text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แกล้งลดเลี้ยวเที่ยวเดินดูไม้ดัด <bot>:สารพัดสรรใส่ในกระถาง พระเพ่งพิศคิดถึงคะนึงนาง ไม่เสื่อมสร่างอารมณ์สมประดี
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สุริยงลงลับพยับฟ้า <bot>:พระจันทราแจ่มแจ้งส่งแสงใส น้ำค้างพรมลมชายสบายใจ ภูวไนยชื่นชมภิรมยา
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คิดเล้าโลมโฉมฉายสายสวาท <bot>:ให้นุชนาฏจงรักเป็นภักษ์ผล วันนี้บ่ายชายแสงพระสุริยน จะจรดลเข้าไปหาบิดานาง
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ็ดเสนามาบังคมบรมบาท <bot>:ตรัสประภาษถึงเวียงชัยปราศรัยสนอง เสวกากราบประมูลทูลละออง พระผู้ครองสวรรยาเจ้าธานี
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วหาพวกคนทรงมาลงเจ้า <bot>:ถามมดท้าวเรื่องกรุงไกรไอศวรรย์ หรือจะเสียนคเรศขอบเขตคัน จงพากันไปตามเอาความจริง ฯ
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถ้าตกแล้งแต่งขุนนางต่างพระเนตร <bot>:เฝ้านิเวศน์เวียงชัยไอศวรรย์ นางยกพลคนแสนกับสามพัน มาตั้งมั่นเมืองใหม่ใกล้คงคา
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไปลอยอยู่บนนภางค์กลางเวหน <bot>:ให้ฝูงคนตกตะลึงคะนึงหวน ตรงกำปั่นสันโดษทำโอดครวญ ทั้งกระบวนกองทัพนิ่งตรับฟัง ฯ
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ประคองอุ้มจุมพิตเชยชิดโฉม <bot>:เลียมประโลมลูบต้องของสงวน นางผลักพลิกหลีกเลื่อนเบือนกระบวน แกล้งหยิกข่วนแก้เผ็ดให้เข็ดมือ
|
พระอภัยมณี
| 76 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เมืองปากน้ำบอกมาว่าสังฆราช <bot>:แกองอาจหยาบคายร้ายนักหนา สั่งให้พวกปากน้ำนำเข้ามา ในพาราจะเฝ้าองค์พระทรงธรรม์ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เหลือจะทนรนร้อนพระกรบาท <bot>:กระเด็นขาดจากกายทั้งซ้ายขวา สะดุ้งตื่นฟื้นองค์คิดสงกา พอเวลารุ่งรางสว่างวัน
|
สิงหไกรภพ
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วพระองค์ทรงยศทรงรถที่นั่ง <bot>:ยกทัพหลังทั้งนั้นเสียงหวั่นไหว ไปวันหนึ่งจึงองค์พระอภัย ตรัสสั่งให้ลูกยาสุดสาคร
|
พระอภัยมณี
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สุริยงลงลับพยับย่ำ <bot>:จะใกล้ค่ำสุริยันพอจันทร์สาง ครั้นม้าใช้ไปถึงบ้านที่ย่านกลาง อันหนทางยังอีกกึ่งตะบึงไป
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หนึ่งบิดรมารดาคณาญาติ <bot>:ให้ผุดผาดผาศุกเปนนิจสิน ความระยำคำใดอย่าได้ยิน ให้สุดสิ้นสูญหายละลายเอง
|
นิราศพระบาท
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระพี่น้องสองทัพขับทหาร <bot>:อลหม่านมากมายทั้งซ้ายขวา เสียงฆ้องกลองก้องสะท้านสะเทื้อนสุธา ต่างเฮฮาโห่ร้องซ้องสำเนียง
