text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อัศจรรย์หวั่นไหวไม่เร่งรัด <bot>:เป็นลมพัดเรื่อยเรื่อยเฉื่อยเฉื่อยฉิว ช่อใบไม้ไหวกระดิกริกริกริ้ว ระหวยหิวหอบระเหยเลยหลับไป ฯ
|
พระอภัยมณี
| 77 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:ทรงพระเวทวิทยาอัชฌาสัย เรามาหาสามิภักดิ์รู้จักใจ จึงโปรดให้วิทยาด้วยปรานี
|
สิงหไกรภพ
| 51 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เชิญพระวงศ์ทรงศักดิ์พักประทับ <bot>:พวกบกรับขึ้นไปไม่ห่างแห ฝ่ายเสนีสี่หมู่คอยดูแล มาอัดแอรถรัตน์อัสดร
|
พระอภัยมณี
| 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:วาหุโลมรั้งท้ายเป็นฝ่ายหลัง <bot>:ทหารตั้งขานโห่เสียงโจ๋เจ๋ พวกถือปืนยืนจ้องมองคะเน ทางทะเลเคยศึกฝึกชำนาญ
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วคิดถึงคุณยักษ์ที่รักใคร่ <bot>:แต่มดไรมิให้ตอมถนอมขวัญ ค่อยคลายหายโกรธาปรึกษากัน ถ้ากระนั้นเราจะอยู่ไปไยมี
|
สิงหไกรภพ
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หยุดพหลพลนิกรได้ผ่อนพัก <bot>:จะได้รักษากายให้หายดี จึงขึ้นบกยกขึ้นตั้งอยู่วังใหม่ ให้นายไพร่รายรักษาทุกหน้าที่
|
พระอภัยมณี
| 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไม่ชื่นชมสมบัติพัสถาน <bot>:จะโปรดปรานไปสวรรค์ให้หรรษา ขอพระองค์จงเป็นมิตรกับสิทธา จะได้ผาสุกสวัสดิ์กำจัดภัย
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ดาวกระจายรายเรียงเรืองอร่าม <bot>:ดูแวววามงามกระจ่างสว่างสวรรค์ นางบินเบียดเฉียดชิดตามติดพัน ชมพระจันทร์ชั้นฟ้าดาราเรือง
|
สิงหไกรภพ
| 64 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:กระเหว่าเสียงเพราะแท้ <bot>:แก่ตัว หญิงเลิศเพราะรักผัว แม่นหมั้น นักปราชญ์มาตรรูปมัว หมองเงื่อน งามนา เพราะเพื่อรสธรรมนั้น ส่องให้เห็นงาม ฯ
|
โคลงโลกนิติ
| 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขอทูลความห้ามองค์พระทรงฤทธิ์ <bot>:ซึ่งทรงคิดผิดอย่างแต่ปางหลัง เธอทูลให้เราเท่านี้แม้นมิฟัง มีรับสั่งอีกจึ่งมาพาเอาไป ฯ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้บุญปลอดคลอดบุตรสุดสวาท <bot>:จะพาราชตระกูลไปทูลถวาย นางทูลความยามดึกให้นึกอาย ค่อยก้มกรายกราบลากลับมาเตียง ฯ
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มันรับรบขบกัดพระฟัดฟาด <bot>:พระฉวยพลาดพลิ้วโจนกลับโผนโผ ขึ้นขี่หลังนั่งยองยองร้องโยโย อ้ายสิงโตตัวฉลาดขึ้นหาดทราย
|
พระอภัยมณี
| 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระฟังข่าวผ่าวร้อนถอนสะอื้น <bot>:แล้วกลั้นกลืนชลนาน่าสงสาร จึงตอบคำศรีสุดายุพาพาล แม้นเกิดการโกลาถึงธานี
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:รีบเข้าไปในพระโรงมิได้ช้า <bot>:ทูลราชาดีพระทัยใครจะเหมือน ทราบว่าได้หมอน้ำมนต์พลเรือน ละม้ายเหมือนเทวดาทั้งยาดี
