren. De club werd in de Football League vervangen door Aldershot FC.
Thames AFC dient niet te worden verward met Thames Ironworks FC, een club die bestond aan het einde van de 19e eeuw en die later bekend zou worden als West Ham United.
Externe links
Aerial photograph of West Ham Stadium
Voetbalclub in Londen
London Borough of Newham
|
3712472
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Satra%20%28Klungkung%29
|
Satra (Klungkung)
|
Satra is een bestuurslaag in het regentschap Klungkung van de provincie Bali, Indonesië. Satra telt 1335 inwoners (volkstelling 2010).
Plaats in Bali
|
2277611
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Joseph%20Augustus
|
Joseph Augustus
|
Joseph Augustus, bijgenaamd Pipke (14 januari 1898 - 12 mei 1975) was een Belgisch voetballer die speelde als middenvelder. Hij voetbalde in Eerste klasse bij Antwerp FC en speelde vijf interlandwedstrijden met het Belgisch voetbalelftal.
Loopbaan
Joseph Augustus was de jongere broer van Frans (1896-1949) en Albert Augustus (1894-1916) die eveneens goede voetballers zouden worden. Hij speelde vanaf 1910 samen met Frans bij de jeugd van CS Anversois. Beiden maakten in 1912 de overstap naar Antwerp FC waar Albert reeds speelde.
In volle oorlogsperiode debuteerde Joseph in 1915 als middenvelder in het eerste elftal van Antwerp FC. Omdat de Belgische voetbalcompetitie stillag, speelde Augustus enkel vriendschappelijke wedstrijden met de ploeg. Bij de hervatting van de competitie in 1919 verwierf hij onmiddellijk een basisplaats in de ploeg die in Eerste klasse uitkwam. Antwerp eindigde op de vierde plaats en zou de volgende seizoenen sterkere en zwakkere prestaties afwisselen.
In 1921 werd Augustus geselecteerd voor het Belgisch voetbalelftal. Hij speelde op 5 mei van dat jaar de thuiswedstrijd tegen Italië die met 2-3 werd verloren. Pas in het seizoen 1924-1925 kreeg Augustus opnieuw speelgelegenheid in de nationale ploeg. Dat seizoen speelde Antwerp een sterk seizoen en eindigde als vicekampioen na Beerschot. Hij speelde dat seizoen nog vier wedstrijden met het Belgisch voetbalelftal maar kon niet scoren.
Nadien kreeg Augustus het moeilijker om een basisplaats bij zijn club te verwerven. In het seizoen 1925-1926 speelde hij nog 16 competitiewedstrijden, in het daaropvolgende seizoen nog slechts 4. Zijn laatste wedstrijd was de uitwedstrijd op Club Brugge op 20 maart 1927. Nadien kreeg hij geen speelkansen meer.
In de zomer van 1928 zette Augustus een punt achter zijn voetballoopbaan op het hoogste niveau. In totaal speelde hij 207 wedstrijden voor Antwerp FC waarvan 124 wedstrijden in Eerste klasse. In totaal scoorde hij 15 competitiedoelpunten. Hij ging daarna nog voetballen bij Sint-Ignatius SC Antwerpen dat naar de provinciale reeksen was gedegradeerd.
Belgisch voetballer
|
601138
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Lucius%20Calpurnius%20Bestia
|
Lucius Calpurnius Bestia
|
Lucius Calpurnius Bestia (consul in 111 v.Chr.), tribunus plebis in 121 v.Chr. en consul van Rome in 111 v.Chr.
