text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระองค์ทรงเดชเกศกษัตริย์ <bot>:โองการตรัสถามวลายุดาไฉน จะให้เจ้าไปบำรุงซึ่งกรุงไกร แทนพระอัยกาเจ้าเหมือนเก่าเดิม
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ตั้งแต่ทำกลศึกมาลึกซึ้ง <bot>:แกรำพึงคับคั่งดังสิงขร มาทับทุ่มในอุราให้อาวรณ์ แต่จะนอนก็ไม่หลับมันคับใจ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระอภัยใจคอให้ท้อแท้ <bot>:ชำเลืองแลดูพระนุชสุดสงสาร ศรีสุวรรณแย้มเยื้อนเอื้อนโองการ ร้องเรียกหลานลูกยามาพาที
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายอัสดรเผ่นผงาดแล้วฟาดหาง <bot>:สะบัดย่างเผ่นโผนโจนถลา พงศ์กษัตริย์แกว่งไม้เท้าของเจ้าตา เสียงโกลากึกก้องท้องทะเล
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ชวนพระหน่อนฤบาลชาญสมร <bot>:บทจรไปกุฎีที่วิหาร สะพรั่งพร้อมเสนีปรีชาชาญ เครื่องมัสการของฉันทั้งหวานคาว
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะดักลอบดักลันจงหมั่นกู้ <bot>:จะเกี้ยวชู้ก็อุตสาห์ไปหาหญิง แม้นเริศร้างห่างเหประเวประวิง เหมือนน้ำกลิ้งใบบอนจำสอนใจ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอสุริยงลงลับพยับฟ้า <bot>:พระจันทราแจ่มกระจ่างทางสวรรค์ เรือก็แล่นแสนสบายมาหลายวัน เข้าขอบขัณฑ์ถิ่นประเทศเขตนคร ฯ
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขอทราบความตามจริงสักสิ่งหนึ่ง <bot>:นั่นแหละจึงจะสร่างทางสงสัย ถึงยากเย็นเป็นตายก็หมายใจ จะตามไปไม่ขัดพระอัชฌา
|
สิงหไกรภพ
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระลดองค์ลงนั่งบนเก้าอี้ <bot>:ให้คิดที่จะทำศึกแล้วปรึกษา เราจะตีรมจักรนัครา อังกุหร่าท่านจะเห็นเป็นอย่างไร ฯ
|
พระอภัยมณี
| 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ค่ำวันนี้จงระวังทั้งนิเวศน์ <bot>:ตามขอบเขตเชิงเทินเนินไศล จงรักษาไว้ให้มั่นพอกันภัย กองฟืนไฟไว้สำหรับอย่าหลับนอน
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ลงหยุดทัพยับยั้งในวังราช <bot>:ยุรยาตรเข้าพระโรงนรังสรรค์ เจ้าพราหมณ์พาข้าเฝ้าเหล่ากุมภัณฑ์ มาพร้อมกันอภิวาทบาทบงสุ์
|
สิงหไกรภพ
| 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แกล้งตรัสกริ้วว่าใครไฉนนี่ <bot>:พระว่าพี่สาพิภักดิ์มารักษา ขอทราบโรคโศกศัลย์แม่วัณฬา จะอุตส่าห์แก้ไขเสียให้คลาย
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โอ้ครั้งนี้อีฝรั่งมันขังรัก <bot>:ให้ลับพักตร์ผ่านเกล้าจะเศร้าหมอง เมื่อไรพระจะได้มาเห็นหน้าน้อง แต่ตรึกตรองตรมจิตไม่นิทรา
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายทิศาปาโมกข์ทั้งเมียผัว <bot>:ต่างแต่งตัวสระหวีเกศีสาง ถึงผมขาวเกล้ามวยสวยสำอาง ประพฤติอย่างพราหมณ์พรตดาบสนี
|
พระอภัยมณี
