text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกเสนาว่าเราเห็นเย็นวานนี้ <bot>:นั่งอยู่ที่ศาลาได้มาถาม ว่าเป็นผัวตัวมันนั้นเป็นพราหมณ์ จะเที่ยวตามตัวให้คงไม่ฟัง
|
พระอภัยมณี
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วสำเร็จเจ็ดเดือนเลื่อนออกอู่ <bot>:ลอยลำฟูฟ่องดีจะมีไหน ขัดเงาวาวราวกับแก้วดูแววไว ข้างหน้าใส่รูปครุฑยุดนาคา
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระน้องจงสรงเสวยเหมือนเคยคุ้น <bot>:พระการุญร่ำว่าด้วยอาลัย ฯ ฝ่ายวาลีปรีชาปัญญาแหลม คนสอดแนมเข้าไปแจ้งแถลงไข
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกเสนาว่าพระองค์ดำรงราชย์ <bot>:เคยพึ่งบาทบพิตรอดิศร เป็นสัตย์ธรรม์กรุณาประชากร จะกลับร้อนเริงรุมดังสุมไฟ
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กระบวนแห่แตรสังข์สะพรั่งพร้อม <bot>:ประณตน้อมเดินเรียงเคียงไสว ถึงเนินผาหน้าเขาลำเนาไพร พลไกรหยุดยั้งนั่งล้อมวง
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อีกโล่ดั้งบังกายให้หลายอย่าง <bot>:ได้ท่าทางตีระดมเหมือนลมหวน พังประตูเข้าข้างบกยกกระบวน เอาง้าวทวนแทงบุกเข้าคลุกคลี
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ศรีสุวรรณครั้นได้ฟังรับสั่งตรัส <bot>:จึงทานทัดทูลฉลองด้วยหมองศรี ซึ่งมีสารการรับสั่งมาครั้งนี้ ให้พระพี่รีบรัดไปจัดการ
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระอภัยได้ยินสินสมุทร <bot>:ฉงนสุดตรัสถามตามสงสัย นางวัณฬาสามีอยู่ที่ใด จึงจะได้ลูกสาวมากล่าวความ
|
พระอภัยมณี
| 55 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วกราบลามาสำนักตำหนักตึก <bot>:เปลื้องเครื่องศึกสรงเสวยนมเนยหวาน พอพลบค่ำย่ำฆ้องก้องกังวาน เหล่าทหารเฮฮาพูดจาเกรียว
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้เย็นอกยกมือขึ้นไหว้กราบ <bot>:เปลื้องเข้มขาบคาดอกโพกเกศา พอสว่างนางกลับขึ้นอาชา ก็เร่งม้าหมายมุ่งไปกรุงไกร ฯ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ละเมอเห็นเป็นว่าพบนางตบต่อย <bot>:ข่วนเป็นรอยร้องกรีดหวีดผวา ร้องเรียกเหล่าสาวใช้ริมไสยา จิกหัวมาตบซ้ำให้หนำใจ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไม่รู้จักอัคเรศพระเนตรเฝื่อน <bot>:แล้วแลเหมือนพักตร์พระมเหสี ครั้นจำได้ในอารมณ์ไม่สมประดี เรียกบุตรีตรัสว่าแม่มาไย
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขึ้นปรางค์ทองมองเขม้นเห็นลูกเขย <bot>:ชะพ่อเอ๋ยเจ้าประคุณบุญนักหนา คนทั้งหลายหมายว่าพ่อมรณา จะเป็นข้าเขารอมร่อแล้วพ่อคุณ
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อย่าหาญฮึกนึกไปเจ้าไก่ต้อย <bot>:เหมือนหิ่งห้อยจะมาสู้สุริย์ฉาน แต่กระดูกก็ยังอ่อนมารอนราญ ไม่ช้านานก็จะวิ่งเป็นลิงไพร ฯ
