text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:ดูเล่นเหนสนุกหน้า <bot>:ผาเผิน ตรงกรอกซอกเสาเนิน นั่งพร้อม ช้างยิ่งวิ่งพล่านเพลิน พลอยคว่างช้างแฮ ช้างแล่นแปร๋นฮูมห้อม หืดฮื้ออื้ออึง
|
นิราศสุพรรณ
| 83 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:รูปจำแลงแปลงกายก็หายเพศ <bot>:สูงเหมือนเปรตโทงเทงไม่เกรงขาม ขู่ตะคอกกลอกหน้าในตาวาม แลบลิ้นพลามแล้วว่าชะน่ากลัว
|
สิงหไกรภพ
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:ถ้าถูกต้องกลเล่ห์เสน่หา ข้าเรียนรู้ครูสอนแต่ก่อนมา จะอาสาเซ่นผีพลีกรรม
|
สิงหไกรภพ
| 51 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอลมดีคลี่ใบขึ้นใส่รอก <bot>:ต่างแล่นออกอ่าวรายทั้งซ้ายขวา ถึงน้ำเขียวเปลี่ยวใจนัยนา เห็นแต่ฟ้าสุดสูงสิ้นฝูงนก
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:ลาวไปไทพี่น้อง <bot>:มองเมียง มืดค่ำทำร่ายเรียง เราะร้าน กลั่นชุบอุบอิบเอียง กแอมแอบแยบเอย ขอหมากปากสั่นสท้าน ทดท้อย่อหญิง
|
นิราศสุพรรณ
| 80 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งหัดชายนายทหารชาญกำแหง <bot>:ให้เข้มแข็งการศึกเฝ้าฝึกฝน ทุกคืนวันหมั่นระวังเป็นกังวล กว่าพวกพลจะได้คล่องถึงสองปี
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งทัพเรือเหลือตายอยู่หลายกอง <bot>:ได้ข้าวของแขกฝรั่งไว้ทั้งนั้น ทั้งปืนผาม้ารถหมดทุกสิ่ง ด้วยคนวิ่งไปแต่ตัวกลัวอาสัญ
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางดูหน้าอาลัยใจจะขาด <bot>:ดังฟ้าฟาดทรวงแยกให้แตกฉาน สะอื้นอั้นตันใจอาลัยลาน แสนสงสารโศกาแล้วว่าพลาง
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางรับขวัญสรรเสริญเจริญรัก <bot>:จุมพิตพักตร์พี่น้องแล้วหมองหมาง พิไรร่ำพร่ำว่าโศกาพลาง ไปเหินห่างห้องแม่จะแลลับ
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วหลีกออกนอกห้องพระย่องย่าง <bot>:แสงชวาลาสว่างเห็นนางหลับ ขึ้นร่วมเตียงเอียงแอบแนบประทับ นางตกใจไหววับขยับองค์
|
สิงหไกรภพ
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มีตำหนักรักษาพลับพลาพร้อม <bot>:ล้วนไม้หอมห้องสุรางค์นางสนม เกิดเพชรนิลถิ่นฐานสำราญรมย์ เชิญไปชมให้สบายคลายพระหัย
|
สิงหไกรภพ
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ด้วยบวงบนเทพาสุรารักษ์ <bot>:เห็นประจักษ์มีชัยดั่งไกรสร จึงมีผู้มาช่วยกู้พระนคร ดัสกรแพ้พ่ายกระจายไป
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คิดคะนึงถึงพราหมณ์ยามวิโยค <bot>:เป็นสุดโศกเสียรูปจนซูบผอม ทุกคํ่าคืนกำสรดสู้อดออม จนมัวมอมหมองช้ำด้วยรำคาญ
|
สิงหไกรภพ
| 74 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โอ้เวรกรรมทำไว้ไฉนหนอ <bot>:นํ้าเนตรคลอคล้ำพักตร์ท้าวยักษา สงสารสุดบุตรีจะวิวาห์ กลับเป็นข้าศึกแสนที่แค้นเคือง
|
สิงหไกรภพ
