text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้แก้วเก็จเพชรเขาชาวสิงหล <bot>:เสาวคนธ์ลอบลักผิดหนักหนา พระทราบเหตุเภทผลแต่ต้นมา โปรดบัญชาชี้แถลงให้แจ้งใจ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระหน่อบพิตรอดิศร <bot>:สุดสาครชวนพระน้องเข้าห้องสรง สีสุคนธ์ปนทองละอององค์ ต่างสอดทรงเครื่องประดับดูวับวาม
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วรูปนางต่างร้องห้ามกองทัพ <bot>:จงโปรดกลับไปบำรุงซึ่งกรุงศรี ฝ่ายพวกพ้องของพระอภัยมณี มิรู้ที่จะคิดอ่านประการใด
|
พระอภัยมณี
| 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายละเวงวัณฬามาบนรถ <bot>:อลงกตแก้วกระจ่างสว่างศรี ซุ้มหลังคาฝารอบกรอบเหล็กดี นางอยู่ที่แท่นสุวรรณบรรจง
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ตั้งพากเพียรเรียนหนังสือถือฝรั่ง <bot>:อาจารย์สั่งสอนสิกขาเยวาโห ดูตำราฟ้าดินค่อยภิญโญ ไม่มีโรคาพานสำราญใจ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันปิ่นปักนัคราการะเวก <bot>:ถืออุเบกขามั่นไม่หวั่นไหว พระน้าวโน้มโลมเลี้ยงทั้งเวียงชัย ไม่มีภัยผาสุกทุกทิวา
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คราวโน้นมาว่าเมียนั้นมอดม้วย <bot>:เดี๋ยวนี้ตัวตายด้วยเจียวอกเอ๋ย เราพลอยโศกเสียใจไม่เสบย บุญไม่เคยเผากันเมื่อวันตาย
|
สิงหไกรภพ
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงแต่งองค์ทรงกวดกระหมวดเกศ <bot>:เหมือนอย่างเพศพงศ์พราหมณ์ตามวิสัย จีบกระโจมโขมพัตถ์พับสไบ สายธุรำอำไพพิสดาร
|
สิงหไกรภพ
| 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอจบสารพระผู้ผ่านรมจักร <bot>:เสียดายศักดิ์นึกในพระทัยถวิล ม้นก็หลานในไส้ใช่ไพริน ครั้นจะผินหลังให้ก็ไม่ดี
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ยกออกรับทัพลังกาอย่าให้ชิด <bot>:ฉวยเพลิงติดลมพัดจะขัดสน ให้รบสู้ดูกำลังลำพังตน ต่ออับจนเจ้าจึงโจมออกโรมรัน
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท้าวทศวงศ์โองการห้ามหลานรัก <bot>:จะขายพักตร์พูดจากับทาสี ได้ฟังคำรำภายุสามี จงฆ่าตีเสียให้หมดทั้งรถทรง
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ออกพลับพลาหน้าวังสั่งอำมาตย์ <bot>:ให้เตรียมราชรถาโยธาหาญ ประเทียบเหล่าสาวสรรค์พนักงาน ล้วนใส่ม่านเคียงคั่นเป็นหลั่นไป
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝรั่งทูตพูดตามเนื้อความสั่ง <bot>:เดิมก็หวังว่าจะฆ่าให้อาสัญ ครั้นลอบพามาถึงเขาเจ้าประจัญ พอเกิดควันมืดมนสนธยา
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มิม้วยมอดวอดวายไปภายหน้า <bot>:จะอุส่าห์โอบอ้อมถนอมสนิท อย่านบนอบหมอบเมียงมาเคียงชิด ให้ชื่นจิตพี่บ้างเหมือนอย่างใจ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เปนทุ่งแถวแนวน้ำสกัดกั้น <bot>:ต้องพากันลุยเลียบทะเลไหล แล้วขึ้นข้ามตามตะพานสำราญใจ ลงเลียบในตีนเขาลำเนาทาง