Lucius Calpurnius Bestia (volkstribuun), neef van de consul Lucius Calpurnius Bestia en deelnemer aan de Catilinarische samenzwering
|
3934485
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Ischnolea%20flavinota
|
Ischnolea flavinota
|
Ischnolea flavinota is een keversoort uit de familie van de boktorren (Cerambycidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1993 door Galileo & Martins.
flavinota
|
2270239
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Markarians%20Ketting
|
Markarians Ketting
|
Markarians Ketting is een kleine groep van sterrenstelsels in de Virgocluster. De benaming ketting is afkomstig van het feit dat de sterrenstelsels (gezien van op Aarde) op een licht-gebogen lijn lijken te liggen. De groep werd genoemd naar de Armeense astrofysicus Benjamin Markarian, die de stelsels begin jaren '60 van de 20e eeuw ontdekte.
Sterrenstelsels die deel uitmaken van de groep zijn Messier 84 (NGC 4374), NGC 4435, NGC 4438, NGC 4443, NGC 4458, NGC 4473 en NGC 4477. Daarbij zijn NGC 4435 en NGC 4438 twee interagerende sterrenstelsels die ongeveer 100.000 lichtjaar uit elkaar liggen.
Cluster
Maagd
Virgocluster
|
4321287
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/De%20Taalstaat
|
De Taalstaat
|
De Taalstaat is een radioprogramma van de KRO met als onderwerp de Nederlandse taal. Het programma wordt sinds 4 januari 2014 iedere zaterdag uitgezonden door Radio 1 en gepresenteerd door Frits Spits. Het programma behandelt recente boeken, theater- en cabaretvoorstellingen en taalonderzoeken.
Inhoud
In samenwerking met het Genootschap Onze Taal wordt er elke week een kandidaat voorgedragen voor de titel Beste Leraar Nederlands van het Jaar. Ook wordt het Woord van het jaar gekozen. Andere vaste onderdelen zijn Het Taalloket, waarin vragen van luisteraars worden beantwoord en de TNA (taalnatuuranalyse), waarin het taalgebruik van een bekende Nederlander of Vlaming wordt geanalyseerd door René Appel.
In het Gezelschap van Geadopteerde Vergeetwoorden houdt een luisteraar een betoog voor de herintroductie van een in onbruik geraakt woord. In het kielzog hiervan bracht Van Dale in samenwerking met Frits Spits en Nelleke Noordervliet in oktober 2015 een "vergeetwoordenboek" uit, waarin 1000 van zulke woorden waren gebundeld.
Tevens wordt de Taalstaatmeesterprijs jaarlijks toegekend aan de persoon die 'het best heeft uitgedrukt in gesproken en/of geschreven woord'. Dat waren in de achterliggende jaren:
2017: Beatrice de Graaf
2018: Lilian Marijnissen
2019: Freek de Jonge
2020: Mark Rutte
2021: Roxane van Iperen
2022: Iris de Graaf
In het programma wordt uitsluitend Nederlandstalige muziek gedraaid waarin de tekst een belangrijk onderdeel vormt. De programmatune is ingezongen door Acda en De Munnik.
In december 2018 zorgde het programma voor een comeback van het Groot Dictee der Nederlandse Taal op de radio. Dit dictee werd sinds 1990 jaarlijks op tv uitgezonden door de NTR, die er in 2016 echter mee stopte wegens tegenvallende kijkcijfers.
Externe link
De Taalstaat op de website van Radio 1
Radioprogramma van Radio 1 (Nederland)
Radioprogramma van de KRO
|
2336344
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Latonigena%20auricomus
|
Latonigena auricomus
|
Latonigena auricomus is een spinnensoort in de taxonomische indeling van de bodemjachtspinnen (Gnaphosidae). De spin jaagt 's nachts en verschuilt zich overdag onder rotsen en bladeren. Het lijf van de spin is ovaalvormig, smal en puntig aan de achterzijde.
Het dier behoort tot het geslacht Latonigena. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1893 door Eugène Simon.
Bodemjachtspinnen
|
4393771
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Marathon%20van%20Houston%201999
|
Marathon van Houston 1999
|
De Marathon van Houston 1999 (ook wel Methodist Health Care Houston) vond plaats op zondag 17 januari 1999. Het was de 27e editie van deze marathon.
