LocalDoc/AzTC · Datasets at Hugging Face

text stringlengths 10 518k
1990-cı illərdə kimsə romantizm üslubunda, Bayron üslubunda nəsə yazsaydı, oxucu deyəcəkdi ki, bunu artıq yazıblar.
Və yaxud da Məhəmməd Hadi, Hüseyn Cavid üslubunda kimsə nəsə yazsaydı, həmin şey olacaqdı.
Amma indiki auditoriyanın ədəbiyyatdan xəbəri yoxdur deyə, klassiklərdən kiminsə əsərini götürüb, adaptasiya edib ortaya çıxarırlar, hamı da oxuyur, alqışlayır.
Füzulini oxumayan, bilməyən bu gün iki kəlmə irfani söz eşidirsə, onu əla, möhtəşəm görür.
- Oxucudan söz düşmüşkən, bu günün oxucusunu necə qazanmaq olar?
- Bu günün oxucusu dünənini unutmuş insandır.
Amma əvvəlki oxucular dünənini, tarixini yadında saxlayan insanlar idilər.
Bugünkü oxucunun diqqətini cəlb etmək istəyirsənsə, gərək bu günlə bağlı, bu günün problemi ilə bağlı bir şey yazasan, çünki onun dünəni artıq unudulub.
Və ümumən yaddaşsız bir dövrə gəlmişik.
Hisslərin, duyğuların, xatirələrin yaddan çıxdığı dövrə.
- Dövrümüzdə audiokitablar dəbdədir, ona münasibətiniz necədir?
Oxumaq yaxşıdır, yoxsa dinləmək?
Demək olar ki, heç nəyə vaxtımız qalmır.
Xüsusilə də, mütaliəyə çox vaxt ayırmaq olmur.
Bu baxımdan, audiokitablar mütaliə üçün əvəzsiz vasitədir.
Amma hər kitabı bu formatda dinləmək olmur.
Mənim üçün bu tip dinləmələr birplanlı əsərlər üçün əlverişlidir.
Yəni ilk dinləmədən anlamağa, qavramağa rahat olan mətnləri dinləyirəm.
Çoxplanlı mətni, bədii söz oyunları, müxtəlif göndərmələri olan mətnləri dinləmək çətindir.
Çünki kitabda istədiyin cümləni yenidən oxuya bilir, hər hansı səhifəyə geri qayıda bilirsən.
Amma audiokitabda bu bir qədər çətindir.
Məsələn, Vladimir Nabokovun əsərlərini bu formatda dinləyə bilmədim, üstündə dayanıb, düşünmək istədiyim məqamlar vardı.
Mənim üçün çoxplanlı mətnləri dinləməkdənsə, oxumaq daha məqsədəuyğundur.
Amma hər hansı əhvalat, hadisə üzərində qurulan əsəri dinləmək rahatdır.
O ki qaldı poeziyaya, düşünürəm ki, audiokitab formatında şeir dinləmək daha gözəldir.
Sanki şeirlərin təsiri daha güclü olur.
Üstəlik, musiqi həlli də gözəl olanda şeir dinləmək lap böyük zövq verir.
- Ruh haqqında çox yazılıb, çox deyilib.
Amma mənə elə gəlir ki, ruh yaradıcı insanın əməlindədir.
Biz ruhumuzu yaradıcılıq prosesində daha çox hiss edirik.
Yaradıcılıq prosesi və ümumiyyətlə həyat insandakı ruhun keyfiyyətlərini göstərir.
Hər kəs duyur, hər kəs hiss edir.
Amma bu, yaradıcılıqda özünü necə büruzə verir?!
Mən son vaxtlar yaradıcı insanların ruhunu siqaret çəkənlərin qatran içində büzüşüb qaralmış ağciyərinə bənzədirəm.
Sanki indiki insanların ruhu ruha oxşamır.
Bunun səbəbləri çoxdur, onlardan danışmayaq.
Amma bəşəriyyət bu yoldan necəsə çıxmalıdır.
Çünki ruhsuzluq, ruhun öldürülməsi, süni intellekt yolu ilə gediriksə, deməli, robotlaşmaya gedirik.
- İndi insanlar sanki bir-birindən çox, heyvanlara sevgi göstərirlər.
- Bu, insanlardakı ruhsuzluqdandır.
İnsanlar bir-birlərində ruh hiss etmir, yaxşı keyfiyyətlər hiss etmir, müsbət enerji almır və ona görə də texniki inkişafdan kənarda qalan heyvanlara sevgi göstərirlər.
Sanki onlarda o ruhu axtarırlar.
Hamı, elə bil, bir-birinə düşməndir, yaddır.
Amma bütün bunların fonunda heyvanlar mərhəmətli, sevgi dolu görünürlər.
