text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ดำรัสพลางนางสั่งให้ตั้งเลี้ยง <bot>:ล้วนโต๊ะเตียงแต่งงามตามวิสัย เครื่องพล่ายำน้ำส้มพรมพริกไทย สุกรแพะแกะไก่ล้วนใส่จาน
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นรุ่งตื่นฟื้นองค์สรงสนาน <bot>:ออกที่นั่งสั่งการภิเษกศรี ให้จัดแจงแต่งโรงราชพิธี ประเพณีที่จะสมภิรมย์รัก
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายองค์ท้าวเจ้าละมานชาญฉกาจ <bot>:คิดประมาทเมืองผลึกฮึกหรรษา รีบยกทัพขับพหลพลนาวา ทั้งพันห้าร้อยสล้างมากลางชล
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ข้ามเกาะเชามาลีกปิตัน <bot>:หาพงศ์พันธุ์พวกพ้องพี่น้องตัว ที่จากบ้านนานเหลือพวกเรือแตก จนเมียแปลกผัวรักไม่ทักผัว
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายโฉมนุชบุษบงอนงค์นาฏ <bot>:อภิวาททราบเรื่องที่เบื้องหลัง พระชี้แจงแถลงไขนางได้ฟัง สมเหมือนดั่งเธอเล่าให้เข้าใจ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เล่นประชันกันกับเขาชาวเมืองโน้น <bot>:ละครโขนแต่งงามตามวิสัย ครั้นสั่งเสร็จเสด็จขึ้นปราสาทชัย สั่งข้างในทุกตำแหน่งจัดแจงการ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่จะตั้งสั่งสอนค่อยผ่อนผัน <bot>:เอาให้มันซื่อตรงเหมือนวงศา จะได้จิกหัวใช้ไปลังกา ตีพาราตามประสงค์ให้คงคืน
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ศรีสุวรรณนั้นนั่งบัลลังก์แก้ว <bot>:ดูผ่องแผ้วพักตร์เพียงพระสุริย์ใส พระนุชนั่งเหนือกองทองอุไร ดังแขไขเคียงคู่กับสุริยัน
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กูก็ไม่ง้องอนอย่าค่อนแคะ <bot>:พูดเหลาะแหละปั้นเจ๋อละเมอฝัน พลางลุกออกจากรถาตาเป็นมัน แล้วดุดันเกรี้ยวกราดตวาดไป
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขอยั้งอยู่บูรีสักปีหนึ่ง <bot>:เป็นที่พึ่งพวกญาติศาสนา รำลึกถึงจึงจะได้เวียนไปมา ขอพึ่งพาพี่นางจนวางวาย ฯ
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เที่ยวติดตามถามไต่ไม่ได้ข่าว <bot>:ทุกอู่อ่าวมิได้แจ้งทุกแห่งหน ขอเทพไทในมหาทะเลวน แจ้งยุบลจะได้คิดไปติดตาม ฯ
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เปลี่ยนรอกเสาเพลาใบใส่หางเสือ <bot>:ขัดสีเรือพระที่นั่งบัลลังก์หงส์ เอาแพรสีเขียวขำทำเป็นธง เขียนรูปหงส์แจ้งความบอกนามเมือง
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสกใบไม้ให้เป็นต่อห่อผ้าขาว <bot>:เวลาเช้าจะปล่อยไปไล่สังหาร เสกไม้เท้าเป็นเหรากุมภาพาล จะประหารสักเท่าไรก็ไม่ตาย
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่รู้ข่าวเศร้าสร้อยก็พลอยทุกข์ <bot>:จะหาสุขไม่สำเร็จเสร็จประสงค์ เชิญชำระสระสนานสำราญองค์ ที่โศกทรงเศร้าสร้อยจะค่อยคลาย
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เข้าตีทัพสัประยุทธ์เร่งจุดพร้อม <bot>:จึงรวมรอมอ้อมกันเข้าบรรจบ คอยฟังกลองกองทัพสำหรับรบ เร่งสมทบช่วยกันให้ทันที ฯ
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้หยุดทัพยับยั้งตั้งทหาร <bot>:ที่เชิงชานนอกประตูบูรีศรี โห่สนั่นลั่นจังหวัดปัถพี ชาวบูรีต่างตื่นเสียงครื้นเครง
|
สิงหไกรภพ
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สารถีขี่ขับรถที่นั่ง <bot>:ไม่หยุดยั้งพ้นป่าพนาหนาม ออกท้องทุ่งมุ่งข้ามพอสองยาม เข้าเขตคามนคราเมืองป่าตาล ฯ
