text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงชอบวิญญาณ์ว่ากล้าหาญ <bot>:อ้ายนี่นานไปจะดีอารีเหลือ คงจะได้ถิ่นฐานสืบว่านเครือ ไว้เป็นเชื้อสุริย์วงศ์พงศ์ประยูร ฯ
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:ให้ท่านท่านจักให้ <bot>:ตอบสนอง นบท่านท่านจักปอง นอบไหว้ รักท่านท่านควรครอง ความรัก เรานา สามสิ่งนี้เว้นไว้ แต่ผู้ทรชน ฯ
|
โคลงโลกนิติ
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ค่อยเย็นรื่นฟื้นองค์ดำรงนั่ง <bot>:เหลียวหน้าหลังพลางแลชะแง้หา ให้เงียบเหงาเปล่าใจในพนา ยะเยือกเย็นเส้นหญ้าพนาดร
|
สิงหไกรภพ
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายไทท้าวเจ้าชวาอาณาจักร <bot>:ให้แสนรักน้ำคำซ้ำสงสาร จึ่งโลมเล้าเอาใจอาลัยลาน จะคิดอ่านช่วยบำรุงให้รุ่งเรือง
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขอพระองค์จงรับราชสาร <bot>:ตามโบราณอย่าให้ช้ำระส่ำระสาย แล้วตัวข้าสามนต์พลนิกาย จะถวายวันทาฝ่าธุลี ฯ
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งมิให้พี่น้องมาข้องกีด <bot>:จะเข้ารีตร่วมจิตที่คิดหมาย เหตุไฉนไม่ล้างให้วางวาย มากลับกลายกล่าวความเอาตามใจ
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คนประจำลำเรือใส่เสื้อหมวก <bot>:เป็นพวกพวกธงทิวปลิวไสว บ้างตีฆ้องร้องเรียกกันเพรียกไป มาเตรียมไว้พร้อมหน้าในสาคร ฯ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อย่าหวังใจไว้ตัวว่าผัวรัก <bot>:ทะนงศักดิ์ถือว่าดีไม่มีสอง อย่าหึงหวงล่วงทำแต่ลำพอง จงตรึกตรองดูที่ควรอย่าลวนลาม
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แลตลอดลอดไปสมใจนึก <bot>:ที่ตรองตรึกไว้ในใจหลายสถาน จึ่งว่ากับเจ้าพาราไม่ช้านาน สิ้นรำคาญข้อหยาบที่บาปกรรม ฯ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวพราหมณ์สานนมนต์ชะงัด <bot>:แจ่มจำรัสสุริยาเวลาสาย ออกจากที่มณฑลให้ฝนคลาย ทั้งลมหายแจ่มแจ้งแสงตะวัน
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้าพราหมณ์เดินดีใจเข้าในห้อง <bot>:ทั้งพี่น้องนั่งหัวร่อไม่ต่อเถียง เฒ่าชรามานอนที่ระเบียง คอยฟังเสียงเกรียบกรุกลุกขึ้นมอง ฯ
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นแล้วหรือมือเก่านะเจ้าพี่ <bot>:ไม่ถึงปีก็ได้เชื้อเหลือขยัน ไม่นับถือหรือจะว่าเล่นพนัน คนละปีมิให้คั่นจนวันตาย ฯ
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นเครื่องทรงยงยุทธ์อาวุธพี่ <bot>:ยังคงมีเหมือนก่อนพอผ่อนผัน จะอุ้มแก้วแววตาวิลาวัณย์ จากนิเวศน์เขตขัณฑ์ไม่อันตราย
|
สิงหไกรภพ
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งนงเยาว์เสาวคนธ์ให้อ้นอั้น <bot>:พลอยโศกศัลย์เศร้าหมองไม่ผ่องใส สะอื้นร่ำพร่ำว่าด้วยอาลัย พระจะไปป่าหนามทั้งสามองค์
|
พระอภัยมณี