Buna görə də almaq istədikləri müsbət emosiyanı insandan yox, heyvandan almağa çalışırlar.
- Ədəbiyyatdan, yazı-pozudan yorulanda hara qaçırsınız, beyninizi necə dincəldirsiniz?
- Mənim işim də, həyatım da, istirahətim də ədəbiyyatla bağlıdır.
Sadəcə, ədəbiyyatın müəyyən növləri var ki, mən orada dincəlirəm.
Məsələn, klassik ədəbiyyat və muğamla dincəlirəm.
Klassik ədəbiyyat həm enerji mənbəyimdir, həm dincliyimdir.
Hara getsəm, yenə də ona dönürəm, bu dövrədən kənara çıxa bilmirəm.
Məşğuliyyətim də odur, istirahətim də.
- Bəs yaradıcılıqda heç vaxt etmədiyiniz, amma etmək istədiyiniz nə isə var?
- Kaş mən bəstəkar ola biləydim.
Onda, bəlkə də, dünyanın ən xoşbəxt adamı olardım.
Fikrət Əmirovun, Qara Qarayevin, Arif Məlikovun simfonik əsərlərindən birini mən yazmış olsaydım, bilərdim ki, həyatda boşuna yaşamamışam.
Təəssüf ki, musiqi duyumum olmadığına görə heç bir musiqi alətində də ifa edə bilməmişəm.
Bilirsiniz, musiqi sözdən də yuxarıdır.
O, dilsizdir, sərhədsizdir, tərcüməyə də ehtiyacı yoxdur.
Daha çox foto burada:PhotoStock.Az"Xanım Aydın
ABŞ-nin qərbində, Yuta ştatında yerləşən Saut-Cordan şəhəri süpürümlərin (çöl bitkisi) “istilasına” məruz qalıb.
Yerli medianın məlumatına görə, güclü külək minlərlə alaq otunu şəhərə sürükləyib.
Küçələri, evləri, yolları basan bu bitkilər şəhərdə nəqliyyatın hərəkətinə ciddi maneələr yaradıb.
Bildirilir ki, hazırda kommunal xidmətlər küçələri təmizləməklə məşğuldur.
Şəhər sakinləri alaq otlarının görüntülərini sosial şəbəkələrdə paylaşıblar və yaranmış vəziyyətə yumorla reaksiya verərək, onları “işğalçılar” adlandırıblar.
Falçılıqla məşğul olaraq dələduzluqda təqsirləndirilən Günəş Qasımovanın cinayət işi üzrə məhkəmə prosesi yekunlaşıb.
APA xəbər verir ki, bu gün Bakı Ağır Cinayətlər Məhkəməsində hakim Fərid Namazovun sədrliyi ilə keçirilən prosesdə hökm elan edilib.
Məhkəmənin hökmü ilə Günəş Qasımova 7 il müddətinə azadlıqdan məhrum olunub.
Qeyd edək ki, ittihama görə, Bakı şəhər sakini Günəş Qasımova Şirvan şəhərində falçı olduğunu bildirərək insanların problemlərinin həllində köməkliklər göstəriləcəyini vəd edib.
O, aldatma yolu ilə zərərçəkmişlərin 50 min dollarını və 15 min manatını dələduzluq yolu ilə ələ keçirməkdə ittiham olunub.
Həmçinin hökmdə qeyd olunub ki, zərərçəkmiş şəxslər tərəfindən verilmiş mülki iddia qismən təmin edilib.
Belə ki, iş üzrə zərərçəkmiş Vüsalə Qafarzadəyə 25 min 495 manat, digər zərərçəkmiş şəxs Arif Qafarzadəyə isə 91 min 401 manat maddi ziyan kimi ödənilməsi barədə qərar qəbul edilib.
Hər iki zərərçəkmiş şəxsə mənəvi ziyan kimi ayrılıqda 2 min manat ödənilməlidir.
Günəş Qasımovaya Cinayət Məcəlləsinin 178.3.2-ci (külli miqdarda dələduzluq) maddəsi üzrə ittiham elan olunub və barəsində həbs qətimkan tədbiri seçilib.
Cinayət işi üzrə Arif Firuz oğlu Qafarzadə və Vüsalə İnqilab qızı Qafarzadə zərərçəkmiş qismində tanınıblar.
Azərbaycan-İran münasibətlərinin hazırkı vəziyyəti barədə fikir yürüdərkən dörd əsas hissəyə diqqət yetirmək olar.
Birincisi, İranda hələ də Azərbaycanın regional reallıqlardakı güclənən strateji mövqeyinə qarşı ənənəvi qısqanclıq dalğası qalmaqdadır.