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันแยบยลกลศึกย่อมลึกซึ้ง <bot>:คิดไม่ถึงท่านว่ารักเขาหนักหนา เป็นพระเจ้าเราไม่ขัดอัธยา จะตรึกตราตอบความตามทำนอง
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:น้อยหรือแก้มซ้ายขวาก็น่าจูบ <bot>:ช่างสมรูปนี่กระไรวิไลเหลือ ทั้งลมปากเป่าปี่ไม่มีเครือ นางผีเสื้อตาดูทั้งหูฟัง
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ศึกไม่มีที่จะว่าล่วงหน้าไป <bot>:ก็ยังไม่ต้องตำราวิชาการ แม้นเมื่อไรไพรีมีมาบ้าง ดูกำลังข้าศึกซึ่งฮึกหาญ
|
พระอภัยมณี
| 54 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เร่งตั้งป้อมซ่อมแปลงกำแพงไว้ <bot>:เกณฑ์พวกไพร่พลหัดให้จัดเจน ทั้งม้ารถคชสารทหารรบ ให้รู้ครบท่าทางทั้งดั้งเขน
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วแห่แหนลงไปในกำปั่น <bot>:ส่งให้ท่านบาทหลวงเฒ่ากับข้าวของ ทั้งลูกไม้ของประหลาดใส่ถาดทอง กับสิ่งของเอมโอชโภชนา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:สุดจะปิดสุดจะปัดให้บัดสี จึงว่ากรรมจำเป็นถึงเช่นนี้ มิรู้ที่คิดอ่านประการใด
|
สิงหไกรภพ
| 50 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มีปืนลากขวากล้อมไว้พร้อมหมด <bot>:ชื่อค่ายทศเทวาเป็นราศี ร้อยแปดค่ายหมายได้แม้ไพรี มาโจมตีมิได้รอดตลอดไป
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่สินสมุทรสุดกล้าออกหน้าทัพ <bot>:หมายจะจับฝรั่งยังไม่ใกล้ พอลูกท้าวเจ้าพาราสุลาลัย ทรงปืนใหญ่ยิงหมายเอานายพล
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะไปด้วยช่วยชูภูธเรศ <bot>:ให้ฟุ้งเฟื่องเรืองพระเดชพระเชษฐา จะเดินทางกลางทะเลจัดเภตรา สักสิบห้าลำใหญ่ใส่ใบกล
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะขอเป็นเช่นข้าฝ่าพระบาท <bot>:อย่ามุ่งมาดหมายคิดพิสมัย พลางเบือนบิดปิดป้องทำนองใน พระเคล้นไคล้คลึงเคล้าเยาวมาลย์
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ปลอบเจ้าพุ่มพึมพำว่ากรรมแล้ว <bot>:อุส่าห์แจวเข้าเถิดพ่อให้ข้อแขง สงสารน้อยหน้าจ๋อยนั่งจัดแจง คิดจะแต่งตัวตายไม่พายเรือ
|
นิราศเมืองแกลง
| 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อนึ่งเล่าเราก็ถือเป็นฤๅษี <bot>:ไม่ฆ่าตีชีวิตริษยา จะต่อสู้ดูฝีมือให้ลือชา คิดรักษาครอบครัวอย่ากลัวมัน
|
พระอภัยมณี
| 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระว่าพ่อหน่อเนื้อเป็นเชื้อชาติ <bot>:ประชาราษฎร์นั้นก็รักพ่อหนักหนา เป็นเจ้าของครองสมบัติขัตติยา อยู่รักษาธานีไม่มีภัย
|
พระอภัยมณี
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ข้าทั้งสามกำพร้าอนาโถ <bot>:ท้าวเหมือนโพใบคลุมพอคุ้มขัง ขอพึ่งบุญกรุณาเหมือนวาจัง เป็นที่หวังสืบวงศ์พงศ์ประยูร
