text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พลม้าถือทวนกระบวนรบ <bot>:วิ่งตลบว่องไวทั้งไกรสร พวกที่ถือเสโล่แลโตมร สลับสลอนดั้งดาบปราบปัจจา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเรียกสี่พี่เลี้ยงมาเคียงอาสน์ <bot>:พระนุชนาฏมีสุนทรด้วยอ่อนหวาน ประหลาดใจตั้งแต่ไปอุทยาน หนาวสะท้านเป็นไฉนไม่สบาย ฯ
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกชาวบ้านร้านตลาดกรีดกราดร้อง <bot>:มุดใต้ถุนรุนช่องวิ่งร้องไห้ เรียกพ่อแม่แซ่เสียงทั้งเวียงชัย ต่างหลงใหลในกลางคืนเสียงครื้นเครง
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระกุมกรช้อนมิตรสถิตอาสน์ <bot>:แสนสวาทนุชนางไม่ห่างแห ดั่งทิพรสในสวรรค์ไม่ผันแปร มาเผื่อแผ่ซาบซ่านทั้งหวานมัน
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกขอเฝ้าเหล่าสี่พระพี่เลี้ยง <bot>:ประคองเคียงข้างนางไม่ห่างเหิน ต้นยางยูงสูงสล้างริมทางเดิน ต่างมุ่งเมินเดินชมพนมไพร
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันแยบยลกลศึกล้วนลึกซึ้ง <bot>:มิควรขึ้งเคียดอ่อนค่อยผ่อนผัน ไปตั้งสู้อยู่ที่เขาเจ้าประจัญ หนทางวันหนึ่งจะมาถึงธานี
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นแว่นแคว้นแดนดินจะสิ้นศึก <bot>:หรือเจ้าตรึกตรองเห็นเป็นไฉน ช่วยธุระอนุกูลอย่าสูญใจ เราจะได้รักกันจนวันตาย ฯ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เข้าเกยหาดธาตุลมระดมต้อง <bot>:ตกถึงห้องนาสิกพลิกผวา พอแดดถูกปลุกชีวิตด้วยฤทธา ยิ่งแกล้วกล้ากลับฟื้นขึ้นยืนดู
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ชอบใจนางอย่างไรก็ไม่ขัด <bot>:เป็นความตัดเผ่าพงศ์พระวงศา แล้วเขียนอ่านทานสอบชอบอัชฌา ให้ยุพาพับปิดผนิดเนียน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะมีผู้ชูช่วยไม่ม้วยมอด <bot>:คงจะรอดมานิเวศน์ประเทศสถาน ข้างต้นร้ายปลายมือรื้อสำราญ จะได้ผ่านสมบัติกับภัสดา
|
สิงหไกรภพ
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เปรียบเหมือนดังพังแปรกที่แตกฝูง <bot>:เขาจับจูงจากดงด้วยหลงใหล ตามช้างต่อหมอขลังที่นั่งไพร เห็นกิ่งไม้เหมือนหนึ่งป่าอุตส่าห์เดิน
|
สิงหไกรภพ
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขุนเสนาว่าจะคิดอย่างไรเล่า <bot>:ขอเชิญเจ้าชี้แจงแถลงไข จะรบสู้กู้เมืองสถานใด ท่านบอกให้จะได้ทำไปตามการ
|
พระอภัยมณี
| 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นข้าเฝ้าชาวบุรีตอบตีมั่ง <bot>:พวกฝรั่งรบต้านทานไม่ไหว ไปขุดเขาเอาเพชรแก้วเก็จไป จับพวกไพร่หญิงชายไปหลายพัน
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงรอราซาใบเข้าไปถาม <bot>:พวกแขกล่ามบอกว่าครูผู้สั่งสอน คือบาทหลวงดาวิดจิตอาวรณ์ เที่ยวสั่งสอนศาสนาในสามัญ
|
พระอภัยมณี
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงสั่งบุตรอุศเรนเจนวารี <bot>:ให้ตามตีต้อนตัดสกัดทาง ฝ่ายทัพหน้าห้าแสนเรือพันสอง ออกลอยล่องแล่นไล่ใบสล้าง
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงตบอกผางเอะอย่างนี้ <bot>:อ้ายพวกผีขี้ถังมาสั่งสอน จำพวกไหนอดอยากทำปากบอน แต่ครั้งก่อนเป่ายาน่าจะตาย
