text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เมื่อชาติหน้าอย่าให้แคล้วกับแก้วเนตร <bot>:ให้กอดเกษราชมประสมศรี เป็นมนุษย์ครุฑาวาสุกรี ขอให้พี่พิศวาสทุกชาติเอย ฯ
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แกเล่าความตามเรื่องที่เคืองขัด <bot>:ให้กษัตริย์เธอฟังที่กังขา ครั้นเสร็จสิ้นเรื่องยุบลสนทนา ท้าวให้หาเครื่องเสวยทั้งเนยนม
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จงจัดแจงแต่งตัวเป็นฝรั่ง <bot>:ไปคอยฟังเอาให้แจ้งแถลงไข เองอย่าได้พูดจาภาษาไทย จงเข้าไปพลบค่ำต่อย่ำเย็น
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถ้าหากว่าลาลีจะมีผัว <bot>:ก็ไม่กลัวที่จะจับมาปรับไหม มาห้ามหวงหน่วงเหนี่ยวเกี่ยวเกาะไว้ ดูเหมือนไม่ได้ทราบที่บาปกรรม
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอพวกเรือจะไปตามต่างถามทัก <bot>:แจ้งประจักษ์ปรีดิ์เปรมเกษมสันต์ นำเอาข่าวเข้าทูลพระทรงธรรม์ ว่าโอรสจอมขวัญถึงธานี ฯ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระสั่งให้ไล่ขับกลับไปบอก <bot>:ให้นายออกมาชิงชัยในสนาม จะได้ไว้เกียรติยศให้งดงาม ทำสงครามอวดผู้หญิงอย่ากริ่งใจ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เที่ยวไต่ถามตามองค์พระทรงเดช <bot>:ทุกประเทศทางทะเลเที่ยวเร่หา จนไปถึงรมจักรนัครา พบพระอาถามทักรู้จักกัน
|
พระอภัยมณี
| 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วหยุดหย่อนซ่อนอยู่บนภูเขา <bot>:ต่อรุ่งเช้าเห็นแน่ได้แก้ไข แล้วจัดพลคนกล้าลัดป่าไป เข้ากรุงไกรบอกกิจจาลาลีวัน
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หลานหัวเราะเยาะว่าประดาเสีย <bot>:คิดถึงเมียหรือร้องไห้มิใคร่หาย กุ๋ยกุ๋ยกษัตราน่าไม่อาย เมื่อกลัวตายไยทะนงมาสงคราม ฯ
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท้าวสั่งเสร็จแล้วเสด็จยุรยาตร <bot>:เข้าปรางค์มาศนพรัตน์จำรัสไข แล้วตรัสสั่งมเหสีที่ข้างใน เอาใจใส่กินอยู่ช่วยดูการ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่องค์พระหัสกันจิตรันทด <bot>:เหลือจะอดออมรักสมัครสมาน ค่อยอิงแอบแนบโฉมประโลมลาน ให้เสียวซ่านอยู่ในจิตแต่คิดอาย ฯ
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กองตระเวนเจนนาวาทั้งห้าร้อย <bot>:เที่ยวแล่นลอยแลเห็นทัพมาคับคั่ง เป็นหมื่นแสนแน่นหนาดาประดัง ยังข้างหลังแล่นตามมาหลามทาง
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งพี่น้องสองเหลียวตะลึงหา <bot>:เห็นยักษาเหาะคว้างมาข้างหลัง ทั้งสองนกอกเพียงจะโทรมพัง ไม่รอรั้งรีบรุดจนสุดแรง
|
สิงหไกรภพ
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถนอมแนบแอบน้องประคองเคล้า <bot>:พลางต้องเต้าเต่งถนัดล้นหัตถา นางป้องปิดบิดผันด้วยมารยา พระตรัสว่าถ่านเก่าเจ้ากระบวน
|
พระอภัยมณี
