text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางตอบรสพจนาประสาซื่อ <bot>:วางข้อมืออย่าจับต้องน้องไม่หนี พลางแกะหัตถ์ผลักพลิกทั้งหยิกตี นี่หรือพี่น้องกันไม่ทันไร
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถ้าแม้พระจะเสด็จไปทางอื่น <bot>:จะฝ่าฝืนตามเสด็จไม่เข็ดขาม นี่ทางพรตอตส่าห์พยายาม สุดจะคิดติดตามจะห้ามบุญ
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อนึ่งหลานว่านเครือเชื้อกษัตริย์ <bot>:เหมือนกรหัตถ์อยู่กับกายทั้งซ้ายขวา แต่เจ้าไปไกลสถานใจมารดา ให้คิดปรารมภ์ร้อนไม่หย่อนเย็น
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันเราถือฤๅษีนั้นดีสุด <bot>:เป็นภูมิพุทธวิชารักษาศิล อันแก้วแหวนแสนทรัพย์นับเหมือนดิน มีแล้วสิ้นเสียเปล่าไม่เข้าการ
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:วายุพัฒน์ราชบุตรทรงสินธพ <bot>:ไล่ตลบกำกับเป็นทัพหลัง อ้ายยักษ์หมีถือกระบองมองระวัง เดินข้างหลังมิ่งม้าอาชาชาญ
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โหรประนมก้มกรานคูณหารเลข <bot>:เสียงโปกเปกค้นยามตามดิถี ปีมะเส็งวันพฤหัสสวัสดี ได้นาทีธงชัยในตำรา
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ชื่นอารมณ์ลมเฉื่อยระเรื่อยรื่น <bot>:ระลอกคลื่นรายเรียบเงียบสงบ พวกต้นหนคนงานทหารรบ ต่างจุดคบโคมรอบตามขอบเรือ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่ครั้งนี้ได้องค์พระทรงเดช <bot>:มาโปรดเกศเหมือนช่วยกลิ้งยกสิงขร หลานขอเชิญเสด็จไปในนคร ประทับร้อนให้สบายในบุรินทร์
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ช่วยขอสู่ให้ได้อยู่เป็นสุโข <bot>:ได้อิศโรคลอเคลียด้วยเมียสาว บาทหลางว่าถ้ากระไรไปอีกคราว แต่ออท้าวเองจงอยู่กูจะไป
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กับลูกเล็กเด็กป่าถือพร้าขวาน <bot>:น่าสงสารทรามวัยพระทัยหาย ภูษาทรงโจงกระหวัดรัดพระกาย ฉวยกระบายโกยข้าวลงใส่ครก
|
สิงหไกรภพ
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกทำงานการระดมมาสมทบ <bot>:จัดเครื่องครบพร้อมไว้แต่ไก่ขัน ขึ้นสิบค่ำทำวิวาห์สารพัน ให้เชิญท่านโต๊ะหะยีสี่สิบคน
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:๏ ฝ่ายพระจอมราเมศเกศกษัตริย์ <bot>:สดับอรรถแล้วจึ่งถามตามนุสนธิ์ ว่าตัวท่านมาทั้งนี้ยกรี้พล มาตีปล้นพาราเขาว่าไร
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ต่อไม่ติดคิดรู้ว่าผู้หญิง <bot>:เลียใจจริงจำวิบัติปัฏิสนธิ์ ซวนเซทรุดสุดกำลังประทังทน ทุ่มทอดตนตึงตังดิ้นพังครืน
|
สิงหไกรภพ
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ดูน่ารักปักษาคณานก <bot>:บ้างเกาะกกกิ่งไม้บ้างไซ้ขน บ้างเคล้าคู่ชูชื่นบ้างตื่นคน เห็นพวกพลโผผินขึ้นบินโบย