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มีข้าวเหลือเกลือถูกทั้งลูกไม้ <bot>:ที่ทำไร่ไถนาได้ฟ้าฝน พฤฒามาตย์ราษฎรไม่ร้อนรน ก็เพราะผลเมตตาเจ้าธานี ฯ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สินสมุทรสุดแก้แพ้ฝีปาก <bot>:อุส่าห์ฝากไมตรีตามวิสัย ว่าเช่นนั้นฉันจะจำถ้อยคำไว้ พระอาได้รู้เห็นเป็นพยาน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ปะปีศาจท้าวละมานนั้นหาญฮึก <bot>:ทำพิลึกโกลาสุธาไหว แต่งเครื่องเซ่นตามระบอบที่ชอบใจ มันบอกให้จินดาค่าบุรินทร์
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ข้ารับแพ้แต่เมื่ออยู่ชมพูภพ <bot>:ยังตามรบกวนอีกต้องหลีกหนี เป็นขาดเด็ดเสร็จสั่งเสียครั้งนี้ เดือนแปดปีวอกวันจันทร์ข้างแรม
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:ที่เคยเฝ้าภูวนาถไม่ปรารถนา นึกว่าพระมเหสีองค์นี้มา จะโสภาสักเพียงไหนจะใคร่ชม
|
สิงหไกรภพ
| 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ห้ากษัตริย์ตามลงส่งเสด็จ <bot>:พอสรรพเสร็จใช้ใบไปฝ่ายเหนือ หัสไชยสมประสงค์เสร็จลงเรือ พร้อมทั้งเชื้อญาติวงศ์พงศ์ประยูร
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เขาจะคิดรอนราญสถานไหน <bot>:เรามั่นไว้มันอยู่เรือเหมือนเสือขัง รบแต่ห่างกันสักหน่อยคอยระวัง ถ้าแม้นตั้งค่ายคูจะรู้ความ
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระสั่งพวกอาสาจามตามตำแหน่ง <bot>:ให้จัดแจงเภตรากะลาสี ทั้งกัปตันต้นหนที่คนดี รู้แผนที่ชำนาญการคงคา
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายหน่อนาถนัดดาวายุพัฒน์ <bot>:ตั้งกองหัดฝึกทหารชาญชัยศรี พอพวกอามาแถลงแจ้งคดี ให้ไปด้วยช่วยตีเมืองลังกา
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สารถีตีม้าให้คลาเคลื่อน <bot>:ลีลาศเลื่อนพลแห่แลสลอน ออกจากค่ายเร่งพหลพลนิกร แล้วรีบจรมาถึงพลันด้วยทันที ฯ
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วแลดูสุริยาเวลาเฝ้า <bot>:จึงชวนเหล่าสาวสรรค์สิ้นทั้งหลาย จากปราสาทสุวรรณพรรณราย ก็ผันผายขึ้นเฝ้าท้าวกุมภัณฑ์ ฯ
|
สิงหไกรภพ
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางยิ้มพลางทางตอบว่าชอบอยู่ <bot>:ใครเป็นผู้เล่าเหตุพระเชษฐา ไยมิเอาคนนั้นมาบัญชา เมื่อน้องว่าให้พระฟังเมื่อครั้งไร
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ดูโชติช่วงดวงดาวบ้างขาวเหลือง <bot>:ประจำเมืองสุกเหมือนดังเดือนฉาย พระอิงแอบแนบนางไม่ห่างกาย แสนสบายบรรทมเมื่อลมเชย
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วตรัสตอบขอบคุณการุญรัก <bot>:ที่หาญหักข่มเหงไม่เกรงขาม เหลือละโมบโลภลาภเที่ยวปราบปราม ไม่ทำตามมธุรสพจมาน
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงต้องตามทรามสงวนนวลหง <bot>:ได้รับองค์พระอภัยมาให้เจ้า เจ้าชอบแต่คืนองค์นางนงเยาว์ มาให้เราจึงจะต้องทำนองใน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ลดพระองค์ลงนั่งบัลลังก์อาสน์ <bot>:พร้อมอำมาตย์หมอบเมียงเคียงขนาน พระหลงลืมปลื้มใจอาลัยลาญ จะตรัสการอื่นอื่นไม่ชื่นใจ
|
สิงหไกรภพ
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระบิตุรงค์ทรงพระสรวลว่าครวญใคร่ <bot>:เห็นน้ำใจเจ้าสาวจะร้าวฉาน หน่อยจะคิดบิดเบือนให้เลื่อนงาน ไปว่าขานเกลี่ยไกล่เสียให้ดี
|
พระอภัยมณี