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นโฉมยงองค์ละเวงวัณฬาราช <bot>:สถิตอาสน์อำไพวิไลโฉม ดังดวงเดือนเคลื่อนคล้อยลอยโพยม งามประโลมลืมองค์หลงตะลึง
|
พระอภัยมณี
| 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เป็นนิมิตกฤษฎาอานุภาพ <bot>:จะเกิดลาภปราบเตียนที่เสี้ยนหนาม เชิญพระองค์ทรงตริดำริความ ทำสงครามคราวนี้ให้มีชัย ฯ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นเขาหย่อนผ่อนตามความประสงค์ <bot>:ได้อนงค์นารีฉวีเหลือง จับฉลากกันให้เสร็จทั้งเจ็ดเมือง อย่าขัดเคืองควรคู่กับผู้ใด
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กระแอมไอให้เสียงแล้วเมียงนั่ง <bot>:พระเหลียวหลังแลเขม้นเห็นพระหลาน เรียกให้ขึ้นบนที่นั่งอลังการ พ่อมาป่านนี้ไยไม่ไสยา
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายฝรั่งลังกาบนหน้าที่ <bot>:เห็นคนสีแดงก่ำดั่งน้ำครั่ง เรียกกันดูอยู่บนหน้าเสมาบัง บ้างยืนนั่งเดินไขว่ทั้งไพร่นาย
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระอัคนีชี้ชอบว่าขอบจิต <bot>:ท่านช่วยคิดให้เราสมอารมณ์หมาย ได้เบิกทางอย่างว่าจะลานาย พลางภิปรายปราศรัยเป็นไมตรี
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระฟังคำจำจนให้อ้นอั้น <bot>:จึงผ่อนผันพูดจาอัชฌาสัย เป็นจำเพาะเคราะห์กรรมกระทำไว้ จึงมิได้รักษาพยาบาล
|
พระอภัยมณี
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายเสนาเมื่อจะลาบาทหลวงกลับ <bot>:ยืนคำนับพูดละเมียดพอเสียดสี ว่าตัวท่านจะอยู่ไปตรองให้ดี แล้วเสนีกลับหลังเข้าวังใน
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอน้ำข้าวลำเลียงเสบียงหมด <bot>:ก็จะอดอ่อนหูไม่อยู่ได้ ห้ามฝรั่งลังกาอย่าให้ใคร ไปส่งให้ข้าวน้ำเป็นลำเลียง ฯ
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วจัดแจงแต่งศาลเพดานดาด <bot>:ปูเสื่อสาดอาสนะพระฤๅษี จุดโคมเวียนเทียนประทีปให้ดิบดี ลาไปที่หลับนอนผ่อนสบาย
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระจอมมังคลานราราช <bot>:ขึ้นนั่งอาสน์ตรงหน้ามารศรี เสวยพลางทางถวิลด้วยยินดี พระบุตรีปรนนิบัติจัดประจง
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้ากรุงมารดาลเดือดไม่เงือดงด <bot>:อีหน้าสดแสนชั่วตามผัวหนี ยังด้านหน้ามาห้ามเจ้าพราหมณ์ดี จะใคร่ตีหยิกขาให้สาใจ
|
สิงหไกรภพ
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระตรัสว่าอย่าไปไม่ได้นุช <bot>:หนทางสุดแสนลำบากยากใจหาย ไปกำปั่นพันลำคงทำลาย อยู่ในสายสาคโรชโลธร
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อสุรากล้าแข็งแต่แรงน้อย <bot>:กำลังถอยไม่เหมือนจิตที่คิดหวัง แกว่งกระบองย่องถอยคอยระวัง ฝ่ายพระมังคลาราชฟาดด้วยตรา
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์ <bot>:จะม้วยมุดมรณาเป็นห่าโหง ดาวดวงลำสำเภามีเสากระโดง สายระโยงระยางหางเสือยาว
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:ช้างสารหกศอกไซร้ <bot>:เสียงา งูเห่ากลายเป็นปลา อย่าต้อง ข้าเก่าเกิดแต่ตา ตนปู่ ก็ดี เมียรักนอนร่วมห้อง อย่าไว้วางใจ ฯ
|
โคลงโลกนิติ
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางระลึกนึกคะนึงถึงความยาก <bot>:เหลือลำบากเวรสร้างปางปฐม มีคู่ครองต้องร้างไปห่างชม เพราะนิยมการกิเลสผิดเพศพันธุ์
