author
stringclasses
244 values
pl_number
float64
1
1k
pl_head
stringlengths
6
90.1k
salutation
stringlengths
0
29k
text
stringlengths
0
1.51M
notes
stringlengths
0
109k
brackets
stringlengths
0
207k
author_viaf_link
stringclasses
243 values
recipients
listlengths
0
0
date
stringclasses
1 value
Lucius III
124
CXXIV. Privilegium pro monasterio S. Matthaei de Castello. (Anagniae, Dec. 15.) [GATTULA, Hist. Casin., II, 402.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis JOANNI abbati monasterii S. Matthaei servorum Dei de Castello, ejusque fratribus tam praesentibus quam futuris regularem vitam professis, in perpetuum.
In eminenti apostolicae sedis specula, largiente Domino, quanquam immeriti constituti ad universum corpus Ecclesiae aciem nostrae considerationis debemus extendere, et servorum Dei quieti attentiori studio providere. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus clementer annuimus, et felicis recordationis Alexandri papae praedecessoris nostri vestigiis inhaerentes, praefatum monasterium in quo divino estis obsequio mancipati, sub B. Petri et nostra protectione suscipimus et praesentis scripti privilegio communimus; in primis siquidem statuentes ut ordo monasticus, qui secundum Deum et Beati Benedicti Regulam in vestro monasterio institutus esse dignoscitur, perpetuis ibidem temporibus in violabiliter observetur. Praeterea quascunque possessiones, quaecunque bona idem monasterium impraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, praestante Domino, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant; in quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: Locum ipsum in quo monasterium praescriptum constructum est, cum omnibus pertinentiis suis, terras et vineas quas habetis in terra Sancti Benedicti, sive terragio, justitiam panis et vini quam de veteri concessione hactenus observata diebus singulis a Casinensi monasterio, et eam quam ab ecclesia S. Mariae de Albaneta, et S. Nicolai de Siconia recipitis, sicut eas vobis praedictum monasterium Casinense in perpetuum obtinendas pietatis obtentu concessit; libertatem etiam a bonae memoriae Rainaldo Theodino, et dilecto filio Petro Casinensibus abbatibus cum assensu capituli sicut in eorum scriptis authenticis continetur, monasterio vestro indultam, et bonas consuetudines hactenus observatas, necnon ecclesiam Sancti Martini de monte Montano, et ecclesiam Sancti Leonardi juxta montem Sambuelum cum pertinentiis suis ab ejusdem abbatibus rationabiliter vobis concessas, cum hominibus quos a praefato monasterio Casinensi tenetis, nihilominus vobis et monasterio vestro, auctoritate apostolica confirmamus. Liceat quoque vobis clericos vel laicos e saeculo fugientes, liberos et absolutos ad conversionem recipere, et in vestro monasterio sine contradictione qualibet retinere. Prohibemus insuper ut nulli fratrum vestrorum post factam in loco vestro professionem, fas sit de eodem loco absque licentia abbatis sui discedere; discedentem vero sine communium litterarum vestrarum cautione nullus audeat retinere. Interdicimus etiam ne alicui liceat aliquem monachum in eamdem domum contra vestram voluntatem inducere, aut ex ea quemlibet de fratribus, vobis nolentibus, sine causa rationabili, removere. Sane novalium vestrorum, quae propriis manibus aut sumptibus colitis sive de nutrimentis vestrorum animalium, nullus omnino a vobis decimas praesumat exigere. Statuimus insuper ut nulli penitus liceat eidem monasterio vestro indebitas exactiones, aut novos census imponere, seu veteres contra statuta sacrorum canonum adaugere. Sepulturam quoque loci ipsius liberam esse decernimus, ut eorum devotioni et extremae voluntati, qui se illic sepeliri deliberaverint, nisi excommunicati vel interdicti sint, nullus obsistat, salva tamen justitia illorum ecclesiarum a quibus mortuorum corpora assumuntur. Obeunte vero te nunc ejusdem loci abbate, vel tuorum quolibet successorum, nullus ibi qualibet subreptionis astutia seu violentia praeponatur, nisi quem fratres communi consensu, vel fratrum pars consilii sanioris secundum Dei timorem et beati Benedicti Regulam providerint eligendum. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatum monasterium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva sedis apostolicae auctoritate et Cassinensis monasterii debito jure et reverentia. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, etc.Ego Jacobus diac. cardinalis S. Mariae in Cosmedin Ego Lucius catholicae Ecclesiae episcopus subscripsi. Ego Theodorus Portuensis et S. Rufinae episcopus subscripsi. Ego Henricus Albanensis episcopus subscripsi. Ego Paulus Praenestinus episcopus subscripsi. Ego Joannes presbyter cardinalis tit. S. Marci subscripsi. Ego Laborans presbyter cardinalis S. Mariae trans Tyberim, tit. Calixti subscripsi. Ego Petrus presbyter cardinalis tit. S. Susannae subscripsi. subscripsi. Ego Ardicio diaconus cardinalis S. Theodori subscripsi. Ego Gratianus SS. Cosmae et Damiani diacon. card. subscripsi. Ego Octavianus SS. Sergii et Bacchi diac. card. subscripsi. Datum Anagniae, per manum Alberti sanctae Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis et cancellarii, XVIII Kalend. Januarii, indictione secunda, Incarnationis Dominicae anno 1184, pontificatus vero domni Lucii papae III anno III.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
126
CXXVI. Sententiam a Theodino, episcopo Portuensi, et Octaviano, SS. Sergii et Bacchi diacono cardinali, latam inter Oderisium episcopum Pennensem et Senebaldum abbatem S. Quirici de Intethroco, confirmat. (Anagniae, Jan. 19.) [UGHELLI, Italia sacra, I, 1120.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, ven. fr. ODERISIO Pennen. episcopo, salutem et apostolicam benedictionem.
Cum controversia quae inter te et dilectum filium Senebaldum abbatem S. Quirici de Intrethoco super ecclesiis et quibusdam aliis rebus fuerat diutius agitata, venerab. fratri nostro Theo. Portuen. episcopo, et dilecto filio Octavio SS. Sergii et Bacchi diac. card. fuisset de mandato nostro commissa, iidem consilio prudentum virorum inter vos subscriptam concordiam statuerunt; ad majorem ejus evidentiam scriptum ipsorum confectum super eodem negotio inferius de verbo ad verbum duximus adnotandum: « Theo. Dei gratia Portuen. et S. Rufinae sedis episcopus, et Octavius SS. Sergii et Bacchi diac. card., omnibus ad quos litterae istae pervenerint, aeternam in Christo salutem. Noverit universitas vestra quod cum inter vener. fratrem nostrum Oderisium Pennen. episcopum, et Senebaldum abbatem S. Quirici de Intrethoco, super ecclesiis et aliis infra scriptis controversia verteretur in nos, de mandato D. papae Lucii de ipsa causa cognoscentes, praenominatus abbas, et mag. Bert. praefati episcopi procurator, qui per eumdem episcopum in causa ista in praesentia D. papae Lucii, et quorumdam cardinalium tam ad litigandum quam ad transigendum procurator fuerat constitutus, libere et absolute compromiserunt C librarum provendere poenam sibi invicem stipulatione interposita, promittens, si ea quae nos inter eos statueremus, abbas ipse vel conventus, et procurator vel episcopus rata semper non haberent. Nos autem habito virorum prudentium consilio pro bono pacis de assensu utriusque partis statuimus ut episcopus, vel ejus nuntius semel in anno in his duabus ecclesiis, id est S. Joannis in Insula, et S. Mariae de Ronzano cum tot equituris et sociis, cum quot alias ecclesias episcopatus visitat, suscipiatur honorifice, et procuretur ut in reditu suo de rebus Ecclesiae secundum quod consuevit, honoretur. In ecclesia S. Joannis de Casanello semel in anno ipse vel ejus nuntius honorifice suscipiatur et procuretur, capellani autem praedictarum ecclesiarum, scilicet S. Joannis in Insula, et S. Mariae de Ronzano, et reliqui clerici qui sunt in ipsis capellis, dabunt episcopo cathedraticum, et quos episcopus excommunicaverit de parochianis suis, vel de clericis manentibus in capellis, ad communionem ipsi non admittent. Clerici curam animarum gerentes, et vocati ad synodum venient, et quos episcopus ad curam animarum promovebit, fidelitatem ei et ecclesiae Pennen. jurabunt. De capella vero S. Joannis in Casanello, quae est in Atro Veteri, habeat episcopus quartam decimarum, et mortuariorum, et ille qui ibi gerit curam animarum, jurabit fidelitatem Pennen. episcopo, et Pennensi Ecclesiae; abbas vero habebit pleno jure institutionem et destitutionem in his quinque ecclesiis, scilicet in S. Joannis de Insula, S. Mariae ad Ronzanum, S. Joannis in Casanello, S. Nicolai in Galbano, S. Salvatoris ad Fanum; et interdictum quod ipse posuerit in jam dictis ecclesiis, et quos excommunicaverit de monachis vel clericis manentibus in praedictis ecclesiis, episcopus non absolvet. Si quos ad sacros ordines de monachis vel clericis qui sunt in dictis ecclesiis, episcopus promovebit, non exiget ab eis juramentum, nisi promoveat eos ad curam animarum gerendam; privilegia sane S. Romanae Ecclesiae monasterio S. Quirici indulta episcopus conservabit illibata, ita tamen ut praefata sint privilegia salva, et jam dicta monasteria, et omnia infra ipsa monasteria consistentia sint in dispositione abbatis, et salva sint ea quae in hac concordia continentur. Monachis et clericis S. Joannis in Casanello, si quos episcopus sibi jurare fecit, absolvet, praeter illum qui tenet et tenebit capellam Atri Veteris, qui tenebitur ad juramentum fidelitatis. Clerici vero gerentes curam animarum in capella ecclesiae S. Joannis in Casanello suscipiant ipsam curam de manu episcopi, et tenebuntur juramento episcopo, et Pennensi Ecclesiae. De reliquis vero dictis ecclesiis, si quos sibi jurare fecit, absolvet praeter illos qui in ipsis ecclesiis curam gerunt animarum. Praeterea episcopus in visitatione parochiae, ipse vel ejus nuntius recipietur, et honorifice tractabitur. In ecclesia S. Salvatoris ad Fanum, et S. Nicolai in Galbano consuetus census ei dabitur. De ecclesia S. Salvatoris, de qua desti utus fuerat, et omnes clerici, qui sunt in ecclesia, in quibus baptismus celebratur, et in quibus cura geritur animarum, tam in capellis omnibus S. Joannis in Casanello, quam in omnibus aliis ecclesiis, sive sint capellae, sive non, in quibus geritur cura animarum, suscipiant eam curam de manu episcopi, et reddant ei cathedraticum, et tenebuntur ei juramento fidelitatis. De quarta vero decimarum et mortuariorum omnium praedictarum ecclesiarum, excepta capella de Atro, medietatem habebit episcopus, et medietatem alteram abbas. Correctio vero in spiritualibus pertinebit ad episcopum, in temporalibus ad abbatem. Manifesta sane crimina omnium laicorum parochianorum praedictarum ecclesiarum referentur ad episcopum. Ut autem haec omnia perpetuum robur firmitatis obtineant, praesentis scripturae paginam nostrorum sigillorum impressione signavimus. Acta sunt ista in civitate Anagniae, anno Dom. 1183, pontificatus D. nostri Lucii III papae anno tertio, ind. II, mens. Decemb. die 22. » Hanc igitur compositionem sicut inter vos facta est et recepta, ut superius de verbo ad verbum adnotavimus, auctoritate apostolica confirmamus, et praesentis scripti patrocinio communimus, statuentes ut nulli omnino hominum liceat hanc paginam nostrae confirmationis infringere, vel ei ausu temerario contraire; si quis autem hoc attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei et BB. Petri et Pauli apostolorum ejus se noverit incursurum. Datum Anagniae, XIV Kal. Februarii.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
127
CXXVII. Monasterii Lehonensis privilegia confirmat. (Anagniae, Febr. 16.) [MORICE, Mém. pour servir à l' hist. de Bret., I, 689.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis priori et monachis coenobii Lehonensis, salutem et apostolicam benedictionem.
Quantum monasterium vestrum, pro causa quam adversus coenobium S. Maglorii Parisiensis habuisse dignoscitur rerum suarum detrimentum incurrerit, nos latere non potest, qui toties querelam ipsam audivimus, et expensas quas coenobium vestrum subivit pro magna parte intelleximus et laborem. Quia vero Durandus, qui tunc in vestro coenobio pro abbate gerebat super ecclesiis et beneficiis non vacantibus, et promissiones fecit quibusdam et chartas suas super tali promissione conscripsit, ut sic plurium sibi posset favorem acquirere, cujus promissionis obtentu domus vestra nimium infestatur, praesenti vobis pagina duximus indulgendum, ut nulli obtentu promissionis factae ab illo de beneficiis vel ecclesiis non vacantibus teneamini respondere, districtius inhibentes ne tales promissiones de caetero facere praesumatis; et si factae fuerint, viribus carere censemus. Datum Anagniae, XIV Kal. Martii.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
128
CXXVIII. Monasterium S. Trinitatis Florentinum tuendum suscipit et ejus possessiones ac jura confirmat. (Anagniae, Febr. 17.) [LAMI, Eccl. Florent. Monum., t. I, p. 200.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis, HIERONYMO abbati monasterii S. Trinitatis Florentinae, ejusque fratribus, tam praesentibus quam futuris, regularem vitam professis, in perpetuum.
Quoties a nobis petitur quod religioni et honestati convenire dignoscitur, animo nos decet libenti concedere et petentium desideriis congruum impertiri suffragium. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus clementer annuimus, et praefatum monasterium S. Trinitatis Florentinae, in quo divino mancipati estis obsequio, sub B. Petri et nostra protectione suscipimus et praesentis scripti privilegio communimus, in primis siquidem statuentes ut ordo monasticus, qui secundum Deum, et B. Benedicti Regulam atque institutionem fratrum Vallisumbrosae in eodem monasterio institutus esse dignoscitur, perpetuis ibidem temporibus inviolabiliter observetur. Praeterea, quascunque possessiones, quaecunque bona idem monasterium inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, vel aliis justis modis, praestante Domino, poterit adispici, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: Locum ipsum in quo praefatum monasterium situm est cum parochia sua certis terminis diffinita, curtem de Ripule et de Varliano, curtem de Lignaria, curtem de Monte cum omnibus earum pertinentiis, agros de Mugnone et de Turri cum suis pertinentiis. Sane novalium vestrorum, quae propriis manibus, aut sumptibus colitis, sive de nutrimentis animalium vestrorum nullus a vobis decimas extorquere praesumat. Liceat quoque vobis clericos vel laicos, e saeculo fugientes liberos et absolutos, ad conversionem recipere et eos absque contradictione aliqua retinere. Prohibemus insuper ut nulli fratrum vestrorum, post factam in eodem loco professionem, fas sit absque abbatis sui licentia, nisi arctioris religionis obtentu, de eodem loco discedere; discedentem vero absque communium licentiarum cautione, nullus audeat retinere. Cum autem generale interdictum terrae fuerit, liceat vobis, clausis januis, exclusis excommunicatis et interdictis, non pulsatis campanis, suppressa voce, divina officia celebrare. Inhibemus insuper ut nullus, infra terminos parochiae vestrae, sine assensu dioecesani episcopi et vestro, ecclesiam vel oratorium de novo construere audeat, salvis tamen privilegiis Romanae Ecclesiae. Sepulturam quoque ipsius loci liberam esse decernimus, ut eorum devotioni et extremae voluntati qui se illic sepeliri deliberaverint, nisi forte excommunicati vel interdicti sint, nullus obsistat, salva tamen justitia illarum ecclesiarum a quibus mortuorum corpora assumuntur. Obeunte vero te nunc ejusdem loci abbate, vel tuorum quolibet successorum, nullus ibi qualibet subreptionis astutia seu violentia praeponatur, nisi quem fratres communi consensu, vel fratrum pars consilii sanioris, secundum Dei timorem et B. Benedicti Regulam, providerint eligendum. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum fas sit praefatum monasterium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet vexationibus fatigare; sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum sustentatione et gubernatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva sedis apostolicae auctoritate et dioecesani episcopi canonica justitia. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, nisi reatum suum condigna satisfactione correxerit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine divinae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco sua jura servantibus, sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen. Ego Pandulphus presb. card. tit. basilicae Duodecim Ego Lucius catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Theoduinus Portuensis et S. Rufinae episcopus subscripsi. Ego Henricus Albanensis episcopus subscripsi. Ego Paulus Praenestinus episcopus subscripsi. Ego Joannes presb. card. tit. S. Marci subcripsi. Ego Laborans presb. card. S. Mariae in trans Tiberim tit. Callisti subscripsi. Ego Petrus presb. cardin. tit. S. Susannae subscripsi. Apostolorum subscripsi. Ego Jacobus diac. card. S. Mariae in Cosmedin subscripsi. Ego Gratianus diac. card. SS. Cosmae et Damiani subscripsi. Ego Bobo diac. card. S. Angeli subscripsi. Ego Sofridus diac. card. S. Mariae in Via Lata subscripsi. Datum Anagniae, per manum Alberti S. R. E. presb. card. ac cancellarii, XIII Kal. Martii, indictione secunda, Incarnationis Dominicae anno 1183, pontificatus vero Lucii Papae III anno tertio.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
129
CXXIX. In Ecclesia Mutinensi institui canonicos, nisi ab omnibus canonicis aut saniori parte electos, vetat. (Anagniae, Febr. 27.) [TIRABOSCHI, Memorie Moden., III, 91.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis praeposito et canonicis Mutinensibus, salutem et apostolicam benedictionem.
Si quando ab apostolica sede requiritur, quod juri convenit et consonat rationi, petentium desideriis facilem debemus impertiri consensum, ne in eo difficiles videamur, quod convenit celeriter indulgeri. Eapropter canonicos in ecclesia vestra institui, contra antiquam consuetudinem hactenus observatam, auctoritate apostolica prohibemus, nisi quos canonici communi consensu elegerint, vel eorum pars consilii sanioris providerit eligendos, salva nimirum constitutione Lateranensis concilii, si forte infra constitutum tempus Ecclesiam de canonicis non curaveritis ordinare. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostrae prohibitionis infringere vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum ejus se noverit incursurum. Datum Anagniae, III Kalendas Martii.
(quod absit!)
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
130
CXXX. Canonicis Mutinensibus capellam S. Dalmacii asserit (Anagniae, Febr. 27.)
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis BONIFACIO praeposito et canonicis Mutinensibus, salutem et apostolicam benedictionem.
Justis petentium desideriis facilem nos convenit praebere assensum et vota quae a rationis tramite non discordant effectu prosequente complere. Eapropter, vestris justis postulationibus grato concurrentes assensu, capellam Sancti Dalmatii, quam bonae memoriae Ildebrandus, quondam basilicae Duodecim Apostolorum presbyter cardinalis, cum regimen episcopatus Mutinensis haberet, universitati vestrae rationabiliter contulit, sicut eam sine controversia possidetis, vobis et successoribus vestris auctoritate apostolica confirmanus et praesentis scripti privilegio communimus, statuentes ut nulli omnino hominum liceat hanc paginam nostrae confirmationis infringere, vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum ejus se noverit incursurum. Datum Anagniae, III Kal. Martii.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
131
CXXXI. Monasterio S. Georgii in Silva Nigra cellam S. Marci confirmat. (Anagniae, Mart. 10.) [NEUGART, Cod. diplom. Alem., II, 110.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filio MANEGOLDO et capitulo S. Georgii, salutem et apostolicam benedictionem.
Justis petentium desideriis dignum est nos facilem praebere consensum, et vota quae a rationis tramite non discordant, effectu prosequente complere. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus grato conniventes assensu, cellulam S. Marci, a presbytero Semanno fundatam et curae vestrae ad observantiam regularis disciplinae commissam, sicut eam juste et pacifice possidetis, vobis et monasterio vestro auctoritate apostolica confirmamus, et praesentis scripti patrocinio communimus; statuentes ut sanctimoniales quae ibi sub vestro regimine divinis noscuntur officiis mancipatae, fundum loci cum pertinentiis suis, sicut ad eas de jure pertinet, in pace possideant, et vobis pro spiritualis cura regiminis obedientiam et reverentiam regularem impendant. Nulli ergo omnino hominum liceat, hanc paginam nostrae confirmationis et constitutionis infringere vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum ejus se noverit incursurum. Datum Anagniae, VI Idus Martii.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
132
CXXXII. Ordinis Praemonstratensis protectionem suscipit, legesque ac privilegia confirmat. (Anagniae, Mart. 10.) [LE PAIGE, Biblioth. Praemonstrat., l. III, p. 635.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis HUGONI abbati Praemonstratensi et caeteris abbatibus et canonicis Praemonstratensis ordinis, tam praesentibus quam futuris, regularem vitam professis in perpetuum.
In eminenti apostolicae sedis specula, licet immeriti, disponente Domino, constituti, pro singulorum statu solliciti esse compellimur, et ea sincere tenemur amplecti quae ad incrementum religionis pertinent et ad virtutum spectant ornatum, quatenus religiosorum quies ab omni sit perturbatione secura et a jugo mundanae oppressionis servetur illaesa, cum apostolica fuerit tuitione munita. Attendentes itaque quomodo religio et ordo vester, multa refulgens gloria meritorum et gratia redolens sanctitatis palmites suos a mari usque ad mare extenderit, ipsum ordinem et universas domos ejusdem ordinis apostolicae protectionis praesidio duximus confovendas et praesenti privilegio muniendas. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus benignius annuentes, ad exemplar felicis recordationis Alexandri praedecessoris nostri, universas regulares institutiones et dispositiones, quas de communi consensu vel majoris et sanioris partis fecistis, sicut inferius denotantur, auctoritate apostolica roboramus et praesentis scripti privilegio communimus, videlicet ut ordo canonicus, quemadmodum in Praemonstratensi Ecclesia, secundum beati Augustini Regulam et dispositionem recolendae memoriae Norberti quondam Praemonstratensis ordinis institutoris et successorum suorum in candido habitu institutus esse dignoscitur, per omnes ejusdem ordinis Ecclesias perpetuis temporibus inviolabiliter observetur, et eaedem penitus observantiae, iidem quoque libri qui ad divinum officium pertinent, ab omnibus ejusdem ordinis Ecclesiis uniformiter teneantur. Nec aliqua Ecclesia vel persona ordinis vestri adversus communia ipsius ordinis instituta privilegium aliquod postulare vel obtentum audeat quomodolibet retinere. Nulla etiam Ecclesiarum ei quam genuit quamlibet terreni commodi exactionem imponat, sed tantum Pater abbas, curam de profectu tam filii abbatis quam fratrum domus illius habeat, et potestatem habeat secundum ordinem corrigendi quae in ea noverit corrigenda; et illi ei tanquam patri reverentiam filialem humiliter exhibeant. Abbas autem Praemonstratensis Ecclesiae, quae mater esse dignoscitur aliarum, non solum iis Ecclesiis quas instituit, sed etiam in omnibus aliis Ecclesiis ejusdem ordinis et dignitatem et officium Patris obtineat, et ei ab omnibus, tam abbatibus quam fratribus, debita Patri obedientia impendatur. Praeterea omnes abbates ordinis vestri singulis annis ad generale capitulum Praemonstratum, postposita omni occasione, conveniant; illis solis exceptis quos a labore viae corporis retardaverit infirmitas: qui tamen idoneum pro se delegare debebunt nuntium, per quem necessitas et causa remorationis suae capitulo valeant renuntiari. Hi autem, qui in remotioribus partibus habitantes, sine gravi difficultate singulis annis se nequiverint capitulo praesentare, in eo termino conveniant qui in ipso eis capitulo fuerit constitutus. Si vero quilibet abbatum aut praepositorum per contumaciam vestrum capitulum frequentare desierint, liceat abbati Praemonstratensi, consilio sui capituli eos usque ad condignam satisfactionem sententia percellere regulari, et sententiam quam praefatus Praemonstratensis abbas, sive in generali capitulo, sive extra capitulum, consilio coabbatum in praelatos et subditos totius ordinis vestri canonice tulerit, nulli archiepiscoporum seu episcoporum, nisi forte de mandato Romani pontificis, liceat relaxare. In generali igitur vestro capitulo, praesidente abbate Praemonstratensi caeterisque confidentibus et in Spiritu Dei cooperantibus, de iis quae ad aedificationem animarum, ad instructionem morum, et ad informationem virtutum atque incrementum regularis disciplinae spectabunt, sermo diligens habeatur. Porro de omnibus quaestionibus et querelis, tam spiritualibus quam temporalibus, quae in ipso capitulo, propositae fuerint, illud teneatur irrefragabiliter et servetur quod abbas Praemonstratensis, cum iis qui sanioris consilii et magis idonei apparuerint, juste ac provide judicabit. Sane si abbas aliquis vestri ordinis infamis vel inutilis, aut ordinis sui praevaricator inventus fuerit, et prius per Patrem suum abbatem aut per nuntios ejus admonitus, suum corrigere et emendare delictum neglexerit, aut cedere, si amovendus fuerit, sponte noluerit, auctoritate generalis capituli deponatur, et depositus, sine dilatione ad domum unde exivit seu ad aliam ejusdem ordinis quam elegerit, sine ulla conditione temporalis commodi revertatur, in obedientia abbatis, sicut caeteri fratres ipsius domus, firmiter permansurus. Id ipsum etiam alio tempore, si necesse fuerit et capitulum sine scandalo vel periculo exspectari nequiverit, per abbatem Praemonstratensem, et Patrem abbatem et alios abbates quos vocaverit, fieri licebit. Quod si depositus in se datae sententiae contumaciter contraire tentaverit, tam ipse quam principales ejus qui de ordine vestro fuerint in contumacia sua fautores, ab abbate Praemonstratensi et caeteris abbatibus censura ecclesiastica, donec satisfaciant, arceantur. Verum cum aliqua Ecclesiarum vestrarum abbate proprio fuerit destituta, vel cum ibi abbatis electio regulariter non fuerit celebrata, sub Patris abbatis potestate ac dispensatione consistat, et cum ejusdem consilio qui eligendus fuerit a canonicis eligatur. Electo autem fratres Ecclesiae statim obedientiam promittant, qui non quasi absolutus a potestate Patris abbatis vel ordinis sui archiepiscopo vel episcopo, in cujus dioecesi fuerit, praesentetur, plenitudinem ab eo officii percepturus, ita tamen quod, post factam archiepiscopo vel episcopo suo professionem, occasione illa non transgrediatur constitutiones ordinis sui, nec in aliquo ejus praevaricator existat. Si quis etiam ex vobis canonice electus in abbatem, dioecesano episcopo semel et iterum per abbates vestri ordinis praesentatus, benedictionem ab ea non potuerit obtinere, ne Ecclesia, ad quam vocatus est, destituta consilio periclitetur, officio et loco abbatis plenarie secundum ordinem fungatur in eo, tam in exterioribus providendis quam in interioribus corrigendis, donec aut interventu generalis capituli vestri aut praecepto Romani pontificis, seu metropolitani benedictionem suam obtineat. Porro nulla persona ecclesiastica pro chrismate, aut consecrationibus et ordinationibus, aut pro sepultura pretium, aut pro benedicendo abbate et deducendo in sedem suam palafridum, aut aliquid aliud a vobis exigere nullus vestrum, etiamsi exigatur, dare praesumat, quia et exigentem et dantem nota et periculum Simoniacae pravitatis involvit. Caeterum si aliqua Ecclesiarum vestrarum pastoris solatio destituta, inter fratres de substituendo abbate discordia fuerit vel scissura suborta, et ipsi facile ad concordiam vel unitatem revocari nequiverint, Pater abbas consilio coabbatum suorum eis idoneam provideat personam; et illi eam sine contradictione recipiant in abbatem. Quam si recipere contempserint, sententiae subjaceant quam Pater abbas cum consilio coabbatum suorum in eos duxerit auctoritate ordinis promulgandam. Ad haec quoniam Praemonstratensis Ecclesia prima mater est omnium Ecclesiarum totius ordinis et Patrem super se alium non habet, sicut ad cautelam et custodiam ordinis statutum est per tres primos abbates, Laudunensem, Flauressiensem et Cuissiacensem, annua ibidem visitatio fiat; et si quid in ipsa domo corrigendum fuerit, absque majori per eos audientia corrigatur. Quod si abbas in corrigendo tepidus fuerit, et fratres saepius moniti incorrigibiles permanserint, ad generale capitulum referatur, et, sicut melius visum fuerit, consilio generalis capituli emendetur, et sententia in hac parte capituli sine retractatione aliqua observetur. Quoties vero Ecclesia Praemonstratensis sine abbate fuerit, ad praefatos tres abbates ejus cura respiciat, et a canonicis ipsius Ecclesiae, cum eorum consilio, persona in abbatem idonea eligatur ad consilium suum quatuor aliis abbatibus ad eamdem Ecclesiam pertinentibus pariter advocatis, quos ipsi canonici providerint advocandos. Liceat quoque unicuique matri Ecclesiae ordinis vestri, cum consilio abbatis Praemonstratensis, de abbatibus Ecclesiarum, quae ab ea processisse noscuntur, sive etiam de alia ejusdem ordinis inferiore Ecclesia, sibi, quemcunque voluerint, si tamen idoneus exstiterit, in abbatem assumere. Personam autem de alio ordine nulla Ecclesiarum vestrarum sibi eligat in abbatem, nec vestri ordinis aliqua in abbatem monasterii alterius ordinis, nisi de auctoritate Romanae Ecclesiae ordinetur. Nulli etiam canonicos vel conversos vestros, sine licent a abbatum suorum, recipere aut susceptos liceat retinere. Sane nulli Ecclesiae vestri ordinis liceat ad aliquam aliam professionem temeritate qualibet se transferre. Si quae vero Ecclesiae canonicorum alterius ordinis ad ordinem vestrum venerint, ad Ecclesiam vestri ordinis habeant sine refragatione respectum, in qua noscuntur ordinem vestrum assumpsisse. Praeterea, si inter aliquas Ecclesias vestri ordinis de temporalibus quaestio emerserit, non extra ordinem ecclesiastica vel saecularis audientia requiratur; sed, mediante Praemonstratensi abbate et caeteris quos vocaverit, aut charitative inter eas componatur, aut, auditis utriusque rationibus, eadem controversia justo judicio terminetur. Ad majorem quoque ordinis vestri pacem conservandam districtius prohibemus, ne aliquis praelatorum vel subditorum vestrorum, in iis quae ad disciplinam et instituta ordinis spectant, audeat, prout statutum est in Lateranensi concilio, appellare; sed si quispiam appellare tentaverit, nihilominus illi quorum interest regularem disciplinam exercere debebunt. De caetero, quoniam a strepitu et tumultu saeculari remoti, pacem et quietem diligitis, grangias vestras et curtes, sicut et atria ecclesiarum a pravorum incursu et violentia liberas fore sancimus, prohibentes ut nullus ibi hominem capere, spoliare, verberare seu interficere, aut furtum vel rapinam committere audeat. Ob evitandas vero saecularium virorum frequentias, liberum sit vobis, salvo jure dioecesanorum episcoporum, oratoria in grangiis et curtibus vestris construere, et in ipsis vobis et familiae vestrae divina officia, cum necesse fuerit, celebrare, et ipsam familiam, nisi aliqui sint qui in vicina propria habeant domicilia, ad confessionem, communionem et sepulturam cum vestri ordinis suscipere honestate. Liceat quoque vobis personas, liberas et absolutas e saeculo fugientes, ad conversionem suscipere, ac eas cum rebus suis absque contradictione aliqua retinere; infirmos quoque absolutos, qui in extrema voluntate ad vos se transferri, aut apud vos sepeliri deliberaverint, nullus impedire, seu res eorum legitimas retinere praesumat, salva tamen haeredum legitima portione, et canonica justitia illarum ecclesiarum a quibus mortuorum corpora assumuntur. Ad majorem etiam ordinis vestri reverentiam et regularis disciplinae observantiam, vobis, filii abbates, subjectos vestros ligandi et solvendi plenam concedimus facultatem. Quia vero singula quae ad religionis profectum et animarum salutem ordinastis, praesenti abbreviationi nequiverunt annecti, nos cum iis quae scripta sunt, consuetudines vestras, quas inter vos religionis intuitu regulariter statuistis et deinceps, auctore Domino, statuetis, auctoritate apostolica roboramus, et vobis vestrisque successoribus et omnibus qui ordinem vestrum professi fuerint perpetuis temporibus inviolabiliter observandas decernimus. Nec aliquae litterae habeant firmitatem quae, tacito nomine ordinis Praemonstratensis, contra libertatem vobis ab apostolica sede indultam fuerint impetratae. Sane laborum vestrorum de possessionibus habitis ante concilium generale, ac etiam novalium, quae propriis manibus aut sumptibus colitis, de quibus novalibus aliquis hactenus non percepit, sive de hortis et virgultis, pratis, pascuis, de piscationibus vestris, vel de nutrimentis animalium vestrorum, nullus a vobis decimas exigere vel extorquere praesumat. Interdicimus vero episcopis et aliis ecclesiarum praelatis, nisi servato erectionis numero in Lateranensi concilio constituto, in vestris monasteriis hospitari. Ad grangias autem vestras et ad curtes hospitandi gratia, nonnisi in magna necessitate divertant; et tunc contenti sint ipsarum mansionum cibariis consuetis cum honestate atque charitate exhibitis. Nulli autem saeculari personae vel ecclesiasticae in aliqua domorum vestrarum liceat carnibus vesci, nisi manifeste aegritudinis causa et in solis monasteriis conventualibus vestris. Prohibemus insuper ne aliqua persona, fratres, ordinis vestri audeat ad saecularia judicia provocare. Sed si quis adversus vos aliquid sibi crediderit de jure competere, sub ecclesiastici examine judicii experiendi habeat facultatem. Licitum praeterea vobis sit in causis vestris fratres vestros idoneos ad testificandum adducere, et eorum testimonio, sicut rectum fuerit, et propulsare violentiam et justitiam vindicare. Prohibemus quoque ne cuilibet ecclesiasticae vel saeculari personae fas sit in ecclesiis vestris, contra statuta Lateranensis concilii, tallias exercere vel quaslibet alias vobis ineptas et iniquas exactiones imponere. Interdicimus etiam vobis ne feras, aves, canes, sive caetera hujusmodi curiositatis animalia a quolibet nutrienda sive custodienda, in detractionem vestri ordinis, suscipere praesumatis. Porro, ut quietius Deo servire possitis, et discurrendi a vobis necessitas auferatur praesenti scripto duximus indulgendum ut si, episcopis vestris, aut malitiose differentibus, vel pro justo impedimento non valentibus ordinationes et caetera ecclesiastica mysteria vobis conferre, aliquem episcopum, de cujus ordinatione et officio plena sit vobis notitia, hospitem vos habere contigerit, liberum sit vobis ab eo et ordinationes et caetera sacramenta suscipere, dum tamen dioecesano episcopo praejudicium non debeat generare. Praeterea postulationi vestrae clementius inclinati, praesenti pagina duximus inhibendum, ne quis archiepiscopus vel episcopus, aut eorum officiales, ecclesias vestras, seu regulares personas earum, absque manifesta et rationabili causa, interdicere seu suspendere praesumat. Sed, si quid in eis fuerit corrigendum, ad audientiam generali capituli Praemonstratensis referatur, et ibi, prout justitiae et honestati congruerit, emendetur. Porro si qui episcopi aut eorum officiales in personas vestras vel ecclesias scientiam aliquam contra libertatem, eisdem a praedecessoribus vestris vel a nobis indultam, promulgaverint, eamdem sententiam, tanquam contra apostolicae sedis indulta prolatam, statuimus irritandam. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat ecclesias vestras temere perturbare, aut earum possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere seu quibuslibet vexationibus fatigare; sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione ac sustentatione concessa sunt usibus, omnismodis profutura, salva sedis apostolicae auctoritate. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, nisi reatum suum congrua satisfactione correxerit, potestatis honorisque sui careat dignitate, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae subjaceat ultioni. Cunctis autem eidem loco sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen. Ego Lucius catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Octavianus Sanctorum Sergii et Bacchi diaconus Ego Theodinus Portuensis et Sanctae Rufinae sedis episcopus. Ego Paulus Praenestinus episcopus. Ego Joannes presbyter cardinalis tituli Sanctae Susannae. Ego Laborans presbyter cardinalis Sanctae Mariae trans Tiberim tituli Calixti. Ego Pandarus presbyter cardinalis tituli basilicae Duodecim Apostolorum Ego Jacobus Sanctae Mariae in Cosmedin diaconus cardinalis. Ego Arditio diaconus cardinalis S. Theodori. Ego Gratianus Sanctorum Cosmae et Damiani diaconus cardinalis. cardinalis. Ego Albinus cardinalis Sanctae Mariae Novae. Datum Anagniae per manum Alberti sanctae Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis et cancellarii VI Idus Martii, indictione secunda, Incarnationis Dominicae anno 1183, pontificatus domini nostri Lucii papae III anno tertio.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
133
CXXXIII. Abbati et monachis Classensibus praecipit ut archiepiscopo Ravennati obediant. (Anagniae, Mart. 20.) [MITTARELLI, Annal. Camaldul, IV, 111.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis . . . abbati et monachis Classensibus, salutem et apostolicam benedictionem.
Cum a vestra non debeat memoria excidisse quot et quanta beneficia recipitis ab Ecclesia Ravennatensi, et quanta monasterium vestrum de gratia et favore venerabilis fratris nostri archiepiscopi spiritualiter et temporaliter valeat recipere incrementa, satis per vos ipsos in devotionem ipsius deberetis esse ferventes, et exemplo vestro ad ejus obedientiam et obsequium alios invitare. Quorcirca universitati vestrae per apostolica scripta mandamus atque praecipimus, quatenus, solo excepto quod bonae memoriae Gualterius, quondam archiepiscopus Ravennatis, de praestanda fidelitate remisit, in aliis praesertim in promissione obedientiae et intrhonizatione sedis, quando tibi, fili abbas, fuerint successores electi, praefato archiepiscopo et ejus Ecclesiae, omni contradictione et excusatione cessante, obedientiam debitam et consuetam reverentiam impendatis, ita quod de inobedientiae non possitis culpa redargui, nec de apostolici dissimulatione praecepti reprehensionem aliquam sustinere. Alioquin cum praefato archiepiscopo nec velimus, nec salva conscientia possimus in jure deesse, sententiam quam propter hoc canonice tulerit, auctore Domino, ratam habebimus et praecipiemus inviolabiliter observari. Datum Anagniae, XIII Kalendas Aprilis.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
134
CXXXIV. Fratribus Casae-Dei significat se « in Coena Domini » (die 29 Martii) Lantelmo abbati ejusque successoribus mitrae usum concessisse. (Verulis, April. 8.) [MAB., Acta SS. ord. S. Ben., Saec. VI, p. II, p. 187.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis conventus Casae Dei, salutem et apostolicam benedictionem.