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางวาลีฝีมือแม่นเกาทัณฑ์ <bot>:เขย่งยันยิงท้าวเจ้าลังกา ทั้งสามลูกถูกเกราะกะเทาะทะลุ ลูกหนึ่งปรุปักแน่นที่แขนขวา
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกลับมาหาเจ้าอย่าเศร้าสร้อย <bot>:ไม่ขาดลอยลืมมิตรพิสมัย พลางลูบหลังตามเคยชะเลยใจ เหมือนเปลวไฟฝอยนิดก็ติดเชื้อ
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่นงนุชบุษบงอนงค์นาฏ <bot>:ขอลาบาทมาตุรงค์จำนงหวัง จะไปด้วยห้ามไว้ก็ไม่ฟัง ให้ฉันบังคมลาฝ่าละออง ฯ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สองหลวงชีมีจิตคิดถึงญาติ <bot>:ต่างนิราศแรมร้างไปห่างเห เห็นจะมาพร้อมญาติคาดคะเน ด้วยประเพณีงานการวิวาห์
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:รีบเข้าไปเตรียมเฝ้าเจ้านิเวศน์ <bot>:พอทรงเดชออกพลันต่างหรรษา ขุนนางเข้าเฝ้าองค์พระอิศรา แต่บรรดาพนักงานคลานเข้าไป
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วฟ้อนรำคำนับอภิวาท <bot>:สุราสาดเซ่นถวายทั้งซ้ายขวา ให้จุดเทียนเวียนโห่เป็นโลกา พอเสียงฟ้าฟาดเปรื่องกระเดื่องดัง
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระนักสิทธ์เสด็จกลับไปยับยั้ง <bot>:อยู่ในวังปราสาทศรีกับชีสอง พวกนักพรตที่เป็นข้าฝ่าละออง ไปอยู่ห้องพระปรัศว์ถัดกันมา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พี่ปวดเศียรเจ็บหลังนั่งไม่ได้ <bot>:พระน้องไปองค์เดียวเถิดเที่ยวหา แล้วนิ่งนอนถอนสะอื้นกลืนน้ำตา อนุชาตกใจกระไรเลย
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายโฉมยงองค์ละเวงวัณฬาราช <bot>:เห็นหญิงชาติชาวป่าอัชฌาสัย ได้ระเบียบเรียบร้อยคอยรับใช้ เหมือนนางในเวียงวังสิ้นทั้งนั้น
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วทำบุญมุนีฤๅษีสิทธิ์ <bot>:อวยอุทิศผลผลาอานิสงส์ ทั้งเสนาพฤฒามาตย์พระญาติวงศ์ ทำบุญส่งสองกษัตริย์เปลี่ยนผลัดกัน
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงทูลว่าข้าน้อยไม่ทราบเหตุ <bot>:ว่าทรงเดชคิดการงานไฉน พระชนนีตีอกตกพระทัย นั่นมิใช่หรือเราคิดไม่ผิดนัก
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงผิดพลั้งครั้งนี้เมื่อวิบาก <bot>:จะจรจากแก้วตาอย่าสงสัย ไม่ว่าเล่นเป็นไรก็เป็นไป ได้เจ็บใจแล้วไม่คิดชีวิตเลย
|
พระอภัยมณี
| 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กองทัพหน้าพาทหารเข้าด่านได้ <bot>:จุดคบไฟเพลิงสว่างกระจ่างแสง เห็นตะคุ่มรุมกันไล่ฟันแทง สกัดสแกงฆ่าฝรั่งพวกลังกา
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ประยงค์แย้มแกมสุกรมนมสวรรค์ <bot>:มะลิวัลย์มะลิลาแก้วกาหลง ทั้งคัดเค้ากฤษณาจำปาดง มหาหงส์หางนกยูงพุ่งขจร
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กำดัดตึกเดือนสว่างกระจ่างเมฆ <bot>:การเวกร่อนร้องก้องเวหา หัสดินบินชมยมนา ในเวลาเที่ยงดินพื้นโพยม
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ยิ่งเป็นหญิงยิ่งจะได้ด้วยง่ายดาย <bot>:ถ้าเป็นชายก็จะแพ้แก่ศัตรู จะต้องตรองตรึกตราวิชาหญิง สละทิ้งเสียทั้งตราพระราหู
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จงเร่งไปสืบข่าวเหล่าฝรั่ง <bot>:ไปคอยฟังดีร้ายเร่งผายผัน การอุบายหลายหลากมันมากครัน ไปให้ทันค่ำวันนี้ที่ชุมนุม ฯ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายนางแก่แม่ม่ายรักชายหนุ่ม <bot>:เหมือนเพลิงรุมกลุ้มจิตพิสมัย จนยามดึกนึกคะนึงตะลึงตะไล ชมดอกไม้มณฑาชื่นอารมณ์