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อนึ่งเนตรอย่าสังเกตให้เกินนัก <bot>:จงรู้จักอาการประมาณหมาย แม้นประสบพบเหล่าเจ้าผู้ชาย อย่าชม้ายทำชม้อยตะบอยแล
|
สุภาษิตสอนหญิง
| 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อ้ายย่องตอดยอดทหารเหมือนมารร้าย <bot>:ฆ่าไม่ตายแต่ปิดกิตติศัพท์ เจ้าคุมไปใช้ลองในกองทัพ สมทบกับนางรำภาปรึกษากัน
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขอฝากไว้ใต้บาทเหมือนมาดหมาย <bot>:ช่วยป้องกันอัตรายให้หายสูญ จะได้สืบสุริย์วงศ์พงศ์ประยูร อนุกูลนัดดาจะลาไป ฯ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กรประนมก้มกรานอยู่งานพัด <bot>:เป็นขนัดหมอบเรียงเคียงไสว มโหรีขับเรื่อยฉ่ำเฉื่อยไป ถวายไทเมื่อเสวยเฉลยครวญ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สนับเพลาเพราพรายปลายกระหนก <bot>:ทรงผ้ายกแย่งอย่างไว้หางหงส์ ห้อยชายแครงแฝงใส่ชายไหวทรง ฉลององค์อินทรธนูชมพูนุท
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระอภัยไปตั้งหลังบรรพต <bot>:รักษาพรตพรหมจรรย์ด้วยพรรษา รำภาสะหรีลีวันยุพาผกา คุมโยธาฝรั่งอยู่ทั้งพัน
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เมื่อแรกเริ่มเดิมข้าได้ว่าไว้ <bot>:แม้นพาไปน้อมประณตบทศรี ทั้งสององค์พงศ์กษัตริย์สวัสดี พระอัยกีอัยกาดั่งว่าวอน
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เรือก็แล่นเลยมาในสาคเรศ <bot>:พ้นภัยเภทค่อยสบายหลายสถาน ลมก็เรื่อยเฉื่อยฉ่ำไปสำราญ สิ้นรำคาญคนระงับได้หลับนอน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วแต่งองค์ลงที่นั่งนาคราช <bot>:เรือพิฆาตคู่แข่งแซงสลับ ได้ฤกษ์ดีดีห้องโห่ร้องรับ แล้วยกทัพเรือมาในวารี ฯ
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แกจะพรากไปให้จากสมรมิตร <bot>:ดั่งชีวิตแทบจะขาดสวาทสูญ เสียดายมิตรคิดขึ้นมาให้อาดูร พระเพิ่มพูนร้อนรักให้หนักทรวง
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่ครั้งนี้อีฝรั่งมันช่างล่อ <bot>:มีมดหมอทำให้พระทัยหลง เหมือนนกเขาเข้าเพนียดไม่เกลียดกรง โอ้คิดสงสารนักพระจักรา
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระชวนเชิญโฉมตรูยุรยาตร <bot>:กับหน่อนาถนัดดาอัชฌาสัย มาห้องกลางปรางค์มาศปราสาทชัย กำนัลในอภิวาทดาษดา
|
พระอภัยมณี
| 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงว่าคนอาศัยอยู่ไหนเล่า <bot>:เอ็งพาเราไปถึงซึ่งถิ่นฐาน แล้วเสนาพาตัวอ้ายเพิกพราน ออกจากบ้านนำทางมากลางไพร
|
สิงหไกรภพ
| 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เป็นคลื่นใหญในกระสินธุ์ทุกถิ่นที่ <bot>:ลมก็ตีท้ายกำปั่นป่วนหันเห พวกต้นหนคนชำนาญการทะเล คิดถ่ายเทเรือหมดให้ลดใบ
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงบ้านไหนได้คำนับธงรับสั่ง <bot>:เรียกเอาทั้งเหล้าข้าวของคาวหวาน ข่มเหงเล่นเป็นโสดด้วยโปรดปราน จะไปด่านคิดสู้กับภูมินทร์