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บ้างก็ถือไม้พลองกระบองสั้น <bot>:เข้ากางกั้นหมายใจมิให้หนี ม้ากระโชกโขกกัดทั้งฟัดวี อ้ายโจรตีเตะโผงถูกโครงตาย
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงไม่บอกออกนามด้วยความรัก <bot>:จะเสียศักดิ์ภคินีเจ้าพี่เอ๋ย ได้ชิดเชื้อเนื้อละมุนเพราะบุญเคย จะได้เชยเช่นนี้สักกี่วัน
|
สิงหไกรภพ
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้น้องหายคลายเคืองเรื่องธุระ <bot>:แล้วก็จะรักกันจนวันตาย ทั้งกำปั่นบรรดาโยธาทัพ จะคืนกลับให้ไปเหมือนใจหมาย
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วทูลว่ารามวงศ์องค์โอรส <bot>:พระทรงยศยกพหลพลขันธ์ จากนครก่อนมาได้ห้าวัน ตามไม่ทันจนถึงเขตนิเวศน์วัง
|
สิงหไกรภพ
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เดี๋ยวนี้เล่าเขาจะรับไปอภิเษก <bot>:เป็นองค์เอกอิศราพระยาหญิง เห็นรูปร่างข้างเขาก็เพราพริ้ง จะต้องทิ้งลูกเสียแท้แล้วแม่คุณ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อ่านแถลงแจ้งความสามกษัตริย์ <bot>:ซึ่งข้องขัดเข้าเชิงละเลิงหลง เหมือนเรื่องหลังฟังหมดท้าวทศวงศ์ หยิบสารตรงขึ้นปราสาทนั่งอาสน์ทอง
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสร็จขึ้นทรงรถาฝากระจก <bot>:แล้วให้ยกพลไกรเข้าไพรศรี พระดาบสทรงรถแก้วมณี สารถีขับม้าให้คลาไคล
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ชลีหัตถ์มัสการอาจารย์เจ้า <bot>:แล้วตรัสเล่าความหลังที่กังขา จนสิ้นความตามฝันพรรณนา เชิญพฤฒาทำนายร้ายหรือดี ฯ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:ลิ่วลิ่วละล่งพื้น <bot>:พนมดง เล็งตลอดทางหลง หล่มแห้ง ถนัดรอยอิพภ์กลางดง ดูดื่น ทางแฮ ยลพิถีเถินแล้ง ระลึกแล้งทรวงตรอม
|
นิราศวัดรวก
| 84 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอเรือห่างวางปืนเสียงครืนครั่น <bot>:ถูกคนธรรพ์ทั้งฝรั่งสิ้นสังขาร์ เสียงตูมตึงกึงกังไม่รั้งรา พวกมังคลาล่าหลบหลีกรบรับ
|
พระอภัยมณี
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสียงอึงเอ็ดเสร็จสวดฝ่ายกษัตริย์ <bot>:เสวยน้ำซ่าระบัดเกษมศรี ข้างเพศแขกว่าพิพัฒน์สวัสดี คุ้มอัปรีย์จัญไรโพยภัยพาล
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายฝรั่งลังกาบนหน้าที่ <bot>:ครั้นรวีวรรณสว่างกระจ่างแสง เห็นรถทรงธงทองทั้งกองแซง ก็รู้แจ้งว่าลูกสาวเจ้าลังกา
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เรือก็แล่นลมจัดไม่ขัดข้อง <bot>:จะขึ้นล่องเร็วจัดไม่ขัดขวาง แกยังร้องว่าช้าผิดท่าทาง เอาใบกางขึ้นพร้อมอย่าอ้อมวง
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระออกนั่งยังหน้ามหาปราสาท <bot>:พวกอำมาตย์เฝ้าฝ่ายทั้งซ้ายขวา จึงตรัสสั่งทั้งสี่ขุนเสนา จงร้องป่าวเหล่าประชาทั้งธานี
|
สิงหไกรภพ