| 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ตำแหน่งนี้มีเจ้าป่าเทพารักษ์ <bot>:สิทธิศักดิ์รักษาพนาสัณฑ์ เข้าสิงสู่อยู่ในถ้ำกลำพัน แสนฉกรรจ์กินสัตว์ในปัถพี
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเรียกพวกที่เดินเชิญผีเสื้อ <bot>:ทั้งไก่เนื้อเชิญมาลงจงเสวย ข้าแต่งตั้งรับรองของที่เคย มาสังเวยให้สบายเจ้านายเรา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ต่อกษัตริย์เศรษฐีที่มีทรัพย์ <bot>:มาคำนับจึงได้ดังปรารถนา จงคืนเข้าบุรีรักษ์นครา ให้ชื่นจิตพระบิดาแลมารดร ฯ
|
พระอภัยมณี
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฤๅษีสาวดาวบสให้อดสู <bot>:เป็นไม่รู้ที่จะคิดทำบิดผัน ยิ้มละไมในหน้าว่าเช่นนั้น จะสึกวันนี้ก็ได้เป็นไรมี
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะบอกความขามจิตคิดขยั้น <bot>:ให้หวั่นหวั่นตันอุราน้ำตาไหล สะอื้นร่ำสำลักกระอักกระไอ แกล้งกลั้นใจแน่นิ่งไม่ติงกาย ฯ
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถวายนามตามวงศ์ดำรงราชย์ <bot>:อินณุมาศทศมิตรอดิศร เจริญรสพจมานสารสุนทร ด้วยอาวรณ์หวังจะได้เป็นไมตรี
|
สิงหไกรภพ
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่เวียนเฝ้าเข้าหาเวลาพลบ <bot>:มิได้พบโฉมยงยอดสงสาร ขอรีบรัดตัดความตามนิทาน แสนกันดารเดินทางกลางคงคา
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางวัณฬาอ่าองค์แล้วทรงเครื่อง <bot>:ค่อยย่างเยื้องขึ้นรถพระกลดกั้น นางรำภายุพาสุลาลีวัน ขึ้นนั่งชั้นลดเลื่อนให้เคลื่อนคลา
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วจะไปบำรุงกรุงรมจักร <bot>:ให้สมศักดิ์จักรพรรดิกษัตริย์ศรี จะได้เป็นเกือกทองรองธุลี ก็เป็นที่สรรเสริญเจริญคุณ
|
พระอภัยมณี
| 55 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เปนวิบัติอัศจรรย์มหันต์เหตุ <bot>:ให้อาเพศเพื่อจะห้ามตามวิไสย ทั้งพระพลอยม่อยหลับระงับไป แสงอุไทยรุ่งขึ้นจึงฟื้นกาย
|
นิราศเจ้าฟ้า
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:เห็นรับผิดพูดลึกนึกสงสัย ดูท่วงทีกิริยายังอาลัย เห็นจะไม่สู้เสียดอกเมียเรา
|
สิงหไกรภพ
| 49 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้าเมืองเห็นแผ่นขึ้นนั่งบนหลังสิงห์ <bot>:ควบเข้าชิงรบไล่ไพร่ทั้งหลาย แล้วแกว่งขวานผลาญพหลพลนิกาย วิเชียรหมายมุ่งเพ่งเขย่งยิง
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายฝรั่งสังฆราชประสาทสั่ง <bot>:ทหารทั้งไพร่นายทั้งซ้ายขวา เอาปรอทหยอดหูดูปัญญา เก็บฟางหญ้าฟืนตองสำรองไว้
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กุมาราลาลุกลงจากแท่น <bot>:ออกโลดแล่นมากุฎีที่อาศัย จึงลาศีลทรงภูษาผ้าสไบ ถือปี่ไปยังศาลาหน้าคิรี
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ตรีเมฆว่าราหูคบผู้ร้าย <bot>:คิดอุบายเบียดเบียนเป็นเสี้ยนหนาม เป็นข้าครอกนอกเจ้าข้าวนอกชาม ช่วยติดตามรบราญด่านเข้ามา