|
นิราศเมืองแกลง
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงว่าข้าแต่ท้าวเจ้าพิภพ <bot>:ไม่ปรารภที่จะปองเอาของเขา อันประเทศเขตแคว้นแดนของเรา ข้าจะเล่าให้ท่านฟังตั้งแต่เดิม
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หน่อกษัตริย์ขัตติย์วงศ์ทรงสดับ <bot>:น้อมคำนับเล่าแจ้งแถลงไข พระบิดาข้าบำรุงซึ่งกรุงไกร บัญชาให้เที่ยวหาวิชาการ
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะขออนงค์นงลักษณ์อัคเรศ <bot>:แม้นโปรดเกศอนุกูลอย่างทูลเสนอ ถ้าโปรดปรานในประยูรสกูลเธอ จะเปรมเปรอประดิพัทธ์สวัสดี ฯ
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:ชมพรทุกเทพท้าว <bot>:เทวา ทั่วเฮย จัตุรคุณโอฬา ริกไซร้ พำนักเกิดก่อกา ยายิ่ง ใหญ่แฮ ขอจุ่งอวยสวัสดิ์ให้ ผ่องพ้นภัยกษัย
|
นิราศวัดรวก
| 78 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:การสิ่งไรที่ชั่วผัวเขาห้าม <bot>:ประพฤติตามแบบแผนให้แม้นเหมือน อย่าดึงดื้อถือตนเป็นคนเชือน จะเอ่ยเอื้อนโอภาให้น่าฟัง ฯ
|
สุภาษิตสอนหญิง
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อยู่ด้วยกันปรีดาเป็นผาสุก <bot>:นิราศทุกข์ภิญโญสโมสร ทั่วประเทศเขตแคว้นแดนนคร ก็ถาวรอิ่มเอมเกษมทรวง
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายกองทัพพระวลายุดาราช <bot>:ไล่พิฆาตรับไว้ข้างฝ่ายเหนือ วายุพัฒน์หัสไชยคอยไล่เรือ ข้างฝ่ายเหนือล่วงลงมาเข้าราวี
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แกล้งขึ้นเขาเข้าในห้องช่องสิงขร <bot>:บอกบิดรดั่งได้ถามสามฤๅษี ฝ่ายเทพไทให้เห็นเป็นอินทรีย์ เรียกมุนีขึ้นมานั่งหลังบรรพต
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วพาเหล่าสาวสุรางค์ค่อยย่างย่อง <bot>:เข้าในห้องเห็นพระบาทไสยาสน์หลับ นางนบนอบหมอบเมียงเคียงคำนับ ค่อยขยับหยิบกระดาษรูปวาดมา
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถูกวิเชียรโมราม้าที่ขี่ <bot>:ก็วิ่งรี่โลดเต้นทั้งเผ่นโผน เหลือกำลังร้อนเริงด้วยเพลิงโชน วิ่งลงโคลนดิ้นหรบสลบไป
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้าบุรีมีบุตรสุดวิเศษ <bot>:รู้พระเวทวิทยาชื่อวาโหม บิดาใช้ให้ไปยอมอ่อนน้อมโน้ม ถึงเมืองโรมวิสัยได้วิชา
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คงจะเป็นศึกใหญ่มิใช่น้อย <bot>:จะติดต้อยราญรอนจนอ่อนหู จะมีผู้อุปถัมภ์ช่วยค้ำชู ตาแกรู้เสร็จสรรพแล้วกราบทูล
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ลมพระพายชายพัดมาฉิวฉิว <bot>:วิเวกหวิวโหยหวนรัญจวนหา พระสุริยงลงลับบรรพตา พระจันทราแจ่มกระจ่างดั่งกลางวัน
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอจบความพราหมณ์กราบพระทราบเหตุ <bot>:ว่าพระเชษฐายังกำลังหลง จะเลิกทัพกลับไปไกลพระองค์ ก็แสนสงสารพระพี่จะมีภัย