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้มีคู่ชูชิดสนิทนุ่ม <bot>:เหมือนห่อหุ้มผ้าทิพย์สักสิบผืน หอมบุปผามาลัยไม่ยั่งยืน ไม่ชูชื่นเช่นรสพจมาน
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝูงนกหกผกโผนโจนโจมจับ <bot>:บ้างขันรับร้องเรียกกันเพรียกหู นกโนรีสัตวาน่าเอ็นดู เป็นคู่คู่เคล้าคลอจ้อเจรจา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พลางลูบแก้มแย้มยิ้มว่านิ่มเนื้อ <bot>:เห็นไม่เบื่อเหลือจะหักให้รักหาย พูดกับนางพลางดูเห็นผู้ชาย นึกละอายถอยหลังมานั่งพิง ฯ
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ดอกไม้ร้อยสร้อยสนสุคนธรส <bot>:มะลิสดหอมระรื่นชื่นนาสา แถวถนนหนทางข้างคงคา ให้ปูผ้าขาวรองไว้สองชั้น
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วชวนเชิญกลับมาที่อาศัย <bot>:ทั้งพลไพร่ปรีดิ์เปรมเกษมศานต์ แต่หยุดยั้งรั้งราห้าทิวาร ลาอาจารย์พฤฒาลงมาเรือ
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะตามทัพจับมาเข่นฆ่าเสีย <bot>:ทั้งลูกเมียนอกรีตไม่กีดขวาง ต่างปราศรัยไต่ถามเนื้อความนาง จนสว่างเวลารุ่งราตรี ฯ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝูงช้างน้ำดำด้นเที่ยวค้นหา <bot>:มีงวงงาฟาดวารินกระสินธุ์ใส ฝูงเงือกงูหมูน้ำรายคล่ำไป แล้วเลี้ยวไล่หาอาหารทะยานตัว
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:คนใดคนหนึ่งผู้ <bot>:ใจฉกรรจ์ เคียดฆ่าคนอนันต์ หนักแท้ ไป่ปานบุรุษอัน ผจญจิต เองนา เธียรท่านเยินยอแล้ ว่าผู้มีชัย ฯ
|
โคลงโลกนิติ
| 76 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:ไม่เห็นฤทธิ์รามวงศ์ยิ่งสงสัย แต่ศึกเสือเหลือกำลังหยุดยั้งใจ คิดถึงไพร่พลนิกายวายชีวา
|
สิงหไกรภพ
| 52 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เออเองรู้อยู่บ้างหรือปางก่อน <bot>:อันโคตรก้อนแก้วเก็จเป็นเจ็ดสี ของลังกามาอยู่ในบูรี เอาไว้ที่แห่งหนตำบลใด ฯ
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระร้องว้าฮ้าสิงหไกรภพ <bot>:นางสลบนิ่งแน่ไม่แก้ไข ดูดู๋เหล่าสาวสรรค์กำนัลใน ทำไมไม่นวดฟั้นกัลยา ฯ
|
สิงหไกรภพ
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เร่งกันทำกำกับคนนับหมื่น <bot>:เจาะช่องปืนไว้สำหรับนับได้แสน ตั้งค่ายคูหลายชั้นกันเขตแดน ปืนหามแล่นปืนใหญ่จัดไว้วาง
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระจอมมังคลาปรีชาฉลาด <bot>:เห็นสมมาดที่ในเล่ห์เสน่หา จึ่งโลมเล้าท้าวไทให้ไคลคลา ด้วยวาจาเจือจานทั้งหวานมัน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อาชาไนยไม่ลงไปจากหาด <bot>:พระประหลาดหลากจิตพิศวง เหตุไฉนมิ่งม้าอาชาทรง จึ่งไม่ลงจากหาดประหลาดใจ
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระแนบนางพลางว่านิจจาเจ้า <bot>:ดูโศกเศร้าซูบศรีฉวีหมอง เมื่อรุ่นสาวขาวอ้วนนวลละออง แก้มทั้งสองของพี่อยู่ที่รำภา