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้หลงใหลไปเป็นเช่นพระพี่ <bot>:แม่สิ้นที่พึ่งแล้วลูกแก้วเอ๋ย พลางจูบเกล้าเผ้าผมนั่งชมเชย ชวนเสวยพร้อมพรั่งทั้งธิดา
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขึ้นไปบนต้นกระแมงลายแทงผุด <bot>:จึงทราบสุดซึ่งเล่ห์เสนหา กลับไปเที่ยวเกี้ยวสาวชาวพารา พอปะตาต้องจิตสนิทใน
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กรุงกษัตริย์ตรัสว่าสาธุสะ <bot>:คารวะหวานหูไม่รู้หาย อันโทษมันนั้นก็ถึงที่วางวาย จะยกถวายเสียก็ได้เป็นไรมี
|
พระอภัยมณี
| 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันสิ่งของกองทัพต่อสรรพเสร็จ <bot>:ตามเสด็จตามประสาอัชฌาสัย หน่อกระษัตริย์ตรัสตอบว่าขอบใจ กระนั้นไปพรุ่งนี้เถิดดีครัน
|
สิงหไกรภพ
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ธรรมเนียมนาถมาตุรงค์มิ่งมงกุฎ <bot>:ควรช่วยบุตรบำรุงซึ่งกรุงศรี ถึงหน่อไทไม่อยู่ในบูรี พระชนนีชี้ขาดราชการ
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระมังคลากราบก้มบังคมสนอง <bot>:หลานจะรองมุลิกาจนอาสัญ ขอตามไปเฝ้าองค์พระทรงธรรม์ ยังเขตขัณฑ์ลังกาจงปรานี
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไม่ห่างคู่อยู่ในท้ายบาหลี <bot>:กับพระพี่หัสกันบนบรรจถรณ์ ปรนนิบัติกษัตราไม่อาวรณ์ ยิ่งกว่าก่อนหลายเท่าทั้งเคล้าคลึง
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:๏ ฝ่ายไทท้าวเจ้าพาราโรมพัฒน์ <bot>:ให้รีบรัดตัดข้ามสำปันหนา ถิ่นประเทศเขตแคว้นแดนพารา แต่บรรดาเรือรบสมทบกัน
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พลประจำลำทรงสินสมุทร <bot>:ถืออาวุธโล่เขนล้วนเจนจบ ทั้งหน้าหลังดั้งกันก็ครันครบ ทหารรบเรือใหญ่ให้ประจำ
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เอาไปให้ในลำกำปั่นใหญ่ <bot>:ว่าเราให้ตามมาดปรารถนา อย่าต้องซื้อเครื่องเสบียงเลี้ยงโยธา ทั้งข้าวปลาเราจะให้ดั่งใจจง
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางคำนับรับคำแล้วร่ำว่า <bot>:พระเมตตาแม่นมั่นกระนั้นหรือ อันตัวฉันท่านบิดาเคยหารือ คงเชื่อถือถ้อยคำคงทำตาม
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นเห็นพระมังคลาสานุศิษย์ <bot>:ที่แค้นจิตหายพลันกลับหรรษา เดินออกมาจูงหัตถ์กษัตรา แล้วถามว่าเอ็งหายสบายบาน
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สละสลัดปัดไปเสียให้พ้น <bot>:ตัดกังวลเพราะเห็นชั่วถ่อยร้อยประตู ไม่กินอยู่รู้ว่าบาปนี้หยาบคาย เรื่องเมามายชั่วถ่อยร้อยประตู
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อย่าตรึกตราปรารมภ์บรรทมเถิด <bot>:โรคจะเกิดกวนน้องให้หมองศรี พลางปลอบให้ไสยาด้วยปรานี แล้วช่วยคลี่คลุมบรรทมห่มให้นาง
|