De marathon werd bij de mannen net als vorig jaar gewonnen door de Keniaan Stephen Ndungu. Hij finishte ditmaal in 2:14.56 en won hiermee $ 25.000 aan prijzengeld. Bij de vrouwen was de Oekraïense Tatyana Pozdniakova het snelste. Zij won de wedstrijd in 2:33.23.
In totaal finishten er 4369 lopers de wedstrijd waarvan 1356 vrouwen.
Uitslagen
Mannen
Vrouwen
1999
Houston
|
2424798
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Clubiona%20vachoni
|
Clubiona vachoni
|
Clubiona vachoni is een spinnensoort uit de familie van de struikzakspinnen (Clubionidae).
De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1952 gepubliceerd door Reginald Frederick Lawrence.
Struikzakspinnen
|
1981799
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Thryothorus
|
Thryothorus
|
Thryothorus is een geslacht van zangvogels uit de familie winterkoningen (Troglodytidae).
Soorten
Het geslacht kent de volgende soort:
Thryothorus ludovicianus – Carolina-winterkoning
Winterkoningen
|
1773307
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Structuur%20%28sociologie%29
|
Structuur (sociologie)
|
In de sociologie heeft het begrip structuur twee betekenissen:
Met de sociale structuur worden verschillende bevolkingsgroepen binnen een maatschappij die worden onderscheiden naar horizontale en verticale sociale ongelijkheid bedoeld. De begrippen sociale stratificatie, sociale klasse, levensomstandigheid, sociaal milieu, bevolkingsstructuur, sociale verandering en sociale mobiliteit hangen hier nauw mee samen.
Daarnaast kan met "sociologische structuur" de verhouding tussen de verschillende elementen van een sociaal systeem bedoeld worden. Dit is bijvoorbeeld zo in de sociologische systeemtheorie van Talcott Parsons en Niklas Luhmann, of in de analyse van verwantschapssystemen door Claude Lévi-Strauss.
Sociologie
|
2173499
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Three%20Blind%20Mice%20%28platenlabel%29
|
Three Blind Mice (platenlabel)
|
Three Blind Mice is een Japans platenlabel voor jazz. Het werd in juni 1970 opgericht om platen uit te geven van opkomende Japanse jazzmusici en heeft sindsdien meer dan 130 albums uitgebracht. De platen staan bekend om hun audiofiele geluidskwaliteit. Ze worden geproduceerd door Takeshi Fujii en vaak opgenomen door Yoshihiko Kannari. Verschillende Japanse sterren brachten op dit label hun eerste plaat uit, zoals Terumasa Hino, Isao Suzuki, Tsuyoshi Yamamoto, George Kawaguchi en Mari Nakamoto. Andere musici die op Three Blind Mice uitkwamen zijn bijvoorbeeld Shuko Mizuno, Toshiyuko Miyama, Masaru Imada en Teruo Nakamura.
Het label heeft in Japan vijf keer de Jazz Disc Award gewonnen.
Japans platenlabel
Jazzplatenlabel
|
725245
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Goerzoef
|
Goerzoef
|
Goerzoef (Russisch en Oekraïens: Гурзуф, Krim-Tataars: Gurzuf) is een resort op de Krim, Oekraïne, aan de noordkust van de Zwarte Zee met ruim 8000 inwoners.
Goerzoef is een voormalig Krim-Tataars dorp dat nu deel uitmaakt van de stad Jalta. Goerzoef werd beroemd door Aleksandr Poesjkin die het in 1821 bezocht. Mogelijk werd tsaar Alexander I van Rusland er door de 'Krimkoorts' besmet toen hij de plaats 6 november 1825 bezocht. Hij overleed 1 december in Taganrog. De beroemde choreograaf Marius Petipa overleed in Goerzoef. Het dorp is ook de zetel van het hoofdkwartier van de Euraziatische scoutingbeweging. In Goerzoef is voorts een Anton Tsjechovmuseum gevestigd.