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สุดสาครหล่อนไม่เลี้ยงเพราะเปรี้ยงแปร้น <bot>:มาคุมแค้นลอบยิงชาวสิงหล ใช่เผ่าพงศ์วงศ์วานใช่การตน พลอยคุมพลมารบสมทบทัพ
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สาแก่ใจไยจึงมิดึงดื้อ <bot>:ไม่รู้หรือว่าพี่รักนั้นหนักหนา สู้ติดตามข้ามทะเลเร่ร่อนมา กินน้ำตาต่างข้าวทุกเช้าเย็น
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หรือยังไม่ได้ทำให้สำเร็จ <bot>:กลเม็ดมากมายหลายสถาน ข้าพเจ้ารีบไปมิให้นาน มาฟังการจะได้รับกองทัพไทย ฯ
|
พระอภัยมณี
| 48 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระตรัสพลางทางว่าอย่าปรารภ <bot>:คิดสมทบเล่นเจ้าครูดูอีกหน นี่มันใช้สายมาดูก็รู้กล อันแยบยลเสือเฒ่าพอเข้าใจ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ผลไม้นานาโอชารส <bot>:พวกดาบสมาพบเก็บขบฉัน ทั้งใบดอกงอกงามตามอรัญ สารพันต่างต่างตามทางจร
|
พระอภัยมณี
| 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไม่ลำบากยากเย็นเป็นแต่เขา <bot>:เข้าคลึงเคล้าต้องถูกดอกลูกเอ๋ย ชื่นอะไรนั้นไม่รื่นเหมือนชื่นเชย กลัวจะเคยเสียหนักอีกอย่าหลีกตัว
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้ลูกยามาถามความพระแม่ <bot>:ว่าตามแต่ประดิพัทธไม่ขัดขืน พระมารดาอย่าฟังจงยั่งยืน ว่าไม่คืนไปลังกาจะว่าไร
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่ตัวน้องท่องเที่ยวมาเปลี่ยวจิต <bot>:ไม่มีมิตรเหมือนมัจฉาปลาทั้งหลาย ยิ่งรำลึกนึกฝืนสะอื้นอาย จะเหลียวซ้ายแลขวาก็น่ากลัว
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บ้างขับร้องลองซอประสานเสียง <bot>:เพราะสำเนียงบรรเลงเพลงถวาย มโหรีขับเรื่อยเฉื่อยสบาย ท้าวภิปรายปราศรัยในอนงค์ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระอภัยได้แจ้งแถลงเล่า <bot>:รู้ว่าเขาจะเป็นคู่สู่สมร พยายามตามหาด้วยอาวรณ์ เป็นทุกข์ร้อนรักนางถึงอย่างนี้
|
พระอภัยมณี
| 55 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเสนีตีฆ้องเที่ยวร้องป่าว <bot>:ประชาชาวข้างใต้ไพร่ทั้งหลาย ให้หลบลี้หนีตัวต้อนวัวควาย ไปอยู่ท้ายเมืองผลึกเมื่อศึกมา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:สาวสาวเหล่าลูกลว้า <bot>:หน้าชม ยิ้มย่องผ่องผิวผม ผูกเกล้า คิ้วตาน่านวลสม เสมอฮ่ามงามเอย แค่งทู่หูเจาะเจ้า จึ่งต้องหมองศรี
|
นิราศสุพรรณ
| 78 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ออกรับหน้าพาผัวไปยั่วเล่น <bot>:ขี้หึงเห็นใจจะหมองต้องสลบ แล้วเสแสร้งแกล้งว่าเขามารบ จะใคร่พบภูวไนยจงไปรับ
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วแกล้งวานหลานเลี้ยงกับลูกน้อย <bot>:ช่วยวอนหน่อยเถิดแม่อ้อนวอนไม่ไหว อรุณน้อยพลอยว่าประสาใจ เสด็จไปหน่อยเถิดคะพระบิตุลา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางยินดีตีตราพระราหู <bot>:ให้เป็นคู่ควรความตามวิสัย เรียกธิดามาสั่งที่ข้างใน เจ้าจงไปตรวจตราในราตรี