Romanae sedis auctoritas, a qua honores ecclesiastici manaverunt, eos consuevit largitione sui muneris honorare, qui cum sint praediti honestate, beato Petro et successoribus ejus sincera devotione noscuntur astricti. Quod nos utique diligentius attendentes, cum in Coena Domini missarum deberemus solemnia celebrare, et plures nobis astarent mitras in suis capitibus deferentes, inspecto quod dilectus filius noster Lantelmus, abbas vester, mitram in suo capite non haberet, nullius super hoc nobis petitione porrecta, nec alicujus inducti suggestione, tum pro ipsius honestate abbatis et devotionis ejus constantia, tum quia monasterium vestrum ad dispositionem et jurisdictionem beati Petri et nostram, nullo pertinet mediante, mitram ei contulimus, sicut moris est, in capite deferendam. Licet autem ipse postmodum apud nos multum instaret ut eum redderemus a portanda mitra liberum et solutum, nos tamen eidem injunximus in virtute obedientiae, in praecipuis festivitatibus, ut mitra, sicut ab aliis personis fieri solet, utatur; et vobis etiam ut ei prosequi suggeratis quod injunximus, harum significatione mandamus, tam ipsi, sicut diximus, usum mitrae, quam ejus successoribus, de consueta sedis apostolicae benignitate indulgentes. Statuimus ergo ut nulli omnino hominum, liceat hanc paginam nostrae constitutionis infringere, vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei, et beatorum Petri et Pauli apostolorum ejus se noverit incursurum. Datum Verulis, VI Idus Aprilis.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
135
CXXXV. Bona et jura prioratus S. Arnulphi Crispeiensis, ordinis Cluniacensis, Silvanectensis dioecesis, confirmat. (Verulis, April. 20.) [ Bullar. Cluniac., p. 78.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis HUMBERTO, priori monasterii Sancti Arnulphi martyris Crespeii, aliisque fratribus, tam praesentibus quam futuris, regularem vitam professis, in perpetuam memoriam.
Effectum justa postulantibus indulgere et vigor aequitatis et ordo exigit rationis, praesertim quando petentium voluntatem et pietas adjuvat et veritas non relinquit. Eapropter, dilecti in domino filii, vestris postulationibus clementer annuimus, et praedecessorum nostrorum sanctae recordationis Joannis, Paschalis, Innocentii, Eugenii et Alexandri, Romanorum pontificum vestigiis inhaerentes, praefatum Sancti Arnulphi martyris monasterium Crespeii, in quo divino mancipati estis obsequio, quod etiam nullius ditioni vel potestati, nisi Romani pontificis et abbatis Clunianensis subjectum esse dignoscitur, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus. Inprimis siquidem statuentes ut omnia quae a fundatoribus loci vestri, a Gualterio videlicet Ambianensi quondam comite et conjuge ejus Adela vestro monasterio concessa et tradita esse noscuntur, ad exemplar eorumdem praedecessorum nostrorum vobis vestrisque successoribus in ea qua sunt tradita libertate conservari sancimus. Praeterea quascunque possessiones, quaecunque bona idem monasterium impraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum aut principum, oblatione fidelium, sive aliis justis modis, praestante Domino, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant, tam a vobis quam ab aliis qui per Cluniacenses abbates priores praepositi fuerint, perpetuo possidenda, disponenda ac regenda; in quibus haec propriis duximus experimenda vocabulis: Locum ipsum in quo praefatum monasterium situm est cum terris, vineis, decimis, et aliis omnibus pertinentiis suis, marcatum scilicet et suburbium castri Crespeii cum cultura quae eidem castro adjacet, in qua pars castri fundata est, altare et villam Ogeri cum decimis et omnibus eidem loco pertinentibus, molendinum unum sub declivio montis castri Crespeii positum, in villa de Dilveiro unum, super Alturnam aquam pratum unum et vineas, Chasiam villam in Othivensi pago sitam cum omnibus pertinentiis suis, terris, silvis, pratis, molendinis duabusque ecclesiis, matricem videlicet ecclesiam ejusdem villae, quae est fundata in honorem Sancti Dionysii martyris, et subjacentem capellam Sancti Gengulphi cum decimis suis, ecclesiam Sancti Martini sitam penes castellum pontis Arensis cum terris, vineis et aliis pertinentiis suis; quae quidem juxta tenorem privilegiorum vestrorum tam vobis quam vestris subjaceat successoribus, vestroque favore consilioque ordinetur. In silva Biera, villam quae dicitur Fagil cum omnibus pertinentiis suis, in Meldensi pago ecclesiam unam, in villa quae dicitur Mallos cum terris, hominibus et decimis. In episcopatu Silvanectensi ecclesiam Sanctae Agathae toto jure parochiali totius castri Crespeii, et omnibus pertinentiis suis, altare de Frenco, in episcopatu Belvacensi altare et villam de Locellis cum omnibus pertinentiis suis, cellam de Frenceriis cum omnibus pertinentiis suis, teneuram de Noirello, domos videlicet et vineas et decimas de Harcheri. In episcopatu Ambianensi cellam quae vocatur Morandi, monasterium cum grangia de avenis et omnibus suis pertinentiis, quam quidem in eadem libertate semper manere sancimus, in qua hactenus mansisse dignoscitur. Possessiones de villa Vilet prope montem Desiderii, altare Villaris, altaria de Germiniaco, quae per Falconis quondam Ambianesis episcopi chirographum possidetis cum omni jure parochiali ejusdem villae et decimis. In episcopatu Suessionensi ecclesiam de Bunoculo cum grangia, terris, vineis, pratis, ac decimis, aliisque redditibus. Allodium Guidonis militis apud Meromontem, allodium Leotaldi apud Dilucium cum aliis quae ibi habetis, villam Vallis, villam Novam, villam Galcherii militis, et allodium de Frovesta. Adjicientes quoque, apostolicae sedis auctoritate sancimus, ut quemadmodum sanctae recordationis praedecessore nostro Joanne papa statutum atque firmatum est, quando idem locus sibi a jam dicto bonae memoriae Gualterio Ambianensi comite in suae fundationis exordio oblatus est, atque ab eo tanquam novella plantatio in propriam et specialem sanctae sedis apostolicae filiam eadem domus est adoptata, ut nulli unquam archiepiscoporum vel episcoporum liceat excommunicationis seu interdicti sententiam absque assensu et mandato Romani pontificis, vel legati ejus a latere distincti in idem coenobium promulgare, seu consuetudines aliquas ibi exigere, vel missas publicas contra voluntatem vestram celebrare, aut alicujus, gravaminis causa manum apponere. Neque enim dignum est ut qui ad jus sacrae Romanae Ecclesiae, quae omnium Ecclesiarum caput et mater est, pertinere noscuntur, quorumlibet oppressionibus graventur, vel incursionibus agitentur. Liceat quoque vobis in ecclesiis vestris presbyteros eligere et dioecesano episcopo praesentare, quibus si idonei inventi fuerint, episcopus animarum curam committat, ita quidem quod ei de spiritualibus, vobis de temporalibus sine aliqua contradictione respondeant. Sane si presbyterum aliquem ad divina officia celebranda, in quo divino mancipati estis obsequio duxeritis retinendum, de altari Crucis, quod ad vos pertinet, nulli interim teneatur respondere. Decimas quoque novalium vestrorum quae propriis manibus aut sumptibus colitis sive de nutrimentis vestrorum animalium nullus a vobis praesumat exigere, sed sine omni contradictione episcoporum et episcopalium ministrorum eas deinceps quiete possideatis, qui vestra peregrinis et pauperibus erogatis. Neque cuilibet facultas sit vos pro vivorum seu defunctorum eleemosynis ob salutem animarum vobis canonice datis inquietare. Sed tam vivorum quam defunctorum in dona et oblationes quae ad vos deferentur, in usus servorum Dei et pauperum profuturas, salva justitia matricis ecclesiae vobis retinere liceat et habere. Porro idem monasterium cum omnibus pertinentiis suis, sicut hactenus ex concessione sanctae sedis apostolicae fuisse dignoscitur, sub Cluniacensis monasterii libera ordinatione et dispositione consistat. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum fas sit praefatum monasterium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, aut ablatas retinere minuereve, seu quibuslibet exactionibus fatigare; sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnibus profutura, salva in omnibus sedis apostolicae dignitate, et in supradictis ecclesiis dioecesanorum episcoporum canonica justitia. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, etc. Ego Lucius catholicae Ecclesiae episc. Ego Theodinus Portuensis et Sanctae Rufinae episcopus. Ego Joannes presbyter cardinalis tituli Sancti Marci. Ego Petrus presbyter cardinalis tituli Sanctae Susannae. Ego Laborans presbyter cardinalis Sanctae Mariae trans Tiberim, tituli Sancti Calixti. Ego Paulus presbyter cardinalis tituli Basilicae Sanctorum Apostolorum. Ego Jacobus diac. card. S. Mariae. Ego Gratianus Sanctorum Cosmae et Damiani diaconus cardinalis Ego Laborans S. Angeli diac. cardinalis. Ego Goffredus Sanctae Mariae in Via Lata diaconus cardinalis. Datum Verul. per manum Alberti sanctae Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis et cancellarii, XII Kalendas Maii, indictione II, Incarnationis Dominicae anno millesimo centesimo octogesimo quarto, pontificatus vero domni Lucii papae tertii anno tertio.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
136
CXXXVI. R. decano et capitulo Rothomagensi mandat, cum mortuus archiepiscopus sit, ut W[illelmum], electum Constantiensem, a suffraganeis Ecclesiae Rothomagensis episcopis consecrandum curent. (Verulis, April. 24.) [MARTEN., Thesaur., III, 987.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis R. decano et capitulo Rothom., salutem et apostolicam benedictionem
Significantibus dilectis filiis nostris capitulo Constantiensis Ecclesiae, intelleximus quod cum dilectum filium nostrum W., decanum quondam Bajocensem, canonice et concorditer elegisset in episcopum a bonae memoriae R. archiepiscopo vestro, electio fuit solemniter confirmata, et consecrationi terminus assignatus. Sed interim archiepiscopus, sicut Domino placuit, diem clausit extremum, et ita sub occasu isto, non sine gravi dispendio, consecratio hactenus est dilata, cum sex annis et amplius jam dicta Ecclesia pastorali manserit providentia destituta. Unde quoniam mora trahit ad se periculum, discretioni vestrae per apostolica scripta mandamus atque praecipimus, quatenus, si res ita se habet, suffraganeis episcopis ad vestram Ecclesiam convocatis, praefato electo, sine difficultate, dilatione et appellatione remota, munus faciatis consecrationis impendi, ita quod plenitudinem officii pontificalis adeptus, commisso sibi gregi sacramenta possit salubria ministrare, et tam in ordinatione clericorum quam in dedicatione ecclesiarum, et aliis quae ad episcopum solum respiciunt, sicut fuerit necessarium, providere. Datum Verul., VIII Kal. Maii.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
137
CXXXVII. Privilegium pro monasterio S. Severi Ravennate. (Verulis, April. 27.) [MITTARELLI, Annal. Camaldul., IV, 113.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis HENRICO abbati Sancti Severi Ravennatis, ejusque fratribus, tam praesentibus quam futuris, regulariter substituendis, in perpetuum.
Quoties a nobis petitur quod religioni et honestati convenire dignoscitur, animo nos decet libenti concedere et petentium desideriis effectum congruum impertiri. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus clementer annuimus, et praefatum monasterium, in quo divino mancipati estis obsequio, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus et praesentis scripti privilegio communimus, statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona idem monasterium in praesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, praestante Domino, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: Locum ipsum in quo praefatum monasterium situm est, cum omnibus pertinentiis suis; monasterium Sancti Pulionis, ecclesiam Sanctae Mariae in Xenodochio, ecclesiam Sancti Thomae; medietatem portae Sancti Laurentii cum ripa fluminis usque ad turrem Sancti Cypriani, cum ipsa turri, et ab ipsa porta usque ad palatium quondam Theodorici regis cum casamentis et tenementis; quidquid habetis infra urbem Ravennatem vel infra totum territorium ipsius civitatis; insulam a Badanero usque ad portum Candiani et a monasterio vestro usque ad mare cum usu piscandi et pascendi; quidquid habetis in comitatu Imolensi, ecclesiam de Butrio cum suis pertinentiis, ecclesiam Sancti Cassiani infra civitatem Faventinam cum omnibus pertinentiis suis, et quidquid habetis in ipsa civitate vel episcopatu suo; quidquid habetis in episcopatu Bononiensi, et quidquid habetis in episcopatu Liviensi; ecclesiam Sanctae Suffiae in episcopatu Ferrariensi, et quidquid habetis in ipso episcopatu; ecclesiam Sancti Aegidii in Carpenella, et tertiam partem ecclesiae Sanctae Mariae ipsius villae cum ipsa villa; capellam Sancti Severi, capellam Sancti Martini, capellam Sancti Christophori, capellam Sancti Andreae in Catignano, capellam Sancti Paterniani cum omnibus pertinentiis earum; totam massam de Sclao et quidquid habetis in episcopatu Popiliensi; ecclesiam Sancti Pauli de Casameruli cum pertinentiis suis, et quidquid habetis in civitate Ficloclensi vel in episcopatu, ecclesiam Sancti Angeli in civitate Ariminensi, ecclesiam Sanctae Mariae de Marignano, Ecclesiam Sancti Stephani in Pereto, ecclesiam Sancti Martini in Luciano, cum omnibus pertinentiis earum, et quidquid habetis in episcopatu Ariminensi; ecclesiarum Sancti Jacobi in civitate Pensauriensi cum pertinentiis suis, et quidquid habetis in ipsa civitate vel episcopatu; quidquid habetis in episcopatu Fanensi, vel Callensi, seu etiam Eugubiensi; quidquid habetis in comitatu Castelli, castrum Coriae cum ecclesiis et pertinentiis suis; tertiam partem castri de Afra cum tertia parte ecclesiae ipsius castri; monasterium Sancti Benedicti de Castagnola cum omnibus suis pertinentiis, ecclesiam Sancti Joannis de Cassiano, ecclesiam Sancti Andreae, ecclesiam Sancti Petri in Caniano cum omnibus pertinentiis suis, et quidquid habetis in comitatu Senogalliensi; monasterium de Castagnola, ecclesiam Sanctae Mariae de Remorta cum pertinentiis suis, ecclesiam Sancti Stephani in Lemiciano, ecclesiam Sancti Sergii, ecclesiam Sancti Cassiani, et quidquid habetis in episcopatu Esino cum ecclesiis et pertinentiis suis, ecclesiam Sancti Angeli in Casabie cum toto fundo, ecclesiam Sancti Ariaci in Gaona cum toto fundo, ecclesiam Sancti Joannis in Palumbice cum toto fundo, ecclesiam Sancti Joannis de Agello cum pertinentiis suis, ecclesiam Sanctae Mariae de Camorata, et quidquid habetis in comitatu Anconitano et Auximano. Sane novalium vestrorum quae propriis manibus vel sumptibus colitis, sive de nutrimentis vestrorum animalium, nullus a vobis decimas extorquere praesumat. Liceat quoque vobis clericos vel laicos e saeculo fugientes liberos et absolutos, ad conversionem recipere et eos absque contradictione aliqua retinere. Prohibemus insuper ut nulli fratrum vestrorum, post factam in eodem loco professionem, fas sit absque licentia sui abbatis de eodem loco discedere; discedentem vero sine communium litterarum cautione nullus audeat retinere. Cum autem generale interdictum terrae fuerit, liceat vobis, clausis januis, non pulsatis campanis, exclusis excommunicatis et interdictis, suppressa voce, divina officia celebrare. Obeunte vero te nunc ejusdem loci abbate, vel tuorum quolibet successorum, nullus ibi qualibet subreptionis astutia seu violentia praeponatur, nisi quem fratres communi consensu, vel fratrum pars consilii sanioris, secundum Dei timorem et beati Benedicti Regulam, providerint eligendum. Sepulturam praeterea monasterii vestri liberam esse decernimus, ut eorum devotioni et extremae voluntati qui se illic sepeliri deliberaverint, nisi forte excommunicati vel interdicti fuerint, nullus obsistat, salva tamen justitia illarum ecclesiarum a quibus mortuorum corpora assumuntur. Ad haec, constitutionem quam charissimus in Christo filius noster Fridericus, illustris Romanorum imperator semper augustus, de non alienandis possessionibus vel redditibus monasterii fecit ab his qui nomine vestro tenent, et scripto authentico roboravit, auctoritate apostolica ratam habentes futuris decernimus temporibus valituram, eamque praesenti privilegio confirmamus. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum fas sit praefatum monasterium temere perturbare aut ejus possessiones auferre vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet vexationibus fatigare; sed illibata omnia et integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva sedis apostolicae auctoritate. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, etc. ADJUVA NOS, DEUS, SALUTARIS NOSTER. Ego Lucius catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Theodinus Portuensis et S. Rufinae episcopus Ego Henricus Albanensis episcopus. Ego Paulus Praenestinus episcopus. Ego Petrus presb. card. tit. S. Susannae. Ego Vivianus presb. card. Sancti Stephani in Coelio Monte. Ego Laborans presb. card. Sanctae Mariae trans Tiberim tit. Calixti. Ego Pandulfus presb. card. tit. Basilicae XII Apostolorum. Ego Jacobus diac. card. S. Mariae in Cosmedin. Ego Gratianus SS. Comae et Damiani diac. card. Ego Bobo diac. card. Sancti Angeli. Ego Octavianus SS. Sergii et Bacchi diac. card. Ego Soffredus S. Mariae in Via Lata diac. card. Ego Albinus diac. card. Sanctae Mariae Novae. Datum Verulis, per manum Alberti sanctae Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis et cancellarii, V Kald. Maii, indictione II, Incarnationis Dominicae anno 1184, pontificatus vero domni Lucii papae III anno III.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
140
CXL. Possessiones ecclesiae collegiatae B. Mariae Brugis recenset, easque privilegio apostolico confirmat. (Verulis, Maii 4.) [MIRAEUS, Opp. Diplom., II, 977.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis GILBERTO praeposito S. Mariae Brugensis ejusque fratribus tam praesentibus quam futuris canonice substituendis, in perpetuum.
Effectum justa postulantibus indulgere et vigor postulat aequitatis et ordo exigit rationis, praesertim quando petentium voluntatem et pietas adjuvat et veritas non relinquit. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus clementer annuimus et praefatam ecclesiam in qua divino mancipati estis servitio, ad exemplar felicis recordationis Alexandri papae praedecessoris nostri sub beati Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus; statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona eadem ecclesia in praesentiarum juste et canonice possidet aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, praestante Domino, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: Ecclesiam de Sisela cum decimis et aliis pertinentiis suis; census quos homines vestri vobis annuatim exsolvunt; concessionem quoque bonae memoriae Balderici quondam Noviomensis episcopi quam parochiali ecclesiae vestrae Sanctae Mariae quae apud Brugense oppidum sita est fecit, felicis memoriae praedecessorum nostrorum Paschalis et Alexandri papae vestigiis inhaerentes auctoritate apostolica confirmamus; scilicet ut altare beatae Mariae juxta quod praedecessor noster decrevit, ab omni exactione sit liberum. Canonici illic constituti eligendi praepositum suum canonicam habeant et liberam potestatem, in canonibus videlicet expressam, qualem enim canonici habuisse noscuntur, nunc de propria ecclesia, nunc de aliena praepositum eligentes. Cui quidem episcopus canonicorum spiritualem curam et providentiam substantiae temporalis assignet. Ipse vero ab episcopo utramque praelationem accipiat, et pro utraque ei reverentiam canonicam et subjectionem impendat. Cum autem generale interdictum terrae fuerit, liceat vobis clausis januis, non pulsatis campanis, exclusis excommunicatis et interdictis, suppressa voce, divina officia celebrare. Sepulturam praeterea ecclesiae vestrae liberam esse decernimus, ut eorum devotioni et extremae voluntati qui se illic sepeliri deliberaverint, nisi forte excommunicati vel interdicti fuerint, nullus obsistat, salva tamen justitia illarum ecclesiarum a quibus mortuorum corpora assumuntur. Ad haec libertates et immunitates ac rationabiles consuetudines in ecclesia vestra hactenus observatas ratas habemus, easque futuris sancimus temporibus permanere. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatam ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva sedis apostolicae auctoritate et dioecesani episcopi canonica justitia. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, etc. Ego Lucius catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Theodinus Portuensis et Sanctae Rufinae episcopus. Ego Henricus Albanensis episcopus. Ego Petrus presbyter cardinalis titulo Sanctae Susannae. Ego Vinciamus presbyter cardinalis titulo S. Stephani de Monte. Ego Laborans presbyter cardinalis S. Mariae trans Tiberim, titulo Calixti. Ego Isandus presbyter cardinalis titulo Basilicae XII Apostolorum. Ego Jacobus diaconus Sanctae Mariae in Cosmedino. Ego Bobo diaconus cardinalis S. Angeli. Ego Gratianus Sanctorum Cosmae et Damiani diaconus cardinalis. Ego Soffredus Sanctae Mariae in Via Lata diaconus cardinalis Ego Albinus diaconus cardinalis Sanctae Mariae Novae Datum Veruli, per manum Alberti sanctae Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis et cancellarii IV Nonas Maii, indictione II, Incarnationis Dominicae anno 1184, pontificatus vero domni Lucii papae III anno III.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
141
CXLI. Statutum pro juramento personarum super residentia. (Verulis, Maii 4.) [PETIT, Theodori Poenitentiale, p. 453.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis G. decano et canonicis Carnotensis Ecclesiae, salutem et apostolicam benedictionem.
Cum aliqua pro Ecclesiarum utilitate fuerint ordinata, quae non sunt obvia rationi, ne cuiquam temeritas ea violare praesumat, munimine sunt apostolico roboranda. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus annuentes, quod bonae memoriae J. quondam episcopus vester in capitulo vestro de communi fratrum consilio statuit, scilicet ut cuicunque extunc personatus ecclesiae vestrae daretur, juramentum praestaret in capitulo infra civitatem vestram residentiam se facturum sicut idem statutum rationabiliter est editum, et hactenus pro ipsius ecclesiae utilitate sine contradictione servatum auctoritate apostolica confirmamus. Statuentes ut nulli omnino hominum liceat hanc paginam nostrae confirmationis infringere, vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum ejus se noverit incursurum. Datum Verul., IV Non. Maii.
(quo sacramento dicuntur astricti, quibus postmodum honores sunt et personatus ecclesiae vestrae collati,)
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
142
CXLII. Concordiam Guichardi Lugdunensis archiepiscopi confirmat. (Verulis, Maii 6.) [JUENIN, Nouv. hist. de Tournus, Pr., p. 179.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis priori et fratribus domus Balgiacensis, salutem et apostolicam benedictionem.
. . . . . Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus grato concurrentes assensu, concordiam et compositionem quam bonae memoriae Guichardus quondam Lugdunensis archiepiscopus fecit super controversia quae inter domum vestram et Petrum praecentorem, custodem S. Stephani super jure parochiali castri Balgiacensis fuerat diutius agitata, sicut eadem compositio atque concordia rationabiliter facta est, et ab utraque parte recepta, et in scripto authentico continetur, auctoritate apostolica confirmamus, et praesentis scripti patrocinio communimus. Statuentes ut nulli omnino hominum liceat hanc paginam nostrae confirmationis infringere, vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum ejus se noverit incursurum. Datum Verulis, II Nonas Maii.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
143
CXLIII. Monasterii Laetiensis possessiones confirmat. (Verulis, Maii 6.) [REIFFENBERG, Monuments, VII, 643.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis HELGOTO abbati Laetiensi monasterii ejusque fratribus, tam praesentibus quam futuris, regularem vitam professis, in perpetuum.
Quoties a nobis petitur, etc. Eapropter, etc., statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona idem monasterium in praesens juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum et principum, etc. Datum Verulae, per manum Alberti sanctae Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis et cancellarii, II Nonas Maii, indictione II, anno 1184, pontificatus vero dicti Lucii papae III anno III.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
144
CXLIV. Monasterii Capeiensis protectionem suscipit et possessiones confirmat. (Verulis, Maii 6.) [D. MARRIER, Historia S. Martini a Campis 341]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis ROBERTO priori Capeiensis monasterii ejusque fratribus, tam praesentibus quam futuris, regularem vitam professis, in perpetuum.
Effectum justa postulantibus indulgere et vigor postulat aequitatis et ordo exigit rationis, praesertim quando petentium voluntatem et pietas adjuvat et veritas non relinquit. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus clementer annuimus et praefatum monasterium in quo divino estis obsequio mancipati, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus et praesentis scripti privilegio communimus. Statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona idem monasterium in praesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione, fidelium, seu aliis justis modis, praestante Domino, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: Ecclesiam S. Medardi de Capeio et tertiam partem decimae ipsius castri et quidquid ibi habetis. Altare de Longavalle, tertiam partem decimae ipsius loci, et quidquid ibi habetis. Illud juris et possessionis quod in altari de Clary Gaufridus clericus, filius Matthaei Peronensis viri illustris habebat, cum parte decimae quam ibi habetis et quidquid ibidem possidetis. Praebendam unam in ecclesiam S. Fursei in Peronensi castro, ex donatione Radulfi comitis Viromand. Altare de Framarevilla, cum tertia parte decimae, et quidquid ibi habetis. Altare de Waviller, cum tertia et decima et terra et curte quam ibi habetis. Altare de Veteri Ambianensi liberum et absolutum et ab omni costumia, et quidquid ibi in decima vel terra habetis. Terram de Remecurt et quidquid ibi habetis. Terram de Fulconcurt et quidquid ibi habetis. Allodium de Choinnoles et hospites et quidquid ibi habetis. Altare de Mames et quidquid in decima illius loci habetis. Quidquid habetis in decima de Carnai. Altare de Fontanis, cum curte et quidquid ibi habetis. Viginti solidos ad luminare ecclesiae singulis annis in conductu mercatorum, quod vulgo Guionagium dicitur, Peronae capiendos et in festo S. Remigii persolvendos, de dono Radulfi comitis Viromand et Adeleidis uxoris ejus. Terram quae dicitur S. Cornelii, sub redditione census quinque solidorum. Sexaginta solidos Atrebatensis monetae. Apud Warneston, tres bonucrios terrae de dono Petri militis de Capeio, assentientibus et concedentibus Eva uxore ipsius et Gila filia ejusdem. Sane novalium vestrorum quae propriis manibus aut sumptibus colitis, sive de nutrimentis animalium vestrorum nullus a vobis decimas extorquere praesumat. In parochialibus autem ecclesiis quas habetis, liceat vobis sacerdotes eligere et dioecesano episcopo praesentare, quibus si idonei fuerint, episcopus curam animarum committat, ut ei de spiritualibus vobis, vero de temporalibus, debeant respondere: liceat vobis quoque clericos vel laicos e saeculo fugientes liberos et absolutos ad conversionem recipere et eos absque contradictione aliqua retinere. Cum autem generale interdictum terrae fuerit, liceat vobis, clausis januis, non pulsatis campanis, exclusis excommunicatis et interdictis, suppressa voce divina officia celebrare. Priorem insuper vel monachos sicut a bonae memoriae papa Lucio et aliis Romanis pontificibus constitutum est, sine auctoritate Rom. pontificis nullus excommunicationi vel interdicto subjicere propria voluntate praesumat. Si vero, quod absit! in atrio vestro, vel in effusione sanguinis, vel in verberum illatione, sive in aliquo hujusmodi violentiam irrogari forte contigerit, nequaquam propter hoc a divinis ecclesia vestra prohibeatur officiis. Sepulturam praeterea ipsius loci liberam esse decernimus, ut eorum devotioni et extremae voluntati qui se illic sepeliri deliberaverint, nisi forte excommunicati vel interdicti sint, nullus obsistat, salva tamen justitia illarum ecclesiarum, a quibus mortuorum corpora assumuntur. Prohibemus insuper ut infra fines parochiarum vestrarum, sine assensu vestro, capellam vel oratorium, nullus aedificare praesumat, salvis tamen privilegiis Romanae Ecclesiae. Statuimus etiam ut si prior qui pro tempore fuerit in vestra ecclesia constitutus, praebendam quam in ecclesia S. Fursei de Perona debetis habere, alicui personae idoneae quae assidue deserviat ad tempus duxerit committendam, integritatem fructuum sicut alii qui assidui fuerint, consequatur. Chrisma quoque, oleum sanctum, consecrationes altarium, ordinationes clericorum et caetera ecclesiastica sacramenta a dioecesano suscipietis episcopo, siquidem catholicus fuerit et gratiam atque communionem apostolicae sedis habuerit et ea gratis et absque pravitate aliqua vobis voluerit exhibere. Alioquin liceat vobis quemcunque malueritis catholicum adire antistitem, qui nostra fultus auctoritate, quod postulatur indulgeat. Libertates vero et immunitates ac rationabiles consuetudines in ecclesia vestra hactenus observatas, ratas habemus, easque futuris temporibus illibatas manere sancimus. Paci quoque et tranquillitati vestrae paterna in posterum sollicitudine providere volentes, auctoritate apostolica prohibemus ne quis infra clausuras locorum vestrorum, seu grangiarum vestrarum furtum facere, ignem apponere, seu hominem capere vel interficere audeat. Adjicientes autem auctoritate nihilominus apostolica prohibemus, ut nulli episcopo liceat in ecclesia vestra stationes facere vel missas publicas sine assensu vestro celebrare, ne monasticae simplicitas disciplinae quae per praelatos ecclesiarum fovenda dignoscitur, popularibus tumultibus perturbetur. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatum monasterium temere perturbare aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere seu quibuslibet vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur, eorum, pro quorum gubernatione ac sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva sedis apostolicae auctoritate et Cluniacensis monasterii et ecclesiae S. Martini de Campis debita reverentia. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, nisi reatum suum congrua satisfactione correxerit, potestatis honorisque sui careat dignitate, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat atque in extremo examine divinae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco sua jura servantibus, sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant et apud districtum Judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen. Datum Verulani, per manum Alberti S. R. E. presbyteri cardinalis et cancellarii, II Nonas Maii, indictione II, Incarnationis Dominicae anno 1184, pontificatus vero domni Lucii papae III anno III.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
145
CXLV. Privilegia, immunitates ac possessiones canonicae S. Ursi de Aosta confirmat. (Verulis, Maii 7.) [ Historiae patriae Monum., Chartae, I, 930.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis HULDRICO priori Sancti Petri et Sancti Ursi de Augusta, et canonicis ejusdem ecclesiae, tam praesentibus quam futuris, canonicam vitam professis, in perpetuum.
Religiosis votis annuere et ea operis exhibitione complere officium nos invitat suscepti regiminis et ordo videtur exigere rationis. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus clementer annuimus, et praefatam ecclesiam, in qua divino mancipati estis obsequio, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus et praesentis scripti privilegio communimus, imprimis siquidem statuentes ut ordo canonicus, qui secundum Dei timorem et B. Augustini Regulam in ipsa ecclesia institutus esse dignoscitur, perpetuis ibidem temporibus inviolabiliter observetur. Praeterea quascunque possessiones, quaecunque bona eadem ecclesia impraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, praestante Deo, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: Locum ipsum in quo praefata ecclesia sita est, cum omnibus pertinentiis suis, ecclesias Sanctae Mariae et Sancti Petri de Castro Argenteo cum pertinentiis suis, ecclesiam Sancti Albani de Mosterio cum omnibus pertinentiis suis, ecclesiam Sancti Laurentii de monte Girolt cum decimis et pertinentiis suis, ecclesiam Sancti Ursii de Conia cum decimis et pertinentiis suis, ecclesiam Sancti Stephani de Grazano cum decimis et pertinentiis suis, ecclesiam Sancti Martini de Varaia cum decimis et pertinentiis suis, ecclesiam Sancti Salvatoris de Valesia cum appendiciis suis, ecclesiam Sancti Jacobi de Ussonia et locum de Stillano cum appendiciis suis, ecclesiam Sancti Joannis de Quarto, et ecclesiam Sancti Andreae de Pavone cum decimis et appendiciis suis, ecclesiam de Salugia cum decimis et appendiciis suis, ecclesiam Sancti Pauli de Verzel juxta Sesiam cum appendiciis suis. Sane novalium vestrorum quae propriis manibus aut sumptibus colitis, sive de nutrimentis vestrorum animalium, nullus a vobis decimas extorquere praesumat. Liceat quoque vobis clericos vel laicos, e saeculo fugientes liberos et absolutos, ad conversionem recipere et eos absque contradictione aliqua retinere. Prohibemus insuper ut nulli fratrum nostrorum, post factam in eodem loco professionem, fas sit absque prioris sui licentia de eodem loco, nisi arctioris religionis obtentu, discedere; discedentem vero, absque litterarum communium cautione, nullus audeat retinere. Cum autem generale interdictum terrae fuerit, liceat vobis, clausis, januis, exclusis excommunicatis et interdictis, non pulsatis campanis, suppressa voce, divina officia celebrare. In parochialibus autem ecclesiis, quas habetis, liceat vobis sacerdotes eligere et dioecesano episcopo praesentare; quibus, si idonei fuerint, episcopus animarum curam committat, ut ei de spiritualibus, vobis autem de temporalibus debeat respondere. Sepulturam quoque ipsius loci liberam esse decernimus, ut eorum devotioni et extremae voluntati qui se illic sepeliri deliberaverint, nisi forte excommunicati vel interdicti sint, nullus obsistat, salva tamen justitia illarum ecclesiarum a quibus mortuorum corpora assumuntur. Obeunte vero te, nunc ejusdem loci abbate, vel tuorum quolibet successorum, nullus ibi qualibet subreptionis astutia seu violentia praeponatur, nisi quem fratres communi consensu vel fratrum pars consilii sanioris, secundum Dei timorem et beati Augustini Regulam, providerint eligendum. Inhibemus etiam ne ecclesias aut terras seu quodlibet beneficium ecclesiae vestrae collatum liceat alicui personaliter dare sive alio modo alienari sine consensu totius capituli aut majoris et sanioris partis. Si quae vero donationes vel alienationes aliter quam dictum est factae fuerint, irritas esse censemus. Ad haec autem adjicimus ne aliqui canonici seu conversi, sub professione domus vestrae astricti, sine consensu et licentia prioris ac majoris et sanioris partis capituli vestri, pro aliquo fidejubeant, vel ab aliquo pecuniam mutuo accipiant ultra pretium capituli sui providentia provisum, nisi propter manifestam domus vestrae utilitatem. Quod si facere praesumpserint, non teneatur conventus, sine cujus licentia et consensu hoc egerant, aliquatenus respondere. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum fas sit praefatas ecclesias temere perturbare, aut earum possessiones auferre vel ablatas retinere, seu quibuslibet vexationibus fatigare; sed omnia conserventur, eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva sedis apostolicae auctoritate et dioecesani episcopi canonica justitia. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, etc. Bene valete. Ego Lucius catholicae Ecclesiae episcopus subscripsi. Ego Petrus presb. cardin. tit. S. Susannae subscripsi. Ego Vuccanus tit. S. Stephani in Coelio Monte presb. card. subscripsi. Ego Laborans presbyter cardin. Sanctae Mariae Trans Tiberim tit. Calixti subscripsi. Ego Theodinus Portuensis et Sanctae Rufinae episcopus subscripsi. Ego Henricus Albanensis episcopus subscripsi. Ego Paulus Praenestinus episcopus subscripsi. Ego Jacobus diac. card. S. Mariae in Cosmedin subscripsi. Ego Ardicio diaconus cardin. S. Theodori subscripsi. Ego Gratianus Sanctorum Cosmae et Damiani diacon. card. subscripsi. Ego Ottonianus diaconus cardinalis Sanctorum Sergii et Bacchi subscripsi. Datum Verulis, per manum Alberti Sanctae Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis et cancellarii, Nonas Maii, indictione secunda, Incarnationis Dominicae anno 1184, pontificatus vero domni Lucii papae III anno tertio.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
146
CXLVI. Bulla pro capitulo S. Martini Turonensis. (Verulis, Maii 28.) [ Défense des priviléges de Saint-Martin de Tours, p. 24.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis decano, thesaurario et capitulo Beati Martini Turonensis, salutem et apostolicam benedictionem.
Cum ecclesia vestra ad apostolicam sedem nullo mediante pertineat, dubitatis ne, si causas quae motae fuerint contra eam venerabili fratri nostro Turonensi archiepiscopo delegemus, occasione delegationis jurisdictionem in vos quaerat perpetuam vindicare. Vestrae proinde libertati pro nostro volentes officio providere, auctoritate vobis apostolica indulgemus ut, si ad jam dictum archiepiscopum aliquae contra ecclesiam vestram litterae sunt obtentae, vel fuerint imposterum impetratae, liceat vobis ipsum de apostolica licentia recusare. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostrae concessionis infringere, vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum ejus se noverit incursurum. Dat. Verul. V Kal. Junii.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
147
CXLVII. Bulla pro ecclesia S. Martini Turonensi. (Verulis, Maii 28.) [ Ibid. ]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis PHILIPPO decano, Ro. thesaurario et capitulo Sancti Martini Turonensis, salutem et apostolicam benedictionem.