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระอภัยใจหายเห็นตายมาก <bot>:ดูศพซากซ้อนสมแทบลมจับ เร่งโยธาฝรั่งเดินคั่งคับ ไม่พบทัพเที่ยวมาถึงป่าแดง
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วชวนบุตรสุดสาครบวรนาถ <bot>:ขึ้นปราสาทแสนวิโยคโศกสงสาร สถิตแท่นแว่นฟ้าโอฬาฬาร กอดกุมารโศกาด้วยอาลัย
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อย่าให้ผิดติดอยู่ที่ผู้ใหญ่ <bot>:เป็นว่าได้ให้ตามความประสงค์ เมื่อมีน้ำใจไม่อยู่เป็นคู่คง ญาติวงศ์ใครจะมาว่ากระไร
|
พระอภัยมณี
| 55 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายนงเยาว์เสาวคนธ์วิมลสมร <bot>:รู้โอนอ่อนฝากองค์เหมือนวงศา ขอพึ่งบุญชนนีพระพี่ยา กรุณาสั่งสอนด้วยอ่อนความ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อุตส่าห์รีบถีบเข้าถึงเขาหลวง <bot>:พอลับดวงสุริเยนทร์ไม่เห็นแสง หน่อนรินทร์สินสมุทรก็สุดแรง ถึงที่แห้งเสือกซบสลบไป ฯ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ด้วยเห็นม้าตัวนี้มันดีสุด <bot>:จะหนีรุดไปจริงวิ่งไม่ไหว ทำโอนอ่อนงอนง้อขออภัย แต่อกใจสั่นรัวกลัวจะตาย ฯ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะร่ำไปสักเท่าไรก็ไม่หมด <bot>:ขี้เกียจจดเหน็ดเหนื่อยเมื่อยมือเขียน อุตส่าห์ตรองตริตรึกนึกจำเนียร ตั้งความเพียรผูกข้อต่อเรื่องราว
|
สุภาษิตสอนหญิง
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระเชษฐาว่าจริงแล้วเจ้าพี่ <bot>:วิชามีแล้วใครไม่ข่มเหง แต่ใจพี่นี้รักทางนักเลง หมายว่าเพลงดนตรีนี้ดีจริง
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ภิเษกหน่อวรนาถชาติกษัตริย์ <bot>:ผ่านสมบัติบำรุงชาวกรุงศรี ทรงสัจธรรม์กรุณาประชาชี ปิ่นโมลีโลกเฉลิมเป็นเจิมจอม
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฤทธิ์สุรากล้าหาญให้ร่านรัก <bot>:ชวนนงลักษณ์ร่วมบัลลังก์อยู่ทั้งสอง ส่งสุราว่าอร่อยแม่น้อยน้อง เสวยลองเล่นสักนิดจะติดใจ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จงเห็นเถิดศรีสวัสดิ์ที่สัตย์ซื่อ <bot>:ต้องดึงดื้อด้วยว่ารักเป็นหนักหนา ไม่ยกโทษโปรดแล้วหรือแก้วตา ช่วยเข่นฆ่าเสียให้ลับที่อับอาย
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:ศาลาลินห่อหั้น <bot>:หักชล ก็ดี ชักเชือกเวถีบน บ่อแห้ว พงศ์เทพเทพาตน สักสาด เรียมเอย สามิมาน้องแก้ว พี่ชี้ชวนดู
|
โคลงนิราศหริภุญชัย
| 75 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วบวรสรวงเทพไทในไตรจักร <bot>:ที่สำนักในลังกาทุกราศี แล้วแต่งตั้งสารพัดเครื่องบัดพลี เข้านั่งที่อ่านเวทวิเศษมนต์
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไม่คืนเป็นเช่นว่าแล้วอย่านึก <bot>:จะทำศึกสู้อีกไม่หลีกหลบ มึงบอกท้าวเจ้านครอย่ารอนรบ ส่งสิงหไกรภพมาเมืองมาร
|
สิงหไกรภพ