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คทาธรศรแผลงพระแสงจักร <bot>:สอดสะพักสะพายแล่งทรงแสงขรรค์ พลางร่ายมนตร์รณรงค์คงกระพัน ประกอบกันแคล้วคลาดทั้งสาตรา
|
สิงหไกรภพ
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นสงครามพราหมณ์ฆ่าบิดาม้วย <bot>:จะตายด้วยภูวนาถเหมือนมาดหมาย แม้นบิดาฆ่าพราหมณ์ถึงความตาย จะวอดวายชนมาด้วยสามี
|
สิงหไกรภพ
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงตึกเย็นเห็นนางอยู่ข้างนอก <bot>:ถวายดอกไม้งามทูลความหลัง นางหลงกลล้นเหลือทรงเชื่อฟัง ด้วยเห็นยังย่อมเยาว์ไม่เข้าใจ
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พยุหวนป่วนปั่นสนั่นก้อง <bot>:สะเทือนท้องธรณินแผ่นดินไหว ทะเลลมยมนาคงคาลัย เป็นคลื่นใหญ่กึกก้องท้องสินธู
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กษัตราวายุภักษ์บังคมกราบ <bot>:ศิโรราบน้อมประณตบทศรี แล้วเสด็จลงกำปั่นด้วยทันที พระบุตรีเขยขวัญต่างวันทา
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พี่ก็ซูบรูปเจ้าก็เศร้าผอม <bot>:แต่ยังหอมอยู่ไม่หายเลยสายสมร พลางอิงแอบแนบน้องประคองกร ถนอมช้อนเชยพุ่มปทุมทอง
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระทรงนั่งยังแท่นท้ายบาหลี <bot>:ฝูงนารีแซ่ซ้องอยู่ห้องกั้น เหล่าล้าต้าต้นหนคนทั้งนั้น เร่งให้ขันกว้านโห่โล้สำเภา
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระแจ้งความตามคำเงือกน้ำเล่า <bot>:ค่อยบรรเทาทุกข์สมอารมณ์หวัง จึงว่าพี่มีคุณน้องสักครั้ง ให้ได้ดังถ้อยคำที่รำพัน
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายเสนาข้าเฝ้าเหล่าทหาร <bot>:ตั้งเตรียมการรบศึกไม่นึกหนี กรมวังนั่งยามตามอัคคี ขึ้นหน้าที่ทุกตำแหน่งจัดแจงการ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกโยธาการะเวกเมืองรมจักร <bot>:ต่างรบหักออกทุ่งข้างกรุงศรี พวกผลึกศึกกล้าพาสตรี ประดังตีตัดทางออกข้างซ้าย
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงสามเดือนเคลื่อนคล้อยแค่ลอยล่อง <bot>:ไปตามร่องคลื่นกลิ้งเท่าสิงขร ข้ามมหาสาคโรชโลทร ใกล้นครปากอ่าวเมืองเจ้านาย
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะหาไหนได้เหมือนแม่เพื่อนยาก <bot>:จะจำจากใจหายเสียดายหนัก สะอื้นไห้ไม่หยุดด้วยสุดรัก นางซบพักตร์ลงเช็ดพระชลนัยน์
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายโฉมยงองค์ละเวงวัณฬาสมร <bot>:เปิดบัญชรฉากเขียนวิเชียรฉาย เห็นองค์ท้าวเจ้าละมานเหมือนมารร้าย ทั้งรูปกายใหญ่หลวงดูพ่วงพี
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มิออกมาโดยดีจะกรีทัพ <bot>:เข้าไปจับตัวมัดมาตัดหัว ให้สมแค้นที่มึงทำให้ช้ำมัว กูล้อมรั้วไว้ทั้งเป็นเห็นหรือยัง ฯ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ยกพหลพลทัพมาคับคั่ง <bot>:ถึงกระทั่งล้อมค่ายดั่งใจหมาย ทุกหมู่หมวดตรวจพหลพลนิกาย ให้ตั้งรายเรียงไปในกลางคืน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เอาตัวอุศเรนลงลำทรงได้ <bot>:แล้วสั่งให้ขานโห่โยธากลับ พลทมิฬยินดีได้ทีทัพ สกัดจับเรือฝรั่งชาวลังกา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกต้นหนคนการสะท้านทั่ว <bot>:เป็นหมอกมัวในมหาชลาไหล เรือที่แล่นตามกันเป็นหลั่นไป เห็นไรไรเกาะขวางกลางชลา