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มีลูกสาวราวกับหุ่นละมุนละม่อม <bot>:เลี้ยงถนอมในปราสาทราชฐาน เจริญรื่นชื่นโฉมประโลมลาญ ลางดลดาลดินไหวดังไกวเปล
|
สิงหไกรภพ
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ข้างพวกไทยให้ล่ามไปถามซัก <bot>:แจ้งประจักษ์ความจริงทุกสิ่งสรรพ์ จึงเสนาเข้าเฝ้าพระทรงธรรม์ บังคมคัลทูลแถลงแจ้งกิจจา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ็ดนารีปรีดิ์เปรมเกษมสนุก <bot>:ต่างลืมทุกข์อาบกินกระสินธุ์สนาน พระรามวงศ์หลงปลื้มลืมรำคาญ เลือกหักก้านโกมุทบุษบัน
|
สิงหไกรภพ
| 74 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันชาตินี้มิได้อยู่เป็นคู่ชื่น <bot>:ต่อชาติอื่นจึงค่อยชิดพิสมัย นางครวญคร่ำกำสรดระทดใจ พลางลูบไล้ลูกเลี้ยงเคียงประคอง ฯ
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถูกเนื้อตัวหัวขาดลงกลาดเกลื่อน <bot>:ยังพวกเพื่อนคึกคักมาหนักหนา บ้างอยากกินลิ้นแลบแปลบแปลบมา กุมารกล้ากลอกกลับเข้ารับรบ
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่เหตุด้วยผีป่านัยน์ตาบอด <bot>:มันรู้ถอดชีวาจึงกล้าหาญ ควายธนูสู้มันประจัญบาน บรรลัยลาญแล้วก็กลับเข้าจับควาย
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อุตส่าห์เลี้ยงบุตรีศรีสวัสดิ์ <bot>:อยู่ปรัศว์ปรางค์ทองให้ผ่องใส แม้นเสร็จสรรพพี่จะกลับมารับไป อยู่เวียงชัยครองสมบัติกษัตรา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อย่าทะเลาะกันที่นี่ให้มี่ฉาว <bot>:ไปว่ากล่าวถากถางกันกลางถนน เหมือนไก่เห็นตีนงูเขารู้กล มาพลอยปนแปดข้าน่ารำคาญ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ปรึกษาท้าวโกสัยเห็นได้ช่อง <bot>:จัดแจงกล้องเป่ายาแล้วว่าขาน แต่ทัพเรือเหลืออยู่ดูอาการ จะหักหาญทางน้ำประจำคน
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท้าวกุลามาลีศรีสวัสดิ์ <bot>:ชมฝูงสัตว์ในมหาชลาสินธุ์ ฝูงกระโห่โลมาในวาริน บ้างโดดดิ้นลอยล่องท้องสินธู
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:รินรินกลิ่นเฟื่องฟุ้ง <bot>:คลุ้งโขลง ป่านอกดอกสำโรง ร่วงค้าง เหล่าลูกผูกเรือฉโลง ลากวิ่งจริงแฮ เหมนเช่นเหมนชื่ออ้าง อีกล้ำสำโรง
|
นิราศสุพรรณ
| 78 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้าพราหมณ์ฟังรั้งรอว่าข้อผิด <bot>:ก็ควรคิดเคืองขัดตัดเกศี สงสารหน่อวรนาถราชบุตรี ยังจะมีเชื้อวงศ์พงศ์ประยูร
|
สิงหไกรภพ
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นเรียนได้ไว้เป็นครูรู้ทำเนียบ <bot>:จะคิดเทียบทำอย่างไรก็ได้สิ้น ไม่เหนื่อยใจไพร่ฟ้าข้าแผ่นดิน ใช้แต่ลิ้นก็พอเห็นจะเป็นการ
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นนานไปไหนกูจะว่ากล่าว <bot>:มันจะก้าวเหยียบหลังกระทั่งหัว นิสัยศิษย์จะข่มเหงไม่เกรงกลัว จะไว้ชั่วลือชาในสามัญ