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่ปากพลอดมือสอดขยุกขยิก <bot>:จนมือหงิกงอแงไม่แบได้ เปนส่วยบ้านสานส่งเข้ากรุงไกร เด็กผู้ใหญ่ทำเปนไม่เว้นคน
|
นิราศเมืองแกลง
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ซึ่งส้มสูกลูกพฤกษาจะหาให้ <bot>:ขอบพระทัยที่พระโอษฐ์โปรดหม่อมฉัน แม้นจริงจังดังว่าสารพัน ให้ลูกจันทน์ฉันนะจ๊ะพระธิดา ฯ
|
สิงหไกรภพ
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:น่าเจ็บอกยกแรกสิแปลกเพื่อน <bot>:จะตักเตือนฉุดลากไม่อยากไหว เจ้าค่อยอยู่เถิดข้าจะลาไป มาเรียกหาข้าไทแล้วไคลคลา
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เรียงประดับซับซ้อนค่อยสอดเข็ม <bot>:เป็นพวงเต็มห่อเสร็จแล้วเด็ดใหม่ อันมาลีที่กระถางริมปรางค์ชัย พอเก็บได้คนละขันวันละพวง
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เมื่อคราวชื่นกลืนฉ่ำดังน้ำวุ้น <bot>:คราวเฉียวฉุนเช่นกับยามหาหิงคุ์ เจ็บคารมคมปากเหมือนทากปลิง เขาว่าชิงผัวเขาให้เราอาย
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระหน่อภัทวงศ์ทรงสดับ <bot>:น้อมคำนับปรีดิ์เปรมเกษมศานต์ จึงชวนพราหมณ์ผู้รู้ครูอาจารย์ จากสถานขึ้นรถบทจร ฯ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันเรื่องราวมาแต่ครั้งตั้งนิเวศน์ <bot>:แกรู้เหตุทูลองค์พระทรงศิลป์ ฝ่ายพระจอมรมจักรนครินทร์ เธอทราบสิ้นพราหมณ์อาจารย์บรรยาย
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้แล่นเรียงเคียงเข้าพุ่งหลาวแหลน <bot>:ทั้งโล่แพนครบทั่วตัวทหาร ล้มปะทะปะทันประจัญบาน พวกทหารไทยระวังตั้งกระบวน
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอลมดีคลี่ใบขึ้นใส่รอก <bot>:ให้แล่นออกใบสะบัดคัดหางเสือ พระสุริย์ฉายบ่ายคลุ้มลงคลุมเครือ บรรดาเรือแล่นหลามข้ามสันดอน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วจึ่งว่าความวิตกในอกแม่ <bot>:พี่เห็นแน่เหมือนประสงค์จำนงสนอง พอรุ่งเช้าพี่จะไปดั่งใจปอง ดูทำนองก็คงแจ้งแห่งคดี
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บ้างขึ้นไต่ไม้สูงสามต่อตั้ง <bot>:รำแพนทั้งโจนร่มตามลมเหลิง บ้างสรวลเสเฮฮาเสียงร่าเริง ทำชั้นเชิงรำเต้นเล่นประชัน
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายมหิงขสิงขรรักษาเกาะ <bot>:เสียงกระเดาะปากอยู่ในภูผา แล้วบันดาลปากปล่องช่องศิลา ไห้ภูผากว้างใหญ่มีไฟกอง
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระนำหน้าพาขึ้นปรางค์ปราสาท <bot>:ภูวนาถนั่งแท่นทองระหง พวกเสนีชีพราหมณ์พฤฒิพงศ์ มาเฝ้าองค์อภิวาทดาษดา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พลิกตำราหากลข้างปล้นทัพ <bot>:โดยตำหรับอย่างไรจะใช้ของ การพหลกลไกในทำนอง แกตรึกตรองที่จะใช้ในรายลวง