Justis petentium desideriis dignum est nos facilem praebere consensum, et vota quae a rationis tramite non discordant, effectu prosequente complere. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus grato concurrentes assensu, de his qui fidelitatem promiserunt et juramento etiam firmaverunt stare judicio capituli vestri, juxta consuetudines ecclesiae vestrae, si quod vobis jurarunt noluerint adimplere, plenam vobis auctoritatem concedimus, et conferimus potestatem, eis, sublato appellationis obstaculo, beneficia subtrahendi quae ipsius ecclesiae nomine tenere noscuntur quousque satisfecerint competenter. Libertates quoque, dignitates et consuetudines approbatas ecclesiae vestrae vobis auctoritate apostolica confirmantes, illibatas et integras permanere sancimus. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostrae concessionis et confirmationis infringere, vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum ejus se noverit incursurum. Datum Verul., V Kal. Junii.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
148
CXLVIII. Bulla pro capitulo S. Martini Turonensis. (Verulis, Maii 28.) [ Ibid. ]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis PHILIPPO decano, Ro. thesaurario et capitulo Sancti Martini Turonensis, salutem et apostolicam benedictionem.
Quanto Ecclesia vestra specialius noscitur ad jus et proprietatem sedis apostolicae pertinere, tanto amplius nobis imminet providendum ut integritas pacis et libertatis ipsius in sua jugiter firmitate consistat, et honorabilius status ejus per adinventionis illicitae pravitatem aliquid juris sui dispendium non incurrat. Quapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus annuentes, antiquam ipsius ecclesiae dignitatem secundum quod in Romanorum pontificum et regum privilegiis continetur, in suo statu manere decernimus, et eam auctoritate apostolica confirmamus, de communi fratrum consilio statuentes ut omnia communia juramenta vel conjuratio quam burgenses vestri de Castronovo sub appellatione communiae vel communis sacramenti fecerunt, quocunque nomine censeatur, irrita sint et cassa, et principales auctores eorum cum fautoribus suis, si ea abjurare noluerint, vinculo anathematis innodentur. Illud quoque juramentum quo se illis temere populus obligaverat irritum esse decernimus, et praecepimus non teneri, ita tamen ut de temeritate ipsius juramenti digna poenitentia satisfaciant, quia illud contra Ecclesiam Dei praesumptione damnabili praestiterunt; maxime cum ex hoc et libertas deperiret Ecclesiae, et in his quae ad jurisdictionem ejus pertinere noscuntur, multa saepius contra juris ordinem et servatam hactenus justitiam provenirent. Si qui ergo de actoribus juramentorum praescriptorum vel conjurationis ipsius exstiterint qui, ea abjurare commoniti, contradicant, vel hujusmodi deinceps conventiculis manu tenendis aut roborandis insistant, liberam vobis damus, nullius contradictione vel appellatione obstante, excommunicandi eos auctoritate apostolica facultatem. Ad haec praedecessorum nostrorum felicis recordationis Alexandri et aliorum quorumdam Romanorum pontificum vestigiis inhaerentes, de consueta clementia et benignitate sedis apostolicae vobis duximus indulgendum ut, si archiepiscopi vel episcopi in quorum episcopatibus malefactores vestri fuerint, tertio per intervallum trium mensium a vobis reverenter et devote atque humiliter requisiti, de ipsis usque ad annum vobis et ecclesiae vestrae plenam et sufficientem justitiam non exhibuerint, extunc habito saniori consilio et maturitate quam decet servata, liceat vobis eos auctoritate nostra infra missarum solemnia, nullius appellatione vel contradictione obstante, excommunicationis vinculo innodare. De his autem qui fidelitatem vobis promiserunt, et juramento confirmaverunt stare justitiae capituli vestri, juxta consuetudines ecclesiae vestrae, si infra sex menses postquam archiepiscopi vel episcopi quorum parochiani sunt, a vobis requisiti fuerint, eos secundum quod diximus de aliis quod vobis juraverunt non compulerunt adimplere, eamdem per omnia vobis auctoritatem concedimus et conferimus potestatem. Adjicimus quoque ut quos de malefactoribus vestris archiepiscopi vel episcopi excommunicaverint, liberum sit vobis excommunicatos denuntiare. Prohibemus insuper ut nulli archiepiscopo, vel episcopo, vel alii ecclesiasticae personae liceat excommunicationis vel interdicti sententiam, quam in praedictos malefactores vel juratos vestros servata forma et ordine quem diximus, de communi consilio vel majoris et sanioris partis rationabiliter protuleritis, sine satisfactione congrua relaxare; sed usque ad dignam emendationem sententia ipsa rata et firma permaneat, et irrefragabiliter observetur. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostrae definitionis, concessionis et confirmationis infringere, vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum ejus se noverit incursurum Datum Verul., V Kalendas Junii.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
149
CXLIX. Aimerico priori et capitulo Silviniacensi concedit « ne quis infra ejusdem ecclesiae parochias sine ipsorum assensu ecclesiam vel capellam construat, nec excommunicationis sive interdicti sententiam in Silviniacenses promulget. » (Castri, Jun. 13.) [ Histoire du prieuré de Souvigny, 342, teste Bréquigny, Table chronologique, IV, 43.] CL. Monasterium S. Mariae Noviportus tuendum suscipit et ejus bona ac jura confirmat. (Anconae, Jun. 17.) [UGHELLI, Italia sacra, I, 332.--Pontificis et cardinalium subscriptiones, cum die illis ascripta, hic tantum exhibentur, Lectore ad bullam Alexandri III eidem monasterio, iisdem verbis, concessam revocato. Vide Patrologiae t. CC, in Alexandro III, ad an. 1177, Junii 29.]
Datum Anconae, per manum Hugonis S. R. E. notarii, XV Kal. Julii, indict. II, Incarn. Domin. 1183, pontificatus vero D. Lucii papae III anno III.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
152
CLII. Monasteria Camaldulensia adimi congregationi vetat. (Bononiae, Jul. 7.) [ Annal. Camaldul., IV, p. 116.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis PLACIDO Camaldulensi priori, ejusque fratribus, tam praesentibus quam futuris, regularem vitam professis, in perpetuum.
Officii nostri nos admonet et invitat auctoritas pro Ecclesiarum statu satagere, et earum quieti et tranquillitati salubriter, auxiliante Domino, providere. Dignum namque et honestati conveniens esse dignoscitur ut quid ad earum regimen, Domino disponente, assumpti sumus, eas et a pravorum hominum nequitia tueamur, et beati Petri atque sedis apostolicae patrocinio muniamus. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus clementer annuimus, et praedecessorum nostrorum felicis memoriae Paschalis, Eugenii, Anastasii, Adriani et Alexandri Romanorum pontificum vestigiis inhaerentes, praecipimus et praesentis decreti auctoritate sancimus, ne cuiquam omnino personae, clerico, monacho, laico cujuscunque ordinis aut dignitatis, praesentibus aut futuris temporibus, liceat congregationes illas et loca illa quae Camaldulensis eremi sive coenobii disciplinam et ordinem susceperint, quaeque hodie sub illius regimine continentur, ullo modo ab ejus subjectione et unitate dividere. Quae videlicet loca et congregationes conservandae unitatis gratia singularibus visa sunt vocabulis adnotanda: In episcopatu Arretino monasterium Sancti Salvatoris Berardingorum, Sancti Petri in Rota, Sanctae Mariae in Agnano, Sancti Quirici in Rosa, eremum de Fleri, monasterium Sancti Viriani, Sancti Bartholomaei in Anglari, Sanctae Mariae de Pratalia, monasterium Silvaemundae, Sancti Petri Minoris, Sancti Michaelis de Burgo, ecclesiam de curte Luponis, Sancti Andreae de Castellione, Sancti Savini in Arretino, monasterium Sanctae Mariae in Trivio; in Galiata monasterium de Insula, Eremum Novum, monasterium de Ferrazzano; in episcopatu Montis-Feretranensi monasterium Montis-Herculis; in episcopatu Pesauriensi monasterium Sancti Dicentii, eremum Sajoli; in episcopatu Bononiensi monasterium Sancti Archangeli, Sancti Felicis, Sanctae Christinae, Sanctorum Cosmae et Damiani, hospitale Sanctae Mariae in Ragone; in episcopatu Faventino monasterium Sancti Hippolyti; in episcopatu Esino monasterium Sancti Georgii, eremum Rainaldi, monasterium de Accoli; in episcopatu Camerinensi monasterium Sanctae Helenae, monasterium de Pirella; in episcopatu Spoletinensi monasterium Sancti Sylvestri; in episcopatu Fulginensi monasterium de Landun . . . ; in episcopatu Castellano monasterium Sancti Sepulcri, monasterium Sanctae Mariae de Deciano, Sancti Petri de Planeto; in episcopatu Florentino monasterium Sancti Petri in Luco, Sancti Salvatoris juxta civitatem; in episcopatu Fesulano monasterium Montismuri; ecclesiam Sanctae Margaretae, monasterium de Pratoveteri; in episcopatu Vulteranno monasterium Sanctae Mariae in Policiano, Sancti Petri in Fontiano, Sancti Petri in Cerreto, monasterium Sancti Justi; in episcopatu Pisano, monasterium Sanctae Mariae de Morrona, Sancti Stephani in Cinctoria, monasterium Sancti Savini, monasterium Sancti Michaelis de Burgo, Sancti Fridiani, Sancti Zenonis; in episcopatu Lucano monasterium Sancti Salvatoris in Cantignano, Sancti Petri in Puteolis; in Sardinia, in episcopatu Turritano, monasterium Sanctae Trinitatis de Sacraria, ecclesiam Sanctae Eugeniae in Samanar, ecclesiam Sancti Michaelis et Sancti Laurentii in Vanari, ecclesiam Sanctae Mariae et Sancti Joannis in Altasar, ecclesiam Sanctae Mariae in Contra, ecclesiam Sancti Joannis et Sancti Simeonis in Salvereno, ecclesiam Sancti Nicolai de Trulla, ecclesiam Sancti Petri in Scano, ecclesiam Sancti Pauli in Cotrognano, ecclesiam Sancti Petri in Olim; in Tuscia, in episcopatu Clusino eremum Vivi in monte Amiato cum omnibus supradictorum locorum pertinentiis; villam praeterea de Mojona, quam emistis ab Henrico praeposito et reliquis canonicis cum omnibus pertinentiis suis; villam de Montione, quam ab abbate Sanctae Florae emistis, quemadmodum in vestris chartulis continetur, et vobis a praedecessore nostro bonae memoriae papa Anastasio, mediante justitia, adjudicata est, et scripti sui sententia confirmata. Omnia igitur monasteria cum omnibus ad ipsa pertinentibus statuimus et apostolicae sedis auctoritate sancimus, tanquam corpus unum sub uno capite, id est sub priore Camaldulensis eremi temporibus perpetuis permanere, et in illius observatione persistere: sub eo, inquam, priore, qui ab ipsius congregationis abbatibus sive prioribus et ab eremitis regulariter electus, praestante Domino, fuerit. Porro congregationem ipsam ita sub apostolicae sedis tutela perpetuo confovendam decernimus ut nulli episcoporum facultas sit aliquod ex his monasteriis absque prioris conniventia et apostolicae sedis licentia excommunicare vel a divinis officiis interdicere. Fratribus autem ipsis licentia ait a quo maluerint episcopo consecrationum et ordinationum sacramenta suscipere. Ad haec monasterium de Urano vobis et conventui vestro, salvo jure Ravennatis Ecclesiae, auctoritate apostolica confirmamus. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatum monasterium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere seu aliis quibuslibet vexationibus fatigare; sed illibata omnia et integra conserventur, eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva sedis apostolicae auctoritate, et dioecesanorum episcoporum canonica justitia. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, nisi reatum suum digna satisfactione correxerit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco jura sua servantibus sit pax Domini Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum Judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen. ADJUVA NOS, DEUS SALUTARIS NOSTER. Ego Lucius catholicae Ecclesiae episcopus ss. Ego Theodinus Portuensis et Sanctae Rufinae sedis episcopus ss. Ego Henricus Albanensis episcopus ss. Ego Theobaldus Ostiensis et Velletrensis episcopus ss. Ego Joannes presb. card. tit. Sancti Marci ss. Ego Laborans presb. card. tit. Sanctae Mariae Trans Tiberim tit. Calixti ss. Ego Pandolphus presb. card. tit. basilicae XII Apostolorum ss. Ego Ardicio S. Theodori diac. card. ss. Ego Gratianus Sanctorum Cosmae et Damiani diac. card. ss. Ego Soffredus Sanctae Mariae in Via Lata diac. card. ss. Ego Albinus Sanctae Mariae Novae diac. card. ss. Datum Bononiae, per manum Hugonis sanctae Romanae Ecclesiae notarii, Nonis Julii, indictione secunda, Incarnationis Dominicae anno 1183, pontificatus vero domni Lucii papae III anno III.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
153
CLIII. Monasterii S. Benigni Divionensis possessiones et privilegia confirmat. (Veronae, Jul. 31.) [PÉRARD, Recueil, 258.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis HAMONI abbati Sancti Benigni Divionensis ejusque fratribus, tam praesentibus quam futuris, regularem vitam professis, in perpetuum.
Effectum justa postulantibus indulgere et vigor aequitatis et ordo postulat rationis praesertim quando petentium voluntates et pietas adjuvat et veritas non relinquit. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus clementer annuimus et praefatum monasterium in quo divino mancipati estis obsequio, ad exemplar felicis recordationis praedecessorum nostrorum, Gregorii VII, Honorii, Innocentii, et Alexandri Romanorum pontificum, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus et praesentis scripti privilegio communimus; imprimis siquidem statuentes ut ordo monasticus qui secundum Deum et B. Benedicti Regulam in eodem loco institutus esse dignoscitur, perpetuis ibidem temporibus inviolabiliter observetur. Praeterea quascunque possessiones, quaecunque bona idem monasterium impraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium seu aliis justis modis, praestante Domino, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus, et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis:. . . vestro sitae sunt, libertatem presbyterorum. . . . . . . . . ecclesiis Domino servientium, quam Robertus quondam Lingonensis episcopus monasterio. . . . . . . . . . . . . frater noster Manasses episcopus Lingonensis in eisdem . . . . . . . . . . . ecclesia Sancti Apollinaris et in ecclesia de Longo Vado, de Plumbariis et Villariis, vobis perpetuo concessit, et scripto proprio confirmavit; ecclesiam Sancti Germani de Lariaco in qua sanctimoniales consistunt, ita quidem ut et ipsae sanctimoniales vobis vestrisque successoribus ecclesiaeque Divionensi debitam obedientiam et consuetam exhibeant, sicut ejusdem loci monachi exhibere noscuntur, sicut eam canonice ac pacifice possidetis, vobis nihilominus confirmamus; cellam etiam Clementini prati in qua conversi consistunt: locum de Fordemunt in quo similiter conversi consistunt; illud etiam remissionis et immunitatis, quod bonae memoriae Robertus quondam Lingonensis episcopus, vel sui praedecessores, de paratis et synodis vobis rationabiliter indulsisse noscuntur, praesentis scripti auctoritate confirmamus. Villam praeterea quae Dianetum dicitur, sicut per judicium Stephani Aeduorum episcopi monasterio vestro juste adjudicata est, et vos eam pacifice possidetis, cum omnibus pertinentiis suis, nihilominus auctoritate apostolica confirmamus. Sane novalium vestrorum quae propriis manibus aut sumptibus colitis, sive de nutrimentis animalium vestrorum, nullus a vobis decimas exigere vel extorquere praesumat. Liceat quoque vobis clericos vel laicos e saeculo fugientes liberos et absolutos ad conversionem vestram recipere, et eos absque contradictione aliqua in vestro monasterio retinere. Prohibemus insuper ut nulli fratrum vestrorum, post factam in eodem loco professionem, fas sit absque abbatis licentia, vel ejus ministerio, nisi arctioris religionis obtentu, discedere; discedentem vero absque communium litterarum cautione, nullus audeat retinere. Cum autem generale interdictum terrae fuerit, liceat vobis, clausis januis, exclusis excommunicatis vel interdictis, non pulsatis campanis, summissa voce divina officia celebrare. In parochialibus autem ecclesiis quas habetis, liceat vobis presbyteros nominare, eosque dioecesano episcopo praesentare, quibus si idonei fuerint, episcopus curam animarum committat, qui ei de spiritualibus, vobis autem de temporalibus debeant respondere. Sepulturam quoque ipsius loci liberam esse decernimus, ut eorum devotioni et extremae voluntati, qui se illic sepeliri deliberaverint, nullus obsistat; salva tamen justitia illarum ecclesiarum a quibus mortuorum corpora assumuntur. Ea vero quae a praedecessoribus nostris, Sergio, Joanne, et Alexandro de coemeterio, vel de aliis provida vobis sunt deliberatione concessa, sicut in privilegiis eorum continetur, illibata de caetero manere censemus. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatum monasterium temere perturbare aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere; minuere, seu quibuslibet vexationibus fatigare, sed omnia integra et illibata conserventur, eorum, pro quorum gubernatione ac sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva sedis apostolicae auctoritate, et dioecesani episcopi canonica justitia. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, etc. Ego Lucius catholicae Ecclesiae episcopus subscripsi, Ego Theodinus Portuensis et Sanctae Rufinae sedis episcopus. Ego Henricus Albanensis episcopus. Ego Theobaldus Ostiensis et Velletrensis episcopus. Ego Joannes presbyter cardinalis tituli Sancti Marci. Ego Laborans presbyter cardinalis Sanctae Mariae Trans Tiberim tituli Calixti. Ego Humbertus presbyter cardinalis tituli Sancti Laurentii in Damaso. Ego Pant. presbyt. cardinalis tit. basilicae XII Apostolorum. Ego Arditio diaconus cardinalis Sancti Theodori. Ego Gratianus diaconus cardinalis Sanctorum Cosmae et Damiani. Ego Joffredus Sanctae Mariae in Via Lata diaconus cardinalis. Ego Albinus Sanctae Mariae Novae diaconus cardinalis. Datum Veronae, per manum Hugonis sanctae Romanae Ecclesiae notarii, secundo Kalendas Augusti, indictione secunda, Incarnationis Dominicae anno 1184, pontificatus vero domni Lucii papae III anno tertio.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
154
CLIV. Ecclesiam S. Petri Nessinam tuendam suscipit ejusque possessiones et privilegia confirmat. (Veronae, Aug. 10.) [TATTI Ann. di Como, t. II, p. 884.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis praeposito ecclesiae S. Petri de Nessii ejusque fratribus, tam praesentibus quam futuris, canonice substituendis, in perpetuum.
Quoties illud a nobis petitur, quod rationi et honestati convenire videtur, animo nos decet libenti concedere et petentium desideriis congruum suffragium impertiri. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus clementer annuimus et praefatam ecclesiam S. Petri, in qua divino mancipati estis obsequio, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus et praesentis scripti patrocinio communimus. Statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona eadem ecclesia juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, praestante Domino, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: Locum ipsum in quo ecclesia memorata sita est cum omnibus adjacentiis, quae ad eamdem ecclesiam pertinent. Ex dono et concessione B. Cumani episcopi quartam partem decimationis ejusdem plebis vestrae. Runcum S. Joannis de Domo, quem Stephanus archipresbyter excolebat. Silvam insulanam, quam memoratus episcopus emerat. Oratoria SS. Victoris et Nazarii de Brienno cum omnibus appendiciis eorum. Decimam de Domo Crescentii de Brienno. Oratorium SS. Georgii et Nazarii de Hillo cum omnibus appendiciis ejus. Oratorium S. Andreae apostoli de Nervo cum omnibus appendiciis ejus. Oratorium S. Mariae de Vico cum omnibus appendiciis ejus. Oratorium S. Martini de Careno cum omnibus appendiciis ejus. Oratorium S. Mariae et S. Fidelis de Ciserno cum omnibus appendiciis ejus. Oratorium S. Ambrosii de Palanzo cum omnibus appendiciis ejus. Oratoria S. Mariae et S. Alexandri de Hemena cum omnibus appendiciis eorum. Oratorium S. Margaritae de Molina cum omnibus appendiciis ejus; terram de Curticella; decimam de casa Ursonis de Pino et Joannis presbyteri fratris ejus; decimam de casa Petri presbyteri et nepotum ejus; decimam de casa filiorum Stephani presbyteri; decimam filiorum Martini de Calcariola et beneficium custodiae. Decernimus ergo, ut nulli omnino liceat praefatam ecclesiam temere perturbare aut possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere seu aliquibus vexationibus fatigare; sed illibata omnia et integra conserventur, eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva sedis apostolicae auctoritate et dioecesani episcopi canonica justitia. Si qua igitur in futurum ecclesiastica, saecularisve persona hanc nostrae conservationis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, nisi praesumptionem suam congrua satisfactione correxerit, potestatis honorisque dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat et a sacratissimo corpore et sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat atque in extremo examine divinae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant et apud districtum Judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen. Datum Veronae, per manum Hugonis notarii, IV Idus Augusti, indictione II, Incarnationis Dominicae anno 1184, pontificatus vero domini Lucii papae III anno III.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
155
CLV. Parthenonem SS. Salvatoris et Juliae Brixien, sub sanctae Romanae Ecclesiae protectione cum suis bonis, juribus et jurisdictionibus confirmat. (Veronae, Aug. 18.) [MARGARINI, Bullar. Casin., II, 205.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis in Christo filiabus GRATIAE abbatissae monasterii Sanctae Juliae Brixiensis, ejusque sororibus, tam praesentibus quam futuris, regularem vitam professis, in perpetuum.
Prudentibus virginibus quae sub habitu religionis, accensis lampadibus, per opera sanctitatis jugiter se praeparant ire obviam Sponso, sedes apostolica debet praesidium impertiri, ne forte cujuslibet temeritatis incursus, aut eas a proposito revocet, aut robur, quod absit, sacrae religionis infringat. Eapropter, dilectae in Christo filiae, vestris justis postulationibus clementer annuimus et praefatum monasterium Sanctae Juliae Brixiensis, in quo divino estis obsequio mancipatae, quod ad jus et proprietatem beati Petri, nullo mediante, pertinere dignoscitur, ad exemplar praedecessorum nostrorum felicis recordationis Calixti, Innocentii, Eugenii Romanorum pontificum, sub beati Petri tutela et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus; statuentes ut quaecunque praedia, quascunque possessiones, quaecunque bona, ex munificentia bonae memoriae Ansae reginae, seu ex largitione illustris memoriae imperatorum, qui post eam regni gubernacula susceperunt, vel ab aliis fidelibus collata, idem monasterium in praesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, praestante Domino, poterit adipisci, firma vobis et his quae vobis successerint, et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: Sermionem cum duabus ecclesiis Domini videlicet nostri Salvatoris et Sancti Viti martyris; Cervanicam cum ecclesia Sanctae Juliae martyris; Nubelariam cum ecclesia Sancti Laurentii; Berciagum cum duabus ecclesiis Sancti Zenonis et Sancti Stephani; Magonenvicum cum ecclesia Sancti Alexandri; Thimolinam cum ecclesia Sanctae Juliae; Barbadam cum duabus ecclesiis Sanctae Mariae et Sanctae Juliae et Sancti Petri; Monticellum cum ecclesia Sanctae Mariae; Voum cum ecclesiis Sancti Petri et Sancti Laurentii; Calvatonem cum ecclesiis Sanctae Mariae, Sanctae Juliae et Sancti Blasii; Scandolariam cum ecclesia Sancti Michaelis; Cicomariam cum ecclesia Sanctae Mariae; Gosenagum cum ecclesia Sancti Martini; Miliarinam cum ecclesia Sanctae Juliae; Sermidam cum ecclesia Sancti Petri in Solado, et capellam Sanctae Juliae de Pradellis. Praeterea quascunque alias curtes, villas, castella, ecclesias, portum Placentinum, et ripaticum ejus, districtum servorum et liberorum ad vestrum coenobium pertinentium, et omnia ad idem monasterium pertinentia nihilominus confirmamus. Sane novalium vestrorum quae propriis manibus aut sumptibus colitis sive de nutrimentis animalium vestrorum nullus a vobis decimas exigere aut extorquere praesumat. Decimas etiam quas idem monasterium a quadraginta annis inconcusse possedit et in praesentiarum sine controversia possidet, vobis et per vos eidem monasterio auctoritate apostolica confirmamus. Praesenti quoque decreto sancimus, ut praedictum monasterium apostolicae sedis tutela et regia defensione munitum, sub nullius unquam alterius potestate vel jurisdictionibus redigatur; adeo ut quisque sacerdotum, nisi ab ipsius loci abbatissa fuerit invitatus, missarum ibi solemnia celebrare praesumat. Praeterea ipsius loci abbatissae licentiam indulgemus ecclesias ad honorem Dei construere, et libertatem ab imperatoribus et regibus monasterio praefato concessam tam in mercatis constituendis, quam in castellis, in terris ipsius monasterii ubicunque voluerit pro utilitate ejusdem monasterii aedificandis, pariter roboramus. Nullus etiam episcopus, dux, marchio, comes, vicecomes, seu aliqua magna parvaque persona, ullum districtum in aliquibus locis ipsius monasterii tenere vel judicare, aut aliquid placitum, absque licentia abbatissae habere praesumat, aut res ipsius spirituales, saecularesve quovismodo alienare vel molestiam ei inferre, aut fodrum vel mansionaticum, seu ripaticum, aut paratas, sive functiones aliquas exigere audeat. Chrisma vero, oleum sanctum, consecrationes altarium, sive basilicarum, ordinationes abbatissae vel monacharum, seu clericorum vestrorum qui ad sacros ordines fuerint promovendi, seu quidquid ad sacrum ministerium pertinet, a quibuscunque malueritis catholicis suscipiatis episcopis, qui nimirum absque pravitate et reprehensione aliqua, ea vobis concedant, quemadmodum a supradictis praedecessoribus nostris Calixto, Innocentio, Eugenio, Romanis pontificibus, vestro monasterio pro fragilitate feminei sexus constat esse concessum. Obeunte vero te nunc ejusdem loci abbatissa vel earum qualibet quae tibi successerint, nulla ibi qualibet subreptionis astutia seu violentia praeponatur, nisi quam sorores communi consensu, vel sororum pars consilii sanioris, secundum Dei timorem et B. Benedicti Regulam providerint eligendam. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum fas sit praefatum monasterium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur, earum, pro quarum gubernatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Omnia supra scripta statuimus cum auctoritate Romanae Ecclesiae. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, nisi reatum suum digna satisfactione correxerit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum Judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen. Ego Lucius catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Theobaldus Ostien. et Velletrensis episcopus. Ego Theodinus Portuensis et Sanctae Rufinae sedis episcopus. Ego Joannes presbyter card. tit. ecclesiae Sancti Marci. Ego Laborans presb. card. tit. Sanctae Mariae Trans Tiberim. Ego Pandulphus presbyter card, tit. basilicae XII Apostolorum. Ego Ardicio diac. card. tit. S. Theodori. Ego Gratianus tit. SS. Cosmae et Damiani diac. card. Ego Goffredus tit. Sanctae Mariae in Via Lata diac. card. Ego Albinus tit. Sanctae Mariae Novae diacon. card. Datum Veronae, per manum Hugonis sanctae Romanae Ecclesiae notarii, XV Kalend. Septembris, indictione II, Incarnationis Dominicae anno 1184, pontificatus vero domni Lucii papae III anno IV. Signum Lucii papae III. ADJUVA NOS, DEUS, SALUTARIS NOSTER.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
156
CLVI. Bulla papae pro monasterio Boni-radii. (Veronae, Aug. 31.) [ Gall. Christ. nov. XII, Instrum. 138.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis GIRARDO abbati monasterii Boni-radii, ejusque fratribus, tam praesentibus quam futuris, regularem vitam professis, in perpetuum.
Religiosam vitam eligentibus apostolicum convenit adesse praesidium, ne forte cujuslibet temeritatis incursus aut eos a proposito revocet, aut robur, quod absit, sacrae religionis infringat. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus clementer annuimus, et praefatum monasterium Boni-radii, in quo divino mancipati estis obsequio, sub B. Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus. In primis siquidem statuentes ut ordo monasticus, qui secundum Dei timorem in vestro coenobio, et beati Benedicti Regulam ac Cisterciensium fratrum institutionem noscitur institutus, perpetuis ibidem temporibus inviolabiliter observetur. Praeterea quascunque possessiones, quaecunque bona idem monasterium impraesentiarum possidet, aut in futurum, concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus etiam illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: Locum ipsum in quo praefatum monasterium situm est cum omnibus pertinentiis suis, quae sunt a via trita quae tendit a Nivernis Warziacum, usque ad tritam veterem quae ducit a Charitate Warziacum; et omnia usuaria in omni potestate Candemisii, tam in nemoribus quam in plana terra: nemus quod dicitur Booles, grangiam Boni-radii cum pertinentiis suis; pasturas in Boiplano, grangiam Cathelaii cum pertinentiis suis; terras Lamberti Salonis, nemus Milonis, nemus quod dicitur Castales , terras Gaudrici, viam qua itur ad grangiam; grangiam Caviniaci cum pertinentiis suis, grangiam aquaeductus cum pertinentiis suis; nemus quod dedit vobis domina de Grenat; usuaria in nemore Britan . . . grangiam Avantigiarum cum pertinentiis suis; parvum feudum, planum etiam nemus quod dicitur Noardes; molendinum de Pruvera, et molam ipsorum molendinorum; terram quae dicitur Caumes , quam vobis dedit Everardus Motet; grangiam Concisi cum pertinentiis suis; prata, terras dominae Mariae de Nauminia ; rufam forestam, domum et vineas Warziaci; domum et vineas Serbenti; Montem-Agleuti et vineas; Pontem-tilium, terras de Constablei ; pratum Galeraudi , et exclusam ipsius prati, Noassegaudi ; prata Angelorum usque ad lapidiscinium; prata S. Macuti, pratum Petri Constables, prata de Linerolas . Sane laborum vestrorum quos propriis manibus aut sumptibus colitis, sive de nutrimentis vestrorum animalium, nullus a vobis decimas exigere vel extorquere praesumat. Liceat quoque vobis clericos vel laicos a saeculo fugientes liberos et absolutos ad conversionem recipere, et eos absque contradictione aliqua retinere. Prohibemus insuper ut nulli fratrum vestrorum post factam in eodem loco professionem, fas sit absque abbatis sui licentia de eodem discedere, discedentem vero absque communium litterarum cautione nullus audeat retinere. Paci quoque et tranquillitati vestrae paterna sollicitudine providere volentes, auctoritate apostolica prohibemus, ut infra clausuras locorum seu grangiarum vestrarum nullus violentiam, vel rapinam, aut furtum committere, ignem apponere, hominem capere vel interficere aliqua temeritate praesumat. Decernimus ergo nulli omnino hominum fas sit praefatum monasterium temere perturbare, etc. Datum Veronae, per manum Hugonis sacrosanctae Romanae Ecclesiae notarii, II Kalendas Septembris, indictione II, Incarnationis Dominicae 1184, pontificatus vero domni Lucii papae III anno III.
( Chastelet ) ( Chevigny ) ( Chaumes ) ( Naumain ) ( Montaiglaut ) ( Constables ) ( Pré Galeraud ) ( Novesegaud ) ( Pré des Anges ) ( Ligneroles )
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
157
CLVII. Monasterium Altahense superius tuendum suscipit et ejus bona juraque confirmat. (Veronae, Sept. 2.) [ Monumenta Boica, tom. XII, 112.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis WOLFRANO abbati monasterii Sancti Petri in Alta, ejusque fratribus tam praesentibus quam futuris regularem vitam professis in perpetuum.
Quoties a nobis petitur quod religioni et honestati convenire dignoscitur, animo nos decet libenti concedere, et petentium desideriis congruum suffragium impertiri. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus clementer annuimus et praefatum monasterium Sancti Petri in Alta, in quo divino mancipati estis obsequio, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus, statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona idem monasterium inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis praestante Domino poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus, et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: Locum ipsum in quo praefatum monasterium situm est, cum omnibus pertinentiis suis. Drasselesriede, Ossenpach, Leivannesriede, Calberespach, Haimesperge, Aitinha, Plassanesperch, Adelhartesdorf, Hagenperg, Heich, Melpach, Pirche tres curtes, Gocholdesgrube, Chroleinesdorf, Hubenare, tres curtes Borascelle, tres curtes, Toveranesdorf, Renften, duas curtes, Sikeleinesperge, Mennaha. Molendinum, Hicenperge, praedium, Grube, unum praedium. Ricemannesdorf, tres curtes, Temanesdorf, tres vineas et quidquid ibi habetis. Velberch, curtem, Teusenbach, duas curtes, juxta unam curtem. Mertanne, Puchperge, Radesmannesperge, Menna unam curtem, et molendinum. Haugencelle, Freindorf, curtem Riute, duas curtes. Harde, Strazchirchen, Vulpach, mansum unum. In Buizchouen, duas curtes, Maetingen curtem. Silichinge, tres curtes Haiterhouen, novem mansos Wintpozzingen, curtem. Harde, Hunderdorf tres curtes, Scorringe dimidium mansum Berndorf, tres mansos. Dietrichesdorf, curtem, Tatingem mansum, Hovedorf duas curtes. Pinningen curtem Mirendorf villam Wacenriede villam et Laderaren, quatuor curtes. Sane novalium vestrorum quae propriis manibus aut sumptibus colitis, sive de nutrimentis animalium vestrorum nullus a vobis decimas exigere aut extorquere praesumat. Liceat quoque vobis clericos vel laicos e saeculo fugientes liberos et absolutos ad conversionem recipere, et eos absque contradictione aliqua retinere. Prohibemus insuper, ut nulli fratrum vestrorum post factam in eodem loco possessionem fas sit absque abbatis sui licentia nisi arctioris religionis obtentu de eodem loco discedere, discedentem vero absque communium litterarum cautione nullus audeat retinere. Decimas praeterea quas a quadraginta annis inconcusse tenuistis, vobis nihilominus confirmamus. Cum autem generale interdictum terrae fuerit, liceat vobis clausis januis, exclusis excommunicatis et interdictis, non pulsatis campanis, suppressa voce divina officia celebrare. In parochialibus vero ecclesiis quas habetis liceat vobis sacerdotes eligere, et dioecesano episcopo praesentare, quibus si idonei fuerint, episcopus animarum curam committat, ut ei de spiritualibus, vobis autem de temporalibus debeant respondere. Auctoritate quoque apostolica prohibemus ne advocatus vester, qui pro tempore fuerit, aliquam violentiam in vestro monasterio exercere, seu bona ipsius alienare aliqua occasione praesumat, sed eo jure contentus existat, quod sibi antiquitus noscitur institutum. Si vero fratribus gravis et monasterio inutilis apparuerit, eo amoto, alium idoneum eligendi de auctoritate apostolica vobis et successoribus vestris concedimus facultatem. Sepulturam praeterea ipsius loci liberam esse decernimus, ut eorum devotioni et extremae voluntati qui se illic sepeliri deliberaverint, nisi forte excommunicati vel interdicti sint, nullus obsistat; salva tamen justitia illarum ecclesiarum a quibus mortuorum corpora assumuntur. Obeunte vero te nunc ejusdem loci abbate, vel tuorum quolibet successore nullus ibi qualibet subreptionis astutia, seu violentia praeponatur, nisi quem fratres communi consensu, vel fratrum pars consilii sanioris secundum Dei timorem, et beati Benedicti Regulam providerint eligendum. Decernimus ergo, ut nulli omnino hominum fas sit praefatum monasterium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet vexationibus fatigare, sed omnia integre conserventur eorum pro quorum gubernatione ac sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva sedis apostolicae auctoritate, et dioecesani episcopi canonica justitia. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona etc. Ego Joannes presb. card. titulo S. Marci. Ego Lucius catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Theodorus Portuensis et Sanctae Rufinensis sedis episcopus. Ego Laborans presb. card. S. Mariae Transtiberim titulo Calixti. Ego Pandulfus presb, card. titulo Basilicae XII Apostolorum. Ego Henricus Albanensis episcopus. Ego Theobaldus Ostiensis et Velletrensis episcopus. Ego Arditio diacon. card. S. Theodori. Ego Gratianus Sanctorum Cosmae et Damiani diac. card. Ego Gofredus Sanctae Mariae in Via Lata diac. card. Ego Albinus Sanctae Mariae Novae diac. card. Datum Veronae per manum Hugonis, sanctae Romanae Ecclesiae notarii, IV Non. Sept., indictione II, Incarnationis Dominicae anno 1184, pontificatus vero domini Lucii papae III anno III.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
158
CLVIII. Privilegium de usu mitrae pro abbatibus S. Michaelis Bambergensis. (Veronae, Sept. 4.) [USSERMANN, Episcopatus Bamberg. Prob. 126.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio WOLFRANO abbati Sancti Michaelis in monte Babenbergen, salutem et apostolicam benedictionem.
Eos qui sacrosanctae Romanae Ecclesiae sincerae devotionis exhibent puritatem, clementiori sicut convenit benignitate respicimus, et placidi favoris assensum justis eorum petitionibus non negamus. Eapropter, dilecte in Domino fili, tuis justis postulationibus annuentes, et preces venerabilis fratris nostri O. Bambergensis episcopi exsecutione favorabili prosequentes usum mitrae, qui tibi personaliter est concessus, tuis quoque successoribus indulgemus, ut Ecclesia tua semper prae oculis habeat, in quo exhibitum sibi largius favorem et gratiam sedis apostolicae recognoscat. Nulli ergo, etc. Dat. Veronae, II Non. Septembris.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
159
CLIX. Bononiensem et Mutinensem ecclesias testatur a sese, salvo jure Gerardi archiepiscopi Ravennatis, consecratas esse. (Veronae, Sept. 4.) [RUBEI Hist. Ravenn., p. 356.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri, GERARDO Ravennati archiepiscopo, salutem et apostolicam benedictionem.
Dignum est et consonum rationi ut cum ad tuae fraternitatis instantiam Bononiensi et Mutinensi ecclesiis impenderimus dedicationis munus, nunquam ex hoc adversus ecclesiam tuam, cui tanquam metropoli sunt subjectae, et aliquantam vindicare valeant libertatem. Nos itaque providere volentes, ne de facto nostro, contraire vel successores tuos, injuriae aut scandali materia oriatur, auctoritate apostolica constituimus, ut nullum ex hoc tibi, vel successoribus tuis praejudicium in posterum generetur, sed semper jam dictae ecclesiae, sicut ante dedicationem quam eis impendimus erat, in tua et successorum tuorum obedientia, et subjectione, sine contradictione consistant. Nulli omnino hominum liceat hanc paginam nostrae constitutionis infringere, vel ei ausu temerario contravenire. Si quis autem hoc attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei, et beatorum Petri et Pauli apostolorum ejus, se noverit incursurum. Datum Veronae II Non. Septembr.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
160
CLX. Privilegium pro Ecclesia S. Thomae Regiensi. (Veronae, Sept. 9.) [TIRABOSCHI, Memorie Moden., III, 94.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis in Christo filiabus BEATRICI abbatissae Sancti Thomae Regiensis ejusque sororibus tam praesentibus quam futuris regularem vitam professis, in perpetuum.