| 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระสั่งเสร็จแต่บรรดาโยธาทัพ <bot>:จะตั้งรับดูฤทธิ์พวกมิจฉา คอยป้องกันด่านทางข้างคงคา เรือไปมาคอยสกัดตัดลำเลียง ฯ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางห้ามแหนแสนสุรางค์ว่าปางก่อน <bot>:เคยดับร้อนร่มเกล้าฝูงสาวสรรค์ พระเลี้ยงดูชูชื่นทุกคืนวัน จะเลยลับกัปกัลป์พุทธันดร
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สำเภาน้อยลอยลำครรไลล่อง <bot>:ขึ้นฟูฟ่องระลอกกระฉอกฉาน พระชมหมู่มัจฉากุมภาพาล ขึ้นผุดพล่านตามหลังมาพรั่งพรู
|
พระอภัยมณี
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ยิงปืนตับคาบชุดอาวุธสั้น <bot>:เข้าโรมรันเร่งทัพขับพหล เสียงตูมตึงผึงผางทางประจญ ถูกไพร่พลทั้งสองฝ่ายตายเป็นเบือ
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:อยู่ถาวรในปราสาทราชฐาน สถิตเหนือแท่นรัตน์ชัชวาล แสนสำราญราคีไม่บีฑา
|
สิงหไกรภพ
| 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นสิ้นแสงสุริยาทิพากร <bot>:สำนักนอนเนินผาป่าระหง ทั้งสองแสนเหนื่อยยากลำบากองค์ บาทบงสุ์บวมบอบระบมตรม
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:๏ ฝ่ายเสนีที่เป็นใหญ่ฝ่ายทหาร <bot>:คิดเห็นการจะแก้ไขดั่งใจหมาย แล้วทูลว่าขอพระองค์จงอุบาย คิดแปลงกายเป็นไพร่เหมือนใจปอง
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สองพาราการะเวกรมจักร <bot>:ประเสริฐศักดิ์เครื่องประดับสลับสี กับมงกุฎลงยาราชาวดี ฝังมณีเพชรรัตน์จำรัสเรือง
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงม้วยแล้วแก้วตาอย่าปรารภ <bot>:จะขอพบสุดสวาทเหมือนมาดหมาย ขอให้พ่อก่อเกิดกับร่างกาย ได้กินสายกษิรามารดาเดียว
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ประลัยกัลป์นั้นห้ามปรามสหาย <bot>:มันรักชายเชื่อฟังเขาสั่งสอน จึงเสแสร้งแกล้งนิ่งให้วิงวอน จะง้องอนมันทำไมไม่ได้การ
|
สิงหไกรภพ
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายหญิงเฒ่าชาวป่าว่าข้าพเจ้า <bot>:มิใช่เหล่าในนิเวศน์เขตสถาน เป็นชาวป่าถ้าจะคิดในกิจการ ตามโบราณราษฎรซึ่งสอนไว้
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ใช่ปล้นวิ่งชิงสมบัติพัสถาน <bot>:ซึ่งทำการก็ประสงค์เป็นวงศา หวังว่าพระจะเห็นดีด้วยปรีชา มิใช่พามาสังหารผลาญชีวัน
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วตัวเราเข้าไปอยู่ในถ้ำ <bot>:จะคลานคลำไปข้างไหนก็ไม่เห็น พระโยคีมหาคงคาเย็น ชุบให้เป็นคนคืนพอฟื้นกาย ฯ
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ต่างคล่องแคล่วแกล้วกล้าปรีชาหาญ <bot>:ล้วนกุมารเหมาะเหมาะใส่เกราะเหล็ก บ้างไว้จุกลูกขุนนางผูกหางเจ๊ก ล้วนแต่เด็กน้อยน้อยห้าร้อยคน
|
พระอภัยมณี