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่เรือเราเผาเสียจึงจะได้ <bot>:อย่าให้ใครเห็นอย่างว่าฟางหญ้า พ่อแต่งองค์มาตามพราหมณ์พฤฒา จะได้พากันเที่ยวดูพระบูรี
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้เตรียมเหล่าโยธามาบรรจบ <bot>:จะเข้ารบเร่งรับเป็นทัพขัน กระบวนแซงแต่งตั้งเป็นดั้งกัน จะประจัญไพรีให้มีชัย
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นพระวงศ์พงศาคณาสนม <bot>:ต่างระทมทุกข์ตรอมจนผอมเหลือง ฝืนดำรงองค์นางค่อยย่างเยื้อง มาเฝ้าเยื้องบาทยุคลพระชนนี
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ป่างพระองค์ทรงศิลมุนินทร์นาถ <bot>:ตรัสประภาษโดยจริตกิจฤๅษี เออเจ้าหายไม่เห็นมาก็กว่าปี หรือไพรีมีประชิดติดนคร ฯ
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะจากกันวันใดอย่าไปเปล่า <bot>:ช่วยตัดเกล้าน้องให้ขาดเหมือนปรารถนา พอให้พ้นทนทุเรศเวทนา แล้วผ่านฟ้าจึงไปตามความสบาย ฯ
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางตั้งสัจอธิษฐานการกุศล <bot>:จงให้ผลยืนยงอสงไขย แม้นกำเนิดเกิดชาติใดใด ขอให้ได้ภาวนาสมาทาน
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หน่อนรินทร์สินสมุทรเห็นบุตรไหว้ <bot>:รู้วิสัยในกลคนทั้งสอง จึงร้องเรียกมังคลาว่าพระน้อง เจ้ายกกองทัพมาจะราวี
|
พระอภัยมณี
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะแค้นนักหักโหมเข้าโรมรุก <bot>:ยิ่งกว่าทุกครั้งคราโกลาหล จำจะลวงหน่วงทัพให้กลับพล ด้วยเล่ห์กลกันสมุทรยุทธนา
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ธรรมดาว่าเสี้ยนสิ่งใดยอก <bot>:จะบ่งออกมาได้ก็ด้วยหนาม จำจะพูดพาทีกับพี่พราหมณ์ ให้แจ้งความเท็จจริงที่กริ่งใจ
|
สิงหไกรภพ
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันเรื่องราวกล่าวความสามหน่อนาถ <bot>:ล้วนวงศ์ญาติชาติเชื้อในเนื้อไข ครั้นเข้าหาพาทีก็ดีไป ตามวิสัยสุริย์วงศ์เผ่าพงศ์พันธุ์ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จงปกป้องครองกันเถิดขวัญเนตร <bot>:ทั้งแก้วเกษรารำภาสมร พระสั่งเสร็จแล้วเสด็จบทจร จากบรรจถรณ์แท่นบรรทมตรมฤทัย
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขอฝากน้องสองหญิงอย่าทิ้งขว้าง <bot>:ให้เหมือนอย่างร่วมอุทรให้ผ่อนผัน ประภาษพลางนางประทานสังวาลวรรณ ให้เหมือนกันทั้งพระน้องสองกุมาร ฯ
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงเวลามารบมิได้เว้น <bot>:ราวกะเช่นเสือป่ามันกล้าเหลือ ทั้งพูดจาหยาบคายไอ้นายเรือ คล้ายผีเสื้อเช่นเขาว่านัยน์ตาแดง ฯ
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วจัดแจงแต่งตัวกลัวจะช้า <bot>:เหล่าพวกสานุศิษย์หามตามไสว ออกจากบ้านดั้นดงตัดตรงไป หนทางไกลกับลังกาสามราตรี
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะพูดจาสารพัดบำหยัดยั้ง <bot>:จนลุกนั่งน้ำท่ากระยาหาร แม้นหลับนอนผ่อนพ้นที่ภัยพาล อดบันดาลโกรธขึ้งจึงสบาย