Prudentibus virginibus quae sub habitu religionis accensis lampadibus per opera sanctitatis jugiter se praeparant ire obviam Sponso, sedis apostolicae debet praesidium impertiri, ne forte cujuslibet temeritatis incursus aut eas a proposito revocet, aut robur, quod absit! sacrae religionis infringat. Eapropter, dilectae in Christo filiae, vestris justis postulationibus clementer annuimus et praefatam ecclesiam Sancti Thomae in qua Dei estis obsequio mancipatae sub beati Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus. In primis siquidem statuentes ut ordo monasticus qui secundum Deum et B. Benedicti Regulam in eodem loco institutus esse dignoscitur, perpetuis in eo temporibus inviolabiliter observetur. Praeterea quascunque possessiones, quaecunque bona eadem ecclesia inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, praestante Domino, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus, et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: Locum ipsum in quo memorata ecclesia sita est, sicut a strata regia venit ad viam Sanctae Crucis, et ab eadem via currit ad fossatum civitatis, et interius sicut fossatum extenditur usque ad tenutam filiorum Balbi, et ab eo loco revertitur ad stratam regiam; plebem de Mutilena, quae in honore Sancti Michaelis dedicata est, cum capellis et pertinentiis suis, scilicet capellam de Sisio Sanctae Mariae cum omnibus ad eamdem ecclesiam pertinentibus; capellam Sancti Dalmatii cum pertinentiis suis; capellam Sancti Celestini cum pertinentiis suis in Vicojoario; capellam Sancti Blasii in Runcocesso, cum omnibus pertinentiis suis; rationes quas habetis in ecclesia de Curviaco; capellam Sancti Pauli in civitate cum omnibus quae ad eamdem ecclesiam pertinent; ecclesiam Sancti Viti cum omnibus quae ad eamdem ecclesiam pertinent; ecclesiam Sancti Vigilii in Saxo-Forte cum pertinentiis suis; ecclesiam Sancti Blasii de Villanova cum pertinentiis suis; ecclesiam Sancti Domini de Fozano cum omnibus pertinentiis suis; terram quam habet Asto de Novis Libellario nomine ab ecclesia vestra cum casis, casamentis, et vineis; tredecim jugera terrae et casamentum in civitate, quae omnia domna Beatrix precario nomine tenebat ab ecclesia vestra et mansum de Monte detentum per Guidonem et nepotem suum, sicut ea juste et sine controversia possidetis. Sane novalium vestrorum quae propriis manibus aut sumptibus colitis, seu nutrimentis vestrorum animalium nullus a vobis decimas extorquere praesumat. Quia vero decimationum proventus ecclesiis et earum sunt deputati personis, prohibemus ut nulli laico de terris seu redditibus vestris decimas exigere liceat. Inhibemus insuper ut nulli archiepiscopo in vos aut ecclesiam vestram sine manifesta et rationabili causa suspensionis liceat vel excommunicationis sententiam promulgare. Liceat quoque . . . . . vobis personas saeculo fugientes liberas et absolutas ad conversionem vestram recipere et eas absque contradictione qualibet retinere. Cum autem generale interdictum terrae fuerit, liceat vobis non pulsatis campanis, clausis januis, exclusis excommunicatis et interdictis, suppressa voce divina officia celebrare. Sepulturam praeterea ipsius loci liberam decernimus, ut eorum, qui se illic sepeliri deliberaverint, devotioni et extremae voluntati, nisi forte excommunicati vel interdicti sint, nullus obsistat, salva tamen justitia illarum ecclesiarum a quibus mortuorum corpora assumuntur. Antiquas et rationabiles consuetudines ecclesiae vestrae a quadraginta armis inconcusse usque ad haec tempora sine controversia conservatas auctoritate apostolica manere volumus illibatas. Obeunte vero te nunc ejusdem loci abbatissa vel qualibet eorum quae tibi successerint, nulla ibi qualibet subreptionis astutia seu violentia praeponatur, nisi quam sorores communi consensu vel sororum pars consilii sanioris, secundum Dei timorem et beati Benedicti Regulam providerint eligendam. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatam ecclesiam temere perturbare aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur earum pro quarum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva sedis apostolicae auctoritate, et dioecesani episcopi canonica justitia. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona hanc nostrae constitutionis paginam sciens, etc. Ego Lucius catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Theodinus Portuensis et Sanctae Rufinae sedis episcopus. Ego Henricus Albanensis episcopus. Ego Theobaldus Ostiensis et Velletrensis episcopus. Ego Joannes presbyter cardinalis tit. Sancti Marci. Ego Laborans presbyt. cardinalis Sanctae Mariae trans Tiberim titulo Calixti Ego Pandulphus presbyter cardinalis titulo basilicae XII Apostolorum. Ego Ardicio diaconus cardinalis Sancti Theodori. Ego Gratianus Sanctorum Cosmae et Damiani diaconus cardinalis. Ego Soffredus S. Mariae in Via Lata diaconus cardinalis. Ego Albinus Sanctae Mariae Novae diaconus cardinalis. Datum Veronae per manum Hugonis notarii, V Idus Septembris, indictione tertia, Incarnationis Dominicae anno 1184, pontificatus vero domni Lucii papae III anno tertio.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
161
CLXI. Privilegium pro ecclesia S. Evasii de Casali. (Veronae, Sept. 24.) [De CONTI, Memorie storiche di Casale, I, 357.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis STEPHANO praeposito ecclesiae Sancti Evasii de Casali ejusque fratribus tam praesentibus quam futuris regularem vitam professis, in perpetuum.
Piae postulatio voluntatis debet effectu prosequente compleri etc. . . . . et ad exemplar praedecessorum nostrorum bonae memoriae Calixti, Paschalis et Innocentii Romanorum pontificum praesentis scripti privilegio communimus. Imprimis siquidem statuentes ut ordo canonicus, qui secundum Deum et beati Augustini regulam in eadem ecclesia institutus esse dignoscitur, perpetuis ibidem temporibus inviolabiliter conservetur. Praeterea quascunque possessiones, quaecunque bona eadem Ecclesia vestra in praesentiarum juste et canonice possidet aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium seu aliis justismodis, praestante Domino, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: Omnes ecclesias sitas in curia Casalis cum omnibus suis pertinentiis; ecclesiam Sancti Hilarii et domum laboris ecclesiastici; in Paciliano ecclesiam Sancti Germani, etc.; mansum Radulfi Quecea cum primitiis et tertia parte decimarum totius loci Casalis, et tota decima terrarum familiae Sancti Evasii, et tota decima Braydarum episcopi, et quidquid ecclesia de Paciliano de jure vel longa consuetudine vestrae ecclesiae facere consuevit; villam Luvintini cum decimis et omnibus pertinentiis suis. In Sancto Georgio XIV mansos; sextamdecimam partem Torcelli et tenimentum quondam Petri Crassi cum omnibus pertinentiis suis. In Montedo tres mansos. In Fraxineto mansum unum et dimidium. Sane novalium vestrorum quae propriis manibus aut sumptibus colitis, sive de nutrimentis vestrorum animalium nullus a vobis decimas auferre praesumat. Liceat quoque urbis clericos vel laicos a saeculo fugientes liberos et absolutos ad conversionem vestram recipere, et eos in ecclesia vestra sine contradictione aliqua retinere. Prohibemus insuper ut nulli fratrum vestrorum post factam in loco vestro professionem, fas sit absque praepositi sui licentia de claustro discedere; discedentem vero sine communi litterarum cautione nullus audeat retinere. Chrisma vero, oleum sanctum, consecrationes altarium seu basilicarum, ordinationes clericorum qui ad sacros ordines fuerint promovendi a dioecesano suscipietis episcopo, siquidem catholicus fuerit et gratiam atque communionem sedis apostolicae habuerit, et ea gratis et absque pravitate aliqua vobis exhibere voluerit. Alioquin liceat vobis catholicum quemcunque malueritis adire antistitem, qui nimirum nostra fultus auctoritate, quod postulatur indulgeat. Obeunte quoque te nunc ejusdem loci praeposito, vel tuorum quolibet successorum, nullus ibi qualibet subreptionis astutia seu violentia praeponatur, nisi quem fratres communi consensu vel fratrum pars consilii sanioris secundum Dei timorem et beati Augustini Regulam providerint eligendum. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatam ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre; vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur eorum pro quorum gubernatione ac sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva dioecesani episcopi canonica justitia. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, etc.Ego Theodorus, Portuensis et S. Rufinae sedis Ego Lucius, Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Joannes, presbyter cardinalis tit. Sancti Marci. Ego Hubertus, presb. card. tit. S. Laurentii in Damaso. Ego Pandulphus, presb. card. tit. Basilicae XII Apostolorum. episcopus. Ego Henricus, Albanensis episcopus. Ego Theobaldus, Ostiensis et Velletrensis episcopus. Ego Ardicio, diac. card. Sancti Theodori. Ego Gratianus SS. Cosmae et Damiani diacon. card. Ego Goffredus S. Mariae in Via Lata diac. cardinalis. Ego Albinus, S. Mariae Novae diac. card. Datum Veronae per manum Hugonis, S. Romanae Ecclesiae notarii, VIII Kal. Octobris., indict. tertia, Incarnationis Dominicae anno 1184, pontificatus vero domni Lucii papae III anno quarto.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
162
CLXII. Monasterii S. Petri Radoliensis protectionem suscipit bonaque confirmat. (Veronae, Sept. 26.) [ Bullarium Cluniacensis, 79.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis SIMONI priori monasterii Sancti Petri de Radolio, ejusque fratribus tam praesentibus quam futuribus regularem vitam professis in perpetuum
Quoties a vobis petitur quod religioni et honestati convenire dignoscitur, animo nos decet libenti concedere, et petentium desideriis congruum suffragium impertiri. Quapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus clementer annuimus, et praefatum monasterium Sancti Petri de Radolio, quod ad Cluniacense monasterium spectare dignoscitur, in quo divino mancipati estis obsequio, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus; statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona idem monasterium in praesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis praestante Domino poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant, in quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: Locum ipsum in quo praefatum monasterium situm est cum tota villa Radiolensi et pertinentiis suis, et quidquid habetis juxta confines ejusdem villae tam in bosco quam in plano, ecclesiam Sancti Stephani de Condeiaco cum decimis et duabus partibus tortellorum in crastino Natalis Domini, et candelarum in Purificatione Beatae Mariae, capellam Sancti Martini in eadem parochia, novem arpenta pratorum inter eumdem et pontem de Conde, furnum et molendinum de firmitate Anculfi, ecclesiam de Chaminiaco cum decimis et capella Beatae Mariae Magdalenae in eodem loco sita, tertiam partem decimarum de Lusenciaco cum aliis decimis et redditibus quae in eadem parochia possidetis, molendinum unum apud Vavas cum prato quod Brubium dicitur cum hospitibus etiam et aliis redditibus et pratis, quae habetis in parochiis de Chaminiaco et Lusentiaco, terras, aquas, prata, nemora et hospites quae habetis apud Grupellarias, apud Canescellum, et apud Caminiacum octo sextaria avenae quos reddit Ausculfus de Marvo pro excambio molendini, ecclesiam de Chaelliaco cum decimis et oblationibus, et quidquid habetis in eadem parochia, in terris et terragiis sive aliis redditibus, ecclesiam de Bussy cum decimis et duabus partibus candelarum in Purificatione Sanctae Mariae, et oblationum in Pascha, Nativitate Domini, et festo Omnium Sanctorum et S. Sulpicii, ecclesiam de Duciis cum tertia parte tortellorum in Nativitate Domini, et candelarum in Purificatione Sanctae Mariae, terram de Chalmot, nemus de Rugel, nemus Bulardi cum nemore de Molera in parochia de Staalda, dimidium molendinum, decimas, et alios redditus, terras, hospites, prata quae habetis apud Teviants, decimam partem decimae de Montiniaco ex ea parte aquae quae versus ecclesiam est exceptis aquis et vitulis, terram et prata de Usco, tertiam partem decimae de Mesilam in blado cum tractu et tertiam partem minutarum decimarum, apud Iahamias terram arabilem cum viginti tribus denariis de censu, sex solidos de censu in ecclesia de Venderia, et undecim partes decimarum tam minutarum quam aliarum et tortellarum in Nativitate Domini, et omnes candelas in Purificatione Beatae Mariae, exceptis duodecim et exceptis minutis decimis quatuor hospitum Sancti Faronis, terras, prata, homines seu hospites et redditus, quos in illa parochia habetis: tertiam partem decimarum de Huguerre, cum tertia parte tortellorum in Nativitate Domini, terras et hospites et redditus alios, quos habetis apud Loriacum; medietatem decimae de Crespeel tractu apud Vendeul, tertiam partem decimae Sancti Juliani cum tertia parte hospitum, atrii, et tortellarum, et quod habetis in decimis et redditibus apud Gandelus, dimidium modium frumenti in molendino de Trema, capellam B. Mariae de Lisiaco cum tribus modiis frumenti, qui recipiuntur in molendinis ejusdem loci, et decem solidos cum duobus modiis vinagii et duobus denariis, unaquaeque hebdomada in foro et caeteris ad eamdem capellam pertinentibus in eodem loco et apud Villerias, medietatem decimae de blado cum tractu et unum septarium plus in singulis modiis, pecuniam quam habetis apud Asverias, apud Eschancru quatuor solidos de censu, de terra Salviniaci in ecclesia de Placeio quartam partem tortellarum et oblationum in Nativitate Domini, in Pascha, in festo Omnium Sanctorum, et Sancti Victoris, et duas partes decimarum, villam quae dicitur Bennarim cum appendiciis suis, et justitia, et quidquid habetis in hominibus, pratis, et censibus apud Congiacum et apud Uvivum, sextam partem decimae de blado, apud Sanctipelliacum duos sextarios avenae et duos de frumento cum terragio et censu, apud Orthollim duas partes decimae, quatuor sextarios frumenti qui debent recipi in grangia Sancti Faronis, apud Vanderiam pro encambio de Panchat. In civitate Meldensi ecclesiam Sancti Christophori cum tertia parte oblationum in Nativitate, in Epiphania, in Pascha, in Pentecoste, in festivitate Omnium Sanctorum, in Purificatione vero Beatae Mariae, in festo sancti Christophori tertiam partem candelarum; item in eadem civitate tertiam partem censuum, quos habent ex dono Wiardi de Venderia cum quibusdam censibus, dimidium modium bladi quem reddunt vobis leprosi ejusdem urbis, pro terra de Chamolt duas partes decimae de Varenna cum jure praesentationis, quod in eisdem ecclesiis habetis in villis etiam vestris, et hominibus liberam justitiam, sicut ab Ada vicecomitissa, et ab Hugone filio ejus scripto est authentico confirmata, item decimam de Firmitate et de Canday tam in vino quam in grano. Villa Eleemosynarii, villarium cum justitia, villam de Vorpellariis cum justitia ex dono Agathae, decimam de Chaviniaco, medietatem decimae de Nucimento, molendinum de Vannis, boscum et hospites de Chasverel ex dono Radulfi de monte mirabili, allodium de Chamot cum appendiciis suis, homines quoque et ancillas de Firmitate, sicut Hugo albus eos tenuerat, allodium de Pavant cum octo hospitibus, et justitia, et possessionibus eorum, decimam de Rutel, allodium de Crutis ex dono Willelmi Joharanni, terram et redditum de Freneco ex dono Petri de Trema, et Simonis fratris sui, terram et hospites de Jorcham ex dono Reginaldi Gurdonis. Item terram, decimam, censum et casamentum Anculfi de Conde apud Lori et Tauro medietatem terrae, et grangiae de Duciis, ex dono Roberti de Lisy, terram de Cusiis ex dono Roberti de Lisiaro Goonis, de Gaudi et Odonis de Staalda, decimam de Montiniaco, furnum de Gaudeluco et foragium ejusdem castri praedictae comitissae et Hugonis filii ejus, usum furni et domus sicut in authentico eorum scripto continetur, in ecclesia Beatae Mariae de Duciis quinque modios frumenti in Meldensi granario viginti solidos in consuetudine quae passagium dicitur, duos sextarios salis singulis annis, jus et domum, quae juxta domum sita est ex dono praedictae vicecomitissae et filii ejus, mortuas etiam manus, et recognitiones servorum et ancillarum, quas Hugo albus dedit, apud firmitates Anculfi, sicut ipse tenuit capellam Sanctae Mariae de Fonte Sereno cum appendiciis suis, et quidquid habetis, Naudelu, Choisy, et Cury decem solidos de Bernardo de Charon, quos sextarios frumenti apud Choisy quatuor sextarios bladi, in decima de Canos quidquid habetis apud Latingis, apud Currem ecclesiam ipsius loci cum praesentatione presbyteri, quidquid habetis apud Frenios, Trebure, Curtogiis, castrum Theoderici, Varenas, Panant, Crutis, Neustorel, Cardulet, Villarium, Vestulum, Vuelli, Selonts, medietatem magni molendini, et quidquid habetis Buzae Bivul, Premant, medietatem decimae de Damant, et quidquid habetis apud Lory, Socom, et apud Villerslevast, quidquid habetis in firmitate Anculfi et finibus ejus ex dono praedictae vicecomitissae Adae et Hugonis filii ejus, sicut in eorum scripto authentico continetur. Possessiones vero alias quas monasterium vestrum a quadraginta annis inconcusse possedit, et impraesentiarum sine controversia possidetis vobis nihilominus confirmamus. Sane novalium vestrorum, quae propriis manibus aut sumptibus colitis, sive de nutrimentis animalium vestrorum nullus a vobis decimas exigere aut extorquere praesumat, liceatque vobis clericos vel laicos a saeculo fugientes, liberos et absolutos ad conversiones recipere, et eos absque contradictione aliqua remanere. Prohibemus insuper ne cui fratrum vestrorum post factam in eodem loco professionem fas sit absque prioris sui licentia, nisi arctioris religionis obtentu, de eodem loco discedere; discedentem, absque communium litterarum testimonio canonice nullus audeat recipere. Cum autem generale interdictum terrae fuerit, liceat vobis clausis januis, exclusis excommunicatis et interdictis, non pulsatis campanis suspensa voce divina officia celebrare. Inhibemus etiam ut intra fines parochiarum vestrarum nullus ecclesiam vel oratorium sine consensu dioecesani episcopi et vestro aedificare praesumat, salvis tamen privilegiis Romanorum pontificum: libertates praeterea et immunitates vestras antiquas, et rationabiles consuetudines monasterio vestro concessas et hactenus observatas, ratas habemus, et eas futuris temporibus illibatas manere sancimus, sepulturam vero illius loci liberam esse decernimus ut eorum devotioni et extremae voluntati, qui se illic sepeliri deliberaverint, nisi forte excommunicati vel interdicti sint, nullus obsistat, salva tamen justitia illarum ecclesiarum, a quibus mortuorum corpora assumuntur. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum fas sit praefatum monasterium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet vexationibus fatigare; sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione ac sustentatione concessa sunt, usibus omnibus profutura, salva sedis apostolicae auctoritate, dioecesam episcopi justitia, et Cluniacensis monasterii debita reverentia. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, etc. Datum Veronae per manum Hugonis sanctae Romanae Ecclesiae notarii, VI Kalendas Octobris, indictione III, Incarnationis Dominicae anno 1184, pontificatus domni Lucii papae III anno IV.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
164
CLXIV. Canonicorum Tarvisinorum possessiones ac privilegia confirmat. (Veronae, Oct. 1.) [ Ibid., 533.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis OBERTO decano ecclesiae S. Petri Tarvisinae, ejusque fratribus tam praesentibus quam futuris, canonice substituendis in perpetuum.
Piae postulatio voluntatis effectu debet prosequente compleri, et ut devotionis sinceritas laudabiliter enitescat, et utilitas postulata vires indubitanter assumat. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus clementer annuimus, et ad exemplar patrum et praedecessorum nostr. S. record. Eugenii et Alexandri PP. praefatam ecclesiam Sancti Petri, in qua divino estis obsequio mancipati, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus. Communem vero vitam, quam in eadem ecclesia observare promisistis, sedis apostolicae auctoritate confirmamus, et ne cuiquam vestrum post factam promissionem nisi obtentu religionis retro abire liceat prohibemus, et si quis hoc attentare praesumpserit ejusdem ecclesiae beneficio privetur, nec aliquis, nisi qui hanc communem vitam se observaturum promiserit, in eadem ecclesia de caetero canonicus instituatur. Statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona eadem ecclesia in praesentiarum juste, ac canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, vel aliis justis modis, praestante Domino, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant: in quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: Decimas, oblationes, primitias, sepulturas, et subjectiones capellanorum et clericorum in eadem civitate commorantium, sicut eas quiete et canonice hactenus possedistis: ecclesiam S. Nicolai, quae est sita in claustro vestro cum pertinentiis suis, ecclesiam S. Joan. Baptistae, ecclesiam S. Joan. de Ripa cum pertinentiis suis, ecclesiam S. Bartholomaei cum pertinentiis suis, ecclesiam S. Sophiae, quae est extra muros civitatis cum pertinentiis suis, terras quas habetis in civitate Tarvisii aedificatas et inaedificatas, clausuram quam habetis juxta fossas ejusdem civitatis, et terras quas habetis in . . . . . mansos et terras quas habetis in Spauciano, et in Maltuco, et Ursinico, et Bauliaco, mansos quos habetis in Castaniola, mansos quos habetis in Malsago, et in Postomia, et in Musano, ecclesiam S. Bonae cum pertinentiis suis et molendinis, ecclesiam S. Mariae de Fontanis cum pertinentiis suis, et terram quam habetis juxta sedimen Pelagium de Spineta, mansos quos habetis in Lanzanigo, et Braida, et Maceraida, et Luvadina, ecclesiam S. Pelagii de Aurinis cum pertinentiis suis, et mansos quos habetis in eodem loco, et terras, et decimas quas habetis in Ponzano, mansos quos habetis in Paduano, et in villa orba, et ad pedem montelli, mansos quos habetis in Storga, in villa pendula, et in Salimbercu, et locum ad molendinum faciendum, mansos quos habetis in Carbonara, villam Melmae cum ecclesia S. Michaelis ejusdem villae et tredecim rotis molendini cum pertinentiis suis ibidem, mansos quos habetis in Campo storto, et in Lanzago, in Cunfo, in Nerbono, mansos quos habetis in Luviniaco, et in ripa rupta, et severa, et terras quas habetis in Fuligno, mansos quos habetis in Dulfon. Villam cum prato Gulzoli, ecclesiam S. Mariae ejusdem villae cum decimis et caeteris pertinentiis suis, mansum unum in curte natica, terras quas habetis in Mestre aedificatas, et inaedificatas, mansos quos habetis in Zello, et nemus ibidem, terram cum vinea quam habetis in Cellarino, mansum unum in Brenulo, et unum mansum in Canollata, mansos, quos habetis in Burbiliaco, et terras quas habetis in Podenzano, et terras quas habetis in Scaltinico, et terras quas habetis in Carpino, ecclesiam S. Angeli cum suis pertinentiis, mansum unum in Mediolantiis, ecclesiam S. Gervasii cum pertinentiis suis, ecclesiam S. Vitalis cum pertinentiis suis, et mansos quos habetis ibidem, mansos quos habetis in Zero, mansos quos habetis in Canizano, et in Reveno, mansos quos habetis in Quinto, et in Cervaria, ecclesiam S. Christinae cum pertinentiis suis, et mansos quos habetis ibidem, et in Tiverono, ecclesiam S. Andreae de Cavasagra cum pertinentiis suis, mansum unum in puteo bono, mansos quos habetis in Vedelago, mansos quos habetis in silva rotunda, villam Silvae-Rosae, et ecclesiam S. Andreae, quae in eadem villa sita est cum pertinentiis suis, mansos quos habetis in Sobiolla, mansos quos habetis in Bassano, in Marmano, et Romano, et in Burso, et in Canili, et in S. Haria, et in Leudulis, et in Fonte, et in S. Zenone, mansos quos habetis in Asilo, in Braida, et in Maliagello, et in Nugaretto, mansos quos habetis in Montebeiluna, et finibus ejus: terras quas habetis in Triviniano, et in Casello, et in Pusnovo, mansos quos habetis in Dupladino, et in Segusino, et mansum unum in Vipicano, mansos quos habetis in Petrarubea, et in Fenario, et in Lano, mansos quos habetis in Auno, et in aliis locis per episcopatum Feltrensem, et terras quas habetis in episcopatu Bellunensi ex dono bo. mem. Gregorii Tarvisini episcopi, omnem decimam totius terrae de Ciliano, si quocunque tempore fuerit laborata: praeterea omnes decimas quae in territorio urbis Tarvisii juri ejusdem ecclesiae dicatae esse noscuntur, quemadmodum praelibatus episcopus jam dictae ecclesiae vestrae concessit, et scripto authentico roboravit, nos eas vobis, et per vos eidem ecclesiae auctoritate apostol. nihilominus confirmamus. Plebem de Medulo cum decimis quas possidetis in eadem villa, ecclesiam S. Margaritae de Petrarubea cum pertinentiis suis, ecclesiam S. Antolini de Aspa, et mansos qui fuerunt de Vidoro canonico, et terram de Grintina. Sane quoniam per quosdam praepositos, qui curam bonorum canonicae vestrae gerebant, usque adeo distrahebantur bona praedicta, quod vix poteratis ex eis congrue sustentari, ad tantum incommodum removendum cum venerab. fratre nostro Conrado episcopo vestro, et quibusdam aliis suis praedecessoribus communiter statuistis, ut unus ex vobis annis singulis assumatur, qui vice praepositi ad commodum vestrum ejusdem canonicae bona dispenset. Nos vestris postulationibus annuentes constitutionem ipsam ad exemplar ejusdem praedecessoris nostri Alexandri PP. auctoritate apostolica confirmamus. Decernimus ergo, ut nulli omnino hominum liceat, etc. Si quis autem, etc. Ego Lucius catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Theodinus Portuensis et S. Rufinae sedis episcopus. Ego Henricus Albanen. episcopus. Ego Theobaldus Ostien. et Velletren. episcopus. Ego Joan. presb. card. S. Marci. Ego Laborans presbyter cardinalis Sanctae Mariae trans Tiberim titulo Calixti. Ego Willelmus Remorum archiep. tit. S. Sabinae card. Ego Hubertus presbyter cardinalis Sancti Laurentii in Damaso. Ego Gandulphus presb. card. tit. Basilicae Duodecim Apostolorum. Ego Arditio diaconus cardinalis Sancti Theodori. Ego Gratianus Sanctorum Cosmae et Damiani diac. card. Ego Soffredus diaconus cardinalis Sanctae Mariae in Via Lata. Ego Albericus Sanctae Mariae Novae diaconus cardinalis. Datum Veronae, per manum Ugonis S. Romanae Ecclesiae notarii Kal. Octobris, indictione tertia, Incarnationis Dominicae anno 1184, pontificatus vero domini Lucii papae III anno IV.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
165
CLXV. Monasterii S. Petri Viennensis protectionem suscipit. (Fragmentum.--Veronae, Oct. 23.) [BOSCO, Floriac. Biblioth., laev. xyst. 106.]
Subscripserunt: Joannes presbyter cardinalis TT. S. Mariae. Laborans presb. card. TT. S. Mariae trans Tiberim. Hubertus S. Laurentii in Damaso. Theodinus Portuensis et S. Rufinae episcopus. Henricus Albanensis episcopus. Theobaldus Ostiens. et Veliti ep. Additio diac. S. Theodori. Gratianus SS. Cosmae et Damiani diac. Safredus S. Mariae in Via Lata diac. Albinus S. Mariae Novae diac. card. Landus presb. card. TT. Basilicae XII Apostolorum.
Dat. Veronae per manum Hugonis sanctae Romanae Ecclesiae notarii, X Kal. Novemb., indictione III, Incarnationis Dominicae anno 1184, pontificatus anno IV.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
166
CLXVI. Privilegium pro Ecclesia Magdeburgensi. (Veronae, Oct. 25.) [ Origin. Guelf., Praef., p. XXV.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri WICHMANNO Magdeburgensi archiepiscopo, salutem et apostolicam benedictionem.
Officii nostri debitum attendentes quo cunctis sumus in eo quod digne postulant debitores, illud specialiter cogitamus, ut in eos qui nobiscum vocati sunt in partem sollicitudinis grata semper et ubique solatia de nostrae fundantur plenitudine potestatis. Eapropter, dilecte in Domino frater, charitatis tuae studium dignis in Domino laudibus prosequentes, quo videlicet ecclesiae tibi creditae ita salubriter providisse dignosceris, ut digne in Domino commendabilis habearis, justis petitionibus libenter annuimus, et castrum Seburg, quod cum reliqua haereditate praefatae ecclesiae contulisti, eidem ecclesiae, auctoritate apostolica confirmamus, et praesentis scripti privilegio communimus; statuentes ut Sumersemburg quoque cum appendiciis suis et Juterburg cum pertinentiis ejus, aliaeque possessiones et praedia quae praedictae Magdeburgensi ecclesiae studium et industria tuae sollicitudinis acquisivit, firma tibi et illibata permaneant, nec a dominio et proprietate ipsius temeraria qualibet mutabilitate recedant. Quod ut cautius futuris semper temporibus observetur, praesenti constitutione decernimus, ut quicunque tibi archiepiscopali dignitate successerint, specialem exhibeant in susceptione pallii cautionem, quod ea a te relicta, vel inter vetustas ecclesiae possessiones inventa receperint sine apostolicae sedis licentia et consilio majoris et sanioris partis capituli, titulo quolibet alienare non debeant, sed ea semper ad utilitatem Magdeburgensis ecclesiae bona fide custodiant et defendant. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat hanc paginam nostrae confirmationis et constitutionis infringere, vel ei aliquatenus contraire. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, nisi reatum suum congrua satisfactione correxerit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eam servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum Judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen. Ego Lucius, catholicae Ecclesiae episcopus ss. Ego Joannes, tit. Sancti Laurentii presbyter cardinalis ss. Ego Laborans, presbyter cardinalis Sanctae Mariae Transtiberim et Sancti Calixti. Ego Hubertus, presbyter cardinalis tit. S. Laurentii in Damaso. Ego Paulus, presbyter cardinalis tit. Basilicae XII Apostolorum. Ego Conradus, Sabinensis episcopus et Moguntinae sedis archiepiscopus. Ego Theodinus, Portuensis et Sanctae Rufinae sedis episcopus. Ego Henricus, Albanensis episcopus. Ego Theobaldus, Ostiensis et Sanctae Velletrensis Ecclesiae episcopus. Ego Ardicio, diaconus cardinalis Sancti Theodori. Ego Gratianus, Sanctorum Cosmae et Damiani diaconus cardinalis. Ego Soffredus, Sanctae Mariae in Via Lata diaconus cardinalis. Ego Albinus, Sanctae Mariae Novae diaconus cardinalis. Datum Veronae, per manum Hugonis, sanctae Romanae Ecclesiae notarii, VIII Kal. Novembris, indictione III, Incarnationis Dominicae 1184, pontificatus vero domni Lucii III papae anno quarto.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
167
CLXVII. Privilegium pro monasterio SS. Petri et Pauli Munsteriensis. (Veronae, Oct. 28.) [HUNDIUS, Metropol. Saltzburg., II, 521.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis HARTWICO, abbati Sancti Petri monasterii siti in loco qui vocatur Monasterium, ejusque fratribus, tam praesentibus quam futuris, regulariter substituendis, in perpetuum.
Justis votis assensum praebere, et justis petitionibus aures accommodare nos convenit, qui scilicet indigni justitiae custodes atque praecones in excelsa apostolorum principum Petri et Pauli specula positi, Domino disponente, conspicimur. Quapropter, dilecte in Domino fili Hartwice abbas, tuis postulationibus debitae charitatis affectione accommodamus assensum, et monasterium Beati Petri cui, Deo auctore, praesides, in tutelam et protectionem sedis apostolicae suscipientes, per praesentis scripti privilegium communimus. Imprimis siquidem statuentes ut ordo monasticus secundum beati Benedicti Regulam inibi institutus, perpetuis temporibus inviolabiliter observetur. Praeterea quascunque possessiones, quaecunque bona idem monasterium in praesentiarum juste et canonice possidet aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Domino volente, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant; in quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: Duas videlicet partes decimarum et oblationum de duabus parochiis, scilicet Altenhoven et Menching, quae ad praefatum monasterium pertinere noscuntur. Sane novalium vestrorum quae propriis manibus aut sumptibus colitis, sive de nutrimentis vestrorum animalium nullus a vobis decimas praesumat exigere. Prohibemus insuper ut nulli fratrum vestrorum, post factam in loco vestro professionem, fas sit absque abbatis sui licentia de claustro vestro discedere, discedentem vero sine communium litterarum cautione nullus audeat retinere. Interdicimus etiam ut nullus monasterium vestrum vel homines ad ipsum spectantes, occasione advocationis nequiter inquietare vel injustis audeat exactionibus molestare. In parochialibus autem ecclesiis quas habetis, liceat vobis quatuor vel tres eligere sacerdotes, qui nihilominus dioecesano episcopo praesententur, ut ab eo curam recipiant animarum, et illi de spiritualibus, vobis autem de temporalibus et ordinis observantia debeant respondere. Obeunte vero te nunc ejusdem loci abbate, vel tuorum quolibet successorum, nullus ibi qualibet subreptionis astutia seu violentia praeponatur, nisi quem fratres unanimi consensu vel fratrum pars consilii sanioris secundum Dei timorem et beati Benedicti Regulam providerint eligendum. Sepulturam quoque ipsius loci liberam esse decernimus, ut eorum devotioni et extremae voluntati, qui se illic sepeliri deliberaverint, nisi forte excommunicati vel interdicti sint, nullus obsistat, salva justitia matricis ecclesiae. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatum monasterium temere perturbare aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur eorum pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt usibus omnimodis profutura; salva sedis apostolicae auctoritate et dioecesani episcopi canonica justitia. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, etc. S. PETRUS, S. PAULUS. Ego Theodinus, Portuensis et. S. Rufinae sedis Ego Lucius, catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Joannes, presbyter cardinalis tit. Sancti Marci. Ego Laborans, presbyter cardinalis Sanctae Mariae trans Tiberim tit. Calixti. Ego Hubertus, presbyter cardinalis tituli S. Laurentii in Damaso. episcopus. Ego Henricus, Albanensis episcopus. Datum Veronae, per manum Hugonis sanctae Romanae Ecclesiae notarii, V Kalend. Novembris, indict. III, anno Domini 1184, pontificatus vero domni Lucii papae tertii anno IV.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
168
CLXVIII. Ecclesiam Feltriensem tuendam suscipit, ejusque possessiones et privilegia confirmat, petente Drudone episcopo. (Veronae, Oct. 29.) [VERCI, Storia della Marca Trivigiana e Veronese, t. I, p. 33.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili frat. DRUDONI, Feltrensi episcopo, ejusque successoribus canonice subtituendis, in . . . .
In eminentiis apostolicae sedis specula, disponente Domino, constituti, fratres nostros, tam propinquos quam longe positos, fraterna debemus charitate diligere, et Ecclesiis sibi a Deo commissis paterna sollicitudine providere. Eapropter, venerabilis in Christo frater episcope, tuis justis postulationibus clementer annuimus, et Feltrensem Ecclesiam, cui, auctore Deo, praeesse dignosceris ad exemplar felicis record. Anastasii praedecessoris nostri sub B. Petri et nostra protectione suscipimus et praesentis scripti privilegio communimus, statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona eadem Ecclesia in praesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, praestante Domino poteris adipisci, firma tibi tuisque successoribus et illibata permaneant. In quibus haec duximus propriis exprimenda vocabulis: Possessiones quas habetis in Pergino, in Levigo, in Calcedraniga, in Lavaron, et Ravesia; Suvia, in Alsugo, in Tongeno, et per totam vallem Suganam, tam in castris quam in villis pertinentibus ecclesiae, in Grino, in prato Imolano, Crivulis, quos habetis in canale Brente, possessiones quas habetis in Lamone, in Primerio cum omni jure quod ibi habetis, possessiones quas habetis in plebe Arsedi, et in plebe Fungasi, et in plebe Sini, et in cunctis villis existentibus in planitie civitatis Felt, possessiones quas habetis ultra flumen Cantani, cum castro Tocho in plebe de Ceto, in plebe de Formicano, et quidquid habetis in valle Belluni cum jure, quod habetis in canale Plavis tam in montibus, quam in planitiis; possessiones, et jura, quae habetis in Masserio cum castro ejusdem loci, et possessionibus Malzagi, et aliis omnibus quae habetis in comitatu Tar., et quidquid juris habetis in civit. Felt., et Soro, et aliis locis, cum terris, aedificiis, vineis, pratis, pascuis, campis, silvis, placitis, aquis, aquarumve decursibus, molendinis, piscationibus, montibus, vallibus, herbaticis cultis et incultis, cum teloneo S. Victoris, et omnium SS., cum teloneo Cuvoli de Brenta, et Sori civitatis; quidquid etiam bonae memoriae rex Conradus ecclesiae tuae juste concessit, et authentici scripti sui pagina roboravit ratum et inconvulsum perpetuis temporibus permanere sancimus. Prohibemus insuper ut proprios praesentis ecclesiae famulos contra voluntatem episcopi ejusdem loci retinere, vel manutenere nemo praesumat. Libertates praeterea, et immunitates a charissimo in Christo filio nostro Frederico, Roman. imperatore, ecclesiae tuae rationabiliter concessas, sicuti in ejus scripto authentico plenius continetur, ratas habemus, et eas futuris temporibus illibatas manere sancimus. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum fas sit praefatam ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet vexationibus fatigare, sed omnia integre conserventur, eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva sedis apostolicae auctoritate, et Aquil. patriarchae debita reverentia. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, etc.Ego Pandulfus, presb. card. titulo Basilicae XII Ego Lucius, catholicae Ecclesiae episcop. Ego Joannes, presbyter cardinalis tit. S. Marci. Ego Laborans, presb. card. S. Mariae Transtiberim. Ego Ubertus, presb. card. titulo Jerusalem in Damaso. Apost. Ego Theodinus, Portuensis et S. Rufinae sedis episcopus. Ego Henricus, Albanensis episcop. Ego Theobaldus, Ostiensis et Velletrensis episcop. Ego Arditio, diaconus card. S. Theodori. Ego Gratianus SS. Cosmae et Damiani diac. card. Ego Sofredus, S. Mariae in Via Lata diaconus cardinalis. Ego Albinus, S Mariae Novae diac. card. Dat. Veronae, per manum Ugonis, S. R. E. not., IV Kal. Nov., ind. III, Incarn. Dom. anno 1184, pontif. vero dom. Lucii papae III anno IV.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
169
CLXIX. Privilegia et possessiones abbatiae Corbeiensis confirmat. (Veronae, Oct. 29.) [FALKE, Cod. Trad. Corb., p. 741.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis CONRADO, Corbeiensi abbati, ejusque fratribus, tam praesentibus quam futuris, regularem vitam professis, in perpetuum.