Jalta
Stedelijke nederzetting in Oekraïne
Plaats op de Krim
|
4758817
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Vaceuchelus
|
Vaceuchelus
|
Vaceuchelus is een geslacht van weekdieren uit de klasse van de Gastropoda (slakken).
Soorten
Vaceuchelus abdii Poppe, Tagaro & Dekker, 2006
Vaceuchelus ampullus (Tate, 1893)
Vaceuchelus angulatus (Pease, 1867)
Vaceuchelus auricatris Huang & Fu, 2015
Vaceuchelus cavernosus (Sowerby, 1905)
Vaceuchelus clathratus (A. Adams, 1853)
Vaceuchelus cretaceus Herbert, 2012
Vaceuchelus delpretei (Caramagna, 1888)
Vaceuchelus entienzai Poppe & Tagaro, 2016
Vaceuchelus favosus (Melvill & Standen, 1896)
Vaceuchelus foveolatus (A. Adams, 1853)
Vaceuchelus gemmula (Turton, 1932)
Vaceuchelus jayorum Herbert, 2012
Vaceuchelus ludiviniae Poppe, Tagaro & Dekker, 2006
Vaceuchelus natalensis (E. A. Smith, 1906)
Vaceuchelus pagoboorum Poppe, Tagaro & Dekker, 2006
Vaceuchelus profundior (May, 1915)
Vaceuchelus roseolus (G. Nevill & H. Nevill, 1869)
Vaceuchelus saguili Poppe, Tagaro & Dekker, 2006
Vaceuchelus scrobiculatus (Souverbie, 1866)
Vaceuchelus semilugubris (Deshayes, 1863)
Vaceuchelus vallesi Poppe, Tagaro & Dekker, 2006
Vaceuchelus vangoethemi Poppe, Tagaro & Dekker, 2006
Chilodontaidae
|
2226203
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Itali%C3%AB%20%28Epcot%29
|
Italië (Epcot)
|
Het paviljoen van Italië is een onderdeel van de World Showcase in Epcot in het Walt Disney World Resort in Florida en werd geopend op 1 oktober 1972.
Geschiedenis
De originele plannen voor het paviljoen bevatten meer dan dat er gerealiseerd is. In de tweede fase van de uitbreidingen van het park zouden een darkride met Venetiaanse gondels en een walkthrough langs en door ruïnes uit het oude Rome. Om onnodige kosten echter te vermijden, liet Disney elke attractie voor de tweede fase van de uitbreidingen voor wat ze waren. Ze besloten dat ze alleen gerealiseerd zouden worden als het land van het paviljoen zelf zou sponsoren.
In 2007 werd het restaurant L'Originale Alfredo di Roma Ristorante gesloten om later te openen als Tutto Italia, onderdeel van de Patina Restaurant Group, een Amerikaanse keten van Italiaanse restaurants.
Toen in 2010 het restaurant Via Napoli werd geopend, werd het paviljoen 'voltooid'. Het gebouw voor het restaurant werd ontworpen door de Florentijnse architecten Stefano Nordini en Raffaella Melucci en werd geopend onder de Patina Restaurant Group.
Beschrijving
Het paviljoen van Italië is min of meer een samenraapsel van verschillende bekende gebouwen uit Italië. Er zijn onder meer de Campanile van Venetië en het Dogepaleis. Het paviljoen laat verschillende Italiaanse bouwstijlen zien, waaronder die van Venetië, Florence en Rome.
In het paviljoen zijn verschillende monumenten te vinden die zijn geïnspireerd op enkele bekende monumenten in Italië. Zo is er de Neptunusfontein te vinden, die geïnspireerd is op de Trevifontein in Rome. Het winkeltje Il Bel Cristallo is geïnspireerd is op het exterieur van de Sixtijnse Kapel. Het winkeltje verkoopt typisch Italiaanse producten zoals snoep en wijn. Ook is er La Bottega Italiana, dat ook Italiaanse producten verkoopt.