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงจัดแจงแต่งองค์ทรงพระขรรค์ <bot>:สายสร้อยพันผูกรัดกับหัตถา ทรงฉลองรองบาทเยื้องยาตรา กับเสนามหาดเล็กเด็กน้อยน้อย
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:จึงรอรั้งรื้อฉุนคิดหุนหัน ไม่ฆ่าเสียเมียผัวเคยพัวพัน หน่อยหนึ่งมันก็จะทำให้รำคาญ
|
สิงหไกรภพ
| 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แมลงผึ้งคลึงเคล้นเฟ้นเกสร <bot>:กลิ่นขจรเกลือกกลั้วดอกบัวหลวง สุมาลีคลี่คลายขยายดวง จนโรยร่วงเรณูฟูกระจาย
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เมื่อวันหนึ่งจึงพระวลายุดาเที่ยว <bot>:ไปคนเดียวเดินกลางทางถนน เห็นบ่อน้ำทำประกอบไว้ชอบกล มีทั้งต้นมณฑาศาลาน้อย
|
พระอภัยมณี
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อยู่สำนักหลักแหล่งตำแหน่งไหน <bot>:มาเที่ยวในคงคงมหาสมุทร ล้วนน่ารักศักดิ์สิทธิ์ฤทธิรุทร ขอเชิญสุดสวาทเล่าให้เข้าใจ
|
พระอภัยมณี
| 55 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ข้างนี้เล่าเขาก็คิดเหมือนเขยขวัญ <bot>:จะผูกพันให้บำรุงกรุงผลึก มิใช่ว่าหาอื่นที่ตื้นลึก เจ้าจงตรึกตรองความให้งามใจ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะผาสุกทุกทิวาสีกาเอ๋ย <bot>:คงได้เชยชมสวรรค์โดยสัณฐาน พอดับจิตคงจะได้ไปวิมาน จะสำราญด้วยสุรางค์นางบำเรอ
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อย่าห่วงหลังกังวลจงพ้นทุกข์ <bot>:เสวยสุขในสถานวิมานสวรรค์ จนม้วยดินสิ้นฟ้าในสามัญ ไม่พบขวัญเนตรแล้วแก้วกินรี
|
สิงหไกรภพ
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ด้วยเปลี่ยวเปล่าเศร้าใจไม่มีญาติ <bot>:ฝ่าพระบาทกรุณาเมตตาหลาน มาเป็นที่อุปราชว่าราชการ พอสำราญเห็นกันทุกวันคืน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสด็จออกข้างหน้าเสนาพร้อม <bot>:ประณตน้อมกรุงกษัตริย์ดำรัสถาม พระโหราธิบดีทั้งชีพราหมณ์ ได้ฤกษ์ยามสักกี่บาทจะยาตรา
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เองคิดเห็นเปนไฉนอย่างไรมั่ง <bot>:จะขอฟังลิ้นลมไม่ข่มขืน ดูปัญญาว่าให้ฟังใครยั่งยืน เอาเป็นพื้นแบบฉบับตำหรับครู
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ค่อยมีแรงแข็งขืนยืนดำรง <bot>:พร้อมพี่เลี้ยงเคียงองค์ลีลามา ถึงเกยทองสองรถเรียงมณฑป รู้ว่าศพบิตุเรศกับเชษฐา
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระศรีสุวรรณกระสันสวาท <bot>:แรมนิราศห่างเหเสนหา รัญจวนจิตคิดรำพึงถึงรำภา ไม่เห็นมาเฝ้าแหนหรือแค้นเคือง
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขึ้นนั่งอาสน์ราธนาเทพารักษ์ <bot>:สิทธิศักดิ์มาประชุมช่วยคุ้มขัง อย่าให้เกิดอันตรายวายชีวัง แกจึงตั้งอธิษฐานการบูชา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจนธนูผู้เป็นพี่ที่วังหน้า <bot>:ให้รักษาราชัยไอศวรรย์ ช่วยว่าขานการแผ่นดินสิ้นทั้งนั้น ตั้งแต่วันนี้ไปเราไม่ดู ฯ