Justitiae ratio exigit et apostolicae sedis benignitas deposcit ut personis et locis beato Petro specialius adhaerentibus et in sanctae Romanae Ecclesiae fidelitate atque obedientia devotius permanentibus, protectionis nostrae manum abundantius extendamus atque illis sua jura et collatas dignitates benignitate debita conservemus. Eapropter, dilecte in Christo fili Conrade Corbeiensis abbas, devotionem quam erga sedem apostolicam geris diligentius attendentes, dignitatem praedecessoribus tuis per nostrorum praedecessorum Romanorum pontificum privilegia traditam nos quoque, propitiante Domino, inconvulsam volumus conservari. Quocirca praesentis decreti auctoritate concedimus te in praecipuis solemnitatibus sandaliis et dalmatica uti, juxta altare sedere, populum infra commissum tibi monasterium vel prioratus conventuales quae pertinent ad animae salutem docere; praeterea usum mitrae et annuli in iisdem solemnitatibus tam tibi quam tuis successoribus, Dei et apostolicae sedis clementia, perpetuis temporibus indulgemus, sicut praedecessoribus tuis a Romanorum pontificibus est concessum. Ipsum praeterea Corbeiense monasterium, cui, Deo auctore, praeesse dignosceris, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus et praesentis scripti privilegio communimus, statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona idem monasterium impraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum, concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, praestante Domino, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis. Decimam videlicet de curia Luithardessen, decimam de curia Beneringen, decimam de curia Dasborg, decimam de curia Mulenhusen, decimam de curia Heldorp, decimam de curia Munden, decimam de curia Boderike, decimam de curia Munichusen, decimam de curia Bederinkhusen, decimam de curia Wlnelage, decimam de curia Homburstelde, decimam de curia Nienstede, decimam de curia Wolkmarese, decimam de curia Luithmaresun, decimam de curia Luitheressen, decimam de curia Erclen, decimam de curia Brumelinktorp, decimam de curia Leziaci, decimam de curia Castinaci, decimam de curia Hostepe, decimam de curia Nuthlon, decimam de curia Keflikc, decimam de curia Nen, decimam de curia Croppenstide, decimam de curia Hemmenthorp, decimam de curia Holthusen, decimam de curia Gruminge. In Frisia, quamdam possessionem quae vocatur Nerthen, et in eodem loco ecclesiam de Linguord, insulam Rumenam et piscationem Hocwar. Concedimus etiam ut omnia quaecunque in tui memoriam vel jam constituisti, vel in posterum es constiturus, vel alii ante constituerunt vel post te constituri sunt, nullus immutare vel auferre praesumat sine communi fratrum consensu. Statuimus quoque ut quicunque abbas castrum Wilborg, quod tu ad defensionem Corbeiensis ecclesiae munivisse videris, in beneficium alicui concesserit anathematis vinculo, donec resipuerit, teneatur. Sancimus etiam ut ipsum monasterium nulli omnino personae in beneficium quibuslibet occasionibus aliquando concedatur, sed semper sub protectione Romanorum pontificum atque imperatorum vel regum defensione permaneat; adjicientes quod monasterium Heresburg cum decimis circa montem per duas Saxonicas rastas, sicut a beatae memoriae Leone papa ex petitione Caroli magni imprimis qui ipsum montem expugnaverat collatae noscuntur, monasterium quoque in Groninga, et monasterium in Keminata nunquam ab eodem Corbeiensi alienentur coenobio, sed per ipsius loci abbatem semper regantur, et salubriter sub monasticae disciplinae Regula ordinentur, nec alicui facultas sit quidquam de bonis eorumdem trium monasteriorum ad usus et praebendam Domino inibi famulantium pertinentibus commutare, in beneficium concedere vel alienare, sine assensu fratrum in eisdem coenobiis manentium, favore Corbeiensis capituli. Volumus etiam ut praepositura clericorum ecclesiae Sancti Pauli, quae vocatur Nova ecclesia, sub ejusdem Corbeiensis abbatis ordinatione, sicut hactenus, semper constet, nec abbati vel praeposito liceat canonicorum praebendas absque clericorum conniventia in beneficium conferre, seu commutare atque distrahere. Praeterea constituimus ut infra ambitum muri saepe memorati Corbeiensis monasterii nemo clericorum vel laicorum jure proprietatis vel beneficii mansionem aliquam ullo tempore habeat, sed totus ipsius loci ambitus abbatis, monachorum et aliarum religiosarum personarum usibus et habitationibus pateat. Prohibemus autem ut in eodem monasterio nulli episcoporum, praeter Romanum pontificem, liceat quamlibet jurisdictionem habere, ita ut nisi ab abbate illius monasterii fuerit invitatus, nec missarum solemnia ibidem celebrare praesumat. Ut igitur haec omnia quae supra diximus plenum in posterum robur obtineant, sicut in authenticis praedecessorum nostrorum privilegiis continentur, tam tibi quam successoribus tuis ea favoris nostri auctoritate confirmamus. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatum monasterium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet vexationibus fatigare, sed illibata omnia et integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva sedis apostolicae auctoritate. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, etc. Ego Lucius, catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Joannes, presb. card. tit. S. Marci. Ego Laborans, presb. card. tit. Sanctae Mariae Transtiberim. Ego Hubert. presb. card. tit. S. Laurentii in Damaso. Ego Pandulphus, presb. card. tit. Basilicae XII Apostolorum. Ego Conradus, Sabinensis et Moguntinae sedis archiepiscopus. Ego Theodinus, Portuensis et S. Rufinae sedis episcopus. Ego Henricus, Albanensis episcopus. Ego Theobaldus, Ostiensis et Velletrensis episcopus. Ego Arditio, diac. card. tit. S. Theodori. Ego Gratianus, tit. SS. Cosmae et Damiani diac. card. Ego Soffredus, tit. S. Mariae in Via Lata diac. card. Ego Albinus, tit. S. Mariae Novae diac. card. Datum Veronae, per manum Hugonis sanctae Romanae Ecclesiae notarii, IV Kal. Novemb., indict., III, Incarnationis Dominicae anno 1184, pontificatus vero domni Lucii papae III anno IV.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
170
CLXX. Privilegium pro ecclesia S. Martini Turonensis. (Veronae, Oct. 30.) [ Défense de l' église de Saint-Martin de Tours, 25.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri W Remensi archiepiscopo Sanctae Sabinae cardinali, apostolicae sedis legato, et dilecto filio. . . . abbati Majoris-Monasterii, salutem et apostolicam benedictionem.
Cum olim ad audientiam nostram Ecclesiae Beati Martini Turonensis querimonia pervenisset super conjuratione, quam sub appellatione communiae vel communis sacramenti a burgensibus Castrinovi factam eadem Ecclesia proponebat, dilectis filiis nostris canonicis ejusdem Ecclesiae liberam dedimus auctoritate apostolica facultatem, ut si qui de actoribus ipsius conjurationis existerent qui eam abjurare commoniti recusarent, eos cum fautoribus suis, appellatione remota, vinculo anathematis innodarent. Illi vero sicut burgenses asserunt, fines hujus indulgentiae praetergressi, in eosdem minus canonice commonitos, sententiam dicuntur anathematis promulgasse; cum burgenses parati essent, sicut adhuc existere perhibentur, apostolicum observare mandatum; quamvis canonici e contrario asseverent se ad illam sententiam, servato tenore indulgentiae, processisse, unde ne absolutio in eorum qui ligati dicuntur periculum pro. . . . volumus, firmiterque mandamus quatenus, recepta ab eis qui excommunicati tenentur juratoria cautione, quod nostro debeatur parere mandato, ipsos, appellatione remota, a vinculo sententiae hujus nostra fulti auctoritate solvatis, et per dioeceses, in quibus excommunicati denuntiati sunt, solutos denuntiari publice faciatis, ac deinde inter praedictos canonicos et burgenses pacem reformare sollicite laboretis. Quod si pax pervenire non poterit, praefatos burgenses, juxta formam indulgentiae cujus auctoritate sententiam canonici protulerunt, nostro parere mandato, nullius appellatione obstante rationabiliter compellatis. Quod si aliqui ex eis juramentum se praestasse negaverint, de praefata communia vel conjuratione, quocunque nomine censeatur, jurent se illud non jurasse, nec esse de caetero juratores. Quod si mandato nostro super his parere noluerint, sublato appellationis obstaculo, per excommunicationis sententiam eos tanquam contumaces districtius compellatis. Si vero inter se invicem de damnis et injuriis irrogatis hinc inde duxerint disceptandum, causam ipsam convocatis partibus audiatis, et eam, appellatione remota, fine canonico terminetis. Quod si in absolutione quam diximus et absolutionis denuntiatione facienda ambo nequiveritis interesse, alter vestrum et nuntius absentis cum litteris ejusdem, appellatione remota, ea nihilominus exsequantur. In aliis vero articulis frater archiepiscopus collega tuus sine tua praesentia non procedat, nullis obstantibus litteris, si quae fuerint sine assensu partium contra harum tenorem a sede apostolica impetratae. Datum Veronae, III Kal. Nov.
[ILLELMO]
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
171
CLXXI. Decretum contra haereticos. (Veronae? Nov.?) [MANSI, Concil., XXII, 476.]
Ad abolendam diversarum haeresum pravitatem, quae in plerisque mundi partibus, modernis coepit temporibus pullulare, vigor debet ecclesiasticus excitari: cum nimirum, imperialis fortitudinis suffragante potentia, et haereticorum protervitas in ipsis falsitatis suae conatibus elidatur, et catholicae simplicitatis veritas in Ecclesia sancta resplendens, eam utique demonstret ab omni exsecratione falsorum dogmatum expiatam. Ideoque nos, charissimi filii nostri Friderici illustris Romanorum imperatoris, semper Augusti, praesentia pariter et vigore suffulti, de communi consilio fratrum nostrorum, nec non aliorum patriarcharum, archiepiscoporum, multorumque principum, qui de diversis mundi partibus convenerunt: contra ipsos haereticos, quibus diversa vocabula diversarum indidit professio falsitatum, praesentis decreti generali sanctione consurgimus, et omnem haeresim, quocunque nomine censeatur, per hujus constitutionis seriem, auctoritate apostolica condemnamus.
In primis ergo Catharos, et Patarinos, et eos qui se Humiliatos, vel Pauperes de Lugduno, falso nomine mentiuntur, Passaginos, Josepinos, Arnaldistas, perpetuo decernimus anathemati subjacere. Et quoniam nonnulli sub specie pietatis, virtutem ejus, juxta quod ait Apostolus, denegantes, auctoritatem sibi vindicant praedicandi, cum idem Aposolus dicat: Quomodo praedicabunt, nisi mittantur? omnes, qui vel prohibiti, vel non missi, praeter auctoritatem ab apostolica sede, vel episcopo loci susceptam, publice vel privatim praedicare praesumpserint; et universos, qui de sacramento corporis et sanguinis Domini nostri Jesu Christi, vel de baptismate, seu peccatorum remissione, aut de matrimonio, vel de reliquis ecclesiasticis sacramentis, aliter sentire aut docere non metuunt quam sacrosancta Romana Ecclesia praedicat et observat, et generaliter quoscunque eadem Romana Ecclesia, vel singuli episcopi per dioeceses suas, cum consilio clericorum, vel clerici ipsi, sede vacante, cum consilio, si oportuerit, viciniorum episcoporum, haereticos judicaverint, pari vinculo perpetui anathematis innodamus. Receptores et defensores eorum, cunctosque pariter qui praedictis haereticis ad fovendam in eis haeresis pravitatem, patrocinium praestiterint aliquod, vel favorem, sive Consolati, sive Credentes, sive Perfecti, seu quibuscunque superstitiosis nominibus nuncupentur, simili decernimus subjacere sententiae. Quia vero peccatis exigentibus quandoque contingit, ut ecclesiasticae severitas disciplinae, ab iis qui virtutem ejus non intelligunt, condemnetur, praesenti nihilominus ordinatione sancimus ut qui manifeste fuerint in supradictis erroribus deprehensi, si clericus est, vel cujuslibet religionis obumbratione fucatus, totius ecclesiastici ordinis praerogativa nudetur: et sic omni pariter officio et beneficio ecclesiastico spoliatus, saecularis relinquatur arbitrio potestatis, animadversione debita puniendus, nisi continuo post deprehensionem erroris ad fidei catholicae unitatem sponte recurrere, et errorem suum, ad arbitrium episcopi regionis, publice consenserit abjurare, et satisfactionem congruam exhibere. Laicus autem quem aliqua praedictarum pestium notoria vel privata culpa resperserit, nisi, prout dictum est, abjurata haeresi, et satisfactione exhibita, confestim ad fidem confugerit orthodoxam, saecularis judicis arbitrio relinquatur, debitam recepturus pro qualitate facinoris ultionem. Qui vero inventi fuerint sola Ecclesiae suspicione notabiles, nisi ad arbitrium episcopi, juxta considerationem suspicionis qualitatemque personae, propriam innocentiam congrua purgatione monstraverint, simili sententiae subjacebunt. Illos autem qui post abjurationem erroris, vel postquam se, ut diximus, proprii antistitis examinatione purgaverint, deprehensi fuerint in abjuratam haeresim recidisse, saeculari judicio, sine ulla penitus audientia, decernimus relinquendos, bonis damnatorum, ecclesiis quibus deserviebant, secundum sanctiones legitimas applicandis. Sane praedictam excommunicationem, cui omnes cupimus haereticos subjacere, ab omnibus patriarchis, archiepisc., episc. in praecipuis festivitatibus, et quoties solemnitates habuerint, vel qualibet occasione, ad gloriam Dei et reprehensionem haereticae pravitatis, decernimus innovari; auctoritate apostolica statuentes ut si quis de ordine episcoporum negligens in his fuerit vel desidiosus inventus, per triennale spatium ab episcopali habeatur dignitate et administratione suspensus. Ad haec, de episcopali consilio et suggestione culminis imperialis, et principum ejus, adjecimus ut quilibet archiepiscopus vel episcopus, per se, vel archidiaconum suum, aut per alias honestas idoneasque personas, bis vel semel in anno parochiam in qua fama fuerit haereticos habitare, circumeat; et ibi tres vel plures boni testimonii viros, vel etiam, si expedire videbitur, totam viciniam jurare compellat quod si quis ibidem haereticos sciverit, vel aliquos occulta conventicula celebrantes, seu a communi conversatione fidelium vita et moribus dissidentes, eos episcopo vel archidiacono studeat indicare. Episcopus autem seu archidiaconus ad praesentiam suam convocet accusatos: qui, nisi se ad eorum arbitrium juxta patriae consuetudinem ab objecto reatu purgaverint, vel si post purgationem exhibitam in pristinam fuerint relapsi perfidiam, episcoporum judicio puniantur. Si qui vero ex eis jurationem superstitione damnabili respuentes, jurare forte noluerint, ex hoc ipso haeretici judicentur, et poenis quae praenominatae sunt percellantur. Statuimus insuper ut comites, barones, rectores, consules civitatum et aliorum locorum, juxta commonitionem archiepiscoporum et episcoporum, praestito corporaliter juramento promittant quod in omnibus praedictis fortiter et efficaciter, cum ab eis fuerint exinde requisiti, Ecclesiam contra haereticos, et eorum complices adjuvabunt, et studebunt bona fide juxta officium et posse suum, ecclesiastica similiter et imperialia statuta, circa ea quae diximus, exsecutioni mandare. Si vero id observare noluerunt, honore quem obtinent spolientur, et ad alios nullatenus assumantur, eis nihilominus excommunicatione ligandis et terris ipsorum interdicto Ecclesiae supponendis. Civitas autem quae his decretalibus institutis duxerit resistendum, vel contra commonitionem episcopi punire neglexerit resistentes, aliarum careat commercio civitatum et episcopali se noverit dignitate privandam. Omnes etiam fautores haereticorum, tanquam perpetua infamia condemnatos, ab advocatione et testimonio et aliis publicis officiis decernimus repellendos. Si qui vero fuerint qui, a lege dioecesanae jurisdictionis exempti, soli subjaceant sedis apostolicae potestati, nihilominus in iis quae superius sunt contra haereticos instituta archiepiscoporum vel episcoporum subeant judicium, et eis in hac parte, tanquam a sede apostolica delegatis, non obstantibus libertatis suae privilegiis, obsequantur.
(Rom. X)
[ al. in pravis falsitatibus sive conatibus] [ al. capitula]
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
172
CLXXII. Gabrieli praeposito et canonicis Aquileiensis Ecclesiae quae jam Alexander III papa confirmaverat , eadem et iisdem verbis asserit privilegia, his paucis mutatis: « Praeterea, sicut Burkardus, Aquileiensis Ecclesiae advocatus, et postea Henricus placitum advocatiae in manibus bonae memoriae patriarchae Ulrici refutarunt pro se, » etc. (Veronae, Nov. 9.) [UGHELLI, Italia sacra, V, 76.]
Datum Veronae, per manum Ugonis S. Romanae Ecclesiae notarii, V Idus Novembris, indict. III, Incarnationis Dominicae anno 1184, pontificatus vero D. Lucii papae III anno IV.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
173
CLXXIII. Ad capitulum Rothomagense.--Gratam habet electionem factam de Lincolniensi episcopo in Rothomagensem archiepiscopum. (Veronae, Nov. 17.) [MARTEN. Anecd. I, 622.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis decano et capitulo Rothomagensi, salutem et apostolicam benedictionem.
Misistis ad nos dilectos filios nostros magistrum Hubertum, archidiaconum Ebroicensem, et Eliam Ecclesiae vestrae canonicos; quos quidem eo honore suscepimus, quem et vestrae devotionis et propriae honestatis intuitu decuit exhiberi. Petitiones vero eorum debita benignitate recepimus, et quanto secundum Deum et justitiam potuimus, votivum perduximus ad effectum. Sane electionem venerabilis fratris nostri Lincolniensis episcopi, unanimi vestrae universitatis assensu debito ordine celebratam, gratanter admisimus, eo proniorem impertientes assensum quod personam memorati episcopi ferventiori charitate diligimus, et promotioni ejus et honori amplius intendimus, auctore Domino, providere. Pallium vero, plenitudinem pontificalis officii, ad vestrae postulationis instantiam, per dilectum filium Hubaldum subdiaconum nostrum curavimus destinare. Praefatum itaque Hubaldum, quem charum habemus admodum et acceptum, benigno accipiatis affectu, et pro reverentia beati Petri et nostra honorem ei debitum impendatis, et habeatis ipsum propensius commendatum. Datum Veronae, XV Kal. Decembris.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
174
CLXXIV. Ordinis Cisterciensis abbatibus concedit « ut nulli omnino liceat in eos vel monasteria eorum seu fratres inibi constitutos excommunicationis vel suspensionis seu interdicti sententiam promere, neve abbates ullam professionem facere compellantur. » (Veronae, Nov. 21.) [MANRIQUE, Annal. Cisterc., III, 131.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis abbati Cisterciensi et universis coabbatibus ejus, sub eodem ordine Domino servientibus, salutem et apostolicam benedictionem.
Monasticae sinceritas disciplinae, quam in puritate ordinis quem tenetis, aeterni Conditoris providentia restauravit, illam semper invenit in apostolica sede clementiam, qua et vobis in Domino accresceret propositum virtutis, et aliorum devotio vestris provocaretur exemplis, ut per coelestium semitam mandatorum ad propositum feliciter bravium festinaret. Inter caetera vero, licet ordo vester ea se servaverit episcopis humilitate subjectum, ut salvis originalibus institutis, eorum semper vellet magisterio subjacere, illud tamen hactenus de favore et protectione apostolicae sedis obtinuit ut nullus in monasteria vel abbates ordinis memorati quamlibet ecclesiasticam sententiam promeret; vel personas in eodem ordine constitutas excommunicationis, vel suspensionis, seu interdicti promulgatione gravaret. Quia vero refrigescente charitate multorum, usque adeo malitia noscitur abundasse, ut nonnulli eorum, qui Ecclesiis Dei modernis temporibus sunt praelati, transgrediantur terminos ab antiquioribus constitutos, et in vestrum specialiter ordinem indebitam exercere non dubitent ultionem, praesentium litterarum inscriptione statuimus et auctoritate apostolica confirmamus, ut nulli omnino liceat in vos vel monasteria vestra seu fratres inibi constitutos contra id quod ab origine ordinis noscitur observatum, excommunicationis vel suspensionis seu interdicti sententiam promere. Quam, si deprompta fuerit, auctoritate apostolica decernimus non tenere. Adjicientes quoque decernimus ut archiepiscopi et episcopi in recipiendis professionibus, quae a benedictis vel a benedicendis abbatibus exhibentur, ea sint forma et expressione contenti quae ab origine ordinis noscitur instituta, scilicet, ut abbates ipsi, salvo ordine suo, profiteri debeant, et contra instituta ordinis nullam professionem facere compellantur. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostrae constitutionis et confirmationis infringere, vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei, et beatorum Petri et Pauli apostolorum ejus se noverit incursurum. Datum Veronae, XI Kalendas Decembris, pontificatus ejusdem domini papae Lucii anno III.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
175
CLXXV. Privilegium pro congregatione Veronensi. (Veronae, Nov. 22.) [UGHELLI, Italia sacra, V, 801.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis SICHERIO archipresbytero congregationis Veronae, ejusque fratribus, tam praesentibus quam futuris, in perpetuum.
Quoties, etc., illibata permaneant. In quibus haec vobis propriis duximus exprimenda vocabulis. Terram in castro Victoris, terram Roverinae, terram Piscantinae, terram Bondis, terram Valdesassae, terram Casanae, terram Averae, terram Saxi, terram Subclevae, terram S. Mariae in Stellis, terram Polanae, terram Montisauri, terram Novalis, terram Illasii, terram Calegnolae, terram Porcillis, terram Pupeclare cum decimis suis, terram Leniaci, Maraliscam cum omni jurisdictione sua, Cavaredum cum decima sua, ecclesiam S. Georgii cum pertinentiis suis, ecclesiam Omnium Sanctorum cum pertinentiis suis, ecclesiam S. Marci cum pertinentiis suis, ecclesiam SS. Jacobi et Philippi cum pertinentiis suis, terram Tumulae, terram, quae est ad Crucem Maraticam. Quia vero tam in vetere, quam nova lege justitiae ecclesiis noscuntur esse concessae, sub anathematis interminatione prohibemus, ne ullus laicus a vobis decimas exigere praesumat. Inhibemus quoque ne quis in vos, vel ecclesias vestras sine manifesta et rationabili causa excommunicationis, vel interdicti sententiam promulgare audeat, etiam antiquas libertates quoque, et immunitates in ecclesiis vestris rationabiliter vobis concessas, et hactenus observatas ratas habemus, easque in futuris temporibus illibatas manere censemus. Interdicimus insuper ne aliquis novas, et indebitas exactiones vobis, vel ecclesiis vestris imponat. Decernimus ergo, etc., salva sedis apostolicae auctoritate, et dioecesani episcopi canonica justitia. Si qua igitur, etc. Ego Lucius catholicae Ecclesiae episcopus subsc. Ego Joannes presb. card. tit. S. Marci subsc. Ego Laborans presb. card. tit. S. Mariae Transtiberim tit. Callisti subsc. Ego Ubertus, tit. S. Laurentii in Damaso presb. card. subsc. Ego Pandulphus, presb. card. tit. Basilicae XII Apostolorum. Ego Albanus, S. Mariae Novae diac. card. subsc. Ego Ardicio, S. Theodori diac. card. subsc. Ego Sofredus, S. Mariae in Via Lata diac. card. subsc. Ego Theodinus, S. Rufinae Sedis Apostolicae card. episcopus. Ego Henricus, Albanus episcopus ss Ego Theobaldus, Ostiensis episcopus ss. Ego Octavianus, SS. Cosmae et Damiani diac. card. subsc. Datum Veronae, per manum Ugonis, S. R. E. notarii, X Kal. Decembris, indictione III, Incarnationis Dominicae anno 1184, pontificatus vero D. Lucii papae III anno quarto.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
176
CLXXVI. Privilegium pro ecclesia S. Ursi de Augusta. (Veronae, Nov. 29.) [ Hist. patriae Monum., Chartae, I, 933.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis GONTERO priori et canonicis Ecclesiae Sancti Ursi de Augusta, tam praesentibus quam futuris, regularem vitam professis, in perpetuum.
Effectum justa postulantibus indulgere et vigor postulat aequitatis et ordo exigit rationis, praesertim quando petentium voluntatem et pietas adjuvat, et veritas non relinquit. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus clementer annuimus, et praefatam Sancti Ursi de Augusta ecclesiam in qua divino estis obsequio mancipati, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus et praesentis scripti privilegio communimus; imprimis siquidem statuentes ut ordo canonicus, qui secundum Deum et beati Augustini Regulam in eadem ecclesia institutus esse dignoscitur, perpetuis ibidem temporibus inviolabiliter observetur. Praeterea quascunque possessiones, quaecunque bona in praesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, praestante Domino poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant; in quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: Locum ipsum in quo praefata ecclesia sita est cum omnibus pertinentiis suis; terram quam dedit vobis Vuillelmus de Palatio; terram quam Vuilencus Moranti vobis dedit; terram quam dedit vobis Albor et Maria mater ejus, et alpem de Gerzola et de Terre, decimas de Thaone, et de Ouri, et de Varaia, et decimam vineae jacentis inter hospitale et vicum Clementis, et illius quae jacet inter Viridarium et Arcum, et decimam de Morgi et de Liverogni et de Aruer, et alias quas alibi habetis. Ad haec ne aliquis laicus res vestras rapere vel invadere, seu homines ecclesiae vestrae capere, aut vel ipsos homines vestros talliis, vel exactionibus indebite gravare praesumat, sub interminatione anathematis prohibemus. Liceat quoque vobis clericos vel laicos e saeculo fugientes, liberos et absolutos, ad conversionem recipere et eos absque contradictione aliqua retinere. Prohibemus insuper ut nulli fratrum vestrorum, post factam in eodem loco professionem, fas sit sine prioris sui licentia de eodem loco, nisi arctioris religionis obtentu discedere, discedentem vero absque communium litterarum cautione nullus audeat retinere. In ecclesiis autem quas habetis, liceat vobis tres vel quatuor de fratribus vestris ponere quorum unum dioecesano episcopo praesentetis qui ei de spiritualibus, vobis vero de temporalibus et ordinis observantia debeat respondere. Sepulturam praeterea ecclesiae vestrae liberam esse decernimus, ut eorum devotioni et extremae voluntati, qui se illic sepeliri deliberaverint, nisi forte excommunicati vel interdicti sint, nullus obsistat, salva tamen justitia ecclesiarum illarum a quibus corpora mortuorum assumuntur. Obeunte vero te, nunc ejusdem loci abbate, vel tuorum quolibet successorum, nullus ibidem qualibet subreptionis astutia seu violentia praeponatur, nisi quem fratres communi consensu, aut fratrum pars consilii sanioris, providerint eligendum, secundum Dei timorem et B. Augustini Regulam. Ad haec auctoritate apostolica prohibemus ne aliquis episcopus contra statuta Lateranensis concilii, talliis vel exactionibus vos vel ecclesias vestras de caetero gravare praesumat, nec interdicto vel excommunicationi, sine manifesta et rationabili causa supponat. Decernimus ergo ut nulli omnino, etc. Si qua igitur in futurum, etc. Cunctis autem eidem loco jura servantibus, etc. Bene valete.Ego Pandulphus, presbyter cardinalis tit. Basilicae Ego Lucius, catholicae Ecclesiae episcopus, subscripsi. Ego Joannes, tituli Sancti Marci, subscripsi. Ego Laborans, presbyter cardinalis Sanctae Mariae Transtyberim tituli Calixti, subscripsi. Ego Humbertus, tituli S. Laurentii in Damaso presbyter cardinalis subscripsi. XII Apostolorum subscripsi. Ego Theodinus, Portuensis et S. Rufinae sedis episcopus subscripsi. Ego Henricus, Albanensis episcopus subscripsi. Ego Theobaldus, Ostiensis et Velletrensis episcopus subscripsi. Ego Ardicio, diaconus cardinalis Sancti Theodori subscripsi. Ego Gratianus, Sanctorum Cosmae et Damiani diaconus cardinalis subscripsi. Ego Albinus, Sanctae Mariae Novae diaconus cardinalis subscripsi. Data Veronae, per manum Hugonis sanctae Romanae Ecclesiae notarii, III Kalendas Decembris, indictione tertia, Incarnationis Dominicae anno 1184, pontificatus vero domni Lucii III papae anno IV.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
177
CLXXVII. Roberto archiepiscopo Viennensi, ejusque suffraganeis ordinem Carthusiensem commendat. (Veronae, Dec. 10.) [ Privilegia ordinis Carthus., edit. 1510, fol. 26.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabilibus fratribus archiepiscopo Viennensi et suffraganeis ejus, salutem et apostolicam benedictionem.
Cum omnibus debeamus apostolicum patrocinium impertiri, eis potissimum providere tenemur qui charitatis fervent operibus et, saeculi vanitatibus spretis, divinis inveniuntur poenitentiae obsequiis mancipati. Eapropter fraternitatem vestram rogamus attentius et exhortamur in Domino, quatenus dilectos filios fratres Carthusienses et eorum ordinem diligere et manu tenere curetis eorumque domos et jura contra omnem servetis nequitiam, ut illibata permaneant et secura, malefactores eorum conterere et benefactoribus favere velitis, et gratiam ac obsequium impertiri ut nullum sentiat praefata domus sub nostra protectione defectum; sed auctore Domino de die in diem percipiat incrementum. Et quoniam nos defensores et benefactores eorum sub apostolicae protectionis defensione suscipimus, vos eos ab omni injuria et perturbatione ampliori fiducia et favore auctoritate apostolica defendatis, nullis litteris obstantibus tacita veritate a sede apostolica impetratis. Datum Veronae, IV Idus Decembris.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
178
CLXXVIII. Domus Carthusiensis protectionem suscipit possessionesque confirmat. (Veronae, Dec. 21.) [ Privilegia ordin. Carth., fol. 2.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis priori et fratribus Carthusiensibus, tam praesentibus quam futuris, eremiticam vitam professis, in perpetuum.
Religiosam vitam eligentibus apostolicum convenit adesse praesidium ne forte cujuslibet temeritatis incursus aut eos a proposito revocet aut robur, quod absit, sacrae religionis infringat. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus clementer annuimus et felicis recordationis Alexandri papae, praedecessoris nostri, vestigiis inhaerentes domum Carthusiensem eremi in qua divino mancipati estis obsequio, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus et praesentis scripti privilegio communimus. Et in primis siquidem statuentes ut ordo eremiticae vitae qui secundum Deum in eodem loco institutus esse dignoscitur perpetuis ibidem temporibus inviolabiliter observetur. Et praeterea possessiones omnes a Christi fidelibus pietatis intuitu domui vestrae concessas, quae infra terminos vestros continentur, scilicet infra locum qui vocatur Cluss et rupem claudentem vallem et protingentem usque ad molarem claudentem et dividentem. Combam chaldam et provenientem usque ad rupem quae est sub Bochgelos; deinde molarem alium qui ascendendo protenditur usque ad rupem Bonviant. Exinde molarem alium, qui ascendendo producitur per crepidinem plataneti a Bonviant usque ad rupem quae est supra furnum de la Follia. Similiter ab illo monte qui de eadem rupe porrigitur usque ad montem Aillinart et a monte Aillinart descendendo extenditur juxta Mortam contra occidentem usque ad rupem quae est super Carreriam, et ab hac rupe porrigitur usque ad rupem de Pertuso. Inde postremo protenditur descendendo usque ad flumen quod vocatur Guerus Mortuus. Et a Guero Mortuo ascendendo procedit per rupem claudentem minorem Carreiam usque ad terrasiam, et a terrassia per crepidinem plataneti et per lo Foleys divertens usque ad Januarium. Et a Januario sicut Alpes vergunt contra Proveysien usque ad Calmetam Goncelim. Et a Calmeta Goncelim porrigitur per crepidinem usque ad rupem de Chalvienton, et inde descendit per rupem Herardi usque ad clusam; vobis et successoribus vestris confirmamus. Quia vestros donatores ipsarum possessionum piscatione et venatione et avium captione, ovium vel caprarum atque omnium domesticorum animalium pascua et transitum infra praescriptos terminos prohibuerunt; nos eamdem prohibitionem nihilominus auctoritate apostolica roboramus. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum fas sit domum vestram temere perturbare ejusque supradictas possessiones auferre vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur, eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt usibus omnimodis profutura. Salva in omnibus apostolicae sedis auctoritate. Si igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, etc. Datum Veronae, per manum Alberti, S. Romanae Ecclesiae presbyteri card. et cancellarii, XII Kalen. Januarii, indictione III, Incarnationis Dominicae, anno 1184, pontificatus vero domini Lucii papae III anno IV.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
179
CLXXIX. Privilegium pro monasterio S. Bertini Sithiensi. (Veronae, Dec. 22.) [ Collection des Cartulaires, III, 363.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis SIMONI, abbati monasterii Sancti Bertini, ejusque fratribus, tam praesentibus quam futuris, monasticam vitam professis, in perpetuum.
In eminenti apostolicae sedis specula, disponente Domino, constituti, sicut imitari praedecessores nostros in bonis debemus operibus, sic etiam summam curam adhibere nos convenit, ne quod ab ipsis pia fuerit provisione statutum, nobis, quod avertat Dominus, negligentibus, quorumlibet valeat impulsione turbari. Eapropter, dilecti in Domino filii, decisionem controversiae, quae inter monasterium vestrum et bonae memoriae Petrum, quondam Cluniacensem abbatem, pro subjectione, quam idem abbas sibi in vestro monasterio vindicabat, quemadmodum a praedecessore nostro felicis memoriae papa Innocentio, fratribus suis praesidentibus et collaudantibus, facta est, et scripti sui munimine roborata, imitantes piae recordationis praedecessorum nostrorum Eugenii et Alexandri, pontificum Romanorum vestigia, auctoritate apostolica confirmamus, et ratam permanere censemus. Privilegiis itaque, Cluniacenses quae super hoc se habere ab apostolica sede dicebant, ab eodem Innocentio, justitia dictante, cassatis, ad exemplar praedictorum praedecessorum nostrorum Romanorum pontificum, tam vos quam successores vestros, necnon et ipsum monasterium Sancti Bertini ab hujusmodi lite et Cluniacensium subjectione absolvimus; idemque coenobium libertati propriae restitutum, salvo jure Tarvanensis ecclesiae vel episcopi, sub solius Romanae Ecclesiae ditione vel tutela perpetuo permanere decernimus. Ad indicium autem, etc. Ut in privilegio Innocentii papae, suprascripto. Locum ipsum, juxta castrum Sancti Audomari, in quo praefatum monasterium situm est, cum omnibus pertinentiis suis. In Morinensi parochia, etc. Ut in eodem privilegio Innocentii. In Cantuariensi parochia, ecclesiam de Trulega, ecclesiam de Cilliam, cum earum capellis et aliis pertinentiis suis. Compositionem praeterea inter vos et abbatissam de Broburg super terminos parochiae vestrae, de assensu partium factam, sicut hinc inde recepta est, et in scripto authentico venerabilis fratris nostri Morinorum episcopi continetur, ratam habemus, et eam auctoritate apostolica confirmamus. Quod autem de capella et coemeterio leprosorum de Broburg a bonae memoriae Milone, episcopo Morinensi, statutum est, et scripto suo firmatum, ratum manere censemus, ita videlicet ut in eadem capella leprosis tantum et sibi servientibus divinum celebretur officium; atque in eorum coemeterio nulli, nisi leprosi et eorum familiae tumulentur. In monasterio quoque Sancti Silvini, apud Alchiacum, abbas vester, qui pro tempore fuerit, tanquam in speciali filia, secundum Dei timorem, et beati Benedicti Regulam, corrigendi quae corrigenda sunt, cum religiosorum virorum consilio, plenam, sicut hactenus, habeat potestatem. Statuimus etiam ut, infra terminos parochiarum vestrarum, nullus ecclesiam vel oratorium absque vestro assensu aedificare praesumat, salvis tamen privilegiis Romanorum pontificum. Stationes autem publicas ab episcopo in vestro monasterio, seu episcopum illuc venire, nisi ab abbate et fratribus fuerit evocatus, omnimodo fieri prohibemus. Possessiones praeterea et decimas, quas monasterium vestrum a quadraginta annis inconcusse possedit, et inpraesentiarum sine controversia possidetis, in omnibus et per vos eidem monasterio auctoritate apostolica confirmamus. Sane novalium vestrorum, quae propriis manibus aut sumptibus colitis, sive de nutrimentis animalium vestrorum, nullus a vobis decimas exigere vel extorquere praesumat. Liceat quoque vobis clericos vel laicos, e saeculo fugientes, liberos et absolutos ad conversionem recipere, et eos absque contradictione aliqua retinere. Cum autem generale interdictum terrae fuerit, liceat vobis, januis clausis, exclusis excommunicatis et interdictis, non pulsatis campanis, suppressa voce divina officia celebrare. In parochialibus siquidem ecclesiis, quas habetis, liceat vobis sacerdotes eligere, et dioecesano Ecclesiae praesentare, quibus, si idonei fuerint, episcopus animarum committat: ita quidem quod ei de spiritalibus, vobis autem de temporalibus, debeant respondere. Chrisma vero, oleum sanctum, consecrationes altarium seu basilicarum, ordinationes vero monachorum qui ad sacros ordines fuerint promovendi, a dioecesano suscipiatis episcopo, siquidem catholicus fuerit, et gratiam atque communionem sedis apostolicae habuerit, et ea vobis gratis et absque pravitate aliqua voluerit exhibere; alioquin liceat vobis quem malueritis catholicum adire antistitem, qui nimirum, nostra fultus auctoritate, quod postulatur indulgeat. Sepulturam quoque ipsius loci liberam esse decernimus, ut eorum devotioni et extremae voluntati qui se illic sepeliri deliberaverint, nisi forte excommunicati vel interdicti sint, nullus obsistat, salva tamen justitia illarum ecclesiarum a quibus mortuorum corpora assumuntur. Obeunte vero te, nunc ejusdem loci abbate, vel tuorum quolibet successorum, nullus ibi qualibet subreptionis astutia seu violentia praeponatur, nisi quem fratres, communi consensu, vel fratrum pars consilii sanioris, secundum Dei timorem et beati Benedicti Regulam, providerint eligendum. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum, etc., usque ad finem, ut in privilegiis Innocentii papae et Coelestini suprascriptis. Ego Joannes, tituli Sancti Marci presbyter cardinalis. Ego Laborans, presbyter cardinalis Sanctae Mariae Transtiberim, tituli Calixti. Ego Humbertus, tituli Sancti Laurencii in Damaso presbyter cardinalis. Ego Pandulfus, presbyter cardinalis tituli Basilicae Duodecim Apostolorum. Ego Lucius, catholicae Ecclesiae episcopus. SANCTUS PETRUS. SANCTUS PAULUS. Datum Veronae, per manum Alberti, sanctae Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis et cancellarii, XI Kal. Januarii, indictione III, Incarnationis Dominicae anno 1184, pontificatus vero domni Lucii papae tertii anno quarto.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
180
CLXXX. Canonicis Regularibus monasterii Sanctae Mariae ad Carceres in territorio Estensi privilegia renovat. (Veronae, Dec. 22.) [MURATORI, Antiq. Ital., V, 265.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis LIVALDO, priori ecclesiae Sanctae Mariae de Carceribus, ejusque fratribus, tam praesentibus quam futuris, regularem vitam professis.