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:ปลาดหลากฝากบุตรไว้ <bot>:ให้เรียน กลอนกล่าวท่านลัศเตียน๐ แต่ต้น ลูกวานอ่านรามเกียร เกิดยุก๐สนุกแฮ ช้างไล่ได้พาพ้น พูดอ้อนวอนวาน
|
นิราศสุพรรณ
| 78 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เคยกินนมชมชื่นระรื่นรส <bot>:พ่อจะอดนมหมองละอองศรี ทั้งย่อมเยาว์เบาความได้สามปี เล็กเท่านี้นี่จะไปกระไรเลย
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่เดี๋ยวนี้ศรีสวัสดิ์พลัดทหาร <bot>:ไม่แจ้งการดีร้ายข้างภายหลัง เสด็จไปให้ถึงเขตนิเวศน์วัง อย่ารอรั้งราชการจะนานวัน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายไทท้าวเจ้านครอาวรณ์หวัง <bot>:อยากจะฟังผูกจิตคิดถวิล จึงออกนั่งเก๋งขวาหน้าบุรินทร์ มาพร้อมสิ้นทั้งมหาเสนาใน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงเห็นหุ่นมนต์พยนต์หญ้า <bot>:มาบนฟ้าไฟติดผิดวิสัย แล้วตกลงมาพลันด้วยทันใด ลุกเป็นไฟไหม้ป่นไม่ทนทาน
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันไพรีมีฤทธิ์ความคิดมาก <bot>:เห็นแสนยากยิ่งนักจะรักษา คิดถึงองค์พงศ์กษัตริย์ภัสดา นางโศกากำสรดสลดใจ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:มาถึงเขตเขาไม้ไพรพฤกษา เลือดชโลมโซมซาบอาบอุรา ต้องสาตรายับย่อยเป็นรอยราย
|
สิงหไกรภพ
| 54 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกชาวเมืองเห็นประหลาดอนาถนัก <bot>:แจ้งประจักษ์ไปประมูลทูลฉลอง ว่าฝูงสัตว์ล้มตายลงก่ายกอง ทั้งลำคลองแม่น้ำออกคล่ำไป
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เมืองโสฬสแหลมชวาพาราสุหรัด <bot>:โรมพัฒน์กว้างใหญ่ไอศวรรย์ ปังกะหล่ามลายูอยู่ด้วยกัน ถนนคั่นข้ามฝั่งไปลังกา
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอจวนรุ่งสุริยาภาณุมาศ <bot>:ที่อากาศค่อยสว่างกระจ่างหมอง ลมค่อยเลิกไม่สู้แรงเห็นแสงทอง อาทิตย์ส่องในนภางค์เหมือนอย่างเย็น
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งสององค์ปลงจิตไม่ผิดผัน <bot>:ดั่งร่วมครรภ์รักใคร่ไม่หน่ายหนี เหมือนสุริยันจันทราหมดราคี สว่างศรีอิ่มใจทั้งไพร่พล ฯ
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กลืนไม่เข้าคายไม่ออกต้องกลอกหน้า <bot>:เช่นเขาว่าแล้วสิเปิดเตลิดเหลิง ต้องสืบสวนครวญใคร่ดูในเชิง ฉวยมันเหลิงไปสิกรรมทำอย่างไร ฯ
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เต้าสุหร่ายสายรินกลิ่นกุหลาบ <bot>:ละอองอาบโปรยปรอยตั้งฝอยฝน พนักงานคลานถวายสายสุคนธ์ จรุงปนเครื่องอำพันจันทนา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายโฉมยงองค์พระมังคลาราช <bot>:เชิญให้บาทหลวงไปห้องอันผ่องใส ให้นั่งแท่นเรืองรองทองประไพ แล้วเรียกให้บุษบงอนงค์นาง