|
พระอภัยมณี
| 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อยู่พร้อมทั้งสังฆราชพระบาทหลวง <bot>:เห็นผิดท่วงทีถามตามกังขา เจ้าหัสกันนั้นกับพระวลายุดา ไม่เห็นมาด้วยกันเป็นฉันใด
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเรียกพวกคนใช้ในกำปั่น <bot>:มาพร้อมกันสี่คนเหมือนพลทหาร สำหรับตามขึ้นไปได้ใช้การ ลุกลนลานรีบตรงมาลงเรือ
|
พระอภัยมณี
| 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้เคลื่อนคลายหายโทษที่โกรธขึ้ง <bot>:แล้วลุงจึงจะเข้าไปไอศวรรย์ อรุณรับกลับหน้ามาว่าพลัน อย่าโกรธท่านเลยนะจ๋าป้าฉันดี
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นรุ่งสายนายบ้านชาญฉลาด <bot>:ไปหาบาทหลวงอยู่ที่ภูผา แล้วแจ้งความตามลูกสาวเจ้าลังกา จะคอยท่าพบพระจึงจะไป
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้หนุนหลังคั่งคับมานับแสน <bot>:ปืนหามแล่นยิงประดาดั่งห่าฝน พวกลังกาเสียรอยคิดถอยพล พวกถนนหลังค่ายทั้งไพร่นาย[๑]
|
พระอภัยมณี
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พลางประคองต้องเต้าเต็มพระหัตถ์ <bot>:นางปิดปัดปกป้องของสงวน พระอิงแอบแนบชิดสะกิดกวน แต่เย้ายวนหยอกหยิกกันซิกซี้ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งถ้อยคำที่แกร่ำพิไรกล่าว <bot>:มันรานร้าวไปเสียสิ้นเขากินแหนง จำจะถามดูบ้างฟังสำแดง เจ้าคุณแคลงเมียข้าว่าไม่ดี
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วคลี่สารอ่านความของทรามสวาท <bot>:ขอกราบบาทบงกชบทศรี ซึ่งรับสัตย์สัญญาจะพาที น้องไม่มีข้อเคืองด้วยเรื่องใด
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กับดวงใจไม่ดับไปกลับชาติ <bot>:เป็นปีศาจสังหรณ์อยู่ก้อนหิน ถูกไอน้ำซ้ำได้ไอแผ่นดิน บันดาลหินนั้นให้งอกออกทุกที
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ใครข้องขัดทัดทานอย่าหาญฮึก <bot>:ค่อยตรองตรึกชอบผิดคิดหน่วงหนัก แม้มีผู้รู้มาสาพิภักดิ์ ให้ยศศักดิ์สมควรอย่าชวนชัง
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อำมาตย์รับอภิวาทมาบาดหมาย <bot>:หัวเมืองรายร้อยเอ็ดทุกเขตขัณฑ์ มาพร้อมพรั่งคั่งคับกำชับกัน เรียกเมื่อไรให้ทันพระบัญชา ฯ
|
สิงหไกรภพ
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขึ้นสี่ค่ำวันจันทร์นั้นเป็นฤกษ์ <bot>:จะเอิกเกริกเฟื่องฟุ้งทั้งกรุงศรี ข้างฝรั่งแต่งตั้งการพิธี เป็นวันดีคิดอ่านการมงคล
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เหมือนมืดมัวทั่วสิ้นทั้งดินฟ้า <bot>:ด้วยโลกาหล้าแหล่งสิ้นแสงสูรย์ ขอพระองค์ทรงพระอนุกูล ให้เพิ่มพูนภิญโญทั้งโลกา
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระฟังนางช่างฉลาดไม่พลาดเพลี่ยง <bot>:รู้หลีกเลี่ยงหลายทำนองคล่องหนักหนา จึงแกล้งตรัสตัดคำว่าธรรมดา วิสัยสามัญทั่วทุกตัวคน