In restaurant Tutto Italia worden kleine Italiaanse specialiteiten geserveerd, zoals gebakjes en ambachtelijke mozzarella. Ook is er restaurant Via Napoli, een pizzeria waar pizza's in authentieke steenovens worden gebakken en het water dat wordt gebruikt om pizzadeeg te maken wordt geïmporteerd uit Pennsylvania. De drie steenovens zijn genoemd naar de drie vulkanen in Italië, de Etna, de Vesuvius en de Stromboli, en zijn ook gebeeldhouwd naar de god waarnaar de vulkanen vernoemd zijn. De lange tafel in het midden van het restaurant bestaat uit handbeschilderde tegels, met daarop bezienswaardigheden uit Italië, en is gemaakt in Florence. Andere opmerkelijke dingen in het restaurant zijn de gewelfde plafonds, het geïmporteerde, bruine glaswerk en de overvloed aan ramen die natuurlijke lichtinval bevorderen.
In het paviljoen zijn regelmatig optredens te vinden van muzikanten, clowns en artiesten. Ook lopen er figuren uit de film Pinokkio, een film die zich oorspronkelijk ook afspeelt in Italië.
Faciliteiten
Trivia
De werknemers in het paviljoen die in contact komen met de gasten komen oorspronkelijk uit Italië zelf. Disney regelt via haar internationale programma's dat werknemers bij haar paviljoens ook de nationaliteit hebben van dat paviljoen.
Zie ook
Italië
Venetië
De film Pinokkio
Externe link
Officiële website van het paviljoen
Epcot
Themagebied in attractiepark
|
5132
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Robert%20Hooke
|
Robert Hooke
|
Robert Hooke (Freshwater, 18 juli 1635 – Londen, 3 maart 1703) was een Engels sterrenkundige, natuurkundige en architect. Hij is voornamelijk bekend door zijn wet van Hooke, die het verband aangeeft tussen de kracht op een lichaam en de vervorming van dat lichaam.
Hooke was een begenadigd uitvinder en bracht ons zowel de spiraalveer als de fotografische Iris. Hij bedacht na zijn waarnemingen met de microscoop van kurkweefsel in 1665 de naam 'cel' in de biologie. Hij was een tijdgenoot van architect Christopher Wren, met wie hij samenwerkte aan de heropbouw van Londen na de grote brand van Londen, en een eeuwige rivaal van Isaac Newton. Toch bereikte hij nooit de roem van die laatste.
Biografie
Robert Hooke werd op 18 juli 1635 geboren te Freshwater, op het eiland Wight. Hij was de zoon van een geestelijke die in 1648 zelfmoord pleegde door zich te verhangen. Als jongen toonde hij talent voor rekenen en tekenen. Nadat hij een bescheiden erfenis van honderd pond had gekregen werd hij naar Londen gestuurd om les te nemen bij de schilder Sir Peter Lely. Door een gelukkig toeval trok hij de aandacht van Richard Busby, een leraar aan school van Westminster, die inzag dat de intellectuele capaciteiten van Hooke veel groter waren dan zijn artistieke talent. Hij kreeg aan de school van Westminster een opleiding in de klassieke talen. Hij studeerde daarna aan de Universiteit van Oxford, waar hij degenen die later de Royal Society zouden oprichten ontmoette.
Hooke werd in 1658 assistent van Robert Boyle voor wie hij de luchtpomp van Otto von Guericke verbeterde.
Hij werd in 1662 curator voor de experimenten van de pas opgerichte Royal Society, verantwoordelijk voor de experimenten tijdens de wekelijkse samenkomsten.
Hij werd in 1665 als professor in de meetkunde aangesteld aan het Gresham College.