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอถึงที่มังคลาเธอมาอยู่ <bot>:บอกให้รู้ทูลไขไวไวหวา ฝ่ายพระปิ่นนคเรศเกศประชา เสด็จมาต้อนรับคำนับพลาง
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มาลอยลำกำกับรับเสด็จ <bot>:ตระเตรียมเสร็จตามหมายพอไก่ขัน ทหารปืนยืนสะพรั่งทั้งดั้งกัน คอยทรงธรรม์กรุงกษัตริย์ขัตติยา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เหมือนมณฑลต้นกัลปังหา <bot>:โตใหญ่กว่าโยชน์ตั้งครั้งประถม อยากจะใคร่ไปเดินเนินพนม นำไปชมเชิงชานสำราญใจ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางโฉมยงปลงจิตสนิทสนอม <bot>:แต่เกรงบุญทูลกระหม่อมจอมกรุงศรี พระโปรดด้วยช่วยทูลขอเทวี ให้เป็นที่พึ่งสมอารมณ์ปอง
|
สิงหไกรภพ
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ออกเดินตามงามสง่าประสาแก่ <bot>:ขึ้นขี่แคร่คนหามตามถนน ลงฉนวนส่วนสมเด็จพระภูวดล เชิญนั่งบนเจียมรองทั้งสองรา
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทราบไปถึงสองชีที่ในกุฏิ์ <bot>:กับพระสุดสาครท้าวเจ้าสิงหล ทั้งโฉมยงนงเยาว์เสาวคนธ์ ก็จรดลจากที่ศรีไสยา
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เหมือนถอดหน่อวรนาถราชโอรส <bot>:ให้เสียยศเยี่ยงอย่างแต่ปางหลัง ข้าทูลห้ามปรามไว้พระไม่ฟัง โทษข้าทั้งปวงนี้ถึงที่ตาย
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ดูที่ไหนให้เพลินเจริญจิต <bot>:ประไพพิศเพราพริ้งทุกสิ่งสม ทั้งสองแก้มแย้มยิ้มน่าชิมชม ป่วนอารมณ์ก้มพักตร์สู้หักใจ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:มิได้รู้สึกองค์ว่าหลงใหล สำรวลพลางทางว่าช่างกระไร เจ้าช่างใส่ความคิดดูมิดเม้น
|
สิงหไกรภพ
| 54 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กระนี้หรือพวกพ้องจึ่งต้องหวง <bot>:ราวกับดวงจันทร์เพ็งเปล่งนักหนา ฉวยกระดาษเข้าในห้องทองไสยา พอกลิ่นยาแฝดฟุ้งจรุงใจ
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:๏ จะกล่าวฝ่ายทุกพาราคณาญาติ <bot>:ได้ทราบบาทบงกชบทศรี ก็ต่างองค์ต่างมาทุกธานี ถึงบุรีลังกาสถาพร
|
พระอภัยมณี
| 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท้าวสินชัยได้สดับจึงรับสั่ง <bot>:เสนาทั้งซ้ายขวาเร่งหาของ จะประทานเขยไปดั่งใจปอง เครื่องเงินทองต่างต่างที่อย่างดี
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คนทั้งสิ้นยินดีเป็นที่ยิ่ง <bot>:ทั้งชายหญิงพร้อมอยู่ที่ภูผา พวกกองทัพกับฝรั่งเมืองลังกา ต่างพูดจาปราศรัยเป็นไมตรี ฯ
|
พระอภัยมณี
| 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายเจ้าชู้ผู้ชายหลายประเทศ <bot>:อวดวิเศษตามประสาอัชฌาสัย บ้างทูลว่าข้าพเจ้าแอบเข้าไป จะหยอกให้หญิงรักจี้รักแร้
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แกสั่งให้ทัพหน้าบรรดาแขก <bot>:ตีให้แตกช้าอยู่ไยไฉนหนอ ปืนนกสับคาบชุดอย่าหยุดรอ ต่างวิ่งสอยิงลั่นสนั่นดัง ฯ