พระอภัยมณี
| 71 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:บางน้อยพลอยนึกน้อย <bot>:น้องเอย น้อยแนบแอบอกเคย คู่เคล้า เนื้อน้อยค่อยสนอมเชย เชือนชื่นอื่นแม่ น้อยแต่ชื่อหฤๅเจ้า จิตรน้อยลอยลม
|
นิราศสุพรรณ
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวลำกำปั่นที่ผันผาย <bot>:ออกแล่นรายตามกันผันผยอง สิบห้าวันถึงเวียงชัยดั่งใจปอง กษัตริย์สองเชิญเสด็จเข้าเขตคัน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงเฒ่าเจ้าตำราจึ่งว่าขาน <bot>:มงคลการก็ได้รู้ตามครูสอน ในเดือนยี่ปีระกาจะถาวร ด้วยทินกรจรดลฝนไม่มี
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นายกองทัพขับพลอลหม่าน <bot>:เข้าหักหาญโห่ร้องเสียงก้องกึก บ้างรอนรันฟันทวารสะท้านสะทึก เสียงคึกคึกคนวิ่งเป็นสิงคลี
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ประทานเสร็จพระเสด็จยุรยาตร <bot>:ขึ้นปรางค์มาศมนเทียรวิเชียรฉาย สถิตนั่งยังพระแท่นแสนสบาย พระภิปรายโปรดแถลงแจ้งคดี
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระออกโอษฐ์โปรดสั่งมาครั้งนี้ <bot>:สมถวิลยินดีจะมีไหน จะขอลาพาสินสมุทรไป เยือนกรุงไกรเสร็จสรรพจะกลับมา
|
พระอภัยมณี
| 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ยะเยืยกเย็นเส้นหญ้าเป็นป่าชัฏ <bot>:พระพายพัดเย็นในฤทัยหวน ผีป่าบ่นพึมพึเสียงคร่ำครวญ ร้องโหยหวนกู่เรียกกันเพรียกไป
|
พระอภัยมณี
| 77 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระสอนสั่งมังคลาบรรดาญาติ <bot>:ให้โอวาทแต่ล้วนจริงทุกสิ่งสรรพ์ หกกษัตริย์กราบก้มบังคมคัล พักอยู่บรรณศาลาสองราตรี
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ส่วนสุวรรณมาลีเห็นดีนัก <bot>:กอดน้องรักร้องไห้จิตใจหาย สะอื้นอ้อนอ่อนระหวยระทวยกาย พระหัตถ์ฟายชลนาร่ำจาบัลย์
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางกราบกรานมารดรอ่อนศิโรตม์ <bot>:สมประโยชน์ยินดีจะมีไหน มาสั่งเหล่าสาวสรรค์กำนัลใน จัดดอกไม้ธูปเทียนเจียนประจง
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:วางไว้บนต้นไม้ที่ใกล้ธาร <bot>:แล้วว่าท่านเทวดาได้ปรานี ซึ่งธุระพระองค์จำนงนั้น ข้าผ่อนผันพ้นทุกข์เป็นสุขี
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สไบทองรองธำมรงค์ผูก <bot>:รู้ว่าลูกมั่นคงไม่สงสัย เข้ากอดบุตรสุดสวาทเพียงขาดใจ สองท้าวไททอดทบสลบลง
|
สิงหไกรภพ
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ใครรักมีฝีมือเหมือนฤๅษี <bot>:มาที่นี่เราจะได้ช่วยให้ศิล นางแกล้งสั่งหวังจะให้ใจทมิฬ นิยมยินยอมสมัครมาภักดี ฯ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หน่อกษัตริย์สมคะเนจึงเสแสร้ง <bot>:จะต้องแต่งเตียงพิธีเป็นสี่เสา สำหรับทำน้ำสรงนางนงเยาว์ แล้วเสกเป่าปัดเคราะห์สะเดาะไป ฯ