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ตำแหน่งนี้มีเจ้าป่าเทพารักษ์ <bot>:สิทธิศักดิ์รักษาพนาสัณฑ์ เข้าสิงสู่อยู่ในถ้ำกลำพัน แสนฉกรรจ์กินสัตว์ในปัถพี
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางตรัสสั่งทั้งหลายพวกนายทัพ <bot>:เราจะยับยั้งทหารชาญสมร ถึงช้าหน่อยคอยท่าสุดสาคร มาถึงก่อนจึงจะยกขึ้นบกไป
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายลูกสาวเจ้าลังกาตรึกตราเหตุ <bot>:ซึ่งอาเพศเพชรนิลแผ่นดินไหว จะร้ายดีมิได้แจ้งยังแคลงใจ จึงตรัสใช้นางรำภาอย่าช้าการ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันอินทรีย์ชีวิตพลอยติดไป <bot>:ครั้นเท้าย่างไปทางไหนไปทางนั้น จึงฝรั่งฝังผีตีนชี้ฟ้า ให้บาทาเยื้องย่างไปทางสวรรค์
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นถึงปรางค์นางกระษัตริย์สงัดเงียบ <bot>:พระเดินเลียบรอบชลาทั้งหน้าหลัง ขึ้นชานพักผลักบานทวารบัง ค่อยแอบฟังแฝงฝาดูนารี
|
สิงหไกรภพ
| 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระสุดสาครบวรนาถ <bot>:ก็ลีลาศไปกุฎีที่วิหาร บังคมคัลวันทาพระอาจารย์ หยุดสำราญอยู่กับคุณพระมุนี
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เราก็เป็นผู้ใหญ่มิใช่เด็ก <bot>:ลูกเล็กเล็กพูดไปแต่ใจหวง จะคิดการทุจริตมาคิดลวง ใช่กระทรวงของผู้ใหญ่เป็นใจพาล
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ลมพระพายชายพัดไม่ขัดขวาง <bot>:แล่นมากลางชลท่าชลาสินธุ์ แปดพารามาถึงทุกธานินทร์ พร้อมกันสิ้นสุริย์วงศ์พงศ์ประยูร
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระจอมเทวสินธุ์นรินทร์รัช <bot>:โองการตรัสปราศรัยแล้วไต่ถาม ว่าตัวเราก็จะคิดไปติดตาม ท่านแจ้งความอยู่หรือไรในลังกา
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกคนดูยัดเยียดเบียดกันวุ่น <bot>:ชุลมุนล้มคว่ำคะมำหงาย แต่การเล่นหลายหลากยังมากมาย จะบรรยายยกขึ้นว่าจะช้าที ฯ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หน่อกษัตริย์หัสไชยเห็นได้ช่อง <bot>:ใคร่พบน้องสองสุดามารศรี จึงทูลพระอภัยว่าเดิมข้านี้ ดูแผนที่ทั่วทั้งเกาะลังกา
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สมเด็จท้าวทศวงศ์พงศ์กษัตริย์ <bot>:มอบสมบัติในพระคลังทั้งสิบสอง ทั้งอำมาตย์เสนาข้าทูลละออง สำหรับครองรมจักรนัครา
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายครูเฒ่าผู้ชำนาญในการเวท <bot>:แกรู้เหตุโดยวิธีคัมภีร์ไสย อันฝรั่งตั้งสาดน้ำมันไฟ จะแก้ไขด้วยมนต์ให้ฝนมี
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกหน่อนาถอาจอุกไล่รุกรบ <bot>:ฝรั่งหลบหลีกเลี่ยงไม่เคียงใกล้ ที่คลื่นโยนโดนฟัดพวกหัสไชย โดดขึ้นไล่แทงฟันรุมรันรบ
|
พระอภัยมณี
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระฟังโหรเฒ่าทายทำนายฝัน <bot>:คิดสำคัญว่าเป็นคู่สู่สมร ด้วยจวนการอภิเษกสยุมพร ให้อาวรณ์หวาดหวั่นจึงฝันไป