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขึ้นอยู่บนคนควํ่าขยำขยิก <bot>:คนล่างพลิกผลักแพลงไขว้แข้งขา กอดประกับกลับไพล่พลิกไปมา คนดูฮาเฮสนั่นครื้นครั่นไป
|
สิงหไกรภพ
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วนางนั่งหลังศิลาตรงหน้าถ้ำ <bot>:ร้องลำนำฉ่ำเสียงสำเนียงหวาน แลละห้อยคอยหาอยู่ช้านาน เมื่อไรจะพานพบพระมังคลา
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันแก้วนี้วิเศษมีเหตุผล <bot>:จะสุกล้นส่องสว่างกลางเวหา ข้าเคยเห็นมีจำเพาะเกาะลังกา เมื่อศึกมาตั้งประชิดติดนคร
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายหน่อนาถชาติเชื้อผีเสื้อน้ำ <bot>:ผีจะทำมิใคร่ได้ด้วยใจหาญ แต่ฤทธิ์เดชเวทมนตร์ดลบันดาล ให้ซาบซ่านเสียวรักหักอารมณ์
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระโฉมยงทรงกระบองของวิเศษ <bot>:สำแดงเดชชิงชัยในสนาม สามพี่เลี้ยงเคียงหน้ากล้าสงคราม คอยเดินตามฟันแขกแตกกระจาย
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ด้วยบรรดาฝรั่งสิ้นทั้งหลาย <bot>:ทั้งหญิงชายมีบุตรได้อุดหนุน เฝ้ากล่อมเกลี้ยงเลี้ยงรักษาด้วยการุญ ครั้นสิ้นบุญแม่พ่อมรณา
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระเด็ดดวงพวงพะยอมหอมระรื่น <bot>:แล้วแบ่งยื่นให้ข้างซ้ายแลฝ่ายขวา ให้บุตรีพี่น้องสองธิดา ตรัสภาษาฝรั่งพูดทั้งไทย
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ผูกเพดานม่านบังที่นั่งสวด <bot>:ให้สำรวจตามจริตศิษย์ฤๅษี แล้วโฉมยงองค์พระอัคนี ขึ้นสู่ที่พลับพลาหน้าบรรพต
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสด็จเข้าที่สรงแล้วทรงเครื่อง <bot>:อร่ามเรืองล้วนจินดาเลขาขำ ใส่หมวกดำเสื้อดำกางเกงดำ แล้วลงลำเรือใช้กับไพร่พล
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระโยคีมีศีลได้ยินว่า <bot>:หัวเราะร่ารื้อถามตามสงสัย สินสมุทรบุตรบวชด้วยหรือไร แล้วอย่าไปโลดเต้นเล่นคะนอง ฯ
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ตรัสเล่าความรามวงศ์กับนงลักษณ์ <bot>:มานานนักยังไม่ถึงไอศวรรย์ นี่บุตรพี่ที่บำรุงกรุงมารัน ดูผิวพรรณมิได้ผิดกับบิดา
|
สิงหไกรภพ
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระชวนเชิญโฉมตรูยุรยาตร <bot>:กับหน่อนาถนัดดาอัชฌาสัย มาห้องกลางปรางค์มาศปราสาทชัย กำนัลในอภิวาทดาษดา
|
พระอภัยมณี
| 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้าขรัวนายท้าวนางว่าทางเปลี่ยว <bot>:เอาของเปรี้ยวหวานไปให้อะโข เลือกขนมส้มจีนใส่ปิ่นโต เปลือกส้มโอแช่อิ่มทับทิมพลับ
|
พระอภัยมณี
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระโยคีมิใคร่จะให้รู้ <bot>:หากเอ็นดูด้วยเป็นศิษย์คิดสงสาร จึงบอกไว้ให้เห็นเป็นสะพาน จะได้การอยู่ก็ที่ตรงสีกา