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวฝ่ายกำปั่นหกกษัตริย์ <bot>:เมื่อลมพัดเข้าไปปะปะทะขวาง ถึงปากอ่าวเข้าได้ในหนทาง เรือก็ขวางเกะกะเข้าปะปน
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางฟังคำอ้ำอึ้งตะลึงคิด <bot>:จะเบือนบิดก็ไม่ได้ดังใจหวัง มิไปกับอนุชาก็น่าชัง ดูเหมือนดังเด็ดขาดญาติกา
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มีท่อนกัลปังหาที่ท่าน้ำ <bot>:เจ้าตรีพลำว่าจะทำกำปั่นถวาย เรียกไพร่พลคนทะเลมามากมาย มอบให้นายฝรั่งชาวลังกา
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระฉวยฉุดยุดสินสมุทรไว้ <bot>:จะไปไหนกระนี้หนอไม่รอหน้า สินสมุทรหยุดยั้งนั่งวันทา แล้วทูลว่าแม่กำชับให้กลับไป
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกตระเวนแจงใจได้สดับ <bot>:พากันกลับมาถึงด่านเอาการสนอง แก่ผู้ช่วยสารวัตรปลัดกอง โดยทำนองราชการด่านข้างใน
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่หญิงมีวิชาเช่นข้านี้ <bot>:ยังไม่มีไม่เคยเลยทั้งนั้น จึงอุตส่าห์มายอมน้อมประณต ให้พระยศใหญ่ยิ่งทุกสิ่งสรรพ์
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สินสมุทรขับม้าออกหน้าทัพ <bot>:จะรบรับนายใหญ่ดังใจหมาย ครั้นเห็นอามาชิดพินิจกาย ดูช่างคล้ายพระบิดาสารพัน
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางโฉมยงองค์อรุณรัศมี <bot>:ไปอยู่ที่บิตุเรศหนีเชษฐา สินสมุทรหยุดประทับอยู่พลับพลา คอยวิวาห์หวังใจจะได้พลอย
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ว่าน้องนี้ใช่จะหนีไปไหนเล่า <bot>:จงโปรดเกล้าผ่อนพักไว้สักหน อย่าหักหาญการประกอบไม่ชอบกล พอให้พ้นความอายหลายหลายวัน
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะเกิดเพลิงเริงแรงข้างแขวงใต้ <bot>:ลุกลามไหม้หมดสิ้นทุกถิ่นฐาน ฝูงสัตว์สิงหญิงชายจะวายปราณ เพราะพวกพาลไพรีจะบีฑา
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝูงวิหคนกกาบรรดาสัตว์ <bot>:ก็รีบรัดร่อนราหาอาหาร ขึ้นโผผินบินร้องก้องกังวาน เสียงประสานหันเหียนเที่ยวเวียนวน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ดูรูปเห็นเป็นชราแต่หน้าอ่อน <bot>:ฟันไม่คลอนเลยทีเดียวเคี้ยวขยัน แต่ผมหงอกดอกจึงแลดูแก่ครัน นอกกว่านั้นดีอยู่ทั้งหูตา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระอภัยมณีกับศรีสุวรรณ <bot>:วิ่งมาทันขอโทษโอรสา เข้าสวมสอดกอดลูกเจ้าลังกา ชลนาไหลหลั่งลงพรั่งพราย
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวข้างรัตนาหน่อกษัตริย์ <bot>:นรินทร์รัตน์สุริย์วงศ์พระทรงศร เสด็จลงเรือที่นั่งอลังกรณ์ ออกสันดอนใช้ใบไปลังกา
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เชิญประทับยับยั้งยังปากอ่าว <bot>:ด้วยได้ข่าวข้าศึกเห็นฮึกหาญ ให้พระองค์ทรงฤทธิ์ค่อยคิดการ รักษาด่านปากน้ำที่สำคัญ