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หรือจะถูกอีเมียมันเขี่ยแคะ <bot>:สะกิดแกะร่ำพิไรมิใคร่ถอย อ้ายนี่หลงเต็มประดาเห็นตาลอย ให้กูพลอยเหนื่อยยากลำบากกาย
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นเชื้อวงศ์พงศ์เผ่าเหมือนเจ้าว่า <bot>:จะเสกสองครองพาราให้ปรากฏ จะค่อยลอบปลอบถามให้งามงด แล้วทรงยศไสยาในราตรี ฯ
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ลมระริ้วปลิวหญ้าคาระยาบ <bot>:ระเนนนาบพลิ้วพลิกกระดิกหัน ดูโล่งลิ่วทิวรุกขเรียงรัน เปนเขตรคันขอบป่าพนาไลย
|
นิราศเมืองแกลง
| 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ว่าน้องยามาเฝ้าจะเคารพ <bot>:ไม่ประสบสมจิตคิดประสงค์ อีกปีหนึ่งจึงจะต้องเชิญสององค์ กลับมาส่งนคเรศนิเวศน์วัง
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระทราบสิ้นสั่งบรรดาสานุศิษย์ <bot>:ไปโดยกิจให้เขาสมอารมณ์ประสงค์ ช่วยอวยพรให้ประสิทธิ์ดั่งจิตจง สมจำนงเสวกามานิมนต์
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้เลิกพลลังกาโยธาหาญ <bot>:กลับสถานเวียงชัยไปสิงหล ขึ้นรถาพากันจรดล ทั้งไพร่พลเสนาเข้าธานินทร์ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขุนนางพวกกรมท่าพาเข้าเฝ้า <bot>:แล้วทูลเจ้านครินทร์บดินทร์สูร ตามคดีเรื่องราวเป็นเค้ามูล นเรนทร์สูรสั่งมหาเสนาใน
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งสามนางต่างว่ากูเป็นผู้หญิง <bot>:ได้เคยชิงชังชายมาหลายหน รู้อุบายถ่ายเทด้วยเล่ห์กล ทำแยบยลอย่างมึงถือหนังสือมา
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ปะอะไรไล่ฟาดขาดเป็นชิ้น <bot>:แล้วก็กินเป็นเหยื่อเพราะเหลือหวง ฝูงพิมพาพาพวกปลาทั้งปวง เที่ยวว่ายล่วงลอยไปในสายชล
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระหน่อนฤเบศเกศกษัตริย์ <bot>:พอยลมิตรจิตประหวัดแล้วทอดถอน แม้นมิห่วงบิตุรงค์องค์มารดร ไม่จากจรนครังกรุงลังกา
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงฟากฝั่งลังกามหรณพ <bot>:เห็นเรือรบรายเรียงเคียงไสว พวกกองทัพจับถามรู้ความใน คุมขึ้นไปเฝ้าพระมังคลา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงลงหวายสายเอกเสกประทับ <bot>:ไว้สำหรับผูกรั้งเช่นบังเหียน แล้วนอนบ่นมนต์เก่าที่เล่าเรียน จนสิ้นเทียนเคลิ้มหลับระงับไป
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วทูลลามายังท้องพระโรงหลวง <bot>:พอดับดวงทินกรรอนรอนแสง ตั้งบายศรีพลีบัตรให้จัดแจง พร้อมตำแหน่งจัตุสดมภ์กรมวัง
|
สิงหไกรภพ
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันเรื่องกินก็เป็นใหญ่ในมนุษย์ <bot>:แต่ขอหยุดยกไว้อย่าไต่ถาม เป็นสิ้นเรื่องเลี้ยงกันเสร็จสำเร็จความ จะกล่าวตามทางไปในอรัญ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:เป็นปิ่นเกศกระษัตรามหาศาล ไม่โศกเศร้าเช้าค่ำแสนสำราญ เยาวมาลย์ทรงครรภ์ไม่คั่นปี
|
สิงหไกรภพ
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พายุพยับอับฟ้าเวหาหาว <bot>:ทั้งเดือนดาวลับจมเป็นลมหวน สุนีร้องก้องเปรี้ยงสำเนียงครวญ พิรุณชวนโปรยปรอยเป็นฝอยฟอง
|
พระอภัยมณี
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายทิศาปาโมกข์โลกเชษฐ์ <bot>:จึงแจ้งเหตุให้พระองค์สิ้นสงสัย หม่อมฉันเล่าก็เฝ้านั่งระวังภัย คอยแก้ไขผีสางปะรางควาน