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกแขกดำทำอำนาจพูดกราดเกรี้ยว <bot>:คิดหน่วงเหนี่ยวให้ไต้ก๋งส่งภาษา มันห้ามไว้มิให้ไปในพารา แล้วพูดจาหยาบคายหลายประการ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เรือลังกาห้าสิบพวกถีบด่าน <bot>:ยิงตอบต้านแต่ว่าน้อยต้องถอยหลัง กองทัพไล่ไม่ละยิงประดัง ถูกฝรั่งเรือทลายล้มตายยับ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เมื่อครองวังลังกาวัณฬาราช <bot>:พระวรนาถร่วมสุวรรณบรรจถรณ์ ทรงทศธรรม์กรุณาประชากร ราษฎรได้เป็นสุขทุกตำบล
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งรูปทรงโสภาดูน่ารัก <bot>:มาเสื่อมศักดิ์โภไคยทั้งไอศูรย์ อย่าทุกข์เลยเราจะอนุกูล ให้เพิ่มพูนในสมบัติกษัตรา
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางกลั้นยิ้มพริ้มพักตร์ผลักพระหัตถ์ <bot>:แล้วแกล้งตรัสว่าพระพี่ดอกนี่หรือ จะรบพุ่งฟุ้งเฟื่องให้เลื่องลือ ไยไม่ถือศัสตรามาราวี
|
พระอภัยมณี
| 78 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:น้ำค้างย้อยพรอยพรมเป็นลมว่าว <bot>:ให้แล่นก้าวเรือกำปั่นออกหันเห พวกนายท้ายหมายทิศอาคเนย์ ในทะเลแล่นเรื่อยเฉื่อยเฉื่อยมา
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระฟังตรัสมธุรสประณตสนอง <bot>:พระคุณสองกษัตราจะหาไหน ถึงทุกข์ทนผลกรรมได้ทำไว้ ก็มิได้ลืมพระคุณกรุณา
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทำฉันใดจึ่งจะได้สมรมิตร <bot>:มาร่วมคิดร่วมเชยระเหยหอม คะนึงนวลครวญคร่ำระกำตรอม เหลือจะออมอดรักหักอารมณ์
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ลงเรือใหญ่ไหว้พระบาทหลวงถาม <bot>:จึงเล่าความตามจริงทุกสิ่งสรรพ์ ถึงเฒ่าแก่แต่เขาว่าเช่นปลามัน ดวงตรานั้นไม่เอาไว้กลับให้คืน
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไม่หุนหันฉันทาพยาบาท <bot>:นึกว่าชาติก่อนกรรมจะทำไฉน จะฆ่าฟันมันก็ซ้ำเป็นกรรมไป ต้องเวียนว่ายเวทนาอยู่ช้านาน
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกทหารบุกบั่นกระชั้นไล่ <bot>:พลไพร่แตกยับวิ่งสับสน ต่างก็วิ่งทิ้งนายกลัววายชนม์ เที่ยวเสือกสนผ้าเสื้อไม่เหลือเลย
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้ใช้งานการอื่นไม่ขืนขัด <bot>:จะซื่อสัตย์สุจริตไม่บิดผัน โปรดปล่อยปละละวางที่อย่างนั้น กระหม่อมฉันหลาบเข็ดจงเมตตา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระหน่อนาถราชวงศ์บรรจงจัด <bot>:พานเภสัชเพลานํ้าชาถวาย ปรนนิบัติพัดวีฤๅษีสบาย แต่เจ็ดนางต่างอายซังตายดำรง
|
สิงหไกรภพ
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระสั่งเสร็จแล้วเสด็จขึ้นจากอาสน์ <bot>:พวกอำมาตย์เกณฑ์กันเสียงหวั่นไหว ปลูกโรงเลี้ยงเคียงกันเป็นหลั่นไป บ้างผ่าไม้เจาะเสาบ้างเกลากลอน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝรั่งรับห่อยาพากันอ้อม <bot>:เที่ยวเดินด้อมลัดไปในวิถี ถึงแม่น้ำลำคลองช่องวารี ชวนกันรี่เร็วไปแล้วใส่ยา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้เชิญองค์ทรงเสลี่ยงเคียงประคอง <bot>:หามมาท้องพระโรงรัตน์ชัชวาล ทั้งทอดที่มีแท่นแสนสะอาด ให้ไสยาสน์เอนองค์ด้วยสงสาร