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงยากเย็นเป็นตายวายชีวาตม์ <bot>:ขอรองบาทโดยเสด็จไม่เข็ดขาม ได้ตามติดพระบิดาพยายาม ไม่กลัวความเหนื่อยยากลำบากกาย ฯ
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวถึงพระธิดาพระยานั้น <bot>:ถึงเจ็ดวันเคยไปลงสรงกระสินธุ์ ที่ในสวนอุทยานเป็นอาจิณ นอกบุรินทร์สร้างสมไว้ชมเชย
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เมื่อตามมาฝรั่งสิ้นทั้งหลาย <bot>:จะฆ่าตายเสียวันละพันหน ต้องรบพุ่งรุ่งค่ำเพราะจำจน จนเสียพลไพร่นายล้มตายครัน
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายนางผีเสื้อสมุทรขึ้นผุดโผน <bot>:โจมกระโจนจับบุตรหลุดไปได้ จะจับผัวกลัวมนต์เป็นพ้นใจ แต่โลดไล่โผงผางมากลางคืน
|
พระอภัยมณี
| 71 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:หนึ่งครูผู่ภิเศศส้าง <bot>:ปางหลัง เชิญช่วยอวยสวัดิหวัง ไว่เท้า ประโหญดโปรดสัตสัง สารวัดสวัดิเอย จึ่งจิตสิทธิแก่กล้า กม่อมหมั้นกตันยู
|
นิราศสุพรรณ
| 78 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระบุตรีพี่เลี้ยงค่อยรู้สึก <bot>:ทรวงสะทึกถอนใจไห้สะอื้น เป็นโรครักปักจิตดังพิษปืน อุตส่าห์ฝืนองค์นั่งประทังกาย
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทหารแตกแยกย้ายพวกนายทัพ <bot>:ต่างต้อนรับรบพลางพานางหนี เปิดประตูพรูออกนอกบูรี เจ้าพราหมณ์ตีติดตามออกหลามมา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มาปรึกษาหารือใครรู้บ้าง <bot>:แก้ในทางเรื่องไฟเสียให้หาย ใครจะมีแยบยลกลอุบาย ทั้งไพร่นายอย่าได้พรางเอารางวัล
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กองตระเวนเจนสมุทรจึงพูดแก้ <bot>:อย่าว่าแต่สุริย์วงศ์พระองค์ไหน ถึงหน่อนาถราชโอรสยศไกร มาแต่ไกลก็ต้องห้ามตามทำนอง
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้แหวกทัพขับพระยาม้าที่นั่ง <bot>:มาพร้อมพรั่งทั้งม้ารำภาสะหรี เห็นรถทรงนงนุชพระบุตรี ทั้งชนนีบิตุเรศเสด็จมา
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงเกาะหาดราชครามรำรามรก <bot>:เห็นนกหกหากินบินไสว เขาถากถางกว้างยาวทั้งลาวไทย ทำนาไร่ร้านผักรั้วฟักแฟง
|
นิราศเจ้าฟ้า
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม่แก้วเนตรเกษราอุตส่าห์เสวย <bot>:อย่าละเลยโภชนากระยาหาร นางคำนับรับรสพจมาน พระสงสารรับขวัญให้บรรทม
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เอ็นดูเจ้าเราจึงมาว่าจะเลี้ยง <bot>:เป็นคู่เคียงครองชมสมถวิล ทั้งแม่ลูกปลูกฝังให้นั่งกิน อย่าดีดดิ้นดึงดื้อทำอื้ออึง
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงงกตกประหม่าจนขาสั่น <bot>:เดินงกงันเซซุนให้ขุ่นหมอง แหงนดูเมฆตั้งดำเป็นน้ำนอง ฟ้าก็ร้องครางครึมกระหึมครวญ
|
พระอภัยมณี