|
พระอภัยมณี
| 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นค่ำค้างหว่างเขาลำเนาโขด <bot>:ด้วยสูงโสดซ้อนซับเหมือนกับเขียน ต้นยูงยางขวางขัดให้ตัดเตียน อุส่าห์เพียรทำทางไปกลางวัน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กันแสงพลางทางว่าอีฝาหรั่ง <bot>:มึงขึ้นซังสมนึกทำฮึกเหิม อันข้อพ่อพี่ชายตายแต่เดิม ว่ากูเริ่มเหตุผลแต่ต้นมือ
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เรือก็แล่นมาในทางกลางสมุทร <bot>:ไม่ยั้งหยุดเร็วพลันด้วยหรรษา ข้ามละเมาะเกาะแก่งทุกแห่งมา จากลังกาเดือนครึ่งถึงบูรี ฯ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงเฒ่าเจ้าเล่ห์อยากจะได้ <bot>:จึ่งปราศรัยวิงวอนให้อ่อนหู เองเอาไว้ไม่ดีมีศัตรู เอาให้กูเก็บไว้จึงได้การ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายรำภาสะหรีเห็นผีพ่อ <bot>:น้ำตาหล่อหลั่งตกซกซกไหล โอ้บิดามาช่วยลูกชิงชัย เหลืออาลัยแลลับวับวิญญาณ์
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สินสมุทรสุดแค้นว่าแสนชาติ <bot>:ฉันไม่ปรารถนาดูอีชู้สาว เสร็จธุระจะไปบวชจนหนวดยาว มิให้ฉาวเช่นบิดาพระอาเลย
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกเถ้าแก่คั่งคับรับเสด็จ <bot>:พร้อมกันเสร็จภิญโญสโมสร รับอนงค์องค์ท้าวเจ้านคร ขึ้นบรรจถรณ์นคเรศนิเวศน์วัง ฯ
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:ช่วยข้อยพิทักษ์ทั้ง <bot>:ทวยผอง มิตรญาติหญิงชายปอง ปกคุ้ม อีกนุชหนึ่งข้าจอง จอดเสน่ห์ เล่านา ขอเทพทุกสุมทุ้ม สถิตไม้มาระวัง
|
นิราศวัดรวก
| 75 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เอาเศษผ้ามาทำผ้านุ่งห่ม <bot>:ปักปิ่นถมทองหุ้มใส่ตุ้มหู มีฉากชั้นกั้นห้องช่องประตู เป็นที่อยู่ตุ๊กตาน่าสำราญ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายโฉมยงองค์ละเวงกริ่งเกรงตรึก <bot>:กลัวการศึกจะไม่เสร็จคิดเข็ดขาม ครั้นเช้าใช้ให้ยุพาพะงางาม ไปจัดตามกลศึกซึ่งตรึกการ
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสวกาพาไปพักตำหนักสวน <bot>:ที่รัญจวนก็ค่อยคลายวายโศกศัลย์ ทั้งพราหมณ์เฒ่าราชครูอยู่ด้วยกัน ต่างค่อยบรรเทาทุกข์สุขสำราญ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 74 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คิดอุบายถ่ายเทด้วยเล่ห์หลอก <bot>:คิดย้อนยอกด้วยอุบายให้หน่ายหนี แม้นหนามยอกหนามบ่งไปตามที คิดให้มีชัยชนะจึ่งจะควร
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ชะจำเพาะเคราะห์ดีเป็นที่สุด <bot>:สั่งให้หยุดที่ท่าชลาไหล พอหายเหนื่อยเมื่อยล้ามาแต่ไกล กูจะไปคิดอ่านการสงคราม
|
พระอภัยมณี
