text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ว่าชิงผัวชั่วช้าส่วนฆ่าผัว <bot>:มันไม่ชั่วมั่งดอกหรือถือไฉน จนเกิดยุครุกรบทั้งภพไตร ก็เพราะใครเล่าขานางมาลี
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วแลดูพราหมณ์น้อยเห็นสร้อยเศร้า <bot>:เข้าแฝงเงาพฤกษาน่าสงสาร ทั้งสี่นางต่างว่าน่ารำคาญ จะคิดอ่านแก้ไขอย่างไรดี
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คอยตีเรือเหนือใต้ได้สิ่งของ <bot>:เที่ยวแล่นล่องตามคลื่นทุกคืนค่ำ มาถึงกลางหว่างบรรพตพออดน้ำ จึงทอดกำปั่นใหญ่ในนที
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สร้อยสุวรรณนั้นว่าชื่อฉันเพราะกว่า <bot>:น้องก็ว่าของฉันเพราะทะเลาะเถียง ต่างทูลความถามไถ่เฝ้าไล่เลียง ว่าชื่อเสียงใครจะเพราะเสนาะดี
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงฟังเห็นจริงทุกสิ่งสิ้น <bot>:นิยมยินดีแท้จะแก้ไข เองอย่าเป็นทุกข์ร้อนอาวรณ์ไป กูจะให้สารพันไม่ฉันทา
|
พระอภัยมณี
| 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะเย็บฟูกผูกเปลเห่อ้ายหนู <bot>:ก็ไม่รู้สีสาสีกาเอ๋ย ต้องกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงไปทั้งไม่เคย จะเฉยเมยเสียมิช่วยจะม้วยมุด
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้วันนี้มิได้เฝ้าเหมือนเราสั่ง <bot>:ฝ่ายฝรั่งราชทูตก็พูดปด จะรบพุ่งกรุงไกรมิได้งด ตามกำหนดนัดกันในวันนี้
|
พระอภัยมณี
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ด้วยท่านครูผู้เฒ่าจะเอาศพ <bot>:จะต้องกลบเกลื่อนล้างทางสงสัย แล้วจัดแจงแต่งหนังสือจะถือไป ห่อสไบย้อมยาไว้ช้านาน
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ชำเลืองดูรู้ว่าต้องเสน่ห์ <bot>:สมคะเนเหมือนหนึ่งจิตคิดประสงค์ แกล้งทำครางพลางขืนฝืนดำรง ระทวยองค์อภิวันท์จำนรรจา
|
สิงหไกรภพ
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เหตุเพราะมึงจึงต้องทำบาปกรรมด้วย <bot>:แม้มิช่วยก็จะฉาวจะร้าวฉาน จงพร้อมกันตั้งสัตย์ปฏิญาณ กูคิดการให้แล้วทำตามคำกู ฯ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระแจ้งเหตุเทศนาว่าแต่ย่อ <bot>:ให้แต่พอเข้าใจไถนถนอม พอดับโศกในอารมณ์ที่ตรมตรอม นางเงือกน้อมนอบนบอภิวันท์
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางทรงฟังยังพรั่นให้หวั่นจิต <bot>:ด้วยเคยติดตังรักมันหนักหนา จึงว่าพ่อก็วิเศษเวทวิชา คิดรักษาพระองค์ให้จงดี
|
พระอภัยมณี
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันวิสัยในโลกโสโครกครบ <bot>:คืออาศพอสุภังสิ้นทั้งหลาย จงคิดปลงลงให้เห็นที่เป็นตาย อันร่างกายกลายเป็นพระอนิจจัง
|
พระอภัยมณี
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ส่วนเสนีที่เป็นนายฝ่ายทหาร <bot>:เร่งเรียกมารพลนิกายทั้งซ้ายขวา ล้วนจัดเจนเกณฑ์หัดถือสาตรา ได้พลห้าร้อยถ้วนล้วนฉกรรจ์