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ป่างพระศรีสุวรรณวงศ์ดำรงราชย์ <bot>:ให้โอกาสพลางประโลมนางโฉมศรี ส่งพระแสงอัษฎาค่าบูรี พระเปรมปรีดิ์รั้งหลังระวังพล ฯ
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระฟังนางพลางตอบว่าชอบแล้ว <bot>:พระน้องแก้วคิดดีจะมีไหน จะฟังคำทำตามแม่ทรามวัย พี่มิให้แก้วตาอนาทร
|
พระอภัยมณี
| 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายคนใช้รีบไปยังนิเวศน์ <bot>:นำเอาเหตุเข้าไปแจ้งแห่งนุสนธิ์ กับหนังสือบอกกล่าวเล่ายุบล ส่งให้คนที่กำกับสำหรับทูล
|
พระอภัยมณี
| 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อ้ายนี่จับดวงจิตติดกระดูก <bot>:เห็นพันผูกวุ่นวายหลายสถาน ลงนั่งเซาเหงางึมซึมอยู่นาน คงเป็นการกูแล้วไม่แคล้วเลย
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระสอดสรรพสนับเพลาเพรากระหนก <bot>:ภูษาปกปิดพระชงฆ์โจงกระหวัด คาดปั้นเหน่งเปล่งเม็ดเพชรรัตน์ ประจงจัดประจำยามอร่ามเรือง
|
สิงหไกรภพ
| 74 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ด้วยพลพระชนนีถึงสี่หมื่น <bot>:ล้มตายดื่นดาษป่าพนาสัณฑ์ เสียหูตาขาแข้งถูกแทงฟัน เรียกเพื่อนกันครวญครางอยู่กลางแปลง
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวฝ่ายนายทหารชำนาญรบ <bot>:จัดเครื่องครบเรือหงส์ปักธงสี พอเช้าตรู่สุริยารุ่งราตรี ก็ให้คลี่ใบพร้อมแล่นอ้อมมา
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายฝรั่งฟังถามสิ้นความรู้ <bot>:ไม่มีผู้สามารถอาจอาสา แต่องค์พระวลายุดานุชา จึงทูลว่าไพรีมีกำลัง
|
พระอภัยมณี
| 53 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้นงเยาว์เสาวคนธ์วิมลพักตร์ <bot>:กับนางนักสนมนาฏในราชฐาน ทั้งรำภาสุลาลีช่วยชี้การ ยุพาพาลจัดแจงแต่งข้างใน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จริงหรือวะมเหสีเขามีชู้ <bot>:หรือโกรธกูกล่าวแกล้งแสร้งมุสา พวกอสูรทูลแถลงแจ้งกิจจา เดี๋ยวนี้มาพร้อมพรั่งอยู่หลังทัพ
|
สิงหไกรภพ
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่เมืองขึ้นน้อยน้อยสักร้อยเศษ <bot>:ต่างประเทศนครินทร์เมืองจีนตั๋ง เกณฑ์พหลพลมาดาประดัง แล่นสะพรั่งเภตราในสาคร ฯ
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางคาดถูกลูกจะมารักษาพ่อ <bot>:จำจะล่อไว้บำรุงซึ่งกรุงศรี จึงเสแสร้งแกล้งว่าเหมือนปรานี บุตรพระพี่มัจฉาน่าเอ็นดู
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระทรงศักดิ์รักละเวงวัณฬาราช <bot>:พระนุชนาถเสนหารำภาสะหรี หน่อนรินทร์สินสมุทรกับบุตรี ประเดี๋ยวนี้เข้าไปอยู่ในวัง
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้เครื่องทรงยงยุทธ์อาวุธเพชร <bot>:รู้ระเห็จเหาะเหินเดินเวหา จะฆ่าฟันมันไม่ตายวายชีวา แต่นิ่งนึกตรึกตราอยู่ช้านาน