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสียงดุเหว่าเร้าเร่งพระสุริย์ฉาย <bot>:ออกบินรายเสียงเพราะดูเหมาะเหมง ไก่กระชั้นขันดังเสียงวังเวง ก้องบรรเลงแข่งขานประสานกัน
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่นายใหญ่อยู่ในเรือกำปั่น <bot>:จะผ่อนผันหลงทางมาห่างเห ไม่รู้แห่งแถวทางกลางทะเล เหลือคะเนไม่รู้แห่งตำแหน่งจร
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เดี๋ยวนี้มารดากูก็อยู่นี่ <bot>:อันชาตินี้เจ้านายมึงหมายเปล่า จงไปบอกเถิดว่าองค์นางนงเยาว์ อยู่ที่เราแล้วอย่าคิดไปติดตาม
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วทูลความตามหมางระคางขัด <bot>:ต้องพ้อตัดเต็มเคืองเรื่องอักษร พระยินดีคลี่สารออกอ่านกลอน ชมสมรยิ่งเสมียนเขียนบรรจง ฯ
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระกอดรัดขัดใจอุ้มใส่ตัก <bot>:นางเฉยพักตร์หลับเนตรแกล้งเชษฐา พระแนบเน้นเคล้นพุ่มปทุมา แล้วจูบซ้ายย้ายขวาให้สาใจ
|
พระอภัยมณี
| 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ข้างฝ่ายพวกลังกาเห็นข้าศึก <bot>:ก็โหมฮึกรุกไปดั่งใจหวัง ปล่อยปืนตับผางผึงเสียงตึงตัง พวกฝรั่งหนุนแน่นเอาแหลนแทง
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้าพราหมณ์ฟังนั่งนึกเห็นลึกแหลม <bot>:ช่างเหน็บแนมล้วนละเมียดทั้งเสียดสี ต่างยิ้มแย้มเยื้อนว่ากับนารี มิเสียทีเป็นสุภาตระลาการ
|
พระอภัยมณี
| 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันพวกเราชาวบุรินทร์กบิลพัสดุ์ <bot>:รักษาสัตย์ศีลถือเป็นฤๅษี เที่ยวประโยชน์โปรดสัตว์ในปถพี ไม่คิดที่รบสู้กับผู้ใด
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้เกรงเดชเดชาอานุภาพ <bot>:ให้ราบคาบสมดั่งจิตคิดถวิล แต่ยังไม่ราบเตียนเสี้ยนแผ่นดิน พระภูมินทร์เยื้องย่างเข้าปรางค์ทอง
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พิณพาทย์ฆ้องกลองประโคมเสียงโครมครื้น <bot>:ระดะดื่นดาษดาทั้งหน้าหลัง ถึงแพจอดทอดท่าตรงหน้าวัง พร้อมสะพรั่งนักสนมกรมใน
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นรับคำสำคัญที่มั่นหมาย <bot>:ชอฝากกายฝากชีวาประสาหญิง จะได้พึ่งฝ่าพระบาทพอพาดพิง เป็นที่จริงแม่นมั่นเหมือนสัญญา
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้าพราหมณ์ว่าน่ากลัวแล้วหัวร่อ <bot>:พี่เห็นต่อจะเป็นผีสตรีสาว ประจำองค์อนุชามาแต่เช้า จนดึกราวสองยามมาตามกวน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายอีตาสังฆราชพระบาทหลวง <bot>:คิดลุล่วงอิ่มเอมเกษมศานต์ เข้าตั้งมั่นอยู่ปากน้ำที่สำราญ แกคิดอ่านจะทำกลปล้นบุรี
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:๏ ฝ่ายพระสุดสาครบวรนาถ <bot>:เสด็จขึ้นหาดทรายพลันด้วยหรรษา ไปยังกุฏิ์พระมุนีค่อยลีลา พร้อมเสนากับพหลพลนิกร