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางฟังคำรํ่าว่าประสาหญิง <bot>:คิดว่าจริงนิ่งให้จิตใจหาย จึงตอบว่าข้าก็ยากลำบากกาย ต้องพลัดพรายไพร่พลสกลไกร
|
สิงหไกรภพ
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายองค์พระอภัยเจ้าไตรภพ <bot>:ออกหอรบที่ริมป้อมพร้อมทหาร กับพระน้องสองโอรสรับพจมาน คิดอ่านการจะทำลายค่ายลังกา
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ต่างครองครรภ์รันทดสลดจิต <bot>:ด้วยจากมิตรมัวหมองไม่ผ่องใส ทุกเช้าค่ำคร่ำครวญรัญจวนใจ จนครรภ์ได้สิบเดือนไม่เคลื่อนคลา
|
พระอภัยมณี
| 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ด้วยพวกพ้องของท่านล้วนหลานลูก <bot>:มาดูถูกรบพุ่งเผากรุงศรี ให้ทราบความตามวิสัยเป็นไมตรี ดูท่วงทีเธอบ้างจะอย่างไร ฯ
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อ้ายวลายุดาวายุพัฒน์ <bot>:กับทั้งหัสกันนั้นมันก็หลาน รับธุระจะส่งให้นงคราญ ช่วยว่าขานปราบปรามตามแต่ใจ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:ลูกเสียชาติชั่วนักควรตักษัย พระมาตุรงค์จงระงับดับพระทัย เสด็จไปปรางค์มาสปราสาททอง
|
สิงหไกรภพ
| 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เอารถรัตน์จัดหาพาไปส่ง <bot>:นางอนงค์เกเรมเหสี จะได้เกิดพิพัฒน์สวัสดี เหมือนเสียผีเสียสางปัดรางควาน
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกอาณาประชาชนคนทั้งหลาย <bot>:ตั้งซื้อชายอิ่มเอมเกษมสันต์ บ้านขุนนางตั้งรอบเป็นขอบคัน ในเมืองนั้นฝึกทหารชำนาญปืน
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงเรียกไพร่ในเรือให้รู้สึก <bot>:อึกทึกในกำปั่นอยู่หวั่นไหว ช่วยนวดฟั้นคั้นองค์พระอภัย ก็กลับได้สติฟื้นเหมือนตื่นนอน
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เป็นปล่องนาคมากมายขึ้นว่ายคล่ำ <bot>:บางพ่นน้ำพลุ่งพลุ่งฟูฟุ้งฝอย ล้วนยาวเฟื้อยเลื้อยลายเลื่อมพรายพรอย ทั้งใหญ่น้อยลอยเลี้ยวกอดเกี่ยวพัน
|
พระอภัยมณี
| 75 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ปลาเนื้ออ่อนอ่อนกายขึ้นว่ายเกลื่อน <bot>:ไม่อ่อนเหมือนเนื้อน้องประคองสงวน นางคมค้อนงอนงามตามกระบวน ต่างยั่วยวนหยอกหยิกกันซิกซี้
|
สิงหไกรภพ
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกพหลพลไพร่ในกำปั่น <bot>:เห็นสุริยันแจ่มกระจ่างสว่างศรี ต่างคนต่างหิวหอบบอบเต็มที ลุกจากที่ไม่ใคร่ได้ใจระทวย
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงปราศรัยไต่ถามผู้ถือสาร <bot>:ถึงวงศ์วานวังนิเวศน์พระเชษฐา ยังไพบูลย์พูนสวัสดิ์วัฒนา หรือโรคารำคาญประการใด ฯ
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สุมาลีตีทรวงกันแสงร่ำ <bot>:เนื้อว่ากรรมเจ้าประคุณทูลเกศา ลูกในไส้ให้กำเนิดได้เกิดมา ควรหรือฆ่าพ่อตัวไม่กลัวอาย