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เอาม้าทรงโรงในมาให้ขี่ <bot>:แล้วเสนีจงกำกับเป็นทัพหนุน เห็นเพลี่ยงเราเข้าช่วยให้ชุลมุน เดชะบุญก็จะแพ้แก่เจ้าพราหมณ์
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วว่ากับสังฆราชพระบาทหลวง <bot>:การทั้งปวงจะให้สมอารมณ์ประสงค์ แต่ขอให้ได้นุชบุษบง จะให้ลงโคลนน้ำจะทำตาม
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งมืดค่ำคล้ำมัวทั่วอากาศ <bot>:ลมก็กราดไปไม่แจ้งรู้แห่งหน ทั้งเรือไทยเรือฝรั่งในวังวน ก็ซัดปนกันไม่รู้ว่าผู้ใด
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ด้วยแรงน้อยถอยทบสลบหลับ <bot>:แล้วก็กลับพลิกฟื้นตื่นเผยอ ร้องเรียกลูกผัวเฟือนเหมือนละเมอ ไม่เห็นเธอทอดกายดังวายปราณ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้มันเข้าเป่ามนต์สะกดทัพ <bot>:แม้ไม่หลับพราหมณ์แก่คิดแก้ไข เองเป็นหญิงยิงเกาทัณฑ์ข้ามมันไป พอมนต์ไสยเสื่อมหายให้พรายทับ
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงร้องบอกหลอกเหล่าชาวผลึก <bot>:วันนี้ศึกจะสำเร็จเป็นเสร็จสรรพ นางทรามวัยใช้ธิดามาคำนับ จงเปิดรับเร็วเราจะเข้าไป ฯ
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บ้างฉวยได้เชิงกรานทิ้งบ้านช่อง <bot>:ที่เก็บของเรียกลูกแบกฟูกหมอน ของสำคัญเก็บเอาไปจะได้นอน แม่ลูกอ่อนผัวพาเข้าป่าไป ฯ
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:นางกระษัตริย์เศร้าทรวงดวงสมร คิดพะวงสงสารพระมารดร จะจำจรจำใจจำไกลเมือง
|
สิงหไกรภพ
| 55 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางอองออยลอยหน้าว่าข้าเห็น <bot>:เขาลอบเล่นชู้ชิดพิสมัย นางโฉมงามตามชายสูญหายไป ข้าเปลี่ยวใจจึงแอบอยู่แนบองค์
|
สิงหไกรภพ
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเร่งรีบกลับมาเหมือนว่าขาน <bot>:ได้คิดการรบสู้ดูอีกหน แกพาศิษย์รีบรัดไปบัดดล แจ้งยุบลแก่ท้าวเจ้าพารา
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ลูกจะเล่นสิ่งไรก็ไม่ห้าม <bot>:มีแต่ตามใจสิ้นทุกสิ่งสรรพ์ ถึงผิดพลั้งสั่งสอนสารพัน ไม่ตีรันด่าว่าด้วยปรานี
|
สิงหไกรภพ
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงเห็นยินดีเป็นที่ยิ่ง <bot>:คงสมสิ่งมุ่งมาดปรารถนา จึ่งว่าในเกาะประเทศเขตลังกา อยู่ในฝ่ามือแล้วไม่แคล้วเลย
|
พระอภัยมณี
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:วิสัยศึกตรึกตรองจึงต้องที่ <bot>:ยกไปตีก็ให้ได้ดังใจหมาย แม้ยับย่อยถอยกลับก็อับอาย ยิ่งซ้ำร้ายขายหน้าประชาชน
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางคำนับรับของพระสังฆราช <bot>:บังคมบาทบิตุรงค์เผ่าพงศา ท้าวสินชัยให้พรกัลยา จงวัฒนาศรีสวัสดิ์กำจัดภัย