|
สิงหไกรภพ
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่อาจารย์ท่านจะใคร่ได้มาอยู่ <bot>:พิเคราะห์ดูเห็นไม่สมอารมณ์ประสงค์ จำจะไปแจ้งความโดยตามตรง อย่าให้หลงคิดหวังเมืองลังกา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อสุรินทร์ยินคำซ้ำพิโรธ <bot>:ทะลึ่งโลดฟังเยาะไม่เพราะหู กระโดดขึ้นเรือที่นั่งฝรั่งกรู เอาขวานหมูฟันยักษ์จนหักพัง
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ยกไปตีทีไรก็ย่อยยับ <bot>:คนตายนับพันหมื่นต้องปืนผา เราสงสัยไม่แจ้งแคลงวิญญาณ์ เชิญท่านมาช่วยกำราบปราบทมิฬ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะพรรณนาไปทุกสิ่งเครื่องปิ้งจี่ <bot>:ของดีดีหลายหลากมากอักโข พร้อมทั้งเครื่องคาวหวานจานโตโต แต่ล้วนโอชารสของสดคาว
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขึ้นชั้นบนมณฑปดูศพท้าว <bot>:เสียงแสนสาวแซ่ซ้องนั่งร้องไห้ มเหสีตีอุราโศกาลัย ทั้งหน่อไทกราบพระศพซบโศกา
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มันขึ้นม้าท้าทายเหวยนายทัพ <bot>:จงเร่งรับแพ้ตามความประสงค์ ศรีสุวรรณหันกระบองที่รองทรง เข้ารณรงค์รบท้าวเจ้าจีนตั๋ง
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงยักษ์ตายก่ายกองลงท้องทุ่ง <bot>:เที่ยวเดินมุ่งหามาน่าสงสาร ได้เขี้ยวแก้วแววไวถูกไฟกาล ดูดำด้านมัวหมองทั้งสองเม็ด
|
สิงหไกรภพ
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระมังคลาสานุศิษย์สนิทสนอง <bot>:ให้อยู่ห้องใหญ่ท้ายข้างฝ่ายเหนือ ท้าวโกสัยห้องขวางในกลางเรือ ทหารเสือโห่เร้าจะเอาชัย
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วพิศพักตร์ลักขณาหน่อกษัตริย์ <bot>:งามจำรัสรัศมีล้วนสีเหลือง เสียดายศักดิ์จักรพรรดิมาขัดเคือง แม้นมิเปลื้องทุกขาจะอาดูร
|
พระอภัยมณี
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขอฝากแก้วเกษราธิดาด้วย <bot>:เอ็นดูช่วยปกป้องเหมือนน้องสาว ศรีสุวรรณนั้นเหมือนหุ่นพึ่งรุ่นราว จะคราวคราวกันกับแก้วเกษรา
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท่านห่มดองครองผ้าอุกาพระ <bot>:คาระวะวันทาอัชฌาไศรย ถวายวัดตัดตำราไม่อาไลย ขออไภยพุทธรัตน์ปฏิมา
|
นิราศเจ้าฟ้า
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสร็จธุระจะสนองให้ต้องจิต <bot>:ประสงค์คิดสิ่งไรจะให้สม พระหน่อน้อยพลอยฟื้นกลับชื่นชม เหมือนนิยมยิ้มรับสั่งทั้งนํ้าตา
|
สิงหไกรภพ
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระฟังนางช่างพลอดกอดพระหัตถ์ <bot>:เห็นข้องขัดตัดรักเสียหนักหนา จึงว่าพี่นี้มิได้เวียนไปมา เพราะธุระพระบิดานิคาลัย
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ออกจากบ้านจันตคามข้ามทิวทุ่ง <bot>:หมายตรงกรุงรัตนาเข้าป่าใหญ่ สิบห้าวันบรรลุถึงเวียงชัย พอท้าวไทสุทัศน์กษัตรา
