Datasets:
fibonacciai
/
shahname

Dataset card Data Studio Files
xet
Community
Chapter
int64
1
61
Part
int64
1
76
Bait
int64
1
890
Mesra
int64
1
2
Text
stringlengths
18
34
8
10
74
1
یکی کار پیش آمدم دل شکن
8
10
74
2
که نتوان ستودنش بر انجمن
8
10
75
1
پدر گر دلیرست و نراژدهاست
8
10
75
2
اگر بشنود راز بنده رواست
8
10
76
1
من از دخت مهراب گریان شدم
8
10
76
2
چو بر آتش تیز بریان شدم
8
10
77
1
ستاره شب تیره یار منست
8
10
77
2
من آنم که دریا کنار منست
8
10
78
1
به رنجی رسیدستم از خویشتن
8
10
78
2
که بر من بگرید همه انجمن
8
10
79
1
اگرچه دلم دید چندین ستم
8
10
79
2
نیارم زدن جز به فرمانت دم
8
10
80
1
چه فرماید اکنون جهان پهلوان
8
10
80
2
گشایم ازین رنج و سختی روان
8
10
81
1
ز پیمان نگردد سپهبد پدر
8
10
81
2
بدین کار دستور باشد مگر
8
10
82
1
که من دخت مهراب را جفت خویش
8
10
82
2
کنم راستی را به آیین و کیش
8
10
83
1
به پیمان چنین رفت پیش گروه
8
10
83
2
چو باز آوریدم ز البرز کوه
8
10
84
1
که هیچ آرزو بر دلت نگسلم
8
10
84
2
کنون اندرین است بسته دلم
8
10
85
1
سواری به کردار آذر گشسپ
8
10
85
2
ز کابل سوی سام شد بر دو اسپ
8
10
86
1
بفرمود و گفت ار بماند یکی
8
10
86
2
نباید ترا دم زدن اندکی
8
10
87
1
به دیگر تو پای اندر آور برو
8
10
87
2
برین سان همی تاز تا پیش گو
8
10
88
1
فرستاده در پیش او باد گشت
8
10
88
2
به زیر اندرش چرمه پولاد گشت
8
10
89
1
چو نزدیکی گرگساران رسید
8
10
89
2
یکایک ز دورش سپهبد بدید
8
10
90
1
همی گشت گرد یکی کوهسار
8
10
90
2
چماننده یوز و رمنده شکار
8
10
91
1
چنین گفت با غمگساران خویش
8
10
91
2
بدان کار دیده سواران خویش
8
10
92
1
که آمد سواری دمان کابلی
8
10
92
2
چمان چرمهٔ زیر او زابلی
8
10
93
1
فرستادهٔ زال باشد درست
8
10
93
2
ازو آگهی جست باید نخست
8
10
94
1
ز دستان و ایران و از شهریار
8
10
94
2
همی کرد باید سخن خواستار
8
10
95
1
هم اندر زمان پیش او شد سوار
8
10
95
2
به دست اندرون نامهٔ نامدار
8
10
96
1
فرود آمد و خاک را بوس داد
8
10
96
2
بسی از جهان آفرین کرد یاد
8
10
97
1
بپرسید و بستد ازو نامه سام
8
10
97
2
فرستاده گفت آنچه بود از پیام
8
10
98
1
سپهدار بگشاد از نامه بند
8
10
98
2
فرود آمد از تیغ کوه بلند
8
10
99
1
سخنهای دستان سراسر بخواند
8
10
99
2
بپژمرد و بر جای خیره بماند
8
10
100
1
پسندش نیامد چنان آرزوی
8
10
100
2
دگرگونه بایستش او را به خوی
8
10
101
1
چنین داد پاسخ که آمد پدید
8
10
101
2
سخن هر چه از گوهر بد سزید
8
10
102
1
چو مرغ ژیان باشد آموزگار
8
10
102
2
چنین کام دل جوید از روزگار
8
10
103
1
ز نخچیر کامد سوی خانه باز
8
10
103
2
به دلش اندر اندیشه آمد دراز
8
10
104
1
همی گفت اگر گویم این نیست رای
8
10
104
2
مکن داوری سوی دانش گرای
8
10
105
1
سوی شهریاران سر انجمن
8
10
105
2
شوم خام گفتار و پیمان شکن
8
10
106
1
و گر گویم آری و کامت رواست
8
10
106
2
بپرداز دل را بدانچت هواست
8
10
107
1
ازین مرغ پرورده وان دیوزاد
8
10
107
2
چه گویی چگونه برآید نژاد
8
10
108
1
سرش گشت از اندیشهٔ دل گران
8
10
108
2
بخفت و نیاسوده گشت اندران
8
10
109
1
سخن هر چه بر بنده دشوارتر
8
10
109
2
دلش خسته‌تر زان و تن زارتر
8
10
110
1
گشاده‌تر آن باشد اندر نهان
8
10
110
2
چو فرمان دهد کردگار جهان
8
11
1
1
چو برخاست از خواب با موبدان
8
11
1
2
یکی انجمن کرد با بخردان
8
11
2
1
گشاد آن سخن بر ستاره شمر
8
11
2
2
که فرجام این بر چه باشد گذر
8
11
3
1
دو گوهر چو آب و چو آتش به هم
8
11
3
2
برآمیخته باشد از بن ستم
8
11
4
1
همانا که باشد به روز شمار
8
11
4
2
فریدون و ضحاک را کارزار
8
11
5
1
از اختر بجوئید و پاسخ دهید
8
11
5
2
همه کار و کردار فرخ نهید
8
11
6
1
ستاره‌شناسان به روز دراز
8
11
6
2
همی ز آسمان بازجستند راز
8
11
7
1
بدیدند و با خنده پیش آمدند
8
11
7
2
که دو دشمن از بخت خویش آمدند
8
11
8
1
به سام نریمان ستاره شمر
8
11
8
2
چنین گفت کای گرد زرین کمر
8
11
9
1
ترا مژده از دخت مهراب و زال
8
11
9
2
که باشند هر دو به شادی همال
8
11
10
1
ازین دو هنرمند پیلی ژیان
8
11
10
2
بیاید ببندد به مردی میان
8
11
11
1
جهان زیرپای اندر آرد به تیغ
8
11
11
2
نهد تخت شاه از بر پشت میغ
8
11
12
1
ببرد پی بدسگالان ز خاک
8
11
12
2
به روی زمین بر نماند مغاک
8
11
13
1
نه سگسار ماند نه مازندران
8
11
13
2
زمین را بشوید به گرز گران