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไม่ไหวติงยิงเปล่าเหมือนเป่าเล่น <bot>:ลุกไปเต้นอยู่ไกลไกลไปไม่ถึง ด้วยอำนาจท่านพฤฒาอย่าคะนึง ยิ่งไม่ถึงธารท่าหน้าสันดอน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้ขุนนางกรมท่ามาส่งด้วย <bot>:สั่งให้ช่วยกันศัตรูหมู่มิจฉา พระจอมเจ้านคเรศเกศลังกา รับสั่งมาถึงองค์พระทรงธรรม์
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จำจะไปเยี่ยมเยือนเจ้าเพื่อนยาก <bot>:คุณเขามากนักหนานิจจาเอ๋ย ได้รอดตายวายชีวามาหลงเลย จะเฉยเมยเสียไม่ไปก็ไม่ดี
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ต้องตัดศึกลึกล้ำที่สำคัญ <bot>:นางหมายมั่นมุ่งเห็นจะเป็นการ จึงกลับแกล้งแต่งกายเป็นนายทัพ เหน็บกริชคร่ำด้ามประดับสำหรับทหาร
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระหน่อนฤเบศเกศกษัตริย์ <bot>:ได้แจ้งอรรถปรีดิ์เปรมเกษมศรี แล้วพากันนั่งยามตามอัคคี อยู่ตามที่ในกำปั่นทั้งพันลำ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:๏ ฝ่ายพระปิ่นนคราวายุภักษ์ <bot>:กษัตริย์ศักดิ์ภิญโญสโมสร เธอชื่นชมเปรมปรีดิ์ชุลีกร ทูลลาจรจากบรรณศาลา
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:ฃอนเรือเหนือน้ำนึก <bot>:น้อยใจ คราวเคราะเพราะพระไพร พี่น้อง ขัดพระจเชิญไฟ ฟอนซู่รู้ฤๅ ทุ่งท่าป่าจะต้อง โตล่งสริ้นถิ่นสถาน
|
นิราศสุพรรณ
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กำเริบฤทธิ์คิดอ่านการโกหก <bot>:แปลงเป็นนกให้อนงค์รักหลงใหล ทำเสน่ห์เล่ห์กลให้ดลใจ นางจึงได้ตามมาจากธานี
|
สิงหไกรภพ
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระอภัยให้เทียบเรือที่นั่ง <bot>:ยกขึ้นฝั่งคั่งคับดูสับสน พราหมณ์วิเชียรโมราเจ้าสานน ต่างยกพลขึ้นบกทั้งหกทัพ
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เป็นธุระผู้บำรุงกรุงผลึก <bot>:จะปราบศึกเสียให้เตียนที่เสี้ยนหนาม ไม่ควรเคืองเมืองพระองค์ต้องสงคราม จึงต้องตามยุติธรรม์พันธมิตร
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สินสมุทรสุดแสนแค้นสุหรั่ง <bot>:ขึ้นเสียงดังเดือดด่าว่าจองหอง ตัวเป็นกามาประสงค์ซึ่งหงส์ทอง จะไปถองเสียให้สมอารมณ์มัน
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะขึ้นไปไม่ถึงจึ่งร้องถาม <bot>:ตำแหน่งนามแนวป่าพนาศรี ทั้งบาทหลวงลวงล่อขออัคคี ใคร่เห็นหน้าพาทีไต่ถามความ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เรไรเพรียกเรียกร้องเสียงหริ่งแร่ <bot>:ค่าคบแคเขาเคยเข้าเคียงขัน กิ่งเกดใหญ่ไก่แก้วตะโกนกัน ไม้โมกมันหมู่โมงมามองเมียง
|
สิงหไกรภพ
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กำพลเพชรธานีบุรีรัตน์ <bot>:ปะกษัตริย์สามองค์โอรสา กับไทท้าวเจ้าบุรินทร์ปิ่นประชา พากันมาคอยอยู่หน้าบูรินทร์
|
พระอภัยมณี