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:ให้พ้นสัตว์ส่งไปถึงไอศวรรย์ ฝ่ายสาวสาวเหล่าสุรางค์นางกำนัล ที่ผูกพันพิศวาสราชโอรส
|
สิงหไกรภพ
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้เลิกทัพขับพหลพลทหาร <bot>:เหาะทะยานเวหาทั้งหน้าหลัง โห่สะเทื้อนเลื่อนลั่นสนั่นดัง ทั้งเสียงสังข์แตรกลองก้องโกลา
|
สิงหไกรภพ
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่พระชัยสุริยาอุตส่าห์สอน <bot>:สู้ง้องอนชี้แจงแถลงไข เห็นโกรธขึ้งถึงเวลาหาดอกไม้ ไปปันให้พระธิดาวิลาวัณย์
|
สิงหไกรภพ
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:หนังสือกางต่างประกวดสวดคาถา เหล่าฤๅษีชีไพรใส่ชฎา นิมนต์มาบังสุกุลทำบุญทาน
|
สิงหไกรภพ
| 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แกจึงบอกมังคลาสานุศิษย์ <bot>:มาช่วยคิดตัดทัพอย่าหลับใหล ช่วยตัดหลังตั้งรับกองทัพไทย ตีให้ได้ปากน้ำที่สำคัญ
|
พระอภัยมณี
| 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ปรนนิบัติพัดวีบนที่แท่น <bot>:จะได้แทนพระคุณตามความประสงค์ เป็นผู้ชายหมายพระบาทมาตุรงค์ ไม่จำนงปลงพระทัยสงสัยชาย
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้แต่งองค์ทรงเครื่องเรืองจำรัส <bot>:ล้วนแก้วเก้าเนาวรัตน์ทุกสิ่งสรรพ์ เสด็จเดินด้วยสุรางค์นางกำนัล จรจรัลไปขึ้นรถบทจร
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงเห็นสาราลุกมารับ <bot>:แกบังคับว่าให้อ่านเรื่องสารศรี ฉีกผนึกออกพลันด้วยทันที แล้วก็คลี่เครื่องสารอ่านให้ฟัง ฯ
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางโฉมยงองค์ละเวงเกรงจะฉาว <bot>:จึงว่ากล่าวไกล่เกลี่ยเสียให้หาย แม้ฆ่าตีชีวันเป็นอันตราย รู้ระคายเคืองแค้นจะแทนทด
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ต่อเมื่อไรเรียกมาจึ่งปรากฏ <bot>:เห็นทั่วหมดพูดได้หลายสถาน ครั้นรุ่งรางสร่างสีรวีวาร แกตรองการที่จะไปในบุรินทร์ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอเหลือบเห็นหัสไชยมาใกล้ทัพ <bot>:นางแลรับลูกเธอชะเง้อหา ไม่เห็นหนจนกุมารคลานเข้ามา บนพลับพลากราบก้มบังคมคัล
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้ปั่นป่วนครรภ์แก่เกือบจะคลอด <bot>:จะทิ้งทอดสองไว้อย่างไรหนา เองรีบไปบอกเล่าให้เขามา ตามบัญชากูสั่งอย่างคดี
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเชิญให้กินอยู่ดูจริต <bot>:มันจะคิดอย่างไรมั่งฟังเฉลย บาทหลวงพูดชักทำเนียบมาเปรียบเปรย ว่าเราเคยอยู่ลังกามาช้านาน
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งสองดาบสินีมีรับสั่ง <bot>:ให้ค้นทั้งป่าดงพงพฤกษา ไม่พบองค์ทรงศีลปิ่นประชา ให้เร่งมาทูลฉลองสองพระองค์
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเปลี่ยนเปลื้องริ้วทองออกกองไว้ <bot>:ฉันห่มไปผืนนี้แหละพี่เอ๋ย พี่เลี้ยงรับพับจีบแล้วชมเชย เป็นบุญเคยทำไว้เห็นไม่ตาย