Quoties illud a nobis petitur quod religioni et honestati videtur convenire, animo nos decet libenti concedere, et petentium desideriis apostolicum suffragium impertiri. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus clementer annuimus, et ecclesiam Sanctae Mariae de Carceribus, in qua divino estis mancipati obsequio, ad exemplar felicis recordationis Alexandri papae, praedecessoris nostri, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus. In primis siquidem statuentes ut ordo canonicus, qui secundum Deum, et beati Augustini Regulam, et institutionem Portuensium fratrum, in eodem loco institutus esse cognoscitur, perpetuis ibidem temporibus inviolabiliter observetur. Praeterea quascunque possessiones, etc., in quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: Locum ipsum, in quo memorata ecclesia sita est, cum omnibus adjacentiis et pertinentiis suis: et decimas novalium totius loci qui Carrateculum vocatur, sicut privilegium praedecessoris nostri Alexandri plenius continet; et in Augutiano, et in tota Scudechia, in Fracta, in Montaniana, et in Vigosolo; quidquid habetis in Cavalligo; quidquid habetis in Craterolo, in Carpo, in Portu, in Minevio, Bonadico, Urbano, Casale, Milliarino, Pause, Vigezolo, Est, in Plebe de Villa, in Montesilice, Baono: et quidquid ibidem B. Paduanus episcopus rationabiliter vobis concessit: quidquid habetis in Spasano, Cona, Tribano, in Villa Pantena, in Montegnana, in Albetona; quaecunque a bonae memoriae Bellino et Sinibaldo Paduanis quondam episcopis vobis canonice data sunt, nihilominus confirmamus: ecclesiam Sancti Salvatoris, cum omnibus possessionibus suis, etc., sicut juste ac pacifice eamdem possidetis: terram, quam habetis in Vicotineoso et in Gazolo: ecclesiam Sancti Joannis de Vighizolo, cum omnibus possessionibus et aliis quae ad eamdem ecclesiam pertinere noscuntur, terris videlicet, paludibus, piscationibus ac decimis: decimationes etiam totius paludis de Baone, sicut vobis a Paduano episcopo rationabiliter concessae sunt, et ejus instrumentum plenius continet: decimam quoque de territorio villae quae dicitur Cavallile. Sententiam vero illam quam praefatus B. super contentione quae inter vos et clericos Sanctae Teclae de Adest, de persona Ugonis Balisterii et filii ejus, et bonis ipsius agebatur, legitime promulgavit, ratam habemus, et auctoritate apostolica confirmamus. Praeterea venditionem quam vobis archipresbyter de Runco cum fratribus suis de quadam terra in Minerva rationabiliter fecit, vobis et ecclesiae vestrae nihilominus confirmamus; statuentes ut de possessionibus quas nunc habet ecclesia vestra, vel est in posterum habitura, nullus laicus decimas praesumat exigere. Sane novalium vestrorum, quae propriis manibus aut sumptibus colitis, seu de nutrimentis vestrorum animalium, nullus a vobis decimas exigere vel extorquere praesumat. Liceat quoque vobis clericos et laicos, e saeculo fugientes, liberos et absolutos ad conversionem recipere, et eos absque contradictione, qualibet retinere. In parochialibus autem ecclesiis quas habetis, liceat vobis eligere sacerdotes, et dioecesano episcopo praesentare, quibus, si idonei inventi fuerint, episcopus curam animarum committat, ut ei de spiritualibus, vobis autem de temporalibus debeant respondere. Antiquas et rationabiles consuetudines ecclesiae usque ad praesentia tempora reservatas, et decimas quas a quadraginta annis usque nunc possidetis, vobis auctoritate apostolica roboramus. Cum autem generale interdictum terrae fuerit, liceat vobis, non pulsatis campanis, clausis januis, exclusis excommunicatis et interdictis, suppressa voce, divina officia celebrare. Sepulturam praeterea ipsius loci liberam esse concedimus, ut eorum devotioni et extremae voluntati, qui se illic sepeliri deliberaverint, nisi forte excommunicati sunt, nullus obsistat, salva tamen justitia ecclesiarum, a quibus mortuorum corpora assumuntur. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum, etc., salva sedis apostolicae auctoritate et dioecesani episcopi canonica justitia. Si qua igitur, etc. Datum Veronae, per manum Alberti, sanctae Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis et cancellarii, decimo Kalendas Januarii, indictione III, Incarnationis Dominicae anno 1184, pontificatus vero domni Lucii papae tertii anno IV.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
181
CLXXXI. Ad Henricum Anglorum regem. [TWISDEN, Hist. Angl. Script., I, 624.]
LUCIUS papa tertius illustri Anglorum regi.
Ea quae credimus ad salutem tuam et exaltationem regiae celsitudinis pertinere, tanto libentius tuae sublimitati suggerimus, quanto tui nominis gloriam cum incremento salutis et pacis sincerioribus semper affectibus exoptamus. Hinc est quod tuae celsitudinis pietatem praesentibus duximus litteris admonendam, ut amorem Dei ante oculos cordis tui salubri consideratione proponens, et amorem piae recordationis Ludovici, regis Francorum ad mentem revocans et reducens, bonum quoque tranquillitatis et pacis quae inter te et charissimum in Christo filium nostrum illustrem Francorum regem communiter desideratur attendens, circa statum in Christo charissimae nostrae M. reginae, relictae videlicet bonae memoriae H. filii tui piam habeas providentiam et cautelam, ut in dote sua et donatione propter nuptias ita cum ea componas, quod ei et his qui pro ea sunt, murmurandi vel conquerendi materiam non relinquas, nec tu ipse propter hoc apud patrem orphanorum et judicem viduarum districtioris judicii sententiam pertimescas. Quia igitur ad instantiam quorumdam amicorum suorum super certa pecuniae quantitate ei satisfacere decrevisti, rogamus excellentiam tuam, et exhortamur in Domino atque in peccatorum tuorum remissionem injungimus, quatenus ei ad interventionem nostram pro pacis charitatisque custodia summam congruam secundum quod Petrus Bermundi nobis ex parte tua significavit decenter adaugeas, et eam sibi in certis assignare redditibus non omittas, ita quod ipsa solatii hujus consolatione recepta possit in pace consistere, et tu pro impensae benignitatis effectu indeficiens praemium ab omnipotenti Domino debeas exspectare.
[Margarethae] [Henrici]
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
182
CLXXXII. Ad eumdem.--Pro subventione facienda terrae Hierosolymitanae. [MANSI, XXII, 475.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, HENRICO, illustri Anglorum regi, salutem et apostolicam benedictionem.
Cum cuncti praedecessores tui prae caeteris terrae principibus armorum gloria et animi nobilitate longe retro claruerint, eosque fidelium populus habere in sua didicerit adversitate patronos, merito ad te, non tantum regni sed paternarum virtutum haeredem, quadam securitate praesumpta recurritur, ubi populo Christiano imminere periculum, imo exterminium formidatur; ut per brachium regiae magnitudinis membris ejus impendatur praesidium, qui te, ut ad tantae gloriae et praelationis apicem pervenires, sua pietate concessit, et te contra tui nominis impugnatores nefarios murum inexpugnabilem ordinavit. Primum noverit serenitas tua, jam crebris et molestis sub haec pulsata querelis, qualiter terra Hierosolymitana, specialis haereditas Crucifixi, in qua nostrae salutis sunt praenuntiata mysteria, et ipsius rei exhibitione completa, quam ille qui cuncta condidit in suam sortem peculiari privilegio deputavit, perfidae et spurcissimae gentis attrita et convallata pressuris, nisi ei celeri remedio succurratur, prona sit ad ruinam, et inde, quod absit, sustineat irreparabilem religio Christiana jacturam. Ille enim Saladinus, sancti et tremendi nominis immanissimus persecutor, ita spiritu furoris incanduit, et totius nequitiae suae vires ad internecionem populi fidelis exercet, ut nisi immanitatis ejus vehemens impetus, quasi objectis obicibus, reprimatur, certam spem fiduciamque suscipiat, quod Jordanis influat in os ejus, et terra aspersione vivifici sanguinis consecrata, spurcissimae superstitionis ipsius contagio polluatur, et quam gloriosi et nobiles praedecessores tui a dominio gentis incredulae multis laboribus et periculis exemerunt, rursus nefando tyranni nequissimi dominio subjugetur. Ob hanc itaque necessitatis et imminentis doloris instantiam, magnificentiam tuam apostolicis litteris duximus exorandam, imo dilatatis praecordiis summa acclamatione pulsandam, quatenus ad honorem ipsius respiciens, qui te constituit in sublimi, et juxta nomen magnorum, qui sunt in terris, nomen tibi contulit gloriosum, ad desolationem praefatae terrae pietatis studio te convertas, et ut ejus confusio in hac parte tollatur, qui pro te in ipsa terra voluit haberi ludibrio, operam adhibeas efficacem: quatenus praedecessorum tuorum vestigia subsecutus, quam ipsi de principis tenebrarum faucibus eripuerunt, in cultu magni Dei per tuam diligentiam, auxiliante Domino, conservetur. Eo autem curiosius celsitudinem tuam in tanta oppressionis angustia convenit laborare, quod terram ipsam regis intelligis praesidio destitutam, et totam spem defensionis suae ipsius proceres in tuae magnitudinis duxerunt patrocinio collocandam. Quod inde clarius tua serenitas potest agnoscere, quod summos terrae illius et magnificos defensores venerabilem fratrem nostrum Heraclium patriarcham, et dilectum filium nostrum magistrum Hospitalis ad tuam excellentiam destinarunt, ut ex ipsorum praesentia considerata dignitate perpenderes quanta fuerit necessitatis angustia, pro qua eorum sustinent tandiu carere praesidio, ut per ipsos facilius ad vota sua tuam devotionem inclinent. Viros igitur praefatos, tanquam ab ipso Domino tibi destinatos, benigne suscipias, et debita charitate pertractes, eorumque postulationibus tanto facilius acquiescas, quanto gravitatis et honestatis intuitu favor est eis et gratia exhibenda. Sane recolat prudentia tua, et sollicita secum meditatione revolvat, promissionem illam qua de impendendo saepe dictae terrae praesidio tuam celsitudinem obligasti: et ita in hac parte te cautum et studiosum exhibeas, ut te in tremendo judicio tua conscientia non accuset, et ejus qui non fallitur districti Judicis interrogatio non condemnet.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
184
CLXXXIV. Synagogae Stampensis, Judaeis a Philippo Francorum rege expulsis, in ecclesiam S. Crucis mutatae, protectionem suscipit. (Veronae, Jul. 26.) [FLEUREAU. Les Antiquitez de la ville et du duchez d' Estampes, in-4º, page 381.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis decano et canonicis Sanctae Crucis de Stampis, salutem et apostolicam benedictionem.
Loca divinis cultibus mancipata, et quae post Judaicae perfidiae caecitatem lumen gratiae sub Christianae fidei titulo perceperunt, apostolicis sunt munienda praesidiis, et perpetuo munere donanda libertatis; cum constet eos jam non esse filios ancillae sed liberae, qui elegerint ibi, in libertate spiritus Domino deservire. Quapropter, dilecti in Domino filii, praedictam ecclesiam vestram, quam charissimus in Christo filius noster Philippus, illustris Francorum rex, de assensu venerabilis fratris nostri G. Senonensis archiepiscopi, in synagoga de qua Judaeos ejecerat, in honorem victoriosissimae crucis aedificari constituit, cum omnibus quae in praesentiarum juste et pacifice possidet, aut in futurum, praestante Domino, rationabiliter poterit adipisci, sub beati Petri ac nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti patrocinio communimus; statuentes ut clerici qui in circumpositis ecclesiis, sicut nihil in loco ipso Judaeis possessoribus capiebant, ita deinceps ecclesiae inibi constitutae conditionem aliquam vel gravamen, in libertatis praejudicium, non imponant, ne deterior efficiatur status ecclesiae; sicque quae fuerat Judaeis inhabitantibus libera, sub observantia fiat Christianae libertatis ancilla. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat hanc paginam nostrae protectionis infringere, vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum ejus se noverit incursurum. Datum Veronae, VII Kal. Augusti.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
185
CLXXXV. Privilegium pro eadem ecclesia. (Veronae, Aug. 8.) [ Ibid., p. 382.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis decano et canonicis S. Crucis Stamparum, salutem et apostolicam benedictionem.
Cum per mutationem dexterae Excelsi de synagoga Judaica facta sit ecclesia vestra; et domus orationis ibi surrexerit, ubi paulo ante Judaeorum impius cultus servabatur; officio susceptae administrationis inducimur profectibus vestris et commodis libenter intendere et petitionibus vestris effectum tam facilem quam debitum indulgere. Quapropter ut magistrum scholarum unum in musica et alium in aliis disciplinis sine contradictione qualibet habeatis, auctoritate vobis apostolica indulgemus, statuentes ut de novalibus vestris, et animalium nutrimentis nullus a vobis decimas extorquere praesumat. Prohibemus insuper ne de possessionibus vestris decimae a laicis exigantur. Ad haec, praesentium auctoritate decernimus, ne quis in ipsam ecclesiam interdicti, vel in canonicos ejus excommunicationis aut suspensionis sententiam absque manifesta et rationabili causa promulget. Cum autem generale interdictum terrae fuerit, liceat vobis, clausis januis, expulsis excommunicatis et interdictis, non pulsatis campanis, submissa voce divina officia celebrare. Decernimus ergo, etc. Datum Veronae, VI Id. Augusti.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
86
LXXXVI. Privilegium pro fratribus S. Bertini Sithiensis. (Veronae, Aug. 11.) [ Collect. des Cartul., III, 354.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis abbati et conventui Sancti Bertini, salutem et apostolicam benedictionem.
Cum a sede apostolica petuntur ea quae a rationis tramite non discordant, facilem nos convenit praebere consensum, et justa vota petentium effectu prosequente complere, ut et devotionis sinceritas laudabiliter enitescat, et utilitas postulata vires indubitanter assumat. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus grato concurrentes assensu, praesentibus vobis litteris auctoritate apostolica indulgemus, ut vobis in omnibus parochiis vestris liceat clericos instituere, qui, assensu et propria voluntate vestra, regimen scholarum obtineant; et haec firma et illibata decernimus omni tempore permanere, statuentes ut nulli omnino hominum liceat hanc paginam nostrae concessionis infringere, vel ei aliquatenus contraire. Si quis autem hoc attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei et beatorum apostolorum Petri et Pauli se noverit incursurum. Datum Veronae, tertio Idus Augusti.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
187
CLXXXVII. Privilegium pro monasterio de Curia Dei. (Veronae, Aug. 18.) [ Gall. Christ. nov., VIII, Instr. 522.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis HUGONI abbati et conventui de Curia Dei, salutem et apostolicam benedictionem.
Cum omnibus Christi fidelibus in sua providere justitia debeamus, specialius eis existimus debitores, qui regularem vitam professi arctius divinis se obsequiis manciparunt, eoque libertati vestrae volentes et justitiae providere, privilegia illustris memoriae Francorum regum et Aurelianensium episcoporum pia liberalitate et provida concessione monasterio vestro collata auctoritate apostolica confirmamus. Quia vero canonici Sanctae Crucis privilegia calumniantur episcoporum, cum in ipsis contineatur, quod ex consensu totius capituli donationes et libertates concessae sunt abbatiae, et ipsa privilegia sint omnium personarum subscriptionibus roborata, auctoritate apostolica prohibemus, ne pro eo quod sigilla capituli non sint privilegiis ipsis apposita, nihil contra tenorem privilegiorum ipsorum in vestrum valeant praejudicium vindicare. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostrae confirmationis et prohibitionis infringere, vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum ejus se noverit incursurum. Datum Veronae, XV Kal. Sept.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
188
CLXXXVIII. Decano Cenomanensi, I. de Veteri-Ponte, archidiacono Rothomagensi, et magistro Hug. Januensi mandat ut in Dolensis et Turonensis Ecclesiarum controversia testimonia testium perscribant. (Veronae, Aug. 18.) [MARTEN., Thesaur., III, 910.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis decano Cenomanensi, J. de Veteri-Ponte, archidiacono Rothomagensi, et magistro Hug. Januensi, praeposito ecclesiae S. Mariae de Castello, salutem et apostolicam benedictionem.
Cum dilectus filius noster electus Dolensis, et nuntius venerabilis fratris nostri Turonensis archiepiscopi, pro causa quae jampridem inter eos et eorum ecclesias emersit, et fuit coram felicis recordationis Alexandro papa praedecessore nostro diutius actitata, et ab eo receptio testium utriusque partis sub certa forma commissa, in nostra essent praesentia constituti, post diutinam moram concorditer postularunt ut vobis tribus, duobus electis a partibus et tertio a nobis dato, receptionem testium juxta formam, quam jam dictus praedecessor noster praefixerat, committere deberemus. Nos autem, considerantes utramque Ecclesiam maximis laboribus et expensis hactenus inutiliter laborasse, discretioni vestrae per apostolica scripta mandamus, et in obedientiae virtute praecipimus, quatenus ad competentem locum proximiorem Dolensi Ecclesiae, securum archiepiscopo vel procuratori suo, ad recipiendos testes Dolensis Ecclesiae, et postea ad locum securum electo vel procuratori suo, ad recipiendos testes Turonensis Ecclesiae accedentes, omni gratia et timore postposito, testes utriusque partis juxta formam praescriptam ab eodem praedecessore nostro infra tres menses post harum susceptionem recipiatis, nullius contradictione vel appellatione obstante. Si vero alterutra partium absentaverit, neque procuratorem miserit; nisi legitimum impedimentum manifeste probaverit, ejus qui praesens fuerit testes jurisjurandi religione astrictos praecipimus recipi, et diligentius interrogari, atque cum omni diligentia, et cautela eorum dicta conscribi. Deinde attestationes sigillis vestris inclusas ad sedem apostolicam transmittatis, spatium duorum mensium post praedictos tres in quibus testes recepti fuerint partibus praefigentes, quo se debeant cum ipsis attestationibus apostolico conspectui praesentare, et visis et cognitis rationibus utriusque, vel illius partis, quae testes produxerit, controversia finem debitum, omni cessante diffugio, sortiatur. Si autem his exsequendis nequiveritis aut nolueritis interesse, duo, omni appellatione et excusatione cessante, mandatum apostolicum exsequantur. Caeterum si negligentia judicum, vel tergiversatione alicujus partium testes recepti non fuerint, nihilominus pars utraque plene instructa per se vel per sufficientem responsalem termino constituto, quem utrique parti peremptorium assignamus, ad apostolicam sedem accedat, quoniam altera veniente, si altera venire noluerit, nihilominus quantum ratio dictaverit procedetur. Datum Veronae, XV Kalendas Septembris.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
189
CLXXXIX. Monasterium Fullinense episcopis Marchiae Tarvisinae commendat. (Veronae, Aug. 23.) [ Annal. Camald., IV, App., p. 119.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabilibus fratribus . . . Tarvisino , Cenetensi , Feltrensi et Bellunensi episcopis, salutem et apostolicam benedictionem.
Quanto in par . . . . . magis abundat malitia saecularis et rarior in eis religionis puritas, tanto nobis attente agendum et summopere laborandum, ut si qua ibi plantatio piae conversationis erigitur, per vos, qui esse debetis plantationis hujusmodi rigatores, opportune consolationis imbribus irrigetur. Audivimus autem quod domus de Fulino, in ipsis partibus vestris sub professione Cisterciensis ordinis instituta, cum sit religione venerabilis, et multa nihilominus miserabilis paupertate, quidam de magnatibus terrae vestrae domum ipsam multipliciter inquietant, extorquendo ab ea pauca illa quae possidet, et sub angariis plurimis, a quibus sacras ecclesias etiam saeculares principes immunes existere consueverunt, exactiones ei et ejus hominibus imponendo. Ideoque vobis per apostolica scripta mandamus, quatenus contra hujus violentiae pravitatem, sicut ex officio vestro tenemini, viriliter exsurgentes, magnates ipsos, de quibus ad vos hujusmodi querela pervenerit ab iniquitate ista desistere moneatis, et nisi monitis acquieverint, eos et maxime Jeremiam qui duos mansos ipsius domus violenter dicitur et illicite detinere, si res ita se habet, censura ecclesiastica percellatis, ita de caetero de praedicti monasterii solliciti, quod fratres, qui in eo divinae militiae bajulant servitutem, plene de vobis possint in Domino gloriari. Datum Veronae, X Kal. Septembris.
[SIGIFREDO] [ARDONICO] [GERARDO]
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
190
CXC. Archiepiscopis et episcopis in regno Francorum constitutis mandat, ut monachis S. Dionysii ad exsequenda monasterii jura opitulentur. (Veronae, Aug. 25.) [DOUBLET, Hist. de Saint-Denys, t. I, p. 518.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabilibus fratribus archiepiscopis et episcopis constitutis in regno Francorum, salutem et apostolicam benedictionem.
Cum Beati Dionysii monasterium a longis retro temporibus in magna sit habitum reverentia, et cura illius specialius spectet ad nos, quibus est, nullo mediante, subjectum, tanto per vos ipsos et aliarum Ecclesiarum praelatos ipsum a pravorum molestiis defensare tenemur, quanto refrigescente charitate multorum et succrescente malitia, plures sunt qui rapinis idem et aliis molestationibus assidue inquietant. Unde nos earum nequitiae obviare volentes, et indemnitati consulere, monasterii ipsius negotia diversis delegavimus judicibus finienda. Mandamus itaque fraternitati vestrae, quatenus sententias quas idem super negotiis ipsis duxerint promulgandas, unusquisque vestrum in dioecesi sua, nullius appellatione obstante, cum requisitus fuerit non differat exsecutioni mandare, ita quod et monasterium ipsum per officium vestrum plenius jus suum consequi valeat, et nos cum audierimus sollicitudinem vestram, debeamus non immerito commendare. Datum Veronae, octavo Kal. Septembris.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
191
CXCI. Parthenoni Sancti Zachariae Veneto asserit bona a Leonardo comite concessa. (Veronae, Sept. 5.) [CORNELII, Eccles. Venet., t. XI, p. 381.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis in Christo filiabus, Caysotae abbatissae S. Zachariae de Venetiis, et sororibus ejusdem monasterii, salutem et apostolicam benedictionem.
Ex tenore instrumenti publici nobis innotuit quod cum bonae memoriae comes Leonardus conderet testamentum, te, filia abbatissa, fideicommissariam instituit de fide tua et religione confisus. Tuo vero monasterio pro remedio animae suae, et progenitorum suorum, omnes vineas, salinas, terras, aquas, cultas et incultas, et totum alodium quantumcunque habebat in clugia et finibus ejus, et omnia, tam mobilia, quam immobilia, ordinata sive inordinata omniaque jura, et actiones, quae illi competebant, vel competere poterant adversus aliquem, illis exceptis, quae certis personis nominatim legaverat, in ultima voluntate relinquit. Unde quoniam nihil est, quod amplius hominibus debeatur, quam ut supremae voluntatis, si rationabilis fuerit, liber sit stylus, dispositionem praefati comitis ratam habentes, et omnia quae monasterio vestro rationabiliter in suo contulit testamento vobis et eidem monasterio auctoritate apostolica confirmamus, et praesentis scripti patrocinio communimus. Statuentes ut nulli omnino hominum liceat hanc paginam nostrae confirmationis infringere vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attentare praesumpserit indignationem omnipotentis Dei, et Beatorum Petri et Pauli apostolorum ejus se noverit incursurum. Datum Veronae, Nonis Septembris.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
192
CXCII. Episcopo Veronensi praecipit ut a laicis decimas exhiberi canonicis Veronensibus jubeat. (Veronae, Sept. 11.) [UGHELLI, Italia sacra, V, 800.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri Veronensi episcopo, salutem et apostolicam benedictionem.
Cum dilectos filios nostros archipresbyterum, et canonicos Ecclesiae tuae specialius diligere debeas, et in jure suo attentius confovere, super hoc tanto securius nostra tibi scripta dirigimus, quanto te libentius credimus mandatis apostolicis pariturum. Quocirca fraternitati tuae per apostolica scripta mandamus atque praecipimus quatenus omnes laicos qui de illorum redditibus decimas auferre praesumpserint, vel eos super decimis ante saecularem judicem convenerint, si commoniti non destiterint, omni gratia et timore postposito, nullius appellatione obstante, canonica censura procedas, quam absque satisfactione congrua non relaxes. Dat. Veronae, II Id. Septemb.
[contra]
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
193
CXCIII. Castellano [Veneto] et Torcellano episcopis mandat, ut quosdam ecclesiae S. Salvatoris parochianos ad solvendas decimas cogant. (Veronae, Sept. 17.) [CORNELII, Eccles. Venet., t. XIV, p. 111.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabilibus fratribus Castellano et Torcellano episcopis, salutem et apostolicam benedictionem.
Dilecti filii nostri . . . prior et fratres S. Salvatoris transmissa nobis insinuatione monstrarunt quod habitantes in domibus adjudicatis eis per venerabilem fratrem nostrum . . . Gradensem patriarcham et bonae memoriae Ildebrandum S. R. E. cardinalem et apostolicae sedis legatum, parochiali jure debere subesse, decimas eis reddere contradicunt. Volentes igitur eisdem fratribus suam conservare justitiam illibatam, fraternitati vestrae per apostolica scripta mandamus, quatenus habitatores ipsarum domorum, juxta tenorem privilegii apostolici; decimas eis sine difficultate persolvant, et satisfaciant de subtractis, a die quo sententia lata fuit auctoritate nostra, sublato appellationis obstaculo, per censuram ecclesiasticam compellatis. Datum Veronae, XV Kalend. Octobris.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
194
CXCIV. Privilegium pro monasterio Reomensi. (Veronae, Sept. 17.) [D. PLANCHE, Hist. de Bour., I, Preuv., p. 60.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis abbati et capitulo Reomensi, salutem et apostolicam benedictionem.
Justis petentium desideriis dignum est nos facilem praebere consensum et vota quae a rationis tramite non discordant, effectu prosequente complere. Quapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus grato concurrentes assensu, ecclesiam quam venerabilis frater noster Lingonensis episcopus juxta pontem Montisbarri in honorem beati Thomae martyris de novo fundavit et vobis ad instituendos ibi monachos de capituli sui assensu concessit, sicut vobis canonice collata est et vos eam cum omnibus pertinentiis suis canonice possidetis, devotioni vestrae auctoritate apostolica confirmamus et praesentis scripti patrocinio communimus; statuentes ut nulli omnino hominum liceat hanc paginam nostrae confirmationis infringere, vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum ejus se noverit incursurum. Datum Veronae XV Kal. Octobris.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
195
CXCV. Bulla pro capitulo S. Martini Turonensis. (Veronae, Sept. 17.) [ Privil. de Saint-Martin de Tours, p. 25.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis decano, thesaurario et capitulo Beati Martini Turonensis, salutem et apostolicam benedictionem.
Cum ecclesia Beati Martini Turonensis Romanae sit Ecclesiae filia specialis, non possumus in gravaminibus ejus tota sibi affectione non compati et contra malefactores ejus severitate debita non moveri. Audito igitur qualiter in burgenses vestros de Castro novo per communia seu communi juramento, quod in detrimentum Ecclesiae ipsius et vestrum fecerant, secundum indultam vobis a sede apostolica facultatem, ecclesiasticam sententiam pertuleritis, nos eamdem sententiam ratam esse decernimus et auctoritate apostolica confirmamus inviolabiter eam observari volentes, donec vobis et Ecclesiae plenarie satisfiat. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostrae confirmationis infringere, vel ei ausu temerario contraire. Si quis hoc attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum ejus se noverit incursurum. Datum Veronae, XV Kal. Octobris.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
196
CXCVI. Bulla pro canonicis S. Petri Suessionensis. (Veronae. Sept. 20.) [D. GERMAIN, Hist. de Notre-Dame de Soissons, 442.]
LUCIUS tertius episcopus, servus servorum Dei, dilectis in Christo filiabus abbatissae et conventui Sanctae Mariae Suessionensis sororibus, salutem et apostolicam benedictionem.
Ea quae ad divini cultus pertinent honestatem et Ecclesiarum noscuntur profectibus deservire, prompta decet nos benignitate concedere et concessa de caetero in sua stabilitate servare. Cum igitur dilecti filii nostri canonici Sancti Petri Suessionensis, juxta antiquas observantias temporis praecedentis, altari Beatae Mariae in propriis tenentur deservire personis, et ad te, filia abbatissa, donatio pertineat praebendarum, praesentium auctoritate decernimus et firmamus ut, sicut hoc statutum est et hactenus observatum, nulli canonicorum illorum liceat ad curam parochialem, nisi praebenda ecclesiae vestrae dimissa, transire, aut alium titulum suscipere, pro quo servitium ejus praedicto debeat altari deesse. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostrae concessionis infringere, vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum ejus se noverit incursurum. Datum Veronae, XII Kal. Octobris.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
197
CXCVII. Arnaldo Blesensi, canonico Ecclesiae Remensis, villam de Fraillicourt asserit. (Veronae, Sept. 22.) [VARIN, Archives administratives de Reims, t. I, p. I, page 397.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio magistro ARNALDO Blesensi, canonico Remensis ecclesiae, salutem et apostolicam benedictionem . . .
Dilecte fili, justis tuis postulationibus grato concurrentes assensu, villam de Fraillicurt a dilectis filiis nostris R. praeposito, R. decano, Th. cantore, et capitulo Remensi, sub trecensu undecim annuatim capitulo solvendarum, labore tuo et fructu pensato qui de labore provenit, tibi collatam, sicut eam pacifice possides et in scripto authentico capituli continetur, devotioni tuae auctoritate apostolica confirmamus . . . . scripti vero talis est tenor: « R. praepositus, R. decanus, Th. cantor caeterique Remensis Ecclesiae fratres, omnibus . . . notum fieri volumus universis, quod villam nostram de Fraillicurt, cum omnibus quae ibidem nomine nostro poterunt evenire, tota vita sua habendam donavimus magistro Arnaldo Blesensi canonico nostro, sub trecensu undecim nobis annuatim solvendarum. Quia vero eamdem villam tenuem quondam et humilem, numerosa incolarum multitudine relevavit et exaltavit, feodum quoque quod ibidem Joannes de Arduenna habebat, id est: duas partes decimae lini et terram in villa eadem in qua VI vel VII mansioniarii habitant, propria pecunia emit, molendinum etiam et furnos de novo construxit et bannales fecit, domum quoque egregiam et grangiam ibidem de proprio aedificavit et donavit nobis, nos eidem concessimus anniversarium suum solemniter faciendum. Omnium quoque bonorum praefatae villae quae ex portione nostra supra summam XI excreverint, decimam partem, pro ipsius anima et omnium fidelium animabus, his qui anniversario interfuerint, die anniversarii sui aequaliter distribuendam, et tres pauperes eadem die pro eodem specialiter pascendos, praeterea eadem die quinque solidos in hospitio, ad lautiorem visitationem languidorum, praeter quotidianum et consuetum victum, ex bursa nostra erogandos, annuatim perpetuo communi assensu capituli immutabiliter constituimus; et ut pecuniam ex praefata decima pro te redactam in vigilia anniversarii paratam, persona quae praedictam villam a nobis tenebit, sine dilatione persolvat, et in donatione trecensus hoc indubitanter sub religione fidei promittat, constituimus. Quod, ut ratum perpetuo maneat, communi assensu capituli et sigilli nostri munimine roboravimus. » Nulli ergo, etc., etc. Datum Veron., X Kalend. Octobris.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
198
CXCVIII. Privilegium pro monasterio Leodiensi S. Jacobi.--Confirmat ipsi ecclesiam S. Mariae Magdalenae. (Veronae, Sept. 25.) [MARTEN., Ampl. Collect., I, 950.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis abbati et conventui Sancti Jacobi Leodiensis, salutem et apostolicam benedictionem.
Ad notitiam nostram certa relatione pervenit, quod ecclesia Beatae Mariae Magdalenae, quae in Leodio est, ad tantam quondam inopiam sub saecularibus clericis devenisset, ut vix in ea unus ex multis honestam posset sustentationem habere, bonae memoriae Henricus, quondam Leodiensis episcopus, eamdem ecclesiam cum pertinentiis suis, de assensu Leodiensis Ecclesiae et fundatorum illius, praefatam ecclesiam Beatae Mariae Magdalenae monasterio vestro concessit, et ad divinum ibi servitium perpetuo celebrandum de eodem monasterio in eam monachos instituit, et concessionem suam scripto proprio confirmavit. Unde nos quod ab eodem rationabiliter factum est et hactenus observatum, ratum esse volentes, ecclesiam illam cum pertinentiis suis sicut eam ex dono episcopi memorati juste ac pacifice possidetis, et in scripto authentico continetur, vobis et monasterio vestro auctoritate apostolica confirmamus, et praesentis scripti patrocinio communimus. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostrae confirmationis infringere, vel ei aliquatenus contraire. Si quis autem attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum ejus se noverit incursurum. Datum Veronae, septimo Kalendas Octobris.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
199
CXCIX. Monachis S. Remigii in generalibus excommunicationibus sive interdictis, ostiis clausis officia, celebrare permittit. (Veronae, Sept. 26.) [VARIN, Archiv. administ. de Reims, tom. I, p. I, pag. 398.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis abbati et monachis B. Remigii Remensis, etc.
Praesentis scripti pagina duximus statuendum ut cum generale interdictum terrae fuerit, liceat vobis, clausis januis, exclusis excommunicatis et interdictis, non pulsatis campanis, submissa voce, divina officia celebrare. Datum Veron., VI Kal. Octob.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
200
CC. Civium Remensium consuetudines et libertates a Willelmo archiepiscopo institutas confirmat. (Veronae, Oct. 1.) [VARIN, ibid., p. 405.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis et civibus Remensibus, salutem et apostolicam benedictionem.
Ea quae pro pacis foedere roborando piae intentionis studio, ab his qui in sublimitate sunt positi, statuuntur, in sua debent firmitate persistere, et ex apostolicae sedis gratia robur indeficiens obtinere. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus grato concurrentes assensu, honestas consuetudines et rationabiles libertates quas venerabilis frater noster Willelmus Remensis archiepiscopus, sanctae Sabinae cardinalis, apostolicae sedis legatus, vobis ad custodiam pacis, pro justitia et aequitate servanda, concessit, et tam ipse, quam benignus in Christo filius noster Philippus, illustris Francorum rex, scripto authentico roboravit, nos quoque ad interventum praecipue archiepiscopi memorati, ratas esse decernimus, et eas vobis sicut in scriptis authenticis continentur auctoritate apostolica confirmamus, et praesentis scripti patrocinio communimus. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostrae confirmationis infringere, vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum ejus se noverit incursurum. Datum Veronae, Kalendis Octobris.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
201
CCI. Privilegium pro abbate monachisque Lacensibus. (Veronae, Oct. 16.) [GUNTHER, Cod. diplom. Rheno-Mosell., I, 446.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis, abbati et fratribus de Lacu, salutem et apostolicam benedictionem.
Cum subditorum vita praelatorum moribus instruatur, dignum est et consonum rationi, ut cum plebis devotio religiosos viros sibi praefici postulat in pastores, ejus piis desideriis consensus facilis praebeatur. Unde quia ad audientiam apostolatus nostri pervenit, quod quaedam parochialis ecclesia Crufthe, ad vestrum monasterium pertinens, per vos vel alios religiosos viros postulat gubernari, auctoritate vobis praesentium indulgemus, ut vacante ipsa ecclesia liceat vobis in ea tres vel quatuor de fratribus vestris statuere, quorum unus episcopo praesentetur, qui ab episcopo curam animarum recipiens, ei de spiritualibus, vobis autem de temporalibus debeat respondere. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostrae concessionis infringere vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei, et beatorum Petri et Pauli apostolorum ejus se noverit incursurum. Datum Veronae XVII Kal. Novembris.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
202
CCII. Ad Walterum archiepiscopum Rothomagensem.--Non instituendos in ecclesiis, nisi qui vel sint aut proxime futuri sint sacerdotes, et residere ibidem parati sint: nec minus idoneos, etiamsi a patronis praesentati fuerint. (Veronae. Oct. 16.) [MANSI, Concil., XXII, 479.]