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวถึงพระธิดาพระยานั้น <bot>:ถึงเจ็ดวันเคยไปลงสรงกระสินธุ์ ที่ในสวนอุทยานเป็นอาจิณ นอกบุรินทร์สร้างสมไว้ชมเชย
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เมื่ออยู่วังพรั่งพร้อมพงศ์กษัตริย์ <bot>:ปรนนิบัติพระสิทธาเวลาฉัน ต่างนบนอบหมอบเมียงเลี้ยงนักธรรม์ ศรีสุวรรณเอ็นดูสามกุมาร
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะทำตามพระประสงค์จำนงสนอง <bot>:ด้วยหวังสองทรงเดชเป็นเชษฐา แม้ตามไปได้องค์ธิดามา จะวิวาห์เสกสองให้ครองกัน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอแจ่มแจ้งแสงสีรวีจำรัส <bot>:จบจังหวัดฟากฟ้าเวหาหน หน่อกษัตริย์หัสไชยอยู่ไพชยนต์ บรรทมบนแท่นทองที่รองทรง
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายจีนจามพราหมณ์พวกแขกฝรั่ง <bot>:ขึ้นขี่หลังปลาโลมาแลราหู พระอภัยได้กระดานบานประตู คิดถึงครูเกาะภาวนาไป ฯ
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท้าวกุลามาลียินดีสุด <bot>:ดั่งได้นุชดวงประไพวิไลสมร มาร่วมแท่นแสนสบายวายอาวรณ์ จึงยอกรกราบก้มบังคมคัล
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อีคนใช้ใส่ความว่าเป็นชู้ <bot>:ไม่ควรคู่คบหากับทาสี เว้นแต่องค์นงนุชพระบุตรี เห็นเต็มดีดุจแก้วแกมสุวรรณ
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้ไปกับพระกุมารชาญสมร <bot>:ทั้งผ้าผ่อนโขมพัตถ์ให้จัดสรร เครื่องสำหรับบูชาสารพัน เธอจัดสรรตามอย่างต่างต่างเคย
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงยากเย็นเป็นไฉนก็ไม่คิด <bot>:กว่าชีวิตจะวายวางกลางสนาม ไม่ไกลองค์คงอุตส่าห์พยายาม นี่พระห้ามเสียแล้วน้องต้องจนใจ
|
พระอภัยมณี
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายโฉมยงองค์ละเวงเกรงวิวาท <bot>:มิเหมือนมาดขัดขวางจะหมางหมอง จึงนบนอบตอบความตามทำนอง อันสิ่งของให้เขาจะเอามา
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หัวร่อพลางทางคิดผิดประหลาด <bot>:หรือปีศาจยมทูตอ้ายภูตผี จึงร้องปลุกลุกขึ้นหวาตาคนนี้ ผ้าไม่มีหรือไม่นุ่งดูรุงรัง ฯ
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พ่อเรืองฤทธิ์วิทยาทั้งกล้าหาญ <bot>:ชำนาญการกรศึกได้ศึกษา มาช่วยปราบศัตรูกู้พารา อันบิดาก็จะต้องฉลองคุณ
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ได้ผิดพลั้งครั้งใดอภัยโทษ <bot>:อย่าถือโกรธเลยเป็นขาดวาสนา แล้ววางพานกรานก้มบังคมลา หยิบมีดมาสินสมุทรฉวยฉุดชิง
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้นำข่าวราวเรื่องไปแจ้งข่าว <bot>:จงบอกกล่าวแก่เจ้าท่าชลาไหล เสนารับอภิวันท์ด้วยทันใด แล้วใช้ใบถึงปากน้ำที่สำคัญ
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครูที่ไหนที่จะให้เอาเสื้อเผา <bot>:ผิดสำเนาผู้มีบุญเจ้าคุณเอ๋ย อาญาทัพอย่างไรยังไม่เคย ผิดก็เลยกฎหมายถึงวายปราณ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พญายักษ์หนักจิตให้คิดพรั่น <bot>:ด้วยไม่ทันคิดอ่านการไฉน แล้วหวนฮึกนึกมานะในพระทัย ถึงบรรลัยไว้ชื่อให้ลือชา