Bu, əsasən, ara-sıra rəsmi, intensiv olaraq isə qeyri-rəsmi kanallar vasitəsilə gündəmə gətirilir.
İkincisi, Azərbaycan-İran əlaqələrindəki diplomatik müstəvidə aktivləşmə diqqət çəkir, ancaq Azərbaycanın Tehrandakı səfirliyinin fəaliyyətini bərpa etməsi məsələsi hələ də açıq olaraq qalır.
Böyük bir ehtimalla Azərbaycan səfirliyin fəaliyyəti üçün Tehrandan tələb etdiyi təhlükəsizlik zəmanətlərini ala bilməyib.
Üçüncüsü, Azərbaycanla İranın regional tranzit dəhlizinin yaradılması istiqamətində birgə irəliləyişidir.
Bu, Azərbaycanın Qarabağda keçirdiyi antiterror tədbirlərindən sonra xeyli aktuallaşıb və Tehranın regional tranzit dəhlizlərinə qarşı ritorikası əvvəlkitək nəzərə çarpmır.
Azərbaycanla İranın dil tapdığı nöqtə Şimal-Cənub Beynəlxalq Nəqliyyat Dəhlizi çərçivəsində daha qabarıq görünür.
Bununla belə, hiss edilir ki, İranın Ermənistanla müttəfiqlik münasibətləri soyuyur.
Bu o deməkdir ki, İran Zəngəzur dəhlizinə maneəni Ermənistanı mühafizə etməkdən ötrü yox, özünün maraqlarını irəliyə doğru aparmaq üçün inkişaf etdirir.
İran Azərbaycan və Türkiyənin Zəngəzur dəhlizi vasitəsilə Mərkəzi Asiya ilə strateji birləşməsindən, bunun Tehranı regional izolyasiyaya salacağından qorxur.
Bu prosesdə Tehran İrəvandan təcrid ediləcəyindən narahatdır, çünki onun məntiqinə əsasən, Zəngəzur dəhlizi İranın beynəlxalq çıxışlarından birini bloklayır.
Amma Azərbaycanla İranın “Araz” dəhlizində iştirakı Tehranın bu qorxularını bir qədər azaldır.
Çünki bu dəhliz Türkiyə ərazisi vasitəsilə İslam Respublikasına Aralıq dənizi və Qara dənizlərə çıxış imkanı verə bilər.
Amma nəticədə, Azərbaycanla İranın rəqabət arenası böyük ölçüdə Zəngəzur dəhlizi ilə əlaqədar canlanır, hərçənd ki, Tehranın burada rəqabətədavamlılıq qabiliyyəti zəifləyə bilər.
Çünki Azərbaycanın strateji müttəfiqi Türkiyə ilə yanaşı, həm Rusiya, həm Qərb, həm də Çinlə əlaqələrinin müsbət dinamikası onun Zəngəzur dəhlizi planı üçün fürsət yaradır.
İran Hindistana alternativ yaratmağa qadir deyil, Rusiya isə ümumiyyətlə Tehranla yaxşı əlaqələrinə rəğmən, Zəngəzur dəhlizi mövzusunda ona dəstək göstərmir.
Bu amil İran diplomatiyasını Zəngəzur dəhlizi kontekstindəki yeni reallıqların içərisində regional əməkdaşlıq formatında iştiraka həvəsləndirir.
Dördüncüsü, İrandan Azərbaycana narkotrafik üzrə canlanma problem olaraq qalmaqdadır.
İran Azərbaycanla genişlənən iqtisadi-ticari əlaqələrini, müştərək maraqları rəhbər tutaraq qeyri-leqal marşrutlara qarşı birgə əməliyyatlar keçirmək seçimini edə bilər.
Hərçənd ki, bu, o qədər də real görünmür, çünki İrandakı güc imperiyası yaradan təhlükəsizlik qüvvələri sanksiyalardan yayınmaq üçün qeyri-qanuni ticarətdən gələn gəlirlərə önəm verir.
Hər halda, problemlərə və mübahisəli mövzulara baxmayaraq, İran Azərbaycanın maraqlarını nəzərə alaraq regionda yaranan reallıqlardan faydalanmağı hədəfləyir.
Burada əsas həssaslıq riskləri tarazlaşdırmaq üçün düzgün qiymətləndirmələrlə əlaqəlidir.
Yəqin ki, Azərbaycanla İran regional təhlükəsizlik aspektləri ilə əlaqədar müzakirələrin növbəti raundunu başladacaqlar.
Rusiyanın “Spartak” klubunun futbolçusu Promes Kvinsi Birləşmiş Ərəb Əmirliklərində (BƏƏ) ev dustaqlığına göndərilib.