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสวยพลางทางว่าถ้ามิม้วย <bot>:พ่อจะช่วยปลูกฝังเจ้าทั้งสอง ให้สมสุดบุตรีทั้งพี่น้อง จะปกป้องไปจนตายวายชีวี
|
พระอภัยมณี
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บุษบกกระจกบังฝังสายลั่น <bot>:เป็นนาคพันห้อยพู่ดูเป็นฝอย ทั้งดุมวงกงสลับประดับพลอย ดูเรียบร้อยเทียบประทับไว้กับเกย
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เก๋งสำหรับรับแขกทำแปลกอย่าง <bot>:เลือกล้วนช่างที่ฉลาดมาวาดเขียน มีคนรู้ผู้ดำริคอยติเตียน ให้แปลงเปลี่ยนปลูกสร้างสำอางตา
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งแหนแห่แตรสังข์ดังพิลึก <bot>:ประโคมครึกครื้นไปทั้งไพรสัณฑ์ ให้เคลื่อนพลหน้าหลังประดังกัน พลขันธ์เบิกบานสำราญเริง
|
สิงหไกรภพ
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จันทร์กระจ่างกลางฟ้าเวหาห้อง <bot>:แสงสาดส่องตามลำเนาภูเขาเขิน น้ำค้างย้อยพรอยพร่างตามทางเดิน บนแนวเนินหอมบุปผาสุมาลัย
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แกว่าช่างมันเป็นไรเหมือนไม้สัก <bot>:เอามาจักกลึงเกลาใช่เผาผลาญ ทำไมกับเครื่องสะเก็ดสำเร็จการ เอาพร้าขวานผ่าใส่คงไหม้โชน
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท้าวทศวงศ์ทรงฟังแล้วนั่งบ่น <bot>:ชะเวทมนตร์มันขลังอย่างไฉน ทั้งหนุ่มแก่แปรปรวนรัญจวนใจ ใครเข้าไปก็เป็นสิทธิ์เหมือนติดตัง
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะขอให้มังคลากลับมาอยู่ <bot>:เป็นหมวดหมู่ตามวงศ์ช่วยส่งเสริม สุดสาครรัตนาพาราเดิม ไปพูนเพิ่มครองอาณาประชาชน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ประทานสีที่ห่มมาชมสวน <bot>:ควรมิควรขอประทานซึ่งโทษา แล้วถอดธำมรงค์ครุฑบุษรา ฝากถวายพระธิดาวิลาวัณย์ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางยักษ์ฟังนั่งนึกรำลึกได้ <bot>:จึงกราบไหว้วอนว่ามารศรี ซึ่งเศร้าสร้อยน้อยหน้าพระสามี ตัวข้านี้จะช่วยรับแก้อับอาย
|
สิงหไกรภพ
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเอื้อนโอษฐ์โปรดปรานว่าหลานลูก <bot>:จงพันผูกพี่น้องให้ผ่องใส พอรุ่งเช้าเราจะพากันไคลคลา ไปอยู่ไพรพฤกษาตามบาลี
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:รีบไปบอกท่านผู้อยู่สิงหล <bot>:กูก็คนใช่วิฬาร์เอาปลาถือ จะให้โดดโลดข้ามไปตามมือ กูไม่ถือบุญญาบารมี
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงยิ้มอิ่มใจดั่งได้แก้ว <bot>:ตายกูแล้วอ้ายนี่หลงในสงสาร จะล่อลวงหน่วงไปให้ได้การ เอาให้คลานอยู่เหมือนเต่าเฝ้าคันนา
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายองค์ท้าวเจ้าละมานชาญฉกาจ <bot>:เมื่อไสยาสน์อยู่พลับพลาที่อาศัย เสนหาอาวรณ์ร้อนฤทัย ฝันว่าได้เชยชิดพระธิดา
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายลูกสาวเจ้าเมืองเยื้องขยับ <bot>:เห็นนายทัพแทงฟันไม่หวั่นไหว ถือธนูอยู่พอพระหน่อไท เข้ามาใกล้น้าวสายหมายสำคัญ