|
สิงหไกรภพ
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นสรรพเสร็จเสด็จดำเนินนาด <bot>:ไปปราสาทบิตุรงค์พร้อมวงศา อภิวาทบาทมูลต่างทูลลา พระมารดาบิตุรงค์อยู่จงดี ฯ
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระจอมเทวสินธุ์นรินทร์รัช <bot>:โองการตรัสปราศรัยแล้วไต่ถาม ว่าตัวเราก็จะคิดไปติดตาม ท่านแจ้งความอยู่หรือไรในลังกา
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พลางตรัสกับทัพพหลไพร่พลพร้อม <bot>:ให้ยกล้อมยักษ์ไว้มิให้หนี โยธาทัพรับสั่งประดังตี แกว่งกริชตรีกรายกรเข้ารอนราญ
|
สิงหไกรภพ
| 67 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:ฉลูดโลดโกฎเก้าค่า <bot>:ตาเสือ มเดื่อดินขมิ้นเครือ ครอบฟ้า กรันเกราเค่าเยนเหนือ หนอนตยากซากเอย หวายตมอยข่อยคล้า ขลู่ขล้อสมอไทย
|
นิราศสุพรรณ
| 84 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระจอมนครินทร์ปิ่นพิภพ <bot>:พระปรารภให้จัดแจงทุกแห่งหน แต่บรรดาในนิเวศน์เขตมณฑล ให้ต้อนคนเข้ามาไว้ในนคร
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เราทั้งสองลองกินดูเถิดพี่ <bot>:ถ้าร้ายดีก็คงเห็นว่าเป็นไฉน เจ้าพราหมณ์ฟังน้องตอบก็ชอบใจ เข้าเด็ดใบแดงเคี้ยวทั้งสองคน
|
สิงหไกรภพ
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:เมื่อจากเมืองมาในป่าพนาศรี หยุดนอนค้างนางยักษ์พาเอาข้านี้ มาทุบตีชีวันถึงบรรลัย
|
สิงหไกรภพ
| 55 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วโศกาว่าพระทูลกระหม่อมแก้ว <bot>:ไม่เลี้ยงแล้วให้เมียน้อยคอยข่มเหง เพราะให้ท้ายหมายได้จึงไม่เกรง อีละเวงมันจองหองกับน้องนัก
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสียงตึงลูกถูกสินสมุทรผลุง <bot>:จำเพาะพุงผึงกระเด็นไม่เห็นหน ตกในน้ำสำลักประดักชล จมลงจนถึงดินสิ้นกำลัง
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ที่ปากน้ำสำคัญอยู่แห่งหนึ่ง <bot>:เอาโซ่ขึงค่ายคูดูรักษา พรุ่งนี้เช้าตัวเราจะยาตรา เอาปืนผายิงไปให้เป็นจุณ
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะเสกทำน้ำมนต์ให้คนเห็น <bot>:ว่าชุบเป็นมั่นคงไม่สงสัย จะลือชาปรากฏยศไกร จึงสั่งให้สานุศิษย์ตั้งพิธี
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงขับเหล่าสาวใช้ไปเถิดนะ <bot>:แล้วคงจะพบกันอีกวันหลัง แล้วบอกกล่าวเล่าให้นายไพร่ฟัง ขึ้นทรงนั่งสิงห์ขับไปพลับพลา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:ทูลลาบาทบงกชบทศรี นางตรัสช่วยอวยชัยไปจงดี อย่าให้มีเภทภัยสิ่งใดพาน
|
สิงหไกรภพ
| 52 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระหน่อเทวสินธุ์นรินทร์รัตน์ <bot>:สามกษัตริย์พี่น้องไม่ผ่องใส สะท้านท่าวหนาวฝนจนพระทัย ทอดอยู่ในท้องสมุทรสุดรำพึง