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พญายักษ์หนักจิตให้คิดพรั่น <bot>:ด้วยไม่ทันคิดอ่านการไฉน แล้วหวนฮึกนึกมานะในพระทัย ถึงบรรลัยไว้ชื่อให้ลือชา
|
สิงหไกรภพ
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:พุ่งแหลนหลาวไล่กระโจมโถมถลัน พระยาธรรอนรับจับประจัญ ต่างต่อแย้งแทงฟันกันบรรลัย
|
สิงหไกรภพ
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกศิษย์หาพากันไปที่ในป่า <bot>:เที่ยวเสาะหาเลียบเดินเนินไสล สอยมะม่วงพวงสุกลูกลำไย มะเฟืองมะไฟผลผลาทั้งหว้าดง
|
พระอภัยมณี
| 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้าพราหมณ์ว่าน่าแสนสงสารน้อง <bot>:ถ้าแม้นต้องโทษพี่จะทำขวัญ เอ็นดูด้วยช่วยกระเตื้องที่เรื่องนั้น ให้ถึงกันเสียรู้แล้วเถิดแก้วตา
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงพารากาลวาศเข้าวังหลวง <bot>:พร้อมกระทรวงเสนาอัชฌาสัย ตรัสประภาษราชการผ่านกรุงไกร ไม่มีภัยผาสุกทุกเวลา
|
สิงหไกรภพ
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระอภัยใจกล้าเห็นข้าศึก <bot>:ลุกสะอึกองอาจฟาดพระแสง นางแทงอีกหลีกเลี่ยงก็เพลี่ยงแพลง พระต่อแย้งยกปืนขึ้นยืนยิง
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระบิตุรงค์องค์ไหนยังไม่เห็น <bot>:เสียแรงเป็นหน่อเนื้อในเชื้อแถว แม้มิตายหมายมาดไม่คลาดแคล้ว พรุ่งนี้แล้วลูกจะลาบิดาไป
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นคนอยู่รู้จักจึงทักถาม <bot>:ถึงเรื่องความตามติดกนิษฐา เขาทูลความตามเรื่องจากเมืองมา จนชิงชัยได้พาราวาหุโลม ฯ
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระถากทายดายหญ้ารักษาผัก <bot>:เย็นแล้วตักนํ้ารดทุกพรรณผล ถนอมครรภ์มเหสีนิรมล พระสู้ทนความยากลำบากมา
|
สิงหไกรภพ
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ว่ามนุษย์ไปสัมผัสกับมัจฉา <bot>:เกิดบุตรมามันจึงกลายหลายสถาน เหมือนพ่อบ้างแม่บ้างอย่างตำนาน เรื่องนิทานที่ท่านกล่าวเล่าให้ฟัง ฯ
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายฝรั่งฟังคำจึงร่ำเล่า <bot>:เหตุด้วยเจ้าเมืองผลึกทำฮึกหาญ พวกกองทัพจับเป็นไปเย็นวาน จะล้างผลาญเสียให้ตายวายชีวี
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จนสิ้นคิดปิดประตูกลับขู่เสือ <bot>:มันเหมือนเบื้อเชื่อว่าปัญญาขยัน แล้วสั่งให้ไพร่นายท้าทายมัน อ้ายพวกเขาเจ้าประจัญถึงวันตาย
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:รักษาพรตพรหมเมศตามเพศไสย เที่ยวเหาะเหินเดินทางที่กลางไพร เห็นเขาใหญ่ใกล้ทะเลเหมือนเมฆา
|
สิงหไกรภพ
| 54 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ยั้งหยุดจัดหัดทหารให้ราญรอน <bot>:ข่าวขจรทั่วทั้งเกาะลังกา ฯ ฝ่ายทหารพระอภัยเป็นไส้ศึก ที่ตื้นลึกลอบถามตามภาษา
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นี่เองมาเดี๋ยวนี้มีธุระ <bot>:หรือว่าจะไปหนตำบลไหน นี่เองมากำปั่นหรือฉันใด จงบอกให้ตาฟังที่กังวล ฯ