1990-cı illərdə kimsə romantizm üslubunda, Bayron üslubunda nəsə yazsaydı, oxucu deyəcəkdi ki, bunu artıq yazıblar.

Və yaxud da Məhəmməd Hadi, Hüseyn Cavid üslubunda kimsə nəsə yazsaydı, həmin şey olacaqdı.

Amma indiki auditoriyanın ədəbiyyatdan xəbəri yoxdur deyə, klassiklərdən kiminsə əsərini götürüb, adaptasiya edib ortaya çıxarırlar, hamı da oxuyur, alqışlayır.

Füzulini oxumayan, bilməyən bu gün iki kəlmə irfani söz eşidirsə, onu əla, möhtəşəm görür.

- Oxucudan söz düşmüşkən, bu günün oxucusunu necə qazanmaq olar?

- Bu günün oxucusu dünənini unutmuş insandır.

Amma əvvəlki oxucular dünənini, tarixini yadında saxlayan insanlar idilər.

Bugünkü oxucunun diqqətini cəlb etmək istəyirsənsə, gərək bu günlə bağlı, bu günün problemi ilə bağlı bir şey yazasan, çünki onun dünəni artıq unudulub.

Və ümumən yaddaşsız bir dövrə gəlmişik.

Hisslərin, duyğuların, xatirələrin yaddan çıxdığı dövrə.

- Dövrümüzdə audiokitablar dəbdədir, ona münasibətiniz necədir?

Oxumaq yaxşıdır, yoxsa dinləmək?

Demək olar ki, heç nəyə vaxtımız qalmır.

Xüsusilə də, mütaliəyə çox vaxt ayırmaq olmur.

Bu baxımdan, audiokitablar mütaliə üçün əvəzsiz vasitədir.

Amma hər kitabı bu formatda dinləmək olmur.

Mənim üçün bu tip dinləmələr birplanlı əsərlər üçün əlverişlidir.