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกมุนีนั่งหลามตามลำดับ <bot>:เคยสำหรับสวดพระเวทข้างเพทไสย พวกพระวงศ์พงศาเสนาใน ก็ขึ้นไปพร้อมพรักพนักงาน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ตัวคนเดียวเปลี่ยวใจจะใคร่บวช <bot>:กลับให้ชวดสืบสร้างทางกุศล เขาทำบุญสุนทานมารประจญ ช่างเหลือทนลูกผัวล้วนตัวดี
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เป็นไฉนไม่ตรัสหรือขัดข้อง <bot>:นางฉลองพระปิ่นบดินทร์สูร ขอทราบเรื่องเคืองเข็ญที่เป็นมูล นางกราบทูลภัสดาแล้วจาบัลย์ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ก็ตามกรรมทำไว้จะใช้ชาติ <bot>:ขอพึ่งบาทบงกชบทศรี จะยากเย็นเป็นตายร้ายหรือดี ก็ตามทีเถิดสู้ทนไปจนตาย
|
สิงหไกรภพ
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระแค้นคำซ้ำด่าอีหน้าด้าน <bot>:ใครจะร่านเหมือนเช่นนี้ไม่มีถึง น่าอดสูกูได้ทำไมมึง มาเคล้าคลึงโลมลูบจูบผู้ชาย
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เขาพระเมรุเอนเอียงเพียงจะคว่ำ <bot>:ในเถื่อนถ้ำแสงสว่างกระจ่างสี เป็นเปลวเพลิงเริงแรงแสงอัคคี ราชสีห์โลดโผนโจนทะยาน
|
พระอภัยมณี
| 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งพ่อตาแม่ยายมันให้ยศ <bot>:มอบให้หมดทั้งพาราไม่ฝ่าฝืน มันปลื้มเปรมเกษมสันต์ทุกวันคืน ไหนจะฟื้นกลับหลังไปลังกา
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายนารีพี่เลี้ยงเฝ้าเคียงอาสน์ <bot>:เห็นหน่อนาถทุกข์ใจนั้นใหญ่หลวง จึ่งทูลว่าอย่าระทมตรมพระทรวง จะดับง่วงเหงาใจให้หายประชวร
|
พระอภัยมณี
| 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ข้างฝ่ายซ้ายรำภาสุดากนิษฐ์ <bot>:ถนอมชิดชื่นชมสมประสงค์ ไม่จืดจางห่างขวัญกระสันทรง ด้วยอนงค์รำภาพะงางอน
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เป็นอันขาดชาตินี้ไม่มีคู่ <bot>:จะบวชสู่สุขสวรรค์ให้หรรษา ด้วยเพลงยาวคราวครั้งเมืองลังกา เหมือนศัสตราตรึงประจำให้ช้ำใจ
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่ลูกมีจะไปตีตำแหน่งไหน <bot>:ก็ตีได้ดุจจิตคิดประสงค์ ยิ่งโลภลาภมิได้ขามเคยทะนง เที่ยวณรงค์กลางทะเลละเลิงมา
|
สิงหไกรภพ
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายองค์ท้าวเจ้าชวาอาณาจักร <bot>:บำรุงรักราษฎรอาวรณ์ถวิล พระเดชาอานุภาพปราบทมิฬ ครองบุรินทร์เปรมปราสถาวร
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ศรีสุวรรณกลั้นยิ้มพระหลานรัก <bot>:ไม่รู้จักใจกษัตริย์ทูลขัดขวาง กุมาราลาสองกษัตริย์พลาง มาหานางนอบนบอภิวันท์