| 55 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พราหมณ์หัวร่อถ่อเวียนเปลี่ยนสายน้ำ <bot>:จะทำตามสารพัดไม่ขัดแข็ง พ่อดวงจิตคิดดีมิเสียแรง จะจัดแจงเสียให้เสร็จสำเร็จการ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นิจาเอ๋ยเคยบำรุงผ้านุ่งห่ม <bot>:เคยอบรมร่ำกลิ่นไม่สิ้นหอม เหมือนหายยศหมดรักมาปลักปลอม จนซูบผอมผิวคล้ำระกำใจ
|
นิราศเจ้าฟ้า
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระสุดสาครบวรนาถ <bot>:ก็ลีลาศลงจากชะวากผา เหลียวไปดูนึกสมเพชเวทนา มันพูดจาไม่เป็นส่ำกลัวความตาย
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไปถึงวังลังกาถ้าเสร็จศึก <bot>:คงสมนึกมั่นคงอย่าสงสัย เหมือนคำอาว่าวอนอย่าอ่อนใจ คงจะได้คืนหลังไปวังเวียง
|
พระอภัยมณี
| 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นยมโดยโดยดิ้นถวิลโหย <bot>:เหมือนดิ้นโดยดังจะพานํ้าตาไหล โอ้ระกำเหมือนกรรมในนํ้าใจ ด้วยมาไกลกลีบช้ำระกำตรม
|
สิงหไกรภพ
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถนอมแนบแอบอุ้มพลางจุมพิต <bot>:นางเบือนบิดเหหันแล้วผันผิน เพราะเรื่องการมารยายุพาพิน ไม่สุดสิ้นพลิกแพลงเพราะแสนงอน
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระศรีสุวรรณวงศ์ดำรงราชย์ <bot>:มาปราสาทสองนางพลางปรึกษา พี่จะต้องข้ามฝั่งไปลังกา เมืองรัตนาร้องทุกข์ต้องไปทูล
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงพาราวาหุโลมขึ้นกรมท่า <bot>:หาเสนาตามตำแหน่งแถลงไข พวกขุนนางต่างซักประจักษ์ใจ พาเข้าไปเตรียมเฝ้าเจ้าบุรี ฯ
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันพี่น้องสององค์พงศ์กษัตริย์ <bot>:อยู่ปรางค์รัตน์ร่วมชีวามารศรี จึงชุบเลี้ยงเพียงพระราชบุตรี เสกเป็นที่พระธิดายุพาพาล
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บ้างก็ไปคำนับรับเสด็จ <bot>:พร้อมกันเสร็จไพร่นายฝ่ายพหล ส่วนโฉมยงนงเยาว์เสาวคนธ์ จรดลด้วยสุรางค์นางกำนัล
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แจ้งกับหน่อธิบดินทร์นรินทร์รัตน์ <bot>:กับเกศพัฒน์สุณิสาตามประสงค์ ให้มาเยี่ยมฝ่าพระบาทมาตุรงค์ โดยจำนงรีบมาอย่าช้าที
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เพราะบาทหลวงเจ้ากรรมมันทำวุ่น <bot>:จึงเคืองขุ่นพากันมาอนาโถ จะตัดรักหักอาลัยเห็นใหญ่โต หัวอกโอ้แสนช้ำระกำทรวง
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงครอบครุบหุบเอาพลทมิฬ <bot>:มันยกหินหอบกลิ้งมาทิ้งทุ่ม เปิดประตูจั่นหับออกจับกุม พรูกันกลุ้มคลุกคลีเข้าตีรัน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พลางสั่งให้คลี่สารอ่านอักษร <bot>:ในบทกลอนจะว่าขานสถานไหน ขุนเสนารับสารแล้วอ่านไป ตามที่ในศุภลักษณ์อักขรา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ว่าตัวข้าชราภาพไม่รับไว้ <bot>:ขอลาไปฐานถิ่นถวิลหวัง ไม่ต้องการข้าวของในท้องพระคลัง มีอยู่มั่งพร้อมเพรียงพอเลี้ยงกาย