Yəni ilk dinləmədən anlamağa, qavramağa rahat olan mətnləri dinləyirəm.

Çoxplanlı mətni, bədii söz oyunları, müxtəlif göndərmələri olan mətnləri dinləmək çətindir.

Çünki kitabda istədiyin cümləni yenidən oxuya bilir, hər hansı səhifəyə geri qayıda bilirsən.

Amma audiokitabda bu bir qədər çətindir.

Məsələn, Vladimir Nabokovun əsərlərini bu formatda dinləyə bilmədim, üstündə dayanıb, düşünmək istədiyim məqamlar vardı.

Mənim üçün çoxplanlı mətnləri dinləməkdənsə, oxumaq daha məqsədəuyğundur.

Amma hər hansı əhvalat, hadisə üzərində qurulan əsəri dinləmək rahatdır.

O ki qaldı poeziyaya, düşünürəm ki, audiokitab formatında şeir dinləmək daha gözəldir.

Sanki şeirlərin təsiri daha güclü olur.

Üstəlik, musiqi həlli də gözəl olanda şeir dinləmək lap böyük zövq verir.

- Ruh haqqında çox yazılıb, çox deyilib.

Amma mənə elə gəlir ki, ruh yaradıcı insanın əməlindədir.

Biz ruhumuzu yaradıcılıq prosesində daha çox hiss edirik.

Yaradıcılıq prosesi və ümumiyyətlə həyat insandakı ruhun keyfiyyətlərini göstərir.

Hər kəs duyur, hər kəs hiss edir.

Amma bu, yaradıcılıqda özünü necə büruzə verir?!

Mən son vaxtlar yaradıcı insanların ruhunu siqaret çəkənlərin qatran içində büzüşüb qaralmış ağciyərinə bənzədirəm.

Sanki indiki insanların ruhu ruha oxşamır.

Bunun səbəbləri çoxdur, onlardan danışmayaq.

Amma bəşəriyyət bu yoldan necəsə çıxmalıdır.

Çünki ruhsuzluq, ruhun öldürülməsi, süni intellekt yolu ilə gediriksə, deməli, robotlaşmaya gedirik.

- İndi insanlar sanki bir-birindən çox, heyvanlara sevgi göstərirlər.

- Bu, insanlardakı ruhsuzluqdandır.

İnsanlar bir-birlərində ruh hiss etmir, yaxşı keyfiyyətlər hiss etmir, müsbət enerji almır və ona görə də texniki inkişafdan kənarda qalan heyvanlara sevgi göstərirlər.

Sanki onlarda o ruhu axtarırlar.

Hamı, elə bil, bir-birinə düşməndir, yaddır.

Amma bütün bunların fonunda heyvanlar mərhəmətli, sevgi dolu görünürlər.

Buna görə də almaq istədikləri müsbət emosiyanı insandan yox, heyvandan almağa çalışırlar.

- Ədəbiyyatdan, yazı-pozudan yorulanda hara qaçırsınız, beyninizi necə dincəldirsiniz?

- Mənim işim də, həyatım da, istirahətim də ədəbiyyatla bağlıdır.

Sadəcə, ədəbiyyatın müəyyən növləri var ki, mən orada dincəlirəm.

Məsələn, klassik ədəbiyyat və muğamla dincəlirəm.

Klassik ədəbiyyat həm enerji mənbəyimdir, həm dincliyimdir.

Hara getsəm, yenə də ona dönürəm, bu dövrədən kənara çıxa bilmirəm.

Məşğuliyyətim də odur, istirahətim də.

- Bəs yaradıcılıqda heç vaxt etmədiyiniz, amma etmək istədiyiniz nə isə var?

- Kaş mən bəstəkar ola biləydim.

Onda, bəlkə də, dünyanın ən xoşbəxt adamı olardım.

Fikrət Əmirovun, Qara Qarayevin, Arif Məlikovun simfonik əsərlərindən birini mən yazmış olsaydım, bilərdim ki, həyatda boşuna yaşamamışam.