|
สิงหไกรภพ
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มเหสีอัญชุลีสนองอรรถ <bot>:ที่ท้าวตรัสเห็นจะสมอารมณ์หวัง ด้วยมารดรท้าวอภัยอยู่ในวัง ประชวรรั้งเรื้อมาสิบห้าปี
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายสองพระอัยกานราราช <bot>:บรมนาถธิบดินทร์ปิ่นสยาม ทรงเฉลิมเจิมนลาฏพระโฉมงาม กับนงรามวรนุชพระบุตรี
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงแกล้งว่าถ้าฉันไปไม่ได้เฝ้า <bot>:จะแลเหลียวเปลี่ยวเปล่าให้เศร้าหมอง ได้เฝ้าแหนแสนสบายค่อยวายตรอง จะได้สนองพระคุณคิดอุ่นใจ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกขอเฝ้าเข้าล้อมเจ้าพราหมณ์น้อย <bot>:แล้วกล่าวถ้อยไต่ถามตามกระแส นี่หรือเหล่าเจ้าชู้ไม่ดูแล ทำกอแกก่นแต่เที่ยวเกี้ยวชาววัง
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กับมารดาข้าบาทเหมือนมาดหมาย <bot>:จะเป็นตายพอได้พบประสบศรี ฉลองคุณมุลิกาฝ่าธุลี พอเป็นที่อภิวาทบาทยุคล ฯ
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันชาตินี้มิตายไม่วายรัก <bot>:จะเฝ้าฟักฟูมประคองครองสงวน ไม่ทอดทิ้งมิ่งขวัญให้รัญจวน อย่าหมองนวลนึกหมายจะวายปราณ
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แจ้งคดีสาราเมืองการะเวก <bot>:เสนาเอกเชิญพานสารอักษร พวกขุนด่านพาไปในนคร แจ้งอักษรกรมท่าศาลากลาง
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ที่บนท้ายบาหลีเก้าอี้ตั้ง <bot>:ชวนกันนั่งปรีดิ์เปรมเกษมสันต์ เจ้าดาวิดเคียงข้างไม่ห่างกัน ดูขอบขัณฑ์เขตแคว้นทุกแดนเมือง
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกที่มาดีใจจะไปเฝ้า <bot>:ชวนกันเข้าในนิเวศน์เขตสถาน ขึ้นไปยังพระโรงรัตน์ชัชวาล พอพระผ่านภพไกรเธอไคลคลา
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เองถือตัวว่าเป็นขรัวข้างฝรั่ง <bot>:จะมาตั้งค่อนด่าพระยาหงส์ หรือเองเป็นน้ำเนื้อในเชื้อวงศ์ อย่ามาหลงพูดจาบ้าน้ำลาย
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงให้นามตามอย่างข้างมนุษย์ <bot>:ชื่อสินสมุทรกุมารชาญชัยศรี ธำมรงค์ทรงมาค่าบุรี พระภูมีถอดผูกให้ลูกยา
|
พระอภัยมณี
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายชาวพลคนทมิฬบ่าวสินสมุทร <bot>:ชื่อกลบุดปันจุเร็จไม่เข็ดขาม ที่บ้านเดิมเริ่มแรกเป็นแขกจาม มันติดตามมาแต่ครั้งสุหรั่งตาย
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คิดกำหนัดอัดอั้นหวั่นวิญญาณ์ <bot>:นึกนึกน่าจะใคร่ปะพระอภัย เธอพูดดีปี่ฟังดังเสนาะ จะฉอเลาะลูบต้องทำนองไหน
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายท่านครูจักราปรีชาฉลาด <bot>:จึงทูลบาทบพิตรอดิศร ขออาสาไทท้าวเจ้านคร คิดผันผ่อนแก้พยนต์ด้วยมนตรา
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บอกให้พวกขอเฝ้าเหลาไม้สอย <bot>:มาเตรียมคอยข้างพลับพลาสุทธาศวรรย์ พวกข้าหลวงล้วนเหล่าสาวสกรรจ์ ผู้ใหญ่นั้นมิให้ใครออกไปตาม
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ใส่รถทองสองรถพระกลดกาง <bot>:พวกขุนนางพร้อมเพรียงอยู่เคียงรถ ทหารแห่แตรสังข์ทั้งหลังหน้า ให้โยธาทุกพวกถอดหมวกหมด
|
พระอภัยมณี
| 66 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.