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสนาะดังวังเวงเป็นเพลงพลอด <bot>:เสียงฉอดฉอดเฉื่อยฉ่ำด้วยน้ำเสียง ก้องกังวานหวานแว่วแจ้วจำเรียง ส่งสำเนียงนิ้วเอกวังเวกใจ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ศุกร์เป็นศรีดีแท้ไม่แปรผัน <bot>:พุธกับจันทร์ร่วมราศีดีนักหนา สามกษัตริย์สุริย์วงศ์คงจะมา ไม่เนิ่นช้าจะได้ข่าวในเก้าวัน
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ซึ่งโฉมงามตามผัวทั่วตำแหน่ง <bot>:ในเขตแขวงแควสมุทรก็สุดหา จงรอรั้งฟังข่าวเหล่าลูกค้า เขาพูดจาได้ความจึงตามไป ฯ
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่มือปลิดจิตนึกถึงพราหมณ์น้อย <bot>:เนตรชม้อยแลลอดชำเลืองหา มามองเมียงเพียงทับยายกับตา ไม่เห็นหน้าพราหมณ์น้อยละห้อยใจ
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถอนสะอื้นฝืนชวนพระน้องนาฏ <bot>:จากปราสาทนำนางไปข้างหน้า พวกขอเฝ้าเหล่าอำมาตย์มาตยา มาพร้อมหน้ากราบก้มบังคมคัล ฯ
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขอเชิญกลับเสียเถิดประเสริฐกว่า <bot>:แม้อยู่ช้าเห็นจะฉาวจนร้าวฉาน ถ้ารักองค์จงเหือดที่เดือดดาล อย่าก่อการเกินไปจะได้อาย ฯ
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:วิสัยพี่นี้ชำนาญแต่การปาก <bot>:มิให้ยากพลไพร่ใช้หนังสือ พระน้องยาอาหลานทหารมือ เรียนแต่ดื้อดึงได้เราไม่เคย
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอเย็นย่ำสนธยาต่างล่าทัพ <bot>:พากันกลับเข้าค่ายรีบผายผัน โจรก็เข้าอยู่ในด่านสำราญครัน ปรึกษากันที่จะรับกองทัพไทย ฯ
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จำจะถอดเขี้ยวงาให้ดาวิด <bot>:มันเป็นศิษย์ผิดชอบได้สอบสวน การพูดจาก็พอใช้ในกระบวน สำบัดสำนวนลูบไล้ได้หลายแคว
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เข้ารับรองป้องกันกระชั้นชิด <bot>:สำแดงฤทธิ์พุ่งสาตราดั่งห่าฝน ตะลุมบอนต้อนขับถึงอับจน แต่พวกพลข้างฝรั่งไม่ตั้งกาย
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โอ้พระคุณทูลกระหม่อมจอมมนุษย์ <bot>:จะละพุทธเสียแล้วหรือมาถือไสย จะขวางขัดทัดทานประการใด เล่าก็ไม่ควรตัวกลัวพระองค์
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระตรัสพลางทางว่านิจจาเจ้า <bot>:มาไปเฝ้าบิตุรงค์ของทรงโฉม ทูลแถลงแห่งยุคที่ทุกข์โทม ช่วยเล้าโลมอาจารย์พอนานวัน
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ดอกไม้หายกลายเป็นแมลงทับ <bot>:เขียวระยับทองพรายในลายขน แล้วปล่อยไปที่ในวังกำลังมนต์ ไปบินวนอยู่ริมนางในปรางค์ชัย ฯ
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายนางอสุรีผีเสื้อน้ำ <bot>:ได้ยินคำโอรสนึกอดสู เป็นห่วงผัวมัวแลชะแง้ดู ไม่เห็นอยู่ด้วยกันนี่ฉันใด
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สุดสาครนอนหลับพอทัพถึง <bot>:ตื่นตะลึงลืมองค์นึกสงสัย พอเห็นคนพลรบถือคบไฟ จึงจำได้เดินมาหากองทัพ
|
พระอภัยมณี