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มาอยู่ด้วยได้เห็นเป็นเพื่อนยาก <bot>:จะจำจากโฉมฉายสายสมร หวังพระคุณอุ่นจิตดังบิดร ช่วยดับร้อนในอุราซึ่งอาดูร
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:น้ำมันยางนางทามังสาทั่ว <bot>:ดำทั้งตัวติดไฝไว้ใต้หู ใส่เสื้อกลีบจีบเอวน่าเอ็นดู แล้วโพกผ้ามลายูเหมือนผู้ชาย
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โหรารับจับยามตามสังเกต <bot>:พิเคราะห์เหตุหารคูณไม่สูญหาย จึงทูลความตามตำรับไม่กลับกลาย ยังไม่ตายแต่ว่ายากลำบากครัน
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันเรื่องราวเสาวคนธ์วิมลสมร <bot>:สุดสาครคู่รักสมัครสมาน คอยฟังข่าวเช้าค่ำค่อยสำราญ อยู่เมืองด่านชานชลาริมวารี ฯ
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ส่วนสุวรรณมาลีฤๅษีสินธิ์ <bot>:ปลงอนิจทุกขังเห็นสังขาร์ ไม่เศร้าโศกโลกกรรมธรรมดา อันเกิดมาแล้วก็ตายสูญหายไป ฯ
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:ทำเมรุทองสูงเยี่ยมเทียมเวหา ทั้งราชวัติฉัตรธงอลงการ์ พระเบญจาห้าชั้นสุวรรณรัตน์
|
สิงหไกรภพ
| 52 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นเกิดเป็นพายุระบุระบัด <bot>:จะแล่นตัดเข้าลำบากยากนักหนา พวกข้าศึกมันก็ร้ายชายคงคา แม้นลมกล้าตีออกนอกสันดอน
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะอยู่ไปตามใจของโอรส <bot>:แม่ยอมหมดผิดพลั้งจงสั่งสอน ไม่ธุระปะปังตรงบังอร เขาจะจรแม่ไม่ห้ามตามแต่ใจ
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กับกำปั่นบรรทุกเกลือข้าวปลา <bot>:ทั้งเงินห้าร้อยทั่วทุกตัวคน ให้ไปอยู่บูรีรอบขอบประเทศ คอยแจ้งเหตุตื้นลึกศึกสิงหล
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันโฉมยงองค์นางสำอางพักตร์ <bot>:เป็นหน่อเทพารักษ์มีศักดิ์ศรี ทั้งสามองค์จงรักด้วยภักดี ตามมุนีบิตุลามาด้วยกัน
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นจะกลับออกมาก็น่าเกลียด <bot>:จะเสียเกียรติยศตนต้องขวนขวาย ช่วยรักษาพาใจพอให้คลาย จะยักย้ายออกไปแจ้งแห่งคดี
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ตามจะโปรดโทษมึงที่ดึงดื้อ <bot>:ไม่นับถือซื่อตรงต่อวงศา อย่าเกะกะจะลำบากลงจากม้า ให้กูพาไปดีดีทั้งพี่น้อง ฯ
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งเทียนดับศัพท์เสียงสำเนียงเงียบ <bot>:เย็นยะเยียบน้ำค่างพร่างพฤกษา เห็นแวววับลับลงตรงไนยนา ปรอทมาสูบซึ่งน้ำผึ้งรวง
|
นิราศเจ้าฟ้า
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกพลแหงนดูฟ้าบนอากาศ <bot>:เห็นโคมดาษแจ่มกระจ่างสว่างไสว ดาษดาน่าอนาถประหลาดใจ ทั้งแสงไฟส่องสว่างดั่งกลางวัน