| 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โอ้เกิดมาอาภัพอัปภาค <bot>:จะจำจากมารดานิจจาเอ๋ย อย่าเศร้าสร้อยน้อยใจอาลัยเลย บุญแม่เคยครองเลี้ยงเจ้าเพียงนั้น
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขออ่านคำสำเนาในเค้าสาร <bot>:เห็นอ่อนหวานหวังประสงค์เป็นวงศา จดหมายความตามมีแล้วตีตรา สั่งให้ม้าใช้ถือหนังสือไป
|
สิงหไกรภพ
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระสุดสาครบวรนาถ <bot>:ตรัสประภาษชี้แจงแถลงไข แต่ก่อนเก่าเราอยู่นี่มาแต่ไร แล้วลาไปอยู่ประเทศเขตลังกา
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กินเข้าไปใจชื้นระรื่นกลิ่น <bot>:ตัวก็สิ้นโรคาเป็นราศี ที่เกาะนั้นบรรดาเป็นนารี ใครอยากมีผัวก็ไปไหว้เทวา
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เรียนเป็นแพทย์วิทยารักษาโรค <bot>:จะดับโศกสังเวชทุกเขตขัณฑ์ ประสงค์สิ่งสรรพยาจึงพากัน มาเลือกสรรสืบเสาะตามเกาะเกียน
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ด้วยยามยากจากเมืองมามุ่งหมาย <bot>:ดังกระต่ายเต้นแลดูแขไข ครั้นเดือนดับลับเหลี่ยมเมรุไกร โอ้อาลัยเหลือแลชะแง้คอย
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มีโองการโปรดบังคับให้รับสาร <bot>:เข้ามาอ่านทูลถวายลายอักษร กับพวกทูตตัวขุนนางต่างนคร ให้รีบจรไปประนมบังคมคัล
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วชมสัตว์จัตุบาทเที่ยวกลาดเกลื่อน <bot>:กระทิงเถื่อนหมู่มฤคถึกเถลิง ฝูงเนื้อกวางต่างคะนองวิ่งลองเชิง บ้างยืนเบิ่งเบือนหน้าเที่ยวหากิน
|
สิงหไกรภพ
| 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายยุพาผกาธิดาผู้ใหญ่ <bot>:นางเข้าใจจับยามตามดิถี ด้วยได้เรียนรู้ตำราพระบาลี เห็นจะมีเหตุร้ายจึงทายทูล
|
พระอภัยมณี
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงเห็นมังคลาแกด่าโผง <bot>:อ้ายคนโกงจับฆ่าให้อาสัญ ชาติจระเข้เนรคุณได้วุ่นกัน ไม่ผิดพันธุ์ชาติมะเดื่อเองเหลือดี
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กูจะไปกับเขาหาท้าวแขก <bot>:เอาเรือแยกถอยไปไว้ข้างฝ่ายเหนือ แกสั่งเสร็จรีบตรงไปลงเรือ แล่นไปเหนือน้ำพลันด้วยทันที
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ด้วยสหายมีสารวานไปรบ <bot>:ช่วยสมทบรบพุ่งยุ่งนักหนา บังเกิดฝนคนเจ็บเป็นเหน็บชา ต้องกลับมาคนตายลงหลายพัน
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ด้วยชาตินี้วิบัติให้พลัดพราก <bot>:เหลือวิบากยากแค้นนั้นแสนสา จะสืบสร้างทางกุศลผลผลา เมื่อชาติหน้าอย่าให้เป็นเหมือนเช่นนี้ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บอกฝรั่งทั้งสิ้นว่าปิ่นปัก <bot>:รมจักรจอมวังนรังสรรค์ ให้หาพระอนุชาลังกานั้น มาด้วยกันกับรำภาอย่าช้าที ฯ
|
พระอภัยมณี
| 60 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.