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ที่มึนเมาหาวนอนร้อนในอก <bot>:พอเหงื่อตกก็ค่อยเบาบรรเทาหาย แต่ลุกนั่งยังไม่ตรงดำรงกาย พระพายชายเป่าปัดพัดธุลี
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระธิดาว่ากรรมจะทำชั่ว <bot>:จะฆ่าผัวกลัวบาปที่หยาบหยาม แสนอดสูดูไปก็ไม่งาม จะตายตามเวรกรรมที่ทำมา
|
สิงหไกรภพ
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสด็จออกนอกวังขุนนางกราบ <bot>:ถือหอกดาบตามเสด็จไม่เข็ดขาม ลงที่นั่งเสนาสง่างาม ให้โห่สามลาลั่นสนั่นดัง
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นนิ่งอยู่ดูเหมือนไม่รักญาติ <bot>:ทั้งเสียชาติโฉดเฉาเหมือนเต่าตุ่น ลูกผู้ชายตายเป็นก็ตามบุญ ให้หมกมุ่นหมองหมางระคางใจ
|
สิงหไกรภพ
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางเงือกน้ำซ้ำถามถึงสามครั้ง <bot>:ไม่ปิดบังบอกแจ้งแห่งมัจฉา เมื่อวานนี้มีสำเภาเขาแวะมา พี่จะลาโดยสารไปบ้านเมือง
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:เข้ารุกโรมรบพุ่งชาวกรุงศรี ต่างรับรองป้องกันประจัญตี อสุรีแทงพลาดพระฟาดฟัน
|
สิงหไกรภพ
| 52 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เขารักจริงให้สู่ขอกับพ่อแม่ <bot>:อย่าวิ่งแร่หลงงามไปตามง่าย เขาไม่เลี้ยงไล่ขับจะอับอาย ต้องเป็นหม้ายอยู่กับบ้านประจานตน
|
สุภาษิตสอนหญิง
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ลูกบอกความตามจริงไม่กริ่งจิต <bot>:ขอชีวิตไว้เป็นข้ามารศรี อองออยจำคำไว้ถือไม้ตี นางเทวีหวีดหวาดเพียงขาดใจ
|
สิงหไกรภพ
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ซึ่งจะชนะจะแพ้เพราะแม่ทัพ <bot>:ออกต่อรับรบสู้เป็นคู่ขัน ใครผลาญเราเจ้าบูรินทร์สิ้นชีวัน คือคนนั้นได้ลูกสาวเจ้าลังกา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายสาวสาวเจ้าสั่งระวังผิด <bot>:ใครนั่งชิดฉุดคร่าไม่ปราศรัย บ้างทุ่มเถียงเสียงก้องทั้งห้องใน นางกลับได้คิดห้ามปรามทั้งปวง
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วลุกขึ้นมึนหน้าถลาล้ม <bot>:ไม่เป็นสมประดีเฟือนเหมือนกับฝัน โจรสุหรั่งสั่งให้ไพร่ทั้งนั้น เข้าช่วยกันยกไปวางกลางที่นอน
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งสามองค์ทรงเสลี่ยงเรียงลำดับ <bot>:คนคั่งคับสังข์แตรแซ่สลอน ทั้งสามองค์ทรงวออรชร ราษฎรนั่งหลามตามหนทาง
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระชื่นชมโสมนัสแล้วตรัสสั่ง <bot>:อย่ากักขังขุ่นข้องให้หมองศรี รีบใช้ใบไปข้างหน้าอย่าช้าที พวกเรานี้จะรอรั้งหนุนหลังไป
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขึ้นไสยาสน์อาสน์อ่อนบรรจถรณ์แท่น <bot>:ยิ่งสุดแสนเศร้าสร้อยละห้อยหา คิดถึงน้องสองสมรแต่ก่อนมา เคยพูดจาชมเชยเช่นเคยรัก
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นิจจาเอ๋ยเคยอยู่คู่ชีวี <bot>:ออกต่อตีตามผู้หญิงไม่ทิ้งกัน ตั้งแต่นี้มีทุกข์ถึงยุคเข็ญ ไม่แลเห็นผู้ใดทั้งไอศวรรย์