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โอ้เสียแรงแต่งทัพมานับแสน <bot>:จะแก้แค้นแทนมิตรกนิษฐา มิทันรบซบหลับมันจับมา โอ้นึกน่าน้อยใจกระไรเลย
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ศรีสุวรรณมาบังคมแล้วก้มกราบ <bot>:ศิโรราบในพระปิ่นบดินทร์สูร กษัตริย์สุริโยไทยอันไพบูลย์ เธอเพิ่มพูนปรีดาตรัสว่าไป
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นพรอยพรายหลายอย่างต่างต่างสี <bot>:เหมือนมณีวาวแววกับแก้วหุง ได้ยินเสียงเป็นระฆังไปทั้งกรุง คนสะดุ้งใจกลัวหนังหัวพอง ฯ
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โอ้เช่นนี้พี่ยาจะมาอยู่ <bot>:ก็ไม่สู้กลัวเจ้าดอกหนาวเอ๋ย นี่อายเธอเก้อใจด้วยไม่เคย คิดจนเลยลืมอารมณ์ไม่สมประดี ฯ
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระคำนับรับสั่งทั้งพี่น้อง <bot>:คลานเข้าช่องฉากชั้นที่กั้นฝา แลเห็นองค์ทรงฤทธิ์พระบิดา ไม่โรยราโรคภัยสิ่งใดมี
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กระไรเจ้าเฝ้าพ้อเฝ้าล้อเล่น <bot>:ดูหน้าเป็นสารพัดไม่บัดสี เอานามน้องของข้ามาพูดกาลี โน่นหล่อนดีดอกไม่เป็นเหมือนเช่นตัว
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขอใจนุชที่ฉันสุจริตรัก <bot>:ให้แน่นหนักเหมือนพุทธรูปเลขาขำ ถึงแสนคนจะมาวอนชอ้อนนำ สักแสนคำอย่าให้เคลื่อนจงเหมือนใจ
|
นิราศพระบาท
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:วางพระทัยให้ข้ารักษาด่าน <bot>:ราชการเตรียมตรวจกันกวดขัน นี่หากพระเสด็จมาจึงพากัน มาคอยรับอภิวันท์ฟังบัญชา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วปลอบว่าข้าจะช่วยอยู่ด้วยข้า <bot>:เหมือนวงศาอย่ากลัวอย่ามัวหมอง จะแก้แค้นแทนให้ดังใจปอง ให้ทั้งสองครองสมบัติกษัตรา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงชายใดเขาพอใจมาพูดเกี้ยว <bot>:อย่าโกรธเกรี้ยวโกรธาว่าหยาบหยาม เมื่อไม่ชอบก็อย่าตอบเนื้อความตาม มันจะลามเล่นเลยเหมือนเคยเป็น
|
สุภาษิตสอนหญิง
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เวลาบ่ายตั้งแห่ล้วนแตรสังข์ <bot>:คนสะพรั่งปรีดิ์เปรมเกษมสันต์ เป็นคำรบครบถ้วนถึงสามวัน ก็โสกันต์พระบุตรีฉวีวร
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อาจารย์หนึ่งชำนาญในการยุทธ์ <bot>:ถึงอาวุธซัดมาดั่งห่าฝน รำกระบองป้องกันกายสกนธ์ รักษาตนมิให้ต้องคมศัสตรา
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นรู้เรื่องเคืองเข็ญเป็นไฉน <bot>:จงบอกให้แจ้งความตามประสงค์ แล้วยกทัพขับทหารชาญณรงค์ รีบนกทรงตรงมาถึงธานี
|
สิงหไกรภพ
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเข้าห้องส่องกระจกจับกระเหม่า <bot>:ขี้ผึ้งเข้าชันย้อยสอยไม่ไหว เป็นการด่วนจวนจนต้องลนไฟ กรีดจุไรรอบเรียบระเบียบกลม
|
พระอภัยมณี
| 66 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.