|
พระอภัยมณี
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ศรีสุวรรณนั้นขึ้นยืนป้อมปืนใหญ่ <bot>:ลูกหลานไล่ไพร่ขึ้นรบไม่หลบหนี สะเทื้อนทั้งลังกาทั่วธานี ฝ่ายเทพินนิลกัณฐีตรีพลำ
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สินสมุทรหยุดกลัวถอยตัวหนี <bot>:ว่าไหนนี่ถูกต้องน้องที่ไหน พาโลเล่นเห็นว่ารักแล้วหนักไป หรือใครได้รู้เห็นเป็นพยาน
|
พระอภัยมณี
| 55 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะแลขวาสาครกระฉ่อนคลื่น <bot>:ไม่มีพื้นพสุธาจะอาศัย โอ้เปลี่ยวสิ้นดินฟ้านภาลัย เหมือนเปลี่ยวในใจฉันทุกวันเอย ฯ
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แลเขม้นเห็นเทพาสุรายักษ์ <bot>:เป็นเพื่อนรักร่วมใจออกไปหา เชิญให้นั่งเหนือบัลลังก์อลงการ์ เห็นพาหาหายขาดประหลาดใจ
|
สิงหไกรภพ
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มาถึงราชนัดดาพาราหลาน <bot>:จงแจ้งการโดยในพระทัยประสงค์ ขอเชิญนาถหน่อเนื้อในเชื้อวงศ์ จงรีบตรงมาลังกาปรึกษาการ
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มาคอยดูอยู่ก็มากอยากใคร่รู้ <bot>:เสกสมสู่คู่เชยไม่เคยเห็น คนเดินหลามตามทางไม่ว่างเว้น ได้ฤกษ์เย็นย่ำฆ้องบ่ายสองโมง ฯ
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:๏ ฝ่ายข้างวังลังกาอาณาจักร <bot>:ก็พร้อมพรักเพรียกกันเสียงหวั่นไหว เข้าโรงครัวคั่วผัดจัดกันไป บ้างเสร็จใส่จานชามเหมือนตามเคย
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วรางวัลผู้ถือหนังสือสาร <bot>:ของประทานต่างต่างวางสลอน เสื้อลายทองพื้นแดงแย่งมังกร ทั้งผ้าผ่อนม่วงไหมได้ทุกนาย
|
พระอภัยมณี
| 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเล่าตามความฝันอันนิมิต <bot>:บาทหลวงคิดเห็นดีไม่มีสอง ฝันว่าแก้วรัศมีสีเรืองรอง คือพวกพ้องเราจะมาถึงธานี
|
พระอภัยมณี
| 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ปางพระสุดสาครบวรนาถ <bot>:ให้เตรียมราชรถทองละอองศรี พระเจ้าอาจะเสด็จไปคีรี เฝ้ามุนีสามพระองค์ในดงดอน
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วจึ่งว่าฮ้าเฮ้ยเทวสินธุ์ <bot>:หน่อนรินทร์มังคลาอัชฌาสัย เองจงแต่งหนังสือให้ถือไป บอกกับอ้ายมังคลาอย่าช้าที
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เมื่อเอวองค์ทรงฤทธิ์นิดเท่านั้น <bot>:จะประจัญกับศัตรูดูไม่สม เข้ารบกันมันผลักก็จักล้ม น้องปรารมภ์ร้อยอย่างไม่วางใจ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นรุ่งรางนางผการำภาสะหรี <bot>:เอาสารศรีสองพระองค์ที่ทรงเขียน มาถวายนางวัณฬาหน้ามนเทียร ไม่ติเตียนคำตอบชอบพระทัย
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:รูปนารายน์ทรงขี่ครุธาเหิร <bot>:พรหมเจริญเสด็จยังบัลลังก์หงษ์ รูปอมรกรกำพระธำมรงค์ เสด็จทรงคชสารในบานบัง