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หวังถวิลอินน้องลอองเอี่ยม <bot>:แสนเสงี่ยมงามพร้อมเหมือนหม่อมห้าม จะหายศอุส่าห์พยายาม คงจะงามภักตร์พร้อมเหมือนหม่อมอิน
|
นิราศเจ้าฟ้า
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จงสึกหาลาพรตให้ปลดเปลื้อง <bot>:ได้แต่งเครื่องพลีกรรมทำถวาย จะเชือดแพะแกะสะเดาะพระเคราะห์ร้าย ให้เคลื่อนคลายหายโศกสิ้นโรคภัย ฯ
|
พระอภัยมณี
| 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หมอนวดเน้นเคล้นคลำอัมพฤกษ์ <bot>:ค่อยรู้สึกสังเกตฟังเหตุผล ทรงยาดมพรมกุหลาบซาบสกนธ์ หอมสุคนธรสรื่นชื่นพระทัย
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ป่างพระองค์ผู้ดำรงรมจักร <bot>:ฟังโหรทักแถวถิ่นดินสวรรค์ ค่อยสบายคลายเศร้าเบาลงครัน คิดผ่อนผันที่จะไปในลังกา
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วชวนพระอนุชาลงม้าสิงห์ <bot>:ไม่ดูหญิงแกล้งเมินทำเดินเฉย ถามว่านางทางไหนยังไม่เคย จะหลงเลยไปเสียดอกช่วยบอกทาง
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่ตรองตรึกนึกข้างทางกุศล <bot>:เมื่อจะพ้นจากทะเลเดรัจฉาน เพราะกุศลหนหลังนางนงคราญ มัฆวานร้อนรนดลพระทัย
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระแจ้งเหตุเทศนาว่าแต่ย่อ <bot>:ให้แต่พอเข้าใจไถนถนอม พอดับโศกในอารมณ์ที่ตรมตรอม นางเงือกน้อมนอบนบอภิวันท์
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายไทท้าวเจ้าพิภพจบจังหวัด <bot>:โองการตรัสโดยในพระทัยหวัง ให้ตั้งการพิธีที่ในวัง จะแต่งตั้งอภิเษกเอกอนงค์
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระจอมนรินทร์รัตน์กับราเมศ <bot>:กลับนิเวศน์เวียงวังดั่งประสงค์ เสด็จเข้าปรางค์ทองทั้งสององค์ เสด็จดำรงไพร่ฟ้าประชาชี
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จริงนะพระจะคิดสนิทถนอม <bot>:น้องไม่ยอมแล้วเช่นอย่างแต่ปางหลัง ไปนับปีมิใช่ของสำรองรัง จะมานั่งคลอเคลียเป็นเมียเดิน
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอรุ่งรางนางคิดนิมิตฝัน <bot>:ยิ่งหวาดหวั่นพรั่นจิตพิศวง หรือผ่านเกล้าเข้าประจญรณรงค์ จะเสียองค์อับปางเป็นอย่างไร
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จงปกป้องครองบุรีทั้งพี่น้อง <bot>:แม้นขัดข้องสิ่งไรใช้พหล ไปให้รู้ถึงประเทศเพชรกำพล อาจะขวนขวายมาอย่าอาดูร
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:ทูลนงเยาว์ยอดรักท้าวยักษา อันรามวงศ์ลงเหล็กไว้ตรึงตรา เมื่อเวลาคืนนี้หลบหนีไป
|
สิงหไกรภพ
| 54 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสวยพลางทางปรึกษาบรรดาหลาน <bot>:อาตรองการก็เห็นจริงทุกสิ่งสรรพ์ เปรียบเหมือนคนเจ็บป่วยต้องช่วยกัน รักษามันพอให้ปลอดรอดชีวัง