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ซึ่งพี่น้องสองออกมานอกได้ <bot>:มันจะใช้ผีทับให้กลับหลัง ภาวนาอย่าประมาทให้พลาดพลั้ง ด้วยเคราะห์ยังอีกสิบห้าทิวาวัน
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:รู้ว่ากรรมทำไว้จึงได้บวช <bot>:อุตส่าห์สวดมนต์ถือเป็นฤๅษี สารพัดตัดขาดในชาตินี้ ไม่ขอมีเมียใหม่จนวายปราณ
|
สิงหไกรภพ
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ลงจากปรางค์ย่างเยื้องชำเลืองเนตร <bot>:แสนเทวษอยู่ด้วยมิตรกนิษฐา ฝ่ายองค์ท้าวเจ้าประเทศเขตชวา เสด็จมาทรงรถบทจร
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ที่กุฏิ์ใหญ่ไทรเรียงเคียงพะยอม <bot>:ทอดกิ่งค้อมข้ามหลังคาดูน่าชม สองกษัตริย์ทัศนารุกขาเขา มาตามเงาเงื้อมผาริมอาศรม
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระเทวสินธุ์แจ้งสุบินโหรารับ <bot>:แล้วนั่งนับตามดิถีคัมภีร์ไสย ในสุบินว่าอาทิตย์ฤทธิไกร นั่นจะได้แก่พระองค์พงศ์ประยูร
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระโอบอุ้มจุมพิตสนิทแนบ <bot>:นางเอียงแอบอายจิตพิศวง ลับนิเวศน์เขตแคว้นถึงแดนดง ยิ่งแสนสงสารสะอื้นกลืนนํ้าตา
|
สิงหไกรภพ
| 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วลาหน่อวรนาถจากอาสน์รัตน์ <bot>:ทั้งกษัตริย์เกษรามารศรี อรุณน้อยพลอยลาจะจรลี พระอัยกีห้ามไว้ก็ไม่ฟัง
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เปลวเพลิงแรงแสงปลาบวาบสว่าง <bot>:เป็นควันกลางฟ้ากลุ้มคลุ้มโขมง เรียกกองทัพขับสิงห์วิ่งตะโพง เห็นติดโรงร้านตลาดราษฎร
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พลางสะท้อนถอนใจอยู่ในอก <bot>:นํ้าตาตกพร่างพรายทั้งซ้ายขวา ตาพราหมณ์ฟังนั่งคิดอนิจจา แล้วว่าข้ามิได้รู้ถึงหูเลย
|
สิงหไกรภพ
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เพราะมันไม่เกรงกูผู้เป็นพระ <bot>:แม้เกะกะจับเสียทั้งเมียผัว อย่าให้ทันยับยั้งได้ตั้งตัว กวาดเอาครัวเสียให้หมดให้อดโซ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นเราไปก็จะได้สมประสงค์ <bot>:เป็นมั่นคงจริงแท้แน่หนักหนา แม่นกว่าดูโชคชัยในชะตา ข้างตำราจีนนี้เขาดีจริง
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ศรีสุวรรณนั้นก็ขับอัศวราช <bot>:ไล่พิฆาตแขกชวากะลาสี ทั้งไพร่นายตายล้มไม่สมประดี พวกโยธีทัพแขกแตกกระจาย ฯ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:องค์ที่สามราเมศเกศมงกุฎ <bot>:กษัตริย์สุดเรืองฤทธิ์ทุกทิศา กับไทท้าวเจ้าประเทศเขตชวา ท้าวเธอพาพระเจ้าหลานในว่านเครือ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สุมาลัยไขกลิ่นระรินรส <bot>:ดอกไม้สดบานพร้อมทั้งหอมหวน กลิ่นตลบอบฟูเรณูนวล พระพายหวนหอมฟุ้งจรุงใจ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายนงเยาว์เสาวคนธ์วิมลสมร <bot>:สุดสาครหัสไชยถึงไอศวรรย์ ทั้งพราหมณ์เฒ่าเฝ้าองค์พระทรงธรรม์ อภิวันท์หมอบเรียงเคียงกันไป ฯ