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:ดูเดียวเปลี่ยวอกอ้าง <bot>:ว้างเอย คิดใคร่ได้คนเคย คู่ชี้ คลอเคล้าเฟ่าชื่นเชย ชมนกหกแฮ ถามไถ่ได้กระจู้กระจี้ กระแจะแต้มแก้มหอม
|
นิราศสุพรรณ
| 79 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงอับจนคนเดียวจะเคี่ยวขับ <bot>:ฆ่าให้ยับนับร้อยไม่ถอยหลัง พี่คุมไพร่ไปอยู่ประตูวัง ฉวยพลาดพลั้งก็จะได้แก้ไขกัน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระมารดาพานางกับหน่อนาถ <bot>:ค่อยลีลาศเลียบเดินลงเนินเขา ขึ้นทรงวอพอพยับลงลับเงา เสด็จเข้าวังในดังใจจง
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระตรัสสั่งพวกพหลพลทั้งหลาย <bot>:เสนานายต่างประมูลทูลฉลอง ขออาสาการศึกเหมือนนึกปอง มิให้ต้องเคืองบาทาฝ่าธุลี
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ต่างบันเทิงเริงรื่นชุ่มชื่นแช่ม <bot>:ทั้งขึ้นแรมร่วมจิตพิสมัย ไม่เริศร้างห่างเหินเพลิดเพลินใจ กำหนดได้หลายเดือนไม่เคลื่อนคลาย ฯ
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ตาจะยกทัพใหญ่ตามไปด้วย <bot>:จะได้ช่วยรอนราญกับหลานขวัญ ท้าวรายาสั่งมหาเสนาพลัน จงเกณฑ์กันแสนยาพลาพล
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันโรคเป็นเช่นนี้คล้ายอิเหนา <bot>:จะต้องเข้าเครื่องยาปักมาหงัน ฝ่ายหน่อน้อยค่อยได้ชื่นใจครัน ตั้งแต่วันขอได้สไบทรง
|
สิงหไกรภพ
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่เดี๋ยวนี้สี่องค์ยังหลงอยู่ <bot>:ท่านพราหมณ์ครูจะได้ปะพระที่ไหน จะพูกจาว่าขานประการใด จึงจะได้พานพบประสบองค์ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่มีผู้อยู่บนฟ้าจะมาช่วย <bot>:ไม่มอดม้วยจะได้พระมเหสี จะร่อนเร่เตร่เตร็ดไปเจ็ดปี จะกลับมาธานีด้วยปรีดา
|
สิงหไกรภพ
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ยังจะมาว่าไม่รักทำกักขัง <bot>:ก็ใครมั่งจะไม่น่าน้ำตาไหล แต่เสียรู้สู้อดระทดใจ เชิญพระไปกองทัพกำกับพล
|
พระอภัยมณี
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ว่ามิให้ไปเล่นที่ห้องนั้น <bot>:ของสำคัญคงจะมีกระมังหนา ไปให้รู้ดูสักทีพี่จินดา ว่าแล้วพาพราหมณ์เดินดำเนินไป
|
สิงหไกรภพ
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสนารับอภิวาทมาบาดหมาย <bot>:ตั้งให้นายตรวจตราอย่าให้หนี เรียกเอาขุนสารวัตรคิดบาญชี ให้แทงหนีแทงตายจำหน่ายคน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่ท้าวเทพาสูรนั้นวุ่นวิ่ง <bot>:เข้าฉุดชิงเมียรักของยักษา พระเหลียวเห็นเผ่นฟาดด้วยสาตรา ถูกแขนขวาขาดพลัดตกปัถพี
|
สิงหไกรภพ
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายจอมวงศ์องค์สุดสาครพี่ <bot>:จรลีจากพลับพลาตรงหน้าฉาน กระโดดขึ้นหลังพระยาอาชาชาญ เผ่นทะยานลงไปทางกลางสินธู
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เอาไม้เท้าดาวบสจรดอุระ <bot>:จึงร่ายพระคาถามหาจำกัด ปีศาจตายคลายมนต์ดลชะงัด จะรีบรัดเร่งรักษาฝ่าธุลี