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ข้อที่ได้กษิรามาเสวย <bot>:แล้วก็เลยตื่นประทมสมประสงค์ จะได้รู้จักเชื้อในเนื้อวงศ์ คงดำรงเกียรติยศปรากฏไป
|
พระอภัยมณี
| 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายนงเยาว์เสาวคนธ์วิมลพักตร์ <bot>:ถามน้องรักรู้เหตุพระเชษฐา เป็นทุกข์ร้อนซ่อนสะอื้นกลืนน้ำตา พอเวลาย่ำฆ้องชวนน้องชาย
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระจอมโมลีศรีสวัสดิ์ <bot>:จากแท่นรัตน์เสด็จยังที่นั่งหงส์ เจ้ากัณฐีตรีพลำตามพระองค์ เสด็จไปลงกำปั่นด้วยทันใด ฯ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เปิดคันฉ่องส่องเสยเกศีหวี <bot>:พันสำลีเช็ดไรเหลาไม้ฝาง จับกระเหม่าเข้าให้ดำสวยสำอาง นุ่งยกอย่างใหม่พื้นแดงแต่งประจง
|
พระอภัยมณี
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอรุ่งแจ้งแสงทองส่องอากาศ <bot>:ภาณุมาศเรื่อแรงส่งแสงฉัน ฬระจอมวังออกยังพระโรงครัน ขึ้นสุวรรณแท่นทองจำลองลาย
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กำสรดโศกแสนวิโยคเมื่อยามยาก <bot>:ด้วยจะจากที่ไปจิตใจหาย เคยฟังธรรมกรรมฐานสำราญกาย นางฟูมฟายชลนาให้อาวรณ์
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วพาโลโสวัดกำจัดเสีย <bot>:เที่ยวเคาะเขี่ยอวดดีให้ผีสิง เองก็มาอวดฉลาดพูดพาดพิง อย่าเย่อหยิ่งฮึกเหิมเหมือนเดิมมา
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บ้างไปมาค้าขายมิได้ขาด <bot>:ประชาราษฎร์สุโขสโมสร ก็อิ่มเอมเปรมปราสถาพร ทั่วนครไพบูลย์จำรูญเรือง
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พูดคนเดียวเคี้ยวฟันคันศีรษะ <bot>:เสียงเอะอะกูมึงอยู่ผึงโผง เรียกเอาเหล้ามารินกินอีกโพง พูดตะโกรงชุลมุนออกวุ่นวาย
|
พระอภัยมณี
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกบ้านรายชายหญิงชาวสิงหล <bot>:บ้างแบกขนหมอนฟูกอุ้มลูกหลาน ไม่สู้รบหลบหนีตะลีตะลาน ทหารขานโห่ลั่นสนั่นไป
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเข้าเฝ้าเจ้าบุรีเห็นสีซูบ <bot>:ถวายรูปกระดาษราชสาร ทั้งทูลความตามประสงค์ของนงคราญ เจ้าละมานตรัสตอบว่าขอบใจ
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอรุ่งเช้าพระมุนีฤๅษีสิทธ์ <bot>:สำเร็จกิจฉันผลาทั้งอาหาร เสด็จออกเกยชลาหน้าพระลาน กับเยาวมาลย์นักพรตดาบสินี
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงใช้ให้ฉันข้ามมาตามเสด็จ <bot>:แม้หลาบเข็ดเชิญไปไอศวรรย์ หรือรักเมียเสียญาติเป็นขาดกัน กระหม่อมฉันจะได้ลาพระคลาไคล ฯ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จนแสงทองรองเรืองอร่ามฟ้า <bot>:พระสุริยาเยื้องเยี่ยมเหลี่ยมไศล คณานกเริงร้องคะนองไพร เสียงเรไรจักจั่นสนั่นเนิน
|
พระอภัยมณี
| 65 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.