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อรุณน้อยสร้อยเศร้าเฝ้ากำสรด <bot>:สุดจะปดป้องปิดคิดไฉน จึงทูลตามความจริงทุกสิ่งไป หม่อมฉันได้ปฏิญาณสาบานตัว
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวข้างลังกาอาณาจักร <bot>:พระปิ่นปักอิศรามหาสถาน เลิกพหลพลไกรอันชัยชาญ กลับสถานเปรมปราสถาวร
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:รมจักรนัคเรศวิเสทเจ๊ก <bot>:ต้มตับเหล็กเกาเหลาเหล้าอาหนี เป็ดไก่ถอดทอดม้าอ้วนแต่ล้วนดี แกงร้อนหมี่หมูต้มเค็มใส่เต็มจาน
|
พระอภัยมณี
| 75 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้สืบดูรู้ว่าปัจจามิตร <bot>:มาทุกทิศธงทิวปลิวไสว แม่ทัพนั้นคือกษัตริย์หัสไชย กับพวกใส่ปีกรบสมทบกัน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะตีเรือเหนือใต้คอยให้ข่าว <bot>:รู้ดูดาวแจ้งใจคล้ายกับโหร จึงลุกมาว่ากล่าวแก่เหล่าโจร เราเป็นโหรรู้สิ้นอย่ากินใจ
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คิดถึงตัวกลัวอายเสียดายชื่อ <bot>:ไปเบื้องหน้าฟังจะครือเคืองสันหลัง อย่าเยาะยักษ์นักเลยได้เคยฟัง แม้นยักษ์ยังอยู่ที่ไหนจะได้มา
|
สิงหไกรภพ
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เข้าตึกทองห้องละเวงวัณฬาสนิท <bot>:เห็นม่านปิดป้องลับหรือหลับใหล แหวกวิสูตรรูดกระจ่างสว่างไฟ เห็นนางนอนถอนฤทัยทั้งไสยา
|
พระอภัยมณี
| 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอฤกษ์ดีคลี่ใบขึ้นใส่รอก <bot>:ให้แล่นออกกำปั่นสุวรรณหงส์ ทั้งเรือแห่เรือป้อมเรือล้อมวง ต่างแล่นตรงออกปากน้ำตามกันไป
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายโฉมวันชายาผวาตื่น <bot>:นางพลิกฟื้นวิงวอนด้วยอ่อนหวาน พระประชวรเป็นไฉนให้รำคาญ เยาวมาลย์ทูลถามตามธรรมเนียม
|
พระอภัยมณี
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:มงกุฎเกศกระษัตริย์ชาติดังราชสีห์ ให้แหวกทัพขับวิหคนกอินทรี ออกยืนที่ตรงหน้าพญามาร
|
สิงหไกรภพ
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระอภัยมุนินทร์ปิ่นฤๅษี <bot>:ฟังสองชีพูดจาต่างว่าขาน จึงเอื้อนอรรถตรัสไปว่าใช่การ อันบุญทานน้องเราไม่เข้าใจ
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะตามหาว่ากล่าวค่อยน้าวโน้ม <bot>:ปลอบประโลมทรามวัยมาไอศวรรย์ ถึงเร็วช้ากว่าจะได้พร้อมใจกัน ไม่เดียดฉันท์โฉมเฉลายังเยาว์ความ
|
พระอภัยมณี
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท้าวสินชัยได้กระบี่ยินดีนัก <bot>:เป็นที่รักยำเยงทั้งเกรงขาม ทั้งขึ้นชื่อลือยศปรากฏนาม ไม่มีความกินแหนงแคลงพระทัย
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงแปลงองค์ทรงหนังเฉียงอังสา <bot>:มุ่นชฎาจุณเจิมเฉลิมศรี สมาทานถือศีลครองอินทรีย์ เป็นฤๅษีทรงพรตดูงดงาม
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เป็นบุญแล้วแก้วตาได้มาพ้น <bot>:อย่าทุกข์ทนหม่นหมองจงผ่องใส พลางแอบอุ้มจุมพิตสนิทใน นางกราบไหว้วอนว่าจงการุญ