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงอารามสามองค์ที่ทรงพรต <bot>:น้อมประณตทูลแจ้งแถลงไข เหมือนเรื่องความตามสวรรคครรไล แล้วอ่านให้ทราบความตามคดี ฯ
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วสั่งพราหมณ์สามนายอยู่ค่ายใหญ่ <bot>:เราจะไปรบพุ่งชาวกรุงศรี ทหารเราชาวผลึกล้วนฝึกดี ช่วยกันตีชาวลังกาอย่าช้านาน
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระญาติวงศ์ทรงพระสรวลไม่ควรโกรธ <bot>:รู้ขอโทษพร่ำว่าน่าสงสาร สินสมุทรพูดกลับไม่อัประมาน กระหม่อนฉานดอกไม่ตายไม่อายใคร
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ศรีสุวรรณนั้นตั้งอยู่หลังด่าน <bot>:วางทหารเรียงรายทั้งซ้ายขวา เห็นคนออกนอกกำแพงแต่งกายา นางรำภาเพชรประดับอยู่วับวาม
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางพญาว่าสนมกำนัลนาฏ <bot>:ทุกปรางค์มาศเรือนทองจะหมองไหม้ นฤบาลว่าสงสารเสนาใน มันจะให้จองจำระกำกาย ฯ
|
สิงหไกรภพ
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ยืนป้องหน้าตาเขม้นอยู่เป็นครู่ <bot>:ยังสดอยู่ดูเห็นไม่เป็นหนอน มีปีกใส่ไม่เห็นหางอย่างกินร นุ่งผ้าผ่อนเหมือนมนุษย์สุดสงกา
|
สิงหไกรภพ
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ว่าพี่น้องของเขาเจ้าพิภพ <bot>:ผู้ร้ายรบช่วงชิงเอาสิงหล เชิญให้ข้ามาด้วยช่วยประจญ จับตัวคนศัตรูพวกผู้ร้าย
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายสามพราหมณ์สามทัพกับสินสมุทร <bot>:ไม่ยั้งหยุดแยกย้ายกันผายผัน พอร่วมทางหว่างเขาเจ้าประจัญ เห็นป้องกันเชิงเทินเนินหอรบ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางรู้ว่ายาหยูกมิถูกต้อง <bot>:ด้วยมีของคุ้มองค์ไม่หลงใหล จะยอกย้อนผ่อนปรนด้วยกลใด ให้เอาไม้เท้าวางเสียห่างองค์
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ว่าเรือนี้มาแต่ไหนเห็นใหญ่นัก <bot>:ไม่ประจักษ์ท่านจงกล่าวเล่าแถลง พวกกำปั่นบอกตรงชักธงแดง รู้ตำแหน่งว่ามายังเกาะลังกา
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:วิสัยหญิงใจอ่อนนอนไม่หลับ <bot>:ถึงจนทรัพย์เต็มประดาคิดหาผัว ได้หูหนวกตาบอดคงรอดตัว ไม่ยักกลัวมีท้องจะดองยา
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงมิตายกายสูญจะพูนเกิด <bot>:ประดักประเดิดด้วยไม่เห็นเป็นไฉน ต้องผ่อนปรนกลศึกตรองตรึกไตร ให้ได้ชัยชนะจึงจะดี
|
สิงหไกรภพ
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันพ่อแม่แก่กายจะหมายพึ่ง <bot>:ด้วยไร้ซึ่งสุริย์วงศ์เผ่าพงศา จะแต่งตั้งเจ้าพราหมณ์นามจินดา เป็นฝ่ายหน้าอุปราชราชโอรส
|
สิงหไกรภพ
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทองพระกรซ้อนทรงสวมมงกุฎ <bot>:ประดับบุษราคัมล้วนนํ้าเหลือง ธำมรงค์ลงยาล้วนค่าเมือง อร่ามเรืองรัศมีฉวีวรรณ
|
สิงหไกรภพ
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกเสียเรือเหลือตายทั้งชายหญิง <bot>:อาศัยสิงสิขรินทร์เป็นถิ่นฐาน เหมือนเรือท่านฉันก็เห็นไม่เป็นการ น่าสงสารท่านฤๅษีจะมีภัย