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ที่ยังนอกออกไปนั้นหลายเพศ <bot>:ว่าเขตเปรตอสุรกายและพรายผี ซึ่งทราบความตามอ่านพระบาลี ในคัมภีร์ภูมิประเทศเขตสุธา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คิดถึงครั้งลังกาก็น่าแค้น <bot>:คิดถึงแสนซื่อตรงก็สงสาร จะไปชมโรมวิสัยเกรงภัยพาล เหลือรำคาญคิดจะกลับก็อับอาย
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกลั่นถันประจันงิ้วร้องซิวเสี้ยน <bot>:ล้วนหน้าเขียนขึ้งโกรธกระโดดเหยง เข้าจับกุมคลุมเครือเสื้อกางเกง ตีเฉ่งเฉ่งม้าล่อเสียงซอครวญ
|
สิงหไกรภพ
| 76 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ในเดือนนี้มิใช่ฤดูฝน <bot>:มามืดมนดูละม้ายคล้ายวสันต์ แกจึ่งเรียกศิษย์หาขึ้นมาพลัน จงพากันเข้าไปในศาลา
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ดูท่วงทีกิริยามารยาท <bot>:มิใช่ชาติพราหมณ์เทศข้างเพศไสย ชะรอยหน่อกษัตรามาแต่ไกล เพราะจะใคร่เป็นขอเฝ้าเยาวมาลย์
|
พระอภัยมณี
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สงสารองค์พระอภัยวิไลลักษณ์ <bot>:แต่ยลพักตร์พุ่มพวงดวงสมร ถวิลหวังนั่งรำพึงถึงบังอร จะพาจรไปจังหวัดรัตนา
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:ถึงบ้านตานเสี้ยนร่ำ <bot>:ทำตาน ไต่ผโองโหญ่งโย่ทยาน ย่างเก้า หน้าหวัวเราะเพราะรักหวาน หวังใคร่ได้ฤๅ เพียงพี่ที่แฝงเฝ้า ไฝ่น้ำคำหวาน
|
นิราศสุพรรณ
| 82 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายโฉมยงองค์มิ่งมเหสี <bot>:อัญชลีทูลความตามสงสัย บังเกิดเหตุเภทพาลสถานใด ไม่ขอไกลบาทาฝ่าละออง
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ร้องเรียกหาว่าพราหมณ์วิรุณฉาย <bot>:จนเที่ยงสายแล้วไม่เปิดหน้าต่างบ้าง อยู่หรือไปข้างไหนอย่าได้พราง มาหอกลางนั่งเล่นก็เป็นไร
|
สิงหไกรภพ
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่คอยฟังสังเกตเกิดเหตุใหญ่ <bot>:ครั้นเห็นไฟโพลงพลุ่งในกรุงศรี ถือสาตรามาอยู่ในบูรี คอยผู้มีบุญจะมาเมตตาเรา
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระฟังน้องข้องขัดตัดบังคับ <bot>:ด้วยเรื่องรับสั่งมีมาถี่ถ้วน จะตอบคำทำเป็นครางอย่างประชวร เวลาจวนจับไข้ไม่สบาย
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้ากรุงยักษ์พักตร์นิ่วโกรธกริ้วกราด <bot>:กระทืบบาทบนบัลลังก์เวียงวังไหว เหวยเสนาอย่าให้หนีพวกชีไพร จับเป็นไปใส่คุกให้ทุกคน
|
สิงหไกรภพ
| 74 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายบาทหลวงมังคลานราราช <bot>:ให้หวั่นหวาดคิดไปแล้วใจหาย ลงจากรถรีบไปทั้งไพร่นาย วิ่งกระจายรีบออกนอกประตู
|
พระอภัยมณี
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มิให้เราเข้าไปถึงในถ้ำ <bot>:ต้องคอยทำร้ายอยู่นอกคูหา ท่านช่วยล่อแต่พอให้มันไล่มา เราจะฆ่าตัวนายให้วายชนม์