LUCIUS episcopus. . . . WALTERO Rothomagensi archiepiscopo. . . . .
Quoniam saepe in archiepiscopatu tuo dicitur evenire, ut ex ecclesiis inibi constitutis inutilium institutio personarum scandalum inferat et gravamen, sollicitum te esse volumus et attentum, ut ita, Deo propitio, ecclesiae ipsae tuis temporibus ordinentur, quod et clericalis honestas inconvulsa permaneat, et ecclesiarum status jugiter servetur illaesus. Ideoque fraternitati tuae praesentibus litteris inhibemus, ne ad vicarios parochialium ecclesiarum aliquos nisi tales admittas, qui vel sint, vel esse debeant in proximo sacerdotes, et qui velint et possint in propria persona ecclesiis ipsis deservire. Nulli praeterea curam committi consenties animarum, nisi qui infra tempus quod a sacris canonibus est praefixum, ad ordines sacerdotii possit et debeat promoveri. Porro si patroni ecclesiarum idoneas non praesentaverint tibi personas, liceat tibi auctoritate nostra in ecclesiis ipsis, appellatione remota, congruos ordinare ministros, quibus ecclesiarum utilitas et in spiritualibus et temporalibus salubriter committatur. Nulli ergo, etc. Datum Veronae, XVII Kal. Novembris.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
203
CCIII. Clericis Osnabrugensibus concedit facultatem condendi testamentum. (Veronae, Oct. 22.) [MOSER, Osn. Gesch. IV, 109.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis clericis Osnabrugensis Ecclesiae, salutem et apostolicam benedictionem.
Ex injuncto nobis a Deo apostolatus officio clericorum juri tenemur prospicere et utilitati, atque ipsis contra maleficiorum incursus patrocinium nostrum fortius impertiri; ex parte siquidem vestra nostris est auribus intimatum quod laici consanguinitatis intuitu testamenta quae de propriis rebus condita sunt, sua temeritate infringant, non sinentes ea juxta dispositorum voluntatem impleri. Volentes igitur in hac parte vobis sollicitudine paterna prospicere discretioni vestrae, auctoritate praesentium indulgemus ut condendi testamenta de quibuslibet propriis rebus vestris, juxta legum et canonum sanctiones, liberam de caetero habeatis facultatem, auctoritate nostra apostolica districtius inhibentes ne quis testamenta vestra canonice facta consanguinitatis obtuitu violare ullo modo praesumat. Nulli omnino hominum liceat hanc paginam nostrae jussionis et prohibitionis infringere, vel ei ausu temerario contraire; si quis autem hoc attentare praesumpserit, excommunicationem omnipotentis Dei et B. Petri et Pauli apostolorum ejus se noverit incursurum. Datum Veronae, XI Kal. Novembris.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
204
CCIV. Monasterio Cluniacensi asserit locum a Joceranno Grosso concessum. (Veronae, Oct. 23.) [ Bullar. Cluniac., 77.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis abbati et conventui Cluniacensi, salutem et apostolicam benedictionem.
Justis petentium desideriis dignum est nos facilem praebere consensum, et vota quae a rationis tramite non discordant, effectu prosequente complere. Quapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus grato concurrentes assensu, locum quem vobis nobilis vir Jocerannus Grossus, consentiente uxore sua, in allodio proprio et silva de Gron, ubi ecclesia in honorem Sancti Joannis evangelistae aedificata dignoscitur, pia largitione concessit secundum limitationes terminorum, qui in scripto authentico ipsius continentur, et sicut locus ipse a vobis cum appendiciis juste et pacifice possidetur, vobis et monasterio vestro auctoritate apostolica confirmamus, et praesentis scripti patrocinio communimus. Nulli ergo, etc. Datum Veronae, X Kalendas Novembris.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
205
CCV. Ad Radulphum Andegavensem episcopum. (Veronae, Oct. 27.) [MORICE, Mémoires pour servir à l' hist. de Bretagne, I, 699.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri Andegavensi episcopo, et dilectis filiis G. archidiacono, et J. archipresbytero Turonensi, salutem et apostolicam benedictionem.
Quanto monasterium S. Florentii Salmurensis specialius nostri ac B. Petri juris existit, tanto nobis debet esse molestius cum jura ipsius per alicujus imminui temeritatem audimus. Propositum siquidem noveritis esse auribus nostris, quod cum coenobium S. Melanii Redonensis ita spectat ad monasterium Salmuriense, quod unius monachi sint fratres alterius, et non debeat in eo abbas institui nisi de convenientia abbatis Salmuriensis, et de coenobio ipsorum altero eligatur; quidam per potentiam nobilis viri G. Britanniae comitis, in jam dictum S. Melanii monasterium aliunde adductus, praedicto abbate Salmuriensi ac fratribus reclamantibus, est intrusus, et in illorum dispendium monasterium ipsum detinere contendit. Quia igitur quod nequiter actum est in eodem coenobio ad rectitudinis convenit tramitem revocari, discretioni vestrae per apostolica scripta praecipiendo mandavimus quatenus utramque partem ad vestram audientiam convocantes, audiatis rationes et allegationes hinc inde propositas, et causam ipsam mediante justitia terminetis. Datum Veronae, VI Kal. Novembris.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
206
CCVI. Monasterio Altembergensi villam Isacherode asserit. (Veronae, Oct. 29.) [LACOMBLET, Urkundenbuch, I, 347.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis, abbati et fratribus Bergensibus, salutem et apostolicam benedictionem.
Justis petentium desideriis dignum est nos facilem praebere consensum, et vota quae a rationis tramite non discordant effectu prosequente complere. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus grato concurrentes assensu allodium villae Isacherode cum omnibus pertinentiis suis in ea immunitate et integritate in qua Willhelmus de Solebendorp et uxor ejus, de assensu et voluntate filiorum suorum, ob remedium animae suae illud vobis pro devotione dederunt et vos ipsum juste et pacifice possidetis, vobis et monasterio vestro auctoritate apostolica confirmamus, et praesentis scripti patrocinio communimus; statuentes ut nulli omnino hominum liceat hanc paginam nostrae confirmationis infringere, vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei et BB. Petri et Pauli apostolorum se noverit incursurum. Data Veronae, IV Kal. Novembris.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
207
CCVII. Mauritio episcopo Parisiensi concedit ne feoda Parisiensis episcopatus sine consensu ipsius obligari possint, vel vendi. (Veronae, Oct. 30.) [ Theodori Poenitentiale, II, 638.]
LUCIUS, MAURITIO Parisiensi episcopo.
Devotionis et probitatis tuae meritum exigere comprobatur, ut quod aliis communi jure debetur, fraternitati tuae, quae id humiliter et devote requirit, speciali indulgentiae largitate, per officium quo fungimur, concedatur. Eapropter, venerabilis in Domino frater, praesentibus tibi litteris indulgemus, ne aliqua ecclesiastica saecularisve persona feoda tua sine consensu, sub pignore recipere aut emere aliqua auctoritate praesumat. Si quis autem hoc attentare praesumpserit, et contractus sui dispendium et indignationem nostram se noverit incursurum. Datum Veronae, III Kal. Nov.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
208
CCVIII. Abbatibus monasterii S. Georgii in Silva Nigra usum mitroe, chirothecarum et Sandaliorum concedit. (Veronae, Oct. 31.) [GERBERT, Codex diplomaticus Historiae Silvae Nigrae, p. 109.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio MANEGALDO abbati S. Georgii de Silva Nigra salutem et apostolicam benedictionem.
Cum monasterium tuum, cui auctore Deo praeesse dignosceris, speciale beati Petri juris existat, et regularis observantia polleat disciplinae, dignum est, ut honori tuo, cui ejusdem monasterii sollicitudo administrationis incumbit, et illorum, qui, largiente Domino, in eadem tibi cura succedent, specialius intendamus, et in quantum cum Domino possumus, tuis piis desideriis optatum in Domino de indulgentia sedis apostolicae impertiamus affectum. Hac siquidem ratione inducti, et consideratione venerabilis fratris nostri Gotefridi patriarchae Aquileiensis qui nobis pro te et ecclesia tua affectuosis precibus supplicavit, nihilominus provocati, usum mitrae, chirotecarum et sandaliorum in praecipuis solemnitatibus, tam in missarum solemniis, quam in ecclesiae tuae possessionibus de apostolicae sedis clementia tibi et canonicis successoribus tuis concedimus, et praesentis scripti patrocinio confirmamus. Nulli quoque omnino hominum liceat paginam nostrae confirmationis infringere, vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem contra hoc attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei, et beatorum Petri et Pauli apostolorum ejus se noverit incursurum. Datum Veronae, II Kalend. Novemb.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
210
CCX. Episcopo Senogalliensi mandat, ne Ecclesiae Ravennatis privilegia laedi sinat. (Veronae, Nov. 4.) [RUBEI, Hist. Ravenn., p. 356.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri . . . Senogalien. episcopo, salutem et apostolicam benedictionem.
Cum ex injuncto nobis officio universis simus ecclesiis debitores, eo Ravennati specialius tenemur adesse, quo antiquius in Christiani nominis confessione fundata, praeest pluribus, et proficit ad salutem. Cum igitur in episcopatu tuo, et in aliis jura ipsius a pluribus perturbentur, unde non modicum per reproborum malitiam, in suis noscitur possessionibus diminuta, fraternitatem tuam hortamur in Domino, et praecipiendo mandamus, quatenus ei in suis justitiis tam prompta et sollicita charitate assistas, et parochianos tuos, de quibus ad te querela pervenerit, appellatione remota, excommunicationis censura compellas, ut archidiacono et fratribus ipsius Ecclesiae super omnibus, quae requirent, justitiae non differant plenitudinem exhibere. Dat. Veronae, II Non. Novembr.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
211
CCXI. Conventui S. Remigii Remensis et decimam de Besenes et privilegia quaedam asserit. (Veronae, Nov. 8.) [VARIN, Archives administratives de Reims, t. I, part. I, page 406.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis abbati et conventui S. Remigii . . . . .
Vestris postulationibus grato concurrentes assensu, quod in decima de Besenes juste et pacifice obtinetis vel possidetis, auctoritate vobis apostolica confirmamus; nihilominus vobis praesentibus litteris indulgemus ut sicut in authentico venerabilis fratris nostri Remensis archiepiscopi tituli S. Sabinae cardinalis, apostolicae sedis legati, rationabiliter continetur, sententiam in malefactores vestros canonice promulgatam, sine promissa condigna satisfactione, vel sufficienti cautione de parendo mandato ecclesiae, nemini liceat relaxare. Mansionarios insuper villarum S. Remigii, si alias duxerint divertendum, nisi terras dimittere sponte voluerint, solutioni nihilominus proventuum et reddituum et terrarum oneribus, sicut in eodem memorati Remensis privilegio canonice invenitur expressum, decernimus subjacere. Ad haec autem, cum in ecclesia S. Timothei duodecim sint canonici constituti, ut vel in propria persona beneficiis sibi concessis deserviant, vel si absentes esse decreverint, vicarios idoneos pro se servituros instituant, praesentis scripti pagina censemus in posterum obtinere, alioquin beneficia eorum aliis qui serviant conferendi vobis liberam concedimus praesenti indulgentia facultatem; statuentes ut nulli omnino, etc. . . Datum Veronae, VI Idus Novembris.
(archiepiscopi?)
[W.]
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
212
CCXII. Sententiam de praebenda ecclesiae S. Exuperii Corboliensis ab I., quondam episcopo Carnotensi, latam inter eamdem ecclesiam et monasterium S. Dionysii confirmat. (Veronae, Nov. 13.) [DOUBLET, Hist. de S. Denys, t. I, p. 515.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis abbati et monachis beati Dionysii, salutem et apostolicam benedictionem.
Ea quae judicio vel rationabili concordia terminantur firma decet et illibata manere, et ne alicujus valeant malitia perturbari scripti debent memoriae commendari, apostolicoque praesidio communiri. Cum autem inter monasterium vestrum et ecclesiam Sancti Exuperii Corboliensis super integritate praebendae ipsius ecclesiae quam vos ad prioratum Beatae Mariae de Campis dicebatis de jure spectare, controversia verteretur, bonae memoriae quondam Carnotensis episcopus, cui causa ipsa fuerat de apostolico mandato commissa, inter vos taliter statuit in iis qui pro tempore fuerit prior in jam dicta ecclesia Sanctae Mariae de Campis praebendam ipsam cum integritate percipiat, et deserviat per vicarium. In eadem ecclesia qui majorem missam ibidem in festo Sancti Exuperii celebrabit, vel si maluerit per alium faciet celebrari. Nos igitur quod episcopus statuit super praebenda ipsa, sicut rationabiliter factum est et in scripto ejusdem episcopi plenius continetur, auctoritate apostolica confirmamus et praesentis scripti patrocinio communimus. Statuentes ut nulli omnino hominum liceat hanc paginam nostrae confirmationis infringere, vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem etc. Datum Veron. Idus Novembris.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
214
CCXIV. Privilegium priori Carthusiensi et omnibus ordinis fratribus concessum. (Veronae, Jan. 8.) [ Privilegia ord. Carthus., fol. 2 b .]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis priori Carthusiensi et omnibus fratribus ejusdem ordinis salutem et apostolicam benedictionem.
Quanto ferventius observantia regulari faciente Domino insudatis, tanto sincerius universitatem vestram diligimus et quieti vestrae attentius debemus et volumus providere. Eapropter vestris postulatiobus annuentes, auctoritate vobis apostolica indulgemus ut si tempore ordinationum, dioecesano episcopo requisito, ejus habere copiam nequiveritis, liceat vobis alium catholicum de cujus ordinatione nullum proprium antistitem dispendium timere oporteat invitare; qui auctoritate nostra quod postulaveritis largiatur. Nulli et hominum omnino liceat hanc paginam nostrae concessionis infringere, vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum ejus cognoverit incursurum. Datum Veronae, VI Idus Januarii.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
215
CCXV. Privilegium pro monasterio Sancti Gisleni. (Veronae, Jan. 12.) [REIFFENBERG, Monuments, VIII, 396.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis LAMBERTO, abbati monasterii Sancti Gisleni, ejusque fratribus tam praesentibus quam futuris regularem vitam professis, in perpetuum.
Effectum justa postulantibus indulgere et vigor aequitatis et ordo exigit rationis, praesertim cum petentium voluntates et pietas adjuvat et veritas non relinquitur. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus clementer annuimus et praefatum monasterium in quo divino mancipati estis obsequio, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus et praesentis scripti privilegio communimus, imprimis siquidem statuentes ut ordo monasticus qui secundum Deum et Beati Benedicti Regulam in eodem monasterio institutus esse dignoscitur, perpetuis ibidem temporibus inviolabiliter observetur. Praeterea quascunque possessiones, quaecunque bona idem monasterium in praesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus, et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: Locum ipsum in quo praefatum monasterium situm est, cum omnibus pertinentiis suis; villam Hornut cum pertinentiis suis; in villa Slogia curtem dominicatam et carrucatam terrae arabilis cum curtilibus et omni decima tam ipsius terrae quam omnium feodorum ejusdem villae et de terris tam cultis quam incultis; de curte Sancti Petri, decimas sicut hactenus habuistis; decimam de vinea Hugonis, villare quod dicitur Ultra Montes cum pertinentiis suis, et ejusdem loci ecclesiam cum appendiciis suis Arminiaco et Bewermiis; decimam de curte et de terris Sancti Landelini; in Novella terram arabilem unius carrucatae; quartam partem villae Blelgiis cum pertinentiis suis et districto; in in villa quae dicitur Wamia allodium Gonteri, et Aegidii filii ejus de Cing, terramque Hugonis de Aengien cum aliis terris, curtilibus, redditibus, pratis et silvis; partem villae Durni cum villa et districto; villam Waherias et curtem dominicatam, ab omni advocatione et decima liberam; ecclesiam quae sub annuo censu centum solidorum Cameracensis monetae ab ecclesia Sancti Gaugerici possidetis; in villa Chavren, curtem dominicatam cum terris, pratis, aquis, silvis et curtilibus, et portione decimae ab omni dominio libera et ab aliis partibus divisa; in villa quae dicitur Harcheiis tres fertones ad pondus Flandriae, quos Alnensis debet ecclesia pro terra Heluidis; in Resbaco curtem dominicatam et tres partes totius allodii, tam in terris quam in silvis, in aquis, pratis et redditibus cum districto. Apud Runcherias sex marcas argenti ad pondus Coloniae quas debet Camberonensis ecclesia sub annuo censu, pro ejusdem loci terris, et altari cum capella de Herieriponte; altare de Cella cum appendiciis suis Blelgiis, Hercana, Astices et Slogio; ecclesiam de Willari cum appendiciis suis Harminiaco et Beweniis; ecclesiam de Wamiis cum suis pertinentiis Wamiolo et Resiniis; Bassecles cum appendiciis suis; Altregium cum capella de villa, cum appendiciis omnibus ab omni exactione liberum praeter episcopi obsonium. Apud Imbrechiis curtem et terras dominicatas cum pratis et aquis, et duas partes communis allodii ab omni exactione liberas; altare de Bossut a personatu et omni exactione liberum, praeter annuum sex denariorum redditum pro episcopi obsonio; altare de Baldurno cum appendicio suo Villerot ab omni exactione liberum, praeter annuum trium solidorum redditum pro episcopi obsonio; altare de Eligniis et de Tumaides; capellam de Ramegniis a personatu et omni exactione liberam praeter episcopi obsonia; Abeceias cum appendiciis suis Belchi, Molembais, Popiola Petrewez et aliis appendiciis suis; altaria quoque a bonae memoriae Nicolao quondam Cameracensi episcopo vobis collata et ejusdem privilegiis confirmata; Harceiis cum appendiciis Grandi Ecclesia et Stambrusia, et capella de Equi-campo; altare de Blato liberum et sine personatu; capellam de Weltes liberam praeter sonegium duodecim denariorum, altare de Thulin cum appendicio suo Hainin; altare de Hunceniis, altare de Herseela, altare de Rascengen, altare de Humberges, altare de Goi cum terra et aliis appendiciis suis; altare de Lovegniis cum appendiciis Dolziis et capella de Squeri; capellam de Fait et capellam de Herieriponte, liberas ab omni exactione et personatu. In villa Alemannis curtem dominicatam et decimam ipsius curtis et terrae ad eamdem villam pertinentem, in terris, vineis, pratis, silvis, et quaeque in pago Suessionensi juste et pacifice possidetis; curtem et terras dominicatas apud Altregium et partes communis allodii in terris, aquis, pratis, silvis et redditibus, ab omni exactione et advocatione liberas; villam Bassecles cum omnibus appendiciis suis, et villicationem ejusdem villae in eleemosynam vestro monasterio concessam cum libertatibus et pertinentiis quas praedicta beneficia habere noscuntur. Sane novalium vestrorum quae propriis manibus aut sumptibus colitis, sive de nutrimentis animalium vestrorum nullus a vobis decimas exigere vel extorquere praesumat. Liceat quoque vobis clericos vel laicos e saeculo fugientes liberos et absolutos ad conversionem recipere et eos absque contradictione aliqua retinere. Cum autem generale interdictum terrae fuerit, liceat vobis, clausis januis, exclusis excommunicatis et interdictis, non pulsatis campanis, suppressa voce divina officia celebrare. Sepulturam quoque ipsius loci liberam esse decernimus, ut eorum devotioni et extremae voluntati, qui se illic sepeliri deliberaverint, nisi forte excommunicati vel interdicti sint, nullus obsistat, salva tamen justitia illarum ecclesiarum a quibus mortuorum corpora assumuntur. Obeunte vero te nunc ejusdem loci abbate vel tuorum quolibet successorum, nullus ibi qualibet subreptionis astutia seu violentia praeponatur, nisi quem fratres communi consensu, vel fratrum pars consilii sanioris secundum Dei timorem et Beati Benedicti Regulam providerint eligendum. Antiquas quoque et rationabiles consuetudines, libertates etiam et immunitates eidem monasterio rationabiliter concessas et hactenus observatas auctoritate apostolica confirmamus. Inhibemus insuper ne quis in vos vel ecclesias vestras, sine manifesta et rationabili causa, excommunicationis vel interdicti sententiam audeat promulgare. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum fassit praefatum monasterium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva sedis apostolicae auctoritate et dioecesanorum episcoporum canonica justitia. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere tentaverit, secundo tertiove commonita, nisi reatum suum digna satisfactione correxerit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant; et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen. Ego Lucius catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Joannes tituli Sancti Marci presbyter cardinalis. Ego Laborans presbyter cardinalis Sanctae Mariae trans Tiberim, tit. Calixti. Ego Hubertus presbyter cardinalis tit. S. Laurenti in Damaso. Ego Pandulphus presbyter cardinalis tit. Basilicae XII Apostolorum. Ego Theodinus Portuensis et Sanctae Rufinae sedis episcopus. Ego Henricus Albanensis episcopus. Ego Theobaldus Ostiensis et Velletrensis episcopus. Ego Gratianus Sanctorum Cosmae et Damiani diaconus cardinalis. Ego Joffredus Sanctae Mariae in Via Lata diaconus cardinalis. Ego Albinus Sanctae Mariae Novae diaconus cardinalis. Datum Veronae per manum Alberti, sanctae Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis et cancellarii, II Idus Januarii, indictione III, Incarnationis Dominicae anno 1184, pontificatus vero domni Lucii papae III anno quarto.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
216
CCXVI. Joanni priori et fratribus de Valle S. Joannis Seitzensis permittit, ut episcopum quemcunque invitent ad ordines accipiendos si tempore ordinationis dioecesanus nequeat. (Veronae, Jan. 23.) [MANSI, Concil., XXII, 479.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis JOANNI priori et fratribus de Valle Sancti Joannis, salutem et apostolicam benedictionem.
Quanto ferventius observantiae regulari, faciente Domino, insudatis, tanto sincerius universitatem vestram diligimus, et quieti vestrae attentius debemus et volumus providere. Eapropter vestris postulationibus annuentes auctoritate vobis apostolica indulgemus ut, si temporibus ordinationum dioecesani episcopi copiam habere nequiveritis, liceat vobis alium catholicum invitare, de quo dioecesanum non oporteat timere antistitem, quod talis ordinationis occasione terminos episcopatus sui in aliena jura velit extendere, et ipsius dioecesani minorare. Qui vocatus, auctoritate nostra, quod postulaveritis largiatur: nec id a vobis in posterum quasi debitum requirere possit. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostrae concessionis infringere, vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei, et beatorum Petri et Pauli apostolorum ejus, se noverit incursurum. Datum Veronae, X Kalendas Februarii.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
217
CCXVII. Adelberto archiepiscopo Salzburgensi ejusque suffraganeis commendat monasterium Rotense. (Veronae, Febr. 20.) [ Monum. Boica, t. I, p. 368.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabilibus N. Salseburgensi episcopo et suffraganeis suis, salutem et apostolicam benedictionem.
Cum universis Dei Ecclesiis ex injuncto nobis administrationis officio contra perversorum incursus patrocinium teneamur apostolicum impertiri: locis tamen regularibus institutis obnoxiis et ad nos ac Romanam Ecclesiam nullo medio pertinentibus diligentius debemus adesse, et ad conservationem eorum juris fratres nostros episcopos provocare. Inde est quod cum Rotense coenobium, quod specialius B. Petri et nostri juris existit, plurimis sepe molestiis agitetur, ipsum fraternitati vestrae duximus attentius commendandum: per apostolica scripta praecipiendo mandantes quatenus cum super investituris Ecclesiarum vel amissione possessionum suarum seu gravaminibus aliis ab aliis vobis vel alicui vestrum fuerit querela proposita, eos clementer audiatis et malefactores, per ecclesiasticam censuram, ab eorum molestatione cessare, et restituere res ablatas, sicut justum fuerit, sine appellationis obstaculo compellatis, ita quod et fratres in eo manentes, vestra faciente sollicitudine, quiete valeant Domino famulari, et nos, cum audierimus, debeamus, gratum habere. Dat Veronae X. Kal. Martii
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
219
CCXIX. Privilegium pro monasterio Raitenhaselacensi et reliquis ordinis Cisterciensis coenobiis. (Veronae, Mart. 4.) [ Monumenta Boica, III, 116.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabilibus archiepiscopis, episcopis, et dilectis filiis abbatibus, prioribus et aliis Ecclesiarum praelatis, ad quos litterae istae pervenerint, salutem et apostolicam benedictionem.
Audivimus, et audientes vehementi sumus admiratione commoti, quod cum fratribus de Raitenhaslach, sicut aliis omnibus Cislerciensis ordinis, a fratribus et praedecessoribus nostris concessum sit, et a nobis ipsis postmodum confirmatum, ut de laboribus, quos propriis manibus aut sumptibus excolunt, nemini decimas solvere teneantur, quidam ab eis extorquere praesumunt et sinistra interpretatione apostolica privilegiorum capitulum afferunt de novalibus debere intelligi, ubi de laboribus est inscriptum. Quoniam igitur manifestum est omnibus qui recte sapiunt interpretationem hujusmodi perversam esse et intellectui sano contrariam; cum secundum capitulum illud a solutione decimarum tam de terris illis quas deduxerunt vel deducunt ad cultum, quam etiam de terris cultis quas propriis manibus vel sumptibus excolunt sint penitus absoluti, ne ullus contra eos materiam habeat malignandi, aut quomodolibet contra justitiam molestandi per apostolica vobis scripta praecipiendo mandamus, quatenus omnibus qui vestrae sint potestatis, auctoritate nostra prohibere curetis, ne a memoratis fratribus de Raitenhaslach vel a fratribus aliorum monasteriorum Cisterciensis ordinis, qui in episcopatibus vestris consistunt, de novalibus vel de aliis terris quas propriis manibus vel sumptibus excolunt, vel de nutrimentis animalium suorum decimas praesumant quomodolibet extorquere. Nam si de novalibus vellemus tantum intelligi, ubi ponimus de laboribus, de novalibus poneremus, sicut in privilegiis quorumdam apponimus aliorum. Quia vero non est conveniens ut contra instituta sedis apostolicae temere veniatur, quae obtinere debent inviolabilem firmitatem, per apostolica scripta ubique praecipiendo mandamus, ut si qui canonici, clerici, monachi, aut laici contra privilegia sedis apostolicae praedictos fratres decimarum exactione gravaverint, appellatione remota laicos excommunicationis sententia percellatis, reliquos autem ab officio suo suspendatis et tam excommunicationis quam suspensionis sententiam faciatis, usque ad dignam satisfactionem, inviolabiliter observari. Ad haec praesentium vobis auctoritate praecipiendo mandamus, quatenus si qui in fratres praescriptorum monasteriorum manus violentas injecerint, eos accensis candelis excommunicatos publice nuntietis et faciatis ab omnibus sicut excommunicatos districtius evitari, donec congrue satisfaciant praedictis fratribus et cum litteris dioecesani episcopi rei veritatem continentibus apostolico se conspectui repraesentent. Datum Veronae. IV Non. Martii, pontificatus nostri. an. III .
[IV]
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
220
CCXX. Monasterii Parisiensis in pago Alsaciensi protectionem suscipit bonaque confirmat. (Veronae, Mart. 12.) [HUGO, Sacrae antiq. monum., t. II, p. 282.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis Wezilo abbati. monasterii Parisiensis in pago Alsaciensi, ejusque fratribus, tam praesentibus quam futuris, regularem vitam professis in perpetuum.
Religiosam vitam eligentibus apostolicum convenit adesse praesidium, ne forte cujuslibet temeritatis incursus aut eos a proposito revocet, aut robur, sacrae religionis infringat. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus clementer annuimus, et praefatum monasterium Parisiense in pago Alsaciense situm, in quo divino mancipati estis obsequio, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus et praesentis scripti privilegio communimus. In primis siquidem statuentes ut ordo monasticus, qui secundum Deum, et beati Benedicti Regulam atque institutionem Cisterciensium fratrum in eodem monasterio institutus esse dignoscitur, perpetuis temporibus ibidem inviolabiliter observetur. Praeterea quascunque possessiones, quaecunque bona idem monasterium in praesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, praestante Domino, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: locum ipsum in quo praefatum monasterium situm est, cum omnibus suis appertinentiis: Kinuelden, Lehem, Scheferwald, Arcenhem, Mochenhem, Egensheim, Forst, Mitelwilre, Kolmere, als Paris, Rumimunt, Chazinthale, Tambach, Scrotegin, Pfaffenhem, et Ruvache et Herlishem cum omnibus suis appertinentiis. Sane laborum vestrorum, quos propriis manibus aut sumptibus colitis, sive de nutrimentis animalium vestrorum, nullus a vobis decimas exigere aut extorquere praesumat. Liceat vobis quoque clericos vel laicos a saeculo fugientes liberos et absolutos ad conversionem recipere, aut eos absque contradictione aliqua retinere. Prohibemus etiam insuper ut nulli fratrum vestrorum, post factam in eodem loco professionem, fas sit absque abbatis sui licentia de eodem loco discedere; discedentem vero absque communium litterarum cautione nullus audeat retinere. Insuper apostolica auctoritate sancimus ut, quemadmodum a praedecessoribus nostris felicis memoriae Innocentio, Eugenio et Alexandro Romanis pontificibus statutum est, nullus episcopus neque alia quaelibet persona ad synodos vel ad conventus forenses vos invitos compellat. Sancimus etiam ut, si episcopus, in cujus parochia domus vestra fundata est, ter, sed per intervalla temporis, cum humilitate ac devotione qua convenit, requisitus, substitutum abbatem benedicere forte renuerit, licitum sit eidem abbati proprios novitios benedicere, et alia quae ad ipsius officium pertinent exercere, donec idem episcopus duritiam suam recogitet, et benedicendum abbatem benedicere non recuset. Paci quoque ac tranquillitati vestrae paterna sollicitudine providere volentes, auctoritate apostolica prohibemus, ut infra clausuras locorum seu grangiarum vestrarum nullus violentiam, vel rapinam, furtum committere, ignem apponere, hominem capere vel interficere audeat. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum fas sit praefatum monasterium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt usibus omnimodis profutura, salva sedis apostolicae auctoritate. Si qua igitur in futurum ecclesiastica secularisve persona hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, nisi reatum suum digna satisfactione correxerit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi fiat aliena, atque in extremo examine divinae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen. Ego Lucius catholicae Ecclesiae episcopus. Cardinales subscripserunt novem, scilicet episcopi tres, presbyteri tres, diaconi tres. Datum Veronae per manum Alberti, S. R. E., presbyteri cardinalis et cancellarii, IV Idus Martii, indict. III, Incarnationis Dominicae 1184, pontificatus vero domini Lucii papae III anno quarto.
(quod absit!)
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
221
CCXXI. Ad Guillelmum episcopum Pictavensem.--De quibusdam abusibus in diaecesi Pictavensi corrigendis, etc. (Veronae, Mart. 13.) [MARTEN., Thes., 620.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri GUILLELMO Pictavensi episcopo, salutemet apostolicam benedictionem.
Cum sit in Lateranensi concilio constitutum ad immoderatam quorumdam avaritiam coercendam, et tollendam materiam jurgiorum, ne beneficia ecclesiastica, donec vacaverint, promittantur, grave nobis est et molestum quod in dioecesi tua abbates et priores instituta salubria surda aure transire, et hujusmodi promissiones illicitas facere perhibentur. Unde ne haec enormitas, quae salubri fuerat constitutione praecisa, vires ex dissimulatione resumens, perniciosa licentia denuo inolescat, fraternitati tuae praesentibus litteris indulgemus ut, hujusmodi promissionibus irritatis, si occasione dissensionum quae exinde frequenter emergunt culpa illorum qui praesentationem habere noscuntur, ultra sex menses ecclesias vacare contigerit, liceat tibi de auctoritate apostolicae sedis, omni contradictione vel appellatione cessante, de personis idoneis sine praejudicio tamen eorumdem in posterum ordinare. Nolumus autem ut ex hoc majoribus ecclesiis vel debita reverentia minuatur. Ut etiam injunctum tibi officium tanto liberius exsequaris, quanto apostolicum tibi videris adesse praesidium, sollicitudini tuae praesenti auctoritate concedimus ut abbatissas et alias mulieres quae in episcopatu tuo domibus religiosis praeesse noscuntur, per quarum insufficientiam et negligentiam Deo devotae feminae observantiam religionis exorbitant, cum consilio dilectorum filiorum nostrorum Sancti Cypriani et de Pinu abbatum corrigere valeas; et si inventae fuerint contumaces, absque appellationis diffugio disciplina ecclesiastica coercere, ut quae remediorum fomenta non sentiunt, putrida ferro vulnera resecentur: salvis ecclesiis quae nullo mediante Romano pontifici sunt subjectae. Ad haec autem praeposituram Ecclesiae tuae cum vacaret, idoneae assignandi personae cum assensu majoris et sanioris partis capituli liberam tibi tribuimus facultatem. Quod si super ea, vel super alio ecclesiae tuae beneficio cuilibet conferendo tuae devotioni scripsimus, arctari te nolumus mandatum apostolicum adimplere, sed nisi honesta persona et beneficio digna exstiterit pro qua litteras apostolicas contigerit emanare. Hoc autem propter futuram ecclesiae tuae quae vacaret proponitur . . . idonei assignandi tuis nobis litteris intimetur, ne forte per ignorantiam veritatis denuo tibi scribere compellamur. Cum vero de jure et consuetudine ad episcopum Pictavensem qui pro tempore fuerit pertinere dicitur in conventualibus ecclesiis clericorum in dioecesi Pictavensi, et nihilominus in ecclesia Dauracensi unum canonicum facere praesenti pagina prohibemus, ne quis, appellationis praetextu, quod tibi competit in hac parte debeat impedire. Sane cum quidam viri religiosi qui ad unum prioratum regendum vix sufficiunt, plerumque duos ambitione damnabili appetant, et detinere praesumant discretioni tuae praecipimus ut hanc praesumptionem compescas, et tam abbates quam archipresbyteros, decanos per tuam dioecesim constitutos ad suscipiendum ordinem sacerdotii, si idonei fuerint, appellatione remota, compellas. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostrae concessionis et prohibitionis infringere, vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei et beatorum Petri et Pauli se noverit incursurum. Datum Veronae, III Idus Martii.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
222
CCXXII. Privilegium pro monasterio de Valle S. Joannis Seizensi. (Veronae, Mart. 19.) [TRAELICH, Diplomataria sacra ducatus Styriae, t. II, p. 65.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis Carthusiae fratribus qui sunt in Valle S. Joannis, salutem et apostolicam benedictionem.
Justis petentium desideriis facilem nos convenit praebere assensum, et vota quae a rationis tramite non discordant, effectu prosequente complere. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus grato concurrentes assensu, praedium de Gunuwitz in patriarchatu Aquilegensi, in quo sunt cellae vestrae fundatae, cum usibus et appendiciis a dilectis filiis nostris, viris nobilibus, Otacher marchione de Styria, et Otacher duce, filio ejus, ordini vestro concessum, sicut illud juste et pacifice possidetis, auctoritate apostolica confirmamus, et praesentis scripti patrocinio communimus. Hujus autem praedii termini, sicut in ejusdem marchionis rescripto habetur, sunt apices montium usque in vallem, et ex altera parte praedium Gurcensis ecclesiae. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostrae confirmationis infringere, vel ei ausu temerario contraire, si quis autem hoc attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei, et beatorum Petri et Pauli app., ejus se noverit incursurum. Datum Veronae, XIV Kal. Aprilis.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
223
CCXXIII. Monasterii S. Mariae de Charitate protectionem suscipit, possessionesque et privilegia confirmat. (Veronae, Mart. 19.) [HUGO, sacri et canonici ordinis Praemonstr. Annales, t. II, Prob., p. 96.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis JOANNI abbati S. Mariae de Charitate ejusque fratribus, tam praesentibus quam futuris, regularem vitam professis in perpetuum.
Religiosorum vitam eligentibus apostolicum convenit adesse praesidium, ne forte cujuslibet temeritatis incursus, aut eos a praeposito revocet, aut robur sacrae religionis infringat. Quapropter, dilecti in Christo filii, vestris justis postulationibus clementer annuimus et praefatam ecclesiam Sanctae Mariae de Charitate, extra civitatem Roderici sitam, in qua divino mancipati estis obsequio, sub B. Petri et nostra protectione suscipimus, imprimis siquidem statuentes ut ordo canonicus, qui secundum Deum et beati Augustini Regulam atque institutionem Praemonstratensium fratrum in eadem ecclesia institutus esse dignoscitur, perpetuis ibidem temporibus inviolabiliter observetur. Praeterea quascunque possessiones, quaecunque bona eadem ecclesia in praesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione, pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, praestante Domino, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: Locum ipsum in quo praefata ecclesia sita est cum omnibus pertinentiis suis et possessionibus circumadjacentibus; ecclesiam S. Leonardi cum pertinentiis suis; possessiones quas habet in Caldelis; possessiones quas habet in Gassapos; possessiones quas habet in Eltis; asenias quas habetis in rivo de Agada et domos quas habetis in civitate Roderici. Sane novalium vestrorum, quae propriis manibus aut sumptibus colitis, sive de nutrimentis animalium vestrorum, nullus a vobis decimas exigere vel extorquere praesumat. Liceat quoque vobis clericos vel laicos, e saeculo fugientes liberos et absolutos ad conversionem recipere, et eos absque contradictione aliqua retinere. Prohibemus insuper ut nulli fratrum vestrorum, post factam in eodem loco professionem, fas sit absque abbatis sui licentia de eodem loco discedere; discedentem autem absque communium litterarum cautione nullus audeat retinere. Cum autem generale interdictum terrae fuerit, liceat vobis, clausis januis, excommunicatis et interdictis exclusis, non pulsatis campanis, suppressa voce, divina officia celebrare; pro chrismate vero, oleo sacro, consecrationibus ecclesiarum, ordinationibus clericorum qui ad sacros ordines fuerint promovendi, sive abbate deducendo ad sedem, vel quibuslibet aliis ecclesiasticis sacramentis, nullus a vobis, aut sub obtentu consuetudinis, aut quolibet modo alio quidquam audeat postulare. Si quis autem contra hoc venire praesumpserit, portionem cum Giezi se noverit habiturum, cujus factum exactione turpis muneris imitatur . Sepulturam quoque ipsius loci liberam esse decernimus, ut eorum devotioni et extremae voluntati, qui se illic sepeliri deliberaverint, nisi forte excommunicati vel interdicti fuerint, nullus obsistat, salva tamen justitia illarum ecclesiarum, a quibus mortuorum corpora assumuntur. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum fas sit praefatam ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet vexationibus fatigare; sed omnia integra conserventur eorum pro quorum sustentatione ac gubernatione concessa sunt usibus omnimodis profutura, salva sedis apostolicae auctoritate et dioecesani episcopi canonica justitia. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona hanc nostrae constitutionis paginam sciens contra eam venire tentaverit, secundo tertiove commonita, nisi reatum suum congrua satisfactione correxerit, potestatis, honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat; atque in extremo examine divinae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant et apud districtum Judicem praemia pacis inveniant. Amen. Ego Lucius catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Joannes presbyter cardinalis, tituli Calixti. Ego Laborans presbyter cardinalis tituli S. Mariae trans Tiberim. Ego Hubertus presbyter cardinalis tituli S. Laurentii in Damaso. Ego Pandulphus presbyter cardinalis tituli basilicae Duodecim Apostolorum. Ego Albinus tituli S. Crucis in Jerusalem presbyter cardinalis. Ego Theobaldus Ostiensis Velleriensis episcopus. Ego Theodinus Portuensis et S. Rufinae sedis episcopus. Ego Henricus Albanensis episcopus. Ego Arditio cardinalis diaconus Sancti Theodori. Ego Gratianus SS. Cosmae et Damiani diaconus. Ego Soffredus S. Mariae in Via Lata diaconus cardinalis. Datum Veronae per manus Alberti, presbyteri cardinalis et cancellarii, XIV Kalendas Aprilis, indict. III, Incarnationis Domini anno 1184, pontificatus vero domini Lucii papae III anno IV.