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กองให้หนากว่ากำแพงสักสี่เท่า <bot>:ให้คนเข้าบังได้เดินไขว่เขว เอาปืนใหญ่จุกช่องมองคะเน พอเรือเหยิงให้ล่มจมตะแคง ฯ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:รูปตรองการมานานหลายปีแล้ว <bot>:ไม่ผ่องแผ้วสมมาดปรารถนา จะทำเองเกรงกิจเป็นสิทธา มันสีกาแสนยากลำบากใจ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ริมตลิ่งหญิงชายถวายของ <bot>:เสียงแซ่ซ้องส่งรับกันสับสน แขกฝรั่งทั้งไทยพวกไพร่พล อุตส่าห์ขนไปให้มากได้ฝากเมีย
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เดือนแปดปีวอกตะวันสายัณห์ย่ำ <bot>:สิบเอ็ดค่ำพุธวันขึ้นบรรจถรณ์ ฤกษ์อรุณทูลกระหม่อมจอมนคร สองภูธรเธอสวรรคครรไล
|
พระอภัยมณี
| 77 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไปทูลท้าวเจ้าบุรินทร์ให้สิ้นทุกข์ <bot>:ขอดับยุคให้ภิญโญสโมสร สองกษัตริย์ยินดีชุลีกร แต่นิ่งนอนสนทนากับอาจารย์
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอเหลือบเห็นสกุณินบินมาจับ <bot>:ฟังกิตติศัพท์หลากพระทัยตรัสไต่ถาม พวกเสนีทูลแถลงไม่แจ้งความ พลางลุกตามกันไปจนใกล้ตัว
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระอภัยมุนินทร์ปิ่นกษัตริย์ <bot>:จึ่งแจ้งอรรถให้เธอฟังที่กังขา ฉันมาโดยทางกสิณตั้งจินดา เมื่อหลานมาแต่หัวค่ำพอย่ำยาม
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสวยเสร็จพระเสด็จขึ้นจากอาสน์ <bot>:เข้าปราสาทเร็วพลันด้วยหรรษา พอพลบค่ำย่ำแสงพระสุริยา นางสุดาเสนอนาถบาทยุคล
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงใช้สอยคล่อยคล่องไม่ต้องโทษ <bot>:ควรจะโปรดปฎิพัทธ์มนัสสา ที่เมืองนี้มีแต่โง่เหมือนโคนา จะผูกพาไปข้างไหนก็ไปตาม
|
สิงหไกรภพ
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อยู่กลางโขดโคตรเตร็จเป็นเพชรเอก <bot>:สีเหมือนเมฆหมอกหมดสดสลัว แม้นเขาให้ได้มาแล้วอย่ากลัว จะฦๅทั่วไทท้าวทุกด้าวแดน
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งพระพายชายพัดระบัดโบก <bot>:ช่วยนำโศกไปบอกนางในปรางค์ศรี ว่าทรวงเรียมเตรียมตรมระทมทวี ทุกวันนี้เรือพามาแต่กาย
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ค่อยถนอมกล่อมเกลาเสาวรส <bot>:บุปผาสดมิได้มีราคีหมอง เรณูนวลหวนตลบอบละออง พลางตระกองกอดขวัญให้บรรทม
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:น่าเบื่อจิตคิดก็จะสละบวช <bot>:ให้มันชวดผัวอยู่อีผู้หญิง แต่ความรักหนักจิตเหมือนปลิดปลิง อนาถนิ่งอยู่ในห้องทองบรรทม ฯ
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ลุกมานั่งยังพระแท่นแหงนชะแง้ <bot>:ชำเลืองแลคอยอนงค์ยังสงสัย จะฟังข่าวพวกในวังตั้งพระทัย คะนึงในกัลยาพะงางอน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 75 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มึงลืมยักษ์รักผัวมัวมนุษย์ <bot>:ซากถุยทุดทรลักษณ์เสียศักดิ์ศรี รํ่าด่าพลางนางพญาพาบุตรี กลับไปที่ปรางค์มาศปราสาททอง
|
สิงหไกรภพ
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:น้าวธนูผู้หญิงขึ้นยิงข้าม <bot>:หลังคาพราหมณ์ไพร่นายทั้งซ้ายขวา ภูมิเจ้าที่หนีออกนอกพลับพลา เสียงโศกาแซ่ซ้องกึกก้องไป ฯ
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายนงคราญมารดาค่อยผาสุก <bot>:บรรเทาทุกข์อยู่สบายท้ายบาหลี สุดสาครปรนนิบัตินั่งพัดวี นางเปรมปรีดิ์ใสสุดด้วยบุตรา
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่ครั้งนี้ทำอะไรไม่ประสิทธิ์ <bot>:นึกก็ผิดใจจริงนิ่งฉงน ชะรอยอ้ายมังคลามันพาคน สาละวนกาลีมีเข้ามา