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วว่าพระสิงหไกรภพเล่า <bot>:แม้นใจเจ้าจะเป็นเชื้อนับเนื้อไข แม่จะขอพ่อรามวงศ์ไว้ แต่พอได้ชื่นจิตเห็นธิดา ฯ
|
สิงหไกรภพ
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อ้ายศิษย์ยกมือว่าสาธุสะ <bot>:ท่านเป็นพระหรือเป็นเปรตแจ้งเหตุผล เป็นชีเปลือยอย่างนี้ผีหรือคน ได้กุศลอย่างไรจงไขความ
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วตรวจตราพลขันธ์สนั่นก้อง <bot>:ให้โห่ร้องเรียกกันรีบผันผาย เดินขบวนทวนทิวปลิวระบาย ไปตั้งชายฝั่งชลาริมสาคร ฯ
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วทูลความตามสมทบรบฝรั่ง <bot>:นายทัพทั้งสองกองต้องอาถรรพณ์ หากนงเยาว์เสาวคนธ์รู้มนต์มัน ช่วยแก้กันจึงได้ฟื้นกลับคืนมา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ด้วยรู้ทีพี่ชายก็อายเหนียม <bot>:เห็นและเลียมเล่นตาน่าอดสู กลัวสาวสาวเหล่าข้าหลวงจะล่วงรู้ แกล้งซ่อนอยู่เสียมิได้ไปใกล้กราย
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอจบคำรํ่าว่าน่าสงสาร <bot>:ช่างอ่อนหวานวาจาอัชฌาสัย นางนึกยิ้มพริ้มพรายละอายใจ จึงปลอบชัยสุริยาด้วยปรานี
|
สิงหไกรภพ
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นดาบสถดถอยชม้อยชม้าย <bot>:จะทักทายอายจิตพิศวง หน่อกระษัตริย์ตรัสประโลมนางโฉมยง ทั้งเจ็ดองค์ทรงสบายอย่าอายใจ
|
สิงหไกรภพ
| 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงว่ากับมังคลาสานุศิษย์ <bot>:กลับไปคิดการร้อนเร่งผ่อนผัน ให้เสร็จสรรพกลับมาในห้าวัน จะได้ทันลมว่าวคราวฤดู
|
พระอภัยมณี
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สุดสาครวอนว่าลาลีเอ๋ย <bot>:อย่างเพ่อเลยหลีกผัวเอาตัวหนี ถ้าลูกมีทีหลังเป็นอย่างนี้ จึงเป็นชีเถิดไม่ห้ามตามใจนาง ฯ
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ผู้รับสั่งบังคมด้วยโสมนัส <bot>:มาเร่งรัดจัดกันเสียงหวั่นไหว เอาเรือรองสองลำล่องน้ำไป รีบใช้ใบร่ำมาในสาคร ฯ
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วจัดแจงแต่งองค์ขึ้นทรงพยัคฆ์ <bot>:สอดสะพักสะพายแล่งพระแสงศร ท้าวนำหน้าพาพระกาลออกราญรอน คทาธรถือเงื้อขับเสือทะยาน
|
พระอภัยมณี
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้าวาโหมโสมนัสจบหัตถ์รับ <bot>:เป็นคำนับนับถือพระฤๅษี แล้วให้อ่านสารว่าพระอัคนี พบพระพี่มาแถลงให้แจ้งการ
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บ้างอุดช่องสองข้างเอาวางถัง <bot>:ให้น้ำขังดาดฟ้าชลาไหล ถึงจะทิ้งเพลิงเผาสักเท่าไร ก็ไม่ไหม้สำเภาเสากระโดง
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สองกระษัตริย์โทมนัสด้วยลูกน้อย <bot>:ยิ่งเศร้าสร้อยคิดคะนึงถึงวังหลวง แล้วแข็งขืนกลืนโศกไว้ในทรวง อาทิตย์ล่วงเลยลัดอัสดง