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โขมพัตถ์ผลัดเสร็จสำเร็จกิจ <bot>:ขึ้นสถิตบนบัลลังก์ที่นั่งสรง ไขปทุมโปรยปรอยเป็นฝอยลง ต้องพระองค์เย็นซาบอาบอุรา
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เข้าเหนือลมระดมเป่าเข้าให้พร้อม <bot>:แล้วจึ่งอ้อมใช้พหลพลทหาร เข้าตัดตีหลังค่ายคงได้การ อย่านิ่งนานมาไปปรุงคิดหุงยา
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:รสสุคนธ์มณฑาจำปาเทศ <bot>:การะเกดกางกลีบเป็นครีบหนาม เลียบพนมชมเพลินนางเดินตาม มะไฟเฟืองเหลืองอร่ามสุกงามงอม
|
สิงหไกรภพ
| 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้เตรียมทัพนับหมื่นถือปืนผา <bot>:แขกชวากับพหลพลกาหวี ทั้งเสนาไพร่พลพวกมนตรี วันพรุ่งนี้พร้อมกันเหมือนสัญญา
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงปากอ่าวเช้าตรู่จะดูฤกษ์ <bot>:เอิกเกริกเร่งไฟใส่โขมง กำปั่นใบใส่เพลาเสากระโดง สายระโยงระยางขึงให้ตึงดี
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นเห็นท้าวเจ้ากวินสิ้นชีวิต <bot>:เข้าต่อฤทธิ์รับรบไม่หลบหนี สินสมุทรยุดพลาดมันฟาดตี ถูกอินทรีย์ซวนซบสลบไป ฯ
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ก็จำได้ลายพระหัตถ์กระจัดแจ้ง <bot>:กับตราแดงดวงหน้าพระราหู จึงแกล้งว่าตัวเราเจ้าชมพู ยกมาอยู่ใกล้วังเมืองลังกา
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:เสียงคึกคักคิดพรั่นประหวั่นไหว พระองค์สั่นขวัญหนีไม่มีใจ นางวิ่งไปปิดทวารบานบัญชร
|
สิงหไกรภพ
| 55 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวองค์อุศเรนเจนสมุทร <bot>:ราชบุตรเจ้าพาราภาษาสิงหล คุมกำปั่นพันลำเที่ยวแล่นชล ตามตำบลเกาะแก่งทุกแขวงแคว
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พลางเอนแอบแนบน้องจ้องจะจับ <bot>:เห็นนางขยับกลับขยดหดพระหัตถ์ หยิบพัดจันทน์นั้นมาถือกระพือพัด ยิ่งกลุ้มกลัดอัดอั้นคันคันมือ
|
พระอภัยมณี
| 78 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ชอบอารมณ์ชมหลานชำนาญศึก <bot>:รู้ตรองตรึกฝึกพหลพลขันธ์ แล้วเกณฑ์คนพลรบสมทบกัน ล้วนรู้ชั้นเชิงชำนาญการศัสตรา
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกเผ่าพงศ์วงศาคณาญาติ <bot>:จะผุดผาดวาสนาให้ปรากฏ เป็นเจ้าจอมหม่อมห้ามได้งามงด เหมือนราชรถเข้ามารับอย่ากลับกลัว ฯ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระลูกน้อยค่อยอยู่อย่ารู้โรค <bot>:จงดับโศกเศร้าหมองให้ผ่องใส รำลึกถึงจึงทูลลาบิดาไป หาแม่ได้เล่นกับน้องทั้งสองรา
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วแต่งสรวงเสวยนมเนยพร้อม <bot>:ทั้งเครื่องหอมสารพัดล้วนจัดสรร เป็ดไก่หมูสุราสารพัน จอกนํ้าจัณฑ์จัดถวายอยู่รายเรียง
|
สิงหไกรภพ