Datzelfde jaar publiceerde hij Micrographia, meer volledig Micrographia: or Some Physiological Descriptions of Miniature Bodies Made by Magnifying Glasses. Hierin beschreef en toonde hij diverse voorwerpen die hij met zijn microscoop had waargenomen. Met een vergroting van 30x had hij de sterkste microscoop tot dan toe gebouwd. Enkele jaren later verloor hij het record aan Antoni van Leeuwenhoek, die een microscoop maakte die tot ongeveer 480x kon vergroten. Hij ontdekte onder meer structuren in kurk en andere plantenmaterialen die hem aan de cellen van monniken deden denken, en die hij daarom ook cellen noemde. Ook suggereerde hij een golftheorie van het licht.
Hooke poneerde in 1674 in zijn Attempt to prove the motion of the earth een theorie over de beweging van de planeten. Hij suggereerde in een brief aan Isaac Newton uit 1679 zelfs dat de zwaartekracht omgekeerd evenredig was met het kwadraat van de afstand. De wet die zijn naam draagt verscheen in 1678 in zijn De Potentia Restitutiva.
Hooke stierf op 3 maart 1703.
De Engelse geschiedkundige Lisa Jardine ontdekte in 2003 dat het portret waarin men jarenlang Robert Hooke meende te zien, naar alle waarschijnlijkheid Jan Baptista van Helmont toont.
Brits architect
Brits astronoom
Brits natuurkundige
|
3444045
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Borkhausenia%20oxypeuces
|
Borkhausenia oxypeuces
|
Borkhausenia oxypeuces is een vlinder uit de familie van de sikkelmotten (Oecophoridae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1927 door Turner.
oxypeuces
|
5668448
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Nicol%C3%A1s%20Castro
|
Nicolás Castro
|
Nicolás Castro (Rafaela, 1 november 2000) is een Argentijns voetballer die sinds 2022 uitkomt voor KRC Genk.
Carrière
Newell's Old Boys
Castro ruilde de jeugdopleiding van Club Atlético 9 de Julio in 2016 voor die van Newell's Old Boys. In januari 2019 ondertekende hij zijn eerste profcontract bij laatstgenoemde club. Op 25 november 2019 maakte hij zijn officiële debuut voor de club: in de competitiewedstrijd tegen AA Argentinos Juniors (1-0-verlies) liet trainer Frank Kudelka hem in de 84e minuut invallen voor Ángelo Gabrielli.
KRC Genk
In juli 2022 ondertekende hij een vijfjarig contract bij de Belgische eersteklasser KRC Genk. Genk betaalde 3,2 miljoen euro voor hem, een bedrag dat met bonussen nog kan oplopen tot 3,65 miljoen euro. Op 31 juli 2022 mocht Castro officieel debuteren in de competitiewedstrijd tegen Standard Luik. In de 61ste minuut viel hij in voor Bilal El Khannous, Genk won de deze wedstrijd uiteindelijk met 3-1.
Argentijns voetballer
|
5766073
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/AK-19
|
AK-19
|
De AK-19 is een aanvalsgeweer ontworpen door de Russisch wapenfabrikant Kalasjnikov voor de exportmarkt. Het vuurt het 5,56x45mm-NAVO-patroon. Het wapen werd onthuld tijdens de Internationale Militair-Technische Forum ARMY-2020-beurs. Het is een variant van de vernieuwde AK-12 en werd op hetzelfde moment gepresenteerd. Het ging in productie in 2022.
Net als de AK-12 heeft de AK-19 een vernieuwde inklapbare, L-vormige schoudersteun in kunststof, een vernieuwde pistoolgreep en trekkerbeugel, en een herontworpen vizier. De vuurmonding heeft een flitsonderdrukker waarop een geluiddemper gemonteerd kan worden. Het geweer weegt 3,5 kg, heeft een loop van 415 mm en een volledige lengte van 935 mm. Het standaardmagazijn voor dit wapen heeft 30 5,56x45mm-NAVO-patronen.