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขอเชิญองค์เทพไทในสิงหล <bot>:มาช่วยย่นมรคาพาไปสม สองสมรเสมอจิตได้ชิดชม ขอให้สมปรารถนาอย่าช้าที
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางชื่นชมสมคิดค่อยปิดม่าน <bot>:มิให้ผ่านฟ้าตื่นฟื้นขึ้นได้ กำชับเหล่าสาวสรรค์ซึ่งปันไว้ ให้อยู่ใช้ข้างที่อย่าหนีนอน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ยิ่งวิตกอกตรมระทมทุกข์ <bot>:ไม่มีสุขสารพัดจะขัดขวาง ทุกคืนค่ำรำลึกนึกถึงนาง มาเริศร้างค้างงานการวิวาห์
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งคาวหวานพระกระยาสุธาโภชน์ <bot>:ด้วยมาโนชชื่นชมสมประสงค์ พระนักธรรม์ฉันตามกันสามองค์ สมประสงค์อิ่มหนำพอสาราญ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จัดให้งามตามยศพระสังฆราช <bot>:อย่าให้ขาดแห่ไปพักตำหนักสวน พวกปากน้ำได้ฟังสั่งกระบวน ให้ครบถ้วนมิให้ขาดราชการ
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ป่านฉะนี้พี่จะนึกรำลึกเหมือน <bot>:หรือมีเพื่อนปรีดิ์เปรมเกษมสอง พระเชษฐาน่าจะอยู่กับคู่ครอง แต่พระน้องจะอยู่ไหนก็ไม่รู้
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วก็หยุดให้พระยาม้าที่นั่ง <bot>:เสร็จขึ้นฝั่งเขาเขินเนินไศล ให้อาชาหาอาหารสำราญใจ เสด็จไปสอยมะม่วงพวงพวา
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ธงไชยโชคโบกบอกออกกำปั่น <bot>:ลำดั้งกันพรรณรายเรียงซ้ายขวา ออกน้ำเค็มเข็มมุ่งกรุงลังกา ได้ลมใช้ใบมาในสาคร
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระองค์ผู้ดำรงรมจักร <bot>:เห็นจะหักเอาไม่ได้ดังใจหมาย ให้โบกธงถอยพหลพลนิกาย แล้วให้รายเรียงล้อมป้อมปราการ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นี่กลับเห็นเป็นดีพาหนีหาย <bot>:โทษถึงตายหรือไม่เล่าหม่อมเจ้าขา ซึ่งทั้งปวงล่วงพระราชอาชญา ให้เรามาตัดศีรษะเสียบประจาน
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:วันนี้เราเข้าพักเสียสักตื่น <bot>:รุ่งเช้าขึ้นจะได้มุ่งไปกรุงศรี พลางชวนชิดนิทราในราตรี จนรวีวรรณสว่างกระจ่างตา
|
สิงหไกรภพ
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอเช้าตรู่ผู้คนอลหม่าน <bot>:แน่นพระลานยัดเยียดเบียดไม่ไหว ยังมาหลามตามทุ่งนอกกรุงไกร ต่างเข้าไปเตรียมรับที่พลับพลา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งธงทิวริ้วทองห้องประดับ <bot>:อัจกลับแพรวพร่างสว่างไสว พอแสงทองส่องฟ้านภาลัย ยิงปืนใหญ่ตูมตามขึ้นสามตึง
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงโสรจสรงทรงเครื่องแล้วเยื้องย่าง <bot>:พร้อมด้วยเหล่าสาวสุรางค์นารีศรี มาขึ้นเฝ้าพระชนกชนนี อัญชลีแล้วสะอื้นกลืนน้ำตา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หลวงแม่เจ้าเถ้าแก่เข้าแซ่ซ้อง <bot>:จับประคองขนองเน้นที่เส้นสาย ค่อยริกริกพลิกฟื้นสะอื้นอาย เจ้าขรัวนายนั่งปลอบให้ชอบใจ