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กะเรียนดงส่งเสียงสำเนียงแจ้ว <bot>:ดั่งปี่แก้วจำเรียงเสียงประสาน วิหคหงส์จับเนินเหินทะยาน ไปสมานบุษบงเที่ยววงวน
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สินสมุทรพูดจาประสาซื่อ <bot>:ลูกนี้หรือจะไม่รักอย่าพักถาม อยากจะใคร่ได้แม่ที่รูปงาม พึ่งสมความปรารถนาเวลานี้
|
พระอภัยมณี
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกพาราการะเวกไม่รู้เล่น <bot>:คิดว่าเช่นซื่อตรงไม่สงสัย ต่อถูกจูบลูบต้องทำนองใน จึงติดใจไม่หมายให้ชายเชย
|
พระอภัยมณี
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ป่างพระองค์ผู้ดำรงอาณาเขต <bot>:ครั้นทราบเหตุให้พะวงคิดสงสัย จึ่งตรัสกับพวกมหาเสนาใน จงเร่งไปรับมันมาอย่าช้าที
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หน่อกษัตริย์ตรัสปลอบตอบสนอง <bot>:คำพี่พร้องแล้วอย่าแคลงแหนงไฉน จะถือสัตย์ไว้ให้มั่นจนบรรลัย สุดาใดพี่ไม่ปองเป็นสองนาง
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งช้างม้ากล้าหาญทะยานยุทธ์ <bot>:อุตลุดไล่กันเสียงหวั่นไหว จะผินพักตร์หักหาญออกด้านใด ก็ไม่ได้เป็นเวลาเข้าราตรี
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ซึ่งสุริย์ฉายบ่ายแสงตกแหล่งหล้า <bot>:คือองค์ท้าวเจ้าพาราจะอาสัญ เจ้ากับพี่ที่ได้ชูสุริยัน จะได้ขัณฑเสมาครองธานี
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ได้สินทรัพย์นับถังสร้างกำปั่น <bot>:แล้วชวนกันแล่นไปข้างใต้เหนือ มีปืนใหญ่ไว้ประจำทุกลำเรือ ทหารเสือเล่าก็มีถึงสี่พัน
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะแก้ไขให้มาอย่าปรารภ <bot>:คงได้ครบสารพัดไม่ขัดสน พระสมถวิลยินดีด้วยนิรมล เหมือนรอดพ้นภัยพาลสำราญใจ
|
สิงหไกรภพ
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่คอยท่ากว่าสามหม้อข้าวสุก <bot>:ไปเที่ยวซุกซ่อนเร้นไม่เห็นหาย ครั้นตามเตือนกลับว่าให้น่าอาย ช่างทำขายบาทาฝ่าธุลี ฯ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้ตั้งโห่โยธาทั้งห้าร้อย <bot>:ต่างเหาะลอยเลื่อนสล้างกลางเวหน เสียงพิลึกครึกโครมโพยมบน ดูเกลื่อนกล่นกลาดฟ้านภาลัย
|
สิงหไกรภพ
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึ่งว่าเหวยเสนาไปหาสู่ <bot>:ท่านผู้รู้เชิญมาบุรีศรี จะได้สอนศาสนาในบาลี ให้กูนี้ถึงสวรรค์ชั้นวิมาน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ดำริพลางนางแกล้งแต่งหนังสือ <bot>:ให้ทูตถือรีบไปปราศรัยถาม พวกทัพหน้าพาขึ้นเฝ้าฝ่ายเจ้าพราหมณ์ ให้อ่านตามหนังสือซึ่งถือมา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสนารับอัภิวาทมาบาดหมาย <bot>:ทั้งบ่าวนายเร่งรัดมาจัดสรร เปลี่ยนเชือกเสาเพลาผ้าทาน้ำมัน ร้องเรียกกันจัดแจงแต่งเภตรา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 66 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.