Təəssüf ki, musiqi duyumum olmadığına görə heç bir musiqi alətində də ifa edə bilməmişəm.

Bilirsiniz, musiqi sözdən də yuxarıdır.

O, dilsizdir, sərhədsizdir, tərcüməyə də ehtiyacı yoxdur.

Daha çox foto burada:PhotoStock.Az"Xanım Aydın

ABŞ-nin qərbində, Yuta ştatında yerləşən Saut-Cordan şəhəri süpürümlərin (çöl bitkisi) “istilasına” məruz qalıb.

Yerli medianın məlumatına görə, güclü külək minlərlə alaq otunu şəhərə sürükləyib.

Küçələri, evləri, yolları basan bu bitkilər şəhərdə nəqliyyatın hərəkətinə ciddi maneələr yaradıb.

Bildirilir ki, hazırda kommunal xidmətlər küçələri təmizləməklə məşğuldur.

Şəhər sakinləri alaq otlarının görüntülərini sosial şəbəkələrdə paylaşıblar və yaranmış vəziyyətə yumorla reaksiya verərək, onları “işğalçılar” adlandırıblar.

Falçılıqla məşğul olaraq dələduzluqda təqsirləndirilən Günəş Qasımovanın cinayət işi üzrə məhkəmə prosesi yekunlaşıb.

APA xəbər verir ki, bu gün Bakı Ağır Cinayətlər Məhkəməsində hakim Fərid Namazovun sədrliyi ilə keçirilən prosesdə hökm elan edilib.

Məhkəmənin hökmü ilə Günəş Qasımova 7 il müddətinə azadlıqdan məhrum olunub.

Qeyd edək ki, ittihama görə, Bakı şəhər sakini Günəş Qasımova Şirvan şəhərində falçı olduğunu bildirərək insanların problemlərinin həllində köməkliklər göstəriləcəyini vəd edib.

O, aldatma yolu ilə zərərçəkmişlərin 50 min dollarını və 15 min manatını dələduzluq yolu ilə ələ keçirməkdə ittiham olunub.

Həmçinin hökmdə qeyd olunub ki, zərərçəkmiş şəxslər tərəfindən verilmiş mülki iddia qismən təmin edilib.

Belə ki, iş üzrə zərərçəkmiş Vüsalə Qafarzadəyə 25 min 495 manat, digər zərərçəkmiş şəxs Arif Qafarzadəyə isə 91 min 401 manat maddi ziyan kimi ödənilməsi barədə qərar qəbul edilib.

Hər iki zərərçəkmiş şəxsə mənəvi ziyan kimi ayrılıqda 2 min manat ödənilməlidir.

Günəş Qasımovaya Cinayət Məcəlləsinin 178.3.2-ci (külli miqdarda dələduzluq) maddəsi üzrə ittiham elan olunub və barəsində həbs qətimkan tədbiri seçilib.

Cinayət işi üzrə Arif Firuz oğlu Qafarzadə və Vüsalə İnqilab qızı Qafarzadə zərərçəkmiş qismində tanınıblar.

Azərbaycan-İran münasibətlərinin hazırkı vəziyyəti barədə fikir yürüdərkən dörd əsas hissəyə diqqət yetirmək olar.

Birincisi, İranda hələ də Azərbaycanın regional reallıqlardakı güclənən strateji mövqeyinə qarşı ənənəvi qısqanclıq dalğası qalmaqdadır.

Bu, əsasən, ara-sıra rəsmi, intensiv olaraq isə qeyri-rəsmi kanallar vasitəsilə gündəmə gətirilir.

İkincisi, Azərbaycan-İran əlaqələrindəki diplomatik müstəvidə aktivləşmə diqqət çəkir, ancaq Azərbaycanın Tehrandakı səfirliyinin fəaliyyətini bərpa etməsi məsələsi hələ də açıq olaraq qalır.

Böyük bir ehtimalla Azərbaycan səfirliyin fəaliyyəti üçün Tehrandan tələb etdiyi təhlükəsizlik zəmanətlərini ala bilməyib.