|
พระอภัยมณี
| 77 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ผู้ที่นั่งทั้งปราสาทประหลาดนัก <bot>:หมายว่ารักเสาวคนธ์จนสลบ ทั้งหัสไชยในอุราให้ปรารภ กันแสงซบโศกีถึงพี่ยา
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอเสียงโห่โยธามาครื้นครึก <bot>:คิดว่าศึกแซงสกัดจะลัดหนี พระฝรั่งสั่งให้ทัพดับอัคคี ขึ้นคีรีรวมพลสกลไกร
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระมังคลาว่าฝรั่งสิ้นทั้งหลาย <bot>:เห็นล้มตายหมายว่าจะล่าหนี เรารวมรอมพร้อมกันในวันนี้ ยกเข้าตีทีก็เห็นจะเป็นการ
|
พระอภัยมณี
| 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเหลียวดูผู้คนบนหน้าที่ <bot>:เสียงยังตีฆ้องตรวจกันกวดขัน ให้แค้นใจไพรีที่ตีรัน ลุกถลันโลดโผนโจนทะยาน
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายโฉมยงองค์ละเวงวัณฬาสมร <bot>:พอแดดอ่อนอาบองค์สรงสนาน ชโลมละอองทองปนสุคนธ์ธาร พนักงานขัดสีฉวีวรรณ
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พี่เลี้ยงว่าน่าแค้นทั้งสามพราหมณ์ <bot>:ไม่ห้ามปรามน้องชายให้ผายผัน มาถึงนี่พี่จะว่าให้สารพัน ปรึกษากันต่างแลชะแง้คอย ฯ
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ข้ามประเทศเขตแคว้นแดนสุหรัด <bot>:สามกษัตริย์พร้อมกันต่างหรรษา แล้วทูลถามท้าวไทอัยกา นี่พาราขอบเขตประเทศใด
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นี่หากพี่ผีเสื้อมารดาเจ้า <bot>:มาวิ่งเข้าแจ้งกลที่หม่นหมอง บอกให้แก้ยาเมาเอามาลอง เจ้าทั้งสองจึงดำรงคงชีวัง
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันองค์พระกนิษฐานุชาเล็ก <bot>:กับพวกเด็กกลัวเงาะละเลาะหนี แต่เชษฐากล้ากลับขับพาชี เข้าโจมตีเงาะตายกระจายไป
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ค่ำวันนี้จงระวังทั้งนิเวศน์ <bot>:ตามขอบเขตเชิงเทินเนินไศล จงรักษาไว้ให้มั่นพอกันภัย กองฟืนไฟไว้สำหรับอย่าหลับนอน
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกโยธีสี่ทัพนั้นนับแสน <bot>:ปืนหามแล่นลากล้อเข้าต่อศึก เสียงสนั่นลั่นเลื่อนสะเทื้อนสะทึก กำดัดดึกเดือนสว่างในกลางคืน
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระตรัสกับโฉมยงอนงค์นาฏ <bot>:ท่านสังฆราชสั่งสอนจนอ่อนหู แทบจะตายหลายครั้งเพราะฟังครู เห็นสุดรู้สุดฤทธิ์จะคิดตรอง
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทอดสมอรอราท่าปากน้ำ <bot>:จอดเรียงลำเหล่าพหลพลขันธ์ รู้ไปถึงเสนาลงมาพลัน อภิวันท์เชิญเจ้าเข้านคร ฯ
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระต้องเต้าเต็มหัตถ์นางปัดป้อง <bot>:ตามทำนองศรีสวัสดิ์ผลักหัตถา แล้วตอบคำหน่อกษัตริย์ภัสดา จะบรรพชาแล้วเป็นไรไปหรือยัง