|
พระอภัยมณี
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอกองทัพลับตานางฝรั่ง <bot>:จะกลับวังให้ผเอิญเดินไม่ไหว เรียกสาวสาวเหล่าสนมกรมใน พยุงไปตึกทองที่ห้องนอน
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นสรรพเสร็จเด็ดดอกกุหลาบซ้อน <bot>:เชยเกสรโสมนัสแล้วทัดหู เรียกอาชาม้าต้นด้วยมนต์ครู อาชารู้รีบมาหากุมาร
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระฟังคำทำครางเหมือนอย่างเจ็บ <bot>:ให้เหนื่อยเหน็บลุกนั่งยังไม่ไหว เห็นนางยิ้มพริ้มพรายอายพระทัย ทำจับไข้รีบรูดวิสูตรบัง ฯ
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ประณตนั่งพรั่งพร้อมจอมกระษัตริย์ <bot>:โองการตรัสฝากฝังสั่งฤๅษี ช่วยฝึกสอนหล่อนให้รักรู้จักดี จะได้มีเกียรติยศปรากฏไป
|
สิงหไกรภพ
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ตามเยี่ยงอย่างทางบุราณอย่าให้ขาด <bot>:เร่งหมายบาดไปให้จนครบสิ่งของ เครื่องจะรับราชสารเอาพานทอง ทั้งปี่กลองฉัตรสุวรรณพรรณราย
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันบทเบื้องเรื่องนี้ยกไว้ก่อน <bot>:จะกล่าวย้อนถึงลังกามหาสวรรค์ นางโฉมยงสุลาลีเจ้ามีครรภ์ พร้อมพร้อมกันกับรำภาพะงางอน
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระจอมนครินทร์ปิ่นสิงหล <bot>:ทราบยุบลทุกข์ทอดฤทัยถอน หวนรำลึกนึกถึงพระมารดร ตั้งแต่จรจากมาก็ช้านาน
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วสั่งเหล่าพวกพหลพลไพร่ <bot>:ให้ตัดไม้เชิงเขาทำเสาศาล เครื่องบวงสรวงเป็ดไก่จัดใส่จาน ทั้งคาวหวานเหล้ายาหาขึ้นไป
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เข้าเวียงวังตั้งหน้าไปหามิตร <bot>:ประคองชิดใช้เนื้อให้เหลือหลาย วันจากห้องต้องร้างไปห่างกาย ต้องคิดรายวันประชดหมดทุกองค์ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ด้วยรู้กลปรนนิบัติกษัตริย์พร้อม <bot>:ทั้งขับกล่อมกล่าวกลอนก็อ่อนหวาน ศิโรราบกราบประณตบทมาลย์ ขอประทานโทษาฝ่าธุลี
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันพาราการะเวกใช่วงศ์ญาติ <bot>:หมิ่นประมาทเมืองเราให้เศร้าหมอง เอาโคตรเพชรค่าเมืองงามเรืองรอง ซึ่งเป็นของคู่ลังกาไปธานี
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บทบุราณที่ท่านเล่าว่าเจ้าเงาะ <bot>:นางรจนาเห็นเหมาะจึ่งเกิดเข็ญ ท้าวสามลขับไล่ตัดตายเป็น เรื่องเขาเล่นจนทุกวันนั่นเป็นไร
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้ากรุงมารดาลเดือดกระเดาะปาก <bot>:เสียงสำรากร้องว่าพูดจาจองหอง มึงนับถือฤๅษีจะมีท้อง หมายยกย่องถือว่าเป็นนารายณ์
|
สิงหไกรภพ
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วตั้งโห่โล้ออกไปนอกอ่าว <bot>:พอลมว่าวริ้วริ้วหวิวหวิวไหว ได้ฤกษ์ดีตีฆ้องทั้งกลองชัย ต่างใช้ใบเรียงตามกันหลามลำ
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ศรีสุดาเดือดใจดั่งไฟสุม <bot>:ชะช่างรุมกันแก้อุแม่เอ๋ย ข้ารูปชั่วจึงผู้ชายไม่หมายเชย อย่าเปรียบเปรยเลยเจ้าข้าเข้าใจ
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระองค์ผู้ดำรงกำพลเพชร <bot>:แต่งองค์เสร็จดำเนินไปดั่งไกรสร ทรงพระแสงฝักลงยาค่านคร เสด็จจรเกยชลาหน้าพระลาน
|
พระอภัยมณี
| 63 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.