|
นิราศพระบาท
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระมุนินทร์ปิ่นฤๅษีหลวงชีสอง <bot>:ลุกจากห้องจรจรัลรีบผันผาย ทอดพระเนตรเหตุผลฟังต้นปลาย เห็นแยบคายประจามิตรจะคิดกล ฯ
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นอิ่มหนำสำเร็จเสร็จธุระ <bot>:ลุกเกะกะกรุ่มกริ่มทั้งยิ้มหัว ลงนั่งอิงพิงฝานัยน์ตามัว แล้วเอนตัวม่อยหลับระงับไป
|
พระอภัยมณี
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางโฉมยงทรงรถอดไม่ได้ <bot>:เด็ดดอกไม้มาพลางข้างรถา ให้ลูกน้อยสร้อยสุวรรณจันทร์สุดา จนพ้นป่าไม้หอมตรอมฤทัย
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระแสงอาญาสิทธิ์ฤทธิ์รุทร <bot>:เครื่องอาวุธครบอย่างทั้งมหา มาลาเบี่ยงตามเยี่ยงอย่างกันมา กับดวงตราทองคำอันจำรูญ
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ด้วยหมายมุ่งกรุงผลึกออกลึกล้ำ <bot>:เห็นแต่น้ำในทะเลกับเวหา จะแลเหลียวเปลี่ยวใจนัยนา จนเวลาค่ำพลบจุดคบโคม ฯ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไม่ซื่อต่อพ่อแม่กอแก่เกก <bot>:ตีการะเวกรมจักรถือศักดิ์ศรี จับพระน้องสองธิดาแม่มาลี พระอัยกีอัยกาเอามาไว้
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันครั้งนี้มิกลับไม่นับเนื้อ <bot>:จะถือเชื้อชาติหญิงในสิงหล โปรดประทานผลาญชีวิตให้วายชนม์ จึงจะพ้นเคืองขัดพระหัทยา
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระจอมนคเรศเกศกษัตริย์ <bot>:เสวยสมบัติลังกาอัชฌาสัย เว้นสามวันเสด็จป่าพนาลัย ไปเฝ้าไทบิตุราชมาตุรงค์
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วว่าพี่มิได้พบไปรบศึก <bot>:เหลือรำลึกนึกถึงสองแม่น้องหญิง อยู่หว่างกลางนางเคียงเอนเอียงอิง นางนั่งนิ่งแกล้งเฉยให้เชยชิม
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายเงือกน้ำสำเหนียกแน่ในจิต <bot>:คือว่าฤทธิ์ยักษ์ร้ายมาภายหลัง ด้วยเดชนางยักษ์ขินีมีกำลัง ชีวิตครั้งนี้เห็นไม่เป็นตน
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ออกจากวังสั่งสี่พระพี่เลี้ยง <bot>:ให้พร้อมเพรียงไพร่นายทั้งซ้ายขวา ให้ดูฤกษ์เลิกทัพจากพลับพลา พลางสั่งพระอนุชาด้วยอาวรณ์
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เร่งจัดแจงแต่งวอสุวรรณรัตน์ <bot>:นางโขลนหัดหามเดินไม่เยิ่นไหว ลงหลังแพแลดูเห็นภูวไนย ต่างดีใจนบนอบลงหมอบกราน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มีสุรางค์นางขับสำหรับกล่อม <bot>:ล้วนเนื้อหอมน้อมเกล้าอยู่เฝ้าแหน เสวยรมย์โสมนัศไม่ขัดแคลน เปนของแทนทานาฝ่าลออง
|
นิราศเจ้าฟ้า
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เทียบเกยข้างปรางค์มาศราชฐาน <bot>:เหมือนวิมานเมืองฟ้าในราศี โยธาทัพนับแสนแน่นธานี ในราตรีเตรียมเสร็จสำเร็จการ
|
สิงหไกรภพ
| 59 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.