Geweer
|
5585436
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Myeloconidiaceae
|
Myeloconidiaceae
|
Myeloconidiaceae is een botanische naam voor een familie van korstmossen behorend tot de orde Ostropales. Het typegeslacht was Myeloconis, maar deze is later overgeheveld naar de familie Porinaceae.
Ostropales
Schimmelfamilie
|
894272
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Hugo%20III%20van%20Maine
|
Hugo III van Maine
|
Hugo III van Maine (960/975 - 1014/6 juli 1016) was de oudste zoon van Hugo II van Maine. Hij volgde zijn vader in 992 op als graaf van Maine. Als bondgenoot van Odo I van Blois, bevocht hij de Franse koningen, Hugo Capet en Robert II, en Fulco III van Anjou. Na de dood van Odo moest hij in 996 wel de onderworpenheid aan Anjou erkennen. Hij deed een schenking aan Saint Vincent te Le Mans.
In 1013 hernieuwde hij zijn bondgenootschap met Blois en viel samen met Odo II van Blois Normandië aan. Ze belegerden het kasteel van Tillières-sur-Avre maar werden door hertog Richard II verrast en verslagen. Hugo kon aan gevangenschap ontkomen door zich te verbergen in een schaapskooi en wist vermomd als schaapherder te ontsnappen. In 1014 deed hij een schenking aan de abdij van Mont Saint-Michel.
Hugo was getrouwd met een onbekende vrouw. Hij was vader van:
Hugo, ovl. ca. 1013
Herbert I
Graaf van Maine
Huis der Hugoniden
Persoon in de 10e eeuw
Persoon in de 11e eeuw
|
3232236
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Clytemnestra%20farrani
|
Clytemnestra farrani
|
Clytemnestra farrani is een eenoogkreeftjessoort uit de familie van de Peltidiidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 2000 door Huys & Conroy-Dalton.
Peltidiidae
|
4379211
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Simon%20Petrus%27%20Kerk
|
Simon Petrus' Kerk
|
Simon Petrus' Kerk (Deens: Simon Peters Kirke) is een parochiekerk van de Deense Volkskerk op het eiland Amager in de Deense hoofdstad Kopenhagen.
Geschiedenis
De kerk werd gebouwd door Københavns Kirkefond, een stichting die in de jaren 1890 werd opgericht om de bouw en de financiering van de vele kerken voor de groeiende stad mogelijk te maken.
Aan de bouw van de kerk ging de bouw van de parochiezaal in 1930 vooraf, die tot de voltooiing van de kerk voor de erediensten werd gebruikt. De parochie werd opgericht in 1935 en vormde een afsplitsing van de Filippusparochie. Drijvende kracht achter de bouw was P.L. Jensen, sinds 1929 de predikant van de Filippuskerk.
Het kerkgebouw werd ontworpen door Poul Staffeldt Matthiesen, die enkele jaren eerder ook het ontwerp voor de nabijgelegen Højdevang Kerk leverde.
De Kerk van Simon Petrus werd op 10 september 1944 geopend.
Architectuur
De architectuur van de onconventionele bouw is gebaseerd op de vroege Baltische gotiek. Wegens gebrek aan financiële middelen kreeg de kerk geen toren.
Externe link
Website Kerk van Simon Petrus, Kopenhagen
Kerkgebouw in Kopenhagen
Luthers kerkgebouw in Denemarken
Amager Øst
|
2598740
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Olibrus%20congener
|
Olibrus congener
|
Olibrus congener is een keversoort uit de familie glanzende bloemkevers (Phalacridae). De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1864 gepubliceerd door Thomas Vernon Wollaston.
Glanzende bloemkevers
|
3292129
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Ronde%20berkenblaasmijnmot
|
Ronde berkenblaasmijnmot
|
De ronde berkenblaasmijnmot (Ectoedemia occultella) is een vlinder uit de familie dwergmineermotten (Nepticulidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd als Phalaena occultella in 1767 gepubliceerd door Carl Linnaeus.
De soort komt voor in Europa.