|
สิงหไกรภพ
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จากกระท่อมด้อมหนีสองกระษัตริย์ <bot>:ละเลาะลัดไปในไพรระหง ค่อยประคองมิให้ร้องขึ้นกลางดง ตัดทางตรงลัดมิถิลามา ฯ
|
สิงหไกรภพ
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายเสาวคนธ์นงเยาว์จึงเล่าเรื่อง <bot>:เหมือนรบเมืองหมู่ทมิฬสิ้นทั้งหลาย ตามความหลังตั้งแต่ต้นมาจนปลาย พระน้องชายชอบทีชมพี่นาง
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระตรัสพลางทางลุกขึ้นจากอาสน์ <bot>:ไปเฝ้าบาทบงกชบทศรี ทูลแถลงแจ้งความตามคดี ในสารศรีของฝรั่งมังคลา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันเป็นหญิงชิงคู่เขาชูชื่น <bot>:เหมือนกล้ำกลืนของสำลักมักสะอึก ช่วยเตือนใจให้จำรู้สำนึก จงตรองตรึกรับพระเสาวนีย์
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ลงจากรถบทจรตามราชสาร <bot>:เข้าทวารเวียงวังดั่งถวิล ไปคอยเฝ้าเจ้าจังหวัดปัถพิน พร้อมกันสิ้นทุกตำแหน่งแต่งกายา
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วให้เชิญท่านครูผู้วิเศษ <bot>:พราหมณ์พรหเมศไปมนเทียรวิเชียรฉาย ประทานของเครื่องประดับสำหรับกาย สร้อยสวมสายพลอยประดับสำหรับพราหมณ์
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มาคำนับสังฆราชพระบาทหลวง <bot>:ฝ่ายพุ่มพวงนุชน้องให้หมองหมาง ทำอิดโรยโหยหวนแล้วครวญคราง ค่อยค่อยย่างมาคำนับรับอาจารย์ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่ทางเดินเกินกำลังเหล่ามนุษย์ <bot>:สายสมุทรขวางทางกว้างนักหนา จะต้องไปในทะเลด้วยเภตรา มรคาเคยสังเกตประเทศทาง
|
สิงหไกรภพ
| 54 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เหน็บพระแสงกริชกุดั่นกัลเม็ด <bot>:ประดับเพชรพลอยพรายสายกระสัน โพกพระเศียรส่านแดงแย่งเครือวัลย์ เช็ดหน้าพันผูกพระศอจรลี
|
พระอภัยมณี
| 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่ดูพระกฤษณาเห็นหน้าจ๋อย <bot>:หรือจะพลอยป่วยไข้ให้สงสาร เฝ้าพิทักษ์รักษาพยาบาล เห็นอาการกับจริตผิดทำนอง
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไปรบพุ่งกรุงผลึกจึงนึกโกรธ <bot>:มาลงโทษนางวัณฬามารศรี แม้โอนอ่อนงอนง้อไม่ต่อตี จะไว้ชีวีโปรดซึ่งโทษทัณฑ์
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:น้ำมันยางนางทามังสาทั่ว <bot>:ดำทั้งตัวติดไฝไว้ใต้หู ใส่เสื้อกลีบจีบเอวน่าเอ็นดู แล้วโพกผ้ามลายูเหมือนผู้ชาย
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ลมเย็นเย็นเห็นมัจฉาขึ้นคลาคล่ำ <bot>:บ้างผุดดำดูชวนกันสรวลสันต์ เฝ้าทับยีพี่ยาถามสารพัน ว่ายโน่นนั่นปลาอะไรใหญ่เต็มที
|
พระอภัยมณี
| 66 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.