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วบอกไปให้เมืองเอกโทตรี <bot>:ว่าใครมีวิทยาวิชาการ ทั้งล่องหนทนคงเข้ายงยุทธ์ เพลงอาวุธเข้มแข็งกำแหงหาญ
|
พระอภัยมณี
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หนึ่งลูกไม้ในเกาะพอเสาะฉัน <bot>:หรือกลางวันวายฤดูก็สู้อด ทั้งสัตว์ร้ายสายชลบนบรรพต มาบีฑาปรากฏบ้างหรือไร ฯ
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถ้าเมตตาสารพัดไม่ขัดข้อง <bot>:เสน่ห์น้องนึกไว้ให้ได้สม จะนั่งแนบแอบองค์ให้ทรงชม พึ่งพระร่มโพธิ์ทองของน้องเอย ฯ
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระเอนองค์ลงบนแท่นท้ายบาหลี <bot>:แสนทวีพูนเทวษถึงเชษฐา จนเดือนดับลับลงในคงคา สุริยาพุ่งพ้นชลธาร ฯ
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางเห็นพักตร์ผลักแพลงพลิกแว้งวัด <bot>:เสียวสัมผัสใกล้ชิดจิตกระสัน พระสวมสอดกอดปะทะพัลวัน นางอกสั่นด้วยว่าชิดสนิทชาย
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้โห่ครื้นปืนสัญญาโกลาลั่น <bot>:ออกกำปั่นคลี่ใบใส่หางเสือ ได้ลมล่องต้องท้ายพวกนายเรือ คัดหางเสือออกจากอ่าวเจ้าพระยา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่ฝ่ายข้างนางพระยาชรารัก <bot>:เหมือนจั่นดักปักษาเปิดฝาเผย ไม่เข้าไปในจั่นไม่ลั่นเลย ต่อเหยียบเกยไกหับจึ่งจับกาย ฯ
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คือตัวสังสารวัฏตัดไม่ขาด <bot>:ด้วยอำนาจจิตพะวงให้หลงใหล อันปัญญาเหมือนพระขรรค์ค่อยฟันไป กว่าจะได้ทางประโยชน์โพธิญาณ
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:มณฑปพระเจ้าบ่ <bot>:เกือกวย กว่าเฮย สูงใหญ่ย่องเองพวย เพื่อนหน้า เทียนทุงคู่คบสวย อวยแว่น วักเอย ผลเผื่อเราอย่างช้า ชาตินี้เนอมุณี
|
โคลงนิราศหริภุญชัย
| 79 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระสอดซ้อนกรกุมปทุมประทับ <bot>:นางพลิกกลับผินพักตร์คอยผลักไส พระก่ายกอดสอดคล้องทำนองใน นางจนใจจำเมินด้วยเกินกาย
|
สิงหไกรภพ
| 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกเสนาว่าจะไปทูลให้ทราบ <bot>:ควรได้ลาภแล้วทั้งสองอย่าหมองศรี ทำพูดจาปราศรัยเป็นไมตรี แล้วทั้งสี่เสนาพากันไป ฯ
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระศรีสุวรรณวงศ์ดำรงราชย์ <bot>:อภิวาททูลเหตุพระเชษฐา ว่าเสนีในบุรีรัตนา ชวนกันมาร้องทุกข์ว่าเหลือทน
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งเสื้อผ้าสังฆราชชาติอังกฤษ <bot>:ผ้าตะบิดแขกชวาสี่ห้าผืน พระตรัสปรึกษาไปจะให้คืน ทั้งหอกปืนขนไปให้กับมัน
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางว่าเบื่อเหลือห้ามตามเถิดคะ <bot>:ตามแต่พระจะประจานหม่อมฉันไฉน พระเกี้ยวกอดสอดคล้องทำนองใน นางเมินไม่ข้องขัดถึงอัศจรรย์
|
พระอภัยมณี
| 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พี่น้องดูรู้ว่าอารู้ว่าพ่อ <bot>:แกล้งลวงล่อเคลือบแคลงแถลงไข ท่านแลดูรู้จักแกล้งซักไซ้ จงบอกให้รู้บ้างอย่าพรางนาม ฯ