Dwergmineermotten
Dier uit het Palearctisch gebied
|
4884096
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Monts%20Dore
|
Monts Dore
|
De Monts Dore is een klein bergmassief in het noorden van het Centraal Massief in Midden-Frankrijk. Het zijn in feite de overblijfselen van één grote stratovulkaan, de Mont-Dore, die nog zichtbaar is aan de oppervlakte. Een gelijkaardige stratovulkaan is die van de Cantal. De oude vulkaan is ingeslapen en is geërodeerd waardoor verschillende topjes zijn ontstaan, waaronder de Puy de la Perdrix en Puy Ferrand. De hoogste bergtop van de oude vulkaan "Mont-Dore" is de Puy de Sancy met een hoogte van 1885 meter.
Vorming
Het Centraal Massief is in het Paleozoïcum (542–251 Ma) ontstaan, het is daarmee ouder dan bijvoorbeeld de Alpen of de Pyreneeën. Door verwering en erosie sleet het af tot een hoogvlakte.
In het Mesozoïcum (225 tot 65 miljoen v.Chr.) werd het massief omringd door de oceaan en kreeg het een cirkel van kalksteenafzettingen.
In het Tertiair (65 tot 2 miljoen v.Chr.) werden door het opdringend water opnieuw sedimenten afgezet, nu van leem, zandsteen en zand.
In het jongste tijdperk (Kwartair) kreeg het Centraal Massief zijn huidige vorm.
In het gebied van het huidige Auvergne was destijds sprake van enorme vulkanische activiteit en zijn de vulkanen van de Cantal en Monts Dore gevormd. De ijstijden kapselden de vulkaantoppen in en door de gletsjers werden de koppen langzaam weer afgevlakt en diepe keteldalen ('cirques') ontstonden. De vulkaanketen van de Monts Dôme is veel jonger en is tussen 100.000 en 5000 v.Chr. ontstaan. Deze toppen zijn nog minder aangetast door de erosie. De oorspronkelijke vulkanen zijn nu ingeslapen.
Skigebieden
In het bergmassief van de Monts Dore liggen enkele skigebieden, waaronder:
Le Mont-Dore (1 050 m - 1 846 m) op de noordelijke flanken van de puy de Sancy en de puy Ferrand
Super-Besse (1 300 m - 1 846 m) op de oostelijke flanken van de puy Ferrand
Centraal Massief
Gebergte in Frankrijk
Geografie van Puy-de-Dôme
|
2412758
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Sanogasta%20rufithorax
|
Sanogasta rufithorax
|
Sanogasta rufithorax is een spinnensoort in de taxonomische indeling van de buisspinnen (Anyphaenidae).
Het dier behoort tot het geslacht Sanogasta. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1902 door Albert Tullgren.
Buisspinnen
|
1375180
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Geschutskoepel
|
Geschutskoepel
|
Een geschutskoepel is een koepel met meestal een vast machinegeweer of kanon, die het geschut en de schutter beschermt tegen de omgeving (vooral bij vliegtuigen) en/of projectielen (gepantserde schepen, voertuigen) en er tegelijkertijd voor zorgt dat het wapen gericht kan worden. Bij vliegtuigen bedient de staartschutter de wapens in de koepel bij of aan de staart. Een geschutskoepel is vaak het bovenste deel van een geschuttoren.
Een geschutskoepel is een roterend platform, dat gevonden kan worden op bijvoorbeeld marineschepen, tanks, pantserwagens en bommenwerpers. De schutter wordt beschermd doordat hij in de koepel zit, of door pantserplaten die op de koepel zijn gemonteerd. Er bestaan ook automatisch draaiende koepels zonder bemanning.
Wapen
|
3249671
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Syncyamus%20ilheusensis
|
Syncyamus ilheusensis
|
Syncyamus ilheusensis is een vlokreeftensoort uit de familie van de Cyamidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 2004 door Haney, De Almeida & Reid.
Cyamidae
|
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.