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พลางโศกาอาดูรพูนเทวษ <bot>:ชลเนตรซึมโซมชโลมไหล พระกลืนกลั้นกันแสงแข็งพระทัย ด้วยอาลัยลูกยาวันทาทูล
|
สิงหไกรภพ
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท้าวตอบนางพลางว่านิจจาน้อง <bot>:ไม่ปรองดองประดิพัทธ์ใครจัดสรร ให้มานั่งอยู่ดั่งนี้สักกี่วัน กว่าน้องนั้นแม่จะเบาบรรเทาอาย
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายบาทหลวงห่วงลูกสาวเจ้าสิงหล <bot>:ขึ้นอยู่บนป้อมปืนยืนเขม้น ดูโยธีตีค่ายจนบ่ายเย็น ยังไม่เห็นแตกแตนน่าแค้นใจ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไหนไหนได้เป็นลูกจะปลูกฝัง <bot>:ให้พร้อมพรั่งเผ่าพงศ์พระวงศา สองกษัตริย์ตรัสอยู่ในที่ไสยา จนนิทราเลยหลับระงับไป ฯ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ปลาเนื้ออ่อนช่อนชะโดทั้งดุกด้อง <bot>:ตะเพียนทองผุดว่ายในกระสินธุ์ ทั้งปูหอยลอยไล่เล็มไคลกิน กระดิกดิ้นผุดว่ายในสายชล
|
พระอภัยมณี
| 74 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เชิญท่านครูผู้ใหญ่ลงไปด้วย <bot>:จะได้ช่วยจัดแจงแต่งทหาร จงรีบรัดจัดกันให้ทันการ แม้นเนิ่นนานพวกศัตรูจะจู่มา
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เหมือนหงส์ทองล่องเมฆวิเวกสูง <bot>:ไม่เหมือนฝูงหงส์ทองห้องคูหา แม้นสิ้นบุญสูญกษัตริย์ขัตติยา ชาวพาราราษฎรจะร้อนรน
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งพระบาทมาตุรงค์ผู้ทรงศีล <bot>:ในแถวถิ่นรุกขาหน้าสิงขร ที่เขาเขินเนินมหิงส์สิงคุตร หยุดนิกรรถาหน้ากุฎี
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายม้าใช้ได้หนังสือถือรับสั่ง <bot>:เผ่นขึ้นหลังพาชีเตือนตีขวับ ม้าก็เต้นเผ่นน้อยซอยยับยับ มาถึงทัพเล่าแถลงแจ้งกิจจา
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วสั่งพวกต้นหนคนทั้งหลาย <bot>:เอาเรือรายตามฝั่งระวังหนา อย่าให้มันเข้าไปได้ในลังกา คอยรักษาปากน้ำที่สำคัญ
|
พระอภัยมณี
| 52 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กราบบังคมสมเด็จบดินทร์สูรย์ <bot>:วายุกูลเกิดเกศทุกเขตขัณฑ์ เสมอเหมือนเดือนดวงพระสุริยัน สว่างชั้นดินฟ้าทั้งธาตรี
|
สิงหไกรภพ
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางกรีกุนอุ่นจิตเห็นติดสอย <bot>:เหลือบชม้อยค่อยค่อยแจ้งแถลงไข บอกชื่อนามตามจริงทุกสิ่งไป จำความได้ปีระกามารดาตาย
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระฟังคำอำมาตย์ฉลาดฉลอง <bot>:นิ่งตรึกตรองกริ่งใจจึงไต่ถาม เราฟังคำร่ำร้องทำนองความ ซึ่งออกนามเราว่าพระมังคลา
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ก็รู้แจ้งในตำราว่าข้าศึก <bot>:จะหาญฮึกชิงชัยในวิถี เป็นทัพใหญ่กล้าแข็งแรงราวี แต่จะมีทัพกระหนาบช่วยปราบปราม
|
พระอภัยมณี
| 63 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.