Üçüncüsü, Azərbaycanla İranın regional tranzit dəhlizinin yaradılması istiqamətində birgə irəliləyişidir.

Bu, Azərbaycanın Qarabağda keçirdiyi antiterror tədbirlərindən sonra xeyli aktuallaşıb və Tehranın regional tranzit dəhlizlərinə qarşı ritorikası əvvəlkitək nəzərə çarpmır.

Azərbaycanla İranın dil tapdığı nöqtə Şimal-Cənub Beynəlxalq Nəqliyyat Dəhlizi çərçivəsində daha qabarıq görünür.

Bununla belə, hiss edilir ki, İranın Ermənistanla müttəfiqlik münasibətləri soyuyur.

Bu o deməkdir ki, İran Zəngəzur dəhlizinə maneəni Ermənistanı mühafizə etməkdən ötrü yox, özünün maraqlarını irəliyə doğru aparmaq üçün inkişaf etdirir.

İran Azərbaycan və Türkiyənin Zəngəzur dəhlizi vasitəsilə Mərkəzi Asiya ilə strateji birləşməsindən, bunun Tehranı regional izolyasiyaya salacağından qorxur.

Bu prosesdə Tehran İrəvandan təcrid ediləcəyindən narahatdır, çünki onun məntiqinə əsasən, Zəngəzur dəhlizi İranın beynəlxalq çıxışlarından birini bloklayır.

Amma Azərbaycanla İranın “Araz” dəhlizində iştirakı Tehranın bu qorxularını bir qədər azaldır.

Çünki bu dəhliz Türkiyə ərazisi vasitəsilə İslam Respublikasına Aralıq dənizi və Qara dənizlərə çıxış imkanı verə bilər.

Amma nəticədə, Azərbaycanla İranın rəqabət arenası böyük ölçüdə Zəngəzur dəhlizi ilə əlaqədar canlanır, hərçənd ki, Tehranın burada rəqabətədavamlılıq qabiliyyəti zəifləyə bilər.

Çünki Azərbaycanın strateji müttəfiqi Türkiyə ilə yanaşı, həm Rusiya, həm Qərb, həm də Çinlə əlaqələrinin müsbət dinamikası onun Zəngəzur dəhlizi planı üçün fürsət yaradır.

İran Hindistana alternativ yaratmağa qadir deyil, Rusiya isə ümumiyyətlə Tehranla yaxşı əlaqələrinə rəğmən, Zəngəzur dəhlizi mövzusunda ona dəstək göstərmir.

Bu amil İran diplomatiyasını Zəngəzur dəhlizi kontekstindəki yeni reallıqların içərisində regional əməkdaşlıq formatında iştiraka həvəsləndirir.

Dördüncüsü, İrandan Azərbaycana narkotrafik üzrə canlanma problem olaraq qalmaqdadır.

İran Azərbaycanla genişlənən iqtisadi-ticari əlaqələrini, müştərək maraqları rəhbər tutaraq qeyri-leqal marşrutlara qarşı birgə əməliyyatlar keçirmək seçimini edə bilər.

Hərçənd ki, bu, o qədər də real görünmür, çünki İrandakı güc imperiyası yaradan təhlükəsizlik qüvvələri sanksiyalardan yayınmaq üçün qeyri-qanuni ticarətdən gələn gəlirlərə önəm verir.

Hər halda, problemlərə və mübahisəli mövzulara baxmayaraq, İran Azərbaycanın maraqlarını nəzərə alaraq regionda yaranan reallıqlardan faydalanmağı hədəfləyir.

Burada əsas həssaslıq riskləri tarazlaşdırmaq üçün düzgün qiymətləndirmələrlə əlaqəlidir.

Yəqin ki, Azərbaycanla İran regional təhlükəsizlik aspektləri ilə əlaqədar müzakirələrin növbəti raundunu başladacaqlar.

Rusiyanın “Spartak” klubunun futbolçusu Promes Kvinsi Birləşmiş Ərəb Əmirliklərində (BƏƏ) ev dustaqlığına göndərilib.