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ยกขึ้นตั้งฝั่งน้ำประจำค่าย <bot>:พร้อมไพร่นายหลายทัพสลับสลอน พระหัสไชยไหว้พี่ชลีกร ต่างอวยพรอนุชาแล้วพาที
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท้าวเธอไม่ให้ปันด้วยกันหมด <bot>:ไม่สมยศสมชาติวาสนา แต่มาง้อขออนงค์องค์ธิดา ท้าวเธอว่ามิใช่เนื้อเชื้อตระกูล
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระสุดสาครบวรนาถ <bot>:ตรัสว่าราชการในไอศวรรย์ ขุนนางพร้อมน้อมนบอภิวันท์ บังคมคัลทูลท้าวเจ้านคร
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จงคิดตามไปเอาไม้เท้าเถิด <bot>:จะประเสริฐสมรักเป็นศักดิ์ศรี พอเสร็จคำสำแดงแจ้งคดี รูปโยคีหายวับไปกับตา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สำเภาซัดพลัดเมืองมาพี่น้อง <bot>:ขึ้นเที่ยวท่องชมแต่บุรีศรี จะเกี้ยวพานท่านผู้ใดก็ไม่มี จริงนะขาฟ้าผี่เถิดไม่ลวง
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ค่ำพรุ่งนี้กูจะตีเอาเมืองด่าน <bot>:จงเตรียมการแอบเอาทั้งข้าวของ เข้าตั้งมั่นอยู่ในค่ายดั่งใจปอง แกคิดตรองหลายอย่างทางอุบาย ฯ
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไปลังกาอย่าให้มีราคีภัย <bot>:แล้วจะได้แต่งทหารมาราญรอน ดำริพลางนางขยับจับพระแสง สะพายแล่งลูกเกาทัณฑ์ถือคันศร
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะสังเกตเหตุการณ์ประมาณมาด <bot>:ก็สุดคาดคิดไปมิใคร่ถึง แม้การเป็นเช่นคำอย่างรำพึง พอพบจึงจะแจ้งบอกแพร่งพราย
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสนารับจับธงตรงไปสั่ง <bot>:คอยระวังตามระบอบเร่งสอบสวน สั่งทหารฝ่ายหน้าเวลาจวน ตั้งกระบวนตามบังคับคอยรับรอง
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วท้าวสั่งตั้งคำให้ทำสาร <bot>:ไปนัดการรบพุ่งในกรุงศรี จัดอำมาตย์ราชทูตที่พูดดี ไปพาทีกับท้าวเจ้าพารา
|
สิงหไกรภพ
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สองพี่เลี้ยงทูลลามานิเวศน์ <bot>:เล่าแถลงแจ้งเหตุพระโฉมศรี นางฟังคำร่ำว่าแสนปรานี เธอพาทีตามตรงไม่วงวน
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระบุตรีเห็นจริงทุกสิ่งสิ้น <bot>:ยิ่งขุ่นคิ่นคิดอายระคายเขิน จะหาญหักนักเล่าเขาคนเดิน นางนิ่งเมินพักตราไม่พาที ฯ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระองค์ผู้ดำรงมไหสวรรย์ <bot>:ให้เลือกสรรเพชรที่ดีสีสยาม ประทานหน่อภัทวงศ์ผู้ทรงนาม ที่เงาวาวรู้ร่วงดวงมณี
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่งกองร้อยคอยเหตุทุกเขตขอบ <bot>:ตระเวนรอบรายกันเที่ยวบรรจบ พอมืดมนสนธยาเวลาพลบ จุดโคมคบเพลิงสว่างดังกลางวัน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.