(quod absit!) (IV Reg. V)
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
224
CCXXIV. Romani monasterii protectionem suscipit, immunita temque talliarum seu aliarum novarum et indebitarum exactionum confirmat. (Veronae, Mart. 23.) [ Mém. et Docum. de la société de la Suisse Rom., t. III, p. 588.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis, priori et conventui Romani monasterii, salutem et apostolicam benedictionem.
Officii nostri nos hortatur auctoritas pro religiosorum locorum statu satagere et eorum paci et tranquillitati salubriter in posterum, auxiliante Domino, providere. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus grato concurrentes assensu, coenobium vestrum cum omnibus quae in praesentiarum rationabiliter possidet, vel in futurum justis modis, praestante Domino, poterit adipisci, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus et praesentis scripti patrocinio communimus, districtius inhibentes ne tales seu alias novas et indebitas exactiones archiepiscopi, episcopi, archidiaconi vel aliae quaelibet ecclesiasticae personae, a vobis vel a presbyteris vestris contra Lateranensis statuta concilii ulterius extorquere praesumant. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostrae protectionis et constitutionis infringere vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attentare praesumpserit indignatione omnipotentis Dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum ejus se noverit incursurum. Datum Veronae, X Kalendas Aprilis.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
225
CCXXV. Privilegium pro monasterio S. Miniatis juxta Florentiam. (Veronae, Mart.) [ Annal. Camaldul., IV, 126.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis ALBERTO Sancti Miniatis ejusque fratribus tam praesentibus quam futuris regularem vitam professis, in perpetuum.
Religiosam vitam eligentibus apostolicum convenit adesse praesidium, ne forte cujuslibet temeritatis incursus aut eos a proposito revocet, aut robur, quod absit! sacrae religionis infringat. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus clementer annuimus, et abbatiam Sancti Miniatis, in quo divino mancipati estis obsequio sub beati Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus; imprimis siquidem statuentes, ut ordo monasticus, qui secundum Deum et beati Benedicti Regulam in eodem loco institutus esse dignoscitur, perpetuis in eo temporibus inviolabiliter observetur. Praeterea quascunque possessiones, quaecunque bona impraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo praestante, poterit adipisci, firma tibi, tuisque successoribus, et illibata permaneant; in quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: Locum ipsum in quo memorata ecclesia sita est cum omnibus adjacentiis et pertinentiis suis; ecclesiam Sancti Nicolai cum adjacente parochia, sicut eam juste et sine controversia possidetis, a rivo scilicet Corbuli usque . . . . . super Arnum; ecclesiam Sancti Petri juxta Imam cum curte et pertinentiis suis . . . . . de Musciano cum pertinentiis suis . . . . . . decimationem . . . . . . quam habetis in . . . . . . de Intinnula . . . . . . et nunc pacifice possidetis; eam etiam quam habetis in plebe Sancti Petri . . . . . to in territorio plebis Sanctae Mariae de Pineta; ecclesiam Sanctae Mariae de Quinto cum curte et pertinentiis suis, decimationem quam habetis in plebe Sancti Martini de Sexto; ecclesiam Sanctae Mariae de Novule cum curte et pertinentiis suis; decimationem quam habetis in toto plebatu Sancti Martini de Corella cum curte et omnibus decimationibus et pertinentiis suis; ecclesiam Sanctae Mariae de Albuino cum pertinentiis suis; ecclesiam Sancti Donati in plano majore; castrum Montis-Acuti cum ecclesia et pertinentiis suis; castrum Montis-Alti cum ecclesia, curte et pertinentiis suis; patronatum quem habetis in ecclesia Sancti Andreae de Doccia; possessionem de Campi; decimam quam habetis in plebatu Sancti Stephani de Campi; decimam quam habetis in plebe de Empuli; decimas de monte Crucis et de monte Fesuli, ecclesiam Sancti Petri de Camilia cum pertinentiis suis; omnem decimationem quam habetis in podio Sancti Miniatis et in plebe Sanctae Reparatae, sicut hactenus eam canonice tenuistis, et nunc sine controversia possidetis. Liceat vobis quoque clericos et laicos . . . . . . liberos et absolutos ad conversionem recipere, et eos sine contradictione retinere. Cum autem generale interdictum terrae fuerit liceat vobis non pulsatis campanis, clausis januis, exclusis excommunicatis et interdictis, suppressa voce divina officia celebrare. Antiquas et rationabiles consuetudines ecclesiae vestrae usque ad praesentia tempora observatas et decimas quas a quadraginta annis usque nunc pacifice possidetis, vobis auctoritate apostolica roboramus et confirmamus. Sepulturam vero ipsius loci liberam esse concedimus, ut eorum devotioni, qui se illic sepeliri deliberaverint, et extremae voluntati, nisi excommunicati vel interdicti sint, nullus obsistat, salva tamen justitia illarum ecclesiarum a quibus mortuorum corpora assumuntur. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatum monasterium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione ac sustentatione concessa sunt usibus omnimodis profutura, salva sedis apostolicae auctoritate et dioecesani episcopi canonica justitia. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, etc. ADJUVA NOS, DEUS, SALUTARIS NOSTER. Ego Gratianus Sanctorum Cosmae et Damiani diaconus Ego Lucius catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Theodorus episcopus Portuensis et Sanctae Rufinae sedis episcopus. Ego Henricus Albanensis episcopus. Ego Joannes presb. card. tit. Sancti Marci. Ego Laborans presb. card. Sanctae Mariae trans Tiberim, tit. Calixti. Ego Pandolfus presb. card. tit. XII Apostolorum. Ego Ardicio diaconus cardinalis Sancti Theodori. card. Ego Soffredus Sanctae Mariae in Via Lata diac. card. Ego Albinus Sanctae Mariae Novae diac. card. Datum Veronae per manum Alberti, sanctae Romanae Ecclesiae presb. card. et cancellarii . . . . Martii, indictione tertia, Incarnationis Dominicae anno 1184, pontificatus vero domni Lucii papae III anno IV.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
226
CCXXVI. Privilegium pro capitulo Pistoriensi. (Veronae April. 4.) [ZACHARIA, Anecdota medii aevi 235.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis NIVALDO Pistoriensis Ecclesiae praeposito, ejusque fratribus tam praesentibus quam futuris canonice substituendis in perpetuum.
Desiderium quod ad religionis propositum et animarum salutem pertinere monstratur, Deo auctore sine aliqua est dilatione complendum. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus clementer annuimus, et praedecessorum nostrorum felicis memoriae Urbani, Eugenii et Alexandri Romanorum pontificum vestigiis inhaerentes, hospitalem domum de Umbroncello, quam praedecessores vestri studiis et impensis suis construxisse noscuntur, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus et praesentis scripti privilegio communimus; statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona praedicta domus in praesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma ei et illibata permaneant in quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: Decimarum, quae vobis a populo dantur, partem decimam, et laborum vestrorum decimas, quemadmodum ab iisdem praedecessoribus vestris unanimiter est statutum. Praeterea ejusdem tenoris privilegium caeteris quoque per vestrum episcopatum sitis hospitalibus indulgemus. Ei videlicet quod juxta villam Quarratam aedificatum est, et quod juxta Caprariam oppidum, et quod in prato quod dicitur Episcopi, et quod juxta locum qui dicitur Crux brandeliana; hospitale de Docio, quod ab aedificatore Esnello nomine per scriptum publicum vobis concessum est; et quoque quod in Brisceto praedecessorum vestrorum studiis impensisque aedificatum est. Quod nimirum praedicto vestro xenodochio de Umbroncello, quemadmodum a memorato praedecessore nostro statutum est, perpetuis temporibus subjectum esse decernimus. Quia vero extra urbes hae hospitales domus consistunt, hujus privilegii decreto statuimus ut infra unum stadium nemo juxta eas aliquem capere, praedari, aut hostiliter disturbare praesumat. Quarum omnium ordinationes ac dispositiones vobis vestrisque successoribus ad exemplar praefati Alexandri papae duximus committendas, ut eorum qui in vobis religiosiores fuerint voluntate communi, communicato etiam fratrum Vallis Umbrosiane consilio, consensu quoque vestri episcopi, si Catholicus fuerit, nihilominus adhibito. Rectores eisdem domibus praeponantur qui secundum Deum earum curam habere et pauperibus eo convenientibus sollicite ministrare procurent. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat easdem domos temere perturbare, aut in eisdem aliquem capere, aut eis subditas possessiones auferre, minuere, vel temerariis vexationibus fatigare; sed omnia integra conserventur, eorum, pro quorum sustentatione concessa sunt usibus, eorumque saluti qui obtulerint, profutura, salva sedis apostolicae auctoritate. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, etc. Ego Lucius catholicae Ecc. episcopus. Ego Theodinus Portuensis Sanctae Rufinae sedis episcopus subscripsi. Ego Henricus Albanensis episcopus. Ego Theobaldus Ostiensis, et Velletrensis episcopus. Ego Joannes presbiter cardinalis tituli Sancti Marci. Ego Laborans presb. card. tit. S. Mariae trans Tiberim, ac Callixti. Ego Umbertus tit. S. Laurentii in Damaso presb. card. Ego Pandulfus presb. card. tit. Duodecim Apostolorum. Ego Albinus presb. card. tit. S. Crucis in Jerusalem. Ego Melior presb. card. SS. Joannis, et Pauli, et Pamachii. Ego Arditio diac. card. S. Theodori. Ego Gratianus SS. Cosmae et Damiani diaconus cardinalis. Ego Soffredus S. Mariae in Via Lata diac. card. Datum Veronae per manum Alberti, S. Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis et cancellarii, II Nonas Aprilis, indict. III, Incarnationis Dominicae an. 1185 pontificatus verodom ni Lucii papae III anno IV.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
227
CCXXVII. Monasterii Scotorum S. Jacobi Ratisponensis tutelam suscipit possessionisque ac privilegia confirmat. (Veronae, April. 10) .[RIED, Cod. diplom. Ratisbon., II, 267.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis GREGORIO abbati monasterii Sancti Jacobi Ratisponae, ejusque fratribus tam praesentibus quam futuris regularem vitam professis in perpetuum.
Religiosam vitam eligentibus apostolicum convenit adesse praesidium, ne forte cujuslibet temeritatis incursus aut eos a proposito revocet, aut robur, quod absit! sacrae religionis infringat. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus clementer annuimus, et praedecessorum nostrorum felicis memoriae Eugenii, Adriani, Alexandri Romanorum pontificum vestigiis inhaerentes praefatum monasterium, in quo divino mancipati estis obsequio, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus et praesentis scripti privilegio communimus, imprimis siquidem statuentes, ut ordo monasticus, qui secundum Deum et beati Benedicti Regulam in eodem loco noscitur institutus, perpetuis ibidem temporibus inviolabiliter observetur. Praeterea quascunque possessiones, quaecunque bona eadem Ecclesia in praesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, praestante Deo, adipisci poterit, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. Obeunte vero te nunc ejusdem loci abbate vel tuorum quolibet successorum, nullus ibi qualibet subreptionis astutia seu violentia praeponatur, nisi quem fratres communi consensu vel fratrum pars consilii sanioris secundum Dei timorem et Beati Benedicti Regulam providerint eligendum. Sane peregrinos et supervenientes hospites, si neque fuerint alicui Ratisbonen. Ecclesiae parochiali jure subjecti, cum apud vos obierint, sicut in Ecclesia vestra de antiqua consuetudine est obtentum, liceat vobis nullius contradictione obstante ecclesiasticae tradere sepulturae, si sponte ibi voluerint sepeliri. Et quia quaedam Ecclesiae a vobis ordinem susceperunt, quae vestro regimini sunt subjectae, ne in eis regularis observantia depereat disciplinae, statuimus, ut, sicut consuetum est, majorum Ecclesiarum illarum personae ad monasterium vestrum semel in anno accedant, ubi et correctiones excessuum et instituta ordinis a vobis suscipiant humiliter et observent. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatum monasterium temere perturbare seu possessiones ejusdem auferre vel ablatas retinere, minuere aut aliquibus vexationibus fatigare; sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimode profutura, salva Ratisponen. Episcopi canonica justitia. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, etc. Ego Lucius catholicae Ecclesiae episcopus. Deinde sequitur subscriptio X cardinalium. Datum Veronae per manum Alberti, sanctae Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis et cancellarii. IV Idus Aprilis, indictione IV, Incarnationis Dominicae anno 1185, pontificatus vero domni Lucii papae III, anno IV.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
228
CCXXVIII. Bulla pro capitulo S. Martini Turonensis. (Veronae, April. 17.)
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis decano, thesaurario et capitulo Sancti Martini Turonensis, salutem et apostolicam benedictionem.
Quanto specialius ecclesia vestra beati Petri juris existit et a praedecessoribus nostris majorem praerogativam obtinuit libertatis, tanto amplius ejus necessitati compatimur, et commodis et quieti attentius debemus et volumus providere. Quapropter, abjurationem communiae vel conjurationis, quam de consilio fratrum quassavimus, quocunque nomine censeretur, receptam per venerabilem fratrem nostrum W. Remensem archiepiscopum Sanctae Sabinae cardinalem, apostolicae sedis legatum, et per dilectum filium abbatem Majoris Monasterii quibus hoc fuerat a nobis commissum ratam habentes, auctoritate apostolica confirmamus, sub interminatione anathematis inhibentes ne quis ad eam deinceps sub quacunque occasione aspiret. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostrae confirmationis et prohibitionis infringere, vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum ejus se noverit incursurum. Datum Veron., XV Kalend. Maii.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
229
CCXXIX. Fundatio monasterii de Trutenhusen ordinis sancti Augustini dioecesis Argentinae, seu potius ejusdem fundationis confirmatio. (Veronae, April. 20.) [ Gall. Christ. nov., V, Instr, p. 486.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis in Christo filiabus HERRARDI abbatissae, et sororibus in monasterio Hohenburg tam praesentibus quam futuris regularem vitam professis in perpetuum, apostolicam benedictionem, et perpetuae salutis jucunditatem.
Totius Ecclesiae fidelibus paterna dilectione familiariter insinuamus, quod audientiae nostrae veridica assertione relatum est, qualiter Fridericus dux, pater Friderici imperatoris, ecclesiam, quae dicitur Hohenburg, in honore sanctae Dei genitricis Mariae fundatam, in qua requiescit corpus S. Odiliae virginis, per indiscretam rerum invasionem disturbaverit, et usque ad tempus filii sui Friderici imperatoris pene destructam reliquerit; ipse vero Fridericus Romanorum imperator divina gratia instinctus, pro tam miserabili patris delicto graviter doluit, et aeterni Regis gratiam reconciliare volens, praefatam ecclesiam consilio spiritualium personarum restaurare elaboravit, et sicut ab eis didicit, religiosam et idoneam personam, nomine Rilint, eidem ecclesiae praefecit. Haec enim, dum regimen ecclesiae feliciter suscepit, pro Dei amore destructa diligenter reaedificans, dissipata strenue plantans, auxilio et consilio Burkardi Argentinensis episcopi, aliorumque spiritualium, ipsam ecclesiam ad honorem Dei prudenter, et honorifice reformavit, omnemque divinae legis religionem, ac canonicae disciplinae rigorem secundum Regulam beati Augustini inibi pleniter informavit; quam studii normam succedens ei abbatissa dilecta in Christo filia nostra Herrat fideliter in omnibus bonis secuta, inter caetera utilitatis opera, quibus invigilavit, praedium in Trutenhusen cum conventu suo, et cum Gunthero de Vinbege, a quibusdam ministerialibus ipsius coenobii comparavit, et super majus altare in Hohenburc ea conditione tradidit, ut ad honorem Dei et Hohenburgensis coenobii, per laborem suum praepositura ibi canonicorum regularium fundaretur, qui secundum beati Augustini Regulam, et consuetudinem Marbacensis ecclesiae, institui et permanere deberent: hoc autem favore et consilio charissimi in Christo filii nostri Friderici, Romanorum imperatoris semper augusti, et consensu ecclesiae ipsius ministerialium, approbatione quoque bonae memoriae Petri Tusculanensis episcopi, tunc apostolicae sedis legati, et Henrici Argentinensis episcopi statuit et construxit primum ibi capellam ad honorem Dei, ac memoriam B. M. semper virginis, et curtim cum caeteris aedificiis, donec construeretur ibi major ecclesia, id est, monasterium in memoriam beati Nicolai, cum claustralibus officinis, videlicet cum hospitali pauperum, et hospitio advenientium hospitum, caeterisque aedificiis ecclesiae necessariis, in quo duodecim canonici, cum idoneo praeposito ejusdem ordinis collocandi sunt, qui sub regulari professione degentes, Hohenburgensis coenobii abbatissis omnique collegio in negotiis spiritalibus seu temporalibus, prout abbatissa, et necessitas coenobii postulaverit, in timore Dei devote obtemperent, nec aliquo temerario ausu Hohenburgensem ecclesiam superbe inquietent, quibus utique praefatae ecclesiae in Trutenhusen ordinatione tali, ut praedictum est, fundatae dare decrevit, cum praedictorum assensu, duarum hebdomadariarum stipendia praebendarum, non ad privatum usum, sed ad communem utilitatem distribuendarum, duas scilicet carratas vini, et duo talenta Argentinensium denariorum, et viginti octo maldros hyemalis frumenti, et quatuordecim maldros hordei, et beneficia in inferiori Ehenheim, et in Rodesheim sita ad easdem praebendas pertinentia, et decimationem Salicae terrae in Sunthusen, decimas quoque Salicae terrae in Egensheim ad easdem praebendas pertinentes, et quidquid praeposito, vel vicariis suis ad manus oblatum fuerit in Hobenburc. Insuper quoque ad eorumdem usum modo concessit in Gokkeswilre triginta duo frugifera jugera, et dimidium, et duo vinifera, cum arbustis, et duos hortos, et curtim; in Bercheim vero concessit illis quatuordecim jugera et unam curtim, in Heilingenstein quoque septem jugera vinifera, quae omnia non pertinent ad praebendas. Ad haec etiam concessit illis ex integro ipsum allodium Trutenhusen. Statutum est itidem, ut quilibet praepositus in Trutenhusen, cum voluerit, Hohenburgensem ecclesiam visitet, et missarum solemnia secundum ordinem ipsius ecclesiae celebret, ac duos ex canonicis suis religiosos et idoneos hebdomadarios in Hohenburc semper constituat servituros. Quod si praedicti sacerdotes aliquando commutandi fuerint, praepositus, absque ulla contradictione abbatissae, libere eos ad claustrum revocans, alios idoneos restituere curet, qui de monte, sine licentia abbatissae, non recedentes divina officia absque ullo gravamine secundum consuetudinem Hohenburgensis ecclesiae celebrare non recusent. In Purificatione quoque S. Mariae, et in die Palmarum, et in Coena Domini, et in Nativitate, ac Decollatione S. Joannis Baptistae, et in Assumptione S. Mariae, et in festivitate S. Michaelis, et Omnium Sanctorum ad monasterium Hohenburgense, si inevitabilis causa non impediat, missam solemnem celebraturus, annuatim veniat, et etiam in festo S. Odiliae, ac in capellae ejus dedicatione et in Nativitate Domini missam diurnam priorem celebret. Quod si praepositus, et canonici sui haec privilegii decreta neglexerint, ecclesiamque Hohenburgensem irrationabili gravamine inquiete perturbaverint, abbatissa et conventus praebendas ac beneficia ad praebendas pertinentia subtrahant; et aliunde sibi sacerdotes, quos voluerint, quietos et religiosos sibi provideant, isti vero officia in missarum solemniis prius sibi concessa amplius in monte Hohenburc, nisi permissione abbatissae et conventus, sicut et alieni celebrare non audeant. Simili quidem modo, si Stivagiensis abbas, et canonici sui Hohenburgensem ecclesiam per injustam contradictionem contentiose impugnaverint, nec privilegii sui statuta a manu Hohenburgensis abbatissae data, mansuete obtemperando, observaverint, locus Gorgonii, qui est praebenda unius hebdomadarii, cum omnibus appendiciis suis, quem quilibet Stivagiensis abbas ab Hohenburgensi abbatissa accipere debet, caeteraque beneficia de Hohenburc suscepta, eis subtrahantur, aliique sacerdotes idonei pro libitu abbatissae et conventus aliunde eligantur; ipsi autem amplius in monte Hohenburc missarum solemnia, quemadmodum alieni, nisi permissione abbatissae, celebrare non audeant. Unanimi quoque consilio et consensu decretum est, ut uno quoque praeposito in Trutenhusen a praesenti vita decedente, vel mutato, fratres inibi commorantes idoneam et religiosam ordinis sui personam eligant, et ipse electus investituram praepositurae de manu Hohenburgensis abbatissae absque ulla contradictione primo aditu per librum gratis accipiat. Adjectum est nihilominus ut ecclesia in Trutenhusen sub Hohenburgensis advocati patrocinio defendatur, et quaelibet saecularis causa inibi ventilanda in judicio ipsius advocati discutiatur. Nunc igitur, quia haec pia religiosaque statuta nostro confirmari munimine, atque apostolica protectione vallari praedicta filia nostra Herrat venerabilis abbatissa petivit, nos petitioni suae benigno concurrentes assensu, praedictam constitutionem auctoritate apostolica confirmamus, et locum ipsum sub beati Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus, statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona idem monasterium impraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, praestante Domino, poterit adipisci, firma fratribus eorumque succedentibus et illibata permaneant. Liceat quoque illis personas liberas et absolutas a saeculo fugientes ad conversionem recipere, et eas absque contradictione aliqua retinere. Prohibemus insuper ut nulli canonicorum post factam in eodem loco professionem fas sit absque praepositi sui licentia de eodem discedere, discedentem vero absque communium litterarum cautione nullus audeat retinere. Cum autem generale interdictum terrae fuerit, liceat ipsis clausis januis, exclusis excommunicatis et interdictis, non pulsatis campanis, suppressa voce, divina officia celebrare. Paci quoque et tranquillitati fratrum paterna sollicitudine providere volentes, auctoritate apostolica prohibemus, ut nullus infra clausuras locorum seu grangiarum suarum violentiam, vel rapinam, seu furtum committere, ignem apponere, hominem capere, vel interficere audeat. Sepulturam praeterea ipsius loci tam ad opus fratrum, quam familiae peregrinorum, seu hospitum inibi decedentium, nisi forte excommunicati fuerint, vel interdicti, liberam esse decernimus. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum fas sit praefatam ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva sedis apostolicae auctoritate et dioecesani episcopi canonica justitia. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, nisi reatum suum congrua satisfactione correxerit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Domini nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Chriti, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen. Datum Veronae per manum Alberti, S. Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis et cancellarii, XII Kal. Maii, indict. IV, Incarnationis Dominicae an. 1851, pontificatus vero domni Lucii papae tertii anno quarto.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
230
CCXXX. Privilegium pro monasterio S. Mariae Holmecoltramensi. (Veronae, Apr.-Mai.) Monasticon Anglic., III
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis EVERARDO abbati monasterii Sanctae Mariae de Holmecoltram, ejusque fratribus, tam praesentibus quam futuris, regularem vitam professis in perpetuum.
Religiosam vitam eligentibus apostolicum convenit adesse praesidium, ne forte cujuslibet temeritatis incursus aut eos a proposito revocet, aut robur sacrae religionis infringat. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus clementer annuimus et praefatum monasterium Sanctae Mariae de Holmecoltram, in quo divino mancipati estis obsequio, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus et praesentis scripti privilegio communimus, inprimis siquidem statuentes ut ordo monasticus, qui secundum Deum, et sancti Benedicti Regulam atque institutionem Cisterciensem in eodem loco institutus esse dignoscitur, perpetuis ibidem temporibus inviolabiliter observetur. Praeterea, quascunque possessiones, quaecunque bona idem monasterium impraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium aut aliis justis modis, praestante Domino, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis Ex dono illustris Anglorum regis Henrici totam insulam de Holme, in qua praefatum monasterium situm est, cum omnibus pertinentiis suis et omnibus libertatibus, a praefato illustri rege vobis indultis, et ipsius charta confirmatis; grangiam veterem cum omnibus appendiciis suis; grangiam de Ternis cum omnibus appendiciis suis; grangiam de Senile cum omnibus appendiciis suis; grangiam de Rabi, cum omnibus, etc.; grangiam de Arlosk cum omnibus, etc.; et quidquid habetis infra insulam de Holme per rectas divisas suas sicut fuit forestata tempore Henrici regis senioris, et Ranulphi comitis Cestriae; extra insulam de Holme ex dono Cospatricii filii Orni, et Thomae filii Cospatricii, terram et grangiam de Flemingeby cum omnibus pertinentiis suis, per rectas divisas suas, sicut in eorumdem chartis continetur. Ex dono etiam ejusdem Cospatricii terram de Keltone cum omnibus visamentis suis, sicut in ejusdem charta continetur; libertates insuper ejusdem terrae ex dono Willelmi comitis et Caeciliae comitissae Alhemarliae; et ex dono ejusdem comitis et comitissae forgiam unam in Winnefel cum omnibus necessariis suis, sicut in chartis eorumdem continetur; ex dono Waldevi filii Gamelli terram de Kirkebythore, cum omnibus pertinentiis suis; grangiam etiam et terram in Galwidia quae dicitur Kirkewinni cum omnibus pertinentiis suis, per divisas suas in charta Rolandi filii Hratridi manifeste decer . . . . . . ; unam etiam salinam, extra easdem divisas in Lotchchidale . . . . . . necessariis suis; et pasturam porcis sine pasuagio per omnes silvas infra dominium ejusdem Rolandi, et aisiamenta nemoris in Preston et Lotch . . . . . et semitas, et aisiamenta portuum: omnia haec, sicut in charta ipsius Rolandi continentur. In Hybernia quoque quidquid comes Ricardus, et Hugo de Lacy et alii nobiles pietatis intuitu, vobis et domui vestrae contulerunt et suis chartis munierunt, nihilominus vobis auctoritate apostolica confirmamus. Inhibemus etiam ne terras, seu quodlibet beneficium ecclesiae vestrae collatum liceat alicui personaliter dare, sive alio modo alienare, sine consensu totius capituli aut majoris et sanioris partis. Si quae vero donationes vel alienationes aliter quam dictum est, factae fuerint, eas irritas esse censemus. Antiquas praeterea et rationabiles ac regulares monasterii vestri consuetudines hactenus observatas, ratas habemus et eas futuris temporibus illibatas permanere censemus. Sane laborum vestrorum quos propriis manibus aut sumptibus colitis, seu de nutrimentis animalium vestrorum, sive de piscationibus vestris, ubicunque fuerint in aquis salsis vel fluminibus, nullus a vobis decimas extorquere praesumat. Liceat quoque vobis clericos vel laicos, e saeculo fugientes liberos et absolutos, ad conversionem recipere, et in vestro monasterio sine contradictione aliqua retinere. Prohibemus insuper ut nulli fratrum vestrorum post factam in loco vestro professionem fas sit, absque abbatis sui licentia de eodem discedere; discedentem vero absque communium litterarum cautione nullus audeat retinere. Inhibemus etiam auctoritate apostolica ne quis praesumat monasterium vestrum novis exactionibus aggravare. Paci quoque et tranquillitati vestrae paterna sollicitudine providere volentes, auctoritate apostolica prohibemus ut infra ambitum monasterii vestri et clausuras locorum, seu grangiarum vestrarum nullus violentiam vel rapinam sive furtum committere, aut ignem apponere, seu hominem capere, vel interficere aliquo modo praesumat. Ad haec autem adjicimus ne aliquis frater sive conversus sub professione vestrae domus astrictus, sine consensu et licentia abbatis et majoris partis capituli vestri, pro aliquo fidejubeat, vel ab aliquo pecuniam mutuo accipiat ultra, pretium capituli sui providentia constitutum, propter manifestam domus vestrae utilitatem. Quod si facere forte praesumpserit, non teneatur conventus, sine cujus licentia et consensu hoc exegerat, pro eis aliquatenus respondere. Praeterea licitum sit vobis in causis vestris fratres vestros idoneos ad testificandum adducere, atque ipsorum testimonio, si rectum fuerit, et propulsare violentiam et justitiam vindicare. Pro oleo sancto, consecrationibus altarium vel ecclesiarum, ordinationibus monachorum, qui ad sacros ordines fuerint promovendi, sive abbate deducendo ad sedem, vel quibuslibet aliis sacramentis, nullus a vobis, aut sub contentu consuetudinis aut quolibet alio modo quidquid audeat postulare. Statuimus etiam ne episcopi vel alia persona saecularis seu alterius ordinis regularem et canonicam abbatis vestri electionem unquam impediat, nec de deponendo eo qui pro tempore fuerit, contra statuta Cisterciensis ordinis et auctoritatem privilegiorum vestrorum, se nullatenus intromittat. Praeter ea si episcopus in cujus parochia domus vestra fundata est, tertio cum humilitate et devotione, sicut convenit, requisitus, abbatem vestrum, cum substitutus fuerit, benedicere forte noluerit, liceat eidem abbati, si presbyter fuerit, proprios novitios benedicere, et alia quae ad officium illud pertinent exercere, et donec idem episcopus duritiam recogitet et benedicendum abbatem benedicere non recuset. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatum monasterium temere perturbare, vel ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, vel quibuslibet vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva sedis apostolicae auctoritate et dioecesani episcopi canonica justitia. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, etc. Data, etc., VIII Maii, anno Domini 1185, pontificatus vero domni Lucii papae tertii anno quarto.
(quod absit!)
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
231
CCXXXI. [ Hartwigo II] archiepiscopo Hamburgensi significat se inobedientes Daciae, Sueciae, Norwegiae episcopos propter tumultuosum regnorum illorum statum evocare distulisse. (Veronae, Maii 4.) [LAPPENBERG, Hamburg. Urkund., I, 238.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri Bremensi archiepiscopo, salutem et apostolicam benedictionem.
Cum nuntius quem apud apostolicam sedem dimiseras, ut citaremus episcopos per Daciam, Suetiam et Norwegiam constitutos ad respondendum de obedientia quam Ecclesiae tuae subtraxisse dicuntur, plurimum institisset, non est visum nobis aut fratribus nostris quod in tanta turbatione, quanta nunc in praedictis esse regnis asseritur, et in novitate tua ejus satisfacere instantiae deberemus. Tu itaque, considerans quia quod differtur non aufertur, ejus negligentiae aut minori affectioni, quam erga te habeamus, nequaquam ascribas, quod petitionem ipsam distulimus exaudire, sed majorem nobiscum opportunitatem exspectes, quoniam tempore opportuno, auctore Deo, libenter tuis intendemus commodis et honori. Datum Veronae, IV Nonas Maii.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
232
CCXXXII. Privilegia pro monasterio SS. Petri et Viti Calavenensi. (Veronae, Jun. 13.) [UGHELLI, Italia sacra, V, 803.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis SIMEONI abbati monasterii SS. Petri et Viti de Calavena, ejusque fratribus, tam praesentibus quam futuris, regularem vitam professis in perpetuum.
Pia postulatio, etc. communimus. In primis siquidem statuentes ut ordo monasticus, qui secundum Deum et beati Benedicti Regulam in eodem monasterio noscitur institutus, perpetuis ibidem temporibus inviolabiliter observetur. Praeterea quascunque possessiones, quaecunque bona quae idem monasterium in praesentiarum, juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, praestante Domino, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis. Locum ipsum in quo praefatum monasterium situm est, cum omnibus pertinentiis suis; capellam Sancti Faustini in castro Veronen., capellam S. Ambrosii in curia Mezzane, et cum rivo, et molendinis, et omnibus aliis suis pertinentiis, et capellam S. Nicolai in Colonia cum omnibus pertinentiis suis; capellam S. Andreae sitam in Illasio cum omnibus pertinentiis suis; capellam S. Vitalis sitam in Cuculo cum omnibus pertinentiis suis; curtem Coculi cum districto, et aliis pertinentiis suis. Quidquid juris et proprietatis habetis in curte Treniaci, et Marcemici, Centuli, Casali et Custnani; curiam Cosparini cum decimis, et aliis pertinentiis suis, et quidquid juris et proprietatis habetis in curia Illasii, et in curia Coloniolae, et Calderii, Porcili, Capitis Alponis, Sancti Joannis Adroviae, Mezzanae, Trezzolani, Coloniae et Cavaloni: ecclesiam S. Mariae in Insula Veronae; decimas Cosparini, Sorceti et Cesolini, decimas Calderii, et decimas quindecim capitum Casalvini in Treniaco Caseri et Cusnani; decimas Coculi, et decimas Cerredi, et deinde superius decimas totius alodii monasterii vestri. Sicut has decimas canonice possidetis, vobis, et monasterio vestro auctoritate apostolica confirmamus. Sane novalium vestrorum, quae propriis manibus vel sumptibus colitis, sive de nutrimentis animalium vestrorum nullus a vobis decimas exigere vel extorquere praesumat, liceatque vobis clericos et laicos, e saeculo fugientes, liberos, solutos ad conversionem recipere, et eos absque contradictione aliqua retinere. Prohibemus insuper ut nulli fratrum vestrorum post factam in eodem loco professionem fas sit absque abbatis sui licentia, nisi arctioris religionis obtentu, de eodem loco discedere; discedentem vero sine communium litterarum cautione nullus audeat retinere. Cum autem generale interdictum terrae fuerit, liceat vobis, clausis januis, non pulsatis campanis, exclusis excommunicatis et interdictis, suppressa voce divina officia celebrare. Decimas vero de propriis laboribus, seu etiam redditibus a vobis exigere vel accipere clericorum nemo praesumat: compositionem quoque quae inter vos et plebem de Cavalena super quibusdam decimis intercessit, sicut hinc inde recepta est et in scripturis publicis continetur, auctoritate apostolica confirmamus. Sepulturam praeterea ipsius monasterii liberam esse decernimus, ut eorum devotioni et extremae voluntati qui se illic sepelire deliberaverint, nisi forte excommunicati vel interdicti sint, nullus obsistat, salva tamen justitia illarum ecclesiarum, a quibus mortuorum corpora assumuntur. Obeunte vero te, nunc ejusdem loci abbate, vel tuorum quomodolibet successorum nullus ibi qualibet subreptionis astutia seu violentia praeponatur, nisi quem fratres communi consensu, vel fratrum pars consilii sanioris secundum Dei timorem, et B. Benedicti regulam providerint eligendum. Decernimus ergo, etc., salva sedis apostolicae auctoritate, et dioecesani episcopi canonica justitia. Si qua igitur, etc.Ego Melior presb card. SS. Joannis et Pauli tit. Ego Lucius Catholicae Ecclesiae episcopus Ego Theodinus Portuensis et S. Rufinae sedis episc. Ego Henricus Albanensis episc. Theobaldus Ostiensis, et Velletrensis episc. Ego Joannes presbyter card. tit. S. Marci. Ego Laborans presb. card. S. Mariae Transtib. Ego Pandulphus presb. card. tit. XII Apost. Ego Albinus presb. card. tit. S. Crucis in Jerusalem. Pamachii. Ego Adelardus tit. S. Marcelli presb. card. Ego Ardicio diac. card. S. Theodori. Ego Soffredus S. Mariae in Via Lata diac. card. Ego Rolandus S. Mariae in Porticu diac. card. Ego Petrus S. Nicolai in Carcere diac. card. Ego Pandulphus S. Georgii ad Velum Aureum diac. card. Datum Veronae, per manum Alberti S. R. E. presb. card. et cancellar., Idibus Junii, indict. III, Incarnationis Dominicae anno 1185, pontif. vero D. Lucii tertii PP. anno IV.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]
Lucius III
233
CCXXXIII. Compositionem factam inter [Joannem] Gratianopolitanum episcopum et [Hugonem] ducem Burgundiae confirmat. (Veronae, Jun. 13.) [ Histoire du Dauphiné, I, Preuv., 182.]
LUCIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri Gratianopolitano episcopo, salutem et apostolicam benedictionem.
Relatum est nobis ex parte tua, quod cum nobilis vir dux Burgundiae contra te super terra de Plana et quibusdam molendinis et multis aliis controversiam suscitasset, inter vos tandem super omnibus amicabilis compositio intercessit, quae religione jurisjurandi et scripto publico dicitur roborata. Ut igitur inconcussam habeat imposterum firmitatem, eamdem compositionem, sicut de assensu partium facta est et recepta, et in scripto publico continetur, auctoritate apostolica confirmamus, et praesentis scripti patrocinio communimus. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc nostrae confirmationis paginam infringere aut ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum ejus se noverit incursurum. Datum Veronae, Idus Junii.
http://viaf.org/viaf/85172410
[]