|
สิงหไกรภพ
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไปตามทางหว่างเนินเพลินประพาส <bot>:พนมมาศไม้งอกซอกสิงขร บ้างผลิดอกออกช่ออรชร หอมเกสรเสาวคนธ์ที่หล่นโรย
|
พระอภัยมณี
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โอ้พระพี่วิบากมายากแค้น <bot>:ต้องโศกแสนเศร้าหมองไม่ผ่องใส มิควรเป็นเวรสร้างแต่ปางใด จึงทำให้ขัดขวางถึงอย่างนี้
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:ฃาดขะมิ่นสรี้นแม่เลี้ยง <bot>:ลูกเอย สารภีพ่อเคย ขัดเนื้อ บุญนากยากไร้เชย เช่นกลิ่นขมิ้นแฮ ถึงไม่เหลืองเรืองเหรื้อ ร่ำง้อฃอหญิง
|
นิราศสุพรรณ
| 79 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะหักหาญราญรบให้พบน้อง <bot>:กลัวจะต้องเคืองขัดถึงตัดษัย จะโอนอ่อนผ่อนผันทำฉันใด จึงจะได้ช่วยรักษาพยาบาล ฯ
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นแก่องค์ทรงยศโอรสราช <bot>:มาเอาชาติชีวังจะสังขาร์ พระทรงฟังคั่งแค้นแทนวัณฬา จึงตรัสว่าพ่อจะไปชิงชัยเอง
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสนาะคำพร่ำพร้องทำนองใน <bot>:ได้ชื่นใจไสยาในราตรี เคยเมียงหมอบลอบลักดูพักตร์พบ ก็เลี่ยงหลบเอียงอายชม้ายหนี
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สักกี่วันเล่าคุณจอมหม่อมจะหาย <bot>:จะผันผายออกมาที่อาศัย มาคิดอ่านการทัพไปดับไฟ ที่เกิดในลังกาให้ถาวร ฯ
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ก็จะพูดยั่วยวนกวนโทโส <bot>:ทำโกโรอวดรู้พูดสูสี พระจึงสั่งกรมท่าอย่าช้าที ไปรับที่เมืองด่านชานนคร
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ประเดี๋ยวนี้ศรีสวัสดิ์เสวยราชย์ <bot>:ให้รูปวาดตามประสงค์ดังวงศา เราต่างเพศเหตุไฉนใจสุดา ว่าเมตตาสงสัยจะใคร่รู้ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ประดับด้วยก้อนแก้วปัทมราศ <bot>:สดสอาดทาเขียวก็เขียวขัน มัจฉาว่ายรายเรียงมาเคียงกัน แล้วมีพรรณบุบผาก็น่าชม
|
นิราศพระบาท
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายท่านครูผู้วิเศษแจ้งเหตุผล <bot>:ทำมงคลเสกด้ายสายกระสัน ทั้งแคล้วคลาดเข้าณรงค์คงกระพัน ให้แจกกันแต่บรรดาพลากร ฯ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกผู้หญิงยิงธนูเคยสู้รบ <bot>:แต่งสมทบทัพด้วยช่วยทหาร ทั้งสาวสาวเหล่ากำนัลพนักงาน ที่จัดจ้านเอาไปด้วยได้ช่วยกู
|
พระอภัยมณี
| 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวฝ่ายพระฝรั่งสังฆราช <bot>:คิดอาฆาตท้าวโกสัยมันไพล่เผล หนีไปทำกลไกคิดถ่ายเท สมคะเนเล่นหมอทรชน
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สิ้นธุระแล้วพระองค์ไปจงดี <bot>:จวนราตรีแล้วข้าขอลาไป ฯ นางฟังคำจำจนให้อ้นอั้น จึงผ่อนผันพจนาอัชฌาสัย
|
พระอภัยมณี
| 63 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.