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้สืบดูรู้ว่าพวกฝรั่ง <bot>:มันกักขังห้าองค์ไว้ตรงไหน จะผันแปรแก้กลให้พ้นภัย แล้วจะได้ไล่ล้างให้วางวาย
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ควรบิควรขอพระองค์ได้ทรงโปรด <bot>:ประทานโทษข้าพระบาทบทศรี ลูกขอเป็นเกือกทองรองธุลี กว่าชีวีลูกจะวายทำลายลาญ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หัวร่อแหะแคะไค้มิได้โกรธ <bot>:ให้ปราโมทย์คลุ้มคลั่งกำลังหลง เพราะถูกยาตาเฒ่าเอาจนงง เล่นเอาหลงเร่อไปไม่ได้การ
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงเฒ่าเจ้าตำราจึ่งว่าขาน <bot>:มงคลการก็ได้รู้ตามครูสอน ในเดือนยี่ปีระกาจะถาวร ด้วยทินกรจรดลฝนไม่มี
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระองค์ผู้ดำรงอาณาเขต <bot>:ทอดพระเนตรเห็นพฤฒามาโดยหวัง กับเศรษฐีพัฒกามาในวัง พระจึ่งสั่งเสวกาให้มาเชิญ
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระทรงเดชเชษฐาทรงม้ามิ่ง <bot>:นางทรงสิงห์ตามเดินเนินสิงขร น้ำค้างย้อยพรอยพรำแต่อัมพร เข้าดงดอนแดนป่าพนาลัย
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่ยกโทษโปรดไว้ยังไม่ฆ่า <bot>:ด้วยเป็นอาจารย์ท้าวเจ้าสิงหล ให้แก้ผิดคิดอ่านการประจญ จะผ่อนปรนเป็นไฉนจะใคร่รู้ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อีกวันหนึ่งคงถึงเมืองปากน้ำ <bot>:หลายพันลำดาษดื่นล้วนปืนผา ฝ่ายตาเฒ่าเจ้าเมืองด่านชานชลา รีบเข้ามาแจ้งคดีเสนีนาย
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กับทั้งพวกมโหรีให้มีพร้อม <bot>:จงซักซ้อมจำเรียงเสียงประสาน นางคำนับรับรสพจมาน มาสั่งการท่านขรัวทุกตัวคน
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อนึ่งไปขอให้พบสินสมุทร <bot>:จะพาบุตรไปประเทศเขตสถาน อันบุญพี่ที่ได้บวชบำเพ็ญทาน สร้างสมภารภาวนามาทุกวัน
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วว่ามากับใครที่ไหนเล่า <bot>:เที่ยวตามเจ้าหรืออย่างไรขอไต่ถาม พวกเรือใช้จึงแถลงแจ้งเนื้อความ บาทหลวงข้ามหนีมาจากธานี
|
พระอภัยมณี
| 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ตัวรำภาสะหรีขอตีทัพ <bot>:ให้แตกยับคุมไพร่ฝ่ายทหาร แล้วแต่งตัวนาดกรายเหมือนชายชาญ มากราบกรานกษัตราพระสามี ฯ
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มีกรกายซ้ายขวามีหน้าปาก <bot>:จะข้ามขวากหนามกำแพงล้วนแข็งขัน เป็นหมู่หมวดตรวจจัดให้ทัดกัน ได้ครบครันเตรียมไว้ทั้งไพร่นาย ฯ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝูงช้างน้ำนำโขลงชักโยงเพื่อน <bot>:ขึ้นว่ายเกลื่อนกลาดไปในวิถี ฝูงหมูน้ำดำวนชลธี เที่ยวว่ายรี่กลางมหาชลาลัย
|
พระอภัยมณี
| 68 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.